the new candour !

THE NEW CANDOUR ! (DE NIEUWE ONBEVANGENHEID)

boekje tatjana ok.indd 1 10/2/12 2:20:03 PM

Dit boekje werd uitgegeven naar aanleiding van de tentoonstelling


Met werk van Panamarenko, Bernd Lohaus, Luc Deleu & TOP Office,

door Hans Theys samengebracht met werk van Kasper Bosmans, Rein Dufait en Tamara Van San

voor Galerie Tatjana Pietersvan 11 november tot 23 december 2012

Nieuwevaart 124B-9000 Gent

www.tatjanapieters.com

This booklet was published on the occasion of the exhibition


With works by Panamarenko, Bernd Lohaus , Luc Deleu & TOP Office,

brought together by Hans Theys with works by Kasper Bosmans, Rein Dufait and Tamara Van San

for Galerie Tatjana Pietersfrom 11 November till 23 December 2012

Rein

Duf

ait


Rein

Duf

ait


DE NIEUWE ONBEVANGENHEID

Onlangs was ik aan het grasduinen in Susan Sontags boek On photography, waarin ze schrijft dat er geen absolute stan-daarden bestaan om foto’s te beoordelen, omdat elke goede, nieuwe foto eigenlijk een nieuwe, naïeve standaard zet, die alle voorgaande standaarden en regels op hun beurt naïef doet lij-ken. In werkelijkheid zijn er geen regels, alleen mensen de erin slagen ontroerende voorwerpen te maken en schoolmeesters die deze ontroering willen verklaren aan de hand van regeltjes. Soms handelen de kunstenaars zelf als schoolmeesters, omdat ze in de mening verkeren dat de nieuwe naïviteit van hun werk een verdediging van node heeft. Soms niet. Iemand groeit spiritueel door ervaringen te hebben die de betekenis van bepaalde, allang gekende woorden verbreden. Zoals het woord naïef in de bovenstaande passage zowel ne-gatief als positief gebruikt wordt, zo wensen wij hier naar het woord ‘onbevangen’ te kijken van verschillende kanten, alsof het een raar insect betrof, dat we voorzichtig tussen duim en wijsvinger vasthouden, terwijl het langzaam verandert in een ander wezen, dat we graag zien.

Voor Panamarenko betekent zijn onbevangen aanpak dat hij niet langer schilderijen of zelfs beeldhouwwerken wilde maken, maar het domein van de kunst verbreden door er tuigen te parkeren die voordien nooit als kunstvoorwerpen beschouwd hadden kunnen worden. De onbevangenheid staat voor Pa-namarenko tegenover het conformisme, de berekening, de leugenachtigheid, de lafheid of de onmacht van de kunstenaar die werken maakt die volledig te voorzien en te verwachten waren, ook al voegen ze hier en daar een persoonlijk accentje toe aan het bestaande.


Voor Luc Deleu & TOP Office bestaat de onbevangenheid erin de architectuur als een kunstvorm te blijven beschou-wen, zonder haar tot een speciale variant van de hedendaagse kunst te willen reduceren. Nadenken over en experimenteren met architectuur en stedenbouwkunde vormen een vorm van ruimtelijk, maar ook politiek en maatschappelijk denken dat ondanks zijn complexiteit niet aan poëtische kracht hoeft in te boeten. Want wat is poëzie anders dan het open vouwen van de ruimte die ons is gegund, het verveelvoudigen van de mogelijke gezichtspunten en, uiteindelijk, een schijnbaar hope-loze poging een zin te blijven zien in de generische chaos die ons steeds meer omknelt en tot het aannemen van steeds simpeler attitudes lijkt te dwingen?

De onbevangenheid van Bernd Lohaus schuilt in een funda-mentele en superieure onnozelheid, die hij uitdrukte door middel van de kernwoorden ‘ich’ en ‘du’. Weinig nieuws onder de zon, zo lijkt het, want dat de kunst zich afspeelt tussen een mens en andere mensen, tussen een mens en zijn materiaal en tussen gemaakte voorwerpen en toeschouwers, dat wisten we al. Maar we wisten het nog niet duidelijk genoeg, voor Lohaus ons er met de neus op drukte. En ook al doen zijn coudrages, tekeningen, gedichten en beeldhouwwerken ons denken aan het werk van andere kunstenaars, toch zijn ze anders, onhan-diger, bescheidener, alsnog gecomplexeerd, ternauwernood in de wereld geduwd, een beetje scheef, zou je kunnen zeggen, maar des te sprekender. Radicaal. Niks minimaals, alles krom en naïef. En vaak teder.


THE NEW CANDOUR

This morning I saw the winter sun turn the seeds of the hazel-nut trees to gold and now I’m driving through the countryside looking at my chauffeur’s long black hair and pondering the unexpected beauty I find in the works of young artists. “Everything dies,” Marcus Aurelius wrote to himself, “to keep the world eternally young.” And he was right. For noth-ing moves me more than discovering works of art created by young people who admire the art of the olden days, but not as a tool to inflate their ego. Their art is related to the music made by people like Erik Satie or Devendra Banhardt, to the wondrous world of Coco Rosie, to the tenacious consistency of Morandi or Giacometti. When Henry Moore referred to sculpture as “holes and bumps”, he said he borrowed these words from Rodin. What mattered to Rodin was being truthful to nature, which meant being truthful to the way he perceived nature. Similarly, Moore was looking for an art that was both abstract and deeply hu-man. “The great artists that I admire have a life-giving power in their work that extends beliefs and understanding beyond normal perceptions,” he said. “Art is, in fact, another expres-sion of the belief that life is worth living.” Today these words still seem to mean something to young artists such as Tamara Van San, Rein Dufait and Kasper Bosmans. Working with all kinds of materials and techniques they organize accidents that lead to an endless series of new forms, reminding us of how life on earth has diversified on the basis of a rather limited set of building elements and some simple folding techniques. The works spring from small gestures, like the fruits of patiently and continuously handled materials. They appear to


be simpler than they are. By showing the way they have been constructed or have tumbled into being, they comment on sculpting or painting. They are readable, generous and light-hearted. These young artists have already understood that one does not create art through translating themes, but through thinking with ones hands. For how many themes are there re-ally? Death, love and work (art), you might say. The rest is crap. How could we act or not act, how could we create without taking a stance? Borges knew what he said when he wrote that Oscar Wilde was always right. Every form speaks. It tells us about a need for pomp, about pride or modesty, about fi-nancial genius, about scholarly stupidity or about anything you want to project onto it. The New Candour or the Old Candour Anew? A long time ago, Luc Deleu & TOP Office, Panamarenko and Bernd Lohaus started making beautiful, powerful works. Fifty years later, young people still dare to add tiny things to our world, without feeling the need to stage them in a theatre. One has to have a keen eye to detect them and to appreciate their tinkering with almost nothing. “I cannot talk about poetry, only about poems,” Philip Larkin wrote. A work of art brings us closer to a particular experience of the artist, even if this ex-perience was but the creation of the work. Thus a work of art makes itself visible through being different from everything that existed before. Art is the realm of difference. The work of art creates freedom through claiming the right to be dif-ferent. (All naïve, shameless works of art are romantic in this respect.) Long live all shameless works of art! And long live The New Candour!


Luc

Del

eu &

TO

P O

ffice


Bern

d Lo

haus

Tam

ara

Van

San


Tam

ara

Van

San

Kasp

er B

osm

ans


Rein

Duf

ait

Bern

d Lo

haus


Tam

ara

Van

San

Rein

Duf

ait


Kasp

er B

osm

ans


PLATES

Front cover: Panamarenko, De Arlikoop, 2004Page 3: Rein Dufait, Lot, 2011. Private collectionPage 8-9: Luc Deleu & TOP Office: De zeemijl, 2004Page 10: Bernd Lohaus, Untitled, date unknownPage 11: Tamara Van San, Untitled, 2006Page 12: Kasper Bosmans holding an untitled paintingPage 13: Tamara Van San, Untitled, 2012Page 14: Bernd Lohaus, Untitled, 2010Page 15: Rein Dufait: Mig, 2011Page 16: Rein Dufait, Iwoono, 2012Page 17: Tamara Van San, Orange Blossom Special, 2011Page 18: Kasper Bosmans, Untitled (detail), 2010Back cover: Panamarenko, 1995

Colophon

© Text: Hans Theys, Montagne de Miel, 2012Graphic design: Thor Triton Apollo Tondeldoos© Photographs: Panamarenko (front cover), Nigel Green (p. 17), Hans Theys (p. 3, 10, 12, 13, 14, 15, 16, 18), TOP Office (p. 8-9), Tamara Van San (p. 11) en Griet van Middelem (back cover).

The gallery would like to thank DEWEER Gallery, Otegem and Galerie Jamar, Antwerp, for their generous collaboration.

Edition: 1000 copiesPublished by Galerie Tatjana Pieters


the new candour !

Documents