spis szczegÓŁowych specyfikacji technicznych
TRANSCRIPT
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
3
SPIS SZCZEGÓŁOWYCH SPECYFIKACJI TECHNICZNYCH
ROBOTY MOSTOWE
M.01.00.00. ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE .................................................. str. 5
M.01.01.00. Odtworzenie punktów w terenie ........................................................... str. 7
M.01.01.02. Wytyczenie obiektów inżynierskich ........................................................ str. 9
M.01.01.03. Rozbiórka obiektów inżynierskich ........................................................... str. 19
M.05.00.00. NAWIERZCHNIE ............................................................................. str. 27
M.05.03.00. Nawierzchnie twarde ulepszone ............................................................ str. 29
M.05.03.27. Nawierzchnio – izolacja z żywic epoksydowo – poliuretanowych ......... str. 31
M.11.00.00. FUNDAMENTOWANIE ................................................................... str. 39
M.11.01.00. Roboty ziemne pod fundamenty ........................................................... str. 41
M.11.01.01. Wykopy pod fundamenty ......................................................................... str. 43
M.11.01.04. Zasypanie wykopów wraz z zagęszczeniem ............................................ str. 51
M.11.03.00. Pale fundamentowe ................................................................................ str. 63
M.11.03.04. Wykonanie pali wierconych ..................................................................... str. 65
M.11.03.06. Próbne obciążenie pala ............................................................................. str. 73
M.11.04.00. Ścianki szczelne ....................................................................................... str. 81
M.11.04.01. Wykonanie ścianki szczelnej z profili korytkowych ............................... str. 83
M.12.00.00. ZBROJENIE ....................................................................................... str. 109
M.12.01.00. Stal zbrojeniowa – wymagania ogólne ................................................. str. 111
M.12.01.02. Zbrojenie betonu stalą klasy A-III N ....................................................... str. 123
M.12.02.01. Cięgna sprężające z lin 15,7mm ............................................................... str. 129
M.13.00.00. BETON ................................................................................................ str. 151
M.13.01.00. Beton konstrukcyjny - wymagania ogólne........................................... str. 153
M.13.01.01. Beton konstrukcyjny w deskowaniu ........................................................ str. 183
M.13.02.00. Beton niekonstrukcyjny bez deskowania ............................................. str. 201
M.13.02.01. Beton podkładowy i ochronny ................................................................. str. 203
M.13.03.00. Prefabrykaty betonowe .......................................................................... str. 209
M.13.03.01. Polimerobetonowe deski gzymsowe ........................................................ str. 211
M.13.03.02. Prefabrykaty typu L .................................................................................. str. 217
M.14.00.00. KONSTRUKCJE STALOWE .......................................................... str. 225
M.14.01.00. Stal konstrukcyjna - wymagania ogólne .............................................. str. 227
M.14.01.01. Konstrukcje stalowe ze stali S235 ............................................................ str. 265
M.15.00.00. IZOLACJE .......................................................................................... str. 271
M.15.01.00. Izolacja cienka ........................................................................................ str. 273
M.15.01.02. Powłoka ochronna zasypywanych elementów betonowych .................... str. 275
M.15.02.00. Izolacja gruba ......................................................................................... str. 285
M.15.02.03. Izolacje bitumiczne termozgrzewalne ..................................................... str. 287
M.15.02.05. Izolacja MMA ......................................................................................... str. 297
M.15.03.00. Zabezpieczenie antykorozyjne betonu ................................................. str. 311
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
4
M.15.03.01. Zabezpieczenie antykorozyjne betonu .................................................... str. 313
M.15.04.00. Ochrona powierzchniowa betonu ......................................................... str. 335
M.15.04.01. Powłoka antygraffiti ................................................................................. str. 337
M.16.00.00. ODWODNIENIE ................................................................................ str. 353
M.16.01.01. Wpusty mostowe ..................................................................................... str. 355
M.16.01.02. Kolektory odwodnieniowe ...................................................................... str. 361
M.16.01.03. Sączki ........................................................................................................ str. 367
M.16.01.04. Dreny odwadniające ................................................................................. str. 373
M.16.01.05. Drenaż rurowy .......................................................................................... str. 379
M.16.01.06. Odwodnienie liniowe................................................................................ str. 383
M.17.00.00. ŁOŻYSKA .......................................................................................... str. 389
M.17.01.01. Łożyska garnkowe .................................................................................... str. 391
M.18.00.00. URZĄDZENIA DYLATACYJNE .................................................... str. 403
M.18.01.01. Urządzenia dylatacyjne szczelne - modułowe ......................................... str. 405
M.18.02.01. Szczeliny dylatacyjne z dyblami .............................................................. str. 413
M.19.00.00. ELEMENTY ZABEZPIECZAJĄCE ............................................... str. 417
M.19.01.03. Bariery energochłonne na obiektach ........................................................ str. 419
M.19.01.04. Balustrady ................................................................................................. str. 431
M.20.00.00. INNE ROBOTY MOSTOWE ........................................................... str. 443
M.20.01.00. Roboty różne ........................................................................................... str. 445
M.20.01.06. Umocnienie skarp w rejonie obiektów ..................................................... str. 447
M.20.01.07. Próbne obciążenie obiektu ........................................................................ str. 457
M.20.01.08. Okładziny kamienne ................................................................................. str. 465
M.20.02.00. Roboty dodatkowe .................................................................................. str. 473
M.20.02.06. Dokumentacja powykonawcze ................................................................. str. 475
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
5
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.01.00.00.
ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
6
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
7
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.01.01.00.
ODTWORZENIE PUNKTÓW W TERENIE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
8
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
9
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.01.01.02.
WYTYCZENIE OBIEKTÓW INŻYNIERSKICH
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
10
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
11
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania
dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wyznaczeniem punktów
charakterystycznych koniecznych do wykonania obiektów inżynierskich wykonywanych
w ramach zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I
– Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku,
Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana, jako dokument w postępowaniu
przetargowym i przy realizacji umowy na wykonanie robót związanych z realizacją
zadania wymienionego w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej szczegółowej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót
związanych z wszystkimi czynnościami umożliwiającymi i mającymi na celu wyznaczenie
w terenie elementów obiektów inżynierskich oraz położenia innych przyległych
konstrukcji zgodnie z dokumentacją projektową.
1.3.1. Wyznaczanie obiektów mostowych
Wyznaczanie obiektów mostowych obejmuje wyznaczenie osi i krawędzi obiektu,
wytyczenie osi podpór, dodatkowe wyznaczenie wszystkich punktów charakterystycznych
obiektów i punktów wysokościowych, zastabilizowanie ich w sposób trwały, ochronę ich
przed zniszczeniem, oznakowanie w sposób ułatwiający odszukanie i ewentualne
odtworzenie, wyznaczenie dodatkowych punktów wysokościowych (reperów roboczych)
w nawiązaniu do niwelacji państwowej, montaż w podporach obiektów i w konstrukcji
nośnej reperów stalowych i ich niwelację w trakcie robót oraz uporządkowanie terenu po
zakończeniu robót.
1.3.2.Wyznaczanie pozostałych konstrukcji
Wyznaczanie pozostałych konstrukcji obejmuje wyznaczenia osi konstrukcji, krawędzi
i jego punktów wysokościowych, dodatkowe wyznaczenie wszystkich punktów
charakterystycznych obiektów, zastabilizowanie ich w sposób trwały, ochronę ich przed
zniszczeniem, oznakowanie w sposób ułatwiający odszukanie i ewentualne odtworzenie
oraz wyznaczenie usytuowania obiektu (kontur, podpory, punkty).
1.4. Określenia podstawowe
1.4.1. Reper - stabilizowany punkt wysokościowej osnowy, dla którego wyznaczono wysokość
w przyjętym układzie odniesienia.
1.4.2. Reper roboczy - jest rodzajem repera zakładanego w celu zagęszczenia osnowy.
1.4.3. Osnowa podstawowa - zbiór odpowiednio wybranych i stabilizowanych punktów
terenowych (reperów), dla których określono współrzędne płaskie lub wysokościowe w
przyjętym układzie współrzędnych.
1.4.4. Osnowa realizacyjna - osnowa tworzona jest na potrzeby konkretnej roboty
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
12
1.4.5. Oś podpory – geometryczna linia charakteryzująca podporę, oznaczona w Dokumentacji
Projektowej i wytyczona w terenie.
1.4.6. Oś obiektu – geometryczna linia charakteryzująca konstrukcję, oznaczona w Dokumentacji
Projektowej i wytyczona w terenie.
1.4.7. Krawędź obiektu – geometryczna linia charakteryzująca skrajne punkty konstrukcji,
oznaczona w Dokumentacji Projektowej i wytyczona w terenie.
1.4.8. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi
normami i z definicjami podanymi w SST D-M-00.00.00. “Wymagania ogólne” punkt 1.4.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. “Wymagania ogólne”
punkt 1.5.
2. MATERIAŁY
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w SST
D-M.00.00.00. “Wymagania ogólne” punkt 2.
2.2. Rodzaje materiałów
Do utrwalenia punktów głównych trasy należy stosować pale drewniane z gwoździem
lub prętem stalowym, słupki betonowe albo rury metalowe o długości około 0,5 metra.
Pale drewniane umieszczone poza granicą robót ziemnych, w sąsiedztwie punktów
załamania trasy, powinny mieć średnicę od 0,15 do 0,20 m i długość od 1,5 do 1,7 m.
Do stabilizacji pozostałych punktów należy stosować paliki drewniane średnicy
od 0,05 do 0,08 m i długości około 0,30 m, a dla punktów utrwalanych w istniejącej
nawierzchni bolce stalowe średnicy 5 mm i długości od 0,04 do 0,05 m.
“Świadki” powinny mieć długość około 0,50 m i przekrój prostokątny.
Repery stalowe, ocynkowane ogniowo bądź ze stali nierdzewnej. Repery powinny być
osadzane w wierconych w betonie otworach i gwarantować trwałe zakotwienie w
konstrukcji.
3. SPRZĘT
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00. “Wymagania ogólne”
punkt 3.1.
3.2. Sprzęt pomiarowy
Do wyznaczenia sytuacyjnego trasy i punktów wysokościowych należy stosować
następujący sprzęt:
teodolity lub tachimetry,
niwelatory
dalmierze
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
13
tyczki
łaty
taśmy stalowe, szpilki, żabki.
Sprzęt stosowany do wyznaczenia trasy drogowej i jej punktów wysokościowych powinien
gwarantować uzyskanie wymaganej dokładności pomiaru
4. TRANSPORT
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST D-M.00.00.00. “Wymagania
ogólne” punkt 4.1.
4.2. Transport sprzętu i materiałów
Sprzęt i materiały do wyznaczenia trasy można przewozić dowolnymi środkami transportu.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00. “Wymagania ogólne”
punkt 5.1.
Przed rozpoczęciem robót objętych niniejszą specyfikacją Wykonawca zobowiązany jest
do sporządzenia Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) zaakceptowanego przez Inżyniera,
który zawiera:
− projekt organizacji i harmonogram robót objętych niniejsza SST,
− program zapewnienia bezpieczeństwa pracy oraz ochrony zdrowia i środowiska
podczas wykonywania robót objętych niniejsza SST,
− Instrukcje Techniczne Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii (GUGiK),
− projekt osnowy realizacyjnej – poziomej i pionowej,
− harmonogram przeprowadzenia okresowej kontroli punktów osnowy,
− wykonanie szkiców geodezyjnych.
5.2 Zasady wykonania prac pomiarowych
Prace pomiarowe powinny być wykonane zgodnie z obowiązującymi Instrukcjami
GUGiK.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien we własnym zakresie uzyskać
w Wydziale Geodezji UM dane zawierające lokalizację i współrzędne punktów głównych
trasy oraz reperów jak również granice działek i potwierdzić przyjętą osnowę z Inżynierem.
W oparciu o uzyskane materiały, Wykonawca powinien przeprowadzić obliczenia
i pomiary geodezyjne niezbędne do szczegółowego wytyczenia robót.
Prace pomiarowe powinny być wykonane przez osoby posiadające odpowiednie
kwalifikacje i uprawnienia.
Wykonawca powinien natychmiast poinformować Inżyniera o wszelkich błędach
wykrytych przy wytyczeniu punktów głównych trasy i (lub) reperów roboczych.
Wykonawca powinien sprawdzić czy rzędne terenu określone w dokumentacji projektowej
są zgodne z rzeczywistymi rzędnymi terenu. Jeżeli Wykonawca stwierdzi, że rzeczywiste
rzędne terenu istotnie różnią się od rzędnych określonych w dokumentacji projektowej, to
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
14
powinien powiadomić o tym Inżyniera. Ukształtowanie terenu w takim rejonie nie powinno
być zmieniane przed podjęciem odpowiedniej decyzji przez Inżyniera. Zaniechanie
powiadomienia Inżyniera oznacza, że roboty dodatkowe w takim przypadku obciążą
Wykonawcę.
Wszystkie roboty, które bazują na pomiarach Wykonawcy, nie mogą być rozpoczęte
przed zaakceptowaniem wyników pomiarów przez Inżyniera. Wykonawca
obowiązany jest kontrolować wytyczenie wszystkich urządzeń i obiektów w stosunku
do projektowanych rozwiązań drogowych oraz innych branż w tym sprawdzać czy
wykonywane elementy znajdują się na działkach objętych pozwoleniem na budowę.
W przypadku stwierdzenia różnic należy powiadomić Inżyniera.
Punkty wierzchołkowe, punkty główne trasy i punkty pośrednie krawędzi trasy muszą być
zaopatrzone w oznaczenia określające w sposób wyraźny i jednoznaczny charakterystykę
i położenie tych punktów. Forma i wzór tych oznaczeń powinny być zaakceptowane przez
Inżyniera.
Wykonawca jest odpowiedzialny za ochronę wszystkich punktów pomiarowych
i ich oznaczeń w czasie trwania robót. Jeżeli znaki pomiarowe zostaną zniszczone przez
Wykonawcę świadomie lub wskutek zaniedbania, a ich odtworzenie jest konieczne
do dalszego prowadzenia robót, to zostaną one odtworzone na koszt Wykonawcy.
Wszystkie prace pomiarowe konieczne dla prawidłowej realizacji robót należą
do obowiązków Wykonawcy.
Po zakończeniu budowy Wykonawca odtworzy granice działek poprzez zastabilizowanie
w gruncie wierzchołków granic.
5.3. Osnowa realizacyjna (okresowe punkty kontroli)
W oparciu o siec stałych punktów geodezyjnych osnowy poziomej i wysokościowej,
Wykonawca zobowiązany jest do założenia, utrzymania i uzupełniania osnowy
realizacyjnej o współrzędnych poziomych i wysokościowych dla lokalnego wytyczania
robót.
Opracowany przez Wykonawcę i zatwierdzony przez Inżyniera Projekt Osnowy
Realizacyjnej (wchodzący w skład PZJ) powinien spełniać następujące warunki:
a) punkty osnowy realizacyjnej należy wyznaczy i utrwalić poza terenem wykonywania
robót oraz odpowiednio zabezpieczyć przed naruszeniem lub uszkodzeniem,
b) odległość pomiędzy punktami winna wynosić średnio około 250m, a każdy punkt
powinien być oznaczony w sposób zatwierdzony przez Inżyniera tak, aby był widoczny i
łatwy do zidentyfikowania,
c) sposób stabilizacji punktów geodezyjnych osnowy realizacyjnej oraz kryteria jej
dokładności winny być zgodne z polskimi przepisami zawartymi w Instrukcjach
Technicznych GUGiK: G-3 (Geodezyjna obsługa inwestycji), G-3.1 (Osnowy
realizacyjne) i G-3.2 (Pomiary realizacyjne)
5.4. Wyznaczenie położenia obiektu i kontrola w trakcie jego realizacji
Dla każdego z obiektów należy wyznaczyć jego położenie w terenie poprzez:
a) wytyczenie osi obiektu,
b) wytyczenie osi podpór obiektu,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
15
c) wytyczenie punktów określających usytuowanie (kontur) obiektu, w szczególności
przyczółków, filarów oraz ich fundamentów,
d) pomiary wysokościowe każdego wykonanego elementu (ław fundamentowych,
korpusów podpór, płyt pomostowych, konstrukcji nośnej, kap chodnikowych,
nawierzchni itp.) w punktach charakterystycznych lub przekrojach określonych przez
Inżyniera,
e) pomiary w planie elementów jw,
f) dodatkowe pomiary wysokościowe i w planie na żądanie Inżyniera i w ilości
określonej przez niego.
Położenie obiektu w planie należy określić z dokładnością określoną wg punktu 6.
Dodatkowo w każdej podporze obiektu mostowego należy zamocować repery w każdej
podporze na górze i dole po obu stronach obiektu oraz w belkach policzkowych, a w tunelu
na wlocie i wylocie w ścianach pionowych na górze i dole oraz w środku rozpiętości
gzymsu nad wjazdem i wyjazdem. Repery należy osadzać w wierconych otworach na
zaprawę kotwową lub żywicę epoksydową. Repery powinny wystawać z podpory, belki
lub łuku na min 2÷3cm tak aby była możliwość postawienia na nich „lusterek”.
W terenie ( w miejscach, z których będą widoczne w/w repery) należy wykonać słupki
pomiarowe jako żelbetowe słupy osadzone w gruncie (poniżej przemarzania gruntu) z
zabetonowanym w górnej części stalowym reperem, Umiejscowienie oraz ilość słupków
należy uzgodnić z Inżynierem. Po osadzeniu reperów w konstrukcji i słupków w gruncie
należy każdy punkt zaniwelować oraz określić jego współrzędne.
Trwałej stabilizacji wymagają: początek i koniec osi obiektu.
Po każdej ważnej operacji oraz na każde żądanie Inżyniera i Projektanta należy
dokonywać pomiarów wysokościowych reperów. Wyniki należy notować tabelarycznie w sposób uzgodniony z Inżynierem. W tabeli należy
odnotować dzień pomiaru, godzinę, temperaturę powietrza, prędkość wiatru, stopień
zachmurzenia oraz inne stany mające wpływ na pomiar (np. obciążenie ruchome na
obiekcie w rejonie itp.). Po zakończeniu inwestycji tabelę należy przekazać Inwestorowi.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00. “Wymagania ogólne”
punkt 6.1.
6.2. Kontrola jakości prac pomiarowych
Kontrolę jakości prac pomiarowych związanych z odtworzeniem trasy i punktów
wysokościowych należy prowadzić według ogólnych zasad określonych w instrukcjach i
wytycznych GUGiK zgodnie z wymaganiami podanymi w punkcie 5 niniejszej SST.
Wymagania i kryteria dokładności dla robót pomiarowych zawarte są w Instrukcjach
Technicznych
GUGiK: G-3 (Geodezyjna obsługa inwestycji) i G-3.2 (Pomiary realizacyjne).
Wymagania dla robót pomiarowych związanych z wytyczeniem obiektu mostowego:
− dokładność wytyczenia punktów charakterystycznych obiektu ±1cm,
− dokładność wyznaczenia rzędnych wysokościowych ±1cm,
− dokładność wyznaczenia wysokości reperów ± 0,5cm,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
16
− dokładność wykonania elementów projektowanych ± 1cm,
− dokładność pomiarów poziomych ± 1cm / 50 m.
Wykonawca dostarczy Inżynierowi harmonogram pomiarów kontrolnych osnowy
realizacyjnej przeprowadzanych w oparciu o stałe punkty geodezyjne.
Pomiary kontrolne odpowiednich fragmentów osnowy realizacyjnej należy wykonywać
przed rozpoczęciem większych robót, a także co miesiąc w trakcie prowadzenia robót.
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. “Wymagania ogólne” pkt 7.1.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową jest całość wykonanego zadania (komplet).
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00. “Wymagania ogólne” pkt 8.1.
Odbiór robót następuje na podstawie pomiarów kontrolnych. Jeżeli wszystkie dały wyniki
zgodne z dziennikami pomiarów, wykonane roboty należy uznać za zgodne z
wymaganiami.
Jeżeli choć jeden pomiar dał wynik niezgodny z dziennikami pomiarów, Wykonawca jest
zobowiązany do ponownego ich wykonania na własny koszt. Czynności te muszą być
odpowiednio udokumentowane.
8.2. Sposób odbioru robót
Odbiór robót związanych z wyznaczeniem trasy w terenie następuje na podstawie szkiców
i dzienników pomiarów geodezyjnych lub protokółu z kontroli geodezyjnej, które
Wykonawca przedkłada Inżynierowi.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w SST D-M.00.00.00.
“Wymagania ogólne” punkt 9.1.
9.2. Cena jednostki pomiarowej
Cena wykonania robót obejmuje:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
17
- sporządzenie Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) wraz z uzyskaniem akceptacji
Inżyniera,
- założenie, utrzymanie i uzupełnianie osnowy realizacyjnej,
- wytyczenie charakterystycznych punktów obiektu inżynierskiego (wytyczenie
obiektu),
- wytyczenie pozostałych konstrukcji przylegających do obiektu,
- pomiary wysokościowe oraz w planie każdego wykonanego elementu w punktach
charakterystycznych lub przekrojach określonych przez Inżyniera,
- dodatkowe pomiary sytuacyjno - wysokościowe obiektów i terenu na żądanie
Inżyniera i Projektanta,
- osadzenie reperów w podporach i konstrukcji nośnej oraz ich niwelacja w trakcie
trwania budowy,
- osadzenie w gruncie żelbetowych słupków pomiarowych i ich niwelacja w trakcie
trwania budowy,
- pomiary i niwelacja powykonawcza zastabilizowanych reperów,
- oznakowanie w sposób ułatwiający odszukanie oraz ochrona przed zniszczeniem
punktów wysokościowych, odtworzenie zniszczonych punktów,
- usunięcie i utylizacja niepotrzebnych elementów po zakończeniu pomiarów,
uporządkowanie terenu po zakończeniu robót.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
1. PN-N-99310:2000 Geodezja. Pomiary realizacyjne. Terminologia
10.2. Instrukcje
1. Instrukcja techniczna O-1. Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych. Główny
Urząd Geodezji i Kartografii,
2. Instrukcja techniczna G-1 Geodezyjna osnowa pozioma, GUGiK 1978,
3. Instrukcja techniczna G-2 Wysokościowa osnowa geodezyjna, GUGiK 1983,
4. Instrukcja techniczna G-3. Geodezyjna obsługa inwestycji, GUGiK 1979,
5. Instrukcja techniczna G-4. Pomiary sytuacyjne i wysokościowe, GUGiK 1979,
6. Instrukcja techniczna G-7. Geodezyjna ewidencja sieci uzbrojenia terenu,
7. Instrukcja techniczna G-3.2. Pomiary realizacyjne, GUGiK 1983,
8. Instrukcja techniczna G-3.1. Osnowy realizacyjne, GUGiK 1983,
10.3. Rozporządzenia
1. Dz. U. Nr 63, poz. 735 „W sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać
drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie”.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
18
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
19
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.01.01.03.
ROZBIÓRKA OBIEKTÓW
INŻYNIERSKICH
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
20
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
21
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania
dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z rozbiórką istniejących konstrukcji
obiektów inżynierskich wykonywanych w ramach zadania „Rozwój transportu
zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w
ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do
Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania ST
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument w postępowaniu przetargowym i
przy realizacji umowy na wykonanie robót związanych z realizacją zadania wymienionego
w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych ST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych
z rozbiórką elementów istniejącej konstrukcji.
Zakres wykonania robót obejmuje:
- wyznaczenie powierzchni przeznaczonej do rozbiórki,
- wykonanie ewentualnych ekranów osłonowych, pomostów itp.,
- dzierżawa terenu w rejonie obiektu na składowanie elementów z rozbiórki i cięcia na
mniejsze elementy,
- rozbiórka istniejących elementów metalowych , betonowych, żelbetowych i ceglanych,
- rozbiórka stalowych elementów balustrad, barier i barieroporęczy,
- kwalifikacja i segregacja odpadów na część do utylizacji i część do dowiezienia
na składowisko wskazane przez Zamawiającego,
- elementy nadające się do ponownego wbudowania zostaną dostarczone w stanie
oczyszczonym na miejsce wskazane przez ZDZiT
- załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki na wysypisko wraz z utylizacją,
- uporządkowanie terenu rozbiórki.
- demontaż i montaż wiat rowerowych.
- demontaż i odtworzenie naświetli piwnicznych
- rozbiórka i budowa nowej czerpni.
1.4. Określenia podstawowe
Stosowane określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi
normami i z definicjami podano w SST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
22
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w podano w SST D-M-00.00.00.
„Wymagania ogólne”.
2. MATERIAŁY
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano
w SST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne” punkt 2.
3. SPRZĘT
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w podano w SST D-M-00.00.00.
„Wymagania ogólne” punkt 3.
3.2. Sprzęt do rozbiórki i materiały pomocnicze
Do wykonania robót związanych z rozbiórką elementów obiektów może być wykorzystany
sprzęt podany poniżej lub inny zaakceptowany przez Inżyniera:
ładowarki,
koparki, koparki linowe, koparki chwytakowe,
samochody ciężarowe,
młoty pneumatyczne,
piły mechaniczne,
ekrany osłonowe,
inny sprzęt określonych w szczegółowych projektach rozbiórki danego obiektu.
4. TRANSPORT
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w podano w SST D-M-00.00.00.
„Wymagania ogólne” punkt 4.
4.2. Transport materiałów z rozbiórki
Transport gruzu z rozbiórki powinien odbywać się zgodnie z zasadami obowiązującymi w
resorcie transportu oraz zgodnie z wymaganiami producenta środków transportowych.
5. WYKONANIE ROBÓT 5.1. Ogólne zasady wykonania robót
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
23
Ogólne zasady wykonania robót podano w podano w SST D-M-00.00.00. „Wymagania
ogólne” punkt 5.
5.1. Rozbiórka istniejących obiektów.
Rozbiórce podlegają elementy konstrukcji wskazane w projektach.
Dopuszcza się inną metodę rozbiórki po wcześniejszym uzgodnieniu z Inżynierem i
Projektantem. Inna metoda nie może generować dodatkowych kosztów.
Wszelkie materiały rozbiórkowe (gruz) należy w sposób uporządkowany składować w
regularnych pryzmach na dojazdach do obiektu lub w innych miejscach uzgodnionych z
Inżynierem i w miarę możliwości regularnie wywozić na wysypisko.
Roboty rozbiórkowe wykonywać w sposób uporządkowany i zorganizowany.
Na okres robót rozbiórkowych teren powinien być odpowiednio zabezpieczony, tak aby
nie groziło żadne niebezpieczeństwo użytkownikom przylegających posesji.
Wykonawca zobowiązany jest do zabezpieczenia obiektu i terenu do niego przyległego
przed zanieczyszczeniem w wyniku prowadzenia robót.
Powinny być wykonane specjalne ekrany zabezpieczające przed ewentualnymi
odpryskami betonu z rozbieranych elementów.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”
punkt 6.
6.2. Kontrola jakości robót rozbiórkowych
Kontrola jakości robót polega na wizualnej ocenie kompletności wykonanych robót
rozbiórkowych oraz sprawdzeniu stopnia zanieczyszczenia terenu i rzeki.
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne” pkt 7.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową robót związanych z rozbiórką elementów obiektu jest:
– m rozbieranych balustrad, barier i barieroporęczy,
– m rozbieranych konstrukcji żelbetowych, betonowych lub ceglanych muru,
– m2 (rzutu z góry) rozbieranych konstrukcji żelbetowych, betonowych lub ceglanych
schodów,
– m3 rozbieranych konstrukcji żelbetowych, betonowych lub ceglanych pozostałych
obiektów przeznaczonych do rozbiórki.
- szt. – rozebranie i odtworzenie naświetli
- szt. – rozbiórka i budowa nowej czerpni.
- szt. – demontaż i montaż wiat rowerowych.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
24
8. ODBIÓR ROBÓT
Podstawą odbioru końcowego jest pisemne stwierdzenie przez Inżyniera w Dzienniku
Budowy zakończenia wszystkich robót związanych z rozbiórką poszczególnych
elementów przewidzianych do rozbiórki, a także spełnienie wszystkich wymagań
określonych w Dokumentacji Projektowej, SST oraz innych warunków wynikających z
postanowień Inżyniera.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI ,
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w SST część „D” „Wymagania
ogólne”.
Do płatności należy doliczyć wszelkie koszty związane z opłatami za dzierżawy terenu na
składowanie materiałów , zabezpieczeniem terenu itp.
Płatność wykonania rozbiórek należy przyjmować zgodnie z obmiarem oraz oceną wizualną
jakości robót.
Cena rozbiórki 1m balustrady, bariery i barieroporęczy stalowej istniejącego obiektu
inżynierskiego obejmuje:
prace przygotowawcze z budową ewentualnych ekranów zabezpieczających, dróg
dla sprzętu itp.,
prace rozbiórkowe przy zastosowaniu sprzętu uzgodnionego z Inżynierem,
składowanie na placu budowy,
kwalifikacja i segregacja odpadów na część do utylizacji i część do odwiezienia na
bazę składową,
załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki na wysypisko,
koszty utylizacji materiałów rozbiórkowych na wysypisku,
załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki na bazę składową,
uporządkowanie miejsca prowadzenia robót.
Cena rozbiórki 1m konstrukcji żelbetowych, betonowych lub ceglanych muru obejmuje:
prace przygotowawcze z budową ewentualnych ekranów zabezpieczających , dróg
dla sprzętu itp.,
wykonanie niezbędnych robót ziemnych z zabezpieczeniem skarp oraz
odwodnieniem wykopów
prace rozbiórkowe przy zastosowaniu sprzętu uzgodnionego z Inżynierem,
składowanie na placu budowy,
rozbiórka elementów izolacji powierzchniowej wraz z kwalifikacją i segregacją
odpadów na część do utylizacji i część do odwiezienia,
kwalifikacja i segregacja odpadów na część do utylizacji i część do odwiezienia na
bazę składową,
załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki na wysypisko,
koszty utylizacji materiałów rozbiórkowych na wysypisku,
załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki na bazę składową,
zasypanie wykopów z zagęszczeniem gruntu do wymaganych wskaźników
zagęszczenia
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
25
uporządkowanie miejsca prowadzenia robót.
Cena rozbiórki 1m2 konstrukcji żelbetowych, betonowych lub ceglanych schodów obejmuje:
prace przygotowawcze z budową ewentualnych ekranów zabezpieczających , dróg
dla sprzętu itp.,
wykonanie niezbędnych robót ziemnych z zabezpieczeniem skarp oraz
odwodnieniem wykopów
prace rozbiórkowe przy zastosowaniu sprzętu uzgodnionego z Inżynierem,
składowanie na placu budowy,
rozbiórka elementów izolacji powierzchniowej wraz z kwalifikacją i segregacją
odpadów na część do utylizacji i część do odwiezienia,
kwalifikacja i segregacja odpadów na część do utylizacji i część do odwiezienia na
bazę składową,
załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki na wysypisko,
koszty utylizacji materiałów rozbiórkowych na wysypisku,
załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki na bazę składową,
zasypanie wykopów z zagęszczeniem gruntu do wymaganych wskaźników
zagęszczenia
uporządkowanie miejsca prowadzenia robót.
Cena rozbiórki 1m3 pozostałych konstrukcji żelbetowych, betonowych lub ceglanych obiektu
inżynierskiego przeznaczonego do rozbiórki obejmuje:
prace przygotowawcze z budową ewentualnych ekranów zabezpieczających , dróg
dla sprzętu itp.,
wykonanie niezbędnych robót ziemnych z zabezpieczeniem skarp oraz
odwodnieniem wykopów
prace rozbiórkowe przy zastosowaniu sprzętu uzgodnionego z Inżynierem,
składowanie n
a placu budowy,
rozbiórka elementów izolacji powierzchniowej wraz z kwalifikacją i segregacją
odpadów na część do utylizacji i część do odwiezienia
kwalifikacja i segregacja odpadów na część do utylizacji i część do odwiezienia na
bazę składową,
załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki na wysypisko,
koszty utylizacji materiałów rozbiórkowych na wysypisku,
załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki na bazę składową,
zasypanie wykopów z zagęszczeniem gruntu do wymaganych wskaźników
zagęszczenia
uporządkowanie miejsca prowadzenia robót.
Cena rozbiórki i odtworzenia 1szt. naświetli, czerpni i wiat rowerowych obejmuje:
prace przygotowawcze z budową ewentualnych ekranów zabezpieczających , dróg
dla sprzętu itp.,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
26
wykonanie niezbędnych robót ziemnych z zabezpieczeniem skarp oraz
odwodnieniem wykopów
prace rozbiórkowe przy zastosowaniu sprzętu uzgodnionego z Inżynierem,
składowanie na placu budowy,
rozbiórka elementów wraz z kwalifikacją i segregacją odpadów na część do
utylizacji i część do odwiezienia
kwalifikacja i segregacja odpadów na część do utylizacji i część do odwiezienia na
bazę składową,
załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki na wysypisko,
koszty utylizacji materiałów rozbiórkowych na wysypisku,
załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki na bazę składową,
odtworzenie nowych naświetli,
budowa nowej czerpni,
montaż wiaty rowerowej z wykorzystaniem elementów wiaty z demontażu ,
zasypanie wykopów z zagęszczeniem gruntu do wymaganych wskaźników
zagęszczenia
uporządkowanie miejsca prowadzenia robót.
10. PRZEPISY I NORMY
Dokumenty odniesienia - dokumenty będące podstawą do wykonania robót budowlanych,
w tym wszystkie elementy dokumentacji projektowej, normy, aprobaty techniczne oraz
inne dokumenty i ustalenia techniczne.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
27
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.05.00.00.
NAWIERZCHNIE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
28
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
29
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.05.03.00.
NAWIERZCHNIE TWARDE ULEPSZONE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
30
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
31
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.05.03.27
NAWIERZCHNIO-IZOLACJA Z ŻYWIC
EPOKSYDOWO – POLIURETANOWYCH
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
32
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
33
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru nawierzchnio - izolacji z żywicy epoksydowo-poliuretanowej na obiektach
inżynierskich wykonywanych w ramach zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie
– trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego,
Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.l.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót przy wykonaniu
nawierzchni gr. 5mm z dwuskładnikowego materiału i kruszywa na powierzchniach
betonowych obiektów inżynierskich.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszych specyfikacjach są zgodne z odpowiednimi normami oraz
SST D-M 00.00.00.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00 „Wymagania Ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
Wybór konkretnego materiału dokonany zostanie przez Inżyniera spośród przedstawionych
przez Wykonawcę. Zastosowany materiał musi być zgodny z „Ustawą o materiałach
budowlanych”, posiadać oznakowanie CE lub B-budowlane i być zgodny z aprobatą
techniczną dla danego wyrobu przeznaczonego do stosowania na zewnątrz obiektów.
Materiałami stosowanymi do wykonania robót według zasad niniejszej SST są :
2.1. Materiał gruntujący
Bezrozpuszczalnikowa żywica epoksydowa przezroczysty o następujących minimalnych
parametrach:
- gęstość ok. 1,1 kg/dm3
- przyczepność do betonu nie mniejsza niż 2 MPa
- czas przydatności do użycia po wymieszaniu w temp. + 20°C minimum 1 godzina
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
34
2.2. Warstwa zasadnicza nawierzchni
Chemoutwardzalny materiał nawierzchniowy na bazie żywicy epoksydowej i poliuretanu.
Materiał ten po utwardzeniu winien posiadać następujące cechy:
- gęstość około 1,2 kg/l,
- wydłużenie względne przy zerwaniu wynoszące minimum 30 %,
- naprężenie rozciągające powodujące pękanie ponad 6 MPa,
- twardość według Shore A >80, (wg DIN 53505),
- odporność na działanie wody i środków odladzających,
- odporność nawierzchni na promieniowanie UV,
- właściwości elastyczne w temperaturze od –20 do +60 0C.
- minimalna grubość 5mm.
2.3. Kruszywo kwarcowe do posypania
Suszone i konfekcjonowane kruszywo kwarcowe do posypania warstwy gruntującej i
zasadniczej o frakcji 0,4 do 0,8 mm w ilości ok. 15 kg/m2.
2.4. Zaprawa PCC
Zaprawy na bazie PCC do napraw ubytków w częściach betonowych do 2cm.
Zaprawy cementowe modyfikowane polimerami z dodatkiem mikrokrzemionki i włókien
syntetycznych. Stwardniałe zaprawy na bazie PCC powinny spełniać następujące
wymagania:
- średnia wytrzymałość na ściskanie:
- dla elementów obciążonych dynamicznie
- po 7 d ≥30 MPa
- po 28d ≥50 MPa
- średnia wytrzymałość na rozciąganie przy zginaniu:
- dla elementów obciążonych dynamicznie
- po 7 d ≥7 MPa
- po 28d ≥9 MPa
- moduł sprężystości zapraw obciążonych dynamicznie
- Edyn <30000 MPa
- skurcz po 90 d ≤1,2%
- przyczepność do betonu
- wartość średnia ≥2,0 MPa
- wartość minimalna 1,5 MPa
3. SPRZĘT
3.1. Sprzęt do oczyszczania podłoża poprzez szlifowanie lub piaskowanie.
3.2. Pędzle lub wałki do gruntowania powierzchni betonu.
3.3. Listwa gumowa I na prowadnicach do rozprowadzenia preparatu.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
35
3.4. Mieszadło elektryczne (300÷400 obr/min).
4. TRANSPORT
4.1. Transport preparatu
Materiał dostarczany jest w plastikowych lub metalowych pojemnikach 10 lub 20 kg w
postaci płynnej.
4.2. Transport kruszywa
Kruszywo transportowane będzie środkami transportu samowyładowczego
zabezpieczającego przed zanieczyszczeniem oraz zawilgoceniem.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania Ogólne".
5.2. Zakres wykonanych robót
5.2.1. Zakres stosowania
Nawierzchnie przeznaczone są do stosowania jako cienkie, szorstkie nawierzchnie
stanowiące jednocześnie izolację przeciwwilgociową i warstwę ścieralną o łącznej grubości
5 mm.
5.2.2. Przygotowanie podłoża betonowego
Powierzchnia przeznaczona pod nawierzchnię, musi być starannie przygotowana.
Przygotowanie podłoża polega na oczyszczaniu z części luźnych, pyłów, olejów i innych
elementów obniżających przyczepność poprzez np. szlifowanie i piaskowanie. Powierzchnia
ta musi być sucha i odpylona. Ewentualne ubytki betonu należy naprawić zaprawami PCC.
Wymagania dotyczące przygotowania podłoża wg SST M.15.01.03
5.2.3. Sposób przygotowania materiałów
a) Preparat do gruntowania podłoża należy wymieszać w naczyniu w sposób ciągły co
najmniej 3 minuty,
b) Temperatura składników powinna wynosić min 15°C,
c) Przygotowanie mieszanki - krótko przed rozpoczęciem prac składniki należy
wymieszać intensywnie za pomocą mieszadła elektrycznego (300÷400 obr/min). Czas
mieszania wynosi 3 minuty,
d) Kruszywo należy posypywać jako suche.
5.2.4. Technologia wykonania
W pierwszej kolejności powierzchnię, na której będzie ułożona nawierzchnia należy
zagruntować za pomocą pędzla lub wałka. Następnie po upływie doby nakłada się mieszankę
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
36
zasadniczą i posypuje ją w nadmiarze suszonym piaskiem kwarcowym. Nawierzchnię
chodnika należy ułożyć o grubości 4 do 6 mm ( w projekcie przyjęto średnio 5mm).
5.2.5. Zalecenia specjalne
Temperatura podłoża w trakcie wykonywania nawierzchni powinna zawierać się
w przedziale od 10 do 30C. Ponadto podłoże powinno mieć temperaturę minimum 3C
powyżej punktu rosy. Temperatura powietrza powinna wynosić min. 10C, a wilgotność
względna 50 do 80 %.
Ponadto gotowa powłoka nawierzchniowa powinna :
wytrzymałość na odrywanie Rmin 2,0 MPa
nasiąkliwość wagowa < 2 %
opór dyfuzyjny SDCO2 50 m
statyczne przenoszenie rys (gr. warstwy 5 mm) - 0,8 mm
mrozoodporność po 150 cyklach – bez zmian
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
6.1. Kontrola jakości
Kontroli jakości robót podlega jakość użytych materiałów - zgodność z wymaganiami punktu
2 niniejszej SST.
Kontrola jakości w trakcie robót obejmuje:
- kontrolę przygotowania podłoża,
- sposób przygotowania materiałów,
- kontrolę zagruntowania podłoża,
- kontrolę naniesienia mieszanki,
- kontrolę posypywania kruszywem,
- kontrolę pielęgnacji wykonanej nawierzchni.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest: 1 m2 wykonanej nawierzchnio - izolacji.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne”.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
37
Płatność za 1m2 wykonanej nawierzchni na obiekcie należy przyjmować zgodnie
z Dokumentacją Projektową i obmiarem robót na podstawie jakości wykonanych robót
i jakości użytych materiałów.
Cena za 1m2 wykonanej nawierzchnio - izolacji obejmuje:
- zakup i transport materiałów przewidzianych do wykonania robót,
- przygotowanie podłoża pod nawierzchnię ,
- ewentualna naprawa ubytków w częściach betonowych zaprawami PCC,
- przygotowanie materiałów,
- zagruntowanie podłoża,
- naniesienie masy nawierzchni z posypaniem kruszywem,
- pielęgnacja wykonanej nawierzchni,
- uporządkowanie miejsca prowadzenia robót.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
Nie występują.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
38
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.11.00.00.
FUNDAMENTOWANIE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
39
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
40
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.11.01.00.
ROBOTY ZIEMNE POD FUNDAMENTY
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
41
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
42
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.11.01.01.
WYKOPY POD FUNDAMENTY
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
43
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
44
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru wykopów pod fundamenty obiektów inżynierskich wykonywanych w ramach
zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I –
Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku,
Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą wykonania wykopów pod fundamenty
obiektów inżynierskich i obejmują.
wykonanie wykopu - ręczne w gruncie kategorii I-V,
wykonanie wykopu - mechaniczne w gruncie kategorii I-V,
zależnie od założonej technologii wykonania wykopów przez Wykonawcę należy
wykonać umocnienie wykopów ściankami szczelnymi zgodnie z M.11.04.01.
(wg projektu opracowanego przez Wykonawcę we własnym zakresie),
odwodnienie wykopów/obniżenia poziomu wody gruntowej wg projektu opracowanego
przez Wykonawcę we własnym zakresie,
w przypadku podłoża niespełniającego wymagań określonych w dokumentacji
projektowej należy wykonać zagęszczenie dna wykopu do wskaźnika przewidzianego w
dokumentacji projektowej,
w przypadku gruntów niespełniających wymagań określonych w dokumentacji
projektowej należy wykonać wymianę gruntu na głębokość przewidzianą w dokumentacji
projektowej,
wywóz gruntu na wysypisko i jego utylizacja.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami, SST D-M.
00.00.00. ”Wymagania ogólne” oraz SST M.11.01.04 „Zasypanie wykopów wraz z
zagęszczeniem”.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
45
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Ścianki szczelne zgodnie z M.11.04.01.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca odpowiedzialny jest za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający prawidłowe
wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i specyfikacji technicznej oraz
zgodnie z założoną technologią.
Roboty ziemne należy wykonać mechanicznie koparkami o odpowiedniej wielkości do
zakresu i charakteru robót.
4. TRANSPORT
Transport mas ziemnych oraz ewentualnego gruzu z rozbiórki pojazdami samochodowymi
specjalistycznymi samowyładowczymi.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
5.2. Zakres wykonywanych robót ziemnych
Roboty ziemne powinny być wykonane zgodnie ze szczegółowymi wymaganiami
technicznymi wykonania oraz wymaganiami w zakresie wykonania i badania przy odbiorze
określonymi przez normy PN-B-06050:1999. Tyczenie wykopów pod podpory powinno być
wykonane na podstawie osi głównych obiektu przez wyspecjalizowanego geodetę. Roboty
ziemne powinny być prowadzone zgodnie z przygotowanym przez Wykonawcę
i zaakceptowanym przez Inżyniera harmonogramem robót.
Ze względu na możliwość występowania niezinwentaryzowanych urządzeń podziemnych,
Wykonawca powinien uzyskać we własnym zakresie aktualne podkłady geodezyjne
z naniesionymi urządzeniami podziemnymi. Roboty ziemne powinny być prowadzone
w uzgodnieniu z Inżynierem.
5.2.1. Sprawdzenie zgodności rzędnych terenu i warunków gruntowych
Przed przystąpieniem do wykonywania wykopów, Wykonawca ma obowiązek sprawdzić
zgodność rzędnych terenu z danymi wg Dokumentacji Projektowej. Wszelkie odstępstwa od
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
46
Dokumentacji powinny być odnotowane w Dzienniku Budowy wpisem potwierdzonym
przez Inżyniera, co będzie stanowić podstawę do korekty ilości robót w Księdze Obmiaru.
Wykonawca ma obowiązek bieżącej kontroli i oceny warunków gruntowych w trakcie
wykonywania wykopów i ich konfrontacji z Dokumentacją Projektową.
Niezgodność właściwości gruntu wydobywanego z danymi zawartymi w Dokumentacji
Projektowej powinna być odnotowana w Dzienniku Budowy.
O wszystkich niezgodnościach należy powiadomić pisemnie Inżyniera.
5.2.2. Wykonanie wykopów - kolejność robót
Kolejność robót na podstawie Dokumentacji Projektowej i harmonogramu robót.
Przed przystąpieniem do wykonywania wykopów Inżynier może nakazać wykonanie
ręcznych przekopów próbnych. Grunty z wykopu należy przenieść i spryzmować w miejscu
wskazanym przez Inżyniera. Grunt może być częściowo wykorzystany do budowy nasypu,
po uprzednim zaakceptowaniu przez Inżyniera. Nadmiar gruntu należy odwieźć na
zaakceptowane przez Inżyniera miejsce.
5.2.3. Wykonanie wykopów - wymagania podstawowe
a) metoda wykonania wykopów powinna być dobrana w zależności od wielkości robót,
głębokości wykopu, ukształtowania terenu oraz rodzaju gruntu,
b) wykopy te powinny być wykonywane w takim okresie, aby po ich zakończeniu można
było przystąpić natychmiast do wykonania przewidzianych w nich robót budowlanych
i zasypania ich gruntem odpowiednim do tego celu,
W czasie wykonywania tych robót, na Wykonawcy spoczywa odpowiedzialność za
bezpieczeństwo obszaru przyległego do wykopów, wraz ze znajdującymi się tam budowlami.
Jeżeli na terenie robót ziemnych zostaną stwierdzone urządzenia podziemne nie przewidziane
w Dokumentacji Projektowej (instalacje wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, gazowe,
elektryczne) albo niewybuchy lub inne pozostałości wojenne, wówczas roboty należy
przerwać, powiadomić o tym Inżyniera, a dalsze prace prowadzić dopiero po uzgodnieniu
trybu postępowania z instytucjami sprawującymi nad tymi urządzeniami. W przypadku
natrafienia w czasie wykonywania wykopu na grunt o nośności mniejszej od przewidzianej
w Dokumentacji Projektowej, roboty ziemne należy przerwać
i powiadomić Inżyniera w celu ustalenia odpowiednich zabezpieczeń.
Nienaruszalność struktury dna wykopu
Wykopy powinny być wykonane bez naruszenia naturalnej struktury gruntu dna wykopu,
przy czym, w porównaniu do projektowanego poziomu, powinna być pozostawiona
nienaruszona warstwa gruntu o grubości co najmniej 0.20 m. Warstwa ta powinna być
usunięta bezpośrednio przed wykonaniem fundamentu/korka betonowego po wypompowaniu
wody napływającej z wykopu. W przypadku przegłębienia wykopu
w stosunku do poziomu przewidzianego w projekcie, dopuszcza się wyrównanie poziomu
posadowienia przez pogrubienie korka betonowego na koszt Wykonawcy. W przypadku
wykonywania robót ziemnych w czasie mrozów lub pozostawienia wykopów na czas zimy w
gruntach wysadzinowych lub drobnoziarnistych należy zabezpieczyć podłoże gruntowe przed
zamarznięciem lub usunąć przemarzniętą warstwę gruntu przed wznowieniem robót. Sposób
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
47
odwodnienia wykopów nie może powodować osłabienia lub zniszczenia naturalnej struktury
gruntu.
Niedopuszczalne jest pompowanie wody gruntowej bezpośrednio z dołów fundamentowych
w gruntach sypkich drobnoziarnistych. Niedopuszczalne jest naruszenie struktury mieszanki
betonowej przez pompowanie wody bezpośrednio z wykopu podczas betonowania.
W sytuacji występowania, w poziomie posadowienia, gruntów o stopniu zagęszczenia innym
niż przewidziany w dokumentacji projektowej podłoże należy dogęścić zgodnie z M.11.01.04
lub wymienić na grunt zasypowy i zagęścić (zgodnie z wytycznymi z dok. projektowej).
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
6.1. Tolerancje wykonania wykopów fundamentowych
Ostateczny poziom dna wykopu przed wykonaniem korka betonowego powinien być
wykonany z tolerancją 2 cm w stosunku do rzędnych projektowanych.
6.2. Dopuszczalne odchyłki
Dopuszczalne odchyłki od ustaleń projektu wynoszą:
- 2cm - dla rzędnych dna wykopu pod fundamenty.
6.3. Badania przy wykonywaniu
Przy wykonywaniu wykopów powinny być przeprowadzone następujące badania:
a) sprawdzenie zgodności wykonywanych robót z Dokumentacją Projektową
b) sprawdzenie wykonanych wykopów
c) sprawdzenie funkcjonowania odwodnienia
d) sprawdzenie zagęszczenia podłoża dna wykopu.
W czasie prowadzenia robót ziemnych kontrolę nad ich przebiegiem powinna sprawować
służba geodezyjna Wykonawcy.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest :
1 m3 gruntu w stanie rodzimym dla wykonania wykopu umocnionego z odwiezieniem na
wysypisko i utylizacją (ilość wykonanych robót określa się na podstawie Dokumentacji
Projektowej i pomiaru w terenie jako iloczyn powierzchni podstawy fundamentu dna wykopu
i średniej głębokości wykopu).
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
48
Na podstawie wyników badań należy sporządzić protokoły odbioru robót. Jeżeli wszystkie
badania dały wyniki dodatnie, wykonane roboty ziemne należy uznać za zgodne
z wymaganiami PN-B-06050:1999. Jeżeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane
roboty należy uznać za niezgodne z wymaganiami norm. W takiej sytuacji Wykonawca
obowiązany jest doprowadzić roboty ziemne do zgodności z normą i Dokumentacją
Projektową i przedstawić je do ponownego odbioru.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Płatność za wykonanie robót należy przyjmować zgodnie z obmiarem oraz oceną jakości
wykonania robót, na podstawie wyników pomiarów.
Cena wykonania 1 m3 wykopu obejmuje:
- prace pomiarowe i przygotowawcze,
- ewentualne przygotowanie projektu umocnienia wykopu ściankami szczelnymi,
- przygotowanie projektu odwodnienia terenu/obniżenia poziomu wody gruntowej wraz z
uzgodnieniami,
- ewentualne wykonanie umocnienia wykopu ściankami szczelnymi,
- odspojenie gruntu mechaniczne lub ewentualnie ręczne,
- odwodnienie wykopu w technologii opracowanej we własnym zakresie i zaakceptowanej
przez Inżyniera,
- wydobycie i załadunek urobku na środki transportu,
- ewentualne zagęszczenie dna wykopu do parametrów przewidzianych w dok.
projektowej,
- ewentualna wymiana gruntu wraz z zagęszczeniem,
- odwiezienie urobku na zaakceptowane przez Inżyniera wysypisko,
- wyładunek urobku na wysypisku,
- utylizacja urobku,
- wypoziomowanie dna wykopu,
- wydobycie z dna wykopu przypadkowo zsuniętego gruntu,
- plantowanie skarp i dna wykopów wykonanych mechanicznie,
- przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych
w specyfikacji.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy.
1. PN-B-02481:1998 Grunty budowlane -- Określenia, symbole, podział i opis
gruntów.
2. PN-B-06050:1999 Geotechnika -- Roboty ziemne -- Wymagania ogólne.
3. PN-B-04481:1988 Grunty budowlane -- Badania próbek gruntu.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
49
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
50
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.11.01.04.
ZASYPANIE WYKOPÓW
WRAZ Z ZAGĘSZCZENIEM
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
51
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
52
1. WSTĘP
1.1 Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru robót związanych z zasypaniem wykopów pod fundamenty obiektów
inżynierskich wykonywanych w ramach zadania „Rozwój transportu zbiorowego w
Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic:
Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os.
Pieczewo”.
1.4 Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.5 Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót związanych
z zasypaniem wykopów pod obiekty i obejmują:
- zasypanie wykopów pod fundamentami, za przyczółkami i murami oporowymi
żelbetowymi gruntem piaszczystym niespoistym z zakupu i dowozu lub ewentualnie
dokopu za pomocą spycharek wg wskazań Inżyniera z zagęszczeniem i bieżącym
pomiarem stopnia zagęszczenia gruntu i jakości gruntu,
- zasypanie przestrzeni za murami oporowymi w granicach zbrojenia siatkami gruntem
piaszczystym niespoistym z zakupu i dowozu wraz z zagęszczeniem i bieżącym
pomiarem stopnia zagęszczenia gruntu i jakości gruntu,
- wykonanie kolektorów odwodnieniowych.
1.6 Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami oraz
SST D-M. 00.00.00. „Wymagania ogólne”.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
53
1.6.1 Korpus drogowy - nasyp lub ta część wykopu, która jest ograniczona koroną drogi
i skarpami.
1.6.2 Wysokość nasypu - różnica rzędnej terenu i rzędnej robót ziemnych, wyznaczonych w osi
nasypu.
1.6.3 Nasyp niski, którego wysokość jest mniejsza niż 1m
1.6.4 Dokop - miejsce pozyskania gruntu do wykonania nasypów, położone poza pasem robót
drogowych.
1.6.5 Ukop - miejsce pozyskania gruntu do wykonania nasypów, położone w obrębie pasa robót
drogowych
1.6.6 Odkład - miejsce wbudowania lub składowania (odwiezienia) gruntów pozyskanych w
czasie wykonywania wykopów, a nie wykorzystanych do budowy nasypów oraz innych
prac związanych z trasą drogową.
1.6.7 Wskaźnik zagęszczenia gruntu - wielkość charakteryzująca stan zagęszczenia gruntu,
określona wg wzoru :
d
Is = dS
gdzie:
d - gęstość objętościowa szkieletu zagęszczonego gruntu w [Mg/m3],
dS - maksymalna gęstość objętościowa szkieletu gruntowego przy wilgotności optymalnej,
określona w normalnej próbie Proctora, zgodnie z PN-B-04481:1988, służąca do oceny
zagęszczenia gruntu w robotach ziemnych w [Mg/m3]; badania wykonać zgodnie z
normą PN-EN 933-8:2001.
1.6.8 Wskaźnik różnoziarnistości - wielkość charakteryzująca zagęszczalność gruntów
niespoistych, określona wg wzoru :
d60
U =
d10
gdzie:
d60 - średnica oczek sita, przez które przechodzi 60% gruntu [mm]
d10 - średnica oczek sita, przez które przechodzi 10% gruntu [mm].
1.7 Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
54
2 MATERIAŁY
Do zasypywania wykopów w granicach klina odłamu należy stosować grunt piaszczysty.
Materiałami stosowanymi przy zasypywaniu wykopów według zasad niniejszej SST są:
piasek (drobny, średni, gruby),
żwir,
pospółka,
woda do zagęszczenia nasypów .
2.1 Zasady wykorzystania gruntów
Grunty uzyskane przy wykonywaniu wykopów powinny być przez Wykonawcę
wykorzystane w maksymalnym stopniu do budowy nasypów i zasypywania ław
fundamentowych. Grunty przydatne do budowy nasypów mogą być wywiezione poza teren
budowy tylko wówczas, gdy stanowią nadmiar objętości robót ziemnych i za zezwoleniem
Inżyniera.
Jeżeli grunty przydatne, uzyskane przy wykonaniu wykopów, nie będąc nadmiarem
objętości robót ziemnych, zostały za zgodą Inżyniera wywiezione przez Wykonawcę poza
teren budowy z przeznaczeniem innym niż budowa nasypów lub wykonanie prac objętych
Kontraktem, Wykonawca jest zobowiązany do dostarczenia równoważnej objętości
gruntów przydatnych ze źródeł własnych, zaakceptowanych przez Inżyniera.
Grunty i materiały nieprzydatne do zasypywania powinny być wywiezione przez
Wykonawcę na odkład i zutylizowane. Zapewnienie terenów na odkład należy do
obowiązków Zamawiającego, o ile nie określono tego inaczej w Kontrakcie. Inżynier może
nakazać pozostawienie na terenie budowy gruntów, których czasowa nieprzydatność
wynika jedynie z powodu zamarznięcia lub nadmiernej wilgotności.
2.2 Grunt do zasypywania obiektów
Grunt do zasypywania obiektów nie powinien zawierać zanieczyszczeń organicznych,
części pylastych i gliny. Powinien być przepuszczalny oraz posiadać parametry:
- Ciężar objętościowy min γ = 19 kN/m3
- Kąt tarcia wewnętrznego φ > 31o
- Przepuszczalność k>9 m/dobę
- Uziarnienie u > 3 .
Parametry gruntu do zasypek przestrzeni za murami oporowymi (grunt zbrojony) wg
SST 20.01.10 - Mury oporowe z gruntu zbrojonego.
Należy przeprowadzić stosowne badania gruntu przez wyspecjalizowane laboratorium
drogowe celem określenie jego przydatności. Wyniki należy przedstawić Inżynierowi do
akceptacji.
2.3 Woda
Woda stosowana do stabilizacji kruszywa naturalnego cementem i ewentualnie do
pielęgnacji wykonanej warstwy powinna być czysta, bez zawartości szkodliwych
dodatków, odpowiadająca wymaganiom PN-EN 1008:2004. Bez badań laboratoryjnych
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
55
można stosować wodociągową wodę pitną. Gdy woda pochodzi z wątpliwych źródeł nie
może być użyta bez jej przebadania zgodnie z wyżej podaną normą.
2.4 Kolektor odwodnieniowy
Rury kamionkowe zgodne z normą PN EN 295. Rury wraz z pierścieniami
uszczelniającymi winny tworzyć monolityczną całość gwarantującą wysoką
wytrzymałość mechaniczną, szczelność oraz łatwy montaż. Wodoszczelność połączeń -
woda 2,4 bar w czasie 15 min. Wytrzymałość na zmęczenie pod obciążeniem zmiennym
2,5-10 kN (maks. częstotliwość 12 Hz), ilość cykli (6,4x104) po nasączeniu w paliwie
zgodnie z PN-EN 295-3. Odporność na cykle termiczne (4 godzinny cykl zamrażania i
odmrażania w temp. od -18 ºC do +18 C) po nasączeniu w paliwie zgodnie z PB/TB-
1/23:2005. Niepalność - reakcja na ogień w kanałach grawitacyjnych - zgodnie z PN EN
13501-1:2008
3 SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania
ogólne”.
Wykonawca odpowiedzialny jest za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający prawidłowe
wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i Specyfikacji Technicznej
oraz zgodnie z założoną technologią.
Wykonawca przystępujący do wykonania robót ziemnych powinien wykazać się
możliwością korzystania z następującego sprzętu do:
odspajania i wydobywania gruntów (narzędzia mechaniczne, zrywaki, koparki,
ładowarki, itp.),
jednoczesnego wydobywania i przemieszczania gruntów (spycharki, zgarniarki,
równiarki, itp.),
transportu mas ziemnych (samochody wywrotki, samochody skrzyniowe),
sprzętu zagęszczającego (walce, ubijaki, płyty wibracyjne itp.).
Sprzęt używany do zasypywania wykopów i zagęszczania musi być zaakceptowany przez
Inżyniera.
4 TRANSPORT
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów do zasypywania wykopów
powinny odbywać się tak, aby zachować ich dobry stan techniczny.
Wybór środków transportowych oraz metod transportu powinien być dostosowany do
kategorii gruntu (materiału), jego objętości, technologii odspajania i załadunku oraz od
odległości transportu. Wydajność środków transportowych powinna być ponadto
dostosowana do wydajności sprzętu stosowanego do urabiania i wbudowania gruntu.
Zwiększenie odległości transportu ponad wartości zatwierdzone nie może być podstawą
roszczeń Wykonawcy, dotyczących dodatkowej zapłaty za transport, o ile zwiększone
odległości nie zostały wcześniej zaakceptowane na piśmie przez Inżyniera.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
56
5 WYKONANIE ROBÓT
5.1 Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST D-M.00.00.0"Wymagania ogólne".
5.2 Zasypywanie wykopów
Zasypywanie wykopów powinno być przeprowadzone bezpośrednio po wykonaniu w nich
projektowanych elementów obiektu i określonych robót. Przed rozpoczęciem zasypania
wykopów ich dno powinno być oczyszczone z torfów, gytii i namułów oraz ewentualnych
innych zanieczyszczeń obcych, a w przypadku potrzeby odwodnione. Jeżeli dno wykopu
znajdować się będzie pod wodą, niezbędne będzie stwierdzenie czystości dna. Do
zasypywania powinien być użyty grunt piaszczysty z dowozu, niezamarznięty i bez
jakichkolwiek zanieczyszczeń (np. torfu, darniny, korzeni, odpadków budowlanych lub
innych materiałów). Grunt użyty do zasypania wykopów powinien być zagęszczony
przynajmniej tak jak grunt wokół wykopu.
5.3 Zagęszczanie gruntu nasypowego
Zagęszczenie gruntu nasypowego za ścianami należy wykonać zgodnie z projektem.
Każda warstwa gruntu w nasypie powinna być zagęszczana mechanicznie. Grubość
zagęszczanych warstw winna wynosić :
a) przy zagęszczaniu lekkimi walcami - max. 0,2 m,
b) przy zagęszczaniu walcami wibracyjnymi, wibratorami lub ubijakami mechanicznymi
- max. 0,4 m,
c) przy ubijaniu ciężkimi tarczami - od 0,5 m do 1,0 m w zależności od ich masy
i wysokości spadania, przy czym grubość ubijanej warstwy nie powinna być większa
od średnicy tarczy.
Zagęszczenie zasypów ław powinno wynosić Is > 0,9. W okolicach urządzeń lub warstw
odwadniających oraz instalacji, a także w strefie stożków nasypowych i klina gruntowego
za przyczółkiem grunt powinien być zagęszczany ręcznie. Zagęszczanie gruntu powinno
odbywać się przy jednoczesnej, stałej kontroli laboratoryjnej, a wskaźnik zagęszczenia
powinien być Is > 1.0.
Dla zasypek za ścianami należy dokonywać pomiarów stopnia zagęszczenia min w 3
punktach w co drugiej warstwie dla każdej ściany.
Wykonawca winien skontrolować wskaźnik zagęszczenia warstw gruntu, zalegających w
górnej strefie wykopu do głębokości 0,5 metra od powierzchni wykopu. Jeżeli wartość
wskaźnika zagęszczenia jest mniejsza niż Is=0.95, Wykonawca winien dogęścić podłoże
tak, aby powyższe wymaganie zostało spełnione.
Jeżeli wartość wskaźnika zagęszczenia nie może być osiągnięta przez bezpośrednie
zagęszczenie podłoża, to należy podjąć środki w celu ulepszenia gruntu podłoża,
umożliwiające uzyskanie wymaganych wartości wskaźnika zagęszczenia.
Wilgotność gruntu zagęszczanego w danej warstwie winna być zbliżona do wilgotności
optymalnej. W przypadku wilgotności mniejszej niż 0,8 optymalnej, grunt należy polewać
wodą, a w przypadku wilgotności większej niż 1,25 optymalnej, grunt należy przesuszyć.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
57
Przy zagęszczaniu gruntów zasypowych, dla uzyskania równomiernego wskaźnika należy:
rozściełać grunt warstwami poziomymi o równej grubości, sposobem ręcznym lub
lekkim sprzętem mechanicznym,
warstwę nasypanego gruntu zagęszczać na całej szerokości, przy jednakowej liczbie
przejść sprzętu zagęszczającego,
prowadzić zagęszczanie od krawędzi ku środkowi nasypu.
Szczegółową technologię wykonania zasypek przestrzeni za murami oporowymi (grunt
zbrojony) podano w SST 20.01.10 - Mury oporowe z gruntu zbrojonego.
5.4 Dopuszczalne odchyłki
Dopuszczalne odchyłki od ustaleń projektu nie powinny być większe niż :
0,02% - dla spadków terenu,
2 cm - dla rzędnych dna wykopu pod fundamenty,
15 cm - w wymiarach w planie wykopu o szerokości dna > 1,5 m,
5 cm - w wymiarach w planie wykopu o szerokości dna 1,5 m,
0 dla stopnia zagęszczenia warstw.
6 KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1 Badania i pomiary w czasie wykonywania robót ziemnych
6.1.1. Sprawdzenie odwodnienia wykopów
Sprawdzenie odwodnienia polega na kontroli zgodności z wymaganiami specyfikacji
określonymi w punkcie 5 oraz dokumentacją projektową.
Szczególną uwagę należy zwrócić na:
właściwe ujęcie i odprowadzenie wód opadowych,
właściwe ujęcie i odprowadzenie wysięków wodnych.
6.2 Sprawdzenie jakości wykonania zasypów
6.2.1. Rodzaje badań i pomiarów
Sprawdzenie jakości wykonania zasypów polega na kontrolowaniu zgodności z
wymaganiami określonymi w punktach 2, 3 oraz 5 niniejszej szczegółowej specyfikacji i
w dokumentacji projektowej.
Szczególną uwagę należy zwrócić na:
a) badania przydatności gruntów do zasypek,
b) badania prawidłowości wykonania poszczególnych warstw,
c) badania zagęszczenia,
6.2.2. Badania przydatności gruntów
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
58
Badania przydatności gruntów powinny być przeprowadzone na próbkach pobranych z
każdej partii przeznaczonej do wbudowania w korpus ziemny, pochodzącej z nowego
źródła.
W każdym badaniu należy określić następujące właściwości:
skład granulometryczny, według PN-B-04481:1988,
zawartość części organicznych, według PN-B-04481:1988,
wilgotność naturalną, według PN-B-04481:1988,
wilgotność optymalną i maksymalną gęstość objętościową szkieletu gruntowego,
według PN-B-04481:1988,
granicę płynności, według PN-B-04481:1988,
kapilarność bierną, według PN-B-04493,
wskaźnik piaskowy, według PN-S-02205:1998.
6.2.3. Badania kontrolne prawidłowości wykonania poszczególnych warstw zasypu
Badania kontrolne prawidłowości wykonania poszczególnych warstw zasypu polegają na
sprawdzeniu:
a) prawidłowości rozmieszczenia gruntów o różnych właściwościach w nasypie,
b) odwodnienia każdej warstwy,
c) grubości każdej warstwy i jej wilgotności przy zagęszczaniu; badania należy
przeprowadzić nie rzadziej niż jeden raz na 500 m2 warstwy nie mniej niż 2 szt. dla
każdej ściany obiektu,
d) przestrzegania ograniczeń dotyczących wbudowania gruntów w okresie deszczów
i mrozów.
6.2.4. Sprawdzenie zagęszczenia zasypu oraz podłoża
Sprawdzenie zagęszczenia zasypu oraz podłoża nasypu polega na skontrolowaniu
zgodności wartości wskaźnika zagęszczenia Is lub stosunku modułów odkształcenia
z wartościami określonymi w punkcie 5.
Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia Is powinno być przeprowadzone według
BN-77/8931-12, oznaczenie modułów odkształcenia według PN-S-02205:1998.
Wyniki kontroli zagęszczenia robót Wykonawca powinien wpisywać do dokumentów
laboratoryjnych. Prawidłowość zagęszczenia konkretnej warstwy nasypu lub podłoża pod
nasypem powinna być potwierdzona przez Inżyniera wpisem w dzienniku budowy.
6.3 Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi robotami
Wszystkie materiały niespełniające wymagań podanych w odpowiednich punktach
specyfikacji, zostaną odrzucone. Jeśli materiały niespełniające wymagań zostaną
wbudowane lub zastosowane, to na polecenie Inżyniera Wykonawca wymieni je na
właściwe, na własny koszt.
Wszystkie roboty, które wykazują większe odchylenia cech od określonych
w punktach 5 i 6 szczegółowej specyfikacji powinny być ponownie wykonane przez
Wykonawcę na jego koszt.
7 OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Ilość zasypania wykopów zarówno gruntem piaszczystym z zakupu (dokopu) i dowozu
określa się w m3 przestrzeni wypełnienia z uwzględnieniem zmian sprawdzonych w naturze
i zaakceptowanych przez Inżyniera.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
59
Jednostką obmiarową jest:
- 1m3 zasypania wykopów gruntem piaszczystym niespoistym z zakupu (dokopu) i dowozu,
określa się w m3 przestrzeni wypełnienia z uwzględnieniem zmian sprawdzonych w naturze
i zaakceptowanych przez Inżyniera,
- 1m zamontowanego kolektora określonej średnicy zgodnie z Dokumentacją Projektową.
8 ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne" oraz wg
SST M.11.01.01.
9 PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania
ogólne".
Cena 1m3 wypełnienia przestrzeni gruntem zasypowym obejmuje:
dostarczenie gruntu z odkładu lub w przypadku zasypania wykopów piaskiem lub
żwirem kruszywem lub gruntem z dokopu (zakupu), pozyskanie tego gruntu
(odspojenie) wraz z transportem na miejsce wbudowania,
oczyszczenie wykopów z zanieczyszczeń,
ewentualne dogęszczenie dna wykopu w technologii zaakceptowanej przez Inżyniera
i Projektanta,
przygotowanie gruntu do wbudowania,
wbudowanie zaakceptowanego przez Inżyniera materiału z jego zagęszczeniem do
poziomu określonego w Dokumentacji Projektowej,
profilowanie skarp z nadaniem im spadków i pochyleń zgodnie z Dokumentacją
Projektową,
odwodnienie terenu i ewentualne obniżenie poziomu wody w czasie wykonywania
robót,
prowadzenie badań w trakcie zagęszczania zasypki wg pkt 6,
rekultywację dokopu,
uporządkowanie terenu wokół podpory i na terenie wykopu.
Cena 1 m kolektora obejmuje :
prace przygotowawcze i pomiarowe,
zakup i transport materiałów niezbędnych do wykonania robót,
montaż kolektorów z rur o średnicy wg dokumentacji projektowej i przedmiaru
wraz z kształtkami niezbędnymi do podłączenia wpustu
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
60
podłączenie kolektora do studni
uporządkowanie miejsca wykonania robót, wraz z wywozem i utylizacją
odpadów
przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych
w specyfikacji.
10 PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1 Normy.
1. PN-B-02481:1998 Grunty budowlane -- Określenia, symbole, podział i opis
gruntów
2. PN-B-06050:1999 Geotechnika -- Roboty ziemne -- Wymagania ogólne.
3. PN-S-02205:1998 Drogi samochodowe -- Roboty ziemne -- Wymagania i
badania.
4. PN-B-04481:1988 Grunty budowlane -- Badania próbek gruntu.
5. PN-S-02205:1998 Drogi samochodowe – Roboty ziemne – Wymagania i
badania.
6. BN-64/8931-02 Drogi samochodowe -- Oznaczenie modułu odkształcenia
nawierzchni podatnych i podłoża przez obciążenie płytą.
7. BN-77/8931-12 Drogi samochodowe -- Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia
gruntu.
8. PN-EN 1008:2004 Materiały budowlane -- Woda do betonów i zapraw
9. PN-EN 197-1:2002 Cement -- Cement powszechnego użytku -- Skład,
wymagania i ocena zgodności
10. PN-S-06102:1997 Drogi samochodowe -- Podbudowy z kruszyw
stabilizowanych mechanicznie
11. PN-EN 933-8:2001 Badania geometrycznych właściwości kruszyw -- Część 8:
Ocena zawartości drobnych cząstek -- Badanie wskaźnika
piaskowego
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
61
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.11.03.00.
PALE FUNDAMENTOWE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
62
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
63
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.11.03.04.
WYKONANIE PALI WIERCONYCH
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
64
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
65
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót pali
wierconych wykonywanych przy realizacji obiektów inżynierskich w ramach zadania
„Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii
tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego,
Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania ST
Specyfikacja jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i
realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1.
1.3. Zakres robót objętych ST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót związanych
z wykonaniem pali wierconych typu CFA pod fundamenty podpór mostów, wiaduktów,
przepustów i obejmują:
- wykonanie pali,
- wykonanie i wbudowanie szkieletu zbrojenia wiotkiego,
1.4. Określenia podstawowe
Pale CFA – (Continuous Flight Auger) – pale wykonywane metodą „świdra ciągłego”,
polegającą na wykonaniu wiercenia otworu pod pal świdrem ciągłym, wyjęcie świdra i
urobku z jednoczesnym betonowaniem pod ciśnieniem pala oraz wprowadzeniu zbrojenia w
niezwiązany beton,
Szkielet zbrojeniowy – zbrojenie pali w formie układu prętów połączonych spiralą, wykonane
zgodnie z Rysunkami.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z
Rysunkami, Specyfikacją, normami i poleceniami Inżyniera Projektu. Ogólne wymagania
dotyczące robót podano w SST „Wymagania ogólne”.
Pale powinny być wykonywane zgodnie z Rysunkami. W przypadku stwierdzenia istotnych
niezgodności warunków geotechnicznych z podanymi w projekcie należy w uzgodnieniu z
Inżynierem Projektu i Nadzorem Autorskim odpowiednio skorygować liczbę i wymiary pali.
Ta sama procedura dotyczy przypadku gdy w trakcie wykonywania pali natrafi się na
nieprzewidziane przeszkody (kamienie, kłody drewna, skałę twardą itp.)
2. MATERIAŁY
2.1. Wymagania ogólne
Ogólne warunki stosowania materiałów podano w SST „Wymagania ogólne”.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
66
2.2. Beton
Do wykonania pali stosuje się beton klasy zgodnej z dokumentacją projektową o
wymaganiach określonych w Specyfikacji M.13.00.00.
2.3. Zbrojenie
Do wykonania pali stosuje się stal zbrojeniową zgodną z dokumentacją projektową
o wymaganiach określonych w Specyfikacji M.12.00.00.
3. SPRZĘT
Ogólne warunki stosowania sprzętu podano w SST „Wymagania ogólne”.
Zastosowany sprzęt winien być zgodny z instrukcją wykonawczą sporządzoną przez
Wykonawcę. Zastosowany sprzęt podlega akceptacji przez Inżyniera Projektu.
Kształt i wymiary świdra muszą umożliwiać wykonanie pali o średnicy nominalnej i długości
określonej w Rysunkach.
4. TRANSPORT
Ogólne warunki transportu podano w SST„Wymagania ogólne”.
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów do wykonania pali powinny
odbywać się tak, aby zachować ich dobry stan techniczny.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Wymagania ogólne
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST „Wymagania ogólne”.
Wykonawca zobowiązany jest na koszt własny wykonać następujące opracowania robocze:
- projekt technologiczny,
- projekt organizacji robót i harmonogram robót,
Instrukcja technologiczna winna zawierać dobór wszystkich parametrów wykonawczych
niezbędnych dla wykonania pali oraz określenie sposobu monitorowania wykonania pali w
dostosowaniu do zasad podanych w normie PN-EN 1536.
W projekcie organizacji robót należy m.in. określić wszystkie niezbędne zabiegi
organizacyjne i technologiczne, zapewniające dojście ze sprzętem wiertniczym w miejsce
wykonywania robót.
Powyższe opracowania robocze Wykonawca przedkłada Inżynierowi Projektu do akceptacji
5.2. Przygotowanie terenu
Pale wykonuje się z poziomu terenu chyba, że w Rysunkach zaznaczono inaczej. Dotyczy to
także przypadków, gdy przed wykonaniem pali wymagane jest częściowe wykonanie nasypu
lub wykopu. Zakres i poziom wymaganego wykonania nasypu przed wykonaniem pali
zawierają Rysunki.
5.3. Wykonanie pali
Wykonanie pali składa się z następujących czynności:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
67
- wykonanie platformy roboczej pod wiertnicę,
- wiercenia otworu na głębokość projektową,
- betonowania pala podczas wyjmowania świdra i usuwania gruntu,
- wprowadzenie zbrojenia szkieletu zbrojenia, natychmiast po wyjęciu świdra w
niezwiązany beton.
5.3.1. Wyznaczenie osi pali
Punkty wyznaczające osie pali powinny być oznaczone w sposób trwały. Szkic z podaniem
oznaczeń i odległości pomiarowych należy włączyć do Dziennika Budowy.
5.3.2. Wykonanie platformy roboczej pod wiertnicę
Platforma zostanie określona przez Wykonawcę ze względu na planowany sprzęt do
wykonania palowania. Projekt technologiczny wykonania platformy roboczej pod wiertnicę
powinien zostać sporządzony przez Wykonawcę.
5.3.3. Wykonanie otworu
Wykonanie otworu odbywa się przy użyciu świdra ciągłego wwiercanego na żądaną
głębokość odpowiadającą projektowanej długości pali. Urobek wydobywany jest w czasie
podciagania świdra do góry.
5.3.4. Betonowanie pala
Betonowanie pala odbywa się w czasie wyjmowania świdra z gruntu. Konstrukcja świdra
musi umożliwiać jednoczesne wykonywanie otworu i betonowanie pala pod ciśnieniem.
5.4. Wykonanie i montaż zbrojenia
Szkielet zbrojenia składa się z prętów podłużnych i uzwojenia nadającego odpowiednią
sztywność łączonym elementom, umożliwiając wprowadzenie całości zbrojenia do
wykonanego pala.
Połączenia prętów szkieletu powinny zapewniać sztywność i niezmienność kształtu szkieletu.
Pręty podłużne łączy się ze spiralą przez zgrzewanie lub spawanie spoinami punktowymi.
Połączenie prętów podłużnych ze spiralą zaleca się wykonać w 25% styków. Szkielet
zbrojeniowy powinien być przygotowany w odcinkach nie krótszych od 5,0m. Połączenia
odcinków szkieletu zbrojeniowego powinny zapewniać ciągłość pracy szkieletu. Zaleca się
łączenie na zakład, którego długość powinna być ≥ 40 średnic prętów podłużnych.
Wprowadzenie zbrojenia do pala należy wykonać natychmiast po wyjęciu świdra, przy czym
operacja ta może być wspomagana przez użycie wibratora, do którego podwiesza się
zbrojenie.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT 6.1. Postanowienia ogólne.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST „Wymagania ogólne”.
6.2. Program badań.
6.2.1. Badania przed rozpoczęciem budowy
- Sprawdzenie przygotowania terenu,
- Sprawdzenie prawidłowości wytyczenia osi pali.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
68
6.2.2. Badania w czasie robót
- Sprawdzenie jakości materiałów (mieszanki betonowej, zbrojenia),
- Sprawdzenie podłoża gruntowego,
- Monitorowanie wykonywania pali.
6.2.3. Badanie odbiorcze
- Sprawdzenie zgodności z Rysunkami,
- Badania specjalne.
6.3. Opis badań.
6.3.1. Sprawdzenie przygotowania terenu
Sprawdzenie przygotowania terenu należy przeprowadzać na zgodność z punktem 5.2.
niniejszej Specyfikacji. W przypadku uzasadnionych przesłanek napotkania nie
zinwentaryzowanych urządzeń lub instalacji, otwory do głębokości 1,2m powinny być
wykopane ręcznie.
6.3.2. Sprawdzenie jakości materiałów
Należy prowadzić na bieżąco zgodność z wymaganiami opisanymi w pkt. 2 niniejszej
Specyfikacji.
6.3.3. Sprawdzenie podłoża gruntowego
6.3.3.1. Zakres badań
Sprawdzenie podłoża polega na porównaniu rzeczywistych warunków gruntowych z
warunkami podanymi w Rysunkach.
Dla wszystkich pali nadzór geologiczny Wykonawcy winien przeprowadzać makroskopową
ocenę wydobywanego urobku zgodnie z PN-EN1997-2:2009. W przypadku stwierdzenia
istotnych różnic należy zwrócić się do Inżyniera Projektu celem dokonania przez Nadzór
Autorski odpowiednich zmian w długościach pali.
6.3.3.2. Sposób szczegółowego sprawdzania podłoża
Sprawdzenie podłoża gruntowego polega na ogólnym porównaniu rzeczywistych warunków
gruntowych w miejscu wykonywania pala z warunkami podanymi w Dokumentacji
Projektowej. Wykonuje się je przez obserwację oporu wiercenia oraz sprawdzeniu zgodności
rodzaju i miąższości warstw gruntu wyciaganego na świdrze. Należy wykonywać
makroskopową ocenę rodzaju gruntow zalegających w podłożu gruntowym. Wykonuje się ją
na podstawie oceny urobku wynoszonego na zwojach świdra.
6.3.4. Sprawdzenie głębokości wykonywanego otworu
Sprawdzenie wykonuje się przez bieżący pomiar zagłębienia świdra w teren.
6.3.5. Sprawdzenie jakości formowania pala
Badania w trakcie formowania pala polegają na sprawdzaniu z dokładnością 10cm głębokości
otworu i ilości wtłoczonej ilości mieszanki betonowej. Ilość wtłoczonego w trakcie
wykonywania w otwór betonu powinna zawsze być większa od teoretycznej objętości betonu
wyliczonej dla danej średnicy pala. W takcie betonowania należy utrzymywać stałe ciśnienie
tłoczenia betonu.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
69
Próbki betonu do badań na ściskanie pobiera się w ilości nie mniejszej niż 3 z każdego pala w
czasie wprowadzania mieszanki betonowej do otworu. W przypadku dostawy z wytwórni
mieszanki betonowej o jakości kontrolowanej przez producenta, dopuszcza się zmniejszenie
liczby próbek do 6 dziennie. Próbki należy przygotować, przechowywać i badać zgodnie z
PN-EN 206-1:2003, PN-EN 206-1:2003/A1:2005, PN-EN 206-1:2003/Ap1:2004.
6.3.6. Sprawdzenie zgodności z Rysunkami
Położenie głowicy pala należy sprawdzać przez pomiary przymiarem z podziałką
centymetrową i niwelatorem.
6.3.7. Monitorowanie wykonywania pali
Monitorowanie wg instrukcji technologicznej, opracowanej przez Wykonawcę w zakresie
ustalonym w tablicy 12 normy PN-EN 1536.
6.3.8. Metryka pali
Wykonawca ma obowiązek udokumentowania wykonania pali przez sporządzenie metryk
pali wg wzorca podanego w normie PN-EN 1536.
Metrykę pali sporządza się dla każdej grupy pali różniących się:
- długością pala,
- warunkami geotechnicznymi,
- rodzajem wciskanego zbrojenia,
- terminem wykonania.
6.4. Tolerancje wymiarów pala
Dopuszczalne odchylenia położenia pala są następujące:
- usytuowanie w planie 0,05 d (d = średnica pala),
- pochylenie w stosunku do projektowanego 1:50 (1:100 gdy fundament jest
jednorzędowy).
Dopuszczalne odchylenia wymiarów pala są następujące:
- rzędna podstawy pala + 20cm, -20cm,
- średnica pala + bez ograniczeń, -2cm,
- rzędna głowicy pala ± 5cm. Do dokumentowania odchyłek wykonawczych, za oś pala uważa się środek zbrojenia
podłużnego szkieletu zbrojenia wiotkiego.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką obmiaru jest 1mb pala. wraz z sumaryczną ilością zbrojenia określoną w
Przedmiarze Robót.
8. ODBIÓR ROBÓT
Roboty objęte niniejszą Specyfikacją polegają odbiorom.
Do odbioru Wykonawca zobowiązany jest przedstawić:
- rysunki z naniesionymi zmianami i uzupełnieniami dokonanymi w trakcie robót,
- formularze monitorowania wykonywania pali,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
70
- metryki pali,
- wyniki badań betonu.
Pale należy uznać za wykonane zgodnie z wymaganiami normy jeżeli wszystkie badania
opisane powyżej dały wyniki pozytywne i zostały dotrzymane warunki postanowień
ogólnych.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI Cena jednostkowa 1mb pala obejmuje:
- wykonanie instrukcji technologicznej palowania,
- wykonanie dodatkowych badań geologicznych,
- wykonanie projektu technologicznego palowania,
- przygotowanie terenu umożliwiającego dojazd wiertnicy do miejsca wykonania pali,
- wyznaczenie osi pala,
- dostarczenie potrzebnych materiałów,
- wykonanie pionowego otworu wiertniczego do żądanej głębokości,
- zabetonowanie pala z równoległym wyciąganiem świdra,
- wykonanie, montaż i wbudowanie zbrojenia wiotkiego,
- pielęgnację betonu,
- oczyszczenie sprzętu i miejsca robót,
- montaż, demontaż i przemieszczenie w obrębie budowy wiertnicy i urządzeń,
- koszty wykonania niezbędnego zakresu badań, w tym badania ciągłości pali,
- ewentualne wyłączenia linii enrtgetycznych na czas prowadzenia robót.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
1. PN-B-02481:1998 Geotechnika -- Terminologia podstawowa, symbole literowe i
jednostki miar
2. PN-B-04481:1988 Grunty budowlane -- Badania próbek gruntu.
3 PN-B-02482:1983 Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów palowych.
4. PN-B-02483:1978 Pale wielkośrednicowe wiercone -- Wymagania i badania.
5. Wytyczne techniczne projektowania pali wielkośrednicowych w obiektach mostowych.
Warszawa 1993 r. GDDP.
6. PN-EN 1536:2010 Wykonawstwo specjalnych robót geotechnicznych -- Pale wiercone
7. PN-EN1997-2:2009 Projektowanie geotechniczne – Część2: Rozpoznanie i badanie
podłoża gruntowego
8. PN-EN 206-1:2003 Beton -- Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność
9. PN-EN 206-1:2003/A1:2005 Beton -- Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i
zgodność
10. PN-EN 206-1:2003/Ap1:2004 Beton -- Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i
zgodność
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
71
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.11.03.06.
PRÓBNE OBCIĄŻENIE PALA
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
72
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
73
1.WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru próbnego obciążenia pali dla obiektów inżynierskich wykonywanych w ramach
przedsięwzięcia „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I
– Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku,
Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą wykonania i odbioru próbnego obciążenia
pali fundamentowych wykonywanych pod podpory obiektów.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi normami
i ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera Projektu.
2. MATERIAŁY
Materiałami stosowanymi przy wykonywaniu robót według zasad niniejszych SST są:
Stal profilowa - na konstrukcję urządzenia do próbnego obciążenia zgodnie z normami
PN-H-93000:1984, PN-EN 10163-3:2006 i PN-EN 10025-1:2007.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca odpowiedzialny jest za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający prawidłowe
wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i specyfikacji technicznej oraz
zgodnie z założoną technologią.
Próbne obciążenie pali należy wykonać wywierając nacisk na pal przy pomocy lewara
(podnośnika) hydraulicznego lub ich zestawu o nośności określonej w Projekcie próbnego
obciążenia.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
74
Pomiary osiadań obciążonego pala wykonuje się przy pomocy czujników mechanicznych lub
czujników elektrycznych. Pomiary niwelacyjne wykonać niwelatorami precyzyjnymi.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00. “Wymagania
ogólne”.
Zastosowane materiały i sprzęt mogą być przewożone środkami transportu przydatnymi dla
danego asortymentu pod względem możliwości ułożenia i umocowania ładunku oraz
bezpieczeństwa transportu po uzyskaniu akceptacji Inżyniera Projektu.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Wszystkie badania (próbne obciążenia) pali należy wykonać na palach konstrukcyjnych
wykonanych pod podpory obiektów. Lokalizację pali próbnych należy uzgodnić
z Inżynierem Projektu i Projektantem.
5.2. Projekt próbnego obciążenia pala
Projekt próbnego obciążenia pala winien zawierać :
- wyniki badań geotechnicznych podłoża w rejonie palowania
- wartości maksymalnych obciążeń obliczeniowych pali
- projektowane wartości obciążeń próbnych
- przemieszczenia dopuszczalne fundamentu na palach (ze względu na rodzaj
konstrukcji i warunki jej eksploatacji)
- konstrukcję urządzenia do przeprowadzenia próbnego obciążenia pali
- opis uchwycenia głowic pali w fundamencie lub w konstrukcji stanowiska oraz,
w przypadku obciążeń poziomych, rzędne punktów zaczepienia siły przekazywanej
z budowli
- określenie pali przeznaczonych do próbnego obciążenia i pali kotwiących
- sposób przeprowadzenia próbnego obciążenia.
Ze względu na możliwość wystąpienia konieczności wykonania specjalnych pali
kotwiących Projekt próbnego obciążenia pali powinien być wykonany przed
przystąpieniem do robót palowych i winien przewidywać ewentualne wydłużenie pali
kotwiących (wyciąganych). Projekt próbnego obciążenia pali winien być opracowany
przez Wykonawcę i przedstawiony do akceptacji Projektanta i Inżyniera Projektu.
5.1. Próbne obciążenie pali oraz analizę i opracowanie wyników
Wykonuje na zlecenie Wykonwcy jednostka naukowo-badawcza.
5.3.1. Wartości obciążeń próbnych
Próbne obciążenia pionowe i boczne pala odnoszą się do wartości rzeczywistej siły i stanowią
co najmniej 1.5 krotną nośność obliczeniową pala.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
75
5.3.2. Terminy przeprowadzenia próbnych obciążeń pali
W przypadku gdy Projekt próbnego obciążenia przewiduje sprawdzanie nośności pali
w trakcie prowadzenia robót palowych próbne obciążenie pali należy przeprowadzić
w takim czasie, aby możliwe było odpowiednio wczesne rozpoznanie nośności pali. Należy
zapewnić wówczas taką kolejność wykonywania pali, aby w przypadku stwierdzenia zmiany
nośności można było wykonać niezbędne zmiany w Dokumentacji Projektowej (dotyczące
pali).
5.3.3. Prace przygotowawcze i wymagania wstępne
Roboty związane z przeprowadzeniem próbnego obciążenia należy wykonywać zgodnie
z Projektem próbnego obciążenia. Urządzenie do sprawdzenia nośności pali powinno być
tak ustawione, żeby badany pal był obciążony osiowo. Po ustawieniu urządzeń
obciążających i urządzeń pomiarowych, miejsce próbnego obciążenia nie powinno być
narażone na wpływ wstrząsów pochodzących od ruchu pojazdów i maszyn pracujących w
pobliżu.
Zaleca się, aby obciążenie pala próbnego było wykonane za pomocą siłowników
hydraulicznych. Należy przy tym zapewnić trwałość każdorazowego stopnia obciążenia. Przy
stosowaniu kilku siłowników jednakowego typu powinny być one podłączone do jednej
pompy. Pale kotwiące powinny być oddalone od pobocznicy badanego pala na odległość co
najmniej równą 1/ 10 długości pala kotwiącego i nie mniejszą niż 2,0 m.
Odległość podpór belki, na której opiera się czujnik od osi pala obciążonego powinna
wynosić co najmniej 3,0 m.
5.3.4. Dokumentacja badań nośności pali w terenie
Dokumentacja badań nośności pali winna zawierać:
a) plan sytuacyjny z naniesioną siatką palowania i z zaznaczeniem pali próbnie
obciążonych oraz naniesioną siatką badawczych otworów wiertniczych i sondowań
b) przekroje geotechniczne z naniesionym położeniem badanych pali i rzędnymi ich głowic
i podstaw
c) opis techniczny budowli i poszczególnych badanych pali
d) dziennik wykonywania pali w gruncie z metrykami pali, dla każdego badanego pala
e) zestawienie wyników pomiarów wstępnych, obejmujących rzędne głowicy pala przed
przystąpieniem do obciążeń próbnych, rzędne zaczepienia siły poziomej i wskazanie
czujników (początkowe)
f) protokół próbnego obciążenia pali z opisem przebiegu próbnego obciążenia zawierający
godzinę rozpoczęcia i zakończenia badania wraz z opisem ważniejszych wydarzeń
podczas badania
g) dziennik osiadania pala lub dziennik próbnego obciążenia bocznego
h) wykres zależności osiadania (podnoszenia, przesunięcia) pala od wielkości obciążenia.
i) interpretację i analizę wyników próbnych obciążeń pali zgodną z PN-B-02482:1983,
PN-EN 1997-1:2008 i PN-EN 1997-2:2009
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
76
5.4. Wykorzystanie pali próbnie obciążonych
Pale próbnie obciążone i kotwiące mogą być wykorzystane do przenoszenia obciążeń
z budowli w następujących wysokościach ich obciążeń obliczeniowych:
a) pale wciskane
100%, jeżeli przy próbnym obciążeniu pala naprężenia w jego materiale nie
przekroczyły 60% naprężeń niszczących
jako nienośne należy uznać pale gdy w/w naprężenia przekraczają 60% naprężeń
niszczących
b) pale kotwiące
100% - przy kontroli przemieszczeń głowicy pala kotwiącego i jej uniesieniu do
5 mm
80% - gdy nie prowadzi się kontroli przemieszczeń pala kotwiącego.
5.5. Analiza wyników
Po wykonaniu próbnego obciążenia pali należy dokonać analizy wyników i ocenić
przydatność i jakość wykonywanych pali. Wyniki przeprowadzonych próbnych obciążeń
należy przedstawić Projektantowi w celu zaopiniowania zgodności projektowanych
parametrów posadowienia.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
6.2. Kontrola jakości robót polega na zgodności z Projektem próbnego obciążenia pod względem:
- jakości użytych materiałów
- jakości użytego sprzętu do wywołania sił
- jakości sprzętu pomiarowego
- prawidłowości przeprowadzenia próbnego obciążenia
- prawidłowości przeprowadzenia pomiarów.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest wykonanie próbnego obciążenia pionowego i bocznego dla
1szt. pala.
8. ODBIÓR ROBÓT
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
77
Odbiór częściowy i ostateczny jak w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Cena wykonania próbnego obciążenia dla 1 szt. pala uwzględnia dostarczenie uzgodnionej
dokumentacji projektowej próbnego obciążenia pali, zapewnienie niezbędnych czynników
produkcji, wynajęcie lub zakup urządzenia do przeprowadzenia próbnego obciążenia oraz
wynajęcie lub zakup siłowników, montaż urządzenia do przeprowadzenia próbnego
obciążenia oraz montaż siłowników wraz z przemieszczeniem po placu budowy
i demontażem, odwiezienie urządzenia do próbnego obciążenia oraz odwiezienie siłowników,
wykonanie próbnego obciążenia pali. W cenie mieszczą się również koszty koordynacji i
działań, obsługi geodezyjnej oraz koszty ewentualnych pomostów roboczych do obsługi
pomiarów.
Cena obejmuje również wykonanie próbnego obciążenia, analiza i opracowanie wyników
prace te wykonuje jednostka naukowo-badawcza na zlecenie Wykonawcy.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy.
1. PN-B-02482:1983 Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów
palowych.
2. PN-EN 1997-1:2008 Eurokod 7. Projektowanie geotechniczne. Część 1: Zasady
ogólne.
3. PN-EN 1997-2:2009 Eurokod 7. Projektowanie geotechniczne. Część 2:
Rozpoznanie i badanie podłoża gruntowego.
4. PN-H-93000:1984 Stal węglowa niskostopowa. Walcówka i pręty walcowane
na gorąco.
5. PN-EN 10163-3:2006 Wymagania dotyczące stanu powierzchni przy dostawie
stalowych blach grubych, blach uniwersalnych i kształtowników walcowanych na
gorąco. Część 3: Kształtowniki.
6. PN-EN 10025-1:2007 Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych --
Części 1 – 6.
7. Wytyczne techniczne projektowania pali wielkośrednicowych w obiektach
mostowych. Warszawa 1993r. GDDP
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
78
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
79
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.11.04.00.
ŚCIANKI SZCZELNE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
80
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
81
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.11.04.01.
WYKONANIE ŚCIANKI SZCZELNEJ
Z PROFILI KORYTKOWYCH
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
82
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
83
1.WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru ścianek szczelnych wykonywanych w zadania „Rozwój transportu zbiorowego
w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic:
Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os.
Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Specyfikacja dotyczą prowadzenia robót przy wykonaniu ścianek szczelnych tymczasowych
i docelowych.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót dla ścianki szczelnej
z profili korytkowych o wysokości wg dokumentacji, wykonywanych przy umocnieniu
wykopów przy budowie obiektów inżynierskich.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z odpowiednimi normami oraz
SST D-M. 00.00.00.
Ścianka szczelna – ściana ciągła składająca się z brusów. W przypadku stalowych grodzic
ciągłość ścianki zapewniona jest poprzez wzajemne połączenie zamków, spasowanie
podłużnych wypustów lub poprzez specjalne łączniki.
Brus (grodzica) – jednostkowy element ścianki szczelnej ( pojedyncza zespolona podwójna
lub wieloprofilowa)
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
Wykonawca przed rozpoczęciem robót opracuje i przedstawi do akceptacji Inżynierowi
projekt technologiczny ścianki wraz ewentualnymi rozparciami, ściągami bądź kotwami.
2. MATERIAŁY
Ścianki technologiczne powinny być wykonywane z profili korytkowych o wzkaźniku
wytrzymałości wg projektu, dostosowanym do przenoszonych obciążeń, lecz nie
mniejszym niż 1600cm3/1mb.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
84
Do wykonania stalowej ścianki szczelnej należy użyć nowych grodzic stalowych typu U
lub Z o parametrach wynikających z obliczeń oraz wymagań normy i Dokumentacji
Projektowej.
Gatunki stali z której wytwarzane są grodzice podano w tablicy 1.
Tablica 1. Gatunki stali grodzic
Gatunek
stali
Granica plastyczności
Reh [MPa]
Wytrzymałość na rozciąganie
Rm [MPa]
Maksymalne
wydłużenie A [%]
S240GP 240 340 26
S270GP 270 410 24
S320GP 320 440 23
S355GP 355 480 22
S390GP 390 490 20
S430GP 430 510 19
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Roboty powinny być wykonane specjalistycznym sprzętem do pogrążania/wyrywania
grodzic (kafarów, wibromłotów, urządzeń hydraulicznych do statycznego wciskania grodzic)
zgodnym z wymaganiami Dokumentacji Projektowej oraz zaakceptowanym przez Inżyniera.
Grodzice mogą być pogrążane/wyrywane z zastosowaniem jednej z następujących maszyn:
młotami: hydraulicznymi, spalinowymi, wolnospadowymi,
wibromłotami: wysokiej i niskiej częstotliwości, wysokiej częstotliwości ze
zmiennym mimośrodem wirującej masy, wysokiej częstotliwości ze zmieniającym się
w sposób ciągły mimośrodem (z ciągła regulacją częstotliwości) oraz wolne od
wzbudzeń rezonansowych w fazie rozruchu i zatrzymania (tzw. nierezonansowe),
urządzeniami do statycznego wciskania/wyciągania grodzic.
Należy dobrać taki sprzęt do pogrążania, którego użycie nie spowoduje uszkodzenia
sąsiadujących z placem budowy budynków, konstrukcji, instalacji podziemnych itp.
Wykonawca na życzenie Inżyniera przedstawi charakterystykę sprzętu przeznaczonego
do wykonania robót.
Roboty pomocnicze, w zależności od zakresu, warunków lokalnych i przyjętej technologii
instalacji ścianki, mogą być wykonywane ręcznie lub mechanicznie przy użyciu koparek,
dźwigów itp.
Wykonawca zobowiązany jest do używania sprawnego sprzętu, który zapewni właściwą
jakość prowadzonych robót, zgodność z normami BHP, ochrony środowiska oraz przepisami
dotyczącymi użytkowania sprzętu. Liczba, jakość i wydajność sprzętu musi gwarantować
prowadzenie robót z odpowiednią wydajnością zgodnie z zasadami określonymi w
Dokumentacji Projektowej i ST.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M.00.00.00. „Wymagania
ogólne”.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
85
Materiały do wykonania stalowej ścianki szczelnej (grodzice, zamki) mogą być
przewożone dowolnymi środkami transportu przystosowanymi do przewozu elementów o
długościach przewidzianych w Dokumentacji Projektowej. Dobór środków transportu
należy do Wykonawcy i zależy od wymagań konkretnego projektu. Przewożone materiały
należy rozmieścić równomiernie na całej powierzchni ładunkowej i zabezpieczyć przed
przesunięciem.
Niewłaściwe przenoszenie i nieodpowiednie składowanie grodzic, zwłaszcza profili
płaskich, jest częstą przyczyną trudności podczas zagłębiania. Niewłaściwe podnoszenie,
transport lub składowanie może być także przyczyną zniszczenia wstępnej powłoki
grodzic. Podczas ustawiania grodzic wymaga się zapewnienia bezpiecznego dostępu
robotnikom prowadzącym podstawę grodzicy podczas jej wstawiania w zamek grodzicy
wcześniej zagłębionej. W przypadku gdy zapewnienie takiego dostępu jest niemożliwe
(np. w sytuacji gdy korona ścianki znajduje się na zbyt dużej wysokości), wymagane jest
stosowanie nanizaczy, które umożliwiają połączenie zamków bez obecności osób na
poziomie korony ścianki. Zasada działania nanizacza została schematycznie przedstawiona
na Rys. 6.
Przenoszenie oraz składowanie brusów na placu budowy należy wykonywać w sposób
niepowodujący znacznych ugięć brusów, uszkodzeń zamków i ewentualnych powłok
ochronnych. W przypadku poziomego ułożenia brusów podczas transportu należy
zapewnić podparcie w co najmniej w dwóch punktach, a podczas ułożenia pionowego,
dopuszcza się jeden punkt zaczepienia.
Wymaga się przestrzeganie specjalnych wskazań, dotyczących przenoszenia i składowania
określonych przez producenta grodzic. Nakazane jest składowanie brusów w sposób
umożliwiający ich łatwe podnoszenie w kolejności ich wykorzystania.
Grodzice różnych typów i różnych gatunków stali należy składować oddzielnie i
prawidłowo oznakować.
Składowanie i przenoszenie grodzic o profilach płaskich należy przeprowadzać z
największą ostrożnością w celu uniknięcia odkształceń brusów.
Gdy składowane są grodzice stalowe wstępnie powlekane, należy stosować przekładki
między każdą grodzicą w stosie.
W celu uniknięcia ugięć grodzic, które mogą powodować trwałe odkształcenia, należy przy
przyjmowaniu liczby i miejsc podparć grodzic w stosie wziąć pod uwagę długość i
sztywność pojedynczego brusa.
Rys. 1. Szakla zwalniane z powierzchni terenu
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
86
Do podnoszenia i pozycjonowania grodzic należy używać specjalnego oprzyrządowania
jak szakle, przyspawane haki i podobne, aby uniknąć zniszczenia grodzic, a w
szczególności zamków. Ochrona zamków nie jest wymagana, jeżeli do przenoszenia
grodzic wykorzystuje się niemetalowe zawiesia płaskie. W przypadku stosowania do
przemieszczenia grodzic szakli zdalnie sterowanych (Rys. 1), ich niezawodne działanie
należy sprawdzić przed użyciem. Oprzyrządowanie wykorzystujące przyczepność cierną
może ulec zwolnieniu w sposób nieoczekiwany, dlatego też nie należy go stosować do
przemieszczania brusów jeżeli nie są zapewnione dodatkowe środki bezpieczeństwa.
5. WYKONANIE ROBÓT
Wykonawca przedstawi Inżynierowi do akceptacji:
projekt organizacji i harmonogram robót w tym projekt dróg dojazdowych dla sprzętu
Plan Kontroli wykonania robót opisujący wykonanie pomiarów wg pkt. 5 niniejszej
ST
program zapewnienia bezpieczeństwa pracy oraz ochrony zdrowia i środowiska
podczas wykonywania robót objętych niniejsza ST,
projekt technologiczny określający sposób pogrążania ścianek odpowiadający
wymaganiom normy PN-EN 12063:2001, sposób montażu ewentualnych rozpór i
kleszczy wymaganych w Dokumentacji projektowej, wraz z ich demontażem,
uwzględniający wszystkie warunki, w jakich będą wykonywane roboty związane z
wykonaniem ścianek szczelnych. „Projekt organizacji robót” powinien odpowiadać
zaleceniom normy PN-EN 12063:2001.
dziennik pogrążania grodzic, który powinien zawierać co najmniej niżej wymienione
dane:
- opis odcinka ścianki oraz nr rysunku na podstawie którego realizowana jest robota
- datę wykonania, czas początku i końca pogrążania
- rodzaj i typ urządzenia do zagłębiania ścianki
- odchylenia, deformacje, obcięcia,
- położenie dolnej krawędzi elementu
- napotkane przeszkody (rodzaj, głębokość, sposób przejścia lub wstrzymanie
pogrążania)
Konstrukcje ścianek szczelnych mogą być wykonywane tylko przez Wykonawców
posiadających odpowiednie do zakresu robót doświadczenie.
Wykonawca nie może zlecić wykonywania konstrukcji ścianek szczelnych innemu
Podwykonawcy bez zgody Inżyniera.
Elementy drugorzędne konstrukcji ścianek szczelnych (ściągi, usztywnienia) mogą być
wykonywane przez spawaczy posiadających odpowiednie uprawnienia na zasadach
określonych w ST dotyczącej wykonywania konstrukcji stalowych.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca dokona oględzin sąsiadujących budynków,
budowli, sieci i dokona inwentaryzacji istniejących uszkodzeń i zniszczeń. Ponownej
inwentaryzacji dokona po zakończeniu robót.
Na istniejące rysy należy założyć plomby i kontrolować ich stan w trakcie pogrążania.
5.1. Dokumentacja projektowa
Roboty należy prowadzić na podstawie zatwierdzonej do wykonania przez Wykonawcę
dokumentacji projektowej, która powinna zawierać następujące informacje ogólne:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
87
plan sytuacyjny z zaznaczonymi drogami dojazdowymi oraz możliwymi
utrudnieniami;
ograniczenia dotyczące dowozu sprzętu lub/i materiałów;
lokalizację reperów na terenie lub w sąsiedztwie budowy wraz z opisem
wysokościowym;
lokalizację wszystkich instalacji podziemnych (np. elektrycznych,
telekomunikacyjnych, gazowych, wodociągowych, kanalizacyjnych) i
napowietrznych oraz sąsiadujących budynków i budowli wraz z określeniem
podatności na uszkodzenia w trakcie prowadzenia robót;
opis rodzaju i parametrów/stanu gruntów, uwarstwienia podłoża na całym obszarze
budowy oraz występowania i poziomów wód gruntowych;
możliwość występowania kamieni, głazów lub innych przeszkód naturalnych i
sztucznych w gruncie (np. starych fundamentów, kotew gruntowych, elementów
ochrony katodowej, itp.);
możliwość przyczepiania się gruntów spoistych do brusów w trakcie wyrywania
ścianek;
ograniczenia poziomu hałasu i drgań;
ograniczenia dotyczące metody zagłębiania ścianki oraz metody wspomagającej;
wymagania określające współczynnik przepuszczalności ścianki szczelnej w
odniesieniu do wody i innych cieczy;
w przypadku konstrukcji stykających się z wodą: poziom wody i jego zmiany
(amplituda, częstość zmian wraz z ich przyczyną, np. opróżnienie zbiornika
piętrzącego, pływy, itp.);
dane dotyczące możliwych zanieczyszczeń gruntów.
Dokumentacja Projektowa powinna zawierać również informacje szczegółowe wymagania
techniczne dotyczące ścianek szczelnych obejmujące:
osie projektowanej ścianki szczelnej;
rozmieszczenie, rodzaj, długości i gatunek stali grodzic;
projektowane rzędne korony i spodu ściany;
sposób zabezpieczenia przed korozją lub system konserwujący;
informacje, czy konieczne jest zespawanie zamków dla przenoszenia obciążenia
ścinającego w kierunku podłużnym;
różne etapy wykonania konstrukcji ścianki szczelnej.
Przed przystąpieniem do realizacji robót Wykonawca ma udostępnić Inżynierowi w formie
pisemnej następujące dane uzupełniające:
porównywalne doświadczenia z robót przeprowadzonych na terenach przyległych lub
z robót podobnych przeprowadzonych w podobnych warunkach;
stan istniejących budowli, konstrukcji i instalacji zlokalizowanych na terenach
przyległych wraz z określeniem rodzaju i głębokości posadowienia;
dane dotyczące niesprzyjających warunków pogodowych (np. silne wiatry i ich
częstotliwość);
silne przemarzanie gruntu wówczas, gdy może prowadzić do przekroczenia naprężeń
w elementach ścianki szczelnej.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
88
Ponadto wymagane jest, aby Dokumentacja Projektowa precyzowała następujące aspekty
realizacji robót jeśli odnoszą się do realizowanej konstrukcji:
jakość spawania;
metoda zaryglowania zamków;
metodę cięcia elementów stalowych;
metodę wspomagania zagłębiania brusów i głębokość do której może być
zastosowana;
jakość zasypu gruntowego lub/i metoda jego wykonywania;
wstępne sprężenie rozpór lub zakotwień w celu zmniejszenia przemieszczeń gruntu za
ścianką szczelną;
ograniczenia czasowe podczas krytycznych etapów wykonawstwa;
metody i poziomy obniżania zwierciadła wody gruntowej;
typ, rodzaj i metoda nakładania powłok na elementy stalowe;
wzajemna zgodność między materiałami uszczelniającymi zamki i powłokami
ochronnymi;
specjalne wymagania dotyczące przepuszczalności lub szczelności stalowych ścianek
szczelnych;
wpływ wyrywania brusów na wytworzenie połączeń hydraulicznych między
warstwami gruntów mających różne poziomy wodonośne;
Jeżeli w sąsiedztwie placu budowy znajdują się obiekty, które mogą znajdować się w
strefie oddziaływania na nie wibracji i hałasu wywoływanych przez sprzęt budowlany w
trakcie pogrążania grodzic to projekt powinien zawierać następujące informacje:
zasięgi stref oddziaływania sprzętu do pogrążania grodzic;
wpływ pogrążania i wyrywania brusów na sąsiednie budynki, instalacje i urządzenia,
na osiadanie powierzchni gruntu
informacje o stanie technicznym i typie konstrukcji obiektów znajdujących się w
strefie tych oddziaływań,
zalecenia co do prowadzenia pomiaru drgań na tych obiektach i rozmieszczeniu
punktów pomiarowych oraz co do maksymalnych dopuszczalnych wartości
przyspieszeń mierzonych na obiektach.
Natomiast jeżeli w sąsiedztwie placu budowy znajdują się obiekty znajdujące się w zasięgu
stref oddziaływania wykopu to projekt powinien zawierać następujące informacje:
zasięgi stref oddziaływania wykopu,
informacje o stanie technicznym i typie konstrukcji obiektów znajdujących się w
strefie tych oddziaływań,
zalecenia co do montażu reperów, plomb i piezometrów przed wykonaniem wykopu,
zalecenia co do częstotliwości wykonywania pomiarów geodezyjnych, badania stanu
plomb i sprawdzania wahań poziomu wody gruntowej,
Jeżeli Dokumentacja Projektowa nie zawiera tego typu informacji, uważa się, że opisane
sytuacje nie mają w danym wypadku miejsca.
Etapowanie robót
Poszczególne etapy realizacji robót powinny zostać ustalone w harmonogramie robót na
podstawie informacji zawartych w Dokumentacji Projektowej. Przed przystąpieniem do
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
89
realizacji robót jednoznacznie powinny zostać zdefiniowane kryteria przejścia z jednego
etapu do następnego.
Dla każdego etapu realizacji robót ważne są następujące dane dotyczące:
poziomów zasypów i wykopów;
poziomów i zmienności poziomów wody gruntowej i wód swobodnych w przypadku
prowadzenia odwodnienia;
charakterystyk materiału zasypowego i jego jakości po obu stronach ścianki szczelnej;
przemieszczeń ścianki szczelnej na końcu poszczególnych etapów;
ograniczeń dotyczących obciążeń naziomu za wykonywaną ścianką.
5.2. Roboty przygotowawcze
Przed rozpoczęciem robót związanych z wykonaniem ścianek szczelnych powinno być
wykonane przygotowanie terenu pod realizację robót.
Przed rozpoczęciem wciskania/zagłębienia należy sprawdzić i zlokalizować urządzenia
obce (np, gaz, energetyka, kanalizacja sanitarna, wodociągowa itd.), a następnie je
przełożyć aby nie kolidowały z wykonywanym zakresem robót lub zabezpieczyć.
Sposób wykonania dojazdu do miejsca robót powinien zawierać „Projekt organizacji
robót” opracowany przez Wykonawcę i zaakceptowany przez Inżyniera.
W przypadku występowania w najbliższym sąsiedztwie robót budowli i instalacji
mogących ulec uszkodzeniu w trakcie zagłębiania elementów ścianek szczelnych, należy
wykonać przed przystąpieniem do robót, oględziny tych budowli i instalacji pod kątem
stanu technicznego i sposobu fundamentowania. W tym celu wykonawca powołuje
Komisję z udziałem Inżyniera, której zadaniem jest przeprowadzenie oględzin, zlecenie
ewentualnych badań lub ekspertyz oraz sporządzenie „Protokółu z oględzin”. Protokół
powinien być potwierdzony przez właścicieli budowli i instalacji oraz zaakceptowany
przez Inżyniera.
W celu potwierdzenia przebiegu uwidocznionego na planach sytuacyjnych uzbrojenia
podziemnego oraz stwierdzenia, czy w rejonie robót nie występuje uzbrojenie podziemne
nieuwidocznione na planach sytuacyjnych, przed przystąpieniem do zagłębiania
elementów ścianki szczelnej należy wykonać przekopy kontrolne w rejonie prowadzonych
robót. Urządzenia usytuowane w najbliższym sąsiedztwie prowadzonych robót należy
zabezpieczyć przed uszkodzeniem. Sposób zabezpieczenia powinien być zaakceptowany
przez Inżyniera.
Przed przystąpieniem do wykonywania ścianek szczelnych, należy sprawdzić zgodność
rzędnych terenu z danymi podanymi w projekcie. W tym celu należy wykonać kontrolny
pomiar sytuacyjno-wysokościowy.
Przed rozpoczęciem i w trakcie wykonywania ścianek szczelnych należy wykonywać
pomiary geodezyjne związane z:
– wyznaczeniem osi ścianek szczelnych,
– wyznaczeniem punktów charakterystycznych,
– wykonaniem reperów wysokościowych,
– wyznaczeniem i kontrolą niwelacyjną górnej krawędzi ścianki szczelnej.
Wykonawca na terenie prowadzenia robót odpowiada za ochronę wszystkich instalacji na
powierzchni ziemi i urządzeń podziemnych wykazanych w Dokumentacji Projektowej
dostarczonej przez Zamawiającego. Wykonawca zapewni ich właściwe oznaczenie i
zabezpieczenie. Wymaga się, aby Wykonawca uzyskał od odpowiednich władz
potwierdzenie informacji dostarczonych mu przez Zamawiającego.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
90
Wykonawca wykona przekopy ręczne w pobliżu urządzeń podziemnych w celu ich
dokładnego zlokalizowania.
W przypadku natrafienia w trakcie realizacji robót na niezinwentaryzowane urządzenie
podziemne, należy niezwłocznie przerwać roboty, zabezpieczyć urządzenie, wezwać
Kierownika Budowy, Inżyniera, oraz właściciela urządzenia w celu ustalenia dalszego
trybu postępowania
5.3. Próbne zagłębianie elementów ścianki szczelnej
Przed rozpoczęciem zasadniczych robót związanych z wykonaniem ścianek szczelnych
jako konstrukcji docelowych i tymczasowych należy wykonać próbne zagłębienie kilku
elementów ścianki szczelnej w celu:
– określenia najbardziej efektywnej metody zagłębiania grodzic,
– określenia wpływu sposobu zagłębiania grodzic na możliwość wystąpienia uszkodzeń
w sąsiadujących budowlach i urządzeniach,
– określenie możliwości osiągnięcia zakładanego w dokumentacji projektowej poziomu
podstawy grodzic,
– określenie poprawności doboru grodzic ze względu na możliwość powstania uszkodzeń
w trakcie zagłębiania grodzic,
– określenia możliwości osiągnięcia pionowej nośności ścianki założonej w projekcie
przez pomiar wpędu grodzic.
5.4 Pogrążanie grodzic
W metodzie ustawienie i pogrążenie (Rys. 2.) pojedyncza lub podwójna grodzica jest
pogrążana na pełną głębokość przed ustawieniem kolejnej grodzicy. Ta metoda ma tę
zaletę, że głowica brusa podnoszona jest ponad powierzchnię gruntu na wysokość równą
długości grodzicy. Ponadto grodzice można ręcznie łatwo wprowadzić w zamek grodzicy
już zagłębionej.
Rys. 2. Metoda ustawienie i pogrążanie
W przypadku gruntów zagęszczonych, zwartych gruntów spoistych i gruntów, w których
istnieją przeszkody, stosowanie metody ustawienie i pogrążenie może prowadzić przy
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
91
swobodnym prowadzeniu do trudności związanych z rozejściem się zamków oraz czasami
do znacznych odchyleń od wymaganego położenia.
Metody pogrążania panelowego (Rys. 3.) i naprzemiennego pogrążania panelowego (Rys.
4.) pozwalają na lepszą kontrolę położenia grodzic wzdłuż ścianki szczelnej, gdyż grodzice
prowadzą się nawzajem w zamkach. Równocześnie minimalizowane jest
niebezpieczeństwo rozejścia się zamków.
Rys. 3. Metoda pogrążania panelowego.
W metodzie panelowej (Rys. 3.) najpierw ustawia się w dwupoziomowej ramie
prowadzącej panel połączonych ze sobą w zamkach grodzic, a następnie pogrąża grodzice
w tak przygotowanym panelu jedna po drugiej, aż do osiągnięcia poziomu górnej ramy
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
92
prowadzącej. W następnym etapie ustawia się drugi panel wykorzystując jako jedno z
podparć ramy prowadzącej ostatnią grodzicę pierwszego panelu. Po pogrążeniu drugiego
panelu powtarza się ponownie wszystkie operacje wymienione powyżej przy ustawieniu
trzeciego panelu. W momencie, w którym jedna ze stron ramy prowadzącej jest już
zamocowana do ostatniej grodzicy drugiego panelu można pogrążyć na projektowaną
głębokość grodzice panelu pierwszego. Wymienione operacje należy powtarzać przy
pogrążaniu kolejnych paneli.
W przypadku gdy w trakcie pogrążania natrafia się na trudne warunki gruntowe można
zastosować tzw. naprzemienne pogrążanie panelowe (Rys. 4). W tym wariancie grodzice
ustawione w panelu pogrąża naprzemiennie.
Rys. 4. Naprzemienne pogrążanie panelowe.
W jeden z wariantów naprzemiennego pogrążania panelowego (Rys. 5.) zakłada
wzmocnienie podstawy co drugiej grodzicy. W tym wariancie najpierw na pewną
głębokość pogrążane są grodzice ze wzmocnionymi podstawami, a w następnym etapie
pogrąża się grodzice bez wzmocnionych podstaw na taką samą głębokość. Panelowe
pogrążanie naprzemienne z grodzicami o wzmocnionych podstawach może być
wykorzystywane przy pogrążaniu grodzic w gruntach bardzo zagęszczonych piaskach i
żwirach oraz przy pogrążaniu podstaw grodzic w skałach miękkich.
Rys. 5. Naprzemienne pogrążanie panelowe z grodzicami o wzmocnionych
podstawach.
Wadą metod panelowych jest to, że wzajemne połączenie zamków grodzic wymaga
podniesienia grodzicy na wysokość równą jej podwójnej długości. Powoduje to także
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
93
konieczność zapewnienia pracownikom dostępu do zamków łączonych grodzic, tak aby je
ze sobą połączyć. Wymaganym rozwiązanie jest stosowanie w takich wypadkach
specjalnego przyrządu - nanizacza. Nanizacz jest montowany do zamka znajdującego się
od strony panelu przy podstawie grodzicy. Umożliwia on połączenie ze sobą grodzic w
zamkach (nanizanie) bez udziału człowieka. Urządzeniem tym steruje się z powierzchni
terenu. Idea zastosowania nanizacza przedstawiona jest na Rys. 6.
Rys. 6. Schematyczne przedstawienie zasady działania nanizacza
Nanizacz może być także wykorzystywany przy pogrążaniu ścianki z grodzic, która
docelowo ma wystawać ponad poziom terenu, na taką wysokość, że ręcznie nie można
połączyć zamków grodzic ze sobą.
Gdy w trakcie pogrążania grodzic dowolną z wymienionych powyżej metod elementy
napotkają na przeszkody to można kontynuować pogrążanie pozostałych grodzic bez
obawy zakłócenia procesu pogrążania. Należy jednak zawsze szukać przyczyn trudności
w trakcie pogrążania. Jeżeli natrafimy na trudne warunki gruntowe i wystąpią trudności z
pogrążeniem niektórych grodzic na żądaną głębokość, to te wystające grodzice mogą być
pogrążone później przy użyciu mocniejszych urządzeń. Jeżeli natomiast trudność w
pogrążeniu wystającej grodzicy jest wynikiem odchylania się sąsiadujących grodzic w osi
ścianki w przeciwnych kierunkach to należy rozważyć wyrwanie tej i sąsiadujących
grodzic i ponowne ich pogrążenie ze zwróceniem szczególnej uwagi na ich pionowość.
Należy dobrać taką metodę pogrążania, która nie spowoduje uszkodzenia sąsiadujących z
placem budowy budynków, konstrukcji i instalacji podziemnych.
Wykonanie robót
Grodzice można instalować w gruncie parami lub pojedynczo. Grodzice instalowane
parami łączy się na terenie budowy przed instalacją - zwykle w pewnej odległości od
miejsca pogrążania w gruncie. Jeśli grodzice nie były dostarczone jako sparowane z
zaciśniętymi zamkami przed wbiciem zamek łączący dwa elementy należy zacisnąć lub
zespawać, aby uniemożliwić ich rozłączenie w czasie wbijania. Nowo wyprodukowane
grodzice mogą być dostarczone przez producenta jako sparowane z zaciśniętymi zamkami
(grodzice sparowane przez producenta charakteryzują się mniejszą zdolnością do obrotu w
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
94
zamkach, co jest szczególnie istotne dla ścianek o skomplikowanej geometrii w planie. W
przypadku ścianek o wymaganej szczelności wymaga się część grodzic (zwykle do 10%)
dostarczać na budowę jako pojedyncze i łączyć w miarę potrzeb w pary na placu budowy).
Sparowane grodzice przywożone są pod kafar i podnoszone jako całość.
Ścianką stalową można przebić się przez kłody drewniane w gruncie, przez żwiry i
pospółki, a nawet przez gruzowiska i słabe betony. Jeżeli spodziewamy się napotkania
przeszkód w trakcie pogrążania wymaga się wzmocnić podstawę brusa.
W przypadku gdy osie ścianki w rzucie pionowym się przecinają pogrążanie grodzic
rozpoczyna się od narożnika. Narożne grodzice zespawane ze sobą, pogrąża się bardzo
starannie na taką głębokość, aby były należycie umocowane w gruncie. Następnie tuż przed
nimi na ziemi należy ułożyć ramy prowadzące drewniane długości 3-5 m w takim
rozstawie, aby pomiędzy nimi można było wstawić grodzice (Rys. 10). Parę lub
pojedynczą grodzicę nanizuje się na zamek grodzicy narożnej i pogrąża w grunt na
głębokość 2-4m. Kolejno pogrąża się następne pary lub pojedyncze grodzice na odcinku
objętym ramami prowadzącymi. Jeżeli grodzice podczas pogrążania wykazują
nieregularne odchylenie od osi ścianki, wymagane jest założyć górne kleszcze, które będą
się opuszczać razem z grodzicami.
Jeżeli ścianka z grodzic typu U nie jest przewidziana do późniejszego wyciągnięcia oraz
nie jest zwieńczona oczpem żelbetowym, po zainstalowaniu grodzic na projektowaną
głębokość wymagane jest zespawanie zamków na górnym odcinku na długości 50-80cm,
w celu polepszenia współpracy grodzic przy zginaniu.
Ścianki szczelne stalowe przy napotkaniu podczas pogrążania w grunt na przeszkody w
formie dużych głazów mogą ulec uszkodzeniu. Uszkodzenia te mogą mieć różne formy,
np.:
a) rozerwanie blachy ścianki między zamkami;
b) zgniecenie dolnego końca ścianki.
Można zmniejszyć prawdopodobieństwo ich wystąpienia przez wzmocnienie podstawy
pala. Uszkodzenie te dadzą się łatwo wyczuć podczas pogrążania. Oznaką tego jest dalsze
powolne zagłębianie się grodzicy oraz to że podczas uderzeń młot odskakuje.
Tarcie w zamkach grodzic w trakcie ich pogrążania
W trakcie pogrążania grodzic występuje pomiędzy grodzicą pogrążaną, a już pogrążoną w
gruncie tarcie w zamkach. Jeżeli siły tarcia w zamkach są bardzo duże to w trakcie
pogrążania może uwidocznić się jedno lub więcej wymienionych poniżej zjawisk.
Pochylanie się grodzic w osi ścianki.
Tarcie w zamku powoduje mimośrodowe działanie siły na grodzicę. Problem ten można
rozwiązać w jeden z poniższych sposobów:
przemieszczenie osi uderzenia młota lub wibromłota,
zmniejszenie tarcia w prowadzącym zamku (zmniejszenie to może być osiągnięte
różnymi środkami smarującymi; można też podjąć zabiegi utrudniające dostanie się
gruntu do zamków),
pogrążanie grodzic z prowadzeniem,
pogrążanie grodzic w jedno- lub dwupoziomowej sztywnej ramie prowadzącej,
przyłożenie siły przyciągającej lub odpychającej (Rys.7.).
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
95
Rys.7. Przyłożenie siły przeciwdziałającej odchylaniu się ścianki.
Jeżeli powyższe zabiegi nie przynoszą żądanego efektu to dopuszcza się wykonanie i
pogrążenie specjalnego klinowego pala niwelującego pochylenie. Pal taki można
przygotować z dwóch odpowiednio przyciętych grodzic połączonych ze sobą spoiną ciągłą
(Rys. 8.a) lub z blachy przyspawanej spoiną ciągłą do grodzicy (Rys. 8.b).
Rys. 8. Pale specjalne wykorzystywane do zniwelowania pochylenia ścianki
W celu zminimalizowania podłużnych odchyleń nie należy stosować takich metod jak:
ukosowanie, częściowe wycinanie podstaw stalowych grodzic lub dospawywanie do ich
podstaw po stronie wolnego zamka stalowych elementów mających za zadanie
zrównoważenie oporów powstających w zamku, ponieważ takie działania zwiększa ryzyko
rozejścia się zamków.
Wciąganie w grunt poprzednio pogrążonej grodzicy.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
96
W trakcie pogrążania grodzic, w zamkach może występować tak duże tarcie, że wraz z
pogrążanymi grodzicami wciągane są w głąb gruntu poprzednio wbite elementy.
Przeciwdziałać temu można przez:
zmniejszenie tarcia w prowadzącym zamku poprzez jego nasmarowanie lub/i
zachowanie pionowości pogrążanych grodzic,
spawanie ze sobą zamków już pogrążonych grodzic,
zastosowanie specjalnych przenośnych szczęk zamocowanych na głowicach już
pogrążonych grodzic (Rys. 9.), których zadaniem jest niedopuszczenie do wciągania
w grunt grodzic już pogrążonych.
Rys. 9. Przyrząd utrudniający wciąganie w grunt już pogrążonych w trakcie
pogrążania następnej grodzicy.
Rozgrzewanie się zamków grodzic do bardzo wysokich temperatur.
W skutek dużego tarcia w zamkach może dojść do rozgrzania ich do temperatury, w której
stal staje się plastyczna, co może doprowadzić do wysprzęgnięcia się zamków.
Przeciwdziałać temu można przez:
zmniejszenie tarcia w prowadzącym zamku poprzez jego nasmarowanie lub/i
zachowanie pionowości pogrążanych grodzic,
pogrążanie grodzic etapami, tak aby miały one czas na oddanie ciepła.
Ramy prowadzące
Jeżeli bardzo ważnym aspektem jest szczelność ścianki szczelnej z grodzic wymagana jest
zwykle duża dokładność pogrążania. Aby ją uzyskać wymagane jest, aby przed
przystąpieniem do pogrążania grodzic wykonać urządzenia pomocnicze: ramy prowadzące
jednopoziomowe (Rys. 10.) lub dwupoziomowe (Rys. 11.) drewniane lub z belek
stalowych. Drewniane ramy prowadzące są rozparte wkładkami drewnianymi i ściągnięte
śrubami.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
97
Rys. 10. Drewniane oraz stalowe ramy prowadzące jednopoziomowe
Ramy prowadzące jednopoziomowe wykonuje się w celu utrzymania należytego kierunku
zgodnego z liniami wytyczonej osi ścianki. Natomiast ramy prowadzące dwupoziomowe
(Rys. 11.) ułatwiają utrzymanie odpowiedniej pionowości pogrążanych grodzic.
Rys.11. Dwupoziomowa rama prowadząca
Z zastosowania ram prowadzących można zrezygnować jeżeli sprzęt do pogrążania grodzic
wyposażony jest w maszt prowadzący (Rys.12.), który umożliwia ciągłe korygowanie
pionowości w trakcie pogrążania.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
98
Rys.12. Maszt prowadzący
Wpływ technologii pogrążania na otoczenie
Drgania od uderzeń młotów i wibratorów są najczęściej znaczne i mogą rozchodzić się na
stosunkowo duże odległości. Drgania z ośrodka gruntowego są przekazywane również na
sąsiadujące z placem budowy obiekty. Drania te mogą powodować uszkodzenia obiektów
podatnych. Należy zachować specjalną ostrożność, jeżeli takie budynki posadowione są na
luźnych piaskach, zwłaszcza jeżeli są one nawodnione: piaski te są bowiem narażone na
nagłe osiadania wywołane drganiami w gruncie.
Pogrążanie z użyciem wibromłotów powoduje zwykle w otaczającym podłożu gruntowym
większe drgania niż występujące przy wbijaniu. Zastosowanie bezrezonansowych
wibromłotów o dużej częstotliwości drgań, w sposób znaczący może zredukować
niekorzystny wpływ drań na otaczające podłoże i budynki.
Tam gdzie hałas lub drgania podlegają ograniczeniu, rozwiązaniem może stać się metoda
statycznego wciskania grodzic.
Zastosowanie w trakcie pogrążania grodzic zabiegu podpłukiwania zmniejsza mierzone
przyspieszenia. Sytuacja ta dotyczy w głównej mierze gruntów spoistych.
5.5. Metoda wciskania ścianek szczelnych
Przed rozpoczęciem wciskania należy usunąć z gruntu wszelkie przeszkody
uniemożliwiające prawidłowe pogrążenie stalowych ścianek szczelnych. Szczelność
zamków można powiększy przez zamulanie iłami, popiołami itp
Przed rozpoczęciem wciskania należy przygotować miejsce o wymiarach min. 5.5x7.5 m
na platformę balastową dla urządzenia wciskającego. Platformę ustawia się w linii
planowanej instalacji profili stalowych. Ciężar platformy stanowi przeciwwagę siły
koniecznej do wciśnięcia elementów stalowej ścianki szczelnej. Po wciśnięciu min. Trzech
elementów następuje demontaż platformy balastowej, a urządzenie wciskające przestawia
się na już zainstalowane grodzice. Maszyna wciska grodzice w grunt pojedynczo kolejnymi
skokami siłowników hydraulicznych.
Podczas normalnej pracy maszyna opiera się na wciśniętych grodzicach. Urządzenie unosi
się, będąc oparte na ostatniej zagłębionej grodzicy. Samoczynnie przesuwa swoją dolną
część do przodu, wzdłuż trasy ścianki. Opuszcza dolną część, osadzając ją i mocując na
zagłębionych grodzicach. Dźwig podaje następne grodzice i proces wciskania jest
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
99
kontynuowany. W narożnikach instalowanej ściany należy wcisnąć profile pomocnicze,
aby była możliwość przełożenia urządzenia wciskającego na następną linię ściany bez
konieczności rozkładania platformy balastowej.
W każdej chwili pracy urządzenie wciskające powinno by umocowane na trzech
elementach stalowej ścianki szczelnej lub do platformy balastowej. Operator urządzenia na
bieżąco musi eliminować wszelkie odchylenia od planowanej osi ścianki.
Rozparcie lub ściągi ścianek należy wykonać zgodnie z projektem technologicznym oraz
ST 20.01.02.
Jeżeli ścianka nie jest przeznaczona do późniejszego wyciągnięcia, po wciśnięciu brusów
na projektowaną głębokość należy zespawać zamki u góry na dostępnej, odsłoniętej
długości, przynajmniej na odcinku 50 – 80 cm, w celu zapewnienia współpracy brusów
przy zginaniu. Przez zespawanie unika się również możliwości wzajemnych przesunięć
brusów w zamkach.
5.6. Wbijanie ścianek szczelnych
Brusy stalowej ścianki szczelnej należy wbijać parami, przy czym łączenie brusów na
zamek wykonuje się zawczasu na placu budowy zwykle w pewnej odległości od miejsca
wbijania. Para złączonych brusów przywożona jest pod kafar i podnoszona jako całość.
Kafar wbija brusy zawsze poprzez specjalny kołpak umieszczony na głowicach złączonych
brusów. Do wbijania stalowych ścianek szczelnych należy używać ciężkich kafarów z
młotami szybko - bijącymi lub wibromłotów. Podpłukiwanie strumieniem wody pod
ciśnieniem może ułatwić i przyśpieszyć wbijanie ścianki stalowej.
Przed wbiciem, zamek łączący dwa elementy, należy zacisnąć aby uniemożliwić ich
rozłączenie w czasie wbijania. Ścianką stalową można przebić się przez kłody drzewne
w gruncie, przez żwiry i pospółki, a nawet przez gruzowiska i słabe betony. Szczelność
zamków można powiększyć przez zamulanie iłami, popiołami itp.
Przy wbijaniu ścianek szczelnych stosuje się jako urządzenia pomocnicze drewniane
podwójne kleszcze lub kleszcze z belek stalowych. Kleszcze takie ściąga się śrubami
poprzez drewniane klocki regulujące odległość kleszczy.
Wbijanie ścianki rozpoczyna się od narożnika. Narożny brus wbija się bardzo starannie na
taką głębokość, aby był należycie umocowany w gruncie. Następnie tuż przy nim na ziemi
układa się prowadnice drewniane długości 3 5 m o takim rozstawie, aby pomiędzy nimi
można było wstawić brusy ścianki. Parę brusów nakłada się na zamek brusa
narożnikowego i wbija w grunt na głębokość 2 4 m. Kolejno wbija się następne pary na
odcinku objętym prowadnicami. Bardzo wygodnie jest wbijać ściankę dwoma kafarami:
pierwszy kafar ustawia brusy i wbija je na pierwszych 2 4 m, drugi w odstępie 3 5 m za
nim wbija już na właściwą głębokość. Jeżeli brusy podczas wbijania wykazują nieregularne
odchylenie od osi ścianki, wskazane jest założyć górne kleszcze, które będą się opuszczać
razem z brusami. Jeżeli ścianka nie jest przeznaczona do późniejszego wyciągnięcia, po
wbiciu brusów na projektowaną głębokość wskazane jest zespawać zamki u góry na
dostępnej, odsłoniętej długości, przynajmniej na odcinku 5080 cm,
w celu zapewnienia współpracy brusów przy zginaniu. Przez zespawanie unika się również
możliwości wzajemnych przesunięć brusów w zamkach.
5.7 Metody wspomagające pogrążanie
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
100
W przypadku występowania trudności w procesie pogrążania grodzic np. poprzez
przewarstwienia żwirów z kamieniami stosowane są zwykle następujące metody
wspomagania:
a) podpłukiwanie niskociśnieniowe z małą objętością wody: ciśnienie: 1,5 – 2.0 MPa
wydajność: 2.0 – 4.0 l/s na rurę
średnica rur: około 25 mm
liczba rur -nie rzadziej niż w załamaniach grodzic.
b) podpłukiwanie wysokociśnieniowe
ciśnienie: 25.0 – 50.0 MPa (na wylocie pompy)
wydajność: 1.0 – 2.0 l/s na rurę
średnica rur: około 25 mm
średnica dyszy: 1.5 – 3.0 mm
c) wstępne wiercenia
Podpłukiwanie niskociśnieniowe z małą ilością wody stosowane jest głównie w
zagęszczonych gruntach niespoistych. Podpłukiwanie niskociśnieniowe z małą ilością wody
powoduje zwykle bardzo nieznaczne zmiany parametrów gruntów, nie wpływa znacząco na
wzrost osiadań, chociaż należy zachować szczególną ostrożność w przypadkach, gdy
grodzice mają przenosić obciążenia pionowe. Metoda nie daje dobrych efektów w
połączeniu w urządzeniami do statycznego wciskania/wyciągania grodzic, natomiast jest
czasem stosowana do wstępnego przygotowania gruntu przed wciskaniem/wyciąganiem
grodzic.
Podpłukiwanie wysokociśnieniowe może być bardzo skuteczne w bardzo zagęszczonych
warstwach gruntu. Podczas podpłukiwania wysokociśnieniowego ograniczona objętość
płuczki zostaje wprowadzona do gruntu poprzez dysze zamocowane do grodzicy
w nieznacznej odległości ponad jej podstawą. Warunki gruntowe ulegają nieznacznemu
pogorszeniu tylko w ograniczonym obszarze wokół grodzicy. Warunki gruntowe
w odniesieniu do nośności nie ulegają znacznym zmianom.
Wstępne wiercenie wykonuje się czasami przed wciskaniem grodzic w celu lokalnego
rozluźnieniu gruntu. Zwykle używane są wiertła ślimakowe z rurą lub bez rury obsadowej.
Wstępne wiercenie wykonywane może być wzdłuż całej linii pogrążania (bardzo ciężkie
warunki gruntowe) lub tylko w miejscu zamków wolnych. Często w przypadku wciskania
grodzic sparowanych rozwierca się grunt w miejscach połączenia zamków grodzicy
podwójnej.
Nie należy podpłukiwać grodzic wciskanych we wcześniej rozwiercony grunt, gdyż
połączenie tych zabiegów znacznie pogarsza parametry gruntowe w otoczeniu grodzicy.
5.7 Wyrywanie grodzic
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
101
W trakcie planowania wyrywania grodzic należy uwzględnić:
pionowe i poziome odkształcenia otaczającego gruntu;
możliwość połączenia różnych poziomów wodonośnych w gruncie.
W przypadkach uzasadnionych dopuszcza się możliwość rezygnacji z wyrywania grodzic,
jeśli jest to ekonomicznie uzasadnione, na wniosek Wykonawcy po uzgodnieniu tego z
Inżynierem.
W trakcie wyrywania grodzic szczególnie grunty spoiste mogą przywierać do powierzchni
brusów, tworząc w ten sposób puste przestrzenie w gruncie.
W trakcie wyrywania brusów należy wziąć pod uwagę:
pionowe i poziome odkształcenia otaczającego gruntu
możliwość połączenia różnych poziomów wodonośnych w gruncie.
Tam, gdzie brusy znajdują się w pobliżu konstrukcji podatnych na uszkodzenie, zakładów
chemicznych, podatnych na uszkodzenie instalacji miedzy konstrukcjami i w
konstrukcjach, podziemnych linii kolejowych itd., wyrywanie brusów należy wykonywać
ze szczególną ostrożnością
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1 Wymagania ogólne
Kontrola jakości wykonania ścianek szczelnych jako konstrukcji docelowych polega na
sprawdzeniu zgodności z dokumentacją projektową oraz wymaganiami podanymi
w normach PN-EN 12063:2001 i PN-S-10050:1989, oraz niniejszej SST.
Kontrola powinna być prowadzona wg ustalonego „Planu kontroli”, obejmującego między
innymi podział obiektu na części podlegające osobnej ocenie oraz szczegółowe określenie
zakresu, celu kontroli i częstotliwości badań.
Na Wykonawcy spoczywa obowiązek sporządzenia Planu Kontroli, który podlega
zatwierdzeniu przez Inżyniera.
Ocena poszczególnych etapów robót potwierdzana jest wpisem do Dziennika Budowy.
6.2 Zakres kontroli i badań
6.2.1. Materiały
Materiały stosowane do wykonania ścianek szczelnych podlegają kontroli zgodnie
z wymaganiami podanymi w niniejszej SST.
Przed wbudowaniem każdorazowo stosowane materiały powinny uzyskać akceptację
Inżyniera.
6.2.2. Wykonawstwo ścianek szczelnych
Wykonanie ścianek szczelnych i montaż elementów dodatkowych podlega kontroli
zgodnie z wymaganiami podanymi w normie PN-EN 12063:2001 oraz niniejszej SST.
W zakresie konstrukcji dodatkowych dopuszczalne odchyłki wymiarowe powinny
odpowiadać wymaganiom normy PN-S-10050:1989.
6.2.2.1. Kontrole przed wykonywaniem ścianek szczelnych:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
102
– kontrola przygotowania terenu robót,
– kontrola stanu technicznego i sposobu fundamentowania sąsiednich budowli
i instalacji,
– kontrolę prac geodezyjnych w zakresie wyznaczenia osi ścianek szczelnych oraz
punktów charakterystycznych,
– kontrola sposobu transportu i magazynowania elementów ścianek szczelnych.
6.2.2.2. Kontrole podczas próbnego zagłębiania elementów ścianki szczelnej:
– kontrole urządzeń do zagłębiania elementów ścianki w zakresie stanu technicznego
oraz właściwego doboru urządzeń do zakresu planowanych robót,
– kontrola gruntu w zakresie zgodności z założeniami projektowymi (na podstawie
pomiaru wpędu grodzic),
– kontrola sposobu zagłębiania grodzic w zakresie wpływu na sąsiednie budowle i
instalacje,
– kontrola sposobu zagłębiania grodzic w zakresie możliwości uzyskania założeń
projektowych odnośnie osiągnięcia zakładanego poziomu podstawy grodzic,
– kontrola sposobu zagłębiania grodzic w zakresie możliwości uzyskania założeń
projektowych odnośnie osiągnięcia zakładanej nośności pionowej ścianki szczelnej
przez pomiar wpędu grodzic,
– kontrolę poprawności doboru grodzic ze względu na możliwość powstania
uszkodzeń w trakcie zagłębiania grodzic,
– kontrola sąsiednich budowli i instalacji, w trakcie i po wykonaniu próbnego
zagłębiania, w zakresie powstania uszkodzeń lub możliwości powstania uszkodzeń
w trakcie zagłębiania większej ilości grodzic,
– kontrole urządzeń do zagłębiania elementów ścianki w zakresie stanu technicznego
oraz właściwego doboru urządzeń do zakresu planowanych robót,
– kontrola gruntu w zakresie zgodności z założeniami projektowymi (na podstawie
pomiaru wpędu kilku grodzic),
– kontrola sposobu zagłębiania grodzic w zakresie wpływu na sąsiednie budowle
i instalacje,
– kontrola sposobu zagłębiania grodzic w zakresie uzyskania założeń projektowych
odnośnie osiągnięcia zakładanego poziomu podstawy grodzic,
– kontrola kolejności wykonania ścianek szczelnych zgodnie z harmonogramem,
– kontrola wykonania i zamocowania elementów prowadzących,
– kontrola pionowości zagłębiania elementów ścianki szczelnej,
– kontrola wykonania elementów dodatkowych – np. ściągów, kleszczy, rozpór
– kontrola ścianki szczelnej w zakresie dokładności wykonania w odniesieniu do
dopuszczalnych odchyłek,
– kontrola sąsiednich budowli i instalacji, w trakcie zagłębiania elementów ścianki
szczelnej i po wykonaniu ścianek szczelnych, w zakresie powstania uszkodzeń
spowodowanych zagłębianiem elementów ścianek szczelnych.
Roboty podlegają odbiorowi, a ocena poszczególnych etapów robót potwierdzana jest
przez Inżyniera wpisem do Dziennika Budowy.
6.2.3. Tolerancje wykonania.
O ile w Dokumentacji Projektowej nie ustalono inaczej, to tolerancje wykonania ścianki
szczelnej z grodzic stalowych wynoszą:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
103
położenie głowic grodzic według planu pogrążania (w kierunku prostopadłym do osi
ścianki e 75mm;
pochylenie grodzic od pionu i imax = 0,8% (0,008m/m);
Tam gdzie w Dokumentacji Projektowej wymaga zagłębienia grodzic w nachyleniu,
podane tolerancje pochylenia mają zastosowanie w odniesieniu do zakładanego kierunku.
Odchylenie grodzic od pionu może wynosić 2% w gruntach trudnych ze względu na
pogrążanie, pod warunkiem, że żadne ścisłe kryteria nie zostały określone np.
w odniesieniu do szczelności. Nie dopuszcza się natomiast możliwości rozejścia się
zamków.
Jeżeli określone odchyłki zostaną przekroczone, to należy zbadać zakres możliwego
przeciążenia jakiegokolwiek elementu konstrukcyjnego oraz w przypadku konieczności
podjąć odpowiednie działania naprawcze. Decyzję w tym zakresie podejmuje Inżynier po
konsultacji z Projektantem.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru jest
- 1m2 wykonanej ścianki szczelnej docelowej o parametrach określonych w projekcie wraz
z obcięciem na ustalonym przez Projektanta i Inżyniera poziomie.
- 1mb wykonanej ścianki szczelnej tymczasowej o parametrach określonych w projekcie
technologicznym przygotowanym przez Wykonawcę Robót.
8. ODBIÓR ROBÓT
Na podstawie wyników wg pkt. 6 badań należy sporządzić protokoły odbioru robót.
Jeżeli wszystkie badania dały wyniki dodatnie, wykonane roboty należy uznać za zgodne
z wymaganiami SST. Jeżeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty
należy uznać za niezgodne z wymaganiami norm i kontraktu. W takiej sytuacji
Wykonawca obowiązany jest doprowadzić roboty do zgodności z normą i przedstawić je
do ponownego odbioru.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące podstawy płatności podano w SST „Wymagania ogólne”.
Podstawę płatności stanowi cena wykonania 1m2 ścianki szczelnej wraz z elementami
dodatkowymi (usztywnienia, rozpory, ściągi itp.).
Cena wykonania1m2 ścianki szczelnej docelowej obejmuje:
– prace przygotowawcze, pomiarowe i geodezyjne,
– opracowanie projektu technologicznego,
– przygotowanie terenu pod realizację robót oraz wykonanie i rozebranie
niezbędnych dróg dojazdowych o nawierzchni dostosowanej do zastosowanego
sprzętu, pomostów itp.,
– wykonanie przekopów kontrolnych,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
104
– wykonanie (przed, w trakcie i po wykonaniu robót) oględzin, budowli i instalacji
występujących w najbliższym sąsiedztwie mogących ulec uszkodzeniu w trakcie
zagłębiania elementów ścianek szczelnych,
– wykonanie dodatkowych otworów geologicznych dla murów oporowych ze
ścianek min. 1 otwór / 20m muru z kompletem badań gruntu o min dł. 2m poniżej
spodu ścianki najniższej,
– zakup i dostarczenie materiałów przewidzianych do wykonania robót,
– opracowanie „Projektu organizacji robót” wraz z harmonogramem oraz „Planu
kontroli”,
– sprawdzenie kwalifikacji Wykonawcy lub Podwykonawcy,
– zagłębienie elementów ścianek szczelnych w zakresie przewidzianym w
dokumentacji projektowej,
– wykonanie i montaż elementów dodatkowych (kleszcze, prowadnice),
– usunięcie ewentualnych usterek ścianki szczelnej lub elementów dodatkowych,
– wykonanie niezbędnych pomiarów i badań wymaganych SST lub zleconych przez
Inżyniera,
– gromadzenie wyników przeprowadzonych pomiarów i badań,
– obcięcie ścianek szczelnych na poziomie ustalonym prze Inżyniera,
– usunięcie obciętych fragmentów ścianki szczelnej lub elementów dodatkowych
poza teren budowy (elementy te stanowią własność wykonawcy),
– wykonanie niezbędnych pomiarów i badań wymaganych SST lub zleconych przez
Inżyniera,
– uporządkowanie miejsca robót.
Cena wykonania1mb ścianki szczelnej tymczasowej obejmuje:
– prace przygotowawcze, pomiarowe i geodezyjne,
– opracowanie projektu technologicznego,
– przygotowanie terenu pod realizację robót oraz wykonanie i rozebranie
niezbędnych dróg dojazdowych o nawierzchni dostosowanej do zastosowanego
sprzętu, pomostów itp.,
– wykonanie przekopów kontrolnych,
– wykonanie (przed, w trakcie i po wykonaniu robót) oględzin, budowli i instalacji
występujących w najbliższym sąsiedztwie mogących ulec uszkodzeniu w trakcie
zagłębiania elementów ścianek szczelnych,
– wykonanie dodatkowych otworów geologicznych dla murów oporowych ze
ścianek min. 1 otwór / 20m muru z kompletem badań gruntu o min dł. 2m poniżej
spodu ścianki najniższej,
– zakup i dostarczenie materiałów przewidzianych do wykonania robót,
– opracowanie „Projektu organizacji robót” wraz z harmonogramem oraz „Planu
kontroli”,
– sprawdzenie kwalifikacji Wykonawcy lub Podwykonawcy,
– zagłębienie elementów ścianek szczelnych w zakresie przewidzianym w
dokumentacji projektowej,
– wykonanie i montaż elementów dodatkowych (kleszcze, prowadnice),
– usunięcie ewentualnych usterek ścianki szczelnej lub elementów dodatkowych,
– wykonanie niezbędnych pomiarów i badań wymaganych SST lub zleconych przez
Inżyniera,
– gromadzenie wyników przeprowadzonych pomiarów i badań,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
105
– wyciągnięcie ścianek szczelnych,
– wykonanie niezbędnych pomiarów i badań wymaganych SST lub zleconych przez
Inżyniera,
– uporządkowanie miejsca robót.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy.
1. PN-EN 12063:2001 Wykonawstwo specjalnych robót geotechnicznych --
Ścianki szczelne
2. PN-EN 10248-1:1999 Grodzice walcowane na gorąco ze stali niestopowych --
Techniczne warunki dostawy.
3. PN-EN 10248-2:1999 Grodzice walcowane na gorąco ze stali niestopowych --
Tolerancje kształtu i wymiarów.
4. PN-EN 10249-1:2000 Grodzice kształtowane na zimno ze stali niestopowych --
Techniczne warunki dostawy
5. PN-EN 10249-2:2000 Grodzice kształtowane na zimno ze stali niestopowych --
Tolerancje kształtu i wymiarów.
6. PN-S-10050:1989 Obiekty mostowe -- Konstrukcje stalowe -- Wymagania i
badania
7. PN-EN 1993-2:2010 Obiekty mostowe -- Konstrukcje stalowe -- Projektowanie
8. PN-EN 1993-5:2007 (U) Eurokod 3 Projektowanie konstrukcji stalowych – Część
5: Palowanie i grodze
9. PN-EN 1997-1:2005 (U) Eurokod 7 Projektowanie geotechniczne – Część 1:
Zasady ogólne
10. PN-EN 1997-2:2005 (U) Eurokod 7 Projektowanie geotechniczne – Część 2:
Badania podłoża gruntowego
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
106
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.12.00.00.
ZBROJENIE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
107
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
108
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.12.01.00.
STAL ZBROJENIOWA - WYMAGANIA OGÓLNE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
109
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
110
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru robót związanych z wykonaniem zbrojenia niesprężającego elementów
betonowych obiektów inżynierskich wykonywanych w ramach zadania „Rozwój transportu
zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu
ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os.
Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji mają zastosowanie przy wykonywaniu
zbrojenia wszystkich elementów betonowych.
1.4. Określenia podstawowe.
Określenia podane z niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi polskimi normami.
Pręty stalowe wiotkie - pręty stalowe o przekroju kołowym gładkie lub żebrowane o
średnicy do 40mm.
Zbrojenie niesprężające - zbrojenie konstrukcji betonowej niewprowadzające do niej
naprężeń w sposób czynny.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące Robót.
Wykonawca Robót jest odpowiedzialny za jakość stosowanych materiałów i wykonanie
robót oraz zgodność z Dokumentacją Projektową, SST, normami i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
2.1. Stal zbrojeniowa
Pręty stalowe do zbrojenia betonu winny być zgodne z wymaganiami PN-EN 10080:2007,
PN-H-93220:2006 ( tylko dla stali gatunku B500SP) i PN-EN-1992-1-1:2008 lub
alternatywnie PN - 91/S - 10042. Stal zbrojeniowa dostarczana na budowę powinna
posiadać atest hutniczy, w którym ma być podane
- nazwa wytwórcy,
- oznaczenie wyrobu,
- numer wytopu lub numer partii,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
111
- wszystkie wyniki przeprowadzonych badań oraz skład chemiczny według analizy
wykopowej,
- masa partii,
- rodzaj obróbki cieplnej.
Na przywieszkach metalowych przymocowanych dla każdej wiązki prętów lub kręgu
prętów (po dwie dla każdej wiązki) muszą znajdować się następujące informacje:
-znak wytwórcy
-średnica nominalna
-znak stali
-numer wytopu lub numer partii
-znak obróbki cieplnej.
Każda wiązka i krąg prętów powinny mieć oznakowanie farbą olejną.
Wykonawca (odbiorca stali) robót przy odbiorze stali przeprowadzi następujące badania
wg PN-EN 10080:2007, PN-EN ISO 15630-1:2011 oraz PN-EN ISO 6892-1:2009:
- sprawdzenie zgodności przywieszek z zamówieniem,
- sprawdzenie stanu powierzchni,
- sprawdzenie wymiarów,
- sprawdzenie masy,
- próba rozciągania (jeśli Inżynier uzna za konieczne),
- próba zginania na zimno (jeśli Inżynier uzna za konieczne).
Inżynier może polecić Wykonawcy wykonanie badań dostarczonej na budowę stali, jeśli
budzi ona jego wątpliwość. Do badania należy pobrać wówczas minimum 3 próbki z
każdego kręgu lub wiązki i poddać je badaniom zgodnie z normą i zakresem ustalonym z
Inżynierem. Jakość prętów należy oceniać pozytywnie, jeżeli wszystkie badania odbiorcze
dadzą wynik pozytywny.
2.2. Drut montażowy.
Do montażu prętów zbrojenia należy używać wyżarzonego drutu stalowego
tzw. wiązałkowego o średnicy niemniejszej niż 1.0 mm.
Przy średnicach większych niż 12mm. Stosować drut wiązałkowy o średnicy 1.5mm.
2.3. Materiały spawalnicze.
Należy stosować elektrody odpowiednie do gatunku stali łączonych prętów
zbrojeniowych.
2.4. Skręcane łączniki mechaniczne.
W konstrukcjach montowanych metoda przepychu oraz w żelbetowych wannach
przyległych do tuneli należy stosować mechaniczne łączniki prętów. Zastosowane łączniki
powinny posiadać aprobatę dopuszczającą je do stosowania w budownictwie, jako
elementy do stosowania w konstrukcjach żelbetowych, umożliwiać połączenie do 100%
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
112
prętów w przekroju, zapewniać połączenie prętów bez redukcji wytrzymałości prętów -
stal wysokiej wytrzymałości.
2.5. Podkładki dystansowe.
Dopuszcza się stosowanie stabilizatorów i podkładek dystansowych z betonu lub zaprawy
i z tworzyw sztucznych. Podkładki dystansowe muszą być mocowane do prętów. Nie
dopuszcza się stosowanie przekładek dystansowych z drewna, cegły lub prętów stalowych.
3. SPRZĘT.
Prace zbrojarskie winny być wykonywane specjalistycznymi urządzeniami giętarskimi,
prostowarkami, nożycami i innymi stanowiącymi wyposażenie zbrojarni. Sprzęt używany
do wykonania zbrojenia musi być zaakceptowany przez Inżyniera i powinien spełniać
wymagania BHP
4. TRANSPORT.
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów do wykonania zbrojenia
powinny odbywać się tak, aby zachować ich dobry stan techniczny.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Przygotowanie zbrojenia
5.1.1. Czyszczenie prętów
W przypadku skorodowania prętów zbrojenia lub ich zanieczyszczenia w stopniu
przekraczającym wymagania punktu 5.2.1. należy przeprowadzić ich oczyszczenie.
Rozumie się, że zanieczyszczenia powstały w okresie od przyjęcia stali na budowie do jej
wbudowania. Zanieczyszczenia stali wcześniejsze są niedopuszczalne.
Pręty zatłuszczone lub zabrudzone farbami można opalać lampami benzynowymi lub
czyścić preparatami rozpuszczającymi tłuszcz.
Stal narażona na choćby chwilowe działanie słonej wody należy zmyć wodą niezasoloną.
Stal pokrytą łuszczącą się rdzą i zabłoconą oczyszcza się szczotkami drucianymi ręcznie
lub mechanicznie lub też przez piaskowanie. Po oczyszczeniu należy sprawdzić wymiary
przekroju poprzecznego prętów. Stal tylko zabłoconą można zmyć strumieniem wody.
Pręty oblodzone odmraża się strumieniem ciepłej wody. Możliwe są również inne sposoby
czyszczenia stali zbrojeniowej akceptowane przez Inżyniera.
5.1.2. Prostowanie prętów.
Dopuszczalna wielkość miejscowego odchylenia od linii prostej wynosi 4 mm. Dopuszcza
się prostowanie prętów za pomocą kluczy, młotków, prostowarek i wciągarek.
5.1.3. Cięcie prętów zbrojeniowych
Cięcie prętów należy wykonywać przy maksymalnym wykorzystaniu materiału. Wskazane
jest sporządzenie w tym celu planu cięcia. Pręty ucina się z dokładnością do 1,0cm. Cięcia
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
113
przeprowadza się przy użyciu mechanicznych noży. Dopuszcza się również cięcie
palnikiem acetylenowym.
Należy ucinać pręty dłuższe od długości podanej w projekcie o wydłużenie zależne od
wielkości i ilości odgięć.
Wydłużenia prętów (cm) powstające podczas ich odginania o dany kąt podaje n/w tabela.
Średnica
pręta
Kąt odgięcia
[mm] 45 90 135 180
8 - 1.0 1.0 1.0
10 0.5 1.0 1.0 1.5
12 0.5 1.0 1.0 1.5
14 0.5 1.5 1.5 2.0
16 0.5 1.5 1.5 2.5
20 1.0 1.5 2.0 3.0
22 1.0 2.0 3.0 4.0
25 1.5 2.5 3.5 4.5
28 2.0 3.0 4.0 5.0
32 2.5 3.5 5.0 6.0
5.1.4. Odgięcia prętów, haki.
Minimalne średnice trzpieni używanych przy wykonywaniu haków zbrojenia podaje tabela
Nr 1 (PN-EN 1992-2:2010)
Minimalne średnice trzpieni używanych przy wykonywaniu haków zbrojenia.
Średnica pręta
zaginanego mm
Stal gładka miękka
Rak = 240 MPa
Stal żebrowana
- - Rak<400
MPa
400 < Rak < 500
MPa
Rak > 500
MPa
d < 10 d0 = 3d d0 = 3d d0 = 4d d0= 4d
10 < d < 20 d0 = 4d d0 = 4d d0 = 5d d0 = 5d
20 < d < 28 d0 = 5d d0 = 6d d0 = 7d d0 = 8d
d > 28 - d0 = 8d - -
d - oznacza średnicę pręta
Minimalna odległość od krzywizny pręta do miejsca gdzie można na nim położyć spoinę
wynosi 10 d. Na zimno, na budowie można wykonywać odgięcia prętów średnicy
d 12 mm. Pręty o średnicy d > 12 mm powinny być odginane z kontrolowanym
podgrzewaniem.
Wewnętrzna średnica odgięcia prętów zbrojenia głównego, poza odgięciem w obrębie
haka, powinna być nie mniejsza niż:
5d dla stali A-0 i A-I
10d dla stali klasy A-II
15d dla stali klasy A-III i A-III N
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
114
W miejscach zgięć i załamań elementów konstrukcji, w których zagięcia ulegają
jednocześnie wszystkie pręty zbrojenia rozciąganego należy stosować średnicę zagięcia
równą co najmniej 20d. Wewnętrzna średnica odgięcia strzemion i prętów montażowych
powinna spełniać warunki podane dla haków.
Należy zwrócić uwagę przy odbiorze haków (odgięć) prętów na ich zewnętrzną stronę.
Niedopuszczalne są tam pęknięcia powstałe podczas wyginania.
5.2. Montaż zbrojenia.
5.2.1. Wymagania ogólne.
Do zbrojenia betonu należy stosować stal spawalną (PN-EN 1992-2:2010).
Wymaga się stosowanie następujących klas stali: A-0 (dla elementów drugorzędnych,
niekonstrukcyjnych), A-I, A-II, A-III, A-III N (PN-EN 1992-2:2010, PN - 99/S – 10040,
PN-EN 10080:2007), dla elementów nośnych.
Inne gatunki stali zbrojeniowej mogą być używane do budowy mostów i tuneli betonowych
pod warunkiem dopuszczenia ich przez Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej
(PN-S-10040:1999).
Układ zbrojenia w konstrukcji musi umożliwiać jego dokładne otoczenie przez jednorodny
beton. Po ułożeniu zbrojenia w deskowaniu, rozmieszczenie prętów względem siebie i
względem deskowania nie może ulec zmianie.
Zbrojeniu prętami wiotkimi podlegają wszelkie konstrukcje inżynierskie wykonane
z betonu. Konstrukcje nie żelbetowe muszą posiadać zbrojenie zabezpieczające przed
pojawieniem się rys. (PN-EN 1992-2:2010).
W konstrukcję można wbudować stal pokrytą co najwyżej nalotem nie łuszczącej się rdzy.
Nie można wbudowywać stali zatłuszczonej smarami lub innymi środkami chemicznymi,
zabrudzonej farbami, zabłoconej i oblodzonej, stali która była wystawiona na działanie
słonej wody, stan powierzchni wkładek zbrojeniowych ma być zadowalający bezpośrednio
przed betonowaniem.
Możliwe jest wykonanie zbrojenia z prętów o innej średnicy niż przewidziane
w projekcie oraz zastosowanie innego gatunku stali. Zmiany te wymagają zgody pisemnej
Projektanta i Inżyniera.
W dźwigarach belkowych w każdym przekroju na całej długości dźwigara muszą
znajdować się co najmniej 2 pręty i 2 pręty w górnej strefie. W płytach, maksymalny
rozstaw zbrojenia może wynosić 33 cm.
Minimalna grubość otuliny zewnętrznej w świetle prętów i powierzchni przekroju
elementu żelbetowego powinna wynosić co najmniej:
0.07 m dla zbrojenia głównego fundamentu i podpór masywnych,
0.055 m dla strzemion fundamentów i podpór masywnych
0.05 m dla prętów głównych lekkich podpór i pali
0.03 m dla zbrojenia głównego dźwigarów
0.025 m dla strzemion dźwigarów głównych i zbrojenia płyt pomostów
(PN-EN 1992-2:2010).
Układanie zbrojenia bezpośrednio na deskowaniu i podnoszenie na odpowiednią wysokość
w trakcie betonowania jest niedopuszczalne.
Niedopuszczalne jest chodzenie i transportowanie materiałów po wykonanym szkielecie
zbrojeniowym.
5.2.2. Montowanie zbrojenia.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
115
5.2.2.1. Łączenie prętów za pomocą spawania.
W konstrukcjach inżynierskich dopuszcza się następujące rodzaje spawanych połączeń
prętów :
czołowe, elektryczne, oporowe,
nakładkowe spoiny dwustronne - łukiem elektrycznym,
nakładkowe spoiny jednostronne - łukiem elektrycznym,
zakładkowe spoiny jednostronne - łukiem elektrycznym,
zakładkowe spoiny dwustronne - łukiem elektrycznym,
czołowe wzmocnione spoinami bocznymi z blachą półkolistą,
czołowe wzmocnione jednostronną spoiną z płaskownikiem,
czołowe wzmocnione dwustronną spoiną z płaskownikiem,
zakładkowe wzmocnione jednostronną spoiną z płaskownikiem,
czołowe wzmocnione dwustronną spoiną z mniejszym bokiem płaskownika.
5.2.2.2. Łączenie pojedynczych prętów na zakład bez spawania.
Dopuszcza się łączenie na zakład bez spawania (wiązanie drutem) prętów prostych, prętów
z hakami oraz zbrojenia wykonanego z drutów w postaci pętlic.
5.2.2.3. Łączenie prętów z wykorzystaniem skręcanych łączników mechanicznych.
Połączenia prętów z wykorzystaniem łączników należy wykonać zgodnie ze szczegółami
podanymi w dokumentacji oraz zgodnie z wytycznymi producenta.
5.2.2.4. Skrzyżowanie prętów.
Skrzyżowanie prętów należy wiązać drutem wiązałkowym, zgrzewać lub łączyć tzw.
słupkami dystansowymi. Drut wiązałkowy, wyżarzony o średnicy 1 mm używa się do
łączenia prętów o średnicy do 12mm. Przy średnicach większych należy stosować drut o
średnicy 1.5mm. W szkieletach zbrojenia belek i słupów należy łączyć wszystkie
skrzyżowania prętów narożnych ze strzemionami.
25% skrzyżowania prętów należy łączyć poprzez spawanie.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Dopuszczalne tolerancje wymiarów w zakresie cięcia, gięcia i rozmieszczenia zbrojenia
podaje tabela Nr.2.
Niezależnie od tolerancji podanych w tabeli obowiązują następujące:
dopuszczalne odchylenie strzemion od linii prostopadłej do zbrojenia głównego nie
powinno przekraczać 3 %
różnica w wymiarach oczek siatki nie powinna przekraczać + 3 mm
dopuszczalna różnica w wykonaniu siatki na jej długości nie powinna przekraczać
+ 25 mm
liczba uszkodzonych skrzyżowań w dostarczonych na budowę siatkach nie powinna
przekraczać 20 % w stosunku do wszystkich skrzyżowań w siatce; liczba
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
116
uszkodzonych skrzyżowań na jednym pręcie nie może przekraczać 25 % ogólnej ich
liczby na tym pręcie.
różnice w rozstawie między prętami głównymi w belkach nie powinny przekraczać
+ 0.5 cm różnice w rozstawie strzemion nie powinny przekraczać + 2 cm.
Tabela 2 Dopuszczalne tolerancje wymiarów w zakresie cięcia, gięcia i rozmieszczenia
zbrojenia
Parametr Zakres tolerancji Dopuszcz.
odchyłka
Cięcia prętów
( L - długość pręta w/g projektu)
dla L < 6.0 m
dla L < 6.0 m
20 mm
30 mm
Odgięcia ( odchylenia w stosunku do położenia
określonego w projekcie)
dla L < 0.5 m
dla 0.5 m < L < 1.5 m
dla L > 1.5 m
10 mm
15 mm
20 mm
Usytuowanie prętów
a) otulenie (zmniejszenie wymiaru w stosunku
do wymagań projektu)
< 5 mm
b) odchylenie plusowe (h-jest całkowitą
grubością elementu)
dla h < 0.5 m
dla 0.5 m < h < 1.5 m
dla h > 1.5m
10 mm
15mm
20 mm
c) odstępy pomiędzy sąsiednimi równoległymi
prętami (kablami)
(a - jest odległością projektowaną pomiędzy
powierzchniami przyległych prętów).
a < 0.05 m
a < 0.20 m
a < 0.40 m
a > 0.40 m
5 mm
10 mm
20 mm
30 mm
d) odchylenia w relacji do grubości lub
szerokości
w każdym punkcie zbrojenia lub otworu
kablowego
b- oznacza całkowita grubość lub szerokość
elementu.
b < 0.25 m
b < 0.50 m
b < 1.5 m
b > 1.5m
10 mm
15 mm
20 mm
30 mm
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest 1 kilogram wykonanego zbrojenia betonu zgodnie
z Dokumentacją Projektową. Przyjmuje się łączną długość prętów poszczególnych średnic
pomnożoną odpowiednio przez ich ciężar jednostkowy kg/m. Nie dolicza się stali użytej na
dodatkowe zakłady przy łączeniu prętów, przekładek montażowych i drutu wiązałkowego.
Nie uwzględnia się też zwiększonej ilości materiału w wyniku stosowania przez Wykonawcę
prętów o średnicach większych od wymaganych w Dokumentacji Projektowej.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
117
Na podstawie wyników badań wg pkt.6 należy sporządzić protokoły odbioru robót
końcowych. Jeżeli wszystkie badania dały wyniki dodatnie, wykonane roboty należy uznać
za zgodne z wymaganiami. Jeżeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane
roboty należy uznać za niezgodne z wymaganiami norm i kontraktu. W takiej sytuacji
wykonawca obowiązany jest doprowadzić roboty do zgodności z normą
i przedstawić je do ponownego odbioru.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Płatność za kilogram wykonanego zbrojenia należy przyjmować zgodnie z obmiarem
i atestem Producenta stali oraz oceną jakości wykonania robót na podstawie wyników badań
laboratoryjnych i pomiarów.
Cena wykonania robót obejmuje:
- prace przygotowawcze i pomiarowe
- zakup, transport i składowanie materiałów,
- oczyszczenie i wyprostowanie prętów,
- wygięcie, przycięcie i łączenie prętów (na styk, zakład lub za pomocą łączników
mechanicznych),
- montaż zbrojenia przy pomocy drutu wiązałkowego i spawania (25% skrzyżowań
prętów) wraz z jego stabilizacją i zabezpieczeniem odpowiednich otulin zewnętrznych
betonu,
- oczyszczenie terenu robót z odpadów zbrojenia stanowiących własność Wykonawcy
oraz usunięcie ich poza obręb budowy,
- przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych
w specyfikacji.
Nie dolicza się stali użytej na dodatkowe zakłady przy łączeniu prętów poza tymi, które ujęto
w dokumentacji, przekładek montażowych i drutu wiązałkowego.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy.
1 PN-EN 10080:2007 Stal do zbrojenia betonu. Spajalna stal zbrojeniowa.
Postanowienia ogólne.
1 PN-H 93220:2006 Stal B500SP o podwyższonej ciągliwości do zbrojenia
betonu - Pręty i walcówka żebrowana.
2 PN-EN ISO 6892-1:2009 Metale. Próba rozciągania. Część 1 metoda badania w
temperaturze pokojowej.
3 PN-EN ISO 15630-1:2011 Stal do zbrojenia i sprężania betonu: Metody badań. Część
1: Pręty, walcówka i drut do zbrojenia betonu.
4 PN-EN 1992-1-1:2008 Eurocod 2. Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1
Reguły ogólne i reguły dla budynków
5 PN-91/S-10042 Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i
sprężone. Projektowanie.
6 PN-99/S-10040 Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i
sprężone. Wymagania i Badania.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
118
10.2. Inne dokumenty.
11 Świadectwo dopuszczenia do stosowania w budownictwie Nr 83591. Stal zbrojeniowa
żebrowana gatunku 10425.0/10425.9, importowana z CiSFR. IBDiM. Warszawa 1992.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
119
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
120
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.12.01.02.
ZBROJENIE BETONU STALĄ KLASY A-III N
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
121
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
122
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru zbrojenia stalą klasy A-III N elementów betonowych obiektów inżynierskich
wykonywanych w ramach zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja
szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego,
Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót przy zbrojeniu
stalą klasy A-IIIN wszystkich elementów betonowych.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z odpowiednimi normami oraz
SST D-M. 00.00.00.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
Do zbrojenia betonu należy stosować stal okrągłą żebrowaną klasy A-IIIN o średnicy od 6 do
32 mm. Pręty stalowe do zbrojenia betonu winny być zgodne z wymaganiami PN-EN
10080:2007, PN-H-93220:2006 ( tylko dla stali gatunku B500SP) i PN-EN-1992-1-1:2008
lub alternatywnie PN - 91/S - 10042. Stal zbrojeniowa dostarczana na budowę powinna mieć
atest hutniczy.
Pozostałe wymagania jak w SST M.12.01.00.
3. SPRZĘT
Wymagania jak w SST M.12.01.00.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
123
4. TRANSPORT
Jak w SST M.12.01.00.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
5.2. Zakres wykonywanych robót wg SST M.12.01.00.
Wewnętrzne średnice odgięcia prętów zbrojenia głównego, poza odgięciami w obrębie haka,
powinny być dla stali A-III N nie mniejsze niż podane w PN-EN 1992:2010 i SST.
- dla d ≤ 10mm 4d
- dla 10 < d ≤ 20 mm 5d
- dla 20 < d ≤ 28 mm 8d
Pręty o średnicy 32 - zbrojenie należy łączyć spoiną czołową wg normy PN-EN ISO
5817:2005, poziom jakości spoin wg niezgodności spawalniczych występujących
w złączach spawanych powinien wynosić „B”, pozostałe pręty można łączyć na zakład
zgodnie z PN-EN 1992-2:2010 i SST.
25% krzyżowania się prętów należy połączyć ze sobą trwale poprzez spawanie, a następnie
na końcach obiektu przyspawać bednarkę stalową 5x30mm OC, którą należy połączyć z
bednarką uziemienia balustrad.
Pręty belki gzymsowej należy łączyć z prętami konstrukcji tunelu z wykorzystaniem
łączników tulejowych osadzonych wcześniej w konstrukcji głównej. Zastosowany system
łączników powinien zapewniać pełna nośność połączenia i powinien być zaakceptowany
przez Inżyniera oraz posiadać aktualna aprobatę IBDM. Szczegóły połączenia z
wykorzystaniem łączników tulejowych zawiera dokumentacja techniczna.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Zasady kontroli jakości jak w SST M.12.01.00.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest:
1 kilogram wykonanego zbrojenia betonu stalą A-III N zgodnie z Dokumentacją
Projektową. Przyjmuje się łączną długość prętów poszczególnych średnic pomnożoną
odpowiednio przez ich ciężar jednostkowy kg/m. Nie dolicza się stali użytej na
dodatkowe zakłady przy łączeniu prętów poza tymi, które ujęto w dokumentacji,
przekładek montażowych i drutu wiązałkowego.
1 szt. łącznika mechanicznego zbrojenia wraz z prętami połączeniowymi, zgodnie z
dokumentacją
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
124
Nie uwzględnia się też zwiększonej ilości materiału w wyniku stosowania przez Wykonawcę
prętów o średnicach większych od wymaganych w Dokumentacji Projektowej.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Odbiór robót jak w SST M.12.01.00.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Płatność za kilogram wykonanego zbrojenia należy przyjmować zgodnie z obmiarem
i atestem Producenta stali oraz oceną jakości wykonania robót na podstawie wyników badań
laboratoryjnych i pomiarów.
Cena wykonania 1 kg zbrojenia obejmuje:
- prace przygotowawcze i pomiarowe,
- zakup, transport i składowanie materiałów,
- oczyszczenie i wyprostowanie prętów,
- wygięcie, przycięcie i łączenie prętów (na styk lub zakład),
- montaż zbrojenia przy pomocy drutu wiązałkowego i spawania (25% skrzyżowań
prętów) wraz z jego stabilizacją i zapewnieniem odpowiednich otulin zewnętrznych
betonu,
- spawanie prętów zbrojeniowych do brusów stanowiących mury oporowe,
- przyspawanie bednarki na końcach obiektu i jej połączenie z uziemieniem balustrad,
- oczyszczenie terenu robót z odpadów zbrojenia stanowiących własność Wykonawcy
oraz usunięcie ich poza obręb budowy,
- przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych
w specyfikacji.
Nie dolicza się stali użytej na dodatkowe zakłady przy łączeniu prętów poza tymi, które ujęto
w dokumentacji, przekładek montażowych i drutu wiązałkowego.
Cena wykonania 1 szt. łączników tulejowych zbrojenia obejmuje:
- prace przygotowawcze i pomiarowe,
- zakup, transport i składowanie materiałów,
- wygięcie, przycięcie i łączenie prętów przy pomocy łączników mechanicznych,
- montaż zbrojenia przy pomocy drutu wiązałkowego i spawania wraz z jego stabilizacją i
zapewnieniem odpowiednich otulin zewnętrznych betonu,
- oczyszczenie terenu robót z odpadów zbrojenia stanowiących własność Wykonawcy
oraz usunięcie ich poza obręb budowy,
- przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych
w specyfikacji.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE Jak w SST M.12.01.00.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
125
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
126
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.12.02.01.
CIĘGNA SPRĘŻAJĄCE Z LIN 15,7MM
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
127
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
128
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru sprężenia kablobetonowego obiektu mostowego wykonywanego w ramach
budowy zadania: „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie
I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku,
Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przy realizacji umowy na
wykonanie robót związanych z realizacją zadania wymienionego w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenie zawarte w niniejszej Specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z:
zakupem i przygotowaniem kabli sprężających,
montażem kabli w deskowaniu,
sprężeniem kabli,
iniekcją kanałów kablowych,
kontrolą jakości robót i sprężania.
1.4. Określenia podstawowe
1.4.1. Konstrukcja kablobetonowa – konstrukcja betonowa sprężona kablami sprężającymi, w
których siły sprężające są wywołane celowo i przekazywane na beton za pomocą
zakotwień oraz / lub przyczepności cięgien do betonu.
1.4.2. Stal sprężająca – druty, pręty lub sploty ze stali o dużej wytrzymałości służące do
sprężania konstrukcji.
1.4.3. Kabel sprężający – pojedynczy element rozciągany lub wiązka tych elementów
stosowane do sprężania konstrukcji, włączając w to wymagane zabezpieczenie oraz
zakotwienia.
1.4.4. Cięgno – pojedynczy element taki jak drut, splot lub pręt przenoszący siłę sprężającą
1.4.5. Splot – lina spleciona z drutów. W niniejszej ST pod pojęciem „splot” rozumie się linę
składającą się z 7 drutów: jednego centralnego oraz sześciu obwodowych wykonanych ze
stali sprężającej.
1.4.6. Kabel sprężający z przyczepnością – kabel sprężający umieszczony wewnątrz przekroju
sprężanego elementu z zabezpieczeniem antykorozyjnym w postaci zaczynu
cementowego. Iniekcja zaczynem cementowym odbywa się po naciągu kabla.
1.4.7. Osłonka kablowa wewnętrznego kabla sprężającego z przyczepnością – stalowa osłona
rurowa o przekroju kołowym i karbowanej powierzchni oraz jej łącznik (mufa), stosowana
jako kanał kabla sprężającego konstrukcję kablobetonową.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
129
1.4.8. Zakotwienie – urządzenie mechaniczne, normalnie składające się z kilku elementów
(komponentów) zaprojektowane w celu utrzymania siły w cięgnach sprężających i
przeniesienia jej – wprowadzenia do konstrukcji.
1.4.9. Zakotwienie naciągowe (czynne) – zakotwienie umożliwiające naciąg cięgien
sprężających.
1.4.10. Zakotwienie stałe (bierne) – zakotwienie, które nie umożliwia dokonania naciągu.
1.4.11. Łącznik kabla – jest to urządzenie mechaniczne służące do połączenia dwóch odcinków
kabla.
1.4.12. Naciąganie cięgna – proces wprowadzania siły sprężającej.
1.4.13. Sprężanie – proces polegający na przyłożeniu do konstrukcji z betonu sił, które powstają
przez naciąg cięgna.
1.4.14. Montażowa siła sprężająca – siła sprężająca występująca pod zakotwieniem kabla w
czasie naciągu bezpośrednio przed zwolnieniem zestawu naciągowego; uwzględnia straty
reologiczne i doraźne.
1.4.15. Początkowa siła sprężająca – siła sprężająca występująca pod zakotwieniem kabla
bezpośrednio po wykonaniu naciągu i zakotwieniu cięgien.
1.4.16. Ostateczna (trwała) siła sprężająca – siła sprężająca w elemencie działająca w okresie
eksploatacji elementu, po wystąpieniu strat doraźnych i reologicznych.
1.4.17. Straty doraźne siły sprężającej – straty siły sprężającej związane z tarciem splotów o
ścianki osłonek kablowych, sprężystym skróceniem konstrukcji oraz geometrycznym
osiadaniem szczęk kotwiących w bloku kotwiącym (głowicy kotwiącej)
1.4.18. Straty reologiczne siły sprężającej – straty siły sprężającej związane ze skurczem i
pełzaniem betonu oraz relaksacją stali sprężającej.
1.4.19. Zestaw naciągowy – zespół urządzeń pozwalający na naciągnięcie cięgna sprężającego do
projektowanej, montażowej siły sprężającej (prasa naciągowa, pompa hydrauliczna,
manometr, przewody i złączki hydrauliczne).
1.4.20. Program sprężania – opracowanie techniczne zawierające niezbędne informacje, na
podstawie których można wykonać operację sprężania.
1.4.21. Program Zapewnienia Jakości (PZJ) – dokument określający specjalne procedury
jakości, zasoby i sekwencje działań odpowiednie dla konkretnej budowy.
1.4.22. Europejska Aprobata Techniczna (ETA) – pozytywna ocena techniczna przydatności
wyrobu budowlanego do zamierzonego stosowania, wydana zgodnie z wymaganiami Unii
Europejskiej.
1.4.23. Aprobata techniczna– pozytywna ocena techniczna przydatności wyrobu budowlanego
do zamierzonego stosowania.
1.4.24.Pozostałe określenia podane w niniejszej Specyfikacji są zgodne z przedmiotowymi
normami i Specyfikacji D-M 00.00.00 "Wymagania Ogólne" pkt 1.4.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość stosowanych materiałów i wykonywanych
robót oraz za ich zgodność z dokumentacją projektową, poniżej podanymi normami,
specyfikacją techniczną oraz zaleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
130
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w
D-M 00.00.00 „Wymagania ogólne”.
Wszystkie materiały przeznaczone do zastosowania w sposób trwały powinny być
wprowadzone do obrotu zgodnie z wymogami Ustawy o wyrobach budowlanych.
2.2 Beton
Konstrukcja betonowa kablobetonowa pod względem właściwości betonu powinny
odpowiadać wymogom konstrukcji betonowych omówionych w rozdziale
SST M.13.01.00.
2.3. Stal miękka
Wymagania dla stali miękkiej podano w rozdziale SST M.12 01.02.
2.4. Stal sprężająca
2.4.1.Wymagania ogólne
Do sprężania betonu należy stosować sploty siedmiodrutowe składające się z jednego
prostego, centralnego i sześciu obwodowych drutów o następujących parametrach:
Wytrzymałość na rozciąganie 1 860 MPa,
Średnica 15,7 mm,
Nominalna powierzchnia przekroju poprzecznego 150 mm2,
Charakterystyczna siła zrywająca 279 kN,
Wartość maksymalna charakterystycznej siły zrywającej 321 kN,
Charakterystyczna siła na granicy plastyczności 0,1% 240 kN,
Minimalne wydłużenie przy charakterystycznej sile zrywającej, L0 500 mm 3,5 %,
Relaksacja po 1’000 godz. przy 0,7 · fpk 2,5 %,
Moduł sprężystości 185 ÷ 205 GPa.
Sploty powinny posiadać oznakowanie znakiem budowlanym na podstawie oceny
zgodności z aprobatą techniczną.
Stosowanie odmian i klas stali sprężającej jak również rodzajów kabli wymaga
uzgodnienia z Inżynierem.
2.4.2.Wymagania odbiorcze
Stal do sprężania konstrukcji powinna odpowiadać wymaganiom projektu i aprobaty
technicznej.
Do każdej dostawy powinien być dołączony atest materiałowy.
Sploty do sprężania konstrukcji powinny być dostarczane w kręgach o średnicach nie
mniejszych niż minimalne podane w aprobacie technicznej.
Zwoje liny powinny przylegać do siebie i nie krzyżować się. W jednym kręgu powinien
być tylko jeden odcinek liny.
Ze środków transportowych należy liny wyładowywać za pomocą dźwigów lub wózków
widłowych.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
131
2.4.3.Przechowywanie stali. Zabezpieczenie przed korozją
Stal do sprężania konstrukcji należy przechowywać w sposób zabezpieczający przed
uszkodzeniami typu mechanicznego i chemicznego oraz przed korozją
Stal sprężającą na budowie należy przechowywać pod przekryciem. Kręgi ze splotami
należy składować na twardym podłożu na przekładkach odizolowujących je od podłoża
(np. z drewna). W przypadku przewidywanego dłuższego okresu przechowywania zaleca
się składowanie stali sprężającej w pomieszczeniu magazynowym.
Dopuszcza się wbudowanie stali z nalotem korozyjnym możliwym do usunięcia szczotką
drucianą. Stal wykazująca ślady korozji wżerowej nie może być stosowana i powinna być
usunięta z budowy.
Stal sprężająca powinna być przechowywana z dala od miejsc prowadzenia prac
spawalniczych i prac z użyciem otwartego płomienia.
Do stali zainstalowanej w formy (deskowania) nie wolno dospawywać żadnych
elementów.
Stal wykazująca fizyczne uszkodzenia lub nadmierną korozję może być
zdyskwalifikowana przez Inżyniera.
2.4.4. Osłony kabli
Jako kanały kabli sprężających należy stosować stalowe osłony rurowe o przekroju
kołowym i karbowanej powierzchni oraz ich łączniki (mufy) kategorii 1 wg EN 523
posiadające oznaczenie CE.
Średnica wewnętrzna rurek osłonowych powinna być zgodna z projektem oraz
wytycznymi zawartymi w Europejskiej Aprobacie Technicznej systemu sprężania. Zaleca
się, aby stopień wypełnienia nie przekraczał 0,5.
Dostarczona na budowę partia osłonek i złączek powinna być zaopatrzona w list
przewozowy lub przywieszkę identyfikacyjną, która zawierać będzie następujące dane:
- Znak CE
- Nazwę i znak identyfikacyjny i zarejestrowany adres producenta
- Dwie ostatnie cyfry roku, w którym dołączono oznakowanie CE
- Numer normy europejskiej EN 523
- Asortyment rurek i złączek w dostawie
- Nominalną średnicę wewnętrzną rurek
- Typ osłony - zgodnie z pkt.3.1 EN 523
- Kategorię osłony – zgodnie z rozdz. 4 EN 523
Dopuszcza się zmianę rur osłonowych na inny typ posiadający oznaczenie znakiem
budowlanym lub znakiem CE pod warunkiem zgodności z wymaganiami projektu,
stosowanego systemu sprężania i po uzyskaniu zgody Inżyniera i Projektanta.
Osłony kabli powinny zapewniać założony projektem przebieg kabli i ich izolację od
zaprawy cementowej. Szczelność osłon musi wykluczać przedostawanie się mleczka
cementowego do kanału kablowego w czasie betonowania.
Osłony kabli muszą być ustabilizowane w formach tak, aby nie uległy przemieszczeniom
w trakcie betonowania.
Połączenia odcinków osłon muszą być wykonane w sposób zabezpieczający przed
rozłączeniem i dostaniem się mleczka cementowego do kanału kablowego.
Kanały kablowe w ustrojach ciągłych, o trasie krzywoliniowej muszą posiadać
odpowietrzenia w rejonie najwyższych punktów trasy. Przewody odpowietrzające
powinny posiadać średnicę, co najmniej 12,7 mm.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
132
Po dokonaniu iniekcji przewody wentylacyjne i przewody do iniekcji wykonane z metalu
powinny być usunięte (odcięte) - 1 cm poniżej poziomu powierzchni konstrukcji. W
przypadku stosowania przewodów z tworzyw sztucznych wystarczające jest odcięcie
przewodu na poziomie wierzchu konstrukcji i wygładzenie ewentualnych ostrych
krawędzi.
Stan kanałów kablowych przed betonowaniem podlega odbiorowi przedstawiciela
Inżyniera.
2.5. Zakotwienia, łączniki, szczęki kotwiące
Zależnie od Projektu należy stosować zakotwienia mechaniczne (czynne, bierne i łączniki)
i/lub zakotwienia bazujące na przyczepności (zakotwienia bierne).
Zakotwienia mechaniczne składają się z głowic kotwiących, łączników, bloków
oporowych i szczęk kotwiących.
Zakotwienia, niezależnie od typu (mechaniczne / przez przyczepność), powinny być
częścią jednego systemu sprężania objętego Europejską Aprobatą Techniczną lub aprobatą
techniczną i posiadać dopuszczenie do obrotu w postaci oznakowania CE lub oznakowania
znakiem budowlanym.
Parametry zakotwień:
- typ,
- wielkość (liczba splotów),
- maksymalna dopuszczalna siła sprężająca,
- rozmieszczenie w przekroju,
- powinny odpowiadać wymaganiom projektu.
Kompletne zakotwienia powinny zapewniać przeniesienie siły sprężającej na konstrukcję
bez zarysowań betonu i przy odkształceniach, które ustabilizują się w określonym
przedziale czasu.
W przypadku systemów sprężania objętych Europejską Aprobatą Techniczną przyjmuje
się, że wymaganie jest spełnione przez zastosowanie zbrojenia przeciw rozszczepianiu
podanego w ETA odpowiedniego dla projektowej wytrzymałości betonu w momencie
sprężania, odległości zakotwienia do krawędzi oraz odległości między zakotwieniami.
Wykonawca jest odpowiedzialny za dostosowanie zbrojenia przeciw rozszczepianiu
podanego w Projekcie do wymagań ETA.
2.6. Inne wyposażenie
Elementy armatury iniekcyjnej (węże odpowietrzające, korki zamykające) oraz podpórki
tras kabli powinny być zgodne ze specyfikacją producenta systemu sprężania.
Zbrojenie przeciw rozszczepianiu powinno zostać wykonane zgodnie z wymaganiami
Europejskiej Aprobaty Technicznej lub aprobaty technicznej (o ile aprobata podaje
wymagania – w przeciwnym wypadku należy stosować się do wymagań Projektu).
2.7. Zaczyn iniekcyjny
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
133
Do iniekcji kanałów kablowych należy stosować zwykły zaczyn iniekcyjny zgodny z
EN-447:1996 (PN-EN 447:1998).
Zaczynu iniekcyjny składa się z:
- cementu portlandzkiego klasy CEM I wg PN-EN 197-1, wyprodukowanego nie wcześniej
niż na 1 tydzień i nie później niż 1 miesiąc przed terminem wykonywania iniekcji,
- wody zarobowej spełniającej wymagania PN-EN 1008 (dla wody pobranej z wodociągu
nie wymaga się dodatkowych badań),
- domieszki stabilizująco - ekspandującej spełniającej wymagania PN-EN 934-4.
Wymagania dotyczące zaczynu iniekcyjnego są następujące:
- Wskaźnik w/c: 0,36 – 0,40,
- Lepkość umowna bezpośrednio po wymieszaniu oraz 30 minut po wymieszaniu: ≤ 25 s
(badanie przy użyciu lejka wypływowego),
- Lepkość umowna przy otworze wylotowym: 10 – 25 s, (badanie przy użyciu lejka
wypływowego)
- Wydzielanie wody po 3 godzinach: < 2 % objętości początkowej zaczynu,
- Zmiana objętości: od 0 % do + 5 %,
- Wytrzymałość na ściskanie po 28 dniach: nie mniej niż 30 MPa (badanie na próbkach
prostopadłościennych 40x40x160 mm),
Przed przystąpieniem do iniekcji Wykonawca przedłoży do akceptacji Inżyniera receptę
zaczynu iniekcyjnego wraz z wynikami badań wstępnych.
3. SPRZĘT
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
3.2. Wymagania szczegółowe
Sprzęt wykorzystywany do realizacji sprężania i iniekcji musi być odpowiedni do
przyjętego systemu sprężania. Wykonawca sprężania będzie stosować prasy sprężające
odpowiednie do wielkości kabla i umożliwiające uzyskanie montażowej siły sprężającej.
Do naciągu kabli składających się z więcej niż jednego splotu powinno stosować się prasy
wielosplotowe, umożliwiające jednoczesny naciąg wszystkich splotów w kablu.
Stosowanie do naciągu kabli wielosplotowych pras umożliwiających jednoczesny naciąg
tylko jednego splotu jest dopuszczalne tylko w szczególnie uzasadnionych warunkach (np.
brak miejsca na zastosowanie prasy wielosplotowej) i wymaga każdorazowo zgody
Inżyniera.
Zestaw podstawowego sprzętu, którym powinien dysponować wykonawca sprężania
stanowi:
Podajnik mechaniczny lub wciągarka do montażu splotów w kanale kablowym,
Prasa naciągowa z systemem hydraulicznego osadzania szczęk kotwiących,
Manometr klasy nie niższej niż 1.0,
Pompa hydrauliczna,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
134
Iniektarka (agregat iniekcyjny).
Zestaw naciągowy, składający się z prasy naciągowej i manometru podlega cechowaniu co
6 miesięcy oraz po naprawie, która ma wpływ na parametry użytkowe cechowanego
sprzętu. Cechowanie jest wykonywane przez niezależne kwalifikowane laboratorium lub
jednostkę właściciela ETA / Wykonawcy sprężania.
Protokół cechowania powinien zawierać krzywą cechowania ustalającą zależność
pomiędzy wartościami wskazywanymi na manometrze i obciążeniem przyłożonym do
badanej prasy oraz formułę matematyczną definiującą tę krzywą.
Niepewność mierzonych wartości powinna być pokazana w całym zakresie cechowania.
Niepewność nie powinna być większa niż 2 % przyłożonego obciążenia.
Przed przystąpieniem do realizacji robót sprężalniczych protokół z cechowania
przekazywany jest do wglądu Inżynierowi.
Z cechowanym zestawem naciągowym można stosować dowolną pompę hydrauliczną
zapewniającą odpowiednie parametry techniczne.
Wyposażenie do iniekcji powinno składać się z mieszalnika, zasobnika, pompy łącznie z
potrzebnymi przewodami i zaworami oraz przyrządów służących do precyzyjnego
dozowania składników zaczynu oraz wykonywania badań polowych iniektu.
Mieszalnik wolnoobrotowy powinien umożliwiać wytwarzanie zaczynu iniekcyjnego
odpowiadającego wymaganiom podanym w punkcie 2.7, z równomiernym
rozprowadzeniem cementu i domieszki oraz możliwie małą ilością grudek cementu.
Mieszalnik powinien być wyposażony w sito o oczkach max. 2 mm, lub mikser do
rozdrabniania ewentualnych grudek cementu.
Iniektarka powinna być wyposażona w dodatkowy zasobnik z mieszadłem, w którym przed
wpompowaniem do kanału kablowego zaczyn będzie stale utrzymywany w ruchu.
Pompa do zaczynu powinna umożliwiać uzyskanie ciśnienia, co najmniej 10 bar.
Stosowanie sprężonego powietrza w pompie jest niedopuszczalne.
Przewody do iniekcji powinny mieć średnicę dostosowaną do przepływu wymaganego w
celu zapewnienia odpowiedniej prędkości tłoczenia. Przewody powinny przenosić
ciśnienie robocze 20 bar.
Pojemność mieszalnika i zasobnika oraz wydajność pompy powinny być takie, aby kanał
kablowy mógł zostać wypełniony bez przerw w tłoczeniu z wymaganą prędkością.
Wyposażenie do dozowania składników powinno umożliwiać uzyskanie dokładności
dozowania +/- 2 % dla cementu i domieszek oraz +/- 1 % dla wody. Cement i domieszka
powinny być dozowane wagowo, woda może być dozowana objętościowo lub wagowo.
Do badań polowych iniektu należy stosować wyposażenie zgodne z PN-EN 445:1998.
Dodatkowo do realizacji robót specjalistycznych wykorzystuje się niżej wymieniony sprzęt
pomocniczy (stosowanie do potrzeb):
Drobny sprzęt monterski,
Elektronarzędzia (szlifierki kątowe),
Sprzęt dźwigowy i transportowy,
Sprężarka.
Sprzęt powinien być sprawny, sprawdzony i zaaprobowany przez Inżyniera.
4. TRANSPORT
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
135
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie wszystkich materiałów do sprężenia
wymaga szczególnej troski i dbałości, aby zachować ich dobry stan techniczny.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne zasady wykonywania robót
Ogólne zasady wykonywania robót podano w D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
Do sprężania można przystąpić po zaakceptowaniu przez Inżyniera programu sprężania i
programu zapewnienia jakości wykonawcy sprężania oraz uzyskaniu przez beton
konstrukcji wymaganej wytrzymałości - 100% wytrzymałości gwarantowanej (za zgodą
Projektanta i Inżyniera można wartość zmniejszyć do 80% po przedstawieniu
wyników badania próbek betonu przechowywanych w środowisku jak beton ustroju).
Program sprężania wymaga dodatkowo uzgodnienia z Projektantem. Próbki betonowe
należy przechowywać w tych samych warunkach co beton konstrukcji.
Do wywołania sił rozciągających w stali sprężającej należy używać hydraulicznych
zestawów naciągowych.
Jeżeli stal sprężająca była umieszczona w kanałach przed betonowaniem elementu należy
przed sprężeniem sprawdzić czy nie jest ona zablokowana w kanałach. W tym celu należy
skontrolować zgodność wydłużeń rzeczywistych z podanymi w programie sprężania dla
ok. 10 % przyrostu siły w pierwszej fazie sprężania (od początku mierzonego zakresu).
Proces naciągania stali musi być w sposób ciągły kontrolowany i protokołowany. Kontrola
polegać powinna na pomiarze ciśnienia w układzie wysuwu tłoka prasy naciągowej i na
pomiarze wydłużeń cięgien sprężających.
5.2. Montaż kabli
Rury osłonowe kabli sprężających, elementy zakotwień (bloki oporowe, zbrojenie miękkie
strefy zakotwienia) oraz armaturę iniekcyjną należy ułożyć w deskowaniu zgodnie z
dokumentacją techniczną oraz Programem Zapewnienia Jakości wykonawcy sprężania.
Odcinki rur osłonowych należy ze sobą łączyć przy użyciu łączników systemowych a styki
uszczelniać (np. taśmą duct). Długość łącznika powinna być równa, co najmniej trzykrotnej
nominalnej średnicy wewnętrznej rury osłonowej, jednak nie mniej niż 150 mm.
Dokładność układania elementów formujących trasę kabla wynosi ±10 mm w kierunku
poprzecznym i ±0,5 % wysokości ustroju w pionie.
Zamocowanie elementów w deskowaniu musi być trwałe by uniemożliwić przesunięcie
podczas układania i zagęszczania betonu.
Montaż splotów w przygotowanym kanale kablowym odbywa się za pomocą podajnika
lub przez wciągnięcie.
Podczas montażu splotów, na końcach kabli zostawia się naddatki technologiczne o
wymaganej długości, niezbędne do poprawnego wykonania robót sprężalniczych zgodnie
z przyjętym systemem sprężania i wymaganiami programu sprężania.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
136
W przypadku montażu splotów przed betonowaniem wystającą z kanału wiązkę splotów
należy zabezpieczyć przed zanieczyszczeniem, np. przez owinięcie folią lub nałożenie
odpadowego odcinka rurki osłonowej.
Montaż głowic oraz szczęk kotwiących w zakotwieniach mechanicznych biernych
bezdostępowych, (do których nie ma dojścia po zabetonowaniu konstrukcji) wykonuje się
przed betonowaniem konstrukcji. Zakotwienie takie zawsze wyposażone jest w kołpak
osłonowy zabezpieczający przed dostaniem się betonu i mleczka cementowego a szczęki
zabezpieczone są przed wypadnięciem sprężynkami naciskowymi lub płytką dociskową.
Zakotwienie bierne bezdostępowe powinno być wyposażone w 2 odpowietrzenia.
Każdy uszkodzony komponent systemu sprężania musi być wymieniony.
Spawanie głowic kotwiących i szczęk jest niedopuszczalne. Cięcie tlenowe oraz spawanie
w pobliżu kabla po zamontowaniu splotów, głowic kotwiących lub szczęk może być
prowadzone wyłącznie po przedsięwzięciu specjalnych środków w celu ochrony tych
elementów (np. osłony z materiału niepalnego i zabezpieczającego przed nagrzewaniem).
Jeżeli montaż splotów odbywa sie poprzez wciąganie wiązki splotów dopuszczalne jest
spawanie ze sobą końcówek splotów, należy jednak wyłączyć z pracy (odciąć) odcinek
splotów o długości min. 300 mm od spoiny.
Dopuszcza się także spawanie punktowe drutów w płaszczyźnie cięcia splotu w celu
zapobieżenia rozplataniu się splotu podczas montażu przy użyciu podajnika
mechanicznego. Po zamontowaniu należy odciąć spawany odcinek w odległości min. 300
mm od spoiny.
Każdy kabel przed betonowaniem musi być odebrany przez Inżyniera.
5.3. Naciąg kabli
Wszystkie operacje związane z procesem sprężania, a szczególnie naciąg kabli, powinien
nadzorować przedstawiciel wykonawcy sprężania (technik prowadzący lub kierownik
sprężania).
Prace należy wykonywać zgodnie z dokumentacją techniczną i technologiczną. W czasie
prac należy przestrzegać wymagań zawartych w normach: PN-S-10040:1999, PN-91/S-
10042 oraz programie zapewnienia jakości wykonawcy sprężania.
Sprężanie powinno być wykonane zgodnie z programem sprężania. Program sprężania
należy opracować zgodnie z PN91/S-10042 z dostosowaniem do przyjętego systemu
sprężania.
Program sprężania powinien obejmować:
- charakterystykę systemu sprężania,
- charakterystykę zestawów naciągowych,
- kolejność naciągu kabli sprężających,
- wartość montażowych sił sprężających dla poszczególnych kabli (sił na prasie naciągowej
bezpośrednio przed osadzeniem szczęk kotwiących i zwolnieniem naciągu),
- wartość wydłużeń teoretycznych poszczególnych kabli,
- wzory protokołów sprężania i iniekcji.
Przedstawione w programie sprężania montażowe siły sprężające odczytywane są z
dokumentacji wykonawczej obiektu. W razie wątpliwości wartości sił sprężających należy
uzgodnić z Projektantem.
Ponadto program sprężania powinien zawierać następujące informacje:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
137
- krótki opis sprężanej konstrukcji,
- podział operacji sprężania na etapy sprężania,
- warunki, jakim powinna odpowiadać konstrukcja, żeby można było realizować
poszczególne etapy sprężania,
- sposób prowadzenia naciągu kabli sprężających,
- wartość początkowej siły sprężającej lub wartość siły trwałej i strat reologicznych,
- straty doraźne siły sprężającej,
- sposób weryfikacji programu sprężania,
Powyższe informacje się są przedmiotem programu sprężania i powinny być zaczerpnięte
z projektu wykonawczego lub uzyskane bezpośrednio od Projektanta.
Minimalną wymaganą wytrzymałość betonu w momencie sprężania fcm,0 określa
dokumentacja projektowa obiektu. W razie braku takiej informacji w projekcie należy
zwrócić się do Projektanta o jej uzupełnienie.
Wytrzymałość betonu na ściskanie fcm,0 należy określać zgodnie z PN-EN 206-1. Badanie
wytrzymałości fcm,0 należy przeprowadzać na co najmniej trzech próbkach dla jednego
oznaczenia.
Naciąg kabli należy prowadzić zgodnie i w kolejności podanej w programie sprężania. W
czasie naciągu kabli należy mierzyć wydłużenia kabli wraz z odpowiadającym im
ciśnieniem w układzie hydraulicznym prasy naciągowej, a wyniki pomiarów notować w
protokole sprężania, którego wzór powinien być podany w programie sprężania.
Tolerancja wprowadzanej montażowej siły sprężającej oraz uzyskiwanych wydłużeń
powinny być zgodne z wymaganiami podanym w dokumentacji projektowej obiektu.
Jeżeli w projekcie nie podano wymagań należy stosować nw. tolerancje:
- Tolerancja wprowadzania siły sprężającej: +/- 5%,
- Tolerancja otrzymanych wydłużeń (różnica pomiędzy wydłużeniami rzeczywistymi a
podanymi w programie sprężania): +/- 10%.
Jeżeli w trakcie sprężania odczyty wydłużeń kabli przekraczają dopuszczalne odchyłki i
stwierdzi się, że są one wynikiem błędnych założeń przyjętych do obliczeń, należy
wprowadzić korektę do programu sprężania. Kontynuacja sprężania jest możliwa po
uzyskaniu zatwierdzenia poprawionego programu sprężania.
Wszelkie informacje i uwagi dotyczące sprężania należy umieścić w protokole sprężania.
5.4. Iniekcja kabli
W celu zapewnienia ochrony antykorozyjnej kabli oraz przyczepności pomiędzy kablami
a konstrukcją po wykonaniu sprężania należy wykonać iniekcję cementową kanałów kabli
sprężających. Prace te należy prowadzić szczególnie starannie, ponieważ iniekt jest
elementem decydującym o trwałości kabli, a w rezultacie całego obiektu inżynierskiego.
Wymagania odnośnie materiałów do iniekcji kanałów kablowych podano w punkcie 2.7 a
wymagania odnośnie sprzętu w punkcie 3 niniejszej Specyfikacji.
Iniekcja powinna być wykonywana przy temperaturach powietrza, sprężonego elementu i
zaczynu podanych w poniższej tablicy:
Temperatura Powietrze Element
konstrukcyjny
Zaczyn
iniekcyjny
Najniższa + 5 oC + 5 oC + 10 oC
Najwyższa + 30 oC + 25 oC + 25 oC
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
138
W okresie letnim, przy stałych, długoterminowych temperaturach powietrza lub
konstrukcji powyżej + 25oC wymagane jest zastosowanie specjalnych środków
zapobiegających przyspieszeniu procesu wiązania zaczynu. W tym celu realizację robót
iniekcyjnych należy planować w godzinach porannych lub wieczornych, kiedy temperatura
powietrza jest niższa a do przygotowania zaczynu używać chłodnej wody.
Dodatkowo, w miarę możliwości organizacyjnych na budowie, miejsce mieszania zaczynu
lokalizuje się w miejscu zacienionym.
W przypadku kabli pionowych lub kabli w skosie należy przewidzieć możliwość
wykonania iniekcji wtórnej zgodnie z punktem 7.8 normy PN-EN 446:1998.
Przed przystąpieniem do iniekcji Wykonawca przedłoży do zatwierdzenia Inżynierowi
receptę zaczynu iniekcyjnego.
Recepta zaczynu iniekcyjnego obejmuje:
- Składniki zaczynu oraz ich ilość na jeden zarób,
- Kolejność dozowania i czas mieszania,
- Sprzęt do iniekcji,
- Opis metody iniekcji (np. odniesienie do odpowiedniej normy, niniejszej Specyfikacji lub
procedury wykonawcy sprężania),
- Wykonywane badania,
- Wymagania dotyczące iniektu.
Zaczyn iniekcyjny należy przygotowywać zgodnie z zatwierdzoną receptą. Po
wymieszaniu składników zaczyn powinien być poddany ciągłemu powolnemu mieszaniu
aż do momentu jego pompowania do kanałów. Do tłoczenia zaczynu w kanał kablowy
można przystąpić, jeżeli jego lepkość umowna badana metodą lejka wypływowego nie
przekracza 25 sekund.
Zaczyn iniekcyjny wtłacza się od strony najniżej położonego zakotwienia kabla do wylotu
znajdującego się po drugiej stronie. Kable o trasie krzywoliniowej powinny być
iniektowanie z najniższego punktu jeżeli różnica wysokości wynosi więcej niż 1,5 m.
Tłoczenie zaczynu w kanał powinno odbywać się ze stałą prędkością (pomiędzy 5 a 15
metrów kanału na minutę) i bez przerw. Ciśnienie tłoczenia nie powinno przekraczać 1,0
MPa (typowe ciśnienie wynosi ok. 0,5 MPa, tj. 5 bar). Jeżeli ciśnienie zaczynu osiągnie 10
bar, końcówkę węża iniekcyjnego należy przełączyć do ostatniego odpowietrzenia, na
którym uzyskano zaczyn o odpowiedniej konsystencji i kontynuować tłoczenie.
W przypadku stwierdzenia zatoru powodującego wzrost ciśnienia powyżej 10 bar pomimo
przełączenia do innego odpowietrzenia należy przerwać wtłaczanie i przedmuchać kanał
kablowy sprężonym powietrzem od strony wylotu. Bezpośrednio (w najkrótszym czasie)
po udrożnieniu należy ponownie przystąpić do wtłaczania iniektu. W przypadku, gdy nie
jest możliwe kontynuowanie robót, zaleca się dodatkowo kabel przepłukać wodą i
ponownie przedmuchać go sprężonym powietrzem.
W trakcie tłoczenia zamykane są kolejne odpowietrzenia kabla. Odpowietrzenie można
zamknąć, jeżeli lepkość wypływającego zaczynu, mierzona metodą lejka wypływowego
wynosi 10 – 25 sekund.
Pompowanie iniektu do kanału odbywa się do czasu, aż z ostatniego otworu wylotowego
(odpowietrznika) wypłynie zaczyn o konsystencji zbliżonej do wtłaczanego (lepkość
wypływającego zaczynu, mierzona metodą lejka wypływowego pomiędzy 10 a 25 sekund).
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
139
Po wypełnieniu kanału kablowego należy zamknąć ostatni odpowietrznik, podnieść
ciśnienie iniektu do ok. 0,5 MPa (5 bar) i utrzymywać je przez ok. 1 minutę a następnie
zamknąć wlot iniekcyjny. Wszelkie uszczelnienia i zawory nie mogą być wyłączane
wcześniej niż po związaniu zaczynu.
W trakcie prowadzenia robót iniekcyjnych wykonuje się niżej wymienione badania
polowe:
- Lepkość umowna
- Wydzielanie wody
- Zmiana objętości
Wyniki badań i pomiarów odnotowywane są w protokole z iniekcji.
Dodatkowo wykonuje się badanie wytrzymałości zaczynu iniekcyjnego na ściskanie po 28
dniach. Raport z badań dołącza się do protokołów z iniekcji.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
Tolerancje podstawowych wymiarów elementów betonowych podano w rozdziale SST
M.13.01.00.
Badania i pomiary związane z robotami sprężalniczymi oraz sposób i częstotliwość ich
wykonywania i graniczne wyniki wykonawca sprężania opisze w Programie Zapewnienia
Jakości.
Kontrolę jakości robót należy prowadzić zgodnie z niniejszą Specyfikacją oraz PZJ.
6.2. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien:
– uzyskać wymagane dokumenty, dopuszczające wyroby budowlane do obrotu i
powszechnego stosowania (certyfikaty zgodności, deklaracje zgodności, aprobaty
techniczne, ew. badania materiałów wykonane przez dostawców itp.), potwierdzające
zgodność materiałów z wymaganiami pkt. 2 niniejszej specyfikacji,
– ew. wykonać własne badania właściwości materiałów przeznaczonych do wykonania
robót, określone w pkt. 2 lub przez Inżyniera.
Wszystkie dokumenty oraz wyniki badań Wykonawca przedstawi Inżynierowi do
akceptacji.
6.3. Kontrola jakości
Wykonawca powinien opracować plan kontroli jakości robót.
Plan powinien dotyczyć:
materiałów i wyrobów,
naciągarek,
naciągu kabli,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
140
iniekcji kabli.
Wykonawca ponosi pełna odpowiedzialność za użyte materiały oraz jakość robót.
6.4. Badania materiałów
Materiały powinny być sprawdzane na zgodność z niniejszą ST oraz normą PN-S-
10040:1999 na podstawie atestów producenta oraz oględzin zewnętrznych.
6.4.1. Liny i kable
Zakres badań powinien obejmować:
sprawdzenie zgodności z wymaganiami normy PN-71/M-80236 lub aprobatą
techniczną na podstawie atestów producenta,
oględziny zewnętrzne i sprawdzenie wymiarów kabli (wygląd zewnętrzny, średnica
drutów i lin, układ oraz łączenie drutów) - zgodne z PN-71/M-80236 lub aprobatą
techniczną.
W przypadku stwierdzenia niezgodności danych podanych w atestach z wymaganiami
PN-71/M-80236 lub aprobatą techniczną, lub braku tych danych, należy wykonać:
badanie własności mechanicznych liny (współczynnik sprężystości, rzeczywista siła
zrywająca linę),
badania drutów z liny (średnica, własności mechaniczne),
Wielkości geometryczne drutów i lin należy mierzyć z dokładnością do 0,01 mm.
Badania wytrzymałościowe kabli, lin i drutów należy przeprowadzić w maszynie
wytrzymałościowej posiadającej aktualne świadectwo legalizacji.
Temperatura otoczenia w czasie badań nie powinna być niższa niż +100C.
Badania powinny być przeprowadzone zgodnie z PN-S-10040:1999.
6.4.2. Zakotwienia i łączniki
Zakres badań powinien obejmować:
oględziny zewnętrzne (sprawdzenie nieuzbrojonym okiem, czy na powierzchni
poszczególnych elementów nie ma rys, pęknięć itp.),
sprawdzenie wymiarów i kształtu z określeniem, czy mieszczą się w granicach
tolerancji dopuszczonych w dokumentacji systemu sprężania,
sprawdzenie materiału (zgodność z wymaganiami w oparciu o atesty),
sprawdzenie wzajemnego dostosowania poszczególnych elementów zakotwienia,
sprawdzenie poprawności montażu.
Wielkości geometryczne powinny być mierzone z dokładnością do 0,01 mm.
6.4.3. Rury osłonowe
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
141
Zbadać należy 3 wycięte próbki rury z każdej dostawy. Długość próbki powinna wynosić
1100 mm. W ramach badań należy sprawdzić:
średnicę rury i porównać z atestem i dokumentacją projektową,
szczelność.
sztywność na zginanie i na wyginanie na szablonach
Wytrzymałość na docisk poprzeczny i na rozciąganie
Badania należy przeprowadzić zgodnie z PN-S-10040:1999
6.4.4. Materiały do iniektu
Materiały do iniekcji: cement, woda i domieszki należy badać zgodnie z SST M.13.01.00.
6.5. Badanie naciągarek
Stosowane naciągarki powinny być sprawne, sprawdzone na szczelność i wytrzymałość
oraz mieć aktualne wyniki badań i cechowania.
Sprawdzenie działania oraz kontrola szczelności i wytrzymałości polega na pięciokrotnym
przeciążeniu całego zestawu naciągowego o 30 % ponad zakres roboczy przewidywany do
zastosowania. Czas jednego przeciążenia powinien trwać nie krócej niż jedną minutę.
W czasie badania ciśnienie w pompie nie powinno się obniżać; nie może wystąpić wyciek
oleju.
Rezultatem kontroli powinno być określenie zależności siły naciągowej naciągarki od
ciśnienia oleju w pompie.
6.6. Badania dotyczące sprężania
Badania dotyczące sprężania obejmują:
- kontrolę wytrzymałości betonu przed sprężeniem
- kontrolę wydłużeń cięgien w czasie naciągu
- kontrole doraźnych strat sprężenia wywołanych tarciem,
- pomiary wzbudzonych strzałek ugięcia przy sprężaniu,
- badania i obserwacja konstrukcji w czasie sprężania.
6.6.1. Kontrola wytrzymałości betonu przed sprężeniem
Przed rozpoczęciem sprężenia należy skontrolować wytrzymałość betonu na ściskanie wg
SST M.13.01.00.
6.6.2. Kontrola wydłużeń cięgien w czasie naciągu
Podczas każdego zabiegu sprężania należy:
- mierzyć wydłużenie całkowite cięgien,
- dla każdego cięgna i przy każdym poziomie siły notować odczyty manometru zestawu
naciągowego,
- mierzyć wydłużenie całkowite cięgna i porównywać je z wartościami obliczonymi w
programie sprężania oraz na bieżąco analizować występujące odchylenia.
6.6.3. Pomiary strzałek ugięcia
Pomiary strzałek ugięcia należy przeprowadzać zawsze w odniesieniu do głównych
elementów obiektów betonowanych na miejscu budowy.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
142
6.6.4. Badania i obserwacje konstrukcji w czasie sprężania
W czasie sprężania należy:
- obserwować, czy nie występują nieprzewidziane przemieszczenia lub deformacje w
konstrukcji,
- rejestrować pojawienie się rys z zaznaczeniem poziomu sił sprężających oraz mierzyć ich
rozwartość w następnych operacjach,
- mierzyć strzałki ugięć odwrotnych (ujemnych) i dodatnich w czasie sprężania dla
obserwacji rozwoju sił wewnętrznych oraz nieprzewidzianych deformacji w przekroju
poprzecznym
- kontrolować łożyska wg PN-S-10060:1998
- kontrolować konstrukcje trasujące kable, bloki oporowe i zakotwienia
Naciąg pierwszego kabla z każdej grupy (kable tego samego rodzaju i przebiegu trasy)
musi być połączony z badaniem czyli weryfikacją strat doraźnych sprężania oraz
określeniem współczynnika sprężystości kabla.
Na podstawie tych badań należy zweryfikować program sprężania i według
zweryfikowanego programu prowadzić naciąg dalszych kabli danej grupy. W czasie
sprężania należy prowadzić dokumentację sprężania zgodnie z programem sprężania.
Kontrolę wprowadzenia prawidłowej siły naciągu do kabla uzyskuje się przez:
pomiar siły wywołanej przez naciągarkę,
pomiar całkowitego wydłużenia kabla.
Po wykonaniu sprężania na podstawie przeprowadzonych badań oraz pomiarów zawartych
w Dzienniku Sprężania należy zweryfikować i ocenić wynik sprężania. Konstrukcję można
uznać za prawidłowo sprężoną, jeżeli siły sprężające wprowadzone do konstrukcji różnią
się od projektowanych nie więcej niż o 5 %. W przypadku sił sprężających mniejszych od
95 % lub większych od 105% sił projektowych Inżynier zadecyduje czy sprężana
konstrukcja może być przyjęta.
6.7. Badania przy iniektowaniu kanałów kablowych
Badania przy iniektowaniu konstrukcji kablowych dotyczą:
– drożności kanałów kablowych,
– ciekłości zaczynu iniekcyjnego’
– właściwości iniektu po stwardnieniu,
6.7.1. Sprawdzenie drożności kanałów kablowych może być przeprowadzone przy pomocy wody
lub powietrza pod ciśnieniem. Powietrze pod ciśnieniem stosuje się również do usunięcia wody z
kanałów. Należy też sprawdzić położenia i drożność rurek iniekcyjnych
6.7.2. Badanie ciekłości zaczynu iniekcyjnego można określić mierząc czas opadania
cylindrycznego ciężarka zanurzonego w iniekcie wypełniającym naczynie rurowe. Badanie należy
przeprowadzić wg PN-EN 445.
6.7.3. Badanie skurczu (pęcznienia) iniektu
Badanie należy przeprowadzić wg PN-EN 445.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
143
6.7.4. Badanie wytrzymałości na ściskanie stwardniałego iniektu cementowego należy
przeprowadzić wg PN-S-10040:1999.
6.7.5. Badanie stwardniałego iniektu cementowego na działanie mrozu należy przeprowadzić wg
PN-EN 445
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową jest 1 kilogram (kg) wbudowanych kabli. Do obmiaru przyjmuje się
teoretyczną ilość splotów (kg) jako iloczyn łącznej długości wszystkich odcinków kabli
danego typu (m) i ich ciężaru jednostkowego (kg/m), przy czym długość każdego kabla
mierzy się pomiędzy płaszczyznami czołowymi płyt oporowych.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Badania wg punktu 6 należy przeprowadzać w czasie odbiorów robót.
Odbiorom podlegają:
dostarczona armatura sprężająca – pod kątem zgodności z zastosowanym systemem
sprężania i typami kabli (elementy bloków oporowych, zakotwienia, łączniki),
sprawdzenie typu zamontowanych cięgien,
zgodność tras w poszczególnych przekrojach konstrukcji,
prostopadłość i pewność zamocowania elementów kotwiących w stosunku do osi
cięgien,
rozstaw podparć i zwis cięgien,
szczelność kanałów cięgnowych i stabilizacja rur osłonowych,
rozmieszczenie rurek iniekcyjnych i odpowietrzających,
wykonanie sprężenia kabli,
wykonanie iniekcji.
Odbiór końcowy całości robót winien być potwierdzony spisaniem protokołu odbioru.
Jeżeli wszystkie badania dały wyniki dodatnie, wykonane roboty należy uznać za zgodne
z wymaganiami. Jeżeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty należy
uznać za niezgodne z wymaganiami norm i kontraktu. W takiej sytuacji Wykonawca
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
144
obowiązany jest doprowadzić roboty do zgodności z normą i przedstawić je do ponownego
odbioru.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w D-M-00.00.00. “Wymagania
ogólne” punkt 9.1.
Płaci się z ilość wbudowanego materiału zgodnie z projektem i obmiarem, oceną jakości
wykonanych robót na podstawie wyników pomiarów i badań laboratoryjnych.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Płaci się za ilość jednostek zgodnie z obmiarem i oceną jakości wykonanych robót.
Cena jednostkowa obejmuje:
zapewnienie wszystkich niezbędnych czynników produkcji,
opracowanie Programu Sprężania oraz Programu Zapewnienia Jakości wraz z
niezbędnymi uzgodnieniami,
wykonanie wszystkich czynności określonych w niniejszej Specyfikacji oraz
wynikających z opracowań wykonanych przez wykonawcę sprężania (Program
Sprężania, PZJ),
oznakowanie miejsca robót,
zakup, dostarczenie i składowanie wszystkich materiałów i wyrobów potrzebnych do
wykonania sprężania (w tym naddatków długości kabli niezbędnych do
prawidłowego zakotwienia i sprężenia),
koszt wbudowania i sprężenia cięgien sprężających wraz z blokami oporowymi,
zakotwieniami, łącznikami, rurami osłonowymi, konstrukcjami trasującymi,
elementami odpowietrzającymi i odwadniającymi kanały kablowe.
zabezpieczenie antykorozyjne łącznie z wykonaniem iniekcji kanałów kablowych
oraz badania związane z wykonywanymi pracami,
wykonanie ewentualnych rusztowań umożliwiających dostęp do urządzeń
kotwiących,
wykonanie badań i pomiarów przewidzianych w niniejszej Specyfikacji,
odpady i ubytki materiałowe wraz z ich wywozem i utylizacją.
Ceny jednostkowe obejmują również:
opracowanie projektu technicznego sprężania i naciągu kabli,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
145
roboty tymczasowe, które są potrzebne do wykonania robót podstawowych, ale nie
są przekazywane Zamawiającemu i są usuwane po wykonaniu robót podstawowych,
prace towarzyszące, które są niezbędne do wykonania robót podstawowych,
niezaliczane do robót tymczasowych.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Specyfikacje Techniczne
1. D-M-00.00.00 Wymagania ogólne
2. M.13.01.00. Beton konstrukcyjny
10.2. Normy
3. PN-PN-71/M-80236 Liny do konstrukcji sprężonych
4. PN-EN 197-1:2002 Cement. Skład, wymagania i kryterium zgodności dotyczące cementów
powszechnego użytku
5. PN-EN 1008:2004 Woda zarobowa do betonów
6. PN-EN 480-1:1999 Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań. Beton wzorcowy
i zaprawa wzorcowa.
7. PN-91/S-10042 Obiekty mostowe - Konstrukcje betonowe żelbetowe i sprężone -
Projektowanie
8. PN-S-10040:1999 Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone.
Wymagania i badania.
9. PN-S-10060:1998 Obiekty mostowe -Łożyska-Wymagania i badania
10. PN-84/B-03264 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i
projektowanie.
11. PN-EN 523:2004 Osłony kabli sprężających z taśm stalowych – terminologia, wymagania,
sterowanie jakością
12. PN-EN 445:1998 Zaczyn iniekcyjny do kanałów kablowych. Metody badań
13. PN-EN 446:1998 Zaczyn iniekcyjny do kanałów kablowych. Metody iniekcji
14. PN-EN 447:1998 Zaczyn iniekcyjny do kanałów kablowych. Wymagania dotyczące zaczynu
zwykłego
15. PN-EN 197-1 Cement - Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące
cementów powszechnego użytku
16. PN-EN 934-4:2002 Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu - Część 4: Domieszki do
zaczynów iniekcyjnych do kanałów kablowych - Definicje, wymagania, zgodność, znakowanie
i etykietowanie
17. PN-EN 10204:2006 Wyroby metalowe – Rodzaje dokumentów kontroli
10.3 Inne
18. ETAG 013 (06.2002) Wytyczne do Europejskich Aprobat Technicznych dla zestawów
zakotwień i cięgien do sprężania konstrukcji,
19. CWA-14646 „Requirements for the installation of post-tensioning kits for prestressing of
structures and qualification of the specialist company and its personnel” („Wymagania
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
146
dotyczące montażu zastawu zakotwień i cięgien do sprężania konstrukcji oraz kwalifikacji firm
specjalistycznych i ich personelu”),
20. FIB Bulletin 20 „Grouting of tendons in prestressed concre te. Guide to good practice
prepared by FIB Task Group 9.8 Grouting” (“Iniekcja cięgien w betonie sprężonym. Wytyczne
praktyczne przygotowane przez Grupę Roboczą 9.8 FIB Iniekcja”)
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
147
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.13.00.00.
BETON
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
148
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
149
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.13.01.00.
BETON KONSTRUKCYJNY - WYMAGANIA OGÓLNE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
150
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
151
1. WSTĘP
Niniejsze Specyfikacje Techniczne dotyczące betonu, jego składników: cementu, kruszywa,
wody oraz domieszek i dodatków są zgodne z normą PN-EN 206-1:2003 oraz PN-EN 206-
1:2003 ,,Beton – Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność’’ ze zmianami
(PN-EN 206-1:2003/A1:2005, PN-EN 206-1:2003/A2:2006(U), PN-EN2061:2003/Ap
1:2004) i ich nie zastępują lecz jedynie uściślają ich postanowienia.
1.1. Przedmiot specyfikacji technicznej (SST)
Przedmiotem niniejszej SST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru wszystkich
elementów betonowych obiektów inżynierskich wykonywanych w ramach zadania
„Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii
tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego,
Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji mają zastosowanie przy wykonywaniu betonów
oraz elementów betonowych określonych w pkt. 1.1.
1.4. Określenia podstawowe
1.4.1. Beton konstrukcyjny – beton w monolitycznych elementach obiektu mostowego o
wytrzymałości nie mniejszej niż wytrzymałość betonu klasy B 25.
1.4.2. Beton zwykły - beton o gęstości powyżej 1,8 kg/dm3 wykonany z cementu, wody,
kruszywa mineralnego o frakcjach piaskowych i grubszych oraz ewentualnych dodatków
mineralnych i domieszek chemicznych.
1.4.3. Mieszanka betonowa - mieszanina wszystkich składników przed związaniem betonu.
1.4.4. Klasa betonu - symbol literowo-liczbowy (np. B30) klasyfikujący beton pod względem
jego wytrzymałości na ściskanie; liczba po literze B oznacza wytrzymałość gwarantowaną
RbG (np. beton klasy B30 przy RbG = 30 MPa).
1.4.5. Nasiąkliwość betonu - stosunek masy wody, którą zdolny jest wchłonąć beton do jego
masy w stanie suchym.
1.4.6. Stopień mrozoodporności - symbol literowo-liczbowy (np. F50) klasyfikujący beton
pod względem jego odporności na działanie mrozu; liczba po literze F oznacza wymaganą
liczbę cykli zamrażania i odmrażania próbek betonowych.
1.4.7. Stopień wodoszczelności – symbol literowo-liczbowy (np. W4) klasyfikujący beton
pod względem przepuszczalności wody; liczba po literze W oznacza dziesięciokrotną
zwiększoną wartość ciśnienia wody w MPa, działającego na próbki betonowe.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
152
1.4.8. Partia betonu – ilość betonu o tych samych wymaganiach, podlegająca oddzielnej
ocenie, wyprodukowana w okresie umownym – nie dłuższym niż 1 miesiąc – z takich samych
składników, w ten sam sposób i w tych samych warunkach.
1.4.9. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi
polskimi normami i z definicjami podanymi w SST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
Dla betonu konstrukcyjnego stosowanego w drogowych obiektach inżynierskich powinny
być spełnione wymagania podane w Rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki
Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie”, zwanym dalej
Rozporządzeniem [25].
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST, normami i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w SST
D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
2.2. Wytrzymałość betonu
Beton powinien mieć wytrzymałość określoną klasą zgodną z dokumentacją projektową,
a także:
a) w fundamentach i podporach obiektów mostowych, tunelach i konstrukcjach oporowych,
których najmniejszy wymiar jest większy od 60 cm, znajdujących się w nieagresywnym
środowisku, z wyjątkiem podpór mostów narażonych na niszczące działanie wody i kry –
nie mniejszą niż B25,
b) w elementach i konstrukcjach wymienionych w pkt a):
- znajdujących się w agresywnym środowisku lub narażonych na niszczące działanie wody
i kry,
- których najmniejszy wymiar jest nie większy niż 60 cm, nie mniejszą niż B30,
c) w konstrukcjach nośnych przęseł i w elementach ich wyposażenia, w przepustach – nie
mniejszą niż B30,
d) w konstrukcjach sprężonych – nie mniejszą niż B35.
Klasy betonu występujące na rysunkach podano wg normy PN-EN 1994-2:2010. Ich
odpowiedniki wg normy PN-EN 206-1:2003 zawiera poniższa tabela.
Jeżeli w jakiejkolwiek specyfikacji występuje oznaczenie wg normy PN-EN 1994-2:2010
należy je czytać jako zgodne z PN-EN 206-1:2003 wg poniżej tabeli.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
153
Klasa betonu
wg PN-EN 1994-2:2010
Klasa wytrzymałości
wg PN-EN 206-1:2003
B10 C8/10
B20 C16/20
B25 C20/25
B30 C25/30
B37 C30/37
B45 C35/45
B50 C40/50
2.3. Składniki mieszanki betonowej
2.3.1. Cement
Do wykonania betonu konstrukcyjnego powinien być stosowany cement portlandzki CEM I
niskoalkaliczny:
1) do betonu klasy B25 – klasy 32,5 N,
2) do betonu klasy B30, B35 i B40 – klasy 42,5 N,
3) do betonu klasy B45 i większej – klasy 52,5 N, spełniający wymagania normy PN-EN
197-1:2002 [2].
Dopuszczalne jest stosowanie jedynie cementu czystego (bez dodatków).
Stosowane cementy powinny charakteryzować się następującym składem:
1) zawartość określona ułamkiem masowym krzemianu trójwapniowego (alitu) C3S –
nie większa niż 60%,
2) zawartość określona ułamkiem masowym C4AF + 2 x C3A - nie większa niż 20%,
3) zawartość określona ułamkiem masowym glinianu trójwapniowego C3A – nie
większa niż 7%,
4) zawartość alkaliów nie powinna przekraczać 0,6%, w przypadku kruszywa
niereaktywnego 0,9%.
Przed użyciem cementu do wykonania mieszanki betonowej należy przeprowadzić kontrolę
obejmującą:
- oznaczenie czasu wiązania wg PN-EN 196-3:2005 [4],
- oznaczenie zmiany objętości wg PN-EN 196-3:2005 [4].
Wyniki badań powinny być zgodne z wymaganiami dla cementu określonej klasy podanymi
w normie PN-EN 197-1:2002 [2].
Dla żadnej z klas cementów nie dopuszcza się występowania grudek nie dających się
rozgnieść w palcach.
Cement należy przechowywać w sposób zgodny z postanowieniami PN-EN 197-1:2002 [2]
oraz BN-88/6731-08 [5].
Do każdej partii dostarczonego cementu musi być dołączone świadectwo jakości (atest) wraz
z wynikami badań z uwzględnieniem wymagań Rozporządzenia [25] oraz ST. Każda partia
cementu przed jej użyciem do betonu musi uzyskać akceptację Inżyniera.
2.3.2. Kruszywo
„Kruszywo do wykonania betonu konstrukcyjnego powinno odpowiadać wymaganiom
normy PN-EN 12620+A1:2010 dla kruszyw mineralnych do betonu”.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
154
2.3.2.1. Akceptowanie poszczególnych partii kruszywa
Przed użyciem poszczególnych partii kruszywa do betonu konieczna jest akceptacja
Inżyniera, która powinna być wydana na podstawie:
a) świadectwa jakości kruszywa wystawionego przez dostawcę (deklaracji lub
certyfikatu zgodności z PN-EN 12620+A1:2010 [6]) i zawierającego wyniki pełnych
badań zgodnie z PN-EN 12620+A1:2010 [6] oraz okresowo wynik badania
specjalnego dotyczącego reaktywności alkalicznej,
b) przeprowadzonych na budowie badań kruszywa obejmujących:
oznaczenie składu ziarnowego wg PN-EN 933-1:2000 [9],
oznaczenie kształtu ziarn wg PN-EN 933-4:2008 [10] (dotyczy kruszywa grubego),
oznaczenie zawartości zanieczyszczeń obcych wg PN-76/B-06714.12 [11],
oznaczenie zawartości grudek gliny (oznaczać jak zawartość zanieczyszczeń obcych),
oznaczenie zawartości pyłów mineralnych wg PN-B-06714-34:1991.13 [12],
należy prowadzić bieżącą kontrolę wilgotności kruszywa wg PN-EN 1097-6:2002 [13]
dla korygowania recepty roboczej betonu.
2.3.3. Woda zarobowa do betonu
Wodę zarobową do betonu zaleca się czerpać z wodociągów miejskich. Stosowanie wody
wodociągowej nie wymaga badań. Woda zarobowa dla betonu powinna odpowiadać
wymaganiom normy PN-EN 1008:2004
2.3.4. Domieszki i dodatki do betonu
Dopuszcza się zastosowanie domieszek i dodatków do betonu, a w szczególności:
1) domieszek uplastyczniających,
2) domieszek upłynniających,
3) domieszek zwiększających wiąźliwość wody,
4) domieszek napowietrzających,
5) domieszek przyspieszających wiązanie,
6) domieszek przyspieszających początkowy przyrost wytrzymałości,
7) domieszek opóźniających wiązanie,
8) domieszek i dodatków uszlachetniających,
9) domieszek i dodatków mineralnych,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
155
10) domieszek barwiących w betonach stosowanych do wykończenia powierzchni
schodów i pochylni,
11) domieszek mrozoochronnych.
Do produkcji mieszanek betonowych wymaga się stosowania domieszek tylko w
uzasadnionych przypadkach i pod warunkiem przeprowadzenia kontroli skutków ubocznych,
takich jak: zmniejszenie wytrzymałości, zwiększenie nasiąkliwości i skurczu po stwardnieniu
betonu. Należy też ocenić wpływy domieszek na zmniejszenie trwałości betonu.
Domieszki do betonu powinny spełniać wymagania PN-EN 934-2:2009 [24] oraz wymagania
podane w „Zaleceniach dotyczących stosowania domieszek i dodatków do betonów i zapraw
w budownictwie komunikacyjnym” [26].
Dla zastosowanej domieszki Wykonawca powinien przedstawić aprobatę techniczną wydaną
przez IBDiM oraz atest producenta.
2.4. Skład mieszanki betonowej
2.4.1. Ustalanie składu mieszanki betonowej
Skład mieszanki betonowej powinien być ustalony zgodnie z normą PN-EN 206-1:2003 [15]
tak, aby przy najmniejszej ilości wody zapewnić szczelne ułożenie mieszanki w wyniku
zagęszczania przez wibrowanie. Skład mieszanki betonowej ustala laboratorium Wykonawcy
lub wytwórni betonów i wymaga on zatwierdzenia przez Inżyniera.
Skład mieszanki betonowej powinien być ustalony zgodnie z „Rozporządzeniem” [25] i
następującymi zasadami:
1) skład mieszanki betonowej powinien przy najmniejszej ilości wody zapewnić szczelne
ułożenie mieszanki w wyniku zagęszczania przez wibrowanie,
2) wartość stosunku c/w nie może być mniejsza od 2 (wartość stosunku w/c nie większa
niż 0,5),
3) konsystencja mieszanki nie może być rzadsza od plastycznej od 7s do 13 s (S3 wg
PN-EN 206+A1), sprawdzona aparatem Ve-Be lub od 2 cm do 5 cm wg metody
stożka opadowego. Dopuszcza się badanie stożkiem opadowym wyłącznie w
warunkach budowy. Różnice między założoną konsystencją mieszanki, a
kontrolowaną nie mogą przekroczyć 20% wartości wskaźnika Ve-Be i 10 mm przy
pomiarze stożkiem opadowym.
4) stosunek poszczególnych frakcji kruszywa grubego ustalany doświadczalnie powinien
odpowiadać najmniejszej jamistości. Zawartość powietrza w mieszance betonowej
badana metodą ciśnieniową wg PN-EN 206-1:2003 [15] nie powinna przekraczać:
wartości 2 % w przypadku niestosowania domieszek napowietrzających,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
156
przedziałów wartości podanych w tablicy 1 w przypadku stosowania domieszek
napowietrzających.
Tablica 1. Zawartość powietrza w mieszance betonowej z domieszkami napowietrzającymi
Lp.
Rodzaj betonu
Zawartość powietrza, w %,
przy uziarnieniu kruszywa
0 ÷ 31,5 mm 0 ÷ 16 mm
1 Beton narażony na czynniki
atmosferyczne 3 ÷ 5 3,5 ÷ 5,5
2 Beton narażony na stały dostęp
wody, przed zamarznięciem 4 ÷ 6 4,5 ÷ 6,5
5) zawartość piasku w stosie okruchowym powinna być jak najmniejsza i jednocześnie
zapewniać niezbędną urabialność przy zagęszczeniu przez wibrowanie oraz nie
powinna być większa niż 42 % - przy kruszywie grubym do 16 mm i 37 % przy
kruszywie grubym do 31,5 mm,
6) optymalną zawartość piasku w mieszance betonowej ustala się następująco:
z ustalonym optymalnym składem kruszywa grubego wykonuje się kilka (35)
mieszanek betonowych o ustalonym teoretycznie stosunku c/w i o wymaganej
konsystencji zawierających różną, ale nie większą od dopuszczalnej ilość piasku,
za optymalną ilość piasku przyjmuje się taką, przy której mieszanka betonowa
zagęszczona przez wibrowanie charakteryzuje się największą masą objętościową,
7) maksymalne ilości cementu w zależności od klasy betonu są następujące:
400 kg/m3 dla betonu klasy B25 i B30,
450 kg/m3 dla betonu klas B35 i wyższych.
Dopuszcza się przekraczanie tych ilości o 10 % w uzasadnionych przypadkach za zgodą
Inżyniera,
8) przy projektowaniu składu mieszanki betonowej zagęszczanej przez wibrowanie i
dojrzewającej w warunkach naturalnych (średnia temperatura dobowa nie niższa niż
100C), średnią wymaganą wytrzymałość na ściskanie należy określić jako równą
1,3RbG.
2.4.2. Wymagane właściwości betonu
Beton do konstrukcji mostowych musi spełniać wymagania zestawione w tablicy 2.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
157
Tablica 2. Wymagane właściwości betonu
Lp. Cecha Wymaganie Metoda badań wg
1 Wodoszczelność Większa od 0,8 MPa (W8) PN-B-06250:1988 **
2 Mrozoodpornoś
ć
Ubytek masy nie większy od
5%. Spadek wytrzymałości nie większy
od 20 % po 150 cyklach zamrażania
i odmrażania (F150)
PN-B-06250:1988 **
** - Metoda badania oraz kryteria zgodności podlegają uzgodnieniu miedzy specyfikującym
i producentem.
W przypadku zastosowania dodatków i domieszek badanie odporności na działanie mrozu powinno
być wykonane wg PKNCEN/TS12390-9.
3. SPRZĘT
3.1.Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca odpowiedzialny jest za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający prawidłowe
wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i specyfikacji technicznej oraz
zgodnie z założoną technologią. Sprzęt do wykonania robót musi uzyskać akceptację
Inżyniera.
3.2. Sprzęt do wykonania robót
3.2.1. Dozowanie składników
Dozatory muszą mieć aktualne świadectwo legalizacji. Składniki muszą być dozowane
wagowo.
3.2.2. Mieszanie składników
Mieszanie składników musi odbywać się wyłącznie w betoniarkach o wymuszonym działaniu
(zabrania się stosowania mieszarek wolnospadowych).
3.2.3. Transport mieszanki betonowej
Do transportu mieszanek betonowych należy stosować mieszalniki samochodowe (tzw.
„gruszki”). Zabrania się stosowanie mieszarek wolnospadowych. Ilość „gruszek” należy
dobrać tak, aby zapewnić wymaganą szybkość betonowania z uwzględnieniem odległości
dowozu, czasu twardnienia betonu oraz koniecznej rezerwy w przypadku awarii samochodu.
Niedozwolone jest stosowanie samochodów skrzyniowych ani wywrotek.
3.2.4. Podawanie mieszanki
Do podawania mieszanek należy stosować pojemniki o konstrukcji umożliwiającej łatwe ich
opróżnianie lub pompy przystosowane do podawania mieszanek plastycznych.
3.2.5. Zagęszczanie
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
158
Do zagęszczania mieszanki betonowej stosować wibratory wgłębne o częstotliwości min.
6000 drgań/min z buławami o średnicy nie większej od 0,65 odległości między prętami
zbrojenia krzyżującymi się w płaszczyźnie poziomej.
Belki i łaty wibracyjne stosowane do wyrównywania powierzchni betonu płyt pomostów
powinny charakteryzować się jednakowymi drganiami na całej długości.
4. TRANSPORT
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST D-M-00.00.00 „Wymagania
ogólne”.
4.2. Transport i przechowywanie cementu
Transport i przechowywanie cementu powinny być zgodne z BN-88/6731-08 [5].
Cement wysyłany w opakowaniu powinien być pakowany w worki papierowe WK co
najmniej trzywarstwowe wg PN-EN 27965-1:1994 [16]. Masa worka z cementem powinna
wynosić 50 2 kg. Kolory rozpoznawcze worków oraz napisy na workach powinny być
zgodne z PN-EN 197-1:2002 [2].
Cement workowany powinien być składowany składach otwartych (w wydzielonych
miejscach zadaszonych na otwartym terenie, zabezpieczonych z boków przed opadami) lub
w magazynach zamkniętych (budynkach lub pomieszczeniach o szczelnym dachu i ścianach).
Podłoża składów otwartych powinny być twarde i suche, odpowiednio pochylone,
zabezpieczające cement przed ściekami wody deszczowej i zanieczyszczeń. Podłogi
magazynów zamkniętych powinny być suche i czyste, zabezpieczające cement przed
zawilgoceniem i zanieczyszczeniem.
Do transportu cementu luzem należy stosować cementowagony i cementosamochody
wyposażone we wsypy umożliwiające grawitacyjne napełnianie zbiorników i urządzenie do
ładowania i wyładowania cementu. Cement wysyłany luzem powinien mieć identyfikator
zawierający dane zgodnie z PN-EN 197-1:2002 [2]. Cement luzem powinien być
przechowywany w specjalnych magazynach (zbiornikach stalowych, żelbetowych lub
betonowych przystosowanych do pneumatycznego załadowywania i wyładowywania
cementu luzem, zaopatrzonych w urządzenia do przeprowadzenia kontroli objętości cementu
znajdującego się w zbiorniku lub otwory do przeprowadzenia kontroli cementu, włazy do
czyszczenia oraz klamry na wewnętrznych ścianach).
Do każdej partii dostarczanego cementu powinien być dołączony dokument dostawy
zawierający dane oraz sygnaturę odbiorczą kontroli jakości wg PN-B-197-1:2002 [2]. Każda
partia cementu, dla której wydano oddzielne świadectwo jakości powinna być
przechowywana osobno w sposób umożliwiający jej łatwe rozróżnienie.
Dopuszczalny okres przechowywania cementu zależy od miejsca przechowywania. Cement
nie może być użyty do betonu po okresie:
– 10 dni, w przypadku przechowywania go w zadaszonych składach otwartych,
– po upływie trwałości podanego przez Wytwórnię, w przypadku przechowywania w
składach zamkniętych.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
159
4.3. Transport i magazynowanie kruszywa
Kruszywo należy transportować i przechowywać w warunkach zabezpieczających je przed
rozfrakcjowaniem, zanieczyszczeniem oraz zmieszaniem z kruszywem innych klas
petrograficznych, asortymentów, marek i gatunków. Kruszywo powinno być składowane na
dobrze zagęszczonym i odwodnionym podłożu.
4.4. Ogólne zasady transportu masy betonowej
Masę betonową należy transportować środkami nie powodującymi segregacji ani zmian
w składzie masy w stosunku do stanu początkowego. Masę betonową można transportować
mieszalnikami samochodowymi („gruszkami”). Ilość „gruszek” należy dobrać tak, aby
zapewnić wymaganą szybkość betonowania z uwzględnieniem odległości dowozu, czasu
twardnienia betonu oraz koniecznej rezerwy w przypadku awarii samochodu. Niedozwolone
jest stosowanie samochodów skrzyniowych ani wywrotek.
Czas trwania transportu i jego organizacja powinny zapewniać dostarczenie do miejsca
układania masy betonowej o takiej konsystencji, jaka została ustalona dla danego sposobu
zagęszczania i rodzaju konstrukcji. Czas transportu i wbudowania mieszanki nie powinien
być dłuższy niż:
– 90 minut przy temperaturze otoczenia nie wyższej niż + 15°C,
– 70 minut przy temperaturze otoczenia + 20°C,
– 30 minut przy temperaturze otoczenia nie niższej niż + 30°C.
Mieszankę powinno się dostarczać do miejsca ułożenia w pojemnikach o konstrukcji
umożliwiającej łatwe ich opróżnianie.
Do dostarczania mieszanki na odległość nie większą niż 10 m dopuszcza się stosowanie
przenośników taśmowych jednosekcyjnych przy zachowaniu następujących warunków:
a) masa betonowa powinna być co najmniej konsystencji plastycznej,
b) szybkość posuwu taśmy nie powinna być większa niż 1 m/s,
c) kąt pochylenia przenośnika nie powinien być większy niż 18° przy transporcie do góry
i 12° przy transporcie w dół,
d) przenośnik powinien być wyposażony w urządzenie do równomiernego wysypywania
masy oraz do zgarniania zaprawy i zaczynu z taśmy przy jej ruchu powrotnym przy
czym zgarnięty materiał powinien być stopniowo wprowadzony do dostarczanej masy
betonowej.
Przy betonowaniu słupów, korpusów podpór oraz wysokich ścian przyczółków do transportu
betonu powinno się używać rynien lub lejów zsypowych. Wysokość, z której spada
mieszanka betonowa nie powinna wynosić więcej niż 0,5 m. Mieszankę betonową można
transportować za pośrednictwem rynien zsypowych z wysokości do 3,0 m, a za pomocą leja
zsypowego – do 8,0 m. betonu z wytwórni do miejsca wbudowania powinien być
wykonywany przy użyciu odpowiednich środków w celu uniknięcia segregacji pojedynczych
składników i zniszczenia betonu. Mieszanka powinna być transportowana mieszalnikami
samochodowymi (tzw. gruszkami), a czas transportu nie powinien być dłuższy, niż czas
zgodny z technologią betonowania zaakceptowaną przez Inżyniera.
W zależności od warunków betonowania (miejsce wbudowania, temperatura powietrza, itd.)
zaleca się stosowanie domieszek opóźniających wiązanie betonu.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
160
Nie są dozwolone samochody skrzyniowe ani wywrotki. Zaleca się podawanie betonu do
miejsca wbudowania za pomocą specjalnych pojemników o konstrukcji umożliwiającej łatwe
ich opróżnianie lub pompy przystosowanej do podawania mieszanek plastycznych. Użycie
pomp jest dozwolone pod warunkiem, że przedsiębiorstwo zastosuje odpowiednie środki
celem utrzymania ustalonego stosunku w/c w betonie przy wylocie.
Nie dopuszcza się przenośników taśmowych do podawania mieszanki. Jednorodność
mieszanki powinna być kontrolowana w czasie rozładunku. Obowiązkiem Inżyniera jest
odrzucenie transportu betonu nieodpowiadającego opisanym wyżej wymaganiom.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne zasady wykonywania robót
Ogólne zasady wykonywania robót podano w SST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
5.2. Zalecenia ogólne
5.2.1. Zgodność wykonywania robót z dokumentacją
Sposób wykonania robót powinien być zgodny z dokumentacja projektową, SST oraz z
wymaganiami norm PN-EN 206-1:2003 [15], PN-S-10040:1999 [17] i „Rozporządzeniem”
[25] oraz dokumentacją technologiczną dostarczoną przez Wykonawcę i zatwierdzoną przez
Inżyniera.
Dokumentacja technologiczna dostarczona przez Wykonawcę powinna zawierać projekt
organizacji i harmonogram robót uwzględniający wszystkie warunki, w jakich będą
wykonywane roboty betoniarskie, projekty rusztowań i deskowań, projekt technologiczny
betonowania, projekt technologiczny betonu architektonicznego.
Projekt technologiczny betonowania oraz betonu architektonicznego powinien
obejmować:
– wybór składników betonu,
– opracowanie receptur laboratoryjnych i roboczych,
– sposób wytwarzania mieszanki betonowej,
– sposób transportu mieszanki betonowej,
– kolejność i sposób betonowania,
– wskazanie przerw roboczych i sposobu łączenia betonu w przerwach,
– sposób pielęgnacji betonu,
– warunki rozformowania konstrukcji,
– zestawienie koniecznych badań,
– określenie faktury betonu architektonicznego,
– określenie rozmieszczenia płyt deskowania,
– określenie sposobu uszczelniania styków płyt.
5.2.2. Zakres robót
Podstawowe czynności przy wykonywaniu robót obejmują:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
161
1. roboty przygotowawcze (w tym wykonanie deskowań i rusztowań),
2. wytworzenie mieszanki betonowej,
3. podawanie, układanie i zagęszczanie mieszanki betonowej,
4. pielęgnację betonu,
5. rozbiórkę deskowań i rusztowań,
6. wykańczanie powierzchni betonu,
7. roboty wykończeniowe.
5.3. Roboty przygotowawcze
Przed przystąpieniem do robót betoniarskich, powinna być stwierdzona przez Inżyniera
prawidłowość wykonania wszystkich robót poprzedzających betonowanie, a w
szczególności:
– prawidłowość wykonania deskowań, rusztowań, usztywnień pomostów itp.,
– prawidłowość wykonania zbrojenia,
– zgodność rzędnych z dokumentacja projektową,
– czystość deskowania oraz obecność wkładek dystansowych zapewniających
wymaganą wielkość otuliny.
– przygotowanie powierzchni betonu uprzednio ułożonego w miejscu przerwy
roboczej,
– prawidłowość wykonania wszystkich robót zanikających, między innymi wykonania
przerw dylatacyjnych, warstw izolacyjnych, ułożenia łożysk itp.,
– prawidłowość rozmieszczenia i niezmienność kształtu elementów wbudowywanych
w betonową konstrukcję (kanały, wpusty, sączki, kotwy, rury itp.),
– gotowość sprzętu i urządzeń do prowadzenia betonowania.
5.3.1. Deskowania
Wykonawca dostarczy projekt techniczny deskowań wykonany w oparciu o rysunki zawarte
w dokumentacji projektowej lub wg własnego opracowania, zgodnie z PN-S-10040:1999
[17]. W przypadkach stosowania nietypowych deskowań projekt ich powinien być
każdorazowo oparty na obliczeniach statycznych. Ustalona konstrukcja deskowań powinna
być sprawdzona na siły wywołane parciem świeżej masy betonowej i uderzenia przy jej
wylewaniu z pojemników z uwzględnieniem szybkości betonowania, sposobu zagęszczenia i
obciążania pomostami roboczymi.
Konstrukcja deskowania powinna spełniać następujące warunki:
– zapewniać odpowiednią sztywność i niezmienność kształtu konstrukcji,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
162
– zapewniać wykończenie powierzchni betonu, zgodnie z wymaganiami
dokumentacji
– projektowej,
– zapewniać odpowiednią szczelność; połączenia na śruby między płytami są
niedozwolone,
– wykazywać odporność na deformację pod wpływem warunków atmosferycznych,
– powierzchnie deskowań stykające się z betonem powinny być pokryte warstwą
specjalnego oleju do form, zaakceptowanego przez Inżyniera.
Deskowania powinny być przed wypełnieniem mieszanką betonową dokładnie sprawdzone i
odebrane, aby wykluczały możliwość jakichkolwiek zniekształceń lub odchyleń w
wymiarach betonowej konstrukcji. Wykonawca powinien zawiadomić Inżyniera, o tym że
deskowanie jest gotowe do wypełnienia betonem, na tyle wcześnie, aby Inżynier był w stanie
dokonać inspekcji deskowania przed ułożeniem betonu.
Dopuszcza się następujące odchylenia deskowań od wymiarów nominalnych przewidzianych
dokumentacją projektową:
– rozstaw żeber deskowań ± 0,5% i nie więcej niż 2 cm,
– grubość desek jednego elementu deskowania: ± 0,2 cm,
– odchylenie deskowań od prostoliniowości lub od płaszczyzny o 1%,
– odchylenie ścian od pionu o ± 0,2%, lecz nie więcej niż 0,5 cm,
– wybrzuszenie powierzchni o ± 0,2 cm na odcinku 3 m,
– odchyłki wymiarów wewnętrznych deskowania (przekrojów betonowych):
0,2% wysokości lecz nie więcej niż –0,5 cm,
+0,5% wysokości, lecz nie więcej niż +2 cm,
0,2% grubości (szerokości), lecz nie więcej niż –0,2 cm,
+0,5% grubości (szerokości), lecz nie więcej niż +0,5 cm.
Dopuszczalne ugięcia deskowań:
1/200 l -w deskach i belkach pomostów,
1/400 l -w deskach deskowań widocznych powierzchni mostów betonowych i
żelbetowych,
1/250 l - w deskach deskowań niewidocznych powierzchni mostów betonowych
i żelbetowych.
Wszystkie deskowania powinny być tego samego typu, dostarczone przez jednego
producenta.
5.3.2. Rusztowania
Rusztowania i ich posadowienie dla ustroju niosącego należy wykonać według projektu
technologicznego, opartego na obliczeniach statyczno-wytrzymałościowych. Rusztowania
powinny spełniać wymagania podane w PN-S-10040:1999 [17]. Rusztowania muszą
uwzględniać podniesienie wykonawcze ustroju niosącego (podane w dokumentacji
projektowej) oraz wpływ osiadania samych podpór tymczasowych przyjętych przez
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
163
Wykonawcę. Sposób posadowienia rusztowania mostów należy uzgodnić z administratorem
cieku lub rzeki oraz uzyskać wszelkie pozwolenia.
W konstrukcji rusztowań można dopuścić następujące odchylenia od wymiarów lub
położenia:
a) zmniejszenie przekroju elementu nie więcej niż o 15%,
b) odchylenie rozstawu pali lub ram do 5%, lecz nie więcej niż o 20 cm,
c) odchylenie od pionu pali lub ram do 0,01 radiana w mierze łukowej, lecz nie więcej
niż wychylenie o 10 cm w poziomie w mierze liniowej,
d) różnice w rozstawie belek poprzecznych (oczepów) lub podłużnic (rygli lub
dźwigarków) o 20 cm,
e) różnice w położeniu górnej krawędzi oczepu +2 cm i –1 cm,
f) strzałki różne od obliczeniowych do 10%.
5.4. Wytworzenie mieszanki betonowej
Wytwarzanie mieszanki betonowej powinno się odbywać wyłącznie w wyspecjalizowanym
zakładzie produkcji betonu, który może zapewnić spełnienie żądanych w ST wymagań.
Wykonywanie masy betonowej powinno odbywać się na podstawie recepty roboczej
zaakceptowanej przez Inżyniera.
Dane dotyczące mieszanki roboczej powinny być umieszczone w sposób trwały na tablicy,
w odniesieniu do 1 m3 betonu i do jednego zarobu. Tablice powinny być ustawiane w pobliżu
miejsca mieszania mieszanki betonowej.
Przygotowując mieszankę betonową wszystkie składniki powinno się dozować wyłącznie
wagowo z dokładnością wskazaną w normie PN-EN 206+A1.. Wagi powinny być
kontrolowane co najmniej raz w roku. Urządzenia dozujące wodę i płynne domieszki
powinny być sprawdzane co najmniej raz w miesiącu. Przy dozowaniu składników powinno
się uwzględniać korektę związaną ze zmiennym zawilgoceniem kruszywa.
Składniki powinno się mieszać wyłącznie w betoniarkach przeciwbieżnych. Czas mieszania
powinien być ustalony doświadczalnie w zależności od składu mieszanki betonowej oraz od
rodzaju urządzenia mieszającego.
5.5. Podawanie, układanie i zagęszczanie mieszanki betonowej
5.5.1. Roboty przed przystąpieniem do układania mieszanki betonowej
Przed przystąpieniem do układania betonu należy sprawdzić prawidłowość wykonania
wszystkich robót poprzedzających betonowanie, zgodnie z pkt.5.3.
Deskowanie należy pokryć środkiem antyadhezyjnym dopuszczonym do stosowania
w budownictwie.
Należy pamiętać o wykonaniu wszelkiego rodzaju otworów, nisz, zagłębień, zamocowań
zgodnie z dokumentacją projektową. Wszystkie konsekwencje wynikające z braku lub
nieprawidłowości tych elementów obciążają całkowicie Wykonawcę zarówno jeśli chodzi o
późniejsze rozkucia i naprawy, jak i ewentualne opóźnienia w wykonaniu prac własnych i
towarzyszących (wykonywanych przez innych podwykonawców).
5.5.2. Układanie mieszanki betonowej
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
164
Przy stosowaniu pomp do układania mieszanki betonowej wymaga się sprawdzenia ustalonej
konsystencji mieszanki betonowej przy wylocie.
Mieszanki betonowej nie należy zrzucać z wysokości większej niż 0,75 m od powierzchni, na
którą spada. W przypadku gdy wysokość ta jest większa, należy mieszankę podawać za
pomocą rynny zsypowej (do wysokości 3,0 m) lub leja zsypowego teleskopowego (do
wysokości 8,0 m).
Przy wykonywaniu elementów konstrukcji monolitycznych należy przestrzegać
dokumentacji technologicznej, która powinna uwzględniać następujące zalecenia:
– w fundamentach i korpusach podpór mieszankę betonową należy układać
bezpośrednio z pojemnika lub rurociągu pompy, bądź też za pośrednictwem rynny,
warstwami o grubości do 40 cm, zagęszczając wibratorami wgłębnymi;
– przy wykonywaniu płyt mieszankę betonową należy układać bezpośrednio z
pojemnika lub rurociągu pompy;
– przy betonowaniu chodników, gzymsów, wsporników, zamków i stref
przydylatacyjnych stosować wibratory wgłębne.
5.5.3. Zagęszczanie mieszanki betonowej
Przy zagęszczaniu mieszanki betonowej należy stosować następujące warunki:
– wibratory wgłębne należy stosować o częstotliwości min. 6000 drgań na minutę,
z buławami o średnicy nie większej niż 0,65 odległości między prętami zbrojenia
leżącymi w płaszczyźnie poziomej,
– podczas zagęszczania wibratorami wgłębnymi nie wolno dotykać zbrojenia ani
deskowania buławą wibratora,
– podczas zagęszczania wibratorami wgłębnymi należy zagłębiać buławę na głębokość
5÷8 cm w warstwę poprzednią i przytrzymywać buławę w jednym miejscu w czasie
20÷30 s, po czym wyjmować powoli w stanie wibrującym,
– kolejne miejsca zagłębienia buławy powinny być od siebie oddalone o 1,4 R, gdzie R
jest promieniem skutecznego działania wibratora. Odległość ta zwykle wynosi
0,350,7 m,
– grubość płyt zagęszczanych wibratorami nie powinna być mniejsza niż 12 cm; płyty o
mniejszej grubości należy zagęszczać za pomocą łat wibracyjnych,
– belki (łaty) wibracyjne powinny być stosowane do wyrównania powierzchni betonu
płyt pomostów i charakteryzować się jednakowymi drganiami na całej długości,
– czas zagęszczania wibratorem powierzchniowym lub belką (łatą) wibracyjną w
jednym miejscu powinien wynosić od 30 do 60 s,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
165
– wibratory przyczepne mogą być stosowane do zagęszczania mieszanki betonowej w
elementach nie grubszych niż 0,5 m, przy jednostronnym dostępie oraz 2,0 m przy
obustronnym,
– zasięg działania wibratorów przyczepnych wynosi zwykle od 20 do 50 cm w kierunku
głębokości i od 1,0 do 1,5 m w kierunku długości elementu. Rozstaw wibratorów
należy ustalić doświadczalnie, tak aby nie powstawały martwe pola. Mocowanie
wibratorów powinno być trwałe i sztywne.
Oprzyrządowanie, czasy i sposoby wibrowania powinny być uzgodnione i zatwierdzone
przez Inżyniera. Zabrania się wyładunku mieszanki w jedną hałdę i rozprowadzenie jej przy
pomocy wibratorów.
5.5.4. Przerwy w betonowaniu
Przerwy w betonowaniu należy sytuować w miejscach przewidzianych w dokumentacji
projektowej i uzgodnionych z Inżynierem. Ukształtowanie powierzchni betonu w przerwie
roboczej powinno być uzgodnione z Inżynierem, a w prostszych przypadkach można się
kierować zasadą, że powinna ona być prostopadła do kierunku naprężeń głównych,
ukształtowana i zlokalizowana zgodnie z PN-EN 1994-2:2010 [18]. Powierzchnia betonu w
miejscu przerwania betonowania powinna być starannie przygotowana do połączenia betonu
stwardniałego ze świeżym przez:
– usunięcie z powierzchni betonu stwardniałego luźnych okruchów betonu oraz warstwy
pozostałego szkliwa cementowego,
– narzucenie warstwy kontaktowej z gęstego zaczynu cementowego o grubości 23 mm
lub zaprawy cementowej 1:1 o grubości 5 mm; dopuszcza się stosowanie warstw
sczepnych, dla których Wykonawca przedstawi aprobatę techniczną wydaną przez
IBDiM,
– obfite zwilżenie wodą.
Powyższe zabiegi należy wykonać bezpośrednio przed rozpoczęciem betonowania.
W przypadku przerwy w układaniu betonu zagęszczonego przez wibrowanie, wznowienie
betonowania nie powinno się odbyć później niż w ciągu 3 godzin lub po całkowitym
stwardnieniu betonu. Jeżeli temperatura powietrza jest wyższa niż 200C to czas trwania
przerwy nie powinien przekraczać 2 godzin. Po wznowieniu betonowania należy unikać
dotykania wibratorem deskowania, zbrojenia i poprzednio ułożonego betonu.
5.5.5. Warunki atmosferyczne przy układaniu mieszanki betonowej i wiązaniu betonu
a) Temperatura otoczenia
Betonowanie konstrukcji należy wykonywać wyłącznie w temperaturach nie niższych niż
plus 5°C, zachowując warunki umożliwiające uzyskanie przez beton wytrzymałości co
najmniej 15 MPa przed pierwszym zamarznięciem. Uzyskanie wytrzymałości 15 MPa
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
166
powinno być zbadane na próbkach przechowywanych w takich samych warunkach jak
zabetonowana konstrukcja.
W wyjątkowych przypadkach dopuszcza się betonowanie w temperaturze do -5°C, jednak
wymaga to zgody Inżyniera oraz zapewnienia mieszance betonowej temperatury +20°C
w chwili układania i zabezpieczenia uformowanego elementu przed utratą ciepła
w czasie co najmniej 7 dni i uzyskania przez niego wytrzymałości 15 MPa. Temperatura
mieszanki betonowej w chwili opróżniania betoniarki nie powinna być wyższa niż 35°C.
b) Zabezpieczenie robót betonowych podczas opadów
Przed przystąpieniem do betonowania należy przygotować sposób postępowania na wypadek
wystąpienia ulewnego deszczu. Konieczne jest przygotowanie odpowiedniej ilości osłon
wodoszczelnych dla zabezpieczenia odkrytych powierzchni świeżego betonu.
Niedopuszczalne jest betonowanie w czasie deszczu bez stosowania odpowiednich
zabezpieczeń.
5.6. Pielęgnacja betonu
Bezpośrednio po zakończeniu betonowania zaleca się przykrycie powierzchni betonu lekkimi
osłonami wodoszczelnymi zapobiegającymi odparowaniu wody z betonu i chroniącymi beton
przed deszczem i nasłonecznieniem.
Przy temperaturze otoczenia wyższej niż +5°C należy nie później niż po 12 godzinach od
zakończenia betonowania rozpocząć pielęgnację wilgotnościową betonu i prowadzić ją co
najmniej przez 7 dni (przez polewanie co najmniej 3 razy na dobę). Przy temperaturze +15°C
i wyższej, beton należy polewać w ciągu pierwszych 3 dni co 3 godziny w dzień i co najmniej
raz w nocy, a w następne dni jak wyżej.
Nanoszenie błon nieprzepuszczających wody jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy beton nie
będzie się łączył z następną warstwą konstrukcji monolitycznej, a także gdy nie są stawiane
specjalne wymagania odnośnie jakości pielęgnowanej powierzchni.
Woda stosowana do polewania betonu powinna spełniać wymagania normy
PN-EN 1008:2004 [14].
W czasie dojrzewania betonu elementy powinny być chronione przed uderzeniami
i drganiami przynajmniej do chwili uzyskania przez niego wytrzymałości na ściskanie co
najmniej 15 MPa.
5.7. Rozbiórka deskowań i rusztowań
Rozformowanie konstrukcji, może nastąpić po osiągnięciu przez beton pełnej wytrzymałości
projektowej i po okresie dojrzewania określonym w ST i dokumentacji projektowej.
Wcześniejsze rozformowanie elementów konstrukcji jest możliwe jedynie po uzgodnieniu z
projektantem i akceptacji Inżyniera.
5.8. Wykończanie powierzchni betonu
Dla widocznych powierzchni betonowych obowiązują następujące wymagania:
a) wszystkie betonowe powierzchnie muszą być gładkie i równe, bez zagłębień,
wybrzuszeń ponad powierzchnię,
b) pęknięcia i rysy są niedopuszczalne,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
167
c) równość górnej powierzchni ustroju nośnego przeznaczonej pod izolację powinna
odpowiadać wymaganiom producenta zastosowanej hydroizolacji i ST określającej
warunki układania hydroizolacji,
d) kształtowanie odpowiednich spadków poprzecznych i podłużnych powinno
następować podczas betonowania elementu. Wyklucza się szpachlowanie konstrukcji
po rozdeskowaniu. Powierzchnię płyty powinno się wyrównywać podczas
betonowania łatami wibracyjnymi. Odchylenie równości powierzchni zmierzone na
łacie długości 4,0 m nie powinno przekraczać 1,0 cm,
e) ostre krawędzie betonu po rozdeskowaniu powinny być oszlifowane; jeżeli
dokumentacja projektowa nie przewiduje specjalnego wykończenia powierzchni
betonowych konstrukcji, to bezpośrednio po rozebraniu deskowań należy wszystkie
wystające nierówności wyrównać za pomocą tarcz karborundowych i czystej wody,
f) gładkość powierzchni powinna cechować się brakiem lokalnych progów, raków,
wgłębień i wybrzuszeń, wystających ziaren kruszywa itp. Dopuszczalne są lokalne
nierówności do 3 mm lub wgłębienia do 5 mm,
g) ewentualne łączniki stalowe (drut, śruby itp.), które spełniały funkcję stężeń deskowań
lub inne i wystają z betonu po rozdeskowaniu, powinny być obcięte przynajmniej 1
cm pod wykończoną powierzchnią betonu, a otwory powinny być wypełnione
zaprawą cementową.
Wszystkie uszkodzenia powierzchni powinny być naprawione na koszt Wykonawcy. Części
wystające powinny być skute lub zeszlifowane, a zagłębienia wypełnione betonem
żywicznym o składzie zatwierdzonym przez Inżyniera. Bardzo duże ubytki i nierówności
płyty przekraczające 2 cm należy naprawić betonem cementowym bezskurczowym
wykonanym wg specjalnej technologii zatwierdzonej przez Inżyniera.
5.9. Roboty wykończeniowe
Roboty wykończeniowe powinny być zgodne z dokumentacją projektową i SST. Do robót
wykończeniowych należą prace związane z dostosowaniem wykonanych robót do
istniejących warunków terenowych, takie jak:
– odtworzenie elementów czasowo usuniętych,
– roboty porządkujące otoczenie terenu robót.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Wymagane ogólne kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
168
6.2. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien:
a) uzyskać wymagane dokumenty, dopuszczające wyroby budowlane do obrotu
i powszechnego stosowania (certyfikaty zgodności, deklaracje zgodności, aprobaty
techniczne, ew. badania materiałów wykonane przez dostawców itp.) i na ich
podstawie sprawdzić właściwości zastosowanych materiałów na zgodność z
wymaganiami podanymi w ST,
b) wykonać własne badania właściwości materiałów przeznaczonych do wykonania
robót, określone w pkcie 2 lub przez Inżyniera.
Wszystkie dokumenty oraz wyniki badań Wykonawca przedstawia Inżynierowi do
akceptacji.
6.3. Badania składników mieszanki betonowej
Bezpośrednio przed użyciem cementu do wykonania mieszanki betonowej należy
przeprowadzić kontrolę obejmującą:
– oznaczenie czasu wiązania wg PN-EN 196-3:2005 [4],
– oznaczenie zmiany objętości wg PN-EN 196-3:2005 [4],
– obecności grudek gliny.
Wyniki badań powinny odpowiadać wymaganiom podanym w tablicy 3.
Tablica 3. Wymagania dla cementu
Klasa
cementu
Wytrzymałość na ściskanie, MPa, Początek Stałość objętości
(rozszerzalność),
mm wczesna normowa,
po 28 dniach
czasu wią-zania,
min po 2 dniach po 7 dniach
Klasa 32,5 - 16 32,5 52,5 75
10 Klasa 42,5 10 - 42,5 62,5 60
Klasa 52,5 20 - 52,5 - 45
Nie dopuszcza się obecności grudek gliny.
W przypadku gdy:
– czas wiązania lub zmiany objętości nie odpowiadają PN-EN 196-3:2005 [4],
– cement przechowywany jest niezgodnie z postanowieniami PN-EN 197-1:2002 [2],
– okres przechowywania cementu jest dłuższy niż podano w PN-EN 197-1:2002 [2],
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
169
– obowiązuje oznaczenie wytrzymałości cementu na ściskanie wg PN-EN 196-1:2005
[3]
– Przed użyciem kruszywa do wykonania mieszanki betonowej, dla każdej
dostarczonej partii, należy przeprowadzić kontrolę obejmującą:
– oznaczenie składu ziarnowego wg PN-EN 933-2:2000 [9],
– oznaczenie kształtu ziarn wg PN-EN 933-4:2008 [10] (dotyczy kruszywa grubego),
– oznaczenie zawartości zanieczyszczeń obcych wg PN-B-06714-34:1991 [11],
– oznaczenie zawartości grudek gliny (oznaczać jak zawartość zanieczyszczeń
obcych),
– oznaczenie zawartości pyłów mineralnych wg PN-B-06714-34:1991.13 [12].
Wyniki badań powinny być zgodne z wymaganiami podanymi w pkt 2.3.2.
Przed użyciem wody do wykonania mieszanki betonowej oraz w przypadku stwierdzenia
zanieczyszczeń należy przeprowadzić badania zgodnie z PN-EN 1008:2004 [14].
Dodatki i domieszki do betonu należy badać zgodnie z ich aprobatą techniczną wydaną
przez IBDiM oraz PN-EN 934-2:2009 [24].
Wszystkie dokumenty oraz wyniki badań Wykonawca przedstawi Inżynierowi do
akceptacji.
6.4. Kontrola jakości mieszanki betonowej i betonu
6.4.1. Zakres kontroli
Kontroli podlegają następujące właściwości mieszanki betonowej:
– konsystencja mieszanki betonowej,
– zawartość powietrza w mieszance betonowej,
– oraz betonu:
– wytrzymałość betonu na ściskanie,
– nasiąkliwość betonu,
– odporność betonu na działanie mrozu,
– przepuszczalność wody przez beton.
Ilość pobieranych próbek do kontroli jakości betonu powinna być zgodna z wymaganiami
podanymi w PN-B-06250:1988 oraz w planie kontroli jakości betonu zawierającego m.in.
podział obiektu (konstrukcji) na części podlegające osobnej ocenie oraz szczegółowe
określenie liczebności i terminów pobierania próbek do kontroli jakości mieszanki i
betonu. Plan kontroli jakości betonu podlega akceptacji Inżyniera. Projektant może
określić dodatkowe wymagania dotyczące kontroli jakości betonu.
6.4.2. Sprawdzenie konsystencji mieszanki betonowej
Sprawdzenie konsystencji przeprowadza się zgodnie z planem kontroli jakości betonu a
także na próbkach laboratoryjnych podczas projektowania składu mieszanki betonowej i
następnie przy stanowisku betonowania, co najmniej 2 razy w czasie jednej zmiany
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
170
roboczej, a w tym raz na jej początku. Badanie należy przeprowadzić zgodnie z PN-B-
06250:1988. Różnice pomiędzy przyjętą konsystencją mieszanki a kontrolowaną nie
powinny przekroczyć wartości podanych w pkt. 2.4.1.
Dopuszcza się korygowanie konsystencji mieszanki betonowej wyłącznie poprzez
zmianę zawartości zaczynu w mieszance, przy zachowaniu stałego stosunku wodno-
cementowego w/c, ewentualnie przez zastosowanie domieszek chemicznych, zgodnie z
pkt. 2.3.4 niniejszej specyfikacji technicznej.
6.4.3. Sprawdzenie zawartości powietrza w mieszance betonowej
Sprawdzenie zawartości powietrza w mieszance betonowej przeprowadza się metodą
ciśnieniową zgodnie z planem kontroli jakości betonu a także podczas projektowania
składu mieszanki betonowej, a przy stosowaniu domieszek napowietrznych co najmniej
raz w czasie zmiany roboczej podczas betonowania. Badanie to należy przeprowadzić
używając przyrządu pomiarowego wg PN-85/B-04500 [19] zgodnie z PN-EN 206-
1:2003 [15].
Zawartość powietrza w zagęszczonej mieszance betonowej nie powinna przekraczać
przedziałów wartości podanych w rozdz. 2.4.1 niniejszej specyfikacji.
6.4.4. Sprawdzenie wytrzymałości betonu na ściskanie (klasy betonu)
W celu sprawdzenia wytrzymałości betonu na ściskanie (klasy betonu) należy pobrać
próbki o liczności określonej w planie kontroli jakości, lecz nie mniej niż: 6 próbek na
partię betonu lub na jeden element obiektu (np. słup, podporę) o objętości do 50 m3, 12
próbek w przypadku elementów konstrukcji betonowych o objętości powyżej 50 m3, 1
próbkę na 100 zarobów, 1 próbkę na 50 m3, 1 próbkę na zmianę roboczą oraz 3 próbki na
partię betonu. Próbki pobiera się przy stanowisku betonowania, losowo po jednej,
równomiernie w okresie betonowania, a następnie przechowuje się i bada zgodnie z PN-
EN 206-1:2003 [15]. Ocenie podlegają wszystkie wyniki badania próbek pobranych z
partii.
Typ próbek do badań wytrzymałości na ściskanie określono w normie PN-EN 206-1:2003
[15]. W przypadku badania próbek innych niż podstawowe (sześcienne o boku 150 mm),
wyniki należy sprowadzić do próbki podstawowej, stosując współczynniki przeliczeniowe
wg PN-EN 206-1:2003 [15].
Do określonej klasy można zakwalifikować beton o określonej wytrzymałości
gwarantowanej określonej wg PN-EN 206-1:2003 [15].
Badanie betonu, jeżeli dokumentacja projektowa nie zakłada inaczej, powinno być
przeprowadzane na próbkach z betonu w wieku 28 dni. Jeżeli badanie jest
przeprowadzane na próbkach o innym wieku, należy wynik sprowadzić do wytrzymałości
odpowiadającej wiekowi betonu 28 dni, stosując współczynniki przeliczeniowe wg PN-
EN 206-1:2003 [15].
6.4.5. Sprawdzenie nasiąkliwości betonu
Badanie należy przeprowadzić zgodnie z PN-B-06250:1988 Sprawdzenie nasiąkliwości
betonu przeprowadza się na próbkach laboratoryjnych przy ustalaniu składu mieszanki
betonowej oraz na próbkach pobranych przy stanowisku betonowania zgodnie z planem
kontroli, lecz co najmniej 3 razy w okresie wykonywania obiektu oraz nie rzadziej niż 1
raz na 5 tys. m3 betonu. Zaleca się badanie nasiąkliwości na próbkach wyciętych z
konstrukcji. Oznaczanie nasiąkliwości na próbkach wyciętych z konstrukcji
przeprowadza się zgodnie z planem kontroli, zaleca się wykonanie badania na co
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
171
najmniej na 5 próbkach pobranych z wybranych losowo różnych miejsc konstrukcji, po
28 dniach dojrzewania betonu.
6.4.6. Sprawdzenie odporności betonu na działanie mrozu
Badanie należy przeprowadzić zgodnie z PN-B-06250:1988 Sprawdzenie stopnia
mrozoodporności betonu przeprowadza się na próbkach wykonanych w warunkach
laboratoryjnych podczas ustalania składu mieszanki betonowej oraz na próbkach
pobieranych przy stanowisku betonowania zgodnie z planem kontroli, lecz co najmniej 2
razy w okresie wykonywania obiektu oraz nie rzadziej niż 1 raz na 5 tys. m3 betonu.
Zaleca się badanie mrozoodporności na próbkach wyciętych z konstrukcji, w liczbie
wskazanej w planie kontroli. Do sprawdzania stopnia mrozoodporności betonu w
elementach mających styczność ze środkami odmrażającymi, zaleca się stosowanie
badania wg metody przyspieszonej (wg PN-B-06250:1988).
W przypadku zastosowania dodatków i domieszek badanie odporności betonu na
działanie mrozu powinno być wykonane wg PN-B-06250:1988, z zastosowaniem wody
oraz 2% roztworu solnego (NaCl), na oddzielnych próbkach.
Wymagany stopień mrozoodporności betonu F150 jest osiągnięty, jeśli spełnione są
następujące warunki:
a) po badaniu metodą zwykłą, wg PN-B-06250:1988:
– próbka nie wykazuje pęknięć,
– łączna masa ubytków betonu w postaci zniszczonych narożników i krawędzi,
odprysków kruszywa itp. nie przekracza 5% masy próbek nie zamrażanych,
– obniżenie wytrzymałości na ściskanie w stosunku do wytrzymałości próbek nie
zamrażanych nie jest większe niż 20%,
b) po badaniu metodą przyspieszoną wg PN-B-06250:1988:
– próbka nie wykazuje pęknięć,
– ubytek objętości betonu w postaci złuszczeń, odłamków i odprysków nie przekracza
w żadnej próbce wartości 0,05m3/m2 powierzchni zanurzonej w wodzie.
6.4.7. Sprawdzenie przepuszczalności wody przez beton (wodoszczelności betonu)
Badanie należy przeprowadzić zgodnie z PN-B-06250:1988. Sprawdzenie stopnia
wodoszczelności betonu przeprowadza się na próbkach wykonanych w warunkach
laboratoryjnych podczas projektowania składu mieszanki betonowej oraz na próbkach
pobieranych przy stanowisku betonowania zgodnie z planem kontroli, lecz co najmniej 3
razy w okresie betonowania, ale nie rzadziej niż raz na 5000 m3 betonu. Dopuszcza się
badanie wodoszczelności na próbkach wyciętych z konstrukcji, pod warunkiem, że nie
spowoduje to obniżenia wodoszczelności obiektu. Wymagany stopień wodoszczelności
betonu W8 jest osiągnięty, jeśli pod ciśnieniem wody równym 0,8 MPa w czterech na
sześć próbek badanych zgodnie z PN-B-06250:1988, nie stwierdza się oznak przesiąkania
wody.
6.4.8. Pobranie próbek i badanie
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
172
Na Wykonawcy spoczywa obowiązek zapewnienia wykonania badań laboratoryjnych
przewidzianych normą PN-EN 206-1:2003 [15] lub PN-B-06250:1988 i planem kontroli
jakości oraz gromadzenie, przechowywanie i okazywanie Inżynierowi wszystkich
wyników badań dotyczących jakości betonu i stosowanych materiałów.
6.4.9. Badania nieniszczące betonu w konstrukcji
W przypadkach technicznie uzasadnionych Inżynier może zlecić przeprowadzenie
badania betonu w konstrukcji.
Do badania betonu w konstrukcji mogą być wykorzystane następujące metody:
– sklerometryczna (np. za pomocą młotka Schmidta wg PN-EN 12504-2:2002 [20]),
– ultradźwiękowa (wg PN-EN 12504-4:2005 [21]),
– lokalnie niszczące (np. metoda badań próbek wyciętych z konstrukcji),
– inne metody badań pośrednich i bezpośrednich betonu w konstrukcji, pod warunkiem
zweryfikowania proponowanej w nich kalibracji cech wytrzymałościowych w
konstrukcji i na pobranych z konstrukcji odwiertach lub wykonanych wcześniej
próbkach.
6.5. Tolerancje wymiarów betonowych konstrukcji mostowych
Podane niżej tolerancje wymiarów można traktować jako miarodajne tylko wtedy, gdy
dokumentacja projektowa albo ST nie przewidują inaczej.
Dopuszczalne odchyłki wymiarowe od określonych w dokumentacji projektowej
wynoszą:
– długość przęsła: 2,0 cm,
– rozpiętość usytuowania łożysk: 1,0 cm,
– oś podłużna w planie: 2,0 cm,
– usytuowanie w planie belek podłużnych i poprzecznych: 2,0 cm,
– wysokość dźwigara: +0,5% i -0,2%, lecz nie więcej niż 5 mm,
– szerokość dźwigara: +0,4% i -0,2%, lecz nie więcej niż 3mm,
– grubość płyt: +1% i -0,5%, lecz nie więcej niż 0,5 cm,
– rzędne wysokościowe: 1,0 cm,
– Tolerancje dla fundamentów:
– usytuowanie w planie: 5,0 cm (dla fundamentów o szer. < 2,0 m: 2,0 cm),
– rzędne wierzchu ławy: 2,0 cm,
– płaszczyzny i krawędzie- odchylenie od pionu: 2,0 cm,
– Tolerancje dla podpór masywnych i słupowych:
– pochylenie ścian i słupów: 0,5% wysokości (jednak dla słupów nie więcej niż
1,5 cm),
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
173
– wymiary w planie: 2,0 cm dla podpór masywnych, 1,0 cm dla podpór
słupowych,
– rzędne wierzchu podpory: 1,0 cm.
6.6. Kontrola rusztowań i deskowań
Badania elementów rusztowań i deskowań należy przeprowadzać w zależności od
użytego materiału zgodnie z:
– PN-S-10050:1989 [22] w przypadku elementów stalowych,
– PN-S-10080:1993 [23] w przypadku konstrukcji drewnianych.
– Każde rusztowanie podlega odbiorowi, w czasie którego należy sprawdzać:
– rodzaj użytego materiału na zgodność z projektem technologicznym,
– łączniki, złącza,
– poziomy górnych krawędzi przed obciążeniem i po obciążeniu oraz krawędzi
dolnych stanowiących miarę odkształcalności posadowienia (niwelacyjnie),
– efektywność stężeń,
– wielkość podniesienia wykonawczego,
– przygotowanie podłoża i sposób przezywania nacisków na podłoże.
– Każde deskowanie powinno podlegać odbiorowi. Przedmiotem kontroli w czasie
odbioru powinny być:
– rodzaj użytego materiału na zgodność z projektem technologicznym,
– szczelność deskowań w płaszczyznach i narożach,
– poziom górnej krawędzi i powierzchni deskowań przed betonowaniem i po nim oraz
porównanie z poziomem wymaganym.
Rusztowania i deskowania w czasie betonowania powinny być przedmiotem kontroli
geodezyjnej w nawiązaniu do niezależnych reperów.
Podczas budowy rusztowań i deskowań oraz podczas ich obciążania świeżym betonem
powinny być prowadzone badania geodezyjne w nawiązaniu do reperów państwowych.
Pomiary te powinny być prowadzone również w czasie dojrzewania betonu, oraz przy
rozbiórce deskowań i rusztowań aż do wykonania próbnego obciążenia.
6.7. Kontrola wykończenia powierzchni betonowych
Jeżeli dokumentacja projektowa oraz ST nie przewidują inaczej, wszystkie widoczne
powierzchnie betonowe powinny być gładkie i mieć jednolitą barwę i fakturę. Na
powierzchniach tych nie mogą być widoczne żadne zabrudzenia, przebarwienia czy inne
wady pozostawione przez wewnętrzną wykładzinę deskowań, która powinna być
odpowiednio przymocowana do deskowania. Pęknięcia elementów konstrukcyjnych są
niedopuszczalne. Dopuszcza się rysy skurczowe przy rozwarciu nie większym niż 0,2
mm; jeżeli otulina zbrojenia jest zgodna z PN-EN 1994-2:2010 [18]. Rysy te nie powinny
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
174
przekraczać długości 1,0 m w kierunku podłużnym i połowy szerokości belki w kierunku
poprzecznym, lecz nie więcej niż 0,5 m.
Należy wykluczyć pustki, raki i wykruszyny. Lokalne ubytki należy wypełnić betonem o
minimalnym skurczu i wytrzymałości nie mniejszej niż wytrzymałość betonu w
konstrukcji. Wszystkie nieprawidłowości wykończenia powierzchni muszą być
naprawione przez Wykonawcę.
7. OBMIAR ROBÓT
Nie dotyczy.
8. ODBIÓR ROBÓT
Nie dotyczy.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Nie dotyczy.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy dotyczące betonu
1. PN-EN 197-1:2002 Cement-- Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności
dotyczące cementów powszechnego użytku
2. PN-EN 196-1:2005 Metody badania cementu -- Oznaczanie wytrzymałości
3. PN-EN 196-3:2005 Metody badania cementu -- Oznaczanie czasu wiązania i
stałości objętości
4. BN-88/6731-08 Cement. Transport i przechowywanie
5. PN-EN 12620+A1:2010 Kruszywa mineralne do betonu
6. PN-B-06714-34:1991 Kruszywa mineralne – Badania -- Oznaczanie reaktywności
alkalicznej
7. PN-B-11112:1996 Kruszywa mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni
drogowych
8. PN-EN 933-1:2000 Badanie geometrycznych właściwości kruszyw -- Oznaczanie
składu ziarnowego – Metoda przesiewania
9. PN-EN 933-4:2008 Badania geometrycznych właściwości kruszyw -- Część 4:
Oznaczanie kształtu ziarn -- Wskazania
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
175
10. PN-76/B-06714.12 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości
zanieczyszczeń obcych
11. PN-B-06714-34:1991 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości pyłów
mineralnych
12. PN-EN 1097-6:2002 Badanie mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw --
Część 6: Oznaczanie gęstości ziaren i nasiąkliwości
13. PN-EN 1008:2004 Woda zarobowa do betonu -- Specyfikacja pobierania próbek,
badanie i ocena przydatności wody zarobowej do betonu, w tym
wody odzyskanej z procesów produkcji betonu
14. PN-EN 206-1:2003 Beton zwykły
15. PN-EN 27965-1:1994 Opakowania transportowe -- Worki papierowe
16. PN-S-10040:1999 Obiekty mostowe -- Konstrukcje betonowe, żelbetowe i
sprężone -- Wymagania i badania
17. PN-EN 1994-2:2010 Obiekty mostowe -- Konstrukcje betonowe, żelbetowe i
sprężone -- Projektowanie
18. PN-85/B-04500 Zaprawy budowlane. Badanie cech fizycznych i
wytrzymałościowych
19. PN-EN 12504-2:2002 Nieniszczące badania konstrukcji z betonu -- Metoda
sklerometryczna badania wytrzymałości betonu na ściskanie za
pomocą młotka Schmidta typu N
20. PN-EN 12504-4:2005 Nieniszczące badania konstrukcji z betonu -- Metoda
ultradźwiękowa badania wytrzymałości betonu na ściskanie
21. PN-S-10050:1989 Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Wymagania i badania
22. PN-S-10080:1993 Obiekty mostowe. Konstrukcje drewniane. Wymagania i
badania
23. PN-EN 934-2:2009 Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu -- Część 2. Domieszki
do betonu -- Definicje, wymagania, zgodność, znakowanie i
etykietowanie
10.3. Inne dokumenty
24. Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać obiekty inżynierskie i
ich usytuowanie. Dz.U. nr 63, poz. 735
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
176
25. Zalecenia dotyczące stosowania domieszek i dodatków do betonów i zapraw w
budownictwie komunikacyjnym. GDDP, 1998
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
177
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.13.01.01
BETON KONSTRUKCYJNY
W DESKOWANIU
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
178
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
179
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej (SST)
Przedmiotem niniejszej SST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru betonu
konstrukcyjnego w deskowaniu wykonywanego w ramach zadania „Rozwój transportu
zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu
ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os.
Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji mają zastosowanie przy wykonywaniu i odbiorze
elementów konstrukcyjnych z betonu:
- fundamentów,
- korpusów podpór,
- ciosów,
- płyt ustroju nośnego,
- kap chodnikowych,
- płyt przejściowych,
- schodów,
- murów oporowych monolitycznych,
- obetonowania murów oporowych z grodzic stalowych.
Niniejsza specyfikacja dotyczy również pozostałych prac tj.:
- wykonania dylatacji na stykach sekcji,
- montażu i demontażu deskowania,
- montażu kotew wszelkich urządzeń mocowanych do kap, skrzydeł itp.,
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi polskimi normami.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST, normami i poleceniami Inżyniera.
Pozostałe uwagi jak w SST M.13.01.00.
2. MATERIAŁY
Jak w SST M.13.01.00.
2.1. Beton
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
180
Beton klasy zgodnej z Dokumentacją Projektową.
2.2. Deskowanie
Deskowania systemowe.
Drewno - tarcica liściasta stosowana do szalunków i drobnych konstrukcji rusztowań,
jak kliny, klocki itp., odpowiadająca wymaganiom PN-72/D-96002.
Gwoździe, klamry, śruby, ściągi itp.
Sklejka lub płyta pilśniowa twarda do częściowego obicia deskowania (dla
wyeksponowanych powierzchni).
2.3. Kotwy
Kotwy talerzowe kapy chodnikowej ze stali profilowej S235 J0AR wg PN
i zbrojeniowej AIIIN wg SST M.12.01.00.
Ewentualne kotwy do mocowania latarni, ekranów akustycznych, barier
energochłonnych (o ile wybrany system barier wymaga montażu kotew przed
betonowaniem kapy, skrzydeł, murów, itp.).
2.4. Rury
Rury stalowe do przeprowadzenia instalacji obcych o średnicach zgodnych z
Dokumentacją Projektową.
Rurki stalowe do osadzenia płyt przejściowych na prętach kotwiących w oparciu na
przyczółku.
Rury giętkie (karbowane) RKSG z PVC modyfikowanego, przystosowane do
stosowania w betonach wibrowanych do przeprowadzenia kabli oświetleniowych.
Dodatkowe wymagania rury karbowanej:
- odporność na ściskanie średnia 750N
- zakres temperatur pracy ciągłej od -25°C do +60°C
- odporność na zginanie rura giętka z pilotem
- średnica 50/42mm
2.5. Dylatacje i izolacje
Asfaltowo - polimerowa masa zalewowa, wykazująca:
- dobrą przyczepność do betonu, wydłużalność i odporność na uderzenia w
temperaturze 20°C.
- temperatura mięknienia wg metody PiK ≥ 80°C
- penetracja w temperaturze 25°C, igła ≤12mm
- spławność w temperaturze 70°C ≤5%
- nawrót sprężysty w temperaturze 25°C ≥80%
Uszczelniające gumy pęczniejące trójwymiarowo w kontakcie z wodą, przyklejane
do powierzchni betonu szybkoschnącą szpachlówką epoksydową.
Dane techniczne dla gum pęczniejących:
- Rodzaj materiału ekstradowana mieszanka gum
- Zdolność pęcznienia min 100%
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
181
Węże iniekcyjne wykonane z miękkiego PVC do uszczelniania przerw roboczych
poniżej poziomu gruntu. Węże powinny być dostosowane do przerw dylatacyjnych
stale obciążonych wodami gruntowymi. Do wypełniania przerw stosować
poliuretanowe żywice iniekcyjne będące częścią systemu wraz z wężami
iniekcyjnymi.
Taśmy uszczelniające do dylatacji i przerw roboczych wykonane z mieszanki PVC
-P wraz z plastyfikatorami, termoplastycznych tworzyw sztucznych lub elastomeru.
Styropian EPS 100 – płyty ze spienionego polistyrenu o grubości projektowanej
szczeliny dylatacyjnej.
Masa uszczelniająca – kit klejąco-uszczelniający na bazie elastomeru
poliuretanowego o gęstości ~1,3kg/dm3 i wytrzymałości na rozdzierane ~8N/mm2
(wg. DIN 53515).
Papa termozgrzewalna w przerwach dylatacyjnych.
3. SPRZĘT
Jak w SST M.13.01.00.
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00.
Wykonawca odpowiedzialny jest za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający prawidłowe
wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i specyfikacji technicznej oraz
zgodnie z założoną technologią.
4. TRANSPORT
Jak w SST M.13.01.00.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST D-M.00.00.00.
Użyty przez Wykonawcę sposób transportu powinien zapewniać ciągłość wykonywanych
robót i wymaganą ich jakość. Wybór rodzaju transportu należy do Wykonawcy i jest on
odpowiedzialny za prawidłowe wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i
specyfikacji technicznej oraz zgodnie z założoną technologią.
5. WYKONANIE ROBÓT
Jak w SST M.13.01.00.
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00.
Przed rozpoczęciem robót objętych niniejszą specyfikacją Wykonawca zobowiązany jest do
sporządzenia Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) który powinien zawierać:
− projekt organizacji i harmonogram robót uwzględniający wszystkie warunki, w jakich będą
wykonywane roboty betonowe,
− projekt techniczny deskowań wykonany w oparciu o rysunki zawarte w dokumentacji
projektowej, spełniający warunki normy PN-99/S-10040,
− projekt techniczny rusztowań wykonany w oparciu o rysunki zawarte w dokumentacji
projektowej, i obliczenia statyczno - wytrzymałościowe, spełniający warunki normy PN-
99/S-10040,
− program zapewnienia bezpieczeństwa pracy oraz ochrony zdrowia i środowiska podczas
wykonywania robót objętych niniejsza SST,
− opracowanie dokumentacji technologicznej – ewentualny projekt betonowania konstrukcji
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
182
z podaniem etapów betonowania, kolejności betonowania poszczególnych elementów,
przerw w betonowaniu, przygotowaniu powierzchni betonu przed kolejnym
betonowaniem itp.,
− planu kontroli jakości betonu dostosowanego do wymagań technologii produkcji,
zawierającego podział obiektu na części podlegające osobnej ocenie oraz szczegółowe
określenie liczności i terminów pobierania próbek do kontroli jakości mieszanki i betonu
wg pkt. 6 niniejszej specyfikacji.
Dla sporządzonego w wyżej wymienionym zakresie PZJ Wykonawca musi uzyskać
akceptacje Inżyniera.
5.1. Tolerancja wykonania
Dopuszczalne odchyłki wymiarowe od projektu wynoszą:
a) długość obiektu 2 cm
b) oś podłużna w planie 2 cm
c) przekroje 0.5 cm
d) rzędne l cm.
5.2. Otulenie zbrojenia
0,07 m – zbrojenie główne fundamentów
0,05 m – zbrojenie główne korpusów podpór, ustroju nośnego, murów oporowych
0,03 m – zbrojenie główne pozostałych elementów
0,05 m – strzemiona fundamentów
0,025 m – strzemiona pozostałych elementów
5.3. Betonowanie
Bezpośrednio przed betonowaniem „deskowanie” należy starannie oczyścić przez
przedmuchanie sprężonym powietrzem. Zbrojenie powinno być odebrane przez Inżyniera, a
zezwolenie na betonowanie wpisane do Dziennika Budowy. Przy odbiorze należy zwrócić
szczególną uwagę na właściwe ułożenie i powiązanie zbrojenia, zgodne z projektem, otulenia
prętów. Końcówki drutów wiązałkowych muszą być odgięte do środka elementu. Pręty
zbrojeniowe powinny być łączone zgodnie z normą z zachowaniem odpowiedniej długości
zakładów i przestrzegania zasady nie łączenia prętów w jednym przekroju. Przed
betonowaniem należy sprawdzić, czy zostało wyprowadzone zbrojenie elementów
betonowanych w następnych etapach zgodnie z Dokumentacją Projektową oraz upewnić się,
czy w szalunkach prawidłowo zostały umieszczone rurki stalowe w dylatacjach.
Betonowanie należy prowadzić bez przerw roboczych prowadząc beton całym przekrojem
wg poniższego schematu :
betonowanie górnych powierzchni należy wykonać z właściwym ukształtowaniem
betonu
układany beton należy zawibrować wibratorami wgłębnymi,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
183
betonowanie powinno być prowadzone wg projektu betonowania opracowanego przez
Wykonawcę i zatwierdzonego przez Inżyniera i Projektanta.
Zwraca się uwagę na wygładzenie górnej powierzchni betonu. Powierzchnię świeżego betonu
należy wygładzić przez zacieranie. Górna powierzchnia powinna być tak przygotowana, aby
szczelina pomiędzy 4-metrową łatą i powierzchnią betonu nie była większa niż 10 mm.
Powierzchnia betonu nie może mieć lokalnych nierówności przekraczających 5 mm
wysokości i 5 mm zagłębień, pod warunkiem że nierówności te nie mają ostrych krawędzi.
Betonowanie należy przeprowadzać ściśle wg technologii przyjętej w dokumentacji
projektowej.
Warunki dotyczące składników mieszanki betonowej, jej wytwarzania, betonowania oraz
badań podane są w części dotyczącej wykonywania mieszanek betonowych i konstrukcji
żelbetowych niniejszych SST. Po uzyskaniu przez beton wytrzymałości 14 - dniowej można
przystąpić do kolejnych robót.
We wszystkich przerwach technologicznych oraz w miejscach styków kolejnych
elementów należy zamontować węże iniekcyjne i taśmy pęczniejące celem zapewnienia
szczelności. Po wykonaniu obu sąsiednich elementów węże iniekcyjne należy wypełnić
żywicą.
Przed betonowaniem na szalunkach należy osadzić elementy pozwalające na wykonanie
bruzd pod ułożenie węży iniekcyjnych. Rozkład węży iniekcyjnych należy wykonać zgodnie
z projektem technologicznym wykonanym przez Wykonawcę i zatwierdzonego przez
Inżyniera. W szczególności należy ustalić długość odcinków węży zgodnie
z uwarunkowaniami konstrukcyjno-technologicznymi. Poszczególne odcinki nie powinny
być dłuższe niż 10m.
Gumy pęczniejące należy przyklejać na podłoże czyste, suche, bez części niezwięzłych
i negatywnie wpływających na przyczepność. Taśmy pęczniejące należy mocować do
suchego podłoża szybkoschnącą szpachlówką epoksydową. W miejscach złączeń odcinki
gumy położyć ciasno, jedną obok drugiej, tak aby zachodziły na siebie na ok. 5cm. Nie
dopuszcza się żadnych przerw między taśmami.
5.3.1. Betonowanie kap chodnikowych
Szalunek dla kap chodnikowych stanowią belki policzkowe prefabrykowane połączone ze
zbrojeniem kapy oraz krawężniki oraz odpowiednio zastabilizowana deska na końcu sekcji.
Bezpośrednio przed betonowaniem deskowanie należy starannie oczyścić przez
przedmuchanie sprężonym powietrzem. Zbrojenie powinno być odebrane przez Inżyniera, a
zezwolenie na betonowanie wpisane do Dziennika Budowy. Przy odbiorze należy zwrócić
szczególną uwagę na odpowiednie zastabilizowanie krawężników i belek policzkowych,
właściwe ułożenie i powiązanie zbrojenia, zgodne z projektem otulenia prętów. Końcówki
drutów wiązałkowych muszą być odgięte do środka elementu. Pręty zbrojeniowe powinny
być łączone zgodnie z normą z zachowaniem odpowiedniej długości zakładów
i przestrzegania zasady nie łączenia prętów w jednym przekroju.
Przed betonowaniem należy zastabilizować w szkielecie zbrojeniowym kotwy kap, barier,
balustrad oraz rury osłonowe z tworzywa sztucznego do przeprowadzenia instalacji. Należy
wykonać to w sposób trwały uniemożliwiający przesunięcie elementów podczas betonowania
oraz wypłynięcie rur na powierzchnię betonu. Wnętrze rur zabezpieczyć przed zabrudzeniem
mieszanką podczas betonowania.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
184
Betonowanie należy prowadzić sekcjami odpowiedniej długości minimalizując w ten sposób
efekty reologiczne, prowadząc beton całym przekrojem wg poniższego schematu:
- w czasie betonowania należy właściwie ukształtować beton w przekroju
poprzecznym – spadki poprzeczne i podłużne,
- układany beton należy zawibrować wibratorami wgłębnymi oraz zawibrować
powierzchniowo listwami wibracyjnymi,
- nie wolno używać listew wibracyjnych z włączoną wibracją do ściągania nadmiaru
betonu, operację tę należy wykonywać zwykłą łatą drewnianą i dopiero w następnej
kolejności beton zagęścić listwą wibracyjną,
- wykończyć powierzchnię betonu zgodnie z pkt 5.5. SST M.13.01.00 - Beton
konstrukcyjny – Wymagania ogólne.
- betonowanie powinno być prowadzone wg opracowanego przez Wykonawcę i
zatwierdzonego przez Inżyniera projektu betonowania.
W połączeniach poszczególnych sekcji betonowania należy wykonać przekładkę z papy
termozgrzewalnej, a szczelinę od góry wypełnić masą silikonową.
Powierzchnię świeżego betonu należy wygładzić przez zacieranie. Górna powierzchnia kap
powinna być tak przygotowana, aby szczelina pomiędzy 4-metrową łatą i powierzchnią
betonu nie była większa niż 2 mm. Powierzchnia betonu nie może mieć lokalnych
nierówności przekraczających 2 mm wysokości i 2 mm zagłębień, pod warunkiem, że
nierówności te nie mają ostrych krawędzi. Powierzchnia wykończenia betonu kap powinna
odpowiadać wymaganiom podłoża nawierzchni chodnikowych wg SST M.05.03.27.
Warunki dotyczące składników mieszanki betonowej, jej wytwarzania, betonowania oraz
badań podane są w części dotyczącej wykonywania mieszanek betonowych i konstrukcji
żelbetowych niniejszych SST. Po uzyskaniu przez beton wytrzymałości 21-dniowej można
przystąpić do następnych robót.
5.4. Taśmy dylatacyjne
5.4.1. Przygotowanie taśm do montażu
Przed wbudowaniem taśm należy rozwinąć je na prostej powierzchni i dokładnie
sprawdzić czy nie ma żadnych uszkodzeń i deformacji. Niewolno montować taśm, które
utraciły właściwy kształt. Szczególnie niebezpiecznym zjawiskiem są deformacje kotew
taśm zewnętrznych, mogą one być spowodowane np. nieprawidłowym składowaniem lub
transportem. Najlepiej dzień przed montażem rozwinąć taśmę w ogrzewanym magazynie.
Czynność tą możemy zastąpić krótkotrwałym ogrzaniem taśmy w płomieniu palnika
gazowego. Należy jednak zwrócić szczególną uwagę, aby nie trzymać płomienia zbyt
długo w jednym miejscu. Najlepszy efekt da kilkukrotne ogrzanie, przesuwając powoli
palnik wzdłuż osi taśmy.
5.4.2. Montaż taśm na miejscu docelowego położenia
Montując taśmy należy zadbać aby oś podłużna taśmy znajdowała się (w miarę
możliwości) w równych odstępach względem uszczelnianej przerwy i tak mocować, aby
w czasie betonowania nie mogła zmienić swojego położenia. W przypadku taśm
dylatacyjnych należy uważać, aby kanał kompensacyjny znajdował się w osi szczeliny.
Przy szczelinach dylatacyjnych węższych niż 20 mm oraz z tendencją do odkształceń
ściskających, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzenia taśmy wewnętrznej należy wykonać
tzw. komorę odkształceniową lub obłożyć kanał kompensacyjny zamkniętym elastomerem
komórkowym. Ramiona taśmy wewnętrznej należy osadzić w betonie na głębokość
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
185
pozwalającą na schowanie żeberek kotwiących w otulinie zbrojenia (minimum 30 mm),
ma to zapobiec jej wyrwaniu z elementu. Taśmy należy mocować za pomocą uchwytów
montażowych oraz drutu wiązałkowego do zbrojenia, w maksymalnym rozstawie co 25
cm.
5.4.3. Montaż taśm zewnętrznych
Przy rozkładaniu taśm zewnętrznych, na warstwie chudego betonu lub warstwie
zagęszczonego gruntu przygotowanego pod płytę fundamentową, należy wykonać
szalunki, które nie będą stały na kotwach taśmy. Najlepszym rozwiązaniem wykonania
szalunków czołowych w miejscach przewidzianych przerw jest zastosowanie siatek
stalowych z kozłami oporowymi. Jeżeli technologia betonowania lub parcie mieszanki
betonowej wymaga zastosowania szalunków systemowych, należy rozstawić je poza
taśmą, a powstałą przestrzeń niwelować płytą pilśniową oraz krawędziakami. Po
wykonaniu pierwszej płyty betonowej, koniecznie należy zabezpieczyć taśmę przed
uszkodzeniem. Bezpośrednio przed wykonaniem kolejnego pola płyty, wolne ramię taśmy
należy oczyścić z zabrudzeń np. mleczka cementowego, piachu, trocin, lodu, kruszywa
i resztek beton. W czasie oczyszczania należy po raz kolejny skontrolować stan i jakość
taśmy. Uszkodzone odcinki taśmy muszą zostać naprawione lub wymienione.
Niedopuszczalne jest obciążanie kotew uszczelniających taśmy np. zbrojeniem dolnym
płyty przechodzącej przez przerwę roboczą. W takim przypadku przy betonowaniu istnieje
duże prawdopodobieństwo pojawienia się pęcherzyków powietrza w pobliżu
zdeformowanych kotew. Przy zabezpieczaniu przerw roboczych i dylatacyjnych ścian
zewnętrznymi taśmami uszczelniającymi, pojawia się problem ich mocowania do
szalunków. Jeżeli wykonane będą one z drewna, taśmy mogą być przymocowane do nich
przy pomocy gwoździ dwugłówkowych (z ogranicznikiem) lub gwoździ o długości do 40
mm (wbitych na maksymalnie 1/3 swojej wysokości oraz wygiętych pod kątem ok. 45°).
Taśmy przebija się na pasku łącznikowym (część taśmy pomiędzy ostatnią kotwą
uszczelniającą i jej krawędzią). Nie wolno przebijać części uszczelniającej i części
kompensacyjnej taśm uszczelniających. W przypadku montażu taśm zewnętrznych
w poziomie należy dodatkowo usztywnić lub zamocować górną kotwę uszczelniającą tak,
aby zapobiec jej przechyleniu podczas betonowaniu.
5.4.4 Montaż taśm wewnętrznych
Największą niedogodnością przy montażu taśm wewnętrznych jest wykonanie dzielonych
szalunków czołowych. Należy zwrócić uwagę, aby szalunek miał stabilną pozycję. Dużym
udogodnieniem są gotowe siatki szalunkowe do przerw roboczych z wyprofilowanymi
kieszeniami przeznaczonymi do osadzenia taśmy uszczelniającej. Dla taśm wewnętrznych
do przerw dylatacyjnych szalunek musi składać się z podwójnych warstw płyt pilśniowych
zamocowanych tak, aby pierwsza warstwa znajdowała się na wysokości kanału
dylatacyjnego, natomiast kolejna szczelnie zamykała ramię taśmy. Aby umożliwić pełne
zamknięcie taśmy wewnętrznej w płycie dennej należy zamocować ją w kształcie
przypominającym literę V. Ramiona taśmy należy podciągnąć ku górze żeby utworzyły kąt
10° - 15° w odniesieniu do lica płyty. Przy montażu taśm wewnętrznych na przerwach
roboczych i dylatacyjnych ścian należy jedynie zapewnić ich stabilność mocując je przy
pomocy uchwytów montażowych i drutu wiązałkowego do prętów zbrojenia. Po
zabetonowaniu jednego ramienia taśmy należy zabezpieczyć drugie, „wolne” ramię przed
uszkodzeniem. Bezpośrednio przed wykonaniem kolejnego elementu niezabetonowane
ramię taśmy należy oczyścić z zabrudzeń.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
186
5.4.5. Łączenie taśm
Przed przystąpieniem do właściwego, trwałego połączenia końców taśm, taśmę należy
wytarasować i odciąć. Trzeba zadbać o gładką powierzchnię cięcia taśmy bez zniszczeń
i nacięć. Najlepiej wykonać to jednorazowym ruchem noża prowadzonym po stalowym
kątowniku dbając jednocześnie o prawidłowy kąt cięcia.
Taśmy łączyć są ze sobą przy pomocy zgrzewania lub wulkanizacji.
W wyniku obróbki cieplnej, odpowiednimi narzędziami, powierzchnie kontaktowe zostają
jednocześnie nadtopione i połączone ze sobą. Nadtapianie należy prowadzić do chwili
powstania nadmiaru wypływającego materiału z obu stron toporka bądź miecza. Następnie
należy wyjąć nagrzane ostrze. Taśmy należy zgrzewać od środka do krawędzi.
Temperatura topnienia taśm uszczelniających, wykonanych z odpowiedniego materiału
wynosi od 160 do 220 ºC. W warunkach jakie najczęściej spotykane są na placu budowy
można wykonywać jedynie połączenia proste (doczołowe). Pozostałe, o większym stopniu
trudności (połączenia narożników w kształtki T, L, X, kształtki krzyżowe, przejścia
różnych taśm) należy wykonywać w zakładzie producenta. Ważnym czynnikiem
wpływającym na szczelność całego systemu jest wykonanie połączeń przez doświadczony
personel. Istotny wpływ mają również warunki atmosferyczne - należy zadbać żeby
temperatura otoczenia nie była niższa niż 0ºC. Po ostygnięciu łączenia każdorazowo należy
sprawdzić jego szczelność. Odginając wykonane łączenie należy ocenić czy taśma nie
rozwarstwia się oraz nie ma widocznych pęcherzyków powietrza. W przypadku
stwierdzenia widocznych wad, łączenie należy poprawić bądź zamaskować taśmą do
zgrzewania o odpowiedniej szerokości. W zakładzie prefabrykacji jakość wykonywanych
połączeń można ocenić przy użyciu iskrownika. Czynność tą należy wykonywać na
metalowej płytce. W przypadku przeskoku iskry z iskrownika przez wykonany zgrzew
miejsce to należy zgrzać ponownie.
5.4.6. Betonowanie
Zanim taśmy uszczelniające zostaną zabetonowane należy oczyścić je z ewentualnych
zabrudzeń. Nie mogą być również pokryte lodem. W czasie wylewania betonu należy
unikać jednostronnego nacisku na taśmy, taśma nie może przechylić się. Podczas prac
betoniarskich należy chronić ją przed uszkodzeniami mechanicznymi. Przy nacisku
mieszanki betonowej na taśmę nawet małe uszkodzenia mogą doprowadzić do rozerwania.
W przypadku elementu uszczelnianego taśmami zewnętrznymi betonowanie należy
wykonywać ostrożnie, powoli i z niedużej wysokości, aby obciążone betonem
y nie przechyliły się i dokładnie zostały zabetonowane. Mieszanka betonowa musi być
prawidłowo ułożona i zagęszczona w obrębie taśmy. Jednocześnie należy uważać aby
buława wibratora nie dotykała taśmy ani elementów mocujących taśmę.
5.5. Iniekcja przerw roboczych
Przed betonowaniem na stykach roboczych należy osadzić elementy systemu pozwalające na
wykonanie iniekcji uszczelniającej. Rozkład węży iniekcyjnych lub innych elementów
systemowych należy wykonać zgodnie z projektem technologicznym wykonanym przez
Wykonawcę i zatwierdzonym przez Inżyniera.
Materiały iniekcyjne są właściwym środkiem uszczelniającym, który wtłoczony przez
kanał transportujący węża do szczelin powstałych na styku przerwy roboczej
w betonowaniu, wypełnia je oraz zapobiega ewentualnym przeciekom lub podciąganiu
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
187
kapilarnemu wody. Występują one jako jedno-, dwu- lub wielokomponentowe żywice, żele
lub zawiesiny cementowe. W zależności od kształtu uszczelnianego elementu oraz
ogólnego zadania jakiemu ma sprostać uszczelnienie należy dobrać odpowiedni materiał
iniekcyjny o określonym składzie chemicznym oraz sposobie przebiegania reakcji
utwardzenia.
Systemy węży iniekcyjnych charakteryzują się łatwym montażem oraz elastycznym
dostosowaniem do skomplikowanie przebiegających przerw roboczych. Wąż iniekcyjny
układany jest zazwyczaj po środku przerwy roboczej. Jeżeli uszczelniany element ma
szerokość większą niż 60 cm, należy rozmieścić go w odstępie ok. 25 cm od strony
napływu wody. Dla elementów o grubości ponad 40 cm oraz w przypadku
prawdopodobieństwa naporu wody pod dużym ciśnieniem warto zastanowić się również
nad zastosowaniem dwóch równoległych węży. W takim przypadku należy pamiętać
o odpowiedniej otulinie betonu (min. 7 cm) dla każdego węża. Rozmieszczając system
węży iniekcyjnych, wykonawca musi zadbać, aby sam wąż iniekcyjny w żadnym miejscu
nie przebiegał zbyt blisko lica zabetonowanego później elementu, a tym bardziej żeby nie
wystawał z jego obrysu. Aby skutecznie zapobiec przesunięciu węża podczas
betonowania, należy przymocować go do podłoża przy pomocy uchwytów mocujących,
rozmieszczonych co ok. 25 cm (ok. 4 – 5 uchwytów montażowych na metr bieżący węża).
Długość pojedynczego odcinka węża, zastosowanego do uszczelnień, nie powinna
przekroczyć 10 – 12 mb. W przypadku kiedy na trasie przebiegu węża iniekcyjnego
występują naroża lub załamania uszczelnianego elementu, zaleca się zmniejszenie długości
odcinków do 10 mb. Ważne jest aby prowadzenie węża odbywało się najprostszą drogą,
możliwie bez wykonywania pętli. Jeżeli nastąpiła konieczność ułożenia systemu węży po
łuku, należy zadbać, aby nie były przekroczone maksymalne kąty gięcia dla danego
produktu. Ważnym czynnikiem wpływającym na szczelność całego systemu są miejsca,
w których następuje dołożenie kolejnego węża. Aby uszczelnienie w tych newralgicznych
miejscach było prawidłowo wykonane, należy zadbać, żeby węże były łączone na zakład
a ich odcinki równoległe względem siebie oddalić o minimum 5 cm.
Również w miejscach, w których elementy uszczelniane przechodzą z poziomych
w pionowe, mogą wystąpić uszkodzenia szczelności systemu. Aby prawidłowo wykonać
iniekcje w tych narożnikach i zbyt mocno nie załamywać węża, co może powodować jego
pęknięcia bądź niedrożność kanałów transportowych, należy prowadzić go w żłobieniach
wykonanych na wypukłych narożach. Dodatkowe zabezpieczenie uskoków
uszczelnianych elementów może stanowić poprowadzenie węża na krótkim odcinku, we
wklęsłym narożu i ułożenie go ku górze w formie rozciągniętej litery „S”. Istotnym
aspektem podczas wykonawstwa jest łączenie taśm uszczelniających oraz systemu węży
iniekcyjnych w niezawodny system uszczelniający. Montując węże iniekcyjne na
skrzyżowaniach przerw roboczych i kompensacyjnych, uszczelnionych taśmami
kompensacyjnymi, należy doprowadzić wąż do zabetonowanego ramienia taśmy.
Trudność podporządkowania się tej zasadzie pojawia się w sytuacji, kiedy przerwa
kompensacyjna została uszczelniona taśmą zewnętrzną. Odradza się stosowania takiej
kombinacji uszczelnień.
Prowadząc iniekcję trzeba pamiętać o kilku ważnych zasadach. Wysokie ciśnienie
konieczne przy wprowadzaniu materiału iniekcyjnego może uszkodzić kanał transportowy
węża bądź też samą uszczelnianą konstrukcje. Aby nie spowodować żadnych zniszczeń,
iniekcje należy prowadzić przy stałym ciśnieniu, którego wartość powinna stabilizować się
w jak najniższym zakresie umożliwiającym transport materiału iniekcyjnego. Innym
ważnym czynnikiem uniemożliwiającym wykonanie iniekcji jest niska temperatura
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
188
otoczenia betonowego elementu. Praca w temperaturze poniżej +5˚C może być
nieskuteczna i nieefektywna pod względem szybkości i prawidłowości przebiegu
reakcji zachodzących podczas twardnienia materiału iniekcyjnego. Przed przystąpieniem
do pracy, a nawet przed wyborem materiału iniekcyjnego, należy zapoznać się ze
specyfikacją i zaleceniami Producenta.
5.6. Zakres wykonywanych robót dla płyt przejściowych
1) Przygotowanie podłoża pod płyty - zagęszczenie
2) Grunt bezpośrednio za ścianami podpór należy starannie wyprofilować i zagęścić.
Nachylenie gruntu powinno być dostosowane do projektowanego nachylenia płyt.
3) Pod płytami żelbetowymi należy wykonać warstwę z betonu podkładowego a na
płycie beton ochronny o grubości i klasie zgodnej z Dokumentacją Projektową wg SST
M.13.02.01.
4) Po wykonaniu płyt należy ułożyć izolację na płytach przejściowych żelbetowych wg SST
M.15.02.03. łącznie z pionową płaszczyzną ściany podpory i bocznymi krawędziami
płyty. Połączenie płyty ze ścianą przyczółka należy uszczelnić masą bitumiczną trwale
plastyczną.
5.7. Wymagania dotyczące deskowania betonu architektonicznego
Wymaga się, aby beton architektoniczny był kształtowany przed zabudowaniem, czyli aby
efekt końcowy był odzwierciedleniem formy (odciskiem wzoru maty
szalunkowej/deskowania).
5.7.1. Rodzaj deskowania
W przypadku wyeksponowanych (widocznych) powierzchni betonowych poszczególnych
elementów monolitycznych ustroju nośnego i podpór, rodzaj zastosowanego deskowania
(w tym mat szalunkowych) powinien zapewniać uzyskanie następującej faktury
powierzchni betonu:
(a) gładkiej, bez wyczuwalnej faktury (dotyczy powierzchni podpór i konstrukcji
oporowych o wysokości całkowitej niższej od wysokości stosowanych płyt szalunkowych;
w takich wypadkach, w miejscach pionowych styków płyt szalunkowych – w celu
zamaskowania wad i nierówności styków dopuszcza się zastosowanie np. bruzd lub innych
wgłębień kryjących),
(b) gładkiej z delikatną (głębokości do 1 mm) strukturą słojów drewna (dotyczy
powierzchni elementów podpór skrajnych i pośrednich),
(c) gładkiej z wyraźną (głębokości do 3 mm) strukturą słojów drewna (dotyczy
powierzchni elementów ustrojów nośnych),
(d) gładkiej z wyraźną (głębokości do 5 mm) strukturą pionowych rowków o
wyokrąglonych krawędziach; Sugeruje się zastosowanie tej faktury w przypadku
wybranych stref np. na:
- powierzchniach czołowych korpusów podpór skrajnych (np. w postaci pionowych
pasów o szer. 0,5÷0,75 m w liniach cisów podłożyskowych),
- powierzchniach bocznych podpór pośrednich,
- powierzchniach bocznych ustrojów nośnych w strefach podparcia na podporach
pośrednich
- itp.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
189
W przypadku rodzaju faktur powierzchni o których mowa w pkt. (b) i (c) dopuszcza się
możliwość zamiennego ich stosowania oraz stosowania jednego rodzaju faktury [(b) lub
(c)] w odniesieniu do wszystkich elementów konstrukcyjnych poszczególnych obiektów.
Zastosowanie faktury o której mowa w pkt. (d) nie jest obowiązkowe.
W tablicy 2 podano rodzaje poszyć deskowania i ich wpływ na fakturę betonu.
Lp.
Rodzaj poszycia
deskowania Właściwości powierzchni betonowej
/faktura
Wpływ na powierzchnię betonu
Materiały o dużej chłonności
1 Deski
oheblowane
Gładka faktura powierzchni z widoczną
strukturą słojów drewna
Ciemna barwa betonu, przy kolejnym użyciu coraz
jaśniejsza; możliwe duże opóźnienie wiązania powierzchni betonu, a przez to możliwość pylenia powierzchni
Materiały o małej chłonności
2
Oszlifowane powierzchnie drewniane; płyty 3-warstwowe
Gładka faktura powierzchni z delikatną
strukturą słojów drewna
Ciemna barwa betonu, przy kolejnym użyciu coraz jaśniejsza; możliwe duże późnienie wiązania powierzchni betonu, a przez to możliwość pylenia powierzchni; niewielkie ilości porów
3 Oszlifowane Gładka faktura powierzchni Ciemna barwa betonu, przy kolejnych użyciach
powierzchnie
drewniane; płyty 3-
warstwowe
szczotkowane
z wyraźną strukturą słojów drewna coraz jaśniejsza; możliwe duże opóźnienie
wiązania powierzchni betonu, a przez to możliwość pylenia powierzchni; niewielkie ilości porów
Materiały niechłonne
4 Płyty pokryte
cienką warstwą np.
żywic fenolowych
Gładka faktura,
bez wyczuwalnej faktury
Możliwość wystąpienia zacieków, różnic w
kolorystyce i „marmurkowania”; normalne tworzenie porów
5 Płyty
z tworzywa
sztucznego
Powierzchnia betonu
zależna od faktury płyty - gładka Normalne tworzenie się porów
6
Matryca z tworzywa
sztucznego: plastiku, gumy
Różne rodzaje faktury w zależności od
typu matrycy; Normalne tworzenie się porów
7 Blacha stalowa Gładka, brak faktury Silne tworzenie się porów; możliwość
występowania plam
5.5.2. Wykończenie powierzchni deskowania
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
190
Wymagania odnośnie wykończenia powierzchni deskowania:
- otwory wiercone – niedozwolone,
- otwory po gwoździach i śrubach – dozwolone jako miejsca napraw po uzgodnieniu
z Zamawiającym,
- uszkodzenie deskowania w wyniku działania wibratora pogrążalnego –
niedopuszczalne,
- zadrapania – dozwolone jako miejsca napraw po uzgodnieniu z Zamawiającym,
- resztki betonu – niedozwolone,
- zabrudzenie zaczynem cementowym – niedozwolone,
- małe fałdki, pomarszczenia sklejki, gwoździowania – niedozwolone,
- miejscowe naprawy – dozwolone po uzgodnieniu z Zamawiającym
- element referencyjny – wymagane wykonanie.
Uszczelnienie/maskowanie styków mat szalunkowych i/lub blatów deskowań powinno
odbywać się przy pomocy systemowych taśm uszczelniających przyklejanych w miejscach
styków. W przypadku stosowania mat fakturowych wymaga się, aby po przyklejeniu w
miejscu styku mat, taśma uszczelniająca odwzorowywała wzór maty.
5.5.3. Częstotliwość stosowania deskowania
Wymagania odnośnie częstotliwości stosowania deskowania podano w tablicy 3.
Tablica 3. Dopuszczalna częstotliwość użycia deskowania w zależności od kategorii
betonu architektonicznego
Lp. Rodzaj poszycia deskowania Częstotliwość użycia
1 Deski oheblowane 1 raz
2 Oszlifowane powierzchnie drewniane; płyty 3-warstwowe
Weryfikacja po każdym użyciu
3 Oszlifowane powierzchnie drewniane; płyty 3-warstwowe -
szczotkowane Weryfikacja po każdym użyciu
4 Płyty pokryte cienką warstwą np. żywic fenolowych Weryfikacja po każdym zastosowaniu,
najczęściej 5 do 10 razy
5 Płyty z tworzywa sztucznego Weryfikacja po każdym użyciu
6 Matryca z tworzywa sztucznego Weryfikacja po każdym użyciu
7 Blacha stalowa Weryfikacja po każdym użyciu
5.5.4. Dodatkowe warunki stosowania deskowania
Sposób przygotowania deskowania, jego czyszczenia, nałożenia środka antyadhezyjnego i
montażu powinien zostać opisany w PZJ.
Dodatkowe wymagania odnośnie stosowania deskowania:
(a) należy zapewnić ten sam rodzaj deskowania i jego przygotowania; różne rodzaje
powierzchni deskowania, jak również różnego rodzaju materiały wykończeniowe są
niedopuszczalne,
(b) należy zapewnić czystość deskowania oraz równe nałożenie środka adhezyjnego,
(c) należy ustalić sposób uszczelnienia styków deskowania,
(d) należy ustalić rodzaj wkładek/rurek dystansowych, konusów, stożków itp.,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
191
(e) zaleca się stosować deskowanie o tej samej, wysokiej jakości powierzchni,
(f) zaleca się przygotowanie powierzchni próbnych,
(g) konieczne jest szczegółowe zaprojektowanie deskowania (styki, uszczelnienia,
rozmieszczenie blatów itp.),
(h) należy określić wytyczne do wykonania szczelin roboczych (listwa trapezowa,
szczelina łącząca itd.),
(i) należy zapewnić ochronę wykonanym elementom (zabezpieczenie naroży, ochrona
przed zabrudzeniem)
Ad (a)
Nie należy łączyć różnych rodzajów deskowania dla formowania jednego elementu, w tym
nie należy łączyć różnych rodzajów drewna, gdyż różne gatunki oraz różny wiek drewna
powodują powstanie innych odcieni betonu. Należy zwrócić uwagę na kierunek cięcia
desek (inny układ słoi uzyska się przy cięciu podłużnym drewna, a inny przy cięciu
poprzecznym).
Ad (b)
Niezależnie od rodzaju deskowania i jego powierzchni Wykonawca powinien zapewnić
czystość jego poszycia. Pozostawienie jakichkolwiek zanieczyszczeń na deskowaniu
skutkuje powstaniem plam i dużej ilości pęcherzy powietrza na powierzchni
wykonywanego elementu. Niedoczyszczenie powierzchni bocznych deskowania może
prowadzić do nieprawidłowego montażu elementów, a tym samym do powstania
nieszczelności i wypływania mleczka (powstawanie tzw. „firanek”).
Niedopuszczalne jest czyszczenie deskowania przez nałożenie środka adhezyjnego na
zabrudzone deskowanie i próba usunięcia zanieczyszczeń razem z nadmiarem preparatu,
ponieważ prowadzi to zwykle do pozostawienia na powierzchni deskowania mieszaniny
środka adhezyjnego i resztek betonu.
Ad (c)
Szczególną uwagę przy montażu deskowania należy zwrócić na szczelność.
Nieszczelności między elementami deskowania mogą powodować wyciekanie mleczka
cementowego lub zaprawy, w wyniku czego następuje redukcja zawartości wody w
mieszance i powstaje beton o zdecydowanie ciemniejszym kolorze. Większe wypływy
przez nieszczelne deskowania mogą doprowadzić do odsłonięcia ziaren kruszywa i
powstania tzw. gniazd żwirowych, a w konsekwencji nawet do osłabienia nośności
konstrukcji.
W celu wyeliminowania nieszczelności deskowania Wykonawca powinien, np.:
- zastosować uszczelki na łączeniach elementów deskowania i jego spodzie,
- zastosować wkładki/rurki dystansowe z wbudowaną uszczelką, zapewniającą
szczelność między rurką i blatem
- deskowania,
- zapewnić wysoką jakość deskowania i jego montażu.
Ad (d)
Należy dobrać kolor i fakturę wkładek, rurek dystansowych, konusów, stożków, korków
widocznych po rozdeskowaniu do koloru i faktury betonu.
W przypadku stosowania wklejanych korków zamykających otwory po ściągach należy
zwrócić uwagę, aby klej był nakładany tylko na tylną część korka i nie zabrudził
widocznego elementu.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
192
Ad (e)
W celu osiągnięcia wymaganej, wysokiej jakości powierzchni betonu można posłużyć się
poniższymi metodami przygotowania deskowania:
deskowanie systemowe
- wymagany brak odznaczania się ramy na powierzchni betonowej, w przypadku
deskowania ramowego, można osiągnąć przez montowanie sklejki od wewnątrz
lub nabicie dodatkowej sklejki o odpowiedniej grubości (w przypadku nabicia
zbyt cienkiej sklejki może nastąpić jej pofalowanie, co dodatkowo uwidoczni
efekt „gwoździowania”),
- w celu uniknięcia śladów po elementach montażowych stosowanych w
deskowaniach dźwigarowych można zastosować przymocowanie poszycia od
strony zewnętrznej,
- w celu zmniejszenia ryzyka powstawania tzw. „marmurków” należy unikać
stosowania deskowania niechłonnego, na którym osadzają się krople wody,
powodując powstanie miejsc o różnych wartościach w/c, co skutkuje
powstaniem jasnych i ciemnych plam,
maty filtracyjne
W celu uzyskania powierzchni pozbawionej porów powierzchniowych zaleca się
stosować maty filtracyjne. Ten typ deskowań nie wymaga również środków
adhezyjnych, co dodatkowo ułatwia uzyskanie nienagannej powierzchni betonu.
Stosując maty filtracyjne należy uwzględnić, że:
- uszczelniają one powierzchnię betonu przez zmniejszenie w/c, co wpływa na
uzyskanie znacznie ciemniejszej barwy powierzchni betonu,
- w przypadku mocowania maty do deskowania za pomocą zszywek istnieje
możliwość ich odbicia się na wykonywanym betonie.
Przy stosowaniu mat filtracyjnych należy:
- naciągnąć matę na deskowanie oczyszczone ze środka antyadhezyjnego,
- naprężyć najpierw matę w kierunku poziomym, a następnie pionowym,
- naprężać matę w dniu betonowania; w przypadku nabicia maty wcześniej
przeprowadzić ponowne naciągnięcie bezpośrednio przed betonowaniem,
w innym wypadku może dojść do pofalowania powierzchni,
- podwinąć matę pod deskowanie i wyprowadzić ją poza jego obręb, w
przeciwnym razie może zostać zaburzony proces odprowadzenia wody,
- w przypadku stosowania mat naklejanych na powierzchnię deskowania (co
pozwala uniknąć procesu naciągania) należy wziąć pod uwagę możliwość
uszkodzenia sklejki deskowania.
matryce
Przy stosowaniu matryc o grubej fakturze należy liczyć się z możliwością
zatrzymania powietrza w mieszance betonowej w trakcie jej wibrowania.
Z tego tez powodu dopuszcza się stosowanie matryc o fakturze nie grubszej niż 5
mm (dotyczy mat o strukturze rowków o wyokrąglonych krawędziach, które
dodatkowo należy tak wbudowywać, aby rowki miały przebieg pionowy).
Ad (f)
Powierzchnie próbne należy wykonać przed wykonaniem elementu referencyjnego.
Celem wykonania powierzchni próbnych jest:
- ustalenie i optymalizacja wymaganych nakładów,
- pouczenie i szkolenie personelu,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
193
- konsultacja wykonanej powierzchni z Zamawiającym,
- sprawdzenie alternatywnych rozwiązań i opracowanie praktycznych szczegółów
realizacji zadania.
Ad (i)
W przypadku naroży o kącie ostrym należy szczególną uwagę zwrócić na takie spasowanie
deskowania, żeby nie występowało wyciekanie mleczka. Należy dobrać deskowanie łatwe
w demontażu, żeby w jego trakcie nie doprowadzić do uszkodzenia krawędzi. W tym celu
można stosować listwy narożne, co powinno być uwzględnione w projekcie
technologicznym.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Jak w SST M.13.01.00.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00.
6.1. Płyta ustroju nośnego i płyty przejściowe
6.1.1. Wymagania ogólne
Powierzchnia płyty powinna być gładka, a nierówności oraz ubytki nie powinny
przekraczać dopuszczalnych odchyłek wymiarów według PN-77/S-10040. Rysy
powierzchniowe skurczowe w elementach żelbetowych są dopuszczalne pod warunkiem
spełnienia wymagań PN-77/S-10040. Pustki, raki i wykruszyny są dopuszczalne
w granicach podanych w PN-77/S-10040 dla elementów żelbetowych. Wytrzymałość betonu
powinna odpowiadać założonej w projekcie klasie betonu.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00.
Jednostką obmiaru robót jest 1 m3 betonu klasy określonej w Dokumentacji Projektowej wraz
z:
- kotwami barier, ekranów, latarń, balustrad,
- kotwami talerzowymi,
- rurami osłonowymi.
Płaci się za wykonaną i wbudowaną ilość betonu zgodną z projektem.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00.
Powinny być przeprowadzone następujące badania :
- sprawdzenie zgodności z Dokumentacją Projektową i ewentualnymi zmianami
naniesionymi w trakcie budowy i zaakceptowanymi przez Inżyniera,
- sprawdzenie zabetonowanych elementów.
Na podstawie wyników badań należy sporządzić protokoły odbioru robót. Jeżeli wszystkie
badania dały wyniki dodatnie, wykonane roboty należy uznać za zgodne z wymaganiami.
Jeżeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty należy uznać za niezgodne z
wymaganiami norm i kontraktu. W takiej sytuacji Wykonawca obowiązany jest doprowadzić
roboty do zgodności z normą i przedstawić je do ponownego odbioru.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
194
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w D-M-00.00.00.
Płaci się z ilość wbudowanego materiału zgodnie z projektem i obmiarem, oceną jakości
wykonanych robót na podstawie wyników pomiarów i badań laboratoryjnych.
Cena jednostkowa 1m3 betonu zawiera:
- sporządzenie Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) wraz z uzyskaniem akceptacji
Inżyniera,
- zapewnienie niezbędnych czynników produkcji, tj. wykonanie projektu deskowań
(m.in. dla betonu architektonicznego) i betonowania,
- wyprodukowanie i dostarczenie w miejsce wbudowania mieszanki betonowej,
(wykonanie zbrojenia płatne jest oddzielnie),
- wykonanie i demontaż potrzebnych deskowań, wykonanie i demontaż ewentualnych
potrzebnych pomostów, rusztowań, zejść itp.
- oczyszczenie strefy betonowania oraz ewentualne wyprofilowanie podłoża,
- ułożenie mieszanki betonowej z zagęszczeniem i pielęgnacją,
- kontrolę oraz wykonanie niezbędnych badań wraz z pobieraniem próbek,
- oczyszczenie stanowiska pracy i usunięcie materiałów rozbiórkowych, będących
własnością Wykonawcy poza teren budowy.
Do ceny należy doliczyć koszty:
- wykonania dylatacji w miejscach przerw w betonowaniu oraz w miejscach
przewidzianych w Dokumentacji Projektowej wraz z wypełnieniem styropianem,
papą termozgrzewalną, masą uszczelniającą itp.,
- zakup i montaż rurek iniekcyjnych, taśm uszczelniających oraz wykonanie iniekcji
uszczelniającej styki konstrukcji,
- zakup i montaż kotew do wszelkich urządzeń (w tym kotew talerzowych) wraz ze
stabilizacją,
- zakup i montaż rur osłonowych do przeprowadzenia odwodnienia i sieci obcych,
- w przypadku płyt przejściowych:
o wykonanie warstw zgodnych z Dokumentacją Projektową, tj. beton
podkładowy pod płytą, papa termozgrzewalna, beton ochronny lub blok
betonowy na płycie itp.,
o osadzenie rurek stalowych na prętach kotwiących płytę przejściową w
przyczółku,
o szpachlowanie raków, pustek i wykruszyn,
o wykonanie uszczelnienia bitumiczną masą zalewową na styku płyt ze ścianą
pionową.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
1. Jak w SST M.13.01.00.
2. PN-92/D-95017 Drewno tartaczne sosnowe i modrzewiowe.
3. PN-59/M-82010 Podkładki kwadratowe w konstrukcjach drewnianych.
4. PN-90/B-03200 Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
195
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.13.02.00.
BETON NIEKONSTRUKCYJNY
BEZ DESKOWANIA
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
196
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
197
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.13.02.01.
BETON PODKŁADOWY I OCHRONNY
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
198
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
199
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot specyfikacji technicznej (SST)
Przedmiotem niniejszej SST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru betonu
podkładowego i ochronnego wykonywanego w ramach zadania „Rozwój transportu
zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu
ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os.
Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji mają zastosowanie przy wykonywaniu i odbiorze
betonu podkładowego, ochronnego oraz płyt najazdowych wykonanych na końcach wanien
z betonu klasy wg dokumentacji projektowej, zawierające wytworzenie mieszanki betonowej
oraz jej ułożenie i zagęszczenie.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi polskimi normami.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny, za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST, normami i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
Zgodne z PN-EN 206-1:2003 „Beton zwykły” i PN-EN 206-1:2003 ze zmianami (PN-EN
206-1:2003/A1:2005, PN-EN 206-1:2003/A2:2006(U), PN-EN2061:2003/Ap 1:2004) oraz
SST M.13.01.00.
Siatka z prętów jako zbrojenie betonu ochronnego wg M.12.01.02.
3. SPRZĘT
Jak w SST M.13.01.00.
4. TRANSPORT
Jak w SST M.13.01.00.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
200
5. WYKONANIE ROBÓT
Jak w SST M.13.00.00.
Beton ochronny należy zbroić siatką z prętów 6mm w rozstawie 100x100mm .
Tolerancja wykonania
Dopuszczalne odchyłki wymiarowe od projektu wynoszą :
rzędne 1 cm
wymiary w planie 5 cm
Zwraca się uwagę na wygładzenie górnej powierzchni betonu. Powierzchnię świeżego betonu
należy wygładzić przez zacieranie. Górna powierzchnia powinna być tak przygotowana, aby
szczelina pomiędzy 4-metrową łatą i powierzchnią betonu nie była większa niż 10 mm.
Powierzchnia betonu nie może mieć lokalnych nierówności przekraczających 5 mm
wysokości i 5 mm zagłębień, pod warunkiem, że nierówności te nie mają ostrych krawędzi.
Warunki dotyczące składników mieszanki betonowej, jej wytwarzania, betonowania oraz
badań podane są w części dotyczącej wykonywania mieszanek betonowych i konstrukcji
żelbetowych niniejszych SST.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Jak w SST M-13.01.00 z pominięciem badań nasiąkliwości, mrozoodporności i
przepuszczalności betonu.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką obmiaru robót jest 1 m3 betonu podkładowego i ochronnego klasy wg dokumentacji
projektowej.
Płaci się za wykonaną i wbudowaną ilość betonu zgodną z projektem.
8. ODBIÓR ROBÓT
Na podstawie wyników badań wg pkt. 6 należy sporządzić protokoły odbioru robót. Jeżeli
wszystkie badania dały wyniki dodatnie, wykonane roboty należy uznać za
zgodne wymaganiami. Jeżeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty
należy uznać za niezgodne z wymaganiami norm i kontraktu. W takiej sytuacji Wykonawca
obowiązany jest doprowadzić roboty do zgodności z normą i przedstawić je do ponownego
odbioru.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
201
Cena jednostkowa 1 m3 betonu podkładowego i betonu płyt najazdowych zgodnie z
obmiarem uwzględnia:
- zapewnienie niezbędnych czynników produkcji,
- wyprodukowanie i dostarczenie w miejsce wbudowania mieszanki betonowej,
- oczyszczenie strefy betonowania,
- ułożenie mieszanki betonowej z zagęszczeniem i pielęgnacją,
- oczyszczenie stanowiska pracy i usunięcie konstrukcji pomocniczych będących
własnością Wykonawcy, poza teren budowy.
Cena jednostkowa 1 m3 betonu ochronnego zgodnie z obmiarem uwzględnia:
- zapewnienie niezbędnych czynników produkcji,
- wyprodukowanie i dostarczenie w miejsce wbudowania mieszanki betonowej,
- oczyszczenie strefy betonowania,
- zakup i montaż siatki zbrojeniowej
- ułożenie mieszanki betonowej z zagęszczeniem i pielęgnacją,
- oczyszczenie stanowiska pracy i usunięcie konstrukcji pomocniczych będących
własnością Wykonawcy, poza teren budowy.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
Wg SST M.13.00.00.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
202
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
203
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.13.03.00.
PREFABRYKATY BETONOWE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
204
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
205
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.13.03.01.
POLIMEROBETONOWE DESKI GZYMSOWE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
206
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
207
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru prefabrykowanego gzymsu na obiektach obiektów inżynierskich wykonywanych
w ramach zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie
I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku,
Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy
przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt.1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Roboty, których dotyczy Specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umożliwiające
i mające na celu wykonanie gzymsu mostowego na belkach policzkowych obiektów
mostowych i murów oporowych w ramach przedsięwzięcia wymienionego w punkcie
nr 1.1.
1.4. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
2.1. Gzyms mostowy
Stosuje się gzyms mostowy z betonu polimerycznego o kształcie i wymiarach wg
dokumentacji Wymagane cechy fizyczne betonu polimerycznego obrazuje załączona
tabela nr 1. Powierzchnia licowa gzymsu powinna mieć gładką fakturę, w kolorze zgodnym
z projektem kolorystyki podanym w dokumentacji. Pozostała część powierzchni ma
naturalną barwę i fakturę polibetonu. Gzyms mostowy ma osadzone uchwyty kotwiące ze
stali zbrojeniowej, które należy łączyć za pomocą drutu wiązałkowego ze zbrojeniem
podstawowym elementu obiektu.
TABELA nr 1 -Właściwości fizyko-mechaniczne betonów żywicznych
Lp. Wymaganie Jednostka Wymagana
wartość
1. Wytrzymałość na ściskanie Rc MPa Nie mniej niż 80
2. Wytrzymałość na rozciąganie przy
zginaniu Rg
MPa Nie mniej niż 20
3. Nasiąkliwość % Nie więcej niż
0,25
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
208
4. Stosunek zawartości kruszywa do
spoiwa w betonie żywicznym
-- 6,5 – 11
5. Mrozoodporność cykl Min. 150
2.2. Masy zalewowe
Spoiny można zalewać lub wypełniać masą silikonową, która powinna charakteryzować
się następującymi właściwościami technicznymi:
a) maksymalne naprężenia przy rozciąganiu >1,6MPa
b) wydłużenie względne przy zerwaniu >600%
c) wodochłonność <1,0%
Ponadto masa powinna łatwo rozprowadzać się na podłożu za pomocą szpachli. W masie
nie mogą występować rysy i pęknięcia.
3. SPRZĘT
Roboty mogą być wykonane ręcznie lub mechanicznie. Roboty można wykonać
przy użyciu dowolnego typu sprzętu zaakceptowanego przez Inżyniera.
4. TRANSPORT
Gzymsy mostowe można przewozić dowolnymi środkami transportu. Powinny być one
ułożone na paletach, poziomo, długością w kierunku jazdy. Powinny być zabezpieczone
przed przesuwaniem przez spięcie taśmami.
5. WYKONANIE ROBÓT
Przed przystąpieniem do wykonania robot Wykonawca zobowiązany jest do sporządzenia
Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) który powinien zawierać:
− projekt organizacji i harmonogram robót uwzględniający wszystkie warunki, w jakich
będą wykonywane roboty betonowe,
− program zapewnienia bezpieczeństwa pracy oraz ochrony zdrowia i środowiska podczas
wykonywania robót objętych niniejsza SST,
− planu kontroli jakości materiałów.
Dla sporządzonego w wyżej wymienionym zakresie PZJ Wykonawca musi uzyskać
akceptacje Inżyniera.
Przed przystąpieniem do montażu gzymsu należy wykonać projekt połączeń
poszczególnych prefabrykatów i niwelety górnej linii zapewniające płynną niweletę bez
załamań itp.. Należy dążyć, aby nie wystąpiła konieczność montażu krótkich elementów.
Gzymsy mostowe należy wbudować zgodnie z wytycznymi producenta na rzędnych
wysokościowych wg dokumentacji. Wystające pręty gzymsu należy połączyć ze
zbrojeniem konstrukcji tak, aby nie następowało przesunięcie gzymsu w trakcie
betonowania. W przypadku nie zapewnienia prawidłowej stabilizacji należy dać
dodatkowe zbrojenie podłużne w uzgodnieniu z Inżynierem i Projektantem
Po zamontowaniu gzymsu szczeliny pomiędzy sąsiednimi prefabrykatami należy oczyścić
poprzez przedmuchanie sprężonym powietrzem i wypełnić masą zalewową na min ½
grubości elementu w kolorze prefabrykatu.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
209
Połączenie prefabrykatu z betonem konstrukcji należy naciąć na głębokość min 1cm,
oczyścić sprężonym powietrzem i wypełnić masą zalewową zapewniającą szczelność.
6. KONTROLA JAKOŚCI I ODBIÓR ROBÓT
6.1. Zakres badań
- sprawdzenie cech zewnętrznych,
- sprawdzenie prawidłowości wbudowania gzymsu mostowego.
6.2. Sprawdzenie cech zewnętrznych
Sprawdzenie cech zewnętrznych prefabrykatu obejmuje:
- oględziny zewnętrzne,
- sprawdzenie wymiarów zgodnie z załączonym rysunkiem gzymsu mostowego.
Pomiar przy pomocy linii z podziałką milimetrową. Dopuszczalne odchyłki
wymiarowe zgodne z odchyłkami na załączonym rysunku.
- sprawdzenie równości powierzchni zgodnie z zasadami normy BN-66/6775-01
- sprawdzenie szczerb i uszkodzeń - wg j.w.
6.3. Sprawdzenie prawidłowości ułożenia gzymsu mostowego
Sprawdzenie prawidłowości ułożenia gzymsu mostowego obejmuje:
- wizualna ocena jakości robót,
- sprawdzenie szczelności zalania spoin,
- sprawdzenie prostoliniowości ułożenia,
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką miary jest 1 metr bieżący gzymsu mostowego wbudowanego na obiekcie wraz
z uszczelnieniem.
Płaci się za wykonaną i wbudowaną ilość materiału zgodną z Projektem.
8. ODBIÓR ROBÓT
Dokonuje się następujących odbiorów:
- odbiór gzymsów mostowych przed ich wbudowaniem na podstawie badań podanych
w pkt. 6.2. i 6.3. SST,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
210
- końcowy odbiór ułożonego gzymsu mostowego na podstawie badań podanych w pkt.
6.4. SST.
Z odbioru końcowego sporządza się protokół.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Cena 1mb wbudowanego gzymsu mostowego uwzględnia:
- sporządzenie Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) wraz z uzyskaniem akceptacji
Inżyniera.
- zakup i dostarczenie na budowę gzymsu mostowego oraz innych niezbędnych
czynników produkcji,
- wyznaczenie linii prowadzącej,
- wbudowanie gzymsu i wypełnienie spoin,
- wykonanie dylatacji gzymsu w miejscach dylatacji konstrukcji
- oczyszczenie stanowiska pracy.
- wykonanie wymaganych badań i pomiarów.
- uporządkowanie stanowiska pracy po wykonaniu robót oraz usunięcie materiałów
będących własnością Wykonawcy, poza teren budowy.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
1. Aprobata Techniczna lub Świadectwo Dopuszczenia do Stosowania w Budownictwie
mostowym.
2. Instrukcja stosowania zastosowanego materiału.
3. SST D-M 00.00.00.
4. SST M 13.00.00
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
211
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.13.03.02.
PREFABRYKATY TYPU L
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
212
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
213
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot specyfikacji
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót związanych z wykonaniem ścian oporowych z prefabrykatów typu L w ramach
zadania: „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa
linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego,
Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST.
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji Robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Roboty obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie murów z
prefabrykatów.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi polskimi normami.
Mur oporowy - budowla utrzymująca w stanie stateczności uskok naziomu gruntów
rodzimych lub nasypowych albo innych materiałów rozdrobnionych.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w SST D-M.00.00.00.
Do budowy muru oporowego stosowane będą:
prefabrykaty żelbetowe typu L o wysokościach zgodnych z Dokumentacją
Projektową w przedziale od 55cm do 405cm i grubości ściany na szczycie 12cm
oraz z betonu klasy minimum C30/37,
oczep żelbetowy o wymiarach i klasy betonu zgodnych z Dokumentacją
Projektową oraz z SST M.13.01.00.,
ława z chudego betonu klasy zgodnej z Dokumentacją Projektową oraz z
SST M.13.02.00.,
podsypka cementowo – piaskowa 1:4,
zasypka z piasku drobnego, średniego, grubego lub pospółki zgodna z SST
M.11.01.04.,
izolacja bitumiczna prefabrykatów stykających się z gruntem, zgodnie z SST
M.15.01.02.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
214
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00.
Należy stosować następujący sprzęt:
- sprzęt do rozładunku i wbudowania elementów prefabrykowanych
- koparki
- małe wozidła
- drobny sprzęt ręczny
- ubijaki ręczne i mechaniczne
- zagęszczarki płytowo wibracyjne
- sprzęt do transportu mieszanki betonowej ( betonomieszarki i ew. pompy do betonu )
- wibratory do betonu
Wybór sprzętu do wykonania robót związanych z montażem prefabrykatów oraz wykonaniem
pozostałych prac należy do Wykonawcy.
W przypadku, gdy użyty przez Wykonawcę sprzęt lub narzędzia nie zapewniają bezawaryjnej
pracy lub uzyskania wymaganej jakości robót, Inżynier może zażądać zmiany stosowanego
sprzętu lub narzędzi. Sprzęt musi być zaakceptowany przez Inżyniera.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST D-M.00.00.00.
Sposób transportu prefabrykatów nie może powodować obniżenia ich jakości lub uszkodzeń
trwałych. Wszystkie elementy należy traktować, przechowywać i transportować tak, by nie
występowało niebezpieczeństwo obłupywania, pękania oraz występowania nadmiernych
naprężeń. Prefabrykaty uszkodzone podczas obchodzenia się, przechowywania lub transportu
mogą zostać przez Inżyniera odrzucone.
Przy transporcie i składowaniu prefabrykatów należy uwzględniać zalecenia Producenta.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00.
5.1. Posadowienie
Podłoże pod konstrukcję powinno być wyrównane na szerokości równej lub przekraczającej
szerokość prefabrykatów. Przed wykonaniem warstwy z chudego betonu, należy zbadać
nośność gruntu pod konstrukcją przy użyciu płyty VSS. Uzyskane wyniki powinny wynosić
min EII=45 MPa i Io<2,5.
Warunki posadowienia powinny spełniać następujące wymagania:
a) zagłębienie ściany oporowej w gruncie minimum 50 cm,
b) w przypadku gruntów wysadzinowych należy wykonać wymianę podłoża do granicy
przemarzalności,
c) przy określaniu głębokości posadowienia należy uwzględnić możliwość
wykonywania wykopów instalacyjnych w pobliżu ściany oporowej,
d) posadowienie powinno być nie mniejsze niż D min przyjmowane do obliczeń
statycznych.
Pod prefabrykatami należy wykonać wyrównującą warstwę z podsypki cementowo –
piaskowej 1:4.
5.2. Łączenie prefabrykatów
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
215
Aby połączyć ściany oporowe należy użyć stali zbrojeniowej z żebrem spiralnym Ø14-16
mm, przeciągając pręty przez górne, zamocowane na stałe uszy. Większą pewność montażu
uzyskuje się przez zaklepanie uszu. Należy stosować się do zaleceń szczególnych przy
montażu elementów narożnych lub nietypowych (np. wzmacnianie zastrzałem).
5.3. Uszczelnienie połączeń
Szczeliny pionowe po zewnętrznej stronie, na styku sąsiednich elementów powinny pozostać
niewypełnione. Stanowią one naturalną dylatację. Od strony wewnętrznej nie wolno stosować
izolacji np. foliowych zmniejszających tarcie gruntu o ścianę. Spoiny pionowe od strony
gruntu należy uszczelnić za pomocą pasków papy termozgrzewalnej na osnowie z włókniny
poliestrowej o szerokości min. 20 cm.
5.4. Zasypka
Wypełnienie należy wykonać z gruntu przepuszczalnego, niespoistego i niewysadzinowego.
Grunt należy nanosić warstwami po około 30cm i równomiernie zagęszczać. W przypadku
zagęszczania przy pomocy maszyn zagęszczających, należy zachować wystarczający dystans
do ścianek oporowych. Bezpieczna odległość wynosi z reguły minimum 1/3 wysokości
zabudowy, lub przynajmniej 50 cm.
5.5 Roboty pozostałe
Na murach oporowych z prefabrykatów należy wykonać oczep żelbetowy wraz z deskami
gzymsowymi oraz balustradami, barierami lub barieroporęczami zgodnie z Dokumentacją
Projektową.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00.
6.1. Kontrola jakości prefabrykatów
Wymagania dotyczące tolerancji wymiarowych:
- odchyłki długości elementów ±6mm,
- odchyłki innych wymiarów niż długości elementów ± 3mm.
6.2. Kontrola wykonania ściany
Kontrola obejmuje:
- wizualną ocenę jakości robót,
- sprawdzenie geometrii ustawienia elementów prefabrykowanych.
Niedokładność ustawienia nie może przekraczać 0,2% (6 mm na długości 3 m).
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką obmiaru jest 1 metr bieżący (1 mb) ściany oporowej z elementów prefabrykowanych.
8. ODBIÓR ROBÓT
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
216
Ogólne wymagania dotyczące odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00.
Procedura odbioru inicjowana na pisemny wniosek Wykonawcy powinna być zgodna z
zasadami podanymi w SST. Wykonane roboty są zatwierdzane przez Zamawiającego na
podstawie oceny wizualnej, pomiarów geodezyjnych i ewentualnie innych szczegółowych
zaleceń Zamawiającego.
8.1. Odbiór robót zanikających lub ulegających zakryciu
Odbiór Robót zanikających i ulegających zakryciu polega na finalnej ocenie ilości i jakości
wykonywanych Robót, które w dalszym procesie realizacji ulegną zakryciu.
Odbiór Robót zanikających i ulegających zakryciu będzie dokonany w czasie
umożliwiającym wykonanie ewentualnych korekt i poprawek bez hamowania ogólnego
postępu Robót. Odbioru Robót dokonuje Inżynier Kontraktu.
Podstawą odbioru międzyoperacyjnego jest pisemne stwierdzenie przez Inżyniera w
dzienniku budowy wykonania określonych robót zgodnie z projektem technicznym oraz
wymaganiami zawartymi w SST oraz wyrażenie zgody na przystąpienie przez Wykonawcę
do realizacji kolejnej fazy robót.
Podstawą odbioru końcowego jest pisemne stwierdzenie przez Inżyniera w dzienniku budowy
zakończenia wszystkich robót związanych z montażem zestawu, a także spełnienia wymagań
określonych w projekcie technicznym i ST.
9. PŁATNOŚĆ
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00.
Cena jednostkowa 1mb muru z elementów prefabrykowanych zawiera:
- sporządzenie Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) wraz z uzyskaniem akceptacji
Inżyniera,
- opracowanie i dostarczenie Projektu Roboczego ścian oporowych,
- zakup i transport prefabrykatów oraz pozostałych elementów,
- przygotowanie podłoża,
- wykonanie warstwy z chudego betonu (płatne oddzielnie),
- wykonanie wyrównującej warstwy z podsypki cementowo – piaskowej 1:4,
- dostosowanie prefabrykatów (w tym docięcie),
- ustawienie prefabrykatów oraz ewentualna korekta ustawienia,
- wykonanie łączenia prefabrykatów oraz uszczelnienie połączeń,
- wykonanie izolacji prefabrykatów, zasypki, oczepu, balustrad, barier lub
barieroporęczy (płatne oddzielnie),
- kontrolę oraz wykonanie niezbędnych badań wraz z pobieraniem próbek,
- oczyszczenie stanowiska pracy i usunięcie materiałów rozbiórkowych, będących
własnością Wykonawcy poza teren budowy.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
217
Normy:
1. PN-EN 206-1:2003 Beton -- Część 1: Wymagania, właściwości,
produkcja i zgodność
2. PN-EN 197-1:2012 Cement -- Część 1: Skład, wymagania i kryteria
zgodności dotyczące cementów powszechnego użytku
3. PN-EN 12620+A1:2010 Kruszywa do betonu
4. Eurokod 7 PN-EN1997-1 Projektowanie geotechniczne. Zasady ogólne.
5. Eurokod 7 PN-EN1997-2 Projektowanie geotechniczne. Rozpoznanie i badanie
podłoża gruntowego.
6. Zał. NF P 94-270 Projektowanie geotechniczne. Konstrukcje oporowe z gruntu
zbrojonego i gwoździ gruntowych.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
218
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.14.00.00.
KONSTRUKCJE STALOWE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
219
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 14.00.00.
Konstrukcje stalowe
Umowa nr ZDI-III.272.78.2014.WK „Budowa Al. Niepodległości w Białymstoku wraz z infrastrukturą techniczną” SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
220
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.14.01.00.
STAL KONSTRUKCYJNA - WYMAGANIA OGÓLNE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
3
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
4
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Ogólna Specyfikacja Techniczna M.14.01.00. "Konstrukcje stalowe" jest to opis robót
obejmujący, zgodne z aktualnie obowiązującymi normami technicznymi, wymagania oraz
zasady kontroli jakości zarówno materiałów i procesów produkcyjnych jak i gotowych
wyrobów, tj. części lub całej konstrukcji stalowej.
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót wykonywanych w ramach zadania „Rozwój transportu zbiorowego w
Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic:
Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os.
Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i
kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji mają zastosowanie przy wykonaniu
i odbiorze konstrukcji stalowej obiektów, szczególnie dotyczy to prac związanych z:
obróbką elementów,
połączeniem (spawaniem) – scaleniem.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi polskimi normami.
Komisja Kwalifikacyjna Ministerstwa Infrastruktury - organ MI, nadająca prawo
wykonywania mostów drogowych, pieszych i kolejowych o konstrukcji stalowej
przedsiębiorstwom wytwarzającym konstrukcje i wykonującym montaże i remonty
mostów.
Świadectwo Dopuszczenia - obowiązujące na wszystkie materiały produkcji krajowej
i importowane, wbudowywane na trwałe do mostów na drogach publicznych. Zgodnie
z rozporządzeniem wykonawczym do ustawy "Prawo budowlane", wydanym przez
Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, z dnia 20 kwietnia 1975 r.
(Dz. U. Nr 14 poz. 82) jednostką upoważnioną do ich wydawania jest Instytut Badawczy
Dróg i Mostów (Warszawa ul. Jagiellońska 80).
Kontrola wewnętrzna - kontrola przeprowadzana przez wytwórcę według własnej
procedury w celu stwierdzenia, czy wyroby, wykonane według określonego procesu
technologicznego, spełniają wymagania, podane w zamówieniu. Wyroby poddane
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
5
badaniom w ramach kontroli wewnętrznej nie muszą pochodzić z partii wyrobu
stanowiącej dostawę.
Kontrola odbiorcza - kontrola wyrobów przed wysyłką według warunków technicznych,
ustalonych w zamówieniu, przeprowadzana na wyrobach, mających stanowić dostawę, lub
partiach wyrobów, których część ma stanowić dostawę, w celu stwierdzenia, czy wyroby
te spełniają wymagania podane w zamówieniu.
Świadectwo odbioru 3.1 wg PN-EN 10204:2006 - dokument „Wystawiony przez
wytwórcę, w którym stwierdza on, że dostarczone wyroby są zgodne z wymaganiami,
podanymi w zamówieniu, i podaje wyniki badań.”
„Dopuszcza się, by wytwórca przytoczył w świadectwie odbioru 3.1 odpowiednie wyniki
badań, uzyskane podczas kontroli odbiorczej materiałów wsadowych nieprzetworzonych
lub wstępnie przetworzonych, pod warunkiem, że wytwórca przestrzega procedur
identyfikowalności i może dostarczyć odpowiednie wymagane dokumenty kontroli”.
Deklaracja zgodności z zamówieniem – dokument, w którym wytwórca stwierdza, że
dostarczone wyroby są zgodne z wymaganiami, podanymi w zamówieniu, bez podania
wyników badań.
Atest - Dokument, w którym wytwórca stwierdza, że dostarczone wyroby są zgodne
z wymaganiami, podanymi w zamówieniu, i przedstawia wyniki badań, uzyskane podczas
kontroli wewnętrznej wyrobów.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Roboty powinny być wykonane zgodnie z projektem i SST oraz zaleceniami
i poleceniami Inżyniera. Przed przystąpieniem do realizacji robót Wykonawca
zobowiązany jest do opracowania własnym kosztem i staraniem oraz przedstawienia do
akceptacji Zamawiającego nw. dokumentację wykonawczą:
a) Rysunki warsztatowe, opracowane z uwzględnieniem podniesienia wykonawczego,
określonego w części rysunkowej projektu technicznego, oraz podziałem na ewentualne
elementy wysyłkowe do transportu i montażu. Wymiary liniowe w tych rysunkach
winny być ustalone z dokładnością do 1 mm.
b) Projekt technologii spawania zawierający :
metodę spawania, sprzęt i materiały
kolejność wykonania spoin, przy której występują najmniejsze odkształcenia
i naprężenia spawalnicze (dla styków spawano-śrubowych uwzględniający również
wykonanie połączeń na śruby sprężające)
pozycje łączonych elementów przy spawaniu
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
6
sposób prostowania elementów po spawaniu
przygotowanie brzegów elementów i rowków do spawania, zgodnie z PN-EN ISO
9692-1:2008
rodzaje obróbki spoin,
metody kontroli i badań.
c) Projekt organizacji budowy, uwzględniający wytyczne organizacji budowy oraz
sprzęt, przewidziany do zastosowania przez wykonawcę, i warunki budowy. Do
projektu organizacji budowy należy projekt transportu, technologii montażu oraz
projekty rusztowań i innych tymczasowych konstrukcji pomocniczych. Projekt ten
powinien zagwarantować całkowite bezpieczeństwo ludzi i montowanej konstrukcji.
d) Projekt technologii zabezpieczeń antykorozyjnych przewidzianych niniejszym
projektem technicznym, obejmujący :
metody przygotowania powierzchni wg PN- EN ISO 8501-1:2008, PN- EN ISO 8501-
2: 2011, PN-EN ISO 8501-3:2008 PN-H-97080-06:1984 i z oddzielnym
uwzględnieniem styków montażowych,
warunki przeprowadzenia prac antykorozyjnych zarówno w wytwórni jak i po
zmontowaniu konstrukcji, uwzględniając zagadnienie zabezpieczenia antykorozyjnego
styków montażowych w trakcie montażu,
technologię wykonywania zabezpieczeń antykorozyjnych w wytwórni oraz na placu
budowy z uwzględnieniem różnic w zabezpieczeniu poszczególnych elementów
konstrukcji, naprawy uszkodzeń powłok w czasie montażu i zabezpieczenia styków
montażowych,
szczegóły techniczne rozwiązań zabezpieczeń antykorozyjnych poszczególnych
elementów konstrukcji, wymagających większej staranności,
wymagania w zakresie dozoru wykonywania i kontroli,
zestawienie materiałów i sprzętu do wykonania pokrycia z podziałem na część
dotyczącą wykonania konstrukcji i część dotyczącą montażu.
2. MATERIAŁY
2.1. Akceptacja użytych materiałów
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
7
Akceptacja dostawców materiałów, zgłoszonych w programach wytwarzania i montażu
(pkt. 5.1.2. i 5.1.3.), nie oznacza akceptacji materiałów. Wytwórca jest zobowiązany do
dokumentowania odpowiedniej jakości wszystkich partii materiałów.
Do budowy obiektów stosować można wyłącznie materiały, których dostawcy posiadają
Świadectwa Dopuszczenia (pkt. 1.3.).
Wyjątkowo można stosować materiały, dla których Instytut Badawczy Dróg i Mostów
wydał Tymczasowe Świadectwo Dopuszczenia. W tym przypadku użycie materiału musi
się odbywać zgodnie z warunkami, określonymi przez IBDiM w Tymczasowym
Świadectwie.
2.2. Stal konstrukcyjna
2.2.1. Gatunki stali konstrukcyjnej
Do wytwarzania stalowych konstrukcji mostowych należy używać stali S355 i S235 wg
PN EN 10025-2:2007.
W związku z projektowaniem obiektów mostowych wg normy PN-EN 1993-2:2010
wprowadza się dodatkowe wymagania, które odbiegają od postanowień powyższej normy,
a które musi spełniać stosowany materiał. Są to następujące wymagania:
- Wydłużalność As.min = 22%.
- Badanie udarności dla stali na konstrukcje obiektów drogowych przeprowadzać w
temperaturze -20 °C (oznaczenie J2).
- Badanie udarności dla stali na konstrukcje obiektów kolejowych przeprowadzać w
temperaturze -40 °C.
- Wszystkie elementy przeznaczone do spawania o grubości powyżej 20 mm należy
dostarczać w stanie znormalizowanym.
- Wszystkie elementy, przeznaczone na konstrukcje, powinny być poddane procesowi
walcowania, w którym odkształcenie, dokonane w określonym zakresie temperatur,
prowadzi do stanu materiału równoważnego stanowi, osiąganemu po normalizowaniu
tak, że wymagane wartości własności mechanicznych zostają zachowane nawet po
dodatkowym normalizowaniu (oznaczenie +N).
- Rozwarstwienie w klasie S1/E1 wg PN-EN 10160:2001. Badanie to powinno być
wykonane w hucie, a jego wynik powinien zostać umieszczony na atestach producenta
wyrobów stalowych. Badanie to należy wykonać na blachach, dla których zachodzi
obawa rozwarstwienia i w miejscach, uzgodnionych z projektantem.
Badania udarności należy wykonywać na próbkach Charpy z krabem V.
2.2.1.2. Oznaczenie stali
Pełne oznaczenie stali wg PN-EN-10025-2 przeznaczonej na konstrukcje drogowych
obiektów mostowych zapisuje się w postaci: S355 J2+N, S235 J0, itp.
2.2.2. Tryb postępowania przy dostawach stali
Wyroby ze stali konstrukcyjnej, przeznaczone do wytworzenia stalowej konstrukcji
mostowej, muszą:
1) być udokumentowane atestami hutniczymi (świadectwo odbioru 3.1 wg PN-EN
10204:2006);
2) spełniać wymagania określone w normach przedmiotowych:
dla blach uniwersalnych i grubych wg PN-EN 10025-1:2007, PN-EN 10025-
2:2007,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
8
dla blach nieckowatych i cylindrycznych wg PN-EN 10130:2009,
dla blach żeberkowych wg PN-H-92127:1973,
dla walcówki, prętów i kształtowników wg PN-H-93000:1984, PN-H-
93010:1991,
dla kątowników równoramiennych wg PN-EN 10056-1:2000 i PN- EN 10056-
2:1998,
dla kątowników nierównoramiennych wg PN-EN 10056-1:2000 i PN- EN 10056-
2:1998,
dla ceowników PN-EN 10279:2003,
dla teowników wg PN-EN 10055:1999,
dla dwuteowników wg PN-H-93407:1991,
dla lin wg PN-EN 12385-1+A1:2009,
dla stali i staliwa do wyrobu łożysk wg PN-EN 1993-2:2010.
2.3. Materiały spawalnicze i łącznikowe
Zamówienia na łączniki i materiały spawalnicze składa Wytwórca stalowej konstrukcji
mostowej u zaakceptowanych przez Inżyniera wytwórców tych materiałów. Na Wytwórcy
konstrukcji ciąży obowiązek egzekwowania od dostawców i przechowywania atestów,
potwierdzających spełnienie wymagań, postawionych w normie przedmiotowej,
dotyczącej danego wyrobu lub materiału. Atesty muszą być przedstawione wraz z dostawą
każdej partii łączników i materiałów spawalniczych. Badania, które warunkują
wystawienie atestów, Wytwórca łączników lub materiałów spawalniczych przeprowadza
na własny koszt. Materiały, pochodzące z zapasów Wytwórcy konstrukcji, powinny być
atestowane w zakresie ustalonym przez Inżyniera na koszt własny Wytwórcy konstrukcji.
Spełnione muszą być wymagania PN-S-10050:1989 i norm przedmiotowych:
dla nitów PN-EN 1993-2:2010,
dla śrub pasowanych PN-H-84023-03:1989, PN-H-84023-01:1989, PN-H-84023-
02:1989, PN-H-84023-04:1989, PN-H-84023-05:1989, PN-H-84023-06:1989, PN-H-
84023-07:1989, PN-H-84023-08:1989, PN-H-93011:1996 i PN-H-84023-06:1989,
dla nakrętek do śrub PN-EN ISO 4035:2004 i PN-EN ISO 8675:2004,
dla nakrętek niskich stosowanych jako przeciwnakrętka PN-EN ISO 4035:2004 i PN-
EN ISO 8675:2004,
dla podkładek pod śruby PN-EN ISO 7089:2004, PN-EN ISO 4759-3:2004, PN-EN
ISO 7091:2003, PN-M-82008:1977, PN-M-82009:1979 i PN-M-82018:1979,
dla śrub montażowych PN-EN ISO 4016:2011, PN-EN ISO 4014:2011, PN-EN ISO
8765:2011 i PN-EN 24015:1999,
dla śrub sprężających PN-83/M-82343, normy wycofanej, bez zastąpienia,
dla elektrod PN-EN ISO 2560:2010,
dla drutów spawalniczych PN-EN ISO 14341:2011, PN-EN ISO 14171:2010,
dla topników do spawania łukiem krytym PN-EN 760:1998.
Wytwórca powinien przestrzegać okresów ważności stosowania elektrod według
gwarancji dostawcy.
Łączniki powinny być przechowywane w suchych i przewietrzanych pomieszczeniach z
zapewnieniem ochrony przed korozją i w sposób, umożliwiający segregację na
poszczególne asortymenty. Materiały spawalnicze należy przechowywać ponad podłogą w
suchych, przewietrzanych i ogrzewanych pomieszczeniach. Łączniki i materiały
spawalnicze, przeznaczone do wytworzenia określonej stalowej konstrukcji mostowej,
powinny być oddzielone od pozostałych
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
9
3. SPRZĘT
Wytwórca konstrukcji w programie wytwarzania (pkt.5.1.2.) i Wykonawca w programie
montażu (pkt. 5.1.3.) obowiązani są do przedstawienia Inżynierowi do akceptacji wykazu
zasadniczego sprzętu. Inżynier jest uprawniony do sprawdzenia, czy urządzenia dźwigowe
i zbiorniki ciśnieniowe posiadają ważne świadectwa, wydane przez Urząd Dozoru
Technicznego.
Wykonawca na żądanie Inżyniera jest zobowiązany do próbnego użycia sprzętu w celu
sprawdzenia jego przydatności. Sprawdzenie powinno odbywać się w obecności
przedstawiciela Inżyniera.
4. TRANSPORT
4.1. Transport od dostawcy i składowanie stali konstrukcyjnej u wytwórcy
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie wyrobów ze stali konstrukcyjnej powinny
odbywać się tak, aby powierzchnia stali była zawsze czysta, wolna zwłaszcza od substancji
aktywnych chemicznie i zanieczyszczeń, mogących utrzymywać wilgoć. Wyroby ze stali
konstrukcyjnej powinny być utrzymywane w stanie suchym
i składowane nad gruntem na odpowiednich podporach. Niedopuszczalne jest długotrwałe
składowanie stali niezabezpieczonych przed opadami.
Wyroby ze stali konstrukcyjnej, przeznaczone do wytwarzania określonej stalowej
konstrukcji mostowej, powinny być oddzielone od pozostałych.
Wyroby ze stali konstrukcyjnej muszą posiadać oznaczenia i cechy zgodnie z PN-H-
01102:1973 (norma wycofana bez zastąpienia). Oznaczenia i cechy muszą być zachowane
w całym procesie wytwarzania konstrukcji. Przy dzieleniu wyrobów należy przenieść
oznaczenia na części pozbawione oznaczeń.
4.2. Transport na miejsce montażu
Wykonawca konstrukcji jest zobowiązany do wykonania niezbędnych obliczeń lub prac
projektowych w celu ustalenia sposobu manipulacji (przemieszczania), podpierania,
podnoszenia, transportu itp. elementów konstrukcji we wszystkich fazach wykonywania i
montażu konstrukcji. Opracowania te muszą uwzględniać dyspozycje zawarte w
Dokumentacji Projektowej i być wykonane odpowiednio wcześnie, aby mogły być
zatwierdzone przez Inżyniera.
Wszystkie elementy konstrukcji powinny być ładowane na środki transportu w ten sposób,
aby mogły być transportowane i rozładowywane bez powstania nadmiernych naprężeń,
deformacji lub uszkodzeń. Zalecane jest transportowanie konstrukcji w takiej pozycji, w
jakiej będzie eksploatowana. Ze względu na łatwość ich uszkodzenia szczególnie
chronione muszą być:
łączniki sworzniowe - w przypadku konstrukcji zespolonych,
blachy węzłowe i przewiązki - w przypadku konstrukcji kratownicowych,
elementy styków montażowych - w przypadku konstrukcji skrzynkowych,
zespolonych itp.
Ze względu na możliwość wyboczenia we wszystkich rodzajach konstrukcji należy
odpowiednio usztywnić elementy wiotkie na czas załadunku i transportu. Drobne
elementy, takie jak blachy nakładkowe czy blachy, stanowiące połączenia, muszą być
jednoznacznie oznakowane i umieszczone w miejscu zamocowania przy pomocy śrub
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
10
montażowych. Elementy drobnowymiarowe, takie jak śruby, podkładki, nakrętki czy
drobne blachy, powinny być przewożone w zamkniętych pojemnikach. Dźwigary powinny
być transportowane w pozycji pionowej i ta pozycja powinna być zachowana we
wszystkich fazach transportu i montażu konstrukcji. W pewnych przypadkach mogą być
one transportowane w innej pozycji, jeśli będą odpowiednio zabezpieczone przed utratą
stateczności i innymi uszkodzeniami. Inżynier w razie potrzeby może żądać wykonania
odpowiednich obliczeń. Sposób mocowania elementów musi wykluczyć możliwość
przemieszczenia, przewrócenia lub zsunięcia się ich w czasie transportu. Przewożone
elementy powinny być załadowane w ten sposób, aby nie przekraczały żadnej z
odpowiednich skrajni, ustalonych przez normy PN-EN 15273-3:2010 i PN-EN 15273-
2:2010.
Przy transporcie drogowym w wypadku przekroczenia któregokolwiek z wymiarów skrajni
lub dopuszczalnych ciężarów pojazdów należy uzyskać zgody zarządców dróg, przez
których drogi przechodzi trasa przejazdu. Konwój, przewożący części ponadwymiarowej
konstrukcji, powinien być oznakowany i poprzedzony przez oznakowany samochód
pilotujący.
W przypadku spławiania skrzyniowych fragmentów konstrukcji należy skontrolować ich
szczelność, a po wyłowieniu należy konstrukcję starannie oczyścić i zabezpieczyć
antykorozyjnie.
4.3. Odbiór konstrukcji po rozładunku
Jeżeli Inwestor zawarł oddzielnie umowy na:
wytworzenie konstrukcji lub
montaż konstrukcji na miejscu budowy
z różnymi podmiotami gospodarczymi, wówczas Wykonawca montażu musi dokonać
odbioru konstrukcji po rozładunku i naprawieniu uszkodzeń, powstałych w transporcie.
Odbiór powinien być dokonany w obecności przedstawiciela Inżyniera
i powinien być przez Inżyniera zaakceptowany. Wytwórca konstrukcji powinien
dostarczyć wszystkie elementy konstrukcji przez siebie wytworzone, a także wszystkie
elementy stalowe, które będą użyte na miejscu budowy, np. komplet śrub. Z dostawy
wyłączone są farby i materiały spawalnicze, których stosowanie jest ograniczone okresami
gwarancji. Przekazane powinny być dokumenty, opisujące zastosowane podczas
wytwarzania materiały, procesy technologiczne oraz wyniki badań odbiorów zgodnie z
pkt. 5.2.2.7.
4.4. Likwidacja uszkodzeń transportowych
Podczas odbioru po rozładunku należy sprawdzić, czy elementy konstrukcyjne są
kompletne i odpowiadają założonej w projekcie technicznym geometrii. Dopuszczalne
odchyłki nie powinny przekraczać odchyłek, podanych w pkt. 2.4.2.8. i 2.8. PN-S-
10050:1989.
Jeśli usuwanie odchyłek i uszkodzeń Inżynier uzna za konieczne, to Wytwórca przedstawia
Inżynierowi do akceptacji projekt technologiczny i harmonogram usuwania odchyłek.
Inżynier może zastrzec, jakich prac nie można wykonywać bez obecności przedstawiciela
Inżyniera. Koszt prac ponosi Wytwórca konstrukcji, a do ich wykonania powinien
przystąpić tak szybko, jak jest to możliwe ze względów technicznych. Po zakończeniu prac
Wykonawca montażu dokonuje odbioru w obecności przedstawiciela Inżyniera.
Jeśli po prostowaniu (usuwaniu odchyłek) występują pęknięcia lub inne uszkodzenia,
element (lub jego część) zostaje zdyskwalifikowany.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
11
4.5. Transport elektrod
Opakowanie, przechowywanie i transport elektrod, drutów do spawania i topników
powinny być zgodne z wymaganiami obowiązujących norm i zaleceniami producentów.
Suszenie elektrod i topników powinno być zgodne z zaleceniami producentów. Jeśli na
powierzchni elektrody wystąpiły białe wykwity, nie może być ona użyta do wykonania
robót.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Warunki ogólne
5.1.1. Wymagania w stosunku do Wytwórcy stalowych konstrukcji mostowych i Wykonawcy
montażu
Konstrukcje stalowe obiektów mogą być wytwarzane jedynie w wytwórniach,
zakwalifikowanych przez Komisję Kwalifikacyjną Ministerstwa Infrastruktury. Wytwórca
konstrukcji powinien razem z ofertą przetargową dostarczyć Inżynierowi kopię
świadectwa Komisji dla danej wytwórni. Wytwórca nie może przenieść wytwarzania
całości lub części konstrukcji do innej wytwórni bez zgody Inżyniera. Zatwierdzeni przez
Inżyniera podwykonawcy Wytwórcy muszą również posiadać świadectwa Komisji
Kwalifikacyjnej MI.
Posiadanie świadectwa Komisji Kwalifikacyjnej MI obowiązuje również
przedsiębiorstwa, wykonujące montaż stalowej konstrukcji mostowej, jeśli montowane
przęsła mają rozpiętość Lt większą niż 21 m, oraz bez względu na rozpiętość, jeśli dla
zmontowania przęsła konieczne jest wykonanie połączeń spawanych albo na śruby
sprężające.
Termin ważności świadectwa i jego zakres muszą być zgodne z czasem realizacji
i rodzajem wytwarzanej lub montowanej konstrukcji.
5.1.2. Wymagane opracowania
Wykonawca zobowiązany jest do sporządzenia we własnym zakresie i na koszt własny
następujących opracowań:
- rysunki warsztatowe konstrukcji stalowej, uwzględniające sposób manipulacji
(przemieszczania), podpierania, podnoszenia, transportu itp. elementów konstrukcji we
wszystkich fazach wykonywania i montażu konstrukcji,
- program wykonania konstrukcji w wytwórni,
- technologię spawania,
- program montażu w miejscu scalania na budowie,
- program zapewnienia jakości zabezpieczenia antykorozyjnego;
- zestawienie ilości stali konstrukcyjnej.
Wszystkie powyższe opracowania muszą uwzględniać wymogi Dokumentacji Projektowej
oraz warunki, zawarte w niniejszej Specyfikacji.
Opracowania te podlegają akceptacji przez Inżyniera.
5.1.2.1 Program wytwarzania konstrukcji w wytwórni
Rozpoczęcie robót może nastąpić po pisemnym zaakceptowaniu przez Inżyniera programu
robót. Program sporządzany jest przez Wytwórcę. Program powinien zawierać deklarację
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
12
Wytwórcy o szczegółowym zapoznaniu się z projektem technicznym i Specyfikacjami
oraz:
1) świadectwo kwalifikacji wytwórni,
2) harmonogram realizacji,
3) informację o personelu kierowniczym i technicznym Wytwórcy,
4) informację o obsadzie tych stanowisk robotniczych, na których konieczne jest
udokumentowanie kwalifikacji,
5) informacje o dostawcach materiałów,
6) informacje o podwykonawcach,
7) informacje o podstawowym sprzęcie przewidzianym do realizacji zadania,
8) projekt technologii spawania,
9) sposób przeprowadzenia badań wymaganych w Specyfikacjach,
10) inne informacje, żądane przez Inżyniera,
11) ewentualne zgłoszenie potrzeby uściśleń lub zmian w projekcie technicznym.
Program robót musi uwzględniać spełnienie wszystkich ustaleń, zawartych w
Szczegółowej Specyfikacji Ogólnej, a także w Specyfikacji Szczegółowej, jeżeli taka jest
częścią umowy.
Rysunki warsztatowe sporządza Wytwórca na własne potrzeby. Rysunki warsztatowe
powinny być opracowane z uwzględnieniem podniesień wykonawczych wg PN-82/S-
010052 oraz powinny uwzględniać przygotowanie elementów wysyłkowych do
transportu i montażu. Tolerancja wymiarów liniowych wynosi 1 mm. Załącznikiem do
rysunków warsztatowych powinno być zestawienie ciężarów i powierzchni elementów
konstrukcji. W rysunkach powinien być określony rodzaj obróbki ciętych powierzchni.
5.1.2.2. Technologia spawania
Technologia spawania winna uwzględniać wszystkie wymogi, wynikające z
Dokumentacji Projektowej oraz niniejszej Specyfikacji, i zawierać, m.in.:
- dobór metody spawania,
- dobór materiałów spawalniczych,
- dobór parametrów spawania,
- sposób przygotowania krawędzi blach,
- kolejność spawania,
- plan kontroli spoin,
- wytyczne wykonywania kontroli spoin.
Technologia spawania winna być sporządzona przez specjalistę spawalnika i uwzględniać
następujące czynniki wyjściowe:
- dynamiczność obciążenia, działającego na konstrukcję,
- powtarzalność obciążenia (efekty zmęczeniowe),
- konieczność ograniczenia do minimum odkształceń i naprężeń spawalniczych.
Technologia spawania musi obejmować zarówno wytworzenia konstrukcji w wytwórni
jak i prac montażowych na placu budowy.
5.1.2.3. Program montażu i scalania konstrukcji na miejscu budowy
Rozpoczęcie robót może nastąpić po pisemnym zaakceptowaniu przez Inżyniera programu
montażu. Program sporządzany jest przez Wykonawcę montażu. Program powinien
zawierać protokół odbioru konstrukcji od Wytwórcy oraz:
1) harmonogram terminowy realizacji,
2) informację o personelu kierowniczym i technicznym Wytwórcy,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
13
3) informację o obsadzie tych stanowisk robotniczych, na których konieczne jest
udokumentowanie kwalifikacji,
4) projekt montażu,
5) sprawdzenie pracy statycznej konstrukcji, jeśli podczas montażu będzie ona
podpierana w innych punktach niż przewiduje to projekt techniczny,
6) projekt technologiczny wykonania pomostu żelbetowego (jeśli występuje),
7) informacje o podwykonawcach,
8) informacje o podstawowym sprzęcie montażowym przewidzianym do realizacji
zadania,
9) projekt technologii spawania (jeśli występuje),
10) projekt technologii wykonania połączeń ciernych (jeśli występują),
11) sposób zapewnienia badań ujętych w Specyfikacji,
12) informacje o sposobie zapewnienia bezpieczeństwa osób, które mogą znaleźć się
w obszarze prac montażowych,
13) inne informacje żądane przez Inżyniera.
Częścią składową programu montażu jest Projekt montażu. Projekt ten opracowuje się na
podstawie dyspozycji zawartych w Dokumentacji Projektowej i powinien on zawierać,
m.in.:
- sprawdzenie wytrzymałości i odkształceń konstrukcji w poszczególnych etapach
montażu,
- obliczenia statyczno-wytrzymałościowe konstrukcji pomocniczych (podpory
montażowe, podesty robocze itp.),
- rysunki robocze konstrukcji i urządzeń wymienionych powyżej,
- organizację placu budowy na okres scalania i montażu konstrukcji,
- rysunki, ilustrujące przebieg montażu w poszczególnych jego etapach,
- instrukcję zabezpieczenia warunków BHP.
Projekt organizacji montażu podlega akceptacji przez Inżyniera pod względem jego
zgodności z założeniami, przyjętymi przy ich sporządzaniu.
5.1.4. Akceptowanie stosowanych technologii
Jeśli jakaś z czynności technologicznych nie jest określona jednoznacznie w projekcie
technicznym lub zachodzi konieczność zmiany technologii, Wykonawca musi uzyskać
akceptację Inżyniera.
5.1.5. Kontrola wykonywanych robót
Inżynier jest uprawniony do wyznaczenia harmonogramu czynności kontrolnych,
badawczych i odbiorów częściowych, na czas których należy przerwać roboty. W
zależności od wyniku badań Inżynier podejmuje decyzję o kontynuowaniu robót.
5.1.6. Dziennik wytwarzania konstrukcji i dziennik budowy
Decyzje Inżyniera są przekazywane wykonawcom poprzez wpisy w dziennikach:
1) wytwarzania konstrukcji (w Wytwórni),
2) budowy (w trakcie montażu).
5.2. Wykonanie konstrukcji w Wytwórni
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
14
5.2.1 Obróbka elementów
5.2.1.1. Sprawdzenie wymiarów wyrobów ze stali konstrukcyjnej
Wytwarzanie konstrukcji należy poprzedzić sprawdzeniem wymiarów i prostoliniowości
używanych wyrobów ze stali konstrukcyjnej. Bez uprzedniego prostowania mogą być
użyte wyroby, w których odchyłki wymiarów i kształtów nie przekraczają dopuszczalnych
odchyłek wg PN-S-10050:1989 pkt 2.4.2.
5.2.1.2. Cięcie elementów i obrabianie brzegów
Cięcie elementów i obrabianie brzegów należy wykonywać zgodnie z ustaleniami projektu
technicznego, ale tak, by zachowane były wymagania PN-S-10050:1989 pkt. 2.4.1.1.
Cięcie elementów można wykonać dla stali S235 mechanicznie nożycami lub piłą albo dla
wszystkich gatunków stali stosować cięcie gazowe (tlenowe) automatyczne lub
półautomatyczne, a dla elementów pomocniczych i drugorzędnych również ręczne. Brzegi
po cięciu powinny być oczyszczone z gratu i naderwań. Przy cięciu nożycami podniesione
brzegi powierzchni cięcia należy wyrównać na odcinkach wzajemnego przylegania z
powierzchnią cięcia elementów sąsiednich.
Arkusze nieobcięte w hucie należy obcinać co najmniej 20 mm z każdego brzegu. Ostre
brzegi po cięciu należy wyrównywać i stępić przez wyokrąglenie promieniem r = 2 mm
lub większym. Przy cięciu tlenowym można pozostawić bez obróbki mechanicznej te
brzegi, które będą poddane przetopieniu w następnych operacjach spawania, oraz te, które
osiągnęły klasę jakości nie gorszą niż 3-2-2-4. wg PN-EN ISO 9013:2008. Po cięciu
tlenowym powierzchnie cięcia i powierzchnie przyległe powinny być oczyszczone z żużla,
gratu, nacieków i rozprysków materiału.
Dokładność cięcia : Wymiar liniowy elementu [m] poniżej 1 od 1 do 5 ponad 5
Dopuszczalna odchyłka [mm] ±1 ±1,5 ±2
Powyższe dokładności nie dotyczą wymiaru, na którym pozostawia się zapas
montażowy.
Ukosowanie krawędzi do spawania należy wykonać według dokumentacji technicznej,
zgodnie z PN-EN ISO 9692-1:2008 oraz Kartami technologicznymi spawania.
Ukosowanie można prowadzić za pomocą obróbki wiórowej, strugania, frezowania lub
ukosowania termicznego (automatycznego lub półautomatycznego). Przy ukosowaniu
termicznym należy usunąć karby i nierówności przez szlifowanie. Wszystkie krawędzie
należy przygotować podczas warsztatowego wykonania elementów obiektów.
Krawędzie, które zostaną pospawane na montażu, muszą być odpowiednio zabezpieczone
przed zanieczyszczeniami oraz powłokami metalizacyjno-malarskimi.
5.2.1.3. Prostowanie i gięcie elementów
Wytwórca powinien w obecności przedstawiciela Inżyniera wykonać próbne użycie
sprzętu, przeznaczonego do prostowania i gięcia elementów. Roboty mogą być
kontynuowane, jeśli, pomierzone po próbnym użyciu, odchyłki nie przekroczą wartości,
podanych w PN-S-10050:1989 pkt. 2.4.2. Wystąpienie pęknięć po prostowaniu lub gięciu
powoduje odrzucenie wykonanych elementów.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
15
Podczas gięcia należy przestrzegać zaleceń PN-S-10050:1989 pkt. 2.4.1.2.
Prostowanie i gięcie na zimno na walcach i prasach blach grubych i uniwersalnych,
płaskowników i kształtowników dopuszcza się w przypadkach, gdy promienie krzywizny
r są nie mniejsze, a strzałki ugięcia f nie większe niż graniczne, dopuszczalne wartości,
podane w tabeli 1 z PN-S-10050:1989.
W tabl. 1 podaje się wyciąg z ww. tabeli dla blach i płaskowników.
Przy prostowaniu i gięciu na zimno nie wolno stosować uderzeń, a stosować należy siły
statyczne.
W przypadku przekroczenia dopuszczalnych wartości strzałki ugięcia lub promienia
krzywizny, podanych w tab. 1, prostowanie i gięcie elementów stalowych należy wykonać
na gorąco po podgrzaniu do temperatury kucia i zakończyć w temperaturze nie niższej niż
750 oC. Obszar nagrzewania materiału powinien być 1,5 do 2 razy większy niż obszar
prostowany lub odkształcany. Kształtowniki należy nagrzewać równomiernie na całym
przekroju.
Chłodzenie elementów powinno odbywać się powoli w temperaturze otoczenia nie niższej
niż +5 oC bez użycia wody.
Tabl.1. Największe wartości strzałek ugięcia f i najmniejszej wartości promieni
krzywizny r dopuszczalne przy gięciu i prostowaniu na zimno elementów stalowych.
Szkic przekroju Względem
osi
Przy prostowaniu Przy gięciu
f r f r
x
b
y
s
x-x
y-y
l2/400s
l2/800b
50s
l2/200s
25s
b
x-x
y-y
l2/720b
90b
l2/360b
45b
Wskutek prostowania lub gięcia w elementach nie mogą wystąpić pęknięcia lub rysy.
Sposób ich ewentualnej naprawy winien być zaakceptowany przez Inżyniera. W
elementach ze stali o podwyższonej wytrzymałości nie powinny wystąpić również
miejscowe zahartowania.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
16
Tabl.2. Dopuszczalne odchyłki wymiarów liniowych
Wymiar
nominalny [mm] Dopuszczalne odchyłki wymiaru (±),[mm]
ponad do przyłączeniowego swobodnego
500 1000 0,5 1,5
1000 2000 1,0 2,5
2000 4000 1,5 4,0
4000 8000 2,5 6,0
8000 16000 4,0 10,0
16000 32000 6,0 15,0
32000 10,0 1/1000 wymiaru lecz
nie więcej niż 50
5.2.1.4. Dopuszczalne odchyłki wymiarów liniowych
Wymiary liniowe elementów konstrukcyjnych, których dokładność nie została podana w
dokumentacji technicznej lub innych normach, powinny być zawarte w granicach,
podanych w tabl. 2, przy czym rozróżnia się:
wymiary przyłączeniowe, tj. wymiary konstrukcyjne, zależne od innych wymiarów,
podlegające pasowaniu, warunkujące prawidłowy montaż oraz normalne funkcjonowanie
konstrukcji,
wymiary swobodne, których dokładność nie ma konstrukcyjnego znaczenia.
5.2.1.5. Dopuszczalne odchyłki prostości
Dopuszczalne odchyłki prostości elementów (prętów ściskanych, pasów ściskanych) od
podpory do podpory lub od węzła do węzła stężeń, wynoszą 1/1000 długości, lecz nie
więcej niż 10 mm. Dla elementów rozciąganych odchyłki mogą być dwukrotnie większe.
5.2.1.6. Dopuszczalne skręcenie przekroju
Dopuszczalne skręcenie przekroju (mierzone wzajemnym przesunięciem
odpowiadających sobie punktów przekroju) wynoszą 1/1000 długości, lecz nie więcej niż
10 mm.
5.2.1.7. Dopuszczalne odchyłki swobodne kształtu przekroju
Dopuszczalne odchyłki swobodne kształtu przekroju poprzecznego elementów
konstrukcyjnych (poza stykami) podano w tablicy 3.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
17
Tablica 3. Dopuszczalne odchylki swobodne ksztaltu przekroju poprzecznego
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
18
Lp. Rodzaje odchyłek Szkic Dopuszczalna
wielkość lub f
1
Odchyłki
głównych
wymiarów
przekrojów
b±b±
h±
wg tabl. 2
2 Nieprostopadłość
półek lub ścianek
b
b
0,01 wymiaru,
lecz nie więcej
niż 5 mm
3 Przesunięcie lub
wygięcie środnika
b
0,005 h, lecz
nie więcej niż
grubość
środnika
4
Przesunięcie
innych części poza
środnikiem
b
0,01 b, lecz nie
więcej niż 5
mm
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
19
5 Wybrzuszenie
blach
h
0,005 wymiaru
5.2.1.8. Dopuszczalne odchyłki kształtu przekroju w obrębie styków
Styki spawane należy wykonać z taką dokładnością, aby wzajemne przesunięcia
stykających się elementów nie przekraczały 1 mm.
Rys. 1. Swobodne niespawane końce blach przy pasowaniu stykających się elementów.
600 600
Zaleca się pozostawienie swobodnych niezespawanych blach podczas pasowania
stykających się elementów (dotyczy szczególnie styków montażowych). Długość
niepospawana winna wynosić po około 600 mm z każdej strony styku montażowego dla
spoin, łączących środnik dźwigara głównego z pasem dolnym i pasem górnym lub z blachą
pokładu, oraz 300 mm dla połączeń żeber jezdni i żeber środnika. Spoiny te powinny być
następnie wykonane jako spoiny typu K lub 1/2V, ewentualnie pachwinowe po wykonaniu
połączeń środnika i pasów stykających się elementów. Szczegółowe rozwiązania należy
podać w technologii spawania. Rozwiązanie to pokazano na Rys.1.
5.2.1.9. Dopuszczalne załamanie przy spoinie czołowej
Dopuszczalne załamanie przy spoinie czołowej powinno być nie większe niż 2 mm strzałki
odchylenia po przyłożeniu liniału o długości 1m.
5.2.1.10. Dopuszczalne odchyłki konstrukcji użebrowanych
Dopuszczalne odchyłki podano powyżej w punkcie, dotyczącym dopuszczalnych odchyłek
swobodnych przekroju.
Wszystkie elementy konstrukcji użebrowanych należy sprawdzić przez oględziny.
Pomiary odchyłek w płytach użebrowanych można przeprowadzać wyrywkowo wg
wskazań Inżyniera, przy czym należy mierzyć co najmniej 10% elementów płyty (blachy,
żebra, poprzecznice) w strefach ściskanych i 5% w strefach rozciąganych. Jeżeli mierzone
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
20
odchyłki przekroczą wymagania niniejszej normy o więcej niż 10%, liczba mierzonych
elementów powinna zostać zwiększona wg zaleceń Inżyniera.
Jeżeli w zwiększonej liczbie mierzonych elementów odchyłki przekraczają 10% tej liczby,
należy je usunąć wg wskazówek w następnych punktach niniejszych SST.
5.2.1.11. Usuwanie przekroczonych odchyłek
Przekroczenie odchyłek nie jest jedynym kryterium ich usuwania. Po ustaleniu przez
Inżyniera wraz z Projektantem konstrukcji (ewentualnie z udziałem rzeczoznawcy lub
jednostki naukowo-badawczej), czy przekroczone odchyłki wpływają na bezpieczeństwo,
użytkowanie lub wygląd, Inżynier podejmuje decyzję o ich pozostawieniu względnie
usuwaniu.
Przekroczenie dopuszczalnych odchyłek (ilościowe lub jakościowe) stanowi jednocześnie
podstawę do obniżenia umówionej ceny za wykonaną konstrukcję, niezależnie od
usunięcia wad.
Wykaz odchyłek, ocena bezpieczeństwa, sposoby naprawy wad oraz decyzja Inżyniera
stanowią część dokumentacji odbioru konstrukcji.
5.2.1.12. Czyszczenie powierzchni i brzegów
Przed przystąpieniem do składania konstrukcji Inżynier przeprowadza odbiór elementów
w zakresie usunięcia gratu, oczyszczenia i oszlifowania powierzchni przylegających i
brzegów stykowanych z zachowaniem wymagań PN-S-10050:1989, PN-M-04251:1987,
PN-EN ISO 9013:2008.
5.2.2. Składanie konstrukcji
5.2.2.1. Spawanie
Spawanie elementów konstrukcji należy wykonać zgodnie z zaakceptowanym przez
Inżyniera projektem technologii spawania, zawartym w programie wytwarzania danej
konstrukcji.
Wszystkie prace spawalnicze można powierzać jedynie wykwalifikowanym spawaczom,
posiadającym aktualne uprawnienia. Należy prowadzić dziennik spawania. W dzienniku
spawania powinny być odnotowane wszelkie odstępstwa od dokumentacji technicznej i
technologicznej jak również stwierdzone usterki wykonawstwa. Dziennik spawania
powinien być prowadzony na bieżąco i tak samo potwierdzany przez Inżyniera. Za
prowadzenie dziennika odpowiedzialny jest bezpośredni kierownik robót.
Temperatura otoczenia przy spawaniu stali niskostopowych o zwykłej wytrzymałości
powinna być wyższa niż 0˚C, a stali o podwyższonej wytrzymałości wyższa niż +5˚C.
Niedopuszczalne jest spawanie podczas opadów atmosferycznych przy niezabezpieczeniu
przed nimi stanowisk roboczych i złączy spawanych. W utrudnionych warunkach
atmosferycznych (wilgotność względna powietrza większa niż 80%, mżawka, wiatry o
prędkości większej niż 5 m/s, temperatury powietrza niższe niż podane wyżej) należy
opracować i uzgodnić specjalne środki gwarantujące otrzymanie spoin należytej jakości.
Powierzchnie łączonych elementów na szerokości nie mniejszej niż 15 mm od rowka
spoiny należy przed spawaniem oczyścić ze zgorzeliny, rdzy, farby, tłuszczu i innych
zanieczyszczeń do czystego metalu.
Ukosowanie brzegów elementów można wykonywać ręcznie, mechanicznie lub palnikiem
tlenowym, usuwając zgorzelinę i nierówności.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
21
Wszystkie spoiny czołowe powinny być podpawane lub wykonane taką technologią (np.
przez zastosowanie odpowiednich podkładek), aby grań była jednolita i gładka.
Spoiny należy wykonać tak, aby spełniały wymagania normy PN-EN ISO 5817:2009.
Szczegółowe wytyczne odnośnie poziomów jakości spoin powinny zostać zawarte w
Planie Kontroli Spoin wykonywanym przez Wytwórcę.
Obróbkę spoin można wykonać ręcznie, szlifierką lub frezarką albo stosować inną obróbkę
mechaniczną pod warunkiem, że miejscowe zmniejszenie grubości przekroju elementu nie
przekroczy 3% tej grubości.
Przygotowanie elementów do wykonania spoin (przygotowanie brzegów, rowków do
spawania) należy wykonać wg PN-EN ISO 9692-1:2008.
Do wykonywania połączeń spawanych można używać wyłącznie materiałów
spawalniczych przewidzianych w projekcie technologicznym. Materiały te powinny mieć
zaświadczenie o jakości. Do wykonania spoin sczepnych należy stosować spoiwa,
zapewniające własności mechaniczne o wartościach niemniejszych niż spawany materiał.
Opakowanie, przechowywanie i transport elektrod, drutów do spawania i topników
powinny być zgodne z wymaganiami obowiązujących norm i zaleceniami producentów.
Suszenie elektrod i topników powinno być zgodne z zaleceniami producentów.
Wystąpienie na powierzchni otuliny elektrod tzw. wykwitów, tj. białych kryształów,
świadczy o długotrwałym przetrzymywaniu elektrod w wilgotnym powietrzu, a także o
wejściu wody w reakcję chemiczną ze składnikami otuliny. Wykwity te dowodzą starzenia
się elektrody. Suszenie elektrod starzonych jest bezcelowe, a użycie ich zabronione.
Do żłobienia elektropowietrznego należy stosować elektrody grafitowo-węglowe
miedziowane w gatunku ESW 252 lub inne zgodnie z normą PN-EN ISO 17659:2008. Do
żłobienia łukowego - stosować elektrody stalowe otulone EC1.
Sprzęt spawalniczy powinien umożliwiać wykonanie złączy spawanych zgodnie z
technologią spawania i dokumentacją konstrukcyjną. Jego stan techniczny powinien
zapewnić utrzymanie określonych parametrów spawania, przy czym wahania natężenia i
napięcia prądu podczas spawania nie mogą przekraczać 10%.
Czołowe spoiny pasów należy kończyć poza przekrojem samego pasa, używając do tego
płytek wybiegowych. Płytki wybiegowe powinny mieć tą samą grubość i kształt, co
spawane pasy. Po przymocowaniu płytek (za pomocą zacisków) spoiny powinny być na
nie wprowadzone na długość co najmniej 25 mm. Przy usuwaniu płytek wybiegowych
należy przeprowadzić cięcie w odległości co najmniej 3 mm od brzegu pasa, a następnie
usunąć nadmiar przez obróbkę mechaniczną.
Wszystkie spoiny po wykonaniu podlegają badaniu, ocenie jakości i odbiorowi.
Niedopuszczalne są rysy lub pęknięcia w spoinie lub materiale w jej sąsiedztwie.
Obrabiane widoczne powierzchnie spoiny nie powinny mieć wtrąceń żużla, pasm
żużlowych lub zaklęśnięć. W spoinach nieobrabianych nierówność lica spoiny nie powinna
przekraczać 15% grubości spawanych elementów.
Badania wizualne spoin należy prowadzić wg wytycznych normy PN-EN ISO 17637:2011.
Spoiny czołowe należy zbadać metodą ultradźwiękową. Poziom jakości spoin czołowych
należy określić wg wymagań normy PN-EN ISO 5817:2009. (Poziom B dla spoin
„specjalnej jakości”, poziom C dla pozostałych spoin). Szczegółowe wytyczne odnośnie
poziomów jakości badanych spoin powinny być zawarte w Planie Kontroli Spoin,
wykonanym przez Wytwórcę.
Spoiny lub ich części ocenione w wyniku badań jako nieodpowiadające wymaganiom
należy usunąć w sposób niepowodujący uszkodzeń konstrukcji lub powstania w niej
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
22
dodatkowych naprężeń. Powtórnie wykonane spoiny w miejscu usuniętych należy poddać
ponownemu badaniu w pełnym zakresie.
Przygotowanie brzegów i powierzchni elementów do spawania
Powierzchnie brzegów powinny być na tyle gładkie, aby parametry charakteryzujące
powierzchnie cięcia wg PN-EN ISO 9013:2008 nie były większe niż dla klasy 2-2-2-2, a
przy głębokim przetopie materiału rodzimego nie większe niż dla klasy 3-3-3-3.
Powierzchnie przylegające.
Wg PN-EN ISO 5817:2009 poziom jakości wszystkich spoin wg niezgodności
spawalniczych, występujących w złączach spawanych, powinien wynosić „B” lub „C”, a
która spoina powinna posiadać poziom B lub C, określa dokumentacja warsztatowa lub
wykonawcza.
Powierzchnie pracujące na docisk powinny być obrobione. Współczynnik chropowatości
Ra tych powierzchni wg PN-M-04251:1987 nie powinien być większy niż 2,5 µm.
Konstrukcja powinna być podzielona na zespoły spawalnicze, których wymiary
ograniczają możliwości transportu. Należy dążyć, by jak największa część spoin była
wykonana automatycznie, a zwłaszcza spoiny łączące pasy ze środnikiem.
Spawanie należy prowadzić zgodnie z wymaganiami PN-S-10050:1989 pkt. 2.4.4.4.
Wszystkie spoiny po wykonaniu podlegają badaniu, ocenie jakości i odbiorowi.
Wykonawca obowiązany jest dokonać badanie spoin i udostępnić je do kontroli
Inżynierowi. Badania nieniszczące wykonywać mogą jedynie laboratoria, zaakceptowane
przez Komisję Kwalifikacyjną MI podczas przewodu kwalifikującego wytwórnię.
Wytwórca zobowiązany jest gromadzić pełną dokumentację badań w postaci radiogramów
i protokółów i przekazać ją Inżynierowi podczas odbioru ostatecznego konstrukcji.
5.2.2.2. Usuwanie odkształceń konstrukcji po spawaniu
Każdy z segmentów konstrukcji po wykonaniu spawania podlega dokładnej kontroli pod
względem zgodności kształtu geometrycznego z projektem. Wszelkie odchyłki, większe
od dopuszczalnych, muszą być usunięte. Projekt technologiczny prostowania konstrukcji,
zgodny z punktami 2.4.1.2., 2.4.2.8., 2.6.8. i 2.8. normy PN-S-10050:1989, ma być
przygotowany przez Wytwórcę. Projekt, opisujący zakres robót i sposoby technologiczne
prostowania, musi zostać zatwierdzone przez Inżyniera.
Operacja usuwania odkształceń spawalniczych odbywać się powinna w obecności
przedstawiciela Inżyniera z przestrzeganiem zaleceń PN-S-10050:1989.
Wystąpienie pęknięć czy innych uszkodzeń w elemencie w trakcie usuwania lub po
usunięciu odkształceń spawalniczych powoduje jego dyskwalifikację i odrzucenie danego
elementu.
5.2.2.3. Przygotowanie połączeń nitowanych, na śruby pasowane i na śruby sprężające
Połączenia z użyciem nitów i śrub przewidziane są do wykonywania na miejscu budowy.
W wytwórni należy wykonać przygotowanie powierzchni przylegających i otworów
zgodnie z PN-S-10050:1989 pkt.2.4.3.1., pkt. 2.4.3.2., pkt. 2.4.4.1., pk. 2.4.4.2., pkt.
2.4.4.3.
Jeśli w połączeniach na nity i śruby powierzchnie kontaktowe są duże (np. w
blachownicach), w wytwórni należy wykonać do koniecznej średnicy jedynie otwory do
łączników tymczasowych i montażowych. Podczas montażu, w trakcie scalania i wymiany
łączników tymczasowych na stałe dokonuje się rozwiercenia tych otworów do ostatecznej
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
23
średnicy. Pozostałe otwory wykonuje się o średnicach 3 4 mm mniejszych, by rozwiercić
je do średnicy ostatecznej podczas scalania konstrukcji.
W przypadku, gdy rozmiary powierzchni kontaktowych są małe ( np. w przyłączeniach
elementów kratownic do węzłów) i w wytwórni wykonywany jest pełny próbny montaż,
Inżynier może dopuścić rozwiercanie otworów do ostatecznej średnicy w czasie próbnego
montażu.
Po wykonaniu w wytwórni otworów należy sporządzić dokumentację z ich opisem, celem
przekazania Wykonawcy montażu.
5.2.2.4. Wykonanie elementów dla montażu wstępnego, transportu i montażu na miejscu budowy
Elementy, które nie pozostają na trwałe w moście, mogą być wykonane według wymagań
uzgodnionych jednorazowo między Wytwórcą a Inspektorem. Wymagania te nie muszą
spełniać warunków zawartych w Szczegółowej Specyfikacji Ogólnej.
5.2.2.5. Próbny montaż stalowej konstrukcji
Należy dążyć do tego, aby wytwarzana stalowa konstrukcja mostowa była próbnie
zmontowana przez Wytwórcę tej konstrukcji. Próbny montaż wytworzonych elementów
stalowej konstrukcji należy przeprowadzić zgodnie z wymaganiami PN-S-10050:1989 pkt
2.4.4.5. i pkt 2.4.4.6. Za zgodą Projektanta i Inżyniera dopuszcza się rezygnacja z próbnego
montażu.
Do próbnego montażu można przystąpić po dokonaniu odbioru wytworzonych elementów
stalowej konstrukcji mostowej przez Inżyniera oraz uzyskaniu jego akceptacji dla
przewidywanych sposobów przeprowadzenia próbnego montażu i stosowanych
technologii.
W razie, kiedy wykonanie w wytwórni montażu próbnego całej konstrukcji nie jest
uzasadnione technicznie i ekonomicznie (np. w przypadku dużych przęseł spawanych na
miejscu budowy), Inżynier może dopuścić wykonanie montażu próbnego, polegającego na
sprawdzeniu przez przyłożenie wymiarów, przylegających do siebie zespołów
spawalniczych. Należy sprawdzić, czy jest zachowane wymagane podniesienie
wykonawcze.
Dopuszczalna odchyłka podniesienia wykonawczego wynosi ±10% projektowanego, pod
warunkiem, że linia wygięcia wstępnego ma płynny przebieg (odchyłka różnic rzędnych
w sąsiednich punktach nie powinna przekraczać 10% tej wartości).
Wszystkie elementy należy oznaczyć w sposób trwały i wyraźny wg pisemnego schematu
oznaczeń i schemat ten załączyć do dokumentacji wykonawczej konstrukcji.
O przeprowadzanym próbnym montażu należy każdorazowo pisemnie z wyprzedzeniem
trzydniowym zawiadamiać Inżyniera oraz Wykonawcę montażu docelowego na budowie.
Na zakończenie próbnego montażu należy spisać protokół z jego przeprowadzenia, podając
w nim wszelkie istotne dla konstrukcji dane, a w szczególności:
stwierdzenia o zgodności wykonanej konstrukcji z dokumentacją, wraz ze
szczegółowym omówieniem odchyłek od wymiarów teoretycznych,
linię podniesienia wykonawczego i odchyłki od linii teoretycznej,
znaki pomiarowe na sąsiednich elementach konstrukcji, ich oznakowanie i
wymiary względem siebie w zmontowanej konstrukcji.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
24
5.2.2.6. Zabezpieczenie antykorozyjne przed wysyłką
Elementy konstrukcji muszą być przed wysyłką zabezpieczone wg Ogólnej Szczegółowej
Specyfikacji Technicznej M-14.02.00. Wykonanie czynności, związanych
z zabezpieczeniem, tj. przygotowania powierzchni i nanoszenia powłok ochronnych,
powinno być przewidziane w możliwie wczesnej fazie wytwarzania konstrukcji.
5.2.2.7. Odbiór konstrukcji u Wytwórcy
Po wykonaniu montażu próbnego i zabezpieczenia antykorozyjnego Inżynier dokonuje
odbioru konstrukcji zgodnie z PN-S-10050:1989 pkt 2.8. Odbiór polega na komisyjnych
oględzinach konstrukcji i sprawdzeniu wyników wszystkich badań przewidzianych w
programie wytwarzania konstrukcji. W komisji odbierającej, której skład ustala Inżynier,
powinien uczestniczyć przedstawiciel przedsiębiorstwa, montującego konstrukcję.
Wytwórca powinien przedstawić komisji:
1) projekt techniczny i rysunki warsztatowe,
2) dziennik wytwarzania,
3) atesty użytych materiałów,
4) świadectwa kontroli laboratoryjnej,
5) protokóły odbiorów częściowych,
6) protokół z próbnego montażu, a jeśli próbny montaż nie był przewidywany,
protokół z pomiaru geometrii wytworzonej konstrukcji,
7) inne dokumenty przewidziane w programie wytwarzania.
5.3. Montaż i scalanie konstrukcji na miejscu budowy
5.3.1. Składowanie konstrukcji na placu budowy
Obowiązkiem Wykonawcy montażu jest przygotowanie placu składowego konstrukcji i
udostępnienie go Wytwórcy, by mógł dokonać rozładunku dostarczonej konstrukcji i
usunąć ew. uszkodzenia, powstałe w transporcie. Konstrukcję na placu budowy należy
układać zgodnie z projektem technologii montażu, uwzględniając kolejność
poszczególnych faz montażu. Konstrukcja nie może bezpośrednio kontaktować się z
gruntem lub wodą i dlatego należy ją układać na podkładkach drewnianych lub
betonowych (np. na podkładach kolejowych). Sposób układania konstrukcji powinien
zapewnić :
1) jej stateczność i nieodkształcalność,
2) dobre przewietrzenie elementów konstrukcyjnych,
3) dobrą widoczność oznakowania elementów składowych,
4) zabezpieczenie przed gromadzeniem się wód opadowych, śniegu, zanieczyszczeń
itp.
W miarę możliwości należy dążyć do tego, aby dźwigary i belki były składowane w pozycji
pionowej (takiej jak w konstrukcjach) podparte w węzłach. W przypadku składowania w
innej pozycji niż pionowa lub przy innym podparciu niż podano w projekcie montażu
wymagane są obliczenia sprawdzające stateczność i wytrzymałość.
5.3.2. Przemieszczanie elementów konstrukcji do ostatecznego ich położenia
Elementy składowane na placu budowy muszą być transportowane do miejsca
wbudowania w sposób gwarantujący jego nieuszkodzenie. Elementy transportowane przy
pomocy dźwigów muszą być podnoszone przy użyciu odpowiednich zawiesi z
zachowaniem zasad bezpieczeństwa (próbne uniesienie na wysokość 20 cm, brak
przeszkód na drodze transportu, przeszkolona i odpowiednio wyekwipowana załoga).
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
25
Wyznaczenie osi podłużnej konstrukcji
Na podporach należy wyznaczyć w sposób trwały oś konstrukcji, osie dźwigarów
głównych i osie łożysk.
Osie łożysk należy wyznaczać dla temperatury t0 = 10ºC w odległościach od osi środka
łożysk stałych, odpowiadających dokładnie rozpiętościom teoretycznym przęseł, wg
projektu technicznego i rysunków warsztatowych.
Przesunięcia łożysk względem osi podparcia konstrukcji nie powinny przekraczać 2 mm
(wzdłuż osi).
Wszelkie uszkodzenia elementów powstałe w czasie transportu wewnętrznego muszą być
ocenione przez Inżyniera i w razie konieczności element musi być zastąpiony nowym na
koszt wykonawcy robót
5.3.3. Wykonanie połączeń tymczasowych
Konstrukcje nitowane lub skręcane z użyciem śrub sprężających muszą być początkowo
złożone za pomocą śrub montażowych i sworzni. Liczba łączników tymczasowych (śrub
montażowych i sworzni) powinna być określona w projekcie montażu. Projekt musi
również przewidywać kolejność wykonywania połączeń tymczasowych i kolejność ich
zastępowania przez połączenia docelowe. Liczba łączników tymczasowych musi zapewnić
niezmienność kształtu konstrukcji oraz jej bezpieczeństwo. Jeśli Wykonawca chce
zastosować liczbę łączników tymczasowych mniejszą niż 35% liczby nitów lub śrub
każdego połączenia, to powinien uzyskać akceptację Inżyniera.
Elementy drugorzędne ustroju niosącego, takie jak belki podłużne pomostu, stężenia
poprzeczne, zwiatrowania, tężniki, słupki lub wieszaki drugorzędne itp., powinny być w
czasie montażu na rusztowaniach zamocowane za pomocą połączeń tymczasowych.
Ostateczne połączenie konstrukcji za pomocą łączników docelowych może być wykonane
po ustawieniu przęsła w takich punktach podparcia, jakie przewidziane są w fazie
eksploatacji.
Konstrukcje całkowicie spawane muszą być scalone wg projektu montażu i projektu
technologii spawania, zawierającego plan spawania. Spawane styki montażowe mogą być
wykonane przy zapewnieniu warunków, przewidywanych w projekcie technologii
spawania, a szczególnie przy odpowiedniej temperaturze, wilgotności oraz osłonięcia od
wiatrów.
5.3.4. Wykonanie połączeń stałych na miejscu budowy
5.3.4.1. Połączenia spawane
Wszystkie spoiny wykonywane na placu budowy muszą być przewidziane w projekcie
montażu. Jeśli zachodzi potrzeba wykonania dodatkowych spoin lub spoin pomocniczych,
musi być to zaakceptowane przez Inżyniera wpisem do dziennika budowy. Spawanie
nieprzewidzianych w projekcie montażu uchwytów montażowych (uszy) do podnoszenia
lub zamocowań wymaga zgody Inżyniera. Inżynier może zażądać wykonania obliczeń
sprawdzających skutki przyspawania uchwytów montażowych. Spawanie należy
prowadzić zgodnie z wymaganiami PN-S-10050:1989 pkt. 2.4.4.4. Roboty spawalnicze na
obiekcie prowadzić można w temperaturach powyżej 5 ˚C. Wszystkie spoiny po
wykonaniu podlegają badaniu, ocenie jakości i odbiorowi. Końcowe badania spoin
powinny być przeprowadzane nie wcześniej jak po upływie 48 godzin po ich wykonaniu.
Koszty badań nieniszczących ponosi Wykonawca, a wykonywać je mogą jedynie
laboratoria zaakceptowane przez Inżyniera.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
26
Wytwórca zobowiązany jest gromadzić pełną dokumentację badań w postaci radiogramów
i protokółów i przekazać ją Inżynierowi podczas odbioru ostatecznego konstrukcji.
5.3.4.2. Wykonanie otworów
O ile nie jest określone inaczej, w dokumentacji, przekazanej z wytwórni, wykonywanie
otworów i ich rozwiercanie do ostatecznego wymiaru należy wykonać podczas
ostatecznego montażu konstrukcji.
Rozwiercone lub wiercone otwory (cylindryczne lub stożkowe) powinny być prostopadłe
do elementu. Rozwiertaki i wiertła powinny być w miarę możliwości prowadzone
mechanicznie. Złe rozmieszczenie otworów dyskwalifikuje element. Wiercenie i
rozwiercanie może być wykonywane tylko przy pomocy urządzeń obrotowych. Wiercenie
przez szablon jest dozwolone po bezpiecznym i pewnym przymocowaniu go na właściwym
miejscu. Wszystkie części muszą być starannie dociśnięte w czasie wiercenia. Źle
wykonane lub rozmieszczone otwory nie powinny być naprawiane przez spawanie, chyba
że jest to dozwolone przez Inżyniera.
5.3.4.3. Połączenia śrubowe
We wszystkich połączeniach śrubowych, śruby powinny mieć taką długość, aby
przechodziły przez elementy łączone i nakrętkę z podkładkami, lecz nie wystawały więcej
niż 10 mm i nie mniej jak dwa zwoje gwintu. Wytwórca konstrukcji obowiązany jest
dostarczyć Wykonawcy montażu odpowiednią ilość śrub (uwzględniając pewną ich ilość
na odrzucenie, zaginięcie, uszkodzenie itp.) odpowiedniego typu i długości wraz z
kompletem atestów i dokumentacji badań. Wynikiem tego powinien być protokół lub zapis
w dzienniku budowy, stwierdzający możliwość stosowania danej partii śrub, nakrętek i
podkładek do montażu.
Nachylenie powierzchni elementu do łba lub nakrętki nie powinno być większe niż 1/20 w
stosunku do płaszczyzny prostopadłej do osi śruby. Łączone elementy powinny do siebie
przylegać i nie mogą być rozdzielane przez uszczelki czy inne ściśliwe materiały. Przy
połączeniu wszystkie powierzchnie kontaktowe (łącznie z przylegającymi do łba śruby,
nakrętek i podkładek) powinny być oczyszczone z zendry, brudu, zadziorów czy innych
obcych materiałów, które mogłyby przeszkodzić w dokładnym przyleganiu powierzchni.
Farby są dozwolone między powierzchniami kontaktowymi w przypadku połączeń, w
których dopuszcza się wzajemne przemieszczanie (poślizg).
W połączeniach tarciowych powierzchnie kontaktowe muszą być odpowiednio
przygotowane w celu osiągnięcia wymaganego współczynnika tarcia. Jeśli sposobu
przygotowania powierzchni kontaktowych nie określa projekt techniczny, powinien to
uczynić Inżynier. Dla wszystkich stali konstrukcyjnych dopuszcza się następujące metody
przygotowania powierzchni kontaktowych:
1) piaskowanie,
2) śrutowanie,
3) metalizacja,
4) powłoki metaliczno-malarskie.
Każdorazowo przed rozpoczęciem montażu połączenia tarciowego styku głównego,
łączącego większe segmenty (np. w kratownicy grupy krzyżulców z pasami, poprzecz-nice
z podłużnicami, segmenty dźwigarów głównych pomiędzy sobą, poprzecznice z
dźwigarami głównymi), powinien być sporządzony odrębny protokół odbiorczy dla
połączeń sprężonych w obrębie segmentu.
W protokole należy podać:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
27
1) nazwisko przedstawiciela wykonującego odbiór,
2) datę i miejsce sporządzenia protokołu,
3) potwierdzenie odbioru przygotowania wszystkich powierzchni kontaktowych z
podaniem sposobu ich przygotowania i datą wykonania czynności,
4) ocenę stanu powierzchni w chwili montażu.
Powierzchnie kontaktowe nieodpowiednio przygotowane i niespełniające warunków
projektowych nie mogą być przyjęte.
Przed montażem elementów z połączeniami tarciowymi Inżynier obowiązany jest
poświadczyć protokolarnie właściwe wykonanie wszystkich powierzchni kontaktowych.
W połączeniach wielośrubowych kolejność sprężania należy w pierwszej fazie zaczynać
od środka i postępować symetrycznie ku śrubom krawędziowym. Wszystkie konstrukcje,
łączone za pomocą śrub sprężających, podlegają próbnemu montażowi (w przypadku
dużych mostów Inżynier może wyrazić zgodę na próbny montaż częściowy), który
wykonuje się przez złożenie konstrukcji, stosując śruby montażowe w ilości 25% ogólnej
liczby śrub sprężających.
Przy wkładaniu śrub nie należy stosować naciągania elementów za pomocą przebijaków
stożkowych. Można posługiwać się podnośnikami i ściągami.
Sprężanie powinno być wykonywane według zatwierdzonego przez Inżyniera programu,
zawierającego kolejność i sposób naciągania śrub. Prace powinny być prowadzone w
obecności przedstawiciela Inżyniera.
Po zakończeniu montażu połączeń każdego fragmentu konstrukcji powinien być
sporządzony protokół odbiorczy.
W protokole tym należy podać:
1) nazwisko przedstawiciela wykonującego odbiór,
2) datę i miejsce sporządzenia protokołu,
3) datę (godziny) montażu i informacje o temperaturze i wilgotności powietrza,
4) nr protokołu dopuszczenia powierzchni do montażu,
5) rodzaj śrub, nakrętek i podkładek,
6) informacje o rodzaju klucza i podstawę dopuszczenia go do montażu,
7) informacje o podstawie przyjęcia współczynnika k,
8) schemat połączenia z oznaczeniem kolejności sprężania śrub i wymienieniem
wartości momentów skręcających w fazie I oraz w fazie II,
9) potwierdzenie wykonania zabiegu sprężania zgodnie z Projektem
technologicznym,
10) podpis upoważnionego przedstawiciela Wykonawcy.
Śruby dokręcone do 100% siły sprężającej trzeba oznaczyć farbą. Połączenia śrubami
sprężającymi należy zabezpieczyć zewnętrznie przed przeciekami wody do szczelin
kontaktowych przez posmarowanie ich gęstą farbą podkładową z pigmentem metalicznym
lub specjalnie do tego celu produkowanym kitem z zatarciem wszystkich styków między
podkładkami i nakrętkami lub łbami śrub.
Szczególna ostrożność wymagana jest przy naciągu śrub. Wykonawca ma obowiązek
pouczyć ekipy montażowe o grożących niebezpieczeństwach złamania się lub zeskoczenia
klucza oraz kruchego pęknięcia śrub i wystrzelenia łba siłą odrzutu nagromadzonej energii
sprężającej w czasie i bezpośrednio po dokręceniu. W czasie sprężania w rejonie robót nie
może przebywać żaden zbędny pracownik.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
28
Ponadto przy wykonywaniu połączeń tarciowych należy przestrzegać wymagań PN-S-
10050:1989 oraz Wytycznych opublikowanych w zeszycie Nr 12 serii "Studia i materiały"
IBDiM 1978 r.
5.3.4.4. Połączenia nitowane
Wykonanie i odbiór musi odpowiadać warunkom określonym w normie PN-S-
10050:1989.
5.3.4.5. Połączenia klejowo-sprężone
Warunki wykonania i odbioru połączeń niejednorodnych zależą od ich rodzaju i muszą być
zawarte w dokumentacji technicznej i zaakceptowane przez Inżyniera.
5.3.5. Przygotowanie konstrukcji stalowej do współpracy z betonem
5.3.5.1. Łączniki sworzniowe do konstrukcji zespolonych
Typ, rodzaj, średnica i długość sworzni oraz ich rozmieszczenie powinny być zgodne z
projektem technicznym i Instrukcję Nr 7 i Nr 11 IBDiM. Maksymalne przesunięcie od
zaplanowanego miejsca przyspawania wynosi 2,5 cm pod warunkiem, że sąsiedni sworzeń
zachowuje, wymagane Instrukcją Nr 7, odległości. Łączniki sworzniowe nie powinny być
malowane ani metalizowane. Muszą być czyste, wolne od rdzy, zendry, wżerów
korozyjnych, smarów, zwłaszcza w czasie spawania i tuż przed zalaniem betonu.
Powierzchnia elementu, do której przyspawany jest sworzeń, musi być pozbawiona zendry,
korozji, brudu, farby, smarów itp. Zanieczyszczenia mogą powodować powstawanie
nieprawidłowej spoiny.
Wykonawca powinien dostarczyć Inżynierowi w celu zatwierdzenia przed spawaniem
następujące informacje:
1) nazwę producenta i rodzaj urządzenia spawalniczego,
2) określenie rodzaju źródła prądu,
3) opis łącznika sworzniowego i atesty materiału, z którego wykonano łączniki.
Po przyspawaniu sworzni należy wykonać ich badania wg PN-S-10050:1989 pkt 3.2.9.
Jeśli projekt techniczny przewiduje stosowania innych łączników niż sworzniowe,
w programie montażu Wykonawca powinien przedstawić do akceptacji Inżyniera
technologię wykonania, uwzględniającą zapobieganiu powstawaniu koncentracji naprężeń
przy spawaniu tych łączników.
5.3.5.2. Przygotowanie konstrukcji do wykonania współpracującego pomostu betonowego
Betonowanie płyty pomostu, współpracującego z dźwigarami stalowymi, powinno
odbywać się zgodnie z opracowanym projektem betonowania dla przęseł o rozpiętości
powyżej 21,0 m przy dodatkowym podparciu lub wstępnym wygięciu konstrukcji stalowej
(podniesieniu wykonawczym). Przy przęsłach dużej rozpiętości zaleca się stosować
dodatkowe podparcie z jednoczesnym wstępnym wygięciem. Inżynier może nakazać
wykonanie badań, potwierdzających nośność dodatkowych podparć i kontrolę wstępnego
wygięcia. W obiektach mostowych, w których zostaną wprowadzone do konstrukcji
stalowej dodatkowe siły, uzyskane przez opuszczenie konstrukcji po zabetonowaniu płyty
betonowej, podniesienie wykonawcze musi być odebrane przez Inżyniera, a jego
parametry wpisane do dziennika budowy. Maksymalne odchyłki w stosunku do projektu
technicznego nie mogą wynosić więcej niż 5%.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
29
W czasie betonowania płyty pomostowej konstrukcja stalowa musi być podparta w
miejscach podparcia docelowego na łożyskach. Nie dopuszcza się podpierania konstrukcji
na poprzecznicach podporowych.
Opuszczanie konstrukcji na łożyska należy wykonywać stopniowo, ze skokiem nie
większym niż 1/4 podniesienia wstępnego.
Powierzchnie kontaktowe betonu ze stalą powinny być zabezpieczone antykorozyjne farbą
podkładową z pigmentem metalicznym.
Z uwagi na naprężenia, wywołane skurczem betonu, należy stosować betonowanie
odcinkowe z zachowaniem kilku lub kilkunastogodzinnych przerw technologicznych.
Długość przerwy musi być zaakceptowane przez Inżyniera, jest ona uzależniona od
warunków, w których odbywa się betonowanie. Liczba i długość odcinków oraz kolejność
betonowania, jeśli nie jest określona w projekcie technicznym, powinna być
zaproponowana w programie montażu przez Wykonawcę i zaaprobowana przez Inżyniera.
Podczas betonowania muszą być pobierane próbki betonu do badań. W ustrojach ciągłych
betonowanie płyty współpracującej musi odbywać się wg, założonej w projekcie
betonowania, technologii. Technologia wykonania układów ciągłych powinna zmierzać do
eliminacji lub zmniejszenia skutków oddziaływania momentów ujemnych, pojawiających
się nad podporami pośrednimi. Oprócz wprowadzenia wstępnych sił do konstrukcji
stalowej, układanie betonu powinno wymuszać w pierwszej kolejności jak największe
momenty ujemne nad podporami w dźwigarach stalowych, aby, gdy pojawi się tam beton
pracujący (stwardniały), był on jak najmniej rozciągany. Betonowanie musi odbywać się
przy obecności przedstawiciela Inżyniera.
5.3.6. Osadzenie przęseł na podporach
Przed ostatecznym osadzeniem konstrukcji na podporach Inżynier musi dokonać
ostatecznego odbioru łożysk i ich posadowienia, zachowując warunki określone w PN-
S10050:1989 pkt. .2.6.3. i pkt. 3.3.1. Opuszczenie konstrukcji nie może powodować
deformacji wykraczających poza obszar pracy sprężającej nawet w przypadku awarii
podnośników. W czasie osadzania przęsła główne elementy muszą zachowywać swoje
płaszczyzny. Operacja osadzania powinna być realizowana stopniowo z wykorzystaniem
podkładek stalowych i klinów dębowych tak, by w jednej fazie nie opuszczać więcej niż
1/500 rozpiętości przęsła. Osadzanie przęseł na podporach powinno odbywać się w
obecności Inżyniera.
5.3.7. Zabezpieczenie antykorozyjne po montażu
Zasadnicze zabezpieczenie konstrukcji stalowej przed korozją wykonywane jest w
Wytwórni, gdzie wykonuje się wszystkie warstwy powłoki zabezpieczającej przed korozją
z wyłączeniem ostatniej warstwy nawierzchniowej (chyba, że dokumentacja przewiduje
inaczej). Po ukończeniu montażu powłokę antykorozyjną należy dokończyć zgodnie z
Ogólną Szczegółowej Specyfikacją Techniczną M 14.02.00.
Zaleca się, aby na pierwszym dźwigarze (uzgodnić z Inspektorem) pierwszego przęsła
(licząc wg kilometrażu drogi) od strony wewnętrznej umieścić po zakończeniu malowania
schematyczny rysunek konstrukcji z zaznaczonymi warstwami zabezpieczenia
antykorozyjnego dla poszczególnych elementów głównych. Oznaczenie, o którym mowa,
powinno zostać naniesione jaskrawym kolorem farby w miejscu nienarażonym na
zniszczenie.
5.3.8. Rusztowania montażowe
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
30
Rusztowania do montażu powinny być zaprojektowane i obliczone na siły, wynikające
z projektu montażu konstrukcji ustroju niosącego. Zaakceptowany przez Inżyniera i
projektanta konstrukcji projekt rusztowań nie może być bez ich zgody zmieniany.
Rusztowania stalowe z elementów składanych do wielokrotnego użytku powinny
odpowiadać stosownym wymaganiom, podanym przez producenta rusztowań lub normom.
W zasadniczych wymiarach rusztowań drewnianych dopuszcza się następujące odchyłki:
w rozstawie szeregów pali lub jarzm ±5% rozstawu,
w wychyleniu jarzm rusztowań z płaszczyzny pionowej ±5% wysokości jarzm,
lecz nie więcej niż 5 cm,
w rozstawie poprzecznic i podłużnic pomostu ±5 cm.
5.3.9. BHiP i ochrona środowiska
Za przestrzeganie aktualnie obowiązujących państwowych i lokalnych przepisów o BHiP
i ochronie środowiska odpowiada Wykonawca. Inżynier nie może nakazać wykonania
czynności, których wykonanie naruszyłoby postanowienia tych przepisów.
6. KONTROLA JAKOŚCI
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST DM.00.00.00 „Wymagania ogólne"
Kontrola robót obejmuje badania przeprowadzane w Wytwórni i na placu budowy.
Badania materiałów, elektrod, połączeń powinny być przeprowadzane w Wytwórni.
Badania innych elementów powinny być przeprowadzane w Wytwórni lub na budowie w
zależności, gdzie są wykonywane dane roboty. Jakość robót wykonywanych na placu
budowy powinna być taka sama, jak jakość robót wykonywanych w Wytwórni.
Wykonawca ponosi koszty wszystkich badań.
6.2. Szczegółowe zasady kontroli jakości robót
6.2.1. Obowiązki Wykonawcy
Wykonawca ma obowiązek prowadzić kontrolę jakości prowadzonych przez siebie
robót, niezależnie od działań kontrolnych Inżyniera.
Wytwórca konstrukcji stalowych obowiązany jest do wydania świadectwa jakości na
podstawie przeprowadzonej przez siebie kontroli jakości. To samo dotyczy Wykonawcy,
wykonującego montaż na miejscu scalania.
6.2.2. Sprawdzenie jakości materiałów
W badaniach kontrolnych stali i wyrobów stalowych należy sprawdzić spełnienie
wymagań, podanych w punkcie 2. niniejszej Specyfikacji. Ponadto należy sprawdzić, czy
użyte elementy stalowe, jak blachy, płaskowniki, kształtowniki, są zgodne z
dokumentacją projektową co do gatunku i odpowiadają właściwym normom
przedmiotowym, podanym w punkcie 2. niniejszej Specyfikacji.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
31
Należy sprawdzić posiadanie atestów producenta na wyroby stalowe oraz
ocechowanie śrub i nakrętek. Do każdej partii wyrobu powinno być wystawione przez
Wykonawcę zaświadczenie zawierające co najmniej:
datę wystawienia zaświadczenia,
nazwę i adres Wytwórni,
oznaczenie wyrobu wg norm przedmiotowych,
masę netto wyrobu lub liczbę sztuk,
wyniki badań,
podpis i pieczęć Wytwórni.
Wykonawca powinien sprawdzić atesty producenta i porównać je z wymaganiami
Dokumentacji Projektowej i Specyfikacji Technicznej.
Badanie materiałów spawalniczych polega na sprawdzeniu, czy posiadają atesty,
wystawione przez Wytwórcę tych materiałów. Atesty muszą potwierdzać zgodność
danego materiału z normami przedmiotowymi oraz niniejszą SST oraz zgodność okresu
gwarancji dla danego wyrobu.
6.2.3. Kontrola wykonania konstrukcji i jej montażu
Wg zasad z punktu 5 niniejszej Specyfikacji.
6.2.4. Kontrola jakości wykonania połączeń spawanych
6.2.4.1 Podstawy formalne
Badanie i klasyfikację wad złączy spawanych należy wykonać w oparciu o „stare"
normy PN. Przyjęcie to wynika z obowiązywania norm do projektowania oraz badań i
odbiorów stalowych konstrukcji mostowych, które w zakresie sposobu klasyfikacji
złączy spawanych odwołują się właśnie do „starych" norm PN. Pozwala to na
zachowanie spójności pomiędzy procedurami oceny złączy i procedurami wymiarowania
konstrukcji. Rozwiązania przyjęte w normach „europejskich" PN-EN nie uwzględniają
specyfiki stalowych konstrukcji mostowych, zawartej w obowiązujących normach do
projektowania i dlatego normy te nie mogą być w tym przypadku stosowane.
Dopuszcza się stosowanie norm „europejskich" PN-EN w odniesieniu do tych badań,
których wyniki interpretuje się niezależnie i które nie są bezpośrednio związane z
określaniem wadliwości spoin (np. badania niszczące spoin, oceniające ich parametry
wytrzymałościowe).
6.2.4.2. Wymagania ogólne
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
32
Zakres i rodzaj badań oraz oznaczenie klas spoin podane są w Dokumentacji
Projektowej. Zakres ten winien być uściślony przez Wykonawcę w projekcie technologii
spawania i podlega akceptacji przez Inżyniera. Koszty badań ponosi Wykonawca.
Wszystkie spoiny warsztatowe i montażowe podlegają sprawdzeniu, poziom jakości
wszystkich spoin wg niezgodności spawalniczych, występujących w złączach
spawanych, powinien wynosić „B” lub „C” zgodnie z PN-EN ISO 5817:2009
6.2.4.3. Spawacze i ich marki
Wszystkie prace spawalnicze można powierzać jedynie wykwalifikowanym
spawaczom, posiadającym aktualne uprawnienia. Należy prowadzić dziennik spawania.
W dzienniku spawania powinny być odnotowane wszelkie odstępstwa od dokumentacji
technicznej i technologicznej jak również stwierdzone usterki wykonawstwa. Dziennik
spawania powinien być prowadzony na bieżąco i tak samo potwierdzany przez Inżyniera.
Za prowadzenie dziennika odpowiedzialny jest Wykonawca.
6.2.4.4. Badanie spoin
Wszystkie spoiny po wykonaniu podlegają badaniu, ocenie jakości i odbiorowi. Za
wykonanie badań jest odpowiedzialny Wykonawca, który jest zobowiązany dostarczyć
wyniki testów Inżynierowi. Końcowe badania spoin powinny być przeprowadzane nie
wcześniej jak po upływie 48 godzin po ich wykonaniu.
Badania wizualne
Badanie należy przeprowadzić zgodnie z PN-EN ISO 17637:2011. Badaniu
wizualnemu podlega 100% długości wszystkich spoin. Do pomiaru kształtu spoin oraz
wielości niezgodności zewnętrznych należy stosować spoinomierze, suwmiarki oraz
przymiary. Poziom jakości spoin dobierać wg normy PN-EN ISO 5817:2009.
Wyniki z badania należy zapisać w protokole.
Badania ultradźwiękowe
Badania ultradźwiękowe obejmują wszystkie złącza doczołowe na całej długości.
Wybór konkretnej metody badania należy przedstawić w programie badań do akceptacji
Inżyniera. Przy wyborze metody badania należy kierować się zaleceniami
przedstawionymi w tabeli 3 PN-EN ISO 17635:2010.
Badania radiograficzne i ultradźwiękowe wykonywać mogą jedynie laboratoria
zaakceptowane przez Komisję Kwalifikacyjną podczas przewodu kwalifikującego
Wytwórnię, dysponujące odpowiednio uprawnionym personelem i sprzętem. Wytwórca
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
33
zobowiązany jest gromadzić pełną dokumentację badań w postaci protokołów i przekazać
ją Inżynierowi podczas odbioru ostatecznego konstrukcji.
Badania ultradźwiękowe należy wykonywać wg PN-EN 583-5:2005 oraz PN-EN ISO
23279:2010, PN-EN ISO 17640:2011. Poziom akceptacji należy określić wg PN-EN ISO
11666:2011
Badania magnetyczno-proszkowe
Badania magnetyczno-proszkowe obejmują 100% spoin doczołowych i teowych o
niepełnym przetopie, 25% spoin pachwinowych wykonanych warsztatowo oraz 50%
spoin pachwinowych wykonanych na montażu. Wybór konkretnej metody badania należy
przedstawić w programie badań do akceptacji Inżyniera.
Badania magnetyczno-proszkowe należy wykonać wg PN-EN ISO 17638:2010.
Poziom akceptacji należy określić wg PN-EN ISO 23278:2010.
6.2.5. Badania niszczące – płyty próbne
Wykonawca może odstąpić od wykonani płyt próbnych dla złączy spawanych
doczołowych i teowych w przypadku posiadania uznanej technologii spawania wg PN-
EN ISO 15614-1:2008/A1:2010. Płyty próbne należy wykonać w warunkach oraz z
zastosowaniem parametrów takich samych, jak przy wykonywaniu złączy spawanych
konstrukcji.
6.2.5.1. Płyty próbne dla złączy doczołowych
Płyty próbne należy wykonać dla złączy doczołowych o grubości spawanych
materiałów: 15, 20, 30 mm dla każdej stosowanej metody spawania. Wymiary płyt
próbnych złączy doczołowych uzależnione są od grubości spawanych elementów
i wynoszą odpowiednio:
dla bl. 15 mm 100 x 350 mm,
dla bl. 20 mm 150 x 350 mm,
dla bl. 30 mm 200 x 350 mm.
Płyty próbne dla złączy doczołowych należy poddać następującym badaniom
nieniszczącym i niszczącym:
badanie radiograficzne,
próba statyczna rozciągania,
próba zginania,
próba udarności na próbkach Mesnagera w temperaturze -40C i Charpy w temp. -
20C,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
34
badanie twardości,
badanie makroskopowe.
Badania płyt próbnych dla złączy doczołowych należy wykonać wg punktu 3.28 PN-
S-10050:1989.
6.2.5.2 Płyty próbne dla złączy teowych
Płyty próbne złącza teowego należy wykonać w dwóch wersjach:
płyta próbna dla złącza teowego ze spoiną pachwinową a6, łącząca środnik poprzecznicy (bl.
10) z pasem dolnym poprzecznicy (bl. 10),
Płyta próbna złącza teowego ze spoiną czołową K15, łącząca środnik z pasem dolnym
dźwigara skrzynkowego.
Wymiary płyt próbnych złączy teowych uzależnione są od grubości spawanych
elementów i wynoszą odpowiednio:
Płyta dolna (pozioma) 150 x 200 mm,
Płyta pionowa (środnik) 200 x 200 mm.
Płyty próbne dla złączy teowych należy poddać badaniom:
metalograficzne wg PN-S-10050:1989 pkt. 3.2.8.9,
badaniu twardości wg PN-S-10050:1989 pkt. 3.2.8.8.
W zgładach nie powinny występować pęknięcia i braki przetopu. Głębokości
wtopienia przy spoinach pachwinowych nie powinny być mniejsze niż 0,3 grubości
spoiny i nie mniejsze niż 2 mm.
6.2.6. Wymagane poziomy jakości i akceptacji złączy spawanych
- Badanie wizualne: wymagany poziom jakości B (dla spoin „specjalnej jakości”) lub
C (dla pozostałych spoin) wg PN-EN ISO 5817:2009,
- Badanie magnetyczno-proszkowe: wymagany poziom jakości C wg PN-EN ISO
5817:2009,
-Badanie ultradźwiękowe: wymagany poziom jakości B (dla spoin „specjalnej
jakości”) lub C (dla pozostałych spoin) wg PN-EN ISO 5817:2009.
6.2.7. Usuwanie wad spawania
Spoiny lub ich części ocenione w wyniku badań, jako nieodpowiadające
wymaganiom, należy usunąć w sposób niepowodujący uszkodzeń konstrukcji lub
powstania w niej dodatkowych naprężeń. Powtórnie wykonane spoiny w miejscu
usuniętych należy poddać ponownemu badaniu w pełnym zakresie.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
35
Wykonawca powinien zbierać wszystkie wyniki badań i dokumentację zawierającą
protokoły w celu przedstawienia ich Inżynierowi dla prowadzenia procedury odbiorczej
oraz włączenia ich do dokumentacji odbioru konstrukcji.
6.2.8. Usuwanie przekroczonych odchyłek
Przekroczenie odchyłek nie jest jedynym kryterium ich usuwania. Po ustaleniu przez
Inżyniera, czy przekroczone odchyłki wpływają na bezpieczeństwo, użytkowanie lub
wygląd, Inżynier podejmuje decyzję o ich pozostawieniu względnie usuwaniu. Usuwanie
odchyłek powinno być prowadzone na podstawie projektu przygotowanego przez
Wykonawcę zgodnie z PN-S-10050:1989. Wykaz odchyłek, ocena bezpieczeństwa,
sposoby naprawy wad oraz decyzja Inżyniera stanowią część dokumentacji odbioru
obiektu.
7. OBMIAR
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST DM.00.00.00 „Wymagania ogólne".
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową dla konstrukcji stalowej jest 1 kg. Do płatności przyjmuje się tonaż
zgodnie z projektem, zwiększony lub zmniejszony o ilości wynikające z zaaprobowanych
zmian.
1. Ciężar właściwy stali i staliwa należy przyjmować wg PN. Naddatki wynikające z
zastosowania przez Wykonawcę elementów zamiennych o większych niż potrzeba
wymiarach nie są zaliczane do tonażu.
2. Ciężar śrub, nakrętek, ściągów i sworzni do współpracy z betonem oraz podkładek
wlicza się do tonażu konstrukcji wg ich nominalnego ciężaru i wymiarów.
3. Nie wlicza się do tonażu powłok ochronnych.
4. Ciężar spoin wlicza się do tonażu w ilości 1,8% ciężaru konstrukcji.
5. Nie potrąca się z tonażu otworów i wcięć o powierzchni mniejszej od 0,01 m2.
8. ODBIÓR 8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST DM.00.00.00 „Wymagania ogólne".
8.2. Szczegółowe zasady odbioru robót
8.2.1. Zakres i czas wykonywania odbiorów.
Odbiorom podlega każdy etap wykonania konstrukcji stalowej, a wiec:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
36
- po wykonaniu konstrukcji przez wytwórnię - odbioru dokonuje się w wytwórni po
wykonaniu próbnego montażu konstrukcji i naniesieniu powłok zabezpieczenia
antykorozyjnego (wykonanie powłok wg oddzielnej specyfikacji),
- po ukończeniu montażu na placu scalania na budowie,
- po wykonaniu próbnego obciążenia - odbiór końcowy (próbne obciążenie według
oddzielnej specyfikacji).
8.2.2. Odbiór konstrukcji u Wytwórcy
Po wykonaniu montażu próbnego i zabezpieczenia antykorozyjnego Inżynier dokonuje
odbioru konstrukcji zgodnie z PN-S-10050:1989. Odbiór polega na komisyjnych
oględzinach konstrukcji i sprawdzeniu wyników wszystkich badań, przewidzianych w
programie wytwarzania konstrukcji. W komisji odbierającej, której skład ustala Inżynier,
powinien uczestniczyć przedstawiciel przedsiębiorstwa montującego obiekt oraz autor
Dokumentacji Projektowej. Wytwórca powinien przedstawić komisji:
- Dokumentację Projektową i rysunki warsztatowe,
- Dziennik wytwarzania,
- atesty użytych materiałów,
- świadectwa kontroli laboratoryjnej,
- protokoły odbiorów częściowych,
- protokół z próbnego montażu, a jeśli próbny montaż nie był przewidywany, protokół z
pomiaru geometrii wytworzonej konstrukcji,
- inne dokumenty, przewidziane w programie wytwarzania.
Odbiór konstrukcji winien być potwierdzony Protokołem Odbioru.
8.2.3. Odbiory pośrednie w trakcie budowy obiektu
Ilość i zakres odbiorów w trakcie budowy obiektu należy dostosować do przyjętej
technologii budowy. Minimalny zakres odbiorów obejmuje:
- sprawdzenie wytyczenia osi obiektu i osi łożysk,
- sprawdzenie poziomu ciosów podłożyskowych i łożysk,
- sprawdzenie rusztowań,
- sprawdzenie geometrii konstrukcji po ustawieniu na podporach montażowych, a przed
wykonaniem połączeń (spawaniem styków) z uwzględnieniem podniesienia
wykonawczego,
- badania jakości połączeń spawanych (spoin) wykonywanych na budowie,
- sprawdzanie robót zanikających.
Zakres ten może być poszerzony przez Inżyniera o dodatkowe elementy wynikające ze
specyfiki obiektu.
8.2.4. Odbiór końcowy
Końcowy odbiór stalowej konstrukcji mostowej dokonywany jest po ukończeniu obiektu
(ukończone mają być roboty związane z pomostem, izolacjo-nawierzchnią, dojazdami itp.)
i po próbnym obciążeniu. Wszystkie obiekty mostowe muszą być odbierane komisyjnie z
zachowaniem warunków określonych w normie PN-S-10050:1989.
Jeżeli wyniki badań konstrukcji pozwalają na dopuszczenie mostu do eksploatacji, należy
sporządzić protokół odbioru końcowego zawierający:
1) datę, miejsce i przedmiot spisanego protokółu,
2) nazwiska przedstawicieli:
- Inżyniera,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
37
- Wytwórcy konstrukcji,
- Wykonawcy montażu,
- Biura Projektów opracowującego Dokumentację Projektową,
3) oświadczenie o przejęciu od Wykonawcy kompletnej dokumentacji budowy, w skład
której wchodzą:
- Dokumentacja Projektowa z naniesionymi zmianami,
- Dziennik wytwarzania w Wytwórni,
- Dziennik Budowy,
- atesty materiałów użytych w Wytwórni i podczas montażu,
- świadectwa kontroli laboratoryjnej wszystkich badań, wymaganych w
poszczególnych Specyfikacjach, związanych z wykonaniem obiektu,
- protokoły odbiorów częściowych,
- inne dokumenty przewidziane w programach wytwarzania i montażu,
4) stwierdzenie zgodności wykonanego obiektu z Dokumentacją Projektową i
wymaganiami niniejszej Specyfikacji,
5) wykaz dopuszczonych do pozostawienia odstępstw od Dokumentacji Projektowej,
niemających wpływu na nośność, walory użytkowe i trwałość obiektu,
6) stwierdzenie o dokonaniu odbioru i określenie warunków eksploatacji,
7) podpisy stron odbioru wg punktu 2) protokołu.
9. PŁATNOŚCI Zaaprobowany tonaż wykonanej konstrukcji wg obmiaru jest płatny na podstawie ceny
jednostkowej, która uwzględnia odpowiednio:
w zakresie wytwarzania konstrukcji:
- dostarczenie wszystkich czynników produkcji,
- wykonanie konstrukcji,
- sporządzenie wszystkich wymaganych dokumentów, dokumentacji warsztatowej,
rysunków i oznakowań elementów,
- wykonanie wszystkich wymaganych badań,
- umożliwienie przedstawicielowi Inżyniera wykonywania jego czynności,
- dostarczenie konstrukcji na miejsce montażu,
- usunięcie uszkodzeń powstałych w transporcie;
10. PRZEPISY ZWIĄZANE 10.1. Normy
10.1.1. Stalowe konstrukcje mostowe
PN-S-10050:1989 Obiekty mostowe – Konstrukcje stalowe – Wymagania i badania
PN-EN 1993-2:2010 Eurokod 3 – Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 2:
Mosty stalowe
10.1.2. Materiały
PN-EN 10204:2006 Wyroby metalowe – Rodzaje dokumentów kontroli
PN-EN ISO 8501-1:2008 Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i
podobnych produktów – Wzrokowa ocena czystości
powierzchni - Część 1: Stopnie skorodowania i stopnie
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
38
przygotowania niepokrytych podłoży stalowych oraz podłoży
stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok
PN-EN ISO 8501-2:2011 Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i
podobnych produktów – Wzrokowa ocena czystości
powierzchni - Część 2: Stopnie przygotowania wcześniej
pokrytych powłokami podłoży stalowych po miejscowym
usunięciu tych powłok.
PN-EN ISO 8501-3:2008 Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i
podobnych produktów – Wzrokowa ocena czystości
powierzchni - Część 3: Stopnie przygotowania spoin, krawędzi i
innych obszarów z wadami powierzchni.
PN-H-97080-06:1984 Ochrona czasowa – Warunki środowiskowe ekspozycji
PN-EN 10160:2001 Badanie ultradźwiękowe wyrobów stalowych płaskich grubości
równej lub większej niż 6 mm (metoda echa)
PN-EN 10025-2:2007 Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych – Część 2:
Warunki techniczne dostawy stali konstrukcyjnych niestopowych
PN-EN 10025-1:2007 Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych – Część 1:
Ogólne warunki techniczne dostawy
PN-EN 10025-6+A1:2009 Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych – Część 6:
Warunki techniczne dostawy wyrobów płaskich o podwyższonej
granicy plastyczności w stanie ulepszonym cieplnie
PN-EN 10113-1:1997 Wyroby walcowane na gorąco ze spawalnych drobnoziarnistych
stali konstrukcyjnych – Ogólne warunki dostawy.
PN-EN 10130:2009 Wyroby płaskie walcowane na zimno ze stali niskowęglowych do
obróbki plastycznej na zimno – Warunki techniczne dostawy
PN-H-92127:1973 Blachy stalowe żeberkowe
PN-H-93000:1984 Stal węglowa i niskostopowa – Walcówka i pręty walcowane na
gorąco
PN-H-93010:1991 Stal – Kształtowniki walcowane na gorąco
PN-EN 10056-2:1998 Kątowniki równoramienne i nierównoramienne ze stali
konstrukcyjnej – Tolerancje kształtu i wymiarów
PN-EN 10056-1:2000 Kątowniki równoramienne i nierównoramienne ze stali
konstrukcyjnej – Wymiary
PN-EN 10279:2003 Ceowniki stalowe walcowane na gorąco – Tolerancje kształtu,
wymiarów i masy
PN-EN 10055:1999 Stal – Teowniki równoramienne z zaokrągloną stopką i ramieniem,
walcowane na gorąco – Wymiary oraz tolerancje kształtu i
wymiarów
PN-H-93407:1991 Stal – Dwuteowniki walcowane na gorąco
PN-EN 12385-1+A1:2009 Liny stalowe – Bezpieczeństwo – Część 1: Wymagania ogólne
PN-EN ISO 4035:2004 Nakrętki sześciokątne niskie (ze ścięciem) – Klasy dokładności A i
B
PN-EN ISO 8675:2004 Nakrętki sześciokątne niskie (ze ścięciem) z gwintem metrycznym
drobnozwojnym – Klasy dokładności A i B
PN-EN ISO 7089:2004 Podkładki okrągłe – Szereg normalny – Klasa dokładności A
PN-EN ISO 4759-3:2004 Tolerancja części złącznych – Część 3: Podkładki okrągłe do śrub,
wkrętów i nakrętek – Klasy dokładności A i C
PN-EN ISO 7091:2003 Podkładki okrągłe – Szereg normalny – Klasa dokładności C
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
39
PN-M-82008:1977 Podkładki sprężyste
PN-M-82009:1979 Podkładki klinowe do dwuteowników
PN-M-82018:1979 Podkładki klinowe do ceowników
PN-EN ISO 4016:2011 Śruby z łbem sześciokątnym – Klasa dokładności C
PN-EN ISO 4014:2011 Śruby z łbem sześciokątnym – Klasy dokładności A i B
PN-EN ISO 8765:2011 Śruby z łbem sześciokątnym, z gwintem metrycznym
drobnozwojnym – Klasy dokładności A i B
PN-EN 24015:1999 Śruby z łbem sześciokątnym z trzpieniem zmniejszonym (średnica
trzpienia = średnicy podziałowej) – Klasa dokładności B
PN-M-82343:1983 Śruby ze łbem sześciokątnym powiększonym do połączeń
sprężanych
PN-H-84023-01:1989 Stal określonego zastosowania – Wymagania ogólne – Gatunki
PN-H-84023-02:1989 Stal określonego zastosowania – Stal niskowęglowa magnetycznie
miękka – Gatunki
PN-H-84023-03:1989 Stal określonego zastosowania – Stal niskowęglowa na blachy i
taśmy – Gatunki
PN-H-84023-04:1989 Stal określonego zastosowania – Stal niskowęglowa zwykłej
jakości – Gatunki
PN-H-84023-05:1989 Stal określonego zastosowania – Stal niskowęglowa wyższej
jakości, niskostopowa i stopowa – Gatunki
PN-H-84023-06:1989 Stal określonego zastosowania – Stal do zbrojenia betonu –
Gatunki
PN-H-84023-07:1989 Stal określonego zastosowania – Stal na rury – Gatunki
PN-H-84023-08:1989 Stal określonego zastosowania – Stal na łańcuchy ogniwowe –
Gatunki
PN-H-93011:1996 Stal konstrukcyjna – Kęsy i pręty kwadratowe walcowane na
gorąco na butle do gazów technicznych i ciśnieniowe zbiorniki
stałe
PN-H-84023-06:1989 Stal określonego zastosowania – Stal do zbrojenia betonu –
Gatunki
PN-EN 15273-3:2010 Kolejnictwo – Skrajnie – Część 3: Skrajnie budowli
PN-EN 15273-2:2010 Kolejnictwo – Skrajnie – Część 2: Skrajnia pojazdów szynowych
PN-EN ISO 9013:2008 Cięcie termiczne – Klasyfikacja cięcia termicznego – Specyfikacja
geometrii wyrobu i tolerancje jakości
PN-M-04251:1987 Struktura geometryczna powierzchni – Chropowatość powierzchni
– Wartości liczbowe parametrów
PN-H-01102:1973 Cechowanie stalowych półproduktów i wyrobów hutniczych
10.1.3. Spawalnictwo
PN-EN ISO 9692-1:2008 Spawanie i procesy pokrewne – Zalecenia dotyczące
przygotowania złączy – Część 1: Ręczne spawanie łukowe,
spawanie łukowe elektrodą metalową w osłonie gazów, spawanie
gazowe, spawanie metodą TIG i spawanie wiązką stali
PN-EN ISO 5817:2009 Spawanie – Złącza spawane ze stali, niklu, tytanu i ich stopów (z
wyjątkiem spawanych wiązką) – Poziomy jakości według
niezgodności spawalniczych
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
40
PN-EN ISO 17659:2008 Spawanie – Wielojęzyczne terminy dotyczące złączy
spawanych/zgrzewanych z ilustracjami
PN-EN ISO 17637:2011 Badania nieniszczące złączy spawanych – Badania wizualne
złączy spawanych
PN-EN ISO 17635:2010 Badania nieniszczące spoin – Zasady ogólne dotyczące metali
PN-EN 583-5:2005 Badania nieniszczące – Badania ultradźwiękowe – Część 5:
Charakteryzowanie i wymiarowanie nieciągłości
PN-EN ISO 23279:2010 Badania nieniszczące spoin – Badania ultradźwiękowe –
Charakterystyka wskazań w spoinach
PN-EN ISO 10893-6:2011 Badania nieniszczące rur stalowych – Część 6: Badanie
radiograficzne spoin rur stalowych spawanych w celu wykrycia
nieciągłości
PN-EN ISO 17640:2011 Badania nieniszczące spoin – Badania ultradźwiękowe złączy
spawanych
PN-EN ISO 11666:2011 Badania nieniszczące spoin – Badania ultradźwiękowe złączy
spawanych – Poziomy akceptacji
PN-EN ISO 17638:2010 Badanie nieniszczące spoin – Badanie magnetyczno-proszkowe
PN-EN ISO 23278:2010 Badanie nieniszczące spoin – Badanie magnetyczno-proszkowe
spoin – Poziomy akceptacji
PN-EN 12517-1:2008 Badania nieniszczące spoin – Część 1: Ocena złączy spawanych ze
stali, niklu, tytanu i ich stopów na podstawie radiografii – Poziomy
akceptacji
PN-EN ISO 15614-1:2008/A1:2010 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania
metali – Badanie technologii spawania – Część 1: Spawanie
łukowe i gazowe stali oraz spawanie łukowe niklu i stopów niklu
PN-EN ISO 9692-1:2008 Spawanie i procesy pokrewne – Zalecenia dotyczące
przygotowania złączy – Część 1: Ręczne spawanie łukowe,
spawanie łukowe elektrodą metalową w osłonie gazów, spawanie
gazowe, spawanie metodą TIG i spawanie wiązką stali
PN-EN ISO 2560:2010 Materiały dodatkowe do spawania – Elektrody otulone do
ręcznego spawania łukowego elektrodą metalową stali
niestopowych i drobnoziarnistych – Klasyfikacja
PN-EN ISO 14341:2011 Materiały dodatkowe do spawania – Druty elektrodowe i stopiwo
do spawania łukowego elektrodą metalową w osłonie gazu stali
niestopowych i drobnoziarnistych – Klasyfikacja
PN-EN ISO 14171:2010 Materiały dodatkowe do spawania – Druty elektrodowe lite, druty
elektrodowe proszkowe i kombinacje elektroda/topnik do
spawania łukiem krytym stali niestopowych i drobnoziarnistych –
Klasyfikacja
PN-EN 760:1998 Materiały dodatkowe do spawania – Topniki do spawania łukiem
krytym – Oznaczenie
10.2 Inne dokumenty
"Zalecenia dotyczące stosowania w budownictwie mostowym nowych gatunków i
asortymentów stali" – opracowanie Instytutu Badawczego Dróg i Mostów na zlecenie
Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, Warszawa 2002.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
41
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.14.01.01.
KONSTRUKCJE STALOWE
ZE STALI S235
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
42
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
43
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru elementów wykonanych ze stali typu S235 obiektów wykonywanych w ramach
zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I –
Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku,
Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i
kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót przy wykonaniu
elementów obiektów ze stali typu S235.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podstawowe wg norm SST D-M. 00.00.00. i SST M.14.01.00
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca zobowiązany jest do opracowania własnym
kosztem i staraniem oraz przedstawienia do akceptacji Zamawiającego, uzgodnionej z
Projektantem, dokumentacji organizacji budowy i montażu.
Do ww. dokumentacji należy projekt warsztatowy, transportu, projekt montażu ze
szczególnym uwzględnieniem innych tymczasowych konstrukcji pomocniczych (ewentualne
usztywnienia montażowe, uszy montażowe itp.). Ww. projekt powinien zagwarantować
całkowite bezpieczeństwo ludzi i konstrukcji.
2. MATERIAŁY
2.1. Materiały konstrukcyjne
Na elementy obiektu zastosowano stal niskostopową S235J0. Stale powinny spełniać
warunki norm PN-EN 10113-1:1997 i PN-EN 10025-6+A1:2009, pozostałe wymagania
jak w SST M.14.01.00.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
44
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca odpowiedzialny jest za szczegółowy dobór sprzętu, zapewniający prawidłowe
wykonanie robót, określonych w Dokumentacji Technicznej i specyfikacji technicznej,
oraz zgodnie z założoną technologią pozostałe wymagania wg SST M.14.01.00.
4. TRANSPORT
Jak w SST M.14.01.00.
Transport wszystkich materiałów i sprzętu przyjęto przy użyciu transportu samochodowego
zapewniającego wymagania określone w PT ciągłości technologicznej robót. Wszystkie
elementy związane z bezpieczeństwem oraz wymogi formalne spoczywają na Wykonawcy.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
5.2. Wytwór konstrukcji
Zakres wykonywanych prac wg dokumentacji oraz SST M.14.01.00.
Styki montażowe należy wykonać jako spawane na budowie.
Zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji stalowej należy wykonać poprzez cynkowanie
ogniowe.
Zasadnicze zabezpieczenie konstrukcji stalowej (nowej) przed korozją wykonywane jest w
Wytwórni, gdzie wykonuje się wszystkie warstwy powłoki, zabezpieczającej przed korozją.
W rejonie styków montażowych powłoki zostaną wykonane na budowie po zmontowaniu
konstrukcji w docelowe miejsce.
W trakcie prowadzenia robót należy przestrzegać przepisów BHP, związanych
z ww. robotami, a w szczególności robót przy użyciu sprzętu dźwigowego.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Zasady kontroli jakości jak w SST M.14.01.00.
Wszystkie spoiny poprzeczne należy poddać w 100% sprawdzeniu metodą ultradźwiękową.
Pozostałe spoiny należy badać w ilości 25% długości (wybranej losowo przez Inżyniera )
zgodnie z PN-S-10050:1989, PN-EN ISO 10893-6:2011, PN-EN 12517-1:2008, PN-EN ISO
17637:2011.
7. OBMIAR ROBÓT
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
45
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne" oraz
SST 14.01.00. „Stal konstrukcyjna –Wymagania ogólne”
Jednostkami obmiarowymi jest:
- 1 kg konstrukcji stalowej. Do płatności przyjmuje się ciężar zgodnie z projektem (ciężar
konstrukcji stalowej - blachy, profile, śrub, nakrętek i podkładek), zwiększony lub
zmniejszony o ilości, wynikające z zaaprobowanych zmian.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Odbiór robót jak w SST M.14.01.00.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w SST D-M 00.00.00.
„Wymagania ogólne” punkt 9.
Cena wytworu 1 kg konstrukcji obiektu obejmuje:
- zapewnienie niezbędnych czynników produkcji,
- wykonanie dokumentacji warsztatowej,
- wytwór konstrukcji stalowej w warsztacie,
- wykonanie zabezpieczenia antykorozyjnego poprzez cynkowanie ogniowe,
- dostarczenie na miejsce montażu i złożenie konstrukcji stalowej oraz jej montaż,
- oczyszczanie stanowisk pracy i usunięcie materiałów pomocniczych,
- demontaż ewentualnych stężeń montażowych, urządzeń pomocniczych itp.,
- przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w SST.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
Jak w SST M.14.01.00.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
46
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.15.00.00.
IZOLACJE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
47
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M.15.00.00. Izolacje
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
48
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.15.01.00.
IZOLACJA CIENKA
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
4
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.15.01.02.
POWŁOKA OCHRONNA ZASYPYWANYCH
ELEMENTÓW BETONOWYCH
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
5
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
6
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru izolacji bitumicznej cienkiej elementów betonowych obsypanych gruntem dla
obiektów inżynierskich wykonywanych w ramach przedsięwzięcia „Rozwój transportu
zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu
ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os.
Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót przy wykonaniu
izolacji bitumicznej – cienkiej.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami oraz
ST D-M-00.00.00.
1.4.1. m2 izolacji - m2 zabezpieczonej powierzchni betonu.
1.4.2. Izolacja powłokowa – wysokoplastyczna masa uszczelniająca na bazie tworzyw sztucznych
lub żywic epoksydowych oraz mas bitumicznych.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera Projektu.
2. MATERIAŁY
Materiałami stosowanymi przy wykonywaniu izolacji betonu będzie preparat spełniający
wymagania SST.
Wybór konkretnego materiału powłokowego dokonany zostanie przez Projektanta spośród
przedstawionych przez Wykonawcę materiałów. Zastosowany materiał musi posiadać
Aprobatę techniczną lub aktualne Świadectwo dopuszczenia do stosowania. Dostarczone
materiały muszą być zaopatrzone przez Producenta w deklarację zgodności (atest)
potwierdzającą cechy materiałów.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
7
Jako materiał należy zastosować środek powłokowy do ochrony konstrukcji betonowych (na
bazie żywic epoksydowych lub modyfikowany tworzywem sztucznym) wraz
z ewentualnym odpowiednim (zgodnym z instrukcją Producenta i Aprobatą Techniczną)
środkiem gruntującym.
Zastosowany środek powinien być przyjazny dla środowiska, można go stosować na podłoża
zarówno suche jak i lekko wilgotne, posiadający właściwości pokrywania ewentualnych rys
(do 0.1mm), wysokoplastyczny i rozciągliwy, odporny na wilgoć
w powietrzu, odporny na starzenie oraz na wody agresywne występujące w przeciętnym
środowisku.
Materiałami stosowanymi do wykonania robót według zasad niniejszej SST jest np.:
2.1. Szpachlówka cementowo – epoksydowa
Trójskładnikowa, wyrównawcza, wodoszczelna, szpachlówka przeznaczona do
szpachlowania lub szlamowania podłoży mineralnych, szczególnie przy stałym obciążeniu
kondensatem i wodą oraz w środowisku agresywnym o właściwościach:
- wytrzymałość na ściskanie - 36 do 44 MPa,
- wytrzymałość na rozciąganie przy zginaniu - 8 do 10 MPa,
- wytrzymałość na odrywanie - 2,5 do 3,5 MPa,
- współczynnik dyfuzji pary wodnej dla gr. 1 mm- 825 do 875
- współczynnik nasiąkliwości wodą - 0,03 kg/m2 x h0,5 ,
- grubość warstwy - min. 2 mm.
Warstwa szpachlująca – szlamująca jest konieczna dla zamknięcia porów i innych
nierówności w powierzchni betonu co jest warunkiem szczelności izolacji. Poprzez
właściwości buforowe umożliwia również wykonywanie warstwy izolującej już po 3
dniach od zabetonowania. Umożliwia nanoszenie powłoki izolacyjnej po 1 dniu od
szpachlowania.
2.2. Powłoka izolacyjna
Dwuskładnikowy materiał na bazie żywicy epoksydowej, wysyconej olejem antracytowym
z dodatkiem wypełniaczy mineralnych, o niskiej zawartości rozpuszczalników
organicznych. Materiał jest przeznaczony do powierzchniowego zabezpieczania
konstrukcji betonowych, również pracujących w warunkach stałego, bądź długotrwałego
obciążenia wodą, wodą agresywną lub ściekami.
Właściwości dla powłoki izolacyjnej:
- wytrzymałość na odrywanie, średnia - powyżej 1,0 MPa,
- wskaźnik ograniczenia chłonności wody - powyżej 30%,
- przepuszczalność pary wodnej przez powłokę - poniżej 4 m,
- odporność na powstawanie rys - 0,1 mm,
- zawartość części stałych - 87 %,
- grubość powłoki - 300 m (dwie warstwy).
Powłoka może być nakładana na matowo – wilgotną powierzchnię.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
8
2.3. Materiał do uzupełnień ubytków
Zaprawa PCC posiadająca aprobatę techniczną IBDiM
Stwardniałe zaprawy typu PCC powinny spełniać następujące wymagania:
średnia wytrzymałość na ściskanie:
- dla elementów obciążonych dynamicznie:
po 7 dniach 45 MPa
po 28 dniach 55 MPa
średnia wytrzymałość na rozciąganie przy zginaniu:
- dla elementów obciążonych dynamicznie:
po 7 dniach 6 MPa
po 28 dniach 10 MPa
Moduł sprężystości zapraw obciążanych dynamicznie (PCC I, II):
Edyn 34 000 MPa
skurcz po 90 d 1,0 ‰
przyczepność do betonu
wartość średnia 1,5 MPa
wartość minimalna 1,2 MPa
Zaprawa do wykonywania warstw sczepnych powinna spełniać następujące wymagania
wytrzymałość na odrywanie zapraw nałożonych na zaprawie sczepnej:
średnio 1,5 MPa (pull-off po 28 dniach )
min. 1,2 MPa (pull-off po 28 dniach )
Dozowanie składników powinno ściśle odpowiadać proporcjom podanym
w „Wytycznych stosowania” producenta.
Użyte materiały muszą zostać zaakceptowane przez Inżyniera Projektu.
2.4. Warstwa ochronno - filtrująca (geomembrana)
Jako drenaż pionowy na tylnej ścianie przyczółków oraz warstwę osłonową izolacji dla
komory na sieci ciepłowniczej należy stosować geomembranę
z polietylenu wysokiej gęstości z wytłoczeniami, charakteryzującej się dużą
wytrzymałością na rozciąganie min 8kN/m wzdłuż i wszerz pasma, małym wydłużeniem
przy max obciążeniu – min32% wzdłuż pasma i min 30% wszerz, wytrzymałością na
przebicie (metoda CBR) min 0.8kN,
O strony gruntu geomembrana musi mieć geotkaninę filtracyjną polipropylenową
o długotrwałych właściwościach filtracyjnych min 20 l/m2 s.
Do mocowania geomembrany do betonu należy stosować systemowe listwy i gwoździe
z uszczelkami.
2.5. Materiał do gruntowania
Roztwór asfaltowy do gruntowania powierzchni ścian przed ułożeniem właściwej powłoki
izolacyjnej wg PN-B-24620: 1998 - roztwór plastyfikowanych asfaltów ponaftowych w
rozpuszczalnikach. Lepkość materiału gruntującego powinna umożliwiać jego penetrację w
podłoże betonowe bez tworzenia powłoki (błonki). Działanie polega na przenikaniu w pory
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
9
betonu, uszczelnianiu powierzchni, wiązaniu pozostałych pyłów oraz na stwarzaniu warunków
przyczepności warstw izolacyjnych do podłoża. Nie jest odporny na działanie rozpuszczalników
organicznych (benzol, benzyna, nafta itp.) oraz temperatury powyżej 60ºC.
Nie należy stosować na mokrych i przemrożonych powierzchniach. Rozprowadza się na
zimno, bez podgrzewania w temperaturze powyżej +5ºC. Zależnie od stopnia porowatości
2.6. Materiały do izolacji właściwej
Lepik asfaltowy stosowany na zimno wg PN-B-24620: 1998 - produkowany jest z asfaltów
ponaftowych, plastyfikowanych olejami i rozcieńczanych rozpuszczalnikami organicznymi.
Rozprowadzany na podłożu zagruntowanym tworzy po wyschnięciu silnie przylegającą
powłokę asfaltową o dużej plastyczności. Powłoka ta wykazuje odporność na działanie wód
agresywnych o słabych stężeniach. Nie jest odporny na działanie rozpuszczalników
organicznych oraz temperatury powyżej 60ºC. Rozprowadza się na zimno (bez podgrzewania)
cienką warstwą na zagruntowanym podłożu. Roboty należy prowadzić w temperaturze powyżej
+5ºC. Przy jednokrotnym smarowaniu powierzchni zabezpieczanej 0, 8 do 1, 0 kg na 1 m2.
Materiał łatwopalny.
Materiały bitumiczne (typu) rodzaju P i R do wykonania cienkiej izolacji
średnio-gęsty roztwór (P), produkowany z nafty, asfaltu plastyfikowanego olejami lub
rozcieńczalnikiem organicznym,
rzadki (R) roztwór asfaltu plastyfikowanego rozcieńczalnikiem - zgodny z PN - B - 24622
2.7. Materiały syntetyczne
Roztwory bitumiczne (asfaltowe) z rozpuszczalnikami syntetycznymi do gruntowania
oraz izolowania powierzchni ścian.
Wszystkie materiały stosowane do wykonywania robót powinny być zgodne z PN lub
z własnymi "Aprobatami technicznymi IBDiM" bądź posiadać własny znak CE.
Wykonawca przed przystąpieniem do wykonania robót (izolacji) winien przedstawić
Inżynierowi Projektu do zaakceptowania proponowane do zastosowania materiały.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca odpowiedzialny jest za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający prawidłowe
wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i specyfikacji technicznej oraz
zgodnie z założoną technologią.
Podstawowy sprzęt niezbędny do realizacji robót to m. in. pędzle lub szczotki kielnie gładkie
itp.
4. TRANSPORT
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
10
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00. “Wymagania
ogólne”.
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów do wykonania izolacji powinny
odbywać się tak, aby zachować ich dobry stan techniczny.
Pojemniki z masa dostępne są przeważnie w beczkach stalowych, które należy transportować
w pozycji stojącej, otworem wylewowym do góry, zabezpieczając beczki przed możliwością
przesuwania lub ocierania się.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne warunki wykonania robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
5.1. Przygotowanie powierzchni betonowej pod izolację
Podłoże pod izolację powinno być suche i czyste (bez luźnych ziaren, kurzu itp.).
Powierzchnia powinna być lekko szorstka o wytrzymałości min 1.5MPa. Zaleca się przed
nakładaniem powłoki izolacyjnej powierzchnię betonową oczyścić przez piaskowanie.
Podkład zawilgocony i przemarznięty nie może być gruntowany. Krawędzie ostre należy
sfazować (zukosować) zaś wyoblenia odpowiednio zaokrąglić. Temperatura podłoża
i otoczenia w czasie wykonywania izolacji nie może być niższa niż 5°C.
Ubytki betonu należy uzupełnić zaprawa na bzie PCC.
5.2. Sposób wykonania izolacji
Szpachlowanie-Gruntowanie
Mieszanie poszczególnych składników gruntujących należy wykonać zgodnie z instrukcja
producenta.
Gruntowanie należy przeprowadzać w temperaturze powyżej 5C i poniżej 35C.
Szpachlówkę rozprowadzać na podkładzie przy użyciu pac prostych jedno lub dwukrotnie.
Szpachlowanie należy przeprowadzać w temperaturze powyżej 5C i poniżej 35C.
W czasie szpachlowania należy przestrzegać wszystkich zaleceń podanych przez
producenta zastosowanego środka.
Właściwa izolacja
Właściwą izolację powłokową należy wykonywać po wyschnięciu warstwy szpachlowej
(min po 24 godzinach od wykonania szpachlówki). Nanoszenie materiału należy wykonywać
za pomocą pędzli, wałków lub natrysku hydrodynamicznego wg zaleceń producenta.
Materiał nanosi się w dwu operacjach, na łączną grubość suchej warstwy 300 m.
Odstęp między warstwami dla temp. 20oC – od 12 do 48 godzin.
Czas całkowitego schnięcia izolacji powłokowych waha się od 3 do 10dni i po tym okresie
można obsypać fundament gruntem, powłoka utwardza się pod wodą.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
11
5.3. Wykonanie warstwy ochronno-filtracyjnej za przyczółkami na ścianach
Warstwę filtracyjną (ochronną) należy mocować do betonu za pomocą zestawu listew
mocujących oferowanych przez producenta oraz gwoździ z kompletem uszczelek. Dolną
cześć należy wywinąć w celu spływu wody zgodnie z zaleceniami producenta.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
6.1. Zasady kontroli jakości robót
Należy sprawdzić zgodność rzeczywistych warunków wykonania robót hydroizolacyjnych
z warunkami określonymi w SST z potwierdzeniem ich w formie wpisu do Dziennika
Budowy. Przy każdym odbiorze robót zanikających należy stwierdzić ich jakość w formie
protokołów odbioru robót lub wpisów do Dziennika Budowy.
6.2. Odbiory międzyoperacyjne
Odbiorom międzyoperacyjnym podlegają następujące prace:
przygotowanie powierzchni do gruntowania-szpachlowania,
zagruntowanie-szpachlowanie powierzchni środkiem gruntującym,
położenie warstwy właściwej,
położenie warstwy ochronno-drenażowej.
Odbiór każdego etapu powinien być potwierdzony wpisem do Dziennika Budowy. Odbioru
dokonuje Inżynier Projektu na podstawie zgłoszenia Wykonawcy.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru jest 1 m2 przygotowanej i wykonanej powłoki izolacyjnej i 1 m2
wykonanej warstwy ochronno - drenażowej
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Na podstawie wyników badań należy sporządzić protokoły odbioru robót. Jeżeli wszystkie
badania dały wyniki dodatnie, wykonane roboty należy uznać za zgodne
z wymaganiami. Jeżeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty należy
za niezgodne z wymaganiami norm i Kontraktu. W takiej sytuacji Wykonawca obowiązany
jest doprowadzić roboty do zgodności z normą i przedstawić je do ponownego odbioru.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
12
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Płatność za 1m2 przygotowanej i wykonanej powłoki izolacyjnej należy przyjmować zgodnie
z obmiarem i oceną jakości wykonanych robót.
Cena wykonania robót obejmuje :
zakup i dostarczenie materiałów do miejsca wbudowania,
wykonanie niezbędnych rusztowań pomostów roboczych i późniejsza ich rozbiórka,
oczyszczenie strumieniowo cierne powierzchni betonowej z mleczka cementowego
i uzupełnienie ewentualnych ubytków betonu,
zagruntowanie oraz wykonanie właściwej powłoki izolacyjnej,
wykonanie warstwy ochronno - filtracyjnej za przyczółkami z zamocowaniem do ścian
za pomocą systemowych listew, gwoździ i uszczelek
oczyszczenie stanowiska pracy, załadunek i wywóz materiałów rozbiórkowych z placu
budowy celem odzysku lub unieszkodliwienia.
Płatność za 1m2 wykonanej warstwy ochronno - drenażowej należy przyjmować zgodnie z
obmiarem i oceną jakości wykonanych robót.
Cena wykonania robót obejmuje :
zakup i dostarczenie materiałów do miejsca wbudowania,
wykonanie niezbędnych rusztowań pomostów roboczych i późniejsza ich rozbiórka,
przygotowanie powierzchni izolacji pod wykonanie warstwy ochronno - drenażowej,
wykonanie warstwy ochronno - filtracyjnej za przyczółkami z zamocowaniem do ścian
za pomocą systemowych listew, gwoździ i uszczelek
oczyszczenie stanowiska pracy, załadunek i wywóz materiałów rozbiórkowych z placu
budowy celem odzysku lub unieszkodliwienia.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
5. PN-EN 206-1:2003Beton - Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność. +
Zmiany (PN-EN 206-1:2003/A1:2005, PN-EN 206-
1:2003/A1:2005, PN-EN 206-1:2003/Ap1:2004)
6. PN-B-01805:1985 Antykorozyjne zabezpieczenie w budownictwie. Konstrukcje
betonowe i żelbetowe. Ogólne zasady ochrony.
7. PN-B-01813:1991 Antykorozyjne zabezpieczenie w budownictwie. Konstrukcje
betonowe i żelbetowe. Zabezpieczenie powierzchniowe. Zasady
doboru.
8. PN-B-01814:1992 Antykorozyjne zabezpieczenie w budownictwie. Konstrukcje
betonowe i żelbetowe. Metoda badań przyczepności powłok
ochronnych.
9. PN-B-24620:1998 Lepiki, masy i roztwory asfaltowe stosowane na zimno
10. PN-58/C-96177 Lepik asfaltowy bez wypełniacza stosowany na gorąco.
11. PN-B-24002:1997 Asfaltowa emulsja anionowa
12. BN-68/6653-04 Asfaltowe emulsje kationowe do izolacji przeciwwilgociowych.
13. PN-69/B-10260 Izolacje bitumiczne.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
13
14. PN-B-24620:1998 Lepiki, masy i roztwory asfaltowe stosowane na zimno +
zmiana PN-B-24620:1998/Az1:2004
10.2. Inne
15. Aprobata techniczna lub Świadectwo Dopuszczenia do Stosowania w Budownictwie
mostowym.
16. Instrukcja stosowania zastosowanego materiału.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
14
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
15
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.15.02.00.
IZOLACJA GRUBA
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
16
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
17
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.15.02.03.
IZOLACJE BITUMICZNE
TERMOZGRZEWALNE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
18
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
19
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru izolacji z materiałów hydroizolacyjnych dla obiektów inżynierskich
wykonywanych w ramach przedsięwzięcia „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie –
trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego,
Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót przy wykonaniu
izolacji z pap termozgrzewalnych.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami oraz
ST D-M-00.00.00.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera Projektu.
2. MATERIAŁY
Materiałami stosowanymi do wykonania robót według zasad niniejszej SST są :
2.1. Roztwór asfaltowy do gruntowania powierzchni zalecany przez producenta papy.
2.2. Papa zgrzewalna.
Wybór konkretnej izolacji dokonany zostanie przez Inżyniera Projektu spośród
przedstawionych przez Wykonawcę materiałów w uzgodnieniu z Projektantem. Zastosowany
materiał musi posiadać Aprobatę techniczną lub aktualne świadectwo dopuszczenia do
stosowania. Masa bitumiczna będąca składnikiem papy powinna być modyfikowana SBS.
Grubość papy 5 mm. Dostarczone materiały muszą być zaopatrzone przez Producenta w
deklarację zgodności (atest) potwierdzające cechy materiałów.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
20
2.3. Materiały do gruntowania betonu:
Do zagruntowania płyt pomostowych obiektu należy stosować żywice epoksydową
pokrytą piaskiem o następujących parametrach:
1) przyczepność do podłoża betonowego (klasy C20/25)
- powłoka bezpośrednio po utwardzeniu >2,5MPa
- powłoka po 150 cyklach zamrażania i odmrażania w wodzie >2MPa
2) wskaźnik ograniczenia chłonności wody przez powłokę >60%
3) piasek nie może zawierać zanieczyszczeń obcych, organicznych oraz zawartość frakcji
podstawowej (0,4/0,7mm) powinna wynosić >95% masy
2.4 Materiały do naprawy powierzchni betonu
Zagłębienia i małe uszkodzenia należy zaszpachlować jednoskładnikową zaprawą
cementową modyfikowaną polimerami z dodatkiem mikrokrzemionki o właściwościach
wg SST M 15.01.03, a większe ubytki o głębokości powyżej 10 mm powinny zostać
zreperowane przy użyciu zapraw mineralnych niskokurczliwych - PCC.
Zastosowane materiały powinny odpowiadać warunkom stosowania w budownictwie
mostowym, a użycie ich powinno być zgodne z zaleceniami i Instrukcjami stosowania
podanymi przez Producentów.
Wszystkie zastosowane materiały powinny posiadać Aprobaty techniczne lub aktualne
Świadectwa Dopuszczenia do Stosowania w budownictwie mostowym i atesty Producenta
materiału.
2.5. Warunki składowania
a) materiał nie powinien być wystawiony na bezpośrednie działanie promieni słonecznych
i składowany w temperaturze nie przekraczającej 25C
b) nie należy przechowywać rolek w pozycji poziomej - powinny być ustawione pionowo
c) szczegółowe wymagania dotyczące składowania stosowanych materiałów podają
Instrukcje Producentów.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca odpowiedzialny jest za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający prawidłowe
wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i specyfikacji technicznej oraz
zgodnie z założoną technologią.
Podstawowy sprzęt niezbędny do realizacji robót to m. in. :
3.1. Palnik propan - butan (o szerokości rolki papy izolacyjnej) z urządzeniem służącym do
odwijania materiału izolacyjnego z rolki w czasie zgrzewania.
3.2. Pojedynczy palnik gazowy i gaz propan - butan w butli.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
21
3.3. Sprzęt pomocniczy :
- wałeczki ząbkowane szerokości 7 cm do dociskania styków arkuszy i taczka z kołem
ogumionym wypełniona kamieniami o masie ok. 50 kg
- noże do cięcia papy
- w razie potrzeby: namiot foliowy lub brezentowy na stelażu, dmuchawy elektryczne do
ogrzewania, ręczne i elektryczne dmuchawy gorącego powietrza.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00. “Wymagania
ogólne”.
Materiały mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu. Należy je ustawiać
równomiernie na całej powierzchni ładunkowej, obok siebie i zabezpieczyć przed
możliwością przesuwania się podczas transportu. Podczas transportu należy przestrzegać
zaleceń Producenta.
Transport materiałów warstwy ochronno drenażowej musi być zaakceptowany przez
Inżyniera Projektu.
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów do wykonania warstwy
filtracyjnej powinny odbywać się tak aby zachować ich dobry stan techniczny.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
5.2. Zakres wykonywanych robót
5.2.1. Ogólne warunki prowadzenia robót izolacyjnych
Izolację przeciwwodną należy układać na podłożu równym, nieodkształcalnym, gładkim,
suchym i wolnym od plam olejowych i pyłu. Wiek izolowanego podłoża powinien wynosić
co najmniej 21 dni lecz zaleca się, aby beton był co najmniej 28- dniowy.
Temperatura powietrza i podłoża w czasie układania izolacji powinna być wyższa od 5C
i niższa od 35C. Wilgotność względna powietrza nie powinna być większa niż 85%.
W przypadku konieczności wykonywania izolacji przeciwwodnych w czasie
niesprzyjających warunków atmosferycznych, takich jak nieodpowiednia temperatura lub
wilgotność powietrza, roboty należy prowadzić pod namiotem foliowym lub brezentowym
stosując elektryczne dmuchawy powietrza. W przypadku silnego wiatru dopuszczalne jest
układanie izolacji tylko na osłoniętej powierzchni.
5.2.2. Przygotowanie podłoża pod izolację
Powierzchnia do zaizolowania powinna być poddana dokładnym oględzinom
i zakwalifikowana do ułożenia izolacji. Kwalifikacji dokonuje Inżynier Projektu na pisemny
wniosek kierownika budowy w formie wpisu do dziennika budowy. W przypadku
wątpliwości lub niejasności w tym zakresie należy zasięgnąć opinii specjalisty IBDiM lub
innej jednostki naukowo-badawczej.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
22
Prawidłowo przygotowane podłoże powinno spełniać następujące warunki :
- podłoże powinno być równe tzn. szczelina pomiędzy powierzchnią płyty a łatą długości
4 m przyłożoną na stałym spadku nie powinna być większa niż 8 mm przy spadku
powyżej 1,5% lub 3 mm przy spadku mniejszym niż 1,5%
- podłoże nie może mieć lokalnych wybrzuszeń większych niż 2 mm i wgłębień
głębszych niż 5 mm przy czym nierówności nie mogą mieć ostrych krawędzi
- wszystkie krawędzie wypukłe i wklęsłe muszą być wyokrąglone promieniem 5 cm lub
złagodzone skosem 3 x 3 cm o pochyleniu 45. Krawędzie wklęsłe mogą być wypełnione
zaprawą cementową 1:3
- mleczko cementowe występujące na izolowanej powierzchni należy usunąć przez jej
groszkowanie lub piaskowanie
- wypukłe nierówności należy skuć lub zeszlifować szlifierką do lastrico, tak aby nie
odsłonić wkładek zbrojenia
- podłoże powinno być suche.
Ewentualne wady wykończenia powierzchni przeznaczonych do izolowania należy usuwać
wg specjalnie opracowanych metod uzgodnionych z Inżynierem Projektu i autorem projektu.
Naprawy powierzchni należy wykonać przestrzegając następujących zasad:
- ubytki betonu przekraczające na znacznej powierzchni 5 cm należy wypełnić
specjalnymi zaprawami bezskurczowymi do napraw betonu (PCC) posiadającymi
Aprobatę techniczną lub aktualne Świadectwo dopuszczenia do stosowania wydane
przez IBDiM. Krawędzie uszkodzenia należy rozkuć, tak aby były zbliżone do
pionowych
- lokalne nierówności podłoża powodujące powstawanie zastoin wody należy wypełnić
bezskurczową zaprawą jw.
- powierzchnie z nierównościami o ostrych krawędziach należy przeszlifować szlifierką.
5.2.3. Oczyszczenie podłoża
Bezpośrednio przed gruntowaniem powierzchnie izolowane należy oczyścić z luźnych
frakcji, pyłu i zatłuszczeń:
- luźne frakcje i pyły należy usunąć przy pomocy odkurzacza przemysłowego,
a w ostateczności przez przedmuchanie sprężonym powietrzem przechodzącym przez
filtr przeciwolejowy i przeciwwodny
- zatłuszczenia należy usunąć przez ich wypalenie palnikiem gazowym.
5.2.4. Zagruntowanie podłoża
Podłoże betonowe należy gruntować firmowymi roztworami asfaltowymi zalecanymi przez
Producentów materiałów hydroizolacyjnych (Primer). W przypadku konieczności
zagruntowania wilgotnej powierzchni należy użyć roztworów depresyjnych
szybkorozpadających np. asfaltowej emulsji kationowej lub żywicy epoksydowej. Jest to
jednak przypadek szczególny, wymagający pisemnej zgody Inżyniera Kontraktu
i Projektanta.
Przy gruntowaniu podłoża należy stosować następujące zasady:
- należy gruntować podłoże wyłącznie dobrze przygotowane i odebrane przez
Inżyniera Kontraktu
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
23
- beton w gruntowanym podłożu powinien być co najmniej 21 dniowy, zaleca się aby był
to beton 28- dniowy
- powierzchnię przewidzianą do zaizolowania należy gruntować tylko jednokrotnie,
używając tyle środka gruntującego, ile beton zdoła całkowicie wchłonąć, tak aby na
powierzchni nie pozostała powłoka z warstewki asfaltu, ilość ta zwykle nie przekracza
0,3 l/m2
- należy zagruntować każdorazowo tylko powierzchnię, na jakiej zamierza się w ciągu
najbliższych 8 godzin przykleić hydroizolację. Nie należy gruntować powierzchni "na
zapas" z uwagi na znaczne obniżenie przyczepności izolacji do podłoża. Przy stosowaniu
środków gruntujących wolnorozpadowych i wolnoschnących dopuszcza się gruntowanie
podłoża z 12- godzinnym wyprzedzeniem. Należy przy tym odpowiednio zabezpieczyć
zagruntowaną powierzchnię, aby nie uległa uszkodzeniu lub zapyleniu. Od
zagruntowania podłoża do rozpoczęcia przyklejania izolacji nie powinno upłynąć więcej
niż 24 godziny.
- środek gruntujący należy nanosić wałkami malarskimi lub szczotkami do środków
gruntujących (odpornych na działanie agresywnych rozpuszczalników, głównie
węglowodorów aromatycznych)
- przed ułożeniem izolacji powierzchnia zagruntowana powinna być całkowicie sucha.
Można to sprawdzić przez dotknięcie zagruntowanej powierzchni suchą, czystą dłonią
(nie zatłuszczoną lub zakurzoną): gdy dłoń nie przykleja się i pozostaje czysta oznacza
to, że roztwór gruntujący jest już dostatecznie suchy. Czas schnięcia zagruntowanych
powierzchni trwa w porze letniej od 4 do 6 godzin i jest uzależniony od temperatury
otoczenia.
- w pierwszej kolejności należy zagruntować powierzchnię przy narożach wklęsłych
i wypukłych
- przed ułożeniem warstwy izolacyjnej nie dopuszcza się ruchu pieszego po
zagruntowanych powierzchniach.
5.2.5. Przygotowanie i sprawdzenie materiałów oraz prace przygotowawcze
Na placu budowy powinien znajdować się materiał izolacyjny potrzebny na jedną zmianę
roboczą.
Należy sprawdzić czy :
- przygotowany materiał jest odpowiedniej jakości, czy nie jest sklejony w rolce,
załamany, popękany, czy ma odpowiednią grubość i wygląd zgodny z wymaganiami
normy przedmiotowej lub Aprobaty technicznej (aktualnego Świadectwa dopuszczenia
dotyczącego danego materiału)
- przekładka antyadhezyjna daje się łatwo odklejać.
Należy używać wyłącznie izolacji nieuszkodzonych, o nie przekroczonym okresie gwarancji
i dobrej jakości. Materiał uszkodzony należy usunąć z placu budowy.
5.2.6. Wykonanie izolacji
5.2.6.1. Układanie izolacji przy krawędziach i przy wpustach
Przed ułożeniem izolacji miejsca te należy zagruntować.
W pierwszej kolejności należy zabezpieczyć naroże wklęsłe i wypukłe oraz miejsca przy
wpustach i sączkach wyklejając je dodatkowymi arkuszami materiału izolacyjnego
o wymiarach dostosowanych do izolowanej powierzchni. Minimalny zakład tych arkuszy
musi wynosić 10 cm. Zakład czołowy między końcami rolek winien wynosić 15 cm. Należy
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
24
szczególnie dokładnie wklejać izolację we wklęsłe krawędzie izolowanego przekroju nie
naciągając przyklejanego materiału. Wszystkie arkusze uszczelniające powinny dokładnie
przylegać do podłoża bez fałd i załamań (marszczeń) materiału izolacyjnego.
Pod kapami chodnikowymi oraz krawężnikami należy wykonać dwie warstwy papy
przyklejane jedna na drugą.
5.2.6.2. Układanie izolacji
Układanie izolacji rozpoczynamy od najniższego punktu obiektu posuwając się w górę.
Celem uniknięcia nałożenia się czterech warstw izolacji układamy całość długości rolki na
przemian z połową jej długości. Początek rolki mocujemy za pomocą ręcznego palnika,
a całą rolkę ustawiamy zgodnie z ukształtowaniem obiektu. Zakończenie izolacji na
powierzchniach pionowych (np. przy belce policzkowej) należy wykonać przy użyciu arkusza
o szerokości 50 cm. (połowa szerokości rolki). Należy szczególnie dokładnie wklejać izolację
we wklęsłe krawędzie izolowanego przekroju nie naciągając przyklejanego materiału.
Wszystkie arkusze uszczelniające powinny dokładnie przylegać do podłoża bez fałd i załamań
(marszczeń) materiału izolacyjnego.
Przed przyklejeniem pasa papy należy rozwinąć rolkę, usunąć z niej folię polietylenową
zapobiegającą sklejaniu się papy na rolce i zwinąć ponownie na sztywny wałek. Następnie
należy stopniowo rozwijać papę z rolki ogrzewając ją palnikiem gazowym do nadtopienia
asfaltu z równoczesnym doklejaniem do podłoża przez dociskanie gumowym wałkiem
o szerokości 3050 cm wagi 3050 kg. Arkusze układać na zakład 710 cm.
Styki oraz końce arkuszy papy należy dodatkowo nadtopić palnikiem z góry i starannie
dociskać drewnianą packą.
Warunkiem skutecznego zgrzania izolacji z podłożem jest wypływający bitum, który
gwarantuje szczelne połączenie. Wytopiona masa bitumiczna powinna rozchodzić się poza
obręb arkusza na odległość ok. 1-2 cm oraz na całej długości podgrzewanej rolki. Po
nałożeniu izolacji należy w jak najszybszym terminie położyć nawierzchnię asfaltową.
Niedopuszczalny jest ruch pojazdów po ułożonej izolacji.
5.2.7. Usuwanie uszkodzeń i błędów ułożenia izolacji
Podczas układania izolacji mogą wystąpić następujące jej uszkodzenia:
- przebicie lub przecięcie
- zamknięte pęcherze powietrza
- zmniejszony poniżej 5 cm zakład arkusza lub jego brak
- załamania i fałdy.
Usuwanie uszkodzeń:
- w przypadku przebicia, przecięcia, zerwania lub innego uszkodzenia izolacji należy
miejsce uszkodzone odkurzyć, przetrzeć czystą szmatą zwilżoną benzyną ekstrakcyjną
i nakleić łaty z tego samego materiału. Łata powinna mieć zaokrąglone naroża oraz
przykrywać uszkodzenie z 15- centymetrowym zapasem. Łatę, a zwłaszcza jej
krawędzie, należy starannie docisnąć do podłoża ręcznym wałkiem.
- w przypadku zamknięcia pod izolacją pęcherzy powietrza, należy przebić ją ostrym
narzędziem, starannie wycisnąć powietrze i nakleić na to miejsce łatę w sposób jak
wyżej
- w przypadku stwierdzenia zbyt małego zakładu należy w tym miejscu nakleić łatę
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
25
- w przypadku wystąpienia na przyklejonym arkuszu fałdy, należy ją przeciąć
i rozprostować lub wyciąć, a następnie nakleić w tym miejscu łatę
- inne stwierdzone uszkodzenia izolacji z materiałów samoprzylepnych należy usuwać
wg indywidualnych rozwiązań, po uzgodnieniu z Inżynierem Projektu.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
6.1 Zakres kontroli jakości sprawdzany za pomocą badań laboratoryjnych
a) jakość betonu podłoża wg wymagań odnośnie betonu konstrukcyjnego
b) jakość materiałów do napraw uszkodzeń izolowanej nawierzchni betonowej wg
wymagań określonych w odpowiednich normach przedmiotowych lub Aprobatach
technicznych (Świadectwach dopuszczenia do stosowania w budownictwie
komunikacyjnym)
c) jakość materiałów hydroizolacyjnych
6.2. Należy również sprawdzić zgodność rzeczywistych warunków wykonania robót
hydroizolacyjnych z warunkami określonymi w wytycznych wykonania i odbioru
z potwierdzeniem ich w formie wpisu do Dziennika budowy.
6.3. Badania materiałów hydroizolacyjnych
Badania te mają na celu sprawdzenie zgodności właściwości używanych materiałów
hydroizolacyjnych z wymaganiami podanymi w Świadectwach dopuszczenia do stosowania
w budownictwie komunikacyjnym.
6.4. Zakres kontroli jakości wykonywanej izolacji
a) stan podłoża pod izolację wg 5.2.3.
b) dokładność przyklejenia izolacji do podłoża i poszczególnych warstw. Powierzchnie
nie przyklejone nie mogą przekraczać 10%
c) dokładność wykonania izolacji w narożach i przy wpustach
d) jakość napraw błędów izolacji
6.5. Dokumentowanie wyników pomiarów i badań
Dokumentowanie wyników pomiarów i badań zgodnie z ST D-M-00.00.00. punkt 6.3.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest 1m2 przygotowania powierzchni, 1m2 wykonanej izolacji
zgodnie z Dokumentacją Projektową.
8. ODBIÓR ROBÓT
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
26
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne warunki płatności podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Płatność za m2 wykonanych robót należy przyjmować zgodnie z obmiarem, oceną jakości
wykonanych robót oraz atestem Producenta materiałów na podstawie wyników pomiarów
i badań laboratoryjnych.
Cena 1 m2 przygotowanej powierzchni obejmuje:
zakup i dostarczenie materiałów do miejsca wbudowania,
oczyszczenie strumieniowo cierne powierzchni betonowej z mleczka cementowego i
uzupełnienie ewentualnych ubytków betonu zgodnie z SST,
wyrównanie ewentualnych nierówności podłoża pod izolację,
montaż i demontaż ewentualnych rusztowań i pomostów roboczych ustawianych na
przygotowanym (utwardzonym) podłożu,
oczyszczenie stanowiska pracy, załadunek i wywóz materiałów rozbiórkowych z placu
budowy celem odzysku lub unieszkodliwienia.
Cena wykonania 1m2 izolacji bitumicznej termozgrzewalnej obejmuje:
- prace przygotowawcze i pomiarowe,
- zakup i transport materiałów do miejsca wbudowania,
- zagruntowanie podłoża,
- wykonanie izolacji z papy zgrzewalnej z zapewnieniem szczelności połączeń,
- naprawę ewentualnych uszkodzeń izolacji,
- oczyszczenie stanowiska pracy, załadunek i wywóz materiałów rozbiórkowych z placu
budowy celem odzysku lub unieszkodliwienia,
- przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych
w specyfikacji.
Montaż i demontaż ewentualnych rusztowań i pomostów roboczych ustawianych na
przygotowanym (utwardzonym) podłożu ujęto w cenie przygotowania powierzchni
Do cen należy doliczyć powierzchnie papy i warstwy drenażowej na zakładach.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1 Normy
1. PN-B-04615:1990 Papy asfaltowe i smołowe. Metody badań.
2. PN-B-10260:1969 Izolacje bitumiczne. Wymagania i badania przy odbiorze.
3. PN-B-27618:1991 Papa asfaltowa zgrzewalna na osnowie zdwojonej przeszywanej
z tkaniny szklanej i welonu szklanego.
4. PN-B-24620:1998 Lepiki, masy i roztwory asfaltowe stosowane na zimno.
5. BN-6653-04:1968 Asfaltowe emulsje kationowe do izolacji przeciwwilgociowych.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
27
10.2 Inne
6. Technologie robót utrzymaniowych na drogowych obiektach mostowych. IBDiM 1990r.
7. Instrukcja układania izolacji zgrzewalnej.
8. Instrukcja Producenta układania izolacji zgrzewalnej w języku polskim.
9. Instrukcja Producenta geomembrany ochronno filtracyjnej w języku polskim
10. Aprobata techniczna lub Świadectwo Dopuszczenia do stosowania.
11. Zasady wykonywania izolacji przeciwwodnych z materiałów zgrzewalnych na
drogowych obiektach mostowych. IBDiM, Warszawa 1991 r.
12. Zasady wymiany izolacji pomostów drogowych obiektów mostowych. IBDiM,
Warszawa 1990 r.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
28
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.15.02.05.
IZOLACJA MMA
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
29
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
30
1. WSTĘP 1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót związanych z wykonywaniem izolacji natryskowej pomostu oraz
wibroizolacji dla obiektów mostowych wykonywanych w ramach zadania „Rozwój
transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii
tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego,
Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w p. 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej ST mają zastosowanie przy wykonaniu i odbiorze izolacji
natryskowej o grubości min. 2 mm oraz mat wibroizolacyjnych zgodnie z Dokumentacją
Projektową.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi normami i przepisami oraz
określeniami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania podano w Specyfikacji D-M 00.00.00 "Wymagania Ogólne".
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót i ich zgodność z
Dokumentacją Projektową, Specyfikacją Techniczną, Aprobatą Techniczną i Instrukcją
producenta oraz poleceniami Inżyniera.
Niezbędne dane istotne z punktu widzenia:
- organizacji robót budowlanych,
- zabezpieczenia interesu osób trzecich,
- ochrony środowiska,
- warunków bezpieczeństwa pracy,
- zaplecza dla potrzeb Wykonawcy,
- warunków organizacji ruchu,
- zabezpieczenia chodników i jezdni
podano w Specyfikacji D-M 00.00.00 "Wymagania Ogólne”.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST
D-M-00.00.00.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
31
Wymaga się, aby stosowane systemy izolacyjne posiadały aprobatę techniczną (lub
rekomendację) IBDiM lub europejską aprobatę techniczną i/lub były zgodne z normą PN-
EN 1504-2:2006P Wyroby i systemy do ochrony i napraw konstrukcji betonowych -
Definicje, wymagania, sterowanie jakością i ocena zgodności - Część 2: Systemy ochrony
powierzchniowej betonu.
Dla produkcji wyrobu producent powinien prowadzić Zakładową Kontrolę Produkcji w
systemie oceny i weryfikacji właściwości użytkowych 2+. System ten powinien zostać
potwierdzony certyfikatem wydanym przez uprawnioną jednostkę europejską.
Przewidziany do zastosowania system izolacyjny wymaga uzgodnienia Inżyniera
Kontraktu.
Do wykonania izolacji płyty pomostu należy zastosować bezszwową, bezspoinową
izolację typu MMA (dwuskładnikowa izolacja na bazie metakrylanu metylu lub
polimocznika) nakładaną metodą natryskową, tworzącą trwałą, elastyczną membranę o
grubości min. 2mm.
Każdy z w/w typów izolacji (na bazie metakrylanu oraz polimocznika) powinien
umożliwiać aplikację na beton niedojrzały
(o wilgotności przekraczającej 4%) oraz gwarantować właściwe połączenie (szczepność)
izolacji z warstwą ochronną wykonywaną zarówno z asfaltu lanego jak i z betonu
asfaltowego.
Materiały izolacji przeciwwodnej powinny stanowić jednolity system izolacji
gwarantowany przez Producenta.
W stosunku do wszystkich stosowanych materiałów, należy bezwzględnie przestrzegać
zalecanych przez producenta proporcji mieszania składników oraz czasu przydatności do
użycia.
MMA
- dwuskładnikowy, szybko twardniejący środek gruntujący na bazie metakrylanu metylu,
składający się z żywicy podstawowej i katalizatora przeznaczony do gruntowania
powierzchni betonowych, nakładany metodą natrysku,
- trójskładnikowy materiał izolacyjny na bazie metakrylanu metylu, do wykonywania
dwuwarstwowej wodoszczelnej i wytrzymałej powłoki (membrany) izolacyjnej,
dostarczany na budowę w postaci dwóch składników A i B oraz katalizatora proszkowego,
- katalizator proszkowy do przyśpieszania utwardzania materiałów na bazie metakrylanu
metylu oraz środka gruntującego przeznaczonego do powierzchni betonowych,
- jednoskładnikowy topliwy klej oparty na kopolimerze metakrylanu metylu pełniący
funkcję warstwy szczepnej, zapewniającej trwałe połączenie wykonanej izolacji z
nawierzchnią z asfaltu lanego lub jednoskładnikowy topliwy klej oparty na
polimeroasfalcie pełniący funkcję warstwy szczepnej, zapewniającej trwałe połączenie
wykonanej izolacji z nawierzchnią z betonu asfaltowego.
Dla zapewnienia właściwych parametrów przyczepnościach z asfaltem lanym lub betonem
asfaltowym dopuszcza się zastosowanie dodatkowo kruszywa o uziarnieniu 1-3 mm
aplikowanym na mokrą drugą warstwę w ilości 0,5 kg/m2 z zastrzeżeniem, że system
izolacji producenta dopuszcza taką możliwość.
Składniki systemu powinny być możliwe do stosowania w temperaturach poniżej 0°C.
Ponadto, producent powinien potwierdzić, że nanoszenie każdej kolejnej warstwy będzie
możliwe po dwóch godzinach przy temperaturze stosowania 0°C oraz po nieograniczonej
czasowo przerwie technologicznej bez wpływu na jakość połączenia między warstwami.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
32
Natryskowa membrana hydroizolacyjna na bazie polimocznika
- dwuskładnikowy środek gruntujący na bazie rozpuszczalnikowej hybrydy polimocznika
i poliuretanu,
- dwuskładnikowa, elastyczna membrana hydroizolacyjna na bazie polimocznika,
posypka z termotopliwych granulek klejących.
Składniki systemu powinny być możliwe do zastosowania w temperaturach od -15 do
+40°C.
Wilgotność podłoża betonowego do 4% lub 6% w zależności od zastosowanego gruntu.
Wymagania odnośnie stwardniałej powłoki izolacyjnej:
Użytkowanie izolacji przy zachowaniu pełnych właściwości powinno być możliwe przy
stałej temperaturze od -30°C do +100°C.
Podstawowe dane techniczne:
Wymagania dla składników A i B trójskładnikowego materiału
izolacyjnego na bazie metakrylanu metylu L
p
.
Właściwości J
e
d
n
o
s
t
k
i
Wymag
ania Metody badań według
Składnik A
1 Gęstość g
/
c
m
3
od 1,05
do 1,22 PN-EN ISO 2811-1
2 Lepkość
Brookfielda
P
a
-
s
od 35 do
60 PN-EN ISO 2555
Składnik B
3 Gęstość g
/
c
m
3
od 1,05
do 1,22 PN-EN ISO 2811-1
4 Lepkość P
a
-
s
od 35 do
60 PN-EN ISO 2555
Wymagania w stosunku do utwardzonej warstwy izolacyjnej z trójskładnikowego materiału
izolacyjnego na bazie metakrylanu metylu L
p
.
Właściwości J
e
d
n
o
s
t
k
i
W
y
ma
ga
nia
Metody badań
według
1 Wytrzymałość na odrywanie od podłoża betonowego po 28
dniach, metoda „pull-off
M
P
a
>2
,0 PN-EN 1542
Procedura
IBDiM Nr
PB/TM-1/6 2 Wytrzymałość na odrywanie od podłoża betonowego po 200
cyklach zamrażania i odmrażania w wodzie, w temp.: -18°C
/ +18°C, metoda „pull-off
M
P
a
>
1,5
3 Wskaźnik ograniczenia chłonności wody % >9
0
Procedura
IBDiM Nr PB-
TM-X5 4 Wytrzymałość na rozciąganie M
P
a
>
11,
0
IS037: 1994,
BS903 5
Wytrzymałość bezpośrednia na odrywanie od podłoża
betonowego
M
P
a
>0
,7
BS EN ISO
4627:2003 6 Wydłużenie przy zerwaniu % >
13
0
IS037T994,
BS903
1
. Gęstość
Gęstość Składnik A: ~ 1,12 kg/dm3 Składnik B: ~ 1,01
kg/dm3
Wszystkie gęstości w temperaturze +23°C
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
33
Maty wibroizolacyjne
Należy zastosować maty wibroizolacyjne przeznaczone do stosowania w
bezpodsypkowych konstrukcjach nawierzchni szynowych, stanowiące barierę na drodze
transmisji wibracji od nawierzchni do podtorza i na konstrukcję obiektu mostowego, o
grubości zgodniej z Projektem Technologicznym. Dopuszcza się do stosowania maty,
które posiadają aktualną Aprobatę Instytutu Kolejnictwa dopuszczająca do stosowania w
PKP PLK.
Użyte maty muszą charakteryzować się:
- wysoką izolacją elektryczną
- wysoką skutecznością tłumienia drgań
- możliwością zastosowania przy maksymalnych naciskach osi do 250kN
- małą wartością współczynnika przesztywnienia dynamicznego (Cdyn/Cstat w granicach
1,4-1,7)
- chemiczną neutralnością i niezmiennością parametrów niezależnie od warunków
zewnętrznych
Wykonawca przedstawi Inspektorowi Nadzoru (Inwestorowi) Projekt Technologiczny mat
antywibracyjnych. Projekt powinien zawierać obliczenia lub wyniki badań, które będą
potwierdzać zasadność zastosowania zaproponowanych mat antywibracyjnych na danym
obiekcie lub w proponowanym obszarze.
3. SPRZĘT Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST DM-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
Do wykonywania izolacji przeciwwodnej niezbędne jest zastosowanie m.in. następującego
sprzętu:
MMA
- urządzenie do natryskiwania hydrodynamicznego z możliwością kontroli dozowania
składników i ich mieszania w przewodzie urządzenia,
- mieszadło z wymiennymi łopatkami,
- śrutownica,
- odkurzacz przemysłowy lub sprężarka z filtrami: przeciwwodnym i przeciwolejowym,
- urządzenie do natryskiwania hydrodynamicznego (bezpowietrznego) w wypadku
stosowania jednoskładnikowego, topliwego kleju opartego na kopolimerze metakrylanu
metylu,
2
. Czas żelowania 6 do 20 sekund
3
.
Pełne związanie 24 godziny
4
. Lepkość
Składnik A: ~ 12000 mPas przy +23°C Składnik B: ~ 500
mPas przy +23°C
5
.
Wytrzymałość przy rozciąganiu > 15 N/mm2
6
.
Twardość Shore D ~ 45 do 50
7
.
Wydłużenie przy zerwaniu 375 do 425%
8
. Zdolność mostkowania rys
Statyczne: > 2500 pm przy +23°C, klasa A5 wg PN-EN
1062-7
Dynamiczne: klasa B4.2 przy -20°C
9
. Minimalna grubość > 2,4mm ETA-13/0653
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
34
- kocioł do ogrzewania asfaltowych mas zalewowych, wyposażony w płaszcz olejowy,
mieszadło mechaniczne i przyrząd do pomiaru temperatury w wypadku stosowania
jednoskładnikowego, topliwego, polimeroasfaltowego kleju,
- pędzle, wałki,
- termometr.
Natryskowa membrana hydroizolacyjna na bazie polimocznika
- do przygotowania podłoża - sprzęt do czyszczenia podłoża metodą strumieniowo ścierną,
młotki, szczotki druciane, szczotki do zmiatania, narzędzia murarskie do napraw podłoża,
do gruntowania - sprzęt malarski, pędzle, naczynia,
- do układania membrany - wysokociśnieniowy sprzęt do materiałów dwuskładnikowych
na gorąco.
Sprzęt używany do układania izolacji musi być zaakceptowany przez Inżyniera kontraktu.
4. TRANSPORT Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania
ogólne”.
PRZECHOWYWANIE I TRANSPORT MATERIAŁÓW
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów izolacyjnych powinny
odbywać się tak aby zachować ich dobry stan techniczny. Opakowania powinny być
chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi, wysoka temperaturą i zawilgoceniem
zgodnie z zaleceniami producenta.
5. WYKONANIE ROBÓT Ogólne zasady wykonywania robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania
ogólne”[1], p. 5.
Wykonawca przed przystąpieniem do robót przedstawi Inżynierowi do akceptacji Projekt
Technologii i Organizacji Robót oraz Program Zapewnienia Jakości uwzględniający
wszystkie warunki, w jakich będą wykonywane roboty izolacyjne.
Izolacje powinny być wykonywane zgodnie z Dokumentacją Projektową i ST oraz
Rozporządzeniem Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w
sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać obiekty inżynierskie i ich
usytuowanie.
Materiały izolacji powinny być nakładane metodą natryskową za pomocą specjalnego
sprzętu, który kontroluje dozowanie i mieszanie składników.
Izolacja powinna zostać ułożona na całości płyty żelbetowej pomostu przekrywając
dylatacje technologiczne betonu. Izolacją należy odpowiednio pokryć wpusty odwodnienia
oraz urządzenia dylatacyjne zapewniając szczelność i trwałość połączeń izolacji z w/w
elementami. Szczegóły rozwiązań uszczelnień należy podać w PZJ.
MMA
Membrana powinna być ogólnie nanoszona w dwóch warstwach, a każda z warstw
powinna posiadać kontrastującą barwę.
Kolejność prac:
- zagruntowanie uprzednio przygotowanego (oczyszczonego) podłoża dwuskładnikowym,
szybko twardniejącym środkiem gruntującym na bazie metakrylanu metylu w przypadku
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
35
podłoża betonowego lub jednoskładnikowym środkiem gruntującym w wypadku podłoża
metalowego (dotyczy elementów wpustów i dylatacji),
- ułożenie trójskładnikowego materiału izolacyjnego na bazie metakrylanu metylu w
dwóch warstwach,
- wykonanie warstwy szczepnej (z nawierzchnią z asfaltu lanego) z jednoskładnikowego
topliwego kleju opartego na kopolimerze metakrylanu metylu, lub wykonanie warstwy
szczepnej (z nawierzchnią z betonu asfaltowego) z jednoskładnikowego topliwego kleju
opartego na polimeroasfalcie.
Przygotowanie podłoża
Podłoże betonowe należy, bezpośrednio przed gruntowaniem, oczyścić z luźnych frakcji,
mleczka cementowego, pyłu i zatłuszczeń. Oczyszczenie podłoża betonowego należy
wykonać mechanicznie, metodą strumieniowo- ścierną. Wytrzymałość podłoża badana
metodą "pull-off powinna wynosić co najmniej 1,5 MPa. Podłoże powinno być gładkie,
lokalne nierówności i zagłębienia powierzchni betonu nie powinny przekraczać ± 5 mm.
Powierzchnie z nierównościami o ostrych krawędziach należy przeszlifować szlifierką do
lastriko.
Z powierzchni elementów stalowych, które będą się stykać z izolacją (dotyczy np.
dylatacji), należy usunąć rdzę, brud i inne zanieczyszczenia. Powierzchnia stalowa w
miejscu styku z izolacją powinna zostać oczyszczona do stopnia czystości Sa 2V2 według
PN-EN ISO 8501-1:2008.
Gruntowanie podłoża
Do gruntowania betonu należy przystąpić najwcześniej po 7 dniach od zabetonowania.
Składniki środka gruntującego powinny zostać przygotowane i dostarczone na budowę w
odmierzonych porcjach gotowych do zmieszania.
Bezpośrednio przed użyciem oba składniki materiału należy dokładnie wymieszać
używając mechanicznego mieszadła łopatkowego zgodnie z zaleceniami producenta.
Sposób mieszania i dozowania składników powinien być zgodny z zaleceniami
producenta.
Dwuskładnikowy, szybko twardniejący środek gruntujący na bazie metakrylanu powinien
dawać się układać na podłożu betonowym zarówno przy użyciu pędzla czy wałka jak i
stosując natryskiwanie hydrodynamiczne (bezpowietrzne).
Materiał należy rozprowadzić równomiernie, cienką warstwą unikając powstawania kałuż.
W wypadku, gdy kałuże się pojawią, należy usunąć nadmiar materiału lub rozprowadzić
równomiernie po powierzchni używając wałka. Nie należy stosować materiału do
gruntowania, gdy jego konsystencja zaczyna przypominać żel.
Przed nałożeniem trójskładnikowego materiału izolacyjnego na bazie metakrylanu metylu
warstwa gruntuj ąca powinna być całkowicie utwardzona i sucha w dotyku.
Nominalnie zużycie materiału do gruntowania wynosi ok. 0,25 kg/m2 i zależy od struktury
oraz porowatości powierzchni.
Ułożenie trójskładnikowego materiału izolacyjnego na bazie metakrylanu metylu.
Trójskładnikowy materiał izolacyjny na bazie metakrylanu metylu powinien być
dostarczony na budowę w postaci dwóch składników A i B oraz katalizatora. Wszystkie
składniki powinny być zważone wcześniej i dostarczone na budowę w odmierzonych
porcjach gotowych do wymieszania.
Bezpośrednio przed użyciem, składniki A i B należy dokładnie, wstępnie wymieszać
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
36
(zgodnie z zaleceniami producenta) używaj ąc mechanicznego mieszadła łopatkowego.
Sposób mieszania i dozowania katalizatora powinien być zgodny z zaleceniami
producenta.
Składniki A i B powinny być natryskiwane przy użyciu sprzętu do natryskiwania,
rekomendowanego przez producenta, który odmierza składniki A i B i miesza je w
przewodzie urządzenia.
Aby wykonać izolację, należy nałożyć dwie warstwy materiału. W celu odróżnienia
etapów robót, pierwsza warstwa powinna być innego koloru niż druga.
Grubości warstw w stanie wilgotnym powinny wynosić odpowiednio co najmniej 2,2 mm
dla pierwszej warstwy i min. 1,2 mm dla drugiej warstwy. Druga warstwa może być
układana bezpośrednio na pierwszej. Czas oczekiwania na ułożenie drugiej warstwy jest
zależny od temperatury otoczenia.
Minimalna grubość ułożonych dwóch warstw po wyschnięciu powinna wynosić nie mniej
niż 2,2 mm.
Wszystkie narzędzia oraz sprzęt użyty do wykonania warstw izolacyjnych powinny zostać
wyczyszczone za pomocą rozpuszczalnika (aceton) zanim zakończy się proces
utwardzania materiału.
Wykonanie warstwy szczepnej
Warstwa szczepna pod nawierzchnie z asfaltu lanego.
Warstwę szczepną przy układaniu nawierzchni z asfaltu lanego (AL) należy wykonać z
jednoskładnikowego topliwego kleju opartego na kopolimerze metakrylanu metylu.
Temperatura mieszanki mineralno-asfaltowej podczas układania powinna być wyższa od
minimalnej temperatury aktywującej jednoskładnikowy topliwy klej oparty na
kopolimerze metakrylanu metylu (tj. ok. 85°C) i powinna być zgodna z zaleceniami
producenta mieszanki mineralno-asfaltowej.
Warstwa szczepna powinna być układana na izolacji, gdy jest ona całkowicie utwardzona.
Czas oczekiwania na ułożenie warstwy szczepnej jest zależny od temperatury otoczenia.
Warstwa izolacyjna powinna być czysta, sucha i pozbawiona wszelkich substancji
zanieczyszczających i kurzu.
Bezpośrednio przed użyciem materiał warstwy szczepnej należy dokładnie wymieszać
używając mechanicznego mieszadła łopatkowego zgodnie z zaleceniami producenta.
Materiał można układać na warstwie izolacyjnej przy użyciu pędzla, wałka lub stosując
natryskiwanie hydrodynamiczne (bezpowietrzne). W wypadku, gdy pojawią się „kałuże",
nadmiar materiału należy usunąć lub rozprowadzić równomiernie po powierzchni
używając wałka.
Czas utwardzenia warstwy szczepnej zależy od warunków pogodowych.
Układanie warstwy nawierzchniowej powinno nastąpić niezwłocznie po utwardzeniu
warstwy szczepnej. Stosowany system izolacyjny powinien jednak umożliwiać - bez
negatywnego wpływu na wytrzymałość połączenia - wykonanie warstwy nawierzchniowej
w okresie późniejszym.
Zużycie nominalne materiału powinno wynosić od 0,1 do 0,2 kg/m2.
Wszystkie narzędzia oraz sprzęt użyty do wykonania warstwy szczepnej powinny zostać
wyczyszczone za pomocą rozpuszczalnika (aceton) zanim zakończy się proces
utwardzania materiału.
Warstwa szczepna pod nawierzchnie z betonu asfaltowego.
Warstwę szczepną przy układaniu nawierzchni z betonu asfaltowego należy wykonać z
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
37
jednoskładnikowego topliwego kleju opartego na polimeroasfalcie.
Warstwa szczepna powinna być układana na warstwie izolacyjnej, gdy jest ona całkowicie
utwardzona. Czas oczekiwania na ułożenie warstwy szczepnej jest zależny od temperatury
otoczenia.
Warstwa izolacyjna powinna być czysta, sucha i pozbawiona wszelkich substancji
zanieczyszczających i kurzu. Bezpośrednio przed użyciem materiał na warstwę szczepną
należy rozgrzać w kotle do ogrzewania asfaltowych mas zalewowych, wyposażonym w
płaszcz olejowy, mieszadło mechaniczne i przyrząd do pomiaru temperatury.
Warstwę szczepną należy wykonywać rozprowadzając materiał równomiernie na
powierzchni izolacji przy użyciu gumowej rakli.
Czas stygnięcia warstwy szczepnej jest zależny od warunków pogodowych. Układanie
warstwy nawierzchniowej powinno nastąpić niezwłocznie po utwardzeniu warstwy
szczepnej. Stosowany system izolacyjny powinien jednak umożliwiać - bez negatywnego
wpływu na wytrzymałość połączenia - wykonane warstwy nawierzchniowej w okresie
późniejszym.
Podczas układania nawierzchni z betonu asfaltowego warstwa szczepna powinna być
czysta, sucha i pozbawiona wszelkich substancji zanieczyszczających i kurzu.
NATRYSKOWA MEMBRANA HYDROIZOLACYJNA NA BAZIE
POLIMOCZNIKA
Warunki układania izolacji.
Prace związane z aplikacją materiałów zaleca się wykonywać przy temperaturze otoczenia
i podłoża od -15°C do +40°C. Niedopuszczalne jest prowadzenie robót podczas silnego
wiatru, opadów deszczu, mżawki i bezpośrednio po opadach.
Wilgotność podłoża, na którym układane są materiały zestawu nie powinna być większa
niż 4%.
Kryteria oceny jakości podłoża z betonu cementowego, na którym dopuszcza się aplikację
materiałów zestawu są następujące:
podłoże betonowe musi być zwarte i o wystarczającej wytrzymałości na ściskanie
(minimum 25 N/mm2) oraz na odrywanie („pull off”) >1.5 N/mm2,
podłoże musi być czyste, suche i wolne od zanieczyszczeń takich jak pył, olej, smar,
powłoki, zabezpieczenia powierzchni itp.,
temperatura podłoża i nieutwardzonego materiału muszą być zawsze co najmniej o 3°C
wyższe od punktu rosy, co ogranicza ryzyko kondensacji lub tworzenia się pęcherzyków
w świeżo wykonanej powłoce,
wilgotność względna powietrza maksimum 85%.
Roboty izolacyjne powinny być wykonywane bardzo starannie i przez przeszkolonych
pracowników.
Przygotowanie podłoża
Warunkiem wykonania szczelnej izolacji jest właściwe przygotowanie podłoża.
Podłoże z dojrzałego betonu pod izolację powinno posiadać odpowiednie spadki, być
gładkie, nieodkształcalne, wytrzymałe i czyste.
M. 15.02.02 Izolacja natryskowa
Gładkość powierzchni powinna cechować się brakiem lokalnych progów, raków,
wgłębień i wybrzuszeń, większych przerw i nierówności, wystających ziaren kruszywa itp.
Dopuszczalne są lokalne niewielkie nierówności lub wgłębienia.
Wszystkie większe uszkodzenia powierzchni powinny być naprawione.
Części wystające powinny być skute lub zeszlifowane, a większe zagłębienie uzupełnione
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
38
betonem.
Podłoże nieodkształcalne. Powierzchnia stabilna w zakresie temperatur 30-200°C tzn., że
co najmniej w tym zakresie temperatur powinna wykazywać właściwości ciała stałego w
stanie sprężystym.
Powierzchnia pod izolację powinna być oczyszczona. Oczyszczenie powierzchni najlepiej
jest wykonać obróbką strumieniowo-cierną, np. przez piaskowanie lub śrutowanie.
Powierzchnia powinna być wolna od mleczka cementowego, luźnych ziaren kruszywa,
pyłów oraz innych zanieczyszczeń.
Na powierzchni betonu nie powinno być widocznego filmu wodnego - powierzchnia nie
może błyszczeć.
Aplikacja składników
Materiał gruntujący po wymieszaniu składników A z B i uzyskaniu jednorodnej mieszanki
nanosić na podłoże za
pomocą pędzla (przy aplikacji małych obszarów).
Grunt nie może być nanoszony wałkiem lub wylewany. Dla uniknięcia powstawania
otworków w miejscu pękniętych pęcherzyków, grunt musi być nanoszony na beton przy
pomocy pędzla, jeżeli konieczne dwukrotnie.
W celu przedłużenia maksymalnego okresu po wykonaniu gruntu, a przed nałożeniem
właściwej izolacji zaleca się lekko posypać naniesiony grunt piaskiem kwarcowym (od
0,3mm do 0,8mm).
Aplikację powłoki wodoszczelnej wykonywać poprzez natrysk wysokociśnieniowy
sprzętem do materiałów dwuskładnikowych na gorąco. Obydwa składniki (Składnik A :
Składnik B =1:1 (objętościowo)) muszą być podgrzane do temperatury w przedziale od
+60°C do +70°C. Dokładność dozowania i mieszania musi być kontrolowana
odpowiednim sprzętem pomiarowym.
Wykonywanie nawierzchni na izolacji
Do wykonywania nawierzchni drogowej lub kolejowej można przystąpić po całkowitym
utwardzeniu masy.
Na mostach drogowych bezpośrednio na systemie izolacji przeciwwodnej można układać
nawierzchnię z betonu asfaltowego wałowanego lub SMA oraz nawierzchnię z asfaltu
lanego.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 [1] „Wymagania
ogólne”, p. 6.
Podczas wykonywania robót Wykonawca zobowiązany jest prowadzić protokół prac
izolacyjnych, w którym w formie tabelarycznej powinien podać wszystkie niezbędne
informacje o warunkach atmosferycznych, stanie stosowanych materiałów, parametrach
technologicznych wbudowania materiałów, ilości zastosowanych materiałów oraz wyniki
badań wykonanej izolacji.
ZASADY KONTROLI JAKOŚCI ROBÓT
Zakres kontroli jakości sprawdzany za pomocą badań laboratoryjnych:
jakość podłoża betonowego wg wymagań odnośnie betonu konstrukcyjnego,
jakość materiałów do napraw uszkodzeń izolowanego podłoża betonowego wg wymagań
określonych w odpowiednich normach przedmiotowych lub Aprobatach Technicznych do
stosowania w budownictwie komunikacyjnym,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
39
jakość materiałów hydroizolacyjnych w tym warstw gruntujących - wg wymagań Aprobaty
Technicznej,
jakość materiałów do warstwy ochronnej - wg wymagań Aprobaty Technicznej.
Należy również sprawdzić zgodność rzeczywistych warunków wykonania robót
hydroizolacyjnych z warunkami określonymi w Specyfikacji Technicznej z
potwierdzeniem ich w formie wpisu do dziennika budowy. Przy każdym odbiorze robót
zanikających (odbiory międzyoperacyjne) należy stwierdzić ich jakość w formie
protokołów odbioru robót lub wpisów do dziennika budowy.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest 1m2 wykonanej izolacji.
Jednostką obmiaru robót jest 1m2 wykonanej wibroizolacji.
8. ODBIÓR ROBÓT
ODBIORY MIĘDZYOPERACYJNE
Odbiorom międzyoperacyjnym podlegaj ą następujące prace:
przygotowanie podłoża:
sprawdzenie wytrzymałości podłoża za pomocą metody "pull-off"; wytrzymałość podłoża
betonowego, powinna wynosić co najmniej 1,5 MPa,
sprawdzenie gładkości podłoża - lokalne nierówności i zagłębienia powierzchni betonu
nie powinny przekraczać ± 5 mm,
sprawdzenie równości podłoża - szczeliny pomiędzy powierzchnią podłoża a ułożoną na
niej łatą o długości 4 m nie powinny przekraczać ± 5 mm.
zabezpieczenie wszystkich dylatacji i innych elementów wyposażenia obiektu
inżynierskiego,
zagruntowanie podłoża wykonanie pierwszej i drugiej warstwy izolacyjnej z
trójskładnikowego materiału izolacyjnego na bazie metakrylanu metylu,
- przeprowadzenie badań metodą "pull-off wytrzymałości na odrywanie od podłoża
ułożonych dwóch warstw izolacyjnych po utwardzeniu i porównanie wyników z
wymaganiami zawartymi w Aprobacie Technicznej,
wykonanie ewentualnej warstwy szczepnej pod nawierzchnię bitumiczną.
Odbiór każdego etapu powinien być potwierdzony wpisem do dziennika budowy. Odbioru
dokonuje Inżynier na podstawie zgłoszenia kierownika budowy.
Podczas prac hydroizolacyjnych obowiązują przepisy i instrukcje BHP dotyczące robót z
zastosowaniem maszyn drogowych, elektrycznych i pneumatycznych urządzeń ciernych,
urządzeń strumieniowo-ciernych, sprężonego powietrza, a ponadto:
powierzchnia, na której wykonuje się gruntowanie podłoża a następnie układa izolację
powinna być ogrodzona;
powinno być zakazane palenie papierosów oraz używanie otwartego ognia z uwagi na
łatwopalne rozpuszczalniki w środkach gruntujących;
środki do gruntowania należy przechowywać z dala od ognia, w pomieszczeniu
osłoniętym przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Pracownicy zatrudnieni przy pracach izolacyjnych powinni być przeszkoleni na wypadek
wystąpienia pożaru, poparzenia i zatrucia rozpuszczalnikami organicznymi. Pracujący
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
40
bezpośrednio przy wykonywaniu hydroizolacji z materiałów natryskiwanych powinni być
wyposażeni w odzież ochronną oraz rękawice i okulary ochronne, powinni posiadać
obuwie na drewnianej podeszwie obitej gumą bez żadnych okuć. Na budowie powinny
znajdować się w łatwo dostępnym miejscu:
- środki przeciwoparzeniowe,
- krem natłuszczający do rąk,
- w pobliżu wykonywanych robót izolacyjnych należy umieścić gaśnice halonowe lub
śniegowe, posiadające atesty.
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” p. 8.
Odbiory należy przeprowadzać dla każdej warstwy pokrycia osobno - przy czym sporządza
się jeden protokół odbioru izolacji po wykonaniu powłoki izolacyjnej.
W protokole odbioru należy odnotować fakt dokonywania poprawek określając ich rodzaj
i miejsce.
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają:
podłoże betonowe przygotowane do ułożenia izolacji,
zagruntowane podłoże betonowe,
ułożona izolacja właściwa.
Podstawą do odbioru robót izolacyjnych są badania obejmujące:
- sprawdzenie zgodności z Dokumentacją Projektową,
- sprawdzenie materiałów,
- sprawdzenie podłoża pod izolację,
- sprawdzenie warunków prowadzenia robót,
- sprawdzenie prawidłowości wykonanych robót.
Do odbioru robót Wykonawca zobowiązany jest przedłożyć:
- protokoły badań kontrolnych,
- protokoły odbiorów częściowych,
- aprobaty techniczne,
- deklaracje zgodności z Polską Normą,
- posiadane certyfikaty i inne świadectwa jakości materiałów,
- zapisy w Dzienniku Budowy.
Odbioru dokonuje Inżynier.
W przypadku niezgodności, choć jednego elementu robót z wymaganiami, roboty uznaje
się za niezgodne z Dokumentacją Projektową i Wykonawca zobowiązany jest do ich
poprawy na własny koszt.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Cena jednostkowa wykonania 1 m2 izolacji typu MMA na płaszczyznach poziomych
uwzględnia:
- zapewnienie niezbędnych czynników produkcji,
- zakup niezbędnych materiałów i ich transport,
- montaż i demontaż platform i pomostów roboczych oraz zadaszeń,
- prace pomiarowe,
- przystosowanie robót do warunków atmosferycznych (np. zastosowanie namiotów),
- przygotowanie powierzchni pod izolacje (z ciśnieniem strumieniowo-ściernym
włącznie),
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
41
- zagruntowanie powierzchni,
- ułożenie izolacji i jej zabezpieczenie,
- ewentualne ubytki materiałowe, zakłady i odpady,
- odpowiednie, szczelne połączenie izolacji z elementami odwodnienia,
- ułożenie warstwy szczepnej,
- wykonanie badań i pomiarów,
- oczyszczenie miejsca pracy.
Cena jednostkowa wykonania 1 m2 wibroizolacji na płaszczyznach poziomych
uwzględnia:
- zakup i montaż mat wibroizolacyjnych wraz z wykonaniem projektu technologicznego,
- wykonanie i rozbiórkę rusztowań, pomostów roboczych, urządzeń pomocniczych,
niezbędnych do wykonania robót,
- zapewnienie bezpieczeństwa robót i ochrony środowiska,
- wykonanie badań,
- uporządkowanie miejsca robót.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
PN-EN 12311-1:2001
PN-EN 1427:2001
PN-EN 12593:2004
PN-EN 1767:2002
10.2. Inne
Elastyczne wyroby wodochronne. Część 1: Wyroby asfaltowe do izolacji wodochronnej
dachów. Określanie właściwości mechanicznych przy rozciąganiu.
Asfalty i produkty asfaltowe. Oznaczanie temperatury mięknienia. Metoda pierścień i kula.
Asfalty i produkty asfaltowe. Oznaczanie temperatury łamliwości metodą Fraassa.
Wyroby i systemy do ochrony i napraw konstrukcji betonowych. Metody badań. Analiza
w podczerwieni.
Lepiki, masy i roztwory asfaltowe stosowane na zimno.
Oznaczanie zawartości wody metodą destylacyjną.
Farby i lakiery. Oznaczanie czasu wypływu za pomocą kubków
wypływowych.
Żywice epoksydowe. Metody badań. Oznaczanie gęstości (masy
właściwej).
Żywice epoksydowe. Metody badań. Oznaczanie lepkości.
Oznaczenie lepkości dynamicznej lepkościomierzem Hopplera.
Wyroby lakierowane. Pakowanie, przechowywanie i transport.
Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe i żelbetowe.
Metoda badań przyczepności powłok ochronnych.
PN-B-24620:1998 PN-
83/C-04523 PN-EN
ISO 2431:1999 PN-
87/C-89085.03 PN-
86/C-89085.06 PN-
78/C-04019 PN-7 8/C-
81400: 1989 PN-92/B-
01814
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
42
INNE DOKUMENTY
Badanie grubości arkusza.
Badanie grubości warstwy izolacyjnej pod osnową papy.
Badanie przesiąkliwości papy.
Badanie siły zrywaj ącej przy rozrywaniu.
Pomiar przyczepności izolacji do podłoża przez odrywanie (metoda
„pull-
Pomiar przyczepności przez odrywanie.
Pomiar przyczepności izolacji do podłoża przez ścinanie.
Badanie sedymentacji roztworów asfaltowych.
Badanie wytrzymałości na ścinanie styków arkuszy papy.
Badanie czasu wysychania roztworu asfaltowego.
Badanie lepkości.
Badanie czasu zachowania właściwości roboczych dla
materiałów z żywic epoksydowych.
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w
sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać obiekty inżynierskie i ich
usytuowanie (Dz.U. nr 63, poz. 735).
Zalecenia dotyczące oceny jakości betonu „in-situ” w nowo budowanych konstrukcjach
obiektów mostowych, GDDP, Warszawa, 1998.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie sposobów
deklarowania zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem
budowlanym (Dz.U. z 2004 r. nr 198, poz. 2041).
Ta strona jest pusta
Procedura IBDiM nr PB/TM-1/1
Procedura IBDiM nr PB/TM-1/2
Procedura IBDiM nr PB/TM-1/3
Procedura IBDiM nr PB/TM-1/4
Procedura IBDiM nr PB/TM-1/5
off”).
Procedura IBDiM nr PB/TM-1/6
Procedura IBDiM nr PB/TM-1/7 Procedura IBDiM nr PB/TM-1/8 Procedura IBDiM nr PB/TM-1/9 Procedura IBDiM nr PB/TM-1/10 Procedura IBDiM nr TN-3/4/2000 Procedura IBDiM nr PB-TWm-24/97
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
43
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.15.03.00.
ZABEZPIECZENIE
ANTYKOROZYJNE BETONU
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
44
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
45
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.15.03.01.
ZABEZPIECZENIE
ANTYKOROZYJNE BETONU
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
46
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
47
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru robót związanych z wykonywaniem ochrony powierzchniowej dla obiektów
inżynierskich wykonywanych w ramach przedsięwzięcia „Rozwój transportu zbiorowego
w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic:
Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os.
Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą:
- zasad prowadzenia robót związanych z przygotowaniem podłoża betonowego
i wykonaniem zabezpieczenia powierzchni betonu przed korozją, zgodnie z Dokumentacją
Projektową,
- wymagań stawianych materiałom i wykonywanej ochronie powierzchniowej.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami oraz
ST D-M-00.00.00.
Ochrona powierzchniowa betonu - zwiększenie odporności konstrukcji betonowej na
działanie środowisk agresywnych, przez odcięcie lub ograniczenie dostępu środowiska
agresywnego do powierzchni konstrukcji.
Hydrofobizacja - obniżenie zwilżalności przez wodę powierzchni betonu, uzyskiwana jest
przez nanoszenie roztworów lub emulsji odpowiednich substancji tworzących warstewki
hydrofobowe (hydrofobowość - cecha pewnych makrocząsteczek i cząsteczek koloidalnych
polegająca na braku tendencji do gromadzenia na swej powierzchni cząsteczek wody).
Karbonatyzacja betonu - proces powstawania węglanów pod wpływem działania
dwutlenku węgla i wilgoci; karbonatyzacja betonu nie powoduje jego widocznego
uszkodzenia, powoduje jednakże redukcję pH betonu, przez co następuje jego zobojętnienie
i ustaje jego zdolność do pasywacji stali zbrojeniowej, a w konsekwencji występuje
korozja prętów znajdujących się w strefie betonu skarbonatyzowanego (pH<11).
Pole referencyjne - wybrany i oznaczony, dostępny fragment powierzchni konstrukcji
służący za wzorzec do ustalenia minimalnego, możliwego do przyjęcia poziomu wykonania
prac powierzchniowego zabezpieczenia, sprawdzenia czy podane przez producenta lub
Wykonawcę dane są prawidłowe i zgodne z wymaganiami oraz umożliwienia oceny
właściwości prawidłowo wykonanego zabezpieczenia w dowolnym czasie po zakończeniu
prac.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
48
Temperatura punktu rosy - temperatura, w której na powierzchni elementu pojawiają się
kropelki wody wskutek kondensacji pary wodnej zawartej w powietrzu, w wyniku
wypromieniowania ciepła przez podłoże lub wskutek napływu ciepłego, wilgotnego
powietrza na chłodniejsze podłoże.
PC (Polymer-Concrete) - zaprawa o spoiwie polimerowym.
PCC (Polymer-Cement-Concrete) - zaprawa o spoiwie polimerowo-cementowym.
Impregnacja - nasycanie betonu preparatami polimerowymi o niskiej lepkości, które po
wniknięciu w głąb betonu i spolimeryzowaniu wpływają korzystnie na jego cechy fizyczne i
chemiczne, wyróżnia się tu:
- hydrofobowe impregnaty porów (zwane dalej impregnatami hydrofobowymi) – wyroby
ciekłe, penetrujące beton, tworzące powłoki na ściankach porów,
- impregnaty wypełniające pory - wyroby ciekłe penetrujące pory w betonie, tworzące
materiał stały.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonywanych robót oraz za ich zgodność z
Dokumentacją Projektową, specyfikacją techniczną, zaleceniami Inżyniera oraz kartami
technologicznymi producenta materiału ochronnego.
Powierzchniowa ochrona betonu powinna być realizowana na wszystkich powierzchniach
elementów betonowych bezpośrednio narażonych na czynniki atmosferyczne.
2. MATERIAŁY
Materiałami stosowanymi do wykonania robót według zasad niniejszej SST są :
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST
D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
Za sprawdzenie przydatności materiałów oraz jakość wbudowania odpowiada Wykonawca.
Przed przystąpieniem do wbudowania materiałów Wykonawca zobowiązany jest do
przedstawienia dla każdej dostawy deklaracji zgodności lub certyfikatu zgodności materiału
z Polską Normą lub w przypadku jej braku z aprobatą techniczną IBDiM lub europejską
aprobatą techniczną. Przy doborze materiałów do zabezpieczenia antykorozyjnego należy
brać pod uwagę określenie materiałów w dokumentacji projektowej (p. 2.2) i można kierować
się podanymi wymaganiami i kryteriami stosowania materiałów podanymi w p. 2.3 i 2.4.
2.2. Określenie materiałów w dokumentacji projektowej.
Wybór materiałów do zabezpieczenia antykorozyjnego betonu powinien nastąpić na
podstawie projektu roboczego zabezpieczenia antykorozyjnego oraz ST.
Projekt roboczy oraz ST powinny zawierać co najmniej:
- podział konstrukcji na elementy o różnym oddziaływaniu czynników korozyjnych,
uwzględniający charakter pracy poszczególnych elementów, możliwości ich zarysowania,
obciążenia zewnętrzne, oddziaływania mechaniczne, wpływy zmian temperatury i
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
49
wilgotności powietrza, warunki odwodnienia i wysychania, wymagające wykonania różnych
powłok zabezpieczających, z podaniem powierzchni wymagającej zabezpieczenia
poszczególnym rodzajem powłoki,
- określenie agresywności środowiska, w jakim będą eksploatowane poszczególne elementy
konstrukcji mostowej wg PN-B-03264:2001,
- określenie wymaganych parametrów technicznych zabezpieczenia powierzchniowego,
- wariantowy dobór odpowiednich materiałów na poszczególne elementy systemu
zabezpieczającego, ilość i grubość warstw, w aspekcie możliwości spełnienia określonych
wcześniej warunków technicznych i technologicznych,
- wymagania dotyczące przygotowania powierzchni pod powłoki, rodzaje i ilości potrzebnych
materiałów,
- sposób aplikacji materiału.
2.3. Ogólne wymagania dla wykonanych powłok lub wypraw.
Wykonana powłoka lub wyprawa powinna:
• redukować nasiąkliwość powierzchniową betonu: wskaźnik ograniczenia chłonności wody
wg Procedury IBDiM PB-TM-X5 powinien > 30%,
• redukować wchłanianie substancji szkodliwych,
• zwiększać odporność na mróz i mgłę solną: powłoka lub wyprawa po badaniu
mrozoodporności (F150) wg Procedury IBDiM PO-2 nie powinna wykazywać zmian ani
uszkodzeń (brak rys, pęcherzy, pęknięć, złuszczeń czy odspojenia),
• hamować dyfuzję CO2 (zabezpieczać otulinę zbrojenia przed karbonatyzacją): opór
dyfuzyjny dla CO2 badany wg procedury ITB LO-4 powinien > 50 m (badania nie wymaga
się dla powierzchni zabezpieczanych preparatami hydrofobowymi i impregnatami
wypełniającymi pory),
• nie hamować dyfuzji pary wodnej („oddychanie betonu”): opór dyfuzji dla pary wodnej
wg Procedury ITB LO-4 powinien < 4 m. Dopuszcza się stosowanie ochrony
powierzchniowej wykonanej za pomocą powłok, bądź wypraw z podwyższoną zdolnością
pokrywania zarysowań stanowiących opór dla dyfuzji pary wodnej, pod warunkiem
zapewnienia możliwości odprowadzenia pary wodnej z betonu, tj. w szczególności poprzez
niewykonanie powłoki ze wszystkich stron elementu.
Nie dopuszcza się zastosowania ochrony powierzchniowej, która:
• zamyka rysy na powierzchniach elementów znajdujących się od spodu konstrukcji; w
szczególności powłok ochronnych lub wypraw z możliwością pokrywania zarysowań nie
należy stosować jako zabezpieczenie powierzchniowe konstrukcji sprężonych ze względu
na brak możliwości kontroli ewentualnych zarysowań,
• uniemożliwia zaobserwowanie ewentualnego pojawienia się zarysowań oraz obserwacji
propagacji rys istniejących.
2.4 Rodzaje ochrony powierzchniowej betonu.
Jako ochronę powierzchniową betonu można stosować w szczególności:
• hydrofobizację powierzchni - nasączenie stwardniałego betonu cieczami o małej
lepkości lub gazami, które wnikając w beton, powodują zmianę niektórych jego cech
fizykochemicznych (hydrofobizacja powierzchniowa), lub dodawanie preparatów
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
50
chemicznych do świeżego betonu lub zaprawy w celu zwiększenia ich odporności na wodę
(hydrofobizacja objętościowa),
• powłoki malarskie (grubości 0,1-1,0 mm) - warstwy z wyrobów malarskich ciekłych
lub upłynnionych na odpowiednio przygotowane podłoże technikami malarskimi,
• powłoki grubowarstwowe (grubość 1,0-2,0 mm) - warstwy z ciekłych wyrobów
żywicznych lub komponentów żywicznych, tworzące odporne chemiczne, szczelne warstwy,
nakładane na podłoże ręcznie lub przez natrysk,
• wyprawy (grubość 1,0-10 mm) - warstwy z kompozytów żywicznych, mineralnych
lub mineralno-żywicznych o konsystencji plastycznej, nakładanych na podłoże technikami
specjalnymi np.: murarskimi,
• wykładziny (grubość >5 mm) - warstwy z elementów wykładzinowych zespolonych
z chronioną konstrukcją przy użyciu klejów, kitów lub zapraw (nie są przedmiotem poniższej
OST).
Powłoki i wyprawy do pokrywania rys powinny mieć wymagania podane w dalszym ciągu.
2.4.1. Impregnaty hydrofobowe
Jako materiały hydrofobowe można stosować:
• roztwory żywicy silikonowej w rozpuszczalniku organicznym bez dodatków lub z
dodatkiem np. środka grzybobójczego,
• roztwory żywic metylosilikonowych w rozpuszczalniku organicznym,
• emulsje wodne olejów silikonowych.
Preparaty hydrofobowe powinny:
• charakteryzować się niską lepkością i niewielkim napięciem powierzchniowym,
dzięki czemu mogą głęboko przenikać w pory betonu,
• nie tworzyć na zabezpieczanej powierzchni betonu powłoki,
• nie zmieniać wyglądu betonu,
• nie pokrywać zarysowań,
• tworzyć skuteczne zabezpieczenie betonu w warunkach działania wilgoci i środowisk
gazowych o średnim stopniu agresywności.
Jeżeli dokumentacja projektowa nie przewiduje inaczej, preparaty te można nanosić na
powierzchnie betonu o zapewnionym odpływie wody, w strefie rozpyleń mgły solnej oraz
jako hydrofobizację podłoża przy innych metodach ochrony powierzchniowej, m.in. na
powierzchnie zewnętrzne i spodnie belek podporęczowych i wsporników chodnikowych,
ściany przyczółków wraz z niszami łożyskowymi, ściany i spody ustrojów nośnych
ściskanych (np. mosty łukowe) narażonych na oddziaływanie mgły solnej (np. pod
wiaduktami nad drogami) itp. Nie należy stosować tej metody zabezpieczenia na elementach
zarysowanych.
2.4.2. Impregnaty wypełniające pory
Impregnaty wypełniające pory mają na celu nasycenie betonu preparatami o niskiej lepkości.
Impregnaty te po wniknięciu w głąb podłoża betonowego wypełniaj ą jego pory, co wpływa
korzystnie na cechy fizyczne i chemiczne zabezpieczanego materiału. Do tego rodzaju
impregnacji można stosować metakrylan metylu.
Zastosowane impregnaty wypełniające pory powinny:
• zwiększać wytrzymałość warstwy przypowierzchniowej na odrywanie o ok.20%,
• zmniejszać nasiąkliwość warstwy przypowierzchniowej o około 30%,
• zmniejszać ścieralność powierzchni betonu,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
51
• zwiększać odporność na uderzenia,
• zmniejszać pylenie,
• przy zastosowaniu materiałów zawierających migrujące inhibitory korozji - utrudniać
lub powstrzymywać proces korozji stali zbrojeniowej w betonie,
• nie powinny pokrywać zarysowań.
2.4.3. Powłoki bez zdolności pokrywania rys
Cienkowarstwowe powłoki bez zdolności pokrywania rys, do grubości 0,3 mm, wykonane są
dyspersjami polimerowymi, kopolimerami, poliuretanami, żywicami akrylowymi lub
wodnymi emulsjami żywic epoksydowych. Wymagania dla powłoki:
• nie powinna pokrywać rys,
• wytrzymałość na odrywanie od podłoża wg Procedury IBDiM PB-TM-X3 powinna
wynosić:
- wartość średnia > 0,8 MPa,
- wartość minimalna 0,5 MPa,
• przyczepność do betonu po badaniu mrozoodporności (F150) wg Procedury IBDiM
PB-TM-X3 powinna wynosić:
- wartość średnia > 0,6 MPa.
Jeżeli dokumentacja projektowa nie przewiduje inaczej, powłoki te można stosować na
zewnętrzne powierzchnie betonowe w strefie rozpyleń mgły solnej o zapewnionym odpływie
wody, nie narażone na zarysowanie; m.in. na powierzchnie zewnętrzne i spodnie belek
podporęczowych i wsporników chodnikowych, ściany przyczółków wraz z niszami
łożyskowymi, ściany i spody ustrojów nośnych ściskanych (np. mosty łukowe) narażone na
działanie mgły solnej (np. pod wiaduktami nad drogami) itp.
2.4.4. Powłoki z minimalną zdolnością pokrywania zarysowań
Powłoki z minimalną zdolnością pokrywania zarysowań są powłokami grubości powyżej 0,3
mm, wykonanymi dyspersjami polimerowymi lub grubości >1,0 mm, wykonanymi
mieszankami cementowymi modyfikowanymi polimerami. Powłoka powinna:
• pokrywać rysy o rozwartości do 0,15 mm wg Procedury ITB nr 211,
• mieć wytrzymałość na odrywanie od podłoża wg Procedury IBDiM PB-TM-X3:
- wartość średnią > 1,0 MPa,
- wartość minimalną 0,6 MPa,
• mieć przyczepność do betonu po badaniu mrozoodporności (F150) wg Procedury
IBDiM PB-TM-X3:
- wartość średnią > 0,8 MPa.
Jeżeli dokumentacja projektowa nie przewiduje inaczej, powłoki te można stosować na
zewnętrzne powierzchnie betonowe w strefie rozpyleń mgły solnej i oddziaływania
zanieczyszczonego środowiska atmosferycznego, zagrożone powierzchniowym
zarysowaniem.
2.4.5. Powłoki z podwyższoną zdolnością pokrywania zarysowań na powierzchniach nie
obciążonych ruchem
Powłoki z podwyższoną zdolnością pokrywania zarysowań na powierzchniach nie
obciążonych ruchem powinny być grubości minimum 1,0 mm i powinny być wykonane
poliuretanami (PU), dwukomponentowymi polimetakrylanami metylu (2-k PMMA) lub
modyfikacjami żywic epoksydowych (EP). Powłoka powinna:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
52
• pokrywać rysy o rozwartości do 0,30 mm wg Procedury ITB nr 211 (wydłużenie
względne powłoki przy rozciąganiu w temp. -20°C - min.25%),
• mieć wytrzymałość na odrywanie od podłoża wg Procedury IBDiM PB-TM-X3 (na
powierzchniach nie obciążonych ruchem):
- wartość średnią > 1,3 MPa,
- wartość minimalną 0,8 MPa,
• mieć przyczepność do betonu po badaniu mrozoodporności (F150) wg Procedury
IBDiM PB-TM-X3:
- wartość średnią > 1,0 MPa.
Jeżeli dokumentacja projektowa nie przewiduje inaczej, powłoki te można stosować na
zewnętrzne powierzchnie betonowe w strefie rozpyleń mgły solnej oraz oddziaływania
zanieczyszczonego środowiska atmosferycznego, elementy zagrożone powierzchniowym
oraz wgłębnym zarysowaniem, elementy rozciągane (np. wieszaki w mostach łukowych) lub
zginane.
2.4.6. Wyprawy
Wyprawy ochronne są warstwami o grubości powyżej 2mm nakładanymi na podłoże
betonowe techniką malarską, tynkarską lub natryskową. Do wykonania wypraw ochronnych
można stosować:
• zaprawy cementowe z dodatkami uszczelniającymi,
• zaprawy cementowo-polimerowe,
• zaprawy żywiczne (otrzymywane z żywic stanowiących spoiwo i odpowiednio
dobranych wypełniaczy, takich jak mączki i piaski mineralne).
Wymagania dla wypraw bez zdolności pokrywania zarysowań:
• wytrzymałość na odrywanie od podłoża wg Procedury IBDiM PB-TM-X3 (na
powierzchniach nie obciążonych ruchem):
- wartość średnia > 1,2 MPa,
- wartość minimalna 1,0 MPa,
• przyczepność do betonu po badaniu mrozoodporności wg Procedury IBDiM PB-TM-
X3:
- wartość średnia > 0,6 MPa.
Wymagania dla wypraw z minimalną zdolnością pokrywania zarysowań:
• wytrzymałość na odrywanie od podłoża wg Procedury IBDiM PB-TM-X3 (na
powierzchniach nie obciążonych ruchem):
- wartość średnia > 1,5 MPa,
- wartość minimalna 1,0 MPa,
• przyczepność do betonu po badaniu mrozoodporności (F150) wg Procedury IBDiM
PB-TM-X3:
- wartość średnia > 0,8 MPa,
• pokrywanie zarysowania do 0,15 mm wg procedury ITB nr 211.
Wymagania dla wypraw z podwyższoną zdolnością pokrywania zarysowań:
• wytrzymałość na odrywanie od podłoża wg Procedury IBDiM PB-TM-X3 (na
powierzchniach nie obciążonych ruchem):
- wartość średnia > 1,5 MPa,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
53
- wartość minimalna 1,0 MPa,
• przyczepność do betonu po badaniu mrozoodporności (F150) wg Procedury IBDiM
PB-TM-X3:
- wartość średnia > 1,0 MPa,
• pokrywanie rysy o rozwartości do 0,30 mm wg Procedury ITB nr 211 (wydłużenie
względne powłoki przy rozciąganiu w temp. -20°C - min.25%).
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca zobowiązany jest posiadać niezbędny sprzęt do wykonywania robót, zgodnie z
przyjętą technologią i kartami technicznymi materiałów oraz konieczny, podstawowy sprzęt
laboratoryjny do kontroli procesu technologicznego i wykonanych prac.
W dyspozycji Wykonawcy powinien znajdować się sprzęt do przygotowania powierzchni
betonowej, np.:
• młotki,
• szczotki stalowe ręczne i obrotowe,
• szlifierki lub wiertarki do napędu szczotek obrotowych,
• aparatura do czyszczenia strumieniowo-ściernego (piaskownica, sprężarka
o wydajności 10 m3/h),
• odkurzacz,
• sprężarka śrubowa,
• sprzęt do ewentualnej naprawy powierzchni - szpachle do nakładania zapraw
naprawczych, sprzęt do iniekcji rys.
Do nakładania powłok i wypraw można stosować:
• naczynia i wiadra blaszane do przygotowania materiału,
• mieszadło wolnoobrotowe do wymieszania składników w przypadku preparatów
kilkuskładnikowych,
• pędzle,
• wałki,
• sprzęt do natrysku pneumatycznego,
• sprzęt do natrysku hydrodynamicznego,
• sprzęt tynkarski.
Wybór sprzętu i narzędzi do wykonania robót podlega akceptacji Inżyniera.
Podczas robót Wykonawca zobowiązany jest kontrolować warunki atmosferyczne, a podczas
robót posiadać do dyspozycji:
• wilgotnościomierz,
• termometry do pomiaru temperatury powietrza i podłoża betonowego.
Wykonawca powinien tez dysponować sprzętem laboratoryjnym do wykonania badań
wytrzymałości podłoża oraz jakości powłok (przyczepności, grubości) wg odpowiednich
norm przedmiotowych.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00. “Wymagania
ogólne”.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
54
Przewóz składników chemicznych i materiałów do antykorozyjnego zabezpieczania
betonu powinien odbywać się w szczelnych i nieuszkodzonych opakowaniach.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót.
Ogólne warunki wykonania robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
5.2. Zasady wykonywania robót.
Podstawowe czynności przy wykonywaniu robót obejmują:
• roboty przygotowawcze,
• przygotowanie podłoża betonowego,
• nałożenie powłoki,
• roboty wykończeniowe.
5.3. Roboty przygotowawcze.
Przed przystąpieniem do robót należy, na podstawie dokumentacji projektowej, ST lub
wskazań Inżyniera:
• ustalić materiały niezbędne do wykonania robót,
• określić kolejność, sposób i termin wykonania robót.
Do Wykonawcy należy również wykonanie, zabezpieczenie, utrzymanie oraz rozbiórka
rusztowań, pomostów roboczych i innych urządzeń pomocniczych niezbędnych do
prowadzenia robót.
5.4. Wymagania w stosunku do personelu wykonawcy.
Jeżeli warunki kontraktu nie przewidują inaczej, w stosunku do osób kierujących robotami
wymagane są:
• uprawnienia wykonawcze i budowlane do wykonywania samodzielnych funkcji
technicznych w zakresie budownictwa mostowego,
• znajomość zasad napraw i ochrony powierzchniowej betonu w konstrukcjach mostowych
oraz technologii stosowania materiałów, udokumentowane ukończeniem szkolenia w
zakresie napraw oraz doświadczenie w wykonywaniu prac tego typu.
Wymagania w stosunku do brygadzistów: znajomość technologii i umiejętność stosowania
materiałów do napraw i ochrony powierzchniowej betonu, ukończenia szkolenia w
zakresie napraw oraz doświadczenie w wykonywaniu prac tego typu.
Wymagania w stosunku do robotników: znajomość zasad i umiejętność stosowania
materiałów do napraw i ochrony betonu, przeszkolenie na stanowisku pracy.
Dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań w stosunku do personelu Wykonawca
zobowiązany jest dołączyć do oferty przetargowej. Żądanie dostarczenia wymienionych
dokumentów przez Wykonawcę powinno być zawarte w warunkach kontraktu.
5.5. Pole referencyjne.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
55
Przed przystąpieniem do prac zabezpieczających na obiekcie Wykonawca, w obecności
przedstawiciela Inżyniera przygotowuje pole referencyjne ochrony powierzchniowej.
Wykonanie pola referencyjnego ma na celu:
• określenie wszystkich parametrów ochrony powierzchniowej betonu,
• ocenę przydatności proponowanych materiałów, technologii,
• ocenę efektów wykonania robót.
Dodatkowo, podczas wykonywania pola referencyjnego, dla materiałów z grupy zapraw,
należy wykonać kontrolę wykonywania prac obejmującą sprawdzenie, na min. 3 próbkach,
beleczkach 4*4*16 cm, gęstości objętościowej oraz wytrzymałości na ściskanie zgodnie z
normą PN-B-04500:1985. Uzyskane wyniki powinny spełniać wymagania zgodnie z
przedmiotowymi Polskimi Normami lub aprobatami technicznymi.
Pole referencyjne może stanowić podstawę do oceny, czy wykonane na danym elemencie
zabezpieczenie powierzchniowe wykazuje założone właściwości, czy jest zgodne z
wymaganiami projektowymi i wymaganiami producenta materiałów.
Prace podczas wykonywania pola referencyjnego powinny przebiegać uzgodnionymi w
protokole ustaleń materiałami i zgodnie z założoną technologią. Prace rozpoczynaj ą się od
przygotowania podłoża przez wykonanie poszczególnych warstw zabezpieczenia
powierzchniowego. W trakcie wykonywania pola referencyjnego Wykonawca
przeprowadza kontrolę wykonania robót, a Inżynier badania odbiorcze ochrony
powierzchniowej betonu.
Pole referencyjne należy przygotować oddzielnie na każdym elemencie zabezpieczanym
określonym rodzajem zabezpieczenia powierzchniowego. Liczbę i wielkość powierzchni
referencyjnych oraz sposób ich oznaczenia powinien określić Inżynier.
Wszystkie uzgodnienia, wynikające z wykonania pola referencyjnego na każdym etapie
robót, powinny zostać zapisane w protokole wykonania i ochrony powierzchniowej
betonu, a wyniki badań załączone do dokumentacji budowy.
5.6. Wymagana dokumentacja robót.
Przed przystąpieniem do prac Wykonawca zobowiązany jest przedstawić Program
Zapewnienia Jakości (PZJ). Przed przystąpieniem do robót Wykonawca i Inżynier dokonuj
ą ustaleń technologicznych. Podczas robót na bieżąco, na odpowiednich formularzach
Wykonawca zobowiązany jest do sporządzania dokumentacji wykonawczej, w której
zamieszcza m.in.:
• dane o obiekcie,
• informacje o stosowanych materiałach i technologii prac,
• dane dzienne o warunkach atmosferycznych podczas robót,
• informacje o ilości wykonanych prac i zużytych materiałów,
• wyniki wykonanych badań w ramach kontroli wykonywania i odbioru robót.
Powyższa dokumentacja stanowi podstawę do rozliczenia robót. Dokumentację tę
Wykonawca zobowiązany jest dołączyć jako element dokumentacji budowy.
5.7. Warunki atmosferyczne.
Podczas wykonywania ochrony powierzchniowej powinny być spełnione następujące
warunki:
• jeżeli producent materiałów nie podaje inaczej, to prace malarskie powinny być
prowadzone w temperaturze nie niższej niż +5°C (dla wyrobów epoksydowych +8°C) i
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
56
wyższej o min. 3°C od temperatury punktu rosy przy wilgotności względnej nie wyższej
niż 80%. Nie wolno malować powierzchni konstrukcji betonowych pokrytych miejscowo
szronem (dotyczy materiałów stosowanych w ujemnych temperaturach),
• niedopuszczalne jest wykonywanie prac malarskich podczas złej pogody - silnego wiatru,
deszczu, we mgle oraz przy pojawiającej się na powierzchni betonu rosie.
Podczas wykonywania prac malarskich Wykonawca zobowiązany jest kontrolować
wilgotność podłoża oraz temperaturę powietrza i podłoża. Parametry te muszą odpowiadać
wymaganiom podanym w kartach technicznych, Polskich Normach lub aprobatach
technicznych. Pomiary warunków atmosferycznych należy wykonywać co 3-4 godziny i
przy każdej odczuwalnej zmianie pogody. Z pomiarów warunków klimatycznych
Wykonawca powinien sporządzić protokół.
5.8. Przygotowanie podłoża.
5.8.1. Warunki ogólne
Bez względu na rodzaj stosowanej ochrony powierzchniowej podłoże betonowe wymaga
specjalnych przygotowań. Właściwe oczyszczenie betonu ma decydujące znaczenie dla
trwałości i jakości stosowanych zabezpieczeń. Przygotowanie podłoża ma na celu
zapewnienie warunków do właściwego zastosowania materiału lub ochrony
powierzchniowej.
Podłoże betonowe, na którym stosuje się ochronę powierzchniową, powinno być
jednorodne, czyste, wolne od mleczka cementowego, piasku, pyłów, olejów i tłuszczów, a
także oczyszczone z odstających grudek związanego betonu, skorodowanych, luźnych
części betonu, starych powłok ochronnych i innych elementów pogarszających
przyczepność. W przypadku impregnacji betonu preparatami zwiększającymi
wytrzymałość podłoża należy zwrócić uwagę na stan podłoża (bez rys, spękań).
Przygotowane podłoże powinno mieć odpowiednią szorstkość.
Z przygotowania podłoża Wykonawca powinien przygotować protokół.
5.8.2. Sposoby przygotowania podłoża
Prace przygotowawcze polegające na oczyszczeniu betonu należy wykonywać metodami,
które nie naruszają materiału konstrukcyjnego. Z całej izolowanej powierzchni należy
usunąć mleczko cementowe. Niezwiązane części betonu można odbić młotkami, a całe
powierzchnie oczyścić metodą strumieniowo-ścierną (np. piaskowanie, śrutowanie,
hydropiaskowanie). Następnie oczyszczoną powierzchnię należy odpylić odkurzaczem
przemysłowym lub przez zdmuchnięcie pyłu sprężonym powietrzem (sprężarki śrubowe).
Miejsca zatłuszczone należy zmyć rozpuszczalnikami organicznymi lub detergentami.
Zasadnicze roboty przygotowawcze polegające na usunięciu wszystkich części luźnych
należy dostosować do przewidywanych materiałów naprawczych, zgodnie z kartami
technicznymi.
W przypadku drobnych nierówności (o głębokości do 0,5 cm) podłoże betonowe należy
wyrównać szpachlówką typu PCC kompatybilną do stosowanej powłoki, zgodnie z
zasadami podanymi w „Zaleceniach do wykonywania oraz odbioru napraw i ochrony
powierzchniowej betonu w konstrukcjach mostowych”, GDDP, 1998. Rysy występujące
w podłożu betonowym powinny być zainiektowane. Gdy beton jest uszkodzony,
skarbonatyzowany na głębokości równej lub większej niż grubość otuliny zbrojenia, albo
zawiera substancje chemiczne o stężeniu przekraczającym dopuszczalne normy, należy go
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
57
usunąć lub zneutralizować substancje szkodliwe, a następnie naprawić, np. zaprawami typu
PCC.
Czas oczekiwania pomiędzy wykonaniem elementu betonowego lub jego naprawieniem, a
wykonaniem powłoki ochronnej jest zależny od wykonywanych prac na elemencie (np.
betonowanie, naprawa zaprawami PCC) i stosowanych materiałów. Czas ten należy
przyjmować wg danych podawanych w kartach technicznych stosowanych materiałów.
5.8.3. Wymagania dla podłoża pod ochronę powierzchni betonowej
Jeżeli producent materiału nie podaje inaczej w karcie technicznej stosowanego materiału,
przygotowane podłoże powinno mieć:
• wytrzymałość na ściskanie podłoża betonowego w konstrukcjach nowo zbudowanych
obiektów nie mniejszą niż wynikającą z przyjętej klasy betonu,
• wytrzymałość na odrywanie wg normy PN-EN 1542:2000 prawidłowo przygotowanego
podłoża betonowego:
- wartość średnią > 1,5 MPa,
- wartość minimalną 1,0 MPa.
Należy wykonać jedno oznaczenie wytrzymałości na odrywanie betonu w podłożu na
każde 25 m2 powierzchni oczyszczonego podłoża, przy czym minimalna liczba
oznaczeń wynosi 5 dla jednego obiektu,
• podłoże suche - beton w stanie powietrzno-suchym, bez widocznych śladów wilgoci. W
przypadku impregnacji podłoże betonowe wymaga dokładnego wysuszenia, tak aby
usunąć wodę z porów i zwiększyć skuteczność takiego zabezpieczenia. Jeżeli producent
tak zaleca, dla materiałów stosowanych na mokre podłoże powierzchnia betonu powinna
być matowo-wilgotna,
• temperaturę podłoża betonowego nie niższą niż +8°C (temperatura podłoża musi być
wyższa o 3°K od punktu rosy) i nie wyższa niż +25°C, chyba że producent podaje inne
wymagania,
• szorstkość przygotowanej powierzchni betonu określona metodą wypełnienia piaskiem nie
przekraczającą 1,0 mm. Przebieg pomiaru szorstkości:
Na poziomą powierzchnię betonu należy wsypać odmierzony w menzurce piasek
kwarcowy o uziarnieniu 0,1 - 0,5 mm, w ilości 25 lub 50 cm3 (w zależności od
spodziewanej szorstkości) i rozprowadzić go drewnianym krążkiem o średnicy 50 mm
i grubości 10 mm ruchami kolistymi do wyrównania z powierzchnią. Należy dążyć,
aby wypełnienie piaskiem było maksymalnie zbliżone do kształtu koła. Następnie
należy pomierzyć średnicę koła w dwóch prostopadłych do siebie kierunkach, a z
otrzymanych wyników obliczy wartość średnią. Parametrem charakteryzującym
szorstkość powierzchni betonu jest wartość „s”, która jest uśrednioną głębokością
nierówności na jego powierzchni. Szorstkość należy określić ze wzoru: s = 40 V/p d2
(mm), gdzie: V - objętość piasku w (cm3), d - średnica koła w (cm). Wartość „s” należy
podawać z dokładnością do 0,1 mm,
• podłoże czyste - powierzchnia betonu wolna od luźnych frakcji, pyłów, plam, olejów,
smarów i innych zanieczyszczeń; ocenę czystości podłoża wykonuje się wizualnie,
• podłoże gładkie i równe - lokalne nierówności i zagłębienia powierzchni betonu nie
powinny przekraczać ± 1 mm. Szczeliny pomiędzy powierzchnią podłoża a łatą o długości
4 m ułożoną na betonie nie powinny przekracza 3 mm, pomiar równości podłoża wykonuje
się mierząc cechowanym klinem prześwity pod aluminiową łatą o długości 4 m ułożoną
na badanej powierzchni.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
58
5.9. Przygotowanie materiałów.
Przed przystąpieniem do przygotowania materiałów należy sprawdzić zgodność materiału
z dokumentacją projektową i specyfikacją techniczną, stan opakowań i termin przydatności
do stosowania. Z kontroli jakości materiałów do ochrony powierzchniowej (w tym
materiału gruntującego, jeśli występuje w systemie) Wykonawca powinien sporządzić
protokół.
Jeżeli producent materiału nie przewiduje inaczej w karcie technicznej, materiały należy
przygotować do aplikacji, w sposób podany w dalszym ciągu:
a) materiały jednoskładnikowe (takie jak farby i większość impregnatów) dostarczane w
formie gotowej do użycia, w przypadku stosowania farb należy:
• otworzyć pojemnik, sprawdzić obecność kożucha na powierzchni farby, a następnie ocenić
jego rodzaj; w przypadku stwierdzenia obecności kożucha należy go możliwie dokładnie
odłączyć od ścianek opakowania i usunąć, w razie potrzeby przez odsączenie na sicie o
nominalnej średnicy otworów 125 pm,
• sprawdzić obecność osadu i jego rodzaj (np. lekki, twardy) - materiał zawierający twardy
osad nie nadaje się do stosowania,
• gdy występuje miękki osad zawartość pojemnika należy dobrze wymieszać, aby
ujednorodnić farbę stosując mieszadło wolnoobrotowe; podczas przygotowywania farby
należy w miarę możliwości unikać jej napowietrzenia, przed użyciem farba powinna być
pozbawiona pęcherzyków powietrza,
• w przypadku stosowania impregnatów jednoskładnikowych wskazane jest wymieszanie
ich bezpośrednio przed zastosowaniem, przed użyciem materiał powinien być pozbawiony
pęcherzyków powietrza.
b) materiały dwuskładnikowe ze składnikami A i B konfekcjonowane w odpowiednich
proporcjach fabrycznie, gotowy do użycia produkt uzyskuje się przez dokładne
wymieszanie składników A i B, mieszać należy mieszadłem wolnoobrotowym około
3-4 min., po wymieszaniu - bezpośrednio przed zastosowaniem, materiał powinien
stanowić jednorodną mieszaninę, bez widocznych smug i pęcherzyków powietrza,
materiały dwuskładnikowe typu sucha zaprawa i płyn zarobowy (np.: w przypadku
niektórych materiałów do wykonywania wypraw ochronnych) należy
przygotowywać zgodnie z zaleceniami producenta - dotyczy to przede wszystkim
przyjęcia właściwych proporcji mieszania suchej zaprawy i płynu zarobowego, po
połączeniu składników należy je mieszać mieszadłem wolnoobrotowym około 3-4
min, aż do uzyskania jednorodnej konsystencji.
5.10. Nakładanie powłok.
5.10.1. Warunki ogólne
Roboty powinny być wykonywane przez specjalistyczne firmy. Przy wykonywaniu robót
należy zawsze i bezwzględnie przestrzegać zaleceń technologicznych określonych przez
producenta materiału. Zalecenia te zawarte są w kartach technicznych materiałów i
opracowane przez jego producenta. Każdy z materiałów przeznaczony do zabezpieczenia
antykorozyjnego ma swoją specyfikę stosowania i dla każdego materiału można określić
nieco inne wymagania dotyczące warunków pogodowych, warunków przygotowania i
wilgotności podłoża oraz warunków wykonywania kolejnych warstw. Ścisłe
przestrzeganie zaleceń technologicznych producenta materiału ma decydujący wpływ na
trwałość wykonywanych powłok.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
59
Jeżeli producent nie podaje inaczej powłoki i wyprawy można nakładać co najmniej po 14
dniach dojrzewania betonu. Przy nanoszeniu materiałów do zabezpieczeń
powierzchniowych betonu należy zwrócić uwagę na grubość nanoszonej powłoki lub
wyprawy.
5.10.2. Metody nakładania powłok i wypraw
W zależności od rodzaju materiałów i wielkości zabezpieczanej powierzchni można
stosować metody nakładania:
• metodę polewania powierzchni,
• · malowanie pędzlem,
• · malowanie wałkiem,
• · malowanie natryskiem pneumatycznym,
• · natryskiem hydrodynamicznym,
• · metodę tynkarską.
Metoda aplikacji powłoki lub wyprawy powinna zostać określona w projekcie roboczym
po wyborze konkretnego materiału i ewentualnie w ST. Jeżeli producent materiału nie
podaje inaczej, przy stosowaniu poszczególnych metod nakładania powłok i wypraw
należy stosować się do zasad i ograniczeń podanych w dalszym ciągu.
5.10.2.1. Metoda polewania powierzchni betonowej
Metodę tę stosuje się tylko do impregnacji betonowych powierzchni poziomych.
Przeznaczoną do zabezpieczenia powierzchnię betonową należy obficie polać
impregnatem. Przy szybkim wnikaniu materiału w głąb betonu czynność tę należy
powtórzyć aż do całkowitego nasycenia podłoża.
5.10.2.2. Malowanie powierzchni betonowych pędzlem
Metodę tę można stosować do wykonywania impregnacji, powłok ochronnych i niektórych
rodzajów wypraw.
Materiały malarskie nanoszone pędzlem powinny:
• stosunkowo wolno schnąć na powietrzu,
• być bez rozpuszczalników - dyspersji wodnych - ze względu na bezpośredni kontakt
malującego z materiałem malarskim.
Powierzchnie należy malować cienką, równomierną warstwą wyrobu, krzyżowo, bez
przerw i zacieków. Należy dążyć do otrzymania powłok o możliwie jednakowej grubości
na całej malowanej powierzchni.
Aby nie dopuścić do powstania zacieków przy malowaniu pędzlem powierzchni
pionowych należy:
• prowadzić pędzel z materiałem malarskim w kierunku pionowym, stopniowo zwiększając
nacisk,
• nanosić pędzlem materiał malarski w ten sposób, aby sąsiednie pasma nieznacznie
nachodziły na siebie; w miejscu styku obu pasm wskazany jest lekko falisty ruch pędzla,
po pomalowaniu powierzchni betonowej w kierunku pionowym wykonać drugą
warstwę malując powierzchnię betonową pędzlem w kierunku poziomym; prace te
należy rozpoczynać od lewej strony naciskając dość mocno pędzel, aby nanoszony
materiał mógł się dobrze rozprowadzić,
• ponownie malowaną powierzchnię przeciągnąć pędzlem (przy lekkim jego docisku) - od
góry do dołu,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
60
• w ostatnim etapie pomalować powierzchnię betonu pędzlem prowadzonym od dołu do
góry.
Przy malowaniu pędzlem uzyskuje się gorsze walory estetyczne, niż w przypadku
stosowania innych technik malowania, dlatego nie zaleca się tej metody w przypadku
stawiania wysokich wymagań estetycznych w stosunku do danej powierzchni betonowej.
5.10.2.3. Malowanie powierzchni wałkiem
Metodę tę można stosować do wykonywania powłok ochronnych i niektórych rodzajów
wypraw. Metoda ta nie powinna być stosowana do gruntowania podłoży, dlatego że (w
przeciwieństwie do pędzla) nie pozwala na dokładne wtarcie materiału malarskiego w pory
i drobne nierówności podłoża betonowego. Może to wpływać niekorzystnie na
przyczepność gruntu do podłoża betonowego, a tym samym na zmniejszenie przyczepności
całej powłoki do betonu. Malowanie powierzchni betonowej wałkiem wymaga
zastosowania specjalnego pojemnika z zamocowaną w nim siatką, która pozwala odcisnąć
nadmiar materiału malarskiego. Malowanie wałkiem polega na nanoszeniu równoległych
- nieznacznie zachodzących na siebie pasm farby. Po pomalowaniu powierzchni betonowej
w jednym kierunku, należy malować w kierunku do niego prostopadłym - malowanie
krzyżowe. Nanoszenie pasm farby za pomocą wałka nie musi odbywać się w kierunku
pionowym i poziomym. W praktyce dobre rezultaty można uzyskać przy prowadzeniu
wałka w kierunkach ukośnych np. pod kątem 45° do pionu i w kierunku prostopadłym do
niego.
5.10.2.4. Malowanie powierzchni betonowych natryskiem pneumatycznym
Malowanie natryskiem pneumatycznym polega na rozpyleniu materiału malarskiego pod
wpływem strumienia sprężonego powietrza. Metodę tę można stosować do wykonywania
impregnacji, powłok ochronnych i niektórych wypraw.
Przed przystąpieniem do malowania podłoża betonowego natryskiem pneumatycznym
należy spełnić następujące warunki wstępne:
– właściwie dobrać pistolet natryskowy - uwzględniając wymaganą w danych warunkach
wydajność malowania oraz rodzaj stosowanego materiału do powierzchniowej ochrony
betonu,
– dokładnie sprawdzić podłączenie pistoletów natryskowych, regulatora ciśnienia i
sprężarki,
– przygotować materiał malarski - przez rozcieńczenie do właściwej lepkości roboczej,
jeżeli stosowany materiał tego wymaga i dobre wymieszanie,
– ustalić dla danych warunków parametry malowania, takie jak - wydajność wypływu
materiału malarskiego przez dyszę, wartość ciśnienia powietrza rozpylającego oraz
szerokość strumienia natrysku.
Podczas malowania metodą natrysku pneumatycznego należy przestrzegać następujących
zasad:
– odległość pistoletu od malowanej powierzchni betonu powinna być stała i wynosić 0,15-
0,2 m (chyba że producent materiału zaleca inaczej),
– pistolet podczas natrysku (o ile to możliwe) powinien być ustawiony prostopadle do
malowanej powierzchni,
– malowanie należy rozpoczynać od miejsc trudno dostępnych (naroży, wnęk itp.)
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
61
– pistolet należy przesuwać z taką prędkością, aby uzyskiwać równo pokrytą materiałem
malarskim powierzchnię betonu,
– duże powierzchnie pionowe należy zamalowywać pasmami w kierunku od góry do dołu,
– natrysk należy prowadzić równoległymi pasmami zachodzącymi na siebie w ok. 50%,
– metody tej nie należy stosować do gruntowania podłoża betonowego, ponieważ nie
zapewnia możliwości dokładnego wtarcia materiału malarskiego w pory i nierówności
podłoża betonowego.
5.10.2.5. Malowanie powierzchni betonowych natryskiem hydrodynamicznym
W malowaniu hydrodynamicznym (bezpowietrznym) rozpylenie materiału malarskiego
następuje w wyniku jego bardzo szybkiego przepływu przez specjalną dyszę rozpylająca.
Metodę tę stosuje się przede wszystkim do wykonywania powłok ochronnych.
Metodą natrysku hydrodynamicznego można nanosić większość materiałów malarskich,
które są przeznaczone do natrysku pneumatycznego. Nie można tą metodą nanosić
materiałów malarskich z wypełniaczami włóknistymi. Również metoda ta jest ograniczona
w przypadku materiałów chemoutwardzalnych, o krótkim czasie zachowania właściwości
roboczych. Metoda ta natomiast nadaje się do malowania materiałami o wysokiej gęstości.
Natryskiem hydrodynamicznym nie należy gruntować powierzchni - metoda nie zapewnia
możliwości dokładnego wtarcia materiału malarskiego w pory i nierówności podłoża
betonowego.
5.11. Pielęgnacja powłoki lub wyprawy.
Jeżeli producent nie podaje inaczej, bezpośrednio po ukończeniu prac związanych z
zabezpieczeniem antykorozyjnym betonu należy chronić tę powierzchnię przed
intensywnym nasłonecznieniem, silnym wiatrem, a także deszczem oraz spadkiem
temperatury powietrza poniżej 5°C i przegrzaniem powyżej 25°C przez czas określony
przez producenta materiału w kartach technicznych.
5.12. Bezpieczeństwo robót i ochrona środowiska.
Materiały do antykorozyjnego zabezpieczania betonu powinny być dostarczane w
szczelnych, oryginalnych pojemnikach i składowane w suchych pomieszczeniach w
temperaturach nie niższych niż +5°C i wyższych niż +25°C. Transport i składowanie
materiałów na bazie żywic syntetycznych powinny odpowiadać ogólnym wymaganiom,
jak dla materiałów toksycznych i łatwopalnych.
Sposób prowadzenia prac związanych z antykorozyjnym zabezpieczaniem betonu nie
może powodować skażenia środowiska.
Resztek materiałów pozostałych w pojemnikach i po umyciu przyrządów roboczych nie
wolno wylewać do kanalizacji.
Wszelkie odpady tych materiałów Wykonawca obowiązany jest usunąć z terenu i poddać
utylizacji. Wykonawca obowiązany jest zabezpieczyć teren przed zanieczyszczeniem
odpadami, szczególnie w przypadku materiałów nanoszonych metodą natryskową.
5.13. Gwarancje powykonawcze.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
62
Jeżeli w warunkach kontraktu nie ustalono inaczej to okres objęty gwarancją na ochronę
powierzchniową betonu powinien wynosić 3 lata od daty dokonanego odbioru
ostatecznego.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
6.1. Badania przed przystąpieniem do robót.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien:
• uzyskać wymagane dokumenty, dopuszczające wyroby budowlane do obrotu i
powszechnego stosowania (certyfikaty zgodności, deklaracje zgodności, aprobaty
techniczne, ew. badania materiałów wykonane przez dostawców itp.), potwierdzające
zgodność materiałów z wymaganiami pktu 2 niniejszej specyfikacji,
• ew. wykonać własne badania właściwości materiałów przeznaczonych do wykonania
robót, określone w pkcie 2 lub przez Inżyniera,
Wszystkie dokumenty oraz wyniki badań Wykonawca przedstawi Inżynierowi do
akceptacji.
Podczas robót Wykonawca zobowiązany jest prowadzić protokół wykonania ochrony
powierzchniowej, w którym podaje wszystkie niezbędne informacje o warunkach
atmosferycznych, stanie używanych materiałów, parametrach technologicznych
wbudowania materiałów, ilości zastosowanych materiałów oraz wyniki badań
wykonanych powłok.
6.2. Kontrola jakości materiałów.
Kontrolę wytwarzania materiałów prowadzi producent w ramach nadzoru wewnętrznego.
Za sprawdzenie przydatności materiałów oraz jakości wbudowania odpowiada
Wykonawca.
Akceptacja materiałów następuje na podstawie Polskich Norm lub, w wypadku ich braku,
aprobat technicznych i sprawdzeniu ich na zgodność z wymaganiami specyfikacji
technicznej. Wykonawca przedstawi Inżynierowi certyfikat zgodności lub deklaracje
zgodności danej partii materiału z Polską Normą lub aprobatą techniczną, a także kartę
techniczną materiału. Na żądanie Inżyniera Wykonawca przedstawi aktualne wyniki badań
materiałów wykonanych w ramach nadzoru wewnętrznego przez producenta.
Przed zastosowaniem materiałów Wykonawca zobowiązany jest sprawdzić:
– nr produktu,
– stan opakowań materiału,
– warunki przechowywania materiału,
– datę produkcji i datę przydatności do stosowania.
Dodatkowo po otwarciu pojemnika z materiałem Wykonawca powinien ocenić jego
wygląd i klarowność, a w przypadku farb sprawdzić obecność kożucha lub osadu zgodnie
z PN-EN 21513. Z kontroli jakości materiałów powinien zostać sporządzony protokół.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
63
6.3. Kontrola przygotowania podłoża.
Wykonawca zobowiązany jest przedstawić Inżynierowi do akceptacji wyniki badań
podłoża, które powinny odpowiadać wymaganiom podanym w pkcie 5.8.
Z przygotowania podłoża zostanie sporządzony protokół.
6.4. Kontrola wykonania zabezpieczenia.
6.4.1. Kontrola przygotowania materiałów i nakładania powłok
Podczas przygotowywania materiałów do użycia należy sprawdzać zachowanie proporcji
mieszania składników, zachowania czasu mieszania składników. Należy też kontrolować
zachowanie czasu nakładania materiałów i odstępy czasowe pomiędzy układaniem
kolejnych warstw.
6.4.2. Badanie wykonanej powłoki lub wyprawy
6.4.2.1. Ocena wizualna powłok i wypraw
Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego obejmuje wzrokową ocenę stanu całej powłoki lub
wyprawy wg wymagań podanych w tablicy 1.
Tablica 1. Ocena wizualna jakości powłok i wypraw ochronnych
Lp.
Cecha powłoki Wymagania
1 Połysk jednolity na całej powierzchni
2 Barwa jednolita na całej powierzchni, zgodna ze wzorcem 3 Zmięknienie powłoki niedopuszczalne
4 Ubytki niedopuszczalne
5 Chropowatość niedopuszczalna - w przypadku gładkich powłok 6 Kratery dopuszczalna o charakterze ukłuć szpilki
7 Zacieki niedopuszczalne
8 Marszczenie się wymalowania niedopuszczalne
9 Rysy i pęknięcia niedopuszczalne 10
Pęcherze niedopuszczalne 11
Odspajanie się powłoki lub wyprawy
niedopuszczalne
6.4.2.2. Sprawdzenie powierzchni hydrofobizowanych
Sprawdzenie skuteczności impregnacji za pomocą impregnatów hydrofobowych należy
przeprowadzić przez oględziny wizualne stanu wykonanej powłoki jw. oraz zachowania
się wody na jej powierzchni poziomej, jak podano poniżej.
Na każdych 10 m2 zabezpieczanej poziomej powierzchni należy wykonać test
sprawdzający skuteczność wykonania impregnacji. Test sprawdzający polega na rozlaniu
na wybranej powierzchni niewielkiej ilości wody. Miejsce to należy zabezpieczyć przed
parowaniem wody np. za pomocą naczynia szklanego. Ocenę skuteczności impregnacji
przedstawiono w tablicy 2.
Tablica 2. Ocena skuteczności impregnacji za pomocą impregnatów
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
64
L
p.
Ocena skuteczności impregnacji
Sposób kontroli
1 Bardzo dobra krople wody* nie wsiąkają w podłoże betonowe ponad dobę
2 Dobra krople wody* nie wsiąkają w podłoże betonowe co najmniej 2 h 3 Słaba krople wsiąkają* w podłoże po 1 h
*) zabezpieczone przed parowaniem naczyniem szklanym
6.4.2.3. Sprawdzenie jakości wykonania impregnacji za pomocą impregnatów
wypełniających pory
Sprawdzenie jakości wykonania impregnacji za pomocą impregnatów wypełniających
pory obejmuje kontrolę:
a) szczelności impregnowanego podłoża,
b) wzmocnienie warstwy przypowierzchniowej betonu
i wykonuje się w sposób podany w dalszym ciągu:
– na każdych 50 m2 zabezpieczanej powierzchni należy wykonać test sprawdzający
szczelność impregnowanej powierzchni. W wybranych punktach zabezpieczonej
powierzchni należy przykleić szklane rurki o średnicy 70±10 mm i wysokości 60 ±5 mm.
Rurki należy przykleić klejem epoksydowym. Połączenie rurki z powierzchnią betonową
powinno być szczelne. Następnie rurki napełnia się wodą do wysokości 5 cm i przykrywa
płytkami szklanymi. Badanie to prowadzi się przez 24 h. Oceną skuteczności impregnacji
jest porównanie nasiąkliwości powierzchniowej betonu (w tych samych miejscach) przed
i po impregnacji. Nasiąkliwość ta powinna zmniejszyć się o min. 30%,
– na każdych 50 m2 impregnowanej powierzchni należy wykonać badanie betonu na
odrywanie metodą „pull-of” w warstwie przypowierzchniowej (nacięcie betonu na
głębokość 3 mm), wg procedury IBDIM PB-TM-X3. Oceną skuteczności impregnacji jest
porównanie wytrzymałości na odrywanie betonu przed impregnacją i po impregnacji (przy
tej samej głębokości nacięcia). Próby na odrywanie (przed i po impregnacji) powinny być
przeprowadzane w miejscach oddalonych od siebie nie więcej niż 30 cm. Wzmocnienie
podłoża betonowego określane wytrzymałością na odrywanie powinno wynosić nie mniej
niż 20%.
6.4.2.4. Sprawdzenie przyczepności powłoki do podłoża betonowego
Badanie przyczepności powłok lub wypraw ochronnych na podłożu betonowym należy
przeprowadzić na obiekcie wg następujących zasad:
a) metodą jakościową polegającą na ostukiwaniu stalowym młotkiem o masie 250 g w
wybranych przez Inżynierach miejscach. W przypadku złej przyczepności powłoki do
podłoża przy ostukiwaniu występuje specyficzny głuchy dźwięk,
b) metodą ilościową polegającą na określeniu siły potrzebnej do oderwania naciętego
wycinka powłoki od podłoża za pomocą przyklejonego stempla metalowego o średnicy
ø50 mm zgodnie z normą PN-EN 1542:2000. Do przyklejania stempla metalowego do
powłoki należy dobrać klej spełniający następujące wymagania:
– świeżo nałożony klej nie może oddziaływać niszcząco na powłokę,
– po stwardnieniu kleju, naprężenia zrywające połączenia: klej-stempel metalowy i klej
powłoka powinny być większe niż naprężenia zrywające połączenie: beton-powłoka.
Należy wykonać co najmniej 1 oznaczenie na 25 m2 przy czym nie mniej niż 5 oznaczeń
dla elementu. Miejsca pomiarowe powinien wskazać Inżynier. Wartości powinny spełniać
wymagania dla powłoki lub wyprawy podane w pkcie 2.4. Jeżeli wartość pojedynczego
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
65
pomiaru jest niższa od wartości podanych w pkcie 2.4 wówczas należy wykonać
dodatkowy pomiar obok, w miejscu również wskazanym przez Inżyniera. W przypadku,
gdy dodatkowy pomiar spełni warunek minimalnej wytrzymałości na odrywanie i
równocześnie wartość średnia ze wszystkich pomiarów nie będzie niższa od wartości
średniej określonej w pkcie 2.4 dla danego rodzaju powłoki lub wyprawy, to można uznać,
że warunek wytrzymałości na odrywanie został spełniony. Istotny jest również sposób
zniszczenia w miejscu badania przyczepności. Za poprawny należy przyjąć każdy sposób
zniszczenia typu adhezyjnego, kohezyjnego lub adhezyjno kohezyjnego oprócz
zniszczenia w warstwie kleju (lub na styku kleju ze stemplem lub na styku kleju z
powłoką).
6.4.2.5. Grubość powłoki
Sprawdzenie grubości powłok należy wykonywać metodami niszczącymi lub
nieniszczącymi wg norm przedmiotowych z dokładnością do 0,1 mm wykonując 1 pomiar
na 25 m2 powłoki, lecz nie mniej niż 5 pomiarów na jednym elemencie. Grubość powłok
można mierzyć np. na próbkach pobranych przy badaniach ich przyczepności do podłoża
betonowego. Uzyskane wyniki należy porównać do grubości minimalnej i maksymalnej
określonej w aprobacie technicznej. Jeżeli jeden z pomiarów jest mniejszy niż grubość
minimalna lub większy niż grubość maksymalna, to należy wykonać pomiar dodatkowy w
odległości ok. 1 m. Jeżeli ten drugi pomiar będzie mieścił się w określonych granicach to
należy uznać, że ogólna grubość powłoki spełnia wymagania. Grubość powłoki powinna
być zgodna z grubością projektowaną z dopuszczalnym odchyleniem ± 20%.
6.4.2.6. Wyniki kontroli i badania dodatkowe
Z pomiarów kontrolnych Wykonawca sporządzi protokół. Na żądanie Inżyniera kontrola
może objąć również badania innych właściwości materiałów i powłok wg wymagań
aprobat technicznych. Miejsca uszkodzone podczas badań należy naprawić przy użyciu
tych samych materiałów, które były stosowane do wykonania zabezpieczenia
powierzchniowego, zachowując wymagania technologiczne odnośnie ich stosowania.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest:
- m2 - wykonanie zabezpieczenia powierzchni betonowej powłoką bez zdolności pokrywania
zarysowań,
- m2 - wykonanie zabezpieczenia powierzchni betonowej powłoką z minimalną zdolnością
pokrywania zarysowań,
- m2 - wykonanie zabezpieczenia powierzchni betonowej powłoką z podwyższoną zdolnością
pokrywania zarysowań.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami
Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg punktu 6 dały
wyniki pozytywne.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
66
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają:
- przygotowanie podłoża do ułożenia powłoki,
- ułożenie powłoki gruntującej i międzywarstw.
Odbiór tych robót powinien być zgodny z ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” oraz
niniejszej SST.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne warunki płatności podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Płatność za m2 wykonanych robót należy przyjmować zgodnie z obmiarem, oceną jakości
wykonanych robót oraz atestem Producenta materiałów na podstawie wyników pomiarów
i badań laboratoryjnych.
Cena jednostkowa wykonania 1m2 powłoki powierzchni betonowej powłoką bez zdolności
pokrywania zarysowań uwzględnia:
zapewnienie niezbędnych czynników produkcji,
zakup niezbędnych materiałów i ich transport
wykonanie odpowiednich badań i pomiarów,
montaż i demontaż konstrukcji zabezpieczających (namioty chroniące przed czynnikami
atmosferycznymi),
przygotowanie powierzchni betonowej,
ułożenie powłoki zabezpieczającej.
Cena jednostkowa wykonania 1m2 powłoki powierzchni betonowej powłoką z minimalną
zdolnością pokrywania zarysowań uwzględnia:
zapewnienie niezbędnych czynników produkcji,
zakup niezbędnych materiałów i ich transport
wykonanie odpowiednich badań i pomiarów,
montaż i demontaż konstrukcji zabezpieczających (namioty chroniące przed czynnikami
atmosferycznymi),
przygotowanie powierzchni betonowej,
ułożenie powłoki zabezpieczającej.
Cena jednostkowa wykonania 1m2 powłoki powierzchni betonowej powłoką z podwyższoną
zdolnością pokrywania zarysowań uwzględnia:
zapewnienie niezbędnych czynników produkcji,
zakup niezbędnych materiałów i ich transport
wykonanie odpowiednich badań i pomiarów,
montaż i demontaż konstrukcji zabezpieczających (namioty chroniące przed czynnikami
atmosferycznymi),
przygotowanie powierzchni betonowej,
ułożenie powłoki zabezpieczającej.
Cena wykonania robót określonych niniejszą ST obejmuje:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
67
roboty tymczasowe, które są potrzebne do wykonania robót podstawowych, ale nie są
przekazywane Zamawiającemu i są usuwane po wykonaniu robót podstawowych, dotyczy to
np. rusztowań konstrukcyjnych i montażowych, pomostów roboczych, wszelkich ekranów
ochronnych zabezpieczających miejsce robót oraz tereny przyległe (w tym zwłaszcza rzekę)
oraz wszelkich innych konstrukcji pomocniczych uwzględniających warunki terenowo -
lokalizacyjne i geometrię elementów konstrukcyjnych budowanego mostu a niezbędnych
przy realizacji robót objętych niniejszą specyfikacją.
prace towarzyszące, które są niezbędne do wykonania robót podstawowych, niezaliczane
do robót tymczasowych.
Cena jednostkowa obejmuje wykonanie wszystkich czynności i zapewnienie niezbędnych
materiałów i sprzętu do wykonania robót, jak również transport i uporządkowanie terenu
robót wraz z usunięciem gruzu i odpadów poza pas drogowy.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
1. PN-92/B-01814 Antykorozyjne zabezpieczanie w budownictwie. Konstrukcje betonowe
i żelbetowe. Metoda badania przyczepności powłok ochronnych.
2. „Zalecenia do wykonania oraz odbioru napraw i ochrony powierzchniowej betonu w
konstrukcjach mostowych” wydane jako załącznik do Zarządzenia Nr 10 Generalnego
Dyrektora Dróg Publicznych z dnia 27 listopada 1998 roku.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
68
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
69
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.15.04.00.
OCHRONA
POWIERZCHNIOWA BETONU
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
70
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
71
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.15.04.01.
POWŁOKA ANTYGRAFFITI
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
72
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
73
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru zabezpieczenia powierzchni betonowych antykorozyjną powłoką malarską
„antygrafitti” dla obiektów inżynierskich wykonywanych w ramach przedsięwzięcia
„Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii
tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego,
Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
wykonaniem i odbiorem powłok antygrafitti na odsłoniętych powierzchniach betonowych
obiektów inżynierskich.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami oraz
ST D-M-00.00.00.
Graffiti – napisy lub symbole zamieszczane na ścianach i murach, zazwyczaj w sposób
nielegalny. Do malowania graffiti najczęściej stosuje się akrylowe farby w aerozolu.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonywanych robót oraz za ich zgodność z
Dokumentacją Projektową, specyfikacją techniczną, zaleceniami Inżyniera oraz kartami
technologicznymi producenta materiału ochronnego.
Rodzaj zabezpieczenia przed grafitti powinien zostać określony w dokumentacji projektowej
i ST, przy czym należy
określić:
– czy będzie stosowane zabezpieczenie tymczasowe, półtrwałe czy trwałe,
– czy środek ma być transparentny, czy barwny,
– czy zastosowany środek ma być stosowany na powierzchnie wcześniej pomalowane innymi
powłokami, czy ma on spełniać jednocześnie rolę ochrony antykorozyjnej betonu,
– stopień usuwania graffiti z powierzchni betonu,
– trwałość zabezpieczenia.
2. MATERIAŁY
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
74
Materiałami stosowanymi do wykonania robót według zasad niniejszej SST są :
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST
D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
Za sprawdzenie przydatności materiałów oraz jakość wbudowania odpowiada Wykonawca.
Przed przystąpieniem do wbudowania materiałów Wykonawca zobowiązany jest do
przedstawienia dla każdej dostawy deklaracji zgodności lub certyfikatu zgodności materiału
z Polską Normą lub w przypadku jej braku z aprobatą techniczną.
2.2. Rodzaje zabezpieczeń przed graffiti.
2.2.1. Podział zabezpieczeń przed graffiti ze względu na trwałość.
Ze względu na trwałość powłoki antygraffiti stosuje się następujące zabezpieczenia przed
graffiti:
a) zabezpieczenie tymczasowe - są to woskowe powłoki ochronne, usuwane razem z graffiti,
dlatego po każdym zabiegu czyszczenia należy wykonać nową powłokę ochronną.
Zabezpieczenia tymczasowe mogą być stosowane na odpowiednio przygotowanych
powierzchniach mineralnych (zabezpieczonych lub niezabezpieczonych) i zabezpieczonych
antykorozyjnie powierzchniach stalowych. Producent powinien podać w karcie technicznej
materiału jak często powłoka woskowa powinna być poddawana renowacji, aby skutecznie
chronić obiekt przed graffiti.
Dla wyrobów ochrony tymczasowej – wosków – nie jest wymagane przedstawienie aprobaty
technicznej, ponieważ
ten rodzaj preparatu z założenia nie jest trwale wbudowany w obiekt.
b) zabezpieczenia półtrwałe - użycie bardziej agresywnych środków czyszczących (do
usuwania niektórych rodzajów rysunków mazakami lub sprayami) usuwa lub uszkadza
systemy ochrony antygraffiti, co wymaga uzupełnienia lub renowacji ochrony przed graffiti
po czyszczeniu tego typu środkami,
c) trwałe - graffiti nie trzyma się tak zabezpieczonej powierzchni lub z niej spływa ze względu
na niską energię powierzchniową; do usunięcia graffiti używa się jedynie nieagresywnych
środków czyszczących; zmywanie graffiti nie niszczy ochrony przed graffiti. Jednak
wielokrotne czyszczenie doprowadza ochronę antygraffiti do całkowitego lub częściowego
usunięcia. Do tego typu środków producent powinien podać liczbę cykli usuwania graffiti bez
uszkodzenia powłoki.
2.2.2. Podział środków antygraffiti ze względu na ich właściwości ochronne.
Środki przeznaczone od ochrony przed graffiti dzielą się na:
a) środki przeznaczone do ochrony konstrukcji oczyszczonych i/lub pomalowanych wstępnie
innymi systemami powłokowymi,
b) środki mające jednocześnie właściwości ochrony antykorozyjnej (powierzchni
betonowych) i antygraffiti.
2.3. Wymagania dla powłok antygraffiti.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
75
2.3.1. Właściwości fizyko – chemiczne powłok.
Wszystkie rodzaje preparatów przeznaczonych do ochrony antygraffiti powierzchni
betonowych powinny być paroprzepuszczalne. Informacja o paroprzepuszczalności musi być
podana w karcie technicznej wyrobu i aprobacie technicznej na dany wyrób (do ochrony
trwałej i półtrwałej). Ponadto wszystkie preparaty, stosowane na zewnątrz konstrukcji
powinny być odporne na działanie środowiska atmosferycznego, tzn. charakteryzować się
ograniczoną nasiąkliwością i odpornością na zmienne cykle mrozowe oraz odpornością na
promieniowanie UV. Muszą też dobrze przylegać do powierzchni konstrukcji, zarówno po
utwardzeniu jak i w czasie eksploatacji obiektu. Wymagane właściwości dla powłok
ochronnych podano w tablicy1.
Tablica 1. Wymagania dla powłok antygraffiti stosowanych na powierzchnie betonowe
L
p.
Właściwość Wymaganie Podstawa
1 Grubość powłoki [|m lub mm] ± 10% Według kart technicz-
nych producenta, sprawdzenie wg PN-EN ISO 2808:2000 [2]
2 Wygląd Jednorodna powłoka, kolor zgodny z
wzornikiem producenta
-
3 Przyczepność powłoki do betonu
Bez obciążenia ruchem: elastyczne > 0,8
(0,5) sztywne > 1,0 (0,7) z obciążeniem
ruchem: elastyczne > 1,5 (1,0) sztywne
> 2,0 (1,5)
W ( ) podano wartość minimalnego odczytu
PN-EN-1542:2000 [3]
4 Opór dyfuzyjny dla pary wodnej Nie więcej niż 4 m (zalecane < 1,4)
PN-EN ISO 7783-1:2001[4]
5 Opór dyfuzyjny dla
dwutlenku węgla
Nie mniej niż 50 m PN-EN 1062-6:2003 [5]
6 Absorpcja kapilarna i
przepuszczalność wody
< 0,3 kg/(m2h0’5) zalecane < 0,1
kg/(m2h0,5)
PN-EN 1062-3:2000 [5]
7 Termiczna zgodność po 50
cyklach w roztworze
nasyconym soli, mierzo-
na wartością przyczep-
ności pull-off
Powłoka bez uszkodzeń, wartość pull-
off jak w p.3
PN-EN 13687-1:2002 [6]
8 Odporność na uderzenia Brak rys i odspojeń po uderzeniach w zależności od klasy:
> 4 Nm > 10 Nm > 20 Nm
PN EN ISO 6272-
1:2005+Ap1:2005 [7]
9 Odporność na UV Stopień kredowania nie większy niż 3,
po 5 latach ekspozycji w atmosferze
miejskiej
PN-EN ISO 4628-7:2005 [8]
10 Zdolność mostkowania rys
Dla powłok elastycznych należy określić klasę przenoszenia rys
PN-EN 1062-7:2005 [9]
2.3.2. Stopień usuwania rysunków z zabezpieczonych powierzchni.
Wszystkie wyroby służące do ochrony przed graffiti powinny mieć określony stopień
usuwania rysunków z zabezpieczonych powierzchni.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
76
Stopień usuwania graffiti określa się w czasie badań, w trakcie których wykonuje się 25
pełnych cykli czyszczenia za pomocą gąbki, na którą nałożono czyste, bawełniane szmatki.
Jeżeli graffiti nie jest usunięte za pomocą czystej suchej szmatki, jest ona nasączana kolejno
coraz mocniejszymi środkami czyszczącymi. Stopień usuwania graffiti ocenia się wg tablicy
2.
Tablica 2. Stopnie usuwania graffiti
Lp.
Sposób usuwania graffiti Stopień
usuwania graffiti
Postępowanie przy nieusunięciu graffiti
1 Całkowite usunięcie graffiti za pomocą suchej szmatki
Stopień I jeżeli nie usunięto graffiti - pkt 2
2 Całkowite usunięcie graffiti za pomocą średniego
detergentu, 1% roztwór solny Stopień II jeżeli nie usunięto graffiti -
pkt 3 3 Całkowite usunięcie graffiti za pomocą mocnego
środka czyszczącego Stopień III jeżeli nie usunięto graffiti -
pkt 4 4 Całkowite usunięcie graffiti za pomocą alkoholu
izopropylowego
Stopień IV jeżeli nie usunięto graffiti - pkt 5
5 Całkowite usunięcie graffiti za pomocą MEK Stopień V jeżeli nie usunięto graffiti - pkt 6 6 Graffiti niesczyszczalne - -
2.3.3. Trwałość zabezpieczenia.
Materiały do zabezpieczeń antygraffiti powinny mieć zdefiniowaną trwałość zabezpieczenia,
którą określa się liczbą cykli nakładania i usuwania graffiti, po której graffiti z zabezpieczonej
powierzchni już nie da się usunąć. W karcie technicznej produktu powinien być podany
stopień usuwalności graffiti, czyli jaki środek usuwa całkowicie graffiti. Dla systemów
trwałych zaleca się, aby zdolność wielokrotnego usuwania graffiti była nie mniejsza niż 10.
W miejscach szczególnie narażonych na rysunki graffiti zaleca się stosować systemy o
trwałości nie mniejszej niż 50 cykli.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wybór sprzętu i narzędzi do wykonania robót podlega akceptacji Inżyniera.
Poza tym Wykonawca zobowiązany jest posiadać niezbędny sprzęt do wykonywania robót,
zgodnie z przyjętą technologią i kartami technicznymi materiałów. oraz konieczny,
podstawowy sprzęt laboratoryjny do kontroli procesu technologicznego i wykonanych prac.
Podczas robót Wykonawca zobowiązany jest kontrolować warunki atmosferyczne, a podczas
robót posiadać do dyspozycji:
• wilgotnościomierz,
• termometry do pomiaru temperatury powietrza i podłoża betonowego.
Wykonawca wykonujący zabezpieczenie powinien dysponować następującym sprzętem:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
77
• sprężarką o wydajności 10 m3/h,
• mieszadłem wolnoobrotowym,
• wałkiem lub pędzlem,
• naczyniami i wiadrami blaszanymi emaliowanymi.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00. “Wymagania
ogólne”.
Materiały do wykonywania ochrony powierzchniowej powinny być pakowane w
oryginalne opakowania producenta.
Na każdym opakowaniu powinna być umieszczona etykieta zawierająca dane:
– nazwę i adres producenta,
– nazwę wyrobu,
– oznaczenie,
– datę produkcji,
– masę netto,
– termin przydatności do użycia,
– informację o uzyskaniu przez wyrób aprobaty technicznej IBDiM,
– informację o proporcji mieszania,
– sposób przechowywania i stosowania materiałów i zachowania przy tym niezbędnych
środków ostrożności, BHP i ochrony środowiska.
Materiały powinny być przechowywane w suchych, chłodnych pomieszczeniach, w
oryginalnych, szczelnie zamkniętych opakowaniach, z dala od źródeł ognia i elementów
grzejnych, w warunkach zabezpieczających je przed nasłonecznieniem i wpływami
atmosferycznymi.
Materiały należy transportować krytymi środkami transportu chroniąc opakowania przed
uszkodzeniami mechanicznymi.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót.
Ogólne warunki wykonania robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
5.2. Wymagana dokumentacja robót.
Przed przystąpieniem do prac Wykonawca zobowiązany jest przedstawić Program
zapewnienia jakości (PZJ). Przed przystąpieniem do robót Wykonawca i Inżynier dokonują
ustaleń technologicznych. Podczas robót na bieżąco, na odpowiednich formularzach
Wykonawca zobowiązany jest do sporządzania dokumentacji wykonawczej, w której
zamieszcza m.in.:
- dane o obiekcie,
- informacje o stosowanych materiałach i technologii prac,
- dane dzienne o warunkach atmosferycznych podczas robót,
- informacje o ilości wykonanych prac i zużytych materiałów,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
78
- wyniki wykonanych badań w ramach kontroli wykonywania i odbioru robót.
Powyższa dokumentacja stanowi podstawę do rozliczenia robót. Dokumentację tę
Wykonawca zobowiązany jest dołączyć jako element dokumentacji budowy.
5.3. Zasady wykonywania robót.
Podstawowe czynności przy wykonywaniu robót obejmują:
1. roboty przygotowawcze,
2. przygotowanie podłoża betonowego,
3. nałożenie powłoki,
4. roboty wykończeniowe.
5.4. Roboty przygotowawcze.
Przed przystąpieniem do robót należy, na podstawie dokumentacji projektowej, ST lub
wskazań Inżyniera:
– ustalić materiały niezbędne do wykonania robót,
– określić kolejność, sposób i termin wykonania robót.
Do Wykonawcy należy również wykonanie, zabezpieczenie, utrzymanie oraz rozbiórka
rusztowań, pomostów roboczych i innych urządzeń pomocniczych niezbędnych do
prowadzenia robót.
5.5. Przygotowanie podłoża do nakładania powłoki antygraffiti.
5.5.1. Warunki ogólne
Bez względu na rodzaj stosowanej ochrony powierzchniowej podłoże betonowe wymaga
specjalnych przygotowań. Właściwe oczyszczenie betonu ma decydujące znaczenie dla
trwałości i jakości stosowanych zabezpieczeń. Przygotowanie podłoża ma na celu
zapewnienie warunków do właściwego zastosowania materiału do ochrony
powierzchniowej antygraffiti.
Podłoże betonowe, na którym stosuje się ochronę powierzchniową antygraffiti, powinno
być jednorodne, czyste, wolne od mleczka cementowego, piasku, pyłów, olejów i
tłuszczów, a także oczyszczone z odstających grudek związanego betonu, skorodowanych,
luźnych części betonu, starych powłok ochronnych i innych elementów pogarszających
przyczepność. Przygotowane podłoże powinno mieć odpowiednią szorstkość. Ze
szczególną starannością podłoże powinno być przygotowane pod powłoki antygraffiti,
które jednocześnie spełniają rolę powłoki antykorozyjnej dla powierzchni betonowej.
W każdym przypadku podłoże powinno być przygotowane zgodnie z zaleceniami
producenta podanymi w karcie technicznej produktu. Z przygotowania podłoża
Wykonawca powinien przygotować protokół.
5.5.2. Sposoby przygotowania podłoża
Prace przygotowawcze polegające na oczyszczeniu betonu należy wykonywać metodami,
które nie naruszają materiału konstrukcyjnego. Z całej zabezpieczanej powierzchni należy
usunąć mleczko cementowe. Niezwiązane części betonu można odbić młotkami, a całe
powierzchnie oczyścić metodą strumieniowo-ścierną (np. przez piaskowanie, śrutowanie,
hydropiaskowanie). Następnie oczyszczoną powierzchnię należy odpylić odkurzaczem
przemysłowym lub przez zdmuchnięcie pyłu sprężonym powietrzem (sprężarki śrubowe).
Miejsca zatłuszczone należy zmyć rozpuszczalnikami organicznymi lub detergentami.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
79
Jeżeli producent tak zaleca, do przygotowania podłoża można stosować parę wodną.
Zasadnicze roboty przygotowawcze polegające na usunięciu wszystkich części luźnych
należy dostosować do przewidywanych materiałów ochrony powierzchniowej, zgodnie z
kartami technicznymi.
W przypadku drobnych nierówności (o głębokości do 0,5 cm) podłoże betonowe należy
wyrównać szpachlówką typu PCC kompatybilną do stosowanej powłoki, zgodnie z
zasadami podanymi w „Zaleceniach do wykonywania oraz odbioru napraw i ochrony
powierzchniowej betonu w konstrukcjach mostowych”, GDDP, 1998. Rysy występujące
w podłożu betonowym powinny być zainiektowane. Gdy beton jest uszkodzony,
skarbonatyzowany na głębokości równej lub większej niż grubość otuliny zbrojenia, albo
zawiera substancje chemiczne o stężeniu przekraczającym dopuszczalne normy, należy go
usunąć lub zneutralizować substancje szkodliwe, a następnie naprawić, np. zaprawami typu
PCC.
Czas oczekiwania pomiędzy wykonaniem elementu betonowego lub jego naprawieniem, a
wykonaniem powłoki ochronnej jest zależny od wykonywanych prac na elemencie (np.
betonowanie, naprawa zaprawami PCC) i stosowanych materiałów. Czas ten należy
przyjmować wg danych podawanych w kartach technicznych stosowanych materiałów.
5.5.3. Wymagania dla podłoża pod powłokę antygraffiti
Jeżeli producent materiału nie podaje inaczej w karcie technicznej stosowanego materiału,
przygotowane podłoże powinno spełniać wymagania:
– wytrzymałość na ściskanie podłoża betonowego w konstrukcjach nowo zbudowanych
obiektów powinna być nie mniejsza niż wynikająca z przyjętej klasy betonu,
– wytrzymałość na odrywanie wg normy PN-EN 1542:2000 prawidłowo
przygotowanego podłoża betonowego powinna wynosić:
wartość średnia > 1,5 MPa,
wartość minimalna 1,0 MPa.
Należy wykonać jedno oznaczenie wytrzymałości na odrywanie betonu w podłożu na
każde 25 m2 powierzchni oczyszczonego podłoża, przy czym minimalna liczba oznaczeń
wynosi 5 dla jednego obiektu,
– podłoże powinno być suche - beton w stanie powietrzno-suchym, bez widocznych
śladów wilgoci. Jeżeli producent tak zaleca, dla materiałów stosowanych na mokre
podłoże powierzchnia betonu powinna być matowo-wilgotna,
– temperatura podłoża betonowego nie może być niższa niż +8°C (temperatura podłoża
musi być wyższa o 3° K od punktu rosy) i nie wyższa niż +25° C, chyba że producent
podaje inne wymagania,
– szorstkość przygotowanej powierzchni betonu, określona metodą wypełnienia
piaskiem, powinna być zgodna z wymaganiami producenta podanymi w karcie
technicznej produktu (zwykle dla powłok antygraffiti spełniających również rolę powłoki
antykorozyjnej nie powinna ona przekraczać 1,0 mm).
Przebieg pomiaru szorstkości:
Na poziomą powierzchnię betonu należy wsypać odmierzony w menzurce piasek
kwarcowy o uziarnieniu 0,1÷0,5mm, w ilości 25 lub 50 cm3 (w zależności od
spodziewanej szorstkości) i rozprowadzić go drewnianym krążkiem o średnicy 50 mm i
grubości 10 mm ruchami kolistymi do wyrównania z powierzchnią. Należy dążyć, aby
wypełnienie piaskiem było maksymalnie zbliżone do kształtu koła. Następnie należy
pomierzyć średnicę koła w dwóch prostopadłych do siebie kierunkach, a z otrzymanych
wyników obliczy wartość średnią.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
80
Określenie szorstkości:
Parametrem charakteryzującym szorstkość powierzchni betonu jest wartość „S”, która
jest uśrednioną głębokością nierówności na jego powierzchni.
Szorstkość należy określić ze wzoru:
s = 40 V/π d2 (mm),
gdzie: V – objętość piasku w (cm3),
d – średnica koła w (cm).
Wartość „s” należy podawać z dokładnością do 0,1 mm.
– podłoże powinno być czyste – powierzchnia betonu wolna od luźnych frakcji, pyłów,
plam, olejów, smarów i innych zanieczyszczeń; ocenę czystości podłoża wykonuje się
wizualnie,
– podłoże powinno być gładkie i równe – lokalne nierówności i zagłębienia powierzchni
betonu nie powinny przekraczać ± 1 mm. Szczeliny pomiędzy powierzchnią podłoża a
łatą o długości 4 m ułożona na betonie nie powinny przekracza 3 mm, pomiar równości
podłoża wykonuje się mierząc cechowanym klinem prześwity pod aluminiową łatą o
długości 4 m ułożoną na badanej powierzchni.
5.6. Warunki atmosferyczne w trakcie wykonywania robót.
Jeżeli producent materiałów nie podaje inaczej w karcie technicznej materiału, to podczas
wykonywania ochrony powierzchniowej antygraffiti powinny być spełnione następujące
warunki:
– prace powinny być prowadzone w temperaturze nie wyższej niż 30°C, nie niższej niż
+5°C i wyższej o min. 3°C od temperatury punktu rosy przy wilgotności względnej nie
wyższej niż 80%. Nie wolno malować powierzchni konstrukcji betonowych pokrytych
miejscowo szronem (dotyczy materiałów stosowanych w ujemnych temperaturach),
– niedopuszczalne jest wykonywanie powłok podczas złej pogody - silnego wiatru,
deszczu, we mgle oraz przy pojawiającej się na powierzchni betonu rosie,
– temperatura środka ochronnego powinna być zgodna z wymaganiami producenta
(zwykle powinna być wyższa od 15°C i niższa od 25°C).
Podczas nakładania powłok Wykonawca zobowiązany jest kontrolować wilgotność
podłoża oraz temperaturę powietrza i podłoża. Parametry te muszą odpowiadać
wymaganiom podanym w kartach technicznych, Polskich Normach lub aprobatach
technicznych. Pomiary warunków atmosferycznych należy wykonywać co 3-4 godziny i
przy każdej odczuwalnej zmianie pogody. Z pomiarów warunków klimatycznych
Wykonawca powinien sporządzić protokół.
5.7. Przygotowanie materiałów.
Przed przystąpieniem do przygotowania materiałów należy sprawdzić zgodność materiału
z dokumentacja projektową i specyfikacja techniczną, stan opakowań i termin przydatności
do stosowania.
Z kontroli jakości materiałów do ochrony powierzchniowej (w tym materiału gruntującego,
jeśli występuje w systemie) Wykonawca powinien sporządzić protokół.
Jeżeli producent materiału nie przewiduje inaczej w karcie technicznej, to materiały należy
przygotować do aplikacji, jak poniżej:
– materiały jednoskładnikowe
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
81
Materiały jednoskładnikowe dostarczane są w formie gotowej do użycia po dokładnym
wymieszaniu (np. woski do ochrony tymczasowej). Materiał należy wymieszać
mieszadłem wolnoobrotowym bezpośrednio przed zastosowaniem. Przed użyciem
materiał powinien być pozbawiony pęcherzyków powietrza,
– materiały dwuskładnikowe
Materiały dwuskładnikowe (składnik A i składnik B) konfekcjonowane są w
odpowiednich proporcjach fabrycznie; gotowy do użycia produkt uzyskuje się przez
dokładne wymieszanie składników A i B; mieszać należy mieszadłem wolnoobrotowym
około 3-4 min.; Po wymieszaniu należy preparat przelać do czystego pojemnika i jeszcze
raz wymieszać. Po wymieszaniu - bezpośrednio przed zastosowaniem, materiał powinien
stanowić jednorodną mieszaninę, bez widocznych smug i pęcherzyków powietrza.
5.8. Nakładanie powłok.
5.8.1. Warunki ogólne
Roboty powinny być wykonywane przez specjalistyczne firmy. Przy wykonywaniu robót
należy zawsze i bezwzględnie przestrzegać zaleceń technologicznych określonych przez
producenta materiału. Zalecenia te zawarte są w kartach technicznych materiałów i
opracowane przez jego producenta. Każdy z materiałów przeznaczony do zabezpieczenia
antygraffiti ma swoją specyfikę stosowania i dla każdego materiału można określić nieco
inne wymagania dotyczące warunków pogodowych, warunków przygotowania i
wilgotności podłoża oraz warunków wykonywania kolejnych warstw. Ścisłe
przestrzeganie zaleceń technologicznych producenta materiału ma decydujący wpływ na
trwałość wykonywanych powłok.
Jeżeli producent nie podaje inaczej powłoki zabezpieczające można nakładać co najmniej
po 14 dniach dojrzewania betonu. Przy nanoszeniu materiałów do zabezpieczeń
powierzchniowych betonu należy zwrócić uwagę na grubość nanoszonej powłoki,
uwzględniając szorstkość podłoża określoną wg pktu 5.5.3. W przypadku powłok
nakładanych wielowarstwowo (również tych, które wymagają gruntowania podłoża)
należy ściśle przestrzegać wymagań producenta odnośnie okresu czasu, jaki musi upłynąć
między nakładaniem kolejnych warstw. Z wykonania robót Wykonawca powinien
sporządzić protokół.
5.8.2. Metody nakładania powłok
Materiał należy nakładać metodą zalecaną przez producenta w karcie technicznej produktu.
Zwykle stosuje się malowanie pędzlem, wałkiem lub natryskiem pneumatycznym.
Metoda aplikacji powłoki powinna zostać określona w ST po wyborze konkretnego
materiału. Jeżeli producent materiału nie podaje inaczej, przy stosowaniu poszczególnych
metod nakładania powłok i wypraw należy stosować się do zasad i ograniczeń podanych
poniżej.
5.8.2.1. Malowanie powierzchni betonowych pędzlem
Powierzchnie należy malować cienką, równomierną warstwą wyrobu, krzyżowo, bez
przerw i zacieków. Należy dążyć do otrzymania powłok o możliwie jednakowej grubości
na całej malowanej powierzchni. Aby nie dopuścić do powstania zacieków przy malowaniu
pędzlem powierzchni pionowych należy:
– prowadzić pędzel z materiałem w kierunku pionowym, stopniowo zwiększając nacisk,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
82
– nanosić pędzlem materiał w ten sposób, aby sąsiednie pasma nieznacznie nachodziły
na siebie; w miejscu styku obu pasm wskazany jest lekko falisty ruch pędzla,
– po pomalowaniu powierzchni betonowej w kierunku pionowym należy wykonać drugą
warstwę malując powierzchnię betonową pędzlem w kierunku poziomym; prace te należy
rozpoczynać od lewej strony naciskając dość mocno pędzel, aby nanoszony materiał
mógł się dobrze rozprowadzić,
– po tych zabiegach należy ponownie malowaną powierzchnię przeciągnąć pędzlem
(przy lekkim jego docisku) – od góry do dołu,
– ostatnim etapem jest malowanie powierzchni betonu pędzlem prowadzonym od dołu
do góry.
Przy malowaniu pędzlem uzyskuje się gorsze walory estetyczne, niż w przypadku
stosowania innych technik malowania, dlatego nie zaleca się tej metody w przypadku
stawiania wysokich wymagań estetycznych w stosunku do danej powierzchni betonowej.
5.8.2.2. Malowanie powierzchni betonowych wałkiem
Metoda ta nie powinna być stosowana do gruntowania podłoży, dlatego że (w
przeciwieństwie do pędzla) nie pozwala na dokładne wtarcie materiału malarskiego w pory
i drobne nierówności podłoża betonowego. Może to wpływać niekorzystnie na
przyczepność gruntu do podłoża betonowego, a tym samym na zmniejszenie przyczepności
całej powłoki do betonu.
Malowanie powierzchni betonowej wałkiem wymaga zastosowania specjalnego pojemnika
z zamocowaną w nim siatką, która pozwala odcisnąć nadmiar materiału malarskiego.
Malowanie wałkiem polega na nanoszeniu równoległych - nieznacznie zachodzących na
siebie pasm środka ochronnego. Po pomalowaniu powierzchni betonowej w jednym
kierunku, należy malować w kierunku do niego prostopadłym- malowanie krzyżowe.
Nanoszenie pasm farby za pomocą wałka nie musi odbywać się w kierunku pionowym i
poziomym. W praktyce dobre rezultaty można uzyskać przy prowadzeniu wałka w
kierunkach ukośnych np. pod kątem 45° do pionu i w prostopadłym do niego.
5.8.2.3. Malowanie powierzchni betonowych natryskiem pneumatycznym
Malowanie natryskiem pneumatycznym polega na rozpyleniu materiału pod wpływem
strumienia sprężonego powietrza. Przed przystąpieniem do malowania podłoża
betonowego natryskiem pneumatycznym należy spełnić następujące warunki wstępne:
– właściwie dobrać pistolet natryskowy, uwzględniając wymaganą w danych warunkach
wydajność malowania oraz rodzaj stosowanego materiału antygraffiti,
– dokładnie sprawdzić podłączenie pistoletów natryskowych, regulatora ciśnienia i
sprężarki,
– przygotować materiał malarski przez rozcieńczenie do właściwej lepkości roboczej,
jeżeli stosowany materiał tego wymaga i dobre wymieszanie,
– ustalić dla danych warunków parametry malowania, takie jak: wydajność wypływu
materiału malarskiego przez dyszę, wartość ciśnienia powietrza rozpylającego oraz
szerokość strumienia natrysku.
Podczas malowania metodą natrysku pneumatycznego należy przestrzegać następujących
zasad:
– odległość pistoletu od malowanej powierzchni betonu powinna być stała i wynosić 0,15
÷ 0,2 m (chyba ze producent materiału zaleca inaczej),
– pistolet podczas natrysku (o ile to możliwe) powinien być ustawiony prostopadle do
malowanej powierzchni,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
83
– malowanie należy rozpoczynać od miejsc trudno dostępnych (naroży, wnęk itp.),
– pistolet należy przesuwać z taką prędkością, aby uzyskiwać równo pokrytą materiałem
malarskim powierzchnię betonu,
– duże powierzchnie pionowe należy zamalowywać pasmami w kierunku od góry do
dołu,
– natrysk należy prowadzić równoległymi pasmami zachodzącymi na siebie w ok. 50%,
– metody tej nie należy stosować do gruntowania podłoża betonowego, ponieważ nie
zapewnia możliwości dokładnego wtarcia materiału malarskiego w pory i nierówności
podłoża betonowego.
5.9. Pielęgnacja powłoki.
Jeżeli producent nie podaje inaczej, bezpośrednio po ukończeniu prac związanych z
zabezpieczeniem powierzchni betonu powłoką antygraffiti należy chronić tę powierzchnię
przed intensywnym nasłonecznieniem, silnym wiatrem, a także rosą, deszczem oraz
spadkiem temperatury powietrza poniżej 5°C i przegrzaniem powyżej 25°C przez czas
określony przez producenta materiału w kartach technicznych. Wykonaną powłokę należy
również przez 7 dni chronić przed zabrudzeniami graffiti.
5.10. Usuwanie graffiti.
Graffiti należy usuwać szybko, najwyżej kilka dni po jego powstaniu. W przeciwnym
wypadku, gdy farby wyschną i w pełni się utwardzą, usuwanie graffiti nawet z powierzchni
zabezpieczonych nie jest już tak skuteczne. Należy przestrzegać okresu , w jakim powłoka
ochronna osiągnie pełną wytrzymałość, po którym można stosować preparat do usuwania
graffiti. Do usuwania graffiti należy stosować środek zalecany przez producenta materiału
ochronnego.
Jeżeli producent materiału ochronnego nie podaje inaczej usuwanie graffiti przeprowadza
się w następujący sposób:
– w miejscu graffiti należy nanieść przy pomocy pędzla środek do usuwania graffiti
(zwykle jest to żel). Orientacyjne zużycie środka wynosi ok. 100÷200 g/m2 napisu.
Powierzchnia przed nałożeniem środka musi być powierzchniowo sucha. Przy pracy
należy stosować środki ostrożności i ochrony osobistej, takie jak rękawice gumowe i
okulary, gdyż środek działa jako silny rozpuszczalnik,
– nałożoną warstwę żelu należy pozostawić na 5-10 minut,
– następnie powierzchnię należy zmyć chłodną wodą. Jeżeli producent nie podaje inaczej,
nie można używać do zmywania żelu wody o temperaturze ³ 30°C oraz wody pod
ciśnieniem. Nie można też stosować myjek ciśnieniowych,
– graffiti należy zmywać możliwie jak najszybciej od momentu pojawienia się na
powłoce zabezpieczającej (w ciągu 48 godzin od momentu pojawienia się),
– w przypadku bardzo silnych graffiti operację zmywania należy powtarzać 2-3 krotnie.
W takim przypadku należy po pierwszym zmyciu graffiti powierzchnię bardzo dokładnie
osuszyć,
– materiały do zabezpieczeń antygraffiti mają zdefiniowaną trwałość zabezpieczenia,
którą określa się liczbą cykli nakładania i usuwania graffiti, po której graffiti z
zabezpieczonej powierzchni już nie da się usunąć. Po tym okresie należy na nowo
odtworzyć powłokę zabezpieczającą, nakładając materiał ochronny w miejscach, gdzie
wykonano usuwanie napisów,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
84
– postępowanie dotyczące zmywania graffiti inne niż podane w instrukcji producenta
może doprowadzić do zniszczenia powłok zabezpieczających i jednocześnie wiąże się z
utratą gwarancji na system antygraffiti.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
6.1. Badania przed przystąpieniem do robót.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien:
• uzyskać wymagane dokumenty, dopuszczające wyroby budowlane do obrotu i
powszechnego stosowania (certyfikaty zgodności, deklaracje zgodności, aprobaty
techniczne, ew. badania materiałów wykonane przez dostawców itp.), potwierdzające
zgodność materiałów z wymaganiami pktu 2 niniejszej specyfikacji,
• ew. wykonać własne badania właściwości materiałów przeznaczonych do wykonania
robót, określone w pkcie 2 lub przez Inżyniera.
Wszystkie dokumenty oraz wyniki badań Wykonawca przedstawi Inżynierowi do
akceptacji.
Podczas robót Wykonawca zobowiązany jest prowadzić protokół wykonania ochrony
powierzchniowej, w którym podaje wszystkie niezbędne informacje o warunkach
atmosferycznych, stanie używanych materiałów, parametrach technologicznych
wbudowania materiałów, ilości zastosowanych materiałów oraz wyniki badań
wykonanych powłok.
6.2. Kontrola jakości materiałów.
Kontrolę wytwarzania materiałów prowadzi producent w ramach nadzoru wewnętrznego.
Za sprawdzenie przydatności materiałów oraz jakości wbudowania odpowiada
Wykonawca.
Akceptacja materiałów następuje na podstawie Polskich Norm lub, w wypadku ich braku,
aprobat technicznych i sprawdzeniu ich na zgodność z wymaganiami specyfikacji
technicznej. Wykonawca przedstawi Inżynierowi certyfikat zgodności lub deklaracje
zgodności danej partii materiału z Polską Normą lub aprobatą techniczną, a także kartę
techniczną materiału. Na żądanie Inżyniera Wykonawca przedstawi aktualne wyniki badań
materiałów wykonanych w ramach nadzoru wewnętrznego przez producenta.
Przed zastosowaniem materiałów Wykonawca zobowiązany jest sprawdzić:
– nr produktu,
– stan opakowań materiału,
– warunki przechowywania materiału,
– datę produkcji i datę przydatności do stosowania.
Dodatkowo po otwarciu pojemnika z materiałem Wykonawca powinien ocenić jego
wygląd. Z kontroli jakości materiałów powinien zostać sporządzony protokół.
6.3. Kontrola przygotowania podłoża.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
85
Wykonawca zobowiązany jest przedstawić Inżynierowi do akceptacji wyniki badań
podłoża, które powinny odpowiadać wymaganiom podanym w pkcie 5.5. Z przygotowania
podłoża zostanie sporządzony protokół.
6.4. Kontrola wykonania zabezpieczenia.
6.4.1. Kontrola przygotowania materiałów i nakładania powłok
Podczas przygotowywania materiałów do użycia należy sprawdzać zachowanie proporcji
mieszania składników, zachowania czasu mieszania składników. Należy też kontrolować
zachowanie czasu nakładania materiałów i odstępy czasowe pomiędzy układaniem
kolejnych warstw.
6.4.2. Badanie wykonanej powłoki lub wyprawy
6.4.2.1. Ocena wizualna powłok i wypraw
Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego obejmuje wzrokową ocenę stanu całej powłoki wg
wymagań podanych w tab. 3.
Cała powierzchnia betonu powinna być dokładnie pokryta materiałem ochronnym.
Tablica 3. Ocena wizualna jakości powłok i wypraw ochronnych
Lp.
Cecha powłoki Wymagania
1 Połysk jednolity na całej powierzchni
2 Barwa jednolita na całej powierzchni, zgodna ze wzorcem 3 Zmięknienie powłoki niedopuszczalne
4 Ubytki niedopuszczalne
5 Chropowatość niedopuszczalna - w przypadku gładkich powłok 6 Kratery dopuszczalna o charakterze ukłuć szpilki
7 Zacieki niedopuszczalne
8 Marszczenie się wymalowania niedopuszczalne
9 Rysy i pęknięcia niedopuszczalne 10
Pęcherze niedopuszczalne 11
Odspajanie się powłoki niedopuszczalne
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest:
- m2 – wykonanie powłoki antygraffiti.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
86
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami
Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg punktu 6 dały
wyniki pozytywne.
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają:
- przygotowanie podłoża do ułożenia powłoki,
- ułożenie powłoki gruntującej i międzywarstw.
Odbiór tych robót powinien być zgodny z ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” oraz
niniejszej SST.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne warunki płatności podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Płatność za m2 wykonanych robót należy przyjmować zgodnie z obmiarem, oceną jakości
wykonanych robót oraz atestem Producenta materiałów na podstawie wyników pomiarów
i badań laboratoryjnych.
Cena jednostkowa wykonania 1m2 powłoki antygraffiti uwzględnia:
zapewnienie niezbędnych czynników produkcji,
zakup niezbędnych materiałów i ich transport
wykonanie odpowiednich badań i pomiarów,
montaż i demontaż konstrukcji zabezpieczających (namioty chroniące przed czynnikami
atmosferycznymi i jezdni pod ruchem),
montaż i demontaż rusztowań, platform i pomostów roboczych,
osłonięcie elementów niezabezpieczonych,
przygotowanie powierzchni betonowej,
ułożenie powłoki zabezpieczającej i jej pielęgnacja,
oczyszczenie terenu robót z odpadów, stanowiących własność Wykonawcy i usunięcie
ich poza pas drogowy.
Cena wykonania robót określonych niniejszą ST obejmuje:
roboty tymczasowe, które są potrzebne do wykonania robót podstawowych, ale nie są
przekazywane Zamawiającemu i są usuwane po wykonaniu robót podstawowych, dotyczy to
np. rusztowań konstrukcyjnych i montażowych, pomostów roboczych, wszelkich ekranów
ochronnych zabezpieczających miejsce robót oraz tereny przyległe (w tym zwłaszcza rzekę)
oraz wszelkich innych konstrukcji pomocniczych uwzględniających warunki terenowo -
lokalizacyjne i geometrię elementów konstrukcyjnych budowanego mostu a niezbędnych
przy realizacji robót objętych niniejszą specyfikacją.
prace towarzyszące, które są niezbędne do wykonania robót podstawowych, niezaliczane
do robót tymczasowych.
Cena jednostkowa obejmuje wykonanie wszystkich czynności i zapewnienie niezbędnych
materiałów i sprzętu do wykonania robót, jak również transport i uporządkowanie terenu
robót wraz z usunięciem gruzu i odpadów poza pas drogowy.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
87
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
1. PN-92/B-01814 Antykorozyjne zabezpieczanie w budownictwie. Konstrukcje betonowe
i żelbetowe. Metoda badania przyczepności powłok ochronnych.
2. „Zalecenia do wykonania oraz odbioru napraw i ochrony powierzchniowej betonu w
konstrukcjach mostowych” wydane jako załącznik do Zarządzenia Nr 10 Generalnego
Dyrektora Dróg Publicznych z dnia 27 listopada 1998 roku.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.16.00.00.
ODWODNIENIE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
88
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
89
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.16.01.01.
WPUSTY MOSTOWE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
90
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
91
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące
montażu i odbioru wpustów mostowych na obiektach inżynierskich wykonywanych w
ramach zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I
– Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku,
Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy
i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej szczegółowej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót przy
montażu wpustów mostowych żeliwnych na obiekcie mostowym.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej szczegółowej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi
normami oraz SST D-M. 00.00.00.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
Materiałami stosowanymi do wykonania robót według zasad niniejszej SST są :
Wpust mostowy z rusztem żeliwnym i sitem, klasa obciążenia 400kN. Żeliwo wpustu i kraty
powinno spełniać warunki PN-EN 1561:2000 dla żeliwa szarego oraz PN-EN 1536:2000 dla
żeliwa sferoidalnego.
Użyte materiały muszą spełniać wymogi „Ustawy o Materiałach Budowlanych” oraz zostać
zaakceptowane przez Inżyniera.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
92
Wykonawca odpowiedzialny jest za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający prawidłowe
wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i Szczegółowej Specyfikacji
Technicznej oraz zgodnie z założoną technologią.
4. TRANSPORT
Elementy mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu. Podczas transportu należy
zabezpieczyć je przed przesuwaniem i uszkodzeniem.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Przed rozpoczęciem robót objętych niniejszą specyfikacją Wykonawca zobowiązany jest do
sporządzenia Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) zaakceptowanego przez Inżyniera i
zawierający:
- projekt organizacji i harmonogram robót objętych niniejsza SST,
- program zapewnienia bezpieczeństwa pracy oraz ochrony zdrowia i środowiska podczas
wykonywania robót objętych niniejsza SST,
- instrukcje montażu wpustów,
Wpust należy osadzać w miejscu wskazanym w dokumentacji projektowej i zgodnie z
wytycznymi producenta zastosowanego typu wpustu zatwierdzonymi przez Inżyniera.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00 "Wymagania ogólne".
6.1. Kontrola jakości robót polega na wizualnej ocenie poszczególnych etapów robót
6.2. Badanie materiałów użytych do budowy.
Badanie to następuje poprzez porównanie cech materiałów z wymaganiami w SST
i odpowiednich norm materiałowych.
6.3. Dokumentowanie wyników pomiarów i badań zgodnie z SST D-M.00.00.00..
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest 1 sztuka osadzonego wpustu.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
93
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne warunki płatności podano w SST D-M.00.00.00 "Wymagania ogólne".
Płatność za sztukę osadzonego wpustu należy przyjmować zgodnie z obmiarem, oceną
jakości wykonanych robót na podstawie wyników pomiarów i badań laboratoryjnych.
Cena wykonania robót obejmuje:
- sporządzenie Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) wraz z uzyskaniem akceptacji
Inżyniera,
- prace przygotowawcze i pomiarowe,
- zakup i transport materiałów niezbędnych do wykonania robót,
- osadzenie wpustu w konstrukcji i jego ustabilizowanie,
- uporządkowanie miejsca wykonania robót, wraz z wywozem i utylizacją odpadów,
- przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych
w Specyfikacji.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
1. PN-EN 1610:2002 Budowa i badania przewodów kanalizacyjnych
10.2. Inne
2. Katalog producenta wpustów
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
94
Ta strona jest pusta.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
95
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.16.01.02.
KOLEKTORY ODWODNIENIOWE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
96
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
97
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru montażu kolektorów odwodnieniowych na obiektach inżynierskich
wykonywanych w ramach zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja
szynowa. Zadanie I – Budowa Estakady tramwajowej, murów oporowych, schodów”.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy
i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej szczegółowej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót przy
montażu kolektorów odwodnieniowych na obiektach mostowych i ich wprowadzenia do
kanałów kanalizacji deszczowej.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej Specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami oraz SST
D-M. 00.00.00. „Wymagania ogólne”.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
Materiałami stosowanymi do wykonania robót według zasad niniejszej SST są :
Rury i kształtki z żywic poliestrowych wzmacniane włóknem szklanym (GRP), HDPE
lub PP o średnicy wg dokumentacji projektowej i przedmiaru, wraz z kompletem
uszczelek systemowych, w kolorze dostosowanym do kolorystyki obiektu,
Mufy termokurczliwe,
Czyszczaki-rewizje,
Uchwyty mocujące, antykorozyjnie zabezpieczone przez cynkowanie ogniowe,
Łączniki – śruby i nakrętki cynkowane ogniowo,
Antykorozyjne zabezpieczenie uchwytów i łączników przyjęto jako cynkowanie ogniowe
o grubości powłoki metalizacyjnej = 70 m.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
98
Wszystkie materiały winny być zaakceptowane przez Inżyniera.
3. SPRZĘT
Roboty należy wykonywać ręcznie lub przy pomocy dowolnego typu sprzętu mechanicznego
zaakceptowanego przez Inżyniera.
4. TRANSPORT
Materiały mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu. Należy je ustawić
równomiernie na całej powierzchni ładunkowej obok siebie i zabezpieczyć przed
możliwością przesuwania się oraz uszkodzenia podczas transportu.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Przed rozpoczęciem robót objętych niniejszą specyfikacją Wykonawca zobowiązany jest do
sporządzenia Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) zaakceptowanego przez Inżyniera.
5.2. Zakres wykonywanych robót
Wykonawca wykona projekt odwodnienia w dostosowaniu do zastosowanych materiałów
i przedstawi go Inżynierowi do akceptacji.
Do mocowania rur należy stosować uchwyty systemowe ze stali, zabezpieczone
antykorozyjnie przez cynkowanie ogniowe.
Rury odwadniające należy mocować do uchwytów przymocowanych do konstrukcji ustroju
nośnego przy pomocy kołków rozporowych lub do zabetonowanych tulei za pomocą śrub.
Obejmy rur skręcać śrubami stalowymi ocynkowanymi.
W rejonie wpustów należy dać „punkt stały” rurociągu wykonując boczne zastrzały z prętów
stalowych.
W kolektorze należy wykonać otwory dla włączenia sączków odwodnieniowych, włączenie
uszczelnić systemowymi uszczelkami.
Kolektor odwodnieniowy należy podłączyć do przykanalika układanego w gruncie
wprowadzonego do studni kanalizacji deszczowej.
Dodatkowo kolektory należy zaopatrzyć w kompensatory zapewniające przesuwy konstrukcji
wraz z kolektorem.
Przed przyczółkiem na kolektorze należy zamontować czyszczak.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00 "Wymagania ogólne".
6.1. Kontrola montażu rur kolektora wraz z elementami podwieszenia polega na sprawdzeniu:
- geodezyjnym rzędnych uchwytów dla rur,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
99
- wykonania elementów łącznikowych, zamocowania rur,
- ciągłości rur,
- szczelności połączeń,
- drożności rurociągu.
6.2. Badanie materiałów użytych do budowy odwodnienia.
Badanie to następuje poprzez porównanie cech materiałów z wymaganiami w Dokumentacji
Projektowej, SST i odpowiednich norm materiałowych.
6.3. Dokumentowanie wyników pomiarów i badań zgodnie z SST D-M.00.00.00. punkt 6.3.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest 1 m zamontowanego kolektora określonej średnicy zgodnie
z Dokumentacją Projektową.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Płatność za 1 m zamontowanego kolektora należy przyjmować zgodnie z obmiarem, oceną
jakości wykonanych robót oraz atestem Producenta materiałów na podstawie wyników
pomiarów i badań laboratoryjnych.
Cena 1 m zamontowanego kolektora obejmuje :
sporządzenie Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) wraz z uzyskaniem akceptacji
Inżyniera,
prace przygotowawcze i pomiarowe,
wykonanie projektu odwodnienia,
zakup i transport materiałów niezbędnych do wykonania robót,
przygotowanie potrzebnych rusztowań i ich późniejsza rozbiórka,
przygotowanie uchwytów i ich montaż do konstrukcji ustroju nośnego,
montaż kolektorów z rur o średnicy wg dokumentacji projektowej i przedmiaru
wraz z kształtkami i kompensatorami do uchwytów montażowych,
uszczelnienie włączenia sączków i wpustów do kolektora,
podłączenie kolektora do przykanalika,
uporządkowanie miejsca wykonania robót, wraz z wywozem i utylizacją
odpadów,
przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych w
specyfikacji.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
100
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
1. PN-EN 1610 Budowa i badania przewodów kanalizacyjnych
2. PN-92/B-10735 Kanalizacja. Przewody kanalizacyjne. Wymagania i badania przy
odbiorze.
3. PN-83/H-92120 Blachy grube i uniwersalne ze stali konstrukcyjnej węglowej
zwykłej jakości i niskostopowej.
4. PN-82/H-93215 Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu.
5. PN-86/H-74374 Połączenia kołnierzowe. Uszczelki. Wymagania ogólne.
10.1 Inne
6. Wymagania techniczne COBRI INSTAL Zeszyt 9. „Warunki techniczne wykonania i
odbioru sieci kanalizacyjnych – 2003r
7. Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru rurociągów z tworzyw sztucznych
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
101
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.16.01.03.
SĄCZKI
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
102
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
103
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące
montażu i odbioru sączków odwadniających izolację płyt na obiektach mostowych
wykonywanych w ramach zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja
szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego,
Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy
i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej szczegółowej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót
przy montażu sączków odwadniających izolację płyt na obiektach inżynierskich w ramach
przedsięwzięcia.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej szczegółowej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi
normami oraz SST D-M. 00.00.00.
Sączek do odwodnienia izolacji - wyrób składający się z trzech elementów: lejka i sitka
pasowanych na zaciskowe gniazdo oraz rurki, służącej do odprowadzenia wody z izolacji
płyty pomostu.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
Materiałami stosowanymi do wykonania robót według zasad niniejszej SST są:
sączek /kołnierz, sitko/ z rurką odpływową,
rura ochronna,
pokrywa chroniąca rurkę ochronną przed zabrudzeniem w czasie betonowania,
rozetka z tworzywa odsłaniająca końcówkę wylotu rury, tworząca kapinos,
element mocujący rurę ochronną do szalunku,
zaprawa szybkosprawna z materiałami towarzyszącymi,
bazaltowy grys jednofrakcyjny otoczony kompozycją z żywicy epoksydowej,
filtracyjna włóknina przeszywana
materiał uszczelniająco- klejący,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
104
Należy stosować sączki dla których Wykonawca przedstawi aprobatę techniczną (lub
rekomendację) wydaną przez IBDiM lub aprobatę europejską.
Sączek z rurką spustową
Do odwodnienia izolacji należy zastosować sączki wykonane w całości ze stali nierdzewnej
spełniającej wymagania PN-EN 100088-1.
Sączek powinien zawierać:
kołnierz (lejek) (o średnicy ok. 200 mm) i gr. ≥1 mm
sitko gr.≥l,5 mm,
rurkę odpływową o średnicy zewnętrznej Ø 50mm,i o grubości ścianki ≥1,5 mm
Przewiduje się zastosowanie sączków z odpływem prostym. Połączenie rurki odpływowej z
kołnierzem powinno zostać wykonane poprzez spawanie. Wymiary sączka powinny
zachować tolerancje w granicach ±5% w stosunku do deklarowanych przez producenta.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca odpowiedzialny jest za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający prawidłowe
wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i szczegółowej specyfikacji
technicznej oraz zgodnie z założoną technologią.
Roboty należy wykonywać ręcznie lub przy pomocy drobnego sprawnego technicznie sprzętu
mechanicznego zaakceptowanego przez Inżyniera, przeznaczonego do realizacji robót
zgodnie z założoną technologią.
4. TRANSPORT
Elementy mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu. Podczas transportu należy
zabezpieczyć je przed przesuwaniem i uszkodzeniem.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Przed rozpoczęciem robót objętych niniejszą specyfikacją Wykonawca zobowiązany jest do
sporządzenia Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) zaakceptowanego przez Inżyniera.
5.2. Zakres wykonywanych robót
Sączki należy osadzić zgodnie z Dokumentacją Projektową w rozstawie podanym na
rysunkach.
Na osadzony sączek należy odgiąć (założyć) izolację płyty pomostu w trakcie układania
izolacji, a następnie ułożyć sitko i „talerzyk” wypełnić grysem otaczanym żywicą
epoksydową na wysokość max 20 mm ponad izolację pomostu i w rzucie sączka. Sączki
należy włączyć do kolektora odwodnieniowego biegnącego pod płytą pomostu.
Otwór należy następnie przykryć sitkiem na które należy nasypać grysu i otoczyć żywicą
epoksydową na wysokość max 20 mm ponad izolację pomostu i w rzucie sitka.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
105
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót podano wg SST D-M.00.00.00 "Wymagania
ogólne".
6.2. Kontroli jakości robót podlega :
- zgodność lokalizacji sączków z Dokumentacją Projektową,
- jakość użytych materiałów,
- zgodność wykonania i osadzenia sączków z Dokumentacją Projektową.
6.3. Materiały przeznaczone do wbudowania, powinny spełniać wymogi „Ustawy o Materiałach
Budowlanych” i muszą uzyskać akceptację Inżyniera. Akceptacja partii materiałów
przeznaczonych do wbudowania polega na wizualnej ocenie materiałów dokonanej przez
Inżyniera oraz udokumentowaniu jej wpisem do Dziennika Budowy.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest 1 szt. zamontowanego sączka z rurką odpływową.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Płatność za 1 sztukę osadzonego sączka należy przyjmować zgodnie z obmiarem, atestami
Producenta oraz oceną jakości robót na podstawie badań laboratoryjnych i pomiarów.
Cena wykonania 1 szt. sączka obejmuje:
zapewnienie niezbędnych czynników produkcji,
zakup niezbędnych materiałów i ich transport,
oczyszczenie i dopasowanie otworów w płycie pomostu,
obsadzenie i umocowanie rury ochronnej i sączków w płycie pomostu,
kontrola wizualna usytuowania sączków,
wypełnienie wnęki pod sączki podczas ich montażu,
wyrównanie krawędzi betonu na styku z sączkiem,
założenie sitka,
wypełnienie kielichowego wgłębienia kruszywem lakierowanym żywicami
syntetycznymi,
prace pomiarowe i przygotowawcze,
wykonanie próby wodnej,
oczyszczenie otoczenia sączka.
Cena wykonania robót określonych niniejszą ST obejmuje:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
106
roboty tymczasowe, które są potrzebne do wykonania robót podstawowych, ale nie są
przekazywane Zamawiającemu i są usuwane po wykonaniu robót podstawowych, dotyczy
to np. rusztowań konstrukcyjnych i montażowych, pomostów roboczych, sprzętu
pływającego (barek, łodzi, pontonów itp.), wszelkich ekranów ochronnych
zabezpieczających miejsce robót oraz tereny przyległe (w tym zwłaszcza rzekę) oraz
wszelkich innych konstrukcji pomocniczych uwzględniających warunki terenowo -
lokalizacyjne i geometrię elementów konstrukcyjnych budowanego obiektu a niezbędnych
przy realizacji robót objętych niniejszą ST,
prace towarzyszące, które są niezbędne do wykonania robót podstawowych, niezaliczane do
robót tymczasowych.
Cena jednostkowa obejmuje wykonanie wszystkich czynności i zapewnienie niezbędnych
materiałów i sprzętu do wykonania robót, jak również transport i uporządkowanie terenu
robót wraz z usunięciem gruzu i odpadów poza pas drogowy.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
Nie występują
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
107
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.16.01.04.
DRENY ODWADNIAJĄCE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
108
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
109
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące montażu
i odbioru drenów (podłużnych i poprzecznych) odwadniających izolację płyt na obiektach
mostowych wykonywanych w ramach zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie
– trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego,
Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót przy wykonaniu
drenów odprowadzających wodę gromadzącą się na powierzchni izolacji płyt.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami oraz
ST D-M-00.00.00.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera Projektu.
1.6. Budowa i zasada działania drenu
Dren składa się z paska geowłókniny zabezpieczonego warstwą jednofrakcyjnego grysu
(bazaltowego 4÷6mm) otoczonego na zimno masą na bazie żywicy epoksydowej. Dren
wykonany na powierzchni hydroizolacji powinien przecinać te obszary, w których może
gromadzić się woda.
Dreny należy wykonać :
- podłużnie wzdłuż osi cieku według dokumentacji projektowej,
- poprzecznie w osi sączków i w rejonie dylatacji.
2. MATERIAŁY
Materiałami stosowanymi przy wykonywaniu drenów odwadniających izolację płyty według
zasad niniejszej SST są :
- dwuskładnikowa kompozycja epoksydowa do wykonania masy służącej do otoczenia
grysu,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
110
- kit asfaltowo-kauczukowy do przyklejania paska geowłókniny do powierzchni
hydroizolacji. Powinien się charakteryzować dobrą przyczepnością do podłoża.
- polipropylenowa geowłóknina filtracyjna posiadająca aktualną Aprobatę Techniczną o
minimalnej wodoprzepuszczalności 30 l/m2s, gramaturze min. 100 g/m2 i odporności na
przebicie min 2500 N
- wypełniacz do kompozycji epoksydowej - cement mostowy 45,
- grys bazaltowy jednofrakcyjny o uziarnieniu 46 mm, na warstwę ochronną,
- listwy drewniane o grubości 11,5 cm, bez zwichrowań, do formowania warstwy
ochronnej drenu.
Dopuszcza się zastosowane prefabrykowanego drenu odwadniającego po akceptacji
Inżyniera Projektu.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Roboty należy wykonywać ręcznie lub przy użyciu drobnego sprzętu.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00. “Wymagania
ogólne”.
Elementy mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu. Podczas transportu należy
zabezpieczyć je przed przesuwaniem i uszkodzeniem.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
5.2. Wykonanie drenu
5.2.1. Z nawoju geowłókniny należy wyciąć paski o szerokości 6 cm i po zgięciu ich w połowie
szerokości, spiąć przy użyciu zszywacza w odstępach co 15 cm, uzyskując paski podwójne
o szerokości 3 cm. Paski należy wycinać równolegle do kierunku przeszycia geowłókniny.
Przygotowane paski należy łączyć ze sobą na zakład około 3 cm i spinać zszywaczem aż do
uzyskania wymaganej długości.
5.2.2. Przygotowanie masy do otoczenia grysu
Proporcje składników stosować zgodnie z zaleceniami Producenta. Mieszanie składników
ręczne lub mechaniczne.
5.2.3. Otaczanie grysu
Stosować się do zaleceń Producenta. Otaczanie można wykonać w metalowym pojemniku :
- wsypać do pojemnika porcję grysu,
- wlać przygotowaną wcześniej masę, rozprowadzając ją na całej powierzchni grysu,
- mieszać prętem stalowym tak długo, aż ziarna zostaną całkowicie pokryte masą
epoksydową (około 3 4 min.).
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
111
5.3. Formowanie drenu
Wykonanie drenu na obiekcie może być prowadzone tylko przy bezdeszczowej pogodzie
i na suchej hydroizolacji. Prace należy prowadzić w następujący sposób :
- dokładnie odpylić pasmo powierzchni hydroizolacji w linii drenu,
- wyznaczyć linię ułożenia paska geowłókniny na hydroizolacji przy pomocy linki
(sznurka) metodą ciesielską,
- na wyznaczonej linii w odległości co około 0,5 m. wcisnąć mocno kciukiem w podłoże
porcje kitu (bez papieru silikonowego),
- ułożyć na powierzchni hydroizolacji drewniane listwy w odstępie 6 cm, symetrycznie
względem osi paska odsączającego i obciążyć je przed przesunięciem (lub przyklejać je
kitem co około 50 cm),
- otoczony grys należy wsypywać pomiędzy listwy drewniane szufelką, tak aby nieco
wystawał powyżej powierzchnię listew. Po całkowitym wypełnieniu przestrzeni
pomiędzy listwami otoczonym grysem, należy go zagęścić przez lekkie uklepywanie
packą drewnianą, nadmiar ziaren zebrać, szczególnie dotyczy to ziaren grysu, które
spadły na hydroizolację, gdyż mogą być one przyczyną lokalnych jej uszkodzeń.
Warstwa ochronna z grysu otoczonego masą epoksydową uzyskuje pełną wytrzymałość po
7 dniach. Po 24 godzinach, przy temperaturze +20C osiąga ona 85% wytrzymałości
i może być przykryta nawierzchnią. Bezpośrednio przed ułożeniem nawierzchni na
obiekcie (nie wcześniej niż 8 godz.), dreny należy lekko zwilżyć poprzez polanie ich od
góry cienkim strumieniem wody z dodatkiem płynu do mycia naczyń.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót podano wg ST D-M-00.00.00 "Wymagania ogólne".
6.2. Kontroli jakości robót podlega:
- zgodność lokalizacji drenów z Dokumentacją Projektową,
- jakość użytych materiałów,
- zgodność wykonania i osadzenia drenów z Dokumentacją Projektową.
6.3. Materiały przeznaczone do wbudowania, pomimo posiadania odpowiednich atestów oraz
Aprobat technicznych lub Świadectw Dopuszczenia do stosowania w Budownictwie
mostowym, muszą uzyskać akceptację Inżyniera Kontraktu. Akceptacja partii materiałów
przeznaczonych do wbudowania polega na wizualnej ocenie materiałów dokonanej przez
Inżyniera Projektu oraz udokumentowaniu jej wpisem do Dziennika Budowy.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest 1 metr wykonanego drenażu.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
112
Powyższe roboty podlegają odbiorowi robót zanikających. Odbiory należy dokonywać
sprawdzając kryteria:
- zgodność lokalizacji drenów z Dokumentacją Projektową,
- jakość użytych materiałów,
- zgodność wykonania i osadzenia drenów z Dokumentacją Projektową.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Płatność za 1m wykonanego drenażu należy przyjmować zgodnie z obmiarem, atestami
Producenta oraz oceną jakości robót na podstawie badań laboratoryjnych i pomiarów.
Cena wykonania robót obejmuje:
- prace przygotowawcze i pomiarowe,
- zakup i transport materiałów do miejsca wbudowania,
- przygotowanie powierzchni do układania geowłókniny,
- ułożenie i przyklejenie geowłókniny,
- wykonanie drenu,
- oczyszczenie stanowiska pracy, załadunek i wywóz materiałów rozbiórkowych z placu
budowy celem odzysku lub unieszkodliwienia,
- przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych
w specyfikacji.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
Nie występują
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
113
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.16.01.05.
DRENAŻ RUROWY
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
114
1. WSTĘP
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
115
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące montażu
i odbioru zwiazanych z wykonaniem warstwy filtracyjnej za płytami przejściowymi na
obiektach mostowych wykonywanych w ramach zadania „Rozwój transportu zbiorowego
w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic:
Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os.
Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.l.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót przy wykonaniu
drenżu za płytami przejściowymi.
1.4. Określenia podstawowe
warstwa filtracyjna - warstwa odwadniająca przestrzenie za płytami przejściowymi.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST M. 00.00.00 "Wymagania ogólne".
Roboty ziemne powinny być wykonane zgodnie ze Specyfikacjami Technicznymi oraz
normami.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość stosowanych materiałów zgodnych ze
Specyfikacją Techniczną oraz zaleceniami Inżyniera Projektu.
2. MATERIAŁY
Rura perforowana 150, żwir, tkanina filtracyjna.
Zaleca się wykonanie warstw filtracyjnych z tłucznia i żwiru. Dla zabezpieczenia przed
przemieszczaniem się cząstek gruntu z zasypu do rury odpływowej, grunt wchodzący w
skład warstwy filtracyjnej powinien mieć średnicę min. 50mm.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Sprzęt używany do układania warstwy filtracyjnej musi być zaakceptowany przez Inżyniera
Kontraktu.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00. “Wymagania
ogólne”.
Transport materiałów warstwy filtracyjnej musi być zaakceptowany przez Inżyniera
Projektu.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
116
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów do wykonania warstwy
filtracyjnej powinny odbywać się tak aby zachować ich dobry stan techniczny.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne wymagania wykonania robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Zaleca się przyjmować grubość warstwy filtracyjnej w zależności od współczynnika filtracji
zasypu. Dla przyjętego zasypu z piasku średniego i gruboziarnistego, przy k=10E-5 m/s
grubość warstwy filtracyjnej powinna wynosić ~30 cm.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Wykonanie zasypu należy prowadzić zgodnie z PN-68/B-06050.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru jest l mb drenażu z warstwą filtracyjną.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Na podstawie wyników badań należy sporządzić protokoły odbioru robót.
Jeżeli wszystkie badania dały wyniki dodatnie, wykonane roboty należy uznać za zgodne z
wymaganiami. Jeżeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty należy uznać
za niezgodne z wymaganiami norm i Kontraktu. W takiej sytuacji Wykonawca obowiązany
jest doprowadzić roboty do zgodności z normą
przedstawić je do ponownego odbioru.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne”.
Płatność za l mb wykonanego drenażu należy przyjmować zgodnie z obmiarem i oceną
jakości wykonanych robót.
Cena jednostkowa wykonania robót uwzględnia zapewnienie niezbędnych czynników
produkcji to jest: zakup i transport materiałów do miejsca wbudowania, wykonanie drenażu
z rury perforowanej owiniętej tkaniną filtracyjną, wykonanie warstwy filtracyjnej,
oczyszczenie stanowiska pracy, załadunek i wywóz materiałów rozbiórkowych z placu
budowy celem odzysku lub unieszkodliwienia, uporządkowanie terenu.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
PN-B-06050:1999 Roboty ziemne. Wymagania ogólne
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
117
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.16.01.06.
ODWODNIENIE LINIOWE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
118
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
119
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące montażu
i odbioru odwodnienia liniowego dla obiektów inżynierskich wykonywanych w ramach
zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I –
Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku,
Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót przy
wykonaniu odwodnienia liniowego na obiektach inżynierskich.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami oraz SST D
- M. 00.00.00.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
Wymagania ogólne dotyczące materiałów podano w SST D-M 00.00.00.
Korytko odwodnieniowe – prostokątny element prefabrykowany, wykonany z
polimerobetonu, o przekroju poprzecznym w kształcie litery U. Korpus korytka wykonany
jest z betonu wysokiej wytrzymałości klasy B70, z dodatkami polimerowymi, zbrojonego
włóknem syntetycznym, odpornego na długotrwałe działanie mrozu, o bardzo małej
nasiąkliwości oraz o zwiększonej odporności na ciecze ropopochodne i sole.
Wymagania dla elementów odwodnień wykonanych z polimerobetonu:
wytrzymałość gwarantowana na ściskanie ≥80 MPa
wytrzymałość gwarantowania na rozciąganie ≥20 MPa
nasiąkliwość ≤0,25 %
stopień mrozoodporności ≥ F150
nośność ≥ 15kN
odchyłka długości ≤3mm
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
120
odchyłki innych niż długość wymiarów ≤2mm
Ruszty - żeliwne w kl. od B-125 do E-600kN
Mocowanie rusztów - śrubami nierdzewnymi, w kl. B-125kN w środku kratki a w kl. C-250
do E-600 śrubami wkręcanymi w ocynkowane, gwintowane gniazda znajdujące się w
listwach wsporczych. Gniazda mocujące są przelotowe - przystosowane do czyszczenia.
Asfaltowo - polimerowa masa zalewowa, wykazująca dobrą przyczepność do betonu,
wydłużalność i odporność na uderzenia w temperaturze -20°C.
- temperatura mięknienia wg metody PiK ≥80°C
- penetracja w temperaturze 25°C, igła ≤12mm
- spływność w temperaturze 70°C ≤5%
- nawrót sprężysty w temperaturze 25°C ≥80%
3. SPRZĘT
Wymagania ogólne dotyczące sprzętu podano w SST D-M 00.00.00.
Wykonawca odpowiedzialny jest za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający prawidłowe
wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i Szczegółowej Specyfikacji
Technicznej oraz zgodnie z założoną technologią.
4. TRANSPORT
Wymagania ogólne dotyczące transportu podano w SST D-M 00.00.00.
Elementy mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu zgodnie z zaleceniami
Producenta. Podczas transportu należy zabezpieczyć je przed przesuwaniem i uszkodzeniem.
5. WYKONANIE ROBÓT
Wymagania ogólne dotyczące wykonania robót podano w SST D-M 00.00.00.
Wbudowywanie korytek w płytę ustroju nośnego należy wykonywać zgodnie z zaleceniami
Producenta.
Przed rozpoczęciem robót objętych niniejszą specyfikacją Wykonawca zobowiązany jest do
sporządzenia Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) zaakceptowanego przez Inżyniera i
zawierający:
- projekt organizacji i harmonogram robót objętych niniejsza SST,
- program zapewnienia bezpieczeństwa pracy oraz ochrony zdrowia i środowiska podczas
wykonywania robót objętych niniejsza SST,
- instrukcje montażu korytek.
Korytka należy osadzać w miejscu wskazanym w dokumentacji projektowej i zgodnie z
wytycznymi Producenta zastosowanego typu korytka zatwierdzonego przez Inżyniera.
Połączenie korytek z betonem płyty kładki należy uszczelnić masą wykonując nacięcie
wzdłuż korytka na głębokość min 1cm i szer. 5mm, następnie szczelinę należy oczyścić
sprężonym powietrzem i wypełnić masą zalewową zapewniającą szczelność.
Łączenie korytek – przy zastosowaniu zapraw klejowych mrozoodpornych i wodoszczelnych
– zgodnie z zaleceniami Producenta.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
121
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00 "Wymagania ogólne".
6.1. Kontrola jakości robót polega na wizualnej ocenie poszczególnych etapów robót
6.2. Badanie materiałów użytych do budowy.
Badanie to następuje poprzez porównanie cech materiałów z wymaganiami w SST
i odpowiednich norm materiałowych.
6.3. Dokumentowanie wyników pomiarów i badań zgodnie z SST D-M.00.00.00.
6.4. Kontrola, pomiary i badania w czasie robót:
Wykonawca jest zobowiązany do stałej i systematycznej kontroli prowadzonych robót w
zakresie i z częstotliwością określoną w niniejszej SST i zaakceptowana przez Inżyniera.
W szczególności kontrola powinna obejmować sprawdzenie rzędnych posadowienia korytek
odwodnienia liniowego.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest 1 metr odwodnienia liniowego wraz z rusztem.
8. ODBIÓR ROBÓT
Wymagania ogólne dotyczące odbioru robót podano w SST D-M 00.00.00.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Płatność za wykonanie odwodnienia liniowego należy przyjmować zgodnie z obmiarem,
Producenta oraz oceną jakości robót na podstawie badań laboratoryjnych i pomiarów.
Cena 1 metra wykonania odwodnienia liniowego obejmuje:
- prace przygotowawcze i pomiarowe,
- zakup i transport materiałów niezbędnych do wykonania robót,
- ułożenie koryta i montaż rusztu odwodnienia liniowego,
- uszczelnienie korytek,
- podłączenie koryta do kolektora odwodnieniowego wraz z uszczelnieniem,
- wykonanie prac wykończeniowych,
- uporządkowanie miejsca wykonania robót, wraz z wywozem i utylizacją odpadów,
- przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych
w specyfikacji.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
Nie występują
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
122
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.17.00.00.
ŁOŻYSKA
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
123
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
124
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
125
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.17.01.01.
ŁOŻYSKA GARNKOWE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
126
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
127
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru montażu łożysk garnkowych wykonywanych w ramach zadania „Rozwój transportu
zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu
ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os.
Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.l.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót przy montażu
łożysk garnkowych i obejmują zakup i montaż łożysk wg dokumentacji i SST.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszych specyfikacjach są zgodne z odpowiednimi normami oraz
ST D-M-00.00.00
1.4.1. Łożysko ruchome - umożliwia przesuw poziomy (wzdłuż podłużnej osi belek) przekroju
poprzecznego przęsła lub dźwigarów ustroju nośnego w stosunku do punktu lub osi
podparcia lub podwieszenia.
1.4.2. Łożysko stałe - brak możliwości przesuwu przekroju poprzecznego przęsła lub dźwigarów
ustroju nośnego w stosunku do punktu lub osi podparcia lub podwieszenia.
1.4.3. Łożysko przesuwne w 1-ym kierunku - jak w 1.4.1. lecz tylko w kierunku jednej osi, zwykle
wzdłuż podłużnej osi ustroju nośnego.
1.4.4. Łożysko przesuwne w 2-ch kierunkach - jak w 1.4.1. lecz w całej płaszczyźnie poziomej.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania Ogólne".
Wykonawca robót jest odpowiedziały za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera Projektu.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
128
2. MATERIAŁY
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Do wykonania w/w robót należy użyć materiały zgodne z wszystkimi zapisami w SST.
2.2. Materiały do wykonania robót
2.2.1. Wymagania ogólne dla łożysk
Materiały do wykonania robót powinny być zgodne z ustaleniami dokumentacji
projektowej. Dla zastosowanych łożysk Wykonawca przedstawi Polską Normę lub
aktualną aprobatę techniczną wydaną przez IBDiM. Poza tym zastosowane łożyska
powinny spełniać wymagania „Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki
Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie”. Poniżej przedstawiono
wymagania dla łożysk garnkowych zgodnie z PN-S-10060:1998 i rozporządzeniem.
Wykonawca dostarczy Inżynierowi zaświadczenia producenta potwierdzające spełnienie
przez zastosowane łożyska wymaganych właściwości oraz trwałości, a także wyniki
przeprowadzonych badań. Należy stosować łożyska garnkowe, dla których producent
gwarantuje okres użytkowania nie krótszy niż 20 lat.
Zastosowane łożyska garnkowe powinny:
a) przekazywać obciążenia pionowe całą powierzchnią, z jednoczesnym
zagwarantowaniem wielokierunkowych obrotów konstrukcji w punktach podparcia,
b) być wyposażone w oddzielne powierzchnie do przenoszenia przemieszczeń
liniowych i kątowych,
c) przekazywać siły poziome z pominięciem powierzchni przenoszących naciski
pionowe,
d) zapewnić małe opory tarcia przy przemieszczeniach liniowych i kątowych poprzez
zastosowanie w szczególności odpowiednio:
wkładek z PTFE o współczynniku tarcia nie większym niż 0,03 - przy
naprężeniach dociskających nie mniejszych niż 30 MPa,
blach ślizgowych z wysokostopowych stali austenitycznych o chropowatości
powierzchni spełniającej wymagania PN-S-10060:1998,
chromowanych zakrzywionych powierzchni ślizgowych o chropowatości
spełniającej wymagania PN-S-10060:1998.
e) Zastosowane łożyska nie powinny przenosić:
f) obrotów większych niż 0,01 rad,
g) sił poziomych większych niż 10% wielkości nacisków pionowych.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
129
Wkładki z PTFE powinny być osadzone częścią swej grubości w zagłębieniach stalowych
elementów i powinny być wyposażone w kieszenie smarownicze, wypełnione smarem
spełniającym wymagania pkt 2.2.2.2.
Zastosowane łożyska garnkowe powinny w szczególności mieć część garnkową łożyska z
poduszką elastomerową:
a) w łożyskach przesuwnych - w dolnej lub górnej ich części,
b) w łożyskach stałych - w górnej ich części.
Zastosowane łożyska powinny być wyposażone w:
element dociskający poduszkę elastomerową na jej styku z przykrywą garnka i
zabezpieczający ją przed wyciśnięciem; osadzenie pokrywy w garnku nie powinno
ograniczać obrotów łożyska i nie powinno powodować jego zaklinowania.
dodatkowe płyty ślizgowe na pokrywie garnka, z odpowiednimi prowadnicami w
przypadku ukierunkowania przesuwu; prowadnice powinny przenieść na pokrywę
garnka siły poziome działające na łożysko, siły te powinny być przekazane na
ścianki garnka poprzez bezpośredni docisk, bez oddziaływania na poduszkę
elastomerową,
elementy zabezpieczające powierzchnie ślizgowe przed zanieczyszczeniem,
wskaźniki przesuwu łożyska - przy przemieszczeniach poszczególnych części łożysk
większych niż 20 mm,
elementy stabilizujące wzajemne położenie części łożyska w czasie transportu i
montażu,
uchwyty - usuwane po zmontowaniu łożyska.
Poszczególne elementy łożysk stalowych powinny być zabezpieczone odpowiednio przed
korozją, w szczególności za pomocą:
powłok metalizacyjnych lub powłok specjalnie utwardzonych na powierzchniach
kontaktowych łożysk,
materiałów nierdzewnych przewidzianych na powierzchnie kontaktowe,
zabezpieczeń antykorozyjnych identycznych, jakie przewidziano dla konstrukcji
stalowej przylegającej do łożyska,
smarów o właściwościach antykorozyjnych na powierzchniach kontaktowych.
Łożyska po wykonaniu powinny być trwale oznakowane przez podanie nazwy producenta
(lub nazwy handlowej) oraz numeru seryjnego i roku produkcji. Numer seryjny powinien
być niepowtarzalny, aby umożliwić w razie potrzeby prześledzenie zapisów kontrolnych
w procesie produkcyjnym. Numer seryjny powinien być także widoczny po ustawieniu
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
130
łożyska na podporze. Górna powierzchnia łożyska powinna być wyraźnie oznakowana, a
na niej zaznaczone: wielkość i kierunek projektowanego przemieszczenia oraz osie służące
do ustawienia łożyska na podporze. Łożyska przesuwne projektowane na przesuw ≥ 20
mm, powinny mieć skalę przemieszczeń, pozwalającą określić wzajemne przesunięcie
ruchomych elementów łożyska. Łożyska z elementami ślizgowymi i obrotowymi powinny
mieć zaznaczone punkty kontroli: wysokość występu arkuszy PTFE poza osadzenie oraz
wzajemnego położenia płyty górnej i dolnej po obrocie.
Sposób wykonania poszczególnych elementów łożysk (w tym wykończenie powierzchni
stalowych, ochrona antykorozyjna, klejenie, wymagania geometryczne) oraz całych łożysk
powinien być zgodny z PN-S-10060:1998.
Po przyjęciu konkretnych typów łożysk zaakceptowanych przez Inżyniera Projektu
Wykonawca przedstawi ich gabaryty do analizy Projektantowi celem ustalenia ostatecznych
rzędnych ciosów podłożyskowych, grubości i wymiary blach klinowych, itp. Materiały do
analizy należy przedstawić z wyprzedzeniem przed wytworem konstrukcji stalowej,
wykonaniem korpusów przyczółków i innych elementów estakady, na które to gabaryty
łożysk maja bezpośredni wpływ.
2.2.2. Materiały do wykonania łożysk garnkowych
Materiały do wykonania łożysk garnkowych i same łożyska powinny być zgodne z
wymaganiami PN-S-10060:1998. Podstawowe wymagania dla materiałów, zgodne z
powyższą normą podano w dalszym ciągu.
2.2.2.1. Stal na łożyska
Jeżeli łożyska garnkowe są wykonywane ze staliwa lub stali węglowej, to stal garnka
powinna mieć Re ≥ 205 MPa, a w pozostałych elementach Re ≥ 175 MPa. W przypadku
grubości elementów większej niż 100 mm, powinna być wykonana próba udarności w
temperaturze -20°C. Próba ta powinna dać wynik ≥ 16J, zaś średnia z 3 próbek wynik ≥ 20
J.
W przypadku łożysk kotwionych bolce lub śruby kotwiące powinny być typu odpornego
na drgania.
2.2.2.2. Smar
Smary przeznaczone do smarowania powierzchni ślizgowych powinny być trwałe i
zachowywać swe właściwości w temperaturze eksploatacji łożyska. Smary nie powinny
działać niszcząco na inne elementy łożysk. Do smarowania powierzchni ślizgowych (m.in.
z PTFE) należy stosować smar silikonowy, zachowujący niezmienne właściwości w
zakresie temperatury od -35°C do +50°C, spełniający wymagania podane w tablicy 1.
Tablica 1. Właściwości fizyczno-mechaniczne smaru silikonowego
Lp. Cecha Jednostka Wartość
1 Penetracja podczas pracy w temp.
25°C mm
od 26,5
do 29,5
2 Temperatura kroplenia °C ≥ 180
3 Oddzielanie oleju: po 24 h w
100°C % (m/m) 3
4 Odporność na utlenianie: spadek
ciśnienia po 100 h w 100°C MPa 0,1
5 Punkt ciekłości oleju °C < -60
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
131
2.2.2.3. Elastomer
Do wyrobu łożysk garnkowych należy stosować elastomer na bazie kauczuku naturalnego
o twardości (50±5)°Sh A, spełniający poniższe wymagania:
do produkcji łożysk nie można stosować żadnych odpadów gumowych lub gumy z
odzysku,
elastomer powinien charakteryzować się dobrą odpornością na działanie zmiennych
warunków atmosferycznych, ozonu, promieniowania ultrafioletowego, olejów, smaru,
benzyny, soli oraz ekstremalnych temperatur, w których eksploatowane jest łożysko (od -
35°C do +50°C).
Parametry fizyczno-mechaniczne elastomeru o twardości 50° Sh A powinny spełniać
wymagania podane w tablicy 2.
Tablica 2. Właściwości fizyczno-mechaniczne elastomeru o twardości 50°Sh A
Lp. Cecha Jednostka Wartość
1 Moduł odkształcenia
postaciowego
Mpa 0,9 0,15
2 Wytrzymałość na rozciąganie:
- próbki formowane
- próbki wycinane
Mpa
16
14
3 Wydłużenie przy zerwaniu:
- próbki formowane
- próbki wycinane
%
450
400
4 Odkształcenie trwałe po 24 h
w temp. 70°C
%
30
5 Wytrzymałość na rozdzieranie kN/m 5
6 Odporność na starzenie:
maksymalna zmiana wartości
pierwotnej:
- twardość
- wytrzymałość na rozciąganie
- wydłużenie przy zerwaniu
°Sh A
%
%
+ 10
15
25
7 Odporność ozonowa: wydłużenie
30% przez 96 h w temp.
(40±2)°C, stężenie 25 pphm
-
bez rys
2.2.2.4. Politetrafluoroetylen (PTFE)
PTFE, z którego są wykonane arkusze elementów ślizgowych, powinien być
materiałem czystym, bez wypełniaczy, wcześniej nie przerabianym. Nie dopuszcza się
materiału regenerowanego. PTFE powinien spełniać wymagania podane w tablicy 3.
Tablica 3. Wymagania wobec PTFE
Lp. Cecha Jednostka Wartość
1 Gęstość g/cm2 od 2,14
do 2,20
2 Wytrzymałość na rozciąganie MPa ≥ 29
3 Wydłużenie przy zerwaniu % ≥ 300
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
132
4 Twardość °Sh D ≥ 65
2.3. Hydraulicznie wiążąca zaprawa zalewowa na podlewki.
Masa zalewowa na polewki powinna posiadać aprobatę IBDiM.
Grubość uziarnienia powinna wynosić 0÷3mm dla polewki grubości od 10mm i 0÷7mm dla
polewki grubości powyżej 20mm. Wytrzymałości na ściskanie w określonym czasie podano
w tabeli:
Okres w dniach Podlewka o gr. >10mm Podlewka o gr. >20mm
1 >40MPa >25MPa
3 >60MPa >55MPa
28 >65MPa >70MPa
2.4. Materiały uzupełniające i pomocnicze do montażu łożysk.
Zgodnie z Dokumentacją Projektową i Projektem montażu łożysk.
Użyte materiały - w tym kompletne łożyska - muszą posiadać Aprobaty techniczne lub
Aktualne Świadectwa Dopuszczenia do stosowania w budownictwie mostowym.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Roboty należy wykonywać przy użyciu sprawnego technicznie sprzętu zaakceptowanego
przez Inżyniera Projektu. Do montażu łożysk należy używać żurawi samochodowych
o udźwigu odpowiednim do masy łożysk.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00. “Wymagania
ogólne”.
Materiały mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu, zaakceptowanymi przez
Inżyniera Projektu. Należy je ułożyć równomiernie na całej powierzchni ładunkowej, obok
siebie i zabezpieczyć przed możliwością przesuwania oraz uszkodzenia podczas transportu.
W trakcie transportu i składowania należy przestrzegać wymagań producenta łożysk. Przed i
po wyładowaniu należy sprawdzić ich zestawienia (zmontowania). Na placu budowy łożyska
należy złożyć w miejscu suchym, przewietrzanym i osłoniętym od deszczu (najlepiej w
magazynie) wskazanym przez Inżyniera Projektu.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
133
5.2. Zakres wykonywanych robót
5.2.1. Projekt montażu łożysk
Roboty związane z montażem łożysk należy wykonać zgodnie z Dokumentacją Projektową
oraz SST. Wykonawca winien przed montażem wykonać „Projekt montażu łożysk”.
Wymagania odnośnie wykonania i montażu łożysk powinny uwzględniać zalecenia instrukcji
Producenta łożysk. Projekt montażu łożysk powinien być opracowany przez Wykonawcę
albo Producenta łożysk i powinien zawierać:
- zestawienie zastosowanych łożysk i plan ich rozmieszczenia,
- rysunki lub szkice podlewek pod łożyska na ciosach podłożyskowych,
- szczegóły zamocowania łożysk,
- wymagania odnośnie składania i montażu łożysk,
- sposób zabezpieczenia antykorozyjnego w wytwórni i na budowie,
- kolejność montowania łożysk,
- metody kontroli i badań zmontowanych łożysk.
W przypadku gdy Aprobata techniczna lub Świadectwo Dopuszczenia do stosowania
wymaga nadzoru IBDiM, montaż powinien odbywać się pod nadzorem oddelegowanego
przedstawiciela IBDiM.
5.2.2. Przygotowanie elementów konstrukcji do mocowania łożysk w konstrukcji.
Pasy dolne konstrukcji należy przygotować do montażu łożysk poprzez ewentualne
powiększenie ich szerokości do gabarytów zastosowanych łożysk.
Bezpośrednio pod konstrukcją nośna należy dać blachy klinowe (ze stali S355) spawane do
pasów dolnych obwodowa spoiną czołową 1/2V ( w trakcie wytworu konstrukcji), z
nawierconymi otworami na śruby mocujące łożyska. Gabaryty blach klinowych należy
dobrać do gabarytów zastosowanych łożysk. Minimalna grubość blach powinna wynosić
30mm. Antykorozyjne zabezpieczenie blach jak dla konstrukcji stalowej (metalizacja
natryskowa + doszczelnienie zestawem malarskim).
5.2.3. Montaż łożysk na podporach.
Gabaryty ciosów i rzędne góry należy przystosować do gabarytów i grubości
zastosowanych łożysk W trakcie wykonywania ciosów podłożyskowych należy pozostawić
nisze lub gniazda do zamocowania zgodnie z Projektem montażu łożysk
i Instrukcją Producenta.
Przed przystąpieniem do montażu łożysk należy sprawdzić ich kompletność oraz czy nie są
one uszkodzone. W przypadku uszkodzenia łożysk należy postępować zgodnie
z zaleceniami Producenta łożysk i Inżyniera Kontraktu.
Montaż łożysk powinien przebiegać zgodnie z Projektem montażu i Instrukcjami Producenta
łożysk i należy go wykonać bezpośrednio przed montażem konstrukcji stalowej przęsła.
Montaż łożysk mogą wykonywać tylko specjalnie przeszkoleni pracownicy. Zaleca się
nadzór ze strony przedstawiciela Producenta. Producent może wymagać, aby montaż łożysk
wykonywał wyłącznie uprawniony przez niego Wykonawca.
5.2.4. Regulacja łożysk
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
134
Przed całkowitym zamocowaniem łożysk należy wykonać regulację łożysk w planie
z uwzględnieniem temperatury montażu. Mocowanie łożysk wykonać zgodnie z Projektem
montażu łożysk i Instrukcją producenta. Łożyska należy montować na podlewkach
wykonanych z mas na bazie PCC. Grubość podlewek powinna wynosić ~ 30 mm.
Pochylenia skosów podlewki poza krawędzie łożyska należy kształtować jak 1:1.
Betonowanie podlewek należy wykonać z użyciem deskowań w postaci skrzynek. Należy
zwrócić uwagę na całkowite wypełnienie podlewki pod blachą (odpowietrzenie).
Przed rozpoczęciem zalewania należy usunąć wszystkie zanieczyszczenia powierzchniowe,
jak np. tłuszcz, smar, kurz , szlam cementowy, jak również wszystkie substancje działające
rozwarstwiająco. Przed wylaniem należy zmoczyć powierzchnię betonu i szalunków.
W czasie wykonywania polewki należy stosować się ściśle do zaleceń producenta.
5.2.5. Tolerancje przy montażu łożysk
rzędna ciosów podłożyskowych ± 0.5 cm,
pochylenie ciosów podłożyskowych + 0.5 %,
różnica błędów rzędnych w obrębie jednej podpory + 0.5 cm,
błąd położenia łożyska w planie + 1.0 cm.
5.3. Sposób realizacji i wymiany łożysk w fazie eksploatacji
Wymiana łożysk jest możliwa po nieznacznym uniesieniu konstrukcji przęsła przez siłowniki
umieszczone na podporach. w miejscu żeber usztywniających środnik poprzecznicy
podporowych Podczas wymiany należy zachowywać tolerancje podane przy montażu łożysk.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
6.1. Kontrola po transporcie
Łożyska powinny być dostarczone przez producenta jako komplet gotowy do zmontowania.
Kontrola wykonania warsztatowego w wytwórni spoczywa na Producencie. Protokoły
kontroli i odbioru w wytwórni powinny być dostarczone na budowę łącznie z łożyskami.
Kontrola przy odbiorze łożysk po transporcie na budowie powinna obejmować :
a) sprawdzenie protokołów kontroli i odbioru w wytwórni,
b) oględziny zewnętrzne poszczególnych części łożysk,
c) sprawdzenie kompletności dostarczanych łożysk.
6.2. Kontrola ustawienia łożysk na podporze powinna obejmować sprawdzenie:
a) usytuowania łożysk w planie,
b) ustawienia poziomego,
c) prostopadłego ustawienia łożysk w stosunku do osi dźwigarów,
d) połączeń łożysk z elementami podpór i przęseł.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
135
Dopuszczalne odchyłki wymiarowe należy przyjmować zgodnie z zaleceniami Producenta
i IBDiM.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne warunki obmiaru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest montaż 1 sztuki łożyska określonego typu i nośności.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne”.
Cena wykonania robót obejmuje:
zakup łożysk,
dostarczenie łożysk na plac budowy,
zapewnienie wszystkich czynników produkcji,
wytwór blach klinowych ze stali S355 z otworami do mocowania łożysk i ich montaż do
konstrukcji obiektów zabezpieczonych antykorozyjnie jak konstrukcja stalowa,
przygotowanie gniazda pod łożyska z ewentualną korektą wymiarów ciosów (w tym
również ich zbrojenia),
wykonanie podlewki pod łożyska,
ustawienie i zamocowanie łożyska,
opuszczenie konstrukcji na łożyska,
wykonanie i rozebranie rusztowań,
oczyszczenie stanowiska pracy, załadunek i wywóz materiałów rozbiórkowych z placu
budowy celem odzysku lub unieszkodliwienia.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
PN-S-10060:1998 Obiekty mostowe. Łożyska. Wymagania i metody badań
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
136
„Wymagania techniczne wykonania i odbioru łożysk mostowych”, Publikacje Instytutu Badawczego
Dróg i Mostów, Seria T, Informacje , Instrukcje, Zeszyt 43, 1994
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.18.00.00.
URZĄDZENIA DYLATACYJNE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
137
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
138
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.18.01.01.
URZĄDZENIA DYLATACYJNE
SZCZELNE-MODUŁOWE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
139
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
140
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące montażu i
odbioru urządzeń dylatacyjnych szczelnych modułowych wykonywanych w ramach budowy
obiektów inżynierskich zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja
szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego,
Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót przy montażu
urządzeń dylatacyjnych szczelnych modułowych.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami oraz ST D-
M-00.00.00.
1.4.1. Szczelina dylatacyjna - przerwa w ciągłości konstrukcji obiektu mostowego, umożliwiająca
swobodę wzajemnych przemieszczeń elementów tej konstrukcji i eliminująca powstawanie
dodatkowych sił wewnętrznych w jej przekrojach.
1.4.2. Urządzenie dylatacyjne - element pomostu, instalowany w strefie szczeliny dylatacyjnej,
przenoszący bezpośrednio obciążenia ruchu drogowego, którego konstrukcja umożliwia
przemieszczenia wzajemne krawędzi szczeliny dylatacyjnej.
1.4.3. Otwarte urządzenie dylatacyjne - urządzenie dylatacyjne przepuszczające wodę w głąb
szczeliny dylatacyjnej.
1.4.4. Szczelne urządzenie dylatacyjne - urządzenie dylatacyjne uniemożliwiające dostęp wody i
zanieczyszczeń w głąb szczeliny dylatacyjnej.
Jeżeli w tekście nie określono inaczej, przez urządzenie dylatacyjne należy rozumieć szczelne
urządzenie dylatacyjne.
1.4.5. Temperatura montażu - średnia temperatura przęsła konstrukcji mostowej obliczona na
podstawie pomiarów w trzech punktach tego przęsła na powierzchni stale zacienionej.
Przyjęto, że teoretyczna temperatura montażu (przyjęta w projekcie) wynosi +10oC, dla której
dylatacja powinna być ustawiona w położeniu środkowym. Różnica pomiędzy w/w
temperaturami wymaga korekty ustawienia dylatacji.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
141
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00" Wymagania ogólne".
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera Projektu.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w ST D-M-00.00.00" Wymagania ogólne".
Materiałami stosowanymi przy wykonaniu robót według zasad niniejszej specyfikacji są:
Komplet urządzenia dylatacyjnego typu szczelnego winien składać się z dylatacji właściwej
i wszystkich łączników i elementów niezbędnych do wbudowania i zmontowania dylatacji na
obiekcie.
Wybór konkretnej dylatacji i jej Producenta należy do Inżyniera Projektu spośród
przedstawionych przez Wykonawcę propozycji. Urządzenie dylatacyjne powinno posiadać
Aprobatę techniczną, ewentualnie aktualne Świadectwo dopuszczenia do stosowania w
budownictwie mostowym, uwzględniające wszystkie elementy składowe kompletnego
urządzenia dylatacyjnego. Podczas montażu dylatacji należy przestrzegać wymogów
Aprobaty technicznej lub Świadectwa dopuszczenia. Aprobata techniczna może wymagać
zastosowania nadzoru IBDiM podczas montażu dylatacji. Dodatkowe pręty kotwiące należy
wykonać ze stali zbrojeniowej wg odpowiednie SST.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M-00.00.00 "Wymagania ogólne".
Sprzęt powinien być zgodny z wymaganiami Producenta urządzenia dylatacyjnego i
powinien być zaakceptowany przez Inżyniera Projektu.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00. “Wymagania
ogólne”.
Do przewozu urządzeń dylatacyjnych należy stosować dowolne środki transportu.
W przypadku przewożenia elementów o gabarytach przekraczających skrajnię drogową
należy uzyskać zgodę odpowiedniego organu administracji drogowej, a środki transportu
powinny być oznakowane i poprowadzone przez oznakowany pojazd pilotujący. W trakcie
transportu ładunek powinien być odpowiednio zamocowany i zabezpieczony przed
uszkodzeniem - zgodnie z wymaganiami Producenta urządzenia dylatacyjnego.
Przed i po wyładunku należy sprawdzić kompletność urządzenia dylatacyjnego
5. WYKONANIE ROBÓT
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
142
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
5.2. Zakres wykonywanych robót
Przed przystąpieniem do wykonania robót zakończenia pomostu estakad należy zapoznać się
z dokumentacją urządzenia dylatacyjnego oraz Dokumentacją Projektową obiektu i
sporządzić projekt montażu dylatacji, zawierający:
- rysunki lub szkice zakończenia pomostu dla osadzenia dylatacji uwzględniające wymiary
dylatacji i elementów mocujących dylatację,
- wymagania odnośnie wykonania i montażu urządzeń dylatacyjnych - zgodnie
z instrukcją Producenta urządzenia,
- kolejność robót oraz montażu elementów urządzenia,
- sposób połączenia urządzenia dylatacyjnego z nawierzchnią - uszczelnienie styku.
W/w projekt montażu urządzenia dylatacyjnego powinien być opracowany przez Producenta
urządzenia dylatacyjnego lub Wykonawcę i zaakceptowany przez Projektanta. Wbudowanie
dylatacji należy przeprowadzić zgodnie z w/w projektem uzgodnionym
z Projektantem i zatwierdzonym przez Inżyniera Projektu.
Zabrania się eliminacji jakichkolwiek prętów zbrojeniowych bez zgody Projektanta.
W części chodnikowej szczelinę dylatacyjną należy przykryć blacha nierdzewną wywiniętą
na belkę policzkową, przykręcaną.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
6.1. Kontrola jakości robót przy wykonywaniu urządzeń dylatacyjnych powinna
przebiegać w sposób ciągły.
6.2. Badania przy wykonywaniu
Badania należy prowadzić na podstawie wymagań dla urządzeń, stawianych przez Producenta
i instrukcji jego stosowania.
Szczególnej kontroli wymagają takie zanikające roboty jak :
a) wykonanie przerwy dylatacyjnej o szerokości i pozostałych wymiarach zgodnych z
Dokumentacją Projektową i ewentualne naprawienie uszkodzeń,
b) oczyszczenie podłoża przed montażem urządzenia dylatacyjnego,
c) montaż dylatacji i jego zgodność z Dokumentacją Projektową,
e) ułożenie nawierzchni w strefie dylatacji,
f) wykonanie uszczelnienia dylatacji na połączeniu z nawierzchnią
Odchyłki wysokościowe rzędnych ułożenia poszczególnych warstw nawierzchni nie mogą
przekraczać 0,5 cm.
Odchyłki wymiarów dylatacji i montażu powinny być zgodne z wymaganiami stawianymi
przez Producenta urządzenia.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
143
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-M-00.00.00. " Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest 1 sztuka urządzenia dylatacyjnego o określonych parametrach i
długości.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
8.2. Odbiór robót zanikających lub ulegających zakryciu
Podstawą dokonania oceny jakości robót ulegających zakryciu są następujące dokumenty
Dokumentacja Projektowa dylatacji z naniesionymi na niej zmianami dokonanymi w trakcie
budowy,
Instrukcja Producenta dylatacji,
Dziennik Budowy,
Uzasadnienia dokonywania zmian,
Dokumenty dotyczące jakości wbudowywanych materiałów.
Odbiór robót zanikających obejmuje sprawdzenie :
sposobu przygotowania strefy zakotwienia urządzenia dylatacyjnego,
przygotowania materiałów łączących urządzenie dylatacyjne z elementami konstrukcji.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne”.
Cena jednostki obmiarowej obejmuje płatność za 1 sztukę wbudowanej w konstrukcję
dylatacji o określonej długości zgodnie z obmiarem robót, atestem Producenta materiałów i
oceną jakości wykonanych robót na podstawie badań laboratoryjnych i wyników pomiarów.
Cena wykonania robót obejmuje:
- prace pomiarowe i przygotowawcze,
- opracowanie Projektu dylatacji i jej montażu,
- zakup i transport dylatacji i materiałów dodatkowych (blachy, pręty zbrojeniowe itp.)
do miejsca wbudowania,
- sprawdzenie kompletności urządzenia dylatacyjnego i ewentualnie montaż próbny,
- zamocowanie dylatacji w konstrukcji obiektów i jej stabilizacja z uwzględnieniem
temperatury montażu,
- dozbrojenie strefy dylatacyjnej dodatkowymi prętami zbrojeniowymi ze stali
RB500W/BSt500S,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
144
- wykonanie przykrycia szczeliny dylatacyjnej w części chodnikowej blachą nierdzewną,
- wykonanie uszczelnienia dylatacji na styku z nawierzchnią,
- wykonanie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych w
specyfikacji,
- oczyszczenie stanowiska pracy, załadunek i wywóz materiałów rozbiórkowych z placu
budowy celem odzysku lub unieszkodliwienia.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
1. Instrukcja Producenta stosowania i montażu zastosowanego urządzenia dylatacyjnego
wybranego typu - w języku polskim
2. Aprobata techniczna, ewentualnie Świadectwo Dopuszczenia do Stosowania w
budownictwie mostowym.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
145
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
146
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.18.02.01.
SZCZELINY DYLATACYJNE
Z DYBLAMI
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
147
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
148
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące montażu i
odbioru robót związanych z wykonaniem szczeliny dylatacyjnej w ramach budowy
obiektów inżynierskich zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja
szynowa. Zadanie I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego,
Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych
z dostarczeniem na budowę i montażem zestawu do uszczelniania szczeliny dylatacyjnej
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami oraz ST D-
M-00.00.00.
Zabezpieczenie szczeliny - wykonanie uszczelnienia szczeliny dylatacyjnej pomiędzy
ścianami murów oporowych.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00" Wymagania ogólne".
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera Projektu.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w ST D-M-00.00.00" Wymagania ogólne".
Wszystkie materiały powinny być zgodne z Dokumentacją Projektową, posiadać Aprobatę
Techniczną IBDiM orz uzyskać akceptacją Inżyniera.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M-00.00.00 "Wymagania ogólne".
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00. “Wymagania
ogólne”.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
149
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Roboty wykonać zgodnie z dokumentację projektową.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Szczególnej kontroli wymagają roboty zanikające takie jak oczyszczenie podłoża przed
wykonaniem zabezpieczenia szczeliny dylatacyjnej,
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-M-00.00.00. " Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest 1 metr wykonanego zabezpieczenia szczeliny.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne".
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST D-M-00.00.00. "Wymagania ogólne”.
Cena jednostki obmiarowej obejmuje płatność za metr wbudowanej w wykonanego
zbezpieczenia szczeliny dylatacyjnej.
Cena wykonania robót obejmuje:
- prace pomiarowe i przygotowawcze,
- zakup i transport materiałów
- zamocowanie dylatacji w konstrukcji obiektu
- wykonanie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych w
specyfikacji,
- oczyszczenie stanowiska pracy, załadunek i wywóz materiałów rozbiórkowych z placu
budowy celem odzysku lub unieszkodliwienia.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
Instrukcja Producenta stosowania i montażu zastosowanego urządzenia dylatacyjnego.
Aprobata techniczna, ewentualnie Świadectwo Dopuszczenia do Stosowania w budownictwie
mostowym.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
150
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.19.00.00.
ELEMENTY ZABEZPIECZAJĄCE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
151
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
152
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.19.01.03.
BARIERY ENERGOCHŁONNE
NA OBIEKTACH
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
153
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
154
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru montażu stalowych mostowych barier ochronnych jednostronnych
w ramach zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie
I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku,
Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy
i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej SST dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
wykonywaniem i odbiorem mostowych barier stalowych na obiektach inżynierskich .
1.4. Określenia podstawowe
1.4.1. Bariera ochronna – system powstrzymujący instalowany wzdłuż drogi lub na środkowym pasie
dzielącym drogę.
1.4.2. System powstrzymujący pojazd – system instalowany na drodze, zapewniający określone
powstrzymywanie źle skierowanego pojazdu.
1.4.2. Bariera ochronna stalowa - bariera ochronna, której podstawowym elementem jest prowadnica
wykonana z profilowanej taśmy stalowej.
1.4.3. Bariera ochronna jednostronna – bariera ochronna przystosowana do zderzeń tylko z jednej
strony.
1.4.4. Końcówka – ukształtowane zakończenie bariery ochronnej.
1.4.5. Końcówka prowadząca – końcówka umieszczana na końcu bariery ochronnej skierowana
przeciwnie do ruchu (pod prąd).
1.4.6. Końcówka tylna – końcówka umieszczana na końcu bariery ochronnej skierowana zgodnie
z ruchem (z prądem).
1.4.7. Przyłącze – połączenie dwóch barier ochronnych o różnych konstrukcjach lub działaniach.
1.4.8. Prowadnica bariery - podstawowy element bariery wykonany z kształtownika zimnogiętego,
mający za zadanie umożliwienie płynnego wzdłużnego przemieszczenia pojazdu w czasie
kolizji w czasie którego prowadnica powinna odkształcać się stopniowo i w sposób
plastyczny.
1.4.9. Stała bariera ochronna – bariera ochronna instalowana na stałe na drodze.
1.4.10. Odkształcalna bariera ochronna – bariera ochronna, która odkształca się w przypadku
zderzenia z pojazdem i która może ulegać trwałym odkształceniom.
1.4.11. Poziom powstrzymywania – powstrzymanie przez barierę pojazdu o określonych parametrach
w badaniu przyjmującym.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
155
1.4.12. Szerokość pracująca – jest to odległość pomiędzy boczną powierzchnią czołową od strony
ruchu przed zderzeniem z systemem ograniczającym drogę i maksymalnym dynamicznym
bocznym położeniem jakiejkolwiek większej części systemu.
1.4.13. Poziom intensywności zderzenia – intensywność oddziaływania zderzenia na osoby
znajdujące się w pojeździe, oceniana wskaźnikami ASI oraz THV.
1.4.14. Wskaźnik intensywności przyspieszenia ASI – wielkość bezwymiarowa stanowiąca funkcję
skalarną czasu, mający na celu określenie uciążliwości ruchu pojazdu dla osób siedzących w
pobliżu punktu P podczas zderzenia.
1.4.15. Wskaźnik THIV – teoretyczna prędkość zderzenia głowy pasażera [km/h].
1.4.16. Uszynienie – celowe połączenie z szyną (siecią powrotną) jako zabezpieczenie na wypadek
przebicia izolatorów wsporczą / odciągową (między konstrukcją wsporczą, a wysięgnikiem)
jak również na wypadek zetknięcia się sieci jezdnej z urządzeniami znajdującymi się przy
torach na wskutek oberwania się sieci.
1.4.16. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z odpowiednimi Polskimi Normami i z
definicjami podanymi w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
2.1. Materiały do wykonania stalowych barier ochronnych oraz barieroporęczy
Dopuszcza się do stosowania tylko bariery spełniające wymogi „Ustawy o Materiałach
Budowlanych”.
Bariery stalowe dostarczone na budowę powinny posiadać aktualną deklarację zgodności
producenta z normą PN-EN 1317-5 i być oznakowane znakiem CE. Bariery powinny być
sprawdzane w testach zderzeniowych zgodnie z normami PN-EN 1317-1 oraz
PN-EN 1317-2.
Zastosowane bariery stalowe powinny odpowiadać następującym parametrom:
- poziom powstrzymywania pojazdu oraz szerokość pracująca wg projektu
- poziom intensywności zderzenia ASI: A lub B,
- położenie koła pojazdu w czasie testu na obiekcie
Każda jednostka ładunkowa dostarczona przez producenta powinna posiadać metrykę
zawierającą, co najmniej następujące dane:
- nazwę i adres producenta,
- nazwę wyrobu,
- oznaczenie typu bariery,
- masę elementu,
- datę produkcji,
- znak CE potwierdzający deklarację zgodności z normą PN-EN 1317-5.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
156
Wszystkie materiały montowanej bariery powinny być identyczne z materiałami użytymi
podczas testu zderzeniowego.
Podstawowymi elementami barier są:
prowadnice - kształtownik zimnogięty otwarty o dwóch przetłoczeniach,
słupki - kształtownik zimnogięty,
element amortyzujący dwułupinowy - kształtownik zimnogięty
pałąk bariery - kształtownik zimnogięty otwarty,
pręt ściągający
śruby, podkładki, nakrętki,
elementy odblaskowe.
Elementy barier wykonane z kształtowników i blachy powinny spełniać wymagania norm
PN-EN 10162, PN-EN 10025-1 oraz PN-EN 10025-2.
Wszystkie elementy barier (za wyjątkiem śrub, podkładek i nakrętek) powinny być wykonane
ze stali S355JR(J0) lub S235JR(J0) zgodnie z PN-EN 10027-1. Pręt ściągający powinien być
wykonany ze stali Kl. AIIIN wg DIN 488-2.
Łączniki śrubowe powinny odpowiadać normom:
- śruby: PN-EN ISO 4016, PN-EN ISO 4017, DIN603 oraz PN-EN ISO 898-1,
- nakrętki: PN-EN ISO 4032, PN-EN ISO 4034 oraz PN-EN 20898-2,
- podkładki: PN-EN ISO 7089 oraz PN-EN ISO 7091, chyba, że producent narzuca inne
wymagania.
Elementy odblaskowe powinny posiadać deklarację zgodności z aprobatę techniczną i być
oznakowane znakiem budowlanym B lub deklarację zgodności z normą PN-EN 12899-3 i
być oznakowane znakiem CE.
Elementy odblaskowe znakowane znakiem B powinny spełniać wymagania:
- współczynnik odblasku RA (widoczność w nocy, kąt oświetlenia 5o, kąt obserwacji 0,33o)
[cd/m2lx]:
dla barwy białej: ≥180,
dla barwy czerwonej: ≥45.
- współczynnik luminacji β:
dla barwy białej: ≥0,18,
dla barwy czerwonej: ≥0,03.
Elementy odblaskowe znakowane znakiem CE powinny spełniać wymagania:
- współrzędne chromatyczności: zgodnie z tablicą 2 normy PN-EN 12899-3,
- współrzędne odblasku: zgodnie z tablicą 5 normy PN-EN 12899-3,
- odporność na korozję: SP1 (dopuszczony zgodnie z PN-EN 12899-3)
- odporność na przenikanie wody: dopuszczony zgodnie z PN-EN 12899-3,
- odporność na warunki atmosferyczne (przyspieszone starzenie w warunkach
atmosferycznych):dopuszczony zgodnie z PN-EN 12899-3,
Wszystkie elementy bariery oraz łączniki muszą stanowić oryginalne części wytworzone
przez producenta bariery.
Dorabianie przez Wykonawcą jakichkolwiek typowych elementów bariery ochronnej z
własnych materiałów wymaga zgody Inżyniera.
Elementy barier, łączniki stalowe, śruby powinny być zabezpieczone antykorozyjnie poprzez
cynkowanie ogniowe. Grubości powłoki metalizacyjnej:
- prowadnica, słupek, pręt ściągający, element amortyzujący ≥ 70
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
157
- pałąk bariery, płyta podstawy ≥ 85
- łącznik ≥ 55
2.2. Składowanie materiałów
Elementy dłuższe barier mogą być składowane pod zadaszeniem lub na otwartej
przestrzeni, na podłożu wyrównanym i odwodnionym, przy czym elementy
poszczególnych typów należy układać oddzielnie z ewentualnym zastosowaniem
podkładek. Elementy montażowe i połączeniowe można składować w pojemnikach
handlowych producenta.
Inne materiały należy przechowywać w sposób zgodny z zaleceniami producenta.
2.3. Uszynienie
Uszynienie należy wykonać przy pomocy płaskownika FeZn 30x5 mm oraz
dwukierunkowy ogranicznik niskonapięciowy np. typu TZD-1NR/T (zwiernik
tyrystorowy wielokrotnego działania). Poza tym należy użyć wypustu metalowego (np.
płaskownik 30x5 mm z otworem o średnicy 13 mm).
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca odpowiedzialny jest za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający prawidłowe
wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i Szczegółowej Specyfikacji
Technicznej oraz zgodnie z założoną technologią.
Wykonawca przystępujący do wykonania barier ochronnych stalowych powinien wykazać
się możliwością korzystania z następującego sprzętu:
- pojazdów transportowych,
- zestawu sprzętu specjalistycznego do montażu barier,
- sprzętu drobnego – wkrętarki udarowe, trzpienie montażowe, środki pomiarowe itp.
4. TRANSPORT
4.1. Transport elementów barier stalowych
Materiały mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu, według zaleceń
Producenta. W trakcie transportu należy dbać o zabezpieczenie powierzchni ocynkowanych
przed uszkodzeniem.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
158
5.2. Zakres wykonywanych robót przy montażu bariery na obiekcie
Sposób montażu barieroporęczy zaproponuje Wykonawca i przedstawi do akceptacji
Inżynierowi.
Barieroporęcz powinna być montowana zgodnie z instrukcją montażową lub zgodnie
z zasadami konstrukcyjnymi ustalonymi przez producenta bariery.
Montaż barieroporęczy, w ramach dopuszczalnych odchyłek umożliwionych wielkością
otworów w elementach bariery, powinien doprowadzić do zapewnienia równej i płynnej
linii prowadnic bariery w planie i profilu.
Przy montażu barieroporęczy niedopuszczalne jest wykonywanie jakichkolwiek otworów
lub cięć, naruszających powłokę cynkową poszczególnych elementów bariery.
Bariera stalowa powinna być zabudowana (usytuowana) w przekroju poprzecznym zgodnie
z Dokumentacją projektową z tolerancją ±1 cm w stosunku do krawędzi pasa ruchu przy
zachowaniu przestrzeni dla szerokości pracującej bariery stalowej oraz min. dopuszczalnej
odległości zewnętrznej krawędzi płyty podstawy od krawędzi obiektu mostowego.
Dodatkowo lico prowadnicy bariery stalowej, ani żaden inny jej element nie może zostać
umieszczony bliżej krawędzi pasa ruchu niż określają to obowiązujące przepisy.
Ponieważ system bariery stalowej jest montowany bez naprężeń wstępnych, temperatura
otoczenia nie ma znaczenia dla montażu.
Podłoże pod bariery stalowe mostowe powinno spełniać następujące warunki:
- przenoszenie sił charakterystycznych określonych w dokumentacji technicznej producenta
bariery,
- klas wytrzymałości betonu min. C25/30 wg PN-EN 206-1,
- równość powierzchni w strefie zakotwień: maksymalna odchyłka 5 mm na długości 0,50m.
Zamontowany system barier stalowych powinien być zgodny z rozwiązaniem
konstrukcyjnym dylatacji obiektu. Wykonawca zobowiązany jest uzgodnić z producentem
barier rozwiązanie zamontowania barier stalowych ze względu na przyjętą konstrukcję
dylatacji obiektu.
Przed wykonaniem właściwych robót Wykonawca zobowiązany jest na podstawie
Dokumentacji projektowej:
- rozpoznać i odpowiednio uwzględnić istniejące elementy zabudowane w rejonie zakotwień,
- wytyczyć trasę bariery zgodnie z Dokumentacją projektową,
- ustalić lokalizację słupków po przyjęciu konkretnego typu bariery z zachowaniem
odpowiednich odległości od dylatacji
- sprawdzić prawidłowość i kompletność dostaw materiałów oraz niezwłocznie przekazać
dostawcy ewentualne reklamacje,
- określić ewentualne miejsca odcinków przejściowych, początkowych i końcowych bariery,
- sprawdzić, czy teren robót jest odpowiednio zabezpieczony.
5.2.1. Montowanie słupków
Połączenia spawane słupka z płytą podstawy powinny być wykonane zgodnie z dokumentacją
techniczną producenta bariery.
Grubość spoiny może być o 20% większa od grubości nominalnej, a tylko miejscowo
dopuszcza się grubość spoiny mniejszą od nominalnej o 10%. Wymaga się zachowania klasy
wadliwości nie wyższej niż W2 wg PN-EN 970.
Płytę podstawy należy przymocować do konstrukcji obiektu śrubami do betonu.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
159
Głębokość wiercenia dla śruby oraz rozmieszczenie osi otworów zgodnie z dokumentacją
techniczną producenta.
Dopuszczalna technologicznie odchyłka długości prowadnicy, wynikająca z wymiarów
wydłużonych otworów w prowadnicy, służących do zamocowania słupków, wynosi ±7 mm
na każde 4 metry bieżące bariery stalowej.
Dopuszczalna różnica wysokości słupków, decydująca czy prowadnica będzie zamocowana
równolegle do nawierzchni jezdni, jest wyznaczona kształtem i wymiarami otworów w
słupkach do mocowania amortyzatora dwułupinowego i wynosi ±10 mm.
Odchylenie słupka od pionu nie powinno przekraczać 2,5%.
5.2.2. Montaż bariery
Montaż przekładek ze słupkami i prowadnicą powinien być wykonany ściśle według zaleceń
producenta bariery z zastosowaniem przewidzianych do tego celu elementów (obejm,
wsporników itp.) oraz właściwych śrub i podkładek.
Prowadnice powinny być w miejscu styku łączone na zakładkę w sposób uniemożliwiający
zaczepienie się pojazdu.
Przy dokręcaniu złączy śrubowych w zakresie podanych przez producenta momentów należy
zwrócić uwagę, aby przyleganie w strefie zaciskowej zachodziło możliwie na całej
powierzchni.
5.2.3. Elementy pasowane
Jeżeli wymagane jest zastosowanie elementów pasowanych, Wykonawca zobowiązany jest
przestrzegać następujących zasad:
- w miarę możliwości należy zachować nominalny rozstaw słupków,
- przy przecinaniu elementów długościowych zwracać uwagę na dokładność cięcia,
- cięcie należy wykonywać tak, aby opiłki nie dostawały się na ocynkowaną lub powlekaną
powierzchnię elementu,
- usunąć zadziory po cięciu, a powierzchnię przekroju zabezpieczyć przed korozją zgodnie
z PN-EN ISO 1461 farbą na bazie pyłu cynkowego,
- układ otworów na styku elementu pasowanego powinien być zgodny z wykonaniem
normalnym, co dotyczy także minimalnych odległości otworów od krawędzi,
- przy robotach montażowych zabronione jest cięcie palnikiem.
Odstępstwo od nominalnego rozstawu słupków Wykonawca powinien uzgodnić z
projektantem i Inżynierem.
5.3. Elementy odblaskowe
Na barieroporęczy powinny być umieszczone elementy odblaskowe (co 50m):
czerwone - po prawej stronie drogi,
białe - po lewej stronie drogi.
Odległości pomiędzy kolejnymi elementami odblaskowymi powinny być zgodne
z ustaleniami WSDBO.
Elementy odblaskowe należy umocować do bariery w sposób trwały, zgodny
z wytycznymi producenta barier.
5.4. Uszynienie
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
160
Niezależnie od metalowych elementów konstrukcyjnych zatopionych w betonie
(zbrojenia), dla potrzeb uzyskania połączenia galwanicznego, wszystkie elementy
metalowe zewnętrzne obiektu (na długości barier energochłonnych) takie jak
barieroporęcze, słupy, dylatacje, odwodnienie liniowe, itp. do których dostęp ludzi jest
niczym nieograniczony, należy połączyć ze sobą płaskownikiem FeZn 30x5 mm
zatopionym w betonie nawierzchni torowej po obu stronach obiektu. Obydwa płaskowniki
należy połączyć poprzecznie w minimum 2 miejscach na każdym z dojazdów oraz 3
miejscach na obiekcie. Tak połączone elementy należy połączyć z szyną poprzez
dwukierunkowy ogranicznik niskonapięciowy np. typu TZD-1NR/T (zwiernik
tyrystorowy wielokrotnego działania). Ogranicznik niskonapięciowy należy zamontować
na najbliższym słupie trakcyjnym, w dedykowanej dla niego obudowie w drugiej klasie
izolacji. Połączenie pomiędzy ogranicznikiem niskonapięciowym, a szyną należy wykonać
kablem aluminiowym o przekroju min. 120 mm2. Przyłączenie kabla do szyny należy
wykonać z zastosowaniem zacisku szynowego.
Dla umożliwienia przyłączenia elementów metalowych obiektu do ogranicznika
niskonapięciowego, należy wykonać wypust metalowy (np. płaskownik 30x5 mm z
otworem o średnicy 13 mm) stanowiący element zacisku dla kabla. Lokalizacja miejsca
przyłączenia kabla powinna umożliwiać jego bezpieczne użytkowanie (konserwację,
badania i sprawdzenia) oraz zapewnić brak dostępu osobom postronnym.
We wszystkich miejscach przerw konstrukcji (dylatacje) stanowiące przerwę w
połączeniu, pomiędzy oddzielonymi elementami, należy wykonać połączenie kablowe.
Połączenie powinno być widoczne i wykonane kablem identycznym jak połączenie
ogranicznika niskonapięciowego z szyną.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00 "Wymagania ogólne".
6.1. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien przedstawić Inspektorowi Nadzoru:
deklarację zgodności (atest) na konstrukcję bariery mostowej,
deklarację zgodności (atesty) na materiały, do których wydania producenci są
zobowiązani przez właściwe normy (PN i BN).
6.2. Badania w czasie wykonywania robót
6.2.1. Badania materiałów w czasie wykonywania robót
Wszystkie materiały dostarczone na budowę z zaświadczeniem o jakości (testem)
producenta powinny być sprawdzone w zakresie powierzchni wyrobu i jego wymiarów dla
5 z wybranych losowo elementów w każdej dostarczonej partii wyrobu.
- Sprawdzenie powierzchni - powierzchnię zbadać nie uzbrojonym okiem, do
ewentualnego sprawdzenia głębokości wad użyć dostępnych narzędzi (np. liniałów z
czujnikiem, suwmiarek, mikrometrów itp
- Sprawdzenie wymiarów - przeprowadzić uniwersalnymi przyrządami pomiarowymi lub
sprawdzianami
Wyniki powinny być zgodne z katalogiem (informacją) producenta barier
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
161
W przypadkach budzących wątpliwości można zlecić uprawnionej jednostce zbadanie
właściwości dostarczonych wyrobów i materiałów w zakresie wymagań powyżej.
6.2.2. Kontrola w czasie wykonywania robót
W czasie wykonywania robót należy zbadać:
a) zgodność wykonania barieroporęczy z dokumentacją projektową (lokalizacja,
wymiary, wysokość prowadnicy nad nawierzchnią),
b) zachowanie dopuszczalnych odchyłek wymiarów, zgodnie z katalogiem (informacją)
producenta barier,
c) poprawność ustawienia słupków na moście i ich zakotwienia, zgodnie z punktem 5,
d) prawidłowość montażu bariery zgodnie z pkt. 5,
e) poprawność wykonania ewentualnych robót betonowych, montażowych oraz
antykorozyjnych zgodnie z punktem 5.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest:
1 metr zamontowanych barier energochłonnych lub balustrad , antykorozyjnie
zabezpieczonych
8. ODBIÓR ROBÓT
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu jak w SST D-M.00.00.00.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami
Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji według punktu 6 dały
wyniki pozytywne. Jeżeli choć jedno badanie dało wynik negatywny, wykonane roboty
należy za niezgodne z wymaganiami Kontraktu. W takiej sytuacji Wykonawca obowiązany
jest doprowadzić roboty do zgodności z wymaganiami i przedstawić je do ponownego
odbioru.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w D-M-00.00.00. “Wymagania
ogólne” punkt 9.1.
Płaci się z ilość wbudowanego materiału zgodnie z projektem i obmiarem, oceną jakości
wykonanych robót na podstawie wyników pomiarów i badań laboratoryjnych.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena wykonania 1m bariery energochłonnej stalowej lub balustrady obejmuje:
- prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
- oznakowanie robót,
- wyznaczenie przebiegu bariery lub balustrady i rozstawu słupków po przyjęciu
konkretnego typu bariery
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
162
- zakup, dostarczenie materiałów przewidzianych do wykonania robót i sprzętu,
- montaż elementów kotwiących wraz z regulacją wysokościową i w planie,
- montaż wszystkich elementów bariery stalowej lub balustrady z wykonaniem
niezbędnych odcinków początkowych i końcowych,
- umocowanie elementów odblaskowych,
wykonanie dylatacji barier lub balustrady ,
- wykonanie uszynienia,
- przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w niniejszej SST,
- odwiezienie pozostałości materiałów i sprzętu,
- uporządkowanie terenu.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
1. PN-EN 1317-1 Systemy ograniczające drogę. Część 1: Terminologia i ogólne kryteria
metod badań
2. PN-EN 1317-2 Systemy ograniczające drogę. Część 2: Klasy działania, kryteria
przyjęcia badań zderzeniowych i metody badań barier ochronnych
3. PN-EN 1317-5 Systemy ograniczające drogę. Część 5: Wymagania w odniesieniu do
wyrobów i ocena zgodności dotycząca systemów powstrzymujących pojazd
4. PN-EN 12899-3 Stałe pionowe znaki drogowe. Część 3: Słupki prowadzące i
urządzenia
5. odblaskowe
6. PN-EN 10162 Kształtowniki stalowe wykonane na zimno. Warunki techniczne
dostawy. Tolerancje wymiarów i przekroju poprzecznego
7. PN-EN 10025-1 Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnej. Część 1:
Ogólne warunki techniczne dostawy
8. PN-EN 10025-2 Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnej. Część 2:
Warunki techniczne dostawy stali konstrukcyjnych niestopowych
9. PN-EN 10027-1 Systemy oznaczenia stali. Część 1: Znaki stali
10. PN-EN ISO 1461 Powłoki cynkowe nanoszone na żeliwo i stal metodą zanurzeniową.
Wymagania i metody badań
11. PN-EN ISO 4016 Śruby z łbem sześciokątnym. Klasy dokładności C
12. PN-EN ISO 4017 Śruby z łbem sześciokątnym. Klasy dokładności A i B
13. PN-EN ISO 898-1 Własności mechaniczne części złącznych wykonywanych ze stali
węglowej oraz stopowej. Śruby i śruby dwustronne
14. PN-EN ISO 7089 Podkładki okrągłe. Szereg normalny. Klasa dokładności A
15. PN-EN ISO 7091 Podkładki okrągłe. Szereg normalny. Klasa dokładności C
16. PN-EN ISO 4032 Nakrętki sześciokątne, odmiana 1. Klasy dokładności A i B
17. PN-EN ISO 4034 Nakrętki sześciokątne. Klasy dokładności C
18. PN-EN 20898-2 Własności mechaniczne części złącznych. Nakrętki z określonym
obciążeniem próbnym. Gwint zwykły
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
163
19. PN-EN 14399-4 Obciążone wstępnie konstrukcyjne złącze śrubowe wysokiej
wytrzymałości. Część 4: System HV. Zestaw śrub z łbem sześciokątnym i nakrętki
sześciokątnej
20. PN-EN 4759-1 Tolerancje części złącznych. Część 1: Śruby, wkręty, śruby dwustronne
i nakrętki. Klasy dokładności A, B i C
21. PN-EN ISO 4042 Części złączne. Powłoki elektroniczne
22. PN-EN 970 Spawalnictwo. Badania nieniszczące połączeń spawanych. Badania
wizualne
23. DIN 488-2 Mushroom read square neck bolts
24. PN-EN 206-1 Beton Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność
10.2. Inne dokumenty
25. Prawo o ruchu drogowym z dnia 20 czerwca1997 r. wraz z późniejszymi zmianami.
26. Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w
sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich
usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430 z późn. zm.)
27. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 16 stycznia 2002 r. w sprawie przepisów
techniczno budowlanych dotyczących autostrad płatnych (Dz. U. Nr 12, poz. 116 z
późn. zm.)
28. Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w
sprawie warunków jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich
usytuowanie (Dz. U. Nr 63, poz. 735 z późn. zm.)
29. Załącznik do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. (Dz. U. Nr
220, poz. 2181 z późn. zm.) w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla
znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i
warunków ich umieszczania na drogach
30. Załącznik do Dz. U. nr 220, poz. 2181 z dnia 23 grudnia 2003 r. z późn. zm.
„Szczegółowe warunki techniczne dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń
bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunki ich umieszczania na drogach”. Załączniki
nr 1-4 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie
szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz
urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
164
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.19.01.04.
BALUSTRADY
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
165
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
166
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania
i montażu balustrad ze stali na obiektach inżynierskich wykonywanych w ramach zadania
„Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii
tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego,
Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych
z wykonaniem, dostarczeniem, montażem i kontrolą jakości balustrad stalowych na
obiektach inżynierskich kotwionych do konstrukcji. W zakresie robót jest również
uziemienie (ewentualnie uczynienie) balustrad na obiekcie. Ostateczne usytuowanie
uczynienia i uziemienia należy uzgodnić z Projektantem i Inżynierem.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami oraz
ST D-M. 00.00.00.
Balustrada mostowa (zwana dalej poręczą, balustradą) - konstrukcja stanowiąca element
bezpieczeństwa ruchu drogowego, której celem jest ochrona pieszych przed wypadnięciem
poza obiekt.
Pochwyt - poziomy element balustrady, wyznaczający jej wysokość.
Przeciąg (dolny lub górny) - poziomy element balustrady równoległy do pochwytu
znajdujący się bezpośrednio pod pochwytem lub nad poziomem nawierzchni
Szczeblinki – pionowe elementy miedzy przeciągami
Słupek balustrady - pionowy element konstrukcji balustrady przekazujący obciążenia na
konstrukcję pomostu.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
2.1. Materiały na balustrady
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
167
Balustrada wykonana jest z rur kwadratowych, okrągłych, płaskowników, prętów i blach,
ze stali S235J0. Stal konstrukcyjna użyta do wykonania elementów balustrady powinna
spełniać wymagania określone w normie PN-EN 1993-2:2010 p.2.1.1. Podlewkę należy
wykonać z zapraw niskokurczliwych na bazie PCC.
Kotwy wklejane wraz z klejem na bazie żywic posiadające stosowne aprobaty
i zaakceptowana przez Inżyniera.
2.2. Materiały do antykorozyjnego zabezpieczenia balustrad
Antykorozyjne zabezpieczenie elementów ze stali konstrukcyjnej przyjęto jako cynkowanie
ogniowe z doszczelnieniem farbami. Dopuszczone jest stosowanie materiałów posiadających
Świadectwo Dopuszczenia wydane przez IBDiM i zalecanych przez producenta do użycia na
powierzchnie galwanizowane.
Dokładny typ farby zostanie określony po przedłożeniu Inżynierowi i Projektantowi przez
Wykonawcę propozycji zestawów farb konkretnych producentów.
Grubości powłoki metalizacyjnej - cynkowanie ogniowe min 70 m, a systemu malarskiego
180 m. Łączna grubość zabezpieczenia antykorozyjnego nie powinna być mniejsza niż 250
m.
Klasa antykorozyjna środowiska wynosi C4.
2.3. Materiały do uziemienia balustrad.
Bednarka stalowa 5x30mm cynkowana ogniowo wraz z łącznikami śrubowymi
Pręt stalowy 20mm do wbicia w grunt L=10m
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Użyty przez "Wykonawcę" sprzęt lub narzędzia powinny zapewniać ciągłość
wykonywanych robót i wymaganą ich jakość. Wybór sprzętu i narzędzi należy do
"Wykonawcy" i jest on odpowiedzialny za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający
prawidłowe wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i specyfikacji
technicznej oraz zgodnie z założoną technologią.
Klucz dynamometryczny użyty do dokręcania śrub powinien zapewniać pomiar momentu
z dokładnością 5%.
Sprzęt używany do montażu barier musi być zaakceptowany przez Inżyniera.
4. TRANSPORT
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów do wykonania balustrady
powinny odbywać się tak, aby zachować ich dobry stan techniczny.
W trakcie transportu należy dbać o zabezpieczenie powierzchni malowanych przed
uszkodzeniem.
Wyroby ocynkowane w trakcie transportu muszą być zabezpieczone przed ocieraniem i
uszkodzeniem odpowiednimi przekładkami drewnianymi. Dla zachowania wysokiej
estetyki powłoki cynkowej wskazane jest zabezpieczenie transportu plandeką przed
wpływem warunków atmosferycznych i drogowych (np. deszcz, błoto, solanka).
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
168
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robot.
Ogólne warunki wymagania robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
5.2. Zakres wykonywanych robót.
5.2.1. Wykonanie zakotwienia balustrady do konstrukcji obiektów.
Kotwienie balustrady do konstrukcji betonowych (obiekty mostowe, mury oporowe)
należy wykonać poprzez przykręcenie blachy podstawy balustrady do kotew wklejanych
w wiercone otwory. Długość kotwy należy ustalić po przyjęciu konkretnego typu kotwy do
obliczeniowej siły wyrywającej.
Po zmontowaniu balustrady należy na końce śrub kotwiących z nakrętkami nanieść pokrycie
z masy typu Laterbit lub Sikaflex w celu ochronny przed korozją gwintów śrub i nakrętek i
założyć plastikowe kołpaki.
Pod blachami podstaw należy wykonać podlewki z zapraw niskokurczliwych na bazie PCC
Na boczne krawędzie podlewek należy wyciągnąć nawierzchnio – izolacje.
5.2.2. Wykonanie zakotwienia balustrady na dojazdach.
Kotwienie balustrady do fundamentów betonowych na dojazdach do obiektów należy
wykonać poprzez przykręcenie blachy podstawy balustrady do kotew wklejanych w wiercone
w fundamentach otwory. Długość kotwy należy ustalić po przyjęciu konkretnego typu kotwy
do podanej w dokumentacji siły wyrywającej.
Po zmontowani balustrady należy na końce śrub kotwiących z nakrętkami nanieść pokrycie z
masy typu Laterbit lub Sikaflex w celu ochronny przed korozją gwintów śrub i nakrętek i
założyć plastikowe kołpaki.
Pod blachami podstaw należy wykonać podlewki z zapraw niskokurczliwych na bazie PCC.
5.2.3. Wykonanie balustrady.
Przed wykonaniem balustrad Wykonawca wykona i przedstawi do akceptacji szczegółową
dokumentację warsztatową balustrad, podziału jej na segmenty montażowe, łączenia
poszczególnych segmentów w technologii nieniszczącej antykorozyjnego zabezpieczenia.
Elementy użyte do wykonania konstrukcji stalowych powinny być cięte mechanicznie.
Stosowanie palnika tlenowego dopuszczalne jest jedynie do cięcia zgrubnego przy
usuwaniu zniszczonych fragmentów balustrady.
Połączenia spawane stalowych elementów balustrady powinny spełniać wymagania
normy PN-EN 1993-2:2010 p.8.2.2.2. oraz p.8.2.3.2.
Prace spawalnicze powinny być wykonywane w hali. Jeżeli będą wykonywane na
zewnątrz to temperatura otoczenia nie może być niższa niż +5 C. Wszelkie prace
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
169
spawalnicze winny być wykonywane przez wykwalifikowanego spawacza
posiadającego aktualne uprawnienie.
Elektrody do spawania elementów balustrady powinny spełniać wymagania normy
PN-EN 499:1997.
Elementy ze stali konstrukcyjnej należy zabezpieczyć antykorozyjnie poprzez cynkowanie
ogniowe i doszczelnienie powłokami malarskimi w wytwórni, na budowie należy jedynie
uzupełnić ewentualne uszkodzenia powłoki. Grubość powłoki metalizacyjnej –
cynkowania ogniowego powinna wynosić min 70 m zaś doszczelnienia malarskiego 180
m dla poręczy. Łączna grubość zabezpieczenia antykorozyjnego nie powinna być mniejsza
odpowiednio niż 250 m.
5.2.4. Wykonanie uszynienia i uziemienia balustrad.
Balustrady należy uziemić poprzez przyspawanie na obu końcach balustrady bednarki
stalowej 5x30mm OC i sprowadzeniu jej na teren, a następnie połączeniu jej trwale z prętem
stalowym 20mm zagłębionym w gruncie na głębokość min 10m. Należy zapewnić trwałe i
pewne połączenie konstrukcji z bednarką. Po wykonaniu uziemienia należy wykonać pomiar
rezystancji uziemienia, która nie powinien być większa niż R=10 Ώ. W przypadku większej
rezystancji należy wykonać drugi pręt kotwiący bądź zwiększyć długość pierwszego.
5.3. Wykonanie zabezpieczenia antykorozyjnego elementów ze stali konstrukcyjnej.
5.3.1. Metalizacja ogniowa – cynkowanie ogniowe.
Metalizacje ogniowe – cynkowanie ogniowe należy wykonać wg zaleceń ocynkowni
ogniowej i w dostosowaniu do posiadanego przez zakład sprzętu (wanny cynkowniczej) i
zgodni z normą PN-EN ISO 1461.
5.3.2.Wymagania techniczne dotyczące materiału poddawanego procesowi cynkowania
ogniowego.
Powierzchnia materiału nie może posiadać nadmiernych warstw zgorzeliny, odprysków po
spawaniu, szklistych żużli spawalniczych, ostrych krawędzi otworów, zawalcowań,
zanieczyszczeń farbami, „sprayami” spawalniczymi i nadmiernych ilości oleju lub smaru,
należy zamawiać stal nie oliwioną.
Wszelkie wady hutnicze, również niewidoczne gołym okiem, takie jak np.: łuskowatość,
zawalcowania, chropowatość, wżery, itp. staną się po ocynkowaniu widoczne i mogą być
przyczyną miejscowego pękania powłoki.
Każdy element musi mieć niezbędne otwory technologiczne umożliwiające swobodny
przepływ cynku oraz odpowietrzenie konstrukcji podczas procesu.
Minimalna wielkość i ilość otworów w zależności od przekroju profili podana została
w tabeli:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
170
Wymiary profilu zamkniętego w mm Najmniejsza średnica otworu
w mm odpowiednio dla
liczby otworów
1 2 4
mniejszy niż:
15 15 20 x 10 8
20 20 30 x 15 10
30 30 40 x 20 12 10
40 40 50 x 30 14 12
50 50 60 x 40 16 12 10
60 60 80 x 40 20 12 10
80 80 100 x 10 20 16 12
100 100 120 x 80 25 20 12
120 120 160 x 80 30 25 20
160 160 200 x 120 40 25 20
200 200 260 x 140 50 30 25
Materiał nie może mieć zamkniętych przestrzeni, mogą one spowodować rozerwanie
elementu podczas cynkowania, lub uniemożliwić jego zanurzenie.
Materiał nie powinien mieć wnęk lub szczelin uniemożliwiających swobodny odpływ cynku
i powodujących pozostawanie popiołów. Pogarsza to jakość powłoki i podnosi zużycie cynku.
Zawartość krzemu w stali przeznaczonej do cynkowania ogniowego powinna być niższa od
0,03 % lub mieścić się w przedziale od 0,12 do 0,25%, W przypadku gdy w stali zawarty jest
fosfor obliczona wartość ekwiwalentu Esi = Si+2,5·P (Si i P oznacza procentowe zawartości
krzemu i fosforu w stali). Wartość ekwiwalentu Esi musi również spełniać wymogi jak wyżej.
Materiał powinien posiadać otwory lub elementy umożliwiające podwieszenie go na drucie
do urządzeń transportowych.
Wyroby posiadające naprężenia wewnętrzne, po poprzednich obróbkach takich jak:
spawanie, walcowanie, tłoczenie itp., mogą w trakcie procesu cynkowania ulec deformacji.
Dotyczy to szczególnie spawania asymetrycznego i długich spoin.
5.3.3. Wykonanie malarskiej powłoki gruntującej
Przed naniesieniem powłoki gruntującej całą powierzchnię należy dokładnie umyć wodą
z dodatkiem detergentu, emulgatora lub gotowego preparatu odtłuszczającego, a następnie
spłukać czystą wodą i wysuszyć. Podłoże powinno być oczyszczone z wszelkich
ewentualnych produktów korozji np. białych produktów korozji cynku. Powierzchnia
przygotowana do malowania powinna być sucha, pozbawiona tłuszczu kurzu, zanieczyszczeń
stałych i soli. Na tak przygotowaną powierzchnię należy nanieść powłokę gruntującą w
wyspecyfikowanej grubości. Dopuszczalne metody nakładania powłoki to natrysk
bezpowietrzny oraz nakładania za pomocą pędzla.
5.3.4. Wykonanie powłoki międzywarstwowej
Powłokę międzywarstwową należy nanieść na powłokę technologiczną w przedziale czasu
określonym przez producenta farby. Dopuszczalne metody nakładania powłoki to natrysk
bezpowietrzny oraz nakładania za pomocą pędzla.
5.3.5. Wykonanie powłoki nawierzchniowej
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
171
Powłokę nawierzchniową należy nanieść na powłokę międzywarstwową w przedziale czasu
określonym przez producenta farby. Dopuszczalne metody nakładania powłoki to natrysk
bezpowietrzny oraz nakładania za pomocą pędzla.
Jeżeli malowanie odbywa się poza halą to należy zakończyć je na godzinę ( w 20C ) przed
zachodem słońca. Umożliwi to wyschnięcie powłoki przed osadzeniem się wieczornej rosy.
Niewskazane jest malowanie w dni wietrzne i bardzo wilgotne - wilgotność względna
powietrza podczas malowania nie powinna przekroczyć 80%.
Przed wykonaniem powłoki nawierzchniowej Inżynier dokonuje odbioru powłok dotychczas
wykonanych i nakazuje w miarę potrzeb wykonanie napraw. Jeżeli w trakcie montażu
konstrukcji stwierdzono występowanie fragmentów stale zawilgoconych, których powstania
w projekcie technicznym nie przewidziano, Inżynier może nakazać wykonania dodatkowych
warstw malarskich na koszt Zamawiającego.
5.3.6. BHP i ochrona środowiska
Za przestrzeganie aktualnie obowiązujących państwowych i lokalnych przepisów
o BHP i ochronie środowiska odpowiada Wykonawca. Inżynier nie może nakazać wykonania
czynności, których wykonanie naruszyłoby postanowienia tych przepisów. Należy dążyć do
tego, by oczyszczenie konstrukcji na budowie odbywało się przy pomocy urządzeń o
zamkniętym obiegu, by do środowiska nie przedostawały się pyły metaliczne.
5.3.7. Kolorystyka
Powłokę nawierzchniową należy wykonać dla poszczególnych elementów w kolorze
zgodnym z dokumentacja projektową.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00.
6.2. Kontrola jakości wykonania konstrukcji stalowych.
Wszystkie połączenia wykonano jako spawane ze spoinami normalnej jakości - poziom
jakości „C” (spoina normalnej jakości) wg PN-EN ISO 5817:2009 „Spawanie - Złącza
spawane ze stali, niklu, tytanu i ich stopów (z wyjątkiem spawanych wiązką) - Poziomy
jakości według niezgodności spawalniczych”. Wszystkie spoiny w połączeniach
elementów stalowych podlegają ocenie jakości. Niedopuszczalne są rysy lub pęknięcia w
spoinie lub materiale w jej sąsiedztwie. Poziomy jakości i akceptacji złączy spawanych
powinny spełniać wymogi norm przy badaniach wizualnych - wymagany poziom jakości
C wg PN-EN ISO 5817:2009 „Spawanie - Złącza spawane ze stali, niklu, tytanu i ich
stopów (z wyjątkiem spawanych wiązką) - Poziomy jakości według niezgodności
spawalniczych”), odpowiadający poziomowi akceptacji C wg PN-EN ISO 10042:2006
„Złącza spawane łukowo z aluminium i jego spawalnych stopów - Wytyczne do określania
poziomów jakości według niezgodności spawalniczych”. Stopień dokręcenia nakrętek
należy kontrolować przy użyciu klucza dynamometrycznego spełniającego wymagania
podane w pkt 3.4. Kontroli należy poddać, co najmniej 10 % łączników śrubowych.
Kontrola usytuowania balustrady obejmuje:
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
172
sprawdzenie wysokości balustrady - różnica wysokości w stosunku do projektowanej
nie powinna przekraczać 5mm,
sprawdzenie wychylenia od pionu słupków balustrady - dopuszczalne odchylenie nie
powinno przekraczać 2 mm/m
sprawdzenie prostoliniowości lub krzywizny pochwytu balustrady - dopuszczalna
odchyłka wynosi 2 mm/m.
6.3. Kontrola jakości robót antykorozyjnych elementów stalowych
1. Przed czyszczeniem powierzchni metalizowanej należy sprawdzić czy:
element wysyłkowy posiada w protokole ostatecznego odbioru zezwolenie na
wykonywanie metalizacji
nie występują zadziory, odpryski po spawaniu, ślady żużla spawalniczego oraz czy
ostre krawędzie są wyokrąglone promieniem 2 mm
czy na powierzchni nie występują miejsca zatłuszczone.
2. Po oczyszczeniu powierzchni pod metalizację należy sprawdzić bezpośrednio
przed metalizacją czy:
powierzchnia jest oczyszczona do wymaganego stopnia czystości, nie występują
pozostałości zgorzelin, rdzy oraz czy występuje równomierne schropowacenie
powierzchnia musi być równomiernie matowa, bez odcieni i miejsc mających połysk
powierzchnia winna być dokładnie odpylona
nie upłynęło więcej niż dwie godziny od piaskowania do metalizacji, jeśli upłynęło
więcej niż dwie godziny, piaskowanie należy powtórzyć.
Ocenę jakości należy przeprowadzić okiem nieuzbrojonym, przy świetle dziennym lub
sztucznym (o mocy żarówki 100 W z odległości około 300 mm).
3. Po wykonaniu metalizacji – cynkowania ogniowego należy sprawdzić czy:
powłoka jest całkowicie jednorodna, o jednakowej ziarnistości i barwie, nie wykazuje
widocznych porów, pęknięć, pęcherzy, odstawań, przypaleń,
powierzchnia powłoki jest ciągła, równomierna, bez miejsc niepokrytych, bez
pozostałości topnika oraz ostrych nadlewów.
powłoka ma grubość min 70 m.
suma pojedynczych miejsc nie ocynkowanych nie przekracza 0,5% całkowitej
powierzchni przedmiotu, pojedyncze miejsce z defektem nie może być większe niż 10
cm².
występuje biała rdza na powłoce, która nie stanowi wady wykonania, o ile powłoka
zachowuje wymaganą grubość.
nadlewy i zgrubienia cynku nie są większe niż 5mm.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
173
powłoka posiada przyczepność do podłoża, badanie przyczepności przeprowadza się
w przypadkach uzasadnionych zgodnie z PN-EN 24624 lub PN-EN ISO 2063:2005
(U) zał.A
4. Po wykonaniu doszczelnienia farbami
kontrola jakości robót malarskich powinna być zgodna z PN-EN ISO 12944-7 pkt 6.3
przy czym przyczepność powinna być badana jedynie w przypadkach wątpliwych i
Powyższe badania należy wykonać zgodnie z zaleceniami Producenta, aprobaty technicznej
oraz Inżyniera.
Kontrola jakości robót antykorozyjnych powinna być zgodna z PN-71/H-90752 i PN-
71/H-90753, PN-H-04684:1997, PN-EN ISO 2063:2005(U)
6.4. Kontrola jakości wykonania uszynienia i uziemienia balustrady
Kontrola polega na sprawdzeniu jakości i poprawności połączeń elektrycznych i pomiar
rezystancji uziemienia.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru jest:
1m/1kg wykonanej, antykorozyjnie zabezpieczonej i zainstalowanej balustrady o
określonych w projekcie parametrach.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Odbiorowi podlegają roboty przygotowawcze (odbiór międzyoperacyjny) oraz roboty
objęte umową po ich całkowitym zakończeniu (odbiór końcowy).
Podstawą odbioru międzyoperacyjnego jest pisemne stwierdzenie Inżyniera w dzienniku
budowy wykonania robót przygotowawczych zgodnie z projektem technicznym,
wymaganiami zawartymi w SST oraz wyrażenie zgody na przystąpienie przez
"Wykonawcę" do realizacji kolejnej fazy robót.
Podstawą odbioru końcowego jest pisemne stwierdzenie Inżyniera w dzienniku budowy
zakończenia wszystkich robót związanych z wykonaniem bariery i spełnienia wymagań
określonych w projekcie technicznym, SST oraz innych warunków dotyczących tych robót
zawartych w umowie.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
174
Cena jednostkowa uwzględnia zapewnienie niezbędnych czynników produkcji, wykonanie
i montaż balustrady, oczyszczenie terenu budowy po zakończeniu roboty.
Cena 1m/1kg wykonania balustrady na obiekcie obejmuje:
prace przygotowawcze i pomiarowe
zakup materiałów przewidzianych do wykonania robót,
wiercenie otworów na kotwy w konstrukcji obiektu
wklejenie kotew w otwory
wykonanie szczegółowej dokumentacji warsztatowej,
prefabrykacja bariery w warsztacie i jej antykorozyjne zabezpieczenie - cynkowanie
ogniowe (min 70 m) + doszczelnienie farbami (180m),
montaż na konstrukcji balustrad obiekcie wraz z regulacją w planie i pionie,
wykonanie podlewki z zapraw niskokurczliwych pod blachami podstaw,
wykonanie uczynienia lub uziemienia balustrady zgodnie z pkt. 5
odtworzenie ewentualnie uszkodzonych powłok antykorozyjnych,
wykonanie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych
w specyfikacji,
uporządkowanie terenu po zakończeniu robót.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy:
1. PN-EN 1993-2:2010 Obiekty mostowe - Konstrukcje stalowe - Projektowanie.
2. PN-EN ISO 2560:2010 Spawalnictwo - Materiały dodatkowe do spawania -
Elektrody otulone do ręcznego spawania łukowego stali
niestopowych i drobnoziarnistych -- Oznaczenie
4. PN-EN ISO 17637:2011 Spawalnictwo - Badania nieniszczące złączy spawanych
-Badania wizualne.
5. PN-EN ISO 12944-1:2001 Farby i lakiery -- Ochrona przed korozją konstrukcji
stalowych za pomocą ochronnych systemów malarskich
6. PN-EN ISO 1461 Powłoki cynkowe nanoszone na stal metodą
zanurzeniową (cynkowanie elementów). Wymagania
i badania.
7. PN-EN ISO 14713 Ochrona przed korozją konstrukcji stalowych
i żeliwnych – Powłoki cynkowe i aluminiowe – zarys.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
175
8. PN-EN ISO 11126-1:2001 Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem
farb i podobnych produktów - Wymagania techniczne
dotyczące niemetalowych ścierniw stosowanych w
obróbce strumieniowo-ściernej - Część 1: Ogólne
wprowadzenie i klasyfikacja
9. PN-EN ISO 11126-3:2000 Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem
farb i podobnych produktów - Wymagania techniczne
dotyczące niemetalowych ścierniw stosowanych w
obróbce strumieniowo-ściernej - Żużel pomiedziowy
10. PN-EN 10088-1 Stale odporne na korozję. Gatunki
11. PN-EN 10088-2 Stale odporne na korozję. Warunki techniczne dostawy
blach grubych, cienkich oraz taśm ogólnego
przeznaczenia
12. PN-EN 10088-3 Stale odporne na korozję. Warunki techniczne dostawy
półwyrobów, prętów, walcówki i kształtowników
ogólnego przeznaczenia
13. PN-ISO 1127 Rury ze stali nierdzewnych. Wymiary, tolerancje i
teoretyczne masy na jednostkę długości
14. PN-EN ISO 5817:2009 „Spawanie - Złącza spawane ze stali, niklu, tytanu i ich
stopów (z wyjątkiem spawanych wiązką) - Poziomy
jakości według niezgodności spawalniczych”.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
176
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.20.00.00.
INNE ROBOTY MOSTOWE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
177
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
178
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.20.01.00.
ROBOTY RÓŻNE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
179
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
180
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.20.01.06.
UMOCNIENIE SKARP
W REJONIE OBIEKTÓW
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
181
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
182
1 WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące umocnienia
stożków przyczółków i skarp w rejonie obiektów inżynierskich wykonywanych w ramach
zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa
linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego,
Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument w postępowaniu przetargowym i
przy realizacji umowy na wykonanie robót związanych z realizacją zadania wymienionego
w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
umocnieniem skarp nasypu i obejmują:
- przygotowanie powierzchni skarp pod umocnienie,
- wykonanie koryta pod ławę krawężników,
- wykonanie ławy betonowej z oporem pod krawężniki,
- ułożenie krawężnika betonowego stanowiącego opór dla umocnienia,
- wykonanie ławy fundamentowej z betonu C12/15 pod umocnienie z kostki,
- wykonanie podsypki cementowo – piaskowej,
- ułożenie kostki kamiennej / betonowej,
- ułożenie obrzeża betonowego,
- ułożenie ścieku drogowego betonowego.
Zakres umocnienia wg dokumentacji technicznej i zaleceń Inżyniera.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z obowiązującymi normami oraz
SST D-M.00.00.00
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca Robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
Ogólne wymagania dotyczące Robót podano w SST D-M.00.00.00.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
183
2. MATERIAŁY
Wymagania ogólne dotyczące materiałów podano w SST D-M.00.00.00.
Materiałami stosowanymi do wykonania robót według zasad niniejszej SST są:
- kostka betonowa / kamienna,
- krawężniki betonowe,
- obrzeża betonowe,
- betonowe prefabrykowane ścieki drogowe,
- beton i jego składniki,
- piasek,
- cement portlandzki.
2.1. Krawężniki betonowe
Należy stosować krawężniki betonowe drogowe. Wszystkie materiały użyte do budowy
powinny pochodzić tylko ze źródeł uzgodnionych i zatwierdzonych przez Inżyniera.
Źródła materiałów powinny być wybrane przez Wykonawcę z wyprzedzeniem przed
rozpoczęciem robót nie później niż 3 tygodnie. Badania, pomiary elementów i warunki
składowania, powinny być zgodne z wymaganiami normy BN-80/6775-03/01.
Do wykonania robót należy użyć krawężniki betonowe, gatunku I. Krawężniki powinny być
wykonane z betonu, spełniającego wymagania:
5. klasa nie niższa niż C25/30 ,
6. nasiąkliwość nie większa niż 4%,
7. mrozoodporność nie niższa niż F 150,
8. ścieralność na tarczy Boehmego, określona stratą wysokości max 3,5mm.
Powierzchnie krawężników powinny być bez rys, pęknięć i ubytków betonu.
Krawędzie elementów powinny być równe i proste. Tekstura i kolor powierzchni górnej
(licowej) powinny być jednorodne, struktura zwarta. Dopuszczalne odchyłki wymiarów:
9. dla wysokości 3mm,
10. dla szerokości i długości 8mm.
Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego należy przeprowadzić na podstawie oględzin elementu
poprzez pomiar i policzenie uszkodzeń występujących na powierzchniach i krawędziach
elementu. Pomiarów należy dokonywać zgodnie z PN-80/B-10021.
2.2. Prefabrykowane elementy betonowe ścieku
Kształt i wymiary prefabrykowanych elementów betonowych, użytych do wykonania
ścieków, powinny być zgodne z dokumentacją projektową. Do wykonania prefabrykatów
należy stosować beton wg PN-B-06250, klasy co najmniej 25. Nasiąkliwość prefabrykatów
nie powinna przekraczać 4%. Ścieralność na tarczy Boehmego nie powinna przekraczać 3,5
mm. Wytrzymałość betonu na ściskanie powinna być zgodna z PN-B-06250 dla przyjętej
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
184
klasy betonu. Powierzchnia prefabrykatów powinna być bez rys, pęknięć i ubytków betonu,
o fakturze zatartej. Krawędzie elementów powinny być równe i proste. Wklęsłość lub
wypukłość powierzchni elementów nie powinna przekraczać 3 mm.
Dopuszczalne odchyłki wymiarów prefabrykatów:
- na długości 10 mm,
- na wysokości i szerokości 3 mm.
Prefabrykaty betonowe powinny być składowane w pozycji wbudowania, na podłożu
utwardzonym i dobrze odwodnionym.
2.3. Beton i jego składniki
Właściwości betonu do wykonania betonowych ław powinny być zgodne z dokumentacją
projektową z tym, że klasa betonu nie powinna być niższa niż klasa C12/15, nasiąkliwość
powinna być nie większa niż 5%. Cement stosowany do betonu powinien być cementem
portlandzkim klasy co najmniej „32,5” i powinien spełniać wymagania PN-EN 197-
1:2012. Kruszywo do betonu (piasek, grys, żwir, mieszanka z kruszywa naturalnego
sortowanego, kruszywo łamane) powinny spełniać wymagania PN-EN 12620+A1:2010
Woda powinna być odmiany „1” i spełniać wymagania PN-EN 1008:2004. Bez badań
laboratoryjnych można stosować wodę pitną.
2.4. Mieszanka cementowo-piaskowa do wypełnienia spoin i szczelin
Do mieszanki cementowo-piaskowej 1:4 do wypełnienia szczelin oraz pod elementy
prefabrykowane należy stosować piasek naturalny spełniający wymagania PN-79/B-06712
oraz cement portlandzki klasy 32,5N spełniający wymagania PN-EN 197-1:2012.
3. SPRZĘT
Wymagania ogólne dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00.
Użyty przez "Wykonawcę" sprzęt lub narzędzia powinny zapewniać ciągłość
wykonywanych robót i wymaganą ich jakość. Wybór sprzętu i narzędzi należy do
"Wykonawcy" i jest on odpowiedzialny za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający
prawidłowe wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i specyfikacji
technicznej oraz zgodnie z założoną technologią.
Wykonawca powinien dysponować m.in. ubijakami o ręcznym prowadzeniu, wibratorami
samobieżnymi, płytami ubijającymi przeznaczonymi do zagęszczenia podłoża.
Roboty związane z układaniem kostki i krawężników wykonane będą ręcznie przy użyciu
narzędzi brukarskich.
4. TRANSPORT
Wymagania ogólne dotyczące transportu podano w SST D-M.00.00.00.
Elementy prefabrykowane mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu w
sposób zabezpieczający je przed uszkodzeniami lub zniszczeniem.
Krawężniki mogą być przewożone dowolnymi środkami transportowymi, zabezpieczone
przed przemieszczaniem się i uszkodzeniem. Krawężniki betonowe należy układać w
pozycji pionowej z nachyleniem w kierunku jazdy. Krawężniki kamienne należy układać
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
185
na podkładkach drewnianych, rzędami, długością w kierunku jazdy środka
transportowego. Krawężniki powinny być zabezpieczone przed przemieszczaniem się i
uszkodzeniem w czasie transportu.
Cement w workach może być przewożony samochodami krytymi, wagonami towarowymi
i innymi środkami transportu, w sposób nie powodujący uszkodzeń opakowania. Worki
przewożone na paletach układa się po 5 warstw worków, po 4 szt. w warstwie. Worki
niespaletowane układa się na płask, przylegające do siebie, w równej wysokości do 10
warstw.
Zalewę lub masy uszczelniające do szczelin dylatacyjnych można przewozić dowolnymi
środkami transportu w fabrycznie zamkniętych pojemnikach lub opakowaniach,
chroniących je przed zanieczyszczeniem.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00.
Podkład
Podkład pod umocnienie stanowi podsypka cementowo - piaskowa o stosunku 1:4.
Podkład gr. 10cm należy układać z mieszanki cementowo - piaskowej na uprzednio
przygotowanym i zagęszczonym podłożu wg specyfikacji drogowych. Podsypkę należy
układać ”pod łatę”. Ułożony podkład należy lekko uklepać nie ubijać.
Obramowanie dolnej części skarpy.
Obramowanie dolnej części skarpy należy wykonać z krawężników betonowych układanych
na ławie betonowej szer. 35cm z oporem od zewnętrznej i wewnętrznej strony 10x10cm.
Górna powierzchnia krawężnika powinna licować z powierzchnią prefabrykatów.
Układanie kostki
Układanie kostki należy wykonać na przygotowanym uprzednio podłożu „pod sznur”
naciągnięty na palikach. Sznur powinien być wzniesiony 2-4cm nad projektowany poziom
powierzchni. Układanie kostki należy rozpocząć od dolnej krawędzi skarp po wykonaniu
obramowania z krawężnika betonowego. Poszczególne kostki należy układać na „styk” tj. tak
aby szczelina pomiędzy poszczególnymi elementami była jak najmniejsza.
Wykonanie ścieku z prefabrykatów
Ustawienie prefabrykatów powinno być wykonane na podsypce cementowo-piaskowej o
grubości 5 cm oraz poniżej na podsypce piaskowej grubości 10 cm.
Spoiny elementów prefabrykowanych nie powinny przekraczać szerokości 1 cm. Spoiny
prefabrykatów układanych na ławie betonowej należy wypełnić zaprawą cementowo-
piaskową, przygotowaną w stosunku 1:2. Spoiny przed zalaniem należy oczyścić i zmyć
wodą. Prefabrykaty ustawione na podsypce cementowo-piaskowej i o spoinach zalanych
zaprawą, powinny mieć co 50 m spoiny wypełnione bitumiczną masą zalewową nad szczeliną
dylatacyjną ławy betonowej.
Jeżeli do wykonania ścieków terenowych zastosowano prefabrykaty typu „korytkowego”, to
połączenie prefabrykatu z jezdnią należy wypełnić bitumiczną masą zalewową. Od dolnej
strony prefabrykatu, wykop należy wypełnić piaskiem lub żwirem i starannie zagęścić.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
186
Ogólne zasady kontroli jakości Robót podano w SST D-M.00.00.00.
Należy sprawdzać jakość dostarczonych na plac budowy elementów, związanych
z robotami objętymi poniższą SST.
Kontrola obejmuje również równość powierzchni pod układanie umocnienia, faktyczny
stosunek cementu do piasku w podkładzie oraz równość powierzchni po ułożeniu.
7. OBMIAR ROBÓT.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00.
Jednostką obmiaru robót jest:
1m2 powierzchni umocnionej kostki kamiennej lub betonowej,
1m wykonania obrzeża betonowego wokół umocnienia z kostki,
1m wykonania krawężnika u podnóża skarp i nasypów,
1m wykonania ścieku drogowego z prefabrykatów betonowych.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M.00.00.00.
Odbioru robót należy dokonać sprawdzając kryteria oceny w punkcie 6. Czynności odbioru
winny być udokumentowane zapisem w Dzienniku Budowy oraz protokołem odbioru
częściowego lub końcowego.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00.
Płatność za wykonane umocnienie skarp i nasypów, obrzeża betonowego i krawężników
należy przyjmować zgodnie z obmiarem i oceną jakości wykonanych robót.
Cena wykonania 1m2 umocnienia skarp i nasypów obejmuje:
prace przygotowawcze i pomiarowe,
zakup materiałów przewidzianych do wykonania robót,
przygotowanie powierzchni skarpy,
ułożenie mieszanki betonowej wraz z jej zagęszczeniem,
wykonanie podsypki cementowo piaskowej 1:4,
rozścielanie podsypki cementowo piaskowej,
ułożenie kostki,
wypełnienie spoin zaprawą cementowo piaskową 1:4,
wykonanie niezbędnych badań i pomiarów wymaganych w SST,
uporządkowanie terenu po zakończeniu robót.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
187
Cena wykonania 1m obrzeża betonowego obejmuje:
prace przygotowawcze i pomiarowe,
zakup materiałów przewidzianych do wykonania robót,
przygotowanie podłoża, wykonanie prostego deskowania, przygotowanie mieszanki betonowej,
ułożenie mieszanki betonowej wraz z jej zagęszczeniem (betonowanie ławy betonowej z oporem
pod krawężnik) ,
ustawienie obrzeża betonowego na określonych rzędnych,
uporządkowanie terenu po zakończeniu robót.
wykonanie niezbędnych badań i pomiarów wymaganych w SST,
Cena wykonania 1m krawężnika obejmuje:
prace przygotowawcze i pomiarowe,
zakup materiałów przewidzianych do wykonania robót,
wykonanie koryta o głębokości 25cm i szerokości 35 cm, a także rozplanowanie nadmiaru
wykopanego gruntu,
wykonanie prostego deskowania, przygotowanie mieszanki betonowej,
ułożenie mieszanki betonowej wraz z jej zagęszczeniem (betonowanie ławy betonowej z oporem
pod krawężnik) ,
ustawienie krawężnika na określonych rzędnych,
wykonanie spoin między elementami krawężnika z zaprawy nisko skurczliwej,
wykonanie niezbędnych badań i pomiarów wymaganych w SST,
uporządkowanie terenu po zakończeniu robót.
Cena wykonania 1m ścieku drogowego z prefabrykatów betonowych obejmuje:
prace przygotowawcze i pomiarowe,
zakup materiałów przewidzianych do wykonania robót,
wykonanie koryta pod ściek,
przygotowanie podłoża,
wykonanie podsypki piaskowej,
wykonanie podsypki cementowo piaskowej 1:4,
rozścielanie podsypki cementowo piaskowej,
ustawienie ścieku na określonych rzędnych,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
188
wykonanie spoin między elementami ścieku,
wykonanie niezbędnych badań i pomiarów wymaganych w SST,
uporządkowanie terenu po zakończeniu robót.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
1. PN-87/6776-04 Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni
drogowych. Piasek.
2. PN-EN 197-1:2012 Cement.
3. PN-EN 206-1:2003 Beton zwykły.
4. PN-B-11100 Materiały kamienne. Kostka drogowa
5. PN-EN 1340:2004 Krawężniki betonowe -- Wymagania i metody badań
6. PN-B-06711 Kruszywo mineralne. Piasek do betonów i zapraw
7. PN-B-06712 Kruszywa mineralne do betonu zwykłego
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
189
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
190
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.20.01.07.
PRÓBNE OBCIĄŻENIE OBIEKTU
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
191
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
192
1 WSTĘP
11. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru próbnego obciążenia obiektów wykonywanego w ramach zadania
„Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii
tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego,
Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy
i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej szczegółowej specyfikacji dotyczą wykonania i odbioru
próbnego obciążenia konstrukcji mostowej i obejmują wykonanie próby statycznej i
dynamicznej.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi normami
i SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
Nie dotyczy.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca dokumentacji oraz badań podczas próbnego obciążenia odpowiedzialny jest za
szczegółowy dobór sprzętu i aparatury zapewniających prawidłowe wykonanie robót
określonych w Dokumentacji Technicznej i specyfikacji technicznej oraz zgodnie z założoną
technologią.
Badania statyczne i dynamiczne obejmują pomiary przemieszczeń – ugięć przęsła oraz
osiadania podpór.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
193
Szczegóły rozmieszczenia czujników i zakresu pomiarów należy ustalić w projekcie
próbnego obciążenia.
Próbne obciążenie należy wykonać przy użyciu pojazdów obciążających konstrukcję o
parametrach określonych w Projekcie próbnego obciążenia oraz zgodnie z punktem 5.
Pomiary należy wykonać przy użyciu specjalistycznych czujników oraz aparatury
pomiarowej:
czujniki mechaniczne (zegarkowe) do pomiaru przemieszczeń konstrukcji przęsła o
dokładności odczytu 0,01 mm,
czujniki indukcyjne do pomiaru przemieszczeń konstrukcji przęsła o dokładności
odczytu 0,01 mm,
specjalistyczna aparatura rejestrująca,
inny sprzęt wynikający z projektu próbnego obciążenia.
Pomiary statyczne i dynamiczne przemieszczeń (ugięć) należy wykonać przy użyciu
mechanicznych ugięciomierzy zegarkowych (pomiar statyczny) lub czujników indukcyjnych
o dokładności odczytu 0.01 mm (pomiar dynamiczny). Zezwala się na użycie niwelatorów
precyzyjnych do pomiarów ugięć.
Pomiary statyczne przemieszczeń podpór należy wykonać za pomocą niwelacji precyzyjnej.
4. TRANSPORT
Zastosowane materiały i sprzęt mogą być przewożone środkami transportu przydatnymi dla
danego asortymentu pod względem możliwości ułożenia i umocowania ładunku
oraz bezpieczeństwa transportu po uzyskaniu akceptacji Inżyniera.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
5.2. Wymagania dotyczące środków obciążających dla próbnego obciążenia
Do badań przewiduje się zastosowanie jako obciążenia samochodów trzy lub czteroosiowych.
Przed badaniami wszystkie pojazdy muszą być zważone na legalizowanej wadze
samochodowej. Wyniki ważenia powinny być dostarczone prowadzącemu próbne
obciążenie. Protokół z ważenia powinien zawierać:
- marka i numer pojazdu,
- numer rejestracyjny pojazdu,
- całkowity ciężar pojazdu,
- nacisk na oś (osie) przednią,
- nacisk na osie tylne,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
194
- typ, numer fabryczny, datę legalizacji, datę ważności świadectwa legalizacji, nazwę
właściciela i adres wagi,
- datę wykonania ważenia,
- nazwisko i podpis osoby nadzorującej ważenie,
- nazwisko i podpis osoby wykonującej ważenie.
Ładunek pojazdów do próbnego obciążenia powinien być zabezpieczony przed nadmiernym
zawilgoceniem (w przypadku materiałów sypkich należy zastosować plandeki).
5.2. Projekt próbnego obciążenia obiektów
Projekt próbnego obciążenia winien zawierać:
określenie sposobu obciążeń (typ pojazdów, kontrolę parametrów pojazdów,
ustawienia, czas obciążenia, itd.),
rozmieszczenie punktów pomiarowych na konstrukcji. Wymaga się równoległy
pomiar przemieszczeń konstrukcji i przyspieszeń podczas badań dynamicznych,
oczekiwane naprężenia i przemieszczenia konstrukcji,
określenie parametrów pomiarów (dokładności, warunki atmosferyczne, itd.).
Projekt próbnego obciążenia winna wykonać jednostka posiadająca doświadczenie w tego
typu pracach.
Jednostka opracowująca projekt próbnego nie może być zależna od Wykonawcy
obiektu i musi być zatwierdzona przez Projektanta i Inżyniera.
5.3. Badania (próbne obciążenie)
Realizację pomiarów próbnego obciążenia oraz analizę i opracowanie wyników wykonuje
na zlecenie Wykonawcy jednostka naukowa w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia
2010r. – „Przepisy wprowadzające ustawy reformujące system nauki” (Dz.U.2010.96.620)
oraz ustawy z dnia 30 kwietnia 2010r. „O zasadach finansowania nauki”
(Dz.U.2010.96.615) prowadzącą w sposób ciągły badania lub prace rozwojowe w
dziedzinie dotyczącej konstrukcji mostowych i posiadającą kategorię jednostki naukowej
A+, A lub B (nie niższą niż B), która powinna posiadać stosowne doświadczenie w
wykonywaniu próbnych obciążeń.
Wykonawca badań podczas próbnego obciążenia nie może być zależny od Wykonawcy
obiektu i musi być zatwierdzony przez Projektanta.
Wykonawca obiektu odpowiedzialny jest za udostępnienie środków obciążających o
parametrach zgodnych z projektem próbnego obciążenia oraz za zapewnienie dostępu do
określonych elementów konstrukcji (pomosty robocze, samochody-podnośniki) w celu
umożliwienia oględzin, zamocowania aparatury pomiarowej (czujników), obsługi
pomiarów itp.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
195
5.4. Analiza wyników
Po wykonaniu próbnego obciążenia obiektu należy dokonać analizy wyników i ocenić
zgodność pracy konstrukcji z dokumentacją techniczną oraz z wynikami teoretycznymi.
Wyniki przeprowadzonego próbnego obciążenia należy przedstawić Projektantowi do
zaopiniowania.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Kontrola jakości robót polega na zgodności z Projektem próbnego obciążenia pod względem:
- jakości użytych materiałów,
- jakości użytego sprzętu do wywołania sił,
- jakości sprzętu pomiarowego,
- prawidłowości przeprowadzenia próbnego obciążenia,
- prawidłowości przeprowadzenia pomiarów.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest komplet - całość robót i kosztów dotyczących próbnych
obciążeń danego obiektu (próba statyczna i dynamiczna).
8. ODBIÓR ROBÓT
Odbiór częściowy i ostateczny jak w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Komplet jednego próbnego obciążenia uwzględnia dostarczenie uzgodnionej Dokumentacji
Projektowej próbnego obciążenia, zapewnienie niezbędnych pojazdów obciążających lub
innych środków określonych w projekcie próbnego obciążenia, zapewnienie dostępu do
konstrukcji dla jednostki naukowo – badawczej zakup urządzeń do przeprowadzenia
próbnego obciążenia, montaż tych urządzeń wraz z przemieszczeniem po placu budowy,
obsługa geodezyjna, przeprowadzenie próbnego obciążenia przed oddaniem obiektu do
eksploatacji, analizy oraz inne czynności związanie bezpośrednio z próbnym obciążeniem,
opracowanie wyników.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
196
1. PN-EN 1991-2:2007 Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje -- Część 2:
Obciążenia ruchome mostów.
2. PN-EN 1993-2:2010 Obiekty mostowe - Konstrukcje stalowe -- Projektowanie.
3. PN-S-10042:1999 Obiekty mostowe - Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone --
Projektowanie.
4. PN-S-10040:1989 Obiekty mostowe - Konstrukcje betonowe - Wymagania i badania.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
197
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
198
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.20.01.08.
OKŁADZINY KAMIENNE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
199
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
200
1 WSTĘP
11. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru okładzin kamiennych dla obiektów wykonywanych w ramach zadania
„Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie I – Budowa linii
tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego,
Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy
i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej szczegółowej specyfikacji dotyczą wykonania i odbioru
okładzin kamiennych w formie płytek o wymiarach zgodnych z dokumentacją projektową.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi normami
i SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
Elementy granitowe
Elementy granitowe przeznaczone na płyty powinny spełniać wymagania podane
w tablicy 1.
Tablica 1. Wymagania dla materiału kamiennego - granit, dla płyt do okładzin
Lp. Właściwości materiału, granitu Jednostka miary Wartość
1 Wytrzymałość na ściskanie w stanie nasycenia
wodą, co najmniej
MPa 100
2 Wytrzymałość na ściskanie po badaniu
mrozoodporności, co najmniej
MPa 80
3 Nasiąkliwość zwykła, nie więcej niż % 0,5
4 Mrozoodporność 25 cykli bez uszkodzeń
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
201
Płyty powinny mieć kształt prostopadłościanu o podstawie kwadratowej, prostokątnej
względnie trójkątnej. Powierzchnia licowa płyt powinna mieć fakturę średnio-groszkowaną.
Powierzchnia boczna płyt powinna być gładko obrobiona i odpowiadać fakturze przecinanej.
Powierzchnia tylna płyt powinna być oczyszczona od pozostałości środków ściernych.
Krawędzie ograniczające powierzchnię licową płyt powinny być prostoliniowe, bez szczerb.
Kąty narożne oraz kąty między powierzchnią licową a powierzchniami bocznymi powinny
być proste.
Tablica 2. Dopuszczalne wady krawędzi płyt granitowych
Lp. Nazwa wady dla płyt z granitu Ilość
1 Szczerby na krawędziach
ograniczających powierzchnię
licową
liczba na każde 1000 mm długości
krawędzi płyty
1
2 długość, mm 3
3 głębokość, mm 1
Tablica 3. Dopuszczalne wady powierzchni płyt
Lp.
Właściwości materiału, granitu
Faktura płyt,
groszkowana
1 Wichrowatość powierzchni licowej
(odchylenie od płaszczyzny w
odniesieniu do 1 m przekątnej), mm
6
2
Odchyłki kątów
narożnikowych powierzchni
licowej w odniesieniu do 1 m
długości, mm 1
3 zawartych pomiędzy
powierzchnią licową a
powierzchniami bocznymi 2
4 Odchyłki od prostoliniowości
krawędzi w odniesieniu do 1 m
długości, mm
0,5
5 Dla powierzchni licowych przy
fakturze średnio-groszkowej; średni
odstęp pomiędzy wklęsłościami i
wypukłościami wynosi 4 6 mm a
głębokość 3 4 mm
nie większe
6 Rdzawe plamy
nie dopuszcza
się
Dopuszcza się odchyłki wymiarów płyt ± 2 mm.
Zaprawa cementowa/ kleje
Zaprawa cementowa lub kleje użyte do wykonania okładzin powinny spełniać wymagania
norm.
Podlewka cementowo-piaskowa
Podlewka cementowo-piaskowa powinny spełniać wymagania norm.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
202
Elementy kotwiące
Elementy kotwiące do połączenia płyt kamiennych z podłożem powinny być wykonane ze
stali zabezpieczonej przed korozją przez ocynkowanie lub powleczenie innymi środkami
ochronnymi. Zaleca się stosowanie systemowych kotew.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Użyty przez "Wykonawcę" sprzęt lub narzędzia powinny zapewniać ciągłość wykonywanych
robót i wymaganą ich jakość. Wybór sprzętu i narzędzi należy do "Wykonawcy" i jest on
odpowiedzialny za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający prawidłowe wykonanie robót
określonych w Dokumentacji Technicznej i specyfikacji technicznej oraz zgodnie z założoną
technologią.
Do wykonania robót związanych z wystrojem przejść pod torami należy stosować:
- spycharki,
- koparki,
- ładowarki,
- dźwigi,
- podnośniki,
- samochody ciężarowe,
a w razie potrzeby inny sprzęt specjalistyczny.
Sprzęt używany do poszczególnych robót musi być zaakceptowany przez Inżyniera Projektu.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Okładziny kamienne można przewozić dowolnymi środkami transportu w warunkach
zabezpieczających je przed uszkodzeniem i nie zagrażających bezpieczeństwu osób trzecich.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
5.2. Zakres wykonywanych robót
Roboty przygotowawcze
Powierzchnię przewidzianą pod okładzinę w razie potrzeby należy nakłuć przez grotowanie.
Powierzchnia podłoża powinna być równa i mieć prostoliniowe krawędzie. Odchylenie
krawędzi od pionu nie może wynosić więcej niż ± 4 mm/m, a od poziomu ± 5 mm/m.
W miejscach ustalonych w dokumentacji projektowej lub uzgodnionych z Inżynierem
Kontraktu należy wykuć gniazda na kotwy. Głębokość gniazd powinna wynosić 20÷25 mm.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
203
Układanie okładzin kamiennych.
1) Roboty powinny być wykonywane w temperaturze otoczenia nie niższej niż +5°.
Przed przystąpieniem do montażu płyt gniazda na elementy kotwiące, powierzchnie boczne i
tylne płyt powinny być oczyszczone i zwilżone wodą.
Podłoże bezpośrednio przed przystąpieniem do robót powinno być starannie oczyszczone z
resztek zaprawy, z tłustych plam, kurzu, błota i dokładnie zmyte czystą wodą.
Elementy kamienne powinny być dobrane pod względem barwy, odcieni oraz dopasowane
przy próbnym ułożeniu na sucho zgodnie z dokumentacją projektową.
Elementy pionowe (podstopnice) i poziome (stopnice) powinny być osadzone na zaprawach
uzgodnionych przez Inżyniera Kontraktu lub zgodnie z zaleceniami producenta.
Grubość warstwy zaprawy pomiędzy podłożem i podstopnicą powinna wynosić 10÷20 mm,
a między podłożem i stopnicą nie powinna być mniejsza niż 20 mm. W styku między stopnicą
powinny być osadzone trzpienie o średnicy 6÷8 mm. Stopnie powinny mieć spadek min. 1%
w kierunku przedniej krawędzi stopnicy.
Spoinowanie zaprawą cementową o konsystencji ciekłej lub półciekłej do powierzchni
poziomej i konsystencji plastycznej dla powierzchni pionowej.
Jeżeli grubość spoin jest mniejsza niż 1,5 mm, to nie należy wykonywać spoinowania, płyty
powinny być ustawiane po dokładnym oszlifowaniu krawędzi.
Po osadzeniu płyt i wypełnieniu spoin lico zewnętrzne należy oczyścić.
Na styku płyty końcowej z inną powierzchnią do wypełnienia spoiny stosuje się materiał
trwale plastyczny lub wkładki profilowane.
2) Podłoże: wykonanie podłoża, jego jakość i rodzaj powinno być dostosowane do sposobu
osadzania oraz do warunków termicznych ścian nośnych, odchylenie krawędzi podłoża od
pionu nie może wynosić więcej niż ±4 mm/m, a od poziomu ±10 mm/m.
3) Przytwierdzenie okładziny do podłoża: przytwierdzenie elementów do podłoża na pełną
zalewkę. Grubość zalewki nie powinna wynosić więcej niż:
- 30 mm przy licowaniu ścian zewnętrznych do wysokości 6,0 m,
- 40 mm przy licowaniu ścian zewnętrznych o wysokości ponad 6,0 m,
- 50 mm przy licowaniu słupów bez względu na ich wysokość,
- 80 mm przy osadzaniu elementów gzymsów, portali itp.,
Elementy okładziny pionowej i podwieszonej powinny mieć wykonane gniazda na kotwie i
łączniki w miejscach oznaczonych w projekcie. Przy osadzaniu na pełną wylewkę w
okładzinie pionowej płyty o powierzchni do 0,60 m2 powinny mieć co najmniej dwa punkty
zakotwienia, płyty o powierzchni powyżej 0,60 m2 – 4 punkty, przekrój gniazda w okładzinie
osadzonej na wylewkę powinien być dwukrotnie większy od przekroju elementu kotwiącego,
elementy cokołów i gzymsów muszą być ze sobą łączone w narożnikach klamrami,
wpuszczanymi w gniazda wykute lub wywiercone w płytach.
4) Ochrona kamienia przed korozją
Wykładzinę kamienną należy zabezpieczyć przez nasycanie żywicami organicznymi oraz
monomerami meteksylanu metylu. Może to być np. silikonowanie, czyli nasycanie estrami
kwasu krzemowego.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
204
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Przed przystąpieniem do robót należy sprawdzić przygotowanie podłoża betonowego oraz
elementy kamienne.
W czasie robót wykonywania okładzin sprawdzeniu podlegają:
- przygotowanie podłoża do okładzin
- ustawienie i zakotwienie płyt kamiennych,
- grubość nałożenia okładziny z masy tynkarskiej
- grubości i wypełnienia spoin,
- oczyszczenia okładziny
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest m2 powierzchni wykonanych okładzin kamiennych.
8. ODBIÓR ROBÓT
Odbiór częściowy i ostateczny jak w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Cena wykonania 1 m2 okładzin kamiennych obejmuje:
- prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
- zakup materiałów wraz z dostarczeniem (transportem) ich na budowę,
- przygotowanie podłoża,
- przymocowanie płyt granitowych,
- wypełnienie spoin,
- oczyszczenie powierzchni,
- uporządkowanie miejsca robót wraz z wywozem odpadów,
- wykonanie pomiarów i badań wymaganych w SST.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
PN-B-01080 Kamień dla budownictwa i drogownictwa. Podział i zastosowanie wg właściwości fizyczno-mechanicznych
PN-B-06711 Kruszywa mineralne. Piaski do zapraw PN-B-14501 Zaprawy budowlane BN-84/6740-02 Obróbka kamienia. terminologia. Pojęcia podstawowe, nazwy
określenia czynności i rodzaju faktur PN-B-11205 Elementy kamienne. PN-72/B-06190 Roboty kamieniarskie. Okładzina kamienna. Wymagania w
zakresie wykonywania i badania przy odbiorze.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
205
Ta strona jest pusta
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
206
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
M.20.02.00.
ROBOTY DODATKOWE
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
207
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
208
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA
TECHNICZNA
M.20.02.06
DOKUMENTACJA POWYKONAWCZA
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
209
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
210
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące
wykonania dokumentacji powykonawczej obiektów inżynierskich wykonywanych
w ramach zadania „Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa. Zadanie
I – Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku,
Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo”.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy
i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej szczegółowej specyfikacji dotyczą wykonania dokumentacji
powykonawczej budowanego obiektu mostowego, obejmującej rysunki, opisy oraz zdjęcia
jak również kartę przeglądu obiektu.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej szczegółowej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi
normami oraz SST D-M. 00.00.00.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M.00.00.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
Nie dotyczy
3. SPRZĘT
Nie dotyczy
4. TRANSPORT
Nie dotyczy
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
211
5. WYKONANIE ROBÓT Ogólne warunki wykonania robót podano w SST D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Dokumentacja powykonawcza musi być opracowana w technice elektronicznej na CD.
Dokumentacja powinna zawierać zeskanowane wszystkie rysunki konstrukcyjne
z naniesionymi zmianami poczynionymi w trakcie realizacji kolorem czerwonym, rysunki
dodatkowej dokumentacji technologicznej i innych dokumentacji wykonywanych w trakcie
budowy, dokumenty odbiorowe, PZJ itp.
Powyższy zakres i formę przed przystąpieniem do realizacji należy uzgodnić
z Inżynierem, Projektantem oraz Inwestorem.
Ponadto wymaga się udokumentowania poszczególnych faz robót oraz wszelkich odkrywek
za pomocą fotografii cyfrowej w tym również fotografii z góry (np. z budynku, motolotni).
Należy sporządzić katalog kolorowych zdjęć realizacyjnych w formacie 10x15 cm w
3 egzemplarzach (papier fotograficzny) oraz w wersji elektronicznej na CD. Katalog
powinien posiadać dla każdego zdjęcia informacje, co do miejsca, czasu i typu robót.
Dokumentację należy co miesiąc przekazywać w wersji elektronicznej do Projektanta, a do
Inżyniera i Inwestora w wersji elektronicznej i papierowej.
Na zakończenie robót należy wykonać Kartę Przeglądu Obiektu inżynierskiego zgodnie z
Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dn. 16.02.2005r. Karta winna zawierać
charakterystykę obiektu oraz rysunek ogólny obiektu (rzut z góry i przekrój poprzeczny)
w programie Auto Cad.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Nie dotyczy.
7. OBMIAR ROBÓT
Płaci się za całość wykonanego zadania - komplet.
8. ODBIÓR ROBÓT
Nie dotyczy.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M.00.00.00.
Cena wykonania robót obejmuje komplet wykonanej dokumentacji powykonawczej zgodnie
z zakresem określonym w pkt. 5.
Dokumentacje technologiczne dla poszczególnych robót ujęto w specyfikacjach dotyczących
danej roboty.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
Nie dotyczy.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
212
Rozróżnienie zdefiniowanych w ustawie pojęć "budowa" i "roboty budowlane" musi być
konsekwentne, co oznacza, że nie jest możliwe wyprowadzenie z art. 54 p.b. obowiązku
inwestora, który miałby wbrew literalnemu brzmieniu przepisu polegać nie tylko na
zawiadomieniu o zakończeniu budowy, ale też o zakończeniu innych robót budowlanych,
zwłaszcza przebudowy (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25
lutego 2014 r. II OSK 2268/12)
Zgodnie bowiem art. 54 ustawy do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie
jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i 57, po
zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 21 dni
od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji.
w ramach wykładni art. 54 i 55 Prawa budowlanego problematyczna stała się kwestia, czy użyte
w tych przepisach pojęcie "wzniesienie obiektu budowlanego" obejmuje prace budowlane
polegające na przebudowie obiektu budowlanego.
W obu przepisach obowiązek inwestora polegający na zawiadomieniu o zakończeniu budowy
bądź uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie odnoszony jest do obiektu budowlanego, na którego
wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę. W związku z niezdefiniowaniem pojęcia
"wzniesienie" zakres przedmiotowy obu unormowań jest różnie określany w orzecznictwie
sądów administracyjnych, czego wyrazem są odmienne rozstrzygnięcia przyjęte przez
Wojewódzki Sąd Administracyjny w niniejszej sprawie oraz w sprawie powołanej przez
skarżącego w skardze kasacyjnej.
Również w piśmiennictwie wypowiedziane zostały w tym przedmiocie różne poglądy.
Według jednego stanowiska art. 54 Prawa budowlanego ustanawia zasadę, iż do użytkowania
obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można
przystąpić po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, ale nie o zakończeniu
innych robót budowlanych. To więc oznacza, że ustanowiona nim regulacja nie dotyczy
przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego, który został przebudowany czy
wyremontowany, nawet wówczas, gdy wymagało to pozwolenia na budowę (Prawo budowlane.
Komentarz, pod red. Z Niewiadomskiego, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2009, s. 564).
Zgodnie z drugim stanowiskiem należy przyjąć, że art. 54 Prawa budowlanego dotyczy
wszystkich robót budowlanych, na wykonanie których wymagane jest pozwolenie na budowę, a
nie tylko budowy i to takiej, w wyniku której dochodzi do wzniesienia obiektu budowlanego
(Prawo Budowlane, Komentarz pod red. A.Glinieckiego, LexisNexis 2012, str. 504-506).
Z przytoczonych uwag wynika, że w zależności od przyjętych reguł wykładni, pojęcie
"wzniesienie obiektu budowlanego" jest określane w sposób wąski przez odniesienie do pojęcia
"budowy" bądź jego znaczenie jest rozszerzane na wszystkie roboty budowlane, na wykonanie
których wymagane jest pozwolenie na budowę.
Niewątpliwie wykładnia przepisów art. 54 i 55 musi być dokonywana przy uwzględnieniu art. 57
ust. 7 Prawa budowlanego stanowiącego o wymierzeniu kary z tytułu nielegalnego użytkowania
obiektu budowlanego.
Sankcyjny charakter wymienionego przepisu rzutuje bowiem na preferencje stosowanych
dyrektyw wykładni. Zaznaczyć należy, że o ile użyte w art. 54 Prawa budowlanego pojęcie
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
213
"wzniesienie obiektu budowlanego" nie zostało zdefiniowane, to obowiązek inwestora został
skonkretyzowany przy użyciu sformułowania, które odnosi się do pojęcia "budowy" -
określonego wyraźnie w ustawie.
Przepis art. 54 statuuje zasadę, zgodnie z którą do użytkowania obiektu budowlanego, można
przystąpić po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy.
Zastosowanie sankcji z art. 57 ust. 7 Prawa budowlanego jest zatem dopuszczalne gdy inwestor
przystąpi do użytkowania obiektu budowlanego bez wymaganego zawiadomienia o
"zakończeniu budowy". Zgodnie z art. 3 pkt 6, ilekroć w ustawie jest mowa o budowie - należy
przez to rozumieć wykonanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę,
rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Sposób w jaki sformułowany został warunek
legalnego przystąpienia do użytkowania obiektu jest kompatybilny z pojęciem "wzniesienie
obiektu budowlanego".
Można bowiem mówić o "zakończeniu budowy" tylko w odniesieniu do obiektu budowlanego,
który powstał w efekcie wykonania prac budowlanych polegających na budowie, tj. wykonaniu
obiektu budowlanego, odbudowie, rozbudowie, nadbudowie.
Przy określeniu katalogu robót budowlanych objętych regulacją art. 54 Prawa budowlanego
pojęcie "wzniesienie obiektu budowlanego" należy interpretować z zachowaniem dyrektyw
językowych.
Wobec braku definicji legalnej tego zwrotu i niejednoznacznego określenia go w języku
prawniczym, konieczne jest odwołanie się do języka powszechnego.
Według Wielkiego słownika wyrazów bliskoznacznych (Wydawnictwo PWN, Warszawa 2005)
synonimem wyrazu "wznosić (budowlę)" jest wyraz "budować". Z kolei w Słowniku języka
polskiego (Wydawnictwo PWN, Warszawa 1981, s. 876) wśród wyrazów związanych
znaczeniowo z wyrazem "wznosić" podane są m.in. sformułowania "wznieść dom", "być
wzniesionym, wybudowanym".
Znaczenie literalne pojęcia "wzniesienie" oraz związek ze zwrotem "zakończenie budowy"
przemawia za taką interpretacją art. 54 Prawa budowlanego, według której obowiązek
zawiadomienia dotyczy nie zakończenia wszystkich robót budowlanych wymagających
pozwolenia na budowę lecz wyłącznie tych, które polegają na budowie w rozumieniu art. 3 pkt 6
Prawa budowlanego.
O ile samo pojęcie "wzniesienie" mogłoby być odnoszone do katalogu robót budowlanych
określonego w art. 3 pkt 7 Prawa budowlanego, to sformułowanie "zakończenie budowy"
wprowadza ograniczenie wynikające ze związania definicją legalną pojęcia "budowa". Trudno
bowiem przyjąć, że w kontekście art. 54 zwrot "zakończenie budowy" jest równoznaczny z
"zakończeniem robót budowlanych".
Zgodnie z art. 3 pkt 7 i 7a Prawa budowlanego pojęcie "roboty budowlane" ma szerszy zakres,
gdyż oprócz budowy obejmuje działania polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub
rozbiórce obiektu budowlanego. Przebudowę stanowi natomiast wykonanie robót budowlanych,
w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego
obiektu budowlanego.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE M 01.00.00. Roboty przygotowawcze
BPBK S.A. GDAŃSK - Umowa nr JRP.V.272.49.2015 Rozwój transportu zbiorowego w Olsztynie – trakcja szynowa
Zadanie I: Budowa linii tramwajowej w ciągu ulic: Piłsudskiego, Wyszyńskiego, Synów Pułku, Krasickiego, Wilczyńskiego do Os. Pieczewo SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
214
Jak wskazuje się w literaturze, efektem budowy (wykonania, odbudowy, nadbudowy,
rozbudowy) jest zawsze powstanie nowej substancji budowlanej. Usunięcie z wersji pierwotnej
definicji budowy elementów w postaci "przebudowy" i "modernizacji" wynikało z odmiennego
charakteru tych działań, w efekcie których nie powstaje znacząca, nowa substancja budowlana.
Wyróżnikiem prac składających się na budowę jest bowiem powstanie nowej substancji
budowlanej w znaczeniu "zmiany charakterystycznych parametrów danego obiektu" - np.
wykonanie nadbudowy nowej kondygnacji lub zwiększenie kubatury obiektu. W przypadku
przebudowy może zmienić się, poprzez zmianę np. parametrów technicznych, układ
funkcjonalny budynku, ale pod warunkiem że "parametry charakterystyczne" zachowają
wielkość sprzed przebudowy" (Prawo budowlane. Komentarz, pod red. Z. Niewiadomskiego, s.
56-57).
Reasumując, trzeba wskazać, że przy wykładni przepisu art. 54 Prawa budowlanego, wobec
braku definicji legalnej pojęcia "wzniesienie" obiektu budowlanego oraz braku definicji
akceptowanej jednoznacznie w orzecznictwie i doktrynie, należy odwołać się do jego znaczenia
potocznego. Natomiast użyte w tym przepisie sformułowanie "zakończenie budowy" należy
interpretować przy uwzględnieniu legalnej definicji "budowy" zawartej w art. 3 pkt 6 Prawa
budowlanego.
Uwzględnienie z kolei związku pomiędzy tymi pojęciami przemawia za wąskim rozumieniem
omawianego przepisu, ograniczającym jego zastosowanie do robót budowlanych wymagających
pozwolenia na budowę i polegających na budowie, tj. wykonaniu obiektu budowlanego, a także
nadbudowie, rozbudowie, odbudowie obiektu budowlanego. Warto w tym miejscu wskazać, że
w pierwotnym brzmieniu art. 57 ust. 5 Prawa budowlanego przewidywał obowiązek inwestora
polegający na zawiadomieniu właściwego organu o "zakończeniu robót budowlanych" objętych
obowiązkiem zgłoszenia.