################################## ~~MARRY YOU 2: The Vow ∞~~ ################################## If you had to give up one thing that brought you happiness for the sake of your love ones.. COULD YOU DO IT? Maybe you will think about it. Pero may isang taong gumawa nyan..

Yumiko Hayashi. Because she believes that TRUE LOVE is sacrifice.

Paano nya haharapin ang mga bukas na malayo sya sa taong mahal nya? Paano nya tatanggapin ang galit at hinanakit na nararamdaman ng taong pinakamamahal nya?

Paano nya titiisin ang lahat ng sakit at pangungulila? Sa pagbabalik nya sa Pilipinas pagkatapos ayusin ang mga gusot na nangyari sa pagitan ng mga pamilya nila, Kakayanin ba nyang ang sasalubong sa kanya ay si MR.COLD MAN na walang pakialam sa nararamdaman ng iba sa halip na yung lalaking nagbago para sa kanya?

Will she fight for her love after sacrificing? Or she would choose to give up?

♥~ MARRY YOU 2: The Vow ∞ Original Story by Pinkyjhewelii [VIDEO TEASER ON MULTIMEDIA~~~>] ################################## ~~Chapter 1 ∞ Japan - Philippines~~ ################################## After six months.. [Philippines]

Lance POV Tang*na!

Fvck! Lasing na naman ako. Ilang buwan na'kong palaging lasing. Ginawa ko ng bahay ang bar ni Ken. "Tama na yan Lance." Sabi ni Luke.

"Oo nga tama na. Parang napapabayaan mo na sarili mo ah." Sabi ni Ken. "Kayo kaya iwan ng taong mahal na mahal nyo? Ha?" Sabi ko sa kanila.

Yumiko Hayashi. Ang babaeng mahal na mahal ko, NOON. Dahil NGAYON, galit at hinanakit na ang nararamdaman ko para sa kanya. Pagkatapos nyang sabihing di nya ako minahal? The fvck! Pakiramdam ko gumuho ang mundo ko non. She's my life. She's my everything. Pero ginago nya ako. Diko sya mapapatawad. Hinding-hindi.

"Hi honey.." Sh*t. Tuwing nandito ako sa bar, iba't ibang babae ang kalandian ko. Oo, hinahayaan ko silang landiin ako. Pero hanggang dun lang yun.

Kailanman, hindi ko sila ikinama. Hindi ako ganong lalaki lalo na't may babaeng nagmamay-ari ng puso ko. Di nako sumagot. Basta nalang kumalong sakin yung babae saka ako hinalik-halikan sa bandang leeg ko. I like their companies. Nag-eenjoy lang ako para kahit papano diko maisip yung sakit na ginawa sakin ni Yumiko.

Mahal na mahal ko sya pero hindi ko sya kayang patawarin. "Hey girl. Stop that." Suway ni James. Kakarating nya lang dito sa bar.

As usual susunduin na naman ako nyan. Mula ng umalis si Yumiko, sa mansyon na yan tumira. "Lagi mo nalang akong pinipigilan landiin si Lance. Hindi naman sya nagrereklamo." Malanding sabi nitong babaeng nakakalong sakin.

"Basta tigilan mo na yan si Bro." Yang si James daig pang maging girlfriend ko eh. Hinihigpitan ako. Tch. Hinalikan ako ng babae. Hinayaan ko lang sya. "Gotta go. See you around honey." Sabi nya sakan ako kinindatan pagka-alis sa kandungan ko.

"Tara na bro." =_=

"Tama yan James. Iuwi mo na yang si Lance. Lasing na naman yan. Try mo ngang ikulong minsan yan. Araw araw ng nag-inom." Sabi ni Oliver. "Fvck you!" Sabi ko.

"I love you too." Sagot ni Oliver. "Hahahahahahaha." Tawanan ibang tigers. Pwes ako hindi natatawa. Tumayo nako. Para namang makakatanggi ako kay James. Tch.

Inalalayan nya ako. "Alis nako mga brad." "Ge lang!"

Nakaratin din kami sa parking saka sumakay sa kotse ko. Nag-taxi lang yang si James papunta dito sa bar dahil alam nyang may dala akong kotse. Tuwing susunduin nya ako, sya nagda-drive ng kotse ko. Lasing ako eh. Lasing na lasing pero nasa matinong pag-iisip pa din ako. Nang makasakay na kami, pinaandar na agad ni James ang kotse.

"Bro." Sumandal lang ako sa upuan. "Hm?" Hindi nako tumingin sa kanya.

"Si Yumi.." O_O

Tuwing maririnig ko ang pangalan nya, ang lakas ng kabog ng dibdib ko. "Ayoko ng makarinig ng tungkol sa kanya." Sabi ko. Lagi kasi yan may sinasabi about Yumi. I already told him na galit ako. Galit na galit ako sa babaeng yon. At hindi ko alam kung kakayanin ko pa syang patawarin. "Kailangan mong malaman bro para makapaghanda ka. She's going back here in Philippines."

O____O Ano? Babalik na sya? "What a joke James. Sa pagkakaalam ko don na sya titira with her fiance."

"Dahil lagi kang nag-iinom at hindi nagpapakita sa kompanya, hindi mo alam ang mga nangyayari. Kanina lang, umalis na si Nicole sa mansyon." Oo nga pala. Six months na ang lumipas at six months na ding nakatira sa mansyon si Nicole. Diko sya masyadong pinapansin. Kapag may gatherings and events lang ng mga businessman. Nung una-una, lagi nya akong sinusuyo pero this past few weeks, mukhang napagod na din sya.

Ayoko naman sya paasahin sa wala. I don't love her. Ayokong magpaka-plastik sa kanya. Dahil sya lang din ang masasaktan. Yung bestfriend nyang si Ethan, madalas syang pinupuntahan sa mansyon. Hinahayaan ko na para hindi nya ako guluhin. Tingin ko, mahal sya ng bestfriend nya. Hindi nya lang napapansin dahil sakin nakatuon pansin nya. Kaya nga diko na sya pinagpapapansin.

"Why?" Tanong ko. Hindi naman big deal sakin kung umalis na sya ng mansyon. Mabuti nga yun. Gusto ko lang malaman bakit. "Sinundo sya ng Papa nya. Nagpunta akong kompanya kanina at nalaman ni Papa na gumawa lang pala ng issue si Mr. Kim para mag-away sila ng Papa ng Yumi. Wala pang may idea sa kompanya kung sino ang matyagang gumawa ng investigation tungkol sa issue na pinag-awayin ni Papa at Mr. Hayashi. Pero may kutob nako kung sino."

Buti naman at na-solved na ang issue sa pagitan ni Papa at ni Mr. Hayashi. Pero ganon pa man, wala na akong pakialam don. Pero teka, ibig sabihin cancelled na ang arrange marriage namin ni Nicole? "Kung anumang iniisip mo Bro, tama ka. Cancelled na ang arranged marriage nyo at may possibility na maging fiance mo ulit si Yumi."

Sh*t. Ngayon pa? Ngayonpa na galit na galit ako sa kanya? Kung noon, gustung-gusto ko syang maging fiance ko, pwes ngayon hindi na. "I don't care." "Wag kang ganyan Bro. Alam mo at alam nating lahat na mahal na mahal mo si Yumi."

"Damn it! Wala na akong pakialam sa kanya. Alam ko yun James! Alam mo kung gaano ako ka-galit sa kanya. Hindi ko na sya gugustuhin pang makita ulit." "Pero Bro paano kung maging fiance mo ulit sya?" "Wala akong pakialam. Like the first time we met, hindi ko sya papansinin at pag-aaksayahan ng oras."

"Baka kainin mo yang sinasabi mo Bro." "Mark my word James. Wala na akong pakialam pa sa kanya. Galit lang ang nararamdaman ko para sa kanya at wala ng iba pa."

"Ge Bro sabi mo yan. Pero balik tayo sa issue. Alam mo bang kutob ko, si Yumiko ang umayos ng issue na yun? Sya ang nagpakahirap na imbestigahan ang issue ng Hayashi-Abellano." Kung sya man, wala akong pakialam. "Ano naman!?"

"Bro! Pinaghirapan ni Yumi yun so ibig sabihin, ginawa nya yun para sayo, para makabalik sya dito. Para magkaroon ng possibility na maging mag-fiance ulit kayo." "I don't think gagawin nya yun para dyan. Hindi nya ako minahal." "Sige Bro kung yan ang iniisip mo. Basta inuulit ko, ihanda mo ang sarili mo sa pagbabalik ni Yumi. Dahil ako mismo, naniniwalang mahal na mahal ka nya."

FVCK! Diko alam pero bigla akong kinabahan. Sh*t. Oo mahal na mahal ko sya, gusto ko na syang makita. Gusto ko na syang mahalikan at mayakap. Gusto ko na syang makasama at makausap. Gusto ko na syang..fvck! No! Galit ako. Galit na galit ako sa kanya. Kahit pa bumalik man sya, it can't change the fact na wala na akong pakialam pa sa kanya.

- [Japan] Yumiko POV I really miss him. Na-e-excite nakong umuwi ng Pilipinas. Gustung-gusto ko na syang makasama ulit. Six months ang tiniis ko. Six months akong nangulila sa kanya. Six months akong nagpakahirap para maayos ang gusot sa pamilya namin ni Lance.

Ilang private investigators ang binayaran ko para tulungan ako para alamin ang pinag-ugatan ng issue ng Hayashi-Abellano. At ikinagulat ko ng ma-discover ko na ang puno't dulo niyon ay si Mr. Kim na ama ni Nicole. Don ko din nalaman na ginawa nila yun para ma-cancel ang arranged marriage namin ni Lance at ang maipakasal ay si Nicole Kim. Diko akalaing ganon kadesperada si Nicole na makuha si Lance. At diko din akalain na ito-tolerate yun ng ama nya.

Kahapon, kinausap ko ng masinsinan si Mr. Abellano sa New York. Oo, nag-travel talaga ako papuntang New York para ipakita lahat ng nalaman ko na ginawa ni Mr. Kim. Nilakasan ko loob ko. Dahil simula pa nung pumunta ako dito sa Japan, naka-mindset na, na aayusin ko ang lahat. Na babalik ako kapag naayos na ang lahat. Naaalala ko pa yung pag-uusap namin ni Mr. Abellano pagkatapos ko ilantad ang lahat ng ebidensya tungkol sa ginawang issue ni Mr. Kim para magkaaway sila ni Papa.

*flashback* "I can't believe this. Naniwala ako sa lalaking yun. At ang Papa mo na naging mabuti sakin ay pinag-isipan ko ng masama. Nabulag ako." "Its okay Mr. Abellano. Bago ko pa kayo kausapin, nasabi ko na kay Papa ang lahat. Nag-se-set na rin sya ng appintment para makausap kayo."

"Call me Tito. Masyadong pormal ang Mr. Abellano." I smiled at him. "Sige po Tito."

"I'm sorry iha. Dahil sa naging bulag ako, pinaghiwalay namin kayo ng anak ko." Bigla akong nalungkot. Naalala ko na naman si Lance. Miss na miss ko na sya. "Naiintindihan kopo kayo. At wala naman po akong sinisisi. Ang mahalaga po, maayos na." Sabi ko.

"Mahal mo pa rin ang anak ko?" Nagulat ako sa tanong nya. "P-Po?" "You really love my son kaya ginawa mo ang lahat para maayos ang issue sa pagitan namin ng Papa mo."

Tumango lang ako. Medyo nanggigilid na luha ko. Ginawa ko naman talaga yun para kay Lance. Para makasama ko na ulit sya. "I admire you iha for doing that. Wag kang mag-alala. Hindi masasayang ang effort mo dahil pag nagka-usap na kami ng Papa mo, magse-set ulit kami ng dinner sa Pilipinas para i-announce na i-a-arranged marriage ulit namin kayo ni Lance."

Hindi nako nagulat sa sinabi nya. Expected ko na yun. Pero hindi yun nakakapagpagaan ng loob ko. "Hindi kaba masaya iha?"

"I'm happy po pero madami napo kasing nangyari. Mas inaalala ko po yung magiging trato sakin ni Lance pag umuwi ako ng Pilipinas dahil alam kong galit sya sakin." "Naiintindihan ko iha. Pero naniniwala naman ako na pasasaan din at mawawala ang galit ng anak ko sayo." "Sana nga po.."

"Wag kang mawalan ng pag-asa iha." Tumango ako at ngumiti sa kanya. Hindi na ako sumagot.

*end of flashback* Pagkatapos ng usapan na yon, about business matters nalang yung pinag-usapan namin hanggang sa nagpaalam nako at bumalik din dito sa Japan.

Si Enrique nga pala, ikinasal na. Two months ago, may nabuntis syang babae dito sa Japan kaya ayun, hindi na natulog ang arranged marriage namin dahil kailangan nyang panagutan yung nabuntis nya. Anak pa naman ng yakuza. Haha. Masaya ako na malaya nako. Na pinayagan nako ni Papa na bumalik sa Pilipinas. Actually, two months ago pa, nung na-cancel na ang arranged marriaged between me and Enrique, pinalaya nako ni Papa. Sinabihan nya ako na pwede nakong umuwi ng Pilipinas o kung saan ko man gustong pumunta. Pero hindi ko ginawa dahil gusto ko pag umuwi ako ng Pilipinas, maayos na ang lahat. At eto nga, tapos na ang issue. Masaya ako pero at the same time malungkot dahil hindi ko alam kung anong klaseng Lance Abellano ang sasalubong sakin.

Ngayon pa na pinaniwala ko syang diko sya minahal. Natatakot din ako na malaman na baka may iba na syang mahal. Wala kasi akong contact sa Pilipinas. Sinadya ko yun. Pero kahapon, nagmessage ako sa facebook ni James at sinabi kong uuwi nako ng Pilipinas.

Nagreply naman sya. Ganito ang reply nya. Mabuti naman Yumi. Dimo alam gaano ka-miserable si Bro mula nung umalis ka. Lagi syang nasa bar. Isa pa, ayoko man sabihin pero galit na galit sayo si Bro. Ingat ka Yumi. Aabangan ko ang pag-uwi mo. Tawagan mo lang ako.

Yun ang sinabi nya. Galit na galit sakin si Lance. Diko sya masisisi. Kasalanan ko naman. Basta ako, gagawa ako ng paraan para maibalik yung dating sigla ng relasyon namin ni Lance. Unti-unti kong aalisin ang galit nya sa dibdib nya. Lahat gagawin ko para mapatawad nya lang ako. Gagawin ko yun hindi dahil desperada nako. Kundi dahil mahal na mahal ko sya.

** A/N: Hindi ko feel na simulan ito ng chapter 1 na ang title ay, "She's Back" like sa MPMMN. Haha. Maiba naman. Saka in-explain ko nalang muna yung nangyari kaya makakabalik na ng pinas si Yumiko. So here. Support this as you support Marry You Book 1. Abangan ang maraming twist dito sa Book 2 :) ################################## ~~Chapter 2 ∞ She's Back~~ ################################## Yumiko POV

"Mag-ingat ka don iha." Sabi ni Papa. "Yeah." Cold kong sagot. Medyo may galit pako kay Papa dahil sa pag-manipulate ng buhay ko. "Alam mo namang mula ngayon, hinding-hindi ko na papakialaman ang buhay pag-ibig mo.."

Tumango lang ako. Saka sinakbit na ang bag ko. "I have to go." "Ingat anak." Kumaway lang ako at naglakad na. Di pa din ako makapaniwalang after 6 months, uuwi na ako ng Pilipinas.

What will happen? Ano kayang sasalubong sakin don? Hay. Kinakabahan ako. At the same time, natatakot ako sa muling pagkikita namin ni Lance. Sana maging maayos ang lahat. Sana, mahal pa rin nya ako.

-- Lance POV "Bro di ka ba sasama sa airport?" Tanong ni James

"Anong gagawin sa airport?" Tanong ko. "Baka magpapa-gas bro." =_=

"Syempre may susunduin. Ano ba naman Bro. Ngayon na ang uwi ni Yumiko. Susunduin namin sya ni Fancy." O_____O N-Ngayon na? Bakit bigla akong kinutuban? Tang*na. Ayoko syang makita. Ayoko.

"Kayo nalang." Sabi ko. "Sige ikaw bahala Bro. Dito naman sya titira eh.." O____O

Napatayo ako. "ANO!?" "OA ka magreact bro. Joke lang." =_=

Bakit ba ganito ang mga reaksyon ko ngayong nalaman ko na pauwi na si Yumiko. Tch. Wala akong pakialam. Galit ako. Galit ako sa kanya. Ano naman kung uuwi na sya? After 6 months? Walang mababago. At walang dahilan para magtagpo pa kami. Tch.

"Let's go na Patrick! I'm sure Reid will not make sama. He's so bitter kaya. And he's still mad at Yumi even if there's no reason to be. Hmmp!" Mula ng umalis si Yumi, naging ilag na sakin si Fancy. Diko alam bakit mas kinakampihan pa nya si Yumiko kesa sakin na kapatid nya. "Ge Bro alis na kami. Siguro, kasama na ni Yumi ang asawa at anak nya."

O_____O "What did you say?" Tanong ko. "Wala Bro. Maka-react ka na naman dyan. Hahaha."

=_= "Nakakaloko kana. Tch! Umalis na nga kayo!" "Still mad yet still affected. Psh! Like errr!" Sabi ni Fancy. Inirapan pako ng bubwit.

Tch. I'm not affected. I don't care about her. "Sige na. Totoo na 'to Bro. Aalis na kami. Wag kang masyadong mag-isip ha? Pwede ka naman sumunod. Hoho!" Sabi ni James saka ayun umalis na.

Tch. Ba't ako susunod? As if I have reason to go? Mag-iinom nalang ako. Tch. --

James POV On the way kami ni bubwit sa airport. Natatawa nalang ako kay Bro. Affected sya sa bawat sabihin ko about Yumi. Pero nagmamatigas pa din sya. "Reid is so GRRRR talaga!" Sabi ni Fancy.

"Bakit?" "He's pretending kaya that he is wala ng care to Yumi. Like duh! It's so halata kaya that..you know!" Haha. Si Fancy inis talaga kay Bro yan. Napalapit na kasi yan kay Yumi eh. At hindi sya naniniwalang hindi mahal ni Yumi si Bro.

Si Bro lang naman nagpipilit na hindi sya minahal ni Yumiko. "I'm so excited to see Yumi na talaga. Hoping that she's pregnant." =_=

"Bakit mo naman nasabi?" "As far as I know. Before Yumi leave us, the something errr that happen to them diba? Between her and Reid. Like duh! They're always locking their door kaya. So I bet they are making milagro."

=_= "Lawak ng imagination mo. Baba na. Dito na tayo." Sabi ko. Nagpark nako ng kotse ko. Nakaka-excite naman talaga ang pagbabalik ni Yumiko lalo na ngayon na alam kong magiging sila ulit si Bro.

Masyado ng malaki ang nai-sakripisyo ni Yumi. Galit man sa kanya si Bro, alam kong di sya susuko. Nakapasok na kami dito sa airport. Dumiretso kami sa abangan nung mga bumaba galing eroplano.

"Yiii! I'm so excited! And I just can't hide it.." -_- "Kanta naman yang sinasabi mo bubwit." Sabi ko. Kanta naman talaga yun.

"OMG! Yumi is there oh!" Napatingin agad ako sa tinuro ni bubwit at.. O______O

Malaki ang tiyan ni Yumiko. Buntis sya?

^_^ Syempre, joke lang yun. Haha. Ayun nga sya, sh*t. Lalo syang gumanda at sumexy. Ang taray ng dating nya. Ang fierce nya tingnan habang naglalakad.

"Yumiiiiii!" Sigaw ni bubwit. Basag eardrums ko. Tae. Napatingin naman samin si Yumi kaya kumaway sya. Nakangiti syang sumalubong samin. "Waaa! Bubwit!" "Yumi!"

=_= Ge magyakapan pa kayo. Wala ako dito eh no? Anino lang ako. "Jamessss!"

O___O Bigla akong niyakap ni Yumi at.. Dug, dug.. Dug, dug..

Tang*na! Bakit ganito. Sh*t! "Namiss ko kayo.." Sabi nya samin ni bubwit.

"Your beauty is really stunning Yumi! OMG talaga! Its so..ugghhh! I can't reach you na. You're really gorgeous!" Puri ni bubwit. Kulang nalang sambahin nya si Yumi. Diko naman sya masisisi. Napakaganda talaga ni Yumiko ngayon. "So..let's go?" Sabi nya.

"Huh?" "Sa mansyon nyo, dun ako titira." Sabi ni Yumi. O_____O

"ANO!?" "Your Papa told me na sa mansyon nyo ako titira. Diko na sya tinanggihan. Why not diba? At least, makakasama ko si Lance." =_=

Bakit ba parang ang confident ni Yumi. "OMG! I like that idea! So what are we waiting for pa Patrick? Let's go na. I'm gonna call butler to prepare foods. Let's have a mini party later." Sabi ni bubwit. "Pero Yumi.." Nag-aalangan akong sabihin. Galit sa kanya si Bro eh.

"Why? Because Lance is mad at me? Don't worry. Napaghandaan ko na yan. I can manage." Sagot nya. Hay. Ano pa bang magagawa ko. "Sige tara." Sabi ko saka kinuha sa kanya yung maleta nya. -- Yumiko POV

Mahirap maging confident sa harap nila. Pero kailangan. Ayokong ipakita sa kanila yung malungkot kong side. Ayoko. At yun pag-aalangan ni James nung sabihin kong dun ako titira sa mansyon nila, naiintindihan ko naman. Na-warning-an naman na nya ako na galit na galit sakin si Lance. Kakayanin ko naman siguro? Naranasan ko na naman dati yung pagiging cold at tahimik nya. Medyo mag-a-adjust lang siguro ako ngayon dahil mahal na mahal ko sya. Sya lang ang lalaking minamahal ko. Walang nagbago makalipas ang anim na buwan. Wala.

Ano kayang pakikitungo ang ipapakita sakin ni Lance? Papansinin kaya nya ako kahit magkasama kami sa mansyon? Like before? O ide-deadma nya ako? Siguradong masasaktan ako sa mga susunod na mangyayari. Dapat kong ihanda ang sarili ko sa lahat ng sakit na pwedeng idulot sakin ni Lance. Dahil in the first place, ako naman ang may kasalanan. Ako ang nagpasok sa utak nya na diko sya minahal. Ako ang nang-iwan. At ako ang nagtapos sa relasyon namin.

I want him back. He's my life. I'll do everything para magkaayos kami ni Lance. Ngayon pa na malayo na ako. I can choose the man I want to marry. And that's Lance. Wala ng iba. **

A/N: Hindi po buntis si Yumiko. Hindi naman porket may nangyari sa kanila, eh buntis na agad. Hoho! ################################## ~~Chapter 3 ∞ His Treatment~~ ################################## Yumiko POV This is it. Nakaparada na dito sa veranda ng Abellano Mansion ang kotse ni James kung saan kami nakasakay. Tulad ng sabi ko sa sarili ko, kailangan kong tatagan ang sarili ko. Kailangang hindi ko ipakita kay Lance na mahina ako. Kahit pa anong klaseng pakikitungo ang ipakita nya sakin, naka-handa na'ko.

I'm expecting to get hurt but at the same time, I'm expecting that he's still love me. "Yumi, let's go na? Baba na." Sabi ni Fancy. Dug, dug..

Dug, dug.. Ayan na yung kaba ko. No Yumi. You can do it. Be strong. Huminga ako ng malalim bago pinagpasyahan ng bumaba. No matter what happens, hindi ko ipapakita kay Lance na apektado ako. I'll do everything to get him back.

"Yaaa! I'm really excited Yumi. Starting from now on, you're here again." Sabi ni Fancy habang naglalakad na kami papalapit sa main door ng mansyon. Sinalubong na kami ng katulong para dalhin bagahe ko. "I-diretso nyo na yan lahat sa kwarto ni Yumi." Sabi ni James.

Alam na yon ng katulong dahil may sarili naman talaga akong kwarto dito. Pagkapasok namin sa pinto.. O____O

Dug, dug.. Dug, dug.. I saw Lance sitting on the couch while watching NBA. My heart skip a beat. Six months na walang communication, six months na hindi ko sya nakita..

At ngayon, kayang-kaya ko na syang abutin. Magkalapit lang kami dahil sa iisang mansyon lang kami titira. Kung noon, napakasaya ko habang nakatira dito, ngayon iba na. Iba na ang sitwasyon. "Ohmy! Yumi you're really gorgeous and oh, so sexy!!"

O____O Nagulat ako sa biglang pagsigaw ni Fancy dahilan upang mapatingin sa gawi namin si Lance. O_____O

He's looking at us without emotion. Like the first time I met him, he's cold. He suddenly stand up at dumiretso paakyat sa taas. In short, deadma ako. Ano pa bang aasahan ko?

"Hmmp! Reid is so kunwari pa! I'm so naiinis talaga to him Yumi!" Nagmamaktol na si Fancy. "Yumi, pasensya kana kay Bro." Sabi ni James. "It's fine. There's no reason to be sorry." I smiled at them bago ulit nagsalita. "Pwede bang magpahinga muna ako sa kwarto ko? Jetlag." Pagsisinungaling ko.

Dahil deep inside, nasasaktan ako. Nasasaktan ako na deadma lang ako kay Lance. Mas matatanggap ko pang sungitan ako kesa hindi pansinin. At wala man lang akong nakitang reaksyon mula sa kanya. "Sige Yumi. Pahinga ka muna. May mini party mamaya. Ako na bahala mag-ayos." Sabi ni James.

"Thanks." "Me too! I will hep Patrick nalang." Sabi naman ni Fancy. "Thanks din Fancy. I'll go upstairs na." Sabi ko.

Tumango naman yung dalawa kaya naglakad nako paakyat. Habang naglalakad, hindi mawala sa isip ko yung itsura ni Lance kanina -- Emotionless. Nakarating nako dito sa harap ng kwarto ko. I was about to open the door when someone speaks on my back.

"What's the purpose of being here? As far as I know, you're not a family member. You're not even related to us." </3 Not related? So I'm a stranger to him now?

Hindi ako tumingin kay Lance which is nasa likod ko. "Your father is the one who told me to stay here." Malamig kong sagot. Hindi dapat ako maging mahina. "Oh I see. It's fine with me. But I want to tell you something, hangga't maaari ayokong makikita ka o makakasalubong dito sa loob ng mansyon. I hate seeing strangers at my own house. Understand?" </3

"Yeah" Mahina kong sagot saka pumasok na sa loob ng kwarto. Diko na kayang tumigil don para pakinggan pa ang sasabihin ni Lance. Grabe yung pagka-cold nya. Yung turing nya sakin, a stranger? Ang sakit lang.

Naupo ako sa kama. Tiningnan ko yung paligid. Biglang nagpa-flashback sa isip ko yung times na nakakasama o pinupuntahan ako ni Lance dito sa kwarto ko. I treasure all the moments when we're together. Ngayon, sabi nya nga, hangga't maaari ayaw nya akong makikita. Ang sakit non. 'Di ba nya ako na-miss? 'Di ba nya ako.. T_T

Wala na. Diko na napigilan umiyak. Sabi ko naman sa sarili ko, iiyak lang ako kapag mag-isa lang ako. Pero 'pag nasa harap nila ako, kahit sobra nakong nasasaktan, hinding-hindi ako iiyak. Hinding-hindi ko ipapakitang mahina ako. Hindi ko igi-give-up si Lance. Mahal ko sya. Mahal na mahal. Sya lang ang dahilan kung bakit bumalik pa'ko dito sa Pilipinas. Sya lang. Kaya gagawin ko ang lahat para bumalik kami sa dati. -- Kinagabihan..

"Yumiiiiii!" O_O Napabalikwas ako ng bangon dahil sa lakas ng sigaw ni Fancy.

Nakatulugan ko na pala ang pag-iyak kanina. Tumayo ako saka tinungo ang pintuan. "Yummmiiii! Ano kaba! It's night na kaya so the party will starts. You should be there kasi the mini party is for you kaya! All our friends are invited. Chelsea, Janna, my bestfriend Daniella, ehem! My crush Blake and syempre ang Tigers, Patrick invited them. So I'm sure it will be so enjoyable." O_O

So andito sila. Si Lance kaya.. "If you're making isip about Reid, he's there na. And as usual, he's drinking liqours again." Sabi ni Fancy. "O-Okay." Naisip nya naiisip ko? Psh.

"Go, fix yourself na. They are all waiting na sa may pool area." "Pool area?" "Yeah. Dun naka-set yung mini party so... You have to wear bikini."

O___O "Bakit?" "Like duh! It's pool party kaya. They are all wearing bikini. The boys naman are wearing shorts only. They are all topess. They are so , yummy!"

=_= Hindi naman ako natatakot mag-bikini. Ang sakin lang, wala naman akong alam na pool party pala. Psh. "Bakit ikaw hindi naka-bikini?" Tanong ko kay Fancy.

"Like errr! I'm wearing my bikini kaya inside this robe." Fine. Kaya pala naka-robe sya. Akala ko dipa lang talaga sya nakakabihis. "Okay." "Yii, make it so bilis ha?"

"Oo na." "Okay, see you at the pool area." Sabi nya saka umalis na. Psh. Bakit naman naisipan nilang mag-pool party?

Binuksan ko na yung maleta ko saka kinuha yung black bikini ko bago dumiretso na sa CR. After a minute, naka-bikini nako. Nagpatong nalang din ako ng robe. Then I brush my slight curly hair then put some powder and lip balm. I'm ready.

I wear my flip tops then lumabas nako ng kwarto ko. Bumaba ako at dumiretso na sa pool area. Malakas na sounds agad ang sumalubong sakin. Naririnig ko pa ang tawanan nila pati yung tubig sa pool. "Yumi!" "Yumi!"

Sabay akong sinalubong nina Janna at Chelsea. Naka-bikini na sila. At basa na rin. Malamang galing sila sa pool. "Na-miss ko kayo guys." Sabi ko. "Kami din. Waaa! Let's go swimming na. Take off that robe na!" Sabi ni Janna.

"Later." Sabi ko. Diko pa nga nahaharap yung iba eh. "Sige. Kain ka muna. Madaming barbeque dyan and madaming foods. Sa pool lang kami ni best." Sabi ni Chelsea at ayun nanakbo na sila ulit sa pool. "Hi Yumiko!" Bati sakin ni Luke. "Long time no see. Lalo kang gumanda ah."

Ngumiti ako. "Thanks." "Whoah! Wag mong pormahan Luke!" Sigaw ni Drei. "Hi Yumiko! Welcome back!" "Thanks." Sagot ko.

Yung ibang tigers nasa pool. Kasama sina Chelsea at Janna. "Welcome back Yumiko!" sigaw nila. Nginitian ko lang silang lahat.

"Yumi, kain ka muna." Si James na biglang sumulpot. Then may binulong sya sakin. "Si Bro, kanina pa nag-iinom, ayun." Sinenyas nya sakin si Lance na nakaupo sa isa sa mesa dito lang sa gilid ng pool. Kainuman sina Oliver. "Let him be." Sagot ko. "Basta enjoy the party. Para sayo 'to. Wag mo nalang muna isipin si Bro."

Tumango ako. "Yeah." Nagulat ako ng bigla akong hilahin ni Luke. "Sasamahan kitang kumain. Gutom na din ako eh." Alanganin akong sumenyas kay James saka nginitian si Luke. "If you say so."

Tama si James. Ie-enjoy ko nalang muna ang party. Hahayaan ko lang si Lance. -- Lance POV Galit na galit ako kay Yumiko pero nabubwisit ako ngayon dahil kitang-kita ko kung gaano sya nag-e-enjoy na kumain kasabay si singkit.

"Brad alam kong nagseselos ka." Sabi ni Oliver na kainuman ko ngayon. Mini party daw para sa pagbabalik ni Yumiko. Kaya nag-iinom ako, hindi para mag-celebrate kundi para magluksa. Wala akong pakialam kung umuwi man sya. Wala ng mababago. Wala ng kami. Wala na. "No I'm not."

"Sigurado ka brad? Mukhang kanina mo pa pinapatay si Luke dyan sa isip mo eh." Tiningnan ko sya ng masama. "Sinabi ko ng hindi." "Alam mo brad, kung ako sayo, lalapitan ko na si Yumiko. Tingnan mo nga oh, sayang-saya si Luke. Alam nya kasing hindi ka magagalit kaya ayun."

Tang*na! "I don't care." Pagmamatigas ko. Galit ako kay Yumiko at wala akong pakialam kung may kalandian man syang iba. "Ikaw din brad. Alam mong ilan kaming may crush kay Yumiko."

=_= "Manahimik ka dyan. Wala akong pakialam sa kanya." "Ge brad. Deny mo pa ha. Wag mo lang pagsisisihan nyang ginagawa mong pambabalewala."

Tch. Wala na akong paki. Tumungga nalang ako ng alak. Gawin nya ang gusto nya. I don't fvcking care! -- Yumiko POV

Nakakatuwa si Luke. Ang sarap nya pala kasabay kumain. Masyado syang ma-gana. Haha. "Yumi let's go swimming na kasi!" Sabi ni Fancy na naka-swim suit na din. Take note: Karamihan talaga sa mayayaman, kahit high school student lang nagsusuot na ng swim suit.

"Psh." Tinarayan ko sya. "Don't make taray to me. Ken! Lyndon! Cavill! Help me nga. Carry Yumi to pool." =_=

"Tigilan mo nga ako bubwit." Sabi ko pero.. O____o Sina Cavill lumapit nga sakin at..

O____O Waaa binuhat ako! "Aaahhhh! Ibaba nyo ako!" Sigaw ko. "Hahahahaha." Tawanan nila.

*spllllaaaassshhhh* =_= I'm wet. Nilaglag lang naman nila ako sa pool. Psh. Naka-robe pako. Langya.

"Enjoy the pool nalang Yumi!" Sabi ni Chelsea na nasa pool din. "Oo nga kaya!" Sabi ni Janna. "I'm commmiinnngg!"

-_- Si Luke ayun tumalon din dito sa pool. Pati sina James andito din. Nakikita ko sa peripheral vision ko si Lance na kasama si Oliver na umiinom kasama si Adrian.

"Hey Yumi! You're nagmumukhang tanga!" Sabi ni Fancy na nasa may gilid ng pool. "At bakit naman?" Pagtataray ko. "Like duh! You're still wearing your robe pa kaya! Make ahon and take off that robe."

=_= Oo nga pala. "Sorry naman. Basta nyo nalang kasi ako tinapon dito sa pool. Psh." Sabi ko sa ka umahon na. Then I started to untie my robe then take it off. Confident ako dahil alam kong sexy ako. Hindi basta pang-teenager ang katawan ko. Fully develop na'to.

"Whoooaaa!" "Witwiwww!" "Ohmy! Yumi you're so hot!"

=_= Ilan kaming naka-swim-suit dito pero kung puriin nila ako, grabe. "Yaaaa! Nakakainggit your body Yumi! You're damn so sexy! As in!" Sabi ni Fancy na ngayon ay kaharap ko. Nakatayo kasi kami dito sa gilid ng pool.

"Oo na." "Whoaaaa! Ang sarap mag-swimming pag may kasamang sexy!" Sigaw ni Ken. =_=

Sa pagkakaalam ko isa yan sa playboy sa tigers. "Whoaaah!" *sssppplllaasssh*

=_= Damn it. Naitulak naman ako sa pool. Lumingon agad ako kung sino yun. =_=

"James nakakainis ka!" Siya pala nagtulak sakin. "Masyado ng nae-expose katawan mo. Manyak pa naman yang mga tigers." =_=

"Sobra ka naman James!" "Hindi naman kami ganon, oy! Marunong lang kami maka-appreciate ng kasexy-han!" Mga sigaw ng tigers.

Bakit ganon, hanggang ngayon, wala pa din reaksyon si Lance. Wala syang pakialam sakin. Dati..

Kahit batiin lang ako ng isa sa tigers, sinasamaan na nya ng tingin. Tapos ngayon kahit sinisipulan nila ako, wala syang pakialam. Hindi na ba ako mahal ni Lance? Wala na ba syang pakialam talaga sakin? Ewan ko bigla akong nalungkot. Nawala yung enjoyment na nararamdaman ko kanina. Psh. Ayoko na.

"Uy Yumi san ka pupunta?" Tanong ni Chelsea. Paalis kasi ako ng pool. "Kukuha lang ako ng maiinom." Sabi ko pero ang totoo, alak ang gusto ko. Lumapit ako sa mesa nina Lance. Andon kasi ang mga alak. "Can I get some of this?" Tanong ko.

Si Oliver hindi ko alam pero parang natulala sya sakin. Naka-swim-suit pa din kasi ako. "Sure Yumiko." Si Adrian na ang sumagot. Tumingin ako kay Lance. Hindi nya ako tinitingnan. Umiinom lang sya. Kinuha ko yung dalawang bote ng red horse. Saka bumalik sa gilid ng pool. Dun ako iinom.

"Whoah! Alak!" Sigaw ni Luke. "Hey Yumi! Don't inom so dami ha?" Paalala ni Fancy. Napangiti naman ako. Naupo ako dito sa gilid ng pool, bale yung paa ko nakalawit sa tubig. I started to drink the beer.

Gusto kong malasing. Psh. Actually, di naman ako mabilis malasing. Naisipan ko lang, mamaya magpapanggap akong lasing. Titingnan ko kung may pakialam pa din sakin si Lance. Nasasaktan pa din kasi ako sa pagiging cold nya. Wala man lang syang emotion pagdating sakin. I can see it. Wala na talaga syang pakialam sakin.

</3 -- After an hour.. Nararamdaman ko medyo nahihilo na'ko pero sabi ko nga magpapanggap akong lasing na lasing. Naubos ko na kasi yung alak.

"Hey Yumi lasing kana." Sabi ni Luke. Hindi ako sumasagot. Nagpapanggap pa din akong lasing. I want Lance. I want him to take care of me.

"Brad!" Sigaw ni Luke. Si James kasi hinatid daw kanina sina Chelsea at Janna. Nauna na yung dalawa. Gabi na din kasi. Nagpaalam naman kanina. "Oh, si Yumi lasing na." Narining kong sabi ni Oliver.

Si Fancy naman, nauna na sa loob nung umuwi na yung friends nya kani-kanina. Naramdaman kong binuhat ako ni Oliver nung lumapit sya samin ni Luke dito sa may gilid ng pool. Then, dinala nya ako sa may table nila nina Lance. "Brad, iakyat mo na sya sa kwarto nya. Lasing na oh." Sabi ni Oliver.

Medyo nakamulat lang ng konti mata ko. Syempre nagpapanggap pa din akong lasing. "Buhat mo na sya diba? Ikaw na." </3

Ganon naba ngayon si Lance? Pinapaubaya na nya ako sa kahit kanino? Wala na talagang pakialam. Sh*t lang. I'm still pretending that I'm drunk. "Lance, bahay mo 'to. Ikaw na magdala kay Yumi sa kwarto nya. Uuwi na din kami." Sabi ni Adrian.

"Tch." Mukhang ayaw talaga ni Lance. "Brad nangangalay nako, baka nilalamig na din 'tong si Yumi. Naka-swimsuit lang oh.." Sabi ni Oliver.

"Fvck! Iinom-inom tapos hindi kaya sarili." O_O Inagaw ako ni Lance kay Oliver. I can feel his hands towards my skin. Sya na ang may buhat sakin.

"Ge brad. Ingatan mo si Yumi. Aalis na kami." Narinig kong paalam ng ilang tigers. "Ge." Naglakad na si Lance papasok sa mansyon. Ang hirap magpanggap na lasing.

Maya-maya nakarating din sa kwaro ko. Naramdaman ko kasing ibinaba nako ni Lance sa kama. I suddenly grab his head and kiss him. I really missed him. </3

Sh*t. Hindi sya nagre-response sa halik ko. Pero mas nasaktan ako ng bigla nya akong itulak at alisin ang pagkakahawak ko sa kanya. </3

Ayaw na talaga nya sakin. "Damn it! Fvck!" T_T

Yun lang narinig kong sabi nya. *booogsh* Nagmulat nako ng mata dahil alam kong, wala na. Nagdabog sya palabas ng kwarto ko.

T_T Naiiyak na naman ako. Wala talagang pakialam sakin si Lance. Tinanggihan nya ang halik ko. Hindi nabatalaga ako mahal ni Lance?

Yung ganito lang, sobra nakong nasasaktan. Paano pa kaya sa mga susunod na araw? Kayanin ko pa kaya? Mahal na mahal ko si Lance. Ginawa ko ang lahat para mabalikan sya. Ang kailangan ko nalang gawin ay maibalik yung tiwala nya sakin.

Pero sa tingin ko mahihirapan ako. Or should I say.. Baka hindi ko na maibalik pa yung tiwala nya sakin kahit pa anong gawin ko.

</3 Ang sakit lang. ** A/N: Nahihirapan akong magsulat ng UD for this story, honestly. Kasi naman, parang ayokong walang pakialam si lance kay Yumi pero kelangan. Haha. Affected lang.

################################## ~~Chapter 4 ∞ Trigger Montecillo~~ ################################## Lance POV Damn it. Kakalabas ko lang dito sa kwarto ni Yumiko pagkatapos ko syang ihatid. Tang*na. Bigla nalang nya akong hinalikan.

At aaminin ko, yung epekto ng halik nya sakin kanina, parehong-pareho pa rin ng epekto six months ago. Kaya nga naitulak ko sya at biglang lumabas dahil diko matanggap sa sarili ko na gustung-gusto ko pa din ang halik nya. Fvck! I hate her. I really hate her. Kahit anong mangyari, wala nakong pakialam sa kanya. Hindi ko sya mapapatawad sa ginawa nyang pang-iiwan sakin. At ang malaman ko noon na di nya ako minahal? Hinding-hindi ko yun nalilimutan. Wala na akong balak pang balikan sya. Fvck! Kahit pa dito sya titira sa mansyon, hindi nun mababago ang desisyon ko.

Galit nalang ang tanging nararamdaman ko sa kanya. Manhid na ang puso ko. Sh*t! -- The next day.. Yumiko POV

Argh! Shit. Ang sakit ng ulo ko. Napasabunot ako sa buhok ko bago nagmulat ng mga mata ko. Nag-inom nga pala ako kagabi. Tumingin ako sa digital clock sa side table.

1:25pm Tanghali na pala. "YUMI!!!!"

=_= As usual. Si Fancy na naman ang nambubulabog sakin. Bumangon nako saka pinagbuksan ng pinto si bubwit. "Yes?"

"Your Papa is here. They are in the libray with Papa. So they utos me to make tawag you." O_O

Andito na si Papa at Papa ni Lance? Agad-agad? Nakapag-usap na ba sila? Teka nga.. Parang deja vu. Nangyari na'to dati. Yung pinatawag ako kay Fancy papunta sa library. Yun yung time na, pinutol nila yung engagement sa pagitan namin ni Lance.

"Okay." Sagot ko saka sinara na ang pinto. Aish. Naghilamos muna ako then nagpalit ako ng medyo maayos na damit. Naupo ako saglit sa kama.

I can clearly remember what happened last night. Sh*t. Wala na talagang pakialam sakin si Lance. I kissed him pero tinulak nya lang ako. Ganon naba nya ka-ayaw sakin? Di na nya siguro ako mahal. </3

Ang sakit lang. Hays. Hayaan ko na. Basta hindi ako susuko kay Lance. Mahal na mahal ko sya at ayokong mapunta sa wala ang sakripisyong ginawa ko. Mababawi ko sya. Tiwala lang. Kaya ko 'to. Fighting! Tumayo nako saka lumabas ng kwarto then dumiretso nako ng library. Kumatok muna ako bago ko binuksan ang pinto.

O_O Si Papa, si Tito at si Lance?

"Iha! Anak." Sinalubong ako ni Papa ng yakap. Ngumiti lang ako ng slight. Diba nga medyo galit pako kay Papa. Nakipagbeso pa ako sa Papa ni Lance saka naupo sa tabi ni Papa. Bale magkaharap yung couch na inuupuan namin. Si Lance at Papa nya tapos kami ng Papa ko. "Siguro nagulat kayo na ipatawag namin kayo dito." Panimula ng Papa ni Lance.

Tumango-tango lang ako. Napapatingin ako kay Lance. Nakikinig lang sya. Walang emosyon. Cold. Tahimik. Ibang-iba na sya sa Lance na minahal ko. [Play the music sa gilid po. Pag natapos, ulit-ulitin nyo nalang. Mas masarap 'to basahin ng may background music.]

"Hindi na kami magpapaliguy-ligoy pa, gusto naming malaman nyo na, i-arrange ulit kayo the second time around. Alam naman namin na mahal nyo ang isa't is--" "I disagree." O_O

Si Lance hindi agree? Inaasahan ko na'tong i-aarange ulit nila kami pero yung pagtanggi ni Lance? Hindi ko inaasahan. "What do you mean iho?" Tanong ng Mr. Abellano. Tumingin sakin si Lance. Direkta sa mata. Walang emotions. "Diba dati, nag-request naman si James na sya nalang ang ipakasal nyo kay Yumiko? So mas mabuti kung sya nalang ngayon. Wag ako Papa."

</3 Ayaw na nyang maging fiance ako? D-Diba wala na sila ni Nicole? Bakit.. "Pero iho mahal nyo an--"

"May iba na akong mahal. At kung maaari 'Pa, ayokong makasal sa babaeng hindi ko gugustuhin na makasama habang buhay." </3

Sh*t. T_T Nanggigilid bigla ang luha ko. Hindi nya gugustuhing makasama? Sino? Ako? At may mahal na syang iba? Kaya ba ganito ang treatment nya sakin? Pati kagabi? Kaya ba wala na syang pakialam sakin?

Tama ba ang kutob ko na hindi na nya ako mahal? Sh*t. Ang sakit. Pinipigilan kong tumulo ang luha ko dahil nakatingin pa din sakin si Lance. "Pero iho.."

"Tatawagan ko na si James, papupuntahin ko sya dito sa library para sya ang kausapin nyo. Sya na ang ipakasal nyo. Wag ako. If you'll excuse me, pwede na ba akong lumabas?" </3 Napatungo ako. Wala na. Diko na kaya. Diko na kayang pigilan yung luha ko. Kusa na syang bumagsak.

Ayaw na sakin ni Lance. Ang ine-expect ko, tatanggapin nya ang arranged marriage pero yun nga, magiging cold sya sakin. I didn't expect na tatanggihan nya 'to? </3

Ito ba yung parusa sakin? Ito ba yung parusa sakin ni Lance dahil sa pagsisinungaling ko six months ago? T_T

Ginawa ko lang naman yun para sa safety nya. Ginawa ko yun dahil mahal na mahal ko sya. Sa loob ng six months na nasa Japan ako, halos araw-araw akong nasa kompanya, kumakausap sa mga investigator na inutusan ko na alamin ang issue sa pagitan ng Hayashi-Abellano. Nagtagumpay ako. Nalaman ko. Kaya nga eto at kami na ulit ni Lance ang ia-arranged nila pero bakit.. Bakit umayaw si Lance. I know he mean it dahil sinabi nya yun nang nakatingin sa mga mata ko.

May iba na syang mahal. Sino ang swerteng babae na yon? *boogsh* Hindi nako tumunghay dahil alam kong lumabas na si Lance. Tinalikuran na nya ako. Ang sakit.

Nang maramdaman ko ang paghimas ni Papa si likod ko, napahagulhol nako. Ang hirap magkimkim ng sakit. "Sshhh iha.." Nakatungo pa din ako habang umiiyak. Nasasaktan nako. Nasasaktan nako talaga.

Kaya ko naman tiisin lahat ng pambabalewala sakin ni Lance eh. Kaya ko pero bakit parang bigla akong nanlumo nung saihin nyang may mahal na syang iba at ayaw nya akong makasama pa habang buhay.. "K-Kasalanan namin ito iha.."

Narinig kong sabi ni Mr. Abellano. Pinahid ko ang luha ko saka medyo pinakalma ko ang sarili ko saka tumunghay. "P-Pwede po bang lumabas muna ako?" Sabi ko sa pagitan ng pagpatak ng luha ko. "Go on.."

That's the sign para tumayo nako at mabilis na lumabas ng library. I was crying like hell. Ang sakit sakit. "Yumi what happen?" Nakasalubong ko si Fancy pero diko sya pinansin. Bumaba ako. Aalis ako. Gusto ko munang magpahangin sa labas. Pakiramdam ko kasi sasabog nako. Ang sakit sakit.

Mabilis akong sumakay ng taxi paglabas ko ng gate. Mabuti nalang laging nasa bulsa ang mini wallet ko. Naka-shorts na maong lang ako at shirt. Diko dinala phone ko. "Saan po tayo Ma'am?"

I don't know where to go but.. "Bar." Yun lang ang lugar na sa tingin ko ay kakailanganin ko. Kahit tanghali palang, I don't care. Magba-bar ako hangga't gusto ko.

Wala naman makikialam sakin. Si Lance, balewala nako sa kanya kasi may iba na syang inaalagaan. May iba na syang mahal.. </3 Maya maya bumaba na ako. Pumasok agad ako sa bar at naupo sa stool sa bar counter.

"Hard drinks." Sabi ko sa bartender. Inabot naman agad sakin ang isang shot ng alak. Gusto kong malasing. Yung lasing na lasing para kahit paano, makalimot ako. Kasi alam ko, mamaya pag-uwi ko walang magbabago. Walang magbabago sa desisyon ni Lance na hindi tanggapin ang arranged marriage.

"One more." Sabi ko sa bartender pagkatungga nung laman ng shot glass. Papakalasing ako hangga't gusto ko. Damn! Ang sakit sakit talaga! Sh*t! All I can do now is cry.

-- James POV "Anong sabi mo? Nahihibang ka na ba Lance? Wag mong lokohin ang sarili mo! Mahal mo si Yumiko! Mahal na mahal!"

Tang*na. Nag-iinit ang dugo ko. Kinausap kasi ako ni Papa tungkol dun sa arranged marriage. Sabi nya kausapin ko daw si Lance. Na-kwento sakin ni Papa yung pagtanggi nitong si Bro sa harap mismo ni Yumiko. "Ayoko na sa kanya." Cold na sagot nya. Andito kami sa bar counter sa kusina. Umiinom si Bro ng alak. As usual. Anong oras na, maggagabi na pero wala pa si Yumi. Nag-aalala ako dahil sabi ni Fancy nakasalubong daw nya si Yumi na umiiyak kanina. Sh*t. "Bro! Tama na ang pagpapanggap! Ginawa mo ba yun para saktan si Yumiko? Tang*na lang Bro, nasasaktan na sya dahil sa cold treatment mo tapos mas sinaktan mo pa sya ngayon?"

"I don't care about her feelings." Tang*na. Gusto ko ng bugbugin 'tong si Bro. "Mahal mo sya Bro.."

"So? I admit that I still love her pero hindi ko na sya gustong makasama pa habang buhay? I'm moving on." "Move on your ass! Tang*na Bro! Hindi lang si Yumi ang sinasaktan mo, pati sarili mo!" "Handa ka naman maging fiance nya diba? Ikaw nalang."

Damn it. "Tang*na talaga Bro! Ngayon, wala si Yumi baka kung ano ng nangyari dun!" "Wala akong pakialam."

Sh*t. Ganito na ba ka-manhid si Bro? Wala na talaga syang pakialam kay Yumi. "Ayaw mo na talaga ma-arranged sa kanya?" "Yeah."

Sh*t. Desidido syang alisin si Yumi sa buhay nya. Sh*t talaga. "If you say so Bro. Sana hindi mo pagsisihan ang ginagawa mo ngayon. Sana rin ma-appreciate mo ang mga ginawa ni Yumi para sayo." "Alin ang ia-appreciate ko? Yung ginawa nyang pang-iiwan sakin? Yung ipamukha saking hindi nya ako minahal? Damn her! I really hate her and if possible, I don't want to see her."

Damn. Sobrang nasasaktan na si Yumi, alam ko. Tang*na 'tong si Bro. "Bahala ka na!" Sabi ko. Nakakasukong kausap si Bro. Galit kasi pinapairal nya kaya masyado ng makitid utak nya sa ngayon. Apektado ako dahil saksi ako sa paghihiwalay nila six months ago. Tang*na.

-- Yumiko POV Nahihilo nako pero di pa naman ako ganon kalasing. Malakas naman ako uminom kaya sanay na din ako. Kanina pa ako dito sa bar. Gabi na nga kasi dami ng tao dito.

Tumayo nako at lumabas ng bar. Medyo madilim dito sa may gilid ng labas ng bar. Nahihilo kasi ako kaya ayun. "Whoa! Sexy!" "Masarap ikama 'to."

"Hati tayo brad." May tatlong lalaki na humarang sakin. Matapang ako pero diko alam bat bigla akong naging mahina. Nanlulumo ako lalo na't paulit-ulit na nagpa-flashback sa isip ko ang sinabi ni Lance kanina.

Gusto ko lang ay umiyak. Nasasaktan ako sobra. "Mukha namang hindi 'to papalag." "Oo nga. Hawakan nyo na."

"Tara, dalhin na natin sya sa motel." Wala akong lakas lumaban. Wala akong lakas na tumanggi sa kanila kahit nasasaktan ako sa pagkakahawak nila sa braso ko. Hinayaan ko lang silang hawakan ako sa braso ko. Wala. Hinang-hina ako. Pakiramdam ko, wala nakong buhay dahil sa sinabi ni Lance, dahil sa pagtanggi nya sa arranged marriage. Nagpaubaya lang ako pero agad naman akong nabitawan nung dalawa. Diko alam kung bakit. Napaupo ako sa semento at tumunghay.

M-May isang lalaki.. "Tang*na nyo! Mga manyak." Sigaw ng lalaking diko masyadong maaninang. Napatumba nya yung tatlong nambabastos sakin ng ganon lang kadali.

Sino sya.. Sana si Lance. Si Lance yan diba? Pinagtatanggol nya ako. Pinagtatanggol nya ako kasi mahal na mahal nya ako. Ayaw nyang binabastos ako. Ayaw nyang hinahawakan ako ng ibang lalaki. Ayaw nyang..

T_T Napahagulhol na naman ako. "Miss okay kalang?" Tanong ng lalaki.

I looked at him at na-disappoint ako ng hindi sya si Lance. Inalalayan ako ng lalaki na tumayo. Umiiyak pa din ako.

"Are you okay? Ugh, please stop crying. I hate seeing girls crying." Sabi nung lalaki. Mukha rin syang mayaman tulad ko. Hindi ko sya kilala. Ni hindi sya pamilyar sakin. Sa halip na tumahan lalo akong naiyak kasi..

Kasi may nag-aalala pa din sakin. Mga mga kaibigan ako, andyan si Lance pero sa oras ng kapahamakan, may isag tao na tutulong sakin kahit diko sya kilala. Hindi ko alam pero napayakap ako sa lalaki. "Sh*t." He cuss. Humagulhol ulit ako.

T_T Hindi ako pinagtanggol ni Lance. Wala na talaga syang pakialam sakin. May mahal na syang iba..

"Sshhh, I don't know what's your problem pero please stop crying? Everything will be alright." Naramdaman ko yung pag-alo nya sakin. Kahit papaano napapagaan nya pakiramdam ko kahit masakit pa din. Parang wala akong gustong gawin kundi umiyak.

Kung hindi dahil sa lalaking 'to, baka napagsamantalahan nako nung tatlong lalaki kanina. "Sshhhh.." Patuloy sya sa pag-alo sakin. "H-Hindi..*sniff*..Hindi na n-nya ako mahal.." Sabi ko habang umiiyak. Diko alam ba't nasasabi ko 'to sa lalaking diko naman kilala.

Basta ang alam ko, kailangan ko ng dadamay sakin ngayon. Pakiramdam ko kasi wala ng nagmamahal sakin. "Ssshh.." "M-May..*sniff..may mahal na syang i-iba.."

Patuloy ako sa pag-iyak. Ang sakit sakit sakin na tanggapin na hindi na ako yung gustong makasama ni Lance habang buhay. "Ssshhh.. Tama na.." Patuloy na pag-alo ng lalaki.

Hindi tamang basta nalang magtiwala sa kung sino pero habang yakap ako ng lalaking 'to, pakiramdam ko safe ako. "W-Wala ng s-silbi pa..*sniff*..a-ang buhay ko..mahal na m-mahal ko sya.." Hagulhol pa din ako sa pag-iyak. Hinayaan nya lang akong umiyak habang nakayakap sa kanya. Ba't ang bait nya para aluin ako? Nararamdaman ko na mabuti syang tao.

Iyak lang ako ng iyak hanggang sa ikinalas nya ako sa pagyakap sa kanya. He's handsome at mukha talaga syang mabait. Pinunasan nya ang luhang dumadaloy sa pisngi ko.

"Let's go somewhere. Alam kong mapapagaan ang loob mo kahit saglit.." Sabi nya. Wala na akong pakialam pa kung anong mangyari. Sumama ako sa kanya. Hinawakan nya ako sa kamay ko patungo sa isang pulang kotse. Pinagbukas nya ako at walang sali-salitang sumakay ako don.

Blanko ang isip ko. Parang feeling ko, wala ng silbi yung buhay ko na hindi na ako mahal n Lance, na di na nya ako kailangan. Ang sakit sobra. Biglang namanhid yung buong pagkatao ko. Hindi ko pa din kasi matanggap. Ilang minuto lang ang lumipas at tumigil na ang kotse. Napatingin ako sa labas.

Dito kami huminto sa tahimik na lugar. May dagat na malawak pero may grills at mga bakal na gilid. "Let's go." Sabi sakin ng lalaki at inalalayan akong bumaba. Inakay nya ako papalapit dito sa may grills sa gilid ng dagat. Matatanaw mula dito ang matataas at maiilaw na building.

"Sumigaw ka." "H-Ha?" Napasagot ako. "Kapag may time na malungkot ak o frustrated, dito ako pumupunta. At ang ginagawa ko? Sumisigaw lang ako para mailabas yung sakit, galit at pagkainis sa dibdib ko. Try mong gawin. Hindi man maalis ang sakit dyan sa puso mo, alam kong kahit papaano ay gagaan ang pakiramdam mo." Nakangiting sabi nya.

Sino ba sya? Bakit ganito sya ka-bait sakin? "Go on.." Bakit diko nga i-try? Wala namang mawawala. Sumigaw ako.

"Aaaaahhhhhhhhhhhh!" "Lakasan mo pa!" Sigaw nya. "Aaaaaahhhhhhhhhhhhhhh!"

Parang hiningal ako sa ginawa kong pagsigaw. "Ano? I bet medyo gumaan pakiramdam mo." Nakangiting sabi nya. Hindi ko alam pero napangiti ako ng bahagya. "Tama ka.." Sabi ko. Gumaan nga kahit paano yung pakiramdam ko. Iba sa kanina na sobrang bigat.

Effective. Tumigil nako sa pag-iyak saka huminga ng malalim. Gumagabi na. Kelangan ko na din umuwi. "T-Thank you. Hindi kita kilala pero dinamayan moko.." "Wala namang pinipili ang pagtulong. Kung gusto mo talagang tumulong, hindi requirement na dapat kilala mo yung tutulungan mo." What a nice answer. "Thank you ulit." Sabi ko.

Nanghihina nako dahil na din sa nainom ko kanina at sa pag-iyak. "Mabuti pa, umuwi kana. Ihahatid na kita." Sabi nya.

"H-Hindi. Tama na yung naitulong mo. Nakakahiya na sayo. Hindi naman tayo magkakilala tapos masyado na kita--" "I'm Trigger Montecillo. And you are?" Huh? "Y-Yumiko Hayashi.." Wala sa sariling sagot ko.

"Now, magkakilala na tayo so pwede na kitang ihatid." Ano daw? "H-Ha?" "Tch. Tara na."

Wala na nahila na naman nya ako pasakay ng kotse nya. "Address mo."

"P-Pero.." "Kapag dimo sinabi ki-kidnap-in kita." O_O

"Kidding. Ano na kasi?" Sinabi ko na yung adress ng mansyon nina Lance. Wala naman akong magagawa na. Nakasakay nako dito sa kotse saka mukha namang mapagkakatiwalaan itong si Trigger daw? Unique name.

-- Lance POV Andito kami sa salas. Kasama ko si Fancy at James. Nanunuod sila ng movie.

"I'm so nag-aalala na talaga to Yumi. It's so gabi na and she's still not here. Hindi pa nya sinasagot ang phone nya." Sabi ni Fancy. Wala akong pakialam sa kanya pero aaminin ko, kahit papaano, nag-aalala ako. Tang*na kasi! Tang*nang puso 'to!

"Think positive nalang bubwit." Sabi ni James. Ako tahimik lang hanggang sa mapatingin kami sa pinto ng bumukas yun. O_O

Si Yumiko. "Yumi!" "Yumi." Sabay na sinalubong sya ng dalawa. Napansin ko na namumulo ang mukha nya. Baka uminom sya. Pero hindi nakaligtas sakin yung mapula nyang mata na halatang galing sa pag-iyak. Sh*t!

Wala akong pakialam sa kanya! Wala! Nakatingin lang ako sa kanila "Saan kaba galing Yumi?" Tanong ni James. Sa halip na sumagot si Yumiko, nilagpasan nya yung dalawa at dire-diretsong umakyat sa taas.

Sh*t. Bakit parang gusto ko syang sundan at yakapin? Tang*na! "Oh my God Patrick! What happen to Yumi? She looks so miserable." "Hayaan muna natin sya. Nasasaktan yun kaya ganon. Wag muna natin sya guluhin. I think kailangan nyang mapag-isa." Sabi ni James.

"But I think mas kailangan nya ng dadamay sa kanya. What happen ba talaga?" Tang*na. Ngayon ko lang nakitang ganon si Yumiko. Tama si Fancy, she really looks miserable. Dahil ba sa pagtanggi ko sa arranged marriage? Bat naman sya maaapektuhan eh hindi naman nya ako minahal. Pinapakawalan ko na nga sya.

Tang*na! Sh*t. "Tara na bubwit. Tulog na. Gabi na. Wag mo ng guguluhin si Yumi ha." "Fine! But I will make alam talaga tomorrow what happen to her. I'm really worry talaga eh. Let's go na upstairs."

Umakyat na yung dalawa. Naiwan ako dito sa salas. Nag-flash sa isip ko yung itsura ni Yumiko kanina, walang buhay, walang emosyon na makikita sa mukha nya. Tang*na! Tang*na talaga! Sinabi ko na wala akong pakialam! Wala!

Tang*na pero.. Sh*t.

Tumayo ako at umakyat sa taas. Di ako matahimik. Parang ayokong makitang ganon si Yumiko. Sh*t lang. Napatigil ako dito sa tapat ng pinto ng kwarto ni Yumiko. Dahan dahan kong binuksan ang pinto. Naabutan ko syang natutulog na. Dahan dahan akong lumapit sa kama nya.

She's sleeping like a child. May luha pa sa mga mata nya. Tang*na. Nasasaktan ako na makita syang ganito. Wala dapat akong pakialam sa kanya eh! Galit ako sa kanya pero ayoko syang makitang ganito. Tang*na lang! Mahal na mahal ko 'tong babae na 'to. Tinitigan ko lang sya habang nakatayo dito sa tabi ng kama nya.

Napadako ang tingin ko sa may braso nya. Kumunot ang noo ko, bakit sya may pasa? Napano ba sya? Ano bang ginawa nya? Saan ba sya galing? Sh*t! I sighed. Hindi ko dapat pinapairal 'to. Galit ako sa kanya. Bahala na sya sa buhay nya. Wala na akong pakialam kung anuman mangyari sa kanya. Ayoko na syang mahalin. Hindi nya ako mahal kaya di ako magpapakatanga pa sa kanya. Sh*t.

Lumabas nako ng kwarto ni Yumiko saka dumiretso sa kwarto ko. Napasuntok nalang ako sa pader. "FVCK!" Sh*t. Kailangan kong tatagan ang sarili ko. Manhid nako! Manhid! Galit ako! Wala akong paki sa kanya! Balewala na sya sakin! Bahala na sya sa buhay nya! Damn it!

** A/N: Medyo teary-eyed ako habang tinatype 'to kasi sinabayan ko ng malungkot na sounds. Haha. So meet the new character, Trigger Montecillo. Nasa gilid po yung picture nila ni Yumiko yung scene kanina pagkatapos tulungan ni Trigger si Yumi. ################################## ~~Chapter 5 ∞ Kiss~~ ################################## ▪ Bakit po wala si Kyle sa pool party. -- Sabi ko nga po sa UD sa MPMMN2, hindi pa rin sya sabay kaya wag nyo po paghambingin. Diba six months lang sa japan si Yumi? So wala pa talaga si Kyle this time dahil 1year sya sa korea. Wag po kayo malito. ▪ Bakit po sa MPMMN2 na simula, dumating na si Yumi galing Japan? -- Ayun nga, yung pag-uwi ni Yumi ngayon dito sa The Vow, hindi po yun yung time na umuwi sya sa start ng MPMMN2, asahan nyo po na aalis ulit si Yumi papauntang Japan. Ayan spoiler alert na yan.

So sana basa nalang kayo. Wag nyo paghambingin ito sa MPMMN2 dahil SOON, masasabi nyo nalang, "Ay kaya pala.." "Ay oo nga no?" Ganyan. So ayun! :) ♥~♥~♥ Yumiko POV Nagising ako sa malakas na tunog ng phone ko.

Sh*t ang sakit ng ulo ko. Ano ba yan. Inabot ko yung phone ko na nasa side table. I look at the screen. Papa calling..

Argh. Ang aga naman. "Hello?" [Iha,are you okay? Pabalik nako ng Japan. Pasensya kana iha kung di nako nakapaalam sayo ng personal. Binilhan kita ng kotse. Itanong mo nalang sa butler dyan kung alin, nasa kanya din ang susi.] "Okay 'Pa. Thanks. Take care."

[Hm, iha mas mag-ingat ka.] "Yeah." [Okay bye.]

"Bye." *toot toot* Hay. Ano bang gagawin ko? Wala ako sa mood pa mag-ayos ng mga papel ko sa SWU. Ayoko munang pumasok.

Saka.. Parang sa tingin ko diko na yata kailangan ayusin kasi parang ayoko ng ituloy yung pagpasok ko sa SWU. Parang naiisipan kong bumalik na ulit ng Japan.

Hindi naman sa give-up nako, pakiramdam ko kasi, wala na talagang pag-asa na magkabalikan kami ni Lance. Hanggang ngayon diko pa din naman kayang tanggapin na may mahal na syang iba. Sa loob ng six months? May pumalit na agad sakin sa puso ni Lance? Ibig sabihin hindi nya ako ganon kamahal.

Ewan. Ang gulo na. Diko na alam ang iisipin ko. Nasasaktan na nga din ako totoo lang. Ang hirap ng sitwasyon ko ngayon. Sobra. Hay. Bakit pagkatapos ko mag-sacrifice, heto't nasasaktan pa din ako? Sh*t lang talaga.

Naalala ko pala si Trigger. Ang bait nya. Diko akalaing may mga lalaki pang ganon. "Yumi!!!!" =_=

Pwede ko ng gawing alarm clock si Fancy. Psh. Bumangon ako saka binuksan ang pinto. "Oh bak--"

Niyakap nya ako. Ha? Bakit. "Yumi are you okay?" Tanong nya pagkakalas nya ng yakap sakin. Tumango ako bilang sagot. Kasi ang totoo, di naman ako okay. Pinipilit ko lang maging okay.

"But last night, you looks so miserable. What happen ba?" "Ah, wala yun. It just.."

Nag-aalangan ako kung sasabihin ko sa kanya. "Hindi tinanggap ni Lance ang arranged marriage between us dahil di na nya ako mahal. Sinabi nya na may mahal na syang iba.." Sh*t. Nanggigilid na naman luha ko. "Oh my! That bastard! I really hate Reid na! He's so nakakainis!"

I sighed. "Wag kang mainis sa kapatid mo. It's okay. Matatanggap ko din yun." "No Yumi. I know Reid loves you." Umiling ako. "Please, ayoko na 'tong pag-usapan." Sabi ko.

Masyado nakong nasaktan kahapon. Binuhos ko na lahat ng sakit kaya ayoko ng pag-usapan pa ang bagay na yun. "O-Okay Yumi. I'm sorry. By the way, let's have breakfast." Napaisip ako konti. "Hm, okay." Sagot ko.

Sumama nako kay Fancy pababa then pagdating namin dito sa dining area, kumakain sina Lance at James. "Morning Yumi." Bati ni James.

"Morning." Sagot ko. Mula ngayon, pipilitin kong hindi tingnan si Lance dahil sa tuwing makikita ko sya, paulit-ulit kong nararamdaman yung sakit dito sa puso ko. Umupo na'ko sa tabi ni Fancy. Bale kaharap namin sina James at Lance.

"Yumi bakit may pasa ka sa braso?" Biglang tanong ni James. Huh? Napatingin naman ako sa braso ko. Hala may pasa nga. Napano 'to? Teka.. "A-Ah, may nambastos kasi sakin kagabi sa bar." "Ano?!"

"But I'm okay. My tumulong naman sakin." For sure, kung hindi dumating si Trigger, baka may nangyaring masama na sakin. Utang ko sa kanya ang kaligtasan ko.

"Wag ka ng pupunta sa bar mag-isa." Sabi ni James. "Yes Yumi! What if walang tumulong sayo. Oh my!" Sabi naman ni Fancy.

Tumango nalang ako at nagsimula ng kumain. "By the way Yumi, dika pa ba papasok sa SWU?" Tanong ni James. Ayan na naman. "A-Ah, kasi James baka hindi na'ko pumasok ulit sa SWU." Sabi ko. Ayoko ng ilihim sa kanila ang tungkol dito.

"Ha? Bakit?" "Why naman Yumi?" Nanggigilid yung luha ko pag naiisip ko yung dahilan ko kung bakit parang ayoko ng pumasok sa SWU. "B-Baka kasi hindi na din ako magtagal dito sa Pilipinas.."

Napakagat ako sa labi ko. Anytime kasi alam kong lalagpak ang luha ko. "Ha? What do you mean?" I paused for a second bago sumagot. "Y-Yung dahilan kasi ng pagbalik ko dito sa Pinas..w-wala na. W-Wala na'kong dahilan para mag-stay pa dito." I gave them my fake smile. "K-Kapag pinilit ko pang mag-stay dito masasaktan lang ak--excuse me."

T_T Wala na. Diko na kaya. Diko na kayang..

Sh*t. Tumakbo ako dito sa may pool area. Naupo ako sa may gilid saka umiyak. Diko na kayang pigilan 'to. Ang sakit sakit pa din. Ang sakit sakit!

Bakit sa dinami-dami ng tao, ako pa napiling makaranas ng ganito? Sh*t lang kasi. Hirap na hirap na'ko. Ang hirap mag-pretend na okay ako kahit hindi naman talaga. Mahal na mahal ko si Lance. Ayaw syang i-give-up ng puso ko pero ano pa ba? Wala na namang pag-asa eh. Wala na! Ba't kasi di nalang tanggapin ng puso ko na may mahal ng iba si Lance! Napasabunot ako sa sarili ko saka umub-ob. Umiyak lang ako ng umiyak. Gusto ko ng mawala ang sakit dito sa puso ko. Di ko na kaya eh. Hindi na!

-- Lance POV "I'm so naaawa kay Yumi. I know she's really nasasaktan." "Hayaan nalang muna natin sya. Wag mo syang susundan bubwit."

"But--" "Hayaan mo nalang sya. Alam kong mas gusto nyang mapag-isa." Yan usapan nina James at Fancy nang biglang umalis si Yumiko dito sa dining area.

Nagulat ako sa sinabi nya na baka umalis na din sya dito sa Pilipinas. Ang lakas ng epekto sakin. Galit na galit ako sa kanya pero bakit tutol ang puso ko sa balak nyang pag-alis ulit? Tang*na. Tumayo ako at hinanap si Yumiko sa paligid ng bahay.

Hanggang sa napatigil ako nang makita ko syang nakaupo sa gilid ng pool, naka-ub-ob at halatang umiiyak. Sh*t. Tang*na. Gusto ko syang yakapin. Gusto ko syang lapitan pero pinipigilan ko ang sarili ko. Sh*t. Bakit ba kasi sya nasasaktan? Nasasaktan ko na ba talaga sya? Hindi naman nya ako minahal, paano sya masasaktan?

Wala na. Lumapit ako sa kanya. Naka-ub-ob pa din sya. "J-James please iwan mo muna ako..g-gusto ko mapag-isa. P-Please.." Sabi nya. Garalgal ang boses nya. Akala nya siguro ako si James. Sh*t. Tumalikod nako at naglakad pabalik sa loob ng mansyon. Tang*na.

Nasasaktan ako 'pag nakikita syang umiiyak pero ayoko, ayokong sumugal ulit. Di nya ako mahal. Yun ang katotohanan. Masyado nya akong nasaktan. At hinding-hindi ko sya mapapatawad. Kahit kailan.

-- Yumiko POV Kinagabihan.. Krrrrinnnnggg..

O_O Yung phone ko tumutunog. Andito kasi ako sa kwarto. Halos maghapon lang ako nagkulong dito. [Yumiko.]

Huh? Sino 'to? Tiningnan ko screen ng phone ko. Number lang. "Sino 'to?" [Tch. Trigger.] O_O

"S-Sorry.." Nasabi ko kasi kagabi nung hinatid nya ako dito sa mansyon, kinuha nya nga pala number ko. [It's alright. How are you? Let's meet mamaya sa bar kung saan kita nakita kagabi.] Sabagay wala naman akong gagawin. Saka gusto ko pang mag-inom para hindi ko na maisip pa si Lance. "Okay.."

[Great. I'll call you later.] "Hm. Bye."

*toot toot* Ano pa bang dapat kong gawin? Kailangan ko na bang kalimutan ang nararamdaman ko kay Lance? May mahal na syang iba eh, ano pa ang inaasahan ko? Tinanggihan nya din ang arranged marriage kaya bakit pako aasa na magiging kami ulit?

Ewan ko na. Gulung-gulo nako. Gusto kong ipaglaban ang nararamdaman ko sa kanya but at the same time, gusto ko na ding mag-give-up. Hay. -- After an hour..

I was on my way to bar. Tulad ng usapan namin ni Trigger magkikita kami. Ano bang masama. I'm single. Wala namang mag-aalala sakin eh kaya anytime pwede akong umalis ng bahay. I parked my car sa parking area then bumaba nako.

Pagpasok ko, dumiretso ako sa bar counter then naupo nako. "Yumiko." O_O

Napatingin ako kay Trigger na bigla akong hinalikan sa pisngi. Nagulat naman ako. Naupo sya sa katabing stool na inuupuan ko. "You looked beautiful tonight unlike last night. You really looks miserable." =_=

"Thanks." sabi ko. Ngayon ko ang sya natitigan ng harapan, gwapo talaga sya at mukhang mabait. "What do you want?" Tanong nya. Ano ba? Hm, "Hard drink." Sabi ko. Gusto kong malasing eh.

"Two shots of hard drink." Sabi ni Trigger sa bartender saka tumingin sakin. "So, are you alright? Umiyak ka pa din kagabi pag-uwi mo?" Umiling ako. "No, natulog nako."

"That's good. Kung sinasaktan kalang ng lalaking yun, iwasan mong isipin sya. Just go with the flow." Wow. Adviser ba 'to? "Iniiwasan ko na sya. Iniiwasa ko nga ding tingnan sya dahil sa tuwing nakikita ko siya, nasasaktan ako.."

Pagkasabi ko nun napatingin ako sa paligid. Ewan ko, feeling ko kasi may nakatingin sakin. O_O Sh*t.

S-Si Lance.. S-Si Lance ang nahagip ng mata ko. He's here.

T_T Sh*t.

May kahalikan syang babae at nakatingin sya dito sakin. Bale yung girl nakatalikod. T_T A-Ang sakit..

Sh*t. Bigla na namang tumulo ang luha ko. "Hey. What happen?" Tanong ni Trigger. Hindi ako sumagot. Nakatingin lang ako sa gawi ni Lance. He's still kissing that girl. Sino yun. Bakit..

Bakit sya hinahalikan ni Lance. Sh*t. Ayokong sanang tingnan pero wala, diko maalis ang tingin ko. Nasasaktan ako. "Sya ba yun?"

Tumango lang ako habang tumutulo ang luha ko. Parang nakamagnet ng tingin kay Lance. Napansin ko pa ang paghawak ni Lance sa katawan nung babae habang naghahalikan sila. Trigger grab my head and.. O_o

K-Kiss me? He's kissing me right now. On my lips. Para akong na-estatwa. Hindi ako makakilos.

Hindi ko magawang igalaw ang labi ko. He's kissing me torridly hanggang sa kusa nakong mapatugon. Mali 'to pero ewan! Ewan ko. He stop kissing me. "I will surely kill that bastard."

O_O Galit si Trigger. Tumayo sya then.. O_O

Palapit sya kay Lance na ngayon ay kausap nalang yung babaeng kahalikan nya kanina. Mabilis akong bumaba ng stool saka sinundan si Trigger. *boogsh*

O_O Sinuntok nya si Lance. "Fvck you!" Sigaw ni Trigger. Si Lance parang nag-aapoy na ang galit. "Tang*na mo!" Sigaw nya tapos sinuntok din si Trigger.

*boogsh* "T-Tama na, Trigger please.." Pumagitna nako sa kanilang dalawa.

"Sino ka ba sa akala mo ha? Sawa ka na ba sa buhay mo?!" Sigaw ni Lance. "Tinatanong mo? Ako lang naman ang lalaking nagligtas dito kay Yumiko kagabi nung muntik na syang magahasa! At yun ay dahil sayo gago ka!" "Trigger.." Umiiyak nako.

Hindi na sumagot si Lance at bigla nalang umalis. Niyakap ako ni Trigger. "I won't let that bastard hurt you."

O_O A-Ano daw.. "Trigger." "Mula ngayon, po-protektahan kita sa lalaking yon."

Bakit nya gagawin 'to? "No. You don't have to." "I have to. Dahil mula ng makilala kita kagabi, hindi kana mawala sa isip ko. Pakiramdam ko, kailangan kitang protektahan. Pakiramdam ko, kailangan mo ng isang tulad ko na magpapagaan ng pakiramdam mo. I don't know. I don't understand myself."

O_O Speechless ako. Anong ibig nyang sabihin? Diko ma-gets.

"Hayaan mo lang ako. I'm here for you. Please stop crying? He's not worth of your tears." Lalo akong naiyak. Umiyak ako ng umiyak habang nakayakap pa din kay Trigger. Pasalamat ko pa din pala kasi kahit halos magunaw na ang mundo ko dahil kay Lance, may isa pa ring taong handa akong protektahan. Handang pagaanin ang loob ko..

Ang laki ng utang na loob ko sa lalaking kayakap ko ngayon. -- Lance POV

Tang*na! FVCK! Sakay na'ko ng kotse ko pagkatapos kong lumabas ng bar. Sh*t lang talaga. Nung malaman ko kanina nung nag-breakfast kami na may mga nambastos sa kay Yumiko sa bar, nag-alala ako. Kaya nga nung makita ko kaninang umalis si Yumiko ng mansyon, sinundan ko.

Pero makikita ko lang na may lalaki syang kausap sa may bar counter. Hinalikan pa sya sa pisngi? Magkakilala ba sila? Kaya sa sobrang badtrip ko, pinatulan ko yung babaeng lumalandi sain. I kissed her at gusto ko yun ipakita kay Yumiko. And then ayun napatingin nga sya at hindi nakaligtas sakin yung luha nyang tumulo habang nakatingin samin nung kahalikan ko. Pero diko inasahan na bigla syang hahalikan nung tang*nang lalaking yun kaya napatigil ako sa paghalik sa babaeng lumalandi sakin.

Tang*na lang! Anong karapatan nyang halikan si Yumiko? Sh*t. At bigla pa nya ako sinugod at sinuntok? Tang*na. Tapos malalaman ko na sya ang nagligtas kay Yumiko kagabi na muntik na daw magahasa? At dahil daw sakin? Tang*na. Naguguluhan nako sa nangyayari. Ayokong mapahamak si Yumiko pero galit pa din ako sa kanya. Di nya ako mahal.

Hindi! ** A/N: Trigger o Lance? ################################## ~~Chapter 6 ∞ Great Pretender~~

################################## [Play the music sa gilid. Then may picture din dyan.] ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ Yumiko POV Andito nako sa kwarto ko sa mansyon, after nung harapan nina Lance at Trigger kanina, umuwi na din ako. Nag-insist pa si Trigger na ihatid ako pero tumanggi ako. May dala naman akong kotse. Ewan ko pero parang gusto ko ng kausapin si Lance ng masinsinan about sa pag-alis ko six months ago.

Ang tanong, maniwala kaya sya sakin? Alam ko kasing 'pag sinubukan ko syang kausapin, baka hindi nya ako pansinin. Pero ngayon maglalakas loob na'ko. Tutal may mahal naman ng iba si Lance. Gusto kong sabihin sa kanya lahat lahat. At kung maaari, gusto ko ding malaman sino yung bagong minamahal nya. T_T

Kahit ang sakit sakit sakin, wala naman akong ibang choice kundi tanggapin yon. Lumabas ako ng kwarto ko, try kong i-check si Lance sa kwarto nya. Mula nung umuwi ako dito, di pa kami nag-uusap ng masinsinan dahil unang uwi ko palang pinakitaan na nya ako ng cold treatment nya. Nag-aalangan pakong kumatok. Nahihiya ako. Diko alam pa'no 'to gagawin.

Pa-katok nako ng.. "Anong kailangan mo?" O____O

Si.. Si Lance.. Napalunok ako at the same time kinakabahan. "C-Can we talk.." At last, nasabi ko din.

"Get inside." Sabi nya saka lumapit sakin para buksan ang pinto ng kwarto nya. Nauna na syang pumasok. Mukhang kakauwi lang nya. Medyo amoy alak pa sya. Sabagay, galing nga din pala sya ng bar. Napansin ko pala yung maliit na sugat sa labi nya. Gawa siguro ng suntok ni Trigger.

Huminga ako ng malalim bago pumasok saka isinara ang pinto. Itong kwartong 'to.. Andito lahat ng masasayang memories namin ni Lance.

Naramdaman ko na naman yung panggigilid ng luha ko. Naupo ako sa couch habang hinihintay si Lance. Dumiretso kasi sya ng cr. Nilibot ko yung tingin sa buong kwarto, walang nabago. Yun na yun pa rin. *eeeccckkkk*

Napatingin ako sa may cr nang lumabas don si Lance. He's wearing his shorts and sando. Kumuha sya sa mini ref nya ng beer in can. Saka sya umupo dito sa couch. "What do you want to talk about?" Cold na tanong nya. I cleared my throat bago sumagot. "A-About us.." "Why?"

Nakaupo lang ako. Hindi ako tumitingin masyado sa mata ni Lance na kaharap ko lang. Magkatapat lang ang inuupuan naming couch. "B-Babe.." Sh*t. How I miss this endearment. Mahal na mahal ko si Lance sobra. Miss na miss ko na sya. "Wag na wag mo na'kong tatawaging ganyan." Cold na sabi nya.

Sinubukan ko lang naman. "O-Okay.." "May sasabihin ka pa ba? Dahil kung wala na, pwede ka ng umali--" "Meron pa Lance. Meron pa." Awat ko sa kanya. Nag-ipon ako ng lakas ng loob kanina para dito.

Pinipigilan ko na nga ang pagtulo ng luha ko. "Go on hangga't nasa mood pa'kong makinig." "Lance. Six months ago.."

"Ayokong pag-usapan yan." Sabi agad nya. "Please.. Please Lance hayaan moko." Pagmamakaawa ko. "Fine."

"Lance, ayokong iwan ka non. Ayoko kasi mahal na mahal kita at nangako ako na di ako bibitaw. Pero nilagay nila ako sa gipit na sitwasyon. They gave me choices. Kapag hindi ako umalis papuntang Japan, sisirain nila ang kompanya nyo. Sasaktan ka nila. Hindi sila titigil hanggang hindi kayo mapabagsak. A-Ayokong mangyari yun. Ayoko.." T_T Naaalala ko na naman yung times na nag-sacrifice ako. Naiyak nako. Wala akong naririnig na kahit ano kay Lance kaya nagpatuloy ako.

"K-Kapag sumama ako, hindi ka nila guguluhin, kaya.. Wala akong choice kundi ang piliin na umalis.." "I already know that Yumiko. Hindi mo na kelangang ulitin pa." "Lance, yung..yung sinabi kong hindi kita minahal? *sniff* Lance hindi yun totoo, maniwala ka sakin..*sniff*..mahal na m-mahal kita Lance.."

"Ano bang kailangan mo at kailangan mong magsinungaling ngayon?" Tiningnan nya ako sa mata. Umiling ako habang umiiyak. "No Lance. Hindi ako nagsisinungaling. Totoo ang sinasabi ko, mahal na mahal kita Lance, sobra. Sobrang mahal na mahal..sinabi ko lang sayong hindi na kita mahal para hayaan mo akong umalis. Dahil alam kong 'pag hindi ko yun ginawa, hindi ka papayag na umalis ako. At pag hindi ako nakaaalis? Kayo ang mapapahamak. Lance..mahal na m-mahal kita.." "Get out of my room. I don't want to hear any lies from you."

T_T Ayaw nyang maniwala sakin. Bakit? "Lance maniwala ka.." "Umalis kana sabi!" Sigaw nya na ikinagulantang ko.

Iyak nako ng iyak. "Lance, hindi ako aalis. Kaya nga ginawa ko ang lahat para makabalik dito, para mabawi kita..ginawa ko lahat Lance.." "I SAID GET OUT!!!!" Hindi ako nagpatinag sa sigaw nya. Tumayo nako dahil nakatayo na si Lance. Lumapit ako sa kanya.

Hahawakan ko sana sya sa braso ng hawiin nya bigla ang kamay ko. "Wag na wag mo akong hahawakan. Wala ka na sa buhay ko Yumiko. Hindi na kita mahal! Wag mo ng bilugin ang ulo ko sa kasinungalingan mo! Tang*na lumabas kana! Hindi kita kailangan!" Pinilit ko pa ding humawak sa kanya. "Lance..m-maniwala ka *sniff* sakin please..totoo ang mga s-sinabi ko *sniff* Please miss na miss na kita, gusto ko ng maibalik yung dat. Gusto ko ng bumalik yung babe ko..please.."

T_T Halos kapusin nako ng hininga dahil sa paghagulhol ko. "Kahit pa anong sabihin mo, hindi ako maniniwala. Kaya umalis kana!"

T_T No choice. Lumuhod ako. "Nagmamakaawa ako, balikan mo nako Lance. Tanggapin mo na yung arranged marriage. Mahal na mahal kita, please.." "Tumayo ka dyan. Hindi mo ako madadala sa mga pagganyan mo kaya pwede bang lumabas kana!?"

Galit na galit sya sakin. Nanlilisik ang mata nyang nakatingin sakin. Tumayo nako pero hinarap ko pa din sya. Hagulhol na yung iyak ko. "L-Lance.." "Get out."

"Balikan mo na'ko, tanggapin mo na yung arranged marriage. Kahit..k-kahit dimo nako pansinin, kahit..k-kahit wala kang paki sakin, kahit hindi mo nako mahal, okay lang sakin basta balikan mo nako. Hayaan mo'ko dito sa tabi mo. Hayaan mokong tawagin kang babe. Hayaan mokong halikan ka, yakapin ka. Hayaan mokong.." T_T

Diko na kaya magsalita dahil sa pag-iyak. Ang sakit sakit. "Uulitin ko, kahit ano pang gawin mo at sabihin mo, hindi na magbabago ang desisyon ko. Kaya pwede ka ng lumabas."

Ganito naba ka-manhid si Lance? Ginawa ko na lahat. Nagmakaawa nako pero balewala? Huminga ako ng malalim bago ulit nagsalita. Wala akong pakialam kung tuluy-tuloy yung pag-agos ng luha ko. "S-Siguro nga kahit anong gawin ko, hindi moko paniniwalaan. Siguro nga balewala nalang lahat ng sinabi ko ngayon. D-Dahil sa ayaw at gusto ko, kelangan ko tanggapin na..*sniff*..na..na may mahal ka ng iba.." T_T

Sh*t lang. Sh*t. "I-Ikaw lang ang gusto kong makasama habang buhay Lance kaya ginawa ko lahat ng kaya ko, makabalik lang. N-Nagkamali ako..w-wala na pala akong babalikan. *sniff*.."

Pinahid ko luha ko saka tiningnan sya diretso sa mata. Napansin ko na parang umiiyak na din sya. Pero siguro naiiyak na sya sa galit sakin. "Ayaw mo na sakin? Di mo nako mahal? Dimo ako kailangan?" I paused for a second saka sya binigyan ng fake smile habang pinupunas ko luha ko na ayaw tumigil sa pagtulo. "G-Gagawin ko ang lahat..*sniff*..ang lahat Lance para pigilan yung sarili ko na lumapit sayo. W-Wala nakong ipaglalaban pa. I know you're happy. Sigurado akong mas maganda, mas sexy, mas mabait s-sakin yung bagong mahal mo..siguro sya, mahal na mahal ka nya, hindi ka nya iniiwanan tulad ng ginawa ko. K-Kaya siguro mahal na mahal mo sya, kaya nga nawala agad yung pagmamahal mo sakin, t-tama ba ako? *sniff* Mahal na mahal kita Lance, at sa sobrang pagmamahal ko sayo, palalayain na kita.."

Napahagulhol na naman ako. Nakakagat ko na yung labi ko para lang mapigilan ang pag-iyak ko. Sobrang sakit na palayain yung taong mahal na mahal ko. After sacrificing? Sh*t lang eh. Sh*t lang! Nanginginig na yung labi ko dahil sa pag-iyak ko. "Tandang-tanda ko pa yung sinabi mo six months ago..na..yung araw na yun mismo, ibabaon mo na sa limot ang lahat ng tungkol sakin. S-Salamat..sa tingin ko, kahit pa anong gawin ko, wala ng mangyayari. Wala ng..*sniff*..wala ng.."

T_T "..sorry kung bumalik pa'ko." Ngumiti ulit ako pero fake smile. "Nga pala, next time ipakilala mo naman ako sa mahal mo, gusto ko lang makita yung..yung..sorry..sige na sorry ulit." Tumalikod nako. Lumabas nako ng kwarto nya. Diko na kaya. Ang sakit sakit. Ang hirap hirap.

Tumakbo ako palabas at dumiresto ng kwarto ko. Nagkulong ako. Nilock ko yung pinto. Dumapa ako sa kama at ibinuhos lahat ng sakit. Lahat, lahat. Sh*t. Pinalaya ko na si Lance. Hindi na talaga nya ako mahal. Hindi na..

Ang sakit sakit talaga. T_T

Feeling ko namatay na din ang puso ko. I already give-up. Dapat mula bukas, malakas nako. Dapat hindi na'ko umiyak. Dapat lagi na'kong nakangiti. Dapat.. T_T

Dapat manhid nako.. -- Kinabukasan..

Nagising ako sa lakas ng ringtone ng phone ko. Inabot ko yon mula sa side table. Hindi ko na tiningnan kung sino. Sinagot ko nalang. "H-Hello.." Sh*t sakit ng ulo ko dahil sa pag-iyak kagabi. [Its already lunch. Let's meet. My treat.]

O_____O "Trigger?"

[No I'm not. Kidnapper 'to. Tch.] =_= Basag ako don ah. Pero at least natawa ako. Haha. May pagkapilosopo din si Trigger. Pansin ko lang.

"Okay. I'll be there. Just text me the adress." Sabi ko. [Okay. I'll wait for you.] "Okay. Bye."

*toot toot* Pansin nyo, hindi ako nagdalawang isip na um-oo? Bakit? Anong masama? Single nako diba? Wala na. Walang wala na. Manhid na nga ako eh. Nakakangiti at nakakatawa nako. Di nako malungkot. Kaya ko 'to. Malakas nako. Hinding-hindi na'ko iiyak.

Fighting! -- Trigger POV Madami sigurong naku-curious sakin. Wala naman akong mysterious identity.

Napaka-cliche naman kung ako pala yung kababata ni Yumiko diba? O kaya baka secret admirer. Tch. Hindi. Wala lang. First time kong nakilala si Yumiko sa bar. Kung saan sya nabastos. Tanghaling tapat ba naman magba-bar? Pinanood ko lang sya non. Nagkataon kasing andon ako dahil kaibigan ko ang may-ari ng bar.

Hindi sya nakakasawang titigan kahit hindi naman sya nakangiti, actually umiiyak nga sya. Nasubaybayan ko kung paano sya uminom ng uminom habang umiiyak that time. Parang may something na kumirot sa puso ko. Yung tipong gusto ko ng umalis pero hindi ko sya kayang iwan kahit di ko sya kilala? Kaya binantayan ko lang sya at pinanood na magpakalasing. Hanggang sa ayun nga, nabastos sa labas. Buti sinundan ko din sya non.

Para ngang na-love at first sight ako kay Yumiko. Bukod kasi sa maganda sya, alam kong malakas sya. Sadya lang na nasasaktan sya that time. Awang-awa ako sa kanya non. Pakiramdam ko dapat ko syang protektahan. Pakiramdam ko, dapat diko sya hayaang umiyak.

Kaya kagabi, laki ng galit ko sa lalaking dahilan ng pagiging miserable ni Yumiko. Makipaghalikan ba naman sa ibang babae? Tch. Kaya walang sabi-sabi na hinalikan ko si Yumiko para maiganti man lang sya. Badtrip. Lahat ng sinabi ko kay Yumiko kagabi sa bar, totoo yun. Taos sa puso ko yun. Gusto ko syang protektahan at dito lang ako para sa kanya.

Hinding-hindi ko hahayaan na saktan pa sya ng gagong lalaking yun. Alam kong wala akong karapatan dahil hindi ako kaanu-ano ni Yumiko pero at least ako, kahit di nya ako ganon kakilala, handa naman akong pasayahin sya. "Trigger."

Napatunghay ako sa tumawag sakin. Nakaupo kasi ako dito sa isang Italian restaurant. Magla-lunch kami ni Yumiko. At pagtunghay ko..

O_____O "Bat ganyan mukha mo?" Tanong nya saka naupo sa katapat kong upuan.

O____O Si.. Si..

Si Yumiko ba talaga 'to? Itong kaharap ko ngayon? "S-Sino ka?" Wala sa sariling tanong ko.

"Baka kidnapper ako." =_= Line ko yun ah. Tch. Hindi talaga ako makapaniwala. Ibang iba si Yumiko ngayon. Sobrang ganda nya. Hindi, kung may hihigit pa sa salitang sobra, yun na yun.

Tapos nakangiti pa sya. Gloomy pa yung mukha. Anong nakain nito. "Ikaw ba talaga yan?" "Oo nga. Bakit ba? Ano bang..hindi ba bagay suot ko?" Sabi nya saka nag-pout. O_O

Sh*t. She's so cute 'pag nagpa-pout sya. Ngayon ko lang yun nakita ah. Nakasuot nga pala sya ng palda na parang pa-balloon na maikli tapos nakadamit ng off-shoulder. "Bagay. Bagay na bagay." Nakangiting sabi ko.

Itong babae na'to alam kong sa likod ng mga ngiti nya, nasasaktan sya. She's just pretending that's she's fine even if it's not. "Order na tayo?" sabi nya. Tumango ako. Iba talga yung ngiti nya. Tch. PArang kagabi lang umiiyak sya. Anong nakain ng babaeng 'to?

Um-order na kami ng pagkain. Then habang naghihintay, napansin ko si Yumiko na nakatingin sa may entrance ng restaurant. Napatingin ako at nakita ko ang taong hindi ko gugustuhing makita. "Wag mong tingnan." Seryosong sabi ko. Alam kong masasaktan lang sya pag tiningnan nya ang lalaking yun.

Tang*na lang kasi, sa dinami-daming restaurant, dito pa nagdala ng date? Ganon ba kaliit ang mundo o nananadya na yang lalaking yan? Tch. Makakabugbog ako ng wala sa oras. Pagtingin ko kay Yumiko. Nakatingin pa din sya. Sinundan nya ng tingin yung magaling na lalaking iniiyakan at yung kasamang babae na mukhang elegante din.

"Sinabi ng wag mong tingnan. Masasaktan ka lang!" medyo napapalakas na boses ko. She look at me and then smile. "Bakit? Ayos lang yun. Alam ko naman na may mahal na syang iba. He already told me naman. Yun na siguro yun. Yung kasama nya. Ang ganda nya no?" =_=

Tch. Great pretender. "Stop it Yumiko." "Why? Totoo naman eh. Ang ganda kaya nya. Ang sweet nila 'no? Siguro super saya ni Lance ngayon kasi ka-date nya yung babaeng mahal n-"

Diko na sya pinatapos magsalita. Tumayo nako at hinila sya palabas ng restaurant. "Teka, TTrigger.." Nahila ko sya hanggang dito sa may kotse ko. "Get in." utos ko.

"P-Pero diba kakain tay-" "I said get in!" Sinasaktan nya lang angs arili nya. Sh*t! Sumakay aman sya saka ako sumakay sa driver's seat. Huming akao ng amlalim. "Iyak na." sabi ko.

"Huh?" "Sabi ko, iiyak mo na yan."

"B-Bakit ako iiyak? Actually masaya nga ako para kay Lance. Bagay na bagay sila nung ba-" I kiss her to shut her mouth. Masyado na syang mapagpanggap. Smack alng naman ang gianwa ko themn i stared at her. "Kung nasasaktan ka, umiyak ka! Hindi mo kailangang magpanggap na okay ka kahit hindi dahil allo mo lang sinasaktan ang sarili mo!" "O-Okay lang ako.."

"No you're not Yumiko. I know you're just pretending that you're alright. Mali yan. Mas nakakagaan ng loob kung ilalabas mo yan at hindi ikikimkim lang. Ayokong nakikita kang umiiyak pero mas ayokong nakikita kang nakangiti pero kitang-kita naman sa mata mo ang sakit na nararamdaman mo. Stop pretending!" "O-Okay nga lang ako.."

"Okay kalang ha? Okay lang sayo na makita ang taong mahal mo na may kasamang iba? Okay ba yun? I don't think so kaya Yumiko, wag ka ng magpanggap! Tch! Ano pang silbi ko dito sa tabi mo kung mas sasaktan mo lang ang sarili mo dahil dyan sa ginagawa mo?" Napansin ko ang pagtulo ng luha nya. "Oo tama ka, hindi ako okay. Hindi ako okay! Pinagtatabuyan na'ko ni Lance! Ayaw na nya akong makasama! May mahal na syang iba! Hindi sya naniniwala sakin. Hindi! Nasasaktan ako. Ang sakit sakit. Diko na alam ang gagawin ko. Si Lance lang ang gusto ko, siya lang ang kailangan ko pero ayaw nya na sakin. Wala nakong puwang sa puso nya. Wala nakong karapatan sa kanya! Ang sakit sakit.."

Niyakap ko sya. Humahagulhol na sya sa pag-iyak. Mas mabuti na'tong inilalabas nya ang saloobin nya kesa kimkimin nya lang. Sabi na nga ba nasasaktan sya. "Shhh..." "Bakit nangyayari sakin 'to? Bakit kailangan kong masaktan ng ganito? Bakit.." "Shhh.."

"Pagod na pagod na'ko. Ang sakit na talaga. Give up na'ko. Ayoko na.. ayoko na.." Naaawa ako sa kanya. Masyado nyang mahal ang lalaking yun. Wala syang kwenta.

"Set him free." Sabi ko. "Sabi nila wag na wag daw igi-give-up ang dahilan ng kasiyahan ko. Pero paano kung yung kasiyahan ko ay dahilan din ng kalungkutan ko? Nakakapagod na.." "Whatever happens, I'm always here Yumiko."

"Thank you.. I already decided to stop. To stop loving him. Masyado na nyang napamukha sakin na ayaw na nya akong makasama pa.. Sapat na yun. I'm sick of this. Ayoko na.." Tama yan. Andito ako para sa kanya. Tutulungan ko syang kalimutan ang Lance na yun at hinding-hindi ko hahayaan na lumapit pa sya kayYumiko.

Dahil oras na subukan nyang lumapit, ako ang makakalaban nya. ** A/N: Parang mas marami na ang Team Trigger? Haha. Yung iba, loyal sa YUMANCE. Hoho! ################################## ~~Chapter 7 ∞ Babe~~ ################################## Lance POV Kagabi nung mag-usap kami ni Yumiko. She told me that she really loves me pero galit pa din ako sa kanya. Hindi nya alam kung gaano kasakit yung pinaramdam nya sakin nung iniwan nya ako.

Galit ako kagabi, oo. Pero at the same time nasasaktan ako na makita syang ganon. Ayoko syang nakikitang umiiyak. Ayokong..sh*t! Naniwala naman ako sa kanya kagabi, naniwala ako sa mga sinabi nya, galit palang ako kaya ayoko munang ipakita sa kanya na naniwala ako. Hindi ko pa sya ganon napatawad. Sh*t.

Andito ako sa isang italian restaurant at nakita kong hinila nung lalaking umeepal si Yumiko palabas. Napansin ko kasi na kanina pa nakatingin samin si Yumiko pagpasok palang namin ng restaurant. Itong babaeng kasama ko, ito yung lumalandi sakin sa bar. Pinagbihis ko lang ng maayos. Sinadya ko 'to. Dahil kanina, nakita kong umalis si Yumiko sa mansyon. Nakakabadtrip lang dahil ayos na ayos sya, masyado syang maganda ngayon at mukhang walang problema kanina nung nakita ko kaya naisipan kong sundan sya. Tch. Badtrip.

Yung lalaking yun, sino ba sya sa akala nya? Tang*na nya. Anong karapatan nyang makipag-date kay Yumiko? Tch. "Hey are you okay?" Tanong ni Cass. Diko alam kung Cass nga pangalan nito. "I have to go." Sabi ko.

"Pero di pa tayo nagsisi--" "I said I have to go." naglapag ako ng pera sa mesa. "Thanks for this day." Sabi ko saka iniwan na sya sa restaurant.

Tch. Kailangan kong masundan si Yumiko. Saan ba pumunta yun. Tang*na. Kagabi, napaiyak ako nang makalabas si Yumiko sa kwarto ko. Parang diko matanggap na pinapalaya na nya ako. Naniwala sya na may mahal nakong iba. Damn it! Paglabas ko ng restaurant, napansin ko agad ang kotseng nakaparada sa tapat, nakababa ang bintana ng kotse at nakita ko ang lalaking nagpapaka-hero ngayon kay Yumiko. Napatingin sya sakin kaya bumaba sya ng kotse saka sumandal. Lumapit ako sa kanya. "Si Yumiko."

Ngumisi sya. "Tinatanong mo ako kung nasaan si Yumiko? You made me laugh. Ang pagkakaalam ko, tinataboy mo sya tapos ngayon hahanapin mo? Sira-ulo kaba?" Ginagalit ako ng tang*nang lalaking 'to. Hinigit ko sya sa damit nya. "Wag na wag mo akong kakalabanin dahil baka mapatay kita. Nasaan si Yumiko!" Sigaw ko.

"Umalis na. May dala naman syang sasakyan. Ang sabi nya sakin, gusto nyang mapag-isa. Kaya hinayaan ko muna sya kahit sa totoo, ayaw na ayaw ko syang hinahayaan dahil baka kung anong mangyari sa kanya. Kung alam mo lang kung gaano sya nasasaktan sa treatment mo sa kanya." Medyo huminahon ako dahil base sa pagsasalita nitong lalaking 'to, hindi sya nakikipagtagisan sakin.

"Hindi pa kami ganon katagal magkakilala ni Yumiko pero handa akong protektahan sya sa mga taong nananakit sa kanya. At ikaw yun. Alam mo bang pinipilit nyang ngumiti kaht nasasaktan na sya?! Pinipilit nyang okay lang sya kahit di na nya kaya ang sakit?! Galit ako sayo dahil sa ginagawa mo kay Yumiko pero ikaw ang kailangan nya. Mahal na mahal ka ni Yumiko.." Sh*t. He's talking like a friend who's telling advise. Hindi sya mukhang rival. "Saan sya nagpunta?" Tanong ko. Gusto ko syang sundan. Gusto syang kausapin. Gusto ko syang..

Sh*t! Gusto ko syang yakapin. Gusto ko syang halikan. Gusto ko syang makasama ulit. Gusto kong iparamdam ulit sa kanya kung gaano ko sya kamahal. Sh*t!

"Wala syang sinabi. Basta hayaan ko lang daw muna sya." Damn! Nagsisi ako bigla. Diko na kayang magpanggap na walang pakialam sa kanya. Ayoko ng magalit sa kanya. Ayoko na. Sh*t. "Eto lang sasabihin ko sayo. Andito ako para kay Yumiko. Pag hindi mo pa rin sya pinatawad ngayon, sinasabi ko sayo aagawin ko sya sayo at kapag nakuha ko na sya, hinding-hindi mo na sya mababawi pa sakin. Tandaan mo yan. I will give you this day para kausapin si Yumiko. Kung wala kang gagawin ngayon, pwes ipaubaya mo na sya sakin."

Ipaubaya? Tang*na. "Akin si Yumiko. Yan ang tandaan mo." "Sayo pala eh, bat di mo alagaan?"

Tagos lahat sakin ang sinasabi ng lalaking 'to. "Kakausapin ko sya.." "Dapat lang. Sige na hanapin mo na sya. Susubukan ko syang tawagan. Akina ang calling card mo para pag sinabi nya kung nasaan sya, masabi ko sayo."

Anong meron sa lalaking 'to? Bakit ang bait nya? Bakit? Sh*t. "Bakit para yatang napakabait mo sakin?" "Dahil mahal na mahal ka ni Yumiko. Ginagawa ko ang lahat para mapagaan ang nararamdaman nya pero alam na alam ko na ikaw pa din ang kailangan nya. Ikaw ang makakapagpa-alis ng lahat ng sakit sa puso nya. Hindi ako mabait sayo. Mahalaga lang si Yumiko sakin kaya ginagawa ko 'to. Hindi ako selfish, kaya tinutulungan kita ngayon." Tch. Binigay ko sa kanya calling card ko. "Hahanapin ko na sya." Sabi ko saka sumakay na sa kotse ko.

Kailangan kong mahanap si Yumiko. Tang*na kasi! Tch. Ano bang mga posibleng lugar na puntahan nya?

Aish. -- James POV Nag-aalala na ako kay Yumiko, diko man lang sya nakakausap about kay Bro. Alam kong lumalala na sila ngayon. Si Bro, nababadtrip nako.

Sa ngayon, parang galit na din ako sa kanya. Tch. Alam kong mahal na mahal nya si Yumi pero ba't kelangan pa nyang tanggihan ang arranged marriage? Tang*na naman. Krrrinnnnggg..

Oh sino naman yang natawag. Abala sa pagmumuni-muni ko. "Hello?" [Mr. James Abellano?]

Oh. Kilala ako. Tiningnan ko saglit yung screen ng phone ko, wala naman. Unregistered number. "Sino 'to?" "Nurse po ako dito sa St. Lukes. Sinabihan po ako ni Miss Yumiko na tawagan kayo para ipaalam na nandito sya sa ospital."

Ah, si Yumi daw pinasabi na nasa ospital sya. O_____O

"OSPITAL!?" [Opo. Isinugod po sya rito. Naaksidente po kasi sya kanina pero nasa maayos na lagay na sya. Nagkaroon lang sya ng bali sa binti nya. Mas makakabuti kung pumunta kayo dito sa ospital ngayon para mas maipaliwanag po sa inyo ni doc.] "Sige sige."

*toot toot* Kinabahan ako don ah. Sh*t. Buti nalang maayos na si Yumi. Kailangan ko syang puntahan sa ospital.

Tumakbo nako agad sa kotse ko then pinaandar na. Habang nagda-drive, napaisip ako. Tatawagan ko si Lance. [James.]

"Papunta akong St. Lukes. Naaksidente si Yumi. Pwede kang pumunta kung may pakialam kapa sa kanya, kung wala na talaga. Bahala kana. Ge." *toot toot* Pinatay ko na agad. Badtrip ako kay Bro. Tang*na nya kasi.

Maya maya nakarating na din ako ng ospital. Natanong ko na din saang room si Yumi kaya sumakay na'ko agad ng elevator. Tumigil ako dito sa room 15. Pagbukas ko, naabutan ko si Yumi na nakahiga. Medyo nakaangat yung binti nya na may benda.

"J-James.." "Anong nangyari?" Tanong ko agad.

She's crying. "I was crying while driving. Gusto ko lang sanang mapag-isa kasi..kasi nasasaktan nako. Ang sakit na makita si Lance na kasama yung babaeng mahal nya.." Ano? Babaeng mahal? Tang*na. Kasalanan 'to ni Bro. Wala na ba syang alam kundi saktan si Yumi? "Oh tapos?"

"Nanlabo na yung mata ko dahil sa pag-iyak hanggang sa nawalan na'ko ng concentration sa pagda-drive and...there naaksidente ako. But I'm fine now. Binti ko lang ang may damage." Sabi nya. "Damn it Yumiko! Parang balewala lang sayo na naaksidente ka ah! Tch!"

"O-Okay naman na kasi ako.." "Kahit na! Kita mo? Naaksidente ka nang dahil kay Lance? Amputek talaga yung si Bro. Kakabadtrip!" "It's not his fault.."

"Ipagtatanggol mo pa? Sinaktan ka na nga? Tch!" *eeccckkkk*

Napalingon ako. "What happen?" Si Bro lang naman na hangos na hangos. Lalapit sana sya kay Yumi pero humarang ako. "Tara sa labas. Mag-usap lang muna tayo Bro. Maayos na si Yumi."

Masama ang tingin sakin ni Bro. Pero tumalikod naman sya saka lumabas. Sinilayan ko muna si Yumi bago tuluyang lumabas. Halatang nagulat sya na makita si Bro dito. "Problema mo?" Panimula ni Bro. Dito na kami sa may labas ng room ni Yumi.

"Ikaw Bro ano problema mo? Pagkatapos mong saktan si Yumi? Pagkatapos mo syang tanggihan? Pagkatapos mo syang balewalain? Tapos pupunta ka dito sa ospital? Para ano? Ipakitang nag-aalala ka? Ano yun? Porke naaksidente sya bigla kang babalik? Kakaawaan mo sya ganon? Tingin mo matutuwa si Yumi? Hindi Bro! Hindi!" O___O

Ang sama ng tingin sakin ni Lance. Tapos biglang nagpoker face? -_- Ang haba-haba ng speech ko.

"Nandito ako para bawiin si Yumiko." O_____O Bumait na si Bro? Pero teka nga. "Dahil ba naaawa ka sa kan--"

"Damn it James! Kanina pa'ko natauhan! Hindi ko pa alam na naaksidente si Yumi kanina! Dahil nag-explain na sya kagabi! Kanina ko lang na-realized ang lahat! At 'pag hindi ko sya nabawi ngayon, aagawin sya sakin ng epal na lalaking nagpapaka-hero kay Yumi!" =_=

"Ano? Di kita ma-gets Bro. Sinong epal? Sino--" "Ako."

O_O Napatingin ako sa nagsalita. Sino naman 'to? "Trigger."

O_O Si Trigger? Sh*t. Si Trigger..

Si.. Sino nga ba yan? =_=

Sorry di ko naman yan kilala. "Sino ka naman?" "Trigger nga."

=_= "I mean sino ka sa buhay ni Yumi?" "Ako lang naman ang aagaw kay Yumiko 'pag inayawan pa din sya ni Lance ngayon."

O_O Ano daw? Aagaw kay Yumi? Karibal ni Bro?

"Kailangan ko ng makausap si Yumiko kaya wag kang humarang dyan sa pinto." Sabi ni Lance. "Hep!" Pigil ko. "Teka ha wag kang masyadong excited Bro. Akala mo ba ganon lang yon kadali para kay Yumi? Sinaktan mo na s--" "Kaya ko nga kakausapin. Umalis ka nga dyan. Sayo ba 'tong hospital para humarang dyan sa pinto? Tch."

=_= "Oo na Bro. Tch. Ayos mo ha? Ayos mo!" Sabi ko sa kanya. Ayun pumasok na sa loob.

Ano kaya magiging reaksyon ni Yumi? Si Bro kasi makapag-inarte parang babae. Takteng yan. "Ikaw sino ka naman?" O_O

-_- "James." Sagot ko kay Trigger. "Ano ka ni Yumi?"

=_= "Kapatid ako ni Lance." "I see."

=_= "Paano mo naman nakilala si Yumi?" Tanong ko. Kaka-curious eh.

"Nakilala ko sya nung niligtas ko sya sa nambastos sa kanya sa bar." O_O Sya yun? Ah. Sya yung sinasabi ni Yumi na may tumulong sa kanya. Tch. "Salamat sa pagtulong kay Yumi." Mukha namang mabait 'to.

"It's fine. Gusto ko si Yumiko." O___O

"Magtigil ka nga. Si Bro ang mahal ni Yumiko!" Sabi ko. Para tuloy akong bata. "Kaya nga sabi ko hahayaan ko si lance ngayon, pag pinakawalan pa nya si Yumi, aagawin ko sya sa kanya."

Tigas din nito ah. Lakas tama yata kay Yumi. Pero ayos na din. Sya yata dahilan ba't natauhan si Bro. "Ge push mo yan." Sabi ko nalang saka naupo. Hayaan ko munang mag-usap sa loob ang dalawa. Sana maayos na nila ang lahat.

-- Yumiko POV Nagulat ako nang makita ko si Lance kanina na biglang pumasok at sinigaw pangalan ko. Diko alam bakit sya nandito. Pero lumabas din agad sila ni James.

Dahil ba nalaman nya na naaksidente ako? Bakit? Naaawa sya? O ano? Hindi naman nya ako mahal eh kaya sigurado akong hindi sya nagpunta rito dahil nag-aalala sya sakin. Hay. Sana di nalang sya nagpakita dito. Nagsisimula na'kong i-give-up sya eh. Kaya sana wag na nyang guluhin ang isip ko.. *eccckkkk*

Napatingin ako sa may pinto nang marinig ang pagbukas nyon. O_O

Si.. Lance? Napalunok ako. Hindi ko alam kung anong dapat kong i-react. Diko alam.

Malambot yung ekspresyon ng mukha nya. Lumapit sya dito sa hospital bed kung saan ako nakahiga. "Yumiko.."

Dug, dug.. Dug, dug.. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Sh*t. Ano bang dahilan. Bakit sya andito?

"B-Bakit ka nandito.." Lakas-loob kong tanong. "Para bawiin ka." Bawiin daw.

O____O Bawiin? Ako? Anong ibig sabihin nya? "W-What do you mean..?" Mahinahon kong tanong.

"Binabawi na kita babe.." O____O

BABE!? Tinawag nya akong babe? At babawiin na nya ako? EARTH, WHAT'S HAPPENING ON LANCE?

** A/N: Binawasan ko na yung galit nyo kay Lance :) ################################## ~~Chapter 8 ∞ Shut Up~~ ################################## Yumiko POV BABE!? Sa halip na matuwa ako, nainis lang ako. "Sinong nakiusap sayo para gawin 'to?" Cold kong tanong.

Di nya ako mahal. May mahal na syang iba. Tapos gaganito sya ngayon sakin? "Walang nag-utos sakin."

"Pwes bakit Lance? Bakit ka nandito? Bakit bigla mong sasabihin ang ganyan? Na kesyo babawiin mo na'ko? Dahil ba naaksidente ako? Naaawa ka sakin?" "No. Hindi.."

"Hindi ko kailangan ng awa mo Lance. Umalis kana. Di naman na kita guguluhin diba? Sinabi ko na yun kagabi. Nangako ako.." "No babe. Please let me explain." "Anong ie-explain mo? Na naaawa ka sakin kaya babalikan moko? Kaya bigla mokong tatawagin ulit na 'babe' na sa pagkakaalam ko ay pinagbawal mo saking itawag sayo yon kagabi? Lance, alam mo? Hindi ko kailangan ng awa mo. Tinatanggap ko na unti-unti na hindi mo nako mahal, na may mahal ka ng iba kaya sana umalis kana? Umalis kana Lance.."

"Di ako aalis dito. Mahal na mahal kita Yumiko." T_T

Bakit sya ganito? Hindi ko naman sya kayang tiisin eh pero naiinis ako. Bakit biglang ganito sya? Ayoko munang magpadala sa kanya. "Lance please umalis kana.." "Di ako aalis dito." Pagmamatigas nya.

"Ano bang nakain mo Lance ha? Sinabi ko na, wag mokong kaawaan! Kakayanin ko naman kalimutan ka eh! Just give me time! Kaya sana wag ka ng magpakita sakin! Dahil ako, hinding-hindi nako magpapa--" O_____O He kiss me. Sh*t. After 6months, ngayon ko lang ulit naramdaman ang yung totoong halik ni Lance. Hinalikan ko na kasi sya nung nalasing ako pero parang ablewala lang kasi tinulak ako non ni Lance.

T_T Hindi ko magawang magalit, mahal na mahal ko sya. Sobra.

Wala na. Tumugon nako. Tumugon nako sa halik nya. Bat ganito. Tina-traydor ako ng sarili ko? Nagmamatigas nako eh pero bakit halik nya lang, diko pa matanggihan? Sh*t naman! "I really love you babe." Sabi nya pagkatapos nya akong halikan.

Napatitig lang ako sa kanya. Diko na alam ang iisipin ko. Diko alam paano nangyari 'to? Hindi ko din alam, baka panaginip lang 'to. Umiiyak pa din ako. "U-Umalis kana.." "Hindi ako aalis. Babantayan kita. Masakit ba yung binti mo?"

Sh*t. Ayoko muna. Ayoko munang andito si Lance. Alam kong ginagawa nya 'to dahil naaawa lang sya sakin. "Hindi. Hindi masakit. Okay nako kaya umalis kana." Cold ko pa ding sabi. Sinaktan nya ako ng sobra. Hindi ko kayang agad-agad ay maniwala sa sinasabi nya ngayon. Ayokong umasa. Ayoko.

"Babe.." "Stop it Lance!" Sigaw ko. May paghihinakit sa boses ko. Umiiyak na naman ako. "K-Kung sino mang nakiusap sayo na gawin 'to, hindi mo sya kailangang sundin. Hindi mo kailangang mag-pretend na mahal mo'ko Lance dahil nag-desisyon na'ko! Igi-give-up na kita! Sinabi ko yun kagabi diba?"

"No. Please. Don't give up on me." Sabi nya saka hinawakan ang kamay ko. Bumitaw ako sa kamay nya. "Napatunayan ko na kagabi na hindi mo na'ko mahal Lance. Nagmakaawa na'ko sayo. Lumuhod pa nga ako eh diba? Pero walang nangyari. Sinabi ko na sayo, kahit hindi mo na'ko mahal okay lang sa'kin basta dyan lang ako sa tabi mo, basta ikaw pa din fiance ko pero..*sniff* pero binalewala moko! Tinaboy mo'ko. Ayaw mo na sa'kin. Di mo na'ko mahal. May mahal ka ng iba..*sniff*..u-umalis kana.." Napahagulhol nalang ako. Sobrang sakit 'pag naaalala ko yung kagabi na nag-usap kami sa kwarto nya. Niyakap nya ako. "I know it's my fault. I'm such a jerk for hurting you. Sorry. But please, come back to me. I'm here. I'm here babe."

Bumitaw ako sa kanya. "Sorry pero..di mo ako mapapaniwala sa mga sinabi mo. I'm sure kinausap kalang nina James para maging ganito sakin. Malinaw sa isipan ko lahat ng sinabi mo kagabi so please? Umalis ka na? Medyo kumikirot na ang binti ko kaya gusto ko ng magpahinga.." Medyo tumigil nako sa pag-iyak. "Sasamahan kita dito. Let me do this babe. Please.."

"Hindi ako makakapahinga kung nandito ka. Remember? Whenever I see you, I can feel so much pain in my heart. So please? Leave me alone." Matigas kong sabi. Napansin ko yung panggigilid ng luha nya. Hindi. He's acting. Sigurado akong naaawa sya sakin dahil andito ako sa ospital. Baka pinakiusapan sya ni James na pumunta dito since si James lang naman ang sinabihan ko na andito ako.

"B-Babe.." Hindi ko na sya pinansin. Tumingin nako sa side. Ayoko ng tumingin sa kanya dahil nasasaktan lang ako. "Leave me alone." Cold kong sabi. "I'll leave for now but expect me to be back later."

Hindi nako umimik. Narinig ko nalang yung pagsara ng pinto. Ang hirap lang kasing paniwalaan na kagabi? Ginawa ko na lahat ng pagmamakaawa sa kanya tapos tinaboy nya lang ako at ipinamukha sakin na hindi na nya ako mahal tapos ngayon bigla syang e-eksena? Biglang 'Babawiin na kita babe' Psh. WTF. Pinagmumukha nya akong tanga. Sh*t lang. Hindi naman ako galit. Hindi ko lang matanggap ang nangyayari. Isa pa, ayoko lang umasa. Baka mamaya, act nya lang yun. Mabuti ng hindi kumagat sa pinakita nya ngayon para makaiwas ako sa sakit.

Tulad ng sabi nila.. Never expect. Never assume.

I will stick to that words. As in the word, NEVER. -- Lance POV Ang laki kong tanga! Tang*na. Bakit ko ba sya tinaboy kagabi! Bakit ko ba sya..tch!

Kalalabas ko lang dito sa kwarto ni Yumi at nakaabang dito sina James at Trigger. "Ano Bro? Okay na kayo? Mabuti naman. Edi, tatanggapin mo na ang arranged marriage? Magiging mag-fiance na ulit kayo. Ikakasal na kayo at bubuo ng pakmilya. Tapos gagawa na din kayo ng baby. Mga ilan kaya? Kahit ilan Bro basta kaya nyong buhayin. Sabagay mayaman naman tayo kay--"

"Shut up." =_= Gano kalawak ang imaginationg ng kapatid kong 'to? Tch.

"Oh bakit Bro?" =_=

Ang dami agad satsat. Tang*na. "Ayaw maniwala sa'kin ni Yumiko." "Hahahahahahaha."

=__= "Anong nakakatawa James?" I gave him a death glare. "K-Kasi naman Bro. Hahahahaha. Para lang batang paiyak na. Hahaha. Ano ka ngayon? Edi ayaw maniwala sayo ni Yumi? Kasalanan mo din kasi. Masyado kang nagmamatigas. Sinabihan na kita na wag kang magsisisi kapag yang si Yumiko ang napagod sayo. Tatawanan nalang kita Bro kasi hindi ka nakinig sakin."

=____= "James Abellano get out of my sight now!" Sigaw ko. Tang*na nagawa pang mang-asar.

"Aalis talaga ako kasi papasok na'ko sa loob kay Yumi. Idi-discuss ko nga pala kay Yumi yung about sa arranged marriage. Diba ako ang nirecommend mo kay Papa? Na ako nalang papakasal kay Yumi? I'll accept that offer so mabuti siguro kung pag-usapan na namin ni Yumi ang tungkol dun. At kung maaari, i-rush na ang kasal. Gusto ko ng makasal kay--aaaaahhh!" "DAMN YOU JAMES!! AKIN LANG SI YUMIKO!!"

=_= Tang*na. Pinag-iinit ang dugo ko. Ayun pumasok na sa loob. Lakas mambwisit. Alam ko kasalanan ko. Aish! "What happen?" Seryosong tanong ni Trigger.

Umupo ako sa tabi nya dito sa bench. "Iniisip nya na pinakiusapan lang ako nina James na puntahan sya dito. Iniisip nya na naaawa lang ako sa kanya." "Hindi natin masisisi si Yumi. Kahit sino iisipin talaga na naaawa kalang dahil sakto kasing kung kelan mo na-realize ang mali mo saka naman sya naaksidente." Para kaming magkaibigan ni Trigger kung mag-usap. He's my rival pero hindi nya ako tinuturing na ganon. Tinutulungan pa nga nya ako kay Yumiko. Tang*na lang ang tanga tanga ko. Dapat nakipag-ayos na'ko sa kanya kagabi nung kinausap nya ako. Ba't ko ba sya tinaboy non. Tch!

"I don't know what to do. Kahit anong sabihin ko kay Yumiko, ayaw nyang paniwalaan.." "Now you know the feeling.." Sh*t. "Oo alam ko na ngayon ang pakiramdam ni Yumiko. I hurt her. Damn! I really love her. I want her.." Ngayon ko naramdaman yung sobrang pagka-miss ko kay Yumiko. Lalo na kanina nung hinalikan ko sya.

She response on me. Ramdam na ramdam ko yung pagmamahal nya. "If I were you, mas mabuti kung palamigin mo muna si Yumiko, sa ngayon mas mabuti kung mag-exert ka ng effort para makuha ulit ang loob nya." I hate this man! Ugh! He's too kind to me. Andd I hate the fact that he's helping. Damn! He's my rival.

"Bakit tinutulungan mo'kong makuha ulit si Yumiko sa halip na kalabanin mo'ko. You like Yumiko right." "Yeah. I like her. I know her feelings. She's fragile. I know when she's hurt or not. Nakilala ko syang miserable na ang buhay nya. Kaya gusto ko naman sanang makita yung masiyahin at normal na Yumiko. And I know that you're the only one who can make her back from normal. Kaya kita tinutulungan. Wag mong isipin na ginagawa ko ito dahil gusto kitang tulungan, ginagawa ko 'to dahil gusto kong makitang masaya si Yumiko.."

Anong klaseng lalaki 'to? Ngayon lang ako nakakilala ng rival na mabait at tumutulong pa. Tch. Gumagaan tuloy ang loob ko sa taong 'to. Pakiramdam ko magkaibigan kami habang nag-uusap. Sh*t. He's my rival! Aagawin nya sakin si Yumiko. Hinding-hindi ko yun hahayaan na mangyari. Akin lang si Yumiko. Akin lang. -- Yumiko POV

"Sinabi ko na leave me alone!" Sigaw ko nang marinig ko yung pagbukas ng pinto. Nakatingin kasi ako sa gilid sa may bintana. "Wala ka naman sinabing ganon sakin kanina Yumi." O_o

Si James pala. "Sorry akala ko si--" "Si Bro? Tch."

I sigh. "Bakit kailangan mo syang papuntahin dito? Hindi ko kailangan ng awa nya James. Nagsisimula na'kong kalimutan sya eh tapos bigla mo naman papapuntahin dito." "Yumi, Lance loves you." -_-

"Isa kapa. Pwede ba James? Tama na nga yang ganyan? Ayokong maniwala kay Lance. Naaawa lang sya sakin. May mahal na syang iba. Hindi nya ako mahal!" "Naiintindihan kita kung ayaw mo maniwala kay Bro. Kasalanan naman nya. Tatanga-tanga kasi yung si Bro eh. Sarap pektusan sa utak."

=_= Too harsh. "So by the way Yumi. Tara na?"

Huh? Ano daw? "Tara na?" Nakita namang may cast pa'ko sa binti, yayayain na'ko umalis. Wala pa ngang sinasabi ang doctor na pwede nakong lumabas ng ospital. "Oo tara na." ?_?

"Anong tara na?" "Tara na magpakasal."

O________O SERIOUSLY? **

A/N: Hoho! ################################## ~~Chapter 9 ∞ Magic Word~~ ################################## Yumiko POV "Tara magpakasal." O____O

SERIOUSLY? "What?!" "Hahahaha. Just kidding Yumi. E'di napatay ako ni Bro."

=_= "Well, it's not funny." Pagtataray ko. "Si Yumi naman oh. Di na mabiro." Nag-smirked pa sya.

Maya maya may dumating na nurse. "Miss Hayashi, maaari na'po kayong lumabas ng hospital ngayon." Good thing pwede na'kong lumabas. Ayoko talaga dito eh. Alam nyo yung amoy hospital? I don't like that kind of smell.

"Ako na bahala sa bills Yumi." Sabi ni James. "Bayad na'po lahat. Wala na'po kayong aasikasuhin." Sabi nung nurse.

Huh? "Sinong nagbayad?" "Asawa nyo po." O____O

"Asawa!?" Sinong asawa? I'm single pa kaya. "Si Mr. Lance Abellano po."

=_= Psh.

"The best talaga si Bro. Hoho! Lika na Yumi. Tulungan na kita. Kukuha lang ako ng wheelchair para maibaba kita." Sabi ni James saka lumabas na. Lumabas na din yung nurse. Hay. Paano naman nasabi ng nurse na asawa ko si Lance? Psh.

-- Abellano's mansion.. Kakahatid lang sakin ni James dito sa kwarto ko. Andito nako sa mansyon.

Nakakainis lang dahil daig ko pa ang lumpo. Psh. Hindi pa magaling yung binti ko kaya dipa ako makakalakad. So eto forever laying on my bed. I hate this situation. *eccckkk* Tumingin ako sa pinto.

O____O Sh*t. Si Lance.

Naupo sya dito mismo sa gilid ng kama ko. He's facing me. Nakasandal kasi ako sa headboad. "How's your leg? Is it hurt?" "It's fine. Pwede mo na'kong iwan." Sabi ko. Ayokong nagiging sweet sya sakin. Ayoko.

"No. I'll stay here. Sa ayaw at gusto mo." Sabi nya. Psh. Sinamaan ko sya ng tingin. "You don't have to do this Lance."

"I have to. Asawa kita." =_=

"As far as I know, I'm single and I don't have fiance." O___O Unti-unting nilalapit ni Lance yung mukha nya sa mukha ko. Anong gagawin nya? Di ako makagalaw. Steady lang akong nakasandal dito sa headboard.

Few inches away bago maglapat ang labi namin. Makapigil-hiningang nakatingin ako sa mga mata nya. "You're not single. Because I'm your fiance." Bulong nya then he kiss me.

Sh*t. I hate this. Ayoko ng ganito. Tumutugon ako sa halik nya. No! Di pwede 'to. Arrgh! He's kissing me torridly. And I'm responsing. Sh*t. Ano ba yan. Bakit di ko magawang tumanggi sa halik nya?

It was like, there's a spell on his kisses. Mahigit isang minuto ang lumipas bago sya tumigil sa paghalik sakin. Di ako makagalaw. Nakatingin lang ako sa kanya. Malapit pa din yung mga mukha namin sa isa't isa. "I really love to kiss you babe."

O_O "S-Stop calling me babe.."

"Why should I stop?" Aish. Bakit ba kasi ganito si Lance. Naaawa lang sya sakin kaya sya ganito. "Because you're just prentending that you cares for me."

"I'm not pretending babe. I care for you because I love you." "Really? You must be kidding me." Sarkastiko kong sabi. Ayokong agad-agad na maniwala kay Lance. "I'm not kidding. For Pete sake Yumiko! I love you. I really love you. I want to kiss you, to hug you, to make love with you.."

O_O "You are my everything babe. Please maniwala ka na sakin."

Kumirot bigla yung binti ko. Napangiwi tuloy ako. "Babe. Are you okay?" "Please leave me alone. Please..""

"No babe. Dito lang ako." Naiinis na'ko promise. "Umalis kana sabi! Saka baka hinahanap ka na nung mahal mo. Wala akong balak maging 2nd choice."

"You're not a second choice babe. Because you're my only choice." =_=

Ang gulo nya. "Umalis kana." "Let's make love. Then I'll leave." O______O

"What!?" Ano daw? Make love? Means....? O______O

"That's the condition. We'll make love then I'll leave." =_=

"Alam kong 'di mo yun kayang gawin kaya nga yun ang ginawa kong kondisyon. So, hindi ako aalis dito.." =_= WTF. Ano bang nasa utak ni Lance? "Leave." Matigas na sabi ko.

"You really want huh? Fine. Let's make love." O_O

He kiss me on my neck. Ohmy. I can feel his breath towards my skin and it feels like..sh*t. "Stop it!" Sabi ko. "Fine. So, hindi din ako aalis dito."

=_= Mautak. Psh.

"Tatabi din ako sa'yo matulog ngayong gabi." O_____O

"What did you say?!" "Babe, we're gonna sleep together here in your bed." O____O

"No!" Sigaw ko. "Yes." Nakangiti nyang sabi.

"I said no!" Pagmamatigas ko. "Then let's make love.." O____O

"Arrggghhh!" Nakakainis na si Lance. Panlaban nya sakin yang let's make love na yan. "Babe." Sumeryoso yung mukha ni Lance.

"Stop call--" He kiss me. Sh*t. I don't like this feeling. I can't resist his kisses.

Then he stop. "I love you. I will do everything para bumalik tayo sa dati. I'm your fiance, okay?" "You loved someone else.." Sabi ko. "No. It's not true. I just said that.."

"You don't have to pretend Lance. I'm fine. I can manage myself. I ca--" He kiss me again. Nakakarami na sakin 'to. "I'm here. I'm here beside you. I will never leave you."

"Please Lance. Stop that. I hate hearing those words from you. Nasasaktan lang ak--" He kiss me again and again. This time, it was deep. He's kissing me like it was our first time. Napasabay nalang ako sa paghalik nya. As if may magagawa ako? Kahit pa anong gawin ko, hindi ko mapigilan ang sarili kong hindi tumugon sa kanya. Hays.

*ecccckkkkk* O_____O

"Whoah! Bro bakit mo hinahalikan ang fiance ko?" =_=

Si James bigla nalang pumasok dito sa kwarto. Nakakahiya. Aish! Naabutan nya kaming naghahalikan. Baka isipin nya..waaa! Nakakainis! "Shut up!" "Don't shut me up Bro. She's my fiance."

Tumayo si Lance at humarap kay James. "Akin si Yumiko." "Tch. Bro diba tumanggi kana sa arranged marriage? Sakin mo nga pinasa eh."

"Damn it! Sawa ka na ba sa buhay mo?" "Hindi pa naman ako sawa sa buhay ko Bro, sasabihin ko naman sa'yo 'pag sawa nako."

=_= Kahit kelan pilosopo si James. Psh. Di ko alam kung seryoso silang nagtatalo. Si James kasi halata sa mukha na nang-aasar lang. Psh. Bahala sila. "You're getting into my nerve James! Get out."

"Hindi mo 'to kwarto. Kwarto 'to ng fiance ko." Sabi ni James. "She's not your fiance! She's mine! So shut the fvck up!"

Ayan na. Puro cuss na naman maririnig ko kay Lance for sure. "No Bro. She's mine."

"FVCK!" *eccckkk*

O_O Si bubwit. "Hi Yumi! Hello bro's! What's happening?"

"Bubwit 'diba ako na fiance ni Yumi?" Tanong ni James. "Yes Patrick. You na. Cause Reid hurts Yumi that much."

=_= "Kayong dalawa, tatamaan na kayo sa'kin. Lumabas nga kayo!" Sigaw ni lance. "Ohmy Reid. I'm so natatakot naman! Let's go tago na Patrick. I'm really scared.." Sarcastic na sabi ni bubwit. Mga baliw talaga. Lakas mang-asar. Si Lance nanggagalaiti na sa inis.

"I SAID GET OUT!!" "Tch. Labas na nga tayo bubwit. Ikaw Bro wag mo masyadong hinahalikan ang fiance ko. Konting respeto sakin."

=_= "FVCK YOU!" Sigaw ni Lance.

"I love you honeypie! Mwah tsup tsup!" =_____= Mukhang baliw talaga si James. Ayun lumabas na yung dalawa. Lakas trip.

"Tch. I will talk to Papa. I will tell him that I'm damn agree with that arranged marriage." "Psh. You don't have to do that." Sabi ko.

"I want to do that babe. Iniisip ko palang na si James na ang fiance mo, gusto ko ng pumatay! Fvck. Did he just called you honeypie? Damn it." =_= Nagseselos ba si Lance kay James?

Krrrinnnggg.. Napatingin ako sa phone ko na tumunog. Nasa side table kasi. Kinuha ko agad yon.

Trigger calling.. Napangiti ako. "Hello?" [How are you? I'm here outside of your mansion.]

O_O "What? Okay, okay."

*toot toot* "Who's that?"

"Trigger." Sagot ko. "And why did he called you?" "He's outside. Pwede bang pakitawag dun sa intercom na papasukin nila si Trigger?"

"What? Papapasukin mo yung lalaking yun dito? Dito sa kwarto mo?" "Why not?"

"Tch. No. Hindi pwede." Sinamaan ko sya ng tingin. "Mansyon nyo nga 'to pero may karapatan akong tumanggap ng bisita." Sabi ko.

"No you're not." "If you don't want then I'll be the one--" "Fine. Fine! Stay there on your bed. Sh*t."

Psh. Papayag din pala. Dami pang satsat. Kaininis. Si Trigger, malaki utang na loob ko sa kanya kaya masaya ako na nakilala sya. "Papasukin nyo sya. Pakisabi na din sa katulong na ihatid sya dito sa kwarto ni Yumiko." Sabi ni Lance sa intercom.

Lumapit na ulit sakin si Lance saka naupo sa gilid ng kama ko. Maya-maya.. *eccckkk*

"Trigger!" Masigla kong sigaw. "Yumi." Lumapit sakin si Trigger at diko inaasahan ang gagawin nya.

O____O Did he just..

Kiss me? "Damn you! Sinong nagbigay sayo ng karapatan na halikan ang asawa ko!?" =_=

OA ni Lance. Sa pisngi lang naman ako hinalikan. "It was just a kiss. Sa pisngi lang yun brad." Sabi ni Trigger. "At sa pagkakaalam ko single si Yumi. Wala pa syang asawa." "Asawa ko si Yumiko kaya wag ka ng umepal."

-_- Kanina si James at Lance.

Ngayon naman si Trigger at Lance? Ang sakit sa ulo ng mga 'to. Hay. "So how are you?" Sweet na tanong ni Trigger.

I smiled at him. "I'm fine." "You should be careful next time." "Yeah. I will."

"WAG NGA KAYONG MAGING SWEET! DAMN IT! I'M HERE!!" =_=

Itong si Lance basta basta nalang sumisingit sa usapan. Psh. "Pwede mo ba kaming iwan muna?" "Kayong dalawa? Dito sa kwarto? Hindi!" Sigaw ni Lance. Hay. Daig pa ni Lance ang may tantrums. Nagseselos ba sya? Bakit? Hindi naman talaga nya ako mahal.

Hinawakan ni Trigger ang kamay ko. "Hands off." May pagbabantang sabi ni Lance. "Get off of her hand."

"Lance ano ba? Ang dami mong sinasabi eh! Ano bang problema mo?" Sigaw ko. Nakakainis na kasi. "Isn't it clear? I'm damn jealous Yumiko! Can't you see it? Sh*t!"

=_= "Don't pretend--" "I'm not pretending! Damn it! I'm jealous! Kanina pa! So please stop smiling at him!"

-_- Ano daw? Stop smiling?

"What?" "Ang ganda ganda ng ngiti mo sa kanya tapos sakin, hindi mo man lang ako nginingitian!" "Yumi, buti pa umalis muna ako. Gabi na din. Mas mabuting magpahinga kana. Babalik ako bukas. Take care of yourself okay?" Paalam ni Trigger.

Tumango ako saka ngumiti. "Thanks." He kiss me on my forehead. "Bye."

Tumango lang ako. "Brad, una nako." Sabi ni Trigger kay lance saka ayun lumabas na.

"You're always smiling at him! What the hell! At may pahalik-halik pa sa noo mo? Punasan mo yan!" =____= "Stop it Lance."

"What? Kanina pa'ko nagseselos Yumiko! Damn it! Malapit na'kong sumabog! Sh*t!" Aish. Diko na ma-gets si Lance.

"Matutulog na'ko." Sabi ko. Bahala sya dyan. "Sh*t. Fine. Let's sleep." Pagkasabi nya nahiga sya sa tabi ko. O____O

"Umalis ka dito sa tabi ko!" Sigaw ko. "Let's make love."

Sh*t naman. His magic word? Panakot nya sakin? Psh! "Aaahhh Lance!!!" Nakakainis na talaga. "I like it when you scream out my name."

Ano daw? "It reminds me of something. Something hot, something.." O______O

I get it. "YOU PERVERT!!!!!" ** A/N: Happy with Yumance? ################################## ~~Chapter 10 ∞ Cassandra~~ ################################## Yumiko POV

Pagkatapos ng paninigaw ko kay Lance dahil sa pagiging pervert nya, sumuko din ako. I let him stay here in my room. Matutulog kami ng magkatabi for Pete sake. Pesteng magic word na yan. Lagi nalang bukambibig. Psh. Steady lang ang pagkakahiga ko since yung paa ko ay injured. Nakapatong sya sa malambot at malaking unan. Ang sakit kasi 'pag nagalaw. Sana naman gumaling din 'to agad. Ang hirap ng hindi nakakapaglakad.

"Babe.." O__O Para akong kinikilabutan 'pag tinatawag akong 'babe' ni Lance. Di na kasi ako sanay. Diko pa din ako makapaniwala na ngayon, nagiging sweet sya sakin tapos ang bait nya pa.

Parang nung mga nakaraang araw lang, tinataboy nya ako. "Tulog nako." "Paano ka nakapagsalita kung tulog kana? Tch."

=_= Nag-try lang mamilosopo eh. "Psh."

"I'm sorry.." O_O "I'm sorry for being such a jerk. For hurting you, for pushing you away from me. I'm really sorry. Umaasa ako na maibalik pa natin yung dati.."

T_T Nanggigilid ang luha ko. Bakit ganito si Lance. Bakit ba sya ganito? "You loved someone else.."

"How many times do I need to tell you, you're still the one I loved." "Sinabi mo yun sa harap nina Papa nung tinanggihan mo yung arranged marriage." Sabi ko. Nag-uusap kami ngayon na kapwa nakahiga lang sa kama. Steady. Hindi ako tumitingin sa kanya sa tabi ko. Kusa ng tumutulo ang luha ko. Everytime we open this topic, nasasaktan talaga ako.

"Sinabi ko lang yun dahil galit ako sa'yo. Dahil sa pang-iiwan mo sakin six months ago." Seryoso nyang sabi. "That's not a valid reason Lance. Kahit galit ka sakin, you shouldn't told me that you loved someone else dahil may mga instances na baka maniwala ako, na baka yun ang tumatak sa isip ko. Like now, paulit-ulit na nagpa-flash sa isip ko kung paano mo sinabi na may mahal ka ng iba. It hurts like hell. That's why I almost give up on you."

"That's why I'm asking for your forgiveness. It's my fault. Lagi kong pinapagana yung galit ko. Hindi ko iniisip yung mararamdaman mo. I'm really sorry babe. Please forgive me?" Sabi nya saka tumagilid na sa'kin then he holds my hand. Bibitaw sana ako pero lalo nyang hinigpitan. "Please babe. Ibalik natin yung dati.." "I don't think I can do that. Masyado na'kong nasaktan. Madali sakin na kausapin ka, pansinin ka, pero.. Ang patawarin ka? Diko alam Lance. Hindi ganon kadaling magpatawad." I said while crying.

"I understand. But please, hayaan mo lang ako dito sa tabi mo.." "I don't think so.." Sabi ko. "I want to sleep." Kunwari ko lang. Dipa naman ako antok. Di ko nga alam kung makakatulog ako na katabi si Lance ngayon. "Okay let's sleep." Sabi nya saka ako hinalikan sa labi. Smack lang pero nagulat ako. Parang ang awkward na ngayon 'pag nagiging sweet si Lance. Ewan ko ba. Bahala nga sya.

"Goodnight babe. I love you." Sabi ni Lance. Hawak pa din pala nya yung kamay ko. "Night." Ayoko muna sagutin yung huli nyang sinabi. Diko pa kaya. Nag-a-acting lang si Lance. Ayoko pa din umasa na minamahal pa din ako ni Lance.

Ang pa--zzzzZzzz.. -- Kinaumagahan.. -___-

Nakapikit pa'ko. Parang ayoko pa bumangon. Bukod sa masakit pa binti ko, parang masakit din buong katawan ko. Aish. Ayoko ng ganito. Naramdaman ko ng may humalik sa labi ko kaya napamulat ako.. O_____O

"Morning babe." -___- Sino pa ba? E'di si Lance. Naninibago talaga ako na makita syang nakangiti.

"Morning." Cold kong sagot. "Nagpadala na'ko ng breakfast. Dito na tayo kumain sa kwarto mo." Sabi nya habang inaayos yung food na nakapatong sa mesa. May mesa dito sa tabi ng kama ko. Siguro pinalagay lang ni Lance para makakain ako.

"Babe susubuan nalang kita." O_O "N-No. I can manag--"

"Say ahhh.." O____O Waaa. Parang bigla akong nahiya. "Lance kaya kong kumain mag-isa. Ako nala--"

"Let's make love. Then I will let you eat by yourself." =___= "Sabi ko nga subuan mo nalang ako Lance." Nakasimangot kong sabi. Bwisit. Psh.

Pagkakasubo sakin ni Lance ng pagkain, sya naman ang kumakain. So it means, isang kutsara lang gamit namin. Indirect kiss. "Babe.." Kinain ko ulit yung sinubo nyang pagkain. Ganito lang kami hanggang sa matapos.

"Drink this." Inabot nya sakin yung baso ng tubig. Then, I'm done. Busog nako. "Thanks." Sabi ko. Hindi sya sumagot. Inayos nya lang yung pinagkainan namin then tumayo sya at lumapit sa intercom. "We're done." Narinig kong sabi nya tapos bumalik na sya dito sa tabi ng kama ko.

Krrrrinnnggg.. O_O Napatingin ako sa side table kung saan nakapatong ang phone ko. Then I look at the screen.

Trigger calling.. Ang aga naman tumawag. Sinagot ko na. "Hello?"

[I want to go there.] Tumingin ako kay Lance na ngayon ay nakatingin sakin. Parang inaabangan nya yung sasabihin ko sa kausap ko. "I'll ask Lance." Sabi ko saka tumingin ulit kay Lance. "Gustong pumunta ni Trigger ngayon dito.." "Go on." Sagot ni Lance.

"Okay daw. You can go here." [Good. I really want to see you. What do you want? Food? Or baka naman alak ang gusto mo?] "Hahaha. No, no. Anything." Natatawang sabi ko.

[Fine. Bye na. Wait for me.] "Okay." *toot toot*

"What's funny?" =_= "Huh?"

"Bakit ka tumatawa habang kausap yung Trigger na yun." Tanong ni Lance. Parang iritado sya. "Nothing." Sagot ko. "Tch. I hope next time, makatawa ka na din sakin ng katulad kay Trigger. Cr lang ako."

Parang lumungkot yung mga mata ni Lance. Ewan, ewan. Hindi dapat ako magpadala agad sa kanya. Still, I'm mad at him. -- Pool area..

"Hahahahaha." Tawa ako ng tawa kasi si Trigger nagpapatawa. Kung anu-ano sinasabi. Andito kami sa may pool area. Bonding lang. Nakaupo ako sa wheel chair. Si Lance nga pala nagpaalam kanina. Kailangan daw nya pumunta sa company. Psh. If I know, baka nagkita lang sila nung mahal nya. Yung kasama nya sa restaurant nun. Nasasaktan ako, oo. Pero..ah ewan!

"Hey. Are you still with me?" Tanong ni Trigger. Masyadong lumilipad ang isip ko. "Y-Yeah. I'm sorry." He pinch my cheeks. "It's fine."

Si Trigger, sya yung taong nandyan nung time na halos maging miserable ako dahil kay Lance. Hanggang ngayon, nandito sya sa tabi ko. I like the way he talked to me, the way he cares for me. Kahit hindi pa kami gano'n katagal magkakilala. Hindi ko nga akalain na may mga lalaki pa ding ganito, yun bang ayaw nilang makakakita ng babaeng nasasaktan. Parang ganon. "Hey."

Napatingin ako kay Trigger. "Sorry lumilipad talaga isip ko." "Kelan pa nagka-pakpak ang isip para makalipad?"

=_= Marunong pala mag-joke 'tong si Trigger. "Psh." "Hahaha. Just kidding. Wag ka ngang sumimangot. Di bagay sayo." Sabi nya saka hinawakan ako sa magkabilang pisngi ko.

O_O Unti-unti nyang nilalapit yung mukha nya sa mukha ko. Nakadilat lang mata ko. Di ako makareact. O_O

Ayan na palapit na ng palapit. Hahalikan ba nya ako? Sh*t. Ba't di ako makakilos. Bakit hindi ko sya kayang tanggihan? Waaaa. *boogsh*

O____O S-Si Trigger sinuntok ni Lance? "Lance ano ba!" Sigaw ko. Di naman ako makalapit. Nasa wheelchair ako.

Hawak hawak ni Lance si Trigger sa damit nya sa bandang leeg. "SAWA KA NA BA SA BUHAY MO!?"

Napalunok ako. Kasi yung itsura ni Lance galit na galit. "Masyado kang mainit brad." Cool na sagot ni Trigger. Parang di sya natatakot kay Lance. Naiiyak na'ko. Ewan ko. "Stop it please." Sabi ko sa kanila pero di nila ako pinansin.

*boogsh* *booogsh*

Nagsuntukan na silang dalawa. "Ano ba!? Lance! Trigger tama na!" Hindi nila ako pinapakinggan. Hindi ko sila maawat kasi di naman ako makalapit. Maya-maya..

"Bro!" Si James tumatakbo palapit kina Lance at Trigger saka pumagitna. T_T Buti nalang dumating si James.

"Tama na! Ano ba kayo! Kanina pa sumisigaw si Yumi! Bingi ba kayo!?" Sabi ni James. "Tang*na mo, ito na ang huling beses na pwede kang pumunta dito!" Sigaw ni Lance.

"Fine!" Sagot naman ni Trigger. "FVCK YOU!" "Tss."

T_T Kasalanan ko ba't sila nagsuntukan. Napansin ko na may dugo si Lance sa may labi. Tapos si Trigger din meron. Hawak hawak ni James si Lance.

"Ano pang hinihintay mo? Umalis kana bago pa kita mapatay." Banta ni Lance. "Hindi na'ko magtataka kung bakit nasasaktan si Yumiko sa'yo. Tss." Makahulugang sabi ni Trigger saka lumapit sakin.

"FVCK YOU! Wag na wag kang lalapit sa asawa ko!" Sigaw ni Lance na hawak hawak pa din ni James. "I have to go. Mapapatay ako ni Lance. Take care of yourself." Sabi ni Trigger sakin saka ayun umalis na. "FVCK!"

Sinamaan ko ng tingin si Lance. "Anong palabas yun ha? Bakit kailangan mong gawin yun kay Trigger?" May hinanakit sa boses ko. "Fvck! Sya pa ang kakampihan mo?" Galit na tanong ni Lance. "Hindi sa kina--"

"Kinakampihan mo sya. Damn it! He's about to kiss you at hinahayaan mo lang sya? FVCK!" He's right. Bakit ko nga ba hahayaan si Trigger na halikan ako kanina. Psh. "Mali pa rin ang ginawa mo! Hindi mo dapat sy--"

"What? Sige. Kampihan mo yung lalaking yun! Tang*na!" Sigaw ni Lance saka umalis sa harap ko. T_T "Yumi.."

Tumingin lang ako kay James. Umiiyak ako. Diko alam anong sasabihin. Ayoko ng ginawa ni Lance pero parang may point naman sya. Ewan ko ba. "Hayaan mo muna si Bro. Kilala mo naman sya. Alam mo naman na 'pag mainit ulo nya, ganon sya. Kahit naman ako, kung makita ko yung babaeng mahal ko na may hahalik na iba, magwawala talaga ako.." "Hindi nya ako mahal. Kaya hindi dapat sya umakto ng ganon." Pagmamatigas ko. Di naman talaga ako mahal ni Lance. Ano bang pakialam nya sakin?

"Alam kong galit ka kay Bro pero wag mong itatak dyan sa isip mo na di ka nya mahal. Alam kong mahal ka nya Yumi. Hindi sya magre-react ng ganon kung hindi." Ewan ko. Siguro, oo? Mahal nya ako pero may mahal na syang iba. Ang totoo nyan, gusto ko ma-meet yung girl na yun. Yung kasama nya sa restaurant. Nagseselos kasi ako.

Yeah. I'm damn jealous. Hanggang ngayon ramdam ko yung insecurities kasi sila ni Lance.. T_T Ayoko na umiyak. Ayoko na.

-- Sa kwarto.. Hinatid lang ako ni James dito sa kwarto ko then inalalayan akong makahiga. Wala dito si Lance. Galit ako sa kanya pero hinahanap ko sya. Galit man kasi ako sa kanya, gusto ko pa din andito sya sa tabi ko. Mahal na mahal ko kasi sya at..

Tuwing iniisip ko na umalis sya, baka nagkita lang sila nung babae. Nakakaramdam ako ng insecurities. *eeecckkkk* O_O

Si Lance kasama yung babae? "So there she is." Sabi nung girl. Sh*t. Kakasabi ko lang na nasasaktan ako 'pag naiisip ko na magkasama sila tapos ngayon eto at pinapunta pa ni Lance dito sa mansyon?

T_T Parang nanggigilid ang luha ko. Diko alam ang sasabihin. Nasasaktan ako. Bakit ganito. Galit ako eh. Pero.. Apektado ako sobra. Parang gusto kong sabihin sa babaeng 'to na akin si Lance. Akin lang sya.

"I'm Cassandra. And you are Yumiko right?" Sabi nya. "Yeah." Sagot ko. Pinipilit kong lakasan yung loob ko. Pinipilit kong pigilan ang luha ko na tumulo. "Siguro nagtataka ka kung bakit ako nandito." Sabi ni Cassandra.

Hindi ako nagtataka. Siguro sasabihin nila na ikakasal na sila ni Lance? Ano kaya? "Ako yung kasama ni Lance sa restaurant. And he told me na inisip mo na may relasyon kami. Now, I will tell you honestly. Type ko si Lance, lagi kasi syang tambay sa bar ni Ken. Doon ko sya nakilala. But that time na nakita mo kami sa restaurant, it was an act. He asked me to pretend that we're on para pagselosin ka. Dahil alam nyang andun ka sa restaurant na yun. So it means, wala kaming relasyon ni Lance. Ikaw ang mahal nya, hindi kami nagkaroon ng romantic feelings sa isa't isa. Yun yung dahilan bakit ako nandito. Sinundo pa'ko ni Lance para dito dahil sinasabi mo daw na may mahal ng iba si Lance at ako yun. You're wrong honey. So magbati na kayo ni Lance bago ko pa sya agawin sayo. Ha?" O_O

Agawin? "I better go. Pagaling ka." Sabi nung girl. Di ako makasalita dahil sa sinabi nya. "Hatid na kita." Sabi ni Lance.

"No Lance. I can manage. Alagaan mo si Yumiko." "Okay. Thanks." Ayun sabi ni Lance hanggang sa nakalabas na ng kwarto si Cassandra. Tameme ako. Parang bigla akong nagsisi na lagi kong sinisigaw kay Lance na may mahal syang iba. So act lang yun? Sinadya ni Lance para lang pagselosin ako?

Biglang lumuwag yung pakiramdam ko. Ewan. Parang ang saya ko bigla na malaman yun. Walang ibang mahal si Lance. So it means, ako lang mahal nya? T_T

Naiyak nako. Ewan ko kung bakit. Pero masaya ako. Sobra. Parang may isang tinik na nabunot sa dibdib ko. Kinabahan pa'ko kanina kasi akala ko sasabihin nila na magpapakasal na sila, ganito ganyan. Naramdamn ko nalang na niyakap ako ni Lance. "I told you, ikaw lang ang mahal ko." He whisper.

Tumango-tango lang ako. "I love you okay? Wag mong isipin na may iba ko. Ikaw lang ang gusto ko Yumiko Hayashi. Ikaw lang.." T_T

Ang sweet ni Lance. Parang nawala yung galit ko sa dibdib. Parang gusto ko 'to. Yung magkayakap lang kami ni Lance. He face me then he cup my face. "Ako lang ang may karapatan na humalik sa'yo." Sabi nya saka nya ako hinalikan. I let him do what he wants. I response on his kisses. I really love this man.

Handa na ba akong patawarin sya? Parang ang gaan kasi sa pakiramdam 'pag ganito. Yung okay kami. Oo nga't nasaktan nya din ako, pero mahal ko sya eh. Sya man yung reason ng sadness ko, sya pa rin yung happiness ko. At tulad ng dati, sya pa din yung lalaking gugustuhin kong makasama habang buhay.

"Ouch!" O_O Napatigil si Lance sa paghalik sa'kin.

"It hurts." O_O May sugat nga pala sya sa labi dahil sa suntok ni Trigger kanina.

Hindi ako nagsasalita. Nakatingin lang ako sa kanya. "Masyado kabang masaya babe para manggigil ka sa labi ko?" He grins. O_____O

>////< Waaa. Diko naman sinasadya. Ang wild kasi ng pagkakahalik nya. Tinutugon ko lang sya. "You're blushing." Nakangiting sabi ni Lance.

"I-I d--" Diko na natuloy sasabihin ko. Hinalikan na naman nya ako. Then he stop din bago tumingin sakin. "Sige na babe. Okay na sakin na panggigilan mo labi ko. Titiisin ko yung sakit."

>///< "Waaa. Ano ba babe!" Naiinis na sigaw ko. O_____O

"Did you just called me babe?" Gulat na tanong ni Lance. O_____O Waaa sinabi ko ba yun? Tinawag ko ba syang babe? "H-Hindi 'no." Tanggi ko.

"I heard it right! You called me babe. So it means, pinapatawad mo na'ko?" "Hindi nga!" "Wag ka na ngang mag-deny!"

"Hindi nga sabi!" "Tch. Malinaw pa pandinig ko!" Pangungulit ni Lance.

"Ang kulit. Mali ka ng rinig. Hindi ko yun sinabi." Pilit na tanggi ko kahit alam ko sa sarili ko na nasabi ko yun. "You called me babe. Babe. Babe. Babe. Babe. Aminin mo na.."

"ARGH! NAKAKAINIS KA NA BABE!!" O______O "I knew it!" sigaw ni Lance na parang nanalo sa lotto.

O____O Waa nadulas na naman ako. OH.MY.GOD

** A/N: My apologize for not updating last night. Naging busy lang po ako sa editing ng MPMMNBook2 so ayun di na kinaya ng braincells ko. So ayun, hope this UD will make your day specially the fans of #Yumance ################################## ~~Chapter 11 ∞ We're Okay~~ ################################## Yumiko POV "Tigilan mo nga ako Lance." Sabi ko. Pilit nya kasi akong pinapaamin na tinawag ko syang 'babe' eh totoo naman.

Ayaw ko lang aminin. Kasi naman eh. Ang awkward kaya. "What do you want to do now?" Tanong ni Lance na sumeryoso na ang mukha. "Nothing." Mabilis kong sagot. Dahil ang totoo nyan, di ko na kinakaya ang pagwawala ng puso ko dahil andito si Lance sa tabi ko, lalo na ngayon na alam ko ng wala naman pala syang ibang babae. Na ako pa din pala mahal nya.

^_^ Ang gaan sa pakiramdam. "You want to make love with me?"

=___= "Sawa ka na ba sa buhay mo?" Pang-aasar ko. Ginaya ko pa yung way na 'pag sya nagsasalita nyan. "Line ko yan. Wag mo nga gayahin. Di bagay sa'yo." Pagsusungit ni Lance. Psh. Edi sayo na yang famous line mo. Saksak mo sa baga mo.

Hindi nako nagsalita. Umayos nalang ako sa pag-upo dito sa kama. Medyo nakakangalay din kasi. Tapos ang hirap pa nito, konting galaw, ang sakit ng binti ko. "A-Ah.." Sh*t. Kakasabi ko lang masakit 'pag nagagalaw. "Why babe? Masakit binti mo? Dahan-dahan ka kasi.." Sabi ni Lance saka mabilis na umalalay sakin sa pag-ayos ng upo. Sumandal ako dito sa headboard ng kama. Then I look at Lance. He's staring at me seriously.

"W-What?" Medyo nauutal kong tanong. I felt uneasiness while looking at him. "You're so cute babe when you looked pissed at me." =_=

Nambobola ba si Lance o nambobola? I remain silent. "Oh? Why? I'm telling the truth. That's why I love teasing you." >//<

Waa. Cute daw talaga ako! Hindi kaya. Maganda ako, hindi cute. Hindi ako aso para maging cute. Psh. "Stop it." Pagsusungit ko. Gusto daw nya ang mukha ko kapag inis ako eh. O____O What did I say? Waaa. Gusto ko talagang sumimangot dahil naku-cute-an sakin si Lance? OMG.

"Let's make love then I'll stop." Damn that magic word. "As if we can do it? Like hello. Look at my leg. It's injured." Sabi ko. Yaya sya ng yaya dyan. Kala mo naman magagawa namin yun. Konting galaw nga lang ng paa ko masakit na eh. "Oh, it sounds like, you also want to do it babe.."

O_____O Lance grins at me. At dahan dahan nyang nilapit ang mukha nya sa mukha ko. Napalunok ako habang diretsong nakatingin sa mga mata nya. "If you're not injured, it means..."

Tinakpan ko tainga ko. "Waaa! Hindi kaya! Hindi!" Daig ko pa naghi-hysterical. Kasi naman nakakahiya ako. Bad mouth. Kanina pa'ko parang nadudulas eh. "Ouch! Ang sakit sa tainga ng boses mo babe. Hindi mo paba nailuluwa yung mikropono na nalunok mo?" Tanong ni Lance matapos ilayo sakin ang mukha nya. =_=

Ano daw? Mikropono? Sinamaan ko sya ng tingin. But he just smiled at me. "You're damn beautiful babe even if you're not smiling.." >//<

Bakit ba kanina pa yata nya ako pinupuri? Waaa. "You're blushing babe." He chuckles. Nakakainis 'tong si Lance. Ramdam ko naman na namumula na pisngi ko. Kasi naman eh, kinikilig ako na naiinis na diko maintindihan.

"I said stop it." O____O Nilapit nya ulit mukha nya sakin. As in konting-konti nalang, maglalapat na labi namin.

Halos di ako makagalaw dahil alam ko, konting galaw ko, magdidikit labi namin. Pigil hininga tuloy ako. "I love you babe.." O____O

Then the next thing I knew, he's kissing me intensely. I can't stop him. I even response on his kisses. Oh geez. I hate the fact that I really love the way he kissed me right now. It was wild and deep. I slowly grab his head while we're kissing. He's carefully biting my lips while kissing me. And I like that feeling. He's a good kisser. I can prove that.

I let his tongue enter my mouth then pressed his lips against mine. Then I suddenly feel his hands on my breast. Sh*t. I can't resist him. I let him do this thing. "OH MY GOD!" O______O

Daig ko pa ang napaso nang marinig ko yung malakas na boses ni Fancy kaya agad akong napabitaw kay Lance. "Fvck." Lance whisper then we look at the same direction. On the door. Fancy is standing there with her shocked face. "I thought you're magkagalit but then I saw you two, kissing like there's no bukas na. My innocent eyes, it's so kawawa. I'm so bata pa to witnessed this kind of scene!"

=__= Grabe. Nakakahiya. Waaaa! "Get out!" Sigaw ni Lance.

"Whatever Reid! You're so utak-talaba talaga. Di ka na natuto. I told you before, learn to locked your door. It's OMG talaga! Like errr! I have tsismis na naman to Patrick. Hmmp! Babush!" =_= Ayun nga lumabas na si bubwit. Lagi nalang kaming nahuhuli nyan.

"Fvck! Istorbo talaga yung bubwit na yun." Sabi ni Lance saka tumingin sakin. O__O Bakit ganito pakiramdam ko. Parang bigla akong nahiya sa ginawa namin. Waaa diba galit pa'ko sa kanya? Eh wala nakong makapa dito sa dibdib ko eh. Parang mas umaapaw pa ngayon sa dibdib yung galak na malaman na ako pa din yung mahal ni Lance.

He smirks at me. Then he bite his lips. O___O What does it mean?

O_____O Para syang nang-aakit. Ang pungay pa ng mata nya then unti-unti na namang lumalapit yung mukha nya sa mukha ko. Is he going to kiss me again? O_O

Di sya nagsasalita. Nakatitig pa din sya sakin at ayan na.. Malapit na ulit.. *eccckkkk*

"FVCK!" "Oh! It's not locked again." Si bubwit kasama si James. "Hoy Bro nagsumbong si bubwit. Bakit hinahalikan mo fiance ko?" Sabi ni James na mukhang trip lang mang-asar.

>//< Tumayo si Lance at hinarap yung dalawa. "Kahit kelan istorbo talaga kayo!" Sigaw nya. "Hindi ako istorbo Bro. Fiance kaya nya ako." Pagpipilit ni James.

=_= "Shut the fvck up James! I'm damn serious! Wag mo ngang tinatawag na fiance si Yumiko! She's mine." "Oh com'mon Bro. She's already mine." Sabi ni James na nagpipigil ng tawa tapos tumingin sakin. "Diba honeypie?"

=___= "FVCK that endearment! Get out! Both of you." "Ako naman magbabantay sa fiance ko Bro. Pahinga ka m--"

"I said get out!" =_= Di na'ko nakikisabat sa kanila. Lakas lang talaga mang-trip nung dalawa eh. Alam naman nilang masyadong seryoso si Lance at madaling ma-buwisit.

"You're so GRRR Reid. So sungit ever talaga! Yumi don't make him patawad nga. Kay Patrick kan--AAAAHHH Yumi oh!" =_= Paano ba naman di mapapasigaw si bubwit. Babatuhin sana ni Lance ng unan. Pasaway. "Lance let them be." Sabi ko.

"Let them what?" Masungit na tanong ni Lance. "Hayaan mo na sila dito. Wag mo sila paalisin sa--" "NO."

Kita mo 'to. Dipa 'ko tapos magsalita eh. Nga naman oh. "Sige na oo. Tara na bubwit. Naha-highblood ako kay Bro eh. Talaga namang nagseselos na'ko at napakasakit sa puso ko na malaman na hinahalikan nya ang fiance ko." =_=

"FVCK! GET OUT NOW!" Lalo lang nagalit si Lance. Baliw talaga mga yon. "Takbooo!"

Ayun lumabas na yung dalawa. Psh. This time, lumapit na si Lance sa pinto at ni-lock yun. Then lumapit na ulit sya sakin at umupo sa gilid ng kama ko tulad kanina. "Ang sakit nila sa ulo. Sh*t." "Kapatid mo mga yun. Kanino ba sila magmamana? Baka sa'yo." Sabi ko.

"What? Sa'kin? I'm not like that. Damn. Saan nga ba sila nagmana? Psh." "Hahahaha." Natawa talaga ako. Kasi naman si Lance eh parang iritado na talaga sa dalawa nyang kapatid. Yung itsurang parang suko na sya s ugali nung dalawa. Haha. "You're laughing." Puna ni Lance.

I'll stop for a while saka nagsalita. "Nakakatawa lang kasi yung reaksyon mo. Asar na asar sa dalawa." O___O Hindi ko inaasahan ang makikita ko.

Si Lance.. Nakatitig sya sakin tapos nanggigilid yung luha nya. Hala? Bakit? Naiiyak ba sya sa pagtawa ko? Asar talo naba sya? Bakit?

"L-Lance.." O___O Bigla nya akong niyakap ng mahigpit. "I-I'm happy.."

Huh? "Pero Lance.." Naputol ko yung sasabihin ko kasi bigla sya kumalas sa pagkakayakap sa'kin saka ako hinarap. "I'm happy na makita kang tumatawa ulit." Sabi nya. Napakagat pa sya sa labi nya. Yung parang nagpipigil sya umiyak. "Ang sarap sa pakiramdam na masilayan ulit yung ngiti mo sa harap ko mismo, sa akin mismo.." T_T

Nanggigilid na din luha ko. Bat ba nagda-drama si Lance ngayon. Tumawa lang naman ako eh. "I'm longing for your smile.." T_T

"Honestly, nainggit ako kay Trigger. Bakit? Dahil sya nginingitian mo. Pero ako, hindi. Never. Kaya ngayon, ang saya saya ko na tumawa kana ulit at ngumiti sa harap ko. Hindi dahil sa ibang tao, kung hindi dahil sa akin mismo.." T_T Wala na. Bumigay na'ko. Yumakap ako sa kanya. Alam kong nagulat ako dahil di agad nya tinugon yakap ko pero after a second, yumakap din sya sa'kin ng mas mahigpit.

"S-Sorry.." Naiiyak na sabi ko. "No. Don't apologize. I should be the one who's saying that." Sabi nya. Umiling-iling ako. "Hindi lang ikaw yung may kasalanan Lance. Ako din. Pareho lang tayo. Sorry kung nasaktan kita.."

T_T Naiyak na'ko. "Sshhh..tapos na yun 'diba? We're okay now right? Malinaw naman na sa'yo na ikaw lang mahal ko at wala akong iba."

Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya saka sya tiningnan directly to his eyes. "I believed in you. A-And yes, *sniff* I hope we're really okay..*sniff* I'm tired of being hurt. I-I just want..*sniff..t-to be happy again.." He smiled at me then he wipes my tears. "It's happening babe. We will be happy again. Just trust me. I love you. Hindi ko na alam ang gagawin ko kapag nawala kapa sa'kin.." At last, I smiled to him. "I-I love you too.. A-Ayoko ng mag-away tayo..ayoko ng masaktan...ayoko ng malayo sa'yo at ayoko ng m-magalit ka sa'kin.."

He cup my face and kiss me on my lips. "Hindi na babe. Hindi na. Stop crying.." He's still wiping my tears on my cheeks. Sinubukan kong pigilan na ang luha ko. "Mahal na mahal na mahal kita babe.." Sabi ko. For the first time after our break-up six months ago, nasabi ko rin sa kanya ulit. He chuckles. "Damn! Kinikilig ako babe. Sh*t. It's gay."

^_^ Natawa naman ako sa reaksyon ni Lance. "Mahal na mahal na mahal din kita babe. You know that. Since the first time you owned my heart until now, walang nagbago.."

>//< Kinikilig din ako. Waaa. Ngumiti nalang ako bilang sagot pero wala pang ilang segundo naramdaman ko na naman yung halik nya. Kiss addicted. As always.

*ecccckkkk* "Kiss again? OMG! Both of you, you're not making sawa of your kisses? Like duh." =___=

Diba naka-locked yung pinto? "Paano mo nabuksan ang pinto!?" Sigaw ni Lance. Ngumiti ng nakaloloko si bubwit saka Itinaas yung kamay nya. At ayun, kinalansing ang hawak na susi.

=______= May susi pala. "YOU LITTLE DEVIL! KUMU-QOUTA KANA SA'KIN!!!!!"

-- Trigger POV I'm here at the bar kung saan una kong nakilala si Yumiko. I smile bitterly when her face suddenly flash on my mind.

She's the kind of girl na madali mong mamahalin.. Masarap kasama.. Hindi nakakasawang titigan..

I can still remember how soft her lips is nung hinalikan ko sya. Dalawang beses yun at parang sumailalim ako sa isang magic spell. Hindi na sya mawala sa isip ko. I really like her. I want her to be happy kaya tinulungan ko si Lance kahit galit ako sa kanya dahil sa pananakit nya kay Yumiko.

At kanina, nagsuntukan pa kami dahil sa naabutan nyang scene sa mansyon nila. I'm really about to kissed Yumiko. Damn it! Diko mapigilan eh. Sa tuwing mapapatingin ako sa labi nya, parang nag-aanyaya yun na halikan sya that's why I can't stop myself. Ngayon, alam ko medyo nagiging okay na ulit sila but still, I want to protect Yumiko. Hindi ako lalayo. Dito pa din ako. At walang makakapigil sa'kin kung gustuhin ko mang makipagkita kay Yumiko.

Kahit pa si Lance Abellano. Dahil nagpaubaya lang ako, At hindi SUMUKO. ** A/N: Enjoying #Yumance moments? Tweet nga kayo kung ano feelings nyo after mabasa 'to. Okay na sila eh. Then use #YumanceMoments as hashtag. Don't forget to mention me @pinkyjhewelii.

################################## ~~Chapter 12 ∞ Date~~ ################################## Yumiko POV Gabi na at wala pa din si Lance. Nagpaalam sya kanina na pupunta sya sa company. Kailangan daw kasi sya dun. Wala akong kasama dito sa kwarto. Kanina pa'ko gumagamit ng iPad para maglaro, mag-internet at kung anu-ano pa.

Wala na'kong magawa. Boring na boring na'ko. Aish. Hirap kasi ng ganito 'di makalakad. *eeecckkk* "Hi Yumi!" Bati ni bubwit saka diretsong pumasok dito sa kwarto ko. Tapos umupo sa gilid ng kama.

"Oh?" Kunwari nagtataray ako. "Don't make taray nga. I just want to ask you some..you know." "What is it?"

"Blake is asking me on a date and I don't know what I'm gonna wear. It's OMG! I'm so kinikilig." =_= "DATE?" Kabata-bata pa, date na? Highschool lang sila for Pete sake!

"Yes Yumi. Why? There's no something wrong naman kaya. Like errr! I'm not bata na. I'm dalaga na and I really like Blake! I don't want him to be turn off to me." =_= "Malalagot ka sa mga Kuya mo 'pag nalaman nila."

"They can't stop me. So GRRR! I'll make paalam to them later." Ang kulit na bata. Hindi nga pala takot 'to sa mga Kuya nya. "Ano bang maitutulong ko?" "Just give me some idea of what I have to wear. I don't want yung OA. I want simple, like that."

"Aish. I can't imagine na nakikipag-usap ako ngayon sa isang highschool student asking my help for her date. Geez." "You're so OA yumi. What's wrong ba? Maybe Blake will ask me na to be his girlfriend. Yaaa! I'm so kinikilig to the highest level." =_=

"Kelan ang date mo?" Tanong ko. Kahit papaano iniisip ko pa din 'tong bubwit na'to. Baka mamaya kung anong mangyaring masama sa kanya. "Tomorrow!" O_O

"Agad-agad?" Tumango sya. "Yes Yumi. That's why I'm asking you na. I have lots of dresses naman. I just need a piece of advise."

"Just wear a simple dress." Sabi ko. Bata pa sya. Di nya kelangan magpaka-OA. "Simple? So you mean, a plain dress will do?" Tumango ako. "Exactly. Mas simple, mas maganda." Sabi ko.

"Okay. So, one more thing, can you put some make up on my face tomorrow?" O____O "Make-up!?"

"Yes. Why?" Batang 'to talaga. "You don't have to wear make-up. Simplicity is beauty. You're pretty, you don't need to put make up. Just put powder and lip balm." "Are you sure Yumi? Bakit ikaw? You're wearing make up sometimes."

"Bata kapa. Okay?" "I'm not bata na nga. I'm ready na nga if blake will kiss me tomorrow on my lips. Yaaa! I'm really kinikilig na!" O_o

"Kiss? Hoy bubwit. Bawal ang kiss." Sabi ko. Grabe talaga 'tong si bubwit. "Like duh. Bakit kayo ni Reid? You two are always kissing like there's no bukas na?" "We're engage."

"No you're not. He make tanggi kaya sa arranged marriage diba?" =______= "Ewan sa'yo bubwit. Basta bawal. Wag ka magpapahalik dun ha. Baka gusto mo mai-sako ng mga kuya mo at isabit sa puno."

"Whatever. So I will make sunod you. I'll be simple tomorrow. I'm really excited." "Bago ka ma-excite magpaalam ka muna sa mga kuya mo." Sabi ko. "Anong ipapaalam?"

O______O Hala si Lance kakapasok lang dito sa kwarto ko. "Babe." Lumapit sya sakin then he gave me a peck on my lips. "Ano yung ipapaalam mo little devil?" Tanong ulit ni Lance.

I look at Fancy. And she's like a frozen doll. Haha. Kanina ang lakas lakas ng loob, ngayon kitang-kita na kinakabahan sya. "Tell him." Sabi ko. "A-Ah, Reid I'm going to mall tomorrow." Parang nauutal pa si Fancy. Haha. Takot pa din pala. "That's it?"

"Go on, tell him." Sabi ko kay Fancy. "I'll be having a date tomorrow." "WHAT THE FVCK! A DATE!?"

Napangiwi ako. Ang sakit sa tainga ng sigaw ni Lance. "Reid naman! Don't cuss nga."

"You'll be having a date? Damn it Fancy! You're a highschool student. You're still a baby!" "I'm not baby na. Like errr! Reid naman eh. I'm dalaga na." Ayan na magsisimula ng mag-debate yung dalawa.

"Anong kaguluhan yan?" Si James kakapasok lang dito sa kwarto ko. "Patrick oh! Reid is mad. I'll be having a date lang naman tomorrow eh." "Oh, yun lang pal--A DATE? FVCK!"

=_= Nakakabingi din ang sigaw ni James. In all fairness, nakalunok ba sila ng mega phone para magsisigaw. Tahimik lang akong nakamasid sa tatlo. "What's wrong with that?" Tanong ni fancy.

"You're still a kid bubwit." Sabi ni James. "Arrrggg! I'm so naiinis na. I'm not kid anymore. Like GRRR! I have crush na nga eh." "CRUSH!?"

"CRUSH!?" Yung totoo, ang sakit nila sa tainga. Sabi na nga ba magiging OA magreact sina Lance at James. Syempre bunso nila si Fancy. Nag-iisag babae pa. "Why? There's nothing wrong to have a crush. Just make payag na ha? I'll be having a date. Just say yes."

"No." "No." Haha. Sabay na naman yung dalawa. "Arrggg! But why! Make payag na. Pretty please?"

"NO." "NO." Tumingin sa'kin si bubwit. Why me?

"Yumi, tell Reid to make payag na.." Hala. Nagda-drama na si bubwit. Nag-puppy eyes pa. Tumingin ako kay Lance na masamang nakatingin sa'kin. Daig pa may lazer beam sa mata. "B-Babe.." "No."

Kita mo, di pa ako tapos magsalita, may sagot na agad. "Pero babe--" "Wag mo syang kunsintihin Yumiko." O_O

Hala. Yumiko tawag sa'kin. Hindi nya 'ko tinawag na babe so It means, he's mad at me? Why? "Reid, Patrick whatever you say, basta I'm having a date tomorrow. And that's final!" Ayun tumakbo na palabas ng kwarto ko si bubwit.

"Hoy bubwit." Hinabol ni James si Fancy. Si Lance akala ko susunod din, ni-lock lang pala nya yung pinto. Kaming dalawa nalang naiwan. "How's your day?" Tanong ko. Humiga sya sa tabi ko dito sa kama. Parang may something sa kanya. Parang wala sa mood na ewan.

"Babe." Agaw-atensyon ko sa kanya. Tumingin lang sya sa'kin. "I'm tired. I need some rest." Sagot nya. Seryoso pa yan. What happen? May nangyari kaya? Teka..

Mas lumapit ako kay Lance. Inamoy ko sya. "Amoy alak ka Lance. Nag-inom ka?" No response. "Lance 'di ba sa kompanya ka galing? Ba't amoy alak ka? Is there somethi--"

"FVCK!" O_O "Babe."

"Can't you see? Nagpapahinga ako! I told you I'm tired! Stop asking random questions!" Iritadong sabi nya saka tumagilid na. So nakatalikod sya sakin. Diko alam pero parang nasaktan ako. Bakit ganito sya? Bakit nya ako sinigawan? Kakabati lang namin tapos ganito?

Huminga ako ng malalim. Nanggigilid kasi luha ko. Ewan ko ba, ang sakit talaga dito eh sa bandang puso ko. May nangyari ba? Bakit amoy alak si Lance. Naguguluhan ako. Krrrinnnggg.. I look at my phone.

Trigger calling.. I answer his call. "Yes?" [Andito ako sa labas ng mansyon. I want to see you.]

I sigh. Matatanggihan ko ba 'to? Malaki pa din utang na loob ko sa kanya. Niligtas nya ako. I can't say no to him. "Okay." *toot toot* Teka, paano pala ako sasakay ng wheel chair? Damn. Ang hirap talaga ng ganito. Nakakainis!

Sinubukan kong umupo. Then inabot ko yung wheel chair sa gilid. Kaya ko naman iapak yung isa kong paa kaya--aaaawww! Sh*t. Ang sakit. Aish! Pero at least nakalipat ako dito sa wheel chair. Kainis lang. Maling galaw, masakit talaga. Lumabas na'ko ng kwarto sakay ng wheel chair. Di naman nagising si Lance. Isa pa, badtrip sya sa di'ko malamang dahilan.

Andito na'ko sa may hagdan. Paano pala ako bababa? Waaa. 'Pag si Lance kasi kasama ko, binubuhat nya ako pababa ng hagdan tapos binubuhat ng katulong yung wheen chair pababa. Hays. "Where are you going?" O_O

I'm dead. Si Lance. Dahan-dahan akong lumingon sa likod ko. O_O Yung mukha ni lance halatang galit. "Bababa lang sana ako."

"And why?' "Nasa labas si Trigge--" "DAMN IT!" Sigaw ni Lance saka lumapit sa'kin at itinulak ang wheel chair ko pabalik dito sa kwarto ko.

"What are you doing?" Tanong ko. "Desidido ka talagang makipagkita sa lalaking yon? Ha? At sinong may sabi na pwede pa syang tumuntong dito?" Galit na tanong ni Lance. "He's my friend. Sak--"

"I don't care! He likes you Yumiko! He's my rival! Don't act stupid! Don't act as if you don't know!" Aray ha. Kanina pa'tong si Lance eh. "Ano bang problema mo ha? Kanina? Ang cold mo, ang sungit mo then I'm asking what's wrong pero anong ginawa mo? You shouted at me!!" Naiinis na'ko. Sobra. "I told you, pagod ako! I want to rest!"

Tama bang sigawan nya 'ko ng ganon? Naiinis kasi talaga ako sa kanya. Diko na maintindihan ugali nya eh. "Pagod? Amoy alak ka Lance!" "Fvck! So what? Dumaan ako ng bar. Now, clear?"

Huh? Bakit ganito sya? Bat ganito sya magsalita. "Fine!" Sigaw ko. Pinagulong ko na ulit wheel chair ko papuntang pinto. Lalabas ako. Pero humarang si Lance. "Hindi ka lalabas." Sabi nya saka binuhat ako pabalik sa kama ko. Di ako makasalita sa sobrang inis. And now, hello kama na naman. Nakahiga na naman ako. Sh*t naman.

Pero may napansin ako kay Lance nung hiniga na nya ako. O_____O "Bakit may kiss mark ka sa leeg?" Tanong ko. Nakuha kasi atensyon ko nung hiniga nya ako.

Bakit sya magkaka-kiss mark? "Sh*t. It's Cassandra." O_O

"Cassandra? Hinalikan ka nya sa leeg mo!?" Biglang uminit dugo ko. Diba wala silang relasyon? Bakit sya hahalikan sa leeg? "She flirts with me at the bar." Sagot ni Lance.

Flirt? "At hinayaan mo lang?" Grabe. Ano bang nangyayari? "No, it's not like that." "Then what Lance? Kaya ba ang init ng dugo mo sa'kin? Dahil yung Cassandra na yun ang gusto mong makasama ha? Sh*t lang Lance! Kanina kapa. Kanina mo pa'ko sinisigawan. Then ngayon malalaman ko may nag-flirt sayo? At sasabihin mong pagod ka?"

"Stop it! Wag mong gawing big deal yun!" Wow. "Are you serious Lance? Wag gawing big deal? Nung makita mo nga na hahalikan ako ni Trigger, halos manggigil ka sa kanya. Then ikaw, hinalikan ka sa leeg Lance! What do you expect from me? Matuwa? Damn!" "Fvck! Nasanay nalang ako kay Cassandra na ganon sya sa tuwing pumupunta ako don.'

What a reason. Sh*t. Ayoko na makipag-argument. Ako pa nagiging mali. At talaga pinagkakalandakan nya sa'kin na okay lang na nag-flirt sa kanya ang Cassandra na yun. Sh*t sila. Tumahimik nako. Naggigilid na din luha ko. Inabot ko phone ko at tinawagan si Trigger.

"I can't go outside. I want to rest. Go back tomorrow." Sabi ko saka pinatay na din agad ang tawag. Nahiga ako at tumagilid. Hindi na'ko tumitingin kay Lance. Masama ang loob ko, sobra. At the same time nagseselos ako. Kainis!

"We're still talking." Sabi ni Lance. Diko pa din sya pinansin. Nakakapagod na makipag-argument. Sa halip na magsorry sya sa'kin, sya pa galit? At anong reason nya? Nasanay na sya na ganon ginagawa ni Cassandra? Damn it. "Yumik--"

"I WANT TO REST!" Galit na sigaw ko saka tumagilid na ulit. Pumikit ako. Nanggigigil ako sa inis. He's calling me Yumiko. Wow lang. Sana di nalang kami nag-ayos. "Look, I'm sorry kung nasisigawan kita. I'm just tired. Nagkaroon lang ng problema sa company that's why dumaan ako ng bar. Then si Cassandra basta nalang lumapit sa'kin at hinalikan ako sa leeg. Babe I'm sorry." Tapos biglang babait? Tatawagin akong babe? Bahala na sya. Nakakasawa na ang ugali nya. Hindi ako kumibo. Nanatili akong nakapikit.

"I know you're awake. Please babe let's talk." "Leave." Sabi ko habang nakapikit pa din. "Let's make love then I'll le--"

"I said leave me alone! GET OUT!" Galit na sigaw ko. Bale nakaupo nako dito sa kama. Di nako makatiis. Napabangon talaga ako. "Babe." "Mahirap bang intindihin? I said get out!" Sigaw ko. Ang sama sama ng loob ko sa kanya. Ang hirap espilengin ang ugali nya. Kung may problema sya sa kompanya, kelangan bang madamay ako sa init ng ulo nya?

At yung kiss mark na yun? Bat minamaliit nya yun? Diba nya alam na nagseselos ako? Tapos kung kelang tatahimik ako biglang magso-sorry? Damn it. "Please? Get out. I want to rest. Nananakit na naman ang binti ko so please, leave." Pagmamatigas ko. "No."

Tiningnan ko sya ng masama. "I said leave." "I said no." Sabi nya saka naupo dito sa gilid ng kama. "Sorry babe. Alam mo naman na 'pag mainit ulo ko ganito ako. Anong gusto mong gawin ko para makabawi? Sorry na." "Just leave." Cold kong sagot.

"Babe." "I sa--" Sh*t. He kiss me. Sinubukan kong kumawala pero di nya ako binitawan. "Hmmmm.." He keep on kissing me kahit pinipilit ko syang itulak.

"FVCK! Kung ayaw mo, then fine! You want me to leave? Fine!" Sigaw ni Lance saka lumabas ng kwarto ko. *BOOOGSSH* He slammed the door. Awtomatiko akong naiyak. Ba't ba ganyan ang mood swing nya.?

T_T ** A/N: Abangan sa next UD ang point of view ni Lance. ################################## ~~Chapter 13 ∞ Bastard~~ ################################## Lance POV

Andito ako sa kwarto ko. Na-badtrip talaga ako kay Yumiko kanina. Hindi naman sa talagang galit ako sa kanya. Ayoko lang talaga ng kino-contrast nya ako ngayon dahil mainit ang ulo ko. And this kiss mark? FVCK! Humanda sa'kin si Cassandra. I know it's my fault. Pero nag-sorry na naman ako, but still? She's mad at me kaya lalo akong na-badtrip. Kanina galing akong kompanya. Mula nang magka-ayos kami ni Yumiko, pinabantayan ko na din ang kompanya ng mga Hayashi. Ayoko na kasing maulit yung nangyari. Yung pinag-away ni Mr. Kim ang pamilya namin.

And then, there I found out na may bagong nagre-request ng partnership sa Hayashi Corporation. And guess who? That bastard -- Trigger Montecillo. Damn him. I thought he's kind. Pero hindi pala, alam kong may masama syang balak. Good thing pina-imbetigahan agad nung tao ko na pinagmonitor ko sa Hayashi ang lahat ng tungkol sa Trigger na yun. He's the son of a multimillionaire car company, Ramon Montecillo. He's the heir and there, nalaman ko na hinahanapan pala sya ng fiance for arranged marriage.

Damn it! Ang lakas ng kutob ko. Target nya ang Hayashi Corporation kaya sigurado akong si Yumiko ang pakay nila. Gusto nilang magkaroon ng partnership between their company and hayashi's. Tch. I won't that happen. Dahil ba nalaman nila na hindi pa kami officially engage ni Yumiko? Damn! Kaya kanina, tinawagan ko agad si Papa sa roaming para pauwiin sya. Gusto kong ma-engage na kami ni Yumiko, gusto kong ma-finalize na nila na kami na ni Yumiko ang mag-fiance. Hindi ako papayag na may makaagaw pa sa'kin sa kanya. Now I know, that Trigger is just acting nice to me. The fact na gusto nya talagang agawin sa'kin si Yumiko.

*tok tok* Tch. Sino naman yang kakatok na yan? Kapag ganitong badtrip ako, lahat nadadamay sa galit ko. Sh*t. Pagkabukas ko ng pinto, bumungad sa'kin si Fancy.

"R-Reid! Yumi left! Ohmy! She's gone. Iniwan kana nya Reid.." Naiiyak na sabi ni bubwit na nakagulat sa'kin. O____O "FVCK!"

Dali-dali akong tumakbo sa kwarto ni Yumiko. At pagbukas ko ng pinto.. =____= She's sleeping. Damn it.

"FANCY ABELLANO!!" Sigaw ko. Wag na wag nyang gagawing biro ang ganon. Tang*na. Diko kakayanin 'pag nawala pa sa'kin si Yumiko. "Yes Reid?" Nakangiting tanong nya. Parang kanina lang mangiyak-ngiyak sya. Maka-acting, tch!

"Wag na wag mo'ong bibiruin ng gan--" "I have to. Yumi is crying a while ago because of you. Like errrr! You have kiss mark then you make sabi to Yumi that don't make it big deal? So GRRRR ka Reid. You're so landi talaga. Kung si Yumi kaya makitaan mo ng kiss mark? What will you do? I bet you will kill the man who would do that. Am I right? So stop making Yumi cry. When she make pagod na to you, she will left you Reid even she loves you that much." Sh*t. Gusto kong umalma pero may point si bubwit. No. Ayokong iwan ako ni Yumi. Ayoko. "Go back to your room." Sabi ko nalang.

"Make sure to make suyo si Yumi. Forget about your pride Reid, baka bumula ka." =_= Pinagsasasabi ba nya? Tch. Pumasok na'ko ng kwarto ni Yumiko saka ni-lock ang pinto. Lumapit ako sa kama nya. She's sleeping like an angel. May kaunting luha pa sa pisngi nya. Agad klo yung pinahiran.

Bigla akong nasaktan sa nakikita ko. Hindi ko na dapat sinasaktan si Yumiko ngayon pa na tinuturing nyang malapit sa kanya si Trigger. Iisipin na naman nya na malaki utang na loob nya sa lalaking yun. Fvck. Hindi ko hahayaang magkalapit pa sila. Gagawin ko lahat para sa'kin lang ang atensyon ni Yumiko. Sh*t talaga. Napaiyak ko na naman sya. Alam ko masama loob nya sa'kin. Nasabi ko lang naman na wag nyang gawing big deal yun dahil ayokong pag-awayan pa namin yun.

Tang*na kasi yung si Cassandra. Lutang ako kanina sa bar dahil kakaisip dun sa gag*ong Trigger na yun kaya nahayaan ko lang si Cassandra. Diko naman napansin na nagkaroon ako ng kiss mark. Tch. At dahil nga ang dami kong iniisip, diko sinasadyang masigawan si Yumiko. Tumingin ulit ako kay Yumiko na mahimbing na natutulog. "Sorry babe. Di na mauulit.." Sabi ko saka hinalikan sya sa labi nya.

Dito ako tutulog sa tabi nya. Gusto ko katabi ko lang sya, at kung maaari gusto ko nasa paningin ko lang sya lagi. I won't let that Trigger comes near to Yumiko. Never. -- Trigger POV Kakauwi ko lang dito sa mansyon namin. Langya naman kasi si Papa bigla bigla nalang umuuwi galing States.

Sa akin nya kasi pinaubaya ang kompanya namin dito sa Pilipinas. Iche-check daw nya kung maayos ang pamamalakad ko kaya sya umuwi. Marami talaga akong inaasikaso sa kompanya. Isa na dun ang alok kong partnership sa Hayashi Corporation. Mula ng makilala ko si Yumiko, pinaimbestigahan ko ang lahat ng tungkol sa kanya pati na kay Lance Abellano. At dun ko nalaman na mag-ex-fiance sila. Ngayon, kababalik lang pala ni Yumiko galing Japan at single na sya. Hindi na natuloy ang arranged marriage nya sa nagngangalang Enrique Hyun. Same as Lance na hindi na din natuloy ang arrange marriage sa nagngangalan namang Nicole Kim. Kakaiba pala ang history nila.

So ngayon, pinipilit nilang ibalik yung dati nila? They really love each other huh. Sabi ko naman. Nagparaya lang ako.....sa ngayon. Dahil alam ko nga na si Lance ang nagpapasaya kay Yumi, plus the fact na mahal na mahal sya ni Yumiko. Di pa'ko sumusuko dahil SOON, makukuha ko din si Yumiko. Hindi dahil trip ko lang kundi dahil pakiramdam ko, ang isang tulad ko ang nararapat na makasama nya habang buhay.

Dahil ako? Hinding-hindi ko sya hahayaang masaktan o umiyak unlike what Lance's did to her. I'm better than Lance. Yan ang papatunayan ko kay Yumiko. -- Kinaumagahan..

Yumiko POV Nagising ako dahil pakiramdam ko ay may humahaplos sa pisngi ko. Diko alam kung totoo ba o baka panaginip lang kaya agad kong minulat ang mga mata ko. O____O Teka nga. Si Lance? Hinahaplos nya pisngi ko. Nakatagilid kasi sya sa'kin tapos nakatagilid din ako paharap sa kanya.

O____O He's smiling at me. Teka nga? Totoo naba talaga 'to? Baka nananaginip lang ako. Ang alam ko kasi magka-away kami eh. Nagkasagutan pa kami kagabi.

"L-Lance...?" Nauutal na sambit ko. Nakatitig lang ako sa kanya habang sya, nakangiti sa'kin at patuloy na hinahaplos ang pisngi ko. "Babe." O_____O

Hala. Totoo nga? So hindi talaga ako nananaginip? Nagsalita si Lance eh. "I love you babe." Sabi ulit ni Lance. Kumunot noo ko. Paanong..?

"Sorry sa kagabi.." Dun biglang nagising ang diwa ko. So totoo nga. At ngayon, humihingi sya ng sorry? Ano kayang nakain nya? Inis pa din ako sa kanya. Lalo na yung dahil sa kissmark. Tinanggal ko yung kamay ni Lance na nakahawak sa pisngi ko. "W-Wag mo akong hawakan. Bakit ka nandito sa kama ko?" Cold na tanong ko.

Ang alam ko, pinagdabugan nya pa'ko kagabi ah. "Babe sorry na.." Sincere nyang sabi. Ang lamlam pa ng mata nya. Yung parang paawa effect ganon. Nanatili ako sa higa ko. Magkaharap pa din kami. "Honestly, galit ako say--"

O____O Bago ko matapos ang sasabihin ko ay lumapat na ang labi ni Lance sa labi ko. Kasabay niyon ang pagdantay ng braso nya sa bandang waist ko. Gusto kong pumalag, gusto ko syang pigilan sa ginagawa nya pero diko magawa.

Ilang segundo lang ang tumagal at tumigil na din si Lance. "I love you babe. Please wag ka ng magalit sa'kin. Please? Sorry na. Bati na tayo. Kasalanan ko. Yung kiss mark na yun, sorry. Diko talaga sinasadya. Hindi ko yun ginusto babe." Nanggilid yung luha ko. Ewan ko ba pero naiinis talaga ako. "N-Nagseselos ako.." Sa wakas nasabi ko din. Selos talaga ako eh. Ikaw ba makita mo yung mahal mo na may kissmark sa leeg ano mararamdaman mo? Tapos sabi pa ni Lance, wala lang daw yun. Na kesyo nasanay na daw sya na pini-flirt nung Cassandra na yun? The hell it is. Nakakainis talaga. He smiled at me. Aba, nakuha pang ngumiti? Hindi ako natutuwa ha.

"So you're jealous?" He said while still smiling. "Babe, kahit ilang milyong babae pa ang iharap mo sa'kin, ikaw at ikaw pa din ang pipiliin ko. Dahil bukod sa ikaw ang pinakamaganda at pinaka-sexy sa paningin ko, ikaw din ang laman ng puso at isipan ko." The he winks at me. >//< Yaaaa. Galit at inis ako pero ang puso ko, nagwawala. Dinaig pa ang atomic bomb sa lakas ng impact sakin.

Ramdam na ramdam ko tuloy na namumula ang pisngi ko. Speechless ako eh. Grabe 'tong si Lance, sa likod ng pagka-harsh nyan, grabe naman ang ka-sweet-an na tinatago nyan. Ako na ang kinikilig ng mega million times. Para ngang gusto ng kumawala ng puso ko dito sa katawan ko sa sobrang kilig. "Now what babe? Di kana nagsasalita dyan." Nakangiting sabi ni Lance na nagpabalik ng huwisyo ko.

"A-Ah..an--" Wala na. Hinalikan na naman ako ni Lance. Pero smack lang. "Wag kana magalit sa'kin. Let us forget what happened last night okay? Bati na tayo babe." >//<

Bipolar talaga si Lance eh. Masungit tapos ngayon sweet bigla. Grabe mababaliw yata ako nito. Pero hayaan na nga at least, pinakilig na naman nya ako. :3

"Oo na.." Sabi ko. Matatanggihan ko pa ba sya pagkatapos nya akong pakiligin? Syempre hindi na. Mas lumapad yung ngiti ni Lance. "Good. I love you babe." "I love you too." Sabi ko. Medyo ilang pa'ko ng konti kasi kakabati lang namin.

Parang napapansin ko, away-bati kami. Psh. Kasi si Lance, ang mood swings eh. Grabe lang. "Mahal na mahal kita babe. Dito kalang sa tabi ko. Dito kalang sa'kin. Wag mo na'kong iiwan ulit.." O_O

Biglang lumungkot boses ni Lance tapos malungkot talaga itsura nya. Parang bigla pakong kinutuban. "Hindi ko na hahayaang paghiwalayin nila tayo kung sakaling maulit yung nangyari between our family. Hinding-hindi ko papayagan na ilayo ka nila sa'kin. Lahat gagawin ko para sa'yo babe.." Hala. Bakit ganito magsalita si Lance? May something ba? May nangyari ba?

"Ikaw ang buhay ko. Ikaw lang ang gusto ko. Handa kong gawin lahat para mapasaya ka. Pipilitin kong hindi na uminit ang ulo ko babe. Wag kana magagalit o magtatampo sa'kin.." T_T Nanggigilid luha ko. Bakit ba ganito si Lance bigla? Ano ba talaga nangyayari?

"Subukan lang na may umagaw sayo sakin, I will surely kill that bastard. Sorry for the word pero yun ang totoo babe." O__O K-Kill? Aabot ba sa ganon? "L-Lance bakit kaba ganyan?"

"Nothing. Basta mahal na mahal kita babe." He smiled. "Wag mo na isipin yung kagabi. Tapos na yun. By the way, anong gusto mong breakfast? Papaluto ako.." Naguguluhan ako sa inasal ni Lance pero hayaan na nga. Siguro naglalambing lang talaga sya ngayon kaya nasabi nya ang mga bagay na yun. Nakakatuwa naman kasi na napaka-sweet nya ngayon sa'kin and good thing na bati na kami. Sana wala ng tampuhan at away.

Sa lahat ng sinabi ni Lance, isa lang maisasagot ko. Siya lang ang lalaking gusto kong makasama sa harap ng altar. Wala ng iba pa. **

A/N: May twitter napo si Cassandra. Follow nyo, @CassVWattpad ################################## ~~Chapter 14 ∞ Baby~~ ################################## Yumiko POV Andito kami sa mall ni Lance. Ewan ko ba kung anong nakain nyan. Bigla nalang nagyaya sa mall. Hindi nga pala sya masyadong pumapasok sa school kasi tini-train na sya sa company. Ako naman, ewan. Parang 'di ko pa feel pumasok. Almost two weeks na ang nakaraan at magaling na din yung binti ko. Okay na, nakakalakad na'ko ulit.

For the past few days, wala namang kakaibang nangyari, si Lance busy na rin talaga sa kompanya nila. Sweet na sya lagi at doon pa din sya natutulog sa kwarto ko. "Babe saan mo gustong kumain?" Tanong ni Lance. Magkahawak-kamay kaming naglalakad dito sa gitna ng mall. Ilang babae na din nagtinginan sa'min. Sa gwapo ba naman ng soon to be husband ko.

"Anywhere." Sagot ko. Di naman ako mapili eh. "Sige. Mag-CR lang ako sandali tapos kain na tayo. Hintayin mo ako dito." Paalam ni Lance. Tumango ako bilang sagot. Naiwan ako dito sa may labas ng papuntang CR. Nakatayo lang ako.

Maya-maya ay may lumapit na dalawang lalaki sa'kin. "Hi Miss. Nag-iisa ka? Tara, join ka sa'min." Sabi nung isa. "Oo nga Miss. Siguradong mag-e-enjoy ka." Segunda ng isa.

Psh. Mataray ako baka nakakalimutan nyo? "Stop talking to me." Sabi ko. "Aba, spokening english pala 'to brad. Ayos 'to!" Sabi nung isa. Poor people. Spokening? WTF. Inirapan ko nalang sila.

"Pakipot pa si Miss oh. Ang ganda mo pa naman." "Go away." Mapanganib na sabi ko. Malapit na'ko mapuno sa mga 'to. "Ano ka ba Miss. Sumama ka na kasi sa'min."

O____O Hinawakan nya ako sa braso. Damn. Hawakan na nya ang lahat, wag lang ako. "Do--"

*boogsh* O_____O Handa pa naman sana akong sipain sa 'precious one' itong lalaki na'to pero wala, naunahan nako. Sino paba?

"Hindi ko pinapadapuan sa lamok ang asawa ko tapos ikaw na kutong lupa hahawak sa kanya? Sawa ka na ba sa buhay mo!?" Sigaw ni Lance. Syempre, mawawala ba naman ang famous line nya? Haha. "Sorry po!" Sabi nung lalaki. Patakbo na sila.

"Tch. Duwag pala." Sabi ni Lance saka hinawakan ako sa magkabilang balikat. "Ikaw.." Kumunot noo ko. "Ha?"

"Wag ka na nga masyadong magpapaganda 'pag lalabas tayo. Tch. Bwisit na mga yun. Lakas ng loob lumapit sa'yo. Ni wala pa sila sa kuko ko sa ka-gwapuhan." =_= Sige Lance. Magbuhat ng sariling bangko. "Oo nalang babe."

"Why? Totoo naman eh. Basta babe ha? Wag ka na masyado magpapaganda. Tch. Napapahamak ka eh. Ayoko ng hahawakan ka ng iba. Akin kalang. Pag-aari kita." =_= Possessive. Pero okay lang. Kinikilig naman ako 'pag ganyan si Lance. Kasi 'pag ganon, alam kong nagseselos sya.

Hinawakan na nya ang kamay ko saka kami naglakad na papuntang kakainan namin. "Yumi." O_O

Napatitig ako bigla sa nakasalubong namin. Si Trigger. Two weeks na din kaming 'di nagkikita. Ayaw kasi ni Lance na dumalaw sya sa mansyon. Ewan ko ba, ang init init ng dugo nya kay Trigger. Wala namang ginagawang masama yung tao. Hinigpitan ko ang hawak sa kamay kay Lance. Baka kasi biglang manuntok. "T-Trigger.."

"Let's go babe." Sabi ni Lance. "Buti magaling kana. I missed you." Sabi ni Trigger. "DAMN YOU! Bastos mo brad. Sasabihan mong nami-miss mo ang asawa ko sa harap ko? Naghahanap kaba ng sakit ng katawan!?" Nagbabantang tanong ni Lance.

Feeling ko mag-aaway na naman sila. Kaya mas hinigpitan ko ang hawak sa kamay ni Lance. Si Trigger naman cool pa ding nakatingin sa'min. "Sa pagkakaalam ko, hindi mo pa sya asawa Abellano. Wag ka munang magpaka-kampante." Makahulugang sabi ni Trigger.

"FVCK YOU!!" O___O Susugurin sana ni Lance si Trigger. Buti nalang nakahawak ako ng mahigpit sa kanya. Mabilis akong pumagitna sa kanina. Yung mga mata nila parang may lazer beam na tinatamaan ang isa't isa.

"Babe please.." Sabi ko kay Lance. Baka mamaya may lumapit na sa'min na guard. Yung ibang dumadaan nga napapatingin na. "Tandaan mo Abellano, hindi mo pag-aari si Yumiko." Sabi ni Trigger saka umalis na. Pero di pa man sya nakakalayo, nagsalita ulit sya. "Gusto kitang makasama ulit next time Yumi. I already missed you. Specially your lips. I want to kissed you again for the third time."

O______O He winked at me bago tuluyang umalis. "Damn it! What does it mean Yumiko!? He missed your lips? Did you two kissed twice?"

Hala. Patay. Ang alam lang ni Lance ay yung dati sa bar na hinalikan ako ni Trigger dahil may kahalikan din sya nun. Hindi nya alam yung second time na hinalikan ako ni Trigger. (_ _)" "Yumiko I'm talking to you." Ulit ni Lance. Kasi napatungo ako. Galit sya. Hindi nga babe yung tawag nya sa'kin.

"B-Babe.." Slow motion pa'kong tumingin sa kanya. "WHAT!?" Napapitlag ako. Makasigaw naman kasi 'tong si Lance. Hello! Nandito kami sa mall. Ilang tao na ang dumaan na kakaiba ang tingin sa'min.

"B-Babe kasi ano.." "I'm asking if you two already kissed twice!? Yes or no." Yung boses ni Lance kakaiba na. Alam kong galit sya. Waaa. Bakit kasi kelangan pang sabihin ni Trigger yun. "Ye--"

"FVCK!" O____O Ayun nag-walk-out si Lance. Mabilis akong naglakad para habulin sya. "Babe.."

Hindi nya ako pinapansin. Patuloy sya sa paglalakad. Ang lalaki ng hakbang nya. Kasi naman si Trigger. Psh. Mag-aaway na naman ba kami ni Lance? "Babe!" Halos nababangga na'ko ng nakakasaubong ko sa paghabol kay Lance. Di nya ako pinapansin. "Babe!" Patuloy kong sigaw.

Napatigil ako. Biglang kumirot yung binti ko. Magaling na'to pero nalimutan ko, sabi nga pala ng doctor bawal pa ding pwersahin sa paglalakad. In short, di dapat ako naglalakad ng mabilis o pa-takbong lakad. Pero si Lance.. T_T

Hindi ko na matanaw. Wala na. Iniwan na nya ako. Sh*t. Nakakainis. I know it's my fault. Naiintindihan ko kung nagalit si Lance. Pero diko naman ginusto yung kiss na yun nung second time. Nabigla nalang nga ako non nung hinalikan ako ni Trigger. Napaupo muna ako dito sa may gitna, sa mga bench. Nananakit talaga binti ko. Aish. T_T

Nanggigilid ang luha ko sa inis. Tiningnan ko phone ko. No sign of Lance. Hay. Away-bati nalang kami palagi. Dumaan na nga yung two weeks na hindi kami nag-away tapos ngayon, away na naman. Ang ayoko lang kay Lance kapag ganyang nagagalit sya, wala syang pakialam sa mararamdaman ko. "A-Aw.."

Kumikirot talaga yung binti ko. Sh*t. Bakit kasi hindi pa'to sobrang galing. Nakakainis! "Calling the attention of Miss Yumiko Hayashi, please proceed to information desk.." Huh? Ako yun diba? Ako yung pangalang binaggit?

"Calling the attention of Miss Yumiko Hayashi, please proceed to information desk.." Ako nga. Bakit naman ako pupunta dun? Ang sakit na nga ng binti ko eh. Pinilit kong tumayo. At hinanap ko yung information desk. Bakit ba kailangan pa'kong hanapin? Ano bang meron? Psh.

Natatanaw ko na yung INFORMATION. Kainis. Medyo mabagal nga ako maglakad dahil sa binti ko. Malapit na'ko sa information nang.. O______O

Biglang may yumakap sa'kin? Huh. Sino 'to? "Babe sorry.." O____O

Si Lance? T____T Nanggilid na naman yung luha ko. Hindi na'ko makapagsalita. Diko alam ang sasabihin ko dahil bukod sa naiinis ako sa pang-iiwan ni Lance, naiinis din ako dito sa binti ko.

Kumalas na si Lance ng pagkakayakap saka ako hinarap. "Babe akala ko kasunod lang kita kanina. Damn it! Nag-alala ako. Akala ko saan ka na napunta.." Di ako sumasagot. "Babe sorry. Kinain na naman ako ng selos ko. Sorry. Parang iisipin ko lang na hinalikan ka nya? Tang*na parang guguho ang mundo ko. Sorry na. Sorry kung nasigawan kita at bigla kitang iniwan kanina."

Di pa din ako sumasagot. Kumikirot na talaga binti ko eh. He kiss me on my forehead bago ulit niyakap. "I'm sorry.." T__T

Ewan ko pero 'pag ganitong yakap nya ako, I feel safe. Nawawala yung pagkainis o sama ng loob ko sa kanya. "Babe akin kalang. Sinasabi ko sayo, makakapatay talaga ako 'pag may nagtangkang umagaw sa'yo sakin." Bahagya akong napangiti. Harsh man sya, cold man sya o mainitin ang ulo, he can still manage to be sweet. At yung pagiging sweet nya, nakakapagpasigla ng puso ko.

Hinarap nya ako ulit habang hawak ako sa magkabilang pisngi ko. Then the next thing I knew, magkalapat na ang mga labi namin. He's kissing me slowly. I can feel his soft lips towards mine. "Whoaaaaa!"

O_____O Para akong napaso na agad napabitaw kay Lance. Pagtingin ko sa paligid.. O_____O

Ang daming nanunuod sa'min. Anong tingin nila? Shooting 'to? Nakakahiya! >.< "Tara na babe.." Bulong ko. Nahiya talaga ako. Yung iba nag-alisan na. Yung iba nanunuod pa din sa'min.

"Why?" Confused na tanong nya. "Ang daming nanunuod sa'tin.." "I don't care about them. All I care about is you. I will kiss you whenever I want even in front of the whole world."

>.< "Kiss pa!!" "Oo nga! Isa pa!!"

>.< Waaaa! Bakit hindi nahihiya si Lance? Pero wow lang yung sinabi nya. Kakaiba din talaga bumanat si Lance minsan, tagos sa puso. "B-Babe.." Napapakubli na'ko kay Lance. Nahihiya na talaga ako.

Lance smiled at me then gave me a peck on my lips. "Okay then. Naisip kong mas okay kung sa mansyon na'tin 'to ituloy.." He grins then hinila nya ako sa kamay paalis dun. Narinig ko pa yung palakpakan at hiyawan nung mga tao dun. Nakakahiya talaga! At the same time, kinikilig ako. Ewan ko kung bakit, siguro dahil....ano ba?

Dahil gwapo si Lance? What a reason. Hindi. Dahil mahal na mahal ko si Lance. Lahat ng gawin nya, kahit simpleng gesture o pagtawag nya ng babe sa'kin, kinikilig ako. Ganon nga yata ang LOVE. --

Lance POV Nandito na kami ni Yumiko sa mansyon. Almost two weeks din akong naging busy sa company. Si Yumiko naiiwan dito. Kagagaling lang namin sa mall. At ayun nga muntik na naman kaming mag-away. Nabuwisit talaga ako sa gag*ng Trigger na yun. Langya. Sinadya nyang pagselosin ako kaya binanggit nya yung kiss daw. Tang*na. Sarap tapyasan ng labi eh. Tch.

Oo nga pala, sa loob ng dalawang linggo nalaman ko na na-approve ang partnership na ni-request ng Montecillo Corporation sa Hayashi. Kaya nga mas lumaki galit ko sa Trigger na yun. Ganon naba sya ka-desperado na makuha sa'kin si Yumiko? Tch. Isang beses, nagpunta akong Japan para kausapin ng personal ang Papa ni Yumiko. Walang alam si Yumiko tungkol dun. Ang alam nya lang, nasa business tour ako. Humingi ako ng tawad sa Papa nya. Isa pa, hiningi ko na ulit ang basbas nya. Sinabi ko sa kanya na pakakasalan ko si Yumiko soon. Ngayon, inaayos ko muna ang kompanya. Buti at pumayag naman. Alam daw kasi nyang ako ang gusto talaga ni Yumiko. Ayoko nang umabot pa sa point na si Trigger ang humingi ng basbas kay Mr. Hayashi. Baka mapatay ko lang sya. Tch. Akin si Yumiko.

"Babe?" Napatingin ako kay Yumiko. Andito sya sa tabi ko sa salas. Kumakain kami ng paborito nyang brownies na binili din namin kanina sa mall. Nanonood kami ng movie. Pinahiram lang ni Oliver yung DVD. Hunger Games: Catching Fire. Ang astig ng movie na'to.

"Yes babe?" Sagot ko. "Kanina pa kita kinakausap. Bakit parang tulala ka?" Tanong nya. Makikita sa mukha nya ang pagiging confused. Masyado na ba talagang malalim ang iniisip ko? Tch. Tang*nang Trigger yun eh. "A-Ah, sorry babe. Ano ba yun?"

"Sabi ko, ang ganda nung mata ni Katniss." Ang binabanggit nya ay yung bida sa hunger games. "Oo nga." Pagsang-ayon ko nalang. "Kapag nabuntis ako, gusto ko sya paglihiian ko." Sabi nya na ikinalaki ng mata ko.

Ngayon lang kasi sya nag-open-up ng tungkol sa ganyang bagay. "Gusto mo na bang magka-baby?" Tanong ko. Sabihin nya lang na 'oo' pagbibigyan ko talaga sya. Ngayon agad. Dahil sigurado na'ko sa kanya. Na sya ang gusto kong makasama habang buhay. Napansin ko yung pamumula ng pisngi nya. "Oh bakit namumula ka?"

"Sabi ko lang naman kapag nabuntis ako. Hindi ko naman sinabing ngayon na." Sabi nya na mukhang naiilang pa sa'kin. Di makatingin ng diretso eh. Napangiti ako saka sya inakbayan. "Babe paano kung gusto ko na ng baby?" Lambing ko. "A-Ah, eh.."

Nakakatuwa talaga ang asawa ko kapag nauutal. Alam kong nahihiya sya 'pag ganyan. Sakin naman, hindi na censored ang usapang ganito. Kaming dalawa din naman sa huli eh. Saka, asawa na turing ko sa kanya. "Sabi pa naman ni little devil, gusto nya triplets." Totoo naman eh. Wala naman sa genes ng Abellano ang nagkakaroon ng twins o triplets pa.

"Mase-set ba yun babe para maging triplets?" Confused na tanong nya. Natawa ako. "Araw-arawin natin babe ang paggawa ng baby para sure na triplets ang kalabasan." Biro ko. "YAAAAAAAA!!!!! Ang pervert mo Lance!?"

=___= Ayun nagtatakbo paakyat. Iniwan ako ng babe ko dito sa salas mag-isa. What's wrong? Masama ba yung sinabi ko? Hindi naman ah? Tch. **

A/N: Natatawa ako sa last part nito kasi nakuha ko yang lines na yan sa mismong tweets ng op ni yumiko at lance sa twitter kagabi. Haha. Lol. Bagong pauso ni Lance, pag gusto nyo daw ng triplets, araw-arawin nyo. HAHAHA. ################################## ~~Chapter 15 ∞ Debate~~ ################################## Yumiko POV Nahiya ako bigla kaya napatakbo ako dito sa taas. Kasi naman si Lance kung anu-ano sinasabi. Araw-arawin? Ang pervert nya! Waaa. Krrrinnnggg..

Huh? Tumutunog phone ko? Dinukot ko sa bulsa ng shorts ko. Babe calling.. O____O

Waaa. "Hello?" [Come back here. Kapag one minute at wala ka pa dito, sisimulan na natin gumawa ng triplets.] O____O

Di nako sumagot. Pinatay ko na tawag at nagmadaling bumaba ng hagdan para bumalik sa salas kung saan ko iniwan si Lance. Pagdating ko dun, si Lance prenteng nakaupo sa sofa at kakaiba ang ngiti sa'kin. >.<

I pouted my lips. Saka umupo sa tabi nya. "Bakit bigla kang tumakbo?" Tanong nya. "Ikaw kasi kung anu-ano sinasabi mo. Ang pervert mo." Sabi ko.

"Tch. Anong pervert don?" =_= "S-Sabi mo kas-"

"Araw-arawin? What's wrong with that?" >.< Kita mo 'tong si Lance. Hindi ba sya naiilang sa sinasabi nya? Ako 'tong nahihiya eh. Ang awkward kaya.

"Ano ka ba babe? Araw-arawin? Are you serious?" Di ako makapaniwala. Araw araw talaga? "Tch. I'm damn serious babe." O__O

Seryoso talaga? Waaa! Kelangan ko na yata palagyan ng sampung lock yung pinto ng kwarto ko. "B-Babe.." "Oh?"

"Wag naman araw-araw." Sabi ko. Like hello, baka malosyang ako non. "Tch. Okay. Every other day." =_=

"Babe naman eh. Once a month." "Tch. Matitigang ako non babe!" =_____=

"Babe! Six months nga ako sa Japan eh. Ibig sabihin ba.." Sinadya kong bitinin sasabihin ko. Parang ayoko kasing isipin na ginawa yun ni Lance sa kung sinu-sinong babae. "Mali yang iniisip mo. Sa sobrang pagmamahal ko sa'yo, wala na'kong pakialam kung matigang man ako."

=____= So ibig sabihin nga di nya ginawa sa iba yun. Buti naman. "Yun naman pala eh. Edi kaya mo din yun tiisin ngayon." "No. Kasama kita dito sa mansyon. Akala mo ba madali magpigil tuwing gabing magkatabi tayong matulog? Tch. Lalaki ako babe. I have my own needs."

>.< Bakit ba kasi napunta kami sa ganitong usapan. Yaaa! Kasi naman eh. "Sige babe, twice a month." "No. Thrice a week."

=___= "Waaa babe naman. Twice a week." "No. That's final. Thrice a week. Okay?" He said before kissing me on my lips.

>.< So kelangan ko na ba ihanda ang sarili ko? Thrice a week!? OMG. Ang hirap makipagtawaran kay Lance, buti pa sa palengke madali tumawad eh. "Babe naman.."

"Wag ka ng umangal. Kung ayaw mong gawin kong araw-araw." "Di mo pala yun kaya babe. Pagod ka sa trabaho diba? Papasok kapa sa school minsan. Kahit once a week nalang." Baka magbago pa isip nya. Hoho! "I can manage babe."

"No babe. You can't. Mahirap yun. Mas mabuti kung magpapahinga ka na lang pag-uwi mo 'diba?" I smiled at him. Baka makalusot. Haha. "I said I can manage. Okay lang na mapagod ako basta ikaw ang dahilan." Nag-smirk pa sya bago kumain ng brownies. Waaa. Daig pa namin ang mga nagde-debate. Totoo na ba talaga? Thrice a week? What the hell. Kumusta naman yun? Nahihiya pa'ko.

"Problem babe?" ~_~ "Wala." Sagot ko.

"Sino nga pala gusto mo mapaglihiian babe?" "Si Katniss babe. Yan oh. Yung bida. Si Katniss Everdeen. I really like her eyes." Ewan ko pero bigla akong na-excite sa naiisip ko. "Sige babe. Papupuntahin ko sya dito sa mansyon 'pag naglilihi ka na para araw-araw mo sya makita."

=___= "Babe naman. Hollywood actress sya. Di mo sya basta basta pwede mapapunta dito. Psh." He pinch my cheeks. "Gagawin ko lahat para sayo."

>.< Sweet ni Lance. "Di naman kasi talaga pwede yun babe. Busy yun sa taping para sa part 3 ng hunger games. Yung mockingjay. Gusto mo ikaw nalang paglihiian ko babe?" Nakangiting sabi ko. "That's a better idea. Sige babe. Ako nalang."

"Pero wag na pala. Baka maging masungit anak natin." Haha. Baka malakas genes ni Lance eh. Baka sa kanya mamana lahat. "Tch. Gwapo naman." ~_~

"Oo na. Gwapo kana." "Bakit, hindi ba babe? Swerte mo, gwapo ang asawa mo. Si Enrique? Haha. Kuko ko lang sa paa yun. Si Trigger? Ingrown ko lang yun sa kuko." =______=

Tindi magbuhat ng sariling bangko. "Oo nalang." O____O Biglang nilapit ni Lance yung mukha nya sa mukha ko. Almost one inch lang yata. "Look at me babe.."

O____O Di ako makagalaw. Na-estatwa ako habang nakatitig kay Lance. "W-Why.." "Look at me and you will see your future husband."

>.< Mga banat ni Lance. Havey talaga eh. Kinikilig na naman ako. Waaaa! Magsasalita pa sana ako kaso wala, nahalikan na naman nya ako. Adik sa kiss. Psh. "Yaaaaaaa! So PDA!"

=_= As always. Fancy. Laging nasa timing eh. "Istorbo ka. Umakyat kana sa kwarto mo!" Sigaw ni Lance.

"Whatever Reid! You're so nakakainis na! Yumi go to Trigger na nga!" =___= "YOU LITTLE WITCH!!"

Ayun nagtatakbo na paakyat si bubwit. Loko talaga yun. Palagi nalang inaasar si Lance. Alam naman nyang madaling mainis kapatid nya. Pasaway talaga. "Wag ka ngang masungit babe." Sabi ko. "Tch." Nakasimangot pa din sya.

"Babe.." Tumingin lang sya sa'kin. Nakakunot yung mukha nya. Means? Nakasimangot. I kiss him. "I love you."

Then his lips suddenly form a wide smile. "I love you too babe. Let's make a baby?" O___O "Babe naman!"

"I want it now." Seryosong sabi nya. "Psh. No. Hindi pa." "Tch. Fine. Basta thrice a week."

Pinaalala pa. "Oo nalang. As If I have choice?" He laugh. "You looked tense babe. Para namang 'di pa natin nagagawa yun." >.<

Nahihiya ako. Di ako makasagot. "Ang wild mo pa nga nu-" "LANCE ABELLANO!!!!!"

"Hahahaha." Nakakainis! Tinawanan pa'ko. Ang pranka masyado ni Lance. Di yata alam ang salitang awkward. Aish! "What's the matter babe?"

"Tigilan mo nga yan. Saka wag na nga natin yan pag-usapan. Psh." "But babe. I really want to have a baby." O____O

"You must be kidding me." "No I'm not babe. Gusto mo sample-an kita? Para malaman mo kung gaano ako ka-eager na magka-baby na tayo." O____O

"Sample-an?" Diko gets. Sorry. "We'll make love." O____O

"YAAAA!!!!" -- Lance POV Natatawa talaga ako sa reaction ni Yumiko 'pag binabanggit ko yung about make love. Ano bang masama don? Asawa ko naman sya. Tch.

Gusto ko na magka-baby. Hindi yun biro. Para sa'kin na talaga si Yumiko. Hindi ko alam kung anong kilos ang sinasagawa ng Trigger na yun. Basta ang alam ko, he's eager to get Yumiko from me. Fvck. Hindi ako papayag. Alam kong may pagbabanta sa boses nya kanina sa mall. Nung sinabi nyang wag akong magpa-kampante. Tch.

Magkamatayan na kami pero hinding-hindi nya makukuha sa'kin si Yumiko. Napatingin ako sa kanya. Namumula ang mukha nya dahil nahihiya sya siguro sa topic namin. About baby kasi. Nakatutok ang pansin nya sa screen ng TV. Wala syang kaide-ideya na maraming lalaki ang nagmamahal sa kanya. Isa na'ko don. Maganda sya. Sexy sya. Masarap kausap. Knowing that she sacrifice her happiness for my safety six months ago. At yung ginawa nya para makabalik sa'kin, napaka-swerte ko sa kanya. Kaya wala ng dahilan para bitawan ko pa sya at hayaang mapunta sa iba.

This woman, whenever I'm looking at her, I can see my future. Damn! I'm damn in love with her! She's my world. She's my life. She's my everything. And.. She completes me.

** A/N: Hello sa OP ni Yumi at Lance, kumuha na naman ako ng lines sa inyo sa twitter. Haha. More LINES pa ha :) LOL. PS. May booksigning event po! March 1 sa SM North Edsa, 1pm onwards. See you there! ################################## ~~Chapter 16 ∞ Family~~ ################################## Yumiko POV

Boring na araw. Wala akong magawa. Nasa school pa sina Fancy at James tapos si Lance nasa company as usual. College student palang sya pero tine-train na sya sa company nila. Pinipilit na'kong pumasok ni Fancy kaso parang diko pa feel pumasok. Ewan ko ba. Andito lang ako sa kwarto ko maghapon. Hapon na kasi, mamayang gabi pa siguro si Lance. Yung dalawa parating na siguro.

Wag kayong mag-isip ng kung ano dahil kagabi, wala naman nangyari. Haha. Maaga kaming natulog sa kadahilanang maagang pinapunta si Lance sa company. Krinnnggg.. Si Lance siguro, maya't maya tumatawag eh.

Trigger calling.. Hanla. "Hello?" [I really missed you Yumi. Let's meet.]

Anong gagawin ko? Diko naman kaya tiisin si Trigger. Malaki pa din utang na loob ko sa kanya. "Hm, paano?" [Pupunta ako dyan.] "Di pwede. Diba ayaw ni Lance na pumunta kapa ulit dito? Baka mag-away na naman kayo."

[No. Sa labas lang naman. Kita tayo okay? I'm on my way. Bye.] *toot toot* Makakatanggi pa ba ako? Binabaan nako. Psh. Pano yan. Baka mamaya magsuntukan na naman. Pero..

Sabagay wala naman si Lance. Wala naman akong gagawing masama. Kaibigan ang turing ko kay Trigger kaya wala namang masamang makipag-usap sa kanya. Sya yung naging sandalan ko nung times na down na down ako. Nag-ayos ako ng konti saka bumaba na para puntahan sa labas si Trigger.

Paglabas ko ng gate, natanaw ko na yung kotse ni Trigger na nakaparada sa gilid ng kalsada dito sa tapat ng mansyon. Tumawid ako saka lumapit sa kanya. "Hey." O____O

Bigla nya akong niyakap. Na-freeze naman ako. "I missed you.." O____O Bumitaw na sya saka..

O_____O Hinalikan nya ako sa pisngi? Waaa. Bakit ba ganito si Trigger. "Para kang nakakita ng multo. Nanlalaki ang mga mata mo." Natatawang sabi nya.

"Psh. Ikaw kasi.." "What?" Humagalpak na naman sya ng tawa. Nakasandal lang sya sa kotse nya. Ako nakatayo lang sa harap nya. Umingos lang ako. "What brought you here?"

"I just missed you." Yun lang talaga dahilan nya? Kaya sya nandito? "Yun lang?" "Yeah. There's no other reason for coming here."

"Fine. Now what? Can I go inside na?" Tanong ko. Kasi mas mabuti ng umiwas sa gulo. Baka mamaya maki-- *boogsh* O_____O

"B-Babe?" "Tang*na! Sabi ko sayo wag na wag kang pupunta dito!" Sigaw ni Lance. Mabilis ko syang niyakap para mapigilan. "No babe. Stop it please.."

"Pasalamat ka nandito si Yumiko. Dahil kung wala, papatulan kita Abellano. Tch." Narinig kong sabi ni Trigger. Nakatalikod kasi ako sa kanya kasi nakayakap ako kay Lance. Si Lance yung nakaharap sa kanya. "DAMN YOU!" "Yumi aalis nako. Mag-ingat ka. Pag nagka-problema, don't hesitate to call me. Bye." Narinig ko ulit na sabi ni Trigger kasunod yung tunog ng pagharurot ng kotse.

"Fvck! How many times do I need to tell you, ayokong makikita ang gagong yun dito!" Galit na sabi ni Lance. "Pero bab--" "What?"

Hindi ako makasagot. Kasi naman eh. Diko lang matanggihan si Trigger. Hindi ko naman pwede sabihin kay Lance yun. Edi lalo yan nagalit. "Let's go inside first then we'll talk." Sabi nya saka hinila ako papasok ng mansyon diretso sa kwarto ko. "Lance.."

"WHAT? Nagkita lang kayo nung Trigger na yun, Lance na ang tawag mo sa'kin!? Damn it Yumiko ano ba ha?" "Babe sorry na.." "Sh*t! Tumatawag ako sa phone mo. Hindi mo sinasagot. Nataranta ako. Akala ko kung ano ng nangyari sa'yo! Damn! Di mo alam kung gaano mo'ko pinag-alala babe."

Naiwan ko nga pala dito sa kwarto yung phone ko. Yumakap ako kay Lance. "Sorry na babe.." Naramdaman ko agad ang pagtugon nya sa yakap ko. "Please, don't do that again.." Tumango lang ako saka hinarap si Lance. I cup his face and kiss him.

He response on my kiss torridly. We kiss until I felt the softness of my bed. Napahiga na pala ako habang patuloy akong hinahalikan ni Lance. Now, he's on top of me kissing me with full of confidence. "Yum--"

O_O Automatic akong napatigil at di sinasadyang naitulak si Lance. Shocks! Waaaa nakakahiya. "Fvck!"

"Langya Bro sabik na sabik ka ah. Fiance ko kaya yan." =___= Si James namamana na kay bubwit. Hilig nila mambukas ng pinto ng hindi man lang kumakatok. Psh.

"Fvck you James. Anong kailangan mo sa asawa ko?" Tanong ni Lance. Nakaupo nalang kami dito sa kama. "Asawa mo? Naks Bro feel na feel ah. Di mo pa yan asawa. Tch." "Tch. Ano ngang kailangan mo!? Istorbo ka."

"Awtsu. Kailangan ko kay Yumi? Puso nya. Hahah--joke lang bro!" =___= Si Lance kasi yung kamao nya pinalagitik nya. Yung parang handang manuntok. "Ano nga?"

"Hehe. Papaturo sana ako humalik kay Yum--joke lang ulit bro! Whoah easy!" =____= Diko alam mga trip ni James. Lakas mang-asar. Naka-poker face lang ako habang nanunuod sa kanilang dalawa.

"Sabihin mo na! Damn it!" Si Lance makasigaw talaga daig pa babae eh. Psh. "Tatanong ko lang kay Yumi kung 'di pa sya papasok sa SWU kasi namimiss na sya ng mga super friends nya don."

Yaa. Oo nga pala. Namimiss ko na din sina Chelsea at Janna. Kaso natatamad talaga ako pumasok. "Tch. Yun lang pala. Istorbo ka. Labas!" Sigaw ni Lance. "Istorbo. Acheche! Landi mo bro."

"Ulitin mo nga ang sinabi mo." Si Lance nagbabanta na. Tumayo na eh. "He-he. Wala Bro! Enjoy!"

Nakalabas na si James. Lumapit si Lance sa pintuan at ni-lock yun then bumalik sya dito sa tabi ko sa kama. "Babe.." O___O

Oh my. Husky voice. Alam ko na 'pag ganyan. "Yes babe?" "Let's do it." O__O

"B-Babe di pa'ko handa." Di pa talaga ako handa ulit. Waa. Nahihiya ako. Ayokong niyayaya ako ni Lance. Gusto ko yung tipong kusa nalang na mangyayari. Ang awkward kasi 'pag niyayaya nya akong gawin 'yun' "Tch. Fine. Just kiss me babe." Sabi ni Lance. I grab his head anf slowly kiss him on his lips. He holds me on my nape while we're kissing.

After almost one minute of kissing, we stop. Then he hugs me tight. "I love you babe. Akin kalang." Tumango ako habang nakayakap pa din sa kanya. "I love you too. Sa'yo lang ako babe." Sagot ko.

"Wag mo na ulit sisiputin yung Trigger na yun." Sabi nya nang kumalas sya sa pagkakayakap sakin. We're facing each other while sitting on the bed. "But babe.." "Please."

Kitang-kita sa mata ni Lance yung pagmamakaawa. Bakit ba ayaw na ayaw nya? Dahil ba nagpapakita ng interes sa'kin si Trigger? Friendship lang naman kaya kong ibigay dun eh. "Babe wala ka naman dapat ikabahala kung magkita man kami ni Trigger. I'm treating him as my friend. Don't you trust me babe?" Tanong ko. "I trust you. Kay Trigger ako walang tiwala."

I smile a little. "Babe naman.." "Basta babe please? Kita mo, galing akong company. Wala pa'kong balak umuwi pero nung di'mo sinasagot yung tawag ko kanina, nataranta ako kaya umuwi agad ako. Natakot ako." "Babe wala ka naman dapat ikatakot. I'm safe. Nandito lang naman ako sa mansyon."

"I don't know. Pakiramdam ko 'pag wala ka sa paningin ko, ang daming pwedeng mangyari. Masama man o maganda. I should protect you." "Babe.." "I won't let anyone steal you from me. You're mine. Right babe?"

Tumango ako. "I'm yours." "Good. Now let's make a baby." =___=

Anong konek? Basta nalang ini-entra yan ni Lance. Gustung-gusto na ba talaga nya magka-babe? OMG. "Just kidding." Sabi nya then he kiss me on my forehead and hug me again. I feel safe whenever I'm with him. I can feel his love and care. Napaka-swerte ko na din na si Lance yung nagmamahal sa'kin.

Because he's the kind of guy who will fight for his loved-one. And that 'loved-one' is me.. --

Dinner.. "Yaa! Yumi make sama to me tomorrow sa mall. I have my second date." *cough* *cough*

Haha. Naubo yung dalawa sa sinabi ni bubiwt. Sina James at Lance. We're eating our dinner ng sabay-sabay. Katabi ko si Lance at katapat namin yung dalawa. "Fine." Sagot ko. "Babe!"

"Oh?" "Tch. Hindi mo sya sasamahan dahil hindi sya aalis ng mansyon bukas." Sabi ni Lance. "Reid naman! You're so nakakainis! Why you're making pigil ba? GRRRRR ka!"

"Shut up bubwit. Nakatakas ka na nga sa'min nung first date mo. Tch." Sabi naman ni James. "Arghh! You two, you're so pakialamero. Like duh? Hello! I'm a girl and I'm wishing to have my boyfriend na." *cough* *cough*

"Little devil, you're still not allowed to have a boyfriend." Sabi ni Lance. "You're still a kid." Segunda ni James. Ako, nakikinig lang sa kanila at ini-enjoy ang pagkain. Hilig nila mag-debate kahit sa harap ng hapag.

"How many times do I need to tell you guys that I'm not kid anymore. Like errr! I'm dalaga na kaya! Psh." "No you're not." "No you're not." Sabay pa yung dalawa.

"Arrrghhh! Whatever. Basta Yumi, you'll make sama to me bukas ha?" "Si--" "NO."

=__= Hilig sumagot ni Lance kahit hindi sya ang kausap. Wala namang masama kung makipag-date si bubwit kung kasama naman ako. Mababantayan ko sya. "Reid! Don't make decision for Yumi nga!"

"Tch. May gagawin kami ni Yumiko bukas kaya hindi pwede." Sabi ni Lance. "Is it important?" "Yes."

"How come?" "We're going to make a baby tomorrow." *cough*

"Babe drink this." Inabot agad sa'kin ni Lance yung baso ng tubig. Ikaw ba naman, kumakain tapos biglang ganon sasabihin ni Lance. Nasamid tuloy ako. "Haha. Fine. Basta I want triplets ha?" "Oo na. Tch. Kumain ka na nga!" Sabi ni Lance tapos tumingin sa'kin. "Are you okay?"

=_= Tinanong pa kung okay ako. Natural hindi. Ikaw ba masamid habang kumakain. Psh. "Kumain na nga lang kayo. Iingay nyo." Singit ni James na abala sa pagkain.

Tinuloy ko na din ang pagkain ko. Seryoso kaya si Lance sa sinabi nya? Bukas daw. Gagawa daw kami baby? Waaaa! For real? -- After an hour..

Nandito kami sa salas ni bubwit. Si Lance at James may pinag-usapan sa labas. Ewan ko lang kung ano yun. Usapang lalaki daw eh. Kaya eto naglalaro ako sa phone ko ng Flappy Bird. "SH*T!"

"Oh Yumi your making sigaw. What's the matter?" Tanong ni bubwit na busy sa pagpe-facebook sa iPad nya. Katabi ko kasi sya. "Bwisit na flappy bird 'to. Deads na naman ako." "Oh. I see. My classmates is so addicted to that boo boo bird. It's so nakakainis kaya."

"Yeah right. Pero kahit inis na inis na'ko, nilalaro ko pa din naman. Haha." Sabi ko. I tried to uninstall this game pero wala, di natuloy. Psh. Addicting talaga. Nasa uso eh. "Hm, Yumi that Trigger is madly in love with you right?"

O____O "Huh? Hindi. Ano ka ba. We're friends." "Psh. You can't feel? It so obvious kaya sa kanya."

"Psh. Hindi nga." Sabi ko. Hindi naman talaga in love sa'kin si Trigger. Andyan lang talaga sya lagi for me as a friend. "You know what? Bagay kayo ni Trigg--" "FVCK!"

=_= "Kidding!" Biglang sigaw ni bubwit saka nag-peace-sign. "Dun ka nga! Alis."

-___- Si Lance makapagtaboy kala mo kung sino. Pinaalis ba naman si bubwit sa tabi ko at sya ang tumabi sa'kin. Psh. He wrapped his hands around my waist and lean on my shoulder. "Tch. My head hurts."

Hala? "Why? Are you okay? Let's go to my room. It's better kung matutulog na tayo." Sabi ko. "Later. Let me stay like this for a while." Di na'ko sumagot. Hinayaan ko nalang si Lance na nakasandal sa balikat ko habang nakahawak sa waist ko.

Tumingin ako sa dalawa. Si bubwt nakatutok sa iPad. Si James naka-headset habang nakasandal sa sofa. Never akong nagkaroon ng kapatid. Only daughter. Sa bahay namin sa Japan dati, si Mama lang lagi ang halos kasama ko sa bahay kasi si Papa busy sa business. Minsan umaalis din si Mama at naiiwan akong mag-isa. Hindi ko masyadong ramdam yung essence ng family.

But here, I can feel the essence of family. Andyan si bubwit, andyan si James at andito si Lance. Kuntento na'ko sa kung anong meron ako ngayon. Masaya ako dahil alam kong welcome na welcome ako sa pamilya nila. I can't stop thinking about marriage. Gusto ko na din naman makasal kay Lance. Dahil mahal na mahal ko sya. Isa pa, excited na'kong maging Yumiko Hayashi Abellano. I don't know the feeling of a married woman pero I will do my best for Lance. I will be a good wife to him and a mother of his child SOON.

** A/N: Masyadong dumadami ang spoiler sa MPMMN3 about YUMANCE. Haha :) ################################## ~~Chapter 17 ∞ Away-Bati~~ ################################## Yumiko POV Ang bilis ng araw. As usual, ako na naman dito naiwan sa mansyon. Lahat sila busy lalo na si Lance. Dami daw syang tine-train sa company nila. Tanghali na. Naka-lunch na'ko pero wala pa din akong magawa. Wala na'kong ibang ginawa kung hindi ang matulog o kaya manood ng movies sa cable. Ayaw naman ako payagan ni Lance mag-mall ng ako lang. Baka daw kasi maulit yung dati. Yung may lumapit sa'kin na mga lalaki. Psh. As if naman hindi ko kaya ang sarili ko.

No choice tuloy ako kundi ma-tengga dito sa mansyon. Wala naman akong ibang friends na pwedeng puntahan. Si Chelsea at Janna, nasa school din yun eh. Pumasok na kaya ulit ako sa SWU? Kaso parang 'di ko talaga feel na pumasok muna. Aish.

Krrrinnnnnggg.. Huh? Si Lance kaya ang tumatawag? Kung anu-ano na naman ire-remind nun for sure. Trigger calling..

Hala. Si Trigger. Sinagot ko yung tawag. "Hello?" [Y-Yumi...] O____O

Bakit gano'n boses ni Trigger? Parang nanginginig na 'di ko maintindihan eh. "What happen? Anong nangyayari sa'yo? Are you okay?" [A-Ang taas ng lag..nat ko. W-Wala a..kong iba..ng matawa..gan.] O____O

Lagnat? "Are you alone?" [I-I'm alone..] Hala. Kailangan nya ako. Baka kung mapaano sya. Mag-isa pa man din sya. "Anong adress mo? Pupuntahan kita?"

[Sa blah, blah, blah..] *toot toot* Namatay na yung tawag. Baka kung napa'no na yun. Dali-dali akong nagpalit ng damit saka nag-ayos sandali. Kailangan kong puntahan si Trigger. He needs me.

Paglabas ko ng kwarto ko, patakbo na'kong bumaba ng hagdan hanggang sa makarating ng labas. Buti nalang may kotse ako. Sumakay na'ko at umalis na. -- Trigger's condo.. Nakadalawang pindot na'ko sa buzzer sa pinto ng condo unit ni Trigger pero wala pa din nagbubukas. Hala. Baka kung ano ng nangyari sa kanya.

Pinindot ko ulit yun. Laking pasalamat ko nung bumukas na yun at.. O____O Bumungad sa'kin si Trigger na namumutla at pawis na pawis. Mabilis akong pumasok sa loob.

"Are you okay? Namumutla ka." Sabi ko tapos inalalayan ko syang umupo sa sofa. O___O Bigla nyang inihilig ang ulo nya sa balikat ko at hinawakan ang kamay ko.

"D-Dito kalang Yumi..please?" O_O Hala. Pwede akong mag-stay hanggang mamaya pero 'di pwedeng magdamag. Lagot ako kay Lanc--WAAAAA! Speaking of Lance, lagot ako. Hindi ako nagpaalam muna bago umalis ng mansyon.

Di bale tatawagan ko nalang mamaya. "Dito lang ako. Kumain ka na ba? Kailangan mong uminom ng gamot." Sabi ko. Bigla akong naawa sa kanya. Wala man lang ba syang pamilya? O kaya girlfriend para may mag-aalaga sa kanya. Psh. Hindi ko sya pwedeng pabayaan. Utang ko pa din sa kanya ang kaligtasan ko. Umiling sya. "Can't cook."

=_= Oo nga pala. "Wait, ipagluluto kita sandali ng instant soup bago ka uminom ng gamot." Sabi ko. Tumango lang sya pagkatunghay nya. Tumayo na'ko para pumuntang kusina. Naghanap ako sa ref nya ng mga instant na pwedeng iluto. Buti may soup akong nakita.

Kailangan ko na'tong lutuin bago pa may mangyaring masama kay Trigger. Hay. - After an hour.. Nagising ako dahil may humahaplos sa pisngi ko. Ramdam ko yun.

Pagmulat ko ng mata ko.. O____O Si Trigger? Paanong...? Wait. Teka nga. Hala! Andito nga pala ako sa condo ni Trigger. Nakatulog pala ako.

"Nakatulog ka na sa pagbabantay sa'kin. Medyo ayos na pakiramdam ko. Thanks Yumi." "Mabuti naman. Sandali, anong oras na?" Tanong ko. Diko naman kasi namalayan na makakatulog ako. Kanina pinakain ko sya ng soup at pinainom ng milk tapos nun, pinainom ko sya ng gamot. Then hinayaan ko syang mahiga sa lap ko kanina dito sa sofa. Wala naman sigurong masama. Wala naman kaming ginawang masama.

"Mag-se-seven na." Sagot ni Trigger. O____O "Seven!?" Automatic akong napakapa sa pouch ko para kunin ang phone ko. Then I'll check it.

2 messages 79 missed calls O____O Lagot. I open the message first. Dalawa lang naman.

From: Babe Where the hell are you Yumiko!? Answer my damn calls! -end- Patay na. Galit si Lance for sure. In-open ko pa yung isang message.

From: Babe FVCK! SHIT! TANG*NA YUMIKO ASWER YOU PHONE!!!! -end- O_______O Lagot talaga. Galit na galit eh. Pero sana wag naman syang magalit, inalagaan ko lang si Trigger kasi mag-isa lang sya.

Krriiinnnnggg.. O______O

Babe calling.. Sasagutin ko ba? No choice. "Hel--" [Where the hell are you? I keep on calling you pero hindi mo sinasagot!]

HB si Lance. "B-Babe.." [Where are you!? Damn it, answer me Yumiko!] Aray sakit sa tainga ang sigaw ni Lance. "A-Andito lang ako sa condo ni Tri--"

[FVCK! Text me the adress! Damn it!] *toot toot* Pinatayan ako ng tawag. Lagot na talaga. Galit talaga si Lance. Halatang halata.

Tinext ko na agad sa kanya yung adress pagkatapos nung tawag. "Si Lance?" Tanong ni Trigger. Magkatabi nalang kaming nakaupo dito sa sofa. Tumango ako. "Nagalit."

"Tch. Masyadong mainitin ang ulo ni Abellano. Paano ka nakakatiis don?" Paano nga ba? Ewan ko. Basta alam ko mahal ko sya eh. Mahal na mahal kaya hindi na mahalaga yung mga bad attitudes nya. "Mahal ko eh." Sagot ko.

"Swerte ni Abellano sa'yo Yumi. Tch. Wag ka lang nyang sasaktan. Dahil ako ang makakalaban nya." "Trigger.." Bakit ba ganito sya magsalita? *TOK TOK*

"YUMIKO!!!!" O_____O Si Lance? Andyan agad? Waaa. I'm dead. Tatayo na sana ako pero pinigilan ako ni Trigger.

"Hayaan mo sya." Sabi nya. Kumunot ang noo ko. Ha? Bakit? "An--" O_____O

Trigger kiss me. Sh*t. I can't move. Masyadong mahigpit ang pagkakahawak nya sa batok ko. "Hmmm.." Pinipilit kong ilayo yung labi ko sa labi nya pero 'di ko magawa. *boogsh*

O____O "DAMN YOU!!!!" *boogsh*

Nabitawan na'ko ni Trigger nang.. O_____O Nasa sahig na si Trigger at sapo ang pisngi nya. Sinuntok ni Lance.

"TANG*NA MAPAPATAY NA KITA!" Sigaw ni Lance. Hawak hawak nya ako sa braso. Hinila kasi nya ako patayo sa sofa. "B-Babe wa--"

"Wag kang makialam Yumiko. Di pa tayo tapos. Mamaya tayo magtutuos." O_____O I'm really dead. What to do? Kitang-kita sa mukha ni Lance yung galit nya.

"Abellano, istorbo ka talaga. Kung kelan nag-e-enjoy kami ni Yumi sa paghahalikan--" *boogsh* "FVCK YOU!"

Sinuntok na naman ni Lance si Trigger. Ano ba yung sinasabi ni Trigger na nag-e-enjoy kami? Sa kiss? Bigla nga nya ako hinalikan eh. Hindi ako makalapit kina Lance at Trigger. Andito lang ako nakatayo sa may malapit sa sofa. Kung kanina hawak pa'ko ni Lance sa braso, ngayon hindi na kasi binitawan nya ako ng bigla nyang sugurin si Trigger nung sinabi nyang nag-e-enjoy daw kami sa halikan? WTF. Bakit ganon sinabi ni Trigger? "Tang*na Abellano! Ano bang gusto mo ha?" Sigaw ni Trigger.

"Gusto ko? Tang*na 'wag na wag mo ng lalapitan ang asawa ko!" "Hanep Lance. Ilang beses ko bang dapat i-clarify sayo na hindi mo pa sya asawa kaya wag kang umastang ganyan?" "Fvck you. Gusto mo na ba talagang mamatay? Sawa ka na talaga sa buhay mo, ha?"

"Mauna kang mamatay Abellano! Sa'kin na si Yumi." "DAMN YOU! Hindi bagay si Yumiko na basta-basta mo nalang kakanyanin!" *boogsh*

Gusto kong lapitan sina Lance para awatin na pero natatakot ako. "Kung ganon, may the best man wins. Magkamatayan man tayo ngayon. Ano?" Hamon ni Trigger. No. Di pwede. Lumapit agad ako sa kanila. Pumagitna ako. "Please tama na." Sabi ko saka tumingin kay Lance. "Babe let's go home.."

"Tch. Pasalamat ka gago andito si Yumiko." Sabi ni Lance na masama pa din ang tingin kay Trigger. "Ikaw ang magpasalamat dahil andito si Yumi! Dahil kung wala, kanina pa kita pinatulan." "Please! Tama na! Nagmamakaawa ako sa inyo!" Sigaw ko. Nanggigilid na ang luha ko. Wala akong magawa. Di ko sila maawat.

"Tch." Si Lance hinila na'ko palabas ng condo ni Trigger. Tumutulo na yung luha ko. Bakit ba kelangan nila magmurahan at magbug-bug-an? Ako ang nahihirapan sa sitwasyon nila. Tahimik lang si Lance na nagda-drive ng kotse. Yung kotse ko naiwan dun. Babalikan ko nalang bukas.

Hanggang sa makarating kami dito sa mansyon, hila-hila ako ni Lance hanggang makapasok kami ng kwarto ko. Ni-lock nya ang pinto saka ako isinandal sa nakasarang pinto. O_O "Now tell me Yumiko, anong ginagawa mo sa condo nya? At maabutan ko kayong naghahalikan ha? Tang*na! Kanina pa'ko alalang-alala sayo!" Sigaw ni Lance.

Ako naman, naiiyak lalo. "B-Babe mali ka ng iniisi--" "Ano ako tanga? Ha? Tang*na! Sabihin mo! Bakit ka nandon!?" "Tinawagan nya ako kasi may sakit sya sa--"

"Sakit? Fvck! Wala na'kong pakialam sa explanation mo. Tang*na! Diko na alam Yumiko! Ewan ko na sayo! Sh*t!" Sinuntok ni Lance yung pader. Bigla naman ako natakot. "B-Babe.."

"Wag nalang muna tayo mag-usap. Tang*na! Kailangan kong magpalamig ng ulo. Pagod ako sa kompanya tapos..tch!" "B-Babe wala akong ginawang masama.." "Walang ginawang masama!? Pero nakipaghalikan ka sa gagong yun? Ha?"

"H-Hindi ko yun ginusto, hi--" "Shut the fvck up! Kitang-kita ng dalawang mata ko! Damn it. Kung hindi ako dumating? Anong mangyayari? Ha? Baka nai-kama na ny--" *PAK*

Wala. Di ko na napigilan. Nasampal ko sya. Hindi ko na gusto ang sinasabi nya. Bat di sya makinig sa paliwanag ko? Lalong sumama ang tingin nya sakin. "Ikaw pa ang may ganang manampal? Baka nakakalimutan mo, ikaw ang may ginawang ma--"

"Stop it! Sinabi ko na! Wala akong ginawang masama! Lagi nalang bang ganito? Lagi tayong mag-aaway? Away bati nalang tayo palagi. Hindi pa pwedeng walang away!? Lance nasasaktan na'ko! Kelan ka ba matututong makinig ng paliwanag ko? Kailan mo ba'ko paniniwalaan sa mga sinasabi ko? Palagi nalang bang init ng ulo mo ang paiiralin mo!? Sh*t Lance napapagod din ako! Kung ayaw mo akong paniwalaan at kung ayaw mo akong makinig sakin, then fine! Pagod na pagod na'kong magpaliwanag sa'yo! Sabi mo kanina, wag muna tayo mag-usap? Okay. Mabuti pa nga. Kesa magsigawan lang tayo at mag-away. Now leave." Matigas kong sabi habang 'di tumitigil sa pagtulo yung luha ko. Nakakapagod ng magpakumbaba. Alam ko may kasalanan ako. Pero tama bang hindi pakinggan ang side ko? Alam ko sa sarili ko na wala akong ginawang masama.

Hindi sya nagsalita pero lumabas sya ng kwarto ko. T_T Napasandal ulit ako sa pinto. Napapahinga nalang ako ng malalim habang pinipigilan ang luha ko. Akala ko ba nagbago na si Lance. Bakit ganon pa din sya?

Walang pansinan ba gusto nya? Sige. Titiisin ko para sa kanya. Tutal hindi naman sya nakikinig at naniniwala sa sinabi ko. Pinag-iisipan pa din nya ako ng masama. Damn. Fine. Masyado na nya akong nasasaktan. Nilock ko na yung pinto saka nahiga sa kama. Kung magkagalit na naman kami ni Lance ngayon, wala nakong pakialam. Hindi ko sya susuyuin. Pagod na'ko. Pagod na'kong ipagtanggol ang sarili ko sa kanya.

Sh*t. ** A/N: YUMANCE fans where are you? ################################## ~~Chapter 18 ∞ Simbahan~~ ################################## Yumiko POV Kanina pa'ko pa-gulong-gulong sa kama. I can't sleep. Hindi din ako nag-dinner. Hindi din ako pinupuntahan ni Lance. Bahala sya. Hindi din ako pupunta sa kwarto nya para manuyo.

Kung di nya kayang pakinggan ang paliwanag ko, sige lang. Nakakapagod din kasing ipagtanggol ko ang sarili ko dahil ako at ako ang lalabas na mali. I know it's my fault. Pumunta ako ng condo ni Trigger without Lance's permission. Pero ibang situation naman kasi. He's sick! It was a valid reason. Mabuti sana kung wala lang, yung pinapunta lang ako ni Trigger para mag-bonding ganon.

I was worried about him. Syempre friend ang turing ko kay Trigger. He saved me before. Yung simpleng pag-aalaga sa kanya dahil may sakit sya, kulang pa yun sa utang na loob ko sa kanya. Oo sinabi ni Lance na 'wag na'ko maglalapit kay Trigger pero kasi, reasonable naman ang nangyari 'diba? Hindi ako pumuntang condo nya para makipag-landian or whatsoever. Sana maintindihan nya yun. I don't know kung anong pakay ni Trigger sa'kin. Ang alam ko lang he's just trying to protect me from Lance. Yun yung sinabi nya nun. Yung time na down na down ako. He told me na hindi sya papayag na saktan ulit ako ni Lance. Yun lang naman eh.

Ang 'di ko lang maintindihan kanina, bakit nya ako biglang hinalikan? Parang sinadya nya yun para maabutan kami ni Lance sa ganoong sitwasyon. Why? Para pag-awayin kami ni Lance? No. I don't think so. Hindi ko na alam ang iisipin ko. Nasasaktan ako. Mahal na mahal ko si Lance pero mahalaga din sa'kin si Trigger as a friend. Sh*t. What to do? -- Fancy POV

I'm really naiinis na to Yumi and Reid. They always making away. It's so nakakairita to the ninth level. Psh. I think that's beccause of Trigger. The knight in shining armor ni Yumi. Reid is so seloso talaga. Like duh. Can't he understand? That guy saved Yumi before. Aish. I'm so sumasakit ang ulo. Kanina kasi while we're having dinner, wala si Yumi. I ask Reid and he answered me, 'don't ask me, I don't care about her' Like errr! If I know, he was worried kanina.

Arrrghhh! They want yata may kalokohan eh. "Patriicccckkk!" I'll make sigaw nalang. I'm here sa salas kasi and Patrick is making kuha ng juice sa kitchen. "O? Saan sunog?"

=_= "What the hell Patrick, come here. I need you." Sabi ko. "Tch. Maka-what the hell ka dyan bubwit. Ano ba yun?" Tanong ni Patrick na already walking papalapit to me.

"I want Yumi and Reid to make bati na. I don't want them to away kaya." "Tch. Wala lang magagawa. Mainit ulo ni Bro ngayon." Sabi nya. "I don't care basta I want them to make bati na."

"Ano ngang balak mo?" Hm? What kaya? I want to do some trippings eh to make them bati na.

Ting! Bright idea. "I know na Patrick. Hoho! I will make kuha muna the susi to Yumi's room. Yung pang-lock sa labas ng pinto." Sabi ko. I'm so magaling talaga. I have plan na. Ewan ko lang if they do'nt bati pa. *evil grins*

-- Lance POV Hindi pa kumakain ng dinner si Yumiko. Galit ako, badtrip ako pero nag-aalala pa din ako sa kanya. Mahal na mahal ko kaya ang babaeng yun kahit makulit. Sinabi ko ng wag na syang lalapit sa Trigger na yun. Tch. Medyo nahimasmasan nako. Kanina galit na galit talaga ako dahil sa nakita ko na kahalikan nya ang gagong Trigger na yun. Tang*na! Akin si Yumiko. Akin lang.

Hinihintay kong puntahan nya ako dito sa kwarto ko para suyuin ako pero walang pumupunta. Napansin ko din na parang galit sya sakin. Paano ako makikinig sa paliwanag nya kung mainit nga ang dugo ko. Alam naman nyang ganon ako 'pag galit. Wala akong pinakikinggan. *tok tok* O_O

Si Yumiko na yan sigurado. Alam kong 'di nya ako matitiis. Di ko na rin naman sya kayang tiisin. Suyuin nya lang ako, magiging okay na kami. Tch. Ayoko lang gumawa ng first move dahil may mali sya eh. Reasonable naman ang pagkagalit ko sa kanya. Gusto kong ma-realize nya yung mali nya kaya ayokong ako ang unang mag-a-apologize. Tumikhim muna ako bago binuksan ang pinto. =__=

"Reid." Akala ko si Yumiko. Wala ba talaga syang balak na suyuin ako? "Why?" "I'm so naaawa na kay Yumi. She's on her room. She's drinking hard drinks. Para ngang lasing na siya. She's holding a knife pa naman.."

O___O "Knife?" Bakit may dalang kutsilyo si Yumiko don? Kaya ba hindi nay ako sinusuyo? FVCK!

Dali-dali akong tumakbo papunta sa kwarto ni Yumiko. Binuksan ko na yun agad saka pumasok. O______O Si Yumiko, nakahiga naman sa kama nya. Mukhang tulog. Hindi na nga namalayang pumasok ako. LOkong bubwit yun. Tinakot ako. Tch.

Tumalikod na'ko para lumabas na. Pagpihit ko ng doorknob.. O_O

FVCK! Bakit hindi mabuksan? Wag mong sabihin.. "FANCY ABELLANO YOU WITCH!" sigaw ko. Ni-locked siguro sa labas. Paano ako lalabas dito? Tch. Baliw na bata. "L-Lance?"

Napatingin ako kay Yumiko na mukhang kakagising lang. Baka nagising sa sigaw ko. Hindi ako sumagot, nakatingin lang ako sa kanya. "What happen??"

"Ni-locked ni Fancy ang pinto sa labas. Hindi ako makalabas. Trap." Sagot ko. "A-Ah, tatawagan ko nalang sya na buksan na yung pinto o kaya si Jame-" "No, wag na. It's okay." Sabi ko, hayaan ko nalang. Mas mabuting mag-usap na rin kami ni Yumiko. Hidni ko kayang magalit sa kanya ng matagal, ayokong magalit sya lalo sakin dahil baka lalo siyang lumapit sa Trigger na yun na masyadong pa-hero ang dating.

Lumapit ako sa kanya at umupo sa kama nya. "B-Bakit..." "Let's talk." Sabi ko.

Bahala na. Basta gusto ko ng makipag-bati sa kanya. Pagsasabihan ko nalang ulit sya dahil ayoko ng lalapit pa sya sa Trigger na yun. -- Yumiko POV "Let's talk."

O_O Anong nakain ni Lance? Siya ang nagsabing mag-usap kami? Himala. Ang taas kaya ng pride nyan. "O-Okay." sagot ko.

"Gusto kong malaman mo yung mali mo. 'Di ba sinabi ko na sayo na iwasan mo na yung Trigger na yun?" mahinahong sabi nya. Nakaupo lang ako dito sa kama ko. Sya naman ay sa gilid lang ng kama. "Pero 'di ba nga sabi ko, mahirap sa'kin na iwasan sya kasi naging mabuting tao sya sa'kin, sya yung andyan palagi nung time na tinataboy mo pa'ko.." hindi ko alam pero medyo nanggigilid ang luha ko. Kapag aniisip ko yung times na tinataboy lang ako ni Lance, nasasaktan talaga ako. "I know it's my fault. Kung hindi kita tinataboy dati, hindi mo makikilala ang Trigger na yun. Pero babe please hindi porke niligtas ka nya ay kailangan mo na ding maging mabuti sa kanya. Mahirap bang intindihin? I'm damn jealous."

O____O "Wala naman akong ginagawang masama. Yung kiss, hindi ko yun-"

"Naniniwala na ako na hindi mo yun ginusto pero hindi ko pa din matanggap na pumunta ka sa condo nya. Paano kung pagsamantalahan ka nya? Fvck, babe kung nangyari yun diko mapapatawad ang sarili ko. Mahal na mahal kita. Akin kalang babe please.." T_T Hindi ko in-expect na mag-uusap kami ni Lance ngayon ng matino. Hindi yung sigawan. Saka parang nagbaba na ng pride si Lance ngayon.

"He's sick.." "kahit na babe. Pwede mo akong tawagan. Nung hindi ka sumasagot sa tawag ko, natakot na'ko na baka may nangyari sa'yo kaya umuwi ako agad pero hindi kita madadatnan dito sa mansyon. Di mo alam gaano ako nag-aalala kanina. Natatakot akong mawala ka sa'kin."

T_T "I now it's my fault. Sorry.." "Pareho tayong mali okay? Kilala mo ako, kakalabanin ko lahat para sa'yo. Kaya ko ngang pumatay para sa'yo. Dahil ayokong may ibang aagaw sa'yo sakin. Akin ka na babe eh. Pag-aari na kita. Ako na yung fiance mo, ako na ang magiging asawa mo at ako na ang magiging ama ng magiging anak natin. Kaya sana huwag ka ng lumapit pa sa ibang lalaki. Ayoko. Nagseselos ako babe.."

T__T Lumapit ako kay Lance saka yumakap sa kanya. Wala na, naiyak nakong tuluyan. "S-Sorry..Alam mo naman na ikaw lang ang gusto ko..Ikaw lang ang mahal ko.."

Napangiti ako kahit tumutulo na luha ko nung tumugon si Lance sa yakap ko. "Ssssh..May tiwala ako sa'yo babe. Pero wala akong tiwala sa Trigger na yun. Wag mong isipin ng isipin yung utang na loob mo sa kanya. Mababayaran mo yun in other ways. Please?" sabi nya saka ako hinarap. Face to face, ilang inches lang ang pagitan ng mga mukha namin. "P-Pero.."

"Tch please? Baka mapatay ko na yung gagong yun 'pag lumapit pa sya sa'yo." "Babe wag kang magsalita ng ganyan.." sabi ko. Talaga bang literal na mapapatay nya si Trigger? "Then tigilan mo na ang pakikipagkita sa kumag na yun." Sabi nya. Seryoso sya.

Tumango ako. "I will try-" "No. gagawin mo, hindi ita-try."

=_= Subukan ko. Hindi naman ganon kadali pero sige lalayo ang kay Trigger. Kung maaari hanggang tawag nalang, iiwasan kong makipagkita ng personal para kay Lance. Para di na kami mag-away. "O-Okay.." sagot ko.

He suddenly smiled at me and kiss me on my cheeks."Good. Bati na tayo babe?" Tumango ako. Para namang kaya kong tiisin 'tong lalaking kahit mahilig manigaw, ay mahal na mahal ko pa rin. "Sana ito na ang huling pag-aaway natin. Nakakapagod na kasi babe.." totoo naman eh. Away bati nalang kami palagi. "Okay babe. Sorry kung nasigawan kita kanina. I can't promise ma hindi na yun mauulit pero gagawin ko ang best ko na baguhin ang sarili ko. Sorry.."

T_T Marunong na talaga magbaba ng pride si Lance. "S-Sorry din babe kung nasampal kita kanina.."

"I deserved that. Nasigawan kita. By the way, enough for this. Ayoko ng pag-usapan pa ang Trigger na yun. I want us to be happy always." Tumango ako. "Okay, enough." He kiss meon my lips. He's slowly kissing me while holding my cheeks. I findit sweet, Namiss ko agad ang halik ni Lance kahit kanina lang anman kami nag-away.

"I love you babe.." he whisper. Napangiti ako. Ayos na nga kami. Buti hindi na umabot pa ng overnight ang away namin. "I love you too." Sagot ko.

Niyakap nya ako sandali saka bumitaw din. "Aalis tayo bukas," sabi nya. "Saan tayo pupunta?" May okasyon ba bukas para umalis kami? Date lang? siguro.

"Sa simbahan." "Magsisimba tayo bukas babe?"

Umiling sya. "Magpapakasal na tayo bukas para wala ng hahadlang pa sa'tin." Ah, papakasal na daw kam-WHAT THE HELL? O_____O

"KASAL!?" ** A/N: Ayan na, piangbati ko na ang Yumance :) ################################## ~~Chapter 19 ∞ Moment~~ ################################## Yumiko POV

"KASAL?" Hindi ako makapaniwala sa sinasabi ni Lance na pupunta na daw simbahan bukas para magpakasal. WTF. Agad-agad? "Yes babe. Let's get married." He said. "But babe.."

"What?" "Masyado kang nagmamadali. Wala pa ngang preparations tap--" He kiss me. Si Lance ang kilig manghalik 'pag nagsasalita ako. Psh.

"I want to marry you." Is it for real? Niyayaya nya akong magpakasal bukas? As in bukas na talaga? Ni wala pa'kong gown. "Babe paghandaan naman natin. Wag naman bukas agad. Is it okay? I want our wedding to be a memorable one."

"Tch. I want to be your husband as soon as possible." "Pag-usapan natin yan ng maayos okay?" "Are you rejecting my proposal?"

=_= "Paano kita ire-reject, 'di ka pa nga nagpo-propose. Psh." "I'm asking you to marry me. Isn't it a proposal?"

Minsan talaga walang ka-sweet-sweet si Lance. Psh. Syempre kahit naman sinong babae gusto memorable ang kasal pati na ang pagpo-propose ng lalaki sayo. "Wala ka ngang singsing man lang." "Tch. My heart. Isn't it enough?"

=_= Banat kaya yun? Psh. "Babe 'di mo naman kailangang magmadali. Don't worry okay, I will surely marry you. There's nothing to worry." "Tch. I want us to get married para 'di ka na guluhin ng gagong Trigger na yun."

=_= "Babe naman. Trust me. You're my only groom. Okay? Hindi na'ko lalapit kay Trigger as I promise." "Fine. Basta magpapakasal na tayo soon."

"Okay babe." "From now on, sasama ka na sa'kin sa company." O_O

"Anong gagawin ko dun?" "Panoorin mo ang asawa mong mag-trabaho. Ayaw mo nun, maghapon mong masisilayan ang ka-gwapuhan ko?" =______=

Push mo yan Lance ha. "Isa pa, mas mabuti na yung kasama kita para panatag ang loob ko. Masisilayan ko pa maghapon ang kagandahan at kasexy-han ng asawa ko." >.<

Yaaaa. Para akong nahihiya 'pag pinupuri ako ni Lance. "F-Fine." Sagot ko. Okay na nga yun. Nabo-boring din naman ako dito sa mansyon. "Babe.." "Hm?"

"Di ka'pa nagdi-dinner." "Ikaw kasi eh.." "Tch. You need to eat." Sabi ni Lance saka tumayo at lumapit sa intercom.

"Dalhan nyo ng pagkain si Yumiko dito sa kwarto nya. The door is locked outside. Get the keys." Narinig kong sabi ni Lance saka bumalik dito sa kama ko at naupo. "Are you hungry?" "Slight." Sagot ko saka sumandal sa headboard ng kama.

"Why? Are you okay?" Tumango ako. "I'm fine." Now, he's smiling at me. "Dito ako tutulog sa kwarto mo mamaya."

"Just go on." Kakaibang ngiti ang sumilay sa labi ni Lance. Parang may binabalak ganon. Nakatitig pa sya sa'kin. Psh. Baka mamaya hini-hypnotize na'ko nyan. Haha. Kidding.

Habang nakikipagtitigan ako kay Lance, isang bagay ang na-realize ko. Ang gwapo talaga niya. Ang hot pa. Saan pa'ko? E'di kay Lance na. -- Fancy POV

I assumed that Reid and Yumi is bati na. Like errrr! Reid is so nakakainis na talaga. He won't make suyo si Yumi. I'm here at the kitchen para kumuha ng foods. I'm so nagugutom na eh. I saw a tray of food here in kitchen counter tapos I saw Yaya is getting a juice on refrigerator.

"Para kanino 'to?" I asked. "Kay Miss Yumiko po. Pinapadala po ni Sir Lance sa kwarto." *ting*

BRIGHT IDEA! "Oh, wait wait. I have something na kukunin lang from my room okay? Wait me." Sabi ko then I run upstairs. Pagkapasok ko sa room ko, I make lapit na agad to my drawer and get something. Hoho!

I ran again pababa ng kitchen then poof! I'm here again. "Ano po yan Ma'am?" Tanong ng Yayang tsismosa. Remember my trippings? The bottle of a liquid na you make halo to juice then you know, you're hormones will be active. I like this idea. I hope Reid and Yumi will make a triplets na.

I put a drop of the liquid on the juice. Then I smiled to our Yaya. "Just bring that tray of food to them. Don't make sabi na I put something on the juice or else I will make tapyas your cheeks. Is it clear?" "Yes Ma'am." Okay. I hope it will be success. Kyaaaa! I'm really excited to have pamangkins na. Emeged.

-- Lance POV Kanina pa ako nakikipagtitigan kay Yumiko. She's really gorgeous. I love her. I like her. I want her. Sya lang ang babaeng gugustuhin kong makasama habam-buhay. Wala ng iba. *tok tok*

"Andyan na ang pagkain." Sabi ko saka tumayo na at lumapit sa pinto. Hinawakan ko ang doorknob at pinihit. Okay bukas na pala. "Sir eto napo."

"Put that on the table." Tinuro ko yung center table sa gitna ng couch. Pagkalagay nya ng tray ng pagkain, lumabas na din ang katulong. Sinara ko agad ang pinto at ini-lock ng tatlong beses. Dito sa loob para walang istorbo. Tch. Gusto kong ma-solo ang asawa ko. "Babe kain kana." Tawag ko sa kanya na naka-upo pa sa kama.

Tumayo naman agad sya at umupo kami dito sa couch. "Kain kana." Sabi ko. "Okay. Ikaw?" "I already ate my dinner." Sabi ko.

"Fine." Nagsimula na syang kumain. Pinapanood ko lang sya. Napapangiti nga ako kasi sya ang babaeng may pagka-mataray pero walang ka-arte-arte sa pagkain. "Hmm, ang sarap." Sabi nya. O_o

Bakit parang iba ang dating sa'kin nung sinabi nya? Tch. Napalunok ako. Ewan ko pero, fvck! Ano ba 'tong nararamdaman ko. Abala lang sya sa pagkain habang ako pinapanood sya. "Babe maglalaro lang ako ng flappy bird habang kumakain ka." Sabi ko. Iba nai-imagine ko 'pag pinapanood ko si Yumiko eh. Sh*t.

Nagsimula na'kong maglaro nalang sa phone ko. "FVCK!" "Oh babe?"

"Dead." Sabi ko. Badtrip na ibon 'to ah. "Tiyaga lang babe. Haha." Sabi nya saka nagpatuloy sa pagkain. "FVCKING SH*T! I will kill the creator of this damn game!"

Nakakabadtrip. Ayoko ng laruin 'to. Tang*na. "Babe naman. Wag mo na yan laruin. Maba-badtrip kalang. You want juice? Inom ka muna." Sabi nya. Yeah. I think I need that. Tch. I stopped playing and drink the juice. Isang pitchel ng juice naman 'to.

Uminom na'ko ng juice saka sumandal nalang dito sa couch habang hinihintay si Yumiko na matapos kumain. Then after nya, yayayain ko syang maligo. Haha. Kasabay ko. I want to take a bath with her. I know that's kind'a hot. Walang masama dahil fiance ko sya at soon to be my wife. "I'm done." Sabi nya saka uminom na ng juice. Hindi pa nya naubos ang pagkain nya. Pero yung isang basong juice, isang inuman lang. Tch. Parang nauhaw ulit ako.

Uminom ulit ako ng juice. "Babe let's take a bath." "Okay." Sagot nya. O_O

Hindi sya umangal? "Really?" "Yeah. Sinong mauuna?" =____=

"I mean sabay tayong maligo." Sabi ko. "WHAT!?" As what I'm expecting. Nanlaki ang mata nya sa sinabi ko. Tch. What's wrong with that?

"Please babe?" Sabi ko. "P-Pero.." "Wala ng pero-pero."

"Nahihiya ako babe." Sabi nya. "Why? Dahil makikita ko ang katawan mo? Tch. I saw it already. There's nothing to be ashamed of." "F-Fine. As if I have choice." Sabi nya.

Ayos. "Okay let's go to bathroom." Tumayo na kami saka hinawakan ko ang kamay niya at hinila papasok ng bathroom. WANG! WANG! WANG! WANG!

- PINK MINDED ALERT - [Utang na loob minors, wag nyong masyadong isapuso ang pagbabasa ng susunod na scene. Kung maaari, laktawan nyo nalang. Pero kung OPEN MINDED naman kayo, sige lang. Pero paalala: DON'T TRY THIS AT HOME. Haha. Lol.] We're already here inside the bathroom. Hindi ko alam pero may bigla akong naramdaman. Diko maintindihan pero I feel hot. That feeling that I want to own her. Sh*t. What's happening to me.

Nag-toothbrush muna si Yumiko dahil katatapos nya lang kumain. Then ako, binuksan ko na ang shower. I take off my shirt. Nakatalikod ako sa may pwesto ni Yumiko dahil binuksan ko din yung faucet. Pagharap ko..

O____O She easily grab my head and kiss me. Sh*t. I don't think na gagawin nya 'to. She's kissing me INTENSELY. While we're still kissing, isinandal ko sya sa pader ng CR and response on her kisses as intensely as her.

Sh*t. Yung nararamdaman ko kanina, mas lalo kong nararamdaman. I really feel hot. I hold her shirt anf take it off. Wala akong narinig na kahit anong pagtutol mula sa kanya but as I look on her eyes, it looks seductive. Fvck. I'm sorry but I can't stop myself to make love with her. We're kissing under the shower. We're already wet. I unhook her bra and bring down her shorts.

Tumigil ako sandali sa paghalik sa kanya. Her body is FVCK! She's really hot. Sh*t. "B-Babe.." She said with her seductive voice. Sh*t. Do you think I can resist her? DAMN NO! "Yes babe?"

"Let's do it.." O___O FVCK. Hearing those words from her make me feel hotter. Sh*t.

I immediately take off all my clothes until I became naked. I look at her and she's looking at my body. Fvck. I kissed her torridly while my hands are doing their job. My hands are exploring her whole body. "Sh*t babe."

I can't control myself. I really feel so hot. I want her. I really want her. Sh*t. We started to walk while still kissing going outside the CR. We need bed. Sh*t. I badly want her. Nang makalabas kami ng CR ay diretso ko syang inihiga sa kama habang magkahalikan pa din kami. We're wet because of shower but I don't fvcking care. All I want is her.

Itinigil ko sandali ang pagkalik sa kanya saka ko ibinaba ang huling saplot sa katawan nya. I look at her body. Fvck. She's damn sexy. "Babe let's do it please.." O_O

FVCK. Here she goes again. She look seductive. The way she looks at me and the way she talk. Sh*t. I go on her top ang kiss her torridly. Then I kiss her neck. "O-Oh babe.."

Sh*t. Hearing her moan makes me feel hotter and eager to insert my thing inside her. Fvck. I kiss her breast and suck it while my right hand is holding her other breast. "Sh*t babe.." She moaned.

I stopped sucking her breast and kiss her all over her body. Sh*t. She's really hot. She had a perfect body that any man will be dreamed of. I'm one of a lucky guys. Fvck. I kissed her again on her neck and cheeks. Also on her ears. "B-Babe.."

Her moan is like a music to my ear. Sh*t. I want to hear her moan. Fvck! "Babe let's get started." Sabi ko. "Yeah babe, go on.." She said seductively. I can't understand why she's acting like that. Hindi ko inaasahan na ganito sya ka-wild ngayon dahil tuwing io-open-up ko ang tungkol dito sa kanya, nahihiya sya.

My thing is already hard. I can feel it. Sh*t. I slowly put my thing inside her. "O-Oh.." "Fvck babe." I shouted as I enter her core. Fvck.

"O-Oh babe.." I slowly move on her top. Fvck. It feels like heaven. Sh*t. After a seconds, I stopped for a while but my thing is still inside her.

"Don't stop babe.." She said. I kiss her pagkatapos ay bumulong sa kanya. "We're not yet done babe.." Then after that, I move again on her top. Still slowly. She's like a virgin because her core is tight. Kung sabagay, it almost 6 months na nagkahiwalay kami mula nang may mangyari sa'min.

"Faster babe.." She shouted at me that make me feel wild. I move faster on her top. "Fvck! Oh.." I can't stop myself to shout. "B-Babe.."

Fvck. I enjoyed what I'm doing. Sh*t. I stopped again for a while. Nangangalay ako. "B-Babe.." She looks dissapointed because I stopped. I just smiled at her then kissed her torridly and started movinf again on her top. "Hmm--SH*T!" Sigaw nya. I know she like what I'm doing.

"Babe.." I whisper on her ears. "Hmm.." "Try to do it..please?" Sabi ko. What I mean is, I want her on my top.

"S-Sure babe.." She said. Fvck. Umalis ako sa ibabaw nya at nahiga sa kama. Then she's the one who go on my top. Damn, she's really sexy. Everytime I look at her body, all I can say is, she's damn hot! "Now put my thing on your core.." I said with my husky voice.

She smiled at me and do what I said. FVCK! "O-Oh babe.." Hindi ko mapigilan mapasigaw. She started moving on my top. Oh sh*t! "Babe faster--Ohhh!"

She's moving faster while looking directly at my eyes. Sh*t. She's really wild. And I honestly like it. "O-Ohhh." She moan. Fvcking sh*t. She's like an expert on this. She moves on my top seductively. The she suddenly kiss me on my neck. "FVCK babe!"

"You like it?" Tanong nya. Mapupungay ang mata nya at parang inaakit nya ako sa way ng pagsasalita nya. "Yeah. I really like it babe. Please go on--Ohhhh!" She moves faster again on my top. I can feel my thing inside her. Sh*t. Fvck.

I can't help myself. Damn it. I'm really hot. I immediately move and change our position. I'm now on her top again and move faster. "O-Ohhh sh*t babe!" I bite my lips while moving faster on her top. Fvck! I'll be crazy. FVCKING SH*T! I can feel it, I'm about to cumm. Damn!

"O-Oh babe.." "I'm about to cumm babe.." I said while still moving on her top. "Yeah. I can feel it babe, go on--Ohhhh!"

"FVCK!! I'm cumming babe. Sh*t! O-Oh.." I moved as fast as I can until I reached my climax an immediately stops. "Fvck." Yumakap ako kay Yumiko habang nasa ibabaw pa din nya ako. "Sh't. That was hot babe." I whisper.

"Let's go on CR? We should take a ba--" I kiss her to shut her mouth. "No babe. We're still not yet done." I said. I don't know. But I really feel hot now. I want her over and over.

"You enjoyed it huh?" She tease me. "Yeah. And I want more." Sabi ko. "Then go on.." She said while smiling at me. Fvck. Hindi nya ako pinipigilan. "Sit down babe." She said.

"W-What?" Tanong ko. Ba't nya ako pinapaupo? "Just sit." Ulit nya. Umalis ako sa ibabaw nya saka naupo sa gilid ng kama. Magsasalita pa sana ako but the next thing I knew, she's sitting on my lap. Fvck! What is it. She's seducing me.

Ipinulupot nya ang dalawang braso nya sa may batok ko and kiss me on my neck. What the fvck! I can't believe she would do this. "B-Babe you're making me crazy." Sabi ko. "Hm.." Patuloy nyang hinahalikan ang leeg ko papunta sa may tainga ko. Fvck. I can feel her breath towards my skin and it feels, oh-so-hot!

"Sh't babe. I think we should do this more often." Tumawa lang sya sa sinabi ko then kiss me on my lips. I can feel the desire on her kisses. It makes me feel wild. Then nagulat ako sa sunod nyang ginawa. She put my thing inside her while sitting on my lap. Fvck. My thing is hard again because of her.

She tried to move on my lap slowly. "FVCK BABE!!" Sigaw ko. "I'm going crazy, sh*t!" She still moving. I like it, fvck! Di na'ko nakatiis. Tumayo ako saka sya binuhat pa-higa sa kama. Then I put my thing inside her and move faster. Sh*t. I'm about to cumm again. FVCK! I never expected her to be wild like this.

I move up-down until I feel something. "FVCK! BABE OHHH..I'M CUMMING AGAIN.." "Go on bab--Ohhhh.." "Fvck! Fvck! Ohhhhhhh!" Holy crap! I reached my climax again. Sh*t. I can't believe it. I cummed twice for just one night? Sh*t.

Naramdaman ko bigla yung pagod kaya napayakap ulit ako kay Yumiko. "I'm tired babe.." "Let's take a bath then we'll sleep.." Sabi nya. I kiss her. "Okay babe but let me stay like this for a while. I'm really tired.."

"Okay babe.." Sabi nya saka ako yumakap sa kanya. "I love you. I really do. You're mine babe. You're my property, remember that." "Yes babe, I love you too.."

I really loved this girl. I can do everything for her. And I won't let anyone come near to her. Lalo na yung Trigger na yun. Tch. I hope Yumiko will get pregnant. I'm ready for that since I'm ready to marry her. I don't think I can live normal without her. I will protect her and love her forever. ** A/N: Whoah! Init! Takte. Haha. Pinagpawisan ako habang sinusulat 'to. Nagpaturo pa ako ng sample sa mga co-LIB writers ko. Haha. Nag-init ang buong group namin nung nagpa-post ako ng sample bed scenes. HAHA. Hindi ko lang sinunod yung ibang scenes and lines. Masyado ng green. Lol. Gravity. Mga MINORS, oha ang teenage hormones wag paganahin. Haha. Sabi ko sa inyo, wag nyo masyadong isapuso ang pagbabasa ng BS. Emeged :3 Bye for now. I'm sick :'(

################################## ~~Chapter 20 ∞ Lucky~~ ################################## Yumiko POV UMAGA. Nagising ako sa sikat ng araw na tumatama galing sa bintana. Grabe, bakit parang ang sakit ng katawan ko. Nagmulat ako ng mata saka tumingin sa tabi ko, si Lance tulog na tulog pa. Tiningnan ko oras sa digital clock sa side table.

8:30 na ng umaga. Ba't late yata nagising si Lance ngayon. Pupunta pa syang company. At? Kasama yata ako. Tumagilid ako at humarap kay Lance. Hinaplos ko yung pisngi nya. Ang gwapo talaga ng fiance ko. Mukha pang mabait 'pag tulog. Haha. "B-Babe.."

Uh. Nagising si Lance. "Babe sorry nagising kit--" He kiss me. Kita mo 'to. Di pa nga ako nakamumog eh. Kiss agad. Aga-aga. "Morning babe."

Ang ganda yata ng ngiti ni Lance ngayon. "Morning din." Niyakap nya ako pagkatapos ay bumulong. "That was really hot babe." O_O

Ano daw? "Anong hot?" "Tch. Di mo natatandaan?" Tanong nya. "Alin?"

"We made love last night." O______O Pinilit kong alalahanin ang nangyari kagabi at..

O____O Napalunok ako sa naisip ko. Bakit may nangyari talaga sa'min at ang naaalala ko ay parang active na active ako kagabi? Waaa. Anong nangyari sa'kin? "Why babe?"

"N-Nothing. I just can't believe that, you know.." "What? That you were wild last night? Telling me 'let's do it', I can't refuse that." "WHAT!?"

"Why? Did you forget? You're the one who insist that last night." He grins. Lalo akong napalunok sa sinabi ni Lance. Sinabi ko talaga yun? Ako talaga ang nag-insist? Waaaa. Bakit ko nagawa yun? Ano bang nangyari sa'kin kagabi? Basta ang tanda ko lang bigla akong nakaramdam ng init non eh tapos basta, feeling ko gusto kong akitin si Lance na 'di ko maintindihan. "Don't be shy babe. That's normal."

=_= Normal ba yun? "By the way, 'di ako papasok sa company. Let's bond today pero maya-maya na tayo bumangon. Nananakit pa ang katawan ko."

"Bakit?" "Because of you. You made me crazy last night. I cummed twice and that's unbelievable!" >.<

"Am I that hot last night?" Tanong ko. Kasi parang wala ako sa sarili ko kagabi eh. "Yeah. You're damn hot. You're like an expert. I like the way you move on my lap." O_O

Lap? Oo nga naalala ko umupo ako sa lap nya at.. O_O WAAAAA. Di ko akalaing ginawa ko ang mga yun. "Eh.." Feeling ko ang pula-pula ng mukha ko.

"And I love the way you moved on my top. Fvck. You did great babe. Let's do it again later." =_= "Teka nga, 'diba may usapan na tayo? Thrice a week. Wag ka ngang araw-araw. Psh." Sabi ko. Totoo naman eh. May usapan kami. Ayoko nga ng araw-araw. Saka, waaa! Nahihiya ako. Paano ko kaya talaga yun nagawa kagabi? Ewan ko ba.

"Tch. It's you're fault. You made me crazy last night. You did it well that's why I want it again." "Psh. Tumigil ka nga Lance." Sabi ko. Di ko naman alam talaga bakit gano'n ako kagabi. O_O

He kissed me torridly without saying any word. Yung klase ng halik na madadala ka. Sh*t. Bakit ganito si Lance. Ang aga-aga eh. "Don't call me Lance again. Call me babe.Tch." =_=

Kaya pala nya ako hinalikan. "Okay babe. Sorry." "Saan mo gusto mamasyal?" Tanong nya. Mukhang nasa goodmood si Lance ngayon, nagyayang mamasyal eh. "Kahit saan." Sagot ko.

"May lugar bang kahit saan?" Sabi nya na mukhang clueless pa ang itsura. =_= "I mean, kung saan mo gusto, go."

"Wag nalang tayo umalis. Dito nalang tayo sa mansyon. Specifically, dito sa kwarto mo. Let's make love over and over again." =______= "BABE!" Yung tono ko parang nagbabanta. Ano yun? Maghapon ganon gagawin namin? Utang na loob!

"Why? I'm serious." =_= He's serious? Damn. "Babe naman. Gano'n ka'ba ka-adik sa..you know.."

"Sa sex? I told you it's your fault." =___=

My fault? "At bakit naman?" "Because you did great." >.<

Bakit ba ang straight-forward ni Lance? "Hindi ko alam babe ha, pero may something sa'kin kagabi. I know parang wala ako sa sarili. Yung parang feeling ko, ang init. Ganon." "Teka, ganon din pakiramdam ko kagabi, nag-init din ako bigla." sabi nya na napalitan ng curiousity ang itsura. "Hayaan mo na yun. Psh. Ano na? Saan tayo pupunta babe?" Tanong ko. Iniba ko na usapan. Para kasing 'di ko talaga matanggap na gano'n ako ka-wild kagabi. Waaaa kasi naman. Aish!

"Let's go to mall then bar." Sabi ni Lance. Ayos na yun at least, makaka-bonding ko naman si Lance. This past few days, lagi nalang kaming away-bati, Nakakapagod din. "Hm, okay. Tagal ko na din palang 'di nagba-bar." *tok tok*

"Wait, I'll check." Sabi ni Lance saka bumangon. Bigla kong naalala kagabi, after nung nangyari sabay pa kaming naligo. Sheeet. Ang hot ni Lance. Palong-palo ang ABS at muscles. "Yummmmmiiiiii!"

O_O "Nangyari sa'yo bubwit?" Tanong ko. Makasigaw kasi habang tumatakbo appalapit dito sa'kin sa may kama. Tapos ngiting-ngiti pa. "I will make sama you na sa hospital."

Huh? Hospital? Bakit? Meron bang may sakit? Sinong andun? "Tch. Ano bang sinasabi mo dyan little devil?" Tanong ni Lance. "Let us pa-check na if you're buntis already. Yaaa! I'm excited na to have pamangkins."

O___O "ANO!?" Sabay pa kami napasigaw ni Lance. Bakit ako magpapatingin kung buntis ako? "Like errr! You make a baby na kaya last night 'diba Reid?"

O_O "NO!" Mariing tanggi ko. Ano ba namang bata 'to. Kung anu-anong sinasabi. "You're GRRR Yumi! Don't make tanggi na nga. I make rinig kaya kagabi. Haha! I make dikit my tainga sa may pinto nyo kagabi and there, I heard both of you shouting in hell like FVCK! SH*t!! OHH! Like that."

O_______O Narinig nya talaga kagabi yun? Gano'n ba kami kaingay ni Lance kagabi? Waa. Nakakahiya. "Tch."

"Why? It's true naman kaya. Let's go na Yumi! You're pregnant already na!" =_= "Little devil hindi yun agad-agad nalalaman. Tch. Kagabi lang yun for Pete sake! Sige na, labas na. Wag mo kaming istorbohin ng asawa ko."

Sumimangot si bubwit. "Why? You'll make baby again? Oh, I have suggestion. It's better if you make paayos this kwarto. Make it sound proof. Haha. It's so, you know, it's awkward to hear that kind of shouting." =_= "Oo na. Tch. Labas na."

"Okay I will make labas na, by the way. I'm happy to know that my trippings succeed!" Huh? "What do you mean?" Tanong ko. Nan-trip ba sya? Sinong pinagtrip-an nya? "I makellagay something secret on your juice that can boost your hormones kaya. Hoho!"

O_____O So kaya ganon ako kagabi? "Aaaarrrgh! Bubwit lagot ka sa'kin!" Bumangon ako at akma na syang hahabulin kaso ang bilis nyang nakalabas. Psh. "So that's the reason kaya ang init din ng pakiramdam ko kagabi. Tch."

"Lokong bata talaga yu--" He kiss me again for third time this morning. Nakatayo kami habang hinahalikan nya ako. It was torrid. Nadadala ako sa ginagawa nya. Hanggang sa maramdaman ko nalang ang malambot ng kama sa likod ko. Inihiga nya ako. He's on my top while still kissing me. Bakit parang pakiramdam ko, natural na sa'min 'to. Geez. Nakaka-adik na si Lance. Palalim ng palalim ang halik namin hanggang sa..

"OHMYGEE! My innocent eyes again!" Para kaming napaso ni Lance na agad naghiwalay. Napaupo ako sa kama. Psh. Bakit ba bigla-bigla nalang sumusulpot 'tong si bubwit?

"Tch. Get out!" "You Reid ha! You're addicted na yata to Yumi." "I said get out!"

"Whatever Reid! I just want to tell lang naman Yumi that Trigger's there outside. Bye!" =_= "Tch. Di na nadala yung gago na yun." Napalitan ng seryosong ekspresiyon yung mukha ni Lance. Malaki talaga galit nya kay Trigger.

Hinawakan ko sa braso si Lance. "Babe wag na mainit ang ulo." He hugs me. "Akin kalang. Your promise, wag ka ng makikipagkita sa gagong yun." Tumango ako. Gagawin ko naman talaga yun dahil ayoko ng mag-away ulit kami dahil kay Trigger. "Yeah. Hindi na babe."

"Good. Ako na ang haharap sa kanya sa labas." seryosong sabi nya. "P-Pero babe baka magbugbugan na naman kayo." Kasi naman parang palaging nasa boxing ring yang dalawa na yan kapag nagkakaharap. Lagi nalang nag-aaway. "No we're not. Kakausapin ko sya ng matino. Okay? Dito kalang."

=_= Umalis na si Lance. Nag-aalala ako, baka magsuntukan na naman sila ni Trigger. Hay. Ang init pa naman ng dugo nila sa isa't isa. -- Lance POV

Paglabas ko ng gate nakita ko agad si Trigger. Lumapit ako sa kanya. "What brought you here?" Tanong ko. "Yumi. Sya lang naman ang dahilan ba't ako pumupunta dito." Prenteng sabi nya na nakasandal sa kotse nya.

"Tch. Nagtitimpi lang ako dahil sinabi ko kay Yumiko na hindi tayo magbubugbugan. Pero sinasabi ko sayo, layuan mo na ang asawa ko." Kung nag-iinit ako kay Yumiko, dito kay Trigger nag-iinit ang dugo ko. Tch. "Brad. Talagang pinapanindigan mo ang pagtawag kay Yumi na asawa mo ah. Ilang beses ko bang dapat ipaalala sayo? 'Di pa kayo kasal." Yung tingin nya parang nang-aasar pa.

Tang*na. Pasalamat sya nagpipigil ako. Kung hindi kanina ko pa 'to binasagan ng mukha. "Yeah. We're not YET married." Diniin ko yung salitang 'yet' nang maintindihan nya ang ibig sabihin ko. Na kami lang ni Yumiko ang magpapakasal soon. "Sabi ko naman sa'yo brad, wag kang pa-kampante masyado." "Yeah. Dahil alam kong gumagawa ka ng paraan para makalapit ng husto sa pamilya ni Yumiko. Gago ka ba? Ganyan ka na ka-desperado? Alam mong ako ang mahal ni Yumiko." Sabi ko. Gagong lalaki 'to. Malma pa 'to kesa kay Enrique dati eh.

He laugh at me. "I'm not desperate. I just want her to protect dahil mahal ko sya. Alam kong masasaktan lang sya sa'yo. Di pa nga kayo kasal pero ilang beses mo na syang sinaktan. Tch." Konti nalang, mananapak na'ko. "Umalis kana bago pa kita ingudngod sa semento." "Wag mo'kong dinadaan sa ganyan Abellano. Eto lang masasabi ko, keep your eye to Yumiko dahil baka sa susunod na mawala sya sa paningin mo, nasa akin na sya."

"DAMN YOU!" Diko na napigilang suntukin sya. Tang*na. "AKIN SI YUMIKO!" Sigaw ko saka sinuntok ulit sya ng isa pa. "Babe!" Fvck. Napatingin ako sa gawi ni Yumiko na papalapit sa'min. "Babe."

Lumapit sya kay Trigger. Sh*t. "Trigger okay kalang?" Tanong pa nya. Fvck. Hinila ko si Yumiko papasok sa loob ng mansyon. Damn it! "Ano ba babe, nasasaktan ako." Sabi nya. Medyo mahigpit ang pagkakahawak ko sa kamay nya.

"Tell me, do you care for him!?" Sigaw ko. "Babe.." "Fvck Yumiko! I told you 'wag ka ng lalapit sa kanya tapos anong ginawa mo? Pinapakita mo sa kanya na nag-aalala ka? Damn i--"

O_O She shut me up from kissing. Nakasabit yung dalawa nyang kamay sa may batok ko. Sh*t. Why is she being like this? Ang init init ng dugo ko. I don't want her to see caring for someone. I'm damn jealous! Then she stop kissing me. "I love you babe. Wag ng mainit ang ulo. Please? Ikaw lang ang mahal ko. Mahal na mahal."

Sh*t. I automatically smile after hearing what she said. Simpleng I love you nya lang sapat na para makapagpatanggal ng pagka-badtrip ko. I hug her. "You're mine. Please babe. Ako lang ang mamahalin mo." Naramdaman ko ang pagtango nya. "Forever babe.."

Sa isang iglap, nawala ang init ng ulo ko at napalitan ng relief. I really loved her. I want her only in my life. -- At the bar.. Yumiko POV

Gabi na. Ang bilis ng oras. Kanina lang nasa mall kami ni Lance. Nanuod ng movie, kumain at nag-shopping na rin. Buti nga hindi tinotopak si Lance. Halos maghapon syang nakangiti. Kakapasok lang namin dito sa bar at dumiretso kami dito sa mesa ng tigers. Dito kasi kami sa bar ni Ken. Narito sina Jerome, Oliver at Luke. "Yumi, miss na kita.." Sabi ni Luke. Pa-cute pa.

"FVCK YOU." =_= Si Lance ang sumagot. Pagkatapos naming umupo ay inakbayan ako ni Lance. "What do you want to drink?"

"Anything?" Kahit ano naman iniinom ko. Taong bar kaya ako dati nung first time na pagtuntong ko dito sa Pilipinas na nakilala ko si Lance bilang fiance ko. "Fine." "Kelan kasal nyo?" Tanong ni Jerome.

"We're already married." Sagot ni Lance. Ha? Kasal na kami? Kelan? Parang 'di ko yun alam? "Talaga? Kasal na kayo? Di kayo nag-invite?" Di makapaniwalang tanong ni Oliver. Kahit sina Luke at Jerome, makikita sa mukha ang pagkagulat. "Dito sa puso ko, kasal na kami."

=___= "Whoah! Si Lance bumabanat. Haha." "Hanep Lance. Painom ka naman! Natututo ka ng bumanat eh."

=_= "SHUT THE FVCK UP!" suway ni Lance. Mga baliw talaga. Psh.

"Hi Lance. Long time no see." Napatingin ako sa nagsalita. Si Cassandra. Teka nga, mainit dugo ko sa babaeng yan. Bait-baitan pa no'n na kesyo hindi daw nya type si Lance tapos nilalandi pa din naman si Lance. Psh. Subukan nyang landiin ngayon si Lance. Makikita nya ang galit ng isang Yumiko Hayashi. Hindi sya pinansin ni Lance. Buti naman dahil kung hindi, lagot sa'kin si Lance.

"Oh, suplado ka na ngayon Lance dahil ba kasama mo fiance mo? Bakit kapag 'di mo sya kasama, you're letting me to do what I want to you. You even let me to kiss y--" *PAK*

"Hindi lang yan matitikman mo kung lalandiin mo pa ang asawa ko." Mataray na sabi ko. I'm standing in front of her. Napahawak sya sa pisngi nya. "Wow! So palaban ka? Sino ka sa akala mo ha?" Sabi ni Cassandra. Nakiki-usyoso na ang ilang narito sa bar. Nararamdaman ko ang apat na lalaki na hindi nakikialam sa'min. Sina Lance, Oliver, Luke at Jerome. Sabagay, babae sa babae 'to.

"Ako? Ako lang naman si Yumiko Hayashi. Ang babaeng kakalbo sa'yo kapag hindi mo pa tinigilan si Lance." I said seriously. "Oh really? Bakit si Lance hinahayaan naman nya akong landiin sya? Tapos ikaw pipigilan mo ako? Pathetic." Tumawa ako. "Look who's talking? Wag na wag mong subukang makipagbanggan sa mas maganda sayo." I have my confidence. Bakit?

"Wow. So you're saying na maganda ka? Siguro oo, pero anong panama mo sa ka-sexy-han ko?" I gave her my sweetest smile. "Ang tunay na kagandahan sa mukha nakikita at hindi sa katawan. Bonus nalang yung kasexy-han. Eh Ikaw? Sexy ka lang!? Mainggit ka nga sa'kin!" Pagmamayabang ko. Totoo naman ah. Mayabang na kung mayabang pero maganda ako at sexy ako. Si Lance ang magpapatunay nyan. "Masyado ka palang mayabang 'no?"

"No I'm not. I'm just proud of myself. Eh ikaw? Proud ka bang nanlalandi ka ng mga lalaking taken na?" "Ha-ha. Pero matanong ko lang, masyado ka bang natatakot na maagaw ko si Lance sa'yo?" Nasa boses nya ang pagmamayabang. This time natawa ako ng malakas. "Go on. Agawin mo sya. Ang tanong, magpapa-agaw ba sya? Desperate."

Napansin ko na nanggigigil na sya sa'kin. Anong akala nya sa'kin? Hindi sya papatulan? Di ba nya alam na mataray ako? Huh. "Maaagaw ko sa'yo si Lance. Just watch and learn girl!" "Sige push natin yan ha? Gusto mo tulungan pa kita magtulak, para push na push? O gusto mo ikaw ang literal na i-push ko?"

Yung mukha nya halatang iritang-irita na sa'kin. Well, as if I care? "May araw ka din sa'kin babae." Ayun nag-walk-out na. Psh. Nakakainit ng dugo talaga. Nagbalikan na sa kanya-kanyang pwesto yung mga nakiki-usyoso kanina. Pagtingin ko sa mga kasama ko sa table.. =_=

Puro nakangiti. Bakit? Umupo ulit ako sa tabi ni Lance at pagtingin ko sa kanya, bigla nya akong hinalikan sa lips. "That's my girl." "Psh. Bakit ba nakangiti kayo? Para kayong nakakaloko." Sabi ko sabay pout.

Biglang bumulong sa'kin si Lance. "Damn it babe. Don't pout. You're pushing me to kiss you. Baka 'di ko mapigilan ang sarili ko. Tch." =_=

Masama na talaga mag-pout ganon? Oo nalang. "Bakit nga kayo nakangiti?" "That's why I like you Yumi. Ang lakas ng fighting spirit mo. Hanga talaga ako sa'yo. Sabihin mo lang kung ayaw na sa'yo ni Lance, handa akong saluhin ka." Sabi ni Luke. "Gusto mo bang kabaong ang sumalo sayo Palermo?"

"Lance naman.." Napakamot si Luke sa ulo nya. =_= Spell HARSH? L-A-N-C-E

"Yung babaeng haharangin lahat ng lalandi sa boyfriend nya. Aw! Si Yumi yun eh! Ideal girl ko." Sabi naman ni Oliver. "Anong ideal kabaong mo Ynarez?" Si Lance ang harsh talaga. "Awww!" Si Oliver napainom nalang ng alak nya.

"Hahahahaha. Hindi ko crush si Yumiko pero bilib talaga ako sa ginawa mo. Pinagkalandakan mong sa'yo lang si Lance. Sana makahanap din ako ng tulad mo Yumi." Sabi naman ni Jerome. "Paano ka makakahanap eh minu-minuto iba ang babae mo. Ano yun? Free taste? Pagkakatikim mo, tikim naman sa iba? Tch." Sabi ni Luke. Haha. Free taste. Havey yun ah. Napatingin naman ako kay Lance na nakangiti pa din. Baliw na si Lance.

"Oh bakit nakangiti ka dyan?" Tanong ko. Bihira naman kasing ngumiti si Lance. Kadalasan seryoso talaga yan palagi. Kahit pa sa'kin. Psh. Walang pinipili eh. Tumingin ako sa kanya habang hinihintay ang sagot nya. He kiss me on the tip of my nose before answering my question. "Nothing babe. I just realized how lucky I am to have you."

>.< Kilig alert. Shocks! Kinikilig ako! Waaaaa. ** A/N: Hindi ko alam kung masa-satisfied kayo sa UD na'to kasi 'dipa ako magaling. I'm still sick. Can't speak kasi masakit lalamunan ko dahil sa ubo at sipon :'( Have a nice day YUMANCE/YUGGER :) ################################## ~~Chapter 21 ∞ Cookies~~

################################## Yumiko POV We're on our way pauwi sa mansyon. Medyo nahihilo na'ko. Napadami kasi ang inom ko. Kung hindi lang ako pinigilan ni Lance, baka bagsak na bagsak na'ko sa kalasingan. Napapatingin ako kay Lance na nagda-drive. Kasi naman naninibago ako. Almost half of the day na magkasama kami, nakangiti sya at nasa good mood. Hindi nya ako sinusungitan or whatsoever. "Babe.." Tawag ko. Nakasandal na'ko dito sa upuan ng kotse. Nahihilo talaga ako eh.

"Bakit babe?" Tanong nya na sumulyap lang sa'kin sandali bago ibinalik ang tingin sa daan. "Anong nakain mo?" "Huh?" "Eh kasi ang bait mo ngayon tapos lagi ka pang nakangiti. Nakakapanibago. Madalas kasi na seryoso ka lang at masungit." Sabi ko saka nag-pout. Totoo naman ah. Nakakagulat lang ngayon na lagi na syang nakangiti.

"Tch. Masama ba?" =_= "Wala akong sinabing masama. Gusto ko nga yung gano'n. Ayoko ng nag-aaway o nagkakatampuhan tayo." "Masaya ako babe." Seryosong sabi nya na nanatiling nakatingin sa daan ang tingin.

"Really? Napasaya ba kita babe?" Tanong ko. "Yeah. You made my day babe. You make me feel how much you love me. Parang napanatag ang loob ko. Alam kong 'di mo ako ipagpapalit. At alam kong hindi mo papayagan na mapunta ako sa iba." Napangiti ako sa sinabi nya. So yun ang reason bakit nakangiti na sya lagi? Buti naman. Dahil alam naman ni Lance na mahal na mahal ko sya. Sya lang ang gusto ko, wala ng iba pa. Hindi na'ko sumagot. Ipinikit ko na ang mata ko dahil sa hilong nararamdaman ko. Sh*t. Hindi na nga ako masyadong iinom next time. Ang sakit sa ulo.

- Sa mansyon.. Naalimpungatan ako. Pagmulat ng mata ko, nagulat ako kasi andito na'ko sa kama. Tumingin ako sa tabi ko, wala si Lance. Asan na yun? Sa kwarto nya siguro natulog. Psh. Bakit kaya? Gusto ko syang katabi. Medyo nawala na yung hilo ko. Baka binuhat nalang nya ako kanina kasi ang huli kong natatandaan, sakay pa kami ng kotse nya.

Tumagilid ako saka nag-isip. Sana every week, may date kami ni Lance. Yung tulad kanina. Nag-mall and bar kami tapos ang sarap pa kasama ni Lance kasi 'di mainit ulo nya. Ang saya kaya sobra. *eeccckkk* O_O Pagtingin ko sa pinto, nakita kong pumasok si Lance. Napatingin tuloy ako sa digital clock sa side table. Almost 2 in the midnight na.

"Babe." Tawag ko sa kanya. Humiga sya sa tabi ko. Ang bango nya grabe. Amoy gwapo! Haha. "Babe sorry. Nag-half-bath pa'ko sa banyo sa kwarto ko. Ba't ka nagising?" Tanong nya pagkatapos ay hinalikan ako sa lips ko at niyakap. Ambangoooo! "Ewan ko babe. Basta naalimpungatan lang ako eh."

"Okay. Let's sleep?" Sabi nya. "Hm, ang bango mo babe." O_O Wala sa sariling nasabi ko yun. Pero totoo naman. Ang bango kasi.

"Really? You want to make love?" O_O "Aish! Babe naman sinabi ko lang mabango ka eh. Make love agad?" "Tch."

"Ayan ka na naman sa kasungitan mo." Puna ko. Instead of answering me, he kiss me slowly on my lips. I can feel his soft lips. I really love to kiss him. Nakaka-adik. O_O Nagulat ako nang maramdaman ko ang kamay ni Lance na gumagala sa katawan ko habang patuloy akong hinahalikan.

"Babe.." He whisper between our kisses. O_O Bakit pakiramdam ko nang-aakit si Lance? Sheet! Wag po. Baka magpadala ako. Then he kiss my cheek, chin, nose, forehead and now on my neck. It feels so hot. "B-Babe.." I will try to stop him. I'm slight drunk. Ayokong may mangyari sa'min ngayon actually kahit nag-iinit na'ko sa ginagawa nya.

"Hm?" Patuloy sya sa ginagawa nya. "S-Stop it please.." He suddenly stop and look directly into my eyes. "Okay babe. I love you. Let's sleep. Baka mamaya 'di nako makapagpigil." Sabi nya then he gave me peck on my lips. O_O

Sumunod si Lance sa sinabi ko? Hindi sya na-badtrip? OMG nagbago na talaga si Lance. Yes! -- Kinabukasan.. "Babe sabi mo sasama na'ko?" Tanong ko kay Lance. Nakabihis na kasi sya. Ready na para sa pagpunta sa company.

He hugs me. "Magpahinga ka muna. I know you're not that fine. Nalasing ka kagabi. You should sleep more." Sabi nya saka kumalas ng yakap sa'kin. "Wag ng makulit. Okay? Bukas sasama ka na sa'kin." Nag-pout ako. "O-Okay." "Tch." Sabi nya saka bigla akong sinunggaban ng halik. Adik talaga 'tong si Lance. Then he stop. "Call me later." Sabi ko.

"Yeah. I will. Mag-ingat ka dito sa mansyon. If you want to eat something, sabihin mo lang sa katulong. Okay? Sina James at Fancy nasa school na. You're alone here again. Remember, wag na wag kang makikipagkita sa Trigger na yun." Sabi nya saka pinisil ng bahagya ang pisngi ko. Tumango ako. "Yes babe." "Okay. I have to go. I love you babe." Sabi nya then he kiss me again. "I love you too. Ingat." Sabi ko saka nag-wave sa kanya.

Wala na. Umalis na sya. Aish. Naiwan na naman ako dito sa mansyon. As usual, bored na naman. Ano naman kayang pwede kong gawin? Psh. Dapat sinama nalang ako ni Lance. Di naman na'ko antok para matulog. Ano kayang magawa? *ting* Mag-bake kaya ako ng cookies? Waaaa. Sige sige. Agad akong pumuntang banyo para maligo. Pupunta akong supermarket para bumili ng ingredients. Isu-surprise ko si Lance mamaya.

Sana magustuhan nya. -- Supermarket.. Abala ako sa pagpili ng ingredients for cookies nang biglang may magsalita from nowhere.

"You're alone huh?" =_= Boses palang alam ko na. Bitch everywhere. Tumingin ako sa kanya. She's alone too. Ay, wait. Di pala sya mag-isa dahil kasama nya ang cart na puno ng beers. Psh. "So?" Mataray na sagot ko. "Kawawa ka naman. Hindi ka man lang sinasamahan ni Lance?"

=_= Seriously? Sinong tanga ang gustong mang-surprise tapos isasama mo sa pamimili mo ang isu-surprise mo? Brainnnnnnnn please? "You don't care. Excuse me. You're disturbing me." Mataray na sabi ko saka itinuon ko nalang ulit ang pansin ko sa pinamimili ko. "Bastos ka din 'no? Wag kang masyadong magmaganda ba--"

"Hindi ako nagmamaganda dahil maganda na talaga ko. You should tell that to yourself." Sarkastiko kong sabi. Wag nyang painitin ang dugo ko ngayon. "Oh really? Like duh. Hindi naman ako nagagandahan sayo. Sigro sexy ka, oo. Pero maganda? Hahaha." =_= Lakas mang-insulto. "You know what? Try mo tumingin sa salamin. I'm sure magugulat ka sa makikita mo. Psh. Pwede ba? Umalis ka na sa harap ko dahil malapit na'kong masuka sa pagmumukha mo."

Alam kong naiinis na sya. Pero hanga ako sa katarayan nya ha. Ako pa kinalaban nya? "Ang laki din ng bilib mo sa sarili mo. If I know 'di ka naman talaga mahal ni Lance. Naaawa lang sya sa'yo. Hello lang ha? Nung nasa Japan ka, ako ang kumalinga sa kanya. Ako an--" "Kelan ka pa naging DSWD para kumalinga ng ibang tao? At pwede ba? Wala akong pakialam sa mga sasabihin mo. Ano bang pinaglalaban mo? Maawa ka nga sa sarili mo. Mukha mo nga 'di mo maipaglaban, yung kay Lance pa kaya?" "Maganda ako!" Sigaw nya. Yung ibang tao nakatingin na sa'min.

"Sabi mo yan. Pero it's better kung sarilinin mo nalang yan. Ha-ha." Natawa nalang ako. Ang sarap nya kasi asarin. Feel na feel nya na maganda sya kahit 'di naman. "Arrrghh! May araw ka talaga sa'kin Yumiko Hayashi. Makikita mo, luluhod ka sa'kin 'pag naagaw ko si Lance!" =_=

"Ayusin mo muna buhay mo bago mo subukang agawin si Lance. Okay? Kumusta naman yang mga beers na binili mo.." Kababaeng tao puro beer ang binibili. "So what?" =_= "Concerned citizen lang ako. Kawawa kasi yung mga beer kung isang walang sense na tao lang ang iinom sa kanila."

"You bitch!" Sigaw nya. Akma nya akong sasabunutan nang may isang kamay na pumigil sa kanya. "Don't you dare touch my wife or else..kakalimutan kong babae ka." "Lance?" Gulat na sambit ni Cassandra. Hawak pa din ni Lance yung braso nya. Kahit ako nagulat. Bakit nandito si Lance? Teka nga..

O_O PA'NO NA ANG SURPRISE KO!? Aish! Kainis naman. Panira kasi 'tong si Cassandra. Kung 'di ko sya nakita dito edi sana kanina pa'ko tapos at pauwi nako. Sana 'di ako naabutan ni Lance dito. Ay nako! Makakasabunot ako. "Umalis ka na habang nakakapagpigil pa'ko." Seryosong sabi ni Lance kay Cassandra na agad ding nag-walk-out. "And you." Sabi ni Lance nang makaharap sa'kin.

"Why me?" "Kiss me." =_= Nagsabi pa ng kiss me, siya din naman hahalik sa'kin. Bipolar. Psh.

"Why you're here? I told you not to go anywhere without telling me. Tch." =_= Paano ko nga sasabihin eh magsusurprise ako? Naman! "Nagsabi naman ako kay butler." Sabi ko saka nag-pout. He suddenly kiss me again then hugs me. "Hindi mo sinasagot phone mo. Kaya tumawag ako sa mansyon. Sinabi ni butler na nandito ka. Tch. Wag mo na uulitin yun babe. Nag-aalala ako."

Nang kumalas na sya sa pagkakayakap sa'kin, pinisil ko yung kaliwang pisngi nya. "Malaki na'ko babe. There's nothing to worry, okay? May binili lang ako." Sabi ko. "Tch. Anong binili mo? 'Di mo man lang ako tinawagan." Paano ko ba sasabihin? Kasi naman eh. Surprise dapat. Kainis. Ang fail ko tuloy ngayon. "A-Ano kasi.." "What babe?"

Napatungo ako. Sasabihin ko ba? E'di wala ng surprise? "A-Ano, bumili lang ako ng.." "Ng?" "N-Ng.." "Tch. Ano yun babe?"

"Ng..pads! Oo, ng pads! Kasi ano, may period ako babe." =_= Nakapagsinungaling pa nga ng wala sa oras. Masama ba yung gusto ko lang na i-surprise ko si Lance kahit papaano? Kasi 'diba ang bait na nya at lagi na syang naka-smile. "Tch. So it means we can't have sex later?"

O_______O S-Sex? Sinabi nya yun ng diretsahan? Slow motion kong inikot ang tingin ko at.. O_O

Madaming nakatingin sa'min! >.< "Why babe?" =_=

Tapos tatanungin nya bakit? Grabe talaga sa pagka-straight-forward si Lance. Nakakahiya! Waaaa. Ang awkward kaya sa pandinig nun specially in public. Wala talaga syang pakialam sa paligid nya. Aish. "W-Wala kasi naman.." "What?" "Ano, wag mo naman masyadong ipagsigawan babe." "Alin?" Nakakunot-nonng tanong nya.

"Y-Yung ano.." Nag-aalangan akong sabihin kasi nakakahiya talaga sa ibang tao dito na nakatingin na sa'min eh. "Yung sex?" =_______=

"BABE! 'Lika na nga. Psh!" Hinila ko na sya papuntang counter. Babayadan ko na'tong nabili ko. Almost complete din naman. Masyado na kaming gumagawa ng eksena ni Lance dito sa supermarket. "Tch. Babe wala ka pang pads." O_O Oo nga pala. Aish. "Okay wait me here. Kukuha ako." Sabi ko. Okay na din kahit wala pa naman talaga akong period. Kainis kasi si Lance.

"No. Ako na ang kukuha babe." O_____O "Hindi mo alam yu--" "I know. Nakikita ko na yun sa mga commercial. Tch."

Oo nalng. "Okay. It's up to you." "Wait me here." Sabi nya saka umalis na at pumunta dun sa pad's section. Ewan ko ba dyan kay Lance. Bahala sya. Pwede naman ako na kumuha. "Hello ate." O_o

Nagulat ako sa dalawang highchool student na lumapit sa'kin. They looked cute. Haha. "Yes?" "Pwede po bang magpa-picture? Ang ganda nyo po ka--" "SHUT THE FVCK UP!" =____=

Sa tingin nyo sino ang walang modong maninigaw ng kahit sino? Si Lance yun. Psh. Ang harsh nya talaga. "K-Kuya sorry po! Sorry po!" =_= Tumakbo na palayo yung dalawang student. Natakot kay Lance. Tiningnan ko ng masama si Lance. "Ang harsh mo." Sabi ko.

"And why?" "Bakit kailangan mo silang sigawan?" Tanong ko. Kasi naman, halatang natakot yung dalawa. Manigaw ba si Lance. Nasa public place pa kami. Napapatingin tuloy ibang tao. "Tch. You're mine babe. I don't want any man go near you. Or else I will show them what hell looks like." =_=

HARD! "Oo na. Asan na yung pads?" Tanong ko. Wala kasi syang dala. "Just wait here. Nagpakuha na'ko." =_= Para isang pads hindi pa nya nakuha? Nag-utos pa sya sa iba? Psh. Kung alam ko lang 'edi sana ako nalang kumuha. "Bakit nag-utos kapa sa ib--"

"Sir eto napo.." Sabi nung sales clerk. O______O Dala nya ang isang malaking kahon ng pads. To be more specific, modess ang tatak. Isang box! "Babe!" I glared at him. "Why?"

"Who told you that I need one box of pads? I just need one pack!" Hindi makapaniwalang sabi ko. Like hello? Wala akong tindahan para bumili ng isang box ng pads! Ano yun? One month akong nagkaka-period ng dire-diretso? "Tch. That's okay babe. Para 'di ka na bibili. Saka wala kang nabanggit kanina na one pack lang." =_= Kasalanan ko pa? Waaa! Maloloka ako kay Lance. Tumingin ako kay kuyang sales clerk. "Kuya two packs nalang. Hindi yang one box. Nagkamali lang ang boyfrie--"

"Asawa." singit ni Lance. =_= "Okay, ang asawa ko. Sorry ha?" Ngumiti yung sales clerk. "Okay lang po ma'am." Sabi nya saka binuhat na ulit yung box pabalik sa kung saan sya galing kanina. Nag-iwan lang ng dalawang packs.

"Next time, ako nalang kukuha ha?" Sabi ko. "Tch. Ayoko lang naman na mapagod ka babe kaya gusto ko ako ang kumuha." >.< So he's trying to be sweet? Waaa. Bakit bigla akong kinilig? "Geez. Tara na."

"Fine." Nagbayad na kami. Buti nga 'di na tinanong ni Lance yung iba kong binili. Yung ingredients sa cookies. Bitbit nya yung isang plastic na malaki. "Babalik ka pang company babe?" Tanong ko.

"I don't know." "Why?" "Sa tuwing kasama kasi kita, parang ayoko ng malayo sa'yo." >.<

Sheeeet! Kinikilig na'ko. "Babe naman.." "Why? Im serious. Tatawag nalang siguro ako sa company na hindi na'ko babalik dun ngayong araw." O_O Hanla? Paano ang surprise cookies? "Eh babe baka naman pagalitan ka ng Papa mo 'pag hindi ka-"

"Training palang ako don babe so don't worry okay?" Malapit na kami dito sa may parking. "Pero babe.." Ang coookkkiiieeees!? "Why? Ayaw mo ba akong makasama sa mansyon? May gagawin ka bang importante?"

=_= Wala naman. Gagawa lang sana ako ng surprise cookies for you Lance. Aish! "Wala babe. Sige ikaw bahala." Sabi ko saka sumakay na ng kotse. Diko kasi namalayan na andito na kami sa kotse ni Lance. Kanina nung nagpunta ako dito, nag-taxi lang ako eh. Paano na talaga ang cookies? FAIL na talaga ako? Gusto ko kahit papaano mapangiti ko si Lance. *ting*

O_O Bright idea. Waaaa! I know na! Yes! Tingin ko, hidni ako fail ngayon. Hoho! Sana matuwa si Lance. *crossed-fingers* ** A/N: Sorry for late UD. Naging busy po ako. Sana ay maintindihan nyo :) Btw, launching po ng MARRY YOU Book 1 ay sa Booksigning po mismo sa March 1. Ipon na kayo :)) ##################################

~~Chapter 22 ∞ Red Bottle~~ ################################## Yumiko POV Kakarating lang namin dito sa mansyon galing supermarket. Psh. Dipa din ako maka-move-on sa one box ng pads. Haha. "Babe 'di ka na talaga babalik ng company?" Tanong ko. Naglalakad na kami paakyat ng kwarto ko. "No." Sagot nya.

Aish. So wala ng pag-asa ang cookies ko? Kelangan ko ng gawin ang bright idea ko. "Okay babe. Anong gagawin natin?" Tanong ko saka binuksan ang pinto ng kwarto ko saka pumasok. Kasunod ko syang pumasok. "O, palit ka munang damit sa kwarto m--" =_= Kiss addicted talaga. Hinayaan ko lang syang halikan ako hanggang sa tumigil sya. "I love you babe." ^_^

Sweet talaga ni Lance. Iba na sya ngayon, 'di na syang mainitin ang dugo. Lagi pa syang nakangiti sa'kin. Lalo tuloy akong nai-inlove sa kanya. "I love you too. Sige na, palit ka na ng damit sa kwarto mo." Sabi ko. "Fine. Wait me here. I have something to tell you." He said then gave me a peck on my cheeks before leaving my room. Yung bright idea ko! Kinuha ko yung phone ko sa pouch ko then dialled Fancy's number.

[Yes Yumi?] "Bubwit. Can I ask something, ugh..pa'no ba yun. Hm, yung kapag nainom mo eventually ay makakatulog ka." Sabi ko. Kasi yun lang naisip ko painumin ng pampatulog si Lance para magawa yung cookies. Ang bad ko ba? [Oh I see. You ha? You will make patulog ba si Reid?] "Hm, k-kasi bubwit ganito, I want to make a surprise for him. Pero sa kamalas-malasan ko, umuwi si Lance at hindi na daw sya babalik ng company ngayon."

[Okay. I get you Yumi. Ganito, go to my room. It's not naka-susi naman. Sa side table, open the drawer which is nasa pinaka-ilalim then you will see there yung red bottle. Yun.] "Okay I get it. Thanks bubwit." [No problem. Bye na Yumi. You're disturbing me. I'm talking with Blake kaya. Bye.] =_=

Baliw na bata. Mukha na syang Blake.t Psh. Teka, paano kaya ako makakapuna sa kwarto ni bubwit ng hindi napapansin ni Lance? Tumayo ako. Bubuksan ko na yung pinto ng bigla namang bumukas na yun. "Babe?" "Saan ka pupunta?" Tanong nya. Nakapalit na sya ng damit. Mukha akong ewan. Sa kagustuhan kong magawan ng surprise si Lance, eto ang hirap tuloy kumilos. "Bababa sa kitchen."

"And why?" Tanong nya saka dumiretso sa loob ng kwarto ko. He turn on the TV saka umupo sa couch. "Ano bang ginagawa sa kitchen babe? Psh. Nauuhaw lang ak--" "Just call the maid through intercom." Sabi nya. "Psh. Babe kaya ko na naman yun." Sabi ko.

"Fine. Bilisan mo lang." Sabi nya. "Why? Rush hour ka babe?" "Pinipilosopo mo ba ako babe?" Nagbabanta yung tono ng boses ni Lance. Hala lagot. Nag-peace sign ako. "Joke lang babe. Sige na baba lang ako sandali." Sabi ko saka lumabas na. Ang seryoso na naman ni Lance. Isa sa na-discover ko sa kanya, ayaw nya ng pinipilosopo sya. Haha.

Dahil nagsinungaling ako, hindi ako bababa agad. Dumaan muna ako sa kwarto ni bubiwt. Bukas nga ang pinto. Lumapit agad ako sa side table. Pagbukas ko ng drawer sa pinaka-ilalim, nakita ko yung red bottle. Sa mga ganitong pagkakataon, maaasahan talaga si bubwit. Kinuha ko na yung red bottle saka lumabas ng kwarto ni bubwit. Ngayon naman, bababa ako ng kitchen para kumuha ng juice at ipainom kay Lance. Pagdating ko dito sa kitchen, kumuha agad ako sa refrigerator ng juice then nilagyan ko ng mga dalawang patak nung nasa red bottle na pampatulog daw sabi ni bubwit. Now I'm done.

Naglakad na'ko pabalik ng kwarto dala ang juice. Pagbukas ko ng pinto naabutan ko si Lance na nakasandal yung ulo sa sandalan ng couch tapos nakapikit. Masama siguro pakiramdam ni Lance. "Babe." Tawag ko bago lumapit sa kanya. Ipinatong ko yung juice sa center table. "Kinuha kita ng juice. Are you okay?" Tanong ko. He gave me a weak smile saka ako niyakap. "I love you babe.." Huh? Medyo nagtataka ako sa kinikilos ni Lance. "I love you too. Are you okay?" Sabi ko pagkakalas namin ng yakap sa isa't isa.

Tumango sya. "Yeah. I'm just tired. Madaming inaasikaso sa company." "I think you need some rest." Sabi ko. "Yeah." Inabot ko sa kanya yung juice. "Drink this first." Sabi ko.

Kinuha naman nya yun at ininom. Yaaa. Sorry babe ko. I have to do this. Gusto talaga kitang i-surprise kahit papa'no. Kaya sana makatulog kana. Haha. "I have something to tell you." Sabi nya pagkainom ng juice. "Ano yun?" Tanong ko. "Nalaman ko kanina na approved na ang partnership na inalok ng kompanya nina Trigger sa kompanya nyo."

O_O Ano daw? "Teka, wala naman akong alam about dyan? Nag-propose ba ng partnership ang pamilya ni Trigger? Why?" "Not his parents. Sya mismo." Seryosong sabi ni Lance. Kaya ba mainit dugo nya kay Trigger. "Pero bakit n--"

"Hindi lang yon." Putol nya sa sinasabi ko. "Ano yon babe?" "He's trying to be close to your father. Nasa Japan sya ngayon meeting your father. At alam kong later on, hihilingin nyang mai-arranged marriage ka sa kanya." O______O

"What!?" Nagulat ako. Totoo ba yun? May ginagawa bang ganon si Trigger? Balak ba nya yun? Pero, we're just friends. Alam naman nya na mahal na mahal ko si Lance. Bakit nya gagawin yun? "Now you know. Babe, I'm damn serious this time, please 'wag ka ng lalapit kay Trigger. And please, akin kalang." T_T Seryosong-seryoso si Lance ngayon. Yun na ba ang dahilan ba't ayaw nya ako lumapit kay Trigger? Diko expected na may ganong balak si Trigger. Naging mabuti sya sa'kin eh.

"Babe sorry." Sabi ko. "Sorry kung 'di agad ako nakinig sayo pero don't worry, sa'yo lang ako okay? You know how much I love you. Pinaghiwalay na tayo dati, this time hindi na'ko papayag na ilayo nila ako sayo. I want you only in my life. You're all I need babe. I love you.." He smiled at me. I'm sincere with what I've said. Nagawa ko ngang mag-sakripisyo para kay Lance. Tapos na yun, ngayon pa ba? Hinding-hindi ako papayag na mawalay pa kay Lance. Mahal na mahal ko ang lalaking kaharap ko ngayon. Hindi ang isang tulad ni Trigger ang makakapagpahiwalay sa'min. "I love you too babe.." Sabi nya saka nya ako hinalikan. It was a sweet kiss. While we're kissing, isang tanong ang biglang nag-pop-out sa isip ko.

Bakit 'di pa sya nakakatulog!? Ilang minutes na ah. Krrrinnnng.. O_O "Wait babe." Napabitaw ako kay Lance dahil sa pagtunog ng phone ko.

Bubwit calling.. saktong-sakto. Kelangan ko amlaman ba't di pa nakakatulog si Lance. Ayoko na kasing isipin yung about kay Trigger. Mas mahalaga sa'kin ngayon ang mapasaya si Lance. "Yes?" [How's Reid?] Hindi pa sya nakakatulog. Ano ba yan. "Wait lang babe, kausap ko si bubwit." Sabi ko kay Lance. Tumayo ako at lumapit sa may pinto para 'di ako marinig ni Lance. "Hello bubwit. Ba't ganon, ilang minutes na pero 'di pa naman sya nakakatulog." Bulong ko.

[Hahaha.] =_= "Anong nakakatawa?" [Because it's not pampatulog naman eh. It's the liquid to increase someone's hormones. Haha. Goodluck Yumi. Bye!]

O_____O *toot toot* "WHAT THE HELL!?" Napasigaw ako. "Why babe?" Lumapit sa'kin si Lance.

=_= I shouldn't trust her. Arrghhh! May araw ka din sa'kin bubwit. "Wala yun babe." "You're shouting. Tell me what's the matter?" "Ano, ah..wala babe!" Tanggi ko. Aish. Fail ako. 'Di nako makakagawa ng cookies tapos si Lance..

O____O He kiss me torridly. Agad-agad? Wala akong magawa kung hindi ang tumugon. We're walking while kissing hanggang marating namin yung kama. He let me laid on the bed while still kissing me. Mapusok yung halik nya. Alam kong kaya sya ganito ay dahil sa pinainom ko sa kanya. Aish. Yung bubwit na yun talaga.

"B-babe, I want you.." He whisper then kiss me on my ears. Sh*t. Si Lance, waaaa! Kasalanan 'to ni bubwit. "B-Babe.." I tried to stop him. Kasi.. Kasi.. Kasi yung cookies!! Waaa fail na'ko talaga.

"No babe. I can't. I want you so badly.." O_O Si Lance. Hindi ko na yata sya mapipigilan. Waaaa! Pagbibigyan ko ba? "Eh babe.." Sa halip na sumagot ay hinalikan nya ako sa bandang leeg ko. I can feel his warm breath. His hands is moving around my body. I don't think I can't stop him.

O_O He takes off his shirt and continue kissing me on my lips. I response on him. Gusto ko na ayaw kong tumutol. 50-50 yung percent. He started to take my shirt at hinayaan ko lang sya. I don't know but I want him too. I can feel his love towards me. I grab his head and kiss him intensely. Without any hesitation. I'm hundred percent willing to do this. "I love you.." He whisper before taking off all my clothes.

"I love you too babe.." I said then umayos kami ng pagkakahiga sa kama. He's on my top. I'm enjoying what he's doing. And then the rest of the night, we did it. ** A/N: Ayoko ng i-detail yung BS. Haha. Pink minded alert masyado. Lol. ################################## ~~Chapter 23 ∞ Appreciated~~ ################################## Yumiko POV

Hindi ko alam kung gaano ka-pula ang mukha ko ngayon. Gabi na at 'di pa rin ako maka-move-on sa ka-FAIL-an na nangyari ngayon. Psh. Hindi naman sa hindi ko ginusto yung nangyari sa'min ni Lance. Kasi naman kanina pa'ko nag-effort para magawa yung surprise ko para kay Lance tapos etong si bubwit panira eh. Humingi ako ng tulong sa kanya pero anong ginawa nya? Nan-trip na naman. Aish! Isasako ko na talaga ang bubwit na yun. I shouldn't trust her. Ang dami talaga nyang kalokohan. "Babe are you okay? Bakit nakasimangot ka?" Tanong ni Lance dahilan upang mapatingin ako sa kanya kung saan nakahiga sya sa tabi ko. Dito sa kama ko sa kwarto. Almost an hour na mula ng matapos kaming mag-you-know! Eneber.

"Yeah. I'm okay." Sagot ko kahit ang totoo, gusto ko ng sabunutan si bubwit. Little devil talaga. Argh! "I love you babe." Sweet na sabi ni Lance na nakapagpa-ngiti sa'kin. I know he's being sweet this past few days. Iniiwasan na nyang sungitan ako. At mas gusto ko 'to. Kaya nga gusto ko sana sya i-surprise, kaso yun nga, fail. I sighed before answering him. "I love you too babe. Wag mo ng iisipin si Trigger okay?" Sabi ko. Ayoko kasing isipin nya na magagawa akong agawin ni trigger sa kanya. Sya lang ang mahal ko at gusto kong makasama. How come, magkakagusto ako kay Trigger? Medyo inis ako sa kanya dahil nagagawa pala nya ang gano'ng bagay. Bakit nya kelangang sirain kami ni Lance kahit alam nyang dito ako sasaya? Hay. I don't know what to think. Ang tanging mahalaga lang sa'kin ngayon, ay si Lance. Wala ng iba pa.

"Yes babe. I know you loved me. Hindi mo ako ipagpapalit sa gagong yun." Seryosong sabi ni Lance saka nya ako niyakap. Tumango lang ako saka matipid na ngumiti. Wala naman syang dapat ikabahala. Whatever happens, mananatili ako dito sa tabi nya. Sabi nga nila, if you truly love someone, all you want is for them to be happy. Kaya yun ang ginagawa ko ngayon kay Lance. I will make him happy by staying at his side no matter what happens.

*tok tok* "Babe may tao." Sabi ko. Sumimangot si Lance. Alam na alam ko na, ayaw talaga nyan ng naiistorbo eh. "Sino naman yang istorbo na yan." Sabi ni lance habang naglalakad patungo sa pinto. "Hello Reid! Hello Yumi!"

=_= This little devil....arggh! "Why you're here?" Tanong ni Lance. Hindi ako bumabangon dito sa kama. Andun sila sa may pinto. "Nothing. I just want to check you lang. Haha. It seems like you enjoyed together.."

=_= "Get out." Sabi ni Lance. "Whatever! I'm going na! I want to make sabi pala na, I'm really excited to have pamangkins na. Bye!" =_=

Si Fancy mukha ng pamangkin. Aish. "Kahit kelan talaga yung si bubwit.." Sabi ko. "Gano'n na talaga yung batang yun. Let's sleep babe?" Sabi nya saka nahiga ulit sa tabi ko. Tumango ako. "Goodnight babe." He kiss me on the tip of my nose then on my lips. "Goodnight. Sleeptight." Sabi nya saka ako niyakap.

I close my eyes and dreamed of him. -- The next day.. "Sasama na ako sa'yo sa company nyo babe?" Tanong ko kay Lance. Were having breakfast with James and Fancy. "Why you want to make sama Yumi? You thought Reid is cheating on you?" Tanong ni bubwit.

"It's not like that. Bored kasi ako dito sa mansyon. Diba pumapasok kayo ni James. Ako lang naiiwan dito bukod sa mga katulong." Sabi ko. "Why don't you make pasok na kasi ulit." "Diko pa feel eh. Ewan ko ba." Sagot ko. Diko pa talaga feel pumasok ulit sa SWU. "Hindi ka pwedeng sumama ngayon babe." Sabi ni Lance.

O_o "Ha? Bakit? Sabi mo isas--" "May meeting ngayon with the top leading company owners. Hindi kita maaasikaso dun. You stay here." Sabi nya. Pero bored nga ako lagi dito. Kahit naman may meeting, pwede akong sumama diba? Aish. "Hindi na magbabago isip mo babe?" Tanong ko.

"No." =_= Okay. Kelangan kong tanggapin ang aking kapalaran. 'Di talaga. Goodluck ulit sa boredom na matatamo ko ngayong araw. "Okay." Tinuon ko na ulit pansin ko sa pagkain.

Gayundin sila. Tahimik lang na kumakain. Psh. Ano kayang magawa ngayong araw? *ting* Ayun! Yung surprise cookies ko, ngayon ko gagawin! Yes! May magagawa pala ako ngayong araw na'to. Siguro naman hindi na fail ngayon. Wag naman sana. -- Apat na oras ng naka-alis ang magkakapatid pero eto, nakatunganga pa din ako dito sa kitchen.

Hindi ko alam na may problema pala, hindi ko alam pa'no gumawa ng cookies. Aish. Nagcheck ako sa internet. Sinunod ko naman, pero anong nangyari? SUNOG. Sa halip na kulay brown yung cookies, naging kulay black. Napasugod pa nga kanina ang katulong dito sa kitchen. Akala nila may sunog. Aish. Nakatitig ako ngayon sa tray kung saan narito ang cookies na ginawa ko. Hinubog ko pa sya sa letter.

I L O V E U B A B E Yan ang hugis ng cookies na ginawa ko. Na ngayon ay kulay itim dahil nga sunog. Aish. Baka sa halip na matuwa si Lance, ma-badtrip lang yun. Naghalumbaba ako. "Ano bang gagawin ko sa inyo cookies? Magsalita kasi kayo kung luto na kayo para 'di kayo nasusunog.." Nababaliw na yata ako. Pati cookies kinakausap ko na. Fail kasi. Kahapon fail na nga ako, pati ba naman ngayon? Kung a dota, double kill na'ko. Ako na kawawa.

"Mapapaos ka na kakasalita dyan, 'di ka pa rin sasagutin ng mga cookies na yan. Tch." "Eh kas--" O______O Napatingin agad ako sa nagsalita.

O_______O "B-babe?" OMG. Nakita nya ang fail cookies ko. Waaaa! What to do? "A-Ano babe..A-Ah.." Lumapit sya sa'kin saka ako dinampian ng halik sa labi saka lumapit sa tray ng cookies. I saw him smiling while looking at the fail cookies. Then, kinuha nya phone nya mula sa bulsa ng pants nya at.. O_____O

He took a picture? Picture of my BURNT COOKIES? What the hell is happening to him? Waaa! Nakakahiya. Bakit nya pinicturan? Para pagtawanan sa social network? Para maipakalat ang ka-fail-an ko? T_T Nakatingin lang ako kay Lance habang nanggigilid na yung luha ko. He's still smiling while looking at the cookies. Then he looks at me. Napatungo ako. Sigurado ako, tatawa yan. Pagtatawanan ako nyan.

T_T "You made me smile babe." O_____O I made him smile? How? "What do you mean?" Nag-aalangan kong tanong.

"I appreciate this cookies. Ginawa mo 'to for me.." O_O "P-Pero babe, sunog yan. Ano, fail yan.." "I don't care about what happened to cookies. All I care about is your effort to made this for me. I really appreciate this babe."

T_T Waaaa. Kinikilig ako na teary-eyed. Na-appreciate ni Lance yung gawa ko kahit sunog? Natuwa sya? Waaaaa. Napatayo ako saka yumakap sa kanya. Tuluyan na'kong naiyak. Ewan ko pero ang babaw ng luha ko. "T-Thank you.." I whisper.

"Sshhh, don't cry please?" Sabi nya saka kumalas sa yakap ko. He wipe my tears and cup my face. "I love you. You never fail to amaze me.." Napangiti lang ako sa sinabi nya. Kasi naman, akala ko fail na talaga ako. Hindi pala. Diko akalain na maa-appreciate 'to ni Lance. At di ko din naman expected na uuwi sya agad. "B-Bakit andito ka pala babe?" Tanong ko. Ang alam ko may meeting sa company ah. "The meeting is over. Wala na naman akong gagawin sa company so I decided to went home. Para makita ko na rin ang asawa ko.." He smiled at me and slightly pinched my cheeks. Ang sweet nya. Kinikilig na naman ako, overload!

"I didn't expect. Na maaabutan kita na andito sa kitchen. You looked disappointed because of the cookies. Pati cookies, nagawa mong kausapin." He laughed. "Don't worry okay? I still love you despite of that goddamn burnt cookies." ^_^ "Thank you babe!" Nakangiting sabi ko. Wala na'ong luha. Masaya ako sa pinapakita sa'kin ni Lance. "Let's go to your room?" Yaya nya.

O_O Baka yayain na naman nya akong gawin "yun". Waaaa! Nakakarami na si Lance. "Ah, babe 'di mo ba kakainin yung cookies?" Tanong ko. "Tama na yung in-appreciate ko babe. Hindi ko na yan kelangan kainin. Kasi for sure, lasang sunog yan." =_=

Tingnan mo 'to. Pinakilig ako kanina tapos pupulaan din pala cookies ko. Psh. "Fine." Sabi ko. "Movie marathon nalang tayo babe." "Tch. Dun tayo sa kwarto mo." Sabi nya. "Aish, sa living room nalang babe. Pretty please?" Nag-beautiful eyes pa'ko. Kas iiwas-iwasan ko na yung nagkukulong kami sa kwarto ko. Baka makabuo na kami nito.

Kung sabagay, if ever naman mabuntis ako, ready na'ko kasi sigurado na'ko kay Lance. Hindi ko palang alam kung kaya ko ng maging responsible mother. But I will do my best, if ever. "Tch. Bakit ayaw mo sa kwarto mo?" Tanong nya. Nakakunot na naman noo nya. "E-Eh kasi babe, ano.." "What?"

"Wala babe. Gusto ko lang sa living room. He-he." (^_^)V "Tch. Sa room mo tayo." Pilit nya. Nararamdaman ko yang si Lance may binabalak na naman eh. Parang paninindigan nya yata yung sinabi nyang araw-arawin yung 'thing' na yun. Jusko! "Babe naman.."

"What!?" Naglungkut-lungkutan ako ng mukha ko. "Gusto lang naman kita maka-bonding sa living room. Yung may mga chips tayo and drinks, ganon.." "Tch. Fine. Sige na, dun na tayo sa living room. Magpapalit lang ako ng damit. Okay? Hintayin mo'ko sa living room."

^_^ "Okay babe. Papakuha na din ako sa katulong ng mga chips pati drinks." Sabi ko. Meron namang mga stock dito sa mansyon. "Okay." He kiss me on my lips saka sya umalis na para umakyat sa kwarto. Ako naman, napatingin muna sa cookies na hindi naman pala fail. Napangiti ko naman si Lance kahit papa'no. Next time, gagawa ulit ako cookies for Lance. Yung sunog ulit. Haha. Naa-appreciate naman nya eh.

Kidding~! ** A/N: Marry You Book 1 will be available at the event on March 1 at SM North Edsa, no official price pero sure na hindi tataas ng 200pesos. So ipon na kayo :) ################################## ~~Chapter 24 ∞ Baby Doll~~ ################################## Yumiko POV Kanina pa kami tawa ng tawa ni Lance sa pinapanood naming movie. Comedy kasi. Diko na sasabihin title. Baka panoorin mo pa. Haha.

"Babe 'di ko akalain na ganyan ka pala kalakas tumawa. Hahahaha." Natatawang sabi ko. Kasi diba nakilala ko si Lance na super cold. Bihira nga lang yan ngumiti eh, tumawa pa kaya? Kaya ayun. Nakakagulat na marunong pala syang humagalpak ng tawa. Mas natatawa pa nga ako sa tawa nya kesa pinapanood namin. "Tch. Masama bang tumawa ng malakas?" "Wala akong sinabi. Haha." Sabi ko.

"Tch. Babe wala ka bang kakaibang nararamdaman?" Hanudaw? "Ha?" "I'm expecting you te get pregnant." O______O

"What!?" Tiningnan ako ng masama ni Lance. "Tch. Ilang beses ng may nangyari sa'tin. Imposibleng 'di pa kita mabuntis." O_O

Seriously? May possibility nga ba talagang mabuntis ako? Pero.. "Diko alam babe kasi wala pa naman akong nararamdamang kakaiba." "Kapag meron, sabihin mo agad sa'kin okay? Dahil kung sakaling mabuntis ka, aalagaan kita. Lahat ng bawal, kailangang sundin." O_O Seriously? He's talking about pregnancy. At ganito sya ka-seryoso. So it means he's ready to have a child.

"Ba't ganyan ka makatingin?" Tanong nya. Nagugulat kasi ako sa mga sinasabi ni Lance. Seryosong-seryoso sya. "Ready ka na bang maging daddy kung sakali babe?" "Yeah. I'm ready." Mabilis nyang sagot. Bigla naman akong na-touch. Ako lang talaga mahal nya kasi handa na syang magka-baby eh. Hindi nya iniisip yung 'binata' stage nya. I smiled at him. "If I were pregnant, what do you want? A boy or a girl?"

"I want baby boy babe." =_= Gusto ko girl eh. "Why boy?" "Para may magmana ng ka-guwapuhan ko."

=_______= "Oo nalang babe. Psh." "Just kidding. Babae man o lalaki, tatanggapin ko yan ng buong puso babe. Dahil genes natin yan." ^_^

May nalalaman pang genes si Lance. "Dapat sakin magmana babe." Sabi ko. "Tch. Okay. Sayo na lahat ng ugali basta sa'kin ang physical appearance." =_____= Psh. Para namang sinabi nyang hindi ako maganda. "Ang yabang mo.." Sabi ko.

"Hahaha. Kidding babe." Sabi nya saka ako inakbayan at inilapit pa ng dikit na dikit sa kanya. "Kahit naman ano, ang mahalaga magka-baby na tayo." O_o "Parang atat ka magka-baby.." Sabi ko. Para kasi syang rush hour. Nagmamadali. "Para wala ng umagaw sayo sakin. Tch. Ayoko ng paghiwalayin tayo. Baka makapatay ako sa kung sinuman ang magbabalak na paghiwalayin tayo. We should start to make a family para wala ng humadlang pa sa'tin."

O_O He's damn serious. And I can feel it, he's sincere with what he said. "Okay babe." Sagot ko nalang. Sakin naman walang problema, hindi ko lang sure kung kaya ko na ngang gumawa ng sariling pamilya. Pero si Lance na ang gusto kong makasama habang buhay at wala ng iba. Sya lang. "Hi Yumi, hi Reid!"

=_= Ayan na naman ang pambansang epal. Psh. Itong bubwit na 'to may kasalanan pa sa'kin eh. Aish. "Don't disturb us. Go to your room." Ma-awtoridad na sabi ni Lance. "But I want to join you watching that movie oh. It's comedy right. I'm really gusto that kind og movie kaya."

=_= "I said go to your room. We're talking about serious matter here." Sabi ni Lance. "Seriously Reid? Talking about serious matter while making nuod a comedy movie? Errrr! Don't make palusot na nga. You want to make solo si Yumi lang eh." "And so? She's my wife. What's the problem with that?" Si Lance ang sungit talaga.

"You're so GRRRR! She's still you're fiance kaya. Not a wife pa. Ambisyoso ka reid! Hmp!" "Shut up little devil." Seryoso na si Lance. "Whatever! Nga pala Reid, tomorow, I and blake will make a baby--" "WHAT THE FVCK FANCY ABELLANO! YOU'RE GROUNDED! GO TO YOUR ROOM NOW!!"

O_o Bakit ba gagawa na sila ng baby? Si bubwit talaga. Sumimangot si bubwit. "Like duh reid. Make me patapos nga my sasabihin. I'm not yet done. Errr! As what I'm sayong. Partner kami ni Blake. We need to make a baby--" "FVCK!"

"Reid! Don't be so OA nga! Make me patapos! Arggghh! We need to make a baby doll for our project! It should be recycled. Psh. You talaga! You make isip agad kung ano!" =_= Honestly, ako din akala ko gagawa talaga sila ng baby. Si Lance nga naman kasi react agad. "Tch. Fine. Go to your room! You're disturbing us!" Sigaw ni Lance. HB sya. Parang kanina lang, tawa ng tawa. Bipolar talaga.

"Whatever Reid!" Nag-belat pa si bubwit kayt Lance bago tumingin sa'kin. "Yumi mas bagay kayo ni Trigg--" "FVCK! I said go to your room! NOW!" Hindi na nagsalita si bubwit. Tumakbo na sya paakyat sa taas. =____=

Grabe. Nakakabingi si Lance. Makasigaw eh. HB talaga. "Babe.." "What!?" I kissed him. "Wag ng mainit ang ulo. Sigaw ka na naman ng sigaw dyan." Try ko lambingin baka magpa-amo. "Tch. That little devil. I hate the fact that she's saying that Trigger is better for you. Tch!"

"Babe naman. Andito naman ako sa'yo 'diba? Kahit pa sabihin ng buong mundo na mas bagay kami ni Trigger, puso ko pa rin ang makakapagsabing mas bagay tayo..ang puso ko ay para lang sayo.." Sheet. Nagiging makata tuloy ako dahil kay Lance eh. "Really babe?" Medyo napalitan na yung expression ng mukha ni Lance. Tumango ako then kiss him again. "Yeah."

He hugs me and whispered. "Wala nakong maisip pa na babagay sa'yo kundi ako lang..ako lang babe.." ^_^ Syet. Kinikilig na naman ako to the highet level. Ako na swerte kay Lance. That's why I really loved him. He's everything to me.

** A/N: Two books po ang Marry You 1. Ang lauching nya ay sa booksigning event. You can buy the book there po. Yung new venue, sa Fisher Mall po activity center :) ################################## ~~Chapter 25 ∞ Get Out~~ ################################## Yumiko POV "Aalis na'ko for work. Please, mag-ingat ka dito sa mansyon, okay?" Paalala ni Lance. Papasok na kasi sya sa kompanya nila. Then mamaya daw dadaan sya ng SWU para kumuha ng reviewer. Malapit na kasi exams dun. Di naman sya nakaka-attend ng klase. Kung sabagay, excuse naman sya.

"Opo babe." Sabi ko. Yumakap ako sa kanya. "Ikaw din ingat." Kumalas sya sa yakap saka ako hinalikan sa lips ko. Smack lang. "I have to go babe. I love you." "Hm, babe okay lang ba na pumunta akong mall? Mags-shopping lang ako. Wala din naman akong gagawin dito sa mansyon." Paalam ko. For sure kasi, mabo-bore na naman ako. He sigh. "Okay babe. But don't forget to text or call me time by time. I want to know kung anong ginagawa mo o kung nasaan ka. Okay?"

=_= Grabe talaga 'tong si Lance. "Yes babe." "Good. Aalis nako. I love you ulit." "I love you too babe."

-- Katatapos ko lang mag-ayos. Papunta akong mall eh. Sumakay na'kong kotse ko saka nag-maneho papuntang mall. I dialled Lance's number while driving. [Yes babe. ]

"Papunta na'kong mall babe. I just want to inform you." [Good. Promise me not to meet that Trigger. Okay? ] Iniisip pa rin ba nyang makikipagkita ako kay Trigger? "I promise." [Okay babe. Ingat. I'll text you later. May meeting kami.]

"Okay." Ilang saglit pa ay nandito na rin ako sa mall. Nagtingin-tingin na'ko ng damit. May mga napili na din ako at binili ko na din. I have my credit card naman. Naglalakad na'ko ngayon dito sa department store para tumingin pa ng mabibili.

Tenenenen.. You have 1 new message. Oh my text ako. Maybe it's Lance. I open the message. From: Babe I love you babe ko. Mahal na mahal kita. -end-

>//< Ang sweet ni Lance. I tap the reply button. Nagtatype na'ko ng reply ng.. *boogsh*

Aw. May nakabangga ako. "Sorry, sor--TRIGGER!?" "Awww. Ang sakit Yumi.." O_O Nakahawak sya sa bandang dibdib nya. Malakas ba pagkakabangga ko sa kanya? Saka bakit sa dinami-dami ng mababangga ko, siya pa?

"Alin ang masakit?" Tanong ko. "Eto oh, etong puso ko Yumi." =_= "Seriously?"

"Haha. I'm just kidding. Di naman masakit. But you should be careful. Wag kang magtext habang naglalakad. Mabuti nalang at ako nakabangga mo sa halip na iba. Baka mapatapat ka sa mga taong alam mo na..tch." =_= "I'm sorry." Kasalanan ko naman talaga. Aish. Masyado kasi akong kinilig kang Lance. "By the way, bakit mag-isa ka lang?"

"Ah, nasa company si Lance. Una na'ko, may bibilhin pa'ko." Sabi ko. Sa totoo lang, umiiwas lang ako. Dahil nangako ako kay Lance na lalayo na'ko kay Trigger. Ayokong mag-away na naman kami. Aalis nako pero biglang hinawakan ni Trigger ang kamay ko. "Sandali lang naman Yumi. Iniiwasa mo ba'ko? Pinagbawalan ka ba ni Lance na lumapit sa'kin? Tell me." "Hindi. Walang kinalaman si Lance. Busy lang talag ako saka may pupuntahan pa'ko. Pase--"

O_O He kiss me from nowhere. *boogsh* "DAMN YOU!"

O_O Si Lance? Syet. Nakita ba nya yun? Hinalikan ako ni Trigger. "Umalis ka na dahil 'pag di ako nakapagpigil, baka 'di kana makalabas ng buhay dito." Natatakot ako kay Lance. Galit na galit sya.

"May araw ka din sakin Abellano." Sabi ni Trigger saka umalis na. "B-Babe.." Walang anu-ano'y hinila nya ako. Medyo mahigpit pa ang hawak nya sa braso ko. "Babe nasasaktan ako. Sandali lang naman." Sabi ko. Pero nakarating na kami dito sa parking nang bitawan nya ako.

"What was that!?" O_O "A-Alin?" "Tang*na Yumiko! Nagpapakatanga ako sa'yo! Para akong tangang nagpapaka-sweet sa text sayo. Di ka nagreply kaya kinutuban ako. Fvck! Kaya sumugod agad ako dito sa mall. Dahil andyan lang ang kompanya oh, malapit dito. Tapos makikita lang kita na kahalikan ang Trigger na yon? In public place? The fvck!"

"Bab--" "What? Ano na naman!? Nangako ka sa'kin na hindi kana lalapit sa gagong yun!" "Babe mali ka ng iniisip." Mali sya. Hindi ko sinasadyang makita dun si Trigger at lalong hindi ko ginusto yung paghalik nya sa'kin. "Then what!? Gagawin mo na naman akong tanga ha!?" Nanlilisik mata ni Lance sa galit sa'kin.

"B-Babe.." "Ayoko ng marinig pa ang paliwanag mo. Damn it. Sawang-sawa na'ko Yumiko! Ilang beses ko ng sinabi na lumayo ka sa kanya pero lagi mo'kong sinusuway! Fvck! Magsama nalang kayo ng Trigger na yun!" T_T Hinawakan ko sya sa braso. "Babe, maniwala ka sa'kin. I will explain everything. Lumalayo na ako kay trigg--"

"Are you kidding me!? Lumalayo pero kahalikan mo? Fvck! Stop that non-sense Yumiko. I don't need your fvcking explanation. Now, get out of my life!" Sigaw ni Lance saka sumakay ng kotse nya. Diko na namalayan ang malayang pagtulo ng luha ko. "Lance! Lance!" Sigaw ko. Pinilit kong habulin ang kotse nya pero wala na. Umalis na sya. Galit sya. Mali sya ng iniisip. T_T

Anong gagawin ko? Pinapaalis na'ko ni Lance sa buhay nya. Hindi, I know magiging okay kami mamaya. Kakausapin ko pa sya ng masinsinan. Hindi 'to maaari. Hindi pwedeng mag-away na naman kami. Hindi pwede. Kasalanan ni Trigger 'to eh. Kasalanan nya. Nakatayo lang din ako dito sa parking. Umiiyak. Hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ko alam paano ako magre-react. Totoo ba 'to? Nangyari ba talaga yun? Nagalit sa'kin si Lance? Umalis sya? Iniwan nya ako dito? Bakit parang hindi ko matanggap na nangyari yun? Napaiyak ako lalo sa naiisip ko. Galit lang si Lance, mamaya okay na din kami. Sigurado yun. Mainit lang ulo nya. "Yumi.."

Lumingon ako. *PAKK* "Kasalanan mo Trigger! Dahil sayo nag-away na naman kami ni Lance! Dahil sayo iiwan na naman nya ako! Dahil sayo.." T_T

Nahahabag ako sa sarili ko. Ang sakit sakit. Bakit ginagawa ko naman lahat eh pero palagi nalang ganito? Ako laging nasasaktan? "Sorry. Sorry. I hate seeing you crying. Please tahan na.." "Umalis ka na Trigger. Ayokong makita ka.." "Sorry. Inaamin ko. Sinadya kong halikan ka nang makita ko si Lance sa di-kalayuan. Alam kong hinahanap ka nya kaya bigla kitang hinalikan para makita nya, sor--"

*PAKK* For the second time nasampal ko sya. "Umalis kana!" Sigaw ko. "Sorry Yumi.." "Umalis kana! Umalis kana! Wala ng magagawa ang sorry mo! Damn you!"

Umalis na sya without saying any word. Nanatili akong nakatayo dito habang umiiyak. Nasasaktan ako. Pinagkatiwalaan ko si Trigger. Tinuring ko na syang kaibigan. Tapos malalaman ko na sinadya nya yung paghalik sakin kanina para makita ni Lance? The hell. Bakit? Bakit.. -- Nakarating ako dito sa mansyon na parang wala sa sarili. Natatakot ako. Natatakot akong totohanin ni Lance yung sinaabi nya sa'kin kanina. Yung pinapaalis na nya ako sa buhay nyo. Di ko kaya.. "Yumi are you okay?" Tanong ni Fancy.

"Si Lance?" Tanong ko sa halip na sagutin ang tanong nya. "Nasa kwarto na nya. Why Yumi?" Hindi ko na sya pinansin. Umakyat nako sa taas at dumiretso sa kwarto ni Lance. Hindi na'ko kumatok. Pagbukas ko ng pinto, naabutan ko syang nakaupo sa sahig at nakasandal sa gilid ng kama nya. May hawak syang bote ng alak.

Lumapit ako. "B-Babe.." My tears starts to fall again. Tiningnan nya ako. Yung mga mata nya walang emosyon. "I told you, get out of my life. Nagsasawa na'ko Yumiko. Sawang-sawa na'kong magselos. Sawang-sawa na'kong pagbawalan ka na makipaglapit sa lalaking yun." Mahinahon ang pagkakasabi nya pero ramdam ko yung galit nya. "Let me explain please.." Sabi ko habang umiiyak. "Wag na. I don't need your explanation. Umalis kana."

T_T "No babe. Mahal moko, mahal kita. Diba bubuo na tayo ng pamily--" "Damn it! Sinabi ko na umalis kana!" T_T

Natatakot ako sa pagsigaw ni Lance. At the same time, nasasaktan ako. Wala akong karapatan na magalit. Di ko sya masisi. Pero sana pakinggan nya ako. Lumalayo nako kay Trigger. "Babe..." "Umalis kana. Kelangan ko pa bang ulit-ulitin na sawang-sawa nako!" "Please babe wag ka magsawa. Please.. Wala akong ginawang masama.."

"Wag magsawa? Ganyan ka ka-selfish ha? Ano yun? Itutuloy natin 'to tapos patuloy ka pa ding makikipaglapit sa gagong yun!? Tang*na Yumiko!" Lalo akong naiyak. Pinagpipilitan nya na lumalapit ako kay Trigger. God knows na umiiwas na'ko. "Yung nakita mo kanina, hi--" "I said get out." "Makinig ka muna babe please.."

"Makinig saan? Sa kasinungalingan mo?" Sabi nya na puno ng hinanakit ang boses. "B-Babe please. Mag-ayos na tayo. Sabi mo 'di na tayo mag-aaway 'di ba? Sabi m--" "Shut the fvck up! Umalis kana!" Nakakasakit na talaga si Lance. Kanina ko pa sya sinusuyo eh. Kanina pa'ko nagmumukhang tanga. Alam ko naman sa sarili ko na wala akong kasalanan eh pero ako na ang nagso-sorry para matigil na. Para maging okay na kami. Pero ano? Wala akong magawa? Pinapagana na naman nya ang init ng ulo nya. Hindi na naman sya nakikinig sa paliwanag ko.

Kung sawang-sawa na sya, pwes ako din. Nakakapagod na. Palagi nalang ba akong iiyak? Palagi nalang bang ako ang masasaktan kahit wala akong ginagawang mali? "G-Gusto mo na ba talaga akong umalis?" Tanong ko. Pilit kong tinatatagan ang sarili ko. "Umalis ka na sa buhay ko." Sagot nya. So that's it? Ito talaga ang gusto nya? "Fine. Ginagawa ko ang lahat para maging maayos tayo. Tinitiis ko yung sakit dahil sa pagtataboy mo sa'kin. Pilit kong isinisiksik sa isip ko na away lang 'to, mag-aayos din tayo. Pero mali ako. Malaking away pala 'to. Dahil this time, pinapaalis mo na ako sa buhay mo. Kung yan ang desisyon mo.." Huminga ako ng malalim. Halos kapusin nako ng hininga dahil sa pag-iyak. "A-Aalis na'ko sa buhay mo kahit..." Naiyak ako lalo sa sinasabi ko. Labag sa loob ko 'to pero kailangan. "K-Kahit mahal na mahal kita.."

Hindi na sya nagsalita. So yun na ang signal na umalis na'ko. Tumayo nako. Pero bago pa'ko lumabas ng kwarto nya, nagbitiw pa'ko ng salita sa huling pagkakataon. "Loving you is really hard for me. Siguro nga hindi tayo para sa isa't isa. Kahit anong pilit ang gawin natin na magkabalikan, nauuwi sa hiwalayan. I'm always doing my best to make you happy and to make you feel how much I loved you. But I always failed. Palagi nalang fail. Don't worry Lance, from now on, susubukan kong hindi na muling magparamdam o magpakita pa sa'yo. Sorry. Sorry dahil ako yung minahal mo.." Binuksan ko na ang pinto saka umalis. Dumiretso ako sa kwarto ko para ayusin ang mga gamit ko. Buo na ang desisyon ko. Babalik na'ko ng Japan. Wala na'kong dahilan pa para manatili dito sa Pilipinas. Dahil yung mismong dahilan ko, ipinagtabuyan na'ko.

** A/N: Nasaktan ba kayo for Yumance? ################################## ~~Chapter 26 ∞ Not destined~~ ################################## Yumiko POV Kakauwi ko lang dito sa mansyon. Maaga akong umalis kanina para bumili ng ticket papuntang Japan. Sad to say, bukas pa ang schedule ng flight ko. Bukas ng umaga.

Si Lance, di nya ako pinupuntahan dito sa kwarto ko. Ano pa bang aasahan ko? Ayaw na nya nga akong makita di ba? Gusto na nya akong mawala. Masakit. Mahirap tanggapin na akala ko magiging okay na kami. Akala ko, magiging masaya na kami. Pinag-uusapan na nga namin yung tungkol sa pagbuo ng pamilya eh. Labag sa loob ko ang gagawin kong pag-alis ko pero kailangan eh. Napapagod din akong ipagsiksikan ang sarili ko kay Lance. "Yumi!"

Napatingin ako sa pinto nang biglang pumasok si bubwit. "W-Why?" Pinahid ko agad yung luha ko. "What happen? I ask Reid kung nasaan ka. But he answered me that you're gonna leave this house na. Why? What happen?" I sigh before answering her. "Gusto na nyang umalis ako sa buhay nya.." "What? That Reid. I will make sabunot him talaga! He's so nakakainis! Arrghh! Yumi don't go please? Make palamig nalang muna the ulo of Reid."

Umiling ako. "Ginawa ko na lahat. Nagmakaawa na'ko sa kanya. Ayaw na nya sa'kin. Napapagod na'ko Fancy. Pagod na pagod na'kong masaktan. Ngayon ko mas na-realize na, kahit pala mahal na mahal ko si Lance, dadating din sa puntong ganito, yung mapapagod na'ko." This time. I saw Fancy crying. "Don't make paniwala kasi kay Reid. I'm sure he doesn't want you to go. He loves you Yumi. Don't make him iwan." "Kahit ayoko syang iwan.." I paused for a while. "Siya na mismo ang nagtutulak sa'kin na iwan sya." I burst out crying. Ang sakit sakit. Akala ko tapos na yung pag-iyak ko magdamag kagabi. Hindi pa din pala. Ang sakit sakit. Sh*t. "Yumi.. I know Reid is always making you iyak. But I'm begging you, don't leave him. Don't leave us.."

"I don't want but I have to. I'm sorry." Lalo syang umiyak. "Yumi naman eh! Please naman! Don't make him iwan.." "Ssh. Stop crying okay? I will miss you bubwit. Kailangan natin tanggapin na hindi kami ni Lance ang para sa isa't isa." Oo, pinipilit kong tanggapin na wala na. Wala na kami ni Lance. Wala ng pag-asa pa. "No. I know you're destined with each other.."

Niyakap ko si Fancy saka inalo. Ako, patuloy pa din sa pag-iyak. "Stop crying.." "Nakakainis! I'm so galit na talaga to reid. It's his fault! Because of his pride! Arrghhh! GRRRR sya! Yumi, please call me often when you're there na sa Japan." "I will." Sabi ko. "Hm, sige na fancy. Gusto ko sanang magpahinga."

"Okay. I will make usap din si Reid. I know he will make you pigil." Tumayo na sya. Hindi na'ko sumagot sa sinabi nya hanggang sa makalabas sya ng pinto. Naiyak na naman ako. Sh*t na luha kasi 'to. Sobrang sakit na pakawalan ang taong minahal ko ng buong-buo. Alam kong wala na akong magagawa. Wala na. This is the end. This is really the END. Tinapos ko na pag-aayos ng maleta ko para after nito magpapahinga nalang ako. Maaga akong aalis bukas at wala akong balak na magpaalam sa kanila bukas. Ayokong may maghatid pa sa'kin sa airport. Kasi 'pag umalis na ako, hinding-hindi na'ko babalik pa dito. Hindi na.

*tok tok* "Yumi.." Pumasok dito sa kwarto ko si James. Sa tingin ko, nagsumbong na sa kanya si bubwit. "Totoo ba?"

Tumango lang ako. Ano pang dahilan para hindi ko sabihin ang totoo? Tutal aalis na din naman ako at ito na ang huling araw na makikita o makakausap ko sila. Dahil once na umalis na'ko bukas, puputulin ko na ang koneksyon ko sa lahat. "Gago talagang Lance yun. Tch. Mag-usap kayo Yumi. Wag padalos-dalos. Alam kong nasaktan ka na naman nya pero wag ka naman ganyan na aalis ka agad. Babalik ka agad ng Japan." "Tapos na lahat James. Sya na yung mismong nagtulak sa'kin palayo. I'm trying to explain pero wala, hindi pa rin nya ako pinapakinggan." Sabi ko habang umiiyak. "Kilala mo naman si Bro. Ganon sya. Wala syang pinapakinggan 'pag galit sya. Hintayin mo lang na lumamig ang ulo nya."

"Yun na nga eh. Ilang beses na nangyari ang ganito pero hindi pa rin ba sya magbabago? Ganito nalang ba lagi James? Napapagod nako. Pagod na pagod na'kong masaktan!" Sigaw ko. "Sorry Yumi. Ang sa'kin lang, sige maghiwalay muna kayo pero wag ka ng umalis. Dahil alam kong ayaw din ni Bro na umalis ka." "Please James. Hayaan mo na'ko. Naa-appreciate ko kayo ni fancy na ayaw nyo akong umalis. Pero si Lance kasi..*sniff*..si Lance sya ang may gusto nila. I'm just giving him a favor."

"Sigurado ka na ba sa desisyon mo?" Tumango ako. "Oo. Mag-ingat kayo ni bubwit. Dahil pag-alis ko, hinding-hindi na'ko babalik pa dito.." "Yumi.." Lumapit sya sa'kin saka ako niyakap. Napayakap din ako sa kanya. Damn. Ang sarap din sa pakiramdam na may dumadamay sa'kin ngayon. "S-Si Lance..*sniff*..alagaan nyo sya para sa'kin. Sana..*sniff*..sana makita na nya yung babaeng nakatadhana para sa kanya. Kasi..*sniff*..kasi alam kong hindi ako yun.."

"Ssshhh.." It hurts a lot. I need to let him go kahit mahal na mahal ko sya. Mahirap yon. Masakit yon. Pero kailangan kong magtiis. We are not meant for each other. We are not.. -- Lance POV "Brad hahayaan mo na ba talagang umalis si Yumiko?" Tanong ni Oliver.

Andito kami sa bar. Damn that question. Galit ako. Ayoko na syang makita. Nakakasawa na. Lagi na lang akong nagseselos. Ilang beses ko na syang pinagsabihan pero hindi sya nakikinig sa'kin. Maybe he likes that asshole. That's why she can't stop herself in seeing him. Damn it! "Bahala na sya. Magsama sila ng Trigger na yun." Sagot ko. Medyo lasing na din ako. "Tama yan Lance, hayaan mo na yung babaeng yun. Sinasaktan ka lang nya." Sabi ni Cassandra na tumabi sa'kin dito sa upuan. Hinayaan ko nalang sya. Wala na'kong pakialam sa paligid ko. "Uy Cassanda wag ka ngang ganyan. Masyado mo sirain si Yumi ah." Sabi ni Luke. Tch.

"Sigurado ka na nga Lance? Handa ka ba sa mangyayari 'pag umalis sya?" Tanong ni Ken. Ano nga ba? Mahal na mahal ko sya pero masyado na'kong nagpapaka-tanga sa kanya. "Oo." Wala sa sariling sagot ko saka tumungga ng alak. "Pinapalaya ko na sya. Dun na sya sa gagong Trigger na yun. Yun naman gusto nya." "Masyado mong pinapairal ang galit at selos mo brad. Di mo ba alam na nasasaktan si Yumi sa ginagawa mo?" Tanong ni Luke.

"Mas nasasaktan ako dahil ako ang ginagawa nyang tanga!" Diin ko. Yun naman talaga eh. Tang*na. Kung di nya kayang layuan ang Trigger na yun, pwes ako ang lalayo sa kanya. Ayoko na syang makita pa. Fvck. "Ge brad. Pagpilitan mo yan." "Kayo, kung makita nyo ang mahal nyo na may kahalikang iba, matutuwa ba kayo ha?" Tanong ko. "Ano ka ba brad. Syempre aalamin ko muna kung bakit sila magkahalikan. Hindi ko naman masasabi na pareho nilang ginusto yun." Paliwanag ni Oliver.

Tch. Diko na sila sinagot. Di nila alam kas di sila ang nasa katayuan ko. Uminom nalang ako. Umalis man sya, di na'ko maghahabol. Tama na. Sawa na'ko. Sawang-sawa na'ko. ** A/N: Naiinis ako kay Lance! Aish. Ang taas ng pride. Inuuna galit. Kainis talaga! Iiwan na sya ni Yumi wala pa din syang paki. Lance: Sino ba may gusto nito? Ako: Ako pala author. Ako may kasalanan. Hahahaha. Baliw lang =_= ################################## ~~Chapter 27 ∞ Let Go~~

################################## Yumiko POV Maaga akong nagising. Ayoko kasing malaman nila yung oras ng pag-alis ko. Alam kong magpipilit sina James at Bubwit na ihatid ako sa airport. Ayoko. Dahil sa oras na umalis ako sa bahay na'to, wala na akong kaugnayan pa sa mga Abellano. Si Lance? Hindi naman nya ako sinuyo kahit kagabi. I believe that he really want me to go. Know why? Because if he really want me to stay with him, he will make an effort to be with me. I guess it was the end of us. I don't want to expect, at ayoko ng ipagpilitan pa ang sarili ko sa kanya.

Lumabas nako ng kwarto ko dala ang isang maleta. Bago ako tuluyang bumaba! Dumaan ako sa kwarto ni Lance. I open the door and I saw him laying on the bed. I think he was drunk. Naupo ako sa gilid ng kama nya. "Lance.." I paused for a while and take a glance on him. "Even though you hurt me and break my heart, I still love you with all the little pieces.." I started to cry again. Alam kong hindi nya ako naririnig dahil tulog sya. I just want to tell this before leaving him. "Remember that..I'm not mad at you. I'm just doing this because I'm hurt." I hold his hand and kiss it. "I love you babe. I love you so much. Now I know that...we're really not meant for each other. And I will try my best to accept that truth. Aalis na'ko babe, aalis na'ko dito sa Pilipinas kasabay ng pag-alis ko sa buhay mo.." Lalo akong naiyak kaya tumayo na'ko saka lumabas ng kwarto ni Lance. Baka 'pag tumagal pa'ko, hindi na'ko umalis.

I need to go. Mabilis kong kinuha yung maleta ko na iniwan ko sa may labas ng kwarto ko saka bumaba na. It's already 7 in the morning. Magta-taxi na lang ako papuntang airport. Paglabas ko ng gate ng mansyon, saktong may dumaan na taxi. Pumara ako saka sumakay. Bago tuluyang umalis ang kotse, isang sulyap sa mansyon ang ginawa ko. This is the last.. I have to accept the fact that Lance will stay in my heart but not in my life.. --

NAIA Terminal Nakaupo ako dito. Hinihintay na lang ang oras ng flight ko. Gustung-gusto ko na ngang makalayo eh. Para kahit papaano mabawasan naman yung sakit dito sa puso ko. Ang sakit sakit na kasi. Pakiramdam ko sasabog na ang dibdib ko sa bigat ng nararamdaman ko. At ang alam kong ang tanging makakapagpagaan lang ng loob ko ay ang lumayo na at i-let go sya. Lahat naman kasi ng tao may limitasyon. Kahit pa abot langit ang pagmamahal ko kay Lance, darating din sa punto na mapapagod ako. At eto na yun, pagod na pagod na'kong mahalin si Lance.

"Yumi!" O_O Napalingon ako sa tumawag. Nagulat ako ng makit si bubwit at James pero mas ikinagulat ko yung isa pa nilang kasama na 'di ko inaasahang makikita ko rito. "B-Babe.." Bulong ko sa sarili ko. Why he's here? Sorry pero wala ng makakapigil sa'kin. Even him.

"Yumi! You're so nakakainis! I told you not to go diba? Look oh, Reid is here. He will make you pigil. He wake us up kanina kasi he's like nananaginip daw that you're saying goodbye to him kanina." Sabi ni bubwit. Si Lance? Pipigilan ako? Para saan? Wag nalang nya akong pigilan dahil masyado ng masakit ang manatili sa tabi nya. "S-Sorry kung 'di na'ko nakapagpaalam." Tumingin ako sa wrist watch ko. "Malapit na din ang oras ng flight k--" "Babe.."

O_O Nagulat ako ng bigla akong niyakap ni Lance. Sa sobrang bilis nya, 'di ko na namalayan na nakalapit na sya sa'kin. Bakit ganon, habang magkayakap kami, masakit pa rin? T_T

I can't help but cry. I'm hurt. "L-Let me go.." Sabi ko. Tinatatagan ko ang sarili ko. Ayoko na munang magpadala kay Lance. Gusto ko munang lumayo. We need space. Masyado ng masikip ang relasyon sa pagitan namin na halos 'di na kami makahinga pareho. "Babe I'm sorry. I'm sorry. Please, please don't leave me. Please.." He said while crying. Kumalas sya sa pagkakayakap sa'kin. I saw his eyes, he's hurt too. Pero mas ako ang nasasaktan dito. "Malapit na ang oras ng flight ko, please iwan nyo nak--" Sh*t. He kiss me. Then look into my eyes. "Trigger explained to me everything. He called me kanina lang and he told me na aalis ka na. Please babe. Sorry. Don't go please..please.."

Ganon ba yun kadali? Nasaktan ako dito. Nagpakababa na'ko sa kanya pero binalewala lang nya tapos ngayon sya ang maghahabol? No. Sorry. Tama na. "I tried to explain everything to you but you didn't give me a chance to do it. And now, you're begging me not to leave? Sorry Lance pero buo na ang desisyon ko. Masyado na'kong nasasaktan eh. Ayoko na. Pagod na pagod na'ko.." Wala akong pakialam kung mapahagulhol ako ng iyak. Masakit eh, sobra. "Sorry babe. I promise, I promise not to do that again. I promise babe. Just don't leave me please..I love you babe. I want you.." "Don't apologize if you're just going to continue doing the sh*t you're sorry for. Pagod na'ko Lance kaya hayaan mo na'kong umalis." Sabi ko saka tumalikod na. Narinig ko na rin yung paging ng flight ko.

"Babe! Please, please don't go..babe! Nagmamakaawa ako. Ikaw ang buhay ko. Yumiko! Yumiko sh*t!" Naramdaman ko yung paghabol nya sa'kin pero hindi na'ko lumingon. I hate seeing him crying but I think he deserve it. "Fvck! Sh*t! Let me enter this fvcking entrance! Fvck! Nasa loob ang asawa ko! Sh*t! Tang*na bitawan nyo ako!" Yun ang huling narinig ko kay Lance na nagpupumilit pumasok dito. Masakit, pero mas masakit kung mananatili ako. Kelangan ko na muna syang layuan. Pagod na'ko, sobra. Hindi imposibleng hindi ulit nya ako saktan. Palagi nalang din kasi. Paulit-ulit nalang. I love him but I'm tired. I believe that sometimes, the only thing left to do is to let go even if it's the hardest thing to do.

Goodbye Lance. -- Lance POV "Fvck! Damn it! Bitawan nyo ako! Tang*na! Sawa na ba kayo sa buhay nyo ha? Papasukin nyo ako!" Sigaw ko sa mga guard na humaharang sa'kin.

Fvck. Kailangan kong pigilan si Yumiko. I don't want her to go. Sh*t. I will die. Mamamatay ako 'pag iniwan nya ako. I loved her more than my life. "Pasensya na sir. Mabuti pa ho umalis na kayo, in less than five minutes, aalis na ang eroplano na sinakyan ng hinahabol nya." Sabi nung guard. "Fvck! She's my wife! Damn! Let m--" "Bro tama na yan. Hayaan mo na si Yumi." Pigil ni James.

"Wag mo akong pakialaman!" Sigaw ko. "Gago ka pala Bro eh! Kasalanan mo naman kung bakit umalis si Yumiko eh tapos ngayon hahabol-habol ka ha? Kung sana binabago mo ang sarili mo, hindi aabot sa ganitong punto. Wala na, umalis na si Yumiko. Tanggapin mo na yun Bro. She left you because you're asshole!" Sigaw ni James saka nag-walk out. Di ako nakapagsalita. Tama sya. Kasalanan ko. I pushed her away kaya sya umalis. Tang*na!

"Let's go na Reid. Don't make gulo na dito. You deserved this because you hurt Yumi. You're such a jerk! Psh." Sabi ni Fancy at saka umalis na din. Damn it. Pati mga kapatid ko kinakalaban na'ko? I know. I know it's my fault. Nung tumawag sa'kin si Trigger kanina at sinabi yung totoong nangyari dun sa mall, bigla akong natauhan. Damn! Bakit kanina nya lang sinabi? Tang*na talaga. Makakapatay ako ng tao, fvck! Huli na ba talaga ako? Sh*t. Di ko kayang mawala si Yumiko. Akin lang sya. She's my wife, akin sya.. T_T

Fvck! Wala sa sariling umalis na'ko dito sa airport. Napatingin ako sa langit nang may lumipad na eroplano. She left me. She left me because I'm idiot, I'm asshole, I'm jerk, I'm worthless! Sh*t. Hindi ko kaya. Hindi ko kayang wala si Yumiko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Sh*t. Tang*na kasing selos 'to! Fvck! I get jealous because I'm afraid that Trigger will make her happier than I do. That's why I can't control my temper. I always say what's on my mind. Hindi ako nag-iisip. Hindi ko iniisip na masasaktan ko sya. Fvck this life! Nangako ako sakanya na makikinig na'ko sa kanya at hindi paiiralin ang galit pero anong ginawa ko? I broke my own promise. Sh*t this fvcking life!

I will do anything to get her back. Anything.. ** A/N: Ano ka ngayon Lance? Edi iniwan ka na ni Yumi. Pride pa ha? Punta ka dito sa'min, paglaba moko gamitin mo yang pride mo. Haha. ################################## ~~Chapter 28 ∞ What?~~ ################################## Philippines 10:52pm Adrian POV

Hulaan nyo kung nasaan ako? Dito lang naman sa bar ni Ken. Bakit? Dahil nagpapakalunod sa alak si Lance. Tch. Yan nangyayari sa mga lalaking ma-pride. Buti pa'ko goodboy. Tch. Iniwan tuloy sya ni Yumiko. Pero sa totoo lang, 'di ko din inakalang aalis talaga si Yumi. Ang tatag kaya ng babaeng yun. Ilang beses na rin silang nag-away ni Lance. Sila nga lang ang kilala kong coupke na sobrang harsh sa isa't isa 'pag nag-away. Siguro, talagang napagod na yun kay Lance. "Brad tama na yan!" Suway ko. Halos isag case na yata ng alak ang naubos eh. "Oo nga Lance. Walang magagawa yang pag-inom mo." Sabi ni Luke.

"Tama, tama brad. Hindi naman maibabalik ng alak na yan si Yumiko eh." Segunda ni Ken. "Fvck! I love her. I miss her. I want her, damn!" Sigaw nya. Ayan kanina pa yan nagmumura. King of cuss yan eh. Tch. Dinaig pa si captain sa pagmumura. "Gago ka pala eh. Ikaw naman may kasalanan. Parang kagabi lang sabi mo hindi ka na maghahabol tapos iinom-inom ka ngayon? Ayusin mo buhay mo brad!" Sabi ni Oliver.

Oo nga naman. Kagabi, ang yabang yabang pa na kesyo wala na syang pakialam kay Yumiko tapos ngayon, tch. "Fvck! Shut up. I want to see her. Please! I want to see her! Fvck!" =_= Umiiyak nga pala si Lance. Ayan miserable. Kasalanan naman nya eh kaya di ko sya kakampihan ngayon. Pasalamat nga sya tumagal pa si Yumiko sa kanya. Eh wala, umabot na sa limit. Wala na tuloy.

"Brad tama na yan. Hatid na kita sa mansyon nyo." Sabi ko kay Lance. Lasing na lasing na sya at mas makakabuti kung magpahinga na sya. "No. I want Yumiko. I want my wife! I want her. The fvck!" "Maka-wife ka dyan Lance ha. Tch. Pagkatapos mo syang saktan. Bawas-bawas din kasi ng pride. Pasalamat ka 'di ko sya inaagaw sa'yo." Sabi ni Luke. Malakas tama nyang kay Yumiko eh. Pero nagpaparaya sya dahil alam nyang kay Lance si Yumiko. "Fvck you! She's mine!" Sigaw ni Lance.

"Alam ko Lance kaya nga 'di kita tinatalo. Pero kung ipapagpatuloy mo yang pananakit sa kanya, baka magulat ka nalang isang araw, nasa akin na sya." Seryosong sabi ni Luke. "Damn you!" Sigaw ni Lance na biglang tumayo at aambahan si Luke. "Brad tara na." Inakbayan ko na si Lance at hinila palabas ng bar. He needs some rest. Hindi ko sya mapapayuhan hangga't wala sya sa katinuan nya. Tch. Pag-ibig talaga.

-- James POV Lalabas sana ako ng mansyon para umuwi sa condo ko nang biglang dumating si Adrian. Akay-akay nya si Lance na mukhang lasing na lasing. Ine-expect ko na yan. Gago kasi. Andito pala ako kasi sinamahan ko si bubwit. Pero sa condo pa rin ako nag-stay minsan.

"Ako na brad. Salamat." Sabi ko saka inakbayan si Lance at inalalayan. "Ge una na'ko." Paalam ni Adrian. Tumango na lang ako at saka iniakyat na sa taas si Bro. Maya-maya, naihiga ko na sya sa kama nya. Nag-sleep-talk pa. Tch. "Babe.." Tawag nya. Tch. Gusto ko talaga syang suntukin at ipamukha sa kanyang iniwan na sya ni Yumiko dahil sa kagaguhan nya.

Napailing nalang ako saka nagdesisyon ng lumabas ng kwarto nya. Isasara ko na ang pinto nang marinig ko ulit syang nagsalita. "B-Babe please come back..to me.." Napailing nalang ulit ako. Kasalanan nya kung bakit umalis si Yumi. Sya ang nagtulak na umalis sya. Pero naniniwala ako, babalik si Yumi. Mahal na mahal nya si Bro eh. Hindi ko nga lang alam kung kailan.

Sana soon. Dahil alam kong magiging miserable ang buhay ni Lance kung wala sya. -- Japan 09:05am Yumiko POV

Kanina pa'ko nagkukulong lang dito sa kwarto ko sa mansyon namin dito sa Japan. Nagtataka nga sina Papa at Mama kung bakit bigla akong bumalik dito. They're asking me about my fiance which is Lance. All I could answer is, I just need vacation. I can't tell them what's really happening to us. Masakit sobra. Seeing him on the airport. Begging for me to stay? It was like hell. Nasasaktan ako na makita syang ganon but I preferred to let him go dahil mas masasaktan lang ako 'pag nanatili pa'ko sa tabi nya. Bzztt..

Tumayo ako para pagbuksan ang nag-buzzer sa pinto ko. And there, my father. "Are you okay?" He ask me with a little curiousity on his eyes. Tumango ako. "Yeah. I'm okay." "You have visitor." Seryosong sabi nya.

Dug, dug.. Dug, dug.. Bigla akong kinabahan. Sinong magiging bisita ko? "S-Sino?" Bakit ako kinakabahan? Dahil ba iniisip kong may possibility na si Lance yung visitor na yun? "Go look at him. He's on the living room." Sabi nya na lalo kong ikina-kaba. Aish. Ba't kasi 'di pa sabihin. Lumabas ako ng kwarto ko saka pumuntang salas.

I was wrong. He's not Lance. It's Enrique. Psh. "What brought you here?" Tanong ko nang makalapit sa kanya. "Yumiko.." O_O

He embrace me as if he missed me. "Get off me." Sabi ko saka kumalas sa kanya. "Bakit ka ba ganyan sa'kin Yumiko?" tanong nya. wow ha? Tinatanong pa nya? "Ikaw, bakit ba andito ka pa? Baka mamaya may nakasunod na sa'yong mga yakuza." Diba yung nabuntis nya ay anak ng yakuza so ayun. "Nalaman kong hindi pala ako ang ama ng pinagbubuntis nya kaya wala na kami. Hindi kami kinasal. Ikaw ang gusto ko Yumiko." sabi nya. He's sincere but what the hell, wala naman akong balak balikan sya. Kahit kelan naman 'di ko siya ginustong maging fiance.

"Ano bang kailangan mo sa'kin? Bakit nandito ka?" Naguguluhan kong tanong. Halos mabaliw na nga ako kakaisip kay Lance, eto naman sya nangugulo. "Yumi, I will tell you straight to the point. Let's get married." O_O WHAT THE HELL?

** A/N: Anong masasabi nyo sa sinabi ni Enrique? Bakit bigla-bigla syang bumalik? ################################## ~~Chapter 29 ∞ Time And Space~~ ################################## Japan Yumiko POV "What the hell are you talking about?" Iritadong tanong ko. Nakakasira lang ng araw 'tong si Enririque eh. Hindi ako natutuwa na makita sya ulit. "I said let's get married."

*PAKK* "How dare you said that to me? Ikaw na nga ang naging dahilan para magkahiwalay kami ni Lance dati eh! Tapos ngayong may problema ulit kami, dadagdag ka pa!? Ano ba? Hindi na ba kayo napapagod na saktan ako ha? Nakakapagod na kayo! Nakakabwisit na kayo! Ang dami-daming babae dyan, bakit ako pa!? Sh*t kayo! Alam nyong may mahal na'ko pero pilit nyo kong ginugulo!" Hindi ko napigilan ang umiyak. Nasasaktan ako. Sa tuwing nakikita ko ang mga taong naging dahilan ng paghihiwalay namin ni Lance, bumabalik sa alaala ko yung masasakit na pangyayari. "I think I deserved this slap. But I know too, that I'm deserving to be your husband." "Damn it! Shut up. Get out of my house. Don't dare to show your damn face again!" Sigaw ko. Galit ako kung galit. Why? Dahil ang sakit sakit ng puso ko ngayon. "Babalik ako Yumi. I'm sorry but until now, I still love you." Pagkasabi niyonay tumalikod na sya.

Lalo akong naiyak. Bakit? Bakit ganito ka-kumplikado ang buhay ko? Bakit 'di nalang ako gawing masaya kasama ang taong mahal ko? Bakit kailangan kong maranasan 'to? Si Enrique.. Si Trigger.. Si Lance.. Lahat sila ayoko munang makita at makausap. Masyado ng masakit dito sa puso ko ang makaharap sinuman sa kanila. -- Philippines

Lance POV "Kung ako sa'yo Bro, sundan mo na si Yumi sa Japan kesa nagpapakalunod ka sa alak." Sabi ni James. It's almost lunch time at kakagising ko lang. Masyado akong nalasing kagabi sa bar. Damn it. Diko pa rin matanggap na iniwan ako ni Yumiko kahit mahal nya ako. And it was because of me. Sh*t. "Yeah. Patrick is so tama! You're such a jerk kasi to hurt Yumi. Why don't you follow her? You're always making inom. Do you think Yumi will be happy if she will know about what you're doing? She loves you Reid kaya don't make your life miserable." Sabi naman ni Fancy. Susundan ko naman talaga sya sa Japan. May tinawagan na'ko kahapon na bumili ng ticket ko. At mamaya pa ang flight ko. Kaya nga napainom pa'ko kagabi.

"I have my ticket already. Mamayang 3pm ang flight ko papuntang Japan." Sabi ko saka itnuloy ang pagkain. Andito kami sa hapag-kainan. "Oh! That's great! Make suyo si Yumi ha? And please, make iwan na your pride here. Wag kang mainitin ang head. It's nakaka-GRRR kaya!" "Tama yan Bro. Goodluck. Mahal na mahal ka ni Yumi. Alam kong 'di ka non matitiis once na sinuyo mo na sya. Wag lang gago bro ha?" Sabi ni James. I get their points. Alam kong dahil sa pride ko kaya iniwan ako ni Yumiko. Dahil din nasaktan ko sya. Fvck. I can't live without her. She's my life. I will do anything to get her back. And once I get her, I will never hurt her again. -- Japan

Lance POV Kararating ko lang dito sa Japan. Tinawagan ko na ang Papa ni Yumiko just to inform na papunta ako dito. Sa mansyon nila ako mag-stay. Sa ayaw at gusto ni Yumiko. Sinabi na rin sa'kin ni Mr. Hayashi ang exact adress kaya on the way na'ko papumta sa mansyon nila. Maya-maya ay nakarating na rin ako. Pagbaba ko sa cab ay tumitig muna ako sa labas ng mansyon ng mga hayashi. It was huge. Mas malaki pa sa mansyon namin. Naglakad na'ko at tumigil sa main gate. Alam na nung guard yung pagdating ko dahil na din kay Mr. Hayashi kaya walang kahirap-hirap na pinapasok ako.

Pagpasok ko sa main door, sinalubong ako ng katulong. "Stay here sir. I will call Mr. Hayashi." Sabi nya. Alam na din yata ng mga katulong na darating ako. Nakita ko syang nagsalita sa intercom. Wala pang ilang saglit, nakita ko na si Mr. Hayashi na bumaba ng hagdan. "Lance Abellano, iho." "Sir." Sambit ko. Fvck. I'm excited to see my wife. Yeah, Yumiko is my wife. I consider her as my wife. "Nasa kwarto nya. Nagmumukmok. Mula nang dumating sya dito, lagi lang syang nagkukulong sa kwarto nya. I'm asking her what's the matter pero hindi nya ako sinasagot. She's always saying that she's okay even if it's obvious that she's not." It's my fault that's why. I promise to make it up to her. I will make her happy again. I promise not to hurt her again. "I'm sorry sir." Sabi ko.

"Don't feel sorry iho. Hindi maiiwasan ang tampuhan sa isang relasyon. But I'm really happy that you're here. Alam kong ikaw lang ang kailangan ng anak ko. Here." Sabi nya saka inabot sa'kin ang isang susi. "What's this for?" Tanong ko. "Susi ng kwarto ni Yumiko. Go upstairs and start you plans to win her back." Nakangiting sabi ni Mr. Hayashi saka ako tinapik sa balikat. "Mauna na'ko. Ikaw na ang bahala sa anak ko. I'll give you the full access here in our house." Sabi nya saka tuluyan ng umalis. I don't know pero bigla akong kinabahan. Hindi ako 'to. Hindi ako kinakabahan sa mga bagay bagay but now? Fvck. Naglakad na'ko pataas at nang makasalubong ko ang isang katulong, tinanong ko kung alin ang kwarto ni Yumiko then hinanap ko. I stop here at the pink door. I put the key on the keyhole and open it. Bitbit ko pa ang malaking traveling bag ko.

Pagpasok ko, naabutan ko syang natutulog sa kama nya. May bote pa ng alak sa side table. Tch. I don't want to see her like this. Fvck. Ipinatong ko muna ang bag ko sa couch saka sya nilapitan. Umupo ako sa gilid ng kama nya saka pinagmasdan ang mukha nya. I know she's hurt because of me. But I'll try my best to make her happy again. Babawiin ko sya. Napahikab ako. Wala pa akong tulog. May jetlag din ako. Kaya hindi na'ko nagdalawang isip na tumabi kay Yumiko. I hug her and kiss her on her forehead before I close my eyes and sleep. -- Yumiko POV Nagising ako dahil sa pagkirot ng ulo ko. Aish. Bakit kasi nag-inom pa'ko kanina? Kainis.

Nami-miss ko na si Lance. Pero wala eh, kailangan kong lumayo. Masyado ng masakit. Kahit ayoko syang iwan, kailangan. Mas mabuti na yun. Sana magbago na sya. Masyadong mataas ang pride nya. Hay. Sa sobrang pagka-miss ko kay Lance pati ngayon, nai-imagine kong katabi ko syang natutulog din. Sobrang miss na miss ko na agad ang lalaking yun. Maya-maya biglang nagmulat ng mata yung imagination ko. Oh, nai-imagine ko na din na nagmulat sya ng mata. And now, he's smiling at me. Ewan ko pero nadala ako ng ngiti nya kaya napangiti din ako. Grabeng imagination 'to. Feeling ko ang lapit lang namin ni Lance sa isa't isa. "I love you babe.." O_____O

Nagsasalita yung imagination ko!? Teka nga.. Kinurap-kurap ko ang mata ko. Malinaw. Malinaw na malinaw na hindi imagination lang ang katabi ko. O____O "AAAAHHH--hmmmmm." Sumigaw ako pero tinakpan nya ang bibig ko. Si Lance? Si Lance nandito? Nandito sya sa Japan? Pero paano.. "Don't shout babe. Baka isipin ng mga tao dito sa mansyon nyo, may ginagawa akong masama sa'yo." Sabi nya. Sh*t. Totoo nga. Sya talaga. Di ako nakapagsalita. I ca'nt believe this. Binitawan na nya ang pagkakatakip sa bibig ko saka mabilis akong hinalikan sa lips. "I miss you babe." Sabi nya.

T_T Naiiyak ako kasi nakikita ko na naman sya. At ngayong nakikita ko sya, naaalala ko yung sakit. "W-Why you're here?" Tanong ko. "Sinusundo ko na ang asawa ko." Nakangiting sagot nya. "I'm not playing any games with you Lance kaya sana 'wag mo ring pinaglalaruan ang damdamin ko. Get out. You're not welcome here." Sabi ko. Masama na kung masama ang ugali but I have to do this. Hindi porket pinuntahan nya ako dito ay magiging okay na kami. Nagkakamali sya. "But your father welcome me here. He even gave me the key of your room."

O_O What? Si Papa? Aish. "I don't care. Wala ka pa ring karapatan na basta nalang pumasok sa kwarto k--" Sh*t. "Stop it please? May karapatan ako dahil asawa mo'ko." Sabi nya pagkatapos nya akong halikan. "Hindi pa tayo kasal kaya 'wag kang mag-assume dyan." Pagtataray ko. "Then let's get married now." O_O

Parang sinabi din yan ni Enrique sa'kin kanina ah. The hell is happening? "Stop it Lance. Umalis ka na. Wala akong panahon na makipag-lokohan sa'yo." "Walang panahon? Bakit? Dahil inilalaan mo ang panahon mo sa pag-iyak at pag-iinom? Damn it Yumiko please come back to me. I hate seeing you like this." He tried to hold my hand but I refuse him. Kung sinusuyo nya ako ngayon, 'wag syang umasa na magpapadala agad ako. He should learn to change. Hangga't hindi sya nagbabago, hinding-hindi ako babalik sa kanya. "Who do you think you are?" "I'm your soon to be husband. Enough?" Sarkastiko akong tumawa. "Husband huh? Are you effin' kidding me? Wala ng tayo Lance. Lumayo na'ko sa'yo kaya sana 'di mo na'ko pinuntahan dito." "I can't let you go babe. I want to be with you. There are only two times that I want to be with you.."

Kumunot ang noo ko. Two times? Ano bang sinasabi nya? "...now and forever." Dugtong nya. T_T Sh*t. Pinapahirapan nya ang puso ko. I need to be strong. Hindi dapat ako magpadala agad sa kanya. "Ni-let go na kita Lance. Pagod na'ko. Masyado ng masakit. Kaya please, tama na. Let me take a rest."

I see few tears on his eyes. I know he's sincere on what he said but there's always a fact that he didn't change. Palagi nalang syang hot temper, hindi sya marunong makinig at inuuna palagi ang galit. Kung babaguhin nya lang yun? I know that we will be happy. "You love me. I know that. So why do you need to let me go?" Tanong nya. May hinanakit sa boses nya. I paused for a while and look directly into his eyes. "Because sometimes, we just have to let go of someone who matters to us not because we have to, but because it's the right thing to do." "And you think that letting me go is the right thing to do!? Fvck babe! If you really love me, you will never leave me." Ganyan ba talaga ang paniniwala nya? "Lahat ng tao may limitasyon Lance. Kahit pa mahal na mahal kita higit pa sa buhay ko, darating din sa punto na mapapagod ako. Mapapagod ako dahil masyado ng masakit ang mahalin ka." I can't help myself but cry. Ang sakit sakit eh. Sariwa pa sa alala ko kung paano nya ako ipagtabuyan. Ang sabihin sa'kin na umalis na'ko sa buhay nya. "Sorry. I'm really sorry for hurting you. But I promise, hindi ko na uulitin. Please babe. Let us love again.."

Napahagulhol ako ng iyak. Gustuhin ko mang bumalik sa kanya, hindi ko pa kaya sa ngayon. "I-It takes time to heal a broken heart.." I said. "I admit that I hurt you but I never broke your heart. I love you babe..I love you.." He never broke my heart? The hell. "Umalis ka na." Pinilit kong magpakatatag kahit sa totoo lang, konting-knoti nalang bibigay na naman ang puso ko. "No." pagmamatigas nya. Tiningnan ko siya ng masama. "Please go."

"H-Hindi ko kayang mawala ka sa'kin babe.." his tears started to fall. And honestly, it breaks my heart. "Please, hayaan mo muna ako. Gusto ko munang magpahinga sa relasyon na'to. Gusto ko muna ng time and space para makapag-isip-isip.." I heard him sighed. "I understand. Sinaktan kita kaya nangyayari 'to." He look at my eyes. "Sorry.." T_T Why do I have to suffer this kind of pain? "I cant accept your sorry for now. Please let me stay away from you for the meantime." He smiled at me then kiss me. I let him kiss me even if I'm mad at him. Ganito ba 'pag mahal na mahal mo yung tao?

"Okay babe. I'll give you time and space. But promise me that you will love me for the rest of your life.." makahulugang sabi nya na lalong nagpaiyak sa'kin. I can't answer him. I can't tell him now that I still love him that much. "I-I dont know.." "I'll take that as a yes." He said then smiled at me again. "I love you babe." He gave me peck on my lips. "Hihintayin kita. Uuwi na ako sa Pilipinas. Hindi kita guguluhin. Tulad ng sabi ko, bibigyan kita ng time and space to think. I will wait for you...even if it takes forever.." He said then walk away. Damn. His words really touched my heart. Sh*t. ** A/N: How do you feel? Yung nagtatanong kung may pinaghuhugutan ako dito sa Marry You, wala po. HAHAHA. Hirap na hirap ako actually, kailangan kong umiyak muna bago ma-i-type yung updates na sakitan silang dalawa. Shemay! HAHA.

################################## ~~Chapter 30 ∞ Bakit..~~ ################################## Japan Yumiko POV Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Lance, wala akong nagawa kung hindi umiyak. Time and space lang naman eh, pero hindi ibig sabihin nun ay hindi ko na sya mahal. Mahal na mahal ko si Lance. "Babe.." Dug, dug.. Dug, dug..

Si Lance. Pero 'diba umalis na sya? Lumingon ako sa may pinto. O_O Sh*t. May tumutulong dugo sa may braso nya. Tumayo ako at tumakbo kay Lance. "What happen?" Natatarantang tanong ko. "I don't know pero fvck, ang sakit." Sabi nya. Napano 'to. "Samahan na kita sa ospital." Sabi ko. Inagaw ko sa kanya yung traveling bag nya at ipinatong muna sa couch. Paano sya uuwi ng Pilipinas ng ganito ang lagay nya?

"No. No babe. Dito nalang. Ako na ang gagamot. Pahiram nalang ng medicine kit." Sabi nya. Kitang-kita sa mukha nya na nasasaktan sya sa sugat nya. Napa'no ba kasi siya. "Okay. Ako na ang gagamot. Sit down." Utos ko. Umupo naman sya sa kama ko. Pumunta akong banyo para kunin yung medicine kit na nakasabit dun. "Hubarin mo yung damit mo." Sabi ko paglapit ko kay Lance. Hinubad naman nya agad yung damit nya. At sh*t. Nakita ko sa taas ng braso nya may hiwa. "Saan 'to nahiwa?" Tanong ko. "Ewan ko babe. Nasabit yata dyan sa may labas." Sagot nya. Sh*t. Nagdudugo talaga. Buti kumpleto ako ng gamit sa medicine kit. Inunang kong punasan ng basang towel yung braso nyang may dugo tapos sinimulan kong dampian ang sugat nya ng bulak na may betadine. "Take care of yourself.." Sabi ko habang ginagamot ang sugat nya.

"I don't know. I can't take care myself without you." </3 "H-Hindi sa'kin naka-depende ang kaligtasan mo. You should be careful. Tingnan mo ang nangyari.." Natawa sya ng kaunti. "Sa'yo. Dahil iniingatan ko lang naman ang sarili ko para sa'yo. Para 'di ka mag-alala sa'kin." </3 Please Lance 'wag kang ganyan. "M-Masakit ba?" Tanong ko. Iniba ko na ang topic.

"Alin? Yung puso ko o yung sugat ko? Honestly, mas masakit pa rin yung puso ko kumpara sa sugat na yan." T_T Sh*t. Bakit ka ganito Lance? "Everything happens for a reason." Sabi ko. Oo masakit ang puso nya, pero 'diba dahil din naman yun sa ginawa nya? Bakit? Ako ba hindi nasasaktan? Mas nasasaktan ako dahil kailangan ko syang i-let go kahit mahal na mahal ko siya. Hindi yun gan'on kadali. "Yeah. Maybe? Basta babe, hindi kita igi-give-up. Hihintayin kita." Hindi igi-give-up? Kahit ako mismo, nag-give-up na? "W-Why..?"

"Dahil sabi nila, never give up on someone that you can't go a day without thinking about." Psh. Ayoko ng sumagot sa kanya. Aish. Bakit ba tagos sa puso ko lahat ng sinasabi nya? "Aww!" O_O Napadiin pala pagdampi ko nung bulak. "S-Sorry.." "It's okay. Tapos na ba?" Tanong nya.

Tumango ako. "Yeah. Lalagyan ko nalang ng benda." Kinuha ko na yung benda saka ipinalibot sa braso nya. "Wag mo munang masyadong igalaw 'tong braso mo." "Pero uuwi na'ko ng pilipinas. Pinapaalis mo na'ko 'di ba?" Aish. Sh*t. Parang kasalanan ko pa. Nango-ngonsensya ba sya? "Stay here habang nagpapagaling ka ng sugat." No choice. Hindi naman nya kayang bumyahe pauwi agad. Hindi pa nya nga masyado maigalaw ang braso nya. "Is it okay with you?" "Yeah. It's okay. I understand your situation. Hatid na kita sa kabilang kwarto." Sabi ko habang iniimis yung ginamit kong gamot. "No. I will stay here on your room."

O_O "What!?" "Please? Baka pagsamantalahan ako ng mga maid nyo dito. Iba pa naman tingin nila sa'kin kanina. Parang lalamunin ako ng buhay. Babe dito nalang.." =_= Seriously? Bakit kanina ang bigat ng dibdib ko nang makita ulit sya. Kasi masakit pero ngayon bakit parang normal lang kami. Parang hindi kami hiwalay o parang hindi ako galit sa kanya? Bakit ganito?

"N-No. Sa guest room ka." Sabi ko. "Please babe? Paano kung biglang kumirot yung sugat ko. Tatakbo pa'ko dito sa kwarto mo? Dito nalang. Please. I promise, hindi kita ise-seduce." O______O Ano daw? "What did you say?" "Wala. Basta dito nalang ako babe. Ang laki-laki ng kama mo." "Okay you'll stay here." May point pa din sya. He's injured. Aish, Lance Abellano, bakit ba hindi kita matiis?

"Thank you babe. I love you." >.< Tigilan mo'ko sa ganyan mo Lance utang na loob. Wag kang pa-sweet-sweet dyan. Tandaan mo, hindi tayo OKAY. Aish. Binalewala ko yung sinabi nya. "M-Magpahinga ka na. Kumain ka na ba?" Tanong ko. "Aww! Naramdaman ko bigla yung gutom babe. Mula nang dumating ako dito sa Japan, 'di pa ako kumakain." Malungkot na sabi nya. Nakahawak pa sa tiyan. =_=

Halata namang umaarte. Nagpapaawa pa. Aish. Di mo bagay Lance. "Psh. Sige na, ipapakuha kita ng pagkain. Lalabas lang ako." Sabi ko. "Okay babe." Sagot nya. Tinalikuran ko na sya saka lumabas ng kwarto ko. Aish! Diba kelangan namin ng time and space? Pero bakit kelangang mangyari 'to? Kelangan nya tuloy mag-stay dito. Aish. Kahit galit ako sa kanya, may pakialam pa din ako sa kanya. Mahal ko yun eh. Ano ba yan. Tapos kasama ko pa sya sa kwarto? What the.. -- Lance POV

Medyo nabawasan yung sakit sa puso ko dahil sa pinakita sa'kin ni Yumiko. Halata namang nag-aalala pa rin sya sa'kin. Kahit sinusungitan nya ako, ayos lang. Basta makasama ko lang sya. Yung sugat, sinadya ko talaga. Kung tatanungin nyo paano ko ginawa, wag na. Baka gayahin nyo pa. Tch. Para 'di agad ako umuwing Pilipinas. Gusto ko munang makasama si Yumiko kahit galit sya sa'kin. Di bale ng masaktan ako physically, wag lang emotionally. At 'pag kasama ko siya, masaya ako. Ayokong mawala sya sa paningin ko. She's my life. Mahal na mahal ko siya. At alam ko sa sarili ko na ako ang may kasalanan kung bakit nya ako iniwan. It's all because of my damn pride. Goddamn it! Hindi na ulit yun mangyayari. Gagawin ko lahat para mabawi sya. Ipaparamdam ko sa kanya kung gaano ko siya kamahal. Siya lang ang babaeng ihaharap ko sa altar. Wala ng iba pa. -- Yumiko POV

Nagpahanda na'ko ng pagkain. Bumalik na'ko sa kwarto ko. Ihahatid nalang ng katulong yung pagkain. Nang makapasok ako ay naabutan ko si Lance na nakasandal lang sa headboard ng kama ko. "Bakit hindi ka humiga?" Tanong ko. "Masakit yung braso ko babe 'pag nakahiga ako." Naaawa tuloy ako sa kanya. Aish. Naman kasi. Saan ba galing yang sugat nyang yan. "O-Okay. Mamaya siguro mawawala na yan. By the way, maya-maya, ihahatid na ng maid ang pagkain." Ngumiti lang sya. Naupo ako sa kabilang gilid ng kama. Nasa kabilang gilid kasi sya. Tahimik lang ako. 'Di ko alam ang sasabihin o gagawin ko. Bakit kasi nangyayari 'to?

"Babe.." Napatingin ako kay Lance. He kept on calling me 'babe' pero 'di ko nalang yun pinapansin. 'Cause I can't call him the same way he did. "W-Why are we so complicated?" Bigla nyang tanong. Bakit nga ba? Bakit sa dinami-dami ng nangyari. Lagi kaming nauuwi sa sakitan. Bakit kahit mahal na mahal naman namin ang isa't isa, in the end, nasasaktan pa rin kami? "I dont know.." panimula ko. Hindi siya nagsalita kaya itnuloy ko yung sinasabi ko. "Hindi ko alam kung.." Sh*t my teasr starting to fall again. "Hindi ko alam kung pagsubok lang ba ang lahat ng ito..*sniff*..o sadyang nangyayari ito dahil hindi talaga tayo ang para sa isa't isa.." "Fvck. I don't believe that we're not meant to be. Kahit nasasaktan natin ang isa't isa, hindi ibig sabihin nun ay hindi na tayo para sa isa't isa. Because we are the one who's making our fvcking fate.."

May point sya. Oo nga, bawat isa sa'tin, tayo ang gumagawa ng kapalaran natin pero ang hirap lang aksi talaga ng sitwasyon namin eh. Pulos sakit nalang. Hindi ba pwedeng masaya nalang palagi? Yung tipong tama na yung isa o dalawang pasakit pero yung higit sa dalawang beses? DAMN! Namumuro na! "You hurt me that much Lance. Hindi gano'n kadali magpatawad. Sana alam mo yan." Sabi ko nalang. "I admitted that already. But please, always remember that I really love you.." He loves me? As in ba? "B-But if you really love me, you will change..Yung taas ng pride mo, yung hindi mo pakikinig sa paliwanag ko. You didn't trust me at all.." "Im sorry. I know it's my fault. Nagpadala ako sa galit at init ng ulo ko. Pipilitin kong magbago hindi para mapatawad mo, kung hindi para mas mapatunayan ko sa'yo na mahal na mahal kita babe."

MInsan lang maging cheesy si Lance at oo, tagos na naman sa puso ko yung sinabi nya. "H-How much do you love me?" Bigla kong tanong. Kasi pakiramdam ko, mahal nya lang ako at hindi katulad ng pagmamahal ko sa kanya. He sighed then hold my hand. Napapitlag ako ng maramdaman ang kamay nya pero hinayaan ko lang siya. "I won't say anything. I'll just take your hand like this, fill the gaps between your fingers and hold on to you until all your doubts are gone.." And once again, his words touches my heart. -- Natutulog na si Lance sa kwarto ko kaya lumabas muna ako. Ayokong ma-istorbo ang pagtulog nya dahil alam kong masakit talaga yung sugat sa braso nya.

Sana gumaling na siya agad. Kahit naman galit ako, may pakialam pa din ako. Hindi gano'n katigas ang puso ko. "Ma'am may bisita po kayo." Sabi ng maid. Nandito ako sa may salas. Tumingin ako sa may main door at pumasok roon ang lalaking hindi ko gugustuhing makita ngayon. =_= "What brought you here..again?" Salubong ko kay Enrique. Araw-araw ba nya akong kukulitin dito? "Dinadalaw ang future bride ko." Nakangiting sagot nya saka naupo sa couch. Ang kapal talaga ng mukha. Psh.

"Ang kap-" "Hanggang ngayon ba naghahabol ka pa din sa asawa ko, Enrique Hyun?" O__O Si Lance. Gising na pala siya? Lumapit siya sa'min dito sa salas at naupo sa katapat na couch na inuupuan ni Enrique. Ako naman umupo sa tabi ni Lance. Bakit feeling ko ang intense? "Hanggang ngayon feeling mo pa rin ay asawa ka na ni Yumiko? Oh com'on Abellano." "Tch. Paano ka pala nakapasok dito? Sa pagkakaalam ko kasi, NO PETS ALLOWED HERE."

=_= Hindi ko alam kung matatawa ako sa huling sinabi ni Lance. Lakas niya talaga mang-asar. "That's funny huh? Kung makapagsalita ka parang ikakasal na kayo ah." Sabi ni Enrique. O_o Hindi ako makapagsalita. Nakikinig lang ako sa kanilang dalawa. Ano bang dapat kong i-react? Waaa. "Yeah. We're engaged and soon to be married." Matigas na sabi ni Lance.

Tumawa si Enrique. "Well let see Abellano kung mangyayari yan." "Oo mangyayari yun. Gust mo itaga ko pa sa ulo mo?" nagbabantang sabi ni Lance. Bakit feeling ko malapit na silang magsuntukan? Ang init ng dugo nila sa isa't isa. Aish. "Ha-ha." Enrique smirked at Lance. "Andito lang ako sa Japan, Abellano. Kayang-kaya kong agawin si Yumiko sa'yo." =_= "Sawa ka na ba talaga sa buhay mo Enrique? Sabihin mo lang, dahil kahit ngayong oras na'to, kaya kitang patayin."

O_O Ang harsh na nila. What to do? "You made me laugh Abellano. Hindi ako takot sa'yo. Actually, dapat ikaw ang matakot. Matakot ka na baka mamaya wala na si Yumiko sa tabi mo at ansa tabi ko na siya." *boogsh* O___O "Lance!" sigaw ko. Ang bilis ng pangyayari. Nasuntok agad ni Lance si Enrique. Tumumba sa sahig si Enrique at napansin kong may dugo yung labi nya.

"Isang kamay palang gamit ko niyan. Pasalamat ka may sugat pa'ko sa kabilang braso ko. Dahil kung wala, baka hindi ka na humihinga ngayon." Banta ni Lance. Nakakatakot si Lance. Seriously. Galit na galit siya kay Enrique. Hindi lang pala kay Enrique, sa lahat ng lalaking lumalapit sa'kin. "May araw ka din sa'kin Abellano." Banta naman ni Enrique na katatayo lamang. "Wag mo akong bantaan. Tang*na mo, tigilan mo na ang panggugulo sa asawa ko! Daig mo pa ang aso kung maghabol sa kanya." Sabi ni Lance. "Parang hindi ka naghahabol sa kanya Abellano ah? E'di para ka rin palang aso?" pang-aasar pa ni Enrique. Di ako makasabat sa kanilang dalawa. Speechless ako sa mga binibitawan nilang salita para sa isa't isa.

Tumawa si Lance. "Ako, may karapatang maghabol dahil mahal na mahal namin ni Yumiko ang isa't isa. Eh ikaw? Sarilinin mo nalang ang pagmamahal mo gago ka!" "Gago ak din! Fvck you Lance Abellano!" "Same to you Enrique Hyun. Wag na wag mo ng ipapakita sa'kin yang mukha mong 'yan. Dahil kating-kati na ang kamao ko na basagin ang pagmumukhang 'yan." Sa halip na sumagot ay umalis na si Enrique. Nakahinga na'ko ng maluwag. Grabe sila. O_O Bigla akong niyakap ni Lance gamit ang isang braso niya. Hindi pa kasi niya gaanong maigalaw yung kabilang braso dahil sa sugat nya. "Sorry babe for being harsh kanina. I just have to. Gusto kong ipamukha sa gagong 'yun na wala siyang karapatang guluhin ka. Ako lang ang may karapatan.."

O_O "A-Ah.." Bumitaw siya sa pagkakayakap sa'kin saka ako hinalikan sa noo. "Magpapahinga na ulit ako babe. Masakit pa rin ang braso ko. Wag na wag mo ng papapasukin ulit dito ang Enrique na yun. Okay? Magpahinga ka na rin babe. I love you." Mabilis nya akong nadampian ng halik sa labi bago siya umakyat sa taas. O_O I was speechless again. Bakit.. Bakit..

Sh*t. Bakit ako kinikilig!? ** A/N: Medyo goodvibes 'to at hindi heavy drama. Pampalubag loob. Haha. ################################## ~~Chapter 31 ∞ Speechless~~ ################################## Japan Yumiko POV Gabi na. Di ako makatulog dahil katabi ko si Lance. Magkaaway kami, parang cool off tapos magkasama kami sa isang kwarto? Aish.

Si Lance kanina pa tulog hapon after nung pumunta dito si Enrique. Hindi pa siya nagdi-dinner. Gisingin ko kaya? Humarap ako kay Lance na nasa tabi ko. Nakatalikod kasi ako sa kanya kanina. Then I tried to tap his arm. "L-Lance.." Tawag ko. Kahit naman hindi kami okay, hindi naman masama ang ugali ko para hayaan syang matulog ng 'di kumakain ng dinner. Hindi siya nagigising sa tapik ko kaya medyo nilakasan ko. "Lance.." Gumalaw na siya. Naka-straight higa lang kasi siya. May sugat pa yung kabilang braso nya eh. "Lance." Tawag ko ulit.

"Hmmm.." Naalimpungatan na siya sa panggigising ko. "W-Why babe?" Tanong nya nang tuluyan na siyang nagising. "A-Ano, ah..mag-dinner ka muna bago ka ulit matulog. Para makainom ka na din ng antibiotic dahil dyan sa sugat mo." Sabi ko. He smiled at me then grab my head to kiss me. O_O It was a smack pero yung puso ko parang nagwawala na naman. Waaaa! Bakit kailangan pa'kong halikan!? "Thank you sa pag-aalaga babe.."

>.< "..sana maging okay na tayo. I miss you. I miss my babe. The real Yumiko when you're with me." dugtong niya. T_T Bakit nanggigilid na naman yung luha ko? Hindi gan'on kadaling magpatawad. Isa pa, kailangan talaga namin ng space sa ngayon. "A-Anong gusto mo, sa kusina ka nalang kumain o dito sa kwarto?" I tried to change the topic. Medyo awkward na kasing pag-usapan yung situation namin. "Anong gusto ko? Ikaw. Ikaw lang babe."

T_T "Y-Yung pagkain yung tinatanong ko Lance. Sagutin mo'ko ng ayos." Medyo seryosong sabi ko. Ayoko yung idea na sumesegue siya sa mga tanong ko. Yung puso ko kasi.. Hindi na normal ang pagtibok dahil sa kaniya. "Kahit ano lang babe. Hindi ako gano'n ka-gutom. Pero dahil nag-aalala ka sa'kin, kakain ako kahit kaunti." >.< Bakit ka ganyan Lance? Bakit mas sweet ka 'pag hindi tayo okay?

"S-Sige magpapakuha nalang ako sa maid para dito ka nalang kumain sa kwarto." Tinapunan nya ako ng matamis na ngiti saka napansin ko yung pagkuha nya sa phone nya na nakapatong sa side table. *click* O_O He took a picture of me? Why? "B-Bakit mo'ko kinuhanan ng picture?" Tanong ko. Biglaan kasi. Para saan yun. "I just want to capture your face expression right now." Sagot niya na ikina-kunot ng noo ko.

"Face expression?" Diko siya ma-gets. "Oo. Sa face expression mo kasi ngayon, nakikita kong malapit mo na'kong patawarin at malapit ka ng bumalik sa'kin bilang asawa ko, babe ko at buhay ko." He said and winked at me. Dug, dug.. Dug, dug.. Holy brix. Utang na loob Lance 'wag mo'kong pinapakilig ng ganyan. Waa! Yung puso ko parang bibigay na. Kasi, kasi! It's all his fault! Masyado siyang matamis sa'kin kaya ayan tuloy. Daig pang nataniman ng bomba ang puso ko na anumang oras ngayon ay sasabog ng bigla. Geez! "Please stop it." Sabi ko.

"Sorry but I don't want. I want you to feel how much I loved you and how much I missed you." Ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko. "B-Bakit ba hindi mo muna tanggapin na kailangan muna nating maghiwalay? Accept the fact that I already let you go." Tanong ko. He paused for a second and stared at me. "You know what? Ever since, I want someone who will stay with me no matter how hard I am to be with. Alam ko yun dahil hindi ako yung karaniwang tao. Mainitin ang dugo ko, cold at harsh. Sino nga bang makakatagal sa'kin 'di ba? That's why when I finally found that 'someone', I just can't let her go. And that's you babe." >.< Third time? Or what? Oh God. His words touched my heart again and again. Damn.

-- Hindi pa rin ako makaget-over sa matatamis na salita ni Lance. Parang walang oras na hindi siya sweet. Kagabi, nakatulugan ko nalang siya habang kumakain. Ngayon namang paggising ko ng umaga, wala siya sa tabi ko. I have no idea kung nasaan siya o anong ginagawa nya. Basta ako, nakahilata pa rin dito sa kama. Accckkk.. O_O Napabangon ako at napatakbo sa banyo.

Accckkk.. Shet. Bakit ako nagsusuka? Ano bang nakain ko kagabi? Accckkk.. Inabot ko ang baso na nakataob saka naglagay ng tubig galing sa faucet. Ininom ko agad yun. Accckkk.. Shet. Ano bang nangyayari sa'kin? Yung sikmura ko parang bumabaliktad na 'di maintindihan. Aish.

Nang gumaan na ang pakiramdam ko, bumalik na'ko sa kama habang pinupunasan ng mini towel yung bibig ko. Iniisip ko kung ano bang pinagkakain ko kagabi at nagsusuka ako ngayon. Ang aga-aga. Buti okay na'ko. *door opens* O_O "Babe pinagluto kita ng breakfast." Sabi ni Lance nang makapasok dito sa kwarto. Kasunod niya ang maid na may dalang tray. Nang maipatong na ng maid ang tray ng pagkain sa center table ko dito sa may couch ay agad na din naman iyong lumabas. "Paano ka nakapagluto? Yung braso mo.." Iginalaw-galaw niya ang braso nya. "Medyo okay na. Hindi na masakit tulad kahapon kaya nakapagluto na'ko. Come here, let's eat together." Yaya niya habang inaayos na yung foods sa table.

Seriously, magka-away ba kami ni Lance? Bakit pakiramdam ko ay okay kami ngayon? Why, oh why!? "Busog pa--" "Wag mo ng subukang tumanggi babe. Kakain ka. Kakain tayo. Come here bago pa kita buhatin palapit dito." =_= Tinakot pa'ko? Aish. No choice. Lumapit na'ko sa kanya saka naupo sa couch. Pinaglagay nya ako ng pagkain sa plate ko then tumabi na sya sa'kin. He's busy on his food when I feel something in me. Bakit parang gusto ko siyang titigan? I'm staring at him without any reason. Basta gusto ko lang.

"Babe, sorry kung pinalitan kita ng damit kagabi. Nakatulog ka na kaya hindi ka na nakapagpalit." Sabi nya habang abala pa rin sa paglalagay ng pagkain. O_O Pinalitan ng damit? Ako? Teka nga. Tiningnan ko ang sarili ko. O____O "I'm just wearing this nighties!?" Napasigaw ako. Hindi ko naman akalaing nighties ang isinuot nya sa'kin at hindi ko man lang 'to naramdaman kanina kaya 'di ko napansin na iba na pala ang suot ko. "Yes babe. Alam kong mas komportable ka kung yan ang suot mo. And babe, you're damn sexy."

>.< "Waaa! Bakit mo'ko sinuutan nito? Paanong.." "Nakita ko na ang buong katawan mo kaya 'wag ka ng mahiya dyan. Natural na sa'tin yun babe. We're engage." Sabi nya. Engage? 'Di pa kaya. Aish. Magkagalit nga kami ngayon eh. Hinayaan ko nalang. Ano pang sense para mag-hysterical ako? Eh sya na nga yung nagsuot nito sa'kin. Ngayon pa ba ako mahihiya? Psh. "N-Ngayong magaling na yung sugat mo, makakauwi ka na siguro ng Pilipinas." Sabi ko. "Do you want me to leave?" Tanong nya.

"Hindi naman sa gan'on. Alam mo naman ang sitwasyon. I already let you go at kailangan ko ng time and space." Sumeryoso yung mukha nya. "I understand. I already told you, I'm willing to give you time and space. But don't forget this babe, you're the only one who makes me smile ten times bigger, laugh ten times louder and I couldn't ask for anything more except for you to be mine again. I know someday, maayos din ang lahat between us. And I'm willing to wait." Shocks. Ano bang dapat kong i-react? Ilang beses na pero yung puso ko laging bull's eye. Tagos na tagos eh. Shet. "Stop waiting for things to get better. And do something to make it better.." Walang magagawa ang paghihintay. Ang gusto ko lang ay ang magbago siya. Yung mga ugali nyang nakakasira ng relasyon namin, yun ang mas atupagin nya hanggang sa dumating yung time na pwede na ulit kami. "I know, I know. I'm sorry babe. I'm doing my best to change for the better. Ayoko ng malayo sa'yo at ayokong tuluyan mo'kong iwan. Dahil 'di ko kaya. 'Di ko kayang mabuhay ng wala ka." He said sincerely. Yung mga mata niya, nangungusap na nakatingin directly to my eyes.

Geez. "Wag mong sabihing hindi mo kayang mabuhay ng wala ako Lance. Dahil nakaya mo namang mabuhay nung hindi mo pa'ko nakikilala." "Yeah you're right. Pero mula ng makilala kita, ikaw na ang nagsilbing buhay ko. So tell me, how can I still live without you?" "Literally, you just need to breath." Sa ganito ka-intense na usapan, nagawa ko pang mamilosopo. He smirked at me. "Need to breath? How can I do that if you're my oxygen?" O_O

Sounds corny but I was...speechless. ** A/N: Napapansin ko yung mga lines ni Lance, tagos na tagos sa puso ko. Haha. ################################## ~~Chapter 32 ∞ Leave~~ ################################## Yumiko POV Speechless pa din ako. Ano ba yang mga pinagsasasabi ni Lance. Bakit nagiging makata yata siya. Aish. Yung puso ko, syet. "Babalik na'ko ng Pilipinas mamaya." Sabi ni Lance habang kumakain.

Syempre nagulat ako. Pero at the same time, alam kong mas makakaluwag ng dibdib ko ang magkalayo muna kami. "O-Okay." "I hope you'll miss me.." He said with full of sincerity. Hindi ko siya masagot. Tinuloy ko lang yung pagkain ko. "Promise me not to entertain him." Sabi nya. "Who?" I asked him then he look at me seriously. "That son of a bitch. Enrique."

=_= "I know. I don't like him here either." Sagot ko. Totoo naman, I don't feel like he's here. Mabigat na ang loob ko kay Enrique mula nung dating i-arranged marriage siya sa'kin. "Good. Please, take care of yourself. Medyo malayo ang Pilipinas. I can't take care of you. But if you need me, just call me. I promise, pupunta agad ako dito sa Japan kahit pa anong oras o araw." He said while eating. Nakaka-touched, oo. Si Lance yung tipo ng lalaki na gagawin ang lahat para sa'yo. Sya yung lalaking isang tawag mo lang, andyan na. Wag lang talaga siya magagalit o iinit ang ulo, dahil once na mangyari yun wala na siyang ibang pinakikinggan. Hindi ko nalang ulit siya sinagot. Inabala ko ang sarili ko sa pagkain. Hinayaan ko lang siyang magsalita.

"I love you babe. Words can't express how much I love you. Malakas ang pakiramdam ko na magkaka-ayos din tayo." Nakikinig lang ako sa sinasabi nya. Wala naman kasi akong maisagot sa kanya. "Ako lang ang papakasalan mo babe. Ako lang ang pwede mong maging asawa. Because you're mine.." Aish. Bakit ba ganyan si Lance. I hate his words. Because it's turning me on. Syet. "Like what I've said before, I will wait for you.." Napapatigil lang ako sandali sa pagkain pagkakasalita nya pero after that, wala. Wala akong masabi kaya kumakain nalang ako ulit.

"Babe.." This time, tumingin ako sa kanya diretso sa mga mata niya. "Why?" "Can I ask you a favor before I go back to philippines?" "What is it?" Kinakabahang tanong ko. Anong favor kaya yan? "Kiss me and say you love me.." O_O

Earth, what's going on!? -- We're here on our room. Nung matapos kaming kumain ni Lance kanina, he decided na ayusin na ang gamit niya. Now, he's ready to go. Nakaligo na siya at nakabihis. Nagsusuot nalang siya ng sneakers nya habang nakaupo sa kama. Ako? Here, pinapanood sya. Ang awkward nga lang. "Babe."

O_O Dug, dug.. Dug, dug.. Ugh. This feeling. "W-Why.." Lumapit siya sa'kin at niyakap niya ako ng mahigpit. "Alagaan mo ang sarili mo. Whenever you need me, I will always be here in your side. Mahal na mahal kita.." Dug, dug,, Dug, dug..

My heart was beating so fast. Halos 'di ko na nga mahabol yung hininga ko sa bilis. Hindi ako sumagot sa sinabi nya. Hinayaan ko lang siya. Tutal paalis na siya. Hahayaan ko lang syang yakapin ako sa huling pagkakataon. "Please say you love me.." He whispered. Kaya ko bang sabihin? Kahit magkagalit kami? "I-I love you.." "I love you too babe. Hihintayin ko yung araw na handa mo na'kong balikan. I will miss you." Sabi nya then he kiss me on my lips. I let him do what he want. Hindi ko inakalang tutugon ako sa halik niya. Gusto ko tuloy sabihin sa sarili ko na 'traydor' kasi galit ako eh, we're not really okay but I'm letting him do this.

He slowly grab my head as he deepen the kiss. I can smell his masculine scent. I like the way he kissed me. Hindi ko inaasahan na mapapahawak ako sa bandang batok niya upang mas mapalalim ang pagtugon ko sa halik niya. Seconds has passed yet where still kissing. Suddenly I feel the warmth of the bed. He lay me on the bed while kissing me. I was like being hypnotized by him. He's about to remove my shirt when I feel something on my tummy. O_O Napabitaw ako kay Lance saka ako tumakbo sa banyo. Accckkk..

Syet. Nagsuka na'ko kaninang umaga eh. Ano bang nakain kong 'di maganda? Accckkkk.. "Babe are you okay?" Tanong ni Lance. Naramdaman ko siya sa likod ko. Accckkk.. Hinagod ni Lance ang likod ko habang ako, nagsusuka pa din dito sa bathroom sink. "Babe.." Nasa tono ng pagsasalita ni Lance ang pag-aalala.

Accckk.. Nang wala na'kong ma-isuka ay nagmumog ako ng tubig. "I'm fine." "No you're not. Let's go to doctor." Sabi ni Lance. Humarap ako sa kanya habang nagpupunas ng towel. "I'm alright. Hindi ko na kailan--" O_O He hugs me. "Paano ako aalis kung ganito ka?" Tanong nya.

Ewan ko pero para akong maluluha na ewan sa pinapakita niyang concern. "I'm okay. Don't w-worry.." "Tch. You can't blame me if I'm worried about you. Bakit ka ba nagsusuka? May nakain ka ba kagabi na pwedeng maging dahilan ng pagsusuka mo?" Umiling ako. Wala naman talaga akong ibang kinain kagabi. "Tch. Hindi muna ako aalis." O_O "No, no! You can leave. Please. I'm fine. I can take care of myself. Hindi na'ko bata." Katwiran ko.

"Are you sure?" I nodded at him. "I'm sure. So stop worrying about me. You may leave. H-Hindi na kita ihahatid sa airport." Sabi ko. Bakit ko naman siya ihahatid 'di ba? "Okay. I'm sorry. Yeah. You don't have to come with me on the airport. Baka magbago lang ang isip ko at hindi na umalis." Sabi nya. He carry his traveling bag and look at me. "Aalis na'ko." Tumango ako. Lumapit na sya sa pinto saka muling tumingin sa'kin. "I do love you Yumiko Hayashi." And he comes out of the room. I was left alone here in my room. Sari-sari ang pumapasok sa isipan ko. Mahal na mahal ko siya to the point na sumusuko na ang puso ko. I promise naman na once na magbago na siya, babalik ako sa kanya.

-- [Philippines] Lance POV Kararating ko lang dito sa Pilipinas. Masaya ako kahit cool off kami ni Yumiko. Dahil sa tuwing hahalikan at yayakapin ko siya, ramdam na ramdam kong mahal na mahal nya parin ako. Magkaka-ayos din kami. Siguro tama lang na bigyan ko siya ng space. And one more thing, I will change for the better. Gusto kong patunayan sa kanya na kaya kong gawin lahat bumalik lang sya sa'kin. Damn! I missed her kahit kanina lang ay magkasama pa kami sa Japan. Sh*t. Masyado na'kong nasanay na kasama ko siya palagi.

Sinalubong ako ng katulong upang kunin sa'kin ang dala kong traveling bag. Siya namang baba ni Fancy sa hagdan. "Waaaa! Reid where's Yumi?" Tanong agad nya. She really likes Yumiko for me. "Japan." "What!? I thought you gonna make sundo her!? You're so hina talaga Reid. So nakaka-GRRR!" =_= "I want to give her space she wants that's why I came home without her."

"I don't care about the space. It's only in the keyboard kaya." =_= Seriously!? "I have to rest." Sabi ko nalang. Alam kong mangungulit lang yang little devil na yan. "Whatever Reid. So nakakainis. I make asa pa naman that you will make Yumi come home. Hmmmp!" Pagkasabi niyon ay nagtatakbo na papuntang kusina si Fancy. What's with her? Tch. Umakyat na'ko ng kwarto ko. Fvck. I can't help myself thinking about her. I fvcking love her that I'm ready to marry her and make a family with her. Sh*t. I'm hoping that Yumiko will get pregnant soon.

** A/N: Daming nagsasabi na buntis na si Yumiko. Maybe yes, maybe no. Sa mga nakakabasa ng spoiler, yeah tama kayo malapit na sa heartbreaking scenes ang Yumance. ################################## ~~Chapter 33 ∞ Lesson learned~~ ################################## Three weeks ago.. Yumiko POV Krinnggggg..

O_O Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ko ang malakas na ringtone ng phone ko. Natataranta kong inabot yun sa side table. "Hello?" Agad na sagot ko kahit 'di ko na natingnan kung sinong tumatawag. [Y-Yumi..] Huh? Napatingin ako sa screen ng phone ko. Si Fancy pala. Pero bakit gano'n ang boses nya? Parang umiiyak. "What's the matter?" Tanong ko. Pakiramdam ko may problema. [S-Si Reid..]

O_O Dug, dug.. Dug, dug.. Ayan na. Anong nangyari kay Lance? Mula nung umuwi siyang Philippines, after one week 'di na sya nagpaparamdam sa'kin. 'Di na nya ako sinusuyo kahit sa tawag or text lang. Kaya nga 'di ako mapakali. Kasi naman nag-aalala ako sa kanya. "A-Anong nangyari kay Lance?" Kinakabahang tanong ko. Feeling ko bad news. [Ikakasal na siya bukas Yumi. Kung mahal mo pa siya, pigilan mo sya..] O_O

Ikakasal na sya.. Ikakasal na sya.. Ikakasal na sya.. O_O "Ikakasal na si Lance!? Kanino? Paano?" Syet. Bakit ikakasal si Lance? [I have to hang-up. I have something to make asikaso pa. If I were you, it's okay if you'll make an effort for him na. Waaa! I don't like her bride. And Yumi, it's better din if you'll act anything nalang to make him papunta dyan sa'yo sa Japan para he can make takas to his bride.] "Per--"

*toot toot* Syet. Ikakasal ba talaga si Lance? Waaa! Di pwede. Kaya ba bigla nalang siyang 'di nagpaparamdam kasi may bride na pala sya? T_T Diko alam pero kusa na'kong naiyak. Yung iisipin kong ikakasal si Lance sa ibang babae? Di ko kaya. Handa na'ko patawarin sya. Handa na'kong bumalik sa kanya pero sana 'wag naman syang magpakasal sa iba? Hindi na ba nya ako nahintay? Nagsawa na ba syang suyuin ako? T_T

What to do? It's better din if you'll act anything nalang to make him papunta dyan sa'yo sa Japan para he can make takas to his bride.. Tama! Yung sinabi ni bubwit. Act daw. Syet! Tama ba'tong gagawin ko? Waaa. Diko matanggap. Ayoko, ayokong makasal si Lance sa iba! Fvck her! --

Kanina pa'ko 'di mapakali. Iyak na'ko ng iyak mula nang tumawag si bubwit at nalaman ko na ikakasal na si Lance bukas. Bakit? Akala ko ba, he will waits forever? Bakit sya magpapakasal sa iba? T_T Diko matanggap. Ayoko. Nagalit ako kay Lance. Humingi ako ng time and space pero hindi ibig sabihin non, nawala na pagmamahal ko sa kanya. Siya pa din ang laman ng puso ko. Anong gagawin ko? Kailangan kong mapigilan yung kasal bukas. Sino naman kayang bride na yun? Huminga ako ng malalim saka hinawakan ang phone ko. Naka-indian sit ako dito sa kama ko. Yung mga araw na dumaan, palagi lang akong sa company. Madalas din pala akong magsuka. Ewan ko ba. Ayoko namang magpa-doctor. Siguro naninibago lang ako sa pagkain dito sa Japan kasi medyo matagal din akong nag-stay sa Pilipinas.

Tatawagan ko ba si Lance? Sabi ni bubwit gumawa ako ng way eh. Waaa! Hindi ko na alam ang iisipin ko. Naiinis ako. Napu-frustrate ako! Syet. Pumikit ako saka pinindot ang call buttom. Dahan dahan kong nilapat ang phone ko sa tainga ko. Inhale, exhale. I have to act. Kailangan ko syang papuntahin ngayon dito sa Japan para 'di matuloy ang kasal niya. 'Pag ako ang umuwi, mahaharang pa kami ng bride nya eh. Tama talaga si Fancy na si Lance ang papuntahin ko dito. [Babe?] O_____O

Sinagot ni Lance! At babe ang tawag nya sakin? T_T Lalo akong naiiyak. "L-Lance.." [Yes babe? May problema ba?] Bakit ganito si Lance? Bakit kalmado sya. Parang hindi ikakasal bukas. T_T

Wala na ba syang pakialam sa'kin? [Imagination] "Hindi na kita kayang hintayin. Saksak mo sa baga mo ang time and space mo!" *iling iling* Waaa! Hindi! That imagination, sucks! No. "L-Lance..." Umiyak ako. [Babe what happen? Tell me. Why are you crying!?]

Si Lance nag-aalala na sya. Kelangan ko pang mag-acting. "L-Lance p-please..*sob*..come here in j-japan.." [I knew it. There's something wrong. May problema ka. Wait for me. Pupunta na'ko dyan. Okay? I love you babe. Please stop crying.] *toot toot* Waaa! Bakit sweet sya sa'kin? Ikakasal na nga sya, sweet pa? Tapos pupunta daw sya dito? Ngayon na? Lance ko.. T_T

Papatawarin ko na sya. Basta 'wag syang magpapakasal bukas. Di pwede. Nakapag-move-on na'ko sa nangyaring alitan dati samin ni Lance. Okay na'ko. Handa na'ko ulit na makasama at mahalin sya. I love him...so much! -- "Babe.." Nagising ako sa haplos na nararamdaman ko mula sa pisngi ko. -,-

O_O "Lance!?" Napabalikwas ako ng bangon. Pa'no ba naman? Siya ang sasalubong. Is this for real? Andito si Lance sa Japan!? Agad-agad? Nakatulog pala ako sa paghihintay. Tinotoo nya, pumunta nga sya. Pero.. T_T Ikakasal na sya bukas. No. "L-Lance.." I started to cry again and hug him. "Ssshh..what's your problem? I'm here babe." Sweet na sabi nya na ikinalambot talaga ng puso ko.

I sobbed. Di ko mapigilan maiyak. Mahal na mahal ko 'tong lalaki na'to. Ngayon ko mas na-realize na sobrang na-miss ko siya. "Sorry..please l-let's love again.." Kumalas si Lance sa pagkakayap sa'kin saka ako dinampian ng halik sa noo. Kasunod niyon ang mabining pagkurot nya sa pisngi ko. "Am I forgiven?" Tanong nya. Tumango ako. "Tama na yung away. No more explanations. I'm okay, we're okay. Let's get together again b-babe.." "You called me babe? Whoah!" Sigaw ni Lance saka ako niyakap ng mahigpit. Bakit malungkot pa din ako? Pinapakita lang ba ni Lance na okay sya? Kahit ikakasal na sya bukas? Wala pa syang balak sabihin sa'kin? "B-Babe.." I looked at him as I called his name. He stared at my eyes that makes me feel uncomfortable. Medyo awkward pa. After three weeks, ngayon lang kami nagkaharap ulit.

"Yes babe?" I took a deep breath. "D-Do you still love me?" "Yeah. Don't ask me that kind of question okay? Because no matter what happen between us, you'll still here in my heart." >,< Ang sweet ni Lance. "R-Really? Pwede na'kong bumalik sa Pilipinas with you?" Nag-aalangang tanong ko.

Napakamot sa ulo si Lance. "After one week nalang. May mga aasikasuhin pa'ko. Okay babe? Dito ka muna sa Japan. I'm glad that we're already fine. Thanks God for that. I missed you." T_T Kaya ba ayaw nya muna ako pauwiin dahil.. O_O Ikakasal na talaga sya at itutuloy nya yun kahit okay na kami!? Why? "Sasama na'ko babe please.." Pagpipilit ko. Baka nga magpakasal na sila. Kelangan ko yun mapigilan. "No babe. Hindi kita maaasikaso d'on. Dito ka muna then after one week, susunduin kita."

T_T Hindi nya ako maaasikaso kasi magpapakasal sya, aasikasuhin nya yung magiging asawa nya. T_T Ibig sabihin kahit ikakasal na sya, gusto pa din nya ako? Para ano? Maging reserba? T_T Lance kissed me that turns to me in reality. Hindi ko lubos maisip na sa ganon kabilis na pag-uusap ngayon, pinatawad ko na sya at babe na ulit tawag ko sa kanya. "Babe pwede ko bang malaman ang aasikasuhin mo sa Pilipinas? Bukas kana lang umuwi don."

"No babe. I have to go later din. May ticket na din naman ako. May importanteng event bukas kaya hindi ako pwedeng mawala. Gusto ko sana nand'on ka pero alam ko after non, di naman kita maasikaso. Ayoko ng ganon." Importanteng event? T_T Waaa ikakasal na talaga sya. Bigti na ba ako? Oh no. Huli na ba ako? Gagawin lang ba akong kabet ni Lance? T_T "Pero babe gusto ko talaga sumama pauwi.." Pagpipilit ko pa din.

"Babe.." He cupped my face and stared at my eyes. "Just give me one week okay? Please understand me.." T_T "Kailanman, diko kayang intindihin yung fact na magpapakasal ka na sa iba bukas.." I burst out crying. Masakit na malamang ikakasal na sya sa iba. "What the fvck are you saying!?" Halata sa itsura ang pagkagulat. Saglit akong napatigil sa pag-iyak. "Ikakasal ka na bukas. Yun ba yung mahalagang event? Kaya ba ayaw mo'ko isama pauwi? Kaya ba--"

He kiss me torridly. How I missed this kiss. His soft lips that makes me eager to response on him. "Fvck that! Sinong nagsabi sa'yo nyan?" Napatungo ako. "S-Si Fancy.." Fvck! That little devil. "Kaya ka ba umiiyak nung tinawagan mo'ko kanina asking to go here?" Tumango ako. "A-Ayoko mapunta ka sa iba. Ayoko sa iba.." "Fvck! At naniwala ka!?"

O_O Napatigil ako sa pag-iyak at pag-e-emote. "H-Hindi ka talaga ikakasal?" 'Tch. Come here." Sabi ni Lance saka ako niyakap ulit. "Paano ako ikakasal kung narito sa Japan ang bride ko?" >.< Waaaa! Why so sweet? Kinikilig pa'ko out of nowhere. "Pero.." "Wag kang maniniwala sa bubwit na yun. You know her. Alam mong maraming trip 'yun. There's nothing to worry. I'm still yours. And you're still mine."

"Pero bakit sabi mo malaki ang event bukas.." Di pa din ako makapaniwala na bati na kami. "Ipapakilala na'ko ni Papa sa company as the future CEO at hindi na basta trainee. Then magiging busy ako babe dahil final exams na before sembreak. Kailangan kong magreview na mabuti kaya nga ayaw kong andun ka. Alam ko kasi na 'di kita matitiis 'pag alam kong andun ka lang sa mansyon. Hindi ako makakapag-concentrate sa pagre-review. Understand?" =_= Yun pala? Kung anu-ano pa naman iniisip ko about sa kasalan na yan. Lagot si bubwit sa'kin. Aish! Napatawad ko tuloy si Lance ng walang kahirap-hirap. Naman! "O-Okay..

"I love you babe. Masaya ako na okay na tayo. I'm sorry kung hindi ako masyaong nagparamdam sa'yo this past few days. Sabi ko kasi na bibigyan kita ng time and space kaya hinayaan muna kita. But it doesn't mean na kinalimutan na kita. Mahal na mahal kita Yumiko Hayashi. But lesson learned. Wag basta-basta maniwala kay Fancy. Tch." Natawa nalang ako. Tama. Yung Fancy na yun, hanggang ngayon gumagawa pa din pala ng kalokohan. Psh. Di na'ko nadala. Nagpaloko na naman ako sa bubwit na yun. Napatingin ako kay Lance na nakatingin sa'kin. Teary-eyed siya habang nakangiti. "One week..and i will make you happy again here in my arms. I do love you babe." he said then kiss me. This! After three weeks, magkakaayos nga kami. Ibig sabihin ba nito, destiny's find its way? Way to our heart. ** A/N: Masaya muna :) ##################################

~~Chapter 34 ∞ Result~~ ################################## Yumiko POV "Babe I have to go back to Philippines later. Two hours more.." Huminga ako ng malalim saka tumingin kay Lance na nakaupo sa tabi ko. We're sitting here at the couch, watching random movies. Di rin naman nakatuon ang pansin ko d'on dahil sa kakaisip kay Lance. Napatawad ko na siya. We're okay pero ang bigat sa loob ko na 'di pa'ko pwedeng umuwi ng Pilipinas. Naiintindihan ko naman yung reason ni Lance. Tama naman sya. Alam ko ring 'di talaga siya makakapag-concentrate kung kasama nya ako do'n. So kahit bati na kami, kailangan muna naming tiisin pa ng isang linggo ang isa't isa. "Okay.." "Na-miss kita babe. Masaya ako na okay na tayo. Salamat na din pala kay little devil." Aniya.

I smiled a little. Ramdam ko pa rin yung lungkot. Almost three weeks kaming walang communication. Kumbaga cool off. Walang araw na dumaan na 'di ko siya naiisip. "I missed you too." "Thank you babe for forgiving me. You don't know how much I want you to be on my side." T_T Nanggigilid luha ko. "S-Same as mine.." Inilapit ako ni Lance sa kanya. Magkadikit na magkadikit yung mga katawan namin. And there's something on me that push me to kiss him now that's why I grab his head and kiss him immediately. Sa unang segundo ay hindi siya tumutugon pero agad ko ring naramdaman ang mapusok na pagtugon ni Lance sa halik ko.

I can feel the desire on the way he's kissing me. He deepen the kiss as he lay me on the couch. He didn't stop kissing me until he's on my top. I really missed him. I want him. I need him. I love him. "B-Babe.." He said between our kisses. "I want you.." O_O After three weeks gagawin na ba ulit namin yun? Makakatanggi pa ba ako gayong sa klase ng halik ni Lance, pakiramdam ko ay dinadala nya ako sa langit? "Go o--" O_O

Naitulak ko si Lance saka napatakbo sa banyo. Accckkk.. Eto na naman. Nagsusuka na naman ako. Ilang beses na'to. Accck.. "Babe what happen? Are you okay?" Tanong ni Lance na nasa likod ko na. Andito ako sa harap ng bathroom sink.

Accckkk.. "Drink this." Inabot nya sa'kin ang isang basong tubig kasabay nang paghagod nya sa likod ko. Accckkk.. "Babe are you pregnant?" tanong ni Lance habang sabay kaming lumabas ng banyo. O_____O Ako buntis? Hala baka nga. Ilang beses na'kong nagsusuka. Napapadalas din ang pagiging antukin ko at minsan parang tamad na tamad ako bumangon.

"Let's go to hospital. Magpapacheck-up ka. I want to know if you're pregnant. Naaalala ko nung huling narito ako, nagsusuka ka din." May point si Lance. Baka nga buntis talaga ako. Waaa! Magiging ina na'ko? Magkaka-baby na kami ni Lance? Ininom ko yung tubig saka pinunasan ang bibig ko ng mini towel. Then bigla nya akong niyakap. "I hope you're pregnant.." "Babe.." I whispered. Ewan ko pero nanggigilid na naman ang luha ko. "Go on fix yourself. We're going to hospital." Sabi ni Lance. Tumango ako saka bumitaw na ng yakap sa kanya. Buntis nga ba ako? Kung oo, well kailangan ko na ihanda ang sarili ko.

-- Third Person's POV Buntis si Yumiko? Sabi sa isip ni Enrique na kanina pa nakikinig sa usapan nina Yumiko at Lance sa loob ng kwarto nito. Naka-awang lang ng kaunti ang pinto. Papasok sana siya kanina dahil open naman sya roon sa mansyon ng mga Hayashi. Pero 'di naman nya inaasahan na naroon si Lance. Naisip na ni Enrique na baka buntis na si Yumiko dahil ilang beses na syang dumadalaw kay Yumiko at kadalasan ay nalalaman o nadadatnan nya itong nagsusuka. Ayaw lamang nyang i-open-up dahil alam nyang si Lance ang ama ng dinadala ni Yumiko kung sakaling buntis nga ito.

Sa isip nya ay siguradong wala ng pag-asang makuha nya pa si Yumiko kung malalaman ng mga ito na buntis ito dahil siguradong ira-rush ng mga magulang ng dalawa ang kasal ng mga ito. Narinig pa naman nya na dadalhin ni Lance si Yumiko sa ospital. "Hindi pwede.." Bulong ni Enrique sa sarili niya. Agad syang umalis ng mansyon ng mga Hayashi saka dumiretso sa pinakamalapit na hospital -- na alam nyang pag-aari ng relatives nina Yumiko. He's so sure na doon magpapa-check-up si Yumiko. Kilala nya ang OB-gyne roon. Kailangan nya yung makausap. "Akin si Yumiko. Hindi ka pwedeng sumaya Lance Abellano. Parang kang tinik sa pagitan namin ni Yumiko. Tch." Sabi ni Enrique sa sarili habang nagmamaneho papuntang hospital. Alam niyang nagmumukha na siyang desperado sa paghahabol kay Yumiko. Mahal niya eh, idagdag pa ang pride nito na natatapakan ni Lance.

-- Yumiko POV Kinakabahan na nae-excite ako. Yung iisipin kong buntis nga ako? Tapos magiging mommy na'ko at si Lance ang daddy. Saktong nagka-ayos na kami. Alam kong aalagaan akong mabuti ni Lance. "Babe don't be nervous okay?" Sabi ni Lance na hawak hawak ako sa kamay ko. We're walking towards the OB-gyne's room. Dito kami nagpunta sa ospital na pag-aari ng Tito ko. "Babe.." Sambit ko. Nanlalamig na kamay ko sa kaba.

He hugs me. "Wag kang kabahan okay?" He said then kiss me on my forehead. "I'm so excited to know what will be the result. I hope it's positive." I nodded and took a deep sighed. I knocked before entering the room. Sumalubong sa'kin ang sa tingin ko ay OB-gyne. "Hi good afternoon." Pormal na bati nya. Naupo kami ni Lance sa upuan sa harap ng table nito. "Ipapacheck-up ko ang fiance ko. I think she's pregnant. Ilang beses na syang sumusuka and no doubt naman because we did it." Pormal na sabi ni Lance sa OB. "Okay, we'll be using pregnancy test to check if you're pregnant. Just fill-up first this form."

Tumango-tango lang ako sa sinasabi ng OB. After one hour.. "So, this is the result.." Pabitin na sabi ng OB. Magkahawak kami ni Lance ng kamay. Syempre, ako nae-excite ding malaman na positive yun. "What's the result?" Tanong ni Lance. "Sad to say but it's negative. So it means Ms. Hayashi is not pregnant. Yung mga nabanggit mong pagsusuka at pagkahilo ay dala lamang ng pagod mo pati na ang pagkain ng hindi masusustansyang pagkain. You should take care of yourself." Sabi ng doctor.

Negative. Naramdaman ko ang pagpisil ni Lance sa kamay ko kaya napatingin ako sa kanya. He looks at me like saying, 'its okay..' Masyado lang siguro ako natuwa na isipin kanina na baka buntis na nga ako. Pero hindi daw sabi ng doctor eh. "Sige doc salamat." Sabi ko saka tumayo na. "You're welcome Ms. Hayashi." Sabi ng doctor saka hinila ko na si Lance palabas ng kwartong iyon. "I'm not pregnant." Sabi ko agad.

He hugs me again. "Its okay. Marami pa namang time para gumawa tayo ng baby. I love you babe. Please take care of yourself? Kaya ka pala nagsusuka kasi parang pinapabayaan mo na ang sarili mo. Tch. One week lang babe,maaalalagaan na kita." Touching. "Thanks babe. I'm sorry. I promise to take care of myself." "Good. I think I have to go. Kanina pa rin tumatawag si Papa. Hinahanap na'ko non. Wala syang kaalam-alam, narito na'ko sa Japan dala ang private plane namin." Nag-private plane sya? Kaya pala mabilis syang nakarating. "Umuwi ka na nga. Baka magalit pa ang Papa mo." Sabi ko kahit sa totoo lang ay mami-miss ko siya. Sabagay, one week lang naman. Mabilis lang yun. Konting tiis lang. Three weeks nga nakaya ko. Wala pa yung communications. Pero sabagay, nakakaya ko lang naman yun 'pag galit ako sa kanya. Eh bati na kami ngayon?

T_T Wala na, mamimiss ko talaga si Lance. -- Enrique POV Hindi sila pwedeng maging masaya. Yung Abellano na 'yun? Tang*na nya lang. Kinausap ko yung OB at in-inform na may darating na magpapacheck-up na nagngangalang Yumiko Hayashi. Tinawagan na nya ako. Positive ang result. Di ako nagkamali. Buti nalang negative ang sinabi niya kay Yumi dahil na rin sa sabi ko.

Ako pa ba? Para saan pa ang ka-gwapuhan ko kung 'di ko gagamitin? Buti single pa yung OB na yun. Kailangan ko pa syang bola-bolahin para pagbigyan ako. Swerte ko nalang na madali syang ma-bola at mukhang type ako. Simula palang ito ng panggugulo ko sa buhay nyo Lance at Yumi. Di kayo pwedeng sumaya. Hindi. ** A/N: I was like, oh-oh.. ################################## ~~Chapter 35 ∞ One Minute~~ ################################## One week later

Yumiko POV Hindi ako mapakali. One week na ang nakaraan so it means, magkikita na ulit kami ni Lance at pwede na'kong umuwi ng Pilipinas. For sure naman na tapos na ang exams nya at sembreak na niya. One week din kaming walang communication kaya miss na miss ko na talaga sya. Hanggang ngayong araw na'to, wala pa siyang tawag. Ayoko kasing maunang tumawag. Baka mamaya, busy pa siya. This past few days nga pala, kain, tulog lang ako. Para akong tamad na tamad lagi. Siguro dahil nangulila ako kay Lance. Pero malakas naman ako kumain. Isang beses lang ulit ako nagsuka mula nung magpa-check-up kami ni Lance. Talaga bang unhealthy na'ko kaya ako nagsusuka? Aish. Naguguluhan talaga ako sa sarili ko. Nahiga ako sa kama ko -- na lagi ko namang ginagawa. Tanghali, pero nandito lang ako sa kwarto. Wala akong ganang lumabas o gumala man.

Krrrinnnngg.. O_O Dug, dug.. Dug, dug.. Yaaa! Baka si Lance na 'yun. Bumangon agad ako para abutin ang phone ko na nakapatong lang sa side table. Then when I look at the phone screen, I feel disappointed. Hindi si Lance. Enrique calling..

"Why!?" Tanong ko pagkasagot ko ng tawag. Pabalik-balik nga 'yan dito sa mansyon. Kesyo ingatan ko daw sarili ko. Psh. Akala ba nya magugustuhan ko sya? Hindi. Kay Lance na'ko. [Are you going to Philippines?] Oh, nabanggit ko nga pala na uuwi ako ng Pilipinas after one week kaya 'wag na nya akong guguluhin. "Yeah." [Wag na. Dito ka nalang. Let's get married. Kaya kitang mahalin higit pa sa pagmamahal ni Lance sayo.] =_= "Pero hindi kita kayang mahalin tulad ng pagmamahal ko kay Lance." Sagot ko. "Kaya kung pwede, wag mo na'kong guluhin pa. Bye."

*toot toot* I ended the call dahil wala ako sa mood na makausap siya. Krrrinnngg.. I rolled my eyes as I heard the ringtone of my phone...again. I pick-up my phone without looking at the screen. "I told you to stop callin--" [Babe.]

O_O Napatingin ako sa screen ng phone ko. O_O Si Lance pala. "S-Sorry babe. Akala ko si Enrique.." [Why? Ginugulo kapa rin ba nya? That asshole. Tch. How are you babe?] T_T

Bakit ganon. Ang sensitive ko masyado. Naluluha agad ako. Kinukumusta lang naman ako ni Lance. "Not so fine. I missed you.." [I missed you too babe. Hihintayin kita dito sa Pilipinas. My exams are already finished. Sembreak na din kami.] *o* "So you mean, I can go there already?" Excited kong tanong. Gusto ko na talaga makauwi ng Pilipinas eh. Bored ang buhay ko dito sa Japan. [Yes babe. I'm dying to see you so please come home immediately. Can you do it?]

I smiled with tears on my eyes. Ang sensitive ko talaga. "Y-Yes babe I can. Bukas na bukas uuwi na'ko dyan. Papabili na'ko ng plane ticket mamaya." [Good. Are you crying? Please don't..] Hindi ko naman kasi mapigilan. Miss ko na talaga siya. "I'm okay babe. I'm just happy na makakasama na ulit kita bukas." [Make sure you're fine. One week has passed at wala akong balita sa'yo. Masyado akong naging busy babe. Nagsusuka ka pa ba? Kumakain ka ba ng maayos?] T_T Waaa. Ang sweet ni Lance. "Yes babe."

[Okay good. Hihintayin kita bukas. Call me when you arrived.] I wipe my tears before answering him. "Yes babe. Bye." [Okay. I love you babe. See you tomorrow. Bye.] "I love you too babe." I answered then tap the end button. I started crying in silence. Gusto ko na talaga syang makasama. Parang mas lalo ko pa syang na-miss na nakausap ko siya over the phone. Hindi ko lang masyadong maintindihan ang sarili ko kung bakit kailangan akong maging sobrang sensitive ngayon. Parang ang OA ko na. Bukas naman makikita at makakasama ko na siya. Tiis lang. Hay.

-- The next day.. Nakangiti akong bumaba ng plane. Andito na'ko sa NAIA terminal so it means, nasa Pilipinas na ako! Tinext ko si Lance kanina na 'wag na nya akong sunduin. Sa mansyon nalang nila. Magta-taxi ako. I sighed then look around. Na-miss ko ang Pilipinas. The surroundings, the air..lahat! Thanks God nandito na'ko ulit. Kinuha ko ang phone ko sa bag ko saka nag-dial ng number ni Lance.

[Babe.] "I'm here at the airport. Magta-taxi nalang ako. Malapit lang naman ang mansyon nyo. 15 minutes lang at nandyan na'ko." Nakangiting sabi ko. Kahit 'di ko siya nakikita, nai-imagine kong nakangiti din siya ngayon. [Okay. I can't wait to see you. Call me again kapag nandito ka na. Bababa na ako sa salas ara abangan ka. I love you.] As always, napangiti na naman ako. "I love you too." Pagkasagot ko ay tinapos ko na rin ang tawag saka pumara ng taxi. Hinga ng malalim. YAAAAA! Konting-konti nalang, makikita ko na ulit si Lance.

-- Lance POV Hindi ko ma-explain yung sayang nararamdaman ko ngayon. Kakatawag lang ni Yumiko at nasa airport na siya. Pasakay na 'yun ng taxi papunta dito sa mansyon. Gustung-gusto ko an siayng mayakap at mahalikan. I really missed her. Lumabas na'ko ng kwarto para bumaba ng salas. Nasa hagdan palang ako ng makita ko si James sa baba na nakatayo. Mukhang kakarating lang. Ka-text ko iyan kanina na pauwi na si Yumi ngayon kaya pumunta siya rito. "Kanina kapa?" Tanong ko habang pababa ako ng hagdan.

"Kararating ko lang. Si Yumi?" aniya. "Tch. Sya talaga agad hinahanap mo?" Nakasimangot na tanong ko. Hanggang ngayon iniisip ko pa rin, may nararamdaman siya para kay Yumi. "Siya kasi yung wala. Kaya sya ang hinahanap ko. Alangan namang ikaw ang hanapin ko Bro, eh andyan ka sa harap ko." Pilosopong sagot niya. Kutusan ko kaya 'to? Pilosopohin ba'ko? "Pwede namang si little devil diba?" "PATRICK!"

Napatingin ako sa hagdan kung saan pababa si Fancy, si little devil. Kakabanggit ko lang eh. Nang makalapit siya sa'min ay yumakap siya kay James. "Balita sayo bubwit?" Tanong ni James. She pouted her lips. "I'm still maganda naman Patrick. Err! Why you're here! Dito kana ulit mag-stay? Yaaa! I like you here Patrick because Yumi will be going home na! We need to make kalokohan again!" =___= Makapagsalita, akala mo wala ako rito eh. "Manahimik ka nga bubwit. Hanggang ngayon ganyan kapa din magsalita. Why don't you try to speak straight tagalog or english? Why do you need to mixed it? Nakakabobo kaya." Reklamo ni James.

"You're so GRRR! Don't make pakialam nga my language. It's so unique ever kaya!" Dipensa ni Fancy. "Tumahimik na nga kayo dyan. Nagpa-deliver nalang ako." Sabi ko. Ang ingay-ingay. Tch. Lumakad ako palapit sa salas. Kasunod ko 'yung dalawa saka kami naupo. "What are the pagkains you order Reid?" Tanong ni Fancy "Lot of foods." Sagot ko. Hindi ko maiwasang tumingin sa phone ko. I'm waiting for Yumiko's call. "I make hula! I know you order all the favorite foods of Yumiko. Am I right? It's okay with me. We have commons naman ni Yumi when it comes to pagkain." Sabi ni Fancy. Krrrrriiiiiinnnnggg!

Mabilis kong sinagot ang tawag nang tumunog ang phone ko. Alam ko kasing si Yumiko na'to. "Babe." Sagot ko. [Nakababa na ako ng taxi. Im here outside.] Napangiti ako sa sinabi niya. Sh*t, she's really here. "Okay. I love you babe." Sabi ko nang hindi nawawala ang ngiti ko sa labi. [I love you too.] *toot toot*

"Like errr! So sweet that can make Reid ngiti so lapad. So harot Reid ha!" Puna ni Fancy. Kahit kelan talaga. Tch. Tumayo ako saka tumingin sa dalawa. "She's here." Sabi ko saka lumapit na sa main door para salubungin si Yumiko. "Omo! I'm really excited to see Yumiko na. I bet she's still gorgeous and sexy!" Halata sa boses ni Fancy ang excitement. Kahit naman ako. Pagbukas ko ng pinto, bumungad sa'kin ang napaka-ganda kong asawa. "Babe." I hug her tight. "I missed you so bad." Bumitaw siya ng yakap saka kinintalan ako ng halik sa labi ko. "I missed you too babe." Sabi niya saka tuluyan ng pumasok dito sa loob.

"Yumi!" Sigaw ni Fancy saka tumakbo papalapit dito sa'min sa may pinto. "Namiss kita bubwit!" Nakangiting sabi ni Yumiko kay Fancy. "Hi James!" Bati naman niya kay James nang makalapit ito sa'min. "Long time no see. Huwag mo na ulit iiwan si Bro. Kumain pa naman yan ng isang sakong bubog nung umalis ka bigla." Sabi ni James. Tch. "Haha! I can't imagine Reid eating that bubogs!" Sabi ni Fancy. "Bubogs? Bubog! Walang 's'." puna ni James. "Like hello! Patrick. Isang sako yung bubog right? So it means, its so madami. Diba we should put 's' kapag marami? That's why I called it bubogs. Don't make me pakialam nga! Hmp!" Paliwanag ni Fancy. Maraming alam 'yang batang 'yan.

"Tch. Tara na sa loob. Pagod si Yumiko. Wag nyo muna syang guluhin." Sabi ko saka tumingin kay Yumiko. "Let's go babe to my room." "You're so epal talaga Reid. You want to make solo lang si Yumi eh. You want to go to your room with her para ma-kiss mo sya ng torrid. Haha! It's so gross kaya!" =___= "Shut up little devil." Suway ko saka hinila na si Yumiko pataas ng hagdan. Nangangalahati na kami ng hagdan nang mapatigil ako saka nilingon yung dalawa sa baba, "Parating na yung pinadeliver ko. Ayusin nyo! At tumawag kayo sa intercom ng kwarto ko! Tch." Alam kong mang-i-istorbo lang 'yang dalawang 'yan sa'min ni Yumiko. Na-miss ko ang babaeng ito kaya solo ko lang muna siya ngayon.

-- Yumiko POV Ang gaan sa pakiramdam na narito na ako ulit sa Abellano's Mansion. Na-miss ko rin sina James at bubwit. Ang kukulit pa din nila hanggang ngayon kaya hindi nakapagtataka kung bakit hinila agad ako ni Lance dito sa kwarto niya sa taas. Gusto daw niya akong ma-solo. Waaa. Kinikilig ako. Pagkasara ni Lance ng pinto ng kwarto niya ay isinandal niya ako sa nakasarang pinto saka niya ako hinalikan. Tumugon ako sa halik niya. Lahat yata na-miss ko sa kanya, pati ang halik at yakap niya. Ramdam ko yung kasabikan sa klase ng paghalik niya sa'kin ngayon. Hinahayaan ko alng siya dahil aminin ko amn o hindi, gusto ko ang ginagawa niya.

Ilang segundo din ang lumipas bago siya tumigil pagkatapos ay niyakap ako ng mahigpit. "Fvck. I really missed you babe." I smiled a little bit and hug him too. "Im happy to see you again babe." I said sincerely. Kumalas siya ng yakap sa'kin saka hinalikan ako sa noo ko. "Me too.." he said and stared at my eyes. Hindi ko alam pero yung klase ng titig niya, parang nang-aakit. Parang lang.. "Babe.." he said with his husky voice. "Hmm?" "Let's make love.." sabi niya na ikinalaki ng mata ko.

O_o WAAAA! "Ang manyak mo babe! Kararating ko lang, pagpahingahin mo naman ako!" reklamo ko. 'to talagang si Lance oh.. "HAHAHAHAHAHA! Okay babe. Take a rest first then after one minute, we'll make love." O_____O Pahinga na ba 'yung one minute!? What the hell. **

A/N: Yung part po dito na kasama si James at Fancy, nangyari yun sa Chapter 3 ng Devil Beside Me. Advance yun eh. Haha. ################################## ~~Chapter 36 ∞ Pervert~~ ################################## Yumiko POV Kagigising ko lang. Gabi na pala. Oo nga pala, yung one minute na pahinga na binigay ni Lance kanina, naging one hundred minute. Haha. Nakatulog kasi ako. Jetlag siguro. Saka diba this past few days, naging matakaw talaga ako sa kain at tulog. Parang lagi akong nanghihina na hindi ko maintindihan. "You're awake." O_O

Nagulat ako nang bigla ko nalang marinig ang boses ni Lance. Nasa tabi ko siya at nakatingin siya sa'kin. "A-Ah, eh.." He gave me a peck on my lips. "Tinulugan mo ako. I told you, one minute. Tch." =_= Seryoso ba si Lance niyon? What the hell. "Seriously babe? One minute. Psh." Niyakap niya ako habang nakahiga pa din kami dito sa kama. "Masyado na kitang na-miss. Kung alam mo lang babe.." Sasagot na sana ako nang may maalala ako. "Babe.."

"Yes?" Sabi niya sa bumitaw muna sa pagkakayakap sa'kin. "Last week nga pala tumawag sa'kin si Chelsea. Nabanggit ko nga na andito na'ko non sa Pilipinas kahit ang totoo, nasa Japan pa din ako." "Why?" Kumunot yung noo niya. Kasi naman ayoko sabihing nasa Japan pa'ko kasi sigurado ako pipilitin lang ako no'n na umuwi na ng Pilipinas. Kaya sinabi ko nalang na nasa Pilipinas na'ko kunwari. Di naman kasi nila alam 'yung agreement namin ni Lance na li'lo muna kami ng one week dahil nga naging busy siya. "Nabanggit niya na may plano yata silang batangas escapade. One week na sembreak daw. Okay lang ba sa'yo na sumama tayo?" Nag-aalangang tanong ko. Pakiramdam ko kasi hindi siya papayag eh. "It's fine with me. Tutal sembreak na at tapos na ang exams. Sige babe sasama tayo."

*o* "Talaga?" Di ako makapaniwalang napapayag ko agad si Lance. May pagka-kj kaya 'yan kaya expected ko hindi iyan sasama eh. "Oo. Para maka-bonding na rin natin sila. Pati si Kyle na kakauwi lang din dito sa Pilipinas." Sabi nya. Teka. Sinong Kyle? "Kyle?" "Kilala mo siya babe. Pero 'di mo pa siya nami-meet. Naaalala mo dati, nung una palang na transfer mo sa SWU? Diba ayaw kitang paupuin sa tabi ko? Siya yung nakaupo dun kaso nagpunta siya sa Korea that time dahil sa, sabihin na nating love problems."

Kumunot yung noo ko. "Love problems?" "Iniwan niya no'n si Chelsea dahil sa maling akala." O_O Teka, I remember din dati na naabutan kong umiiyak sa room si Chelsea. Yun ba yun? Ayaw niya 'nun banggitin ang name nung guy kasi confidential daw. So 'yun nga yung Kyle? "So 'yung Kyle, yun 'yung mahal ni Chelsea?" Nililinaw ko lang. Di ko pa kasi 'yun nami-meet. Tumango si Lance. "Yes babe. At bumalik na siya. Siguro one week before ka umuwi dito. Nauna lang siya ng one week. One year din sya dun sa Korea. At ngayon sa tingin ko, ayos na sila ni Chelsea. Nagyaya na mag-Batangas eh." Oh I see. Sabi ko pa naman kay Chelsea dati, igaganti ko siya sa lalaking nanakit sa kanya. Mukhang 'di na kailangan kasi okay na sila. Mabuti naman. "Mami-meet ko naman siguro siya one of these days."

"Yeah. Mami-meet mo din siya babe pero 'wag kang mag-expect sa kung anong itsura niya dahil mas gwapo pa din ako kay Kyle." =_= Nagbuhat pa nga ng sariling bangko. "Oo na babe." "Tch. I'm just telling the truth." "Oo na nga." I rolled my eyes as I look at my phone. 1 message recieved

Oh may nagtext sa'kin. Tiningnan ko kung sinong nag-text. From: Enrique Akin ka lang Yumi. -end- Syet. Ganyan na ba siya ka-desperado? "Sino 'yan?" Tanong agad ni Lance. Binigay ko sa kanya ang phone ko. "Enrique."

"Fvck this asshole! Ano bang ginawa mo sa kanya para maging obsessed 'to sa'yo? Kahit inaayawan na, sige pa rin. Sawa na yata talaga 'to sa buhay niya eh. Tch. Huwag lang siyang magpapakita sa'kin, baka mabasag ko lang ang mukha niya." Galit na sabi ni Lance. Natahimik tuloy ako. Paano naman kasi si Lance nakakatakot talaga lalo na 'pag nagalit. Kasi once na mangyari 'yun, wala na siyang pakikinggan. Niyakap niya ako. "Walang karapatan ang lalaking 'yun na sabihing sa kaniya ka. Dahil akin ka. Akin ka lang babe. Ako ang asawa mo. Ako lang." Napangiti ako. Dito ko mas nararamdaman na mahal na mahal ako ni Lance. The way he protect me and the way he reacts when there's someone who's getting my attention. Seloso in short. "Sa'yo lang ako babe." "Good." He said then hold my cheeks. "Babe let's make love.."

O_O Ayan na naman. "A-Ah babe, nagugutom na'ko. Pwedeng kumain muna?" Segue lang. Kasi naman si Lance nang-aakit na naman. "Tch. Fine. Let's go downstairs." Sabi niya saka bumaba na ng kama. Bumaba na din ako ng kama. He holds my hand hanggang sa makarating kami sa kusina. Gabi na pala talaga. I looked at my watch. 8:00pm na. Haba din pala ng itinulog ko kanina. "Manang pakihandaan ng pagkain ang asawa ko." Sabi ni Lance sa katulong. "May asawa na po kayo sir?"

=_= "The fvck! Si Yumiko!" Sigaw ni Lance sa katulong. Kahit kelan talaga napaka-harsh. "Sorry sir. Nagulat lang. Sabi nyo kasi asawa, eh hindi pa kayo kasal ni Mam Yumiko." =_= "Stop talking. Ipaghanda mo na siya ng pagkain. Tch." Si Lance mukhang na-HB. Sabagay kahit naman sino magtataka. Di pa naman kami kasal pero asawa na ang tawag sa'kin ni Lance.

"Babe here." Tawag sa'kin ni Lance. Pinapaupo niya ako sa katabi niya dito sa dining table. Lumapit ako sa kanya at umupo na. "Anong foods babe?" Tanong ko. Grabe yung isip ko ngayon, pagkain talaga. Napansin ko 'to sa sarili ko, yung kahiligan kong kumain. Ewan ko ba kung bakit. Baka tumaba na'ko nito. "Marami akong pina-deliver na pagkain kanina, lahat ng paborito mo." Sagot ni Lance. *o* "Really?" In-order talaga niya lahat ng favorite foods ko? Sweet. "Yeah. Kaya kumain ka ng madami. You looked pale. Diba nga sabi 'nung OB na tumingin sa'yo, hindi ka nakakain ng tama kaya ka nga nagsusuka nun. Kaya dapat ngayon, kain kalang ng kain. Okay?"

Waaa. "Pero baka tumaba na'ko.." "So? What's wrong if you become fat?" Tanong ni Lance. "Kasi...b-baka 'di mo na ako mahalin 'pag tumaba na'ko." "Tch. Puso ko ang tumitibok at hindi 'yung mata ko. Kaya wala akong pakialam kung tumaba ka man, mahal pa din kita. Mahal na mahal kita babe." T_T Eto na naman 'yung pagiging sensitive ko. Sobrang touched ako eh. Tumayo ako at yumakap kay Lance. "Thank you babe. You really make me feel how much you loved me."

"Well, that's love. Kapag mahal mo ang isang tao, tatanggapin mo siya sa kung ano siya o sino siya." *o* Makata si Lance. Nasabi niya 'yun? "How sweet of you babe.." Sabi ko saka ko siya hinalikan sa lips niya. Bihirang ako 'yung humahalik kay Lance kaya 'di na'ko magtataka kung nagulat siya. "I love you." Sabi ko pagkatapos ko syang halikan. "I love that babe.." "Ha?" "I love it when you kiss me.." He said with smile on his lips.

Napangiti rin naman ako. "Okay. I'll do it more often." Natatawang sabi ko. Hahalikan ko na nga siya lagi. "That's a good idea babe." Nakangiting sabi ni Lance. Sabay kaming napatingin sa katulong na dala na ang mga pagkain. *o* Wow foods. Kakain ako ng madami. As in madami. Tulad nga ng sabi ni Lance, wala siyang pakialam kung tumaba man ako, dahil puso niya ang tumitibok at hindi ang mata niya. Kyaw! He's really sweet.

-- Kinaumagahan.. Nagising ako sa malakas na sigaw ni Lance. "Fvck! I don't know what to do! Call an ambulance! Sh*t!" O_O

Napabalikwas tuloy ako ng bangon. "Oh Yumiko is alive na Reid!" Sigaw ni Fancy. Bakit? Anong meron? Anong nangyari? "Babe? Are you okay?" Natatarantang tanong ni Lance. Hawak pa niya ako sa magkabilang braso ko. Kumunot talaga ang noo ko. "W-Why? Bakit mo'ko tinatanong niyan? Ano bang nangyari?" "Fvck! Nag-alala ako babe. Ginigising kita kanina pero di ka nagigising. Hindi ako sanay. Maaga kang magising but now, look. It's already eleven but still, you're sleeping." =_=

"Masama bang matulog babe?" Tanong ko. So akala niya, may something ng nangyari sa'kin dahil lang 'di ako nagising ng maaga? OA talaga ni Lance. "Oh my. You make abala pa'ko Reid. I thought there's something nangyari to Yumi talaga. But she's perfectly fine naman. I'll go back to my room na." Nag-walk-out na si Fancy. "Bakit ba ganyan ka mag-react?" Tanong ko. "Natakot lang ako babe. Hindi talaga ako sanay.." Oo nga. Kahit ako, nagtataka eh. Matakaw na talaga ako sa tulog ngayon eh. Ewan ko ba. "I'm okay babe." He hugs me tight. "Nag-over-react ako babe. Tch. Sorry. Naabala pa kita sa pagtulog mo. Kailangan ko na yatang masanay na mahaba na ang tulog mo."

Tumango ako. "Diko din naman kasi maintindihan sa sarili ko babe. Gusto ko matulog, kumain..ewan!" "Babe kung ganyan ang nararamdaman mo.." "What?" "Baka.." Pabitin talaga. "Baka....?" "Baka tamad ka na ngayon babe. Hahaha."

=_= Push! Tulak pa babe. Lakas mambasag. "Pero babe baka kaya buntis ako?" Tanong ko. "You're not. Nagpatingin na nga tayo sa OB right? Pero gusto mo, gawa tayo ngayon babe.." O_O Kahit kelan talaga si Lance. Ang nasa isip lagi, gumawa ng baby. "B-Babe.." Waaaa! Si Lance naghubad ng shirt niya. And paksyet, ang hot.

"Let's make love babe.." Pagbibigyan ko ba siya? Eh parang natatamad ako na nanghihina eh. "Mamaya nalang babe.." "Tch. Why?" "Parang wala ako sa mood saka parang wala kang amor ngayon.." Sabi ko. I'm just telling the truth. "What!? Walang amor? Fvck. May iba ka na ba babe? Ayaw mo na sa'kin!?" =___=

"Not like that babe. Wala lang talaga ako sa mood this time. Saka parang may gusto akong kainin. Nagke-crave ako babe sa manga." Wala naman 'yan sa isip ko kanina pero biglang nag-flash sa isip ko 'yung manga. Nangangasim ako. "MANGA!?" Tumango ako. Natatawa ako sa itsura ni Lance. Parang 'di siya makapaniwala sa mga sinasabi ko. "Oo babe. Manga. Yung mango. Manga." ^_^

"Babe alam kong mango ang manga. Bakit sa dinami-dami ng ike-crave mo, manga pa? What kind of mango do you want?" "The sour one." "Unripe mangoes?" Tanong niya. Hmm, yun nga ba? "Basta babe yung green pa 'yung balat tapos hindi hinog." "Tinagalog mo lang ang sinabi ko babe." Naka-poker-face si Lance. Ang cute. Haha. "Okay, magpapakuha ako kay Butler." Sabi niya saka lumapit sa intercom. After niyang makatawag sa intercom, umupo siya dito sa gilid ng kama. Natitigan ko yung mukha niya at..

*o* "AWWWWW! Babe!" ^___^ Haha. Kinagat ko si Lance sa braso niya. Para kasing may nagtutulak sa'kin na gawin 'yun tapos parang nanggigil ako kay Lance. Bakit ba ganito pakiramdam ko? "Sorry babe." Nakangiting sabi ko. "Tch. Masakit 'yun." Reklamo niya. "Kagat lang naman eh. Nanggigil lang naman ako. Sige, lalabas nalang ako. Hahanap nalang ako ng pwede kong panggigilan na hindi magagalit." Paawa effect. Pinalungkot ko ang boses at itsura ko.

Akma na'kong babangon nang pumaibabaw sa'kin si Lance. O_____O "Sige na. Panggigilan mo na'ko babe. Ano bang gusto mo? Buong katawan ko? Huhubarin ko lahat ng suot ko para mas ma-feel mo babe." O____O Nagstart na siya magtanggal ng pants niya kasi naka-topless na siya diba. Oh my.. "Tutal nanggigil ka na sa'kin babe, its the best time to make love. I want to feel your wild side."

O____O "Waaaaa! Babe.." Natataranta na'ko. Si Lance hubad na. Desidido talaga siya? Gagawa na ba kaming baby? "Don't shout babe. Lalo akong nagiging eager na angkinin ka.." O_O Nang-aakit 'yung boses ni Lance. Waaaaa! What to do? Wala talaga ako sa mood na makipag-make-love sa kanya. Nanggigil lang talaga ako kanina.

He's about to remove his boxer shorts. "Babe stop.." Sabi ko. He stopped. "Why?" "I'm really not in the mood. Let's do this some other time. Kapag nasa mood na'ko babe. Please?" Lumambot 'yung expression ng mukha niya then he kiss me. "I'm sorry.." "It's okay. Sorry din babe kung 'di kita mapagbigyan ngayon." "I understand babe. Let's go downstairs? Baka may manga nang nakuha si Butler." Sabi niya saka nagsuot ng shorts at sando.

Tumango ako. "Sige babe." Sagot ko saka bumangon na. Sabay kaming lumabas ng kwarto ko saka bumaba ng kusina. Naabutan namin si bubwit na kumakain ng lunch. "Hey Yumi, are you okay? Let's make kain na oh." Yaya niya. Ngumiti ako saka umupo na rin sa dining table. Katabi ko si Lance tapos kaharap namin si Fancy. "I'm okay na bubwit. By the way, bakasyon ka na din?" Tanong ko. "Yes. But I will make alis na later kasi I have something to discuss to Blake." Oh. I smell somrething between them. "Kayo na ba?" Tanong ko.

"The fvck! Fancy is not allowed to have a boyfriend." Si Lance talaga maka-react. "You're so GRRRR Reid! We're not kami. But we're MU. Oh my! I'm so kinikilig.." Sabi niya. Kinikilig ang bubwit. Haha. "Okay. MU. Mutual Understandings." Sabi ko. "No Yumi. Malabong Usapan." "Malabong Usapan? Why?" "Its because he still not make sabi that he likes me or what. He's so torpe kasi. He's like an errr! I make him tapon na to dumpsite if he will not make amin na to me."

=_= Harsh na conyo. Okay. Haha. "Tama na 'yan. Kumain na tayo." Singit ni Lance. Sungit talaga. Napatitig tuloy ulit ako sa kaniya na nasa tabi ko. He's really handsome. Kahit mukhang lagi siyang seryoso, ang lakas pa din ng appeal niya. "Babe. Eat you foods. Stop staring at me. 'Di ka mabubusog niyan. Masyado mong pinapahalata na gwapong-gwapo ka sa'kin." =_=

"Make it tulak Reid. Push mo pa." Natatawang sigaw ni Fancy. "Psh. Gusto lang kitang titigan babe." Sabi ko. "Mamaya mo na'ko titigan pagka-kain na'tin. Dun tayo sa kwarto, lahat ipapatitig ko sa'yo pati buong katawan ko." >,< "Yaaa babe! Ang pervert mo!" Sigaw ko. "What? Ayaw mo 'non? Matititigan mo ang....."

"Aaaahhh! Kumain na nga tayo!" Sigaw ko. Tanging tawa lang ni Lance at Fancy ang nangingibabaw. Baliw talaga. Aish. Kinakabahan tuloy ako 'pag kami lang ni Lance sa kwarto eh. Baka nga mag-bold star siya sa harap ko at patitigan ang katawan niya. *o* Waaa! Grabe si Lance. **

A/N: Dapat kagabi ako mag-UD kaso wala eh. Nakatulog na naman ako. Sorry naman. Laging pagod at medyo busy ako ngayon kaya ayun. Yung first part ng UD na'to, yung sinasabi ni Yumi na nagyayaya na mag-batangas si Chelsea, yun pa ay yung time na nag-batangas escapade silang lahat sa MPMMN 2: Still In Love. Kung natatandaan niyo pa. ################################## ~~Chapter 37 ∞ Diamond ring~~ ################################## Two weeks later.. Yumiko POV Ang daming nangyari sa loob ng two weeks. Yung one week na nag-Batangas ang buong barkada. Sina Adrian at Janna, sina James at Mandy ba yun? Yung new girl niya. Tapos sina Kyle at Chelsea. Dun ko na nakilala si Kyle. Para ngang ka-ugali sya ni Lance. No doubt magkaibigan sila.

Kami ni Lance? Okay na okay. Nung nasa Batangas kami, humihiling na sa'kin si Lance ng baby. Gawa na daw kami. Handa naman na'ko. Di lang matuloy-tuloy nun sa Batangas kasi everytime na babalakin namin, nakakatulog ako. Poor Lance. Ang sungit tuloy sa'kin. Ano ba kasing magagawa ko kung antukin ako? Psh. Dito nga pala ako sa mansyon. Kumakain ng mangang maasim. Na-trip-an ko 'tong kainin mula nung nag-Batangas kami. May puno kasi ng mangga dun, ikinuha ako ni Luke so ayun, nung natikman ko nagustuhan ko kahit maasim. Dinaig ko pa nga daw ang buntis. Hello. Di kaya ako buntis kasi mula nung dumating ako dito galing Japan, wala pa naman nangyari sa'min ni Lance. Kaya imposibleng mabuntis ako. Sadyang nagustuhan ko lang 'tong manga na'to. "Babe 'di pa din ubos yan? Tch." Sabi ni Lance nang makapasok sya dito sa kwarto. Umupo sya dito sa tabi ko sa couch. Hinawakan niya ang remote control ng tv saka nilipat yung channel. "Ang sarap babe." Nakangiting sabi ko.

"Tch. Ang asim-asim niyan babe. Anong klaseng sikmura meron ka? Dinaig mo pa ang buntis." As always. Yan sinasabi nya mula nung umuwi kami dito. Siya din kasi inuutusan kong bumili ng mangang maasim. Sa palengke pa daw siya nakakabili. Akalain mo yun, si Lance Abellano nag-palengke? Diko ma-imagine. "Psh. Masama bang kumain ng manga? Ang sungit mo." Puna ko habang tinitingnan siya ng masama. "Tch. Sa tuwing hahalikan kita, ang panget ng lasa babe. Ang asim. Tch. Paano ko ma-e-enjoy ang halik mo?" =_= Seriously Lance, yan ang ipinuputok ng butsi mo? "E'di wag mo'kong i-kiss. Psh!" Pagsusungit ko. Sa tuwing magsusungit si Lance, 'di ko maiwasang sungitan din siya. Nakakainis kasi.

"Tch. Ikaw pa magsusungit dyan?" =_= "Ewan sayo Lance. Dun ka na nga sa labas. Psh." Taboy ko. Nung sa Batangas, kulang nalang langgamin ang asin sa sobrang sweet nya sa'kin tapos ngayon ang sungit-sungit. Inakbayan nya ako saka dinampian ng halik sa pisngi. "Babe, 'wag ka ng masungit please." Tapos maglalambing. Bipolar talaga. "Oo na. Ikaw din naman kasi, ang sungit mo." "Di kasi kita mahalikan ng ayos. Ang as--"

I kissed him to shut him up. Daming satsat. Kesyo maasim. Arte pa kasi. Halik lang eh. I felt his soft lips moving against mine. Then he grab my waist for me to sit on his lap. There we go, I grab his head and slowly kissing him. "Hm." He moan while we're kissing. I know he can't resist me kahit pa sabihin nyang maasim ang labi ko dahil sa manga. I deepen the kiss while still sitting on his lap. He played his tongue through my mouth and grab my waist more. Now, I can feel his body. Magkadikit na magkadikit na ang katawan namin and still, we're kissing torridly. Inalalayan niya ako habang humihiga na siya sa couch. And there, I was on his top. Kapwa kami hingal pagkatapos nng mahabang halikan.

"Babe let's do it. Fvck. Mababaliw na'ko sayo.." He said huskily. Sa halip na sumagot ako, I kissed him again passionately. Remember, I'm on his top while he's laying on the couch. Bigla akong nakaramdam ng init. I don't know. I can't explain how it feels but sh*t. I'm going crazy. I stopped kissing him ang removes his shirt. Alam na niya ang ibig sabihin niyon. "Fvck babe." He shouted as he remove my shirt. Umalis ako sa ibabaw nya saka sya tumayo then he carry me on the bed and take off my shorts. Wala akong masabi. I let him do what he want dahil ako mismo, nagugustuhan ang ginagawa niya. Then when I looked at him, he's now taking off his short. He's really hot. His body has an oozing appeal. Sa isang iglap ay nasa ibabaw ko na siya. "You can't stop me." He said and do his job.

- After 30 minutes.. "Tired.." I said. Napagod talaga ako. Si Lance kasi eh. After we made love, nanakit yung katawan ko. I heard him sighed. "Me too babe. Fvck you're really hot kanina." >.< Bigla akong nahiya. Yaaa! Kasi naman nawala na yata ako sa sarili dahil sa ginawa ni Lance eh. Diko na tuloy alam sasabihin ko.

"Babe.." Napatingin ako kay Lance na nakahiga sa tabi ko. "Babe?" "Gusto ko ng magka-baby tayo.." >,< "Sino bang ayaw diba?" Sabi ko. Handa na naman ako eh. Niyakap nya ako saka isiniksik pa ang katawan nya sa katawan ko. "I'm ready to have a family...with you."

^_^ How sweet. "Me too babe." Sa pagbuo ng pamilya, wala nakong maisip na pwede kong maging katuwang kundi si Lance lang. Siya lang at wala ng iba pa. --

Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong na-bored dito sa mansyon. Aish. Si Lance kasi nasa company. Tapos pasukan na ulit. Ako na naman mag-isa naiwan dito. Mag-aral na kaya ako ulit sa SWU? Kaso natatakot naman ako. Parang nagka-phobia na'ko kay Lance. Feeling ko iiwan na naman niya ko o maghihiwalay na naman kami. Edi babalik na naman ako ng japan 'pag ganon? Hirap. Krinnnngggg.. Oh sino kayang tumatawag? Pagtingin ko sa phone ko.. Babe calling.. Ba't kaya tumatawag si Lance. Usually ganitong oras, di naman sya natawag.

I answered his call. "Babe?" [Where are you?] Baka nasa mansyon. Psh. "Mansyon lang babe." [Specifically.] "Sa kwarto mo babe." Sagot ko. Ba't ba nya tinatanong? [Okay. I'm coming. I love you babe.]

Ang aga naman nya yata umuwi? May pasok pa dapat sya ah? "Okay babe. I love you too.." *toot toot* Medyo nagtataka ako kay Lance. Wag mo sabihing na-miss nya ako agad? Talaga naman oh. *door opens* O_O Bigla akong sinalubong ng yakap ni Lance. "I missed you babe."

>,< Miss na nga nya ako. "Bakit ang aga mo umuwi? Diba may pasok kapa?" Tanong ko. He just smiled at me and kiss me. "This is the day.." Huh? Ano daw? "What do you mean?" "Thi--" O_O

Bubuksan niya na bag niya nang biglang may mahulog na singsing. Huh? Pagtingin ko kay Lance.. O_O Bakit nagba-blush sya? Teka nga. Bakit ang pula bigla ng mukha nya? Ano bang nangyayari? "Babe ano 'yung dapat sasabihin mo? Saka ano 'yang singsing na yan." Tanong ko. Nasa sahig pa din 'yung singsing. Si Lance kasi parang tuod. Natigilan nalang bigla tapos nagba-blush pa. Hindi pa din sya sumagot kaya umupo ako para pulutin yung singsing then pagtayo ko, pinagmasdan ko yung singsing. Diamond ring sya. Ang ganda. "Ehem." Si Lance.

Tumingin ako sa kanya. "Why babe?" "T-That ring.." Oh etong singsing daw? Ano? "What?" "That w-was..ugh!" Hanla. Si Lance parang ewan. Para syang natataranta na 'di maintindihan. "Ano po?" Confused talaga ako eh. "Tch! That ring..fvck! That's an engagement ring."

Owww! Engagement ring. Para sa-- O______O Engagement ring? What does it mean? He's proposing? Napadilat ako na nakatingin kay Lance. "Are you proposing on me?" "Fvcking yes! Babe will you marry me?" =_=

Proposal his ass. Wala man lang ka-sweet-sweet? Yaaaa! Hindi man lang romantic. Mukhang ewan ang proposal nya. Ako pa nagtanong! Aish! "Sweet mo talaga. Psh." "Tch! Look! Hindi nakisama ang singsing. Basta na lang nahulog. Mamaya pa dapat 'yan! Tch." =_= Sinisi pa ang singsing. Psh. "Oo na. Hayaan mo na. Nangyari na. Yes I will marry you. Psh!" Sagot ko. Arranged marriage na kami pero iba pa din 'pag nag-propose sya kasi it means, gusto nya akong pakasalan hindi dahil sa arranged marriage. Ang sweet lang. Nag-propose si Lance kaso ang epic ng proposal nya. Ako pa nagtanong. Psh. Epic fail.

"Tch. Come here babe." Sabi nya. Lumapit ako sa kanya. "Why?" "Tch. Suot mo na 'yang singsing." =_= Ako pa magsusuot sa sarili ko!? "Lance naman eh! Ikaw ang magsuot sa'kin! Aish! Kahit kelan talaga!" "Tch. Sorry babe." He said the put the ring on my finger. Talaga nga naman. Ako pa nagsabi ng mga dapat nya gawin. Mantakin mo ako pa pagsusuutin ng engagement ring sa sarili ko. What the heck.

"Its okay." I said then kiss him on his lips. "I will marry you no matter what kind of proposal you have. Even if it's fail." Sabi ko then kiss him again. Nag-propose na si Lance. Okay na. Engage na kami. Gusto nya akong pakasalan dahil mahal niya ako at hindi dahil sa arranged marriage. Ang saya lang. May singsing na'ko na nagpapatunay! Yes! Kaso...ang fail talaga ng proposal nya promise. -- Nandito ako sa salas. Nagkakalikot ng iPad. Kelangan ko ng i-invite 'yung mga akibigan namin para sa celebration na engage na kami ni Lance.

Nagpost ako sa facebook kanina, at ngayon may mga comment na pala. Yumiko Hayashi Calling the attention of all my close friends. Punta kayo sa Abellano's Mansion. Nag-propose na sakin si Lance Abellano kaso walang ka-sweet-sweet. Haha. Pero serioulsy, maghapon tayong party. Hintayin ko kayo! Like • Comment • Promote • Share Pinky Jhewelii, Chelsea Torrecampo, Katelyn Caristea, Jeen Amicah Cabarles, Jan Danielle Brucal and 2,952 others like this. Lance Abellano Tch! Hindi pa ba yun sweet sayo babe? James Abellano Yow! Party party. Adrian Buenavista Kelan pa naging sweet si Lance? Haha Luke Palermo Kung ako magpo-propose sayo Yumi, siguradong kikiligin ka. Lance Abellano Yung nasa taas nitong comment ko, handa na yatang mamatay -_- Fancy Jewel Abellano Haha Reid is not so sweet naman talaga. Yumi, it's better if you not make tanggap his proposal.

Luke Palermo Sorry boss XD Yumiko Hayashi Psh Janna Ruiz Pupunta ako! Oliver Ynarez Maya-maya ako. Nagluluksa pa ako. Patay na ang puso kong nagmamahal kay Yumiko T_T Lance Abellano Isa pa yang nasa taas ng comment na'to, handa na din yan mamatay -_- Ken Sarmiento Hahahaha Lyndon Martinez Goodbye Luke at Oliver! Yumiko Hayashi Manahimik na kayo dyan. Pumunta na kayo dito. Psh! Pinatay ko na iPad ko. Aish. Ayos na 'yun. at least engage na kami. Umakyat na'ko sa kwarto ko para mag-ready para mamaya.

-- Dahil nga engage na kami ni Lance. We decided to celebrate with our close friends. So ang invited lang ay ang tigers, si James and Mandy, si Chelsea and Kyle, si Janna, si Fancy syempre. Yun lang. Mga close lang talaga. Dito sa mansyon ang celebration. Kainan and kwentuhan ganon. "Yumi I'm so kinikilig talaga kay Reid. He make propose to you kasi. I was like, errrr! My heart is making lundag na talaga!" Sabi ni Fancy. "Yeah." Sagot ko nalang. Kinikilig pa siya? E ang fail kaya ng proposal ni Lance. Psh. Nasa'n na ba 'yun?

Lumabas ako ng garden. Andito na tigers. Si Lance pala ayun kausap ang tigers. "Yow! Yumi congrats! Sana tuluy-tuloy na iyan hanggang makasal na kayo." Sabi ni Oliver. "Thanks." "Sayang Yumi! Magpo-propose na din sana ako. Naunahan lang ako ni Lance. Congrats! Pwede ka pa naman umurong sa kasal kapag na-realize mo na mas gusto mo ako. Haha." =_= "Sawa ka na talaga sa buhay mo ano Palermo?" Sabi ni Lance.

"Hahahaha. Di na mabiro brad. Sayong sayo na si Yumi. Kulang nalang sulatan mo ang noo niya ng, property of Lance Abellano. Awtsu!" =_= Maka-trip 'tong si Luke talaga. "Congrats Yumi!" Sabay sabay na sigaw ng tigers. "Thank you." Nakangiting sagot ko. Lance hold my hand. "Let's go babe. Ayun na sina Chelsea at Kyle." Sabi ni Lance. Naglakad na kami palapit kina Chelsea.

"Congrats Yumi!" bati ni Chelsea sa'kin ng magka-lapit kami then tumingin siya kay Lance na nasa tabi ko. "Congrats Lance!" "Thanks." Sagot ni Lance. "Thank you twinsis." Sagot ko naman. Buti nakapunta sila. "Nakakatuwa naman engage na kayo! So Yumi, pa'no nag-propose si Lance?" Nakangiting tanong ni Chelsea. I was like -__- Naaalala ko na naman ang fail proposal ni Lance. Then tumingin ako kay Lance. Itsura niya? Ganito ~__~

"Bakit?" Tanong ni Chelsea. Napansin nya siguro na kakaiba reaksyon namin. "No comment nalang ako twinsis." Sabi ko. Alangan namang sabihin kong napaka-sweet? Eh wala ngang ka-sweet-sweet. Psh. "Psh. You didn't appreciate my effort?" Tanong ni Lance sa'kin. Nakasimangot pa. I appreciate his effort syempre. For buying the ring, for deciding to make a proposal to me. Pero ang epic kasi talaga. "Bakit?" Nagtatakang tanong ni Chelsea. Aish. Diko masagot si twinsis.

"Baby ko, stop asking them." Biglang nagsalita si Kyle. Yun sinabi nya kay Chelsea eh. Naramdaman siguro nyang may kakaiba. Hindi naman kasi katulad ng proposal na ginawa niya kay Chelsea ang ginawa ni Lance. "Let's go eat." yaya ni Kyle. "Tama! Let's eat na twinsis!" Masiglang sabi ko. Para mawala na sa isip nila yung paano nag-propose si Lance. Sabay-sabay kaming naglakad patungo sa buffet table. -- After an hour..

Nandito kaming lahat sa salas sa mansyon. Tapos na kasi magkainan. So we decided na magkwentuhan and bonding. "Share naman kung paano nagpropose si Lance!" Sigaw ni Janna. ~_~ Ayan na naman sila. Paano ko sila sasagutin? =_= Lance "Sasabihin na yan!" Chorus na sabi ng tigers.

=___= "Tch. No need to know." Mariing sagot ni Lance. "Something wrong?" Tanong ni Adrian. "Nothing. It's just....embarrasing." Mataray na sagot ko. Totoo naman eh. Pinilit ko pa si Lance na siya magsuot ng singsing sa'kin. Enebeyen. "HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA." Tawanan ang tigers. "Sawa naba kayo sa mga buhay nyo?" Sabi ni Lance. Mawawala ba naman ang famous line nya?

"Tch. Why do you need to keep on asking that? It's their life. Just enjoy this night." Singit ni Kyle. Yeah. May point sya. "Sabi nga namin captain." Sagot ng tigers. "Yumi! Gusto mo ako mag-propose sayo?" Nakangiting tanong ni Luke. =____= Bumabanat na naman 'tong si Luke. Talaga naman oh. "Sakin mo kaya subukan magpropose?" Sarkastikong sabi ni Lance.

~_~ Ang harsh talaga ni Lance. "Lagi nalang akong binabasag.." Luke murmured. "May sinasabi ka?" Nagbabantang tanong ni Lance. "Wala. Sabi ko bagay na bagay kayo ni Yumi." Sarkastikong sagot ni Luke. Parang mga bata. Aish!

"Tch." Si Lance. Tiningnan ko sya ng masama. "Stop being harsh." Sabi ko. "Why? Tch. I'm jealous okay? You're mine. Walang ibang pwedeng magpa-cute sa'yo. Ngayon pa na engage na tayo? You're officially mine. Tch." Napangiti naman ako. Kahit epic yung proposal niya, he never fail to make me smile naman. He's really the man I want to spend my life with. **

A/N: Malapit na pong matapos ang MY 2. Siguro mga 6 chapters nalang. Yung huling part ng UD nito, kasabayan na ng Chapter 52 ng MPMMN 2: Still In Love. ################################## ~~Chapter 38 ∞ Piece Of Sh*t~~ ################################## Yumiko POV Two days na kaming engage ni Lance and I love the feeling. Feel na feel ko kasi. Kasal nalang ang kulang. "Babe nabanggit ko na kay Papa 'yung date kung kelan natin gustong magpakasal. In two months, dapat ma-ikasal na tayo." >,<

YAA! So malapit na talaga. Malapit na kaming ikasal ni Lance. Magiging asawa ko na siya legally. Para tuloy 'di na ako makapaghintay pa ng two months. Kung sabagay, kailangan ng preparations. "Okay babe." Sagot ko. "Excited?" Tanong nya saka ako inakbayan. Nakaupo kami dito sa couch sa salas. Tumango agad ako. "Yes babe." I'm really excited kasi handa na naman akong magpakasal sa kanya. Dapat nga noon pa. Kaso nagkaroon ng problema. Kaya ayun, sana this time maging maayos na ang lahat. "Good. I love you babe. Aalis ako ngayon. Kailangan kong magpunta sa company." I smiled at him. "Okay. Basta mag-ingat ka." Paalala ko.

He pinch my cheeks that makes me pout. "Tch." Then he kiss me on my lips. "Stop pouting. I can't help myself to kiss you." Aish. Oo na Lance. Sa gusto ko mag-pout eh. "Psh. Fine. Maligo ka na para makapunta ka ng company." Sabi ko. "Okay. Akyat na'ko sa taas. Di mo ba'ko papanoorin maligo?" He smirked. O_O "YAAA! Pervert mo! Tumaas ka na nga!" Sabi ko. Napaka talaga.

"Hahahaha. Okay babe." Sabi nya saka umakyat na sa taas. Kahit kelan talaga. Yang si Lance nakilala kong tahimik. Hindi nga 'yan ngumingiti man lang dati. Pero ngayon, iba na. Kita mo nga, humahagalpak na ng tawa. Mas gwapo sya 'pag nakangiti siya. "Hey Yumi. Why you're nag-iisa here?" Si bubwit kadarating lang galing school yata. "Naliligo sa taas ang kuya mo. Bakit ang aga mo umuwi?" Tanong ko saka tumingin sa wristwatch ko. "One palang ah." "Half-day kami because my teacher is so maarte. Her head is so sakit daw. Psh! If I know, makikipag-date lang sya on one of our teacher. They're so malandi talaga. I can't make silay to Blake na tuloy. Aish!" =_= "May bukas pa bubwit. Masyado ka yatang in love kay Blake?"

"KYAA! Yumi don't make it lakas nga! Maybe Reid will rinig pa that I'm inlove talaga to Blake. Emeged! You know what! I'm ready to make a pamilya with him." O_O "ANO!?" Ang batang 'to talaga! "Hahaha. Just making biro lang Yumi. Don't over react. Haha. He's not making ligaw pa nga to me. It's so nakakainis na! He's so torpe." =_= "Bakit, sure ka ba na may gusto din sayo 'yun? Malay mo hindi sya torpe kasi iba ang gusto nya."

"No! It can't be. I know he likes me. He's always making tingin kaya to me on the class. Sometimes, he's making ngiti to me pa. It's so nakakakilig kaya ever! But then, I want to make palo na his ulo para matauhan siya and make ligaw na to me." =_= "Assumera ka bubiwt. Wag kang masyadong mag-assume. Baka masaktan ka lang." Paalala ko. May mga lalaki kasi na hindi talaga torpe eh. Sadyang hindi ka nya gusto kaya di ka nya nililigawan. "Whatever! Basta I know he likes me! Period. It's only secret lang ha? Don't make it sabi to my OA brothers. They are GRRR!" =_=

"Oo na. Kahit kelan talaga.." "What!?" I showed her my poker face. "Nothing." "Psh. Yumi, not so bagay to you. Hmp! I will make akyat na sa kwarto ko. I need to be online. You know, I'm stalking Blake's facebook. YAAA! I'm really kinikilig whenever I isip him." =_= "Push mo pa yan bubwit. Go!" Sabi ko. Talaga naman oh. Ayun umakyat na.

Krrrinnng.. Huh? Tiningnan ko agad ang phone ko kung sinong tumatawag. 09321234567 calling.. Sino naman 'to? Number lang? Sasagutin ko ba? Aish. "Hello?" [Enrique here. I love you Yumi.] O_O

"Shut up and stop calling me!" Sigaw ko. Hanggang ngayon ba andyan pa rin si Enrique? Ganyan na ba sya ka-obsessed? [You're mine. Tandaan mo 'yan. Bye. I love you.] *toot toot* Sh*t. Bigla akong kinabahan. Anong ibig sabihin ni Enrique sa pagsabi nya ng sa kanya ako? Ano bang balak nya? Guguluhin ba nya kami? Hindi ako papayag. Hinding-hindi! Ngayon pa na engage na kami ni Lance? Wala syang karapatang manggulo. "Babe!" Napatunghay ako kay Lance. Nakabihis na siya. Papalapit sya sa'kin. Ewan ko pero dun sa tawag ni Enrique bakit kinabahan talaga ako?

He kiss me on my lips for a second. "Aalis na'ko. I love you." Pinilit kong ngumiti kahit ang totoo, kinakabahan na talaga ako. Yung klase ng tono ng pananalita ni Enrique kanina.. "Babe? What's wrong? Are you okay?" Natauhan ako sa tanong ni Lance. Natutulala kasi ako. "N-No. I'm okay. I love you too. Ingat babe." He hugs me suddenly. "Mahal na mahal kita babe. Ingat ka dito samansyon. Wag kang aalis ng hindi pinapaalam sa'kin."

I looked at him and smile. "Yes babe." "Good. Alis na'ko." Tumango na'ko. Nakatingin lang ako kay Lance habang naglalakad palabas ng mansyon. Okay. Punta nalang ako sa kwarto ko para matulog. Parang inaantok na naman ako. Wala naman akong ibang magagawa. Ayokong umalis ng mansyon. Hihintayin ko nalang na umuwi si Lance. -- Lance POV

Kalalabas ko lang ng kompanya. Naglalakad na'ko dito sa parking. I have surprise dinner for Yumiko. Since sabi niya fail daw ang engagement proposal ko, babawi ako. Sisiguraduhin kong magiging romantic ang dinner namin mamayang gabi. May tinawagan na'ko para mag-asikaso no'n. Hindi ako sweet ng tao. Hindi rin ako ma-effort pero pagdating kay Yumiko, ibang-iba ako. Ganun ko sya kamahal. Pasakay na'ko sa kotse ko nang biglang may lumapit sa'kin. "Abellano." Paglingon ko. Si Enrique. Bakit nandito 'yan sa Pilipinas? Sa pagkakaalam ko nasa Japan yan. Sinusundan pa rin ba nya si Yumiko dito? Tang*na. Obsessed na talaga 'to sa asawa ko. Akala ba niya hahayaan kong makuha nya si Yumiko sa'kin? Magkamatayan muna kami. "Anong kailangan mo?" Seryosong tanong ko.

"Kakausapin lang sana kita. Lalaki sa lalaki." Sabi nya. "Wala akong panahong makipag-usap sa'yo." Giit ko. "Tungkol ito kay Yumiko kaya mag-usap tayo. Kahit dito nalang. Ano?" "Spill it." Sabi ko. Ano namang tungkol kay Yumiko? He sighed and keep silent for a second. "Yumiko is pregnant." O_O

"And I'm the father of her child." Dugtong nya. "FVCK YOU! Baliw ka na ba? Tang*na mo ganyan ka na ba ka-desperado na makuha si Yumiko? Gagawa ka ng kasinungalingan ha? Tang*na 'di mo ako maloloko dahil hindi buntis si Yumiko!" Sigaw ko. Baliw na yata talaga ang lalaking 'to. "A week bago sya umuwi dito sa Pilipinas, may nangyari sa'min. Kung ayaw mo pa ring maniwala, pwede mo syang ipa-check-up sa OB. You will see, she's pregnant and I'm sure of it. Kaya nga ako umuwi dito sa Pilipinas. Bago umuwi si Yumiko dito, pinigilan ko siya. Hindi nya matanggap na nabuntis ko siya. Ikaw lang daw ang dapat nyang pakasalan. Ayoko namang lokohin ka Abellano. Ayokong ikaw ang kilalaning ama ng anak ko." TANG*NA. All of a sudden, parang nag-init ang dugo ko. She's pregnant? With this asshole? Fvck! Pinagsusuntok ko si Enrique. Hindi siya lumalaban pero tuloy pa din ako. Tang*na! Hindi ko matatanggap na nabuntis nya si Yumiko. "Fvck you! Tang*na mo! Mapapatay kita!" Sigaw ko.

"LANCE! Brad! Tama na yan!" Si Oliver nandito pala. Pinigilan nya ako pero gustong-gusto kong basagin ang mukha ng gagong yan. "Enrique umalis ka na!" Sigaw ni Oliver habang pinipigilan pa din ako. "Ano bang nangyayari sa'yo brad? Mapapatay mo yung tao!" Sabi nya sa'kin. "Tang*na. Papatayin ko talaga sya! Fvck! Fvck!" Sigaw ko saka pilit na kumawala kay Oliver. Mabilis akong sumakay ng kotse ko. Haharapin ko si Yumiko. Pupunta kaming OB ngayon din mismo. 'Pag nag-positive siya, tang*na makakapatay talaga ako. Fvcking sh*t. --

Yumiko POV Krrrinnnnggg.. O_O Naalimpungatan ako nang marinig ko ang malakas na ringtone ng phone ko. Aish. Nakatulog pala ako dito sa kwarto ko. Napaka-antukin ko talaga. Babe calling..

Sinagot ko agad ang tawag. "Babe?" [Be ready. I'm on my way home. We're going somewhere.] "Huh? Sa--" *toot toot* Binabaan ako? Bakit parang bigla akong kinutuban? Hala. Bakit binabaan ako ni Lance? Baka naputol lang talaga kaya yung tawag? O kaya kasi nagda-drive sya. Pauwi na daw sya eh. Saan kaya kami pupunta? Pero sabi nya nga be ready daw so I better change my clothes na. Nakaligo na naman ako kanina. Maya-maya, nakabihis na rin ako. Hinihintay ko nalang si Lance dito sa salas ng mansyon.

"Let's go." O_O Nagulat ako nang biglang dumating si Lance. Bigla lang din syang nagsalita. Bakit parang ang seryoso yata nya ngayon? "Ba--" "Wala ka ng nakalimutan? Let's go." Sabi nya saka nauna ng lumabas. Sinundo nya lang talaga ako dito sa salas. Hindi man lang ako hinintay o hinawakan ang kamay. Wala ding kiss na usually ay ginagawa nya pagkakarating nya dito sa mansyon. Hala. Bakit ganito. Ang lakas na ng kabog ng dibdib ko. "YUMIKO!"

O_O Natauhan ako nung marinig ko ang sigaw ni Lance. Natulala na pala ako. Mabilis akong lumabas ng mansyon saka sumakay ng kotse nya. Pero teka, Yumiko lang 'yung tawag nya sa'kin? Tapos sinigawan pa nya ako? Naninibago ako sa kilos ni Lance ngayon. "What's wrong?" Tanong ko nang magsimula ng mag-drive si Lance but he has no response. "Do you have problem? What's the matter?" Tanong ko ulit. Parang 'di kasi ako matahimik. "We're going to OB." Seryosong sabi nya. O_O

"Agad-agad babe? Kaka-make-love lang natin last last day 'diba? Hindi pa naman siguro agad ako buntis." Sabi ko. Kakatapos lang namin. Ilang days palang eh. Pag ganon 'di pa naman nalalaman kung buntis na. "Wala namang masama kung magpa-ckeck-up agad diba?" Seryoso pa ding sabi ni lance. Napatango ako. "Okay. Ikaw bahala." Pagbigyan ko nalang. Seryosong-seryoso sya eh. Baka mamaya ma-badtrip pa 'pag humindi ako. -- Nauuna ng maglakad si Lance sa'kin. Wala man lang ka-sweet-sweet. Hindi din siya gentlemen sa'kin. Ano ba talagang problema nya? I feel it. There's something wrong.

Hanggang sa makarating kami dito sa clinic ng OB. Pinagbuksan nya lang ako ng pinto then wala na. Para akong invisible sa kanya. Ni hindi nya ako tinitingnan man lang. "Good day. What can I do for you." Tanong nung OB. Sabay kaming naupo ni Lance sa upuan sa harap ng table ng OB. "We just want to know if she's pregnant." Sabi ni Lance. "Okay...blah..blah.." --

Ang daming sinabi ng OB kanina. Halos 'di ko na nga naintindihan. Kung buntis man ako, I'm sure hindi pa naman mababasa 'yun dahil nga ilang days palang ang nakakaraan. "So here's the result." Panimula nung OB. Dug, dug.. Dug, dug.. O_O Hala. Bakit eto na naman 'yung kakaibang kaba sa dibdib ko? For sure naman kasi na negative 'yan eh.

"Congratulations. Ms. Hayashi is one month and two weeks pregnant." O____O "FVCK!" *Boogsssh* O_O Para akong biglang lumutang sa kinauupuan ko dahil sa narinig ko. I'm one month and two weeks pregnant? Pa'no nangyari 'yun? At si Lance? Bakit sa halip na matuwa, bigla syang nagmura at nag-walk-out? Napalunok ako. Bakit ganito kalakas ang kabog ng dibdib ko?

Tumingin ako sa OB. Mukhang nagulat din sya sa reaction ni Lance. "E-Excuse me." Sabi ko saka mabilis na lumabas. Nakita ko si Lance dire-diretsong sumakay ng elevator. "Lance!" Sigaw ko. Tumakbo ako pero 'di ko naabutan. Mabilis na sumara 'yung elevator kaya no choice ako kung hindi gumamit ng hagdan. 2nd floor lang naman 'to. Maya-maya nakarating din ako sa baba. Dumiretso ako palabas hanggang sa parking area. Andun naabutan ko si Lance na sinisipa-sipa ang kotse nya. Ano bang nangyayari? "B-Babe.." Nanginginig ako. Hindi ko alam pero natatakot ako kay Lance. Diba dapat matuwa kami? Dahil kung buntis man ako, sure naman na sya ang ama eh. Bakit ganito reaksyon nya? Ba't parang galit sya? "Shut the fvck up Yumiko! Tang*na!"

O_O "Lance bakit.." "Tang*na nagpabuntis ka kay Enrique!? Tang*na tama nga sya! May nangyari sa inyo! Fvck! Ganyan ka na ba Yumiko!? Akala ko ba mahal mo'ko? E tang*na pala naglolokohan lang tayo!" T_T Anong sinasabi ni Lance na may nangyari sa'min ni Enrique? Ni halik nga di nagawa ni Enrique sa'kin. "Lance anong sinasabi mo? Kung buntis man ako ngayon, ikaw ang ama!" "Fvck! 'Wag moko gaguhin Yumiko. Alam ko na lahat! Sh*t! Fvck! Lumayas ka sa mansyon! Pumunta ka kay Enrique. Magsama kayo ng gagong 'yun! Mapapatay ko sya tang*na!"

T_T Gulung-gulo na'ko. Hindi ako halos maka-react sa sinasabi ni Lance. Para kasing nahihilo na din ako. Ano bang problema? Paano nya nasabing si Enrique ang ama nito? At paano ako nabuntis? 3 weeks ago, nagpacheck-up pa'ko sa OB sa Japan. Negative naman tapos ngayon positive? Paano? At kung one month and two weeks na'to, ibig sabihin nabuo ito bago ako lumipad papuntang Japan? "Lance.." Parang nabara 'yung lalamunan ko. "Fvck! I don't need you Yumiko. Get out of my life! Yung engagement? Itapon mo na 'yung singsing. Wala na 'yang sense. Tang*na! Umalis kana sa buhay ko dahil simula ngayon, wala na akong pakialam pa sa'yo! Tandaan mo yan." I cried a lot. Titingnan ko pa sana si Lance pero mabilis na syang naka-alis gamit ang kotse. I was left alone. I can't help to cry. Anong nangyayari? Bakit ang bilis ng pangyayari? Bakit iniwan ako ni Lance? Bakit pinaalis ako ni Lance sa buhay nya? Bakit nya sinasabing si Enrique ang ama nito?

T_T Diko kaya. Ngayon pa na buntis ako? Buntis ako at alam ko si Lance ang ama nito. Sya lang at imposibleng si Enrique. Ayaw na sa'kin ni Lance. Wala na syang pakialam sakin.. T_T Wala sa sariling sumakay ako ng taxi. Ilang minuto lang nakarating din ako sa Abellano Mansion. Mabagal akong maglakad papasok sa mansyon. "Yumi what happen to Reid? He's making basag all his gamit to his room. He's nagwawala." Hindi ko pinansin 'yung sinabi ni Fancy. Dumiretso ako paakyat sa kwarto ni Lance.

*boogsh* *kraaaaassshhh* I open the door. Bukas naman 'yun. Tumambad sa'kin ang basag basag na gamit. Nakakalat ang lahat. "Lance.." "Fvck! Why are you here? Pinalayas na kita! Umalis ka dito. Ayoko ng makita pa ang pagmumukha mo Yumiko! Umalis kana!" T_T Pinilit kong lumapit sa kanya. Sinubukan ko syang hawakan sa braso nya pero tinanggal nya lang 'yun. "Lance, b-babe..walang kami ni Enrique. Please maniwala ka sa'kin. Diko alam kung bakit buntis ako pero kung buntis man talaga ako, sinisiguro ko sa'yo 'to, ikaw ang ama. Lance maniwala ka sa--"

*PAKKKK* T_T "Get out of my life. Di mo'ko magagawang tanga? Fvck! Get lost!" He slapped me. And shouted at me. Is this the sign? No. Hindi ko kaya. Okay lang na masaktan ako basta ayokong mawala si Lance. I loved him tapos ngayon pa na magkaka-baby na kami? "Babe.." "I said get out!"

Hindi ako nagpatinag. "Lance. Babe ko.. Babe *sniff* maniwala ka sakin.." "Di ka aalis o kakaladkarin kita palabas ng mansyon?" Nanlilisik na matang sabi ni Lance. Natatakot ako sa kanya. Ito yung kinakatakot ko. Yung once na magalit siya, hanggang langit at wala siyang ibang pakikinggan. "No. Hindi ako aalis. Wala akong ginawang masama. Lance mahal na mahal kita. Ikaw ang ama ng dinadala ko. I love you babe..*sniff* please believe me.." "Ayaw mo talaga? Ha!?" T_T Nagulat ako ng biglang higitin ni Lance ang braso ko saka ako hinila palabas ng kwarto nya. "Nasasaktan ako Lance.."

"I said get out! Get out of my life! Tang*na kahit pa anong sabihin mo, hindi mo ako mapapaniwala! You're a piece of sh*t. Nakakadiri ka. Di ka pa nakuntento sakin! Nagpabuntis ka pa sa iba! Sinabi ko anman sayo 'di ba? Handa akong pakasalan ka! Pero anong ginawa mo? Di ka na nakapaghintay?Fvck! Wag na wag kang magpapakita sa'kin dahil baka kung ano pang magawa ko sa'yo! Mula ngayon, kakalimutan kong nagmahal ako ng tulad mo! Sh*t! Kahit ano pang gawin mo, hinding-hindi na kita mapapatawad pa." He said then pumasok sya sa kwarto nya. *booogsh* Natulala ako habang umiiyak dito sa may labas ng kwarto ni Lance. Napaluhod ako. Ang sakit sakit nung sinabi nya. I'm a piece of sh*t? Nakakadiri ako? Bakit 'di nya subukang maniwala sa'kin kahit ngayon lang? Palagi nalang ako 'yung lumalabas na masama kay Lance. Ano na namang kinalaman ni Enrique dito? Hindi ba talaga nya naiisip na one month and two weeks? Nandito ako sa Pilipinas nun at si Enrique ay nasa Japan. Paano nya naisip na hindi siya ang ama nito? "Yumi are you okay?" Si Fancy. Tumayo na'ko habang patuloy sa pag-agos ang luha ko. "A-Aalis na'ko.."

"No Yumi. Galit lang si Reid. Everything will make ayos din." Umiling ako. "I don't think so. *sniff* kukunin ko lang 'yung mga gamit ko.." Nanghihinang sabi ko saka pumuntang kwarto ko. Isang maleta lang naman. Kinuha ko na. Pagkatapos ay lumabas na ng mansyon. Hinatid pa'ko ni Fancy dito sa labas. "Where are you going?" I looked at her. "Bantayan mo kuya mo.." Sabi ko sa halip na sagutin ang tanong nya saka mabilis na sumakay sa taxi na dumaan.

I don't know where to go. Sobrang sakit. Yung mga sinabi ni Lance. Tinaboy na nya ako. Kinamumuhian nya ako. Sh*t. Ang sakit sakit. Fvck that Enrique. Kailangan kong malaman ang totoo. Kelangan kong malaman kung anong sinabi nya kay Lance. Hindi ko 'to matatanggap. Di ko kayang mawala si Lance. T_T "Saan po tayo ma'am?" Saglit akong tumigil sa pag-iyak. "Park." ** A/N: Promise, nahirapan ako sa lines ni Lance. Haha. Ang sakit eh. Parang ayokong sabihin nya yun kay Yumiko pero kelangan. ##################################

~~Chapter 39 ∞ Confidential~~ ################################## Yumiko POV I'm here alone at the park. Dito ako nagpahatid sa taxi. Saan ba'ko pupunta? I don't know. Si Lance, sya lang naman ang kailangan ko. Paano kung 'di naman talaga ako buntis? Paano kung nagkamali lang naman 'yung doctor? Kasi dun sa Japan, negative 'yung result eh. Hay naguguluhan na'ko. Hindi ko maintindihan kung paano nangyari 'yun at bakit nangyayari 'to. Hindi ko na alam ang gagawin at iisipin ko. I dialled James's number. Good thing at sinagot nya agad 'yun dahil nakakaramdam na'ko ng pagka-hilo. [Yumi?]

"Sunduin mo'ko dito sa park please.." Nag-uunahan na naman ang mga luha ko sa pagpatak. Hindi pa rin kasi ako makapaniwala na nangyayari 'to. Gusto kong isipin na panaginip lang ang lahat pero hindi eh, ramdam na ramdam ko 'yung sakit. [May nangyari ba?] "Basta sunduin mo nalang ako.." Sabi ko habang patuloy na umiiyak. [Okay. I'm coming. Wait for me.] *toot toot* Pinatay ko na ang tawag. Si James, lagi syang andyan para sa'kin. Isang tawag ko lang. Andyan agad. Kahit papaano may nagpapahalaga pa pala sa'kin. Pero ang sakit pa din eh. Si Lance lang ang kailangan ko para mawala ang lahat ng sakit sa dibdib ko.

Patuloy akong umiyak. Hanggang sa maramdaman ko na parang.. BLANK. - James POV

Kaka-park ko lang ng kotse ko. Bumaba agad ako para puntahan si Yumiko. Ano kayang problema na naman nila ni Bro? Umiiyak siya kanina nung tumawag eh. Malakas ang pakiramdam ko na nag-away sila ni Lance. Ay nako si Bro talaga, di na nagbago. Nilibot ko ang tingin ko sa park nang mapansin ko ang babaeng nakahiga sa isa sa bench sa di-kalayuan. Inaninang ko 'yun at literal na nanlaki ang mata ko nang makilala ko kung sino 'yun. Sh*t. "YUMI!" Sigaw ko saka tumakbo palapit sa kanya. Sh*t. Wala syang malay. Dala nya ang maleta nya? Ibig sabihin umalis sya sa mansyon? Damn. Kelangan ko siyang dalhin sa hospital. Kinarga ko agad sya papunta sa kotse ko bago ko isinunod ang maleta niya. Pinulot ko pa 'yung phone niya na mukhang nalaglag. Buti pala nakarating agad ako dito. Dahil kung hindi, posibleng may mga loko dyan na pagsamantalahan sya. Langya naman kasi si Bro. Ano na naman bang pinag-awayan nila? Kaka-engage lang nila ah. Tch. -- St. Lukes Hospital

Fvck. Kakatapos lang i-check-up si Yumi. Hinihintay ko nalang syang magising. Andito sya sa isang kwarto. Hindi imposible 'yung nalaman ko mula sa doctor na kalagayan ni Yumi pero bakit sila nag-away ni Bro? 'Diba dapat matuwa sila? Di'ko ma-gets. Kelangan kong malaman ang nangyari. "L-Lance.." Napatayo agad ako nang marinig ko ang boses ni Yumi. Nagising na siya. "Yumi." "J-James.." "Bakit 'di mo sinabi? Tch. 'Lika na. Sa condo ko ka muna mag-stay. I-kwento mo sa'kin ang nangyari." Sabi ko saka sya niyakap nang makita kong magsisimula na naman siyang umiyak. "Everything will be alright."

-- Yumiko POV "Okay. I will keep that. Don't worry." Sabi ni James sa'kin. We're here sa condo niya. Nakagaling na kaming hospital. Alam na pala niya. Dahil kanina daw nawalan ako ng malay at nung sinugod nya ako sa hospital, nalaman niyang buntis nga ako. Nakiusap ako sa kanya na 'wag munang sasabihin sa kahit sino sa mga kaibigan namin. Na-kwento ko na rin sa kanya kung bakit kami nag-away ni Lance.

"Thank you James." He tapped my shoulder. "Ako na ang humihingi ng pasensya sa kagaguhan ni Lance." Everytime I heard his name, nasasaktan ako. Hindi ako maka-moved-on sa pag-akusa niyang si Enrique ang ama ng dinadala ko. "H-Hindi ko masisisi si Lance.." "Ano ba Yumi? Tama na ang pagtatanggol kay Bro! Tama na ang pagiging mabait! Sa sobrang pagmamahal mo kay Lance, nakakalimutan mo ng mahalin ang sarili mo! Tch. Magalit ka naman kay Bro! Hayaan mo sya! Kung ayaw ka niyang paniwalaan, then let him be. Siya rin ang magsisisi sa huli." Galit na sabi ni James. Hindi ko alam. Mahal na mahal ko si Lance. Kaya hindi ako makapagtanim ng galit. Nasasaktan lang ako at ang tanging gusto ko lang ay magka-ayos kami. Mula kasi ng mahalin ko siya, halos mawalan na'ko ng pride. Yung sa Japan nga, ilang weeks lang 'yon pero 'di ko rin naman natiis si Lance at napatawad ko din. Nangako siyang magbabago siya. Nangako siyang makikinig na siya sa mga paliwanag ko but still, he has no change at all. Pero ano? Nagagalit ba'ko? HINDI.

Kaya naiinis ako sa sarili ko. "I loved him James. Di ko kayang mawala si Lance.." "Damn it Yumiko! Tingnan mo nga? Mapapahamak kapa dahil sa ka-gaguhan ni Lance!? Sinanay mo siya ng gano'n eh! 'Yung mabilis mo syang napapatawad pero kapag sya ano? Masasakit na salita natatanggap mo sa kanya? Fvck! Kahit kapatid ko 'yun, di ko ito-tolerate ang gano'ng ugali nya!" Ramdam ko 'yung panggigigil sa galit ni James ngayon. Pero kasi, nanghihina ako. Si Lance lang talaga ang kailangan ko. "S-Si Lance lang kasi ang nagpapagaan ng loob ko.." "Siya nga ang nagpapagaan ng loob mo, pero siya rin ang dumudurog sa puso mo! Fvck Yumi! Alam kong wala akong karapatang magkaganito pero gusto ko lang na ipa-unawa sa'yo na hindi biro ang nangyayari ngayon sa inyo ni Bro! Tang*na Yumi, iniisip nya na hindi siya ang ama ng pinagbubuntis mo? Eh gago talaga 'yang si Lance! Halos araw-araw na nga kayong magkulong sa kwarto tapos iisipin pa nyang hindi siya ang ama? 'Yang si Bro sarap ibalik sa elementary eh. Napaka-bobo!" Napapangiwi ako sa mga binibitawang salita ni James. Tama naman siya pero bakit gan'on, kahit anong sabihin nyang mga pagkakamali ni Lance, hindi ko pa ring magawang magalit sa kanya. Tanging sakit lang ang nararamdaman ko ngayon. Pakiramdam ko, konting-konti nalang bibigay na ako.

"Huwag ka ng lalapit kay Lance. Hayaan mo siya! Hayaan mo siyang ma-realize 'yung worth mo. Wag kang magmamakaawa sa kanya na paniwalaan ka niya. Hayaan mo syang matutong magpakumbaba at akuin ang kasalanan nya. Sumusobra na 'yang si Lance." "P-Pero.." "Wala ng pero-pero Yumi. Sinasabi ko sa'yo, 'wag kang magpakatanga kay Lance kahit mahal na mahal mo 'yun. Dahil aminin mo man o hindi, ikaw at ikaw lang ang masasaktan sa bandang huli." May point sya, oo. Pero kaya ko ba? Ngayon pa na buntis ako? Mas kailangan ko si Lance. "Sabi niya 'pag nabuntis ako, aalagaan niya ako pati ang magiging baby namin..*sniff*..pero..pero bakit..b-bakit hindi niya ginagawa 'yun? Sa halip, s-sinasaktan..*sniff*..niya ako.." Niyakap ako ni James. "Sshh. Tama na Yumi. Tama na. Buntis ka, alalalahanin mo bawal ka ma-stress. Baka maka-sama 'yan sa baby mo. Sa ngayon, 'wag mo munang isipin si Lance."

Lalo akong naiyak. Wag isipin si Lance? Eh siya na nga lang laman ng isip ko. Kahit pa anong gawin ko, hindi ko siya mai-a-alis sa isip ko dahil mahal na mahal ko siya. Siya lang ang gusto ko. Siya lang.. "Sabi nila, 'pag nasasaktan ka daw, iiyak mo lang lahat para mabawasan ang sakit. Sa tingin ko may excemption naman 'yun. Hindi lahat ng nasasaktan kailangang umiyak. Ikaw, buntis ka. Kaya pwede bang excempted ka nalang? Wag ka ng umiyak.." "J-James..." Pinipilit kong pigilan ang luha ko pero kusa itong tumutulo. "Iyak lang ang tangi kong magagawa sa ngayon James.." "Tch. Humanda talaga sa'kin si Lance bukas. Kahit pa lumuhod siya sa thumbtucks, hinding-hindi ko siya hahayaang makita ka. Hayaan mo siyang magdusa Yumi. Hayaan mo siyang masaktan nang matuto." "H-Hindi ko kayang maghiganti sa kanya.." Sabi ko. Hindi ko naman kailangang gawin 'yun para magantihan siya.

"Hindi 'yun paghihiganti Yumi. Way 'yun para matuto siya. Nasobrahan na 'yung gagong 'yun. Kung scientist lang ako, nag-imbento na'ko ng anesthesia para sa mga broken-hearted para hindi na makaramdam ng sakit sa puso ang sinumang maturukan non. Tch." I sighed and tried to smile. Magagawa ba ng ngiting 'to na alisin ang sakit na nararamdaman ko? Hindi pero kahit papaano, mababawasan. -- James POV Pagkapasok ko dito sa mansyon, si Lance agad ang hinanap ko. "Si Lance?"

"Nasa taas po sir. Nagbabasag na naman po ng mga gamit. Kagabi po sa kwarto niya, ngayon naman po, do'n sa kwarto ni Miss Yumiko." Napailing nalang ako sa sinabi ng katulong. Sasaktan si Yumiko tapos magpapaka-miserable. Gago talaga si Lance. Umakyat na'ko sa taas. Pagbukas ko ng kwarto ni Yumiko, andito nga si Lance. Anong ginagawa? Duguan ang kamay na nakaupo sa sahig. May alak pa. Tch. Kung pinupuntahan ba niya si Yumi at humihingi ng tawad, e'di masaya sila? Hindi eh. Mas pinaniwalaan niya pa ang gagong Enrique na 'yon. Di man lang nya naisip na pwede nung siraan si Yumi dahil karibal nya 'yun. Pahiramin ko kaya ng utak si Lance minsan? "Problema mo bro?" Salubong ko sa kanya. "Leave me alone." Seryosong sagot niya na hindi tumitingin sa'kin. Nakatungo lang siya.

Napatingin ako sa paligid. Basag-basag na mga gamit. Hanep talaga si bro. Porke mayaman, nagbabasag-basag nalang. Di ba niya alam na marami dyang mahihirap na hindi makabili ng gamit? Tch. "Anong nakain mo para paniwalaan si Enrique bro?" He grins. "Nagsumbong ba si Yumiko sa'yo? Naniwala ka naman sa mga kasinungalingan niya? She's pregnant. At ang tang*nang Enrique na 'yun ang ama!" =_= Kaltukan ko kaya sa ulo 'to? "Sigurado ka ba dyan sa sinasabi mo bro?" "Umalis kana. Ayoko na siyang pag-usapan. Kinalimutan ko ng minahal ko siya. Hindi ko na siya kailangan pa. Wala na akong pakialam sa kaniya."

=_= "Gano'n ba bro? Og sige. Tutal wala ka na talagang pakialam kay Yumiko, e'di sige. Sabi mo 'yan eh. Panindigan mo 'yan hanggang huli. Huwag ka lang magsisisi ha? Di ka na natuto eh. Init ng ulo ang lagi mong pinapairal. Tuwing magagalit ka, naba-blanko ang isip mo. Natatabunan ng pulos galit. Tang*na Bro buti hindi ko 'yan namana sa'yo. Tch. Ge bahala ka dyan. Sa kusina marami pang babasagin, du'n ka naman magbasag pagkatapos mo dito." Sabi ko. "Tch." Yan lang sagot niya sa haba ng sinabi ko. Sabagay, wala naman talagang pinapakinggan 'yang si Lance. Nature na 'yang ugali nyang 'yan. Akala ko nga magbabago na 'yan dahil iniwan ni Yumiko, pero ano? Balik pa rin sa dati. Akma na'kong tatalikod nang may maalala ako. Tumungo ako saka hinigit sa damit si Lance. *boogssh*

"Fvck James! What was that for?" Sigaw niya. Sinuntok ko lang naman siya. Isa nga lang eh. "Kulang pa 'yan bro. Hindi pa nyan makakalog ang utak mo para matauhan ka. 'Yung isang suntok na 'yun, downpayment palang 'yun sa sakit na binibigay mo kay Yumiko ngayon. Dahil sinisiguro ko sa'yo, dadating 'yung oras na billion times ang sakit ng suntok na 'yun ang mararamdaman mo dahil dyan sa katigasan ng puso mo." Sabi ko saka tuluyan ng umalis. Gagong Lance 'yun. Pakiramdam ko tuloy, mas matanda ako sa kanya. Tch. -- "Ano ba talagang nangyari? Nakita ko nga si Lance na binubugbog si Enrique sa parking ng kompanya nyo. Buti napadaan ako dun dahil kung hindi, baka hindi ko napigilan si Lance at napatay niya si Enrique." Tanong ni Oliver.

Nandito kami lahat sa bar ni Ken. Na-kwento na pala ni Oliver sa tigers 'yung natunghayan niyang pambubugbog ni Lance kay Enrique. "Confidential mga brad. Pero naaawa ako kay Yumi. Si Lance kasi inuuna na naman ang init ng ulo." "Hindi na ba siya natuto? Kagagaling lang ni Yumi sa Japan 'diba? At 'yung pagpuntang 'yun ni Yumi sa Japan, dahil nag-give-up na siya kay Lance. Pero pinatawad pa din siya kasi mahal siya. Hindi ba 'yun na-a-appreciate ni Lance? Tch." Sabi ni Luke. Napahinga nalang ako ng malalim. May point naman sila eh. "Ewan ko. Galing ako sa mansyon. Ayun, kulang nalang gibain ang buong mansyon. Lahat ng gamit binabasag." Sabi ko. "Kailangan nating malaman kung anong ginawa ni Enrique bakit nagka-gano'n si Lance." Sabi ni Jerome. Kung hindi lang ako nangako kay Yumi na hindi ko sasabihin sa kanila ang pagbubuntis niya, e'di sana kanina ko pa nasabi. I have my word at hindi ko sisirain ang tiwalang binigay sa'kin ni Yumi.

"Oh, ayan pala si Lance. Brad duguan pa kamay mo ah." Si Lance andito. Sigurado magpapakalasing 'yan. Sinalubong siya ni Ken. "Bigyan mo'ko ng pinaka-matapang na alak." Sabi agad ni Lance saka naupo dito sa may table namin. Tinabihan siya ni Luke. "Com'on brad. Ano bang problema? Nasasaktan mo na si Yum-" "FVCK! Wag na wag nyong babanggitin ang pangalan niya. Bar ito, ang ginagawa dito, nag-iinom at hindi tsumi-tsismis. Dinaig mo pa ang babae. Tch." Sabi ni Lance. Kahit kelan talaga harsh 'yang kapatid kong 'yan. Saan ba 'yan nagmana? Natahimik ang lahat nang biglang dumating si Kyle. Tinawagan nga pala 'yan ni Oliver kanina. Kay Kyle lang naman at Adrian nakikinig si Lance. Kumbaga, ka-level. Hindi tulad ng ibang tigers na kung pagsalitaan ni Lance ng harsh words, wagas.

"Problem?" tanong agad ni Kyle nang makalapit dito sa table. "Its confidential and i don't want to talk about it." Sagot ni Lance. Naupo si Kyle sa harap ni Lance. "Huwag mong idaan ang lahat ng bagay sa init ng ulo Lance. Pareho tayo ng ganyang ugali pero kung nag-aaway man kami ni Chelsea, hindi 'yun umaabot sa ganyang punto. Natuto na'ko. Nasasaktan mo na ang fiance mo. Huwag mong hintaying tuluyan siyang mawala sa'yo dahil dyan sa pride mo." Naks si Kyle gumaganon. Pero sa sarili naman niya, di masyadong mai-apply. Awtsu. Mainitin din ulo niyan eh tulad ni Lance. Kaya talgang magkaibigan sila. Si Adrian lang ang naiiba sa ugali sa kanila eh. "Tch. Hindi niyo alam ang nangyayari kaya 'wag nyo akong pagsalitaan ng ganyan. Ginagawa ko ang lahat para sa kaniya dahil mahal na mahal ko siya pero anong ginagawa niya? Tang*na! Wala na akong pakialam pa sa kaniya." Sabi ni Lance.

Sige bro. Ganyan ka ha? Tingnan lang natin kpag napatunayan ko na ikaw ang ama ng pinagbubuntis ni Yumiko. Humanda sa'kin yung si Enrique eh. Aalamin ko lahat lahat para malinis ang pangalan ni Yumi. Ginagawa ko 'to dahil alam kong mahal na mahal nila ang isa't isa. Hindi lang ta;aga maiwasan ang flaws sa reasyon nila. Una palang, ako na ang naging tulay nila kaya paninindigan ko na hanggang huli. Alam na alam kong sila ang para sa isa't isa. Kaya nga nabuntis na si Yumi eh, para magpakasal na sila at makabuo ng pamilya. Syet. Di ko alam kung bakit nagsisilbi akong cupid o knight in shining armor ni Yumi pero gusto ko ang ginagawa ko. Masaya ako na makatulong. Oh, see? Gwapo na'ko, mabait pa, matulungin? Ano pa ba? Ako na talaga ang pinagpala. Haha. "Sabi mo 'yan. Pero mas makakabuti kung sasabihin mo sa'min kung ano talaga ang nangyari. Baka sakaling matulungan ka pa namin. Wag masyadong mataas ang pride Lance." Sabi ni Oliver. "Tch. Hayaan nyo na 'yun. Wala na naman akong pakialam pa sa kanya. Pinalayas ko na siya sa buhay ko. Hindi ko na siya kailangan." Sabi ni Lance. "Ano!? Pinalayas mo si Yumi? Awts. Sana pinaalam mo man lang Lance para ako na mismo ang sumundo kay Yumi. Akin nalang siya kung pinagtatabuyan mo lang sya. Isipin mo Lance, hindi lang ako ang nagkakandarapa kay Yumi. Ilang kaming kalalakihan na naghahangad na maging sa'min si Yumi tapos ikaw na na'sayo, pinababayaan mo lang? Gago ka Lance. Hindi mo alam ang halaga ng taong tinataboy mo." Seryosong sabi ni Luke. Mukhang nag-iinit na din 'yan kay Lance. Isa rin yan na may gusto kay Yumi eh.

Kahit maloko 'yang si Luke, paminsan-minsan may sense din pala ang siansabi niyan. "Wala akong pakialam." Sabi ni Lance. "Yan ganyan ka Lance. Halos pumatay ka nga ng lalaking nagtatangkang humawak lang kay Yumi eh tapos ngayon wala kang pakialam kung mapuntman siya sa iba?" si Luke mukhang seryoso na talaga. "Again, wala akong pakialam. Fvck you." "Gago ka talaga Lance eh 'no!" sigaw ni Luke saka aambaan sana ng suntok ito pero buti nalang napigilan agad siya nina Ken.

"Tama na 'yan. Huwag nyo ng patulan si Lance. Kilala nyo naman yan." Sabi ni Kyle saka tumingin kay Lance. "Kung hindi ka pa handang sabihin kung ano talaga ang pinagmulan ng away niyo, uuwi na ako. Naghihintay ang asawa ko. Buntis 'yun, hangga't maaari ayokong malaman niya 'yung away nyo ni Yumiko dahil apektado siya. Kaibigan niya ang fiance mo. Masama sa buntis ang na-stress pero no choice dahil nalaman din niya dahil nabasa niya sa facebook. Ayusin niyo 'yan. Wag mong idaan ang lahat ng problema sa alak." Sabi ni Kyle saka umalis na. Nga-nga kaming lahat lalo na ako. Kasi parang may sense 'yung sinabi ni Kyle. Nabanggit niya 'yung tungkol sa buntis, na bawal ma-stress. Buntis din kasi ang fiance ni Kyle na si Chelsea. Si Yumiko buntis din. Sana maisip ni Lance 'yun at sana matauhan na siya. Tang*na. Single ako pero problemado ako sa love story ng iba. Paksh*t. ** A/N: Hanggang chapter 40 or 45 pala 'to. Nagkamali ako ng compute ng chapters. Haha. Sorry naman :) Anong nararamdaman niyo? I-tweet nyo using hashtag #MY2Heartbreak para mas madali kong ma-search sa twitter. Then pipili ako, yung mapipili ko, isasama ko sa dedication page sa MPMMN 2: Still In Love publsihed book.

################################## ~~Chapter 40 ∞ Get Lost~~ ################################## Yumiko POV Andito lang ako maghapon sa condo unit ni James, umiiyak. Nag-iisip ng paraan para makausap ng maayos si Lance. 'Yung papakinggan niya ako at hindi itataboy. Gusto kong maliwanagan siya. Gusto kong ma-realize niya na siya ang ama ng pinagbubuntis ko. *eeccckkk* "Tch. Bakit 'di mo kinain 'yung pagkain na iniwan ko sa kusina? Yumi naman. You're pregnant. Alagaan mo ang sarili mo. Intindihin mo 'yang baby mo, wag si Lance dahil wala 'yung kwenta." Inis na sabi ni James nang makapasok siya dito sa kwarto sa condo niya.

Dito lang ako mula kanina. Wala naman akong ganang kumain. Wala akong magawa kundi umiyak lang. "W-Wala akong gana.." "Tch. Hindi pu-pwede yan Yumi. Baka mapa'no nyan baby mo. Lika sa baba kakain tayo. Nag-take-out ako ng foods." Sabi niya saka hinila ako sa braso. Inalalayan pa nya akong makababa sa hagdan hanggang marating ang salas. "S-Si Lance kumusta.." "Tch. Nagawa mo pang kumustahin si Lance? Eh ikaw na buntis 'di man lang nya maka-musta." Masungit na sabi ni James.

Naupo ako dito sa couch nang makababa kami sa salas. *door buzzer* "Sandali, may tao." Sabi ni James saka pinagbuksan kung sinuman 'yung nasa labas. "YUMI!!!!" O_O Nagulat ako sa sigaw na 'yun. Si Janna pala. "Janna.."

"Nalaman ko ang nangyari. Ano bang pinag-awayan nyo ni Lance? Hay si Lance talaga, kaka-engage nyo lang tapos ganito." Sabi niya saka tumabi sa'kin. "Kain tayo Janna. Sakto, kakain palang kami ni Yumi." Sabi ni James saka nilapag sa center table 'yung take-out foods niya. "Sige lang James. Nga pala, dito ba siya mag-stay? Pwede siya sa unit ko." Sabi ni Janna. "Alam mo naman yung iba, masyadong makitid ang utak. Saka 'pag nalaman naman ni Lance na dito siya tumutuloy sa unit mo, baka pag-isipan na naman niya ng masama si Yumi." May unit nga din pala siya dito sa Buenavista building. Magkakatabi lang halos ang unit nila nina Chelsea at Adrian pati itong kay James. "Sabagay. May point ka. Sige." Sabi ni James saka tumingin sa'kin. "Yumi okay lang sa'yo na d'on ka muna sa unit ni Janna?" Tumango ako. "Anywhere."

"Okay tara kain. Tapos hatid ko kayo sa unit ni Janna mamaya." Sabi ni James saka nagsimula ng kumain. Kahit papaano may mga kaibigan pa din na nagmamalasakit sa'kin. Pero..si Lance lang talaga ang kailangan ko. -- "Ano bang nangyari? Tell me." Tanong ni Janna. Andito na kami sa unit niya. Hinatid kami dito ni James kanina. Dito muna ako mag-stay.

Nagsimula na namang tumulo ang luha ko. Sa tuwing maaalala ko 'yung nangyari? Yung mga sinabi ni Lance? 'Di ko maiwasang masaktan. "S-Sorry, confidential.." Sabi ko nalang. Ayokong malaman nila na buntis ako hangga't hindi ko nalilinis ang pangalan ko kay Lance. "Yumi stop crying. Alam kong masakit para sa'yo pero hayaan mo muna si Lance. Masyado ka na niyang nasasaktan. Ilang beses na kayong nag-away, pero hindi pa rin siya nagbabago." May point siya. Ilang beses na nga ba? At oo, hindi pa rin siya nagbabago. Ganun pa din siya. Mainitin ang ulo at laging pinaiiral ang galit at pride niya. "Pero mahal na mahal ko siya.." She hugs me. "Alam kong mahal na mahal mo siya Yumi but give yourself a break naman. Kahit konting oras lang, kalimutan mo muna yung nararamdaman mo para kay Lance kasi nasasaktan kalang eh." Lalo akong naiyak sa sinabi niya. "Di ko kayang kalimutan siya.."

"Di ko naman sinabing totally ay kalimutan mo siya. What I mean is, yung kahit sandali, isipin mo muna 'yung sarili mo. There's a fact kasi na, some of the boys never realize how much one little thing can hurt a girl. Puro sila pride." "Pero ang sakit Janna. Ang sakit sakit. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Feeling ko, wala ng sense ang buhay ko kung wala si Lance. Di ko na alam ang gagawin ko." Umiiyak na sabi ko. "Being hurt is something we can't stop from happening, but being miserable is always your choice. Isipin mo rin 'yung sarili mo Yumi. Oo nasasaktan ka, natural lang 'yan dahil nagmamahal ka. Pero 'wag mong gawing miserable ang buhay mo dahil ikaw lang ang nasasaktan sa ginagawa mo." Again and again, may point siya pero bakit 'di ko naman ma-i-apply sa sarili ko 'yung mga sinasabi niya. Napahagulhol na'ko ng iyak. Gusto kong makita si Lance. Gusto ko siyang makausap. "B-Bakit kailangang kong masaktan ng ganito? B-Bakit ko nararanasan 'to?"

Janna smiled at me at wipe my tears. "We must hurt in order to grow. Because some lessons in life, are best learned through pain. And you need to accept that." Damn, she's right. -- Nagpaalam si Janna kanina na aalis muna kaya umalis din ako ng hindi nagsasabi sa kanila. I want to see Lance. I badly wants to see him. Nandito na'ko sa may labas ng Abellano's mansion. Pagpasok ko, naabutan ko naman si Lance sa salas. "L-Lance.."

He looked at me but in just a seconds, nanlilisik ang matang nilapitan niya ako. "Why are you here!?" Galit na tanong niya. "B-Babe mag-usap tayo.." Sh*t. Naiiyak na naman ako. Wala na ba talaga akong gagawin kundi umiyak? "I don't want to talk to you. I don't want to see you. Get out." Nahahabag na naman ako sa sarili ko. "L-Lance, i-ikaw lang ang kailangan ko. I loved you. Please believe me. Ikaw ang ama ng dinad--" *PAKKK* For the second time, he slapped me.

"BRO! Tang*na!" Natulala ako. Gano'n lang ba kadali sa kanya ang sampalin ako? Gano'n ba kadali sa kaniya ang saktan ako? *boogsh* Naririnig ko ang suntukan nina James at Lance pero tulala pa din ako. Kusa lang na tumutulo ang luha ko. "Gago ka Lance! Buntis si Yumi tapos sasampalin mo!? Kung 'di ka ba naman gago!" Sigaw ni James.

"Wala akong pakialam! Ba't hindi mo 'yan dalhin sa Enrique na 'yun ha?" Sigaw ni Lance. "Tang*na ka pala Bro eh! Ano, papamigay mo na si Yumiko? Ayaw mo na talaga sa kanya? Know what Lance? While you're ignoring her, someone is begging for her attention. Remember that. Sana nga hindi na lang ikaw ang minahal ni Yumi dahil pulos sakit lang ang binibigay mo sa kanya!" Lalo akong naiiyak sa sigawan nila. Nag-aaway pa sila ng dahil sa'kin. Wala akong silbi. Wala akong kwenta. Pakiramdam ko, panggulo lang ako sa buhay nila. "So what? I don't care. Dahil ngayon, wala na akong pakialam pa sa kanya. I hate that girl and I don't want to see her anymore. Ilang beses ko ba dapat na pagsisihan na siya ang minahal ko!?" Sigaw ni Lance. </3 It truly hurts. Ang sakit sakit niya magsalita. Nagsisisi na siya? Tumunghay ako at tumingin diretso sa mga mata ni Lance. "S-Sorry." I started crying in pain. "Sorry for coming into your life. Sa mga sinabi mo, ramdam na ramdam ko na ayaw mo na sa'kin. Na halos isuka mo na'ko. Na halos ipagtulakan mo ako sa

iba. Na halos ipamukha mong wala ka ng pakialam pa sa'kin. P-Pwede bang tama na? Tama na ang pagpapamukha sa'kin na nagsisisi kang mahalin ako. Masakit na sobra Lance. Sobra na.." Halos kapusin na'ko ng hininga dahil sa pag-iyak. "Dahil sa'kin pati kayong magkapatid nag-aaway. Wala na'kong nagawang tama. Gulo at away lang yata ang nabibigay ko sa inyo. Sorry. Hayaan mo Lance, titiisin ko ang lahat. Gagawin ko ang lahat para matanggap na hindi talaga tayo para sa isa't isa. Itong pinagbubuntis ko? Kaya ko naman 'tong buhayin mag-isa. Siguro nga hindi ikaw ang ama ng dinadala ko. Yun nalang ang isipin mo Lance mula ngayon." Mas mabuti na 'yun. Tutal hindi naman niya 'to matanggap kahit sigurado ako na siya ang ama nito. "I don't understand myself. Even if you're causing so much pain in my heart, I still want you in my life. Pero wala na akong magagawa 'diba? Ayaw mo na sa'kin. Nakakapagod ng i-explain ang sarili ko. If you don't want to believe me, fine. Mas mabuti ngang kalimutan mo ng may nakilala kang Yumiko Hayashi." Ang sakit sakit sa'kin lahat ng binibitawan kong salita. Kelangan ko 'tong gawin. Kelangan ko na yata talagang tanggapin na hindi kami ang para sa isa't isa. "Yumi tama na 'yan. Hayaan mo na si Lance." Sabi ni James. "Then get lost." Sabi ni Lance saka tumalikod pero hinigit siya ni James at sinuntok. "As a man, you shouldn't allow anyone to disrespect your girl. Pero ikaw mismo ang hindi rumi-respeto kay Yumiko! Wala ka talagang kwenta Bro! Hindi na ako magtataka kung mawala na ng tuluyan si Yumiko sa'yo. You don't deserved her." Sabi ni James saka ako hinila palabas ng mansyon.

"J-James." "Diba sabi ko sa'yo 'wag kang lalapit kay Lance? Sh*t Yumi hayaan mo na si Lance. Kita mo naman 'diba? Wala na siyang pakialam sa'yo! Matigas masyado ang puso niya kaya 'wag mong pababain ang sarili mo para sa kanya. Narinig mo naman ang sinabi niya 'di ba? Get lost na daw. Ano? Kelangan ko pa bang ulitin 'yun para tanggapin mo na wala na kayo ni Lance!? Ha? Isipin mo ang baby mo Yumi! Wag si Lance!" Galit na galit si James. Tama naman siya pero hindi ko kasi mapigilan ang sarili ko. Wala tuloy akong magawa kung hindi ang umiyak. Get lost.. Yun ang salitang kinatatakutan kong marinig mula kay Lance. Get lost? Hindi na niya ako mahal. Dahil kung mahal niya ako, hindi niya 'yun masasabi sa'kin.

--- Gabi na. Andito lang ang ako sa unit ni Janna. Dito ako hinatid ni James. Kinausap pa niya ang receptionist sa baba na itawag agad sa kanya 'pag lumabas ako ng building. Gano'n ako ka-secured. Ayaw na niyang makipagkita pa'ko kay Lance pero 'di ko kaya. "Yumi!" Narinig kong sigaw ni Janna. Lumabas ako ng kwarto at bumaba sa salas. Naaubutan ko d'on si Chelsea at Janna.

"Yumiiiii!!!" Niyakap agad ako ni Chelsea. Ayan na naman ang luha ko, lumalagpak na naman. "Ano ba kasing nangyari? Tell us. Kaibigan mo kami." Tanong ni Chelsea saka kami naupo sa couch. "Oo nga Yumi. Mas mabuting sabihin mo na sa'min ang totoong nangyari." Sabi ni Janna. Umiiyak na umiiling ako. "Hindi ko kayang sabihin. Sorry but still, it's confidential." Sabi ko. "Okay. We'll understand pero sana sabihin mo na sa'min kapag kaya mo na ha? Wag mo 'yang kimkimin. Handa naman kaming makinig." Sabi ni Chelsea.

We had a group hug. Kahit papaano ay gumaan ng kaunti ang pakiramdam ko. -- Matagal-tagal din kaming nag-kwentuhan nina Janna at Chelsea kanina. Naiwan nalang akong mag-isa dito sa condo dahil may lakad si Janna. Si Chelsea umuwi na. Buntis din kasi 'yun at hindi pu-pwede sa kanya ang mapagod. Ako buntis din ako pero lahat na yata ng sakit naramdaman ko. Stressed na stressed na nga ako. Wala na yata akong ginawa sa araw-araw kundi ang umiyak. Get lost.. Naalala ko na naman 'yung sinabi ni Lance sa'kin. Sa tingin ko, dapat ko na nga siyang bitawan. Kahit anong kapit pa ang gawin ko sa kanya, kung siya mismo bumitaw na, wala na ring sense.

Masakit, oo. Pero kailangan ko nga 'yung tanggapin. Napahimas ako sa tiyan ko. I'm pregnant. Baby namin ni Lance pero ayaw niya 'tong tanggapin. Ang sakit sakit sa'kin non. Pero 'yun nga, tulad ng sabi ko kay Lance, pipilitin kong hindi na magpakita pa sa kanya. Kakalimutan ko na siya. Igi-give-up ko na siya. Ito nalang baby ko ang pahahalagahan ko. Ito nalang ang pagtutuusan ko ng pansin. Bubuhayin ko 'tong mag-isa. Tatayo na sana ako mula sa pagkakaupo sa kama para mag-banyo pero..

Sh*t. Ang sakit ng tiyan ko. "Aaahh!" Bakit ganito. Ang sakit sakit ng tiyan ko. Napaupo ulit ako sa kama. Napapahawak na'ko sa tiyan ko dahil sa sakit. Anong nangyayari sa'kin? Pagtingin ko sa may binti ko.. O_O Sh*t bakit may dugo!? No. Hindi pwede. Hindi pwedeng mangyari 'to. Pinilit kong abutin ang phone ko na nakapatong sa side table. Tumayo ako pero napaupo lang ako sa sahig dahil sa sakit ng tiyan ko. "Baby ko, wag kang bibitaw. Hindi, hindi ka pwedeng mawala. Ikaw nalang ang natitira sa'kin..Hindi.." napaiyak ako habang pinipilit na abutin pa rin ang phone ko. I need to call someone. Malapit ko nang maabot ang phone ko nang makaramdam ako ng mas matinding sakit. Sh*t dumadami na ang dugo. Sa binti ko.. T_T

What to do? Sh*t. "Lance, I need you.." BLANK. ** A/N: Tweet niyo ang reactions niyo. Use hashtag #MY2Heartbreak ################################## ~~Chapter 41 ∞ Fault~~ ################################## Lance POV "Tang*na mo! Papatayin kita!" Gigil na gigil na'ko sa gagong Enrique na'to. Ang lakas pa ng loob niyang magpakita sa'kin ngayon pagkatapos ng ginawa niya? Tang*na talaga.

"Makinig ka Lance. May sasabihin ako! Wag mong idaan sa init ng ulo!" Hindi ko siya pinakinggan. Wala akong pakialam kung mabasag ang mukha niya sa bugbog ko. Ako, makakaramdam ng awa sa kanya? The hell. "Wala akong pakialam sa'yo! Fvck you!" Sabi ko saka sinuntok siya ulit. "Tama na yan!" Tch. Nagdatingan pa ang tigers. Kating-kati na ang kamao ko na mapatay ang Enrique na 'yan eh. "Brad. Lance tama na 'yan." Sabi ni Luke.

Tch. "Tang*na! Kayo ang lumagay sa kalagayan ko!? Tang*na nabuntis niya si Yumiko! Ano sa tingin nyo ang dapat kong maging reaksyon ha!?" Sigaw ko. Ngayon ko lang 'to nasabi sa kanila. "Ano!?" Mababanaag sa mga mukha nila na hindi sila makapaniwala sa nalaman nila. "That's why I want to kill that asshole!" Sigaw ko. "Hoy ikaw Enrique! Anong kabalbalan ang ginawa mo kay Yumiko!?" Sigaw ni Adrian na napalitan ng galit ang mukha. Hinigit niya sa damit si Enrique. "Magsalita ka!!" Sabi ko naman sa kanila, may karapatan akong magkaganito. "Nagpakita ako kay Lance para sabihin na ang totoo. S-Si Yumiko, oo buntis siya pero hindi ako ang ama. Si Lance. Akala ko kasi kapag nagsinungaling ako at sinubukan silang sirain, tatakbo palapit sa'kin si Yumiko pero nagkamali ako. Hindi ako pinapatulog ng konsensya ko."

O_O Anong sabi niya? "Tang*na linawin mo! Anong sinasabi mong gago ka!?" Lumapit ako para mas maharap sya. "Sa Japan palang, napansin ko na ang madalas na pagsusuka ni Yumiko. Nag-conclude na'ko na baka buntis siya. Pero one time, narinig ko yung nag-uusap kayo sa kwarto niya na magpapa-check-up kayo. Isa lang nasa isip ko, 'pag na-kumpirma nyo na buntis nga si Yumi, siguradong pakakasalan mo siya at lalo akong mawawalan ng pag-asa sa kanya kaya inunahan ko na kayo. Umalis ako agad saka pumunta sa pinakamalapit na hospital mula sa mansyon ng mga Hayashi dahil sigurado akong doon kayo pupunta." Tumigil siya saglit. "Tang*na! Ituloy mo!" Sigaw ni Adrian. Ako parang napipi. Nakikinig lang ako. Di ako makapagsalita. "Binola-bola ko ang OB dun saka sinabi kong kapag may nagpa-check-up na Yumiko Hayashi, kahit positive ang result, make it negative. Dahil ayokong tuluyang mawalan ako ng pag-asa kay Yumiko. Mahal na mahal ko siya kaya nagawa ko 'yun. That time, buntis na si Yumiko. One month pregnant na siya nun Lance at siguradong ikaw ang ama no'n."

O_O Sh*t. Tang*na. Anong sabi nya? "Sinubukan kong pigilan si Yumiko na umuwi dito sa Pilipinas dahil di ko kaya. Gusto ko siyang mapasa'kin pero wala akong nagawa. Mahal na mahal ka ni Yumiko. Kaya nga sumunod nalang ako dito sa Pilipinas at sinubukan pa rin kayong sirain." Napako ako sa kinatatayuan ko. Di ako makapaniwala sa mga naririnig ko ngayon. Fvck. "Malakas ang loob kong magsinungaling tungkol sa pagbubuntis ni Yumiko. Hinamon kita na ipa-check-up siya dahil alam kong positive ang kalalabasan n'on. Inaamin ko nagkamali ako. Hindi ko pala kayang makuha si Yumiko kahit pa masira ko kayong dalawa. Hindi mo ba naisip Lance na ang sabi ko, a week bago sya umuwi dito, may nangyari sa'min? And I'm sure na lampas one month na ang pinagbubuntis ni Yumiko."

One months and two weeks. FVCK! "Inaamin ko ang lahat ng 'to dahil alam kong papatayin mo'ko Abellano. Kilala kita. Wala kang kinatatakutan. Kaya mong pumatay. Isa pa, walang ni anino ni Yumiko ang lumapit sa'kin kahit hiniwalayan at iniwan mo siya. Tang*na. Ganon ka nga siguro kamahal ni Yumiko. Napaka-swerte mo Lance dahil ikaw ang minahal niya. Kaya sana alagaan mo siya. Magpapaubaya na'ko. Hinding-hindi na'ko manggugulo sa inyo." Pagkasabi niyon ay umalis na si Enrique. Natulala ako sa lahat ng sinabi niya. Anong ginawa ko? Sinaktan ko si Yumiko. Pinalayas ko siya. Dalawang beses ko syang nasampal. Ipinagtabuyan ko siya. Tang*na! Anong ginawa ko!? FVCK! "Lance mas makakabuti kung pupuntahan mo na si Yumiko bago pa maging huli ang lahat." Sabi ni Adrian pero hindi ako makagalaw. Biglang nag-flashback sa isip ko ang mga oras na nagmaka-awa sa'kin si Yumiko. Tang*na. Bakit ko siya sinaktan ng gano'n? Bakit di ako naniwala sa kanya? Bakit naniwala ako sa gagong Enrique na 'yun? Tang*na! Ako ang ama ng dinadala ni Yumiko!

Fvck! Sh*t! One month and two weeks! Bago sya pumuntang Japan, we made love. Fvck! Bakit diko naisip yun? Tang*nang pride 'to! Tang*na! "Di ko akalaing buntis pala si Yumi. Dapat mas inalagaan mo siya Lance. Bawal sa buntis ang ma-stress. Hindi mo dapat sya sinaktan." Sabi ni Luke saka niya ako sinuntok. Pero balewala sakin yung suntok na yun. Ang tanging nasa isip ko lang ngayon ay si Yumiko. Sya lang. "Yang suntok na yan, para yan kay Yumiko. Tang*na mo Lance ayusin mo 'yan. Baka di ako makapagpigil, agawin ko sa'yo si Yumiko. Handa akong makipagpatayan sa'yo makuha lang sya, tandaan mo yan." Sabi ni Luke saka umalis na. Wala akong maisagot sa sinabi niya. Si Yumiko.. "Lance puntahan mo na siya. Nag-stay sya sa condo ni Janna." Sabi ni Adrian.

Blankong tumingin ako sa kanila. I need to find her. I need to talk to her. Sh*t. Fvck! I loved her. Ang tanga tanga ko! Tang*na! Krrrriiinnnggg.. Biglang tumunog ang phone ni Adrian na kaharap ko ngayon. "Si James tumatawag." Sabi niya na ikinatunghay ko. Bakit bigla akong kinabahan? Sinagot ni Adrian ang tawag. Hindi ko maialis ang tingin sa kanya at lalo akong kinabahan nang magbago ang ekspresyon ng mukha niya.

"ANO!? Sige sige." Sabi ni Adrian sa kausap niya sa phone saka tumingin sa'kin. "Si Yumiko nasa ospital daw. Itetext daw niya sa'kin ang adress kung saan--" *phone beeps* Tiningnan nya ang phone nya. "Eto na. Tinext na niya ang adress. Puntahan mo na si Yumiko." Hindi na ako nagsalita. Napatakbo na'ko sa kotse ko. Fvck! Bakit nasa ospital si Yumiko? Tang*na. Diko mapapatawad ang sarili ko kung may manyaring masama sa kanya. Damn it!

-- James POV Kakauwi ko lang dito sa condo. Galing ako sa SWU eh. Pero kuymunot ang noo ko nung marinig ko ang sigaw ni Janna. "James! Tulong!" Tama, si Janna nga 'yun. Binuksan ko ang pinto ko. Nakita ko si Janna sa labas ng unit ko na natataranta. "Oh Janna bakit?" "S-Si, si Yumi.." Nanginginig na si Janna. Tang*na! Anong nangyari? Hindi ko na hinintay na magsalita pa si Janna. Tumakbo na'ko sa unit ni Janna.

"YUMI!? FVCK!" Nakita kong nakahandusay sa sahig si Yumi. May mga dugo at wala syang malay. "Janna ihanda mo ang kotse. Ikaw magdrive. Bubuhatin ko si Yumiko pababa." Sabi ko. Tang*na. Bakit nangyayari kay Yumi 'to? Nang makarating kami dito sa baba, isinakay ko agad sa kotse si Yumi. "Ako na ang magda-drive." Sabi ko saka kinuha ang susi kay Janna. Napansin ko kasi ang pagka-taranta niya. Baka di sya makapag-maneho ng maayos. Pinaharurot ko ang kotse hanggang sa makarating kami sa ospital. Agad na isinakay sa stretcher si Yumiko at isinugod sa emegrency room. Nakasunod lang kami ni Janna. "Anong nangyari?" Tanong ko kay Janna. Nakaupo kami dito sa may labas ng emergency room. "H-Hindi ko alam James. Pag-uwi ko ng condo, nakita ko na lang siyang ganon sa kwarto. Ba..bakit ang dami niyang dugo.." Nanginginig na tanong ni Janna habang umiiyak.

"Buntis si Yumi." Sabi ko. Panahon na rin para malaman nila. "What?" "Yun yung confidential na problema nila ni Lance. Nag-away sila dahil iniisip ni Lance na si Enrique ang ama ng dinadala ni Yumi." "Iniisip ni Lance yun!? Hindi niya isinaalang-alang ang kalagayan ni Yumiko? Halos magpakamatay na si Yumi dahil sa kanya James! Wala siyang ginawa kundi umiyak at magkulong sa kwarto! James.." Napalitan ng galit ang kaninang malambot na ekspresyon ng mukha ni Janna saka lalong naiyak. Maiintindihan ko siya dahil kaibigan din niya si Yumi.

"Kakauwi ko lang sa condo ko kanina nang sumigaw ka. Tang*na. Dapat pinuntahan ko agad si Yumi." Sabi ko. Sana binantayan ko siya. Sana hindi ko siya pinabayaang mag-isa sa unit ni Janna. "W-Wag mong sisihin ang sarili mo. Hindi naman natin alam na mangyayari 'to. Kahit ako, kung alam ko lang na buntis siya, hindi ko siya iiwang mag-isa dun sa unit ko. Sh*t!" Umiiyak na sabi ni Janna. Hindi na'ko nagsalita. Alalang-alala na'ko kay Yumi. Sana maayos lang siya. Nabalot ng katahimikan ang buong corridor. Tanging hikbi lang ni Janna ang naririnig ko. *eccckk* Sabay kaming napatayo ni Janna nang lumabas mula sa emergency room ang doctor. "Doc kumusta ang pasyente?" Agad na tanong ko. Hindi ko ikakailang lumakas ang kabog ng dibdib ko.

"Ikinalulungkot kong sabihin pero kritikal ang lagay ng pasyente. Masyadong maraming dugo ang nawala sa kanya. Mabuti nga at naisugod nyo agad siya dito dahil kung ilang minuto pa ang lumipas, maaaring mas kritikal pa ang mangyari sa kanya.." Fvck. "S-Sa baby nya. Buntis siya doc." Nanginginig na'ko sa kaba. "Mas ikinalulungkot kong sabihin pero, nawala ang bata sinapupunan nya. Nakunan siya dahil sa sobrang depresyon, gutom at pagod. Mamaya ay ililipat na sa kwarto ang pasyente. Paumanhin." Sabi ng doctor saka niya ako tinapik sa balikat bago umalis. Naiwan kami ni Janna na tulala. Si Janna mas lalong umiyak. Ako? Tang*na nanginginig ako sa sobrang galit kay Lance at awa kay Yumi. Hindi ko na namalayan ang kusang pagtulo ng luha ko. Bakit kailangang mangyari 'to kay Yumi? Fvck. Anong magiging reaksyon ni Yumi 'pag nalaman nyang nakunan sya? Tang*na talaga! "I need to call him." Sabi ko. Kailangang malaman 'to ni Lance. Kahit pa wala na siyang pakialam kay Yumi, karapatan pa din nyang malaman dahil siya ang ama.

"Pero.." "Kahit gusto ko siyang patayin sa suntok ngayon, kailangan nyang malaman ang katarantaduhang ginawa nya." Sabi ko saka nag-dial sa phone ko. Si Adrian ang tatawagan ko. Dahil sigurado akong hindi sasagutin ni lance ang tawag ko. Sinagot naman agad ni Adrian ang tawag. "Sabihin mo kay Lance, kung may halaga pa sa kanya si Yumiko, pumunta siya dito sa ospital. Itetext ko sa'yo ang adress." Sabi ko saka pinutol na din agad ang tawag. Ilang minuto lang ang nakalipas ay nailipat na sa kwarto si Yumiko. Ang daming aparato ang nakakabit sa kanya. Naaawa ako lalo sa kalagayan nya.

Inakbayan ko si Janna saka inalo. "Ssshhh.." Kanina pa yan iyak ng iyak. *boogsh* Napatingin kami sa pinto nang lumagabag 'yun. "YUMIKO!?" Si Lance hangos na hangos na pumasok dito sa kwarto kasunod ang tigers. Agad na tumayo si Janna at humarang sa dadaanan ni Lance papalapit sa kama kung saan nakahiga si Yumi. *PAKK*

Malakas na sampal ang binigay ni Janna kay Lance. Nagulat ang lahat except me. He deserved that slapped. Kitang-kita sa mga mata ni Janna ang galit niya kay Lance. "Anong karapatan mong saktan si Yumi? Ha?" Umiiyak na sigaw ni Janna kay Lance. Ako nagpipigil lang dahil kanina ko pa gustong basagin ang mukha nyang si Lance. Kahit kapatid ko yan, di ko sasantuhin yan. "Wala kang kwenta Lance! Hindi ka deserving para kay Yumi. Damn you Lance Abellano! Napakabait ni Yumi para maranasan nya 'to! Alam ko na lahat Lance! Alam ko na ang pinag-awayan nyo! Damn you. Ang tanga-tanga mo para isipin na hindi ikaw ang ama ng pinagbubuntis nya! Ang tanga-tanga mo!" Patuloy na sigaw ni Janna. Si Lance nakatulala lang habang nakikinig kay Janna. Himala. Natauhan na ba yang gago na 'yan? Lumapit si Adrian kay Janna. "Janna tama na yan.."

Pero hindi nakinig si Janna kay Adrian. Nakatutok pa rin ang tingin nya kay Lance. "Ano Lance? Sabihin mo nga, kung talagang mahal mo si Yumiko, maniniwala ka sa kanya! Pero ano!? Anong pinairal mo!? Kailangan pa bang may sanggol na madamay dito bago ka matauhan? Wala na Lance! Wala na ang baby nyo ni Yumiko! Nakunan sya at si Yumiko? Kritikal ang lagay nya. Yun ay dahil sayo!" Nanlaki ang mata ni Lance sa sinabi ni Janna. Kahit ang tigers na nandito, nagulat. "Janna.." Pilit na pinipigilan na ni Adrian si Janna pero hindi sya pinapansin nito. "Sabihin mong nagbibiro ka lang.." Nanginginig na sabi ni Lance. Sa wakas ay nagawa din nyang magsalita. "Sa tingin mo magagawa ko pang magbiro?damn you Lance! Bakit ba kayong mga lalaki napaka-insensitive nyo!? Hindi nyo naiisip ang nararamdaman ng mga babae! Wala kayong kwenta!"

Pagkasabi niyon ni Janna ay niyakap ito ni Adrian. She's crying all over again. Now, this is my turn. Tumayo ako at mabilis na lumapit kay Lance. *boogsh* Sinuntok ko sya ng buong pwersa dahilan upang matumba si Lance at mapaupo sa sahig. Mabilis na lumapit sa'kin sina Luke at Jerome saka ako hinawakan. "Gago ka Lance! Kahit kapatid kita, hindi ko ito-tolerate ang ginawa mo! Dahil sa hindi mo pagtitiwala kay Yumiko nangyari ito! Alam mo ba bakit sya nakunan? Dahil sa depression, pagod at gutom. Pagod na kakaiyak sa'yo! Gago ka! At ngayon? Kritikal ang lagay nya! At dahil din yun sayo! Kelan ka ba magbabago ha Bro? Kelan!? Palagi mo nalang sinasaktan si Yumiko! Fvck you! Kaya hindi na'ko magtataka kung sa paggising ni Yumi, hindi ka na nya hanapin pa at kailanganin."

Tinungo ko ang pintuan upang lumabas. Kelangan ko mag-cool-down dahil baka ano magawa ko kay Lance. Sumunod sakin ang ilang tigers. Bago makalabas ng tuluyan narinig ko pa ang sigaw ni Lance. "B-Babe..fvck! Sh*t! Tang*na!" Sinuntok pa nya ang pader. "Damn it! Fvck!" Magsisi ka ngayon Lance dahil sa katigasan ng puso mo. You deserved it. Ang dapat sa'yo, makaramdam ng sait, doble sa naramdaman ni Yumiko. -- Lance POV

Hindi ako makapaniwala sa mga nangyari. Tang*na! I want to kill myself. Hindi ko alam kung anong ire-react ko sa nalaman ko. Fvck! Malayang umagos ang luha ko dahil sa galit sa sarili ko. Pinatay ko ang sarili kong anak. Kritikal si Yumiko nang dahil sa'kin. Tang*na! Diko mapapatawad ang sarili ko. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Fvck! Sana mapatawad ako ni Yumiko. Hindi ko kayang mawala siya sa'kin. Fvck! "B-Babe sorry. Babe sorry.." Iyak ako ng iyak ngayon. Gusto kong saktan ang sarili ko. It was all my fault! Bakit ako naniwala sa Enrique na 'yun? Tang*na talaga! Sinaktan ko si Yumiko. Tang*na! Tang*na kasing pride 'to. Sa tuwing magagalit ako, wala akong pinakikinggan. Sobrang pagmamahal ko kay Yumiko, nabubulag na ako ng dahil sa selos. Tang*na!

Babe sana mapatawad mo'ko. Gagawin ko ang lahat para makabawi. Fvck! Sh*t. Hinawakan ko ang kamay ni Yumiko at hinalikan yun. "I love you babe. Magpagaling ka. Gumising kana.." Fvck myself! ** A/N: Magiging busy po ako this weekends so next UD will be on tuesday. Thanks. Keep on tweeting. Use #MY2Heartbreak Follow me on twitter @pinkyjhewelii ################################## ~~Chapter 42 ∞ Pain~~

################################## James POV Nakabantay ako dito sa kwarto kung saan narito si Yumi. Si Lance nag-banyo sandali. Hindi pa yun umuuwi mula kagabi. Hindi pa nga yun kumakain. Iyak lang ng iyak. Tch. Alam kong masakit para sa kanya ang nangyari. Pero mas masakit ang nararamdaman ni Yumi. Isa pa, siya lang naman ang dapat sisihin. Sinaktan nya si Yumi. Kung naniwala siya at nagtiwala siya, hindi aabot sa ganito. Hindi ko nga yan pinapansin. Andito lang ako sa sofa sa gilid. Ang ibang tigers, palitan ng pagpunta dito. Sila na din ang nagdadala ng pagkain. *eccckk* Pagtingin ko sa pinto, si Luke at Kit. "Hindi pa rin gumigising si Yumi?" Tanong ni Luke.

Kinakabahan na'ko sa maaaring mangyari 'pag nagising si Yumi. Isa lang kase ang nasisiguro ko, magagalit siya at masasaktan na naman 'pag nalaman nyang wala na ang baby niya. "Hindi pa." Sagot ko. Paupo na sina Luke ng sofa nang.. O_O [A/N: Play the song sa gilid.] Si Yumi biglang gumalaw ang daliri pagkatapos ay dahan-dahang nagmulat ng mata. Napatakbo tuloy kami nina Luke palapit kay Yumi. "Yumi.."

"A-Ang baby ko.." Yun agad ang tanong nya. Paano ko sasagutin yun? Si Lance nasa banyo pa. I hold her hand. "Yumi wala na ang baby mo.." At last nasabi ko. Sh*t. Hindi ko ma-describe yung reaction ng mukha ni Yumi. Para siyang paiyak na pero alanganing ngi-ngiti ganon. "Tell me you're just kidding James. Right? I know you are." Sh*t. Anong sasabihin ko? "Yumi yun ang totoo, wala na ang baby mo. Nakunan ka dahil sa sobrang stress and depression.." "No! You got to be kidding me! Hindi!" Sigaw nya. Fvck. She's starting to cry. Napatingin ako sa may banyo. Nakatayo na si Lance dun at tumutulo ang luha. Hindi siya makalapit dito sa'min sa may kama ni Yumi.

Niyakap ko si Yumiko. "Yumi nakunan ka. Yun ang totoo at kailangan mo yung tanggapin." Matigas na sabi ko. "No! No! Hindi. Hindi yun pwedeng mangyari. Siya nalang ang natitira sa'kin. Siya nalang! Bakittttt!" She burst out crying. "Yumi.." Pinilit nyang bumangon. Saka humawak sa tiyan niya. "You're still here baby right?" Sabi nya habang hinihimas ang sarili nyang tiyan. Fvck. Seeing her like this? It was heartbreaking. Alam kong hindi nya agad-agad matatanggap ang pagkawala ng baby niya.

"Yumi.." She looks at me while crying. "J-James. My baby is safe. Diba? Tell me. My baby is still on my womb.." Umiling ako. "Wala na siya Yumi. You need to accept the fact that your baby is gone. Sorry Yumi. Sorry to tell you this but.." I paused for a while and looked at the other side kung saan naroon si Lance. "You're not pregnant anymore." Napalitan ng kakaibang lungkot ang mukha ni Yumiko. Parang di siya makapaniwala sa sinabi ko. She's crying in pain. Nanginginig na yung labi nya dahil sa pag-iyak. "B-Bakit..ba..kit.." Hindi niya pa maituloy ang sasabihin niya dahil sa sobrang pagka-habag sa sarili niya. Nasasaktan akong makitang ganito si Yumiko. Fvck. Natahimik kaming lahat at tanging hagulhol nalang ni Yumi ang nangingibabaw sa buong kwarto.

"H-Hindi pwede..hindi pwedeng manyari yun. H-Hindi ako pwedeng iwan ng baby ko. H-Hindi pwede.." She said while crying. Hindi pa rin niya napapansin si Lance na nakatayo sa may pinto ng CR. "Y-Yumi.." Si Luke, sinubukan niyang aluin si Yumi pero lalo lang siyang umiyak. "Bakit kailangang mangyari 'to? B-Bakit..bakit anak ko pa? B-Bakit hindi nalang ako? Bakit.." FVCKING SH*T. Di ko na napigilang maluha dahil sa nasasaksihan ko. Kitang kita kay Yumi na sobra syang nasasatan ngayon. "B-Babe.." At last nagsalita din si Lance na hindi ko napansin, nakalapit na pala sa'min dito sa may kama ni Yumi. "Y-You're here?" Mapait na tanong ni Yumi. "Why you're here!?" Puno ng hinanakit ang boses ni Yumi.

"Babe.." Sinubukang lumapit ni Lance kay Yumi pero masama ang tingin ni Yumiko sa kanya. "Get out!" Sigaw ni Yumi habang patuloy sa pag-iyak. "Babe.." "I said get out! Get out! I don't want to see you! Kasalanan mo 'to! Kasalanan mong lahat 'to! Wala kang puso Lance! W-Wala ka..ng puso..." Humahagulhol na si Yumi habang sinasabi yan. Tang*na. Para na nga kaming mga bakla dahil pati kami umiiyak ngayon. "Babe I'm sorry. I'm sorry. Hindi ko ginustong mangyari 'to sa baby natin. Hi--"

"What did you say? Baby natin? Are you kidding me? Paksh*t ka Lance! Pagkatapos mo akong itaboy? Pagkatapos mong ipagpilitan na hindi ikaw ang ama ng dinadala ko, sasabihin mo ngayon, anak natin? Sh*t ka Lance! I hate you! Ang sama sama mo! Halos lumuha ako ng dugo sa pagmamaka-awa sayo pero anong ginawa mo? Pinagtabuyan moko! Pinaalis mo ako sa buhay mo! Ang sakit sakit nun Lance! Ang sakit sakit alam mo ba? Ha?" Fvck this scene. Tahimik lang kaming nakikinig sa palitan ng salita nina Lance at Yumiko. "No babe. I'm sorry. Nagsisisi akong ginawa ko yun. Nagsisisi akong nasaktan kita. Nagsisisi akong hindi ako naniwala sayo. Nagsis--" *PAKKKK* Isag malutong na sampal ang natanggap ni Lance kay Yumi. "Nagsisisi? Alam mo ba ang salitang yun Lance? Parang sa pagkaka-alam ko, wala yun sa vocabulary mo. Bakit? Dahil napakataas ng pride mo! Wala kang ibang pinakikinggan! Wala kang ibang pinaniniwalaan kundi yung mga kasinungalingan ng iba! Hindi mo man lang pinaniwalaan ang mga sinabi ko tapos sasabihin mo ngayon, nagsisisi ka? Ilang beses mo na akong sinaktan Lance! Ilang beses na, ha? Hindi ko na mabilang sa dami! Mula ng mahalin kita, pulos sakit nalang yata ang naranasan ko eh. Mas marami pa yung sakit kesa saya! Bakit kailangan kong maranasan 'to Lance? Sabihin mo sakin, anong kulang? Anong pagkukulang ko!!"

Nagpipigil nalang ako ng sarili kong masuntok si Lance. Yumi is really hurt. Nanginginig na ang labi nya habang umiiyak. Hahayaan ko siya ngayong sabihin ang lahat ng saloobin niya kay Lance dahil alam kong sa mga oras na'to, makikinig si Lance sa kanya. "B-Babe.." "Stop calling me babe. Nakalimutan mo na ba kung paano mo ako pinagtabuyan? Kung ilang beses mo akong sinampal? Natatandaan mo pa ba ha? Kung paano ako nagmaka-awa sayo na maniwala ka sakin? Anong ginawa mo Lance? Anong ginawa mo ha! Pinag-isipan moko ng masama at ipinagtulakan sa paksh*t na Enrique na yun! Damn it Lance! Hindi ko alam kung bakit ikaw pa ang minahal ko!" "I love you babe. I love you. Mahal na mahal kita. Sorry..sorry.." Lance said while crying in front of Yumiko. "If you really love me, you won't hurt me. You will respect me, you will believe in me, you will.." Napatigil si Yumiko dahil sa pag-iyak nya. "You will trust me.."

"I'm sorry. I'm begging you babe. Babawi ako. Gagawin ko lahat para makabawi. Gagawin ko lahat.." Sumama lalo ang tingin ni Yumiko kay Lance. "Ngayon pa? Ngayon pa Lance? Huli na ang lahat. Dahil kinasusuklaman na kita dahil sa pagkawala ng anak ko. Alam mo, ayos lang naman sakin kung ilang beses mo akong saktan, tatanggapin at patatawarin pa rin kita dahil mahal na mahal kita. Pero anak ko na ang pinag-uusapan dito. Hinding hindi kita mapapatawad Lance. Nawala ang isa sa.." Yumi paused for a while. "Isa sa..pinakamahalagang tao para sa'kin. Anak ko yun! Anak ko yung nawala. Anak ko yung namatay Lance! Siya na nga lang sana yung matitira sa'kin pero nawala pa ng dahil sayo! Dahil sayo!" "A-Anak natin.." "Stop it! Hindi mo nga anak yun diba? Kulang nalang mandiri ka sa pagsasabing hindi mo anak ang dinadala ko tapos sasabihin mo yan ngayon kung kelang wala na sya!? Anong klaseng tao ka Lance? Anong klaseng puso meron ka? You don't deserved my love. Umalis ka na." "No, no. Babe mag-usap tayo ng maayos please. Magkaka-ayos tayo. Maaayos ang lahat. Aayusin natin 'to. Please babe.." Ngayon ko lang nakitang umiyak ng matindi si Lance. He looks miserable. Pulang-pula na rin ang mukha niya sa kakaiyak tulad ni Yumiko.

Nagkakatinginan lang kami nina Luke. Hindi kami maka-sabat sa kanila. Alam naming wala kaming karapatang makisabat sa ngayon. "Dati, masaya ako na minahal kita. Pero ngayon? Pinagsisisihan kong minahal kita Lance Abellano. Kaya umalis ka na sa harap ko. Dahil hangga't nakikita kita, hindi mawawala yung sakit dito sa dibdib ko.." Napatungo si Lance sa sinabing yun ni Yumiko. I tap his shoulder. "Bro umalis ka muna. Wag mong sabayan ang galit ni Yumi. Hindi mo siya masisisi." Bulong ko sa kanya. He still crying like a girl. He looks at Yumiko. "I love you babe. Mahal na mahal kita. Gagawin ko lahat mapatawad mo lang ako. Gagawin ko lahat para maibalik yung dati. Pangako, magbabago na'ko. Magbabago nako babe.." "Umalis kana! Fvck your promises! Tama na! Ito na yung huli Lance. Sagad na ang pasensya ko. Hindi lang ako ang nasaktan mo ngayon, pati ang anak ko. Kaya wag na wag ka ng magpapakita pa sa'kin."

"B-Babe.." "I said get out! Get out of my life!" "Lance sige na umalis ka muna." Sabi ko. Alam kong kahit anong sabihin nya kay Yumi, hindi maaalis ng ganun-ganun lang ang galit niya. Hindi na nagsalita si Lance. Inakbayan ko na sya palabas ng kwarto ni Yumiko. Hindi ko yata kayang awayin si Bro ngayon. Dahil alam kong nasaktan na siya sa mga sinabi ni Yumiko. --

Yumiko POV Hindi ko layang pigilan ang sarili kong humagulhol sa iyak. Ang malaman kong nakunan ako? Sh*t! Ang sakit, sakit lang. Kinamumuhian ko si Lance. Kasalanan nya 'to. Ayoko na sa kanya. Ayoko ng mahalin siya. Ayoko na! "Yumi.." Napatingin ako kay Luke na uma-alo sakin ngayon. "All girls want is to feel beautiful, be loved and to be treated with respect. Pero bakit parang hindi ko yun naranasan kay Lance? Bakit lahat ng pinagsamahan namin, natabunan ng sakit? Bakit nangyayari samin 'to? B-Bakit kailangang maranasan ko ang ganitong klaseng relasyon?" Ang sakit sakit na. Halos sasabog na ang dibdib ko sa sobrang sakit eh.

"Sshh. Tama na. Always remember this, all relationship has its problems. But what makes it perfect is when you still want to be there when everything sucks." "Yeah. Everything about us sucks! And I don't want to stay with him. It's over. I don't want him in my life. Ayoko na. Ayoko na.." Niyakap ako ng mahigpit ni Luke kaya medyo gumaan ang pakiramdam ko. Kaunti lang dahil tone-toneladang sakit ang nararamdaman ko ngayon. Nagsisisi siya? Wala na akong pakialam pa dahil kahit anong gawin nya, hinding-hindi na ako babalik pa sa kanya. This is the end. --

Lance POV Tang*na. Fvck! Di ko kayang mawala si Yumiko. Akin siya. Akin lang sya. Siya ang pakakasalan ko, siya ang mapapangasawa ko, siya ang makakasama ko hanggang pagtanda. Tang*na! Ang laki kong gago! Tang*na! Hindi ko alam ang gagawin ko 'pag nawala sakin si Yumiko. Nawala na ang baby namin, hindi ko na hahayaang pati siya mawala sakin. Gagawin ko lahat. Lahat lahat para tanggapin nya ako ulit. "You deserved this." Sabi ni James. Tumango ako. "I know." Sagot ko. I deserved this. Ilang beses na akong nangako na magbabago na pero di ko pa rin mapanindigan. Tang*na. Mahal na mahal ko si Yumiko. Kung hindi ko man napapanindigan ang pangako ko, hindi ko yun sinasadya. Ganon nako talaga. Masyado lang akong kinakain ng selos ko. Sa sobrang pagmamahal ko kay Yumiko, handa akong pumatay.

"Alam mo ba Lance. Pag ang isang babae minahal at pinatawad ka pa rin sa kabila ng ilang beses na pananakit mo sa kanya, I guarantee you she is the one. Ilang beses mo ng sinaktan si Yumiko, saksi ako don pero nasaan sya? Nanatili siya sa tabi mo dahil mahal na mahal ka nya. Pero anong ginawa mo? Sinagad mo eh. Umabot tuloy sa puntong isuka ka na nya dahil sa sobrang pananakit mo sa puso nya." "It's not my intention. Damn this jealousy and pride! Anong gagawin ko? Galit na galit sa'kin si Yumiko. Pinagtatabuyan niya ako. Pinaalis na niya ako sa buhay niya. Ibang-iba ang Yumiko na nakaharap ko kanina. Galit lang ang nakikita ko sa mga mata niya.." Sabi ko. Hindi ko mapigilan ang sarili kong umiyak. Hindi kahinaan ang pag-iyak. Dahil ang pag-iyak ng isang lalaki, simbolo iyon ng tunay na pagmamahal. "Ganito kasi yun bro. Pain makes people change. Kaya dapat simula palang hindi mo na siya sinaktan kung ayaw mong magbago ang trato niya sayo." He has a point. Tama siya. Tang*na. Mababaliw ako pag tuluyang nawala sakin si Yumiko. Alam kong napakababa ng percent ng possibility na mapatawad pa ako ni Yumiko, pero gagawin ko pa din ang lahat. Lahat lahat. "Magbabago na ako. Hindi ko na paiiralin ang pride ko. Pakikinggan ko na si Yumiko. Magtitiwala na ako sa kanya.."

"Bro. Wag ganyan. Wag mong sabihin. Mas maganda kung gawin at ipakita mo nalang. Tama na ang satsat kase ang nangyayari, hanggang salita o pangako ka lang. Gawin mo nalang." Sabi ni James. Hindi nako nakapagsalita sa sinabi ni James dahil tama na naman sya. Gagawin ko nalang. Ipapakita ko kay Yumiko na nagbago na'ko. Hindi na magiging mainitin ang ulo ko. Pag-aaralan kong i-kontrol ang emosyon ko. Gagawin ko ang lahat para hindi na siya masaktan pa sa'kin. Mahal na mahal ko si Yumiko. She's my life. Siya lang ang tanging kukumpleto sa buhay ko. Siya lang. ** A/N: Damn lines. Pati ako nasasaktan. Use #MY2Heartbreak as your hashtag. Tweet me @pinkyjhewelii ################################## ~~Chapter 43 ∞ Begging~~ ################################## Yumiko POV

Hanggang ngayon, ramdam na ramdam ko pa rin ang sakit sa dibdib ko. Ikaw ba naman ang mawalan ng anak dahil sa kapabayaan ko na rin. Alam kong pareho kaming may kasalanan. Hindi lang si Lance. Pati ako. Alam kong buntis ako pero inuna ko ang pag-e-emote. Kung sana naging manhid nalang ako para di ako nakaramdam ng labis na sakit kay Lance, edi sana hindi ako na-depress, sana hindi nalaglag ang baby ko. </3 Hindi ko na kayang patawarin si Lance. Masyado ng masakit ang manatili pa sa tabi niya. Ang hirap niyang ipaglaban. Ang hirap nyang mahalin. Ang hirap niyang intindihin. Ilang araw ang lumipas bago ako nakalabas ng hospital. Si Lance, araw-araw nya akong pinupuntahan nun sa ospital pero tinataboy ko lang sya. Hindi ko siya kinakausap at higit sa lahat, hindi ako nag-aksaya ng ni segundo para tingnan sya. Ayoko syang nakikita dahil sa halip na gumaling ang puso kong nasugatan, lalo lang sumasakit to the point na nagkaka-infection na. Wala ng natitirang chance sa puso ko para sa kanya. I give up. Tapos na ang lahat samin.

Yumiko Hayashi. Nagbabalik na sa dati. Ibabaon ko na sa limot lahat ng alaala namin ni Lance. Nag-stay ako sa condo na bagong bili ko lang. Kahit pinilit ako ni Lance na sa mansyon pa rin nila tumira, hindi ako nagpapilit. Bukod sa ayoko na syang nakikita, wala ng namamagitan pa sa aming dalawa. Hindi nakarating kay Papa ang nangyari sakin. Wala akong balak na ipaalam pa yun sa kanila. Magpapagaling lang ako then babalik na din ako sa Japan and stay there for good. Dahil bago ako lumipad pa-balik sa Japan, sasabihin ko sa lahat lalo na kina Papa at Mr. Abellano na uurong na'ko sa kasal namin ni Lance. At pag nasa Japan nako, kung sinuman ang maging bago kong fiance, tatanggapin ko na at magpapakasal ako ng walang pag-a-alinlangan. Ayoko ng magmahal pa. Mas mabuti ng business nalang ang namamagitan sa lahat. Para hindi ko na ulit maramdaman pa ang ganitong klaseng sakit. Bzzzzttt.. Huh? May bisita ako. Kung hindi yan si James o si Janna, tigers yan. Lagi nila akong kinukumusta. Si Lance hindi niya alam saan 'tong condo ko. Mahigpit kong pinagbawal sa lahat na wag sasabihin kay Lance dahil alam kong kukulitin at guguluhin nya lang ako tulad ng ginawa niya sa ospital.

Lumapit ako sa pinto at pinagbuksan ang nag-buzzer. "YUMIKO!" O_O Sinalubong ako ng mahigpit na yakap ni Trigger. Bakit sya narito? At paano nya nalaman ang condo ko? "Why are you here? H-How?" "Tch. Kung alam ko lang ang gagawing kagaguhan ni Lance, hindi ko dapat hinayaang balikan mo sya. Gago talaga yun. Mapapatay ko yun eh. Nag-hire ako ng private investigator para hanapin ka. Inalam ko din lahat ng nangyari sayo. Mula kasi nung nagkabalikan kayo ni Lance, nag-bakasyon muna ako sa London para mag unwind. Pero di ko inaasahan ang malalaman ko nang makauwi ako dito sa Pinas. Damn that asshole!" Galit na sabi ni Trigger saka diretsong pumasok sa loob ng unit ko.

Hinayaan ko nalang sya at sinaraduhan na ang pinto. Nagtungo kami sa salas. "Okay na naman ako." Sabi ko. "You're not okay. Alam ko ang nangyari. Tch! Sabi ko naman sayo, nandito lang ako para sayo. Hindi pa naman kita gini-give-up. Nag-give-way lang ako." Sabi nya saka naupo sa sofa. I sighed. "Ayoko na sanang pag-usapan yan. I'm moving on. Gusto ko ng kalimutan ang lahat ng nangyari." "I know, I know. I'm sorry. Badtrip lang talaga ako sa gagong Abellano na yun." "Ayoko na syang pag-usapan. I'm tired. Nanghihina pa ako." "Sorry. Anong balak mo ngayon?" Tanong nya.

"Balak? Madami. I'm planning to go back to Japan pag nakausap ko na ang both side ng parents namin ni Lance. Uurong na'ko sa kasal." "That good to hear. You know Yumi, I can be your fiance. I'm willing to marry you. You know that." Hay. Ideal groom na din siguro si Trigger pero ewan ko ba. Wala syang amor sakin. "I have to rest. Kung gusto mo ring magpahinga, bahala ka na dyan. Aakyat nako sa taas." Paalam ko. Hindi ko na hinintay ang sagot nya. May tiwala naman ako sa kanya kaya hayaan ko lang sya dito sa unit ko. Nang maka-akyat ako dito sa kwarto, ni-locked ko yung pinto saka pabagsak na nahiga sa kama. Another day has passed. As always, nagpapahinga lang ako at kulong lang ako dito sa unit ko. Umiiwas nalang talaga ako sa lahat ng bagay at tao na maaaring makasakit sakin.

-- Lance POV Araw araw na'kong nag-iinom. Fvck this life. I want Yumiko back. Sh*t. Kahit alam ko kung saang condo sya nakatira, hindi ko sya pinupuntahan. I'm giving her space dahil alam kong malaki pa ang galit nya sa'kin. Paano ko nalaman ang condo nya? Anong silbi ng private investigators? Tch. Makakapatay na talaga ako. Naalala ko kanina. Pinuntahan ako ni Trigger. Tang*na nagbalik pa yung gago na yun. Hindi mawala sa isip ko yung mga sinabi nya kanina. *flashback*

Ikinagulat ko ng makita ko si Trigger na nag-aabang sa labas ng mansyon. "Tang*na mo Abellano!" Sinugod nya ako saka sinuntok. Wala akong lakas na umilag at lumaban kaya napuruhan nya ako. Ilang pasa lang naman at sugat sa labi ang nakuha ko. I deserved that dahil alam kong ginawa nya yun para kay Yumiko. "Tang*na! Nag-give-way ako dahil ikaw ang mahal ni Yumiko! Akala ko tuluyan ng sasaya si Yumi. Kaya nga umalis ako ng bansa. Tapos malalaman ko na mas malala pa ang ginawa mong gago ka! You don't deserved her love! You asshole! Mapapatay kita Abellano! Kung dati nagpaubaya ako? Asahan mo ngayon, once na makuha ko na si Yumi, hinding-hindi mo na sya makukuha pa. Tandaan mo yan. Wala ng sayo Abellano. Akin na si Yumiko. Wag na wag ka ng lalapit pa sa kanya. Damn you!" *end of flashback*

Pagkatapos nun, umalis na sya. Doon ko na-realize na may mahigpit akong karibal kay Yumiko. Fvck. Hinding-hindi ako papayag na makuha nya si Yumiko. Gagawin ko lahat. Magbabago na'ko permanent. Gagawin ko yun para sa asawa ko. Para kay Yumiko. Fvck. Diko kayang mawala sya. Ikakasal pa rin kami. Kami pa rin sa huli. Kami lang. "Bro iinom ka na lang ba palagi?" Tanong ni James na mukhang kararating lang dito sa mansyon. Dito ako umiinom ng alak sa bar counter sa may entertainment room. "Ano pa bang maaasahan ko sa ngayon? Alak lang." Mahinahon na sabi ko. I'm trying to be calm. Nagbabago nako. Gusto kong ipakita hindi lang kay Yumiko ang pagbabago ko kundi sa lahat. "Tch. Bro walang magagawa ang alak sa problema mo. Tanggapin mo nalang na.." He paused for a second. "Na inayawan ka na ni Yumi." "Inayawan nya ako sa ngayon. Gagawa ako ng paraan para maibalik ang lahat sa dati. Mahal na mahal ko si Yumiko. Wala akong ibang hinahangad kundi siya lang."

"Tch. Kasalanan mo din kasi bro. Nung nasayo na kasi, hindi mo iningatan. Ngayong wala na sayo saka ka magkakaganyan. Nasa huli talaga ang pagsisisi." Umiiling na sabi ni James. I know my fault. Tch. At tinanggap ko lahat ng pagkakamali ko. This time, talagang nagsisisi nako. "Tch. Gagawin ko ang lahat, bumalik lang siya sa'kin." "Goodluck sayo bro. Wag kang masyadong umasa. Basta gumawa ka nalang ng paraan Lance. Tandaan, wag puro pride at init ng ulo ang pagaganahin. Baka mamaya makita mo lang may kasabay na lalaki si Yumiko, mag-ala-HULK ka na naman dyan. Tch." "Nagbabago nako. Alam mo yan." "Oo alam ko bro. Pero minsa kasi puro ka satsat. Kaya ayos na rin yung sigurado."

Yeah he's right pero magbabago na talaga ko. I'm starting to control my emotions. At ginagawa ko ito para kay Yumiko. -- Yumiko POV Maaga akong nagising dahil sa tawag na natanggap ko mula kay Trigger. Niyayaya niya akong mag-lunch sa mall.

Yung kahapon na nagpahinga ako dito sa kwarto ko, ngayon lang ako nagising. Sumasama-sama pa kase pakiramdam ko. Si Trigger akala ko nag-stay dito sa unit ko. Hindi pala. Umuwi din daw siya kahapon nung umakyat nako sa kwarto ko. Wala namang masama kung tinanggap ko yung invitation nya for lunch. Single naman ako at walang pwedeng magdesisyon para sa sarili ko kundi ako lang. Mabuti pa maligo na ako para makapag-ayos na rin. Sa mall na kase kami magkikita ni Trigger. Hello world! I'm free! --

Nandito na ako sa mall. I'm waiting for Trigger. Inagahan ko talaga dahil wala naman akong magawa sa unit ko. Nagsend na ako ng message sa kanya na nandito na ako sa mall. Naupo ako sa isa sa mesa dito sa restaurant sa mall kung saan yung usapan namin ni Trigger. Then wala pang one minute, may biglang umupo sa harap ko. Nagulat ako pero hindi ko pinahalata. Paano nya nalamang narito ako? Paano nya ako nasundan? Paano niya nalaman na pupunta ako dito? "Babe." I rolled my eyes and stared at him. "Do you need anything?" Mataray na tanong ko.

"You. My wife. I need you." He said sincerely. Mahal na mahal kita Lance pero tapos na ang pagka-martir ko sayo. "You're wife's not here. Sorry mister pero naliligaw ka yata." Pagtataray ko pa rin. "My wife's name is Yumiko Hayashi Abellano and I know that's you. Hindi pa'ko bulag para di makilala ang babaeng laman ng puso't isipan ko." Nakikipagtagisan sya ng tingin sakin pero malambot ang ekspresiyon ng mukha nya. I sighed. "Get out." "As far as I know, you're not the owner of this restaurant so you don't have the right to get me out."

"You're disturbing me. So please? Get out or find another table." Sabi ko. Malapit nako mainis talaga. "I want this table. I want to be with my wife." Matigas nyang sabi. Argh! He's getting into my nerve. "Don't try me." Kayang-kaya ko na syang balewalain ngayon kaya wag nya akong susubukan. Di ako natutuwa sa kanya. Hindi siya nagpatinag. He's still looking at me. Kitang-kita ko yung kalungkutan sa mga mata niya pero wala nakong pakialam pa. "I love you babe. Mahal na mahal kita. Magbabago nako. Basta wag mo nako iiwan.."

I hate this kind of conversation. Tumayo nako. Pero bago ako tumalikod. Kinuha ko ang isang basong tubig na dinala ng waiter kanina at ibinuhos sa ulo ni Lance. Narinig ko ang pag-singhap at bulungan ng mga taong nandito sa restaurant. Tumalikod na ako pero napatigil ako nang bigla siyang magsalita. "Kahit pa ilang beses mo akong ipagtabuyan, kahit ilang beses mo pang ipamukha sa'kin na hindi mo na ako kailangan, hindi ako titigil. Hindi ako titigil dahil kailangan kita, mahal kita at diko na kayang mabuhay ng wala ka sa tabi ko. Gagawin ko lahat para bumalik ang dating Yumiko. Yung Yumiko na mahal na mahal ako.." Sh*t. Nanggigilid ang luha ko. Kaya ayoko siyang nakikita eh. Sumasakit ang puso ko. "Hindi na babalik ang dating Yumiko kaya wag ka ng umasa pa. Forget about me." Sabi ko habang nakatalikod. "May tiwala ako sayo. May tiwala ako sa pagmamahal mo sa'kin. May tiwala ako s-sa.."

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko nang marinig ko yung pag-garalgal ng boses nya. He's crying? I don't care. Lalakad na sana ulit ako nang dumating si Trigger. "Yumi." He said bago ako nilampasan. "Why are you here Abellano?" Narinig kong tanong ni Trigger kay Lance na nasa likod ko. Di pa din ako lumilingon. "Pinupuntahan ko ang asawa ko." Sagot ni Lance. Tumawa si Trigger. "Baliw ka na Abellano. Itatak mo sa isip mo na wala na si Yumiko sa'yo. She's mine. Okay?"

Hinayaan ko lang si Trigger pero wala na'kong narinig na sagot ni Lance. "T-Trigger let's go." Sabi ko. "Okay Yumi. Let's go somewhere na walang mang-iistorbo sa'tin." Sabi ni Trigger saka ako inakbayan. Hinayaan ko lang sya. Lalakad na sana ako ulit nang may humawak sa braso ko. Napalingon ako. Nakatayo na si Lance. He's crying. Sh*t. "B-Babe. Wag kang sumama sa kanya please.." Hinila ko ang kamay ko. "Wala kang karapatang utusan ako." Still, I can manage na mag-maldita kahit nanggigilid ang luha ko. "Hindi kita inuutusan. I'm begging you. Babe okay lang na hindi mo ako pansinin, hindi mo ako kausapin pero nagmamakaawa ako, wag kang sumama sa ibang lalaki. Please babe.."

Lumuhod siya sa harapan ko habang patuloy ang pag-agos ng luha sa pisngi niya. Napakagat ako sa labi ko dahil pinipigilan kong umiyak. "Yumi let's go." Sabi ni Trigger sa tabi ko. Rinig na rinig na rin ang bulungan ng mga taong narito. "B-Babe nagseselos ako. Babe mababaliw ako kakaisip kapag sumama ka sa lalaking yan. Babe akin kalang please. Akin ka nalang ulit. Please.." Luhaang sabi ni Lance habang nakaluhod pa din. "T-Tumayo ka na dyan." Nauutal na sabi ko.

"Tatayo lang ako dito kung hindi ka sasama sa kanya." Sabi nya. Hindi niya man lang pinunasan yung basang ulo niya dahil sa binuhos kong tubig kanina. "Damn you Abellano! Wag ka ng gumawa ng palabas! Wala ng sayo! Tanggapin mo na yun. Hinding-hindi na babalik sa'yo si Yumi." Sabi ni Trigger saka hinawakan ang kamay ko. "Tara na." Napalunok ako. Seeing him like this, my heart is breaking into pieces. Pero mas masakit pa din yung ginawa niya kaya pipilitin ko ang sarili kong kalimutan at hayaan na siya. Tumango ako saka tumalikod na. "Babe! Please.." Bigla akong niyakap ni Lance mula sa likod.

"Abellano!" Sigaw ni Trigger pero hindi bumitaw si Lance sakin. "B-Babe please..babe.." T_T Wala na. Diko na napigilang tumulo ang luha ko. "B-Bitawan moko.." "No. No babe please.." Sh*t naman. Bakit ganito si Lance? Wala sa nature niya ang pagiging ganito. He looks martyr. Hindi siya ganito! Dati pag nag-aaway kami, iniiwan niya ako at sinasabing bahala na ako sa buhay ko. Hindi siya mahilig manuyo. Hindi siya mahilig magmaka-awa pero bakit ngayon? "Bitawan mo nako!" Sigaw ko habang tumutulo ang luha ko.

"I'm begging you. Yumiko, babe, my wife please.." Nanginginig na ang labi ko sa pag-iyak. Hindi ko ine-expect na kikilos ng ganito si Lance. Kadalasang mainit ang ulo niya at naghahanap lagi ng away. Pero ngayon hindi niya pinapatulan si Trigger. "Lance let me go." "No.." He said habang nakayakap pa din sakin. *boogsh* "Ang tigas din ng bungo mo Abellano! Pag sinabi niyang bitawan mo siya, bitaw!" Sigaw ni trigger. Sinuntok niya si Lance. He's on the floor. Naiiyak akong makita syang ganito pero tinatatagan ko ang sarili ko.

Pinahid ni Lance yung dugo sa labi niya. Hindi siya gumanti kay Trigger? What's happening on him? Ibang-iba na siya. "Tara na." Sabi ni Trigger saka ako hinila palabas ng restaurant. "FVCK BABE!" Yun ang huling narinig ko na sigaw ni Lance. "Stop crying Yumi. He doesn't deserve you anymore. Wala ng kayo. Wag kang masaktan at wag kang maawa sa kanya." Sabi ni Trigger habang palabas kami ng mall. Hindi na'ko nagsalita. Hindi ko kase maiwasang isipin kung ano ng nangyari dun kay Lance.

I'm begging you.. It was the first time na marinig kong magmaka-awa ng ganon si Lance. It was the first time na makita siyang ganon ka-miserable. At first time kong makitang magpaka-martir sakin si Lance. Naaawa ako sa kanya dahil mahal ko siya. Pero mas naaawa pa rin ako sa sarili ko dahil sa ginawa niya. Hindi biro ang pagkawala ng anak ko. Hindi ko pa siya kayang tanggapin ulit. Hinding-hindi. * A/N: Masakit sa puso kong saktan si Lance but he deserve it. Hashtag #MY2Begging ################################## ~~Chapter 44 ∞ Beg And Let Go~~

################################## Lance POV Tang*na. Wala akong magawa. Fvck! Sumama pa rin si Yumiko sa Trigger na yun. Nasasaktan ako sa pinapakita sa'kin ni Yumiko pero alam kong wala akong karapatang magreklamo dahil kasalanan ko rin naman kaya nangyayari 'to. Hindi na ba talaga ako kailangan ni Yumiko? Fvck. Parang iisipin ko palang na 'di ko na ulit siya mababawi, nababaliw na'ko. No. It can't be. Hindi maaari. Akin lang siya. Kami lang hanggang sa huli. Umuwi ako sa mansyon na luhaan. Who cares kung binuhusan ako ng tubig ni Yumiko sa restaurant kanina? Who cares kung umiyak ako dahil sa kanya? Who cares kung nagmukha akong tanga kanina? Wala akong pakialam sa iisipin o sasabihin ng iba. Ang mahalaga lang sa'kin ay si Yumiko. Siya lang at wala ng iba pa. "Bro anyare sayo?" Sinalubong ako ni James.

Hindi ko siya pinansin. Dumiretso ako sa pataas sa kwarto ko. Naramdaman ko ang pagsunod niya sakin hanggang makapasok ako dito sa kwarto ko. "Bro." "Leave me alone." Sabi ko. Hindi ko na alam ang gagawin ko. "Alam kong kailangan mo ng kausap Bro. Wag mo dibdibin. May likod kapa." Tch. Nagawa pang magbiro. Sa totoo lang, tama siya. Kailangan ko nga yata ng makakausap. Mababaliw na ako kakaisip kung paano ako babalikan ni Yumiko. "S-Si Yumiko sumama kay Trigger kanina. Wala siyang pakialam sa'kin. Hindi na niya ako kailangan. Damn it! Wala akong magawa!" Sigaw ko saka kumuha ng alak sa mini-ref dito sa kwarto ko saka naupo sa couch kung saan nakaupo na si James.

"Hindi mo naman masisisi si Yumi eh. Nasaktan siya. Expect mo nang babalewalain ka niya. Kasalanan mo naman 'diba?" Sabi nya. Yeah. Kasalanan ko nga. "Ilang ulit ko ng inamin sa sarili ko na kasalanan ko kung bakit kinamumuhian ako ni Yumiko ngayon. Pero sana bigyan pa nya ako ng pagkakataon." Sabi ko. "Mahirap kasi Bro. Nakunan siya. Masakit para kay Yumi ang nangyari." Kusang tumulo ang luha ko. "Tang*na lang kasi. Sana maisip niya na hindi lang siya ang nawalan. Anak ko din yun James! Nasaktan din ako! Nawalan din ako!" Sabi ko. Oo nasasaktan siya, ako ba hindi? Syempre doble ang sakit na nararamdaman ko dahil sa pagkawala ng baby namin dahil alam kong kasalanan ko kung bakit nakunan siya. Sinaktan ko siya. Pinag-isipan ko siya ng masama.

"Naiintindihan kita Bro. Mali lang talaga ang ginawa mo. Hindi ka nagtiwala sa kanya. Ang isang relasyon kasi kailangan ng pagtitiwala. Kung walang trust sa pagitan nyo, hindi talaga magwo-work ang relasyon nyo." He's fvcking right. "I know. I know. Hindi ako nagtiwala. Nadala nako ng galit ko. Yung sinabi sa'kin ni Enrique na buntis si Yumiko, anong ine-expect mong maging reaksyon ko? Binalot ng selos at galit ang buong sistema ko. Lalo na nung mapa-check-up ko si Yumiko at nag-positive. Damn! Hindi ko na alam pero nag-init ang dugo ko. Nabingi na'ko dahilan para diko na siya pakinggan pa." "Tch. Aminin mo na kasi na kahit hindi mo pa napapachek-up si Yumi non, maniniwala ka na kay Enrique ng ganon kadali. Hindi kasi sa lahat ng oras kailangan mong paniwalaan kung ano ang sinasabi ng iba. Kailangan mo ring alamin muna kung totoo yun o hindi." Tch. "Wala na'kong magawa kundi magalit. Galit na galit ako na pakiramdam ko mapapatay ko na si Enrique." Napailing si James. "That kind of jealousy, tch. It sucks! Dapat alisin mo 'yan Bro."

"You call it jealousy? I call it 'fear of losing her'. Mahal na mahal ko si Yumiko kaya lahat ng lalaking nagtatangkang lumapit o magpapansin sa kanya, binubulyawan ko. Dahil gusto ko sa'kin lang ang atensyon niya. Sa'kin lang." "Ayos lang naman sana Bro 'yan. But in your case kasi, na-sobrahan na. Ayan. Fear of losing her ba kamo? Ayan lalo siyang nawala sa'yo." Hindi na'ko nakasagot sa sinabi niya. Fvck! "Alam mo ba Bro kung ano ang palatandaan ng taong karapat-dapat na ingatan at hindi dapat saktan? Yun ay yung taong hindi ka iiwan kahit napakahirap mong pakisamahan. Ilang beses mo ng nasaktan si Yumi pero nand'yan pa rin siya para sa'yo. Ayun nga lang, sukdulan na ang ginawa mong pananakit kaya wala na rin siyang nagawa kundi iwan ka na." Sh*t. Lahat ng sinasabi ni James tagusan sa'kin. Tinatamaan ako dahil tama siya. Fvck.

"Fvck." I cussed. "Masakit man pero kailangan mo ring tanggapin na ang taong hindi mo kayang mawala sa'yo ay kaya ng mabuhay ng wala ka.." Fvking sh*t. Hindi. Hindi ko kayang tanggapin yun. Hindi ko dapat siya sinaktan. Ano ng gagawin ko? I want her back. I want her today, tomorrow, next week and for the rest of my life. --

Fancy POV Hindi ko na mabilang how many bottle ng alak na ang pinahatid ni Reid to his room. He's so nakaka-errr! I go to his room to make sermon. I saw him sitting on the floor while making inom the alak. "Reid!" I make tawag him kasi hindi siya tumingin nung pumasok ako. He looked at me with tears on his eyes. "Why?" He asked. "You're so nakakainis talaga! You're making your life miserable dahil iniwan ka ni Yumi. Why Yumi make you iwan? Because you hurt her. The baby is gone. It's your fault Reid!" I make sigaw to him talaga. "I know." Sagot niya.

"Arrrg! You're GRRR! I'm gonna bunot your hair in kilikili eh! You're so nakaka-GRRR to the highest mountain everest! Aish! I also want to kalog your head! To make you matauhan! You're always making galit agad to Yumi!" Sigaw ko ulit. If I become scientist someday, I will invet a portable for him. Like a cap or something like that. You know, his ulo is madali uminit. He needs it so that he will not away na si Yumi. But since I'm not scientist pa, I came up with a substitute plan. I will buhos nalang ng one drum of cold water sa head niya to cool him off. Let's see If his head will get mainit pa ulit. But the problem is, I can't buhat a drum so...I will throw nalang ng crushed ice sa ulo niya. Kdot. Enough plan. I will make sermon pa si Reid. "You know what? You should learned from your mistakes. I want to make trippings sana to make Yumi balik to you but I make isip na hindi dapat. Kasi you need to learn Reid. You deserved to be treated like this. You know kasi, hindi nyo alam kung anong ugali meron ang mga girls. We, girls. Our attitide is based on how boys treat us. Treat us right and we'll treat you better. Do us wrong, we'll do worse. You make tatak to your isip yan okay? That's why I'm not making gulat na if Yumi is ignoring you. I repeat, you deserved it Reid. I hate you na!" I shouted the walks-out of his room. I'm so naha-highblood na to him eh. Aish! Even If I want to make tripping na talaga, I'm making pigil myself. This time, Reid need to prove to Yumi that he's deserving na for second chance. Even if Reid is so nakakainis, I want him pa rin to make masaya. I know only Yumi can make him masaya.

Poor Reid talaga. -- Yumiko POV I'm here at my room sa condo unit ko. Gabi na. Mag-isa lang ako kaya 'di ko maiwasang mag-isip. Si Lance. Bakit parang nagbago na siya? Nag-iba siya? Nagbabago ba siya para sa'kin? Sh*t. Naaawa ako sa kanya kanina. Nasasaktan ako sa nakikita ko sa kanya. But I have to do it. I have to act like I don't care even if I do.

I can't stop my tears from falling when I see him. He looks miserable. Binuhusan ko siya ng tubig, sinuntok siya ni Trigger. Pinagtabuyan ko siya, lahat yun nangyari sa kanya kanina pero anong ginawa nya? Wala. Nagmakaawa pa rin siya na balikan ko siya. Hindi na siya 'yung tulad dati na umiinit agad ang ulo. Mambubugbog, mambubulyaw, magwo-walk-out at babalewalain kana. Masyado ko kasi siyang minahal kaya nasasaktan din ako ng ganito. Pero anong magagawa ko? I really loved him. I want to spend my life with him. If I only care too little, I know I will lose him. That's why I care too much, but then the result? I'll get hurt. Kung sana may delete button lang sa buhay ng isang tao, e'di wala ng masasaktan pa. We can delete some people, some memories and some feelings. Pero wala eh. I can't stop thinking about him. I pretend to ignore him but...I really missed him.

Krrrinnnnggg.. I grab my phone and answer the call without looking at the screen. "Hello?" [Yumi pumunta ka dito sa mansyon. Si Bro..] O_O Biglang kumabog ang dibdib ko. Anong nangyari kay Lance? "W-Why? What happen?" [Kanina pa siya nag-iinom sa kwarto niya. Hindi siya kumakain. Nagbabasag siya ng mga gamit. Halos duguan na ang mga braso niya dahil sa pagbabasag niya pero tuloy pa rin siya. Hindi namin siya mapigilan. Ang tigers, wala ring magawa. Si Kyle pumunta na rin dito pero hindi rin siya pinakinggan ni Lance. Ikaw lang ang alam kong pakikinggan niya. Kanina pa niya sinisigaw ang pangalan mo. Alam kong

galit ka sa kanya pero sana pagbigyan mo siya kahit ngayon lang. Kausapin mo siya ng maayos. Para tumigil na siya.] My tears starting to fall. Ganoon ba ka-miserable si Lance ngayon? Bakit nasasaktan ako? Galit ako sa kanya eh. Galit na galit to the point na ayoko na syang balikan pa. Pero siguro tama nga si James, kakausapin ko siya. "Okay. Pupunta na'ko." I ended the call and get my pouch. Pati na ang susi ng kotse ko. Mabilis akong lumabas ng unit ko at sumakay ng elevator. Kinakabahan pa rin ako. Hay. Nakarating din dito sa parking. Sumakay agad ako sa kotse ko at pinaandar ito. Ilang minuto ang lumipas bago ang nakarating sa Abellano's mansion. Pinapasok agad ako ng katulong. Si James sumalubong sa'kin dito sa salas. "Nasaan siya?" Tanong ko.

"Sa kwarto niya. Pumunta kana lang doon. Bukas naman ang pinto ng kwarto nya." Sabi ni James. Halata sa itsura ni James ang pag-aalala. Umakyat ako sa taas hanggang sa nakarating ako dito sa kwarto ni Lance. I heaved a deep sighed bago binuksan ang pinto niyon. I saw him sitting on the floor. May hawak na alak. May mga dugo ang braso nya. Ang daming basag na gamit dito. He really looks miserable. Hindi ko alam pero nanggigilid ang luha kong makita siyang ganito. Hindi ganito si Lance. Hindi. "L-Lance.." Agad siyang tumingin sa'kin. Halata pang nagulat siya. Lumapit ako sa kanya saka umupo ng pa-luhod para maabot ko siya. Nakaupo kasi siya sa sahig. [Play the song sa gilid, "Broken Vow"]

"B-Babe.." He's crying. Pilit kong pinipigilan ang pagtulo ng luha ko. "Why do you need to do this?" Tanong ko. "P-Para maawa ka sa'kin. Para balikan mo na'ko. Wala na akong pakialam kahit awa nalang ang maramdaman mo sa'kin basta ang mahalaga, balikan mo'ko.." Sh*t. Why he's acting like this? "Tigilan mo na'to Lance. Tapos na ang lahat sa'tin. You should accept that." Sabi ko. His tears is falling from his eyes. He look at me. Mapupungay na ang mata niya. "I love you babe. I want you in my life. I want you back..please..come back to me b-babe..please.." Sh*t. I hate this. Yung puso ko parang lumalambot 'pag nakikita siyang ganito. "No. Lance stop this. Hindi mo kailangang magkaganito! Tapos na ang lahat sa'tin!" Hindi ko mapigilang mapa-sigaw.

"I'm begging you. Come back to me..please.. Please babe? Please?" Hinawakan niya ang kamay ko. "I miss you..I miss your lips, I miss your hug, I miss you babe.." T_T "Tama na 'yan. Tama na. I came here para ipamukha sa'yo na hindi na babalik ang dati. Tapos na lahat 'yun Lance!" Galit na sabi ko. Nanginginig na ang labi niya dahil sa pag-iyak. "H-Hindi ka na ba talaga babalik sa'kin babe? Hindi na ba....?" Umiling ako. "Galit ako sa yo. Galit na galit. Ayoko ng bumalik pa s'yo Lance kaya itigil mo na'to. Kahit pa anong gawin mong pag-iinom, hindi na'ko babalik pa sa--"

Napatigil ako nang bigla niya akong yakapin. Ang lakas ng tibok ng puso ko. "B-Babe please. Nagmamakaawa ako bumalik ka na sa'kin. Lahat gagawin ko. Babawi ako, lahat lahat. Kahit sigawan mo'ko araw-araw, kahit galit ka sa'kin ayos lang. Basta bumalik ka na sa'kin.." T_T "Hindi ko kayang mawala ka babe. Akin ka lang. Fvck. Mababaliw ako 'pag di ka na bumalik sa'kin. Di ko na alam ang gagawin ko. Mamamatay ako babe. Please.." "Nasasabi mo lang 'yan Lance. Pero makakaya mo din 'yan. Malilimutan mo din ako. Kaya wag ka ng umasa pa na babalik ako sa'yo." "But you came here. Ibig sabihin mahal mo'ko. Nag-aalala ka sa'kin." He said.

I bite my lower lip. "Pinakiusapan lang ako ni James na pumunta dito. Hindi ko 'to ginusto kaya 'wag kang mag-assume. Wala na'kong pakialam pa sa'yo Lance." Kumalas siya sa pagkakayakap sa'kin saka tiningnan ako sa mga mata ko. "H-Hindi mo na ba talaga ako kayang patawarin? Wala na ba talaga akong magagawa pa? Kahit nagbabago na'ko? Kahit ginagawa ko ang lahat para bumalik ka sa'kin?" Umiling ako. "Hindi na." Matigas na sagot ko. He stared at my eyes. "I miss the old you. Y-Yung Yumiko na mahal na mahal ako. Yung Yumiko na nagagawang pangitiin at patawanin ako. Yung Yumiko na naging dahilan kung bakit naging madaldal na'ko. Yung Yumiko na..sh*t." T__T

He's crying. I don't want to see him like this dahil sa totoo lang, nasasaktan din ako. "I miss the time when I actually meant something to you.." T_T Lalo akong naiiyak sa sinasabi niya. Pero ano? Wala akong maisagot. Wala na akong masabi. Hinahayaan ko lang siyang magsalita. "Y-You know what? I only want three things. See you, hug you and kiss you. That's all I ever wanted." T_T

He's still crying habang nagsasalita. Diretso siyang nakatingin sa mga mata ko. Ganon din ako. Nakikipagtagisan ako ng tingin sa kanya. We're both crying. "A-Ano bang gusto mong mangyari.." Tanong ko. "I just want to be with you. That's all. You and me, forever. Please..?" Umiiyak na sabi niya. T_T Sh*t naman. Bakit ganito ang mga sinasabi ni Lance? Ang sakit sakit na. Naiiyak nalang ako sa sinasabi niya. "T-Tama na Lance. Wag mong sayangin ang bawat araw mo ng dahil lang sa'kin. Kalimutan mo na'ko.."

"No. My days could have been better If I had to spent it with you.." T_T Ano ng gagawin ko? Sh*t! Hay! "Tama na Lance please? Hindi na'ko natutuwa sa ginagawa mo. Lagi mo nalang akong sinasaktan. Pwede bang sumaya naman ako? Ha?" "I'm doing this because I love you. Babe..I want you to be happy, but I want you to be happy with..me. Am I being selfish? I'm just loving you." T_T

"M-Mas gugustuhin ko pang mamatay nalang kesa patuloy na mabuhay na wala ka. Ano pang magiging silbi ng buhay ko kung wala yung nagpapalakas sa'kin? Ikaw ang buhay ko, ikaw ang energizer ko, ikaw ang lahat sa'kin Yumiko.." T_T "Tama na..tama na.." "Wala na akong lakas makipag-argument sa'yo babe." He bite his lower lip and looked at his arm. "Nakikita mo ba ang mga dugong 'yan sa braso ko? Balewala lang 'yan sakin dahil nandito ka. Ikaw kase ang lakas ko.." T_____T "Tama na!" Sigaw ko.

"Okay. I'll stop. Susundin ko ang asawa ko. I love you babe. Sabi kasi nila 'pag daw mahal mo ang isang tao, gagawin mo ang lahat para sumaya siya. Maybe I can make you happy kung titigilan na kita. Kinasusuklaman mo'ko. Galit na galit ka sa'kin. At sabi mo nga wala ka ng balak pang balikan ako. Okay babe. I'm letting you go. Hindi na'ko mangungulit pa. Hindi na ako manggugulo pa.." T_T He's letting me go. Bakit parang naging doble yung sakit na nararamdaman ko? "Pero may hihilingin sana ako. Stay here tonight. Dito ka lang sa tabi ko babe. I want to be with you for the last time. Dahil baka bukas, wala na rin akong buhay." "Wag magsalita ng ganyan!" Sigaw ko.

"Gusto kong maging masaya ka. Sasaya kalang 'pag nawala na'ko diba?" T_T "Damn it Lance! Wag kang tanga para magpakamatay nang dahil s'kin!" "Anong gagawin ko? Hindi ko naman kayang mabuhay na nang wala ka.." Sh*t naman oh! "Stop it. Stop it! Wag na wag mong gagawin yun! Wag na wag!" "W-Why? Mag-aalala ka ba sakin? Hindi naman diba? Wala ka ng pakialam sa'kin. Hayaan mo na yun, ayos lang ako babe. Pakakawalan na kita dahil.." He holds my hand. "Dahil mahal na mahal na mahal kita Yumiko.."

T_T "I need to rest babe. Medyo kumikirot na yung mga sugat ko. Dito ka lang ha? Wag kang aalis sa tabi ko.." Tumayo na siya. Inalalayan ko siya papuntang kama niya. "G-Gagamutin ko ang mga sugat mo." Sabi ko. "No babe. Hindi na. Ayos lang 'to. Come here. Hug me please.." Umupo ako sa kama niya. Parang may sariling isip ang katawan ko para yakapin siya. Narinig ko ang mahinang pagtawa niya. "Na-miss ko 'to.." He said then kumalas na siya. "Now kiss me babe. F-For the last time.." T_T

Nasasaktan ako sa ikinikilos niya. Alam kong nasasaktan siya pero nagpe-pretend siyang okay lang ang lahat sa kanya. Ayokong nagkakaganito siya nang dahil sa'kin. He kiss me on my lips. Hinayaan ko lang siya. Tumugon ako. He's slowly kissing me. Ramdam na ramdam ko yung pagmamahal niya sa pagitan ng paghalik niya. Maya-maya ay tumigil rin siya. Then now he's smiling at me. "Nagbago na ang isip ko. Kahit hindi ka na mag-stay ngayon dito, okay na. Iwan mo na'ko babe." Sabi niya then dinampian niya ulit ako ng halik sa labi ko. "I love you. I love you babe. I love you Yumiko. I love you my wife.." T_T "Huwag mo na'kong intindihin pa. Hindi na'ko magpapakita sa'yo para mawala na yung sakit na binigay ko sa'yo. I feel sorry for our baby. Kasalanan ko. Nawala siya nang dahil sa'kin. Nawala ang anak natin..dapat ko yung pagbayaran. Dapat sa'kin, mawala na lang din.."

T___T "Lanc--" "Sige na. Makakaalis ka na babe. Ingatan mo sarili mo. Alam kong maraming lalaking mas makakapagpasaya sa'yo at hindi ka sasaktan tulad ng ginawa ko. Titiisin ko nalang lahat. Pipigilan ko ang sarili kong lapitan ka pa. Tandaan mo na mahal na mahal kita Yumiko Hayashi..na sana Abellano na. Pero kasalanan ko, kasalanan ko." Hindi ko na kayang makinig pa sa sasabihin ni Lance. Mas nasasaktan ako sa mga sinasabi niya ngayon kaya tumayo na'ko at lumabas ng kwarto niya. Ayoko ng marinig pa ang mga susunod na sasabihin niya. Ayoko na. Pagbaba ko, naka-abang na si James. "Anong nangyari?" Tanong agad niya.

Umiiyak pa rin ako hanggang ngayon. "Tapos na kami.." "Yumi can we talk for a while?" Tanong nya. I sighed and nodded. "A-Ano yun.." "Yumi alam kong magiging bias ako 'pag sinabi ko 'to pero sana bigyan mo pa ng pagkakataon si Lance. Nasaksihan ko ang mga kagaguhang ginawa niya sa'yo pero nakita ko na ang pagbabago niya. Mahal na mahal ka ni Lance." T_T

"H-Hindi ko na alam. Anak ko na ang nawala ngayon.." "Oo alam ko nawala ang anak mo. Masakit 'yun sobra. Pero sana maisip mo rin, hindi lang ikaw ang nawalan Yumi. Si Lance din. Anak nya rin yun at mas nasasaktan siya dahil siya ang dahilan ng pagkawala ng anak nyo." I'm still crying. And still can manage to talked with him about this. "Yun na nga lang sana ang natitira sa'kin James. Pero ano? Nawala pa.." "Yun na nga eh. Nawala na sayo ang isa. Hahayaan mo pa bang mawala sa'yo ang isa pa? Which is Lance? Alam kong isa siya sa pinaka-importanteng tao sa'yo." Umiling ako. "Gusto ko na siya alisin sa isip ko. Ayoko ng maisip pa siya. Gusto ko na siyang kalimutan.." "You can erase someone from your mind but not in your heart. Oo nga kakalimutan mo siya pero aminin mo man o hindi, siya at siya pa rin ang laman ng puso mo! Mahal mo siya Yumiko. Sya din lang ang makakapagpasaya sa'yo. Alam kong maling panghimasukan ko kayo pero tutal matagal na'kong

nanghihimasok sa relasyon nyo, lulubusin ko na hanggang matauhan kayong dalawa! Puro pasakit nalang aksi kayo! Pwede nyo naman sigurong mahalin nalang ang isa't isa hindi ba? Magpakasal na kayo at mamuhay ng masaya!" Sigaw ni James. "Sinaktan na niya ako James. Tama na yun! Tama na!" Sigaw ko. "It doesn't matter if he hurts you or broke you down Yumi. What matters is, he can make you smile again. Nagsisisi na si Lance kaya sana bigyan mo pa siya ng last chance." Bakit ba tama at may sense lahat ng sinasabi ni James? Hindi ko na alam ang iisipin ko. Hindi ko na alam ang gagawin ko. "W-Wala na'kong pakialam pa sa kanya." Sabi ko. "You know what? The worst feeling is pretending you don't care about someone when really it's all you seem to think about. Tandaan mo 'yan Yumi."

Hindi ako sumagot. Bagkus ay tinalukran na siya. Ayoko na ding marinig pa ang sasabihin niya. Gusto ko lang ay mapag-isa na. Gusto kong mag-isip. Gusto kong kalimutan na ang lahat.. * A/N: Hashtag #MY2LetGo ################################## ~~Chapter 45 ∞ Over~~ ################################## [A/N: Play the song sa gilid, Remember Me This Way.] Lance POV

She left me. I should be happy dahil pagkatapos nito alam kong mas sasaya sya. Bakit? Dahil ako lang naman ang nagbibigay ng sakit sa kanya. I let her go para sumaya na ulit siya. Para hindi na siya ulit makaramdam ng sakit. Mahal na mahal ko si Yumiko. Sa totoo nga lang, hindi ko talaga kayang mawala siya pero wala na akong magawa. Ramdam na ramdam ko na ayaw na sa'kin ni Yumiko. Hindi sa hindi ko pinaglalaban yung pagmamahal ko sa kanya. Mas makakabuti kasing pakawalan ko na siya dahil in the first place, wala na talagang pag-asa pang balikan ako ni Yumiko. Fvcking sh*t! Tulad ng sabi ko, mas gugustuhin ko pang mawala sa mundo kesa mabuhay ng hindi siya kasama. Minsan kasi kahit gaano ko pa kagustong bumalik ang isang tao, wala akong magagawa kundi ang tanggapin ang katotohanang hindi na niya ako kailangan.

May naisip ako. Tama. Tumayo ako saka lumapit sa drawer sa isa sa cabinet dito sa kwarto. Alam ko may naitago pa akong gamot dito dati. Kinuha ko iyon. Madami pang laman na tablets yung lagayan. Naupo ako sa kama ko saka inilagay sa palad ko ang ilang piraso ng tablet. Wala ng silbi pa ang buhay ko ngayon. Wala na.. Siya lang ang gusto ko. I want to see her. Hold her. Hug her. Touch her. Kiss her. Cuddle with her. And love...her. Ininom ko ang ilang tableta na nasa palad ko ng sabay-sabay. Hindi ko alam kung anong sunod na maaaring manyari sa'kin pero handa nako..

Nagsimula ng tumulo ang luha ko habang nakatatak sa isip ko si Yumiko. "I love you Yumik---" BLANK -- James POV "Sa pagkakaalam ko humingi pa ng chance si Lance kay Yumi kaso wala naman yatang nagawa si Bro. Ayaw na talaga ni Yumi eh." Sabi ko kay Fancy na kasama ko ngayon dito sa salas.

Nag-uusap kasi kami tungkol kay Lance at Yumi. Ang saklap talaga ng relasyon ng dalawang yun. "Reid is making hingi ng second chance kay Yumi? The heck! I thought he's matalino? Simple counting lang di pa marunong. Like hello! Super dami na kaya ng chances na nagslipped lang sa hands niya because of his poor and irrational judgements! I am really hating hin na talaga ever! Arghh! Super GRRR talaga sya! I will hampas na talaga ng hollow blocks sa head niya! Or I will make an appointment sa surgeon. I think kasi he should undergo ng brain surgery. Let's make paayos his utak. It's not functioning well na eh! Errr!" Takte. Nose bleed na naman ako sa kapatid ko. Pero may sense ha. "Tch. Minsan kaya try mo mag-undergo ng tongue surgery para maayos pananalita mo bubwit?" Biro ko para medyo mabawasan naman ang tension dito sa bahay. "You're so GRRr ha! Hmp! You want me to tapyas your one-pack AB?" =_=

"Shut up." Pagsusungit ko. "Buti pa puntahan nalang natin si Bro sa kwarto nya. Kailangan niya ng masasandalan." Sabi ko. Kahit naman may pagkatigas ang puso nun, nagiging down din siya. "Fine! I will make sermon ulit si Reid! Hmp!" Sabi niya saka sabay kaming umakyat sa taas. Nang makarating kami dito sa tapat ng kwarto ni Lance, biglang kumabog ang dibdib ko sa di ko malamang dahilan. Huh? Napailing nalang ako at binuksan na ang pinto ng kwarto ni Bro. Oh kita mo, mukhang masarap tulog ni Bro. Nakahiga sa kama eh. "Reid is making tulog pa while Yumi is crying because of him! This jerk!" Nakapamaywang na sabi ni Fancy.

Mas lumapit pa kami kay Lance. Kumunot ang noo ko may mapansin akong kakaiba. Teka nga. Hindi maayos ang pagkakahiga ni Bro ah. O_____O Teka nga. Bakit mas lalong kumabog ang dibdib ko? Lumapit agad ako kay Lance. At diko inaasahan ang makikita ko sa tabi niya. Sinuri ko yun. "FVCK! LANCE!" Sigaw ko. Tang*na. May nakita akong lagayan ng gamot at pagtingin ko wala ng laman, pero mas nakapagpalaki ng mata ko ay makitang expired na ang gamot na yun. "LANCE!" Sigaw ko habang kinakalog-kalog si Lance. "What happen Patrickl? Don't make me takot please. Reid is fine naman diba? Diba..?" Fancy is starting to cry. "Tumawag ka ng ambulansya bilis!" Sigaw ko saka binuhat si Lance. "Bro gising! Bro! Hindi magandang biro 'to!" Sigaw ko.

Tang*na. Nagpakamatay ba si Lance? Hindi tama. Hindi pwede. Hindi dapat! FVCKING SH*T! -- Kanina pa'ko tulala dito sa labas ng emergency room. Hindi ko alam kung panaginip lang ba 'to o talagang nangyayari. Kanina ko pa rin iniisip kung paano ko itatawag kay Yumi 'to. Pati na kay Papa. Hindi ko alam..

Fvck! "Patrick.. Reid will be okay naman eh right? He's so malakas na..man d-diba? He's so..." Hindi na mapigilan ni Fancy ang pag-iyak. Niyakap ko siya at inalo. Kahit ako, di ko mapigilang maiyak. Tang*na. Kitang kita ko kanina, hindi na tumitibok ang puso ni Bro. Kitang-kita ko! "K-Kailangan kong tawagan si Yumi. Kailangan nyang malaman na sinugod dito sa ospital si Lance d-dahil..tinangka niyang magpakamatay." Hagulhol lang ni Fancy ang narinig ko. Bumitaw muna ako sandali sa kanya para tawagan si Yumi. Para nandito siya paglabas ng doctor sa emergency room kung ano man ng lagay ni Bro. I dialled her number. I waited for about a seconds bago niya nasagot. Baka tulog na yun. Gabi na kasi.

[H-Hello..] Yung boses niya, halatang umiiyak. Hay. "Y-Yumi..si..si..Lance, n-nagpakamatay.." [H-Ha..A-ANO!? Anong sabi mo James? James!] Fvck. I heard her crying. "D-Dito sa St. Lukes Hospital. Emergency room." *toot toot* Siguradong nagmamadali nang pumunta si Yumi dito dahil bigla nalang naputol ang tawag. Kung may mas nag-aalala dito. Alam kong siya yun. Kahit galit siya, alam kong may pakialam pa rin siya kay Bro.

*eccckkkk* O_O Fvck. Ang doctor lumabas na ng emergency room at sh*t! Hindi ko gusto ang ekspresiyon ng mukha niya. Damn! Sana ayos lang si Bro.

-- Yumiko POV Gabing-gabi na iyak pa rin ako ng iyak. Tinawagan ko si Janna. Kailangan ko kasi ng kausap. Diko naman pwedeng tawagan si Chelsea dahil makakasama sa kanya. Buntis siya at ayokong problemahin nya din ang problema ko. "Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko, nasaktan niya ako ng sobra.." Sabi ko habang pinupunasan ng tissue ang luha ko. "Wag mo kasing isipin na masasaktan ka lang ulit 'pag binalikan mo siya. Ang isipin mo lang ay kung paano ka ulit niya mapapasaya." Sabi ni Janna.

"Pero mahirap. Natatakot na'kong masaktan ulit. Ayoko ng masaktan ulit.." "I understand you Yumi but the best way to be happy is to turn the negatives into positives. Nakuha mo ba yung point ko? Think positive lang." Napailing ako. "Hindi ko na talaga alam Janna. Parang wala na sa sarili ang isip ko. Gulung-gulo na'ko. Basta ang alam ko lang, ayoko na siyang balikan. Ayoko ng magkaroon pa kami ng ugnayan.." Tinapik niya ang balikat ko. "Be careful of what you ignore. Because sometimes, what you ignore is what you need more. Saksi ako sa pagmamahalan nyo ni Lance. Alam ko rin kung gaano mo siya kamahal. Kaya alam kong kailangan mo pa rin siya kahit binabalot na ng galit ang dibdib mo." Hindi ko alam kung aayon ba ako sa mga sinasabi ni Janna. Pero kasi tama siya. May point siya. "Alam mo kasi Yumi, kung gusto mo pa rin siyang manatili sa buhay mo, papatawarin mo na siya. Bigyan mo siya ng chance."

Bigyan ng chance? Big word. Bakit pa? Diba tapos na naman kami? Ni-let-go na din ako ni Lance kaya sigurado akong hindi na niya ako guguluhin pa. "Hindi ko na siya kailangang bigyan ng chance. Ni-let-go na niya ako. Tapos na ang lahat sa'min. I'm happy now. Nakakangiti na'ko ulit." Sabi ko na pinipilit ngumiti. She sighed. "You can fake a smile, but you can't fake your feelings. Alam kong dyan sa puso mo, masakit pa rin." T_T "Makakalimutan ko rin siya Janna.. Makakalimutan k-ko din siya.." "No Yumi. It's hard to forget someone who gave you so much to remember. Siya ang ama ng anak mo. Siya ang lalaking minahal mo ng buong-buo. I don't think, makakalimutan mo siya ng gano'n kadali."

Damn. Ano ba? Anong dapat kong gawin? Hindi ko na talaga alam ang iisipin ko. Krrrinnngg.. "Yumi 'yung phone mo tumutunog." Sabi ni Janna. Inabot ko iyon mula sa center table. James calling.. I answered his call. "H-Hello.." Medyo nauutal kong sagot. Halos mawalan na nga ako ng boses kakaiyak.

[Y-Yumi..si..si..Lance, n-nagpakamatay..] Si Lance.. O_O "H-Ha..A-ANO!? Anong sabi mo James? James!?" Sigaw ko. Sabihin mong mali lang ako ng rinig. Mali lang! Sh*t. Lalo na namang nagbagsakan ang luha ko. "D-Dito sa St. Lukes Hospital. Emergency room."

So it's true. I ended the call at mabilis na kinuha ang susi ng kotse ko. Bakit? Bakit kailangang magpakamatay ni Lance? Hindi niya dapat ginawa yun! "Anong nangyari Yumi?" Tanong ni Janna na nakasunod sa bawat galaw ko hanggang lumabas ako ng unit ko. "S-Si Lance nagpakamatay.." "WHAT!?" Sigaw ni Janna. Saka mabilis na tumakbo kasabay ko pababa ng building. Iyak ako ng iyak hanggang makasakay ng kotse. "Ako na magda-drive Yumi. Natataranta ka na." Inagaw sa'kin ni Janna ang susi. Napansin nya sigurong nanginginig na ako. Diko na alam ang iisipin ko. Baka kung napano na si Lance.

T_T -- At St. Lukes Hospital Patakbo kaming sumakay ni Janna ng elevator. Hanggang makarating sa emergency room.

Idinayal ko ang number ni James. Wala kasi sila rito sa labas. "Hello James, nandito na kami sa labas ng emergency room. Asan kayo?" Sabi ko agad. [Lalabas na kami.] *toot toot* Hindi ako mapakali. Hinihingal na ako pero mas inaalala ko kung anong kalagayan ni Lance. "Yumi stay calm okay?"

"Paano ako kakalma? Di ko alam anong kalagayan ni Lance! Bakit kailangan nyang gawin 'to!" Sigaw ko. Almost five minutes na ang nakalipas pero 'dipa dumadating si James. Asan na ba yun? Di na talaga ako mapakali. -- Janna POV "Yumi." Sabay kaming napatingin ni Yumi nang marinig namin ang boses ni James.

Sabay kaming lumapit kay James na kasamang lumabas si Fancy. Lumabas siya sa isang kwarto. "Si Lance?" Tanong agad ni Yumi. Hindi ko maintindihan yung itsura nila James at Fancy. Kitang-kitang galing sa iyak ang mata nila. Si Fancy, tumutulo pa din ang luha. Si James halatang nagpipigil. Anong ibig sabihin nito? Ano kayang nangyari kay Lance? "Si Lance? What happen? Ano?" Tanong ni Yumiko. James bite his lower lip. "H-Hindi mo gugustuhing marinig ang sasabihin ko Yumi.." Sagot ni James. Nagsimula na siyang umiyak. Ako, nakikinig lang sa kanila.

"S-Sabihin mo na!" Sigaw ni Yumi. Halatang kinakabahan sya sa kinikilos nung dalawa. "W-Wala na siya Yumi.." Umiiyak na sabi ni James. Hala? Wala na si Lance? Tumingin agad ako sa reaksyon ni Yumiko. Yung itsura niyang nanginginig ang labi habang tumutulo ang luha. Umiiling-iling pa siya na parang 'di makapaniwala sa narinig. "Hindi! Hindi! Hindi siya mawawala! Papasok ako sa loob! Papasok ako!" Sigaw ni Yumiko.

Grabe. Naiiyak na rin ako dahil sa nasasaksihan ko ngayon. Hindi madaling tanggapin na wala na si Lance. Nagpupumilit na pumasok si Yumiko sa pintuan kung saan lumabas sina James pero hinarangan lang siya ni James at niyakap. "No Yumi. Mas masasaktan ka lang 'pag pumasok ka pa sa loob. Ililipat na siya sa morgue at ni-request ko na ipa-cremate na siya dahil ayokong makita pang walang buhay si Lance.." "Hindi James! Hindi..hindi.." Humahagulhol na si Yumiko. "Ssshhh. Masakit pero kailangan nating tanggapin. Na-overdose si Lance. Sabi ng doctor tumigil sa pagtibok ang puso niya dahil don.." Sh*t. Yun pala nangyari? Ang saklap lang. Huli na si Yumiko. Nawala na nga ang baby niya, pati si Lance nawala na din.

"No James. Hindi nya ako iiwan. Hindi! Hindi pwede! Gusto kong makita si Lance!" "Wag na Yumi! Wag ng matigas ang ulo! Okay? Mas masasaktan kalang 'pag nakita mo siyang walang buhay!" Sigaw ni James. Lalo lang umiyak si Yumiko habang nakayakap kay James. Si Fancy umiiyak lang din. Ako din. Ang sakit din malaman na may mawawala. "Patatawarin ko naman sya eh! Space at time lang ang kailangan ko! Hindi ba nya kayang maghintay? Bakit nya ginawa 'to? James! Bakit!? Bakit.." Sh*t. Nasasaktan ako para kay Yumiko.

"Sssshh.." Alo ni James. "Sa sobrang pagmamahal sa'yo ni Lance, nagawa nyang wakasan ang buhay niya.." "Hindi eh! Hindi yun tama! Hindi! N-Nawala na nga yung anak namin, p-pati ba naman siya? Ano ba? Hindi na ba matatapos yung sakit na nararamdaman ko!? Hindi n-na ba.." Sa sarili kong opinyon, dapat kse binigyan na ni Yumi ng chance si Lance. Kahit naman sino, makikita kung gaano sya kamahal ni Lance, sobrang seloso lang talaga. "James..h-hindi ko kaya..hindi ko kaya.." Patuloy na humahagulhol si Yumiko habang yakap ni James. "Accept it." Sabi lang ni James. "H-Hindi ko alam k-kung kakayanin ko pang sumaya ulit..hindi ko alam kung..kung kakayanin ko 'tong tanggapin..hindi ko kaya! Hindi.."

Awang-awa na'ko kay Yumiko. Parang ang saklap lang kase talaga ng buhay nya. Pulos sakit nalang. Pero napaisip ako, bakit ayaw nila hayaang makita ni Yumiko si Lance? Alam kong mas masakit na makita yun na walang buhay pero karapatan naman yata ni Yumi na makita man lang si Lance sa huling pagkakataon. Sabagay. Mahalaga talaga si Yumiko kay James at alam kong ayaw nyang nasasaktan si Yumi. Kaya siguro ayaw na talaga nyang ipakita si Lance. "Ayoko na..a-ayoko ng masaktan pero, pero..ang sakit sakit! Bakit..bakit nangyari 'to.." Si Yumi iyak sya ng iyak kanina pa yan. "Tama na. Magpahinga kana Yumi. Sa mansyon ka na magpahinga ngayong gabi. Magsabay na kayo ni Fancy pauwi. Aasikasuhin ko lang yung..pagpapa-cremate kay Lance.."

"No! No! Hindi..hindi..hindi pa siya patay! Hindi pa.." Halos magwala na si Yumi kakaiyak. "Janna pwede mo bang ihatid sa mansyon sina Fancy at Yumi?" Tanong sakin ni James. Tumango ako. "Ako na ang bahala." Sabi ko saka niyakap si Yumiko. "Tara na Yumi. Kailangan mong magpahinga. Hindi gugustuhin ni Lance na nagkakaganito ka." "Hindi n-niya ako iiwan..hindi.." Inakbayan ko lang si Yumi at pinilit na umalis na. "Let's go Fancy." Hindi sumagot si Fancy. Sumunod lang sya. Sumenyas nalang ako kay James. Alam kong mahirap 'to kay Yumi. Sana makayanan niya.

Pagkatapos ng maraming sakit, alam kong may kapalit yun. Sasaya din siya, soon. * A/N: Hashtag #MY2Over. Picture ni Yumiko nasa gilid po. ################################## ~~END~~ ################################## [A/N: Play the song sa gilid, One Last Cry.] #MY2BestEndingEver

♥ Yumiko POV Nandito na'ko sa mansyon ng Abellano. Gusto kong mapag-isa kaya umuwi na si Janna samantalang si Fancy naman nagkulong na sa kwarto niya. Dito ako dumiretso sa kwarto ni Lance. Madaming basag na gamit na nakakakalat. Pero sa dami ng mapapansin ko, isang bagay ang hindi nakaligtas sa paningin ko, maliit na lagayan ng gamot. Sigurado akong ito yung ininom ni Lance. I saw the date sa lagayan. Expired na. Bakit.. Bakit kailangang mangyari 'to? T_T

Malayang tumutulo ang luha ko habang nkatulala sa kawalan. Hindi ko pa din alam kung maniniwala akong wala na talaga si Lance. Hindi ko alam kung..kung..nakaya na ba talaga niyang iwan ako. Oo, galit na galit ako sa kanya dahil nasaktan niya ako, dahil nawala ang anak namin pero..mahal na mahal ko pa rin siya. Kailanman, ni katiting hindi yun nabawasan. Sa buong buhay ko, siya lang ang nag-iisang lalaking minahal ko. I realized that there's one person you'll always love no matter how much pain they put you through. Masakit man sa puso ang mga nagawa ni Lance, pinaka-masakit na yata yung ginawa niya ngayon, yung..yung.. T___T Yung ginawa niyang pagpapakamatay. Hindi tama yun. Hindi naman yun ang sagot para mapagbayaran niya yung nangyari eh. Hindi naman yun..

T____T Anong gagawin ko? Anong gagawin ko sa mga susunod na araw na alam kong wala ng Lance Abellano sa..sa..mundo.. T_T Okay pa 'yung iwan niya ako eh, 'yung maghiwalay kami. Pero yung mawala mismo siya sa mundong ibabaw? Damn! I can't take it. Diko kaya.. Wala akong magawa kundi ang umiyak. Para ngang namamanhid na ang buong pagkatao ko. Ngayon, isang malaking katanungan sa sarili ko, kakayanin ko pa bang sumaya ulit gayong nawala na ang pinaka-importanteng tao sa buhay ko?

Ang anak ko.. Tapos ngayon si Lance? Ano bang gustong iparating sa'kin ng tadhana? Na kailanman ay hindi ko deserved na sumaya? Ganon ba yun? Damn fate! No words can fully describe all the feelings I have now. Dinukot ko ang phone ko mula sa bulsa ng pants ko. I browse my files para tumingin ng mga pictures ni Lance. Itong mukhang 'to, hinding-hindi 'to mawawala sa isip ko. Kailangan kong magpakatatag. Hindi ko alam kung ilang araw, buwan, taon o dekada bago tuluyang humilom ang puso ko. Pero isa lang ang masisiguro ko, matatagalan 'yun. I know everything happens for a reason. I may not understand it now, but God does, and that is all that matters.

"Babe.." Sh*t. Pati boses ni Lance nakatatak na sa isip ko. Nagha-hallucinate na'ko. Napatungo ako at pinahid ko ang luha ko pero wala, hindi tumitigil sa pagpatak. Sobrang sakit kasi eh. Sobrang sakit na mawalan ng DALAWANG tao sa buhay mo. Yung isa na nga lang, halos madurog na ang puso ko, tapos dadagdagan pa ng isa pa? The hell. Tumunghay na'ko. T___T Sh*t naman kasi. Kanina boses ni Lance, ngayon naman nagha-hallucinate na'ko na nasa harap ko si Lance. Bakit, bakit..

T_T Lalo lang akong nasasaktan eh. "M-Mahal na mahal kita Lance.." sabi ko saka muling tumungo. Nasabunutan ko ang sarili ko. Mababaliw na yata ako kakaisip. Paano ko tatanggapin ang pagkawala ni Lance? "Mahal na mahal din kita babe.." DAMN IT! Tama na, tama na ang hallucination! Tama na! I cried again. T____T "Please stop crying. I wont leave you.."

"SH*T NAMAN! SABI KO TAMA NA ANG HALLUCINATION NA Y-LANCE!?" Dug, dug.. Dug, dug.. Hindi ako maaaring magkamali. Hindi ito basta hallucination lang. Nakikita ko siya. Nakatayo siya ngayon sa harap ko. Naka-hospital dress pa siya. Totoo 'to..Totoo to.. "I'm here, babe." Nagsalita siya. Napalunok ako habang dilat na dilat na nakatingin sa kanya. Parang na-stuck 'yung dugo sa mga ugat ko. Parang tumigil ang ikot ng mundo ko. Parang tumigil din ang pagtibok ng puso ko. Parang auromatic na na-mute ang paligid.

I'm about to speak nang makaramdam ako ng kakaibang pagkahilo. Par- BLANK -- James POV Tch. Nako-konsensya ako sa ginawa ko. Nagsinungaling ako kay Yumi. Sigurado akong nasaktan ko siya.

Ikaw ba naman magkaroon ng kapatid na maraming alam na kalokohan, kung di ka ba naman mabaliw. May kasama pang pamba-blackmail 'pag hindi mo sinunod gusto niya. That little devil. *flashback* Lumabas na ang doctor mula sa emergency room. Hindi ko alam kung anong reaksyon meron siya pero kinakabahan talaga ako. "D-Doc, kumusta po.." He sighed bago sumagot. "Ikinalulungkot kong sabihin pero.." O__O

Ikinalulungkot? NA ANO? Fvck! Hindi ko yata matatanggap 'pag nawala si Lance. Kahit may pagkasa-demonyo 'yan, mahal ko yan. "What was that doc? Make sabi na or else I will make you kalbo!" sigaw ni Fancy na umiiyak. "Ikinalulungkot kong malaman na nagtangka siyang magpakamatay sa pamamagitan ng pag-take ng expired na gamot. Mabuti na lamang at naisugod nyo agad siya rito. Naagapan siya. He's stable. Ililipat na rin siya sa private room para mas makapagpahinga siya. Maghintay na lamang kayong ilabas siya rito sa emergency room. Mauna na ako." Sabi ng doctor saka umalis na. "You make rinig that Patrick? Reid is ligtas na! He's alive! OMG! So it's true that the masamang damo is really matagal bago ma-deads? God!" =__=

Ka-pilosopohan talaga ni bubwit eh. Pero fvck, kinabahan ako dun. Mabuti nalang at maayso na si Bro. Buti nalang pala naisipan agad namin siyang puntahan ni Fancy sa kwarto niya dahil kung hindi, may possibility na mamatay pala siya. Halos isang minuto lang ang lumipas nang ilabas si Lance sa ER saka diniretso sa isang kwarto. Sumunod lang kami ni Fancy. Nang makapasok akmi dito sa kwarto. Agad kaming lumapit kay Lance na tahimik na nakahiga lang sa kama. "Bakit mo 'yun ginawa Lance?" tanong ko agad. "I don't know. Hindi ko na alam ang gagawin ko.." sagot niya. Expected ko na sisigawan niya ako at magmumura siya pero mali ako, nagbago na nga talaga si Lance. "You're so GRRR talaga Reid! I'm not natutuwa talaga sa ginawa mo. It's like err! I'm gonna push you to kanal na eh." Ginulo lang ni Lance ang buhok ni Fancy. "I'm still alive." Sabi niya.

O_O Nakangiti? Asdfghjkl. Nabagok yata ulo ni Lance eh. "Psh! Basta don't make it ulit na ha? Mas lalo mong maha-hurt ang feelings ni Yumi. She loves you naman eh. It's not the right time lang for her to make you patawad." "Yeah. I know. I already realized it. Mali ang ginawa ko.." Gumaan na ang pakiramdam ko dahil nakakausap na namin si Lance. Ayos na talaga ang kalagayan niya. "Oo nga pala Lance, any minute darating na si Yumi, tinawagan ko kasi siya.." sabi ko.

He smiled a bit. "Pupuntahan niya kaya ako?" tanong niya. May kalungkutan sa mga mata niya. "I think, oo." Krrinnnggg.. Napatingin ako sa phone ko. Yumiko calling.. "Speaking. She's calling." Sabi ko bago pinindot ang 'answer call' button.

[Hello James, nandito na kami sa labas ng emergency room. Asan na kayo?] Inilayo ko muna saglit sa bibig ko ang phone ko. "She's here." Sabi ko kay Lance saka sinagot si Yumi, "Lalabas na kami." Sagot ko saka pinutol na ang tawag. "Oh, she's here? I have some trippings lang for us to make alam if she still care about you Reid." Sabi ni Fancy. "Tumigil ka nga sa trippings mo na 'yan." Suway ko. "Arrgh! Dont make me pigil or else, I will make kalokohan sa lahat ng magiging girlfriends mo. You know me." Banta niya. Langyang bata.

Tch. "Oh, ano ba 'yun?" "Let's make sabi to Yumi that Reid is dead na." O_O "ANO!?" sabay naming sigaw ni Lance. "Aww! So lakas ng sigaw. Wanna make alam lang naman the reaction of Yumi eh. Ganito, you know naman that my utak is really mabilis. We're making labas to make salubong si Yumi then ikaw Patrick, you will tell her that Reid is dead na. You're bahala na about the reasons basta I will act as much as I can." "Paano siya maniniwala? Eh makikita nya si Lance na ayan, still breathing."

"Don't make her papasok nalang. Just tell her that you don't want her na masaktan so that it's better if he will not kita nalang si Reid." "Bubwit naman, oo." "Tama si Fancy." O_O Si Bro nagsalita. "Paanong tama si Fancy Bro?" "Um-acting kayo. Then lalabas ako dun sa emergency exit para umuwi sa mansyon. Kaya ko na naman. After nyo kausapin si Yumiko, iuwi nyo siya sa mansyon. Kapag nalaman niyang patay na'ko, sigurado

akong dun siya tutuloy sa kwarto ko. Hihintayin ko sya dun para mas makapag-usap na ulit kami ng maayos. 'Pag dito sa hospital, pag nakita naman nya na ayos na ang kalagayan ko, sigurado akong babalewalain na nya ako ulit." Nakuha ko yung point ni Bro. "Sige bro. Sabi mo eh. Tara na bubwit." "Reid, here's the key of kotse. Make ingat pauwi ha? Goodluck later." Sabi ni Fancy. Lumabas na kami ni Fancy ng room ni Lance. *end of flashback* And the rest was history. Takte! Baka ako ang mapatay ni Yumi oras na malaman niya ang totoo. Si bubwit kase eh! Tch. Pero sana magka-usap pa ulit ng maayos si Bro at Yumi. Sana mabigyan pa siya ng last chance.

Nananalig ako sa kupido. -- Yumiko POV Nagising ako sa mabining paghaplos sa pisngi ko. Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko. O_O

Napabalikwas ako. "M-Multo.." Sambit ko. "I'm real." Sagot ng bulto ng lalaking nakaupo sa gilid ng kama kung saan ako nakahiga. "P-Pero.." Nauutal ako. Di ko alam pa'no magre-react. "I'm still alive." Sabi nya. "Am I dreaming?" Nalilitong tanong ko. Bakit? Bakit, ano 'to.. O_O

Niyakap niya ako bigla. "I said I'm still alive babe. I won't leave you." T_T Totoo ba talaga 'to? Kasi nararamdaman ko yung katawan niya tapos hindi siya invisible. Hindi rin siya yung umiilaw tulad ng nakikita ko sa mga movies. He's real right? "L-Lance.." Bumitaw siya ng pagkakayakap sa'kin. "Yes babe?" He's smiling at me. Sh*t. This must be real. "AHHHHHH!!!"

Tinakpan niya agad ang bibig ko. "Bakit ka sumisigaw?" "Totoo ka talaga? Hindi ka multo? Hind--" O_O He kissed me. His kiss was gentle. Di ko napigilan ang sarili kong tugunin siya. Totoo nga talaga? Nahahalikan ko pa. Ramdam na ramdam ko 'yung labi niya. "S-Sabi nina James.." "They did some trippings." Sabi nya.

"WHAT!? Trippings?" Biglang uminit ang dugo ko. "Nagawa nilang pagtrip-an ako? Hindi nakakatuwa 'yun Lance! Hindi nakakatuwang biro yun! Alam mo ba kung gaano ako nasaktan ha? Alam mo b--" "Sssshh. Tama na babe. Please? Kalimutan mo na 'yung trippings. Ginawa lang nila 'yun para malaman if you still care for me. Sorry, sorry. Please don't cry.." Kung tutuusin, dapat pala hindi ako magalit. Dahil mabuti nang malaman kong nan-trip lang sina Fancy kesa totoong namatay nga si Lance. "Babe. I love you. Alam kong mali ang ginawa kong pagpapakamatay p--" "Ginawa mo talaga yun!?" Tanong ko. "Kala ko ba trippings lang?"

"The 'dead thingy', yun lang ang trippings pero totoong nag-commit ako ng suicide. Naagapan lang kaya naligtas ako--AWWW BABE!" Tumutulo na naman ang luha ko habang masamang nakatingin sa kanya. Pinaghahampas ko sya sa may braso nya. "Nakakainis ka! Bakit kailangan mong magpakamatay! Mali yun, alam mo ba?" Umiiyak na sabi ko. "Ssh, I know mali yun. Sorry.." Sabi niya habang pinapahid ang luha sa pisngi ko. Nasabunutan ko ang sarili ko saka muling tumingin sa kanya. "S-Sorry din kung 'di kita binigyan ng chance. Masyado akong naging hard sayo. Di ko agad naisip na mas masakit pala 'pag ikaw yung nawala sakin.." Lance -- ^_^ "B-Bakit ka nakangiti?"

"Ibig sabihin ba niya, may pag-asa na'ko ulit?" Tanong niya. Ilang beses man akong mag-isip, isa lang ang tanging rumirehistro sa isip ko. Yung imahe namin ni Lance na masaya. Oo, nagkamali nga siya pero deserved naman na niya siguro na bigyan pa ng pagkakataon. Tao lang din ako, dapat akong magpatawad. Kanina ko na-realize na yung sinabi nun ni James na, nawala na nga yung isa, hahayaan ko pa bang mawala rin yung isa. Tama. Mas masakit 'pag hinayaan kong mawala ang lahat sa'kin. Si Lance nalang ang natitira, ayoko ng tuluyan pa siyang mawala. Tapos kanina, halos mabaliw ako, hindi ko alam ang gagawin ko, hindi ko alam kung sasaya pa'ko nung akala kong patay na talaga si Lance.

Nakita ko na ang pagbabago niya. At alam kong, na-realized na niya ang pagkakamali niya. Siguro naman hindi na niya uulitin 'yun. I'm still hoping na kaya ulit naming sumaya tulad ng dati. We just need to forget this heartaches and for sure, we'll be happy. "Lance.." "Hm?" I heaved a deep sighed and looked straightly to his eyes. "Even if we fight a lot, I still want you in my life.." "Fvck, really babe? So you're saying.." He looks surprised dahil sa sinabi ko.

"I'd rather choose to forgive you than to forget you. Masyado kitang mahal Lance Abellano. Alam mo bang parang panaginip lang ang lahat? Yung nagising nalang ako at kinalimutan na 'yung mga nangyaring masakit." Parang amazed na amazed siya sa sinabi ko. Pagkatapos ay agad napalitan ng kakaibang ngiti ang mga labi niya. "Babe..can we start all over again?" I nodded and smiled at him. "Do it right this time." Sagot ko. "I swear to God babe. Damn! I love you so much!" Sabi niya saka ako dinampian ng halik sa labi ko. Bigla ay parang gumaan ang pakiramdam ko. Parang kahit papaano ay nabunutan ng tinik. Lahat ng heartaches, magsisilbing memories nalang 'yun.

Mahal na mahal ko talaga si Lance at siya lang ang alam kong makakapagpasaya sa'kin sa kabila ng mga masasakit na naidulot niya sa'kin. "D-Do you still love me babe?" Tanong nya. "As long as you're still the same person I fell for, my feelings won't ever change." Sagot ko. Niyakap niya ako. Bago yun ay nakita ko ang pagtulo ng luha niya. "You we're everything I was looking for even when I wasn't even looking. I need you babe. I need someone who will actually stay by my side, no matter what mood I'm in. And I'm sure, you're that someone. Please, wag mo na ulit ako iiwan. Hindi ko na kakayanin babe, I am not going to promise you that I will be a better partner for you, gagawin at ipapakita ko nalang." "Even if I sees what mess you can be, how moody you can get, and how hard you can be to handle, I still wants you."

"Fvck. Am I just dreaming? My babe's words really touched my heart. Damn!" Sabi niya saka niya muling dinampian ang labi ko. "After all this time, it's still you Lance. It's still you that I want to spend my life with. I love you." Hindi ko akalaing sa mga oras na'to, nakikita ko kung gaano umiiyak si Lance sa harap ko. "T-Thank you for giving me another chance. I love you too babe." Ngumiti lang ako sa sinabi niya. Niyakap niya ulit ako. Mahigpit na mahigpit. "My wife, my babe, my everything, I love you..to infinity and beyond." - END -