seminarboek

Seminarboek2008 - 2009

The New School for Information Services

3

Het Seminarboek 2008/2009

Seminarboek2008 - 2009

4

The New School hbo marketingcommunicatie

Seminarboek 2008-2009

InhoudsopgaveVoorwoord

Lobbyen & PR

Kijkje in de keuken

Mijn Amsterdam ‘Debbie’

Plagiaat

Event management

Mijn Amsterdam ‘Justin’

De Prins en de foto

Picnic

Mijn Amsterdam ‘Edmee’

Ethische journalistiek

Van wondermiddel tot vergif

Mijn Amsterdam ‘Anna’

Mark Berman

Themaweek

Project Fototentoonstelling

Studiereis Leeds

Nawoord & Colofon

3

4

6

8

10

12

14

16

18

20

22

24

26

28

30

32

34

36

5


VoorwoordBeste lezer,

The New School for Information Services hecht veel waar-de aan eigentijdse inzichten in ontwikkelingen binnen het marketingcommunicatie werkveld. Elk jaar organiseren we voor en met onze studenten een twintigtal seminars, ex-cursies en bedrijfsbezoeken. Gastsprekers uit de praktijk, waaronder stagegevers, leden van de Raad van Advies, alumni en ouders, laten de studenten kennismaken met ac-tuele onderwerpen, innovatie, en belangrijke trends.

De aangereikte kennis, inzichten en ervaringen zijn van be-lang voor de studenten (en docenten) die aanwezig zijn bij alle activiteiten die in dit boek aan bod komen. Daarnaast kan ook de student van de toekomst er zijn/haar voordeel mee doen. Bovendien is dit boek een goed voorbeeld om aan de buitenwereld te laten zien met welke inzet en profes-sionaliteit onze studenten een publicabel product kunnen maken.

Daar ben ik bijzonder trots op. Met name bedank ik de makers, Myrte Klaasman, Jos van der Donk, Quinten van ‘t Hof en Miriam Deckers voor hun tomeloze energie, creativiteit en inspanningen. In zijn boek ‘Outliers’ schrijft Malcolm Gladwell dat één kenmerk van succes 10.000 uur werk en inspanning is. De makers van dit boek hebben dat goed begrepen en kunnen heel wat uren bijschrijven.

Ik wens u veel leesplezier.

Kees SpijkerDirecteur The New School for Information Services

3

6



Lobbyen & PR

Naam: Eric FrankCarrière:De heer Frank is een ras lobbyer. Hij is bij verschillende bedrijven door het hele land verant-woordelijk geweest voor de Pr en heeft daardoor veel prak-tijkervaring.

Klinkt misschien heel saai, en je denkt waarschijnlijk meteen aan politiek. Lobbyen en public affairs hebben er ook mee te maken, maar eigenlijk lobbyt iedereen. Denk maar eens aan de tijd dat je als kind een snoepje wilde hebben, je gaat naar je moeder, die zegt nee. Vervolgens ga je naar de je vader en zeg je dat je van je moeder een snoepje mag, hij geeft ’t je dan.

In deze seminar heeft Eric Frank ons uitgelegd dat lobbyen niet alleen met politiek te maken heeft. Hij heeft ons ver-teld dat lobbyisten in de politiek proberen de voor hen inte-ressante ministers te spreken. Als lobbyist moet je gekend worden, je moet ervoor zorgen dat mensen weten wie jij bent zodat je gemakkelijk met ze in contact kunt komen.

Lobbyen is dus eigenlijk het in contact komen met de juiste mensen om zo bepaalde dingen voor elkaar te krijgen of invloed te kunnen hebben op bepaalde zaken. Als lobbyist moet je dus mensen kennen, je moet een netwerk hebben om zo via via met de voor jou interessante mensen in contact te komen.

Lobbyen doen we allemaal, meestal voor zaken waar we zelf beter van kunnen of willen worden. Stel je wilt graag in het bestuur van je vereniging, hiervoor heb je een bepaald aantal stemmen nodig. Je gaat iedereen die je kent vragen op jou te stemmen. Vervolgens spreek je die mensen aan, om zo ook de stemmen te krijgen van de mensen die zij weer kennen. Je boort je netwerk aan en daarmee dat van anderen, om uiteindelijk zelf verkozen te worden.

Public affairs is een ander verhaal, letterlijk betekent het publieke zaken. Hier gaat het bijvoorbeeld om de uitspraken van een minster. Wie is daarvoor verantwoordelijk? De

Seminar

Myrte Klaasman

7


Lobbyen & PR minister zelf natuurlijk, maar met bepaalde uitspraken kan een minister ook zijn partij in een ander daglicht zetten. Dit zowel positief als negatief.

Aan dit seminar is een bezoek aan de Tweede Kamer ge-koppeld. Met de kennis die we hebben opgedaan tijdens het seminar, zijn we beter in staat zaken van de Tweede Kamer te begrijpen. Er is een bezoek gebracht aan het vragenuurtje, hierbij komt lobbyen eigenlijk uitgebreid aan bod. Ministers moeten leuren om bepaalde dingen voor elkaar te krijgen. Ministers moeten ook verantwoording afleggen aan de an-dere leden van de kamer over uitspraken of plannen die ze hebben.

5Marketingcommunicatie

Foto: Edmee Habbema

8



Aangezien lobbyen en public affairs veel te maken heeft met politiek is een uitstapje naar de Tweede Kamer een logische volgende stap. De studenten van het tweede jaar vallen met hun neus in de boter. Op de dag dat zij de Tweede Kamer bezoeken, buigt de kamer zich over de troonrede, oftewel er zijn algemene beschouwingen.

De dag begint vroeg. Om half tien wordt iedereen voor de ingang van de Tweede Kamer verwacht. Onze ‘coach’ voor de dag is wederom Eric Frank, de spreker van het seminar over lobbyen en public affairs. Nadat we allemaal veilig door de security check zijn gekomen, worden we voorzien van een pas waarmee we toegang hebben tot het gehele gebouw.

De eerste halte is een zaaltje met typisch meubilair. De groen beklede, houten banken blijken het originele meubilair van de tweede kamer te zijn, dat sinds het begin van onze democratie de kamer heeft gediend. Uiteraard zijn de ban-ken niet de reden van het bezoek. De studenten krijgen een inleidende film te zien over de geschiedenis en taken van de Tweede Kamer.

De tweede halte is de publiekstribune van de Tweede Kamer. Eric Frank houdt een inleidend praatje om vervolgens voor te gaan richting de zitplaatsen. De tribune zit overvol. Alle aanwezigen luisteren aandachtig naar de spreker achter de katheder. De fractievoorzitters van verschillende politieke partijen houden om beurten een monoloog over de ideeën van hun partij. Voor veel tweedejaars studenten is het de eerste keer in de ‘kamer der democratie’. Ze vinden het leuk om een keer te zien hoe het er nou in het echt aan toegaat. ‘Normaal gesproken zie je dit alleen op televisie’, merkt een student op.

Kijkje in de keuken Seminar

Jos van der Donk

9


Na ongeveer een uur verlaten we de algemene beschouw-ingen om een rondleiding te krijgen door de rest van het gebouw. Het is een mengeling van oud en nieuw. Twee oude gebouwen zijn verbonden door een modern complex. Het meest bijzondere van de rondleiding is een tussenstop in een zeer oude bibliotheek. Een smalle, maar hoge ruimte met een glazen dak. De boeken die er staan, bevatten docu-mentatie van elk jaar sinds de oprichting van de Tweede Kamer. Ze zijn netjes op jaargang tot het plafond geordend, maar de kamer wordt vooral getypeerd door de bijzondere balustrade. Een wenteltrap verbindt de verschillende verdiepingen. Het rode gietijzer geeft de kamer een authentiek karakter.

Het bezoekje aan de Tweede Kamer was een ontspannen kijkje in de keuken van politiek Nederland. Doordat we toeval-lig op de dag van de algemene beschouwingen een bezoekje brachten, hebben de studenten een goede indruk gekregen van hoe in de politiek gedebateerd wordt. Daarnaast was de rondleiding leerzaam wat betreft het ontstaan van de Tweede Kamer. Kortom leerdoelen geslaagd.

7

Foto: Gijs Peeters

Marketingcommunicatie

10



Mijn A’dam

Foto & tekst door Larissa ‘t Hart

11


De plaats in Amsterdam waar ik graag naar toe ga is in de PC Hooftstraat, Triccolore. Dit was vroeger Pasta di Mama, een Italiaanse traiteur. Hier hebben ze super lekkere broodjes of hapjes voor bij de borrel. Omdat ik natuurlijk elke dag op school zit, is dit lekker dichtbij. Het is wel duur dus ik heb samen met vriendinnetjes afgesproken aan het begin van het jaar dat we elke vrijdag zo’n broodje gaan halen. Ik kijk dan ook erg uit naar die dag. Vooral het moment dat je daar binnenloopt, het ruikt er altijd heerlijk. Verder zit deze winkel in een van mijn favoriete straten van Amsterdam dus ik vind het heerlijk om er even doorheen te lopen voordat ik naar mijn favoriete plekje ga.

Debbie

9‘Mijn Amsterdam’, Fotografie

12



Een zeer actueel en veelbesproken onderwerp, we weten allemaal dat plagiaat verboden is. We denken allemaal te weten wat plagiaat is, maar eigenlijk pleeg je vaker plagiaat dan je denkt, zo legden rechtdocenten Dré Kampfraath en Chris Sent ons uit. ‘Hoe overleef ik zonder kleerscheuren The New School?’, was het onderwerp van deze middag.

Plagiaat is het gebruiken van werk van iemand anders waar-bij je doet voorkomen dat jij het hebt gemaakt. Zo gebeurt het vaak dat studenten een bron raadplegen en tekst uit deze bron letterlijk overnemen of onvoldoende aanpassen. Hiermee lijkt het alsof de tekst van jou is, terwijl dat niet zo is. Je moet er een bronvermelding bij doen als je dit doet.

Natuurlijk is het wel toegestaan werk van anderen te ge-bruiken, waar moet je anders je kennis vandaan halen? Het is echter zo dat je de tekst volledig moet aanpassen en het in eigen woorden vertellen, parafraseren dus. Doe je dit niet, dan zul je de bron moeten vermelden.

Bovenstaande wisten we eigenlijk al, maar plagiaat pleeg je ook zonder dat je het door hebt. Wist je bijvoorbeeld dat je, als je een plaatje van internet kopieert en dit in je werkstuk plakt, je ook schuldig maakt aan plagiaat? Dit doen we allemaal waarschijnlijk meer malen per schooljaar. Wat er fout aan is? Simpel, je moet ook bij een plaatje de bron vermelden.

Chris en Dré lieten ons zien dat zelfs grote bekende be-drijven zich schuldig maken aan plagiaat. Ze doen dat niet altijd bewust, maar dan lijkt een idee dat ze hebben in sterke mate op een idee van een ander bedrijf. Maar niet alleen dát, als je in China bent, koop je voor nog geen vijf euro een Gucci-horloge. We weten allemaal dat deze horloges nep

PlagiaatSeminar

Myrte Klaasman

Naam: Chris SentCarrière:Mevrouw Sent is naast docente recht afgestudeerd ju-riste en is ook als zodanig betrokken bij Amnesty Inter-national. Daarnaast schrijft en publi-ceert ze juridische stukken en doet ze onderzoek.

13


zijn, en kopen er een voor de grap. Toch pleegt de maker van die nephorloges plagiaat, de horloges lijken exact op de echte.

Het seminar eindigde met een quiz, alles wat verteld was kwam hierin terug. De winnaar ging er vandoor met een prachtig (nep)horloge. Iedereen heeft veel opgestoken van deze middag. Want ook al wist een ieder van ons al wel het een en ander over plagiaat, dat je al zo ontzettend snel plagiaat pleegt wist niemand. We kunnen nu dus allemaal ‘zonder kleerscheuren’ The New School afronden. Vanaf nu weten we precies wat wel en niet kan.

11

Uit: ik @nrc.nl, donderdag 19 april 2007

Paper

Als oefening voor het schrijven van hun bachelor-scripties

worden onze tweedejaars studenten psychologie begeleid

bij het opstellen van een paper van twaalf pagina’s. Ze zijn

gewaarschuwd om nooit informatie van het internet klak-

keloos over te nemen en ook geen paper van een vriend(in)

te ‘lenen’.

Een docent psychologie komt naar mij toe met een paper.

‘Kijk’, zegt zij, ‘wat denk jij hiervan?’ Eerst zie ik niets

bijzonders. Dan lees ik, aan het einde van een alinea: ‘klik

hier’.

© Bryna Hellmann

©

Auteursrecht

14



Seminar

Event managementMyrte Klaasman

Naam: Kees SpijkerCarrière:De heer Spijker heeft een uitgebreid opleidingsportfolio, waaronder een doc-toraal algemene taal -wetenschappen. Verder heeft hij veel werkervaring in het onderwijs en is nu directeur van The New School.

BN’er bezoekt New School!

Het gonsde door de hele school, een BN’er komt een gast-college geven! Gerwin kondigde het een week van tevoren aan. Iedereen wilde erbij zijn. Wie zou het zijn? Een oud-studente zoals Nicolette van Dam of Sophie Hilbrand? Of misschien wel EO-hunk Arie Boomsma! We moesten maar afwachten.

Uiteraard was de opkomst verassend groot, iedereen was benieuwd wie het gastcollege zou gaan geven. Teleurstelling was groot toen de BN’er... Kees Spijker was, de directeur. BN’er bleek te staan voor ‘Bekende Newschooler’. Maar de teleurstelling was eigenlijk snel verdwenen toen Kees ons een ontzettend interessant college gaf.

Het onderwerp was ‘Event Management’.

Events zijn er al heel lang, al zijn ze nu in een heel andere vorm dan vroeger. Tegenwoordig denken wij bij het woord event aan een congres of een festival. Vroeger verstond men onder een event een gladiatorengevecht of zelfs een publieke ophanging.

Zo gezien is er veel veranderd maar het principe blijft hetzelfde, er komen vaak veel bezoekers en het moet ge-organiseerd worden. De organisatoren kregen en krijgen nooit het applaus voor het event, de spreker of artiest staat in het middelpunt, daaromheen is het natuurlijk geregeld.

Een event is een gebeurtenis die de zintuigen en emoties prikkelt van de bezoekers. Tegenwoordig draait alles om de belevenis economie, dat is het uitgangspunt voor het organiseren van een event. Mensen moeten er iets ervaren of leren.

15


Events zijn complex, veel complexer dan wij ons kunnen voor-stellen. Met name het organiseren van een event heeft veel voeten in de aarde. Een event moet resultaat opleveren, de ‘makers’ moeten extreem nieuwsgierig zijn om er het beste uit te halen. En, last but not least, er moet kei- en keihard gewerkt worden.

13Marketingcommunicatie

Foto: Larissa ‘t Hart

16



Mijn A’dam


17


De plek in Amsterdam waar ik graag kom en verblijf is het Museumplein. Door de ruimte die hier is, vind ik het heerlijk om daar zo af en toe even te genieten van de rust. Daarnaast vind ik het leuk om naar mensen te kijken die voorbijkomen. Je ziet de vreemdste types. Vooral als het mooi weer is kan ik hier lang vertoeven. Ik ga hier soms ook met vrienden naar toe om gewoon lekker te zitten en een beetje te praten. Het Museumplein ligt naast het Concertgebouw waar ik ook wel eens naar toe ga.

Justin


18



Ook ouders zijn betrokken bij onze school: Henk Jan Boukema, advocaat en vader van een van onze studenten, heeft een lezing gegeven over privacy, intellectueel eigendom en de rol van de media daarin.

Aan de hand van concrete voorbeelden over rechtszaken die hij zelf heeft gevoerd legde hij ons in een half uur de be-langrijkste aspecten van het onderwerp uit. Het leuke is dat meneer Boukema bijvoorbeeld kroonprins Willem-Alexander heeft bijgestaan in een rechtszaak tegen het weekblad Privé.

Wat was het geval? Een fotograaf van weekblad Privé schoot wat kiekjes van de Kroonprins met zijn gezin terwijl ze aan het zwemmen waren in de Middellandse zee. Deze foto’s waren van een aanzienlijke afstand genomen en ze werden gepubliceerd. De Kroonprins was hier niet blij mee en spande een rechtszaak aan tegen het weekblad. De Kroonprins werd in het gelijk gesteld door de rechter.

Het waren hele onschuldige foto’s, maar de Prins was op dat moment met zijn gezin op vakantie. Hij verkeerde dus in de privésfeer (geen grapje!), de fotograaf had die foto’s niet mogen publiceren, hij maakt daarmee inbreuk op de privacy van de Prins en zijn gezin.

In het geval van een publieke figuur, zoals de Prins, geldt altijd dat wanneer iemand niet in functie is, hij niet gefotografeerd mag worden en wanneer dat wel gebeurt hij zich kan beroepen op zijn recht op privacy. Deze regel vervalt natuurlijk op het moment dat de publieke figuur in kwestie zich misdraagt. Stel dat de Kroonprins tijdens een vakantie iemand zou bedreigen met een wapen en dat wordt gefotografeerd, dan is het van algemeen belang dat dit bekend wordt. Hij blijft natuurlijk wel iemand met een bepaalde voorbeeldfunctie.

De Prins en de FotoMyrte Klaasman

Seminar

Naam:H.J. BoukemaCarrière:De heer Boukema werkt als advocaat bij Pels Rijcken & Droogleever For-tuijn advocaten en notarissen (Lands-advocaat) en is ge-specialiseerd in mediazaken en in-tellectueel eigen-dom. Daarnaast schrijft hij regelma-tig voor de interna-tionale wetenschap-pelijke pers.

19


Alhoewel je via een rechtszaak bescherming van je privacy kan afdwingen, adviseert Boukema om niet in eerste in-stantie geschillen hierover bij de rechter op te lossen. Bij een rechtszaak krijgt iedereen hier natuurlijk lucht van en wanneer je de zaak verliest, stel je jezelf in een negatief dag-licht.

Het is dus het verstandigst om bij conflicten over privacy-schendingen dit in stilte op te lossen met de andere partij. Want, ook al krijg je gelijk, een zaak trekt altijd media-aandacht en dat is nooit echt positief.

17

Foto: Macha Mioch

Auteursrecht

20



PicnicDré Kampfraath

Seminar

Amsterdam kent een bloeiende creatieve industrie die een steeds grotere economische betekenis krijgt. Er is de stad dan ook veel aangelegen het imago van creatieve hoofdstad van Europa te versterken. Daarom heeft men samen met een aantal sponsors Picnic bedacht. Een internationaal eve-nement waar gedurende drie dagen in een zeer eigenzinnige setting (houtsnippers op de vloer, echt gras op de podia) een reeks top sprekers uit de wereld van internet en media langskomen om te praten, workshops te doen, competities te beoordelen en informele sessies te houden met gelijk- gestemden. Daarnaast zijn er allerlei nevenevents die iets te maken hebben met media en internet.

Het leek dus een goed idee om er een middag naar toe te gaan met de studenten. Dankzij contacten van een van de docenten konden er behalve de gratis evenementen ook nog wat besloten exposities worden bezocht. Als eerste werd de grote bolvormige tent van E-Art bezocht. Exposanten, vaak kunstenaars, uit verschillende landen lieten hier hun werk zien. Bijvoorbeeld een apparaat dat laat zien hoeveel er op een bepaalde plaats aan digitale info door de lucht gaat; van mobiele telefoon, zendmasten, radio’s, infrarode meetapparatuur en wat er nog meer is. Maar ook een pro-gramma waarmee je een mooi tijdschriftje kunt maken van een A4-tje. En een organisatie die platformen ontwerpt om burgerparticipatie via internet te vergemakkelijken. Er werden presentaties gehouden door enkele kunstenaars, waarbij het vooroordeel over kunstenaars als licht wereld-vreemde menssoort soms akelig werd bevestigd.

Na een omzwerving over het Westergasterrein zijn we uit-eindelijk aangeland bij de Gashouder waarbinnen opnieuw een aantal bedrijven opstellingen hadden gemaakt met vernieuwende toepassingen van de laatste techniek. Zo

Naam:Dré KampfraathCarrière:De heer Kampfraath is docent op The New School voor de vakken Beroepsethiek, Au-teurs- en Mediarecht en Crossmedia. Daar-naast is hij werkzaam als directeur van het bedrijf Interimic.

21


had men zich laten inspireren door RIFD (Radio Frequency Identification). Mediamatic had een aantal toepassingen bedacht rondom een hartvormige sleutelhanger die aan je persoon werd gekoppeld. Zo begon een massagestoel te masseren wanneer je er de sleutelhanger neerlegde, maakte een camera een filmpje wanneer je in de buurt was, kon je er bier mee bestellen maar ook een parcours rennen en dan werd automatisch je tijd genoteerd. In de enorme ruimte stonden ook hoge torens vol getekende schaapjes, een project van een kunstenaar die via Amazon’s Mecanical turc 10.000 mensen bereid had gevonden om voor tien dollar cent een schaapje te tekenen volgens de strikte aanwijzing: ‘een schaap van opzij getekend die naar links kijkt’.

Het was een Picnic die een mooi doorkijkje gaf naar de toe-komst, al benam de wat knullige uitvoering hier en daar soms het zicht op het achterliggende briljante concept. Zoals bij elke goede communicatie moet immers vorm en inhoud gelijk op gaan om de ontvanger te verleiden.

19

Foto: Jillis Jacobs

Crossmedia

22



Mijn A’dam


23


Ik hou van De Jordaan, omdat ik er zelf woon en het een hele ge-zellige buurt vind. Ik ga graag een kopje koffie drinken in de buurt van de Westerstraat en snuffellen op de markt. Er zijn veel leuke winkeltjes te vinden en de mensen die er wonen zijn leuk en apart. Ik vind het daarom ook heel leuk om naar mensen te kijken als ik op het terras zit. Voorlopig blijf ik hier lekker lang wonen en geniet ik van alles wat De Jordaan te bieden heeft.

21

Edmee

‘Mijn Amsterdam’, Fotografie

24



Wat is ethische journalistiek? Als je dit zou vragen aan tien journalisten zouden ze niet allemaal hetzelfde antwoord geven. Je kunt het beroep van journalist namelijk op ver-schillende manieren benaderen. Daarbij maakt het vooral uit welke de doelgroep is die je als journalist moet bedienen. Een journalist bij een krant bedrijft andere journalistiek dan een journalist van een glossy tijdschrift.

Volgens Paul Grijpma moet je als journalist het doel hebben om mensen op een neutrale manier te informeren over zaken die er toe doen in de wereld. Je moet gedreven zijn, op zoek naar de waarheid, met als doel de voorpagina van de krant te halen.

Journalistiek en media zijn nauw met elkaar verbonden. Je moet als journalist informatie inwinnen en die krijg je met behulp van verschillende media/communicatiemiddelen. Er zijn tegenwoordig veel meer communicatiemiddelen dan vroeger. Zo heb je nu internet, mobiele telefoons waar je zelfs foto’s mee kunt nemen en mee kunt filmen, meer tv zenders, meer kranten.

Dat heeft zo z’n voordelen maar ook z’n nadelen. Aan de ene kant is het makkelijker om informatie te verkrijgen maar het nadeel is dat veel van die informatie onbetrouwbaar is. Neem bijvoorbeeld het ‘incident’ met clown Bassie, van Bassie en Adriaan. In verschillende programma’s en kranten was te horen en te lezen dat de getrouwde Bas van Toor een kind zou hebben verwekt bij een andere vrouw.

Heel Nederland had het er over. Het bleek echter een stunt te zijn van een reclamebureau. Ze hadden een reclame bedacht met clown Bassie in de hoofdrol. In die reclame verwekt Bassie een kind bij de buurvrouw. Volgens Paul Grijpma is dit kenmerkend voor hedendaagse journalistiek.

Ethische journalistiekQuinten van ‘t Hof

Seminar

Naam:Paul GrijpmaCarrière:De heer Grijpma werkte als verslag-gever voor de NOS, als journalist bij o.a. Het Parool en Else-vier en hij heeft ge-acteerd in verschil-lende tv-films.

25


Reclamebureaus kunnen journalisten via een truc in de val laten lopen.

Grijpma vindt dan ook dat er flink is ingeleverd op goede journalistiek. Een van de redenen daarvoor is dat de bron waar de informatie vandaan komt tegenwoordig niet of nauwelijks meer wordt gecheckt. Dit is een gevolg van de toenemende media en communicatiemiddelen.

Volgens Paul Grijpma wordt er ook vaak verkeerd gecommu-niceerd naar de journalisten. Als bijvoorbeeld een bedrijf een fout heeft begaan zie je vaak dat de woordvoerder van dat bedrijf onduidelijke informatie geeft en soms zelfs de waarheid niet spreekt.

Als journalist wordt je vaak geacht om objectief te zijn. Hierover zegt Paul Grijpma dat je als journalist nooit ge-heel objectief bent en kunt zijn, je kunt alleen streven naar neutraliteit. Door de toenemende media krijg je als journalist een steeds groter publiek waar je voor werkt en dus ook meer invloed. Dit maakt het werk van een journalist erg leuk maar het brengt wel een verantwoordelijkheid met zich mee.

Eigenlijk zou je als journalist overal bij willen zijn om zo alle informatie met je eigen oren en ogen te horen en te zien. Misschien dat de techniek dit in de toekomst ook wel mogelijk maakt.

23

Foto: Mascha Mioch

Journalistiek

26



Wondermiddel of vergifMyrte Klaasman

Naam: Dirk Jan VersteegenCarrière:De heer Versteegen is werkzaam geweest bij defensie, bij een farmaceutisch be-drijf en tegenwoor-dig werkt hij als zelf-standig consultant.

Normen en waarden, we praten er allemaal over en hebben ze ook allemaal. Ja echt!

Stel, je baas vraagt je oud afval te lozen in een bos. In je vrije tijd ben je actief bij een milieuvereniging, dus eigenlijk wil je direct ‘nee’ zeggen. Maar het is wel je baas die het vraagt. Het kan natuurlijk ook andersom. Dat je als baas van Greenpeace merkt dat een personeelslid papier, blikjes en batterijen in één prullenbak gooit.

Ethiek is reflectie op het gedrag en op de beweegredenen van het gedrag. Als bedrijf moet je ervoor zorgen dat je personeel de waarden en normen van het bedrijf naleeft, zowel binnen het bedrijf als bij de klant. Als dit op de een of ander manier afwijkt, verliest het bedrijf consistentie in haar communicatie. Dit kan het imago schaden en ervoor zorgen dat je geloofwaardigheid een deuk oploopt.

Dirk Jan Versteegen is consultant, en heeft veel gewerkt voor bedrijven in de farmaceutische industrie. Zo adviseerde hij een bedrijf dat medicijnen ontwikkelde en verkocht aan apotheken, ziekenhuizen en huisartsen. Op een gegeven mo-ment had het bedrijf een pil ontwikkeld met dezelfde werking als de energiedrank Red Bull. Deze pillen zouden bijvoorbeeld op feestjes uitgedeeld kunnen worden.

Binnen het bedrijf was men zeer enthousiast over de Red Bull-pil. Een ding werd over het hoofd gezien: het imago van het bedrijf. Als je geloofwaardig wilt zijn als farmaciebedrijf is het natuurlijk raar als op feestjes pillen van jouw merk worden verkocht. Dat past totaal niet binnen het serieuze imago van het bedrijf. Reden dus om vast te houden aan medicatie als corebusiness en de ‘Red Bull’ pillen te laten schieten. De pil zou een wondermiddel kunnen zijn voor de

Seminar

27


Wondermiddel of vergif consument, maar ook vergif voor het imago van het bedrijf.

Dirk Jan Versteegen heeft ons in een middag, aan hand van veel concrete voorbeelden, uitgelegd hoe normen, waarden en ethiek zich verhouden in een bedrijf en hoe dit intern- extern gecommuniceerd moet worden.

De les die hieruit getrokken wordt, is dat normen en waar-den moeten leven bij het personeel, want als dat niet zo is, kan je nog zo’n mooi imago bedenken, maar gaat het nooit werken.

25

Foto: Edmee Habbema

Beroepsethiek

28



Mijn A’dam


29


De plek in Amsterdam waar ik het liefst naar toe ga is de Albert Cuyp markt. Het is zo leuk om daar lekker rond te neuzen en leuke en lekkere dingen voor niet veel geld te halen. Je kunt daar altijd wel iets leuks vinden, maar ook zonder iets te kopen is het heel gezellig om naar toe te gaan om lekker rond te kijken. Ook kun je er voor heel weinig lekkere maar vooral verse groente, fruit en vis halen. Vooral als de zon schijnt is het heerlijk om over de Cuyp te lopen.

Anna


30



Mark BermanMyrte Klaasman

In het kader van English Writing waar we verschillende on-derdelen van het schrijven behandelen, is Mark Berman in de klas geweest zodat wij interviews met hem konden afnemen. Mark Berman is een jazzmuzikant en dj, hij maakt met zeer uiteenlopende instrumenten muziek die hij dan mixt. Hieronder een van de interviews.

A tall, good looking and charming young man sits in front of me. With his elegant smile, bright and sparkling eyes he starts telling about his love for jazz music. Music is a feeling for him, it just goes natural. Music has always played a great role in his life and now he has a band, Jazz Berry. It’s really his thing, the interaction with the crowd when performing is of great importance to him. “If you’re performing, you see people go like ‘wow’, that’s so rewarding” he says.

He feels we all have two choices in life, security and heart. Heart is his choice, he loves what he’s doing now, producing, performing and festivals. He has taken a lot of risks, because being a jazz musician in Amsterdam is not easy. “In music you have to be innovative or really good” he tells me. He tries to be innovative in creating music, and he is.

He explains me the way he produces his music and it is original, he records his percussion and guitar music, puts a beat under it and then sends it to several musicians, who on their turn, improvise on his music. Then he puts everything together and here is the song produced. Improvising is the thing that makes his music refreshing; “music is improvising.” Where he gets his inspiration from? People that put their hearts in music, that is exactly the way he tries to do it.

31


Nowadays jazz music is to be heard in every song, al lot of artists base their music on jazz. With a great smile he tells me that jazz is of all ages and it could be used in different settings; lounge and beat for example.

In the future we are sure to hear more of this extremely talented boy. He wishes to become a great producer in the jazz scene.

29

Foto: aangeleverd door Marc Berman

English Writing

32



In één week een tv-format: We Did It!

De eerste themaweek ooit van The New School vond plaats in de week van een tot vijf december 2008. De studenten werden ingedeeld in zes groepen. Elke groep moest een eigen tv-format ontwikkelen. In één week tijd alles doen: uitzoeken wat er bij het ontwerpen van een televisieprogramma komt kijken en dan nog het format bedenken. Een enorme klus die we met elkaar tot een goed einde hebben gebracht.

Elke groep een eigen thema, elke groep een eigen lokaal, elke groep zijn eigen ideeën. Gewapend met een map met opdrachten ging iedereen vol enthousiasme aan de slag. De deelopdrachten kwamen overeen met de diverse vakken die gevolgd worden in jaar een en twee. Brainstormen, taken verdelen en vooral heel hard aan de slag, we hadden maar een week de tijd. Tijd die voorbij vloog.

De eerste drie dagen werd er op school keihard gewerkt, een financieringsplan, sponsorplan, marketingplan, commu-nicatieplan, sizzle (een prikkelend filmpje), juridisch overzicht - we moesten het allemaal maken, toegespitst op het eigen thema. Aan het eind van elke dag werd er geëvalueerd wat er was bereikt, hoe het was gegaan, wat er nog moest gebeuren voor we op donderdag naar Hilversum gingen om te filmen. Woensdag aan het eind van de middag was iedereen er klaar voor, na een gesprek met Annemarieke van Veen van tv-producent Eyeworks konden de laatste puntjes worden aangepast.

Donderdag vertrokken we met z’n allen naar het Mediapark in Hilversum waar we onder begeleiding van Dagje Filmmaken ons format verfilmden. Elke groep kreeg een camera en een geluidshengel. Na een korte instructie begonnen we met

ThemaweekThemaweek

Myrte Klaasman

33


filmen, er werd enthousiast overlegd, heen en weer gelopen, verkleed en natuurlijk gefilmd. Docenten waren ook heel hard nodig om te figureren in de diverse filmpjes. Na een lange dag in het Mediapark was alles gefilmd en moesten we terug naar school waar we alles met hulp van Joost, een van de docenten, zelf gingen monteren. Voor sommigen een eitje, voor anderen een struikelblok, maar op vrijdag had elke groep een geweldige film.

Onder toeziend oog van Bas Pinkse van 25 FPS en de al eer-der genoemde Annemarieke werd elk format gepresenteerd, hier en daar natuurlijk wat haperingen met de laptops (!), maar uiteindelijk kon elke groep zijn filmpje laten zien.

Uiteindelijk won de groep die ‘Huisje, Boompje, Feestje’ had bedacht: een door de crisis geïnspireerde quizshow over huishoudkennis waarin huisvrouwen het tegen elkaar op-nemen. Zij wonnen dus de hoofdprijs, een dinerbon ter waarde van € 350,- . Zal wel een feestje zijn geworden.

31

Foto: Jorinde Tenten

Themaweek

34



Het project: een fototentoonstelling organiseren op The New School. Als onervaren studenten grepen we deze kans met beide handen aan. ‘Dat doen we even’ was onze eerste gedachte, maar al snel bleek dat we het zwaar onder-schatten.

Waar halen we foto’s vandaan? Hoe komen we aan bezoe-kers? Hoe hangen we de foto’s op? Waar hangen we alles op? Dit is een kleine greep uit de vragen die we moesten beantwoorden en waar we hard mee aan de slag moesten om ook daadwerkelijk een tentoonstelling te maken.

Al snel werden we erop gewezen dat een aantal oudstuden-ten in de fotografie wereld zitten. Tim ten Velden, Tycho Muller, Fleur Koning en Pauline Lemberger hebben we enthousiast gekregen voor het idee. Foto’s, professionele fotografen en de locatie, we hebben het allemaal geregeld. Nu nog de bezoekers en dan is alles rond. De Open Huis dag van de school leek ons een goede dag, de nieuwe studenten met hun ouders hebben dan ook een reden om de school door te gaan, er is wat te zien!

Maanden hebben we eraan gewerkt, met elkaar hebben we alle obstakels overwonnen en zijn we erin geslaagd een ten-toonstelling neer te zetten. Het proces van samenwerken ging ons niet altijd even makkelijk af. Iedereen heeft zijn eigen mening en elkaar respecteren is lang niet zo makkelijk als het lijkt.

We hebben alleen maar positieve reacties gekregen op het uiteindelijke resultaat, mensen waren enorm verrast. Voor de nieuwe eerstejaars en hun ouders was het leuk om een concreet voorbeeld van een project te zien.

Projecten vormen een belangrijk deel van de opleiding, het leert je samen te werken, een gemeenschappelijk doel na

FototentoonstellingProject

Myrte Klaasman

35


Fototentoonstelling te streven, obstakels te overwinnen, op een andere manier naar dingen kijken en vooral niet te snel denken dat je het allemaal wel even doet.

Wij hebben als projectgroep heel veel medewerking ge-kregen van vier oud-studenten, maar ook Miriam en Joan hebben zich enorm ingezet. De juiste ‘drive’ vinden, daar draait het allemaal om, en niet alleen binnen de projectgroep maar ook met de andere mensen die je nodig hebt succes te behalen.

Door dit project hebben we allemaal gezien dat niets vanzelf gaat, mensen komen niet bij je aankloppen of ze je kunnen helpen, nee je moet er zelf achteraan en er keihard voor werken. Soms is het niet makkelijk, maar de aanhouder wint!

33

Foto: Oscar Beins

Projectmanagement

36



Studiereis LeedsStudiereis

Met de bus naar Rotterdam, met de boot naar Hull, en vervolgens weer de bus in naar Leeds. Zo’n zeventien uur later na vertrek uit Amsterdam stonden wij, tweedejaars studenten van The New School, op het veld van The Leeds Rhinos. De rugbyclub van Leeds en huidig kampioen van de Europese Super League. Hier kregen we een rondleiding en werd ons meer verteld over de historie van de club en de re-latie die de club heeft met de studenten in Leeds. The Leeds Rhinos zou graag wat meer studenten in het publiek hebben bij de wedstrijden om zo het rugby populairder te maken. Aan ons de vraag hoe je dat zou kunnen bewerkstelligen.

Aangekomen in het hotel gingen we bijtijds naar bed om de volgende dag weer vroeg op te staan voor het uitje naar een evenement op de universiteit van Leeds. Om welk eve-nement het precies ging wist niemand aangezien het vrij

Quinten van ‘t Hof

Foto: Michelle Boersma

37


kort van te voren geregeld was. Daar aangekomen bleek het om het jaarlijkse Celt-fest te gaan. Kort samengevat: een feest voor 50-plussers waarin de celtische leefstijl centraal staat. Wat voor leefstijl dit dan precies moge zijn werd ons niet geheel duidelijk. Wel weet ik te vertellen dat ze een bovengemiddelde interesse voor prei hadden. Wij hadden

hier duidelijk weinig te zoeken. Na een gratis maaltijd en een aantal mooie celtische liederen vertrokken wij weer van de overigens prachtige universiteit. Een ervaring rijker, een illu-sie armer.

Van de universiteit naar Saltaire. Een plaatsje dat in 1853 is opgericht door Titus Salt, een groot industrialist en eige-naar van een immens grote kledingfabriek in die tijd. Om zijn werknemers te voorzien van onderdak, bouwde hij om zijn fabriek een heel dorp. Wij kregen een rondleiding door Saltaire van twee vrouwen die verkleed waren als twee vrouwtjes uit de tijd van Titus Salt. Door middel van een soort rollenspel werden wij zogenaamd de bewoners van het dorp. Na deze interactieve rondleiding eindigden we bij de fabriek waar we wat konden eten en drinken.

35Studieweek


38



Na het Saltaire uitje splitste de groep zich op, de mannen gingen uit eten in Bradford, en de echte mannen gingen naar de voetbalkraker Bradford-Macclesfield. Een voetbal-wedstrijd op het laagste niveau van het betaalde voetbal in Engeland. Einduitslag: 1-0 voor Bradford.

Volgende activiteit op het programma, een Engels Media-museum. Hier kon iedereen zijn eigen wandeling uitstippelen door het museum. Er was van alles te zien en te doen. Zo kon je voor even in de schoenen van een presentator staan en autocue lezen, oude Britse programma’s terugkijken, en nog veel meer. Vooral de Imax 3d-bioscoop viel erg in de smaak.

Na het National Media Museum gingen we met de bus naar York. Daar kregen we een rondleiding die niemand van ons snel zal vergeten. De rondleiding werd gegeven door een

Foto: Michelle Boersma

39


37Studieweek


gepassioneerde en enthousiaste 83 jaar oude vrijwilliger uit York. Zo vertelde hij over de tijd dat York nog door de Romeinen werd bestuurd en leidde hij ons langs de ken-merkende gebouwen uit die tijd. De fooi die hij na afloop kreeg nam hij ontroerd aan en vertelde ons dat hij zelden zo’n enthousiaste groep had rondgeleid.

De laatste dag van ons verblijf in Leeds mochten we zelf in-vullen. Waar de dames geïnteresseerd waren in de winkels van Leeds was een aantal jongens meer benieuwd naar de bowlingbanen. Sommigen gingen lekker lunchen en een beetje bijkomen van alle indrukken die zij deze week hadden opgedaan. Na de terugreis waren we allemaal tot de con-clusie gekomen dat zo’n bootreis na een keer wel leuk is geweest. Na toch wel een drukke week gehad te hebben kwamen we vrijdagochtend weer aan op school. Het was een leuke ervaring. De ene activiteit pakte wat beter uit dan de andere maar al met al was het een leuke en leerzame week.

40



Vol enthousiasme zijn we aan dit project begonnen met als doel er een mooi boek van te maken. Een heel jaar hebben we er, onder begeleiding van Miriam, aan gewerkt. Er komt veel meer kijken bij het maken van een boek dan wij in eerste instantie hadden gedacht. Ideeën, foto’s, teksten en de uitvoering, alle fases hebben we succesvol doorlopen. Met veel plezier hebben we eraan gewerkt, we hopen dat dit eerste seminarboek een goed begin is voor een mooie serie voor de komende jaargangen. Wij zijn in ieder geval trots op het resultaat en hopen dat het met plezier gelezen wordt.

Quinten ‘t Hof, Jos van der Donk, Myrte Klaasman

Nawoord

Foto: Miriam Deckers

41


HoofdredactieMyrte KlaasmanJos van der DonkQuinten van ‘t Hof

TekstenMyrte KlaasmanJos van der DonkQuinten van ’t Hof

VormgevingJos van der Donk

OmslagontwerpQuinten van ’t Hof

Fotoredactie Myrte Klaasman

Eindredactie beeldMiriam Deckers

Eindredactie tekstJerôme Inen

DrukkerijEPS, Amsterdam

Colofon

39

The New School for Information ServicesJan Luijkenstraat 981071 CV AmsterdamT (31) 020 4711787

[email protected]

seminarboek

Documents

de politiek

de makers

de keuken

de praktijk

de buitenwereld

de tijd

de studenten en docenten

de juiste mensen