vulcan ruso 3ºparte

Βάσεις Δεδομένων53

3 Βase de Datos

3.1 GeneralLos datos se basan las interpretaciones geológicas en la mayoría de los depósitos

provienen principalmente de observaciones geológicas en la superficie o subterráneos revelaciones , junto con el análisis geológico de muestras de perforación. Esta información generalmente se considera como datos de puntos , dando a la red de un geólogo puntos sobre los que construir la teoría sobre el modelo geológico . La posibilidad de un Sistema / Y integrado que incluya dichos datos directamente a un modelo es muy importante y útil para el geólogo e ingeniero.

La información recogida en diferentes etapas de la investigación y la evaluación de mineral almacena en una o más bases de datos en función del tipo y origen. Por ejemplo, una base de datos de perforación puede contener todas las muestras de prueba hechas núcleos de perforación de un programa de investigación. Una base de datos es una estructura jerárquica para almacenar y recuperar información similar.

Información que tiene que ver con la definición de concreto superficiales o subterráneas estructuras, tales como mediciones topográficas también se almacenan en bases de datos, pero que difieren en estructura de los de datos de perforación / geológica, y se les da mucha más libertad en la forma en almacenamiento y uso.3.2 PerforacionΗ αποθήκευση των γεωτρητικών δειγμάτων σε μια πλήρη βάση δεδομένων αποτελεί ένα από τα πρώτα και πιο σημαντικά στάδια κατά την μοντελοποίηση και το σχεδιασμό μιας εκμετάλλευσης. Συνήθως χρησιμοποιείται μια από τις ακόλουθες τρεις προσεγγίσεις στο στήσιμο μιας βάσης γεωλογικής χαρτογράφησης και γεωτρητικών αναλύσεων:

1. Δομές αρχείων βασισμένες σε γραμμικά τμήματα κοινού γεωλογικού τύπου, με πεδία δεδομένων που περιέχουν περιγραφικές πληροφορίες για κάθε τύπο (πχ. όνομα γεώτρησης, από, έως, αναλύσεις, κλπ.)

2. Δομές αρχείων βασισμένες στον καθορισμό της θέσης των ορίων μεταξύδιαφορετικών γεωλογικών τύπων, με πεδία δεδομένων που περιέχουν πληροφορίες για τις διάφορες ιδιότητες και χαρακτηριστικά του κάθε ορίου (πχ. όνομα γεώτρησης, βάθος επαφής, γωνία τομής, άνω δομή, κλπ.)

3. Ένας συνδυασμός των προηγούμενων δυο μεθόδων όπου ταχαρακτηριστικά των γραμμικών τμημάτων κοινών γεωλογικών τύπων ορίζονται, μαζί με μια περιγραφή των ορίων αρχής και τέλους.


Οι περισσότερες βάσεις γεωτρητικών δεδομένων είναι του 1ου τύπου μια και συνήθως οι γεωλογικές πληροφορίες είναι συσχετισμένες με μήκη πυρήνα που έχουν αναλυθεί. Οι βάσεις χαρτογράφησης είναι συνήθως του 2ου τύπου, καθώς η γεωλογική χαρτογράφηση συνήθως εξαρτάται από την αναγνώριση και καταγραφή σημαντικών ορίων. Πολλοί από τους περιορισμούς των δυο αυτών προσεγγίσεων μπορούν να ξεπεραστούν χρησιμοποιώντας την τρίτη προσέγγιση που επιτρέπει την καταγραφή και αποθήκευση του ευρύτερου φάσματος σχετικών πληροφοριών. Η ανάπτυξη μιας τέτοιας βάσης δεδομένων συχνά περιπλέκεται από την έλλειψη μιας κοινά αποδεκτής ονοματολογίας και πρακτικής καταγραφής δεδομένων, οδηγώντας σε σημαντικές διαφορές μεταξύ των πληροφοριών που συλλέγονται από διάφορους γεωλόγους που εργάζονται στο ίδιο έργο. Παρόλα αυτά, είναι συνήθως δυνατό να καθοριστούν κύριοι διαχωρισμοί (σε μια βάση λιθολογική, ορυκτολογική ή άλλη γεωλογική) που επιτρέπουν στις διάφορες μονάδες, και στα όρια τους, να κωδικοποιηθούν για λόγους αναγνώρισης.

Η κωδικοποίηση των ορίων μεταξύ διαφορετικών μονάδων περιπλέκεται από το γεγονός ότι ενώ μερικές ασυνέχειες μπορούν εύκολα να εντοπιστούν ξεχωριστά κατά την χαρτογράφηση ή καταγραφή, κάποιες άλλες αναγνωρίζονται μόνο κατά τύπο. Για παράδειγμα, οι επαφές μεταξύ διαφορετικών ιζηματογενών μονάδων αυτομάτως ορίζουν το γεωλογικό υλικό που βρίσκεται σε κάθε πλευρά. Από την άλλη πλευρά όμως, η σημασία στοιχείων όπως τα κύρια ρήγματα συνήθως αναγνωρίζεται μόνο κατά το στάδιο της ερμηνείας.

3.2.1 Προβολή Πληροφοριών Βάσης Γεωτρητικών ΔεδομένωνΗ προβολή και εμφάνιση των γεωτρήσεων και των σχετικών αναλύσεων που έχουν αποθηκευτεί σε μια βάση δεδομένων είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο των ανάλογων προγραμμάτων λογισμικού και συχνά καθορίζει την επιλογή και αγορά τους. Η δυνατότητα τρισδιάστατης προβολής των γεωτρήσεων ταυτόχρονα με άλλα χαρτογραφικά στοιχεία όπως το τοπογραφικό ανάγλυφο βοηθά τον γεωλόγο να σχηματίζει μια πιο πλήρη αντίληψη του γεωλογικού περιβάλλοντος. Επίσης η δυνατότητα άμεσης σύνδεσης των γραφικών αναπαραστάσεων των γεωτρήσεων με την βάση δεδομένων βοηθά την άντληση πληροφοριών κατά την γεωλογική μοντελοποίηση οδηγώντας σε καλύτερα και πληρέστερα γεωλογικά μοντέλα (Σχήμα3.1).

Οι αναλυτικές πληροφορίες που περιέχονται στη βάση δεδομένων αποδίδονται χρωματικά βάση υπομνημάτων τα οποία κατασκευάζει ο χρήστης του συστήματος και τα οποία συνδέουν συγκεκριμένα όρια τιμών ή και μεμονωμένες ιδιότητες με συγκεκριμένα χρώματα. Η σωστή επιλογή των χρωμάτων μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη γεωλογική ερμηνεία.

Τα σχετικά προγράμματα λογισμικού δίνουν επίσης την δυνατότητα προβολής των γεωτρήσεων σε τομές ώστε να γίνεται δυνατή η ψηφιοποίηση των γεωλογικών προφίλ κατά την ερμηνεία. Μάλιστα τα πιο προηγμένα συστήματα δίνουν την δυνατότητα της ταυτόχρονης προβολής μιας τομής πριν και μετά το επίπεδο στο οποίο δουλεύουμε, ώστε τα προφίλ που σχεδιάζουμε να έχουν κάποια συνοχή.


Figura 3.1: Ejemplo de perforación de base de datos y de perforación de proyección tridimensional.

3.2.2 Δημιουργία Βάσης Γεωτρητικών ΔεδομένωνΟι πληροφορίες που περιέχονται στα δείγματα των πυρήνων των γεωτρήσεων πρέπει να χρησιμοποιηθούν κατά έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο για να γίνει η ανάπτυξη της βάσης δεδομένων. Συνήθως οι βάσεις αυτές χρησιμοποιούν ως κλειδί (δηλαδή ως το βασικό στοιχείο της βάσης) την ίδια την γεώτρηση ή καλύτερα τον κωδικό ονομασίας της. Τα βασικά στοιχεία από τα οποία αποτελείται μια βάση γεωτρητικών δεδομένων είναι:

1. Στοιχεία κολάρου: όνομα γεώτρησης, συντεταγμένες κολάρου, βάθος γεώτρησης

2. Στοιχεία οριοθέτησης ανά τμήμα γεώτρησης: αρχικό βάθος, τελικό βάθος, αζιμούθιο τμήματος, κλίση τμήματος

3. Στοιχεία αναλύσεων ανά τμήμα γεώτρησης: αρχικό βάθος, τελικό βάθος, ανάλυση 1, ανάλυση 2,...

4. Γεωλογικά στοιχεία ανά τμήμα γεώτρησης: αρχικό βάθος, τελικός βάθος,ορίζοντας, λιθολογία, κλπ.

Το αρχικό και τελικό βάθος των τμημάτων της γεώτρησης δίνονται κατά μήκος της γεώτρησης και δεν είναι το πραγματικό βάθος. Θεωρούμε ως μηδέν το βάθος του κολάρου.

Τα στοιχεία αυτά οργανώνονται σε πίνακες που συνδέονται μέσω τουονόματος της γεώτρησης. Οι πίνακες αυτοί συμπληρώνονται είτε χειρονακτικά με πληκτρολόγηση των τιμών, ή συνήθως με αυτόματη φόρτωση των στοιχείων από υπάρχοντα αρχεία τύπου ASCII ή Excel αφού προηγουμένως γίνει η αντιστοίχηση των στηλών των αρχείων με τα πεδία των πινάκων της βάσης.

Μετά την συμπλήρωση των πινάκων και την φόρτωση όλων των δεδομένων, ο χρήστης έχει την δυνατότητα να ελέγξει για τυχόν λάθη και παραλείψεις. Συχνά γίνεται το λάθος ένα τμήμα της γεώτρησης να τελειώνει μετά την αρχή του επόμενου δηλαδή το τελικό βάθος του τμήματος να είναι μεγαλύτερο


από το αρχικό του προηγούμενου. Τα σφάλματα αυτά αναφέρονται αυτόματα από το σύστημα και επιτρέπουν την άμεση αντιμετώπιση τους πριν να είναι αργά.

Εφόσον όλα είναι εντάξει με τις τιμές που δόθηκαν, οι γεωτρήσεις μπορούν να προβληθούν γραφικά και να χρησιμοποιηθούν για τη γεωλογική μοντελοποίηση και την εκτίμηση των αποθεμάτων.

3.3 Διανυσματικά Στοιχεία

3.3.1 ΓενικάΤα διανυσματικά στοιχεία περιλαμβάνουν σημεία, γραμμές, και πολύγωνα στην ορολογία των γραφικών υπολογιστή. Πρόκειται συνήθως για τα δεδομένα εισόδου τα οποία έχουν προκύψει από τοπογραφικές μετρήσεις, δεδομένα από GPS ή δορυφόρο, σαρώσεις με οπτικά συστήματα και λέιζερ, αεροφωτογραφίες που έχουν μετατραπεί σε διανυσματικούς χάρτες ή και στοιχεία που έχουν δημιουργηθεί σε επόμενα στάδια της σχεδίασης ενός έργου. Η αποθήκευση αυτών των στοιχείων γίνεται κατά τρόπο πιο ελεύθερο από τα γεωτρητικά στοιχεία και είναι στην διάθεση του χρήστη να επιλέξει τον τρόπο με τον οποίο θα δομηθεί μια τέτοια βάση δεδομένων. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχει ένα σύστημα αποθήκευσης το οποίο να τηρείται από όλους όσους έχουν πρόσβαση στα στοιχεία αυτά. Στην παράγραφο που ακολουθεί δίνεται ένα παράδειγμα δόμησης μιας τέτοιας βάσης δεδομένων όπως αυτή που χρησιμοποιείται από το πακέτο λογισμικού VULCAN.

3.3.2 Base de datos de vectores EstructuraΜια βάση διανυσματικών δεδομένων μπορεί να αποτελείται από πέντε επίπεδα:

1. Στο ανώτερο επίπεδο βρίσκεται η περιοχή (κατάλογος) εργασίας. Αυτός είναι ο κατάλογος μέσα στον οποίο βρίσκονται όλα τα στοιχεία που αφορούν ένα συγκεκριμένο έργο και καταλαμβάνουν έναν κατάλογο στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή. Ο κατάλογος αυτός μπορεί να περιέχει υποκαταλόγους οι οποίοι να περιέχουν συγκεκριμένους τύπους στοιχείων.

2. Κάθε κατάλογος μπορεί να χωρίζεται σε διάφορα αρχεία σχεδίασης. Κάθε αρχείο σχεδίασης μπορεί να περιέχει δεδομένα σχετικά με χαρτογραφικά δεδομένα μιας περιοχής. Εναλλακτικά, το αρχείο μπορεί να αφορά αποκλειστικά δεδομένα μιας συγκεκριμένης μορφής, πχ. ισοϋψείς γραμμές, δρόμους ή ενός συγκεκριμένου πεδίου, πχ. γεωλογία, τοπογραφία, κλπ. Τα περιεχόμενα όλων των αρχείων μπορούν να τροποποιηθούν, να χρησιμοποιηθούν ως σημεία αναφοράς (ως μη μεταβαλλόμενες ενότητες), ή να συντεθούν για την δημιουργία καινούργιων αρχείων.

3. Κάθε αρχείο σχεδίασης είναι χωρισμένο σε λογικές ομάδες δεδομένων που ονομάζονται στρώματα σχεδίασης (layers). Ένα στρώμα συνήθως περιέχει μια ομάδα από παρόμοια αντικείμενα και δεδομένα. Για παράδειγμα, σε ένα αρχείο που αντιπροσωπεύει δεδομένα από ένα χάρτη, όλες οι ισοϋψείς στα 200 μέτρα μπορούν να είναι σε ένα στρώμα και όλες οι ισοϋψείς στα 100 μέτρα σε ένα άλλο.

4. Τα στρώματα με την σειρά τους χωρίζονται σε γραφικές ενότητες που ονομάζονται αντικείμενα (objects). Ένα αντικείμενο συνήθως

Βάσεις Δεδομένων 57

αντιπροσωπεύει ένα φυσικό στοιχείο όπως μια ισοϋψή γραμμή ή ένα πλαίσιο περιγραφής. Στο επίπεδο των αντικειμένων εφαρμόζονται οι γραφικές ιδιότητες όπως το χρώμα, ο τύπος γραμμής (line type) και ο τύπος γεμίσματος (pattern fill).

5. Το τελικό επίπεδο είναι το σημείο συντεταγμένων ή η γραμμή κειμένου μέσα στο αντικείμενο. Κάθε σημείο ή γραμμή κειμένου μπορεί να τροποποιηθεί ξεχωριστά.

Η διάταξη αυτή είναι πολύ συνηθισμένη και χρησιμοποιείται από τα περισσότερα σχετικά πακέτα λογισμικού. Το μόνο που διαφέρει συνήθως είναι οι ονομασίες όλων αυτών των στοιχείων κάτι που συχνά εξαρτάται και από την χώρα προέλευσης του εκάστοτε προγράμματος.

Σχήμα 3.2: Δομή βάσης διανυσματικών δεδομένων.

3.3.3 Οργάνωση των Διανυσματικών ΔεδομένωνΌπως αναφέρθηκε σε προηγούμενη παράγραφο, η οργάνωση των δεδομένων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την συγκεκριμένη εφαρμογή. Παρόλα αυτά, στη συνέχεια δίνεται ένα γενικό διάγραμμα κανόνων που θα βοηθήσουν στην δημιουργία της απαιτούμενης οργάνωσης:

1. Καθορίζεται η βασική μονάδα των δεδομένων στο σύστημα πέραν των θέσεων των σημείων. Για παράδειγμα, τα ψηφιοποιημένα δεδομένα ισοϋψών συνήθως οδηγούν στην χρήση της κάθε ισοϋψούς ως βασική μονάδα. Αυτή η μονάδα γίνεται στην συνέχεια το αντικείμενο μέσα στην οργάνωση των δεδομένων.

2. Τα στρώματα καθορίζονται έτσι ως ομάδες από σχετικά αντικείμενα. Έναστρώμα μπορεί να περιέχει όλες τις ισοϋψείς ενός τοπογραφικού ανάγλυφου ή τα όρια μιας ζώνης μεταλλοφορίας. Εναλλακτικά, είναι δυνατό να οργανωθούν τα ονόματα των στρωμάτων και να γίνει χρήση των χαρακτήρων wild card (‘*’ και ‘%’) για να δημιουργηθούν ομάδες στρωμάτων. Για παράδειγμα, μπορεί να βάλουμε τα τοπογραφικά δεδομένα μιας ημέρας στο ίδιο στρώμα.


SV051109 (Μετρήσεις της 9 Νοεμβρίου 2005) SV051210 (Μετρήσεις της 10 Δεκεμβρίου 2005) SV051215 (Μετρήσεις της 15 Δεκεμβρίου 2005)

Με αυτόν το τρόπο παρέχονται πολλές επιλογές:

SV* φορτώνονται όλες οι μετρήσειςSV05* φορτώνονται όλες οι μετρήσεις του 2005SV0512* φορτώνονται όλες οι μετρήσεις του Δεκεμβρίου 2005.

Ένα άλλο παράδειγμα αυτή τη φορά για την γεωλογική μοντελοποίηση μπορεί να είναι για το στρώμα 'ΜΤΑ':

ΜΤΑ.GEOL. Γεωλογία ΜΤΑ.CROPΕπιφανειακά όρια

ΜΤΑ.MASK Πολύγωνο περιορισμού

Το αρχείο σχεδίασης μπορεί έτσι να οριστεί ως μια ομάδα από σχετικές ενότητες σχεδίασης. Χρησιμοποιώντας το προηγούμενο παράδειγμα, αυτό μπορεί να είναι ένα αρχείο που περιέχει όλα τα γεωλογικά δεδομένα όπως ισοϋψείς, ζώνες εξάλειψης, κλπ., σε ξεχωριστές ενότητες σχεδίασης. Εναλλακτικά κάθε αρχείο μπορεί να αντιστοιχεί σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή και να περιέχει, για παράδειγμα, είτε όλα τα γεωλογικά δεδομένα ή όλα τα κτήρια του ορυχείου.

3.3.4 Αρχεία Σχεδίασης (Design Files)Το όνομα του αρχείου σχεδίασης αποτελείται από τον κωδικό εργασίας (project prefix) και τον κωδικό βάσης δεδομένων (Spatial Database Identifier, sdi). Η κατάληξη του αρχείου είναι .dgd.isis. Επομένως το πλήρες όνομα του αρχείου σχεδίασης είναι:

<proj><sdi>.dgd.isis

Σχετικό με το αρχείο σχεδίασης είναι το αντίστοιχο αρχείο καταλόγου ISIS-DB:

<proj><sdi>.dgd.isix

Τα δεδομένα αποθηκεύονται στο αρχείο σχεδίασης μόνο όταν σωθούν. Πριν το σώσιμο, οποιεσδήποτε αλλαγές ή καινούργια εργασία αποθηκεύονται σε ένα αντίγραφο της τελευταίας αποθηκευμένης έκδοσης του αρχείου σχεδίασης. Το αρχείο αυτό συνήθως αναφέρεται ως αρχείο εργασίας (work file, <proj><sdi>.isis.wrk) και βρίσκεται στον ίδιο κατάλογο με το αρχείο σχεδίασης. Τα αρχεία εργασίας επιτρέπουν την διάσωση δεδομένων σε περίπτωση ανώμαλης εξόδου από το σύστημα. Τα αρχεία σχεδίασης (.dgd.isis) μπορούν να είναι προσπελάσιμα από οποιονδήποτε χρήστη για προβολή μόνο εκτός εάν εκτελείται κάποια λειτουργία διάσωσης. Τα αρχεία εργασίας είναι κλειδωμένα (locked) σε όλη την διάρκεια λειτουργίας του προγράμματος, δηλαδή κανένας άλλος χρήστης δεν μπορεί να διαβάσει το αρχείο εργασίας.


Θα πρέπει να συμπιέζεται το αρχείο σχεδίασης κατά διαστήματα, πχ. κάθε μήνα, καθώς δεδομένα τα οποία διαγράφονται στην ουσία παραμένουν στο αρχείο αλλά σημειωμένα για διαγραφή. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα αυτά τα δεδομένα μπορεί να καταλαμβάνουν πολύ χώρο. Η συμπίεση των αρχείων έχει ως αποτέλεσμα την διαγραφή των δεδομένων που έχουν σημειωθεί προς διαγραφή.

3.3.5 Στρώματα (Layers)Είναι η κύρια ομαδοποίηση εντός μιας βάσης διανυσματικών δεδομένων. Όπως στο AutoCAD και άλλα πακέτα CAD, το VULCAN οργανώνει τα δεδομένα σε κύριες ομάδες ή επίπεδα που ονομάζονται στρώματα. Αντίθετα, όμως με το AutoCAD, το VULCAN δεν δημιουργεί αυτόματα ένα προεπιλεγμένο στρώμα 0. Στο VULCAN πρέπει ο χρήστης να ορίζει το επιλεγμένο στρώμα στο οποίο εργάζεται. Αυτό ονομάζεται τρέχον στρώμα. Μια βάση διανυσματικών δεδομένων μπορεί να περιέχει ένα ή περισσότερα στρώματα. Τα στρώματα είναι η βασική ομάδα ταξινόμησης μέσα σε ένα αρχείο σχεδίασης. Το όνομα ενός στρώματος μπορεί να έχει μέχρι 10 χαρακτήρες (τα διαστήματα δεν επιτρέπονται). Το όνομα στρώματος είναι το κύριο κλειδί προσπέλασης στα ψηφιοποιημένα δεδομένα και μια λίστα των στρωμάτων βρίσκεται στο αρχείο .dgd.isix για λειτουργικούς λόγους.

Τα ονόματα των στρωμάτων θα πρέπει να επιλέγονται έτσι ώστε να βοηθούν στην αναγνώριση των περιεχόμενων τους. Οι περιγραφές των στρωμάτων (descriptions) θα πρέπει επίσης να εισάγονται και να ανανεώνονται όταν χρειάζεται καθώς αποτελούν την βάση για τις περιληπτικές αναφορές. Ονόματα στρωμάτων της μορφής DIG$xxxxxx χρησιμοποιούνται μόνο από το σύστημα. Τα στρώματα μπορούν να εμφανίζονται και ως στοιχεία αναφοράς (underlays). Αυτό επιτρέπει την προβολή των δεδομένων για αναφορά μόνο και όχι για τροποποίηση.

3.3.6 Αντικείμενα (Objects)Τα αντικείμενα αποτελούν την κύρια μέθοδο συλλογής και τροποποίησης δεδομένων. Υπάρχουν δύο τύποι αντικειμένων:

Αντικείμενα StringΤα αντικείμενα string είναι ουσιαστικά σειρές από ψηφιοποιημένα σημεία συντεταγμένων τα οποία μπορούν να συνδέονται μεταξύ τους ή όχι. Τα περισσότερα αντικείμενα είναι αυτού του τύπου. Πολύπλοκα αντικείμενα μπορούν να σχεδιασθούν με χρήση πρότυπων διατομών (primitives).

Αντικείμενα ΚειμένουΤα αντικείμενα κειμένου αποτελούνται από γραμμές κειμένου που χρησιμοποιούνται κυρίως για περιγραφή. Και οι δύο τύποι αντικειμένων μπορούν να τροποποιηθούν. Οι γραφικές ιδιότητες όπως ο τύπος γραμμής, ή το χρώμα μπορούν να αλλαχθούν και το αντικείμενο μπορεί να ονομαστεί ή να του δοθεί μια αριθμητική τιμή. Η αριθμητική τιμή μπορεί να χρησιμοποιηθεί από διάφορα τμήματα του Envisage – το γραφικό περιβάλλον του VULCAN.

3.3.7 Σημεία Συντεταγμένων (Points)Κάθε σημείο συντεταγμένων σε ένα αντικείμενο string έχει τρεις τιμές: Χ, Υ και Ζ. Οι Χ και Υ τιμές αντιστοιχούν στους άξονες Χ και Υ (ανάλογα με το σύστημα προβολής που χρησιμοποιείται). Η τιμή Ζ αντιστοιχεί στον άξονα Ζ ή το υψόμετρο.


Μια τέταρτη τιμή, η τιμή W, είναι μια παράμετρος που μπορεί να δοθεί προαιρετικά σε ένα σημείο συντεταγμένων. Για παράδειγμα, μπορεί να αντιπροσωπεύει τον αριθμό ενός τοπογραφικού σταθμού σε ένα πλάνο υπόγειας εκμετάλλευσης. Τα αντικείμενα κειμένου έχουν μόνο δύο συντεταγμένες. Αυτές καταγράφουν την θέση, το μέγεθος και την κατεύθυνση του κειμένου στο επίπεδο Χ-Υ. Τα σημεία συντεταγμένων μπορούν να ονομαστούν και να σημανθούν με την τιμή W.

3.3.8 Ομάδες και Στοιχεία (Groups και Features)Αναφέραμε νωρίτερα ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να οργανώσουμε τα δεδομένα. Οι τρόποι αυτοί εφαρμόζονται στο επίπεδο των αντικειμένων και αφορούν την χρήση ομάδων και στοιχείων (Groups και Features).

Οι Ομάδες (Groups) δημιουργούνται επιλέγοντας αντικείμενα και ορίζοντας την ιδιότητα ομάδας τους σε μια κοινή τιμή. Τα αντικείμενα μπορούν να επιλέγονται για ομαδοποίηση εντός ή ανάμεσα σε στρώματα. Εκμεταλλευόμενοι την ιδιότητα ομάδας μπορείτε να εργαστείτε ταυτόχρονα σε ένα πλήθος κατά τα άλλα μη σχετικών αντικειμένων.

Τα Στοιχεία (Features) δημιουργούνται ορίζοντας ένα σετ στοιχείου. Ένα σετ στοιχείου είναι μια ομάδα ιδιοτήτων που ορίζονται από τον χρήστη και αποθηκεύονται σε ένα αρχείο. Αντικείμενα με κοινό στοιχείο θα μοιράζονται και τις ιδιότητες που ορίζονται μέσα στο σετ του στοιχείου. Το αρχείο στοιχείου χρησιμοποιεί την εξής ονοματολογία:

<πρόθεμα σχεδίου>< αναγνωριστικό στοιχείου>.ftd

3.3.9 Άλλα Χρήσιμα ΑρχείαΜερικά ακόμα αρχεία που μπορεί να φανούν χρήσιμα είναι το αρχείο υπομνημάτων(Scheme File) και το αρχείο παραθύρων (Window File).

Το Αρχείο Υπομνημάτων (Scheme File) περιέχει όλα τα χρωματικά υπομνήματα που δημιουργούνται. Η πιο συνήθης τοποθεσία του αρχείου αυτού είναι ο φάκελος εργασίας αλλά μπορεί επίσης να βρίσκεται και στην περιοχή πόρων του VULCAN. Χρησιμοποιεί την εξής ονοματολογία:

<πρόθεμα σχεδίου>.scd

Το Αρχείο Παραθύρων (Window File) περιέχει πληροφορίες σχετικές με όλα τα παράθυρα που δημιουργείται κατά την διάρκεια της εργασίας του χρήστη. Η δυνατότητα δημιουργίας νέων παράθυρων με διαφορετικές ιδιότητες από το κύριο παράθυρο γραφικών είναι ιδιαίτερα χρήσιμη. Η πιο συνήθης τοποθεσία του αρχείου αυτού είναι ο φάκελος εργασίας. Χρησιμοποιεί την εξής ονοματολογία:

< πρόθεμα σχεδίου>.wnd

3.3.10ΦάκελοιΤο VULCAN Explorer ομαδοποιεί τα αρχεία ανάλογα με την κατάληξη τους. Ηομαδοποίηση γίνεται σε εικονικούς φακέλους. Ανοίγοντας έναν εικονικό φάκελο


εμφανίζονται όλα τα αρχεία που περιέχονται. Ο τύπος του κάθε φακέλου και των αρχείων εντός του αναγνωρίζεται εύκολα από το εικονίδιο που χρησιμοποιείται. Για παράδειγμα, χρησιμοποιείται η εικόνα ενός μπλοκ για αρχεία μοντέλων μπλοκ ή η εικόνα ενός τριγώνου για αρχεία μοντέλων τριγωνισμού. Φάκελοι που περιέχουν υποφάκελους, όπως ο φάκελος Triangulation ο οποίος μπορεί να περιέχει υποφάκελους *.tri, θα τους εμφανίζει στην κορυφή της λίστας.


3.4 Εργαστήριο Δημιουργίας Βάσης Γεωτρητικών ΔεδομένωνΣτο εργαστήριο αυτό θα κατασκευάσουμε μια βάση δεδομένων για τα διαθέσιμα γεωτρητικά στοιχεία. Η βάση αυτή θα αποτελείται από τέσσερις πίνακες, ο καθένας εκ των οποίων θα περιέχει στοιχεία διαφορετικού τύπου για την κάθε γεώτρηση.

1. Ξεκινάμε το Vulcan και το Envisage όπως στο προηγούμενο εργαστήριο.2. Αρχικά θα πρέπει να δημιουργήσουμε τη φόρμα (design) της βάσης

δεδομένων. Ξεκινάμε το ISIS από το Vulcan Start.

3. Δεν ανοίγουμε καμία βάση στην αρχή όταν μας το ζητάει το ISIS – αντιθέτως κάνουμε Cancel και επιλέγουμε την λειτουργία File > New Design.

4. Δίνουμε την ονομασία DHD στη φόρμα μας και πατάμε το ΟΚ.

5. Κάνουμε κλικ στο πλήκτρο ιδιοτήτων της βάσης (Attributes), επιλέγουμε τύπο Drilling και στυλ όδευσης Segment following.


6. Στην συνέχεια με την λειτουργία Table > Insert (για τον πρώτο πίνακα) και Append (για τους υπόλοιπους) εισάγουμε έναν-έναν τους πίνακες της φόρμας (Collar, Survey, Litho και Assay). Σε καθέναν από αυτούς επιλέγουμε και την σωστή ομάδα συνώνυμων όπως φαίνεται στις παρακάτω εικόνες.

Πίνακας Συνώνυμα Collar Holeid,Location Survey SurveyLitho GeologicalAssay Assay

7. Στον πίνακα Collar δίνουμε τα πεδία όπως φαίνεται στο παραπάνω σχήμα. Για κάθε ένα από αυτά επιλέγουμε τύπο, μήκος, δεκαδικά, εάν είναι απαιτούμενο πεδίο, και το συνώνυμο. Η περιγραφή είναι προαιρετική.

8. Το πεδίο ΟΝΟΜΑ το θέτουμε ως Primary Key κάνοντας δεξί κλικ στο κενό αριστερά από το όνομα του πεδίου και επιλέγοντας την αντίστοιχη λειτουργία από το μενού που εμφανίζεται.


Πίνακας

SURVEY

Πίνακας LITHO

Πίνακας ASSAY

9. Εφόσον τελειώσουμε με τους πίνακες και τα πεδία κάνουμε File > Save.

Βάσεις Δεδομένων 6510. Στην συνέχεια επιστρέφουμε στο Envisage κλείνοντας το Isis με File > Quit

Isis.11. Εφόσον γίνει αυτό επιλέγουμε την λειτουργία File > Import.


12. Επιλέγουμε μορφή αρχείου (File Format) CSV (Databases) και τύπο αρχείου(File Type) Databases. Κάνουμε κλικ στο ΟΚ.

13. Στο παράθυρο που εμφανίζεται δίνουμε ονομασία νέας βάσης (Filename) training και κάνουμε κλικ στο Select για να επιλέξουμε τη φόρμα της βάσης που δημιουργήσαμε πριν.

14. Επιλέγουμε τη φόρμα dhd.dsf και πατάμε το ΟΚ.

15. Στο παράθυρο CSV Load – Data Files and Database θα πρέπει να έχετε τις παρακάτω ρυθμίσεις.


16. Πατάμε το ΟΚ. Έτσι ανοίγει το παράθυρο συνδέσεων πεδίων και πινάκων.

17. Εδώ επιλέγουμε τα αρχεία που περιέχουν τα στοιχεία των γεωτρήσεων για κάθε πίνακα όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα. Μετά την επιλογή τους θα πρέπει να συνδέσουμε τα πεδία της φόρμας με τα πεδία των αρχείων.


18. Κάνουμε κλικ στο εικονίδιο στην στήλη Field Connections δίπλα από κάθε αρχείο. Ανάλογα με το αρχείο που επιλέγουμε εμφανίζεται ένας από τους τέσσερις πίνακες που δίνονται παρακάτω. Στον καθένα επιλέγουμε τα πεδία όπως φαίνονται και μετά πατάμε το ΟΚ για να γυρίσουμε στο αρχικό παράθυρο.

Πίνακας COLLAR

Πίνακας SURVEY


Πίνακας LITHO

Πίνακας ASSAY

19. Όταν τελειώσουμε τις συνδέσεις των πεδίων το αρχικό παράθυρο θα είναι ως εξής:

20. Πατάμε το Next. Εμφανίζεται ένα παράθυρο στο οποίο μπορούμε να αποθηκεύσουμε τις ρυθμίσεις σύνδεσης. Απλά πατήστε το Finish.


21. Μόλις πατήσουμε το Finish διαβάζονται τα στοιχεία από τα αρχεία και δημιουργείται η βάση δεδομένων. Πατάμε το Cancel στο παράθυρο εισαγωγής.

22. Μπορούμε πλέον να την ανοίξουμε στο ISIS. Ξεκινάμε το ISIS λοιπόν καιεπιλέγουμε την βάση που μόλις δημιουργήσαμε.

23. Τα στοιχεία της κάθε γεώτρησης εμφανίζονται στους τέσσερις ξεχωριστούς πίνακες.

Algunos de los pozos, especialmente aquellos que no han inclinado vertical, presentado con el azimut correctos por 45 grados. Debe corregirse el acimut de ellos.

24. seleccionar Utilities > Field Calculation.25. Se introduce la primera línea de la ventana que muestra la corrección de lo que queremos hacer. Usted selecciona lo que la mesa es el campo correcto (SURVEY), ¿cuál es el alcance (AZIM), y lo que será el nuevo VALOR que se muestra a continuación (AZIM - 45).


26. Πατάμε το ΟΚ. Ο υπολογισμός εκτελείται.27. Αποθηκεύστε τις αλλαγές με File > Save.28. Το επόμενο βήμα είναι να εμφανίσουμε γραφικά τις γεωτρήσεις στην οθόνη

μέσω του Envisage. Κλείνουμε το ISIS με File > Quit Isis και επιστρέφουμε στο Envisage.

Θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα χρωματικό υπόμνημα με βάση μια από τις αριθμητικές παραμέτρους της βάσης (πχ. την περιεκτικότητα σε χρυσό).

29. Επιλέγουμε την λειτουργία Analyse > Legend Edit > Legend Editor. Ανοίγει η εφαρμογή Legend Editor που επιτρέπει τη δημιουργία νέων υπομνημάτων.


30. Κάνουμε κλικ στο + δίπλα από την κατηγορία DRILL. Η κατηγορία αυτή αφορά υπομνήματα γεωτρήσεων.

31. Κάνουμε διπλό κλικ στο [*] New Legend για να δημιουργήσουμε νέο υπόμνημα.

32. Ανοίγει ένα νέο υπόμνημα το οποίο αρχικά δεν έχει τίτλο – είναι untitled.

33. Κάνουμε δύο φορές κλικ στο untitled και δίνουμε την ονομασία AU.

34. Συμπληρώστε τα πεδία και τις επιλογές όπως φαίνονται παρακάτω:

35. Επιλέγουμε τύπο μεταβλητής Numeric καθώς το πεδίο που θα αξιοποιήσουμε στο υπόμνημα είναι αριθμητική τιμή και όχι κείμενο.

36. Πληκτρολογούμε τον πίνακα ASSAY στο πεδίο Record (Table) όπου βρίσκεται το πεδίο που μας ενδιαφέρει.

37. Πληκτρολογούμε το πεδίο AU στο πεδίο Field Name το οποίο είναι το πεδίο που μας ενδιαφέρει.


38. Πληκτρολογούμε το πεδίο EOS στο πεδίο To, τσεκάρουμε το Use From και δίνουμε το πεδίο APO για τον ορισμό των διαστημάτων των γεωτρήσεων.

39. Τσεκάρουμε την επιλογή Use colour for Null values and non-logged intervals και επιλέγουμε ένα γκρι χρώμα από την παλέτα για τα διαστήματα χωρίς τιμές.

40. Επιλέγουμε τρόπο ορισμού των διαστημάτων τύπου GELT (Greater or Equal - Less Than, δηλαδή Μεγαλύτερο ή Ίσο – Μικρότερο Από).

41. Στην συνέχεια ορίζουμε τα αριθμητικά διαστήματα και τα σχετικά χρώματα όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα:

42. Εφόσον τελειώσουμε επιλέγουμε File > Save στην εφαρμογή Legend Editor και μετά επιλέγουμε τη λειτουργία File > Quit Legend Editor. Έτσι αποθηκεύεται το υπόμνημα μας στο αρχείο υπομνημάτων το οποίο έχει κατάληξη .scd.

43. Μπορούμε πλέον να φορτώσουμε τις γεωτρήσεις στην οθόνη με τηνλειτουργία Geology > Drilling > Load Drillholes.

44. Αρχικά το πρόγραμμα μας ζητάει να ανοίξουμε τη βάση δεδομένων που θέλουμε. Επιλέγουμε στο Filename τη βάση training.dhd.isis.


45. Πατάμε το ΟΚ. Στην συνέχεια επιλέγουμε το χρωματικό υπόμνημα (ColourLegend) Au και πατάμε το ΟΚ έτσι εμφανίζονται οι γεωτρήσεις στην οθόνη.

46. Φορτώνουμε το τοπογραφικό ανάγλυφο (topo_dxf.00t) και παρατηρούμε ότι ορισμένες γεωτρήσεις είναι πολύ πάνω από αυτό.

47. Αυτό θα πρέπει να διορθωθεί με την λειτουργία Geology > Drilling >


Register. Επιλέγουμε όλες τις γεωτρήσεις με τον χαρακτήρα * στο πεδίο Enter drill hole name:

48. Πατάμε ΟΚ στο μήνυμα που εμφανίζεται:

49. Διώχνουμε τις γεωτρήσεις από την οθόνη με την λειτουργία Geology > Drilling > Remove Drillholes και τις επαναφέρουμε με την λειτουργία Geology > Drilling > Load Drillholes. Παρατηρούμε ότι πλέον όλες οι γεωτρήσεις ξεκινούν από το τοπογραφικό μοντέλο.

50. Μπορείτε τώρα να κλείσετε το πρόγραμμα με File > Exit Workbench

vulcan ruso 3ºparte

Documents