Jak „zszyć” ze sobą Starą i Nową Pragę?(czyli przejścia przez tory w poziomie „0”)

Praskie Stowarzyszenie Mieszkańców „Michałów”

Komisja Infrastruktury dzielnicy Praga Północ

Warszawa, 09-04-2015 r.

Praska bariera kolejowa

Ulica Kosmowskiej – jedyny łącznik

Jak to wygląda dziś? Białostocka – Rzeszotraska (Lidl)

Jak to wygląda dziś? - Grajewska-Birżańska

Jak to wygląda dziś? - Objazdowa-Chodakowska

Jak to wygląda dziś? - Otwocka-Tesco (rowerem)

Jak to wygląda dziś? Otwocka-Tesco (pieszo)

Charakterystyka obszaru

Bariery w postaci torów w środku dzielnicy Utrudnione poruszanie się między obszarami („inne miasta”) Negatywny wpływ na społeczności lokalne (brak kontaktów – ze

względu na odległość) Tylko jedno przejście dla pieszych przez Al. Solidarności na

odcinku ponad 2 km Przejście służbowe dla pieszych na tyłach Dw. Wileńskiego

źle oznaczone = mało osób o nim wie) brak przejścia przez jezdnię Solidarności niewygodna (tymczasowa) nawierzchnia

Przejścia dla nieuprzywilejowanych uczestników ruchu

Zielone – przejściaIstniejące (przez tory/ulicę)

Niebieskie – zlikwidowaneprzejścieprzy Rzeszotarskiej

Czerwone – proponowaneprzejścia do budowyw pierwszej kolejności

Żółte – proponowaneprzejścia do budowyw dalszej kolejności

Bezpieczne przejścia z wygodną nawierzchnią

Bezpieczne przejścia

Kładki czy przejścia w poziomie „0”?

Podsumowanie rozwiązań

Koszt kładki dla pieszych to 5-6 mln złotych. Dla porównania to: dwa razy więcej niż wynosi tegoroczny budżet partycypacyjny tyle co koszt planowanego remontu kamienicy na Markowskiej 16 ponad 4 razy więcej niż budżet partycypacyjny z roku 2014

Za cenę budowy jednej kładki przez tory moglibyśmy wybudować:     

cztery nowe bezpieczne przejścia dla pieszych przez tory +remont istniejącego przy Dw. Wileńskim) - ok. 4 mln

oraz dwa nowe przejścia dla pieszych z sygnalizacją przez Al. Solidarności (ok. 2 mln)