revista xente nova 23

Xente Nova

Ceip Eladia MariñoCeip Eladia MariñoCeip Eladia MariñoCeip Eladia MariñoCeip Eladia Mariño CaCaCaCaCabanasbanasbanasbanasbanas

1

LIMIAR

Ola a todos e a todas: Si, aquí estamos de novo, (que pronto pasou o ano!!), cun número novo da revista Xente Nova”. Nela, recóllense moitas das actividades realizadas ao longo do curso,e como non, unha pequena homenaxe a Lois Pereiro, autor ao que se adica este a celebración do Dia das Letras Galegas. Ao igual que en números anteriores, o noso desexo é que a cultura galega, a nosa lingua, a nosa forma de ser,sigan a ser un motivo de orgullo para todos....e que a semente destes persoeiros, moitas veces grandes descoñecidos,non sexa motivo de celebración un só día no ano, senón que nos faga reflexionar sobre o respeto e a protección que debemos dar ao noso:idioma , cultura, terra. E que esa semente sexa tamén unha canle de unión entre todos e todas, un xeito de entender a tolerancia fronte a posturas totalmente pechadas e faltas de respeto. Esperamos que disfrutedes coa lectura deste novo número da nosa revista.

Xente Nova

2


3

Xente Nova

4


5

Xente Nova

6


7

Xente Nova

8


9

Xente Nova

10


11

Xente Nova

12


13

«O Camiño de Santiago virtual»

Comezamos o percorrido en Pedrafita do

Cebreiro, lugar de entrada en Galicia do Camiño

Francés a Santiago, onde se encontra a igrexa

prerrománica de Santa María a Real, así como as

típicas pallozas.

O

primeiro lugar onde

paramos foi Sarria, na provincia de Lugo.

Alí coñecimos a igrexa de Barbadelo, antigo

mosteiro do século X que foi declarado

Monumento histórico Nacional en 1976.

A seguinte parada foi en Portomarín.

Neste concello lucense atópase a igrexa de

San Nicolás, un dos monumentos románicos máis singulares do Camiño de Santiago;

foi trasladada pedra a pedra desde o seu

antigo emprazamento.

Logo decidimos facer un descanso en

Palas de Rei, onde visitamos a igrexa de Vilar

de Donas. No seu interior destacan varios

sepulcros dos cabaleiros da Orde de

Santiago, así como diversas pinturas góticas

que se realizaron para o Ano Santo

Compostelán de 1434.

Xente Nova

14

Xa na provincia de Coruña, concretamente en Melide, vimos:

a igrexa de Santa María, a capela de San Roque, a igrexa

de Leboreiro, a ponte romana e o antigo Hospital de

Peregrinos, hoxe en día museo desta comarca.

Á beira do río Sar encontramos a Colexiata de Santa

María a Real, que foi edificada no século XII. O singular

desta igrexa é o desplome dos seus muros, por iso no século

XVIII fixéronselle uns contrafortes.

Por fin chegamos!!! A Catedral de

Santiago é realmente impresionante!!

O edificio alberga os restos do

Apóstol descubertos en

«Compostela» (Campo de Estrelas)

a comezos do século IX. No

interior da catedral destaca o

extraordinario Pórtico da Gloria.

Abrazar ao Apóstol e contemplar o «botafumeiro» son ritos obrigados antes de

saír pola Porta Santa, enmarcada por vinte e

catro figuras e presidida

pola efixie de Santiago.

Que marabilloso tesouro

temos na nosa querida

terra galega!

Os alumnos/as de 5º EP.


EXPERIENCIA NO CAMIÑO

1) Cando fixeches O Camiño e con quen?O ano pasado, en Semana Santa.

2) Que Camiño fixeches?O Inglés, dende Ferrol ata Santiago.

3) Con quen o fixeches?Co meu avó, que é unha persoa moi especial para min, o que fixo que fora máisilusionada todavía.

4 ) Cantos días vos levou facelo?Catro días e medio.

5) Durmíades en albergues?Non, viña a buscarnos a miña nai cada día ao final da etapa, e durmíamos na casapara descansar mellor; logo, ao día seguinte continuabamos o camiño donde odeixáramos o día anterior; e así tódolos días, menos na última etapa que quedamosdurmir nun hostal en Sigüeiro.

6) Cal foi a etapa que che resultou mais dura?A cuarta etapa, de Betanzos a Bruma, pois camiñamos 32 quilómetros e nonatopamos ningún lugar onde poder descansar, todo eran costas e barro.

7) Como foi o tempo?Era bo, non facía nin frío nin calor aínda que polo camiño o terreo estaba moi húmido.Na última etapa choveu moito.

8) Como superabas eses momentos difíciles?Tiña ao meu lado ao meu avó, que me apoiaba en todo momento: Contábamechistes, historias e moitas outras cousas, e gracias a él cheguei a Santiago, cunpouco de frío pero…Cheguei!

9) Que sentiches ao chegar a Santiago?Sentín moita felicidade, tiña moito frío cando cheguei porque chovera moito e íamollada pero gustoume tanto a experiencia que este ano volvimos meu avó e maiseu a emprender de novo O Camiño de Santiago, pero esta vez fixemos O CamiñoFrancés.

10) Onde o comezáchedes?Comezamos en Sarria esta semana santa, pero so chegamos ata Melide porquesaltando dunha litera do albergue lastimeime e non puidemos continuar. Pero temosprevisto rematalo este verán.

11) Que diferencias atopaches entre O Camiño Inglés e o Francés?Que O Camiño Francés está moito mellor, e máis doado e ten máis albergues elugares preparados para poder descansar.

15

Xente Nova

12) Que aprendiches no camiño?A orientarme, e intuír nun cruce cal era o lugar por onde seguir, no Camiño Inglés ossinais ás veces estaban tapados pola maleza.A confiar en min mesma, e dinme conta do que era capaz de facer. Ninguén da miñafamilia cria que podería rematar o camiño, porque pensaban que non estabapreparada pero meu avó creu en min, e o final conseguino. Cando deron aCompostela sentinme moi feliz e orgullosa de min mesma e do meu avó. Tiña moitasganas de ensinárllela a todos.

13) De quen partiu a idea de facer O Camiño?A idea foi miña, tiña moitas ganas de vivir esa experiencia, o meu avó xa tiña dúasCompostelas e eu queria conseguir a miña. Agora xa teño unha e vou a polasegunda.

14) Recomendas a outros nenos vivir esta experiencia?O recomendo a todos porque e unha experiencia moi interesante e aprendes moito,a coñecerte mellor a ti mesmo e as persoas que te acompañan.

Alexia é unha rapaza que cursa 6ª de primaria e que compartiu esta experienciaconnosco, non fixo fotos polo Camiño, ela di que as imaxes as garda no seu interior.Felicitámoste Alexia, MOITAS GRAZAS E…..BO CAMIÑO!!!!

16


17

CENTENARIO DE ÁLVARO CUNQUEIRO 1911-2011

Álvaro Cunqueiro naceu en Mondoñedo o 22 de Decembro de 1911. Trasládase aLugo onde completa o bacharelato e posteriormente matricúlase na Universidade deSantiago de Compostela na carreira de Filosofía e letras como alumno libre. Alí frecuentadiferentes tertulias onde coincide con Carbalho Calero, Maside, Luis Seoane ou GonzaloTorrente Ballester entre outros, tomando conciencia tanto do que era o noso país comoda nosa lingua.

Publica en diferentes revistas e colabora en diferentes publicacións condiferentes amigos ata que no 1932 publica o seu primeiro libro de poemas Mar ao Norde.

Segue a publicar en diferentes formatos e dá as súas primeiras conferenciaschegando ao ano 1936, no que participa activamente como orador e articulista na campañaen prol do Estatuto de Autonomía. Na época da guerra civil colabora literariamente coRexime franquista iniciándose na publicación xornalística traballando en diferentesperiódicos ata que, no ano 1941 abandona a Falanxe quedándose sen carnet de xornalistapor mor dun incidente no que se ve relacionada a embaixada de Francia. Segue en Madridcolaborando esporadicamente en diferentes revistas literarias e publicando diferenteslibros.

Posteriormente volta a Mondoñedo e traballa en páxinas culturais de prensa como«El Progreso» (Lugo) ou «La voz de Galicia»(A Coruña) e é no ano 1955 cando se publicapor fin «Merlín e familia e outras historias» en galego, novela importante na obra deCunqueiro igual que «As crónicas de Sochantre», «Escola de menciñeiros», «Xentede aquí e acolá», « O incierto señor Don Hamlet Príncipe de Dinamarca», «Si o velloSimbad volvera ás illas»…

No ano 1961 ingresa na Real Academia Galega e nunca deixou de escribir ate asúa morte no 1981.

Podemos reseñar como interesante na súa obra a recreación de figuras e mitos,o tratamento do elemento popular, elementos propios na oralidade… Deixounos obrasen poesía, novela, teato, libros de viaxes, libros de gastronomía…..

Como homenaxe á súa obra escollimos unha receita que é de fácil elaboración eque nos gustou a todos e todas moito. Bo probeito!!!!!!

Xente Nova

18

RECEITA DO ROSCÓN DE VILALBAIngredientes:

• 1kg. de améndoa (a poder ser enteiras e peladas)

• 1kg. de azúcre

• 6 ovos

• 1 limón

• oblea para poñer na base da tarta

Elaboración:

O ideal para esta comida de sobremesa é torrar e moer as améndoas no momentode facer a tarta, iso lle da un toque moi especial. Aínda que se non temos tempo a améndoaxa moída é unha opción a ter en contar, a ser posible, non demasiado finiña.

Nun recipiente mesturamos a améndoa moída, o azúcre, os ovos, o zume e a relado limón e amasamos todo ben durante cinco minutos.

No molde onde imos enfornar, salferimos a fariña e poñemos encima a oblea.Imos collendo lotes de masa ( que xa debe estar compacta) e se vai modelando sobre aobrea ata conseguir a forma do roscón. Ao final poñemos sobre el como decoraciónunhas améndoas enteiras coa forma que queiramos crear.

Métese no forno, durante unha hora aproximadamente a uns 180º . Para saber sexa está feito, tradicionalmente metíase un coitelo no roscón e, se sae limpo é que xaestá listo para tomar cando arrefríe.

E agora……. a comer !. Xa contaredes o resultado se o probades !!!!!!!!!!!.

DE PRIMARIA 3º


19

OS XOGOS DE ANTES

A PETANCA

OS XOGOS DEOS XOGOS DEOS XOGOS DEOS XOGOS DEOS XOGOS DEANTESANTESANTESANTESANTES

E OS XOGOS DEE OS XOGOS DEE OS XOGOS DEE OS XOGOS DEE OS XOGOS DEAGORAAGORAAGORAAGORAAGORA

Os nenos e nenas de 4ºrecopilaron información sobrexogos populares aos que os nososantepasados xogaban acotío.

Entreles elixiron tres dosque lles pareceron máisdivertidos e practicáronos nunhaxornada escolar para comparaloscos xogos aos que xogan naactualidade.

INSTRUCIÓNS

1º. Hai que saber lanzar abola : Hai que poñerse de rodillas,calculando que a nosa man estea 55cm por debaixo da cabeza e logohai que impulsala ata que a man e acabeza queden estirados paralados contrarios pero na mesmalínea. Despois hay que volver aimpulsar a man para o ladocontrario e logo soltar a bola.

2º. A primeira bola que se lanza é oboliche. Logo, os demáis contrincantesdeben lanzar as súas bolas de metalintentando acercalas o máis posible aoboliche.

3º Un dos contrincantes elixe dendedonde empezan por sorteo. Débense lanzardende un círculo que mida entre 35-50 cm.O boliche debe alcanzar a distancia de 6-10metros.

HISTORIA

Este xogo leva practicándose dende hai máisde 20 séculos e, hoxe en día, a súapopularidade está nos cinco continentes.

MATERIAISPódese xogar en case calquerasuperficie de area.

Unha bola de metal que mida oitocentímetros e que pese oitocentosgramos e unha bola de madeira deboj que mida tres centímetros emedio á que se lle chama «boliche».

Xente Nova

20

A CHAVE

ChaveMATERIAISSeis ou máis xogadoresÁrbitroMarcadorPelloChaveINSTRUCIÓNS

É un xogo no que lle hai que dar cunpello á unha especie de chave.

O pello pesa 600g.Hai que lanzar 5pellos desde unha distancia de 10metros e medio. O marcador émanual e o árbitro apunta oresultado nunca libreta.

Autores: Aarón Martínez Barreira,Aitor López Fontecoba


21

O CHINÉSMATERIAISCinco pedras pequenas2 ou máis xogadores

INSTRUCIÓNS

Tras decidir quen comeza,déixase caer as cinco chinas(pequenas pedras) diante doxogador e elíxese unha comomarcador.Lánzase o marcadorhacia arriba e , mentres estáno aire cóllese do chan unhadas catro pedras restantes camesma man coa que se lanzou omarcador. Cando teñamoscollidas todas dunhanunca, faise o mesmo dedúas en dúas , tres e unhae, por fin, todas á vez .Se a china marcador tocao chan ou se non se

recollen as pedras en xogo, oturno pasa ao seguintexogador/a . O últimomovemento consiste enxuntar as mans formandounha cunca na que se colocantodas as chinas, lánzansedende esta posición e hai querecollelas co dorso das mansformando unha superficieplana.

Autora: María Díaz Calvo

Xente Nova

22

OS XOGOS DE AGORA

BEYBLADE

MATERIAIS

Unha peonza (moderna)Un lanzadorUn estadioUn cardador de «BLEYS» e undesmotador

INSTRUCIÓNS

Primeiro telo que montar: tes que unir o anel de energía co disco de fusión, logounes a peza que aguanta a punta co parafuso e méteslla no oco da peza de fusión.Despois hai que meter o parafuso polo oco de arriba e unila coa peza suxeita ápunta. ¡Xa tes montado o «BLEY»!

Agora hai que lanzalo. O lanzador ten dúas palas saíntes e tenas que meter polosdous buratos. A continuación tes que meter unha corda que che vén co lanzadorpor outro oco, logo poñelo para abaixo e tirar del con coidado de que caia dentrodo estadio. Agora colles a corda negra e tiras da punta, así poderás dirixir o«BLEY» para que choque e tirar aos demáis. Se os demáis caen, quedaráneliminados do combate e se só quedas ti, gañas o combate e consigues puntos.

Co desmontador, podes cambiar pezas para que o teu «BLEY» mellore e gañarmáis combates.

Autor: Martín Romera Gutiérrez


23

Aos nen@s de 4º gustounos moito aprender a xogar aos xogos de antes eparecéronnos moi divertidos. Parecéronnos un pouco máis difíciles que os de agoraporque non estamos afeitos a xogar con eles, pero estamos seguros de que, comoimos seguir practicándoos,»ímoslle coller o xeito» . Aprendemos que tanto nosxogos de antes como os de agora son bos para relacionarse cos amigos e que o máisimportante e participar, cumplir as normas e ¡SABER PERDER!

Agradecémoslle ao pai do noso compañeiro Aarón a súa colaboración porquenos construíu as pezas do xogo da chave, sen as que non poderiamos xogar.¡GRAZAS!

Xente Nova

24

“O NENO TRABALLADOR” O NENO TRABALLA

MOITO, POR ISO A MESTRA ESTÁ CONTENTA.

A NENA DESOBEDIENTE

A NENA CÓRTASE

CO COITELO POR ISO CHORA.

CONTOS DE PETO

Esta actividade adicámola ao Día das Letras Galegas como un pequeño achegamento á narrativa infantil galega. Algúns dos creadores dos contos pictográficos, o son tamén do mandilón e dos seus petos mediante a técnica do tapizado.

ALUMNADO DE APOIO


25

“A CHOIVA” O NENO ABRE

O PARAUGAS PORQUE CHOVE. FIN

“ PINTURA” A NENA RECORTA

IMAXES PARA UN CADRO.

A FINALIDADE DESTA ACTIVIDADE, RESIDE NA APRENDIZAXE DA NOSA ESTRUCTURA LINGÜÍSTICA , ORAL E ESCRITA, A TRAVÉS DA CREACIÓN PROPIA E O SEU DESFRUTE . TAMÉN É MOI IMPORTANTE A ESCOITA, VISUALIZACIÓN E VALORACIÓN DO ALLEO PARA QUE O DESENVOLVEMENTO DA NOSA CRÍTICA E AUTOCRÍTICA SEXAN POSITIVAS.

Xente Nova

26


27

AUTORES: ANA E DAVID ( ED. INFANTIL 5 ANOS )

SEGUINDO NESTE RINCÓN DOS XOGOS LINGÜÍSTICOS, ELABORÁRONSE POESÍAS CREADAS, XOGOS DAS PALABRAS AGACHADAS… POLO ALUMNADO DE ED. INFANTIL E PRIMARIA CON AXUDA DE IMAXES E DEBUXOS FEITOS POR ELES.

Xente Nova

28

INMERSIÓN EN SALAMANCA

Estas son algunhas impresións sobre a inmersión lingüística

que fixemos en novembro en Salamanca dos alumnos de 5º e 6º.

VIAXE A SALAMANCA

Salamanca foi unha moi boa experiencia coscompañeros tanto de Madrid como os de Galicia.Moitoschoraron polos seus pais,pero se outros se divertiron eu porexemplo aprendín moito.Polas mañáns era o estudio cosprofesores, o meu era, Erik pero tamén estaban: Sue, Carloe Javier.

Nas clases fixemos moitos proxectos ao aire librecomo coller plantas para facer un bosque nunha cartulinaou na clase como facendo experimentos coa auga o xogoscomo o Monopoli,despois comiamos.As comidas eran moiricas.Pola tarde faciamos actividades como tiro con arco,kaiak, escalada e moitas máis.Despois tiñamos clases coasnosas profesoras que eran Natalia e Lucía falaban de moitascousas interesantes sobre a auga,a terra a contaminación emoitas cousas máis.Despois era o tempo chamar aos pais educharse.Un día os de Madrid faltaron e os de Galicia (Eu,Antón, César Fraga e Alex ) xogamos ás tinieblas epuxemos todo patas arriba, cando chegaron os de Madridenfadáronse moito pero xa era a hora de cear e fomonoscorrendo ao comedor

.Despois faciamos veladas como o de serdetectives ou como o factor x.Polas noites era todo unbarullo cando non viñan Natalia e Lucía. Falabamos comoloros, pero cando chegaban Natalia e Lucía todos noscalabamos. Pero houbo días moi divertidos como cando mecaín da litera,pero non me fixen dano aínda que tiven quevolver a poñer todo ben.O peor de Salamanca foi

que Antón estaba enfermo cunha gripe tremenda, doíamemoito ter a un amigo que non se divertía moito pero aíndaasí eu acompañabao en moitas cousas.Como cando lle doíaa barriga e o levei a xunto as nosas profesoras.

O máis duro foi a despedida cando nos fomos deSalamanca. Pero a chegada foi espléndida, eu por exemplocomprei un colar e dúas pulseiras.Cando chegamos aCabanas estaban os pais, nais, irmáns etc... Tamén llescontamos como o pasamos, ou as historias que noscontaron. Salamanca foi unha esperiencia única.

Dani 5º

SALAMANCASALAMANCASALAMANCASALAMANCA Cando entrei no autobús para facer a viaxe, eu pensabanoutra cousa diferente a sete horas e media de viaxe, conparadas incluidas, aburrinme moito, e logo, candochegamos ao Guijo de Ávila, en Salamanca, era a hora decear, déronnos un plato cheo ata enriba de xudías, nonme gustou para nada. Despóis reunímonos todos, os donoso colexio máis os de Madrid, ían todos en 6º, e a mine a Nichi, que iamos xuntos, tocounos con Andrés Pena,Anxo Pena e 4 nenos de Madrid. Tivemos que subir asmaletas a rastras ata o noso bungalof, foime caseimposible, e bastante doloroso, o noso era o que había aofinal de todo, o máis lonxe e alto posible. Despois dedeixar as maletas, baixamos e fomos a xogar con todos osnenos, era obligatorio, e dende a primeira noite quedoumarcada a rutina, irnos para a cama as 12 da noite, elevantarnos as 9:30 da mañá. Os días transcurrironfacendo piragüismo, escalada, tiro con arco, vela,

senderismo,etc. Polas mañáns faciamos clases, demosclases da auga, do planeta, a acción do ser humano na

natureza, da flora e da fauna. A mín non megustou case nada de alí, e creo que lles faltaron bastantescousas por arreglar no progama.

Iago Leira Iago Leira Iago Leira Iago Leira


29

Inmersión LingüísticaInmersión LingüísticaInmersión LingüísticaInmersión Lingüística

Paseino moi ben en Salamanca, porque fixemosnovos amigos, eran de Madrid. Os nenos da nosa cabana deMadrid eran tres e se chamaban: Ruben, Monago e Jorge.As clases empezaban ás dez da mañán, tiñamos quemadrugar moito para almorzar.

Os monitores eran cinco: Sue, Carlo, Luis e Erik, eo meu que se chamaba Javier. Nas clases fixemos moitosproxectos, un día tiñamos que sair fóra para facer unproxecto e vimos pasar unha bandada de buitres. Eran moigrandes!

A comida era as dúas da tarde, estaba moi rica.Despois tiñamos as clases da tarde as catro.Alguns días tiñamos actividades ás seis da tarde eran:Piraguismo, senderismo, tiro con arco e vela. E todas asnoites faciamos xogos moi divertidos.

César Fraga Martínez

Inmersión Lingüística Salamanca

Foi moi divertido porque coñecemos novosamigos de Madrid e pasámolo moi ben. Durmimos nunhascabanas en literas de dous. O mellor de todo foron asactividades lúdicas e deportivas (canoa, orientación cocompás, tiro con arco, factor x, e disco). Había unsprofesores moi simpáticos. Pasámolo moi ben!!

Noa

INMERSIÓN LINGüíSTICA SALAMANCAGustoume moito Salamanca porque fixemos moitas cousas emoitos xogos.O malo e que estabamos moi lonxe da casa,ebotabamos moito de menos aos nosos pais.Moitos choraron emoi poucos non, aprendemos moito inglés nas clases, osprofesores eran moi simpáticos e os monitores tamén.Xogamos ao fútbol e visitamos o Guijo de Ávila.Noslevantabamos as 8:30 e nos acostabamos as �4:00 da noite. Enresumen tiña moitas gañas de volver aínda que me gustara.

JAVIER RODRÍGUEZ NÉCEGA (5º)JAVIER RODRÍGUEZ NÉCEGA (5º)JAVIER RODRÍGUEZ NÉCEGA (5º)JAVIER RODRÍGUEZ NÉCEGA (5º)

SALAMANCA

En Salamanca paseino moi ben.Conocín a unhasmozas moi boas,chamanse,Yasmina,Cristina,Ma-lena , Rochi(Rocio), Dévora, Natalia, Sara e April. Osmonitores eran moi bos,o mais divertido era Dani. Oprimeiro día separáronnos en clases.A min tocoume conSue ,que era moi boa ,era de Sudamérica. As actividadeseran moi divertidas e entretidas. Fixemos piragüismo,escalada, tiro con arco e senderismo. Polas noites despoisde cear faciamos xogos nocturnos. Tamén fixemos un xogode orientación. .O primeiro día fixemos un xogo paraconocer aos de Madrid. Despois dos xogos nocturnos era ahora de irse para a cama. Polas mañáns viñan osmonitares a despertarnos. Luis, un dos monitores, veunos a despertar coamúsica de “PAPARA AMERICANO” e cunhasbotellas.O último dia tivemos un exámen e despois á noitetivemos unha festa e despois para a casa.

.Sofía.

Xente Nova

30

Alexia 6º.


31

Letras Galegas 2011

O día das Letras Galegas é un evento adicado ós autores galegos (excepto no ano 1980, que se

lle adicou ó toledano Alfonso X El Sabio). Trátase dunha celebración instituída pola Real Academia

Galega, que comeza o 17 de maio, no ano 1963, coincidindo co centenario da primeira edición

de Cantares gallegos, considerado a primeira obra mestra da literatura galega contemporánea.

A poetisa e novelista compostelá Rosalía de Castro, autora dese poemario, foi a primeira escritora

recordada.

Os homenaxeados

Son figuras significativas da literatura galega e só poden ser homenaxeados se pasaron, polo

menos, dez anos dende a data da súa morte.

Os autores homenaxeados durante os corenta e oito anos que se leva celebrando este

evento foron os seguintes:

• 1963 - Rosalía de Castro

• 1964 - Alfonso Daniel Rodríguez Castelao

• 1965 - Eduardo Pondal

• 1966 - Francisco Añón

• 1967 - Manuel Curros Enríquez

• 1968 - Florentino López Cuevillas

• 1969 - Antonio Noriega Varela

• 1970 - Marcial Valladares Núñez

• 1971 - Gonzalo López Abente

• 1972 - Valentín Lamas Carvajal

• 1973 - Manuel Lago González

Rosalía de Castro

Alfonso X el Sabio

Xente Nova

32

• 1974 - Xoán Vicente Viqueira Cortón

• 1975 - Xoán Manuel Pintos Villar

• 1976 - Ramón Cabanillas

• 1977 - Antón Villar Ponte

• 1978 - Antonio López Ferreiro

• 1979 - Manuel Antonio

• 1980 - Alfonso X el Sabio

• 1981 - Vicente Risco

• 1982 - Luis Amado Carballo

• 1983 - Manuel Leiras Pulpeiro

• 1984 - Armando Cotarelo Valledor

• 1985 - Antón Losada Diéguez

• 1986 - Aquilino Iglesia Alvariño

• 1987 - Francisca Herrera Garrido

• 1988 - Ramón Otero Pedrayo

• 1989 - Celso Emilio Ferreiro

• 1990 - Luis Pimentel

• 1991 - Álvaro Cunqueiro

• 1992 - Fermín Bouza Brey

• 1993 - Eduardo Blanco Amor

• 1994 - Luis Seoane

• 1995 - Rafael Dieste

R. Otero Pedrayo

E. Blanco Amor

Cunqueiro


33

• 1996 - Xesús Ignacio Ferro Couselo

• 1997 - Ánxel Fole

• 1998 - Xoán de Cangas, Martín Códax y Mendinho

• 1999 - Roberto Blanco Torres

• 2000 - Manuel Murguía

• 2001 - Eladio Rodríguez

• 2002 - Fray Martín Sarmiento

• 2003 - Antón Avilés de Taramancos

• 2004 - Xaquín Lorenzo, Xocas

• 2005 - Lorenzo Varela

• 2006 - Manuel Lugrís Freire

• 2007 - María Mariño

• 2008 - Xosé María Álvarez Blázquez

• 2009 - Ramón Piñeiro López

• 2010 - Uxío Novoneyra

Este ano tocoulle ser homenaxeado a Lois Pereiro

Eu considero que este día é moi especial xa

que nos permite coñecer máis a lingua e a

literatura galega, así como a nosa cultura.

CÉSAR FILGUEIRAS ALLEGUE – 5º Ep

María Mariño

M. Murguía

Xente Nova

34

Lois Pereiro (1958-1996)

VidaNaceu en Monforte de Lemos, o 16 defebreiro de 1958, de familia procedentedo Incio e morreu na Coruña o 24 demaio de 1996.Estudou no colexio dos Escolapios, ecomezou a escribir con 15 anos.Trasrematar o COU marchou a Madrid, onde comezou

Ciencias Políticas eSocioloxía.Logo dunha estancia en Monfortetraballando na empresa familiar adicadaao vidro regresou a Madrid para estudarlingua inglesa, francesa e alemá.En 1981 marcha vivir á Coruña. Neste

periodo entrou en contacto cun grupo de poetas tales comoXavier Seoane, Francisco Salinas ou Xulio Valcárcel.En 1983 e 1987 viaxou por Europa traballando como tradutor dedobraxe de cinema e televisión.En canto ás causas da súa morte non foron moi claras ,sospeitase que foi por unha intoxicación por aceite de colzadesnaturalizado.


35

ObraPublicou dous poemarios en vida, Poemas 1981/1991(1992) e Poesia última de amor eenfermidade (1995). No 1996 , ano da súa mortesaíu á luz Poemas para unha Loia, que recolleobras da época madrileña publicados na revistaLoia, e que inclúe o ensaio Modesta proposición

para renunciar a facer xirar a roda hidráulica dunha cíclicahistoria universal de infamia, publicado no número 27 de Luzesde Galiza.Lois Pereiro foi un poeta pouco coñecido en vida, pero moiadmirado polos que sabían del. Era un referente para os dasúa xeneración.RESUMO DA SÚA OBRA

Poemas 1981/1991(1992)

Poesía última de amor e enfermidade (1995)

Poemas para unha Loia (1997)

Conversa ultramarina (2010)

Naufragos do Paradiso (2011)

Antoloxía (2011)

Modesta proposición e outros ensaios (2011)

Obra poética completa (2011)

Obra completa (edición bilingüe) (2011)

O 26 de xuño de 2010 a Real Academia publicou a súadecisión de adicarlle o Día das Letras Galegas 2011.

DIEGO YAÑEZ 6ºP

Xente Nova

36

- Nai, nai! Os tiburóns comensardiñas?

- Si.- E como fan?- Abren a lata.

- Manolo!- Que?- Reloxo novo!

Que marca?- A hora.

- Xoan!- Que pasa,

Venancio?- Que fresca está a

mañá!- Xa, e que é de

hoxe.

Alejandro Núñez – 5º EP

- Nai, nai! Danme unhagominola se me subo a unhaárbore.

- Filla, iso é para que te vexanas bragas.

- Xa, pero eu son máis lista equítomas.

Eric Sánchez - 5º EP

Que lle di unpingüín a unhapingüina?Coma ti,ningüina.

Entra un home nun bar cun sacode pedras e dille ao camareiro:«Un café, por favor». Ocamareiro dallo e dille: «Perodeixa o saco de pedras, home»,e o tipo contesta: «Non, gústameo café cargado».

Que lle di un peixe aoutro?Nada. César Filgueiras Allegue - 5º EP.

VAIA RISA!!


37

O CURSOO CURSOO CURSOO CURSOO CURSOENENENENENIMAXESIMAXESIMAXESIMAXESIMAXES

Xente Nova

38

solucións encrucillado


39

O Ceip Eladia Mariño quere dar as grazas a Carlos Moreira (ViveirosMoreira S.L.) polo apoio prestado.

Xente Nova

40

Poemas conLibroucho


41

Encrucillado feito por 5º EP aplicando algúns dos termos aprendidos durante o curso.

Referencias:C: pigmento verde das follas e talos que capta a luz solar.O: seres, como as plantas, que fabrican os seus propios nutrientes.Ñ: mamífero acuático.E: os insectos teñen respiración …C: forman a carne e permítennos realizar gran variedade de movementos.E: nutrientes que producen tecido corporal e son esenciais para o funcionamento das células.M: órganos de aspecto esponxoso, situados no tórax e implicados na respiración.E: vasos moi finos que conectan as veas e as arterias e chegan a todas as células do nosocorpo.N: óso que protexe o encéfalo.T: membrana sensitiva ubicada na parte posterior do ollo.O: estrela amarela, case esférica; emite luz e calor e polo tanto é esencial para a vida.D: capa de auga que envolve o globo terrestre.O: espazo que ocupa un corpo.M: é a materia dos seres vivos e contén enerxía química.E: terreo chan que se encontra a unha determinada altura.D: provincia galega.I: clima das Illas Canarias.O: río máis longo de Galicia.

Xente Nova

XOGO: “WHO IS WHO?”

TODOS FOMOS NENOS E NENAS ALGUNHA VEZ... INCLUSO OS MAIORESQUE TRABALLAMOS NO ELADIA MARIÑO... ADIVIÑA QUEN É QUEN...

1 2 3

4 5 6

78

9

10

42


11 12 13

14

1516

17 18 19

20

2122

* A solución sairá próximamente na web do cole... paciencia meus!!

44

Xente Nova

45

+

ugapingas é un boneco dos saúdos articulado, feito soamente de auga, como calquera persoa, sen importar o sexo, a súa orixe nin condición algunha.

Foi creado o curso pasado polo grupo de apoio que asistía ás clases nesa tempada e que ademais fixo un conto lúdico titulado “ Os saúdos de Augapingas” no que te invita a atopar saúdos noutros idiomas. Este boneco estase a converter no protagonista principal da convivencia no centro para que ésta sexa , progresivamente, positiva e exemplar. Tanto o curso pasado coma éste, utilizouse para traballar, algo tan relevante na nosa formación socioeducativa como son, os saúdos.

A

IGUALDADE, COEDUCACIÓN E CONVIVENCIA

OLA! SON EU… “AUGAPINGAS” …O BONECO QUE

OS SAÚDA TODAS AS MAÑÁS, LEMBRADES?.

UFFF! QUE CALOR VAI! ESPERO NON ME DERRETER!


DÍA DA MULLER TRABALLADORA Como recordatorio do “Día Mundial da Muller Traballadora”, o alumnado do CEIP Eladia Mariño, dende as etapas de Educación Infantil e de Educación Primaria , quixemos adicarlles un agradecemento especial a todas as mulleres que traballan dentro e/ou fóra dos seus fogares coa finalidade de garantir a nosa supervivencia, formación, educación e desenvolvemento íntegro como persoas. As cativas e cativos de infantil levaron a cabo un labor de investigación sobre mulleres do seu entorno cotiá, para saber a que se adican e que é o que verdadeiramente desexarían ser, ter ou traballar… se poidesen cambiar Mentres tanto, o alumnado de primaria, adicaba o tempo en pensar e investigar que pasaría se durante un día desaparecesen as mulleres… Quen faría moitos dos seus labores ao longo das diferentes horas do día.

46

Xente Nova

.

SE DURANTE UN DÍA DESAPARECESEN AS

MULLERES… QUEN FARÍA, PREPARARÍA…?

46


47

SUMARIO

- Limiar pax 1- Xardín (EI 3 anos) pax 2-3-Gústame a ciencia (1ºP) pax 4-5-O lince perdido (2ºP) pax 6-7-As nosas árbores (EI 5anos) pax 8-9-Palabras que riman cos nosos nomes (EI 4anos) pax 10-12-O Camiño de Santiago virtual (5ºP) pax 13-14-Experiencia no Camiño (6ºP) pax 15-16-Centenario de Álvaro Cunqueiro e receita (3ºP) pax 17-18-Os xogos de antes e os de agora (4ºP) pax 19-23-Contos de peto (Alumnado de apoio) pax 24-27-Inmersión en Salamanca (5º e 6ºP) pax 28-30-Letras Galegas 2011 (5ºP) pax 31-33-Lois Pereiro (6ºP) pax 34-35-Vaia Risa (5ºP) pax 36-O curso en imaxes pax 37-39-Poemas con Libroucho pax 40-Encrucillado (5ºP) pax 41-Xogo: «Who is who» pax 42-43-Igualdade, coeducación e convivencia pax 44-46-Sumario pax 47

Xente Nova

Vª

SEMANA CULTURAL

LETRAS GALEGAS

2011

C.E.I.P.ELADIA MARIÑO

CABANAS

Lois Pereiro

revista xente nova 23

Documents