tydzień 1. poznajemy naszĄ szkoŁĘ - wsip.pl · prezentacja multimedialna „jak to dawniej w...

Autor: Dorota Rączyńska

© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 20141

Ćwiczenia z pomysłem | Klasa 1 Szkoła podstawowa 1–3

tydzień 1. PozNAJeMy NASzĄ SzKoŁĘ

Scenariusz 1. Nasza szkoła

zapis w dzienniku Zabawy integrujące zespół klasowy. Ćwiczenia w mówieniu. Zwiedzanie szkoły i porównywanie jej ze szkołą z podręcznika. Ćwiczenia grafomotoryczne – rysowanie po śladzie. Stosunki przestrzenne – określanie położenia osób, przedmiotów i obiektów. Swobodne zabawy na szkolnym boisku.

P1 s. 4–5 ĆzP1 s. 4

Przebieg zajęć 1. Wprowadzenie U. do klasy.

N. wprowadza U. do sali lekcyjnej. U. siadają na dywanie. 2. Zabawy integracyjne w kręgu:

– zabawa słowno-muzyczna „Poznajmy się” – N. przedstawia się, śpiewając swoje imię i nazwisko. Następnie w podobny sposób przedstawiają się U.;

– zabawa „Witam cię serdecznie” – U. po kolei odwracają się w prawą stronę, podają dłoń osobie siedzącej obok i wypowiadają zdanie: „Witam cię serdecznie. Jestem... (imię)”;

– zabawa ruchowa „Wszystkie dzieci, które...” – N. wypowiada cechy fizyczne dzieci. U., którzy utożsamiają się z podanymi cechami, wchodzą do środka kręgu, np.: „wszystkie dziewczynki siadają w środku koła; wszystkie dzieci, które noszą okulary zmieniają miejsce; wszystkie dzieci, które mają krótkie włosy itd.”;

– zabawa ruchowa „Poznaj moje imię” – U. chodzą w rytm marszowej muzyki. Podchodzą do sie-bie, witają się i przedstawiają, podając swoje imię.

N. zwraca uwagę na zróżnicowanie grupy, ale podkreśla, że wszyscy U. są tak samo ważni. 3. Wyznaczenie U. miejsc w ławkach.

N. wyznacza U. miejsca w ławkach zgodnie z wymogami higieny pracy (wzrost, wady wzroku, słu-chu, informacje od rodziców, preferencje uczniów).

4. Omówienie treści ilustracji. U. wypowiadają się na temat ilustracji przedstawionej w podręczniku: co przedstawia (osiedle, szkołę), ile pięter ma szkoła, jakie pomieszczenia są w szkole i na którym piętrze się znajdują, po czym je poznajemy, jaki teren jest w obrębie szkoły (boiska, plac zabaw), co świadczy o tym, ze szkoła jest bezpieczna.

5. Ćwiczenia twórcze. U. próbują odgadnąć nazwę ulicy, przy której znajduje się szkoła na ilustracji. Uzasadniają swoje zdanie. Zastanawiają się, kto chodzi do przedstawionej szkoły. N. czyta informację zamieszczoną pod ilustracją.

6. Wycieczka po szkole i terenie szkolnym.U. zwiedzają swoją szkołę i teren należący do szkoły. Porównują ją ze szkołą z ilustracji (wielkość szkoły, liczba pięter, wygląd sal, boiska i placu zabaw, umiejscowienie szkoły na osiedlu).

7. Zabawy na boisku szkolnym – określanie położenia osób i obiektów.N. zadaje U. pytania, U. odpowiadają, używając określeń: pod, nad obok, między, poza, w środku, przed, np.: gdzie znajduje się plac zabaw, co stoi na boisku, co widzimy nad boiskiem?

8. Kojarzenie miejsc w szkole z wykonywanymi czynnościami.U. oglądają ilustracje w ćwiczeniach i umieszczają nalepki w określonych miejscach. Odpowiadają na pytania w ćwiczeniu.

9. Rysowanie po śladzie – pętelki. 10. Praca domowa: Porozmawiaj z rodzicami o swojej szkole i przynieś na następne zajęcia lusterko.

P1 s. 4–5

P1 s. 5

ĆzP1 s. 4 ćw. 1

ĆzP1 s. 4 ćw. 2




Scenariusz 2. Nasza klasa

zapis w dzienniku Swobodne wypowiedzi na temat sali lekcyjnej. Szukanie różnic i podobieństw. Czytanie globalne. Tworzenie kącików tematycznych. Ćwiczenia rytmiczne. Rysowanie swojego portretu z uwzględnieniem charakterystycznych cech. Stosunki przestrzenne.

P1 s. 6–7 ĆzP1 s. 5

NiezbędNik: zabawki, materiał przyrodniczy, książki, materiały plastyczne, lusterka

Przebieg zajęć 1. Powitanie U. przez N.

N. wita się z U., wyklaskując określony rytm. Poszczególne grupy U. powtarzają rytm po N. – „Wi-tam wszystkie dziewczynki”, „Witam wszystkich chłopców”, „Witam wszystkie dzieci”.

2. Ćwiczenia rytmiczne.U. rytmicznie wyklaskują zwrot „Nasza klasa”. Liczą liczbę uderzeń w dłonie.

3. Określanie znaczenia pojęcia klasa.U. określają znaczenie pojęcia klasa jako sala lekcyjna, pomieszczenie i jako zespół klasowy.

4. Wypowiedzi U. na temat sali lekcyjnej.U. mówią, gdzie znajduje się sala lekcyjna, jak wygląda, jaki sprzęt znajduje się w sali, co zacieka-wiło ich w sali, co im się podoba, co chcieliby zmienić, co można robić w sali lekcyjnej.

5. Szukanie różnic i podobieństw.U. szukają różnic i podobieństw w wyglądzie ich sali i sali pokazanej na ilustracji oraz między za-jęciami dzieci z podręcznika a dziećmi z ich klasy.

6. Tworzenie kącików tematycznych.N. pokazuje U. worek, w którym znajdują się różne przedmioty. Poszczególni U. wyjmują przed-mioty i segregują je zgodnie z przeznaczeniem – lalka – zabawki, kaktus – materiał przyrodniczy, farby – materiały plastyczne, atlas – książki. Wspólnie z N. wyznaczają miejsce na kąciki tematycz-ne i umieszczają w nich posegregowane przedmioty. Określają położenie przedmiotów. U. zasta-nawiają się, czym można zajmować się w poszczególnych kącikach.

6. Czytanie globalne.N. umieszcza w określonych miejscach (kąciki, nad tablicą, nad drzwiami wejściowymi od strony sali lekcyjnej)obrazki oraz napisy: sala, lala, kaktus, farby, atlas, tablica. U. chóralnie odczytują napisy.

7. Swobodne zabawy w kącikach tematycznych. 8. Zabawa pamięciowa „Zapamiętaj moje imię”.

U. stoją w kręgu. Każdy z U. pokazuje ciałem ruch, gest i podaje swoje imię. Pozostali U. powta-rzają ruch oraz imię.

9. Praca plastyczna – rysowanie swoich portretów.U. wykorzystują przyniesione lusterko i rysują swoje portrety. N. tworzy galerię prac.

10. Ćwiczenia twórcze „Jak zapamiętać imiona rówieśników z klasy”.U. podają swoje propozycje.

11. Określanie nazw i położenia przedmiotów w przestrzeni.U. opowiadają, co znajduje się w ich klasie, używając słów: nad, pod, obok, na, w.

12. Rysowanie po śladzie. 13. Praca domowa: Przynieś dowolny przedmiot do określonego kącika tematycznego.

P1 s. 6 ćw. 1

P1 s. 6 ćw. 2

P1 s. 6 ćw. 3

P1 s. 7 ćw. 4

P1 s. 7 ćw. 5

P1 s. 7 ćw. 6

ĆzP1 s. 5 ćw. 3




Scenariusz 3. to my

zapis w dzienniku Uważne słuchanie fragmentu książki Marii Kownackiej „Plastusiowy pamiętnik”. Sprawdzenie zrozumienia tekstu. Budowanie wypowiedzi ustnych. Podobieństwa i różnice między ludźmi. Praca zespołowa. Przeliczanie elementów. Wykonanie z plasteliny Plastusia. Wyścigi rzędów.

P1 s. 7–9 ĆzP1 s. 6

NiezbędNik: piłka, książka M. Kownackiej „Plastusiowy pamiętnik”, plastelina, płyta CD W.A. Mozart „Mozart dla umysłu dziecka”

Przebieg zajęć 1. Zabawa na powitanie „W jakim jestem nastroju”.

U. stoją w kręgu. N. rzuca piłkę do dowolnego dziecka i pyta: „W jakim jesteś nastroju?”. U. łapie piłkę i odpowiada, określając swój nastrój. Następnie rzuca piłkę do dowolnego kolegi i zadaje to samo pytanie. N. określa nastrój grupy i w zależności od tego proponuje więcej zabaw ruchowych i relaksacyjnych.

2. Burza mózgów „Od czego zależy nasz nastrój?”.U. podają swoje propozycje, a N. zapisuje je na tablicy. Dzieci opisują sytuacje pokazane na zdję-ciach i w sposób graficzny określają emocje dzieci.

3. Słuchanie fragmentu książki M. Kownackiej „Plastusiowy pamiętnik”.N. czyta U. rozdział książki „Dlaczego nazywam się Plastuś”. U. wypowiadają się na temat boha-tera, kim jest, jak wygląda, gdzie mieszka, z kim mieszka, ile jest stalówek w piórniku, kim jest Plastuś dla Tosi.

4. Lepienie z plasteliny Plastusia.N. jeszcze raz odczytuje wygląd Plastusia, a U. lepią postać zgodnie z przeczytanym opisem. Pod-czas zajęć U. mogą słuchać utworów W.A. Mozarta z płyty „Mozart dla umysłu dziecka”.

5. Tworzenie wystawki prac – stwarzanie sytuacji problemowej. U. porównują swoje ludziki. Czy są one takie same, czym się różnią postacie, dlaczego mogą być inne, pomimo że wszyscy wykonywali je według jednego opisu.

6. Wprowadzenie do pracy grupowej.N. proponuje U. pracę w małych zespołach. Przypomina o tym, że każdy z nas jest inny, ale w trak-cie pracy zespołowej należy umieć się porozumieć i wspólnie wykonać zadania. Dzieli klasę na zespoły 4-osobowe zgodnie z wylosowanym znaczkiem. U. siadają w swoich grupach i wykonują wspólnie ćwiczenia:– porozmawiaj w swojej grupie o tym, co ciekawego może się wydarzyć w szkole i o czym mogą

rozmawiać dzieci pokazane na ilustracjach?– policzcie, ile jest dzieci w każdej grupie pokazanej na ilustracjach?– w ilu grupach pracują dzieci w waszej klasie?– jakie są imiona dzieci w waszej klasie?– wymyślcie nazwy dla każdej grupy dzieci pokazanej na ilustracjach– wymyślcie nazwę dla swojej grupy i uzasadnijcie wybór nazwy– ustalcie odpowiedzi na pytania z podręcznika– wymyślcie znaczki dla słów: nad, pod, obok, na, w– ustalcie, kogo jest więcej w naszej klasie: chłopców czy dziewczynek.Po każdym ćwiczeniu grupy przedstawiają swoje odpowiedzi. W grupach następuje zmiana osoby odpowiadającej.

7. Wyścigi rzędów – zajęcia sportowe.Zajęcia odbywają się na boisku szkolnym/w sali gimnastycznej. U. podzieleni są na dwie grupy. N. omawia z U. zasady zachowania się w sytuacji porażki i zwycięstwa. U. ustalają, jakie emocje towarzyszą podczas zawodów sportowych.

ĆzP1 s. 6 ćw. 1

P1 s. 8 ćw. 1

P1 s. 8 ćw. 2

P1 s. 8 ćw. 3

P1 s. 9, ćw. 4, 5P1 s. 7 ćw. 6




8. Kojarzenie symbolu graficznego z podpisem. Dopasowywanie ramek z kształtem wyrazów do wy-razów.

9. Rysowanie po śladzie – łuki. 10. Praca domowa: Zastanów się i przygotuj krótką wypowiedź, o czym należy pamiętać podczas pra-

cy w grupach.

Scenariusz 4. Jestem uczniem klasy pierwszej

zapis w dzienniku Wysłuchanie wiersza Hanny Łochockiej „Idziemy do szkoły”. Układanie klasowego regulaminu. Analiza i synteza słuchowa wyrazów. Ćwiczenia spostrzegawczości. Stosunki przestrzenne – ćwiczenia praktyczne. Zabawy ruchowe z nietypowymi przyborami.

ĆzP1 s. 5

NiezbędNik: tekst wiersza „Idziemy do szkoły” Hanny Łochockiej, papierowy termometr emocji, ob-razki do pokazania na rzutniku, prezentacja mulitmedialna o szkole dawniej i dziś

Przebieg zajęć 1. Zabawa na powitanie „Witamy się okrzykiem”.

U. samodzielnie dzielą się na 3–4 zespoły. W zespołach ustalają powitalny okrzyk. Każda grupa prezentuje swoje powitanie, a pozostali je powtarzają.

2. Słuchanie wiersza „Idziemy do szkoły”.N. czyta wiersz Hanny Łochockiej „Idziemy do szkoły”. Na podstawie wiersza oraz własnych do-świadczeń U. rozmawiają na temat swoich pierwszych dni w szkole – swoich odczuć, niepokojów, wrażeń. Na termometrze emocji (termometr wycięty z papieru składa się z trzech części: czerwo-nej, białej i niebieskiej, przyczepiony do tablicy) U. oznaczają swoje pozytywne, negatywne lub obojętne odczucia, przyklejając na określony kolor termometru samoprzylepne elementy. Następ-nie chętne dzieci przeliczają elementy na każdym polu termometru.

3. Prezentacja prawidłowej postawy.N. prezentuje właściwą postawę podczas siedzenia w ławce i noszenia tornistra.

4. Ćwiczenia paluszkowe.U. wykonują ćwiczenia: imitują grę na fortepianie, ściganie się paluszków obu dłoni, dotykają blatu ławki pojedynczymi palcami.

5. Rysowanie po śladzie.U. wodzą paluszkiem po śladzie linii, później pokrywają je kolorową kredką.

6. Stosunki przestrzenne – układanie wypowiedzi. 7. Stosunki przestrzenne – ćwiczenia praktyczne.

U. otrzymują kartę pracy z narysowaną szkołą. Dorysowują elementy zgodnie z poleceniami N., np. „Obok szkoły narysuj plac zabaw”. Utrwalają pojęcia: na, obok, na zewnątrz, nad, przed.

8. Rozwiązywanie rebusu fonemowego.N. przedstawia za pomocą laptopa i rzutnika zdjęcia 5 przedmiotów: szafy, koguta, oczu, łódki, arbuza. U. wysłuchują pierwsze głoski w nazwach przedmiotów i łączą je w jeden wyraz – szkoła. Następnie U. dokonują analizy i syntezy słuchowej pokazanych wcześniej nazw przedmiotów.

9. Prezentacja multimedialna „Jak to dawniej w szkole bywało”.N. przedstawia dawną szkolę, uczniów w mundurkach, przybory szkolne. U. porównują dawną i współ-czesną szkołę.

10. Ćwiczenia spostrzegawczości – porównywanie piórników i znajdowanie dwóch takich samych. 11. Układanie klasowego regulaminu.

N. wyjaśnia pojęcie regulamin. U. proponują zapis w klasowym regulaminie. Wieszają regulamin w klasie.

12. Zabawy ruchowe na boisku/sali gimnastycznej z wykorzystaniem papierowych kul.

ĆzP1 s. 6 ćw. 2

ĆzP1 s. 6 ćw. 3P1 s. 9 ćw. 6

ĆzP1 s. 5 ćw. 1

ĆzP1 s. 5 ćw. 1

ĆzP1 s. 5 ćw. 2




tydzień 2. dBAMy o SWoJe BezPieCzeńStWo

Scenariusz 5. Wspominamy lato

zapis w dzienniku Ćwiczenia słuchu fonematycznego. Tworzenie obrazu lata na podstawie wiersza i muzyki. Układanie kilkuzdaniowej wypowiedzi na temat wakacji. Zabawy z muzyką poważną i muzyką przyrody. Proste doświadczenia dźwiękonaśladowcze. Stosunki przestrzenne: na zewnątrz, wewnątrz.

P1 s. 10 ĆzP1 s. 7

NiezbędNik: szary arkusz papieru, tekst wiersza „Lato” Tadeusza Kubiaka, muzyka z odgłosami przy-rody, płyta CD A. Vivaldi „Cztery pory roku”, instrumenty perkusyjne, wiatraczek, papierowe toreb-ki, woda w garnku, chusta animacyjna, piłka, obręcze, liczmany

Przebieg zajęć 1. Wprowadzenie do zajęć – zabawa na dobry początek

U. podzieleni są na 4 grupy (podział przez losowanie losów w kolorach: zielonym, żółtym, niebie-skim, czerwonym). Każda grupa udaje się do innego miejsca w sali, gdzie leżą w kolejności obraz-ki przedstawiające: latawiec, lalkę, kota i okno. U. dzielą nazwy obrazków na głoski. Z kolejnych nazw zapamiętują 1, 2, 3, 4 głoskę. Dokonują syntezy słuchowej i wypowiadają złożony wyraz – lato.

2. Tworzenie skojarzeń do wyrazu lato.N. zapisuje na szarym arkuszu papieru propozycje U. (wakacje, morze, rzeka, las itp.).

3. Słuchanie wiersza „Lato”.N. czyta wiersz Tadeusza Kubiaka „Lato”. U. zapamiętują te elementy wiersza, które mówią o lecie (niebo bez chmurek, koniczyna, kukułka, motyl, jabłonka, fala żyta).

4. Słuchanie odgłosów lata – muzyka przyrody.U. wsłuchują się w szum morza, rzeki, dźwięki kukułki, dzięcioła, letniej burzy.

5. Improwizacja ruchowa do muzyki A. Vivaldiego.U. swobodnie poruszają się po sali do fragmentu utworu „Lato” A. Vivaldiego („Cztery pory roku”). Określają charakter muzyki (poważna), jakie zjawiska, elementy lata można usłyszeć w tej muzyce.

6. Ćwiczenia rytmiczne.U. wyklaskują/wystukują rytmicznie zdania na instrumentach perkusyjnych: „Jedziemy na waka-cje”, „Lato to gorąca pora roku”, „Kukułeczka kuka, domku w lesie szuka”.

7. Tworzenie wakacyjnych odgłosów.U. zastanawiają się, w jaki sposób można stworzyć muzykę przyrody: np. szum rzeki – poruszanie palcami wody w misce; szum wiatru – włączenie wiatraczka, chodzenie po piasku – ucieranie maku; burza z piorunami – uderzenie w nadmuchaną papierową torebkę. U. wykonują ćwiczenia w gru-pach.

8. Rozmowa na temat wakacji.U. opowiadają o swoich wakacjach – gdzie je spędzili, w jaki sposób, co zapamiętali z wakacji, z czym lub z kim kojarzą im się wakacje, czy nawiązali jakieś wakacyjne przyjaźnie.

9. Wakacyjne zabawy z kolorową chustą.– U. stoją dookoła chusty. Poruszają chustą w taki sposób, aby powstały fale.– U. ustawieni są jak poprzednio. Poruszają chustą w taki sposób, aby nie spadła z chusty piłka.

10. Odnajdywanie takiego samego wyrazu. 11. Rysowanie po śladzie.

P1 s. 10 ćw. 1

ĆzP1 s. 7 ćw. 2ĆzP1 s. 7 ćw. 3




12. Określanie położenia przedmiotów.N. kładzie na podłodze obręcz. Wewnątrz obręczy leżą np.: piłka, muszla, kamyk, korale, skakan-ka. Na zewnątrz obręczy leżą np.: farby, worek, kredki. N. pyta U.: „Co znajduje się na zewnątrz obręczy, a co znajduje się wewnątrz obręczy?”, „Przenieś na zewnątrz obręczy kamyk, połóż we-wnątrz obręczy worek”.

13. Zabawa matematyczno-wyobrażeniowa „Wewnątrz – na zewnątrz”.U. odpowiadają na pytania N.:– co znajduje się wewnątrz statku, a co na zewnątrz?– co znajduje się wewnątrz kufra piratów, a co na zewnątrz?U. podają swoje propozycje ćwiczenia.

14. Praca domowa: Przynieś na zajęcia skarby przywiezione z wakacji.

Scenariusz 6. Nasze wakacyjne skarby

zapis w dzienniku Swobodne wypowiedzi uczniów na temat wakacyjnych pamiątek. Czytanie globalne. Ćwiczenia słuchu fonematycznego. Mapa jako źródło informacji. Krajobrazy Polski. Zasady bezpiecznego spędzania wakacji. Praca plastyczna „Lato”. Klasyfikacja przedmiotów według podanego warunku. Zabawa ruchowa „Jedziemy na wakacje”.

P1 s. 10 ĆzP1 s. 7

NiezbędNik: wakacyjne pamiątki, mapa fizyczna Polski (np. „Pomoce demonstracyjne. Mapy” WSiP), tekst wiersza Czesława Janczarskiego „Jedziemy na wakacje” pocztówki z krajobrazami, prezentacja multimedialna – krajobrazy Polski, farby

Przebieg zajęć 1. Prezentacja wakacyjnych pamiątek.

U., siedząc w kręgu, prezentują pamiątki przywiezione z wakacji, opowiadają, skąd je przywieźli, w jakich okolicznościach je zdobyli, jakie przygody i wspomnienia są z nimi związane, które z pa-miątek przypominają im lato.

2. Wskazywanie na mapie miejsc letniego wypoczynku.N. podczas prezentacji pamiątek wskazuje na mapie fizycznej Polski miejsca wypoczynku dzieci – morze, góry, jeziora.

3. Omówienie wiersza „Jedziemy na wakacje”.U. słuchają wiersza Czesława Janczarskiego „Jedziemy na wakacje”. Wyróżniają w nim miejsca wypoczynku oraz ich charakterystyczne elementy, podają swoje skojarzenia (np. góry – wysokie, szczyty; morze – plaża, muszle, fale; Mazury – bory, prawdziwki).

4. Klasyfikacja i przeliczanie przedmiotów.U. przeliczają przyniesione pamiątki. Grupują je zgodnie z miejscem ich występowania (na podło-dze położone są pocztówki przedstawiające góry, morze, jeziora, wieś, miasto). Po dokonaniu klasyfikacji N. stwarza sytuację problemową: czy przyniesione przez U. pamiątki można zakwalifi-kować do różnych miejsc? Dlaczego? Które? Następnie U. przeliczają jeszcze raz pamiątki zgod-nie z ich miejscem występowania.

5. Wypowiedzi na temat ilustracji.U. wypowiadają się na temat ilustracji w podręczniku, co pokazują, jakie miejsca, jakie wakacyjne zabawy. N. omawia z U. zasady bezpieczeństwa podczas wakacyjnych aktywności, np.: jazda na rowerze – kask; góry – odpowiednie obuwie.

6. Prezentacja multimedialna – krajobrazy Polski.N. prezentuje charakterystyczne miejsca wypoczynku z podziałem na krainy geograficzne.

P1 s. 10, ćw. 2

P1 s. 10




7. Zabawa ruchowa „Jedziemy na wakacje”. W różnych miejscach sali lekcyjnej leżą pocztówki przedstawiające: morze, góry, miasto, wieś, je-ziora. Na sygnał U. różnymi środkami lokomocji (improwizacja ruchowa) jadą na wakacje. Na hasło „stop” stają przy wybranej pocztówce. W małych grupkach rozmawiają na temat tego miej-sca, dlaczego je wybrali, co im się podoba w tym miejscu. Zabawę powtarzamy kilka razy. U. mogą wybierać za każdym razem różne miejsca i środek lokomocji.

8. Łączenie obrazków w pary.U. kojarzą sprzęt turystyczny i ubrania dzieci na ilustracji z miejscem ich wypoczynku. Mówią także o tym, jaka pogoda jest latem i jak należy się wtedy ubierać. Ćwiczą podział wyrazów na sy-laby i głoski. Przeliczają głoski w wyrazach (N. poszerza ćwiczenie o inne wyrazy).

9. Praca plastyczna „Lato” – malowanie farbami.N. prezentuje U. obrazy olejne przedstawiające lato (pokaz multimedialny). U. wypowiadają się na temat kolorów lata (barwy ciepłe) i uzasadniają swój wybór. Następnie wykonują pracę pla-styczną według własnego pomysłu. N. urządza wystawkę prac z podpisem „LATO”.

10. Praca domowa: Przynieś piłeczkę pingpongową i włóczkę.

Scenariusz 7. Co będziemy robić w szkole

zapis w dzienniku Słuchanie nagrania „Pippi idzie do szkoły”. Wprowadzenie pojęcia zda-nie. Układanie zdań do modelu wyrazów. Szkoła jako miejsce do nauki i zabawy. Wykonanie kukiełki i proste ćwiczenia dramowe. Stosunki przestrzenne – niżej, wyżej – ćwiczenia praktyczne

P1 s. 11 ĆzP1 s. 8

NiezbędNik: klocki, e-book „Pippi Pończoszanka” Astrid Lindgren, piłeczka pingpongowa, włóczka, flamastry, koperty z symbolami zajęć w szkole, modele zdań, „Galeria możliwości. Wyprawka. Kla-sa 1” WSiP

Przebieg zajęć 1. Budowanie z klocków szkoły.

U. podzieleni na zespoły budują z klocków szkołę. Prowadzą między sobą rozmowę dotyczącą jej wyglądu. Opowiadają o swoim projekcie.

2. Rozmowa o swoich zainteresowaniach.N. zadaje U. pytania:– co was interesuje?– dlaczego się tym interesujecie?– co robicie, aby realizować swoje zainteresowania?– czy w szkole możecie rozwijać swoje zainteresowania? w jaki sposób?– co chcielibyście robić w szkole? – zbieranie informacji w formie słownej i rysunkowej (za pomo-

cą symbolu), czy wasze zainteresowania są takie same, jak te pokazane na ilustracjach w pod-ręczniku?

3. Wysłuchanie fragmentu książki „Pippi Pończoszanka”.U. słuchają fragmentu nagrania z e-booka „Pippi idzie do szkoły” Astrid Lindgren. Zastanawiają się, czy taka szkoła jak ta opisana w nagraniu jest możliwa, oceniają postępowanie Pippi.

4. Wykonanie kukiełki Pippi.U. wykorzystują piłeczkę pingpongową, włóczkę, flamastry do wykonania kukiełki. Piłeczkę wkłada-ją na palec.

5. Układanie rad dla Pippi.U. próbują przekonać Pippi (wykonaną kukiełkę) do szkoły, opowiadają jej o swojej szkole, o tym, czego można się w niej nauczyć, a czego nie można.

6. Zabawa w poszukiwaczy.

ĆzP1 s. 7 ćw. 1

P1 s. 10 ćw. 3

P1 s. 11 ćw. 1

P1 s. 11 ćw. 2, 3




W różnych miejscach sali pochowane są koperty z obrazkami przedstawiającymi, co U. mogą robić w szkole, np. obrazek z nutką symbolizuje śpiewanie, piłka symbolizuje gry sportowe. Zadaniem dzieci jest znalezienie kopert z obrazkami.

7. Prezentacja budowy zdania.

Zdanie składa się z wyrazów. Ile wyrazów ma to zdanie? 8. Liczenie wyrazów w zdaniach.

Można skorzystać z wyprawki „Galeria możliwości. Wyprawka. Klasa 1” WSiP – modele wyrazów i zdań (karta nr 17) lub z pasków papieru.

9. Układanie zdań do podanego modelu.N. pokazuje U. jeden dłuższy pasek papieru. Obok wiesza na tablicy 3 krótsze paski. U. układają zdania do modelu wyrazów, np. „Witek nosi plecak”.

10. Łączenie obrazków w pary – kojarzenie tematyczne. 11. Rysowanie po śladzie. 12. Określanie położenia przedmiotów w przestrzeni.

U. określają położenie przedmiotów w sali lekcyjnej z uwzględnieniem pojęć: wyżej, niżej, np.: wyżej niż tablica jest godło, niżej niż krzesło jest podłoga. Następnie U. układają z dostępnych elementów (klocki, kredki, ołówki, patyczki) prosty szlaczek i umieszczają powyżej szlaczka np. papierowe kulki, a poniżej szlaczka – papierowe paseczki; skaczą jak piłeczki i podskakują jeszcze wyżej.

13. Podsumowanie zajęć.U. zastanawiają się na tym, co by się stało, gdyby nie było szkoły.

Scenariusz 8. Jak zachowujemy się w szkole

zapis w dzienniku Ocena zachowań bohaterów książki Miry Jaworczakowej „Jacek, Wacek i Pankracek”. Podział wyrazów na sylaby, wyróżnianie w wyrazach głoski o. Sytuacje i zachowania niebezpieczne dla naszego zdrowia. Drogi ewakuacyjne – odczytywanie symboli. Mierzenie za pomocą kroków drogi ewakuacyjnej.

P1 s. 12–13 ĆzP1 s. 9

NiezbędNik: książka „Jacek, Wacek i Pankracek” Miry Jaworczakowej, tabliczki z napisami „Tak”, „Nie”

Przebieg zajęć 1. Przypomnienie treści klasowego regulaminu.

N. odczytuje treść klasowego regulaminu. U. zastanawiają się nad tym, do czego służą regulaminy, zasady, zakres obowiązków danego pracownika, w jakim celu są tworzone, w jakiej postaci wystę-pują (np. symbole graficzne, znaki drogowe, ostrzeżenia na etykietach).

2. Analiza sytuacji przedstawionych w książce „Jacek, Wacek i Pankracek”. U. siedzą w kręgu. Każde dziecko ma dwie tabliczki: zieloną z napisem „Tak” i czerwoną z napisem „Nie”. N. czyta fragmenty rozdziałów książki Miry Jaworczakowej „Jacek, Wacek i Pankracek” (rozdział 2, 3, 5, 7, 11). Po wysłuchaniu fragmentu rozdziału U. analizują przedstawione sytuacje i podnoszą odpowiednią tabliczkę. Podają swoje propozycje rozwiązania trudnych sytuacji.

3. Burza mózgów: „Co wpływa na nasze samopoczucie i bezpieczeństwo w szkole”. U. podają swoje propozycje i argumentują je.

śpiewa.Ala Ala śpiewa.

ĆzP1 s. 8 ćw. 1

ĆzP1 s. 8 ćw. 2ĆzP1 s. 8 ćw. 3

P1 s. 11 ćw. 4

P1 s. 12 ćw. 1




4. Nadawanie tytułów scenkom na ilustracji.U. rozmawiają na temat ilustracji, układają tytuły do scenek według podanego wzoru:Na przerwie – pomagamy osobom niepełnosprawnym, rozmawiamy i bawimy się po cichu.W klasie – pożyczamy koledze przybory szkolne, dbamy o porządek.N. uzupełnia klasowy regulamin.

5. Ćwiczenia spostrzegawczości i wyciąganie wniosków.U. zastanawiają się nad tym, jaki wpływ ma bałagan na nasze samopoczucie, koncentrację uwagi, jakie są konsekwencje bałaganu w klasie, w tornistrze, na korytarzu, jak należy postępować, aby utrzymywać porządek.

6. Porządkowanie sali lekcyjnej. N. wyznacza dyżurnych, osoby dbające o kącik przyrody. Wszystkie dzieci porządkują salę lekcyjną.

7. Scenki dramowe.U. w zespołach przedstawiają scenki, w których łamane są zasady. Jedna grupa odgrywa role, inne grupy starają się odgadnąć, jakie zasady zostały złamane, dlaczego łamiemy zasady i jakie są tego skutki, do kogo możemy zwrócić się o pomoc. Następnie ta sama grupa pokazuje tę samą zasadę, ale w aspekcie pozytywnym.

8. Drogi ewakuacji.N. zabiera U. na spacer po szkole, omawia znaki dróg ewakuacyjnych. U. opowiadają, co przed-stawiają symbole, do czego są one potrzebne, w jakich sytuacjach z nich korzystamy. N. pokazuje U. drogę ewakuacyjną z ich sali lekcyjnej, przechodzi z U. całą drogę, omawia zasady zachowania się podczas ewakuacji. Następnie U. liczą krokami odległości od sali lekcyjnej do najbliższego wyjścia ze szkoły. Porównują wyniki i zastanawiają się wspólnie, dlaczego te wyniki mogą być inne. N. proponuje ćwiczenia próbnej ewakuacji.

9. Rysowanie po śladzie – linie łamane.10. Rysowanie drogi ewakuacyjnej. 11. Ćwiczenia analizy słuchowej.

U. kolorują obrazki, w nazwach których występuje głoska o. Dzielą pozostałe nazwy na sylaby. Ćwiczenie można poszerzyć o nazwy przedmiotów znajdujących się w klasie, imiona dzieci.

12. Praca domowa: Przynieś drobny sprzęt rekreacyjny (skakanki, piłki, rakietki).

Scenariusz 9. Jak zachowujemy się na placu zabaw

zapis w dzienniku Przesłanie wiersza Juliana Tuwima „Skakanka”. Rozmowa dotycząca urządzenia placu zabaw. Plac zabaw miejscem bezpiecznej zabawy. Zabawa z wykorzystaniem dotyku. Rodzaje sprzętu rekreacyjnego. Mierzenie odległości. Zabawy na placu zabaw.

P1 s. 14–15 ĆzP1 s. 10

NiezbędNik: drobny sprzęt rekreacyjny, worek z zabawkami, treść wiersza „Skakanka” Juliana Tuwima, skakanki

Przebieg zajęć 1. Wprowadzenie do zajęć – zabawa „Zgadnij, co jest w środku?”.

N. gromadzi w ciemnym worku zabawki, którymi można bawić się na placu zabaw, podwórku (skakanka, wiaderko, łopatka, piłka, bule itp.). Chętny U. wkłada rękę do środka worka i próbuje, na podstawie kształtu i faktury, odgadnąć, co to za przedmiot. Po wyjęciu U. opisują przedmiot, podają jego przeznaczenie, gdzie można się nim bawić. Na podstawie zgromadzonych rekwizytów starają się odgadnąć temat/treść zajęć.

2. Słuchanie wiersza „Skakanka”.N. czyta wiersz Juliana Tuwima „Skakanka”. U. swobodnie wypowiadają się na temat treści wier-sza, zachowania kózki, przesłania płynącego z wiersza dotyczącego bezpiecznych zabaw.

P1 s. 12

P1 s. 12 ćw. 2ĆzP1 s. 9 ćw. 1

P1 s. 12 ćw. 3, 4

P1 s. 13 ćw. 5, 6

ĆzP1 s. 9 ćw. 3P1 s. 13 ćw. 7ĆzP1 s. 9 ćw. 2




3. Zabawy ze skakankami.Chętni U. pokazują sposoby przeskakiwania przez skakankę, inni podają propozycje zabaw ze skakankami.

4. Porównywanie placów zabaw.U. oglądają i porównują ilustracje placu zabaw w podręczniku i w ćwiczeniach: – co znajduje się na obu placach, czym się różnią – użycie przez U. określeń: bliżej, dalej, między,

obok, – co powinno znajdować się przy wejściu na plac zabaw (regulamin – do czego potrzebny jest re-

gulamin w tych miejscach). 5. Odczytywanie znaków zakazu. 6. Rysowanie po śladzie.

U. w powiększonej liniaturze rysują po śladzie wiaderka i łopatki. 7. Omówienie zasad „Gry podwórkowej”. 8. Zabawy na placu zabaw.

U. wychodzą z N. na plac zabaw: – wyróżnianie elementów szkolnego/osiedlowego placu zabaw,– mierzenie krokami odległości od wejścia do poszczególnych miejsc na placu zabaw,– omówienie regulaminu placu, jakie mogą być konsekwencje nieprzestrzegania regulaminu,– odczytywanie znaków umieszczonych w regulaminie, rysowanie na kartkach dodatkowych zna-

ków, którymi można uzupełnić regulamin szkolnego/osiedlowego placu zabaw,– swobodne zabawy z wykorzystaniem sprzętu i przyborów rekreacyjnych, skakanie na skakance,

zabawa w „Grę podwórkową” – wyścigi dwóch rzędów.

P1 s. 14ĆzP1 s. 10 ćw. 1

P1 s. 14 ćw. 3ĆzP1 s. 10 ćw. 2

P1 s. 15 ćw. 4P1 s. 14 ćw. 1, 2




tydzień 3. ruCH droGoWy

Scenariusz 10. W prawo, w lewo

zapis w dzienniku Pamięciowe opanowanie krótkich rymowanych wierszyków. Ćwiczenia słuchu fonematycznego. Układanie dialogu na powitanie i odgrywanie scenek. Stosunki przestrzenne: prawa i lewa strona, w prawo, w lewo. Dyktando ruchowe. Zabawy ruchowowokalne.

P1 s. 16–17 ĆzP1 s. 11

NiezbędNik: piłka, ramka, album, worek, aparat, lina, elementarz, wazon, agrafka, „Galeria możliwo-ści. Wyprawka. Klasa 1”

Przebieg zajęć 1. Rozwiązywanie rebusu przedmiotowego.

U. siedzą na dywanie. Przed nimi w dwóch rzędach położone są następujące przedmioty:piłka, ramka, album, worek, aparatlina, elementarz, wazon, agrafkaU. dzielą na sylaby nazwy przedmiotów, dokonują analizy słuchowej. Z pierwszych głosek nazw składają słowa: prawa, lewa. Podają, z czym kojarzą im się te słowa.

2. Nauka na pamięć krótkich rymowanek – zabaw.Nie chcę cię, nie chcę cię, nie chcę cię znać! O, jak przyjemnie i jak wesołoChodź do mnie, chodź do mnie, rękę mi dać. W pingwinka bawić się, się, się.Prawą mi daj, lewą mi daj Raz nóżka prawa, raz nóżka lewaI już się na mnie nie gniewaj. Do przodu, do tyłu i raz, dwa, trzy.Po nauczeniu się rymowanek U. improwizują je ruchem.

3. Strony ciała.N. zwraca uwagę na położenie stron ciała w zależności od punktu odniesienia. Można skorzystać z wyprawki „Galeria możliwości. Wyprawka. Klasa 1” WSiP – prawa i lewa strona (karta 2).

4. Zabawa w parach „Powitanie dłoni”.Odwzorowywanie układu ruchowego rąk. Prezentacja własnych pomysłów.

5. Utrwalenie strony prawej i lewej.Każdy z U. stoi przodem do tablicy. Podnosi lewą rękę, wskazuje kierunek w lewo, wymienia, co znajduje się po jego lewej stronie. Następnie staje tyłem do tablicy i wykonuje te same polecenia.

6. Odróżnianie strony prawej i lewej.U. rysują obiekty według podanej instrukcji (prawa, lewa strona).

7. Rozmowa na temat sposobów witania się.N. rozmawia z U., w jaki sposób witamy się z osobami dorosłymi, z rówieśnikami, jak witają się osoby dorosłe, werbalnie (dzień dobry, cześć, serwus), gestami (dłonią, żółwik, machanie).

8. Odgrywanie scenek sytuacyjnych – powitanie.Układanie krótkich dialogów związanych ze spotkaniem się dwóch osób.

9. Określanie kierunków.U. na podstawie ilustracji określają kierunki: do góry, w dół, w prawo, w lewo.

10. Dyktando ruchowe.Aby wykonać to ćwiczenie, należy wyjść na korytarz, salę gimnastyczną lub na boisko. U. wykonu-ją polecenia N., np.: „Zróbcie 2 kroki w lewo, 3 kroki do tyłu”.

11. Mierzenie odległości.U. mierzą stopami odległość np. od drzwi do okna, od tablicy do ściany, od drzewa do drzewa.

12. Ćwiczenie spostrzegawczości. U. podają, z ilu elementów składają się obrazki, jaka jest między nimi różnica.

13. Praca domowa: Pokoloruj strzałki skierowane w prawo i przynieś materiały do wykonania makiety „Skrzyżowanie ulic”: szary papier i flamastry. Chłopcy mogą przynieść małe samochodziki.

P1 s. 16 ćw. 1

P1 s. 16 ćw. 2

ĆzP1 s. 11 ćw. 1, 2

ĆzP1 s. 11 ćw. 3

P1 s. 16 ćw. 3

P1 s. 17 ćw. 4

P1 s. 17 ćw. 5

P1 s. 17, ćw. 6

ĆzP1 s. 11 ćw. 4




Scenariusz 11. droga do szkoły

zapis w dzienniku Zabawy słowem – tworzenie wyrazów rymujących się. Swobodne wypowiedzi na temat rodzaju dróg na podstawie prezentacji, ilustracji i własnych doświadczeń. Bezpieczne poruszanie się po drogach. Spotkanie z policjantem/strażnikiem miejskim. Przeprowadzenie wywiadu z policjantem. Zabawy ruchoworytmiczne. Orientacja na kartce papieru – dyktando graficzne. Wykonanie makiety „Skrzyżowanie ulic”.

P1 s. 18–19 ĆzP1 s. 12

NiezbędNik: prezentacja multimedialna o rodzajach dróg, zabawki-samochody, materiały do przygo-towania makiety: szary papier, flamastry

Przebieg zajęć 1. Zabawa graficzna „Nasze dłonie”.

U. na kartonach odrysowują najpierw lewą dłoń i kolorują ją na czerwono, a następnie prawą dłoń i kolorują ją na zielono. Obie dłonie wycinają. Ustalają, z czym kojarzą im się oba kolory (mogą paść różne odpowiedzi, w razie potrzeby naprowadzamy dzieci sygnalizując, że chodzi o bezpie-czeństwo).

2. Zabawa ruchowo-rytmiczna „Idź – stój”.U. opanowują rytm ćwierćnut – klaszczą, tupią, wypowiadają rytmicznie sylabę la, la. Następnie biorą do lewej ręki rysunek czerwonej dłoni, a do prawej – zielonej dłoni. Na sygnał N.: „Idziemy” U. podnoszą rysunek zielonej dłoni i maszerują w miejscu w rytm ćwierćnut. Na sygnał: „Stop” U. zatrzymują się i podnoszą rysunek czerwonej dłoni. Po kilku próbach U. mogą chodzić w rytm ćwierćnut po sali.

3. Rodzaje dróg – prezentacja multimedialna. N. przedstawia drogi w mieście, wiejskie, leśne. U. wypowiadają się na ich temat i bezpiecznego poruszania się po nich. Poznają i utrwalają takie pojęcia jak: chodnik, jezdnia, pobocze, szosa. N. omawia z dziećmi poruszanie się poboczem, po lewej stronie drogi (dlaczego po lewej stronie?), korzystanie z przejść podziemnych i kładek naziemnych (dlaczego?), przechodzenie w miejscach strzeżonych (jakie to są miejsca?), korzystanie z elementów odblaskowych (w jakim celu?), rodza-je sygnalizatorów świetlnych.

4. Omówienie ilustracji „Skrzyżowanie ulic”. N. zadaje U. pytania: co i kogo widzimy na ilustracji, w jaki sposób oznakowane są przejścia dla pieszych, jak zachowujemy się na przystanku, czym różnią się sygnalizatory świetlne dla pieszych i dla kierujących pojazdami, jakie pojazdy nazywamy uprzywilejowanymi i co to znaczy, do kogo możemy się zwrócić w sytuacjach trudnych na ulicy. Omawiając ilustrację, U. określają położenie obiektów w przestrzeni.

5. Spotkanie z policjantem/strażnikiem miejskim.Może to być lekcja poprowadzona przez policjanta/strażnika miejskiego dotycząca bezpiecznego poruszania się po drogach. Jeśli nie mamy takiej możliwości, możemy zaproponować dzieciom zabawę, w której jedno dziecko będzie policjantem, a drugie będzie zadawało mu pytania na temat ruchu drogowego.

6. Wykonanie makiety „Skrzyżowanie ulic” – praca zespołowa.Po wykonaniu makiety U. wykorzystują ją w trakcie zabawy samochodami.

7. Dyktando graficzne – orientacja na kartce papieru.U. rysują na kartce elementy zgodnie z poleceniami: góra – dół, prawa – lewa, prawy dolny róg, lewy górny róg.

8. Łączenie w pary rymujących się wyrazów.N. podaje kilka wyrazów, a U. dopowiadają do nich wyrazy rymujące się, np.:rura – góra, muł – wół, słońce – końce, koń – słoń, torba – korba, żarówki – parówki.Następnie U. przygotowują swoje propozycje dla koleżanek i kolegów.

P1 s. 19 ćw. 3, 4

ĆzP1 s. 12 ćw. 1

ĆzP1 s. 12 ćw. 2




9. Rysowanie po śladzie – ślimaczki.U. w powiększonej liniaturze kreślą linie – ślimaczki.

10. Podsumowanie zajęć – „Co by było, gdyby nie było kodeksu drogowego?”.

Scenariusz 12. ruch uliczny

zapis w dzienniku Przyczyny wypadków na podstawie wierszy Wandy Chotomskiej i Hanny Łochockiej, własnych obserwacji i doświadczeń. Nauka wiersza na pamięć. Rozwiązywanie zagadek komunikacyjnych. Nauka bezpiecznego przejścia przez ulicę. Mierzenie natężenia ruchu drogowego – spacer na skrzyżowanie. Obserwacja przyrody późnym latem. Stosunki przestrzenne – utrwalenie.

P1 s. 18–19 ĆzP1 s. 13

NiezbędNik: treść wiersza „Gdy zamierzam przejść ulicę” Wandy Chotomskiej oraz Hanny Łochockiej „Uwaga! Nie gap się”.

Przebieg zajęć 1. Zabawa „Zgadnij, co to za dźwięk”.

U. w całkowitej ciszy wsłuchują się w dźwięki, które dochodzą z zewnątrz budynku. W ciągu 30 se-kund starają się rozpoznać i zapamiętać jak najwięcej ulicznych dźwięków. Po tym czasie wymienia-ją się swoimi opiniami.

2. Wypowiedzi uczniów „Moja droga do szkoły”.U. zostają podzieleni na trzy grupy w zależności od sposobu docierania do szkoły: pieszo, miejski-mi środkami lokomocji, autem osobowym. U. rozmawiają w grupach o swojej drodze do szkoły – co widzą po drodze, w jaki sposób przemieszczają się, co niebezpiecznego zauważyli, czy byli świadkami niebezpiecznych sytuacji.

3. Rozwiązywanie zagadekU. rozwiązują zagadki dotyczące środków komunikacji miejskiej i przedstawiają ich rozwiązanie w formie ruchowej i dźwiękowej, np.: Mknie autostradą lub szosą, Ma siodełko, dzwonek, koła, kierownicę,bo koła go szybko niosą. jadąc na nim, możesz zwiedzać okolicę.

4. Wysłuchanie wierszy o przechodzeniu przez ulicę.N. czyta wiersze: Wandy Chotomskiej „Gdy zamierzam przejść ulicę” oraz Hanny Łochockiej „Uwaga! Nie gap się”. U. wymieniają zdarzenia, którymi uczestnikami są dzieci. N. zwraca uwagę na związki przyczynowo-skutkowe dotyczące zachowań pieszych i kierowców.

5. Nauka wiersza na pamięć.N. czyta z podręcznika wiersz o zasadach przechodzenia przez jezdnię. U. powtarzają każdy wers i pokazują rysunek odpowiadający danej zasadzie.

6. Nauka przechodzenia przez ulicę – zabawa ruchowa.N. za pomocą kredy, długiej liny oznacza przejście dla pieszych. Dzieli klasę na kilka grup. U. po opanowaniu wiersza na pamięć recytują go z jednoczesnym pokazywaniem poszczególnych etapów przejścia przez ulicę.

7. Ocena sytuacji na obrazkach.U. dopasowują kolor światła sygnalizatora do przedstawionych sytuacji – przejście przez ulicę i ocze-kiwanie na przejście.

8. Stosunki przestrzenne.U. praktycznie wykorzystują znajomość stosunków przestrzennych typu: między, na, przy, lewy i pra-wy, góra, dół.

9. Krajobraz miejski i wiejski – powtórzenie. U. na podstawie ilustracji wymieniają charakterystyczne cechy krajobrazu miejskiego i wiejskiego.

ĆzP1 s. 12 ćw. 3

kreda, długa lina

P1 s. 19 ćw. 2

P1 s. 18 ćw. 1

ĆzP1 s. 13 ćw. 5

ĆzP1 s. 13 ćw. 4

ĆzP1 s. 13 ćw. 4




10. Spacer na najbliższe skrzyżowanie.U. z N. praktycznie ćwiczą przechodzenie przez jezdnię. Zapamiętują symbole znaków drogo-wych. Na skrzyżowaniu/przejściu dla pieszych obserwują zachowanie kierowców i pieszych. Przez minutę liczą liczbę przejeżdżających pojazdów, przechodzących przez jezdnię pieszych. Porównują swoje wyniki i szukają przyczyn różnicy w obliczeniach. Określają rodzaje pojazdów, ich wielkość, markę. Szacują, czego było więcej: pojazdów osobowych czy pojazdów ciężarowych. Zastanawiają się nad natężeniem ruchu drogowego w dużych miastach, miasteczkach i na ob-szarach wiejskich. W czasie spaceru U. obserwują przyrodę późnym latem, kolorystykę liści, pogodę, roślinność.

Scenariusz 13. znaki drogowe

zapis w dzienniku Uważne słuchanie ze zrozumieniem wiersza K.rzysztofa Wiśniewskiego „Kolorowe znaki”. Opisywanie wyglądu znaków drogowych. Szukanie podobieństw znaków do figur geometrycznych. Rola znaków drogowych. Malowanie i wycinanie znaków drogowych i wykorzystanie ich w trakcie scenek dialogowych.

P1 s. 20 ĆzP1 s. 14

NiezbędNik: znaki drogowe, treść wiersza „Kolorowe znaki” Krzysztofa Wiśniewskiego, farby, figury geometryczne, „Galeria możliwości. Wyprawka. Klasa 1”, napisy „Tak”, „Nie”

Przebieg zajęć 1. Wprowadzenie do zajęć – nawiązanie do wycieczki z poprzedniego dnia.

U. wchodzą do sali udekorowanej znakami drogowymi. Siadają na dywaniku. N. pyta o zapamię-tane z wycieczki znaki drogowe. Dzieci opisują je, zastanawiają się, czy ich symbolika jest zrozu-miała dla wszystkich, nawet obcokrajowców, czy znaki drogowe na całym świecie są takie same, dlaczego, po co są znaki drogowe.

2. Rodzaje znaków drogowych.U. porównują wygląd znaków drogowych – ich kształt, kolorystykę. Próbują określić, co one ozna-czają.

3. Słuchanie wiersza „Kolorowe znaki”.U. słuchają wiersza Krzysztofa Wiśniewskiego. Kiedy N. opisuje wygląd znaków i nazywa je: ostrzegawcze, informacyjne, nakazu, zakazu, U. ustawiają się pod wybranym znakiem z danego rodzaju. Klasyfikują je ze względu na kształt: trójkąt – znak ostrzegawczy, koło – znaki nakazu i zakazu, kwadrat i prostokąt – znaki informacyjne.

4. Rozpoznawanie figur geometrycznych.U. rozpoznają figury geometryczne na podstawie ilustracji i objaśnień słownych, np.: „Co to za figura – jest koloru zielonego, okrągła jak bochenek chleba”. N. pokazuje znak drogowy, U. okre-ślają jego kształt.

5. Praca plastyczna „Znaki drogowe” – malowanie farbami. Każdy U. maluje jeden duży znak drogowy i wycina go.

6. Zabawy z figurami geometrycznymi. U. wycinają z wycinanki figury geometryczne – można także skorzystać z klocków Dienesa lub z wyprawki „Galeria możliwości. Wyprawka. Klasa 1” WSiP – figury geometryczne (karta 3) i ukła-dają je zgodnie z ich kształtem, kolorem, wielkością. Porównują liczebność poszczególnych figur.

7. Rozmowy znaków – praca w parach.U. – znaki drogowe prowadzą między sobą rozmowę. Przestawiają się: „Jestem (nazwa znaku), stoję (gdzie), pomagam (komu, w czym), informuję/ostrzegam (o czym)”.

P1 s. 20 ćw. 1

P1 s. 20 ćw. 2

ĆzP1 s. 14 ćw. 2




8. Podsumowanie zajęć – quiz.W dwóch różnych miejscach sali umieszczone są dwa napisy: „Tak” (zielone tło), „Nie” (czerwone tło). N. wypowiada różne zdania, a U. ustawiają się przy odpowiednim napisie: „Przez ulicę prze-chodzimy w dowolnym miejscu”, „Przebiegamy przez jezdnię”, „Nie bawimy się na jezdni” itd. Można także skorzystać z wyprawki „Galeria możliwości. Wyprawka. Klasa 1” WSiP – Drogowy Piotruś (karty 34–36).

9. Praca domowa: Pokoloruj rysunek.U. kolorują rysunek przedstawiający ruch drogowy, przejście, znaki drogowe (można przygotować U. tematyczny rysunek).

Scenariusz 14. Figury geometryczne

zapis w dzienniku Ćwiczenia logopedyczne. Przeliczanie głosek i sylab w wyrazach. Zabawy twórcze z wykorzystaniem bajek Danuty Wawiłow. Cechy figur geometrycznych. Układanie kompozycji i szlaczków z figur. Porównywanie figur geometrycznych – podobieństwa i różnice.

P1 s. 21 ĆzP1 s. 15–16

NiezbędNik: emblematy figur geometrycznych, treść wierszy „Trójkątna bajka” i „Bajka nowa prostokątna i kwadratowa” Danuty Wawiłow, kredki, plastelina, chusta animacyjna, nagranie „Le Basqe” – Klanza, „Galeria możliwości. Wyprawka. Klasa 1”

Przebieg zajęć 1. Zabawa słowna „Król Karol”.

U. ćwiczą prawidłową wymowę i powtarzają po N. znaną rymowankę: „Król Karol kupił królewnie Karolinie korale koloru koralowego”. Rymowankę mogą mówić najpierw dziewczynki, później chłopcy, na zmianę po jednym słowie, raz głośno, raz cicho, na zmianę po jednym słowie głośno – cicho.

2. Tworzenie królestw – podział na grupy. Każdy U. losuje emblemat figury geometrycznej. Przypina go sobie do ubrania (mogą być z samo-przylepnego papieru kolorowego). W ten sposób powstają cztery królestwa. U. w grupach wymy-ślają nazwę swojego królestwa, która pochodzić będzie od nazwy figury geometrycznej, np. Trój-kątowo.

3. Słuchanie „Trójkątnej bajki” i „Bajki nowej prostokątnej i kwadratowej”.U. słuchają „Trójkątnej bajki” i „Bajki nowej prostokątnej i kwadratowej” Danuty Wawiłow. Wy-powiadają się na temat treści bajek, ich bohaterów, budowli o określonych kształtach. Zastanawia-ją się nad funkcjonalnością i walorami estetycznymi wszystkich budowli o tym samym kształcie.

4. Rysowanie królestwa.Każda grupa rysuje królestwo tylko z tej figury geometrycznej, którą ma w emblemacie. N. podpi-suje królestwa i wywiesza prace. Grupy opowiadają o swoich królestwach.

5. Ćwiczenia słuchu fonematycznego.N. głoskuje nazwy figur geometrycznych, U. dokonują syntezy głosek. U. dzielą nazwy figur geo-metrycznych na sylaby. Przedstawiciel każdego królestwa wypowiada nazwę figury geometrycznej, od której pochodzi nazwa jego królestwa, pozostali U. naradzają się – przeliczają głoski w wyrazie i podskakują tyle razy na jednej nodze, ile jest głosek w wyrazie.

6. Tworzenie rzeźby figury geometrycznej z plasteliny.Poszczególne grupy prezentują swoje rzeźby.

7. Zabawa z chustą animacyjną do muzyki „Le Basqe” – Klanza. 8. Cechy figur geometrycznych.

U. w grupach przygotowują wypowiedzi na temat swoich figur geometrycznych. N. zadaje pytania:– które figury geometryczne są do siebie podobne, dlaczego?

ĆzP1 s. 14 ćw. 1




– która figura różni się od innych, dlaczego?– która figura ma o 1 bok mniej, o 1 bok więcej?

9. Przeliczanie figur geometrycznych.U. nazywają poszczególne kompozycje. Przeliczają, z ilu figur składa się każda kompozycja, a na-stępnie ile jest poszczególnych figur w każdej kompozycji, nazywają figury tworzące każdy element kompozycji, np.: ręce ludzika to prostokąty, głowa to koło.

10. Układanie własnej kompozycji z figur geometrycznych.U. mogą wykorzystać figury z wycinanki lub z wyprawki „Galeria możliwości. Wyprawka. Klasa 1” WSiP – figury geometryczne (karta 3).

11. Układanie szlaczka.U. z klocków lub figur geometrycznych układają szlaczek.

12. Odgadywanie zastosowanej zasady.U. odgadują zasadę, zgodnie z którą został ułożony szlaczek. Przygotowują podobne zadanie dla koleżanki lub kolegi.

13. Kolorowanie obrazka według kodu.U. kolorują obrazek złożony z figur geometrycznych zgodnie z kodem kolorów.

14. Utrwalenie cech wielkościowych przedmiotów.U. rysują mniejszą piłkę z prawej strony dużej piłki, kolorują krótszą kredkę, oznaczają niższe, wyższe drzewo.

15. Ćwiczenia grafomotoryczne.Rysowanie wzorów i szlaczków literopodobnych wprowadzających do pisania liter a, A.

P1 s. 21 ćw. 1

P1 s. 21 ćw. 2

P1 s. 21 ćw. 3

ĆzP1 s. 15 ćw. 1

ĆzP1 s. 15 ćw. 2, 3, 4

ĆzP1 s. 16




tydzień 4. BAWiMy SiĘ i uCzyMy

Scenariusz 15. A jak album

zapis w dzienniku Wprowadzenie liter a, A na podstawie wyrazu album. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów. Ćwiczenia w mówieniu na podstawie ilustracji. Wykonanie strony albumu z literami a, A. Albumy zwierząt źródłem wiedzy przyrodniczej. Rozpoznawanie zwierząt, poznanie ich środowiska życia. Improwizacja ruchowa do rymowanki. Zabawy matematyczne utrwalające figury geometryczne i wprowadzoną literę.

P1 s. 22–23 ĆzP1 s. 17–20

NiezbędNik: albumy o zwierzętach, modele wyrazów, papier kolorowy, tkaniny, czasopisma, „Galeria możliwości. Wyprawka. Klasa 1” WSiP, „Galeria możliwości. Kuferek pomocy dydaktycznych dla klas 1–3” WSiP, figury geometryczne, ogólnodostępne liczmany

Przebieg zajęć 1. Wizyta w bibliotece szkolnej.

N. przechodzi z U. do biblioteki szkolnej. W bibliotece pani bibliotekarka zakłada dzieciom karty, oprowadza po bibliotece, wskazuje na różne działy z książkami. Dłużej zatrzymuje się przy dziale z albumami. Wyjaśnia, czym są albumy, jaką wiedzę możemy z nich czerpać. N. wypożycza do klasy kilka albumów i umieszcza je w kąciku czytelniczym. U. razem z N. oglądają album ze zwie-rzętami – określają nazwę zwierzęcia, jak ono wygląda, gdzie występuje.

2. Wprowadzenie liter a, A.U. wykonują następujące ćwiczenia: – wyróżnianie głoski a w wyrazie album– wyszukiwanie innych wyrazów z głoską a w nagłosie, śródgłosie i wygłosie – wyszukiwanie w klasie przedmiotów, w których nazwach słyszymy głoskę a – czytanie globalne wyrazu podstawowego (album) i jego analiza słuchowa zgodnie ze schematem

okienkowym– podział wyrazu podstawowego na sylaby– czytanie globalne wyrazów z podręcznika: Ala, mak, ryba– układanie wyrazów z literą a do różnych modeli okienkowych, np.:

MAMA LAS MAK(na czerwono oznaczono pozycję samogłoski a)– wyróżnianie małej i wielkiej litery a w wyrazach: album i Ala– szukanie imion zaczynających się głoską A, np. nazywanie dzieci na obrazku: Adam, Antoni,

Alicja, Aleksandra, Aneta– pokaz przez N. wzoru liter a, A drukowanej i pisanej– wyszukiwanie i oznaczanie w krótkim tekście, np. z gazety, liter a, A– pokaz przez N. pisania liter a, A bez liniatury– pisanie liter a, A w powietrzu, na ławce, na plecach kolegi– układanie z różnych przyborów (kredki, pchełki, klocki) liter a, A– pisanie liter a, A w tunelu – pisanie po śladzie i samodzielnie liter a, A w dużej i małej liniaturze – samodzielne pisanie liter a, A w zeszycie w linie

P1 s. 22

P1 s. 23, ćw. 2

ĆzP1 s. 17ĆzP1 s. 17




3. Opowiadanie treści obrazka.U. opowiadają, co dzieje się na ilustracji, wykorzystując słownictwo, w którym występuje głoska a, np.: książka, podłoga, półka, Kasia, Adam, Amelka, Andrzej, okładka.

4. Wysłuchanie rymowanki Agnieszki Frączek.N. recytuje, a U. powtarzają i uczą się na pamięć rymowanki pochodzącej z książki „Berek literek”:„A kłusuje po arenie albo skacze po antenie”. U. improwizują tekst ruchowo.

5. Wykonanie pierwszej strony albumu liter.U. wycinają z różnych materiałów (z kolorowego papieru lub tkanin) litery a A. W czasopismach i gazetach wyszukują obrazki, których nazwy rozpoczynają się głoską a. Przyklejają litery i obrazki na karton formatu A4. Zapamiętują obraz graficzny litery.

6. Modele graficzne wyrazów.U. kolorują w modelach podanych wyrazów miejsce występowania głoski a.

7. Odnajdywanie na obrazku liter a, A. 8. Uzupełnianie obrazków, w których każdy następny zaczyna się ostatnią głoską poprzedniego.

U. umieszczają nalepki według zasady: ostatnia głoska nazwy obrazka jest pierwszą głoską kolej-nego obrazka, np.: aparat – toster – rak.

9. Łączenie wyrazów z ich wzorem graficznym. 10. Odwzorowywanie rytmów.

U. układają z klocków rytmy według podanego wzoru, nazywają figury geometryczne. 11. Układanie własnych rytmów.

U. wykorzystują do układania rytmów klocki, kredki, patyki, pchełki i inne ogólnodostępne mate-riały. Można skorzystać z „Kuferka pomocy dydaktycznych. Galeria możliwości” lub wyprawki „Galeria możliwości. Wyprawka. Klasa 1” WSiP – figury geometryczne (karta ). N. zadaje U. py-tania, np.: jaki jest drugi element w rytmie, jakiego jest koloru, jaki ma kształt?

12. Kończenie rytmu.U. kończą rozpoczęty rytm (kwadraty, koła), kolorując jego elementy właściwymi kredkami.

13. Ćwiczenia grafomotoryczne.U. rysują wzory i szlaczki literopodobne wprowadzające do pisania liter l, L.

14. Praca domowa: Zastanów się, do czego podobne są litery a, A. Przynieś na zajęcia drewnianą łyżkę, sznurek, materiał, włóczkę.

Scenariusz 16. L jak lalka

zapis w dzienniku Swobodne wypowiedzi uczniów na temat tekstu E. Ostrowskiej „Nocne kłopoty zabawek Doroty” oraz ilustracji. Wprowadzenie liter l, L na podstawie wyrazu lalka. Pisanie liter l, L w różnych liniaturach. Szanowanie zabawek. Zabawy kukiełkami. Śpiewanie kołysanki. Odwzorowywanie i układanie wzorów rytmicznych. Wykonanie lalkikukiełki i wykorzystanie jej w rozmowach. Stosunki przestrzenne.

P1 s. 24 ĆzP1 s. 21

NiezbędNik: treść opowiadania „Nocne kłopoty zabawek Doroty” E. Ostrowskiej, modele wyrazów, „Galeria możliwości. Kuferek pomocy dydaktycznych dla klas 1–3” WSiP, liczmany, drewniana łyżka, krepina, sznurek, włóczka

Przebieg zajęć 1. Nawiązanie do poprzednich zajęć – litery a, A.

U. przypominają, jaką literę poznały w dniu poprzednim i do czego jest podobna mała i duża lite-ra a. Jeśli dzieci przygotowały pracę domową w formie graficznej, prezentujemy ich prace.

P1 s. 22

P1 s. 23 ćw. 1ĆzP1 s. 18 ćw. 4

ĆzP1 s. 17 ćw. 1

ĆzP1 s. 18 ćw. 2ĆzP1 s. 18 ćw. 3

ĆzP1 s. 19 ćw. 5ĆzP1 s. 19 ćw. 6, 7

ĆzP1 s. 19 ćw. 8

ĆzP1 s. 19 ćw. 9

P1 s. 23 ćw. 3




2. Nauka fragmentu kołysanki „Aaa, kotki dwa”.U. zastanawiają się nad definicją kołysanki, kiedy i komu się ją śpiewa, w jakiej sytuacji czy znają i mogą zaśpiewać jakąś kołysankę. (Kołysanka to krótka piosenka, którą śpiewa się bez instrumentów, w celu uśpienia dziecka).U. powtarzają po N. tekst dwóch zwrotek kołysanki:Aaa, kotki dwa, Aaa, kotki dwa szarobure obydwa. szarobure obydwaNic nie będą robiły, Jeden szary, drugi bury, Tylko ciebie bawiły. A ten trzeci myk do dziury.W trakcie śpiewania kołysanki dzieci spokojnie kołyszą się w takt muzyki.

3. Opisywanie obrazka.U. wypowiadają się na temat tego, co dzieci robią na przedstawionym obrazku, czym się bawią, w jaki sposób można sklasyfikować zabawki (klocki, lalki, instrumenty muzyczne, pojazdy, kukieł-ki), co znajduje się na górnych półkach, na dole szafek, na drugiej półce od dołu, góry.

4. Słuchanie opowiadania „Nocne kłopoty zabawek Doroty”.U. słuchają tekstu opowiadania „Nocne kłopoty zabawek Doroty” E. Ostrowskiej. Odpowiadają na pytania: jakie kłopoty miały zabawki Doroty, o czym rozmawiały zabawki, dlaczego dziewczyn-ka zostawiła bałagan, czy powinniśmy dbać o zabawki, dlaczego? U. wymieniają zapamiętane na-zwy zabawek.

5. Wprowadzenie liter l, L.U. wykonują następujące ćwiczenia:– wyróżnianie głoski l w wyrazie lalka– wyszukiwanie innych wyrazów z głoską l w nagłosie, śródgłosie i wygłosie – wyszukiwanie w klasie przedmiotów, w których nazwach słyszymy głoskę l – czytanie globalne wyrazu podstawowego (lalka) i jego analiza słuchowa zgodnie ze schematem

okienkowym– podział wyrazu podstawowego na sylaby– czytanie globalne wyrazów z podręcznika: Lena, okulary, krokodyl– układanie wyrazów z literą l do różnych modeli okienkowych, np.:

LAS LUPA PALMA

(na niebiesko zaznaczono pozycję spółgłoski l)– wyróżnianie małej i wielkiej litery l w wyrazach: lalka i Lena– szukanie imion zaczynających się głoską L, np. nazywanie dzieci na obrazku: Leon, Lucynka,

Lila, Ludwik, Leszek, Luiza – pokaz przez N. wzoru liter l, L drukowanej i pisanej– wyszukiwanie i oznaczanie w tytułach prasowych liter l, L i wklejanie tytułów do zeszytu– pokaz przez N. pisania liter l, L bez liniatury– pisanie liter l, L w powietrzu, na ławce– pisanie liter l, L w tunelu– pisanie po śladzie i samodzielnie liter l, L w dużej i małej liniaturze– samodzielne pisanie liter l, L w zeszycie

6. Wykonanie lalki-kukiełki z drewnianej łyżki.U. wykorzystują różne materiały plastyczne: włóczkę, materiał, krepinę, flamastry, sznurek do przygotowania zabawki.

7. Wyszukiwanie liter l, L w wyrazach. 8. Zabawy matematyczne z figurami geometrycznymi.

– U. układają litery l, L z samych kół, z samych kwadratów, z samych prostokątów, trójkątów. Można wykorzystać także patyczki, pchełki, koraliki.

P1 s. 24

P1 s. 24

ĆzP1 s. 21ĆzP1 s. 21

P1 s. 24

ĆzP1 s. 21 ćw. 1




– U. układają kontury liter l, L z jednego rodzaju figur i wypełniają je innymi figurami.– U. układają z figur geometrycznych litery l, L i tworzą różne szlaczki. Przeliczają figury, wskazu-

ją na elementy powtarzające się i te występujące regularnie. 9. Śpiewanie poznanej kołysanki na sylabie la.

U. śpiewają poznaną kołysankę na sylabie la. 10. Zabawy lalkami-kukiełkami.

Scenariusz 17. Kłótnia zabawek

zapis w dzienniku Utrwalenie kształtu liter a, A oraz l, L. Pisanie poznanych liter oraz łączenie ich w sylaby. Czytanie sylab i wyrazów. Zabawy przy kołysance. Motyw usypiania dziecka w obrazie plastycznym. Słuchanie „Kołysanki” J. Brahmsa. Wprowadzenie pojęć: wartość pieniądza i oszczę-dzanie na podstawie wiersza Jana Brzechwy „Kłótnia zabawek”.

P1 s. 24 ĆzP1 s. 20, 22

NiezbędNik: plastelina, czasopisma, kartoniki z różnymi literami małymi i wielkimi, pisanymi i druko-wanymi, prezentacja multimedialna obrazu „Kołyska” Berthe Morisot, CD z nagraniem kołysanki Johannesa Brahmsa, tekst wiersza „Kłótnia zabawek” J. Brzechwy

Przebieg zajęć 1. Uzupełnianie literowego albumu.

U. lepią z plasteliny litery l, L i umieszczają ją w albumie. Wycinają z kolorowych czasopism ilu-stracje, których nazwy rozpoczynają się głoską l i wklejają je do albumu.

2. Ćwiczenia słuchowo-wzrokowe.U. wycinają z „Wycinanki” obrazki (mak, ryba) i podpisy. Dzielą oba wyrazy na sylaby, głoskują nazwy obrazków, przeliczają głoski w nazwach. Dopasowują podpisy do obrazków.

3. Rozpoznawanie liter.U. otrzymują od N. kartoniki z literami, wśród których znajdują się litery a, A oraz l, L (pisane i drukowane). Wykonują polecenia N., siedząc na dywanie: „Połóż po lewej stronie ławki wszystkie literki a. Połóż na zeszycie wszystkie literki L. Połóż w jednym miejscu wszystkie duże litery A, L. Pod nimi połóż ich małe odpowiedniki. Połóż w jednym miejscu wszystkie literki, które znasz. Obok liter a, A drukowanych połóż litery a, A pisane”.

4. Czytanie sylab.U. nadal wykorzystują kartoniki z literami i wykonują polecenia N.: „Z prawej strony litery l połóż literę a, przeczytaj literki i spróbuj połączyć je w sylabę (razem) – la. Teraz z prawej strony litery a połóż literę l, przeczytaj literki i spróbuj połączyć je w sylabę (razem) – al”.

5. Czytanie wyrazów.U. układają kartoniki z literami zgodnie z poleceniami N.: „Połóż po kolei dwie sylaby la, przeczy-taj je, złóż je w wyraz – lala. Połóż wielką literę A, obok niej małą literę l, na końcu literę a, prze-czytaj pojedynczo litery, spróbuj przeczytać je razem – Ala.

6. Improwizacja ruchowa do kołysanki.U. powtarzają tekst kołysanki „Aaa, kotki dwa”. Następnie śpiewają ją, kołysząc w ramionach wymyśloną lalkę.

7. Prezentacja mulimedialna obrazu „Kołyska”.N. pokazuję U. zdjęcie obrazu „Kołyska” Berthe Morisot. U. wskazują te elementy obrazu, które wyjaśniają jego tytuł (kołyska, mama, niemowlę).

8. Ćwiczenia relaksacyjne – słuchanie kołysanki Johannesa Brahmsa. 9. Słuchanie tekstu „Kłótnia zabawek”.

N. czyta wiersz Jana Brzechwy „Kłótnia zabawek”. Zadaje U. pytania na podstawie tekstu: „O co kłóciły się zabawki? Jakie zabawki wymienione są w wierszu? Policzcie te zabawki. Porównajcie

ĆzP1 s. 22 ćw. 5

ĆzP1 s. 20




zachowanie zabawek z wiersza Jana Brzechwy i opowiadania „Nocne kłopoty zabawek Doroty”. Co to znaczy: oszczędzanie, wartość pieniądza, skąd mamy pieniądze (wynagrodzenie za pracę), co by było, gdyby nie było pieniędzy, czy dla każdego pieniądz ma tę samą wartość?”.

10. Pisanie poznanych liter.U. utrwalają pisanie poznanych liter:– pisanie liter a, A, l, L palcem po podłodze– pisanie sylab w wyrazach po śladzie, wyklaskiwanie sylab– pisanie sylab la, al palcem po podłodze– pisanie po śladzie sylab la, al, Al, la w małej liniaturze– dorysowywanie elementów do samolotu, podział wyrazu samolot na sylaby, przeliczanie sylab,

analiza słuchowa wyrazu, przeliczanie głosek. 11. Przeliczanie elementów na obrazku.

U. liczą elementy na ilustracji i podają, ile jest lalek, klocków, samochodów, instrumentów, zaba-wek stoi na półkach. O co można jeszcze zapytać?

12. Praca domowa: przynieś do szkoły swoją ulubioną zabawkę. Dowiedz się, jakimi zabawkami bawi-li się twoi rodzice, dziadkowie.

Scenariusz 18. Nasze zabawki

zapis w dzienniku Wypowiedzi uczniów na temat swojej ulubionej zabawki. Prowadzenie rozmów przez zabawki. Szukanie różnic i podobieństw między kącikami z zabawkami. Ćwiczenia słuchu fonematycznego. Czytanie globalne. Określanie położenia zabawek – układanie pytań i udzielanie odpowiedzi. Porównywanie klocków pod względem kształtu i koloru. Zabawa ruchowonaśladowcza „Zabawki”.

P1 s. 25 ĆzP1 s. 23

NiezbędNik: różne zabawki

Przebieg zajęć 1. Przywitanie się z uczniami.

N. wita się z dziećmi. U. odpowiadają: „Jestem tu, uczę się i z uśmiechem witam dzień”. 2. Rozmowa na temat zabawek.

U. siedzą na dywanie. Każdy po kolei prezentuje swoją ulubioną zabawkę: co to za zabawka, skąd pochodzi, w jakich okolicznościach stała się jego własnością, z czego jest wykonana, dlaczego jest jego ulubioną zabawką.

3. Porównywanie kącików z zabawkami.U. porównują klasowy kącik z zabawkami z kącikiem przedstawionym na ilustracji.Starają się odpowiedzieć na pytania: w czym oba kąciki są podobne, czym się różnią, czy zabawki są ułożone tematycznie, czy w kącikach panuje porządek. N. rozmawia z U. o tym, czym bawili się ich rodzice i dziadkowie, a czym teraz bawią się dzieci.

4. Układanie dialogu między zabawkami – śnieżna kula.U. zastanawiają się, o czym mogą rozmawiać zabawki znajdujące się w klasie, zabawki Doroty z opowiadania E. Ostrowskiej. W parach, wykorzystując dowolne zabawki, U. wcielają się w ich role i rozmawiają ze sobą. Następnie U. rozmawiają w grupach 3-, 4-, 5- i 6-osobowych.

5. Ocena zabawek znajdujących się w klasie.U. oceniają zabawki pod kątem bezpieczeństwa, estetyki wykonania, zastanawiają się, czy każdy przedmiot może być zabawką, uzasadniają swoje wypowiedzi.

6. Układanie pytań do ilustracji.U. zadają koleżankom i kolegom pytania, w których określają położenie przedmiotów w przestrze-ni. Zapytana osoba odpowiada na pytanie pełnym zdaniem. Podobne ćwiczenie można przepro-wadzić, analizując położenie zabawek w klasowym kąciku zabaw.

ĆzP1 s. 22 ćw. 2

ĆzP1 s. 22 ćw. 4ĆzP1 s. 22, ćw. 3

P1 s. 24

P1 s. 25

P1 s. 25 ćw. 3

P1 s. 25 ćw. 2

P1 s. 25 ćw. 4

P1 s. 25 ćw. 1




7. Podział nazw zabawek na sylaby.U. wypowiadają nazwy poszczególnych zabawek pokazanych na ilustracji, dzielą je na sylaby, wy-klaskują sylaby i przeliczają je. Pokazują na palcach liczbę sylab w wyrazach.

8. Zabawa ruchowo-naśladowcza „Zabawki”.Jeden z U. naśladuje czynności, które wykonuje podczas zabawy wybraną przez siebie zabawką z ilustracji na s. 25. Pozostali U. odgadują nazwę tej zabawki.

9. Określanie liczby głosek w nazwach zabawek. U. rysują w zeszycie jedną półkę. Trzema kolorami kredek oznaczają za pomocą kropek liczbę gło-sek w nazwach zabawek z danej półki (np. klocki – 6 kropek, lalka – 5 kropek, roboty – 6 kropek).

10. Czytanie globalne.U. odnajdują i kolorują te same wyrazy, które znajdują się przy obrazku latawca, klocków i rolek.

11. Kolorowanie klocków.U. kolorują klocki, z których zbudowany jest zamek według podanego kodu. Mówią, jakich kloc-ków (w jakim kolorze, kształcie) użyto do budowli, a jakich klocków nie wykorzystano.

12. Dorysowywanie brakujących elementów do zabawek.Rozmowa z dziećmi na temat szanowania zabawek, swojej i cudzej własności.

Scenariusz 19. W kąciku zabawek

zapis w dzienniku Wcielanie się w rolę zabawek i tworzenie wypowiedzi w 1. osobie liczby pojedynczej. Odgrywanie scenek dialogowych. Rola zabawek w życiu dziecka. Utrzymywanie porządku w klasowym kąciku z zabawkami. Rozwiązywanie sytuacji problemowej „Co zrobić, aby poprawić funkcjonalność kącika”. Klasyfikowanie przedmiotów według określonej cechy. Zabawy matematyczne.

P1 s. 26 ĆzP1 s. 24

NiezbędNik: różne zabawki

Przebieg zajęć 1. Zabawa na powitanie.

U. witają się z N., śpiewając zdanie: „Jestem uczniem pierwszej klasy”. 2. Rozmowa na temat klasowego kącika z zabawkami.

U. wypowiadają się na temat, jakiego rodzaju zabawki znajdują się w klasowym kąciku, w jaki sposób można je pogrupować (pluszaki, gry, klocki, instrumenty), do czego służą zabawki (do za-bawy; aby przezwyciężyć strach – lekarz, służby ratunkowe).

3. Prezentacja zabawek.Chętni U. wybierają sobie jedną zabawkę. Opowiadają o niej w 1. osobie liczby pojedynczej, sta-rając się podać jak najwięcej jej charakterystycznych cech, np.: „Jestem misiem. Nazywam się Gucio. Mam mięciutką, brązową sierść, duże oczka i okrągły brzuszek. Jestem pluszakiem. Bardzo lubię, jak dzieci przytulają się do mnie”.

4. Zabawy w kąciku z zabawkami. U. swobodnie bawią się zabawkami. N. zwraca uwagę na relacje między dziećmi.

5. Określanie liczebności zabawek.– policzcie zabawki w kąciku; podajcie liczbę lalek, gier, pluszaków itd.; jakich zabawek jest naj-

więcej, najmniej; ile jest zabawek miękkich, twardych , dużych, małych. 6. Klasyfikacja zabawek według podanego warunku.

– połóżcie na podłodze zabawki w kolorze czerwonym, zielonym itp., których jest więcej, mnie (wg koloru)

– połóżcie na podłodze same gry, same piłki, same lalki – czego jest więcej, mniej, o ile (wg prze-znaczenia)

P1 s. 25

ĆzP1 s. 23 ćw. 1

ĆzP1 s. 23 ćw. 2

ĆzP1 s. 23 ćw. 3




– połóżcie na podłodze zabawki okrągłe, prostokątne, o nieregularnym kształcie – których jest więcej, mnie, o ile ( według kształtu)

– połóżcie na podłodze zabawki duże, małe – których jest więcej, mniej, o ile (wg wielkości)W trakcie ćwiczenia może nastąpić dyskusja na temat wielkości zabawek, ich faktury. Nauczyciel może wtedy zapytać konkretne dziecko „Jak ty ułożysz zabawki?”

7. Porządkowanie klasowego kąciku zabawek.N. rozmawia z U., kto powinien pilnować porządku w kąciku zabawek, co trzeba zrobić, aby w kla-sowym kąciku był porządek (wszyscy uczniowie, dyżurni , w jaki sposób bawimy się zabawkami, co można zmienić w kąciku, aby był bardziej funkcjonalny, aby utrzymywać w nim porządek.

8. Szukanie podobieństw między zabawkami.U. szukają wspólnych cech w przedstawionych zabawkach.

9. Porównywanie liczebności klocków.U. najpierw szacują liczbę wszystkich klocków, później je przeliczają, porównują swoje wyniki; przeliczają i porównują liczebność klocków, biorąc pod uwagę ich kolor.

10. Zabawa matematyczna „Rozmowy klocków”.U. podają propozycje tematów rozmów klocków. Odgrywają scenki dialogowe z uwzględnieniem charakterystycznych cech klocków (koloru, wielkości, kształtu, miny).

11. Określanie położenia przedmiotów w przestrzeni.Uczniowie umieszczają na ilustracji nalepki z zabawkami, uwzględniając stosunki przestrzenne – pod, nad, między, z prawej strony. Przeliczają zabawki i porównują ich liczebność. Klasyfikują zabawki według koloru i przeznaczenia.

12. Rysowanie po śladzie.U. rysują po śladzie skarby przyrody, od najmniejszego do największego. Kolorują najmniejszy i największy skarb zgodnie z podanym warunkiem.

P1 s. 26 ćw. 1

P1 s. 26 ćw. 2

P1 s. 26 ćw. 3

ĆzP1 s. 24 ćw. 1

ĆzP1 s. 24 ćw. 2

tydzień 1. poznajemy naszĄ szkoŁĘ - wsip.pl · prezentacja multimedialna „jak to dawniej w...

Documents