novena/triduo a los mártires del coll · pdf filepor m. soler. las demás se...
TRANSCRIPT
1
NO
VE
NA
/TR
IDU
O A
LO
S M
ÁR
TIR
ES
DE
L C
OL
L
Est
ruct
ura
de
la n
oven
a
A
tene
r en
cu
enta
qu
e en
la
no
vena
/tri
duo
hay
unos
el
emen
tos
que
se r
epit
en y
otr
os p
ropi
os d
e ca
da d
ía.
La
estr
uctu
ra d
e la
mis
ma
es la
sig
uien
te:
1. H
imn
o d
e en
trad
a
(“C
om
o l
os
már
tire
s…”
Him
no c
anta
do e
n la
bea
tifi
caci
ón
de l
os m
árti
res
en R
oma.
Tam
bién
se
pued
e re
cita
r o
eleg
ir
otra
can
ción
apr
opia
da)
2. M
onic
ión
inic
ial
(Qui
en d
irig
e la
ple
gari
a ce
ntra
el
porq
ué y
el
cóm
o de
l m
omen
to d
e or
ació
n)
3. L
ema
Bíb
lico
(Un
text
o bí
blic
o en
co
nson
anci
a co
n el
he
cho
del
mar
tiri
o).
4. B
iogr
afía
(Fra
gmen
to
de
la
biog
rafí
a de
al
guno
de
lo
s m
árti
res
depe
ndie
ndo
del
tiem
po d
ispo
nibl
e. S
i se
lee
se
esco
ge l
a m
ás a
prop
iada
seg
ún e
l lu
gar
o in
teré
s de
las
per
sona
s qu
e ha
gan
la
nove
na.
Las
bi
ogra
fías
se
en
cuen
tran
en
el
ap
éndi
ce)
5. L
ectu
ra
(Uno
s pá
rraf
os r
elat
ivos
a l
os m
árti
res
de B
arce
lona
. L
as
tres
pri
mer
as le
ctur
as e
stán
sac
adas
del
epí
logo
del
libr
o lo
s
ata
jos
de
Dio
s, p
or M
. S
oler
. L
as d
emás
se
rela
cion
an d
e al
guna
man
era
con
los
disc
urso
s, h
imno
s y
pleg
aria
s qu
e tu
vier
on lu
gar
en e
l día
de
la B
eati
fica
ción
)
44
ÍND
ICE
Est
ruct
ura
de la
nov
ena
......
......
.....
p. 1
Ele
men
tos
com
unes
par
a ca
da d
ía
p. 3
Pri
mer
día
. ....
......
......
......
......
......
p.
6
Seg
undo
día
......
......
......
......
......
....
p. 1
0
Ter
cer
día.
......
......
......
......
......
. ...
. p.
13
Día
cua
rto.
......
......
......
......
......
.. ...
. p.
16
Día
qui
nto.
......
......
......
......
....
....
p. 1
9
Día
sex
to...
......
......
......
......
......
.. ...
. p.
22
Día
sép
tim
o....
......
......
......
......
.... ..
.. .
p. 2
5
Día
oct
avo.
......
......
......
......
......
......
p.
28
Últ
imo
día.
......
......
......
......
......
......
p.
32
Sim
ó R
eyné
s S
oliv
elle
s ....
......
......
. p.
35
Miq
uel P
ons
Ram
is...
......
......
......
. p.
36
Fra
nces
c M
ayol
Oli
ver
......
......
.....
p. 3
7
Pau
Nog
uera
Tri
as...
......
......
......
...
p. 3
8
Cat
alin
a C
aldé
s S
ocia
s ...
......
......
.. p.
39
Miq
uela
Rul
lan
Rib
ot...
......
......
.....
p. 4
1
Pru
dènc
ia C
anye
lles
Gin
està
......
...
p. 4
2
43
mil
icia
no
s re
gis
tra
ron
u
na
to
rre
co
nti
gu
a
bu
sca
nd
o
a
los
reli
gio
sos.
Lu
eg
o l
o h
icie
ron
en
la
To
rre
Alz
ina
. En
cu
an
to l
os
en
con
tra
ron
lo
s fu
sila
ron
m
ien
tra
s
con
min
ab
an
al
sile
nci
o a
Pru
dè
nci
a y
a
su
am
iga
T
ere
sa.
Po
ste
rio
rme
nte
reg
resa
ron
a
la
ca
sa
y
ap
resa
ron
a
Pru
dè
nci
a.
Ex
pli
ca l
a v
incu
laci
ón
de
la
Sra
. co
n l
a
com
un
ida
d d
e r
eli
gio
sos
el
he
cho
de
qu
e
ést
os
vis
ita
ran
a
su
m
ari
do
a
me
did
a
qu
e
era
p
resa
d
e
la
tub
erc
ulo
sis.
Le
lle
va
ba
n l
a c
om
un
ión
y
le
ad
min
istr
aro
n
la
un
ció
n
de
lo
s
en
ferm
os.
La
no
che
de
l 2
3 d
e j
uli
o d
e 1
93
6 u
n c
am
ión
lle
vó
a f
usi
lar
a
las
do
s re
lig
iosa
s fr
an
cisc
an
as,
a
sí
com
o
a
otr
as
qu
e
se
en
con
tra
ron
en
el
ba
rrio
, y a
l H
no
. Pa
u N
og
ue
ra. E
n e
l m
ism
o
ve
híc
ulo
est
ab
a t
am
bié
n l
a S
ra.
Pru
de
nci
a,
ap
resa
da
ha
cía
un
as
ho
ras.
F
ue
a
crib
illa
da
e
n
la
carr
ete
ra
lla
ma
da
“arr
ab
ass
ad
a”.
La
zos
de
sa
ng
re l
a u
nie
ron
al
gru
po
qu
e m
orí
a
con
ell
a,
así
co
mo
a l
os
reli
gio
sos
fusi
lad
os
en
su
pro
pia
ca
sa
ho
ras
an
tes.
2
6. S
alm
o
(Se
leen
a d
os c
oros
alg
unos
ver
sícu
los
sálm
icos
esc
ogid
os
y re
laci
onad
os c
on e
l hec
ho d
el m
arti
rio)
7. P
etic
ion
es
(Tre
s or
acio
nes
supl
ican
do
la
fuer
za
para
ac
rece
ntar
la
fo
rtal
eza
cris
tian
a a
ejem
plo
de l
os m
árti
res
del
Col
l. S
e pu
eden
aña
dir
peti
cion
es d
e ac
uerd
o a
la v
olun
tad
de l
os
part
icip
ante
s)
8. O
raci
ón
(Qui
en d
irig
e la
nov
ena
pide
la
fuer
za d
e vi
vir
una
inte
nsa
vida
cri
stia
na)
9. C
ánti
co f
inal
(Pue
de s
er e
l hi
mno
can
tado
en
la B
eati
fica
ción
de
los
már
tire
s:
“Sem
illa
s de
paz
…”
o b
ien otr
o ca
nto
que
se
cons
ider
e ap
ropi
ado)
3
Ele
men
tos
com
un
es p
ara
cad
a d
ía
1. H
imn
o d
e en
trad
a: c
omo
los
már
tire
s (u
otr
o ca
nto)
1. F
ijar
on s
us o
jos
en C
rist
o
Y
ya
no v
olvi
eron
atr
ás.
Sab
ían
de q
uién
se
fiab
an
Y
esa
raz
ón p
udo
más
.
C
om
o l
os
márt
ires
nues
tros
her
manos
de
Barc
elona
Quer
emos
ser.
Dar
nues
tras
vidas,
unir
las
manos
y p
rep
ara
rnos
Para
de
nuev
o f
lore
cer.
2. L
leva
ban
los
ojos
ven
dado
s A
tado
s de
man
os y
pie
s.
Per
o el
cor
azón
pal
pita
ndo
Hen
chid
o de
am
or y
de
fe.
3. S
i hoy
nue
stro
s pa
sos
vaci
lan
S
i hoy
se
nos
cans
a la
fe,
D
ebem
os f
ijar
nue
stro
s oj
os
En
Cri
sto
y co
n fu
erza
cre
er.
4. Q
uita
r de
los
ojos
las
vend
as
Lib
rar
nues
tras
man
os y
pie
s,
Y c
on c
oraz
ón b
ien
disp
uest
o S
egui
r co
mo
ello
s tr
as É
l.
2. M
onic
ión
inic
ial
Her
man
os:
dedi
cam
os u
nos
mom
ento
s a
la m
emor
ia d
e lo
s M
árti
res
del
Col
l. N
o co
n la
int
enci
ón d
e m
irar
hac
ia a
trás
y
repa
rtir
cul
pas,
sin
o pa
ra h
acer
exa
men
de
conc
ienc
ia y
ev
alua
r cu
áles
so
n nu
estr
as
alia
nzas
. P
ara
pedi
r hu
mil
dem
ente
per
dón
por
las
vece
s qu
e la
Igl
esia
no
estu
vo
42
Ace
ptó
en
to
do
mo
me
nto
la
ma
yo
r a
ust
eri
da
d d
el
con
ve
nto
:
la c
om
ida
, la
ca
ma
in
cóm
od
a, l
os
tra
ba
jos
hu
mil
de
s...
En
P
ina
e
mit
ió
la
pri
me
ra
pro
fesi
ón
e
l 1
6
de
o
ctu
bre
d
e
19
29
. El
mis
mo
día
y e
l m
ism
o m
es,
pe
ro s
eis
añ
os
má
s ta
rde
(en
1
93
5)
pro
fesó
d
e
mo
do
d
efi
nit
ivo
. P
oco
d
esp
ué
s fu
e
de
stin
ad
a a
l C
oll
, e
n B
arc
elo
na
. A
llá
re
sid
ía u
na
co
mu
nid
ad
fra
nci
sca
na
hu
mil
de
y a
ust
era
, e
n u
na
ba
rria
da
pe
rifé
rica
de
la g
ran
ciu
da
d.
No
era
aje
na
a l
a t
urb
ule
nta
sit
ua
ció
n s
oci
al
y
reli
gio
sa d
e l
a c
iud
ad
ca
tala
na
. E
xp
resó
el
pre
sen
tim
ien
to d
e
su
pro
nta
m
ue
rte
, ta
nto
a
l d
esp
ed
irse
d
e
Pa
lma
co
mo
a
l
lle
ga
r a
Ba
rce
lon
a.
A
lo
larg
o
de
su
v
ida
in
sist
ió
Miq
ue
la
en
id
en
tifi
car
su
vo
lun
tad
co
n l
a d
e D
ios.
Dis
cern
ía c
uá
l se
ría
y c
on
sult
ab
a c
on
el
dir
ect
or
esp
irit
ua
l a
cerc
a d
e l
a m
ism
a.
El
día
20
se
ha
lla
ba
en
el
con
ve
nto
cu
an
do
fu
e r
ecl
am
ad
a,
jun
to c
on
So
r C
ata
lin
a,
po
r lo
s m
ilic
ian
os.
Am
ba
s, y
un
as
tere
sia
na
s, i
nic
iaro
n u
n
pe
no
so i
tin
era
rio
h
aci
a e
l fu
sila
mie
nto
. E
l 2
3
de
ju
lio
d
el
19
36
, a
l a
no
che
cer,
fu
e
acr
ibil
lad
a
en
la
cu
rva
d
e
un
a
carr
ete
ra –
l’A
rra
ba
ssa
da
- co
nd
uce
nte
al
Tib
ida
bo
, u
n m
on
te
sob
resa
lie
nte
de
la
ciu
da
d.
PR
UD
ÈN
CIA
CA
NY
EL
LE
S G
INE
STÀ
Na
ció
el
5 d
e a
go
sto
de
l 1
88
4 e
n S
an
t C
elo
ni
(Ba
rce
lon
a).
Fu
e
ba
uti
zad
a e
l 1
0 d
el
mis
mo
me
s y
de
l m
ism
o a
ño
. C
on
tra
jo
ma
trim
on
io e
n e
l S
an
tua
rio
de
la
Vir
ge
n d
e M
on
tse
rra
t e
l 2
7
de
se
pti
em
bre
de
19
27
. D
e c
ará
cte
r u
n t
an
to e
xp
losi
vo
, p
ero
de
na
tura
l m
uy
ca
rita
tiv
o y
se
nsi
ble
an
te l
as
de
sgra
cia
s d
el
pró
jim
o. P
ert
en
eci
ó a
la
s C
on
fere
nci
as
de
S. V
ice
nte
de
Pa
úl
y
tam
bié
n a
la
Co
fra
día
de
la
vis
ita
do
mic
ilia
ria
. Co
n f
recu
en
cia
vis
ita
ba
a p
ers
on
as
ne
cesi
tad
as
y n
o t
en
ía r
ep
aro
s e
n p
ed
ir
fon
do
s p
ara
ell
as.
La
S
ra.
Pru
dè
nci
a
en
ten
dió
q
ue
e
l re
fug
io
de
a
lgu
no
s
con
gre
ga
nte
s e
n
un
a
tie
nd
a
cerc
an
a
al
san
tua
rio
n
o
era
seg
uro
, p
or
en
con
tra
rse
d
em
asi
ad
o
cerc
a
de
l te
mp
lo.
Le
s
inv
itó
a e
sco
nd
ers
e e
n s
u c
asa
, la
To
rre
Alz
ina
. A
l a
no
che
cer
de
l d
ía 2
1 o
curr
ió e
l ca
mb
io d
e r
efu
gio
. A m
ed
iod
ía d
el
23
lo
s
41
sufr
iero
n m
alt
rato
s y
la
s p
eo
res
ve
jaci
on
es,
se
gú
n a
lgu
no
s
test
igo
s. L
ue
go
se
la
s ll
ev
aro
n a
un
a c
arr
ete
ra d
e l
as
afu
era
s
do
nd
e
fue
ron
a
crib
illa
da
s,
jun
tam
en
te
con
e
l H
no
. P
au
No
gu
era
y
la
S
ra.
Pru
de
nci
a.
So
r C
ata
lin
a
no
fu
e
he
rid
a
mo
rta
lme
nte
y e
n m
ita
d d
e l
a n
och
e p
ud
o r
efu
gia
rse
en
ca
sa
de
un
a c
on
oci
da
, q
ue
pre
firi
ó a
ten
de
rla
en
el
ex
teri
or
de
la
casa
pa
ra n
o c
om
pro
me
ters
e.
La
se
ño
ra h
izo
ge
stio
ne
s p
ara
qu
e f
ue
ra h
osp
ita
liza
da
, pe
ro e
l h
ech
o e
s q
ue
lo
s m
ilic
ian
os
la
reco
gie
ron
pa
ra r
em
ata
rla
.
MIQ
UE
LA
RU
LL
AN
RIB
OT
El
24
de
no
vie
mb
re d
e 1
90
3 n
aci
ó e
n l
a
vil
la
de
P
etr
a
(Ma
llo
rca
) y
re
cib
ió
el
ba
uti
smo
a
l d
ía
sig
uie
nte
. M
iqu
ela
fre
cue
ntó
e
l p
arv
ula
rio
q
ue
la
s H
na
s.
fra
nci
sca
na
s h
ab
ían
e
sta
ble
cid
o
en
e
l
lug
ar.
Su
s p
ad
res
lam
en
tarí
an
, a
l ca
bo
de
lo
s a
ño
s, d
os
vid
as
seg
ad
as
de
su
s
hij
os:
M
iqu
ela
y
u
n
he
rma
no
su
yo
mé
dic
o
qu
e
eje
rcía
e
n
Gu
ad
ala
jara
.
Ta
mb
ién
fu
e e
jecu
tad
o e
n l
a g
ue
rra
.
La
niñ
a e
ra d
e i
nte
lig
en
cia
no
rma
l y
má
s b
ien
tím
ida
. T
uv
o
qu
e e
mig
rar
a V
ale
nci
a c
on
su
s p
ad
res
po
r u
no
s a
ño
s y
lu
eg
o
reg
resó
a
M
all
orc
a,
a
Pa
lma
, co
ncr
eta
me
nte
. D
e
nu
ev
o
fre
cue
ntó
a l
as
fra
nci
sca
na
s. N
o s
e c
on
ten
tó c
on
lo
s a
cto
s d
e
pie
da
d p
ers
on
al,
sin
o q
ue
co
lab
oró
en
la
ca
teq
ue
sis.
Ju
nto
con
su
s a
mig
as
de
in
clin
aci
on
es
afi
ne
s co
nfe
ccio
na
ba
pre
nd
as
y j
ug
ue
tes
pa
ra d
on
ar
a l
os
má
s n
ece
sita
do
s.
No
le
im
po
rta
ron
lo
s co
me
nta
rio
s q
ue
de
sató
su
de
cisi
ón
de
en
tra
r e
n
la
vid
a
reli
gio
sa
con
la
s fr
an
cisc
an
as.
T
am
po
co
cam
bió
d
e
op
inió
n
cua
nd
o
alg
un
os
le
aco
nse
jab
an
q
ue
en
tra
ra
en
o
tra
s co
ng
reg
aci
on
es
de
m
ay
or
ab
ole
ng
o.
Pre
cisa
me
nte
po
r su
hu
mil
da
d y
sim
pli
cid
ad
esc
og
ía a
la
s
fra
nci
sca
na
s, e
xp
lica
ba
a q
uie
n l
e p
lan
tea
ba
alt
ern
ati
va
s. E
l
14
d
e
ab
ril
de
1
92
8
ing
resa
ba
co
mo
p
ost
ula
nte
e
n
Pin
a.
4
ni e
stá
de p
arte
de
los
pobr
es y
des
cuid
a el
min
iste
rio
de
reco
ncil
iaci
ón q
ue le
cor
resp
onde
.
Que
rem
os r
endi
r ho
men
aje
a lo
s he
rman
os
y he
rman
as
nues
tros
que
die
ron
su v
ida,
la p
rueb
a de
l am
or m
ás g
rand
e.
Ell
os f
uero
n ví
ctim
as d
el o
dio
a un
a fo
rma
de I
gles
ia q
ue
no r
epre
sent
aban
. E
ran
gent
e hu
mil
de,
eran
los
déb
iles
que
la
soc
ieda
d ig
nora
. V
ivía
n de
dica
dos
evan
geli
zaci
ón e
n la
pe
rife
ria
de l
a ci
udad
y a
ens
eñar
las
pri
mer
as l
etra
s a
los
hijo
s de
los
obr
eros
. C
omo
un r
ebañ
o de
ove
jas
inoc
ente
s fu
eron
sac
rifi
cada
s po
r lo
s pe
cado
s de
l m
undo
. M
urie
ron
perd
onan
do y
ace
ptan
do u
na c
onde
na i
njus
ta p
ara
que
un
mun
do m
ejor
pos
ible
.
8. O
raci
ón f
inal
Oh
Dio
s, q
ue h
as e
mbe
llec
ido
a tu
Igl
esia
co
n la
san
gre
derr
amad
a de
los
Bea
tos
már
tire
s de
l Col
l, co
ncéd
enos
por
su
inte
rces
ión
la g
raci
a qu
e te
sup
lica
mos
.
Que
el e
jem
plo
de s
u m
uert
e m
arti
rial
nos
enci
enda
en
tu a
mor
, no
s m
ueva
a s
er a
gent
es d
e re
conc
ilia
ción
en
nue
stro
ent
orno
y
a de
sear
mor
ir p
rofe
sand
o tu
nom
bre.
P
or J
esuc
rist
o N
uest
ro S
eñor
. Am
én.
9. C
ánti
co f
inal
Sem
illa
s de
paz,
márt
ires
de
Cri
sto,
sig
no
s del
am
or,
vali
ente
s te
stig
os,
anto
rchas
de
fe
en n
ues
tro c
am
ino.
1. E
s se
mil
la d
e cr
isti
anos
vu
estr
a sa
ngre
mar
tiri
al,
es p
erdó
n de
los
herm
anos
y
espe
ranz
a de
la p
az.
5
2. N
uest
ra ti
erra
el s
iglo
vei
nte
resp
land
ece
en s
anti
dad,
pu
es d
ais
vida
en
vues
tra
mue
rte
a un
a nu
eva
hum
anid
ad.
3. E
ntre
gadn
os e
l tes
tigo
qu
e ho
y qu
erem
os r
ecog
er,
por
segu
ir e
n el
cam
ino
al S
eñor
, Tes
tigo
fie
l.
4. D
adno
s go
zo y
val
entí
a al
sem
brar
la p
az y
el b
ien,
pr
ocla
man
do e
n nu
estr
a vi
da
la a
legr
ía d
e la
fe
40
día
de
l n
aci
mie
nto
fu
e b
au
tiza
da
en
la
pa
rro
qu
ia d
e S
. An
ton
i.
A
los
po
cos
me
ses
reci
bió
la
co
nfi
rma
ció
n.
Fa
mil
ia
pro
fun
da
me
nte
cr
isti
an
a
en
lo
s cr
ite
rio
s,
lo
cua
l d
eri
va
ba
tam
bié
n e
n n
um
ero
sos
act
os
de
pie
da
d y
de
cu
lto
.
Ca
tali
na
est
ud
ió c
ab
e l
as
Hn
as.
Fra
nci
sca
na
s q
ue
ha
cía
po
co
má
s d
e m
ed
io s
iglo
ha
bía
n n
aci
do
en
la
po
bla
ció
n d
e P
ina
(Ma
llo
rca
). L
ue
go
sig
uió
fre
cue
nta
nd
o l
a c
asa
de
la
s m
on
jas
y
form
ó
pa
rte
d
e
va
rio
s g
rup
os
ecl
esi
ale
s.
A
me
did
a
qu
e
tra
nsc
urr
ían
lo
s a
ño
s ib
a s
oli
dif
ica
nd
o s
u p
rop
ósi
to d
e e
ntr
ar
en
la
vid
a r
eli
gio
sa c
on
la
s H
na
s. F
ran
cisc
an
as.
Cu
an
do
su
de
cisi
ón
fu
e f
irm
e y
a n
o v
olv
ió a
trá
s, n
o o
bst
an
te a
lgu
na
s
circ
un
sta
nci
as
fam
ilia
res
tra
tara
n d
e r
ete
ne
rla
.
Fu
e
a
Pin
a
pa
ra
inte
gra
rse
a
la
C
on
gre
ga
ció
n
a
la
qu
e
soli
cita
ba
su
in
gre
so. E
l 1
3 d
e o
ctu
bre
de
l m
ism
o a
ño
vis
itó
el
cara
cte
ríst
ico
há
bit
o a
zul.
Un
añ
o y
un
día
de
spu
és
em
itió
la
pro
fesi
ón
de
lo
s co
nse
jos
ev
an
gé
lico
s.
Su
pri
me
r d
est
ino
, la
po
bla
ció
n d
e L
lose
ta (
Ma
llo
rca
), d
on
de
en
señ
ó l
as
pri
ma
s
letr
as
a l
os
pá
rvu
los
y a
yu
dó
en
la
s ta
rea
s d
om
ést
ica
s. T
uv
o
otr
os
de
stin
os
en
Ma
llo
rca
y u
no
en
Ciu
tad
ell
a (
Me
no
rca
),
do
nd
e e
jerc
ió s
u l
ab
or
a f
av
or
de
l se
min
ari
o.
En
ju
nio
de
19
36
Ca
tali
na
lle
va
ba
se
is a
ño
s fo
rma
nd
o p
art
e
de
la
co
mu
nid
ad
de
re
lig
iosa
s fr
an
cisc
an
as
loca
liza
da
en
C/
Sa
ntu
ari
, 1
8,
en
e
l b
arr
io
de
l C
oll
. E
l g
rup
o
cen
tra
ba
su
s
tare
as
en
la
gu
ard
erí
a i
nfa
nti
l y
en
el
cuid
ad
o d
e l
os
en
ferm
os
con
to
tal
de
sin
teré
s. S
ub
sist
ían
gra
cia
s a
lo
s d
on
ati
vo
s q
ue
lle
ga
ba
n
a
sus
ma
no
s.
So
r C
ata
lin
a
de
jó
mu
y
bu
en
os
recu
erd
os
do
nd
e q
uie
ra q
ue
pa
só.
Hiz
o s
iem
pre
el
bie
n e
n l
a
pe
nu
mb
ra.
So
r C
ata
lin
a s
e e
nco
ntr
ab
a a
ten
die
nd
o a
un
en
ferm
o c
ua
nd
o
en
la
ca
lle
se
pro
ferí
an
am
en
aza
s y
gri
terí
os
an
ticl
eri
cale
s. A
pe
sar
de
l co
nse
jo d
el
en
ferm
o d
e n
o m
ov
ers
e,
ell
a p
refi
rió
reu
nir
se c
on
la
s co
mp
añ
era
s d
e c
on
ve
nto
, si
bie
n r
eco
rrió
el
cam
ino
ve
stid
a d
e s
eg
lar.
Un
a v
ez
en
el
con
ve
nto
, e
l d
ía 2
0,
ell
a y
So
r M
ica
ela
fu
ero
n r
ecl
am
ad
as
po
r lo
s m
ilic
ian
os.
La
s d
os
mo
nja
s fr
an
cisc
an
as,
ju
nta
me
nte
co
n
otr
as
do
s
tere
sia
na
s, f
ue
ron
lle
va
da
s a
un
a c
asa
co
mit
é d
el
ba
rrio
. A
llí
39
los
reli
gio
sos
de
l co
nv
en
to d
e S
óll
er
en
ca
lid
ad
de
in
tern
o.
Ay
ud
ab
a e
n l
as
tare
as
do
mé
stic
as
y s
e g
an
ó d
esd
e u
n i
nic
io e
l
ap
reci
o d
e l
os
con
gre
ga
nte
s. S
oli
citó
in
icia
r e
l n
ov
icia
do
, a
lo
cua
l a
cce
die
ron
lo
s re
spo
nsa
ble
s. C
on
ta
l m
oti
vo
se
tra
sla
dó
al
mo
nte
de
Ra
nd
a. P
au
pro
fesó
el
23
de
ma
yo
de
19
34
.
Fu
e d
est
ina
do
a B
arc
elo
na
, lo
cu
al
le p
reo
cup
ó p
or
el
clim
a
an
ticl
eri
cal
qu
e s
e v
ivía
en
la
ciu
da
d.
Sa
bía
de
lo
s a
salt
os
a
con
ve
nto
s y
de
l o
dio
qu
e s
e e
xte
nd
ía c
om
o m
an
cha
de
ace
ite
.
Se
d
esp
idió
d
e
su
ma
dre
su
mid
o
en
e
sto
s p
en
sam
ien
tos.
Em
pre
nd
ió l
a m
arc
ha
ha
cia
el
Co
ll e
l 3
de
ma
yo
de
19
34
.
El
Hn
o.
Pa
u N
og
ue
ra f
ue
un
de
cha
do
de
sim
pli
cid
ad
, e
n e
l
sen
tid
o d
e q
ue
fu
e s
iem
pre
tra
nsp
are
nte
y v
ivió
ple
na
me
nte
la u
nid
ad
de
vid
a.
Na
da
te
nía
qu
e o
cult
ar,
nin
gu
na
am
bic
ión
se f
iltr
ab
a e
n s
us
pro
ye
cto
s d
e f
utu
ro.
De
ma
ne
ra q
ue
no
ha
bía
po
rqu
é f
av
ore
cer
me
an
dro
s o
re
cov
eco
s re
aci
os
a l
a
luz.
El
día
23
de
ju
lio
de
19
36
lo
s m
ilic
ian
os
ap
resa
ron
al
Hn
o.
Pa
u y
lo
tra
sla
da
ron
de
la
re
sid
en
cia
lla
ma
da
“T
orr
e b
lan
ca”
al
lug
ar
en
q
ue
se
h
ab
ía
est
ab
leci
do
u
n
com
ité
d
e
los
mil
icia
no
s.
All
á
se
en
con
tró
co
n
otr
as
reli
gio
sas
de
la
ba
rria
da
de
l C
oll
. Pa
u t
en
ía l
as
ma
no
s a
tad
as
a l
a e
spa
lda
y s
e
ma
ntu
vo
si
em
pre
si
len
cio
so,
con
lo
s o
jos
ba
jos.
L
lam
ó
la
ate
nci
ón
u
n
tal
com
po
rta
mie
nto
. E
l g
rup
o
en
tero
p
ad
eci
ó
nu
me
rosa
s h
um
illa
cio
ne
s,
a
tod
os
se
les
am
en
azó
co
n
la
mu
ert
e
y
fue
ron
so
me
tid
os
a
va
rio
s si
mu
lacr
os
de
fusi
lam
ien
to.
Al
gru
po
de
re
lig
iosa
s y
al
Hn
o.
Pa
u s
e l
es
inst
ó
a s
ub
ir a
un
ca
mió
n r
od
ea
do
de
mil
icia
no
s. L
os
lle
va
ron
a
fusi
lar
en
un
a c
arr
ete
ra p
eri
féri
ca.
CA
TA
LIN
A C
AL
DÉ
S SO
CIA
S
Era
el
9 d
e j
uli
o d
e 1
89
9 c
ua
nd
o n
aci
ó
en
Sa
Po
bla
(M
all
orc
a)
la s
eg
un
da
hij
a
de
l m
atr
imo
nio
M
iqu
el
Ca
ldé
s y
Ca
tali
na
So
cía
s. S
e l
e i
mp
uso
el
no
mb
re
de
C
ata
lin
a
y
ten
drí
a
otr
os
do
s
he
rma
no
s a
nd
an
do
el
tie
mp
o. E
l m
ism
o
6
Pri
mer
día
1. H
imn
o d
e en
trad
a (v
er e
lem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
2. M
onic
ión
inic
ial (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
3. L
ema
Bíb
lico
Ell
os
le h
an v
enci
do p
or
la s
ang
re d
el C
ord
ero y
por
la
pala
bra
de
su t
esti
monio
. Y
han d
esp
reci
ado s
u v
ida h
ast
a
sufr
ir l
a m
uer
te.
Por
eso a
leg
raos
ciel
os
y vo
sotr
os
los
que
habit
áis
en e
llos.
(A
p. 12
,11
-12
)
4. B
iogr
afía
(si
se
hace
, ver
apé
ndic
e: p
p. 3
5-43
)
5. L
ectu
ra
Cua
tro
reli
gios
os
del
San
tuar
io
del
Col
l -e
ntre
ot
ros
muc
hos-
cay
eron
aba
tido
s po
r la
s ba
las
en a
quel
la l
ocur
a co
lect
iva
que
fue
la g
uerr
a ci
vil
del
año
1936
. C
on e
llos
, do
s re
ligi
osas
que
vel
aban
en
la c
abec
era
de l
os e
nfer
mos
y
ense
ñaba
n a
los
niño
s la
s pr
imer
as l
etra
s. T
ambi
én u
na
seño
ra c
apaz
de
mor
ir p
or c
eder
un
rinc
ón d
e la
cas
a a
unos
cl
érig
os a
cosa
dos.
La
trag
edia
her
man
ó a
los
caíd
os c
on
lazo
s de
san
gre.
Los
tes
tigo
s qu
e co
nviv
iero
n co
n lo
s pr
otag
onis
tas
de e
sta
hist
oria
, o
les
cono
cier
on d
e ce
rca,
ofr
ecen
un
test
imon
io
sin
fisu
ras:
se
trat
aba
de p
erso
nas
senc
illa
s, s
in a
mbi
cion
es
y si
n in
icia
tiva
s de
gra
ndes
vue
los.
En
gene
ral
cabe
hab
lar
de p
erso
nas
retr
aída
s, t
ímid
as y
en
algú
n ca
so h
asta
de
débi
l com
plex
ión.
Viv
ían
en e
l an
onim
ato
en u
n ba
rrio
obr
ero
y pe
rifé
rico
de
Bar
celo
na.
Los
rel
igio
sos
pres
bíte
ros
se d
edic
aban
a m
inis
-te
rios
pas
tora
les
más
bie
n m
odes
tos:
cat
eque
sis
a lo
s ni
ños,
ce
lebr
ació
n de
sac
ram
ento
s...
Los
coa
djut
ores
rea
liza
ban
tare
as
dom
ésti
cas
y ll
evab
an
a ca
bo
cuan
to
se
les
enco
men
daba
. Seg
uían
de
cerc
a el
pat
rón
del b
uen
reli
gios
o de
la
ép
oca:
di
scip
lina
do,
rect
o en
to
da
situ
ació
n,
cum
plid
or d
e la
s R
egla
s.
7
Por
su
part
e la
s re
ligi
osas
fra
ncis
cana
s tr
asno
chab
an p
ara
vela
r a
los
enfe
rmos
que
las
sol
icit
aban
. O
pon
ían
todo
su
empe
ño e
n en
tret
ener
, a
la v
ez q
ue e
nseñ
ar, a
los
peq
ueño
s qu
e le
s co
nfia
ban
los
padr
es t
raba
jado
res
a lo
lar
go d
el d
ía.
Y
la
Sra
. P
rude
ncia
, m
ujer
de
de
lica
dos
sent
imie
ntos
, at
endi
ó de
mil
am
ores
a s
u es
poso
tub
ercu
loso
, im
part
ió
cate
ques
is e
n lu
gare
s ne
cesi
tado
s e
inve
ntó
mil
man
eras
de
reco
ger
fond
os a
fav
or d
e lo
s m
ás h
umil
des.
(
Se
dej
a u
n
mo
men
to p
ara
la
med
ita
ción).
6. S
alm
o (v
ersí
culo
s de
l sal
mo
22)
Ant
ífon
a: A
nu
nci
aré
tu n
om
bre
a m
is h
erm
anos
Dio
s m
ío, D
ios
mío
, ¿P
or q
ué m
e ha
s ab
ando
nado
?
¿Por
qué
est
ás le
jos
D
e m
i cla
mor
y m
is g
emid
os?
T
e in
voco
de
día,
y n
o re
spon
des,
D
e no
che,
y n
o en
cuen
tro
desc
anso
;
En t
i co
nfi
aro
n n
ues
tros
padre
s:
Confi
aro
n, y
tú l
os
libra
ste;
Cla
maro
n a
ti
y fu
eron s
alv
ados,
Confi
aro
n e
n t
i y
no q
ued
aro
n d
efra
ud
ados.
Yo
soy
un g
usan
o, n
o un
hom
bre;
L
a ge
nte
me
esca
rnec
e
Y e
l pue
blo
me
desp
reci
a;
Los
que
me
ven,
se
burl
an d
e m
í,
Hac
en u
na m
ueca
y m
ueve
n la
cab
eza,
dic
iend
o:
Con
fió
en e
l Señ
or, q
ue é
l lo
libr
e;
Que
lo s
alve
, si l
o qu
iere
tant
o".
Tú,
Señ
or,
me
saca
ste
del
sen
o m
ate
rno,
Me
confi
ast
e al
reg
azo
de
mi
madre
;
A t
i fu
i en
treg
ado d
esde
mi
naci
mie
nto
,
38
Lo
s tr
es
últ
imo
s a
ño
s d
e v
ida
lo
s p
asó
en
el
san
tua
rio
de
l
Co
ll,
do
nd
e
le
sorp
ren
dió
la
m
ue
rte
. A
llá
su
frió
a
lgu
no
s
ach
aq
ue
s, p
ero
tra
tab
a d
e s
eg
uir
el
ritm
o q
ue
re
qu
erí
an
lo
s
qu
eh
ace
res
de
la
ca
sa. H
ast
a l
leg
ab
a a
te
ne
r u
n c
iert
o s
en
tid
o
de
cu
lpa
a
ca
usa
d
e
sus
do
len
cia
s.
En
n
ing
ún
ca
so
ex
igía
pri
vil
eg
ios
o a
ten
cio
ne
s e
spe
cia
les.
Lo
s su
pe
rio
res
con
ve
nía
n
en
qu
e e
ra u
n h
om
bre
de
Dio
s y
un
a g
ara
ntí
a p
ara
la
bu
en
a
ma
rch
a d
e l
a c
asa
do
nd
e r
esi
día
.
Cu
an
do
su
s co
mp
añ
ero
s d
e c
om
un
ida
d d
eci
die
ron
qu
e h
ab
ía
qu
e
ab
an
do
na
r la
re
sid
en
cia
, e
l H
no
. M
ay
ol
se
resi
stió
.
Pe
nsa
ba
qu
e n
ing
ún
da
ño
ib
a a
su
ced
erl
e,
da
da
su
ed
ad
y s
u
asp
ect
o.
Cu
an
do
po
ste
rio
rme
nte
lo
s m
ilic
ian
os
ince
nd
iaro
n
el
tem
plo
, po
r tr
es
ve
ces
ap
are
ció
el
Hn
o. M
ay
ol
con
un
ra
mo
de
h
ierb
as
pa
ra
sofo
car
las
lla
ma
s.
Le
a
me
na
zaro
n
con
ma
tarl
e. A
lgu
no
s v
eci
no
s le
aco
nse
jaro
n q
ue
se
esc
on
die
ra e
n
la c
erc
an
a t
ien
da
do
nd
e y
a s
e e
nco
ntr
ab
an
su
s co
mp
añ
ero
s
de
co
mu
nid
ad
Sim
ó y
Miq
ue
l. F
ina
lme
nte
acc
ed
ió.
Lu
eg
o s
e
ale
jó j
un
to c
on
su
s co
mp
añ
ero
s a
un
a t
orr
e m
ás
leja
na
. D
e
na
da
si
rvió
. L
os
fusi
laro
n
al
ser
de
scu
bie
rto
s p
or
los
mil
icia
no
s e
l d
ía 2
3 d
e j
uli
o d
el
19
36
.
PA
U N
OG
UE
RA
TR
IAS
Pa
u
fue
e
l p
rim
ero
d
e
los
sie
te
he
rma
no
s q
ue
fr
uct
ific
aro
n
de
la
pa
reja
Da
mià
y F
ran
cesc
a. N
aci
ó e
l 2
4
de
n
ov
iem
bre
d
e
19
16
e
n
Só
lle
r
(Ma
llo
rca
). R
eci
bió
el
ba
uti
smo
el
día
sig
uie
nte
y e
l 1
8 d
e j
un
io d
e 1
91
7 f
ue
con
firm
ad
o.
Un
d
en
so
clim
a
de
fe
cris
tia
na
se
viv
ía e
n l
a f
am
ilia
y h
ast
a
los
jue
go
s in
fan
tile
s d
e
Pa
u
se
rela
cio
na
ba
n c
on
el
cult
o.
Eje
rció
po
r
un
os
añ
os
de
mo
na
gu
illo
.
No
se
le
da
ba
n b
ien
lo
s e
stu
dio
s a
Pa
u.
De
cid
ió,
pu
es
, e
ntr
ar
en
la
C
on
gre
ga
ció
n
de
M
isio
ne
ros
SS
. C
C.
com
o
He
rma
no
coo
pe
rad
or.
El
21
de
en
ero
de
19
31
em
pe
zó a
co
nv
ivir
co
n
37
Su
ú
ltim
o
de
stin
o
fue
e
l sa
ntu
ari
o
de
l C
oll
e
n
Ba
rce
lon
a,
do
nd
e c
ola
bo
ró e
n l
os
tra
ba
jos
de
la
ca
sa y
de
la
Ig
lesi
a.
Sa
be
mo
s q
ue
e
n
sep
tie
mb
re
de
1
93
5
hiz
o
eje
rcic
ios
esp
irit
ua
les
en
M
all
orc
a
y
fue
a
d
esp
ed
irse
d
e
su
ma
dre
.
Am
bo
s p
rese
ntí
an
un
de
sen
lace
fa
tal.
Co
mo
su
co
mp
añ
ero
Sim
ó,
tam
bié
n é
l tr
ató
de
hu
ir d
el
aco
so d
e l
os
mil
icia
no
s,
pri
me
ro e
n u
na
tie
nd
a c
erc
an
a a
l te
mp
lo y
lu
eg
o e
n u
na
to
rre
alg
o
má
s a
leja
da
. P
ero
d
e
na
da
si
rvió
. Y
e
nto
nce
s n
o
reh
uy
ero
n
el
ma
rtir
io.
Fu
ero
n
en
con
tra
do
s e
l d
ía
23
y
fusi
lad
os
sin
co
nte
mp
laci
on
es.
FR
AN
CE
SC M
AY
OL
OL
IVE
R
Na
ció
e
n
el
térm
ino
d
e
Sa
n
Joa
n
(Ma
llo
rca
),
pe
ro
las
raíc
es
fam
ilia
res
est
ab
an
e
n
el
inm
ed
iato
p
ue
blo
d
e
Vil
afr
an
ca d
e B
on
an
y (
Ma
llo
rca
). F
ue
el
31
de
ma
yo
de
18
71
. Su
s p
ad
res
tuv
iero
n
cin
co h
ijo
s, p
ero
so
lo s
ob
rev
ivie
ron
tre
s.
El
mis
mo
d
ía
fue
b
au
tiza
do
e
n
la
pa
rro
qu
ia d
e V
ila
fra
nca
. T
ras
un
a m
isió
n
po
pu
lar
pre
dic
ad
a p
or
los
Mis
ion
ero
s S
S.
CC
., e
l jo
ve
n
Ma
yo
l a
cud
ió
a
los
sace
rdo
tes
pa
ra
con
sag
rars
e
a
la
vid
a
reli
gio
sa.
An
teri
orm
en
te n
o h
ab
ía r
ep
ara
do
en
est
a p
osi
bil
ida
d.
A l
os
po
cos
día
s y
a r
esi
día
en
el
san
tua
rio
de
Llu
c.
El
19
d
e
ma
rzo
d
e
18
95
re
cib
ió
la
sota
na
y
la
fa
ja
de
l
Inst
itu
to e
n e
l q
ue
se
ali
sta
ba
co
mo
He
rma
no
Co
ad
juto
r.
El
29
de
ju
nio
de
l a
ño
sig
uie
nte
em
itió
la
pro
fesi
ón
pe
rpe
tua
. Se
form
ó
cab
e
el
Fu
nd
ad
or
de
la
C
on
gre
ga
ció
n,
P.
Joa
qu
im
Ro
sse
lló
, q
uie
n d
ejó
un
a p
rofu
nd
a h
ue
lla
en
su
pe
rso
na
lid
ad
.
Fin
ali
zad
a s
u f
orm
aci
ón
re
corr
ió v
ari
as
resi
de
nci
as.
Eje
rció
de
e
nfe
rmo
, d
e
coci
ne
ro,
de
h
ort
ela
no
...
Sie
mp
re
solí
cito
,
pia
do
so
y
con
su
to
qu
e
de
rú
stic
a
ing
en
uid
ad
. C
ua
nd
o
se
pe
rmit
ía a
lgu
no
s m
om
en
tos
de
de
sca
nso
en
el
tra
ba
jo f
ísic
o,
se s
um
erg
ía e
n l
a l
ect
ura
de
bio
gra
fía
s d
e s
an
tos.
8
Des
de e
l sen
o de
mi m
adre
, tú
eres
mi D
ios.
N
o te
que
des
lejo
s, p
orqu
e ac
echa
el p
elig
ro
Y n
o ha
y na
die
para
soc
orre
rme.
Todos
mis
hues
os
está
n d
islo
cados;
Mi
cora
zón s
e ha v
uel
to c
om
o c
era
Y s
e der
rite
en m
i in
teri
or;
Mi
garg
anta
est
á s
eca c
om
o u
na t
eja
Y l
a l
eng
ua s
e m
e p
ega a
l p
ala
dar.
Tú,
Señ
or, n
o te
que
des
lejo
s;
Tú
que
eres
mi f
uerz
a, v
en p
ront
o a
soco
rrer
me.
L
ibra
mi c
uell
o de
la e
spad
a.
Sál
vam
e de
la b
oca
del l
eón,
S
alva
a e
ste
pobr
e de
los
toro
s sa
lvaj
es
Yo a
nunci
aré
tu N
om
bre
a m
is h
erm
anos,
Te
ala
baré
en m
edio
de
la a
sam
ble
a:
Alá
ben
lo,
los
que
tem
en a
l Señ
or;
Tém
anlo
, des
cendie
nte
s de
Isra
el.
Tod
os lo
s co
nfin
es d
e la
tier
ra
Se
acor
dará
n y
volv
erán
al S
eñor
; T
odas
las
fam
ilia
s de
los
pueb
los
S
e po
stra
rán
en s
u pr
esen
cia.
Todos
los
que
duer
men
en e
l se
pulc
ro
Se
post
rará
n e
n s
u p
rese
nci
a;
Todos
los
que
baja
ron a
la t
ierr
a
Dobla
rán l
a r
odil
la a
nte
él,
Hab
lará
n de
l Señ
or a
la g
ener
ació
n fu
tura
, A
nunc
iará
n su
just
icia
A
los
que
nace
rán
desp
ués,
P
orqu
e es
ta e
s la
obr
a de
l Señ
or.
Gloria…
9
7. P
etic
ion
es
Par
a qu
e se
pam
os s
er t
esti
gos
de l
a ve
rdad
y e
l am
or a
nte
quie
nes
busc
an s
us in
tere
ses
econ
ómic
os o
de
pres
tigi
o,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e la
s id
eolo
gías
ced
an e
l pa
so a
l re
spet
o m
utuo
y a
un
a ac
tuac
ión
repl
eta
de c
arid
ad y
de
paz.
...
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e el
tes
tim
onio
de
los
már
tire
s se
a si
empr
e m
ás
fuer
te q
ue la
s in
sidi
as y
vio
lenc
ias
de s
us a
sesi
nos,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
(Se
pu
eden
a
ñad
ir
otr
as
ora
cio
nes
qu
e se
co
nte
sta
n
con
la
mis
ma
res
pu
esta
)
8. O
raci
ón (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 4
)
9. C
ánti
co f
inal
(ve
r el
emen
tos
com
unes
, pág
. 4)
36
Ba
rce
lon
a,
en
efe
cto
, e
ra d
on
de
má
s h
ost
ilid
ad
bu
llía
co
ntr
a
los
ecl
esi
ást
ico
s.
El
20
de
ju
lio
de
19
36
, a
nte
el
aco
so d
e q
ue
era
n o
bje
to l
os
reli
gio
sos,
fu
ero
n
inv
ita
do
s a
tr
asl
ad
ars
e
a
un
a
tie
nd
a
de
com
est
ible
s m
uy
ce
rca
na
a
l te
mp
lo.
All
í p
erm
an
eci
ero
n
tam
bié
n p
art
e d
el
día
21
. Da
do
qu
e n
o c
esa
ba
su
bú
squ
ed
a, l
a
Sra
. P
rud
en
cia
Ca
ny
ell
es
les
ofr
eci
ó s
u r
esi
de
nci
a (
la t
orr
e
Alz
ina
), s
itu
ad
a a
ma
yo
r d
ista
nci
a,
com
o e
sco
nd
ite
. A
llá
se
tra
sla
da
ron
el
mis
mo
ma
rte
s, d
ía 2
1,
al
de
clin
ar
el
día
. E
l d
ía
23
, al
an
och
ece
r, f
ue
ron
lo
s m
ilic
ian
os
a l
a m
en
cio
na
da
To
rre
Alz
ina
y t
iro
tea
ron
a l
os
tre
s re
lig
ioso
s a
me
did
a q
ue
sa
lía
n
de
la
sa
la.
El
P. S
imó
n i
ba
el
pri
me
ro d
e l
a f
ila
.
MIQ
UE
L P
ON
S R
AM
IS
El
mis
mo
d
ía
de
su
n
aci
mie
nto
, e
l 8
d
e
juli
o
de
1
90
7,
reci
bió
e
l b
au
tism
o.
El
pu
eb
lo e
n q
ue
vio
la
lu
z se
lla
ma
ba
Llu
bí
(Ma
llo
rca
).
En
e
l te
mp
lo
pa
rro
qu
ial
reci
bió
ta
mb
ién
e
l sa
cra
me
nto
d
e
la
con
firm
aci
ón
el
2 d
e m
ay
o d
e 1
91
7.
Su
s
pa
dre
s e
ran
d
e
ori
ge
n
mu
y
hu
mil
de
. L
a
pa
reja
fru
ctif
icó
en
se
is h
ijo
s. E
mit
ió l
os
pri
me
ros
vo
tos
el
25
d
e
sep
tie
mb
re
de
19
23
. H
izo
lo
s e
stu
dio
s d
e h
um
an
ida
de
s y
teo
log
ía e
n v
ari
as
resi
de
nci
as
de
lo
s M
isio
ne
ros
SS
. C
C.
El
Ob
isp
o P
ere
lló
, a
nti
gu
o S
up
eri
or
Ge
ne
ral
de
la
Co
ng
reg
aci
ón
,
le i
mp
uso
la
s m
an
os
el
día
de
su
ord
en
aci
ón
sa
cerd
ota
l: e
l 6
de
se
pti
em
bre
de
19
31
.
Bu
en
a p
art
e d
e s
u c
ort
a v
ida
la
pa
só e
n e
l sa
ntu
ari
o d
e L
luc
eje
rcie
nd
o
com
o
pro
feso
r d
e
niñ
os
y
ad
ole
sce
nte
s.
Su
s
alu
mn
os
ha
bla
ba
n
de
é
l co
mo
m
ae
stro
co
mp
ren
siv
o
y
be
ne
vo
len
te,
con
el
de
seo
de
ha
cer
am
en
as
sus
en
señ
an
zas.
Su
b
on
da
d
nu
nca
d
eg
en
eró
e
n
pe
rmis
ivid
ad
y
n
o
fue
ob
stá
culo
pa
ra i
mp
on
er
el
ord
en
cu
an
do
era
de
bid
o. A
lgu
no
s
test
igo
s a
lud
en
ex
pre
sam
en
te a
su
re
cto
se
nti
do
mo
ral.
35
SIM
Ó R
EY
NÉ
S SO
LIV
EL
LA
S
Na
ció
e
l 2
3
de
e
ne
ro
de
1
90
1
en
Ma
nco
r d
e l
a V
all
(M
all
orc
a),
re
cib
ió e
l
ba
uti
smo
el
día
sig
uie
nte
, 2
4 d
e e
ne
ro,
y
la
con
firm
aci
ón
e
l 1
3
de
ju
nio
d
e
19
04
. F
ue
e
l se
gu
nd
o
de
si
ete
he
rma
no
s. E
l p
rim
ero
, Fra
nce
sc, a
bra
zó
igu
alm
en
te
la
vid
a
reli
gio
sa
cab
e
los
Mis
ion
ero
s d
e
los
SS
. C
ora
zon
es
y
se
ma
ntu
vo
si
em
pre
m
uy
ce
rca
no
a
la
ev
olu
ció
n
de
su
h
erm
an
o
Sim
ón
.
Pro
fesó
p
úb
lica
me
nte
lo
s co
nse
jos
ev
an
gé
lico
s e
l 3
de
oct
ub
re d
e 1
91
8.
Hiz
o s
us
est
ud
ios
en
va
ria
s re
sid
en
cia
s d
e l
a C
on
gre
ga
ció
n e
n M
all
orc
a, a
ca
usa
de
su
me
ng
ua
da
sa
lud
, y
e
l ú
ltim
o
curs
o
en
e
l se
min
ari
o
dio
cesa
no
. E
l 2
1 d
e n
ov
iem
bre
de
19
26
le
fu
e c
on
feri
do
el
ord
en
sa
cerd
ota
l.
El
P.
Sim
ón
tu
vo
dif
icu
lta
de
s d
e s
alu
d a
lo
la
rgo
de
la
vid
a.
Pa
só
po
r n
um
ero
sas
resi
de
nci
as.
E
ntr
e
las
tare
as
má
s
rele
va
nte
s q
ue
le
fu
ero
n a
sig
na
da
s e
stá
n l
a d
e a
ux
ilia
r d
el
Ma
est
ro d
e N
ov
icio
s e
n S
. H
on
ora
t, y
el
cuid
ad
o d
e u
n g
rup
o
de
n
iño
s y
a
do
lesc
en
tes
en
e
l sa
ntu
ari
o
de
L
luc.
O
tro
s
tra
ba
jos
qu
e d
ese
mp
eñ
ó f
ue
ron
Ma
est
ro d
e c
ap
illa
, co
nfe
sor
de
la
co
mu
nid
ad
y c
ron
ista
lo
cal.
Al
cam
bia
r e
l m
arc
o
soci
al
y
po
líti
co
de
E
spa
ña
y
pro
cla
ma
rse
la
se
gu
nd
a R
ep
úb
lica
, se
ex
pe
rim
en
ta u
na
fu
ert
e
ho
stil
ida
d
con
tra
la
Ig
lesi
a.
El
P.
Fra
nce
sc,
soli
cita
a
lo
s
sup
eri
ore
s q
ue
en
víe
n a
su
he
rma
no
Sim
ó a
la
re
sid
en
cia
de
Ba
rce
lon
a p
ara
te
ne
rlo
ju
nto
a s
í. E
l 1
8 d
e s
ep
tie
mb
re d
e
19
31
se
eje
cuta
el
de
stin
o, a
un
qu
e p
or
po
co t
iem
po
re
sid
e e
n
el
cita
do
Sa
ntu
ari
o. E
n f
eb
rero
de
19
36
de
nu
ev
o s
e l
e a
sig
na
el
mis
mo
de
stin
o.
Le
co
stó
ace
pta
r e
ste
ma
nd
ato
al
P.
Sim
ó,
pu
es
ten
ía e
l p
rese
nti
mie
nto
trá
gic
o d
e q
ue
ib
a a
mo
rir.
En
Ap
énd
ice:
bre
ves
bio
graf
ías
de
los
már
tire
s d
el C
oll
10
Seg
un
do
día
1. H
imn
o d
e en
trad
a (v
er e
lem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
2. M
onic
ión
inic
ial (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
3. L
ema
Bíb
lico
Era
m
alt
rata
do,
se
doble
gaba
y no
abri
ó
su
boca
. Se
com
port
ó c
om
o c
ord
ero
lle
vado a
l m
ata
der
o.
Com
o u
na
ove
ja m
uda y
sin
abri
r la
boca
ante
sus
esquil
adore
s. (
Is.
53,
7)
4. B
iogr
afía
(si
se
hace
, ver
apé
ndic
e: p
p. 3
5-43
)
5. L
ectu
ra
El
pequ
eño
reba
ño d
e cr
eyen
tes
mar
tiri
zado
s en
El
Col
l ap
enas
era
con
ocid
o m
ás a
llá
del
pequ
eño
círc
ulo
en q
ue s
e de
senv
olví
a.
¿Cóm
o po
dían
pr
ovoc
ar
reac
cion
es
enco
nada
s,
repl
etas
de
od
io
y ve
ngan
za?
¿En
qué
man
anti
ales
beb
iero
n su
s as
esin
os p
ara
acum
ular
tan
ta s
aña
cont
ra p
erso
nas
tan
oste
nsib
lem
ente
inoc
uas?
Sól
o se
com
pren
de e
l as
esin
ato
si l
os v
erdu
gos
apun
taba
n a
una
caus
a, u
na i
dea
y un
a fe
que
se
hall
aba
más
all
á de
los
no
mbr
es y
ape
llid
os d
e lo
s aj
usti
ciad
os.
Los
MM
. SS
. CC
., la
s H
nas.
Fra
ncis
cana
s y
la S
eñor
a P
rude
ncia
era
n m
eros
sí
mbo
los.
Sin
em
barg
o, l
os m
ilic
iano
s no
dis
para
ron
cont
ra
sím
bolo
s ni
id
eas,
si
no
cont
ra
sere
s de
ca
rne
y hu
eso,
dé
bile
s e
inde
fens
os.
Los
per
segu
idor
es n
o de
stro
zaro
n un
a ab
stra
cció
n, s
ino
el
cora
zón
y el
cer
ebro
de
unas
per
sona
s qu
e na
da t
enía
n qu
e re
proc
hars
e. S
i qu
ería
n ac
abar
con
ind
ivid
uos
favo
rabl
es a
la
inj
usti
cia
y el
des
poti
smo,
se
equi
voca
ron
a to
das
luce
s.
No
eran
ell
os lo
s ge
nuin
os r
epre
sent
ante
s de
est
e se
ctor
.
Los
már
tire
s de
l ba
rrio
de
El
Col
l co
nfor
man
un
herm
oso
lega
do
patr
imon
ial
para
qu
iene
s fo
rman
pa
rte
de
sus
inst
itut
os y
par
a qu
iene
s sa
ben
de s
u hi
stor
ia.
Est
e gr
upo
herm
anad
o po
r la
s ba
las
y la
san
gre
habl
a co
n el
ocue
ncia
11
acer
ca d
e lo
s ob
jeti
vos
últi
mos
que
im
port
an e
n la
vid
a.
Uno
s er
an
reli
gios
os
pres
bíte
ros,
ot
ros
reli
gios
os
coad
juto
res.
D
os
de
los
com
pone
ntes
ha
bían
pr
ofes
ado
com
o re
ligi
osas
Fra
ncis
cana
s. H
abía
una
lai
ca.
Sig
uier
on
dive
rsos
cam
inos
, tuv
iero
n di
fere
ntes
tar
eas,
des
empe
ñaro
n ro
les
disí
mil
es.
Sin
em
barg
o, p
resb
íter
os o
no,
lai
cos
o cl
érig
os,
varo
nes
o m
ujer
es,
todo
s m
ostr
aron
el
mis
mo
empe
ño e
n se
r fi
eles
a
su
conc
ienc
ia
y da
r la
m
ano
al
prój
imo.
A
l fi
nal
no
rehu
yero
n en
treg
ar l
a vi
da p
or e
l A
mad
o y
ente
rrar
se c
omo
gran
o de
tri
go e
n el
sur
co.
(S
e d
eja
u
n m
om
ento
p
ara
la
med
itaci
ón)
6. S
alm
o (v
ersí
culo
s de
l sal
mo
22)
Ant
ífon
a: L
íbra
me,
Señ
or,
por
tu m
iser
icord
ia
Uno
s ho
mbr
es m
alva
dos
y m
enti
roso
s
Han
abi
erto
su
boca
con
tra
mí.
M
e ha
n al
abad
o co
n m
enti
ra e
n lo
s la
bios
,
Me
han
envu
elto
con
pal
abra
s de
odi
o.
Me
com
bate
n s
in m
oti
vo.
Me
acu
san,
a c
am
bio
de
mi
am
or,
Aunque
yo o
raba p
or
ello
s.
Me
dev
uel
ven m
al
por
bie
n
Y o
dio
por
am
or,
dic
iendo:
“Que
se p
on
ga
contr
a él
a u
n i
mp
ío,
Y
teng
a un
acu
sado
r a
su d
erec
ha;
Q
ue s
alga
con
dena
do d
el ju
icio
Y
su a
pel
ació
n q
ued
e fr
ust
rada”
.
P
ero t
ú,
Señ
or,
trá
tam
e b
ien,
Por
el h
onor
de
tu N
om
bre
;
Líb
ram
e, p
or
la b
ondad d
e tu
mis
eric
ord
ia.
Porq
ue
yo s
oy
pobre
y m
iser
able
,
Y m
i co
razó
n e
stá t
rasp
asa
do;
34
Mie
ntra
s D
ios
mir
aba
Des
de s
u pa
laci
o ce
lest
ial,
Al e
scuc
har
los
lam
ento
s D
e lo
s pr
esos
con
dena
dos
a m
uert
e,
Los
pus
o en
libe
rtad
.
Tod
os lo
s pu
eblo
s y
rein
os
Se
junt
an p
ara
ador
arlo
. E
n e
l p
rinci
pio
tú a
firm
ast
e la
tie
rra;
Tú m
ism
o h
icis
te l
os
ciel
os,
Per
o s
e ir
án g
ast
ando,
Com
o l
a r
op
a y
un d
ía l
os
des
truir
ás.
Per
o tú
te m
ante
ndrá
s fi
rme;
S
iem
pre
será
s el
mis
mo,
Y
tus
años
no
tend
rán
fin.
Gloria…
7. P
etic
ion
es
Par
a qu
e la
s ob
ras
de lo
s M
isio
nero
s S
S. C
oraz
ones
y la
s H
nas.
Fra
ncis
cana
s de
la M
iser
icor
dia
sean
oas
is q
ue
nutr
an lo
s m
ejor
es d
eseo
s de
nue
stro
s pr
ójim
os,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Bea
tos
már
tire
s de
l Col
l, ej
empl
os d
e hu
mil
dad,
de
man
sedu
mbr
e, d
e va
lent
ía y
de
amor
hac
ia lo
s en
emig
os,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e el
tes
tim
onio
de
los
már
tire
s se
a si
empr
e m
ás
fuer
te q
ue la
s in
sidi
as y
vio
lenc
ias
de s
us a
sesi
nos,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
(Se
pu
eden
a
ñad
ir
otr
as
ora
cio
nes
qu
e se
co
nte
sta
n
con
la
mis
ma
res
pu
esta
)
8. O
raci
ón (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 5
)
9. C
ánti
co f
inal
(ve
r el
emen
tos
com
unes
, pág
. 5)
33
vive
n a
sus
espa
ldas
y c
omo
si n
o ex
isti
era.
Con
lo
cual
, vi
ven
cont
ra
el
hom
bre
y su
fu
turo
, si
n lo
grar
un
a ve
rdad
era
conv
iven
cia
en p
az y
jus
tici
a, e
n la
ver
dad
y en
el
am
or.
(Se
dej
a u
n m
om
ento
pa
ra l
a m
edit
aci
ón)
6. S
alm
o (v
ersí
culo
s de
l sal
mo
102)
Ant
ífon
a: D
ios
mío
, que
todos
reco
nozc
an t
u g
ran
dez
a.
Dio
s m
ío, e
scuc
ha m
i ora
ción
; A
tien
de a
mis
rue
gos.
N
o ta
rdes
en
resp
onde
rme
Cua
ndo
te ll
ame;
N
o m
e de
s la
esp
alda
C
uand
o m
e en
cuen
tre
angu
stia
do.
No p
asa
un s
olo
día
Sin
que
mis
enem
igos
me
ofe
ndan;
¡hast
a m
e ec
han m
ald
icio
nes
!
Mi
com
ida y
mi
beb
ida
Son m
i p
rop
io l
lanto
.
¡Te
enoj
aste
, te
llen
aste
de
furi
a!
¡Me
leva
ntas
te,
Par
a de
rrib
arm
e de
spué
s!
Per
o t
ú,
mi
Dio
s, e
res
el r
ey e
tern
o
Y v
ives
para
sie
mp
re.
Un d
ía t
e le
vanta
rás
Y t
endrá
s co
mp
asi
ón d
e tu
pueb
lo.
Dio
s m
ío,
Tod
as la
s na
cion
es te
ado
rará
n;
Tod
os lo
s re
yes
de la
tier
ra
Rec
onoc
erán
tu g
rand
eza.
Pre
stará
s to
da t
u a
tenci
ón
A l
os
rueg
os
de
los
des
am
para
dos,
Y n
o d
ejará
s de
ate
nder
los.
12
Me
desv
anez
co c
omo
som
bra
que
decl
ina,
S
oy s
acud
ido
com
o la
lang
osta
.
De
tant
o ay
unar
se
me
dobl
an la
s ro
dill
as,
Y m
i cue
rpo
está
déb
il y
enf
laqu
ecid
o;
Soy
para
ell
os
un s
er d
esp
reci
able
,
Al
verm
e, m
uev
en l
a c
ab
eza.
Ayú
dam
e, S
eñor,
Dio
s m
ío,
Sálv
am
e p
or
tu m
iser
icord
ia,
Yo
daré
gra
cias
al S
eñor
en
alta
voz
, L
o al
abar
é en
med
io d
e la
mul
titu
d,
Por
que
él s
e pu
so d
e pa
rte
del p
obre
, P
ara
salv
arlo
de
sus
acus
ador
es.
Gloria…
7. P
etic
ion
es
Par
a qu
e se
amos
si
gnos
de
am
or
y pe
rdón
a
nues
tro
alre
dedo
r, p
arti
cula
rmen
te c
uand
o el
am
bien
te s
e en
cres
pa
y no
s an
gust
ia,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e nu
estr
a vi
da s
ea c
reíb
le a
los
ojo
s de
nue
stro
s he
rman
os,
com
o cr
eíbl
e fu
e la
def
ensa
de
la f
e de
nue
stro
s m
árti
res,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e el
tes
tim
onio
de
los
már
tire
s se
a si
empr
e m
ás
fuer
te q
ue la
s in
sidi
as y
vio
lenc
ias
de s
us a
sesi
nos,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
(Se
pu
eden
añ
adir
otr
as
ora
cio
nes
co
n l
a m
ism
a r
espues
ta)
8. O
raci
ón (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 4
)
9. C
ánti
co f
inal
(ve
r el
emen
tos
com
unes
, pág
. 4)
13
Ter
cer
día
1. H
imn
o d
e en
trad
a (v
er e
lem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
2. M
onic
ión
inic
ial (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
3. L
ema
Bíb
lico
Os
he
dic
ho
est
o p
ara
qu
e n
o o
s es
can
dali
céis
. O
s ex
pu
lsará
n d
e
las
sin
ag
og
as
e in
cluso
lle
ga
rá l
a h
ora
en
que
todo
el
que
os
ma
te p
iense
que
da c
ult
o a
Dio
s. Y
est
o l
o h
ará
n p
orq
ue
no
ha
n
con
oci
do
ni
al
Pa
dre
ni
a m
í (J
n.
16,
1-3
)
4. B
iogr
afía
(si
se
hace
, ver
apé
ndic
e: p
p. 3
5-43
)
5. L
ectu
ra
El
grup
ito
de m
árti
res
del
Col
l ot
orga
cre
dibi
lida
d a
la
Igle
sia.
Los
már
tire
s so
n ne
cesa
rios
-co
mo
"era
nec
esar
io
que
mur
iera
el
Hij
o de
l H
ombr
e"-
para
dem
ostr
ar q
ue l
a ev
ange
liza
ción
, la
luc
ha y
el
com
prom
iso
de l
a Ig
lesi
a no
pe
rman
ece
al n
ivel
de
las
mer
as p
alab
ras.
Hay
mom
ento
s en
la
vida
que
de
nada
sir
ven
las
care
tas.
Tod
o se
jue
ga a
un
a ca
rta.
L
os
hech
os
son
ento
nces
en
orm
emen
te
alec
cion
ador
es.
Adm
itam
os q
ue e
l la
stre
de
la I
gles
ia -
siem
pre
sant
a y
peca
dora
- en
turb
iara
la
si
tuac
ión
y qu
e lo
s vi
ctim
ario
s al
egar
an
pret
exto
s pa
ra
llev
ar
adel
ante
su
s im
puls
os
ince
ndia
rios
y p
ara
disp
arar
los
gat
illo
s de
sus
fus
iles
. L
o ci
erto
es
que
la v
olun
tad
de d
ar l
a vi
da p
or u
na c
ausa
co
nsti
tuye
un
argu
men
to i
nape
labl
e de
la
prop
ia s
ince
rida
d y
de l
a m
ás e
stri
cta
cohe
renc
ia.
Y,
si l
a ca
usa
del
mar
tiri
o es
Jes
ús d
e N
azar
et,
ento
nces
los
cre
yent
es p
erm
anec
emos
or
ante
s en
sil
enci
o. A
dmir
amos
a l
os f
usil
ados
y d
amos
gr
acia
s a
Dio
s.
La
trag
edia
viv
ida
por
los
már
tire
s de
l C
oll
y qu
e el
los
no
elud
iero
n, d
esbo
rdó
al f
inal
en
orgí
a de
san
gre.
La
crón
ica
de e
sta
trib
ulac
ión
man
ifie
sta
abie
rtam
ente
la
senc
ille
z y
el
32
Últ
imo
día
1. H
imn
o d
e en
trad
a (v
er e
lem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
2. M
onic
ión
inic
ial (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
3. L
ema
Bíb
lico
Si
alg
uno d
e vo
sotr
os
sufr
e, q
ue
no s
ea p
or
ser
ase
sino,
ladró
n o
bandid
o,
ni
po
r m
eter
se e
n a
sunto
s aje
no
s. Y
si
alg
uno s
ufr
e p
or
ser
cris
tiano,
no d
ebe
senti
r ve
rgüen
za,
sino d
arl
e g
raci
as
a D
ios
por
ser
cris
tiano (
I P
ed.
4,
15
-16
)
4. B
iogr
afía
(si
se
hace
, ver
apé
ndic
e: p
p. 3
5-43
)
5. L
ectu
ra
Los
már
tire
s de
l C
oll
mar
caro
n un
mom
ento
de
grac
ia p
ara
la I
gles
ia q
ue p
ereg
rina
ba e
n B
arce
lona
y M
allo
rca.
Es
just
o re
cord
arlo
cua
ndo
la r
econ
cili
ació
n pa
rece
am
enaz
ada
en
nues
tra
soci
edad
. L
os
már
tire
s,
que
mur
iero
n pe
rdon
ando
, so
n el
m
ejor
al
ient
o pa
ra
que
todo
s fo
men
tem
os e
l esp
írit
u de
rec
onci
liac
ión.
El
test
imon
io y
la
inte
rces
ión
de l
os m
árti
res
debe
avi
var
y fo
rtal
ecer
nue
stra
con
dici
ón d
e cr
eyen
tes,
de
disc
ípul
os y
am
igos
del
Señ
or,
que
vino
al
mun
do p
ara
dar
test
imon
io
de l
a ve
rdad
, qu
e pe
rdon
ó a
sus
pers
egui
dore
s, q
ue o
frec
ió
su s
angr
e co
mo
prec
io d
e la
red
enci
ón s
alví
fica
, y
que,
el
evad
o en
la c
ruz,
atr
ae a
todo
s ha
cia
Él.
El
test
imon
io
y la
in
terc
esió
n de
lo
s m
árti
res
debe
n vi
gori
zar
nues
tra
espe
ranz
a y
ence
nder
nu
estr
a ca
rida
d.
Ell
os, m
ovid
os p
or l
a es
pera
nza
de l
a V
ida
eter
na, s
upie
ron
ante
pone
r a
su p
ropi
a vi
da e
l am
or y
la
obed
ienc
ia a
la
ley
evan
géli
ca,
la l
ey n
ueva
del
am
or m
ás g
rand
e y
prom
otor
a de
la
dign
idad
y l
a li
bert
ad d
e ca
da p
erso
na.
Los
már
tire
s so
n te
stig
os s
upre
mos
de
la V
erda
d qu
e no
s ha
ce li
bres
.
Nue
stro
s m
árti
res,
so
n al
ient
o,
estí
mul
o e
inte
rces
ión,
ay
uda
y au
xili
o pa
ra n
osot
ros,
par
a qu
e de
mos
tes
tim
onio
pú
blic
o de
fe
en D
ios
vivo
en
un m
undo
en
el q
ue m
ucho
s
31
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e el
tes
tim
onio
de
los
már
tire
s se
a si
empr
e m
ás
fuer
te q
ue la
s in
sidi
as y
vio
lenc
ias
de s
us a
sesi
nos,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
(Se
pu
eden
a
ñad
ir
otr
as
ora
cio
nes
qu
e se
co
nte
sta
n
con
la
mis
ma
res
pu
esta
)
8. O
raci
ón (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 4
)
9. C
ánti
co f
inal
(ve
r el
emen
tos
com
unes
, pág
. 4)
14
anon
imat
o de
los
pro
tago
nist
as.
Una
s pe
rson
as t
otal
men
te
ajen
as a
pla
ntea
mie
ntos
pol
ític
os o
est
rate
gias
mil
itar
es,
que
se
enco
ntra
ron
atra
pada
s en
un
as
coor
dena
das
de
espa
cio
y ti
empo
. N
o re
huye
ron
deci
r qu
e sí
. A
mar
on c
on
el m
ayor
am
or p
osib
le.
(
Se
dej
a
un
m
om
ento
p
ara
la
med
itaci
ón)
6. S
alm
o (v
ersí
culo
s de
l sal
mo
1)
Ant
ífon
a: E
l ju
sto d
a f
ruto
a s
u t
iem
po
Dic
hoso
el h
ombr
e
Que
no
sigu
e el
con
sejo
de
los
impí
os,
Ni e
n la
sen
da d
e lo
s pe
cado
res
se d
etie
ne.
Ni
en e
l banco
de
los
burl
on
es s
e si
enta
,
Mas
se c
om
pla
ce e
n l
a l
ey d
e D
ios,
Su l
ey s
usu
rra d
ía y
noch
e!
Es
com
o un
árb
ol p
lant
ado
junt
o
A c
orri
ente
s de
agu
a,
Que
da
a su
tiem
po e
l fru
to,
Y ja
más
se
mus
tia
su f
olla
je,
Tod
o lo
que
hac
e sa
le b
ien.
¡N
o a
sí l
os
imp
íos,
no a
sí!
Que
ello
s so
n c
om
o p
aja
Que
se l
leva
el
vien
to.
Por
eso
, no
resi
stir
án e
n el
Jui
cio
los
impí
os,
Ni l
os p
ecad
ores
en
la c
omun
idad
de
los
just
os.
Porq
ue
Dio
s co
noce
el
cam
ino d
e lo
s ju
stos,
Per
o e
l ca
min
o d
e lo
s im
pío
s se
pie
rde.
15
7. P
etic
ion
es
Par
a qu
e no
dej
emos
de
luch
ar n
unca
con
tra
cual
quie
r cl
ase
de in
just
icia
y o
pres
ión,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e la
s bu
rlas
e
iron
ías
cont
ra
la
fe
cris
tian
a no
er
osio
nen
nues
tra
esti
ma
a Je
sucr
isto
y a
su
Igle
sia,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e el
tes
tim
onio
de
los
már
tire
s se
a si
empr
e m
ás
fuer
te q
ue la
s in
sidi
as y
vio
lenc
ias
de s
us a
sesi
nos,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
(Se
pu
eden
a
ñad
ir
otr
as
ora
cio
nes
qu
e se
co
nte
sta
n
con
la
mis
ma
res
pu
esta
)
8. O
raci
ón (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 4
)
9. C
ánti
co f
inal
(ve
r el
emen
tos
com
unes
, pág
. 4)
30
Per
o t
ú,
mi
Dio
s,
Ere
s bondadoso
y c
om
pa
sivo
;
No t
e en
oja
s fá
cilm
ente
,
Y t
u a
mor
es s
iem
pre
el
mis
mo.
Dir
ige
a m
í tu
mir
ada
Y te
nme
com
pasi
ón.
Soy
tu s
ervi
dor
más
hum
ilde
, ¡C
oncé
dem
e tu
fue
rza
Y v
en a
sal
varm
e!
Haz
que
mi
vida r
efle
je
Lo b
uen
o q
ue
eres
tú.
Qued
ará
n e
n r
idíc
ulo
mis
enem
igos
Cuando v
ean q
ue
tú
Me
das
ayu
da y
consu
elo
.
Mi S
eñor
y D
ios,
A
ti d
irij
o m
is r
uego
s P
orqu
e en
ti c
onfí
o.
No
me
haga
s pa
sar
verg
üenz
a;
No
perm
itas
que
mis
ene
mig
os
Se
burl
en d
e m
í.
Gloria…
7. P
etic
ion
es
Par
a qu
e lo
s L
aico
s, g
raci
as a
l ej
empl
o de
la
Sra
. Pru
denc
ia
Can
yell
es,
no t
eman
las
bur
las
o m
enos
prec
ios
reci
bido
s a
caus
a de
su
fe,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e ca
min
emos
tr
as
las
huel
las
de
las
bien
aven
tura
nzas
que
nos
ens
eñó
Jesu
cris
to,
el p
rim
ero
de
los
már
tire
s,
29
y se
con
vier
ten
en s
emil
las
de e
sa n
ueva
civ
iliz
ació
n de
l am
or,
que
la
Igle
sia
está
ll
amad
a a
cons
trui
r co
mo
sacr
amen
to d
e sa
lvac
ión
en e
l mun
do.
(S
e d
eja
un
mo
men
to p
ara
la
med
itaci
ón)
6. S
alm
o (v
ersí
culo
s de
l sal
mo
86)
Ant
ífon
a: D
ios
mío
, T
ú e
res
bondadoso
y c
om
pasi
vo.
Sál
vam
e la
vid
a,
Pue
s te
he
sido
fie
l. T
ú er
es m
i Dio
s;
Sál
vam
e, p
ues
tuyo
soy
Y
en
ti h
e pu
esto
mi c
onfi
anza
.
Dio
s m
ío,
ten c
om
pasi
ón d
e m
í,
Pues
a t
odas
hora
s te
lla
mo.
Yo e
stoy
a t
u s
ervi
cio,
Alé
gra
me
la v
ida,
Pues
a t
i dir
ijo m
is r
ueg
os.
Dio
s m
ío,
Tú
eres
bue
no y
sab
es p
erdo
nar;
¡Q
ué g
rand
e es
tu a
mor
P
or lo
s qu
e te
bus
can!
Dio
s m
ío,
¡Ati
ende
mi
ora
ción!
¡Pre
sta a
tenci
ón a
mis
rueg
os!
Cuando e
stoy
ang
ust
iado,
Te
llam
o y
tú m
e re
spond
es.
Dio
s m
ío,
Una
ban
da d
e as
esin
os
Que
pre
sum
e de
su
mal
dad
Me
atac
a y
quie
re m
atar
me.
16
Día
cu
arto
1. H
imn
o d
e en
trad
a (v
er e
lem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
2. M
onic
ión
inic
ial (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
3. L
ema
Bíb
lico
Nadie
ti
ene
ma
yor
am
or
que
el que
da su
vi
da p
or
sus
am
igos.
Voso
tros
sois
mis
am
igos,
si
hacé
is l
o q
ue
yo o
s
mando.
No o
s ll
am
o y
a s
ierv
os,
porq
ue
el s
ierv
o n
o s
abe
lo
que
hace
su a
mo.
A v
oso
tros
os
he
llam
ado a
mig
os,
porq
ue
todo l
o q
ue
he
oíd
o a
mi
Padre
os
lo h
e dado a
co
noce
r. O
s
he
des
tinado p
ara
que
vayá
is y
dei
s fr
uto
, y
vues
tro f
ruto
per
manez
ca (
Jn. 15,
13
-15;
17
).
4. B
iogr
afía
(si
se
hace
, ver
apé
ndic
e: p
p. 3
5-43
)
5. L
ectu
ra
Poc
o a
poco
la
pa
labr
a m
art
irio
to
mó
el
sent
ido
de
ofre
cim
ient
o de
la
vi
da
en
una
mue
rte
crue
nta
dand
o te
stim
onio
de
la
fe
. E
l m
árti
r no
se
de
fend
ía
con
argu
men
tos
para
de
mos
trar
su
in
ocen
cia
fren
te
a la
s ac
usac
ione
s. C
uand
o no
cal
laba
, ap
rove
chab
a pa
ra d
ecla
rar
la i
mpo
rtan
cia
que
para
él
tení
a la
fe
en J
esús
. A
vec
es
hast
a te
nía
el c
oraj
e de
exh
orta
r a
juec
es y
ver
dugo
s a
retr
acta
rse
y en
men
dars
e.
Hoy
se
mat
a to
daví
a po
r m
otiv
os d
e fe
. P
rueb
a de
ell
o so
n
tant
os r
elig
ioso
s, r
elig
iosa
s, c
ateq
uist
as y
cri
stia
nos
de t
oda
cond
ició
n ab
atid
os
dond
e cr
ece
el
inte
gris
mo
o fo
rmas
m
ágic
as d
e re
ligi
osid
ad.
Otr
os m
uere
n en
el
ejer
cici
o de
la
cari
dad
o fa
vore
cien
do l
a re
conc
ilia
ción
dur
ante
con
flic
tos
étni
cos,
gu
erra
s ci
vile
s y
situ
acio
nes
de
inse
guri
dad
gene
ral.
Hem
os
de
esta
r m
uy
agra
deci
dos
a lo
s m
árti
res.
N
os
bene
fici
amos
de
lo
qu
e el
los
han
proc
lam
ado
con
su
sufr
imie
nto
y co
n su
sil
enci
o. P
orqu
e si
n su
tes
tim
onio
to
daví
a es
tarí
amos
más
ale
targ
ados
a l
a ho
ra d
e de
fend
er e
l
17
valo
r de
la
vida
, la
dig
nida
d de
la
pers
ona,
la
libe
rtad
de
conc
ienc
ia,
la c
ríti
ca c
ontr
a tr
ágic
as d
esvi
acio
nes
com
o el
ra
cism
o, e
l in
tegr
ism
o, e
l po
der
abso
luto
del
Est
ado,
la
disc
rim
inac
ión
y la
exp
lota
ción
de
los
pobr
es.
(Se
dej
a u
n
mo
men
to p
ara
la
med
ita
ción)
6. S
alm
o (v
ersí
culo
s de
l sal
mo
10)
Ant
ífon
a: C
on a
rrog
anci
a e
l im
pío
per
sig
ue
al
pobre
Oh
Dio
s, ¿
por
qué
te m
anti
enes
lejo
s,
Y te
esc
onde
s en
la a
ngus
tia?
C
on a
rrog
anci
a el
impí
o pe
rsig
ue a
l pob
re.
Y e
l cod
icio
so d
espr
ecia
a Y
avé.
E
l im
pío
, p
or
la a
ltiv
ez d
e su
rost
ro,
no b
usc
a a
Dio
s.
No e
stá D
ios
en n
ing
uno d
e su
s p
ensa
mie
nto
s.
En t
odo t
iem
po s
on t
orc
idos
sus
cam
inos;
A
todo
s su
s ad
vers
ario
s de
spre
cia.
D
ice
en s
u co
razó
n: "
No
seré
mov
ido;
D
e ge
nera
ción
en
gene
raci
ón n
unca
est
aré
en in
fort
unio
."
Su b
oca
est
á l
lena d
e m
ald
ició
n,
eng
año y
fra
ud
e;
Deb
ajo
de
su l
eng
ua h
ay
veja
ción e
iniq
uid
ad.
En l
os
esco
ndri
jos
mata
a l
os
inoce
nte
s;
Sus
ojo
s vi
gila
n a
los
desd
icha
dos.
A
cech
a de
sde
un e
scon
dite
, C
omo
el le
ón d
esde
la e
spes
ura.
A
cech
a pa
ra a
rreb
atar
al p
obre
. A
rreb
ata
al
pobre
atr
ayé
ndolo
a s
u r
ed.
Y e
n s
us
fuer
tes
garr
as
caen
los
des
dic
hados.
Dic
e en
su c
ora
zón
: "D
ios
se h
a o
lvid
ado.
Ha o
cult
ado s
u r
ost
ro;
nunca
lo v
erá."
28
Día
oct
avo
1. H
imn
o d
e en
trad
a (v
er e
lem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
2. M
onic
ión
inic
ial (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
3. L
ema
Bíb
lico
¿Q
uié
nes
son l
os
que
está
n v
esti
dos
de
bla
nco
? ¿
De
dónde
vien
en? S
on l
os
que
no m
uri
eron d
ura
nte
el
tiem
po d
e g
ran
sufr
imie
nto
que
hubo e
n l
a t
ierr
a.
Ya n
o t
endrá
n h
am
bre
ni
sed;
ni
los
qu
emará
el
sol,
ni
los
mole
stará
el
calo
r. D
ios
seca
rá t
odas
sus
lág
rim
as
(Ap
. 7,
13
; 16
-17
)
4. B
iogr
afía
(si
se
hace
, ver
apé
ndic
e: p
p. 3
5-43
)
5. L
ectu
ra
El
sím
bolo
del
tri
go t
ritu
rado
rec
uerd
a el
bel
lísi
mo
anhe
lo
de
San
Ig
naci
o de
A
ntio
quía
, qu
e ll
evad
o al
m
arti
rio,
ex
clam
aba:
“T
rigo so
y de
Dio
s y p
or
los
die
nte
s de
las
fier
as h
e de
ser
mol
ido,
a f
in d
e se
r pr
esen
tado
com
o li
mpi
o p
an d
e C
rist
o”.
El
gran
o de
tri
go c
aído
en
tier
ra p
rese
nta
más
el
aspe
cto
de
la m
uert
e, p
ropi
o de
l m
arti
rio.
Per
o la
mis
ma
met
áfor
a in
dica
tam
bién
el
triu
nfo
y la
efi
caci
a de
l m
arti
rio.
El
trig
o,
si m
uere
, da
frut
o: a
sí C
rist
o, r
esuc
itad
o tr
as l
a m
uert
e y
así
los
már
tire
s en
Cri
sto
son
caus
a de
vit
alid
ad.
Mur
iero
n, p
ero
su m
uert
e no
es
un f
raca
so, s
ino
que
gene
ra
vida
. Es
la p
arad
oja
cris
tian
a qu
e ex
pre
só J
esucr
isto
: “q
uie
n
quie
ra s
alva
r su
vid
a la
per
derá
; pe
ro q
uien
pie
rda
su v
ida
por
mí,
la
enco
ntr
ará”
.
Los
fru
tos
del m
arti
rio
se s
inte
tiza
n en
la g
ener
ació
n de
una
nu
eva
hum
anid
ad.
Los
m
árti
res,
co
n su
te
stim
onio
, pr
elud
ian
el
triu
nfo
de
la
vida
so
bre
la
mue
rte
y el
nac
imie
nto
de
unos
ciel
os
nuev
os
y u
na
tier
ra n
uev
a”.
Por
eso l
os
már
tire
s so
n s
ign
o d
e es
per
anza
” p
ara
la h
um
anid
ad
27
¡Mir
a cu
ánto
s en
emig
os te
ngo!
¡M
ira
su o
dio
tan
viol
ento
con
tra
mí!
¡L
íbra
me
de e
llos
! ¡N
o de
jes
que
me
mat
en,
Por
que
en ti
bus
co r
efug
io!
En t
i he
pues
to m
i co
nfi
anza
.
Mi
honra
dez
y m
i in
oce
nci
a
Me
hará
n s
ali
r vi
ctori
oso
.
Salv
a a
tu p
ueb
lo, D
ios
mío
;
¡Mir
a l
a a
ng
ust
ia d
e Is
rael
!
Glo
ria…
7. P
etic
ion
es
Par
a qu
e, u
nido
s a
la V
irge
n M
aría
, R
eina
de
los
már
tire
s,
este
mos
si
empr
e di
spue
stos
a
crea
r co
mun
ión
entr
e nu
estr
os h
erm
anos
,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e la
s co
mun
idad
es d
e M
isio
nero
s S
S.
Cor
azon
es y
de
H
erm
anas
F
ranc
isca
nas
de
la
Mis
eric
ordi
a vi
van
plen
amen
te s
u ca
rism
a,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e el
tes
tim
onio
de
los
már
tire
s se
a si
empr
e m
ás
fuer
te q
ue la
s in
sidi
as y
vio
lenc
ias
de s
us a
sesi
nos,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
(S
e p
ued
en
aña
dir
otr
as
ora
cio
nes
qu
e se
co
nte
sta
n
con
la
mis
ma
res
pu
esta
)
8. O
raci
ón (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 4
)
9. C
ánti
co f
inal
(ve
r el
emen
tos
com
unes
, pág
. 4)
18
Lev
ánta
te, o
h D
ios;
alz
a tu
man
o!
No
te o
lvid
es d
e lo
s po
bres
. ¿P
or q
ué d
espr
ecia
el i
mpí
o a
Dio
s?
En
su c
oraz
ón p
iens
a qu
e tú
no
lo ll
amar
ás a
cue
nta.
C
iert
am
ente
tú v
es l
a v
ejaci
ón y
la p
rovo
caci
ón
;
Las
mir
as
para
dar
la r
ecom
pen
sa.
A t
us
manos
se a
cog
e el
des
dic
hado;
T
ú er
es e
l am
paro
del
hué
rfan
o.
Que
bran
ta e
l bra
zo d
el im
pío
y de
l mal
o;
Cas
tíga
los
por
su p
erve
rsid
ad,
Has
ta q
ue d
esis
tan
de e
lla.
7. P
etic
ion
es
Par
a qu
e no
nos
fal
te s
eren
idad
y p
az e
n la
hor
a de
la
cont
radi
cció
n,
aunq
ue
nos
sent
imos
ca
lum
niad
os
o in
juri
ados
,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e se
amos
ser
tes
tigo
s de
la
Ver
dad
que
nos
hace
li
bres
aún
en
las
amen
azas
y d
ific
ulta
des,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e el
tes
tim
onio
de
los
már
tire
s se
a si
empr
e m
ás
fuer
te q
ue la
s in
sidi
as y
vio
lenc
ias
de s
us a
sesi
nos,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
(S
e p
ued
en a
ña
dir
otr
as
ora
cio
nes
qu
e se
co
nte
sta
n co
n la
mis
ma
res
pu
esta
)
8. O
raci
ón (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 4
)
9. C
ánti
co f
inal
(ve
r el
emen
tos
com
unes
, pág
. 4)
19
Día
qu
into
1. H
imn
o d
e en
trad
a (v
er e
lem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
2. M
onic
ión
inic
ial (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
3. L
ema
Bíb
lico
Aco
rdaos
de
la p
ala
bra
que
os
he
dic
ho:
No e
s el
sie
rvo
mayo
r que
su s
eñor.
Si
a m
í m
e han p
erse
guid
o,
tam
bié
n a
voso
tros
os
per
seg
uir
án.
Y t
odo e
sto o
s hará
n p
or
causa
de
mi
nom
bre
, p
orq
ue
no c
onoce
n a
l que
me
ha e
nvi
ado (
Jn.
15,
20-2
1).
4. B
iogr
afía
(si
se
hace
, ver
apé
ndic
e: p
p. 3
5-43
)
5. L
ectu
ra
Dec
ía e
l P
apa
Juan
Pab
lo I
I qu
e al
térm
ino
del
seg
undo
mil
enio
, la
Ig
lesi
a
ha
vuel
to
de
nuev
o
a
ser
Igle
sia
de
márt
ires
y q
ue e
l te
stim
onio
de
mil
es d
e m
árt
ires
y s
anto
s
ha
sido
más
fuer
te
que
las
insi
dia
s y
viole
nci
as
de
los
fals
os
pro
feta
s de
la i
rrel
igio
sida
d y
del
ate
ísm
o.
Los
már
tire
s, e
n ef
ecto
, es
tán
por
enci
ma
de l
as t
rági
cas
circ
unst
anci
as
que
los
han
llev
ado
a la
m
uert
e.
Glo
rifi
cam
os a
Dio
s po
r su
fe
que
venc
e al
mun
do y
que
tr
asci
ende
las
osc
urid
ades
de
la h
isto
ria
y la
s cu
lpas
de
los
hom
bres
. L
os m
árti
res
venci
eron e
n v
irtu
d d
e la
sang
re d
el
Cord
ero,
y p
or
la p
ala
bra
del
tes
tim
onio
qu
e die
ron,
y no
am
aro
n t
anto
su v
ida q
ue
tem
iera
n l
a m
uer
te (
Ap
12, 1
1).
Ell
os h
an d
ado
glor
ia a
Dio
s co
n su
vid
a y
con
su m
uert
e y
se c
onvi
erte
n pa
ra t
odos
nos
otro
s en
sig
nos
de a
mor
, de
pe
rdón
y d
e pa
z. L
os m
árti
res,
al
unir
su
sang
re a
la
de
Cri
sto,
so
n pr
ofec
ía
de
rede
nció
n y
de
un
futu
ro
más
re
conc
ilia
do e
n nu
estr
a so
cied
ad.
Nun
ca s
e ol
vide
, el
gra
n si
gno
de e
sper
anza
que
die
ron
los
num
eros
os t
esti
gos
de l
a fe
cri
stia
na a
lo
larg
o de
l úl
tim
o
26
pren
sa a
ntes
la
uva,
as
í no
sotr
os n
o po
dem
os b
eber
la
sang
re d
e C
rist
o si
no
hubi
ese
sido
ant
es p
isad
o y
pren
sado
É
l y
hubi
ese
bebi
do e
l cá
liz
Él
el p
rim
ero,
par
a in
vita
r a
beb
er a
los
qu
e cr
een e
n é
l”.
(Se
dej
a u
n m
om
ento
para
la
med
itaci
ón)
6. S
alm
o (v
ersí
culo
s de
l sal
mo
25)
Ant
ífon
a: N
o p
erm
ita
s que
mis
enem
igos
se b
url
en d
e m
í.
Mi S
eñor
y D
ios,
A
ti d
irij
o m
is r
uego
s P
orqu
e en
ti c
onfí
o.
No
me
haga
s pa
sar
verg
üenz
a;
No
perm
itas
que
mis
ene
mig
os
Se
burl
en d
e m
í.
Dio
s m
ío,
Ensé
ñam
e a v
ivir
Com
o t
ú s
iem
pre
has
quer
ido.
Tú e
res
mi
Dio
s y
salv
ad
or,
Y e
n t
i si
emp
re c
onfí
o.
Dio
s m
ío,
Por
tu a
mor
y tu
bon
dad
Acu
érda
te d
e m
í. R
ecue
rda
que
siem
pre
me
has
mos
trad
o T
u te
rnur
a y
gran
am
or.
Sie
mp
re d
irij
o a
ti
mis
ojo
s,
Pues
sólo
tú p
ued
es l
ibra
rme
De
todo p
elig
ro.
Mír
ame,
y te
nme
com
pasi
ón,
Pue
s es
toy
solo
y a
flig
ido.
M
ás y
más
mi c
oraz
ón
Se
va ll
enan
do d
e an
gust
ia.
Tom
a e
n c
uen
ta q
ue
me
encu
entr
o
Afl
igid
o y
con p
roble
mas;
¡Per
dona t
odos
mis
pec
ados!
25
Día
sép
tim
o
1. H
imn
o d
e en
trad
a (v
er e
lem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
2. M
onic
ión
inic
ial (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
3. L
ema
Bíb
lico
No os
sorp
rendáis
de
tener
que
afr
on
tar
pro
ble
mas
que
ponen
a p
rueb
a v
ues
tra c
onfi
anza
en D
ios.
Eso
no e
s nada
extr
año
. A
l co
ntr
ari
o,
ale
gra
os
de
pod
er s
ufr
ir c
om
o C
rist
o
sufr
ió,
para
que
tam
bié
n o
s ale
gré
is c
uando C
rist
o r
egre
se
y m
ues
tre
su g
lori
a y
su p
oder
(IP
ed. 4,
12
-13
)
4. B
iogr
afía
(si
se
hace
, ver
apé
ndic
e: p
p. 3
5-43
)
5. L
ectu
ra
Es
fam
osa
la
fras
e de
Ter
tuli
ano:
“La
san
gre
de
los
már
tire
s
es s
emil
la d
e cr
isti
anos
” (A
polo
gét
ico
50,1
3).
E
voca
la
vita
lida
d ec
lesi
al d
e la
Igl
esia
en
Esp
aña
desp
ués
de l
a gu
erra
civ
il, e
l flo
reci
mie
nto
de v
ocac
ione
s sa
cerd
otal
es y
a
la v
ida
cons
agra
da,
la f
ecun
dida
d de
l ap
osto
lado
seg
lar.
La
mer
a ex
plic
ació
n so
ciol
ógic
a no
ba
sta.
H
ay
razo
nes
teol
ógic
as y
de
fe: l
a sa
ngre
de
tant
os m
árti
res
unid
a a
la d
e C
rist
o, y
fec
unda
da p
or e
l E
spír
itu,
fue
sem
illa
de
vida
par
a la
Igl
esia
en
los
terr
itor
ios
de E
spañ
a.
La
sang
re d
erra
mad
a, e
n lu
gar
de r
ecla
mar
ven
ganz
a o
sem
brar
odi
o, r
ubri
ca e
l co
mpr
omis
o de
per
dón
de q
uien
es
mur
iero
n pe
rdon
ando
, co
mo
Jesu
cris
to
y,
por
tant
o,
se
conv
iert
e en
se
mil
la
de
frat
erni
dad
y re
conc
ilia
ción
, m
ensa
je i
mpo
rtan
te p
ara
la s
ocie
dad.
Por
eso
la
sang
re,
com
o se
mil
la b
uena
, se
con
vier
te e
n es
pera
nza
de l
a pa
z pa
ra la
soc
ieda
d ac
tual
.
Una
lar
ga t
radi
ción
, ya
en
la B
ibli
a, c
ompa
ra l
a sa
ngre
a l
a uva
pre
nsa
da.
“¿P
or
qué
está
rojo
tu v
esti
do y t
u r
op
aje
com
o el
de
un l
agar
ero?
El
már
tir
San
Cip
rian
o co
men
taba
: “S
e hab
la d
el l
agar
, del
pis
ado y
del
pre
nsa
do,
porq
ue
así
com
o no
se
pued
e of
rece
r a
bebe
r vi
no,
si n
o se
pis
a y
20
sigl
o, t
anto
en
el E
ste
com
o en
el
Oes
te.
Ell
os h
an s
abid
o vi
vir
el
Eva
ngel
io
en
situ
acio
nes
de
host
ilid
ad
y pe
rsec
ució
n, f
recu
ente
men
te h
asta
el
test
imon
io s
upre
mo
de l
a sa
ngre
. E
stos
tes
tigo
s, e
spec
ialm
ente
los
que
han
af
ront
ado
el m
arti
rio,
son
un
sign
o el
ocue
nte
y gr
andi
oso
que
se n
os p
ide
imit
ar.
Ell
os m
uest
ran
la v
ital
idad
de
la
Igle
sia.
Son
par
a el
la y
par
a la
hum
anid
ad u
na g
ran
luz,
po
rque
han
hec
ho r
espl
ande
cer
en l
as t
inie
blas
la
luz
de
Cri
sto.
(S
e dej
a u
n m
om
ento
para
la m
edit
aci
ón)
6. S
alm
o (v
ersí
culo
s de
l sal
mo
17)
Ant
ífon
a: I
ncl
ina m
i oíd
o,
Señ
or,
esc
uch
a m
i ora
ción
Esc
ucha
, oh
Dio
s, u
na c
ausa
just
a;
Ati
ende
a m
i cla
mor
. P
rest
a oí
do a
mi o
raci
ón
Que
es
de la
bios
sin
eng
año.
V
ean t
us
ojo
s la
rec
titu
d.
Mis
paso
s se
han m
ante
nid
o e
n t
us
cam
inos,
Para
que
mis
pie
s no r
esbale
n.
Yo
te in
voco
, por
que
tú o
irás
, oh
Dio
s.
Incl
ina
a m
í tu
oído
; E
scuc
ha m
i pal
abra
. M
uest
ra tu
s m
arav
illo
sos
acto
s de
mis
eric
ordi
a.
Lib
ras
con t
u d
iest
ra
A q
uie
nes
confí
an e
n T
i.
Guárd
am
e co
mo a
la
s niñ
as
de
tus
ojo
s;
Esc
óndem
e bajo
la s
om
bra
de
tus
ala
s.
De
la v
ista
de
los
impí
os q
ue m
e op
rim
en,
Y d
e m
is e
nem
igos
mor
tale
s Q
ue m
e ro
dean
, sál
vam
e.
De
su b
oca
sale
n pa
labr
as s
ober
bias
.
21
Han r
odea
do n
ues
tros
pa
sos;
Sobre
noso
tros
ponen
sus
ojo
s
Para
ech
arn
os
por
tier
ra.
Se
pare
cen a
l le
ón q
ue
anhel
a l
a p
resa
,
O a
l ca
chorr
o d
e le
ón q
ue
se a
gaza
pa.
En
cuan
to a
mí,
E
n ju
stic
ia v
eré
tu r
ostr
o;
Que
daré
sat
isfe
cho
C
uand
o de
spie
rte
a tu
sem
ejan
za.
Gloria…
7. P
etic
ion
es
Par
a qu
e te
ngam
os l
a fo
rtal
eza
de a
ntep
oner
las
exi
genc
ias
del e
vang
elio
al s
acri
fici
o y
la in
com
odid
ad,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e se
pam
os c
amin
ar t
ras
los
paso
s hu
mil
des,
per
o va
lien
tes,
de
nues
tros
her
man
os m
árti
res,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e el
tes
tim
onio
de
los
már
tire
s se
a si
empr
e m
ás
fuer
te q
ue la
s in
sidi
as y
vio
lenc
ias
de s
us a
sesi
nos,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
(Se
pu
eden
añ
adir
otr
as
ora
cio
nes
co
n l
a
mis
ma
res
pu
esta
)
8. O
raci
ón (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 4
)
9. C
ánti
co f
inal
(ve
r el
emen
tos
com
unes
, pág
. 4)
24
¡En
tu p
rese
ncia
soy
muy
fel
iz!
¡A tu
lado
soy
sie
mpr
e di
chos
o!
Gloria…
7. P
etic
ion
es
Par
a qu
e lo
s m
árti
res
del
Col
l in
terc
edan
por
nos
otro
s a
fin
de
que
seam
os
gene
roso
s y
acog
edor
es
haci
a nu
estr
os
herm
anos
,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e en
nue
stra
s ac
cion
es y
tar
eas
de c
ada
día
seam
os
artí
fice
s de
re
conc
ilia
ción
en
la
so
cied
ad
y en
nu
estr
o en
torn
o,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
Par
a qu
e el
tes
tim
onio
de
los
már
tire
s se
a si
empr
e m
ás
fuer
te q
ue la
s in
sidi
as y
vio
lenc
ias
de s
us a
sesi
nos,
Márt
ires
del
Coll
cam
inad c
on n
oso
tros.
(Se
pu
eden
añ
adir
otr
as
ora
cio
nes
co
n l
a
m
ism
a r
esp
ues
ta)
8. O
raci
ón (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 4
)
9. C
ánti
co f
inal
(ve
r el
emen
tos
com
unes
, pág
. 4)
23
suyo
s: p
osee
n un
sig
nifi
cado
esc
atol
ógic
o, a
pare
cen
com
o un
ade
lant
o de
l ju
icio
y d
e la
ins
taur
ació
n co
mpl
eta
del
Rei
no, y
pre
ludi
an e
l tr
iunf
o de
la
vida
sob
re l
a m
uert
e y
el
naci
mie
nto
de u
nos
ciel
os n
uevo
s y
una
tier
ra n
ueva
.
(S
e d
eja
un
mo
men
to p
ara
la
med
itaci
ón)
6. S
alm
o (v
ersí
culo
s de
l sal
mo
16)
Ant
ífon
a: D
ios
mío
, en
ti
busc
o p
rote
cció
n.
Cuí
dam
e, D
ios
mío
, po
rque
en
ti b
usco
pro
tecc
ión.
"T
ú er
es m
i Dio
s;
Tod
o lo
bue
no q
ue te
ngo,
L
o he
rec
ibid
o de
ti.
Per
o q
uie
nes
adora
n í
dolo
s
Sufr
irán e
n g
ran m
aner
a.
¡Jam
ás
les
pre
senta
ré o
fren
das!
¡Jam
ás
les
rendir
é cu
lto!
Tú
eres
mi D
ios,
E
res
todo
lo q
ue te
ngo;
T
ú ll
enas
mi v
ida
Y m
e da
s se
guri
dad.
Yo t
e ben
dig
o
Por
los
conse
jos
que
me
das;
Tus
ense
ñanza
s m
e g
uía
n
Yo
siem
pre
te te
ngo
pres
ente
; S
i tú
está
s a
mi l
ado,
N
ada
me
hará
cae
r.
Por
eso e
stoy
muy
conte
nto
,
Por
eso m
e si
ento
fel
iz,
Por
eso v
ivo c
onfi
ado.
¡Tú n
o m
e dej
ará
s m
ori
r
Me
ense
ñast
e a
vivi
r C
omo
a ti
te g
usta
.
22
Día
sex
to
1. H
imn
o d
e en
trad
a (v
er e
lem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
2. M
onic
ión
inic
ial (
ver
elem
ento
s co
mun
es, p
ág. 3
)
3. L
ema
Bíb
lico
Confo
rme
a m
i vi
va es
per
anza
co
nfí
o que
en nada se
ré
confu
ndid
o,
sino q
ue
con t
oda s
eguri
dad,
com
o s
iem
pre
,
tam
bié
n ahora
Je
sucr
isto
se
rá g
lori
fica
do en
m
i cu
erp
o,
sea p
or
la v
ida,
sea p
or
la m
uer
te.
Pues
para
mí
la v
ida e
s
Cri
sto y
la m
uer
te g
ananci
a (
Flp
. 1,
20
-21
).
4. B
iogr
afía
(si
se
hace
, ver
apé
ndic
e: p
p. 3
5-43
)
5. L
ectu
ra
Los
már
tire
s de
l Col
l -co
mo
todo
s lo
s m
árti
res-
son
el s
igno
m
ás
auté
ntic
o de
la
Ig
lesi
a de
Je
sucr
isto
. U
na
Igle
sia
form
ada
por
hom
bres
, fr
ágil
es y
pec
ador
es,
pero
que
sab
en
dar
test
imon
io d
e su
fe
vigo
rosa
y d
e su
am
or in
cond
icio
nal
a Je
sucr
isto
, ant
epon
iénd
olo
incl
uso
a la
pro
pia
vida
.
Los
már
tire
s se
enc
uent
ran
en t
odos
los
ám
bito
s so
cial
es.
Han
pas
ado
su e
xist
enci
a ha
cien
do e
l bi
en.
Han
suf
rido
y
han
mue
rto
renu
ncia
ndo
a sa
lvar
su
vida
y p
erdo
nand
o a
quie
nes
los
mal
trat
an.
Por
tod
o lo
cua
l no
s si
túan
ant
e un
a re
alid
ad q
ue s
uper
a lo
hum
ano
y qu
e no
s in
vita
a r
econ
ocer
la
fue
rza
y la
gra
cia
de D
ios
actu
ando
en
la d
ebil
idad
de
la
hist
oria
hum
ana.
El
mis
teri
o de
l m
arti
rio
es i
nsep
arab
le d
e la
mis
ión
que
Dio
s da
a c
ada
pers
ona
y en
él
se r
eali
za e
l de
sign
io d
e la
P
rovi
denc
ia. E
n Je
sús
culm
ina
toda
la
seri
e de
per
segu
idos
, co
mo
los
Pro
feta
s.
De
Jesú
s ar
ranc
a to
do
un
crec
ient
e di
scip
ulad
o qu
e no
pue
de c
orre
r un
a su
erte
dis
tint
a a
la d
e su
Mae
stro
.
En
los
disc
ípul
os r
eviv
e Je
sús
su m
arti
rio
y pa
ra e
llos
la
mue
rte
es g
anan
cia.
En
la I
gles
ia,
las
pers
ecuc
ione
s so
n si
gno
y co
ndic
ión
de la
vic
tori
a de
fini
tiva
de
Cri
sto
y de
los