m a a n d b l a d v a n k w bj a a r g a n g 6 8 • d e c e m b e r 2 0 1 5

Tijd

sch

rifT

enTo

elaT

ing

- g

eslo

Ten

Ver

pakk

ing

3200

aar

sch

oT

1 -

Bc 1

145

Foto

: iSto

ckaf

gifte

kant

oor:

3200

aar

scho

t 1 -

Maa

ndbl

ad, v

ersc

hijn

t nie

t in

juli

en a

ugus

tus

- p1

0633

2

Vakantie anders

bekeken

Van hebben naar delen

Heb jij een boormachine? Wist je dat een boor gemiddeld slechts

15 minuten gebruikt wordt tijdens zijn hele levensduur? Wist je dat een auto bij normaal gebruik 90 procent van de tijd stil staat? Dat doet toch even nadenken. En stel je eens de vraag welke dingen uit je tuinhuis er doorgaans werkloos bij liggen. Mensen bezitten graag dingen, want die zorgen voor een zekere status. Daardoor kopen we heel vaak zaken die we niet echt, of toch niet vaak nodig hebben. Het is tijd voor de deeleconomie. Hebben is duur, lang leve het delen.

Delen is hot. Muziek, fietsen, auto’s, kle-ding, gereedschap en zelfs lege kamers.

We delen steeds meer en met steeds meer mensen. Voor steeds meer mensen is het een way of life - en niet langer een verschijnsel dat enkel geitenwollen-sokken of hipsters aanspreekt. Het is een manier van leven en van kijken die doordringt in alle vezels van onze maat-schappij. Je moet het niet meer hebben, je kan het ook delen.

Voor onze portemonnee, sociale contac-ten en het milieu is het goed om meer te delen in plaats van te kopen. Die tendens zal nog versterkt worden dankzij het groene gedachte-goed (delen laat een kleinere

Vooraf

12 Betaalbare gezondheidszorg?

Meer dan 1.900 mensen gaven de voorbije maanden hun mening tijdens dialoogavonden rond onze gezondheidszorg. De resultaten zijn best opvallend. 36 Mensen bij elkaar brengen, en nadenken over een

bruisende buurt: dat is het Buurtlab in Brasschaat.

20ThemaReizen

In deze Raak

Kwb West-Vlaanderen wil voor ieder kind een sint

30

2

ecologische voetafdruk na), het spook-beeld van de crisis (delen spaart geld uit) en ten slotte ook de technologie die sociaal netwerken promoot. En laat dit nu net ook de zaken zijn waar kwb voor gaat en staat.

Bewust consumeren, delen en consumin-deren zijn mogelijkheden die wij hebben om groei om te buigen in de richting die wij willen: een groei in duurzaamheid, le-venskwaliteit en welzijn. Dat geeft stof tot nadenken bij het aankopen van Sinter-klaas- en kerstcadeautjes. Kopen we iets nuttigs voor elkaar? Iets duurzaams? Dat doet me denken aan de ‘Ieder kind een sint’-campagne van heel wat kwb-groe-

pen in West-Vlaanderen, of de gsm-inzamelactie, die er binnenkort zit aan te komen. Twee acties die – hoewel ze erg eenvoudig zijn – écht een verschil kunnen betekenen.

De kracht van gewoon dóén is niet te onderschatten!

Wim Verlindealgemeen voorzitter

‘De kracht van gewoon dóén is niet te onderschatten’

En verderGeknipt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

Ledenvoordelen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

Expert . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7

Leden zoeken leden . . . . . . . . . . . . . . . . . 16

Mozaïek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18

Park- en bosloop: een terugblik . . . . . . . . . . 19

Uit met kwb . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28

De Pintpongers in Zonderschot . . . . . . . . . . 29

Naar Sri Lanka met kwb . . . . . . . . . . . . . . . 31

Puzzel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32

5 vragen aan Jef Neve . . . . . . . . . . . . . . . . 33

Kwb bezoekt recyclagebedrijven . . . . . . . . . 34

Het Slotakkoord . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38

8 Hoe omgaan met de vluchtelingenproblematiek? Wij

legden ons oor te luister bij Didier Vanderslycke van Orbit, en we gingen op bezoek bij een gezin dat zelf enkele vluchtelingen opving.

Wij wensen iedereen heel fijne kerstdagen!

3

Verhaal Reportage: Buurtlab Brasschaat

Een schot in de roos!Het allereerste buurtlab in Brasschaat mag een groot succes worden genoemd. Onder im-

puls van kwb Brasschaat Centrum kwamen eind oktober meer dan 300 bezoekers langs, om na te denken over de samenleving van morgen.

Tekst en foto's: Wannes Vermaerke

Met 300 deelnemers was het eerste Buurtlab in Brasschaat een schot

in de roos. We spreken met afdelingson-dersteuner Petra Lievens en uitbouwer Wannes Vermaerke. We vragen hen wat het precieze opzet was.

Wannes Vermaerke: “We zochten naar een manier om kwb op de kaart te zetten in Brasschaat. We wilden onze doelen, zoals het promoten van duurzaamheid en soci-ale verbondenheid, naar voren schuiven. Petra en ik hebben vorig jaar in Bras-

schaat al meegeholpen aan de oprichting van vzw Votubra. Dit is een volkstuin-project in Brasschaat. Dit jaar wilden we breder te werk gaan. Niet alleen werken aan duurzaamheid, sociale verbonden-heid en kwb in beeld brengen, maar zeker

36

ook verschillende verenigingen betrekken bij dit buurtlab. Het moest een verhaal worden van samenwerking, het opbouwen van een transitienetwerk en tezamen de maatschappelijke uitdagingen aangaan.”

Vereende krachten

Petra Lievens vult aan. “Inderdaad, in eerste instantie wilden we de mensen uit Brasschaat die interesse hebben in eco-logische, duurzame en sociale projecten samenbrengen. Om dit te verwezenlijken hebben we verenigingen, organisaties of individuen die binnen dit plaatje passen, gecontacteerd. Een deel van hen is op deze oproep ingegaan. Al deze mensen wensten mee te werken aan dit mooi project. Ze kregen de kans om hun werking voor te stellen, en om mee te stappen in dit duurzaamheidsnetwerk in Brasschaat. Met vereende krachten bereik je immers meer!”

Wasdraad

Naast mensen bij elkaar brengen, kende het Buurtlab nog een doelstelling. “In twee-de instantie wilden we ook een soort ‘lab’ zijn waar nieuwe ideeën een plaats konden krijgen om verder te ontwikkelen”, verdui-delijkt Wannes. “Alle deelnemers, jong en oud, kregen de mogelijkheid om hun idee-

en naar voren te schuiven. We gebruikten hiervoor de methodiek van het kwb pop-up buurtcafé. De deelnemers konden hun ideeën voor Brasschaat aan een wasdraad hangen. Hierdoor creëerden we betrokken-heid bij de deelnemers. Eén van de ideeën aan de wasdraad was ijveren voor meer speelruimte voor de kinderen.”

Tweede editie

“Op het buurtlab in Brasschaat hebben we ook ruimte gemaakt voor een lightver-sie van het Repair Café”, zegt Petra. “De deelnemers konden een kledingstuk, hun fiets of kleine elektro laten herstellen door een groep van geëngageerde vrijwilligers. Zulke Repair Cafés zijn al enkele jaren een

voorbeeld hoe je sociale verbondenheid en het streven naar duurzaamheid kunt creëren binnen jouw lokale gemeenschap. Precies wat we in Brasschaat ook teweeg wilden brengen.”

Het Buurtlab viel duidelijk in de smaak. “Er werd meteen geopperd om dit buurt-lab-concept volgend jaar een tweede keer te herhalen. Iedereen is overtuigd van de meerwaarde van dit lab voor hun vereni-gingen. De taak die ons nu rest, is om alle ideeën die naar boven kwamen tijdens het Buurtlab verder te bekijken”.

‘Meteen werd geopperd om dit Buurtlab volgend jaar te herhalen’

Ook een Repair Café in jouw gemeente?

Sommige kwb-afdelingen organi-seren al een Repair Café, maar mis-schien is er in jouw gemeente nog geen. Aarzel dan niet om er een op te starten. Dit is een activiteit waarmee je positief in beeld komt, waarmee je de planeet een handje helpt en waarmee je veel nieuwe mensen kunt ontmoeten.

Spreek erover met je kwb-bestuur. Zij kunnen een beroep doen op de afdelingsondersteuner of uitbouwer om een Repair Café op te starten.

37

Bij het zien van de beelden van de vluchtelingen die in België ar-riveren, vragen velen zich af hoe ze kunnen helpen. Corry en Dirk

Veereman-Buyens twijfelden geen moment toen ze in hun parochie een oproep tot solidariteit hoorden. Zij vingen enkele dagen vier

Afghaanse jongeren op.

Tekst: Wim Troch | Foto: Johannes De Bruycker

Corry en Dirk Veereman-Buyens vingen vier Afghaanse jongeren op

"We hebben geen seconde getwijfeld"

Corry en Dirk wonen in het bosrijke Schilde, ten noordoosten van de

stad Antwerpen. Begin oktober vonden vier jonge Afghanen er een tijdelijke thuis: Nasser, Itchmal, Nauruz en Joey.“Via de parochie werd een oproep gelan-ceerd om de vluchtelingen te helpen. Ik heb geen seconde getwijfeld; we hebben ons meteen aangemeld. We moesten iets doen bij al dat leed. Vorig jaar ben ik op pensioen gegaan. Ik was opvoedster. Door mijn pensioen heb ik wat meer tijd, en mijn honger naar engagement is nog niet gestild. Daarom kon ik die oproep niet aan mij voorbij laten gaan. In totaal hebben 18 gezinnen hun hulp aangeboden. Ik was aangenaam verrast over dat aantal.”

Sport op tv

Corry en Dirk werd voorgesteld om voor vier jonge Afghanen te zorgen. De vier jongens hadden zich aangemeld bij Dienst Vreemdelingenzaken in Brussel, maar door de grote toevloed aan vluchtelingen, bedroeg de wachttijd om hun aanvraag verder te behandelen een handvol dagen. Tot die tijd konden ze in Schilde terecht.

“De jongens sliepen in de pastorij”, vertelt Corry. “Overdag bleven ze bij ons. Ik maakte eten voor hen, we keken samen tv. Sportuitzendingen, want daar heb je geen taalbarrière. Twee van hen spraken Engels, maar de rest sprak enkel een Afghaanse taal.”Het was voor Corry en Dirk de eerste keer dat ze zo nauw in contact kwamen met vluchtelingen. “Hun verhalen waren best confronterend”, gaat Corry verder. “Die

jongens woonden in kleine dorpen. Je zag dat ze door de Taliban onwetend werden gehouden. Er was geen elektriciteit, er was geen onderwijs in hun dorp. Ze kon-den niet lezen of schrijven. Ze wisten zelfs niet exact hoe oud ze waren. Ze schatten zichzelf 20 à 22 jaar.”

Verhaal

10

Met tegenzin

De tocht naar België duurde tweeënhalve maand. “De jongens kenden elkaar niet. Ze hebben elkaar ontmoet tijdens de vlucht. Ze klampten zich aan elkaar vast. Eén van de jongens werd door zijn moeder gedwongen om Afghanistan te verlaten, omdat zowel zijn broer als zijn vader door de Taliban waren gedood. Ze voerden im-mers transporten uit in opdracht van het Amerikaanse leger. Zijn moeder wilde niet dat die jongen – het enige wat de vrouw nog had – hetzelfde lot zou zijn bescho-ren. Het was met tegenzin dat hij vluchtte. Want dat merkte je bij alle vier: wat ze het liefst van al zouden hebben, is dat het in Afghanistan beter gaat, zodat ze kunnen terugkeren.”

Huiselijkheid

“Het is heel snel gegaan, eigenlijk. Ze stonden als het ware voor we het beseften voor onze deur. Ik wist niet goed hoe dat allemaal zou gaan, maar eigenlijk is alles vlot verlopen. De onwennigheid maakte na een tijdje plaats voor een vorm van huiselijkheid.”Aanvankelijk was voorzien dat de jongens een week onder de hoede van Corry en Dirk zouden blijven, maar na drie dagen wilden ze liever terugkeren naar Brus-sel. “Je merkte dat ze bij hun lotgenoten wilden zijn. Ik begrijp dat. Hier in Schilde hebben ze niets te zoeken. De kansen om een toekomst uit te bouwen liggen in de stad. Ik had nog een jas willen kopen, of wat warme kleding meegeven, maar door hun plotse vertrek is dat er niet van gekomen.”

Van alle tijden

Hoewel de Conventie van Genève door alle lidstaten van de Europese Unie werd ondertekend, genieten landen als Zweden of Duitsland toch de voorkeur van veel vluchtelingen. Behalve werkgelegenheid, zijn deze landen ook beter georganiseerd als het gaat om de opvang van vluchtelin-gen. “Je merkte dat ook bij onze jongeren. Ze willen werken, en toen ze hoorden dat de banen hier ook niet voor het oprapen liggen, wilden ze naar Duitsland. Die jon-gens willen iets dóen.”“Een tijdje geleden ben ik in Antwerpen naar het museum over migratie geweest, in het Red Star Line Museum. Dat opent de ogen. Alleen al vanuit Antwerpen zijn er destijds twee miljoen mensen naar Amerika geëmigreerd. Dat doet een mens beseffen dat migratie van alle tijden is, en dat zeer vele families vroeg of laat te maken hebben met verhuizingen.”

Zo opnieuw

“Misschien dat niet iedereen in staat is om iemand op te vangen, maar je kunt op verschillende manieren helpen. Helpen bij taallessen, bijvoorbeeld. Of opvang op een beperkt aantal dagen in de week. Alle schijnbaar kleine dingen helpen. De dank-baarheid die je terugkrijgt is enorm. Ik heb geen seconde getwijfeld, en ik zou het zo meteen opnieuw doen.”Na het vertrek van de vier Afghanen, verloren Corry en Dirk het contact. “Ik heb hen wel ons adres en telefoonnummer gegeven, maar die jongens hebben geen geld voor belkrediet. Ik heb hen op het hart gedrukt dat ze ons moesten bellen als ze in nood zaten. Hoe het hen zal ver-gaan, weet ik niet. Ik hoop in ieder geval dat ze hier toch enkele dagen rust hebben gevonden.”

‘Onwennigheid maakte na een tijdje plaats voor een vorm van huiselijkheid’

11

Word nu lid van kwb

Wil je meer lezen? Wil je meer weten over kwb?

... en ontvang elke maand het magazine Raak met daarin:

• Actualiteitsartikels• Kwb-nieuws• Boeiendethemadossiers• Uittips• Ledenvoordelen

m a a n d b l a d v a n k w bj a a r g a n g 6 8 • s e p t e m b e r 2 0 1 5

Tijd

sch

rifT

enTo

elaT

ing

- g

eslo

Ten

Ver

pakk

ing

3200

aar

sch

oT 1

- Bc

114

5

Foto

: Tin

e De

Wild

e

afgi

fteka

ntoo

r: 32

00 a

arsc

hot 1

- M

aand

blad

, ver

schi

jnt n

iet i

n ju

li en

aug

ustu

s - p

1063

32

Leden zoeken ledenVeilig naar schoolCross der Jongeren wordt Park- en bosloop De Beeltjens

m a a n d b l a d v a n k w b

j a a r g a n g 6 8 • o k t o b e r 2 0 1 5

Tijd

sch

rifT

en

Toel

aTin

g -

ges

loTe

n V

erpa

kkin

g

3200

aar

sch

oT 1

- B

c 11

45

Foto

: iSto

ck

afgi

fteka

ntoo

r: 32

00 a

arsc

hot 1

- M

aand

blad

, ver

schi

jnt n

iet i

n ju

li en

aug

ustu

s -

p106

332

Zelfvoorzienend leven

Een toekomst zonder armoede • Inleefreis naar de bananenboeren

Doe het zelf

m a a n d b l a d v a n k w bj a a r g a n g 6 8 • n o v e m b e r 2 0 1 5

Tijd

sch

rifT

enTo

elaT

ing

- g

eslo

Ten

Ver

pakk

ing

3200

aar

sch

oT 1

- B

c 11

45

afgi

fteka

ntoo

r: 32

00 a

arsc

hot 1

- M

aand

blad

, ver

schi

jnt n

iet i

n ju

li en

aug

ustu

s -

p106

332

De staat van ons klimaatClimate Express naar Parijs

Hart boven hardDriekoningentocht in Kuregem

www.kwb.be/lidworden