Warszawa,

14-15 października 2019 r.

Raport z Trzeciego Ogólnopolskiego Spotkania Sieciującego OWES

I. WSTĘP

Trzecie Ogólnopolskie Spotkanie Sieciujące OWES zorganizowane zostało przez Polską

Fundację Ośrodków Wspomagania Rozwoju Gospodarczego „OIC Poland” z siedzibą w

Lublinie oraz Fundacja Fundusz Współpracy w ramach projektu „Forum aktywności

Ośrodków Wsparcia Ekonomii Społecznej”. Celem głównym projektu jest wzmocnienie

systemu wsparcia dla PES poprzez działania sieciujące oraz podniesienie kompetencji kadr

akredytowanych Ośrodków Wsparcia Ekonomii Społecznej (OWES) z terenu całej Polski

poprzez:

zwiększenie liczby trwałych, ogólnopolskich sieci współpracy OWES oraz

koordynacja działań pomiędzy OWES a innymi sieciami o zbieżnych z sektorem

ekonomii społecznej interesach czy działaniach,

podniesienie kompetencji pracowników akredytowanych OWES w zakresie

standardów usług oraz zamówień publicznych,

zwiększenie liczby profesjonalnych konsultantów ds. wspierania PES w zakresie

ubiegania się o zamówienia publiczne w ramach OWES.

Poszczególne bloki tematyczne, które złożyły się na program Spotkania, realizowane były w

formule plenarnej, z wykorzystaniem sekcji panelowych oraz warsztatowych. Trzeci już

ogólnopolski zjazd OWESów zgromadził przedstawicielki i przedstawicieli wielu środowisk, w

tym administracji rządowej i jej jednostek podległych oraz nadzorowanych, jednostek

samorządu terytorialnego i ich jednostek organizacyjnych, stowarzyszeń i związków

jednostek samorządu terytorialnego, organizacji pozarządowych, ośrodków wsparcia

ekonomii społecznej, podmiotów ekonomii społecznej i szerzej rozumianego sektora

ekonomii społecznej, federacji oraz związków organizacji pozarządowych i podmiotów

ekonomii społecznej, związków rewizyjnych właściwych do spraw spółdzielczości, partnerów

społecznych, uczelni i podmiotów uczestniczących w kształceniu na poziomie wyższym oraz

jednostek naukowych.

II. PRZEBIEG SPOTKANIA

Program Trzeciego Ogólnopolskiego Spotkania Sieciującego OWES objął następujące

części merytoryczne:

Dzień pierwszy

PD1. Panel dyskusyjny: Dobre praktyki działania OWES, moderacja: Roland Zarzycki, z

udziałem:

współpraca międzynarodowa – udział OWES w sieciach – Mateusz Dobkowski,

Dariusz Węgierski

PS jako startup – metodyki dotyczące startupów w zastosowaniu do nowotworzonych

PS – Tadeusz Durczok, SWR

korzystanie ze wzorów – pożytki i ograniczenia (franczyza) – Karolina Cyran-

Juraszek

animacja i wsparcie biznesowe – Małgorzata Stępień-Dudek, OWES przy Centrum

Promocji i Rozwoju Inicjatyw Obywatelskich OPUS.

P1. Prezentacja: System zapewnienia wysokiej jakości usług świadczonych przez OWES

(podsumowanie procesu akredytacji, monitorowania, zmiany standardów, nowego naboru

wniosków o akredytację), Krzysztof Zawiślak / Filip Kołodziejski (DES)

P2. Prezentacja: Wykorzystanie modelu kompetencji i standardów kwalifikacji pracowników

OWES: wprowadzenie dla wszystkich, Joanna Abramowicz

Warsztatowe sesje równoległe:

W1. Warsztat: Wykorzystanie modelu kompetencji i standardów kwalifikacji pracowników

OWES, Joanna Abramowicz

W2. Warsztat: Przyszłość systemu wsparcia ekonomii społecznej i solidarnej, Andrzej

Radniecki, Jakub Szewczyk (DES)

Dzień drugi

PD2. Wystąpienie: Mechanizmy reintegracji – bariery we wdrażaniu mechanizmów

reintegracji społeczno-zawodowej w środowiskach lokalnych, Barbara Sadowska

(Przewodnicząca Zarządu Fundacji Pomocy Wzajemnej BARKA) oraz panel dyskusyjny,

moderacja: Lidia Węsierska-Chyc (Kierownik Wielkopolskiego Centrum Ekonomii Solidarnej,

OWES subregionu poznańskiego), z udziałem:

Małgorzata Kowalska (Prezes Zarządu Stow. Partnerstwo Społeczne CISTOR)

Łukasz Kubiak (Burmistrz Krobi)

Sebastian Czwojda (przedstawiciel powiatu gostyńskiego)

Krystyna Gromanowska (Spółdzielnia Socjalna OPUS)

Lech Bór (lider, Fundacja Pomocy Wzajemnej BARKA)

Karol Skrzypczak (Burmistrz Miejskiej Górki)

Warsztatowe sesje równoległe:

W3. Warsztat: Ścieżki reintegracji społeczno-zawodowej: od WTZ, CIS, ZAZ do

przedsiębiorstw społecznych, Ewa Roman (Prezes Spółdzielni Socjalnej Wspólny Sukces),

Renata Mizera (Kierownik CIS w Pniewach)

W4. Warsztat: Partnerstwo lokalne a reintegracja społeczno-zawodowa, Bernadeta

Markiewicz (Dyrektor OPS w Pniewach)

W5. Warsztat: Reintegracja społeczno-zawodowa a mechanizmy finansowe, Teresa

Zagrodzka (przedstawiciel TISE)

W6. Warsztat: Rola ROPS i OWES we wdrażaniu mechanizmów reintegracji społeczno-

zawodowej w środowiskach lokalnych, Lidia Węsierska-Chyc (Kierownik Wielkopolskiego

Centrum Ekonomii Solidarnej)

PD3. Panel dyskusyjny: OWES-y i LGD-y wędrujące w duchu bliźniaczej współpracy na

rzecz budowania idei ekonomii społecznej opartej o partnerstwo trójsektorowe, moderacja:

Jarosław Kuba (Prezes LGD Krzemienny Krąg, założyciel trójsektorowego partnerstwa

Krzemienny Krąg), z udziałem:

Możliwości współpracy pomiędzy LEADER-em a OWES-em w kontekście założeń

nowego okresu programowania a w szczególności wielofunduszowości – Sylwia

Staniuk, Łukasz Tomczak (Dyr. Dep. Rozwoju Obszarów Wiejskich MRiRW)

Obszary współpracy LGD-OWES i innych podmiotów, sieci o podobnych

zadaniach/celach – Jarosław Kuba (Prezes LGD Krzemienny Krąg)

Sieciowanie Leadera z poziomu krajowego - założenia a realizacja – Piotr

Sadłocha (Prezes Krajowej Sieci LEADER)

Rola sieci wojewódzkiej we wzmacnianiu współpracy pomiędzy LGD-ami oraz

ewidentne korzyści (np. wypracowanie wspólnych zasad, procedur i

dokumentacji, wspólne zakupy i zamówienia itp.) – Piotr Sadłocha (Prezes

Świętokrzyskiej Sieci LEADER)

Wielofunduszowość oraz RLKS na przykładzie LGD-ów ze Szwecji – Piotr

Sadłocha (Prezes Krajowej Sieci LEADER)

Gospodarstwa opiekuńcze na obszarach wiejskich – dobre praktyki – Arkadiusz

Pstrąg (Fundacja Toskania Kociewska)

P3. Prezentacja: Krótkie podsumowanie projektu FA OWES (dotychczasowe efekty

wskaźnikowe/diagnostyczne, informacja o dalszych możliwych działaniach w ramach

przedłużenia projektu, podsumowanie działania sieci OWES przez Radę Sieci - działania na

przyszłość) – Jolanta Kalinowska (Fundacja Fundusz Współpracy), Jacek Korzeniak (OIC

Poland oraz przedstawiciel Rady Sieci OWES).

Moderacja całości konferencji: Anna Giżycka, Roland Zarzycki

Zakres merytoryczny wystąpień poszczególnych prelegentów przedstawiony został

na prezentacjach, które stanowią załącznik do niniejszego sprawozdania.

III. PYTANIA, WNIOSKI I REKOMENDACJE ZE SPOTKANIA

PD1. Dobre praktyki działania OWES

Współpraca międzynarodowa - przykłady dobrych praktyk:

Szwecja (2015 rok, model skandynawski) – spotkanie z JST oraz NGO – nowe

wyzwania w związku z napływem imigrantów – mocny akcent na reintegrację

zawodową i społeczną – kompleksowe podejście, z zapleczem technicznym – w

partnerstwie ze stowarzyszeniem z Elbląga zawiązanie szerszego partnerstwa z

reprezentantami krajów bałtyckich – główny cel projektu został zrealizowany:

zawiązanie sieci współpracy i partnerstw

Słowenia – aktywizacja społeczna i zawodowa, nie muszą to być osoby

zagrożone wykluczeniem społecznym

Ukraina – poznanie tematu jednym z warunków ewentualnych rozmów

dotyczących akcesu do UE

programy współpracy transgranicznej – warto nawiązywać współpracę.

PS jako Start-up:

obecnie jesteśmy w sytuacji wielkiej niewiadomej – biznes plan ma sens w

sytuacji małych firm warunki dot. przewidywalności nie są znane, nie mamy

dostępu do danych

typowe podejścia w prowadzeniu start-upów – czasami możemy je stosować,

natomiast możliwość poprawiania produktów jest ograniczona w małych PS w

przeciwieństwie do start-upów

kluczowe jest to, aby oceniać nie tylko pomysł ale również ludzi, czy oni są w

stanie efektywnie zrealizować te zadania?

postulat, by zidentyfikować tych ludzi, którzy mogą być efektywnymi

przedsiębiorcami społecznymi

po co zakładać PS? tworzyć efekt skalowania, powtarzalności jakiegoś rodzaju,

lub wzrostu wielkości

Franczyza społeczna:

Dalba – spółdzielnia z chęcią i potencjałem do budowania franczyzy

inwestor = POWER

franczyza okazała się do Dalby sposobnością do udowodnienia, że osoby z

niepełnosprawnościami mogą pracować nie tylko przy rękodziele czy

zagospodarowaniu terenów zielonych, ale także w tak wymagającym obszarze

jak pub / piwo kraftowe

nie należy mylić sieciowania i klastrowania z franczyzą – w szczególności

wyzwaniem jest to, w jaki sposób franczyzobiorcy mają utrzymać własne marki

we współistnieniu z marką Dalby

czym franczyza społeczna ma się odróżniać od klasycznej franczyzy? – to nie

tylko cel społeczny i pracownicy z niepełnosprawnościami – ważny element:

fundusz franczyzowy, tworzony partycypacyjnie przez franczyzodawcę i

franczyzobiorców (budowany z obrotów tych, którzy przystępują do franczyzy;

opłaty wstępne są zlikwidowane; opłaty od obrotu: fundusz franczyzowy – około

3-5% przeznaczanie na fundusz, z którego będą mogły korzystać PSy)

projekt: 36 miesięcy, 2 miliony zł, 300 tys. alokacji na fundusz

koszty inwestycyjne po stronie OWES na terenie których będą działać

franczyzobiorcy

rola OWESów jako ambasadorów pomysłu w społeczności lokalnej

franczyzobiorców.

Animacja i wsparcie biznesowe:

wsparcie grup nieformalnych i małych organizacji

mikrogranty jako narzędzie do oceny pracy w grupie, zachodzących procesów

grupowych

środki z OWES na mikrodotacje na ekonomizację – pakiet 10 miesięcy wsparcia,

coaching, wypracowanie uproszczonego modelu biznesowego, wizyty studyjne

po procesie 10 miesięcy, możliwość skorzystania z dofinansowania i

dofinansowania miejsc pracy

przejście drogi rozwojowej daje bezpieczną możliwość podjęcia decyzji o

założeniu PS

łączenie źródeł finansowania na inkubowanie grup inicjatywnych

pytania z sali:

jakie są konkretne narzędzie w celu przekonania samorządów, by wyasygnowały

pieniądze na wspólny fundusz grantowy? OPUS – dzięki rozpoznaniu,

zbudowanie wzajemnego zaufania, cała ścieżka konkursu jest realizowana przez

OPUS, samorządy same zgłaszają się, ponieważ od początku do końca konkurs

jest realizowany przez OWES

czy da się pogodzić ekonomizację z misją NGO? czy zmienia się wizja? w Polsce

mamy specyficzny sposób rozumienia NGO, rozbudowany system dotacyjny,

wiele przykładów z kraju i zagranicy pokazuje, że nie ma sprzeczności między

ekonomizacją i misją, a wręcz przeciwnie: w obszarze ekonomii społecznej te

elementy powinny występować synergicznie

rekomendacje panelistów dla OWESów:

zachęcanie NGO do kreowania nowych rozwiązań nie tylko w oparciu o dotacje

samorządowe

prowadzenie przez doradców biznesowych własnej działalności

szukanie rozwiązań które są powtarzalne – niski próg wejścia, rozwiązania nie

jednostkowe, lecz powtarzalne, stawianie na proste rozwiązania

instytucja prowadząca OWES winna dywersyfikować źródła finansowania,

zarabiać swoje pieniądze

należy myśleć o klientach i dopuszczać różne źródła finansowania

koniecznie trzeba dobrze znać ustawę o pożytku publicznym

otwarcie na to, co dzieje się w innych krajach, czerpanie z doświadczeń i innych

modeli ES

do pobrania dostępne są prezentacje z wystąpień (Animacja i wsparcie biznesowe,

Franczyza społeczna)

P1. System zapewnienia wysokiej jakości usług świadczonych przez OWES

do pobrania dostępna jest prezentacja z wystąpienia

P2. Wykorzystanie modelu kompetencji i standardów kwalifikacji pracowników OWES:

wprowadzenie dla wszystkich

Ta część spotkania stanowiła teoretyczne wprowadzenie do jednego z warsztatów, które

nastąpiły na dalszym etapie. W szczególności wzmiankowano:

prezentacja / badanie jakościowe na podstawie 50 wywiadów

warsztat dla koordynatorów / kierowników (21.10 kolejne szkolenie)

dostępność podręcznika dotyczącego modelu – jak posługiwać się profilami

prezentacja – czym jest kompetencja? – wiedza / umiejętności / postawa –

motywatory finansowe i pozafinansowe

W1. Wykorzystanie modelu kompetencji i standardów kwalifikacji pracowników OWES

warsztat 21 października w siedzibie ministerstwa:

uczestnicy m.in.: Nidzica, Katowice, Opolskie, woj. Śląskie, OWES Nadwiślański,

LOWES, dolnośląski OWES, Świętokrzyski OWES, OWES Konin, OWES Etap, DES,

OWES Pomorski

ilość uczestników: 24 osoby

komplet narzędzi pomocnych dla koordynatora w planowaniu rozwoju pracowników

DES przekaże w listopadzie

dyskusja na temat celu wdrażania narzędzia (ćwiczenie: rekrutacja):

nie jest to rewolucja, lecz usystematyzowanie dotychczasowych ścieżek

postępowania (opracowanie 6 stanowisk)

jak pyta, jak się zachowuje rekruter – sposób prowadzenia wywiadu: postawa

otwartości, dopytywanie, podążanie za kandydatką, płynne przejście od jednego

pytania do drugiego, empatyzowanie, odzwierciedlanie, dopytywanie, tak by

kandydatka odpowiedziała na pytanie

istotne elementy: przygotowanie, budowanie relacji i porozumienia, element

budowania marki pracodawcy, podążanie dla kandydatem, doprecyzowanie, praca

ciszą, obserwacja, rejestracja, klaryfikacja, analiza, dwa komplementarne etapy

rekrutacji: kwalifikacje oraz kompetencje miękkie

ćwiczenie praktyczne (doradca + studentka):

obserwacja, dopytywanie, punktowanie, konkretyzacja, klaryfikacja,

doprecyzowanie, parafraza, „niedowierzanie”, klientka – cierpliwość (możliwość

wykorzystania scenki jako narzędzia diagnostycznego)

postulaty dotyczące dostosowania narzędzi: rozwinąć użyteczność w ścieżce

rozwoju pracownika, rozwinąć użyteczność w systemie okresowej oceny

pracowników, wzmacniać świadomość pracowników własnych kompetencji,

wspierać zespoły już istniejące – rozmowy diagnostyczno-rozwojowe

W2. Przyszłość systemu wsparcia ekonomii społecznej i solidarnej

istotne kwestie:

wyzwania związane z sytuacją na rynku pracy i demografią; nowe przesłanki do

obejmowania osób i rodzin zakresem działalności podmiotów ekonomii społecznej;

rola OWES we wdrażaniu i rozwijaniu ścieżek reintegracji

wyzwania dotyczące zaspokajania potrzeb na usługi społeczne użyteczności

publicznej

pierwsze wnioski z okresu EFS 2014-2020 ze szczególnym uwzględnieniem

doświadczeń i efektów działalności OWES

potrzeby przedsiębiorstw społecznych

uwarunkowania dotyczące planowania perspektywy finansowej EFS+ (2021-2027)

– miejsce i rola ekonomii społecznej

rekomendacje: jak powinny wyglądać zadania animacyjne OWES, aby docierać do nowych

grup (szczególnie osób nieaktywnych) oraz bardziej skutecznie przekształcać istniejące PES

w PS?

rola OWESu jest sprowadzona do realizacji zapisow KPRES – musimy

przekierunkować myślenie o OWESach w społeczności lokalnej

wiemy, jakie to są osoby i wiemy, jakie działania się sprawdzają, natomiast

wiedza ta jest rozproszona

nowe metody, narzędzia, modele (np. model instytucji zatrudnienia socjalnego)

budowanie relacji i sieciowanie podmiotów reintegracyjnych (np. regionalna

platforma podmiotów reintegracyjnych)

przykład dobrej praktyki: powiatowa baza osób zagrożonych wykluczeniem

społecznym – z jakich metod korzystali, z jakiego wsparcia? czy są tam osoby

wielokrotne aktywizowane?

Szwecja: raporty zaniechania społecznego – ile kosztują świadczenia na rzecz

osób długotrwale i intencjonalnie nieaktywnych (a w ten sposób kontraktuje się

podmioty)

zmiany systemowe, ustawowe – większe zachęcenie WTZ, by odwiedzały PSy

mikrogranty jako dobry pomysł na rozwój PSów i ich pomysłów

pomoc w identyfikacji pomysłów na biznes

baza pomysłów i modeli biznesowych

animowanie konsorcjów PSów / PESów

wybór pomysłów, które najlepiej rokują

dostarczanie dobrych przykładów motywujących do rozwoju, ale także

motywujących liderów

rekomendacje: jakie konkretne zadania powinien realizować OWES, aby wspierać tworzenie

jednostek reintegracyjnych oraz lepiej wykorzystywać ich potencjał na rzecz PS?

rozpoczynamy od spotkań informacyjnych, konsultacyjnych, animacyjnych, wizyt

studyjnych, czyli motywacji

tworzenie platformy podmiotów reintegracyjnych

pomoc w zakresie pozyskiwania partnerów, funduszy i wsparcia merytorycznego

wymiana informacji odnośnie podmiotów, które uczestniczą w procesie

rekomendacje: jakimi instrumentami bezzwrotnymi dysponować powinien OWES?

Jak powinny wyglądać pozostałe instrumenty wsparcia?

Wsparcie finansowe dla kadry zarządzającej

bony rozwojowe dla PES

wsparcie kompetencyjne

wizyty studyjne

staże

mentoring

mikrogranty

vouchery

rekomendacje: jak zapewnić PS wysokiej jakości wsparcie odpowiadające ich potrzebom?

podnoszenie kwalifikacji kadry OWES

wizyty studyjne, w tym zagraniczne

dobre kadry (praktyczny profil, a nie teoretyczny)

dobre rozpoznanie potrzeb pośród PS (trudność może polegać na tym, że same

PSy mogą nie znać odpowiedzi)

rekomendacje: jak wdrażać podejście popytowe w świadczeniu usług na rzecz PS?

elastyczność

badania rynku

wyjazdy

rekomendacje: jak modyfikować zasadę sub-regionalizacji?

możliwość przesuwania środków (o jakiś procent) pomiędzy subregionami

partnerstwa OWESów

wspólne wykorzystywanie kadry i wspólna animacja

przykład na współpracę: SPOKO – społeczny koszt – zestawy prezentowe

– atrakcyjne dla biznesu – zakup produktów wytwarzanych przez PSy i PESy

potrzeba: promocja oraz baza odbiorców

rekomendacje: jak efektywnie wspierać rozwój PS na obszarach marginalizowanych?

animacja i edukacja z instrumentem finansowym (widać, że działa na przykładzie

kół gospodyń wiejskich

działania na przykładzie lokalnym (przykład: pierwszeństwo PESów w dostawie

towarów/usług)

rewitalizacja i tworzenie miejsc pracy przy tej okazji (jednak brakuje wiedzy i

stymulacji na poziomie dokumentów)

wyszukiwanie zleceń, pośrednictwo, przygotowywanie ofert

dłuższy niż 12 miesięcy okres wsparcia

rekomendacje: jaki sposób OWES może realizować zadania rzecznicze promujące

przedsiębiorczość społeczną szczególnie w zakresie realizacji usług społecznych?

budowanie relacji jest najważniejsze (nie regulaminy i wskaźniki)

OWES powinien moderować współpracę pomiędzy podmiotami na poziomie

regionu, min. powiatu

OWESy powinny być rzecznikami upraszczania procedur (to my

"biurokratyzujemy")

powinniśmy budować sieć ponadregionalna

dzielenie się dobrymi praktykami i budowanie porozumień

do pobrania dostępna jest prezentacja z wystąpienia

PD2. Mechanizmy reintegracji – bariery we wdrażaniu mechanizmów reintegracji

społeczno-zawodowej w środowiskach lokalnych

reintegracja:

kluczowa kwestia: zrównoważony rozwój w środowiskach lokalnych

człowiek jest w ciągłym procesie rozwoju – rzecz w tym, by warunki do tego

rozwoju i kształtowania tworzyć

dzieci chłona wzorce i czasami otrzymujemy dorosłego człowieka, które nie

można zmienić - czy nie można? można, ale potrzebne jest głębokie zrozumienie

ważne jest to, by osoba zajmująca się reintegracją, rozumiała, jak do tego danej

sytuacji, danego problemu doszło, oraz jak stworzyć warunki, w których ta dana

osoba może doświadczyć innych bodźców, zachowań i zmienić nawyki

nie wystarczy nawracanie – idzie o poligon nowych doświadczeń

proces zmiany ubogaca wszystkich, którzy biorą w nim udział

jeśli proces nie przynosi rezultatu, nie znaczy, że się nie da, ale że czegoś

zabrakło

istotne, by OWESy również myślały o CISach

dla reintegracji nie wystarczy reintegracja samej osoby, ale także potrzeba także

reintegracji środowiska lokalnego, a więc jego swoistej animacji

współuczestnictwo i wdzięczność

całe środowisko musi otworzyć się na podmioty reintegracyjne

doświadczenia osobiste (Lech Bór):

20 lat był osobą bezdomną, 30 lat nadużywał alkoholu, zostały mu odebrane prawa

obywatelskie, doświadczenie pobytu w więzieniu, życia na ulicy oraz pseudo-

pomocy, jaką otrzymywał (11 terapii)

Barka stworzyła możliwość innego życia, w oparciu o zaufanie, jakim został

obdarzony, oraz przestrzeń do działania, która została mu dana

niewiele pytano, niewiele sprawdzano, ale wiele dawano

kluczowe doświadczenie: wspólnota

reintegracja społeczna, potem zawodowa

rekomendacja: OWESy dopiero po początkowym wsparciu przez CIS (konieczność

współpracy tych dwóch instytucji)

konkretny przypadek spółdzielni osób uzależnionych od alkoholu:

nigdy nie będzie tak, że doprowadzimy do sytuacji, w której już nic nie trzeba będzie

robić, kiedy instytucje wspierające przestaną być potrzebne

na czym polega reintegracyjna rola spółdzielni? wiele rozmów – to musi być rodzina,

pomocna rodzina

wiele osób chciałyby, by wszystko rozwiązał system, ale pracownicy socjalni nie

otrzymają magicznej recepty gwarantującej sukces – to od pracowników OWESu

zależy, czy to się stanie – to oni są na pierwszej linii

interesujący przykład: w spółdzielni pojawił się stażysta, który "rozwalił system" –

poczucie bezkarności zostało rozbite, bo pojawiła się konkurencja – a picie prowadzi

do utraty zleceń – to pokazuje, że kryzys także może być rozwiązaniem

praca dla OWESu się nie skończy, dopóki są PSy

ważne pytanie: w jakim kierunku powinien kształcić się terapeuta ds uzależnień? nie

wystarczy, byśmy byli specjalistami od jednego obszaru

pytanie, na ile ośrodki mogą nawzajem korzystać ze swoich doświadczeń

perspektywa kierowniczki CISu (Krystyna Gromanowska, OPUS):

utworzyliśmy CIS, ale pojawiła się także możliwość pozyskania funduszy na

założenia spółdzielni, więc po nią sięgnęliśmy

osoby, które pierwotnie weszły do spółdzielni, nie utrzymały się, ale po założeniu

CISu pierwsi członkowie CISu uzupełnili ten skład osobowy (co było obciążeniem,

ale i wyróżnieniem)

psychoterapueta sprawuje pieczę nie tylko nad CISem, ale i nad spółdzielnią

praca dzielona jest między CISem a spółdzielnią

członkowie spółdzielni czują się pewnie, są ważni, są w centrum uwagi

jako kierownik CISu chciałam, by wszystko to była wielka rodzina | współdzielenie

problemów

dzięki współpracy z OWESem, który pomógł napisać projekt, spółdzielnia mogła

otrzymać sprzęt i miała szansę na dobry start

dzięki dotacji doszło do intensyfikacji migracja między CISem a spółdzielnią

takie współprace z OWESami są bardzo potrzebne

czyli jaka jest rola OWESu? czy chodzi o wspieranie podmiotu, czy o rolę

reintegracyjną? o obie kwestie!

czyli, jeśli ten system jest dobrze poukładany, to kwestia bezpośrednich działań

reintregracyjnych OWESu jest już załatwiona? nie, OWES wciąż odgrywa istotną

rolę w doraźnych codziennych sytuacjach

przedstawiciel powiatu gostyńskiego (Sebastian Czwojda, były burmistrz):

PS to zdecydowanie więcej niż reintegracja

metafora domu: jeśli chcemy objąć OWESy jako element systemu, to staje się to

projektem, a więc i czymś czasowo ograniczonym i w tym momencie pytanie: czy

jeśli ten element wypadnie, co stanie się z budynkiem?

w gminie Krobia te elementy zostały dobrze poukładane: są spółdzielnie,

wszystko ze sobą się sprzęga | reintregacja ma swoją szerszą wartość

jaka jest rola OWESów, jak należą do tego systemu? – niestety, nie do końca

więc są wsparciem dla OPS CISy zostały opracowane na mocy innej ustawy

realizacja OWESu w Wielkopolsce utrudniła także współpracę z wieloma innymi

podmiotami, z którymi dobrze się współpracowało (np. Fundacja im. Królowej

Polski św. Jadwigi, Barka) – rejonizacja nie zawsze jest dobra

Burmistrz Krobi (Łukasz Kubiak):

myślę, że rola współpracy samorządu z podmiotami nigdy nie jest ograniczona

nam się udało, bo nie zabrakło elementu kluczowego: wrażliwości

mamy centrum integracji społecznej, mamy spółdzielnie socjalne – obecny jest

cały ekosystem wsparcia

rola samorządu jest decydująca, ponieważ my tworzymy te warunki, kreujemy

możliwości, ale też będąc członkiem spółdzielni dajemy zlecenia

w CISie mamy 28 uczestników mimo prawie bezrobocia

W3. Ścieżki reintegracji społeczno-zawodowej: od WTZ, CIS, ZAZ do przedsiębiorstw

społecznych

podsumowanie:

jak wygląda ścieżka integracji? z jednej strony wiemy, jak ogólnie ona wygląda,

ale z drugiej w praktyce każdy boryka się z innymi problemami

interesowało nas: jak i jakie bariery się pojawiają

dobry przykład: spółdzielnia, która została dedykowana uczestnikom warsztatów

reintegracji zajęciowej

w gmienie Pniewy był CIS, ale nie było możliwości współpracy – nie ma

warsztatów dla siebie, ale miał być efekt i stąd pomysł powstania centrum

partnerstwa lokalne; dobre przykłady współpracy Podmiotów Zatrudnienia

Socjalnego z OWES, PES powstałe z osób z KIS / CIS / WTZ

zadanie: pracować takimi narzędziami jakie mamy + nawiązywać współprace jak

najszerzej się da + poszukiwać rozwiązań takich, by człowiek był najważniejszy

W4. Partnerstwo lokalne a reintegracja społeczno-zawodowa

podsumowanie:

podzieliliśmy się doświadczeniem, jak konkretnie funkcjonują partnerstwa lokalne

najważniejszy jest człowiek

sukces budować trzeba powoli, małymi krokami

warsztat był owocny, bo stwierdziliśmy, że OWESy są potrzebne

budowanie partnerstw jest podstawą rozwoju PESów

W5. Reintegracja społeczno-zawodowa a mechanizmy finansowe

podsumowanie:

podstawowe pytanie: jak wprowadzić te osoby do przedsiębiorstw

dobre mechanizmy na początku funkcjonowania: staże i dotacje OWESowe na

uruchomienie

jeśli organizacja chce się profesjonalizować, to będzie potrzebowała bardziej

specjalistycznych instrumentów (np. pożyczki (preferencyjne))

bardzo duża potrzeba pożyczek płynnościowych (TISE)

myślenie o rozwoju zawodowym pracowników – ważne!

cel PS to pomoc w reintegracji zawodowej, ale także generowanie zysku (to

wpływa na poczucie godności)

dla podmiotów bardziej zaawansowanych poziomie: social venture capital (TISE

poszukuje miejsc, w które można wejść z kapitałem do miliona złotych)

W6. Rola ROPS i OWES we wdrażaniu mechanizmów reintegracji społeczno-

zawodowej w środowiskach lokalnych

podsumowanie:

we wcześniejszych spotkaniach pojawiło się stanowisko specjalisty ds

reintegracji, które łączy obszary instytucjonalne (IZtka zapewnia finansowanie)

(OWES realizuje) (ROPS kształtuje warunki konkursowe)

nasza dyskusja dotyczyła szerszego systemu – są oczekiwania wobec ROPS

(odnośnie polityki społecznej!) – byli przedstawiciele ROPS i OWES – ROPS ma

świadomość, że mógłby taką funkcję pełnić, ale brakuje mu siły przebicia, jest

trochę na uboczu

mamy kilka systemów usług: społeczne, zdrowotne, te związane z rozwojem

ekonomii społecznej – pytanie, jak to powiązać i jaką rolę tutaj mógłby pełnić

OWES (niektórzy twierdzą, że ROPS dysponuje odpowiednimi narzędziami – np.

dostęp do konsultacji w sprawie regionalnych narzędzi rozwoju, jednak na etapie

realizacji, jak się wydaje, już tego wpływu brakuje) (IZetki nawet nie przekazują

informacji ROPSom, kto, gdzie i co będzie robił) (idealny system: ROPS

diagnozuje, gdzie i kto co robi oraz co powinien robić)

ważny temat: reintegracja a usługi społeczne

ważne pytanie: na ile procesy te mają być regionalnie regulowane, a na ile mają

być oddolne i spontaniczne

prawie wszędzie ROPSy i OWESy się spotykają, planują, ale potem okazuje się,

że regionalne plany współpracy idą do szuflady, a realizowane są specyficzne

projekty, specyficznie sparametryzowane i rozliczane (pomysł: "jeden duży projekt

na jedno województwo" odważne rozwiązanie dyskusyjne, ale oddające pewną

ważną intuicję)

PD3. OWES-y i LGD-y wędrujące w duchu bliźniaczej współpracy na rzecz budowania

idei ekonomii społecznej opartej o partnerstwo trójsektorowe

potrzeba współpracy i możliwości współpracy → jakie wyzwania? → główne tezy:

taka współpraca jest bezdyskujną koniecznością

dwugłos: gdzieś współpraca jest, a gdzieś jej nie ma

niestety, nie do końca lokalne grupy działania mają wszystkie kompetencje i

uprawnienia, które pozwoliłyby im skutecznie działać

koła gospodyń wiejskich funkcjonują w ramach różnych przepisów

warto czerpać z przykładów szwedzkich, gdzie problemy społeczne są

rozwiązywane poprzez przedsiębiorczość

gospodarstwa opiekuńcze

to od nas zależy, jak to sobie ułożymy

do pobrania dostępne są prezentacje z wystąpień (Rola sieci wojewódzkiej we wzmacnianiu

współpracy pomiędzy LGD-ami oraz ewidentne korzyści, Sieciowanie Leadera z poziomu

krajowego, Gospodarstwa opiekuńcze na obszarach wiejskich – dobre praktyki)

P3. Krótkie podsumowanie projektu FA OWES

komunikaty:

ostatnie spotkanie w tak szerokim gronie – to podziękowanie i pożegnanie

odbędą się jeszcze dwa spotkania dla przedstawicieli rady sieci (14-15 listopada)

i (17-18 lutego)

zaplanowano także wyjazdy studyjne dla przedstawicieli OWESów i PESów –

niedługo zostanie ogłoszona rejestracja (mała selekcja)

za nami długa droga – dyskusja, która rozpoczęła się od tego, czy w ogóle warto

sieciować | co możemy mieć z tej sieci | czy duże podmioty nie zdominują

słabszych – i tę dyskusję mamy za sobą – mamy przedstawicieli rady sieci – 32

osoby reprezentujące każde województwo – w FFW mamy sekretariat Rady Sieci

– dyskutujemy różne tematy i formułujemy stanowiska przedstawiane

ministerstwom – mamy także regulamin Rady Sieci

wydajemy biuletyn Rady Sieci (już przeszło 400 stron wartościowych artykułów!) –

zachęcamy do współredagowania dwóch kolejnych numerów – szukamy osób,

które miałyby coś do przekazania – ważne pytanie: co dalej z biuletynem po

zakończeniu projektu?

naszą nadzieją jest to, że proces sieciowania nie zakończy się wraz z tym

projektem

planujemy spotkania relacyjne i pozostajemy w kontakcie – prosimy o sygnały!

do pobrania dostępna jest prezentacja z wystąpienia

IV. WYNIKI ANKIET EWALUACYJNYCH

Na podstawie otrzymanych ankiet ewaluacyjnych (n=27) można wysunąć co najmniej

następujące wnioski w zakresie oceny Trzeciego Ogólnopolskiego Spotkania Sieciującego

OWES:

spotkanie spełniło oczekiwania 88% uczestników w stopniu wysokim (44%) lub

bardzo wysokim (44%)

program i zawartość merytoryczna spotkania spotkały się z wysoką (41%) lub

bardzo wysoką (41%) oceną 82% uczestników

również 82% uczestników uznała, że efekty spotkania będą przydatne (41%) lub

bardzo przydatne (41%) dla funkcjonowania ich organizacji

wysoko ocenione zostały aspekty organizacyjne spotkania, w tym: ocena

informacji przed spotkaniem oraz rejestracji – 96% ocen dobrych (18%) i bardzo

dobrych (78%); ocena sprawności organizacyjnej w trakcie spotkania – 89%

ocen dobrych (8%) i bardzo dobrych (81%); ocena warunków lokalowych – 96%

ocen bardzo dobrych; ocena warunków noclegowych i gastronomicznych – 100%

ocen bardzo dobrych

wśród elementów wskazanych jako najbardziej przydatne najczęściej

wzmiankowano bloki dotyczące reintegracji oraz panel dotyczący dobrych praktyk

(uczestnicy podkreślali profesjonalizm ekspertów)

jako najmniej przydatny element spotkania najczęściej wskazywano blok

dotyczący modeli kompetencji

wiele osób sygnalizowało wartość integracyjną i sieciującą spotkań, jednocześnie

sygnalizując potrzebę organizacji kolejnych tego typu spotkań oraz kontynuację

projektu