UHÝM ULUSLARARASIHAK ÝHLALLERÝÝZLEME MERKEZÝINTERNATIONA L CENTER FOR WATCHING VIOLATION OF RIGHTS

www.uhim.org/uhimtr /uhimorg

TARÝHTEN BUGÜNE ÜLKE ÝHLAL KARNELERÝHISTORICAL REPORT CARDS ON THE VIOLATIONS OF CIVIL RIGHTSHISTORICAL REPORT CARDS ON THE VIOLATIONS OF CIVIL RIGHTS

ALMANYAALMANYAGERMANYGERMANY

içindekiler

38

kaynakçabibliography

3

sunuþpresentation

5

Siyasî TarihiPolitical History

12Almanya’nýnÝhlal KarnesiViolation Reportof Germany

c o n t e n t s

3

sunuþpresentation

Elinizdeki bu çalýþma 20. yüzyýlda girdiði iki büyük savaþtanda maðlubiyetle ayrýldýðý halde bugün yeniden dünyanýnen önemli siyasi aktörlerinden biri haline gelen Almanya’nýngerçekleþtirdiði ihlalleri konu almaktadýr. Almanya’nýnBirinci Dünya Savaþý’nda Ýslam coðrafyasýný kendi safýnaçekebilmek için uyguladýðý politikalardan 1930’lardanitibaren dünyayý büyük bir felakete sürükleyen Nazipolitikalarýna, yabancý iþçi alýmlarýyla baþlayan göçmensorunundan entegrasyon politikalarýna, Alman derin devletitarafýndan finanse edilen Neonazi örgütlerinden Almanvakýflarýnýn farklý ülkelerde gerçekleþtirdiði þaibeli faaliyetlerekadar pek çok konuyu raporumuzun sayfalarýndaokuyabilirsiniz. Fakat önce bugüne kadar yaþanan sürecekýsaca göz atmak yerinde olacaktýr.Dünya’nýn en zengin yeraltý ve yerüstü kaynaklarýna sahipkýtasý Afrika’nýn, bugün açlýk yüzünden her gün binlerceinsanýn yaþamýný yitirdiði bir kýtaya dönüþmesi, Batý’nýnsömürge hareketinin sonuçlarýndan sadece biridir. Küreselsistemin siyasal, kültürel, ekonomik ve askerî politikalarýyladerin bir kaosa sürüklenen kýtada, salgýn hastalýklar, açlýk,kýtlýk, insan ve organ kaçakçýlýðý sebebiyle her yýl milyonlarcainsan ölmektedir.Bu ülkelerin bir adým ötesindeyse, üretim potansiyelleri ve

This study is aboutthe violations of Germanywhich today became one of the most important politicalactors in the world again, despite that it was defeatedin both World War I and II in 20th century. You canfind many issues in this report, such as the policies ofGermany in order to bring Islamic geography into itsfold during the First World War, Nazi policies undidthe world into a big disaster since 1930s, immigrantissue which started by the acceptance of foreignworkers, integration policies, neo-Nazi organizationsfinanced by German shadow government, questionableactivities of German foundations in different countries,etc. But, it is convenient to browse first the processexperienced until today.Although the “Dark Continent” Africa has richunderground and over ground resources, today, Africahas turned out to be a continent in which many peopledie of hunger. The reason of that painful and desperatesituation is the colonial movements and imperialistattacks of “The West”. Hegemonic power of GlobalSystem on political, economic, cultural and militarydecisions makes the things worst and drive Africa intochaos and thus many people die every year because ofhunger, drought, epidemic and human/organsmuggling. Ýllegal gun and drug trade is very commonin politically destabilized African and Asian countries.With a high production potential, dynamic socialstructure, rich financial resources and high rate ofyouth population, there are some countries that onestep beyond these countries many of which were from“Dark Continent” and defined as “The least developedcountries” by the international organizations and

4

dinamik toplumsal yapýlarýyla geliþmekte olan ülkelerbulunmaktadýr. Bu ülkeler de, küresel sistemin çýkarlarýdoðrultusunda hareket eden kuruluþlar eliyle sürekli olarakdýþ müdahaleye maruz kalmaktadýr. BM, NATO, UCM,IMF, Dünya Bankasý, Dünya Ticaret Örgütü ve küreselþirketlerin uygulamalarý, canlý bir sosyo-ekonomik yapýyasahip olan bu ülkelerde yoksulluðun kalýcý hale gelmesinezemin hazýrlamaktadýr. Üretim ve istihdamýn daraltýlmasý,yatýrýmlarýn yavaþlatýlmasý gibi dayatmalarýn yanýsýra, olumlugidiþatý baltalayacak siyasî krizler de yine bu kanallararacýlýðýyla devreye sokulmaktadýr.Bu olumsuz þartlar mültecilik sorununu da beraberindegetirmekte, milyonlarca insan her yýl yaþamýný sürdürebilmekadýna vatanlarýný terk etmek zorunda kalmaktadýr. Ýþgal,ambargo, içsavaþ, yoksulluk, salgýn hastalýk gibi küreselsistemin uygulamalarýndan kaynaklanan nedenlerle yaþamalanlarý yok edilen insanlar, mülteci olarak gittikleri Batýlýülkelerde ikinci sýnýf insan muamelesi görmekte, ýrkçý veayrýmcý muamelelere maruz kalmakta ve zor þartlar altýndayaþam mücadelesi vermektedir.Ýkinci Dünya Savaþý sonrasýnda sömürgelerinden çekilenBatýlý devletler yerlerine býraktýklarý diktatörlük rejimlerive baðlayýcý antlaþmalarla kýtadaki kazanýmlarýný sürdürecekzemini hazýrlamýþtýr. Uzun yýllar boyunca destekledikleridiktatörleri, bugün “Arap Baharý” süreci ile tasfiye sürecinegiren küresel sistem, Asya ve Afrika coðrafyasýnda kontrolalanlarýný yeniden dizayn etme kaygýsýyla hareket etmektedir.Küresel sistem bu yöndeki politikalarýný sürdürürken “insanhaklarý”, “demokrasi”, “özgürlük” gibi kavramlar üzerindenpolitika geliþtirmekte, insan haklarý örgütleri, sivilyapýlanmalar, medya, kültür-sanat kurumlarý ve uluslararasýmerciler de bu doðrultuda kullanýlmaktadýr. Küresel aktörler,kendileri açýsýndan tehdit olarak algýlanan devletleri yinebu söylemlerle hedef almakta ve dünya kamuoyunda buyönde bir algý oluþturmaya çalýþmaktadýr.Hiç þüphesiz hak ihlalleri her dönemde ve her coðrafyadayaþanagelmiþtir. Ancak bu çalýþmada, sýnýrlarý dýþýnda etkigücüne sahip olan ve bu yönüyle küresel ölçekte dünyasiyasetine yön veren devletler tercih edilmiþtir. “TarihtenBugüne Ülke Ýhlal Karneleri”nin amacý; medeniyetin,barýþýn ve özgürlüklerin temsilcisi olduðu iddiasýndaki buülkelerin söylemlerinin gerçekliði test etmektir.Çalýþmamýzýn, göz ardý edilen bu alanýn tartýþmaya açýlmasýnakatký saðlayacaðýna inanýyoruz.

institutions. These countries are defined as a“Developing countries” by the internationalorganizations and institutions and they areunfortunately exposed to external operations byinternational organizations and institutions who workfor the benefit of global system. The practices of theUN, NATO, ICC, IMF, WB, WTO and GlobalCompanies prepare ground for the permanent poornessfor these “The least developed and developingcountries”, which has dynamic socio-economicstructure. Beside of decreasing the production,restricting the employment and slowing down theinvestment, political crises that slow down the positiveand stable development are put into practice by theseorganizations. These negative conditions lead to refugeeproblems and millions of people have to abandon theircountry in order to live on and earn money. Problemsas an occupy, embargo, civil-war, epidemic, povertyand poorness that cause from the practices of globalsystem destroy the living space of the people and theyhave to go to European countries and they are seenas a second class citizen by the countries in which theylive. In addition, they are exposed to racist anddiscriminatory practices so they have to live on underextremely hard life circumstances. Withdrawing fromthe colonized countries after the Second World War,The West countries left their position to nativedictatorships and signed permanent agreement withthem. So they will save their interests on the continent.Global system, which supported dictatorships foryears, has been eliminating the dictatorships theycontrol with the process called as an “Arab Spring”and moves with the fear of reshaping bases on theAsia and Africa to control. While making policy,global system abuses and benefits from the conceptslike “Democracy”, “Human Rights” and “Freedom”.Beside of benefiting from these concepts, global systemabuses media, culture and art, NGOs and internationalorganizations. When Global actors took a risky signalsfrom the countries they immediately target thesecountries with the “Democracy”, “Human Rights”and “Freedom” notions and dominates the perceptionof the world agenda.

Undoubtedly, human rights violations can be seenand put into practice in anytime and any geographyon the world. While determining the countries in thisstudy, it is preferred to choose the countries that havea dominant effect on the other countries and whosepower exceeds their borders. The aim of the studycalled as a “Violation Reports of Countries fromHistory to Date” is to test the reality of the claims ofwhether these countries are the representative of the“Peace”, “Civilization” and “Freedoms” or not. It istried to take the general photo of the history and triedto evaluate the violations that begun with the“Geographical Expeditions” and continued to date.To reveal the real actors of the violations that tookplace across the world will help us to detect who isguilty and who is innocent. We believe that “ViolationReports of Countries from History to Date” willcontribute to the studies ignored at that field.

5

20. Yüzyýla Kadarki Süreç

Almanlarýn tarih sahnesine çýkýþý 8. yüzyýlda Germenprenslikleriyle baþlamýþ, bu yüzyýllarda Hristiyanlýk daAlman prensliklerinde yaygýnlýk kazanmýþtýr. Almanya’nýnkurulduðu tarih olarak ise bugünkü Almanya’yý da içinealan Doðu Frank Krallýðý’nýn baþýna I. Konrad’ýn çýktýðý911 yýlý kabul edilir. Ayný yüzyýlda Almanlarýn Roma’yý elegeçirmesinden sonra da, 951 yýlýnda Kutsal Roma-GermenÝmparatorluðu kurulmuþtur. Yüzyýllar içerisinde siyasîaçýdan deðiþiklik göstermekle birlikte bugünkü Almanyatopraklarý üzerinde genel olarak bu imparatorluk hükümsürmüþtür. 1806’da Napolyon’un desteði ile on altý Almanprensliðinin Ren Konfederasyonu’nu oluþturmasý ve bukonfederasyonun imparatorluktan ayrýlmasýnýn ardýndanKutsal Roma-Germen Ýmparatorluðu tarih sahnesindençekilmiþtir. On yýl kadar süren Fransa nüfuzunun ardýndanbaþlatýlan baðýmsýzlýk mücadelesi 1815’te baþarýylasonuçlanmýþ, Kutsal Roma-Germen Ýmparatorluðudöneminde bir dükalýk olan, ancak zamanla Avrupa’nýn

Siyasî TarihiPolitical History

The Period up to 20th Century

The entrance of Germans into the stage of historystarted with Germanic principalities in 8th century.In these centuries, Christianity gained wide currencyin the principalities. Year 911 is accepted as thefounding year of Germany when Conrad I becamethe head of the East Francia or the Kingdom of theEast Franks. This kingdom was also includingtoday’s Germany. In the same century, in 951, HolyRoman Empire was founded after the Germanscaptured Rome. Despite being changed politicallythroughout the centuries, generally this empireruled over the present day German territories. HolyRoman Empire went out of existence after theconstitution of the Confederation of Rhine by sixteenGerman principalities via support of Napoleon in1806 and after the separation of this confederationfrom the empire. The struggle for independence,which was started after nearly ten-year long Frenchauthority, ended with success in 1815. It should benoted that Prussia, which was a dukedom during

6

güçlü devletlerinden biri haline gelen Prusya bu süreçteönemli rol oynamýþtýr. Bu tarihte Avusturya ve Prusya’nýnyanýsýra irili ufaklý 39 Alman devletinin katýlýmý ile AlmanyaKonfederasyonu kurulmuþtur.

Almanya’nýn millî birliðini saðlamasý ise Prusya’nýn AlmanKonfederasyonu içerisinde giderek sivri lmesi veAvusturya’dan uzaklaþmasý ile olmuþtur. Prusya Kralý I.Wilhelm tarafýndan Baþbakanlýða getirilen Otto von Bimarck(1862-1889), bu yönde önemli adýmlar atmýþtýr. 1866’daPrusya’nýn Avusturya’yý yenilgiye uðratmasýyla AlmanyaFederasyonu daðýlmýþ, 1871 yýl ýnda da AlmanÝmparatorluðu kurularak bugünkü modern Almanya’nýntemelleri atýlmýþtýr.

Almanya’nýn özellikle 19. yüzyýlýn son çeyreðinde giderekgüçlenmesi, Avrupa’nýn en güçlü devletleri arasýna girmeninötesine geçerek Fransa ve Ýngiltere gibi küresel bir güçolma yolunda adýmlar atmasý, Birinci Dünya Savaþý’nýhazýrlayan etkenlerden biri olmuþtur. Bu süreçte yayýlmacýpolitikalarýnda Osmanlý coðrafyasýný hedef alan Almanya,özellikle demiryollarý ve madenlerle ilgili önemli kazanýmlarelde etmiþtir. Hýzla sanayileþen Almanya, yeni hammaddeve pazar ihtiyacýný karþýlamak için yeni sömürge alanlarýnaihtiyaç duymuþtur. Ayný zamanda yeni yerleþim alanlarýiçin de isteklidir. Bu kapsamda Filistin; okullar, vakýflar,kooperatif ve kolonilerle Alman hakimiyetine girmiþtir. 19.yüzyýlýn sonlarýnda Alman Yahudilerinden oluþan otuz ikikoloni Filistin topraklarýna yerleþmiþ, bu da Birinci DünyaSavaþý sonrasý baþlayýp bugüne uzanan Filistin meselesinintemelini oluþturmuþtur.

Birinci Dünya Savaþý ve Almanya’nýnÝslam Coðrafyasý Politikasý

19. yüzyýlýn ikinci yarýsýnda siyasî birliðini tamamlayan vegüçlü Avrupa devletleri arasýnda giderek sivrilen Almanya,genç ve dinamik nüfusu, sanayi atýlýmlarý ve siyasî hamleleriile giderek güçlenmiþtir. Böylece Almanya küresel bir güçolma yolunda mesafe katetmiþtir. Özellikle Fransa, Ýngiltereve Rusya’ya karþý daha agresif politikalar izlenmeyebaþlanmýþ, II. Wilhelm 1898’de Þam’da yaptýðý konuþmadadünyadaki 300 milyon Müslümanýn dostu ve koruyucusu

the reign of Holy Roman Empire but became oneof the most powerful European countries in time,played an important role during this process. Atthis date, German Confederation was establishedwith participation of large and small 39 Germancountr ies bes ides Aus tr ia and Prussia .

The provision of German national unity wasactualized by distinction of Prussia in GermanConfederation and by distancing of it from Austria.Otto von Bismarck (1862-1889) who was appointedas chancellor by the King of Prussia, Wilhelm I,took important steps towards such a unity. TheGerman Federation fell apart when Prussia defeatedAustria in 1866. Then, the German Empire wasestablished in 1871. This would be the foundationsof modern-day Germany.

Gradual strengthening of Germany especially inthe last quarter of 19th century and its steps towardsbecoming a global power such as France andEngland by overreaching the role of being one ofthe most powerful countries in Europe becameimportant factors for the First World War. In thisprocess Germany, which targeted Ottomans viaexpansionist policies, gained important acquisitionsespecially related to railways and mines. The rapidlyindustrializing Germany needed new colonial areasto meet the need for new raw materials and markets.It was also longing for new settlements. In thisregard, Palestine fell under domination of Germanywith its schools, trusts (wakifs), cooperative andcolonies. At the end of 19th century, 32 coloniesconsisted of German Jews settled in Palestinianterritories and this would be the basis of thePalestinian issue which started after the First WorldWar and continued since then.

First World War and the Politics ofGermany on Islamic Geography

Germany, which completed its political unity in19th century and distinguished itself among thepowerful European nations, gradually became strongwith its young and dynamic population as well asindustrial progress and political moves. Thus,Germany progressed towards becoming a globalpower. In that regard, the followings wereexperienced: more aggressive policies started to be

7

olduðunu ilan etmiþ, Ýngiltere’nin deniz gücüne eriþebilmekadýna gemi yapýmýna baþlanmýþ, Hicaz Demiryolu’nunyapýmýnda rol üstlenilmiþ, Ortadoðu ve Orta Asya’da petrolarama ve su kanallarý proje leri baþlatý lmýþt ýr.

Bu dönemde küresel aktörler arasýna girme hedefini net birþekilde ortaya koyan Almanya; dünyayý felakete sürükleyen,milyonlarca kiþinin ölümüne sebep olan, insanlýðýn ortakmirasý olan kültür varlýklarýnýn tahrip olmasýna yol açandünya savaþlarýný baþlatan ülkelerden biri olarak sivrilmiþtir.

Almanya Birinci Dünya Savaþý’ndaki siyasî hedefini,Fransa’nýn dünya üzerindeki etkinliðini ortadan kaldýrmak,Ýngiltere’nin Avrupa’daki gücünü zayýflatmak ve Rusya’yýAvrupa’dan mümkün olduðu kadar dýþarýda tutmak olarakbelirlemiþtir.

Almanya Birinci Dünya Savaþý’nda cephe gerisi için deönemli stratejiler üretmiþtir. Bunlarýn baþýnda “Revolu-tienierungsprogramm” yani Ýhtilaller Programý gelir. Buplana göre Fransa’nýn Kuzey Afrika’da, Ýngiltere’nin Mýsýrve Hindistan’da çýkacak isyanlarla uðraþarak zayýflatýlmasý,Çarlýk Rusyasý’nýn da kendi içinde çýkacak karýþýklýklarlazayýflatýlmasý saðlanacaktýr. Bu plan için de özellikle Ýslamdünyasý kullanýlmak istenmiþ, sömürge topraklarýndakiMüslüman nüfusu etkilemek adýna birtakým açýklamalaryapýlmýþ ve giriþimlerde bulunulmuþtur.

Almanya’nýn Birinci Dünya Savaþý’ndaki Ýslam dünyasýpolitikasýnýn mimarlarýndan olam Max Von Oppenheim(1860-1946), 1895-1910 yýllarý arasýnda Alman Dýþiþleri’ninemrinde Mýsýr Elçiliði’nde çalýþmýþ, daha sonra I. DünyaSavaþý’nda Osmanlý’nýn Almanya’nýn yanýnda savaþa girmesiüzerine yeniden Dýþiþleri’nde görev almýþ bir diplomat vearkeologdur. Oppenheim görev yaptýðý dönem içerisindeÝslam coðrafyasýnda çeþitli seyahatler yapmýþ, bölgenindinamiklerini yakýndan görmüþ, “cihad” anlayýþýnýn Ýslamdünyasý üzerinde ne denli etkin olabileceðini tesbit etmiþve Almanya’nýn bunu kullanmasý gerektiðini ortaya koyanraporlar hazýrlamýþtýr.

Ýslam coðrafyasý baþta olmak üzere ulusal ve uluslararasýkamuoyunda propaganda faaliyetleri yürüten pek çok birimkurulmuþtur. Bunlarýn baþýnda Nachrichtenstelle für denOrient (Þark Ýstihbarat Birimi), Nachrichtenabteilung desAuswartigen Amtes (Dýþiþleri Bakanlýðý Ýstihbarat Kurumu)

followed especially against France, England andRussia; Wilhelm II announced in his speech whichwas delivered in Damascus in 1898 that Germanywas the friend and protector of 300 million Muslimsaround the world; ship building was started to reachto the naval strength of England; it was taken partin the construction of Hijaz railway, and projectsof oil exploration and aqueducts in the Middle Eastand Central Asia were started.

Germany, which set forth its aim to become one ofthe global actors in this period, became prominentas one of the initiators of the world wars whichundid the world, caused death of millions anddestruction of common cultural assets of humanity.

Germany set its political targets in the First WorldWar as the elimination of the activity of France onearth, weakening of the power of England in Europeand keeping Russia off from Europe as much aspossible. Germany also produced importantstrategies for hinterland during the First WorldWar. Among them, ‘Revolutiennierungsprogramm’meaning Program of Revolutions was the primaryone. According to this plan, France, England andTsarist Russia would be weakened by outbreaksrespectively in North Africa, Egypt and India, andin Russia itself. For this plan, especially the IslamicWorld was wanted to be used. Thus, severalstatements and attempts were made to affect theMuslim population in colonies.

Max Von Oppenheim (1860-1946), who was oneof the architects of the politics of Germany againstIslamic World during the First World War, wasa diplomat and archeologist. He worked at theEmbassy in Egypt under German Foreign Ministryin between 1895 and 1910. Later on, he was againassigned at Foreign Ministry due to the situationthat Ottomans went to war with Germany. Duringhis tenure, Oppenheim travelled in Islamicgeography; saw the dynamics of the region up close;ascertained how effective the understanding of‘jihad’ could be on Islamic World and preparedreports presenting that Germany should use it.

In this process, many units were established toconduct propaganda activities within national andinternational public opinion, especially in Islamicgeography. Some of the leading units were

ve Zentralstelle dür den Auslandsdienst (Yurtdýþý HizmetleriMerkez Birimi) gelmektedir.

Almanya’nýn bu politikasý dünyayý bir felakete sürüklerken,kendi çýkarlarý doðrultusunda baþka milletleri ve devletleride nasýl kullandýðýný ortaya koymaktadýr. Hiç kuþkusuzbenzer faaliyetler Ýngiltere ve Fransa tarafýndan dasürdürülmüþtür. Hatta bu konuda Almanya’nýn diðerdevle tlere kýyasla geç kaldýðý da söylenebilir .

Müslüman savaþ esirleri Almanya saflarýnda yeniden bukez diðer ülkelere karþý savaþtýrýlmak istenmiþ bunun içinyoðun bir propaganda faaliyeti sürdürülmüþtür. Bu noktadaözellikle Osmanlý’nýn konumundan istifade edilmiþtir.

Ýki Dünya Savaþý Arasýnda Nazi Politikalarý

Birinci Dünya Savaþý’nda Almanya’nýn Avusturya-Macaristan ve Osmanlý Devleti ile gerçekleþtirdiði ittifakýnÝngiltere, Fransa ve Rusya karþýsýnda yenilgiye uðramasýyla,Almanya son derece aðýr þartlar içeren CampiegneMütarekesi’ni imzalamak zorunda kalmýþ (11 Kasým 1918),Almanya Ýmparatorluðu daðýlmýþ ve yerine AlmanCumhuriyeti ilan edilmiþtir. 6 Ocak 1919’da Weimarkentinde toplanan ve çoðunluðu sosyal demokratlardanoluþan Milli Meclis, Friedrich Ebert’i cumhurbaþkanýseçmiþ, devletin ismi de Weimar Cumhuriyeti olarakanýlmýþtýr. 28 Haziran 1919’da Ýtilaf devletleri ile imzalanan

8

Nachrichtenstelle für den Orient (OrientIntelligence Unit), Nachrichtenabteilung desAuswartigen Amtes (Foreign Ministry IntelligenceAgency) and Zentralstelle dür den Auslandsdienst(Center Unit of Overseas Services).

This politics of Germany presents how it was usingother nations and countries towards its benefitswhile the world was being dragged to a disaster.Undoubtedly, similar activities were followed alsoby France and England. Even it can be said thatGermany became late in this context compared tothe other countries.

Muslim captives were desired to be used in the waronce again but this time in German stands andagainst other countries. Intense propaganda activitywas followed for such an aim. At this point, especiallythe position of Ottomans was exploited.

Politics of Nazi between theTwo World Wars

After the defeat of the alliance of Germany, Austria-Hungary and Ottoman Empire against England,France and Russia in the First World War,Germany was obliged to sign the Compiègne Truce(11 November 1918) including very harshconditions. Then, the German Empire fell apartand instead, the German Republic was announced.The National Parliament, dominated by SocialDemocrats, gathered on 6 January 1919 in Weimarand selected Friedrich Ebert as the President. Thename of the state was decided as the WeimarRepublic. The Versailles Agreement, which wassigned by the allied powers on 28 June 1919 andwhich was also including harsh conditions like theCompiègne Truce, was ratified. The newconstitution was adopted on 31 of July 1919. Thisperiod continued until that Adolf Hitler came intopower in 1933. This date was accepted as the endof the Weimar Republic.

In 1920s, which passed under the harsh provisionsof Versailles Treaty, inflation increased; people hadeconomic difficulties; war indemnities placed a bigburden, and unemployment increased. In such achaotic environment, National Socialist Labor Party(NAZI) established by Adolf Hitler in 1920 was

ve Campiegne Müterakesi gibi son derece aðýr þartlar ihtivaeden Versailles Antlaþmasý onaylanmýþ, 31 Temmuz 1919’dada yeni anayasa kabul edilmiþtir. Bu dönem Adolf Hitler’in1933’te iktidara gelmesine kadar devam etmiþ, Hitler’iniktidara geldiði bu tarih Weimar Cumhuriyeti’nin sonuolarak kabul edilmiþtir.

Versailles Antlaþmasý’nýn aðýr hükümleri altýnda geçen1920’li yýllarda ülkede enflasyon artmýþ, halk ekonomikaçýdan büyük sýkýntýlar yaþamýþ, savaþ tazminatlarý büyükbir yük oluþturmuþ, iþsizlik artmýþtýr. Böylesine kaotik birortamda Adolf Hitler’in 1920’de kurduðu Nasyonal SosyalistÝþçi Partisi (NAZÝ) halk nezdinde giderek artan bir ilgiylekarþýlanmýþ ve nihayet 1933 yýlýnda Hitler, Almanya’daiktidarý ele geçirmiþtir.

Hitler’in öncelik verdiði konular Versailles Antlaþmasý’nýnhükümlerinin ortadan kaldýrýlmasý, Alman ýrkýnýn üstünlüðüfikrinin Alman toplumuna benimsetilmesi ve bu doðrultudapolitikalar üretilmesi, Yahudi ve komünist aleyhtarlýðýolmuþtur.

1933 yýlýndan itibaren Almanya’da Nazi politikalarýnauymayan baþta Yahudiler olmak üzere kültür sanatkurumlarýndaki binlerce kiþi bulunduklarý görevdenuzaklaþtýrýlmýþ ve sanatçýlarýn faaliyetleri durdurulmuþtur.Bu kapsamda müzisyenler, orkestra þefleri, radyo çalýþanlarý,ressamlar, heykeltraþlar, sanat eðitim kurumlarýndakieðitmenler, müze ve kütüphane yetkililerinden oluþanbinlerce insanýn iþine son verilmiþtir.

Ýnsanlarýn eþit olmadýðý anlayýþýna dayanan Nazi politikalarýAlman toplumu nezdinde giderek daha yaygýn biçimdekarþýlýk bulmuþtur. Bu anlayýþýn bugün de devam ettiðineþahit olmaktayýz. Özellikle yabancýlara yönelik Nazipolitikalarýnýn temelinde bu üstünlük inancý ve ariýrký koruma amacý yer almýþtýr.

Nazi yönetiminin bu amaç doðrultusunda giriþtiðisoykýrým hareketinin bir bölümü de yabancý veengellilerin maruz býrakýldýðý kýsýrlaþtýrma ve“acýsýz ölüm” iþlemleridir. Alman olanlarýndýþýndakileri kapsayan “Yabancý” tanýmý, etnikve ýrksal bir ayrýma iþaret etmektedir. Böylece19. yüzyýlýn sonlarýnda ABD ve Ýngiltere’deki

9

welcomed warmly and in 1933, Hitler gained thepower.

The issues that Hitler gave primacy wereextermination of the provisions of Versailles Treaty,adoption of the idea of the superiority of Germanrace to German society and development of policiesin that regard, and opposition to Jews andcommunists. Since 1933, thousands of people andespecially Jews who were not fitting in Nazi policieswere suspended from their positions at culture andart institutions. Furthermore, the activities of artistswere stopped. In this context, thousands of peopleincluding musicians, conductors, people workingat radios, painters, sculptors, instructors at arteducation institutions, museum and library officerswere suspended.

Nazi policies, depending on the understanding thatpeople are not equal, started to be appreciated morecommonly by German society. We witness thatsuch an understanding continues even today. Sucha belief in superiority and the aim of protection ofthe pure race were underlying the Nazi policiesespecially against foreigners.

A part of the genocide activity undertaken by Nazistowards the aforementioned aim was sterilizationof foreigners and disabled people, and ‘painlessdeath’ operations. The definition of ‘Foreigner’including anyone who is not German denotes anethical and racial discrimination. Thus, the‘Eugenics’ movement described as ‘the science of

10

bilimsel çevrelerde gündeme gelen ve “daha iyi nesilleryaratarak insan ýrkýný ýslah etme bilimi” olarak tanýmlanan“Eugenics” (Öjenik) hareketi Nazi döneminde milyonlarcainsanýn maruz kaldýðý bir soykýrým hareketine dönüþmüþtür.Engellileri topluma yük olarak gören, onlarýn insan neslineve medeniyete zarar verdiðine inanan bu anlayýþ, ýrkçýlýðýnda ötesinde bir vahþeti temsil etmektedir.

1 Ocak 1934 tarihinde yürürlüðe giren Kýsýrlaþtýrma Yasasýkapsamýnda kesin rakamlar bilinmemekle birlikte 300 bininüzerinde insanýn bu iþleme maruz kaldýðý tahminedilmektedir. 1934 yýlýnda zorunlu kýsýrlaþtýrmaya tabitutulanlarýn taný analizlerine göre, kýsýrlaþtýrýlanlarýn %52.9’ugerizekalý, %25.4’ü þizofren ve %14’ü epilepsi olaraktanýmlanmýþtýr. Bu da ilerleyen yý llardaki benzeruygulamalara maruz kalanlarýn oranýna dair bir fikirvermektedir.

Ýlerleyen dönemde kýsýrlaþtýrmaya kürtaj da eklenmiþtir.Çýkartýlan Evlilik Saðlýðý Yasasý kapsamýnda evlenecekçiftlerin evlenmeden önce Kamu Saðlýðý Dairesi’nden ileridedoðacak çocuklarýnýn saðlýklý olacaklarýna dair bir sertifikaalmalarý gerekiyordu. Bu da kürtaj ve kýsýrlaþtýrma iþleminetabi tutulmayan çok daha fazla sayýda insanýn evliliðininyasaklandýðý bir baþka deyiþle baþlamadan bittiði anlamýnagelmektedir.

Öte yandan 1940 yýlýnda uygulanmaya baþlanan ötenaziiþlemlerinde de engelliler gaz odalarýnda toplu þekildeöldürülmüþtür. Bu iþleme maruz kalarak katledilen insansayýsýnýn da 80 bin civarýnda olduðu tahmin edilmektedir.

Savaþ öncesinde Almanya’daki milyonlarca Yahudi üzerindeuygulanan ayrýmcý politikalarýn hemen aynýsý, sayýlarý çokdaha az da olsa, Çingeneler üzerinde de uygulanmýþtýr.Ancak dünya kamuoyunda bu soykýrým hak ettiði ölçüdeele alýnmamýþ ve Yahudi Soykýrýmý’nýn gölgesinde kalmýþtýr.Bugün dahi bu konuda yapýlan araþtýrmalar sýnýrlýdýr. ÝkinciDünya Savaþý yýllarýnda toplama kamplarýna gönderilenyaklaþýk 23 bin Çingeneden 13.614’ü soðuk, kötü beslenme,hastalýk ve týbbî deneyler sebebiyle; 6432’si gazlazehirlenerek, 32’si de kaçmaya çalýþýrken vurularaköldürülmüþtür.

Nazi politikalarýnýn bir diðer maðduru ise ülkedeki

the reformation of human race by creating bettergenerations’ and which was at the agenda of scientificcommunities in the U.S. and England at the endof 19th century, transformed to a genocide act thatmillions of people were exposed during Nazi period.The understanding that disabled people are burdenfor the society and they harm the human race andcivilization represents an atrocity beyond racism.

Within the scope of the Sterilization Law, whichcame into force at first of January 1934, it isestimated that more than 300 thousand people weresubjected to sterilization. According to the diagnosticanalyses of the people who were subjected to forcedsterilization in 1934, 52.9% of them were idiots,25.4% of them were schizophrenic and 14 of themwere described as epileptic. These numbers cangive an idea regarding people who were subjectedto similar applications in later years. In later period,abortion was added to sterilization. Within the scopeof the Marital Health Law, couples to marry neededto take a certificate showing that children who wouldborn in future would be healthy. It means that manymarriages which were not subject to the operationsof abortion and sterilization were forbidden.

On the other hand, disabled people were also killedall together in gas chambers by euthanasia operationswhich started to be applied in 1940. It is estimatedthat the number of people who were subjected tosuch operations was around 80 thousand. Prettymuch the same discriminatory politics, which wasapplied to millions of Jews before the war, was alsoapplied to gipsies though their numbers were muchsmaller. However, the genocide against gipsies wasnot addressed to the extent it deserves within worldpublic opinion and it has been overshadowed bythe Holocaust. Even today, the researches in thisissue are limited. Among 23 thousand gipsies sentto concentration camps during the Second WorldWar period, 13.614 of them died due to coldweather, bad nutrition, sickness and medicalexperiments; 6432 of them were killed by gaspoisoning and 32 of them were killed while theywere trying to escape.

Another victim of the Nazi policies was Polishpeople living in Germany. First, legal foundationswere created for relentless policies against foreigners,

11

Polonyalýlar olmuþtur. Yabancýlara karþý gerçekleþtirilenacýmasýz politikalar için önce yasal dayanaklar oluþturulmuþ,ilerleyen yýllarda buna da gerek duyulmamýþtýr. Tecrit etme,toplumun dýþýna itme, iþten atma, vatandaþlýktan çýkartmagibi uygulamalarý, toplama kamplarýnda zorunlu çalýþma,sýnýr dýþý etme, haksýz tutuklama ve hapis cezalarý, hattaidamlar almýþtýr.

Bu hukuk ve insanlýk dýþý uygulamalarý yasal hale getirmekiçin çýkartýlan kanunlara pek çok örnek verilebilir. Bremen’de10 Aðustos 1933’te “Halkýn Çingene, Serseri ve ÇalýþmakÝstemeyenlerin Tacizinden Korunmasýna Ýliþkin Yasa”çýkartýlmýþ, 7 Temmuz 1933’te Düsseldorf bölge valisi“Çingene Ýlletiyle Mücadele” kararnamesi yayýmlatmýþ,Kasým 1933’te Tehlikeli Ýtiyadi Suçlar Aleyhinde Yasayürürlüðe girmiþ, bu yasada Çingeneler “asosyal” sýnýfýnadahil edilmiþtir. 14 Temmuz 1933 tarihli “VatandaþlýktanÇýkartma Yasasý” ve 23 Mart 1934 tarihli “Tehcir Yasasý”da Yahudi ve Çingeneleri Almanya’dan “temizlemek”amacýný gütmüþtür. 18 Ekim 1935 tarihli “Evlilik Yasasý”“üstün Alman ýrkýna diðer milletlerin karýþmasýný ve bu ariýrký kirletmesini önlemeyi” amaçlamýþtýr.

Ýkinci Dünya Savaþý ve Sonrasý

1939-1945 yýllarý arasýnda cereyan eden ve 50 milyonu sivilyaklaþýk 70 milyon insanýn yaþamýný yitirdiði Ýkinci DünyaSavaþý’nýn en önemli müsebbibi Hitler yönetimindeki NaziAlmanyasýdýr. Dünya tarihinin gördüðü bu en büyük veen kanlý savaþ bittiðinde dünya nüfusunun yaklaþýk %4’ühayatýný kaybetmiþtir. Alman yöneticiler insanlýðý büyükbir felakete sürüklerken kendi halkýný da büyük bir kaosuniçine atmýþtýr. Nitekim çeyrek yüzyýl arayla iki büyüksavaþtan yenilgiyle ayrýlan Almanya, savaþ sonunda yapýlanantlaþmalarla Doðu Almanya (Alman DemokratikCumhuriyeti) ve Batý Almanya (Federal AlmanyaCumhuriyeti) olmak üzere ikiye ayrýlmýþ, Doðu AlmanyaSSCB’nin, Batý Almanya da ABD, Fransa ve Ýngiltere’ninkontrolüne býrakýlmýþtýr. Soðuk Savaþ yýllarýnda iki farklýdevlet olarak varlýðýný sürdüren Almanya, 9 Kasým 1989’daBerlin Duvarý’nýn yýkýlmasýnýn ardýndan 1990 yýlýnda tekçatý altýnda toplanmýþtýr.

and later on, there was even no need for suchfoundations. Compulsory service at concentrationcamps, deportation, false arrest and imprisonment,and even executions replaced the isolation, alienation,discharge and expatriation. Many examples can begiven for the laws introduced to legitimise suchillegal and inhuman applications. On 10 August1933 in Bremen, the Law Concerning the Protectionof the Public from Disturbance of Gipsies, Ramblersand People Who Do Not Want to Work wasenacted; on 7 July 1933, governor of Düsseldorfissued the decree of Campaign Against GipsyMalady; on November 1933, the Law AgainstDangerous Habitual Crimes -in which Gipsieswere included inside the group of ‘asocials’- wentin effect. The Law of Alienage which was introducedon 14 July 1933 and the Deportation Law dated23 March 1934 aimed at ‘cleaning’ Jews and Gipsiesfrom Germany. The Marriage Law dated 18October 1935, aimed at ‘preventing the infusion ofother nations in superior German race and thepollution of this pure race’.

Second World War and After

The most important factor of the Second WorldWar (1939-1945), in which 70 million peopleamong whom 50 million of them were civiliansdied, was the Nazi Germany under the tutelage ofHitler. When this biggest and most bloody warthat the world history has ever seen ended, around4% of the world population had lost their lives.German intendants did undo the humanitymeanwhile they threw their own people into a bigchaos. In fact Germany, which left the two big warsin defeat, cleaved as East (German DemocraticRepublic) and West Germany (German FederalRepublic) due to the agreements signed after thewar. The control of the East Germany was left toSSC meanwhile the control of the West Germanywas left to U.S., France and England. Germany,which continued to be a two different country duringthe Cold War, was gathered under a single roof in1990 after the collapse of the Berlin Wall on 9November 1989.

Göçmen Politikalarý ve Hukuk DýþýUygulamalar

Almanya’daki Türk Nüfusunun Tarihsel Süreci

Çeyrek yüzyýl içinde iki büyük savaþtan da yenilgiyle veaðýr þartlar içeren antlaþmalarla ayrýlan Almanya, 20. yüzyýlýnikinci yarýsýna girilirken yeni bir sayfa açmýþ ve bir kez dahaküresel bir aktör olma yolunda dev adýmlar atmayabaþlamýþtýr. Ancak genç erkek nüfusunun önemli birbölümünü savaþta kaybeden Almanya bu süreçte ciddi biriþgücü ihtiyacý ile karþýlaþmýþ, bu sebeple dýþ ülkelerdenmisafir iþçi alýmýna karar vermiþtir. Ýtalya, Yunanistan gibiülkelerden de iþçi alýmý gerçekleþmekle birlikte Almanya’nýnbu süreçteki iþçi ihtiyacýný büyük ölçüde Türkiyekarþýlamýþtýr.

Ýlk kez 1961 yýlýnda yapýlan bir sözleþme ile baþlayan iþçialýmlarý kapsamýnda Türkiye’den Almanya’ya 1973 yýlýnakadar 600 bin iþçi göçü gerçekleþmiþtir. 1973’teki petrolkrizi sebebiyle alýmlar durdurulduðunda Türk misafiriþçilerden (Gastarbeiter) ülkelerine dönmek ya da

Almanya’nýnÝhlal KarnesiViolation Reportof Germany

12

Immigration Policies andIllegal Applications

The History of Turkish Population in Germany

Germany, which left with defeat from two big warsand agreements including harsh conditions withinquarter of a century, opened a new page and startedto take big steps towards once again becoming aglobal actor at the beginning of the second half of20th century. But in this process, Germanyencountered with a serious need of labor force sincea significant portion of young male population waslost during the war. Such a need caused the decisionof guest worker recruitment from foreign countries.While worker recruitment was also made from Italyand Greece, widely Turkey met the need of workerof Germany in this process.

Worker recruitment first started with an agreementsigned in 1961 and until 1973, 600 thousand labormigration took place. When the recruitment wasstopped due to oil shock in 1973, it was asked fromTurkish guest workers (Gastarbeiter) to decide

13

Almanya’da kalmak arasýnda seçim yapmasý istenmiþtir.Böylece özelikle 1974 yýlýnda Türk iþçilerin büyük çoðunluðuTürkiye’deki ailelerini de yanýna almýþ ve böylece yeni birsüreç baþlamýþtýr. Almanya’daki Türk nüfusu 80’li yýllardada artmaya devam etmiþ, ancak bu süreçte Almanya’ya göçekonomik gerekçelerden çok 12 Eylül sonrasý döneminsiyasî atmosferi içerisinde gerçekleþmiþtir.

Bugün Almanya’da bulunan Türk sayýsý 3 milyoncivarýndadýr. Bu rakam Almanya’daki toplam nüfusunyaklaþýk %3’üne tekabül etmektedir. Ancak bunlarýn önemlibir bölümü Almanya vatandaþlýðýna geçtiðinden,Almanya’daki Türkiye Cumhuriyeti vatandaþý 2 milyoncivarýndadýr.

Entegrasyon/Uyum Politikalarý

70’li yýllarýn baþlarýndan itibaren baþgösteren ekonomikkrizle birlikte göçmen iþçilere bürokratik güçlüklerçýkartýlmaya baþlanmýþ, taþýnma yasaklarý getirilmiþ, ailelerinbir araya gelmesini engelleyen uygulamalar devreye sokulmuþve iþten çýkartmalar hýzlanmýþtýr. Ýþsiz kalan göçmenlerinoturma izni alma ve yeni iþ bulma süreçleri yine bürokrasidekioyalayýcý uygulamalarla uzatýlmýþ ve göçmenler ekonomikaçýdan çýkmaza sokularak geri dönmeleri hedeflenmiþtir.

Özellikle 1980’lerde, Almanya’ya çalýþmak için gelen göçmennüfusun tümüyle geri dönmesinin artýk imkansýz olduðuanlaþýldýðýnda entegrasyonla ilgili tartýþmalar gündemegelmiþ, ancak bu tartýþmalar entegrasyondan çokasimilasyona yönelik fikirlerin geliþmesine yol açmýþtýr. Budurum göçmen olmanýn getirdiði baþka birçok sorunla daboðuþmak durumunda kalan Türklerin Alman toplumundanizole olmasýna yol açmýþ ve uygulanan politikalar neticesindeTürk nüfus giderek daha çok içine kapanmýþ vegettolaþmýþtýr. Bu durum özellikle ikinci nesil genç nüfustaderin kimlik bunalýmlarýna yol açmýþ ve suç oranlarýnýarttýrmýþtýr. Yusuf Adýgüzel Almanya’nýn entegrasyonabakýþýný þu cümlelerle ifade etmektedir:

“Almanya’da dýþlayýcý bir etno-kültürel ulusçuluk hakimdurumdadýr. Bu hakim görüþ, ayný zamanda devletpolitikasýdýr ve göçmenlerin dil ve dinleri baþta olmak üzerekültürel deðerlerini tehdit olarak görmektedir. Müslüman

whether they wanted to stay or turn back to Turkey.Thus, especially in 1974, a great majority of Turkishworkers took along their families who were livingin Turkey and a new process started. Turkishpopulation in Germany continued to rise also in1980s but due to the political atmosphere after thecoup of September 12, rather than economic reasons.

Today, there are around 3 million Turkish peoplein Germany. This corresponds to 3% of totalpopulation. However, since a considerable part ofthem took German citizenship, there are around 2million official Turkish citizens in Germany.

Integration/Adaptation Policies

Together with the economic crisis which appearedat the beginning of 1970s, bureaucratic hurdlesstarted to be put in front of the migrant workers;ban to relocation was started be applied; applicationspreventing the families to get together were enabledand firings were accelerated. The process of gettingresidence permit and finding new job forunemployed immigrants was prolonged via dilatoryapplications in bureaucracy. Thus, the return ofimmigrants was aimed by placing them in aneconomic dilemma.

When it was realized especially in 1980s that it wasimpossible for all of the immigrant population, whocame to work to Germany, to turn back, discussionsregarding the issue of integration came to theforefront. However, such discussions led todevelopment of the ideas of assimilation more thanintegration itself. This situation caused Turkishpeople, who also needed to struggle with manyother problems arising from being immigrant, toisolate themselves from German society.Furthermore, Turkish population gradually turnedin on itself and ghettos appeared in result of theapplied policies. Such a situation caused identitycrisis and increased crime rates especially amongsecond generation young population. YusufAdýgüzel states the point of view of Germanyregarding integration by the following sentences:

“An exclusivist ethnocultural nationality is dominantin Germany. This dominant view is also the statepolicy which sees the cultural values and especially

14

göçmenler ile devletler arasýndaki kimlik pazarlýðý Fransa’dadin, Almanya’da ise dil merkezli yürütülmektedir. Busebeple Almanya, uyum ve entegrasyon için göçmenlerinana dillerini sistemli ve düzenli olarak konuþmalarý veöðrenmelerini desteklememekte, zaman içinde azalarakor tadan kalkmas ýn a z emin h azýr lamakt adý r.”

Kendi toplumlarýnda homojen bir kültürel yapýya sahipolmayan Avrupa devletleri, ülkelerinde bulunan ve farklýcoðrafyalardan gelen göçmenlerin entegrasyon sürecindeütopik bir homojen kültür hedefini dillendirmektedir. Buda gerek Almanya’da gerek diðer Avrupa ülkelerinde birkabul kültürünün ge l iþ tir ilememiþ olmasýndankaynaklanmaktadýr.

Nitekim Almanya’da uyum politikalarý tek taraflý olarakyürütülmüþ, devlet yalnýzca kendi düþünceleri etrafýndaþekillenen politikalarýný Türk ve diðer yabancýlara uygulamagayreti içine girmiþtir. Bu süreçte göçmenlerin fikirlerinialma ihtiyacý hissedilmemiþtir. Uyumun yalnýzca yasalarlagerçekleþtirilemeyeceði gerçeði bugün Almanya tarafýndangörmezden gelinmeye devam etmektedir. TürklerinAlmanya’ya geliþinin üzerinden yarým yüzyýldan fazla birzaman geçmiþ olmasýna karþýn hala “uyum”dan bahsedilmeside baþlýbaþýna bir sorundur.

Almanya devleti Almanlar ve göçmenler arasýndaçiftestandartlý bir yaklaþýmý benimsemektedir. Öyle ki,

the language and religion of immigrants as threat.The identity bargaining between Muslimimmigrants and states is done based on religion inFrance, and language in Germany. Thus, Germanydoes not support immigrants to talk and learn theirmother tongue systematically and orderly for thesake of adaptation and integration. This causes thelanguages to decay and disappear in time.”

European countries which are not having ahomogenous cultural structure in their own societiesexpress a utopian target of homogenous cultureduring the process of integration of the immigrantswho came from different geographies. This is dueto the fact that an acceptance culture could not bedeveloped either in Germany or in other Europeancountries.

In fact, the adaptation policies in Germany wereconducted one-sidedly and the state was in anendeavor to apply these policies, which were shapedaccording to only its own ideas, to Turkish andother foreigners. The need of getting the opinionof immigrants was not felt during this process.Today, it is till ignored the fact that adaptation cannot only be materialized by laws. Despite that itpassed more than half a century since the comingof Turkish people to Germany, it is out-and-outproblem that it is talked about ‘adaptation’.

The state of Germany adopts an approach withdouble standard between Germans and immigrants.Such that, while immigrants are equal to Germansin responsibilities and obligations, they are not equalin opportunities and rights. In fact, Germany didnot accept until the enactment of the MigrationLaw in 2005 that it was a country of immigrants.Instead, it treated people as ‘foreigners’ whom itlived together around half a century. Political,academic and media authorities did not hesitatefrom using this word. German media also playeda negative role via its approach and language duringthe integration process. It was reported heavily thatTurkish immigrants, especially who came in 1990sand 2000s, did not want to adapt to Germany,refuse the adaptation and they are an incompatiblesociety. Such reports played a role feeding anddeepening the prejudices in German society.Süleyman Arslan writes the followings in that regard:

göçmenler Almanlarla sorumluluk ve yükümlülükte eþitken,imkan ve haklarda eþit deðildir. Zaten Almanya 2005 yýlýndaGöç Yasasý’ný çýkartýncaya kadar bir göçmen ülkesi olduðunukabullenmemiþ ve yaklaþýk yarým yüzyýl birlikte yaþadýðýinsanlarý “yabancý” olarak görmüþtür. Siyaset, akademi vemedya mercileri bu kavramý kullanmaktan çekinmemiþtir.

Entegrasyon sürecinde Alman medyasý da yaklaþým biçimive kullandýðý dil ile olumsuz bir rol üstlenmiþtir. Özellikle90’lý ve 2000’li yýllarda Türkiye’den gelen göçmenlerinAlmanya’ya uyum saðlamak istemediði, uyumu reddettiði,uyumsuz bir topluluk olduðu yönündeki haberler yoðunolarak verilmiþ, bu da Alman toplumundaki önyargýlarýbesleyen ve derinleþtiren bir rol üstlenmiþtir. SüleymanArslan bu konuda þunlarý yazmaktadýr:

“Alman entegrasyon tartýþmasý, medyanýn da gönüllüdesteðiyle tümüyle kültürel farklýlýðýn giderilmesi üzerinebina edilmiþ bulunmaktadýr. Bu görüþ, Almanya’daki Türktoplumunu bir cemaat halinde görmeye yatkýndýr. Bunagöre, Almanya’daki Türk toplumu, kendisini var edenulusal ve manevi deðerlerinden uzaklaþmalý ve Almanya’yaözgü deðerleri benimseyerek çoðunluk toplumunun içindeerimelidir. Tamamen ütopik varsayýmlara ve ideolojiksaplantýlara dayanan bu yaklaþýmýn entegrasyon olarak ilanedilen olguya ne denli yabancý ve uzak olduðu açýkçagörülmektedir. Entegrasyon, dünyada göçle ilgili kurumve kuruluþlarýn, akademisyenlerin ve dolaylý da olsa yargýorganlarýnýn yaklaþýmlarýna göre, hak, fýrsat ve ödevlerineþit olarak paylaþýldýðý ve daðýtýldýðý bir durumungerçekleþmesi ile ve zaman içinde gerçekleþtirilebilecektir.”

Entegrasyon tartýþmalarý Alman medyasýnda da süreklitartýþýlmýþ, basýn-yayýn organlarý yayýmladýklarý haberve “bilimsel” makalelerle Türklerin entegrasyonadirendikleri ve tehlikeli insanlar olduklarý gibiiddialar sürekli olarak iþlenmiþtir. Ayhan Kayabu konuda þunlarý söylemektedir:

“1997 Nisan ayýnda muhafazakar eðilimliAlman haftalýk dergisi Der Spiegel’in kapakkonusu Almanya’da yaþayan Türk gençleriydi.Büyük tepkilere yol açan bu haberde Türkgençlerinin çok büyük bir bölümünün kökten-dinci, milliyetçi ve þiddet yanlýsý olduðu

15

in responsibilities and obligations, they are not equalin opportunities and rights. In fact, Germany didnot accept until the enactment of the MigrationLaw in 2005 that it was a country of immigrants.Instead, it treated people as ‘foreigners’ whom itlived together around half a century. Political,academic and media authorities did not hesitatefrom using this word. German media also playeda negative role via its approach and language duringthe integration process. It was reported heavily thatTurkish immigrants, especially who came in 1990sand 2000s, did not want to adapt to Germany,refuse the adaptation and they are an incompatiblesociety. Such reports played a role feeding anddeepening the prejudices in German society.Süleyman Arslan writes the followings in that regard:

“The discussion of German integration is entirelybuilt upon the elimination of cultural differenceswith also the voluntary support of the media. Sucha point of view is prone to see the Turkish societyin Germany as a single community. Accordingly,Turkish society in Germany should move awayfrom national and spiritual values generating theirsociety and instead, should dissolve in the majoritysociety via adopting the values peculiar to Germany.It can be seen easily how such an approach, whichentirely depends on utopian assumptions andideological fixations, is unfamiliar and distant tothe so called notion of integration. According tothe approaches of the agencies and institutions,

16

belirtilmiþ; Türklerin çokkültürlü (multicultural) Almantoplumuna uyum saðlayamadýklarýndan söz edilmiþtir.‘Tehlikeli Yabancý: Çokkültürlü Toplumun Sonu’(Gefahrlich Fremd: Das Scheitern der multi-kulturellenGesselschaft) þeklinde bir kapak baþlýðý taþýyan bu dergiiçerisinde yeralan görüþler günümüzde Almanlarýn, Almanyaiçinde yaþayan Türkler hakkýnda sahip olduklarý geneldüþüncelerini yansýtmasý bakýmýndan çok önemlidir. Kaldýki, bu görüþler sadece haftalýk bir dergide yayýnlanmamýþayrýca ‘bilimsel’ verilerle dolu akademik bir çalýþma olarakda yayýnlanmýþtýr. Wilhelm Heitmeyer, Joachim Müllerve Helmut Schöder’in ‘Cezbeden Fundamentalizm’(Verlockender Fundamentalismus, 1997) adlý yapýtlarýndada Almanya’da Türk gençleri arasýnda yaygýnlaþan dinseliçerikli ve milliyetçi hareketler ‘ayrýntýlý’ bir þekildeanlatýlmýþtýr. Her iki çalýþmada da okuyucuya verilen mesaj‘Farklý bir kültürden ve farklý bir dinden gelen Türklerinçokkültürlü Alman toplumuna entegre olamadýklarý’yönündedir. Bu nedenledir ki bundan yaklaþýk on yýl öncebir kurtarýcý olarak görülen ‘çokkültürlü toplum’ projesimuhafazakar basýn tarafýndan bir anda rafa kaldýrýlabilmiþtirve bunun sorumlusu olarak da bu projeye uyumsaðlayamayan Türkleri göstermiþtir.”

Nazan Aksoy ise olaya baþka bir açýdan yaklaþarak göçmeniþçilerin Almanya’nýn yeniden kalkýnmasýnda ve bugüngeldiði noktadaki rolüne deðinmiþ ve “… yabancý iþçiolmadan Alman ekonomik refahý gerçekleþemez; iþsaatlerinin azalmasý, emeklilik yaþýnýn düþürülmesi,Almanya’nýn yeniden silahlanmasý mümkün olamazdý”demiþtir.

Yabancý iþçi konusunda resmî çevreler sürece pragmatikyaklaþýrken, toplum tabanýnda yüzyýllardýr var olan, özellikleTürklere karþý korku ve düþmanlýk algýsý, toplumun süreceolumsuz bakmasýna sebep olmuþtur.

Türklere Karþý Oluþturulan Suni Algýlar ve Önyargý

Alman toplumunda yabancýlara, özellikle de Türklere karþýbüyük bir önyargý hakimdir. 80’li yýllardan bugüne kadar,farklý tarihlerde yapýlan pek çok araþtýrma, Almantoplumunun Türklere karþý olumsuz kanaatlere sahip

academicians, and even though indirectly, thejudicial bodies in relation to immigration aroundthe world, integration can be realized in time throughaccruing of a situation where rights, opportunitiesand obligations are shared and distributed equally.”

The issue of integration has also been discussedconstantly in German media. In that regard, pressorgans perpetually discuss via published news and‘scientific’ articles that Turkish people resist tointegration and they are dangerous. In relation tothis issue, Ayhan Kaya remarks the followings:

“The cover story of the bien-pensant weeklymagazine Der Spiegel on April 1997 was Turkishyouth living in Germany. In this news, which createdhuge reactions, it was written that a very largeportion of the Turkish youth is fundamentalist,nationalist and pro-violent. It was also added thatTurkish people can not adapt to the multiculturalistGerman society. The opinions taking place in thismagazine, which had once the cover title of‘Dangerous Foreigner: The End of theMulticulturalist Society’ (Gefahrlich Fremd: DasScheitern der multi-kulturellen Gesselschaft), arevery important in terms of reflecting the generalideas of contemporary Germans regarding Turkishpeople living in Germany. Besides, these opinionswere not only published in a weekly magazine butalso published as an academic work full with‘scientific’ data. The religious and nationalistmovements becoming widespread among Turkishyouth living in Germany were also depicted ‘indetail’ by Wilhelm Heitmeyer, Joachim Müllerand Helmut Schöder’s work called TemptingFundamentalism (Verlockander Fundamentalismus,1997). In both of these examples, the message whichis given to the reader is that ‘the Turkish peoplecoming from a different culture and religion cannot integrate to the multiculturalist German society’.This is why the project of ‘multiculturalist society’, which was seen as a saver ten years ago, could ina while be shelved by conservative media while theresponsibility of the failure was put on the Turkishpeople who could not adapt to the project.”

Nazan Aksoy, via approaching the issue from adifferent standpoint, mentioned the role of theworkers in re-development and the current position

17

olduðunu, hatta ciddi anlamda düþmanlýk beslediðini ortayakoymaktadýr. Örneðin Allensbach ve EMNÝD enstitüleritarafýndan 1988 yýlýnda Federal Almanya’da yapýlanaraþtýrmaya göre, Türkler Almanlarýn %5’i tarafýndansempatik, %46’sý tarafýndan antipatik bulunurken, biryabancýyla dost olabileceðini söyleyen katýlýmcýlarýn oraný%60 iken bu yabancý bir Türk ise oran %38’e düþmektedir.Bu tablo 90’lý ve 2000’li yýllarda da deðiþmemiþ, 11 Eylülsonrasýnda ise Ýslam karþýtlýðý da belirgin biçimde öneçýkmaya baþlamýþtýr.

Öte yandan yakýn zamanda yapýlan bir araþtýrma bu algýnýndevam ettiðini göstermektedir. Bertelsmann Vakfý tarafýndanyapýlan araþtýrma, Ýslam’ýn Alman toplumundaki algýlanýþýnadair çarpýcý sonuçlar ortaya koymaktadýr. Buna göre;katýlýmcýlarýn %60’ý toplumdaki din çeþitliliðini bir zenginlikolarak görmekte, ancak yine de daha yüksek bir oran; yani%64’lük kesim toplumdaki birçok çatýþmaya din farklýlýðýnýnsebep olduðunu düþünmektedir. Almanya’nýn batýsýndaaraþtýrmaya katýlanlarýn %51’i, Ýslam dinini daha çok birtehdit olarak görmektedir. Bu oran, eski Doðu Almanyakentlerinde %57’ye çýkmaktadýr., Almanya dâhil 13 ülkede,14 bin kiþi üzerinde yapýlan araþtýrmada katýlýmcýlar yaklaþýk100 soruya cevap vermiþtir. Almanya etabýndakikatýlýmcýlarýn %19’u Yahudiliði de bir tehdit olarakgörmektedir.

Medya ve siyasî mercilerin yaklaþým ve uygulamalarýylaoluþturulan bu suni algýlar toplum içerisinde kamplaþmalarasebebiyet vermekte, bu da þiddet olaylarýna zemin hazýrlayanen önemli faktörlerden biri olmaktadýr.

Eðitim Hayatýnda Yaþanan Ýhlaller

Almanya’daki eðitim sistemi, göçmenler açýsýndan büyüksosyal eþitsizliklerin yaþanmasýna sebebiyet vermektedir.Çokkültürlü bir toplumda tekkültürlü bir eðitim politikasýnýnuygulanmasý sebebiyle ülkede yaþayan milyonlarca göçmensaðlýklý bir eðitim hakkýndan mahrum kalmaktadýr.

Siyasî merciler, göçmenlerin ülkelerine döneceði öngörüsüsebebiyle eðitim hayatýnda yaþanan çiftestandardýn ortadankaldýrýlmasý adýna hayata geçirilmesi gereken politikalarýsürekli ertelemiþtir. Eðitim hayatýnda baþarýsýzlýk duygusu

of Germany, and said that “... without the existenceof foreign workers, the German prosperity couldnot come true; the decrease of working hours, thereduction of retirement age and re-armament ofGermany could not be possible.”

While the official circles have a pragmatic approachto the issue of foreign workers, the sense of fearand enmity -especially against Turkish people-which has been existent at the community base sincecenturies caused that the society has a negativeapproach towards the process.

Artificial Perceptions and Prejudice AgainstTurkish People

There is dominance of a big prejudice againstforeigners, especially the Turkish ones, in Germansociety. Many different researches which have beendone since 1980s show that German society hasnegative opinions and even serious enmity againstTurkish people. For instance, according to theresearch done by Allensbach and EMNÝD institutesin Federal Germany in 1988, Turkish people wereseen as sympathetic by 5% and antipathetic by 46%of German people. Furthermore, while 60% ofthem say that they could be friend with a foreigner,the number decreases to 38% if this foreigner wasa Turkish person. This picture did not change alsoin 1990s and 2000s. After September 11, theopposition against Islam distinctly started to cometo the forefront.

On the other hand, a research done recently showsthat such a perception still continues. The researchdone by the Foundation of Bertelsmann presentsstriking results in the perception of Islam in Germansociety. According to this, 60% of the respondentssee religious diversity as a wealth. However, a higherratio, 64% of them think that religious differencescause many conflicts in society. 51% of therespondents from the west part of Germany seeIslam as more of a threat. This ratio increases upto 57% in former east German cities. In a researchdone in 13 countries, including Germany, 14thousand people answered around 100 questions.19% of the German respondents see also Judaismas a threat.

yaþayan ve bu sebeple dýþlanan göçmen ailelerin çocuklarýkötü alýþkanlýklar, þiddet, marjinal yaþam biçimi ve iþsizlikleçevrelenmiþ bir hayatýn içine itilmektedir.

Eðitim hayatýnda yaþanan sorunlarýn baþýnda, ilkokuldördüncü sýnýfta öðretmenler tarafýndan yapýlan ve kiþinineðitim hayatýnda belirleyici olan yönlendirme sürecindeyapýlan ayrýmcýlýk gelmektedir. Bu konuda UHÝM heyetininAlmanya’daki temaslarý çerçevesinde görüþtüðü AvrupalýTürk Demokratlar Birliði (UETD) Yönetim Kurulu ÜyesiAvukat Hayrullah Özcan, kurumumuza þu bilgilerivermiþtir:

“Eðitim hayatýnda yabancý kökenlilerin –Almanya’dabunlarýn tamamýna yakýnýný Türkler oluþturuyor- yaþadýðýbölgelerdeki okullarda yabancý öðrencilerin %95’i akademikçalýþma yapamayacaklarý okullara yönlendiriliyorlar.Almanya’da ilkokul 4. sýnýfta öðrencilere bir yönlendirmeyapýlýyor ve bu yönlendirmeye göre eðitim hayatlarýnýnilerleyen safhalarýnda nerede olacaklarý belirlenmiþ oluyor.Ýlkokulun ardýndan üç çeþit okul var. Bunlar; 1. Gymnasium,2. Realschule, 3. Hauptschule’dir. Bu üç çeþit okuldanyalnýzca gymnasiumlara yönlendirilen öðrencilerin üniversiteokuma þansý yüksek, diðer iki tip okulda eðitim alýpüniversiteye girme yüzdesi çok düþük. Realschuleler dahaziyade meslekî alana yönelik eðitim veriyor. Hauptschulelerise daha yetersiz görülen öðrencilere eðitim veriyor. Ýþte bunoktada Türk kökenli çocuklarýmýzýn büyük çoðunluðunun

18

These artificial perceptions created by the approachesand applications of media and political authoritiescause polarization in the society, which becomesone of the main factors pawing the way for the actsof violence.

Violations in Education Life

The education system in Germany causes big socialinequalities for immigrants. Due to the applicationof monocultural education policy in a multiculturalsociety, millions of immigrants are lacking the rightof a healthy education.

Political authorities have always postponed thepolicies which are necessary to actualize in order toeliminate the double standard experienced due tothe anticipation that immigrants would turn backto their own countries. The children of immigrantfamilies, who are excluded due to the feeling offailure in education life, are pushed into a life whichis surrounded by bad habits, violence, marginal lifestyles and unemployment.

The discrimination practiced during the process oforientation, which is conducted by teachers at fourthyear of primary school and which will be decisivefor the education life of a person, is the primaryproblem in education life. As a part of their contactin Germany, the council of UHÝM met with lawyerHayrullah Özcan, who is also the member of theUnion of European Turkish Democrats (UETD),and he gave the following information to ourinstitution:

“In education life, at schools in regions where peopleof foreign origin -almost all of them are Turkishones in Germany- live, 95% foreign students aredirected to the schools in which they can not do anyacademic work. There is an orientation made forthe fourth year primary school students andaccording to this, it is decided where these studentswill be in later stages of their education life. Thereare three types of schools after the primary one: 1.Gymnasium, 2. Realschule, 3. Hauptschule. Amongthese schools, only the students who are directedtowards gymnasium have high change of universityeducation, meanwhile the percentage of universityentrance is very low for the ones who take education

UHÝM Heyeti Almanya temaslarý çerçevesindeUETD Yönetim Kurulu Üyesi Av. Hayrullah Özcan ile görüþtü.

bu hauptschulelere yönlendirildiðini söyleyebilirim.”

Eðitim sisteminde bu üç okul türü dýþýnda bir de zihinselve fiziksel engellilerin eðitim gördüðü ‘sonderschule’lerbulunmaktadýr. Ýþte bu okullarda da herhangi bir engelibulunmadýðý halde “öðrenme güçlüðü” gerekçe gösterilerekonbinlerce Türk çocuðu eðitim almaktadýr. Bu noktadaözellikle Almanca noktasýndaki yetersizlik gerekçegösterilmektedir. Diyanet Ýþleri Türk Ýslam Birliði (DÝTÝB)yetkilisi Pedagog Halide Özkurt ise, “gizli ayrýmcýlýk”olarak tanýmladýðý bu duruma dair UHÝM heyetine þunlarýsöylemiþtir:

“Eðitim sisteminde ilkokul 4. sýnýfta yapýlan yönlendirmedeayrýmcýlýk devreye giriyor. Özellikle Türk çocuklar özeleðitim sýnýflarýna tavsiye ediliyor. Yalnýzca bilinçli ailelerbuna karþý çýkýyor. Özel eðitim sýnýflarýna tavsiye edilençocuklar içerisinde benim tanýdýðým birçok çocuk doktoroldu. Sadece Almancalarý yetersiz görüldüðü için bu sýnýflaratavsiye edilmiþlerdi. Bu durumu ‘gizli ayrýmcýlýk’ olaraktanýmlayabiliriz. Bu gibi durumlar uzun yýllar takipgerektiren durumlardýr.”

Resmî veriler, Almanya’da eðitim çaðýndaki Türkçocuklarýnýn çok büyük bir kýsmýnýn ‘realschule’ ve‘hauptschule’lerde eðitim gördüðü ve 30 bin civarýndaçocuk ve gencin de ‘sonderschule’lerde özel eðitimsýnýflarýnda bulunduðunu ortaya koymaktadýr. Buna karþýlýknüfusla kýyaslanamayacak kadar az sayýda Türk çocuðu,kendisini üniversiteye taþýyacak ‘gymnasium’larda eðitimgörmektedir.

Eðitiminde yaþanan bir diðer sorun ise ülkede bulunan vefarklý dine mensup olan milyonlarca insanýn kendi inançlarýdoðrultusunda din dersi alamamasýdýr. Almanya’da3 milyonu Türkiye kökenli 4 milyon civarýndaMüslüman yaþamaktadýr. Bunlarýn yaklaþýk 1milyonunu eðitim çaðýndaki çocuk ve gençleroluþturmaktadýr. Bu rakamlara göre ÝslamAlmanya’da Hristiyanlýk’tan sonra en yaygýndindir. Buna karþýn Ýslamiyet resmî din olaraktanýnmamakta ve hiçbir kurum dini cemaatolarak tanýnmamaktadýr. Buna karþýn Türkiyekökenli Alevîlere cemaat statüsü verilmiþ vedin derslerini kendi inançlarýna göre Almanca

19

from the other two types of schools. Realschulerather gives an education for professional field.Hauptschule gives education for less eligiblestudents. At this point, I can say that, a great majorityof our children with Turkish background aredire cte d towar ds the se Hauptschule.”

Besides the three types of schools mentioned above,there is also ‘sonderschule’ where mentally andphysically challenged students are educated. Tensof thousands of Turkish children receive educationin such schools despite they do not have anychallenge but just because that they have ‘learningdisability’. At this point, especially the lack ofGerman language is shown as a reason. PedagogHalide Özkurt, an official from Religious AffairsTurkish-Islamic Union (DÝTÝB), defined thissituation as a ‘secret discrimination’ and said thefollowings to the council of UHÝM:

“A discrimination comes into play during theorientation process at fourth year of primary schoolin education system. Especially Turkish studentsare advised for special education classes. Only theconscious families react to that. Many childrenwhom I know and who were suggested for thesespecial education classes became doctors later on.They were only suggested to these schools becausethat their German was seen inadequate. We candefine such a situation as a ‘secret discrimination’.Such situations necessitate long years of follow-up.”

According to official data, a major part of Turkish

UHÝM Heyeti Almanya temaslarý çerçevesinde IGMG Genel Sekreteri Oðuz Üçüncü ile görüþtü.

20

olarak vermelerine olanak saðlanmýþtýr. Ayný sorunüniversitelerin ilahiyat fakülteleri için de geçerlidir.Almanya’da Protestan ve Katolik ilahiyat fakültelerininsayýsý 40 civarýndayken Ýslam ilahiyatý eðitimi veren tek birfakülte bulunmamaktadýr.

Irkçýlýk ve Yabancý Düþmanlýðý

Son yýllarda Avrupa’da týrmanýþa geçen ýrkçý görüþlergiderek tehlikeli bir boyut kazanmaktadýr. Bu tehlikelisürecin en yakýcý boyutlarýyla yaþandýðý ülke olarak Almanyaönplana çýkmaktadýr. Almanya’da tarihsel süreç içerisindekatý bir etnik kimlik oluþturulmuþ, kan baðýna vurgu yapýlmýþve vatandaþlýk kanunu oldukça katý kurallara baðlanmýþtýr.50’li ve 60’lý yýllarda refah düzeyinin artmasý ve hayatþartlarýnýn belirgin biçimde iyileþmesi, yabancý düþmanlýðýnýnyaygýnlaþmasýný önlemiþtir. Ancak 1973’teki petrol krizi veyabancý iþçi sayýsýnýn milyonlara ulaþmasý yabancýdüþmanlýðýný körüklemiþtir.

Yapýlan araþtýrmalar da Almanya’daki ýrkçýlýk ve yabancýdüþmanlýðýnýn korkutucu boyutlara ulaþtýðýný teyid ederniteliktedir. Almanya’daki Sosyal Demokrat Parti'yeyakýnlýðýyla bilinen Friedrich-Ebert Vakfý tarafýndan yapýlan‘Merkez'in Dönüþümü’ baþlýklý araþtýrmaya göre, aþýrý saðcýgörüþleri savunan Almanlarýn oraný 2012 yýlý sonunda ikisene öncesine göre %8,2'den %9'a yükselmiþtir. Yabancýve göçmen karþýtlýðý, iþsizliðin yüksek olduðu Almanya'nýndoðu eyaletlerinde daha yaygýn olarak görülmektedir. Ýkiyýl önce bu eyaletlerde aþýrý saðcý görüþleri savunanlarýnoraný %10,5 iken 2012 yýlýnda bu oran %16'ya yükselmiþtir.

Alman kamuoyunun %36'sý, “Yabancýlar, yalnýzca sosyaldevlet sistemimizi istismar etmek için buraya geliyorlar”düþüncesini onaylamaktadýr. Bu görüþte olanlarýn oranýDoðu eyaletlerinde %53,9'u bulurken, Batý eyaletlerindebu oran %31,4’tür. Araþtýrmayý yapan biliminsanlarý ElmarBrähler ve Oliver Decker, aþýrý sað tehlikesinin sadeceNeonazi gruplarla sýnýrlý olmadýðýný, günlük yaþamýn heralanýnda aþýrý saðcý fikirlerin izlerinin görülebildiðinibelirtirken, “Bu, toplumun merkezinin bir sorunudur”görüþünü kaydetmiþlerdir. Uzmanlar, yabancý düþmanlýðýnýneðitimsiz kiþilerde daha yaygýn olduðuna iþaret ederken,aþýrý saðla mücadelede eðitimin kilit rol oynadýðýný vur-gulamýþlardýr.

school-age children in Germany receive educationat ‘realschule’ and ‘hauptschule’ and around 30thousand children and teenager are at ‘sonderschule’.Instead, when the population is taken into account,a few amount of Turkish children go to ‘gynasium’which carries to university.

Another problem experienced in education is thatmillions of people living in the country and belongingto different religions can not receive lessons inreligion in line with their belief. There are around4 million muslims in Germany, of which 3 millionhave Turkish background. Nearly 1 million of themuslims are children and teenagers at educationage. According to this figure, Islam is the secondprevalent religion after Christianity in Germany.In spite of this, Islam is not recognized as an officialreligion and no institution is recognized as a religiouscommunity. Having said that, Alevi people withTurkish origin gained the status of being acommunity and they have the opportunity to teachtheir religious lessons in German and according totheir belief. The same problem is valid for theologyfaculties at universities. The number of theProtestant and Catholic theology faculties is around40, while there is not a single faculty giving educationin Islamic theology.

Racism and Xenophobia

Racist ideas, which escalated in recent years inEurope, gradually gain a dangerous dimension.Germany comes to the forefront as a country wheresuch a dangerous process is experienced with itsmost bitter dimensions. A strict ethnic identity wascreated within the historical process in Germany;the blood tie was emphasized and the citizenshiplaw was tied to very harsh conditions. Increase inprosperity level and distinct improvement in livingconditions throughout 1950s and 60s preventedthe proliferation of xenophobia. But, the oil shockin 1973 and that the fact that amount of foreignworkers reached to millions instigated xenophobia.

In fact, the researches tend to confirm that racismand xenophobia in Germany reached to alarmingproportions. According to the research titled‘Transformation of the Center’ conducted byFriedrich-Ebert Foundation, which is known to be

21

2011’de Almanya'daki Ýslam karþýtlýðýný inceleyen devlettelevizyonlarý ARD ve WDR, ülkedeki Federal KriminalDaire'nin Ýslam düþmaný saldýrýlar konusunda hiçbiristatistiðin bulunmadýðýný ortaya koymuþtur. ÝçiþleriBakanlýðý'nýn ýrkçý internet sitelerini de izlemediðini tespiteden televizyonlar, "Bu konuda baþka tarafa bakmayý tercihediyoruz" yorumunda bulunmuþlardýr. Konuyudeðerlendiren Alman devlet televizyonlarý ARD ve WDR,yaptýklarý deðerlendirmede, "Camiler kundaklanýyor,Müslümanlarý öldürme çaðrýsý yapýlýyor, ne Kriminal Daireistatistik tutuyor, ne bakanlýk izlemeye alýyor. Devlet neateþle saldýran kundakçýlarý ne de manevî kundakçýlarýciddiye alýyor." ifadelerini kullanmýþtýr.

UHÝM heyetinin Diyanet Ýþleri Türk Ýslam Birliði-DÝTÝB’in Almanya’nýn Köln kentindeki genel merkezindegerçekleþtirdiði görüþmede, kurum yetkilileri AytenKýlýçarslan, Halide Özkurt ve Ulrich Paffrath, Almanya’daÝslamofobinin geldiði noktaya dair önemli bilgiler vermiþtir.Halide Özkurt, Almanya’da 2006 yýlýnda ayrýmcýlýða karþý,2012 yýlýnda ise nefret suçlarýna karþý yasa çýkartýldýðýný,ancak bu yasalarýn içeriðinde “antisemitizm”in bir ifadeolarak var olmasýna karþýn “Ýslamofobi”nin yer almadýðýnýbelirtmiþtir. Almanya’da ýrkçý faaliyetlerle ilgili olarakstk’larýn siyasî partilerden daha vahim hale geldiðini önesüren Özkurt, bununla birlikte bu stk’larýn antisemitikfaaliyetler içerisine girmediklerini çünkü toplumda bu tipfaaliyetlerin karþýlýk bulmadýðýný, Ýslam konusunda ise böylebir toplumsal tabanýn olmadýðý ifade etmiþtir. Özkurtkonuyla ilgili olarak þunlarý söylemiþtir:

“Ýslamofobiye karþý duran Alman kökenli bireyler vekurumlar da var. Maalesef Türk toplumu bu konuda yeterlibilince sahip deðil. Almanya’ya gelen ilk kuþaklar bu gibidurumlara tepki vermiyordu. Sonraki kuþaklar ise bukonulara yeterince duyarlý deðil. Biz DÝTÝB olarakAlmanya’nýn 15 eyaletinde ‘Eyalet Gençlik Birlikleri’ kurdukve bu kapsamda bilinçlendirme çalýþmalarý yapýyoruz.”

IGMG Genel Sekreteri Oðuz Üçüncü, UHÝM heyeti ileyapýlan görüþmede Avrupa ve Almanya’da ýrkçýlýðýn geldiðinoktayý þöyle özetlemiþtir:

“Irkçýlýðý politika olarak benimseyen, Ýslamofobikpolitikalarýyla bilinen partiler Avrupa’nýn pek çok ülkesinde

close to Social Democratic Party in Germany, theratio of Germans who support extreme right-wingopinions as of 2012 increased from 8.2% to 9%during the last two years. The opposition againstforeigners and immigrants is more common ineastern states of Germany where unemployment ishigh. Two years ago, the ratio of people who weresupporting extreme right-wing opinions was 10.5%,while this ratio increased to 16% in 2012. 36% ofGerman public opinion approves the statement that“Foreigners come here just exploit our welfare statesystem.” The ratio of people who have the sameopinion reaches to 53.9% in eastern states, whilethe same ratio is 31.4% in western ones. Scientistswho conducted the research, Elmar Brähler andOliver Decker, remark that the danger of extremeright-wing is not only limited to Neo-nazi groupsbut it is possible to see the marks of extreme right-wing opinion in every aspect of a daily-life. Theyadd that “This is the problem of the center of thesociety.” Experts argue that xenophobia is morecommon among uneducated people, which showsthat education has a key role in struggle with extremeright-wing.

State televisions ARD and WDR investigated theopposition against Islam in Germany in 2011, andthey presented that Federal Criminal Office has nostatistics regarding assaults against Islam. The TVsascertained that Interior Ministry does not followthe racist internet sites and they commented that“We prefer to look another direction in this regard.”ARD and WDR evaluated the situation and arguedthat “Mosques are instigated; it is summoned tokill the Muslims and neither Criminal Office keepsstatistics nor the ministry takes under review. Thestate does not take seriously neither the fire raiserswho attack with fire nor the immaterial fire raisers.”

During the meeting carried out by the council ofUHÝM, which took place at headquarters ofReligious Affairs Turkish-Islamic Union (DÝTÝB)locating in Cologne in Germany, the agency officialsAyten Kýlýçarslan, Halide Özkurt and UlrichPaffrath gave important information regarding thecurrent situation of Islamophobia in Germany.Halide Özkurt stated that a law againstdiscrimination was enacted in Germany in 2006and a law against hate crimes was enacted in 2012,

iktidar ya da iktidar ortaðý oldular. Ýsveç, Norveç,Danimarka, Ýsviçre bunlardan birkaçý. Yani bu anlayýþ çokyaygýn olarak kendisine zemin buluyor. Almanya’nýn EskiMerkez Bankasý Müdürü Thilo Sarrazin Türklerehakaretlerle dolu bir kitap yazdý, 2 milyon sattý. Daha davahimi toplumun üçte ikisi Sarrazin’in yazdýklarýnýn doðruolduðunu düþünüyor. Sarrazin parti kursaydý %18-25bandýnda bir oy oranýna sahip olacaktý. Yani bu söylemtoplumun merkezine oturmuþ durumda.”

Öte yandan azýnlýklar konusu da Almanya’da önemli birsorun olarak ortaya çýkmýþtýr. Almanya azýnlýk konusunubir dayatma aracý olarak kullanabilmek adýna kendi ülkesindeSorblara ve Danimarka kökenlilere azýnlýk statüsü vermiþtir.Böylece Almanya azýnlýk konusunda kendisini olumlu örnekgöstererek politika üretmektedir Ancak Almanya’da azýnlýkstatüsü verilen bu unsurlarýn sayýsý 100 bin kiþi civarýndadýr.Almanya’da yaþayan 3 milyon Türkün yanýsýra Çingeneler,Museviler, Polonyalýlar ya da diðer unsurlar azýnlýk statüsünesahip deðildir. Bu da Almanya’nýn azýnlýk konusunda nekadar samimi olduðun u ortaya ko ymak tad ýr .

Ýnanç Hürriyeti, Toplumsal Yaþam, Ýþ Hayatý ve BarýnmaAlanýnda Yaþanan Ýhlaller

Özgürlük ve demokrasi konusunda dünya ülkelerinetalimatlar vermekten çekinmeyen Almanya, bu deðerleri

22

but these laws do not include the notion of‘Islamophobia’, despite they include the notion of‘anti-semit ism’. Özkurt argued that non-governmental organizations became worse than thepolitical parties in terms of activities related to racismin Germany. She also added that these organizationsdo not involve in anti-semitic activities since suchactivities are not reciprocated in public and thereis no such social base about the issue of Islam.Özkurt said the followings regarding the issue:

“There are also German individuals and institutionsstanding against Islamophobia. Unfortunately, theTurkish society does not have enough awarenessin this issue. The first generations were notresponding to such situations. The latter generationsare not sensitive enough to these issues. As DÝTÝB,we established the ‘State Youth Associations’ in 15German States and we are working for raisingawareness in that regard.”

During the meeting with council of UHÝM, theGeneral Secretary of IGMG, Oðuz Üçüncüsummarized the level where racism in Germanyhas reached:

“Political parties adopting racism as a politics, andknown for their Islamophobic policies became eithergovernment or government partner in manyEuropean countries. Sweden, Norway, Denmark,Switzerland are just few of them. In other words,this understanding finds ground to itself verycommonly. The former head of the Central Bankof Germany, Thilo Sarrazin, wrote a book whichis full of insults for Turkish people and the booksold 2 million. Which is worse is that two third ofthe society thinks that what Sarrazin wrote is correct.If Sarrazin established a political party, he wouldhave voting rate in the band of 18-25%. Shortly,this discourse seems seated in the center of thesociety.”

On the other hand, the issue of minorities has alsoemerged as an important problem in Germany. Tobe able to use this issue as an imposition tool,Germany gave minority status to Sorbs and Danishpeople. Thus, Germany produces policies byshowing itself as a positive example in terms of theminority issue. But the ones who are given minoritystatus in Germany are only around 100 thousand.

Almanya Merkez Bankasý eski müdürü Thilo Sarrazin

kendi ülkesinde yaþayan insanlara yansýtma konusundaisteksiz davranmaktadýr. UHÝM heyeti Almanya’dagerçekleþtirdiði görüþmelerde Müslümanlarýn inanç hürriyetiaçýsýndan ciddi sýkýntýlarla karþý karþýya kaldýðýný ortayakoyan örneklerle karþýlaþmýþtýr.

IGMG Genel Sekreteri Oðuz Üçüncü, Hannover’de 2005-2011 yýllarý arasýnda Cuma günleri cami giriþindeMüslümanlarýn aranmasý ve kimlik kontrolüne tabi tutulmasýörneðini hatýrlatarak UHÝM heyetine þu açýklamalardabulunmuþtur:

“Cuma namazý giriþlerinde kimlik kontrolü yapýlýyordu.Ýnsanlar kurt köpekli polislerin arasýndan camiye giriyorlardý.Ýslam’a ve Müslümanlara yapýlan böylesi bir müdahalenormal sayýlýyor. Ýstanbul Beyoðlu’ndaki bir kiliseye pazarayinine gelen Hristiyanlara böyle bir kontrol yapýldýðýnýdüþünebilir misiniz? Bu gibi uygulamalarla toplumda dabir algý oluþturuluyor. Örneðin ayný apartmandaoturduðunuz komþunuz sizi sürekli polis kontrolündegörürse hakkýnýzda ne düþünebilir?

Devleti kutsayan anlayýþtan beslenen yapýlar Almanya’nýnhukuksuz yaklaþýmlarýna, devletle sorun yaþamamak içinrefleks göstermiyor. Ama böyle davrandýðýnýzda da bir þeydeðiþmiyor, bu hukuk dýþý uygulamalar devam ediyor. Okurumlara mensup insanlar da camiye girerken aranýyorlar.‘Saklayacak bir þeyimiz yok’ deniyor. Kimsenin saklayacakbir þeyi yok ama bu, devlete bu hakký vermez. Böyle birdurumda kiþi ve kurumlarýn mahremiyetleri kalmaz, bumantýk yanlýþtýr.”

Üçüncü, “Madem Suudi Arabistan’da kilise yok, o zamanAlmanya’da da cami olmasýn.”, “Bakýn Afganistan’a,Bangladeþ’e! Orada yaþasaydýnýz daha mý iyiydi?” gibisöylemlerin Almanya’da çok yaygýn olduðunu ifadeederken, Ýçiþleri Bakanlýðý tarafýndan düzenlenen1. Alman Ýslam Konferansý’nda kendilerine“Müslümanlarýn okumamasý gereken kitaplar”listesi verildiðini belirtmiþtir:

“Bize ‘okunmamasý gereken kitaplar’ listesisundular. Listede Seyyid Kutub, Yusuf el-Karadavi, Üsame bin Ladin, EmineÞenlikoðlu, Murad Hofmann gibi isimlervardý. Biz bu duruma mukavemet gösterince

23

Besides 3 million Turkish people living in Germany,Gipsies, Jews, Polish people or others do not havethe minority status. This shows how sincereGermany is regarding the issue of minority.

Violations Experienced in the Area ofFreedom of Belief, Social Life, Work Lifeand Housing

Germany, which does not abstain from givinginstructions to other countries around the worldabout freedom and democracy, behaves reluctantto reflect these values to the people living in it.During the meetings, conducted by the council ofUHÝM in Germany, the council encountered withexamples which show that Muslims are facing withserious inconveniences in terms of the freedom ofbelief. The General Secretary of IGMG, OðuzÜçüncü, reminded that Muslims had been searchedand subjected to identification controls at theentrance of the mosque in Hannover on fridays inbetween 2005-2011. He also made the followingstatements to the council of UHÝM:

“Identification controls were performed at theentrance of friday prayers and people were enteringto the mosque after the police with wolf dogs. Suchan interference to Islam and Muslims is acceptedas normal. Can you imagine that such a control isdone to Christians who come to sunday service ata church in Beyoglu, in Istanbul? A perception iscreated also in the society via such applications. For

24

ikinci konferansa davet edilmedik. Bu tip toplantýlardasürekli ‘Ýslam’ýn aydýnlanmasý ’ndan bahsedil iyor.Üniversitelerde Hristiyan ilahiyat fakültelerinde müfredatadevlet karýþmýyor fakat Ýslam ilahiyatý eðitimi verilenfakültelerde müfredata devlet müdahale ediyor.”

IGMG Teþkilatlanma Birimi’nden Av. Naci Hüseyin Türkise bir avukat olarak Almanya’da Müslüman çocuklarýnsünnet edilmesinin yasaklanmasý ile ilgili hukukî sürecitakip ettiðini ve bu hukuksuzluðun ara çözümlerlekapatýlmaya çalýþýldýðýný þu cümlelerle izah etmiþtir:

“Ben avukat olarak sünnetin yasaklanmasý ile ilgili davayýtakip ettim. Hakim karar vermemek için elinden geleniyaptý. Sonra da ara bir çözüm buldu. Çocuðunu sünnetettiren aile “suçsuz” bulundu. Bu yüzden davanýn bir üstmahkemeye gitme ihtimali de ortadan kaldýrýlmýþ oldu.”

Anti-Rassismus Informations-Centrum-NRW (ARIC-NRW) Baþkaný Hartmut Reiners ise baþörtülü bayanlarýnkamu görevlisi olamamalarýna iþaret etmiþ ve “Baþörtülüöðretmenin çalýþamamasý yasaðý yaygýnlaþtýrýlmaya çalýþýlýyor.En çok ayrýmcýlýða uðrayanlar Müslüman kadýnlar.Erkeklerle ilgili problem ise genelde isim oluyor.” demiþtir.

UHÝM heyeti ile görüþen Avrupalý Türk DemokratlarBirliði Yönetim Kurulu Üyesi Av. Dr. Hayrullah Özcan,bir müvekkilinin karþý karþýya kaldýðý bir hadiseyi þöyleanlatmýþtýr:

“Türk bir müvekkilim kiraladýðý hobi bahçesinden basitgerekçelerle çýkartýlmak istenmiþ. Bahçeyi kiralamak içinverdiði 7 bin Euro’ya karþýlýk, bahçenin deðeri müvekkiliminverdiði iddia edilen zarardan ötürü sýfýrýn altýnda gösterilerekmüvekkilim ayrýca borçlu çýkartýlmaya çalýþýlmýþ. Þu andabu konuyla ilgili davamýz sürüyor. Bu bir mobbing örneðidir.Türk müvekkilimin bahçesinin etrafýndaki diðer bahçelerinsahipleri olan Almanlar hem müvekkilimi aralarýndançýkartmak hem de bahçeyi bedavaya getirerek kendilerialmak istiyorlar.”

Yine UHÝM heyetinin Almanya temaslarý çerçevesindegörüþtüðü DÝTÝB’den Halide Özkurt ve IGMG’den Av.Naci Hüseyin Türk de baþörtülü bayanlarýn havuz, fitnessvb. spor komplekslerine kayýt yaptýrýrken baþörtülerisebebiyle sýkýntý yaþadýklarýný, bir kýsmýnýn bu komplekslere kabul edilmediði bilgisini vermiþlerdir

example, what can your neighbor think about youif he/she sees you always with a police escort? Thestructures, fed from an understanding which blessesthe state, do not show reflexes to the illegalapproaches of Germany in order not to have anyproblem. But nothing changes if you behave likethat and such illegal applications continue. Peoplewho belongs to such structures are also searchedbefore entering the mosques. It is said that 'we donot have anything to hide'. No one has anything tohide but, this does not give the state to behave likethis. Otherwise, people and institutions would nothave any privacy. This logic is false.”

Üçüncü says that there are some commonexpressions in Germany like “Since there is nochurch in Saudi Arabia, let not have any mosquein Germany also.”, “Look at Afghanistan, look atBangladesh! Would it be better to live there?”, etc.He also said that at the first German IslamicConference organized by the Interior Ministry, itwas given a list of ‘the books that Muslims shouldnot read’:

“They submit us a list of ‘the books that should notbe read’. There were names like Sayyid Qutb, Yusufal Qaradawi, Usama bin Ladin, Emine Þenlikoðlu,Murad Hoffman in the list. Since we resisted tothis situation, we were not invited to the secondconference. In such meetings, they always talk aboutthe ‘enlightenment of Islam’. The state does notinvolve in the curricula of Christian theology facultiesbut there is interference to the curricula of Islamictheology faculties.”

Lawyer Hüseyin Türk from the organizational unitof IGMG explains that he follows the jurisprudentialprocess regarding the ban of Muslim children’scircumcision. He also explains with the followingwords how this illegality is tried to be covered byinterim solutions:

“I, as a lawyer, followed the case of the ban ofcircumcision. The judge did everything to not torule on. Then, an interim solution was found. Thefamily who circumcised their child was found 'notguilty'. Thus, it was prevented that the case wouldgo to a higher court.”

The head of the Anti-Rassismus Informations-Centrum-NRW (ARIC-NRW), Hartmut Reiners,

25

Almanya Freiburg Pedagoji Yüksekokulu tarafýndan Baden-Württemberg eyaletinde gerçekleþtirilen ve 745 þirket ileiþveren üzerinde yapýlan araþtýrmada göçmen gençlereyönelik uygulanan ayrýmcýlýðýn boyutlarý görülmektedir.Araþtýrmadan çýkan sonuçlara göre þirketlerin %35,1'ibaþörtülü kadýnlarý iþe almak istemediðini belirtirken,%12,4'ü de dindar Müslümanlarla herhangi bir þekildemünasebet içinde olmak istemediðini ifade etmiþtir. Anketekatýlanlar buna gerekçe ola