POSTIMPRESIONIZAM

Što je postimpresionizam? Naziv koji se odnosi na slikarstvo s kraja 19.st. ( nakon

1880.g.)

Razvio se iz impresionizma (baštini sva tehnička i koloristička dostignuća) ali eksperimentira njima i razvija se na različit način

Proizlazi iz drugačije društvene klime nego li impresionizam, više je introspektivan te su ličnosti slikara i njihov osobni stil bitno naglašeniji

Predstavlja više subjektivan pogled na svijet te odbacuje slikanje trenutnih zapažanja impresionista

Motivi postimpresionističkog slikarstva proizlaze iz potpuno različitog shvaćanja svijeta i života

Razlike i sličnosti impresionizma i postimpresionizma

Gaugin – “impresionizam je materijalna i površna umjetnost, umjetnost bez misli....”

Van Gogh – “impresionizmu nedostaje ljudski sadržaj i strast...” Koriste se čiste i jarke boje, brzi i kratki potezi kista koji se

razvlače u svim smjerovima, ponekad se slika samo nanošenjem točkica boje (pointilizam)

Napušta se želja da se vjerno prikaže trenutak u prirodi Umjetnička senzibilnost okreće se analizi umjetnikove

unutrašnjosti – umjetnici osjećaju da samo u sebi mogu pronaći duhovnu ravnotežu koji su impresionisti pronalazili u prirodi

Kod nekih ta introspekcija te proturječnost svijeta i vlastite osobnosti rezultira patološkim reakcijama (Van Gogh, Ensor, Munch)

Postimpresionizam je utjecao na stvaranje svih slikarskih stilova s početka 20.st. (fovizam, kubizam, ekspresionizam)

Portret postimpresionističkog umjetnika

Postimpresionizam stvara novi tip umjetnika (slikara) Umjetnik je individualac koji živi od svoje umjetnosti i za

nju On je kreativni genij koji stvarnost interpretira kao

vlastitu subjektivnu viziju, neovisno o društvu Boju koristi subjektivno (fovizam) što znači da boji

pridaje vlastitu simboliku – boja više ne opisuje realne predmete već opisuje umjetnikov doživljaj tih predmeta koji je posve subjektivan

Umjetnici bježe iz Pariza u potrazi za primitivnom umjetnošću, umjetnošću koja nije “zatrovana kulturom” (Provansa, Afrika, Tahiti) no Pariz ostaje umjetnički centar Europe fin-de-sieclea sve do prvog svjetskog rata

Henri de Toulouse-Lautrec Rodio se u bogatoj i aristokratskoj obitelji, bio je prvi sin

i nasljednik obiteljskog imanja Živio je s majkom u Parizu te je od malena pokazivao

talent i interes za crtanje i slikanje Njegovi roditelji su bili prvi rođaci te je Henri patio od

genetskih promjena zbog bliskog krvnog srodstva Nije rastao, noge su mu ostale zakržljane te je u

odrasloj dobi bio visok svega 1.54 m Posvetio se umjetnosti, bavio se slikanjem,

ilustracijama i litografijom Živio je na Montmartreu – boemskoj četvrti Pariza Teme su vezane za boemski život – slika prostitutke,

uličarke, plesačice, pjevačice Prvi je ilustrator za Mounline Rouge – slikao je oglasne

plakate i postere (prvi umjetnički plakati uopće)

Lautrec je kroničar raskalašenog života pariškoj fin-de-siecla Sam je imao velikih problema s alkoholom te je u nekoliko

navrata završio na rehabilitaciji Bio je veliki prijatelj s Van Goghom Slika pod utjecajem impresionizma te japanskih drvoreza Preuzima impresionistički način korištenja boje – prenošenje

trenutne atmosfere u samo nekoliko poteza kista Njegovi likovi često su dovedeni do karikature, iskrivljenih

oblika i dimenzija groteskni su u svojoj samoći – aluzija na pariško društvo koje iskrivljuje te kvari i one najčvršće

atmosfera njegovih djela je samo naizgled vesela i razigrana – ispod površine se nadzire tjeskoba i nemir koji vladaju prostorom i koji izviru iz samih likova

Plošnost i dvodimezionalnost odlika su velikog broja njegovih plakata – često se koristi velikim monokromim plohama i jakim efektima

Divan Japonais, 1892.-1893., litografski

plakat

Reine de joie, 1892

Mounline Rouge, La Goulue, 1893

Otrježnjenje (portret Suzann Valadon)

Ispijači apsinta, 1891

Portret V.Van Gogha, 1887

Lječnička inspekcija u Rue

des Moulins Brothel ,1894