one sided love (revised version)

7/29/2019 One Sided Love (Revised Version)

1/65

OneSided

Love(published on wattpad.com)

Written by:

JAM MENDOZA

Or

BLACKTEARS JAMIE

This is the revised version of this book. So I hope, you will like it more than the previous one.

No scene have been changed or deleted, I just added some dialogues to make it better.

I hope you will enjoy reading it as much as I enjoy writing it.

Please, just avoid PLAGIARISM. I entrust to you this soft copy, so please dont ruined mytrust.


2/65

One Sided Love - PROLOGUE

Okay, let me start with this point.

Isa akong TANGA at napaka MARTIRsa pag ibig...

Isang pangit na simula para sa isang storya hindi ba?

Ngunit, subalit, datapwat. Nais kong sabihin na wala akong magagawa, ako ito eh! And besides,

wala kayong magagawa, storya ko ito.

TANGA ako sa pagpili ng taong mahal ko. Oo, tanga ako, ano bang magagawa ko?

MARTIRako dahil alam ko naman na may mahal na syang iba pero heto ako at pinipilit ko ang

sarili ko sa kanya. Oo, martir ako, ano bang magagawako?

And wait may naging kulang pa pala.NagingMANHIDna rin pala ako...


3/65

MANHID, dahil may nagmamahal pala sa akin, hindi ko ito naramdaman dahil busy akongnagpapakaTANGA at nagpapakaMARTIRsa taong MAHAL ko. Ang saya lang hindi ba?

Kailan ba hihinto sa pagiging diretsong linya ang buhay pag ibig ko at gawin naman itong bilog

para naman atleast kapag binilisan ko ang paghabol sa kanya at binaliktad ko ang pagtakbo ko,maabutan ko sya...

Kail an ko sya makukuha?

Kailan matitigil angONE SIDED LOVEna ito?

Or better should i say...

Hanggang kailan ko sya hahabuli n at mamahalin?

*****************


4/65


5/65


6/65

Hay, Edgar John De Guzman, kai lan mo kaya ako mapapansin?

1 year! 1 year na rin kitang minamahal ng palihim. Simula noong 1st day of classes natin nang

nakita kita sa may bulletin board at naghahanap ng pangalan mo doon. Nagsimula ng sumirko

ang tahimik kong puso noon. Lalo akong naging masaya noong malaman ko na magigingclassmate pala kita. Sinong mag-aakala na ang simpleng pagsulyap kop ala sayo ay mas

magandang mangyayari pa pala bukod doon? Lagi ng nakukumpleto ang araw ko simula noon!

Iyon nga lang, ang pinakamalungkot lang na sitwasyon ay hindi tayo close.

Sana huwag ka ng maging malungkot, dahil nalulungkot din ako eh. Alam mo yun,

nararamdaman ko ang nararamdaman mo. Ganoon din naman palagi hindi ba? Halata mo na

parang matagal mo ng kasama iyong taong mahal mo kapag masaya siya or nasasaktan.

Naglakad pa uli ako habang sinusundan siya ng tingin, kaya lang ay "ARAY!" sabi ko biglanang maramdaman kong may bumunggo sa akin.

"Sorry miss, sorry." Napatingin naman ulit ako doon kay Edgar, kaya lang ay wala na siya

doon.

Ay kainis!

"TSK! Sa iyo na ang sorry mo! Asar! Makaalis na nga!" Alam mo iyong feeling na iyon?Iyong feeling na nasa sulok ka lang tapos may tinitingnan ka then all of a sudden may biglang

bubunggo sa iyo? Iyong feeling na masakit na nga iyong nararamdaman mo may bigla pang

eepal. Tapos iyong sinusundan mo ng tingin eh nawala na, dagdag inis ulit hindi ba? Hindi mo

tuloy alam kung sign ba iyon para matauhan ka na o kung sadyang tanga lang talaga iyongbubunggo sa iyo.


7/65


8/65

* buti ka nga kinukuli t nya eh*(whispher)

"Huh? May sinasabi ka joana?"Nag-peke ako ng ngiti.

"Ah wala, tara na pasok na tayo sa room, time na eh."

Oo, masakit mang pakinggan at malaman. Si Ace, na kaibigan ko... Ang sinasabi kong

minamahal niya. Ang minamahal ni Edgar John De Guzman...

--

*fast forward*

2nd semester na. Second year kami.

Iyong kin-wento ko sa inyo sa may taas? Before magbakasyon iyon, 1st year kami. 9 months na

ang nakararaan ngayon.


9/65


10/65


11/65


12/65

"Do i look like i'm okay?" Sabi ko without looking at HIM, yes lalaki yung kumausap sa akin.

And yes, naiinis na naman ako.

Hindi naman talaga ako mataray. Pero kapag nabadtrip ako first thing in the morning, asahan momasusungitan kita talaga.

"As always, napakataray mo talaga JM."

Napakunot ang noo ko ng marinig ko ang tawag na iyon sa pangalan ko. Huli kong dinig nito, 2

or 3 years ago na ata. And what? JM? Isang tao lang ang kilala ko na tumatawag sa akin ng

ganun! But then i thought, that's impossible. Matagal nang wala rito sa Maynila ang tumatawagsa akin ng ganoon, matagal na siyang umuwi sa probinsiya nila.

"Tsk, tsk, hindi na ata ako kilala ng bestfriend ko nung highschool ah?" Para makasigurado

kung siya ba talaga ito, finally ay nilingon ko na rin siya.

Nanlaki ang mga mata ko. "JayAr, ikaw ba yan? Hala! Ikaw nga!" sa tuwa ko ay bigla ko

syang niyakap.

"Ooops, hindi na ako makahinga Jm. Tama na."Natawa ako sa sinabi niya. Kaagad ng

nawala lahat ng bad vibes ko sa katawan.

"Pasensya naman. Tara punta tayong canteen, libre mo ako."Nakangiti kong sabi sa kanya.

"Nagpapalibre ka pa rin hanggang ngayon?" Natawa akong lalo nung parang hindi siya

makapaniwala na nagpapalibre pa rin ako hanggang ngayon. "Tsk. Mukhang mauubos ang

pera ko sayo ah?"


13/65


14/65

"Hindi ka ba natutuwa? May secret admirer ka?"

"Matutuwa? Siguro 20% natutuwa at 80% na nabwi-bwisit. Pang high school lang naman

ang ganoong gimik 'no! Saka college na kami! Kung sino man yun, napakatorpe ba nya at

hindi nya masabi iyon?"

"Bakit? Gusto mo bang sabihin yun sayo ng harapan?"Nag-isip naman ako.

"Hmmm, ewan ko. Mahihiya lang ako pagka-ganun. What i mean is, sana man langmasabi nya pangalan nya sa akin, basta!"

"Jm may tanong lang nako sayo, kung sakali bang magpakilala siya sayo, masasabi mong

mabibigyan mo sya ng pagkakataon? Na masasabi mong maghintay lang sya at mamahalin

mo rin sya? Hindi 'di ba? Kasi busy mong minamahal iyong nakatayo sa may labas ng

room nyo pero sad to say may mahal na ring iba ito." Sinundan ko ng tingin iyong tinuro

niya at kaagad akong kinabahan.

"Paano mo nalaman ang tungkol sa kanya?"

"Sabihin na lang natin na everytime na makikita kita, makikita rin naman kitang

nakatingin sa kanya. Sige mauna na ako, may klase pa ako eh." lumayo na sya sa akin

pagkatapos noon.

At ako naman ay naiwan doon dahil nabigla sa mga pangyayari.


15/65

****

30 minutes before the 1st period ng pumasok ako sa University namin ngayong araw na

ito. Himala ngang maituturing eh, 1st time kasi ito. Siguro ang dahilan ko ay tinamad lang talagaakong magpaka-late ngayong araw na ito.

Nasa paglalakad na ako nun noong marinig ko ang pamilyar na mga boses na ito.

"Bakit ka ba english ng english huh paolo? Nakakaintindi ka naman hindi ba ng tagalog?Pare nakakanosebleed eh."Napatingin ako sa kanya, kay Edgar.

"Edgar ano ba! Tigilan muna kami pwede? Nakakaasar ka na eh! Lumayo ka na please!

Huwag mong sirain ang araw ko." Pumagitna si Ace sa kanilang dalawa ni Paolo.

"Okay sige Ace, pero gusto mo bang marinig kung ano ang sikreto ng babe mo?"

"No need, alam ko naninira ka lang, tara na babe." Hindi siya pinansin ni Ace. Nakita ko angsakit sa mata niya, nasasaktan siya. Alam kong nasasaktan siya.

"Sayang naman, masaya pa naman ito ace, panigurado kapag nalaman mo ito, lalayuan

mo sya, at panigurado magb-break kayong dalawa."

"Sige edgar, pagbibigyan kita. Pero kapag nalaman ko na nagsisinungaling ka lang, ako na

mismo ang babangas sa mukha mo, tandaan mo iyan. Kapag hindi totoo ang mga sinasabi

mo, sana ay tigilan mo na kami ni Paolo."


16/65


17/65

Nakakainis,

"Oo, mahal ko siya. Mahal na mahal ko sya. Sa totoo lang, kaya kong gawin lahat para

maging masaya siya. Gagawin ko ang lahat para sa kanya, ganoon ko sya kamahal."

"Ang swerte naman nya." Ang peke mo Joana. Napakapeke mo.

"Maswerte? Talagang maswerte sya dahil mahal na mahal ko sya." Pwede bang tama na?

Nakakatawa dahil, ako mismo ang may gusto nito. Ako mismo ang nagtanong sa kanya nito peroako ang sumusuko.

Hinga Joana, hinga. Hanggat kaya mo at hanggat maaari, pigilin mo ang mga luha mo...

"G-ganoon ba? Salamat sa pagsagot, na-curious lang kasi ako. Pero Edgar, kung pwede

lang gamutin mo yang nasa labi mo, nagdudugo na eh." Kaagad kong pinahiram sa kanya

yung panyo ko at pagkaraan nun tumalikod na ako...

Nasa pangatlong hakbang pa lang ako ng bumubuhos na ang mga luha ko. Kaya pinasya ko na

lang tumakbo.

Ano ba yan, alam ko naman na may mahal na syang iba eh. Bakit nasasaktan pa rin ako? Bakit

ang sakit-sakit pa rin talaga rito? *Points at her heart*

Napakatanga mo talaga at napakamartir Joana Mischelle Enriquez! Nagagalit ako sa iyo!


18/65


19/65

At ewan ko nga sa'yo parang balewala ang puso koAno nga bang meron siya na sa akin ay 'di mo makita

Sana kasi eh, ako na lang. Huwag sya, huwag si Ace kasi may mahal na itong iba...

Kung ako na lang sana ang iyong minahal 'di kana muling mag iisa

"...Jm." Napalingon ako ng marinig ko ang pangalan ko.

kung ako na lang sana ang iyong minahal 'di kana muling luluha pa

"J-JayAr? Anong ginagawa mo rito?"

hindi ka na mangangailangan pang humanap ng iba...

"Alam mo bang tulad mo rin ako? Iyong taong mahal ko, may mahal na rin siyang iba. At iyong

taong mahal niya ay iba rin ang mahal. Minsan naiisip ko, sana ako na lang ang minahal ngtaong mahal ko."

Narito ang puso ko, naghihintay lamang sayo,,

Napatingin ako kay JayAr. Damang-dama ko sa boses nya na nasasaktan din sya. Kung ganun,

hindi lang pala ako ang nakakaramdam nito. Hindi lang din pala ako ang nakakaramdam ng

pagkakaroon ng one-sided love.

Heto pa rin ako, umaasang ang puso mo

Napabuntong-hininga ako. "Hayy, tutal alam mo naman na, na mahal ko si Edgar. Sana nga

JayAr. Tulad mo, ako na lang ang minahal nya, sana nga, sana ako na lang si Ace."


20/65

Baka sakali pang ito'y magbago

"Jm oh." Napatingin ako sa papel na binigay niya.

Narito lang ako kasama mo buong buhay mo

"A-ano to?" Naguguluhan kong tanong sa kanya.

Ang kulang na lang mahalin mo rin akong lubusan

"Basahin mo na lang." Binuksan ko ang papel na binigay niya at binasa ko ang sulat.

Kung ako na lang sana ang yong minahalDi ka na muling mag-iisa

Kung ako na lang sana ang yong minahal

Di ka na muling luluha pa

Di ka na mangangailangan pang humanap ng iba

Narito ang puso ko naghihintay lamang sayo

Joana,

Siguro panahon na para magpakilala ako sa iyo. Sana hindi pa huli ang lahat. Iyong mga sinabi

ko sa ibang sulat, totoo lahat yun. Isa lang ang mali dun, iyon yung sinabi ko na hindi mo akokilala. Dahil joana, kilalang kilala mo ako.

At ang tao sa harap mo, ang nagpapadala ng sulat sa iyo.

-JayAr


21/65

Kung ako na lang sana...

"I-ikaw? B-bakit?"

"Ako nga Joana. Sorry hindi agad ako nagpakilala. Kasi nakikita ko busy ka palagi sa mahal

mo. Kaya nagkasya na lang ako sa pagbibigay ng sulat sa iyo. Ni hindi mo nga napansin na ako

yung nakabangga mo nung minsan, dahil nabadtrip ka noon, dahil si Ace pa rin ang pinapansinng taong mahal mo. Siguro panahon na nga para malaman mo kung bakit ako umiwas sayo

nung 4th year tayo. Kasi nararamdaman ko na noon na mahal na kita. At ayokong masira ang

friendship natin dahil dito kaya lumayo ako. Ngayon, hindi ko na matiis ito, pagkatapos ng isang

taong pamamalagi ko sa probinsya, lumuwas ulit ako ng maynila para makasama ka dito. Kayalang, nasaktan ako sa nakita ko, wala ka ngang boyfriend, pero may minamahal ka na palang

iba. Sana ako na lang ang mahalin mo, dahil mahal kita Jm, mahal na mahal kita."

kung ako na lang sana ang iyong minahal 'di ka na muling luluha pa

hindi ka na mangangailangan pang humanap ng iba..

Narito ang puso ko

naghihintay lamang sayo

kung ako na lang sana...

*****

Nakakapanglata ang araw na ito. Ang daming nangyari. Bigla tuloy akong naguguluhan. At kahit

nakahiga na ako sa kama ko, hindi pa rin matanggal sa utak ko ang mga nangyari kanina.

* tok tok tok*


22/65


23/65

Hayy, naaawa ako sa kaibigan ko. Bakit kaya? Ano kayang nangyari?

"Ace, bakit?" ngumiti siya sa akin.

"Nagkaroon lang kami ng hindi pagkakaunawaan ni Paolo."

"Ah ganun ba? Magkakaayos din kayo, huwag kang mag-alala."Nginitian ko siya.

Pagkaraan noon, natulog na sya. Ako naman, hinalungkat ko yung drawers ko at kinuha ang mgaletters na binigay nya sa akin sa locker ko at kinuha ko rin sa may side table ko ang picture

namin ng bestfriend kong si JayAr.

"Of all people na pwedeng magbigay sa akin nito. Bakit ikaw pa JayAr? Bakit? Sana nga ikawna lang. At sana maaga mong sinabi ito para hindi na ako nasasaktan ng ganito."Pinahid ko

ang mga luhang lumabas sa mga mata ko.

Nagulat ako ng biglang may nagsalita sa gilid ko. "Ano yan joana? Saka sino yang nasa

litrato?"

"Ace, huwag ka namang manggulat. Bakit bigla kang nagising?"

"Hindi kasi ako makatulog eh, kwentuhan muna tayo, ano yang mga letters na yan saka

sino yang nasa picture? Siya ba ang nagbigay sayo ng mga letters na yan?"


24/65

"Tama ka, sya nga ang nagbigay nito. May nagbibigay kasi sa akin ng mga letters sa

university, iniiwan sa locker ko, tapos kanina, kinausap ako nito at sinabi nyang sya ang

may bigay nito sa akin. Bestfriend ko nung high school yang nasa picture."

"Ano bang sabi sa mga sulat? Mahal ka raw nya? Mukhang espesyal sayo yang bestfriendmo ah?" tumango ako sa tanong niya.

"Siya kasi ang first love ko."Napangiti siya sa sinabi ko.

"Oh talaga?" Pero kaagad ding nawala ang ngiti niyang iyon.

"Bakit Ace?"

"Wala lang, naisip ko lang kasi na maraming bagay ang nakapagsisisi. Na sana ginawa ko

ito, ginawa ko iyon. Kaya lang, wala na eh. Hindi mo na maibabalik iyong panahon na

nasayang." Malungkot niyang sabi. Kumunot naman ang noo ko.

"Anong ibig mong sabihin?" Nginitian niya akong muli.

"Wala lang iyon, huwag mo na akong pansinin. Naalala ko lang yung first love ko rin,

tapos yung pinag-awayan namin ni Paolo, yun lang yun."

"Papansinin mo na ba sya bukas?"

"Ah baka hindi muna, basta."


25/65


26/65

Ganoon naman talaga ang pag-ibig hindi ba? Eh ang kaso lang nga, mag-isang umiibig ang isang

katulad ko kaya lalong mas masakit.

Kay JayAr naman, hindi ko alam doon. Kasi hindi na sya nagpakita sa akin eh pagkatapos nunghuli naming pag uusap. Kaya wala na akong balita.

Naglalakad ako sa hallway nun nang makita ko si Ace na may kasama, hindi ko kilala yunglalaki.

"Ace! Sino yang kasama mo? Bakit kayo magkaholding hands? Huwag mong sabihing

boyfriend mo? Nasaan na si Paolo?" Sunod-sunod kong tanong sa kanya, medyo nakangitiako.

"Babe, nasaan daw si Paolo? Haha." Sagot naman ni Ace. Mas lalo akong naguluhan kasi,

babe ang tawagan nila Paolo at Ace.

"Teka baka nasa bulsa ko, haha. Jowk lang, malalaman mo mamaya Joana." Ang weird,

nang sumagot iyong kasama ni Ace ay pakiramdam ko pamilyar iyong boses niya pero parang

hindi.

"Huh? Kilala mo ako?" Nagtataka kong tanong.

"Naman!" sabay pang sabi noong dalawa.

Nagulat naman ako ng biglang magsalita si Edgar. Hindi ko namalayang nandito pala sya,

nakikinig. Pero kung sabagay, dapat nandito sya. Nandito ang mahal nya eh...


27/65

"Ace... Break na kayo ni Paolo? Pero sino siya? Paano ako ace? Mahal na mahal pa naman

kita."

Napangiti na lang ako ng mapakla nang marinig ko iyon. Kailangan talagang harap harapangsabihin? Masakit na ngang malaman na may mahal na siyang iba eh, tapos sa harap ko pa nya

sasabihin kung gaano mo sya kamahal? Takte lang, masakit eh!

"Edgar, you deserves someone better, at hindi ako iyon."

Pero agad ding nawala ang sama ng loob ko sa narinig ko kay Ace. Sa totoo lang, dahil sa

sinabi niya ay gusto kong magalit sa kanya, gusto ko siyang sigawan. Pero ano nga bangkarapatan ko?

Ang mahal ko, panigurado nasasaktan din sya katulad ko. Kung pwede lang sanang tulungan ko

siya eh, kung pwede ako na lang ang masaktan, tatanggapin ko para sa kanya.

"Joke lang Ace. Tutal wala naman na si Paolo, sasabihin ko na ang secret nya, kaya langwala na ring kwenta eh, kasi may bago kana." sagot niyang muli kay Ace.

PSH, sinungaling ka Edgar, sinungaling ka. Halata naman sa boses mo eh. Hay ano ba yan?

Storya ko ito eh, bakit parang kawawa ako dito? Luha tumigil ka, huwag kang papatak.

"Sige Edgar, ok lang." Sagot naman ni Ace tapos ay ngumiti ito.

"Alam mo bang si Paolo ay sanay palang magtagalog? Narinig ko siya minsan ehh,

niloloko ka lang pala nun! Tsk. Naalala ko tuloy iyong suntok nya, sakit pa nun ah?"


28/65


29/65

"Huwag ka ng tumanggi, sige na oh." Pangungulit ko sa kanya. Tinanggap naman nya ito, atpinahiran ang luha nya.

"Bakit, bakit todo ka magmahal Edgar? Bakit kahit may mahal na itong iba pinipilit mo

ang sarili mo sa kanya?" Hindi ko na napigilang itanong sa kanya. Gusto ko kasing malaman,

gusto kong malaman para atleast kung anuman iyong ginagawa niya para kay Ace ay magawa ko

pang maiwasan.

"H-huh? Kailangan ko bang sagutin yan?"Natigilan din ako dahil sa sinagot niya. Ano ka banaman Joana, mag-isip ka nga! Bakit ka magtatanong nang ganoon sa taong hindi mo naman

close hindi ba?

Pwera na lang nga iyong fact na siya iyong taong minamahal ko.

"Ok lang kung ayaw mo, sige mauna na ako."pagkaraan noon ay tumalikod na ako.

"Simple lang naman ehh. Dahil mahal ko sya, hindi ba ganun naman talaga? Kapag mahal

mo ang isang tao kahit masaktan ka ok lang?" nabigla ako ng sumagot sya. Pero mas nabigla

ako ng sya naman ang magtanong.

"Na-inlove ka na ba Joana? Kung oo kasi, maiintindihan mo ako." Nahigit ko ang hininga

ko.

"Oo naman Edgar, nagmahal na ako. Sobra pa nga eh. Wala ng natira sa sarili ko dahil

sobrang mahal ko sya. Pareho pa nga tayo ng sitwasyon eh. Hindi rin ako mahal ng taong

mahal ko, ang sakit lang nun hindi ba?"


30/65


31/65

Humarap ako sa kanya at sinalubong ko ang mga mata nya.

"Mahal kita Edgar John De Guzman, ikaw yung lalaking tinutukoy ko. Siguro nga hindi

mo nahalata na mahal kita, kasi nga naman busy ka rin sa mahal mo. Pero gusto kongsabihin sa iyo na mahal kita edgar, mahal na mahal kita simula pa lang nung 1st year

college tayo."

"J-joana."

"Huwag ka mag alala, hindi naman kita guguluhin eh. Sinabi ko lang ito para gumaan ang

pakiramdam ko. Marunong naman ako lumugar eh, at hindi ko pipilitin ang sarili ko saiyo, siguro bigyan mo lang ako ng ilang buwan para makalimutan ka. Ah wait, siguro taon

para makalimutan ka. Sana lang Edgar hiling ko sayo, mahanap mo ang tunay mong

kaligayahan."

pagkatapos nun ay tumalikod na ako sa kanya at tumakbo palayo.

Ang sakit sakit ng nararamdaman ko. Super sakit...

"Jm." Nagulat ako sa pagtawag na iyon ng pangalan ko. At muli, nais kong humagulgol.

"JayAr." tumakbo ako palapit sa kanya at niyakap ko sya. As always, laging nandito para saakin ang bestfriend ko...

"Shhh, tahan na jm. Nasasaktan din ako para sa iyo eh."


32/65

"Bakit? Nakita mo ba?"

"Sabi ko naman sa iyo, lagi akong nakamasid sa iyo." sa sinabi nyang yun, mas napahagulgol

ako.

"Ang sakit JayAr. Ang sakit. Mahal ko sya eh. Tanggap ko naman na may mahal na syang

iba pero bakit nasasaktan pa rin ako? Bakit! Sana JayAr maaga kang dumating, edi sana

hindi ko na sya minahal at ikaw pa rin ang mahal ko noon magpa-hanggang ngayon."

"Anung ibig mong sabihin?"

"Minahal din naman kita nung high school tayo eh, kaya lang bigla kang umiwas nun.

Tapos ngayong college nakilala ko si edgar, sya na ang mahal ko ngayon. Pero sanabumalik ka eh, sana. Kaya lang, kaya lang..."Naramdaman kong mas niyakap niya ako ng

sobrang higpit.

"Shhh, pwede ko pa namang itama ito hindi ba? Papasayahin kita palagi, para ako na langang mahalin mo, kung minahal mo nga ako noon. Ako na lang ulit ngayon." pagkaraan ay

niyakap nya ulit ako...

Siguro nga dapat pagbigyan ko na sya. Tutal naman minahal ko rin sya eh. Siguro,

makakalimutan ko rin si Edgar.

Hanggang dito na lang siguro ang pagmamahal ko sayo Edgar John De Guzman.


33/65


34/65


35/65


36/65

*****

Final Chapter: Part 1- Finding Happiness

*****

Sa wakas! 3rd year college na rin kami. Grabe, ang bilis ng panahon. Parang kahapon lang, first

year college kami, tapos ngayon ganito na. Then next year, graduating na.

Ano ang mga nangyari sa bakasyon ko? Boring, PSH. As in, napakaboring. Wala kasi si JayAreh kaya wala akong kakulitan, kung bakit kasi umuwi pa sa probinsya para magbakasyon eh.

Hay. Wala tuloy ako kasabay pumasok.

Tama na nga ang kwento, ako ay late na para sa 1st day namin. Dean's lister pa naman ako tapos

ganito ako, haha.

Pagdating sa school, unang nahanap ng mata ko sila Ace at Lor. Wow naman, mukhangtumatatag relationship nila ah. Nalaman ko na rin 2 months ago na si Paolo at Lor ay iisa. Imba

si lor, grabe. Haha.

Kung gusto nyo malaman ang nangyari, basahin nyo raw ang My First Love, sabi ni ms. Author.Ako pa ginawa nyang endorser. Psh.

"Hi Joana!" Narinig kong bati sa akin noong dalawang maglovey-dovey.

"Hi! LorAce!" sagot ko naman.


37/65


38/65

"Teka-teka-teka, dala mo ba yung pendant mo Joana?" Napalingon ako kay Ace dahil sa

tanong niya. Kaagad ko namang kinapa ang pendant sa bulsa ko.

"Oo naman, palagi. Bakit?"

"Wala lang, haha. Hindi ba sabi mo sa akin noon, ibibigay mo yan sa taong mahal

mo?" Napangiti ako. Totoo iyon, pero halata naman na hindi mangyayari iyon ehh. Nasaan nanga ba iyong taong mahal ko hindi ba?

"Oo nga, pero imposible na yun nu, basta."

"Ah basta rin, ibigay mo sa kanya yan ah?" Bakit kaya ang kulit ngayon ni Ace?

Pagkaraan nun, sabay sabay na kami naglakad papunta sa building namin.

"JJJJJJMMMMMM!!!!!" Napalingon naman ako sa taong tumawag sa akin ng pagkalakas-lakas.

"JayAr?" Nagulat ako ng makita ko siya.

"Hayy salamat! Naabutan din kita." Hinihingal pa ito ng makalapit ito sa akin.

"Bakit naman? Pero teka Ace, Lor sya nga pala si JayAr. JayAr, iyong dalawang

maglovey-dovey nga pala."


39/65


40/65

Na-curious naman ako sa pinag-uusapan nila. "Ano ba yang pinag-uusapan nyo?"

"Wala yun, wag mo ng intindihin, tara na sa room! Late na tayo!" Sabay ulit nilang sabi

tapos tinalikuran ako. Magkahawak-kamay silang naglakad palayo sa akin. Ano iyon? Bastusanang peg? Haha. Joke lang.

Pagdating namin sa room, sakto lang na kasabay namin pumasok yung prof. Buti nga at hindi

nagalit. Kahit pa sabihing first day of classes ito, para sa aming mga pumapasok sa University na

ito ay wala free day kapag first day, kapag sinabing regular class na, regular class na kahit firstday of classes pa mandin iyon.

Lumibot naman ang paningin ko sa room, may hinahanap ang mata ko, pero wala ito.Napabuntong-hininga ako. Nakakainis na kahit nakalipas na ang dalawang buwan, isang tao pa

rin ang hinahanap ko unang araw ng pagpasok ko.

Sa nakalipas na 2 buwan, hindi ko pa rin sya nakalimutan. Tinuon ko lahat ng atensyon ko saibang bagay pero hindi ako nagtagumpay. Sya pa rin talaga ang mahal ko. Siya pa rin talaga.

Kung inaakala nyo na naging kami ni JayAr, nagkakamali kayo. Siguro nga mali ako sa

binitawan kong salita, pero agad ding nagbago ang isip ko.

Kinausap ko rin sya agad at sinabi ko na hindi ko kaya na gawin syang panakip butas, ganun

lang kasi ang mangyayari panigurado. At ayaw kong saktan ang bestfriend ko. Kaya kahit anong

pilit nya sa akin, hindi na nagbago ang isip ko. Buti nga at sandali lang sya nangulit. At ito nga,pinakilala na nya sa akin ang girlfriend nya. Masaya ako para kay JayAr dahil tapos na sya sa

paghahanap ng happiness nya...

Ako kaya? Kailan matatapos sa paghahanap ng happiness ko?...


41/65


42/65

"Joana, calling your attention daw." Narinig kong sabi ni Ace.

"Babe, shhh, pakinggan muna natin." Baling naman ni Lor.

Nakinig naman akong mabuti sa sinasabi sa intercom.

"Uhm, Joana. Alam ko nakikinig ka ngayon," B-bakit parang, p-parang pamilyar ang bosesniya? I-imposible namang siya ito hindi ba? "May gusto lang akong sabihin sa iyo. Pero bago

iyon, gusto ko munang kantahan ka, para sa iyo ito..."

(pakiplay na lang yung kanta sa gilid para mafeel nyo, haha. Inspired by Diary ng Panget yang

kanta. May LSS na ako dyan ngayon eh, cute ng story promise, basahin nyo, hahahahaha.

Lovelots ate denny. *u*

1,2 - 1,2,3,4

Give me more lovin' than I've ever hadMake it all better when I'm feelin' sad

Tell me that I'm special even when I know I'm not

Natahimik ako at pinakinggan ko iyong kanta.

Make it feel good when I hurt so bad, Barely gettin' mad

I'm so glad I found you; I love bein' around you

You make it easy, it's easy as 1,2- 1,2,3,4

Naramdaman ko bigla ang malakas na tibok ng puso ko kasabay ng kung anuman na gustong

lumabas sa tiyan ko. Hindi ako makapaniwala sa naririnig ko.


43/65

there's only 1 thing 2 do 3 words 4 you

(I love you) I love you

There's only 1 way 2 say those 3 words and that's what I'll do(I love you) I love you.

Boses iyon ni Edgar. H-hindi ako pwedeng magkamali. Sa tatlong taon kong naririnig ang boses

niya, imposible akong magkamali.Sa kanyang boses iyon.

Give me more lovin' from the very startPiece me back together when I fall apartTell me things you never even tell your closest friends

Kaya lang, b-bakit? B-bakit niya ako kinakantahan? Anong meron? Anong dahilan niya?

Make it feel good when I hurt so badBest that I've hadI'm so glad I found you

I love bein' around you

You make it easy, it's easy as 1,21,2,3,4

Hindi naman dahil naaawa lang siya sa akin hindi ba? Iba ang nais iparating nang kanta ehh.Ayokong umasa, pero ayoko nang masaktan muli.

There's only 1 thing 2 do 3 words 4 you(I love you) I love you

There's only 1 way 2 say those 3 words and that's what I'll do(I love you) I love you


May pag-asa na nga ba kaya ang lovestory naming dalawa? Or, mananatali pa ring One SidedLove lang ito? And hes just singing to make me smile because of what I had said to him?

You make it easy, it's easy as 1,2 - 1,2,3,4


44/65

There's only 1 thing 2 do 3 words 4 you


There's only 1 way 2 say those 3 words and that's what I'll do

(I love you) I love you(I love you) I love you

(I love you) I love you....

Parang tumigil ang mundo ko ng tumigil din ang kantang iyon. Hindi ko alam ang gagawin.

Ramdam ko ang tingin sa akin ng mga kaklase ko, pero hindi ako makapagsalita.

The moment I am going to say something, saka naman ulit siya nagsalita buhat sa Mic.

"....at tulad nga sa sinabi sa kanta, there's only 1 way 2 do 3 words 4 you, i love you. Mahal

na mahal kita Joana Mischelle Enriquez. Mahal na mahal ka ni Edgar John De Guzman,

ahm pasensya na sa buong university kung naabala ko kayo, last na ito. Ahm joana,

magkita tayo ngayon sa may gym, ngayon na mismo, napagpaalam na kita, ikaw na langkung gusto mo pumunta, aasahan kita Joana, i love you." at doon naputol na yung

pagsasalita nya sa buong university.

Pagkatapos noon, natahimik na naman ako. Parang hindi ma-digest ng buong sistema ko angmga naririnig ko. As if na, nananaginip lang ako.

"Teka babe, isusugod na ba natin sa hospital si Joana? Nastroke na eh, hahahaha." Narinig

kong sabi ni Ace.

"Huwag muna babe, pupuntahan pa nya si edgar." Napatitig ako sa kanilang dalawa. Alam

ko anytime dadaloy na ang mga luha sa mga mata ko. Hindi ko alam kung ano ang dapat kongmaramdaman.

"Totoo ba ito Ace at Lor? Sinabi ba nyang mahal nya ako?"


45/65


46/65

Umasa na naman kasi ako eh, malay ko bang hindi pala ito totoo. Na kailangan ko na palang

gumising sa katotohanan, na kahit hindi pa nagsisimula ang tunay na love story ko ay kailangan

ng putulin iyon.

Pero maya-maya....

TIK

TIK

TIK

TIK

TIK

(A/N: huwag magulo, biglang bukas ng ilaw yan, haha)

May mga ilaw na maliliit na biglang bumukas sa court ng gym. Parang iniilawan nito ang bawathakbang ko. Tapos, napansin ko na lang na makarating ako sa dulo. Doon ko nakita na may

nakaready na lamesa. Maganda yung pagkakaayos nito. Para sa dalawang tao.

Napansin kong may nakasulat sa mga lobo na nakapalibot dito... Tiningnan ko ito.

Nakalagay ang mga salitang....


47/65

I LOVE YOU Joana Mi schelle Enr iquez

fr om Edgar John De Guzman

Nanlaki na naman ang mga mata ko at napatakip ako ng bibig ko.

Napatitig naman ako sa may upuang nakalagay doon at may nakita akong teddy bear. Napansinkong sa may puso nung teddy bear may nakalagay na, press me. Kaya pinindot ko ito.

"There's only 1 way 2 do 3 words 4 you. I love you Joana Mischelle Enriquez"

Promise. Kung panaginip lang talaga ito, AYOKO NG MAGISING. Ayoko na, as in. Gusto ng

sumabog ng puso ko dahil sa bilis ng tibok nito, and honestly, I dont know what I am going to

do.

"Mahal na mahal kita Joana. Sana maniwala ka." nagulat ako ng biglang may nagsalita,paglingon ko ay nakita ko ang lalaking matagal ko ng minamahal, si Edgar. Mas lalong lumakas

ang tibok ng puso ko.

"Para sa iyo oh." sabi nya tapos inabutan ako ng bulaklak. Nanginginig kong tinanggap ito. Na-speechless ako. Hindi ko alam ang gagawin.

"T-totoo bang lahat ng ito E-edgar?"Natatakot ako, baka kunwa-kunwarian lang ito. Lalo na

nga at alam niyang mahal ko siya.

Natatakot akong baka masaktan lang akong lalo. Ayoko, tama na,


48/65


49/65

"Pero ano yung sinuntok mo yung bleachers at sumigaw ka? Tapos umiyak ka?" Hindi konapigilang tanong muli sa kanya. Gusto ko lang kasing makasigurado, na totoo lahat ng ito.

"Ah iyon ba.Napansin kong napahawak siya sa batok niya.Kasi nga sinuntok ako ni Paoloeste Lor, tapos nakita mo pa. Ano na lang kako ang sasabihin mo kapag nagkataon. Si Lor

naman kasi hindi alam ang naging set-up namin ng girlfriend niya eh, iyan tuloy ang

nangyari. Tapos iyon namang umiyak ako, tsk. Nakakahiya nakita mo pa yun." natawa

naman ako bigla kasi seryoso kami nag-uusap tapos bigla syang tatawa.

"Iyong pag-iyak ko naman, kasi naiinis ako sa sarili ko. Iniisip ko hanggang kailan ako

magiging ganito? Ang laging gamitin si Ace para mapalapit sayo, kahit hindi namannangyayari. Tapos ikaw pa kumakausap sa akin, mas lalo lang akong nahiya. Kung kailan

naman nagbago na ang isip ko at magtatapat ako sayo, bigla mong sinabi sa akin na mahal

mo ako. Naiinis ako kasi bakit kailangan ikaw pa mauna? Hinabol kita nun, kaya langnakita ko may niyakap ka. Kaya tumalikod na ako, sabi ko sa sarili ko, mukhang huli na

ata ako."Ngumiti ako sa kanya kahit ramdam ko pa rin ang malakas na tibok ng puso ko dahil

na rin sa kanya.

"Hindi ka pa huli Edgar." Mas lalong lumawak ang ngiti ko ng matapos kong sabihin iyon.

Tila bumalik ako sa pagiging high school student na kinikilig.

"Anong ibig mong sabihin?"

"Hindi naman kami ni Jayar eh, magkaibigan lang kami, hanggang doon lang. Ikaw pa rin

kasi ang mahal ko eh." Sabi ko sa kanya.

"T-talaga?

Hindi ka makapaniwala?Natatawa kong sabi sa kanya.


50/65

Kaya pala walang sumugod sa akin ngayon. Akala ko kayo na. Nagbakasakali lang ako nabaka pwede pa. Mabuti na lamang at pwedeng pwede pa." Ngumiti siya sa akin.

"Mahal na mahal kita Joana."

"Maha--" Bigla niya akong pinigilan sa pagsasalita.

"Ooops, saka mo na sabihin sa akin yan. Liligawan muna kita." Kumunot na naman ang noo

ng napakaganda kong mukha.

"Huh? Kailangan pa ba yun? Eh ma--" pinutol ulit nya sasabihin ko. PSH.

"Basta. Patutunayan ko muna ang sarili ko sayo." Napangiti na naman ako. Mukhang ako naata ang nababaliw. Inaamin kong na-ta-touch ako sa mga sinasabi niya.

"Naks naman. Pinapakilig mo ako Edgar."Natawa siya sa sinabi ko.

"Syempre, mahal kita eh. Tara na labas na tayo, baka mapagalitan pa tayo eh. Buti na

lang Ninong ni Lor ang may-ari ng university."Nanlaki naman bigla ang mata ko ng marinig

ko ang pangalan ni Lor.

"Kasabwat si Lor dito?"

"Actually silang dalawa ni Ace."Napaismid ako dahil sa sinabi niya. Kaya pala kung mang-

asar sa akin iyong dalawa wagas ehh.


51/65


52/65

"Okay na, salamat sa inyong dalawa Ace at Lor." Narinig kong sabi ni Edgar doon sa dalawa.

"Naks! Sa wakas! Hindi na kami magpapanggap!" Masayang sabi naman ni Ace.

"Babe tara na, balik na tayong room. Sabi natin pupunta tayong clinic kasi masakit ang

ulo mo, kapag nagtagal pa tayo ay baka mahuli tayo. Magda-date pa yang dalawa." Sabi ni

Lor kay Ace.

"Oo nga pala, tara na babe." Tila naman natauhan si Ace nang sabihin iyon ni Lor.

"Grabe ka Ace? Nagkunwari kang masakit ang ulo para makapunta dito?" Hindi

makapaniwalang sabi ko. As in, grabe lang talaga?

"Naman! Para masuportahan ang friend ko at ang torpeng lalaki dyan kaya ko ginawa

iyon. Tara na nga babe, ayaw ko na dito, may langgam na rin dito eh." sagot niya sa akin

tapos umalis naman na sila. Hinayaan ko na lang, humanda naman sila sa akin bukas eh.

"Oh ikaw? Anong gagawin natin dito? Nganganga?" Sabi ko sa lalaking hanggang ngayon ay

nakahawak sa kamay ko. Nakakakilig lang talaga.

"I love you Joana." Sabi niya habang nakatingin sa mga mata ko,

"I lo--" Napaismid na naman ako, pinutol kasi ulit niya ang sasabihin ko.

"Saka muna sabihin sa akin yan kapag deserving na ako para dyan. Sa ngayon, tara labas

na tayo, magdadate pa tayo eh."Ngumiti na lang muli ako sa kanya at magkahawak kamay

ulit kaming naglakad palabas ng campus.


53/65


54/65

ganun. Kung maiksi ang paghihintay mo, i doubt kung makukuha mo ang mga bagay na gusto

mo.

*****

"Ano? Hanggang ngayon hindi mo pa binibigay yung pendant mo? Tsk. Akala ko naibigay

mo na noong nagtapat sya sayo nung 1st day of classes. Imagine! 4 months na ang

nakakalipas ngayon maygas!(my gosh). Kaya pala hindi kinukuha sa akin yung necklace!

Hayy." Ang mahabang sentimyento ni Ace sa akin.

"Napakabig-deal naman ata noong necklace na iyon." Nakasimangot kong sagot sa kanya.

"It's a matter of life and death Joana! Nako naman!"

"OA much Ace?" With matching irap na sabi ko sa kanya.

"Eehh kasi naman eh. Bakit hindi mo pa binibigay iyon?" Akalain mo itong babaeng ito,

parang hindi College Student kung umasta ehh, para pa ring bata.

"Mamaya don't worry, ibibigay ko na. Psh, nakakainis, hindi naman na mahalaga iyon

eh."Nakasimangot kong sabi.

"Mahalaga iyon, With assurance pang sabi niya sa akin tapos inabot bigla iyong necklace.Oh, heto iyong necklace. Kabit mo na yung kabiyak nyan. Tsk, basta bigay mo mamayaah? Tumango lang ako sa kanya, nakakapagod ng makipagtalo eh.

B-bye girl."


55/65

Sige, ingat. Sagot ko sa kanya habang nakangiti,

Umalis na sya pagkatapos noon. Hinawakan ko naman iyong necklace, napaismid ako. Psh, big

deal naman masyado iyon.

Pero sige na nga, ibibigay ko na mamaya kay Edgar. Tutal sinabi ko naman talaga na ibibigay ko

iyon sa taong mahal ko eh. Pinagtataka ko nga lang, bakit ang daming alam naman ata ni Ace,

psh.

Nandito ako ngayon sa room, uwian time na eh. Nauna ng umuwi sila Lor at Edgar. Iniwanan

kami pareho ni Ace, may lakad daw sila eh, psh. Ngayon nga ay ako na lang mag isa, umuwi na

rin kasi si Ace hindi ba?

Oo nga pala. Yep, tama kayo. 4 months na ang nakakalipas ngayon. Kung tatanungin niyo

naman kung kami na ni Edgar, well the answer is, not yet. Psh, ang tagal na nga eh at sobrang

Nakakainis na.

*tawa* Sorry naman, excited lang ako eh. Ang dami naman na kasi noong ginagawa nya sa akin

eh. Kaso, para sa kanya ay hindi pa raw sapat ang lahat ng iyon. Hayy.

Maya-maya lang din ay inayos ko na ang gamit ko at napagdesisyunan ko ng umuwi. Kahit

hindi ako sanay dahil this is the first time na hindi ako ihahatid ni Edgar pauwi ay pinagwalang-

bahala ko na lamang. Siguro naman, mahalaga iyong gagawin niya eh.

Napatingin naman ako sa relong pambisig ko, alas-tres pa lang pala ng hapon. Ang aga-aga pa

pala. Naglalakad ako sa hallway na punong-puno ng estudyante dahil nasaktong end ng class

nila. Maya-maya ay biglang may nag-abot sa akin ng isang bulaklak.


56/65

Err, sa akin ba ito? Hindi siya sumagot sa akin pero nginitian niya ako.

Same as goes hanggang sa makababa ako ng hagdan at makaabot ng gate palabas ng University.

Puro bulaklak ang binigay nila sa akin, mapa-babae man or mapa-lalaki. Lower years man, orhigher years.

Weird.

Binilang ko naman iyong mga bulaklak. 13 red roses all in all. Mas lalong kumunot ang noo ko,

may nagbibigay ba ng bulaklak na labing-tatlong piraso? Kung alam naman nila na sa Culture ng

Pilipinas, bad number iyon?

Nang makalabas naman ako ng gate, nagulat ako ng Makita kong nandoon si Edgar.

Naguguluhan naman akong lumapit sa kanya.

Okay, ano itong pakulo mo na ito De Guzman? Tanong ko sa kanya nang makalapit na ako.Nginitian niya lang ako.

I know, naguguluhan ka sa nangyari. But then, I would like you to give the last rose.Nagulat ako, ibig sabihin,

Ikaw ang may pakana ng lahat ng iyon? Nahihiya naman siyang tumango sa akin, natawaako. Paano ba naman ay kinikilig ako, maka-effort naman kasi.

Bakit plastic iyong huling rose? Nagtataka ko namang tanong sa kanya nang iabot niyasaakin iyong huling bulaklak daw.


57/65

Because, I will love you till the last rose die. Bigla naman akong nangiti ng sabihin niya iyonsa akin. Tapos narinig ko na lang ang pag-ayieh ng mga taong nandoon. Including the magsing-

irog, yep, Lor and Ace. Tinwanan ko na lang sila, kasi for sure ay kasabwat na naman sila rito.

Edi ikaw na bumabanat. Sabi ko naman sa lalaking nasa harapan ko ngayon. Ngumiti nanaman siya sa akin, ayieh kinikilig ako.

"Will you be my girlfriend Joana Mischelle Enriquez?"Nanlaki ang mga mata ko sa biglang

sinabi niya. Wait, is this true? Tinatanong niya na ba ako?

Seryoso na ba iyan? Hindi ko napigilang itanong sa kanya.

Just say yes, Joana! Narinig kong sabi ni Ace, dinilaan ko nga. Biglang sumisingit eh,moment ko ito.

Eh kasi naman! Sana ay handa ako! Tingnan mo nga ang hitsura ko. Hindi ko mapigilangsabihin sa kanya.

Ginulo naman niya ang buhok ko at muling ngumiti. Im asking you again, will you be mygirlfriend Ms. Joana Mischelle Enriquez? Napangiti na naman ako, mas masarap pa langpakinggan ito sa pangalawang pagkakataon ;)

"Yes Edgar John De Guzman, yes. Girlfriend mo na ako."

"I love you Joana."Nakita ko ang ngiti sa mukha niya at niyakap niya ako ng mahigpit.

Sobrang higpit.


58/65

"I love you too Edgar." Sagot ko. Ang sarap pakinggan.

--

"Mahal ko." Iyan ang tawagan namin, ang sarap pakinggan no? Mahal ko, mahal ko, mahal ko.

Paulit-ulit, unli ako eh.

"Hmmm?" Sagot ko naman sa kanya, tinawag niya kasi ako eh.

"Alam mo ba,

Hindi. Kaagad kong sagot, pinisil niya naman ang ilong ko.

Gusto kitang dalhin sa lugar na ito matagal na."Napangiti naman ako.

Napatingin ako ulit sa buong lugar. Nandito kasi kami ngayon sa parang park, napakagandanoong lugar na ito. Kami nga lang dalawa dito eh... Hindi ba ang sweet?

"Ayan naman na ah? Dinala mo na ako dito." Pabiro kong sagot sa kanya.

"Oo nga naman. Natawa na rin siya sa akin. Ang saya ko talaga ngayong araw na itomahal ko."

"Ako rin mahal ko, sobrang saya ko rin. Sino nga ba ang mag-aakala na ang simpleng

pagmamahal ko sa iyo ng patago simula first year tayo ay magkakaroon pala ng isang


59/65

happy ending. Akala ko noong una ay ONE SIDED LOVE lang itong pagmamahal ko sa

iyo. Akala ko ako lang ang nagmamahal sayo, iyon pala ay ikaw din. Ngumiti na namansiya sa akin.

Naisip ko, ayos na rin pala iyong nangyari sa ating dalawa. Atleast, pareho tayongnahirapan." Dugtong ko sa kanya. Diniin niya ang pisil sa ilong ko.

"Sadista ka rin eh no? Tumawa ako sa sinabi niya, halata bang sadista ako?

Pero ayos lang iyan mahal ko, kahit magpaka-sadista ka man magpakailanman ay ayos

lang sa akin. Hinding hindi kita iiwan mahal ko kahit ikaw pa ang pinakasadista sa buongmundo."

"Mahal mo talaga ako no?" Kinikilig kong tanong sa kanya. Ang kapal din ng mukha ko sa

tanong ko eh no? >:)

"Hindi ba halata? I love you so much mahal ko."

"I love you too mahal ko." Ayieh, super duper kinikilig na talaga ako.

Sumandal ako kay Edgar at tiningnan muli ang magandang lugar na nakatambad sa aming

harapan. Maya-maya lang din ay may naalala ako. Kinuha ko sa bulsa ko yung kwintas na 3 taon

ko ng hawak hawak.

Hinawakan ko naman si Edgar sa braso niya. "Alam mo ba mahal ko, may napulot akong

bagay noong 1st year tayo, maganda iyong kwintas na iyon eh. Kaya naisip ko, ibigay sa

taong mahal ko. Kaya heto mahal ko, ibibigay ko sayo ang kwintas na 3 taon kong

iningatan." Kinuha ko naman iyong kamay niya at nilapag ito roon.


60/65

"I-ikaw ang nakakuha nito?"Nabigla naman ako sa tanong niyang iyon.

"Huh? Bakit? Sa iyo ba yan? Sorry mahal ko, hinanap ko naman talaga ang may-ari este

ikaw pero hindi talaga kita makita eh, saka hindi ko rin naman alam na ikaw ang may-ari.

Sorry talaga." Sagot ko sa kanya.

"Okay lang mahal ko, ok lang ano ka ba.Ngumiti naman siya sa akin.Masaya pa nga akona sayo pala ito napunta, long story mahal ko. To make the story short, my Mom said that

kung sinuman ang makakapulot daw nito ay ang destiny ko, totoo pala ang sinabi ng

Mama ko. Dahil doon, makikilala pa rin pala talaga kita. Napangiti na naman ako sa sinabi

niya, wala na akong maisagot. Sobra na kilig ko eh.

Mahal, gusto kitang ipakilala kay Mama. Okay lang ba? Kinabahan naman ako bigla sasinabi niya. Kahit naman sabihin kilala na ako ng Mama niya dahil ilang beses na niya akong

dinala sakanila ay iba pa rin iyong ngayon. Mahal ko, dont worry. Mabait ang Mom ko,alam mo naman iyon hindi ba? Kahit kinakabahan ako ay hinayaan ko na lang, totoo namankasi. Mabait si Mama este Tita, hihihi.

"I love you mahal ko."

"Mahal na mahal din kita mahal ko." Ang sweet namin no? Puro mahal ko bukang-bibig

namin ;)

At muli, sumandal ulit ako sa kanya at inubos ang buong araw na magkasama kami. Na sana,magpahabang-buhay na.

*****


61/65

Minsan talaga sa buhay ng tao ay hindi mo maiiwasang mawalan ng pag-asa dahil akala mo ay

wala ka ng makakapitan. Iyon pala, kailangan mo lang may matutunan para malaman na may

taong nandyan para sa atin.

At masaya na ako ngayon sa tabi ng taong mahal ko. At habang hawak namin ang isat-isa.

Mananatiling hindi ONE SIDED LOVEangmararamdaman namin para sa isat-isa.

Hindi dito nagtatapos ang storya ng buhay pag ibig ko. Dahil mananatiling on-going story ito sa

mata ng mga taong tunay at wagas kung magmahal...

-ONE SIDED LOVE-

-JOANA MISCHELLE ENRIQUEZ-

-EDGAR JOHN DE GUZMAN-

AND

-BLACKTEARS JAMIE-

are now signing off...

-THE END-


62/65


63/65

"Bakit parang may kamukha ito?" ako

"Oh talaga? Saan mo nakita? Sino may hawak?" edgar

"B-bakit?" ako

"Kasi sabi sa akin ng mom ko, iwala ko raw ito." edgar

"Iwala? As in itapon ganun?" ako

"Parang ganun na rin, sa university ko pa nga ito tinapon eh, sabi kasi sa akin ng mom ko, kung

sino man raw na babae ang makakapulot nito, yun daw ang destiny ko, take note, babae

ah?" edgar

"WOW! HAHAHAHAHA, get ready, mukhang totoo nga ang mom mo tungkol sa destiny." ako

"Bakit naman?" edgar

"Malalaman mo rin, haha. Sa ngayon, ako ang may secret sa ating dalawa." ako

*****

"Potek ka! Yun lang pala alam mo tungkol sa kanya! Nag away pa kami!" ako


64/65


65/65

One

Sided Love

Written by:

BLACKTEARSJAMIE

Or

JAM MENDOZA

one sided love (revised version)

Documents