ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΑΘΕΑΤΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΥ (1984)Odysseas Elytis: Tagebuch eines nichtgesehenen Aprils (1984)

ΤΡΙΤΗ. 7 β Από μακριά την είδα να 'ρχεται καταπάνω μου. Φορούσε παπούτσιαπάνινα και προχωρούσε αλαφρή κι ασπρόμαυρη. Ως κι ο σκύλοςπίσω της, βουτούσε ως τα μισά μέσα στο μαύρο.Γέρασα να περιμένω, αλήθεια.Κι είναι τώρα πολύ αργά για να καταλάβω πως όσο εκείνη προχω-ρούσε τόσο το κενό μεγάλωνε, κι ότι δεν επρόκειτο να συναντη-θούμε ποτέ.

Dienstag, 7b Ich sah sie von weitem auf mich zukommen.Sie trug Stoffschuhe, näherte sich fast schwebendund schwarzweiß. Sogar der Hund, der ihr folgte,war bis zur Hälfte ins Schwarze getaucht.Ich wurde alt über´m Warten, tatsächlich.Und jetzt ist es zu spät einzusehen, dass der Abstandwuchs, je näher sie kam, und wir uns niemalsbegegnen werden.

ΣΑΒΒΑΤΟ. 18 γ Κάθομαι ώρες και κοιτάζω το νερό στις πλάκες ώσπου, τέλος, γίνε-ται πρόσωπο που μου μοιάζει και φέγγει απ' όλη την περασμένημου ζωή.

Samstag, 18c Stundenlang sitze ich, beobachte das WasserAuf den Gehwegplatten, bis es, schließlich, ein Gesicht bildet, das mir gleicht und leuchtetvom GlanzMeines verflossenen Lebens.

ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ), 26 Καθαρή διάφανη μέρα. Φαίνεται ο άνεμος που ακινητεί με τη μορ-φή βουνού κει κατά τα δυτικά. Κι η θάλασσα με τα φτερά διπλωμέ-να, πολύ χαμηλά, κάτω από το παράθυρο.Σου 'ρχεται να πετάξεις ψηλά κι από κει να μοιράσεις δωρεάν τηνψυχή σου. Ύστερα να κατεβείς και, θαρραλέα, να καταλάβεις τηθέση στον τάφο που σου ανήκει.

OSTERSONNTAG, 26 KLARER, TRANSPARENTER TAG. Weithin sichtbarder Wind, reglos in Gestalt eines Berges westwärts.Und mit gekreuzten Flügeln Thalassa, tief unter demFenster.Du möchtest hinauffliegen und von lichter Höhe ausdeine Seele gratis verteilen. Dann

heruntersteigenund, furchtlos, den Platz im Grab einnehmen, der dirzusteht.

ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ), 26 β ΑσμάτιονΑνεμόεσσα κόρη ενήλικη θάλασσαπάρε το κίτρο που μου 'δωκε ο Κάλβοςδικιά σου η χρυσή μυρωδιάΜεθαύριο θα 'ρθουν τ' άλλα πουλιάθα 'ναι πάλι ελαφρές των βουνών οι γραμμέςμα βαριά η δική μου καρδία.

Ostersonntag, 26b WINDGEPEITSCHTE TOCHTER, erwachseneThalassanimm die Zitrusfrucht, die mir Kalvos gereichtdir gehört der goldene Duft.Übermorgen kommen andre Vögel ohne Rastder Berge Linien werden wieder federleichtaber zur Last wird mir das eigene Herz.

Das ganze Leben in vierundzwanzig Stunden Mit ungefähr achtzehn Jahrenund schon in vierundzwanzig Stunden, würdest du meinen,wurde ich alt:Ging um acht Uhr zur Schule wo ich spielen lerntezehn nach zehn perfektionierte ich mich nach außen hin(Reiten, Englisch und Ähnliches)danach die erste Hochzeit die Reiseam Nachmittag langweilte ich mich schonsiebzehn bis achtzehn Uhr ein wenig Unehrenhaftesum neunzehn Uhr war ich untreuum zwanzig Uhr schon erschöpftKartenspiele, Empfänge und Ähnliches...Nach dem Dinner schaute ich in den Spiegel im anderen großen Hausmeines dritten und reichen EhegattenIch sah fließendes Licht und darin Delfine. Odysseas Elytis: Der Duft des Mittagsmahls XI DIE PHANTASTISCHEN WAHRHEITEN nutzensich viel schwererab. Rimbaud überlebte die Kommunewie der Mond von Sapphojenen von Armstrongüberleben wird. Esist eine andere Art desAbwägens nötig.Die Uhr, die uns angeht,ist nicht jene, diedie Stunden zählt, sonderndie das Vergängliche vomUnvergänglichen der Dinge abgrenzt,an denen wir sowieso teilhaben.Vielleicht darum schreckt mich der Todviel weniger als Krankheit;und ein zarter Körpertäuscht mich weit mehrals eine zarte Empfindung.Die Sonne platzt in unserem Innern,und wir halten erschrocken die Handvor den Mund.Der Wind frischt auf.Das Göttliche triumphiert.

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙGepriesen Sei

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και µυρσίνη συ δοξαστική µη παρακαλώ σας µη λησµονάτε τη χώρα µου! Αετόµορφα έχει τα ψηλά βουνά στα ηφαίστεια κλήµατα σειρά και τα σπίτια πιο λευκά στου γλαυκού το γειτόνεµα! Τα πικρά µου χέρια µε τον κεραυνό τα γυρίζω πίσω απ' τον καιρό τους παλιούς µου φίλους καλώ µε φοβέρες και µ' αίµατα! Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και µυρσίνη συ δοξαστική µη παρακαλώ σας µη λησµονάτε τη χώρα µου!

Der Gerechtigkeit begreifliche Sonne Der Gerechtigkeit begreifliche Sonne und du, lobpreisende Myrte ich bitte euch vergesst nicht vergesst nicht mein Land! Von Adlergestalt seine hohen Berge auf Vulkanen in Reihen der Wein und die Häuser weißer neben dem Meeresblau! Meine bittere Hand mit dem Blitz schicke ich hinter die Zeit ich rufe die alten Freunde mit Drohungen und mit Blut! Der Gerechtigkeit begreifliche Sonne und du, lobpreisende Myrte ich bitte euch vergesst nicht vergesst nicht mein Land!

Ανοίγω το στόμα μου Ανοίγω το στόμα μου κι αναγαλλιάζει το πέλαγος και παίρνει τα λόγια μου στις σκοτεινές του τις σπηλιές και στις φώκιες τις μικρές τα ψιθυρίζει τις νύχτες που κλαιν των ανθρώπων τα βάσανα. Χαράζω τις φλέβες μου και κοκκινίζουν τα όνειρα και τσέρκουλα γίνονται στις γειτονιές των παιδιών και σεντόνια στις κοπέλες που αγρυπνούνε κρυφά για ν' ακούν των ερώτων τα θαύματα.

Ich öffne den Mund Ich öffne den Mund - das Meer voll Freude schwilltUnd holt meine Worte - in seine dunklen TiefenUnd gibt sie weiter – an die kleinen RobbenIn den Nächten, da sich quälen – der Menschen Qualen. Ich schneide mir die Adern durch – die Träume färben sich rotUnd werden zu Äxten – in der Kinder eigenem ReichUnd zu Laken den Mädchen - die wach bliebenHeimlich zu lauschen – der Liebe Geflüster.

Ένα το χελιδόνι Ένα το χελιδόνι * κι η άνοιξη ακριβή για να γυρίσει ο ήλιος * θέλει δουλειά πολλή Θέλει νεκροί χιλιάδες * νά 'ναι στους Tροχούς Θέλει κι οι ζωντανοί * να δίνουν το αίμα τους. Θέ μου Πρωτομάστορα * μ' έχτισες μέσα στα βουνά Θέ μου Πρωτομάστορα * μ' έκλεισες μες στη θάλασσα ! Πάρθηκεν από Μάγους * το σώμα του Μαγιού Το 'χουνε θάψει σ' ένα * μνήμα του πέλαγου σ' ένα βαθύ πηγάδι * τό 'χουνε κλειστό μύρισε το σκοτά * δι κι όλη η Άβυσσος. Θέ μου Πρωτομάστορα * μέσα στις πασχαλιές και Συ Θέ μου Πρωτομάστορα * μύρισες την Ανάσταση ! Σάλεψε σαν το σπέρμα * σε μήτρα σκοτεινή Το φοβερό της μνήμης * έντομο μες τη γη Κι όπως δαγκώνει αράχνη * δάγκωσε το φως Έλαμψαν οι γιαλοί * κι όλο το πέλαγος. Θέ μου Πρωτομάστορα * μ΄έζωσες τις ακρογιαλές Θέ μου Πρωτομάστορα * στα βουνά με θεμέλιωσες !

Die eine Schwalbe Die eine Schwalbe, teuer der FrühlingDaß die Sonne zurückkehrt, kostet’s viel Mühkostet Tausende Tote in rollenden Zügenkostet auch der Lebenden Blut Mein Gott, Erbauer, hast mich zwischen Berge gestelltMein Gott, Erbauer, schlossest ein mich ins Meer Es ergriffen die Weisen den Körper des Maisenkten hinab ihn ins Grab, ins Meersperrten ihn in einen tiefen Brunnenund die Unterwelt wittert Finsternis Mein Gott, Erbauer, im Flieder auch duMein Gott, Erbauer, rochst das Auferstehn

ε' ΜΕ ΤΟ ΛΥΧΝΟ του αστρου * στους ουρανους εβγηκαΣτο αγιαζι των λειμωνων28 * στη μονη ακτη του κοσμουΠου να βρω την ψυχη μου * το τετραφυλλο δακρυ ! Λυπημενες μυρσινες * ασημωμενες υπνοΜου ραντισαν την οψη * Φυσω και μονος παωΠου να βρω την ψυχη μου * το τετραφυλλο δακρυ !

Οδηγε των ακτινων * και των κοιτωνων ΜαγεΑγυρτη που γνωριζεις * το μελλον μιλησε μουΠου να βρω την ψυχη μου * το τετραφυλλο δακρυ ! Τα κοριτσια μου πενθος * για τους αιωνες εχουνΤ' αγορια μου τουφεκια * κρατουν και δεν κατεχουνΠου να βρω την ψυχη μου * το τετραφυλλο δακρυ ! Εκατογχειρες νυχτες * μες στο στερεωμα ολοΤα σπλαχνα μου αναδευουν * Αυτος ο πονος καιειΠου να βρω την ψυχη μου * το τετραφυλλο δακρυ ! Με το λυχνο του αστρου * στους ουρανους γυριζωΣτο αγιαζι των λειμωνων * στη μονη ακτη του κοσμουΠου να βρω την ψυχη μου * το τετραφυλλο δακρυ !

V MIT DER FACKEL des Sterns X schritt ich dem Himmel entgegenIn den Tau der Wiesen X zur einzigen Küste der WeltFinde ich wo meine Seele X die vierblättrige Träne!Myrten, durchwirkt von Trauer X versilbert mit SchlafBesprengten mein Antlitz X hauch ich und schwebeFinde ich wo meine Seele X die vierblättrige Träne!Magier, Lenker des Strahls X Führer des TraumgemachsGaukler, der du kennst X die Zukunft, sprich, mir und sagFinde ich wo meine Seele X die vierblättrige Träne!Mädchen in Trauer X Trauer um die JahrhunderteBurschen, die Hand am Gewehr X begreifen es nichtFinde ich wo meine Seele X die vierblättrige Träne!Hundertfingrige Nächte X am ganzen HimmelsgewölbeZermartern den Leib X DIES ist der SchmerzFinde ich wo meine Seele X die vierblättrige Träne!Mit der Fackel des Sterns X geh ich dem Himmel entgegenIn den Tau der Wiesen X zur einzigen Küste der WeltFinde ich wo meine Seele X die vierblättrige Träne!

ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣKleine Kykladen

ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΒΟΡΙΑ Του μικρού Βοριά παράγγειλανα 'ναι καλό παιδάκιΜη μου χτυπάει πορτόφυλλακαι στο παραθυράκι Γιατί στο σπίτι που αγρυπνώη αγάπη μου πεθαίνειΚαι μες στα δάκρυα την κοιτώπου μόλις ανασαίνει Με πιάνει το παράπονογιατί στον κόσμο αυτόναΤα καλοκαίρια τα 'χασακι έφτασα στο χειμώνα Σαν το καράβι που άνοιξετ' άρμενα κι αλαργεύειθωρώ να χάνονται οι στεριέςκι ο κόσμος λιγοστεύει Γεια σας περβόλια γεια σας ρεματιέςγεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιέςΓεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοίγεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί.

Dem kleinen Nordwind Dem kleinen Nordwind trug ich aufein liebes Kind zu seinUnd nicht an meine Tür zu schlagennoch an mein Fensterchen. Denn im Haus wo ich wachestirbt meine LiebeUnd unter Tränen seh ich siegerade so noch atmen. Es überwältigt mich der Schmerzweil in dieser Weltich die Sommer verlorund in den Winter geriet. Wie das Schiff das Segel setztund in die Ferne treibtSeh ich das Festland entschwindenund kleiner werden die Welt. Lebt wohl ihr Gärten und ihr SchluchtenLebt wohl Küsse und UmarmungenLebt wohl ihr Klippen und hellen SträndeLebt wohl ihr Schwüre für die Ewigkeit.

ΜΑΡΙΝΑ Δώσε μου δυόσμο να μυρίσωλουίζα και βασιλικόΜαζί μ' αυτά να σε φιλήσωκαι τι να πρωτοθυμηθώ Τη βρύση με τα περιστέριατων Αρχαγγέλων το σπαθίΤο περιβόλι με τ' αστέριακαι το πηγάδι το βαθύ

Marina Reich mir Minze sie zu riechenMelisse und BasilikumDass ich zusammen mit ihnen dich küsse und mich erinnern kann An die Quelle mit den Tauben die Erzengel mit dem SchwertAn den Garten mit den Sternenan den tiefen Brunnen

Τις νύχτες που σε σεργιανούσαστην άλλη ν άκρη τ' ουρανούΚαι ν' ανεβαίνεις σε θωρούσασαν αδελφή του Αυγερινού Μαρίνα πράσινό μου αστέριΜαρίνα φως του ΑυγερινούΜαρίνα μου άγριο περιστέρικαι κρίνο του καλοκαιριού.

An Nächte, in denen ich mit dir gingans andere Ende des HimmelsUnd ich dich nach oben ziehen sahals Schwester des MorgensternsMarina mein grüner SternMarina Licht des MorgensternsMarina meine wilde Taubeund Lilie des Sommers du.