1

Techniki fotograficzne

140

Fotografie portretowe

Fotografia wykorzystująca zaletyobiektywów o dużej aperturzeW fotografii portretowej bardzo ważnajest komunikacja między fotografem amodelem. Z tego m.in. powodu korzystasię często z obiektywów o ogniskowych zzakresu od 50 mm do 135 mm, którepozwalają utrzymać określony dystans odmodela. Standardowe obiektywyzmiennoogniskowe, często sprzedawanew zestawie razem z korpusem aparatu,obejmują ten właśnie zakres ogniskowychi są z tego względu odpowiednie do tegotypu fotografii. W fotografii portretowejzachodzi jednak czasem potrzeba użyciaobiektywu o większym otworzewzględnym niż ten, który zapewniająwspomniane obiektywyzmiennoogniskowe. Oczywiste jest, żenależy w jak największym stopniuwykorzystać posiadany obiektyw. Jednakimponujący efekt uzyskiwany dziękiobiektywom o dużej aperturze to szczytdoskonałości, jeśli chodzi o wymienneobiektywy do lustrzanek SLR.Pierwszym elementem jest pięknorozmycia obrazu. Im większa apertura,tym płytsza głębia ostrości i tym większerozmycie w obszarach nieostrych.Obiektywy 85 mm, które są częstoużywane w fotografii portretowej oferująimponujący efekt rozmycia tła, gdyż sąznacznie jaśniejsze niż obiektywyzmiennoogniskowe. Obiektywystałoogniskowe mają na ogół jaśniejszymaksymalny otwór względny niżobiektywy zmiennoogniskowe, cosprawia, że świetnie nadają się dofotografii korzystającej z płytkiej głębiostrości. Rozmycie można oczywiścietakże nieco zredukować — wystarczyzmniejszyć aperturę do odpowiedniejwartości — a to zapewnia obiektywom odużej aperturze znacznie szerszemożliwości w zakresie ekspresji.

W przypadku zdjęć wykonanych z użyciem obiektywu o dużejprzysłonie, po otwarciu przysłony tylko główny obiekt jestostry.

W przypadku użycia standardowych obiektywówzmiennoogniskowych tło może nie być dostatecznierozmyte, nawet jeśli zdjęcie wykonano przy otwartejprzysłonie.

Przysłona f/1,2 Przysłona f/4,5

To zdjęcie wykonano przy użyciu zmiennoogniskowego teleobiektywu o średnim zasięguEF 85mm f/1,2L@ USM, który jest standardowym obiektywem do zdjęć portretowych. Najważ-niejszą rzeczą jest ustawienie ostrości na oczach i takie zaaranżowanie kompozycji obrazu zwykorzystaniem efektu rozmycia, aby oddać na zdjęciu atmosferę otoczenia.

141

Jest to zdjęcie ulicy wykonane w nocy, bez użycia statywu i z wykorzystaniemobiektywu EF 28-135mm f/3,5-5,6 IS USM. Czas otwarcia migawki byłwydłużony, w wyniku czego obraz jest nieostry na skutek drgań aparatu.

Osoba na pierwszym planie oraz tło zdjęcia są ostre. Przechodzący w tleludzie są rozmyci, co wskazuje na wykonanie zdjęcia z długim czasemotwarcia migawki.

Firma Canon oferuje szeroką gamę obiektywów odużej aperturze i niesamowitych cechach optycznych.Pozwalają one nie tylko wyróżnić obiekt za pomocąpłytkiej głębi ostrości, lecz zapewniają także świetnąjakość obrazu w porównaniu do obiektywówzmiennoogniskowych.Niezwykle płytka głębia ostrości, którą zapewniająobiektywy o dużej aperturze przy jej maksymalnejwielkości wymaga szczególnej uwagi podczas ostrzenia.Większość obiektywów USM wyposażono w możliwośćciągłej ręcznej regulacji ostrości, co umożliwiadokonywanie niewielkich poprawek ostrości, nawet wtrybie autofokusa. Jest to bardzo pomocne, gdy ostrośćtrzeba nastawić szybko i w trudnych warunkach.

Obiektywy IS pozwalają wykonywaćnieporuszone zdjęcia bez użycia statywu,nawet w zaciemnionych miejscachFotografia portretowa nie zawsze jest wykonywana naotwartej przestrzeni w słoneczny dzień czy w studio zprofesjonalnym oświetleniem. Często najlepsze zdjęciarobione są na otwartej przestrzeni, gdy zapadazmierzch, lub w pomieszczeniu o słabym oświetleniu. Ajakby tego było mało, istnieje wiele miejsc, w którychnie ma możliwości użycia statywu. We wszystkich tychtrudnych sytuacjach oświetleniowych swoje prawdziwemożliwości ujawniają obiektywy IS.Nieważne jak piękny jest uśmiech modelki, czy teżkompozycja — drobny ruch ręką podczaswykonywania zdjęcia może zniweczyć cały wysiłek. Tenrodzaj drgań wymaga najwyższej ostrożności,szczególnie gdy fotografię wykonaną aparatemcyfrowym trzeba będzie powiększyć.Metody zapobiegania efektom drgań to m.in. użycielampy błyskowej, zastosowanie filmu o dużej czułości waparatach analogowych i ustawienie wysokiej czułościISO w aparatach cyfrowych. Lampy błyskowe mogąjednak zakłócić atmosferę kompozycji, film wysokiejczułości ma duże ziarno, a ustawienie wysokiej czułościw aparacie cyfrowym tworzy efekt szumu

Funkcja IS (stabilizacja obrazu) wyłączona Funkcja IS (stabilizacja obrazu) włączona

142

Portret ten został wykonany przy użyciu obiektywu EF 135mm f/2,8 z wbudowanym mechanizmemmiękkiego rysowania. Miękkość obrazu ustawiono na 1. Obraz zyskał miękką tonację przy jednoczesnymzachowaniu ostrego obrysu twarzy.

Miękkość obrazu 1

w wynikowym obrazie. Dzięki technologii IS(stabilizacja obrazu) fotografia bez użycia statywu stajesię możliwa tam, gdzie wcześniej było to niewykonalne.Zachowana jest jednocześnie jakość obrazu dziękiredukcji efektu drżenia rąk, nawet przy korzystaniu zfilmu o niskiej czułości.

Korzystanie z obiektywów miękko rysującychZdjęcia miękko rysowane to przeważnie ujęciaportretowe kobiet. Wykonuje się je przy użyciuspecjalnego obiektywu lub miękko rysującego filtru.Filtry miękko rysujące są niedrogie, jednak wymagająszczególnej uwagi podczas eksploatacji. Wiele z nichosiąga efekt miękkiego rysowania dzięki obecnościwyraźnego wzoru na powierzchni szkła, który możespowodować, że zamazane obszary zdjęcia będą

143

Ustawienie miękkości obrazu na 0 powoduje powstanie ostrego obrazu.

Miękkość obrazu 0

Ustawienie miękkości obrazu na 2 powoduje powstanie bardziej miękkiegoobrazu.

W odpowiednio wykonanej fotografii portretowej twarzdziecka może wypełnić cały ekran.

Fotografia wykonana obiektywem EF 70-200mmf/2,8L IS USM przy najkrótszej odległościostrzenia (1,4 m)

Miękkość obrazu 2

Użycie pierścienia pośredniego sprawia, że obiekt jestjeszcze bardziej przybliżony. Jest to przydatne, jeślifotografia ma podkreślić indywidualne elementy kompozycji,takie jak oczy czy uśmiech.

Zdjęcie wykonane z zamontowanym pierścieniempośrednim

rozlewać się na kompozycję lub staną się zbyt wyraźne,psując tym samym fotografię. Natomiast specjalnieopracowane obiektywy miękko rysujące pozwalająosiągnąć naturalny, piękny efekt miękkości, któryoprawia obiekt w delikatne światło na całym obrazie, amoc tego efektu można regulować. W skład serii EFwchodzi model obiektywu miękko rysującego 135 mm,który jest łatwy w użyciu w fotografii portretowej ipozwala osiągnąć piękny efekt miękkiego rysowania.

Skracanie minimalnej odległości ostrzenia przywykorzystaniu pierścienia pośredniegoKorzystanie z teleobiektywów o średnim zasięgu isuper-teleobiektywów pozwala na wypełnienie kadrutwarzą modela, jeśli aparat analogowy (35 mm) lubcyfrowy SLR trzymany jest w pozycji poziomej. Jednakjeśli użytkownikowi zależy na podejściu o krok bliżej wcelu uzyskania zdjęcie o wyraźniejszym efekcie, wartoskorzystać z pierścienia pośredniego. I chociaż jegoużycie sprawi, że odległe obiekty będą nieostre, skrócito minimalną odległość ostrzenia dla obiektywugłównego.Pierścień pośredni montowany jest pomiędzyobiektywem a korpusem aparatu i może być używany zwiększością obiektywów EF, w tym obiektywów EF-S.Dostępne są dwa modele pierścieni — EF 12 II orazEF 25 II — o różnej grubości (odpowiednio ok. 12 mmi 25 mm); ponadto pierścień EF 25 II może być użyty wprzypadku mniejszych odległości. Odległość, na jakąmożna się zbliżyć, zależy od obiektywu głównego.

144

Makrofotografia

Ujęcie motyla (paź królowej) w delikatnym świetle. EF 180mm f/3,5L Macro USM·4 sek.·f/5,6

Seria makroobiektywów firmy CanonPrzepiękny świat makroobiektywówW skład serii EF (w tym także serii EF-S) wchodzikilka modeli makroobiektywów o różnychogniskowych i różnych maksymalnych wartościachpowiększenia, które można dopasować do wszelkichobiektów i sytuacji. Świat oglądany przezmakroobiektyw zawsze zaskakuje czymś nowym.Powszechnie uważa się, że fotografie kwiatów i tympodobnych obiektów można wykonać przy użyciustandardowych obiektywów zmiennoogniskowych i że niewymaga to zakupu makroobiektywu. Prawdą jest, żewiele standardowych obiektywów zmiennoogniskowychma funkcję makro i umożliwia w pewnym stopniuwykonywanie zdjęć w dużym zbliżeniu. Jednakmakroobiektywy, opracowane specjalnie na potrzeby

145

Ustawienie ostrości na pączku kwiatu i dostosowanie otwarcia przysłony dla zapewnienia rozmycia otaczających liści pozwoliło uchwycić tajemniczy powiewrodzącego się życia.EF-S 60mm f/2,8 Macro USM·1/50 sek.·f/3,2

fotografii zbliżeniowej, zapewniają zupełnie inneprzeżycia fotograficzne, a to dzięki znacznie większemupowiększeniu fotograficznemu. I to nie tylko wprzypadku kwiatów — wystarczy podłączyćmakroobiektyw do aparatu i rozejrzeć się po domu. Taksamo jak w dzieciństwie, gdy chodziło się dookoła ipatrzyło na rzeczy przez szkło powiększające.Makroobiektywy utrzymują wysoką jakość obrazu przydużym powiększeniu (naturalna skala wielkości, 0,5x, anawet 5x). Obiektywy EF 50mm f/2,5 Compact Macro,EF 100mm f/2,8 Macro USM, EF 180mm f/3,5L MacroUSM i EF-S 60 f/2,8 Macro USM mogą ostrzyć aż donieskończoności, a nie tylko na niewielkie odległości —

można więc z nich korzystać jak ze zwykłychobiektywów do ujęć krajobrazu lub do fotografiiportretowej. Ponadto, jaśniejszy maksymalny otwórwzględny makroobiektywów pozwala na uzyskaniewiększego efektu rozmycia tła. Makroobiektywy niemuszą już służyć wyłącznie do zbliżeń — można ichużywać nawet do fotografowania oddalonych obiektów.Przyjemność fotografowania na pewno będzie większa,jeśli standardowy obiektyw zmiennoogniskowy zostanieuzupełniony o makroobiektyw.Uwaga: W firmie Canon obiektyw określany jest jako makroobiektyw, jeśliopracowany został do wysokich powiększeń z maksymalnym zbliżeniemfotograficznym przekraczającym powiększenie w naturalnej skali wielkości.

Najważniejszą cechą makroobiektywów jest możliwośćuchwycenia głównego obiektu na zbliżeniu i pięknegorozmycia tła, co pozwala na uzyskanie interesującychefektów wizualnych. EF-S 60mm f/2,8 Macro USM·1/80sek.·f/8,0 (powiększenie 1x)

Zdjęcie wykonane obiektywem EF 28-135mm f/3,5-5,6 ISUSM przy powiększeniu 0,19x. 1/250 sek.·f/8,0

146

147

VWybór pod kątem ogniskowejWybór makroobiektywów pod kątem ogniskowejoznacza kierowanie się odległością ostrzenia i głębiąostrości. Fotografowanie kompozycji martwej natury(z definicji nieruchomej) nie stanowi szczególnegoproblemu. Czasem warto jednak użyć teleobiektywu domakrofotografii, który pozwala na zachowanieprzyzwoitej odległości od obiektu (szczególnie podczaswykonywania zdjęć owadów i innych stworzeń, którełatwo spłoszyć. Jednak w przypadku korzystania zteleobiektywu do makrofotografii często trudno

VWybór pod kątem powiększeniaPowiększenie fotograficzne to kolejny ważny czynnik.Wskazuje ono, o ile większy będzie obiekt na filmie lubelemencie fotograficznym niż w rzeczywistości.Maksymalne powiększenie fotograficzne jest wartościąpowiększenia, jakim dysponuje obiektyw podczasfotografowania obiektu w możliwie największym ujęciu.Obiektyw EF 50mm f/2,5 Compact Macro samodzielniedysponuje powiększeniem rzędu 0,5x; obiektywyEF 100mm f/2,8 Macro USM, EF 180mm f/3,5L MacroUSM oraz EF-S 60mm f/2,8 Macro USM dysponująpowiększeniem o tej samej wartości, zaś obiektyw MP-E 65mm f/2,8 1-5x Macro Photo, opracowany specjalniez myślą o fotografii zbliżeniowej, dysponujeprzybliżeniem rzędu 5x. Obiektyw należy dobierać podkątem rozmiaru obiektu oraz celu fotografowania.

pomieścić cały obiekt w zakresie głębi ostrości, gdyżjest ona zbyt płytka. W takim przypadku przydatnymoże się okazać standardowy makroobiektyw. Jeślizależy nam na podkreśleniu obiektu głównego poprzezrozmycie tła, to rzecz jasna najlepszy będzie tuteleobiektyw makro. Teleobiektywy o średnim zasięguEF 100mm f/2,8 Macro USM i EF-S 60mm f/2,8 MacroUSM to modele zajmujące miejsce pomiędzystandardowymi makroobiektywami a teleobiektywamimakro o dalekim zasięgu, dzięki czemu są onepopularne zarówno wśród początkującychużytkowników, jak i profesjonalistów.

Wykrespowiększeń

Różnica w wyglądzie tła w zależności od ogniskowej

Odległość pracy przy powiększeniu obrazu rzędu 0,5x (odległość od końca obiektywu do fotografowanego obiektu)

EF 50mm EF 100mm EF 180mm

Różnica w wyglądzie obiektu w zależności od powiększenia obrazu

0,5x 1x (naturalnej wielkości) 5x

0 1 2 3 4 5

50 mm

50 mm+

28-135 mm

MP-E 65mm

EF-S 60mm

(Powiększenie)

Life size converterEF

100 mm 180 mm

0,5

1

1

1

0,19

5

00 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60 (cm)

EF-S 60mm EF 100mm EF 180mmEF 50mm

O czym należy pamiętać przy makrofotografiiWykonując zdjęcia obiektywem makro, dużo uwaginależy poświęcić kontroli głębi ostrości i zapobieganiudrganiom aparatu. W porównaniu do zwykłej fotografiigłębia ostrości w przypadku makroobiektywu okrótkiej odległości ostrzenia jest niezwykle płytka.Zdjęcia w skali 1:1 wykonane makroobiektywem oogniskowej 180 mm charakteryzują się głębią ostrościmniejszą niż 1 mm przy maksymalnym otworzewzględnym. Rozmycie obszaru za i przed obiektemgłównym, dzięki wykorzystaniu płytkiej głębi ostrości,umożliwia podkreślenie tego obiektu. Jednakże, wprzypadku wykonywania zdjęć reklamowych towaru,gdzie cały obiekt musi być ostry, należy zamknąćprzysłonę i ustawić aparat tak, aby obiekt był jaknajbardziej równoległy do płaszczyzny ogniskowaniaaparatu.Przy płytkiej głębi ostrości należy zwrócić szczególnąuwagę na ostrzenie — nawet najmniejsza poprawkapozycji pierścienia ostrzenia może spowodować utratęostrości i wykonanie nieostrego zdjęcia. Podstawowezasady makrofotografii mówią, że w przypadku zdjęćkwiatów ostrość należy skupić na ich środku, zaś wprzypadku fotografii zwierząt — na ich oczach. Jeśliobszar, który ma zostać wyostrzony, jest niewielki,autofokus może skupić optykę w innym miejscu,zależnie od kadrowania sceny. Jednakże, funkcja ciągłejręcznej regulacji ostrości dostępna w obiektywachEF 100mm f/2,8 Macro USM, EF 180mm f/3,5L MacroUSM oraz EF-S 60mm f/2,8 Macro USM pozwalawprowadzić niewielkie poprawki w ostrzeniu sceny,nawet gdy system autofokusa ustawił już ostrość.Co więcej, im większe powiększenie obrazu, tym

większe ryzyko zamazania obrazu w wyniku drżeniarąk lub drgań aparatu z obiektywami o długiejogniskowej. Najpowszechniejszą metodą określeniagranicznej wartości powiększenia, przy której możliwejest fotografowanie bez użycia statywu, jest jejograniczenie do odwrotności ogniskowej. Nie sprawdzasię to jednak w przypadku makrofotografii, tak więc wcelu zapobieżenia zamazaniom obrazuspowodowanym poruszeniem aparatu należy użyćelektronicznej lampy błyskowej, solidnego statywuoraz zdalnego spustu migawki.

Wykonywanie zdjęć przy dużym powiększeniu w celu uchwycenia tego tajemniczego świata wymaga zachowania szczególnejostrożności z uwagi na drżenie rąk. Ostre zdjęcia bez zamazań można wykonać przy użyciu statywu i lampy błyskowej do makrofotografii.MP-E 65mm f/2,8 1-5x Macro Photo·1/125 sek.·f/11 (powiększenie 2x)

Podczas wykonywania zdjęć w trybie makrofotografii bardzołatwo o ich poruszenie , dlatego w miarę możliwości należykorzystać ze statywu przeznaczonego do fotografowania przywąskim kącie. Ze zdalnego spustu migawki należy korzystać wtaki sposób, aby nie poruszyć aparatu.

148

Krajobraz

Obiektywy szerokokątne zapewnią najlepsze odwzorowanie doskonałości natury. W tym przypadku użyto obiektywu EF 28mm f/1,8 USM, aby uchwycić w kadrzeodległy łańcuch górski. EF 28mm f/2,8·1/180sek.·f/11

Wybór obiektywu pod kątem swobodyporuszania sięZdjęcia krajobrazów można wykonać za pomocąszerokiej gamy obiektywów — od super-szerokokątnychpo super-teleobiektywy. Fotografując codzienne życie wmieście, warto poruszać się samochodem, jednak abyuchwycić piękno natury trzeba wspinać się na szczytygór i przemierzać zaśnieżone ścieżki. Pochłania to sporoenergii, więc sprzęt, który zabieramy ze sobą, powinienbyć jak najlżejszy. W takich sytuacjach obiektywy należydobierać pod kątem swobody poruszania się i łatwościich przenoszenia.Seria EF obejmuje wysokiej jakości obiektywy EF 16-35mmf/2,8L USM, EF 24-70mm f/2,8L USM oraz EF 70-200mmf/2,8L IS USM i EF 70-200mm f/2,8L USM. Nie mogą onewprawdzie dorównać obiektywom stałoogniskowym podwzględem jasności, są jednak obiektywamizmiennoogniskowymi o jasnym maksymalnym otworzewzględnym (f/2,8), umożliwiającymi wykonywanie zdjęć wcałym zakresie ogniskowej — od 16 mm do 200 mm. Jeślipriorytetem jest niewielka waga, warto przyjrzeć sięobiektywom EF 17-40mm f/4L USM, EF 24-105mm f/4L ISUSM, EF 70-200mm f/4L IS USM i EF 70-200mm f/4L

USM, które cechuje nieco mniejszy maksymalny otwórwzględny (f/4). Te wysokiej jakości obiektywy gwarantujądoskonałe rezultaty, niezależnie od panujących warunków iutrwalanych scen.

Jest to zestaw lekkich obiektywów zmiennoogniskowych o zwartej budowiesprawdzających się w podróży. Zestaw trzech obiektywów o przysłonie f/2,8jest przydatny przy wykonywaniu zdjęć z dużą aperturą. Z kolei zestaw trzechlekkich obiektywów f/4 o zwartej budowie umożliwia wykonywanie zdjęć zjakością typową dla serii L.

149

Nocne niebo pełne pięknych źródeł światła to atrakcyjny obiekt fotograficzny. Dzięki soczewkom asferycznym liczne obiekty świetlne są wyraźnie uchwycone.

Światła na krawędzi kadru są zamazane.

Potęga soczewek asferycznychNa ujęciach zawierających wiele źródełświatła, szczególnie w przypadku zdjęćnocnych, punkty światła są częstozamazywane na skutek aberracjisferycznych powstających wobiektywie. Aberracja sferycznapowoduje również zniekształcenia nazdjęciach wykonanych obiektywamiszerokokątnymi. W celu zredukowaniatych efektów w obiektywach EFzastosowano cztery różne rodzajesoczewek asferycznych (szlifowane,polimerowe, odlewane w szkle,odlewane w plastiku), któreumożliwiają skorygowanie tejaberracji. Wysoką jakość obrazów bezzamazań lub zniekształceń, nawet przyszerokim kącie i dużej aperturze,gwarantują w szczególności obiektywyz serii L.

Zdjęcie wykonane z wykorzystaniem soczewek asferycznych

Zdjęcie wykonane z wykorzystaniem soczewek sferycznych

150

Zdjęcie wykonane ze zmianą nachylenia

Pole tulipanów, które rozciąga się aż po horyzont. Mechanizm zmiany nachylenia w obiektywie TS-E 45mm f/2,8pozwala osiągnąć efekt panoramicznej ostrości w całym zakresie kadru.

Odwrócona zmiana nachylenia w dużym stopniu zmniejsza zasięg skutecznego ostrzenia. Pozwala to na ustaleniekompozycji odcieni barw.

Zdjęcie wykonane z odwróconą zmianą nachylenia

Fotografowanie z korekcją perspektywy przyużyciu obiektywów TS-EUwiecznienie rzeczywistego obrazu bez jakichkolwiekzmian to cel każdego fotografa; cel, którego często nieudaje się osiągnąć ze względu na cechy optyczneobiektywów. Dla przykładu, kształt wysokichbudynków i drzew często zwęża się na zdjęciuwykonanym obiektywem szerokokątnym z uwagi na

niewielki kąt fotografowania. Co więcej, często trudnozachować ostrość całego obiektu od jego podstawy dosamej góry.W celu wyeliminowania tego problemu stosuje siętechnikę fotografowania zwaną korekcją perspektywy.Funkcja korekcji perspektywy jest standardową cechąaparatów dużego formatu, gdzie obiektyw, film imechanizm ostrzenia są opracowywane niezależnie.

151

Zdjęcie wykonane ze zmianą przesunięcia

Zdjęcie wykonane bez zmiany przesunięcia

Zdjęcie budynku wykonane przy pomocy obiektywu TS-E 24mm f/3,5L. Dzięki zmianie przesunięcia możliwe było utrzymanie prostopadłej orientacji całego budynkuaż do samej góry.

Zdjęcie tego samego budynku wykonane bez zmiany przesunięcia. Szerokokątna perspektywa sprawia, żebudynek zwęża się ku górze.

W przypadku aparatów analogowych(35 mm) i cyfrowych SLR jedynie seriaobiektywów TS-E firmy Canon zapewniamożliwość korekcji perspektywy zautomatyczną kontrolą przysłony.Zwężanie się obiektów, a także innezniekształcenia są redukowane dziękizmianie przesunięcia. Obiektzachowuje również ostrość na całejswojej długości, a to dzięki korekcjinachylenia. W zwykłych obiektywachczęsto nie można zmieścić całegoobiektu w zakresie głębi ostrości, nawetgdy przysłona jest maksymalniezamknięta. Funkcja zmiany nachyleniaredukuje ten efekt poprzez zmianęprostopadłej zależności pomiędzy osiąoptyczną a płaszczyzną ogniskowaniaw aparacie. Dodatkowym atutem jestmożliwość zmiany korekcjiperspektywy w przypadku ujęć, gdzienie jest to wymagane, a służy jedynieosiągnięciu surrealistycznych efektów.Technika ta określana jest jakoodwrócona korekcja perspektywy.

152

Mechanizm autofokusa umożliwia sfotografowanie nawet zwinnego amfipriona okoniowego. Miejsce: Wyspa Ishigaki, Prefektura Okinawa (Japonia)·głębokość: około8 m/26 stóp.·EF 180mm f/3,5L Macro USM·1/125 sek.·f/8·ISO/200·automatyczny balans bieli·obudowa do zdjęć podwodnych·2 podwodne lampy błyskowe·autofokus

W fotografii podwodnej niezwykle istotne jest korzystanie z obudowy do zdjęćpodwodnych. Porty kopułowe (do obiektywów szerokokątnych) i porty makro(do makroobiektywów) stosuje się zależnie od zamontowanego obiektywu.

Fotografia podwodna

Korzystanie z obiektywów szerokokątnych imakro zależnie od sytuacjiPodwodny świat wypełniony jest jasnymi kolorami idziwnymi kształtami, których próżno szukać napowierzchni. Jednak wykonywanie zdjęć podwodnychwymaga umieszczenia aparatu i obiektywu w odpornejna działanie wody i ciśnienia obudowie głębinowej.Można ją zakupić w sklepach ze sprzętem donurkowania.Cyfrowe aparaty przyczyniły się do rozwoju fotografiipodwodnej, ponieważ fotograf nie jest już ograniczonyjedynie 36 klatkami w rolce filmu, a ponadto możesprawdzić każde zdjęcie tuż po jego wykonaniu. Jedynyproblem stanowi brak możliwości zmiany obiektywówpod wodą, co zmusza fotografów do wyboru międzyobiektywem szerokokątnym i makro.Przed rozpoczęciem zdjęć warto dowiedzieć się, jakiestworzenia zamieszkują fotografowany obszar, orazzdecydować się, jakiego rodzaju ujęcia mają zostaćwykonane. Dla przykładu, obiektywy typu „rybie oko”o ogniskowych 20 mm, 14 mm lub 15 mm będąnadawać się do fotografowania mant, które osiągają do4 m/13,2 stóp długości. Jeśli obiektem zdjęć mają być

niewielkie stworzenia lub jeśli uchwycone mają być ichzbliżenia, zalecane jest korzystanie z makroobiektywuo ogniskowej 100 mm. W przypadku fotografowanianiewielkich, płochliwych ryb (np. z rodzinybabkowatych) najlepszy będzie teleobiektyw makro180 mm.

153

Ślizgowiec koralowy, o ślicznym i nieco zdumionym wyrazie obliczu, uchwyconyw chwili wychylania się zza rafy koralowej. Miejsce: Wyspa Iriomote, PrefekturaOkinawa (Japonia)·głębokość: około 9 m/30 stóp·EF 180mm f/3,5L MacroUSM·1/125 sek.·f/8·ISO/200·automatyczny balans bieli·obudowa do zdjęćpodwodnych·2 podwodne lampy błyskowe·autofokus

Samica wargacza wychylająca się zza podwodnej roślinności, w kolorachgodowych przybieranych podczas tarła. Miejsce:Okolice miasta Atami, Prefektura Shizuoka (Japonia)·głębokość: około17 m/56 stóp·EF 100mm f/2,8 Macro USM·1/125 sek.·f/11·ISO/200·automatycznybalans bieli·obudowa do zdjęć podwodnych z lampą·2 podwodne lampybłyskowe·autofokus

Uwaga: Odnośnie podpisów dotyczących obudów do zdjęć podwodnych: dostępne są porty kopułowe (do obiektywów szerokokątnych) i porty makro (do makroobiektywów).WB: balans bieli. AWB: automatyczny balans bieli.

Minimalizacja odległości od fotografowanegoobiektuAby wykonać dobre zdjęcie podwodne, należy zbliżyćsię maksymalnie do obiektu, aby oddzielało go odobiektywu jak najmniej wody. Jest ona zazwyczajwypełniona planktonem i innymi pływającymidrobinami, które ograniczają czystość kompozycjizdjęcia.Należy zadecydować, czy ujęcia mają być dynamiczne(szerokokątny obiektyw, mała odległość), czy też mająprzedstawiać pojedynczy obiekt (makroobiektyw).Aby wykształcić w sobie wyczucie odpowiedniejkompozycji, należy możliwie jak najlepiej zapoznać sięz danym rodzajem obiektywu. Najbardziejodpowiednie obiektywy do tego celu to modeleEF 20mm f/2,8 USM, EF 28mm f/1,8 USM, EF 50mmf/2,5 Compact Macro oraz EF 100mm f/2,8 MacroUSM. Dostępne są dwa rodzaje złącz do mocowaniaobiektywu w obudowie (elementy obudowypodtrzymujące obiektyw): port kopułowy do

obiektywów szerokokątnych oraz port makro domakroobiektywów. Przed wyborem odpowiedniegoportu należy zastanowić się, jak podejść do obiektu ijak go skadrować. Na początku najlepiej wybrać wolnoporuszający się obiekt. Obserwując obiekt przez wizjer,można spróbować kilku ujęć pod różnymi kątami. Wprzypadku korzystania z aparatu cyfrowego obraz jestwidoczny podczas kadrowania, a zatem rezultatyeksperymentów widoczne są od razu.

154

Znakomity przykład pięknego wachlarza koralowca, szerokiego i wysokiego na 3 metry. Zdjęcie zarysukoralowca zostało wykonane, gdy słońce znalazło się we właściwej pozycji w tle. Miejsce: Wyspa Iriomote,Prefektura Okinawa (Japonia)·głębokość: około 18 m/59 stóp·EF 15mm f/2,8 Fisheye·tryb AE z preselekcjąmigawki·1/125 sek.·ISO/200·balans bieli/żarówka elektryczna·obudowa do zdjęć podwodnych·autofokus

Stabilizacja aparatuPonieważ wody morskie zdominowane są przez prądywodne i pływy, które mogą poruszyć ciało fotografa,najczęstszym problemem przy fotografii podwodnej jestbłędne ostrzenie i poruszenia aparatu. Błędy w ostrzeniumogą pojawić się w wyniku skierowania obiektywu naelement inny niż fotografowany obiekt w momenciewykonania zdjęcia, zaś niepożądane zamazania powstająw wyniku poruszenia aparatu przy naświetlaniu.Aby tego uniknąć, należy podjąć odpowiednie krokizapobiegające poruszeniom ciała — zwykle wystarczystanąć, przyklęknąć lub położyć się na dnie. Innymsposobem jest dodanie obciążenia do pasa,upuszczenie nieco powietrza z kamizelki ratowniczo-wypornościowej (sprzęt do nurkowania, który pomagautrzymać głębokość oraz przytrzymuje butlę z tlenemna plecach nurka).

Można także przysiąść na skałach, ustawić się pomiędzynimi lub zaczepić się o nie łokciami. Jeśli dno jestpiaszczyste, można się na nim po prostu położyć,odchylając jedną nogę i zginając ją w kolanie (tworząc znóg kształt cyfry „4”), co pozwoli zachować stabilnąpozycję. Nie należy wykonywać podobnych czynności narafie koralowej, gdyż zostanie ona w ten sposóbzniszczona.Najlepszym sposobem na zachowanie stabilnej pozycjiciała jest kontrolowanie oddychania. Wdech pod wodąwypełnia płuca powietrzem, co sprawia, że zachowująsię one jak kamizelki ratunkowe; wydech zaś maodwrotne działanie — sprawia, że nurek tonie.Unoszenie się w górę i opadanie podczas oddychaniajest jednym z powodów poruszenia aparatu, należywięc starać się oddychać jak najwolniej, szczególnie wmomencie naciskania spustu migawki.

155

Pięknie ubarwiony Serranocirrhitus latus w głębinach morskich. WyspaIshigaki, Prefektura Okinawa (Japonia)·głębokość: około 30 m/98 stópEF 180mm f/3,5L Macro USM·1/125 sek.·f/6,7·ISO/200·automatycznybalans bieli·obudowa do zdjęć podwodnych·2 podwodne lampybłyskowe·autofokus

Długa na 4 m/13 stóp manta — gwiazda w świecie płetwonurków. Balans bieli został zmienionypoprzez użyciu filmu wolframowego w naturalnym świetle, aby podkreślić tajemniczość tegostworzenia. Wyspa Ishigaki, Prefektura Okinawa (Japonia)·głębokość: około 8 m/26 stóp.·EF 15mmf/2,8 Fisheye·1/125 sek.·f/8·ISO/200·automatyczny balans bieli·oświetlenie — tryb żarówki·światłonaturalne·obudowa do zdjęć podwodnych·autofokus

Korzystanie z automatyki ostrości podwodąJakiś czas temu korzystanie z automatycznegoostrzenia pod wodą mijało się z celem zewzględu na niską precyzję czujników. Jednakobecnie w konstrukcji czujników sąwykorzystywane nowe rozwiązania, dziękiczemu niemal wszystkie zdjęcia podwodnewykonywane są z wykorzystaniemautofokusa, szczególnie w przypadkuobiektywów szerokokątnych. W przypadkukadru oświetlonego od tyłu autofokus jestnawet dokładniejszy niż ustawienia ręczne,dlatego w zależności od doboru kompozycjinależy zdecydowanie korzystać z elementówpozwalających skupić mechanizm ostrzenia wpunkcie, który pozwoli na wykonanieżądanego zdjęcia.W obiektywach do makrofotografii —szczególnie w przypadku obiektywuEF 100mm f/2,8 Macro USM — preferencjedotyczące autofokusa i ręcznego ostrzeniaróżnią się. Opanowanie działania mechanizmuręcznego ostrzenia pozwoli na wykonaniebardzo ostrych zdjęć, jednak poprawnie użytyautofokus również pozwala na uzyskaniewyraźnych fotografii. Wystarczy ustawićaparat w trybie jednokrotnego nastawieniaostrości i zablokować ostrość, przyciskającspust migawki do połowy. Następnie należyprzysunąć lub cofnąć aparat aż do momentu,gdy kadr będzie ostry, i wówczas docisnąćspust migawki.Podczas korzystania z obiektywu EF 180mmf/3,5L Macro USM zaleca się korzystanie zfunkcji autofokusa. Wody przybrzeżne sązazwyczaj mętne, co jest dość kłopotliwe,jednak w miejscach, gdzie woda jestprzejrzysta (np. Okinawa, Japonia), systemostrzenia jest bardzo dokładny. Należy jednakpamiętać, że częste używanie autofokusazużywa dużo energii, dlatego warto mieć podręką dodatkowe baterie (lub akumulatory).

156

Park Narodowy Amboseli jest domem dla wielu słoni afrykańskich. Gdy w stadzie rodzi się słoń, otaczany jest przez resztę osobników, którzychronią go w ten sposób przed drapieżnikami. Gdy fotograf podejdzie zbyt blisko, dorosłe słonie zablokują mu pole widzenia, jednak jeśli uda musię zachować odpowiednią odległość, uchwyci rodzinę słoni w ich naturalnym środowisku.Słoń afrykański·Park Narodowy Amboseli w Kenii·EF 500mm f/4L IS USM·tryb AE z preselekcją przysłony·f/4

Park Narodowy Amboseli u stóp góry Kilimandżaro to teren bagnisty,uformowany przez wody gruntowe pochodzące z tej góry. Z tego powodu wokolicy jest mało dróg, co utrudnia odpowiednie ustawienie się do zdjęcia.Trzeba dokonać wielu pomiarów, aby zawrzeć wyniosły kształt góryKilimandżaro jako tło na zdjęciu. Niech ten spacer wykona za fotografafunkcja zbliżania.Słonie afrykańskie i szczyt Kilimandżaro·Park Narodowy Amboseli,Kenia·EF 70-200mm f/2,8L IS USM·tryb AE z preselekcją przysłony·f/4,5

Dzika przyroda

Teleobiektywy pozwalają zachowaćodpowiednią odległość.Dzikie zwierzęta są bardzo ostrożne; uciekną, gdytylko zwietrzą potencjalne niebezpieczeństwo. Możnasię do nich zbliżyć tylko na ograniczoną odległość. Ztego powodu fotograf korzysta w takich przypadkach zteleobiektywu. Jedna z technik polega na cierpliwymleżeniu w jednym miejscu w ustalonej wcześniejodległości i oczekiwaniu, aż zwierzę zbliży się naodpowiednią odległość. Jeśli jednak fotograf nie jestobeznany z danym miejscem lub zwierzęciem, możeprzetestować, na ile blisko uda mu się podejść. Podczasfotografowania niektórych zwierząt zachowaniestosownej odległości jest niezbędne. Obiektyw z dużąogniskową pozwoli zbliżyć się na odległośćwystarczającą do tego, aby obiekt wypełnił cały kadr.Słonie afrykańskie i inne potężne zwierzęta zwykle nieuciekają na widok samochodu, mogą jednak,zaciekawione, podejść bliżej. Jeśli mały słoń jest zeswoją matką, nie będzie ona ryzykować i ustawi sięmiędzy aparatem a swoim potomstwem. W takimprzypadku super-teleobiektyw o ogniskowej 500 mmpozwoli niepostrzeżenie wykonać zdjęcie zodpowiedniej odległości.Fotografie zwierząt nie są, rzecz jasna, zawszewykonywane w zbliżeniu. Piękne ujęcia dzikiej przyrodymożna uzyskać, fotografując zwierzęta na tle ichotoczenia. Z uwagi na fakt, że obcowanie z dzikimizwierzętami wymaga ostrożności, fotograf nie ma

możliwości swobodnego poruszania się i dobierania kątaujęcia. Nawet jeśli ujęcie ma obejmować otaczającąscenerię, teleobiektywy zmiennoogniskowe, np. EF 70-200mm f/2,8L IS USM lub EF 100-400mm f/4,5-5,6L ISUSM, mogą okazać się przydatne przy umieszczaniuzwierząt w centrum kadru. Niech ten spacer wykona zafotografa funkcja zbliżania — jeśli można się tak wyrazić.Czasem, jeśli dopisze szczęście, nieprzystępne zwykle

157

Sierpień to najlepsza pora na obserwowanie gnu podczas przekraczania przezte zwierzęta rzeki Mara — często w stadach po kilka tysięcy sztuk. Początkowopejzaż ujęty był w obiektywie o ogniskowej 500 mm, nagle jednak pojawiły sięgnu. Wystraszył je aligator, zaczęły więc uciekać w górę rzeki. Scenę udało sięzarejestrować obiektywem zmiennoogniskowym 70-200 mm zamontowanym nadrugim aparacie.Gnu·Państwowy Rezerwat Maasai, Kenia·EF 70-200mm f/2,8L IS USM·tryb AEz preselekcją przysłony·f/4

Lwy chowają się w wysokich trawach sawanny, czekając na swoją ofiarę.Znajdująca się dookoła trawa i ochronne ubarwienie lwa sprawiają, że ciężkogo dostrzec gołym okiem. Jednak przy użyciu super-teleobiektywu 500 mm zbezkonkurencyjną opcją płytkiej głębi ostrości, wszelkie niepotrzebneszczegóły na zdjęciu można rozmyć. Należy pamiętać, aby ustawić ostrość naoczach lwa.Lew·Rezerwat Narodowy Buffalo Spring, Kenia·EF 500mm f/4L IS USM·trybAE z preselekcją przysłony·f/4

zwierzę samo podejdzie bliżej, jeśli tylko fotografzachowa odpowiednią odległość i nie poruszy się. Jeśliuda się je przekonać, że nie mamy zamiaru goskrzywdzić, może podejść naprawdę blisko. Zaprzykład mogą tu posłużyć japońskie makaki, którezazwyczaj gromadzą się w pobliżu naturalnychgorących źródeł w górach, oraz małe foki. Wafrykańskim parku dzikiej przyrody zdarza się, żerodzina słoni przejdzie obok przejeżdżającegosamochodu; w takim przypadku użyteczny będzieobiektyw EF 16-35mm f/2,8L USM, który w trybieszerokokątnym pozwoli uchwycić te ogromnezwierzęta z tak niewielkiej odległości, ujmując wkadrze również otaczającą sawannę.Teleobiektyw nie przyda się raczej w fotografii, którejobiektem jest życie na wsi. Dla przykładu,teleobiektywy standardowe lub o średnim zasięguwystarczą, aby wykonać zbliżenie koni czy krów,zachowując lekko rozmyte tło podkreślające głównyobiekt i nadające zdjęciu bardziej wyrazisty charakter.Stosunkowo szeroki kąt widzenia pozwala na większąswobodę w eksperymentowaniu z tłem (np. szerokieujęcia otwartych równin) i wykluczanie z kadruniepotrzebnych szczegółów.

Płytka głębia ostrości charakterystycznajedynie dla teleobiektywów.Dzikie zwierzęta nie zawsze znajdą się tam, gdzie tegochce lub spodziewa się fotograf. Często chowają się wgęstych zaroślach, na czubkach drzew lub w głębokiejtrawie, co przeszkadza w wykonaniu dobrego zdjęcia.Chcemy uzyskać wyraźne ujęcie, jednak pole widzeniaograniczają gałęzie, liście i inne przeszkody. Co należyzrobić w takiej sytuacji? Można skorzystać z oferowanejprzez teleobiektywy płytkiej głębi ostrości w celurozmycia wszystkiego poza głównym obiektem zdjęcia,koncentrując w ten sposób uwagę oglądającego nazwierzęciu, a nie na otoczeniu. Im dłuższa ogniskowalub większa apertura, tym płytsza głębia ostrości. Przymaksymalnym otworze względnym trawa, która

zasłaniała zwierzę obserwowane gołym okiem, nie jestjuż widoczna w wizjerze aparatu.Metoda ta jest skuteczna także podczas robienia zdjęć wzoo, gdzie pomaga rozmyć np. ogrodzenie lub kratyklatki. Płytka głębia ostrości teleobiektywu pozwalazamazać je na zdjęciu, pozostawiając w środku ujęciajedynie przechadzającą się panterę. Aparat należymaksymalnie przybliżyć do zacienionej części ogrodzeniai wykonać zdjęcie, gdy zwierzę oddali się na odpowiedniąodległość. Teleobiektywy nie służą już wyłącznie dofotografowania szczytów gór i zmagań sportowych.Należy jednak pamiętać o jednej ważnej rzeczy — oustawieniu ostrości na oczach zwierzęcia. Jest to ogólniestosowana zasada. Podczas wykonywania zdjęćteleobiektywem, przy maksymalnie otwartej przysłonie,głębia ostrości staje się bardzo płytka i jeśli ostrośćzostanie ustawiona na nosie lub pysku, oczy będą rozmyte.

Bliżej słońca dzięki zastosowaniu konwerteraExtender EF 2x@Fotografowanie dzikiej przyrody to nie tylko zbliżeniana lwy, niedźwiedzie i gazele, lecz także ujęcia otoczenia,w którym te zwierzęta żyją. Jest jednak jeden element,do którego fotograf nigdy nie będzie w staniewystarczająco się zbliżyć — słońce. Aby słońcewypełniło znaczny obszar kadru, ogniskowa obiektywumusi być bardzo długa. Słońce zajmuje obszar około 1%ogniskowej w kadrze, więc jego średnica wyniesie 2 mm,jeśli ogniskowa obiektywu to 200 mm, lub 5 mm wprzypadku obiektywu o ogniskowej 500 mm. Aby słońcewypełniło połowę wizjera aparatu, należy użyć

158

Ptaki zachowują większą ostrożność niż inne zwierzęta, co utrudnia podejście do nich na mniejszą odległość. Jeśli fotograf podejdziezbyt blisko, po prostu odfruną. Pewnego wieczoru stado pelikanów spoglądało w tym samym kierunku, oczekując na powiew wiatru.Nagle zaczęły podrywać się do lotu, jeden po drugim. Obraz był nieco za mały nawet przy wykorzystaniu obiektywu 500 mm, koniecznebyło więc zamocowanie konwertera Extender EF 1,4x@. Aparat podążał za sylwetką pelikana podrywającego się do lotu, przy czymostrzenie wykonywane było automatycznie.Pelikan·Park Narodowy Lake Nakuru, Kenia·EF 500mm f/4L IS USM + Extender EF 1,4x@·tryb AE z preselekcją przysłony·f/5,6

konwertera Extender EF 2xII w połączeniu z obiektywem600 mm, co da ogniskową równą 1200 mm, dzięki czemusłońce będzie miało średnicę 12 mm. W przypadkukorzystania z aparatu cyfrowego o mniejszym poluobrazowym niż w aparacie analogowym (35 mm) słońcebędzie jeszcze większe, zatem w niektórych sytuacjachwłaściwsze może się okazać użycie konwertera ExtenderEF 1,4xII. Aparat należy umieścić w odpowiedniejodległości od zwierzęcia — np. od kozicy na szczyciewzgórza czy ptaka na drzewie — aby uchwycić zwierzę wpołączeniu ze słońcem z wykorzystaniem dostępnejogniskowej. Słońce widziane przez super-teleobiektywrównież nie pozostaje nieruchome, więc odpowiedniąkompozycję ze zwierzęciem uda uzyskać się jedynie przezchwilę. Ważne, aby pamiętać, że wytyczne te dotycząjedynie sytuacji, gdy słońce jest bardzo nisko nadhoryzontem, np. podczas świtu lub zmierzchu.Spoglądanie na słońce o innych porach, czy to gołymokiem, czy przez wizjer aparatu, jest niezwykleniebezpieczne ze względu na ryzyko uszkodzenia oka lubślepoty, nie wspominając już o uszkodzeniach aparatu.

Natychmiastowa reakcja na nieprzewidzianesytuacjePołożenie zwierząt należy przewidywać i dobieraćodpowiednią ogniskową. Nigdy jednak nie można byćpewnym, co zwierzęta zrobią w danym momencie.Dlatego w takich sytuacjach przydają się obiektywyzmiennoogniskowe, dzięki którym nie przegapimy

żadnego ujęcia — co mogłoby się zdarzyć w przypadkukonieczności zmiany obiektywu. Obiektyw EF 70-200mm f/2,8L IS USM znakomicie sprawdza się wkażdej sytuacji. Jeśli ogniskowa 200 mm nie zapewniadostatecznej odległości od obiektu, można skorzystać zkonwertera. Jasny maksymalny otwór względnysprawia, że konwerter nie ma prawie żadnego wpływuna jakość obrazu. Zaś optyka obiektywu EF 100-400mm f/4,5-5,6L IS USM bez problemu odnajdziewłaściwy kąt, dzięki 8x powiększeniu, jakim dysponuje.Podczas fotografowania dzikiej przyrody częstonajważniejsza jest szybkość reakcji.

Ogniskowa super-teleobiektywu orazmechanizm IS — nieocenione zestawienie wprzypadku fotografowania ptakówNa świecie żyje niezliczona liczba ptaków; niektóre znich są dość małe — na tyle małe, że do ichsfotografowania w rozsądnym rozmiarze koniecznybędzie obiektyw z długą ogniskową. Nawet większeptaki, np. żurawie, białe czaple i orły, bywają bardzoostrożne i poderwą się do lotu na dźwięk spustumigawki, co sprawia, że trudno się do nich zbliżyć.Fotograf często korzysta w takich sytuacjach zteleobiektywu połączonego z konwerterem, co sprawianiestety, że jeszcze trudniej utrzymać aparat wstabilnym położeniu. Jeszcze większej uwagi wymagautrzymanie obiektu w wizjerze — należy ostrożniemanipulować ostrością i unikać poruszenia aparatu.

159

Sylwetkę ptaka niełatwo utrzymać w kadrze, gdy znajduje się on na drzewie, którego gałęzie kołyszą sięna wietrze. Płytka głębia ostrości oznacza, że z każdym powiewem wiatru ptak przestaje być ostry wkadrze. Problem ten rozwiązano poprzez użycie konwertera Extender EF 1,4x@ z obiektywem EF 500mmf/4L IS USM, wykorzystując jednocześnie zalety autofokusa i funkcji IS, które pozwoliły utrzymać sylwetkęptaka w kadrze. Obiektyw umieszczono na oknie samochodu, aby zachować większą ostrość ujęcia.Wojownik długoczuby·Państwowy rezerwat Buffalo Spring, Kenia·EF 500mm f/4L IS USM + ExtenderEF 1,4x@·tryb AE z preselekcją przysłony·f/5,6

Obiektyw EF 300mm f/2,8L IS USM zastosowany zkonwerterem Extender EF 2xII lub obiektywEF 500mm f/4L IS USM z konwerterem ExtenderEF 1,4xII umożliwią dalsze korzystanie z funkcjiautofokusa. Skorzystanie z funkcji IS jeszcze bardziejograniczy ryzyko zamazania zdjęcia, co pozwoli śledzićobiektywem ptaka podrywającego się nagle do lotu lubcałe stado w trakcie lotu.Jeśli fotografia ma uchwycić ruch skrzydeł łabędziaprzy długim czasie otwarcia migawki, najskuteczniejszybędzie tryb 2 funkcji IS. Należy zachować sylwetkęprzelatującego ptaka w wizjerze i korzystając zustawienia migawki 1/15 sek., wykonać serię zdjęć.Jedno lub dwa ujęcia na pewno będą udane.Wszystkie super-teleobiektywy EF typu L posiadająniezrównane właściwości optyczne, jednak ichprawdziwa wartość (oraz wartość funkcji IS) możnanaprawdę docenić jedynie przy okazji drukowaniawielkoformatowych odbitek zdjęć wykonanychcyfrowym aparatem SLR.

Przełączanie pomiędzy trybemautomatycznego i ręcznego ostrzenia poprzezwykorzystanie trybu ciągłej ręcznej regulacjiostrościZwierzęta rzadko stoją w miejscu, a to oznacza, żefotografowi często przychodzi w większym stopniupolegać na funkcji autofokusa — nawet, gdystosowanie tej funkcji nie jest właściwe (np. gdy lisskrada się w zaroślach a optyka obiektywu nie możeskupić się na jego sylwetce lub gdy podmuch wiatrusprawi, że chmura kurzu przysłoni stado żyraf). Wtakim przypadku można skorzystać z trybu ciągłejręcznej regulacji ostrości (standardowa funkcja w wieluobiektywach USM), aby dokonać niewielkichpoprawek do ustawień autofokusa bez koniecznościprzełączania się do trybu ręcznego ostrzenia, copozwala skoncentrować się na ujęciu, nie zaś na pracyaparatu.

160

EF LENS WORK III Oczy systemu EOS

wrzesień 2006 r., wydanie ósme

Publikacja i planowanie Canon Inc. Lens Products GroupProdukcja i redakcja Canon Inc. Lens Products GroupDruk Nikko Graphic Arts Co., Ltd.Podziękowania za współpracę dla: Brasserie Le Solférino/Restaurant de la Maison Fouraise, Chatou/

Hippodrome de Marseille Borély/Cyrille Varet Créations, Paris/JeanPavie, artisan luthier, Paris/Participation de la Mairie de Paris/Jean-Michel OTHONIEL, sculpteur

©Canon Inc. 2003

Produkty i dane techniczne mogą ulec zmianie bez uprzedzenia.Zdjęcia zawarte w tej książce są własnością firmy Canon Inc. lub użyto ich za zgodą autorów.

CANON INC. 30-2, Shimomaruko 3-chome, Ohta-ku, Tokyo 146-8501, Japan