λευκόλευκό

Ι∆ΙΟΚΤΗΣΙΑ - ΕΚ∆ΟΣΗ: ΛΙΛΗ ΜΟΥΖΑΚΗΕθνικής Αντίστασης 12, Κόρινθος (1ος όροφος) τηλ. 6948-802634, τηλ. & fax: 27410-75553, e-mail: mazikor@yahoo.gr∆ΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ: Λίλη ΜουζάκηΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ: Κώστας Μιχαλόπουλος, τηλ. 27410-26456ΦΙΛΙΚΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ: Αλ. Δημογέροντας, Αν. Δημογέροντας, Δημ. Βαρβαρήγος, Στέλλα Θεοδοσίου, Μαρίνα ΠαπαφίληEMΠΟΡΙΚΗ ∆ΙΕΥΘΥΝΣΗ: Νέλλα Δημογέροντα, τηλ. 27410-75553∆ΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ-ΣΕΛΙ∆ΟΠΟΙΗΣΗ: Αθανασούλη Γιώτα , τηλ. 6974-583005ΣΥΝ∆ΡΟΜΕΣ: Εσωτερικού ετήσια ιδιωτών 40 ευρώ Φορέων (δήμοι, τράπεζες, κλπ) 80 ευρώ«Οι απόψεις των αρθρογράφων δεν εκφράζουν αναγκαστικά και τις απόψεις του περιοδικού»

Αλλαγή σκηνικού στην πολιτική σκηνή του τόπου έφεραν οι εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009. Οι πολίτες απογοητευµένοι έδωσαν ένα ισχυρό πρόκριµα στον Γιώργο Παπανδρέου και την Κυβέρνησή του, µε την ελπίδα ότι θα λυθούν κάποια από τα ζωτικά προβλήµατα που αντιµετωπίζουν. Η Νέα ∆ηµοκρατία δεν αφουγκράστηκε τον πολίτη, δεν έφτασε στη βάση, γιατί δεν έστρεψε βλέµµα στον κόσµο που από κάτω στέναζε.Στέναζε ο συνταξιούχος, ο αγρότης, ο εργάτης, ο φοιτητής, ο νέος. Σήµερα,

µετά από τις υποσχέσεις που έδωσε, καλείται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να αλλάξει το κλίµα της απογοήτευσης και να κάνει πράξη τις εξαγγελίες της. Σαφώς και η κατάσταση είναι δύσκολη, σαφώς και το έλλειµµα είναι υπέ-ρογκο, σαφώς και υπάρχει κρίση γενικότερα, όµως, έδωσε ελπίδα και αυτή την ελπίδα πρέπει να την κάνει πράξη.∆εν θα ασχοληθούµε περισσότερο µε το εκλογικό αποτέλεσµα, αλλά θα

ασχοληθούµε µε την ανεργία που αγγίζει το 15% ανεπίσηµα και 9,5% επί-σηµα. Θα ασχοληθούµε µε το συνταξιούχο που αργοσβήνει, µε την υγεία και την περίθαλψη, µε τη δυνατότητα να έχει ο Έλληνας πολίτης µια κα-λύτερη ποιότητα ζωής. Θα ασχοληθούµε µε όλα όσα µας αφορούν ως ενερ-γούς πολίτες που άπτονται της καθηµερινότητάς µας. Οι υποσχέσεις πρέπει να γίνουν πράξη, γιατί ο κόσµος όσο έχει µάθει να περιµένει, τόσο δίνει και ηµεροµηνίες λήξης. Σε ότι αφορά στην Κορινθία ανατράπηκε και εδώ το σκηνικό µε τους

βουλευτές που θα εκπροσωπήσουν την Κορινθία στο Ελληνικό Κοινοβού-λιο. Ο αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άµυνας Πάνος Μπεγλίτης, έσπασε το όριο των 26.000 ψήφων. Ο κόσµος τον εµπιστεύτηκε και του έδωσε τη δυνατότητα να πραγµατώσει όλα εκείνα που έχει ανάγκη ο τόπος, η Κο-ρινθία δηλαδή, αλλά και η Ελλάδα γενικότερα. Μέσα από τη θέση ευθύνης που κατέχει, σίγουρα µπορεί να κινηθεί. Η Κατερίνα Φαρµάκη για πρώτη φορά στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και ο Άγγελος Μανωλάκης που θα δια-νύσει την δεύτερη θητεία του, µετά από µια µικρή αποχή από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Αυτοί οι τρεις εκπροσωπούν το ΠΑΣΟΚ της Κορινθίας στη Βουλή. Από την πλευρά της Νέας ∆ηµοκρατίας, ο Κώστας Κόλλιας κατάφερε και

ξεπέρασε τον κραταιό Αναστάση Παπαληγούρα, µε ένα αποτέλεσµα διαφο-ράς σηµαντικό, γεγονός που ανάγκασε τον επί 25ετίας Κορίνθιο βουλευτή και πρώην Υπουργό να αποχωρήσει από την πολιτική σκηνή.Αυτή η τετράδα λοιπόν, θα εκπροσωπήσει την Κορινθία, θα πρέπει να

παλέψει για την Κορινθία, θα πρέπει να διεκδικήσει για την Κορινθία. Ο χρόνος είναι µπροστά τους και οι Κορίνθιοι ζητούν απτές αποδείξεις.Πέρα απ’ αυτά… χειµωνιάζει.Και ο καθένας από εµάς µέσα στο κρύο τοπίο θα κοιτάξει να λύσει τα

προβλήµατά του, να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. ∆εν είναι εύκολες οι εποχές, όµως, όπως πάντα, έχουµε µάθει όλοι µας να παλεύουµε, να αγωνιζόµαστε για να σταθούµε στα πόδια µας. Ο αγώνας είναι διαρκής, χωρίς αυτό να σηµαίνει ότι θα χάσουµε το χαµόγελό µας, την αισιοδοξία µας, την ανθρωπιά µας. Γιατί πάντα τα προβλήµατα, όπως και να το κάνου-µε, σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Με θετικές σκέψεις ας υποδεχτούµε τον χειµώνα, περιµένοντας να ανταπεξέλθουµε σε όσα µας επιφυλάσσει.

Σκέψεις…

10

Οι τέσσερειςτης νέας Βουλής

Είναι η νέα φρουρά των βουλευτών που εξελέγησαν µέσα από την εκλογική διαδικασία της 4ης Οκτώβρη του 2009 από τους Κορίνθιους πολίτες.Είναι αυτοί που καλούνται να προωθήσουν σε ελλαδικό επίπεδο τα προβλήµατα και τα ζητήµατα της Κορινθίας, τα οποία χρειάζονται άµεση επίλυση. Είναι εκείνοι που εµπιστεύτηκαν οι Κορίνθιοι για το αύριο το δικό τους και των παιδιών τους.

www.toyota-korinthos.gr

12

--

-

-

-

--

-

Πώς θα γίνειη απόσυρση των ΙΧΠοιά είναι τα στάδια της διαδικασίας και πώς θα εισπραχθούν τα προβλεπόµενα ποσά

13

-

-

-

-

--

--

-

-

-

-

-

--

Ο επικεφαλής του συνδυασµού «Η ΠΟΛΗ ΜΠΡΟΣΤΑ» και υποψήφιος ∆ήµαρχος κ. Κώστας Γιώτης µίλησε στο «ΜΑΖΙ» για το ∆ήµο Κορινθίων, για τα σηµαντικά προβλήµα-τα που αντιµετωπίζει, όπως το λιµάνι, το κυ-κλοφοριακό, τη διαχείριση των απορριµµάτων και άλλα, ενώ σχολίασε το εκλογικό αποτέλε-σµα της 4ης Οκτωβρίου σε τοπικό, αλλά και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο.

ΚώσταςΓΙΩΤΗΣ

-

-

-

-

-

-

-

-

-

---

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

--

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

--

--

-

-

-

-

-

-

-

-

--

--

-

-

-

--

-

-

-

-

--

-

-

-

-

-

-

-

-

νέοι άνεργοι σε ένα µήνα

ΣΟΚ49.000

20

---

-

--

ΕΦΥΓΕ Ο ΧΡΗΣΤΟΣΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

21

-

--

-

-

-

-

--

--

-

-

--

--

-

-

-

--

-

--

-

---

-

--

Αναστασία Ε. ΣτραβοράβδηΚΟΙΝΩΝΙΚΗΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ-Master στην Ειδική Αγωγή (Μαθησιακές ∆υσκολίες- Συµβουλευτική Γονέων)a_stravoravdi@yahoo.gr

ΒΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: “Τα παιδιά είναι σκληρά!”...Εµείς;

22

--

--

--

-

-

-

-

-

--

-

-

-

-

-

-

--

-

-

-

24

Σωτήρης ΜουρίκηςΤο εκλογικό αποτέλεσµα και τα τεκταινόµενα στην Νέα ∆ηµοκρατία

σχολίασε ο Αντιδήµαρχος Σικυωνίων κ. Σωτήρης Μουρίκης. Ο Αντιδή-µαρχος αναφέρθηκε και σε προβλήµατα που απασχολούν τον ∆ήµο του,

χωρίς να παραλείψει να τονίσει πως θα είναι υποψήφιος ∆ήµαρχος στις επερχόµενες δηµοτικές εκλογές του 2010, εάν και µόνο δεν θελήσει

να είναι εκ νέου υποψήφιος ο νύν ∆ήµαρχος κ. Αγγελος Τσουλούφας.

25

-

-

-

26

-

-

-

-

-

-

-

-

--

-

-

-

-

-

-

-

28

-

-

-

-

--

-

-

-

-

-

--

-

--

-

-

-

-

-

-

30

-

-

-

--

-

-

-

-

-

-

-

-

--

-

-

-

-

--

32

-

-

-

-

-

-

-

-

ΑΛΕΚΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ∆ΗΜΑΡΧΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ

Οι πεζοδροµήσεις, το υπόγειο γκαράζ, η διαχείριση των απορριµµάτων, το θέµα του λιµανιού, η καθυστέρηση επίσηµης αναγγελίας για την χρήση του νερού της Στυµφαλίας στα σπίτια των Κορινθίων, η δηµιουργία ποδηλατόδροµου, είναι τα

θέµατα που άνοιξε και συζήτησε στο «ΜΑΖΙ» ο ∆ήµαρχος Κορινθίων κ. Αλέξανδρος Πνευµατικός. Ο ∆ήµαρχος αναφέρθηκε στην αντιπολίτευση και την απουσία της κατά τη διάρκεια του κρίσιµου ∆ηµ. Συµβουλίου για το θέµα του υπόγειου γκαράζ,

ενώ δεν παρέλειψε να της ασκήσει και κριτική.

Πέντε στόχοιπέντε έργα

33

-

-

-

-

--

-

--

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

34

-

----

-

--

-

-

-

-

-

--

-

-

-

-

-

--

-

--

-

-

-

-

--

-

--

35

-

--

--

-

-

-

-

--

-

-

-

-

--

-

-

-

-

--

36

-

-

-

-

-

--

-

-

-

-

-

-

-

--

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

--

-

-

-

-

-

Æñòá ôï conn-x, äéðìáóéÀúåé ôèî ôáøàôèôá óå Þìïù÷ Þóïé Ûøïùî 1 Ü 4 Mbpsëáé óå Þóïù÷ Ûøïùî Üäè ôáøàôèôá 2, 8 Ü 24 Mbps íåéñîåé ôèî ôéíÜ.°î äåî Ûøåé÷ Üäè conn-x, áðÞëôèóÛ ôï!

www.conn-x.gr

38

--

--

--

-

--

-

--

-

-

-

-

-

-

-

--

-

-

-

-

-

-

-

ΜΑΜΟΥΘΤα πρώτα κοσµήµατα στην ιστορία της ανθρωπότητας δηµιουργήθηκαν από τα ελεφαντόδοτα των Μαµούθ. Πριν 20.000 χρόνια περίπου, ο άνθρωπος που µόλις είχε ανακαλύψει την πνευµατικότητα και είχε αρχίσει να εκφράζεται καλλιτεχνικά, ξεκίνησε να σχηµατίζει όχι µόνο τις περίφηµες Αφροδίτες της γονιµότητας, αλλά ακόµη και περιδέραια, κρεµαστά κοσµήµατα (παντατίφ), βραχιόλια και σκουλαρίκια.

ΜΑΥΡΟΣ ΕΒΕΝΟΣΟ Μαύρος Έβενος είναι εξωτικό ξύλο, γνωστό για την χρησιµότητά του στην κατασκευή µουσικών οργάνων. Πέρα όµως από αυτό χρησιµοποι-είται συχνά για άλλες κατασκευές όπως µουσικά κουτιά, στιλό, πώµατα µπουκαλιών, κοσµήµατα, λαβές µαχαιριών και κουτιά κοσµηµάτων.

40

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

-

---

-

-

-

-

Ο πρωταγωνιστής του χειµώναΚάστανο

42

-

-

--

-

-

-

-

-

-

-

-

44

Είναι θαύµα η γαλήνη των τετριµµέ-νων συνηθειών”. Θυµάµαι τα λόγια σου και κλαίω. Θυµάµαι εκείνα τα αγαπηµέ-να µου πρόσωπα, αυτά που είχαν κάνει τη ζωή µου µαγική και κλαίω στην ξαφ-νική απουσία τους.

Θυµάµαι, εκείνον το νωχελικό Σε-πτέµβρη, εκείνη τη γλυκιά εποχή που µου έλεγες πως την αγαπάς γιατί είναι η πιο ερωτική, είχαµε πάει στο ∆ηµαρχείο, µόνοι µας κρυφά απ’ όλους, να παντρευ-τούµε. Από τη ταραχή σου είχες ξεχάσει να πάρεις τις βέρες.

∆εν θα ξεχάσω ποτέ την αγωνία που

είχε η φωνή σου, “ξέχασα… ξέχασα τις βέρες” πρόφερες δειλά και κοίταξες από ντροπή το σκύλο σου που έστεκε στα πό-δια µας και µας παρακολουθούσε αδιά-φορος κουνώντας την ουρά του και γρυ-λίζοντας απολογητικά σαν να έλεγε, “εγώ δεν έκανα τίποτα”.

Κατόπιν, µε κοίταξες µε µία αθώα αφέλεια στο βλέµµα περιµένοντας την αντίδρασή µου. Πόσο χαριτωµένες ήταν οι αντιδράσεις σου. Γέλασες κι εσύ µε την καρδιά σου, όταν µε είδες να γελάω γεµάτος έκπληξη. Έλαµπες, φρέσκια και όµορφη µε αφράτα χείλια και κατάλευκα

δόντια. Κι αυτά τα λακκάκια που έσκα-βαν τη βελούδινη επιδερµίδα σου!..

Κακό αυτό που λέω, σίγουρα δεν µου επιτρέπεται, αλλά καλύτερα που δεν ζεις σαν κι εµάς µέσα στα κουρέλια. Θα ήταν αδικία τόση οµορφιά να βασανίζεται από τον πόνο και την ασχήµια και η σάρκα σου να είναι σαπισµένη από τη ραδιε-νέργεια.

Τώρα έχω βγάλει τη βέρα από το χέρι µου. Με καµένη σάρκα είναι επίπονο να τη φοράω. Την έχω κρεµασµένη σε ένα καρφί απέναντί µου και τη βλέπω συνέ-χεια. Αισθάνοµαι όπως τότε που τράβηξα

Απρόσµενο θαύµα

Λογοτεχνία

Του ∆ηµήτρη Βαρβαρήγουσυγγραφέα

45

το πέπλο από το πρόσωπο σου και σε φί-λησα. Είχες ντραπεί, σε έπιασε λόξυγκας, εκείνος που σε έπιανε όποτε ντρεπό-σουνα… Τότε δεν πίστευα στα θαύµατα. Τώρα, ειδικά τώρα ξέρω πως ήσουνα ένα θαύµα, ένα αληθινό θαύµα.

Ο Πάρις, ο γιος µας βήχει. ∆εν ξέρω τι να κάνω, πώς να τον βοηθήσω. Τελικά, η απόγνωση που νιώθω είναι γιατί γνω-ρίζω, πως τίποτα δεν µπορώ να του προ-σφέρω έτσι που καταλήξαµε σαν τρωκτι-κά µέσα σε αυτή τη βρώµικη τρύπα ένα µέτρο κάτω από τη γη.

Ευτυχώς που το σύστηµα της µνήµης έχει χαλάσει και δεν θυµόµαστε αρκετά απ’ όσα µας συνέβησαν γιατί θα µας πο-νούσαν αφόρητα. Ίσως αυτή, η αµνησία, να είναι η πιο σπουδαία άµυνα του οργα-νισµού µας, αλλιώς δεν θα αντέχαµε να ζήσουµε αυτή την κατάντια.

Να! Τώρα χαµογελάει. Μέσα από τα κουρέλια που είναι τυλιγµένο το πρόσω-πο του, δεν φαίνεται, µα αντιλαµβάνοµαι ένα µικρό χαµόγελο που του φέρνουν τα πρόσκαιρα διαλείµµατα επανάκτησης της µνήµης του. Κι ευτυχώς που οι επα-νακτήσεις αυτές είναι πρόσκαιρες, γιατί όσες φορές συνέβη να κρατήσουν περισ-σότερο και να γεµίζει από τις εικόνες των αγαπηµένων του ανθρώπων τού γεννού-σαν πόνο και οδύνη παρά ευτυχία. Ίσως αντιλαµβάνεται το µέγεθος της συµφοράς και της µοναξιάς του καθώς και του δύ-σκολου αγώνα που έχει να δώσει για να επιβιώσει.

Τα χείλια του τρεµοπαίζουν ξεσπώ-ντας επάνω στα κουρέλια κάποιες πνι-χτές φράσεις. Συνήθεια που απόκτησε µετά τη µεγάλη έκρηξη για να σκοτώνει τη µοναξιά του συνοµιλώντας πολλές φορές ακόµη και δυνατά µε τον εαυτό του.

Πρέπει να του ξαναβρώ µερικά πορ-τοκαλί χάπια, λένε έχουν πλούσια συ-στατικά πρωτεΐνης, λένε πως κάνουν θαύµατα, αυτά σίγουρα θα τον δυνα-µώσουν. ∆ύσκολη η απόκτηση τους, τα έχουν στην κυριαρχία τους οι κανίβαλοι των υπονόµων. Μόνο αν βρω κάποιον σύνδεσµο κι ανταλλάξω αυτά τα δύο λευκά χάπια που µου αποµείνανε µε τα συνθετικά µεταλλικά στοιχεία και άλατα. Έµαθα πως κάνουνε σαν τρελοί να γευ-τούνε ένα τέτοιο χάπι, αφού για να συ-ντηρηθούν πίνουνε ακόµη και τα ίδια τα ούρα τους, προκειµένου να µην πίνουν µόνο τα χηµικά απόβλητα.

Αν δεν είχα την υποχρέωση του µι-κρού µου θα ήξερα πώς να γλιτώσω τη ζωή µου από ετούτη τη συµφορά. Όµως έχω ευθύνη απέναντί του και στο όνο-µα αυτής της πατρικής αγάπης αναγκά-ζοµαι να γίνοµαι σκληρός και έτοιµος να σκοτώσω µέσα στα χαλάσµατα όποτε τυχαίνει να συναντήσω άνθρωπο που να κατέχει κάποιον φαγώσιµο οργανισµό. Ένα σκουλήκι, ένα φίδι, κανένα ποντίκι

ή κατσαρίδα ακόµη, για να το δώσω να το φάει ο µικρός µας και ν’ αντέξει µια µέρα ίσως πάρα πάνω.

Τις τελευταίες µέρες του έχει ανέβει πολύ ο πυρετός, ψήνεται. Στην απόγνωση µου σκέφτοµαι, πως αν έπεφτε στα χέρια µου ένας από αυτούς τους βέβηλους που οδήγησαν τον κόσµο στον όλεθρο θα τον έτρωγα ζωντανό, όπως κάνουνε οι κα-νίβαλοι στους υπονόµους. Μωρέ! Τους παραδέχοµαι… Πρέπει να ειδοποιήσω το φίλο µου τον Αίολο, µόνο αυτός µπορεί να µου βρει τα πορτοκαλί χάπια. Είναι η τελευταία µου ελπίδα. Θα του δώσω αυτό το πικρό κοµµάτι ρίζας από ελιά να το ανταλλάξει µπας και κάνα θαύµα κάνει τον Πάρι µου να επιβιώσει λίγο ακόµη.

Ο πυρετός πάλι ανέβηκε, ψήθηκε. Ντελίριο έπιασε το µικρό µου και πα-ραµιλούσε. Σε φώναζε µε τ’ όνοµα σου, αγαπηµένη µου.

Πρέπει να έχει νυχτώσει απ’ όσο µπορώ να υπολογίσω από τις ώρες που πέρασαν γιατί έτσι κι αλλιώς τώρα και οι µέρες είναι σκοτεινές από τον καπνό που έχει τυλίξει τον ουρανό. ∆ύο χρόνια λένε έχει να βγει ο ήλιος. Τους πιστεύω, αφού έτσι η αλλιώς έχω χάσει το χρόνο κρυµµένος µέσα στη τρύπα µου ν’ απο-φύγω όσο γίνεται τη µαύρη σκόνη που έχει απλωθεί σαν χιόνι.

Παντού στάχτη κι αποκαΐδια από ανθρώπους, ζώα και σπίτια. Όλα σκεπα-σµένα από πυκνή σκόνη που τρυπάει τα σωθικά.

Κάτι ακούω, επιτέλους θα γύρισε ο Αίολος… Παναγία µου! ας έχει τα χάπια. Τώρα έχει πάλι ησυχία, λες να είναι κα-νένας βάνδαλος που κλέβει τρύπες; Κα-λύτερα να πάρω το µαχαίρι να είµαι έτοι-µος ν’ αµυνθώ αν χρειαστεί. Μα αν ήτανε κλέφτης δεν θα χτυπούσε το τσίγκο… Ο Αίολος θα είναι, πρέπει να του ανοίξω. Από την ασιτία ο τσίγκος µού φαίνεται πως βάρυνε, ανάθεµα τον. Άνοιξα, σκο-τάδι, µια αχνή άγνωστη σκιά µόνο ξε-χωρίζω. Τροµάζω για µερικές στιγµές, ώσπου ξεχωρίζω µια γυναικεία όψη που δεν είχα ξαναδεί. Άναψα τα δύο εκατο-στά φυτίλι από τις τελευταίες σταγόνες κεριού που είχαν αποµείνει.

Πράγµατι στο τρεµάµενο και αµυδρό φως είδα την όψη µιας γυναίκας. Ήταν νέα, την κατάλαβα από το γλυκό βλέµ-µα των µατιών της. Ήταν σαν την ηρεµία της παλιάς πανσέληνου, που έσταζε έρω-τα. Τρεµούλιασα, ήταν όπως τότε, εκείνο το γλυκό φθινόπωρο που σε γνώρισα κι ο έρωτας απλώθηκε στη γη για να µας

κατακτήσει.Την κοίταξα πολύ ώρα µε το µαγεµέ-

νο βλέµµα µου να απλώνεται επάνω της σαν χάδι να την αγγίξει, να την χαϊδέψει, το είχα ανάγκη αυτό το χάδι. Απ’ τις κα-λές ηµέρες της ζωής µου είχε η µατιά µου να χαρεί γυναικεία σάρκα. ∆ύο χρόνια τώρα είχα ξεχάσει τον έρωτα την αγά-πη. Η ανάγκη για επιβίωση περιέκλειε µέσα της όλα τα στοιχεία της βίας µε όλες τις ακραίες µορφές της και τίποτα άλλο, κανένα ίχνος στοργής και τρυφερότητας δεν υπήρχε ανάµεσα σε όσους επιζήσαµε. Όµως, πρέπει να ένιωσε στη σάρκα της τη λαχτάρα µου. Έλαµψαν τα µάτια της µέσα από τις δύο µοναδικές τρύπες των κουρελιών που είχε τυλιγµένο, παρ’ όλα αυτά, µε γυναικεία επιµέλεια το πρόσω-πο της. Χαµογέλασε δειλά, αλλά δεν φά-νηκε τίποτα, κανένα γλυκό συναίσθηµα δεν εµφανίστηκε, µόνο ένα κουρελάκι λύθηκε απ’ τη προφανή σύσπαση του προσώπου της και κρεµάστηκε µπροστά στο πηγούνι της. Για λίγες στιγµές κοιτα-χτήκαµε και ταξιδέψαµε. Ένα θαύµα, ένα αληθινό θαύµα είναι ο έρωτας, νιώσαµε για λίγο το όνειρο, όπως τότε που υπήρ-ξαµε άνθρωποι και το είχαµε ανάγκη. Χαθήκαµε, σκορπιστήκαµε µέσα στη κα-ταθλιπτική σκοτεινιά αφήνοντας επάνω στις στάχτες χνάρια από µιαν αγάπη που µόλις άρχιζε.

-Ποια είσαι; Τι θέλεις εδώ; Τι θες από µένα; ρώτησα αρκετά ταραγµένα.

Χωρίς να µιλήσει άπλωσε το χέρι της και µου πρόσφερε ένα µαραµένο αχλάδι. Απόρησα, µήπως δεν έβλεπα καλά µέσα στη σκοτεινιά, αναρωτήθηκα και κοίταξα καλύτερα. Όχι, καλά είχα δει, ήταν ένα αχλάδι. Αυτό κόστιζε µια ολόκληρη πε-ριουσία.

Από ένα του µόριο να µοίραζε, κάλλι-στα θα γινόταν βασίλισσα κι εκείνη µου το έδινε.

-Γιατί; Γιατί σε µένα; ρώτησα.Χωρίς να µιλήσει επέµενε να κρα-

τάει το χέρι της, που έτρεµε, τεντωµένο. Θες λίγο από την παράτολµη προσφορά, την αδυναµία, λίγο από την ταραχή της µαγείας που οι µατιές µας είχαν ενωθεί, λίγο από τον αδιόρατο φόβο που χαρίζει η εξιχνίαση, πάντως έτρεµε και µου έκα-νε µεγάλη εντύπωση. Αυτή την αξιοπρέ-πεια που χαρίζει η ευγένεια είχα να τη νιώσω από άλλον άνθρωπο πολύ καιρό και µου άρεσε. Μου ξυπνούσε όσα καλά αισθήµατα είχαν αποµείνει ακόµη µέσα µου ζωντανά.

-Πέρασε µέσα, είναι επικίνδυνο για

ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΙΚΟΠΕ∆Ο ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ επί της Γεωργίου

Παπανδρέου 53-55, 770 τ.µ. Τηλ. 6948-802609, 6948-802634

46

τη ζωή σου να εµφανίζεσαι ακάλυπτη, άµα κανένα µάτι σε πάρει να κρατάς αυτό το… θα σε σκοτώσει για να το πάρει.

Έπιασα τα κουρέλια της από τους ώµους και την τράβηξα µε δύναµη µέσα στη τρύπα µου. ∆εν ήταν βαριά κι έπεσε επάνω µου, στριµωχτήκαµε, µα ένιωσα το κορµί της να καίει και την καρδιά µου να χτυπάει. Τη στιγµή που τα πρόσωπα µας ήρθαν κοντά και θέλησα να την δω καλύτερα, τελείωσε το κερί κι έσβησε η φλόγα του. µείναµε στη θλιβερή καταχνιά του σκοταδιού.

-Είµαι άτυχος, ήρθες τόσο κοντά µου και δεν θα µάθω ποτέ το πρόσωπο σου. Το πρόσωπο µιας γυναίκας που θέλει να…

Αλήθεια, γιατί µου δίνεις το αχλάδι;-Έµαθα πως έχεις ένα παιδί άρρω-

στο… Το έχεις ανάγκη λοιπόν, πάρε το, ψέλλισε.

Την ένιωσα που σπαρταρούσε σαν ψάρι και δεν άντεξα να περιµένω. Άπλω-σα το χέρι µου κι άρχισα µέσα στο σκο-τάδι σαν τυφλός να ψηλαφίζω το πρόσω-πο της. Έσκυψε το κεφάλι της σαν να µε διευκόλυνε, όταν βάλθηκα µε περίσσια προσοχή σαν ιεροτελεστία να ξετυλίγω τα κουρέλια που ήταν σφιχταγκαλιασµένα γύρω απ’ το πρόσωπο της.

-Τι κάνεις; ψιθύρισε µε κλονισµένη φωνή, όµως, σπαρακτικά τρυφερή.

Άγγιξα µε προσοχή τα χείλη της, ένιωσα τις βαθιές χαρακιές τους. Τραβή-χτηκε σαν από ντροπή, αλλά κατόπιν τα δάχτυλα της άρχισαν να ψηλαφίζουν και τα δικά µου σκασµένα χείλια.

-Επιτέλους, άνθρωπος! Πρόφερε µέσα σε έκσταση.

Για κάµποση ώρα µείναµε µε τις άκρες των δακτύλων µας να χαϊδεύει ο ένας τα χείλια του άλλου µέσα στο ξεχασµένο πια συναίσθηµα της αγάπης. Όταν επιχείρη-σα µερικές φορές να την φιλήσω έστρεφε το πρόσωπό της.

-Γιατί δεν µε αφήνεις να σε φιλήσω;-Ένα στόµα χωρίς δόντια, πρόφερε µε

θλιµµένη φωνή.-Κανείς µας δεν έχει, τόλµησα χα-

µογελώντας πικρόχολα κι άρχισα να ξε-τυλίγω τα κουρέλια κι από το δικό µου κεφάλι.

Με βοήθησε. Τα χέρια της ήταν ανά-λαφρη σαν αγιάζι. Ανατρίχιασα.

Μείναµε µε γυµνά κεφάλια, ακού-µπησα το πρόσωπό µου στο πρόσωπο της. Οι σάρκες µας ήταν ξεφλουδισµέ-νες, σκληρές και σε πολλά σηµεία τους αιµορραγούσαν, µα νιώθαµε όµορφα και µαγικά στην αθόρυβη ένωση.

-Πρέπει να είσαι πολύ όµορφη κι ας µη σε βλέπω, σε νιώθω, σε αισθάνεται η καρδιά µου, είσαι ένα θαύµα που δεν περίµενα να φανεί, πρόφερα σβησµένα επάνω στα χείλια της και µε την άκρη της γλώσσας µου γεύτηκα της πληγές τους.

Το ίδιο έκανε κι εκείνη για µια στιγ-µή προφέροντας συνάµα µέσα στο στόµα µου.

-Άνθρωπος, και µου έβαλε το αχλάδι µέσα στη χούφτα.

-Πάρε το αχλάδι… το έχει ανάγκη.-∆εν έχω τίποτα να σου δώσω σε

αντάλλαγµα, πρόσθεσα.-Μου έδωσες, απάντησε εκείνη µε

τόνο που δεν χωρούσε αµφισβήτηση.Κατόπιν άρχισε να τυλίγει τα κουρέ-

λια στο κεφάλι της-Τι σου έδωσα; ρώτησα απορηµένα.Με ένα επιδέξιο τίναγµα βρέθηκε έξω

από το λάκκο µου.-Που πας; Μείνε λίγο ακόµη, φώναξα

ταραγµένος.-Τα θαύµατα λίγο διαρκούν… Ευχα-

ριστώ! ψέλλισε απλά και ξαφνικά ανάλα-φρη σαν αγέρι εξαφανίστηκε µέσα

στο σκοτάδι όπως είχε εµφανιστεί.-Ούτε το όνοµα σου δεν ξέρω, µο-

νολόγησα µε απογοήτευση όχι δυνατά αλλά µέσα στην ησυχία φαίνεται πως µε άκουσε.

-Ζωή, µε λένε, όπως τότε… θυµάσαι;

µου φώναξε και µετά απόλυτη σιωπή.Όταν µετά από λίγο καταλάγιασε ο ορ-

γανισµός µου, ο Πάρις, αλίµονο, είχε ήδη ξεψυχήσει, χωρίς να προλάβει να φάει το αχλάδι. Η οδύνη έκοψε την ανάσα µου. Τόσο καιρό περίµενα ένα θαύµα, µόλις το κράτησα στα χέρια µου και δεν πρόλαβα να του το προσφέρω. ∆εν είχα δάκρια πια, είχα στερέψει. Έµεινα µόνος και σιωπη-λός. Μετά από λίγο, κατά ένα περίεργο τρόπο ένιωθα ελεύθερος, επιτέλους τώρα θα µπορούσα να πεθάνω κι εγώ ήσυχος, να γλιτώσω αυτό το µαρτύριο.

Πρώτα όµως έπρεπε να βρω τη Ζωή να της επιστρέψω το αχλάδι.

Βγήκα έξω µε ατύλιχτο κεφάλι, µερι-κές σταγόνες όξινης βροχής πέφτανε στο πρόσωπο µου. δεν µε ένοιαζε που έτσου-ζαν οι πληγές µου.

«Βρέχει µετά από έξη µήνες!… Ίσως να έφτασε το φθινόπωρο!», άκουσα κάτι ψί-θυρους πίσω µου.

Μετά σκοτάδι…

-

--

---

-

-

-

-

-

--

-

-

-

55

Laser

BioFeedback

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

Του Αλέξανδρου ∆ηµογέροντα

φυσικοθεραπευτή

56

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

n... YπEpoxn'

Μεκριζής

ΌσπριαΦασολάδα της γιαγιάς!

Σαλάτα µε κόκκινα φασόλια και σάλτσα καρυδιού

Ρεβύθια στο φούρνο µε δενδρολίβανο

Οδηγίες1. Βάζουµε τα φασόλια από το βράδι σε νερό µαζί µε µία κουταλίτσα σόδα µαγειρικής.2. Το πρωί ξεκινάµε το µα-γείρεµα. Αφήνουµε τα φασό-λια να πάρουν µια βράση και πετάµε το πρώτο νερό.3. Μετά ξαναβάζουµε τα φα-σόλια στην κατσαρόλα και ρίχνουµε βραστό νερό για να βράσουν πιο γρήγορα. Μόλις αρχίζουν να µαλακώνουν ρί-χνουµε και τα υπόλοιπα υλι-κά, αφήνοντας προς το τέλος την ντοµάτα, τον ντοµατο-πελτέ και το χυµό λεµονιού.

Λίγα µυστικά ακόµαΤο χυµό λεµονιού το προ-σθέτουµε για να χυλώσει η φασολάδα. Καλή σας όρεξη.

ΕκτέλεσηΣτραγγίξτε τα φασόλια και κρατήστε λίγο από το ζουµί τους. Σε ένα µπλέντερ βάλτε το σκόρδο και τα καρύδια. Στη συνέχεια προσθέστε το ξύδι και σταδιακά ενώ δου-λεύει το µπλέντερ προσθέστε 4 κουταλιές από το ζουµί των φασολιών. Κατόπιν προ-σθέστε σιγά- σιγά το ελαιόλαδο, το αλάτι, το πιπέρι και το καγιέν. Χτηπήστε τη σάλ-τσα µέχρι να οµογενοποιηθεί καλά. ∆οκι-µάστε την και προσθέστε αλάτι ή πιπέρι αν χρειάζεται.Περιχύστε τα φασόλια µε τη σάλτσα και προσθέστε το κρεµµύδι και τον κορίανδρο. Ανακατέψτε καλά. Αν δε διαθέτετε φρέσκο κορίανδρο, προσθέστε τη σκόνη µαζί τα υπόλοιπα µπαχαρικά στο προηγούµενο στάδιο στο µπλέντερ.

ΕκτέλεσηΜουσκέψτε τα ρεβύθια για 12 ώρες. Στραγγίξτε τα, πασπαλίστε τα µε τη σόδα και αφήστε τα να σταθούν για άλλα 10 λεπτά. Στη συνέχεια ξεπλύντε τα πάρα πολύ καλά και βάλτε τα σε µια κατσα-ρόλα µε 6 φλυτζάνια νερό. Αφή-στε να πάρουν βράση και και µε µία τρυπητή κουτάλα, αφαιρέστε τον αφρό που θα σχηµατιστεί.

Προσθέστε το κρεµµύδι και αφή-στε τα ρεβίθια να βράσουν. Όταν τα ρεβίθια είναι έτοιµα, ρίξτε τα µαζί µε το κρεµµύδι και το ζουµί τους σε ένα ταψί και προσθέστε το ελαιόλαδο, το αλάτι, το πιπέρι και το δενδρολίβανο και ανακα-τέψτε καλά. Βάλτε τα στο φούρνο στους 200oC και ψήστε τα για 40 περίπου λεπτά, µέχρι να απο-κτήσουν µία ωραία κρούστα. ∆εν χρειάζεται ανακάτεµα το φαγητό, µόνο την προσοχή σας ώστε να µην ξεραθεί και µείνει χωρίς υγρά, γιατί το ζουµί είναι όλη η ιστορία

Συστατικά

Υλικά-

σµένα1 σκελίδα σκόρδο ½ φλυτζάνι ψύχα καρυδιού 2 κουταλιές ξύδι από κόκκινο κρασί 2 κουταλιές έξτρα παρθένο ελαι-όλαδο1 µέτριο κρεµµύδι ψιλοκοµµένο αλάτιφρεσκοτριµµένο πιπέρι 2 κουταλιές φρέσκο κορίανδρο ψιλοκοµµένο ή ½ κουταλιά σε σκόνηµια πρέζα πιπέρι καγιέν

Υλικά½ κιλό ρεβύθια 1 µεγάλο κρεµµύδι κοµµένο στα τέσσερα 6 φλυτζάνια νερό 1 κουταλιά σόδα φαγητού 12 κουταλιές έξτρα παρθένο ελαιόλαδοαλάτι, φρεσκοτριµµένο πιπέρι 2 κουταλάκια ξερό δενδρολίβα-νο ή ένα κλαδάκι φρέσκο αφού πρώτα το βρέξετε µε λίγο ζεστό νερό για να απελευθερώσει το άρωµά του

TipΑν αφήσετε τη σαλάτα στο ψυγείο για µερικές ώρες προτού τη σερ-βίρετε οι γεύσεις των διαφόρων συστατικών θα δέσουν καλύτερα.

από την αγκαλιά της µάνας γης

Φακές σαλάτα

Γίγαντες πλακί

ΕκτέλεσηΜουσκεύουµε απο βραδύς τους γίγαντες και την επόµενη µέρα τους βράζουµε περίπου 1ώρα (ή 20' στη χύτρα). Τους σουρώνου-µε και τους ρίχνουµε σε ταψί. Σε κατσαρόλα σωτάρουµε τα κρεµ-µύδια ψιλοκοµµένα και το σκόρ-δο. Ριχνουµε τα ντοµατάκια, τον πελτέ αλάτι και πιπέρι και αφή-νουµε να βράσει λίγο η σάλτσα. Τη ρίχνουµε και αυτή στο ταψί µε τους γίγαντες και προσθέτου-µε λίγο λάδι και το µαϊντανό (αν θέλουµε βάζουµε κι αλλα µυρω-δικά π.χ σέλινο ή άνιθο). Ανακα-τεύουµε καλά και ψήνουµε σε µέ-τριο φούρνο µέχρι να γίνουν τα φασόλια και να δέσει η σάλτσα.Καλή όρεξη!

Υλικά

δενδρολίβανου και δάφνη για το βράσιµο)

φετάκια ή κύβους

σε φετάκια-

µένο

-κινο ή βαλσαµικό

Υλικά

ΕκτέλεσηΒράζετε τις καλά πλυµµένες φακές σε νερό που τις σκεπάζει, µαζί µε τα αρωµατικά, για 20-30 λεπτά ανάλογα µε το πόσο βραστερή είναι η φακή που έχετε προµηθευτεί. Προσέξτε να µην παραβράσει, γιατί όλο το πιάτο θα αποτύχει σε εµφάνιση και τα παιδιά δεν θα θέλουν καν να το δοκιµάσουν.Σουρώστε τις φακές και αφαιρέστε τα αρωµατικά. Αφήστε λίγο να κρυώσουν και ανακατέψτε τις µε τα υπόλοιπα υλικά. Φροντίστε το αλατοπίπερο και το λαδόξυδο να είναι σωστά για τα γούστα σας. Αν ρίξετε το λαδόξυδο & το αλάτι όσο είναι ζεστές θα το ρουφήξουν και να νοστιµίσουν περισσότερο.Αφήστε τις στο ψυγείο, µέχρι το µεσηµέρι που θα επιστρέ-ψετε από τη θάλασσα. Θα έχουν ενωθεί οι γεύσεις και κάθε µπουκιά θα έχει τη µεστή γεύση της φακής, τη γλύκα της τοµάτας, τη σπιρτάδα του κρεµµυδιού, τη τραγανή φρεσκάδα του σέλερυ, το άρωµα του µαϊντανού.

NEO CITROËN C5