1.

Tygodnik Parafialny

Pilgrzymka piesza i duchowa

W tym numerze: O pielgrzymce na Jasną Górę - str. 1 - 3., O uroczystości Wniebowzięcia NMP – str. 4.,

O cudzie nad Wisłą – str. 5., O św. Maksymilianie Marii Kolbem – str. 6 – 7.,

Ogłoszenia parafialne – str. 7., Intencje Mszalne – str. 8.

Nr 97/VIII/2012 12.08.2012r. Ofiara dobrowolna Koszt wydruku 1 zł.

Tygodnik Parafialny Nr 97/VIII/2012

2.

3 sierpnia z samego

rana do Stoczka

Łukowskiego dotarły grupy

siedleckie Pieszej

Pielgrzymki na Jasną Górę.

Tutaj mogły się posilić, by

ruszyć w dalszą drogę. Tego

dnia wyruszyli pątnicy z

naszej parafii w liczbie ok.

70 nie licząc

odprowadzających. O godz.

9.00 sprawowana była

Eucharystia podczas której,

ks. Proboszcz Stanisław

Bieńko wygłosił homilię.

Mówił o trudzie pielgrzyma,

ale również o wielkiej łasce,

która towarzyszy

odbywającym rekolekcje w

drodze – doświadczenie Boga i

wspólnoty z braćmi i siostrami.

Po Mszy św. kolumnę

poprowadziła w stronę Żelechowa

rozśpiewana gr. 9a pod

przewodnictwem ks. Marka Golca.

Wraz z pieszą

pielgrzymką na Janą Górę

wyruszyła również pielgrzymka

duchowa – osób, które

systematycznie biorą udział w

apelach prowadzonych przez ks.

Proboszcza i ks. Krzysztofa. Ok.

100 osób każdego dnia o godz.

20.30 spotyka się w świątyni

parafialnej by modlić się za

pielgrzymów, ale również w

swoich intencjach. Wysłuchuje

konferencji, śpiewa piosenki i

pogłębia wiarę, której poświęcone

są tegoroczne rozważania.

Red.

Tygodnik Parafialny Nr 97/VIII/2012

3.

Tygodnik Parafialny Nr 97/VIII/2012

4.

Czym jest 15 sierpnia, w polskiej

tradycji nie trzeba chyba długo

tłumaczyć. Można by wiele

pisać o wielu odpustach

parafialnych, o wielkim

zwycięstwie polskiego oręża

w czasie Cudu nad Wisłą.

Nie sposób też nie

wspomnieć o miejscu, ku

któremu jak Polska długa i

szeroka zmierzają na ten

dzień rzesze pielgrzymów –

Jasnej Górze. To dzień

wyjątkowy w naszej polskiej

tradycji.

15 sierpnia

przypada Uroczystość

Wniebowzięcia

Najświętszej Maryi Panny.

Prawdę o Wniebowzięciu

NMP ogłosił jako dogmat

wiary papież Pius XII 1

listopada 1950 r.

Konstytucją apostolską

"Munificentissimus Deus":

"...powagą Pana naszego

Jezusa Chrystusa, świętych

Apostołów Piotra i Pawła i

Naszą, ogłaszamy,

orzekamy i określamy jako

dogmat objawiony przez

Boga: że Niepokalana

Matka Boga, Maryja

zawsze Dziewica, po

zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została

wzięta do chwały niebieskiej" (Breviarium fidei VI, 105) Na Wniebowzięcie możemy spojrzeć jako na dar

otrzymany przez Maryję od Boga. Otrzymała Ona pełnię

Bożego daru, pełnię łaski, ponieważ Bóg wybrał ją na Matkę

swego Syna. Ze względu na Boże Macierzyństwo otrzymała

przywilej Niepokalanego Poczęcia oraz pozostała zawsze

Dziewicą. Również Wniebowzięcie Maryi jest łaską, którą

została obdarowana ze względu na Dziewicze

Macierzyństwo. Wyznając wiarę w tę prawdę w prefacji na

Uroczystość Wniebowzięcia NMP Kościół modli się do Boga

Ojca: "Nie chciałeś bowiem, aby skażenia w grobie doznała

Dziewica, która wydała na świat Twojego Syna, dawcę

wszelkiego życia".

Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że Maryja

"dopełniwszy biegu życia ziemskiego z ciałem i duszą wzięta

została do chwały niebieskiej i wywyższona jako Królowa

wszystkiego, aby bardziej upodobniła się do Syna swego jako

Pana panujących oraz Zwycięzcy grzechu i śmierci." (KKK

966). Ten, dla którego miała zawsze miejsce w swej duszy,

Ten, którego przyjęła pod swoje serce, Ten, któremu dała

życie, dziś przyjmuje Ją do swej chwały w niebie. Przyjmuje

z ciałem i duszą po zakończeniu życia na ziemi. Ani

Konstytucja apostolska "Munificentissimus Deus", ani

Encyklika "Redemptoris Mater" nie rozstrzyga jak dokonało

się przejście Maryi z życia ziemskiego do chwały nieba:

bezpośrednio z pominięciem śmierci, czy też przez śmierć i

zmartwychwstanie. Mówi

natomiast, że nastąpiło to "po

zakończeniu ziemskiego

życia". Uczy także, że

Maryja nie doświadczyła

rozkładu ciała: "została

zachowana wolną od

zepsucia grobu, aby na

podobieństwo Syna, po

zwycięstwie nad śmiercią,

z duszą i ciałem zostać

wyniesioną do najwyższej

chwały nieba i tam

jaśnieć jako Królowa po

prawicy tegoż Syna,

nieśmiertelnego Króla

wieków [1 Tm 1,17]"

(Breviarium fidei, VI,

103).

Święto

Wniebowzięcia Maryi już

w pierwszych wiekach

chrześcijaństwa nosiło

nazwę "Zaśnięcia Bożej

Rodzicielki".

Maryja Wniebowzięta

doznaje wywyższenia

jako Królowa

wszystkiego. Jako

Królowa już uczestniczy

w chwale

zmartwychwstałego

Jezusa: Króla, Pana

panujących i zwycięzcy

grzechu i śmierci. W Encyklice "Redemptoris Mater" Ojciec

św. Jan Paweł II ujmuje to tak: "Chrystus posłuszny aż do

śmierci, został wywyższony przez Ojca (por. FLp 2,8-9), i

wszedł do chwały swego królestwa. (...) Maryja - służebnica

Pańska uczestniczy w tym królowaniu Syna. Jej

wyniesieniem królewskim nie przestaje być chwała służenia:

wzięta do nieba nie zaprzestaje owej zbawczej "służby", w

której wyraża się macierzyńskie pośrednictwo. Owa

królewska służba Maryi to nieustanne wstawiennictwo do

Boga za ludźmi - Jej duchowymi dziećmi. "Albowiem wzięta

do nieba, nie zaprzestaje tego zbawczego zadania, lecz

poprzez wielorakie swoje wstawiennictwo ustawicznie

zjednuje nam dary zbawienia wiecznego." (RM 40, KK 62).

Uroczystość Wniebowzięcia NMP zwana jest również

Świętem Matki Bożej Zielnej. W tym dniu rolnicy dziękują

Bogu za plony ziemi, za ziarno, które zebrali z pól. Niech

stanie się również dla nas okazją do dziękczynienia za opiekę

Wniebowziętej Pani.

KKK uczy także, że Wniebowzięcie Maryi jest uprzedzeniem

naszego zmartwychwstania. Jesteśmy bowiem wezwani, by

kiedyś cieszyć się chwałą zbawionych w niebie. Jeśli

będziemy wierni Chrystusowi, jeśli będziemy posłuszni

Niebieskiej Królowej Maryi, jeśli będziemy współpracować z

łaskami wyproszonymi nam przez jej pośrednictwo, możemy

mieć nadzieję, że to, co Bóg przygotował dla Swej Matki w

niebie, stanie się naszym udziałem.

Red.

Maryja wniebowzięta

15 sierpnia – odpust parafialny

Tygodnik Parafialny Nr 97/VIII/2012

5.

Bitwa warszawska (pot. cud nad Wisłą) – bitwa

stoczona w dniach 13-25 sierpnia 1920 w czasie wojny

polsko-bolszewickiej. Zadecydowała o zachowaniu

niepodległości przez Polskę i przekreśliła plany

rozprzestrzenienia rewolucji na Europę Zachodnią. Zdaniem

Edgara D'Abernon była to 18. z przełomowych bitew w

historii świata.

Kluczową rolę odegrał manewr Wojska Polskiego

oskrzydlający Armię Czerwoną przeprowadzony przez

Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego, wyprowadzony znad

Wieprza 16 sierpnia, przy jednoczesnym związaniu głównych

sił bolszewickich na przedpolach Warszawy.

W polskiej historiografii najbardziej utrwaloną nazwą bitwy

jest bitwa warszawska. Istnieje również popularne określenie

cud nad Wisłą. Twórcą tego sformułowania był Stanisław

Stroński, który 14 sierpnia 1920 przypomniał podobnie

dramatyczne położenie Francji w czasie I wojny światowej

we wrześniu 1914, kiedy to nieoczekiwane odrzucenie wojsk

niemieckich z przedpola Paryża nazwano cudem nad Marną.

Pierwszy raz w debacie publicznej użył go Wincenty Witos i

było ono chętnie podnoszone przez politycznych

przeciwników Piłsudskiego, kwestionujących zasługi

marszałka w przygotowaniu i przeprowadzeniu tej operacji.

Przy tym wszystkim sformułowanie to nabrało konotacji

religijnej, ponieważ wojska polskie pokonały Armię

Czerwoną 15 sierpnia, w dniu Wniebowzięcia Najświętszej

Maryi Panny, Królowej Korony Polskiej.

Znaczenie historyczne bitwy warszawskiej jest wciąż

niedoceniane zarówno w Polsce jak również na zachodzie

Europy. Ambasador brytyjski w przedwojennej Polsce – lord

Edgar Vincent D'Abernon nazwał ją już w tytule swej książki

"Osiemnastą decydującą bitwą w dziejach świata". W jednym

z artykułów opublikowanych w sierpniu 1930 r. pisał:

"Współczesna historia cywilizacji zna mało wydarzeń

posiadających znaczenie większe od bitwy pod Warszawą w

roku 1920. Nie zna zaś ani jednego, które by było mniej

docenione... Gdyby bitwa pod Warszawą zakończyła się

zwycięstwem bolszewików, nastąpiłby punkt zwrotny w

dziejach Europy, nie ulega bowiem wątpliwości, iż upadkiem

Warszawy Środkowa Europa stanęłaby otworem dla

propagandy komunistycznej i dla sowieckiej inwazji (...).

Zadaniem pisarzy politycznych... jest wytłumaczenie

europejskiej opinii publicznej, że w roku 1920 Europę

zbawiła Polska".

Simon Goodough znany popularyzator historii wojen i

wojskowości w wydanej w 1979 r. książce "Tactical Genius

in Battle" w uznaniu talentów dowódczych Józefa

Piłsudskiego postawił go w kręgu zwycięzców 27

największych bitew w dziejach świata. Wymienił go w

szeregu takich strategów jak Temistokles, Aleksander Wielki,

Cezar, Gustaw Adolf czy Kondeusz.

Francuski generał Louis Faury w jednym z artykułów w 1928

r. porównał Bitwę warszawską do Bitwy pod Wiedniem:

"Przed dwustu laty Polska pod murami Wiednia uratowała

świat chrześcijański od niebezpieczeństwa tureckiego; nad

Wisłą i nad Niemnem szlachetny ten naród oddał ponownie

światu cywilizowanemu usługę, którą nie dość oceniono".

Z kolei brytyjski historyk J. F. C. Fuller napisał w książce

"Bitwa pod Warszawą 1920": "Osłaniając centralną Europę

od zarazy marksistowskiej, Bitwa Warszawska cofnęła

wskazówki

bolszewickiego

zegara (...),

zatamowała

potencjalny

wybuch

niezadowolenia

społecznego na

Zachodzie,

niwecząc prawie

eksperyment

bolszewików".

Święto wojska

(święto armii)

obchodzone jest

w wielu krajach.

Przeważnie

wybierano dzień

związany z

powstaniem armii

narodowej, z głośnym sukcesem odniesionym na polu bitwy

albo zwycięskim zakończeniem wojny.

Historia polskiego święta wojska

Księstwo Warszawskie

Szczególnie uroczyście obchodzone przez Armię

Księstwa Warszawskiego urodziny cesarza Napoleona

Bonaparte (15 sierpnia) były nieformalnym świętem polskiej

armii

II Rzeczpospolita

od 1919 - 6 sierpnia w rocznicę wyruszenia w 1914 do

walki Pierwszej Kompanii Kadrowej, pod dowództwem

Komendanta Józefa Piłsudskiego

od 1923 - 15 sierpnia - Święto Żołnierza obchodzono w

rocznicę bitwy warszawskiej w 1920. Wprowadzone

rozkazem ministra spraw wojskowych nr 126 z dnia 4

sierpnia 1923, pozostało do 1947.

W okresie II Rzeczypospolitej szczególnie wysoką rangę

nadawano świętom pułkowym, a awanse wręczano 19 marca

(imieniny Józefa Piłsudskiego) i 11 listopada (Dzień

Niepodległości)

PRL

od 1947 - 9 maja - Narodowe Święto Zwycięstwa i

Wolności, Dzień Zwycięstwa - rocznica zakończenia II

wojny światowej w Europie w 1945 (według chronologii

radzieckiej)

od 1950 - 12 października - Dzień Wojska Polskiego

obchodzony w rocznicę bitwy pod Lenino, ustanowiony

dekretem Rady Ministrów z 7 października 1950 (Dz.U. nr

45, poz. 411), a zatwierdzony przez Radę Państwa. Dekret

podpisali: Prezydent Rzeczypospolitej Bolesław Bierut i

prezes Rady Ministrów Józef Cyrankiewicz.

III Rzeczpospolita

Święto sił zbrojnych

początek lat 90. - Dzień Zwycięstwa przesunięto na 8

maja (bez oficjalnej zmiany przepisów)

od 1992 - 15 sierpnia - Święto Wojska Polskiego, w

rocznicę bitwy warszawskiej w 1920 (wprowadzone ustawą

Sejmu z 30 lipca 1992, obowiązującą od 13 sierpnia 1992).

Red.

Cud nad Wisłą i święto Wojska Polskiego

Tygodnik Parafialny Nr 97/VIII/2012

6.

Rajmund Kolbe urodził się 08 stycznia 1894 r. w Zduńskiej

Woli. Jego rodzice, Juliusz i Marianna z Dąbrowskich, byli

tkaczami. W poszukiwaniu pracy krótko przebywali w Łodzi,

a następnie w Pabianicach, gdzie Rajmund spędził

dzieciństwo. Uczył się w domu. Tylko przez rok chodził do

miejscowej szkoły handlowej. W 1907 r. , razem ze starszym

bratem podjął naukę w małym seminarium franciszkanów we

Lwowie, gdzie też obaj, w 1910 r. wstąpili do zakonu. Wraz z

suknią zakonną otrzymał imię Maksymilian. W 1912 r.

wysłano go na studia do Rzymu. Tam uzyskał doktorat z

filozofii na uniwersytecie "Gregorianum" w 1915 r., a z

teologii w 1919 r. na wydziale ojców franciszkanów. W

Rzymie też przyjął święcenia kapłańskie (28.04.1918). W

1919 r. wrócił do Polski i podjął wykłady w seminarium

ojców franciszkanów w Krakowie, które po roku przerwał z

powodu gruźlicy płuc.

W Rzymie założył wraz z kolegami w 1917 roku,

stowarzyszenie Rycerstwa Niepokalanej, które po powrocie

do kraju szerzył najpierw w środowisku zakonnym, a od

1920 r. także wśród świeckich. Ma ono cel apostolski -

pogłębianie świadomego i odpowiedzialnego życia

chrześcijańskiego, "nawrócenie i uświęcenie wszystkich pod

opieką i za przyczyną Niepokalanej", jak czytamy w

pierwszym jego statucie. Dla realizacji celu stowarzyszenia i

dla utrzymania kontaktu z jego członkami zaczął od stycznia

1922 r. wydawać w Krakowie miesięcznik "Rycerz

Niepokalanej". Pod koniec tegoż roku przeniesiony do

Grodna, zorganizował tam wydawnictwo, a miesięcznik

zaczął pełnić rolę pisma katechetycznego dla masowego

czytelnika.

W 1927 r. założył pod Warszawą klasztor-wydawnictwo

Niepokalanów, który wkrótce stał się znaczącym katolickim

ośrodkiem prasowym i wydał kilka wielonakładowych

miesięczników a od 1935 r. także tani dziennik katolicki -

"Mały Dziennik".

W 1930 r. św. Maksymilian wyjechał do Japonii i zaczął tam

wydawać japoński odpowiednik "Rycerza Niepokalanej", a

wkrótce założył także, "Niepokalanów Japoński". Rozpoczął

organizacje podobnych ośrodków w Chinach i Indiach. W

1936 r. sprowadzono go do Polski, aby pokierował

Niepokalanowem, który stał się największym klasztorem

katolickim na świecie. W chwili

wybuchu II wojny światowej było

tam 700 zakonników i

kandydatów. Jego działalność

bowiem opierała się na pracy

zakonników, których liczbę wciąż pomnażali nowi

kandydaci, choć wspólnota prowadziła życie bardzo surowe i

ubogie.

Wojna zatrzymała tę działalność. Zakonnicy musieli

rozjechać się do domów, a pozostałych około 40 razem ze

św. Maksymilianem Niemcy aresztowali 19.09.1939 r. Po

powrocie św. Maksymilian zorganizował w klasztorze

ośrodek usług dla okolicznej ludności i oddał się pogłębianiu

formacji pozostałych przy nim współbraci. 17.02.1941 r.

znów został aresztowany razem z 4 bliskimi

współpracownikami. Przesłuchiwano go na Pawiaku, a w

maju przewieziono do Oświęcimia, gdzie stał się numerem

16670 i w powszechnie znanych okolicznościach ofiarował

się dobrowolnie na śmierć głodową za współwięźnia, ojca

rodziny. Zmarł dobity zastrzykiem trucizny 18.08.1941 r.

Św. Maksymilian prowadził działalność czysto religijną.

Dążył do osiągnięcia celu nakreślonego w Ewangelii -

zbudować królestwo Boże, czyli wspólnotę chrześcijan,

żyjących według wzoru Chrystusa i Jego Matki.

Ukazując jego życie jako przykład dla wiernych, zwłaszcza

dla kapłanów, Papież Paweł VI ogłosił go błogosławionym

(17.10.1971 r.), a Jan Paweł II świętym (10.10.1982 r.)

Nowenna do świętego Maksymiliana Boże, który nieustannie wspierasz rodzinę ludzką swoim

błogosławieństwem i dajesz jej wzory świętości, prosimy

Cię, abyśmy wiernie naśladowali wzór świętego Ojca

Maksymiliana i przez szczególne oddanie Niepokalanej

szerzyli Królestwo Chrystusowe.

Święty Ojcze Maksymilianie, który z miłości oddałeś życie

dla ocalenia bliźniego, w imię tej miłości wspomóż mnie

swoim wstawiennictwem i uproś mi łaskę,o którą pokornie

proszę.

Ojcze nasz...

Zdrowaś Maryjo...

Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do

Ciebie uciekamy i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie

uciekają, a zwłaszcza za nieprzyjaciółmi Kościoła świętego i

poleconymi Tobie.

Akt poświęcenia się Niepokalanej świętego Maksymiliana

Kolbe

Niepokalana, nieba i ziemi Królowo, Ucieczko grzesznych i

Matko nasza najmiłościwsza. Ty, której Bóg cały porządek

miłosierdzia powierzyć raczył, ja niegodny grzesznik, rzucam

się do stóp Twoich kornie błagając, abyś mnie całego i

zupełnie za rzecz i własność swoją przyjąć raczyła i uczyniła

ze mną, wraz ze wszystkimi władzami mej duszy i ciała, i z

całym mym życiem, śmiercią i wiecznością, cokolwiek Ci się

podoba.

Użyj także, jeżeli zechcesz, mnie całego bez żadnego

zastrzeżenia, do dokonania tego, co o Tobie powiedziano:

"Ona zetrze głowę twoją", jako też: "Wszystkie herezje

samaś zniszczyła na całym świecie", abym w Twoich

niepokalanych i najmiłościwszych rękach stał się użytecznym

narzędziem do zaszczepienia i jak najsilniejszego wzrostu

14 sierpnia - wspomnienie

Świętego Maksymiliana Maria Kolbego,

prezbiter i męczennik

Tygodnik Parafialny Nr 97/VIII/2012

7.

Twej chwały w tylu zabłąkanych i obojętnych duszach, a ten

sposób do jak największego rozszerzenia błogiego Królestwa

Najświętszego Serca Jezusowego; albowiem gdzie Ty

wejdziesz, tam łaskę nawrócenia i uświęcenia wypraszasz,

przez Twoje bowiem ręce wszelkie łaski Najsłodszego Serca

Jezusowego na nas spływają.

K. Dozwól mi chwalić Cię, Panno Przenajświętsza.

W. Daj mi moc przeciw nieprzyjaciołom Twoim.

K. Boże, który nieustannie wspierasz rodzinę ludzką swoim

błogosławieństwem i dajesz jej wzory świętości, prosimy

Cię, użycz nam za przyczyną świętego Maksymiliana łaski

świętości życia i męstwa w wyznawaniu wiary. Przez

Chrystusa Pana naszego.

W. Amen.

***

Kącik dla ludzi z poczuciem humoru

Rozmawiają dwie pchły:

- gdzie byłaś na wakacjach?

- na krecie.

***

Wyjechał rolnik kombajnem na pole, puknął się w czoło i

mówi:

- O kurde, zapomniałem zasiać!

***

Ogłoszenia duszpasterskie

XIX NIEDZIELA ZWYKŁA 12.08.2012 r.

1. W środę uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi,

Patronki naszej parafii. Porządek mszy św. jak w każdą

niedzielę. Uroczysta Suma Odpustowa o godz. 12.00,

następnie procesja eucharystyczna i błogosławieństwo ziół i

kwiatów. Zadbajmy o to, by procesja miała uroczysty,

odświętny charakter. O godz. 16.30 Msza św. poprzedzona

Nowenną do MBNP.

Korzystajmy z sakramentu pokuty by w ten sposób

przygotować się do uroczystości odpustowej.

2. Prosimy raz jeszcze, aby przed odpustem uporządkować

każdy grób na naszym cmentarzu. Przypominamy o

konieczności segregacji śmieci i wrzucaniu ich do

przygotowanych kontenerów. Niedopuszczalne jest rzucanie

śmieci przy furtkach wejściowych czy na ulicę.

3. Przez ostatnie dni myśli i serca nas, Polaków, podążają

razem z tłumami pielgrzymów na Jasną Górę, gdzie od

wieków z głęboką wiarą wspólnie zanosimy do Matki Bożej

Królowej Polski wszystkie nasze sprawy narodowe, sprawy

naszych rodzin i osobiste. Dziękujemy za tyle dowodów Jej

wielowiekowej opieki nad naszą Ojczyzną wśród wielu

zawirowań historii, także tej najnowszej.

Duchowo łączymy się z pielgrzymami XXXII Pieszej

Podlaskiej Pielgrzymki na Jasną Górę, którzy we wtorek

staną przed obliczem Jasnogórskiej Królowej Polski.

Zachęcamy do udziału w Duchowym Pielgrzymowaniu.

Wszystkich zapraszamy jutro do kościoła na godz. 20.00 na

Nabożeństwo Fatimskie, które zakończy się procesją maryjną

ze świecami i Apelem Jasnogórskim. Będzie to nasz ostatni

dzień duchowego pielgrzymowania.

4. W maryjnym sierpniu pamiętajmy szczególnie o modlitwie

w intencji trzeźwości naszego Narodu. W każdym czasie i na

każdym miejscu miejmy siłę i odwagę przeciwstawić się

grzechowi pijaństwa i rozpijania naszego społeczeństwa.

5. W przyszłą niedzielę o godz. 10.20 z racji obchodów Dnia

Wojska Polskiego sprawowana będzie Msza św. w Intencji

Ojczyzny i za poległych w jej obronie. Po mszy św. modlitwa

za poległych w obronie Ojczyzny i złożenie kwiatów na

kwaterze wojennej.

6. Zgodnie z zapowiedzią w sobotę 18 sierpnia b.r. w godz.

od 9.00 do 13.00 na parkingu na pl. Kościuszki podstawiony

będzie samochód ciężarowy, w którym będzie można

zostawić zużyty sprzęt elektroniczny i elektryczny (zużyte

komputery, drukarki, sprzęt RTV, AGD…). Jest to okazja, by

oczyścić komórki, w których zalega tego typu sprzęt.

Organizacja „Pomoc Kościołowi w potrzebie” w ten sposób

uzyskane środki przeznacza na cele humanitarne, jako pomoc

szkołom, szpitalom prowadzonym przez misjonarzy.

7. W dniach 28 – 30 września b.r. organizowana jest

wycieczka do Krakowa, Kalwarii Zebrzydowskiej i

Częstochowy. Koszt wyjazdu 320 zł. Wycieczkę organizuje i

przyjmuje zapisy p. Helena Błaszkiewicz (tel. 502147542).

8. Zarząd Banku Spółdzielczego w Łukowie, aby ułatwić

dokonywanie rozliczeń i dostęp do gotówki ma zaszczyt

poinformować o nowo otwartej placówce tego Banku przy ul.

Piłsudskiego 33. Filia Banku czynna jest: poniedziałek 7.30-

15.00, wtorek – piątek 7.30-15.00, sobota 7.30-14.00.

9. Bóg zapłać za złożone na kościół ofiary: Bank

Spółdzielczy z Łukowa – 100 zł., bezim. ze Stoczka – 50 zł.

***

Do zawarcia związku małżeńskiego przygotowują się:

o Karol Mróz zam. Jamielnik Stary par. tut. i Kamila

Szymańska zam. Sieńciaszka par. Podwyższenia

Krzyża św. w Łukowie,

o Łukasz Chudek, kaw. zam. Wola Kisielska i Dorota

Sabina Rygielska, panna, zam. Wola Okrzejska,

o Kamil Muracki, kaw. zam. Lipiny i Sylwia

Wysocka, panna, zam. Jamielne,

o Łukasz Domański, kaw. zam. Kisielsk i Małgorzata

Woroniecka, panna, zam. Jeleniec,

o Daniel Chudek, kaw. zam. Januszówka i Anna

Stosio, panna z Kienkówki,

o Emil Rosa zam. Rosy par. tut. i Marzena Osiak zam.

Jagodne par. Zwola Poduchowna,

o Dariusz Malinowski zam. Stare Kobiałki i

Agnieszka Soczewka zam. Zabiele oboje par.

tutejszej,

o Robert Soćko zam. Stara Róża par. tut. i Agnieszka

Tkaczyk zam. Dębowce par. Jeruzal.

Kto by wiedział o przeszkodach uniemożliwiających

zawarcie związku małżeńskiego między tymi osobami, jest

zobowiązany poinformować o tym kancelarię parafialną.

***

W minionym tygodniu odeszli do wieczności:

Krzysztof Budziak l. 30 z Róży Podgórnej,

Aneta Traczyk l. 25 z Turca.

„Wieczny odpoczynek racz im dać Panie…”

***

Dane teleadresowe: e-mail: k_chacinski@o2.pl

tel. (25)797-01-16– ks. Proboszcz Stanisław Bieńko.

tel. (25)797-07-24 – ks. Krzysztof Chaciński –

odpowiedzialny za redakcję.

Numer telefonu do ks. Dyżurnego : 516908626

Ks. Dyżurnym w tym tygodniu jest ks. Krzysztof.

Adres strony parafialnej:www.parafia.stoczeklukowski.pl