Índice - bloglatín138- maximus apium labor est initio veris. 139- feras catulorum amor in venabula...

104
ÍNDICE Los casos: acusativos, genitivos, dativos, ablativos Comparativos y superlativos Relativos Pasivas Verbos deponentes Compuestos de SUM Verbos irregulares Interrogativas directas e indirectas Infinitivos Oraciones completivas con conjunciones Participios Gerundios y gerundivos Perifrásticas Supinos Oraciones circunstanciales

Upload: others

Post on 26-Jan-2021

1 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

  • ÍNDICE

    Los casos: acusativos, genitivos, dativos, ablativos

    Comparativos y superlativos

    Relativos

    Pasivas

    Verbos deponentes

    Compuestos de SUM

    Verbos irregulares

    Interrogativas directas e indirectas

    Infinitivos

    Oraciones completivas con conjunciones

    Participios

    Gerundios y gerundivos

    Perifrásticas

    Supinos

    Oraciones circunstanciales

  • COMPARATIVOS Y SUPERLATIVOS (VOLVER ÍNDICE)

    1- Nihil peius est dedecore. CORREGIR

    2- Mors servitute potior est.

    3- Turpis fuga mortis est morte peior. CORREGIR

    4- Nam risu inepto res ineptior nulla est.

    5- Graviora quaedam sunt periculis remedia. CORREGIR

    6- Romani magnificentiores in suppliciis deorum quam domi fuerunt.

    7- Mea Terentia, fidissima et optima uxor, et mea carissima filiola, valete. CORREGIR

    8- Caesar quam maximum potest militum numerum imperat. CORREGIR

    9- Socrates est omnium sapientissimus oraculo Apollinis iudicatus. CORREGIR

    10- Solon sapientissimus fuit ex septem et legum scriptor solus ex septem..

    RELATIVOS (VOLVER ÍNDICE)

    11- Nusquam est, qui ubique est. CORREGIR

    12- Ea sunt his ipsis malis, in quibus sumus, miseriora. CORREGIR

    13- Eget semper, qui est avarus. CORREGIR

    14- Omnes homines, quicumque sunt, fratres sunt nostri. CORREGIR

    15- Nemo est tam agrestis, quem non contumelia moveat.

    16- Nulla acies humani ingenii tanta est, quae penetrare in caelum possit.

    17- Miserrimus est qui, quod edat, non habet. CORREGIR

    18- Homini natura addidit rationem, qua regerentur animi appetitus. CORREGIR

    19- Caesar omnes copias, quas habebat, in castris reliquit; ipse cum equitibus ad flumen venit.

    CORREGIR

    INTERROGATIVAS DIRECTAS E INDIRECTAS (VOLVER ÍNDICE)

    20- Quam rem publicam habemus? In qua urbe vivimus? CORREGIR

    21- Vir bonus est quis?

    22- Num eloquentia Platonem superare possumus? CORREGIR

    23- Cuius ea culpa fuit? Militum an imperatorum?

    24- Cui dedit? Per quem dedit? Quantum dedit? Nihil fingi potest, et tamen Roscius incusatur.

    25- Novistine hominem? Novi.

    26- Romamne venio, an hic maneo, an Arpinum fugio? CORREGIR

    27- Quid sit futurum cras, fuge quaerere. CORREGIR

    28- Scribam quid sentiam. CORREGIR

    29- Mone eum quo statu sit res.

    30- Iamdiu ignoro quid agas: quo mitterem litteras aut cui darem, nesciebam. Cupio scire quid agas et

  • ubi sis hiematurus. CORREGIR

    PASIVAS (VOLVER ÍNDICE)

    31- Laudaris carmine nostro.

    32- Haec improbantur a Peripateticis, a Stoicis defenduntur. CORREGIR

    VERBOS DEPONENTES (VOLVER ÍNDICE)

    33- Nemo, qui fortitudinis nomen consecutus est insidiis et malitia, laudem est adeptus.

    CORREGIR

    34- Gloria virtutem tamquam umbra sequitur. CORREGIR

    35- Egredere ex urbe, Catilina; proficiscere. CORREGIR

    36- Quod natum est, moritur. CORREGIR

    37- Turpe est aliud loqui, aliud sentire. CORREGIR

    COMPUESTOS DE SUM (VOLVER ÍNDICE)

    38- Non deerunt nobis res necessariae. CORREGIR

    39- Huic homini non minor vanitas inerat quam audacia.

    40- Homines plurimum hominibus et prosunt et obsunt.

    41- Praeterita mutare non possumus. CORREGIR

    42- Omnibus druidibus unus praeest.

    VERBOS IRREGULARES (VOLVER ÍNDICE)

    43- Speremus quae volumus, sed quod acciderit, feramus.

    44- Quoniam non potest id fieri, quod vis, id velis quod possit.

    45- Gladiatores accipere plagam malunt quam turpiter vitare. CORREGIR

    46- Magnas it Fama per urbes.

    47- I, lictor, summove turbam. CORREGIR

    48- Potest ex casa vir magnus exire. CORREGIR

    49- Leve fit, quod bene fertur, onus.

    50- Fit ut nemo esse possit beatus.

    INFINITIVOS (VOLVER ÍNDICE)

    51- Virtus est vitium fugere et sapientia prima.

    52- Multum est inter amicos dare et accipere.

    53- De futuris rebus difficile est dicere. CORREGIR

    54- Contemnere omnia aliquis potest; omnia habere nemo potest. CORREGIR

  • 55- Gratus debet esse qui accepit beneficium. CORREGIR

    56- Verres Minervae templum spoliare conatus est.

    57- Caesar bellum cum Germanis gerere constituit.

    58- Stoici censent sapientes sapientibus etiam ignotis esse amicos.

    59- Solemus dicere summum bonum esse secundum naturam vivere.

    60- Anaxagoras, nuntiata filii morte, dixit eum esse mortalem. CORREGIR

    61- Caesar pontem rescindi iussit. CORREGIR

    62- Maluit se diligi quam metui.

    63- Id vos ignorare nolui. CORREGIR

    64- Legatos Caesar discedere vetuerat.

    65- Mos est Athenis laudari in contione eos, qui sint in proeliis interfecti. CORREGIR

    66- Manlius regnum appetisse existimatus est. CORREGIR

    67- Caesar a Gergovia discessise audiebatur. CORREGIR

    PARTICIPIOS (VOLVER ÍNDICE)

    68- Tandem L.Catilinam, furentem audacia, scelus anhelantem, pestem patriae nefarie molientem,

    vobis atque huic ferro flammaque minitantem, ex urbe eiecimus. CORREGIR

    69- Legati venerunt pacem petentes. CORREGIR

    70- Mortuo Cicerone, forum siluit. CORREGIR

    71- Ille C.Flaminium, neglecta religione, cecidisse apud Trasumenum scribit.

    72- M.Messala M.Pisone consulibus, coniurationem nobilitatis fecit.

    73- Nemo erit, qui credat, te invito, provinciam tibi esse decretam. CORREGIR

    GERUNDIOS Y GERUNDIVOS (VOLVER ÍNDICE)

    74- Nulla materies tam facilis ad exardescendum est

    75- Haec ad iudicandum sunt facillima.

    76- Bocchus se ob regnum tutandum arma cepisse respondit. CORREGIR

    77- Neque consilii habendi neque arma capiendi spatium datur.

    78- Haedui legatos ad Caesarem sui purgandi gratia mittunt. CORREGIR

    79- Galli locum oppido condendo ceperunt. CORREGIR

    80- Bello gerendo M.Catonem praefecisti.

    81- Consul placandis Romae dis habendoque dilectui operam dat. CORREGIR

    82- Audendo virtus crescit, tardando timor. CORREGIR

    83- Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis. CORREGIR

    PERIFRÁSTICAS (VOLVER ÍNDICE)

  • 84- Bellum scripturus sum, quod populus Romanus cum Iugurtha gessit. CORREGIR

    85- Romani bellum adversus finitimos sumpturi erant, cum legati de pace venerunt.

    86- Si itura est, eat. CORREGIR

    87- Apes iam evolaturae sunt.

    88- Hic vincendum aut moriendum est. CORREGIR

    89- Omnia homini, dum vivit, speranda sunt. CORREGIR

    90- Hoc vobis providendum est. CORREGIR

    91- Quid nobis faciendum est? CORREGIR

    92- Legendus est hic orator iuventuti. CORREGIR

    SUPINOS (VOLVER ÍNDICE)

    93- Imusne sessum? CORREGIR

    94- Galliae legati ad Caesarem gratulatum convenerunt. CORREGIR

    95- Themistocles, e civitate eiectus, Argos habitatum concessit.

    96- Bocchus legatos Romam miserat foedus et amicitiam petitum. CORREGIR

    97- O rem non modo visu foedam, sed etiam auditu! CORREGIR

    98- Nihil est dictu facilius. CORREGIR

    99- Id factu facillimum erat. CORREGIR

    100- Nefas est dictu miseram fuisse talem senectutem.

    ACUSATIVOS (VOLVER ÍNDICE)

    101- Coloni omnes et socii vestri urbes suas finesque defendent.

    102- Nos patriam fugimus et dulcia linquimus arva. CORREGIR

    103- Me nunc nostri pudet.

    104- Mirum somnavi somnium.

    105- Bonas preces precor.

    106- Itque reditque viam.

    107- Omnes volunt beatam vitam vivere.

    108- Sacra canunt.

    109- Hic locus ab hoste circiter passus sexcentos aberat.

    110- Castra hostium duo milia passuum a nobis aberant.

    111- Multos dies domi permansi.

    112- Caesar totam noctem ad exercitum manere decrevit.

    113- Punico bello duodecimum annum Italia urebatur.

    114- Pueri patresque severi, fronde comas vincti, cenant et carmina dictant.

  • 115- Ecce manus iuvenem post terga revinctum pastores trahebant.

    116- Vultum demissa est.

    117- Faciem mutatus est et ora Cupido.

    118- Exuvias indutus Achillis rediit.

    119- L.Murena magnas copias hostium fudit, urbem partim vi, partim obsidione cepit.

    120- O falsam spem! O volucrem fortunam! O caecam cupiditatem!

    121- O miserum senem, qui mortem contemnendam esse in tam longa aetate non viderit!

    122- O tempora! O mores!

    123- Te tua fata docebo.

    124- Id te usus docebit.

    125- Catilina iuventutem mala facinora edocebat.

    126- Moneo vos ego haec.

    127- Ego te haec hortor.

    128- Medicus mortem regis omnes celavit.

    129- Me primum sententiam rogavit.

    130- Senatus Catilinam et Manlium hostes iudicat.

    131- Ancum Marcium regem populus creavit.

    132- Rex Romam legatos misit.

    133- Massiliam Pompeius omnia sua praesidia duxit.

    134- Agesilaus Helespontum copias traiecit.

    GENITIVOS (VOLVER ÍNDICE)

    135- Gloria nominis vestri, salus sociorum, fortunae civium defendentur.

    136- Cuiusvis hominis est errare; nullius nisi insipientis in errore perseverare.

    137- Effectus eloquentiae est audientium approbatio.

    138- Maximus apium labor est initio veris.

    139- Feras catulorum amor in venabula impinguit.

    140- Me desiderium tenet urbis.

    141- Fortitudo est dolorum laborumque contemptio.

    142- Vita mortuorum in memoria posita est vivorum.

    143- Homo veteris prosapiae, multarum imaginum et nullius stipendi est.

    144- Mei loci atque ordinis homo ad me venit.

    145- Erat puer acris ingenii.

    146- Murena multae industriae et magni laboris fuit.

    147- Multitudine civium factiones valuere.

    148- Caelum extremum atque ultimum mundi est.

  • 149- Multae istarum arborum mea manu satae sunt.

    150- Eorum plerique inermes cadunt.

    151- Gravitas morbi facit ut medicinae egeamus.

    152- Implentur veteris Bacchi pinguisque ferinae.

    153- Faciam ut huius diei locique meique semper meminerit.

    154- Vivorum memini, nec tamen Epicuri licet oblivisci.

    155- Gallia frugum hominumque fertilis fuit.

    156- Multi sua parvi pendere, aliena cupere solent.

    157- Cuius auctoritas magni habebatur.

    158- Voluptatem virtus minimi facit.

    159- Tua gratia magni aestimatur.

    DATIVOS (VOLVER ÍNDICE)

    160- Nulla lex satis commoda omnibus est.

    161- Multis minatur, qui uni facit iniuriam?

    162- Percussoribus Caesaris senatus favebat.

    163- Oro te ut mihi ignoscas.

    164- Omnibus rebus causa antecedit.

    165- An ille mihi liber, cui mulier imperat?

    166- Athenienses Timotheo publice statuam in foro posuerunt.

    167- Sibi quisque peccat.

    168- Sunt nobis mitia poma.

    169- Suus cuique mos est.

    170- Vos quibus est virtus, muliebrem tollite luctum.

    171- Omnia haec praesidio adsunt.

    172- Obscuritas terrori erat.

    173- Paucis pernicitas saluti fuit.

    174- Summittit cohortes equitibus subsidio.

    175- Pompeius V legiones subsidio suis duxit.

    176- Caesar omnem ex castris equitatum suis auxilio misit.

    177- Caesar modo stellae caelo it.

    ABLATIVOS (VOLVER ÍNDICE)

    178- Vacare culpa maximum est solatium.

    179- Omnium rerum natura cognita, liberamur mortis metu.

    180- Murus defensoribus nudatus est.

  • 181- Quod huic debes, ego a te peto.

    182- Ex me hic natus non est, sed fratre.

    183- Archias, Antiochiae natus, est loco nobili.

    184- Iove nate, Hercules, salve.

    185- Ex innocentia nascitur dignitas, ex dignitate honor, ex honore imperium, ex imperio libertas.

    186- Timore diffugere.

    187- Lacrimo gaudio.

    188- Ardeo incredibili quodam amore patriae.

    189- Caesar cum duabus legionibus in occulto restitit; reliquas copias cum omnibus impedimentis

    misit.

    190- Marcellus cum omni exercitu profectus est.

    191- Erat inter Labienum atque hostem difficili transitu flumen ripisque praeruptis.

    192- Catilina fuit magna vi et animi et corporis, sed ingenio malo pravoque.

    193- Consul urbem vi, copiis, consilio, virtute cepit.

    194- Magno ubique pretio virtus aestimatur.

    ORACIONES COMPLETIVAS (VOLVER ÍNDICE)

    195- Praetereo quod uxor eam sibi domum sedemque delegit.

    196- Accedebat quod Galli suos liberos ab se abstractos esse obsidum nomine dolebant.

    CORREGIR

    197- Opto ut beatus sis.

    198- Decrevit senatus ut L.Opimius consul videret ne quid res publica detrimenti caperet.

    CORREGIR

    199- Deos precor ut his infinitis nostris malis contenti sint.

    200- Lex permittit ut furem noctu liceat occidere. CORREGIR

    201- Te hortor ut maneas in sententia neve cuiusquam minas pertimescas.

    202- Peto non ut aliquid novi decernatur, sed ne quid novi decernatur.

    203- Catilina voce supplici a patribus postulavit ne quid de se temere crederent. CORREGIR

    204- Restat ut doceam omnia hominum causa facta esse. CORREGIR

    205- Fieri potest ut recte quis sentiat et id, quod sentit, polite eloqui non possit.

    206- Galli timebant ne Caesar veniret. CORREGIR

    207- Timebam ne evenirent ea quae acciderunt.

    208- Vereor ne molestus sim vobis.

    209- Hasdrubal metu, ne dederetur Scipioni, urbe excessit. CORREGIR

    210- Non vereor ne tua virtus hominum opinioni non respondeat.

    211- Non dubitari debet quin fuerint ante Homerum poetae. CORREGIR

  • 212- Quid obstat quominus beatus sis? CORREGIR

    213- Nihil impedit quominus id facere possimus. CORREGIR

    214- Non possumus, quin alii a nobis dissentiant, recusare.

    215- Nihil est in intellectu quin prius fuerit in sensu.

    216- Oportet esse ut vivas, non vivere ut edas. CORREGIR

    ORACIONES CIRCUNSTANCIALES (VOLVER ÍNDICE)

    217- Ager, cum multos annos quievit, uberiores efferre fruges solet CORREGIR

    218- Iam nona ferme diei hora erat, cum Romanus signum receptui dedit.

    219- Caesar, ubi ex captivis cognovit quo in loco hostium copiae consedissent, ad hostes contendit.

    CORREGIR

    220- Caesar, priusquam se hostes reciperent, in fines Suessionum exercitum duxit.

    221- Caesar cum primum potuit, ad exercitum contendit. CORREGIR

    222- Cum Rhodum venissem, Hortensii mortem cognovi. CORREGIR

    223- Ut primum ex pueris excessit Achias, celeriter antecellere omnibus coepit.

    224- Hoc vobis dico, ut meae senectutis requiem noscatis.

    225- Dum haec geruntur, qui erant in agris reliqui, discesserunt.

    226- Haec, sicut exposuit, ita gesta sunt.

    227- Diu apparandum est bellum, ut vincas celerius. CORREGIR

    228- Adiuta me, quo id facilius fiat. CORREGIR

    229- Pompeius quo facilius impetum Caesaris tardaret, portas obruit.

    230- Id eo scripsi, quo plus auctoritatis haberem.

    231- Invenerat homines, qui dicendo tempus consumerent. CORREGIR

    232- Rufum laudo, non quia tu ut ita facerem petisti, sed quia est ille dignissimus.

    CORREGIR

    233- Nemo patriam quia magna est amat, sed quia sua. CORREGIR

    234- Noctu ambulabat in publico Themistocles, quod somnum capere non posset.

    235- Tantus fuit ardor animorum, ut motum terrae nemo pugnantium senserit. CORREGIR

    236- Epaminondas adeo veritatis amans erat, ut ne per iocum quidem mentiretur. CORREGIR

    237- Nemo adeo ferus est, ut non mitescere possit.

    238- Traianus rem publicam ita administravit, ut omnibus principibus merito praeferatur.

    239- Ea erat sagatitate Alcibiades, ut decipi non posset. CORREGIR

    240- Nemo est tam fortis, quin rei novitate perturbetur.

    241- Quamquam innocentissimus erat, damnatus est Socrates. CORREGIR

    242- Fabula non nunquam, etsi sit incredibilis, tamen homines commovet.

    243- Quod turpe est, quamvis occultetur, tamen honestum fieri nullo modo potest. CORREGIR

  • 244- Ut desint vires, tamen est laudanda voluntas. CORREGIR

    245- Si in hoc erro, qui animos hominum inmortales esse credam, libenter erro CORREGIR

    246- Si mihi bona re publica frui non licuerit, ego carebo mala.

    247- Orationes Thucydidis imitari neque possim, si velim, nec velim, si possim. CORREGIR

    248- Ferreus essem, si te non amarem.

    249- Si venisses ad exercitum, a tribunis militaribus visus esses. CORREGIR

    250- Si feceris id quod ostendis, magnam habebo gratiam; si non feceris, ignoscam. CORREGIR

    251- Si vis pacem, cole iustitiam. CORREGIR

    252- Non dubito quin, si hoc dixisses, errares.

  • 1. Nihil peius est dedecore.

    nom. suj. nom.atrib. V (pres.) abl. 2º térm.cp.

    Nada es peor que el deshonor

    VOLVER

  • 3. Turpis fuga mortis est morte peior.

    nom. suj. gen.CN V(pres.) abl.2ºtérm.cp nom.atrib.

    La huida vergonzosa de la muerte es peor que la muerte

    VOLVER

  • 5. Graviora quaedam sunt periculis remedia.

    nom. atrib. nom.suj. V (pres.) abl. 2º térm.cp. nom. suj.

    Algunos remedios son más graves que los peligros

    VOLVER

  • 7. Mea Terentia, fidissima et optima uxor, et mea carissima filiola, valete.

    voc. aposic. conj.cop. voc. imperat.

    Terencia mía, la más fiel y la mejor de las esposas, e hijita mía, queridísima, tened salud (= cuidaos)

    VOLVER

  • 8. Caesar quam maximum potest militum numerum

    nom.suj. adv.refuerzo superl. superl. V(pres.) gen. CN ac. CD

    imperat.

    V (pres.)

    César pide el mayor número de soldados que puede (= el mayor número posible)

    VOLVER

  • 9. Socrates est (iudicatus) omnium sapientissimus oraculo Apollinis

    nom. suj. V (perf.pas.) gen.compl.superl nom.predicat. abl. c.agente gen. CN

    iudicatus (est).

    V (perf.pas.)

    Sócrates fue considerado el más sabio de todos por el oráculo de Apolo

    VOLVER

  • 11. Nusquam est, qui ubique est.

    adv. l. V(pres.) nom.suj. adv. l. V(pres.)

    La oración de relativo sin antecedente es el sujeto de primer est

    En ninguna parte está quien está en todas partes

    VOLVER

  • 12. Ea sunt his ipsis malis, in quibus sumus, miseriora.

    nom.suj. V (pres.) abl.2ºtérm.cp. abl. CC V(pres.) nom. atrib.

    Esas cosas son más desgraciadas que los propios males en los que estamos

    VOLVER

  • 13. Eget semper, qui est avarus.

    V(pres.) adv.t. nom.suj. V(pres.) nom. atrib.

    La oración de relativo sin antecedente es el sujeto de eget

    Siempre carece (de algo) el que es avaro

    VOLVER

  • 14. Omnes homines, quicumque sunt, fratres sunt nostri.

    nom. suj. nom. atrib. V(pres.) nom. atrib. V(pres.) nom. atrib.

    Todos los hombres, quienesquiera que sean, son hermanos nuestros

    VOLVER

  • 17. Miserrimus est qui, quod edat, non habet.

    nom. atrib. V(pres.) nom.suj. ac.CD V(pres.subj.) adv. V(pres.)

    La oración de relativo qui… habet, sin antecedente, es el sujeto de est; la de quod edat es el CD de

    habet, y al llevar su verbo en subjuntivo tiene valor circunstancial, en este caso final.

    Desgraciadísimo es aquel que no tiene lo que pueda comer (= para comer)

    VOLVER

  • 18. Homini natura addidit rationem, qua regerentur

    dat. CI nom. atrib. V (perf.) ac. CD abl. CC V (imperf.subj.)

    animi appetitus.

    gen. CN nom.suj.

    La oración de relativo con el verbo en subjuntivo tiene valor circunstancial, en este caso final.

    La naturaleza no le ha añadido al hombre la capacidad de razonar, con la que puedan ser gobernados

    los apetitos del alma (= para que sean gobernados los apetitos del alma)

    VOLVER

  • 19. Caesar omnes copias, quas habebat, in castris reliquit; ipse

    nom. suj. ac. CD ac. CD V (imperf.) abl. CC V(perf.) nom.suj.

    cum equitibus ad flumen venit.

    abl. CC ac. CC V (perf.)

    César dejó en el campamento a todas las tropas que tenía; él mismo llegó al río con los jinetes

    VOLVER

  • 20. Quam rem publicam habemus? In qua urbe vivimus?

    ac. CD V(pres.) abl. CC V(pres.)

    ¿Qué Estado tenemos? ¿En qué ciudad vivimos?

    VOLVER

  • 22. Num eloquentia Platonem superare possumus?

    part.interrog. abl. CC ac. CD inf.pres.CD concert. V(pres.)

    ¿Acaso podemos superar a Platón en elocuencia?

    VOLVER

  • 26. Romam -ne venio, an hic maneo,

    ac CC part.interrog. V (pres.) part.interrog. adv.l. V(pres.)

    an Arpinum fugio?

    part.interrog. ac. CC V (pres.)

    ¿Voy a Roma o me quedo aquí o escapo a Arpino?

    VOLVER

  • 27. Quid sit futurum cras, fuge quaerere.

    nom. suj. V(pres.subj.perifr.act.) adv.t. V(imperat.) inf.pres.CD concert.

    La oración quid… sit futurum es interrogative indirecta, CD de quaerere

    Evita preguntar qué va a ocurrir mañana

    VOLVER

  • 28. Scribam quid sentiam.

    V (fut.) ac. CD V (pres.subj.)

    La oración quid sentiam es interrogative indirecta, CD de scribam

    Escribiré qué siento

    VOLVER

  • 30. Iamdiu ignoro quid agas: quo mitterem litteras

    adv. CC V (pres.) ac. CD V (pres.subj.) adv. rel CC V(imperf.subj.) ac CD

    aut cui darem, nesciebam. Cupio scire

    conj.disy. dat. CI V(imperf.subj.) imperf. ind. V (pres.) inf.CD conc.

    quid agas et ubi sis hiematurus.

    ac. CD V (pres.subj.) conj.cop. adv.rel.CC pres.subj.perifr.act.

    Las oraciones quid agas, quo mitterem, cui darem, quid agas y ubi sis hiematurus son completivas

    interrogativas indirectas, con la función de CD de ignoro la primera, de nesciebam las dos siguientes

    y de scire las dos últimas.

    Hace tiempo que ignoro qué haces : no sabía a qué lugar podría enviar la carta o a quién dársela. Deseo

    saber qué haces y dónde vas a pasar el invierno

    VOLVER

  • 32. Haec improbantur a Peripateticis, a Stoicis defenduntur.

    nom. suj. V (pres.pas.) abl. compl.agente abl. compl.agente V (pres.pas.)

    Estas cosas son reprobadas por los peripatéticos, son defendidas por los estoicos

    VOLVER

  • 33. Nemo, qui fortitudinis nomen consecutus est insidiis et malitia,

    nom. suj. nom.suj. gen. CN ac. CD V (perf. depon.) abl. CC

    laudem est adeptus.

    ac. CD V (perf. depon.)

    Nadie que ha conseguido el nombre de fortaleza (= el título de valiente) con insidias y malicia, ha

    logrado la gloria

    VOLVER

  • 34. Gloria virtutem tamquam umbra sequitur.

    nom. suj. ac. CD adv.comp. nom.suj. V (pres.depon.)

    La gloria sigue al valor como la sombra

    VOLVER

  • 35. Egredere ex urbe, Catilina; proficiscere.

    V (imperat. depon.) abl. CC vocat. V (imperat. depon.)

    Sal de la ciudad, Catilina; márchate

    VOLVER

  • 36. Quod natum est, moritur.

    nom. suj. V (perf. depon.) V (pres. depon.)

    La oración de relativo quod natum est, sin antecedente, es el sujeto de moritur.

    Lo que ha nacido, muere

    VOLVER

  • 37. Turpe est aliud loqui, aliud sentire.

    nom. atrib. V (pres.) ac. CD inf. pres.depon. suj.NC ac. CD inf.pres.suj.NC

    Es vergonzoso decir una cosa, sentir otra

    VOLVER

  • 38. Non deerunt nobis res necessariae.

    adv. neg. V (fut.) dat. CI nom. suj.

    No nos faltarán las cosas necesarias

    VOLVER

  • 41. Praeterita mutare non possumus.

    ac. CD inf.pres.conc CD adv. neg. V (pres.)

    No podemos cambiar las cosas pasadas

    VOLVER

  • 45. Gladiatores accipere plagam malunt quam turpiter

    nom. suj. inf.pres. conc.CD ac CD V (pres.) adv.comp. adv. m.

    vitare.

    inf.pres.conc CD 2º término compar.

    Los gladiadores prefieren recibir un golpe a evitarlo vergonzosamente

    VOLVER

  • 47. I, lictor, summove turbam.

    V (imperat.) vocat. V (imperat.) ac. CD

    Ve, lictor, aparta a la plebe

    VOLVER

  • 48. Potest ex casa vir magnus exire.

    V (pres.) abl. CC nom. suj. inf.pres. CD concert.

    Puede salir de una cabaña un hombre grande

    VOLVER

  • 53. De futuris rebus difficile est dicere.

    abl. CC nom. atrib. V (pres.) inf.pres.suj. NC

    Es difícil hablar de las cosas futuras

    VOLVER

  • 54. Contemnere omnia aliquis potest; omnia habere

    inf.pres.CD concert. ac. CD nom. suj. V (pres.) ac. CD inf.pres.CD conc

    nemo potest.

    nom. suj. V (pres.)

    Alguien puede despreciar todas las cosas; nadie puede tenerlo todo

    VOLVER

  • 55. Gratus debet esse qui accepit beneficium.

    nom. atrib. V pres.) inf.pres.CD conc nom. suj. V (perf.) ac. CD

    La oración de relativo sin antecedente tiene la función de sujeto de debet

    Agradecido debe estar quien ha recibido un beneficio

    VOLVER

  • 60. Anaxagoras, nuntiata filii morte, dixit eum esse mortalem.

    nom. suj. part.perf..absol. gen. CN abl. suj V (perf.) ac. suj. inf.pres.CD NC ac.atrib.

    Anaxágoras, anunciada la muerte de su hijo, dijo que él era mortal

    VOLVER

  • 61. Caesar pontem rescindi iussit.

    nom. suj. ac. suj. inf.pres.pas. CD NC V (perf.)

    César ordenó que el puente fuera cortado

    VOLVER

  • 63. Id vos ignorare nolui.

    ac. CD ac. suj. inf.pres. CD NC V (perf.)

    No he querido que vosotros ignorarais esto

    VOLVER

  • 65. Mos est Athenis laudari in contione eos, qui

    nom. atrib. V (pres.) abl. CC inf.pres.suj. NC abl. CC ac. suj. nom. suj.

    sint in proeliis interfecti (sint).

    abl. CC V (perf.pas.)

    Es costumbre en Atenas que sean elogiados en una tribuna esos que hayan sido asesinados en los

    combates.

    VOLVER

  • 66. Manlius regnum appetisse existimatus est.

    nom. suj. ac. CD inf.perf. predic. const.pers. V (perf. pas.)

    Manlio fue creído haber intentado tomar el poder (= se creyó que Manlio intentó tomar el poder)

    VOLVER

  • 67. Caesar a Gergovia discessise audiebatur.

    nom. suj. abl. CC inf.perf. predic. const.pers. V (imperf.pas.)

    César era oído haberse alejado de Gergovia (= se oía que César se había alejado de Gergovia)

    VOLVER

  • 68. Tandem L.Catilinam, furentem audacia, scelus anhelantem,

    adv. ac. CD part.pres. conc. abl. CC ac. CD part.pres. conc.

    pestem patriae nefarie molientem, vobis atque huic

    ac. CD gen. CN adv. part.pres. conc. dat. CI

    ferro flammaque minitantem, ex urbe eiecimus.

    abl. CC part.pres. conc. abl. CC V(perf.)

    Finalmente hemos echado de la ciudad a L. Catilina, que estaba fuera de sí por la audacia, que anhelaba

    el crimen, que tramaba impiamente la ruina de la patria, que os amenazaba con el hierro y la llama (=

    con la espada y con el fuego) a vosotros y a este.

    VOLVER

  • 69. Legati venerunt pacem petentes.

    nom. suj. V (perf.) ac. CD part.pres. conc. predic. o apositivo

    Vinieron unos legados pidiendo la paz / para pedir la paz

    VOLVER

  • 70. Mortuo Cicerone, forum siluit.

    part.perf. absol. abl. suj. nom. suj. V (perf.)

    Muerto Cicerón, el foro enmudeció

    VOLVER

  • abl.absol.nominal

    73. Nemo erit, qui credat, te invito, provinciam tibi

    nom. suj. V (fut.) nom.suj. V (pres.subj.) abl.suj. abl.predic. ac. suj. dat. CI

    esse decretam.

    inf.pref.pas. CD NC

    Nadie habrá que pueda creer que, estando tú forzado (= contra tu voluntad), la provincia te ha sido

    asignada

    VOLVER

  • 76. Bocchus se ob regnum tutandum arma cepisse respondit

    nom. suj. ac. suj. gdivo. ac. CC fin. ac. CD inf.perf. CD NC V (perf.)

    Bocco respondió que él había tomado las armas para defender su reino

    VOLVER

  • 78. Haedui legatos ad Caesarem sui purgandi gratia mittunt.

    nom. suj. ac. CD ac. CC gdivo. gen. CC fin. V (pres.)

    Los heduos envían legados a César para disculparse

    VOLVER

  • 79. Galli locum oppido condendo ceperunt.

    nom. suj. ac.CD gdivo. dat. CC fin. V (perf.)

    Los galos tomaron el lugar para fundar una ciudad

    VOLVER

  • gen. CN

    81. Consul placandis Romae dis habendoque dilectui operam dat.

    nom. suj. gdivo. dat. CC finalidad ac. CD V(pres.)

    El cónsul da su colaboración para aplacar a los dioses de Roma y efectuar un reclutamiento

    VOLVER

  • 82. Audendo virtus crescit, tardando timor.

    gdio. abl. CC nom. suj. V (pres.) gdio. abl. CC nom. suj.

    El valor crece osando (= con el atrevimiento), el temor retrasando (= con el retraso)

    VOLVER

  • 83. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis.

    nom. suj. V (perf.pas.) abl. comp.ag. gdivo. abl. CC

    Muchas cosas han sido dichas por los antiguos sobre el despreciar y desdeñar los asuntos humanos (=

    sobre el desprecio y desdeño de los asuntos humanos)

    VOLVER

  • 84. Bellum scripturus sum, quod populus Romanus cum Iugurtha gessit.

    ac. CD V(pres.perifr.act.) ac. CD nom. suj. abl. CC V(perf.)

    Voy a escribir la guerra que el pueblo romano hizo con Jugurta

    VOLVER

  • 86. Si itura est, eat.

    conj. cond. V (pres. perifr.act.) V(pres.subj.)

    Si va a ir, que vaya

    VOLVER

  • 88. Hic vincendum aut moriendum est.

    adv. l. V (pres.perifr.pasivo)

    Aquí se ha de vencer o morir

    VOLVER

  • 89. Omnia homini, dum vivit, speranda sunt.

    nom. suj. dat. compl.ag. conj. temp. V (pres.) V(pres.perifr.pas.)

    Todas las cosas deben ser esperadas por el hombre, mientras está vivo

    VOLVER

  • 90. Hoc vobis providendum est.

    nom. suj. dat. compl.ag. V (pres.perifr.pas.)

    Esto debe ser previsto por vosotros

    VOLVER

  • 91. Quid nobis faciendum est?

    nom. suj. dat.compl.ag. V (pres.perifr.pas.)

    ¿Qué debe ser hecho por nosotros?

    VOLVER

  • 92. Legendus est hic orator iuventuti.

    V (pres.perifr.pas.) nom. suj. dat. compl.ag.

    Debe ser leído este orador por la juventud

    VOLVER

  • 93. Imus-ne sessum?

    V (pres) particul.interrog. supino CC

    ¿Vamos a quedarnos sentados?

    VOLVER

  • 94. Galliae legati ad Caesarem gratulatum convenerunt.

    gen. CN nom. suj. ac. CC supino CC V (perf.)

    Los embajadores de la Galia vinieron ante César para felicitarlo

    VOLVER

  • 96. Bocchus legatos Romam miserat foedus et amicitiam petitum.

    nom. suj. ac. CD ac. CC V (plusc.) ac. CD supino CC fin

    Bocco había enviado embajadores a Roma para pedir un tratado y la amistad

    VOLVER

  • 97. O rem non modo visu foedam, sed etiam auditu!

    ac. exclam. correl. supino compl.adj. ac. exclam. correl. supino compl.adj.

    ¡Oh hecho vegonzoso no solo de ser visto, sino también de ser oído!

    VOLVER

  • 98. Nihil est dictu facilius.

    nom. suj. V (pres.) supino compl. adj. nom. atrib.

    Nada es más fácil de ser dicho

    VOLVER

  • 99. Id factu facillimum erat.

    nom. suj. supino compl. adj. nom. atrib. V (imperf.)

    Eso era muy fácil de ser hecho

    VOLVER

  • 102. Nos patriam fugimus et dulcia linquimus arva.

    nom. suj. ac. CD V (pres.) conj.cop. ac. CD V (pres.) ac CD

    Nosotros rehuimos la patria (= huimos de la patria) y dejamos los dulces campos

    VOLVER

  • 196. Accedebat quod Galli suos liberos ab se abstractos esse

    V (imperf.) conj. compl. nom.suj. ac. suj. abl.CC inf.perf.pas.CD NC

    obsidum nomine dolebant.

    gen.CN abl. CC V (imperf.)

    La oración de quod es el sujeto de accedebat.

    Se añadía el hecho de que los galos lamentaban que sus hijos hubieran sido arrancados de ellos (=

    que se les hubieran arrancado a ellos sus hijos) con el nombre de rehenes

    VOLVER

  • 198. Decrevit senatus ut L.Opimius consul videret ne

    V (perf.) nom. suj. conj.compl. nom. suj. V (imperf.subj.) conj. compl.

    quid res publica detrimenti caperet.

    ac. CD nom. suj. gen. CN V (imperf.subj.)

    La oración de ut es CD de decrevit y la de ne CD de videret

    El senado decretó que el cónsul L. Opimio procurara que no recibiera algo de daño la República (=

    que la República no recibiera ningún daño)

    VOLVER

  • 200. Lex permittit ut furem noctu liceat occidere.

    nom. suj. V (pres.) conj.compl. ac. CD adv. CC V(pres.subj.) inf.pres.sujeto NC

    La oración de ut es CD de permittit.

    La ley permite que se pueda matar a un ladrón por la noche

    VOLVER

  • 203. Catilina voce supplici a patribus postulavit ne quid de se

    nom. suj. abl. CC abl. CC V (perf.) conj.compl. ac CD abl. CC

    temere crederent.

    adv. CC V (imperf.subj.)

    La oración de ne es CD de postulavit

    Catilina con voz suplicante pidió de los senadores (= a los senadores) que no creyeran algo (= nada) a

    la ligera de él

    VOLVER

  • 204. Restat ut doceam omnia hominum causa facta esse.

    V (pres.) conj.compl. V (pres.subj.) ac. suj gen.+causa= CC inf.perf.pas. CD NC

    La oración de ut es sujeto de restat.

    Falta que enseñe que todas las cosas han sido hechas por los hombres

    VOLVER

  • 206. Galli timebant ne Caesar veniret.

    nom. suj. V (imperf.) conj. compl. nom. suj. V (imperf. subj.)

    La oración de ne es CD de timebant.

    Los galos temían que César viniera

    VOLVER

  • 209. Hasdrubal metu, ne dederetur Scipioni, urbe excessit.

    nom. suj. abl. CC conj.compl. V(imperf.subj.pas.) dat. CI abl. CC V (perf.)

    La oración de ne está explicando a la palabra metu (completiva explicativa)

    Asdrúbal salió de la ciudad por miedo a que fuera entregado (= a ser entregado) a Escipión

    VOLVER

  • 211. Non dubitari debet quin fuerint ante Homerum poetae.

    adv. neg. inf.pres.pas.CD V (pres.) conj.compl. V (perf. subj.) ac. CC nom.suj.

    La oración de quin es sujeto de debet.

    No debe ser dudado (= dudarse) que existieron poetas antes de Homero

    VOLVER

  • 212. Quid obstat quominus beatus sis?

    nom. suj. V (pres.) conj.compl. nom.atrib. V(pres.subj.)

    La oración de quominus es CD de obstat.

    ¿Qué impide que seas feliz?

    VOLVER

  • 213. Nihil impedit quominus id facere possimus.

    nom. suj. V (pres.) conj.compl. ac CD inf.pres. CD conc. V(pres.subj.)

    La oración de quominus es el CD de impedit.

    Nada impide que podamos hacer eso

    VOLVER

  • 216. Oportet esse ut vivas,

    V (pres.) inf.pres.suj. NC conj.fin. V (pres.subj.)

    non vivere ut edas.

    adv. neg. inf.pres.suj.NC conj.fin. V (pres.subj.)

    Conviene comer para que vivas (= para vivir), no vivir para que comas (= para comer)

    VOLVER

  • 217. Ager, cum multos annos quievit, uberiores efferre

    nom. suj. conj.temp. ac. CCT V (perf.) ac. CD inf.pres. CD conc.

    fruges solet.

    ac. CD V (pres.)

    El campo, cuando ha descansado durante muchos años, suele producir cosechas más abundantes

    VOLVER

  • 219. Caesar, ubi ex captivis cognovit quo in loco hostium copiae

    nom. suj. conj. temp. abl. CC V (perf.) abl. CC gen. CN nom. suj.

    consedissent, ad hostes contendit.

    V (plusc.subj.) ac. CC V (perf.)

    La oración de quo in loco… consedissent es completiva interrogativa indirecta, CD de cognovit.

    César cuando conoció por los cautivos en qué lugar se habían asentado las tropas de los enemigos, se

    dirigió hacia los enemigos

    VOLVER

  • 221. Caesar cum primum potuit, ad exercitum contendit.

    nom. suj. conj.temp. adv.t. V (perf.) ac. CC V (perf.)

    César tan pronto como pudo, se dirigió hacia el ejército

    VOLVER

  • 222. Cum Rhodum venissem, Hortensii mortem cognovi.

    cum histórico ac. CC V (plusc.subj.) gen. CN ac. CD V (perf.)

    Habiendo llegado a Rodas, conocí la muerte de Hortensio

    VOLVER

  • 227. Diu apparandum est bellum, ut vincas celerius.

    adv. V (pres.perifr.pas.) nom. suj. conj. fin. V (pres. subj.) adv. comp.

    Largo tiempo debe ser preparada (= se ha de preparar) la guerra, para que venzas más rápidamente (=

    para vencer más rápidamente)

    VOLVER

  • 228. Adiuta me, quo id facilius fiat.

    V (imperat.) ac. CD conj.fin. nom.suj. nom. predicat. V (pres.subj.)

    Ayúdame para que eso se haga más fácil

    VOLVER

  • 231. Invenerat homines, qui dicendo tempus consumerent.

    V (plusc.) ac. CD nom.suj. gdio.CC ac. CD V (imperf.subj.)

    La oración de relativo, al tener su verbo en subjuntivo, tiene matiz circunstancial, en este caso

    consecutivo (= unos hombres tales que gastaban…).

    Había encontrado a unos hombres que gastaban su tiempo hablando (= que pasaban el tiempo

    hablando)

    VOLVER

  • 232. Rufum laudo, non quia tu ut ita facerem

    ac. CD V (pres.) adv. neg. conj. causal nom.suj. conj.compl. adv. V (imperf. subj.)

    petisti, sed quia est ille dignissimus.

    V (perf.) conj.adv. conj.causal V (pres.) nom. suj. nom. atrib.

    Elogio a Rufo no porque tú pediste que lo hiciera así, sino porque aquel es muy digno.

    VOLVER

  • 233. Nemo patriam quia magna est amat,

    nom. suj. ac. CD conj.causal nom. atrib. V(pres.) V(pres.)

    sed quia sua.

    conj.adv. conj.causal nom. atrib.

    Nadie ama la patria porque es grande, sino porque es suya

    VOLVER

  • 235. Tantus fuit ardor animorum, ut motum terrae

    nom. atrib. V (perf.) nom. suj. gen. CN conj. consec ac. CD gen. CN

    nemo pugnantium senserit.

    nom. suj. part.pres. sust. CN V (perf.subj.)

    Tan grande fue el ardor de sus ánimos que nadie de los que luchaban percibió el movimiento de tierra

    (= el terremoto)

    VOLVER

  • 236. Epaminondas adeo veritatis amans erat,

    nom. suj. adv. gen. CN nom. atrib. V(imperf.)

    ut ne(quidem) per iocum (ne)quidem mentiretur.

    conj.consec. adv. ac. CC adv. V (imperf.subj.)

    Epaminondas era tan amante de la verdad que ni siquiera mentía en broma

    VOLVER

  • 239. Ea erat sagatitate Alcibiades, ut decipi

    abl. CC V (imperf.) abl. CC nom. suj. conj.consec. inf.pres.pas. CD concert.

    non posset.

    adv.neg. V (imperf.subj.)

    Alcibiades era de tal sagacidad que no podía ser engañado

    VOLVER

  • 241. Quamquam innocentissimus erat, damnatus est Socrates.

    conj. conc. nom. atrib. V (imperf.) V (perf.) nom. suj.

    Aunque era muy inocente (= totalmente inocente), Sócrates fue condenado

    VOLVER

  • 243. Quod turpe est, quamvis occultetur, tamen honestum

    nom. suj. nom. atrib. V (pres.) conj. conc. pres. subj. advers. nom. predicat.

    fieri nullo modo potest.

    inf.pres.pas. CD conc. abl. CC V (pres.)

    La oración de relativo sin antecedente quod… est es el sujeto de potest (y también de occultetur)

    Lo que es vergonzoso, aunque sea ocultado (= se oculte), sin embargo de ningún modo puede hacerse

    honesto

    VOLVER

  • 244. Ut desint vires, tamen est laudanda voluntas.

    conj. conc. V (pres.subj.) nom. suj. advers. V (pres.perifr.pas.) nom. suj.

    Aunque falten las fuerzas, sin embargo la voluntad ha de ser elogiada

    VOLVER

  • 245. Si in hoc erro, qui animos hominum inmortales

    conj. cond. abl. CC V (pres.) nom.suj. ac.suj. gen. CN ac. atrib.

    esse credam, libenter erro.

    inf.pres.CD NC V (pres.subj.) adv. V (pres.)

    La oración de relativo, al llevar su verbo en subjuntivo, tiene valor circunstancial, en este caso causal.

    Si me equivoco en esto, yo que creo (= porque creo) que las almas de los hombres son inmortales, con

    gusto me equivoco

    VOLVER

  • 247. Orationes Thucydidis imitari neque possim,

    ac. CD gen. CN inf.pres.dep.CD conc. conj. cop. V (pres.subj.)

    si velim, nec velim, si possim.

    conj.cond. V (pres.subj.) conj.cop. V (pres. subj.) conj.cond. V (pres. subj.)

    Los discursos de Tucídides ni podría imitarlos si quisiera, ni querría si pudiera

    VOLVER

  • 249. Si venisses ad exercitum, a tribunis militaribus visus esses.

    conj. cond. V (plusc.subj.) ac. CC abl. compl.ag. V (plusc.subj.)

    Si hubieras venido al ejército, habrías sido visto por los tribunos militares

    VOLVER

  • 250. Si feceris id quod ostendis, magnam habebo gratiam;

    conj. cond. V (fut.perf.) ac. CD ac. CD V (pres.) ac. CD V (fut.imperf.) ac. CD

    si non feceris, ignoscam.

    conj.cond. adv. neg. V (fut.perf.) V (fut. imperf.)

    Si habrás hecho (= has hecho) eso que muestras, tendré un gran agradecimiento (= te estaré

    agradecido); si no lo habrás hecho (= has hecho), lo perdonaré

    VOLVER

  • 251. Si vis pacem, cole iustitiam.

    conj. cond. V (pres.) ac. CD V (imperat.) ac. CD

    Si quieres la paz, cuida la justicia (= trabaja por la justicia)

    VOLVER