sk maart 2011
DESCRIPTION
De Groninger Studentenkrant van Maart 2011TRANSCRIPT
StudentenkrantGroninger
www.studentenkrant.org | jaargang 27 | nummer 7 | Maart 2011 | Dit is de minstgelezen zin in de Nederlandse krantenwereld
Achtergrond pagina 7
De SK spreekt oprichter van de Drie Gezusters
Test pagina 8/9
Do’s en Dont’s voor een goede bestuursfoto
Het Gesprek pagina 15
Elmer Sterken, de nieuwe Rector Magnificus
De Jeugd van Tegenwoordig
2 Groninger Studentenkrant | Maart 2011
De SK helpt je maandelijks je ar-
chaïsche vocabulaire uit te breiden
dan wel nieuw leven in te blazen.
Zo kan ‘geborneerd’ prima worden
gebruikt om ‘dom’ te vervangen, en
kan ‘oppervlakkig’ verruild worden
voor het fraaie ‘wuft’. Nu is het wel
zaak je publiek aandachtig uit te
kiezen, en niet te pas en te onpas
archaïsch te oreren. In presenta-
ties en discussies doen verouderde
woorden en zegswijzen het dikwijls
goed, hetzij door de ander van zijn
à propos te brengen, hetzij door
je retorische excellentie kracht bij
te zetten, en zo oplettendheid te
weeg te brengen. Wel met mate ui-
teraard. De kunst is om die woor-
den, uitdrukkingen of gezegden te
kiezen, die de meesten wel eens ge-
hoord hebben, of enigszins kunnen
thuisbrengen, maar die ze zelf zel-
den tot nooit gebruiken.
Woord : • DrenzenBetekenis (Van Dale): Huilerig zeu-
ren. In de vijftiende eeuw al ge-
signaleerd in de vorm ‘drensen’:
snikken, zuchten (1477). “Onop-
houdelijk op een huilerige toon om
iets vragen” gaf Van Dale in 1872
als omschrijving. Een mooi woord
dat spijtig genoeg zelden nog ge-
bruikt wordt, terwijl huilerig ge-
zeur toch regelmatig voor komt.
Je hoeft hierbij niet enkel te den-
ken aan romantische Shakespeare
personages of matige films op tv;
ook menig relatie in moeilijke tij-
den is niet gespeend van deze be-
zigheid. De koningen (en misschien
wel meer de koninginnen) van het
drenzen blijven echter kinderen,
en met zelfmedelijden overgoten
labiele geesten.
Voorbeeldzin: “Vrouw, stop met dren-zen!”
Spreekwoord, uitdrukking of gezegde: • Goede sier maken Betekenis (Van Dale): een goede in-
druk maken met iets. De uitdruk-
king heeft doorgaans een negatie-
ve bijklank, omdat men iets alleen
doet vanwege de positieve bijklank.
Ook kan het zijn dat men de eer
voor iets opeist, terwijl een ander
het meeste werk heeft gedaan. Sier
is ontleend aan het Franse chiere,
wat “onthaal, datgene waarop je ie-
mand onthaalt” betekent. Een uit-
drukking die te weinig ten gehore
wordt gebracht. Bij gebruik moet
je vooral op ‘sier’ de nadruk leggen
bij het, voor verhoogde dramatiek.
De ‘s’ moet hiervoor een harde ‘s’
zijn, om (geveinsde) frustratie te
benadrukken.
Voorbeeldzin: “Een beetje goede sier lo-pen maken terwijl ik het meeste heb ge-daan.”
Robin van der Sar
Archaïsch
Het kon niet uitblijven: in een rubriek over de wisselwerking tussen eten en liefde, moest vroeg of laat de substantie aan bod komen die al sinds mensenheugenis staat voor romantiek, genot en passie: chocolade.
Het cliché wil dat het overhandi-
gen van een doos bonbons het ul-
tieme gebaar van liefde is, en ie-
dereen die een beetje romantisch
uit de hoek wil komen zal dan ook
al snel zijn portemonnee trekken
om een doos peperdure pralines
aan te schaffen. Dat de verwach-
te smaakextase vervolgens veelal
uitblijft, mag de pret niet druk-
ken. Het gaat om het gebaar.
Toch is dit gebaar met een vrij
eenvoudige ingreep goedkoper,
lekkerder en bovenal nòg roman-
tischer te maken: maak je bon-
bons eens een keertje zelf.
Hoewel er genoeg is geschreven
over het eigenhandig fabriceren
van chocolade delicatessen, is het
meeste hiervan hoofdzakelijk be-
doeld om te pesten. Wie zich er
toch aan waagt zal al snel tot de
ontdekking komen dat er naar in-
grediënten en materialen wordt
gevraagd die onmogelijk te krijgen
zijn. Gelukkig kan het ook anders:
de gemiddelde studentenkeuken
biedt genoeg mogelijkheden om
met gewone Euroshopper-produc-
ten iets leuks in elkaar te prutsen.
Natuurlijk, er zit tussen soorten
chocola een groot verschil in kwa-
liteit, duurder is meestal wel echt
beter, maar het draait bij bonbons
allereerst om de originaliteit van
de vulling. Voor de echte creatie-
veling zijn de mogelijkheden ein-
deloos, maar voor de onzekere be-
ginner volgt hier een recept met
een wat hogere slagingskans.
Ingrediënten:
- Melkchocolade - Klontje boter - Hazelnootpasta - Cornflakes - Cacao - Hagelslag (hoeveelheden op gevoel)
Benodigdheden:
- Steelpan - Mok, of iets anders hittebestendigs met een klein oppervlak en een hoge rand - Kom - Theezeefje - Setje saté-prikkers, of iets anders dat dun en scherp is - Vetvrij bakpapier, of iets vergelijkbaars van silicone - Ruimte in de koelkast
Bereidingswijze
Begin met het smelten van de cho-
cola. Om te voorkomen dat de
boel aanbrandt en karameliseert,
doe je dit au bain-marie: zet een
pan met een laagje kokend wa-
ter op een zacht vuurtje en zet
daarin de mok. Laat vervolgens in
de mok een klein(!) klontje boter
smelten en roer daar beetje bij
beetje de chocolade doorheen tot
je een laag gesmolten chocola van
enkele centimeters hebt.
Doe intussen, voor de vulling, de
cornflakes in een kom en stamp
deze tot kruimels (geen poeder!).
Meng er daarna zoveel hazelnoot-
pasta doorheen dat je een sub-
stantie overhoudt die kneedbaar
is en niet uit elkaar valt, maar
die ook niet te vloeibaar is. Roer
er voor de stevigheid nog een of
twee koffielepels gesmolten cho-
cola door.
Zeef voor je verder gaat een dun
laagje cacao over een vlak en
schoon oppervlak. Rol vervolgens
met je handen balletjes met een
doorsnede van ongeveer twee cen-
timeter van het cornflakes-meng-
sel en rol deze door de cacao zo-
dat ze aan alle kanten bedekt zijn.
Naar alle waarschijnlijkheid zien
je handen er op dit punt uit als
verse roadkill, dus vraag even aan
een huisgenoot of deze de kraan
voor je open wil draaien zodat
je je handen kunt wassen (het is
niet raadzaam je vingers af te lik-
ken: klonten cacao smaken min-
der goed dan je zou denken). Zet
daarna de zojuist gemaakte bolle-
tjes tien tot vijftien minuten in de
koelkast om op te stijven.
Om het wachten te verkorten
strooi je nu vast een laagje ha-
gelslag uit over een vel bakpapier
dat groot genoeg is voor alle bon-
bons die je straks gaat maken.
Daarna kan het echte werk begin-
nen. Om van de bolletjes vulling
echte bonbons te maken moet je
ze kort onderdompelen in de ge-
smolten chocolade. Er is niet één
juist manier om dit te doen, maar
het makkelijkst is om de bolletjes
een voor een aan een saté-prikker
te prikken, kort onder te dompe-
len en nog even uit te laten lekken
voor je ze op het bakpapier zet
(zorg voor genoeg ruimte tussen
de bonbons: de chocola zal hoe
dan ook nog een beetje uitlopen
en je wilt wel dat de bonbons zo-
meteen nog van elkaar te onder-
scheiden zijn). Het is in elk geval
zaak om dit alles zo snel mogelijk
uit te voeren, zodat de bonbons
direct daarna terug in de koelkast
(of, beter de nog, de vriezer) kun-
nen om te stollen. Zodra de cho-
cola weer even hard is als toen je
het kocht, zijn de bonbons klaar
om gegeten te worden.
DISCLAIMER: De hierboven genoemde slagingskans is relatief: bonbons hebben nogal eens de neiging om anders uit te pakken dan je gepland had en de kans is groot dat er bij een van de bovenstaande stappen, zeker als je deze voor het eerst uitvoert, iets niet helemaal goed gaat. Het is verstandig om altijd meer ingredi-enten in te kopen dan je denkt nodig te hebben, zodat je, mocht het nodig zijn, nog een tweede poging kunt wagen. Ook de vorm van de bonbons zal in het begin minder strak zijn dan de versie die je in de winkel koopt, maar dit verhoogt het handgemaakte karakter juist en is daar-om des te romantischer.
Zodra alles zonder problemen verloopt, is het tijd om wat meer te gaan experi-menteren. Chocola leent zich voor een hoop bizarre combinaties en hoe crea-tiever de bonbons zijn, hoe lekkerder. Probeer bijvoorbeeld eens pure choco-lade te combineren met gedroogde basi-licum of dragon.
Tobias Rutteman
The Love Chef
ImpulsaankoopGraaiend in hopen kleding, trek-
kend aan shirtjes en halfnaakt po-
serend voor de spiegel. Broeken
en truien bezaaid over de vloer en
vermoeide verkoopsters met het
zweet op hun voorhoofd. Te veel
vrouwen en te weinig pashokjes.
Gekkenhuis. Shoppen.
Na dagen waarop ik van negen tot
vijf in de universiteitsbibliotheek
heb gezeten zwelg ik in zelfme-
delijden. Ondanks dat ik in de UB
bij honderden mensen zit die het-
zelfde lot ondergaan, kan ik op
die dagen niemand noemen die
het zwaarder heeft dan ik en moet
ik mezelf even onderdompelen in
de chaos van het winkelen.
Dan verlang ik naar dat gekken-
huis en glip ik de H&M binnen,
waar ik me zo onopvallend mo-
gelijk gedraag. Ik ontwijk elke
medewerkster, bang dat ze mijn
gezicht herkennen. Bang dat ze
tegen elkaar zeggen: “Kijk ze is er
weer.”
Drie keer loop ik alle rekken langs
en check ik de kleding die ik ei-
genlijk de dag ervoor nog door
mijn handen heb laten gaan. Ik
kom altijd tot dezelfde conclu-
sie: blut. Ik kan me helemaal geen
nieuwe garderobe veroorloven.
Paniek! Want ik móet iets kopen,
al is het maar iets kleins, anders
blijf ik hangen in mijn zelfme-
delijden. Mijn acht lange uren
zwoegen moeten beloond worden,
maar hoe?
Paniek leidt tot kopen, impulsaan-
kopen. Even geniet ik dan van het
gevoel iets nieuws te hebben. Het
laat mijn medelijden met mezelf
naar de achtergrond verdwijnen.
Mijn humeur fleurt op.
Totdat ik na een paar dagen be-
sef dat ik mijn geld echt beter had
kunnen besteden. Dan breng ik
mijn aankoop met enige schroom
terug naar de winkel. Met het
schaamrood op mijn kaken sta ik
weer bij de kassa een retourbon-
netje in te vullen. Ik zie ze den-
ken: “Heeft ze vorige week niet
ook wat teruggebracht?”
Maar ik geniet wel dubbelop. Een
euforisch gevoel bij aankoop en
een euforisch gevoel bij het re-
tourneren. Een beloning voor ver-
standig handelen. Geld verdienen
zonder ervoor te hoeven werken.
CO
LUM
NTe
ssa
Nijl
and
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]@Wil je reageren? Stuur een email naar
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
3Groninger Studentenkrant | Maart 2011
De Jeugd Van Tegenwoordig trad 26 februari op in ons pareltje van de stad, de Oosterpoort. Dit beloofde natuurlijk een mooie avond te worden, met goede beats, scherpe teksten en een hoog ‘fuck-het-allemaal-maar-gehalte’. Wij van de Studentenkrant wilden natuurlijk niet alleen de boys op het podium bewonderen, dus gingen we backstage voor een interview. Matthijs van Nieuw-kerk noemde ze al eens ‘de meest onhandelbare jongens van de Nederlandse muziek’. Wij hebben het geweten.
Hoi, hoe is het?Willie Wartaal: Goed goed lekker.
Faberyeyo: Harstikke lekker.
Nog geneukt?WiWa: Hi-hi-hi-hi, jij bent van de
studentenclub, en je opent met
heb je nog geneukt hi-hi-hi.
Vjezze Fur: Volgens mij heb ik van-
nacht nog lopen neuken, ik weet
niet of het voor of na 12en was.
Toen ben ik er vanochtend nog
lekker bij haar ingegleden bij de
afterparty die ik nog even mee
heb gepakt. Ik hoop niet dat mijn
wijffie dit te weten krijgt. Zij is
wel van de discretie.
Hoe lang heb je al een vrien-din? Vjezze: Gaat je helemaal niks aan.
Jij hoeft niet alles van mij te we-
ten. Ik weet ook niks van jou.
Faber: Z’n pincode is 6969.
Oké… Zijn jullie nog een beetje ruig? Of halen de rimpels in-middels jullie libido en versla-vingen in?Vjezze: Ik zie hier nog niemand
met rimpels eigenlijk.
Faber: Dus ja en nee.
Vjezze: Wat jij wil, haha.
Wiwa: Jongens kom op even seri-
eus nu, dit is het laatste interview
van vandaag. Volgende vraag, zit
er nog een beetje in? Wat studeer
jij eigenlijk?
Geschiedenis. Wiwa: Historyyy. Wist je dat heel
veel mensen eigenlijk nikkers wa-
ren in de geschiedenis? Mozart en
Beethoven bijvoorbeeld.
Vjezze: Noem iemand en dan ver-
telt Wiwa je of het een neger of
een blanke was.
Adolf Hitler…Wiwa: Yeah he black. Yeah he de-
finitely black.
Duidelijk. Gebruiken jullie nog een beetje drugs of niet?Vjezze: Chocola is drugs. Suiker is
ook drugs. XTC is ook drugs.
Wiwa: We zijn gewoon helemaal
leip wij. Helemaal leip wij. Wij
zijn helemaal leip wij. Helemaal
leip. Wij zijn gewoon helemaal
leip wij.
Jullie hebben al een tijdje een glamorous leventje; populair, rijk, veel feestjes. Denken jullie nog wel eens terug aan de zo-genoemde mooiste tijd van je leven, de studententijd? Vjezze: Oh, dat was best wel gla-
mour; studiefinanciering binnen 2
dagen opmaken. En dan 100 euro
bijlenen van mijn moeder en dan
kon ik dat ene jasje kopen, dan
stond ik weer flitsend in de dis-
cotheek. En als ik dan dronken
genoeg was nam iemand me wel
weer mee.
Wat vinden jullie de vetste plek om op te treden? Faber: Het podium.
Vjezze: Buiten is ook wel heel erg
leuk.
Wiwa: Pleinen, waar een kerk
naast staat.
Vjezze: En als het backstage leuk
is, dan is het ook goed. Als er een
leuke sfeer hangt dan is het al
goed, dan maakt het eigenlijk niet
zo uit of het paradiso is of één of
ander hol in Verweggistan.
En Groningen?Faber, Vjezze & Wiwa: Love it! Top-
stad.
Vjezze: Heerlijke guiters van men-
sen.
Wiwa: Dinges komt hier vandaan
toch, hoe heet ze ook alweer, Ilse
de Lange? Hi-hi-hi ik ben grappig
hoor vandaag, hi-hi-hi, ik ga lek-
ker vandaag.
Hebben jullie eigenlijk het gevoel dat jullie begrepen wor-den? Of zijn jullie de enige die elkaar een beetje begrijpen? Vjezze: Ik heb het gevoel dat jij
ons voor het eerst echt begrijpt.
Dat je tot de kern van ons wezen
doordringt.
Ach so. Oke, ik durf het bijna niet te vragen, maar hoe zijn jullie nu echt ontstaan?Faber: Ik was gewoon lekker een
keer een pizza aan het eten, in
New York in het riool. En toen was
er zo’n oudere rat, en die stond
in een soort gebroken buis met
groen lichtgevend slijm. En die
begon zeg maar te transformeren,
of muteren, of transmuteren, en
toen gingen wij ook gewoon daar
in, want we waren gewoon te dom
om iets anders te doen eigenlijk,
en toen heeft die rat ons getraind,
en dat is later Bas Bron (producer,
red.) geworden.
Vjezze: En ik ben Michelangelo
Wiwa: En ik ben Versace.
Waar staan jullie over 10 jaar?Wiwa: Misschien ga ik nog wel le-
raar worden. Als Nederland over
een paar jaar de Jeugd niet meer
leuk vindt, dan zou het nog wel
kunnen dat ik misschien iets an-
ders ga doen.
Vjezze: Ga je dan voor hoogleraar?
Faber: Of laagleraar?
Wiwa: Ik ga voor middenleraar.
Maar, over 10 jaar, als je niet echt
op een hele vette plek bent, dan
maakt het niet zo heel veel uit wat
je over 10 jaar doet als het toch
ongeveer hetzelfde is.
Vjezze: Over 10 jaar zou ik een
crazy hobby willen hebben en die
ook uitvoeren, zoiets als naar de
maan gaan, of diepzeeduiken, of
vulkaanexpert.
Faber: Qatar.
Willen jullie nog iets kwijt aan de studenten van Groningen?Faber: Glij als je glijen kan.
Wiwa: Studenten, jullie zijn kan-
kerlijers, jullie maken al mijn geld
op.
Faber: Studenten, jullie leven van
mijn centen.
Roy de Vries
OpeningstijdenDinsdag: 10:00 - 17:00Woensdag: 10:00 - 17:00Donderdag: 10:00 - 17:00Vrijdag: 10:00 - 17:00Zaterdag: 10:00 - 17:00
Adres:Boterdiep 63
9712 LK Groningen
www.kringloopwinkelderommelmarkt.nltelefoon: 06-57738816
WWW.KRINGLOOPWINKELGRONINGEN.NL
DE ROMMELMARKTKRINGLOOPWINKEL
advertentie
Boterdiep 63 9712 LK Groningen
Rolderstraat 9 9401 AM Assen
050-3184547
Redactie:Amarins HielkemaHuub KappertJudith KatzBart van der LeijCarolien Lindeman Randy MartensJacob Roel MeijeringTessa NijlandOlivier OostTobias Rutteman Robin van der SarMirre TerpstraRoy de VriesLisanne Wieringa
Webmaster:Jacob Roel Meijering
Fotografie:Jan Luursema www.janluursema.nlEwoud Rooks www.erooks.nlEveline Vaessen
Foto’s Columnisten: Bart & Tessa: Eveline Vaessen Met dank aan:BandirahMark Retera
Drukwerk:Grafische Industrie de Marne
Stichtingsbestuur:Voorzitter: Mirre TerpstraPenningmeester: Roy de VriesHuub KappertBart van der LeijRandy MartensJacob Roel Meijering
Adres:Groninger StudentenkrantSint Walburgstraat 22C9712HX Groningen
www.studentenkrant.org
De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Gro-ningen. Het verschijnt tien maal per jaar in een oplage van tien-duizend exemplaren die gratis verspreid worden op de RuG, de Hanzehogeschool en andere lo-caties in Groningen
Hoofdredactie:Randy MartensRobin van der [email protected]
Eindredactie:Ben [email protected]
Vormgeving:Jacob Roel Meijering
Illustraties:Tobias Rutteman
Colo
fon
foto: Eveline Vaessen
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
De Jeugd van tegenwoordig Interview met Wiwa, Faber & Vjezze
4 Groninger Studentenkrant | Maart 2011
advertenties
HAPPY PANCAKE DAY!Pannenkoeken zijn het toon-beeld van goed studenten-voer: goedkoop, makkelijk, snel, lekker en ongezond. Precies zoals het onze le-vensstijl betaamt. Reden genoeg dus om een jaar-lijkse pannenkoekendag in te voeren. Shrove Thuesday of Pancake Thuesday wordt al gevierd in de Engelstalige landen en het is hoog tijd dat het ook in Nederland een traditie wordt. Vandaar dit stukje propaganda.
Vroegâh in de zeventiende
eeuw moest men in de her-
vormde kerk nog veertig da-
gen per jaar vasten, en wat is
er nou chiller dan het eten van
hele dikke, vette pannenkoeken
met kilo’s suiker en stroop op
de laatste dag voordat het vas-
ten begint?
Tijdens de veertig dagen vasten
was het verboden voedsel te
eten dat genot gaf. Aangezien
deze stakkers nog in de zeven-
tiende eeuw leefden en geen
idee hadden van het toekomsti-
ge bestaan van de Hasret of van
chocola, golden vlees, zuivel en
eieren al als genotsvoedsel. Al
gauw werd het een grote feest-
dag, met activiteiten die gerust
studentikoos genoemd mogen
worden.
Zo ontstond er een race waar-
bij huisvrouwen met een koe-
kenpan door de straten van de
stad renden, terwijl het publiek
langs de zijlijn pannenkoeken
naar ze gooide, die ze moes-
ten vangen in hun pan. Deze
traditie leeft in Engeland voort
tot op de dag van vandaag en
klinkt als iets waar studenten-
vereniging Cleopatra zijn hand
niet voor zou omdraaien.
Geschiedenisstudent Erik
Doorn (25) viert al zo’n pan-
nenkoekendag en probeert zijn
omgeving er ook aan te krijgen.
Op een skivakantie kwam het
idee tot hem. “Twee vriendin-
nen gingen de hele dag pannen-
koeken bakken, en toen gingen
we tegen iedereen op de piste
roepen: ‘Happy pancake day!’.
En omdat we in Frankrijk zaten
ook: ‘Jolie jour de crêpe!’ Twee
Engelsen snapten dat niet, die
zeiden: ‘Well oh thanks, why to-
day Pancake Day?’ Ze zeiden
dat het altijd op een dinsdag
was en helemaal niet op een
maandag. Toen begon er bij
ons iets te dagen dat het mis-
schien echt bestond. Dus we
hebben het opgezocht, en inge-
voerd.”
En dat bleek flink aan te slaan
bij vrienden en huisgenoten.
“We doen het nu twee keer per
jaar, want één keer per jaar is
ons te weinig. Het is een half-
jaarlijkse traditie geworden.
’s Avonds zitten hier dan wel
twintig tot vijfentwintig man
pannenkoeken te eten.” Op
zo’n dag bakt Erik van ’s mor-
gens vroeg tot ’s avonds laat
pannenkoeken voor huisgeno-
ten en vrienden. “We hebben
een inschrijflijst in ons huis
zodat je weet hoeveel mensen
er komen. Da’s handig voor het
boodschappen doen en beslag
maken.”
Nu we toch bezig zijn over pan-
nenkoeken: gooi thuis allemaal
de bekende gele fles Van Gilse
stroop maar in de prullenbak.
Allemaal meuk. Heb je niets
aan. Voortaan alleen nog maar
potten stroop van de Zeeuw-
sche Boerin of Friesche Vlag in
huis halen. Blijkbaar is het een
verschil tussen dag en nacht.
Erik: “Mijn huisgenoten ver-
klaarden me allemaal voor gek,
totdat ze het proefden. Toen
waren ze het met me eens.”
In Engeland zijn de scholen
op deze dag eerder uit en zijn
mensen eerder vrij van hun
werk. Dat alleen al is genoeg
reden om Pannenkoekendag
in te voeren in Nederland. En
het is natuurlijk vet geniaal
om mensen met pannenkoeken
te mogen bekogelen. Schroom
dus niet om op acht maart al
je vrienden bij elkaar te roepen
en pannenkoeken te gaan bak-
ken. Oh ja, en voor wat muzi-
kaal pannnekoekenvermaak:
zoek even op YouTube naar
Pancake Day - Maid Marian
Lisanne Wieringa
Help, mijn ouders zijn te lui!Gezond eten is hot, net zo hot als Boer zoekt Vrouw. De vervelende ge-lijkenis tussen deze twee zaken is dat 5.000.000 mensen een mening heb-ben over boer Gijsbert en evenzoveel mensen denken te weten wat men wel en niet moet eten.
Eerst was vet de boosdoener. Daar is men jaren geleden van teruggekomen want er was een verschil tussen ver-zadigd en onverzadigd vet. Men ging minder vet eten maar bleef dik. Kool-hydraten waren nieuwe boosdoeners, dus ook brood, aardappelen en pasta mochten ook niet meer. IJverige huis-moeders begonnen light producten in te slaan om hun vette koters koest te houden. Tot hun grote verdriet was dit geen oplossing, aangezien de aan-wezige fructose de voedingsbalans compleet door de war schopt en ze liet groeien als kool. Weer nieuwe kle-ren, nog steeds uitgelachen worden op het schoolplein. ’s Avonds wer-den ze van de nootjes afgehaald ter behoeve van een broodje kaas. Een doodzonde. Kaas en brood kunnen een hamster nog op een hond doen lijken. Nootjes zijn ineens gezond door hun goede vetten. Net als vis, daar zit veel vet in dus is het gezond. Maar was vet niet ongezond? Sinds het voor iedereen onbegrijpelijk is en bijna niemand weet of hij trans-vet, linoolzuur, lijnzaadolie en hoog glycemische koolhydraten wel of niet moet eten, gooien we het maar op een verstoord metabolisme. Dat snapt in ieder geval niemand.
De personen die echter de basisbe-ginselen van een dragelijk leven niet schijnen te snappen zijn de ouders uit het programma Help, ons kind is te dik. De show wordt gepresenteerd door Nicolette van Dam en daarmee is meteen de enige persoon in de show besproken bij wie de huid nog strak om de botten zit.
De titel van het programma geeft ook al aan wat er mis is met de ouders van deze kinderen. De focus wordt op de kinderen gelegd, en inderdaad, deze zijn behoorlijk dik. Wat echter opvalt is dat ieder kind ook pakweg 250 kilo aan ouders naast zich heeft staan…of zitten, want dat doen ze liever. Daar-naast geeft de titel de slappe passie-ve houding van de ouders aan. “Help mijn kind!” Dan kan ik tenminste rus-
tig mijn M&M’s wegwerken.
Het gezegde Dat is zo makkelijk als snoep afpakken van een klein kind blijkt ook niet te kloppen. Hoewel niet beweerd kan worden dat deze kinderen klein zijn, mag aangenomen worden dat zij dat eens waren. Ge-zien hun toenemende gelijkenissen met verscheidene bewoners van Ar-tis blijkt dat afpakken toch lastig te zijn. Tot afpakken hoeft men echter niet eens over te gaan als deze sma-keloze etenswaren niet in huis waren gehaald. Maar ja, pappa en mama wil-len hun saaie bestaan ook wel eens opleuken met een shot endorfine via wat repen chocola. Ook hier begint het probleem dus niet bij zoonlief.
De bottom line is heel simpel. De ou-ders zijn lui. Te lui om eten te koken en te lui om met de kinderen te gaan sporten. Te lui om het eetgedrag in de gaten te houden en te lui om na te denken over de gevolgen hiervan. Te lui om door te zetten als hun kind
iets niet wil, maar helemaal te lui om nee te zeggen als hun kind iets wél wil. Zij zijn zelfs zo lui, dat zij een te-levisieprogramma inschakelen dat er-voor zorgt dat hun kind de hand iets minder vaak naar de mond beweegt.
Laat de ouders van deze kinderen drie keer per week naar de sport-school van Nicolette gaan en ze daar-naast haar eetpatroon volgen. Pas als zij zich helemaal uit de naad hebben gewerkt voor een paar kilo’s minder, mogen zij dit ook van hun kinderen vragen.
CO
LUM
NBa
rt v
an d
er L
eij
foto: Jan Luursema
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]@Wil je reageren? Stuur een email naar
5Groninger Studentenkrant | Maart 2011
Kleding Kinderkleding Jassen LP’s Schoenen Boeken FFlexa Verf
€1,-€0,50€2,-€1,-€2,-€1,-
€4,50€4,50
Adres:Boterdiep 63
9712 LK Groningenwww.kringloopwinkelderommelmarkt.nl
telefoon: 06-57738816
WWW.KRINGLOOPWINKELGRONINGEN.NL
DE ROMMELMARKTKRINGLOOPWINKEL
Boterdiep 63 9712 LK Groningen
Rolderstraat 9 9401 AM Assen
050-3184547
advertenties
Once you go black, you won’t go back!Het lijkt inmiddels al oude geschiedenis, de tijd dat de cd-speler als kersverse speler op de markt verscheen. De nieuwe muziek-drager zou, in tegenstelling tot de gangbare langspeelplaat, onverwoestbaar zijn en de toekomst van de muziek zou zonder twijfel bij dit glimmende schijfje liggen. Diezelfde toekomst bleek helaas ook de uitvinding van de mp3 te bevatten en daarmee is ook de cd eigenlijk alweer het domein van de geschiedenis geworden. Des te opmerkelijker is het dat de elpee, de onhand-zame zwarte schijf die we dachten voorgoed achter ons te heb-ben gelaten, nog steeds niet is verdwenen. Sterker nog, nu zelfs opportunistische bedrijven als Mediamarkt en bol.com sinds een tijdje weer elpees in de schappen hebben liggen, lijkt het vinyl aan een ware comeback bezig te zijn.
Het blijkt bovendien dat het niet,
zoals je misschien zou verwach-
ten, alleen oude, grijze mannen
zijn die de vraag naar elpees in
stand houden. Ook de jongere ge-
neratie lijkt het archaïsch stukje
techniek herontdekt te hebben en
daarmee is de plaat officieel hip.
Dat ook nieuwe albums inmiddels
weer op vinyl worden uitgebracht,
geeft aan dat het niet puur nostal-
gie is die de elpee van de vergetel-
heid redt. Maar waar zit hem dan
de aantrekkingskracht?
KlankEen vaak gehoord argument van
voorstanders van vinyl, is dat de
elpee beter geluid zou geven. Dat
klinkt als een goede reden, maar
klopt het ook
echt? Rogier
van der Werg,
m e d e w e r k e r
van De Groef
audio, vindt van
wel. Het in zijn
ogen zuiverder
geluid van de el-
pee zou te dan-
ken zijn aan het
feit dat de mu-
ziek er analoog
op wordt op-
geslagen. Waar
voor de gedigi-
taliseerde klan-
ken van de cd
en de mp3 eerst
een vertaalslag
gemaakt moet
worden voor
het uit je boxen komt, hoeft voor
het afspelen van een plaat alleen
de trilling van de naald versterkt
te worden. Het geluid is daardoor
directer en vanzelfsprekender.
Margi Thijssen, van platenzaak
Headline, beaamt dit, maar nuan-
ceert het geheel wel meteen door
te stellen dat elpees vooral an-
ders klinken. Wat haar betreft zit
het verschil hem vooral in de op-
nametechniek. Bij cd’s, maar even
goed bij nieuwe persingen elpees,
worden de instrumenten in afzon-
derlijke geluidssporen opgesla-
gen, wat in de ogen van Thijssen
voor een te scherp geluid zorgt. De
keuze tussen cd en vinyl is in dit
geval dus vooral een kwestie van
smaak.
Om het geheel nog ingewikkelder
te maken, blijkt de geluidskwali-
teit ook nog eens per elpee te ver-
schillen. Sowieso heeft de dikte
van het vinyl zijn weerslag op de
klank, maar ook het aantal minu-
ten dat op een plaat is vastgelegd,
iets dat ook los van het aantal ro-
taties per minuut soms wel eens
wil variëren, bepaalt mede hoe
goed de muziek tot zijn recht
komt. Hoe meer ruimte de groe-
ven krijgen, hoe gedetailleerder
het geluid. Wanneer de duur van
een plaat de gemiddelde lengte
van vijfenveertig minuten over-
stijgt, kan dit dus ten koste gaan
van de kwaliteit. Bovendien moet
ook je stereo-installatie maar net
toereikend zijn om het eventuele
betere geluid van de elpee te kun-
nen laten horen. Vinyl kan dus
wel degelijk beter klinken, maar
doet dit zeker niet altijd.
Kwetsbaar?En de kwetsbaarheid van elpees
dan? Was het gemak waarmee vi-
nyl beschadigde niet ooit een van
de voornaamste redenen om op
de cd over te stappen? Volgens
Michel Veestra,
mede-eigenaar van an-
tiek- en curiosawinkel Klink
hamer, valt dit alles mee. Men-
sen gaan naar zijn mening vaak
juist te zuinig met hun platen om,
waardoor ze de vuiltjes tussen
de groeven, oorzaak nummer één
van overslaande platen, niet meer
durven weg te halen. Zijn ervaring
is dat het meestal een kwestie is
van het ergste vuil verwijderen
met een borsteltje, of desnoods
je nagel, om ervoor te zorgen dat
de elpee weer goed afspeelt. De
kleine krasjes die het oppervlak
van veel platen versieren geven
meestal hooguit wat geknetter,
en zijn nog vaker helemaal niet te
horen.
De voordelen van de elpee wegen
in Veenstra’s ogen in elk geval op
tegen de nadelen, al is het alleen
maar omdat er voor een hoop mu-
ziek geen alternatief is. Natuur-
lijk, populaire muziek is heruit-
gegeven op cd, maar voor bandjes
of muziekgenres met een klein
publiek loonde dat de moeite niet.
Er is zo een hoop obscure, maar
daarom niet minder goede, mu-
ziek, die eigenlijk alleen nog maar
op vinyl is te beluisteren.
BelevingMaar naast de geluidskwaliteit en
de muziek, is er nog een reden
om op vinyl over te stappen: de
hoes. Toegegeven, voor de meeste
mensen zal de afbeelding op de
voorkant een bijkomstigheid zijn,
maar dat betekent niet dat hij zo-
maar genegeerd kan worden. Th-
ijssen raakt in elk geval zichtbaar
enthousiast als ze uitlegt hoe hoe-
sontwerpen op de 12 x 12 cm van
een cd-doosje niet tot hun recht
komen en hoe dat bij het formaat
van een elpee wel anders zit. De
voorbeelden die ze daarbij laat
zien, geven aan dat ze gelijk heeft:
er zijn in het verleden heel wat fo-
to’s en schilderingen gemaakt die
in een museum niet zouden mis-
staan (google bijvoorbeeld eens
op ‘Hipgnosis’).
Daarnaast wijst Van der Werg nog
op de beleving die het afspelen
van een plaat met zich meebrengt.
Het draaien van een elpee is iets
waar je echt voor gaat zitten, iets
anders dan de simpele muisklik
die er nodig is voor het openen
van een mp3-bestand. Een elpee
levert een totaalplaatje, een erva-
ring. Het maakt dan nog maar wei-
nig uit of vinyl beter is dan zijn
concurrenten: het materiaal heeft
een geheel eigen charme.
Betekent dit alles dat de elpee de
toekomst heeft? Van der Werg en
Veenstra zijn terughoudend. Ver-
dwijnen zal het fenomeen volgens
hen niet, maar een echte come-
back zal het waarschijnlijk ook
niet maken. Thijssen is stelliger,
of de plaat ooit weer mainstream
zal worden weet zij ook niet,
maar de cd zal hij volgens haar in
elk geval overleven.
Tekst en illustratie: Tobias Rutteman
Voor de geïnteresseerden, hier een selectie van Gro-ningse zaakjes waar elpees en benodigdheden gekocht kunnen worden.
Nieuw– Plato – Oude Ebbingestraat 41 – Mediamarkt – Westerhaven 48-50 – De Jongens van Hemmes – Steentilstraat 10 – The Magic BUZZ – Steentilstraat 8
Tweedehands– Klinkhamer – Folkingestraat 50 – Headline – Steentilstraat 19 – Zinnebeeld – Pelsterstraat 14 – Antiquariaat Berger en de Vries – Pelsterstraat 27-29 – Mamamini
Benodigdheden– De Groef audio – Steentilstraat 28 – Mediamarkt – Westerhaven 48-50 – Mamamini @Wil je reageren? Stuur een email naar
6 Groninger Studentenkrant | Maart 2011
Stijlgids naar het ultieme schaamhaarDe volgende keer dat u op de WC zit, neem dan even de tijd om de situatie op uw schaambeen te bestuderen. Bent u de trotste bezitter van een flinke bos schaamhaar? Gefeliciteerd, want de mogelijkheden zijn eindeloos! Knippen, kammen, trimmen, scheren, harsen, het kan allemaal! Verras uw partner, fuck-buddy, scharrel of koorknaapje met een leuk nieuw modelletje.
Bij vrouwen komen de Driehoek (31%) en
de Brazilian (29%) het vaakste voor. De eer-
ste is vrij vanzelfsprekend, een klein drie-
hoekje en de Brazilian is een klein streepje
schaamhaar. Maar dit is allemaal veel te saai
en veel te standaard. In schoonheidssalons
die gespecialiseerd zijn in ontharen kun je
tegenwoordig vrijwel alles laten doen. Van
de schaamstreek worden ware kunstwerk-
jes gemaakt. Dit gaat zelfs zo ver dat men
een onderscheid maakt tussen de Low per-
formance en de High performance model-
len. De schaamhaarmodellen uit de eerste
stijl vereisen weinig onderhoud, terwijl de
High performance stijl juist heel secuur
bijgehouden moet worden.
Stel, je bent een exotische danser of danse-
res en verdient met je geweldige lichaam je
centen. Dan moet je er natuurlijk wel op de
een of andere manier uitspringen met wat
extra’s. Een opkomende trend onder vrou-
wen die in deze branche werken is om een
speelkaart in je schaamhaar te laten sche-
ren. Het populairst zijn daarbij schoppen
of ruiten. Ook eerste letters van voornamen
zijn erg populair.
Maar ook mannen: schroom niet om uw
liefdesvachtje in model te brengen. Laat
het zaakje niet overwoekeren, de vrouw-
tjes moeten immers de boom door het bos
kunnen blijven zien. ‘Manscaping’, zoals
het ontharen bij mannen wordt genoemd,
tast de mannelijkheid niet aan. Mannelijk-
heid zit hem immers in je persoonlijkheid
en uitstraling, niet in de mate van behaard-
heid. In dit geval kan het juist de mannelijk-
heid bevorderen omdat de optische illusie
van een grotere pretpaal wordt neergezet.
Wees echter niet te enthousiast met ontha-
ren: waar kale vrouwen vaak gewaardeerd
worden geldt dit andersom niet. Vrouwen
vinden ‘smoothies’ wanstaltig. Gewoon
kort knippen is vaak al voldoende, maar
ook voor mannen bestaan er modellen. Zo-
als bijvoorbeeld het ‘tandenborstel’ model,
waarbij mannen een klein rechthoekje haar
overhouden. Voor de sportieveling bestaat
er de ‘racestrepen’, waarbij er twee kale
strepen door het schaamhaar lopen die
doen denken aan sporen van autobanden.
Lisanne Wieringa
Volg de Studentenkrant op Twitter en wordt fan op Facebook en ben altijd als eerste op de hoogte van onze nieuwste pennenvruchten en acties
Facebook: Groninger-studentenkrant
Twitter @studentenkrant
www.studentenkrant.org
Wat is toch dat poortje in het Noorderplantsoen?Iedereen die wel eens door het Noorderplantsoen gefietst
is, heeft het wel eens gezien. In de volksmond wordt het
wel eens aangeduid met het poortje, of het bunkertje, maar
er zijn maar verrassend weinig mensen die weten wat de
daadwerkelijke naam is, en waar het voor dient. Toch, of
misschien juist wel daarom, is ‘het bunkertje’ een geliefd
onderwerp om over te filosoferen. Zo zou het bijvoorbeeld
een ijskelder zijn, is het gebruikt voor de opslag van wijn,
en huist er een spook. Ter lering ende vermaeck dook de
Studentenkrant de archieven in.
Voor het ontstaan van het Sikkenspoortje, want zo wordt
het tegenwoordig genoemd, moeten we terug naar de tijd
van koene ridders en edele jonkvrouwen. De dertiende
eeuw om precies te zijn. In die tijd werd een omwalling
van de binnenstad van Groningen gebouwd, als een soort
machtsvertoon richting de omgeving. Het poortje vormde
indertijd een doorgang voor stadjers die het terrein tussen
stadswal en gracht wilden inspecteren. Eeuwenlang heb-
ben de vestingwerken zich prima van hun taken gekweten,
tot men in de achttiende eeuw besloot dat ze eigenlijk ner-
gens meer goed voor waren. In 1792 wordt het poortje, op
dat moment in gebruik voor de opslag van teertonnen, ver-
huurd aan de verfhandelaar Wiert Willemszoon Sikkens.
Deze had grootse plannen, en gebruikte het poortje bijna
een complete eeuw om lak te stoken. Hij is dan ook meteen
verantwoordelijk voor de huidige naam van het sortie.
Het Sikkenspoortje is sinds 1869, toen Sikkens met zijn
verfhandel verhuisde, een tijdje buiten gebruik geweest.
Pas ten tijde van de Tweede Wereldoorlog kon het in on-
min geraakte poortje zich weer nuttig maken. De Duitse
bezetters hielden wel van ondergrondse kuilen, en hadden
zich dan ook verschanst in het ‘bunkertje’. Toen de Cana-
dezen op 15 april 1945 Groningen wilden bevrijden, wer-
den ze vanuit het poortje en daaromheen gegraven loop-
graven onder vuur genomen. De Canadezen waren hier niet
van gediend, namen geen halve maatregelen en lieten drie
Wasp-vlammenwerpers overkomen. Die maakten het com-
plete Noorderplantsoen, en daarbij een hele hoop Duitsers,
met de grond gelijk. Enkele bezetters bleven nog over; zij
hadden zich discreet teruggetrokken in het Sikkenspoor-
tje. Daar werden zij echter diezelfde dag nog ontdekt door
de Canadezen. Het is onbekend wat er toen met de arme
zielen is gebeurd.
Na de oorlog raakte het poortje een beetje in de vergetel-
heid, maar tegenwoordig wordt het voor een aantal zaken
gebruikt. De belangrijkste functie is het bieden van huis-
vesting aan vleermuizen. Veel van deze dieren hangen de
gehele winter aan het plafond van dit poortje om winter-
slaap te houden. Tevens is het bunkertje een onderdeel
van de Historisch Ecologische Wandelroute door het Noor-
derplantsoen. De belangrijkste functie blijft echter het
volksvermaak; niets is zo leuk als speculeren over geheim-
zinnige bunkers in stadsparken.
Olivier Oost
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
7Groninger Studentenkrant | Maart 2011
De Drie Gezusters: Niet voor studentenGrandeur ingeruild voor skihutten en draaibarren“Nee, De Drie Gezusters was zeker niet bedoeld voor het stu-dentenpubliek, die zaten in de sociëteiten, en kwam je bij ons pas tegen als ze afstudeerden of promoveerden.” Oprichter Koos Huizenga vertelt over de oorsprong van de grootste kroeg van Groningen waar menig student al eens aan een draaibar heeft ge-staan of een warme zilveren jas heeft aangetrokken in de ijsbar. In 1972 had Huizenga hele andere plannen met het majestueuze gebouw aan de Grote Markt: “Het moest grandeur uitstralen.”
De Vlaamse ReusZittend aan een lange stamtafel in
zijn eigen huis maakt de nu bijna
zeventig-jarige Huizenga een duik
in de tijd, want om de Drie Gezus-
ters van 1972 te begrijpen, moet
je weten dat het kroegleven toen
heel anders was. Huizenga was al
in bezit van de kroeg De Vlaamse
Reus in de Poelestraat: “Het was
een eetcafé en heel informeel,
maar rustig kon je er niet praten.
Op een gegeven moment kwam er
zelfs een box te staan, want vader
en moeder ging dan ‘even op slok’
zoals dat toen heette.” Overigens
was het in die tijd niet normaal
dat vrouwen in de kroeg te vin-
den waren. “We moesten zelfs een
speciale vergunning hebben voor
vrouwelijk personeel.” De mees-
te andere kroegen in de stad wa-
ren vergelijkbaar met de Vlaamse
Reus: klein en informeel.
Maar Huizenga was er al snel
niet meer tevreden over: “Er wa-
ren geen echte regels of leiding
en dan gaat iedereen knoeien en
prutsen, mensen die veel drinken
verwaarlozen hun omgeving en ik
wilde niet meer zo’n soort kroeg
runnen.” Hij was nog maar dertig
jaar, maar hij wilde een gewaagde
stap zetten; het grote pand aan
de Grote Markt dat al stamde uit
de veertiende eeuw moest dienen
als een café-restaurant van weleer
met grandeur. “Op dat moment
waren grotere zaken al gesloten,
men wilde dat niet meer. Ik wilde
terug naar cafe-restaurant, zon-
der al teveel klaploperij.”
Het beginHet moest groots worden en voor
iedereen: handelsreizigers, hoog-
leraren, studenten wanneer ze af-
studeerden, maar ook, zoals Hui-
zenga het zelf zegt: “voor twee
dames die een kop koffie wilden
drinken.” Samen met de broers
Hoogland kocht hij het gebouw
waar nu nog ‘De Drie Gezusters’
op de voorgevel prijkt. Die naam
kwam overigens voort uit het feit
dat zowel Huizenga als de gebroe-
ders Hoogland drie zusjes had-
den.
Het koste hen een half jaar om
het te verbouwen tot het restau-
rant-café met de grandeur die
Huizenga nastreefde: “Op de eer-
ste verdieping zat specialiteiten-
restaurant Lieve Lotte, op de be-
gane grond het café-restaurant
en in de kelder feestzalen voor
bijvoorbeeld afstudeerfeesten. Er
waren biljarttafels en een grote
leestafel waarop alle kranten van
de wereld lagen, zelfs de Pravda.”
Aan de muren hingen Ploeg-schil-
derijen die in bruikleen waren en
er liepen echt opgeleide kelners
en obers rond. “Dat maakte het
sjiek.”
Bedorven Big“We hadden een gigantische ope-
ning en de eerste dag was het al
direct raak. We hadden een speen-
varken, al was het eerder een big,
zo groot was hij. Maar er zat een
luchtje aan en bleek bedorven van
binnen. Dus nog voor de opening
werd het pronkstuk door de ach-
terdeur afgevoerd,” vertelt Hui-
zenga met een lach. Maar ook
daarna ging het niet altijd van een
leien dakje. Hij herinnert zich nog
levendig dat de nogal stijve en
formele oberkelner met het vol-
gende verhaal bij hem kwam: “Me-
neer Huizenga, ik heb een jong
stelletje, hij ligt met de benen
op de tafel en bestelt een kopje
koffie met een Frans cognacje en
zegt: ‘neem er zelf ook één opa.’”
Dat soort dingen gebeurden vaker
en Huizenga moest concessie op
concessie doen. Hij geeft toe dat
het ook aan de deftige kant was,
het paste niet meer in de tijd en
hij verkocht zijn aandeel in de
kroeg in 1975, slechts drie jaar na
de opening. Hierover zegt hij zelf
nogal luchthartig: Het was wel
heel erg groot en het is bijzonder
dat dat is gelukt, maar het was
gewoon niet de juiste plek of het
juiste idee.”
Na ’75 hebben nog een aantal,
in Huizenga’s woorden, “avon-
turiers” een poging gewaagd om
de grote Drie Gezusters draaien-
de te houden. “Uiteindelijk is het
uitgemond in de heer Kooistra.
De Drie Gezusters is één groot
zuippaleis geworden vol met ski-
hutten en draaibarren omdat de
jeugd de kans kreeg. Maar begrijp
me niet verkeerd, dat is gewoon
waar die man zijn geld mee heeft
verdiend.” Toch is het natuurlijk
ver verwijderd van de visie die
Huizenga voor de Drie Gezusters
had. Het enige wat nog over is van
Huizenga’s werk zijn de kroon-
luchters (waar nogal wat kristal-
len kopjes van missen), de lambri-
sering en de hoge plafonds.
Paleis der Schone DrankenOverigens is Huizenga niet al-
leen de oprichter van de Drie Ge-
zusters, maar ook van de Blauwe
Engel. Nadat hij De Drie had ver-
kocht wilde hij een oogje in het
zeil houden: “ Ik huurde het sou-
terrain van de Drie Gezusters af
en richtte daar een “Paleis der
Schone dranken” op als feestzaal
voor de Drie Gezusters.” Hij laat
trots een advertentie uit die ja-
ren zien waarin staat dat de kroeg
tussen kerst en oud en nieuw is
gesloten. “Ik wilde geen klaplo-
pers daar, en die komen juist tus-
sen kerst en oud en nieuw.”
Dat in zijn Paleis der Schone
Dranken nu tot diep in de nacht
dronken studenten ronddraaien
aan de bar weet Huizenga ook wel.
“Ik deed een aantal jaren geleden
een kroegentocht en ik ging ook
langs de Blauwe Engel, maar de
portier hield me tegen en zei ‘Ho
opa, u komt er niet in’, waarop ik
zei: ‘nou ja en misschien hoeft dat
ook maar niet meer.’”
Carolien Lindeman en Maria Grol
Advertentie 1972
Advertentie 1975
De Eetzaal
Uithangbord
Reclameafbeelding Drie Gezusters Koos, Huizenga
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
“ “Nog voor de opening werd het pronkstuk door de achterdeur
afgevoerd
8 Groninger Studentenkrant | Maart 2011
CatfishDat Vera voornamelijk bekend staat om haar muziekoptre-dens moge duidelijk zijn. Zo'n vijf keer per maand wordt de muziekzaal echter in tweeën gesplitst en omgetoverd tot een intiem bioscoopzaaltje, inclusief rode gordijnen en filmliefheb-bend publiek. Afgelopen maand was onder meer ‘Catfish’ te be-wonderen aan de Oosterstraat.
Catfish is een d o c u m e n t a i -re over Face-book, met de New Yorkse fo-tograaf Yaniv "Nev" Schulman in de hoofd-rol. Via Face-book komt Nev in contact met kind Abby, die een aantal van zijn foto’s na wil schilderen, en ze ver-volgens naar hem zal opsturen. Het contact verloopt voornamelijk via de moeder van Abby, Angela. Nev leert beetje bij beetje de hele fami-lie van Abby kennen, via Facebook. Hij noemt ze dan ook de ‘Facebook family’. De familie woont duizen-den kilometers verderop, dus een bezoekje zit er niet zo snel in. Nev’s broer Ariel en goede vriend Henry besluiten Nev onderwerp van een documentaire te maken. Zij volgen al zijn contact met de Face-book family. Nev flirt online met Megan, een negentienjarig lid van de familie, waarop Nev langzaam aan een tikkeltje verliefd wordt. Na wat telefoongesprekken besluiten Nev en kompanen de familie toch
op te zoeken, in het belang van de documentaire, en blijkt dat de leden van de Facebook family off-line toch niet helemaal stroken met hun online identiteiten. Spannende scènes, die door de filmstijl doen denken aan The Blair Witch Project, worden afgewisseld met erg humo-ristische scènes, waardoor de film geen moment verveelt.
Volgende maand zijn o.a. in de VERA te be-wonderen:
- Op 8 maart.de psy-chologische thril-ler ‘La Doppia Ora’ (Groninger premie-re)
- Op 15 maart.in de serie Movies that Matter het vluchte
lingendrama Illégal
Om half negen gaat dinsdags de voordeur open, en om negen uur begint de film. Voor de voorstel-ling daadwerkelijk begint, kun je nog even chillen in De Kelderbar. Voor een kaartje betaal je € 4,50 + (eventueel) een maandkaart van € 1. Reserveren is mogelijk, en aan te raden indien je zeker wilt zijn van een kaartje.
Zie voor het volledige programma: http://www.vera-groningen.nl/zienema/
Robin van der Sar
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
De 100 jarige man die uit het raam klom en verdweenOp de achterkant van ‘De 100 ja-rige man die uit het raam klom en verdween’ staan teksten als “Moest lachen van begin tot eind.”, “Een mengeling van elementen zoals ik nog niet eerder in een boek ben te-gengekomen” en “Een geweldig en gul avontuur”. Van dat soort tek-sten krijg ik doorgaans enorme jeuk, des te meer omdat er geen bron bij saat. Van een recensist van het NRC wil ik die teksten nog wel aannemen, maar in dit geval kan het net zo goed de mening van de koffiejuffrouw van de uigeverij zijn. Wat dan weer wel positief stemt is dat het debuut van Jo-nas Jonasson een aantal Zweedse literatuurprij-zen heeft gewonnen en dat het boek binnenkort wordt verfilmd.
In De 100 jarige man etc. wordt het levensverhaal verteld van Allan Karlsson. Het verhaal begint op zijn honderdste verjaardag. In het tehuis waar hij woont wordt op dat moment de viering van zijn verjaardag voor-bereid, maar Allan in niet van plan dit mee te maken. Zuster Alice, een helleveeg van een vrouw, legt de bewoners tal van regels op waarvan het alcoholverbod Allan het zwaar-ste valt. Allan heeft er genoeg van en besluit uit het raam te klimmen om te vluchten.
Op zijn pantoffels loopt Allan naar het busstation waar hij de eerste de beste bus pakt, maar niet voor-dat hij de koffer van een crimineel confisceert. Deze koffer blijkt later vol te zitten met maffiageld en de criminelen zetten de achtervolging in op de hoogbejaarde man. Ook de
politie zet een uitgebreide zoektocht in, maar de oude man is fysiek nog best in orde en bovendien maakt hij onderweg een aantal vrienden die hem helpen uit handen van de maffia en politie te blijven.
Ondertussen wordt ook meer dui-delijk over de eerste honderd jaar van het leven van Allan. Hij blijkt meer met zijn leven gedaan te heb-ben dan de gemiddelde bejaarde.
Zo heeft hij aan het eind van zijn leven geheel toevallig ontmoetingen gehad met minstens tien wereldleiders en staats-hoofden, en is hij tal-loze keren, doorgaans door stom toeval, aan de dood ontsnapt.
Het boek is doorspekt met droge humor, mede doordat Allan altijd po-sitief is ingesteld en zich
door niets van zijn stuk laat bren-gen. Doordat het boek meerdere malen een absurde wending neemt blijft de lezer tot de laatste bladzij-de benieuwd naar de afloop van het verhaal. Na het lezen van het boek is er maar één conclusie mogelijk: het is een geweldig en gul avontuur waarbij je van het begin moet la-chen. Daarnaast bevat het een men-geling van elementen zoals ik die nog niet eerder in een boek ben te-gengekomen. (deze quote mag na-mens de Studentenkrant op de co-ver van de tweede druk.) Ik kan niet wachten tot de film uitkomt.
Jacob Roel Meijering
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
8
1
2
3
4
6
Waar winnaars zijn, zijn ook verliezers. Dit zijn bestuursfoto’s die het daglicht onwaardig zijn, aldus het testpanel. Nummer 2, 4 en 5 heb-ben zichtbaar geen kaas gegeten van esthetiek.
Nummer 1 (GLV Idun): Tech-nisch gezien is deze foto nog niet zo slecht. Het is ons echter een raadsel waarom de vrouw op de eerste rij bij haar benen uiteengereten moeten
worden.
Nummer 2 (GSAC): Dit behoeft geen toelichting.
Nummer 3 (Squadraat): Als je dan besluit om voor de helft in pak te staan en voor de andere helft in sportkleding, zorg dan in ieder ge-val dat de bovenste helft écht strak in het pak gestoken zit.
Nummer 4 (Veracles): Hoe gezellig deze kroegfoto ook lijkt, erg representatief is het niet. Wel is hij geforceerd ludiek en voordehandliggend. Schept een per-fect beeld voor als je over wil komen als zuipende studenten. Dat helpt vast bij de acquisitie.
Nummer 5 (GSAVV Forward): Deze foto be-hoeft eigenlijk geen toelichting. WTF!
Nummer 6 (TW!ST): Wat of wie staat er eigen-lijk op deze foto. De redactie heeft deze men-sen vooralsnog niet kunnen identificeren.
Nummer 7 (GSV): Het moet zelfs voor de slecht-ste amateurfotograaf nog niet al te ingewikkeld zijn om een camera min of meer horizontaal te houden.
Nummer 8 (SGOR): De trap van het academie-gebouw. van deze foto zijn tallozen te vinden op het internet. Hij is dus veel te clichématig. Daarnaast is het licht slecht en de opstelling in-spiratieloos.
De perfecte BestuursfotoDe SK jureert alle bestuursfoto’s van ’10-’11
9Groninger Studentenkrant | Maart 2011
8
3
7
5
De bestuursfoto. Hét visitekaartje van elke vereniging. De representatieve foto die op de site van de vereniging pronkt en status en gezag moet uitstralen. Ze komen in alle soorten en maten, van walgelijk saai tot gruwelijk uitdagend. Het SK testpanel heeft haar scherpe oog op een enorme hoeveelheid
foto’s geworpen en verkoos (i) de beste, (ii) de slechtste, en (iii) de meest bizarre foto’s. Inclusief gratis verbeterpunten en afsluitend een aantal algemene tips van een van onze fotografen. Gefeliciteerd aan de winnaars, en goed opletten geblazen voor de verliezers.
Hier wat algemene tips voor het maken van een goede bestuursfoto.
- Zorg voor een goede fotograaf die kijk heeft op licht, compositie, opstelling etc.
- Wil je per se een duffe foto met me- dailles en alles erop, zorg er dan voor dat alles netjes hangt.
- Draag je een pak, kijk dan even naar rechts en links of iedereen z’n knoop- jes dicht of open heeft. Daarnaast is het wel handig dat iedereen hetzelfde pak draagt.
- Ga naar de kapper en scheer jezelf.
- Zie je er suf uit, ga dan achteraan staan.
NIET DOEN: - Een foto op de trap van het Academie- gebouw.
- Een voorbijganger vragen om foto te maken.
- Veel te enthousiast op de foto gaan in de kroeg.
IK ! (Kunsten, Cultuur en Media)
+ Origineel (elke keer weer, als in elk jaar) + Leuke locatie + Licht is goed + Opstelling is wel leuk - Het was beter geweest als jullie een meter naar achter waren gestapt, dan stond de storende tekst niet in beeld
- Als de fotograaf een stap naar rechts zet heb je minder last van tegenlicht en de muur loopt dan mooi door voor een beter dieptegevoel - Huidtinten natuurlijker photoshoppen
SVCommotie (voor alle communicatiestudenten)
+ Leuke opstelling/compositie + Ziet er ontspannen uit - Photoshop die bomen gewoon weg op de achtergrond
- De kleurtint is niet echt fijn - Lijkt of de voorste blondine haar ogen dicht heeft - Mevrouw rechts accentueert haar buik zo
#1
#2 #3
De perfecte BestuursfotoDe SK jureert alle bestuursfoto’s van ’10-’11
VIP (psychologie)
De absolute winnaar uit meer dan honderd foto’s.
Felicitaties aan de dames van VIP. Zelfs onze superkritische fotograaf kon geen puntjes van krietiek vinden. Voor jullie dus slechts plusjes.
+ Goede locatie + Goede opstelling + Strakke kleding + Oogt professioneel + Het helpt ook dat er alleen dames op staan
Blijf zo doorgaan, misschien reiken we jullie opvolgers wel een échte prijs uit.
Applausje voor jezelf en voor Walker niet te vergeten.
10 Groninger Studentenkrant | Maart 2011
No.1 Ik ben de BESTE!1. Roep deze zin voordat de wedstrijd begint.
2. Handel er ook naar.
3. Winnen doe je zo.Echte winnaars bereiken alles wat ze wil-len. Niet omdat ze per se goed zijn, maar omdat ze dat per se willen. In de topsport zie je zo af en toe van deze winnaars. Men-sen als Lance Armstrong bijvoorbeeld, met zijn touroverwinningen. Niet bang om als favoriet gezien te worden; hij weet dat hij de beste is en daar gaat hij vervolgens ook naar handelen. Muhammad Ali, ook zo’n fi-guur: “I am the greatest, I said that even before I knew I was.” Muhammed Ali kon eigenlijk alleen maar verliezen, hij was im-mers de beste van het universum.
Wat heb je eigenlijk aan zo’n mentaliteit? Je wordt er niet bepaald een sociaal figuur van, je wordt gehaat door al je collega’s en alleen geliefd door mensen waar je toch nooit mee in aanraking komt. Die weten na-melijk dat je niet van ze kunt winnen om-dat je niet tegen ze strijdt. Wat je er dan wel aan hebt? Je wint vaak.
De echte winnaars zijn vaak de mensen bij wie het niet allemaal komt aanwaaien, de mensen die al in een vroeg stadium hebben moeten knokken voor hun plek. Zij, waar-van vroeger werd gezegd dat ze net tekort
zouden komen voor de echte top, niet door tegenslagen maar door onkunde. Met nét die training of ervaring die ze nodig heb-
ben zijn ze onverslaanbaar. Hier wordt het killer instinct dat nodig is om beslissend te zijn op het juiste moment ontwikkeld. De reden waarom winnaars van competitie houden is dan ook meteen duidelijk, hier
ligt een mogelijkheid om te winnen. Losers zijn dan weer juist tegen competities, om-dat ze die vaak verliezen. Zij bedekken al-
les graag met de mantel der liefde in plaats van nog een keer te verliezen.
Voor studenten zijn ‘wedstrijden’ vaak tentamens of opdrachten. Eigenlijk zijn dit kleine competities, waarbij de tegenstan-ders de andere studenten zijn. Iedereen wil immers de beste van de opleiding zijn. De geschikte training voor een ‘wedstrijd’ als deze is natuurlijk het buffelen in de UB of elders, alles om zo geprepareerd moge-lijk aan de start te verschijnen. Al dan niet gedrogeerd. Bij tentamens zijn immers tot op heden nog geen dopingcontroles.
De echte winnaarsmentaliteit is langzaam aan het uitsterven. Men pikt het niet meer als een topper zich asociaal gedraagt. Een echte topper gaat vanzelfsprekend over lij-ken. Dan is het niet de vraag “kan ik dit wel maken?” Nope, als ik zelf maar win zal het voor de rest een worst wezen. Winnen wordt hier overigens in de bredere zin van het woord gebruikt, ‘voordeel behalen’ dus. Dat is absoluut niet negatief. Als je wint van winnaars zullen zij er gewoon al-les aan doen om de volgende keer te win-nen. Zij weten dat ze met een serieuze sparringspartner te maken hebben. Alleen verliezers zullen gaan huilen in een hoekje, zeggen dat het niet eerlijk was en dat er onsportief gedrag is vertoont.
Gretigheid is alles in de winnaarsmentali-teit. Altijd beter. Altijd harder. Altijd meer. Als anderen zeggen dat je het goed gedaan hebt als je tweede bent geworden kun je ze net zo goed gelijk een tik op de neus geven, zo win je nooit. De reden waarom winnaars geliefd zijn in het bedrijfsleven.: alleen het beste is goed genoeg.
Huub Kappert
advertentie
Collegebingo
Banaan Roker Zonnebril Oordopjes
Linnen broek Kauwgom Roze polo Witte sneakers
Beamer Dreads Hoodie Koffievlek
Bierbuik Studentenkrant Stroopwafel Meisje met petje
Deze maand op veler verzoek weer een collebingo! Spot al deze zaken tijdens je college en kruis ze hieronder af. Alle vakjes gevuld? Applausje voor jezelf; je hebt zojuist weer een college nuttig besteed. Voor de winnaar: Schud de hand van de echte Prins Carnaval, en maak een rit op zijn praalwagen. Hoempapa, Hoempapa!
Dit is géén gewenst gedrag:
1. De Nederlanders die bij de huldiging van Oranje waren. Oranje is tweede geworden bij de WK en daar zijn we verdomde blij mee, laten we daarom een rondvaart door de grachten organiseren omdat we verloren hebben.
2. Bob de Jong die uit zijn dak gaat om-dat hij 3e is geworden, nota bene omdat Sven Kramer een bocht verneukt heeft.
3. De Olympiërs die roepen: “Meedoen is belangrijker dan winnen.” Doe dan ge-woon niet mee.
“ “ Trainen is voor talentlozen
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
11Groninger Studentenkrant | Maart 2011
International development,
management, technical or educational
internship?
Information session MaMarch 29th, 17.00h, Herebinnensingel 2
www.aiesec.nl/groningen
advertentiesAdverteren op deze plaats kost voor studentgerelateerde organisaties slechts 60 euro per jaar (11 kranten) Meer informatie via [email protected]
Hoe kom ik van mijn geld af? De vijf vetste gadgets.Studenten staan erom bekend dat zij aan het eind van iedere maand een ver-mogen over houden. Daarom leek het ons verstandig eens uit te zoeken hoe deze overtallige liquide middelen zo zinloos mogelijk over de balk gesmeten kunnen worden. Na het schenken aan goede doelen volgt al snel het kopen van hebbedingen, gizmo’s of gadgets. Tien jaar geleden waren deze snufjes enkel beschikbaar voor getekende de-tectives of leden van MI6. Heden ten dage kan echter iedere sterveling zich voor een paar tientjes eigenaar maken van een stukje nutteloze technologie. Bij deze schotelen wij u daarom de vijf beste, betaalbare en studentikoze gad-gets voor.
Alcoholmeter (€19,95, gadgethouse.nl)
‘Wilt u er zeker van zijn dat de BOB niets
gedronken heeft? Test het met deze digita-
le alcoholmeter!’ Althans, onder die maat-
schappelijk verantwoorde norm wordt deze
machine aangeprezen. Deze meter laat een
digitale score zien die het alcoholpercen-
tage representeert en uiteraard zit de echte
kunst er in deze meter zo hoog mogelijk
te laten uitslaan. Na het comazuipen wordt
bij deze het ‘highscoredrinken’ in het le-
ven geroepen. Met dit apparaat bent u dan
ook meteen het middelpunt van de kroeg
en evident wordt er gestreden om de hoog-
ste score. Wanneer er een goede strijd los
is gebarsten, krijgen u en uw opponent van
alle kanten drank aangeboden om elkaar te
verslaan. Naast dat u op slag populair bent,
haalt u de kosten er door alle gratis drank
binnen één avond uit. Obligatorische koop.
Toilet golf (€14,95, gadgethouse.nl)
Voor mensen die het doen van een grote
boodschap zien als een moment om te ont-
spannen is er een W.C. kleed in de vorm van
een golfbaan. Compleet met hole, golfclub,
ballen en een vlaggetje heeft iedereen een
reden om een kwartiertje langer te blijven
zitten. Qua hygiëne is het wat minder ge-
slaagd aangezien het voor een dronken ie-
mand als erg grappig beschouwd kan wor-
den in de hole te pissen in plaats van in
de W.C.
Paintball Gun Blaster (€29,95, megagadgets.nl)
Woon je in een groot studentenhuis en doet
je huisbaas niet moeilijk over een vlekje
meer of minder? Dan zou iedere bewoner
verplicht met deze paintball gun over de
gang moeten. Er zijn veel kleuren balletjes
dus wanneer iedereen zijn eigen kleur toe-
gewezen krijgt weet je wie de dader is als
je huisgenoot je kamer voorbij loopt met
een groene vlek op zijn hoofd. Uit de ge-
bruikers commentaren op verschillende si-
tes blijkt echter dat niet iedereen met dit
speeltje om kan gaan: “het was echt gek
om ermee te schieten, me buurman heeft
een trauma opgelope, hahahahahah” en “Ik
ging met m’n neefje spelen...ik heb heb 3
keer in z’n nek geschotuh, daarna begon hij
te janken :P.”
Voor maar vijf euro kunnen er vijftig nieu-
we balletjes worden aangeschaft, waarmee
dus zeker zestien kinderen aan het janken
kunnen worden gemaakt.
Spy Camera Alarm Clock (€69,95, megagadgets.nl)
Verwelkom je nieuwe supergeile
huisgeno(o)t(e) met deze onschuldige wek-
ker als cadeautje. Houd de afstandbedie-
ning zelf en luister wanneer hij of zij net
onder de douche vandaan komt. Zet hem
van afstand op opnemen en zet hem na vijf
minuten weer uit. Doordat er twaalf uur op-
name tijd op deze wekker zit kunnen er tot
144 omkleedsessies opgenomen worden!
Zorg wel voor een goed excuus om de wek-
ker tijdelijk te lenen, zodat je alles rustig
kan bekijken en het feest weer opnieuw kan
beginnen!
Shotgun Drink Dispenser (€17,95, megagadgets.nl)
Bent u ook zo zat van langzame atters?
Mensen die rustig de tijd nemen voor hun
slokken nadat zij zijn weggemexd, ge-
vijfd of gevikingd? Schiet de verschuldigde
drank dan recht in hun gezicht met deze
shotgun. Mensen zullen drinken voor het
leven met deze grote jongen op hun hoofd
gericht. Een leuke variatie kan ook zijn dat
als iemand zijn of haar atje onderbreekt zij
een schot in hun gezicht krijgen. Kortom:
deze gadget zorgt voor spanning en hila-
riteit maar bovenal dronkenschap. Met de
bovenstaande alcoholmeter is vervolgens
weer te testen of men echt sneller onder in-
vloed raakt onder druk van deze gun. Fan-
tastisch!
Bart van der Lei
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
12 Groninger Studentenkrant | Maart 2011
Armand“Mede mogelijk gemaakt door de
Vliegende Hollander en de Tevre-
den Rookster” staat er op de web-
site van Stukafest. Toepasselijker
sponsors zijn er voor een optre-
den van Armand niet te vinden.
Een optreden dat hopelijk wel ge-
geven wordt. Armand is namelijk
te laat, en het geheugen van de
cultheld, bekend van de hit ‘Ben
ik te min?’ staat niet als onfijlbaar
te boek.
De bewoner van de kamer waar
Armand zou komen spelen, dich-
ter Kasper Peters, vulde de ruimte
moeiteloos op door zelf een voor-
programma in elkaar te zetten be-
staande uit een aantal voorgedra-
gen gedichten. Toen Armand dan
eindelijk arriveerde in het studen-
tenhuis in de oosterparkwijk (hij
kon gewoon het huis eventjes niet
vinden) deed hij alsnog zijn com-
plete set. Wat we al wisten uit de
verhalen, konden we nu zelf erva-
ren, Armand is een ware persoon-
lijkheid. Wat je vooral bijblijft van
het Stukafest-optreden van deze
hippie, is de geweldige sfeer, de
lol en de wijze woorden waar hij
mee besluit: “wees braaf, en als je
dat niet kunt zijn, wees voorzich-
tig!” Dat zullen we dan maar ter
harte nemen.
Les Enfants Terrible, of nee, toch niet. Het wordt Let’s Go EskimoOp een verlaten stuk industrieter-
rein worden we verwelkomd met
warme gitaargeluiden. Wanneer
we binnen komen, komen we te-
recht in een loods die versierd
Bella ItaliaDag één aan de Universiteit van Bologna: geen pro-fessor, geen les, maar geen student die daar raar van opkijkt. Dag twee: professor een half uur te laat, maar geen haan die daar naar kraait. Dag drie aan de universiteit: elektriciteit uitgevallen in het gebouw, geen les. Welkom in Italië!
Sinds een maand ben ik in Italië voor een Erasmus-uitwisseling van een halfjaar. De afgelopen maand heb ik Siena doorgebracht om een taalcursus te volgen en sinds een paar dagen bevind ik me nu in Bologna, om aan het echte werk te beginnen: stu-deren in het Italiaans. Maar niet alle nuttige zaken des leven worden onderwezen aan de universiteit. De meest nuttige zaken vindt men vaak daarbuiten. Een korte samenvatting van wat ik tot zover zoal heb opgestoken van mijn korte verblijf hier:
1. Dieci minuti - Tien minuten. Vertrouw geen enkele Italiaan die spreekt van deze beruchte ‘dieci minuti’. Wat het betekent is onbekend, in ieder geval geen tien minuten. Als iets dieci minuti lopen is, neem dan maar gewoon de bus.
2. Il bus - De bus (ja, Italiaans is zo moeilijk nog niet!) Er ís wel een schema met de bustijden, maar hier word je weinig wijzer van. “Bussie komt zo” zul je uit weinig Italiaanse mond horen. Minstens één keer per week wordt er fanatiek gestaakt, dus op die da-gen heb je sowieso pech. Maar de behulpzame Itali-aan zal je altijd geruststellen: de bus komt. Ooit.
3. Il sole - De zon. Een zonnestraal gezien? Alarm! Vendi, Gucci of Versace zonnebrillen verenigt u, het is tijd om te patsen.
4. Aperitivo - Gratis eten. Rond een uur of 6 ver-schijnt in menige bar de hapjes op tafel. Een fijn gebruik voor de pure, oftewel zuinige, Hollander. Of voor de eeuwig arme student. Koop een drankje en je kunt de hele avond genieten van de meest heerlijke Italiaanse hapjes!
5. Fare i piatti - De afwas doen. Nee, dat doen we niet met een afwasborstel en een teiltje. Dit doen we met een schuursponsje en een kraan. En wellicht
met warm water, maar alleen als we geluk hebben. En afdrogen? Geen haar op het hoofd, of op de ar-men, rug, tenen (ja, haar hebben ze overal..) van enig weldenkende Italiaan die daar aan denkt. Lekker la-ten drogen in de natuur, een vaatdoek is overbodige luxe.
6. Il gelato - Het ijs. Spreekt voor zich.
7. I gesti - De gebaren. Wil je een Italiaan iets duide-lijk maken, dan gebruik je natuurlijk je beste Itali-aans. Maar mocht het je daar aan ontbreken, dan is communiceren nog steeds niet een groot probleem. Vingers bij elkaar, handen in de lucht, wat mamma mia hier, wat che cazzo daar, en je kunt meepraten over alle zaken des leven.
Dan rest mij nu slechts nog deze wijsheid, een paar weken terug aan mij toevertrouwd door de oude, wijze buurman: “Campa cavallo, che l’erba cresce.” “Wees levend, paard, want het gras groeit.”
CO
LUM
NAm
arin
s H
ielk
ema
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
Armand foto: Antsje van der Zee
Let’s Go Eskimo foto: Eveline Vaessen
Technootjes Af en toe gaan we met de SK naar een of andere party omdat het kan. Het zinnetje “we staan op de lijst” maakt een feestje nou eenmaal veel leuker en goedkoper. Deze maand hebben we Technootjes vereerd met een bliksembe-zoek tussen 1:00 en 7:00 van-wege het aanstaande 10 jarige bestaan. En ja, dat hebben we achteraf bedacht. Dit keer besloten we onze perskaarten ook maar te combineren met vooraan in de rij aansluiten en iedereen vond dat doodnor-maal.
Gronings bekendste technoparty bestaat sinds 13 oktober 2001 en is inmiddels ook onder studen-
ten uitgegroeid tot iets waar bij-na iedereen wel eens is geweest. Technootjes was een van de eer-ste party’s waar minimal gedraaid werd in Nederland. Ook in Duits-land heeft Technootjes inmiddels enige bekendheid verworven. Niet verwonderlijk want de program-mering en sfeer doen een beetje Berlijns aan. Een delegatie van de SK heeft met oud en nieuw zich in Berlijn voorbereid op Techno-tjes door vele minimal feesten te bezoeken en Technootjes doet er niet voor onder. Iets wat als een groot compliment kan worden be-schouwd gezien het feit dat Berlin de absolute minimal-hoofdstad van Europa is.
De sfeer bij Technootjes is overi-gens beter dan bij het gemiddelde technofeest aangezien Simplon geen actief deurbeleid heeft. Dus ook lelijke mensen en mensen
met petjes mogen naar binnen. Deze editie was de sfeer overi-gens super studentikoos om een of andere reden, maar over het algemeen is het een prettige mix van mensen zonder dat iets over-heerst. Dat is ook wel eens leuk naast de gebruikelijke avonden in de Negende. Ook het talrijk aan-wezige personeel draagt bij aan de sfeer, aangezien dat allemaal vrijwilligers zijn en het zelf dus ook wel een beetje leuk willen hebben.
Hoewel een flink aantal mensen de SK partytips al flink ter harte namen en alvast een pretpil had-den geslikt waren er vooral veel studentjes die de gelegenheid aangrepen een gezond flesje wa-ter te drinken om te suggereren dat er hard gefeest werd. Of deze brave bedrijfskundestudenten nemen elke dag een pil bij het ontbijt waardoor de gewenning intrede heeft gedaan. Prettig is overigens wel dat er binnen niet gedeald wordt.
Een van de leukste ruimtes is toch de enorme rookruimte waar zo goed geouwehoerd kan worden op de banken dat je er haast voor zou beginnen met roken. Een stu-dente ‘gebarentaal’ wist onderge-tekende bijvoorbeeld al een paar basisgebaren aan te leren.
De volgende editie is 9 april en er zijn momenteel nog kaarten. Koop ze een beetje tijdig want het is altijd snel uitverkocht, waarna er een levendige ruilhandel op marktplaats ontstaat. Maar daar betaal je natuurlijk niet minder.
Randy Martens
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
foto: Niels Cornelus Meijer
STU Twee redacteuren van de Groninger Studenten-krant doen verslag van het studentenkamerfesti-val dat op 17 februari 2011 plaatsvond.
13Groninger Studentenkrant | Maart 2011
is met enorme muurschilderin-
gen. Achterin staat een geïmpro-
viseerde studentenkamer met
grootmoeders meubels. Het doet
een beetje nietig aan in de grote
ruimte. Een bandje stelt zijn spul-
len op en het duurt niet lang voor-
dat de muziek begint. Van te vo-
ren kondigen ze nog even aan dat
Les Enfants Terrible uit elkaar is
en dat zij vanavond het optreden
verzorgen. Met vrolijke deuntjes
beginnen ze te spelen.
Alieke, het meisje achter de bar,
vertelt mij dat ze dit pand in ok-
tober heeft gekraakt met nog wat
mensen. Hierna zijn ze tot anti-
kraak overgaan in overleg met de,
toen voormalige, eigenaar. Ze wil-
len van dit pand een underground
muziek platform maken. “Wil je
trouwens een ijsje?” vraagt ze op-
eens, waarop ik natuurlijk ja zeg.
Alieke sprint weg en even later
komt ze met een plastic bekertje
met roomijs terug. Ik mag hem
zelfs nog versieren met sprinklers
en chocolade.
De muziek is lekker vrolijk en
dansbaar. Het heeft wat weg van
Phoenix. Hoewel het een klein
publiek in een enorme ruimte is,
hangt er een gezellige sfeer. Nie-
mand lijkt er problemen mee te
hebben dat Les Enfants Terrible
niet aanwezig is. Er wordt lekker
gedanst. De drummer vertelt mij
achteraf dat ze uit Utrecht komen
en dat dit de derde keer in Gro-
ningen is. Tot nu toe bevalt het
hem wel.
Ronald GiphartVanaf het einde van de Korreweg
mogen we op de fiets naar Help-
man sprinten om het tweede op-
treden mee te maken. Wanneer
we binnenkomen in Huize Harry
komt er net een huisgenoot van
de 2e verdieping naar beneden.
1-0 voor Feyenoord! Als we de
kamer binnen gaan zien we mu-
ren bedekt met posters, van Jus-
tin Bieber tot Sloggi reclame, met
middenin een plateau met een
grote stoel waarin Ronald Giphart
rustig zijn biertje opdrinkt.
“Het is bijzonder om hier voor te
lezen, het is er helemaal geen plek
voor” weet hij te vertellen. “Mooie,
jonge mensen in de bloei van hun
leven”. Maar wanneer twee oudere
mensen binnenkomen lijkt hij wel
wat opgelucht dat er ook wat min-
der jonge mensen aanwezig zijn.
Wanneer iedereen de kamer bin-
nengedruppeld is begint Giphart
voor te lezen en te vertellen. Over
het studentenleven, vreselijke
huisgenoten, tikkerboekjes en
seks. Dit verhaal heeft iets auto-
biografisch bekend Giphart, “We
waren eerstejaars, we waren Jus-
tin Biebers.” Vol overgave begint
hij over zijn eerste jaar te vertel-
len, over zijn 26-jarige huisgenoot
die alle eerstejaars op ontdek-
kingsreis nam naar het studenten-
leven. “Ja, er is meer in het leven
dan seks, maar niet tijdens de in-
troductieweek.” Onder dit motto
worden de verhalen verteld. Plek-
ken op de muur waar in het La-
tijns staat ‘hier heb ik geneukt’.
Iedereen luistert aandachtig naar
Giphart, in de hoop er nog wat
van te leren.
Vervolgens stopt Giphart abrupt
middenin een verhaal. We krijgen
een korte biologieles tussendoor.
Over hoe mannen en vrouwen li-
chaamsignalen uitzenden wan-
neer ze in een ruimte worden ge-
zet waar het andere geslacht ook
aanwezig is. Over kettingen die
als neonlichten functioneren rich-
ting de borsten. En de borsten ter
vervanging van de billen zodat we
oogcontact kunnen maken terwijl
de man naar iets interessants kan
kijken. En door oogcontact volgt
de rest, het verliefd zijn en de
aantrekkingskracht. Een huisge-
noot wordt naar voren gehaald
om dit te illustreren. “Stefan, buk
eens even.” Waarna ook nog even
wordt verteld dat Stefan relatief
gezien van alle paarden- en wal-
vispiemels wint.
Short story cinemaAls we rustig op de bank neerge-
ploft zijn met ons biertje wordt
verteld hoe het programma van
de laatste ronde in elkaar steekt.
Eerst zullen er een paar verhalen
door Nyk de Vries worden voorge-
lezen. Vervolgens krijgen we een
film te zien, een film zonder ver-
haal. Hier gaat Nyk de Vries een
verhaal bij vertellen dat hij zelf
verzonnen heeft. Ten slotte zal
hij nog een verhaal vertellen dat
hij zelfgeschreven heeft onder be-
geleiding van muziek.
Nyk begint te vertellen over
een verhaal uit zijn boekje Mo-
torman. “Ik maak
korte verhalen” zegt
hij, “kijk, zo kort”,
waarbij hij een nog-
al lege pagina laat
zien die uit één mini
alinea bestaat. Lang-
zaam en schokke-
rig sprekend met
veel pauzes begint
Nyk zijn verhaal “ik
verkocht mijn ziel”.
Na twee verhalen
wordt de film op-
gestart. Voor deze
handeling, de film
opstarten, is Willem
helemaal uit Nijme-
gen gekomen met de
auto van zijn ouders
gekomen. Hij lijkt er
erg trots op te zijn.
Vervolgens start
de film op een bed-
denlaken dat met
wasknijpers aan het
plafon is vastgemaakt. Op het la-
ken worden willekeurige beelden
geprojecteerd zoals water, waar-
op Nyk “Ik zie water” zegt. Voe-
ten op de straat, Nyk: “Ik zie een
kruispunt” en mensen die voorbij
lopen: “Ik herinner mij mijn lief,
ze was een slet”. Zo gaat de film
door en blijft Nyk praten, met
veelal dezelfde zinnen als hierbo-
ven. Als slotstuk wordt er nog een
verhaal voorgedragen onder bege-
leiding van muziek, nee geen mu-
ziek, irritante toontjes waren het.
En er wordt ook een mondharmo-
nica tevoorschijn getoverd. “Ja, ik
draai hem altijd verkeerd om, gek
genoeg”. Wanneer het afgelopen is
vertrekken wij snel naar Simplon,
richting het eindfeest om door te
feesten tot in de late uurtjes.
EindfeestOp het eindfeest speelt Krause
met elektropop. De gitarist is van-
daag jarig aan het eind van het
optreden wordt hij nog verblijd
met een gele SpongeBob gitaar.
Na een mooie avond kunnen we
tevreden gaan slapen. Stukafest,
tot volgend jaar!
Eveline Vaessen Jacob Roel Meijering (Armand)
Ronald Giphart foto: Eveline Vaessen
Short Story Cinema foto: Eveline VaessenEindfeest: Krause foto: Eveline Vaessen
KAFEST
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
14 Groninger Studentenkrant | Maart 2011
Smartphones & StudentenDe smartphone, wie heeft ‘m inmid-dels niet? Nederland telt vandaag de dag bijna 3,5 miljoen smartphonege-bruikers, een getal dat alleen nog maar verder stijgt. Tot 2007 werd dit feno-meen praktisch alleen in de zakelijke wereld gebruikt, maar sinds Apple met de iPhone kwam, werd het normaal om naast bellen en sms’en ook te internet-ten op je telefoon. Dat kon natuurlijk al, maar niet op zo’n fraaie wijze en met zo’n hoog gebruiksvriendelijk-heid gehalte. Eigenlijk is dit onnodige informatie, aangezien jij vast ook in het bezit bent van een smartphone.
Want zeker deze generatie is vanaf het be-gin bekend met mobiele telefoons ener-zijds en internet op de computer ander-zijds. Als kind leerden wij praten, lopen, fietsen, sms’en en chatten. Ons huiswerk ging gepaard met videospelletjes spelen, en op het schoolplein werden ringtones uitgewisseld. Nu wij studenten wat ouder zijn geworden kunnen we net zo makkelijk omgaan met een mobiele telefoon als een terrorist met een AK-47. En ook het gebrui-ken van internet hebben we net zo onder de knie als Berlusconi het gebruiken van 17-jarige meisjes beheerst.
En deze twee componenten kunnen sinds een aantal jaar harmonieus met elkaar sa-menleven; Viva la Smartphone! Bijna elke student (die er een beetje toe doet) is ge-wend geraakt met deze nieuwe uitvinding. Op ons mobieltje Twitteren, Facebooken en Whatsappen we er tegenwoordig op los. Ge-woon, omdat het… Moet. Moet? Natuurlijk, want we erkennen wel degelijk het belang
van netwerken en sociale media. Onder-zoek heeft zelfs aangetoond dat het inten-sief gebruiken van sociale media gezond is; bij veel posten verhoogt het je zelfvertrou-wen en creativiteit.
Het is vooral heel leuk om je tijd te verdrij-ven met dat technische hoogstandje. Een boos vogeltje op een paar varkens schieten is natuurlijk puur vermaak, en met scherpe kwaliteit een sattelietsweergave van je ei-gen straat zien zorgt ook wel voor het nodi-ge genot. De mogelijkheden zijn praktisch onbeperkt. Zo kun je een foto maken van een gebouw, waarna het programmaatje je
meteen alle informatie verschaft zoals wat voor gebouw het is en waar het staat. Of een foto van iemand maken, en binnen een paar soepele bewegingen ervoor zorgen dat het lijkt of diegene 40 kilo is aangekomen.
Of je nou een Blackberry hebt, een HTC, een Samsung of een iPhone, er is een on-gelooflijk aanbod aan applicaties, of Apps, die je kunt installeren. Een nadeel voor iPhone-gebruikers is dat Apple veel Apps beschermt, waardoor je soms moet beta-len. Het Android-systeem van Google is voor veel mensen gunstiger, aangezien het downloaden van deze Apps geen geld kost.
Hier staat tegenover dat de iPhone natuur-lijk de Mercedes onder de Smartphones is.
Welke Apps zijn voor onze lezers nou het meest handig? Hieronder een top 5 apps voor studenten.
1. ABN AMRO Student City Guide. Met deze App kun je in de 10 grote studentensteden de weg niet meer kwijt raken. Of je nou wilt weten waar je de goedkoopste daghap kunt vinden, die tent waar je tot diep in de nacht nog pizza kunt bestellen, of gewoon de leukste kroeg wilt vinden, met deze App krijg je het voor elkaar.
2. Facebook. Sociale media. Enough said.
3. Twitter. Doe je het nog niet? Begin er dan gauw mee en blijf niet achter.
4. ATM Hunter. Als je in de kroeg bent moet er gezopen worden. Als er geen geld meer is moet er gepind worden. Geen smoesjes meer, want met deze App kun je er achter komen waar het dichtstbijzijnde pinauto-maat is, zodat je weer gewoon verder kunt zuipen.
5. 9292ov Pro. We vergeten natuurlijk niet wat onze ouders allemaal voor ons gedaan hebben vroeger. En daarom willen we nog wel eens een weekendje of een dagje naar huis gaan. Met deze App weet je altijd hoe laat de trein of bus naar thuisthuis ver-trekt.
Roy de Vries
Op vrijdag 25 februari jl. berichtten diverse me-
dia dat het VSNU (Vereniging van Universiteiten)
twee weken geleden naar vergadering grotendeels
besloten heeft om een drietal ingrijpende maatre-
gelen te nemen. Hiermee wordt onevenredig sterk
bezuinigd op studenten. Het doel: geen loonsver-
laging en ontslag van universiteitsbesturen en
medewerkers.
Volgens o.a. Elsevier, GeenStijl en Folia.nl zijn
de universiteiten zelfstandig voornemens om: 1.
De studiebeurs af te schaffen en om te zetten in
een lening. 2. Een verhoging van collegegeld voor
duurdere studenten (voornamelijk langstudeer-
ders). 3. Algehele studiestop in 2012. Zij gaan
hiermee veel verder dan het kabinet en daarom
verdient deze beslissing de aandacht van de stu-
dent. Te meer omdat een groot gedeelte van de
studenten geprotesteerd heeft tegen de bezuini-
gingsplannen en daarvoor was opgeroepen door
de eigen universiteiten. Vooral dit laatste punt is
erg kwalijk.
Uit deze recente berichtgeving blijkt namelijk dat
de universiteiten zich niet bekommerden om de
studenten, maar om hun eigen hachje. Dat zou
niet erg zijn, als de RUG (in ons geval) niet had ge-
suggereerd dat zij zich bekommerden om de be-
zuinigingen op de student, maar eerlijk te kennen
gaf vooral uit te zijn op financieel zelfbehoud. De
student heeft daarom het recht zich gebruikt te
voelen door de universiteiten, indien zij werkelijk
doorzetten om deze drie genoemde maatregelen,
die de student ernstig treffen, uit te voeren. Ik wil
daarom een oproep doen aan de RUG de bezuini-
gingen evenredig te verdelen. Dat wil zeggen: de
rekening voor 50% bij de universiteit te leggen en
niet voor 100 % bij de student.
Zeno Snoei 2e jaars kunstgeschiedenis
1e jaars rechten
Gebruiktingezonden brief
Sappige sexverhaaltjes door Ben Hard
K w a r t e t
“At point A where the budget constraint
touches the indifference curve consumpti-
on is optimized”. Pfff. Ik kijk om me heen.
Door het raam zie ik beneden in de Oude
Kijk in ’t Jat straat een man lopen in een
groene regenjas. Hij heeft een krant on-
der zijn arm. Mijn aandacht wordt af-
geleid door wat onderdrukte bastonen.
Twee plaatsen verderop, rechts van me,
zit een beeldschoon meisje driftig te le-
zen in een boek met veel plaatjes. Ze
heeft witte oordopjes in die veel te hard
staan. Ik herken iets van Kanye West. Ze
heeft een wit dingetje aan waarvan de
stof zo om haar lichaam spant dat ik me
een goede voorstelling kan maken van
wat eronder zit. Met haar rechterhand
zit ze aan haar lippen. Ik voel een zweem
van opwinding door mijn buik gaan en ik
merkt dat het stof van mijn broek al wat
begint te spannen.
Koortsachtig probeer ik een manier te
bedenken in contact te komen. Ik scheur
de titelpagina uit mijn studieboek en
schrijf: ‘Kan je iets anders opzetten? Ik
hou niet van Kanye West, te cocky’. Iets
beters heb ik niet dus ik vouw het briefje
twee keer dubbel en gooi het nonchalant,
maar precies, midden op haar boek. Ze
kijkt naar me op en ik kijk terug alsof
ik haar wil neuken. Het kost me weinig
moeite.
Ze pakt het briefje en leest het. Een flau-
we glimlach ontsnapt haar. Ze draait het
briefje om en schrijft er iets op. Ze staat
op en loopt naar me toe. Ze pakt mijn
hand en drukt het briefje in mijn hand.
Ze kijkt me geil recht in mijn ogen maar
als ze wat lager had gekeken had ze ge-
zien dat mijn vlezige opzwelling was uit-
gegroeid tot een full blown erectie. Ten-
minste ik hoop dat ie zo geblowd wordt.
Ze loopt weg en ik blijf enigszins sidde-
rend van anticipatie achter. Ik vouw het
briefje open en lees: ‘15:00 gehandicap-
tentoilet 2e verdieping’. Ook haar hand-
schrift is geil. Ik bedenk me dat ik nog
nooit iemand met een rolstoel heb gezien
in de UB.
25 minuten nog. Verdomme ik barst zo-
wat van geilheid. Dat is altijd mijn pro-
bleem geweest. Zodra ik ook maar het
smalste vooruitzicht heb op seks vecht
mijn lul voor zijn bevrijding uit zijn te
strakke stoffen gevangenis. Ik kijk voor-
zichtig naar links of niemand ziet dat ik
mezelf niet bepaald onder controle heb
en juist door mijn kijken kijkt een klein
blond meisje op. Hoewel, ze kijkt niet
echt op want haar blik blijft hangen bij
mijn stijve die nu zo belachelijk strak in
mijn pantalon staat dat het onderscheid
tussen schacht en eikel zelfs duidelijk is.
Ze kijkt verlekkerd. Ik heb een ingeving
en kras het gelul over Kanye West door
en gooi het briefje naar haar en loop weg.
Althans dat probeer ik want ik heb wat
moeite met lopen. Soepel en onopvallend
steek ik ‘m onder m’n riem tussen de li-
teratuur over psychologie. Ik besluit al-
vast naar het toilet te lopen. De boel is
vrij en ruikt net schoongemaakt. Prima,
ik bedenk hoe ik het zal spelen. ‘Naked
Man’, lijkt me een leuke voor vandaag.
Ik gooi m’n schoenen, t-shirt en broek in
een hoek. Mijn boxer gooi ik in de was-
bak. Stipt om 15:00 wordt er op de deur
geklopt. Met de kans dat het de eerste
gehandicapte is ooit die gebruik maakt
van dit toilet doe ik met alleen een strak
staande boxer de deur open. Meisje 1
staat voor de deur en reageert blij ver-
rast op mijn strakke naakte lijf. Ze komt
binnen en doet de deur dicht.
Godzijdank ben ik gezegend met een
heerlijk omhoogkijkende erectie. De ko-
ning onder de erecties. Naast de inmid-
dels eindeloze geilheid voel ik ook een
gevoel van trots over mijn roede. Zonder
verder nog aandacht te besteden aan mij
kijkt ze naar mijn lul en pakt hem beet.
Haar hand is koud. Mijn penis schokt van
het te verwachten genot.
Met haar hand op mijn borst leidt ze me
naar het toilet waar ze me neerzet. Ze
knielt en legt haar handen op mijn bo-
venbenen. Plagerig begint ze een beet-
je te spelen met mijn balzak met haar
mond. Ik merk meteen dat dit een pro is.
Ik zak een beetje achterover en pak de
hulpsteunen voor gehandicapten stevig
beet. Ik heb altijd wat moeite gehad stil
te zitten wanneer ik gepijpt wordt. Ont-
spannen is niks voor mij.
Hoewel het mijn plan was word ik toch
wat verrast door de plotselinge klop op
de deur. Meisje 1 kijkt op, haar lippen
glanzend van het spuug. Exact in koor
zeggen we tegen elkaar ´heb je zin in een
triootje?’ Binnen een split second lijken
we allebei te beseffen wat hier aan de
hand is. Nadat ik dacht dat het niet meer
zou lukken besef ik me dat ik vandaag
een nieuwe stap in mijn seksuele ontwik-
keling ga maken. Ik ben blij dat ik van-
daag niet thuis heb gestudeerd.
Ben Hard
illustratie: Tobias Rutteman @Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
15Groninger Studentenkrant | Maart 2011
LEVE DE NIEUWE RECTOR M: ELMER STERKEN!
Le Rector est mort, vive le Rector! Vergeet Frans Zwarts. Wie?! Inderdaad, onze nieuwe sterke man aan de Oude Boteringestraat heet Elmer Sterken. Deze meneer is tot één maart dean van de faculteit Economie (en bedrijfskunde, maar dat is een cursus) geweest. Vanaf heden is Sterken Rector Magnificus en dus doen zijn opinies er toe.
Dus Elmer, we kennen elkaar al van Economics, maar wie ben je verder eigenlijk? Burgerlijke stand?Getrouwd met vier kinderen; drie dochters en een zoon. Tussen de negentien en de tien. Lid geweest van Vindicat, maar pas in mijn tweede jaar, omdat ik gewaar-schuwd was dat het zo moeilijk was. Maar achteraf was het onno-dig; ik heb het gewoon in vijf jaar gedaan, ik ben geen langstudeer-der.
Zou je studenten nog aanraden lid te worden ?Als je het strikt blijft houden op gezelligheid wordt de druk steeds groter, nu is nog maar iets van 15% tot 20% lid. Als je het ook ziet als het creëren van een studieom-geving dan zal het weer iets beter passen. Maar als je uit een andere omgeving komt hier in Groningen is het toch leuk om lid te worden van zo’n structuur.
Nog wat gehad aan de connecties die je eraan over hield?Niet echt. Ik ben echt consument geweest daar, ik heb niks actiefs gedaan. Wat ik extra heb gedaan was op de universiteit als student-bestuurder en student-assistent.
Trouwens, jij hebt iets in de krant gezegd over dat studenten meer uren zouden moeten studeren. Gechargeerd is het patroon 20 uur studeren, 20 uur werken en 20 uur aan extra activiteiten be-steden. De getallen wisselen wel eens per onderzoek. Eigenlijk ben je gewoon deeltijd student, het is logisch dat het niet in vier jaar lukt dan met zulke uren. Anders zou het ook wel iets zeggen over de zwaarte van de opleiding.
En hoe wil je dat bevorderen?Uit onderzoek komt dat 30% van de studenten zich niet uitgedaagd voelt. We kunnen meer ambitie leggen in de programma’s. Vaak zie je als de ambities hoog liggen studenten en medewerkers daar-in meegaan. Ik zou het niet goed
vinden voor een vak waarvoor vjif weken staat je maar twee weken in de UB in een boek hoeft te kij-ken. Het zou helpen als mensen hun studietijd meer zien als een investering en niet als consump-ties. Je ziet dat hele goede studen-ten erg goed plannen, die weten elk moment van de dag wat ze doen.
Moeten we dan ook niet wat doen aan de voorzieningen van de universiteit? Ze zijn nu niet zo dat ik er graag lange dagen wil blijven…De faciliteiten op de campus zijn vaak onvoldoende. Als we willen dat studenten hier veel tijd door-brengen moeten we voor meer fa-ciliteiten zijn. Dit (het Zernike) is een dorp op zich dit, er lopen hier 20.000 mensen rond. Maar er is hier maar één klein winkeltje.
Ik erger me er zo aan dat de kantine om 15:30 dicht gaat. Ja daar erger ik me ook enorm aan. We hebben teveel het idee dat we zoiets aan de markt over moeten laten. Je ziet in het bui-tenland, zoals de VS, dat het faci-liteiten niveau veel hoger is.
Wat vind je van die 3000 euro studieboete? Driekwart van de langstudeerders heeft er een verhaal bij en is he-lemaal geen slechte student. Mis-schien is het een kwart die er met de pet er naar gooit. Het probleem van universiteiten zit bij studen-ten die twee a drie jaar hier rond-lopen zonder een punt te halen, die geven maatschappelijke kos-ten. Een boete raakt dit type stu-dent niet. Die komen niet eens in de fase van het langstuderen. Wat betreft de langstudeerder is voor ons is het probleem dat ze hier lang rondlopen en veel ener-gie vragen, maar dat hebben we er voor over omdat dat vaak de goe-de studenten zijn. Die zorgen dat ze beter als mens de universiteit verlaten. Ik heb daar eigenlijk he-lemaal geen problemen mee maar de Nederlandse belastingbetaler wel blijkbaar. Ik heb vaker gezegd dat ik het dan rechtvaardiger vind
dat alle studenten een hoger col-legegeld gaan betalen. Dat is eer-lijker. Als het ongeveer 700 euro is heb je genoeg binnen om de zaak te dekken.
Ik hoorde laatst in de kroeg dat er ook nog bezuinigd gaat worden ofzo? Dat geeft grote problemen. We moeten tussen de vijf en tien procent van het onderwijsbudget wegbezuinigen. Dat betekent dat we mensen gaan ontslaan, heel cru.
Is het doel om het beter te doen nog wel realistisch dan?Het geeft voor de korte termijn grote problemen. Je moet met minder mensen nog meer doen omdat er ook nog meer studenten komen. Die kwaliteitsverbetering zie ik de komende tijd niet komen. Als deze plannen door de Eerste Kamer komen komt er geen kwali-teitsverbetering. Ik hoop dat deze coalitie geen meerderheid krijgt in de eerste kamer vanwege deze onderwijsplannen. Deze plannen zijn voor ons redelijk rampzalig. Ik kan me niet herinneren dat er ooit zo serieus bezuinigd is.
Wat zal jouw persoonlijke bestuurlijke rol hierin dan zijn als rector ? De rol van de rector is dat je pri-mair verantwoordelijk bent voor onderwijs, onderzoek, studenten-zaken en internationalisering. De bezuinigingen raken al die vier domeinen. Met minder personeel kan je minder goed onderwijs geven. Ook internationalisering kan je niet doen, nu kost dat nog geld. Dat gaat pas geld opleveren als je op 15 a 20 procent van het totaal is. Daar zitten we nog lang niet op. Het blijft een middel om kwaliteit te verbeteren. Er komen gewoon hele goede mensen bij en dat stuwt het niveau omhoog; er komt meer concurrentie om de zelfde plaats. De internationali-seringambitie blijft dus ook een speerpunt van mij.
Je lijkt me trouwens niet iemand die echt een hele strakke carrièreplanning erop na houdt? Ben je hier enigszins ingerold? Nee klopt, het is altijd leuk als je weer voor verrassingen komt te staan. Het was zeker niet mijn be-doeling dit te gaan doen. Ik was eerst voorzitter van de zoekcom-missie, dat geeft wel aan dat ik het niet wilde doen. Het was eerst dat ik bereid was, maar inmiddels vind ik het gewoon heel leuk. Hoe langer ik er over nadenk, hoe leu-
ker de baan. Je krijgt de gelegen-heid fantastisch mooie dingen te doen. Voor mij was de vraag of ik het wel allemaal kon doen met vier jonge kinderen. Ik weet het nog steeds niet. Frans Zwarts zegt je weet pas wat het waard is als je het ervaart. Ik denk dat je de houding moet hebben iets terug te doen voor de universiteit. Ik heb mijn loopbaan te danken aan de RuG, nu ben ik toevallig aan de beurt iets terug te doen.
Een onderdeel van Frans’ bestuurstijl was dat hij veel onder de studenten was. Ik denk dat ik wel op Frans lijk. Het contact tussen studenten en universiteit is erg belangrijk voor de rector. Internbestuurlijk ben je het hoofd van de senaat, het orgaan van alle hooglera-ren. Maar je bent natuurlijk ook het hoofd van de ‘school’. Frans heeft dat echt heel goed gedaan. Ik ben in mei met hem op de Ba-sis geweest. Dat was echt heel leuk, Frans was moe en ging om half twee naar huis maar ik heb het tot vijf uur volgehouden, zo leuk was het. We gaan in elk ge-val in mei weer een rondje maken. Ik denk dus dat we qua contact
met studenten weinig verschillen.
Het is wel een zware baan geloof ik, ik weet niet hoe
Frans er voor die acht jaar uit zag….Je moet ook fit blijven hè. Frans heeft geleden denk ik. Ik weet niet waar dat aan ligt. Als je tot half vijf doorgaat en om negen uur weer moet vergaderen… Ik moet toch wel zes uur per nacht slapen.
Heb je als aanvoerder van de universiteit nog wat stichtelijke woorden voor nieuwe studenten?Probeer er zoveel mogelijk uit te halen. Blijf ook niet thuis wonen, want je ziet dat die studenten hier alleen komen voor de colleges en verder veelal thuis zitten. Je mist dan zoveel. En doe een studie die je leuk vind. Er liep laatst een meisje uit een tentamen van mij die door mijn vak met de master economie stopte. Ze vond het ook helemaal niet leuk zei ze. Als mijn vak eraan bijdraagt dat je iets gaat doen wat je leuk vind, dan vind ik het toch nog geslaagd, heb ik toen gezegd. Ik kwam haar laatst tegen en nu is ze dolgelukkig met een andere master.
Randy Martens
Het Gesprek
foto: Jan Luursema
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
“ “
De bezuinigingen zijn voor ons redelijk rampzalig
16 Groninger Studentenkrant | Maart 2011
advertentie
Bandirah www.bandirah.com
Illustratie: Stefan Sloot
ELKE ZATERDAG SWINGAVOND
MEER INFO OP: WWW.VERA-GRONINGEN.NLOOSTERSTRAAT 44 • GRONINGEN • 050 3134681
“THE DANCEABLE SIDE OF THE UNDERGROUND AND THE UNDERGROUND SIDE OF DANCE”
CLUB FOR THE INTERNATIONAL POP UNDERGROUNDPROGRAMMA
GROTE ZAAL / Maart
VERWACHT:DE STAAT, THE CROOKES, KRACH, THE GATHERING, SUUNS...EN VEEL MEER!
THE TELLERSRUE ROYALE + MEBREAK-FAST XXXIMET OA: DOC SCOTT
BUFFALO TOMDAZZLED KID + HOUSES
TYVEKOZARK HENRYTRIGGERFINGER WOODSTHE HACKENSAW BOYSDE KIFTJAGA JAZZIST
020304
051011161820232527
Cantina Mexicana: All you can eat voor 14,75!En ja hoor! Daar is die weerrrrr. De all/you/can/eat aanbieding waarvan het eten ook daadwerkelijk te vreten is. En hij is toch verdikkeme gewel-dig! Voor 14,75 kan je bij Cantina Mexicana aan de Vismarkt zoveel taco´s (kip, gehakt, paddestoelen) en enchillada´s (gehakt, paprika) en spareribs en nacho’s (kip, kaas, gehakt), mét friet, bonen en salades opeten als je wilt. Eigenlijk is het niet fucking normaal maar wij willen dat u deze krant blijft lezen dus als het niet lukt met de artikelen dan maar met de vreet-aanbiedingen.
Neem de onderstaande bon mee naar Cantina Mexicana op zondag tot en met woensdag en dan eet je zoveel je wilt voor maar 14,75. Wees aub zo vriendelijk een extra biertje cq kopje koffie te bestellen zodat onze vrien-den bij Cantina er nog wel iets aan overhouden. Deze aanbieding is name-lijk volledig tot op de kostprijs gedaald. Waarom? Omdat het kan! 2uur max. schranzen, vanaf 6 personen effe bellen.
DINERBONALL YOU CAN EAT
voor SLECHTS € 14,75Keuze uit
taco’s enchillada’s, spareribs en
nacho’sDeze bon is alléén geldig bij Cantina Mexi-
cana Groningen Op zondag t/m woensdag
Geldig t/m 7 april 2011 Vismarkt 50
Inclusief bijge-riechten zoals
friet, salade rijst bonen en sauzen
Groepen van 6 personen of meer moeten reserveren
Kleurplaat!Deze kleurplaat is zo ontworpen dat hij met slechts één kleur inkt is om te vormen tot een waar meesterwerk. Hierdoor is het mogelijk om de wereld tijdens het oersaaie en zinloze college waarin je op dit moment zit toch nog te verrijken met iets wat van permanente en onschatbare waarde is.
Wil je je kunstwerk laten taxeren dan kan dat door het op te sturen naar ons postadres zoals genoemd in het colofon op pagina 3. Wij zullen alle exemplaren die een waarde van ten minste 25 euro vertegenwoordigen, in ons blad afdruk-ken. Hoera!