بسم اهلل الرمحن الرحم

أن أشود لى، هادي فال ضلل من لى مضل فال اهلل ود من أعمالنا سئات أنفسنا شرر من باهلل نعذ نستودى نستغفري نستعنى حنمدي هلل احلمد إن

رسلى عبدي حممدا أن أشود لى شرك ال حدي اهلل إال إلى ال

Lahat ng papuri ay inuukol lamang sa Allah, purihin natin ang Allah, humingi tayo ng saklolo sa Kanya, sa Kanya

lamang tayo humingi ng kapatawaran at gabay, tayo’y magpakupkop sa Allah mula sa kasamaan ng ating mga

sarili at kasamaan ng ating mga gawa. Sino man ang gabayan ng Allah walang sino man ang makapagliligaw sa

kanya, at sino man ang Kanyang iligaw ay walang sino man ang makapaggagabay sa kanya (maliban lamang

Siya). Ako’y sumasaksi na walang ibang Panginoon na dapat pag-ukulan ng pagsamba maliban na lamang ang

Allah ang Nag-iisa walang pagtatambal sa Kanya at si Muhammad ay alipin at sugo ng Allah.

Pagpapakilala sa 40 Hadith:

Ang mga likom na 40 Hadith ni Imam an-Nawawi ay isa sa mga mahalagang paglikom ng mga Hadith na

mayroon tayo ngayon. Ang katunayan, ang bilang ng Hadith na naitala ni Imam an-Nawawiy ay 42 para sa

paglilikom na ito at hindi 40. Si Imam Nawawi ay kabilang sa tanyag na pantas sa Islam, namuhay siya noong

ika 631 hanggang sa 676 na taon pagkatapos ng Hijra, siya ay binawain ng buhay sa edad na ika 45 taong

gulang. Pinagkalooban siya ng Allah ng biyaya at tagumpay sa kanyang ginawa, dahilan sa dakilang

naiambag niya sa Islam bago pa man niya lisanin ang daigdig sa murang edad.

Si Imam Nawawiy ay isang paham sa larangan ng iba‟t ibang pag-aaral tungkol sa Islam. Ang napakalawak na

kanyang mga gawa sa iba‟t ibang larangan ay napakahalaga at dakila, na kung ang bawat tao ay

magpapasya na pag-aralan ang Fiqh, Hadith, ispirituwalidad, o ang Qur‟an, ay kinakailangan niya munang

pagdaanan si Imam an-Nawawiy. Maliban pa sa 40 hadith na kanyang naitala ay may mga ibang tanyag ding

mga aklat na siya ang may akda na tulad halimbawa ng Riyadh al-Saliheen, Al-Adhkar, at ang kanyang

paliwanag sa aklat na Sahih Muslim at Sahih Bukhari.

Si Imam Nawawi ay kabilang sa mga nangungunang iskolar ng madhhab Shaafi‟ at ang pinakamalaki at

pinakamasaganang aklat na kanyang naisulat ukol dito ay tinatawag na Al Majmua’ na may kabuuang 30 na

mga aklat (volumes). Napapaloob sa aklat na ito ang mga usapin sa larangan ng Fiqh dahil pinagsama niya

dito ang iba‟t ibang pananaw mula sa iba‟t ibang madhhab sa ilalim ng iba‟t ibang paksa.

Panimula:

Inumpisahan ni Imam Nawawiy ang 40 Hadith na may kasamang pambungad. Madalas na pagkakamali natin

sa tuwing tayo ay magbabasa ng isang aklat ay ang kawalan ng pagsilip o sadyang kaligtaan ang

pagbabasa ng pambungad o di naman kaya ang mabilisang pagbabasa nito. Ito ay isang maling gawain sa

nagbabasa, lalong lalo na kapag ang binabasa natin ay tungkol sa pang-Islamikong agham o kaalaman.

Nararapat na pasukin at alamin muna natin ang pinakapunto na dapat natin malaman na kinakailangan natin

malaman sa mga bagay na ipapahayag natin sa ibang tao. Ito ang mahalaga sa larangan ng nagdadala ng

Da‟awah. Sa kanyang pambungad, sinasabi ni Imam Nawawi sa atin kung gaano kahalaga kung bakit niya

nailathala ang aklat na ito, ano ang nag-udyok sa kanya sa pagsulat ng kanyang aklat at ito ang mahalagang

pag-unawa sa layunin sa likod ng isang gawa.

Mga Puntos Mula sa Pambungad ni Imam Nawawi:

1.) Dahilan sa likod ng kanyang paglikom.

Sinimulan ni Imam Nawawi sa pamamagitan ng pagbanggit ng isang salaysay na nagmula kay Propeta

Muhammad (sallallahu „alayhi wa sallam) na naging pangunahing dahilan sa kanyang paglikom ng 40 hadiths.

Sa pagkakasabi sa Hadith na ang sino mang nakasaulo ng 40 na mga Hadith na mula sa mga Hadith ni

Propeta Muhammad (sallallahu „alayhi wa sallam) ay babangunin siya ng Allah sa Araw ng Paghuhukom mula

sa mga paham o iskolar ng Islam. Gayon pa man, ito ay binigyang linaw ni Imam Nawawi na ito ay mahinang

Hadith o „Hadith Da‟eef‟.

Uri ng Hadith:

Ito ay napakahalaga dahil lagi nating malalaman kung ano ang mga pinagkukunan ng ating impormasyon o

kaalaman, kung ito ba ay mapagkakatiwalaang hadith o hindi, kung ito ba ay Sahih hadith „mapananaligan‟ o

di naman kaya ay Hasan „tama o mabuti‟ o Da‟if hadith „mahina‟ at kung papaano naging katanggap-

tanggap ang isang hadith. Ukol naman sa paggamit ng da‟if hadith „mahinang hadith‟ ay may mahalaga at

malalim na pagkakaiba sa pananaw ng mga pantas. Sa usaping ito ay mayroong tatlong pangunahing

madhhab tungkol sa mga mahinang hadith:

1- Isa sa mga madhhab ay nagsabi na maari mo itong gamitin ang mahinang hadith „da‟if‟ kung kailan

mo naisin gamitin. Ang pananaw na ito ay hindi gaanong malakas.

2- Samantalang ang ibang madhhab o „school of thought‟ ay nagsabi ay hindi kailanman maaring

gamitin ang mahinang hadith „da‟if‟.

3- Ang pinakahuling pananaw ukol dito, ay maari lamang gamitin ito kapag pinag-usapan ang tungkol sa

mga kabutihang gawa bilang pagpapaalala. Ito ang pananaw ng karamihan sa mga pantas at ito ang

tinutukoy ni Imam Nawawi sa kanyang pambungad.

Mga saligan sa paggamit ng mahinang hadith sa ganitong pamamaraan:

1- Ang mga mahinang hadith „da‟if hadith‟ na may kaugnayan sa mga kabutihan, gawain, paalala, atbp.

Ngunit walang kaugnayan sa „ahkam‟, pagsasabatas o kaugnayan sa „aqeedah‟ o

pananampalataya.

2- Hindi sukdulan ang pagiging mahinang hadith nito, bilang pangkalahatan matatawag itong mahinang

hadith „hadith da‟if‟ ngunit may mahigit tatlumpu hanggang apatnapung iba‟t ibang pag-uuri ng

hadith da‟if na kasama pa ang mas higit na mahina kaysa sa iba.

3- Ang hadith na nasa ilalim ng pangkalagatang alituntunin ay hindi nagdadala ng anumang bagay na

makabago bagkus ito ay bilang karagdagan lamang.

Halimbawa: Mayroon tayong katanggap tanggap na hadith hinggil sa kahalagahan ng Surah Ikhlas at

mayroon ding mahinang hadith na nagsasabi nang ganoong bagay, sa ganitong kalagayan ay

maaring gamitin ang mahinang hadith.

Ang usaping napapalibutan ng paggamit ng mahinang hadith ay bagay na higit na komplikasyon o hindi

pinagkasunduan ng mga pantas. May iba‟t ibang pananaw ukol dito at nararapat nating alamin bilang

nagsasaliksik ng kaalaman na ang komplikasyong ito ay maaring mangyari, kaya‟t naman pinakamainam sa

atin hanggat maari ay hindi natin pwedeng gamitin ang mahinang hadith, para maiwasan ang anumang

pagtatalo.

Ganon pa man, pinaliwanag ni Imam Nawawi tungkol sa naunang binanggit hinggil sa sa pagsaulo ng

apatnapung hadith ay hindi lamang ito ang dahilan kung bakit niya naisipang isulat ang aklat na 40 hadith,

may mga ibang hadith na kanyang sinipi na ito ay mga mapananaligang hadith tungkol sa pagsasaliksik at

pagpapalaganap ng kaalaman.

2.) Pamantayan sa Pagpili ng mga Hadith para sa Kanyang Paglikom:

Ayon kay Imam Nawawi, may mga tao na sumulat at naglikom ng 40 hadith bukod sa kanya ayon sa ibat

ibang tema, na tulad halimbawa ng Zuhod (aestheticism). Ngunit sa kanyang mga likom na 40 hadith ay

minabuti niyang piliin ang mga hadith na malawak ang kahulugan at saklaw ang lahat ng bahagi ng Relihiyon.

Mga maiiksing hadith lamang upang madaling sauluhin at tinitiyak niya ang mga hadith na kanyang nilikom ay

lahat katanggap-tanggap kung hindi man umabot ang iba nito sa ganap na mapapanaligan.

Tunay na nagtagumpay si Imam Nawawi sa paglikom ng mga hadith na ayon sa kanyang adhikain. Ang mga

hadith na kanyang nilikom ay sadyang napakalawak nito sa bawat aspeto ng pananampalataya. Kaya‟t

naman tinagubilin ni Imam Hassan al-Banna sa lahat ng aktibong nagpapalaganap ng da‟awah na sau luhin

nila ang 40 hadiths ni Imam Nawawi, na may kasamang pagbabasa at pagsasaulo ng Banal na Qur‟an, sa

kadahilanang ang mga ito ay napakalawak at angkop sa anumang kalagayan.

Jawami' al-Kalam

Ang dahilan kung bakit napakadaling maging malawak sa apatnapung hadith lamang ay dahil sa ang

Propeta Muhammad (sallallahu „alayhi wa sallam) ay pinagkalooban ng „jawami’ al kalam‟ (malawak na

pananalita o talumpati- comprehensive speech). Sinabi niya sa kanyang hadith;

الكالم جوامع وأعطيت

“at ako‟y pinagkalooban ng malawak na pananalita” – isinalayasay ni Abu Hurayrah (radiyallahu „anhu)

Ang ibig itukoy dito, na tulad ng sinabi ng isang dakilang iskolar sa Islam na pumanaw noong nakaraang unang

siglo ng Hijri na si Imam as-Zuhri (rahimuhullah);

„Tulad ng anumang dumating sa atin mula sa pag-unawa sa napakalawak na salita na ipinagkaloob sa

Propeta Muhammad (sallallahu „alayhi wa sallam), ay binigyan siya ng Allah ng kakayahan na pagsamahin

ang iba‟t ibang uri ng idea na maaring isulat sa isang buong aklat, ngunit ang maaring ilalarawan lamang ito

ng Propeta (sallallahu „alayhi wa sallam) sa pamamagitan ng ilang pangungusap.‟

Ito ay mahalagang konsepto dahil minsan hindi natin nabibigyan ng paggalang ang hadith ni Propeta

Muhammad (sallallahu „alayhi wa sallam) na nararapat sa pag-unawa kung gaano kadakila ang kanyang

mga sinabi. Ayon din sa kanya (sallallahu „alayhi wa sallam);

“Tunay na pinagkalooban ako ng malawak na pananalita, at ginawa sa akin ang salita na ganap na maigsi

subalit malaman.”

Siya ay may kakayahan na magwika ng payak na pananalita ngunit ang kahulugan nito ay hindi mabilang

nino man, kaya naman ang mga naunang iskolar ay kanilang inumpisahan ang paglikom ng iba‟t ibang mga

maiiksing hadith upang mapakinabangan ito ng nakararami mula sa kahusayan ng Propeta Muhammad

(sallallahu „alayhi wa sallam).

Si Ibn Salah na isa sa mga unang iskolar na naglikom ng ganitong uri ng aklat, siya ay may tanyag na aklat ng

hadith tungkol sa pang-agham na ito ay tinatawag na Al-Muqaddimah (Ang Pambungad). At ang aklat na ito

ay naging batayan na rin ng mga bagong aklat na nailimbag tungkol sa hadith na pang-agham. Sinimulan

niya sa pag-ipon ng mga hadith na nabibigyan niya ng kapaliwanagan at dito nagsimula ang pagbibigay ng

kapaliwanagan sa napakalawak na mga hadith. Umabot siya sa 26 na mga hadith na may kasamang

paliwanag at pagkatapos dumating si Imam Nawawi at sinunod niya ang kanyang yapak. Ginamit ni Imam

Nawawi ang 26 na mga hadith na ipinaliwanag ni Ibn Salah at pagkatapos kanya itong dinagdagan

hanggang sa mabuo niya ang 42 hadiths na ngayon ay kilala sa tawag na „Arba’een an-Nawawi‟ o „Imam

Nawawi‟s Forty Hadith.‟