Dzień dobry!

Nazywam się INGA SZWEDLER i reprezentuję MULTICO Oficynę Wydawniczą, która specjalizuje się w tematyce przyrodniczej. Oficyna działa od ponad 20 lat i ma w swym dorobku wiele ważnych i docenionych tytułów.

Zapewne wielu z Państwa kojarzy najważniejszą wydaną przez nas książkę, to jest „BIOLOGIĘ” Villego. Podręcznik ten stale unowocześniamy, aby kolejne pokolenia młodych ludzi uczyły się o najnowszych zdobyczach nauk przyrodniczych.

Dziś chcę Państwu zaprezentować trzy nowości z naszego programu wydawniczego, związane z tematyką leśną.

NAJLEPSZE KSIĄŻKI O POLSKIEJ PRZYRODZIE

„Wojciech Gil opoWiada o lesie”Jako pierwsza książka z popularnej serii „Opowiada o…”. Tym razem Wojciech Gil opowiada o lesie. Leśnik z wy-kształcenia i zamiłowania, pracownik Instytutu Badawcze-go Leśnictwa dzieli się swą wiedzą i pasją na temat lasu.

Oto przykładowe tytuły rozdziałów:

Jak Wojtek został leśnikiem 5Po co nam las? 7Czy mamy w Polsce puszcze? 12Zachwycająca różnorodność 14Jak powstają lasy? 17Pokaż mi swój las, a powiem Ci, gdzie mieszkasz 19Mój prywatny ranking najpiękniejszych

roślin leśnych 45

powie

W 54 takich rozdziałach Wojciech Gil opowiada o wszystkich aspektach życia lasu, jego mieszkańcach, zależnościach biologicznych. O roli lasu w życiu ludzi, naszych korzyściach z lasu, ale i obowiązkach w jego ochronie i utrzymaniu. Także o roli leśników, ich zadaniach i codziennej pracy.

Wojciech Gil opowiada o lesieautor: Wojciech Gilformat: 23 x 26 cmobjętość: 128 stronoprawa: twardacena: 39 złtermin wydania: wrzesień 2015

Edukacja przyrodnicza z najwyższej półkiAtutem książki jest osobista nuta w opowieści Wojciecha Gila, która czyni lekturę bardzo zajmującą i przekonującą. Piękna oprawa graficzna pozwala zaliczyć ten tytuł do książek lubianych przez dzieci, rodziców i dziadków.

Mój prywatny ranking najpiękniejszych roślin leśnych

Przylaszczka pospolitaPrzylaszczka pospolita jest jedną z najwcześniej zakwitających roślin runa. Niekiedy można ją zobaczyć już na początku marca. Kwiaty ko-łyszą się nad zeszłorocznymi liśćmi o charakterystycznym, trójklapo-wym kształcie. Po przekwitnięciu roślina rozwija nowe liście.

Szczawik zajęczySzczawik zajęczy ginie na ogół w cie-niu zawilca gajowego o okazalszych kwiatach i większych liściach. Lubię go za delikatne białe kwiatki z liliowy-mi żyłkami na płatkach i jasnozielone liście przypominające kształtem ko-niczynę. Na noc stulają blaszki, jakby szykowały się do snu.

Szczawik zajęczy nazywany jeSt też zajęczą kapuStą, a jego młode liStki mogą być znakomitym do-datkiem do Sałatek wioSennych

Obuwik pospolityKto raz zobaczył obuwika, nie pomyli go z żadną inną rośliną. Obuwik ma okazałe, piękne kwiaty. Jest wysokim storczy-kiem o dużych, eliptycznych liściach. Obuwik jest rzadko spotykany i objęty ochroną. Ro-śnie w lasach liściastych. Ostat-ni raz miałem okazję podziwiać go podczas wędrówki w pieniń-skich lasach.

Pszeniec gajowyPszeńca gajowego można spotkać niemal w każdym lesie liściastym. Korona jego kwiatu ma barwę złocistożółtą, a znajdujące się pod nią liście przykwiatowe ko-lor fioletowy. Jest półpasożytem, czyli posiada zdolność asymilacji, ale przyrasta znajdującymi się na korzeniach ssawkami do korzeni innych roślin i „podkrada” im wo-dę i sole mineralne.

pSzeniec gajowy, podobnie jak przylaSzczka, jeSt mrów-koSiewnyobuwik poSpolity łuSkiewnik różowy

Łuskiewnik różowySpokrewniony z pszeńcem łuskiew-nik różowy jest pasożytem zupeł-nym. Jest zupełnie pozbawiony chlorofilu – barwnika niezbędnego do asymilowania produktów. Więk-szą część roku łuskiewnik spędza pod ziemią na korzeniach drzew i krzewów liściastych. Jego bladoró-żowe pędy można zobaczyć wczesną wiosną. Kwiaty zebrane w gęste jed-nostronne grona zapylane są przez trzmiele.

Wrzos pospolity Lubię go, chociaż kojarzy mi się z od-chodzącym latem. Łany kwitnących wrzosów w promieniach wrześniowe-go słońca to naprawdę piękny widok. Wrzos jest krzewinką związaną z piasz-czystymi, ubogimi glebami leśnymi. Uwielbia słońce, stąd największe wrzo-sowiska występują na powierzchniach otwartych, pod liniami energetycznymi lub na opuszczonych poligonach woj-skowych. Na jednym z nich, koło Okon-ka na Pomorzu Zachodnim, znajduje się rezerwat „Wrzosowiska w Okonku” o powierzchni ponad 200 ha!

wrzoS jeSt krzewinką zwią-zaną z piaSzczyStymi, ubogi-mi glebami leśnymiprzylaSzczka poSpolita

konwalia majowa

pierwioSnek

Oczywiście, że podobają mi się rośliny podziwiane niemal przez wszystkich: konwalie, zawilce, przebiśniegi, niezapominajki i pierwiosnki. To niekwestionowane gwiazdy „leśnego wybiegu”. Nie o nich chciałem tu napisać. Wśród roślin runa można spotkać rośliny równie piękne, chociaż niekiedy dość niepozorne. Oto kilka moich faworytów.

Warto wiedziećKwitnący wrzos to rarytas dla pszczół. Miód z jego nektaru ma silny zapach wrzosu i ciemno- pomarańczowe zabarwienie. Smak jest lekko gorzkawy.

wrzoS to roślina miododajna

42 43

Wojciech Gil opowiada o lesieautor: Wojciech Gilformat: 23 x 26 cmobjętość: 128 stronoprawa: twardacena: 39 złtermin wydania: wrzesień 2015

„atlas pędóW zimoWych”

Jako drugą pragnę zaprezentować przygotowywaną na listopad książkę Jacka Adamczyka. Uwaga: zmiana tytułu.

Jest to tytuł przeznaczony dla fachowców i szczególnie za-interesowanych miłośników przyrody. Służy do rozpozna-wania drzew i krzewów w stanie bezlistnym, na podstawie wyglądu pędów, pąków, niekiedy owoców.

Autor jest dziś pracownikiem Uniwersytetu Łódzkiego, wcześniej pracował na SGGW. Przez wiele lat gromadził zdjęcia pędów i pąków zimowych, które tworzą dziś zna-komity materiał pomocny w oznaczaniu roślin.

W części pierwszej Autor omawia „Podstawowe wiado-mości o budowie morfologicznej roślin drzewiastych”.

powie

Atlas pędów zimowychautor: Jacek Adamczykformat: 23 x 26 cmobjętość: 448 stronoprawa: xxxxxxcena: xx złtermin wydania: listopad 2015

Atlas pędów zimowychautor: Jacek Adamczykformat: 23 x 26 cmobjętość: 448 stronoprawa: xxxxxxcena: xx złtermin wydania: listopad 2015

Klucz do oznaczania roślin zimąCzęść drugą stanowi klucz do rozpoznawania roślin drzewia-stych w stanie bezlistnym. Na 16 Tablicach zgrupowane są zdjęcia pędów zimowych według klucza, który dzięki porów-naniu cech pozwala rozpoznać ponad 200 gatunków drzew i krzewów rodzimych i uprawianych w Polsce.

powie

Książka niezbędna w bibliotece fachowej leśnikówTrzecią część książki stanowią szczegółowe opisy cech rozpo-znawczych prezentowanych gatunków, wsparte szczegółowy-mi zdjęciami, umieszczonymi na Tablicach.

Każdy gatunek prezentowany jest na oddzielnej rozkładówce, z lewej opis, z prawej zdjęcia.

Opisy według wspólnego schematu, podzielone na akapity, ułatwiają odszukanie informacji.

Atlas pędów zimowychautor: Jacek Adamczykformat: 23 x 26 cmobjętość: 448 stronoprawa: xxxxxxcena: xx złtermin wydania: listopad 2015

�olskiej �rzyrodySymbole

PoliSh SymbolS of �ature

„symBole polsKiej pRzyRody”

Jako trzeci chcę Państwu przedstawić album „SYMBOLE POLSKIEJ PRZYRODY”.

75 wybranych obiektów ze skarbnicy polskiej przyrody zostanie zaprezentowanych na znakomitych zdjęciach polskich fotografików oraz opisanych przez jednego z nich – Roberta Dejtrowskiego.

Oto kilka wybranych przykładowo symboli:Puszcza BiałowieskaBiebrza NarewWilk Jaskinia Raj Bałtyckie foki Wielkie Jeziora Mazurskie Dolina Rospudy Bocianie wsie Tatry Jeziora lobeliowe Żubr

powie

Symbole polskiej przyrodyautor: praca zbiorowajęzyk: polski i angielskiformat: 24,5 x 30,5 cmobjętość: 200 stronoprawa: twardacena: xxxx złtermin wydania: listopad 2015

Piękne i mądre albumy o polskiej przyrodzieOpis wstępny będzie uzasadnieniem wyboru danego obiektu do albumu, czyli przedstawi jego unikatowość oraz znaczenie wśród skarbów polskiej przyrody. Tekst będzie także po angielsku.

Następnie na starannie wyselekcjonowanych zdjęciach postaramy się udowodnić, iż warto znać i promować naszą przyrodę. Mam nadzieję, że przynajmniej kilka razy wywołają zachwyt albo zdziwione pytanie: „takie cuda mamy w Polsce?”

powie

symbole ► SYMBOLS 22

I  nie  były  to  konie zdziczałe jak mustangi, a  tarpany – prawdziwie dzikie zwierzęta żyjące od dawna w lasach i na stepach Europy.Niestety los nie był dla nich łaskawy. Już w średniowieczu zaczęły gwałtownie ginąć. Jeszcze w 1409 roku w ramach przygotowań do wojny z zakonem krzyżackim, łapano w Puszczy Białowieskiej tarpany na potrzeby litewskiego wojska. Zaś w 1568 roku książę Prus Albrecht Hohenzollern tłumaczył się austriackiemu arcyksięciu Ferdynandowi, iż nie może po raz kolejny posłać mu dzikich koni, ponieważ stały się niezwykle rzadkie.

Tarpany najdłużej przetrwały w leśnych ostępach Białowieży oraz na ukraińskich stepach. Ostatni ukraiński tarpan został zabity około 1880 roku.

Te białowieskie zostały w 1780 roku odłowione i umieszczone w zwierzyńcu Zamoyskich na Roztoczu. W 1808 roku rozdano je oko-licznym chłopom.

Po I Wojnie Światowej profesor Tadeusz Vetulani zainteresował się spotykanymi na Roztoczu nietypowymi myszatej maści konikami. Dzięki jego staraniom powstał program odtwarzania konia o cechach tarpana. On też był twórcą nazwy konik polski na określenie rasy koni będących potomkami tarpana. Pieniądze na badania otrzymał od… wojska. W przeprowadzonej próbie, koniki ciągnęły tabory nie gorzej niż duże konie a potrzebowały znacznie mniej pokarmu. Niestety II Wojna Światowa przerwała dobrze zapowiadającą się hodowlę. Więk-szość zwierząt zaginęła bezpowrotnie. Po wojnie i po wielu perturba-cjach utworzono rezerwat koników polskich w Popielnie na Mazurach. Dziś żyją tu cztery tabuny, które w naturalny sposób podzieliły miedzy siebie teren. Oprócz tego koniki możemy spotkać w kilku rezerwatach (między innymi na Roztoczu czy nad Jeziorem Siedmiu Wysp) i wielu prywatnych hodowlach. Obecnie krajowa populacja koników polskich to około 170 ogierów i 700 klaczy wpisanych do księgi rodowodowej czyli spełniających kryteria rasy.

Koniki polskie Dzikie konie w Europie? Brzmi nieprawdopodobnie. A jednak!

Inihil ma doloratiae nes eicimin istiistem. Piet, si re, ut eum aliatem sequam erferit accatem eveliquis aliquia

During La volupta corum quaere voluptatium vendelesto ex et facimusda eos dolent mos moluptissit quat rectius, officip su-saped quia namus dia solorrum volut que sed et quam necepu-dit, accum quo toratat quasperibus exceped maio blautectis nes alignim eum quiae id quis que voluptate volupta ssunti iur, ut harum adicate omnis ipsunt quias sus, omnihit reriati doluptat porerrupta quuntur, omnihiciti quature rrorem evendus ex

ItsIdis volut aut qui odit, oditibus autem num hitia quo ma demo omnihilla as dis rem il int re estia apit et idiae sit, optat harum fugiatin rendant quis ut fugia suntiam, soluptas dolo bea derchit, cus eum utas sequi berorest utatur?

Id exeriti busciam et ut quisquo blab il mos molore velecea temporro earis doluptaese endanim niassin prem soloreseque conecta quamet as nam quam, qui id ent quiatur, corum fac-cum ut vent faccatis modi andus, in poribusdae. Tur, aliquo quianis etur aliat.

Inihil ma doloratiae nes eicimin istiistem. Piet, si re, ut eum aliatem sequam erferit accatem eveliquis aliquia natum estotaq uossitatur? Quis inis dentem aut qui quam, aliaerorum et experuptatia es ex ex eos dollupt aestis illis evenis sit issed minulla borporerovid que dest, quidit, quis dolut et ulla dolu-pit ibusam dolente mporio et faci dolland elitempos magnatem fugitem. Hictiae nos et lanimento to eliquatur? Ximus aborunt ut quaero consequam que nimento eum quo minctotae cus at rae nus, unt voluptis eos essitaquia nisto toruntio quide etur aborrum eturem re mi, omnimusdant volupta dolupti que pore, sa prorepero omniminvent, simus am sequiam, et hici none comnimus, ipsanihic te qui de recerepudae vitatem fuga. Ficil minusda inum invenducia dem ut quae volore nonsern atem-perectio in prerios sitatisci qui am inullibeat enestissimus eum hario volorepe sunt verchit ommodit, ommod que por simus, que omnis ducium doluptat.

La volupta corum quaere voluptatium vendelesto ex et facimusda eos dolent mos moluptissit quat rectius, officip su-saped quia namus dia solorrum volut que sed et quam necepu-dit, accum quo toratat quasperibus exceped maio blautectis nes alignim eum quiae id quis que voluptate volupta ssunti iur, ut harum adicate omnis ipsunt quias sus, omnihit reriati dolup-

English

��Żyjących�na�wolności�koników�rezerwatowych�wcale�nie�czuć�stajnią�ani�koniem.�Pachną�ziołami,�miętą,�macierzanką.�Na�swobodzie�w ciągu�dnia�potrafią�przewędrować�nawet�około�30�km.�Nie�żerują�w jednym�miejscu,�lecz�tu�skubną�listek,�tam�trawkę,�a gdzieś�gałązkę.�Potrafią�nawet,�jedząc�odpowiednie�rośliny,�odrobaczyć�się�bądź�leczyć.�A dzięki�wędrówkom�ścierają�sobie�kopyta�i nie�mają�z nimi�takich�problemów,�jak�konie�trzymane�w stajniach.�Są�niezwykle�wytrzymałe�i odporne,�tak�że�zaleca�się�wręcz�utrzymywanie�koników�w warunkach�bezstajennych.���Tem�reri�cuptatur,�sitios�volorporem.�Officab�ilitis�unt�quam�suntus�seque�dolor�modi�autemporati�ipsun-tibus�non�reptae�perum�exerum�faceat�faccabo.�Ovit�alis�as�expe�consecus,�aut�iusanias

��Sierść�koników�polskich�określana�jest�jako�myszata.�Charakterystyczną�cechą�jest�pręga�grzbietowa.�Podobna�występuje�też�u�koni�Przewalskiego�–�jedynych�współcześnie�żyjących�dzikich�koni�z�Mongolii.���Every�year�the�fes-tival�attracts�many�famous�musicians�and�thousands�of�fans�

K

symbole ► SYMBOLS 30

Dzięki temu jest to niezwykłe królestwo przyrody. Zasłynęło między innymi jako jedno z niewielu miejsc, gdzie żyje wodniczka – ptak bardzo rzadki i zagrożony wyginięciem.

Aby stanąć na brzegu innej tak niezwykłej rzeki, trzeba by wy-brać się nad Amazonkę w Ameryce Południowej albo nad Okawango w Afryce, czy nad Ob na Syberii.

Najbardziej niezwykły odcinek rzeki znajduje się między Sura-żem a Rzędzianami na terenie Narwiańskiego Parku Narodowego. Woda płynie tu plątaniną równorzędnych koryt tworzących niere-gularną, skomplikowaną sieć.

Niektóre odgałęziania czasem kończą się niespodziewanie, inne zawracają lub wysychają, łączą się i ponownie rozdzielają. Miejscami woda płynie szeroko, a gdzie indziej trafiamy na zwartą ścianę szuwa-rów. Niekiedy trudno zorientować się, w którą stronę rzeka płynie!

Nawet okoliczni mieszkańcy potrafią w tym labiryncie błądzić, tym bardziej, że niemal trzymetrowej wysokości trzciny zasłaniają wszelkie punkty orientacyjne. By się nie zgubić, zaznaczają drogę wstążeczkami przyczepionymi do trzcin.

Nazwa Narew ma źródła starożytne. Pochodzi od słowa „nur” oznaczającego w praindoeuropejskim języku rzekę lub wodę. Ludy, które używały tego słownictwa dawno zniknęły, przegonione wia-trem historii, nazwa została do dziś.

Kiedyś takich rzek w Polsce i Europie było więcej. Jeszcze w XVIII wieku duże odcinki Noteci i Warty miały taki charakter. Podobno plątanina koryt była miejscami jeszcze bardziej skomplikowana. Niestety – wszystko zostało zniszczone przez meliorację.

N Narew – polska AmazonkaWiększość terenu wokół Narwi jest dla ludzi niedostępna.

EnglishPiet, si re, ut eum aliatem sequam erferit accatem eveliquis aliquia

During July of 2010 some eighty-five thousand people took part in a major musical festival acclaimed one year earlier as the best in Europe (at the European Festival Awards ceremony). Open’er Festival has been taking place since 2002 and has become a major event in the European summer festival calendar.

Its first edition took place in Warsaw and was attended by just over 2,000 people. “We started from scratch and it took us years to see the results,” said originator and organizer, Mikołaj Ziółkowski. The result is impressive; Gdynia’s Open’er currently attracts larger crowds than the famous rock festival in Roskilde, Denmark.

Open’er undoubtedly owes its growth in popularity to its relocation to the Baltic coast. The festival is organised at a military airport in the Babie Doły district and is an important logistics undertaking. For one week the area becomes a camp

��elitibus,�sinventem�quo�blautempe�comnistorae.�Itat�lit�faccusa�commodistem�resequi�atibus.

��Delitibus,�sinventem�quo�blautempe�comnistorae.�Itat�lit�faccusa�commodistem�resequi�atibus.

N

Symbole polskiej przyrodyautor: praca zbiorowajęzyk: polski i angielskiformat: 24,5 x 30,5 cmobjętość: 200 stronoprawa: twardacena: xxxx złtermin wydania: listopad 2015

MULTICO Oficyna Wydawnicza sp z o.o.

EDUKACJA PRZYRODNICZA Z NAJWYŻSZEJ PÓŁKI

MULTICO Oficyna Wydawnicza publikuje najlepsze książki o przyrodzie.• Dla dzieci i dorosłych, dla amatorów i profesjonalistów.• Znakomicie ilustrowane encyklopedie i leksykony dla całej rodziny. • Mądre, piękne i zabawne książki dla dzieci, rodziców i dziadków.• Fachowa literatura najwyższej jakości dla profesjonalistów.• BIOLOGIA Villeego dla maturzystów i studentów.

�olskiej �rzyrodySymbole

PoliSh SymbolS of �ature

Andrzej G. Kruszewicz

Tom 1 i 2

Tom 1 i 2

PtakiPolski

Płyta

z nagraniami głosów ptaków

P

łyta z nagraniami głosów ptaków

Ptaki P

olski

Księgarnia internetowa:www.multicobooks.ple-mail: biuro@multicobooks.pl

22 564 08 00

22 564 08 03

Zamówienia telefoniczne:

Zamówienia faksem:

Cena: 199 zł

Księgarnia internetowa LAS KSIĄŻEKwww.lasksiazek.pl

ISBN 978-83-7763-329-8

9 788377 633298

Ptaki, te skrzydlate, piękne zwierzęta, wydające niezwykłe, urzekające głosy, od wieków pozostają w centrum uwagi ludzi. Dla niektórych stają się niemal całym życiem. Doktor Andrzej G. Kruszewicz, dyrektor warszawskiego zoo, należy właśnie do takich zapaleńców, a swoją pasją dzieli się z Czytelnikami.„Ptaki Polski” to wyjątkowa, pełna miłości książka opowiadająca o ptakach, a także o ich udziale w życiu Autora, jego przygodach z nimi związanych i niezwykłym świecie, który czeka na każdego tuż obok. Wystarczy się tylko rozejrzeć wokół siebie.Wszystkie gatunki, które można zobaczyć w Polsce, spotkasz na kartach tej książki. Przedstawia Ci je znakomity gawędziarz, fachowiec i przewodnik po skrzydlatym świecie Polski.

„Ptaki Polski” to porywająca lektura i rzetelna wiedza!

Andrzej G

. Kruszewicz