Les 12 vir 21 Maart 2020

Persië. Daniël 11:1-2

Griekeland. Daniël 11:3-4

Ptolemeuse en Seleucusse. Daniël 11:5-14

Keiserlike Rome. Daniël 11:15-28

Pouslike Rome. Daniël 11:29-39

Die Eindtyd. Daniël 11:40-45

1ste visioen 2de visioen 3de visioen

Medo-Persië 7:5 8:3-4 11:2

Griekeland (Alexander die Grote)7:6

8:5-7 11:3

Griekeland verdeeld 8:8 11:4-14

Keiserlike Rome 7:7 8:9-11 11:15-28

Pouslike Rome 7:8 8:12 11:29-39

Die Eindtyd 7:13-14 8:13-14 11:40-45

Die Wederkoms 7:27 8:25 12:1-3

Daniël het drie gesigte gesien tussen die eerste jaar van Bélsasar en die derde jaar van Kores.

Elke visinen was meer gedetailleerd as die vorige. Hulle verduidelik die ervaring van God se mense in elke oomblik van die geskiedenis.

Ons sal die historiese oorsig in Daniël 11 verstaan as ons bestudeer hoe die drie gesigte aan mekaar verwant is.

Gabriël het vir Daniël gewys hoe God in beheer was die historiese oomblik (10:13, 20; 11:1). Toe verduidelik hy wat volgende gaan gebeur.

Die drie Persiese konings ná Kores was Cambyses, Smerdis en Darius. Die vierde eenwas Xerxes (koning Ahasveros in die boeke van Esra en Ester).

Darius het Griekeland probeer binneval, maar hy is in Marathon verslaan. Ahasveros het na Athene gekom, maar hy is ook verslaan.

Die manier waarop hierdie konings bekendgestel word, is parallel met die profesieë van Amos. In daardie profesie vergewe God drie sondes van 'n koninkryk, maar dit word gevonnis weens 'n vierde sonde.

Cambyses

Ahasveros

Darius Smerdis

Die Hellenistiese (Griekse) state het kragte saamgesnoer om Ahasveros te konfronteer. Griekeland het 'n sterk nasie geword wat Persië 150 jaar later verslaan het.

Filippus van Masedonië verenig Griekeland enMasedonië. Sy seun–Alexander die Grote–het die verowering van Persië in 334 vC begin. Hy het reeds die hele Persiese Ryk verower toe hy in 323 vC oorlede is.

Sy ryk is in vier groot koninkryke verdeel: die Seleuciede Ryk, die Ptolemaïese Koninkryk, die Grieks-Baktriese Koninkryk (Kassandros) en die Indo-Griekse Koninkryk (Lusimagos).

God is in beheer van die geskiedenis. Hy het hierdie gebeure eeue vooruit voorspel.

KassandrosLusimagos

SeleucusPtolemeus

Die koning van die noorde en die koning van die suide verteenwoordig verskillende konings en koninkryke tot die eindtyd. Daarom verskil hul identiteit namate die gebeure ontvou.

Aanvanklik was die koning van die suide die dinastie van die Ptolemaïese konings (Egipte), en die koning van die noorde was die dinastie van die Seleuciede konings (Sirië). Palestina–die beloofde land van die Jode–was tussen die twee koninkryke geleë.

Antiochus IV Epifanes het Israel probeer helleniseer. Die Makkabeërs het hierteen in opstand gekom, en Israel en Rome het 'n verdrag onderteken om mekaar te help. Antiochus IV

Seleuciede Ryk

Ptolemaïese Ryk

Palestina

“En die leërs van die instromende mag sal voor hom weggespoel en verbreek word, en ook die vors van die

verbond.” (Daniël 11:22)

Verskeie mense en gebeure uit die Romeinse Ryk in Jesus se tyd word genoem:

“Iemand optree wat ‘n geldinsamelaar”

(v. 20). Keiser Augustus: Sy sensus

het Josef na Betlehem verhuis.

“‘n veragtelike” (v. 21). Tiberius:

Jesus is tydens sybewind gekruisig.

“voor hom weggespoel en

verbreek word... en ook die vors van die

verbond.” (v. 22). Israel was sedert 70 nC. nie meer 'n volk

nie.Daniël 11:27-28 beskryf die groei van die Kerk sedert Konstantyn se regering. Die oorgang van die heidense Rome na die pouslike Rome sou egter eers in 538 nC plaasvind, "want die einde sal nog op die vasgestelde tyd wees.”

P O U S L I K E RO M E

Die aard van die koning van die noorde verander. Nou verteenwoordig dit 'n polities-godsdienstige mag: die “klein horinkie” wil God se posisie gebruik (11:36; 7:25; 8:12).

Die heiligdom word neergewerp, die daaglikse offers word weggeneem en die gruwel van die verwoesting kom (11:31; 8:11). Dit alles word deur keiserlike Rome en die aanval op die hemelse heiligdom van die pouslike Rome vervul (Mattheus 24:3, 15; Lukas 21:7, 20).

Die aanval op die volk van God “tot op die vasgestelde tyd” (v. 35) is die vervolging wat tussen 538 nC en 1798 nC drie en 'n half jaar geduur het. Sommige Christene is doodgemaak (v. 33) en ander is oorgelewer (v. 34).

(Daniël 11:32)

Die tyd van die einde (v. 40) het in 1798 nC begin. Frankryk het die Pousdom aangeval deur hulle vir 'n oomblik van hul politieke mag te stroop. In Openbaring 11:8 word Frankryk deur Egipte, 'n ateïstiese mag, voorgestel.

Sodra sy wond genees is (Op. 12:17; 13: 3), val die koning van die noorde die oorblyfsel aan wat deur “die Pragtige Land” (v. 41), Sion (Openbaring 14:1) voorgestel word.

Baie sal by die oorblyfsel aansluit (Edom, Moab, Ammon, v. 41) tydens die verkondiging van die drievoudige boodskap (Openbaring 14:6-12).

Dan sal die koning van die noorde by sy vyande in 'n drievoudige alliansie aansluit (v. 43; Open. 16:13). Hulle sal baie mense (seë) bymekaarmaak om die oorblyfsel aan te val. Hulle sal egter met die wederkoms van Jesus vernietig word (v. 45; Open. 16:15-21).

“Alles wat God in die profetiese geskiedenis

gespesifiseer het om in die verlede te

vervul, was, en alles wat nog moet gebeur,

sal wees. Daniël, God se profeet, staan op sy

plek. Johannes staan op sy plek. In die

Openbaring het die Leeu van die stam van

Juda die boek Daniël vir die profetiese

studente geopen, en sodoende staan Daniël

in sy plek. Hy dra sy getuienis wat die Here

aan hom geopenbaar het in die visioen van

die groot en plegtige gebeure wat ons moet

ken terwyl ons op die drumpel staan van

die vervulling daarvan.”E.G.W. (Selected Messages, vol. 2, cp. 12, p. 109)