İÇİNDEKİLER

1. COĞRAFİ KONUM .............................................................................................................. 5

1.1.ÜLKE BÖLGE VE İL İÇERİSİNDE KONUMU VE SINIRLARI ................................. 5

1.2 AYVALIK İLÇESİNİN ULAŞIM BAĞLANTILARI, UZAKLIKLARI VE

ERİŞEBİLİRLİK .................................................................................................................... 6

2.İDARİ VE YÖNETİMSEL YAPI ........................................................................................... 7

3.TARİHSEL VE MEKÂNSAL GELİŞİM ............................................................................... 8

4.DOĞAL YAPI ......................................................................................................................... 9

4.1. İKLİM VE BİTKİ ÖRTÜSÜ ........................................................................................... 9

4.2.KORUNAN ALANLAR VE BİYOÇEŞİTLİLİK ......................................................... 11

4.2.1.AYVALIK ADALARI TABİAT PARKI ................................................................ 11

4.2.2.SARIMSAKLI TABİAT PARKI ............................................................................ 13

4.2.3.ŞEYTAN SOFRASI MAHALLİ SULAK ALANI ................................................. 13

4.2.4.KARAKOÇ DERESİ MAHALİ SULAK ALANI .................................................. 15

4.3. JEOLOJİK/JEOMORFOLOJİK YAPI .......................................................................... 16

4.4. DEPREMSELLİK ......................................................................................................... 23

4.5. DOĞAL KAYNAKLAR ............................................................................................... 25

4.6.HİDROLOJİK YAPI ...................................................................................................... 26

4.7.TOPRAK YAPISI .......................................................................................................... 27

5.DEMOGRAFİK VE SOSYAL YAPI ................................................................................... 28

5.1.DEMOGRAFİK YAPI ................................................................................................... 28

5.2.SOSYAL YAPI .............................................................................................................. 31

6.EKONOMİK YAPI ............................................................................................................... 33

7.MEVCUT PLANLAMA KARARLARI .............................................................................. 34

7.1.1/100 000 ÖLÇEKLİ ÇEVRE DÜZENİ PLANI ........................................................... 34

7.2.1/5000 ÖLÇEKLİ MEVCUT NAZIM İMAR PLANI ................................................... 37

8. İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ .............................................................................................. 39

i

8.1 İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ ALAN TANIMI ............................................................ 39

8.2. İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ GEREKÇESİ ................................................................ 39

8.3.ÖNERİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ ............................................................. 41

8.3.1.ÖNERİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ PLAN NOTU .............................. 42

9.KAYNAKÇA ........................................................................................................................ 43

10.EKLER ................................................................................................................................ 44

ii

GRAFİK DİZİNİ

GRAFİK 1. AYVALIK İLÇESİ AYLARA GÖRE YAĞIŞ DAĞILIM GRAFİĞİ ............ 9

GRAFİK 2. AYVALIK İLÇESİ AYLARA GÖRE SICAKLIK GRAFİĞİ ...................... 10

GRAFİK 3. 2017 YILI KADIN-ERKEK NÜFUSU DAĞILIM GRAFİĞİ ...................... 28

GRAFİK 4. AYVALIK İLÇESİ YAŞA GÖRE NÜFUS DAĞILIMI TABLOSU ............ 29

GRAFİK 5. 2007-2017 YILLARI ARASI KIR KENT NÜFUSUNUN CİNSİYETE

GÖRE DAĞILIMI ................................................................................................................... 30

HARİTA DİZİNİ HARİTA 1. 21 NİSAN 1995 TARİHLİ VE 22265 SAYILI RESMİ GAZETE’DE

YAYINLANAN BAKANLAR KURULU KARARI İLE (KARAR SAYISI: 95/6717)

“AYVALIK ADALARI TABİAT PARKI” İLAN EDİLEN ALAN SINIRI .......................... 12

HARİTA 2. ŞEYTAN SOFRASI MAHALLİ SULAK ALANI SINIRI ........................... 14

HARİTA 3. KARAKOÇ DERESİ MAHALİ SULAK ALANI ......................................... 15

HARİTA 4. 1227 ADA 3 PARSEL JEOLOJİ HARİTASI ................................................ 22

HARİTA 5. BALIKESİR İLİ DEPREMSELLİK HARİTASI ........................................... 23

HARİTA 6. AYVALIK İLÇESİ VE YAKIN ÇEVRESİ DİRİ FAY HARİTASI ............. 24

HARİTA 7. BALIKESİR İLİ MADEN VARLIĞI ............................................................ 26

HARİTA 8. BALIKESİR-ÇANAKKALE PLANLAMA BÖLGESİ 1/100000 ÖLÇEKLİ

ÇEVRE DÜZENİ PLANI ........................................................................................................ 36

HARİTA 9. 1/5000 ÖLÇEKLİ MEVCUTNAZIM İMAR PLANI .................................... 37

HARİTA 10. 1/5000 ÖLÇEKLİ MEVCUT NAZIM İMAR PLANI ................................... 38

HARİTA 11. ÖNERİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ ............................................. 41

RESİM DİZİNİ RESİM 1. BALIKESİR İLİNİN İDARİ BÖLÜNÜŞÜ ......................................................... 7

ŞEKİL DİZİNİ

ŞEKİL 1. AYVALIK İLÇESİNİN ÜLKE BÖLGE İÇİNDEKİ YERİ ......................................................... 5

TABLO DİZİNİ TABLO 1. AYVALIK İLÇESİNİN ÖNEMLİ MERKEZLERE UZAKLIKLARI ........................................ 6

TABLO 2. BALIKESİR İLİNİN İDARİ YAPISI ........................................................................................... 7

TABLO 3. AYVALIK İLÇESİ İKLİM DEĞERLERİ ................................................................................. 10

TABLO 4. 2017 YILI KADIN-ERKEK NÜFUSU DAĞILIM TABLOSU ................................................. 28

iii

TABLO 5. AYVALIK İLÇESİ YAŞA GÖRE NÜFUS DAĞILIMI TABLOSU ........................................ 29

TABLO 6. 2007-2017 YILLARI ARASI KIR KENT NÜFUSUNUN CİNSİYETE GÖRE DAĞILIMI .... 30

iv

1. COĞRAFİ KONUM

1.1.ÜLKE BÖLGE VE İL İÇERİSİNDE KONUMU VE SINIRLARI Ayvalık İlçesi, 285 km² yüzölçümü ve 100

km’ den fazla kıyı şeridine sahip olup Ege

Bölgesi’nde, Balıkesir İli sınırları içerisinde yer

alır. İdari sınırlara göre; ilçenin batısında Ege

Denizi, kuzeyinde Burhaniye İlçesi, doğusunda

Bergama ilçesi, güneyinde Dikili ilçesi yer

almaktadır.

Doğal eşiklere göre ise; kuzeyinde

Bezirgan deresi, Gömeç ve Gümüşlü yolu;

doğusunda Sarımsak deresi, Hisar ve Demirhan

boğazları; güneyinde Altınova; güneybatısında

Kaplan dağlarının oluşturduğu Sarımsaklı

yarımadasıyla birçok koy bulunmaktadır.

ŞEKİL 1. AYVALIK İLÇESİNİN ÜLKE BÖLGE İÇİNDEKİ YERİ

5

1.2 AYVALIK İLÇESİNİN ULAŞIM BAĞLANTILARI, UZAKLIKLARI VE

ERİŞEBİLİRLİK Ayvalık, İzmir Bergama üzerinden gelip Truva, Çanakkale, Edirne ve İstanbul’a

uzanan E-24 karayolu üzerinde yer almaktadır.. İlçenin önemli merkezlere uzaklıkları tabloda

verilmiştir.

İLLER MESAFE

AYVALIK-BALIKESİR 129 KM

AYVALIK-ÇANAKKALE 166 KM

AYVALIK-SAMSUN 1160 KM

AYVALIK-İSTANBUL 448 KM

AYVALIK-BANDIRMA 199 KM

AYVALIK-AFYON 459 KM

AYVALIK-BURSA 291 KM

AYVALIK-ESKİŞEHİR 451 KM

AYVALIK-ANKARA 685 KM

AYVALIK-MANİSA 142 KM

AYVALIK-İZMİR 153 KM TABLO 1. AYVALIK İLÇESİNİN ÖNEMLİ MERKEZLERE UZAKLIKLARI

6

2.İDARİ VE YÖNETİMSEL YAPI Balıkesir ilinin 06.12.2012 tarih 28489 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 6360 sayılı

“Ondört ilde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun

Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ile Büyükşehir ilan

edilmesiyle ve 30 Mart 2014 yerel seçimleri ile birlikte büyükşehir belediyesine

dönüşmüştür..

Aynı Kanun kapsamında, Merkez’de 6 Eylül ve Karesi ilçeleri kuruldu. Balıkesir ili,

büyükşehir statüsü kazandığı için köyler de mahalle statüsü almıştır.. Balıkesir Büyükşehir

Belediyesi’nin yetki alanı il mülki sınırları olarak belirlenirken, Balıkesir İl Özel İdaresi’nin

de tüzel kişiliği kaldırılmıştır.

RESİM 1. BALIKESİR İLİNİN İDARİ BÖLÜNÜŞÜ

TABLO 2. BALIKESİR İLİNİN İDARİ YAPISI

Balıkesir’in ilçesi olan ayvalık ise 1. Dünya savaşı döneminde Burhaniye’ye bağlı

varlığını devam ettirirken 19 mayıs 1928 yılında ilçe statüsüne geçmiştir.

İLÇE ADI MAHALLE SAYISI

ALTIEYLÜL 94 AYVALIK 34

BALYA 46 BANDIRMA 54

BİGADİÇ 80 BURHANİYE 38 DURSUNBEY 111

EDREMİT 47 ERDEK 28 GÖMEÇ 13 GÖNEN 101

HAVRAN 34 İVRİNDİ 69 KARESİ 70 KEPSUT 68

MANYAS 50 SAVAŞTEPE 50

SINDIRGI 74 SUSURLUK 54 MARMARA 14

7

3.TARİHSEL VE MEKÂNSAL GELİŞİM Tarihte Cisthna, Taliani ve Kydonia olarak adlandırılmış çok eski bir yerleşim merkezi

olan Ayvalık’a ilk yerleşenler, Misyalılar’ dır. Yunan adalarından göçen milletler, Edremit

Körfezi’ndeki adalarda koloniler kurmuşlardır. Ayvalık ve çevresi İ.Ö. 330-30 yılları arasında

Makedonyalıların, M.Ö. 30 - M.S. 395 arası Romalıların, M.S. 395 – 1453 arasında

Bizanslıların hâkimiyetinde kalmış. Ayvalık’ın bilinen tarihi 1623 yılına kadar uzanır.

Korsanların sürekli saldırısı karşısında civardaki adalarda yaşayanlar önce Kabakum’

a, sonra Eğribucak’ a yerleşmişler ve korsan saldırıları devam edince bu kez Küçükköy’ e,

oradan da bir göl görünümündeki Ayvalık’ a geçmişler. Fatih Sultan Mehmet’in Midilli’yi

almasıyla bölgede korsanlık sona ermiş, deniz güvenliği sağlanmış ve civar adalarda yaşayan

halk, Ayvalık ve Cunda adasına yerleşmiş. Daha önceleri balıkçılıkla geçinen halk, sanayi ve

deniz ticaretini geliştirerek Ayvalık’ ı bir kent haline getirmiştir. Rumlar ve Türkler uzun

zaman iç içe yaşamışlardır.

Şu an toprak üzerinde herhangi bir kalıntıya rastlanmamasına rağmen, yüzeyde yer yer

Helenistik ve Roma devrine ait çanak ve çömlek parçacıkları görülmektedir. Kentte yaşayan

Rum ahalinin 1821 yılında Yunan ayaklanmasına katılması sonucu ilçenin büyük bir kısmı

boşaltılmış, daha sonra dönmelerine izin verilmekle beraber kent eski canlılığına

kavuşamamış. 29 Mayıs 1919 Yunan kuvvetleri tarafından İngilizlerin desteği ile işgal

edilmiştir. Ulusal Kurtuluş savaşımızın Ayvalık Cephesini kuran 172. Alay Komutanı Yarbay

Ali Bey tarafından işgalci güçlere ilk kurşun sıkılmıştır. Kurtuluş Savaşı’nın en büyük

zaferlerinden biri olan Büyük Taarruz’un ardından, 15 Eylül 1922’de askeri birlikler

Ayvalık’a girmiş ve Yunan işgali son bulmuştur.

İlçe,19. ve 20. yüzyılın başlarında en parlak dönemini yaşamış. O günlerden

zamanımıza neo-klasik mimarinin ender örneklerinden kentsel bir doku oluşmuştur. Bu doku

içinde yükselen kiliseler ise göze çarpmakta. Kentin yerleşim düzeni amfi tiyatro şeklinde

olup dar cadde ve sokaklar ve birbirine bitişik evler arazi kullanım deseninin ortaya

çıkarmaktadır.

8

4.DOĞAL YAPI

4.1. İKLİM VE BİTKİ ÖRTÜSÜ İlçe iklim özellikleri bakımından Akdeniz iklimi hüküm sürer. Ege bölgesinde yer

alması nedeniyle kışları ılık ve yağışlı, yazları sıcak ve kuraktır. Lodos ve poyraz rüzgârları

hâkimdir. İlçenin tüm çevre bölgelerinde yaz aylarında kavurucu sıcaklıklara rastlanırken

Ayvalık’ta batıdan esen İmbat rüzgârı ilçede serinletici etki oluşturur. Kazdağı yönünden

gelen meltem rüzgarları ise yaz aylarında haftalarca sürer..

YAĞIŞ

Ayvacık ilçesinin yıllık ortalama sıcaklığı 14.0'dır. Yıllık ortalama yağış miktarı: 633

mm’dir. 9 mm yağışla Ağustos yılın en kurak ayıdır. Ortalama 113 yağış miktarıyla en fazla

yağış Aralık ayında görülmektedir.

GRAFİK 1. AYVALIK İLÇESİ AYLARA GÖRE YAĞIŞ DAĞILIM GRAFİĞİ

9

SICAKLIK

İlçede 24.0 sıcaklıkla Temmuz yılın en sıcak ayıdır. Ocak ayında ortalama sdıcaklık 4.2 olup

yılın en düşük ortalamasıdır.

GRAFİK 2. AYVALIK İLÇESİ AYLARA GÖRE SICAKLIK GRAFİĞİ

OC

AK

ŞUB

AT

MA

RT

NİS

AN

MA

YIS

HA

ZİR

AN

TEM

MU

Z

AĞ

UST

OS

EYLÜ

L

EKİM

KA

SIM

AR

ALI

K

ORTALAMA SICAKLIK (0C)

4.2 5.1 7.7 12.6 17.3 21.4 24 23.9 20.1 15.3 10.3 6.3

EN DÜŞÜK SICAKLIK (0C)

0.3 0.8 2.5 6.5 10.6 14.2 17 16.9 13 9.3 5.2 2.4

EN YÜKSEK SICAKLIK (0C)

8.2 9.5 13 18.7 24.1 28.7 31 30.9 27.3 21.4 15.5 10.2

ORTALAMA SICAKLIK(0F)

39.6 41.2 45.9 54.7 63.1 70.5 75.2 75.0 68.2 59.5 50.5 43.3

EN DÜŞÜK SICAKLIK (0F

32.5 33.4 36.5 43.7 51.1 57.6 62.6 62.4 55.4 48.7 41.4 36.3

EN YÜKSEK SICAKLIK (0F

46.8 49.1 55.4 65.7 75.4 83.7 87.8 87.6 81.1 70.5 59.9 50.4

YAĞIŞ (MM) 96 78 64 54 43 23 10 9 20 45 78 113 TABLO 3. AYVALIK İLÇESİ İKLİM DEĞERLERİ

Yılın kurak ve en yağışlı ayı arasındaki yağış miktarı 104 mm’dir. Yıl boyunca ortalama

sıcaklık 19.8 dolaylarında değişim göstermektedir.

10

Akdeniz ikliminin hakim olduğu ilçede; Akdeniz orman formasyonu-Kızılçam

ormanlarının tahrip edilmesi sonucu oluşan maki ve garig formasyonlarına bırakmıştır.

Bölgede maki ve garig elemanlarının da ortadan kaldırıldığı kesimlerde ise tek yıllık veya çok

yıllık otsu bitkilerden oluşan ve genellikle çayır/otlak olarak kullanılan sahalar ortaya

çıkmıştır.

Zaman içerisinde Ayvalık ve çevresinde ormanlar daralmış ve yerleşim yerlerinden

uzağa, yüksek sahalara çekilmişlerdir. Ormanların tahribi sonucu açılan alanlarda Şeytan

Sofrası, Çamlı Tepe, Sarımsaklı Tepe çevresinde olduğu gibi yoğun bir şekilde fıstık çamı

ağaçlandırılması yapılmaktadır.

İlçede maki formasyonuna ait kermez meşesi, keçiboğan, yabani zeytin, sakız ve

akçakesme en sık rastlanan türlerdir. Kıyı kesimlerde ise otsu, çalımsı türlerden oluşan kıyı-

kumul vejetasyonuna ait bitki türlerine de rastlanmaktadır.

4.2.KORUNAN ALANLAR VE BİYOÇEŞİTLİLİK İlçe de biyoçeşitlilik açısından zenginlik oluşturduğu için ve koruma altına alınmış

sulak alanlar ve tabiat parkları yer almaktadır.

Ayvalık Adaları Tabiat Parkı .Sarmısaklı Tabiat parkı, Şeytan Sofrası Mahalli Sulak

Alanı ve Karakoç deresi sulak alanı yer almaktadır

4.2.1.AYVALIK ADALARI TABİAT PARKI

Ayvalık ilçesi ekolojik açıdan florası ve faunası bakımından ekolojik niş oluşturan

20’yi aşkın adaya sahiptir. Ayvalık İlçesi sınırları içinde bulunan Ayvalık Adaları 21 Nisan

1995 tarihli ve 22265 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Bakanlar Kurulu Kararı ile (Karar

Sayısı: 95/6717) “Ayvalık Adaları Tabiat Parkı” olarak ilan edilmiştir.

Toplam yüz ölçümü 17.950 hektar olan parkın 1.930 hektarı orman, 1.179 hektarı

hazine arazisi, 872 hektarı özel mülkiyet ve 13.969 hektarı denizdir

FLORA BİLGİLERİ

Bölge florasının 615 takson, 596 tür, 10 alttür ve 9 varyete’den oluşmaktadır. 615

takson’ un 236’ sı Akdeniz, 16’ sı Avrupa-Sibirya ve 3 tanesi ise İran-Turan fitocoğrafik

bölge elementidir.

Tabiat Parkı alanı içinde bölgenin ana ağaç türü olan Kızılçam (Pinus brutia) yanında,

dikimle getirilmiş fıstıkçamı genç meşcereleri, zeytin ve meşeler maki vejetasyonunun

elemanları ile karışık ormanlar oluşturmaktadırlar.

11

Park sınırları içerisinde toplam 2 adet endemik, 6 adet tehlike kategorisinde ve 4 adet

de yurdumuzda sadece bu bölgede bulunan tür yer almaktadır. Romulea columnae Seb. &

Mauri ssp.rollii (Parl.) Marais, Phleum exaratum Hoschst. ex Griseb. ssp. aegeum (Vier.)

M.Doğan, Galium recurvum Req. ex DC. ve Carduncellus caeruleus (L.) C.Pers

var. incisus DC. türleri yurdumuzda sadece bu bölgede yer alır.

Ayvalık Adaları Tabiat Parkı, berrak denizi ve canlı sualtı yaşamı ve kırmızı

mercanlarıyla dünyada tek mercan dalış bölgesi olarak gösterilen Kızıldeniz’e rakip

durumdadır. Deli Mehmet, Kerbela ve Ezerbey sığlıkları zengin dip yapısı ve çok renkli

mercan resifleriyle su altı fotoğrafçılarına eşsiz güzellikler sunmaktadır. 'Corallium Rubrum'

olarak bilinen kırmızı mercanlar, Türkiye' de sadece Ayvalık'ta görülebilmektedir.

Ayvalık Adaları Tabiat Parkı çalışmasının sonucunda oluşturulan “Ayvalık Adaları

Tabiat Parkı Denizel Biyolojik Çeşitlilik Çalışması Final Raporu kapsamında yapılan

gözlemler ve incelemeler sonucunda 18 taksonomik gruba ait toplam 671 tür tespit edilmiştir.

bahsi geçen raporda Bern ve Barcelona Sözleşmeleri ile UICN kriterlerine göre

koruma altında olan 16 türe rastlanmıştır.

HARİTA 1. 21 NİSAN 1995 TARİHLİ VE 22265 SAYILI RESMİ GAZETE’DE YAYINLANAN BAKANLAR KURULU

KARARI İLE (KARAR SAYISI: 95/6717) “AYVALIK ADALARI TABİAT PARKI” İLAN EDİLEN ALAN SINIRI

12

FAUNA BİLGİLERİ

Ayvalık Adaları Tabiat Parkı sınırları içerisinde 59 memeli türü bulunmaktadır. Yaban

domuzu, tilki, çakal, sincap, yarasa, tavşan gibi memeli hayvanlar vardır. Yoğunlukla görülen

sincap ve tilkiler parka gelen ziyaretçilerin ilgi odağıdır.

Ayrıca Ayvalık Adaları Tabiat Parkı sınırları içerisinde 86 civarında kuş türü

bulunmaktadır. Adalarda ve sığ kıyılarda martı, güvercin, angıt, flamingo, karabatak gibi

çeşitli balıkçıl kuşlar bulunmakta ve göçler sırasında çeşitli türden su kuşları sürüler halinde

adalara uğramaktadır.

Denizsel alanda 142 balık türü tespit edilmiş olup, yılan balığı, lüfer, palamut,

sardalye, kolyoz ve uskumru gibi ekonomik değeri olan balıklar bulunur.

Bern Sözleşmesi Listelerine göre yapılan değerlendirme sonucuna göre; 56 kuş türü

mutlak koruma altındaki türler listesinde; 24 kuş türü koruma altındaki türler listesinde

bulunmakta, kalan 6 tür ise her iki listede de bulunmamaktadır.

4.2.2.SARIMSAKLI TABİAT PARKI

Ayvalık ilçesinde yer alan 16 dekarlık saha 11.07.2011 tarihinde Tabiat Parkı ilan

edilmiştir. Saha içerisinde 12 bungalov, kır lokantası, büfe gibi tesisler bulunmaktadır.

Gelişme Planı yapılmamıştır. Saha müstecir tarafından işletilmektedir.

4.2.3.ŞEYTAN SOFRASI MAHALLİ SULAK ALANI

Balıkesir İli Ayvalık İlçesinde yer alan Şeytan Sofrası Sulak Alanı 17 hektar alana

sahiptir.,Balıkesir İli Sulak Alan Komisyonunun 03.06.2015 tarih ve 2015/1 kararı gereğince,

Balıkesir İli, Ayvalık İlçesi sınırları içerisinde yer alan Şeytan Sofrası Sulak Alanı Mahalli

Sulak Alan olarak teklif talebi 24.01.2017 tarih ve 60 sayılı Olur ile Mahalli Sulak Alan

olarak tescil edilmiştir.

Görülen Toplam tür sayısı :132 adettir.

2016 Kış Ortası Su Kuşu Sayımları : 22 tür, 210 adet kuş

2017 Kış Ortası Su Kuşu Sayımları : 19 tür, 330 adet kuş

13

HARİTA 2. ŞEYTAN SOFRASI MAHALLİ SULAK ALANI SINIRI

14

4.2.4.KARAKOÇ DERESİ MAHALİ SULAK ALANI

Balıkesir İli Ayvalık İlçesinde yer alan Karakoç Deresi Sulak Alanı 38 hektardır.,

Balıkesir İli Sulak Alan Komisyonunun 03.06.2015 tarih ve 2015/1 kararı gereğince, Balıkesir

İli, Ayvalık İlçesi sınırları içerisinde yer alan Karakoç Deresi Sulak Alanı Mahalli Sulak Alan

olarak teklif talebi 24.01.2017 tarih ve 56 sayılı Olur ile Mahalli Sulak Alan olarak tescil

edilmiştir.

Görülen Toplam tür sayısı:172 adettir..

2016 yılı Kış Ortası Su Kuşu sayımında 34 tür, 1500 adet kuş tespit edilmiştir.

2017 yılı Kış Ortası Su Kuşu sayımında 32 tür, 990 adet kuş tespit edilmiştir.

HARİTA 3. KARAKOÇ DERESİ MAHALİ SULAK ALANI

15

4.3. JEOLOJİK/JEOMORFOLOJİK YAPI Temelde en yaşlı birimler, ilksel şeklini kısmen koruyan çeşitli kırıntılı kayaçların

yeşil şist fasiyesinde metamorfizma geçirmiş türlerinden oluşan ve Akyürek ve Soysal (1983)

tarafından 'kinik Formasyonu" olarak adlanan ve tanımlanan metamorfik kayaçlardır. Bu

formasyon, Alt Triyas yaşlı olup, Bingöl ve diğerleri (1973) tarafından Biga yarımadasında

saptanan "Karakaya Formasyonu" ile benzeşme göstermektedir.

Senozoyik yaşlı kaya birimleri yer almaktadır. Tersiyer yaşlı İlk kaya birimi ifkozak

Plütonufi olup, bunun bir kısmı inceleme alanındaki J17b3 paftası içinde kalmaktadır, ismini,

inceleme alanı dışındaki Kozak bucağından alan plüton, genellikle açık gri renkli orta-iri

taneli, bol çatlaklı ve eklemlidir. Küresel ayrışma gösteren plüton pek çok yerde aplit

damarları ile kesilmiştir ve granodiyoritik türdedir, Bingöl ve diğerleri (1982) tarafından

monzogranit ve mon* zogranodiyorit olarak adlanmıştır. Yer yer de granodıyorit porfir

bileşiminde olup genellikle Alt Triyasyaşlı Kınık Formasyonu metadetriklerini keserek

kontakt metamorfızmaya uğratmıştır. Dokanaklarda bu formasyonlara alt anklavlar içerir.

Plütonun yerleşme yaşının Eosen- Öligosen olabileceği varsayılmıştır. Bürküt (1966), total

radyojenik kurşun yöntemi ile zirkonlarda 79,8 ± 8 milyon yıl yaş saptamıştır. Ataman

(1975), Rb/Sr yöntemi İle 13, 16 ve 23 milyon yıl, Bingöl ve diğerleri (1982) ise K/Ar

yöntemiyle biyotitlerde 203+3 ile 24. 6±1,5 ve ortoklaslarda ise 24,2±1J ve 37,6±3,3 milyon

yıllık sonuçlar elde etmişlerdir. Plütonun etrafında kontakt metamorfizma ürünü skarn zonları

oluşmuştur ve skarnlar İçinde magnetit cevherleşmesi bulunmaktadır. Örneğin, 17b3

paftasındaki Kubaşlar köyü yakınındaki Ayazmant magnetit yatağı, uzun yıllardır bilinen ve

işletilmiş bir yataktır.

Küçük monzonit daykları da yüzlekler vermektedirler. Bunlar olasılıkla Kozak piü-

tonuna ilişkin küçük sokulumlardır ve Ayvalık batısındaki Maden adasında tipik olarak

rastlandığından ve Kozak Plütonu ile olan ilişkileri tam belirlenemediğinden Maden Adası M-

onzoniti" adıyla haritada ayrı birim olarak ayırtanmışlardır. Ayrıca Alibey adasının kuzeyinde

de yüzlekleri gardır, Arazide küçük dayklar ve damarlar şeklinde izlenirler, Yer yer

çevrelerinde bulunan Alibey Volkanitleri ile sıkı ilişkili ve geçişli olup, ayırtianmalın oldukça

güçtür, Alibey Volkanitleri neden farkları, mikroskopta daha belirgin bir porfırikdoku,

makrokristal fazlalığı ve hamurda camdan daha fazla olarak küçük kristallerin bulunuşudur.

Genel olarak Batı Anadolu'da birçok yerde (Bodrum yarımadası, Karaburun yarımadası,

Uzunkuyu, Torbalı v.b.) İzlenen volkanit-subvolkanıtplütonit dereceli geçişlerinin (Savaşçın,

1982, Ercan ve diğerleri, 1984-C) tipik bir örneği de Ayvalık'ta görülmektedir. Küçük

16

monzonit damarlarının etrafında geniş alanlara yayılan Skarnlaşmalar görülür ve bunlar

olasılıkla daha derinlerdeki daha büyük bir plütonun varlığını kanıtlarlar. Skarn mineralleri

olarak granat (andradit, grossular ve melanit), epidot ve amfibol, aksinit, sjllimanitj kalsit ve

vollastonit görülmektedir. Ayrıca bu skarnlaşmanın yanısıra polimetalik cevherleşmeler

(bakır-kur- şun-çinko) izlenmektedir. Skarnlaşma ve cevherleşme Ayvalık bölgesinde

magmatik olayların önemli bir sonucu olup, bunlarda ayrıntılı çalışmalar Dora ve Savaş- çın

(1982) tarafından yapılmıştır. Cevherleşmelere Alibey Volkanitleri İçinde de rastlanır.

Genellikle damar kayası şeklinde İzlenen monzonit, olasılıkla Üst Oligosen yaşlıdır.

Ayvalık çevresinde monzonitık kayalarla yakın ilişkili olan, andezit ve latit türde

kalkalkalen volkanitler yer alır ve Senozoyik volkanizmasının ilk evresini oluşturur. Bunlar

Alibey ve Maden adalarında yaygın olup ‘’Alibey Volkanitleri" olarak adlandırılmışlardır ve

yaygın lav akıntıları şeklinde izlenirler. Ayrıca Ayvalık güneyinde de küçük dayklar şeklinde

yüzlekler vermişlerdir. Koyu siyah, koyu yeşilimsi renkli bu lavlar içinde yaklaşık KKD

doğrultulu fay ve çatlaklar boyunca bakir-kurşun-çinko cevherleşmesi vardır. Bu cevherli

fılonların yakınlarında kuvars filonları da bulunmaktadır. Maden adasındaki bu cevherleşme,

ayrıntılı olarak Dora (1967) tarafından incelenmiş ve önemli miktarda gümüşte bulunduğu

saptanmıştır. Yer yer de ikincil demir ve manganez cevherleşmesine de rastlanmaktadır.

Görünür kalınlığı en çok 100 m. olan Alibey Volkanitleri, çevrede yer alan diğer

volkanitlerden daha yaşlıdır. Ancak, diğer volkanitlerle olan ilişkileri arazide tam

gözlenemediğinden radyometrik yaş belirlemesine gerek duyulmuş ve sarmısak plajları

yakınında bir örnekte K/ Ar yöntemi İle yapılan bir radyometrik yaş belirlemesi ile 31,4 ±0,4

milyon yıl yaşlı (Üst Oligosen) olduğu saptanmıştır (Ercan ve diğerleri 1985-A)

Lavlar gri, sarımsı, kahvemsi, kızılımsı renklerde olup yer yer de oldukça serttirler,

Tüflerin bir kısmı bozuşmuş, birçoğu da silisleşmişlerdir. Arazide beyaz, sarı, kızıl, kahve ve

yeşilimsi renklerde yaygın olarak izlenir1er. Hallaçlar Formasyonu yaklaşık en çok 350-400

metrelik bir kalınlığa sahiptir. Özellikle Artur tatil kenti ve Ayvalık ilçe merkezi çevresindeki

yüzlekleri tipiktir. Hallaçlar Formasyonuna ilişkin volkanitler olasılıkla Üst Oligosen-Alt

Miyosen sınırında oluşmuşlardır, İnceleme alanı doğusunda Krushensky (1976) tarafından

K/Ar yöntemi İle bir lavdaki biyotitte yapılan radyometrik yaş belirlemesi İle bulunan 23,6 ±

0,6 m. yıllık yaşta bunu göstermektedir.

Hallaçlar Formasyonuna ilişkin volkanik ürünler üzerinde uyumsuz olarak daha genç

bir volkanik evre ile oluşmuş lav akıntıları ve tüfler izlenmektedir, Bu volkanizma inceleme

alanında salt pelit koy yakınlarında yüzlekler vermesine karşın, İnceleme alanının doğusunda

17

daha geniş vayımlıdır ve o bölgede çalışan Krushensky (1976) tarafından "Dedetepe

Formasyonu" olarak adlandırılmıştır. Dedetept Formasyonu lavları, Hallaçlar Formasyonu

lavlarından biraz daha fazla asidik olup, daspl, riyodasit, riyolit türdedirler. Değişik

renklerdeki lavlar yer yer bozuşmuş, yer yer de silisleşmişlerdir. Formasyonda tüfler daha

egemendir ve çoğun yatay katmanlar sunarlar. Kimi yerlerde de aglomera katkıları

görülmektedir. Dedetepe Formasyonu yolkanitleri Alt Miyosen yaştadırlar, Zira Üst Oligosen-

Alt Miyosen yaşlı Hallaçlar Formasyonunun üzerinde yer alırlar ve inceleme alanında Orta

Miyosen yaşlı dördüncü bir volkanik evre (Yuntdağ Volkanitleri) bulunmaktadır. Esasen,

İnceleme alanı doğusundaki Dedetepe riyodasitik lavlarında K/Ar yöntemi ile radyometrik

yaş belirlemesi yapan Krushensky (1976), biyotitlerde 2Ö,3±0.3 milyon yıl, hornblendlerde

ise 20,8+0,7 milyon yıllık sonuçlar elde etmiştir, Benda ve diğerleri (1974) ise yine inceleme

alanı dışındaki Dedetepe (Formasyonuna ilişkin tüflerde radyometrik yaş belirlemeleri

yapmışlar ve biyotit yaşı olarak 19,5±0.4 ve 19.8±Ö,3 milyon yıllık sonuçlar elde etmişler ve

Alt Miyosen yaşını kanıtlamışlardır.

Dördüncü bir volkanik evre etkin olmaya başlamış, Akyürek ve Soysal (1983)

tarafından "Yuntdağ Volkanitleri" olarak adlandırılan lavlar, tüfler, silisleşmiş tüfler,

aglomeralar ve laharlar oluşmuşlardır. Lavlar, siyah, gri, sarı ve bordo renklerde olup, yer yer

çok sert, bol çatlaklıdır ve kimi yerlerde tipik akma yapıları izlenir. Genellikle dom şeklinde

olup, bazı yerlerde volkan çivilerine rastlanmaktadır. Özellikle inceleme alanı güneyinde çok

daha geniş yayılımlıdırlar ve Bergama grabeni içindeki tipik domları çok ilginçtir. Lavlar

genellikle andezit, latit, dasit ve rh yodasitik türdedirler, Tüfler gri, sarı ve beyaz renklerde

olup yer yer kaolenleşmişlerdir. Silisleşmiş tüfler sert, midye kabuğu kırılmalı olup kimi

yerlerde tamamen silise dönüşmüşlerdir. Laharlar, orta ve iri boyutta, köşeli, genellikle

andezit bileşimli volkanik çakıl ve bloklardan oluşmuşlardır. Aglomeralar genellikle andezit

ve dasit çakıllıdırlar ve tüf çimentoludurlar. Yuntdağ Volkanitleri Orta-Üst Miyosen

yaşlıdırlar. Borsi ve diğerleri (1972), tarafından inceleme alanı güneyinde Dikili çevresindeki

yuntdağ volkanitlerine İlişkin lavlarda K/Ar yöntemi ile radyometrik yaş belirlemeleri

yapılarak 16,7 ; 17,3; 17,6 ve 18,5 milyon yıl, Benda ve diğerleri tarafından (1974) ise

1S.1±0,3 ile 18,2*0,4 milyon yıllık yaşlar bulunmuştur. Toplam kalınlıkları 550 metredir.

Yuntdağ Volkanizmasının asftrk ürünleri olan ignimbrjtler de Ayvalık GB'sında

"Şeytan Sofrası11 mevkiinde Çıplak adada, Güneş ve Yumurta adalarında saptanmışlardır. Bu

ignimbritler olasılıkla, İnceleme alanı batısında Behramkale (Assos) püskürme merkezinden

birkaç evrede çıkmış ve üç kof halinde çevreye yayılmışlardır. Günümüzde denizaltında

18

kalmış bir kaldera görünümünde olan Behramkale püskürme merkelinden çıkan ignimbritler,

Ayvalık'a, Ayvacık'a ve Midilli adasına olmak üzere farklı üç yönde yayılmışlardır. Ayvalık

batısındaki Midilli adasında ve KB'dâ Ayvacık çevresinde bu İgnimbritlerin daha geniş

yayımlı olmalarına karşın, Ayvalık Şeytan sofrasında yaklaşık 30 m, kalınlıkta olup, pembe,

beyaz, gri renklerde, yer yer büyüklükleri 3040 cm/ye ulaşan iffiammeffler içermektedirler.

Sert, muntazam eklemlidirler ve son derece iyi bir yapı taşı gerecidirler. Ayvacık çevresinde

bu ignimbritler, denizle örtülü olan büyük bir bölümün dışında yaklaşık 400 km yer kaplarlar

ve 50 m kalınlığa erişirler. Behramkale volkanından yaklaşık kez İgnimbritik püskürme olmuş

ve 20-30 km 'lük gereç (öngür, 1983) püskürmüştür. Böylece bu denli gereç kaybı,

Behramkale kalderasının oluşmasına neden olmuştur. Kaldera 4x6 km.f lik bir geometriye

sahiptir ve olasılıkla 1 km,'Iik çökme olmuştur. Daha sonra Edremit çöküntüsü İle kaldera

deniz altında kalmıştır. (Öngür, 1978), Ayvacık çevresindeki ignimbritlerde Borsi ve di-

ğerleri (1972), 17,1 milyon yıl, Midilli adasındaki ignimbritlerde ise Borsi ve diğerleri (1972)

16.9 milyon yıl; Piper ve Piper (1977) 17.3± 0,5 milyon yıllık yaş belirlemeleri yapmışlardır,

İnceleme alanında bu ignimbritler ayrı birim olarak ayırtlanarak haritalanmışlar ve "Ayvalık

Ignimbritleri" olarak adlandırılmışlardır.

Alibey, Ffellaçlar, Dedetepe ve Yuntdağ Volkanıtlerİ oluşurlarken, bir taraftan da

karaal ortamda konglomera ve kumtaşı birimleri de meydana gelmişlerdir, Böylece bu dört

volkanik evrenin ürünleri ile çökel kaya birimleri sıkı ilişkili olup, yer yer ardalanmalı, klmi

yerlerde İse birbirlerini üstler durumlarda izlenirler. Konglomera ve kumtaşı çakılları,

genellikle kireçtaşı, volkanik ve granodiyorit türdedirler, Katmanlanma genellikle belirsizdir

ve yer yer ortakalın katmanlanma gösteren konglomera-kumtaşı ardalanmaları, Akyürek ve

Soysal (1983) tarafından "Ballıca Formasyonu" olarak adlandırılmışlardır. Karasal kökenli

olup, akarsu ortamı ile zaman zaman etkin olan gölsel ortam ürünüdürler. Ballıca

Formasyonuna ilişkin kumtaşlarında yer yer çapraz katmanlara, oygu ve dolgu yapılan izlenir.

Yaklaşık 50-60 m, kalınlıktadır ve daha üstte yer alan 'Soma Formasyonu çökelleri ile tedrici

geçişlidir, felhca Formasyonunda fosil bulunamamıştır. Ancak daha üstte yer alan Soma

Formasyonunda Orta Mİyosen-Piiyosen yaşta fosiller saptanmış olduğundan. Ballıca

Formasyonunun da Alt-Orta Miyosen yaşta olduğu ortaya çıkmaktadır. Ballıca Forrmasyonu

üzerinde yer yer geçişli olarak killi kireç taşı-kiltaşı-tüfit-marn-kumtaşıkonglomera

ardalanmafı veya bu kayaç türlerinin bir ya da birkaçının egemen olduğu kaya türlerinden

oluşan çökeller yer alırlar.

19

Akyürek ve Soysal (1983) tarafından "Soma Formasyonu" olarak adlanan bu birimler, beyaz,

gri, bej ve sarı renklerde ve ince-orta katmanlıdır. Genel olarak yatay ve yataya yakın

katmanlar sunarlar ve yer yer faylarla kırılmışlardır. Kimi yerlerde ise sıkışmadan dolayı

yersel kıvramlara, antiklin ve senklinlere rastlanır. Yer yer kömür ve bitümlü şey Ih düzeyleri

içerirler, Artur tatil kenti kuzeyinde ve Ören yakınlarındaki bitümlü şeyi düzeylerinin kalıkları

yer yer 2 metreye ulaşır, Sümer (1981), bunların ısı değerinin,206-1768 K. Cal/Kg. arasında

değiştiğini ve ekonomik olabileceklerini belirtmiştir. Alibey adasında da formasyon içinde

eskiden ifletilmiş kömür yatakları vardır. Soma Formasyonu içindeki tüfit düzeyleri,

çevresindeki çeşitli evrelerdeki volkanitlerin tüflerinin akarsular aracılığıyla göller içine

taşınıp çökelmeleriyle susmuşlardır. Yaklaşık 400 m, kalınlıkta olan formasyon, spor, polen,

ostrakod, gastropod balık, yaprak ve omurgalı kemik fosilleri içermekte olup, bu fosiller Orta

Miyösen-Plİyosen yaşını vermişlerdir. İnceleme alanı yakın/ında Soma ilçe merkezi

çevresinde, Brinkmann ve diğerleri (1970), de bu formasyonda sporpolen saptayarak Orta

Miyosen-Pliyosen yaşta olduğunu belirtmişlerdir. Yine aynı yörede çalışan Nebert (1978), bu

formasyonun Üst Miyosen-Pliyosen yaşta olabileceğini belirtmiştir, İnceleme alanında

Akyürek ve Soysal (1983)ın buldukları Orta Miyosen-Pliyosen yaşını veren çeşitli ostrakod

ve gastrapod fosillerine ilave olarak formasyon içinde Quercus drymeia bitki fosili ve

Leuciscussp, balık fosili (Üst Miyosen) bulunmuştur. Ancak bu Soma Formasyonuna İlişkin

birimler kimi yerlerde, örneğin Alibey adasında Alt Miyosen yaşlı volkanik kayaçlarla geçişli

olarak izlenirler. Bu nedenle formasyonun yaşının Alt Miyosen-Alt Pliyosen olarak

kabullenilmesi gerekmektedir. Elde edilen fosillerin yaşam ortamları tatlı sudur. Bu

formasyon İçindeki bitümlü şeyi ve kömür düzeyleri de gölsel ortamı ve bataklık ortamını

simgelerler. Bu nedenle, Soma Formasyonunun gölsel ortam ürü- nü olduğu ortaya

çıkmaktadır.

Beşinci ve en son volkanik evre ile oluşmuş lav akıntıları da yer almaktadır, Andezit

ve latit türde olan bu kalkalkalen volkanitler, Alibey Volkanitleri ile benzeşme gösterirlerse

de tüm diğer kaya birimlerini kesmiş olarak gözlendiklerinden daha genç olmalarıyla,

ayırtlanırlar. Arazide koyu kahve ve siyah renklerde gözlenmekte olup, altıgen soğuma

sütunları ve dayk yapılarıyla bazalt görünümündedirler. Bu nedenle, bölgede daha önce

çalışan araştırıcılarca (Akyüıek ye Soysal, 1978; Ercan ve diğerleri, 1984-a "Dededağ Bazaltı"

olarak adlandırılmışlardır. Daha sonra yapılan çalışmalarla bu volkanitlerin de Batı

Anadolu'daki yalancı bazaltlar oldukları (Ercan ve diğerleri, 1985-b) belirlenmiş ve "Dededağ

Volkanitleri" olarak adlandırılmışlardır. Tüm diğer kaya birimlerinden daha genç

20

olduklarından yaşları olasılıkla Alt Pilyosen'dir, İnceleme alanında en genç birimler olarak

kuvaterser yaşlı Alüvyonlar ve alüvyon yelpazeleri izlenmektedir Özellikle alüvyon yelpazesi

çakıllı birimlerine Çıplak ada üzerinde rastlanmaktadır.

Balıkesir İli, Ayvalık İlçesi, Sakarya Mahallesi, 1227 Ada, 3 Parsel’in bulunduğu

bölge Balıkesir İli Ayvalık İlçesi 13125,83 ha’a Yönelik Jeolojik Etüt raporuna göre Uygun

Alan 2 (UA2) sınırlarında kalmaktadır. Alan Yuntdağ Volkanitleri (Üst Miyosen-Pliyosen)

formasyonu sınırları içerisindedir.

21

HARİTA 4. 1227 ADA 3 PARSEL JEOLOJİ HARİTASI

22

4.4. DEPREMSELLİK Ayvalık ve çevresi 1.Derece Deprem Kuşağında yer almaktadır. Ayvalık ve çevresi

Batı Anadolu ve Kuzey Batı Fay Hatlarının üzerinde yer aldığından, üzerinde ve çevresinde

olan depremler yüzünden etkilenmiş, birçok kez zarar görmüştür. Ayvalık depremlerine

bakıldığında kayıtlar içirisindenki tek önemli deprem 1944 depremidir. Bu büyük depremin

haricinde başka depremler de olmuş Ayvalık bunlardan zarar görmüş, gelişme ve

kalkınmasında sıkıntılar yaşamıştır.

HARİTA 5. BALIKESİR İLİ DEPREMSELLİK HARİTASI

Ayvalık’ın da bulunduğu Körfez deprem yöresi, özellikle Batı-Kuzey Anadolu Fay

sistemi,Ege Hellen Hendeği ve bunun doğu uzantısı durumunda olan Kıbrıs yayı ile Ege

graben sistemini içeren Batı Anadolu çekme rejiminin denetimi altındadır. Anadolu’nun

batıya hareketi, doğu- batı yönlü sıkışmalara, kuzey-güney yönlü genişlemeye ve dolayısıyla

da yöredeki fay sistemlerinin domino taşları gibi kıpırdanmasına neden olmaktadır.

Maden tetkik Arama diri fay haritasını incelediğimiz zaman; Ayvalık’ın kuzeyinde

Edremit fay zonu, doğusunda Kozak bloğu fayları, güneyinde Dikili, fayları bulunmaktadır.

23

HARİTA 6. AYVALIK İLÇESİ VE YAKIN ÇEVRESİ DİRİ FAY HARİTASI

İlçede yıkıcı etkiye sahip depremler;

1. 1865 depremi / 9 şiddetinde

Midilli, Çanakkale ve Gelibolu’yu etkileyen depremin çapı 300 kilometre olarak

tahmin ediliyor. 23 Temmuz 1865 tarihinde meydana gelen deprem Ayvalık’ta da birçok

binanın yıkılmasına ve hasar görmesine neden olmuş.

2. 1867 Depremi / 8 şiddetinde

Midilli ve körfezde 7 Mart 1867 tarihinde meydana gelen deprem sonucu 500 kişi

hayatını kaybetti ve 2 bin 500 ev yıkıldı. Foça, Edremit ve Ayvalık’ta hafif hasarla atlatılan

depremde Ayvalık adalarında kaymalar gözlenmiş. Deprem İzmir’den de hissedilmiş.

3. 1901 Depremi / 5.9 şiddetinde

Ayvalık depremi olarak anılan ve 18 Ocak 1901 tarihinde meydana gelen deprem

Edremit Körfezi’nde oluşmuş. Bursa’dan dahi hissedilen depremde Ayvalık’ta fazla hasara

sebebiyet vermemiş.

4. 1919 Depremi / 6.9 şiddetinde

Soma’da 18 Kasım 1919 tarihinde meydana gelen depremden Ayvalık’ta etkilenmiştir.

Depremde Ayvalık’ta özellikle kamu binaları hasar almış.

5. 1944 Depremi / 6.9 şiddetinde

24

Ayvalık’ın en büyük depremi olarak bilinen bu deprem 6 Ekim 1944 tarihinde sabaha

karşı 4.30’da meydana gelmiş. İlk sarsıntının sonrasında pek çok artçı deprem meydana

gelmiş. Bu nedenle pek çok bina deprem esnasında ve sonrasında gelen artçı sarsıntılarda

yıkılmış. En çok hasarlı bina Cunda adasında oluşmuş. Hatta Cunda adasında ölçüsü

bilinmeyen bir tsunami oluşmuştur.. Depremin sonucunda 30 kişi hayatını kaybetmiş ve 5 bin

500 bina hasar görmüş.

4.5. DOĞAL KAYNAKLAR Balıkesir ili sahip olduğu jeolojik yapı gereği çeşitli maden yatakları oluşumu için

uygun bir ortam sunmaktadır. Maden yatakları açısından Ayvalık ilçesinin potansiyelleri;

ALTIN

Ayvalık-Kubaşlar (Bağyüzü) Sahası

Tenör :0.70 gr/ton Au

Rezerv :978.154 ton görünür+muhtemel+mümkün rezerv.

BAKIR-KURŞUN-ÇİNKO (Cu-Pb-Zn)

Ayvalık-Maden Adası (Pindos Adası) kurşun-bakır-çinko Sahası

Tenör :% 10 Pb+Zn+Cu- 50 gr/ton Ag

Rezerv :72.500 ton muhtemel rezerv.

DEMİR (Fe)

Ayvalık-Ayazmant Yatağı

Tenör :% 46.05 Fe2O3, % 16.76 SiO2 ve % 1.06 S

Rezerv :5.755.369 ton cevher rezervi. 100.000 ton üretilmiştir.

KAOLEN (Kao)

Ayvalık-Alibeytepe, 69 Rakımlı Tepe, Küçük Köy-Direnli Tepe Sahası

Tenör :% 9-34.5 Al2O3, % 0.1-9.5 Fe2O3

Rezerv :4.410.094 görünür, 2.893.000 ton muhtemel, 11.185.094 ton mümkün rezerv.

MERMER

Ayvalık-Bağyüzü Köyü-AYVALIK GRANİTİ

Kalite : Granit ve granodiorit bileşimindedir. Koyu yeşil ve beyaz renk hakimdir. Içerdiği

diğer mineraller, plajiyoklas, biyotit, hornblend, kuvars ve eser miktarda zirkon, apatit ve

opak minerallerdir. Sertliği 7, yoğunluğu 2.73 g/cm3 ve porozitesi 1.3’tür.

Rezerv :300.000 m3

25

HARİTA 7. BALIKESİR İLİ MADEN VARLIĞI

4.6.HİDROLOJİK YAPI Ayvalık ve çevresinde mevsimlik akarsular yer almaktadır. Yağışların arttığı dönemde

akışa geçen bu akarsular, yağışların azaldığı kurak dönem boyunca kuru vadiler

şeklindedirler. İlçeden marda çayı, nikita ve asmalı dereleri geçmektedir.

26

Ayvalık ve çevresi yeraltı suları bakımından oldukça zengindir. Özellikle Altınova

yeraltı suları açısından büyük önem taşımakta; Ayvalık şehrinin su ihtiyacı Altınova'da

açılmış olan 16 adet kuyudan sağlanmaktadır. Son yıllarda Ayvalık'ta artan nüfus ve turizm

faaliyetleri neticesinde yeraltı sularının kapasitesinde bir azalma kaydedilmektedir.

İlçede küçük gölcükler bulunmaktadır. Bunlar içerisinde en önemlisi halen Tekel

tarafından tuzla olarak işletilen ve göçmen kuşlar için barınak teşkil eden tuz gölüdür. Bunun

yanı sıra, benzer olarak Sarımsaklı’nın batısında küçük bir tuz gölü daha bulunmakta olup bu

göl yaz aylarında genellikle kurumaktadır.

İlçede, yaz aylarında kuru olan, birkaç bataklık da yer almaktadır Ayrıca Sarımsaklı

beldesinin sahile yakın kesimlerinde, özellikle sonbahar ve kış aylarında meydana gelen

yağışlarla beraber, Alüvyon zeminin suya doygun olması sebebiyle, yağış suları arazi

üzerinde küçük gölcükler oluşturmakta ve hatta binaların zemin katlarına su baskını yaparak

zarar vermektedir.

4.7.TOPRAK YAPISI Ayvalık'ta hakim toprak türü kireçsiz kahverengi orman topraklarıdır Andezit, bazalt

ve tüflerden oluşan volkanik kayaçların bulunduğu kesimlerde kireçsiz kahverengi orman

topraklarının yayılış gösterdikleri görülmektedir. Ayvalık şehir merkezinin bulunduğu kesim

ve adaların neredeyse tamamı kireçsiz kahverengi orman topraklarıyla kaplıdır.

Yerleşim alanı çevresinde arazi kullanım kabiliyetleri genellikle IV -VII arasında

değişen bu topraklarda, arazi kullanımı bakımından genellikle kuru tarım yapılmakta mera,

zeytinlik, ormanlık alanlar dikkati çekmektedir.

Ayvalık adaların Tabiat Parkının kapsadığı alanlarda toprak sınıfına göre II, III, IV,

VI, VII ve VIII sınıf topraklar bulunmaktadır. 3.7.2005 tarihli 5403 numaralı Toprak Koruma

ve Arazi Kullanımı Kanunu’na göre 8.Madde çerçevesinde Tarım Arazilerinin

Sınıflandırılması ve Arazi Parsel Büyüklüklerinin Belirlenmesi başlığında yeni sınıflamalar

mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri, dikili tarım arazileri ve marjinal tarım arazileri

olarak yer almaktadır. Buna göre alanda var olan II ve III sınıf topraklar mutlak tarım arazisi

sınıfına girmekte olup, arazi sınıflanması içinde %17 lik bir paya sahiptir. Ana toprak grupları

ise; Alüvyal Topraklar, Kolüvyal Topraklar, Kireçsiz Kahverengi Orman Toprakları, ve

yaklaşık olarak alanın %90’lık bölümünü kapsayan Kahverengi Orman Topraklarından

oluşmaktadır.

27

5.DEMOGRAFİK VE SOSYAL YAPI

5.1.DEMOGRAFİK YAPI Türkiye istatistik kurumu (Tüik) 2017 yılı verilerine göre Ayvalık ilçesinin nüfusu

68831 kişidir. İlçe nüfusu il nüfusunun %1’lik kesimini oluşturmaktadır. İlçenin 34684 (%50)

kişisini kadın nüfusu 34147 (%50) kişisini ise erkek nüfüsu oluşturmaktadır.

YIL KADIN ERKEK 2017 34684 34147

TABLO 4. 2017 YILI KADIN-ERKEK NÜFUSU DAĞILIM TABLOSU

GRAFİK 3. 2017 YILI KADIN-ERKEK NÜFUSU DAĞILIM GRAFİĞİ

Türkiye istatistik kurumu (Tüik) 2017 yılı verilerine göre ilçenin nüfusunun yaşa göre

dağılımını incelediğimiz zaman;

İlçede nüfusun 30-70 yaşları arasında yoğunlaştığı görülmektedir. 30 yaş altı nüfusun ise

azaldığı saptanmıştır. Bu nüfus azalışında göç ve doğum oranındaki azalış etkili olmuştur.

70 yaş ve üzeri nüfusta ise her yaş grubunda paralellik gösteren kadın-erkek nüfusu

dengesinin bozulduğu kadın nüfusun erkek nüfustan daha çok yaşadığı saptanmıştır.

50%50%

2017 YILI KADIN VE ERKEK NÜFUSU

KADIN

ERKEK

28

YAŞ ARALIĞI ERKEK KADIN 0-4 1896 1771 5-9 1867 1768

10-14 1995 1922 15-19 2129 1818 20-24 1983 1801 25-29 2171 2036 30-34 2201 2151 35-39 2430 2418 40-44 2293 2471 45-49 2447 2559 50-54 2569 2642 55-59 2516 2643 60-64 2357 2474 65-69 1936 2128 70-74 1509 1618 75-79 966 1015 80-84 562 810 85-89 247 448 90+ 73 191

TABLO 5. AYVALIK İLÇESİ YAŞA GÖRE NÜFUS DAĞILIMI TABLOSU

GRAFİK 4. AYVALIK İLÇESİ YAŞA GÖRE NÜFUS DAĞILIMI TABLOSU

-3000 -2000 -1000 0 1000 2000 3000

0-45-9

10-1415-1920-2425-2930-3435-3940-4445-4950-5455-5960-6465-6970-7475-7980-8485-89

90+

KADIN

ERKEK

29

Son 10 yıllık dönemde Ayvalık ilçesinin nüfusunu incelediğimiz zaman; 2007 ile 2012

yılları arasında kent nüfusu kır nüfusunda fazla toplam nüfus ise artış göstermektedir.

06.12.2012 tarihli resmi gazetede yayımlanarark 28489 sayı ile yürürlüğe giren “On

Üç İlde Büyükşehir Belediyesi Ve Yirmi Altı İlçe Kurulması İle Bazı Kanun Ve Kanun

Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ile Balıkesir ili büyükşehir

ilan edilmiştir. Kanun kapsamında köy ve belde belediyelerinin tüzel kişiliği kaldırılması,

köylerin mahalle statüsüne geçmesiyle birlikte 2012 yılından itibaren Ayvalık ilçesinde kent-

kır nüfusu ayrımı ortadan kalkmıştır.

2014 yılında yerel seçimler ile beraber büyükşehir belediyesine dönüşmesiyle birlikte

son 10 yıllık dönemde ilçe büyük bir nüfus artışı göstermiş 2014 yılında tekrardan azalmaya

başlamıştır.

YIL TOPLAM NÜFUS

KADIN (KIR)

KADIN (KENT)

ERKEK (KIR)

ERKEK (KENT)

2007 58.638 12.043 17.368 11.944 17.283 2008 61.730 13.327 17.646 13.435 17.322 2009 62.460 13.173 18.169 13.301 17.817 2010 63.627 13.400 18.601 13.509 18.117 2011 64.349 13.530 18.811 13637 18.371 2012 64.153 13.429 18.797 13.527 18.400 2013 64.462 32.365 32.097 2014 69.880 35.454 34.426 2015 67.902 34.225 33.677 2016 68.457 34.498 33.959 2017 68.831 34.684 34.147

TABLO 6. 2007-2017 YILLARI ARASI KIR KENT NÜFUSUNUN CİNSİYETE GÖRE DAĞILIMI

GRAFİK 5. 2007-2017 YILLARI ARASI KIR KENT NÜFUSUNUN CİNSİYETE GÖRE DAĞILIMI

0

5000

10000

15000

20000

25000

30000

35000

40000

2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017

KADIN(KIR)

KADIN(KENT)

ERKEK(KIR)

ERKEK(KENT)

30

5.2.SOSYAL YAPI

Ayvalık ilçesi tarihsel süreçten günümüze özel bir coğrafyada, önemli bir kent

konumuna sahiptir. Zengin geçmişi, benzersiz doğası, kültürel potansiyeli, marka değerine

sahip ürünleri, sıra dışı mutfağı ve uygar insanlarıyla kendine özgü kimliğini oluşturmuştur.

Doğal güzellikleri, plajları, tarihi ve kültürel mekânları, iklimi ve adaları ile birlikte turizm

potansiyeli yüksek ilçelerden birisidir. İlçenin doğal güzelliklerinin yanı sıra Ayvalık merkez

ve Alibey Adası’ndaki neo-klasik sivil mimari örneklerinin oluşturduğu kent dokusu da

turizm arzını zenginleştirmektedir. Esas itibariyle ilçe açık bir müze görünümündedir. Ayrıca,

çevre il ve ilçelerde bulunan antik kentler de turizm açısından büyük önem taşımaktadır.

EĞİTİM

Ayvalık, eğitim olanakları bakımından tarihi öneme sahiptir. Cumhuriyet döneminde

ilçede kurulan ilkokul Ayvalık Türk Ocağı Öksüz Yurdu Sanat Mektebi adında yatılı bir özel

okuldur. 1926 yılında okullarda meslek derslerinin kaldırılması üzerine meslek eğitim

eşyalarını Türkiye Cumhuriyeti Millî Eğitim Bakanlığı'na devreden okul, 1927 yılında adını

Muhtelit İkmal Meslek Mektebi olarak değiştirdi. 1929'da Ayvalık Türk Ocağı Muhtelit Orta

Mektebi adını alan okul, 1931'de Ayvalık Hususi Orta Mektebi olarak isim değiştirmiştir.

Ortaokuldan mezun olanların okumaları için 1963 yılında Ayvalık Lisesi açılmıştır. 1994

yılında bu ilçeye Ayvalık Anadolu Lisesi adında bir lise daha açılmıştır.

Bugün Ayvalıkta, Ayvalık Anadolu Lisesi ve Ayvalık Lisesi başta olmak üzere,

Balıkesir Üniversitesi'ne bağlı Ayvalık Meslek Yüksekokulu bulunmaktadır. Yönetim,

Organizasyon, Pazarlama, Reklamcılık, Turizm, Mimari ve Şehir Planlamacılığı eğitimi alan

öğrencilere ev sahipliği yapmakta olan Ayvalık M.Y.O. hem bölgenin işletmeler açısından

yetişmiş iş gücü ihtiyacına katkıda bulunmakta, hem de çevre illerden gelen ve bu bölümlerde

okuyan öğrencilerin bölge içerisindeki işletmelerde staj yaparak mesleki deneyimlerini

kazandırmaktadır.

SPOR

İlçenin en önemli spor kulübü Ayvalıkgücü Belediye Spor Kulübü'dür. Bununla

beraber futbol, basketbol, atletizm ve satranç branşlarında hizmet veren kulüp ve derneklere

sahiptir.

Ayrıca ilçe civarı oldukça tercih edilen bir dalış bölgesidir. Kızıldeniz’den sonra en

31

zengin mercan resiflerine sahip olan Ayvalık sualtı, zenginliği açısından önemli bir

potansiyele sahiptir.

MUTFAK

Türkiye’de Akdeniz mutfağının önemli bir göstergesi olan Kuzey Ege Bölgesi

ve bu bölgenin içinde yer alan Ayvalık mutfağı ile gastronomi turizmi açısından ön plana

çıkmaktadır. Bu bağlamda Ayvalık’ın gastronomi geçmişi ve Akdeniz mutfağındaki

zenginliği dikkat çekmektedir. Kendine özgü ve farklı yemek kültürünü birleştiren Ayvalık

mutfağının gastronomi turizmi alanında zengin bir potansiyele sahip olduğu görülmektedir.

KUTSAL MEKANLAR

Ayvalık köklü tarihi ile farklı medeniyetlere ev sahipliği yapmıştır. Hikayelere sahip

yapılar, kiliseler, manastırlar ve camiiler bulunmaktadır. Bu yapıların bazıları halen ayakta

dururken, bir kısmından geriye sadece birkaç duvar parçası kalmıştır, birkaçı ise geçen yıllara

meydan okuyamamakla birlikte, bir taş duvar, bir sütun, bir girifti ile günümüze kadar

ulaşmıştır.

Bu tarihi yapıların isimlerini şöyle sıralayabiliriz; Çınarlı Cami, Ayazma Kilisesi,

Ayışığı Manastırı, Profit İliyas Kilisesi, Ayos Dimitriyos, Taksiyarhis Kilisesi, Ayos

Yannis/Saatli Camii, Meryemana Kilisesi, Ayos Yorgis/Çınarlı Camii, Kato Panaya

Kilisesi/Hayrettinpaşa Camii, Faneromeni Kilisesi (Ayazma), Aya Triyada, Ayos

Nikolaos/Biberli Cami, Ayiu Vasiliyu, Aya Triyada, Ayos Dimitriyos, Panaya Kilisesi, Ayos

Pandeleymonas, Ayos Nikolaos, Ayos Yannis, Ayiu Nikolau Manastırı, Aya Paraskevi

Manastırı, Çamlı Manastırı, Leka Panaya Manastırı/Koruyan Meryem Manastırı, Ayışığı

Manastırı, Ayos Apostolos Manastırı, Tavuk Adası Manastırı, Güvercin Adası Manastırı/Aya

Yorgi Manastırı, Profit İliya Manastırı, Kızlar Manastırı.

32

6.EKONOMİK YAPI Ayvalık ilçesinin ekonomisi ağırlıklı olarak zeytin üretimine,zeytin üretimine dayalı

sanayiye ve turizme dayanmaktadır.Daha sonra balıkçılık ve bağcılık faaliyetleri

gelmektedir.Arazi varlığının yaklaşık %70’i zeytin alanı olan ilçede Ekim-Mart ayları

arasında üretimin büyük bir bölümü gerçekleşmektedir. Ayvalık'ta zeytin dışında pamuk, çam

fıstığı ve mandalina gibi tarım ürünleri de yetiştirilir. Bölgede yetiştirilen Kozak üzümü

tanınmış bir üründür. Ayrıca, Altınova toprağının verimliliği açısından her türlü meyve ve

sebze üretimine uygun tarım arazilerine sahiptir. Son yıllarda turfanda sebzecilik ve Kozak

çam balı üretimi de yapılmaktadır.

Diğer ekonomik faaliyetler ise küçük üretim şeklinde olup sabun imalatı, kaynakçılık,

soğuk demircilik, halıcılık ve tarım gereci imalatıdır.

Turizm alanında büyük bir potansiyele sahip olan Ayvalık, ziyaretçilerine turistik

faaliyetler açısından çok çeşitlilik gösteren bir destinasyon noktasıdır.Turizm, yerli turizme

bağlı olarak özellikle yaz aylarında gerçekleşmektedir. Yerli turizmi ise özellikle yaz

aylarında bölgeye gelen ikincil konut sahipleri oluşturmaktadır

Genelde ikincil konutlar merkezden uzakta plajları ile ünlü Sarımsak Mahallesi’nde

toplanmıştır.Yabancı turistler ise genellikle Midilli Adası’ndan günü birlik gelmektedir. Bu

turistlerin %60’ı Rum, %40’ı ise Amerikan, İngiliz ve İskandinav’dır

33

7.MEVCUT PLANLAMA KARARLARI

7.1.1/100 000 ÖLÇEKLİ ÇEVRE DÜZENİ PLANI "Balıkesir - Çanakkale Planlama Bölgesi 1/100.000 ölçekli Çevre Düzeni Planı" 644

sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığı'nın Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde

Kararname'nin 7.Maddesi uyarınca, Bakanlık Makamı'nın 20/08/2014 tarihli ve 13549 sayılı

Olur'u ile onaylanmıştır.

1/100 000 Ölçekli Çevre Düzeni Planına Göre Ayvalık ilçesine yönelik planlama

kararları;

SEKTÖREL KARARLAR

Balıkesir Ayvalık İlçesi sektörel yapılanma içerisinde 2040 yılı plan projeksiyonu

dâhilinde sektörel faaliyetlerinde ilk sırada hizmetler yer almakta olup bu sektörü sırası ile

tarım ve sanayi sektörü izlemektedir. Ayvalık ekonomisi ilçe merkezi olmasının sağlamış

olduğu kentsel hizmetlerin yoğunlaşması dışında zeytine dayalı üretim biçimlerinin, tarım,

balıkçılık ve turizm faaliyetlerinin de geliştirilebileceği bir yapıya sahiptir. İlçe merkezindeki

sanayi faaliyetleri iktisadi yapıya paralellik arz ederek zeytinyağı, sabun, kaynakçılık, soğuk

demircilik, halıcılık ve tarım gereci gibi alt sektörlerde yoğunlaşmaktadır. Kültür Turizminin

geliştirilmesi yönünde eski Rum Evleri mimarisi ve kullanım niteliği açısından bu sektörü

destekler niteliktedir. İlçe için bir diğer ekonomik girdi kaynağı olarak; Ege Adalarından

gelen ziyaretçilerin ticari faaliyetlere katkısıdır. Bu yönde yerel üretim biçimleri

desteklenmelidir.

ÇEVRESEL KARARLAR

İlçe kültürel yapının korunması dışında; Kıyı, Özel Mahsul Alanları, Tarım Alanları

ve birçok önemli Sit Alanı’na sahiptir. Bu alanlardaki faaliyetler güncel mevzuat hükümlerine

göre değerlendirilecektir. Yürürlükteki İmar Planlarının uygulanması ve yeni İmar Planlarının

hazırlanmasında mimari dokuya uygun yapılaşma koşullarının sağlanması gerekmektedir. İlçe

Sınırları içerisinde yer alan Ayvalık Adaları Tabiat Parkı doğal ve kültürel değerler

bakımından korunması mutlak alanlar kapsamında değerlendirilmiş olup bu alan içerisindeki

faaliyetler bu niteliğe uygun olarak geliştirilmelidir.

MEKÂNSAL KARARLAR

Ayvalık yerleşimi için 2040 yılı Plan Projeksiyon döneminde mekânsal kullanımlar

açısından yürürlükteki imar planları ve üst ölçekli plan kullanımları dışında doğal, yapay ve

yasal eşikler dikkate alındığında mevcut planlarla bütünlük arz edecek mekânsal kullanımlar

34

geliştirilememektedir. Bu kapsamda yerleşim için çevre yerleşim gelişme alanlarına

yönlendirmeler sağlanmıştır. Yürürlükteki İmar Planlarına bakıldığında Ayvalık İlçesi

gelişme yönü kıyıya paralel, lineer bir yapı sergilemektedir. İlçe merkezi güneydoğusunda

Sanayi ve Depolama Alanı yer almaktadır. Ayvalık Adaları içerisindeki mekânsal ve stratejik

kullanımlara bakıldığında askeri açıdan önem arz eden alanlar ile birlikte turizm faaliyetleri

ile yerleşik alan kullanımları yer almaktadır. Ayvalık Adalarının bulunduğu bölgenin

korunması gerekliliği açısından bu plan ile mekânsal ve stratejik kararlar oluşturulmuştur.

Altınova yerleşimine bakıldığında yerleşimin doğusunda Organik Tarım ve Hayvancılık

Bölgesi önerilmiştir. Küçükköy yerleşiminde ise turizm öncelikli gelişme önerilmektedir.

Ayvalık ilçesi bütününde çevre düzeni planı hedef yılı olan 2040 yılı için nüfus kabulü

aşağıdaki tabloda verilmiştir

İLÇE NÜFUS(2040) AYVALIK 137 815

35

HARİTA 8. BALIKESİR-ÇANAKKALE PLANLAMA BÖLGESİ 1/100000 ÖLÇEKLİ ÇEVRE DÜZENİ PLANI

36

7.2.1/5000 ÖLÇEKLİ MEVCUT NAZIM İMAR PLANI

HARİTA 9. 1/5000 ÖLÇEKLİ MEVCUTNAZIM İMAR PLANI

37

HARİTA 10. 1/5000 ÖLÇEKLİ MEVCUT NAZIM İMAR PLANI

Balıkesir İli, Ayvalık İlçesi, Sakarya Mahallesi, 1227 Ada, 3 Parsel 1/5000 ölçekli

nazım imar planı değişikline söz konusu alan Ayvalık Belediyesi, Ayvalık Sanayi Bölgesi

Nazım İmar Planı Revizyonu 20-21Oö paftasında yer almaktadır. Söz konusu alan Mevcut

İmar Planında Oyun Ve Spor Tesisleri Alanı-BHA olarak planlanmıştır. Alanın kuzeyinde

konut- park alanı, doğusunda okul alanı, güneyinde konut alanı ve batısında konutdışı kentsel

çalışma alanı planlanmıştır.

38

8. İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ

8.1 İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ ALAN TANIMI Balıkesir kadastro müdürlüğü 1008 Nolu lihkab aplikasyon krokisine göre alan

Balıkesir ile Ayvalık ilçesi Sakarya mahallesi sınırları içerisinde j17-a-20-a-3 Nolu paftada

8260.86 yüzölçümüne sahip 1227 ada 3 parseldir.(Bknz: Ek-1)

Alanın tamamı şahıs mülkiyetinde olup herhangi hisse pay/payda oranı ve şerh

bulunmamaktadır.(Bknz: Ek-2)

8.2. İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ GEREKÇESİ İmar planı değişikliğine konu 1227 Ada 3 Parsel numaralı parselde işlev değişikliğinin

teklif edilmesindeki gerekçeler; beşeri ve sosyal odaklı olmakla birlikte esasen Türkiye geneli

ve bölgenin demografik yapısındaki değişimlerden kaynaklanmaktadır. Toplumsal yapının

günümüz çağı koşullarına göre değişerek hane içi yaşamın çekirdek aile tipine dönüşmesiyle

birlikte yaşlanan ve fiziksel olarak yeti kaybı yaşayan insanların yardıma muhtaç hale

düşmeleri ve sağlık imkanlarına ulaşmakta zorluk yaşamaları önemli sosyal problemlerin

başında gelmektedir.

Ayrıca yaşlılıkta ortaya çıkan sorunlar sadece kronolojik yaşlanmayla ilgili sağlık

kaynaklı sorunlar olmamakla birlikte bu sorunların çeşitli beşeri nedenleri de vardır. Bu

nedenler şu şekilde sıralanabilir;

• İç ve dış göçler nedeniyle çekirdek aileye dönüşüm,

• Geniş aile sayısının azalması,

• Ekonomik sorunların artışı,

• Çekirdek aileye dönüşüm sonucu konutların küçülmesi,

• Yaşlılar için uygun ve yeterli sosyal tesis imkânının olmaması,

• Gençlerin yaşlılığa bakış açısı,

• Kuşaklar arası iletişim bozuklukları,

• Evde bakım hizmetlerinin halen tam anlamıyla sağlanamıyor olması

Gibi çeşitli sebepler de yaşlanmakta veya yaşlanmış olan bireyleri toplum içerisinde

izole etmeye başlamış ve bu bireyler kendi fiziki ve sosyal ihtiyaçlarının rahatça

karşılanabileceği mekân arayışlarına yönelmişlerdir.

Fiziksel yetersizliklerinden kaynaklı sürekli sağlık kontrolü veya evde bakım ihtiyacı

olan yaşlı veya hasta insanlara hızlı ve kaliteli sağlık hizmeti ulaştırma konusunda da sağlık

39

sektörünün; Hem Türkiye genelinde hem de söz konusu plan değişikliğinin bulunduğu

Balıkesir ili Ayvalık ilçesi özelinde yeterince gelişmemiş olması da başlı başına bir

problemdir. Kronolojik ve fiziksel yaşlanma sonucu olarak bakıma muhtaç kişi sıfatına giren

insanların geri kalan yaşamları boyunca yeterli ve kaliteli sağlık hizmeti ve sosyal olanaklar

faydalanmaları da önemli ve gerekli bir unsurdur.

Yaşlı Bakım Evi niteliğindeki tesisler; Hem içerisinde 24 saat bulunan sağlık ve acil

müdahale imkanlarıyla, hem yaşlı bireylerin yaşam konforunu fiziksel zorluk yaşatmadan

sağlamasıyla, hem de bu tesislerde yaşlı bireylerin toplumdan izole olmak yerine kendi

aralarında sosyal iletişim kurabilecekleri ortamlara sahip olması sayesinde önemli bir ihtiyacı

karşılamaktadırlar.

Plan değişikliğinde sunulan "Sosyal Tesis Alanı (Yaşlı Bakım Evi)" kullanımı da tam

anlamıyla bahse konu problemlerin anahtarı niteliğinde bir kullanım olarak Ayvalık

yerelindeki yaşlılara sağlık ve sosyal hizmet verecek olan tesis ihtiyacını kısmen

karşılayacaktır.

Sakarya Mahallesinde bulunan 1227 Ada 3 Parselde plan değişikliğiyle birlikte,

"Sosyal Tesis Alanı (Yaşlı Bakım Evi)" kullanımı , " 1.20 emsal " ve " 9.50 m. Yençok"

değeri belirlenmiştir.

40

8.3.ÖNERİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ

HARİTA 11. ÖNERİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ

41

8.3.1.ÖNERİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ PLAN NOTU

1. BU PLAN VE PLAN HÜKÜMLERİNDE YER ALMAYAN KONULARDA; • 3194 SAYILI İMAR KANUNU VE İLGİLİ YÖNETMELİKLERİ • 2872 SAYILI ÇEVRE KANUNU VE İLGİLİ YÖNETMELİKLERİ • 03.07.2017 TARİH VE 30113 SAYILI PLANLI ALANLAR İMAR YÖNETMELİĞİ, • 31.12.2004 TARİH VE 25687 SAYILI SU KONTROLÜ YÖNETMELİĞİ, • 21.02.2001 TARİH VE 24325 SAYILI HUZUREVLERİ İLE HUZUREVİ, YAŞLI

BAKIMEVİ VE REHABİLİTASYON MERKEZLERİ YÖNETMELİĞİ, • OTOPARK YÖNETMELİĞİ HÜKÜMLERİ GEÇERLİDİR.

2. 1/1000 ÖLÇEKLİ UYGULAMA İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ ONAYLANMADAN UYGULAMAYA GEÇİLEMEZ.

3. YAPILAŞMA KOŞULLARI VE DİĞER HUSUSLAR 1/1000 ÖLÇEKLİ UYGULAMA İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİNDE BELİRLENECEKTİR.

4. SOSYAL ALTYAPI ALANLARI: SOSYAL TESİS ALANI: SOSYAL YAŞAMIN NİTELİĞİNİ VE DÜZEYİNİ ARTIRMAK AMACI İLE TOPLUMUN FAYDALANACAĞI KREŞ, KURS, YURT, ÇOCUK YUVASI, YETİŞTİRME YURDU, YAŞLI VE ENGELLİ BAKIMEVİ, REHABİLİTASYON MERKEZİ, TOPLUM MERKEZİ, ŞEFKAT EVLERİ GİBİ FONKSİYONLARDA HİZMET VERMEK ÜZERE AYRILAN KAMU VEYA ÖZEL MÜLKİYETTEKİ ALANLARDIR.

5. BALIKESIR İ Lİ AYVALIK İLÇESİ 3125.83 HEKTARLIK ALANIN İMAR PLANINA ESAS MİKROBÖLGELEME ETÜT RAPORU HÜKÜMLERİ GEÇERLİDİR.

42

9.KAYNAKÇA • http://www.ayvalikturizmdanismaburosu.gov.tr/tr,132073/turizm-cesitleri.html

• http://www.ayvalikturizmdanismaburosu.gov.tr/tr,141145/unlu-ayvalik-zeytin-ve-

zeytinyagi.html

• http://www.ayvalikturizmdanismaburosu.gov.tr/tr,141144/ayvalik-evleri.html

• http://www.ayvalikturizmdanismaburosu.gov.tr/tr,164145/muzeler.html

• http://www.ayvalikturizmdanismaburosu.gov.tr/tr,132070/camiler.html

• http://www.ayvalikturizmdanismaburosu.gov.tr/tr,142815/genel-bilgiler.html

• http://www.ayvalikturizmdanismaburosu.gov.tr/tr,141151/flora-ve-dogal-cevre.html

• http://www.ayvalikturizmdanismaburosu.gov.tr/tr,141146/ayvalik-in-tarihi.html

• http://www.ayvalikturizmdanismaburosu.gov.tr/tr,141148/cografi-konum-ve-

iklimi.html

• http://www.tanitma.gov.tr/tr,22569/gezilecek-yerler.html

• http://www.tanitma.gov.tr/tr,22567/ayvalik.html

• http://www.balikesir.gov.tr/tarim-ve-hayvancilik

• SOYKAN A. Ayvalık İle Ören (Burhaniye) Arasının Kıyı Jeomorfolojisi- Türk

Coğrfaya Dergisi, Sayı 32, S 99-120, İstanbul,1997 -

• Balıkesir İli 2016 Yılı Çevre Durum Raporu

• www.balikesirkulturturizm.gov.tr

• http://www.balikesir.gov.tr/tarihce

• http://www.balikesir.gov.tr/cografi-konum

• http://www.balikesir.gov.tr/egitim

• http://www.balikesir.gov.tr/iklim-ve-bitki-ortusu

• http://www.balikesir.gov.tr/sanayi

• http://www.balikesir.gov.tr/ulusal-parklar

• http://www.balikesir.gov.tr/madencilik

• http://www.ayvalik.bel.tr/index.php/component/content/article.html?id=90

• http://www.mta.gov.tr/v3.0/sayfalar/bilgi

merkezi/maden_potansiyel_2010/Balikesir_Madenler.pdf

http://www.mta.gov.tr/v3.0/sayfalar/hizmetler/doc/yenilenmis_diri_fay_haritalari/canakkale.p

df

43

10.EKLER Ek-1: BALIKESİR KADASTRO MÜDÜRLÜĞÜ 1008 NOLU LİHKAB APLİKASYON

KROKİSİ

Ek-2:TAŞINMAZA AİT TAPU KAYDI

44

EK-1

45

46

EK-2

47