novena/triduo a los mártires del coll · pdf filepor m. soler. las demás se...

22
1 NOVENA/TRIDUO A LOS MÁRTIRES DEL COLL Estructura de la novena A tener en cuenta que en la novena/triduo hay unos elementos que se repiten y otros propios de cada día. La estructura de la misma es la siguiente: 1. Himno de entrada (“Como los mártires…” Himno cantado en la beatificación de los mártires en Roma. También se puede recitar o elegir otra canción apropiada) 2. Monición inicial (Quien dirige la plegaria centra el porqué y el cómo del momento de oración) 3. Lema Bíblico (Un texto bíblico en consonancia con el hecho del martirio). 4. Biografía (Fragmento de la biografía de alguno de los mártires dependiendo del tiempo disponible. Si se lee se escoge la más apropiada según el lugar o interés de las personas que hagan la novena. Las biografías se encuentran en el apéndice) 5. Lectura (Unos párrafos relativos a los mártires de Barcelona. Las tres primeras lecturas están sacadas del epílogo del libro los atajos de Dios, por M. Soler. Las demás se relacionan de alguna manera con los discursos, himnos y plegarias que tuvieron lugar en el día de la Beatificación) 44 ÍNDICE Estructura de la novena ................. p. 1 Elementos comunes para cada día p. 3 Primer día. .................................. p. 6 Segundo día.................................. p. 10 Tercer día................................ .... p. 13 Día cuarto................................. .... p. 16 Día quinto............................. .... p. 19 Día sexto................................... .... p. 22 Día séptimo.................................... . p. 25 Día octavo..................................... p. 28 Último día..................................... p. 32 Simó Reynés Solivelles ................. p. 35 Miquel Pons Ramis...................... p. 36 Francesc Mayol Oliver ................. p. 37 Pau Noguera Trias........................ p. 38 Catalina Caldés Socias ................. p. 39 Miquela Rullan Ribot.................... p. 41 Prudència Canyelles Ginestà......... p. 42

Upload: dinhkien

Post on 07-Feb-2018

212 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

1

NO

VE

NA

/TR

IDU

O A

LO

S M

ÁR

TIR

ES

DE

L C

OL

L

Est

ruct

ura

de

la n

oven

a

A

tene

r en

cu

enta

qu

e en

la

no

vena

/tri

duo

hay

unos

el

emen

tos

que

se r

epit

en y

otr

os p

ropi

os d

e ca

da d

ía.

La

estr

uctu

ra d

e la

mis

ma

es la

sig

uien

te:

1. H

imn

o d

e en

trad

a

(“C

om

o l

os

már

tire

s…”

Him

no c

anta

do e

n la

bea

tifi

caci

ón

de l

os m

árti

res

en R

oma.

Tam

bién

se

pued

e re

cita

r o

eleg

ir

otra

can

ción

apr

opia

da)

2. M

onic

ión

inic

ial

(Qui

en d

irig

e la

ple

gari

a ce

ntra

el

porq

ué y

el

cóm

o de

l m

omen

to d

e or

ació

n)

3. L

ema

Bíb

lico

(Un

text

o bí

blic

o en

co

nson

anci

a co

n el

he

cho

del

mar

tiri

o).

4. B

iogr

afía

(Fra

gmen

to

de

la

biog

rafí

a de

al

guno

de

lo

s m

árti

res

depe

ndie

ndo

del

tiem

po d

ispo

nibl

e. S

i se

lee

se

esco

ge l

a m

ás a

prop

iada

seg

ún e

l lu

gar

o in

teré

s de

las

per

sona

s qu

e ha

gan

la

nove

na.

Las

bi

ogra

fías

se

en

cuen

tran

en

el

ap

éndi

ce)

5. L

ectu

ra

(Uno

s pá

rraf

os r

elat

ivos

a l

os m

árti

res

de B

arce

lona

. L

as

tres

pri

mer

as le

ctur

as e

stán

sac

adas

del

epí

logo

del

libr

o lo

s

ata

jos

de

Dio

s, p

or M

. S

oler

. L

as d

emás

se

rela

cion

an d

e al

guna

man

era

con

los

disc

urso

s, h

imno

s y

pleg

aria

s qu

e tu

vier

on lu

gar

en e

l día

de

la B

eati

fica

ción

)

44

ÍND

ICE

Est

ruct

ura

de la

nov

ena

......

......

.....

p. 1

Ele

men

tos

com

unes

par

a ca

da d

ía

p. 3

Pri

mer

día

. ....

......

......

......

......

......

p.

6

Seg

undo

día

......

......

......

......

......

....

p. 1

0

Ter

cer

día.

......

......

......

......

......

. ...

. p.

13

Día

cua

rto.

......

......

......

......

......

.. ...

. p.

16

Día

qui

nto.

......

......

......

......

....

....

p. 1

9

Día

sex

to...

......

......

......

......

......

.. ...

. p.

22

Día

sép

tim

o....

......

......

......

......

.... ..

.. .

p. 2

5

Día

oct

avo.

......

......

......

......

......

......

p.

28

Últ

imo

día.

......

......

......

......

......

......

p.

32

Sim

ó R

eyné

s S

oliv

elle

s ....

......

......

. p.

35

Miq

uel P

ons

Ram

is...

......

......

......

. p.

36

Fra

nces

c M

ayol

Oli

ver

......

......

.....

p. 3

7

Pau

Nog

uera

Tri

as...

......

......

......

...

p. 3

8

Cat

alin

a C

aldé

s S

ocia

s ...

......

......

.. p.

39

Miq

uela

Rul

lan

Rib

ot...

......

......

.....

p. 4

1

Pru

dènc

ia C

anye

lles

Gin

està

......

...

p. 4

2

43

mil

icia

no

s re

gis

tra

ron

u

na

to

rre

co

nti

gu

a

bu

sca

nd

o

a

los

reli

gio

sos.

Lu

eg

o l

o h

icie

ron

en

la

To

rre

Alz

ina

. En

cu

an

to l

os

en

con

tra

ron

lo

s fu

sila

ron

m

ien

tra

s

con

min

ab

an

al

sile

nci

o a

Pru

nci

a y

a

su

am

iga

T

ere

sa.

Po

ste

rio

rme

nte

reg

resa

ron

a

la

ca

sa

y

ap

resa

ron

a

Pru

nci

a.

Ex

pli

ca l

a v

incu

laci

ón

de

la

Sra

. co

n l

a

com

un

ida

d d

e r

eli

gio

sos

el

he

cho

de

qu

e

ést

os

vis

ita

ran

a

su

m

ari

do

a

me

did

a

qu

e

era

p

resa

d

e

la

tub

erc

ulo

sis.

Le

lle

va

ba

n l

a c

om

un

ión

y

le

ad

min

istr

aro

n

la

un

ció

n

de

lo

s

en

ferm

os.

La

no

che

de

l 2

3 d

e j

uli

o d

e 1

93

6 u

n c

am

ión

lle

a f

usi

lar

a

las

do

s re

lig

iosa

s fr

an

cisc

an

as,

a

com

o

a

otr

as

qu

e

se

en

con

tra

ron

en

el

ba

rrio

, y a

l H

no

. Pa

u N

og

ue

ra. E

n e

l m

ism

o

ve

híc

ulo

est

ab

a t

am

bié

n l

a S

ra.

Pru

de

nci

a,

ap

resa

da

ha

cía

un

as

ho

ras.

F

ue

a

crib

illa

da

e

n

la

carr

ete

ra

lla

ma

da

“arr

ab

ass

ad

a”.

La

zos

de

sa

ng

re l

a u

nie

ron

al

gru

po

qu

e m

orí

a

con

ell

a,

así

co

mo

a l

os

reli

gio

sos

fusi

lad

os

en

su

pro

pia

ca

sa

ho

ras

an

tes.

2

6. S

alm

o

(Se

leen

a d

os c

oros

alg

unos

ver

sícu

los

sálm

icos

esc

ogid

os

y re

laci

onad

os c

on e

l hec

ho d

el m

arti

rio)

7. P

etic

ion

es

(Tre

s or

acio

nes

supl

ican

do

la

fuer

za

para

ac

rece

ntar

la

fo

rtal

eza

cris

tian

a a

ejem

plo

de l

os m

árti

res

del

Col

l. S

e pu

eden

aña

dir

peti

cion

es d

e ac

uerd

o a

la v

olun

tad

de l

os

part

icip

ante

s)

8. O

raci

ón

(Qui

en d

irig

e la

nov

ena

pide

la

fuer

za d

e vi

vir

una

inte

nsa

vida

cri

stia

na)

9. C

ánti

co f

inal

(Pue

de s

er e

l hi

mno

can

tado

en

la B

eati

fica

ción

de

los

már

tire

s:

“Sem

illa

s de

paz

…”

o b

ien otr

o ca

nto

que

se

cons

ider

e ap

ropi

ado)

3

Ele

men

tos

com

un

es p

ara

cad

a d

ía

1. H

imn

o d

e en

trad

a: c

omo

los

már

tire

s (u

otr

o ca

nto)

1. F

ijar

on s

us o

jos

en C

rist

o

Y

ya

no v

olvi

eron

atr

ás.

Sab

ían

de q

uién

se

fiab

an

Y

esa

raz

ón p

udo

más

.

C

om

o l

os

márt

ires

nues

tros

her

manos

de

Barc

elona

Quer

emos

ser.

Dar

nues

tras

vidas,

unir

las

manos

y p

rep

ara

rnos

Para

de

nuev

o f

lore

cer.

2. L

leva

ban

los

ojos

ven

dado

s A

tado

s de

man

os y

pie

s.

Per

o el

cor

azón

pal

pita

ndo

Hen

chid

o de

am

or y

de

fe.

3. S

i hoy

nue

stro

s pa

sos

vaci

lan

S

i hoy

se

nos

cans

a la

fe,

D

ebem

os f

ijar

nue

stro

s oj

os

En

Cri

sto

y co

n fu

erza

cre

er.

4. Q

uita

r de

los

ojos

las

vend

as

Lib

rar

nues

tras

man

os y

pie

s,

Y c

on c

oraz

ón b

ien

disp

uest

o S

egui

r co

mo

ello

s tr

as É

l.

2. M

onic

ión

inic

ial

Her

man

os:

dedi

cam

os u

nos

mom

ento

s a

la m

emor

ia d

e lo

s M

árti

res

del

Col

l. N

o co

n la

int

enci

ón d

e m

irar

hac

ia a

trás

y

repa

rtir

cul

pas,

sin

o pa

ra h

acer

exa

men

de

conc

ienc

ia y

ev

alua

r cu

áles

so

n nu

estr

as

alia

nzas

. P

ara

pedi

r hu

mil

dem

ente

per

dón

por

las

vece

s qu

e la

Igl

esia

no

estu

vo

42

Ace

ptó

en

to

do

mo

me

nto

la

ma

yo

r a

ust

eri

da

d d

el

con

ve

nto

:

la c

om

ida

, la

ca

ma

in

cóm

od

a, l

os

tra

ba

jos

hu

mil

de

s...

En

P

ina

e

mit

la

pri

me

ra

pro

fesi

ón

e

l 1

6

de

o

ctu

bre

d

e

19

29

. El

mis

mo

día

y e

l m

ism

o m

es,

pe

ro s

eis

os

s ta

rde

(en

1

93

5)

pro

fesó

d

e

mo

do

d

efi

nit

ivo

. P

oco

d

esp

s fu

e

de

stin

ad

a a

l C

oll

, e

n B

arc

elo

na

. A

llá

re

sid

ía u

na

co

mu

nid

ad

fra

nci

sca

na

hu

mil

de

y a

ust

era

, e

n u

na

ba

rria

da

pe

rifé

rica

de

la g

ran

ciu

da

d.

No

era

aje

na

a l

a t

urb

ule

nta

sit

ua

ció

n s

oci

al

y

reli

gio

sa d

e l

a c

iud

ad

ca

tala

na

. E

xp

resó

el

pre

sen

tim

ien

to d

e

su

pro

nta

m

ue

rte

, ta

nto

a

l d

esp

ed

irse

d

e

Pa

lma

co

mo

a

l

lle

ga

r a

Ba

rce

lon

a.

A

lo

larg

o

de

su

v

ida

in

sist

Miq

ue

la

en

id

en

tifi

car

su

vo

lun

tad

co

n l

a d

e D

ios.

Dis

cern

ía c

l se

ría

y c

on

sult

ab

a c

on

el

dir

ect

or

esp

irit

ua

l a

cerc

a d

e l

a m

ism

a.

El

día

20

se

ha

lla

ba

en

el

con

ve

nto

cu

an

do

fu

e r

ecl

am

ad

a,

jun

to c

on

So

r C

ata

lin

a,

po

r lo

s m

ilic

ian

os.

Am

ba

s, y

un

as

tere

sia

na

s, i

nic

iaro

n u

n

pe

no

so i

tin

era

rio

h

aci

a e

l fu

sila

mie

nto

. E

l 2

3

de

ju

lio

d

el

19

36

, a

l a

no

che

cer,

fu

e

acr

ibil

lad

a

en

la

cu

rva

d

e

un

a

carr

ete

ra –

l’A

rra

ba

ssa

da

- co

nd

uce

nte

al

Tib

ida

bo

, u

n m

on

te

sob

resa

lie

nte

de

la

ciu

da

d.

PR

UD

ÈN

CIA

CA

NY

EL

LE

S G

INE

STÀ

Na

ció

el

5 d

e a

go

sto

de

l 1

88

4 e

n S

an

t C

elo

ni

(Ba

rce

lon

a).

Fu

e

ba

uti

zad

a e

l 1

0 d

el

mis

mo

me

s y

de

l m

ism

o a

ño

. C

on

tra

jo

ma

trim

on

io e

n e

l S

an

tua

rio

de

la

Vir

ge

n d

e M

on

tse

rra

t e

l 2

7

de

se

pti

em

bre

de

19

27

. D

e c

ará

cte

r u

n t

an

to e

xp

losi

vo

, p

ero

de

na

tura

l m

uy

ca

rita

tiv

o y

se

nsi

ble

an

te l

as

de

sgra

cia

s d

el

pró

jim

o. P

ert

en

eci

ó a

la

s C

on

fere

nci

as

de

S. V

ice

nte

de

Pa

úl

y

tam

bié

n a

la

Co

fra

día

de

la

vis

ita

do

mic

ilia

ria

. Co

n f

recu

en

cia

vis

ita

ba

a p

ers

on

as

ne

cesi

tad

as

y n

o t

en

ía r

ep

aro

s e

n p

ed

ir

fon

do

s p

ara

ell

as.

La

S

ra.

Pru

nci

a

en

ten

dió

q

ue

e

l re

fug

io

de

a

lgu

no

s

con

gre

ga

nte

s e

n

un

a

tie

nd

a

cerc

an

a

al

san

tua

rio

n

o

era

seg

uro

, p

or

en

con

tra

rse

d

em

asi

ad

o

cerc

a

de

l te

mp

lo.

Le

s

inv

itó

a e

sco

nd

ers

e e

n s

u c

asa

, la

To

rre

Alz

ina

. A

l a

no

che

cer

de

l d

ía 2

1 o

curr

ió e

l ca

mb

io d

e r

efu

gio

. A m

ed

iod

ía d

el

23

lo

s

41

sufr

iero

n m

alt

rato

s y

la

s p

eo

res

ve

jaci

on

es,

se

n a

lgu

no

s

test

igo

s. L

ue

go

se

la

s ll

ev

aro

n a

un

a c

arr

ete

ra d

e l

as

afu

era

s

do

nd

e

fue

ron

a

crib

illa

da

s,

jun

tam

en

te

con

e

l H

no

. P

au

No

gu

era

y

la

S

ra.

Pru

de

nci

a.

So

r C

ata

lin

a

no

fu

e

he

rid

a

mo

rta

lme

nte

y e

n m

ita

d d

e l

a n

och

e p

ud

o r

efu

gia

rse

en

ca

sa

de

un

a c

on

oci

da

, q

ue

pre

firi

ó a

ten

de

rla

en

el

ex

teri

or

de

la

casa

pa

ra n

o c

om

pro

me

ters

e.

La

se

ño

ra h

izo

ge

stio

ne

s p

ara

qu

e f

ue

ra h

osp

ita

liza

da

, pe

ro e

l h

ech

o e

s q

ue

lo

s m

ilic

ian

os

la

reco

gie

ron

pa

ra r

em

ata

rla

.

MIQ

UE

LA

RU

LL

AN

RIB

OT

El

24

de

no

vie

mb

re d

e 1

90

3 n

aci

ó e

n l

a

vil

la

de

P

etr

a

(Ma

llo

rca

) y

re

cib

el

ba

uti

smo

a

l d

ía

sig

uie

nte

. M

iqu

ela

fre

cue

ntó

e

l p

arv

ula

rio

q

ue

la

s H

na

s.

fra

nci

sca

na

s h

ab

ían

e

sta

ble

cid

o

en

e

l

lug

ar.

Su

s p

ad

res

lam

en

tarí

an

, a

l ca

bo

de

lo

s a

ño

s, d

os

vid

as

seg

ad

as

de

su

s

hij

os:

M

iqu

ela

y

u

n

he

rma

no

su

yo

dic

o

qu

e

eje

rcía

e

n

Gu

ad

ala

jara

.

Ta

mb

ién

fu

e e

jecu

tad

o e

n l

a g

ue

rra

.

La

niñ

a e

ra d

e i

nte

lig

en

cia

no

rma

l y

s b

ien

tím

ida

. T

uv

o

qu

e e

mig

rar

a V

ale

nci

a c

on

su

s p

ad

res

po

r u

no

s a

ño

s y

lu

eg

o

reg

resó

a

M

all

orc

a,

a

Pa

lma

, co

ncr

eta

me

nte

. D

e

nu

ev

o

fre

cue

ntó

a l

as

fra

nci

sca

na

s. N

o s

e c

on

ten

tó c

on

lo

s a

cto

s d

e

pie

da

d p

ers

on

al,

sin

o q

ue

co

lab

oró

en

la

ca

teq

ue

sis.

Ju

nto

con

su

s a

mig

as

de

in

clin

aci

on

es

afi

ne

s co

nfe

ccio

na

ba

pre

nd

as

y j

ug

ue

tes

pa

ra d

on

ar

a l

os

s n

ece

sita

do

s.

No

le

im

po

rta

ron

lo

s co

me

nta

rio

s q

ue

de

sató

su

de

cisi

ón

de

en

tra

r e

n

la

vid

a

reli

gio

sa

con

la

s fr

an

cisc

an

as.

T

am

po

co

cam

bió

d

e

op

inió

n

cua

nd

o

alg

un

os

le

aco

nse

jab

an

q

ue

en

tra

ra

en

o

tra

s co

ng

reg

aci

on

es

de

m

ay

or

ab

ole

ng

o.

Pre

cisa

me

nte

po

r su

hu

mil

da

d y

sim

pli

cid

ad

esc

og

ía a

la

s

fra

nci

sca

na

s, e

xp

lica

ba

a q

uie

n l

e p

lan

tea

ba

alt

ern

ati

va

s. E

l

14

d

e

ab

ril

de

1

92

8

ing

resa

ba

co

mo

p

ost

ula

nte

e

n

Pin

a.

4

ni e

stá

de p

arte

de

los

pobr

es y

des

cuid

a el

min

iste

rio

de

reco

ncil

iaci

ón q

ue le

cor

resp

onde

.

Que

rem

os r

endi

r ho

men

aje

a lo

s he

rman

os

y he

rman

as

nues

tros

que

die

ron

su v

ida,

la p

rueb

a de

l am

or m

ás g

rand

e.

Ell

os f

uero

n ví

ctim

as d

el o

dio

a un

a fo

rma

de I

gles

ia q

ue

no r

epre

sent

aban

. E

ran

gent

e hu

mil

de,

eran

los

déb

iles

que

la

soc

ieda

d ig

nora

. V

ivía

n de

dica

dos

evan

geli

zaci

ón e

n la

pe

rife

ria

de l

a ci

udad

y a

ens

eñar

las

pri

mer

as l

etra

s a

los

hijo

s de

los

obr

eros

. C

omo

un r

ebañ

o de

ove

jas

inoc

ente

s fu

eron

sac

rifi

cada

s po

r lo

s pe

cado

s de

l m

undo

. M

urie

ron

perd

onan

do y

ace

ptan

do u

na c

onde

na i

njus

ta p

ara

que

un

mun

do m

ejor

pos

ible

.

8. O

raci

ón f

inal

Oh

Dio

s, q

ue h

as e

mbe

llec

ido

a tu

Igl

esia

co

n la

san

gre

derr

amad

a de

los

Bea

tos

már

tire

s de

l Col

l, co

ncéd

enos

por

su

inte

rces

ión

la g

raci

a qu

e te

sup

lica

mos

.

Que

el e

jem

plo

de s

u m

uert

e m

arti

rial

nos

enci

enda

en

tu a

mor

, no

s m

ueva

a s

er a

gent

es d

e re

conc

ilia

ción

en

nue

stro

ent

orno

y

a de

sear

mor

ir p

rofe

sand

o tu

nom

bre.

P

or J

esuc

rist

o N

uest

ro S

eñor

. Am

én.

9. C

ánti

co f

inal

Sem

illa

s de

paz,

márt

ires

de

Cri

sto,

sig

no

s del

am

or,

vali

ente

s te

stig

os,

anto

rchas

de

fe

en n

ues

tro c

am

ino.

1. E

s se

mil

la d

e cr

isti

anos

vu

estr

a sa

ngre

mar

tiri

al,

es p

erdó

n de

los

herm

anos

y

espe

ranz

a de

la p

az.

5

2. N

uest

ra ti

erra

el s

iglo

vei

nte

resp

land

ece

en s

anti

dad,

pu

es d

ais

vida

en

vues

tra

mue

rte

a un

a nu

eva

hum

anid

ad.

3. E

ntre

gadn

os e

l tes

tigo

qu

e ho

y qu

erem

os r

ecog

er,

por

segu

ir e

n el

cam

ino

al S

eñor

, Tes

tigo

fie

l.

4. D

adno

s go

zo y

val

entí

a al

sem

brar

la p

az y

el b

ien,

pr

ocla

man

do e

n nu

estr

a vi

da

la a

legr

ía d

e la

fe

40

día

de

l n

aci

mie

nto

fu

e b

au

tiza

da

en

la

pa

rro

qu

ia d

e S

. An

ton

i.

A

los

po

cos

me

ses

reci

bió

la

co

nfi

rma

ció

n.

Fa

mil

ia

pro

fun

da

me

nte

cr

isti

an

a

en

lo

s cr

ite

rio

s,

lo

cua

l d

eri

va

ba

tam

bié

n e

n n

um

ero

sos

act

os

de

pie

da

d y

de

cu

lto

.

Ca

tali

na

est

ud

ió c

ab

e l

as

Hn

as.

Fra

nci

sca

na

s q

ue

ha

cía

po

co

s d

e m

ed

io s

iglo

ha

bía

n n

aci

do

en

la

po

bla

ció

n d

e P

ina

(Ma

llo

rca

). L

ue

go

sig

uió

fre

cue

nta

nd

o l

a c

asa

de

la

s m

on

jas

y

form

ó

pa

rte

d

e

va

rio

s g

rup

os

ecl

esi

ale

s.

A

me

did

a

qu

e

tra

nsc

urr

ían

lo

s a

ño

s ib

a s

oli

dif

ica

nd

o s

u p

rop

ósi

to d

e e

ntr

ar

en

la

vid

a r

eli

gio

sa c

on

la

s H

na

s. F

ran

cisc

an

as.

Cu

an

do

su

de

cisi

ón

fu

e f

irm

e y

a n

o v

olv

ió a

trá

s, n

o o

bst

an

te a

lgu

na

s

circ

un

sta

nci

as

fam

ilia

res

tra

tara

n d

e r

ete

ne

rla

.

Fu

e

a

Pin

a

pa

ra

inte

gra

rse

a

la

C

on

gre

ga

ció

n

a

la

qu

e

soli

cita

ba

su

in

gre

so. E

l 1

3 d

e o

ctu

bre

de

l m

ism

o a

ño

vis

itó

el

cara

cte

ríst

ico

bit

o a

zul.

Un

o y

un

día

de

spu

és

em

itió

la

pro

fesi

ón

de

lo

s co

nse

jos

ev

an

lico

s.

Su

pri

me

r d

est

ino

, la

po

bla

ció

n d

e L

lose

ta (

Ma

llo

rca

), d

on

de

en

señ

ó l

as

pri

ma

s

letr

as

a l

os

rvu

los

y a

yu

en

la

s ta

rea

s d

om

ést

ica

s. T

uv

o

otr

os

de

stin

os

en

Ma

llo

rca

y u

no

en

Ciu

tad

ell

a (

Me

no

rca

),

do

nd

e e

jerc

ió s

u l

ab

or

a f

av

or

de

l se

min

ari

o.

En

ju

nio

de

19

36

Ca

tali

na

lle

va

ba

se

is a

ño

s fo

rma

nd

o p

art

e

de

la

co

mu

nid

ad

de

re

lig

iosa

s fr

an

cisc

an

as

loca

liza

da

en

C/

Sa

ntu

ari

, 1

8,

en

e

l b

arr

io

de

l C

oll

. E

l g

rup

o

cen

tra

ba

su

s

tare

as

en

la

gu

ard

erí

a i

nfa

nti

l y

en

el

cuid

ad

o d

e l

os

en

ferm

os

con

to

tal

de

sin

teré

s. S

ub

sist

ían

gra

cia

s a

lo

s d

on

ati

vo

s q

ue

lle

ga

ba

n

a

sus

ma

no

s.

So

r C

ata

lin

a

de

mu

y

bu

en

os

recu

erd

os

do

nd

e q

uie

ra q

ue

pa

só.

Hiz

o s

iem

pre

el

bie

n e

n l

a

pe

nu

mb

ra.

So

r C

ata

lin

a s

e e

nco

ntr

ab

a a

ten

die

nd

o a

un

en

ferm

o c

ua

nd

o

en

la

ca

lle

se

pro

ferí

an

am

en

aza

s y

gri

terí

os

an

ticl

eri

cale

s. A

pe

sar

de

l co

nse

jo d

el

en

ferm

o d

e n

o m

ov

ers

e,

ell

a p

refi

rió

reu

nir

se c

on

la

s co

mp

era

s d

e c

on

ve

nto

, si

bie

n r

eco

rrió

el

cam

ino

ve

stid

a d

e s

eg

lar.

Un

a v

ez

en

el

con

ve

nto

, e

l d

ía 2

0,

ell

a y

So

r M

ica

ela

fu

ero

n r

ecl

am

ad

as

po

r lo

s m

ilic

ian

os.

La

s d

os

mo

nja

s fr

an

cisc

an

as,

ju

nta

me

nte

co

n

otr

as

do

s

tere

sia

na

s, f

ue

ron

lle

va

da

s a

un

a c

asa

co

mit

é d

el

ba

rrio

. A

llí

39

los

reli

gio

sos

de

l co

nv

en

to d

e S

óll

er

en

ca

lid

ad

de

in

tern

o.

Ay

ud

ab

a e

n l

as

tare

as

do

stic

as

y s

e g

an

ó d

esd

e u

n i

nic

io e

l

ap

reci

o d

e l

os

con

gre

ga

nte

s. S

oli

citó

in

icia

r e

l n

ov

icia

do

, a

lo

cua

l a

cce

die

ron

lo

s re

spo

nsa

ble

s. C

on

ta

l m

oti

vo

se

tra

sla

al

mo

nte

de

Ra

nd

a. P

au

pro

fesó

el

23

de

ma

yo

de

19

34

.

Fu

e d

est

ina

do

a B

arc

elo

na

, lo

cu

al

le p

reo

cup

ó p

or

el

clim

a

an

ticl

eri

cal

qu

e s

e v

ivía

en

la

ciu

da

d.

Sa

bía

de

lo

s a

salt

os

a

con

ve

nto

s y

de

l o

dio

qu

e s

e e

xte

nd

ía c

om

o m

an

cha

de

ace

ite

.

Se

d

esp

idió

d

e

su

ma

dre

su

mid

o

en

e

sto

s p

en

sam

ien

tos.

Em

pre

nd

ió l

a m

arc

ha

ha

cia

el

Co

ll e

l 3

de

ma

yo

de

19

34

.

El

Hn

o.

Pa

u N

og

ue

ra f

ue

un

de

cha

do

de

sim

pli

cid

ad

, e

n e

l

sen

tid

o d

e q

ue

fu

e s

iem

pre

tra

nsp

are

nte

y v

ivió

ple

na

me

nte

la u

nid

ad

de

vid

a.

Na

da

te

nía

qu

e o

cult

ar,

nin

gu

na

am

bic

ión

se f

iltr

ab

a e

n s

us

pro

ye

cto

s d

e f

utu

ro.

De

ma

ne

ra q

ue

no

ha

bía

po

rqu

é f

av

ore

cer

me

an

dro

s o

re

cov

eco

s re

aci

os

a l

a

luz.

El

día

23

de

ju

lio

de

19

36

lo

s m

ilic

ian

os

ap

resa

ron

al

Hn

o.

Pa

u y

lo

tra

sla

da

ron

de

la

re

sid

en

cia

lla

ma

da

“T

orr

e b

lan

ca”

al

lug

ar

en

q

ue

se

h

ab

ía

est

ab

leci

do

u

n

com

ité

d

e

los

mil

icia

no

s.

All

á

se

en

con

tró

co

n

otr

as

reli

gio

sas

de

la

ba

rria

da

de

l C

oll

. Pa

u t

en

ía l

as

ma

no

s a

tad

as

a l

a e

spa

lda

y s

e

ma

ntu

vo

si

em

pre

si

len

cio

so,

con

lo

s o

jos

ba

jos.

L

lam

ó

la

ate

nci

ón

u

n

tal

com

po

rta

mie

nto

. E

l g

rup

o

en

tero

p

ad

eci

ó

nu

me

rosa

s h

um

illa

cio

ne

s,

a

tod

os

se

les

am

en

azó

co

n

la

mu

ert

e

y

fue

ron

so

me

tid

os

a

va

rio

s si

mu

lacr

os

de

fusi

lam

ien

to.

Al

gru

po

de

re

lig

iosa

s y

al

Hn

o.

Pa

u s

e l

es

inst

ó

a s

ub

ir a

un

ca

mió

n r

od

ea

do

de

mil

icia

no

s. L

os

lle

va

ron

a

fusi

lar

en

un

a c

arr

ete

ra p

eri

féri

ca.

CA

TA

LIN

A C

AL

S SO

CIA

S

Era

el

9 d

e j

uli

o d

e 1

89

9 c

ua

nd

o n

aci

ó

en

Sa

Po

bla

(M

all

orc

a)

la s

eg

un

da

hij

a

de

l m

atr

imo

nio

M

iqu

el

Ca

ldé

s y

Ca

tali

na

So

cía

s. S

e l

e i

mp

uso

el

no

mb

re

de

C

ata

lin

a

y

ten

drí

a

otr

os

do

s

he

rma

no

s a

nd

an

do

el

tie

mp

o. E

l m

ism

o

6

Pri

mer

día

1. H

imn

o d

e en

trad

a (v

er e

lem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

2. M

onic

ión

inic

ial (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

3. L

ema

Bíb

lico

Ell

os

le h

an v

enci

do p

or

la s

ang

re d

el C

ord

ero y

por

la

pala

bra

de

su t

esti

monio

. Y

han d

esp

reci

ado s

u v

ida h

ast

a

sufr

ir l

a m

uer

te.

Por

eso a

leg

raos

ciel

os

y vo

sotr

os

los

que

habit

áis

en e

llos.

(A

p. 12

,11

-12

)

4. B

iogr

afía

(si

se

hace

, ver

apé

ndic

e: p

p. 3

5-43

)

5. L

ectu

ra

Cua

tro

reli

gios

os

del

San

tuar

io

del

Col

l -e

ntre

ot

ros

muc

hos-

cay

eron

aba

tido

s po

r la

s ba

las

en a

quel

la l

ocur

a co

lect

iva

que

fue

la g

uerr

a ci

vil

del

año

1936

. C

on e

llos

, do

s re

ligi

osas

que

vel

aban

en

la c

abec

era

de l

os e

nfer

mos

y

ense

ñaba

n a

los

niño

s la

s pr

imer

as l

etra

s. T

ambi

én u

na

seño

ra c

apaz

de

mor

ir p

or c

eder

un

rinc

ón d

e la

cas

a a

unos

cl

érig

os a

cosa

dos.

La

trag

edia

her

man

ó a

los

caíd

os c

on

lazo

s de

san

gre.

Los

tes

tigo

s qu

e co

nviv

iero

n co

n lo

s pr

otag

onis

tas

de e

sta

hist

oria

, o

les

cono

cier

on d

e ce

rca,

ofr

ecen

un

test

imon

io

sin

fisu

ras:

se

trat

aba

de p

erso

nas

senc

illa

s, s

in a

mbi

cion

es

y si

n in

icia

tiva

s de

gra

ndes

vue

los.

En

gene

ral

cabe

hab

lar

de p

erso

nas

retr

aída

s, t

ímid

as y

en

algú

n ca

so h

asta

de

débi

l com

plex

ión.

Viv

ían

en e

l an

onim

ato

en u

n ba

rrio

obr

ero

y pe

rifé

rico

de

Bar

celo

na.

Los

rel

igio

sos

pres

bíte

ros

se d

edic

aban

a m

inis

-te

rios

pas

tora

les

más

bie

n m

odes

tos:

cat

eque

sis

a lo

s ni

ños,

ce

lebr

ació

n de

sac

ram

ento

s...

Los

coa

djut

ores

rea

liza

ban

tare

as

dom

ésti

cas

y ll

evab

an

a ca

bo

cuan

to

se

les

enco

men

daba

. Seg

uían

de

cerc

a el

pat

rón

del b

uen

reli

gios

o de

la

ép

oca:

di

scip

lina

do,

rect

o en

to

da

situ

ació

n,

cum

plid

or d

e la

s R

egla

s.

7

Por

su

part

e la

s re

ligi

osas

fra

ncis

cana

s tr

asno

chab

an p

ara

vela

r a

los

enfe

rmos

que

las

sol

icit

aban

. O

pon

ían

todo

su

empe

ño e

n en

tret

ener

, a

la v

ez q

ue e

nseñ

ar, a

los

peq

ueño

s qu

e le

s co

nfia

ban

los

padr

es t

raba

jado

res

a lo

lar

go d

el d

ía.

Y

la

Sra

. P

rude

ncia

, m

ujer

de

de

lica

dos

sent

imie

ntos

, at

endi

ó de

mil

am

ores

a s

u es

poso

tub

ercu

loso

, im

part

cate

ques

is e

n lu

gare

s ne

cesi

tado

s e

inve

ntó

mil

man

eras

de

reco

ger

fond

os a

fav

or d

e lo

s m

ás h

umil

des.

(

Se

dej

a u

n

mo

men

to p

ara

la

med

ita

ción).

6. S

alm

o (v

ersí

culo

s de

l sal

mo

22)

Ant

ífon

a: A

nu

nci

aré

tu n

om

bre

a m

is h

erm

anos

Dio

s m

ío, D

ios

mío

, ¿P

or q

ué m

e ha

s ab

ando

nado

?

¿Por

qué

est

ás le

jos

D

e m

i cla

mor

y m

is g

emid

os?

T

e in

voco

de

día,

y n

o re

spon

des,

D

e no

che,

y n

o en

cuen

tro

desc

anso

;

En t

i co

nfi

aro

n n

ues

tros

padre

s:

Confi

aro

n, y

tú l

os

libra

ste;

Cla

maro

n a

ti

y fu

eron s

alv

ados,

Confi

aro

n e

n t

i y

no q

ued

aro

n d

efra

ud

ados.

Yo

soy

un g

usan

o, n

o un

hom

bre;

L

a ge

nte

me

esca

rnec

e

Y e

l pue

blo

me

desp

reci

a;

Los

que

me

ven,

se

burl

an d

e m

í,

Hac

en u

na m

ueca

y m

ueve

n la

cab

eza,

dic

iend

o:

Con

fió

en e

l Señ

or, q

ue é

l lo

libr

e;

Que

lo s

alve

, si l

o qu

iere

tant

o".

Tú,

Señ

or,

me

saca

ste

del

sen

o m

ate

rno,

Me

confi

ast

e al

reg

azo

de

mi

madre

;

A t

i fu

i en

treg

ado d

esde

mi

naci

mie

nto

,

38

Lo

s tr

es

últ

imo

s a

ño

s d

e v

ida

lo

s p

asó

en

el

san

tua

rio

de

l

Co

ll,

do

nd

e

le

sorp

ren

dió

la

m

ue

rte

. A

llá

su

frió

a

lgu

no

s

ach

aq

ue

s, p

ero

tra

tab

a d

e s

eg

uir

el

ritm

o q

ue

re

qu

erí

an

lo

s

qu

eh

ace

res

de

la

ca

sa. H

ast

a l

leg

ab

a a

te

ne

r u

n c

iert

o s

en

tid

o

de

cu

lpa

a

ca

usa

d

e

sus

do

len

cia

s.

En

n

ing

ún

ca

so

ex

igía

pri

vil

eg

ios

o a

ten

cio

ne

s e

spe

cia

les.

Lo

s su

pe

rio

res

con

ve

nía

n

en

qu

e e

ra u

n h

om

bre

de

Dio

s y

un

a g

ara

ntí

a p

ara

la

bu

en

a

ma

rch

a d

e l

a c

asa

do

nd

e r

esi

día

.

Cu

an

do

su

s co

mp

ero

s d

e c

om

un

ida

d d

eci

die

ron

qu

e h

ab

ía

qu

e

ab

an

do

na

r la

re

sid

en

cia

, e

l H

no

. M

ay

ol

se

resi

stió

.

Pe

nsa

ba

qu

e n

ing

ún

da

ño

ib

a a

su

ced

erl

e,

da

da

su

ed

ad

y s

u

asp

ect

o.

Cu

an

do

po

ste

rio

rme

nte

lo

s m

ilic

ian

os

ince

nd

iaro

n

el

tem

plo

, po

r tr

es

ve

ces

ap

are

ció

el

Hn

o. M

ay

ol

con

un

ra

mo

de

h

ierb

as

pa

ra

sofo

car

las

lla

ma

s.

Le

a

me

na

zaro

n

con

ma

tarl

e. A

lgu

no

s v

eci

no

s le

aco

nse

jaro

n q

ue

se

esc

on

die

ra e

n

la c

erc

an

a t

ien

da

do

nd

e y

a s

e e

nco

ntr

ab

an

su

s co

mp

ero

s

de

co

mu

nid

ad

Sim

ó y

Miq

ue

l. F

ina

lme

nte

acc

ed

ió.

Lu

eg

o s

e

ale

jó j

un

to c

on

su

s co

mp

ero

s a

un

a t

orr

e m

ás

leja

na

. D

e

na

da

si

rvió

. L

os

fusi

laro

n

al

ser

de

scu

bie

rto

s p

or

los

mil

icia

no

s e

l d

ía 2

3 d

e j

uli

o d

el

19

36

.

PA

U N

OG

UE

RA

TR

IAS

Pa

u

fue

e

l p

rim

ero

d

e

los

sie

te

he

rma

no

s q

ue

fr

uct

ific

aro

n

de

la

pa

reja

Da

mià

y F

ran

cesc

a. N

aci

ó e

l 2

4

de

n

ov

iem

bre

d

e

19

16

e

n

lle

r

(Ma

llo

rca

). R

eci

bió

el

ba

uti

smo

el

día

sig

uie

nte

y e

l 1

8 d

e j

un

io d

e 1

91

7 f

ue

con

firm

ad

o.

Un

d

en

so

clim

a

de

fe

cris

tia

na

se

viv

ía e

n l

a f

am

ilia

y h

ast

a

los

jue

go

s in

fan

tile

s d

e

Pa

u

se

rela

cio

na

ba

n c

on

el

cult

o.

Eje

rció

po

r

un

os

os

de

mo

na

gu

illo

.

No

se

le

da

ba

n b

ien

lo

s e

stu

dio

s a

Pa

u.

De

cid

ió,

pu

es

, e

ntr

ar

en

la

C

on

gre

ga

ció

n

de

M

isio

ne

ros

SS

. C

C.

com

o

He

rma

no

coo

pe

rad

or.

El

21

de

en

ero

de

19

31

em

pe

zó a

co

nv

ivir

co

n

37

Su

ú

ltim

o

de

stin

o

fue

e

l sa

ntu

ari

o

de

l C

oll

e

n

Ba

rce

lon

a,

do

nd

e c

ola

bo

ró e

n l

os

tra

ba

jos

de

la

ca

sa y

de

la

Ig

lesi

a.

Sa

be

mo

s q

ue

e

n

sep

tie

mb

re

de

1

93

5

hiz

o

eje

rcic

ios

esp

irit

ua

les

en

M

all

orc

a

y

fue

a

d

esp

ed

irse

d

e

su

ma

dre

.

Am

bo

s p

rese

ntí

an

un

de

sen

lace

fa

tal.

Co

mo

su

co

mp

ero

Sim

ó,

tam

bié

n é

l tr

ató

de

hu

ir d

el

aco

so d

e l

os

mil

icia

no

s,

pri

me

ro e

n u

na

tie

nd

a c

erc

an

a a

l te

mp

lo y

lu

eg

o e

n u

na

to

rre

alg

o

s a

leja

da

. P

ero

d

e

na

da

si

rvió

. Y

e

nto

nce

s n

o

reh

uy

ero

n

el

ma

rtir

io.

Fu

ero

n

en

con

tra

do

s e

l d

ía

23

y

fusi

lad

os

sin

co

nte

mp

laci

on

es.

FR

AN

CE

SC M

AY

OL

OL

IVE

R

Na

ció

e

n

el

térm

ino

d

e

Sa

n

Joa

n

(Ma

llo

rca

),

pe

ro

las

raíc

es

fam

ilia

res

est

ab

an

e

n

el

inm

ed

iato

p

ue

blo

d

e

Vil

afr

an

ca d

e B

on

an

y (

Ma

llo

rca

). F

ue

el

31

de

ma

yo

de

18

71

. Su

s p

ad

res

tuv

iero

n

cin

co h

ijo

s, p

ero

so

lo s

ob

rev

ivie

ron

tre

s.

El

mis

mo

d

ía

fue

b

au

tiza

do

e

n

la

pa

rro

qu

ia d

e V

ila

fra

nca

. T

ras

un

a m

isió

n

po

pu

lar

pre

dic

ad

a p

or

los

Mis

ion

ero

s S

S.

CC

., e

l jo

ve

n

Ma

yo

l a

cud

a

los

sace

rdo

tes

pa

ra

con

sag

rars

e

a

la

vid

a

reli

gio

sa.

An

teri

orm

en

te n

o h

ab

ía r

ep

ara

do

en

est

a p

osi

bil

ida

d.

A l

os

po

cos

día

s y

a r

esi

día

en

el

san

tua

rio

de

Llu

c.

El

19

d

e

ma

rzo

d

e

18

95

re

cib

la

sota

na

y

la

fa

ja

de

l

Inst

itu

to e

n e

l q

ue

se

ali

sta

ba

co

mo

He

rma

no

Co

ad

juto

r.

El

29

de

ju

nio

de

l a

ño

sig

uie

nte

em

itió

la

pro

fesi

ón

pe

rpe

tua

. Se

form

ó

cab

e

el

Fu

nd

ad

or

de

la

C

on

gre

ga

ció

n,

P.

Joa

qu

im

Ro

sse

lló

, q

uie

n d

ejó

un

a p

rofu

nd

a h

ue

lla

en

su

pe

rso

na

lid

ad

.

Fin

ali

zad

a s

u f

orm

aci

ón

re

corr

ió v

ari

as

resi

de

nci

as.

Eje

rció

de

e

nfe

rmo

, d

e

coci

ne

ro,

de

h

ort

ela

no

...

Sie

mp

re

solí

cito

,

pia

do

so

y

con

su

to

qu

e

de

stic

a

ing

en

uid

ad

. C

ua

nd

o

se

pe

rmit

ía a

lgu

no

s m

om

en

tos

de

de

sca

nso

en

el

tra

ba

jo f

ísic

o,

se s

um

erg

ía e

n l

a l

ect

ura

de

bio

gra

fía

s d

e s

an

tos.

8

Des

de e

l sen

o de

mi m

adre

, tú

eres

mi D

ios.

N

o te

que

des

lejo

s, p

orqu

e ac

echa

el p

elig

ro

Y n

o ha

y na

die

para

soc

orre

rme.

Todos

mis

hues

os

está

n d

islo

cados;

Mi

cora

zón s

e ha v

uel

to c

om

o c

era

Y s

e der

rite

en m

i in

teri

or;

Mi

garg

anta

est

á s

eca c

om

o u

na t

eja

Y l

a l

eng

ua s

e m

e p

ega a

l p

ala

dar.

Tú,

Señ

or, n

o te

que

des

lejo

s;

que

eres

mi f

uerz

a, v

en p

ront

o a

soco

rrer

me.

L

ibra

mi c

uell

o de

la e

spad

a.

Sál

vam

e de

la b

oca

del l

eón,

S

alva

a e

ste

pobr

e de

los

toro

s sa

lvaj

es

Yo a

nunci

aré

tu N

om

bre

a m

is h

erm

anos,

Te

ala

baré

en m

edio

de

la a

sam

ble

a:

Alá

ben

lo,

los

que

tem

en a

l Señ

or;

Tém

anlo

, des

cendie

nte

s de

Isra

el.

Tod

os lo

s co

nfin

es d

e la

tier

ra

Se

acor

dará

n y

volv

erán

al S

eñor

; T

odas

las

fam

ilia

s de

los

pueb

los

S

e po

stra

rán

en s

u pr

esen

cia.

Todos

los

que

duer

men

en e

l se

pulc

ro

Se

post

rará

n e

n s

u p

rese

nci

a;

Todos

los

que

baja

ron a

la t

ierr

a

Dobla

rán l

a r

odil

la a

nte

él,

Hab

lará

n de

l Señ

or a

la g

ener

ació

n fu

tura

, A

nunc

iará

n su

just

icia

A

los

que

nace

rán

desp

ués,

P

orqu

e es

ta e

s la

obr

a de

l Señ

or.

Gloria…

9

7. P

etic

ion

es

Par

a qu

e se

pam

os s

er t

esti

gos

de l

a ve

rdad

y e

l am

or a

nte

quie

nes

busc

an s

us in

tere

ses

econ

ómic

os o

de

pres

tigi

o,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e la

s id

eolo

gías

ced

an e

l pa

so a

l re

spet

o m

utuo

y a

un

a ac

tuac

ión

repl

eta

de c

arid

ad y

de

paz.

...

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e el

tes

tim

onio

de

los

már

tire

s se

a si

empr

e m

ás

fuer

te q

ue la

s in

sidi

as y

vio

lenc

ias

de s

us a

sesi

nos,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

(Se

pu

eden

a

ñad

ir

otr

as

ora

cio

nes

qu

e se

co

nte

sta

n

con

la

mis

ma

res

pu

esta

)

8. O

raci

ón (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 4

)

9. C

ánti

co f

inal

(ve

r el

emen

tos

com

unes

, pág

. 4)

36

Ba

rce

lon

a,

en

efe

cto

, e

ra d

on

de

s h

ost

ilid

ad

bu

llía

co

ntr

a

los

ecl

esi

ást

ico

s.

El

20

de

ju

lio

de

19

36

, a

nte

el

aco

so d

e q

ue

era

n o

bje

to l

os

reli

gio

sos,

fu

ero

n

inv

ita

do

s a

tr

asl

ad

ars

e

a

un

a

tie

nd

a

de

com

est

ible

s m

uy

ce

rca

na

a

l te

mp

lo.

All

í p

erm

an

eci

ero

n

tam

bié

n p

art

e d

el

día

21

. Da

do

qu

e n

o c

esa

ba

su

squ

ed

a, l

a

Sra

. P

rud

en

cia

Ca

ny

ell

es

les

ofr

eci

ó s

u r

esi

de

nci

a (

la t

orr

e

Alz

ina

), s

itu

ad

a a

ma

yo

r d

ista

nci

a,

com

o e

sco

nd

ite

. A

llá

se

tra

sla

da

ron

el

mis

mo

ma

rte

s, d

ía 2

1,

al

de

clin

ar

el

día

. E

l d

ía

23

, al

an

och

ece

r, f

ue

ron

lo

s m

ilic

ian

os

a l

a m

en

cio

na

da

To

rre

Alz

ina

y t

iro

tea

ron

a l

os

tre

s re

lig

ioso

s a

me

did

a q

ue

sa

lía

n

de

la

sa

la.

El

P. S

imó

n i

ba

el

pri

me

ro d

e l

a f

ila

.

MIQ

UE

L P

ON

S R

AM

IS

El

mis

mo

d

ía

de

su

n

aci

mie

nto

, e

l 8

d

e

juli

o

de

1

90

7,

reci

bió

e

l b

au

tism

o.

El

pu

eb

lo e

n q

ue

vio

la

lu

z se

lla

ma

ba

Llu

(Ma

llo

rca

).

En

e

l te

mp

lo

pa

rro

qu

ial

reci

bió

ta

mb

ién

e

l sa

cra

me

nto

d

e

la

con

firm

aci

ón

el

2 d

e m

ay

o d

e 1

91

7.

Su

s

pa

dre

s e

ran

d

e

ori

ge

n

mu

y

hu

mil

de

. L

a

pa

reja

fru

ctif

icó

en

se

is h

ijo

s. E

mit

ió l

os

pri

me

ros

vo

tos

el

25

d

e

sep

tie

mb

re

de

19

23

. H

izo

lo

s e

stu

dio

s d

e h

um

an

ida

de

s y

teo

log

ía e

n v

ari

as

resi

de

nci

as

de

lo

s M

isio

ne

ros

SS

. C

C.

El

Ob

isp

o P

ere

lló

, a

nti

gu

o S

up

eri

or

Ge

ne

ral

de

la

Co

ng

reg

aci

ón

,

le i

mp

uso

la

s m

an

os

el

día

de

su

ord

en

aci

ón

sa

cerd

ota

l: e

l 6

de

se

pti

em

bre

de

19

31

.

Bu

en

a p

art

e d

e s

u c

ort

a v

ida

la

pa

só e

n e

l sa

ntu

ari

o d

e L

luc

eje

rcie

nd

o

com

o

pro

feso

r d

e

niñ

os

y

ad

ole

sce

nte

s.

Su

s

alu

mn

os

ha

bla

ba

n

de

é

l co

mo

m

ae

stro

co

mp

ren

siv

o

y

be

ne

vo

len

te,

con

el

de

seo

de

ha

cer

am

en

as

sus

en

señ

an

zas.

Su

b

on

da

d

nu

nca

d

eg

en

eró

e

n

pe

rmis

ivid

ad

y

n

o

fue

ob

stá

culo

pa

ra i

mp

on

er

el

ord

en

cu

an

do

era

de

bid

o. A

lgu

no

s

test

igo

s a

lud

en

ex

pre

sam

en

te a

su

re

cto

se

nti

do

mo

ral.

35

SIM

Ó R

EY

S SO

LIV

EL

LA

S

Na

ció

e

l 2

3

de

e

ne

ro

de

1

90

1

en

Ma

nco

r d

e l

a V

all

(M

all

orc

a),

re

cib

ió e

l

ba

uti

smo

el

día

sig

uie

nte

, 2

4 d

e e

ne

ro,

y

la

con

firm

aci

ón

e

l 1

3

de

ju

nio

d

e

19

04

. F

ue

e

l se

gu

nd

o

de

si

ete

he

rma

no

s. E

l p

rim

ero

, Fra

nce

sc, a

bra

igu

alm

en

te

la

vid

a

reli

gio

sa

cab

e

los

Mis

ion

ero

s d

e

los

SS

. C

ora

zon

es

y

se

ma

ntu

vo

si

em

pre

m

uy

ce

rca

no

a

la

ev

olu

ció

n

de

su

h

erm

an

o

Sim

ón

.

Pro

fesó

p

úb

lica

me

nte

lo

s co

nse

jos

ev

an

lico

s e

l 3

de

oct

ub

re d

e 1

91

8.

Hiz

o s

us

est

ud

ios

en

va

ria

s re

sid

en

cia

s d

e l

a C

on

gre

ga

ció

n e

n M

all

orc

a, a

ca

usa

de

su

me

ng

ua

da

sa

lud

, y

e

l ú

ltim

o

curs

o

en

e

l se

min

ari

o

dio

cesa

no

. E

l 2

1 d

e n

ov

iem

bre

de

19

26

le

fu

e c

on

feri

do

el

ord

en

sa

cerd

ota

l.

El

P.

Sim

ón

tu

vo

dif

icu

lta

de

s d

e s

alu

d a

lo

la

rgo

de

la

vid

a.

Pa

po

r n

um

ero

sas

resi

de

nci

as.

E

ntr

e

las

tare

as

s

rele

va

nte

s q

ue

le

fu

ero

n a

sig

na

da

s e

stá

n l

a d

e a

ux

ilia

r d

el

Ma

est

ro d

e N

ov

icio

s e

n S

. H

on

ora

t, y

el

cuid

ad

o d

e u

n g

rup

o

de

n

iño

s y

a

do

lesc

en

tes

en

e

l sa

ntu

ari

o

de

L

luc.

O

tro

s

tra

ba

jos

qu

e d

ese

mp

ó f

ue

ron

Ma

est

ro d

e c

ap

illa

, co

nfe

sor

de

la

co

mu

nid

ad

y c

ron

ista

lo

cal.

Al

cam

bia

r e

l m

arc

o

soci

al

y

po

líti

co

de

E

spa

ña

y

pro

cla

ma

rse

la

se

gu

nd

a R

ep

úb

lica

, se

ex

pe

rim

en

ta u

na

fu

ert

e

ho

stil

ida

d

con

tra

la

Ig

lesi

a.

El

P.

Fra

nce

sc,

soli

cita

a

lo

s

sup

eri

ore

s q

ue

en

víe

n a

su

he

rma

no

Sim

ó a

la

re

sid

en

cia

de

Ba

rce

lon

a p

ara

te

ne

rlo

ju

nto

a s

í. E

l 1

8 d

e s

ep

tie

mb

re d

e

19

31

se

eje

cuta

el

de

stin

o, a

un

qu

e p

or

po

co t

iem

po

re

sid

e e

n

el

cita

do

Sa

ntu

ari

o. E

n f

eb

rero

de

19

36

de

nu

ev

o s

e l

e a

sig

na

el

mis

mo

de

stin

o.

Le

co

stó

ace

pta

r e

ste

ma

nd

ato

al

P.

Sim

ó,

pu

es

ten

ía e

l p

rese

nti

mie

nto

trá

gic

o d

e q

ue

ib

a a

mo

rir.

En

Ap

énd

ice:

bre

ves

bio

graf

ías

de

los

már

tire

s d

el C

oll

10

Seg

un

do

día

1. H

imn

o d

e en

trad

a (v

er e

lem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

2. M

onic

ión

inic

ial (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

3. L

ema

Bíb

lico

Era

m

alt

rata

do,

se

doble

gaba

y no

abri

ó

su

boca

. Se

com

port

ó c

om

o c

ord

ero

lle

vado a

l m

ata

der

o.

Com

o u

na

ove

ja m

uda y

sin

abri

r la

boca

ante

sus

esquil

adore

s. (

Is.

53,

7)

4. B

iogr

afía

(si

se

hace

, ver

apé

ndic

e: p

p. 3

5-43

)

5. L

ectu

ra

El

pequ

eño

reba

ño d

e cr

eyen

tes

mar

tiri

zado

s en

El

Col

l ap

enas

era

con

ocid

o m

ás a

llá

del

pequ

eño

círc

ulo

en q

ue s

e de

senv

olví

a.

¿Cóm

o po

dían

pr

ovoc

ar

reac

cion

es

enco

nada

s,

repl

etas

de

od

io

y ve

ngan

za?

¿En

qué

man

anti

ales

beb

iero

n su

s as

esin

os p

ara

acum

ular

tan

ta s

aña

cont

ra p

erso

nas

tan

oste

nsib

lem

ente

inoc

uas?

Sól

o se

com

pren

de e

l as

esin

ato

si l

os v

erdu

gos

apun

taba

n a

una

caus

a, u

na i

dea

y un

a fe

que

se

hall

aba

más

all

á de

los

no

mbr

es y

ape

llid

os d

e lo

s aj

usti

ciad

os.

Los

MM

. SS

. CC

., la

s H

nas.

Fra

ncis

cana

s y

la S

eñor

a P

rude

ncia

era

n m

eros

mbo

los.

Sin

em

barg

o, l

os m

ilic

iano

s no

dis

para

ron

cont

ra

sím

bolo

s ni

id

eas,

si

no

cont

ra

sere

s de

ca

rne

y hu

eso,

bile

s e

inde

fens

os.

Los

per

segu

idor

es n

o de

stro

zaro

n un

a ab

stra

cció

n, s

ino

el

cora

zón

y el

cer

ebro

de

unas

per

sona

s qu

e na

da t

enía

n qu

e re

proc

hars

e. S

i qu

ería

n ac

abar

con

ind

ivid

uos

favo

rabl

es a

la

inj

usti

cia

y el

des

poti

smo,

se

equi

voca

ron

a to

das

luce

s.

No

eran

ell

os lo

s ge

nuin

os r

epre

sent

ante

s de

est

e se

ctor

.

Los

már

tire

s de

l ba

rrio

de

El

Col

l co

nfor

man

un

herm

oso

lega

do

patr

imon

ial

para

qu

iene

s fo

rman

pa

rte

de

sus

inst

itut

os y

par

a qu

iene

s sa

ben

de s

u hi

stor

ia.

Est

e gr

upo

herm

anad

o po

r la

s ba

las

y la

san

gre

habl

a co

n el

ocue

ncia

11

acer

ca d

e lo

s ob

jeti

vos

últi

mos

que

im

port

an e

n la

vid

a.

Uno

s er

an

reli

gios

os

pres

bíte

ros,

ot

ros

reli

gios

os

coad

juto

res.

D

os

de

los

com

pone

ntes

ha

bían

pr

ofes

ado

com

o re

ligi

osas

Fra

ncis

cana

s. H

abía

una

lai

ca.

Sig

uier

on

dive

rsos

cam

inos

, tuv

iero

n di

fere

ntes

tar

eas,

des

empe

ñaro

n ro

les

disí

mil

es.

Sin

em

barg

o, p

resb

íter

os o

no,

lai

cos

o cl

érig

os,

varo

nes

o m

ujer

es,

todo

s m

ostr

aron

el

mis

mo

empe

ño e

n se

r fi

eles

a

su

conc

ienc

ia

y da

r la

m

ano

al

prój

imo.

A

l fi

nal

no

rehu

yero

n en

treg

ar l

a vi

da p

or e

l A

mad

o y

ente

rrar

se c

omo

gran

o de

tri

go e

n el

sur

co.

(S

e d

eja

u

n m

om

ento

p

ara

la

med

itaci

ón)

6. S

alm

o (v

ersí

culo

s de

l sal

mo

22)

Ant

ífon

a: L

íbra

me,

Señ

or,

por

tu m

iser

icord

ia

Uno

s ho

mbr

es m

alva

dos

y m

enti

roso

s

Han

abi

erto

su

boca

con

tra

mí.

M

e ha

n al

abad

o co

n m

enti

ra e

n lo

s la

bios

,

Me

han

envu

elto

con

pal

abra

s de

odi

o.

Me

com

bate

n s

in m

oti

vo.

Me

acu

san,

a c

am

bio

de

mi

am

or,

Aunque

yo o

raba p

or

ello

s.

Me

dev

uel

ven m

al

por

bie

n

Y o

dio

por

am

or,

dic

iendo:

“Que

se p

on

ga

contr

a él

a u

n i

mp

ío,

Y

teng

a un

acu

sado

r a

su d

erec

ha;

Q

ue s

alga

con

dena

do d

el ju

icio

Y

su a

pel

ació

n q

ued

e fr

ust

rada”

.

P

ero t

ú,

Señ

or,

trá

tam

e b

ien,

Por

el h

onor

de

tu N

om

bre

;

Líb

ram

e, p

or

la b

ondad d

e tu

mis

eric

ord

ia.

Porq

ue

yo s

oy

pobre

y m

iser

able

,

Y m

i co

razó

n e

stá t

rasp

asa

do;

34

Mie

ntra

s D

ios

mir

aba

Des

de s

u pa

laci

o ce

lest

ial,

Al e

scuc

har

los

lam

ento

s D

e lo

s pr

esos

con

dena

dos

a m

uert

e,

Los

pus

o en

libe

rtad

.

Tod

os lo

s pu

eblo

s y

rein

os

Se

junt

an p

ara

ador

arlo

. E

n e

l p

rinci

pio

tú a

firm

ast

e la

tie

rra;

Tú m

ism

o h

icis

te l

os

ciel

os,

Per

o s

e ir

án g

ast

ando,

Com

o l

a r

op

a y

un d

ía l

os

des

truir

ás.

Per

o tú

te m

ante

ndrá

s fi

rme;

S

iem

pre

será

s el

mis

mo,

Y

tus

años

no

tend

rán

fin.

Gloria…

7. P

etic

ion

es

Par

a qu

e la

s ob

ras

de lo

s M

isio

nero

s S

S. C

oraz

ones

y la

s H

nas.

Fra

ncis

cana

s de

la M

iser

icor

dia

sean

oas

is q

ue

nutr

an lo

s m

ejor

es d

eseo

s de

nue

stro

s pr

ójim

os,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Bea

tos

már

tire

s de

l Col

l, ej

empl

os d

e hu

mil

dad,

de

man

sedu

mbr

e, d

e va

lent

ía y

de

amor

hac

ia lo

s en

emig

os,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e el

tes

tim

onio

de

los

már

tire

s se

a si

empr

e m

ás

fuer

te q

ue la

s in

sidi

as y

vio

lenc

ias

de s

us a

sesi

nos,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

(Se

pu

eden

a

ñad

ir

otr

as

ora

cio

nes

qu

e se

co

nte

sta

n

con

la

mis

ma

res

pu

esta

)

8. O

raci

ón (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 5

)

9. C

ánti

co f

inal

(ve

r el

emen

tos

com

unes

, pág

. 5)

33

vive

n a

sus

espa

ldas

y c

omo

si n

o ex

isti

era.

Con

lo

cual

, vi

ven

cont

ra

el

hom

bre

y su

fu

turo

, si

n lo

grar

un

a ve

rdad

era

conv

iven

cia

en p

az y

jus

tici

a, e

n la

ver

dad

y en

el

am

or.

(Se

dej

a u

n m

om

ento

pa

ra l

a m

edit

aci

ón)

6. S

alm

o (v

ersí

culo

s de

l sal

mo

102)

Ant

ífon

a: D

ios

mío

, que

todos

reco

nozc

an t

u g

ran

dez

a.

Dio

s m

ío, e

scuc

ha m

i ora

ción

; A

tien

de a

mis

rue

gos.

N

o ta

rdes

en

resp

onde

rme

Cua

ndo

te ll

ame;

N

o m

e de

s la

esp

alda

C

uand

o m

e en

cuen

tre

angu

stia

do.

No p

asa

un s

olo

día

Sin

que

mis

enem

igos

me

ofe

ndan;

¡hast

a m

e ec

han m

ald

icio

nes

!

Mi

com

ida y

mi

beb

ida

Son m

i p

rop

io l

lanto

.

¡Te

enoj

aste

, te

llen

aste

de

furi

a!

¡Me

leva

ntas

te,

Par

a de

rrib

arm

e de

spué

s!

Per

o t

ú,

mi

Dio

s, e

res

el r

ey e

tern

o

Y v

ives

para

sie

mp

re.

Un d

ía t

e le

vanta

rás

Y t

endrá

s co

mp

asi

ón d

e tu

pueb

lo.

Dio

s m

ío,

Tod

as la

s na

cion

es te

ado

rará

n;

Tod

os lo

s re

yes

de la

tier

ra

Rec

onoc

erán

tu g

rand

eza.

Pre

stará

s to

da t

u a

tenci

ón

A l

os

rueg

os

de

los

des

am

para

dos,

Y n

o d

ejará

s de

ate

nder

los.

12

Me

desv

anez

co c

omo

som

bra

que

decl

ina,

S

oy s

acud

ido

com

o la

lang

osta

.

De

tant

o ay

unar

se

me

dobl

an la

s ro

dill

as,

Y m

i cue

rpo

está

déb

il y

enf

laqu

ecid

o;

Soy

para

ell

os

un s

er d

esp

reci

able

,

Al

verm

e, m

uev

en l

a c

ab

eza.

Ayú

dam

e, S

eñor,

Dio

s m

ío,

Sálv

am

e p

or

tu m

iser

icord

ia,

Yo

daré

gra

cias

al S

eñor

en

alta

voz

, L

o al

abar

é en

med

io d

e la

mul

titu

d,

Por

que

él s

e pu

so d

e pa

rte

del p

obre

, P

ara

salv

arlo

de

sus

acus

ador

es.

Gloria…

7. P

etic

ion

es

Par

a qu

e se

amos

si

gnos

de

am

or

y pe

rdón

a

nues

tro

alre

dedo

r, p

arti

cula

rmen

te c

uand

o el

am

bien

te s

e en

cres

pa

y no

s an

gust

ia,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e nu

estr

a vi

da s

ea c

reíb

le a

los

ojo

s de

nue

stro

s he

rman

os,

com

o cr

eíbl

e fu

e la

def

ensa

de

la f

e de

nue

stro

s m

árti

res,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e el

tes

tim

onio

de

los

már

tire

s se

a si

empr

e m

ás

fuer

te q

ue la

s in

sidi

as y

vio

lenc

ias

de s

us a

sesi

nos,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

(Se

pu

eden

adir

otr

as

ora

cio

nes

co

n l

a m

ism

a r

espues

ta)

8. O

raci

ón (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 4

)

9. C

ánti

co f

inal

(ve

r el

emen

tos

com

unes

, pág

. 4)

13

Ter

cer

día

1. H

imn

o d

e en

trad

a (v

er e

lem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

2. M

onic

ión

inic

ial (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

3. L

ema

Bíb

lico

Os

he

dic

ho

est

o p

ara

qu

e n

o o

s es

can

dali

céis

. O

s ex

pu

lsará

n d

e

las

sin

ag

og

as

e in

cluso

lle

ga

rá l

a h

ora

en

que

todo

el

que

os

ma

te p

iense

que

da c

ult

o a

Dio

s. Y

est

o l

o h

ará

n p

orq

ue

no

ha

n

con

oci

do

ni

al

Pa

dre

ni

a m

í (J

n.

16,

1-3

)

4. B

iogr

afía

(si

se

hace

, ver

apé

ndic

e: p

p. 3

5-43

)

5. L

ectu

ra

El

grup

ito

de m

árti

res

del

Col

l ot

orga

cre

dibi

lida

d a

la

Igle

sia.

Los

már

tire

s so

n ne

cesa

rios

-co

mo

"era

nec

esar

io

que

mur

iera

el

Hij

o de

l H

ombr

e"-

para

dem

ostr

ar q

ue l

a ev

ange

liza

ción

, la

luc

ha y

el

com

prom

iso

de l

a Ig

lesi

a no

pe

rman

ece

al n

ivel

de

las

mer

as p

alab

ras.

Hay

mom

ento

s en

la

vida

que

de

nada

sir

ven

las

care

tas.

Tod

o se

jue

ga a

un

a ca

rta.

L

os

hech

os

son

ento

nces

en

orm

emen

te

alec

cion

ador

es.

Adm

itam

os q

ue e

l la

stre

de

la I

gles

ia -

siem

pre

sant

a y

peca

dora

- en

turb

iara

la

si

tuac

ión

y qu

e lo

s vi

ctim

ario

s al

egar

an

pret

exto

s pa

ra

llev

ar

adel

ante

su

s im

puls

os

ince

ndia

rios

y p

ara

disp

arar

los

gat

illo

s de

sus

fus

iles

. L

o ci

erto

es

que

la v

olun

tad

de d

ar l

a vi

da p

or u

na c

ausa

co

nsti

tuye

un

argu

men

to i

nape

labl

e de

la

prop

ia s

ince

rida

d y

de l

a m

ás e

stri

cta

cohe

renc

ia.

Y,

si l

a ca

usa

del

mar

tiri

o es

Jes

ús d

e N

azar

et,

ento

nces

los

cre

yent

es p

erm

anec

emos

or

ante

s en

sil

enci

o. A

dmir

amos

a l

os f

usil

ados

y d

amos

gr

acia

s a

Dio

s.

La

trag

edia

viv

ida

por

los

már

tire

s de

l C

oll

y qu

e el

los

no

elud

iero

n, d

esbo

rdó

al f

inal

en

orgí

a de

san

gre.

La

crón

ica

de e

sta

trib

ulac

ión

man

ifie

sta

abie

rtam

ente

la

senc

ille

z y

el

32

Últ

imo

día

1. H

imn

o d

e en

trad

a (v

er e

lem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

2. M

onic

ión

inic

ial (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

3. L

ema

Bíb

lico

Si

alg

uno d

e vo

sotr

os

sufr

e, q

ue

no s

ea p

or

ser

ase

sino,

ladró

n o

bandid

o,

ni

po

r m

eter

se e

n a

sunto

s aje

no

s. Y

si

alg

uno s

ufr

e p

or

ser

cris

tiano,

no d

ebe

senti

r ve

rgüen

za,

sino d

arl

e g

raci

as

a D

ios

por

ser

cris

tiano (

I P

ed.

4,

15

-16

)

4. B

iogr

afía

(si

se

hace

, ver

apé

ndic

e: p

p. 3

5-43

)

5. L

ectu

ra

Los

már

tire

s de

l C

oll

mar

caro

n un

mom

ento

de

grac

ia p

ara

la I

gles

ia q

ue p

ereg

rina

ba e

n B

arce

lona

y M

allo

rca.

Es

just

o re

cord

arlo

cua

ndo

la r

econ

cili

ació

n pa

rece

am

enaz

ada

en

nues

tra

soci

edad

. L

os

már

tire

s,

que

mur

iero

n pe

rdon

ando

, so

n el

m

ejor

al

ient

o pa

ra

que

todo

s fo

men

tem

os e

l esp

írit

u de

rec

onci

liac

ión.

El

test

imon

io y

la

inte

rces

ión

de l

os m

árti

res

debe

avi

var

y fo

rtal

ecer

nue

stra

con

dici

ón d

e cr

eyen

tes,

de

disc

ípul

os y

am

igos

del

Señ

or,

que

vino

al

mun

do p

ara

dar

test

imon

io

de l

a ve

rdad

, qu

e pe

rdon

ó a

sus

pers

egui

dore

s, q

ue o

frec

su s

angr

e co

mo

prec

io d

e la

red

enci

ón s

alví

fica

, y

que,

el

evad

o en

la c

ruz,

atr

ae a

todo

s ha

cia

Él.

El

test

imon

io

y la

in

terc

esió

n de

lo

s m

árti

res

debe

n vi

gori

zar

nues

tra

espe

ranz

a y

ence

nder

nu

estr

a ca

rida

d.

Ell

os, m

ovid

os p

or l

a es

pera

nza

de l

a V

ida

eter

na, s

upie

ron

ante

pone

r a

su p

ropi

a vi

da e

l am

or y

la

obed

ienc

ia a

la

ley

evan

géli

ca,

la l

ey n

ueva

del

am

or m

ás g

rand

e y

prom

otor

a de

la

dign

idad

y l

a li

bert

ad d

e ca

da p

erso

na.

Los

már

tire

s so

n te

stig

os s

upre

mos

de

la V

erda

d qu

e no

s ha

ce li

bres

.

Nue

stro

s m

árti

res,

so

n al

ient

o,

estí

mul

o e

inte

rces

ión,

ay

uda

y au

xili

o pa

ra n

osot

ros,

par

a qu

e de

mos

tes

tim

onio

blic

o de

fe

en D

ios

vivo

en

un m

undo

en

el q

ue m

ucho

s

31

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e el

tes

tim

onio

de

los

már

tire

s se

a si

empr

e m

ás

fuer

te q

ue la

s in

sidi

as y

vio

lenc

ias

de s

us a

sesi

nos,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

(Se

pu

eden

a

ñad

ir

otr

as

ora

cio

nes

qu

e se

co

nte

sta

n

con

la

mis

ma

res

pu

esta

)

8. O

raci

ón (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 4

)

9. C

ánti

co f

inal

(ve

r el

emen

tos

com

unes

, pág

. 4)

14

anon

imat

o de

los

pro

tago

nist

as.

Una

s pe

rson

as t

otal

men

te

ajen

as a

pla

ntea

mie

ntos

pol

ític

os o

est

rate

gias

mil

itar

es,

que

se

enco

ntra

ron

atra

pada

s en

un

as

coor

dena

das

de

espa

cio

y ti

empo

. N

o re

huye

ron

deci

r qu

e sí

. A

mar

on c

on

el m

ayor

am

or p

osib

le.

(

Se

dej

a

un

m

om

ento

p

ara

la

med

itaci

ón)

6. S

alm

o (v

ersí

culo

s de

l sal

mo

1)

Ant

ífon

a: E

l ju

sto d

a f

ruto

a s

u t

iem

po

Dic

hoso

el h

ombr

e

Que

no

sigu

e el

con

sejo

de

los

impí

os,

Ni e

n la

sen

da d

e lo

s pe

cado

res

se d

etie

ne.

Ni

en e

l banco

de

los

burl

on

es s

e si

enta

,

Mas

se c

om

pla

ce e

n l

a l

ey d

e D

ios,

Su l

ey s

usu

rra d

ía y

noch

e!

Es

com

o un

árb

ol p

lant

ado

junt

o

A c

orri

ente

s de

agu

a,

Que

da

a su

tiem

po e

l fru

to,

Y ja

más

se

mus

tia

su f

olla

je,

Tod

o lo

que

hac

e sa

le b

ien.

¡N

o a

sí l

os

imp

íos,

no a

sí!

Que

ello

s so

n c

om

o p

aja

Que

se l

leva

el

vien

to.

Por

eso

, no

resi

stir

án e

n el

Jui

cio

los

impí

os,

Ni l

os p

ecad

ores

en

la c

omun

idad

de

los

just

os.

Porq

ue

Dio

s co

noce

el

cam

ino d

e lo

s ju

stos,

Per

o e

l ca

min

o d

e lo

s im

pío

s se

pie

rde.

15

7. P

etic

ion

es

Par

a qu

e no

dej

emos

de

luch

ar n

unca

con

tra

cual

quie

r cl

ase

de in

just

icia

y o

pres

ión,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e la

s bu

rlas

e

iron

ías

cont

ra

la

fe

cris

tian

a no

er

osio

nen

nues

tra

esti

ma

a Je

sucr

isto

y a

su

Igle

sia,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e el

tes

tim

onio

de

los

már

tire

s se

a si

empr

e m

ás

fuer

te q

ue la

s in

sidi

as y

vio

lenc

ias

de s

us a

sesi

nos,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

(Se

pu

eden

a

ñad

ir

otr

as

ora

cio

nes

qu

e se

co

nte

sta

n

con

la

mis

ma

res

pu

esta

)

8. O

raci

ón (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 4

)

9. C

ánti

co f

inal

(ve

r el

emen

tos

com

unes

, pág

. 4)

30

Per

o t

ú,

mi

Dio

s,

Ere

s bondadoso

y c

om

pa

sivo

;

No t

e en

oja

s fá

cilm

ente

,

Y t

u a

mor

es s

iem

pre

el

mis

mo.

Dir

ige

a m

í tu

mir

ada

Y te

nme

com

pasi

ón.

Soy

tu s

ervi

dor

más

hum

ilde

, ¡C

oncé

dem

e tu

fue

rza

Y v

en a

sal

varm

e!

Haz

que

mi

vida r

efle

je

Lo b

uen

o q

ue

eres

tú.

Qued

ará

n e

n r

idíc

ulo

mis

enem

igos

Cuando v

ean q

ue

Me

das

ayu

da y

consu

elo

.

Mi S

eñor

y D

ios,

A

ti d

irij

o m

is r

uego

s P

orqu

e en

ti c

onfí

o.

No

me

haga

s pa

sar

verg

üenz

a;

No

perm

itas

que

mis

ene

mig

os

Se

burl

en d

e m

í.

Gloria…

7. P

etic

ion

es

Par

a qu

e lo

s L

aico

s, g

raci

as a

l ej

empl

o de

la

Sra

. Pru

denc

ia

Can

yell

es,

no t

eman

las

bur

las

o m

enos

prec

ios

reci

bido

s a

caus

a de

su

fe,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e ca

min

emos

tr

as

las

huel

las

de

las

bien

aven

tura

nzas

que

nos

ens

eñó

Jesu

cris

to,

el p

rim

ero

de

los

már

tire

s,

29

y se

con

vier

ten

en s

emil

las

de e

sa n

ueva

civ

iliz

ació

n de

l am

or,

que

la

Igle

sia

está

ll

amad

a a

cons

trui

r co

mo

sacr

amen

to d

e sa

lvac

ión

en e

l mun

do.

(S

e d

eja

un

mo

men

to p

ara

la

med

itaci

ón)

6. S

alm

o (v

ersí

culo

s de

l sal

mo

86)

Ant

ífon

a: D

ios

mío

, T

ú e

res

bondadoso

y c

om

pasi

vo.

Sál

vam

e la

vid

a,

Pue

s te

he

sido

fie

l. T

ú er

es m

i Dio

s;

Sál

vam

e, p

ues

tuyo

soy

Y

en

ti h

e pu

esto

mi c

onfi

anza

.

Dio

s m

ío,

ten c

om

pasi

ón d

e m

í,

Pues

a t

odas

hora

s te

lla

mo.

Yo e

stoy

a t

u s

ervi

cio,

Alé

gra

me

la v

ida,

Pues

a t

i dir

ijo m

is r

ueg

os.

Dio

s m

ío,

eres

bue

no y

sab

es p

erdo

nar;

¡Q

ué g

rand

e es

tu a

mor

P

or lo

s qu

e te

bus

can!

Dio

s m

ío,

¡Ati

ende

mi

ora

ción!

¡Pre

sta a

tenci

ón a

mis

rueg

os!

Cuando e

stoy

ang

ust

iado,

Te

llam

o y

tú m

e re

spond

es.

Dio

s m

ío,

Una

ban

da d

e as

esin

os

Que

pre

sum

e de

su

mal

dad

Me

atac

a y

quie

re m

atar

me.

16

Día

cu

arto

1. H

imn

o d

e en

trad

a (v

er e

lem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

2. M

onic

ión

inic

ial (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

3. L

ema

Bíb

lico

Nadie

ti

ene

ma

yor

am

or

que

el que

da su

vi

da p

or

sus

am

igos.

Voso

tros

sois

mis

am

igos,

si

hacé

is l

o q

ue

yo o

s

mando.

No o

s ll

am

o y

a s

ierv

os,

porq

ue

el s

ierv

o n

o s

abe

lo

que

hace

su a

mo.

A v

oso

tros

os

he

llam

ado a

mig

os,

porq

ue

todo l

o q

ue

he

oíd

o a

mi

Padre

os

lo h

e dado a

co

noce

r. O

s

he

des

tinado p

ara

que

vayá

is y

dei

s fr

uto

, y

vues

tro f

ruto

per

manez

ca (

Jn. 15,

13

-15;

17

).

4. B

iogr

afía

(si

se

hace

, ver

apé

ndic

e: p

p. 3

5-43

)

5. L

ectu

ra

Poc

o a

poco

la

pa

labr

a m

art

irio

to

el

sent

ido

de

ofre

cim

ient

o de

la

vi

da

en

una

mue

rte

crue

nta

dand

o te

stim

onio

de

la

fe

. E

l m

árti

r no

se

de

fend

ía

con

argu

men

tos

para

de

mos

trar

su

in

ocen

cia

fren

te

a la

s ac

usac

ione

s. C

uand

o no

cal

laba

, ap

rove

chab

a pa

ra d

ecla

rar

la i

mpo

rtan

cia

que

para

él

tení

a la

fe

en J

esús

. A

vec

es

hast

a te

nía

el c

oraj

e de

exh

orta

r a

juec

es y

ver

dugo

s a

retr

acta

rse

y en

men

dars

e.

Hoy

se

mat

a to

daví

a po

r m

otiv

os d

e fe

. P

rueb

a de

ell

o so

n

tant

os r

elig

ioso

s, r

elig

iosa

s, c

ateq

uist

as y

cri

stia

nos

de t

oda

cond

ició

n ab

atid

os

dond

e cr

ece

el

inte

gris

mo

o fo

rmas

m

ágic

as d

e re

ligi

osid

ad.

Otr

os m

uere

n en

el

ejer

cici

o de

la

cari

dad

o fa

vore

cien

do l

a re

conc

ilia

ción

dur

ante

con

flic

tos

étni

cos,

gu

erra

s ci

vile

s y

situ

acio

nes

de

inse

guri

dad

gene

ral.

Hem

os

de

esta

r m

uy

agra

deci

dos

a lo

s m

árti

res.

N

os

bene

fici

amos

de

lo

qu

e el

los

han

proc

lam

ado

con

su

sufr

imie

nto

y co

n su

sil

enci

o. P

orqu

e si

n su

tes

tim

onio

to

daví

a es

tarí

amos

más

ale

targ

ados

a l

a ho

ra d

e de

fend

er e

l

17

valo

r de

la

vida

, la

dig

nida

d de

la

pers

ona,

la

libe

rtad

de

conc

ienc

ia,

la c

ríti

ca c

ontr

a tr

ágic

as d

esvi

acio

nes

com

o el

ra

cism

o, e

l in

tegr

ism

o, e

l po

der

abso

luto

del

Est

ado,

la

disc

rim

inac

ión

y la

exp

lota

ción

de

los

pobr

es.

(Se

dej

a u

n

mo

men

to p

ara

la

med

ita

ción)

6. S

alm

o (v

ersí

culo

s de

l sal

mo

10)

Ant

ífon

a: C

on a

rrog

anci

a e

l im

pío

per

sig

ue

al

pobre

Oh

Dio

s, ¿

por

qué

te m

anti

enes

lejo

s,

Y te

esc

onde

s en

la a

ngus

tia?

C

on a

rrog

anci

a el

impí

o pe

rsig

ue a

l pob

re.

Y e

l cod

icio

so d

espr

ecia

a Y

avé.

E

l im

pío

, p

or

la a

ltiv

ez d

e su

rost

ro,

no b

usc

a a

Dio

s.

No e

stá D

ios

en n

ing

uno d

e su

s p

ensa

mie

nto

s.

En t

odo t

iem

po s

on t

orc

idos

sus

cam

inos;

A

todo

s su

s ad

vers

ario

s de

spre

cia.

D

ice

en s

u co

razó

n: "

No

seré

mov

ido;

D

e ge

nera

ción

en

gene

raci

ón n

unca

est

aré

en in

fort

unio

."

Su b

oca

est

á l

lena d

e m

ald

ició

n,

eng

año y

fra

ud

e;

Deb

ajo

de

su l

eng

ua h

ay

veja

ción e

iniq

uid

ad.

En l

os

esco

ndri

jos

mata

a l

os

inoce

nte

s;

Sus

ojo

s vi

gila

n a

los

desd

icha

dos.

A

cech

a de

sde

un e

scon

dite

, C

omo

el le

ón d

esde

la e

spes

ura.

A

cech

a pa

ra a

rreb

atar

al p

obre

. A

rreb

ata

al

pobre

atr

ayé

ndolo

a s

u r

ed.

Y e

n s

us

fuer

tes

garr

as

caen

los

des

dic

hados.

Dic

e en

su c

ora

zón

: "D

ios

se h

a o

lvid

ado.

Ha o

cult

ado s

u r

ost

ro;

nunca

lo v

erá."

28

Día

oct

avo

1. H

imn

o d

e en

trad

a (v

er e

lem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

2. M

onic

ión

inic

ial (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

3. L

ema

Bíb

lico

¿Q

uié

nes

son l

os

que

está

n v

esti

dos

de

bla

nco

? ¿

De

dónde

vien

en? S

on l

os

que

no m

uri

eron d

ura

nte

el

tiem

po d

e g

ran

sufr

imie

nto

que

hubo e

n l

a t

ierr

a.

Ya n

o t

endrá

n h

am

bre

ni

sed;

ni

los

qu

emará

el

sol,

ni

los

mole

stará

el

calo

r. D

ios

seca

rá t

odas

sus

lág

rim

as

(Ap

. 7,

13

; 16

-17

)

4. B

iogr

afía

(si

se

hace

, ver

apé

ndic

e: p

p. 3

5-43

)

5. L

ectu

ra

El

sím

bolo

del

tri

go t

ritu

rado

rec

uerd

a el

bel

lísi

mo

anhe

lo

de

San

Ig

naci

o de

A

ntio

quía

, qu

e ll

evad

o al

m

arti

rio,

ex

clam

aba:

“T

rigo so

y de

Dio

s y p

or

los

die

nte

s de

las

fier

as h

e de

ser

mol

ido,

a f

in d

e se

r pr

esen

tado

com

o li

mpi

o p

an d

e C

rist

o”.

El

gran

o de

tri

go c

aído

en

tier

ra p

rese

nta

más

el

aspe

cto

de

la m

uert

e, p

ropi

o de

l m

arti

rio.

Per

o la

mis

ma

met

áfor

a in

dica

tam

bién

el

triu

nfo

y la

efi

caci

a de

l m

arti

rio.

El

trig

o,

si m

uere

, da

frut

o: a

sí C

rist

o, r

esuc

itad

o tr

as l

a m

uert

e y

así

los

már

tire

s en

Cri

sto

son

caus

a de

vit

alid

ad.

Mur

iero

n, p

ero

su m

uert

e no

es

un f

raca

so, s

ino

que

gene

ra

vida

. Es

la p

arad

oja

cris

tian

a qu

e ex

pre

só J

esucr

isto

: “q

uie

n

quie

ra s

alva

r su

vid

a la

per

derá

; pe

ro q

uien

pie

rda

su v

ida

por

mí,

la

enco

ntr

ará”

.

Los

fru

tos

del m

arti

rio

se s

inte

tiza

n en

la g

ener

ació

n de

una

nu

eva

hum

anid

ad.

Los

m

árti

res,

co

n su

te

stim

onio

, pr

elud

ian

el

triu

nfo

de

la

vida

so

bre

la

mue

rte

y el

nac

imie

nto

de

unos

ciel

os

nuev

os

y u

na

tier

ra n

uev

a”.

Por

eso l

os

már

tire

s so

n s

ign

o d

e es

per

anza

” p

ara

la h

um

anid

ad

27

¡Mir

a cu

ánto

s en

emig

os te

ngo!

¡M

ira

su o

dio

tan

viol

ento

con

tra

mí!

¡L

íbra

me

de e

llos

! ¡N

o de

jes

que

me

mat

en,

Por

que

en ti

bus

co r

efug

io!

En t

i he

pues

to m

i co

nfi

anza

.

Mi

honra

dez

y m

i in

oce

nci

a

Me

hará

n s

ali

r vi

ctori

oso

.

Salv

a a

tu p

ueb

lo, D

ios

mío

;

¡Mir

a l

a a

ng

ust

ia d

e Is

rael

!

Glo

ria…

7. P

etic

ion

es

Par

a qu

e, u

nido

s a

la V

irge

n M

aría

, R

eina

de

los

már

tire

s,

este

mos

si

empr

e di

spue

stos

a

crea

r co

mun

ión

entr

e nu

estr

os h

erm

anos

,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e la

s co

mun

idad

es d

e M

isio

nero

s S

S.

Cor

azon

es y

de

H

erm

anas

F

ranc

isca

nas

de

la

Mis

eric

ordi

a vi

van

plen

amen

te s

u ca

rism

a,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e el

tes

tim

onio

de

los

már

tire

s se

a si

empr

e m

ás

fuer

te q

ue la

s in

sidi

as y

vio

lenc

ias

de s

us a

sesi

nos,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

(S

e p

ued

en

aña

dir

otr

as

ora

cio

nes

qu

e se

co

nte

sta

n

con

la

mis

ma

res

pu

esta

)

8. O

raci

ón (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 4

)

9. C

ánti

co f

inal

(ve

r el

emen

tos

com

unes

, pág

. 4)

18

Lev

ánta

te, o

h D

ios;

alz

a tu

man

o!

No

te o

lvid

es d

e lo

s po

bres

. ¿P

or q

ué d

espr

ecia

el i

mpí

o a

Dio

s?

En

su c

oraz

ón p

iens

a qu

e tú

no

lo ll

amar

ás a

cue

nta.

C

iert

am

ente

tú v

es l

a v

ejaci

ón y

la p

rovo

caci

ón

;

Las

mir

as

para

dar

la r

ecom

pen

sa.

A t

us

manos

se a

cog

e el

des

dic

hado;

T

ú er

es e

l am

paro

del

hué

rfan

o.

Que

bran

ta e

l bra

zo d

el im

pío

y de

l mal

o;

Cas

tíga

los

por

su p

erve

rsid

ad,

Has

ta q

ue d

esis

tan

de e

lla.

7. P

etic

ion

es

Par

a qu

e no

nos

fal

te s

eren

idad

y p

az e

n la

hor

a de

la

cont

radi

cció

n,

aunq

ue

nos

sent

imos

ca

lum

niad

os

o in

juri

ados

,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e se

amos

ser

tes

tigo

s de

la

Ver

dad

que

nos

hace

li

bres

aún

en

las

amen

azas

y d

ific

ulta

des,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e el

tes

tim

onio

de

los

már

tire

s se

a si

empr

e m

ás

fuer

te q

ue la

s in

sidi

as y

vio

lenc

ias

de s

us a

sesi

nos,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

(S

e p

ued

en a

ña

dir

otr

as

ora

cio

nes

qu

e se

co

nte

sta

n co

n la

mis

ma

res

pu

esta

)

8. O

raci

ón (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 4

)

9. C

ánti

co f

inal

(ve

r el

emen

tos

com

unes

, pág

. 4)

19

Día

qu

into

1. H

imn

o d

e en

trad

a (v

er e

lem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

2. M

onic

ión

inic

ial (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

3. L

ema

Bíb

lico

Aco

rdaos

de

la p

ala

bra

que

os

he

dic

ho:

No e

s el

sie

rvo

mayo

r que

su s

eñor.

Si

a m

í m

e han p

erse

guid

o,

tam

bié

n a

voso

tros

os

per

seg

uir

án.

Y t

odo e

sto o

s hará

n p

or

causa

de

mi

nom

bre

, p

orq

ue

no c

onoce

n a

l que

me

ha e

nvi

ado (

Jn.

15,

20-2

1).

4. B

iogr

afía

(si

se

hace

, ver

apé

ndic

e: p

p. 3

5-43

)

5. L

ectu

ra

Dec

ía e

l P

apa

Juan

Pab

lo I

I qu

e al

térm

ino

del

seg

undo

mil

enio

, la

Ig

lesi

a

ha

vuel

to

de

nuev

o

a

ser

Igle

sia

de

márt

ires

y q

ue e

l te

stim

onio

de

mil

es d

e m

árt

ires

y s

anto

s

ha

sido

más

fuer

te

que

las

insi

dia

s y

viole

nci

as

de

los

fals

os

pro

feta

s de

la i

rrel

igio

sida

d y

del

ate

ísm

o.

Los

már

tire

s, e

n ef

ecto

, es

tán

por

enci

ma

de l

as t

rági

cas

circ

unst

anci

as

que

los

han

llev

ado

a la

m

uert

e.

Glo

rifi

cam

os a

Dio

s po

r su

fe

que

venc

e al

mun

do y

que

tr

asci

ende

las

osc

urid

ades

de

la h

isto

ria

y la

s cu

lpas

de

los

hom

bres

. L

os m

árti

res

venci

eron e

n v

irtu

d d

e la

sang

re d

el

Cord

ero,

y p

or

la p

ala

bra

del

tes

tim

onio

qu

e die

ron,

y no

am

aro

n t

anto

su v

ida q

ue

tem

iera

n l

a m

uer

te (

Ap

12, 1

1).

Ell

os h

an d

ado

glor

ia a

Dio

s co

n su

vid

a y

con

su m

uert

e y

se c

onvi

erte

n pa

ra t

odos

nos

otro

s en

sig

nos

de a

mor

, de

pe

rdón

y d

e pa

z. L

os m

árti

res,

al

unir

su

sang

re a

la

de

Cri

sto,

so

n pr

ofec

ía

de

rede

nció

n y

de

un

futu

ro

más

re

conc

ilia

do e

n nu

estr

a so

cied

ad.

Nun

ca s

e ol

vide

, el

gra

n si

gno

de e

sper

anza

que

die

ron

los

num

eros

os t

esti

gos

de l

a fe

cri

stia

na a

lo

larg

o de

l úl

tim

o

26

pren

sa a

ntes

la

uva,

as

í no

sotr

os n

o po

dem

os b

eber

la

sang

re d

e C

rist

o si

no

hubi

ese

sido

ant

es p

isad

o y

pren

sado

É

l y

hubi

ese

bebi

do e

l cá

liz

Él

el p

rim

ero,

par

a in

vita

r a

beb

er a

los

qu

e cr

een e

n é

l”.

(Se

dej

a u

n m

om

ento

para

la

med

itaci

ón)

6. S

alm

o (v

ersí

culo

s de

l sal

mo

25)

Ant

ífon

a: N

o p

erm

ita

s que

mis

enem

igos

se b

url

en d

e m

í.

Mi S

eñor

y D

ios,

A

ti d

irij

o m

is r

uego

s P

orqu

e en

ti c

onfí

o.

No

me

haga

s pa

sar

verg

üenz

a;

No

perm

itas

que

mis

ene

mig

os

Se

burl

en d

e m

í.

Dio

s m

ío,

Ensé

ñam

e a v

ivir

Com

o t

ú s

iem

pre

has

quer

ido.

Tú e

res

mi

Dio

s y

salv

ad

or,

Y e

n t

i si

emp

re c

onfí

o.

Dio

s m

ío,

Por

tu a

mor

y tu

bon

dad

Acu

érda

te d

e m

í. R

ecue

rda

que

siem

pre

me

has

mos

trad

o T

u te

rnur

a y

gran

am

or.

Sie

mp

re d

irij

o a

ti

mis

ojo

s,

Pues

sólo

tú p

ued

es l

ibra

rme

De

todo p

elig

ro.

Mír

ame,

y te

nme

com

pasi

ón,

Pue

s es

toy

solo

y a

flig

ido.

M

ás y

más

mi c

oraz

ón

Se

va ll

enan

do d

e an

gust

ia.

Tom

a e

n c

uen

ta q

ue

me

encu

entr

o

Afl

igid

o y

con p

roble

mas;

¡Per

dona t

odos

mis

pec

ados!

25

Día

sép

tim

o

1. H

imn

o d

e en

trad

a (v

er e

lem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

2. M

onic

ión

inic

ial (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

3. L

ema

Bíb

lico

No os

sorp

rendáis

de

tener

que

afr

on

tar

pro

ble

mas

que

ponen

a p

rueb

a v

ues

tra c

onfi

anza

en D

ios.

Eso

no e

s nada

extr

año

. A

l co

ntr

ari

o,

ale

gra

os

de

pod

er s

ufr

ir c

om

o C

rist

o

sufr

ió,

para

que

tam

bié

n o

s ale

gré

is c

uando C

rist

o r

egre

se

y m

ues

tre

su g

lori

a y

su p

oder

(IP

ed. 4,

12

-13

)

4. B

iogr

afía

(si

se

hace

, ver

apé

ndic

e: p

p. 3

5-43

)

5. L

ectu

ra

Es

fam

osa

la

fras

e de

Ter

tuli

ano:

“La

san

gre

de

los

már

tire

s

es s

emil

la d

e cr

isti

anos

” (A

polo

gét

ico

50,1

3).

E

voca

la

vita

lida

d ec

lesi

al d

e la

Igl

esia

en

Esp

aña

desp

ués

de l

a gu

erra

civ

il, e

l flo

reci

mie

nto

de v

ocac

ione

s sa

cerd

otal

es y

a

la v

ida

cons

agra

da,

la f

ecun

dida

d de

l ap

osto

lado

seg

lar.

La

mer

a ex

plic

ació

n so

ciol

ógic

a no

ba

sta.

H

ay

razo

nes

teol

ógic

as y

de

fe: l

a sa

ngre

de

tant

os m

árti

res

unid

a a

la d

e C

rist

o, y

fec

unda

da p

or e

l E

spír

itu,

fue

sem

illa

de

vida

par

a la

Igl

esia

en

los

terr

itor

ios

de E

spañ

a.

La

sang

re d

erra

mad

a, e

n lu

gar

de r

ecla

mar

ven

ganz

a o

sem

brar

odi

o, r

ubri

ca e

l co

mpr

omis

o de

per

dón

de q

uien

es

mur

iero

n pe

rdon

ando

, co

mo

Jesu

cris

to

y,

por

tant

o,

se

conv

iert

e en

se

mil

la

de

frat

erni

dad

y re

conc

ilia

ción

, m

ensa

je i

mpo

rtan

te p

ara

la s

ocie

dad.

Por

eso

la

sang

re,

com

o se

mil

la b

uena

, se

con

vier

te e

n es

pera

nza

de l

a pa

z pa

ra la

soc

ieda

d ac

tual

.

Una

lar

ga t

radi

ción

, ya

en

la B

ibli

a, c

ompa

ra l

a sa

ngre

a l

a uva

pre

nsa

da.

“¿P

or

qué

está

rojo

tu v

esti

do y t

u r

op

aje

com

o el

de

un l

agar

ero?

El

már

tir

San

Cip

rian

o co

men

taba

: “S

e hab

la d

el l

agar

, del

pis

ado y

del

pre

nsa

do,

porq

ue

así

com

o no

se

pued

e of

rece

r a

bebe

r vi

no,

si n

o se

pis

a y

20

sigl

o, t

anto

en

el E

ste

com

o en

el

Oes

te.

Ell

os h

an s

abid

o vi

vir

el

Eva

ngel

io

en

situ

acio

nes

de

host

ilid

ad

y pe

rsec

ució

n, f

recu

ente

men

te h

asta

el

test

imon

io s

upre

mo

de l

a sa

ngre

. E

stos

tes

tigo

s, e

spec

ialm

ente

los

que

han

af

ront

ado

el m

arti

rio,

son

un

sign

o el

ocue

nte

y gr

andi

oso

que

se n

os p

ide

imit

ar.

Ell

os m

uest

ran

la v

ital

idad

de

la

Igle

sia.

Son

par

a el

la y

par

a la

hum

anid

ad u

na g

ran

luz,

po

rque

han

hec

ho r

espl

ande

cer

en l

as t

inie

blas

la

luz

de

Cri

sto.

(S

e dej

a u

n m

om

ento

para

la m

edit

aci

ón)

6. S

alm

o (v

ersí

culo

s de

l sal

mo

17)

Ant

ífon

a: I

ncl

ina m

i oíd

o,

Señ

or,

esc

uch

a m

i ora

ción

Esc

ucha

, oh

Dio

s, u

na c

ausa

just

a;

Ati

ende

a m

i cla

mor

. P

rest

a oí

do a

mi o

raci

ón

Que

es

de la

bios

sin

eng

año.

V

ean t

us

ojo

s la

rec

titu

d.

Mis

paso

s se

han m

ante

nid

o e

n t

us

cam

inos,

Para

que

mis

pie

s no r

esbale

n.

Yo

te in

voco

, por

que

tú o

irás

, oh

Dio

s.

Incl

ina

a m

í tu

oído

; E

scuc

ha m

i pal

abra

. M

uest

ra tu

s m

arav

illo

sos

acto

s de

mis

eric

ordi

a.

Lib

ras

con t

u d

iest

ra

A q

uie

nes

confí

an e

n T

i.

Guárd

am

e co

mo a

la

s niñ

as

de

tus

ojo

s;

Esc

óndem

e bajo

la s

om

bra

de

tus

ala

s.

De

la v

ista

de

los

impí

os q

ue m

e op

rim

en,

Y d

e m

is e

nem

igos

mor

tale

s Q

ue m

e ro

dean

, sál

vam

e.

De

su b

oca

sale

n pa

labr

as s

ober

bias

.

21

Han r

odea

do n

ues

tros

pa

sos;

Sobre

noso

tros

ponen

sus

ojo

s

Para

ech

arn

os

por

tier

ra.

Se

pare

cen a

l le

ón q

ue

anhel

a l

a p

resa

,

O a

l ca

chorr

o d

e le

ón q

ue

se a

gaza

pa.

En

cuan

to a

mí,

E

n ju

stic

ia v

eré

tu r

ostr

o;

Que

daré

sat

isfe

cho

C

uand

o de

spie

rte

a tu

sem

ejan

za.

Gloria…

7. P

etic

ion

es

Par

a qu

e te

ngam

os l

a fo

rtal

eza

de a

ntep

oner

las

exi

genc

ias

del e

vang

elio

al s

acri

fici

o y

la in

com

odid

ad,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e se

pam

os c

amin

ar t

ras

los

paso

s hu

mil

des,

per

o va

lien

tes,

de

nues

tros

her

man

os m

árti

res,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e el

tes

tim

onio

de

los

már

tire

s se

a si

empr

e m

ás

fuer

te q

ue la

s in

sidi

as y

vio

lenc

ias

de s

us a

sesi

nos,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

(Se

pu

eden

adir

otr

as

ora

cio

nes

co

n l

a

mis

ma

res

pu

esta

)

8. O

raci

ón (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 4

)

9. C

ánti

co f

inal

(ve

r el

emen

tos

com

unes

, pág

. 4)

24

¡En

tu p

rese

ncia

soy

muy

fel

iz!

¡A tu

lado

soy

sie

mpr

e di

chos

o!

Gloria…

7. P

etic

ion

es

Par

a qu

e lo

s m

árti

res

del

Col

l in

terc

edan

por

nos

otro

s a

fin

de

que

seam

os

gene

roso

s y

acog

edor

es

haci

a nu

estr

os

herm

anos

,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e en

nue

stra

s ac

cion

es y

tar

eas

de c

ada

día

seam

os

artí

fice

s de

re

conc

ilia

ción

en

la

so

cied

ad

y en

nu

estr

o en

torn

o,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

Par

a qu

e el

tes

tim

onio

de

los

már

tire

s se

a si

empr

e m

ás

fuer

te q

ue la

s in

sidi

as y

vio

lenc

ias

de s

us a

sesi

nos,

Márt

ires

del

Coll

cam

inad c

on n

oso

tros.

(Se

pu

eden

adir

otr

as

ora

cio

nes

co

n l

a

m

ism

a r

esp

ues

ta)

8. O

raci

ón (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 4

)

9. C

ánti

co f

inal

(ve

r el

emen

tos

com

unes

, pág

. 4)

23

suyo

s: p

osee

n un

sig

nifi

cado

esc

atol

ógic

o, a

pare

cen

com

o un

ade

lant

o de

l ju

icio

y d

e la

ins

taur

ació

n co

mpl

eta

del

Rei

no, y

pre

ludi

an e

l tr

iunf

o de

la

vida

sob

re l

a m

uert

e y

el

naci

mie

nto

de u

nos

ciel

os n

uevo

s y

una

tier

ra n

ueva

.

(S

e d

eja

un

mo

men

to p

ara

la

med

itaci

ón)

6. S

alm

o (v

ersí

culo

s de

l sal

mo

16)

Ant

ífon

a: D

ios

mío

, en

ti

busc

o p

rote

cció

n.

Cuí

dam

e, D

ios

mío

, po

rque

en

ti b

usco

pro

tecc

ión.

"T

ú er

es m

i Dio

s;

Tod

o lo

bue

no q

ue te

ngo,

L

o he

rec

ibid

o de

ti.

Per

o q

uie

nes

adora

n í

dolo

s

Sufr

irán e

n g

ran m

aner

a.

¡Jam

ás

les

pre

senta

ré o

fren

das!

¡Jam

ás

les

rendir

é cu

lto!

eres

mi D

ios,

E

res

todo

lo q

ue te

ngo;

T

ú ll

enas

mi v

ida

Y m

e da

s se

guri

dad.

Yo t

e ben

dig

o

Por

los

conse

jos

que

me

das;

Tus

ense

ñanza

s m

e g

uía

n

Yo

siem

pre

te te

ngo

pres

ente

; S

i tú

está

s a

mi l

ado,

N

ada

me

hará

cae

r.

Por

eso e

stoy

muy

conte

nto

,

Por

eso m

e si

ento

fel

iz,

Por

eso v

ivo c

onfi

ado.

¡Tú n

o m

e dej

ará

s m

ori

r

Me

ense

ñast

e a

vivi

r C

omo

a ti

te g

usta

.

22

Día

sex

to

1. H

imn

o d

e en

trad

a (v

er e

lem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

2. M

onic

ión

inic

ial (

ver

elem

ento

s co

mun

es, p

ág. 3

)

3. L

ema

Bíb

lico

Confo

rme

a m

i vi

va es

per

anza

co

nfí

o que

en nada se

confu

ndid

o,

sino q

ue

con t

oda s

eguri

dad,

com

o s

iem

pre

,

tam

bié

n ahora

Je

sucr

isto

se

rá g

lori

fica

do en

m

i cu

erp

o,

sea p

or

la v

ida,

sea p

or

la m

uer

te.

Pues

para

la v

ida e

s

Cri

sto y

la m

uer

te g

ananci

a (

Flp

. 1,

20

-21

).

4. B

iogr

afía

(si

se

hace

, ver

apé

ndic

e: p

p. 3

5-43

)

5. L

ectu

ra

Los

már

tire

s de

l Col

l -co

mo

todo

s lo

s m

árti

res-

son

el s

igno

m

ás

auté

ntic

o de

la

Ig

lesi

a de

Je

sucr

isto

. U

na

Igle

sia

form

ada

por

hom

bres

, fr

ágil

es y

pec

ador

es,

pero

que

sab

en

dar

test

imon

io d

e su

fe

vigo

rosa

y d

e su

am

or in

cond

icio

nal

a Je

sucr

isto

, ant

epon

iénd

olo

incl

uso

a la

pro

pia

vida

.

Los

már

tire

s se

enc

uent

ran

en t

odos

los

ám

bito

s so

cial

es.

Han

pas

ado

su e

xist

enci

a ha

cien

do e

l bi

en.

Han

suf

rido

y

han

mue

rto

renu

ncia

ndo

a sa

lvar

su

vida

y p

erdo

nand

o a

quie

nes

los

mal

trat

an.

Por

tod

o lo

cua

l no

s si

túan

ant

e un

a re

alid

ad q

ue s

uper

a lo

hum

ano

y qu

e no

s in

vita

a r

econ

ocer

la

fue

rza

y la

gra

cia

de D

ios

actu

ando

en

la d

ebil

idad

de

la

hist

oria

hum

ana.

El

mis

teri

o de

l m

arti

rio

es i

nsep

arab

le d

e la

mis

ión

que

Dio

s da

a c

ada

pers

ona

y en

él

se r

eali

za e

l de

sign

io d

e la

P

rovi

denc

ia. E

n Je

sús

culm

ina

toda

la

seri

e de

per

segu

idos

, co

mo

los

Pro

feta

s.

De

Jesú

s ar

ranc

a to

do

un

crec

ient

e di

scip

ulad

o qu

e no

pue

de c

orre

r un

a su

erte

dis

tint

a a

la d

e su

Mae

stro

.

En

los

disc

ípul

os r

eviv

e Je

sús

su m

arti

rio

y pa

ra e

llos

la

mue

rte

es g

anan

cia.

En

la I

gles

ia,

las

pers

ecuc

ione

s so

n si

gno

y co

ndic

ión

de la

vic

tori

a de

fini

tiva

de

Cri

sto

y de

los