Weekly Rep Παρασκευή #09 Ιουλίου

rt

Ευρωζώνη: Should I stay or should I go? Ποια είναι τα πιθανά σενάρια από ενδεχόμενη πάυση πληρωμών και εγκατάλειψη του ευρώ;

G20: Μάχες χαρακωμάτων με φόντο την κρίση και τα δημόσια ελλείμματα

Ασφαλιστικό και εργασιακά + ΑπεργίεςΗ μητέρα όλων των μαχών μόλις ξεκίνησε

Υπόθεση WikiLeaks: Η δημοσιογραφία των πολιτών, η πολιτεία των δημοσιογράφων και το κυνήγι μαγισσών στο διαδίκτυο.

Τεύχος 09 Ιουλίου 2010

Weekly Rep Παρασκευή #09 Ιουλίου

rt

Ευρωζώνη: Should I stay or should I go? Ποια είναι τα πιθανά σενάρια από ενδεχόμενη πάυση πληρωμών και εγκατάλειψη του ευρώ;

G20: Μάχες χαρακωμάτων με φόντο την κρίση και τα δημόσια ελλείμματα

Ασφαλιστικό και εργασιακά + ΑπεργίεςΗ μητέρα όλων των μαχών μόλις ξεκίνησε

Υπόθεση WikiLeaks: Η δημοσιογραφία των πολιτών, η πολιτεία των δημοσιογράφων και το κυνήγι μαγισσών στο διαδίκτυο.

Εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό του The Press Project

Αρχισυνταξία Άρης Χατζηστεφάνου - Ηρακλής Μπογδάνος

Υπεύθυνη ύληςΔιονυσία Προκόπη

ΣυνεργάτεςΚώστας ΠαστρίμαςΓιώργος Παλαμίδης Γιάννης Πετρόχειλος Αιμιλία ΤσέρτουΚώστας Μπιτσικώκος ΣκίτσοΠάνος Ζάχαρης

Το ΤΡΡ απεργεί. Αφήνουμε και πάλι λίγη τροφή για σκέψη με τον φόβο ότι και αυτή (η σκέψη) μπορεί μια μέρα να κριθεί παράνομη και καταχρηστική.

Ασφαλιστικό και εργασιακά: Η μητέρα όλων των μαχών μόλις ξεκίνησε

Ευρωζώνη: Should I stay or should I go? Ποια είναι τα πιθανά σενάρια από ενδεχόμενη πάυση πληρωμών και εγκατάλειψη του ευρώ;

G20: Μάχες χαρακωμάτων με φόντο την κρίση και τα δημόσια ελλείμματα

Υπόθεση WikiLeaks: Η δημοσιογραφία των πολιτών, η πολιτεία των δημοσιογράφων και το κυνήγι μαγισσών στο διαδίκτυο.

14

40

08

28

32

22

Ο Λεωνίδας Βατικιώτης είναι δημοσιογράφος - οικονομικός αναλυτής και μέλος της πρωτοβουλίας No Money No Debt

THE PRESS PROJECT:

Εμείς στο ΤΡΡ, πιστεύουμε πολύ στην επαναστατική δυναμική των μικρών βημάτων.

Αρκεί να είναι μελετημένα, σωρευτικά και όλα προς την ίδια βασική κατεύθυνση.

Το πρώτο βήμα μας (η μπροστάντζα που μας δέσμευε ουσιαστικά και έδειχνε πάνω

κάτω ποιοί είμαστε και τι ψάχνουμε), ήταν βέβαια το www.thepressproject.gr – με την

twitter προέκτασή του, τις ζωντανές με εικόνα και ήχο καλύψεις του, τη συνεργασία

του με σημαντικούς αριστερούς οικονομολόγους και την ακτιβιστική αποστολή

του στο Καράβι για τη Γάζα. Τώρα, η αναζήτησή μας για τη νέα δημοσιογραφία των

πολιτών – και τη νέα πολιτεία των δημοσιογράφων, μας οδηγεί με ενθουσιασμό στο

δεύτερο βήμα: το νέο ηλεκτρονικό περιοδικό μας.

Το περιοδικό του ΤΡΡ θα είναι πολυεργαλείο! Πρώτα απ’ όλα φάκελος. Θα

συγκεντρώνει εκλεκτικά, το πλέον ενδιαφέρον υλικό από τα μεγάλα θέματα που

έχουμε αναδείξει σε όλα μας τα tweet και τα multimedia μέσα στη βδομάδα,

συμπληρωμένο και επαυξημένο και σχολιασμένο. Κατόπιν, θα λειτουργεί και σαν

φιλόξενη στέγη: ένας επιλεγμένος Guest Editor, θα γράφει κάθε φορά το δικό του

άρθρο και θα δίνει τον προσωπικό του τόνο στο συγκεκριμένο τεύχος – χωρίς να

δεσμεύεται από τις απόψεις της αρχισυνταξίας. Τέλος, θα είναι και πλατφόρμα:

παραπομπών, μελέτης, επερχόμενων γεγονότων, ψύχραιμων σχολίων από

αναγνώστες, μεταφράσεων και συνοπτικών παρουσιάσεων της επικαιρότητας από

τους δικούς μας δημοσιογράφους.

Κάνουμε λοιπόν και το δεύτερο βήμα, που είναι τελοσπάντων κάτι – συνεπώς πολύ

πολύ καλύτερο από το τίποτα. Στον ορίζοντα όμως, διαφαίνεται ήδη καθαρά και το

... τρίτο βήμα. Ένα διπλό βήμα, στην κατεύθυνση του πρωτογενούς ρεπορτάζ – που

είναι τόσο μα τόσο κοντά στην καρδιά μας, αλλά και τόσο μα τόσο μακριά από το

πορτοφόλι μας. Ετοιμάζουμε ένα κόμβο συγκέντρωσης άρθρων από επαγγελματίες

δημοσιογράφους που αναζητούν στέγη για τα πιο, χμ ας πούμε τολμηρά ας πούμε

επίμαχα ας πούμε προσωπικά, από τα κομμάτια τους. Και επιπλέον, ξεκινάμε και

μια πρωτοβουλία για την εξασφάλιση πόρων και χορηγιών για σχεδιασμένες

δημοσιογραφικές αποστολές και έρευνες, μακριάς πνοής αλλά επείγοντος

χαρακτήρα!

Στο τεύχος 0 του ηλεκτρονικού περιοδικού μας, guest editor είναι ο Λεωνίδας

Βατικιώτης της Πρωτοβουλίας των Οικονομολόγων και Πανεπιστημιακών - www.

nomoneynodebt.gr . Θέμα του, ο παγκόσμιος εφιάλτης της ανεργίας και η ελληνική

περίπτωση.Η ανεργία στην αυγή της μεταφορντικής εποχής είναι ίσως το πιο άμεσο

και πιεστικό από τα προβλήματα της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης της κρίσης.

Το περιοδικό του The Press Project, έχει βέβαια την αδυναμία όλων των εντύπων

–είναι στατικό. Αλλά μοιράζεται και δύο από τις αρετές τους: έχει σαφή και κομψό

χαρακτήρα, μια στιγμιαία αποκρυστάλλωση της βδομάδας και προσωρινή αλλά

αληθινή ταυτότητα. Και τέλος, είναι και πολύ όμορφο.

Ηρακλής Μπογδάνος

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΗΜΑ

3 Σάββατο Κυριακή Δευτέρα4 5

Νέα δόση 913 εκατομμύρια ευρώ από το ΔΝΤ προς τη Ρουμανία

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο

αποδέσμευσε χθες μια ακόμα

δόση του δανείου που παρέχει

στη Ρουμανία, που φθάνει

τα 913,2 εκατ. ευρώ (1,1 δις

δολάρια) εγκρίνοντας με αυτό

τον τρόπο τα κυβερνητικά

μέτρα για την μείωση του

ελλείμματος.

Χαμηλές... αξίες

Στο χαμηλότερο επίπεδο

εδώ και εννέα μήνες

έκλεισε την Παρασκευή το

Χρηματιστήριο στη Νέα

Υόρκη. Ο βιομηχανικός

δείκτης Dow Jones

κατέγραψε απώλειες

46,05 μονάδων ή 0,47%

και έκλεισε στις 9.686,48

μονάδες και ο σύνθετος

δείκτης Nasdaq των μετοχών

υψηλής τεχνολογίας

απώλειες 9,57 μονάδων

ή 0,46% και έκλεισε στις

2.091,79 μονάδες.

«Όχι» στα παλιά, «όχι» και στα νέα κόμματα

Η οργή , η απογοήτευση

και ο φόβος είναι τα

τρία συναισθήματα

που προκαλούν στους

πολίτες οι τελευταίες

εξελίξεις, σύμφωνα με

δημοσκόπηση της Κάπα

Research για το «Βήμα της

Κυριακής». Η αδιευκρίνιστη

ψήφος ξεπερνά το 40%,

με τα ποσοστά όλων

των κοινοβουλευτικών

κομμάτων να αγγίζουν

ιστορικά δημοσκοπικά

χαμηλά. ή 0,46% και έκλεισε

στις 2.091,79 μονάδες.

Ευθεία επίθεση Πάγκαλου στο ΚΚΕ

Η τακτική της πάσης

θυσίας σύγκρουσης και

της αμφισβήτησης του

Συντάγματος από το ΚΚΕ

μπορούν να οδηγήσουν

σε θύματα, υποστήριξε

σήμερα ο αντιπρόεδρος

της κυβέρνησης,

αφήνοντας γενικότερα

αιχμές για τα κόμματα της

αριστεράς εκτιμώντας

ότι ΚΚΕ και Συνασπισμός

βαίνουν προς εξαφάνιση.

Αναφερόμενος στην ψήφιση

του Ασφαλιστικού τόνισε

ότι όλοι οι βουλευτές

της κυβέρνησης θα το

ψηφίσουν, σε διαφορετική

περίπτωση έθεσε ευθέως

ζήτημα κομματικής

πειθαρχίας.

Κτηνοτροφικά δάνεια πενταετούς διάρκειας για ανύπαρκτες κτηνοτροφικές μονάδες και εκτροφές ζώων

έπαιρναν παράνομα από την Αγροτική

Τράπεζα με την εγγύηση του ελληνικού

δημοσίου, δεκάδες κάτοικοι του

νομού Γρεβενών, όπως αναφέρεται σε

σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

This WeekΕβδομάδα ασφαλιστικού και ανασφαλειών

Πέμπτη8 9

Συνεχίζει την αναδιάρθρωση

χρέους η Αργεντινή

Σε νέο συμβιβασμό

ήρθε η κυβέρνηση

της Αργεντινής με

τους πιστωτές της για

αναδιάρθρωση του

χρέους, όπως ανακοίνωσε

το υπουργείο Οικονομίας,

ανεβάζοντας το ποσοστό

των ομολόγων που έχουν

αναδιαρθρωθεί στο 92%.

«Δικά τους παιδιά διόρισαν οι υπουργοί της Ν.Δ. στην ‘Αγρογή’»

Πρώην υπουργοί του Καραμανλή

αλλά και στενοί συνεργάτες του

Α. Σαμαρά αναφέρονται μεταξύ

των περίπου 40 βουλευτών της

Ν.Δ., τους οποίους κατήγγειλε ο

αντιπρόεδρος της κυβέρνησης,

Θοδ. Πάγκαλος ότι βρίσκονται πίσω

από το πάρτι των προσλήψεων στην

εταιρεία «Αγρογή» του υπουργείου

Αγροτικής Ανάπτυξης.

Γενική απεργία κατά του

Ασφαλιστικού

Στη γενική απεργία για το

ασφαλιστικό συμμετείχαν

περίπου 15.000 κάτοικοι

της Αθήνας. Η συμμετοχή

δεν ήταν όσο μεγάλη

αναμενόταν αλλά πολλοί

πιστεύουν ότι το ρόλο

της έπαιξε η σύγχυση

που δημιουργήθηκε με

την τελική απόφαση

των οδηγών του ΜΕΤΡΟ

να μην εκτελέσουν

δρομολόγια μεταξύ 10 και

4 το απόγευμα, όπως είχε

αρχικά ανακοινωθεί

Κατά 34,5% μειώθηκε ο όγκος

της ιδιωτικής οικοδομικής

δραστηριότητας στη

χώρα τον Απρίλιο εφέτος

σε σύγκριση με τον

αντίστοιχο μήνα του

2009, με αποτέλεσμα

το α΄ τετράμηνο εφέτος

ο συγκεκριμένος

οικοδομικός όγκος να

εμφανίζεται μειωμένος

κατά 23,8%

Αύξηση 5,2% παρουσίασε τον Ιούνιο φέτος ο πληθωρισμός σε σύγκριση με πέρυσι,

σύμφωνα με στοιχεία

που έδωσε σήμερα στη

δημοσιότητα η ΕΛΣΤΑΤ

Στο ιστορικό χαμηλό του 1%, για

14ο συνεχόμενο μήνα αποφάσισε να

κρατήσει το ευρωπαϊκό

επιτόκιο χθες η Ευρωπαϊκή

Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Την

ίδια ημέρα, και η Τράπεζα

τη Αγγλίας ανακοίνωσε ότι

διατηρεί τα επιτόκια στο

0,5%.

G20

Μάχες χαρακωμάτων με φόντο την κρίση και τα δημόσια ελλείμματα

Οι ηγέτες της ομάδας των G20, των 20 πιο ανεπτυγμένων

και αναδυόμενων οικονομιών στον κόσμο, στη σύνοδο

κορυφής που έλαβε χώρα στο Τορόντο του Καναδά τον Ιούνιο,

αποφάσισαν τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων

μέχρι το 2013, χωρίς να εμποδιστεί η ανάπτυξη. Δύο πολιτικές

αναμετρήθηκαν, αυτή που στηρίζουν οι ΗΠΑ και ο τρόπος της

Ε.Ε. για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας, παρόλες τις αποφάσεις

των 20 ισχυρών, δεν φαίνεται κοντά. Και όταν έρθει θα είναι

ισχνή, αναιμική και σύντομη και πιθανότατα θα οδηγήσει σε

μια νέα κρίση, ακόμη πιο σφοδρή από τη σημερινή. Ο Πολ

Κρούγκμαν, ως συνεπής νεοκεϋνσιανός, προβλέπει ότι η

περικοπή δημοσίων δαπανών θα φέρει την Τρίτη μακρά ύφεση

της Ιστορίας: «Ούτε η Μακρά Ύφεση του 19ου αιώνα ούτε η

Μεγάλη Ύφεση του 20ού ήταν εποχές συνεχούς οικονομικής

συρρίκνωσης – αντιθέτως, αμφότερες περιελάμβαναν περιόδους

ανάπτυξης της οικονομίας. Και εκείνα όμως τα «επεισόδια

βελτίωσης» δεν ήταν αρκετά για να εξισορροπήσουν την

καταστροφή από την αρχική «βουτιά». Γρήγορα τα ακολούθησαν

οικονομικές υποτροπές. Φοβάμαι ότι σήμερα βρισκόμαστε

στα πρώτα στάδια μιας τρίτης Μεγάλης Ύφεσης. Μάλλον θα

θυμίζει περισσότερο τη Μακρά Ύφεση, παρά την πολύ χειρότερη

Μεγάλη Ύφεση. Αλλά το κόστος της – για την παγκόσμια

οικονομία, και πρωτίστως για τα εκατομμύρια ανθρώπους που

υποφέρουν από την έλλειψη εργασίας- θα είναι τεράστιο. Και

η τρίτη Ύφεση θα είναι, πρωτίστως, αποτέλεσμα της αποτυχίας

στην οικονομική πολιτική».

Οι ηγέτες συναινετικά (γιατί η συναίνεση είναι λέξη-κλειδί όχι

μόνο στην Ελλάδα)κατέληξαν σε μια κοινή απόφαση. Όλοι

σημείωσαν την επιτυχία της Συνόδου και εξέφρασαν την

ικανοποίηση τους, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.

«Οι ηγέτες της Ομάδας των Είκοσι (G20) πέτυχαν το στόχο τους

για τη σταθεροποίηση της παγκόσμιας οικονομίας μετά την

επιβλαβή παγκόσμια ύφεση που σημειώθηκε πέρυσι, δήλωσε

ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα». Ωστόσο η Αμερική

δεν μπορεί να πληρώνει για να εξασφαλίζει την ευημερία του

κόσμου. «Έπειτα από χρόνια υπερβολικά υψηλού χρέους, οι

Αμερικανοί δεν μπορούν να πληρώνουν και δεν θα πληρώσουν

για να εξασφαλίσουν την ευημερία του κόσμου», δήλωσε ο

Ομπάμα σε συνέντευξη Τύπου στο τέλος στης συνόδου κορυφής

της G20. Και “κανένα έθνος δεν μπορεί να θεωρεί ότι ο δρόμος

του προς την ευημερία είναι στρωμένος με εξαγωγές προς την

Αμερική”, πρόσθεσε κάνοντας σαφή υπαινιγμό στην Κίνα».

Η τρίτη μεγάλη ύφεση προ των πυλών

Οι δηλώσεις των Ευρωπαίων φανέρωναν σαφώς την ικανοποίησή

τους: «Η Ε.Ε. προσήλθε στη Σύνοδο με ένα σαφές διάγραμμα. Το

αποτέλεσμα της Συνόδου αντανακλά μία ευρεία σύγκλιση προς την

ευρωπαϊκή προσέγγιση», τονίζουν στο κοινό ανακοινωθέν τους ο

πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και

ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπέι. Η

γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ εξέφρασε την ευαρέσκειά

της για την τελική αυτή διατύπωση: «είναι περισσότερο από ότι

ανέμενα, είναι μία επιτυχία».

Ο Γ. Παπανδρέου, με την ιδιότητα του προέδρου της Σοσιαλιστικής

Διεθνούς, απέστειλε προς τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων

των κρατών - μελών του G-20, επιστολή, με την οποία τους

κοινοποιεί Ψήφισμα του Συμβουλίου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς,

για την παγκόσμια οικονομία και την οικονομική μεταρρύθμιση.

Ο κ. Παπανδρέου στην επιστολή, εκτός της συναίνεσής του και

του Συμβουλίου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς προς τις αποφάσεις

της Συνόδου, επισημαίνει ότι «παρά το γεγονός ότι οι χώρες του

G-20 αντιπροσωπεύουν τα δύο τρίτα του πληθυσμού του πλανήτη,

είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ακουστούν και οι φωνές των χωρών

που δεν εκπροσωπούνται στο G-20». Κάνει και προτάσεις για τη

φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.

«Η πρόταση αυτή εξασφαλίζει ότι, δεν θα χρειαστεί ποτέ πια

να διασώσουν οι φορολογούμενοι τις τράπεζες. Ο φόρος επί

των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών θα συμβάλλει επίσης

στον περιορισμό της φτώχιας στον κόσμο, επιτρέποντας τη

χρηματοδότηση έργων, την κατάρτιση και τις υποδομές, που θα

μας οδηγήσουν στην πράσινη οικονομία, ενώ θα δημιουργήσουν

νέες, ποιοτικές θέσεις εργασίας, χωρίς να χρειάζεται να

εξαρτώνται από τους συρρικνωμένους προϋπολογισμούς

μας. Η καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων και

η διασφάλιση ότι όλα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι

διαφανή και ρυθμίζονται σωστά, αποτελούν επίσης επιτακτικές

προτεραιότητες», αναφέρει.

«Αναμένουμε από το G-20 να αποδείξει ότι, στις κρίσιμες αυτές

στιγμές, οι παγκόσμιοι ηγέτες μπορούν να λάβουν αποφασιστική

και συλλογική δράση που θα εξασφαλίσει ότι η παγκόσμια

οικονομία μας είναι βιώσιμη. Παραμένω στη διάθεση σας για

οποιαδήποτε περαιτέρω συνεργασία για το θέμα αυτό».

(Ελευθεροτυπία:http://bit.ly/93xCH6)

Μάχες χαρακωμάτων με φόντο την κρίση και τα δημόσια ελλείμματαG20

Οι G20 νίκησαν τον Ομπάμα στη μάχη υπέρ της λιτότητας. Ας πρόσεχαν (Καθημερινη: http://bit.ly/bVXRGr)

Η Σύνοδος, πέρα από τη συμφωνία που επετεύχθη και

αποτυπώθηκε στο τελικό ανακοινωθέν, είχε μία ακόμη πλευρά:

αυτήν της σύγκρουσης δύο διαφορετικών οικονομικών

πολιτισμών. Η οικονομική πολιτική του Ομπάμα με αυτή της

Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Της ευρωπαϊκής οικονομικής άποψης ηγείτο η καγκελάριος της

Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ. Είναι η γνωστή αυστηρή πολιτική

λιτότητας και περικοπής των δημοσίων δαπανών, για την οποία

πιστεύεται ότι θα δώσει σταθερότητα και αυτοπεποίθηση στις

αγορές, ως προαπαιτούμενο για την ανάκαμψη.

Οι προειδοποιήσεις του Ομπάμα, από την άλλη, δεν

εισακούστηκαν. Υποστήριξε ότι ο δρόμος που έχει επιλέξει

η Ευρώπη για να βγει από την κρίση και να ξεπεράσει τα

δημοσιονομικά ελλείμματα, μπορεί να βάλει σε κίνδυνο την

εύθραυστη παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη. Και αυτό γιατί δεν

ενισχύεται ο ήδη αδύναμος ιδιωτικός τομέας, ενώ η εξάρτηση

των οικονομιών από τις εξαγωγές είναι μεγάλη.

(CSM: http://bit.ly/9mERO6)

Η Naomi Klein παρομοίασε την σύνοδο κορυφής των G20/G8

με σκηνή εγκλήματος, από την οποία εξαφανίζονται τρέχοντας

οι θύτες μέσα στη νύχτα. Το έγκλημά τους είναι ότι έκαναν

θρύψαλα ό,τι κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας είχε απομείνει.

Θέλοντας να αντιμετωπίσουν τα αποτελέσματα της κρίσης που

δημιούργησαν οι πιο πλούσιοι και προνομιούχοι άνθρωπου του

πλανήτη, δίνουν το λογαριασμό στο πιο φτωχό και εύθραυστο

κομμάτι του πληθυσμού των χωρών τους. Υπενθύμισε δε, τον

τρόπο που δημιουργήθηκαν οι G20 το 1999 από τους τότε G7.

Οι υπουργοί οικονομικών Paul Martin και Lawrence Summers

ήθελαν να επεκτείνουν τη λίστα των πιο ισχυρών χωρών με νέες

εισόδους. Και επειδή βιαζόντουσαν και δεν είχαν μια κόλλα χαρτί

διαθέσιμη, χρησιμοποίησαν την πίσω μεριά ενός φακέλου για

να χαράξουν το πλαίσιο της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων.

Έτσι απλά.

(Globe and Mail: http://bit.ly/b790es)

Και οι πραγματικοί νικητές: «Πίσω από αυτό το «ενιαίο μέτωπο»,

εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει τον πραγματικό νικητή της

συνόδου: Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο

κατάφερε να περάσει άλλον έναν «κάβο» χωρίς απώλειες.

Παρά την ακατάσχετη ρητορεία περί χαλιναγώγησης του

«καπιταλισμού - καζίνο» και των golden boys, τα όποια μέτρα

ρύθμισης του χρηματοπιστωτικού συστήματος παραπέμφθηκαν

στην... επόμενη σύνοδο του G20. Οι προτάσεις για έναν

παγκόσμιο φόρο στις τράπεζες απορρίφθηκαν, και εκείνες για

δραστικούς ελέγχους και περιορισμούς, αναφορικά με την

αγορά παραγώγων, εξοστρακίστηκαν στις ελληνικές καλένδες».

(Καθημερινή: http://bit.ly/bVXRGr)

«Ο πλούτος του ατόµου είναι αυτό που δημιουργεί µε την

εργασία του και την επιχειρηματική του δράση, έλεγε ο

φιλόσοφος του αστικού Διαφωτισµού Τζον Λοκ. Και όχι τα

ανεμομαζώματα των σαράφηδων και των τοκογλύφων.

Το πραξικόπημα που κάνουν σήµερα οι τραπεζίτες και οι

κυβερνήσεις τους εις βάρος της οικονομίας και της δημοκρατίας

βρίσκει απέναντί του τόσο τους εργαζομένους όσο και ένα

μεγάλο µέρος του υγιούς επιχειρηματικού κόσµου. Επειδή

επιστρέφει την κοινωνία στον σκοταδισµό, απαιτώντας να

δουλεύουν τα πρόβατα, για να τρώνε τα γίδια».

(Τα Νέα: http://bit.ly/aYu58H)

Μάχες χαρακωμάτων με φόντο την κρίση και τα δημόσια ελλείμματαG20

Οι G20 νίκησαν τον Ομπάμα στη μάχη υπέρ της λιτότητας. Ας πρόσεχαν.

(Καθημερινη: http://bit.ly/bVXRGr)

Από τη Γιάλτα στους G20. H N. Klein εξηγεί πώς να μοιράσεις τον κόσμο

σε ένα κομμάτι χαρτί (Globe and Mail: http://bit.ly/b790es)

ΕΕ-ΗΠΑ: 1-0 στους G20. Το ευρώ, από αμυνόμενο στους κερδοσκόπους,

περνά στην αντεπίθεση απέναντι στο δολάριο. Και η Κίνα

καραδοκεί(Ελευθεροτυπία:http://bit.ly/93xCH6)

«Δουλεύουν τα πρόβατα, για να τρώνε τα γίδια». Οι G20 -φυσικά-

δουλεύουν για τους τραπεζίτες. (http://bit.ly/aYu58H)

Οι G8 επιχειρούν να νομιμοποιήσουν τον παράνομο αποκλεισμό της

Γάζας ζητώντας χαλάρωση και όχι άρση (Al Jazeera: http://bit.ly/craNp9)

Σύγκρουση (οικονομικών) πολιτισμών Ομπάμα και Μέρκελ για τη

λιτότητα. Δηλαδή ο ΓΑΠ είναι αντιαμερικάνος; (CSM: http://bit.ly/9mERO6)

Οι διασκέψεις G8/G20 στοιχίζουν 1 δισ. και θα δώσουν μόνο 5 δισ για να

σώσουν μητέρες και νεογνά στην Αφρική (MSNBC: http://bit.ly/9oMQSD)

Το δεύτερο τέλος της δημοκρατίας της Βαϊμάρης βλέπει ο Κρούγκμαν.

Σκληρή κριτική για τη λιτότητα της Μέρκελ με φόντο τους G20 (Έθνος:

http://bit.ly/9PtD4G)

Με τόση λιτότητα θα το κλείσετε το μαγαζί. Ο Ομπάμα την βγαίνει από

αριστερά σε Βερολίνο και Βρυξέλλες (Independent: http://bit.ly/9SxLix )

On the Press

Η δημοσιογραφία των πολιτών, η

πολιτεία των δημοσιογράφων και το

κυνήγι μαγισσών στο διαδίκτυο.WikiLeaks

Ένα αμερικανικό ελικόπτερο εκτελεί ανυποψίαστους πολίτες στο

Ιράκ. Ανάμεσα στους νεκρούς βρίσκονται και δημοσιογράφοι.

Ανάμεσα στους τραυματίες μικρά παιδιά. Ο πιλότος γελώντας

συνεχίζει να πυροβολεί ακόμη και τους τραυματιοφορείς που

συλλέγουν τις σωρούς των θυμάτων. Μια συνηθισμένη ημέρα για

τα στρατεύματα κατοχής στο Ιράκ. Μια είδηση που δεν θα κέρδιζε

μονόστηλο ούτε στους φιλελεύθερους New York Times. Αυτό που

δεν κατάφεραν όμως οι ναυαρχίδες των μέσων ενημέρωσης το

κατάφερε το Wikileaks, μια άγνωστη μέχρι πρότινος οργάνωση

που αναλαμβάνει να «διαρρεύσει» στην ηλεκτρονική της σελίδα

απόρρητα έγγραφα κυβερνήσεων και διεθνών οργανισμών.

Δημοσιοποιώντας το βίντεο του ελικοπτέρου, που κατέγραφε το

μακελειό στο Ιράκ, κατάφερε να σπάσει το νόμο της σιωπής που

επιβάλλουν οι «embedded» δημοσιογράφοι των μεγάλων μέσων

ενημέρωσης. Οι «ομοκρέβατοι» του Πενταγώνου.

Αποτελεί ίσως ειρωνεία της τύχης ότι το Wikileaks δημιουργήθηκε

από ομάδες κινέζων αντιφρονούντων οι οποίοι, συχνά με τις

ευλογίες της Δύσης, αναζητούσαν τρόπους να σπάσουν το

«σινικό τείχος» της ενημέρωσης. Αίφνης κυβερνήσεις σε Ευρώπη

και ΗΠΑ συνειδητοποιούν, σαν μαθητευόμενοι μάγοι, ότι οι

αντιφρονούντες είναι καλοί μόνο όταν τα βάζουν με μακρινά

καθεστώτα – όχι με το δικό τους.

Η απάντηση της Ουάσινγκτον ήταν ακαριαία. Ο στρατιώτης που

έστειλε το βίντεο συνελήφθη, οι άνθρωποι του Wikileaks τέθηκαν

σε στενή παρακολούθηση και ο επικεφαλής της προσπάθειας, ο

Julian Assange, εξαφανίστηκε από προσώπου γης για περίπου

ένα μήνα φοβούμενος τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.

Παράλληλα Αμερικανοί γερουσιαστές παρουσίασαν σχέδιο νόμου

που θα επιτρέπει στον πρόεδρο να «κλείνει τμήματα του Ιντερνετ

για λόγους εθνικής ασφάλειας». Ο ένοικος του Λευκού Οίκου

δυσκολευόταν πλέον να κρύψει τον πανικό του.

Η ίδια αίσθηση ανησυχίας όμως επικράτησε και στους διαδρόμους

των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης. Οι υποστηρικτές του

Wikileaks ισχυρίζονται ότι η συγκεκριμένη ιστοσελίδα έχει κάνει

τους τελευταίους μήνες περισσότερες αποκαλύψεις από όσες

κατάφερε η Washington Post τις τελευταίες τρείς δεκαετίες.

Προφανώς οι δημιουργοί του Wikileaks δεν φιλοδοξούν να

αντικαταστήσουν την παραδοσιακή δημοσιογραφία. Ίσως όμως

χωρίς να το συνειδητοποιούν και οι ίδιοι να συμβάλουν στη

δημιουργία μιας «πέμπτης εξουσίας», που θα ελέγχει την τέταρτη

εξουσία των ΜΜΕ – η οποία με τη σειρά της θα έπρεπε θεωρητικά

να ελέγχει τις υπόλοιπες τρείς. Όπως κάθε νέα εξουσία, έτσι

και η πέμπτη, μπορεί να οδηγήσει σε παρεκτροπές. Χωρίς τους

μηχανισμούς διασταύρωσης πληροφοριών, που διαθέτουν τα

παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, μπορεί να μετατραπεί σε απειλή

όχι μόνο για τους κυβερνώντες αλλά και για τους κυβερνώμενους

τους οποίους θεωρητικά θέλει να ενημερώνει.

Προς το παρόν πάντως φαίνεται να σπάει την «ομερτά» που

επιβάλλουν στην ενημέρωση οι τέσσερις προηγούμενες εξουσίες.

Και ως εκ τούτου είναι ευπρόσδεκτη.

Η πέμπτη εξουσία του Wikileaks

Ποιός είναι πραγματικά ο κύριος WikiLeaks; (Μετάφραση)

Το οίκημα στην οδό Grettisgata στο Ρέυκιαβικ είναι ενός αιώνα,

μικρό και λευκό, τοποθετημένο μόλις λίγα στενά μακριά από

τον Βόρειο Ατλαντικό. Οι βόρειοι άνεμοι που ανά πάσα στιγμή

αλλάζουν κατεύθυνση, μπορούν να φέρουν ξαφνικά πάγο και χιόνι

στην πόλη, ακόμη και την άνοιξη, και όταν συμβαίνει αυτό μια

πολύ συγκεκριμένη ησυχία κάνει την εμφάνισή της. Έτσι ήταν το

σκηνικό το πρωί της 30ης Μαρτίου, όταν ένας ψηλός Αυστραλός

ονόματι Julian Paul Assange, με γκρίζα μάτια και ασημόλευκα

μαλλιά, κατέφθασε και νοίκιασε το μέρος.

Ο Assange φορούσε μια γκρι ολόσωμη φόρμα χιονιού και

συνοδευόταν από λίγα ακόμα άτομα. «Είμαστε δημοσιογράφοι»,

είπε στον ιδιοκτήτη του σπιτιού. Το ηφαίστειο Eyjafjallajökull

πρόσφατα είχε ξεκινήσει να εκρήγνυται, οπότε συμπλήρωσε,

Η δημοσιογραφία των πολιτών, η πολιτεία των δημοσιογράφων και το κυνήγι

μαγισσών στο διαδίκτυο.WikiLeaks

«είμαστε εδώ για να γράψουμε για το ηφαίστειο». Αφού έφυγε ο

ιδιοκτήτης, έκλεισε γρήγορα τις κουρτίνες, και διασφάλισε ότι θα

παρέμεναν κλειστές μέρα-νύχτα. Το σπίτι, όσον αφορούσε τον

ίδιο τον Assange, θα λειτουργούσε από εκεί και πέρα σαν αίθουσα

πολεμικών επιχειρήσεων. Ο κόσμος το αποκαλούσε οχυρό/αποθήκη.

Μισή ντουζίνα υπολογιστές στήθηκαν στον γυμνό από διακόσμηση

χώρο με τους άσπρους τοίχους. Ισλανδοί ακτιβιστές κατέφθασαν και

άρχισαν τη δουλειά, λιγότερο ή περισσότερο κάτω από τις οδηγίες του

Assange, όλο το 24ωρο. Ο στόχος τους ήταν το Project-B –το κωδικό

όνομα που έδωσε ο Assange σε ένα 38λεπτο βίντεο, τραβηγμένο από

το cockpit ενός στρατιωτικού ελικοπτέρου Απάτσι στο Ιράκ το 2007. Το

βίντεο απεικόνιζε Αμερικανούς στρατιώτες να σκοτώνουν τουλάχιστον

18 ανθρώπους, συμπεριλαμβάνοντας και δύο δημοσιογράφους του

Reuters. Αργότερα το γεγονός θα γινόταν το αντικείμενο ευρείας

διαμάχης, αλλά σε αυτό το πρώιμο στάδιο αποτελούσε ακόμη ένα καλά

φυλαγμένο στρατιωτικό μυστικό.

Ο Assange είναι ένας διεθνής διακινητής στοιχείων. Μαζί με τους

συνεργάτες του συλλέγουν έγγραφα και οπτικό υλικό από ό,τι

οι κυβερνήσεις και άλλα ιδρύματα θεωρούν εμπιστευτικό και τα

δημοσιεύουν στο web site WikiLeaks.org. Από τότε που βγήκε στον

αέρα η ιστοσελίδα , πριν από τρεισήμισι χρόνια, έχει δημοσιεύσει

ένα μακροσκελή κατάλογο μυστικού υλικού, ποικίλλοντας από

υλικό από την Camp Delta στο Γκουαντάναμο μέχρι το περιεχόμενο

της αλληλογραφίας από το προσωπικό e-mail της Σάρα Πέιλιν. Ο

κατάλογος είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακός, επειδή το WikiLeaks δεν

είναι ακριβώς οργανισμός. Πιο καλά περιγράφεται σαν μιντιακή

ανταρσία. Δεν έχει προσωπικό επί πληρωμή, δεν έχει φωτοτυπικά,

δεν έχει γραφεία. Ο Assange δεν έχει καν σπίτι. Ταξιδεύει από

χώρα σε χώρα, μένει σε υποστηρικτές ή φίλους φίλων – όπως

μου είπε μία φορά «μένω στο αεροδρόμιο αυτές τις μέρες». Αυτός

είναι η κινητήρια δύναμη της επιχείρησης και θα ήταν σωστό αν

λέγαμε ότι το WikiLeaks υπάρχει όπου βρίσκεται αυτός. Την ίδια

ώρα, εκατοντάδες εθελοντές από όλο τον κόσμο βοηθούν για να

συντηρηθεί η περίπλοκη υποδομή του site. Πολλοί συμμετέχουν

με μικρούς τρόπους και περίπου τρεις με πέντε ανθρώπους

αφιερώνονται στο site full time. Τα μέλη-κλειδιά είναι γνωστά μόνο

με τα αρχικά τους –Μ, για παράδειγμα- ακόμα και βαθιά στο WikiLe-

aks, όπου οι επικοινωνίες διεξάγονται μέσω κρυπτογραφημένων

online chat υπηρεσιών. Η μυστικότητα προκύπτει από την

πεποίθηση ότι μια δημοφιλής επιχείρηση πληροφοριών χωρίς πηγές

και οργανωμένη ώστε να δημοσιοποιεί πληροφορίες τις οποίες

πανίσχυρα ιδρύματα δεν θα ήθελαν να δουν δημόσια, θα έχει

σοβαρούς εχθρούς.

Η Ισλανδία ήταν το φυσικό μέρος για να αναπτυχθεί το Proj-

ect B. Τα προηγούμενα χρόνια, ο Assange είχε συνεργαστεί με

πολιτικούς και ακτιβιστές της Ισλανδίας για ένα σχέδιο νόμου που

προσέφερε πρωτάκουστη δύναμη στην ελευθερία του λόγου.

Ένας αριθμός από αυτούς τους ανθρώπους είχε συμφωνήσει να

του προσφέρει βοήθεια για να δουλέψει το βίντεο σε απόλυτη

μυστικότητα. Το βίντεο ήταν ένα εντυπωσιακό δημιούργημα –μια

αδιαμεσολάβητη αναπαράσταση των ωμοτήτων των σύγχρονων

πολεμικών επιχειρήσεων- και ήλπιζε ότι η δημοσιοποίησή του

θα προκαλούσε ένα παγκόσμιο ντιμπέιτ για τις εχθροπραξίες

στον Ιράκ και το Αφγανιστάν. Σχεδίαζε να παρουσιάσει το βίντεο,

θέλοντας να προλάβει μια ομάδα ρεπόρτερ της Εθνικής Λέσχης

Τύπου στην Ουάσινγκτον, στις 5 του Απρίλη, το πρωί μετά το Πάσχα

που υποθετικά είναι μια ημέρα χωρίς ειδήσεις. Για να το επιτύχει,

μαζί με άλλα μέλη της κοινότητας του WikiLeaks θα έπρεπε να

επεξεργαστεί και να μετατρέψει το ακατέργαστο βίντεο, να φτιάξει

ένα site για να το προβάλει, να ξεκινήσει μια εκστρατεία στα ΜΜΕ

και να προετοιμάσει τα τεκμήρια του βίντεο –όλα αυτά σε χρόνο

λιγότερο της μιας εβδομάδας.

Ο Assange ήθελε επίσης να διασφαλίσει ότι, από τη στιγμή που το

βίντεο θα έβγαινε στον αέρα, θα ήταν αδύνατο να κατέβει. Μου είχε

πει ότι το WikiLeaks διατηρεί το περιεχόμενό του σε περισσότερους

από είκοσι servers από όλο τον κόσμο και σε εκατοντάδες domain

names. (Τα έξοδα καλύπτονται από δωρεές και κάποιοι τρέχουν

υποστηρικτικά site – καθρέφτες). Ο Assange αποκαλεί το site

«ένα αλογόκριτο σύστημα για τη μη ανιχνεύσιμη μαζική διαρροή

εγγράφων και δημοσίων αναλύσεων». Κάποια κυβέρνηση ή εταιρεία

που θα ήθελε να απομακρύνει περιεχόμενο από το WikiLeaks θα

έπρεπε στην πράξη να αποδομήσει το ίδιο το Διαδίκτυο. Μέχρι

τώρα, παρόλο που το site έχει δεχτεί πάνω από εκατό νομικές

απειλές, σχεδόν κανένας δεν έχει καταθέσει μήνυση. Δικηγόροι που

της βρετανικής τράπεζας Northern Rock απείλησαν με δικαστική

δράση, όταν το site δημοσίευσε ένα ντροπιαστικό εσωτερικό

σημείωμα, αλλά στο τέλος κατέληξαν να ικετεύουν. Ένας πολιτικός

από την Κένυα, επίσης, ορκίστηκε να μηνύσει τον Assange, αφού

ο τελευταίος δημοσίευσε μια εμπιστευτική έκθεση, σύμφωνα με

την οποία ο Πρόεδρος Daniel arap Moi και οι σύμμαχοί του είχαν

«φυγαδεύσει» δισεκατομμύρια δολάρια έξω από τη χώρα. Η δουλειά

του site στην Κένυα κέρδισε βραβείο από τη Διεθνή Αμνηστία.

Ο Assange στην ουσία λέει στους επίδοξους διαδίκους να πάνε

στο διάβολο. Το 2008, το WikiLeaks ανέβασε μυστικά εγχειρίδια

της Σαϊεντολογίας και οι δικηγόροι που εκπροσωπούσαν την

εκκλησία απαίτησαν να απομακρυνθούν. Η απάντηση του As-

sange ήταν να δημοσιεύσει ακόμη περισσότερο εσωτερικό υλικό

των Σαϊεντολόγων και να ανακοινώσει ότι «το WikiLeaks δεν θα

συμμορφωθεί στα νομικώς καταχρηστικά αιτήματα της εκκλησίας

της Σαϊεντολογίας, όπως άλλωστε δεν έχει συμμορφωθεί με

παρόμοιες απαιτήσεις ελβετικών τραπεζών, ρωσικών offshore

κέντρων ανάπτυξης βλαστικών κυττάρων, πρώην αφρικανών

κλεπτοκρατών, ή του Πενταγώνου».

Στα online γραπτά του, ιδιαίτερα στο Twitter, ο Assange επιτίθεται

φραστικά σε διακριτούς εχθρούς. Αντίθετα, στην τηλεόραση, όπου

εμφανίζεται συχνά, αντιδρά με μια αλλόκοτη ηρεμία. Κάτω από

τα φώτα του στούντιο, μοιάζει –με τα στοιχειωμένα λευκά μαλλιά

του, το ωχρό δέρμα του και το πλατύ μέτωπο- με πλάσμα που

έχει εκτοξευθεί στη Γη για να παραδώσει στην ανθρωπότητα μια

κρυμμένη αλήθεια. Αυτή η εντύπωση ενισχύεται από την άκαμπτη

συμπεριφορά του και τη βαρύτονη φωνή του, την οποία ξετυλίγει

αργά, πάντα σε χαμηλή ένταση.

(The New Yorker: http://bit.ly/9ZwG5Z)

Η δημοσιογραφία των πολιτών, η πολιτεία των δημοσιογράφων και το κυνήγι

μαγισσών στο διαδίκτυο.WikiLeaks

Ελλάδα: Εκπροσωπούν οι Bloggers την κοινωνία;Η κυβέρνηση θα το ήθελε. Η κοινωνία το ξέρει;

Η αξία που δίνει ο Γ. Παπανδρέου στη δύναμη του

Διαδικτύου έχει φανεί από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε,

τόσο την προεδρία του ΠΑΣΟΚ στην αρχή, όσο και τη

διακυβέρνηση της χώρας στη συνέχεια. ειδικό επιτελείο έχει

αναλάβει να διαμορφώσει την ενιαία διαδικτυακή εικόνα του

κυβερνόντος κόμματος.

«Κατά τη συζήτηση στο Κοινοβούλιο για το Νόμο “Διαύγεια”,

που αφορά στη δημοσίευση των νόμων και νομοθετικών

πράξεων στο Διαδίκτυο, ο πρωθυπουργός είπε: «Καλώ

και τους bloggers να βοηθήσουν και να συμβάλουν

δημιουργικά, όπως βέβαια και τα συμβατικά Μέσα

Ενημέρωσης, να συμμετάσχουν ενεργά στην επισήμανση,

στην ανάδειξη των αρνητικών, που θα αποκαλυφθούν και θα

αποκαλύπτονται, αλλά και στη δημιουργία προτάσεων, που

μπορεί να αποτελέσουν ακόμη και προτάσεις νόμου».

Έδωσε έτσι για άλλη μια φορά το στίγμα τού τι θεωρεί

δημοκρατία και συμμετοχή στη διοίκηση. Πίσω από

την ενορχηστρωμένη απαξίωση, συνδικαλιστών και

συνδικαλιστικών φορέων που δέχονται την ανελέητη

επίθεση, τόσο των ΜΜΕ όσο και στελεχών της κυβέρνησης,

αρχίζει να αναδύεται μια ανάγνωση της κοινωνίας η οποία

έχει φιλελεύθερα -αν όχι νεοφιλελεύθερα- χαρακτηριστικά.

Ο οργανωμένος συνδικαλισμός, αυτός που εκφράζει με

οργανωμένο τρόπο τα συμφέροντα των κοινωνικών τάξεων,

είναι αποδεκτός μονάχα στον βαθμό που αποδέχεται τις

επιλογές της κυβέρνησης. Όταν βγαίνει εκτός πλαισίου,

διώκεται ρητορικά, νομικά, πειθαρχικά, αστυνομικά. Η

κυβέρνηση προτιμά να συζητά (ει δυνατόν και να νομοθετεί)

Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα δημιουργούν το δικό τους ηλεκτρονικό καταφύγιο για διωκόμενους ρεπόρτερ.

Τη δημιουργία του πρώτου διεθνούς καταφύγιου ενάντια στη λογοκρισία ανακοίνωσαν οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα στις 25 Ιουνίου. Το

κέντρο βρίσκεται στο Παρίσι και θα είναι στη διάθεση ξένων δημοσιογράφων, blogger και διαφωνούντων, αποτελώντας ένα μέρος που θα

τους μαθαίνει πώς να ξεγελούν τη λογοκρισία του Διαδικτύου, να προστατεύουν τις ηλεκτρονικές τους επικοινωνίες και να διατηρούν την

ανωνυμία τους. (RSF: http://bit.ly/bxjWR6)

Στραβή η διαφάνεια στο ελληνικό Ιντερνετ. To ν/σ για την ανάρτηση νόμων στο site της Βουλής στραβά φωτοτυπημένο σε pdf

με μικρότερους ή μεγαλύτερους διαμεσολαβητές της κοινής

γνώμης, όπως είναι τα ΜΜΕ και (όπως προκύπτει από τη δήλωση του

πρωθυπουργού) οι bloggers.

Οι bloggers και το Διαδίκτυο πάλι συνιστούν ένα νέο χώρο

δημοσιότητας, επικοινωνίας, συνθέτουν προσωπικές αφηγήσεις,

υποκειμενικά χρονογραφήματα του καιρού μας, ενώ σε μια εκδοχή

τους ασκούν και αυτό που αποκαλούμε “δημοσιογραφία των πολιτών”

με την καταγραφή γεγονότων στον δημόσιο χώρο, την άσκηση

ελέγχου σε επιμέρους ζητήματα και κυρίως την έκφραση γνώμης.

Αυτή η τελευταία λειτουργία θα μπορούσε να ενδυναμωθεί με την

δημοσίευση όλων των δεδομένων της διοίκησης (και όχι μόνο των

νομοθετικών πράξεων), αφού θα έδινε σε μια μερίδα πολιτών ένα

ακόμα εργαλείο ελέγχου. Στην πραγματικότητα, οι επιδόσεις της

κυβέρνησης σε αυτό το επίπεδο είναι ακόμη φτωχές. Αντιθέτως

η χρήση των bloggers σε προτάσεις νόμου μόνο επικοινωνιακά

χαρακτηριστικά μπορεί να έχει, αφού δεν μπορεί να αφορά τον

πυρήνα της πολιτικής της κυβέρνησης.

Η κυβέρνηση δίνοντας χάντρες σε ιθαγενείς (δεν συνιστούν οι

προτάσεις της πραγματικό κοινωνικό διάλογο, αν μπορεί να παίρνει

προτάσεις και να τις εντάσσει όπως επιθυμεί στην ατζέντα της)

επιχειρεί να ηγεμονεύσει σε ένα δημόσιο πεδίο το οποίο έδειξε

τα τελευταία χρόνια ότι θα μπορούσε να είναι απειλητικό προς τα

συμφέροντα της άρχουσας τάξης».

(Αυγή: http://bit.ly/9fOrAn)

H ενημέρωση και το προσωπικό απόρρητο του Μπερλουσκόνι.

Στους δρόμους οι Ιταλοί δημοσιογράφοι. (Guardian: http://bit.ly/

a5XQFk)

Απόφαση σταθμός για την ανωνυμία στα ελληνικά blogs.

Κράμερ εναντίον κράμερ ή troktiko εναντίον Μάκη

(neolaia.gr: http://bit.ly/dDtRkN)

Wikileaks συνέχεια... Τελικά θα την πληρώσει μόνο αυτός που

αποκάλυψε τη σφαγή στο Αφγανιστάν (TVXS: http://bit.ly/aHpByg)

Economist για κυβερνοπόλεμο. Τι σύμπτωση να το δημοσιεύσουν

ενώ οι ΗΠΑ προωθούν τον έλεγχο του Ιντερνετ (Economist: http://

bit.ly/dopuvr)

Στραβή η διαφάνεια στο ελληνικό Ιντερνετ. To ν/σ για την

ανάρτηση νόμων στο site της Βουλής στραβά φωτοτυπημένο σε

pdf (via mediablogr http://bit.ly/dmQa90)

Το άγαλμα της ελευθερίας μεταναστεύει Ισλανδία. Σε χωροφύ-

λακα του Ιντερνετ οι ΗΠΑ (PBS: http://to.pbs.org/9S9yxs)

Αυτό, αυτό, αυτό είναι σωστό... 1 Mbps σε κάθε Φινλανδό.

Νόμιμο δικαίωμα η πρόσβαση στο Ιντερνετ. (Al Jazeera: http://bit.

ly/9SwVJn)

Εκπροσωπούν οι Bloggers την κοινωνία; Η κυβέρνηση θα το

ήθελε. Η κοινωνία το ξέρει; (Αυγή: http://bit.ly/9fOrAn)

Φαλήρισε η δημοσιογραφία των πολιτών στην Ιαπωνία.

Συμπεράσματα από το μέλλον ή εμμονές από το παρελθόν; (NYT:

http://nyti.ms/bH2zll)

Η πληροφόρηση στα χρόνια της αγοράς. Ένα βήμα μπρος και δύο

πίσω από την Google στην Κίνα (Salon: http://bit.ly/cGCiT1)

Το ανθωποκυνηγητό δεν αφορά μόνο το Wikileaks αλλά και την

ερευνητική δημοσιογραφία καταγγέλει ο Πίλγκερ

(DN: http://bit.ly/9DbLxe)

Η περίπτωση του ελληνικού Indymedia. Τα ακροδεξιά

χτυπήματα, οι πολιτικές πιέσεις και το άσυλο. (Ελευθεροτυπία:

http://bit.ly/aBzo41)

Η Ισλανδία γίνεται παράδεισος ελευθερίας για βαθιά e-λαρύγγια

και δημοσιογράφους-ερευνητές. (socialhood: http://bit.ly/biLTH0)

Οι ΔΧΣ δημιουργούν το δικό τους ηλεκτρονικό καταφύγιο για

διωκόμενους ρεπόρτερ (RSF: http://bit.ly/bxjWR6)

Ποιός είναι πραγματικά ο κύριος WikiLeaks; Άρθρο για πολύ

διαβαστερούς και πραγματικά περίεργους

(The New Yorker: http://bit.ly/9ZwG5Z)

Οι περιπέτειες του WikiLeaks και το φλερτ της Google με

υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ

(ΣΚΑΙ via Xstefanou: http://bit.ly/bHZTQC)

On the Press

H Google αλλάζει την πολιτική της στην Κίνα μετά τις απειλές του Πεκίνου περί αφαίρεσης της άδειάς της. (Salon: http://bit.ly/cGCiT1)

Η δημοσιογραφία των πολιτών, η πολιτεία των δημοσιογράφων και το κυνήγι

μαγισσών στο διαδίκτυο.WikiLeaks

Η Google Inc. ανακοίνωσε ότι θα σταματήσει να δρομολογεί

τους χρήστες του στον κόμβο του Hong Kong αφού το Πεκίνο

απείλησε την εταιρία ότι θα της αφαιρέσει την άδεια μετά την

τελευταία αψιμαχία περί λογοκρισίας. Η Google όταν έκλεισε την

μηχανή αναζήτησης που λειτουργούσε στην Κίνα αρνούμενη να

συμμορφωθεί με την λογοκρισία που επιβάλει η Κομμουνιστική

κυβέρνηση στο Internet δρομολογούσε τους χρήστες της στο κόμβο

της στο Hong Kong. Η εταιρία όμως ανακοίνωσε ότι οι ρυθμιστικές

αρχές προειδοποίησαν την εταιρία ότι αν συνεχίσει αυτή την τακτική

δε θα της ανανεώσουν την άδεια λειτουργίας της εταιρίας που δίνει

στην Google την δυνατότητα να προσφέρει υπηρεσίες download σε

κομμάτια μουσικής προς την Κίνα.

«Μας έκαναν ξεκάθαρο ότι δεν θεωρούσαν αποδεκτή την διαδικασία

δρομολόγησης» ανέφερε η εκπρόσωπος της Google Jessica Powell

αρνούμενη ωστόσο να αναφέρει τους λόγους που επικαλέστηκε η

κυβέρνηση. Η απώλεια της άδειας θα προκαλούσε πρόβλημα στη

πρόσβαση του Google σε μια αγορά που ήδη είναι η μεγαλύτερη του

κόσμου και συνεχίζει να αναπτύσσεται ταχύτατα με 384 εκατομμύρια

χρήστες συνδεμένους στο τέλος του 2009. Μετά από αυτή την

εξέλιξη οι χρήστες αντί να δρομολογούνται αυτόματα στον server

του Hong Kong βλέπουν ένα Tab που λέει :Μετακομίσαμε στο

google.com.hk. Κλικάροντας εκεί οι χρήστες μεταφέρονται στο site

του Hong Kong το οποίο παρόλο που βρίσκεται σε κινέζικη περιοχή

προσφέρει δυτικού τύπου πολιτικές ελευθερίες χωρίς φιλτράρισμα

στο internet.

Η αυτόματη δρομολόγηση θα σταματήσει εντελώς τις επόμενες

ημέρες όπως ανέφερε ο Νομικός υπεύθυνος της Google, David

Drummond στο Blog του. Δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό αν η κίνηση

της Google είναι αρκετή ώστε να διατηρήσει την άδεια λειτουργίας

της. «Η νέα μας προσέγγιση είναι συνεπής με την απόφασή μας να

μην δεχτούμε την αυτολογοκρισία και πιστεύουμε και με τον τοπικό

νόμο» ανέφερε ο Drummond. «Για το λόγο αυτό ελπίζουμε ότι η

άδειά μας θα ανανεωθεί σε αυτή τη βάση και θα συνεχίσουμε να

εξυπηρετούμε τους Κινέζους χρήστες μέσω του Google.cn».

Ωστόσο είναι πιθανό οι ρυθμιστικές αρχές να μην μείνουν

ικανοποιημένες είπε ο Edward Yu, Πρόεδρος εταιρίας ανάλυσης και

διεθνών ερευνών μεγάλης φίρμας του Πεκίνου. «Δεν είναι ξεκάθαρο

σήμερα αν αυτό που κάνει το Google επιτρέπεται», ανάφερε

χαρακτηριστικά. Η δημοσιότητα της Google παραμένει αλώβητη

στην Κίνα μετά και την αυτόματη δρομολόγηση των χρηστών και τα

κέρδη από τις διαφημίσεις μεγαλώνουν. Όμως ο Yu όμως πιστεύει

ότι με την νέα διαδικασία και το επιπλέον κλικ ίσως χάσει αρκετούς

χρήστες. «Αν η κίνηση πέσει, οι διαφημιστές θα πανικοβληθούν και

θα μειώσουν άμεσα τις επενδύσεις τους» κατέληξε. Ο εκπρόσωπος

του Υπουργείου Εξωτερικών, Qin Gang, είπε ότι δεν είχε δει την

ανακοίνωση της Google και δεν μπορούσε να τη σχολιάσει. Παρόλα

αυτά πρόσθεσε: «Θα ήθελα να δηλώσω ότι η κινεζική κυβέρνηση

ενθαρρύνει τις ξένες εταιρείες να λειτουργούν στην Κίνα σύμφωνα με

το νόμο».

Το Πεκίνο ενθαρρύνει τη χρήση του ιντερνέτ σε επιχειρήσεις και

στην εκπαίδευση αλλά προσπαθεί να εμποδίσει την πρόσβαση σε

πορνογραφικό ή ανατρεπτικό υλικό. Η Google ξεκίνησε την κινεζική

ιστοσελίδα της το 2006, αφότου τα φίλτρα εμπόδιζαν πολλούς

Κινέζους να φτάσουν στο κυρίως site της. Η εταιρεία, που έχει τη

βάση της στην Καλιφόρνια, τον Ιανουάριο ανακοίνωσε ότι δεν

επιθυμεί πλέον να συμμορφώνεται με την κινεζική λογοκρισία και

είπε ότι χάκερ από την Κίνα προσπάθησαν να κλέψουν τον κώδικά

της και να εισχωρήσουν στους ηλεκτρονικούς λογαριασμούς

ακτιβιστών υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Η ανακοίνωση αυτή έφερε σε αμηχανία τους Κινέζους ηγέτες,

που θέλουν οι ξένες εταιρείες να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της

βιομηχανίας τεχνολογίας της χώρας. Η Google ελπίζει να διατηρήσει

ένα ερευνητικό κέντρο στην Κίνα, μια ομάδα πώλησης διαφημίσεων

που φέρνει τα περισσότερα από τα έσοδά της και μια νέα επιχείρηση

κινητής τηλεφωνίας. Έχει το 30% των αναζητήσεων στην Κίνα

έναντι 60% της ανταγωνίστριας Baidu Inc. Η Baidu ελπίζει να πάρει

τη διαφήμιση που θα χάσει η Google αλλά οι αναλυτές λένε ότι η

έλλειψη ανταγωνισμού, αν η αμερικανική εταιρεία αποχωρήσει,

θα μπορούσε να επιβραδύνει την εξέλιξη σε μια βιομηχανία που οι

Κινέζοι ηγέτες θεωρούν σημαντική.

Σε μια δήλωση την 8η Ιουνίου η κυβέρνηση είπε ότι το ιντερνέτ

έπαιξε «αναντικατάστατο ρόλο στην επιτάχυνση της ανάπτυξης της

εθνικής οικονομίας». Ωστόσο, επέμεινε να διατηρεί αυστηρό έλεγχο

στο online περιεχόμενο και να αποκλείει το ανατρεπτικό υλικό. Οι

κυβερνώντες αποκλείουν την πρόσβαση σε ιστοσελίδες όπως τα

Facebook, YouTube και Twitter για να εμποδίσουν διαφωνούντες και

ακτιβιστές υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων και του Θιβέτ να τις

χρησιμοποιήσουν για να διασπείρουν την κριτική τους στο Πεκίνο.

Η μητέρα όλων των μαχών μόλις ξεκίνησε

A man begging for his life

Ασφαλιστικό

Στο επίκεντρο των προσπαθειών της κυβέρνησης για τη

διάσωση της χώρας έχει μπει εδώ και καιρό η μεταρρύθμιση του

ασφαλιστικού. Συζήτηση, που μπορεί τώρα να γίνεται πράξη λόγω

των αυστηρών προθεσμιών που βάζει η Ε.Ε και το Δ.Ν.Τ, έχει ανοίξει

όμως εδώ και πολλά χρόνια. Θυμόμαστε τις προσπάθειες, πάλι

του ΠΑΣΟΚ, με το νόμο Γιαννίτση, που τότε δεν είχε ψηφιστεί από

την Βουλή λόγω των μεγάλων αντιδράσεων του συνδικαλιστικού

κινήματος, διατάξεις του οποίου όμως πέρασαν λίγο αργότερα

με το νόμο Ρέππα. Η ΝΔ, κατά τη διακυβέρνηση της, είχε όλη τη

διάθεση να προχωρήσει ακόμα βαθύτερα την αναδιάρθρωση

του ασφαλιστικού, με πρόσχημα τη διάσωση των ταμείων, δεν

κατάφερε όμως να κάνει πράξη όλες τις προθέσεις της. Περιόρισε

απλά τα «βαρέα και ανθυγιεινά» και πείραξε λίγο το ασφαλιστικό

των γυναικών. Και φτάνουμε ξανά στο ΠΑΣΟΚ και τη διακυβέρνηση

του Γ. Παπανδρέου.

Με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» κέρδισε τις εκλογές και έβαλε

μπροστά το σοσιαλιστικό του σχέδιο. Δυστυχώς, όμως, έπεσε

πάνω στη βαθιά κρίση και το δημόσιο χρέος και δεν κατάφερε

να υλοποιήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Η «πράσινη

οικονομία» και η «Δανία του Νότου» μπορούν να περιμένουν.

Προέχει να διασωθούμε. Είναι τυχαίο ότι η κατεδάφιση του

ασφαλιστικού και των εργασιακών σχέσεων, όπως ορίζουν οι

αλλαγές σήμερα, περιγράφονταν στην Ατζέντα της Λισαβόνας με

χρονοδιάγραμμα το 2010; Τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη, που δεν έχουν

τόσο δυσβάσταχτο χρέος και δεν πλήττονται με τόση δριμύτητα

από την κρίση, γιατί προχωρούν σε παρόμοιες αναδιαρθρώσεις με

την Ελλάδα; Εν τέλει, μα τι τύχη να έχουμε και κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ

για να εφαρμόσει τις αλλαγές, ώστε να αντιμετωπίσει τις ελάχιστες

δυνατές αντιδράσεις (κατά τη λαϊκή ρήση «αν τα είχε κάνει η ΝΔ

αυτά, θα είχε γίνει επανάσταση»)!

Το νέο ασφαλιστικό ψηφίστηκε και επί της αρχής και επί των

άρθρων. Επί της αρχής ψηφίστηκε από την κυβερνητική

πλειοψηφία, με 159 υπέρ, 137 κατά και δύο παρών. Στην

ψηφοφορία επί των άρθρων, και η ΝΔ και ο ΛΑΟΣ και η Ντόρα

Μπακογιάννη βρήκαν άρθρα για να υπερψηφίσουν. Οι ανεξάρτητοι

βουλευτές Β. Οικονόμου, Γ. Δημαράς, Κ. Κιλτίδης δήλωσαν «παρών».

Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισαν το σύνολο των άρθρων, όπως

το ίδιο έκανε και η ανεξάρτητη βουλευτής Σ. Σακοράφα. Το

χρονικό του κρίσιμου τελευταίου μήνα για το ασφαλιστικό και τα

εργασιακά προσπαθήσαμε να αναδείξουμε μέσα από την ενότητα

«Ασφαλιστικό και εργασιακά: Η μητέρα όλων των μαχών μόλις

ξεκίνησε» με αναλύσεις, στοιχεία της επικαιρότητας και ματιές στις

υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.

Η μητέρα όλων των μαχών μόλις ξεκίνησε Ασφαλιστικό

Ο Ρέιγκαν, η Θάτσερ και ο Μεταξάς. Τέλος εποχής για το ασφαλιστικό.

«Το προεδρικό διάταγμα - εξπρές για το εργασιακό συνιστά

πλήρη ανατροπή των δεδομένων πάνω στα οποία βάσιζαν

μέχρι χθες τη ζωή τους οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα.

Με συνοπτικές διαδικασίες, η κυβέρνηση επιχειρεί να φέρει

το καθεστώς εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης στην

προ Μεταξά εποχή, για να επιβεβαιώσει ότι το δίλημμα

«Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», που είχε θέσει προεκλογικά ο Γ.

Παπανδρέου, δεν τίθεται κατ’ ανάγκην με διαζευκτικούς όρους.

Το ειδικό καθεστώς των νέων εργαζομένων και η ουσιαστική

κατάργηση της διαιτησίας οδηγούν στον τορπιλισμό των

συλλογικών συμβάσεων και ανοίγουν τον δρόμο για ατομικές

συμβάσεις. Η κυβέρνηση του προέδρου της Σοσιαλιστικής

Διεθνούς έρχεται να αποδυναμώσει τα συνδικάτα με πολύ

δραστικότερο τρόπο από εκείνον που επέλεξαν ο Ρόναλντ

Ρέιγκαν, ύστερα από την απεργία των ελεγκτών εναέριας

κυκλοφορίας, και η Μάργκαρετ Θάτσερ, ύστερα από την ήττα

των Βρετανών ανθρακωρύχων».

(Καθημερινή: http://bit.ly/ckgX33)

Καλά εσύ έφυγες νωρίς… στη σύνταξη. Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ καταρρίπτουν το μύθο του «ανεπρόκοπου» Έλληνα.

Μια από τις πλευρές της επιχειρηματολογίας που

χρησιμοποιούν εσωτερικοί και εξωτερικοί υπέρμαχοι της

μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού, είναι ότι οι Έλληνες

βγαίνουν από την εργασία σε πολύ μικρότερη ηλικία από τους

υπόλοιπους Ευρωπαίους.

Τα στατιστικά στοιχεία, όμως, του ΟΟΣΑ μας λένε το αντίθετο.

Η παραπλανητική στήλη των στοιχείων, που είναι και η πρώτη

που διαβάζει κανείς, παρουσιάζει ποια είναι η βάσει του νόμου

κατώτατη ηλικία συνταξιοδότησης για πλήρη σύνταξη. Αυτή

ηλικία -μέχρι πρότινος- ήταν τα 58 χρόνια. Εν συγκρίσει με τις

άλλες χώρες (60 για τη Γαλλία και τα 65 για τη Γερμανία, την

Αγγλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Αυστρία κ.λπ.) όντως τα

ελληνικά κατώτατα όρια συνταξιοδότησης είναι τα χαμηλότερα.

Τι γίνεται στην πράξη, το φανερώνει η επόμενη στήλη. Δηλαδή,

«πότε ακριβώς βγαίνουν στην πραγματικότητα στη σύνταξη οι

κάτοικοι της καθεμιάς από τις παραπάνω χώρες, ανεξαρτήτως

της ηλικίας που ορίζει ο νόμος.

Συνολικά πάντως βλέπουμε ότι, λίγο - πολύ, σε όλα ανεξαιρέτως

τα παραδείγματα ο πληθυσμός βγαίνει στη σύνταξη από 1,8 έως

και... 6,1 (!) χρόνια νωρίτερα από τα 65 που είναι το υποτιθέμενο

όριο. Μοναδική εξαίρεση -ποιος άλλος;- οι... ταλαίπωροι

Έλληνες! Με όριο το σούπερ - χαμηλό των 58 χρόνων, βγαίνουν

στη σύνταξη κατά μέσο όρο στα... 62,4 χρόνια!!! Όχι, δεν

πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους. Οι Έλληνες βγαίνουν στη

σύνταξη 4,4 χρόνια... αργότερα (!) από το νόμιμο όριο.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά οι Έλληνες βγαίνουν ήδη στη σύνταξη,

έστω και οριακά, αργότερα από τους... Γερμανούς!!! Στα 62,4

εμείς, στα 62,1 χρόνια οι Γερμανοί!

Τι πλήγμα ήταν αυτό του ΟΟΣΑ εναντίον του Βερολίνου; Πώς

θα ζήσουν τώρα οι υπήκοοι του Ράιχ χωρίς τον μύθο των

«τεμπέληδων» Ελλήνων που βγαίνουν στη σύνταξη από... παιδιά

και τρώνε τα λεφτά των Γερμανών; Όλεθρος!»

(Έθνος: http://bit.ly/cva0T2)

Βρετανική λογική. Αναδιανομή της φτώχειας ανάμεσα στους συνταξιούχους και τους μεσήλικες.

«Ο Βρετανός υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν μπορεί

να περιέκοψε τα επιδόματα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες

και τους ανέργους, αλλά φάνηκε καλός με τους συνταξιούχους.

Την ώρα που συμπιέζονται τα οικογενειακά επιδόματα για

εκείνους που τα χρειάζονται, οι ευκατάστατοι συνταξιούχοι

διατηρούν τα ελευθέρας στα λεωφορεία, αλλά και το επίδομα

θέρμανσης. Οι ηλικιωμένοι εξαιρούνται από τις περικοπές

και ο υπουργός επέβαλε ένα νέο καθεστώς αυξανόμενων

επιδομάτων – τα οποία θα αυξάνουν σταθερά τις πληρωμές για

τους ηλικιωμένους και θα τις μειώνουν για οποιονδήποτε άλλον.

Το γεγονός ότι οι άνω των 65 είναι πιθανότερο να ψηφίσουν

από οποιονδήποτε άλλον εξηγεί, πέραν πάσης αμφιβολίας, γιατί

οι πολιτικοί μας ανατρέπουν τη συνήθη εμμονή της κοινωνίας

με τη νεολαία.

Ωστόσο, σε δύσκολους καιρούς, η καλή μεταχείριση των ηλικιωμένων

είναι καλοσύνη, που έχει κόστος. Η κυβέρνηση αποκάλυψε ότι θα

αντλήσει τα επιπρόσθετα ποσά, μετατρέποντας σε δούλους τους

σημερινούς εργαζομένους, αυξάνοντας ακόμη παραπάνω και πιο

γρήγορα απ’ ό, τι σχεδίαζαν οι Εργατικοί τα όρια συνταξιοδότησης από

τα 65».

(Guardian via Καθημερινή: http://bit.ly/cXF1gY)

Στην αρχή δοκίμασαν με Προεδρικό Διάταγμα για τα εργασιακά, αλλά δεν τους βγήκε με μια υπογραφή..

«Την απόφαση να κατατεθούν οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις ως

διάταξη του νομοσχεδίου για το Ασφαλιστικό έλαβε ο πρωθυπουργός,

ύστερα από τις ισχυρές δονήσεις που προκάλεσαν στην κυβέρνηση

οι προωθούμενες μεταρρυθμίσεις τις οποίες επιτάσσει το μνημόνιο

της τρόικας ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ. Σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τις έντονες

αντιδράσεις που προκλήθηκαν και στην κοινοβουλευτική ομάδα του

ΠΑΣΟΚ από την αρχική απόφαση να περάσουν οι αλλαγές με Προεδρικό

Διάταγμα, ο υπουργός Εργασίας εισηγήθηκε νωρίτερα να αποσταλεί το

Διάταγμα στην Ολομέλεια της Βουλής, αφήνοντας παράλληλα ανοιχτό το

ενδεχόμενο αλλαγών».

(TVXS: http://bit.ly/a6wLig)

Μα είναι τόσο καλό... τι πειράζει που είναι και λίγο αντισυνταγματικό;

«Αντισυνταγματικές έκρινε σειρά διατάξεων του ασφαλιστικού

νομοσχεδίου η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Μεταξύ αυτών, η ενοποίηση των Ταμείων, ο καθορισμός της βασικής

σύνταξης με απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, η

αναστολή της σύνταξης σε περίπτωση που ο συνταξιούχος απασχοληθεί,

αλλά και η μη κάλυψη από το κράτος των ελλειμμάτων των επικουρικών

ταμείων».

(in: http://bit.ly/9YpU0h)

Και μετά φοβήθηκαν ανταρσία στο κυβερνόν κόμμα. Ευτυχώς, όμως, διασκέδασαν τις εντυπώσεις.

«ΑΠΟΦΕΥΓΩ να εμφανίζομαι στον νομό μου τις τελευταίες εβδομάδες»

λέει νεοεκλεγμένος βουλευτής του ΠαΣοΚ, ο οποίος έχει υποστεί σφοδρή

κριτική και σε ορισμένες περιπτώσεις έχει δεχθεί φραστικές επιθέσεις

από τους ψηφοφόρους του εξαιτίας των αποφάσεων που δρομολογεί η

κυβέρνηση στο Εργασιακό και στο Ασφαλιστικό. Οι τελικοί χειρισμοί στο

Εργασιακό, οι οποίοι «έσωσαν τις εντυπώσεις», θεωρούνται «μοντέλο» και

για το Ασφαλιστικό. Στο Εργασιακό η κάλυψη από τον ΟΑΕΔ τμήματος

της αμοιβής των νέων εργαζομένων, οι βελτιώσεις στις προβλέψεις

για τις αποζημιώσεις των απολύσεων και η ενίσχυση των

αντικινήτρων για την απόλυση εργαζομένων που βρίσκονται

κοντά στη σύνταξη θεωρείται ότι «έσωσαν την παρτίδα» και

μετρίασαν το σοκ των πρώτων ανακοινώσεων».

(Το Βήμα: http://bit.ly/cBpMNk)

Η μητέρα όλων των μαχών μόλις ξεκίνησε Ασφαλιστικό

Κατακαημένε Μάικλ Τζάκσον δεν

πρόλαβες ούτε τη σύνταξη. Από

τα «ασύντακτα όνειρα» της Μ.

Τζιαντζη (Κ: http://bit.ly/aWhsPK)

Καλά εσύ έφυγες νωρίς... στη

σύνταξη. Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ

καταρίπτουν το μύθο του

«ανεπρόκοπου» Έλληνα.

(Έθνος: http://bit.ly/cva0T2)

Τελικοί χειρισμοί για Εργασιακά

και Ασφαλιστικό από το ΠΑΣΟΚ.

Λένε ότι έσωσαν τις εντυπώσεις.

Θα σώσουν και το ΠΑΣΟΚ από την

ανταρσία;

(Το Βήμα: http://bit.ly/cBpMNk)

Βρετανική λογική. Αναδιανομή

της φτώχειας ανάμεσα στους

συνταξιούχους και τους μεσήλικες

(Guardian-Κ: http://bit.ly/cXF1gY)

Μα είναι τόσο καλό... τι

πειράζει που είναι και λίγο

αντισυνταγματικό; Το νέο

ασφαλιστικό είναι λιγότερο νομο-

και περισσότερο -σχέδιο

(in: http://bit.ly/9YpU0h)

Εκείνη η πρόταση του ΓΑΠ να μας

κάνει Δανία του Νότου ισχύει;

Μάλλον θα τη δεχτούμε.

(Ε: http://bit.ly/b6SLJe)

Τελικά μήπως για την κρίση φταίμε

εμείς που ζητάμε πολλά; Όχι, όχι,

όχι απαντά ο Θ. Μανιάτης

(NΜΝD: http://bit.ly/aaNGG4)

Άλλος αποφασίζει άλλος

διατάζει. Τα νέα μέτρα και μερικά

ερωτήματα περί δημοκρατίας του

Π. Μπουκάλα

(Κ: http://bit.ly/dyQTWD )

Ο βρετανικός προϋπολογισμός

δείχνει στην Ευρώπη το δρόμο...

προς το γκρεμό; O ευρωπαϊκός

άξονας λιτότητας

(CSM: http://bit.ly/ce5vwR)

Εργασιακά και Ασφαλιστικό

κατατίθενται πακέτο στη Βουλή,

όχι πριν τη Δευτέρα 28/6.Ο χρόνος

με ποιου το μέρος θα είναι;

(http://bit.ly/amSAXA)

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα...

για το ΠΑΣΟΚ. Οι πολιτικές

προεκτάσεις της ψηφοφορίας για

το ασφαλιστικό

(Έθνος: http://bit.ly/9Jhtzp)

Τα πρώτα θύματα του πολέμου στο

Ασφαλιστικό. Άμαχοι με παιδιά

(Ε: http://bit.ly/aEXF1S)

Δεν τους βγήκε με μια

υπογραφή και θα δοκιμάσουν με

περισσότερες: Στη βουλή τελικά το

ασφαλιστικό:

(TVXS: http://bit.ly/a6wLig)

Σήμερα το Προεδρικό Διάταγμα

για τα εργασιακά στο Συμβούλιο

της Επικρατείας, την Τετάρτη

κατατίθεται το ασφαλιστικό.

(http://bit.ly/aftEst )

Ο Ρέιγκαν, η Θάτσερ και ο...

Μεταξάς. Τέλος εποχής σε

ασφαλιστικό και εργασιακά

(Καθημερινη: http://bit.ly/ckgX33 )

On the Press

Απεργία

Τροφή για σκέψη με τον φόβο ότι και αυτή (η σκέψη) μπορεί μια μέρα να κριθεί παράνομη και καταχρηστική.

Με αφορμή την γενική πανελλαδική απεργία στις 29/6 το TPP έδωσε

«λίγη τροφή για σκέψη» και προβληματισμό γύρω από το δικαίωμα

στην απεργία και το υπό διαμόρφωση τοπίο σχετικά με αυτό,

απέναντι στο οποίο τοποθετείται το «εθνικό και γενικό καλό». Από

την αρχή της χρονιάς μετράμε ήδη περίπου 10 απεργίες (μετρώντας

μαζί της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και του ΠΑΜΕ), αριθμός ρεκόρ, με

αποτέλεσμα να έχει ανοίξει μεγάλη κουβέντα περί νομιμότητας των

απεργιών με αιχμή του δόρατος τις απεργιακές κινητοποιήσεις των

ναυτεργατών. Νομιμότητα όμως για ποιους;

Απεργίες παράνομες και καταχρηστικές.

Σε ποσοστό 95% τα δικαστήρια κάνουν δεκτές τις αγωγές των

εργοδοτών και γνωμοδοτούν, χωρίς να παίρνουν ουσιαστικά υπόψη

τον μεροληπτικό χαρακτήρα του εργατικού δικαίου, που σκοπό έχει

να προστατεύει τον εργαζόμενο . Ο επείγον χαρακτήρας του δίκαιου

των εργοδοτών φαίνεται από το γεγονός ότι οι καταδικαστικές

αποφάσεις για τις απεργίες είναι οι μοναδικές που μπορούν να

εκδοθούν και αυθημερόν, ενώ το δικαίωμα της απεργίας κυρίως

στον ιδιωτικό τομέα έχει καταστεί δικαίωμα υπό απαγόρευση. Η

σταδιακή αντικατάσταση του όρου «εργατικό δίκαιο» με τον όρο

«δίκαιο της απασχόλησης» φανερώνει το δυσοίωνο του πράγματος,

αφού παρασέρνει μαζί της κεκτημένα που προσιδιάζουν στην

εργασία και όχι στην απασχόληση.

(Laoutaris: http://bit.ly/bjDuq8)

Απεργία στα ΜΜΕ

Σύγχυση. Να απεργούν οι εργαζόμενοι στον Τύπο και τα ΜΜΕ μαζί

με το σύνολο των εργαζομένων ή να μην «βάζουν φραγή» στην

ενημέρωση και να προβάλλουν τα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις

των απεργών, δουλεύοντας ημέρα γενικής απεργίας;

Η συζήτηση αναζωπυρώθηκε μετά την αναστολή της απεργίας

των ΜΜΕ στις 5/5 για να καλυφθεί η τραγωδία με τους τρεις

νεκρούς στη Marfin. Η συμβολή τους στην ενημέρωση του κόσμου

επικεντρώθηκε στα έκτροπα και στη συνέχεια στην απόδοση

ευθυνών σε αυτούς που δεν συμπεριφέρονται συνετά, αλλά δίνουν

πάτημα για να συμβαίνουν τέτοια γεγονότα, αφού εξακολουθούν

να οργανώνουν απεργίες και κινητοποιήσεις. Η κάλυψη των

διαδηλώσεων και του όγκου τους πέρασε σε δεύτερη, ίσως και

τρίτη, μοίρα. Το πώς κάλυψαν τις διεκδικήσεις των εργαζομένων

φάνηκε κιόλας από την απεργία που ακολούθησε, στις 20/5. Τα

ΜΜΕ δεν συμμετείχαν με βάση το παραπάνω σκεπτικό και είδαμε τι

τηλεοπτικό χρόνο αφιέρωσαν για την κάλυψη των κινητοποιήσεων

στα δελτία ειδήσεων. Και φυσικά, αφού δεν είχε επεισόδια, δεν

υπήρχαν και ζωντανές συνδέσεις, αλλά συνεχίστηκε η συνηθισμένη

ροή του προγράμματος με τις μεσημεριανές εκπομπές.

(Ιός: http://bit.ly/dmnkPA)

«Λευκή απεργία» σε πολλές δημόσιες υπηρεσίες.

Αιτίες είναι η περικοπή μισθών και επιδομάτων, καθώς και το

ασφαλιστικό. Οι υπάλληλοι βρίσκονται στα γραφεία τους, αλλά

απέχουν από την εργασία τους. Άλλο παράδειγμα είναι οι οδηγοί της

ΕΘΕΛ, στους οποίους δεν έχουν καταβληθεί δεδουλευμένα μηνών

και την Πέμπτη 1/7 απλά δεν έβγαλαν τα λεωφορεία στους δρόμους,

σε μια μορφή επίσχεσης ή «λευκής απεργίας».

(Ελευθεροτυπία: http://bit.ly/9uAEpi)

Το δικαίωμα στην εργασία απέναντι στο δικαίωμα στην απεργία:

«Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κάνει λόγο για κατάργηση των

εργασιακών σχέσεων από εκείνους που απεργούν. Δηλαδή, η

απεργία είναι δικαίωμα, αρκεί να μην ενοχλεί κανέναν και κυρίως

τα αφεντικά και την κυβέρνηση. Επίσης να κριθεί παράνομη και

καταχρηστική. Επίσης να μην περιφρουρείται. Επίσης να συμφωνούν

μ’ αυτή τουλάχιστον κάνα δυο μεγάλα ΜΜΕ. Και τελικώς αρκεί να μην

ασκείται». (Αυγή: http://bit.ly/b7m1Ne)

Τροφή για σκέψη με τον φόβο ότι και αυτή (η σκέψη) μπορεί μια μέρα να κριθεί παράνομη και καταχρηστική.Απεργία

Γιατί δεν απεργούν; Τα συνδικάτα, η Αριστερά και η πεμπτουσία του

συμβιβασμού (Καθημερινή: http://bit.ly/9jEo9r)

Ο Νίτσε, οι «επίσημοι παλιάτσοι» και οι «ευκίνητοι πίθηκοι» των MME. Γ.

Ρούσης μαινόμενος κατά των απεργιοφάγων. (Enet: http://bit.ly/aj52JA)

Τελικά πρέπει να απεργούν τα ΜΜΕ ή να καλύπτουν τις απεργίες; Γιατί

πότε τις κάλυψαν; (Ιός: http://bit.ly/dmnkPA)

Έκτακτο παράρτημα σε... πάπυρο. Το ρεπορτάζ από την πρώτη απεργία

της ιστορίας. (Wikipedia: http://bit.ly/b1dk7b)

Τα μολύβια κάτω... Εξαπλώνονται οι λευκές απεργίες σαν απάντηση στις

περικοπές μισθών (Ελευθεροτυπία: http://bit.ly/9uAEpi)

H κυρία που μίλησε για σοσιαλισμό ή βαρβαρότητα μίλησε και για

απεργίες. Πριν την εκτελέσουν οι σοσιαλδημοκράτες

(http://scr.bi/d1g7EC)

Σταλινικοί οι απεργοσπάστες. «Οι απεργίες είναι οικονομικά και

κοινωνικά άχρηστες». Εργατική νομοθεσία της ΕΣΣΔ

(http://bit.ly/9uLewc)

To 95% των δικαστικών αποφάσεων δικαιώνει τους εργοδότες. Μήπως

καταχρηστική είναι η δικαιοσύνη; (Laoutaris: http://bit.ly/bjDuq8)

Η απεργία είναι δικαίωμα, αρκεί να μην ασκείται… Ο Θ. Καρτερός για τα

ρετιρέ και τα λιμάνια κυβέρνησης και ΜΜΕ (Αυγή: http://bit.ly/b7m1Ne)

Ο θεός ΔΕΝ είναι απεργοσπάστης λένε καθολικοί θεολόγοι. Να

τοποθετηθεί τώρα και για την απεργία στον Πειραιά

(RSN: http://bit.ly/c5VBH2)

On the Press

μιλάμε μόνο για τη ΓΣΕΕ ή την ΑΔΕΔΥ. Ακόμη και τα νέα σχήματα που προβάλλουν,

ως πρωτοβάθμια σωματεία, δείχνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για το

επικοινωνιακό ονόρε της υπόθεσης και λιγότερο για την ουσία. Γρήγορα αποκτούν τις

κακές συνήθειες των μεγάλων οργανώσεων και αναλώνονται σε έναν ανταγωνισμό

χάπενινγκ χωρίς ουσία. Την ίδια ώρα που τα ασφαλιστικά και εργασιακά μέτρα

αλλάζουν την ουσία της ζωής μας». (Καθημερινή: http://bit.ly/9jEo9r)

Η θεολογική και ιστορική πλευρά:

Καθολικοί θεολόγοι από τη Μασαχουσέτη

αποφάνθηκαν ότι είναι αντιχριστιανικό και δεν

συμβαδίζει με τη θέληση του Θεού η εναντίωση στις

απεργίες και τις διεκδικήσει των συνδικάτων. Η πρώτη

καταγεγραμμένη απεργία στην ιστορία συνέβη στην

Αρχαία Αίγυπτο το 1152 π.Χ. και αναφέρεται σε πάπυρο

της εποχής. Το Μεξικάνικο Σύνταγμα του 1917 ήταν το

πρώτο παγκοσμίως που κατοχύρωσε το δικαίωμα στην

απεργία. (RSN: http://bit.ly/c5VBH2)

(Wikipedia: http://bit.ly/b1dk7b)

Γιατί δεν απεργούν; Τα συνδικάτα, η Αριστερά και η πεμπτουσία του συμβιβασμού

Οι εντυπώσεις μετά την τελευταία απεργία στις 8/7

και αφού ψηφίστηκε στη βουλή το νέο ασφαλιστικό

νομοσχέδιο. «Αλλά και τα συνδικάτα που οργανώνουν

τις απεργίες δεν μπορούν να πείσουν, διότι πάει

καιρός που έχασαν την αξιοπιστία τους. Και δεν

Ποια είναι τα πιθανά σενάρια από ενδεχόμενη πάυση πληρωμών και εγκατάλειψη του ευρώ;

EURO»EXIT

Η Ελλάδα τοποθετήθηκε στο μάτι του κυκλώνα της διεθνούς

οικονομικής κρίσης και διατάχθηκε να βγάλει τα σπασμένα –για

όλους. Με αφορμή το τεράστιο δημοσιονομικό χρέος, που αν

συγκριθεί βέβαια με αυτό των ΗΠΑ μοιάζει με σταγόνα, επιλέχθηκε

από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε σύμπνοια με τη ΝΔ και το

ΛΑΟΣ, η λύση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Υπογράφηκε

το Μνημόνιο και ακολούθησαν – και είναι ακόμα σε εξέλιξη βέβαια-

όλες οι αναδιαρθρώσεις, του ασφαλιστικού, των εργασιακών και

έρχονται επιπλέον αλλαγές σε Παιδεία και Υγεία, οι οποίες κρίθηκαν

αναγκαίες και επιβεβλημένες. Το κόστος της διάσωσης από την

κρίση μεταφέρθηκε με αυτό τον τρόπο στους εργαζόμενους.

Εναλλακτικές λύσεις απορρίφθηκαν, χωρίς καν να προλάβουν να

συζητηθούν δημόσια. Η χρεωκοπία είναι μία από αυτές, η οποία

αντιμετωπίζεται από διεθνείς αναλυτές ως μια θετική εξέλιξη,

μπροστά στις συνέπειες του ΔΝΤ για τη χώρα. Άλλη εναλλακτική,

η παύση πληρωμών και η έξοδος από την Ευρωζώνη, άποψη που

κερδίζει έδαφος και προβάλλεται κυρίως από την Πρωτοβουλία

Οικονομολόγων και Πανεπιστημιακών.

Πίσω από την τραγωδία της Ελλάδας, όπως την χαρακτηρίζουν

τα διεθνή μέσα, παιζόταν ένα νομισματικό παιχνίδι επικράτησης,

που παίρνει το χαρακτήρα επιβίωσης για το κοινό ευρωπαϊκό

νόμισμα. Οι εγγενείς αντιφάσεις της Ευρωζώνης και της Ε.Ε κατ’

επέκταση άρχισαν να βγαίνουν στο προσκήνιο. Οποιαδήποτε άλλη

λύση για την Ελλάδα πέρα από το Μνημόνιο, θα είχε δυσμενείς

συνέπειες για την «ατμομηχανή» της Ευρώπης, τη Γερμανία, κατ’

αρχάς, αλλά και συνολικά για την Ε.Ε. Οπότε, το μοντέλο της

Ελλάδας του ΔΝΤ γίνεται παράδειγμα προς μίμηση (ή φόβητρο) για

αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις εις βάρος των εργαζομένων σε όλη την

Ευρώπη. Ενιαία, ξεμπερδεύουν με όσες εργασιακές κατακτήσεις

είχαν απομείνει, ώστε να περάσουμε σε μια νέα οικονομική φάση

ανάκαμψης του κεφαλαίου.

Αφού σας χαλάει (το ευρώ) μήπως να το αφήνατε; μας είπε και ο Τζόζεφ Στίγκλιτζ.

Οι χειρισμοί αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, με αφορμή την

έκφρασή της στην Ελλάδα, έβγαλαν στο προσκήνιο τους κινδύνους

και τις αδυναμίες του Ευρώ. Κατά τη δημιουργία του ενιαίου

νομίσματος, είχαν εκφραστεί ανησυχίες για τη μακροπρόθεσμη

βιωσιμότητά του. Επειδή τα πρώτα χρόνια πήγαν ομαλά, οι φόβοι

υποχώρησαν. Το ερώτημα όμως τι θα γινόταν σε περίπτωση

ύφεσης, αφού το κλείδωμα των ισοτιμιών και η μονεταριστική

πολιτική απέκλειε δύο από τους κλασικούς τρόπους που είχαν τα

κράτη για να τονώνουν τις οικονομίες τους, παρέμεινε αναπάντητο.

Ο Joseph Stiglitz στο άρθρο του λέει ότι η Ευρώπη δεν τηρεί τις

προϋποθέσεις για να λειτουργήσει απρόσκοπτα ένα ενιαίο νόμισμα.

Η ελεύθερη μετακίνηση εργαζομένων και η δημιουργία ενιαίας

αγοράς δεν πρόκειται ποτέ να φθάσει στο επίπεδο των ΗΠΑ, λόγω

πολιτισμικών και γλωσσικών διαφορών.

«Πολλοί ήλπιζαν ότι η τραγωδία της Ελλάδας θα έπειθε αυτούς που

αποφασίζουν για την πολιτική της Ε.Ε ότι το ευρώ δεν μπορεί να

επιτύχει χωρίς μεγαλύτερη συνεργασία (περιλαμβάνοντας και τη

δημοσιονομική βοήθεια)».

Η αρχική σκεπτικότητα της Γερμανίας να δώσει βοήθεια στην

Ελλάδα «για πολλούς, μέσα και έξω από την Ελλάδα, ήταν παράξενη:

δισεκατομμύρια δαπανήθηκαν για να σωθούν οι μεγάλες τράπεζες,

προφανώς όμως αποτελούσε ταμπού το να σωθεί μια χώρα 11

εκατομμυρίων κατοίκων!»

Για να μην εξαναγκαστούν χώρες σαν την Ελλάδα σε θανατική

καταδίκη, όπως έγινε με την Αργεντινή, τρεις λύσεις έβλεπε ο Stiglitz

(προ ΔΝΤ): η πρώτη είναι η εσωτερική υποτίμηση που επιτυγχάνεται

με ενιαία μείωση μισθών. Την κρίνει όμως αδύνατη και απαράδεκτη

για τις αναδιανεμητικές τις συνέπειες. Η δεύτερη λύση είναι

η έξοδος της Γερμανίας από την Ευρωζώνη ή μια διαίρεση σε

δύο υπο-περιφέρειες. Και αυτή όμως η προοπτική καθίσταται

ανεπιτυχής αφού λείπει η θεσμική υποστήριξη που απαιτείται για

να λειτουργήσει. Η Τρίτη λύση έγκειται στη συνειδητοποίηση της

Ποια είναι τα πιθανά σενάρια από ενδεχόμενη πάυση πληρωμών και εγκατάλειψη του ευρώ; EURO»EXIT

Ευρώπης ότι χρειάζονται δομικές αλλαγές, περιλαμβάνοντας

και το αναγκαίο δημοσιονομικό πλαίσιο, οι οποίες θα έπρεπε

να έχουν γίνει με τη γέννηση του ευρώ. «Δεν είναι πολύ αργά

για την Ευρώπη να βάλει σε εφαρμογή τέτοιες αλλαγές ώστε να

αντιστοιχηθεί με ιδανικά όπως η αλληλεγγύη, που βρίσκονται

κάτω από την επιφάνεια

της δημιουργίας του ευρώ.

Αν όμως η Ευρώπη δεν

πράξει κατ’ αυτόν τον

τρόπο, τότε ίσως είναι

καλύτερα να παραδεχτεί

την αποτυχία της και

να προχωρήσει, αντί

να παραδώσει πολύ

υψηλές τιμές ανεργίας και

ανθρώπινου πόνου, στο

όνομα της διατήρησης

ενός ελαττωματικού

οικονομικού μοντέλου».

(Znet: http://bit.ly/cxCf0z)

Ο έτερος νομπελίστας

Paul Krugman στις 5

Μαΐου έγραφε ότι για

την Ελλάδα η αισιόδοξη

πρόβλεψη είναι η

χρεωκοπία και ότι είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι θα

καταλήξει εγκαταλείποντας το ευρώ. Για τον Krugman αυτή

η «τρομακτική» προοπτική είναι καλύτερη από τις υπόλοιπες

εναλλακτικές.

(NYT: http://nyti.ms/9nhVw6)

Η έξοδος από την Ευρωζώνη, πάλι, βρέθηκε στο επίκεντρο,

μαζί με ένα σύνολο προτάσεων, μιας ομάδας Ελλήνων

οικονομολόγων ως η άλλη εναλλακτική αντιμετώπισης της

κρίσης και σε απάντηση των μέτρων που επέβαλε η κυβέρνηση

με την υπογραφή του Μνημονίου και την επίβλεψη του ΔΝΤ.

Παύση πληρωμών – έξοδος από το ευρώ.

«Παύση πληρωμών δεν σημαίνει πτώχευση, με βάση τη

διεθνή εμπειρία δύο αιώνων, αλλά άρνηση της λεηλασίας της

χώρας - Το κράτος φορτώνεται τα χρέη των τραπεζών - Κρίση

του συνολικού τρόπου ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας

- Αδύνατη η αποπληρωμή του χρέους - Το κόστος διαγραφής

των άχρηστων χαρτιών στις πλάτες των εργαζομένων -

Κατάργηση της δημοκρατίας και αφρικανοποίηση της Ελλάδας,

ως συνέπειες ενός «μη βιώσιμου» κράτους και οι πολιτικές

συνέπειες του προγράμματος του ΔΝΤ - Το ευρώ είναι ο μόνος

μηχανισμός που μπορεί να συντρίψει την ελληνική οικονομία -

Απαραίτητη η έξοδος».

«Το κράτος φορτώνεται τα χρέη των τραπεζών»

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει ότι μετά το παγκόσμιο

κραχ του 2008, χρειάστηκε να καθαριστούν τα λεγόμενα

χαρτοφυλάκια των μεγάλων τραπεζών παγκόσμια, από κείνα

τα χαρτιά τα οποία πλέον δεν είχαν αξία. Μια τελευταία

έκθεση του ΔΝΤ, σχετικά με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική

σταθερότητα, λέει ότι διαγράφηκε μέχρι τώρα, από τα

χαρτοφυλάκια των μεγάλων τραπεζών στις αναπτυγμένες

χώρες, περίπου 2,3 τρισ. Δολάρια που, τελείως τυχαία, είναι

περίπου ο αριθμός της αύξησης του δημόσιου χρέους στις

ανεπτυγμένες ή λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου.

Δηλαδή, η διαγραφή των χρεών των αξιογράφων των τραπεζών

μετατράπηκε σε κρίση χρέους . Εκεί είναι η όλη ιστορία.

Ένας κλασικός μηχανισμός διατυπώθηκε και νωρίτερα και

νομίζω σωστά, είναι μέσα από την ελλειμματική πολιτική του

κράτους, το οποίο φορτώθηκε τα χρέη, φορτώνεται ξανά

χρέη κ.λπ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ιρλανδία κατέρρευσε

[...] -το οικονομικό θαύμα του ευρώ, η χώρα που θα ‘πρεπε να

‘τανε πρότυπο- μέσα σε μια νύχτα και δεν υπάρχει δυνατότητα

αναδιάρθρωσης της οικονομίας της, τουλάχιστον στο κοντινό

μέλλον, αυτό εκτιμάται, και δεν χρεοκόπησε λόγω δημόσιου

χρέους, χρεοκόπησε κυρίως λόγω του τεράστιου χρέους

που είχε συσσωρευτεί στις τράπεζες, συν το γεγονός ότι από

την εξάρτησή της από το ξένο κεφάλαιο το οποίο έφυγε,

σχεδόν σε μια νύχτα, [....] διαλύθηκε η παραγωγική της βάση.

Λοιπόν, αυτό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η

παγκόσμια οικονομία, εκεί εδράζεται η κρίση στην Ε.Ε. και πιο

συγκεκριμένα η κρίση του ευρώ. [...]».

«Απαραίτητη η έξοδος από το ευρώ»

Βεβαίως, οφείλουμε να πούμε ότι το μεγάλο πρόβλημα στην

ελληνική οικονομία, πέραν από αυτά που είπαμε είναι, όντως,

το ευρώ. Είναι ο μόνος μηχανισμός με τον οποίο μπορούν οι

δανειστές, όπως οι ξένοι τοκογλύφοι, να μου επιτρέψετε να

πω, μπορούν να συντρίψουν μέσα σε ένα 24ωρο την ελληνική

οικονομία.

Γι’ αυτό είναι απαραίτητο, σε αυτήν τη πορεία, να φύγουμε

από το ευρώ, είναι βασική προϋπόθεση. Και βεβαίως, η παύση

πληρωμών δεν μπορεί από μόνη της να λύσει τα δομικά

προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, αν δεν προχωρήσουμε

γρήγορα σε μία διαφορετική αναπτυξιακή πορεία, εν συντομία:

στην εθνικοποίηση των βασικών τραπεζικών ιδρυμάτων, ώστε

να σταματήσει η κερδοσκοπία, είτε ιδιωτική είτε κρατική. Το

δεύτερο είναι ο έλεγχος των ροών κεφαλαίου, γιατί διαφορετικά

δεν μπορεί να σταματήσει η αιμορραγία της ελληνικής

οικονομίας που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Θα σας πω μόνο ένα

στοιχείο: στα τέλη του 2009, σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΔΝΤ

που παρακολουθεί τις βάσεις δεδομένων, από την Ελλάδα

είχαν εξαχθεί κεφάλαια που ανήκουν σε ιδιώτες κατοίκους

της Ελλάδας. Τα κεφάλαια που είχαν πάει στο εξωτερικό σε

κερδοφόρες τοποθετήσεις, δηλαδή σε αγορές παραγώγων,

σε μετοχές, σε CDs, σε ομόλογα κ.λπ., ήτανε 200 δισ. ευρώ,

όταν όλο μας το χρέος είναι 300 δισ. ευρώ. Λοιπόν, φυσικά και

χρειάζεται μια άλλη αναπτυξιακή πορεία, δε θέλω να αναφερθώ

παραπέρα. Βεβαίως, χρειάζεται να αναπτυχθεί το κράτος, ένα

άλλο, όχι το σημερινό, το διεφθαρμένο, όπως είναι, ως βασικός

μοχλός της οικονομίας, έτσι ώστε να μπορεί να ανασυνταχθεί η

οικονομία και να αναταχθεί σε όλα τα επίπεδά της και, φυσικά,

(χρειάζεται) ένας άλλος προσανατολισμός της χώρας, ώστε να

αξιοποιήσει τις πραγματικές ευκαιρίες που υπάρχουνε στην

αποδιεθνοποίηση της οικονομικής ζωής».

(edromos: http://bit.ly/9y3WvR)

Περίληψη της μελέτης του Κ. Λαπαβίτσα και των συνεργατών του από το SOAS του Λονδίνου για τα αίτια της κρίσης.

2010 Κρίση Ευρωζώνης

Οι συγγραφείς της μελέτης χαρακτηρίζουν την παγκόσμια

οικονομική κρίση ως κρίση χρηματιστικοποίησης, λόγω της

αύξησης του ειδικού βάρους του χρηματοπιστωτικού τομέα

τις τελευταίες δεκαετίες σε σχέση με τον παραγωγικό. Οι

αρχικές αιτίες βρίσκονται στην αμερικανική οικονομία και την

κρίση του κατασκευαστικού τομέα, η οποία συνοδεύτηκε με

κερδοσκοπία στον ενυπόθηκο δανεισμό από τα αμερικανικά

χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και εμπορία από διεθνείς τράπεζες

των παράγωγων αξιών αυτού του δανεισμού που δημιούργησε

τις γνωστές φούσκες. Η επίδραση στην ευρωζώνη ήταν άμεση

και στη συνέχεια εκδηλώθηκε ως κρίση δημοσίου χρέους. Η

διόγκωση της κρίσης στην ευρωζώνη οφείλεται στις δομικές

αδυναμίες της νομισματικής ένωσης.

[...] Η τρίτη λύση είναι η έξοδος από την ευρωζώνη. Υπάρχει

η συντηρητική έξοδος, που αποσκοπεί στην υποτίμηση και

συνοδεύεται από λιτότητα, απελευθέρωση αγορών και πίεση

προς τους εργαζόμενους. Τέλος, υπάρχει η προοδευτική έξοδος.

Προϋποθέτει μεταβολή της οικονομικής και κοινωνικής

ισχύος προς όφελος των εργαζομένων στις χώρες της

περιφέρειας. Ακολουθείται από υποτίμηση, παύση πληρωμών

και αναδιάρθρωση του χρέους. Απαιτεί εθνικοποίηση των

τραπεζών με δημιουργία συστήματος δημόσιων τραπεζών,

ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων, επέκταση της δημόσιας

ιδιοκτησίας σε σημαντικούς τομείς της οικονομίας. Χρειάζεται

βιομηχανική πολιτική που να συνδυάζει τους δημόσιους

πόρους με τη δημόσια πίστωση και δίνεται βάρος στην

«πράσινη» οικονομία.

Αντιστρέφεται η χρηματιστικοποίηση, ελαττώνοντας το βάρος

του χρηματοπιστωτικού τομέα, μετασχηματίζεται το κράτος

με εγκαθίδρυση μηχανισμών διαφάνειας και υπευθυνότητας,

περιορίζεται η φοροδιαφυγή των πλουσίων και του κεφαλαίου.

Σταδιακά, βελτιώνεται η υγεία και η εκπαίδευση και γίνεται

αναδιανομή για να μετριασθούν οι μεγάλες ανισότητες. Οι

διεθνείς συμμαχίες είναι αναγκαίες για να διατηρηθούν οι

ροές εμπορίου, δεξιοτήτων και επενδύσεων. Η προϊούσα

διάλυση της ευρωζώνης θα μπορούσε να θέσει τις οικονομικές

σχέσεις μεταξύ κέντρου και περιφέρειας σε ευρύτερη βάση

συνεργασίας. Όπως γίνεται αντιληπτό, η προοδευτική έξοδος

εμπεριέχει κοινωνική σύγκρουση.

(http://bit.ly/9KDjaK)

Γερμανικοί δράκοι και ευρωπαϊκά φίδια. Ο οικονομολόγος Σ. Αμίν για το ποιοι δεν θέλουν έξοδο από το Ευρώ.

«Το ευρώ δημιουργήθηκε απουσία ενός ευρωπαϊκού κράτους

που θα υποκαθιστούσε τα εθνικά κράτη, των οποίων οι

θεμελιώδεις λειτουργίες διαχείρισης των συμφερόντων του

κεφαλαίου έτειναν να απαλοιφθούν. Το δόγμα ενός νομίσματος

το οποίο είναι «ανεξάρτητο» από το κράτος είναι η μια έκφραση

αυτού του παραλογισμού. Η «Ευρώπη» δεν υπάρχει πολιτικά.

[...]Ακόμη χειρότερα, η «Ευρώπη» δεν υπάρχει ούτε οικονομικά

Ποια είναι τα πιθανά σενάρια από ενδεχόμενη πάυση πληρωμών και εγκατάλειψη του ευρώ; EURO»EXIT

ούτε κοινωνικά. Μια Ευρώπη που αποτελείται από 25 κράτη

παραμένει βαθιά άνιση, από άποψη καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Οι αντιδράσεις των ευρωπαϊκών θεσμών (συμπεριλαμβανομένης

και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) στην (ελληνική και

άλλες ) κρίση είναι παράλογη και καταδικασμένη να αποτύχει. Οι

αντιδράσεις μπορούν να συνοψιστούν σε μία φράση –λιτότητα

για όλους, παντού- και είναι ανάλογες με τις αντιδράσεις των

κυβερνήσεων της περιόδου 1929-30. Και όπως ακριβώς εκείνες

οι αντιδράσεις επιδείνωσαν την πραγματική κρίση που ήρθε τη

δεκαετία του ’30, οι συμβουλές των Βρυξελλών σήμερα θα φέρουν

το ίδιο αποτέλεσμα».

(Znet: http://bit.ly/dkXADo)

Νομικό αντάρτικο από το ΔΣΑ στην οικονομική... κατοχή. Πρωτοβουλίες για το μνημόνιο.

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών σε εκδήλωση που διοργάνωσε

στις 15/6 με θέμα ( «Μνημόνιο, Σύνταγμα, Ευρωπαϊκή Συνθήκη

και ΕΣΔΑ» ανακοίνωσε ότι «πρόκειται να αναλάβει πρωτοβουλίες

στο αμέσως επόμενο διάστημα, προκειμένου να προστατευτούν

τα κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα ώστε να δημιουργηθεί

ένα κοινό μέτωπο απέναντι στα επαχθή μέτρα» του Μνημονίου.

Υπάρχουν πρόσφατα παραδείγματα ανάλογων πρακτικών, όπως

η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Λετονίας, η

οποία έκρινε αντισυνταγματική τη μείωση των συντάξεων στο

πλαίσιο των παρεμφερών προς την ελληνική περίπτωση όρων που

έθεσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. «Οι Έλληνες πολίτες έχουν

υποχρέωση να αντισταθούν με όλα τα μέσα δικαστικής προστασίας

που τους παρέχει ο δικαιικός μας πολιτισμός και ο δικός μας

και της Ευρώπης και του Διεθνούς Δικαίου για να ξέρουμε αν

κοροϊδευόμαστε ή όχι».

(Ελευθεροτυπία: http://bit.ly/9YBgy8)

Εννέα μύθοι περί χρεοκοπίας. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Η χρεωκοπία μιας χώρας δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Αντίθετα,

συμβαίνει συχνά. Την περίοδο 1820-2004 υπάρχουν 250

περιπτώσεις χρεωκοπίας κρατών και δεν αφορούν όλες το μακρινό

παρελθόν. Τη χρεωκοπία της Ρωσίας το 1998 ακολούθησαν μια

σειρά κρατών που αρνήθηκαν να πληρώσουν το εθνικό τους

χρέος, με πιο γνωστή την περίπτωση της Αργεντινής. Εμπειρικές

μελέτες, επίσης, δείχνουν ότι τα χρεωκοπημένα κράτη καθόλου δεν

αποκλείονται από τις διεθνείς αγορές. Η κήρυξη χρεοκοπίας δεν

οδηγεί αναγκαστικά σε μακρά ύφεση. Ακόμα και οι δανειστές δεν

χάνουν το σύνολο του κεφαλαίου τους. Και η Ελλάδα δεν θα είναι

σε καμία περίπτωση η τελευταία χώρα που θα βρεθεί μπροστά στο

χείλος της χρεωκοπίας. Οι υπόλοιποι μύθοι:

(IP vs youpayyourcrisis: http://bit.ly/doyJKu)

O Economist δεν θέλει να πιστέψει το ρεπορτάζ του.

Τρόμαξε με την επιτυχία κρατικών τραπεζών της Κίνας;

(Economist: http://bit.ly/aatYiw)

Αλλοι χρωστούν, εμάς βρίζουν! 10 φορές το ΑΕΠ της

χρωστά η Ιρλανδία, 4 η Βρετανία, εμάς λένε PIGS (Εθνος:

http://bit.ly/cnceF9)

Τα «πλεονεκτήματα» που δεν εκματαλεύεται η Ελλάδα σε

σχέση με το χρέος και το παράδειγμα της Iσλανδίας (Sofok-

leous 10: http://bit.ly/9vnn7O)

Εξ οικείων τα βέλη. Κριτική στους προοδευτικούς

οικονομολόγους «εκ δεξιών» http://bit.ly/agrtY2 και «εξ

ευωνύμων» http://bit.ly/d9GgWT

Κι΄ αν δεν σου κάτσει; Προσομοιώσεις χρεοκοπίας από

Κομισιόν για να δοκιμαστεί η αντοχή των τραπεζών.

(banksnews: http://bit.ly/bVKDVq)

Εννέα μύθοι περί χρεοκοπίας. Συμβαίνει και στις

καλύτερες οικογένειες. (IP: http://bit.ly/doyJKu)

Να πληρώσουν και οι επιπόλαιοι δανειστές λέει πρώην

σύμβουλος του Σαρκοζύ.

(Monde via g700: http://bit.ly/cA4Z5j)

On the Press

Ισλανδικό θαύμα μετά το ΟΧΙ στους δανειστές και τη γενναία

υποτίμηση βλέπει ο Κρούγκμαν. Ο τολμών θριαμβέυει.

(NYT: http://nyti.ms/bTufLK)

Μήπως ξεκίνησε η αναδιάρθωση του χρέους και δεν μας το

λένε; (Sofokleous10 http://bit.ly/dojUc7)

Οι 4 καβαλάρηδες της... Ακρόπολης. Η συντηρητική αντίδραση

στο Ευρώ από Γερμανούς καθηγητές.

(Spiegel: http://bit.ly/8YsL5b)

Παύση πληρωμών αλλά προς ποιούς; H συζήτηση συνεχίζεται.

(Radio Bubble: http://bit.ly/dpExY6)

Νάιαλ Φέργκιουσον: Αφήστε τους μαζοχισμούς και

αναδιαρθρώστε το χρέος γιατί δεν σας βλέπω καλά

(Καθημερινή: http://bit.ly/aFkhXu)

Νομικό αντάρτικο από το ΔΣΑ στην οικονομική... κατοχή.

Πρωτοβουλίες για το μνημόνιο (Ε: http://bit.ly/9YBgy8)

Ε όχι και να μετράει το σύνταγμα περισσότερο από το ΔΝΤ!

Αναβάλλεται η δόση της Ρουμανίας επειδή δε συμμορφώθηκε

(FT: http://bit.ly/9PYyLP)

θα υπάρχει το Ευρώ σε 5 χρόνια αναρωτιέται ο Economist; Πριν

ένα μήνα ρώταγε για τα 10 χρόνια. (Econ: http://bit.ly/aEo8US)

Πάμε για δεύτερη χρεοκοπία εκτιμούν αναλυτές. Στα όρια της

απόλυτης ανυποληψίας η ευρωζώνη (s10: http://bit.ly/bFIsoR)

Επτά προτάσεις θα σου πω... Οι Θέσεις της γερμανικής

Αριστεράς (Die Linke) για την ελληνική κρίση

(Αυγή: http://bit.ly/9jUOyT)

Παίξτε μπάλα (ρε). Τα γκολ της Αργεντινής στο ματς με το ΔΝΤ.

(Ελευθεροτυπία: http://bit.ly/a0YMgf )

Γερμανικοί δράκοι και ευρωπαϊκά φίδια. Ο οικονομολόγος Σ.

Αμίν για το ποιοι δεν θέλουν έξοδο από το Ευρώ

(Znet: http://bit.ly/dkXADo)

Αναδιάρθωση του ελληνικού χρέους προτείνει η Ρωσία. Τελικά

μόνο εμείς θέλουμε να πληρώσουμε τα πάντα;

(TVXS: http://bit.ly/cJjzzR)

Παύση πληρωμών - έξοδος από το ευρώ: Μικρή περίληψη

όσων ειπώθηκαν στην εκδήλωση-συζήτηση που οργάνωσε η

«Πρωτοβουλία οικονομολόγων και πανεπιστημιακών» στις 17

Ιουνίου (http://bit.ly/b5E9HC)

O ΓΑΠ πάλι δεν διάβασε τα ψιλά γράμματα πριν βάλει την

υπογραφή του; Παύση υπογραφών τώρα

(ΣΧΣ: http://bit.ly/dzLDZ9)

Για τους βιαστικούς... μια περίληψη της μελέτης του Κ.

Λαπαβίτσα και των συνεργατών του από το SOAS του

Λονδίνου για τα αίτια της κρίσης (http://bit.ly/9KDjaK)

Θέλει αρετή και... οργή η παύση πληρωμών. Διαφορετικά φάτε

παντεσπάνι υποστηρίζει ο Σ. Μαρκέτος

(ΠΡΙΝ via TVXS: http://bit.ly/cQ93P2 )

Παύση πληρωμών δεν σημαίνει πτώχευση. Το FAQ των

εναλλακτικών προτάσεων από τον Δ. Καζάκη.

(edromos: http://bit.ly/9y3WvR)

Γιατί η Αριστερά στην Ελλάδα δεν αγωνίζεται για έξοδο από

την Ευρωζώνη και στρατηγικά δημοκρατική ανασύσταση του

κράτους; Γιατί φοβάται μήπως εισακουστεί!

(Κουβελάκης, Καλλίνικος, Ίρβιν, Λαπαβίτσας- http://bit.ly/cnos44)

Υπάρχει έξοδος και έξοδος από το ευρώ. Εξαρτάται... which

side are you on (Λ.Βατικιώτης: http://bit.ly/bmQs3Q )

Σημίτης: Έξοδος = υποτίμηση 30%. Γιατί τώρα πόσο χάνουν οι

δημόσιοι υπάλληλοι από τα μέτρα; (ΠΘ: http://bit.ly/9YlxsP)

Στρος Καν: «Αν ήμουν σε ελληνικό συνδικάτο θα διαδήλωνα».

Έχουμε μια θέση προέδρου στη ΓΣΕΕ αν θέλετε...

εξασφαλισμένη υπουργοποίηση σε κορυφαίο “σοσιαλιστικό”

κόμμα (Ε:http://bit.ly/bhWRDB)

On the Press

On the PressΜήπως η Ελληνική Περίπτωση διαφέρει από όλες τις

προηγούμενες; Χμ, πολύ διαβασμένη παρουσιάζεται η Άννα

(Roubini G.E. http://bit.ly/dosYdL)

Ο ευρωμηχανισμός διάσωσης... τραπεζών. Η “βοήθεια” της ΕΕ

θα μας γυρίσει στο σημείο μηδέν - με λίγη τύχη

(Κ: http://bit.ly/cCY7VG)

Μόνο αν το θέλουμε εμείς (πολύ) θα βγούμε από το ευρώ,

αλλά τότε θα μας φάνε και τα τελευταία λεφτά οι δικηγόροι

(WSJ: http://bit.ly/c2euLv)

Χρεωκοπίας εγκώμιο: Τεκμηριωμένο και απλό. Μόνο που η

Αργεντινή έχει πιο ελκυστικές πρώτες ύλες για εξαγωγή

(PO 101 http://bit.ly/ceVeIQ)

Ενάμισυ χρόνο πριν, οι Ιρλανδοί δεν ήθελαν να γίνουν

μηχανές εξόφλησης δανείων! Εμείς; Τώρα;

(Telegraph: http://bit.ly/cpMBnH)

Κι αν μας διώξουν; Νομικά αδύνατο, παραδέχεται ακόμα και

το ίδρυμα που θέλει να μας τρομάξει (ΕΚΤ: http://bit.ly/bhbRvB)

Η κυβέρνηση που θα συζητούσε καν την έξοδο από το ευρώ,

θα αυτοκτονούσε. Μόνο μετά από καταστροφή ...

(Eichengreen: http://bit.ly/9yqzIK)

Με τις συμβουλές ΕΕ -ΔΝΤ απλώς θα αυξήσετε το χρέος,

“ματώνοντας” τον πληθυσμό, προειδοποιεί ο Mark Weisbrot

(ΖΝΕΤ: http://bit.ly/byk7Xy)

O Κρούγκμαν πάντως επιμένει... βγείτε ήσυχα από την

ευρωζώνη και ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα

(NYT: http://nyti.ms/9nhVw6)

Η Γερμανία κέρδισε από το Ευρώ. Εμείς; Εξαιρετική μελέτη

από το SOAS για την κρίση και τις εναλλακτικές εξόδου

(ΠΡΙΝ: http://bit.ly/dl9yJm)

Αφού σας χαλάει (το ευρώ) μήπως να το αφήνατε, μας είπε και

ο Τζόζεφ Στίγκλιτζ (Znet: http://bit.ly/cxCf0z)

Ποια είναι τα πιθανά σενάρια από ενδεχόμενη πάυση πληρωμών και εγκατάλειψη του ευρώ; EURO»EXIT

GUEST EDITOR

Παγκόσμιος εφιάλτης η ανεργία Ζοφερό διαγράφεται το μέλλον για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα

και όλο τον κόσμο, σύμφωνα με τις προβλέψεις που περιλαμβάνονται

στην τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ για την απασχόληση. Με βάση

τις δηλώσεις που έκανε ο επικεφαλής του διεθνούς οργανισμού,

μεξικανός Άνχελ Γκουρία, την Τετάρτη 7 Ιουλίου η ανεργία στην

Ελλάδα από 8% που ήταν τον Δεκέμβρη του 2008 και 9,5% το 2009,

φέτος αναμένεται να εκτιναχθεί στο 12,1% και το 2011 στο 14,3%.

Δραματικές θα είναι οι εξελίξεις και στο επίπεδο των αμοιβών καθώς

φέτος αναμένεται να μειωθούν κατά 3,3% σε σχέση με πέρυσι και το

2011 κατά 0,8%.

Ίδια απογοητευτική κατάσταση επικρατεί και στις χώρες του ΟΟΣΑ.

Τον Δεκέμβρη του 2007 η ανεργία έπληττε το 5,8% του εργατικού

δυναμικού στις 31 ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες του ΟΟΣΑ.

Τον Μάρτιο που μας πέρασε το ποσοστό της ανεργίας έφθασε το

8,7% και με βάση όλες τις προβλέψεις η ανεργία θα συνεχίσει να

αυξάνεται και το τρέχον και το επόμενο έτος. Συνολικά οι άνεργοι

στις χώρες που συμμετέχουν στον οργανισμό φθάνουν επισήμως

τα 47 εκ. Στην πραγματικότητα, αν δηλαδή συμπεριληφθούν οι

υποαπασχολούμενοι κι όσοι απογοητεύτηκαν κι έπαψαν πλέον να

αναζητούν εργασία, οι άνεργοι ξεπερνούν τα 80 εκ.! Πρόκειται για

Λεωνίδας ΒατικιώτηςΟ Λεωνίδας Βατικιώτης είναι δημοσιογράφος - οικονομικός αναλυτής και μέλος της πρωτοβουλίας NoMoneyNoDebt - Παύση πληρωμών -

Έξοδος από το Ευρώ. Του ζητήσαμε να μας γράψει ένα άρθρο για την οικονομική κρίση.

Ο Λεωνίδας Βατικιώτης είναι δημοσιογράφος - οικονομικός αναλυτής και μέλος της πρωτοβουλίας No Money No Debt GUEST

μια χαίνουσα πληγή στο σώμα των ανεπτυγμένων οικονομιών που

τορπιλίζει την κοινωνική συνοχή. Τα συμπεράσματα του ΟΟΣΑ που

θέτουν σε ευθεία αμφισβήτηση τα κοινωνικά οφέλη της – τυπικής

όπως αποδεικνύεται – εξόδου από την ύφεση επιβεβαιώνονται

κι από τις επιμέρους στατιστικές που δημοσιεύουν οι διάφορες

κρατικές υπηρεσίες. Για παράδειγμα, στην ευρωζώνη των 16 κρατών

η Eurostat ανακοίνωσε την Παρασκευή 2 Ιούλη πως η ανεργία

τον Μάη έφθασε σε νέα υψηλά επίπεδα αγγίζοντας το 10% του

οικονομικά ενεργού πληθυσμού της ή 15,789 εκ. άτομα.

Στην πρώτη θέση των χωρών της ΕΕ βρίσκεται η Λετονία με την

ανεργία στο επίπεδο του 20%, που έχει κι αυτή προσφύγει στο

ΔΝΤ κι είδε το ΑΕΠ της να καταποντίζεται, και στη δεύτερη θέση

η Ισπανία, που η ανεργία έφθασε στο 19,9%. Στη νεολαία δε, η

επίσημη ανεργία πλήττει το 40%. Πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα

όμως έχουν οι εξελίξεις στις ΗΠΑ για πολλούς λόγους – επειδή

προηγήθηκε της εξόδου από την ύφεση σε σχέση με άλλες

ανεπτυγμένες χώρες ή οικονομικά μπλοκ, επειδή αποτελεί την

μεγαλύτερη αγορά και δίνει τον παλμό κ.λπ. Με μια πρώτη ματιά

η μείωση της ανεργίας τον Ιούνη από 9,7% σε 9,5% προσφέρει μια

μικρή ελπίδα.

Μια προσεκτικότερη όμως εξέταση δείχνει ότι η κατάσταση

είναι πολύ πιο ζοφερή απ’ αυτή στην Ευρώπη, καθώς η μείωση

της ανεργίας επιτεύχθηκε επειδή 625.000 άνεργοι έπαψαν πια

να αναζητούν εργασία, νιώθοντας σίγουροι ότι δεν πρόκειται να

βρουν! Καθόλου τυχαία δεν είναι η επιδείνωση όλων σχεδόν των

ποιοτικών παραμέτρων που περιγράφουν το δράμα των 15 εκ.

αμερικανών ανέργων. Για παράδειγμα, η μέση διάρκεια της ανεργίας

αυξήθηκε από 23,2 εβδομάδες τον Μάη σε 25,5 εβδομάδες τον

Ιούνη. Αξίζει δε να ειπωθεί πως η πραγματική ανεργία, όταν δηλαδή

συνυπολογίσουμε κι όσους παραιτούνται από την αναζήτηση

εργασίας ή τους περιθωριοποιημένους εργάτες, αγγίζει 16,5 εκ.

Αμερικανούς, σύμφωνα μάλιστα με μετριοπαθείς υπολογισμούς.

Η ανεργία ήρθε για να μείνει

Αναμφισβήτητα, η εντύπωση η οποία δημιουργείται από τις

στατιστικές που δημοσιεύονται σε όλο τον κόσμο είναι πως

η ανεργία ήρθε για να μείνει. Πως η αύξηση της ανεργίας που

καταγράφεται αποτελεί ενδημικό χαρακτηριστικό της νέας

οικονομικής τάξης όπως αργά και βασανιστικά μορφοποιείται εδώ

και μερικούς μήνες. Τρεις είναι οι αιτίες για την παρατηρούμενη

αύξηση της ανεργίας, που με βεβαιότητα θα μετατρέψει σε μακρινή

ανάμνηση το βιοτικό επίπεδο των τελευταίων δεκαετιών.

Η πρώτη αιτία που αυξάνει τον εφεδρικό στρατό της εργασίας

είναι τα μέτρα ελαστικοποίησης και απορύθμισης των εργασιακών

σχέσεων που εφαρμόζονται.

Η Ελλάδα και η Ισπανία, με ευθύνη των σοσιαλδημοκρατικών

κυβερνήσεων του Παπανδρέου και του Θαπατέρο, αποτελούν τα

πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Ειδικότερα οι νόμοι με τους

οποίους μειώνεται το ύψος της αποζημίωσης και αυξάνεται το

όριο των απολύσεων που μπορεί να ανακοινώσει κάθε επιχείρηση

λειτουργούν σαν λάδι στη φωτιά καθώς άρουν όλα τα αντικίνητρα

που είχαν οι επιχειρήσεις για να απολύσουν τμήμα του προσωπικού

τους. Από τη στιγμή επομένως που οι απολύσεις γίνονται πιο φθηνές

και πιο εύκολες, τι πιο φυσιολογικό από την έκρηξη της ανεργίας;

Η δεύτερη αιτία, που είναι και η σημαντικότερη, σχετίζεται με την

ακολουθούμενη πολιτική άγριας λιτότητας και περικοπής κρατικών

δαπανών. Τους τελευταίους μήνες αρχής γενομένης από την ΕΕ, όλες

σχεδόν οι κυβερνήσεις έχουν θέσει ως απόλυτη προτεραιότητα τους

την μείωση των ελλειμμάτων και την ισοσκέλιση στην πάροδο λίγων

χρόνων των κρατικών προϋπολογισμών.

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο στην Ελλάδα αναμένεται να απολυθούν

δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχοι από τους δήμους, μέχρι το

τέλος του έτους με οδηγό την εφαρμογή του προγράμματος

«Καλλικράτης», ήδη από τα κρατικά μέσα ενημέρωσης απολύθηκαν

εκατοντάδες κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι, ενώ τα κενά στα

νοσοκομεία και τα σχολεία ήδη παρασύρουν την δημόσια υγεία και

την παιδεία στο κενό προς όφελος των ιδιωτών. (Από τις απολύσεις,

όπως ήταν φυσικό, εξαιρούνται τα τέκνα κορυφαίων πολιτικών

όπως για παράδειγμα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Θόδωρου

Πάγκαλου, ο οποίος σε ένα χαρακτηριστικό δείγμα κατάχρησης και

διαφθοράς της εξουσίας διόρισε την κόρη του σε μόνιμη θέση του

δημοσίου).

GUEST EDITORΑμόκ περικοπών δημοσίων δαπανών

Ίδια κατάσταση παρατηρείται και στο εξωτερικό: Στην Αγγλία η νέα

κυβέρνηση συνεργασίας ανακοίνωσε προγράμματα περικοπών

δημοσίων εσόδων και αύξησης φόρων ύψους 171 δισ. δολ. για την

επόμενη πενταετία, ταυτόχρονα με την μείωση των αποζημιώσεων

για όσους απολύονται από το δημόσιο – εκεί η απουσία καθεστώτος

μονιμότητας λύνει τα χέρια στους κυβερνώντες... Κοινή συνισταμένη

των δύο μέτρων είναι να δοθεί η δυνατότητα στη Ντάουνιγκ Στριτ

να περιορίσει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων με το ελάχιστο

δυνατό κόστος.

Στη Γερμανία η απόφαση της κυβέρνησης της Μέρκελ να

επιβάλλει περικοπές ύψους 80 δισ. δολ. πριν απ’ όλους θα πλήξει

την απασχόληση που προσφέρει ο δημόσιος τομέας. Στις ΗΠΑ

η κατάσταση είναι πιο δραματική καθώς η σταδιακή εξάντληση

του δημοσιονομικού πακέτου στήριξης ύψους 862 δισ. δολ. που

εκταμιεύτηκε πέρυσι απειλεί όχι μόνο δεκάδες χιλιάδες θέσεις

εργασίας δασκάλων, ιατρών και αστυνομικών, αλλά ακόμη και

μεγάλες πολιτείες.

Τραπεζικό στέλεχος δήλωνε στους Financial Times στις 6 Ιούλη πως

ο κίνδυνος είναι στο δεύτερο εξάμηνο του έτους η προσοχή των

επενδυτών να στραφεί από την Ευρώπη στις αμερικανικές πολιτείες

κι ειδικότερα στην Καλιφόρνια, το Ιλινόις, το Μίτσιγκαν και τη Νέα

Υόρκη που ήδη βρίσκονται σε δεινή θέση.

Η πιο αρνητική όμως επίδραση της άγριας λιτότητας δεν αφορά

στην κατάργηση των θέσεων εργασίας στο δημόσιο, αλλά στην

μείωση της καταναλωτικής δαπάνης που στερεί από την αγορά

τα χρηματικά εκείνα μέσα που θα υποκινούσαν μια νέα άνοδο της

βιομηχανικής παραγωγής και της προσφορά υπηρεσιών.

Η λιτότητα είναι επομένως η αιτία πίσω από την εξασθένιση της

βιομηχανικής παραγωγής τον Ιούνη, που παρατηρήθηκε στις ΗΠΑ,

την Ευρώπη και την Ασία, ωθώντας την Wall Street Journal να βγάλει

τον ακόλουθο τίτλο στο φύλλο του Σαββατοκύριακου 2-4 Ιούλη: «Η

παγκόσμια παραγωγή χάνει την ορμή της, εγείρει ανησυχίες»! Υπό

το παραπάνω πρίσμα είχαν πέρα για πέρα δίκιο οι New York Times

που ξεκίναγαν άρθρο της σύνταξης την Τρίτη 6 Ιούλη γράφοντας

πως «αν η αμερικανική οικονομία ήταν ορυχείο, η αγορά εργασίας

θα ήταν καναρίνι που θα προειδοποιούσε πως η ανάκαμψη ξεμένει

από οξυγόνο».

Στη συνέχεια δε τόνιζαν πως το σημαντικότερο εμπόδιο για την

ανάκαμψη δεν είναι οικονομικό, αλλά πολιτικό, υποδεικνύοντας

έτσι τις ευθύνες που έχουν τα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ για

την μη επέκταση των επιδομάτων ανεργίας. Μια απόφαση που θα

πλήξει 3,2 εκ. ανέργους, με δραματικές επιπτώσεις στην ικανότητα

αποπληρωμής των δανείων τους, στην καταναλωτική τους ζήτηση,

ακόμη και την ψυχική τους υγεία! Στην Ιαπωνία για παράδειγμα είναι

κοινό μυστικό ότι πίσω από την εκτίναξη των αυτοκτονιών στον

ασύλληπτο μέχρι πριν λίγα χρόνια αριθμό των 30.000 ανθρώπων

κατ’ έτος κρύβεται η γενικευμένη εργασιακή ανασφάλεια.

Ευρωπαίοι «λαθρεπιβάτες» των ελλειμμάτων

Επιστρέφοντας στο ζήτημα της οικονομίας έχουν ξεχωριστή

σημασία οι επικρίσεις που δέχονται κυρίως οι Ευρωπαίοι ότι έχουν

μετατραπεί σε «λαθρεπιβάτες» των αμερικανικών ελλειμμάτων. Η

κατηγορία που διατυπώνεται όλο και συχνότερα (και ισχύει στον

βαθμό που οι ΗΠΑ συνεχίσουν να μην στοιχίζονται πίσω από την

γραμμή μείωσης των ελλειμμάτων και δημοσιονομικής πειθαρχίας)

ξεκινάει από τα δρακόντεια μέτρα περιορισμού της εσωτερικής

ζήτησης που έχουν επιβληθεί στην ΕΕ.

Μέτρα, τα οποία συμπληρώνονται από την ανάδειξη των εξαγωγών

σε ατμομηχανή της οικονομικής μεγέθυνσης, βοηθούσης και της

πτώσης της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ευρώ. Το αποτέλεσμα

όμως είναι η Γερμανία να επωφελείται των μέτρων στήριξης της

ζήτησης που λαμβάνονται στις ΗΠΑ για παράδειγμα, τη στιγμή που

η αγορά της – ελέω λιτότητας – δεν συμβάλει καθόλου ή συμβάλει

ελάχιστα στην άνοδο της παγκόσμιας ζήτησης.

Ως αποτέλεσμα η λιτότητα δημιουργεί μια καμένη γη συμβάλλοντας

ώστε η τρέχουσα κρίση πτώσης του μέσου ποσοστού κέρδους

αρχικά και του χρηματοπιστωτικού τομέα στη συνέχεια, όταν

προσέλαβε εκρηκτικές διαστάσεις, να μετατραπεί σε κρίση

υποκατανάλωσης, αποκτώντας νέα ορμή.

Ο Λεωνίδας Βατικιώτης είναι δημοσιογράφος - οικονομικός αναλυτής και μέλος της πρωτοβουλίας No Money No Debt GUEST

Τέλος, μια πολύ σημαντική αιτία πίσω από την άνοδο της ανεργίας

σχετίζεται με τις υποκείμενες τεχνολογικές μεταβολές που

συντελούνται στο έδαφος της κρίσης τις οποίες μπορούμε να

θεωρήσουμε ως την δημιουργική, κατά Γιόζεφ Σουμπέτερ πλευρά

της, προετοιμάζοντας το σχήμα και την μορφή που θα έχει η

οικονομία την επόμενη μέρα.

Οι μεταβολές αυτές ήρθαν στην επιφάνεια μέσω της

αναντιστοιχίας προσφοράς και ζήτησης στην αγορά εργασίας,

την αδυναμία δηλαδή των επιχειρήσεων να καλύψουν τις

εξελιγμένες ανάγκες τους σε ανθρώπινο δυναμικό. Έγραφε η

International Herald Tribune το Σαββατοκύριακο 3-4 Ιούλη: «Κατά

τη διάρκεια της ύφεσης οι εγχώριες βιομηχανίες φαίνεται να

επιτάχυναν την μακροχρόνια στροφή τους προς τον μεγαλύτερο

αυτοματισμό, απολύοντας όλο και περισσότερους από τους

λιγότερο εξειδικευμένους εργάτες τους και αντικαθιστώντας τους

με λιγότερη ακριβή εργασία από το εξωτερικό. Τώρα προσπαθούν

να προσλάβουν ανθρώπους που μπορούν να λειτουργήσουν

εξελιγμένο μηχανολογικό εξοπλισμό στη β άση υπολογιστών, να

ακολουθήσουν σύνθετα προσχέδια και να επιδείξουν υψηλότερη

μαθηματική επάρκεια απ’ αυτή που απαιτούταν προηγουμένως

από έναν μέσο βιομηχανικό εργάτη.

Κατασκευαστές καινοτόμων προϊόντων όπως προηγμένες

ιατρικές συσκευές και ανεμογεννήτριες είναι μεταξύ αυτών που

αναπτύσσονται γρήγορα και ζητούν προσλήψεις κι αυτοί είναι που

ζητούν ανώτερες ειδικότητες».

Κυρίως όμως… λιγότερο προσωπικό, με αποτέλεσμα ακόμη

κι η πιο φωτεινή πλευρά της σημερινής κρίσης, η ανάδυση

μιας νέας γενιάς βιομηχανιών, να συνοδεύεται από αύξηση

και σταθεροποίηση της ανεργίας. Ήρθε λοιπόν για να μείνει,

οδηγώντας σε παροξυσμό στο άμεσο μέλλον το κοινωνικό ζήτημα.

mediaΞανά για τις ραδιοφωνικές συχνότητες

Δύο χρόνια μετά την παρουσίαση του χάρτη συχνοτήτων από τον

πρώην υπουργό επικρατείας της ΝΔ Θόδωρο Ρουσόπουλου και

τον πρώην υπουργό μεταφορών Κώστα Χατζηδάκη, η κυβέρνηση

αποφάσισε να ασχοληθεί με τις ραδιοφωνικές συχνότητες. Εντός

του Ιουλίου θα πρέπει οι ραδιοφωνικοί σταθμοί σε όλη τη χώρα

να στείλουν τις παρατηρήσεις τους για τους προτεινόμενους

ραδιοφωνικούς χάρτες , έτσι ώστε αυτοί να δημοσιευτούν στο

ΦΕΚ και κάποια στιγμή να γίνει η προκήρυξη . Το ενδιαφέρον

σημείο είναι πως από την επίσημη λίστα ενημέρωσης λείπει η

ΕΙΙΡΑ , αλλά και η ένωση των σταθμών της Θεσσαλονίκης. **Στο

Λεκανοπέδιο της Αττικής ο χάρτης προβλέπει 40 συχνότητες

για τους ιδιωτικούς σταθμούς και 13 για τα προγράμματα της

ΕΡΑ. Στη Θεσσαλονίκη ο χάρτης προβλέπει 20 συχνότητες για

τους ιδιωτικούς σταθμούς . ** «Η Περιφέρεια στο Επίκεντρο»

είναι ο τίτλος του πρώτου Πανελλήνιου Συνεδρίου Τηλεοπτικών

Σταθμών Περιφέρειας, που είναι προγραμματισμένο να

ξεκινήσει αύριο στο ξενοδοχείο Divani Caravel, υπό την

αιγίδα της Ένωσης Περιφερειακών Καναλιών Ελλάδος και της

Τηλεόρασης Ελληνικής Περιφέρειας, που εκπροσωπούν το

σύνολο σχεδόν των Περιφερειακών Τηλεοπτικών Σταθμών

της χώρας. Οι συμμετέχοντες στις εργασίες του συνεδρίου θα

έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν θέματα , όπως: Η συμβολή

και ο ρόλος των περιφερειακών σταθμών στην ανάπτυξη των

τοπικών κοινωνιών. Η πολιτισμική διάσταση της λειτουργίας των

περιφερειακών σταθμών. **Περιφερειακοί τηλεοπτικοί σταθμοί

και ελληνισμός της διασπορά. **Η νέα ψηφιακή εποχή: απειλή

ή ευκαιρία για τους περιφερειακούς τηλεοπτικούς σταθμούς;

**Το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας: προβλήματα, προτάσεις και

προοπτικές. Η διαφήμιση ως απαραίτητη συνθήκη επιβίωσης και

ανάπτυξης. **Ο ειδικός φόρος 20% και οι επιπτώσεις του στην

βιωσιμότητα του κλάδου, κ.α. .

Διαφημιστική πίττα ...για λίγους

Μικραίνει η διαφημιστική πίττα στην τηλεόραση. Και η μάχη

της επιβίωσης, με την οικονομία σε ύφεση και τον ειδικό φόρο

να επιβαρύνει την τηλεόραση στο 20% ανά διαφήμιση από την

1η Ιουλίου, θα είναι σκληρή για τους τηλεοπτικούς σταθμούς. Η

καλύτερη χρονιά της 3ετία ήταν το 2007 με συνολική ονομαστική

δαπάνη 939 εκατ. ευρώ η οποία μειώθηκε σε 860 εκατ. ευρώ. Το

2008 – τη χρονιά που καταργήθηκε από τη ΝΔ ο ειδικός φόρος

τηλεόρασης- μειώθηκε η δαπάνη σε 860 εκατ. ευρώ και πέρυσι

έπεσαν στα 711 εκατ. ευρώ.

Στην πρώτη θέση της απορρόφησης της τηλεοπτικής διαφήμισης

βρίσκεται το Mega έχοντας ένα μερίδιο που υπερβαίνει το 30%

της συνολικής αγοράς. Το 2007 είχε ονομαστικά έσοδα 283 εκατ.

ευρώ (30,2%) ,το 2007 είχε 270 εκατ. ευρώ (31,5%) και το 2009

, ανήλθαν σε 225 εκατ ευρώ (31,7%) Στη δεύτερη θέση είναι

σταθερά ο ΑΝΤ1 με μερίδιο 21,7% το 2009 με 154 εκατ. ευρώ ,

έναντι 167 εκατ. ευρώ το 2008 (19,5%) και 216 εκατ. ευρώ το 2007

(23%). Το Star το 2009 είχε έσοδα από τη διαφήμιση 118 εκατ.

ευρώ (16,7%) , , το 2008 έσοδα 141 εκατ. ευρώ (16,5%) και το 2007

τα έσοδα ανήλθαν σε 153 εκατ. ευρώ (16,4%) Αντίστοιχη είναι

και η πορεία των εσόδων του Alpha σε 104 εκατ. ευρώ το 2009

(14,65) , σε 137 εκατ. ευρώ το 2008 (16%) και σε 141 εκατ. ευρώ το

2007 (15,1%). Το Alter αύξησε το μερίδιο του σε 11% σε 78 εκατ.

ευρώ, έναντι 88 εκατ. ευρώ το 2008 (10,3%) και 90 εκατ, ευρώ το

2007 (9,5%).

Η στροφή στις 3D μεταδόσεις

Η τρισδιάστατη τεχνολογία είναι το επόμενο βήμα εξέλιξης στην

κάλυψη των αθλητικών γεγονότων . Το Συνέδριο IBC2010 , που

θα διεξαχθεί από τις 9 ως τις 14 Σεπτεμβρίου θα ασχοληθεί με

τις νέες τάσεις στη μετάδοση των αθλητικών γεγονότων, με τον

Διευθύνοντα Συμβούλου της Olympic Broadcasting Services να

κάνει την εναρκτήρια ομιλία . Στο συνέδριο θα συμμετάσχουν

ακόμη οι Dave Mazza από το NBC, ο οποίος είχε την ευθύνη

κάλυψης της κάλυψης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων

του Βανκούβερ και Roger Mosey, επικεφαλής του BBC για τους

Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 2012. **“Τηλεόραση και live sport

έχουν φτιαχτεί για να προχωρούν μαζί. Η ανάγκη της δέσμευσης

του κοινού έχει δημιουργήσει πολλές τεχνολογικές καινοτομίες

στην Βιομηχανία”, δήλωσε ο κ. Michael Lumley, Πρόεδρος της

Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου IBC2010. Η ενότητα του

αθλητισμού θα πραγματοποιηθεί στις 11 Σεπτεμβρίου 2010,

εξετάζοντας τόσο την δημιουργία περιεχόμενου, όσο και τα busi-

ness streams. Άλλα sessions θα εστιάσουν στις διαδραστικές και

online υπηρεσίες, σε ένα sporting case study, αλλά και στο πως η

Αυτή την εβδομάδα δανειζόμαστε τα νέα των media από το blog του Βασίλη Κουφόπουλουmedia-industry.blogspot.com

τεχνολογία stereoscopic 3D μπορεί να αλλάξει την εικόνα του

αθλητισμού στην τηλεόραση. Το 3D session θα είναι υπό την

εποπτεία του Peter Angel (HBS), δηλαδή του host broadcaster

του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου FIFA 2010. **Στην

Ελλάδα ακόμη αναζητούμε τον τρόπο που η Ελλάδα θα κάνει

τη μετάβαση στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση, ενώ η High

Definition μεταδόσεις είχαν προαναγγελθεί από την ΕΡΤ,

αλλά τα πρώτα τηλεοπτικά βήματα θα γίνουν από τη Nova.

** Το “The Oprah Winfrey Show” επιστρέφει αποκλειστικά

στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ και προβάλλεται καθημερινά από

Δευτέρα έως και Παρασκευή στις 15.00.

Στο «εδώλιο» του ΕΣΡ οι «Aρβύλα» για τον Άνθιμο

Μετά την απόφαση για το κλείσιμο του Best για την κριτική

Ψαριανού στην Εκκλησία, τον έλεγχο του Λάκη Λαζόπουλου

(Alpha), για την ... προσβολή του Συντάγματος, την έρευνα

γιατί στο σήμα της «Ελληνοφρένειας» (Σκάι TV) η ελληνική

σημαία κυματίζει ανάποδα , έρχεται η σειρά των συντελεστών

του «Ράδιο Αρβύλα» (ΑΝΤ1) για την κριτική που ασκούν στις

δημόσιες δηλώσει του Μητροπολίτη Άνθιμου. Ο δε ειδικός

επιστήμονας του ΕΣΡ, στην έκθεση του πως υποστηρίζει

πως η απεικόνιση του μητροπολίτη Άνθιμου , ως μέλος ροκ

συγκροτήματος «συνιστά εκτροπή από τα όρια της σάτιρας,

και άρα περίπτωση προσβολής» της προσωπικότητας του !

Οι «Αρβύλα» με αφορμή την αναφορά του μητροπολίτη

Άνθιμου, ο οποίος έχει διαρκή δημόσια τηλεοπτική παρουσία

, για τους μετανάστες στην Ομόνοια, «ότι μαύρισε ο τόπος,

τον απεικόνισαν ως ήρωα σούπερ κόμικς , αποκαλώντας

τον «μπατμάνθιμο». Ήταν η κριτική που άσκησαν στο...

χριστιανικό λόγο του Μητροπολίτη πως «νόμιμοι μετανάστες

δεν υπάρχουν» και πως «θα πρέπει να πάνε στην πατρίδα

τους». Η θέση του ειδικού επιστήμονα είναι πως οι αν και

από τη φύση η σάτιρα είναι «καταφανώς υπερβολική»

στην προκειμένη περίπτωση η εκπομπή «δεν φαίνεται να

εκτρέπεται από τα ανεκτά όρια....

Στη δεύτερη περίπτωση ο ειδικός επιστήμονας έχει άλλη

γνώμη . Οι «αρβύλα» απεικόνισαν το Μητροπολίτη Άνθιμο

ως μέλος ροκ συγκροτήματος σε μια αναφορά τους για τη

φορολογία της εκκλησίας κάνοντας σχόλια , «υπό τη μορφή

αστεϊσμού τα οποία αναφέρονται εμμέσως στον καταγγέλοντα

ως πράκτορα του διαβόλου. Ο επιστήμονας κρίνει πως «η

συγκεκριμένη εικόνα δημιουργεί την εντύπωση ότι προβαίνει

σε χειρονομία με σατανικό συμβολισμό» , ενώ ακούγεται

με ανάλογη μουσική, με αποτέλεσμα υπάρχει η περίπτωση

προσβολής της προσωπικότητας του Μητροπολίτη!

Αγοράζουν πακέτα TV –τηλεφωνίας

Στους 330.000 συνδρομητές αυξήθηκαν οι συνδρομητές

της Nova Ελλάδας, σύμφωνα με πηγές της Multichoice.

Το συνδυαστικό πρόγραμμα προσφοράς συνδρομητικής

τηλεόρασης και τηλεφωνίας έχει σύμφωνα με τα στοιχεία

των στελεχών της εταιρείας βοηθήσει να αυξηθούν οι

συνδρομητές της Multichoice κάνοντας το «καλύτερο

καλοκαίρι» στην ιστορία της εταιρείας.

Οι νέες πωλήσεις συνδρομών , σύμφωνα πάντα με τις

ίδιες πληροφορίες γίνονται κατά 70% εντός του δικτύου

καταστημάτων της Forthnet, όπου οι ενδιαφερόμενοι

παράλληλα με τα πακέτα της τηλεφωνίας αγοράζουν και

αντίστοιχα της συνδρομητικής τηλεόρασης.

Η θετική αυτή πορεία είναι μια ασπίδας προστασίας έναντι

του σκληρού Φθινοπώρου που έρχεται εξαιτίας του ΔΝΤ, αλλά

και της επικείμενης παρουσίας του μπουκέτου του ΟΤΕ. Το

ερώτημα όμως για την εταιρεία είναι αν οι νέες συνδρομές

θα επιτρέψουν στην εταιρεία να αυξήσει και τα έσοδα, τα

οποία το 2009 κινήθηκαν, παρά την αύξηση των πελατών ,

στα ίδια επίπεδα. Υπενθυμίζεται πως ο κύκλος εργασιών της

Multichoice ανήλθε σε 193 εκατ. ευρώ το 2009 , και τα κέρδη

προ φόρων της εταιρείας σε 6,9 εκατ, ευρώ και ο τζίρος της

NetMed Hellas αυξήθηκε σε 114 εκατ. ευρώ και τα κέρδη προ

φόρων σε 23 εκατ. ευρώ.

Ένα από τα όπλα που έχει ο όμιλος Forthnet είναι και οι

αξιώσεις που έχουν οι δύο θυγατρικές του, έναντι των ΠΑΕ

από την κερδισμένη στα δικαστήρια μάχη για το σπάσιμο

των συμβολαίων την εποχή της Alpha Digital. Το σύνολο των

αξιώσεων της Multichoice ανέρχεται σε 125 εκατ. ευρώ , πλέον

τόκων και αποσβέσεων και εκείνες της NetMed Hellas σε 135

εκατ. ευρώ.

Διαλέγουμε ένα Point Οf View του #arkoudos και σας αφήνουμε να (μην) το απολαύσετε

arkoudos.com

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

1_cover.pdf 6/27/2009 9:49:28 PM

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

1_cover.pdf 6/27/2009 9:49:28 PM

Η προνομιακή κάρτα HellasPass είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για τη διασκέδαση, αλλά και την καθημερινότητά σας. Περιλαμβάνει εκπτώσεις σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες, καταστήματα και κέντρα διαφόρων δραστηριοτήτων. Από το να διαμείνετε κάπου, να δειπνήσετε, να πιείτε ένα ποτό, μέχρι και να δοκιμάσετε την εμπειρία του rafting, η κάρτα HellasPass έχει κάτι για όλους. Οι δυνατότητές της είναι απεριόριστες, κάτι που ευελπιστούμε να διαπιστώσετε κι εσείς με τη χρήση της.

www.hellaspass.com