Pag-Ibig sa Tinubuang Lupa ni Andres Bonifacio

AngPag-ibig sa Tinubuang Lupaay isang tula na sinulat niAndres Bonifaciona kanyang ginamit para himukin ang mga Pilipinong maging makabayan. Si Bonifacio ay mas magaling na madirigma kaysa sa isang manunulat ngunit pinatunayan niya na kaya niyang gumawa ng isang tula para sa kanyang minamahal na bayan.

..

Pag-ibig sa Tinubuang Lupani Andres Bonifacio

Aling pag-ibig pa ang hihigit kayasa pagka-dalisay at pagka-dakilagaya ng pag-ibig sa tinubuang lupa?Alin pag-ibig pa? Wala na nga, wala.

Ulit-ulitin mang basahin ng isipat isa-isahing talastasing pilitang salitat buhay na limbag at titikng isang katauhan itoy namamasid.

Banal na pag-ibig pag ikaw ang nukalsa tapat na puso ng sinot alinman,imbit taong gubat, maralitat mangmangnagiging dakila at iginagalang.

Pagpuring lubos ang nagiging hangadsa bayan ng taong may dangal na ingat,umawit, tumula, kumathat sumulat,kalakhan din nilay isinisiwalat.

Walang mahalagang hindi inihandogng pusong mahal sa Bayang nagkupkop,dugo, yaman, dunong, tiisat pagod,buhay may abuting magkalagot-lagot.

Bakit? Ano itong sakdal nang lakina hinahandugan ng buong pag kasina sa lalong mahal kapangyayariat ginugugulan ng buhay na iwi.

Ay! Itoy ang Inang Bayang tinubuan,siyay inat tangi na kinamulatanng kawili-wiling liwanag ng arawna nagbibigay init sa lunong katawan.

Sa kanyay utang ang unang pagtanggolng simoy ng hanging nagbigay lunas,sa inis na puso na sisinghap-singhap,sa balong malalim ng siphayot hirap.

Kalakip din nitoy pag-ibig sa Bayanang lahat ng lalong sa gunitay mahalmula sa masayat gasong kasanggulan.hanggang sa katawan ay mapasa-libingan.

Ang na nga kapanahon ng aliw,ang inaasahang araw na daratingng pagka-timawa ng mga alipin,liban pa ba sa bayan tatanghalin?

At ang balang kahoy at ang balang sangana parang niyat gubat na kaaya-ayasukat ang makitat sasa-ala-alaang inat ang giliw lampas sa saya.

Tubig niyang malinaw sa anaky bulogbukal sa batisang nagkalat sa bundokmalambot na huni ng matuling agosna nakaa-aliw sa pusong may lungkot.

Sa kaba ng abang mawalay sa Bayan!gunita may laging sakbibi ng lumbaywalang ala-alat inaasam-asamkundi ang makitang lupang tinubuan.

Pati nang magdusat sampung kamatayanwaring masarap kung dahil sa Bayanat lalong maghirap, O! himalang bagay,lalong pag-irog pa ang sa kanyay alay.

Kung ang bayang itoy nasa panganibat siya ay dapat na ipagtangkilikang anak, asawa, magulang, kapatidisang tawag niyay tatalikdang pilit.

Datapwa kung bayan ng ka-Tagaloganay nilalapastangan at niyuyurakankatwiran, puri niyat kamahalanng sama ng lilong ibang bayan.

Di gaano kaya ang paghinagpisng pusong Tagalog sa puring nalaitat aling kaluoban na lalong tahimikang di pupukawin sa paghihimagsik?

Saan magbubuhat ang paghihinaysa paghihigantit gumugol ng buhaykung wala ring ibang kasasadlakankundi ang lugami sa ka-alipinan?

Kung ang pagka-baon niyat pagka-busabossa lusak ng dayat tunay na pag-ayopsupil ng pang-hampas tanikalang gaposat luha na lamang ang pinaa-agos

Sa kanyang anyoy sino ang tutunghayna di-aakayin sa gawang magdamdampusong naglilipak sa pagka-sukabanna hindi gumagalang dugo at buhay.

Mangyari kayang itoy masulyapng mga Tagalog at hindi lumingapsa naghihingalong Inang nasa yapakng kasuklam-suklam na Castilang hamak.

Nasaan ang dangal ng mga Tagalog,nasaan ang dugong dapat na ibuhos?bayan ay inaapi, bakit di kumikilos?at natitilihang itoy mapanuod.

Hayo na nga kayo, kayong ngang buhaysa pag-asang lubos na kaginhawahanat walang tinamo kundi kapaitan,kaya ngat ibigin ang naaabang bayan.

Kayong antayan na sa kapapasakitng dakilang hangad sa batis ng dibdibmuling pabalungit tunay na pag-ibigkusang ibulalas sa bayang piniit.

Kayong nalagasan ng bungat bulaklakkahoy niyaring buhay na nilant sukatng bala-balakit makapal na hirapmuling manariwat sa bayay lumiyag.

Kayong mga pusong kusang (pugal)ng dagat at bagsik ng ganid na asal,ngayon magbangont bayay itanghalagawin sa kuko ng mga sukaban.

Kayong mga dukhang walang tanging (lasap)kundi ang mabuhay sa dalitat hirap,ampunin ang bayan kung nasa ay lunassapagkat ang ginhawa niya ay sa lahat.

Ipaghandog-handog ang buong pag-ibighanggang sa mga dugoy ubusang itigiskung sa pagtatanggol, buhay ay (mailit)itoy kapalaran at tunay na langit.