universiteti i gjakovËs “fehmi agani” bushati.pdf · pei – plani edukativ individual----- 15...
TRANSCRIPT
UNIVERSITETI I GJAKOVËS “FEHMI AGANI”
Fakulteti i Edukimit
Drejtimi: Parashkollor
PUNIM DIPLOME
GJITHËPËRFSHIRJA E FËMIJËVE ME NEVOJA TË VEÇANTA NË SHKOLLAT
FILLORE TË KOMUNËS SË GJAKOVËS
MENTOR: KANDIDATJA:
Prof. ass. dr. SHEMSI MORINA LEONORA BUSHATI
GJAKOVË, 2019
2
FALENDËRIM
Rruga e studimeve nuk është e lehtë. Padyshim që kërkon kohë, mund dhe sakrificë. Për
bashkëpunimin deri në përfundim të këtij punimi falenderimi më i madh është për
Prof.Dr.Ass. Shemsi Morina i cili më ka inkurajuar në çdo hap, duke më ofruar besim dhe
mbështetje.
Jam mirnjohëse ndaj të gjithë kolegëve, miqve të mi në departamentin e programit
parashkollor.
Së fundi, unë jam shumë mirnjohëse për të gjithë mbështetjen që kam marrë nga familja ime.
Të gjitha përpjekjet e mia në këtë punim i’a dedikoj prindërve të mi, me përuljen më të
madhe. Dashuria ndaj tyre, është çelësi i çdo suksesi për mua.
Faleminderit!
3
PËRMBJTJA
Abstrakt----------------------------------------------------------------------------------------- 4
Abstract------------------------------------------------------------------------------------------ 5
1. HYRJE---------------------------------------------------------------------------------- 5
1.1 Konteksti i hulumtimit------------------------------------------------------------------- 5
1.2 Edukimi gjithëpërfshirës – përkufizimi---------------------------------------------- 7
1.3. Edukimi gjithëpërfshirës në Kosovë------------------------------------------------- 8
2. Gjithëpërfshirja si proces i realizimit në praktikë i së drejtës
për arsimim të fëmijëve me nevoja të veçanta---------------------------------- 9
2.1.Politikat gjithëpërfshirëse--------------------------------------------------------------- 10
2.2. Politikat qytetar--------------------------------------------------------------------------- 12
3. Roli i shkollës dhe familjes në jetën e fëmijës----------------------------------- 13
3.1. Çështjet delikate në bashkëpunimin shkollë –familje---------------------------- 14
3.2. PEI – Plani Edukativ Individual------------------------------------------------------ 15
4. Legjislacioni, Strategjitë dhe Dokumentet relevante-------------------------- 16
4.1. E drejta për arsim të fëmijëve dhe të rinjve me nevoja të veçanta------------- 17
4.2. Arsimi Inkluziv (gjithëpërfshirës)----------------------------------------------------- 18
5. Metodologjia e hulumtimit---------------------------------------------------------- 19
5.1. Metodat e hulumtimi--------------------------------------------------------------------- 19
6. Analiza dhe interpretimi i rezultateve--------------------------------------------- 20
7. Diskutim i rezultateve----------------------------------------------------------------- 36
8. Përfundime dhe rekomandime------------------------------------------------------- 37
9. Shtojcat------------------------------------------------------------------------------------ 39
9.1. Pyetësorët------------------------------------------------------------------------ 39
9.2. Pyetësorët------------------------------------------------------------------------ 42
9.3. Pyetësorët------------------------------------------------------------------------ 45
10. Bibliografia dhe webliografia-------------------------------------------------------------- 47
4
- ABSTRAKT
Gjendja e tanishme e personave me nevoja të veçanta (FNV), nuk përmbush
realizimin e plotë të të drejtave dhe lirive themelore në kushte të barabarta me të tjerët.
Andaj si rrjedhojë të gjitha subjektet janë përgjegjëse për garantimin e kësaj të drejte e
cila arrihet vetëm duke eliminuar çdo lloj pengese dhe barriere që krijon vështirësi në
respektimin e parimit të mos-diskriminimit ndaj personave me nevoja të veçanta. Qëllimi i
këtij hulumtimi është analiza, se sa janë fëmijët me nevoja të veçanta të integruar në
Komunën e Gjakovës në: ofrimin e shërbimeve, kujdesin shëndetësor, pjesëmarrje në shoqëri
si të barabartë, pjesëmarrje në aktivitetete kulturore, sidomos do fokusohem në arsimimin e
fëmijëve me nevoja të veçanta se sa janë gjithëpërfshirëse.
Për të arritur qëllimin e hulumtimit, do përfshihen prindërit e fëmijëve me dhe pa
nevoja të veçanta, organizatat joqeveritare, drejtorët e shkollave, mësimdhënësit dhe nxënësit
e shkollave në komunën e Gjakovës. Target i grupit të përcaktuar është kontingjenti i
fëmijëve me nevoja të veçanta në Komunën e Gjakovës. E tërë kjo do të bëhet që në fund të
dalim me rezultate konkrete se sa janë fëmijët me nevoja të veçanta të integruar në Komunën
e Gjakovës, sa zbatohen ligjet, udhëzimet administrative dhe rregulloret, se sa janë fëmijët
me nevoja të veçanta të kyçur në arsimim, ç’farë shërbime dhe aktivitete ofrohen për fëmijët
me nevoja të veçanta që kanë qëllimin e integrimit të fëmijëve në komunitet. Hulumtimi
planifikohet duke u bazuar në literatur dhe hulumtime lidhur me këtë çështje, si dhe nga
rezultatet e të dhënave që do të mblidhen përmes pyetësorit.
Fjalët kyçe: Integrim, gjithëpërfshirje, diskriminim, mos-diskriminim, ligjet, arsimimi.
5
- ABSTRACT
Children with special needs integration of Municipality of Gjakova-
The current situation of persons with special needs, doesn't fulfill the complete
realization of the primal rights and freedom in equal conditions with others.
Therefore, all subjects are responsible to guarantee this right which can be achieved
only by eliminating all kinds of obstacles which create difficulties in respecting the principle
of non discrimination of persons with special needs. The purpose of this research is to
analyze how much are persons with special needs integrated in Municipality of Gjakova in:
offering services, health care, being equal in the society, attending cultural activities and
specially focusing on children with special needs education.
To achieve the purpose of the research, all parents of children with or without special
needs, local institutions, nonprofit organizations, school principals, teachers and social
workers of Municipality of Gjakova. The definite raft group is the contingent of children with
special needs in Municipality of Gjakova. All of this will be done, so we can have the
concrete results of how much are children with special needs integrated in Municipality of
Gjakova, how much are laws, administrative guidelines and regulations implemented, how
much are children with special needs involved in education, what services and activities are
being offered to children with special needs whose purpose is integration to the community.
The research is planned based on studies and literature according to this matter and also from
the results of all information through the questionnaire.
Key words: integration, inclusiveness, discrimination, non-discrimination, laws, education
6
1. HYRJE
1.1 Konteksti i hulumtimit
Në të kaluarën, personat me nevoja të veçanta ishin viktimë e një “padukshmërie”
relative, dhe më shumë ekzistonte prirja të shihen si “objekte” të mbrojtjes, trajtimit dhe
asistencës se sa si subjekte të të drejtave. Si rezultat i kësaj qasjeje, personat me nevoja të
veçanta ishin të përjashtuar nga rrjedhat e përgjithshme të shoqërisë, dhe atyre u ishin ofruar
shkollat speciale, reparte punuese të tipit konviktor, strehim dhe transport i veçantë me
supozimin se ata janë të pazot t’ia dalin mbanë me shoqërinë në tërësi apo me pjesën më të
madhe të aktiviteteve jetësore. Atyre gjithashtu u është mohuar qasja e barabartë në ato të
drejta dhe liri themelore (p.sh., kujdes shëndetësor, punësim, arsimim, votim, pjesëmarrje në
aktivitetet kulturore etj.).
Statistikat në botë dhe në Kosovë: Në botë llogaritet se nga popullata e
gjithëmbarshme 10%, respektivisht çdo i 10 banor ka një nevojë të veçantë. Kjo do të thotë se
në botë sot jetojnë 640 milion njerëz me nevoja të veçanta. Bazuar në këto statistika
ndërkombëtare, në Kosovë llogaritet se mund të jenë 150.000 deri 200.000 mijë persona me
nevoja të veçanta, të çfarë do natyre qofshin ato. Kur kemi parasysh se këta persona jetojnë
me familjet e tyre të cilat drejtpërdrejtë kanë të bëjnë me nevoja të veçanta del se në Kosovë
800.000 mijë qytetarë kanë interes në zgjedhjen e kësaj çështjeje. Konventa mbi të Drejtat e
Personave me nevoja të veçanta, Kombet e Bashkuara (KDPAK, Strategjinë Nacionale për të
Drejtat e Personave me Nevoja të veçanta 2013-2023, fq.15) jep këtë përkufizim të nevojave
të veçanta: Me termin “fëmijët me nevoja të veçanta” do të kuptojmë të gjithë ata fëmijë apo
të rinj që kanë dëmtime fizike, mendore, intelektuale apo shqisore afatgjata të cilat në
bashkëveprim me pengesa të ndryshme mund ta pengojnë pjesëmarrjen e tyre të plotë dhe
efektive në shoqëri dhe edukim, në baza të barabarta me të tjerët, e për rrjedhojë kanë nevojë
për trajtim të veçantë.” Në aspektin praktik: në cilësinë time si prind i fëmijës me nevoja të
veçanta, kam evidentuar disa mangësi që lidhen me integrimin e fëmijëve me nevoja të
veçanta në komunitet. Mbrojtja e personave me nevoja të veçanta është një nga elementet më
të ndjeshme dhe më të veçanta të zhvillimit shoqëror, politik social dhe ekonomik. Kjo më
bëri që të merrem më konkretisht për temën: Integrimi i fëmijëve me nevoja të veçanta
(FNV) në Komunën e Gjakovës dhe të analizoi se sa janë të përfshirë FNV në komunitet.
7
1.2 Edukimi gjithëpërfshirës - përkufizimi
Ekzistojnë shume ide dhe përkufizime për gjithëpërfshirjen dhe është e vështirë të
analizohen të gjitha, por ne do të mbështetemi te ato përkufizime të cilat pasqyrojnë atë që e
quajmë gjithëpërfshirje. Edukimi gjithëpërfshirës, synon edukimin e të gjithë fëmijëve në
përputhje me moshën e tyre, në përshtatje me mundësitë dhe nevojat e tyre të veçanta në
mjedise shkollore të përbashkëta. Kjo është një praktikë bashkëkohore ndërkombëtare e
pranuar si forma më e përshtatshme e realizimit të së drejtës për arsim, si e drejtë themelore e
të gjithë fëmijëve “pa asnjë lloj dallimi”, pavarësisht nga raca, ngjyra, gjinia, gjuha, feja,
opinioni politik ose çdo opinion tjetër, nga origjina kombëtare, etnike ose shoqërore, pasuria,
paaftësia, prejardhja familjare apo çdo gjendje tjetër e fëmijës ose prindërve të tij ose
përfaqësuesve të tij ligjorë (Konventa Ndërkombëtare e të Drejtave të Fëmijës, 1989). Arsimi
gjithëpërfshirës do të thotë me tepër se sa prania e nxënësve me nevoja të veçanta në shkolla
të rregullta. Ai është zhvilluar nga një histori e gjatë e risive arsimore dhe paraqet
përmirësimin e shkollës në shumë nivele për të gjithë nxënësit dhe ka të bëjë me promovimin
e dinjitetit dhe dallimeve (Barton, L., 2003, Inclusive Education and teacher education.
Institute of Education, University of London, Pear Tree Press Limited, Stevenage,
Hertfordshire.). Arsimi gjithëpërfshirës është në dobi jo vetëm të fëmijëve që vijnë nga
grupet e margjinalizuara dhe me vështirësi në të mësuar. Nga arsimi gjithëpërfshirës
përfitojnë të gjithë nxënësit, pavarësisht faktit nëse janë me nevoja të veçanta apo jo, pasi
dihet që të gjithë nxënësit i kanë veçantitë e veta të mënyrës së të nxënit dhe të të shprehurit.
Edukimi gjithëpërfshirës jo vetëm që i pranon të gjithë nxënësit në sistemin e përgjithshëm
arsimor, por edhe i nxit këta të fundit t’i përshtaten nevojave të veçanta të të gjithë nxënësve.
Sipas Indeksit, gjithëpërfshirja ka të bëjë me edukimin dhe arsimimin e të gjithë fëmijëve dhe
të rinjve.
Komponentet themelore që e përbëjnë përkufizimin për gjithëpërshirjen sipas Indeksit
për gjithëpërfshirje (Zabeli, Naser dhe Behluli, Lulavere. 2011, fq.32).
• Vlerësimi i barabartë i të gjithë nxënësve dhe punonjësve.
• Rritja e nivelit të pjesëmarrjes aktive të nxënësve në procesin mësimor dhe zvogëlimi i
mospërfshirjes së tyre në kulturat, plan-programet dhe në bashkësitë e shkollave.
• Ristrukturimi i kulturave, politikave dhe praktikave nëpër shkolla, në mënyrë qe ato t’i
përgjigjen diversitetit të nxënësve në lokalitet.
8
• Zvogëlimi i pengesave në mësimnxënie dhe në pjesëmarrje aktive në procesin mësimor për
të gjithë nxënësit, pra jo vetëm për ata me pengesa apo ata që emërtohen si “nxënës me
nevoja të veçanta në shkollim”. (Zabeli, Naser dhe Behluli, Lulavere. 2011, fq.34).
1.3 Edukimi gjithëpërfshirës në Kosovë
Në Kosovë janë hedhë hapat të rëndësishëm drejt hapjes së shkollave të rregullta si
për fëmijët me nevoja të veçanta ashtu edhe për fëmijë të tjerë, mirëpo ky process po has në
disa pengesa sidomos në të kuptuarit të drejtë të konceptit të arsimit gjithëpërfshirës nga
institucionet arsimore nga niveli qendror deri në nivele shkollore. Ministria e Arsimit
Shkencës dhe Teknologjisë, arsimin gjithëpërfshirës e ka përfshirë si filozofi e cila i përshkon
të gjitha politikat e saj duke filluar nga legjislacioni e deri të dokumentet tjera përcjellëse të
cilat e promovojnë arsimin gjithëpërfshirës:
• Ligji për Arsimin Parauniversitar në Republikën e Kosovës 2011- Gjithëpërfshirja si
koncept e përshkon tërë ligjin i cili është i bazuar në deklaratën e Salamankes mbi
gjithëpërfshirjen dhe Konventën mbi të drejtat e njeriut.
• Korniza e kurrikulës së Kosovës (KKK) (2010), Një nga parimet kryesore mbi të cilat është
ndërtuar KKK është gjithëpërfshirja. KKK është në linjë me Arsimin për të Gjithë dhe
Qëllimet Zhvillimore të Mileniumit.
• Standardet e zhvillimit dhe të mësuarit në fëmijërinë e hershme 0-6 vjet (2011), - siguron
qasje gjithëpërfshirëse në edukimin e hershëm ku në qendër është fëmija dhe arritjet e tij në
fusha të ndryshme zhvillimi në përputhje me moshën e tij.
• Standardet për shkollat mike për fëmijë (2012). Koncepti i shkollave mike për fëmijë
mbështetet në Konventën për të Drejtat e Fëmijës dhe paraqet qasje gjithëpërfshirëse që
ndërlidh aspektet e reformës në arsim dhe e cila e vendos fëmijën në qendër të vëmendjes në
të gjitha aktivitetet që organizohen dhe zbatohen në shkollë.
• Plani Strategjik për Arsimin e Kosovës (PSAK) 2011-2016, është një plan pesëvjeçar që
lidh arsimin gjatë gjithë jetës me përfshirjen në arsim dhe është një model për t’i arritur të
gjithë nxënësit si dhe ofron mundësi të barabarta për arsimim cilësor për të gjithë. Në këtë
plan strategjik arsimi i fëmijëve me nevoja të veçanta i referohet Planit strategjik për
gjithëpërfshirjen e fëmijëve me nevoja te veçanta në arsimin parauniversitar 2010- 2015,
dokument ky i cili është hartuar ne vitin 2010.
9
• Plani individual i arsimit PIA (2013), është dokument zyrtar pedagogjik i cili hartohet për
fëmijët me nevoja të veçanta arsimore, për të cilët ekipi vlerësues i ekspertëve të fushave të
ndryshme zhvillimore ka marrë vendimin për edukim dhe arsimim me nevoja të veçanta.
2. Gjithëpërfshirja si proces i realizimit në praktikë i së drejtës për arsimim të
fëmijëve me nevoja të veçanta
Agjencia e Kombeve të Bashkuara për Fëmijë (UNICEF), ka deklaruar se fëmijët me nevoja
të veçanta (FNV) fizike e mendore janë ndër personat më të izoluar në botë. Në raportin
vjetor mbi gjendjen e fëmijëve në botë, organizata thotë se ndalimi i diskriminimit ndaj
fëmijëve me nevoja të veçanta dhe ndihma për të zhvilluar aftësitë e tyre ekzistuese i shërben
mbarë shoqërisë. Raporti përfaqëson një analizë shqetësuese të diskriminimit dhe
paragjykimeve që ekzistojnë për dhjetëra miliona fëmijë me nevoja të veçanta në të gjitha
rajonet e botës. Sipas një statistike që përdoret gjerësisht, rreth 93 milionë fëmijë, ose një në
njëzet me moshë 14 vjeç ose më të vegjël, jetojnë me nevoja të veçanta të shkallëve të
ndryshme.
Diskutimi për arsimimin e fëmijëve me nevoja të veçanta nis më së pari me trajtimin që i
bëhet sot kësaj çështjeje në perspektivën e garantimit të të drejtave themelore të njeriut
(OKB, 1948). Fëmijët me nevoja të veçanta vlerësohen në numër si një ndër grupet më të
përjashtuara nga përfitimet që ato duhet të gëzojnë prej sistemeve arsimore, ashtu si edhe
bashkëmoshatarët e tyre pa aftësi të kufizuara. Kjo ka nxitur më së shumti në dy
dhjetëvjeçarët e fundit lëvizje të rëndësishme të shoqërisë civile, kryesisht përfaqësime
ndërkombëtare të nevojave të veçanta, që kanë mundësuar krijimin e “klimës“ së
përshtatshme për realizimin e veprimeve konkrete nëpërmjet organizmave ndërkombëtarë.
Këto veprime më pas janë materializuar me miratimin e akteve politike, ku theksohen
detyrimet që kanë shtetet për hartimin dhe zbatimin e planeve për veprim me qëllim
garantimin e të drejtës për arsim edhe të fëmijëve me nevoja të veçanta (OKB, 1989; 2006).
Zhvillimet e përmendura më sipër mbartin në vetvete edhe atributin e zgjerimit të konceptit të
arsimimit të fëmijëve me nevoja të veçanta, duke e lidhur ngushtë atë me gjithëpërfshirjen si
proces për sigurimin e arsimit për të gjithë. Deklarata e Salamankës (1994, neni 2, fq. 48)
përcaktoi qartësisht se “fëmijët me nevoja të veçanta duhet të kenë akses në shkolla të
zakonshme dhe ato duhet t’u sigurojnë akomodim të përshtatur përmes plotësimit të nevojave
dhe ofrimit të qasjeve pedagogjike me në qendër nxënësin”. Në këtë kuadër trajtimi i
çështjeve të arsimit të fëmijëve me nevoja të veçanta u vendos plotësishtë në planin e
10
perspektivës së paradigmës sociale. Personi me nevoja të veçanta, sëmundja, dëmtimet e tij
fizike, nuk duhet të shihen si faktorë që pengojnë pjesëmarrjen e tij në jetën sociale-
ekonomike-kulturore dhe edukative. Shoqëria dhe të gjitha sistemet që individi ndërton për të
qenë pjesë aktive e saj të tilla si: institucionale, infrastrukturore dhe njerëzore, nuk u
përshtaten dhe nuk janë lehtësisht të pranueshme nga fëmijët me nevoja të veçanta.
Në këtë kuptim vendoset edhe koncepti i gjithëpërfshirjes së fëmijëve me nevoja të veçanta
në shkollat e zakonshme. Është sistemi arsimor në tërësinë e komponentëve të tij, ai që duhet
të përshtatet për të siguruar përfshirjen e plotë të fëmijëve me nevoja të veçanta në procesin e
edukimit. Prandaj edhe në përcaktimin e UNESCO-s arsimi gjithëpërfshirës është përcaktuar
si një proces që adreson dhe u përgjigjet nevojave të ndryshme te të gjithë nxënësve, përmes
rritjes së pjesëmarrjes në të mësuar dhe reduktuar përjashtimin në të dhe përmes tij. Ai është i
lidhur ngushtë me ndryshimet dhe përshtatjet në përmbajtjet e programeve mësimore, në
qasjet pedagogjike, në strukturat dhe në strategjitë me qëllim të plotësimit të nevojave
specifike në të mësuar të fëmijëve (Sandkull, 2005).
2.1. Politikat gjithëpërfshirëse
Politikat gjithëpërfshirëse hartohen duke u bazuar edhe në të drejtat shoqërore të individëve,
të sanksionuara këto në dokumente ndërkombëtare. Karta sociale p.sh. përcakton që çdo
person ka të drejtën për të qenë i pavarur dhe pjesëmarrës në jetën sociale, prandaj shtetet
duhet të lehtësojnë pjesëmarrjen dhe zgjedhjen, përfshirë edhe politikat subvencionuese të
shtetit për gjithëpërfshirje në punësim dhe arsimim. Për të patur politika gjithëpërfshirëse të
suksesshme faktori financues është vlerësuar në shumë hulumtime si çelësi për të siguruar
suksesin në zbatimin e tyre. Nëse fondet nuk alokohen në të njëjtën linjë me politikat që
hartohen, arsimi gjithëpërfshirës është i vështirë të realizohet në praktikë. Politikat
domosdoshmërisht duhet të shoqërohen me akordimin e fondeve të nevojshme për të
zhvilluar infrastrukturën e duhur, dhe për të trajnuar stafet profesionale në fusha të caktuara
me qëllim të minimizimit të mungesave dhe sigurimin e mundësive dhe të barazisë për të
patur akses në shërbimet e edukimit special. Në vlerësimin e bërë, evidentohet fakti se për
realizimin e zbatimit të politikave të hartuara në nivel qëndror i rëndësishëm është
decentralizimi i sistemit arsimor, si një qasje që lejon autoritetet vendore të mbështesin
praktika efektive të arsimit gjithëpërfshirës. Një model i decentralizuar ka shumë shanse të
jetë më efektiv dhe në përgjigje të nevojave të fëmijëve me aftësi të kufizuara. Pavarësia e
11
shkollave për të përdorur në mënyrë të pavarur burimet që u alokohen, duke i drejtuar ato tek
nevojat që kanë identifikuar, por në një linjë me politikat kombëtare, është gjithashtu një
mundësi për të rritur efektivitetin e politikave të arsimit gjithpërfshirës. Vlerësohen të
rëndësishme në suksesin e zbatimit të një politike arsimore krijimin e një sistemi treguesish i
cili do të mundësojë, ndër të tjera, monitorimin në terma konkretë të rezultateve të arritura
për zhvillimin dhe zbatimin e arsimit gjithëpërfshirës në përputhje me afatet kohore të
përcaktuara më herët. Hartimi i politikave në nivel qëndror që garantojnë kuadrin e
përgjithshëm të zbatimit në praktikë të arsimit gjithëpërfshirës duhet të shoqërohet me
përpilimin e një sërë kornizash të tjera politike që mundësojnë efekte praktike të
gjithëpërfshirjes së nxënësve me nevoja të veçanta në shkollat e zakonshme. Për këtë është i
rëndësishëm ri-dimensionimi i politikave të shkollave duke patur në vëmëndje pjesëmarrjen e
të gjithë aktorëve të lidhura me to dhe që mund të ndihmojnë në arsimin gjithpërfshirës.
(1) Bashkëpunimi ndërmjet mësuesve, prindërve dhe drejtuesve të shkollave është një
mundësi e mirë për praktika të sukseshme,
(2) Shkëmbimi i informacionit ndërmjet vetë mësuesve dhe profesionistëve të tjerë,
(3) Krijimi i mjediseve me frymë shoqërore që nxit miqësinë ndërmjet nxënësve është shumë
i rëndësishëm për gjithëpërfshirjen. (Avramidis, E., Bayliss, P., Burden, R., (2000). A survey
into mainstream teachers’ attitudes towards the inclusion of children with special educational
needs in the ordinary school in one local education authority. Educational Psychology,
Volume 20, No.2,: 191-121.)
Ul Hassan, Parveen dhe Riffat-un-Nisa 2010, dhe Manor-Binyamini 2007, theksojnë se sfida
më e madhe është të zbatohen programe të bazuara në bashkëpunimin ndërmjet
profesionistëve dhe prindërve. Një bashkëpunim i tillë do të shoqërohet me një dialog për të
mundësuar përcaktimin e nevojave të fëmijës si dhe marrjen e vendimeve të përbashkëta dhe
zbatimin e tyre. Metoda dialektike, ndërvepruese dhe pjesëmarrëse, nevojiten të hartohen në
mënyrë cilësore për të mundësuar artikulimin e mendimit të mësuesve, prindërve dhe të
nxënësve. (Avramidis, Bayliss, Burden, 2002). Për të patur politika të suksesshme, qeveritë
duhet të bëjnë publike politikat për nxënësit me nevoja të veçanta, ku të jenë parashikuar
çështjet e vlerësimit të nevojave të tyre si dhe burimet e mbështetjes për ta, si brenda shkollës
ashtu edhe në vendet ku ata jetojnë. Këto politika duhet të theksojnë që prindërit të jenë të
përfshirë dhe të informuar periodikisht (Dare, O’Donovan, 1997).
12
2.2. Politikat qytetare
Qëndrimet e mësuesve dhe procesi i gjithëpërfshirjes si një nga elementët më të rëndësishëm
dhe përcaktues për vijimësi të suksesshëm të procesit të gjithëpërfshirjes janë edhe qëndrimet
e mësuesve. Mësuesit vetë duhet të ndërgjegjësohen për rëndësinë që kanë qëndrimet e tyre
në arritjen e suksesit të gjithëpërfshirjes. Ata duhet të njohin mirë rëndësinë e ndryshimit të
qëndrimeve të tyre me qëllim, që të bëjnë që gjithëpërfshirja të funksionojë. Lieberman,
1990, i cituar nga, thekson se nëse njerëzit nuk e shohin nevojën për ndryshim, detyra për të
bërë këto ndryshime bëhet e vështirë ose e pamundur. Në funksion të qëndrimeve, mësuesit
duhet të jenë të angazhuar, të kujdesshëm me nxënësit e tyre që këta të fundit të përfshihen në
bashkëbisedim dhe jo të shihen si dëgjues pasiv. Mësuesit duhet të jenë reflektiv ndaj vehtes,
të vlerësojnë në vazhdimësi dhe të ri-vlerësojnë efektivitetin e punës së tyre. Ata duhet të
kenë dëshirë të punojnë ngushtë me të tjerët, veçanërisht me kolegët e tyre, prindërit e
fëmijëve me qëllim që të gjejnë zgjidhje për problemet e vështira që dalin (Le Fanu, 2005).
Përvojat e jetuara dhe të menduarit refletues janë evidentuar si premisa të mira për qëndrime
pozitive të mësuesve dhe të kandidatëve për mësues. Ato u sigurojnë atyre mundësi për
zhvillimin dhe ndryshimin progresiv të praktikave të mësimdhënies për nxënësit me nevoja të
veçanta. Mësuesit kanë ndikim të madh tek nxënësit me të cilët punojnë. Ata nuk ndajnë me
nxënësit vetëm njohuritë, por në mënyrë formale dhe jo-formale ndajnë dhe vlerat e tyre.
Mësuesit, duke njohur vlerat njerëzore të këtyre individëve, hap pas hapi rrisin nivelin e
qëndrimeve pozitive dhe përmbushin misionin e tyre përballë individëve të tillë. Në një
hulumtim të realizuar nga ka rezultuar se gjatë periudhës së parë të punës si mësues, është e
rëndësishme që mësuesit e rinj të përballen me nxënës me nevoja të veçanta. Një kontakt i
tillë, nëse bëhet sistematik përmirëson qëndrimet e mësuesve të rinj dhe sjelljet e tyre në
klasë. Të gjitha hulumtimet kanë evidentuar se numri i trajnimeve dhe përvojat e mësuesve
në punën me fëmijët me nevoja të veçanta ndikojnë drejtpërdrejt në qëndrimet e tyre ndaj
gjithëpërfshirjes. Formimi i mësuesve është i rëndësishëm pasi ata luajnë rol kryesor për të
adresuar nevojat e nxënësve dhe për të kërkuar burimet e nevojshme mbështetëse. Në
hulumtimin e autorëve, përvoja e mësuesve evidentohet si e rëndësishme në përcaktimin e
qëndrimeve të tyre. Mësuesit, të cilët kanë punuar me fëmijë me nevoja të veçanta mbajnë
qëndrime pozitive ndaj gjithëpërfshirjes në krahasim me ata të cilët nuk kanë patur përvoja të
tilla. Po në këtë hulumtim autorët vërejtën edhe diferencat në qëndrime ndërmjet mësuesve të
shkollave speciale dhe atyre të zakonshme. Hulumtimi konkludoi se të parët ishin më të
13
hapur ndaj gjithëpërfshirjes se sa të dytët. Gjithashtu i rëndësishëm në krijimin e qëndrimeve
të mësuesve është edhe përceptimi që ato kanë për aftësitë dhe efektivitetin e punës së tyre.
Hulumtimi vuri në dukje se mësuesit, të cilët kanë një sens të lartë efektiviteti janë më të
hapur ndaj qasjeve te reja. Gjithashtu mësuesit me vlerësim të lartë për aftësitë e tyre
profesionale janë më të hapur për të bashkëpunuar me profesionistët e tjerë për probleme që
lidhen me nxënësin. Çështjet demografike, ato që kanë të bëjnë me kualifikimin e mësuesve
si dhe me nivelin e nevojave të veçanta, janë çështje të cilat kanë ravijëzuar shpeshshherë
edhe qëndrimet e mësuesve ndaj gjithëpërfshirjes (Avramidis et.al, 2000). Gjithëpërfshirja e
fëmijëve me nevoja të veçanta (aftësi të kufizuara) në shkollën shqiptare si dhe njohuritë e
mjaftueshme për legjislacionin për edukimin e fëmijëve me nevoja të veçanta dhe niveli i
lartë i shkollimit sjellin qëndrime pozitive ndaj gjithëpërfshirjes. Nga hulumtimi del se
mësuesit më të vjetër kanë qëndrime më pak pozitive ndaj procesit të gjithëpërfshirjes se sa
mësuesit e rinj. Gjithashtu, mund të evidentojnë se rëndesa e nevoja të veçanta kufizon
qëndrimet pozitive të mësuesve. Mësuesit kanë qëndrime më pak pozitive ndaj fëmijëve me
çrregullime të sjelljes dhe të sferës emocionale. Është vërejtur që mësuesit, të cilët reflektojnë
pozitivitet në marrëdhënie me nxënësit me nevoja të veçanta, janë më të prirur të pranojnë
fëmijët me nevoja të veçanta në klasat e tyre.
3. Roli i shkollës dhe familjes në jetën e fëmijës
Shkolla duhet të koncentrohet “si një komunitet familjesh”, ku mësuesit dhe prindërit janë në
partneritet me njëri-tjetrin, kanë role herë të përbashkëta dhe herë të veçanta. Familjet dhe
shkollat nuk mund t’i kryejnë rolet e tyre pa njëra-tjetrën, sidomos kur bëhet fjalë për familjet
që kanë fëmijë me nevoja të veçanta dhe vështirësi në të nxënë.
Roli dhe funksioni i familjes është ti rrisë dhe të kujdeset për fëmijën, të ndihmojë dhe të
mbështesë procesin e shoqërizimit të tyre. Familja ka të drejta dhe përgjegjësi që rrjedhin nga
roli dhe funksioni i saj. Këto përgjegjësi përfshijnë plotësimin e nevojave ekonomike, sociale,
arsimore dhe kulturore të anëtarëve të saj.
Roli dhe funksioni i shkollës është të ndihmojë familjen të përmbushë përgjegjësitë e saj dhe
të kontribuojë në zhvillimin e femijëve në fushën e njohjes, si një funksion që nuk mund ta
përmbushë familja pa ndihmën e shkollës.
Shkolla përfaqëson një institucion të organizuar dhe të specializuar që duhet të sigurojë
edukimin e çdo individi. Edukimi që realizohet në shkollë, ka për qëllim të zhvillojë të gjitha
aspektet e personalitetit të nxënësve: aspektin intelektual, fizik, social, moral dhe shpirtëror.
14
Institucionet arsimore duhet të sigurojnë edukimin, mbrojtjen dhe shoqërizimin e fëmijës,
duke bashkëpunuar ngushtë me familjet dhe me prindërit.
Procesi i të nxënit dhe ai i shoqërizimit të fëmijës, realizohet në partneritet të ngushtë në
mes prindërve dhe mësuesve. Përfshirja e familjeve në programin e shkollës bën që fëmijët të
kenë më shumë arritje dhe vetëbesimi i tyre të jetë më i lartë. Familja dhe shkolla janë dy
faktorë të rëndësishëm në jetën e fëmijës. Edhe pse prindërit dhe mësuesit synojnë më të
mirën për fëmijët, mund të ndodhë që mendimet, veprimet dhe qëndrrimet e tyre, të krijojnë
tensione dhe mosmarraveshje, nëse nuk ka bashkëpunim të rregullt. Kur prindërit dhe
mësuesit i shohin çështjet nga këndvështrime të ndryshme dhe nuk përpiqen të komunikojnë
me njëri-tjetrin, ata nuk arrijnë të përcjellin shqetësimet e tyre në mënyrë të dobishme.
Ndonjëherë ata gjykojnë se idetë, mendimet dhe sygjerimet e tyre nuk pranohen nga pala
tjetër. Megjithatë, mësuesit dhe prindërit kanë mundësi të gjejnë mënyra për të plotësuar atë
si: njohuritë dhe nevojat e njëri-tjetrit, duke u përqendruar tek nevojat e fëmijës dhe duke
zhvilluar teknika të dobishme komunikimi. Ata duhet të punojnë së bashku për të ndërtuar një
plan, (Lindsay, G. 2003) i cili do të drejtojë dhe plotësojë nevojat edukative të fëmijës, ku
bashkëpunimi në mes shkollës dhe familjes të jetë i ngushtë dhe konkret.
3.1. Çështjet delikate në bashkëpunimin shkollë -familje
Mënyra se si prindërit dhe mësuesit shkëmbejnë idetë dhe mendimet e tyre, mund të nxisin
ose pengojnë gjetjen e zgjidhjeve. Është e rëndësishme që të dy palët të jenë të hapura dhe
të drejtpërdrejta për të pranuar ekzistencën e ndonje shqetësimi, problemi, vështirësi që
pengon fëmijën të pranojë në shkollë. Ky do të ishte një fillim i mbarë, që do të lejonte
shkëmbimin e ideve, gjetjen e zgjidhjeve për shqetësimet, nevojat, vështirësit që fëmija mund
të ketë.
Mësuesit dhe punonjësit e shërbimit psiko-social mund të mbledhin informacionin e
nevojshëm për fëmijën dhe familjen duke përdorur burimet e nevojshme dhe më pas t’i
përdorin këto informacione, gjatë procesit të hartimit dhe zbatimit të Planit Edukativ
Individual. Prindërit duhet të sigurohen se shkolla, punonjësit e saj kujdesen dhe marrin masa
që informacioni për fëmijën dhe familjen e tyre do të mbetet i fshehtë dhe se të dhënat e
mbledhura do të përdoren vetëm për të mbështetur punën që do të zhvillohet me fëmijën.
Është e rëndësishme që mësuesit dhe prindërit të mos kritikojnë njëri-tjetrin në sy të fëmijës,
sepse fëmija duhet të besojë se shkolla dhe familja janë duke punuar sëbashku për të mirën e
15
tij. Prindërit duhet të informohen vazhdimisht për incidentet që ndodhin në shkollë, si p.sh.,
ngacmimet, çështjet që lidhen me kujdesin personal apo sigurinë e fëmijës së tyre,
mbarëvajtjen në shkollë, përfshirjen dhe socializimin e fëmijës me moshtatrët në klasë e
shkollë, mënyrën e komunikimit me moshatarë, gjendjen emocionale të tij, etj.
Mësuesit duhet t’u tregojnë prindërve se ata shfaqin dhe mbajnë qëndrime pozitive, ndaj
fëmijëve me nevoja të veçanta dhe vështirësi në të nxënë, se nuk janë paragjykues dhe se
besojnë në aftësitë dhe mundësitë që kanë fëmijët. Mësuesit ju tregojnë prindërve se janë
inkurajues, të durueshëm, pranues dhe mbështetës ndaj çdo fëmije.
Prindërit dhe mësuesit duhet të kuptojnë se çdo fëmijë dhe në veçanti me nevoja të veçanta
dhe vështirësi në të nxënë, kanë të drejtë të përfitojnë arsimin cilësor, kanë vëmendje të
veçantë dhe për punë të specializuar dhe të mirë organizuar. Mësuesit duhet t’u krijojnë
bindjen dhe besimin prindërve se punonjësit e arsimit janë njerëzit më të përshtatshëm për të
ofruar këtë lloj mbështetje.
3.2. PEI – Plani Edukativ Individual
Plani Edukativ Individual. Metodat dhe mjetet e përshtatura për të mësuar nxënësit me nevoja
të veçanta. Plani Edukativ Individual (PEI) PEI u vjen në ndihmë nxënësve me nevoja të
veçanta dhe është një udhërrëfyes shumë i mirë për mësuesit dhe mësuesit-mbështetës për të
asistuar nevojat specifike në të mësuar që këta fëmijë kanë. Mësuesit kanë rolin e udhëheqësit
në zbatimin e PEI në mjedisin e shkollës. Ata bashkëpunojnë me prindërit, duke i udhëzuar
për zbatimin e tij gjatë kohës që fëmija është në mjedisin familjar. PEI, pasi është hartuar nga
një grup specialistësh me përfshirjen edhe të prindërve të fëmijëve me nevoja të veçanta,
zbatohet nga mësuesit në bashkëpunim me prindërit. Ata janë vlerësuesit dhe monitoruesit e
drejtpërdrejtë të progresit të fëmijës gjatë procesit mësimor dhe jashtë tij. PEI në strukturën
bazë të tij përmban:
(1) Një përcaktim të zhvillimit aktual të fëmijës;
(2) Një përcaktim përse fëmija duhet të vendoset në shkollë të zakonshme;
(3) Një listë të objektivave vjetore dhe të objektivave afat-shkurtër të lidhura me njëra-tjetrën
për edukimin e fëmijës;
(4) Një listë të asistencës së nevojshme të specializuar që fëmija duhet të marrë gjatë procesit
të edukimit;
16
(5) Një listë të kritereve për të vlerësuar progresin e fëmijës në procesin e edukimit
përkundrejt objektivave dhe afateve kohore të vendosuara paraprakisht.
Zbatimi me sukses ose jo i PEI varet nga shumë faktorë, ndër të cilët pozitivë janë: përfshirja
e (i) prindërve në procesin e hartimit dhe zbatimit të tij, (ii) mësuesve dhe e (iii) nxënësve të
tjerë. Ndërsa faktorë që pengojnë realizimin e PEI janë: (i) mospercaktimi i drejtë i
objektivave për nxënësit me nevoja të veçanta. Problematika e edukimit: Gjithëpërfshirja e
fëmijëve me nevoja të veçanta (aftësi të kufizuara) në shkollën shqiptare duhet të arrijë në
procesin e të mësuarit, (ii) mos-përputhja e objektivave të vendosura në PEI dhe e praktikave
të mësimdhënies në klasë. Të gjithë këta faktorë duhet të kihen në vëmendje gjatë hartimit
dhe zbatimit të PEI në praktikë. Në lidhje me ndryshimet e programit, nga i cili duhet të
përfitojnë të gjithë nxënësit, planet edukative individuale të të mësuarit duhet të hartohen në
mënyrë të tillë që të angazhojnë maksimalisht zotësitë e nxënësve me nevoja të veçanta për të
përfituar nga procesi i të mësuarit. Për nxënësit me nevoja të veçanta, nisja nga stadi ku ata
janë, si në njohuri ashtu edhe në aftësi, është hapi i parë gjatë hartimit të PEI. Mësuesit e kanë
më të lehtë ta bëjnë këtë me nxënësit e rinj. Kjo arrihet duke kombinuar vëzhgimin dhe
ndërhyrjen me teste dhe rishikimin e punës së nxënësve. Sipas (Oliver dhe Bowler, 1996)
evidentojnë se kur nxënësi merr mesime që kanë në fokus të tyre pikat e tij të forta për të
përballuar dobësitë, shihet më shumë progres tek fëmija. Në këtë rast ai i përgjigjet
pozitivisht të mësuarit duke zbuluar tek vetja burime aftësish për të përballuar pikat e tij të
dobëta.
4. Legjislacioni, Strategjitë dhe Dokumentet relevante
Ligjet, Udhëzimet Administrative, dokumentet strategjike dhe të tjera në bazë të të cilave
është përgatitur ky doracak, që e adresojnë gjithëpërfshirjen e fëmijëve/nxënësve me nevoja
të veçanta në arsim, janë të listuara në vazhdim:
Ligji mbi arsimin parauniversitar në Republikën e Kosovës 2011 – ku gjithëpërfshirja, si
koncept e përshkon tërë ligjin i cili është i bazuar në deklaratën e Salamankës mbi
gjithëpërfshirjen dhe Konventën mbi të drejtat e njeriut. Ligji ka edhe nenet 40, 41, 43 dhe 44
të cilat rregullojnë arsimin e fëmijëve me nevoja të veçanta në arsim. Në kuadër të kësaj, janë
hartuar 7 udhëzime administrative për arsimin me nevoja të veçanta që dalin nga Ligji për
Arsim Parauniversitar:
17
UA 07/2012 Vlerësimi profesional i fëmijëve me nevoja të veçanta edukative-
arsimore;
UA 12/2012 Kriteret për përzgjedhjen e asistenteve dhe instruktorëve për arsim
gjithëpërfshirës dhe obligimet e tyre;
UA 26/2012 Kualifikimi për personelin, që punon me nxënësit me nevoja të veçanta
arsimore;
UA 18/2013 Përdorimi i planit individual të arsimit;
UA 22/2013 Numri maksimal i nxënësve për klasë dhe raporti mësimdhënës-
nxënës;
UA 23/2013 Qendrat burimore;
UA 24/2014 Shndërrimi i klasave të bashkëngjitura në dhoma të burimeve.
4.1. E drejta për arsim të fëmijëve dhe të rinjve me nevoja të veçanta
Ndërsa arsimi publik është një e drejtë e qytetarëve në çdo shoqëri, e drejta për arsim për
fëmijët dhe të rinjët me nevoja të veçanta arsimore është realizuar vetem në shkallë të
ndryshme në vende të botës. Në shumë vende, qasja në arsim është ende e mohuar ose
kufizuar në bazë të gjinisë, racës, gjendjes ekonomike apo sociale, ose nevoja të veçanta
(Gary L: Albrecht 2006). Për fëmijët dhe të rinjët me nevoja të veçanta, e drejta për arsimim
është realizuar vetem në dekadën e fundit. Shumica e fëmijëve me nevoja të veçanta ndajnë
përvojen se si iu është mohuar qasja në arsim. Për këto grupe të fëmijëve, arsimi mbetet ajo
që ishte në kohë më parë, një përgjegjësi e familjes.
Njohja e së drejtes për arsim për të gjithë personat është realtivisht diçka e fundit me ligjet
ndërkombëtare dhe kombëtare, si dhe legjislacionit të dalë vetem në gjysmën e dytë të
shekullit të njëzet. Në nivel ndërkombëtar, koncepti i arsimit gjithëpërfshirës është përfshirë
padyshim në nenin 13, paragrafi 1, të Paktit Ndërkombëtar mbi të Drejtat Ekonomike, Sociale
dhe Kulturore dhe neni 23 dhe 29 të Konventës mbi të Drejtat e Fëmijës, në Standarte të
OKB: Rregullat mbi Barazimin e Mundësive për Personat me Nevoja të Veçanta, në
Konventën Ndërkombëtare mbi të Drejtat e Personave me Nevoja të Veçanta, neni 24 dhe
shprehimisht, ndër të tjera, në Deklaratën e Salamankës dhe Korniza për Veprim e Arsim me
Nevoja Speciale të miratuar në vitin 1994 nga Banka Botërore. Konferenca për nevoja të
veçanta në arsim: Qasja dhe Cilësia dhe Konventën e miratuar së fundmi për të Drejtat e
Personave me Nevoja të Veçanta, e cila përcakton detyrimin e shteteve për të siguruar një
18
sistem të arsimit gjithëpërfshirës. Në këtë kontekst, u theksua se qasja arsimore duhet të jetë
me fëmijën në qendër dhe në bazë të parimit të përfshirjes në të cilën fëmijët me nevoja të
veçanta janë shërbyer sa më shumë që të jetë e mundur në parametrat e njëjtë si moshatarët e
tyre të moshës-kronologjike. Kolektivisht, dokumentet ndërkombëtare për të drejtën për
arsim për personat me nevoja të veçanta të japin një përmbledhje të standardeve universale
për barazimin e mundësive edukative për fëmijë dhe të rinjtë. Si të tilla, ato paraqesin një
deklaratë jo vetëm e fëmijës për mbrojtjen nga diskriminimi, abuzimi, neglizhenca, mohimin
e qasjes, dhe analfabetizmit, por edhe të drejtën për kujdes, mbështetje, dhe arsimim. Këto
dokumente bëjnë të qarta të drejtat e fëmijëve, si dhe përfaqësojnë praktikat që kanë të bëjnë
me edukimin e fëmijëve me nevoja të veçanta.
4.2. Arsimi Inkluziv (gjithëpërfshirës)
Sipas shumë hulumtimeve, llogaritet se në vendet në zhvillin është shumë e ulët përqindja e
fëmijëve me nevoja të veçanta që arsimohen pavarësisht nga njohja e shumë e shumë
dekadave që arsimi është një e drejtë themelore e njeriut. Në vitin 1994, Konferenca e OKB-
së Botërore mbi Arsim (UNESCO 1994). Kjo ishte vendimtare në botë duke afirmuar
angazhimin për të, dhe përshkruan planin për, arsimin gjithëpërfshirës. Thelbi i arsimit
gjithëpërfshirës është përmirësimi i shërbimimeve të arsimit në mënyrë që të gjithë fëmijët
mund të jenë të regjistruar në shkollat e zakonshme, pavarësisht nga dallimet apo vështirësi,
përveç nëse ka arsye bindëse për të kundërtën. Bazuar në disa hulumtive, cilësimet e
gjithëpërfshirjes kanë treguar përfitime për nxënësit me nevoja të veçanta, si dhe për nxënësit
pa nevoja të veçanta. Fëmijët me nevoja të veçanta janë treguar më të mirë, më social dhe me
më shumë arritje akademike, më shumë sjellje të përshtatshme, më të lartë vetëbesim dhe
motivim, si dhe kur ato rriten gjasat janë shumë më të mëdhaja që të jetojnë të pavarur
shpeshherë duke u punësuar, dhe duke u martuar. Nxënësit pa nevoja të veçanta në
parametrat inkluzive kanë zhvilluar qëndrimet pozitive dhe miqësi kuptimplotë me nxënësit
me nevoja të veçanta.
Megjithatë arsimi gjithëpërfshirës nuk ka qenë në zhvillim gjerësisht i suksesshëm në botë.
Një numër i vendeve në zhvillim edhe pse kanë politika arsimore apo legjislacion që njeh
vlerën e arsimit gjithëpëfshirës, megjithatë, zbatimi i kësaj është në përgjithësi i
pakënaqshëm.
19
Disa nga faktorët që parandalojnë suksesin e arsimit gjithëpërfshirës përfshijnë mungesën e
financimit për materiale përkatëse arsimore, trajnimin joadekuat të përsonelit, mungesa e
këshilluese apo mbështetjen e shërbimeve. Arsimi gjithëpërfshirës i suksesshëm kërkon
mbështetjen e profesionistëve. Këta profesionistë zakonisht nuk janë në dispozicion në
shumicën e shkollave.
5. Metodologjia e hulumtimit
Për dhënien e informacionit në realizimin e këtij hulumtimi u përfshinë 189 persona.
Metoda sasiore mundësoi përmes pyetësorëve, të strukturuar dhe gjysëm të strukturuar, të
japë të dhëna në numra për çështjet që janë evidentuar si të rëndësishme në procesin e
gjithëpërfshirjes së fëmijë ve me nevoja të veçanta në shkolla. Pyetjet e pyetësorit sasior janë
specifike për çështje të caktuara dhe me përgjigje të detyruara për pjesëmarrësit.
Pjesëmarrësit iu përgjigjen pyetjeve të pyetësorit të pa ndikuar nga faktorë të jashtëm, të cilët
mund të influenconin në përgjigjet e tyre. Anonimati i pjesëmarrësve në plotësimin e
pyetësorëve sasiorë dha siguri për vërtetësinë e përgjigjeve.
5.1. Metodat e hulumtimi
Sa i përket konsideratës etike, nxënësve u është bërë me dije se ata do të jenë të lirë të pyesin
për çdo paqartësi dhe ajo çka është e rëndësishme, ata të cilët nuk ndihen rehat të plotësojnë
pyetjet mund të heqin dorë nga hulumtimi në çdo kohë. Po ashtu, u informuan se pyetësori
është anonim, të dhënat janë plotësisht konfidenciale dhe nuk do të publikohen asnjëherë për
interesa të ndryshme që do të dëmtonin ata. Nxënësit e përzgjedhur ishin në një klasë të
veçantë dhe kanë pasur kohë të mjaftueshme të plotësojnë të gjitha pyetjet pa pasur presionin
e kohës.
20
6. ANALIZA DHE INTERPRETIMI I REZULTATEVE
Në vazhdim, janë paraqitur përgjigjet e pjesëmarrësve në formë të grafikoneve.
Pyetësori me nxënës
Figura 1. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A mendoni se fëmijët me nevoja të veçanta
janë të barabartë me të gjithë fëmijët e tjerë? Sipas figurës, tregohet 137 pjesëmarrës kishin
deklaruar Po, ndërsa 13 pjesëmarrës kishin deklauar Jo.
21
Figura 2. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A i ndihmoni fëmijët me nevoja të veçanta
për të lëvizur dhe plotësuar nevojat e tyre në ambiente të ndryshme të shkollës? Sipas figurës,
tregohet që 150 pjesëmarrës kishin deklaruar Po, ndërsa 0 pjesëmarrës kishin deklaruar Jo.
Figura 3. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A i bëni pjesë të lojërave fëmijët me nevoja
të veçanta jashtë dhe brenda programit mësimor? Sipas figurës, tregohet që 120 pjesëmarrës
kishin deklaruar Po, ndërsa 30 pjesëmarrës kishin deklaruar Jo.
22
Figura 4. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A shoqëroheni me fëmijët me nevoja të
veçanta jashtë orës mësimore? Sipas figurës, tregohet që 132 pjesëmarrës kishin deklaruar
Po, ndërsa 18 pjesëmarrës kishin deklaruar Jo.
Figura 5. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: Si do të ndiheshit nëse mësoni në të njejtën
klasë me fëmijët me nevoja të veçanta? Sipas figurës, tregohet që 134 pjesëmarrës kishin
deklaruar shumë mirë, ndërsa 16 pjesëmarrës kishin deklaruar shumë keq.
23
Figura 6. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A mendoni se prezenca e fëmijët me nevoja
të veçanta ështe pengesë në procesin mësimorë? Sipas figurës, tregohet që 120 pjesëmarrës
kishin deklaruar Jo, ndërsa 30 pjesëmarrës kishin deklaruar Po.
Figura 7. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A mendoni se ju ofrojnë dashuri sa duhet
fëmijët me nevoja të veçanta? Sipas figurës, tregohet që 53 pjesëmrrës kishin deklaruar Jo,
ndërsa 97 pjesëmarrës kishin deklaruar Po.
24
Pyetësori për mësimdhënës të cilët punojnë me FNV
Figura 8. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: Për çfarë jeni diplomuar? Sipas figurës,
tregohet që në shkollën “Z. Rexha”, kemi 1 mësuese me EAS - Eksperte e edukimit special
dhe 1 me Program fillor, kurse në shkollën “Y. Morina” kemi 2 mësuese me drejtimin
Mësimi Fillor dhe 1 mësuese me SHLP - Zhvillimi profesional dhe në shkollën “H. Hoti”
kemi 1 mësimdhënëse me drejtim Gjuhë shqipe.
25
Figura 9. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: Sa është numri i fëmijët me nevoja të
veçanta në klasën tuaj? Sipas figurës, tregohet që në shkollën “Y. Morina” kanë 34 nxënës,
në shkollën “Z. Rexha” kanë 10 nxënës dhe në shkollën “H. Hoti” kanë 3 nxënës.
Figura 10. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: Sipas informacionit që keni, çfarë nevoja të
veçanta kanë fëmijët? Sipas figurës, tregohet që në shkollën “Yll Morina”, FNV kanë më
shumë dëmtime mendore dhe fizike, gjithashtu edhe në shkollën “Zekeria Rexha” FNV kanë
dëmtime mendore dhe fizike, kurse në shkollën “Haxhi Hoti”, FNV kanë dëmtime mendore .
26
Figura 11. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A mbështeteni me material ndihmëse për të
zbatuar programin mësimorë për fëmijët nevoja të veçanta? Sipas figurës, tregohet që të
gjitha shkollat kanë ndihmë materiale që ju duhen për fëmijët me nevoja të veçanta.
Figura 12. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A keni në klasë mësues mbështetës për
punën tuaj që bëni me fëmijët me nevoja të veçanta? Sipas figurës, tregohet që nuk kanë
mësues mbështetës në asnjëren prej shkollave. Të gjitha përgjigjet kanë qenë Jo.
27
Figura 13. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: Sa e keni mbështetjen e drejtorisë së
shkollës për nevojat që ju lindin gjatë punës me fëmijët me nevoja të veçanta? Sipas figurës,
tregohet që shkolla “Yll Morina” dhe “Haxhi Hoti” kanë dhënë përgjigjë Shumë, ndërsa
shkolla “Zekeria Rexha” kanë dhënë përgjigje Disi.
Figura 14. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: Cili do të ishte stimuli që do të kishit më
shumë nevojë për të punuar me fëmijët me nevoja të veçanta? Sipas figurës, tregohet që
shkolla “Yll Morina” nuk kanë nevojë për mësues mbështetës edhe pse kanë numër të
nxënësve më të madh! Shkolla “Haxhi Hoti” dhe “Zekeria Rexha” kanë dhënë pergjigje që do
të donin të kenë mësues mbështetës.
28
Pyetësor për drejtues të shkollës
Figura 15. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A është e përshtatur shkolla për të
mundësuar lëvizje të lirë dhe pa barriera për fëmijët me nevoja të veçanta? Sipas figurës,
tregohet që të 3 drejtuesit e shkollave janë përgjigjur me opcionin Po.
Figura 16. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: Sa ndikojnë mjetet e përshtatura në cilësinë
e punës mësimore me fëmijët me nevoja të veçanta? Sipas figurës, tregohet që të gjithë
drejtuesit e shkollave janë përgjigjur që mjetet e punës ndikojnë shumë në cilësinë e punës
mësimore.
29
Figura 17. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A janë të trajnuar mësuesit e shkollës tuaj
për të punuar me fëmijët me nevoja të veçanta? Sipas figurës, tregohet që të gjitha shkollat
janë përgjigjur me opcioni Po.
Figura 18. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A ka plane individuale për fëmijët me
nevoja të veçanta? Sipas figurës, tregohet që të gjitha shkollat janë përgjigjur që të gjithë
fëmijët kanë plane individuale.
30
Figura 19. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A ofron shkolla e juaj me fondet që ka në
dispozicion materiale didaktike në ndihmë të mësuesve që punojnë direkt me FNV? Sipas
figurës, tregohet që të gjitha shkollat janë përgjigjur me opcioni Po.
Figura 20. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A mendoni se është e domosdoshme
planifikimi i fondeve për të siguruar material didaktik për mësuesit në të ardhmen? Sipas
figurës, tregohet që të gjitha shkollat planifikojnë që fondet që iu dedikohen këtyre fëmijëve,
ato përdoren për materiale didaktike dhe sipas nevojave tjera.
31
Figura 21. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A bashkëpunojnë mësuesit me prindërit e
fëmijët me nevoja të veçanta për të përmbushur objektivat e PEI? Sipas figurës, tregohet që të
gjitha shkollat janë përgjigjur me opcionin Po
Figura 22. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: Si e vlerësoni marrëdhënien e mësuesve me
fëmijët me nevoja të veçanta? Sipas figurës, tregohet që të gjitha shkollat janë përgjigjur që të
gjithë mësueset kanë marrëdhënie shumë të mirë me fëmijët me nevoja të veçanta.
32
Figura 23. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: Si e vlerësoni marrëdhënien e nxënësve të
tjerë me fëmijët me nevoja të veçanta? Sipas figurës, tregohet që shkollat “Zekeria Rexha”
dhe “Haxhi Hoti” janë përgjigjur që marrëdhëniet janë shumë të mira ndërsa shkolla “Yll
Morina” është përgjigjur me opcionin mirë.
33
Pyetësor për prindërit e fëmijëve të tjerë
Figura 24. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: Sa të kënaqur jeni që një fëmijë me nevoja
të veçanta duhet të mësojë në të njëjtën klasë me fëmijët e tjerë? Sipas figurës, tregohet që 1
prind është përgjigjur me aspak i kënaqur, 2 prindër janë përgjigjur i pakënaqur, 7 prindër
janë përgjigjur i kënaqur dhe 5 prindër me opcionin shumë të kënaqur
Figura 25. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A mendoni se prezenca e fëmijëve me
nevoja të veçanta pengon fëmijën tuaj në procesin e orës mësimore? Sipas figurës, tregohet
që 14 prindër janë përgjigjur me opcionin shumë të kënaqur dhe 1 prind disi i kënaqur.
34
Figura 26. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: Sa të kënaqur jeni nga shoqërimi i fëmijës
suaj me fëmijët me nevoja të veçanat? Sipas figurës, tregohet që 14 prindër janë përgjigjur
me opcionin shumë të kënaqur dhe 1 prind me disi i kënaqur .
Figura 27. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A është një fëmijë me nevoja të veçanat i
barabartë me fëmijët e tjerë ? Sipas figurës, tregohet që 12 prinderit janë përgjigjur në
opcionin Po, ndersa me ociponin Jo janë përgjigjur 3 prindër.
35
Figura 28. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A do të dëshironit që fëmija i juaj të
mësonte në një klasë me fëmijët me nevoja të veçanta? Sipas figurës, tregohet që 10 prindër
janë përgjigjur me opcionin Po dhe 5 prindër me opcionin Jo.
Figura 29. Përgjigjet e pjesëmarrësve në pyetjen: A mendoni se një fëmijë me nevoja të
veçanta është i barabartë me fëmijët e tjerë? Sipas figurës, tregohet që 8 prindër janë
përgjigjur me opcionin Po, dhe 6 prindër me opcionin Jo.
36
7. DISKUTIM I REZULTATEVE
Ky hulumtim u realizua me qëllim që të dimë se sa janë të integruar FNV në
Komunën e Gjakovës, përkatësisht në arsim. Analiza e rezultateve të nxjerra nga
pyetësorët, dhe bashkëbisedimet me mësimdhënës, prindër dhe nxënës tregojnë se
niveli i komunikimit dhe integrimi i FNV është deri diku i kënaqshëm, ndonëse është
ndërprioritetet e sistemit të edukimit në vend, akoma nuk ka arritur të ndërtojnë një
kulturë në nivelin e shkollës dhe më gjerë.
Fakti se ky faktor kaq i rëndësishëm, akoma nuk ka gjetur zbatim në krijimin e
traditave për ndërtimin e urave të komunikimit dhe integrimin e FNV në shoqëri dhe
arsim, kërkon më shumë vëmendje, dhe investim në përcaktimin e mënyrave dhe
qasjeve më të përshtatshme për integrimin e tyre në shoqëri dhe arsim.
Kufizimet
Gjatë realizimit të këtij hulumtimi me popullatën e targetuar është ajo e tre (3)
shkollave, ku dy (2) ishin urbane dhe një (1) rurale. Kufizimi i supozuar ka të bëjë me
saktësinë e përgjigjeve të plotësuara nga nxënësit, prindërit, mësuesit dhe drejtuesit e
shkollave. Duke i bërë të gjitha përpjekjet për të inkurajuar përgjigjet e ndershme e
nëpërmjet të ruajtjes së privatësisë, por fakti që pyetësorët u kryen nga një nënë që ka
fëmijë me nevoja të veçanta ka ndikuar në përgjigjet e tyre ose në dhënien e
pergjigjeve të dëshirueshme.
37
8. PËRFUNDIME DHE REKOMANDIME
Edhe pse shumë konventa, deklarata ndërkombëtare, rekomandime dhe plane kanë qenë
formuluar në lidhje me të drejtat e fëmijëve dhe të drejtën e tyre për edukim, shkollat kanë
qenë ende të lejuara për të përjashtuar fëmijët me nevoja të veçanta, dhe kanë bërë shpesh
kështu. Kjo është për shkak se të drejtën për arsimim për fëmijët me nevoja të veçanta është
zbatuar brenda një kuadri që më së shumti është i synimeve të shkollave speciale, institucione
të specializuara dhe të arsimit në paralelet speciale me mësues të veçantë. Në qoftë se qëllimi
ynë është që të garantojmë të drejtën e shkollimit për fëmijët me nevoja të veçanta edhe në
rastin kur gjendja e nevojave të veçanta përjashton këtë të drejtë, atëherë për çfarë kornizash,
rregulloresh duhet të kemi nevojë për shkollat tona në përgjithësi? Ne kemi nevojë për
korniza që pranojnë diversitetin e situatave personale dhe zhvillojnë solidaritetin reciprok,
dhe funksionojnë në kuadër të shoqërisë. Kjo është e mundur vetëm në kuadër të arsimit
gjithëpërfshirës.
Shkollat e zakonshme me arsim gjithëpërfshirës janë mjetet më efektive në luftën kundër
diskriminimit, krijimin e komuniteteve mirëpritëse, ndërtimin e një shoqërie gjithëpërfshirëse
dhe arritjen e arsimit për të gjithë.
Rekomandime
Duke qenë se ky hulumtim ka përfshirë një mostër relativisht të vogël, si i tillë nuk mund të
gjeneralizojë rezultatet për një popullatë të gjërë, andaj hulumtimet tjera që do të mund të
realizoheshin, mund të përfshijnë më shumë pjesëmarrës nga shkolla të ndryshme. Gjithashtu,
do të mund të përdoreshin paraprakisht pilot-testet për të kuptuar se sa e kanë të qartë
nxënësit, prindërit, mësuesit dhe e gjithë shoqëria, që është i domosdoshëm integrimi i
fëmijëvë më nevoja të veçanta në arsim dhe komunitet.
Kuvendi Komunal – Të organizojë debate të hapura të cilat e vënë në pah rolin dhe rëndësinë
e fëmijëvë me nevoja të veçanta.
DKA-ja, së bashku me shkolla të organizojnë fushata të shumta për vetëdijësimin e shoqërisë
dhe bashkëpunimin e mirëfilltë për integrimin e femijëve me nevoja të veçanta në arsim dhe
në shoqëri.
38
DKA-ja, – të mbikqyrë për së afërmi shkollat në zbatimin e aktiviteteve të parapara nga
MASHT.
SHKOLLAT – Të realizojnë më shumë projekte të ndryshme, në një farë mënyre të jetë edhe
si një model për të gjitha institucionet vendore, dhe të jetë si shtytje për projekte sa më shumë
si: arsimore, kulturore, e argëtuese etj.
HANDIKOS – të organizojnë më shumë aktivitete të ndryshme si aktivitete në rehabilitim,
ushtrime fizio-terapeutike, dhe argetuese.
39
9. SHTOJCAT
9.1. Pyetësor për mësuesit të cilët punojnë me fëmijë me nevoja të veçanta
Ky pyetësor është pjesë e një hulumtimi shkencor të ndërmarrë me qëllim të
vlerësimit të rezultateve të përfshirjes së fëmijëve me nevoja të veçanta në shkollat e
zakonshme. Pjesëmarrja juaj në këtë hulumtim, nuk është e detyrueshme. Të dhënat e
hulumtimit do të jepen të përmbledhura, pa përmendur personin që ka plotësuar pyetësorin
(anonim). Po kështu, i gjithë informacioni që do të merrët nga ky hulumtim, do të trajtohet si
informacion konfidencial dhe do të jetë vetëm në dispozicion të studiuesit që do të përpunojë
të dhënat e këtij hulumtimi. Ju lutem përgjigjuni me vërtetësi çdo pyetjeje, në mënyrë që të
dhënat që do të grumbullojmë të paraqesin gjendjen reale, me të gjitha arritjet dhe
vështirësitë.
Emri i shkollës __________________ Vendndodhja _____________________
1. Në cilin program jepni mësim?
Fillor Nëntëvjeçar
2. Për çfarë jeni diplmuar?
________________________
3. Sa është numri i nxënësve me nevoja të veçanta?
Numri i nxënësve është ___________
4. Sipas informacionit që keni, çfarë nevoja të veçanta kanë fëmijët?
aftësi të kufizuar mendore
aftësi të kufizuar në të dëgjuar
i verbër
aftësi të kufizuar fizike
aftësi të kufizuar në të folur
40
5. A keni marrë pjesë në trajnime/seminare për të marrë njohuri për punën me fëmijët
me nevoja të veçanta?
Po Jo
6. Në cilat çështje kanë qenë të fokusuara trajnimet e ofruara? (shëno të gjitha
alternativat që përputhen me situatën tuaj)
mësimdhënien me në qëndër nxënësin
konceptin e arsimit gjithpërfshirës
tipet e nevojave të veçanta
strategji të mësimdhënies me fëmijët me nevoja të veçanta
hartimi dhe zbatimi i planit edukativ individual
kuadri ligjor për të drejtën për arsim të fëmijëvë me nevoja të veçanta
7. Sa është përafërsisht numri i trajnimeve që organizohen çdo vit shkollor në çështje të
fokusuara për punën me fëmijët me nevoja të veçanta?
_____________________________________________________________________
_____________________________________________________________________
8. Sa ju kanë shërbyer trajnimet e marra në punën e përditshme me fëmijët me nevoja të
veçanta?
Jashtëzakonisht shumë Shumë Disi Pak Fare
9. A mbështeteni me materiale ndihmëse për të zbatuar programin mësimor për fëmijët
me nevoja të veçanta?
Po Jo
Nëse jo, a e ndjeheni nevojën për to?
Shumë Disi Pak Aspak.
10. Në kuadër të projektit a bëni përshtatje të programit mësimor për t’iu përgjigjur
nevojave të fëmijëve me nevoja të veçanta?
Po Jo
41
11. A keni në klasë mësues mbështetës për punën që bëni me fëmijët me nevoja të
veçanta?
Po Jo
12. A marrin pjesë nxënësit me nevoja të veçanta në aktivitetet kulturore-sportive që
organizon shkolla?
Po Jo
13. Sa bashkëpunoni me prindërit për zbatimin e programit të hartuar për nevojat
specifike të fëmijës së tij/ saj?
Shumë Disi Pak Aspak
14. Sa e keni mbështetjen e drejtorisë së shkollës për nevojat që ju lindin gjatë punës me
femijët me nevoja të veçanta?
Shumë Disi Pak Aspak
15. Cili do të ishte stimuli që do të kishit më shumë nevojë për të punuar me fëmijët
me nevoja të veçanta?
Pagesë shtesë
Mësues mbështetës në klasë
Ngarkesë e orëve mësimore të reduktuara
Numër i reduktuar i nxënësve në klasë
Tjetër__________________________________________________________
42
9.2. Pyetësor për drejtuesin e shkollës
Ky pyetësor është pjesë e një hulumtimi shkencor të ndërmarrë me qëllim të
integrimit të fëmijëve me nevoja të veçanta në komunën tonë si dhe përfshirja në shkollat e
zakonshme. Pjesëmarrja juaj në këtë hulumtim nuk është e detyrueshme. Të dhënat e
hulumtimit do të jepen të përmbledhura, pa-përmendur personin që ka plotësuar pyetësorin
(anonim). Po kështu, i gjithë informacioni që do të merret nga ky hulumtim do të trajtohet si
informacion konfidencial dhe do të jetë vetëm në dispozicion të studiuesit që do të përpunojë
të dhënat e këtij hulumtimi. Ju lutem përgjigjuni me vërtetësi çdo pyetjeje, në mënyrë që të
dhënat që do të grumbullojmë të paraqesin gjendjen reale, me të gjitha arritjet dhe
vështirësitë.
Emri i shkollës: _________________ Vendodhja :____________________
1. Sa nxënës me nevoja të veçanta keni të përfshirë në shkollën që ju drejtoni?
_____________________________________________________________________
2. A është e përshtatur shkolla për të mundësuar lëvizje të lirë dhe pa barriera për
fëmijët me nevoja të veçanta?
Po Jo
3. Nëse shkolla juaj nuk është e përshtatur, a mendoni se është domosdoshmëri
përshtatshmëria e ambienteve të saj?
Po Jo
4. A mendoni se janë të nevojshme në punën me fëmijët me nevoja te veçanta mjetet e
përshtatura në vijim? (mund të shënoni më shumë se një alternativë)
Tekste në brail
Tekste të përshtatura për nxënësit me probleme zhvillimore
Përkthyes të gjuhës së shenjave
5. Sa ndikojnë mjetet e përshtatura në cilësinë e punës mësimore me fëmijët me nevoja
të veçanta?
Shumë Disi Pak Aspak
43
6. Si bëhet pranimi i nxënësve me nevoja të veçanta në shkollën tuaj?
_____________________________________________________________________
____________________________________________________________________.
7. A janë të trajnuar mësuesit e shkollës suaj për të punuar me fëmijët me nevoja të
veçanta?
Po Jo
8. Nëse po cili institucion i ka organizuar?
Drejtoria Arsimore Rajonale OJQ Universiteti
9. A ka plane individuale të punës me fëmijët me nevoja të veçanta?
Po Jo
10. Sa të efektshme janë ato në mbarëvajtjen e shkollimit të fëmijve me nevoja të
veçanta?
Shumë Disi Pak Aspak
11. A bëni vlerësime periodike të punës së mësuesve bazuar në PEI?
Po Jo
12. A bashkëpunojnë mësuesit me prindërit e fëmijës me nevoja të veçanta për të
përmbushur objektivat e PEI?
Po Jo
13. Sa të efektshëm e shikoni këtë bashkëpunim duke marrë në konsideratë edhe
opinionin e mësuesve për këtë argument?
Shumë Disi Pak Aspak
14. A ofron shkolla juaj me fondet që ka në dispozicion materiale didaktike në ndihmë të
mësuesve që punojnë direkt me fëmijët me nevoja të veçanta?
Po Jo
15. A mendoni se është e domosdoshme planifikimi i fondeve për të siguruar materiale
didaktike për mësuesit në të ardhmen?
44
Po Jo
16. Si e vlerësoni marëdhënien e mësuesve me fëmijët me nevoja të veçanta?
Disi të mirë Mirë Shumë të mirë
17. Si e vlerësoni marrëdhënien e nxënësve të tjerë të shkollës me fëmijët me nevoja të
veçanta?
Mirë Të keqe
Shumë mirë Shumë të keqe
Jashtëzakonisht të mirë Jashtëzakonisht të keqe
45
9.3. Pyetësor për prindërit e fëmijëve të tjerë
Ky pyetësor është pjesë e një hulumtimi shkencor të ndërmarrë me qëllim të vlerësimit të
rezultateve të përfshirjes së fëmijëve me nevoja të veçanta në shkollat e zakonshme.
Pjesëmarrja juaj në këtë hulumtim nuk është e detyrueshme. Të dhënat e hulumtimit do të
jepen të përmbledhura, pa përmendur personin që ka plotësuar pyetësorin (anonim). Po
kështu, i gjithë informacioni që do të merret nga ky hulumtim do të trajtohet si informacion
konfidencial dhe do të jetë vetëm në dispozicion të studiuesit që do të përpunojë të dhënat e
këtij hulumtimi. Ju lutem përgjigjuni me vërtetësi çdo pyetjeje, në mënyrë që të dhënat që do
të grumbullojmë të paraqesin gjendjen reale, me të gjitha arritjet dhe vështirësitë. Vlerësimi i
prindërve të nxënësve të tjerë:
Emri i shkollës: _____________ Vendodhja :________________
Mosha e fëmijës: _____ Gjinia: F M Klasa që ndjek fëmija: ______
1. A mëson fëmija juaj në klasë me fëmijë me nevoja të veçanta?
Po Jo
2. Sa të kënaqur ndjeheni që fëmija juaj mëson në të njëjtën klasë më fëmijë me nevoja
të veçanta?
aspak i kënaqur
i pakënaqur
njëfarësoj
shumë i kënaqur
i kënaqur
3. A mendoni se prezenca në klasë e fëmijëvë me nevoja të veçanta pengon fëmijën tuaj
gjatë orës së mësimit?
Shumë Disi Pak Aspak
46
4. Sa të kënaqur jeni që një fëmijë me nevoja të veçanta duhet të mësojë në të njëjtat
klasa me fëmijët e tjerë?
aspak i kënaqur i pakënaqur njëfarsoj
shumë i kënaqur i kënaqur
5. Sa të kënaqur jeni nga shoqërimi i fëmijës suaj me fëmijë me nevoja të veçanta?
aspak i kënaqur i pakënaqur njëfarsoj
shumë i kënaqur i kënaqur
6. A është shkelje e të drejtave të fëmijës kur një fëmijë me nevoja të vëçanta nuk mëson
në shkolla të zakonshme?
Po Jo
7. A do të dëshironit që fëmija juaj të mësonte në një klasë tjetër ku nuk ka fëmijë me
nevoja të veçanta?
Po Jo
8. A mendoni se një fëmijë me nevoja të veçanta është i barabartë me fëmijët e tjerë?
Po Jo
47
10. BIBLIOGRAFIA DHE WEBLIOGRAFISË
- Ajodhia-Andrew s, A. D., (2007). Inclusive education in Guyana: perspectives of
policy makers, teachers, and parents of children with special needs.
- Alghazo, E. M, Naggar Gaad, E. E., (2004). General education teachers in the United
Arab Emirates and their acceptance of the inclusion of students with disabilities, British
Journal of Special Education Volume 31. No.2,:94-99.
- Avramidis, E., and Kalyva, E., (2007). The Influence of Teaching Experience and
Professional Development on Greek Teachers’ Attitudes towards Inclusion. European Journal
of Special Needs Education 22: 367-389.
- Avramidis, E., Bayliss, P., Burden, R., (2000). A survey into mainstream teachers’
attitudes towards the inclusion of children with special educational needs in the ordinary
school in one local education authority. Educational Psychology
- Avramidis, E., Bayliss, P., Burden, R., (2002). Inclusion in Action: An In-depth Case
Study of an effective Inclusive Secondary School in the South-West of England. International
Journal of Inclusive Education 6: 143-163.
- Afrim Iljazi, (2009) Kalimi nga një çështje mjekësore në çështje të drjetave të njeriut,
Tetovë .
- Barrett, J., (1994). Help me Speak Me. A parent’s Guide to Speech and Language
Therapy. Condor Book, Souvenir (E&A) Ltd.
- Barton, L., (2003). Inclusive Education and teacher education. Institute of Education,
University of London, Pear Tree Press Limited, Stevenage, Hertfordshire.
- Booth, T., Ainscow , M., (2004). Index for Inclusion, Developing Learning,
Partecipation and Play in Earky Years and Childcare. Centre for Studies on Inclusive
Education, 2nd edn, New Rodland, Bristol.
- Dare, A., O’Donovan, M., (1997.) Good Practice in Caring for Young Children with
Special Needs. (second edition), Nelson Thornes.
- European Training Foundation (2010). Ikonomi, E., Musai, B., Sotirofski, K.,
Mapping Policies and Practices for the Preparation of Teachers for inclusive education in
contexts of social and cultural diversity, Albania Country Report.
- Flagler, Marita (2010). Konsumatori Flet-Fondacioni Shqiptar për të Drejtat e
Paaftësisë Tiranë.
48
- GARY L. ALBRECHT, (2006), Encyclopedia of DISABILITY University of Illinois
at Chicago, Copyright © 2006 by SAGE Publications, Inc.
- Jonsson, T., Wiman, R., (2001). Education, Poverty and Disability in Developing
Countries. Poverty Reduction Sourcebook, June 2001.
- Le Fanu, G. (2005). The Inclusion of Inclusive Education in Teacher-Training: Issues
of Curriculum, Pedagogy and Staffing, 2005 National Curriculum Reform Conference,
Australia.
- Lindsay, G. (2003). Edukimi Inkluziv. Një përspektivë kritike. Journal of British.
Edukimi Special.
- Lindsay, G: (2007) Psikologjia edukative dhe efikasiteti për arsimin gjithëpërfshirës.
British Jonuarnal of Education.
- OKB 1989, Konventa për të drejtat e fëmijëve.
- OKB 1993, Rezoluta 48/96 “Rregullat standarte mbi barazinë e mundësive për
përsonat me aftësi të kufizuar”.
- OKB 2006, Konventa për të Drejtat e Personave me Aftësi të Kufizuar.
- OKB 1948, Deklarata Universale e të Drejtave të Njeriut.
- Oliver C. and Bowler, F. R., 1996, Learning to Learn, Simon & Schuster.
- Sandkull, O., (2005) – Strengthening Inclusive Education by Applying a Rights-based
Approach to Education Programming. Paper presented at ISEC Conference, Glasgow .
- Ul Hassan, M.U., Parveen, I., un-Nisa, R. (2010). Exploring Teachers’ Perspectives:
Qualms and Possibilities for Inclusive Classesin Pakistan. Journal of the International
Association of Special Education 11,: 56-63.
- UNESCO, 1960. Konventa kundër Diskriminimit në Arsim
- UNESCO; 1994: Deklarata Salamankas dhe Korniza për Veprim në nevojë për arsim
special. Konferenca Botërore për arsimin special.
- http://www.masht.rks-gov.net/divizioni-per-arsim-me-nevoja-te-vecanta
- http://masht.rks-gov.net/uploads/2015/06/doracaku-per-identifikimin-arsimimin-
femijeve-me-nevoja-te-veçanta
- http://www.doktoratura.unitir.edu.al/wp-content/uploads/2013/04/Doktoratura-
Narbis-Ballhysa-Fakulteti-i-Shkencave-Sociale-Departamenti-Pune-Sociale.
- https://www.unicef.org/kosovoprogramme/Justice_albanian05.pd
- http://www.avokatipopullit.gov.al/sq/content/te-drejtat-e-personave-me-aftesi-
t%C3%AB-kufizuara-promo
49
- https://www.albania.savethechildren.net/sites/albania.savethechildren.net/files/library/
Inclusion%20of%20Ch