mechanika i budowa maszyn i stopnia

Wydział Mechaniczny Nazwa

programu kształcenia (kierunku)

Mechanika i Budowa Maszyn Poziom i forma studiów studia I stopnia stacjonarne

Specjalność: Przedmiot wspólny Ścieżka dyplomowania:

Nazwa przedmiotu:

Matematyka I Kod przedmiotu: MPBMS01001

Rodzaj przedmiotu: 0)

obowiązkowy Semestr: 1 Punkty ECTS 1) 8

Liczba godzin w semestrze:

W - 45 C- 60 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0

Przedmioty wprowadzające

Wpisz przedmioty lub "-" Wiadmości z matematyki na poziomie szkoły średniej.

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z pojęciami matematyki wyższej. Wykształcenie umiejętności precyzyjnego i logicznego myślenia oraz umiejętności rozwiązywania zadań i problemów matematyki wyższej (w tym sprawności rachunkowej) niezbędnej w zastosowaniach. Wykształcenie umiejętności stosowania matematyki do modelowania zjawisk i procesów.

Forma zaliczenia

Zaliczenie przedmiotu obejmuje zaliczenie ćwiczeń oraz egzamin. Zaliczenie ćwiczeń nastąpi na podstawie sprawdzianów pisemnych. Zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych jest warunkiem koniecznym dopuszczenia do egzaminu. Egzamin składa się z części pisemnej (zadaniowej i teoretycznej), a w przypadku gdy część pisemna nie przyniesie rozstrzygnięcia co do oceny - z części ustnej.

Treści programowe:

Podstawowe wiadomości o funkcjach elementarnych. Elementy logiki matematyczneji i teorii zbiorów. Liczby zespolone. Rachunek macierzowy. Wyznacznik macierzy. Układz równań liniowych. Rachunek wektorowy. Podstawy geometrii analitycznej. Ciągi i szeregi liczbowe. Funkcje jednej zmiennej rzeczywistej. Granica i ciągłość funkcji. Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej rzeczywistej. Ekstremum lokalne i absolutne funkcji na przedziale domkniętym. Zastosowanie pochodnych do badania przebiegu zmienności funkcji jednej zmiennej. Całka nieoznaczona. Techniki calkowania. Całka oznaczona oraz jej zastosowanie. Interpretacja geometryczna i fizyczna całki oznaczonej. Ciągi i szeregi funkcyjne. Szeregi trygonometryczne (Fouriera).

Efekty kształcenia

Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia3)

EK1 Student ma uporządkowaną wiedzę z algebry liniowej, geometrii analitycznej i analizy matematycznej,

M1_W01

EK2 ma umiejętność rozwiązywania zadań i problemów matematyki wyższej M1_U01

EK3 ma umiejętność sprawnego przeprowadzania działań rachunkowych M1_U02 EK4 potrafi zastosować matematykę do modelowania najprostszych zjawisk i

procesów M1_U01, M1_U06

Bilans nakładu pracy

studenta (w godzinach)

Udział w wykładach 15 x 3h = 45

Udział w ćwiczeniach audytoryjnych 15 x 4h = 60

Przygotowanie do ćwiczeń, realizacja zadań domowych 60

Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń, w tym udział w konsultacjach 30

Przygotowanie do egzaminu 20

RAZEM: 1) 215

Wskaźniki ilościowe

ECTS 4,5)

Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 45h+60h+5h=110h

110 5

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 60h+30h+20h=110h

110 5

Literatura podstawowa:

Krysicki W., Wlodarski L., Analiza matematyczna w zadaniach, 1, 2, PWN, 2007. Fichtenholz G., Rachunek różniczkowy i całkowy. T. 1, 2, 3, PWN, 2005. Dobrowolska K., Dyczka W., Jakuszenkow H., Matematyka dla studentów studiów technicznych, 0, 1, 2, HELPMATH, Łódź, 2008. Leitner R. Zarys matematyki wyższej. Cz. 1, 2, WTN, Warszawa, 1998. Leitner R., Matuszewski W., Rojek Z., Zadania z matematyki wyższej. Cz. 1, 2, WTN, Warszawa, 2000. Foltyńska I., Ratajczak Z., Szafrański Z., . Matematyka dla studentów uczelni technicznych. Cz. 1, 2, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 2004. Stankiewicz W., Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, PWN, 2006.

Literatura uzupełniająca:

Dziawgo E., Górka J., Stawicki J., Witkowski M., Materiały do ćwiczeń z matematyki, Wydawnictwo Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń, 2000. Matysiak S. J., Zbiór zadań z matematyki, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 2002. Grzymkowski R., . Matematyka dla studentów wyższych uczelni technicznych, Pracownia Komputerowa Jacka Skalmierskiego, 1999. Regel W., Tablice matematyczne - matematyka wyższa,. BILA, 2006. Bronsztejn I.N., Siemiendiajew K.A., Musiol G., Muhlig H. Nowoczesne kompendium z matematyki, PWN, 2007.

nr efektu kształcenia

forma zajęć (jeśli jest więcej niż jedna), na której

zachodzi weryfikacja

EK1 egzamin, kolokwia zaliczające ćwiczenia W, C

EK2 egzamin, kolokwia zaliczające ćwiczenia, obserwacja udziału studenta w ćwiczeniach

W, C


W, C


Jednostka realizująca:

Katedra Mechaniki i Informatyki Stosowanej

Osoby prowadzące: prof. Oleksandr Jewtuszenko

Data opracowania

programu:

08.06.15 Program opracował(a): prof. Oleksandr Jewtuszenko



Mechanika i Budowa Maszyn

Poziom i forma studiów studia I stopnia stacjonarne

Specjalność: Przedmiot wspólny Ścieżka dydaktyczna: Nazwa

przedmiotu: Inżynieria Chemiczna Kod przedmiotu: MPBMS01002


obowiązkowy Semestr: 1 Punkty ECTS 1) 5 Liczba godzin w

semestrze: W - 30 C- 0 L- 15 P- 0 Ps- 0 S- 0 Przedmioty

wprowadzające "-"

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z elementami struktury i budową materii. Zapoznanie z podstawowymi prawami i przemianami chemicznymi, zjawiskami międzyfazowymi, właściwościami materii. Nauczenie podstaw chemii nieorganicznej, organicznej i elektrochemii. Zapoznanie z podstawowymi procesami i zasadami BHP w inżynierii chemicznej.

Forma zaliczenia

Wykład - 2 cząstkowe sprawdziany pisemne, egzamin pisemny z całości materiału; Laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń

Treści programowe:

Elementy budowy materii, wiązania chemiczne. Prawa i reakcje chemiczne. Struktura, stany skupienia i właściwości materii. Zjawiska międzyfazowe. Związki nieorganiczne. Substancje organiczne. Elektrochemia i korozja metali. Podstawowe procesy i zasady BHP w inżynierii

chemicznej.

Efekty kształcenia

Zapisać minimum 4, maksimum 8 efektów kształcenia zachowując kolejność: wiedza-umiejętności-kompetencje. Stosować czasowniki2) z podanego niżej zbioru. Każdy efekt kształcenia musi być weryfikowalny.


EK1 wymienia i opisuje podstawowe elementy struktury materii i wiązania chemiczne

M1_W03, M1_U01, M1_K02

EK2 wyjaśnia stany skupienia, zjawiska międzyfazowe i podstawowe właściwości materii

M1_W03, M1_U01, M1_K02

EK3 klasyfikuje i opisuje związki nieorganiczne i organiczne M1_W03, M1_U03, M1_K02

EK4 klasyfikuje i opisuje procesy elektrochemiczne M1_W03, M1_U01, M1_K02

EK5 wyjaśnia podstawowe procesy w inżynierii chemicznej M1_W03, M1_U03, M1_K02

EK6 Wykonuje proste obliczenia i badania fizykochemiczne M1_W03, M1_U03, M1_K02

EK7 Stosuje zasady BHP M1_U23, M1_K02

Udział w wykładach 15x2h = 30

Udział w laboratorium 7,5x2h= 15

Przygotowanie do laboratorium 7x4h= 28 Opracowanie sprawozdań z laboratorium i/lub wykonanie zadań domowych (prac domowych)

6x5h= 30

Udział w konsultacjach związanych z laboratorium 15

Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia i obecność na nim 10

RAZEM: 1) 128


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 30h+15h+15h=60

60 2

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym: 15h+28h+30h+15h= 88

88 3


1.Jones L., Atkins P.: Chemia ogólna: cząsteczki, materia, reakcje. PWN, Warszawa, 2009; 2. McMurry J.: Chemia organiczna. PWN, Warszawa, 2005; 2. Ratlege K.: Podstawy

biotechnologii. PWN, Warszawa, 2011; 3. Jóźwiak W.K. (red.): Ćwiczenia rachunkowe z chemii ogólnej i nieorganicznej, Wyd. Polit. Łódzkiej, Łódź, 2008;


1.Cooper M.M.: Cooperative Chemistry- laboratory manual. McGraw Hill, Singapore, 2009.;

2.Housecroft C.E., Sharpe A.G.: Inorganic Chemistry. Pearson Prentice Hall, England, 2008; 3. Ciba J. (red.): Obliczenia chemiczne. Wyd. Polit. Śląskiej, Gliwice, 2005;


metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć (jeśli jest więcej niż jedna), na której zachodzi

weryfikacja

EK1 Egzamin pisemny z wykładu W

EK2 Egzamin pisemny z wykładu W

EK3 Egzamin pisemny z wykładu, sprawdzian z przygotowania do ćwiczeń lab. W, L



EK6 sprawdzian z przygotowania do ćwiczeń lab., sprawozdanie z ćwiczenia L

EK7 obserwacja pracy na zajęciach L


Katedra Inżynierii Materiałowej i

Biomedycznej, Wydział Mechaniczny PB

Osoby prowadzące: Wykład: prof. dr hab. inż. Jan R.

Dąbrowski, Lab.: mgr Marcin Klekotka

Data opracowania

programu: 10.06.2015 Program opracował: prof. dr hab. inż. Jan R. Dąbrowski

Wydział Mechaniczny

Nazwa programu

kształcenia (kierunku)

Mechanika i budowa maszyn

Poziom i forma studiów studia I stopnia

stacjonarne

Specjalność: Przedmiot wspólny Ścieżka dydaktyczna:

Nazwa przedmiotu: Grafika inżynierska I kod przedmiotu MPBMS01003



Liczba godzin w semestrze: W - 30 C- 0 L- 0 P- 30 Ps- 0


"-"

Założenia i cele

przedmiotu:

Opis zakładanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, jakie student powinien nabyć po zaliczeniu tego przedmiotu, np. Poznanie wiedzy i umiejętności z zakresu: rzutów prostokątnych, odwzorowania,i restytucji elementów przestrzeni, geometrycznych form kształtowania z wykorzystaniem elementów maszyn. Absolwenci będą posiadali umiejętność z zakresu zapisu konstrukcji oraz czytania dokumentacji technicznej. Poznają zasady tworzenia rysunków wykonawczych i złożeniowych.

Forma zaliczenia

Wykład - sprawdzian pisemny; projektowanie - wykonanie zaplanowanych rysunków i projektów, zaliczenie sprawdzianów

Treści programowe:

Rodzaje rzutowania. Odwzorowanie prostopadłe elementów przestrzennych na jedną, dwie i trzy rzutnie. Przekroje i podstawy przenikania elementów przestrzennych. Polskie normy w grafice inżynierskiej. Wymiarowanie, przekroje części maszyn. Wymiary swobodne i tolerowane. Klasy dokładności wykonania. Koła i przekładnie pasowe, zębate i cierne. Połączenia rozłącznie i nierozłączne. Osie, wały i sprzęgła. Rysunki wykonawcze, złożeniowe i zestawieniowe.

Efekty kształcenia


Odniesienie do kierunkowych efektów

kształcenia3)

EK1

posiada wiedzę w zakresie stosowania elementów gfrafiki inżynierskiej do odwzorowywania i restytucji układów przestrzennych elementów maszyn

M1_W07, M1_W08

EK2 potrafi rysować podstawowe układy mechaniczne oraz analizować ich zasadę działania

M1_U17

EK3 potrafi tworzyć i czytać dokumentację techniczną M1_U17

EK4 potrafi zastosować elementy grafiki inżynierskiej do rozwiązywania problemów inżynierskich z zakresu budowy maszyn

M1_U14, M1_U15

EK5 rozumie potrzebę i zna możliwości ciagłego dokształcania się z grafiki inżynierskiej

M1_K01

Bila

ns

nakł

adu

prac

y

stud

enta

(w

godz

inac

h)


Udział w zajęciach projektowych 15 x 2h = 30

Przygotowanie do ćwiczeń projektowych i sprawdzianów zaliczeniowych 20

Wykonanie zadań domowych (prac domowych) 15 x 3h = 45

Udział w konsultacjach związanych z wykonywaniem zadań projektowych 3

RAZEM: 1) 128


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+30h+10h =70

ECTS 4,5)

70 2,5

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30+30h+20h+10h+30=120

120 4


1. Burcan J. Podstawy rysunku technicznego, WNT, Warszawa, 2010 2. Fołęga P. Zasady zapisu konstrukcji części maszyn, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2011 3. Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy. Wyd. 22. WNT, Warszawa, 20010 4. Polskie Normy PKNMiJ


1. Kaczyński R.,Nowakowski J. Sajewicz E.: Grafika inżynierska. Geometria wykreślna ćwiczenia projektowe. Wyd. PB, Białystok, 2001. 2. Simmons C. H. , Maguire D. E. , Phelps N.: Manual of engineering drawing : Newnes, Amsterdam, 2009 3. Krawczuk M., Biereg K., Doliński Ł.: Projektowanie urządzeń elektromechanicznych, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk, 2006



weryfikacja

EK1, kolokwium zaliczające wykład, projektowanie W, P

EK2, EK3,EK4

wykonanie wszystkich zaplanowanych zadań projektowych i zadań domowych P

EK5 dyskusja nad projektami, obserwacja pracy na zajęciach P


Katedra Budowy i Eksploatacji Maszyn

Osoby prowadzące: dr hab. inż. Roman Kaczyński, prof.PB

doc. dr inż.. J. Ickiewicz, dr inż.Leon Demianiuk

Data opracowania

programu: 10.06.2015 Program opracował(a): dr hab. inż. Roman Kaczyński, prof.PB


Nazwa programu


Mechanika i Budowa Maszyn Poziom i forma

studiów studia I stopnia stacjonarne

Specjalność: Przedmiot wspólny Ścieżka

dyplomowania:

Nazwa przedmiotu:

Podstawy informatyki Kod przedmiotu: MPBMS01004




W - 30 C- 0 L- 0 P- 30 Ps- 0 S- 0


Wpisz przedmioty lub "-" -

Założenia i cele przedmiotu:

Przybliżenie i zapoznanie studentów w podstawowym stopniu z informatyką. Zdobyta wiedza pozwoli łatwiej "orientować się" w społeczeństwie technicznym oraz rozszerzać ją w kolejnym etapie we własnym zakresie. Uzyskanie podstawowych umiejętności praktycznych dotyczących tworzenia aplikacji. Poznanie zastosowania wybranego oprogramowania użytkowego (arkusz kalkulacyjny).

Forma zaliczenia

Zaliczenie wykładu odbywa się na podstawie dwóch sprawdzianów pisemnych. Zaliczenie ćwiczeń projektowych na podstawie ocen z projektów i sprawdzianu.

Treści programowe:

Wykład: Historia rozwoju informatyki. Przechowywanie danych. Operowanie danymi. Systemy operacyjne. Sieci komputerowe. Języki programowania. Inżynieria oprogramowania. Struktury danych i plikowe. Podstawy baz danych. Możliwości maszyn algorytmicznych. Zagadnienia społeczne. Projekt: Praktyczne zastosowanie arkusza kalkulacyjnego. Wprowadzenie do programowania z wykorzystaniem programu Scratch.

Efekty kształcenia



EK1 ma podstawową wiedzę w zakresie informatyki M1_W13

EK2 ma wstępną wiedzę w zakresie programowania i potrafi tworzyć proste aplikacje

M1_W14

EK3 wynajduje informacje w sieci Internet oraz adaptuje i wykorzystuje je do swoich potrzeb

M1_U01

EK4 potrafi posługiwać się arkuszem kalkulacyjnym M1_U03

Bila

n

s

nakł

a

du

prac

y

stud

e

nta

(w

godz

i

nach

)


Udział w ćwiczeniach projektowych 15 x 2h = 30



Przygotowanie do zaliczenia wykładu 20

RAZEM: 1) 120



ECTS 4,5)

65 3


60 3


1. Brookshear J.G, (2003), Informatyka w ogólnym zarysie, WNT, Warszawa.2. Sikorski W, (2004), Podstawy technik informatycznych, MIKOM, Warszawa.3. Kopertowska M., (2006), Arkusze kalkulacyjne, MIKOM, Warszawa.4. Wojciechowski A., (2006), Usługi w sieciach informatycznych, MIKOM, Warszawa.5. http://scratch.mit.edu/


1. Kamiński W., Kotowski R., Tronczyk P., (2010), Użytkowanie komputerów, Wydaw. Polsko-Japońskiej Wyższej Szkoły Technik Komputerowych, Warszawa. 2. Smogur Z., (2008), Excel w zastosowaniach inżynieryjnych, Helion, Gliwice. 3. Sokół M., (2010), Podstawy obsługi komputera, Helion, Gliwice.


forma zajęć (jeśli jest więcej niż jedna), na

której zachodzi weryfikacja

EK1 kolokwia zaliczające przedmiot W

EK2 kolokwia i ocena projektów wykonanych przez studentów W, P

EK3 kolokwia zaliczające przedmiot P

EK4 kolokwia zaliczające przedmiot i ocena projektu P



Osoby prowadzące: dr hab. inż. Michał Kuciej

Data opracowania

programu: 08.06.15

Program opracował(a):

dr hab. inż. Michał Kuciej


Nazwa programu





Nazwa przedmiotu: Materiały konstrukcyjne I Kod przedmiotu: MPBMS01005



Liczba godzin w semestrze: W - 30 C- 0 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0



Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z definicją i charakterystyką materiałów konstrukcyjnych. Zapoznanie z podstawami zabiegów obróbki cieplnej i cieplnochemicznej stali. Zapoznanie z podstawami doboru materiałów technicznych do określonych celów.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny

Treści programowe:

Klasyfikacja materiałów inżynierskich. Wpływ struktury na właściwości materiałów. Podstawy obróbki cieplnej metali. Podstawowe grupy stopów metali. Klasyfikacja stopów żelaza z węglem. Obróbka cieplna stali. Właściwości i zastosowania stopów miedzi i aluminium.

Materiały niemetaliczne, kompozyty

Efekty kształcenia



EK1 student: klasyfikuje i charakteryzuje podstawowe materiały techniczne

M1_W03, M1_W10, M1_W16, M1_W11

EK2 zna podstawowe metody kształtowania struktury i właściwości materiałów

M1_W11, M1_W03,K_W03, M1_U01,

EK3 opisuje podstawowe zjawiska zachodzące w materiałach podczas wytwarzania i obróbki

M1_W03, M1_W16, M1_U07, M1_U01

EK4 wymienia i klasyfikuje zabiegi obróbki cieplnej i cieplnochemicznej materiałów metalicznych

M1_U06, M1_U13

Bila

ns

nakł

adu

prac

y

stud

enta

(w

godz

inac

h

)


Udział w konsultacjach związanych z wykładem 3 x 1h = 3

Przygotowanie do zaliczenia i obecność na nim 30

RAZEM: 1) 63


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+3h=34

ECTS 4,5)

33 1,0

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym

0 ,0


1) Ashby M., Sherclif H., Cebon D.: Inżynieria materiałowa. Tom 1, 2. Wyd. Galaktyka, Łódź, 2011; 2) Dobrzański L.: Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. WNT, Warszawa, 2002, 3) Askeland, Donald R. The science and engineering of materials. Stanford, Cengage Learning, 2011


1) Przybyłowicz K., Przybyłowicz J.: Materiałoznawstwo w pytaniach i odpowiedziach. WNT, Warszawa, 2000; 2) Ciszewski A., Radomski T., Szummer A. Materiałoznawstwo. Warszawa : Oficyna Wyd. PW, 2009. 3) Dobrzański L. Wprowadzenie do nauki o materiałach. Gliwice, Wydaw. PŚl, 2007


forma zajęć (jeśli jest więcej niż jedna), na której zachodzi

weryfikacja

EK1 kolokwium zaliczające wykład W





Katedra Inżynierii Materiałowej i Biomedycznej

Osoby prowadzące: dr hab. inż. Małgorzata Grądzka-Dahlke

Data opracowania

programu: 10.06.2015 Program opracował:

dr hab. inż. Małgorzata Grądzka-Dahlke


Nazwa programu kształcenia (kierunku)

Mechanika i budowa maszyn Poziom i forma studiów studia I stopnia stacjonarne

Specjalność: Przedmiot wspólny Ścieżka dyplomowania/ dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Bezpieczeństwo i higiena

pracy Kod przedmiotu: MPBMS01006

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Semestr: 1 Punkty ECTS 1


W - 15 C- 0 L- 0 P- 0 Ps- 0 S-


-


Zapoznanie z obowiązkami i prawami pracownika i pracodawcy; zagrożeniami w środowisku pracy; metodami szacowania i oceny ryzyka zawodowego; ekonomiczno-społecznymi aspektami ergonomii. Nauczenie kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.

Forma zaliczenia Wykład - kolokwium

Treści programowe:

Nadzór i kontrola nad warunkami pracy. Mobbing, stalking. Bezpieczeństwo i zdrowie w środowisku pracy. Rozpoznanie stanu bezpieczeństwa – elementy i cechy środowiska pracy, struktura 4*0, ocena ryzyka zawodowego, badanie i analiza wypadków. Identyfikacja niebezpiecznych, szkodliwych i uciążliwych czynników środowiska pracy. Prawa i obowiązki pracownika. Organizacja stanowiska pracy. Pojęcia ergonomii i ekologii. Rodzaje pracy i skutki obciążenia pracą. Warunki funkcjonowania układu człowiek – obiekt techniczny – środowisko. Projektowanie ergonomiczne, a projektowanie techniczne. Wybrane parametry warunków pracy a jej efektywność. Ergonomia na co dzień. Ocena bezpieczeństwa maszyn i urządzeń technicznych

Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

kierunkowych efektów kształcenia

EK1 wymienia i podaje zakres działania instytucji kontrolnych M1_W22

EK2 wymienia rodzaje umów o pracę i podaje ich cechy M1_W22

EK3 identyfikuje i opisuje elementy struktury 4*0 stanowiska pracy M1_K02

EK4 identyfikuje i opisuje niebezpieczne, szkodliwe i uciążliwe czynniki środowiska pracy

M1_K03

EK5 wymienia i charakteryzuje metody szacowania ryzyka zawodowego M1_K03

EK6 wskazuje związki pomiędzy projektowaniem technicznym a projektowaniem ergonomicznym w tworzeniu nowych stanowisk i wyrobów oraz w modyfikacji już działających stanowisk pracy

M1_U09, M1_U22, M1_K02

EK7 organizuje zgodnie z zasadami bhp i ergonomii stanowisko pracy z komputerem, monitorem

M1_U23

EK8 stosuje zasady BHP M1_U23, M1_K04

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

god

zina

ch)

Udział w wykładach 15×1h 15

Przygotowanie do zaliczenia i udział w konsultacjach 15 + 1 16

RAZEM: 31

Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego

udziału nauczyciela: 16h ECTS

16 0,5

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym: 0 0


1. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (tekst jednolity) z póź. zmianami, 2. Koradecka D. (red.nauk): Bezpieczeństwo pracy i ergonomia. Wyd. CIOP, Warszawa 2008, 3. Rączkowski B.: BHP w praktyce, Wyd. ODDK Gdańsk, 2004, 4. Kowal E.: Ekonomiczno – społeczne aspekty ergonomii. WNPWN, Warszawa 2002, 5. Podręczniki z serii: "Bezpieczeństwo i Ochrona Człowieka w Środowisku Pracy" Wyd. CIOP (2006...2008).


1. Mikulski R.: Bezpieczeństwo i ochrona człowieka w środowisku pracy. Wyd. CIOP, Warszawa 1999, 2. Szkolenie pracowników inżynieryjno technicznych. Wyd.CIOP Warszawa , 3. Normy techniczne dotyczące bezpieczeństwa maszyn i urządzeń,

Nr efektu kształcenia Metoda weryfikacji efektu kształcenia

Forma zajęć (jeśli jest więcej niż jedna), na której


EK1 kolokwia W

EK2 kolokwia W

EK3 kolokwia W

EK4 kolokwia W

EK5 kolokwia W

EK6 kolokwia W

EK7 kolokwia W

EK8 kolokwia W



Osoby prowadzące: Andrzej Borawski, Stanisław

Słowikowski

Data opracowania programu:

08.06.2015 Program opracował(a): dr inż. Andrzej Borawski


Nazwa programu




Specjalność: Przedmio wspólny Ścieżka dyplomowania:

Nazwa przedmiotu:

psychologia Kod przedmiotu: MPBMS01007


obieralny Semestr: 1 Punkty ECTS 1) 1



Wpisz przedmioty lub "-"

Założenia i cele

przedmiotu:

Przekazanie studentom informacji z zakresu psychologii, które są istotne są w funkcjonowaniu zawodowym i społecznym. Kształtowanie umiejętności analizy zjawisk społecznych - ich percepcji, oceny i wyjaśnienia - w kontekście wiedzy o właściowościach funcjonowania psychicznego człowieka. Wskazanie na znaczenie kompetencji społecznych w pracy zawodowej, a zwłaszcza zespołowej. Scharakteryzowanie konfliktów w miejscu pracy i stresu zawodowego (przyczyny powstawania, przebieg i sposoby likwidacji). Określenie roli sprawnej komunikacji oraz czynników warunkujących jej przebieg.

Forma zaliczenia

Wykład – zaliczenie na podstawie treści wykładów i wskazanej literatury (test)

Treści programowe:

W trakcie zajęć studenci zdobywają informacje z zakresu psychologii ogólnej, które pomocne są w zrozumieniu funkcjonowania psychicznego człowieka. Zapoznają się z procesami psychicznymi, ustalając relacje między sferą poznawczą i afektywną i określając ich rolę w gromadzeniu oraz ewaluacji wiedzy o sobie, świecie fizycznym i społecznym. Słuchacze gromadzą informacje z zakresu psychologii społecznej, które pomocne są w zrozumieniu własnej osoby i świata społecznego. Analizą objęte są dyspozycyjne struktury psychiki (pojęcie Ja). Dokonana jest charakterystyka procesu poznania społecznego i oceny ludzi w trakcie interakcji społecznych. Studenci zapoznają się także z psychologiczną interpretacją wpływu społecznego i sposobami oddziaływań w trakcie kontaktów interpersonalnych oraz analizą stosunków społecznych. Zdobywają wiedzą temat psychologicznych uwarunkowań pracy zespołowej i czynników determinujących efektywnośc pracy zespołowej.

Efekty kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych

efektów kształcenia3)

EK1 student charakteryzuje główne nutry teoretyczne w psychologii, definiuje podstawowe kategorie pojęciowe oraz posługuje się nimi. Potrafi przetwarzać informacje zawarte w literaturze psychologicznej

M1_W25, M1_U01

EK2

zna procesy poznawcze i afektywne, przedstawia ich wzajemne relacje i określa rolę (również w obszarze funkcjonowania zawodowego). Ma wiedzę na temat procesów motywacyjnych. Określa rolę motywacji w uczeniu się permanentnym i w stymulowaniu aktywności zawodowej

M1_W25, M1_U06, M1_K01

EK3

posiada psychologiczną wiedzę z zakresu poznania społecznego, wpływu społecznego i stosunków społecznych oraz stosuje ją do interpretacji zjawisk społecznych i ludzkich zachowań (również w miejscu pracy)

M1_W25, M1_U02, M1_U25

EK4

zna mechanizmy kształtowania osobowości (pojęcie "ja"), systemu wartości, postaw, zasad i norm. Wyjaśnia ich kulturowe uwarunkowania. Określa rolę czynników dyspozycyjnych i sytuacyjnychw regulacji zachowań jednostki

M1_W25, M1_U25, M1_K03

EK5

ma wiedzę na temat sytuacji trudnych i konfliktowych w miejscu pracy, jak również stresu zawodowego. Przedstawia możliwe sposoby twórczego rozwiązywania problemów i konfliktów, zapobiegania stresowi zawodowemu i likwidacji jego skutków

M1_W25, M1_U02, M1_U25

EK6

ma wiedzę na temat komunikacji w miejscu pracy, charakteryzuje specyfikę pracy zespołowej i wskazuje na techniki sprzyjające utrzymywaniu pozytywnych relacji interpersonalnych. Rozumie konieczność doskonalenia w tym zakresie przez całe życie

M1_W25, M1_U02, M1_U25, M1_K01, M1_K04

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

godz

inac

h)


Udział w konsultacjach związanych z zajęciami 2 x 1h = 2

Przygotowanie do zaliczenia wykładu, udział w zaliczeniu 30

RAZEM: 47



ECTS

19 1

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 0 0


Aronson E., Wilson T.D., Akert R.M., Psychologia społeczna. Serce i umysł. Zysk i S-ka, Poznań, 2008; Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi. GWP, Gdańsk, 2010; Gellert M., Nowak C., Zaspół. GWP, Gadańsk, 2008; Rathus S.A., Psychologia współczesna. GWP, Gdańsk, 2004.


Boski P., Kulturowe ramy zachowań społecznych. PWN, Warszawa, 2009; Doliński D.,Techniki wpływu społecznego. Scholar, Warszawa, 2005; Kenrick D.T., Neuberg S.L., Cialdini R. Psychologia społeczna. GWP, Gdańsk, 2002; Oppermann K., Webber E., Style porozumiewania sie w pracy. GWP, Gdańsk, 2007; Wojciszke B., Psychologia społeczna. Scholar, Warszawa, 2011.



weryfikacja

EK1 zaliczenie wykładu (test) W







Katedra Ekonomii i Nauk Społecznych

Osoby prowadzące: dr Mirosława Czerniawska

Data opracowania

programu: 5.06.2015 Program opracował(a): dr Mirosława Czerniawska


Nazwa programu




Nazwa przedmiotu: socjologia Kod przedmiotu: MPBMS01008

Rodzaj przedmiotu:

0) obieralny Semestr: 1 Punkty ECTS 1) 1


Przedmioty

wprowadzające


Założenia i cele

przedmiotu:

Ukształtowanie u osób studiujących kompetencji do rozumienia mechanizmów funkcjonowania społeczeństwa oraz zmiany społecznej. Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami socjologicznymi, umiejscowienie ich w praktyce społecznej. Wypracowanie u studentów umiejętności krytycznego myślenia. Uzyskanie zdolności do analizy i interpretacji współczesnych zjawisk społecznych, umiejętności ich właściwej klasyfikacji i obiektywnej oceny. Wyrobienie umiejętności określenia wzajemnych relacji w obrębie zachodzących zjawisk. Wyrobienie nawyku kulturalnej i efektywnej wymiany poglądów, umiejętności wygłaszania i obrony własnych stanowisk umiejętności słuchania i szacunku dla partnera dyskusji.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin ustny lub pisemny

Treści programow

e:

Podstawy życia społecznego – biologiczne, demograficzne. Proces tworzenia więzi społecznych. Powstawanie grup społecznych: rodzaje (typologia) grup i ich charakterystyka; socjalizacja, kontrola społeczna. Analiza struktury społecznej – pozycje społeczne, role społeczne; klasy i warstwy społeczne. Dynamika społeczeństwa – stratyfikacja i ruchliwość społeczna. Zróżnicowanie i nierówności społeczne. Naród i procesy narodotwórcze. Władza i polityka jako zjawiska społeczne. Elity społeczne i polityczne – analiza i charakterystyka zjawiska. Elity w państwie demokratycznym. Demokracja i społeczeństwo obywatelskie. Przemiany społeczeństwa – zmiana społeczna, rozwój, postęp. Społeczeństwo postindustrialne; procesy globalizacji we współczesnym świecie.

Efekty kształcenia



EK1 student posługuje się pojęciami socjologicznymi M1_K01, M1_K02

EK2 zna mechanizmy przebiegu procesów społecznych M1_K02, M1_K06

EK3 krytycznie ocenia i interpretuje w kontekście socjologicznym bieżące wydarzenia

M1_K04, M1_K05, M1_K06

EK4 hierarchizuje istotność zjawisk społecznych M1_K04, M1_K05

EK5 stosuje zasady etyczne w dyskusji M1_K03

Bila

ns n

akła

du

prac

y st

uden

ta

(w g

odzi

nach

)




RAZEM: 47



ECTS

19 1



1. P. Sztompka, Socjologia. Analiza społeczeństwa, „Znak”, Kraków 2002;2. A. Giddens, Socjologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005; 3. B. Szacka, Wprowadzenie do socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2003; 4. Encyklopedia Socjologii, t. 1-5, Oficyna Naukowa, Warszawa 2000.

Literatura uzupełniająca

:

1. J.H. Turner, Socjologia. Koncepcje i ich zastosowanie, Poznań 1998 2. J. Turowski, Socjologia. Małe struktury społeczne, Lublin 1998 3. J. Turowski, Socjologia. Wielkie struktury społeczne, Lublin 1998 4. E. Goffman, Człowiek w teatrze życia codziennego, Warszawa 2000 5. J. Wiatr, Socjologia polityki, Wydawnictwa Naukowe „Scholar”, Warszawa 2002


metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć (jeśli jest więcej niż

jedna), na której zachodzi weryfikacja

EK1 egzamin, dyskusja na zajęciach






Katedra Ekonomii i Nauk Społecznych

Osoby prowadzące: dr Marcin Szczepański

Data opracowania

programu: 05.06.2015 Program opracował(a): dr Marcin Szczepański


Nazwa programu



Specjalność: Przedmiot wspólny Ścieżka dyplomowania/

dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu:

Podstawy ekonomii Kod przedmiotu: MPBMS01009

Rodzaj przedmiotu:

obieralny Semestr: 1 Punkty ECTS 1


W - 15 C- 0 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


---


Opanowanie precyzyjnego posługiwania się podstawowymi kategoriami ekonomicznymi, nabycie wiedzy niezbędnej do analizy zachowania się podmiotów gospodarczych na rynku, rozumienie funkcjonowania gospodarki krajowej i międzynarodowej, poszczególnych rynków produktów, usług, czynników produkcji i rynków finansowych. Wykształcenie umiejętności określania przyczyn i skutków zjawisk we współczesnej rzeczywistości gospodarczej, odbioru i rozumienia sygnałów rynkowych w wybranej branży, ustalenia związku między zmianami otoczenia makroekonomicznego a decyzjami firm tej branży

Forma zaliczenia

Wykład - zaliczenie pisemne

Treści programowe:

Ekonomia jako nauka społeczna. Analiza rynku. Decyzje konsumenta. Teoria produkcji i koszty produkcji. Decyzje przedsiębiorstwa. Rynki czynników produkcji. Czynniki warunkujące popyt na pracę i podaż pracy. Analiza rynku kapitałowego. Dochód narodowy i czynniki wzrostu. Ekonomia dobrobytu. Teoria zawodności rynku. Dobra publiczne i efekty zewnętrzne. Budżet państwa i system pieniężno-kredytowy. Teorie inflacji i polityka antyinflacyjna. Bezrobocie jako podstawowy problem makroekonomiczny. Instrumenty polityki pieniężnej i fiskalnej. Handel i finanse międzynarodowe. Analiza międzynarodowych obrotów produktami wysokoprzetworzonymi i usługami informatyczno-telekomunikacyjnymi. Koniunktura gospodarcza i cykl koniunkturalny. Integracja gospodarcza. Determinanty wzrostu gospodarczego – poziomu dochodów i konsumpcji. Gospodarka globalna.

Efekty kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych efektów

kształcenia

EK1 definiuje i opisuje podstawowe kategorie ekonomiczne M1_W22, M1_W24

EK2 dokonuje opisowej analizy zachowania się podmiotów gospodarczych przy zmianach mechanizmów rynkowych

M1_W24

EK3 potrafi określić przyczyny i skutki wybranych zjawisk w gospodarce M1_U24, M1_U25

EK4 ustala związki pomiędzy zmianami otoczenia makroekonomicznego a decyzjami firmy

M1_U25, M1_K02

EK5 wyjaśnia podstawowe zasady funkcjonowania gospodarki M1_U25, M1_K02, M1_K06

EK6 opisuje funkcjonowanie wybranych rynków: produktów, usług, finansów

M1_U25, M1_K05

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

godz

inac

h)




RAZEM: 47



ECTS

19 1



1.Podstawy ekonomii (2005), red. R. Milewski, PWN, Warszawa. 2. P.A. Samuelson, W.D. Nordhaus (2004), Ekonomia t. 1 i 2, PWN, Warszawa. 3. E. Nojszewska Podstawy ekonomii, Warszawa : Wydaw. Szkolne i Pedagogiczne, 1999.


1.Giddens A. (2009), Europa w epoce globalnej, PWN, Warszawa; 2. Gazon J. (2009), Ani bezrobocie ani opieka społeczna, od wyboru etycznego do ekonomicznej realizacji, PWN Warszawa; 3. Economics, D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch. London : McGraw-Hill, 2005. XXIX.




EK1 ocena zaliczeniowej pracy pisemnej







Wydział Zarządzania Katedra Ekonomii i Nauk Społecznych

Osoby prowadzące: dr Krystyna Zimnoch

Data opracowania

programu: 5-06-2015 Program opracował(a): dr Krystyna Zimnoch





Nazwa przedmiotu:

Finanse i rachunkowość Kod przedmiotu: MPBMS01010






Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z rolą i funkcjami rachunku kosztów w systemie informacyjnym przedsiębiorstwa, definiowaniem kosztów i ich klasyfikacją wg różnych kryteriów, kontrolą i analizą kosztów na podstawie budżetu kosztów, a także koncepcjami zarządzania kosztami.

Forma zaliczenia

Wykład – zaliczenie na podstawie treści wykładów i wskazanej literatury (test)

Treści programowe:

Istota i klasyfikacja kosztów. Pomiar kosztów. Podstawowe modele rachunku kosztów. Kalkulacja kosztów w rachunku systematycznym. Rachunek kosztów zmiennych i jego zastosowanie w decyzjach krótkookresowych. Kalkulacja w rachunku kosztów zmiennych. Rachunek kosztów standardowych, Budowa standardów kosztów normatywnych. Podstawy budżetowania i kontroli kosztów. Zarządzanie kosztami poprzez rachunek odchyleń. Inne systemy rachunku kosztów w zarządzaniu: rachunek kosztów działań (ABC), kosztów docelowych i kosztów cykli życia produktu. Rachunek kosztów projektów innowacyjnych.

Efekty kształcenia



EK1 student: ma podstawową wiedzę o rachunku kosztów M1_W22, M1_W24

EK2 potrafi określić przyczyny i skutki wybranych zjawisk finansowych w gospodarce

M1_U24, M1_U25

EK3 ustala związki pomiędzy zmianami otoczenia makroekonomicznego a decyzjami firmy

M1_U25, M1_K02

EK4 wyjaśnia podstawowe zasady funkcjonowania gospodarki M1_U25, M1_K02, M1_K06

EK5 opisuje funkcjonowanie wybranychnków: produktów, usług, finansów M1_U25, M1_K05

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

godz

inac

h)




RAZEM: 47



ECTS

19 1



1. E.Nowak, R.Piechota,M.Wierzbiński: Rachunek kosztów w zarządzaniu przedsiębiorstwem, PWE Warszawa 2004, 2. E.Nowak, M.Wierzbiński, Rachunek kosztów. Modele i zastosowania, PWE, Warszawa 2010


1. J.Matuszewicz, Zbiór zadań, Finans-Servis, Warszawa 2009 2. G.K.Świderska (red), Controlling kosztów i rachunkowość zarządcza, Difin, Warszawa 2010 3. J.Matuszewicz, Rachunek kosztów, Finans-Servis Zespół Doradców Finansowo-Księgowych, Warszawa 2003










Katedra Zarzadzania i Finansów Osoby prowadzące: dr inż. A.Linowska

Data opracowania

programu: 05.06.2015 Program opracował(a): dr inż. A.Linowska


Nazwa programu


MBM Poziom i forma studiów studia I stopnia stacjonarne


Nazwa przedmiotu: Historia techniki Kod przedmiotu: MPBMS01011





Wpisz przedmioty lub "-" 0

Założenia i cele

przedmiotu: Zapoznanie studentów z rozwojem techniki na tle rozwoju cywilizacji ziemskiej.

Forma zaliczenia

Wykonanie indywidualnej pracy o tematyce związanej z dokumentowaniem historii nauki i techniki

Treści programowe:

Wykłady - Historia cywilizacji, historia rozwoju techniki, wybitni odkrywcy, wynalazcy i naukowcy. Wykład jest przeznaczony dla studentów Wydziału Mechanicznego, wszystkich kierunków studiów. W ramach wykładu zostanie przedstawiona historia rozwoju techniki ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia rozwoju cywilizacji wynikającego z pozyskiwania, wytwarzania nowych materiałów i ich wykorzystania do budowy maszyn i urządzeń technologicznych. Zostanie omówiona historia rozwoju techniki na ziemiach polskich oraz rolę jaką odegrali w rozwoju techniki Polacy. Jako przykłady zostaną przedstawione historie postępu technicznego w wybranych dziedzinach ( mechanika i budowa maszyn oraz urządzeń technologicznych) ze szczególnym uwzględnieniem konstrukcji mechanicznych oraz historia badania materiałów konstrukcyjnych.

Efekty kształcenia



EK1

Student posiada wiedzę z zakresu histotii techniki i nauk scisłych oraz poznał postacie, które swoimi odkryciami i wynalazkami dały podstawy współczesnej cywilizacji technicznej.

M1_W19

EK2 Student zna historyczne i współczesne trendy rozwoju techniki i kultury materialnej społeczeństw

M1_W22

EK3

Student potrafi pozyskiwać wiedzę i informacje o otaczających go obiektach kultury materialnej i technicznej oraz przekaztwać je w sposób jasny i zrozumiały

M1_W25

EK4

Student potrafi wykorzystać techniki informatyczne do do pozyskiwania wiedzy na temat historii techniki, odkryć naukowych i wynalazków oraz do jej zaprezentowania

M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

god

zina

ch)

Udział w zajęciach 15 x 1h = 15

Przygotowanie do zaliczenia 5 x 2h= 10

Udział w konsultacjach 1

26


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+10h+1h+1h=27

ECTS 4,5)

16 0,5


Baturo W., Technika. Spojrzenie na dzieje cywilizacji, PWN, Wrszawa 2003. OrłowskiB., Historia techniki polskiej. Wydawnictwo Instytutu Technologii i Eksploartacji, Radom 2006. Regis E., Nanotechnologia. Pruszyński i S-ka, Warszawa 2001. Kaku M.,Wizje czyli jak nauka zmienia świat w Xxi wieku, Pruszyński i S-ka, Warszawa 2001. Zubrin R., Narodziny cywilizacji kosmicznej, Pruszyński i S-ka 2003. Internet, czasopisma branżowe




weryfikacja

EK1 Student potrafi sformułowć zagadnienie związane z techniką w

EK2 Student potrafi korzystać ze źródeł literaturowych w

EK3 Student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę do opracowania zadania w

EK4 Student potrafi zdefiniować zagadnienie logiki rozwoju postepu technicznego w



Osoby prowadzące: dr inż. Jerzy Ickiewicz

Data opracowania

programu: 05.06.2015 Program opracował(a): dr inż. Jerzy Ickiewicz





dyplomowania:

Nazwa przedmiotu: Matematyka II Kod przedmiotu: MPBMS02001


obowiązkowy Semestr: 2 Punkty ECTS 1) 8 Liczba godzin w semestrze: W - 45 C- 45 L- 0 P- 15 Ps- 0 S- 0 Przedmioty

wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" Matematyka I

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z pojęciami matematyki wyższej. Wykształcenie umiejętności precyzyjnego i logicznego myślenia oraz umiejętności rozwiązywania zadań i problemów matematyki wyższej (w tym sprawności rachunkowej) niezbędnej w zastosowaniach. Wykształcenie umiejętności stosowania matematyki do modelowania zjawisk i procesów

Forma zaliczenia

Zaliczenie przedmiotu obejmuje zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych, ćwiczeń projektowych oraz egzaminu. Zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych odbywa się na podstawie sprawdzianów pisemnych. Zaliczenie ćwiczeń projektowych na podstawie sprawozdań z prac domowych i kolokwium końcowego. Egzamin składa się z części pisemnej (zadaniowej i teoretycznej). W przypadkach gdy część pisemna nie przyniesie rozstrzygnięcia co do oceny - z części ustnej.

Treści programowe:

Równania różniczkowe zwyczajne rzędu pierwszego: o zmiennych rozdzielonych, jednorodne, liniowe, Bernoulliego, zupełne. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego. Pewne wiadomości o układach rownań różniczkowych. Funkcje dwu i wielu zmiennych niezależnych, ich granica i pochodne cząstkowe. Ekstrema lokalne i absolutne funkcji dwóch zmiennych. Elementy teorii pola. Całka podwójna, metody jej obliczania i zastosowanie. Całka potrójna, metody jej obliczania i zastosowanie. Całki krzywoliniowe (niezorientowana i zorientowana), ich obliczanie i zastosowania. Twierdzenie Greena. Niezależność całki krzywoliniowej od drogi całkowania. Całki powierzchniowe (pierwszego i drugiego rodzaju), ich obliczanie i zastosowanie. Zamiana całki powierzchniowej na potrójną (twierdzenie Gaussa - Ostrogradskiego).Twierdzenie Stokesa. Elementy rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej. Podstawy metod numerycznych.

Efekty kształcenia



EK1 Student ma uporządkowana wiedzę z algebry liniowej, geometrii analitycznej i analizy matematycznej,

M1_W01

EK2 ma umiejętność rozwiązywania zadań i problemów matematyki wyższej

M1_U01

EK3 ma umiejętność sprawnego przeprowadzania działań rachunkowych

M1_U02

EK4 potrafi zastosować matematykę do modelowania najprostszych zjawisk i procesów

M1_U01, M1_U06

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

godz

inac

h)



Udział w ćwiczeniach projektowych 15 x 1h = 15



Przygotowanie do egzaminu 20 RAZEM: 1) 215


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 45h+45h+15h+10h=115h

ECTS 4,5)

115 5


110 5

Literatura podstawowa: 1. Krysicki W., Włodarski L., Analiza matematyczna w zadaniach, 1, 2, PWN, 2007.2. Fichtenholz

G., Rachunek różniczkowy i całkowy. T. 1, 2, 3, PWN, 2005.3. Dobrowolska K., Dyczka W., Jakuszenkow H., Matematyka dla studentów studiów technicznych, 0, 1, 2, HELPMATH, Łódź, 2008. 4. Leitner R. Zarys matematyki wyższej. Cz. 1, 2, WTN, Warszawa, 1998.5. Leitner R., Matuszewski W., Rojek Z., Zadania z matematyki wyższej. Cz. 1, 2, WTN, Warszawa, 2000.6. Foltyńska I., Ratajczak Z., Szafrański Z., . Matematyka dla studentów uczelni technicznych. Cz. 1, 2, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 2004. 7. Stankiewicz W., Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, PWN, 2006. 8. Piekarski K., Wprowadzenie do metod numerycznych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej, 2011. 9. Moryka R., Rosała D., Mathcad. Od obliczeń do programowania, Helion, 2012.


1. Dziawgo E., Górka J., Stawicki J., Witkowski M., Materiały do ćwiczeń z matematyki, Wydawnictwo Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń, 2000. 2. Matysiak S. J., Zbiór zadań z matematyki, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 2002. 3. Grzymkowski R., . Matematyka dla studentów wyższych uczelni technicznych, Pracownia Komputerowa Jacka Skalmierskiego, 1999. 4. Regel W., Tablice matematyczne - matematyka wyższa, BILA, 2006. 5. Bronsztejn I.N., Siemiendiajew K.A., Musiol G., Muhlig H. Nowoczesne kompendium z matematyki, PWN, 2007. 6. Pietraszek J., Mathcad. Ćwiczenia, Helion, 2002.



weryfikacja



W, C

EK3 egzamin, kolokwia zaliczające ćwiczenia, obserwacja udziału studenta w ćwiczeniach, ocena realizacji zadań projektowych

W, C, P

EK4 egzamin, kolokwia zaliczające ćwiczenia, ocena realizacji zadań projektowych

W, C, P



Osoby prowadzące: prof. Oleksandr Jewtuszenko

Data opracowania

programu: 08.06.15 Program opracował(a): prof. Oleksandr Jewtuszenko





dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Programowanie komputerów Kod przedmiotu: MPBMS02002

Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowy Semestr: 2 Punkty ECTS 4


W - 30 C- 0 L- 0 P- 30 Ps- 0 S- 0


podstawy informatyki


Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami programowania imperatywnego w stopniu niezbędnym do rozumienia zasad tworzenia i funkcjonowania oprogramowania użytkowego. Zakłada się, że student opanuje umiejętność samodzielnego pisania krótkich programów w języku wysokiego poziomu, co stworzy podstawy do samodzielnego rozszerzania i wykorzystywania w praktyce zawodowej zdobytej wiedzy.

Forma zaliczenia

Wykład - sprawdzian pisemny w formie testu otwartego; projekt - sprawdziany przygotowania do ćwiczeń projektowych, bieżąca ocena realizacji ćwiczeń projektowych, ocena zadań domowych, fakultatywnie - napisanie i prezentacja indywidualnie dobranego programu

Treści programowe:

Języki programowania wysokiego poziomu. Ogólna charakterystyka języka programowania, uznane standardy. Struktura prostego programu. Pojęcie typu, deklaracji, definicji, wyrażenia i instrukcji. Wyrażenia arytmetyczne, logiczne, bitowe, relacje – priorytety operatorów. Sieci działań, schematy blokowe i zapis algorytmu. Funkcje i przekazywanie parametrów. Podstawowe typy danych – proste i złozone, pojęcie selektora. Rekurencyjne struktury danych. Podstawowe pojęcia programowania obiektowego – klasa, obiekt, metoda, dziedziczenie. Wejście i wyjście znakowe. Arytmetyka zmiennopozycyjna. Biblioteki.

Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot:

Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia

EK1 zna podstawowe pojęcia związane z programowaniem M1_W13, M1_W14, M1_W23

EK2 zna, w podstawowym stopniu, składnię języka programowania M1_W14

EK3 potrafi czytać i poprawnie interpretować kod programu M1_U01

EK4 potrafi sformułować prosty algorytm, zapisać go w języku programowania, uruchomić program, stworzyć niezbędną dokumentację

M1_U02, M1_U03, M1_U07, M1_U10

EK5 potrafi korzystać z dokumentacji języka programowania, bibliotek procedur i środowiska programistycznego

M1_U01, M1_U05

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

go

dzin

ach)



Przygotowanie do ćwiczeń projektowych, realizacja zadań domowych 15 x 2h = 30

Realizacja zadania projektowego, w tym udział w konsultacjach 25


RAZEM: 120


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+30h=60h

ECTS

60 2

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30h+30h+25h+5h=90h

90 3


- Brookshear G.R.: Informatyka w ogólnym zarysie, WNT, Warszawa 2003. - Wirth N.: Algorytmy + struktury danych = programy, WNT, Warszawa , 2000. - Wirth N.: Wstęp do programowania systematycznego, WNT, Warszawa 1987.


- Aho A., Ullman J.D.: Wykłady z informatyki z przykładami w języku C, Helion 2003. - Halvorson M.: Microsoft Visual Basic 2010 Step by Step, Microsoft Press. - Kernighan B.W., Ritchie D.M.: Język ANSI C, WNT, Warszawa 2004; - Lippman S.B.: Podstawy języka C++, wyd. 3, WNT, Warszawa 2000. - The Raspberry Pi Educational Manual, Computing at School, 2012. - Wentworth P., Elkner J., Downey A.B., Meyers C.: How to Think Like a Computer Scientist: Learning with Python, 3rd ed., Open Book Project.


Forma zajęć (jeśli jest t wiecej niż jedna), na której zachodzi

weryfikacja

EK1 kolokwium zaliczające wykład, sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń projektowych,

W, P

EK2

kolokwium zaliczające wykład, sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń projektowych, bieżąca ocena realizacji ćwiczeń projektowych, (ewentualnie: kolokwium poprawkowe zaliczające ćwiczenia projektowe lub prezentacja samodzielnie napisanego programu)

W, P

EK3 kolokwium zaliczające wykład, bieżąca ocena realizacji ćwiczeń projektowych W, P

EK4 bieżąca ocena realizacji ćwiczeń projektowych, prezentacja samodzielnie napisanego i zdokumentowanego programu

P

EK5 kolokwium zaliczające wykład, bieżąca ocena realizacji ćwiczeń projektowych W, P



Osoby prowadzące: dr hab. inż. A.Kazberuk, dr inż. A. Adamowicz

dr inż. D. Perkowski, mgr inż. A.Bajkowski

Data opracowania

programu: 08.06.15 Program opracował(a): dr hab. inż. Andrzej Kazberuk

Wydział Mechaniczny Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Mechanika ogólna I Kod przedmiotu: MPBMS02003

Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowy Semestr: 2 Punkty ECTS 4 Liczba godzin w

semestrze: W - 30 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


matematyka I


Wzbogacenie wiedzy oraz nabycie umiejętności i nawyków w zakresie zastosowania do modelowania i analizy układów technicznych wiedzy teoretycznej ze statyki i kinematyki punktu materialnego, układu punktów materialnych oraz bryły sztywnej.

Forma zaliczenia

Zaliczenie przedmiotu obejmuje zaliczenie ćwiczeń oraz egzamin z wykładów. Zaliczenie ćwiczeń nastąpi na podstawie sprawdzianów pisemnych z każdej z trzech części kursu: teorii wektorów, statyki i kinematyki. W przypadkach gdy część pisemna nie przyniesie rozstrzygnięcia co do oceny - z części ustnej

Treści programowe:

Wykłady: 1. Pojęcia ogólne mechaniki. Teoria wektorów. 2. Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił. 3. Równania równowagi. 4. Tarcie. 5. Układy sił równoległych. Środki ciężkości i mas. Obciążenie rozłożone. 6. Kinematyka punktu. 7. Ruch postępowy i obrotowy ciała sztywnego. 8. Ruch płaski ciała sztywnego. 9. Ruch kulisty i ogólny bryły. Ruch złożony. 10. Składanie ruchów ciała sztywnego. 11. Kratownice. Ćwiczenia: 1. Płaski układ sił zbieżnych. 2. Przestrzenny układ sił zbieżnych. 3. Dowolny płaski układ sił. 4. Środek mas. Konstrukcje złożone. Tarcie. 5. Dowolny przestrzenny układ sił. Analiza statyczna belek, słupów, ram. 6. Kinematyka punktu. 7. Ruch obrotowy ciała sztywnego. 8. Ruch płaski. 9. Ruch złożony.

Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych

efektów kształcenia

EK1 Ma podstawową I uporządkowaną wiedzę teoretyczną w zakresie operowania pojęciami i wykorzystania algebry wektorów w mechanice.

M1_W01, M1_W04

EK2 Zna podstawowe pojęcia i metody statyki i kinematyki punktu materialnego i bryły sztywnej, niezbédne do zrozumienia praw mechaniki I rozwiázywania problemów statycznych I kinematycznych

M1_W04

EK3 Rozkłada wektory na składowe, oblicza rzuty, momenty wektorów względem punktu i osi

M1_U07, M1_U12

EK4 Potrafi analizować reakcje podporowe równoważnych układów mechanicznych oraz interpretować uzyskane wyniki

M1_U12, M1_U24

EK5 Oblicza prędkości i przyspieszenia punktów materialnych w ich ruchu M1_U18, M1_U24

EK6 Potrafi przeanalizować kinematykę ruchu płaskiego i przestrzennego ciała sztywnego

M1_U18, M1_U24

EK7 Ma zrozumienie ważności pracy inżynierskiej i osobistej odpowiedzialności za otrzymane wyniki I potrzeby ciágłego dokształcania się

M1_K01, M1_K02, M1_K04

EK8 Ma nawyki nauki i pracy indywidualnej, w zespole oraz kontroli otrzymanych wyników obliczeniowych

M1_K01, M1_K04

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

god

zina

ch)


Udział w: ćwiczeniach audytoryjnych + laboratorium + zajęciach projektowych + pracowni specjalistycznej

15 x 2h = 30

Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych/laboratoryjnych/seminarium 15 x 3h = 45

Opracowanie sprawozdań z laboratorium lub pracowni i/lub wykonanie zadań domowych (prac domowych)

0 x 2h = 0

Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami/seminarium/projektem 2 x 1h = 2

Realizacja zadań projektowych (w tym przygotowanie prezentacji) 0 x 2h = 0


Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń + obecność na kolokwiach 10

RAZEM: 127



ECTS

64 2

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30h+45h+2h+10h+10h=97h

97 3


1. Leyko J.: Mechanika ogólna, t. I i II., PWN, Warszawa, 2007. 2. Misiak J.: Mechanika ogólna, t. I i II. WNT, Warszawa, 1989, 1998. 3. Jakowluk A. (red.).: Mechanika teoretyczna i podstawy teorii mechanizmów i robotów t. I i II. Wyd. PB, Białystok, 1993.

4. Misiak J.: Zadania z mechaniki ogólnej, cz. I, II, III. WNT, Warszawa, 1992, 1999. 5. Czech M., Jakowluk A., Kobyłko J. : Mechanika techniczna w przykładach i zadaniach t. I i II. Wyd. PB, Białystok, 1985, 1987.


1. Nizioł J.: Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, PWN, Warszawa, 2006. 2. Mieczerski J.: Zbiór zadań z mechaniki, PWN, Warszawa, 1971. 3. Leyko J, Szmelter J.: Zbiór zadań z mechaniki, PWN, Warszawa, 1980. 4. Romberg O., Hinrichs N.: Don’t Panic with Mechanics! Fun and success in the “loser discipline” of engineering studies! Friedr. Vieweg & Sohn Verlag | GWV Fachverlage GmbH, Wiesbaden 2006. http://dc344.4shared.com/doc/Rz1E8VHY/preview.html


Forma zajęć (jeśli jest więcej niż jedna), na której zachodzi

weryfikacja

EK1 kolokwia zaliczające wykłady i ćwiczenia C






EK7 dyskusje podczas wykładów i ćwiczeń, obserwacja pracy na zajęciach W, C

EK8 dyskusje podczas wykładów i ćwiczeń, obserwacja pracy na zajęciach W, C



Osoby prowadzące: pracownicy KMiIS


08.06.15 Program opracował(a): prof. dr hab. Heorhiy Sulym


Nazwa programu





Nazwa przedmiotu: Materiały konstrukcyjne II Kod przedmiotu: MPBMS02004





Wpisz przedmioty lub "-" Chemia

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów zgrupami i właściwościami materiałów konstrukcyjnych do określonych zastosowań. Nauczenie podstawowych zasad badania materiałów inżynierskich. Nauczenie planowania podstawowych zabiegów obróbki cieplnej i cieplnochemicznej stali. Przygotowanie informacji o rezultatach projektu w postaci multimedialnej.

Forma zaliczenia

Wykład - zaliczenie pisemne, projekt; laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany z przygotowania do laboratoriów

Treści programowe:

Charakterystyka i właściwości materiałów do konkretnych zastosowań inżynierskich. Materiały odporne na korozję, żaroodporne, narzędziowe. Wpływ obróbki cieplnej na strukturę i

właściwości stali. Materiały specjalne. Metody badań materiałów. Kierunki rozwoju materiałów konstrukcyjnych.

Efekty kształcenia



EK1 definiuje i wskazuje materiały do konkretnych zastosowań inżynierskich

M1_W11, M1_W10

EK2 planuje metody obróbki cieplnej metali w celu uzyskania pożądanych właściwości mechanicznych

M1_W11, M1_W10, M1_U11

EK3 poprawnie identyfikuje struktury podstawowych stopów metali

M1_W11, M1_U01

EK4 interpretuje wyniki obróbki cieplnej stali M1_U11,

EK5 stosuje zasady BHP M1_U23

EK6 potrafi pracować w zespole M1_K04

Bila

ns n

akła

du

prac

y st

uden

ta

(w g

odzi

nach

)



15 x 2h = 30



15 x 2h = 30

Udział w konsultacjach związanych z wykładami 5 x 1h = 5

Udział w konsultacjach związanych z laboratoriami 5 x 1h = 5


RAZEM: 1) 140


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+30h+5h+5h+3h=73

ECTS 4,5)

73 3

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30h+30h+30h=90

90 3


Wojtkun F., Sołncew J.P.: Materiały specjalnego przeznaczenia. Wyd. Politechniki Radomskiej, Radom, 2001Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych; Ciszewski A., Radomski T., Szummer A.

Materiałoznawstwo. Warszawa : Oficyna Wyd. PW, 2009; Materiałoznawstwo: Rzeszów, Wydaw. Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2005; Nauka o materiałach i mechanika: laboratorium.

Katowice, Wydaw. Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy, 2009.


Ashby M., Sherclif H., Cebon D.: Inżynieria materiałowa. Tom 1, 2. Wyd. Galaktyka, Łódź, 2011; 2. Dobrzański L.: Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. WNT, Warszawa,

2002



weryfikacja


EK2 sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń lab., sprawozdanie z ćwiczenia lab.

L


L


L


L

EK6 obserwacja pracy na zajęciach lab. L



Osoby prowadzące: dr hab. inż. Małgorzata Grądzka-Dahlke, dr

inż. Jarosław Sidun

Data opracowania

programu: 10.06.2015 Program opracował:

dr hab. inż. Małgorzata Grądzka-Dahlke





dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu:

Podstawy elektrotechniki i elektroniki

Kod przedmiotu: MPBMS02005

Rodzaj przedmiotu:




matematyka


Student zna pojęcia z zakresu elektrotechniki, np. źródło, odbiornik energii elektrycznej; zna podstawowe prawa elektrotechniki; ma elementarną wiedzę o obwodach elektrycznych prądu stałego i przemiennego. Potrafi obliczać wielkości elektryczne charakteryzujące stan ustalony w obwodach prądu stałego i przemiennego. Ma wiedzę o powszechnie stosowanych maszynach elektrycznych, elementach półprzewodnikowych i wybranych układach elektronicznych analogowych i cyfrowych. Potrafi wykonywać pomiary wielkości elektrycznych w wybranych układach, potrafi przedstawić otrzymane wyniki w formie liczbowej i graficznej, dokonać ich interpretacji i wyciągnąć właściwe wnioski oraz praktycznie sprawdzić i przeanalizować działanie prostych układów elektrycznych i elektronicznych.

Forma zaliczenia Wykład - dwa kolokwia zaliczeniowe; ćwiczenia - kolokwium zaliczeniowe; laboratorium - sprawdzian wejściowy i dyskusja z zakresu realizowanego ćwiczenia, sprawozdania z poszczególnych ćwiczeń

Treści programowe:

Wykład Podstawowe pojęcia i prawa elektrotechniki. Obwody prądu stałego i prądu przemiennego. Moc i energia elektryczna. Elektromagnetyzm. Maszyny elektryczne prądu stałego i prądu przemiennego. Struktura napędu elektrycznego. Elementy półprzewodnikowe. Przekształtniki energii elektrycznej – prostowniki, falowniki – zastosowania. Elektroniczne układy analogowe – wzmacniacze tranzystorowe. Układy scalone, wzmacniacze operacyjne. Zastosowania elektroniki w mechanice. Cwiczenia rachunkowe Obliczanie wielkości elektrycznych w obwodach prądu stałego i prądu przemiennego jednofazowych i trójfazowych. Proste obliczenia z zakresu transformatorów, układów napędu elektrycznego i układów elektronicznych. Laboratorium Pomiary podstawowych wielkości elektrycznych w obwodach prądu stałego i jednofazowych prądu przemiennego. Analiza i budowa układów sterowania stycznikowego silników elektrycznych. Badanie elementów półprzewodnikowych, prostowników diodowych i sterowanych. Projektowanie i badanie cyfrowych układów kombinacyjnych.



EK1 ma podstawową, uporządkowaną wiedzę w zakresie teorii obwodów elektrycznych, potrafi stosować tę wiedzę w obliczeniach

M1_W21

EK2 zna budowę i zasadę działania podstawowych urządzeń elektrycznych i elektronicznych

M1_W21

EK3 oblicza wielkości elektryczne charakteryzujące działanie prostych układów elektrycznych i elektronicznych

M1_U07, M1_W21

EK4 wykonuje pomiary wielkości elektrycznych i mechanicznych oraz poprawnie opracowuje wyniki pomiarów i wyciaga właściwe wnioski

M1_U12

EK5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole M1_U02

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)

Udział w wykładach 30

Udział w ćwiczeniach rachunkowych 15

Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 15

Przygotowanie do ćwiczeń rachunkowych 7 x 3h = 21

Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 6 x 3h = 18

Opracowanie sprawozdań z laboratorium 6 x 2h = 12

Udział w konsultacjach związanych z wykładem, ćwiczeniami i laboratorium 6 x 1h = 6

Przygotowanie do zaliczenia z wykładu 20

RAZEM: 137



ECTS

66 2,5


15+15+21+18+12+4h=85h


1. Hempowicz P. i inni: Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, WNT, Warszawa, 2009. 2. Opydo W. Elektrotechnika i elektronika dla studentów wydziałów nieelektrycznych. WPP, Poznań, 2005. 3. Daszuta Z. Proste zadania z elektrotechniki i elektroniki, WPB, Białystok, 2009. 4. Lipka J. i in.: Laboratorium podstaw elektrotechniki dla mechaników. Wydawnictwo PW, 2004


1. Majerowska Z., Majerowski A. Elektrotechnika ogólna w zadaniach, PWN, Warszawa,1999. 2. Watson J. Elektronika. WKŁ, Warszawa, 1999. 3. Górecki P. Układy cyfrowe. Wyd. BTC, Warszawa, 2004. 4. Bolkowski S. Elektrotechnika. WSiP, Warszawa, 2005.



weryfikacja

EK1 ocena kolokwium pisemnego z wykładu i z ćwiczeń W, C

EK2 ocena kolokwium pisemnego z wykładu W

EK3 ocena kolokwium z ćwiczeń i ocena sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych C, L

EK4 dyskusja na zajeciach laboratoryjnych i ocena sprawozdania z ćwiczeń laborator. L

EK5 obserwacja pracy studenta na zajęciach L



Osoby prowadzące:

Data opracowania

programu: 10.06.2015 Program opracował(a): dr inż. Ewa Mrozek


Nazwa programu



Poziom i forma studiów studia I stopnia

stacjonarne


Nazwa przedmiotu: Grafika inżynierska II kod przedmiotu MPBMS02006



Liczba godzin w semestrze: W - 0 C- 0 L- 0 P- 30 Ps- 0


"-"

Założenia i cele

przedmiotu:

Opis zakładanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, jakie student powinien nabyć po zaliczeniu tego przedmiotu, np. Poznają zasady tworzenia rysunków wykonawczych i złożeniowych. Poznają zasady tolerowania oraz krztałtowania struktury geometrycznej powierzchni SGP. Poznają podstawy rysunku elektrycznego i budowlanego oraz zatady tworzenia schematów.

Treści programowe:

Tolerancje złożone, tolerowanie wymiarów. Klasy dokładności wykonania. Struktura geometryczna powierzchni. Połączenia rozłącznie i nierozłączne. Rysunki wykonawcze, złożeniowe i zestawieniowe. Elementy rysunku elektrycznego i budowlanego oraz zatady tworzenia schematów.

Efekty kształcenia



kształcenia3)

EK1

posiada wiedzę w zakresie stosowania elementów gfrafiki inżynierskiej do odwzorowywania i restytucji układów przestrzennych elementów maszyn

M1_W07, M1_W08

EK2

potrafi wyjaśnić i zastosować zasady tolerowania wymiarów, oznaczenia struktury geometrycznej powierzchni, błędów kształtu i położenia elementów części maszyn;

M1_U17

EK3 potrafi zastosować elementy grafiki inżynierskiej do rozwiązywania problemów inżynierskich z zakresu budowy maszyn

M1_U14, M1_U15

EK4 rozumie potrzebę i zna możliwości ciagłego dokształcania się z grafiki inżynierskiej

M1_K01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

god

zina

ch) Udział w wykładach 0 0

Udział w zajęciach projektowych 30 30

Przygotowanie do ćwiczeń projektowych i sprawdzianów zaliczeniowych 10

Wykonanie zadań domowych (prac domowych) 15 15


RAZEM: 1) 60


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela

ECTS 4,5)

35 1

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15+15h+10h+15h+5=60

60 1


1. Burcan J. Podstawy rysunku technicznego, WNT, Warszawa, 2010 2. Fołęga P. Zasady zapisu konstrukcji części maszyn, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2011 3. Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy. Wyd. 22. WNT, Warszawa, 20010 4. Polskie Normy PKNMiJ


1. Kaczyński R.,Nowakowski J. Sajewicz E.: Grafika inżynierska. Geometria wykreślna ćwiczenia projektowe. Wyd. PB, Białystok, 2001. 2. Simmons C. H. , Maguire D. E. , Phelps N.: Manual of engineering drawing : Newnes, Amsterdam, 2009 3. Krawczuk M., Biereg K., Doliński Ł.: Projektowanie urządzeń elektromechanicznych, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk, 2006



weryfikacja

EK1,EK2 kolokwium zaliczające wykład, projektowanie W, P

EK3,EK4 wykonanie wszystkich zaplanowanych zadań projektowych i zadań domowych P

EK3,EK4 dyskusja nad projektami, obserwacja pracy na zajęciach P



Osoby prowadzące: dr hab. inż. Roman Kaczyński, prof.PB

doc. dr inż.. Jerzy Ickiewicz, dr inż.Leon Demianiuk

Data opracowania

programu: 10.06.2015 Program opracował(a): dr hab. inż. Roman Kaczyński, prof.PB


Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język angielski I Kod przedmiotu: MPBMS02007

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


potwierdzona znajomość języka angielskiego na poziomie co najmniej A2/B1


Doskonalenie wszystkich sprawności językowych: rozumienie ze słuchu, mówienie, czytanie i pisanie w zakresie języka ogólnego oraz specjalistycznego, zgodnego z kierunkiem studiów.

Forma zaliczenia

Ocena na podstawie sprawdzianów pisemnych, prac domowych ustnych i pisemnych, dyskusji

Treści programowe:

Tematyka: ratowanie i udzielanie pomocy, procesy w tworzeniu kształtów z plastiku i ich zastosowanie w budownictwie lądowym, systemy katapultowania się. Gramatyka: zaimki względne, present simple - strona czynna i bierna, tryb rozkazujacy, will - przewidywanie, present perfect / past simple, 1szy i 2gi okres warunkowy, zdania czasowe



EK1 ma podstawową wiedze o gramatyce jezyka angielskiego M1_U05

EK2 ma zasób słownictwa umożliwiający uczestniczenie w dyskusji na proste tematy związane ze studiowanym kierunkiem

M1_U05

EK3 posługuje się językiem angielskim w stopniu wystarczającym do porozumiewania się

M1_U05

EK4 potrafi pozyskiwać podstawowe informacje z literatury w języku angielskim M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)

Udział w zajeciach 30

Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami 5

Wykonanie zadań domowych 20

RAZEM: 55



ECTS

35 1,5



1. Bonamy D. : Technical English 3. Pearson Longman, 2011 2. Fisiak J., Adamska-Sałaciak A., Idzikowski M., Jagła E., Jankowski M., Lew R. : Słownik Współczesny angielsko-polski polsko-angielski. Pearson Longman, 2006 3.Hewings M. : Advanced Grammar in Use. Cambridge University Press, 2005


1. Weber M., Brzosko Ł. : English for engineers. Oficyna Wydawnicza Politechniki Bialostockiej, Białystok, 20102. Ibbotson M. : Professional English in Use - Engineering, Cambridge University Press, 2009



weryfikacja

EK1 sprawdzian pisemny, pisemne prace domowe C

EK2 sprawdzenie prac domowych ustnych, dyskusja na zajeciach C


EK4 sprawdzenie prac domowych pisemnych i ustnych, dyskusja na zajeciach C


Studium Języków Obcych Osoby prowadzące: zespół języka angielskiego SJO

Data opracowania

programu: 05.06.2015 Program opracował(a): mgr Urszula Sochoń - Okruszko


Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język rosyjski I Kod przedmiotu: MPBMS02008

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


potwierdzona znajomość języka rosyjskiego na poziomie co najmniej A2/B1


Doskonalenie sprawności władania językiem rosyjskim – rozumienia ze słuchu, mówienia, czytania i pisania, w tym słownictwa z zakresu mechaniki i budowy maszyn.

Forma zaliczenia

Ocena na podstawie sprawdzianów pisemnych, prac domowych ustnych i pisemnych, dyskusji na zajęciach.

Treści programowe:

Zakres tematyczny: Styl życia. Konflikt pokoleń. Środowisko akademickie. Nauka j.obcych w Polsce. Pasje. Zainteresowania dawniej i dziś. Leksyka specjalistyczna.Zagadnienia gramatyczne: Formy osobowe czasowników we wszystkich czasach i trybach. Czasowniki dokonane i niedokonane, zwrotne i nieregularne. Formy deklinacyjne rzeczowników.Końcówki rodzajowe przymiotników. Liczebniki główne i porządkowe. Zaimki



EK1 ma podstawową wiedzę o gramatyce języka rosyjskiego M1_U05


M1_U05

EK3 posługuje się językiem rosyjskim w stopniu wystarczającym do porozumiewania się

M1_U05

EK4 potrafi pozyskiwać podstawowe informacje z literatury w języku rosyjskim M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)

Udział w zajęciach 30


Wykonanie prac domowych 20

RAZEM: 55



ECTS

35 1,5


55 2


1.Cieplicka M.,Torzewska W.: Русский язык. Kompendium tematyczno-leksykalne 1.Wagros,Poznań, 2007. 2. Pado A.: Start.ru 2. WSiP, Warszawa, 2006. 3. Milczarek W.: Język rosyjski od A do Z. Repetytorium. Kram, Warszawa, 2007


1. Kowalska N., Samek D.: Praktyczna gramatyka języka rosyjskiego. REA, Warszawa, 2004.2. Materiały z rosyjskojęzycznych portali internetowych, prasy i książek.3. Samek D.: Rozmówki polsko-rosyjskie. REA, Warszawa, 2009.4. Słownik naukowo-techniczny rosyjsko-polski. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1999.



weryfikacja


EK2 sprawdzenie prac domowych ustnych, dyskusja na zajęciach C


EK4 sprawdzenie prac domowych pisemnych i ustnych, dyskusja na zajęciach C


Studium Języków Obcych Osoby prowadzące: zespół języka rosyjskiego SJO

Data opracowania

programu: 05.06.2015 Program opracował(a): mgr Benigna Chaniewska


Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język niemiecki I Kod przedmiotu: MPBMS02009

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


potwierdzona znajomość języka niemieckiego na poziomie co najmniej A2/B1



Forma zaliczenia

Zaliczenie z oceną: testy śródsemestralne, test modułowy, wypowiedzi pisemne i ustne, prace domowe, prezentacja

Treści programowe:

Zakres tematyczny (sytuacje językowe): szkolnictwo wyższe i życie studenckie, właściwości i cechy osób i rzeczy, rezerwacja, wynajem - wyrażanie życzeń, oczekiwań, wymagań. Zagadnienia gramatyczno-syntaktyczne: podwójne konstrukcje spójnikowe, konstrukcje celowe, rekcja czasownika i rzeczownika, stopniowanie przymiotnika, konstrukcje przyczynowo-skutkowe (weil, obwohl, trotz-wegen), tryb przypuszczający Konjunktiv II



EK1 ma podstawową wiedzę o gramatyce języka niemieckiego M1_U05


M1_U05

EK3 posługuje się językiem niemieckim w stopniu wystarczającym do porozumiewania się

M1_U05

EK4 potrafi pozyskiwać podstawowe informacje z literatury w języku niemieckim M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)




RAZEM: 55



ECTS

35 1,5


55 2


1. Dr. Norbert Becker, Dr. Jörg Braunert: Alltag, Beruf & Co. 5, Hueber Verlag, 2011 2. Ch. Kuhn, R.M. Niemann, B. Winzer-Kiontke: studio d - Die Mittelstufe B2, Cornelsen Verlag 2010 3. Dorothea Levy-Hillerich: Mit Deutsch in Europa studieren arbeiten leben, Goethe Institut, 2004


1. Wioletta Omelianiuk, Halina Ostapczuk: Sach- und Fachtexte auf Deutsch, Teil 2, Politechnika Białostocka, Białystok, 2010 2. Renate Wagner: Grammatiktraining Mittelstufe, Verlag für Deutsch, 1997 3. Słownik techniczny niemiecko-polski i polsko-niemiecki, PWN, 2010 4. Janusz Suchocki: Testy ćwiczeniowe z języka niemieckiego - Gelernt ist gelernt,Politechnika Białostocka, Białystok 2004 5. Materiały własne prowadzącego (adaptowane i opracowane teksty z literatury fachowej oraz z Internetu)



weryfikacja

EK1 testy śródsemestralne i test modułowy, wypowiedzi pisemne i ustne

EK2 wypowiedzi pisemne i ustne

EK3 notatki, wypowiedzi pisemne i ustne

EK4 testy śródsemestralne, notatki, wypowiedzi pisemne i ustne

EK5 testy śródsemestralne, notatki, wypowiedzi pisemne i ustne

EK6 prezentacja ustna (autoprezentacja)

EK7 wypowiedzi ustne, obserwacja pracy na zajęciach

EK8 prezentacja sylwetki, obserwacja pracy na zajęciach


Studium Języków Obcych Osoby prowadzące: zespół języka niemieckiego SJO

Data opracowania

programu: 05.06.2015 Program opracował(a): mgr Janusz Suchocki





dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Mechanika ogólna II Kod przedmiotu: MPBMS03001

Rodzaj przedmiotu:




mechanika ogólna I, matematyka I, matematyka II


Wzbogacenie wiedzy oraz nabycie umiejętności i nawyków i kompetencji w zakresie zastosowania do modelowania i analizy układów technicznych wiedzy teoretycznej z dynamiki punktu materialnego, układu punktów oraz bryły sztywnej

Forma zaliczenia

Ćwiczenia (zaliczenie), wykłady (egzamin). Podstawą zaliczenia jest zaliczenie trzech kolokwiów. Podwyższenie oceny egzaminacyjnej możliwe wyłącznie po odpowiednio wysoko ocenionych odpowiedziach pisemnych i ustnych na pytania teoretyczne. Ćwiczenia laboratoryjne (zaliczenie), Podstawą zaliczenia jest wykonanie wszystkich przewidzianych programem ćwiczeń, sporządzenie sprawozdań z każdego ćwiczenia i jego zaliczenie.

Treści programowe:

Wykłady. 1. Aksjomaty, zadania dynamiki proste i odwrotne. Dynamika punktu. 2. Drgania. 3. Zasady ruchu punktu materialnego. 4. Geometria mas. środek mas, momenty i tensor bezwładności, osie centralne, główne i główne centralne, twierdzenie Steinera, zmiana momentu bezwładności względem osi podczas jej nachylenia. 5. Zasady pędu i krętu dla układu punktów materialnych i ciała sztywnego. 6. Wahadło matematyczne. Energia kinetyczna układu. Twierdzenie Koeniga. Energia kinetyczna ciała sztywnego w ruchu postępowym, obrotowym, płaskim, kulistym i dowolnym. 7. Zasada zachowania energii kinetycznej. Zasada równowartości pracy i energii kinetycznej. Zasada zachowania energii mechanicznej. Zasady zachowania energii, równowartości pracy i energii kinetycznej. 8. Zasada d’Alemberta dla punktu i układu punktów materialnych. Siły bezwładności ciała sztywnego w szczególnych przypadkach jego ruchu. 9. Dynamika ruchu obrotowego i kulistego bryły ciała sztywnego. 10. Uderzenie. Ćwiczenia. 1. Proste i zwrotne zadanie dynamiki. Dynamika punktu. 2. Drgania. 3. Zasady zmiany i zachowania pędu i krętu. 4. Praca, moc, zachowanie energii mechanicznej. 5. Zasada d’Alemberta. Reakcje wirującej bryły. Zajęcia laboratoryjne. 1. Zastosowanie zasady zachowania krętu do wyznaczania momentu bezwładności. 2. Zastosowanie zasady zachowania pędu. 3. Precesja regularna giroskopu. 4. Wyznaczanie współczynnika restytucji. 5. Wyznaczanie zmienności współczynnika uwielokrotnienia amplitudy ugięcia belki.



EK1 Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę z ruchu prostoliniowego, krzywoliniowego, obrotowego i drgającego

M1_W02

EK2 zna podstawowe pojęcia i metody dynamiki punktu materialnego i bryły sztywnej stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich MiBM

M1_W04

EK3 Potrafi dokonać analizy dynamicznej prostych układów M1_U06, M1_U18

EK4 Potrafi zapisać i rozwiązać równania ruchu punktu materialnego w prostych przypadkach ruchu, w tym i drgań

M1_U06, M1_U18, M1_U24

EK5 Analizuje dynamikę prostych układów mechanicznych z brył sztywnych sztywnych

M1_U18, M1_U24

EK6 Oblicza reakcje dynamiczne ciał wirujących, współczynniki restytucji i uwielokrotnienia amplitudy ugięcia belki

M1_U18, M1_U24

EK7 Ma zrozumienie ważności pracy inżynierskiej i osobistej odpowiedzialności za otrzymane wyniki I potrzeby ciágłego dokształcania się

M1_K01, M1_K02, M1_K04

EK8 Ma nawyki nauki i pracy indywidualnej, w zespole oraz kontroli otrzymanych wyników obliczeniowych

M1_K01, M1_K04

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

go

dzin

ach)



15 x 3h = 45



7 x 3h = 21




RAZEM: 183



ECTS

83 2,5

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 45h+45h+21h+2h+20h+20h=153h

153 5


1. Leyko J.: Mechanika ogólna, t. I i II., PWN, Warszawa, 2006. 2. Misiak J.: Mechanika ogólna, t. I i II. WNT, Warszawa, 1989, 1998. 3. Jakowluk A. (red.): Mechanika teoretyczna i podstawy teorii mechanizmów i robotów t. I i II. Wyd. PB, Białystok, 1993. 4. Misiak J.: Zadania z mechaniki ogólnej, cz. I, II, III. WNT, Warszawa, 1992, 1999. 5. Czech M., Jakowluk A., Kobyłko J. : Mechanika techniczna w przykładach i zadaniach t. I i II. Wyd. PB, Białystok, 1985, 1987.


1. Nizioł J.: Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, PWN, Warszawa, 2006. 2. Mieszczerski J.: Zbiór zadań z mechaniki, PWN, Warszawa, 1971. 3. Leyko J, Szmelter J.: Zbiór zadań z mechaniki, PWN, Warszawa, 1980. 4. Romberg O., Hinrichs N.: Don’t Panic with Mechanics! Fun and success in the “loser discipline” of engineering studies! Friedr. Vieweg & Sohn Verlag | GWV Fachverlage GmbH, Wiesbaden 2006.http://dc344.4shared.com/doc/Rz1E8VHY/preview.html 5. Roberts A. P.: Statics and Dynamics with Background Mathematics, Cambridge University Press, Cambridge, New York, Melbourne, Madrid, Cape Town, Singapore, Sao Paulo, 2003.



weryfikacja


EK2 kolokwia zaliczające wykłady i ćwiczenia, sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych

C, L


C, L



C, L


C, L

EK7 dyskusje pod czas wykładów, ćwiczeń i ćwiczeń laboratoryjnych, obserwacja pracy na zajęciach

W, C, L

EK8 dyskusje pod czas wykładów, ćwiczeń i ćwiczeń laboratoryjnych, obserwacja pracy na zajęciach

W, C, L



Osoby prowadzące:

wykłady – prof., dr hab, H.Sulym, ćwiczenia – prof, dr. hab. H.Sulym, zajęcia labor. – dr

M.Romanowicz Data

opracowania programu:

08.06.15 Program opracował(a): prof. dr hab. Heorhiy Sulym





Nazwa przedmiotu:

wytrzymałość materiałów i konstrukcji I


Rodzaj przedmiotu:



wprowadzające matematyka I, matematyka II, mechanika ogólna I, mechanika ogólna II

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z podstawowymi zadaniami wytrzymałości materiałów oraz procedurami analizy pól naprężeń i przemieszczeń (odkształceń) w typowych elementach maszyn i konstrukcji. Wykształcenie umiejętności formułowania warunków wytrzymałościowych oraz warunków sztywności i wykorzystywania ich w projektowaniu. Przeprowadzenie analizy wytrzymałościowej typowego elementu konstrukcyjnego i prostego układu mechnicznego.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny; ćwiczenia - dwa kolokwia, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń, zaliczenie zadań przeznaczonych do samodzielnego rozwiązania

Treści programowe:

Podstawowe pojęcia i definicje wytrzymałości materiałów. Naprężenia i przemieszczenia w prostych (jednoosiowych) przypadkach obciązeń. Warunki wytrzymałościowe i warunki sztywności. Złożone przypadki obciążeń i hipotezy wytężeniowe.

Efekty kształcenia

student: Odniesienie do kierunkowych


EK1 zna i rozumie aparat matematyczny oraz prawa mechaniki niezbedne do przeprowadzenia analizy wytrzymałościowej

M1_W01, M1_W04, M1_W05

EK2

definiuje i charakteryzuje podstawowe wielkości oraz związki fizyczne wykorzystywane w liniwo-sprężystej analizie wytrzymałościowej

M1_W01, M1_W02, M1_W05

EK3

prawidłowo identyfikuje oraz prezentuje graficznie wysiłek przekroju oraz całej konstrukcji dla prostych i złożonych przypadków obciążeń statycznych

M1_W05, M1_U07

EK4

lokalizuje najbardziej niebezpieczne (wytężone) obszary elementu konstrukcyjnego i formułuje warunki wytrzymałościowe oraz warunki sztywności

M1_U15, M1_U19

EK5

określa dopuszczalne obciążenia oraz wyznacza minimalne wymiary typowych elementów konstrukcyjnych i dobiera materiał do ich wykonania

M1_W11, M1_U15

EK6

dokonuje analizy wytrzymałościowej typowego elementu konstrukcyjnego i prostego układu mechanicznego oraz potrafi zwięźle przedstawić jej wyniki

M1_U03, M1_U04, M1_U07

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a

(w g

odzi

nach

)

Udział w wykładach 15 x 2h = 30 Udział w ćwiczeniach audytoryjnych 15 x 2h = 30 Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych 10 x 1.5h = 15 Opracowanie sprawozdań z laboratorium lub pracowni i/lub wykonanie zadań domowych (prac domowych)

5 x 2h = 10

Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami 5 x 1h = 5 Realizacja zadań projektowych (w tym przygotowanie prezentacji) - - Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia i obecność na nim 25


RAZEM: 130


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+30h+5h=65

ECTS

65 2

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30h+15h+10h+5h+25h+15h=100

100 4

Literatura podstawowa: 1. Niezgodziński E.M, Niezgodziński T.: Wytrzymałośc materiałów, Wydawnictwa Naukowe PWN,

Warszawa, 2009. 2. Brzoska Z.: Wytrzymałośc materiałów, PWN, Warszawa, 1972. 3. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, Tom 1 - 2007, Tom 2 - 2009. 4. Misiak J.: Mechanika techniczna, Tom 1, Statyka i wytrzymałość materiałów, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2006. 5. Szymczak Cz. [i in]: Wytrzymałość materiałów: zadania, Politechnika Gdańska, Gdańsk, 2002.


1. Cegielski E.: Wytrzymałość materiałów: teoria, przykłady, zadania : podręcznik dla studentów wyższych szkół technicznych, Tom 1, Problemy jednowymiarowe, Wydaw. Politechniki Krakowskiej, Kraków, 2007. 2. Cegielski E.: Wytrzymałość materiałów: teoria, przykłady, zadania : podręcznik dla studentów wyższych szkół technicznych, Tom 2, Problemy złożone, Wydaw. Politechniki Krakowskiej, Kraków, 2006. 3. Piechnik S.: Wytrzymałość materiałów, Politechnika Krakowska, Kraków, 2001. 4. Zielnica J.: Wytrzymałość materiałów, Politechnika Poznanska, Poznań, 1996. 5. Gere J.M., Goodno B.J.: Mechanics of Materials - Brief Edition, Cengage Learning, Stanford, USA, 2012.



weryfikacja

EK1 kolokwium zaliczające wykład, kolokwium z ćwiczeń W, C

EK2 kolokwium zaliczające wykład, kolokwium z ćwiczeń W, C

EK3 kolokwium zaliczające wykład, kolokwium z ćwiczeń, zadania domowe W, C







Data opracowania

programu: 08.06.15 Program opracował: dr inż. Adam Tomczyk






przedmiotu: Mechanika Płynów Kod przedmiotu: MPBMS03003


obowiązkowy Semestr: 3 Punkty ECTS 1) 5 Liczba godzin w semestrze: W - 30 C- 15 L- 15 P- 0 Ps- 0 S- 0 Przedmioty

wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" Matematyka II, Mechanika ogólna I

Założenia i cele

przedmiotu:

Nauczenie terminologii stosowanej w mechanice płynów, definicji i praw; uzyskanie rozumienia zagadnień związanych z przepływem cieczy i gazów; wykształcenie umiejętności sformułowania zagadnienia przepływowego w procesach, maszynach i urządzeniach, wyznaczania parametrów przepływu w prostych przypadkach oraz wykonania podstawowych pomiarów ciśnienia, prędkości i natężenia przepływu

Forma zaliczenia

Wykład - zaliczenie pisemne; ćwiczenia audytoryjne - zaliczenie pisemne; laboratorium - sprawdziany; ocena sprawozdań

Treści programowe:

Własności cieczy i gazów. Modele płynów i przepływów. Elementy kinematyki płynów. Podstawowe równania dynamiki płynów. Podobieństwo zjawisk przepływowych. Statyka płynów. Dynamika cieczy doskonałej. Dynamika cieczy lepkiej. Pomiary ciśnienia, prędkości i natężenia przepływu.

Efekty kształcenia



EK1 Student: potrafi omówić podstawowe modele płynów, przepływów, metody opisu stanu i ruchu płynów

M1_W06

EK2 wykonuje podstawowe obliczenia z zakresu mechaniki płynów

M1_W06, M1_U20

EK3

opisuje metody pomiarowe stosowane w mechanice płynów; wykonuje podstawowe pomiary ciśnienia, prędkości i natężenia przepływu

M1_W06, M1_U11

EK4 poprawnie opracowuje wyniki pomiarów M1_U03 EK5 potrafi pracować w zespole M1_U02, M1_K04

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)


udział w ćwiczeniach audytoryjnych 15

Udział w laboratorium 15

Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych 30

Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 15

Opracowanie sprawozdań z laboratorium 15


Przygotowanie zaliczenia wykładu 15 15

RAZEM:

1) 140



ECTS 4,5)

65 2,4

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15h+15h+30h+15h+15+5h+15h=110

110 4


1.Kosma Z., Podstawy mechaniki płynów, Wyd. Politechniki Radomskiej, 1998 2. Sawicki J., Mechanika przepływów, Wydaw. Politechniki Gdańskiej, Gdańsk, 2009 3. Orzechowski Z., Prywer J, Zarzycki R., Mechanika płynów w inżynierii i ochronie środowiska, WNT, Warszawa, 2009 4. Jeżowiecka-Kabsch K., Szewczyk H., Mechanika płynów, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2001; 5. Burka E.S., Nałęcz T.J., Mechanika płynów w przykładach, PWN, Warszawa, 2002


1.Puzyrewski R, Sawicki J., Podstawy mechaniki płynów i hydrauliki, PWN, Warszawa, 2000; 2. Ciałkowski M., Mechanika płynów, Politechnika Poznańska, Poznań, 2000; 3. Ciałkowski M., Mechanika płynów : zbiór zadań z rozwiązaniami, Wydaw. Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2008 4. Gryboś R., Podstawy mechaniki płynów, PWN, Warszawa, 1998; 5. Fox R, Pritchard P., McDonald A., Introduction to fluid mechanics, Hoboken : John Wiley a. Sons, 2010;




EK1 zaliczenie pisemne wykładu W

EK2 kolokwium zaliczeniowe na ćwiczeniach audytoryjnych, sprawdziany na ćwiczeniach lab.

C, L

EK3 zaliczenie pisemne wykładu, sprawdziany na ćwiczeniach lab., sprawozdania z ćwiczeń lab.

W, L

EK4 sprawozdanie z ćwiczenia lab., obserwacja pracy na zajęciach lab. L

EK5 sprawozdania z ćwiczeń, obserwacja pracy na zajęciach lab. L


Zakład Techniki Cieplnej i Chłodnictwa

Osoby prowadzące:

Data opracowania

programu: 08.06.2015 Program opracował(a): dr inż. Mirosława Kołodziejczyk





dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu:

Metrologia i systemy pomiarowe I


Rodzaj przedmiotu:




matematyka I, matematyka II

Założenia i cele

przedmiotu:

Opis zakładanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, jakie student powinien nabyć po zaliczeniu tego przedmiotu:. student ma wiedzę z zakresu metod pomiarów, niedokładności pomiarów i metod opracowania wyników pomiarów, potrafi przedstawić ostateczny wyniku pomiaru; ma wiedzę z zakresu działań na wymiarach tolerowanych, analizy wymiarowej konstrukcji i pasowań, potrafi rozwiązywać łańcuchy wymiarowe i projektować pasowania; potrafi dobrać odpowiednią technikę pomiaru w zależności od geometrii części i tolerancji wymiaru, potrafi wykonać kontrolę dokładności części maszyn za pomocą uniwersalnych przyrządów pomiarowych.

Forma zaliczenia

Wykład - zaliczenie pisemne, kolokwia; laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń, kolokwia;

Treści programowe:

Metody pomiarów, błędy systematyczne i podstawy teorii błędów przypadkowych, praktyczne metody opracowania wyników pomiarów bezpośrednich i pośrednich. Układ tolerancji i pasowań, działania na wymiarach tolerowanych, metody obliczania ogniw wymiarowych. Ćw. lab. - pomiary wymiarów cz. maszyn za pomocą uniwersalnych narzędzi pomiarowych. Pomiary promieni łuków, kątów stożków i klinów, gwintów, kół zębatych i chropowatości powierzchni.



EK1 wymienia, klasyfikuje i opisuje metody pomiaru M1_W15

EK2 wymienia, klasyfikuje i opisuje błędy pomiarów M1_W15

EK3 charakteryzuje metody opracowania wyników pomiarów M1_W15

EK4 oblicza poprawki, błędy graniczne i niepewności, przedstawia wyniki pomiarów

M1_W15, M1_U12

EK5 wykonuje pomiary części maszyn za pomocą różnych przyrządów pomiarowych, opracowuje i interpretuje uzyskane wyniki

M1_U11, M1_U12, M1_K04

EK6 omawia zasady analizy i syntezy wymiarowej konstrukcji M1_W09, M1_W15,

M1_U14

EK7 oblicza ogniwa wymiarowe i pasowania M1_W09, M1_W15, M1_U14, M1_U15

EK8 dobiera techniki pomiarowe w zależności od geometrii przedmiotu i tolerancji wymiarów

M1_W15, M1_U12

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)


Udział w: ćwiczeniach audytoryjnych i ćwiczeniach laboratoryjnych 30



10

Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami/seminarium/projektem 1

Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych i obecność na nim 10


RAZEM: 88



ECTS

46 1,5


61 2


1. Jakubiec W., Malinowski J.: Metrologia wielkości geometrycznych. WNT, Warszawa 2004. 2. Adamczak S., Makieła W.: Metrologia w budowie maszyn. WNT, Warszawa 2007. 3. Humienny Z.: Specyfikacje geometrii wyrobów. WNT, Warszawa 2004.


1. Adamczak S., Makieła W.: Podstawy metrologii i inżynierii jakości dla mechaników. WNT, Warszawa 2010.



weryfikacja



EK3 kolokwium zaliczające wykład, kolokwium zaliczjące ćwiczenia audytoryjne W, C

EK4 kolokwium zaliczające wykład, kolokwium zaliczjące ćwiczenia audytoryjne, sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń lab., sprawozdanie z ćw. lab.

W, C, L

EK5 sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń lab., sprawozdanie z ćw. lab. L


EK7 kolokwium zaliczające wykład, kolokwium zaliczjące ćwiczenia audytoryjne W, C

EK8 kolokwium zaliczające wykład, sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń lab., sprawozdanie z ćw. lab.

W, L


Zakład Technologii Maszyn i Materiałów

Osoby prowadzące: dr hab. inż. Małgorzata Poniatowska

mgr inż. Zofia Kiryłowicz Data


9.06.15 r. Program opracowała dr hab. inż. Małgorzata Poniatowska


Nazwa programu




Nazwa przedmiotu: Kinematyka i dynamika maszyn Kod przedmiotu: MKBMS03005

Rodzaj przedmiotu:




MECHANIKA

Założenia i cele

przedmiotu: Zapoznanie studentów z metodami analizy kinematycznej oraz dynamiki maszyn.

Forma zaliczenia

Wykład - dwa kolokwia w trakcie semestru; zaliczenie wykładu Projekt - wykonanie i zaliczenie projektu składającego się z kilku zadań

Treści programowe:

Analiza strukturalna mechanizmów. Metody wyznaczania parametrów ruchu członów mechanizmu. Analiza kinematyczna wybranych mechanizmów. Wyznaczanie parametrów kinematycznych metodą planów. Równania Lagrange'a I i II rodzaju. Równaia ruchu układów fizycznych. Analiza mechanizmów poddanych drganim własnym i wymuszonym.

Efekty kształcenia

Efektykształcenia wiedza-umiejętności-kompetencje


EK1 wyznacza parametry ruchu łańcuchów kinematycznych metodą planów

M1_W04, M1_W02

EK2 wyznacza siły bezwładności i reakcji w parach kinematycznych M1_U07

EK3 definiuje zasady wyrównoważnia i równomierność biegu M1_U24, M1_U07

EK4 stosuje metodę Lagrange'a do wyznaczania równań ruchu M1_U10, M1_U24, M1_U07

EK5 potrafi pracować w zespole M1_K03, M1_K04

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (g

odz.

) Udział w wykładach 30

Udział w ćwiczeniach projektowych 15

Przygotowanie do ćwiczeń

Opracowanie projektu 15

Udział w konsultacjach (w tym elektronicznych) 4

Przygotowanie do zaliczenia wykładu i obecność na zaliczeniu wykładu 10

Przygotowanie do zaliczenia zadań projektowych 10

RAZEM: 84



ECTS

49 2


54 2


1. Cannon R.H.: Dynamika układów fizycznych, WNT, Warszawa, 1973 2. red. Morecki A.: Podstawy robotyki. Teoria manipulatorów i robotów, WNT, Warszawa, 1999 3. Honczarenko J.: Roboty przemysłowe. Budowa i zastosowanie. WNT, Warszawa, 2009

Literatura uzupełniająca: 1. Craig J.J.: Introduction to robotics : mechanics and control . Pearson Education, Harlow 2004


metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć, na której zachodzi

weryfikacja





EK5 dyskusja w ramach wykonywania i zaliczenia projektu, obserwacja pracy Studenta na zajęciach

P


Katedra Automatyki i Robotyki

Osoby prowadzące: dr inż.T.Kuźmierowski, dr inż. A.Koszewnik

Data opracowania

programu: 10 czerwca 2015r. Program opracował(a): dr inż. Tomasz Kuźmierowski





Specjalność: Przedmiot wspólny Ścieżka dyplomowania: -

Nazwa przedmiotu:

Automatyka i automatyzacja (E)


Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowy Semestr: 3 Punkty ECTS 7 Liczba godzin w semestrze:

W - 30 C- 15 L- 30 P- 0 Ps- 0 S- 0 Przedmioty

wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" matematyka

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z modelowaniem elementów i układów automatyki oraz wyznaczaniem ich charakterystyk statycznych i dynamicznych. Zapoznanie z zasadami badania jakości liniowych układów regulacji. Zapoznanie z metodą doboru nastaw regulatorów typu PID. Nauczenie zasad tworzenia, minimalizacji i realizacji funkcji logicznych. Zapoznanie studentów z zasadami konfigurowania, programowania i obsługi programowalnych sterowników logicznych typu PLC.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny, egzamin ustny, dwie prace domowe Ćwiczenia - dwa sprawdziany Laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń, kolokwium

Treści programowe:

Wykład Pojęcia stosowane w automatyce: sygnał, element, układ automatyki, regulacja a sterowanie. Matematyczny opis elementów liniowych układów automatyki - równanie ruchu, transmitancja operatorowa. Liniowe człony podstawowe. Budowa i przekształcanie schematów blokowych. Obiekty regulacji. Regulatory. Wymogi stawiane liniowym układom regulacji automatycznej. Regulatory PID - metody doboru nastaw Algebra Boole’a. Tworzenie funkcji logicznych. Synteza układów kombinacyjnych. Sterowniki PLC - budowa, zasada działania i cykl pracy. Moduły PLC. Struktura programowa, adresowanie, typy danych PLC. Języki i elementy programowe PLC. Ćwiczenia Modelowanie elementów automatyki. Wyznaczanie transmitancji operatorowej układów regulacji, z przekształaniem schematów blokowych. Dobór nastaw regulatorów przy znanych i nieznanych parametrach obiektów, z badaniem stabilności układów za pomocą kryteriów Hurwitza, Nyquista, Michajłowa. Tworzenie i minimalizacja funkcji logicznych. Rysowanie schematów logicznych układów sterowania. Laboratorium Wyznaczanie charakterystyk statycznych i dynamicznych elementów automatyki. Modelowanie obiektów regulacji. Badanie wybranych układów regulacji. Modelowanie logicznych układów sterowania. Programowanie sterowników PLC (funkcje podstawowe, timery i liczniki).

Efekty kształcenia

Zapisać minimum 4, maksimum 8 efektów kształcenia zachowując kolejność: wiedza-umiejętności-kompetencje.

Każdy efekt kształcenia musi być weryfikowalny.


EK1 posiada wiedzę w zakresie opisu właściwości statycznych i dynamicznych elementów i układów automatyki

M1_W14, M1_W20

EK2 dysponuje wiedzą o metodach badania układów liniowych (stabilność, dokładność statyczna, jakość dynamiczna)

M1_W20

EK3 ma podstawową wiedzę o układach logicznych - tworzenie, minimalizacja i realizacja funkcji logicznych

M1_W14, M1_W20

EK4 posiada wiedzę o budowie, zasadzie działania i programowania sterowników PLC

M1_W14, M1_W20

EK5 umie utworzyć opis elementu oraz układu automatyki i wyznaczyć właściwości statyczne i dynamiczne (charakterystyki statyczne, dynamiczne)

M1_U07, M1_U08

EK6 umie zaprojektować prosty układ regulacji z uwzględnieniem warunków użytkowych, dobrać urządzenia i nastawy regulatora PID

M1_U07, M1_U08

EK7 potrafi analizować, tworzyć i minimalizować funkcje logiczne realizowane w układach cyfrowych

M1_U07, M1_U08

EK8 potrafi programować funkcje arytmetyczno-logiczne w sterownikach PLC, uruchamiać i testować proste algorytmy sterowania binarnego w PLC

M1_U07, M1_U08

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)


Udział w: ćwiczeniach audytoryjnych + laboratorium 45 x 1h = 45

Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych/laboratoryjnych 6 x 2h =

12 x 2h = 36

Opracowanie sprawozdań z laboratorium i zadań domowych 12 x 3h = 2 x 2h =

40

Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami 4 x 1h = 4

Przygotowanie do egzaminu i obecność na nim 20


RAZEM: 195


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 30h+15h+30h+4h=79h

ECTS

79 3 Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym:

15h+30h+36h+40h+4h+20h=145h 145 4


1. Siemieniako F., Gosiewski Z.: Automatyka. Tom. 1, Modelowanie i analiza układów. Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok, 2006. 2. Gosiewski Z., Siemieniako F.: Automatyka. Tom. 2, Synteza układów. Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok, 2007. 3. Siemieniako F., Peszyński K.: Automatyka w przykładach i zadaniach. Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok, 2005. 4. Siemieniako F., Żdanuk W.: Laboratorium podstaw automatyki. Wydawnictwo PB, Białystok, 1993. 5. Kwaśniewski J.: Sterowniki przemysłowe w praktyce Inżynierskiej, Wyd. AGH, Kraków, 2007.


1. Peszyński K., Siemieniako F.: Sterowanie procesów - podstawy i przykłady. Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, Bydgoszcz, 2002. 2. Ogata K.: Designing Linear Control Systems with MatLab. Prentice Hall, Englewood Cliffs, New Jersey, 1996. 3. Kowal J.: Podstawy automatyki. Tom 1. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne AGH, Kraków, 2004. 4. Jędrzejkiewicz Z.: Teoria sterowania układów jednowymiarowych. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne AGH, Kraków, 2004. 5. Legierski T. i inni: Programowanie sterowników PLC. Gliwice, 1998.

Nr efektu kształcenia

Metoda weryfikacji efektu kształcenia Forma zajęć (jeśli jest więcej niż jedna), na której zachodzi

weryfikacja

EK1 egzamin pisemny, kolokwium, sprawdzian przygotowania do ćw. lab. W, C, L

EK2 egzamin pisemny, kolokwium W, C

EK3 egzamin pisemny, kolokwium W, C

EK4 egzamin pisemny, sprawdzian przygotowania do ćw. lab. W, L

EK5 egzamin pisemny, kolokwium, sprawozdanie z ćw. lab. W, C, L





Katedra Automatyki i Robotyki Osoby prowadzące: dr inż. Leszek Gołdyn

dr inż. Paweł Ostapkowicz Data opracowania

programu: 08.06.2015r. Program opracował(a): dr inż. Paweł Ostapkowicz





dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język angielski II Kod przedmiotu: MPBMS03007

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


język angielski I



Forma zaliczenia Ocena na podstawie sprawdzianów pisemnych, prac domowych ustnych i pisemnych, dyskusji

Treści programowe:

Tematyka: praca inżyniera i wynalazcy, etapy kariery zawdowej, poszukiwanie pracy, CV, rozmowa kwalifikacyjna, bezpieczeństwo pracy, problem nieodnawialnych źródeł energii, efekt cieplarniany. Gramatyka: present continuous / going to, stopień wyższy, present perfect / past simple, czasowniki modalne - strona czynna i bierna, present participle, future modals.




EK2 prezentuje w formie ustnej i pisemnej swoją sylwetkę studenta, uczelnię oraz kierunek studiów

M1_U05

EK3 posługuje się jezykiem angielskiem w stopniu wystarczajacym do porozumiewania się

M1_U05

EK4 potrafi pozyskiwać podstawowe informacje z literatury w języku angielskim M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

go

dzin

ach)


Udział w konsultacjach 5


RAZEM: 55



ECTS

35 1,5





1. Weber M., Brzosko Ł. : English for engineers. Oficyna Wydawnicza Politechniki Bialostockiej, Białystok, 20102. Ibbotson M.: Professional English in Use- Engineering. Cambridge University Press, 2009



weryfikacja




EK4 sprawdzenie prac domowych pisemnych i ustnych, dyskusja na zajeciach C



Data opracowania



Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język rosyjski II Kod przedmiotu: MPBMS03008

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


język rosyjski I



Forma zaliczenia


Treści programowe:

Zakres tematyczny: Charakterystyka człowieka. Uczucia w stosunkach międzyludzkich. Mieszkanie. Dom marzeń. Sposoby poszukiwania pracy. CV. Zwyczaje świąteczne. Leksyka specjalistyczna. Zagadnienia gramatyczne: Formy liczby mnogiej rzeczowników. Stopniowanie nieregularne przymiotników. Przysłówki. Spójniki zdań podrzędnie złożonych.



EK1 ma ogólną wiedzę o gramatyce języka rosyjskiego, M1_U05

EK2 prezentuje w formie ustnej i pisemnej swoją sylwetkę studenta, uczelnię oraz kierunek, na którym studiuje,

M1_U05

EK3 posługuje się językiem rosyjskim w stopniu wystarczającym do porozumiewania się w okeślonych sytuacjach,

M1_U05

EK4 potrafi pozyskiwać i interpretować podstawowe informacje z literatury w języku rosyjskim.

M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)




RAZEM: 55



ECTS

35 1,5



1.Cieplicka M.,Torzewska W.: Русский язык. Kompendium tematyczno-leksykalne 1. Wagros, Poznań, 2007. 2. Pado A.: Start.ru 2. WSiP, Warszawa, 2006. 3. Milczarek W.: Język rosyjski od A do Z. Repetytorium. Kram, Warszawa, 2007


1. Kowalska N., Samek D.: Praktyczna gramatyka języka rosyjskiego. REA, Warszawa, 2004.2. Materiały z rosyjskojęzycznych portali internetowych, prasy i książek.3. Samek D.: Rozmówki polsko-rosyjskie. REA, Warszawa, 2009.4. Słownik naukowo-techniczny rosyjsko-polski. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1999.



weryfikacja







Data opracowania






dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język niemiecki II Kod przedmiotu: MPBMS03009

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0





Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną: testy śródsemestralne, test modułowy, wypowiedzi pisemne i ustne, prace domowe, prezentacja

Treści programowe:

Zakres tematyczny (sytuacje językowe): realizacja zamówień i zleceń, defekty i szkody, reklamacja towarów i usług, wyrażanie możliwości, kryteria decyzji, alternatywne sposoby zachowań, rozwiązywanie problemów Zagadnienia gramatyczno-syntaktyczne: strona bierna procesu, czasy gramatyczne, zdania okolicznikowe czasu (bevor, nachdem) i sposobu (indem), tryb przypuszczający Konjunktiv II, zaimki osobowe i względne, przyimki czasowe, zdania główne i poboczne



EK1 ma ogólną wiedzę o gramatyce języka niemieckiego, M1_U05

EK2 prezentuje w formie ustnej i pisemnej swoją sylwetkę studenta, uczelnię oraz kierunek, na którym studiuje,

M1_U05

EK3 posługuje się językiem niemieckim w stopniu wystarczającym do porozumiewania się w okeślonych sytuacjach,

M1_U05

EK4 potrafi pozyskiwać i interpretować podstawowe informacje z literatury w języku niemieckim.

M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

go

dzin

ach)




RAZEM: 55



ECTS

35 1,5





1. Wioletta Omelianiuk, Halina Ostapczuk: Sach- und Fachtexte auf Deutsch, Teil 2, Politechnika Białostocka, Białystok, 2010 2. Renate Wagner: Grammatiktraining Mittelstufe, Verlag für Deutsch, 1997 3. Słownik techniczny niemiecko-polski i polsko-niemiecki, PWN, 2010 4. Janusz Suchocki: Testy ćwiczeniowe z języka niemieckiego - Gelernt ist gelernt, Politechnika Białostocka, Białystok 2004 5. Materiały własne prowadzącego (adaptowane i opracowane teksty z literatury fachowej oraz z Internetu)



weryfikacja

EK1 testy śródsemestralne i test modułowy, wypowiedzi pisemne i ustne







EK8 prezentacja, obserwacja pracy na zajęciach



Data opracowania



Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu Podstawy konstrukcji maszyn I Kod przedmiotu: MPBMS04001

Rodzaj przedmiotu:


Liczba godzin w semestrze

W - 30 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


matematyka, mechanika techniczna, grafika inżynierska

Założenia i cele przedmiotu

Poznanie budowy i zasady działania podstawowych elementów i zespołów maszyn. Zaznajomienie się z metodami obliczeń konstrukcyjnych i sposobami doboru elementów maszyn. Nabycie umiejętności projektowania elementów maszyn.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny, ćwiczenia - sprawdziany pisemne, zadania domowe;

Treści programowe

Podstawy teorii konstrukcji maszyn. Wytrzymałość zmęczeniowa i obliczenia zmęczeniowe. Połączenia rozłączne i nierozłączne. Elementy podatne. Osie i wały: zasady projektowania, drgania, wyrównoważanie.



EK1 zna budowę podstawowych elementów i zespołów maszyn oraz wie do czego one służą i jak działają, posiada wiedzę na temat cyklu życia urządzeń i systemów mechanicznych

M1_W08, M1_W10, M1_W19

EK2 posiada wiedzę w zakresie prowadzenia obliczeń konstrukcyjnych elementów i zespołów maszyn

M1_W08, M1_W09

EK3 potrafi omówić działanie urządzenia na podstawie schematu ideowego M1_U18

EK4 potrafi określić warunki wytrzymałości oraz sztywności i wykorzystywać je w procesie projektowania elementów maszyn

M1_U19

EK5 potrafi przeprowadzić obliczenia niezbędne do doboru znormalizowanych i katalogowych elementów maszyn

M1_U01, M1_U07, M1_U14, M1_U15

EK6

potrafi pracować indywidualnie; umie oszacować czas potrzebny na realiza-cję zleconego zadania, student ma świadomość odpowiedzialności za pra-cę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole

M1_U02, M1_K03,

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)



Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych 15 x 3h = 45

Wykonanie zadań domowych (prac domowych) 15

Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami 10 x 1h = 10


Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń 5

RAZEM: 145



ECTS

72 3


105 4


1. Dietrich M. (red.): Podstawy konstrukcji maszyn. T.1, T.2. WN-T, Warszawa, 2008. 2. Kurmaz L.W., Kurmaz O.L.: Podstawy konstruowania węzłów i części maszyn: podręcznik konstruowania. Wyd. Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce, 2011. 3. Mazanek E. (red.): Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. T.1. Połączenia, sprężyny, zawory, wały maszynowe. WN-T, Warszawa, 2005. 4. Osiński Z. (red.): Podstawy konstrukcji maszyn. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 2010. 5. Skoć A., Spałek J.: Podstawy konstrukcji maszyn. T.1. Obliczenia konstrukcyjne, tolerancje i pasowania, połączenia. WN-T, Warszawa, 2006.


1. Darbyshire A.: Mechanical engineering: BTEC national engineering specialist units. Newnes, Amsterdam, 2010. 2. Fischer U. (oprac. merytoryczne wersji pol. Joachim Potrykus): Poradnik mechanika. Wyd. REA, Warszawa, 2009. 3. Juchnikowski W., Żółtowski J.: Podstawy konstrukcji maszyn: pomoce do projektowania z atlasem. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2004. 4. Nowakowski P.: Wybrane techniki komputerowe w projektowaniu i wytwarzaniu. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2006.



weryfikacja

EK1 sprawdzian pisemny, dyskusja W, Ć

EK2 sprawdzian pisemny W,Ć

EK3 pisemny sprawdzian cząstkowy, dyskusja Ć

EK4 sprawdzian pisemny, dyskusja W, Ć

EK5 sprawdzian pisemny, zadania domowe W, Ć

EK6 zadania domowe, dyskusja, obserwacja pracy na zajęciach Ć



Osoby prowadzące: pracownicy Katedry Budowy i Eksploatacji

Maszyn.

Data opracowania

programu: 05.06.2015 Program opracował(a): dr inż. G.Mieczkowski


Nazwa programu


Mechanika i budowa maszyn Poziom i forma studiów stacjonarne I stopnia


Nazwa przedmiotu: TECHNIKI WYTWARZANIA I Kod przedmiotu: MPBMS04002

Rodzaj przedmiotu:



W - 30 C- 0 L- 30 P- 0 Ps- 0 S- 0


Fizyka, Chemia, Materiałoznawstwo

Założenia i cele

przedmiotu:

nauczenie podstaw z zakresu inżynierii wytwarzania, zapoznanie praktyczne z możliwościami realizacji podstawowych operacji technologicznych podczas ćwiczeń laboratoryjnych

Forma zaliczenia

WYKŁAD - egzamin pisemny lub ustny, LABORATORIUM – zaliczenie na ocenę pozytywną sprawdzianów wstępnych i sprawozdań

Treści programowe:

WYKŁAD: Procesy wytwarzania materiałów i kształtowania właściwości materiałów inżynierskich. Procesy

technologiczne kształtowania struktury i własności inżynierskich stopów metali. Oróbka ubytkowa i inne technologie kształtowania postaci grometrycznej. Obróbka powierzchniowa i cieplno-chemiczna.

Technologie nakładania powłok i pokryć. Elementy inżynierii powierzchni. Cięcie termiczne oraz łączenie i spajanie. Przebieg i organizacja montażu. Technologia maszyn – maszyny technologiczne. Podstawy organizacji produkcji. Projektowanie - w tym materiałowe – procesów wytwarzania maszyn. Podstawy

komputerowego wspomagania projektowania ptocesów technologicznych (CAM – Computer Aided Manufakturing)

LABORATORIA: Formowanie i dlewanie + BHP

Cięcie i spawanie - gazowe i łukowe Narzędzia i obróbka skrawaniem - toczenie, frezowanie, szlifowanie .

Wykonywanie gwintów różnymimetodami . Procesy technologiczne na obrabiarkach sterowanych numerycznie



kształcenia

EK1 student: definiuje i klasyfikuje metody obróbki materiałów M1_W16

EK2 definiuje i klasyfikuje materiały, maszyny i urządzenia do obróbki materiałów M1_W11, M1_W16, M1_W17, M1_W19

EK3 opracowuje dokumentację technologiczną,dobiera technologię do określonego zadania inżynierskiego

M1_U13, M1_U14, M1_U15, M1_U23

EK4 posiada umiejętności racjonalnej oceny procesów wytwórczych pod kątem ich możliwości technicznych (park obrabiarkowy)

M1_W16, M1_W19, M1_W22, M1_U09,

M1_U11

Bila

ns

nakł

adu

prac

y

stud

enta

(w

godz

inac

h)



15 x 2h = 30



15 x 2h = 30


Realizacja zadań projektowych (w tym przygotowanie prezentacji) 0



RAZEM: 1) 125


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+30h+5h+5h+5h=75h

ECTS 4,5)

75 3

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30h+30h=60h

60 2


1. Perzyk M.; Odlewnictwo; WNT W-wa 2000. 2. Choroszy B. Technologia Maszyn, Oficyna Wydaw. P Wrocławskiej; Wrocław; 2000. 3. Feld M. Podstawy projektowania procesów technologicznych WNT W-wa 2000.


1. Miecielica M., Wiśniewski W. (2005) Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych, PWN, Warszawa. 2. Karpiński T. (2004), Inżynieria produkcji, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa. 3. Adamczyk W. (2002), Inżynieria procesów przemysłowych, Wydaw. Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków. 4. Fertsch M. Innovative and intelligent manufacturing systems :monograph, Poznań : Publishing House of Poznan University of Technology, 2010.


metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć (jeśli jest

więcej niż jedna), na której zachodzi weryfikacja

EK1 kolokwium zaliczające wykład, sprawozdanie z ćwiczenia W, L

EK2 sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń lab., sprawozdanie z ćwiczenia lab., kolokwium zaliczające wykład i ćwiczenia

L

EK3 sprawozdanie z ćwiczenia,dokumentacja projektu + dołączony plik z prezentacją -

EK4 sprawozdanie z ćwiczenia lab., kolokwium zaliczajace wykład i ćwiczenia L, W

Jednostka realizująca: Katedra/Zakład/Studium ... Osoby prowadzące: Prof. zw. dr hab. inż. Jan Piwnik

Data opracowania

programu: 02.06.2015r. Program opracował(a): Prof. zw. dr hab. inż. Jan Piwnik





Nazwa przedmiotu:

Komputerowo wspomagane projektowanie





wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" Grafika inżynierska, Podstawy Informatyki

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z możliwościami współczesnych systemów CAD. Nauczanie podstaw projektowania z wykorzystaniem technik komputerowych.Praktyczna nauka tworzenia modeli przy użyciu narzędzi stosowanych do modelowania geometrycznego. Prezentacja metod

szybkiego prototypowania wyrobu i zastosowania inżynierii odwrotnej w procesie projektowania. Wykonanie i edytowanie pojedyńczych modeli 3D detalu. Opracowanie modelu złożenia na bazie pojedyńczych części 3D. Przygotowanie dokumentacji konstrukcyjnej na podstawie opracowanych modeli 3D.

Forma zaliczenia

Wykład - Zaliczenie pisemne wykładu, projekt - sprawdzian umiejętności praktycznych oraz wykonanie projektów wydanych przez prowadzącego

Treści programowe:

Struktura i funkcje CAD. Modelowanie geometryczne układów mechanicznych w budowie maszyn. Możliwości systemów parametrycznych CAD: modelowanie bryłowe, części, zespoły, rysunek płaski. Metody tworzenia, przekształcania i przetwarzania geometrii w systemach CAD. Formaty zapisu grafiki wektorowej i rastrowej. Zalety i możliwości modelowania bryłowego. Parametryczność modeli CAD. Tworzenie wizualizacji obiektów technicznych. Tworzenie dokumentacji technicznej 2D. Metody szybkiego prototypowania i inżynierii odwrotnej. Budowa systemu CAx.

Efekty kształcenia



EK1 student: wymienia i klasyfikuje typy modeli CAD M1_W07 EK2 zna strukturę systemu CAx, sposoby tworzenia modeli 3D M1_W09

EK3 zna zasady procesu projektowania z wykorzystaniem sytemów CAD

M1_W08, M1_W13

EK4 tworzy i edytuje modele bryłowe podstawowych elementów maszyn

M1_U14

EK5 potrafi utworzyć model złożenia z modeli części M1_U14, M1_U15

EK6 umie określić właściwości fizyczne obiektu bryłowego i przedstawić jego wizualizację

M1_U10

EK7 potrafi opracować dokumentację 2D obiektu na podstawie modelu 3D

M1_U17

EK8 ma świadomość potrzeby dokształcania M1_K01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

god

zina

ch)



Przygotowanie do ćwiczeń projektowych 15 x 1h = 15

Udział w konsultacjach związanych z projektem 5 x 1h = 5

Realizacja zadań projektowych 15 x 2h = 45 Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia i obecność na nim 20

RAZEM: 1) 145



ECTS 4,5)

65 2

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30h+15h+5h+45h+20h=115

115 3,5

Literatura 1. Tarnowski W.: Podstawy projektowania technicznego, WNT, Warszawa, 1997.

podstawowa: 2. Weiss Z.: Techniki komputerowe w przedsiębiorstwie, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2002; 3. A. Wełyczko: CATIA V5. Przykłady efektywnego zastosowania systemu w projektowaniu mechanicznym, Wyd. Helion, 2005. 4. Podstawy SolidWorks, Wyd. CNS Solutions, 2012. 5. Keska P.: SolidWorks 2013, Modelowanie części, złożenia, rysunki, Wyd. CADvantage, 2013.


1. czasopisma branżowe (np.: Design News Polska, Projektowanie i Konstrukcje Inżynierskie) 2. portale internetowe (np.: www.3dcad.pl, www.solidworks.com, www.cns.pl) 3. Lombard M.: „SolidWorks 2011 Parts Bible”, Wiley Publishing, 2011 4. Lombard M.: „SolidWorks 2011 Asemmblies Bible”, Wiley Publishing, 2011 5. SolidWorks Rysunki, Wyd. CNS Solutions, 2012.



weryfikacja

EK1 zaliczenie pisemne W

EK2 zaliczenie pisemne wykładu, sprawdzian praktyczny z projektowania W,P

EK3 zaliczenie pisemne wykładu, sprawdzian praktyczny z projektowania W, P

EK4 dokumentacja projektu + dołączony plik źródłowy P




EK8 obserwacja pracy na zajęciach P



Osoby prowadzące: W. Tarasiuk, P. Grześ

Data opracowania

programu: 08.06.15 Program opracował(a): dr inż. Andrzej Łukaszewicz





dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Termodynamika Kod przedmiotu: MPBMS04004

Rodzaj przedmiotu:




matematyka, fizyka


Przekazanie podstawowej wiedzy z zakresu termodynamiki technicznej, a w szczególności zapoznanie studentów z makroskopowym, quasi-statycznym modelem opisu procesów termodynamicznych w technice i przyrodzie. Wykształcenie umiejętności dokonywania analiz ilościowych przemian termodynamicznych oraz identyfikacji najistotniejszych czynników warunkujących racjonalne gospodarowanie energią na etapie wytwarzania oraz eksploatacji maszyn i urządzeń.

Forma zaliczenia

Wykład - sprawdzian pisemny; ćwiczenia - dwa sprawdziany; laboratorium - ocena sprawozdań oraz sprawdziany przygotowania do ćwiczeń.

Treści programowe:

Termodynamika techniczna – pojęcia podstawowe. I Zasada Termodynamiki dla układów zamkniętych i otwartych. Podstawowe zasady formułowania równań bilansowych. Model gazu doskonałego i jego przemiany. II Zasada Termodynamiki – konsekwencje i interpretacje. Pojęcia entropii i egzergii. Stosowane miary wydajności urządzeń cieplnych. Termodynamika pary wodnej oraz gazów wilgotnych. Modele rzeczywistych czynników termodynamicznych. Podstawy opisu przepływu czynników ściśliwych. Wiadomości ogólne z zakresu silników i urządzeń cieplnych.



EK1 wymienia i rozpoznaje formy konwersji energii w łańcuchu przemian energetycznych

M1_W12

EK2 formułuje makroskopowy opis procesów termodynamicznych M1_W02, M1_W06,

M1_W12

EK3 wykonuje podstawowe pomiary wielkości fizycznych i oszacowuje wartości parametrów termodynamicznych (również funkcji stanu)

M1_W15, M1_U08

EK4 określa sprawność podstawowych urządzeń cieplnych i energetycznych M1_U09, M1_U21

EK5 poprawnie formułuje fundamentalne bilanse masowe i energetyczne M1_W01, M1_U20

EK6 identyfikuje pozatechniczne skutki działalności inżyniera M1_K02

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)

Udział w wykładach 15 x 2h 30

Samodzielne studiowanie tematyki wykładów 15

Udział w ćwiczeniach audytoryjnych 15 x 1h 15

Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych + obecn. na kolokwiach 15h + 6h 21

Udział w zajęciach laboratoryjnych 15 x 1h 15

Samodzielne przygotowanie do zajęć laboratoryjnych 14

Wykonywanie sprawozdań laboratoryjnych 14

Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami audytoryjnymi oraz z zajęciami laboratoryjnymi

5

RAZEM: 129


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 30h + 15h + 6h + 15h + 5h

ECTS

71 2,8

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym: 15h + 21h + 15h + 14h + 14h + 5h

84 3


1. Staniszewski Bogumił Termodynamika techniczna. PWN, Warszawa 1986. 2. Yunus A. Cengel, Michael A. Boles Thermodynamics, An Engineering Approach, Fourth Edition, McGraw-Hill, New York 2002. 3. Szargut Jan, Termodynamika techniczna. Wydaw. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2005 4. Wiśniewski Stefan, Termodynamika techniczna. WNT, Warszawa 2005. 5. Cieśliński Janusz i inni (pod red. Wiesława Pudlika) Termodynamika - zadania i przykłady obliczeniowe. Politechnika Gdańska, Gdańsk 2000.


1. Marecki Jacek, Podstawy przemian energetycznych. WNT, Warszawa 2008. 2. Fodemski Tadeusz R. (i inni), pod red. T.R.Fodemskiego Pomiary cieplne, Cz.1 Podstawowe pomiary cieplne, Cz.2 Badania cieplne maszyn i urządzeń. Wyd. 3, WNT, Warszawa 2001. 3. Wark,K.,Jr. Thermodynamics. Fifth Edition, McGraw-Hill Book Comp., Singapore 1989.

4. Szargut Jan, Guzik Antoni, Henryk Górniak Programowany zbiór zadań z termodynamiki technicznej. Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa 1986. 5. Banaszek Jerzy (i inni) Termodynamika: przykłady i zadania. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1998.



weryfikacja

EK1 wykład - zaliczenie pisemne, W

EK2 wykład - zaliczenie pisemne, kolokwia zaliczające ćwiczenia audytoryjne W, C

EK3 sprawdzian przygotowania do ćwiczenia, ocena sprawozdań L

EK4 kolokwia zaliczające ćwiczenia audytoryjne C

EK5 wykład - zaliczenie pisemne, kolokwia zaliczające ćwiczenia audytoryjne W, C

EK6 obserwacja pracy na zajęciach W, C, L


Zakład Techniki Cieplnej i Chłodnictwa WM PB

Osoby prowadzące: dr inż. Józef Gościk

Data opracowania

programu: 02.06.2015 Program opracował(a): dr inż. Józef Gościk





Nazwa przedmiotu:

wytrzymałość materiałów i konstrukcji II


Rodzaj przedmiotu:



wprowadzające matematyka I, matematyka II, mechanika ogólna I, mechanika ogólna II, wytrzymałość materiałów i konstrukcji I

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z zawansowanymi zagadnieniami wytrzymałości materiałów zwłaszcza zagadnieniami statycznie niewyznaczalnymi, dynamicznymi oraz wybranymi zagadnieniami teorii sprężystości i platyczności. Ugruntowanie umiejętności formułowania warunków wytrzymałościowych oraz warunków sztywności. Przedstawienie studentom wybranych metod wyznaczania typowych charakterystyk mechanicznych oraz metod analizy pól naprężeń i przemieszczeń.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny; ćwiczenia - kolokwium, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń, zadania domowe, laboratorium - sprawdziany przygotowania do ćwiczeń, zaliczenie sprawozdań z ćwiczeń.

Treści programowe:

Twierdzenia ogólne o układach sprężystych. Układy statycznie niewyznaczalne. Naprężenia i przemieszczenia w typowych zagadnieniach udarowych oraz klasycznych zadaniach teorii sprężystości i plastyczności. Wybrane nieliniowe zagadnienia wytrzymałości materiałów.

Efekty kształcenia

student: Odniesienie do kierunkowych


EK1 zna i rozumie podstawowe prawa i twierdzenia o układach sprężystych statycznie wyznaczalnych i niewyznaczalnych

M1_W01, M1_W02, M1_W04, M1_W05

EK2

ma uporządkowaną wiedzę w zakresie wybranych zagadnień udarowych, teorii sprężystości i plastyczności oraz typowych zagadnień nieliniowych

M1_W04, M1_W05

EK3

prawidłowo identyfikuje stan naprężenia i odkształcenia w wybranych złożonych przypadkach obciążeń monotonicznych i określa rozkłady naprężeń

M1_U19

EK4

formułuje warunki wytrzymałościowe i wykorzystuje je w procesie doboru obciążeń dopuszczalnych oraz minimalnych wymiarów elementu konstrukcyjnego

M1_U19

EK5 dokonuje analizy wytrzymałościowej prostego zagadnienia dynamicznego i nieliniowego i przedstawia zwięźle jej wyniki

M1_U04, M1_U18, M1_U19

EK6

wykorzystuje poznane metody do wyznaczania podstawowych charakterystyk mechanicznych materiałów i potrafi dokonać weryfikacji doświadczalnej poznanych metod obliczeniowych

M1_U11, M1_U12

EK7 stosuje zasady BHP M1_U23 EK8 potrafi pracować w zespole M1_U02, M1_K03

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)

udział w wykładach 15 x 2h = 30 Udział w: ćwiczeniach audytoryjnych + laboratorium 15 x 3h = 45 Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych 10 x 1h = 10 Opracowanie sprawozdań z laboratorium lub pracowni i/lub wykonanie zadań domowych (prac domowych)

10 x 2h = 20

Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami audytoryjnymi i laboratoriami 5 x 1h = 5 Realizacja zadań projektowych (w tym przygotowanie prezentacji) - - Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia i obecność na nim 25 Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych i laboratoriów + obecność na kolokwi

20

RAZEM: 155



ECTS

85 3


45h+10h+20h+5h+25h+20h=125


1. Niezgodziński E.M, Niezgodziński T.: Wytrzymałośc materiałów, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa, 2009. 2. Brzoska Z.: Wytrzymałośc materiałów, PWN, Warszawa, 1972. 3. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, Tom 1 - 2007, Tom 2 - 2009. 4. Misiak J.: Mechanika techniczna, Tom 1, Statyka i wytrzymałość materiałów, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2006. 5. Szymczak Cz. [i in]: Wytrzymałość materiałów: zadania, Politechnika Gdańska, Gdańsk, 2002.


1. Cegielski E.: Wytrzymałość materiałów: teoria, przykłady, zadania : podręcznik dla studentów wyższych szkół technicznych, Tom 1 - Problemy jednowymiarowe (2007), Tom 2 - Problemy złożone (2006), Wydaw. Politechniki Krakowskiej, Kraków. 2. Piechnik S.: Wytrzymałość materiałów, Politechnika Krakowska, Kraków, 2001. 3. Zielnica J.: Wytrzymałość materiałów, Politechnika Poznanska, Poznań, 1996. 4. Pytel A., Kiusalaas J.: Mechanics of Materials, Cengage Learning, Stanford, USA, 2012. 5. Timoshenko S., Young D.H.: Theory of Structures, McGraw-Hill, New York, London, 1945.



weryfikacja

EK1 egzamin zaliczający wykład, kolokwium z ćwiczeń W, C


EK3 egzamin zaliczający wykład, kolokwium z ćwiczeń, sprawozdanie z ćwiczenia lab. W, C, L

EK4 egzamin zaliczający wykład, kolokwium z ćwiczeń, sprawozdanie z ćwiczenia lab. W, C, L


EK6 sprawdzenie przygotowania do ćwicznia lab., sprawozdanie z ćwiczenia lab. L

EK7 sprawozdanie z ćwiczenia lab., obserwacja pracy na lab., L

EK8 sprawozdanie z ćwiczenia lab., obserwacja pracy na lab., L


Katedra Mechanikii Informatyki Stosowanej


Data opracowania

programu: 08.06.15 Program opracował: dr inż. Adam Tomczyk




Specjalność: Przedmiot wspólny Ścieżka dyplomowania: Nazwa

przedmiotu: Metrologia i systemy pomiarowe II Kod przedmiotu: MPBMS04006




wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" Matematyka I, Matematyka II, Metrologia i systemy pomiarowe I

Założenia i cele

przedmiotu:

Opis zakładanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, jakie student powinien nabyć po zaliczeniu

tego przedmiotu:. student ma wiedzę z zakresu analizy i przetwarzania sygnałów pomiarowych, budowy i zasady działania przetworników pomiarowych, struktury i organizacji systemów pomiarowych, współrzędnościowej techniki pomiarowej, potrafi przeprowadzć pomiary części maszyn za pomocą komputerowych systemów pomiarowych oraz interpretować otrzymane wyniki, potrafi pracować w zespole i ma świadomość odpowiedzialności za wspólne realizowane zadania..

Forma zaliczenia

Wykład - zaliczenie pisemne, kolokwia; laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń, kolokwia;

Treści programowe:

Klasyfikacja i analiza sygnałów pomiarowych. Struktura i organizacja systemów pomiarowych (SP). Przetwarzanie analogowe i cyfrowe. Elementy budowy SP. Charakterystyki przetworników pomiarowych. Analiza sygnałow pomiarowych. Współrzędnościowa technika pomiarowa. Ćw. lab. - Pomiary makro-i mikrogeometrii części maszyn za pomocą komputerowych systemów pomiarowych.

Efekty kształcenia



EK1 klasyfikuje, analizuje sygnały pomiarowe, poprawnie opracowuje i interpretuje wyniki analizy

M1_W15, M1_U08

EK2 tłumaczy zasady organizacji SP M1_W15, M1_W20, EK3 wymienia i opisuje wybrane elementy SP M1_W15, M1_W19 EK4 wyjaśnia funkcje przetwarzania w SP M1_W15 EK5 wyjaśnia zasadę współrzędnościowej techniki pomiarowej M1_W15, M1_U11

EK6 planuje i wykonuje pomiary części maszyn, interpretuje uzyskane wyniki

M1_U11, M1_U12

EK7 ustala związki i znajduje przyczyny niewłaściwych rezulatów M1_U11, M1_U12

EK8 potrafi pracować w zespole M1_U02, M1_K04

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)


Udział w: ćwiczeniach laboratoryjnych 15



7 x 2h = 14



RAZEM: 1) 82



ECTS 4,5)

35 1,5

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15h+21h+14h+5h=55

55 2


1. Winiecki W.: Organizacja komputerowych systemów pomiarowych. Wydawnictwa Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1997.

2. Jakubiec W., Malinowski J.: Metrologia wielkości geometrycznych. WNT, Warszawa 2004. 3. Ratajczyk E.: Współrzędnościowa technika pomiarowa. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005. 4. Humienny Z.: Specyfikacje geometrii wyrobów. WNT, Warszawa 2004.


1. Barzykowski J.: Współczesna metrologia. WNT, Warszawa 2004. 2. Adamczak S.: Pomiary geometryczne powierzchni, WNT, Warszawa, 2009.



weryfikacja



EK3 kolokwium zaliczające wykład , sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń lab.

W, L

EK4 kolokwium zaliczajace wykład W

EK5 kolokwium zaliczające wykład, sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń lab. W, L

EK6 sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń lab., sprawozdanie z ćw. lab. L

EK7 sprawozdanie z ćwiczenia, obserwacja pracy na zajęciach lab. L

EK8 dyskusja nad planem pomiaru i zespołowe opracowanie planu pomiaru L



Osoby prowadzące: dr hab. inż. Małgorzata Poniatowska

Data opracowania

programu: 9.06.15 r. Program opracowała dr hab. inż. Małgorzata Poniatowska


Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język angielski III Kod przedmiotu: MPBMS04007

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


język angielski II



Forma zaliczenia


Treści programowe:

Tematyka: technologia i procedury zabezpieczeń, metody indentyfikacji osób, projekty inzynierskie i budowlane a przemysł petrochemiczny, kształty i pojęcia architektoniczne, rysunki i plany architektoniczne Gramatyka: mowa zależna, past continuous, present perfect / past simple, stopień wyższy i najwyższy




EK2 ma zasób słownictwa umożliwiający uczestniczenie w dyskusji na temat związany z kierunkiem studiów

M1_U05

EK3 czyta ze zrozumieniem, w języku angielskim, teksty związane z kierunkiem studiów

M1_U05

EK4 potrafi pozyskiwać podstawowe informacje z literatury w języku angielskiem oraz dokonywać ich interpretacji

M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)


Udział w konsultacjach zwiazanych z ćwiczeniami 5


RAZEM: 55



ECTS

35 1,5





1. Weber M., Brzosko Ł.. : English for engineers. Oficyna Wydawnicza Politechniki Bialostockiej, Białystok, 20102. Ibbotson M.: Professional English in Use - Engineering. Cambridge University Press 2009



weryfikacja

EK1 sprawdzian pisemny, prace domowe pisemne C






Data opracowania



Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język rosyjski III Kod przedmiotu: MPBMS04008

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


język rosyjski II



Forma zaliczenia


Treści programowe:

Zakres tematyczny: Wypoczynek. Pory roku. Zjawiska atmosferyczne. Środki łączności – telefon komórkowy, sms, e-mail. Firmy i ich działalność. Leksyka specjalistyczna.Zagadnienia gramatyczne: Strona bierna czasowników. Użycie form rzeczowników III deklinacji. Rzeczowniki rodzaju nijakiego typu [wremia]. Rzeczowniki skrócone. Formy deklinacyjne liczebników.



EK1 ma ogólną wiedzę o gramatyce języka rosyjskiego M1_U05

EK2 ma zasób słownictwa umożliwiający uczestniczenie w dyskusji na tematy związane ze studiowanym kierunkiem

M1_U05

EK3 czyta ze zrozumieniem, w języku rosyjskim, teksty związane ze studiowanym kierunkiem

M1_U05

EK4 potrafi pozyskiwać informacje z literatury oraz internetu w języku rosyjskim oraz dokonymwać ich interpretacji

M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)




RAZEM: 55



ECTS

35 1,5



1. Cieplicka M., Torzewska W.: Русский язык. Kompendium tematyczno-leksykalne 1. Wagros, Poznań, 2007. 2. Cieplicka M., Torzewska W.: Русский язык. Kompendium tematyczno-leksykalne 2. Wagros, Poznań, 2008. 3. Chwatow S., Hajczuk R.: Pусский язык в бизнесе, WSiP, Warszawa, 2000. 4. Granatowska H., Danecka I.: Как дела ? 2. Wyd. Szkolne PWN, Warszawa, 2003. 5. Milczarek W.: Język rosyjski od A do Z. Repetytorium. Kram, Warszawa, 2007.


1. Kowalska N., Samek D.: Praktyczna gramatyka języka rosyjskiego. REA, Warszawa, 2004.2. Kuca Z.: Język rosyjski dla średniozaawansowanych. WSiP, Warszawa, 2007.3. Materiały z rosyjskojęzycznych portali internetowych, prasy i książek.4. Samek D.: Rozmówki polsko-rosyjskie. REA, Warszawa, 2009. 5.Słownik naukowo-techniczny rosyjsko-polski. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1999.



weryfikacja







Data opracowania



Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język niemiecki III Kod przedmiotu: MPBMS04009

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0





Forma zaliczenia


Treści programowe:

Zakres tematyczny (sytuacje językowe): przepisy bezpieczeństwa i ich zastosowanie w sytuacjach zagrożeń, retrospekcja (życie osobiste i zawodowe), finanse w domu i w firmie, nazewnictwo funkcyjne w firmach, wyrażanie porpozycji - przyjmowanie i odrzucanie, rynek pracy w UE; Zagadneinia gramatyczno-syntaktyczne: zdania poboczne okolicznikowe celu, przyczyny, warunku, konstrukcje bezokolicznikowe (um... zu, ohne... zu, anstatt... zu), zdania względne, czasy przeszłe (Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt), Konjunktiv II - forma teraźniejsza i przeszła.



EK1 ma ogólną wiedzę o gramatyce języka niemieckiego M1_U05

EK2 ma zasób słownictwa umożliwiający uczestniczenie w dyskusji na tematy związane ze studiowanym kierunkiem

M1_U05

EK3 czyta ze zrozumieniem, w języku niemieckim, teksty związane ze studiowanym kierunkiem

M1_U05

EK4 potrafi pozyskiwać informacje z literatury oraz internetu w języku niemieckim oraz dokonymwać ich interpretacji

M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)




RAZEM: 55



ECTS

35 1,5





1. Wioletta Omelianiuk, Halina Ostapczuk: Sach- und Fachtexte auf Deutsch, Teil 2, Politechnika Białostocka, Białystok, 2010 2. Renate Wagner: Grammatiktraining Mittelstufe, Verlag für Deutsch, 1997 3. Słownik techniczny niemiecko-polski i polsko-niemiecki, PWN, 2010 4.Janusz Suchocki: Testy ćwiczeniowe z języka niemieckiego - Gelernt ist gelernt,Politechnika Białostocka, Białystok 2004 5.Materiały własne prowadzącego (adaptowane i opracowane teksty z literatury fachowej oraz z Internetu)



weryfikacja







Data opracowania






dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu Podstawy konstrukcji maszyn II Kod przedmiotu: MPBMS05001

Rodzaj przedmiotu:


semestrze W - 30 C- 15 L- 15 P- 30 Ps- 0 S- 0


matematyka, mechanika techniczna, grafika inżynierska, podstawy konstrukcji maszyn I

Założenia i cele przedmiotu

Poznanie budowy i zasady działania podstawowych elementów i zespołów maszyn. Zaznajomienie się z metodami obliczeń konstrukcyjnych i sposobami doboru elementów maszyn. Nabycie umiejętności projektowania maszyn i ich elementów. Planowanie, realizacja i opracowanie rezultatów badań wybranych urządzeń mechanicznych.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny lub ustny, sprawdziany pisemne cząstkowe, ćwiczenia - sprawdziany pisemne, zadania domowe; laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany pisemne przygotowania do ćwiczeń, projekt - wykonanie projektu i obrona projektu

Treści programowe

Wykład i ćwiczenia - łożyska ślizgowe i toczne. Sprzegła i hamulce. Przekładnie mechaniczne: pasowe, łańcuchowe, cierne, zębate. Obliczenia geometryczne, kinematyczne oraz wytrzymałościowe elementów przekładni mechanicznych. Podstawy napędu hydrostatycznego. Laboratorium - badanie połączeń nitowych, elementów podatnych, hamulców, sprzęgieł i przekładni cięgnowych. Wyrównoważanie wałów. Podstawy obróbki danych pomiarowych. Błąd i niepewność pomiaru. Projekt - mechanizm śrubowy.



EK1 zna budowę podstawowych elementów i zespołów maszyn oraz wie do czego one służą i jak działają, posiada wiedzę na temat cyklu życia urządzeń i systemów mechanicznych

M1_W08, M1_W19

EK2 posiada wiedzę w zakresie prowadzenia obliczeń konstrukcyjnych elementów i zespołów maszyn

M1_W08, M1_W09

EK3 potrafi omówić działanie urządzenia na podstawie schematu ideowego M1_U18

EK4 potrafi określić warunki wytrzymałości oraz sztywności i wykorzystywać je w procesie projektowania elementów maszyn

M1_U19

EK5 potrafi przeprowadzić obliczenia niezbędne do doboru znormalizowanych i katalogowych elementów maszyn

M1_U01, M1_U07, M1_U14, M1_U15

EK6 potrafi projektować elementy i zespoły maszyn M1_U10, M1_U14, M1_U17

EK7 potrafi prowadzić podstawowe badania wybranych urządzeń mechanicznych i opracować wyniki tych badań

M1_U11, M1_U12

EK8

potrafi pracować indywidualnie i zespole; umie oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania, student ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole

M1_U02, M1_K02, M1_K03

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)


Udział w ćwiczeniach audytoryjnych, zaj. laboratoryjnych i projektowych 60x1h 60

Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych, laboratoryjnych i projektowych 15 x 3h = 45

Wykonanie sprawozdań z laboratorium i zadań domowych 30

Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami i projektem 5


Przygotowanie do zaliczenia wykładu/egzaminu i obecność na nim 10

Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń + obecność na nim 10

RAZEM: 205



ECTS

100 4

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 60h+45h+30h+5h+15h+10h=155h

155 5


1. Dietrich M. (red.): Podstawy konstrukcji maszyn. T.1, T.2, T.3. WNT, Warszawa, 2008. 2. Kurmaz L.W., Kurmaz O.L.: Podstawy konstruowania węzłów i części maszyn: podręcznik konstruowania. Wyd. Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce, 2011. 3. Mazanek E. (red.): Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. T.2. Łożyska, sprzęgła i hamulce, przekładnie mechaniczne. WNT, Warszawa, 2005.

4. Osiński Z. (red.): Podstawy konstrukcji maszyn. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 2010. 5. Skoć A., Spałek J., Markusik S.: Podstawy konstrukcji maszyn. T.2. Zarys dynamiki i tribologii, elementy podatne, wały i osie maszynowe, łożyska ślizgowe i toczne, sprzęgła i hamulce. WNT, Warszawa, 2006.


1. Darbyshire A.: Mechanical engineering: BTEC national engineering specialist units. Newnes, Amsterdam, 2010. 2. Fischer U. (oprac. mer. wersji pol. Joachim Potrykus): Poradnik mechanika. Wyd. REA, Warszawa, 2009. 3. Juchnikowski W., Żółtowski J.: Podstawy konstrukcji maszyn: pomoce do projektowania z atlasem. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2005. 4. Żółtowski J.: Podstawy konstrukcji maszyn: przekładnie. OW Polit. Warszawskiej, Warszawa, 2004.



weryfikacja

EK1 sprawdzian pisemny/egzamin, dyskusja W, Ć

EK2 sprawdzian pisemny/egzamin W, Ć

EK3 sprawdzian cząstkowy, dyskusja W, Ć, L

EK4 sprawdzian pisemny, dyskusja W, Ć, P

EK5 sprawdzian pisemny, zadania domowe Ć, P

EK6 dokumentacja projektu, dyskusja P

EK7 sprawozdanie z ćwiczenia, obserwacja pracy na zajęciach laboratoryjnych L

EK8 dyskusja nad projektem/sprawozdaniem z ćwiczenia, zadania domowe, obserwacja pracy na zajęciach

Ć, L, P



Osoby prowadzące: pracownicy Katedry Budowy i Eksploatacji

Maszyn Data


05.06.2015 Program opracował(a): dr inż. G. Mieczkowski


Nazwa programu




Nazwa przedmiotu: Techniki wytwarzania II Kod przedmiotu: MPBMS05002

Rodzaj przedmiotu:




Wpisz przedmioty lub "-" Techniki wytwarzania I, Podstawy konstrukcji maszyn I

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z nowoczesnymi technikami wytwarzania realizowanymi na obrabiarkach sterowanych numerycznie. Wykształcenie umiejętności stosowania właściwych technik obróbki przedmiotów obrabianych.Nauczenie podstaw przygotowywania danych sterujących obrabiarką CNC z wykorzystaniem systemu CAD/CAM.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny; laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń, projekt - wykonanie projektu

Treści programowe:

Nowoczesne rozwiązania w zakresie obróbki skrawaniem (obróbka z dużymi prędkościami,obróbka wysokowydajna, obróbka materiałów w stanie twardym, obróbka na sucho i z minimalnym

smarowaniem). Obróbka hybrydowa, mikro– i nanoobróbka, obróbka kompletna. Obróbka lużnym ścierniwem: strumieniowo-ścierna, udarowo-ścierna, przetłoczno-ścierna. Obróbka nośnikami

wysokich energii: elektrochemiczna, elektroerozyjna, laserowa. Techniki szybkiego prototypowania.

Efekty kształcenia

Student, który zaliczył przemiot: Odniesienie do kierunkowych


EK1 student: potrafi wymienić i opisać różne techniki wytwarzania M1_W16, M1_W19

EK2 wyjaśnia zjawiska zachodzące podczas kształtowania przedmiotu obtabianego

M1_W16

EK3 określa warunki przeprowadzenia obróbki przedmiotu obrabianego dla różnych technik wytwarzania

M1_W16, M1_U01

EK4 projektuje proces obróbki elemntu z wykorzystaniem systemu CAD/CAM

M1_W13, M1_U03, M1_U16



Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

god

zina

ch) Udział w wykładach 15 x 2h 30

Udział w zajęciach projektowych i laboratoryjnych 15 x 2h 30

Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 7 x 2 h 14

Opracowanie sprawozdań z laboratorium 7 x 3 h 21

Udział w konsultacjach związanych z wykładem, zajęciami projektowymi 5 x 1h 5

Realizacja zadań projektowych 25

Przygotowanie do egzaminu i obecność na nim 25+2 27

RAZEM: 152



ECTS

67 2,5

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30h+14h+21h+25h+ 5h = 95h

95 4


1. Olszak W.: Obróbka skrawaniem, WNT, 2007 2. Pająk E.: Zaawansowane technologie współczesnych systemów produkcyjnych, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 2000 3. Podstawy obróbki CNC (praca zbiorowa), Wydawnictwo Rea, Warszawa, 2007


1. . Witold H.: Obsługa i programowanie obrabiarek CNC. Podręcznik operatora, Wydawnictwo "KaBe" S.C. 2. Kosmol J.: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem. WNT, 2000.



weryfikacja

EK1 egzamin zaliczający wykład, sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych W, L


EK3 sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń lab., sprawozdanie z ćwiczenia lab. L

EK4 dokumentacja projektu P

EK5 sprawozdanie z ćwiczenia, obserwacja pracy na zajęciach L

EK6 obserwacja pracy na zajęciach L, P



Osoby prowadzące: Grzegorz Skorulski, Andrzej Werner,

Grzegorz Rogowski, Karol Golak

Data opracowania

programu: 30.05.2015 Program opracował(a): dr inż.. Andrzej Werner


Nazwa programu


Mechanika i budowa maszyn Poziom i forma studiów studia I stopnia

stacjonarne


dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu Eksploatacja maszyn Kod przedmiotu: MPBMS05003

Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowy Semestr: 5 Punkty ECTS 3 Liczba godzin w semestrze

W - 15 C- 0 L- 15 P- 0 Ps- 0 S- 0


podstawy konstrukcji maszyn I

Założenia i cele

przedmiotu

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z procesami i warunkami eksploatacji maszyn mającymi istotny wpływ na ich trwałość i niezawodność. Zapoznanie studentów z procesami obsługowymi maszyn. Zapoznanie studentów z wymaganiami prawnymi z zakresu bezpiecznej obsługi maszyn.

Forma zaliczenia

Wykład - zaliczenie na podstawie sprawdzianów cząstkowych, laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń

Treści programowe

Podstawowe pojęcia z zakresu eksploatacji maszyn. Procesy tarcia, smarowania i zużywania maszyn. Procesy obsługowe maszyn. Bezpieczeństwo w eksploatacji maszyn;


Odniesienie do kierunkowych


EK1 charakteryzuje materiały stosowane w procesach smarowania układów tribologicznych maszyn

M1_W10

EK2 omawia procesy zużywania elementów maszyn i charakteryzuje procesy obsługowe maszyn M1_W10

EK3 omawia wymagania dla maszyn w zakresie bhp, wynikające z obowiązujących aktów prawnych

M1_W22

EK4 potrafi opracować wyniki badań laboratoryjnych i wyciągnąć wynikające z nich wnioski M1_U12

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

go

dzin

ach)


Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 15 x 1h 15

Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 7x2h 14

Opracowanie sprawozdań z laboratorium 7x3h 21

Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami laboratoryjnymi 2

Przygotowanie do sprawdzianów z wykładów 9

RAZEM: 76



ECTS

32 1,2

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15h+14h+21h+2h=52 52 2

Literatura podstawowa

1. Hebda Michał: Procesy tarcia, smarowania i zużywania maszyn. Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji-PIB, Warszawa-Radom 2007. 2. Diakun Jarosław: Eksploatacja w praktyce inzynierskiej przemysłu spożywczego. Koszalin 2005 3. Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych 4.Borkowski S., Selejdak J., Salamon S.: Efektywność eksploatacji maszyn i urządzeń. WWZPCz Częstochowa 2006 5. Lawrowski Z.: Tribologia. Tarcie, zużywanie i smarowanie. Warszawa 1993. Wydawnictwo Naukowe PWN

Literatura uzupełniająca

1.Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 października 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy. 2.Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 października 2008 w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn (Dz. U. Nr 199, poz.1228 )3.Czarny R. Smary plastyczne. Warszawa 2004. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne


Forma zajęć (jeśli jest więcej niż

jedna), na której zachodzi

weryfikacja

EK1 sprawdzian cząstkowy W



EK4 sprawozdanie z ćwiczenia, zaliczenie ćwiczenia, obserwacja pracy na zajęciach laboratoryjnych

L


Katedra Budowy i Eksploatacji Maszyn Osoby prowadzące:

dr hab. inż. Zdzisław Kondrat, dr inż. Mikołaj Plewa, inni pracownicy Katedry BiEM

Data opracowania

programu: 15.06.2015 Program opracował(a): dr hab. inż. Zdzisław Kondrat


Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język angielski IV Kod przedmiotu: MPBMS05004

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


język angielski III



Forma zaliczenia


Treści programowe:

Tematyka: katastrofy budowlane, ich badanie i wnioski, właściwości materiałów, problem zagrożenia dla środowiska i jego innowacyjne rozwiązania Gramatyka: czasowniki modalne + perfect infinitive, 3ci okres warunkowy, formy czasowników dla wyrażania właściwości, future perfect, formy wyrażajace podobieństwo i różnice, stopień najwyższy.




EK2 bierze czynny udział w dyskusji na różne tematy związane ze studiowanym kierunkiem

M1_U05

EK3 czyta ze zrozumieniem oraz pisze, po angielsku, teksty zwiazane z kierunkiem studiów

M1_U05

EK4 potrafi pozyskiwać dowolne informacje z literatury, internetu oraz przekazów ustnych w języku angielskim oraz dokonywać ich interpretacji

M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)




RAZEM: 55



ECTS

35 1,5





1. Weber M., Brzosko Ł. : English for engineers. Oficyna Wydawnicza Politechniki Bialostockiej, Białystok, 20102. Ibbotson M.: Professional English in Use - Engineering. Cambridge University Press 2009



weryfikacja

EK1 sprawdzian pisemny, sprawdzenie prac domowych C






Data opracowania



Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język rosyjski IV Kod przedmiotu: MPBMS05005

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


język rosyjski III



Forma zaliczenia


Treści programowe:

Zakres tematyczny: Podróżowanie. Korzystanie z transportu miejskiego, kolejowego, lotniczego i wodnego. Odprawa celna – rosyjska deklaracja celna. Oferty hoteli a wymagania klienta. Leksyka specjalistyczna.Zagadnienia gramatyczne: Rzeczowniki nieregularne i nieodmienne. Czasowniki oznaczające ruch.Liczebniki 2,3,4 z rzeczownikami i przymiotnikami. Użycie przyimków i przysłówków



EK1 ma ogólną wiedzę o gramatyce języka rosyjskiego M1_U05


M1_U05

EK3 czyta ze zrozumieniem oraz pisze, w języku rosyjskim, teksty związane ze studiowanym kierunkiem

M1_U05

EK4 potrafi pozyskiwać dowolne informacje z literatury, internetu oraz przekazów ustnych w języku rosyjskim oraz dokonymwać ich interpretacji

M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)




RAZEM: 55



ECTS

35 1,5



1. Cieplicka M., Torzewska W.: Русский язык. Kompendium tematyczno-leksykalne 1. Wagros, Poznań, 2007. 2. Cieplicka M., Torzewska W.: Русский язык. Kompendium tematyczno-leksykalne 2. Wagros, Poznań, 2008. 3. Chwatow S., Hajczuk R.: Pусский язык в бизнесе, WSiP, Warszawa, 2000. 4. Granatowska H., Danecka I.: Как дела ? 2. Wyd. Szkolne PWN, Warszawa, 2003. 5. Milczarek W.: Język rosyjski od A do Z. Repetytorium. Kram, Warszawa, 2007.


1. Н.В.Баско, Изучаем русский, узнаём Россию. Издательство Флинта: Наука, Москва 2006.2. Kowalska N., Samek D.: Praktyczna gramatyka języka rosyjskiego. REA, Warszawa, 2004.3. Materiały z rosyjskojęzycznych portali internetowych, prasy i książek.4. Samek D.: Rozmówki polsko-rosyjskie. REA, Warszawa, 2009.5. Słownik naukowo-techniczny rosyjsko-polski. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1999. 6. Materiały z rosyjskojęzycznych portali internetowych, prasy i książek



weryfikacja







Data opracowania



Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język niemiecki IV Kod przedmiotu: MPBMS05006

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0



Założenia i cele

przedmiotu:


Forma zaliczenia


Treści programowe:

Zakres tematyczny (sytuacje językowe): rynek pracy - ogłoszenia, rozmowa kwalifikacyjna, teczka kandydata do pracy (CV, list motywacyjny), planowanie czasu pracy, rynek ubezpieczeń; narzędzia, urządzenia i maszyny - nowoczesna technologia, zapobieganie zagrożeniom środowiskowym (alternatywne źródła energii), opis działania instalacji solarnej (prezentacja) Zagadnienia gramatyczno-syntaktyczne: tryb przypuszczający, strona bierna Passiv, alternatywne konstrukcje bierne, zdania okolicznikowe celu i skutku, czas przyszły Futur I, imiesłów teraźniejszy i przeszły (Partizip I und II), zdania warunkowe (wenn, falls)



EK1 ma ogólną wiedzę o gramatyce języka niemieckiego M1_U05


M1_U05

EK3 czyta ze zrozumieniem oraz pisze, w języku niemieckim, teksty związane ze studiowanym kierunkiem

M1_U05

EK4 potrafi pozyskiwać dowolne informacje z literatury, internetu oraz przekazów ustnych w języku niemieckim oraz dokonymwać ich interpretacji

M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)




RAZEM: 55



ECTS

35 1,5





1. Wioletta Omelianiuk, Halina Ostapczuk: Sach- und Fachtexte auf Deutsch, Teil 2, Politechnika Białostocka, Białystok, 2010 2. Renate Wagner: Grammatiktraining Mittelstufe, Verlag für Deutsch, 1997 3. Słownik techniczny niemiecko-polski i polsko-niemiecki, PWN, 2010 4.Janusz Suchocki: Testy ćwiczeniowe z języka niemieckiego - Gelernt ist gelernt,Politechnika Białostocka, Białystok 2004 5.Materiały własne prowadzącego (adaptowane i opracowane teksty z literatury fachowej oraz z Internetu)



weryfikacja







Data opracowania



Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Wychowanie fizyczne I Kod przedmiotu: MPBMS05007

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


-


Rozwijanie sprawności fizycznej, wyrabianie prawidłowych nawyków higienicznych i zdrowotnych przygotowujących do aktywnego spędzania czasu wolnego i skutecznej regeneracji organizmu. Nauczenie i doskonalenie elementów technicznych i taktycznych w ćwiczonych grach sportowych.Zainteresowanie studentów kulturą fizyczną i aktywnością sportową.

Forma zaliczenia

Sprawdzian umiejętności technicznych z dyscypliny sportowej ćwiczonej na zajęciach (gry sportowe: piłka siatkowa, piłka koszowa, futsal lub tenis stołowy) ; praca pisemna dotycząca kultury fizycznej, sportu lub rekreacji dla osób posiadających całkowite zwolnienie lekarskie z wychowania fizycznego

Treści programowe:

Gry sportowe ( piłka siatkowa, piłka koszowa, futsal, tenis stołowy). Przeprowadzenie prawidłowej rozgrzewki. Przepisy techniczne obowiązujące w ćwiczonych dyscyplinach sportowych. Praktyczne zastosowania taktyki i techniki w ćwiczonych grach sportowych. Kształtowanie podstawowych cech motorycznych. Udział w rozgrywkach wydziałowych.



EK1 zna zasady bezpiecznego korzystania z obiektów sportowych, urządzeń i przyrządów związanych z uprawianiem różnych dyscyplin sportu

M1_U23, M1_K01

EK2 zna podstawowe przepisy i elementy taktyczno-techniczne dyscyplin sportowych realizowanych podczas zajęć w.f

M1_K01

EK3 potrafi w praktyce zastosować umiejętności techniczne podczas gry, przeprowadzić poprawną rozgrzewkę

M1_K01, M1_K04

EK4 umie współpracować w zespole, uczestniczy w rywalizacji sportowej ( rozgrywki grupowe)

M1_K01, M1_K04

Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach)

Udział w ćwiczeniach 15 x 2 h 30

RAZEM: 30


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela :

ECTS

30 1



1. Frączek K.: Piłka siatkowa.PWSZ Krosno,2010. 2. Kulczycki R.; Tenis stołowy bez tajemnic.Gorzów Wielkopolski: PZTS 2002. 3. Dudziński T; Nauczanie podstaw techniki i taktyki koszykówki. Poznań: AWF 2005. 4. Gołaszewski J; Piłka nożna. Poznań; AWF 2003. 5. Kulczycki R.; Tenis stołowy bez tajemnic.Gorzów Wielkopolski: PZTS 2002.


1.Wołyniec J.;Przepisy gier sportowych w zakresie podstawowym. BK, 2006.



weryfikacja

EK1 Sprawdzian ( praca pisemna dotycząca kultury fizycznej, sportu lub rekreacji dla osób posiadających całkowite zwolnienie lekarskie z wychowania fizycznego)

EK2 Sprawdzian

EK3 Sprawdzian

EK4 Sprawdzian (obserwacja indywidualna grających)


Studium Wychowania Fizycznego i Sportu

Osoby prowadzące: nauczyciele pracujący w SWFiS

Data opracowania

programu: 05.06 2015 Program opracował(a): mgr Stanisław Piątkowski





przedmiotu: Technika cieplna i chłodnictwo Kod przedmiotu: MPBMS05008



Liczba godzin w semestrze: W - 30 C- 0 L- 15 P- 0 Ps- 0 S- 0 Przedmioty

wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" Termodynamika techniczna, Mechanika płynów

Założenia i cele

przedmiotu:

Prezentacja wybranych problemów współczesnej techniki cieplnej ze wskazaniem metod ich rozwiązywania w róznych dziedzinach techniki cieplnej; prezentacja typowych i prostych zagadnień obliczeniowych.

Forma zaliczenia

Wykład - kolokwium pisemne; laboratorium - sprawdziany z przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych; ocena sprawozdań

Treści programowe:

Wykład: Teoria i technika wymiany ciepła. Silownie parowe: obieg Clausiusa-Rankine'a; wpływ parametrów roboczych na efektywność obiegu, karnotyzacja obiegu; przegrzew miedzystopniowy; regeneracyjny podgrzew wody zasilającej; sprawność siłowni; silownie parowe kogeneracyjne i poligeneracyjne; siłownie ORC i układy mikro CHP. Siłownie gazowe: obieg Braytona, sprawnośc obiegu; regeneracja; turbiny spalinowe. Technika chłodnicza: obieg Lindego jedno- i wielostopniowy; chłodnictwo absorpcyjne, strumienicowe i termoelektryczne; zagadnienia efektywnosci ekologicznej. Technika niskich temperatur: obiegi Lindego, Claude'a, Kapicy. Technika pomp ciepla. Wybrane zagadnienia energetyki odnaweialnej. Wybrane zagadnienia inzynierii chemicznej i procesowej. Laboratorium: Obliczenia podstawowych parametrów termodynamicznych dla gazów doskonałych. Bilansowanie układów zamkniętych i otwartych. Analiza przemian gazów doskonałych i par w obiegach prawobieżnych oraz lewobieżnych. Analiza efektywności energetycznej i zastosowanie Drugiej Zasady Termodynamiki.

Efekty kształcenia



EK1 ma podstawową wiedzę w zakresie termodynamiki technicznej M1_W12

EK2 ma podstawową wiedzę do opisu zjawisk konwersji energii w procesach, maszynach i urządzeniach

M1_W12

EK3 zna podstawowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w przemyśle

M1_W22

EK4

potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie

M1_U01

EK5

potrafi sporządzić podstawowy bilans energetyczny oraz dokonać analizy zjawisk cieplno-przepływowych w procesach technologicznych

M1_U20

EK6 poprawnie opracowuje wyniki pomiarów M1_U03

EK7

rozumie wpływ skutków działalności inżyniera mechanika na środowisko i związaną z tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje

M1_K02

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

god

zina

ch) Udział w wykładach 30

Udział w laboratorium 15 Przygotowanie do ćwiczeń lab. 10 Opracowanie sprawozdań z ćwicz. lab. 10 Udział w konsultacjach związanych z ćwicz. lab. 5 Przygotowanie do egzaminu i obecność na nim 18+2 20

RAZEM: 90

1)



ECTS 4,5)

52 2


60 2


1. Chmielniak T.: Technologie energetyczne, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa , 2008. Gutkowski K.M., Butrymowicz D.: Chłodnictwi\o i klimatyzacja, WNT, Warsdzawa, 2007. 2. Marecki J.: Podstawy przemian energetycznych, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1995.


1. Marecki J.: Gospodarka skojarzona cieplno-elektryczna, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1991 2. Chmielniak T.: Obiegi termodynamiczne turbin cieplnych, Ossolineum, Wrocław, 1988.




EK1 kolowkium pisemne, sprawdzian na ćw. lab. W, L

EK2 kolowkium pisemne, sprawdziany na ćwiczeniach lab., sprawozdania z ćwiczeń lab. W, L




EK6 sprawozdanie z ćwicz. lab., obserwacja pracy na zajęciach lab. L

EK7 sprawozdania z ćwicz. lab., obserwacja pracy na zajęciach lab. L


Zakład Techniki Cieplnej i Chłodnictwa

Osoby prowadzące: dr hab.inż. Dariusz Butrymowicz, prof.. nzw.

dr inż. J. Gagan Data


04.06.2015 Program opracował(a): dr hab.inż. Dariusz Butrymowicz, prof. nzw.


Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język angielski V Kod przedmiotu: MPBMS06001

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


język angielski IV



Forma zaliczenia


Treści programowe:

Tematyka: innowacje, wynalazki, sposoby rozwiązywania problemów, proces projektowania, produkty uboczne, systemy kontrolne i usterki Gramatyka: past / present perfect continuous, past participle, present / past simple - strona bierna, czasowniki modalne, present continuous - strona bierna, present participle, non-defining relative clauses



EK1 ma wiedzę o gramatyce jezyka angielskiego określoną dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

M1_U05

EK2 ma zasób słownictwa z języka angielskiego umożliwiający udział w dyskusji na tematy związane z kierunkiem studiów, określony dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

M1_U05

EK3 czyta ze zrozumieniem i pisze, w języku angielskim, teksty odpowiednie dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

M1_U05

EK4 formułuje wypowiedź ustną w języku angielskim na zadany temat , odpowiednią dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

M1_U05

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)




RAZEM: 55



ECTS

35 1,5



1. Bonamy D. : Technical English 3. Pearson Longman, 20112. Fisiak J., Adamska-Sałaciak A., Idzikowski M., Jagła E., Jankowski M., Lew R. : Słownik Współczesny angielsko-polski polsko-angielski. Pearson Longman, 20063.Hewings M. : Advanced Grammar in Use. Cambridge University Press, 2005


1. Weber M., Brzosko Ł.. : English for engineers. Oficyna Wydawnicza Politechniki Bialostockiej, Białystok, 2010 2. Ibbotson M.: Professional English in Use - Engineering. Cambridge University Press 2009



weryfikacja




EK4 sprawdzenie prac domowychpisemnych i ustnych, dyskusja na zajęciach C



Data opracowania



Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język rosyjski V Kod przedmiotu: MPBMS06002

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


język rosyjski IV



Forma zaliczenia


Treści programowe:

Zakres tematyczny: Korespondencja służbowa /listy, pisma/. Leksyka specjalistyczna.Zagadnienia gramatyczne: Imiesłów przymiotnikowy. Imiesłów przysłówkowy. Utrwalenie poznanych struktur morfologicznych i syntaktycznych na bazie omawianych tekstów.



EK1 ma wiedzę o gramatyce języka rosyjskiego określoną dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

M1_U05

EK2 ma zasób słownictwa umożliwiający uczestniczenie w dyskusji w języku rosyjskim na tematy związane ze studiowanym kierunkiem, określony dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

M1_U05

EK3 czyta ze zrozumieniem i pisze, w języku rosyjskim, teksty odpowiednie dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

M1_U05

EK4 formułuje wypowiedź ustną i pisemną w języku rosyjskim na zadany temat, odpowiednią dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

M1_U05

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)




RAZEM: 55



ECTS

35 1,5



1. Cieplicka M., Torzewska W.: Русский язык. Kompendium tematyczno-leksykalne 1. Wagros, Poznań, 2007.2. Cieplicka M., Torzewska W.: Русский язык. Kompendium tematyczno-leksykalne 2. Wagros, Poznań, 2008.3. Milczarek W.: Język rosyjski od A do Z. Repetytorium. Kram, Warszawa, 2007. 4. Mroczek T.: Русская коммерческая корреспонденция. Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław, 2009.5. Teksty specjalistyczne z Internetu, książek rosyjskich


1. Kowalska N., Samek D.: Praktyczna gramatyka języka rosyjskiego. REA, Warszawa, 2004. 2. Kuca Z.: Język rosyjski dla średniozaawansowanych. WSiP, Warszawa, 2007. 3. Materiały z rosyjskojęzycznych portali internetowych, prasy i książek. 4. Samek D.: Rozmówki polsko-rosyjskie. REA, Warszawa, 2009. 5. Słownik naukowo-techniczny rosyjsko-polski. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1999



weryfikacja







Data opracowania



Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Język niemiecki V Kod przedmiotu: MPBMS06003

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0





Forma zaliczenia


Treści programowe:

Zakres tematyczny (sytuacje językowe): rynek pracy - planowanie czasu pracy, prawa pracownicze, ewaluacja, wyrażanie życzeń i żądań, świat mediów - korzystanie z nowoczesnych technologii, redagowanie wiadomości i pism w formie elektronicznej. Zagadneinia gramatyczno-syntaktyczne: zdanie przydawkowe, przydawka w zdaniu, czasowniki funkcyjne, konstrukcje zdań złożonych, stopniowanie przymiotników i przysłówków, konstrukcje bezokolicznikowe



EK1 ma wiedzę o gramatyce języka niemieckiego określoną dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

M1_U05

EK2 ma zasób słownictwa umożliwiający uczestniczenie w dyskusji w języku niemieckim na tematy związane ze studiowanym kierunkiem, określony dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

M1_U05

EK3 czyta ze zrozumieniem i pisze, w języku niemieckim, teksty odpowiednie dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

M1_U05

EK4 formułuje wypowiedź ustną i pisemną w języku niemieckim na zadany temat, odpowiednią dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

M1_U05

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

god

zina

ch)




RAZEM: 55



ECTS

35 1,5





1. Wioletta Omelianiuk, Halina Ostapczuk: Sach- und Fachtexte auf Deutsch, Teil 2, Politechnika Białostocka, Białystok, 2010 2. Renate Wagner: Grammatiktraining Mittelstufe, Verlag für Deutsch, 1997 3. Słownik techniczny niemiecko-polski i polsko-niemiecki, PWN, 2010 4. Janusz Suchocki: Testy ćwiczeniowe z języka niemieckiego - Gelernt ist gelernt,Politechnika Białostocka, Białystok 2004 5. Materiały własne prowadzącego (adaptowane i opracowane teksty z literatury fachowej oraz z Internetu)



weryfikacja







Data opracowania



Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Wychowanie fizyczne II Kod przedmiotu: MPBMS06004

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 30 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


-

Założenia i cele

przedmiotu:

Rozwijanie sprawności fizycznej, wyrabianie prawidłowych nawyków higienicznych i zdrowotnych przygotowujących do aktywnego spędzania czasu wolnego skutecznej regeneracji organizmu. Zapoznanie studentów ze sprzętem sportowym znajdującym się na siłowniach i sposobami jego użytkowania. Poznanie przepisów obowiązujących na siłowniach, umożliwiających bezpieczne ćwiczenie.

Forma zaliczenia

Sprawdzian: wykonanie testu sprawności fizycznej związanego z umiejętnością posługiwania się sprzętem sportowym znajdującym się na siłowni. Praca pisemna dotycząca kultury fizycznej, sportu lub rekreacji dla osób posiadających całkowite zwolnienie lekarskie z wychowania fizycznego

Treści programowe:

Przeprowadzenie prawidłowej rozgrzewki. Ćwiczenia kształtujące prawidłową sylwetkę.Technika pracy na przyrządach znajdujących się w siłowni. Metody budowania masy mięśniowej. Atlas ćwiczeń siłowych, gibkościowych i rozciągających. Przygotowanie do samodzielnego ćwiczenia i ułożenia planu jednostki treningowej.



EK1 zna zasady bezpiecznego korzystania z obiektów sportowych, urządzeń i przyrządów znajdujących się w siłowni

M1_U23, M1_K01

EK2 zna ćwiczenia kształtujące poszczególne partie mięśniowe i potrafi ćwiczyc na odpowiednich przyrządach

M1_K01

EK3 potrafi przeprowadzić prawidłową rozgrzewkę M1_K01

EK4 potrafi sporządzić dla siebie uproszczony plan treningowy M1_K01

Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach)

Udział w ćwiczeniach 15 x 2 30

RAZEM: 30


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela :

ECTS

30 1



1.J. Orzech (2004) "Podstawy treningu siły mięśniowej", Sir Tarnów TOM I . 2.Michalski L. Metody treningowe kulturystyka. Literat 2009


1. Delavier F;Atlas treningu siłowego PZWL 2005.



weryfikacja

EK1 sprawdzian; praca pisemna dotycząca kultury fizycznej, sportu lub rekreacji dla osób posiadających całkowite zwolnienie lekarskie z wychowania fizycznego

EK2 sprawdzian

EK3 sprawdzian

EK4 sprawdzian


Studium Wychowania Fizycznego i Sportu

Osoby prowadzące: nauczyciele pracujący w SWFiS

Data opracowania

programu: 05.06.2015 Program opracował(a): mgr Stanisław Piątkowski



Mechanika i budowa maszyn Poziom i forma studiów studia stacjonarne I stopnia


dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Fizyka Kod przedmiotu: MPBMS06005

Rodzaj przedmiotu:



W - 45 C- 15 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


-

Założenia i cele

przedmiotu:

Uzyskanie umiejętności określania podstawowych wielkości fizycznych; rozumienia zjawisk i procesów fizycznych w przyrodzie; wykorzystywania praw przyrody w technice i życiu codziennym.

Forma zaliczenia Wykład - dwa kolokwia, ćwiczenia - kolokwium zaliczeniowe

Treści programowe:

Ruch drgający. Przykłady drgań harmonicznych: wahadło matematyczne, wahadło fizyczne. Drgania tłumione. Drgania wymuszone. Rezonans. Fale mechaniczne. Równanie fali. Fale dźwiękowe. Fala stojąca. Zasada Huygensa. Interferencja fal. Efekt Dopplera. Ładunek elektryczny. Prawo Coulomba. Pole elektryczne. Pole magnetyczne. Prawo indukcji elektromagnetycznej Faradaya. Fale elektromagnetyczne. Optyka geometryczna i falowa. Prawa odbicia i załamania światła. Polaryzacja światła. Instrumenty optyczne. Fizyka współczesna. Budowa atomu wg. Bohra. Promieniowanie rentgenowskie. Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne. Dualizm korpuskularno-falowy. Zasada nieoznaczoności. Struktura ciał stałych.



EK1 ma wiedzę na temat podstawowych praw i zasad fizyki M1_W02

EK2 potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne do rozwiązywania zadań z fizyki

M1_U07

EK3 potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych żródeł M1_U01

EK4 ma umiejętność samokształcenia się M1_U06

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

god

zina

ch)

udział w wykładach 15 x 3h = 45

udział w ćwiczeniach rachunkowych 15 x 1h = 15

przygotowanie do ćwiczeń rachunkowych 15 x 2h = 30

udział w konsultacjach związanych z wykładem i z ćwiczeniami 6

przygotowanie do zaliczenia wykładu 40

przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń 15

RAZEM: 151


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 45h + 15h +6h =66

ECTS

66 2,5

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym: 15h + 30h + 15h + 4h = 64

64 2,5


1. 1. J. Kucharski, "Fizyka dla studentów wydziałów mechanicznych" tom I i II, Wyd. PB 1994. 2. J. Massalski, M. Massalska, "Fizyka dla inżynierów", WNT Warszawa1980.


1.R. Eisberg, R. Resnick, "Fizyka kwantowa" PWN Warszawa 1983. 2. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, „Podstawy fizyki”, tom 1-5, PWN Warszawa 2005. 3. P. Jeżewski, „Fizyka", PWN Warszawa 1970.



weryfikacja

EK1 kolokwia zaliczające wykład, kolokwium zaliczające ćwiczenia rachunkowe W, C

EK2 kolokwium zaliczające ćwiczenia rachunkowe C

EK3 kolokwia zaliczające wykład W

EK4 kolokwium zaliczające ćwiczenia rachunkowe C



Osoby prowadzące:

Data opracowania

programu: 10.06.2015 r. Program opracował(a): dr inż. Ewa Mrozek





dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Seminarium dyplomowe Kod przedmiotu: MPBMS07001

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 0 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 30


Studenci mają opanowaną wiedzę z wszystkich przedmiotów objętych planem studiów


Poznanie wymagań stawianych pracom dyplomowym i sposobu prezentacji prac dyplomowych. Omówienie zasad opracowania i prezentacji wyników badań i prac studialnych. Wykształcenie umiejętności stosowania technik prezentacji multimedialnych, formułowania wniosków, prowadzenia dyskusji oraz pracy w grupie.

Forma zaliczenia Ocena pracy seminaryjnej i sposobu prezentacji - zaliczenie

Treści programowe:

Rodzaje prac i wymagania stawiane pracom dyplomowym. Struktura pracy dyplomowej. Geneza podjęcia pracy. Analiza stanu wiedzy. Formułowanie zadań i celów. Metodologia badań, planowanie eksperymentu, opracowanie wyników badań i wnioskowanie. Metodologia projektowania, dokumentacja projektowa. Referowanie i sposób prowadzenia dyskusji.



EK1 ma szczegółową wiedzę z wybranych dziedzin mechaniki i budowy maszyn M1_W05, M1_W07, M1_W08, M1_W16

EK2 poprawnie interpretuje wyniki badań lub/i prac studialnych i formułuje wnioski z nich wypływające

M1_W05, M1_U01, M1_U07, M1_U08,M1_U18

EK3 potrafi przygotować prezentację opisującą dany problem inżynierski. Potrafi korzystać z dostępnych baz danych.

M1_U01, M1_U03, M1_U04, M1_U17

EK4 przedstawia prezentację projektu wraz z wnioskami; przekonuje i dyskutuje. M1_U04, M1_K03

EK5 potrafi przygotować krótką notkę przedstawiająca w sposób popularny założenia i osiągnięcia własnej pracy.

M1_K06

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

go

dzin

ach)

Udział w seminariach 15 x 2h = 30

Przygotowanie do seminarium 15 x 1h = 15

Przygotowanie pracy seminaryjnej (prezentacji i dokumentacji pisemnej) 80

Udział w konsultacjach związanych z przygotowanie pracy seminaryjnej 5 x 1h = 5

RAZEM: 130



ECTS

35 1


130 5


1. Żurek E.: Sztuka prezentacji, czyli jak przemawiać obrazem, Wyd. Poltex 2008. 2. Rawa T.: Metodyka wykonywania inżynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Akad. Rolniczej, Olsztyn 1999. 3. Pszczółkowski T.: Umiejętność przekonywania i dyskusji, Wiedza Powszechna, Warszawa 1974. 4. Innowacje - procedury i sposoby postępowania, jak je poznać i wdrażać, www.sciencebuddies.org.


1. wskazane czasopisma krajowe i zagraniczne z zakresu pracy seminaryjnej. 2. literatura z zakresu pracy dyplomowej. 3. Wojciechowska R.: ABC PowerPoint 2007PL, Wyd. Helion.



weryfikacja

EK1 zaliczenie wybranych zagadnień mechaniki i budowy maszyn omawianych na seminarium

S

EK2 dyskusja i zaliczenie założeń do pracy dyplomowej S

EK3 zaliczenie wytycznych przygotowania prezentacji S

EK4, EK5 zaliczenie prezentacji i pisemnego sprawozdania S



Osoby prowadzące: prof. zw. dr hab. inż. Andrzej Seweryn

Data opracowania

programu: 08.06.15 Program opracował(a): prof. zw. dr hab. inż. Andrzej Seweryn

Nazwa programu



Specjalność: Ścieżka dyplomowania:

Nazwa przedmiotu: Praca dyplomowa inżynierska Kod przedmiotu: MPBMS07002

Rodzaj przedmiotu:




Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z programowaniem realizacji zadań inżynierskich. Poznanie zasad doboru sposobów i technik realizacji postawionych zadań. Nauczenie metod manualnych i komputerowych rozwiązywania różnych zagadnień inżynierskich. Wykształcenie umiejętności wyszukiwania informacji technicznych. Przyswojenie umiejętności korzystania z narzędzi obliczeniowych i programów komputerowych. Wykształcenie umiejętności przygotowania dokumentacji opracowywanych zadań inżynierskich.

Forma zaliczenia

Praca dyplomowa inżynierska

Treści programowe:

Programowanie realizacji zadania inżynierskiego postawionego w pracy dyplomowej.Studia literatury i przepisów technicznych. Sformułowanie metod i sposobu realizacji zadania. Wykorzystanie metod manualnych i komputerowych. Opracowanie dokumentacji zrealizowanego zadania.

Efekty kształcenia

Zapisać minimum 4, maksimum 8 efektów kształcenia zachowując kolejność: wiedza-umiejętności-kompetencje.


EK1 Ma wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu mechaniki i budowy maszyn

M1_W07, M1_W08

EK2 Zna zasady doboru sposobów i technik realizacji problemów inzynierskich

M1_W11, M1_W16, M1_W19, M1_W23

EK3 Zna metody i wybrane programy komputerowe do rozwiązywania zadan inżynierskich

M1_W09, M1_W13

EK4 Potrafi korzystać z internetowych baz danych i innych źródeł do wyszukiwania informacji

M1_U01, M1_U15

EK5 Potrafi korzystać z wybranych narzędzi i programów komputerowych

M1_U07, M1_U10, M1_U11

EK6 Potrafi przygotować dobrze udokumentowane opracowanie zadania

M1_U03, M1_U04, M1_U17

EK7 Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy pracy inżynierskiej. M1_U22, M1_U24, M1_U25

Bila

n

s

nakł

adu

prac y

stud

enta

(w

godz

inac h)

Studia literatury i innych źródeł informacji 75

Przygotowanie i wykonanie obliczeń i/lub badań eksperymentalnych i/lub analiz studialnych

200

Analiza wyników, porównania, podsumowania, formułowanie wniosków 115

Przygotowanie edytorskie pracy 35

Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami/seminarium/projektem 25

RAZEM: 1) 450



ECTS 4,5)

110 4


450 15


Literatura związana z tematyką pracy dyplomowej, wybrana samodzielnie oraz pod kierunkiem promotora



metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć (jeśli jest

więcej niż jedna), na której następuje weryfikacja

EK1 ocena pracy dyplomowej inżynierskiej







Jednostka realizująca: Katedry/Zaklady WM Osoby prowadzące: Pracownicy Katedr i Zakładów WM

Data opracowania

programu: 08.06.15 Program opracował(a): dr hab. inż. Andrzej Kazberuk


Nazwa programu



Specjalność: wszystkie spacjalności Ścieżka dyplomowania:

Nazwa przedmiotu: Ochrona własności intelektualnej Kod przedmiotu: MPBMS07003



Liczba godzin w


wprowadzające

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z przepisami z zakresu ochroony własności intelektualnej;własności przemysłowej (patentów, wzorów uzytkowych itp. ), prawa autorskiego i praw pokrewnych,prawa prasowego i ochrony przed nieuczciwą konkurencją.

Forma zaliczenia

Wykład - zaliczenie pisemne lub przygotowanie do Urzędu Patentowego RP dokumentacji zgłoszenia wynalazku lub wzoru użytkowego.

Treści programowe:

Podstawowe przepisy z zakresu ochrony intelektualnej: prawo własności przemysłowej, prawo autorskie i prawa pokrewne, ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawa o ochronie baz danych. Przedmioty własności przemysłowej. Urząd Patentowy RP. Wynalazki. Uzyskanie patentu. Budowa zastrzeżeń patentowych. Wzory użytkowe. Wzory przemysłowe. Znaki towarowe. Oznaczenia geograficzne. Topografie układów scalonych. Dokumentacja zgłoszenia wynalazku lub wzoru użytkowego. Patent europejski. Roszczenia z zakresu ochrony własności przemysłowej. Prawo autorskie i prawa pokrewne jako prawa o charakterze bezwzględnym. Przedmiot ochrony. Podmioty praw autorskich i praw pokrewnych. Ochrona praw autorskich i praw pokrewnych. Plagiat. Cytat. Pierwszeństwo w opublikowaniu pracy dyplomowej. Prawo prasowe. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

Efekty kształcenia



EK1 student: rozpoznaje i klasyfikuje elementy własności przemysłowej

M1_W23

EK2 stosuje prawa autorskie i prawa pokrewne , między innymi w przygotowaniu pracy dyplomowej i publikacjach

M1_W23

EK3 analizuje i ocenia działalność inżynierską zgodnie z ustawą o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji

M1_W23

EK4 przygotowuje dokumentację do Urzedu Patentowego RP konieczną do uzyskania patentu, wzoru użytkowego itp..

M1_U24

EK5 redaguje prace z uwzględnieniem ochrony praw autorskich, M1_U25

EK6 rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej,

M1_K02

B

ilans

nak

ładu

pra

cy s

tude

nta

(w g

odzi

nach

) Udział w wykładach 15 h 15

Przygotowanie do zaliczenia + obecność na kolokwium 6h 6

Konsultacje przed przygotowaniem dokumentacji do Urzędu Patentowego RP 8 h 8

Przygotowanie dokumentacji do Urzędu Patentowego. Sprawdzenei dokumentacji.

15h 15

RAZEM: 1) 44


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+4h+ 8h=27h

ECTS 4,5)

27 1

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 6h+8h+15h= 29h

29 1


1.Golat R. (2006), Prawo autorskie i prawa pokrewne. 4 wydanie. Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa. 2.Płacheta E. red. (2006), Prawo własności przemysłowej. Rzecznicy patentowi. Wolters Kluwer Polska, Warszawa, 3. Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw.Ustawa z dnia 18 marca 2011r. 4. Sieńczyło - Chlabicz J. red.(2009, 2011): Prawo własności intelektualnej. Wydanie I lub II.LexisNexis Polska.Warszawa. 5. Vall du M.(2005) Prawo własności przemysłowej. Wynalazki wzory użytkowe, projekty racjonalizatorskie, Tom I. Kantor Wydawniczy ZAKAMYCZE, Kraków


1. Nowak T. (2008),Ochrona własności intelektualnej. Wybrane zagadnienia. Wydawnictwo Politechniki Białostockiej. Białystok.



weryfikacja

EK1 wykład, kolokwium zaliczające W



EK4 wniosek ( dokumentacja ) do Urzędu Patentowego RP W

EK5 wykład W

EK6 wykład W


Zakład Techniki Rolno-Spożywczej

Osoby prowadzące: P.Miniuk

Data opracowania

programu: 08.06.2015 Program opracował P. Miniuk


Nazwa programu


Wydział Mechaniczny Poziom i forma studiów studia I stopnia stacjonarne


Nazwa modułu: Podstawy prowadzenia

działalności gospodarczej Kod modułu: MPBMS07004

Rodzaj modułu:



Moduły wprowadzające

_

Założenia i cele modułu:

Podstawowym celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zasadami zakładania i prowadzenia działalności gospodarczej. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na procedurę zakładania działalności gospodarczej (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej, Krajowy Rejestr Sądowy), formy prowadzenia działalności gospodarczej.Celem przedmiotu jest również zapoznanie studentów z formami opodatkowania działalności gospodarczej. Studenci w trakcie wykładu poznają też zewnętrzne możliwości wsparcia działalności gospodarczej.

Forma zaliczenia

Zaliczenie w formie pisemnej

Treści programowe:

Pojęcie działalności gospodarczej. Pojęcie przedsiębiorcy. Zasady prowadzenia działalności gospodarczej wynikające z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Zasady podejmowania i wykonywania działalności. Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Krajowy Rejestr Sądowy. Kontrola działalności gospodarczej przedsiębiorcy. Formy prowadzenia działalności gospodarczej. Indywidualna działalność gospodarcza. Spółka cywilna. Spółka jawna. Spółka partnerska. Spółka komandytowa. Spółka komandytowo – akcyjna. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (z o.o.). Spółka akcyjna. Podatkowe aspekty prowadzena działalności gospodarczej. Kontrola w przedsiębiorstwie. Formy wsparcia przedsiębiorstwa.

Efekty kształcenia

Efekty kształcenia: wiedza - kompetencje - umiejętności Odniesienie do

kierunkowych efektów kształcenia

EK1 Student ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą działalności gospodarczej

M1_W24,

EK2 Student ma wiedzę o zasadach zakładania działalności gospodarczej (tryb, dokumenty)

M1_W24, M1_U01

EK3 Student ma wiedzę oformach prowadzenia działalności gospodarczej

M1_W24, M1_U01

EK4 Student potrafi posługiwać się ustawą o swobodzie działalności gospodarczej

M1_U01

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

godz

inac

h)

Udział w wykładach 15x1 15

Przygotowanie do zajęć 5x1 5

Udział w konsultacjach 5x1 5

Przygotowanie do zaliczenia 8 8

RAZEM: 33



1 ECTS

20 1


13 0,5




metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć

EK1 wykład - zaliczenie W





Wydział Zarządzania, Katedra Ekonomii i Nauk

Społecznych

Osoby prowadzące: dr Mirosława Laszuk

Data opracowania

programu: 08.06.2015 Program opracował(a): dr Mirosława Laszuk


Nazwa programu


Mechanika i Budowa Maszyn Poziom i forma

studiów

studia I stopnia stacjonarne

Specjalność:

Przedmiot wspólny

Ścieżka dyplomowania:

Nazwa modułu: Prawo podatkowe Kod modułu: MPBMS07005

Rodzaj modułu:


Liczba godzin w semestrze: W - 15 C- 0 L- 0

P-

0 Ps

- 0

S-

0

Moduły wprowadzając

e _

Założenia i cele modułu:

Podstawowym celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zasadami funkcjonopwania polskiego systemu podatkowego. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na podatek dochodowy od osób fizycznych, podatek dochodowy od osób prawnych, podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy. Celem przedmiotu jest również zapoznanie studentów z formami opodatkowania działalności gospodarczej. Studenci w trakcie wykładu poznają konstrukcje oraz zasady ściągania wymienionych wyżej podatków. Przedmiot przygotowuje słuchaczy do sprawnego poruszania się w zakresie podsatwowych podatków w polskim systemie podatkowym.

Forma zaliczenia

Zaliczenie w formie pisemnej

Treści programowe

:

1. Prawne podstawy nakładania obowiązków podatkowych w Polsce 2. Pojecie podatku, rodzaje podatków 3. Podatek dochodowy od osób fizacznych - przedmiotowy i podmiotowy zakres opodatkowania, źródła przychodu, metody ustalania kosztów uzyskania przychodów, podstawa opodatkowania, skala podatkowa, tryb i warunki płatności 4. Uproszczone formy opodatkowania przychodów i dochodów osób fizycznych – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych oraz zryczałtowany podatek dochodowy od osób duchownych 5. Podatek dochodowy od osób prawnych - konstrukcja i zasady ściągania 6. Formy opodatkowania działalności gospodarczej 7. Podatek od towarów i usług 8. Podatek akcyzowy 9. Odpowiedzialność karna związana z niepłaceniem podatków

Efekty kształcenia

Efekty kształcenia: wiedza - kompetencje - umiejętności Odniesienie do kierunkowych


EK1 Student ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą polskiego systemu podatkowego

M1_W24,

EK2

Student ma wiedzę o powstawaniu zobowiązań podatkowych, potrafi określić rodzaj podatków, którym podlega określony podmiot i moment powstania zobowiązania podatkowego

M1_W24, M1_U01

EK3 Student ma wiedzę o instytucjach materialnego prawa podatkowego M1_W24, M1_U01

EK4 Student potrafi posługiwać się podstawowymi aktami prawnymi z zakresu prawa podatkowego

M1_U01

Bila

ns

nakł

adu

prac

y

stud

enta

(w

godz

ina

ch) Udział w wykładach 15x1 15

Przygotowanie do zajęć 5x1 5

Udział w konsultacjach 5x1 5

Przygotowanie do zaliczenia 8 8

RAZEM

: 33



1 ECT

S

20 1

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 13 0,5


R.Mastalski, Prawo podatkowe, Wydawnictwo CH Beck, ustawa z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. 2012 poz. 361z późn.zm.), ustawa z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2014 poz. 851 z póxn. zm.),ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. 2011 nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. 2014 poz. 752 z późn. zm.)


Gomułowicz A., Małecki J., Podatki i prawo podatkowe, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2011


metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć






Wydział Zarządzania, Katedra Ekonomii i Nauk Społecznych

Osoby prowadzące: dr Mirosława Laszuk

Data opracowania

programu: 08.06.2015 Program opracował(a): dr Mirosława Laszuk

Politechnika Białostocka Wydział Mechaniczny

Nazwa programu


mechanika i budowa maszyn Poziom i forma studiów studia I stopnia stacjonarne


Nazwa przedmiotu:

zarządzanie środowiskiem i ekologia



obieralny Semestr: 7 Punkty ECTS 1) 1 Liczba godzin w


wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" "-"

Założenia i cele

przedmiotu:

Opis zakładanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, jakie student powinien nabyć po zaliczeniu

tego przedmiotu, np. przyswojenie przez studentów wiedzy, umiejętności i kompetencji z zakresu ekologii oraz zarządzania środowiskiem opartego na koncepcji zrównoważonego rozwoju

Forma zaliczenia

Wykład - test pisemny oraz zaliczenie opracowanej prezentacji

Treści programowe:

Wprowadzenie (podstawowe pojęcia nauki o zarządzaniu, definicja środowiska, definicja ekologii i zakres jej badań). Ogólna charakterystyka elementów środowiska (atmosfera ziemska, gleba, woda) i najważniejszych dla nich zagrożeń antropogenicznego pochodzenia (globalne ocieplenie, smogi, kwaśne opady, dziura ozonowa, erozja gleb, skażenia gleb, zagrożenia dla lasów, niedobory i skażenia wód itd.) oraz ich skutków. Koncepcja zrównoważonego rozwoju. Ekologiczne podstawy ochrony środowiska. Ochrona środowiska w przemyśle oraz życiu codziennym. Definicje, modele i systemy zarządzania środowiskiem i zarządzania środowiskowego. Systemy niesformalizowane i sformalizowane. Czystsza produkcja jako niesformalizowany system zarządzania środowiskowego. Systemy zarządzania środowiskowego według ISO serii 14000 i innych aktualnych krajowych i międzynarodowych norm. Ekonomiczne i prawne aspekty funkcjonowania systemów zarządzania (prawo ochrony środowiska, prawo dotyczące odpadów, prawo wodne). Ogólna charakterystyka najlepszych dostępnych praktyk, technik i technologii (oszczędzanie energii oraz surowców i materiałów, odnawialne źródła energii, recykling, sposoby odpylania gazów, sposoby usuwania zanieczyszczeń gazowych, podstawowe sposoby oczyszczania ścieków, utylizacja odpadów.

Efekty kształcenia



EK1 student: definiuje i klasyfikuje zagrożenia dla środowiska naturalnego

M1_W22

EK2

opisuje pozatechniczne uwarunkowania działalności inżynierskiej związane z zagrożeniami dla środowiska naturalnego

M1_W22

EK3

potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi integrowac pozyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie

M1_U01

EK4

dostrzega i uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony środowiska naturalnego w podejmowanych działaniach technicznych

M1_U22

EK5

ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera mechanika, w tym ich wpływ na środowisko, i związaną z tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje.

M1_K02

Bila

ns

nakł

adu

prac

y

stud

enta

(w

godz

inac

h)

Udział w wykładach 15 x 1h = 15 Udział w: ćwiczeniach audytoryjnych + laboratorium + zajęciach projektowych + pracowni specjalistycznej

Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych/laboratoryjnych/seminarium


Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami/seminarium/projektem

Realizacja zadań projektowych (w tym przygotowanie prezentacji) Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia i obecność na nim 15 x 1h= 15

Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń + obecność na kolokwiach RAZEM: 1) 30


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 15h + 16h = 30h

ECTS 4,5)

30 1

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 0h

0 0


Podać nie więcej niż 5 pozycji literatury, w tym co najwyżej 1 pozycję sprzed 2000 roku. 1. Dobrzańska B., Dobrzański G. Kiełczewski D.: Ochrona środowiska przyrodniczego, PWN,

Warszawa, 2009. 2. Dobrzański G.: Podstawy rozwoju trwałego i zrównoważonego, Wyd. PB, Białystok, 2005. 3. Gutkowski B.: Aktualne przepisy w ochronie środowiska i inwestycjach, Agencja

Ochrony Środowiska, Koszalin, 2010. 4. Poskrobko B. (red): Zarządzanie środowiskiem, PWE, Warszawa, 2007. 5. Poskrobko B., Poskrobko T., Skiba K.: Ochrona biosfery, PWE, Warszawa,

2007.


Podać nie więcej niż 5 pozycji literatury, w tym przynajmniej 1 publikację w j. obcym dostępną w bibliotece PB: 1. Ciechanowicz-McLean J. (red) (2009), Leksykon ochrony środowiska, C. H. Beck, Warszawa. 2. Górski M. (2009), Aktualne regulacje prawne w zakresie ochrony środowiska, Polskie

Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych, Poznań.3. Lewandowski W. M. (2010), Proekologiczne, odnawialne źródła energii, WNT Warszawa.



weryfikacja

EK1 kolokwium zaliczające wykład oraz opracowana prezentacja W






Zakład Techniki Rolno-Spożywczej

Osoby prowadzące: Henryk Konopko

Data opracowania

programu: 05.06.2015 Program opracował(a): dr hab. inż. Henryk Konopko


Nazwa programu




dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu:

Organizacja i zarządzanie Kod przedmiotu: MPBMS07007

Rodzaj przedmiotu:



W - 15 C- 0 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


-


Student uzyskuje wiedzę o istocie, koncepcjach i metodach zarządzania oraz powiązaniach funkcjonalnych pomiędzy obszarami i poziomami zarządzania.

Forma zaliczenia Zaliczenie pisemne wykładu

Treści programowe:

Podstwawy teorii zarządzania i organizacji pracy. Kierunki zarządzania. Postęp techniczno-organizacyjny. Cechy gospodarki opartej na wiedzy. Wprowadzenie do wybranych współczesnych koncepcji zarządzania. Istota pracy kierowniczej. Modele kompetencyjne i role pracowników współczesnych organizacji. Style kierowania. Elementy organizacji produkcji. Cykl produkcyjny i zasady organizacji pracy. Cykl organizacyjny. Jakość pracy i produktu – kryteria. Procesy decyzyjne. Motywacyjne techniki zarządzania. Wprowadzenie do zarządzania zasobami ludzkimi, rekrutacja i selekcja personelu. Adaptacja pracowników. Procesy zarządzania produkcją: planowanie, sterowanie, kontrolowanie. Wybrane metody zarządzania: outsourcing, lean management, kaizen. Zasady prowadzenia działalności gospodarczej. Ekonomiczne i prawne aspekty funkcjonowania systemów zarządzania. Otoczenie organizacji a skuteczność zarządzania. Humanizacja pracy. Dobre praktyki w technice i technologiach.

Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych


EK1 ma wiedzę o istocie, koncepcjach i metodach zarządzania, M1_W22, M1_W24

EK2 zna budowę struktur organizacyjnych, procesów podejmowania decyzji, kierowania ludźmi.

M1_W24, M1_K02, M1_K03

EK3 ma świadomość uwarunkowań kształtujących sposoby działania organizacji i najnowszych tendencji w zarządzaniu.

M1_K01, M1_K02, M1_K04

EK4 analizuje i rozwiązuje problemy organizacyjne, pracy zespołowej i podejmowania decyzji,

M1_U25, M1_K04

EK4 rozumie znaczenie organizacji w życiu człowieka oraz rolę kreatywności i odpowiedzialności

M1_W24, M1_K05

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

godz

inac

h)




RAZEM: 47



ECTS

19 1



1. Kardas S.J., Augustyniak-Wójcik M. (red.): Zarządzanie w przedsiębiorstwie. Środowisko, procesy, systemy, zasoby., Difin, Warszawa 2008.


1. Griffin R.W.: Podstawy zarządzania organizacjami, PWN, Warszawa 2005, 2. Mikuła B.: Człowiek a organizacja. Humanizm w koncepcjach i metodach organizacji i zarządzania XX wieku, Antykwa, Kraków 2006, 3. Mikuła B.: Organizacje oparte na wiedzy, Wyd. Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2006.



weryfikacja






Zakład IPB Osoby prowadzące: dr inż. Jerzy Obolewicz


5-06-2015 Program opracował(a): dr inż. Jerzy Obolewicz




Poziom i forma studiów

Studia stacjonarne I stopnia


dyplomowania:

Nazwa przedmiotu:

Praktyka kierunkowa Kod przedmiotu: MPBMS07008

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 0 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0


-

Założenia i cele

przedmiotu:

Opis zakładanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, jakie student powinien nabyć po zaliczeniu tego przedmiotu: Praktyka zawodowa jest integralną częścią studiów wyższych. Stanowi istotny element przygotowania zawodowego studenta do przyszłej pracy. Praktyka służy przede wszystkim do budowania własnego warsztatu pracy poprzez weryfikację wiedzy teoretycznej, zdobywanej w trakcie studiów, podczas bezpośredniej pracy w grupie koleżeńskiej lub zespole. Daje możliwość zdobywania osobistych doświadczeń zawodowych i kształtowania umiejętności praktycznych w oparciu o podbudowę teoretyczną.

Forma zaliczenia

Zaliczenie na podstawie wypełnionych i podpisanych tygodniowych kart praktyk lub na podstawie dokumentów przedstawionych Dziekanowi do oceny spełnienia wymogów praktyki zawodowej w ramach innych form aktywności.

Treści programowe:

1. Poznanie zakresu obowiązków i praw praktykanta. 2. Charakterystyka miejsca odbywania praktyki. 3. Poznanie procesów technologicznych i ich charakterystyka w miejscu odbywania praktyki. 4. Poznanie i charakterystyka urządzeń technicznych jednostki używanych w procesach technologicznych. 5. Uczestnictwo w procesach technologicznych realizowanych w miejscu odbywania praktyki.

Efekty kształcenia

Zapisać minimum 4, maksimum 8 efektów kształcenia zachowując kolejność: wiedza-umiejętności-

kompetencje. Każdy efekt kształcenia musi być weryfikowalny.


EK1 student: zna podstawowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy;

M1_W22

EK2

potrafi pracować indywidualnie i w zespole; umie oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania;

M1_U02

EK3

ma umiejętność samokształcenia się w celu podnoszenia kompetencji zawodowych;

M1_U06

EK4

ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole.

M1_K04

Bila

n

s

nakł

a

du

prac

y

stud

e

nta

(w

godz

i

nach

)

Zajęcia praktyczne 4 tyg. x 25 h 100

RAZEM: 100


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela:

ECTS

0 0

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym:

100 4


1. A. Olejnik, "Nauka i praktyka - staże zawodowe w przedsiębiorstwach", Oficyna Wydawnicza Politechniki Opolskiej, 2011.


1. T. Oleksyn, "Zarządzanie kompetencjami : teoria i praktyka", Oficyna Ekonomiczna. Oddział Polskich Wydawnictw Profesjonalnych, Kraków 2006.


Metoda weryfikacji efektu kształcenia Forma zajęć (jeśli jest więcej niż jedna), na której zachodzi

weryfikacja

EK1 tygodniowa karta pracy lub dokumenty oceny spełnienia wymogów





Wydział Mechaniczny Osoby prowadzące:


09.06.2015 Program opracował(a): dr hab. inż.. P. Mrozek



Mechanika i Budowa Maszyn Poziom i forma studiów studia I stopnia

stacjonarne

Specjalność: Komputerowe wspomaganie projektowania i wytwarzania

Ścieżka dydaktyczna:

Nazwa przedmiotu: PROCESY TECHNOLOGICZNE Kod przedmiotu: MPBMS15001



semestrze: W - 30 C- 0 L- 0 P- 0

0 Przedmioty

wprowadzające "-" Metrologia, Techniki Wytwarzania,

Założenia i cele

przedmiotu:

Opis zakładanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, jakie student powinien nabyć po zaliczeniu tego przedmiotu. Zapoznanie studentów z podstawami i istotą procesów technologicznych, tworzeniem dokumentacji technologicznej, nowoczesnymi technikami oraz trendami rozwojowymi w wytwarzaniu części maszyn i innych wyrobów, a także z budową i zastosowaniem maszyn technologicznych i narzędzi stosowanych w procesach wytwarzania.

Forma zaliczenia

Wykład - sprawdzian pisemny i egzamin pisemny i ustny; projektowanie - laboratorium - przeprowadzenie zaplanowanych procesów technologicznych, wykonanie pomiarow laboratoryjnych i zaliczenie sprawozdań.

Treści programowe:

Wykład: Wiadomości ogólne, dokumentacja technologiczna, rodzaje półfabrykatów i ich dobór, przygotowanie półfabrykatów do obróbki, technologiczne przygotowanie produkcji, rodzaje naddatków i czynniki wpływające na ich wielkość, podział części maszyn dla racjonalnego przeprowadzenia ich obróbki, projektowanie procesu technologicznego części klasy wał, projektowanie procesu technologicznego części klasy tuleja i tarcza, projektowanie procesu technologicznego części klasy dźwignia, projektowanie procesu technologicznego części klasy korpus, projektowanie procesu technologicznego dla części płaskich, projektowanie procesu technologicznego części klasy koło zębate, operacje występujące w procesach technologicznych części różnych klas, koszty własne wyrobu

Efekty kształcenia



kształcenia3)

EK1 Zdobycie podstawowej wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn

M1_W17

EK2

Zdobycie umiejętności wprowadzenia innowacyjnych technologii wytwarzania oraz efektywnego doboru parametrów obróbki w powiązaniu z aktualnie dostępnymi materiałami narzędziowymi,

M1_W18, M1_U06

EK3

nabycie umiejętności racjonalnej oceny procesów wytwórczych pod kątem ich możliwości technicznych (parku obrabiarek) i ekonomicznych (koszty wytwarzania).

M1_W16, M1_U01

EK4 student zna zasady doboru i wytwarzania półfabrykatów do określonej produkcji części maszyn;

M1_U10, M1_U13

EK5 rozumie potrzebę i zna możliwości ciagłego dokształcania się w kierunku rozwoju procesów produkcji

M1_K01, M1_K03

Bila

ns n

akła

du

prac

y st

uden

ta

(w g

odzi

nach

) Udział w wykładach 15 x 2h = 30

Przygotowanie do sprawdzianów 15


RAZEM: 1) 50



ECTS 4,5)

35 1

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze 50 2

praktycznym 30h+15h+5h=50


1. Feld M. (2007), Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa. 2. Marciniak M., Kozak J. (2007), Elementy automatyzacji we współczesnych procesach wytwarzania: obróbka, mikroobróbka, montaż, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. 3. Jerzy Wodecki.(2011). Podstawy projektowania procesów technologicznych części maszyn Wydaw. Politechniki Śląskiej. 4. Polskie Normy PKNMiJ


1. Miecielica M., Wiśniewski W. (2005) Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych, PWN, Warszawa. 2. Karpiński T. (2004), Inżynieria produkcji, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa. 3. Kapiński S., Skawiński P., Sobieszczański J. (2002), Projektowanie technologii maszyn / red. Jerzy Z. Sobolewski, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.




EK1,EK2 kolokwium sprawdzające na wykładzie, egzamin W

EK3, EK4 wykonanie zadań laboratoryjnych L

EK4 pomiary, obliczenia i analiza wyników (sprawozdania) W

EK5, dyskusja nad projektami, obserwacja pracy W Jednostka realizująca: Zakład Inżynierii Produkcji Osoby prowadzące: dr hab. inż. R. Kaczyński prof.. PB

Data opracowania

programu: 06.06.2015 Program opracował(a): dr hab. inż. R. Kaczyński prof.. PB




Specjalność: KiEMiP Ścieżka dyplomowania:

Nazwa przedmiotu:

Komputerowa analiza inżynierska (E)





wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" Wytrzymałość materiałów i konstrukacji, KWP

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie z możliwościami i praktyczna nauka narzędzi do analiz numerycznych CAE w branży mechanicznej. Podstawowe opanowanie narzędzi CAE w środowisku SolidWorks.

Forma zaliczenia

wykład – zaliczenie pisemne, projektowanie – zaliczenie wydanych przez prowadzącego zadań projektowych, sprawdziany umiejętności praktycznych

Treści programowe:

Terminologia CAE. Proces weryfikacji projektu. Podstawowe typy analiz we współczesnych systemach CAx. Problemy weryfikacji modeli wirtualnych w budowie maszyn. Komercyjne systemy CAE. Rodzaje symulacji numerycznych: analizy wytrzymałościowe, kinematyczno-dynamiczne, analizy przepływów. Analiza statyczna w zagadnieniach mechanicznych. Rodzaje dyskretyzacji MES modeli CAD. Interpretacja wyników: naprężenia, odkształcenie, przemieszczenie, współczynnik bezpieczeństwa. Metody prezentacji wyników. Możliwości współczesnych systemów CAE.

Efekty kształcenia



EK1 student: zna rodzaje symulacji numerycznych stosowanych w budowie maszyn

M1_W13, M1_W09

EK2 zna narzędzia do weryfikacji projektów M1_W08,

EK3 potrafi utworzyć model obliczeniowy podstawowych części maszyn lub prostego układu mechanicznego

M1_U07, M1_U14

EK4

potrafi przeprowadzić analize statyczną dyskretyzując odpowiednio model CAD elementami: prętowimi, bryłowymi, powierzchniowymi

M1_U10,

EK5 potrafi przeprowadzić analizę kinematyczno-dynamiczną prostego mechanizmu

M1_U18,

EK6

potrafi zmodyfikować model CAD, warunki obciążeń bądż materiał, tak aby wytężenie elementu było w granicach zakładanego współczynnika bezpieczeństwa lub spełniony był warunek sztywności

M1_U19, M1_U09

EK7 potrafi zdefiniować własny materiał izotropowy i zastosować go do modelu MES

M1_U15

EK8 potrafi zinterpretować wyniki analiz wytrzymałościowych M1_U03, M1_U24

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

god

zina

ch) Udział w wykładach 30 x 1h = 30


15 x 1h = 15

Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych/laboratoryjnych/seminarium 15 x 1h = 15 Opracowanie sprawozdań z laboratorium lub pracowni i/lub wykonanie zadań domowych (prac domowych)

10 x 1h = 10


Realizacja zadań projektowych (w tym przygotowanie prezentacji) 15 x 1h = 15 RAZEM: 1) 90



ECTS 4,5)

50 2


75 2


1. SolidWorks Simulation, DS SolidWorks Corporation, 2011 2. SolidWorks Simulation Professional, DS SolidWorks Corporation, , 2011 3. SolidWorks Motion DS SolidWorks Corporation, , 2011 4. Kurmaz L., W., Kurmaz O.L.: Projektowanie węzłów i części maszyn, Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce, 2007 5. Darbyshire A.: Mechanical Engineering, Elsevier, 2010


1. czasopisma branżowe (np.: Design News Polska, Projektowanie i Konstrukcje Inżynierskie) 2. portale internetowe (np.: www.3dcad.pl, www.solidworks.com, www.cns.pl) 3. Kurowski P. : Engineering Analysis with SolidWorks Simulation 2011, SDC Publications 4. Steffen J.R. : Analysis of Machine Elements Using SolidWorks Simulation 2010, SDC Publications 5. Chang Kuang-Hua: Motion Simulation and Mechanism Design With Solidworks Motion 2009, SDC Publications



weryfikacja



EK3 dyskusja nad projektem, obserwacja pracy na zajęciach P









Data opracowania

programu: 08.06.15 Program opracował(a): dr inż.. Andrzej Łukaszewicz


Nazwa programu



Specjalność: KWPiW Ścieżka dyplomowania:

Nazwa przedmiotu: Systemy CAD/CAM Kod przedmiotu: MPBMS15003

Rodzaj przedmiotu:




Wpisz przedmioty lub "-" Techniki wytwarzania I

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z zagadnieniami związanymi z wykorzystaniem systemów CAD/CAM w nowoczesnym procesie projektowo-wytwórczym. Wykształcenie umiejętności obsługi i zasad wykorzystania specjalistycznego oprogramowania CAD/CAM. Wykonanie projektu technologii wytwarzania części w systemie CAD/CAM.

Forma zaliczenia

Wykład - zaliczenie pisemne; projekt - wykonanie projektu

Treści programowe:

Komputerowe wspomaganie projektowania – struktura i zasada działania systemów CAD. Metody tworzenia opisu geometrii stosowane w komputerowych systemach inżynierskich. Komputerowe wspomaganie wytwarzania (CAM) – definicja, struktura, sposoby przetwarzania informacji. Wykorzystanie systemów CAM w przygotowaniu produkcji. Zintegrowane systemy CAD/CAM – właściwości, kryteria wyboru systemu. Techniki szybkiego wytwarzania prototypów. Projektowanie współbieżne i inżynieria odwrotna. Wykorzystanie systemu CAD/CAM do opracowania procesu technologicznego na obrabiarkę sterowaną numerycznie.

Efekty kształcenia



EK1 student: posiada szczegółową wiedzę z zakresu komputerowych systemów wspomagających projektowanie i wytwarzanie

M1_W13, M1_W14

EK2 pamięta ogólne zasady wykorzystania systemów CAD/CAM M1_W13

EK3 obsługuje system CAD/CAM M1_U16, M1_U17

EK4 stosuje systemy CAD/CAM w opracowaniu technologii wytwarzania części

M1_U01, M1_U03, M1_U13

EK5 potrafi pracować indywidualnie M1_U02

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)


Udział w zajęciach projektowych 15 x 1h 15

Udział w konsultacjach 2 x 1h 2



RAZEM: 54



ECTS

32 1,5

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15h+ 2h+15=32

32 1,5


1. Przybylski W., Deja M.:Komputerowo wspomagane wytwarzanie maszyn. Podstawy i zastosowanie, WNT 2007 2. Chlebus E.: Techniki komputerowe CAx w inżynierii produkcji, WNT, Warszawa 2000, 3. 1. Weiss Z.: Techniki komputerowe w przedsiębiorstwie, Poznań, Politechnika Poznańska, 1998


1. . Witold H.: Obsługa i programowanie obrabiarek CNC. Podręcznik operatora, Wydawnictwo "KaBe" S.C., 2007 2. Pająk E: Zaawansowane technologie współczesnych systemów produkcyjnych, Poznań, Politechnika Poznańska, 2000



weryfikacja


EK2 kolokwium zaliczające wykład, wykonanie zadania projektowego W, P

EK3 wykonanie zadań projektowych P


EK5 dokumentacja projektu, obserwacja pracy na zajęciach P


Zakład Technologi Maszyn i Materiałów

Osoby prowadzące: dr inż. Andrzej Werner, dr inż. Grzegorz

Rogowsk, mgr inż. Karol Golak

Data opracowania





Specjalność: KWPiW Ścieżka dyplomowania: Nazwa

przedmiotu: Obrabiarki sterowane numerycznie Kod przedmiotu: MPBMS16001

Rodzaj przedmiotu:

obieralny Semestr: 6 Punkty ECTS 5 Liczba godzin w


wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" Techniki wytwarzania I, II; Podstawy konstrukcji maszyn

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z budową obrabiarek sterowanych numerycznie. Nauczenie czynności związanych z przygotowaniem obrabiarki CNC do pracy. Zaznajomienie ze strukturą i zasadą działania komputerowego sterowania numerycznego. Uzyskanie wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu programowania obrabiarek sterowanych numerycznie, tworzenie programów obróbkowych różnymi metodami.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny; laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń, projekt - ocena projektów, sprawdziany z opanowania programowania OSN

Treści programowe:

Rozwiązania techniczne i budowa najważniejszych zespołów i komponentów obrabiarek CNC: korpusów, połączeń prowadnicowych, napędów ruchu głównego i posuwowego, układów sensorycznych, układów kodowania palet i narzędzi. Osie i ruchy w obrabiarkach sterowanych numerycznie. Zasada działania i struktura nowoczesnych układów sterowania numerycznego.· Trendy rozwojowe nowoczesnych obrabiarek sterowanych numerycznie. Metody programowania obrabiarek CNC. Programowanie ręczne i automatyczne. Struktura programu sterującego. Symbole stosowane w programowaniu CNC. Funkcje przygotowawcze i pomocnicze. Funkcje interpolacji. Cykle obróbkowe. Programowanie układów HEDENHAIN I SINUMERIC. Tworzenie programów obróbkowych wybranych części maszyn z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania firm Siemens i Heidenhain.

Efekty kształcenia



EK1 student: wymienia i opisuje poszczególne zespoły wykonawcze obrabiarki sterowanej numerycznie

M1_W17, M1_W19

EK2 opisuje strukturę i funkcjonowanie układów sterowania numerycznego

M1_W17, M1_W19

EK3 student: wymienia i opisuje poszczególne metody programowania OSN

M1_W14

EK4 pamięta zasady tworzenia programów sterujących OSN M1_W14, M1_U16 EK5 tworzy programy sterujące pracą OSN M1_U16 EK6 potrafi pracować w zespole, stosuje zasady BHP M1_U02, M1_U23

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a

(w g

odzi

nach

)


Udział w laboratorium 15 x 1h 15

Udział w zajęciach projektowych 15 x 1 h 15

Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych i projektowania 7 x 3 h 21


Udział w konsultacjach związanych z wykładem, laboratorium, projektem 3 x 1h 3

Przygotowanie do egzaminu z wykładu i obecność na nim 15+2 17 Realizacja zadań projektowych 15

RAZEM: 130



ECTS

65 2,5

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15h+15h+21h+14h+3h+15h =83h

83 3,5


1. Honczarenko J.: Obrabiarki sterowane numerycznie, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2008 2. Habrat W.: Obsługa i programowanie obrabiarek CNC. Podręcznik operatora., Wydawnictwo "KaBe" S.C., 2007

3. Podstawy obróbki CNC (praca zbiorowa), Wydawnictwo Rea, Warszawa, 2007


1. Grzesik W., Niesłony P., Bartoszuk M.: Programowanie obrabiarek NC/CNC, WNT, 2008 2. Kosmol J.: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem. WNT, 2000.



weryfikacja


EK2 egzamin zaliczający wykład W

EK3 egzamin zaliczający wykład, sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń lab. W,L

EK4 egzamin zaliczający wykład, obserwacja pacy na zajęciach laboratoryjnych i projektowych

W, L, P

EK5 dokumentacja projektowa, obserwacja pracy na zajęciach projektowych P





Grzegorz Rogowski, Karol Golak Data


30.05.2015 Program opracował(a): dr inż.. Andrzej Werner






Nazwa przedmiotu:

Przetwórstwo Tworzyw Sztucznych (E)





wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" chemia, techniki wytwarzania

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z właściwościami oraz metodami otrzymywania i badań tworzyw sztucznych. Nauczenie metod i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych. Wykształcenie umiejętności projektowania wyrobów z wykorzystaniam zasad technologiczności. Przygotowanie projektu z realizacji zadania w postaci multimedialnej.

Forma zaliczenia

Wykład -2 zaliczenia cząstkowe, zaliczenie pisemne z całości materiału; projekt - wykonanie projektu, obrona projektu

Treści programowe:

Podział i charakterystyka ogólna tworzyw sztucznych. Właściwości i metody otrzymywania. Klasyfikacja i charakterystyka metod przetwórstwa tworzyw sztucznych. Zabiegi wtryskiwania: podstawy teoretyczne, wtryskarki, formy wtryskowe. Obróbka wykańczająca. Technologiczność wyrobów. Metody badań tworzyw sztucznych. Zastosowanie technik symulacji komputerowej do projektowania i optymalizacji konstrukcji. Zasady BHP w technologii i przetwórstwie tworzyw sztucznych.

Efekty kształcenia



EK1 Klasyfikuje i opisuje podstawowe rodzaje tworzyw sztucznych M1_W08 EK2 Klasyfikuje i opisuje metody przetwórstwa tworzyw sztucznych M1_W09

EK3 Zna podstawy i analizuje procesy wtryskiwania, w tym z zastosowaniem komputerowego wspomagania CAE

M1_U02

EK4 Wykorzystuje zasady technologiczności w projektowaniu wyrobów z tworzyw sztucznych

M1_U03

EK5 stosuje zasady BHP M1_U23 EK6 potrafi pracować samodzielnie i w zespole M1_K03

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

god

zina


Udział w: ćwiczeniach laboratoryjnych + zajęciach projektowych 15 x 2h = 30

Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 7 x 2 = 14

Opracowanie sprawozdań z laboratorium 7 x 2 = 14

Udział w konsultacjach związanych z projektem 14

Realizacja zadań projektowych (w tym przygotowanie prezentacji) 25 Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia i obecność na nim 5

RAZEM: 1) 132



ECTS 4,5)

74 2,3


60 2


1. Rabek J.E.: Współczesna wiedza o polimerach. PWN, Warszawa, 2008; 2. Kucharczyk W., Żurowski W.: Przetwórstwo tworzyw sztucznych dla mechaników. Wyd. Politechniki Radomskiej, Radom, 2005; 3. Frącz W., Krywult B.: Projektowanie i wytwarzanie elementów z tworzyw sztucznych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów, 2005; 4. Żuchowska D.: Polimery konstrukcyjne: wprowadzenie do technologii i stosowania. WNT,

Warszawa, 2000.


1. Saechtling H.: Tworzywa sztuczne: poradnik. WNT, Warszawa, 2007 2. Broniewski T.: Metody badań i ocena właściwości tworzyw sztucznych. WNT, Warszawa, 2000 3. Klimpel A.: Spawanie i zgrzewanie tworzyw termoplastycznych. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2000; 4. Osswald T.A., Turng L-S., Gramann P.J.: Injection Molding Handbook. Hanser - Verlag, Berlin, 2008.



weryfikacja

EK1, EK2 kolokwium zaliczające wykład, kolokwia cząstkowe W, L

EK3 zaliczenie wykładu, zaliczenie projektu, kolokwia cząstkowe W, P, L

EK4, EK5, EK6

zaliczenie projektu, obserwacja na zajęciach, kolokwia cząstkowe P, L



Osoby prowadzące:

Wykład – prof. dr hab. inż. J. R. Dąbrowski, Projekt – dr inż. Marek Jałbrzykowski Laboratorium - dr inż.. Marek Jałbrzykowski

Data opracowania

programu: 10.06.2015 Program opracował(a):

prof. dr hab. inż. J. R. Dąbrowski, dr inż. Marek Jałbrzykowski


Nazwa programu




Ścieżka dyplomowania/ dydaktyczna: KWPiW

Nazwa przedmiotu:

Maszyny i urządzenia technologiczne


Rodzaj przedmiotu:



W - 15 C- 0 L- 0 P- 15 Ps- 0 S-


podstawy konstrukcji maszyn, grafika inżynierska, materiały konstrukcyjne,


Uzyskanie wiedzy z zakresu procesów technologicznych przetwarzania różnych surowców, z budowy maszyn i urządzeń realizujących podstawowe procesy technologiczne. Wykształcenie umiejętności dobierania oraz projektowania układów roboczych do wybranych procesów technologicznych

Forma zaliczenia

Wykład – zaliczenie; projekt - wykonanie projektu w zespołach 2 osobowych, obrona projektu

Treści programowe:

Proces technologiczny. Rozdzielanie układów niejednorodnych ( ze szczególnym uwzględnieniem urządzeń wykorzystywanych w ochronie środowiska). Budowa i zasada działania hydrocyklonów, wirówek, pras filtracyjnych oraz cyklonów i innych urządzeń do oczyszczania gazów. Maszyny i urządzenia do rozdrabniania. Rozdzielanie surowców rozdrobnionych stałych – separatory. Maszyny i urządzenia do wysokociśnieniowej aglomeracji materiałów drobnoziarnistych. Maszyny i urządzenia do niskociśnieniowej aglomeracji materiałów drobnoziarnistych. Urządzenia do transportu ciągłego. Dozowanie materiałów stałych. Mieszanie materiałów stałych. Maszyny i urządzenia w wybranych liniach technologicznych.

Efekty kształcenia



EK1 definiuje podstawowe procesy technologiczne M1_W18

EK2 poprawnie dobiera maszyny i układy robocze urządzeń M1_W19, M1_U01,

M1_U15

EK3 wyjaśnia zasady działania maszyn technologicznych M1_W08, M1_U18

EK4 projektuje proste układy robocze M1_U13, M1_U17

EK5 stosuje zasady BHP w projektowanych urządzeniach M1_U23


Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

god

zina



Przygotowanie do zajęć projektowych 5 5

Udział w konsultacjach związanych z projektem 2 x 1h 2



Przygotowanie do zaliczenia i obrony projektu 5

RAZEM: 57


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 15h+15h+2h+=32h

ECTS

32 1


37 1,5


1. Lewicki P. i inni.:Inżynieria procesowa i aparatura przemysłu spożywczego. Wydawnictwo Naukowo Techniczne Warszawa 1999 2. Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT Warszawa 2009 3. Bieszk H.: Urządzenia do realizacji procesów mechanicznych w technologii chemicznej. Politechnika Gdańska 2010. 4. Kowal A. L.: Oczyszczanie wody: podstawy teoretyczne i technologiczne, procesy i urządzenia. PWN Warszawa 2007


1. Grochowicz J., Maszyny do czyszczenia i sortowania nasion. Wydawnictwo Akademii Rolniczej ublin 1994. 2. Hejft R. : Ciśnieniowa aglomeracja materiałów roślinnych. Biblioteka Problemów Eksploatacji. Białystok 2002 3. Hryniewicz M., Kochan E.: Problemy w budowie i eksploatacji maszyn i urządzeń technologicznych. Kraków AGH. 2004 4. Warych J.: Aparatura chemiczna i procesowa. Oficuyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2004 5. Kozulin N.A., Sokołow W.N., Szapiro A.J.: Maszyny przemysłu chemicznego. Przykłady i zadania. WNT Warszawa 1978. 6. Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT Warszawa 2013.


Forma zajęć (jeśli jest więcej niż jedna), na ktorej zachodzi

weryfikacja


EK2 sprawdzenie przygotowania do projektowania każdego etapu projektu W, P

EK3 sprawdzenie poprawności działania urządzeń W, P

EK4 sprawdzenie układów i ich zastosowania, dokumentacja projektu + dołączony plik z prezentacją

P

EK5 sprawdzenie poprawności konstrukcji pod względem BHP P



KBiEM Osoby prowadzące: dr inż. Leon Demianiuk

Data opracowania

programu: 28.05.2015 Program opracował(a): dr inż. Leon Demianiuk


Nazwa programu




Ścieżka dyplomowania/ dydaktyczna:

Nazwa przedmiotu:

Podstawy metody elementów skończonych


Rodzaj przedmiotu:



W - 30 C- 0 L- 0 P- 30 Ps- 0 S- 0


matematyka, mechanika techniczna, wytrzymałość materiałów


Celem przedmiotu jest przekazanie wiedzy z zakresu obliczeń metodą elementów skończonych w wytrzymałości konstrukcji.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny; projekt - pisemne sprawozdania i sprawdzian z modelowania.

Treści programowe:

Elementy rachunku macierzowego. Wykorzystanie metody elementów skończonych do modelowania zagadnień wytrzymałości konstrukcji prętowych tj: pręty, kratownice płaskie, przestrzenne, belki oraz ramy płaskie. Algorytm wyznaczania rozwiązania za pomocą MES. Wykorzystanie minimum energii potencjalnej do rozwiązywania zagadnień MES. Budowa lokalnej macierzy sztywności. Obciążenia skupione i kongruentne. Siły wewnętrzne w elementach prętowych. Przykłady zastosowania MES dla zagadnień kratownic płaskich oraz przestrzennych i belek. Przykłady rozwiązywania ram płaskich. Praktyczna analiza zagadnień mechaniki konstrukcji za pomocą MES w oparciu o dostępne na uczelni programy.



EK1 posiada podstawową wiedzę do wykonywania obliczeń za pomocą mes w zagadnieniach prętowych

M1_W04, M1_W05

EK2 potrafi za pomocą programów wykorzystujących mes przeprowadzić analizę statyczną układów prętowych.

M1_U10

EK3 potrafi przedstawić wyniki obliczeń w postaci prezentacji M1_U04

EK4 potrafi zweryfikować wyniki otrzymane za pomocą obliczeń MES M1_U19

EK5 potrafi wykorzystać MES do analizy sztywności i wytrzymałości konstrukcji prętowych

M1_U07

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

god

zina

ch)



Przygotowanie do ćwiczeń projektowych 15 x 1h 15

Opracowanie zadań projektowych (przygotowanie sprawozdań w tym prezentacji)

10 x 2h 20

Udział w konsultacjach związanych z wykładem i projektem 15 x 1h 15

Przygotowanie do egzaminu i obecność na nim 15 x 2h 30

Przygotowanie do zaliczenia projektu i obecność na kolokwiach 10 x 1h 10

RAZEM: 150


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+30h+15h = 75h

ECTS

75 3


105 3


1. Jaworski A.: Metoda elementów skończonych w wytrzymałości konstrukcji, PW, W-wa, 1981. 2. Zienkiewicz O.C.: Metoda elementów skończonych, Arkady, Wa-wa, 1972. 3. Król K.: Metoda elementów skończonych w obliczeniach konstrukcji, PR, Radom, 2007


1. Zienkiewicz O.C., Taylor R.L.: The finite element method, T. 1-2, Mc Graw - Hill, London, 1989 - 1991. 2. Zienkiewicz O.C., Taylor R.L.: The finite element method, T. 1-3, Butterworth Heinemann, Oxford, 2000. 3. Szmelter W., Dacko M., Dobrociński S., Wieczorek M.: Metoda elementów skończonych w statyce konstrukcji, Arkady, Warszawa, 1979.



weryfikacja

EK1 egzamin pisemny zaliczający wykład, sprawozdanie z ćwiczeń projektowych W, P

EK2 sprawozdanie z ćwiczeń projektowych + kolokwium zaliczające projekt P

EK3 wyniki projektów przedstawione w postaci prezentacji multimedialnej P

EK4 sprawozdanie z ćwiczeń projektowych,dyskusja nad opracowanymi wynikami P

EK5 sprawozdanie z ćwiczeń projektowych, obserwacja pracy na zajęciach P



Osoby prowadzące: prof. zw. dr hab. inż. Andrzej Seweryn,

dr inż. Łukasz Derpeński

Data opracowania

programu: 08.06.15 Program opracował(a): dr inż. Łukasz Derpeński




Specjalność: KWPiW Ścieżka dyplomowania: Nazwa

przedmiotu: Praca przejściowa Kod przedmiotu: MPBMS16005




wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" KWP, Systemy CAD/CAM, Komputerowa analiza inżynierska

Założenia i cele

przedmiotu:

Samodzielne rozwiązanie postawionego zadania z wykorzystaniem narzędzi CAx (CAD, CAM, CAE). Przygotowanie informacji o rezultatach projektu w postaci prezentacji multimedialnej.

Forma zaliczenia

zaliczenie na ocenę wykonanego projektu i jego prezentacji

Treści programowe:

Projektowanie wybranych urządzeń technicznych (np. urządzenie mechaniczne, stanowisko badawcze) za pomocą metod tradycyjnych oraz narzędzi CAx. Opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej. Opracowanie powinno zawierać: Przegląd tematyki zagadnienia. Projekt koncepcyjny. Wybór i uzasadnienie stosowanych metod i narzędzi. Projektowanie 3D przy użyciu parametrycznego systemu CAD (preferowany SolidWorks). Analizy CAE, np.: analizy wytrzymałościowe, dynamiczne i kinematyczne, analizy przepływu. Dokumentację 2D.

Efekty kształcenia



EK1 student: poprawnie określa zadanie projektowe M1_W05, M1_W07

EK2 potrafi przygotować prezentację na temat postawionego zadania

M1_W19, M1_U04

EK3 rozwiązuje problem inzynierski M1_U10, M1_U24, M1_K02 EK4 oblicza krytyczne naprężenia i przemieszczenia M1_U19 EK5 projektuje z wykorzystaniem narzędzi Cax M1_U07 EK6 potrafi zmodyfikować wstępny projekt M1_U24 EK7 potrafi wykonac dokumentaję 2D i sprawozdanie z projektu M1_U03, M1_U17 EK8 potrafi samodzielnie dokształcać się M1_U06, M1_K01


15 x 2h = 30



15 x 4h = 60



RAZEM: 1) 145



ECTS 4,5)

35 2


115 3


1. Zaawansowanne tematy SolidWorks: DS SolidWorks Corporation, Tłumaczenie na j. polski: CNS Solutions, 2011 2. Zaawansowanne modelowanie części: DS SolidWorks Corporation, Tłumaczenie na j. polski: CNS Solutions, 2011 3. Zaawansowanne modelowanie złożeń: DS SolidWorks Corporation, Tłumaczenie na j. polski: CNS Solutions, 2011 4. Kurmaz L., W., Kurmaz O.L.: Projektowanie węzłów i części maszyn, Wydawnictwo Politechniki

Świętokrzyskiej, Kielce, 2007 5. Juchnikowski W., Żółtowski J.: Podstawy konstrukcji maszyn. Pomoce do projektowania z atlasem, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2004


1. Lombard M.: „SolidWorks 2011 Assemblies Bible”, Wiley Publishing, 2011 2. Lombard M.: „SolidWorks 2011 Parts Bible”, Wiley Publishing, 2011 3. Darbyshire A.: Mechanical Engineering, Elsevier, 2010 4. Skarka W.: CATIA V5. Podstawy budowy modeli autogenerujących, Wyd. Helion, 2009. 5. http://mcadonline.com/, http://www.3dcad.pl/, http://www.cns.pl/ http://www.caddigest.com/, www.solidworks.com, http://machinedesign.com/



weryfikacja





EK5 dokumentacja projektu + dołączony plik z prezentacją P






Osoby prowadzące:

Data opracowania

programu: 08.06.15 Program opracował(a): dr inż.. Jarosław Szusta


Nazwa programu


MECHANIKA I BUDOWA MASZYN Poziom i forma studiów studia I stopnia stacjonarne

Specjalność: Kompterowe wspomaganie projektowania i wytwarzania


Nazwa przedmiotu:

KOMPUTEROWE SYSTEMY STEROWANIA


Rodzaj przedmiotu:




Automatyka i automatyzacja, Metrologia i systemy pomiarowe I

Założenia i cele

przedmiotu: Zapoznanie studentów z podstawami komputerowych systemów sterowania i pomiaru.

Forma zaliczenia

Wykład - zaliczenie pisemne (1 kolokwium) Projekt - wykonanie i obrona projektu.

Treści programowe:

Struktury wybranych systemów i nowoczesych interfejsów komunikacyjnych. Karty kontrolno-pomiarowe. Istota przetwarzania A/C i C/A sygnałów w KSS. Systemy czasu rzeczywistego typu Dspace, FPGA i LabView. Aplikacje kontrolno-pomiarowe. System operacyjny czasu rzeczywistego QNX - QNX Software Systems

Efekty kształcenia

Efektykształcenia wiedza-umiejętności-kompetencje


EK1 poprawnie definiują i rozpoznają struktury KSS M1_W19

EK2 charakteryzuje specyfikę komputera przemysłowego M1_W19

EK3 identyfikuje specyfikę systemy operacyjnego czasu rzeczywistego

M1_W20

EK4 opisuje cechy interfejsów komunikacyjnych M1_W20

EK5 określa parametry protokołów komunikacyjnych M1_W20

EK6 potrafi stosować środowisko QNX K_W20, M1_U10

EK7 potrafi pracować w zespole M1_U02, M1_K02

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (g

odz.

) Udział w wykładach 15

Udział w ćwiczeniach projektowych 30

Przygotowanie do ćwiczeń projektowych 20

Opracowanie sprawozdań z zadań cząstkowych w ramach zajęć projektowych; także wykonanie zadań domowych

10

Udział w konsultacjach (w tym elektronicznych) 3

Realizacja zadań projektowych (w tym wykonanie aplikacji - w zespołach) 10

Przygotowanie do egzaminu i obecność na egzaminie 6

Przygotowanie do obrony i zaliczenia projektu oraz obrona projektu 5

RAZEM: 99


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+30h+3h+4h+2h=69

ECTS

54 2

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30h+30h+10h+6h+10h+6h+5h=97

97 3


1. Nawrocki W.: Komputerowe systemy pomiarowe, WKŁ, Warszawa, 2006. 2. Pietrusewicz K.: Programowalne sterowniki automatyki PAC, NACOM, Poznań, 2007. 3. Mielczanek W.: Szeregowe interfejsy cyfrowe, HELION, Gliwice, 1993. 4. Ułasiewicz J.: Systemy czasu rzeczywistego QNX6 Neutrino, BTC, Warszawa,2007. 5. Barszcz T.: Systemy monitorowania i diagnostyki maszyn, AGH Kraków, 2006.

Literatura uzupełniająca: 1. Hatzold P.: Digitale Kommunikation uber Funk, Franzis-Verlag, Monachium, 1999.


metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć, na której zachodzi

weryfikacja

EK1 kolokwium na wykładzie W





EK6 kolokwium na wykładzie,projekt aplikacji W, P

EK7 dyskusja w ramach obrony projektu, obserwacja pracy na zajęciach W, P


Katedra Automatyki i Robotyki

Osoby prowadzące: A.Koszewnik

Data opracowania

programu: 08.06.2016r. Program opracował(a): dr inż. Andrzej Koszewnik


Nazwa programu



Specjalność: Konstrukcja i eksploatacja

maszyn i pojazdów Ścieżka dyplomowania/

dydaktyczna: KiEMiP

Nazwa przedmiotu: Silniki spalinowe i paliwa Kod przedmiotu: MPBMS25001

Rodzaj przedmiotu:



W - 30 C- 0 L- 15 P- 0 Ps- 0 S- 0


chemia, mechanika techniczna, materiały konstrukcyjne, bezpieczeństwo pracy i ergonomia, wytrzymałość materiałów, podstawy elektrotechniki i elektroniki, mechanika płynów, podstawy konstrukcji maszyn,

metrologia, automatyka, termodynamika techniczna

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie z budową i działaniem silników spalinowych oraz paliwami wykorzystywanymi do ich zasilania w kontekście uzyskiwania założonych wskaźników zewnętrznych i poziomu toksyczności spalin.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny; Laboratorium – sprawozdania z poszczególnych ćwiczeń i ich zaliczenie, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń.

Treści programowe:

Wykład: Ogólna budowa, zasada działania i systematyka układów silników spalinowych. Charakterystyka paliw wykorzystywanych do zasilania silników. Obiegi porównawcze i rzeczywiste, wykresy indykatorowe. Procesy: wymiany ładunku, tworzenia mieszaniny paliwowo-powietrznej, sprężania i spalania. Siły działające w układach silnika. Wyznaczanie charakterystyk pracy silników spalinowych. Diagnostyka bieżącego stanu działania. Laboratorium: Budowa i działanie układów silników, wykresy indykatorowe i charakterystyki pracy

Efekty kształcenia



EK1 klasyfikuje i opisuje budowę oraz działanie poszczególnych układów silnika M1_W06, M1_W12, M1_U01, M1_W19,

M1_W20

EK2 definiuje i charakteryzuje rodzaje paliw stosowanych do zasilania silników M1_W03

EK3 identyfikuje i analizuje siły dzialające w układach silnika, wnioskuje o ich wpływie na bieżące działanie

M1_U18, M1_U19

EK4 rozpoznaje i opisuje obiegi pracy silników, wyjaśnia procesy zachodzące w obrębie silnika spalinowego

M1_W12

EK5 identyfikuje, potrafi przeanalizować metody wyznaczania charakterystyk silników

M1_W15, M1_U11, M1_U12

EK6 ocenia bierzące działanie silnika z wykorzystaniem rożnych metod M1_W19, M1_W20,

M1_W21

EK7 stosuje zasady BHP M1_W22, M1_U23

EK8 potrafi pracować w zespole, poprawnie opracowuje wyniki pomiarów M1_U02, M1_K03

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)

Udział w wykładach 15×2h 30

Udział w zajęciach laboratoryjnych 15×1h 15

Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych 15


Przygotowanie do zaliczenia zajęć laboratoryjnych (w tym opracowanie sprawozdania)

25

Udział w konsultacjach związanych z laboratorium 1x5h 5

RAZEM: 120


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 30h+15h+5h= 50h

ECTS

50 2

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym: 15h+15h+25h+5h=60h

60 2


1. Baczewski K., Kałdoński T., Paliwa do silników o zapłonie iskrowym, WKiŁ, Warszawa, 2004.2. Baczewski K., Kałdoński T., Paliwa do silników o zapłonie samoczynnym, WKiŁ, Warszawa, 2004.3. Kneba Z., Makowski S., Zasilanie i sterowanie silników, WKiŁ, Warszawa, 2004.4. Luft S., Podstawy budowy silników, WKiŁ, Warszawa, 2006.5. Majerczyk A., Taubert S., Układy zasilania gazem propan – butan, WKiŁ, Warszawa, 2004.


1. Informatory Techniczne Bosch. 2. Auto Technika Motoryzacyjna – czasopismo. 3. Serwis Motoryzacyjny – czasopismo. 4. Auto Moto Serwis – czasopismo.



weryfikacja

EK1 egzamin, zaliczenie części teoretycznej ćwiczenia laboratoryjnego, sprawozdanie z ćwiczenia laboratoryjnego

W, L

EK2 egzamin W


W, L


W, L


W, L


W, L


EK8 dyskusja nad sprawozdaniem z ćwiczenia, obserwacja pracy na zajęciach laboratoryjnych

L



Osoby prowadzące: D. Szpica, J. Czaban, A. Borawski

Data opracowania

programu: 10.06.2015 Program opracował: dr inż. Dariusz Szpica




Specjalność: KiEMiP Ścieżka dyplomowania: Nazwa

przedmiotu: Komputerowa analiza konstrukcji Kod przedmiotu: MPBMS25002




wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" Wytrzymałość materiałów i konstrukacji, KWP

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie z możliwościami i praktyczna nauka narzędzi do analiz numerycznych CAE w branży mechanicznej. Podstawowe opanowanie narzędzi CAE w środowisku SolidWorks.

Forma zaliczenia

wykład – zaliczenie pisemne, projektowanie – zaliczenie wydanych przez prowadzącego zadań projektowych, sprawdziany umiejętności praktycznych

Treści programowe:

Terminologia CAE. Proces weryfikacji projektu. Podstawowe typy analiz we współczesnych systemach CAx. Problemy weryfikacji modeli wirtualnych w budowie maszyn. Komercyjne systemy CAE. Rodzaje symulacji numerycznych: analizy wytrzymałościowe, kinematyczno-dynamiczne, analizy przepływów. Analiza statyczna w zagadnieniach mechanicznych. Rodzaje dyskretyzacji MES modeli CAD. Interpretacja wyników: naprężenia, odkształcenie, przemieszczenie, współczynnik bezpieczeństwa. Metody prezentacji wyników. Możliwości współczesnych systemów CAE.

Efekty kształcenia



EK1 student: zna rodzaje symulacji numerycznych stosowanych w budowie maszyn

M1_W13, M1_W09

EK2 zna narzędzia do weryfikacji projektów M1_W08,

EK3 potrafi utworzyć model obliczeniowy podstawowych części maszyn lub prostego układu mechanicznego

M1_U07, M1_U14

EK4

potrafi przeprowadzić analize statyczną dyskretyzując odpowiednio model CAD elementami: prętowimi, bryłowymi, powierzchniowymi

M1_U10,

EK5 potrafi przeprowadzić analizę kinematyczno-dynamiczną prostego mechanizmu

M1_U18,

EK6

potrafi zmodyfikować model CAD, warunki obciążeń bądż materiał, tak aby wytężenie elementu było w granicach zakładanego współczynnika bezpieczeństwa lub spełniony był warunek sztywności

M1_U19, M1_U09

EK7 potrafi zdefiniować własny materiał izotropowy i zastosować go do modelu MES

M1_U15

EK8 potrafi zinterpretować wyniki analiz wytrzymałościowych M1_U03, M1_U24

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

god

zina



15 x 1h = 15

Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych/laboratoryjnych/seminarium 15 x 1h = 15 Opracowanie sprawozdań z laboratorium lub pracowni i/lub wykonanie zadań domowych (prac domowych)

10 x 1h = 10


Realizacja zadań projektowych (w tym przygotowanie prezentacji) 15 x 1h = 15 RAZEM: 1) 90



ECTS 4,5)

50 2


30h+15h+10h+5h+15h=60


1. SolidWorks Simulation, DS SolidWorks Corporation, 2011 2. SolidWorks Simulation Professional, DS SolidWorks Corporation, , 2011 3. SolidWorks Motion DS SolidWorks Corporation, , 2011 4. Kurmaz L., W., Kurmaz O.L.: Projektowanie węzłów i części maszyn, Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce, 2007 5. Darbyshire A.: Mechanical Engineering, Elsevier, 2010


1. czasopisma branżowe (np.: Design News Polska, Projektowanie i Konstrukcje Inżynierskie) 2. portale internetowe (np.: www.3dcad.pl, www.solidworks.com, www.cns.pl) 3. Kurowski P. : Engineering Analysis with SolidWorks Simulation 2011, SDC Publications 4. Steffen J.R. : Analysis of Machine Elements Using SolidWorks Simulation 2010, SDC Publications 5. Chang Kuang-Hua: Motion Simulation and Mechanism Design With Solidworks Motion 2009, SDC Publications



weryfikacja












Data opracowania

programu: 08.06.15 Program opracował(a): dr inż.. Andrzej Łukaszewicz




Specjalność:

Konstrukcja i eksploatacja maszyn i pojazdów


Nazwa przedmiotu:

Diagnostyka maszyn i pojazdów Kod przedmiotu: MPBMS26001

Rodzaj przedmiotu:

obieralny Semestr: 6 Punkty ECTS 3 Liczba godzin

w semestrze: W - 30 C- 0 L- 15 P- 0 Ps- 0 S- 0

Przedmioty

wprowadzające


Założenia i cele

przedmiotu:

Uzyskanie wiedzy z zakresu diagnostyki technicznej, podstawowych metod i technik diagnozowania maszyn. Uzyskanie wiedzy z zakresu budowy urządzeń do badania i diagnostyki maszyn i pojazdów . Wykształcenie zasad stosowania i umiejętności obsługi urządzeń diagnostycznych, stosowania technik dignozowania i procedur diagnostycznych.

Forma zaliczenia

Wykład - 2 kolokwia zaliczeniowe, laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń, kolokwia

Treści programow

e:

Podstawowe definicje i określenia diagnostyki technicznej. Stany diagnostyczne maszyn. Fizyczne aspekty diagnostyki – przyczyny uszkodzeń, klasyfikacje, miary uszkodzeń. Źródła informacji diagnostycznej. Parametry diagnostyczne, sygnały i symptomy diagnostyczne. Modele obiektów wykorzystywane w diagnostyczne technicznej. Metodologia diagnostyki. Techniki diagnozowania – projektowanie systemów diagnostyki. Procedury diagnostyki – pozyskiwanie, przetwarzanie, obrazowanie informacji diagnostycznej. Wnioskowanie diagnostyczne. Diagnozowanie maszyn i pojazdów. Badania diagnostyczne na przykładzie pojazdu samochodowego. Diagnostyka silników spalinowych, układów zawieszania, układów kierowniczych, hamulcowych.

Efekty kształcenia

Zapisać minimum 4, maksimum 8 efektów kształcenia zachowując kolejność: wiedza-umiejętności-kompetencje. Każdy

efekt kształcenia musi być weryfikowalny.


EK1 poprawnie definiuje i opisuje podstawowe pojęcia diagnostyki technicznej

M1_W10

EK2 wyjaśnia budowę i sposób korzystania z urządzeń diagnostycznych

M1_W10

EK3 wyjaśnia i definiuje parametry, sygnały i symptomy diagnostyczne we współczesnych maszynach i urządzeniach

M1_W10

EK4 stosuje procedury diagnostyczne M1_U08 EK5 wykonuje badania diagnostyczne M1_W15, M1_U12 EK6 potrafi pracować w zespole M1_K03

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)

Udział w wykładach 15*2h 30

Udział w konsultacjach związanych z wykładem 10x2h 20

Prygotowanie do zaliczenia wykładu i udział w nim 26+4 30

Udział w laboratorium 15x1h 15

Opracowanie sprawozdań z laboratorium 15x1h 15

Przygotowanie do laboratorium 15x1h 15 Udział w konsultacjach z laboratorim 15x1h 15

RAZEM: 140


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 30+20+4+15+15=84

ECTS

84 3 Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym:

15+15+15+15=60 60 2

Literatura podstawow

1. Reimpell J.: Podwozia samochodów. Podstawy konstrukcji. WKŁ, Warszawa 2004 2. Żółtowski B, Cempla C., Inżynieria diagnostyki maszyn - praca zbiorowa pod red. PTDT ITE –PIB,Warszawa,

a: Bydgoszcz, Radom 2004 3. Żółtowski B.: Podstawy diagnostyki maszyn. ATR Bydgoszcz 1996. 4. Trzeciak K. Diagnostyka samochodów osobowych, WKŁ, Warszawa 2008 5. Merkisz J., Mazurek St. , Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych, WKŁ, Warszawa2002

Literatura uzupełniając

a:

1. Instrukcje laboratoryjne KBiEM 2. Informatory Techniczne Bosch. 3. Auto Technika Motoryzacyjna – czasopismo., 4. Serwis Motoryzacyjny – czasopismo., 5. Auto Moto Serwis – czasopismo.


Metoda weryfikacji efektu kształcenia Forma zajęć (jeśli jest więcej niż





EK4 obserwacja pracy w laboratorium, sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia lab. L

EK5 sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia L

EK6 obserwacja pracy w laboratorium L Jednostka realizująca:

Katedra BiEM Osoby prowadzące: Jarosław Czaban, Dariusz Szpica


10.06.2015 Program opracował(a): dr inż. Jarosław Czaban


Nazwa programu





dydaktyczna:

Nazwa przedmiotu:

Podstawy metody elementów skończonych


Rodzaj przedmiotu:



W - 30 C- 0 L- 0 P- 15 Ps- 0 S- 0


matematyka, mechanika techniczna, wytrzymałość materiałów


Celem przedmiotu jest przekazanie wiedzy z zakresu obliczeń metodą elementów skończonych w wytrzymałości konstrukcji.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny; projekt - pisemne sprawozdania i sprawdzian z modelowania.

Treści programowe:

Treści programowe: Elementy rachunku macierzowego. Wykorzystanie metody elementów skończonych do modelowania zagadnień wytrzymałości konstrukcji prętowych tj: pręty, kratownice płaskie, przestrzenne, belki oraz ramy płaskie. Algorytm wyznaczania rozwiązania za pomocą MES. Wykorzystanie minimum energii potencjalnej do rozwiązywania zagadnień MES. Budowa lokalnej macierzy sztywności. Obciążenia skupione i kongruentne. Siły wewnętrzne w elementach prętowych. Przykłady zastosowania MES dla zagadnień kratownic płaskich oraz przestrzennych i belek. Przykłady rozwiązywania ram płaskich. Praktyczna analiza zagadnień mechaniki konstrukcji za pomocą MES w oparciu o dostępne na uczelni programy.



EK1 posiada podstawową wiedzę do wykonywania obliczeń za pomocą mes w zagadnieniach prętowych

M1_W04, M1_W05

EK2 potrafi za pomocą programów wykorzystujących mes przeprowadzić analizę statyczną układów prętowych.

M1_U10

EK3 potrafi przedstawić wyniki obliczeń w postaci prezentacji M1_U04

EK4 potrafi zweryfikować wyniki otrzymane za pomocą obliczeń MES M1_U19

EK5 potrafi wykorzystać MES do analizy sztywności i wytrzymałości konstrukcji prętowych

M1_U07

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

god

zina

ch)



Przygotowanie do ćwiczeń projektowych 10 x 1h 10

Opracowanie zadań projektowych (przygotowanie sprawozdań w tym prezentacji)

10 x 1h 10

Udział w konsultacjach związanych z wykładem i projektem 5 x 1h 5

Przygotowanie do zaliczenia i obecność na nim 15 x 1h 15

Przygotowanie do zaliczenia projektu i obecność na kolokwiach 5x 1h 5

RAZEM: 90


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+15h+5h = 50h

ECTS

50 2


55 2


1. Jaworski A.: Metoda elementów skończonych w wytrzymałości konstrukcji, PW, W-wa, 1981. 2. Zienkiewicz O.C.: Metoda elementów skończonych, Arkady, Wa-wa, 1972. 3. Król K.: Metoda elementów skończonych w obliczeniach konstrukcji, PR, Radom, 2007


1. Zienkiewicz O.C., Taylor R.L.: The finite element method, T. 1-2, Mc Graw - Hill, London, 1989 - 1991. 2. Zienkiewicz O.C., Taylor R.L.: The finite element method, T. 1-3, Butterworth Heinemann, Oxford, 2000. 3. Szmelter W., Dacko M., Dobrociński S., Wieczorek M.: Metoda elementów skończonych w statyce konstrukcji, Arkady, Warszawa, 1979.



weryfikacja

EK1 kolokwium zaliczające wykład, sprawozdanie z ćwiczeń projektowych W, P

EK2 sprawozdanie z ćwiczeń projektowych + kolokwium zaliczające projekt P

EK3 wyniki projektów przedstawione w postaci prezentacji multimedialnej P

EK4 sprawozdanie z ćwiczeń projektowych,dyskusja nad opracowanymi wynikami P

EK5 sprawozdanie z ćwiczeń projektowych, obserwacja pracy na zajęciach P



Osoby prowadzące: prof. zw. dr hab. inż. Andrzej Seweryn,

dr inż. Łukasz Derpeński

Data opracowania

programu: 08.06.15 Program opracował(a): dr inż. Łukasz Derpeński






dydaktyczna:

Nazwa przedmiotu: Napędy elektryczne Kod przedmiotu: MPBMS26003

Rodzaj przedmiotu:

obieralny Semestr: 6 Punkty ECTS 1 Liczba godzin w



elektrotechnika i elektronika


Student ma elementarną wiedzę z zakresu budowy i zasady pracy wybranych elektrycznych układów napędowych w stanach ustalonych i przejściowych. Potrafi obliczyć ustalony punkt pracy oraz podstawowe parametry wybranego układu napędowego. Potrafi połączyć, uruchomić oraz przebadać prosty układ napędowy. Potrafi przeprowadzić pomiary charakterystyk wybranych układów napędowych prądu stałego i przemiennego oraz potrafi przedstawić otrzymane wyniki w formie liczbowej i graficznej, dokonać ich interpretacji i wyciągnąć właściwe wnioski.

Forma zaliczenia

Wykład - sprawdzian pisemny; laboratorium - ocena sprawozdań z poszczególnych ćwiczeń, ocena z dyskusji z zakresu realizowanego ćwiczenia

Treści programowe:

Wykład Podział, właściwości i zastosowania napędów elektrycznych. Sprzężenia zwrotne, kształtowanie charakterystyki mechanicznej silnika. Rozruch, regulacja prędkości kątowej i hamowanie silnika prądu stałego, silnika asynchronicznego oraz silnika synchronicznego. Napędy przekształtnikowe z silnikiem prądu stałego (schematy blokowe, zasada działania, właściwości i zastosowania). Regulacja częstotliwościowa silników asynchronicznych klatkowych. Regulacja częstotliwościowa silników synchronicznych z magnesami trwałymi, bezszczotkowy silnik prądu stałego. Cyfrowo - analogowe układy regulacji prędkości kątowej i położenia. Układy regulacji położenia z silnikami skokowymi oraz napędy serwomechanizmowe. Dobór silników elektrycznych do maszyn roboczych. Elektryczne wyposażenie i zabezpieczenia układów napędowych. Laboratorium Badanie właściwości statycznych i dynamicznych wybranych układów napędowych. Badanie układów pomiarowych prędkości obrotowej i przemieszczenia kątowego. Badanie właściwości statycznych i dynamicznych napędu serwomechanizmowego z silnikiem prądu stałego z magnesami trwałymi.



EK1 opisuje i ilustruje charakterystyki mechaniczne silników i maszyn roboczych M1_W20, M1_W21

EK2 opisuje i ilustruje metody regulacji prędkości w wybranych układach napędowych z silnikami prądu stałego i przemiennego

M1_W20, M1_W21

EK3 potrafi zaplanować i przeprowadzić pomiary charakterystyk mechanicznych wybranego układu napędowego

M1_U12

EK4 prezentuje działanie badanego układu napędowego M1_U01

EK5 wykonuje pomiary wielkości elektrycznych i mechanicznych oraz poprawnie opracowuje wyniki pomiarów i wyciaga właściwe wnioski

M1_U12


Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

god

zina

ch) Udział w wykładach 15

Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 15



Udział w konsultacjach związanych z wykładem i laboratorium 5 x 1h = 5

Przygotowanie do zaliczenia z wykładu 5

RAZEM: 64



ECTS

35 1


42 1,5


1. Antal L.: Zagadnienia maszyn, napędów i pomiarów elektrycznych. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2009 2. Zdanowicz R.: Podstawy robotyki, Gliwice: Wydawnictwa Politechniki Śląskiej, 2011. 3. Azarewicz St.: Napęd elektryczny: ćwiczenia laboratoryjne. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2002

4. Orłowska-Kowalska T.: Bezczujnikowe układy napędowe z silnikami indukcyjnymi, Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2003. 5. Bisztyga K.: Sterowanie i regulacja silników elektrycznych. Warszawa WNT 1989


1. Wild T.i: Electrical Machines, Drives and Power Systems, Sixth Edition, Pearson Education International, 2006 2. Kaczmarek T.: Napęd elektryczny robotów, Poznań: Politechnika Poznańska, 1996. 3. Drozdowski P.: Wprowadzenie do napędów elektrycznych. Kraków: Politechnika Krakowska, 1998 4. Sidorowicz J.: Napęd elektryczny i jego sterowanie. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1997 5. Kosmol J.: Serwonapędy obrabiarek sterowanych numerycznie, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1998.



weryfikacja

EK1 sprawdzian pisemny z wykładu W

EK2 sprawdzian pisemny z wykładu W

EK3 ocena sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych L

EK4 dyskusja na zajeciach laboratoryjnych L

EK5 ocena sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych L

EK6 obserwacja pracy studenta na zajęciach L


Katedra Energoelektroniki i Napędów Elektrycznych

Osoby prowadzące: dr inż. Adam Kuźma,

dr inż. Jarosław Werdoni Data


08.06.2015 Program opracował(a): dr inż. Jarosław Werdoni


Nazwa programu



Specjalność: Konstrukacja i eksploatacja maszyn

i pojazdów Ścieżka dyplomowania:

Nazwa przedmiotu: Napędy płynowe Kod przedmiotu: MPBMS26004

Rodzaj przedmiotu:




Mechanika płynów, Termodynamika techniczna, Automatyka

Założenia i cele

przedmiotu:

Uzyskanie wiedzy teoretycznej i praktycznej z podstaw budowy i eksploatacji napędów płynowych w maszynach i pojazdach. Wykształcenie umiejętności podstaw eksploatacji i badania napędów płynowych.

Forma zaliczenia

Wykład - 2 kolokwia zaliczeniowe; laboratorium - wykonanie i zaliczenie ćwiczeń, ocena sprawozdań

Treści programowe:

Wykład Charakterystyka czynnika roboczego, zasada działania napędów płynowych. Zespoły zasilające w układach pneumatycznych i hydraulicznych. Hydrauliczne i pneumatyczne elementy przetwarzające energię. Elementy wykonawcze: rodzaje, dobór i własności eksploata¬cyjne. Zawory rozdzielające ich rodzaje, budowa i działanie. Elementy pełniące funkcje pomocnicze. Podstawowe schematy napędów i układów sterowania hydraulicznego i pneumatycznego. Przykłady praktycznych zastosowań hydraulicznych i pneumatycznych układów napędowych w maszynach technologicznych i pojazdach. Laboratorium. Budowa, działanie, badanie układów i podzespołów pneumatycznych i hydraulicznych stosowanych w maszynach i pojazdach.

Efekty kształcenia



EK1 klasyfikuje napędy płynowe w maszynach i pojazdach M1_W06

EK2 wyjaśnia zasadę działania układów i podzespołów M1_W06, M1_W19

EK3 montuje proste układy, sprawdza i ocenia ich charakterystyki robocze

M1_U08, M1_U21



Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a

(w g

odzi

nach

)


Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 15 x 1h = 15



Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami laboratoryjnymi 5 x 1h = 5

Przygotowanie do zaliczenia i obecność na nim 10

Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych 10

RAZEM: 85



ECTS

50h 2


40h 1


1. Szydelski Z.: Pojazdy samochodowe. Napędy i sterowanie hydrauliczne, WKŁ, Warszawa 1998. 2. Szejnach W.: Napęd i sterowanie pneumatyczne, WNT, Warszawa 1997. 3. Siemieniako F.: Dynamika napędów pneumatycznych, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 2007. 4. Dindorf R., Woś P.: Przetworniki i układy pomiarowe w systemach hydraulicznych i pneumatycznych. Wyd. Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2014.


1. Łomako D., Stańczyk T., Grzyb J.: Pneumatyczne układy hamulcowe w pojazdach samochodowych, Wyd. Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2002. 2. Miatluk M., Kamiński Z.: Układy hamulcowe pojazdów. Obliczenia, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 2005.



weryfikacja


EK2 kolokwium zaliczajace wykład, sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych

W, L

EK3 sprawozdanie z ćwiczenia laboratoryjnego L


EK5 dyskusja nad projektem/sprawozdaniem z ćwiczenia, obserwacja pracy na zajęciach

L



Osoby prowadzące: J.Ickiewicz, Z.Kamiński

Data opracowania

programu: 08.06.2015 Program opracował(a): dr hab. inż. Zbigniew Kamiński


Nazwa programu



Specjalność: Konstrukcja i eksploatacja maszyn i

pojazdów Ścieżka dyplomowania:

Nazwa przedmiotu: Pojazdy samochodowe E Kod przedmiotu: MPBMN26005

Rodzaj przedmiotu:




Mechanika techniczna, Podstawy konstrukcji maszyn, Silniki spalinowe i paliwa

Założenia i cele

przedmiotu:

Uzyskanie wiedzy z zakresu budowy i działania pojazdów samochodowych. Wykształcenie umiejętności podstaw obsługi i badania pojazdów oraz ich podzespołów.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny; laboratorium - wykonanie i zaliczenie ćwiczeń, ocena sprawozdań

Treści programowe:

Wykład. Klasyfikacja, przeznaczenie i wymagania stawiane pojazdom. Ogólna budowa pojazdów i charakterystyka głównych zespołów. Charakterystyka techniczna i właściwości ruchowe. Ograniczenie techniczno-prawne w konstrukcji pojazdów. Kryteria i parametry oceny pojazdów. Budowa, funkcje i zadania podstawowych układów i zespołów pojazdu. Budowa pojazdów specjalnych. Układ koło-podłoże. Bilans sił i mocy. Równania ruchu i energochłonność użytkowania. Określanie właściwości trakcyjnych. Laboratorium. Budowa i działanie podzespołów, badanie właściwości ruchowych (trakcja, hamowanie).

Efekty kształcenia



EK1 wymienia i klasyfikuje pojazdy i ich zespoły M1_W19

EK2 wyjaśnia zasady działania zespołów pojazdów i ciągników M1_W19

EK3 sprawdza i ocenia osiagi oraz parametry funkcjonalno-eksploatacyjne

M1_U08, M1_U12



Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)


Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 9 x 2h = 18



Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami laboratoryjnymi 3 x 2h = 6



RAZEM: 85



ECTS

47h 5


41h 4


1. Prochowski L., Żuchowski A.: Samochody ciężarowe i autobusy, Pojazdy samochodowe, WKŁ, Warszawa 2006 2. Prochowski L.: Mechanika ruchu. Pojazdy samochodowe, WKŁ, Warszawa 2005. 3. Orzełowski S.: Budowa podwozi i nadwozi samochodowych. WKŁ, Warszawa 1998. 4. Reński A.: Budowa samochodów. Układy hamulcowe i kierownicze oraz zawieszenia, Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1997.


1. Miatluk M., Kamiński Z.: Układy hamulcowe pojazdów. Obliczenia, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 2005. 2. Zieliński A.: Konstrukcja nadwozi samochodów osobowych i pochodnych. WKŁ, Warszawa 1998.



weryfikacja


EK2 kolokwium zaliczajace wykład, sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych, sprawdzenie przygotowania do realizacji kolejnego etapu projektu

W, L

EK3 sprawozdanie z ćwiczenia laboratoryjnego L


EK5 dyskusja nad sprawozdaniem z ćwiczenia, obserwacja pracy na zajęciach L



Osoby prowadzące: Z.Kamiński, J.Czaban, D.Szpica,

K.Juziuczuk

Data opracowania

programu: 08.06.2015 Program opracował(a): dr hab. inż. Zbigniew Kamiński


Nazwa programu




maszyn i pojazdów Ścieżka dyplomowania/ dydaktyczna:

Nazwa przedmiotu:

Maszyny i urządzenia technologiczne


Rodzaj przedmiotu:



W - 15 C- 0 L- 0 P- 15 Ps- 0 S-


podstawy konstrukcji maszyn, grafika inżynierska, materiały konstrukcyjne


Uzyskanie wiedzy z zakresu procesów technologicznych przetwarzania różnych surowców, z budowy maszyn i urządzeń realizujących podstawowe procesy technologiczne. Wykształcenie umiejętności obliczania, dobierania oraz projektowania układów roboczych do wybranych procesów technologicznych

Forma zaliczenia

Wykład – zaliczenie; projekt - wykonanie projektu w zespołach 2 osobowych, obrona projektu

Treści programowe:

Proces technologiczny. Rozdzielanie układów niejednorodnych ( ze szczególnym uwzględnieniem urządzeń wykorzystywanych w ochronie środowiska). Budowa i zasada działania hydrocyklonów, wirówek, pras filtracyjnych oraz cyklonów i innych urządzeń do oczyszczania gazów. Maszyny i urządzenia do rozdrabniania. Rozdzielanie surowców rozdrobnionych stałych – separatory. Maszyny i urządzenia do wysokociśnieniowej aglomeracji materiałów drobnoziarnistych. Maszyny i urządzenia do niskociśnieniowej aglomeracji materiałów drobnoziarnistych. Urządzenia do transportu ciągłego. Dozowanie materiałów stałych. Mieszanie materiałów stałych. Maszyny i urządzenia w wybranych liniach technologicznych.

Efekty kształcenia



EK1 definiuje podstawowe procesy technologiczne M1_W18

EK2 poprawnie dobiera maszyny i układy robocze urządzeń M1_W19, M1_U01,

M1_U15

EK3 wyjaśnia zasady działania maszyn technologicznych M1_W08, M1_U18

EK4 projektuje proste układy robocze M1_U13, M1_U17

EK5 stosuje zasady BHP w projektowanych urządzeniach M1_U23


Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

god

zina



Przygotowanie do zajęć projektowych 5 5

Udział w konsultacjach związanych z projektem 2 x 1h 2


Przygotowanie do zaliczenia wykładu i obecność na nim 5

Przygotowanie do zaliczenia i obrony projektu 5

RAZEM: 57


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 15h+15h+2h=32h

ECTS

32 1


37 1,5


1. Lewicki P. i inni.:Inżynieria procesowa i aparatura przemysłu spożywczego. Wydawnictwo Naukowo Techniczne Warszawa 1999 2. Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT Warszawa 2009 3. Bieszk H.: Urządzenia do realizacji procesów mechanicznych w technologii chemicznej. Politechnika Gdańska 2010. 4. Kowal A. L.: Oczyszczanie wody: podstawy teoretyczne i technologiczne, procesy i urządzenia. PWN Warszawa 2007


1. Grochowicz J., Maszyny do czyszczenia i sortowania nasion. Wydawnictwo Akademii Rolniczej ublin 1994. 2. Hejft R. : Ciśnieniowa aglomeracja materiałów roślinnych. Biblioteka Problemów Eksploatacji. Białystok 2002 3. Hryniewicz M., Kochan E.: Problemy w budowie i eksploatacji maszyn i urządzeń technologicznych. Kraków AGH. 2004 4. Warych J.: Aparatura chemiczna i procesowa. Oficuyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2004 5. Kozulin N.A., Sokołow W.N., Szapiro A.J.: Maszyny przemysłu chemicznego. Przykłady i zadania. WNT Warszawa 1978. 6. Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT Warszawa 2013.



weryfikacja

EK1 sprawdzian pisemny W

EK2 sprawdzenie przygotowania do projektowania każdego etapu projektu W, P

EK3 sprawdzenie poprawności działania urządzeń W, P

EK4 sprawdzenie i ich zastosowania, dokumentacja projektu + dołączony plik z prezentacją

P

EK5 sprawdzenie poprawności konstrukcji pod względem BHP P



KBiEM Osoby prowadzące: dr inż. Leon Demianiuk

Data opracowania

programu: 28.05.2015 Program opracował(a): dr inż. Leon Demianiuk


Nazwa programu





dydaktyczna:

Nazwa przedmiotu: Praca przejściowa Kod przedmiotu: MPBMS26007

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 0 L- 0 P- 30 Ps- 0 S- 0


chemia, mechanika techniczna, bezpieczeństwo pracy i ergonomia, wytrzymałość materiałów, podstawy elektrotechniki i elektroniki, podstawy konstrukcji maszyn, metrologia, automatyka, termodynamika

techniczna, eksploatacja maszyn, napędy płynowe, silniki spalinowe i paliwa

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie się z procesem konstruowania zespołów maszyn i pojazdów z uwzględnieniem wymagań technologiczno-konstrukcyjnych i bezpieczeństwa

Forma zaliczenia

Projekt - indywidualne projekty podlegające zaliczeniu na podstawie dokumentacji kontrukcyjnej lub technologicznej i obrona w formie prezentacji pracy.

Treści programowe:

Projektowanie podzespolów maszyn i pojazdów, a w tym: opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej lub technologicznej. Dodatkowo w ramach projektu należy opracować skróconą dokumentację techniczno – ruchową zaprojektowanego podzespołu.



EK1 czyta dokumentację konstrukcyjną, klasyfikuje i opisuje budowę oraz działanie poszczególnych układów

M1_W08, M1_U01

EK2 projektuje i oblicza wybrane zespoły i elementy układów mechanicznych M1_W09, M1_W11,

M1_U18

EK3 analizuje poprawności przyjętego wariantu rozwiązania konstrukcyjnego pod kątem technologiczno-konstrukcyjnym, jak też bezpieczeństwa

M1_W22, M1_W23, M1_U09, M1_U23, M1_K03

EK4 opracowuje dokumentację z ralizacji zadania inżynierskiego oraz prezentację pracy

M1_U03, M1_U04, M1_U13, M1_K04

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

god

zina

ch) Udział w zajęciach 15 × 2h = 30


Udział w konsultacjach związanych z projektem 15 x 2h = 30

Zaliczanie projektu 15 x 2h = 30

RAZEM: 120


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 30h+30h+30h= 90h

ECTS

90 3

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym: 30h+30h+30h+30h=120h

120 5


1. Skoć A., Spałek J., Arkusik S.: Podstawy konstrukcji maszyn. Zarys dynamiki i trybologii, elementy podatne, wały i osie maszynowe, łożyska ślizgowe i toczne, sprzęgła i hamulce, tom 2, WN-T, Warszawa, 2008; 2. Dąbrowski Z.: Wały maszynowe, PWN, Warszawa, 1993; 3. Osiński Z.: Sprzęgła i hamulce, PWN, Warszawa, 1996; 4. Reimpell J., Betzer J.W., Podwozia samochodów. Podstawy konstrukcji. WKiŁ, Warszawa, 2004.


1. Podstawy konstrukcji maszyn, Łożyska, sprzęgła i hamulce, Przekładnie mechaniczne. Przykłady obliczeń, Praca zbiorowa pod red. Eugeniusza Mazanka, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa, 1997;2. Kurmaz L., W., Kurmaz O.L., Projektowanie węzłów i części maszyn, Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce, 2007;3. Juchnikowski W., Żółtowski J., Podstawy konstrukcji maszyn, Pomoce do projektowania z atlasem, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2004.



weryfikacja







Osoby prowadzące: J. Nachimowicz, K. Juziuczuk, D. Szpica

Data opracowania

programu: 10.06.2015 Program opracował(a): dr inż. Dariusz Szpica


Nazwa programu





dydaktyczna:

Nazwa przedmiotu: Technologia napraw Kod przedmiotu: MPBMS27001

Rodzaj przedmiotu:



W - 30 C- 0 L- 0 P- 15 Ps- 0 S- 0


materiały konstrukcyjne, mechanika płynów, podstawy konstrukcji maszyn, silniki spalinowe


Zapoznanie z technologią napraw wybranych elementów i zespołów maszyn i pojazdów.

Forma zaliczenia

Wykład – zaliczenie pisemne; projekt – wykonanie projektu i jego obrona.

Treści programowe:

Wykład Charakterystyka materiałów stosowanych w budowie maszyn i pojazdów. Zużycie i stany graniczne. Regeneracja części. Wymiary naprawcze. Oprzyrządowanie specjalistyczne. Dokumentacja technologiczna. Technologie wykonania nadwozi samochodowych i metody ich naprawy. Naprawy elementów wykonanych z tworzyw sztucznych. Lakierowanie. Recykling Projekt Projekt technologiczny naprawy wybranego podzespołu maszyny lub pojazdu, połączony z zaprojektowaniem przyrządu lub uchwytu.



EK1 zna podstawowe zasady działania i regulacji pojazdów M1_W08

EK2 potrafi dobrać materiały do napraw elementów części maszyn M1_W12

EK3 zna sposoby odzwzorowania elementów części maszyn M1_W07

EK4 odwzorowuje wybrane elementy części maszyn M1_U03

EK5 przygotowuje projekty części maszyn wg ustalonych kryteriów M1_U07

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)

Udział w wykładach 15 x 2h= 30

Udział w zajęciach projektowych 15 x 1h= 15

Przygotowanie projektu 36

Udział w konsultacjach związanych z wykładem / projektem 3h + 12h = 15


RAZEM: 108



ECTS

60 2


63 3


1. Reimpell J.: Podwozia samochodów. Podstawy konstrukcji. WKŁ, Warszawa, 2004 2. Adamiec P., Dziubiński J., Filipczyk J.: Technologia napraw pojazdów samochodowych. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2002. 3. Trzeciak K. Diagnostyka samochodów osobowych, WKŁ, Warszawa, 2008


1. Cypko J., Cypko E.,: Podstawy technologii i organizacji napraw pojazdów mechanicznych, WKiŁ, 19892. Kostrzewa S. Nowak B.,: Podstawy regeneracji części pojazdów samochodowych WKiŁ, 19863. Kimpel A.,: Napawanie i natryskiwanie cieplne – technologia, WNT, Warszawa 2000



weryfikacja

EK1 kolokwium zaliczające wykład i wykonany projekt W, P

EK2 projekt wykonany w trakcie ćwiczeń projektowych, obrona ustna P

EK3 kolokwium zaliczające wykład i wykonany projekt W, P

EK4 wykonany projekt i jego obrona ustna P

EK5 wykonany projekt i jego obrona ustna P



Osoby prowadzące: K. Juziuczuk, D. Szpica

Data opracowania

programu: 10.06.2015 Program opracował(a): dr inż. Dariusz Szpica


Nazwa programu



Specjalność: Technologia maszyn Ścieżka dyplomowania:

Nazwa przedmiotu: Systemy CAD/CAM Kod przedmiotu: MPBMS35001

Rodzaj przedmiotu:




Wpisz przedmioty lub "-" Techniki wytwarzania

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z zagadnieniami związanymi z wykorzystaniem systemów CAD/CAM w nowoczesnym procesie projektowo-wytwórczym. Wykształcenie umiejętności obsługi i zasad wykorzystania specjalistycznego oprogramowania CAD/CAM. Wykonanie projektu technologii wytwarzania części w systemie CAD/CAM.

Forma zaliczenia

Wykład - zaliczenie pisemne; projekt - zaliczenie projektu

Treści programowe:

Komputerowe wspomaganie projektowania – struktura i zasada działania systemów CAD. Metody tworzenia opisu geometrii stosowane w komputerowych systemach inżynierskich. Komputerowe wspomaganie wytwarzania (CAM) – definicja, struktura, sposoby przetwarzania informacji. Wykorzystanie systemów CAM w przygotowaniu produkcji. Zintegrowane systemy CAD/CAM – właściwości, kryteria wyboru systemu. Techniki szybkiego wytwarzania prototypów. Projektowanie współbieżne i inżynieria odwrotna. Wykorzystanie systemu CAD/CAM do opracowania procesu technologicznego na obrabiarkę sterowaną numerycznie.

Efekty kształcenia



EK1 student: posiada szczegółową wiedzę z zakresu komputerowych systemów wspomagających projektowanie i wytwarzanie

M1_W13, M1_W14

EK2 pamięta ogólne zasady wykorzystania systemów CAD/CAM M1_W13

EK3 obsługuje system CAD/CAM M1_U16, M1_U17

EK4 stosuje systemy CAD/CAM w opracowaniu technologii wytwarzania części

M1_U01, M1_U03, M1_U13

EK5 potrafi pracować indywidualnie M1_U02

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a

(w g

odzi

nach

)



Udział w konsultacjach związanych z zajęciami projektowymi 5 x 1h 5


Przygotowanie do zaliczenia wykładu 15 15

RAZEM: 80



ECTS

50 2

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30h + 5h+15h = 50h

50 2


1. Przybylski W., Deja M.:Komputerowo wspomagane wytwarzanie maszyn. Podstawy i zastosowanie, WNT 2007 2. Chlebus E.: Techniki komputerowe CAx w inżynierii produkcji, WNT, Warszawa 2000, 3. 1. Weiss Z.: Techniki komputerowe w przedsiębiorstwie, Poznań, Politechnika Poznańska, 1998


1. . Witold H.: Obsługa i programowanie obrabiarek CNC. Podręcznik operatora, Wydawnictwo "KaBe" S.C., 2007 2. Pająk E: Zaawansowane technologie współczesnych systemów produkcyjnych, Poznań, Politechnika Poznańska, 2000



weryfikacja


EK2 kolokwium zaliczające wykład, wykonanie zadania projektowego W, P

EK3 wykonanie zadań projektowych P





Osoby prowadzące: dr inż. Andrzej Werner, dr inż. Grzegorz

Rogowsk, mgr inż. Karol Golak

Data opracowania





stacjonarne

Specjalność: Technologia Maszyn Ścieżka dydaktyczna: Nazwa

przedmiotu: PROCESY TECHNOLOGICZNE Kod przedmiotu: MPBMS35002



semestrze: W - 30 C- 0 L- 0 P- 0

0 Przedmioty

wprowadzające "-" Metrologia, Techniki Wytwarzania,

Założenia i cele

przedmiotu:

Opis zakładanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, jakie student powinien nabyć po zaliczeniu tego przedmiotu. Zapoznanie studentów z podstawami i istotą procesów technologicznych, tworzeniem dokumentacji technologicznej, nowoczesnymi technikami oraz trendami rozwojowymi w wytwarzaniu części maszyn i innych wyrobów, a także z budową i zastosowaniem maszyn technologicznych i narzędzi stosowanych w procesach wytwarzania.

Forma zaliczenia

Wykład - sprawdzian pisemny i egzamin pisemny i ustny; projektowanie - laboratorium - przeprowadzenie zaplanowanych procesów technologicznych, wykonanie pomiarow laboratoryjnych i zaliczenie sprawozdań.

Treści programowe:

Wykład: Wiadomości ogólne, dokumentacja technologiczna, rodzaje półfabrykatów i ich dobór, przygotowanie półfabrykatów do obróbki, technologiczne przygotowanie produkcji, rodzaje naddatków i czynniki wpływające na ich wielkość, podział części maszyn dla racjonalnego przeprowadzenia ich obróbki, projektowanie procesu technologicznego części klasy wał, projektowanie procesu technologicznego części klasy tuleja i tarcza, projektowanie procesu technologicznego części klasy dźwignia, projektowanie procesu technologicznego części klasy korpus, projektowanie procesu technologicznego dla części płaskich, projektowanie procesu technologicznego części klasy koło zębate, operacje występujące w procesach technologicznych części różnych klas, koszty własne wyrobu

Efekty kształcenia



kształcenia3)

EK1 Zdobycie podstawowej wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn

M1_W17

EK2

Zdobycie umiejętności wprowadzenia innowacyjnych technologii wytwarzania oraz efektywnego doboru parametrów obróbki w powiązaniu z aktualnie dostępnymi materiałami narzędziowymi,

M1_W18, M1_U06

EK3

nabycie umiejętności racjonalnej oceny procesów wytwórczych pod kątem ich możliwości technicznych (parku obrabiarek) i ekonomicznych (koszty wytwarzania).

M1_W16, M1_U01

EK4 student zna zasady doboru i wytwarzania półfabrykatów do określonej produkcji części maszyn;

M1_U10, M1_U13

EK5 rozumie potrzebę i zna możliwości ciagłego dokształcania się w kierunku rozwoju procesów produkcji

M1_K01, M1_K03

Bila

ns n

akła

du

prac

y st

uden

ta

(w g

odzi

nach

) Udział w wykładach 15 x 2h = 30

Przygotowanie do sprawdzianów 15


RAZEM: 1) 50



ECTS 4,5)

35 1


50 2


1. Feld M. (2007), Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa. 2. Marciniak M., Kozak J. (2007), Elementy automatyzacji we współczesnych procesach wytwarzania: obróbka, mikroobróbka, montaż, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. 3. Jerzy Wodecki.(2011). Podstawy projektowania procesów technologicznych części maszyn Wydaw. Politechniki Śląskiej. 4. Polskie Normy PKNMiJ


1. Miecielica M., Wiśniewski W. (2005) Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych, PWN, Warszawa. 2. Karpiński T. (2004), Inżynieria produkcji, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa. 3. Kapiński S., Skawiński P., Sobieszczański J. (2002), Projektowanie technologii maszyn / red. Jerzy Z. Sobolewski, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.




EK1,EK2 kolokwium sprawdzające na wykładzie, egzamin W

EK3, EK4 wykonanie zadań laboratoryjnych L

EK4 pomiary, obliczenia i analiza wyników (sprawozdania) W

EK5, dyskusja nad projektami, obserwacja pracy W Jednostka realizująca: Zakład Inżynierii Produkcji Osoby prowadzące: dr hab. inż. R. Kaczyński prof.. PB

Data opracowania

programu: 06.06.2015 Program opracował(a): dr hab. inż. R. Kaczyński prof.. PB


Nazwa programu



Specjalność: Technologia maszyn Ścieżka dyplomowania:

Nazwa przedmiotu: Inzynieria Powierzchni Kod przedmiotu: MPBMS36001





Wpisz przedmioty lub "-" Fizyka, Chemia, Techniki wytwarzania I i II

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i praktycznymi podstawowych metod i sposobów kształtowania warstw wierzchnich części maszyn i nakładania powłok ochronnych. Nauczenie studentów podstawowych pojęć z zakresu inżynierii powierzchni oraz zapoznanie z możliwościami projektowania właściwości użytkowych warstw powierzchniowych.

Forma zaliczenia

Wykład - zaliczenie pisemne

Treści programowe:

Pojęcie inżynierii powierzchni - modele budowy warstwy wierzchniej i powłoki. Przegląd technologii inżynierii powierzchni. Wytwarzanie warstw powierzchniowych metodami mechanicznymi i fizycznymi. Wytwarzanie warstw powierzchniowych metodami chemicznymi i elektrochemicznymi. Wytwarzanie warstw powierzchniowych metodami cieplnymi, cieplno mechanicznymi i cieplno chemicznymi. Nowoczesne procesy inżynierii powierzchni - istota procesów CVD, PVD, ablacji laserowej, technologii jarzeniowych oraz implantacji jonów. Funkcjonalne warstwy gradientowe i multiwarstwy. Zasady doboru technologii inżynierii powierzchni do zastosowań w przemyśle.

Efekty kształcenia



EK1

uporządkowuje wiedzę w zakresie technik wytwarzania warstw powierzchniowych i powłok, a zwłaszcza wiedzę dotyczącą nowoczesnych technologii

M1_W16

EK2 porównuje rozwiązania projektowe elementów mechanicznych według przyjętych kryteriów

M1_U09

EK3

posługuje się właściwie dobranymi systemami informatycznymi do symulacji, projektowania i oceny warstw wierzchnich części maszyn

M1_U10

EK4 stosuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy M1_U23

EK5

ocenia przydatność metod służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich w zakresie projektowania powłok ochronnych

M1_U24

EK6

buduje świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz deklaruje gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole

M1_K03

Bila

ns n

akła

du p

racy

st

uden

ta (

w

godz

inac

h) Udział w wykładach 15 x 1h = 15

Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia i obecność na nim 35+2= 37

RAZEM: 1) 52



ECTS 4,5)

19 0,5



1. Burakowski T., Wierzchoń T.,(1995), Inżynieria powierzchni metali, WNT, Warszawa. 2. Antoszewski B., (2011), Inżynieria powierzchni :wybrane zagadnienia, Wydaw. Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce.


1. Blicharski M., (2009), Inżynieria powierzchni, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa. 2. Przybyłowicz K., (2007), Metaloznawstwo, WNT, Warszawa.



weryfikacja


EK2 aktywne metody prowadzenia wykładu W

EK3 obserwacja podczas dyskusji na zajęciach W

Jednostka realizująca: Zakład Inżynierii Produkcji Osoby prowadzące: Wykład – dr. inż. G. Skorulski

Data opracowania

programu: 08.06.2015 Program opracował(a): dr inż. Grzegorz Skorulski


Nazwa programu



Specjalność: Technologia Maszyn Ścieżka dyplomowania: Technologia Maszyn

Nazwa przedmiotu: Obrabiarki sterowane numerycznie Kod przedmiotu: MPBMS36002

Rodzaj przedmiotu:




Wpisz przedmioty lub "-" Techniki wytwarzania I, II; Podstawy konstrukcji maszyn

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z budową obrabiarek sterowanych numerycznie. Nauczenie czynności związanych z przygotowaniem obrabiarki CNC do pracy. Zaznajomienie ze strukturą i zasadą działania komputerowego sterowania numerycznego. Uzyskanie wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu programowania obrabiarek sterowanych numerycznie, tworzenie programów obróbkowych różnymi metodami.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny; laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń, projekt - ocena projektów, sprawdziany z opanowania programowania OSN

Treści programowe:

Rozwiązania techniczne i budowa najważniejszych zespołów i komponentów obrabiarek CNC: korpusów, połączeń prowadnicowych, napędów ruchu głównego i posuwowego, układów sensorycznych, układów kodowania palet i narzędzi. Osie i ruchy w obrabiarkach sterowanych numerycznie. Zasada działania i struktura nowoczesnych układów sterowania numerycznego.· Trendy rozwojowe nowoczesnych obrabiarek sterowanych numerycznie. Metody programowania obrabiarek CNC. Programowanie ręczne i automatyczne. Struktura programu sterującego. Symbole stosowane w programowaniu CNC. Funkcje przygotowawcze i pomocnicze. Funkcje interpolacji. Cykle obróbkowe. Programowanie układów HEDENHAIN I SINUMERIC. Tworzenie programów obróbkowych wybranych części maszyn z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania firm Siemens i Heidenhain.

Efekty kształcenia



EK1 student: wymienia i opisuje poszczególne zespoły wykonawcze obrabiarki sterowanej numerycznie

M1_W17, M1_W19

EK2 opisuje strukturę i funkcjonowanie układów sterowania numerycznego

M1_W17, M1_W19

EK3 student: wymienia i opisuje poszczególne metody programowania OSN

M1_W14

EK4 pamięta zasady tworzenia programów sterujących OSN M1_W14, M1_U16

EK5 tworzy programy sterujące pracą OSN M1_U16

EK6 potrafi pracować w zespole, stosuje zasady BHP M1_U02, M1_U23

Bila

ns

nakł

adu

prac

y

stud

enta

(w

godz

inac

h)


Udział w laboratorium 15 x 1h 15

Udział w zajęciach projektowych 15 x 2 h 30

Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 7 x 2 h 14


Udział w konsultacjach związanych z wykładem, laboratorium, projektem 5 x 1h 5

Przygotowanie do egzaminu i obecność na nim 20+2 22


RAZEM: 155



ECTS

82 3,5

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15h+30h+14h+14h+5h+25h =103h

103 4


1. Honczarenko J.: Obrabiarki sterowane numerycznie, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2008 2. Habrat W.: Obsługa i programowanie obrabiarek CNC. Podręcznik operatora., Wydawnictwo "KaBe" S.C., 2007 3. Podstawy obróbki CNC (praca zbiorowa), Wydawnictwo Rea, Warszawa, 2007


1. Grzesik W., Niesłony P., Bartoszuk M.: Programowanie obrabiarek NC/CNC, WNT, 2008 2. Kosmol J.: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem. WNT, 2000.



weryfikacja


EK2 egzamin zaliczający wykład W

EK3 egzamin zaliczający wykład, sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń lab. W,L

EK4 egzamin zaliczający wykład, obserwacja pacy na zajęciach laboratoryjnych i projektowych

W, L, P

EK5 dokumentacja projektowa, obserwacja pracy na zajęciach projektowych P



Zakład Technologii Masyn i Materiałów


Grzegorz Rogowski, Karol Golak

Data opracowania





Specjalność: Technologia Maszyn Ścieżka dydaktyczna:

Nazwa przedmiotu:

OPRZYRZĄDOWANIE SYSTEMÓW PRODUKCYJNYCH






"-"

Założenia i cele

przedmiotu:

Opis zakładanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, jakie student powinien nabyć po zaliczeniu tego przedmiotu. Zapoznanie studentów z podstawami i istotą procesu wszystkich działań zmierzających do wytworzenia określonego wyrobu w danym zakładzie, tworzeniem dokumentacji technologicznej oprzyrządowania i narzędzi stosowanych w procesach wytwarzania.

Forma zaliczenia

Wykład – zaliczenie. Projekt – wykonanie zaplanowanych projektów przyrządów lub uchwytów specjalnych lub specjalizowanych w celu realizacji wskazanego procesu technologicznego. Laboratorium – indywidualne przeprowadzenie zadań laboratoryjnych i pisemne zaliczenie.

Treści programowe:

Wykład. Wiadomości wstępne. Podstawowe konstrukcje przyrządów, elementy normalne i specjalistyczne. Zasady ustalania przedmiotu, stopnie swobody i ich redukcja. Mocowanie przedmiotów na obrabiarkach. Uchwyty frezarskie, zasady stosowania uchwytów wiertarskich, uchwyty tokarskie. Uniwersalne przyrządy składane. Podsumowanie. Laboratorium. Zasady ustalenia przedmiotu w uchwycie obróbkowym. Wpływ sposobu mocowania przedmiotu na dokładność obróbki. Budowa uniwersalnych uchwytów z napędem ręcznym i pneumatycznym. Modułowe systemy uchwytów obróbkowych. Specjalne uchwyty obróbkowe. Badania magnetycznych uchwytów obróbkowych. Zaliczenie.

Efekty kształcenia



EK1

Student zdobywa podstawową wiedzę teoretyczną i praktyczną z zakresu projektowania oprzyrządowania niezbędnego do procesów technologicznych przy wykonywaniu typowych części maszyn

M1_W17

EK2

Absolwent będzie posiadał podstawową wiedzę i umiejętności konieczne do wytwarzania elementów o złożonych kształtach, zrozumienia zagadnień z zakresu obróbki elementów przestrzennych.

M1_W18, M1_U06

EK3

Nabywa umiejętności racjonalnej oceny procesów wytwórczych pod kątem ich możliwości technicznych (parku obrabiarek) i ekonomicznych (koszty wytwarzania).

M1_W16, M1_U01

EK4

Absolwenci będą przygotowani do pracy w przedsiębiorstwach przemysłu maszynowego w jednostkach projektowych, konstrukcyjnych oraz w innych zajmujących się wytwarzaniem.

M1_U10, M1_U13

EK5 Rozumie potrzebę i zna możliwości ciagłego dokształcania się w kierunku rozwoju procesów produkcji

M1_K01, M1_K03

Bila

ns n

akła

du

prac

y st

uden

ta (

w

godz

inac

h)


Przygotowanie do ćwiczeń projektowych, laboratoriów i sprawdzianów 5

Wykonanie zadań domowych (prac projektowych) 15 x 1h = 15

Udział w zajęciach laboratoryjnych 15 x 1h = 15

Opracowanie wyników pomiarów i badań 5 Udział w konsultacjach związanych z wykonywaniem zadań projektowych 5

RAZEM: 1) 60


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+15h+15+5h=50

ECTS 4,5)

35 1

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15+15h+15h+15h+20h=80

50 2


1. Feld M. (2007), Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa. 2. T. Dobrzański: Przyrządy i uchwyty obróbkowe. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa. 3. Kapiński S., Skawiński P., Sobieszczański J. (2002), Projektowanie technologii maszyn / red. Jerzy Z. Sobolewski, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa. 4. Rapid Production 2004 : innovation, knowledge, industry, 2004 / [Centre for Advanced Manufacturing Technologies].


1. Mieczysław Field (2002), Uchwyty obróbkowe . WNT, Warszawa. 2. Jerzy Wodecki. Podstawy projektowania procesów technologicznych części maszyn Wydaw. Politechniki Śląskiej, 2011. 3. Adamczyk W. (2002), Inżynieria procesów przemysłowych, Wydaw. Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków.

Nr efektu kształcenia metoda weryfikacji efektu kształcenia


weryfikacja

EK1,EK2 kolokwium sprawdziany na wykładzie i laboratorium, W, L

EK2 wykonanie zadań projektowych (również w domu) L

EK3 wykonanie zadań laboratoryjnych L

EK3, EK4 pomiary, obliczenia i analiza wyników (sprawozdania) L

EK5 dyskusja nad projektami, obserwacja pracy na zajęciach L

Jednostka realizująca: Zakład Inżynierii Produkcji Osoby prowadzące:

dr hab. inż. R. Kaczyński prof. PB, dr inż. G. Skorulski,

Data opracowania

programu: 08.06.2015 Program opracował(a): dr hab. inż. R. Kaczyński prof. PB


Nazwa programu



Specjalność: Technologia maszyn Ścieżka dyplomowania/

dydaktyczna:

Nazwa przedmiotu: Technologie obróbki bezwiórowej Kod przedmiotu: MPBMS36004

Rodzaj przedmiotu:



W - 30 C- 0 L- 15 P- 0 Ps- 0 S- 0


materiałoznawstwo, wytrzymałość materiałów


Zapoznanie studentów z podstawowymi technologiami przeróbki plastycznej metali, proszków spiekanych, materiałów i kompozytów oraz konstrukcją i eksploatacją maszyn realizujących te procesy.

Forma zaliczenia

Wyklad - egzamin pisemny lub ustny; projekt – zaliczenie na ocenę pozytywną projektu procesu technologicznego wraz z niezbędną dokumentacją; laboratorium– zaliczenie na ocenę pozytywną sprawdzianów wstępnych i sprawozdań.

Treści programowe:

Odkształcenie plastyczne: czynniki wpływające na przebiegi procesów formowania plastycznego, wpływ procesu technologicznego na własności wyrobu, obróbka plastyczna na gorąco i półgorąco, obróbka cieplna materiałów odkształconych, procesy kształtowania blach, cięcie, gięcie, kształtowanie wytłoczek, tłoczenie i tłoczniki, procesy walcowania, procesy kucia, procesy wyciskania, nagniatanie, metalurgia proszków, maszyny technologiczne



kształcenia

EK1 definiuje i klasyfikuje metody obróbki bezwiórowej M1_W16, M1_W19

EK2 definiuje i klasyfikuje materiały, maszyny i urządzenia do obróbki bezwiórowej M1_W11, M1_W16,

M1_W17

EK3 opracowuje dokumentację technologiczną, dobiera technologię do określonego zadania inżynierskiego

M1_U09, M1_U13, M1_U23, M1_U24

EK4 projektuje oprzyrządowanie do obróbek bezwiórowych M1_W07, M1_W09, M1_U13, M1_U14, M1_U15, M1_U17

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

god

zina

ch)



7 x 2h+1 = 15



10




RAZEM: 90



ECTS

70 2


70 2


1. S. Erbel, K. Kuczyński, Z. Marciniak (1981), Obróbka plastyczna, PWN, Warszawa. 2. J. Piwnik, (1992) Modelowanie procesów plastycznego płynięcia, Politechnika Białostocka, Białystok 3. J. Lis, R. Pampuch (2000) , Spiekanie, AGH , Kraków 4. R. Sypniewski (1978), Technologia obróbki plastycznej na gorąco, Politechnika Warszawska, Warszawa


1. M. Białek (1995) Maszyny technologiczne, PW, Warszawa 2. P. Wasiunek (1987) Kucie matrycowe, WNT, Warszawa 3. J. Piwnik, The mechanics of plastic flow in the metal extrusion problems, Wydawnictwa WSE, Białystok, 2010






L

EK3 sprawozdanie z ćwiczenia,dokumentacja projektu + dołączony plik z prezentacją L

EK4 sprawozdanie z ćwiczenia lab., kolokwium zaliczajace wykład i ćwiczenia L, W


Zakład Inżynierii Produkcji Osoby prowadzące: prof. zw. dr hab. inż. Jan Piwnik

Data opracowania

programu: 08.06.2015r. Program opracował(a): prof. zw. dr hab. inż. Jan Piwnik




stacjonarne

Specjalność: Technologia Maszyn Ścieżka dyplomowania: Nazwa

przedmiotu: Przetwórstwo Tworzyw Sztucznych (E) Kod przedmiotu: MPBMS36005


obieralny Semestr: 6 Punkty ECTS 1) 3 Liczba godzin w semestrze: W - 30 C- 0 L- 15 P- 0 Ps- 0 S- 0 Przedmioty

wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" chemia, techniki wytwarzania

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z właściwościami, metodami otrzymywania oraz badań tworzyw sztucznych i kompozytów. Nauczenie metod i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych i kompozytów. Wykształcenie umiejętności projektowania wyrobów z wykorzystaniam zasad technologiczności.

Forma zaliczenia

Wykład -2 zaliczenia cząstkowe, zaliczenie pisemne z całości materiału; Laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń; Projekt- ocena projektu w postaci multimedialnej

Treści programowe:

Podział i charakterystyka ogólna tworzyw sztucznych. Właściwości i metody otrzymywania. Kompozyty - otrzymywanie i właściwości. Klasyfikacja i charakterystyka metod przetwórstwa tworzyw sztucznych i kompozytów. Zabiegi wtryskiwania: podstawy teoretyczne, wtryskarki, formy wtryskowe. Obróbka wykańczająca. Technologiczność wyrobów. Metody badań tworzyw sztucznych. Zasady BHP w technologii i przetwórstwie tworzyw sztucznych.

Efekty kształcenia



kształcenia3)

EK1 Klasyfikuje i opisuje podstawowe rodzaje tworzyw sztucznych M1_W08 EK2 Wyjaśnia budowę i właściwości kompozytów M1_W09 EK3 Klasyfikuje i opisuje metody przetwórstwa tworzyw sztucznych M1_W09 EK4 Zna podstawy i analizuje procesy wtryskiwania M1_U02

EK5 Wykorzystuje zasady technologiczności w doborze i projektowaniu wyrobów z tworzyw sztucznych i kompozytów

M1_U03

EK6 Planuje i wykonuje proste badania fizykochemiczne i technologiczne tworzyw sztucznych i kompozytów

M1_U15


Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

godz

inac

h)

Udział w wykładach 15 x 2h

= 30

Udział w: ćwiczeniach laboratoryjnych + zajęciach projektowych 7,5x2 15

Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 6x1,5 9

Opracowanie sprawozdań z laboratorium 6x2 12

Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami/ projektem 6

Realizacja zadań projektowych (w tym przygotowanie prezentacji) Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia i obecność na nim 5


RAZEM:

1) 82


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+15h+6h=

ECTS 4,5)

51 2

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15h+9h+12h+5h+5h=

46 2


1. Rabek J.E.: Współczesna wiedza o polimerach. PWN, Warszawa, 2008; 2. Kucharczyk W., Żurowski W.: Przetwórstwo tworzyw sztucznych dla mechaników. Wyd. Politechniki Radomskiej, Radom, 2005; 3. Frącz W., Krywult B.: Projektowanie i wytwarzanie elementów z tworzyw sztucznych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów, 2005;

4. Żuchowska D.: Polimery konstrukcyjne: wprowadzenie do technologii i stosowania. WNT, Warszawa, 2000.


1. Saechtling H.: Tworzywa sztuczne: poradnik. WNT, Warszawa, 2007 2. Broniewski T.: Metody badań i ocena właściwości tworzyw sztucznych. WNT, Warszawa, 2000 3. Klimpel A.: Spawanie i zgrzewanie tworzyw termoplastycznych. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2000; 4. Osswald T.A., Turng L-S., Gramann P.J.: Injection Molding Handbook. Hanser - Verlag, Berlin, 2008.


metoda weryfikacji efektu kształcenia

forma zajęć (jeśli jest więcej niż

jedna), na której zachodzi

weryfikacja

EK1, EK2 egzamin z wykładu W

EK3, EK4 egzamin z wykładu, sprawdzian z przygotowania do ćwiczeń lab. W, L

EK4, EK5, EK6

sprawdzian z przygotowania do ćwiczeń lab., sprawozdanie z ćwiczenia, obserwacja na zajęciach

L

EK7 obserwacja na zajęciach L



Osoby prowadzące:

Wykład – prof. dr hab. inż. J. R. Dąbrowski, Laboratorium - dr inż. Marek Jałbrzykowski, mgr inż.G. Skorulski

Data opracowania

programu: 10.06.2015 Program opracował(a):

prof. dr hab. inż. J. R. Dąbrowski, prof. dr hab.inż. R.Kaczyński


Nazwa programu



Specjalność: Technologia maszyn Ścieżka dyplomowania/

dydaktyczna: -

Nazwa przedmiotu: Praca przejściowa Kod przedmiotu: MPBMS36006

Rodzaj przedmiotu:



W - 0 C- 0 L- 0 P- 30 Ps- 0 S- 0


materiałoznawstwo, techniki wytwarzania, metrologia


Zapoznanie studentów z możliwościami projektowania i realizacji podstawowych procesów technologicznych elementów wyrobów inżynieskich wybranymi metodami wytwarzania. Nauczenie projektowania i wdrażania nowoczesnych technologii w inżynierii produkcji.

Forma zaliczenia

Projekt - zaliczenie projektu.

Treści programowe:

Projektowanie podstawowych procesów obróbkowych, proces technologiczny wytwarzania oraz montażu wyrobu inżynierskiego.



kształcenia

EK1 definiuje i klasyfikuje metody obróbki materiałów

M1_W08, M1_W09, M1_W11, M1_W14, M1_W15, M1_W16, M1_W17, M1_W18, M1_W19, M1_W20, M1_W22, M1_U03, M1_U04, M1_U06, M1_U07, M1_U09, M1_U10, M1_U13, M1_U14, M1_U15, M1_U16, M1_U17, M1_U18, M1_U19, M1_U22, M1_U24,

M1_K01

EK2 definiuje i klasyfikuje materiały, maszyny i urządzenia do obróbki materiałów

EK3 opracowuje dokumentację technologiczną

EK4 dobiera technologię do określonego zadania inżynierskiego, posiada umiejętności racjonalnej oceny procesów wytwórczych pod kątem ich możliwości technicznych (park obrabiarkowy)

Bila

ns n

akła

du p

racy

stu

dent

a (w

god

zina

ch)



15 x 2h = 30

Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych/laboratoryjnych/seminarium 3 x15 45


0

Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami/seminarium/projektem 10 x 0,5 h = 5


Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia i obecność na nim


RAZEM: 125


Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+5h+=35h

ECTS

35 1


120 5


1. Feld M. Podstawy projektowania procesów technologicznych WNT W-wa 2000. 2. Choroszy B. Technologia Maszyn, Oficyna Wydaw. P Wrocławskiej; Wrocław; 2000. 3. Miecielica M., Wiśniewski W. (2005) Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych, PWN, Warszawa.


1. Karpiński T. (2004), Inżynieria produkcji, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa. 2. Adamczyk W. (2002), Inżynieria procesów przemysłowych, Wydaw. Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków. 3. Perzyk M. Odlewnictwo, WNT W-wa 2000. 4. Fertsch M. Innovative and intelligent manufacturing systems :monograph, Poznań : Publishing House of Poznan University of Technology, 2010.




EK1 kolokwium zaliczające wykład, sprawozdanie z ćwiczenia


EK3 sprawozdanie z ćwiczenia, dokumentacja projektu + dołączony plik z prezentacją P

EK4 sprawozdanie z ćwiczenia lab., kolokwium zaliczajace wykład i ćwiczenia



Osoby prowadzące: dr hab. inż. Zbigniew Oksiuta

Data opracowania

programu: 06.08.2015 r. Program opracował(a): dr hab. inż. Zbigniew Oksiuta




Specjalność: Technologia Maszyn Ścieżka dyplomowania: Nazwa

przedmiotu: Obróbka skrawaniem i narzędzia Kod przedmiotu: MPBMS37001




wprowadzające Wpisz przedmioty lub "-" techniki wytwarzania I, techniki wytwarzania II,

Założenia i cele

przedmiotu:

Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i praktycznymi podstawowych metod i sposobów obróbki ubytkowej z uwzględnieniem ich kinematyki, możliwości technologicznych oraz stosowanych narzędzi, wykształcenie umiejętności doboru narzedzia do określonego zadania obróbkowego, nauczenie podstaw projektowania narzedzi, rozwinięcie wiedzy o materiałach narzedziowych ze szczególnym uwzględnieniem nowoczesnych materiałów narzędziowych, narzedzi standardowych i specjalnych.

Forma zaliczenia

Wykład - egzamin pisemny, egzamin ustny; laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń;

Treści programowe:

Podstawy procesu skrawania, skrawalność materiałów, proces tworzenia się wióra i zjawisko umocnienia warstwy wierzchniej. Siły i moc skrawania, ciepło w procesie skrawania, ciecze obróbkowe. Kinematyka skrawania. Technologiczne i geometryczne parametry skrawania. Klasyfikacja, budowa i geometria narzędzi skrawających. Materiały narzędziowe, produkcja narzędzi, oznaczanie materiałów narzędziowych, dobór parametrów skrawania, Zużycie i ostrzenie narzędzi skrawających. Ogólna charakterystyka – zakres zastosowania i możliwości technologiczne typowych odmian obróbki skrawaniem: toczenie, frezowanie, obróbka otworów, struganie, dłutowanie, przeciąganie, obróbka kół zębatych, metody obróbki wykończeniowej. Ogólna charakterystyka szlifowania. Materiały i narzędzia ścierne. Szlifowanie wałków, płaszczyzn i otworów – kinematyka obróbki, parametry technologiczne. Ścierna obróbka powierzchniowa, obróbka luźnym ziarnem ściernym, trendy rozwojowe obróbki skrawaniem i materiałów narzędziowych.

Efekty kształcenia



EK1

uporządkowuje wiedzę w zakresie technik wytwarzania i narzędzi a zwłaszcza wiedzę dotyczącą nowoczesnych technologii

M1_W16

EK2 porównuje rozwiązania projektowe elementów mechanicznych według przyjętych kryteriów

M1_U09

EK3 posługuje się właściwie dobranymi systemami informatycznymi do symulacji, projektowania i oceny narzędzi

M1_U10

EK4 stosuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy M1_U23

EK5

ocenia przydatność metod służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich w zakresie projektowania narzędzi skrawających

M1_U24

EK6

buduje świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz deklaruje gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole

M1_K03

Bila

ns n

akła

du p

racy

stud

enta

(w

god

zina

ch)


Udział w: ćwiczeniach laboratoryjnych 7 x 2h+1 = 15



Udział w konsultacjach związanych z laboratorium 5 x 2h = 10

Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia i obecność na nim 20x2+2h= 42

RAZEM: 1) 125



ECTS 4,5)

57 2


65 2


1. Dul-Korzyńska B. (2005), Obróbka skrawaniem i narzędzia, OWPRz, Rzeszów. 2. Filipowski R., Marciniak M. (2000), Techniki obróbki mechanicznej i erozyjnej, OWPW, Warszawa. 3. Grzesik W. (1998), Podstawy skrawania materiałów metalowych. WNT, Warszawa.


1. Olszak W. (2008), Obróbka skrawaniem, WNT, Warszawa. 2. Oczoś K.E., Porzycki J. (1986), Szlifowanie, PWN, Warszawa. 3. John R. Walker (2004), Machining Fundamentals, Goodheart-Willcox Co, United States.



weryfikacja


EK2 przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych L

EK3 realizacja ćwiczenia laboratoryjnego L


EK5 aktywne metody prowadzenia wykładu W

EK6 dyskusja nad projektem/sprawozdaniem z ćwiczenia, obserwacja pracy na zajęciach

L, W

Jednostka realizująca: Zakład Inżynierii Produkcji Osoby prowadzące:

Wykład – dr. inż. G. Skorulski, Laboratorium: dr. inż. G. Skorulski, mgr inż.

G. Rogowski, mgr inż. B.Hościło Data


02.06.2015 Program opracował(a): dr inż. Grzegorz Skorulski

mechanika i budowa maszyn i stopnia

Documents