تمـــامصمــــت و جــــوع و ســــهر و خلوت و ذكـــر به دوام پنـــج ايـــن كنـــد را جهـــان ناتمامـــان

گفـــت بـــا ايـــن همـــه از ســـابقه نوميـــد مشـــو]گفتـــم ای بخـــت بخفتيـــدی و خورشـــيد دميد[

اســـت خـــوب می رســـد دوســـت از چـــه اســـتهـــر چـــوب همـــه گـــر و ســـنگ همـــه گـــر

دل مـــن ز غصـــه خـــون شـــد، دل تو خبـــر ندارد]مگـــر ای جـــوان فغانـــم بـــه دلـــت اثر نـــدارد[

دارد دردي كـــه شـــنيده ام تـــو رســـيدگـــوش تـــو گـــوش بـــه مگـــر مـــن دل درد

پـــای زيـــر انديشـــه نهـــد فلـــک كرســـی زنـــدنـــه ارســـان قـــزل ركاب بـــر بوســـه تـــا

نريـــزم خـــوكان پـــای در كـــه آنـــم رامـــن دری لفـــظ در قيمتـــی ايـــن مـــر

علـــی روی در انداخـــت خـــدو ولـــیاو هــــر و نــــبی هــــر افتـخــــار

می زنـــم حـــق پـــی از تيـــغ مـــن تـــــنمگفـــت مـأمـــــور نـــــه حـقــــم بــنــــده ی

قاسم انوار 5 تیــر

6 تیــر

9 تیــر

12 تیــر

12 تیــر

12 تیــر

12 تیــر

19 تیــر

حافظ شیرازی

ناشناس

جوهری

ابوسعید ابوالخیر

ظهیرالدین فاریابی

ناصر خسرو

موالنا

‌‌‌اشعار‌بیان‌شده‌ی

حضرت آاقی حاج دکتر نورعلی اتبنده »مجذوب علیشاه« ارواحنا فداه

تابستان 1392 هجری شمسی/1434 هجری قمری

تــــو را چـــه حاصـــل از ايـــن عمــــر جاودانی بودبگـــو بـــه خضر كـــه جـــز مـــرگ دوســـتان ديدن

زاد بغيـــر الكريـــم علـــی ـــليمرفـــدت الس القلـــب و الحســـنات مـــن

شـــي ء كل أقبـــح اد الـــز حمـــل الكريـــمو علـــی الوفـــود كان إذ]ا[

بينـــد دلبـــر كـــه اســـت آن فايـــده را راديـــده بينايـــی فايـــده بـــود چـــه نبينـــد ور

درياســـت بـــا اگـــر درياســـت درياســـتقطـــره دريـــا و قطـــره او ورنـــه

جاســـت ز هـــر خاكـــی كـــه بـــوی عشـــق بـــر خاســـت همـــان ليلـــی تربـــت دان يقيـــن

ذوالنـــون واليـــت مصـــر مشـــحونوالـــی حقيقـــت اســـرار بـــه آن

بـــودم مجـــاور كعبـــه در بـــودمگفـــت ناظـــر و حاضـــر حـــرم در

ديـــدم جوانـــی آشـــفته ديـــدمناگـــه جانـــی ســـوخته جـــوان چـــه

هـــال همچـــو شـــده زرد و ســـؤالالغـــر مهـــر ســـر ز وی از كـــردم

مـــرد شـــيفته ای عاشـــقی مگـــر زرد؟كـــه و الغـــر شـــده ای بدين ســـان كـــه

اســـت كســـی شـــور ســـرم بـــه آری كـــس چـــو مـــن عاشـــق و رنجـــور بســـی اســـتگفـــت

اســـت نزديـــک تـــو بـــه يـــار اســـت؟گفتمـــش تاريـــک او از روزت شـــب چـــو يـــا

عمـــر همـــه اويـــم خانـــه ی در عمـــرگفـــت همـــه اويـــم كاشـــانه ی خـــاک

تـــو بـــه يک روســـت و يـــک دل تـــو]گفتمـــش بـــه جوســـت جفـــا و ســـتمكار يـــا

ســـحر و شـــام هـــر بـــه هســـتيم شـــكرگفـــت و شـــير چـــون آميختـــه هـــم بـــه

چـــه ای بهـــر شـــده زرد و چـــه ای؟الغـــر بهـــر شـــده درد بســـر ســـر

بی خبـــری عجـــب كـــه رو رو درگـــذری[گفـــت ســـخن اينگونـــه كـــز بـــه

اســـت افـــزون بعـــد ز قـــرب اســـتمحنـــت خـــون قربـــش هيبـــت از دلـــم

صائب تبریزی 20 تیــر

20 تیــر

22 تیــر

22 تیــر

23 تیــر

حضرت امام علی)ع(

سعدی شیرازی

فخرالدین مزارعی

جامی

وصـــال اميـــد جـــز بعـــد در زوالنيســـت و بيـــم همـــه بعـــد در نيســـت

ســـوزد جـــان و دل بيـــم، افـــروزد[]آتـــش روان اميـــد، شـــمع

بجـــد قهـــرش بـــر و لطـــف بـــر ضـــدعاشـــقم دو هـــر ايـــن عاشـــق مـــن بوالعجـــب

]عـــرض خـــود می بـــری و زحمـــت ما مـــی داری[ای مگـــس عرصـــه ســـيمرغ نـــه جوالنگه توســـت

بــــرداشتيم را مـغــــز قــــرآن ز بگذاشـــتيممــــا خـــران بهــــر را پوســـت

بودنـــد ديـــن عالمـــان مـــن بســـتگان آموخـــتهمـــه شـــاعری تـــو عشـــق معلـــم مـــرا

اســـت كيـــن ره از نـــه عقـــرب اســــتنيـــش ايــــن طـبــــيعتش اقتضــــای

بگفـــت اســـتثنا نـــاورده بســـا جفـــتای استثناســـت جـــان بـــا او جـــان

دوســـت و دشـــمن خـــاف دان خـــدا اوســـتاز تصـــرف در دو هـــر دل كـــه

او چشـــم دو ســـنايی و بـــود روح آمديـــمعطـــار عطـــار و ســـنايی پـــی از مـــا

بودنـــد شـــخص پانصـــد داروخانـــه می نمودنـــدبـــه نبضـــم روز هـــر در كـــه

بريـــزد پـــر عقـــاب كـــه خيـــزدآن جـــا چـــه الغـــری پشـــه ی از

جامی 23 تیــر

23 تیــر

24 تیــر

26 تیــر

26 تیــر

27 تیــر

30 تیــر

5 مـرداد

5 مـرداد

5 مـرداد

5 مـرداد

موالنا

حافظ شیرازی

موالنا

سعدی شیرازی

سعدی شیرازی

موالنا

سعدی شیرازی

موالنا

عطار نیشابوری

مهدی عسکری

شـــماييدآنـــان كه طلبـــكار خداييد خـــود آييد خـــود آييد شـــماييد نيســـت شـــما ز بيـــرون

بياييـــد بياييـــد رفتـــه حـــج بـــه قـــوم كجاييـــدای كجاييـــد جاســـت هميـــن معشـــوق

ماســـت تلـــف مـــا آســـودگي كـــه نداريـــمموجيـــم آرام كـــه آنيـــم از زنـــده مـــا

هـــر لحظـــه مـــرا تـــازه خـــدای دگـــری هســـت]بيـــزارم از آن كهنـــه خدايـــی كـــه تـــو داری[

بـــود شـــه از آوازه هـــا همـــه بـــودايـــن عبـــد اهلل حلقـــوم از گرچـــه

نريـــزم خـــوكان پـــای در كـــه آنـــم رامـــن دری لفـــظ در قيمتـــی ايـــن مـــر

دوســـت از ســـينه فضـــای شـــد پـــر ضميــــرمچنـــان از شـــد گـــم خويــــش فــــكر كــــه

گــــوش انـــدر گيـــرد كـــه بايـــد ديـــوارشـــخص بـــر پنـــد اســـت نوشـــته ور

تـــو ز هـــم اجابـــت تـــو از دعـــا تـــو[ای ز هـــم مهابـــت تـــو از ]ايمنـــی

فـــزود صفـــرا ســـركنگبين قضـــا می نمـــوداز خشـــكی بـــادام روغـــن

بگفـــت اســـتثنا نـــاورده بســـا جفـــتای استثناســـت جـــان بـــا او جـــان

بدانـــد كـــه بدانـــد و بدانـــد كـــه بجهانـــدآن كـــس گـــردون گنبـــد از خـــرد اســـب

بدانـــد كـــه ندانـــد و بدانـــد كـــه نمانـــد[]آن كـــس خفتـــه بـــس كـــه نماييـــد بيـــدارش

ندانـــد[ كـــه بدانـــد و ندانـــد كـــه برســـاند]آن كـــس منـــزل بـــه خويـــش خـــرک لنـــگان

موالنا 5 مـرداد

5 مـرداد

5 مـرداد

5 مـرداد

5 مـرداد

10 مـرداد

10 مـرداد

10 مـرداد

12 مـرداد

12 مـرداد

کلیم کاشانی

ناشناس

جیحون یزدي

ناصر خسرو

حافظ شیرازی

سعدی شیرازی

موالنا

موالنا

موالنا

ندانـــد كـــه ندانـــد و ندانـــد كـــه بمانـــدآن كـــس ابدالدهـــر مركـــب جهـــل در

روبـــه رو[ مبـــرز و گورســـتان نظـــارگان]ديـــد ای گفـــت زد بـــر بانـــگ

بيـــن نعمت خـــواره و دنيـــا خـــوارگان[نعمـــت نعمـــت اينـــت نعمـــت، ]اينـــت

بــــنگر كــــه تــــا چــــه حد اســـت مـــكان آدميترســـد آدمی بـــه جايـــی كه بـــه جز خـــدا نبيند

او چشـــم دو ســـنايی و بـــود روح آمديـــمعطـــار عطـــار و ســـنايی پـــی از مـــا

دوســـت از ســـينه فضـــای شـــد پـــر ضميـــرمچنـــان از شــــد گــــم خــــويش نقـــش كـــه

آدميـــتتـــــــن آدمـــی شـــريف اســـت بـــه جـــان آدميـــت نشـــان زيباســـت لبـــاس هميـــــن نـــه

بــــنگر كــــه تــــا چــــه حد اســـت مـــكان آدميترســـد آدمی بـــه جايـــی كه بـــه جز خـــدا نبيند

اســـت ملـــخ پـــای مـــور، ]از آب دهـــن، روز نگردد باطل شـــكيب اصفهانی[ارمغـــان

دمشـــق انـــدر شـــد ســـالی قحـــط عشـــقچنـــان كردنـــد فرامـــوش يـــاران ]كـــه

بخيـــل شـــد زميـــن بـــر آســـمان نخيـــلچنـــان و زرع نكردنـــد تـــر لـــب كـــه

قديـــم سرچشـــمه های يتيـــمبخوشـــيد چشـــم آب جـــز آب، نمانـــد

زنـــی بيـــوه آه بجـــز روزنـــینبـــودی از دودی برشـــدی اگـــر

درخـــت ديـــدم بـــرگ بـــی درويـــش ســـختچـــو درمانـــده و سســـت بـــازوان قـــوی

شـــخ بـــاغ در نـــه ســـبزی كـــوه در ملـــخ[نـــه مـــردم خـــورده بوســـتان ملـــخ

ابن یمین 17 مـرداد

18 مـرداد

18و20 مـرداد

20 مـرداد

23 مـرداد

23 مـرداد

25 مـرداد

25 مـرداد

ناصر خسرو

سعدی شیرازی

مولوی

حافظ شیرازی

سعدی شیرازی

پروین اعتصامی

سعدی شیرازی

عاشـــقی علـــم غيـــر نبـــود شـــقیعلـــم ابليـــس تلبيـــس مابقـــی

بيـــرون ز تـــو نيســـت آنچـــه در عالـــم هســـتاز خـــود بطلـــب هـــر آنچـــه خواهـــی كـــه تويی

آييـــد خـــود خداييـــد طلبـــكار كـــه شـــماييدآنـــان شـــماييد نيســـت شـــما ز بيـــرون

خداونـــدگار لطـــف و بيـــن شرمســـاركـــرم او و ســـت كـــرده بنـــده گنـــه

نيســـت[ نوميـــدی درگـــه مـــا درگـــه آ]ايـــن بـــاز شكســـتی توبـــه اگـــر بـــار صـــد

]يـــا مگس را پر ببندد يا عســـل را ســـر بپوشـــد[هر كه شـــيرينی فروشـــد مشـــتری بر وی بجوشد

فـــزود صفـــرا ســـركنگبين قضـــا می نمـــوداز خشـــكی بـــادام روغـــن

بجـــد قهـــرش بـــر و لطـــف بـــر ضـــدعاشـــقم دو هـــر ايـــن عاشـــق مـــن بوالعجـــب

آراســـت طبايـــع تركيـــب چـــو از بهـــر چـــه او فكنـــدش انـــدر كـــم و كاســـتدارنـــده

كراســـت[]گـــر نيـــک آمـــد شكســـتن از بهـــر چـــه بـــود عيـــب صـــور ايـــن نيامـــد ورنيـــک

دغـــل ای بـــاش، درنـــده شـــير شـــلبـــرو روبـــاه چـــو را خـــود مينـــداز

داری تـــو كـــه خدايـــی كهنـــه آن از دگرســـتیبيـــزارم خـــدای تـــازه مـــرا لحظـــه هـــر

شیخ بهایی 26 مـرداد

26 مـرداد

26 مـرداد

27 مـرداد

27 مـرداد

31 مـرداد

2 شهریـور

2 شهریـور

3 شهریـور

3 شهریـور

موالنا

موالنا

سعدی شیرازی

ابوسعید ابوالخیر

سعدی شیرازی

موالنا

موالنا

خیام نیشابوری

سعدی شیرازی

ناشناس6 شهریـور

ايـــن چيســـت شـــيدا مجنـــون كای ايـــن[]گفـــت كيســـت ســـوی نامـــه می نويســـی

می كنـــم ليـــــــــــــلی نـــام مشـــق می كنـــم[گفـــت تســـلی را خـــود ]خاطــــــــر

او كــــــــام مـــن بـــا نيســـت ميســـر اوچـــون نــــام بـــا مـــــــی كنم بـــــازی عشـــق

می ناليـــد صبـــح بـــه مرغـــی هـــوشدوش و طاقـــت و ببـــرد صبـــرم و عقـــل

را مخلـــص دوســـتان از گـــوشيكـــی بـــه رســـيد مـــن آواز مگـــر

را تـــو كـــه نداشـــتم بـــاور مدهـــوشگفـــت كنـــد چنيـــن مرغـــی بانـــگ

نيســـت آدميـــت شـــرط ايـــن خامـــوشگفتـــم مـــا و گـــوی تســـبيح مـــرغ

زنـــم هـــم بـــر را گفـــت و صـــوت و تـــا كـــه بـــی ايـــن هـــر ســـه بـــا تـــو دم زنـــمحـــرف

عمـــی ايـــن و بـــاز گـــوش و بـــاز خـــداچشـــم چشـــم بندی از حيرتـــم

آ بـــاز هســـتی آنچـــه هـــر آ بـــاز آ آبـــاز بـــاز بيت پرســـتی و گبـــر و كافـــر گـــر

نيســـت نوميـــدی درگـــه مـــا درگـــه آايـــن بـــا شكســـتی توبـــه اگـــر بـــار صـــد

كـــرد دانشـــی بـــی يكـــی قومـــی از راچـــو مـــه نـــه مانـــد منزلـــت را كـــه نـــه

علفخـــوار در گاوی كـــه راشنيدســـتی ده گاوان همـــه بيااليـــد

نجـــد يـــاران از و نجـــد از وجـــدبازگـــو بـــه آری را ديـــوار و در تـــا

زهـــی كالـــه پـــر عيـــب زهـــی لطـــف خريـــدارسراســـر همـــه عيبيـــم تـــو ديـــدی و خريـــدی

6 شهریـور

8 شهریـور

8 شهریـور

9 شهریـور

9 شهریـور

9 و 10 شهریـور

10 شهریـور

11 شهریـور

جامی

سعدی شیرازی

موالنا

موالنا

ابوسعید ابوالخیر

سعدی شیرازی

شیخ بهایی

موالنا

اســـت كـــش دانـــه كـــه مـــوری كـــه جـــان دارد و جـــان شـــيرين خـــوش اســـتميـــازار

عمـــل اخـــاص آمـــوز علـــی دغـــلاز از مطهـــر دان را حـــق شـــير

يافـــت دســـت پهلوانـــی بـــر غـــزا شـــتافتدر و بـــرآورد شمشـــيری زود

علـــی روی در انداخـــت خـــدو ولـــیاو هـــر و نبـــی هـــر افتخـــار

زنـــم حـــق بـــرای از تيـــغ مـــن تنـــمگفـــت مأمـــور نـــه حقـــم بنـــده ی

نيســـت حـــرف ســـواد صوفـــی نيســـتدفتـــر بـــرف همچـــون اســـپيد دل جـــز

اســـت هـــادي نبـــوت آزادي بـــه اســـت[چـــون آزادي انبيـــا ز را ]مؤمنـــان

كربـــا رفتـــه كاه، كـــج قـــرون!شـــاه يـــک مـــن يـــک گـــرون، شـــده نـــون

يـــار[ باطـــن و ظاهرنـــد همـــه ديـــار]كـــه غيـــره ار في الـــد ليـــس

توســـت عقـــل قـــدر بـــه می گويـــم درســـتآنچـــه فهـــم حســـرت انـــدر مـــردم

ماســـت فرســـوده قـــد ز نگـــری ماســـتگـــردون پالـــوده اشـــک ز اثـــری جيحـــون

ماســـت بيهـــوده رنـــج ز شـــرری ماســـتدوزخ آســـوده وقـــت ز دمـــی فـــردوس

نباشـــد آزاری كـــه آنجاســـت نباشـــدبهشـــت كاری كســـی بـــا را كســـی

16 شهریـور

17 شهریـور

22 شهریـور

22 شهریـور

23 شهریـور

24 شهریـور

24 شهریـور

24 شهریـور

موالنا

موالنا

موالنا

شعاری عامیانه در عهد ناصرالدین شاه

حضرت شاه نعمت اهلل ولی

موالنا

خیام نیشابوری

ناشناس

سعدی شیرازی15 شهریـور

ترجمه اشعار عربی:

ار غیره دیار‌)در خانه غير او كس ديگري نيست( لیس في الد

رفدت علی الکریم بغیر زاد‌...‌)بی هيچ زاد و توشه ای به ميهانی كريم درآمدم، نه قلب سليم و برقراری و نه كارنامه درخشان و آينه واری. اما زشت تر از اين و زشت ترين كار اين است كه در ميهمانی منزل كريم، خوراک

و آذوقه با خودت ببری( منسوب است كه اين شعر را حضرت امير المؤمنين علی)ع( بر كفن سلمان فارسی نوشته اند.

گردآوری: مینا ساکت

Des

ign:

Aa

-Mm

in G

roup