Realizëm? Jo, falemnderit!

G A Z E T Ë J A V O R E | 9 p r i l l 2 0 0 7 | n r . 8 1 | w w w . v e t e v e n d o s j e . o r gKOPJIMI LEJOHET.

TË LUTEM, KOPJOJE!

Glauk Konjufca

SS erbia synon kthimin esovranitetit real mbi Koso-vën. Lëvizja VETËVENDO-

SJE! synon shkëputjen reale tëpërnjëhershme dhe të pakusht tëKosovës nga Serbia. Pakoja eAhtisaarit është kompromisi. Ajoështë në mes: pakoja realizonndarjen dhe copëtimin e Kosovës.Grupi i Unitetit e ka quajtur pakon eAhtisaarit zgjidhje realiste. Edheshefi i zyres britanike, James Blunt,ka vepruar njëjtë. Ky konstatimështë i saktë: pakoja fatkeqësishtështë realiste. Ajo zyrtarizon njërealitet të krijuar padrejtësisht ndajpopullit të Kosovës. Qe tetë vjetKosova vegjeton si hapësirëpolitikisht jounike. Në ¼ të territorittë saj funksionon shteti serb. Nëpjesën tjetër UNMIK-u. Pakojas’bën tjetër veçse aty ku e kapushtetin Beogradi e institucion-alizon këtë kontroll nëpërmjet kom-unave me shumicë serbe. Kurse nëpjesën tjetër na e zëvendësonUNMIK-un me EUMIK. Pakoja eAhtisaarit njëmend është realiste!Por realiteti është i padrejtë. Politikisht realizmi është ideologjiae të fortit. Në kohën kur Milosheviqi

e mbante Kosovën të okupuarushtarakisht, zërat që kërkoninpavarësinë e Kosovës i quante kër-kesa ‘jorealiste’. Njëjtë bënin edheshtetet perëndimore. Realizmiështë ideologjia e raportit të forc-ave. Kurse idealizmi është dokrinae luftës për të drejtën që të takon,pavarësisht raportit të forcave.P.sh. Veton Surroi dhe Hashim Tha-çi janë realistë tipik; Adem Jashariidealist. Por - dorën në zemër! – kaedhe realistë politikisht të pafuqi-shëm. Këta quhen servilë osekolaboracionistë. P.sh Grupi i Unit-etit. Këta të fundit janë veglat e mb-ështetjes së realitetit të padrejtë. Në Kosovë kanë qenë idealistët ataqë gjithnjë kanë çuar procesetpërpara. Në kohën e Jugosllavisërealistët i nënshtroheshin raportit tëatëhershëm të forcave, prandaj etëra që bënin ishte pranimi dhevetëmjaftueshmëria me aq sa iujepte Titoja. Realistët rregullishtkanë surfuar mbi sakrificën që ekanë bërë idealistët. Trysnia emadhe e demonstratave të vitit1968 pasuan me fillimin e zgjeriminrelativ të pavarësisë politike tëKosovës përbrenda Jugosllavisë.Pas autonomisë së vitit 1974,realistët vazhdonin avazin e tyre të

servilitetit, kurse idealistët luftënpër barazi, për Kosovën Republikë.Realistët në mesin e popullit tëpushtuar gjithmonë favorizohenprej pushtuesit. Idealistët njollosen,burgosen, vriten. Por, çdo hap i ridrejt lirisë, idealistët i ngrit nëpiedestal. Realistët i hedh nëkoshin e plehrave të historisë.Kështu ka qenë gjithnjë. Kështu dotë mbetet sa të ekzistojë gjakimi ipopullit për liri e barazi të plotë mepopujt tjerë.Realizmi pa forcë është instrumentii realizmit të padrejtë. Realisti servili nënshtrohet absolutisht asaj çkavjen prej pushtuesit të fuqishëm.Shumica e atyre që e mbroninautonominë e vitit 1974 si maksi-mumin e arritshëm politik, ishin poata që kur Milosheviqi ua mori atënuk bëzajtën fare dhe e pranuankëtë ‘realitet’ të krijuar. Sepse ABC-ja e realistit të dobët ështënënshtrimi, serviliteti, pranimi iforcës së imponuar. Kulminimi i aplikimit të strategjisësë realizmit ndodhi gjatë viteve ‘90.Pjesa dërrmuese e spektrit politiktë atëhershëm me në krye LDK-nëudhëhiqeshin prej kësaj ideologjierealiste. Realiteti i forcave ishte ky:Serbia shumë e fortë, Kosova

shumë e dobët - e pafuqishme përt’iu kundërvënë Serbisë. Porshyqyr që populli ka pasur gjith-monë idealistët e tij që s’iu kanënënshtruar ideologjisë së raportit tëforcave. A nuk fillon epopeja elavdishme e idealizmit që meGjergj Kastriotin, i cili i doli përballënjë perandorie qindra herë më tëfuqishme? A nuk hyn aty edheHasan Prishtina, i cili duke qenë iudhëhequr prej gjakimit të lirisë pakushte, filloi të luftonte madje edhekundër Perandorisë Osmane, anipse në anën tjetër e priste Serbiapo ashtu më e fuqishme? Në po tënjëjtën traditë hyn Shaban Poll-uzha, Adem Jashari si dhe dësh-morët e UÇK-së, të cilët nuk ditënç’është raporti i forcave, por vetëmliria që na takon. Kurse realistëvetë sotëm, ç’u ka mbetur tjetërpërveç se ta pranojnë pakonrealiste të Ahtisaarit, duke u zgër-dhirë mbi gjakun e atyre që nukranë për një realitet si ky i sotmi, popër lirinë e plotë të Kosovës. Deri sot, në Kosovë ka ndodhur qërealistëve kolaboracionistë t’uatregojë vendin e tyre historia. Kësajradhe atyre duhet t’ua tregojëvendin populli. Siç thonin latinët hicet nunc! Tash dhe këtu!

Realizëm? Jo, falemnderit!

f a q e 2 | 9 p r i l l 2 0 0 7

Pa strategji dalëseStephen Schwartz

KK oha është e zënë nëEvropën Juglindore, kuvetëpërurimi është përzier

me ankthin në 50 vjetorin eUnionit Evropian. Rumania dheBullgaria prej të cilave asnjëras’ka ç’të ofrojë drejt institucionevetë qëndrueshme apo zhvillimitekonomik, tashmë janë shteteanëtare të BE-së. Njëri prej efek-teve të para të anëtarësimitrumun qe shfaqja e befasishme enjë blloku deputetësh antihebrenj,mohues të Holokaustit, nëParlamentin Evropian, duke përf-shirë këtu pesë prej të cilëve për-faqësojnë neofashizmin evazhdtë të Partisë së Rumanisësë Madhe. PRM-ja udhëhiqet prejCorneliu Vadim Tudor-it, një ishpoet oborri për diktatorin komu-nist nga Bukureshti, NicolaeCausescu-n. Arritja e pesëshëssë GRP-së u dha primitivëve nëlegjislativin e Evropës mundësinëpër të krijuar një grup parlamentarme titullin “Evropa e shtetevekombëtare”, ku përfshihen ele-mentet politike tërheqëse si FrontiKombëtar i Francës, VlaamsBelang të Belgjikës (që përfaqë-son interesat e flamanëve), dheAlessandra Mussolini, mbesa ediktatorit italian.Rumania arriti hyrjen në Evropëkurse Kroacia, pa ndonjë parti tërëndësishme hebrendërsyese,mbetet e përjashtuar falë kërcën-imit politik prej Serbisë, e cilakërkon që para se kroatët të hyjnënë BE, ata të përqafojnë serbët tëcilët u lëshuan në një luftë të egërkundër tyre më 1991. Kërcënimiserb dhe dinakëria rumune janëtë dukshme gjithkah. Regjimi iBeogradit agjiton kundër çfarëdoforme pavarësinë e Kosovës,kurse policia rumune e cila shër-ben për UNMIK-un, e shquajtiveten duke vrarë dy pjesëmarrësnë demonstratën e para dy mua-jve mbajtur nga një lëvizje e njo-hur kombëtare e Kosovës, e njo-hur në shqip si VETËVENDOSJE!(Self-Determination). Të njëmbëdhjetë oficerët policorrumun u kthyen në Bukureshtedhe përkundër kërkesës sëUNMIK-ut që ata të qëndrojnë në

Kosovë përderisa të kompletohethetimi mbi dy vrasjet. Të rënët,Arben Xheladini (35 vjeçar) dheMan Balaj (30), u qëlluan prejplumbash të mbështjellur gome.Në po të njëjtën ngjarje, 82 njerëzu lënduan prej zjarrit rumun, nënngjyrat e autoritetit të KB-së. Dhe,Albin Kurti, udhëheqësi i artikulu-ar i Lëvizjes VETËVENDOSJE!tash ndodhet në burg, i mbyllur nënjë qeli pa dritare, pa dhomë në tëcilën të qarkullonte dhe vetëm megjysëm ore kohë për të ecur nëndritën e diellit. Në mënyrë mjaft të çuditshme, 24marsi shënoi tetëvjetorin e bom-bardimit të NATO-s mbi Serbinë,e cila kishte për qëllim çlirimin eshqiptarëve të Kosovës prejmizorive të diktaturës së Milosh-eviqit. Kurse tashmë një dekadëpas, vendi ende vuan prej ndër-prerjeve të vazhdueshme tërrymës elektrike, papunësisë mbi50% dhe përpjekjeve të ringjallurapër ta rikthyer atë në sundiminserb. Hapi i fundit drejt këtij qëlli-mi jolegjitim është diçka që poquhet ‘pavarësi e mbikëqyrur’, erekomanduar prej Martti Ahtisaar-it, i dërguar i veçantë i KB-ve nëKosovë. Nën planin e Ahtisaar-it,hollësitë e të cilit tashmë janëbërë publike, Kosova do të nda-het me pjesën më të madhe tëterritorit të lënë anash si enklavaserbe nën mbrojtjen e OKB-së.Dokumenti i Ahtisaarit është ivërejtshëm edhe në mënyrëndjallëzore të prezentimit të çësht-jeve të rëndësishme në Kosovë.Problemeve të mëposhtme iureferohet si ‘çështje praktike’,sikur të ishin ato ca hollësi tëparëndësishme lehtësisht tëzgjidhshme:Decentralizimi – që do të thotëkthim i 1/3 të territorit të Kosovësnën Serbi Të drejtat e komuniteteve – kyështë strehim i serbëve nëpërenklava, të qarkuar prej trupavetë NATO-sMbrojtja e trashëgimisë kulturoree fetare dhe çështjeve ekonomike- kjo do të diskutohet më poshtë Këto nuk janë ‘çështje praktike’.Këto janë punë që definojnërealitetet thelbësore në Kosovë.T’i trajtosh ato si të parëndë-

sishme është më keq sesaabsurde. Në vazhdim të kësaj, memoran-dumi i Ahtisaar-it i referohet‘dhunës’ së shqiptarëve ‘e kryerkundër serbëve më 1999 dhemars të vitit 2004’ si diçka qëpaska ‘lënë trashëgimi të thellë’.Po çka lidhur me ‘trashëgiminë’ edy viteve (1998-99) kur terroristëtserbë vranë mijëra qytetarë dhefëmijë shqiptarë? Çka lidhur me86 vitet e mëparshme të shtypjesserbe mbi këtë vend? Që kjo s’qe rezultati i pritur kurNATO-ja bombardoi Beogradin,kjo është e kuptueshme. Harta ere e Kosovës së ‘pavarur’ do të lëburimet kryesore natyrore nëduart e serbëve, përfshirë këtuujin, minierat dhe pasuritë tjera.Përveç kësaj, marrëveshja eAhtisaar-it deklaron që, manas-tiret e krishtera ortodokse të ndër-tuara në Kosovë para pushtimitturk në shekullin XIV – objekte tëshfrytëzuara për lutje prej shqip-tarëve, bullgarëve dhe bashkë-sive tjera ortodokse të cilat domi-nonin këtë territor në të kaluarën,por të lëna nga autoritetetosmane nën përgjegjësinë e ser-bëve për qëllime tagrambledhjeje– janë vendndodhje të trashë-gimisë serbe. Pra, më së shumti5% e popullsisë, me një historikeqtrajtimi mizor të shumicës, dotë shpërblehet për dekadat e ter-rorit dhe përpjekje për gjenocidgjatë viteve 1998-99. Ambasadori i SHBA-ve në KB,John Bolton, më 24 mars në BBCkomentoi se ‘Irak do të thotëJugosllavi në arabisht’. Përderisaambasadori Bolton qartazi iureferua mundësisë që Iraku mundtë ndahej në minishtete shiite,kurde e sunite, shumë më tepërparalele do të mund të tërhiqeshinndërmjet sunive arab të Irakutdhe serbëve. Në të dyja rastet,diplomacia ndërkombëtare po emban qëndrimin që persekutuesite mëparshëm të shumicës sëgjerë duhet llastuar në emër të tëdrejtave të njeriut. Për më tepër,aplikimi i një politike të tillë nëKosovë riprodhon të njëjtën zgjid-hje të pamoralshme sikur nëBosnje dhe Hercegovinë, dheindikon se çka i prêt irakianët

poqese Iraku i jipet nën kontrollOKB-së, siç kanë kërkuar disa.Albin Kurti i burgosur dhe LëvizjaVETËVENDOSJE! kanë prob-leme serioze me ‘projektin’Ahtisaari. Sipas kritikëve, plani iAhtisaar-it do të bllokojë privatiz-imin, restaurimin e llogarivebankare të shqiptarëve dhefondet e pensioneve të cilat janëmarrë prej Milosheviqit. Shkresae Ahtisaar-it me një pafajësi tërreme thotë se UNMIK-u ‘nuk kaqenë në gjendje ta zhvillojë njëekonomi të suksesshme’ nëKosovë, sikur kjo të jetë diçkaaksidentale, ose, për më keq,sikur të ishte faji i shqiptarëve.Por refuzimi i UNMIK-ut për t’umarrë me nevojat ekonomikeishte dhe mbetet një politikë eparamenduar, jo një gjë e rastit.Sipas vizionit të Ahtisaarit, praniandërkombëtare ende duhet tëvazhdojë të operojë me admin-istrimin politik, trupat e jashtëmende do të ruajnë paqen elëkundshme, kurse sistemet eshëndetit dhe edukimit, të cilatgjatë tetë vjetëve kanë përjetuarnjë anashkalim të skajshëm, do tëshpërbëhen edhe më tutje. Po të shprehet pahtazi, nuk kastrategji dalëse të KB-së ngaKosova. Përderisa tragjedia eBosnje Hercegovinës së ndarëvazhdon të duket e pashpresë,dhe përderisa shumë amerikanjanë të bindur nga mediat armiqë-sore amerikane se Iraku popërkeqësohet për çdo ditë, Kos-ova e ofron një mundësi për tëdëshmuar se procesi shtet-for-mues ka sukses. Përkundrazi,skema e Ahtisaarit nënkuptonndarje të Kosovës dhe konflikte tëreja në Ballkan. SHBA-të duhet t’i thonë jo‘pavarësisë së mbikëqyrur’ nëKosovë dhe t’i përkrahin aspiratate shumics shqiptare të cilët kanëbesuar se Amerika përkrah demo-kracinë, ndërmarrësinë, dhe llog-aridhënien, kur bombat filluan tëbien në Beograd në vitin 1999.

(Stephen Schwartz është korre-spodent i shpeshtë i The WeeklyStandard. Ai është autor i libritKosovo: Background to War)

9 p r i l l 2 0 0 7 | f a q e 3

Kosova 2007: Bukë e CirkusShqiptar Oseku

GG jersa Kosova po rrëshqetdrejt humnerës, krerët efryrë dalldisen të sajojnë

gjoja “simbole shtetërore”.Kësaj jave, ndoshta e ke patur fatine keq të mësosh për Skicën eStrategjisë së Zhvillimit Ekonomiktë Kosovës. Është fjala për njëdokument që, në fakt, ravijëzon jozhvillimin, po thepisjen e vendit. Aifillimisht konstaton se Kosova,sipas të gjitha kritereve të mund-shme ekonomike e sociale, zvar-ritet larg prapa Ballkanit, pale mëEvopës: gjeografikisht jemi në kon-tinent, por socioekonomikisht ndo-dhemi në Afrikën Qendrore. Mir-ëpo, pjesa më rrëqethëse vjen tekmë poshtë. Sipas kësaj skice,ekonomia do të vazhdojë të fun-doset si sakica në ujë edhe në tëardhmen. Në skenarin absolutishtmë optimist, sipas skicës, ndoshtadisi kthehemi në standardin esotëm (!) dikur në vitin 2020. Veçseduhet kapërcyer një problemth.Duhet investuar (vëni re shifrat) 1.6

miliard € nga qeveria, 3 miliard €nga investuesit e brendshëm, e 2.2miliard € nga investues të jashtëm.E atëhere, sipas skicës, mund t’ivjelim frutat e mundit: Kosova do tëketë varfëri të skajshme veç 8 %,varfëri të përgjithshme veç 25 %,analfabetizëm veç 10 %, mungesëujësjellësi veç 20 %, e mungesëkanalizimi veç 50 %. Me fjalë tjera,krejt gati për të hyrë në Evropë...Kryesues i punës për hartimin ekësaj skice paska qenë (sërish) dr.Muhamet Sadiku, një ndër eksp-ertët më të zotë të vendit në lëmine ekonomisë. Si dhe, për ata që s’enjohin, një ish. Më saktë, ishBashkërendues i Seketariatit përHartimin e Strategjisë dhe PlanitZhvillimor të Kosovës. Ky sekretari-at, që në fakt ishte një zyrë anon-ime, pothuajse pa personel e pabuxhet, u shua urgjentisht nëmbarim të 2006, kur Sadiku gaboit’ia linte në dorë qeverisë një tjetërskicë, Strategjia Zhvillimore eKosovës 2007-2013, me përmbajt-je pakashumë të njëjtë. Mesazhi iqeverisë qe i kthjelltë si loti: kas-

necët e lajmeve të këqija ekzekuto-hen në vend.Mirëpo, dr. Sadiku është optimist, eshpreson se qeveria kësaj radhes’ka si të shmanget. Herën e kalu-ar, strategjinë e pat përpiluar vetë,me dy-tre ndihmësa. Kësaj here, aiqë nga 2 marsi e gjer më 26 mars,e ka ngritur në këmbë gjithë OdënEkonomike, si dhe Aleancën eBiznesit Kosovar. Ka bërë grupe tëfokusit, ka angazhuar dhjetëra eks-pertë vendor e ndërkombëtar për tëstudiuar veçmas çështjet gjinore,arsimore, thjesht s’i ka lënë dy gurëbashkë për të përpiluar një doku-ment gjithëpërfshirës. Me shpresë,natyrisht, se qeveria s’ka fytyrë taflak një paralajmërim ku ështëpërmbledhur gjithë dija ekzistuesenë Kosovë. Unë për vete, ndjej njësimpati buzagaz për këtë njeri që, ipushuar nga qeveria, vazhdon t’iluftojë mullinjtë e erës me kryen-eçësinë e Don Kishotit.Veçse, druaj se dr. Sadiku do tëndahet i zhgënjyer. Sepse, qeveriadhe UNMIK-u kanë përvojë në këtëlëmi. Tentime heroike si të zt.

Sadiku kanë bërë edhe tjerë paratij. Strategji për Zhvillimin e Kos-ovës 2003-2008 pati hartuar edheMinistria e Tregtisë dhe e Indu-strisë nën dr. Ali Jakupin, por ajo urefuzua (!) nga qeveria. Madjeedhe një grup ekspertësh ndërko-mbëtar (ESPIG) është orvatur mëherët t’ia imponojë qeverisë njëstrategji zhvillimore për Kosovën,me të njëjtin rezultat. Shkurt, qeve-ria dhe padroni i saj, UNMIK-u,s’para e pëlqejnë realitetin. Atakanë vendosur që më mirë të rrinëpa strategji të zhvillimit, se sa takenë një që e nxjerr sheshit dësh-timin e tyre kardinal në Kosovë.Në vend të kësaj, qeveria dheUNMIK-u preferojnë të merren meaktivitete më të këndshme nëkohën e lirë. Si p.sh., të sajojnëgjoja “simbole shtetërore”. Në mun-gesë të shtetit, ato, në fakt që janëgoxha të rëndësishme. Cezarithjesht po na servir prapë “Bukë ecirkus” si para 2000 vjetësh; veçsetash serviret më pak bukë, e mëshumë cirk.

Hollywoodi politikSalih Mehmeti

Në luftë nuk ka zëvëndësim përfitoreDagllas Mekartur, gjeneral i ushtr-isë amerikane (1880–1964)

RR etrospektiva e sotshme nëlidhje me periudhën rugovistegjatë viteve të ‘90 nuk bëhet

për ndonjë peshim apo gjykim të rolittë saj real, por kryekëput vihet sifrymëzim para Ekipit Negociator përdorëlirësi në kompromise kapitale.Në qoftë se një pozicion i caktuar nëkuadrin historik, që ka pasur për-masa dëmi nuk korrigjohet drejtë,atëherë i lihet mundësia atij tëpërsëdytet, ama kësaj radhe me vël-lim pakrahasimisht më të madh se aii dëmit të parë.Në radhë të parë, duhet përmendurveprimi medotologjik i kësaj doktrineqë popullin tonë në kohën kur për-reth bëheshin çarje të mëdha, esprapsi përmes demagogjisë sëplanifikuar plot me fraza të bujshmee monumentale për durim me zor nëpritje të ‘ndërhyrjes’ së faktoritndërkombëtar. Kjo ideologji bjen fun-damentalisht ndesh me lëvizjet çlir-imtare të popujve gjithandejJugosllavisë për shkurorëzim nga

tutela e hegjemonizmit beogradas.Koha e domosdoshme e të mobi-lizuarit sikundër bënin vendet fqinjeu shkëmbye tragjikisht me prapak-thim për hir të njëfarë ‘stabiliteti’ e‘paqeje’. Për hatër të ‘stabilitetit’,deklaronte klasa e atëbotshme poli-tike, duhet qëndruar ‘neutral’, paçkaqë vëllimi i dhunës që e ushtronteregjimi serbomadh rritej dita–ditës.Të qenurit ‘paqësor’ dhe njëkohë-sisht joballafaques, nuk të bën fitim-tar. Ai është humnerim në robëri.Kurse ballafaqimi real fyta–fyt emposht edhe më të fortin tiran. Kurse‘pacifizmi’ i ‘90ve përbën momentinfatal të bishtnimit nga organizimi aqshumë i nevojshëm çlirimtar nëKosovë, që s’kishte rreshtur dot qënga nga viti 1945. Kredoja e shu-micës së grupeve ilegale shqiptarenë Jugosllavi, pavarësisht nga profiliideologjik, ishte e qartë, këmbën-gulëse dhe ballafaquese: arritja erealizimit të çlirimit kombëtar dhebashkimi me Shqipërinë. ‘Pacifizmi’ po bëhej një makinerirrënuese e rezistencës ballafaquesetë popullit. Demonstratat e paharrue-shme studentore të tetorit të vitit 1997,ballafaqim i drejtpërdrejtë, ishin për-pjekjet e para për liri, e veçmas njëthyerje e shablonit zyrtar rugovist.

Gjasat për demonstrata me përmasagjithëpopullore po rriteshin dukshëm.Profkat për durim, heshtje, paqësime dëngla të tjera të politikës së kohëspo komprometoheshin për vdekje.Organizimi i paktë ndërkombëtar, qëndodhi si rrjedhojë e trasimit për liripërmes luftës së armatosur çlir-imtare, përbën momentin e vetëm tëPërëndimit të hapjes dhe mbylljes sëdosjeve për Kosovën. Por hapja nukështë domosdoshmërisht zgjidhja. Hovi i faktorizimit të popullit shqiptar,nën pushkët e UÇK–së u pre nëdysh. Krerët që ia ndalën hovinUÇK–së u bënë apostuj të ‘paci-fizmit’. Trysnia e vetme serioze ederiatëhershme ndaj botës përëndi-more nga ushtria çlirimtare u pre. Në rreshtat vijues kemi paraqiturfragmente të shkëputura nga ditari ikohës së luftës të këshilltarit kryesortë ish sekretarës së shtetit amerikanMadelein Albright, James Rubin, i cilinë kapitullin ‘Si e gjetëm kompro-misin’, shkruan për mendjelehtësinëe njërit nga ‘krerët’ e UÇK–së që izgjati dorën ‘pacifizmit’: ‘Thaçi dheunë shpejt arritëm në vendin tonëtë dashur, prapa kështjellës. Unëndeza një cigare shumë ngadalësepse nuk më vinte asgjë në

mend. Pas një pauze të gjatë, i tha-shë me gjysmë shakaje se njohdisa producentë në Hollywood qëdo të mund të dëshironin të bëninnjë film të jetës së tij. – A do të jemunë personazhi pozitiv apo ai ikeqi në film? – pyeti Thaçi. Në atoçaste, atë e thirrën sërish në dho-më për vendimin përfundimtar,por refuzoi të shkojë derisa tëmerrte një përgjigje nga unë. – Kjovaret nëse do të nënshkruash apojo, - i thashë, derisa ai po nisej dr-ejt kështjellës. Pas një ore, O’Br-ien nxitoi në korridor dhe më nxoringa njëra prej dhomave të mbled-hjeve. Ai bëri të ditur se Thaçi kapranuar t’i lejojë Surroit të nën-shkruajë marrëveshjen e përko-hshme në emër të të gjithë delaga-cionit shqiptar. Me Surroin dheO’Brienin në korridor e tëra që naduhej ishte një laps. Andaj ia zgja-ta Surroit lapsin tim. Ai nënshkroi’.Fjalët e sipërcekura rrëfejnë qartëinteresat individuale të këtyrenjerëzve që përpiqen për lëkurën etyre personale në ‘kinostudiot’ndërkombëtare për arritjen e për-jetësimit të emrit të tyre, pavarësishtqysh. Këta janë aktorët e hollywood-it politik në Kosovë.

Rr. “Perandori Justinian” nr. 9Qyteza Pejton

Prishtinë, Kosovë

038 222 704vetevendosje@hotmail.comvetevendosje@yahoo.comvetevendosje@gmail.comwww.vetevendosje.org

Lëvizja VETËVENDOSJE! është komunitet i njerëzveqë refuzojnë të nënshtrohen. Ajo synon arritjen dherealizimin e vetëvendosjes për popullin e Kosovës.Lëvizja VETËVENDOSJE! angazhohet edhe përndryshime radikale shoqërore e politike që do tëmundësonin respektimin e të drejtave të njeriut, tëdrejtave civile dhe drejtësisë sociale për të gjithë dhesecilin në Kosovë pa kurrfarë diskriminimi.

KOPJIMI LEJOHET.

TË LUTEM, KOPJOJE!

f a q e 4 | 9 p r i l l 2 0 0 7

Deputetët e Kuvendit të Kosovësprapë po hyjnë në histori. Dhe prapëpër të keq. Më 23 mars 1989 ata që equanin veten përfaqësues të popullit tëKosovës i miratuan ndryshimet kusht-etuese të Republikës së Serbisë. Nëdeklarimet e tyre, të vendosura nëanën e pasme të këtij trakti, ata iquanin këto ndryshime si jo tëdëmshme, madje si bazë për zhvillimtë mëtejshëm ekonomiko-politik. Kaloipak kohë dhe qytetarët e Kosovës ekuptuan në lëkurën e tyre këtë zhvillim.Ata u përjashtuan nga puna, u përjash-tuan nga Kosova, u vranë, maltretuan,plaçkitën… Më 5 prill 2007 deputetët e Kuvendit tëKosovës janë mbledhur në të njëjtënsallë për ta miratuar me aklamacionnjë deklaratë mbështetëse për Pakone Ahtisaarit. Me këtë Pako na ështëthënë se Kosova fiton çdo gjë. Njëjtë simë 1989. Ç‘është e vërteta me këtëPako Kosova humb çdogjë, për shkakse e humb integritetin territorial, si dhetrashëgiminë kulturore dhe historike.Më këtë Pako Kosova e humbmundësinë për një qeverisje qendrorefunksionale. Me këtë Pako Kosova ehumb përfundimisht elementin autok-ton shqiptarë në të. Rrjedhimisht mekëtë Pako Kosova e humb historikun erezistencës kundër okupimit serb, këtëokupim që u ritheksua më 1989 kurKosova, siç u tha, nuk humbi asgjë. Kosova ka humbur shumë më 1989pavarësisht deklarimeve të atëher-shme të deputetëve. Kosova po humb

shumë sot pavarësisht deklarimeve tëpolitikanëve. Kosova nuk do të humbvetëm kur të deklarohet populli i saj.Këtë deklarim duhet ta bëjmë tëdëgjueshëm tash. Ky deklarim duhettë jetë gjëja e vetme që dëgjohet kurflitet për të ardhmen e vendit tonë. Aszëri i deputetëve as ky i politikanëvepor vetëm i popullit.

Exhair MURATIKjo mbledhje, është rast hiostorik, përshkak të aktit që është në redn të ditëse të rrethanave në të cilat shqyrtohet.Me amandamente në kushtetutën eRS të Serbisë bëhet lëvizje positivepërpara nga konstituimi i RS tëSerbnisë si shtet pa prekur autonom-inë e krahinave, bile me to zgjerohethapësira për manifestim tëautonomisë plotë të tyre, forcohen tëdrejtat, liritë dhe siguria e qytetarëve.

Fidai MJEKIQIKëto ndryshime nuk sjellin në pyetjeautonominë e Krahinës dhe pozitën esaj në Jugosllavi, e në të njëjtën kohëduhet të sigurojmë barazi më tëmadhe për forcimin e vëllazërim-bashkimit të të gjitha kombeve dhekombësive.

Ymer XHAFIQINdryshimet kushtetuese në kushte-tutën e RS të Serbisë u përkrahën nëtërësi dhe konsiderojmë se është earsyeshme që edhe sot të japimpëlqimin për to.

Muharrem SYLAKlasa punëtore, njerëzit punues dheqytetarët e Mitrovicës së Titos kanëbesim se me këto ndryshime krijohenkushte për një zhvillim më të shpejtëshoqëror-ekonomik dhe politik tëSerbisë, e në kuadër të saj edhe tëKsovës.

Halit AHMETIAtëherë ata që shikojnë me turbullueujin, jo ky kështu, jo ai ashtu më duketse nuk kemi të drejtë. Po dua të themtë drejtat e askujt nuk janë shkelë. Podua me thënë ne ta shikojmë unikKrahinën dhe Republikën e të jemi mëshumë prezent në Republikë, t’i zgjid-him problemet.

Muhamet ARIFIKur ka qenë fjala për amandamentetnë Kushtetutën e RSFJ-së para këtijKuvendi në këtë foltore kam dalur ekam thënë, përveç tjerash, [se i japim]përkrahje të plotë ndryshimeve të cilatduhet të çojnë përpara.

Flamur GORANCIU jap përkrahje amadamenteve të har-monizuara në Kushtetutën e RS tëSerbisë, të cilin aprovim e konsidero-jmë si grusht të rëndë armiqëve tëJugosllavisë dhe skeptikëve tëndryshëm se gjoja ky Kuvend nukështë me orientim nuk është me orien-tim jugosllav si edhe ndaj mosbes-imeve të ndryshme ndaj të gjithëklasës punëtore, njerëzve punonjës tëKSA të Kosovës.

Muhamet QORKADIUMendoj se opinionit i është e ditur, dhekjo është bërë e njohur edhe nëpërm-jet mjeteve të informimit publik, seKuvendi [i komunës së Pejës ] medatën 21 të këtij muaji i pati në rend tëditës amandamentet kushtetuese dhe ipërkrahu ato njëzëri. Kaq.

Hazër SUSURIMendoj se në këtë drejtim duhet tëpërkrahet propozimi i amandamentevenë Kushtetutën e RS të Serbisë, dhenë këtë drejtim çështjet të cilat janëharmonizuar janë me interes të tëgjithë njerezve punonnjës dhe të qyte-tarëve, e veçanërisht duke paturparasyshë se në këtë drejtim me rastine harmonizimit të propozimit të aman-damenteve në Kushtetutën e RS tëSerbisë është patur kujdes që RS eSerbisë t’i realizoj funksionet e domos-doshme të sajë shtetërore në tërë ter-ritorin e Republikës.

Daut JASHANICAKryesia e LSPP më 16 mars me plotpërgjegjësi, me tërë dinjitetin e vet nëmënyrë unanime ka përkrah në tërësiqëndrimin që të jipet pëlqimi nëndryshimin e Kushtetutës të RS tëSerbisë.

Avdi TËRMKOLLIUnë edhe atje [Dhoma Shoqërore-Politike e Kuvendit të RS Serbisë] kamvotu për mu aprovua këto amenda-mente. Edhe sot e përkrahi edhe psenuk kam drejt votimi.

Rabit REXHEPIPo votoj për këto ndryshime ngandjenja e një përgjegjësie politike dhetë një realizmi politik në momentin epikjërishëm, në mënyrë që ky akt tëjetë një urë fillestare e rëndësishmepër përpjekjet që do t’i bëjmë në fron-tin e përbashkët për tejkalimin e situ-atës shumë të ndërlikuar politike.

Kurtesh SALIHUT’u japim përkrahje amandamentevepër Kushtetutën e Serbisë, natyrishtduke respektuar edhe rezervat që ikanë pasur tjerët pa të e duke respek-tuar shumicën në një shoqëri përudhën demokratike të shoqërisë.

1989

KMDLNJ viziton të burgosurit nëburgun e Dubravës dhe Albin Kurtinnë spitalin e këtij burgu.

Më 5 prill, në kuadër të monitorimit tëkushteve në qendrat e paraburgimit,burgjet dhe qendrat korrektuese,KMDLNJ vizitoi Qendrën Korrektuesenë Dubravë, me ç’rast pati takime metë burgosurit në të gjitha pavijonet(përjashtuar pavijonin I, i cili menaxho-het nga ndërkombëtarët dhe për tëcilin duhet leje e veçantë nga Depart-amenti i Drejtësisë, UNMIK-u). Në këtëpavijon janë duke e vuajtur dëniminkryesisht të dënuarit nga ish UÇK-jadhe konsiderohet pavijon me trajtim tëveçantë. Për vizitë pavijoneve të tjeraKMDLNJ është pajisur me leje ngaMinistria e Drejtësisë, ndërkaq për viz-

itë Albin Kurtit është pajisur me lejenga gjykatësi ndërkombëtar (leja i jep-et vetëm për një vizitë gjatë një muaji).KMDLNJ ka pasur takim edhe me drej-torin gjeneral, zëvendësdrejtorin dhedisa mbikëqyrës të kësaj qendreje kor-rektuese. Për këtë, KMDLNJ do tëdalë me një raport. KMDLNJ në Spit-alin e Dubravës e vizitoi Albin Kurtin,aktivistin e Lëvizjes për vetëvendosje,i cili kohë më parë, pas grevës së urisëu transferua nga burgu i Pejës. AlbinKurti është nën një trajtim mjekësorpas grevës së urisë dhe kushtet ku tanigjendet janë pakrahasimisht më tëmira se në burgun e Pejës. I ështëlejuar qëndrimi në ajër të pastër dy orëbrenda ditës, një orë paradite dhe njëorë pasdite. Në dhomën ku gjendet katelevizor dhe mundësi të informimit

përmes mediave të tjera. Albini kapatur një infeksion të kanaleve të uri-nës si dhe gjatë kontrollimit me EHO ijanë gjetur tre guralecë në veshkë, dynë njërën dhe një në tjetrën. Përku-ndër faktit se Albini dukej mirë, KMDL-NJ e vlerëson se qëndrimi i mëtut-jeshëm i tij në ato kushte, seriozisht dota dëmtojë shëndetin e tij, andajkërkon që t’i krijohen kushtet për kon-trollim mjekësor dhe trajtim profesionalnga urologët dhe nefrologët. Kushtetnë Spitalin e Dubravës (ato fizike janëtë mira), nuk e mundësojnë trajtimin eduhur dhe shërimin e Albin Kurtit.(Sepse mungon kujdesja profesion-ale). KMDLNJ u informua nga AlbinKurti se i vetmi fluid që ka përdorurAlbini gjatë grevës së urisë ka qenë ujinga ujësjellësi, si dhe e hedh poshtë

spekulimin në deklaratën e Ministrisësë Drejtësisë se ka hyrë në grevë tëurisë kinse për servimin e ushqimit meprodukte të Serbisë. Edhe fjala fluid,sipas Albinit, (e përdorur në deklaratëne kësaj ministrie) është përdorur meqëllim të caktuar për të shkaktuar huti,ngase nën fluide nënkuptohen jo vetëmuji por edhe të gjitha ushqimet e tjera nëtrajtë të lëngshme. KLMDNJ apelon qërasti i Albin Kurtit të trajtohet seriozisht.KLMDNJ kërkon që një ekip i mjekëveprofesional të angazhohet për trajtiminmjekësor të Albin Kurtit nën vëzhgim tëorganizatave ndërkombëtare për tëDrejtat e njeriut sepse Albin Kurti ështëi burgosur politik dhe si i tillë duhet tëtrajtohet.

KMLDNJ, Prishtinë, 5. 4. 2007