ISSN 1986-2989

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ – EKİM 2011 SAYFA / ΣΕΛΙΔΑ -2

Alpay Durduran

Haziran 2011’den beri ilerleme yok. Tüm ilgilitaraflar bir suçlama oyununun sürdürdüğünü kabulettiler. Mevcut koşullarda oyunun içindekiler hiç biriçözümün olabileceğine inanmıyor.

BM gelişmelerden memnun değildir. Genel Se-kreterin özel temsilcisi Alexandre Downer görüş-melerde ilerleme sağlanması için yoğunlaşmalarınıistedi ki önerilen ve kabul edilen Genel SekreterleNew York buluşmasında bir sonuca gidilebilsin.

Kıbrıslı Türkler gelecekte bir çözüm olacağıumudunu kaybetmiş görünüyorlar. Nüfus yapıları-nın Türkiye tarafından kasten değiştirilmekte oldu-ğundan şikâyet ederler ve Kıbrıslı Rumlara bukadar yerleşiği yurttaş olarak kabul ettirmek veyadaimi ikamet etmelerini kabul ettirmek hemenhemen olanaksız olmuştur. Onun için yeniden ikitopluma eşit siyasi haklar veren bir federasyondabirlemiş bir Kıbrıs çözümünü dişlemek KıbrıslıTürkler için artık mümkün değildir.

Rum Kıbrıslılar da umutlarını yitirdiler. Eski liderTalat gittikten ve Eroğlu geldikten sonra çözümündaha da zorlaştığını ve Talat’ın kabul ettiklerindengeriye gittiğinden emindirler. Bilirler ve emindirler kiliderlerinin garantörlerin tek yanlı silahlı müdahalehakkı, BM veya daha iyisi AB tarafından denetle-necek küçük birlik dışında yabancı asker bulun-masına son vermek gibi kırmızıçizgileri vardır.

Uluslararası toplum çoğu bir sonuç vermeye-ceğini bilse de görüşmelerin devamından yanadır.Birçok ülke de toplumlararası görüşmelerin sür-mesini birçok sebepten ister, bir tanesi de kamuo-yunun baskısıdır.

Görüşmeler tarafları öyle bir noktaya getirdi kigörüşecek yeni bir nokta bulmak çok zor olmayabaşladı. Görüşmeleri paket antlaşma olarak yap-mayı kararlaştırdıkları için ve masayı terk edeme-yecekleri için konular hakkında konuşurlar,

demeçler verirler ve yeri geldiğinde ilerlemelerdenbahsederler, yeri geldiğinde de karşı tarafı suçlar-lar ilerleme olmadı diye... Bu yararsız görüşmelerTürkiye çözüme yol vermeye karar verinceyekadar böylece sürecektir. Rum lider tavizler ver-mekle suçlanmaktadır, ayni zamanda yeterinceesnek olmamakla da suçlanmaktadır, Türk tara-fında da lider suçlanmaktadır halbuki ilerleme yoktaviz nasıl ve kime verilmiştir?

Kıbrıslı Türkler AB üyesi olduktan sonra bileTürk ordusunun yanında bulunmasına ihtiyacı olupolmadığını objektif olarak değerlendiremez çünküTürkiye’nin asla ordusunu Kıbrıs’tan çekmeyece-ğine inanmakta ve çıksın demeyi suç olarak cezakonusu saymaktadır. Rum tarafı için ise bu bir kır-mız çizgidir. Garantiler ve askerler yabancı ülke-lerle yapılmış olduğu için son görüşmelerde onlarında bulunduğu bir ortamda ve diğer konular sonucabağlandıktan sonra görüşme yapılsın ama tabiigene paketin içinde...

Görülüyor ki taraflar kırmızı çizgilerle ihata edil-miş ve esir olmuşlardır. Çünkü çok kültürlü bir top-lumu daha iyi nasıl yöneteceklerini hiçdüşünmeden Kıbrıslı Türk veya Rum çıkarlarını sa-vunmayı düşünmüşlerdir. Şimdi önümüzde çıplakbir gerçek örnek vardır. Ana iki toplumdan birisiKıbrıs’ın haklarını değil ona zıt Türkiye’nin hakla-rını savunmaktadır. Uluslararası denizcilik antlaş-ması denizlerdeki haklar için orta nokta ilkesinikabul eder ama bir toplum tam tersine Türkiye’yeuyan bir haritayı onayladı ve diğer toplumun ona-yını düşünmedi bile. Türkiye’ye gaz ve petrolarama imtiyazı verdi ve diğer toplumun protesto-sunu dikkate olmadı. Hatta ilginçtir Rum tarafındanhayret nidaları da yükselmemiştir. Hiç bir tarafındiğer tarafa iyi niyet göstermesi ile çözüme ulaşı-lacağı düşünülmemekte, teşebbüs de edilmemek-tedir.

Başkan Hristofias doğal gazın tüm Kıbrıslılara

ait olduğunu söyledi. Bu bir AB ülkesine yakışanbir şeydir. Kıbrıs AB’den destek bekleme hakkınasahiptir ama bunu hak etmelidir de. Biz ve dünyaetkin ve nüfuzlu bir AB’ye muhtacız ama böyle birAB yok, biz yaratacağız. Yeniden birleşmiş bir Kıb-rıs’ın yaratılmasına ve katkısına ihtiyacımız vardır.Kıbrıslılar Çok toplumlu federal bir devletler toplu-luğunun ne olduğunu anladıklarında Kıbrıs’ta fe-deral bir birleşmelerinin nasıl olması gerektiğini deanlayacaklardır.

AB Kıbrıs’ta daha etkili olmak zorundadır. BirAB üyesidir ve ilgili taraflar ya üyedir ya da üyeliğeadım atmıştır. Ayni zamanda Türkiye hariç hepsiAB katkısını istemektedir. Onun için rol almanın za-manı gelmiştir. BM genel sekreteri tarafları NewYork’a davet etti ve kendisi de toplantılarına katı-lacak. Ondan önce tarafların görüşüp artık bu işikapatmalarına yetecek ve uluslararası bir konfe-ransla sonuna varacak kadar olgunlaştırmalarınıistedi. Olmazsa işlerini tamamlayıp gerisini BM’ningetirmesine ve konferansa katılacakların ve usu-lünün belirlenmesine onay vermelerini istedi. Aksihalde başarısızlığı ilan edip çekilecek. Öyleyse ABgörüşmeleri desteklemeli, tarafları AB başkanlığınıKıbrıs’ın devralmasından önce onları çözüme iknaetmeli veya daha çok sorumluluk alıp çözümü zor-laştıracak veya olanaksızlaştıracak gelişmelereimkan tanımamalıdır. Nüfus yapısının değişmesi,Türkiye ile ekonomik entegrasyon ve idari yoz-laşma gibi yanlış yöndeki gelişmelere karşı çözümşansı korunmalıdır.

AB müktesebatı kuzey için askıya alınmıştır.Fakat yeşil hat tüzüğü ve diğer uygulamalar gös-termektedir ki askıdan indirilmeye başlanması ge-reklidir. Kıbrıslı Türklerin de AB yurttaşı olduğu vekuzeyin de AB ülkesi olduğu unutulmamalıdır. Bubir retorik değil itibar edilmesi gereken yoksa itibarkaybettiren bir şeydir.

Kıbrıs görüşmelerindeki son gelişmeler

Τάκης Χατζηδημητρίου

Αναφορά στον Ιχσάν Αλή μας υποχρεώνει σεμια επανεκτίμηση των όσων συνέβησαν στα δύ-σκολα χρόνια που διαμορφωνόταν η σύγχρονηΚυπριακή ιστορία. Το ερώτημα που η ζωή και ηδράση του Ιχσάν Αλή εγείρει είναι αδυσώπητο:Ποιοι είχαν δίκηο; Εκείνοι που ακολουθούσαν τορεύμα ή οι άνθρωποι που με σθένος και διορατι-κότητα πρόβαλλαν μια άλλη πορεία; Τι είναι το πιοσημαντικό για την πατρίδα, η μοναξιασμένη πο-ρεία των φωτισμένων ανθρώπων ή γεμάτη τιμέςκαι αξιώματα των ηγετών που ακολούθησαν τορεύμα;

Είναι πια σήμερα φανερό ότι άλλη θα ήταν ηΚυπριακή πραγματικότητα αν εκείνη την εποχήεπικρατούσαν οι απόψεις σαν αυτές του ΙχσάνΑλή.

Θα είχαμε μια ειρηνική μετάβαση από την αποι-κιοκρατία στην Ανεξαρτησία, μια αρμονική συμ-βίωση ΕΚ και ΤΚ, μια Κύπρο δημοκρατική, όπου οικάτοικοι της, ΕΚ και ΤΚ, θα συνεργάζονταν ειρη-νικά για την πρόοδο του τόπου και την δική τουςευτυχία και ευημερία.

Η ανάμνηση σήμερα ενός ανθρώπου που μπό-ρεσε μέσα σε δύσκολους καιρούς να κρατηθεί μα-κριά από μίση έχθρες κι αντιπαραθέσεις έχειδιαχρονική αξία και δίνει μηνύματα προς κάθε κα-τεύθυνση. Κι αυτό το έχουμε σήμερα όλοι απόλυτηανάγκη.

Ο Ιχσάν Αλή, ο αγωνιστής της ειρήνης της συ-

νεννόησης της συμπόρευσης, είδε με πόνο ψυχήςτην πλάνη του λαού, τη διαστρέβλωση των από-ψεων του και ένοιωσε την πίκρα των ύβρεων. Θε-ωρήθηκε η αγάπη του για τον τόπο και το λαό ωςπροδοσία και τον είπαν οι εξτρεμιστές πράκτορατου αντίπαλου. Δεν τους έφτανε η πολιτική απο-μόνωση ήθελαν να τον σκοτώσουν, να τον αφανί-σουν

Ήταν τραγική η μοίρα του Ιχσάν Αλή. Η δι-καίωση δεν μπόρεσε να του προσφέρει καμιά ικα-νοποίηση γιατί συνοδεύτηκε με τα ερείπια τηςπατρίδας. Παρόλα αυτά η ζωή και η δράση του δενήταν χωρίς νόημα. Οι θέσεις και οι απόψεις τουαποδεικνύουν ότι η πορεία της ιστορίας δεν είναιμονόδρομος. Είναι επιλογή.

Οι ηγέτες μας απέρριψαν την πολιτική της συ-νεννόησης, της αναγνώρισης των πραγματικοτή-των, του αλληλοσεβασμού και προτίμησαν τονδρόμο της σύγκρουσης, του δικού μας εμφύλιου,όπου οι νίκες της κάθε πλευρά ήταν ο πρόλογοςτης συνολικής καταστροφής της Κύπρου.

Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο, και πρέπει νατο ομολογούμε οι ΕΚ, ότι πολύ περισσότεροι ΤΚπίστεψαν και αγωνίστηκαν για τη συνεργασία καιτη συμβίωση, πολύ περισσότεροι ΤΚ θυσιάστηκανγια τη στήριξη της ΚΔ από ότι ΕΚ.

Ο Γκουρκάν, ο Χικμέτ, ο Καβάζογλου και φυ-σικά ο Ιχσάν Αλή, ήταν άνθρωποι μοναδικής λε-βεντιάς και καθαρότητας σκέψης που άφησανβαριά κληρονομιά. Κάποια μέρα θα πρέπει νααναγνωριστεί η προσφορά τους ως μαρτυρία και

σύμβολο ενότητας πλάι στους αγωνιστές της ελευ-θερίας.

Όλοι εμείς που είχαμε την τύχη να συναντή-σουμε τον Ιχσάν Αλή στα χρόνια της μοναξιάς του,και να τον δούμε να συνεχίζει απτόητος τον αγώνατου για την Κύπρο, έχουμε καθήκον κι ευθύνη όχιμόνο να τιμούμε τη μνήμη του αλλά να το προ-βάλλουμε τις ιδέες και τους αγώνες του. Ο ΙχσάνΑλή στάθηκε πρότυπο και παράδειγμα για όλουςτους Κυπρίους

Είναι ξεχωριστή τιμή αυτό που το Ίδρυμα ΙχσάνΑλή κάνει για μένα. Εκείνο όμως που θα ήθελα νατονίσω, είναι, πως η συνεργασία δεν είναι μια μο-ναχική πορεία. Χρειάζεται χέρια απλωμένα με εμ-πιστοσύνη και αγάπη. Και τότε υπάρχειανταπόκριση κι ελπίδα. Ήταν σημαντικές στη ζωήμας οι στιγμές των κοινών αγώνων για την επί-λυση του Κυπριακού, για τη διάνοιξη των οδο-φραγμάτων στην οδό Λήδρας και στο Λιμνίτη, τηςσυμπόρευσης στο χώρο της τέχνης, της επιστή-μης, της παιδείας, της πολιτικής και της δημοσιο-γραφίας. Ξεχωριστή είναι και τώρα η συνεργασίαΕΚ και ΤΚ στην Τεχνική Επιτροπή για τη διάσωσητης Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Μέσα από κοινέςπροσπάθειες δένονται φιλίες και πλαταίνουν οιπνευματικοί μας ορίζοντες. Γίνεται η ζωή πιοόμορφη για μας και πιο ελπιδοφόρα για τα παιδιάμας, για την Κύπρο.

Ιχσάν Αλή

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ – EKİM 2011SAYFA / ΣΕΛΙΔΑ -3

Takis Hacıdimitriyu

İhsan Ali’den bahsedeceksek, çağdaş Kıbrıs tari-hinin şekillendiği zor yıllarda meydana gelenleriyeniden değerlendirmek zorundayız. İhsan Ali’ninhayatı ve yaptıkları ortaya acımasız bir soru çıkarır:Kimler haklıydı? Akıma kapılıp gidenler mi, yoksa ce-saretle ve vizyonla başka bir yola giren insanlar mı?Vatan için hangisi daha önemlidir? Aydın insanlarınyalnızlaştırılmış yürüyüşleri mi, yoksa akıma kapılıpgiden liderlerin şan ve şeref dolu yürüyüşleri mi?

O dönemde İhsan Ali’nin düşünceleri gibidüşünceler galip gelseydi Kıbrıs gerçekliğinin başkaolacağı günümüzde artık açıktır. Sömürge olmaktanbağımsızlığa barış içerisinde bir geçiş yapılacak,Kıbrıslı Rumlar ve Kıbrıslı Türklerin uyum içerisindebir arada yaşayacağı, Kıbrıslı Rum ve Kıbrıslı Türkvatandaşlarının ülkenin ilerlemesi ve kendi mutlulukve refahları için birlikte çalıştıkları demokratik birKıbrıs olacaktı.

Bugün, zor zamanlarda düşmanlık ve çatışmanınkininden uzak durabilmiş bir insanın anılmasının za-mandan bağımsız bir değeri vardır ve her yönemesajlar vermektedir. Günümüzde, hepimizin bunamutlak ihtiyacı vardır.

Barışın, uzlaşma ve birlikte yürümenin mücadele-cisi İhsan Ali, halkın hatasını düşüncelerininçarpıtıldığını ruhu acıyarak gördü ve küfürlerin acısınıhissetti. Memleketine ve halkına olan aşkı hainliksayıldı ve ekstremistler, ona karşı tarafın ajanı dediler.Siyasi yalnızlaştırma onlara yetmedi ve onu mahvet-mek, öldürmek istediler.

İhsan Ali’nin kaderi trajikti. Adalet ona güvenveremiyordu, zira vatanın yıkıntıları ile birleşmişti.Tüm bunlara rağmen hayatı ve yaptıkları anlamsızdeğildi. Görüşleri ve düşünceleri, tarihin akışının tekyol olmadığını, yalnızca tercih edilen yol olduğunukanıtlıyor.

Liderlerimiz uzlaşma, gerçeklerin farkında olma,karşılıklı saygı politikasını reddettiler ve çatışma yol-unu, her bir tarafın zaferinin Kıbrıs’ın tam olarakyıkımının öncüsü olduğu kendi iç savaşımızı tercih et-tiler.

Biz Kıbrıslı Rumların, birçok Kıbrıslı Türkünhakikaten takdire şayan bir şekilde iş birliğine ve birarada yaşamaya inandığını ve bunun için mücadeleettiğini, Kıbrıs Cumhuriyeti’nin desteklenmesi içinKıbrıslı Rum’dan daha fazla Kıbrıslı Türkün kurbanedildiğini itiraf etmemiz gerekir.

Gürkan, Hikmet, Kavazoğlu ve İhsan Ali, yegane

cesaretleri ve açık görüşlülükleri ile derin mirasbırakan insanlardı. Bir gün, bize sundukları; özgürlükmücadelecilerinin omuz omuza birlikteliklerinin sem-bolü ve ispatı olarak kabul edilecektir.

Yalnızlaştırıldığı yıllarda İhsan Ali ile görüşmeşansına sahip olmuş ve Kıbrıs için gözü pek birşekilde mücadelesini sürdürdüğünü gören bizleringörevi ve sorumluluğu; yalnızca onu anmak değil, aynızamanda fikirlerini ve mücadelesini ileriye götürmek-tir. İhsan Ali, tüm Kıbrıslılar için bir prototip, bir örnekti.

İhsan Ali Vakfı’nın benim için yaptığı ayrı bir gururvesilesidir. Vurgulamak istediğim; iş birliğinin tekbaşına bir yol olmadığıdır. Güvenle ve sevgiyleuzanmış eller gerekir. İşte o zaman bu eller karşılık veumut bulur. Kıbrıs sorununun çözümü için, Lokmacıve Limnidi’deki barikatların açılması için verdiğimizortak mücadeleler, sanat, bilim, eğitim politika vegazetecilik alanlarındaki birlikte yürüyüşümüzhayatımızdaki önemli anlardandır. Şimdi KıbrıslıRumların ve Kıbrıslı Türklerin Teknik Komite’deKültürel Miras’ın kurtarılması için yaptıkları iş birliğininde yeri ayrıdır. Ortak çabalar aracılığıyla dostluklarderinleşir ve manevi ufkumuz genişler. Hayat bizleriçin daha güzel ve çocuklarımız için, Kıbrıs için dahaumut verici olur.

İhsan Ali

Αλπάυ Ντουρτουράν

Από τον Ιούνιο του 2011 στην ουσία δεν υπάρ-χει πρόοδος. Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν πα-ραδεχθεί ότι υπάρχουν παιχνίδια που κατηγορεί οένας τον άλλο για αυτά που συμβαίνουν. Στηνπραγματικότητα κανείς σε αυτό το παιχνίδι δεν πι-στεύει ότι υπό τις περιστάσεις μια λύση είναι εφικτή.

Ο ΟΗΕ δεν είναι ικανοποιημένος με τις εξελίξειςκαι ο εκπρόσωπός του κ. Αλεξάντερ Ντάουνερ έχειζητήσει από τα μέρη να επικεντρωθούν περισσό-τερο στην πρόοδο κατά τη διάρκεια των διαπραγ-ματεύσεων, προκειμένου να διευκολυνθείσημαντική εξέλιξη στην προτεινόμενη και εγκριμένησυνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ στηΝέα Υόρκη.

Οι Τουρκοκύπριοι φαίνεται να έχουν χάσει τηνελπίδα για λύση στο μέλλον. Διαμαρτύρονται ότι ηδημογραφική δομή τους είναι να αλλάξει επίτηδεςαπό την Τουρκία και έγινε σχεδόν αδύνατο να πει-στούν οι Ελληνοκύπριοι να δεχθούν ένα τόσο με-γάλο αριθμό των Τούρκων εποίκων ως πολίτες ήακόμη και ως μόνιμους κάτοικους της Κύπρου. Ωςεκ τούτου, η λύση του Κυπριακού προβλήματος ωςεπανενωμένο ομοσπονδιακό κράτος με ίσα δικαιώ-ματα και για τις δύο κοινότητες δεν είναι κάτι πουπροσβλέπουν πλέον οι Τουρκοκύπριοι.

Και οι Ελληνοκύπριοι επίσης έχασαν την ελπίδατους. Για αυτούς μετά τον Ταλάτ, τον προηγούμενοηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας, κατά τηδιάρκεια της θητείας του Έρογλου, του παρόντοςΤουρκοκύπριου ηγέτη, είναι ακόμη πιο δύσκολο ναβρεθεί μια λύση και να είναι βέβαιοι ότι ο Έρογλουέχει κάνει αρκετά βήματα πίσω από τα σημεία πουσυμφωνήθηκαν με τον Ταλάτ. Ξέρουν και πιστεύουνότι ο αρχηγός τους έχει κόκκινες γραμμές, όπως όχισε δικαιώματα εγγυητριών χωρών με δικαίωμα μο-νομερούς παρέμβασης και όχι σε ξένους στρατό,εκτός από μια ένοπλη δύναμη, μικρή και ελεγχόμενηαπό τον ΟΗΕ ή κατά προτίμηση από την Ευρω-παϊκή Ένωση.

Η διεθνής κοινότητα υποστηρίζει τις διακοινοτι-κές διαπραγματεύσεις αν και πολλοί δεν πιστεύουνότι πρόκειται να επιφέρει αποτέλεσμα. Πολλά κράτηθέλουν να συνεχιστούν οι διακοινοτικές συνομιλίεςγια πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων και της πο-λιτικής πίεσης της κοινωνίας των πολιτών.

Οι διαπραγματεύσεις έφεραν τα μέρη σε ένα ση-

μείο που η εξεύρεση νέων σημείων διαπραγμάτευ-σης έχει γίνει πολύ δύσκολη. Από τη στιγμή πουσυμφώνησαν να γίνουν διαπραγματεύσεις για ναεπιτευχθεί μια συμφωνία-πακέτο και αν δεν υπάρχειτελική έγκριση τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί και δενμπορούν να αφήσουν το τραπέζι, μιλούν πάνω σεσημεία, κάνουν δηλώσεις για πρόοδο, όταν είναιαναγκαίο ή φταίνε μόνο την άλλη πλευρά για ανε-παρκή πρόοδο. Οι άκαρπες αυτές προσπάθειες θασυνεχιστούν μέχρι που η Τουρκία αποφασίσει ναανοίξει το δρόμο για τη λύση. Οι εκπρόσωποι τηςελληνοκυπριακής πλευράς έχουν επικριθεί για πα-ραχωρήσεις και ταυτόχρονα ότι δεν είναι ευέλικτοι.Αυτό είναι αλήθεια, επίσης, για την τουρκοκυπριακήπλευρά.

Οι Τουρκοκύπριοι δεν μπορούν να σκεφτούν αν-τικειμενικά ως προς το αν η παρουσία του τουρκικούστρατού εξακολουθεί να είναι απαραίτητη, ακόμη καιμετά την ένταξη στην ΕΕ, διότι πιστεύουν ότι η Τουρ-κία ποτέ δεν θα δεχθεί να αποσύρει τα στρατεύματάτης. Η παρουσία του τουρκικού στρατού στηνΚύπρο είναι μια κόκκινη γραμμή για τους Ελληνο-κύπριους. Οι εγγυήσεις και ξένα στρατεύματα έχουνπροέλθει από τις διεθνείς συμφωνίες και συμφέ-ροντα, συνεπώς κατά τη διάρκεια της τελευταίας συ-νάντησης τα μέρη συμφώνησαν ότι οι διεθνείςσυμφωνίες θα αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγ-μάτευσης μετά την ολοκλήρωση του τελευταίου κε-φαλαίου και πριν από την ολοκλήρωση τηςσυμφωνίας-πακέτο.

Φαίνεται ότι τα μέρη περιβάλλονται από μια κόκ-κινη γραμμή και είναι αιχμάλωτοι. Αυτό οφείλεταιστο γεγονός ότι ποτέ δεν διαπραγματεύονται τοπώς να διαχειρίζονται ένα πολυ-πολιτισμικό κράτος,αλλά διαπραγματεύονται τα συμφέροντα των Τουρ-κοκυπρίων ή των Ελληνοκυπρίων. Τώρα έχουμεένα σαφές παράδειγμα μπροστά μας. Μία από τιςδύο κύριες κοινότητες υπερασπίζεται τα συμφέ-ροντα της Τουρκίας σε βάρος της χώρας της. Η διε-θνής συνθήκη για τα δικαιώματα που αφορούν τηθάλασσα δίνει έμφαση σε ένα μέσο σημείο, αλλάαυτό δεν είναι καλό για τα τουρκικά συμφέροντα καιτο βόρειο τμήμα της Κύπρου έχει δώσει άδεια στηνΤουρκία για να εξερευνήσει για φυσικό αέριο και πε-τρέλαιο, παρά τη διαμαρτυρία της άλλης κοινότητας.Κανένα από τα μέρη μπορεί να πιστεύουν ότι η έν-δειξη καλής θέλησης θα πείσει τους άλλους και θαανοίξει το δρόμο για μια λύση υπό τις παρούσες

συνθήκες. Ούτε καν προσπαθούν.Ο Πρόεδρος Χριστόφιας έχει δηλώσει ότι οι φυ-

σικοί πόροι ανήκουν σε όλους τους Κύπριους. Αυτόείναι που πρέπει να δηλώσει ένα κράτος μέλος τηςΕΕ και πώς πρέπει να συμπεριφέρεται. Η Κύπροςαπαιτεί προστασία από την ΕΕ, αλλά δεν έχει απο-δείξει ότι της αξίζει τέτοια προστασία. Εμείς και ο κό-σμος χρειαζόμαστε μια αποτελεσματική και ισχυρήΕΕ, αλλά δεν υπάρχει τέτοια ΕΕ, πρέπει να την δη-μιουργήσουμε. Χρειαζόμαστε τη συμβολή μιας επα-νενωμένης Κύπρου. Όταν οι Κύπριοι καταλάβουν τισημαίνει το να είσαι μέλος μιας πολυ-κοινοτικήςομοσπονδίας, θα καταλάβουν τον δρόμο της δια-πραγμάτευσης για μια ομοσπονδιακή επανένωση.

Η ΕΕ πρέπει να ασκεί μεγαλύτερη επιρροή στηνΚύπρο. Είναι ένα κράτος μέλος και τα ενδιαφερό-μενα μέρη, είτε είναι κράτη μέλη ή υποψήφια προςένταξη χώρα. Την ίδια στιγμή, όλοι εκτός από τηνΤουρκία θέλουν τη συμβολή της ΕΕ. Ως εκ τούτου,είναι η ώρα να αναλάβει έναν ρόλο στην προσπά-θεια. Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ κάλεσε τουςηγέτες στη Νέα Υόρκη για να συνεχίσει τη διαπραγ-μάτευση και προτίθεται να συμμετάσχει και ο ίδιοςδύο φορές. Έτσι και αλλιώς, πριν τη συμμετοχή στησυνάντηση της Νέας Υόρκης τους έχει ζητήσει νακαταρτίσουν ένα συνολικό σχέδιο για να τεθεί σε δη-μοψηφίσματα ή να προετοιμάσουν ένα μη καταλη-κτικό σχέδιο και να αποδεχθούν τη διαμεσολάβησητων Ηνωμένων Εθνών και μετά να συμμετάσχουνσε ένα πολυμερές συνέδριο για την οριστικοποίησηειδάλλως ο ΟΗΕ θέλει να ξεφορτωθεί τις χωρίςνόημα συνομιλίες. Έτσι, η ΕΕ πρέπει να υποστηρί-ξει τις συνομιλίες και να πείσει τα μέρη να καταλή-ξουν σε συμφωνία πριν από την Κυπριακήπροεδρία Κύπρος της ΕΕ, ή να αναλάβει περισσό-τερες ευθύνες για τη διατήρηση ενός μέσου για τηνεξεύρεση λύσης. Μια λύση θα πρέπει να προστα-τεύεται από το να προχωρά προς τη λάθος κατεύ-θυνση, όπως είναι οι δημογραφικές αλλαγές, ηαύξηση της οικονομικής εξάρτησης από την Τουρκίακαι η επιδείνωση της διοίκησης.

Το κοινοτικό κεκτημένο έχει ανασταλεί στο βό-ρειο τμήμα, αλλά οι κανονισμοί της πράσινης γραμ-μής και άλλες πρακτικές δείχνουν ότι είναι αναγκαίο,στην πραγματικότητα η υλοποίηση έχει ήδη αρχίσει.Είναι καιρός να θυμηθούμε ότι οι Τουρκοκύπριοιείναι πολίτες της ΕΕ και το βόρειου τμήμα του νη-σιού είναι ένα μέρος της ΕΕ!

Οι πρόσφατες εξελίξεις στις συνομιλίες στο Κυπριακό