H/L

INK

03

n

ovem

ber

201

0

‘Multiculturalismeis als waterproof mascara’

Rutte I voor studenten: Opschieten of betalen

The battle with psychological problems

Miss Diamond Cherry:

2 H/LINK • 03

Dare to be an engineerDare to be an engineer

MASTER EVENT 29 NOV.www.masterevent.tudelft.nl

Masterbeeld Hillenaar aanleverformaat.indd 1 10/19/10 5:00 PM

adv_HLink_210x280.indd 1 10/27/10 11:36 AM

03 • H/LINK 3

persweeëninhoud

Soms deden we dat bij Atrium weleens. Vorig jaar

bijvoorbeeld, toen er eerst geen en daarna toch wel

een kerstboom kwam op school. Dan gingen we

naar geenstijl.nl en daar vermaakten we ons om het

niveau van de discussie over ‘die gore moslimkliek’

daar in de Laakhaven. Verkneukelden we ons om het

slegte nederlands. Om de gebrekige speling enzo.

En nu is Link online en kijken we aan tegen het ni-

veau van onze eigen reaguurders. Dat grijpt als een

postnatale depressie om zich heen. ‘Er staat ergens

een niet zo gepaste reactie. Doen jullie daar nog

wat aan?’, lees ik in een mail van een aardige do-

cent. Op drie berichtjes staat als posting ‘geil joh’.

Even achter de schermen kijkend, zie ik dat student

J. blijkbaar een verstoord libido heeft. Elders lees ik

dat De Haagse hopeloos achterloopt met moderaten.

Die De Haagse, dat zijn wij van de redactie.

Wat doen we ermee? In no time komt de halve dienst

Communicatie en Marketing op visite bij ons ziekbed

met doktersadvies. De panacee loopt uiteen van

strakke acties tot laissez faire. Dat lost niet veel op.

Nu ben ik niet voor niets hoofdredacteur op een hbo.

Ik vind het leuk om weldenkende mensen om me

heen te hebben. Mensen die begrijpen dat student

J. in zijn banale fase is blijven steken. Mensen die

niet meteen snotteren als er een schroefje verandert

aan de portal of ze een keer extra moeten klikken om

hun mail te checken. Mensen die de beschaafdheid

kunnen opbrengen om het niet te hebben over ‘viese

chicks’, in welke context of spellingswijze dan ook.

Die mensen zijn er ook vast, houd ik mezelf hard-

nekkig voor. Alleen: internet haalt niet hun mooiste

kanten naar boven. Want internet, dat is VAN MIJ.

En bemoei je niet met MIJN spullen! Is zo’n beetje

de gemiddelde houding, afgaand op reaguurders.

Vandaar dat we ze sinds een paar weken uitnodigen

om al die minder mooie kanten ook echt van zichzelf

te laten zien. Niet meer als ‘anoniem’ of ‘DeGrote-

Fietser’, maar gewoon als zichzelf. Uiteraard stonden

binnen een dag twee docenten op de redactie. Hun

reacties: ‘Goed zo. Eindelijk normale reacties!’ en

‘Ik vond anoniem beter.’ Ach ja... doktersadvies. •

Doktersadvies

René RectorHoofdredacteur H/LINKReaguren? Mail naar hlink@hhs.nl

4 Kort nieuws

13 Onderzoek naar Somalische piraterij

16 HBO-V en Pabo investeren in stageplekken

20 Minorstudenten op avontuur in Ghana

22 In de vitrine: de karikaturen van het Facilitair Bedrijf

33 Unusual Dutch: The story behind Sinterklaas and Black Peter

Studenten worstelen met psychologische problemen Students struggle with psychological problems 28

6 Opschieten of betalen: Het nieuwe onderwijsbeleid uitgelicht

Genomineerden H/Olive Award over kwaliteit 12

Schoolstraat 212511 AW Den Haag

070 - 3 65 73 06www.stanley-livingstone.nl

‘Multiculturalisme is als waterproofmascara’, betoogt

Diamond Cherry. Deze studente International Public

Management is een van de acht genomineerden voor de

Miss Multicultureel verkiezing die vrijdag 12 november

in Bazart wordt gehouden. Of ze gaat winnen? ‘Alles is

mogelijk’, aldus de genomineerde Miss. Lees verder op

pagina 34.

4 H/LINK • 03

kort nieuws

news flashDay of the International StudentThe Day of the International

Student (DIS) will take place

on the 13th of November at the

World Forum in The Hague.

The event is meant to bring

international students together.

There will be lots of different

activities, such as excursions

(for example to Madurodam

or The Hague Museum of

Photography), a Dutch lunch,

presentations and workshops.

Through this day, Nuffic wants

to express it’s appreciation to

the international students who

have chosen the Netherlands

to further their education. The

day will end with drinks and a

party. Sounds good? Check the

website www.nuffic.nl where

you can sign up and find more

information.

Dutch higher education can reach Chinese againThe Netherlands Education

Support Offices (NESO) in China

has been re-opened. It had

been closed since the 1st of June

2010. According to Nuffic, the

closure was necessitated due

to inference by their former

Chinese partners, who wanted

more influence in deciding

which students could come to

the Netherlands.

Baukje Prins geeft antwoord op Wilders

De anti-musicial Twintig antwoorden op Wilders van

Mightysociety opent de aanval

op de wereld van het massa-

amusement en de politieke

populisten van deze tijd.

Twintig prominente sprekers

zijn uitgenodigd om na elke

voorstelling een antwoord te

geven op Geert Wilders. Op 11

november is Baukje Prins aan

het woord. ‘Ik krijg vijf tot tien

minuten om op een zeepkist

te staan en mijn visie op Geert

Wilders te geven’, aldus Prins.

De anti-musical is van 10

t/m 13 november te zien in het

Chinese restaurant tegenover

Theater aan het Spui. Kaarten

zijn te verkrijgen bij de kassa

van het theater. Studenten

betalen op vertoon van de

Haagse Studentenpas €5,- in

plaats van €15,-. •

Onderwijsinspectie wil meer weten over afstudeerroutesDe Onderwijsinspectie twijfelt

aan de aangepaste afstudeer-

trajecten voor trage studenten

van 34 hogescholen en univer-

siteiten. Er komt een landelijk

onderzoek, waar mogelijk ook

De Haagse Hogeschool aan

wordt onderworpen.

De Onderwijsinspectie

publiceerde 19 oktober haar

Tussenrapportage alternatieve

afstudeertrajecten in het hoger

onderwijs. Daaruit blijkt dat

430 zogenoemde langstudeer-

ders sinds 2005 een diploma

behaald hebben via een alter-

natieve afstudeerroute. Sinds

de misstanden bij hogeschool

InHolland aan het licht kwamen,

vraagt de Onderwijsinspectie

zich af of ook op andere scholen

afstudeerders te makkelijk een

diploma kunnen krijgen.

Deze zomer heeft de in-

spectie aan alle bekostigde en

particuliere hogescholen en

universiteiten vragen gesteld

over afstudeertrajecten voor

vertraagde studenten. Corry

Snelders, directeur Onder-

wijs- en studentenzaken, heeft

namens De HHs geantwoord dat

de hogeschool geen specifieke

trajecten kent, maar wel indi-

viduele begeleiding biedt aan

afstudeerders.

De HHs kreeg onlangs

bericht van de Onderwijsinspec-

tie dat zij nog extra informatie

moet verstrekken. Welke vragen

beantwoord moeten worden

en op basis waarvan De HHs

geselecteerd is, is niet duidelijk.

Het kan zijn omdat de antwoor-

den uit de enquête nog vragen

oproepen, omdat de Onderwijs-

inspectie mogelijke signalen

over misstanden heeft ont-

vangen, maar het kan ook zijn

dat De HHs één van de zeven

instellingen is die op basis van

een steekproef is geselecteerd.

Dit verzoek om extra informatie

betekent nog niet dat De HHs

ook is geselecteerd voor het

landelijke onderzoek.•

Osiris verbeterenDe Dienst Onderwijs- en Stu-

dentzaken (OSz) gaat onder-

zoek doen naar de beleving en

ervaring van studenten bij het

gebruik van Osiris. Een enquête

moet resulteren in een advies-

rapport.

‘Er zijn signalen dat studen-

ten niet tevreden zijn’, vertelt

Tally Gaon, stagiair bij OSz. Om

de ervaringen met Osiris goed

in kaart te brengen heeft de

derdejaars Human Technology

een enquête opgesteld voor alle

studenten. ‘Ik hoop veel feed-

back te krijgen. Op basis van de

resultaten van het onderzoek

geef ik OSz een advies over de

verbetering van Osiris.’

De enquête wordt uitgezet

via Studentennet. Het advies-

rapport moet in februari 2011

klaar zijn. •

IPO-student ontwerpt muzikale afvalbakIngrid van Engelshoven,

wethouder voor Onderwijs en

Dienstverlening, opende op 5

november de Sunbin in park De

Horst. De Sunbin is een kunst-

zinnige afvalbak in de vorm van

een boom en is het afgestudeer-

project van IPO-student Stefan

Lugtigheid. De vier meter hoge

afvalbak speelt muziek af als er

afval in wordt gegooid en werkt

03 • H/LINK 5

De Raad van Toezicht, het toe-

zichthoudende orgaan van De

Haagse Hogeschool, heeft in-

gestemd met het voorstel van

het College van Bestuur voor

deelname aan de ontwikkeling

van de sportcampus in het Zui-

derpark. Ook de Hogeschool-

raad heeft met het voorstel

ingestemd. De campus moet

vanaf collegejaar 2013-2014 de

Academie voor Sportstudies

gaan huisvesten.

In februari tekenden de drie

betrokken partijen (De HHs, de

gemeente Den Haag en Vestia)

een intentieverklaring voor

de bouw van de campus. Het

plan wordt met de instemming

van de Raad van Toezicht en

de Hogeschoolraad een stuk

concreter. Voorzitter van het

College van Bestuur Rob Brons

licht toe: ‘Nu kunnen we een

samenwerkingscontract onder-

tekenen en de bouwmarkt op.’

Van het hoofdgebouw op de

Sportcampus neemt De Haagse

Hogeschool een aandeel van 24

procent van het bruto vloerop-

pervlak voor haar rekening. Dat

vertaalt zich in een bedrag van

iets meer dan zestien miljoen

euro. Daarnaast is verkoop van

het gebouw aan de Laan van

Poot aan de gemeente Den

Haag afgesproken.

Volgens Rob Brons zijn de

risico’s van de investering

goed onderzocht. ‘Een bouw-

jurist heeft ons geadviseerd

op deze risico’s. De Raad van

Toezicht was van mening dat

de risico’s zorgvuldig zijn be-

studeerd. De Hogeschoolraad

wilde de correspondentie met

de bouwjurist nog wel inkij-

ken, omdat zij zich realiseerde

wat voor een fundamenteel

besluit dit is.’ Er is volgens

de voorzitter nog een kleine

kans dat de nieuwbouw niet

doorgaat. ‘Als de bouwer bij

de aanbesteding een veel

hoger bedrag vraagt dan wij

hebben beraamd, gaat onze

deelname alsnog niet door.

Die kans schat ik echter niet

hoog in.’•

op zonne-energie. De elektroni-

ca werd verzorgd door HHs-stu-

denten Technische Informatica

uit Delft. De muziek is gemaakt

door scholen uit de buurt.

In opdracht van de gemeente

Den Haag en woningcorporaties

is een programma ontworpen

waarin jongeren oplossingen

bedachten voor afvalproblemen.

Ongeveer honderd leerlingen

van drie scholen uit Mariahoeve

hebben inzicht gekregen in de

schadelijke effecten van zwerf-

afval. Ze maakten muziekstuk-

ken met als thema ‘zwerfvuil’.

Zo klinken er de geluiden van

blikjes, wikkels en chipszakjes

uit de boom. •

Sportcampus weer stapje dichterbij

Are partners necessary?

In China you cannot just rent

a premise and get to work. It

is almost impossible without

cooperating with the Chinese.

The new partner (the CEAIE)

works under supervision of

the Chinese department of

education. According to Han

Dommers, NESO chief of pro-

motion, they can now operate

without limitations.

Graduation programmes investigatedThe Dutch Inspectorate of

Education questions the way

slow students graduate. Some

universities offer special

programmes for students

who have not graduated yet.

This is allowed, as long as the

programme is not too easy.

A few months ago it was

discovered that the University

of Applied Sciences InHol-

land, offered a special gradu-

ation programme that didn’t

meet the right criteria. Now

the Inspectorate of Education

has expanded their investi-

gation to 34 other universi-

ties, including The Hague

University. These universities

have to provide extra informa-

tion about their graduation

programmes. •

tekst Martine Seijffert • beeld Studio Leon Thier Architecten

beeld Popfactory

6 H/LINK • 03

landelijk

kies in één keer goed, en studeer snel

Het vormen van een nieuwe regering gaat altijd gepaard

met een scala aan nieuwe, heldere ideeën, die wisselend

ontvangen worden. De studiefinanciering blijft weliswaar

bestaan, maar welke veranderingen hebben de heren Rutte

en Verhagen wel in petto voor het hoger onderwijs?

tekst Stéphanie van den Merkhof • beeld Sabrina Robles de Medina

Plannen van de nieuwe regering:

03 • H/LINK 7

Treuzelaars gaan meer betalen

Studenten die langer over hun studie doen, gaan meer collegegeld betalen. Als je meer dan een jaar vertraging hebt, ga je 3000 euro extra collegegeld betalen en verlies je je ov-kaart. Volgens de partijen mogen studenten de basisbeurs niet misbruiken door te weinig tijd aan hun studie te besteden.

De Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) is bang

dat studenten door deze maatregel geen tijd meer

hebben om naast hun studie nog vrijwilligers- of

bestuurswerk te doen. Vooral de ambitieuze studen-

ten worden hier getroffen, vindt de vakbond. Miep

Kroese, coördinator van Bureau Studentenzaken,

is het roerend met de vakbond eens. ‘Ik ben erg

bezorgd over deze maatregel. Studenten die langer

studeren zijn niet allemaal lui en dom, er zijn tal van

redenen. Sommige zijn moeder, anderen doen aan

topsport, hebben familiepro-

blemen of een handicap. Ook

de mensen die naast hun

studie erg actief zijn binnen

de school worden getrof-

fen. We hebben binnen De

HHs een veelzijdigheid aan

studentenorganisaties, die

moeten natuurlijk allemaal ge-

rund worden. Je kunt niet èn in het bestuur van zo’n

organisatie zitten èn je opleiding binnen vier jaar met

achten afronden. Dan doe je het allebei maar half.

Door deze maatregel worden studenten beperkt in

hun persoonlijke planning en ontwikkeling. We moe-

ten juist trots zijn op de studenten die hun studietijd

meer inhoud willen geven door bestuurs- of vrijwilli-

gerswerk. De maatschappelijke functie verdwijnt als

de overheid alleen maar voor leerfabrieken kiest.’

Paspoort CDAVolledigenaam:Christen-DemocratischAppèlOpgerichtin:1980Aantalleden:67.592AantalzetelsTweedeKamer:21zetelsKernwoorden:volkspartij,christelijkgeloof,iedereenteltmee,wezijnmetzijnallenverantwoordelijkvoordemaatschappij.

Paspoort VVDVolledigenaam:Volk

spartijvoor

VrijheidenDemocratie

Opgerichtin:1948

Aantalleden:36.371

AantalzetelsTweedeKamer:31zetels

Kernwoorden:vrijheid,

verantwoordelijkheid,

verdraagzaamheid,sociale

rechtvaardigheid,gelijkwaardigheid

vanmensen,liberaal.

De beurs voor masterstudies verdwijnt. Bij bachelorstudies wordt de beurs omgezet in een gift na het afronden van de studie. Bij masterstudies wordt de beurs voortaan omgezet in een lening. Dat betekent dus met een schuld beginnen aan je eerste baan.

De VVD is van mening dat masterstudenten na hun

afstuderen genoeg geld gaan verdienen om hun

studie zelf te kunnen bekostigen. Mark Rutte vindt

dat onderwijs vooral een ‘investering in jezelf’ is. De

opbrengsten van deze maatregel zullen dan ook in de

kwaliteit van het onderwijs worden geïnvesteerd. Het

CDA is van mening dat de arbeidsmarkt juist behoefte

heeft aan hoog opgeleide mensen.

De LSVb is bang dat

door de hoge kosten

steeds minder

studenten zullen

kiezen voor een

masteropleiding.

Hierdoor krijgen ze

slechtere toegang

tot de arbeidsmarkt,

waar vaak om een

masterdiploma gevraagd wordt.

José van den Ende, unithoofd Dienst- en

Onderwijszaken, deelt deze angst niet. ‘Ik

denk niet dat een lening uitmaakt. Vroeger

was de masterbeurs ook een lening, toen werd

er ook volop voor de master gekozen. Studenten

die echt ambitieus zijn, leren toch wel door. Ik denk

dat studenten hun studie meer gaan waarderen als ze

hem zelf moeten betalen. Als er minder studenten aan

een master beginnen, wat naar mijn mening niet het

geval zal zijn, maar er studeren meer gemotiveerde

studenten met goede cijfers af, dan lijkt me dat juist

positief. We moeten wel oppassen voor een verdeling

tussen rijke en armere studenten. Daarom pleit ik ook

voor goede voorwaarden aan de terugbetaling. Als

een student met goede cijfers door zijn studie heen

vliegt, dan kan de lening bijvoorbeeld renteloos zijn.

Ook moet er natuurlijk een fatsoenlijke termijn voor

de terugbetaling staan.’

Geen beurs meer voor masterstudenten

8 H/LINK • 03

En de PVV? Die was het niet

altijd met zijn

regeringspartners eens,

maar heeft nergens een

breekpunt van gemaakt.

De heer Wilders heeft

weinig te zeggen gehad

op het onderwijsvlak.

De oppositie

hekelt intussen de

bezuinigingen in het

onderwijs. PvdA-

fractievoorzitter Cohen

noemde het ‘flinke pech

voor Nederland’ dat

uitgerekend de partijen

die niet willen investeren

in het onderwijs in de

regering zitten’. Ook

Alexander Pechtold,

fractievoorzitter D66,

is het er niet mee eens.

‘Het verschil tussen

conservatief liberalen en

sociaal liberalen is 2,5

miljard extra voor het

onderwijs.’

Elk jaar switchen veel studenten gedurende het eerste jaar naar een andere studie. VVD en CDA hopen dit tegen te gaan door studenten beter voor te bereiden op het maken van hun studiekeuze door middel van proeflessen en intakegesprekken.

Potentiële studenten moeten voortaan lessen en

colleges kunnen volgen bij een opleiding die hen

interessant lijkt. Daarnaast worden er intakegesprek-

ken gevoerd als studenten zich willen inschrijven voor

een studie. Dit betekent een hoop extra werk voor

hogescholen en universiteiten.

Maar niet voor De HHs.

Bieke de Mol, program-

madirecteur Studiesucces:

‘Hier werken we al langer

Zorgvuldige studiekeuze door intakegesprekken

met proefstuderen en intakegesprekken. Of het echt

helpt, weten we niet. Daarom zijn we begonnen met

het goed monitoren van een aantal activiteiten voor de

poort, waaronder de intakegesprekken. Zo hopen we

erachter te komen of die ook helpen om studenten een

betere keuze te laten maken. Nog niet alle opleidingen

doen aan dit voortraject. Toch denk ik dat het studen-

ten kan helpen om een beter beeld te krijgen van de

studie en het beroepsveld. Natuurlijk moet de oplei-

ding dan wel goede voorlichting geven. Veel studenten

denken bijvoorbeeld dat ze met hbo-rechten advocaat

kunnen worden en dat is niet het geval. Dat moet je

wel weten voor je eraan begint. Die intakegesprekken

voeren is wel een heel arbeidsintensief proces, maar

voor een aantal van onze opleidingen is het dus niet

nieuw. We moeten wel gaan kijken op welke punten

we nog kunnen verbeteren.’ •

03 • H/LINK 9

test

Het is altijd wat met computerlokalen. Er zijn er natuurlijk ruimschoots te weinig van, naast je zitten ze luidruchtig te MSN’en en werkende computers… ho maar. H/Link nam de proef op de som en onderwierp de lokalen aan een test. Zijn ze een oase van rust, waar je door de fijne sfeer en gebrek

aan afleiding tot de meest geweldige resultaten komt...?? Of kan je ze beter vergelijken met een internetcafé in een ver vreemd land waar je, als je er eindelijk eentje vindt, moet uitkijken voor losliggende kabels en luidruchtige weirdo’s? tekst en beeld Anke Viersma

Van broodjes bal tot roosters… de hogeschool heeft studenten en medewerkers heel wat te bieden. Maar deugt het ook? H/Link test het voor je uit.Computerlokalen

Lokaal: ovaal 5.37, hoofdlocatie

Bezettingsgraad: 130%

Afstand koffieautomaat: 20 stappen

Werkklimaat: Dit lokaal bevindt zich op de Pabo

en wemelt van het giechelende vrouwvolk. Er is

niet één computer vrij, omdat een groot aantal

internationale studenten zich bij hen heeft ge-

voegd. Het resultaat is een onophoudelijk geroe-

zemoes wat af en toe uitbarst in luid gehinnik of

geschreeuw: ‘I think we can do that! Yes I think

we can!’

Handig computerlokaal als: …je een leuk meis-

je wilt versieren of je Engels wilt bijschaven.

Cijfer:

5Ovaal 5.37

Lokaal: 1.052, vestiging Delft

Bezettingsgraad: 17%

Afstand koffieautomaat: 35 stappen

Werkklimaat: Dit ruime lokaal wordt

beMANd door wat kleine groepjes

en enkele nauwelijks opvallende

zelfstandig zwoegenden. Een wirwar

van draden leidt van computers naar

bizarre apparaten, met gekleurde

lichtjes en speakerachtige rondingen.

Tussen de verschillende werkplek-

ken, waar niet alleen met toetsenbor-

den maar ook met elektriciteit wordt

gespeeld, is af en toe melig contact in

de vorm van heel slechte grappen.

Handig computerlokaal als: je wilt

leren de vonken te laten overspringen.

Cijfer:

71.052

Lokaal: Slinger 2.88, hoofdlocatie

Bezettingsgraad: 43%

Afstand koffieautomaat: 115 stappen

Werkklimaat: Qua geluid zou je niet

zeggen dat dit lokaal halfvol is: de

rust overspoelt je bij binnenkomst.

Het lokaal baadt in het licht door het

grote raam. Het enige dat je af en

toe hoort is wat gedempt gemurmel

en enthousiast gerikketik van de

toetsenborden. Dit is de ideale plek

om de stress van je af te zetten en

vele pagina´s te vullen. Het enige

minpuntje: dit lokaal wordt soms

ingeroosterd voor gewone lessen en

dan zit je een stuk minder relaxed.

Handig computerlokaal als: je in

bent voor wat studievreugde.

Cijfer:

9Slinger 2.88

10 H/LINK • 03

studie

Naast kwaliteiten als ‘humor en goed gehumeurd’, ‘interessante hoorcolleges met filmpjes’ en ‘maakt het vak relevant met voorbeelden en eigen ervaring’, zijn jullie genomineerd omdat jullie beschikbaar, bereikbaar en hulpvaardig zijn. Dat zijn toch rand-voorwaarden?Paul: Ik werk hier bijna een jaar. In het begin moest ik

uitvinden hoe het hier werkt met tentamens maken en

cijferlijsten. Dat is fundamenteel. Als ik me daar niet

om bekommer en niet probeer om het goed te doen en

te verbeteren, dan zullen studenten zich er ook niet om

bekommeren. In mijn vorige baan adviseerde ik grote

bedrijven. Voor mij is het normaal om een student te

bedienen als een klant. Studenten kunnen altijd naar

mij toe komen en ik help ze zoveel als ik kan.’

Just: De kwaliteit van onderwijs heeft te maken met

zaken als leerprestaties en bereikbaarheid. Ik ben

bijvoorbeeld cijfercoördinator. Als cijfers niet goed

verwerkt zijn in Osiris, ga ik er achteraan bij mijn col-

lega’s. Ik wil dat mijn studenten met een gerust hart

af kunnen studeren.

Peter: Dat heet bij ons op de pabo ‘de kleine kwaliteit.’

Just: Ik hamer op die kleine kwaliteit. Roosters, cij-

fers, op tijd antwoorden zijn inderdaad de randvoor-

waarden van een goede opleiding.

Wat vinden jullie nog meer belangrijk aan het docentschap? En wat denken jullie dat studenten waarderen in jullie aanpak?Peter: Ik verwacht van studenten een professionele

houding, dus ik stel hoge eisen over de hele linie. Ik

geef ze ook vertrouwen, dat waarderen ze. Studenten

moeten verantwoordelijk zijn voor hun eigen keuzes.

Just: Ik ben duidelijk, rechtvaardig en consequent in

mijn handelen. In het begin had ik daar moeite mee,

maar ik leer ook nog. Nu geef ik bijvoorbeeld ruim op

tijd aan wat het programma is en zeg ik: ‘eerst lezen,

De winnaar van de H/Olive Award is, na het ter perse gaan

van dit magazine, bekend gemaakt tijdens de Onderwijsdag

4 november. H/Link sprak de drie genomineerden Just van

Niel (62), Peter Hoogenboom (58) en Paul Shotton (35)

over inspirerend docentschap, een leven lang leren en de

randvoorwaarden van goed onderwijs.

tekst Dieuwke de Boer • beeld Bas Kijzers

Deze docenten hebben kwaliteit,

03 • H/LINK 11

dan kan ik pas antwoord geven’. (Lachend) In het eer-

ste jaar kunnen ze mijn bloed wel drinken. Dan moeten

ze de stap naar een professionele houding nog zetten.

Paul: Het is belangrijk om studenten te laten par-

ticiperen, ze een bijdrage te laten leveren. Je moet

hoge doelen stellen en kijken wat je kan bereiken. Ik

probeer de stof wel aan te passen op hun niveau. Ik

kan het versimpelen, maar daarmee moet niet teveel

inhoud verloren gaan.

Ik schrijf nu een eerstejaarsvak. Daarbij probeer ik het

juiste niveau te vinden. Ik zie nu in het tweede jaar

dat sommige studenten niet volledig uitgerust zijn

voor dat jaar. De vakken zouden meer geïntegreerd

moeten zijn, zodat het tweede jaar een vervolgstap is.

Peter: Tijdens het groeiproces leg ik de verantwoor-

delijkheid steeds meer bij de studenten. Zo laat ik

een minorgroep zelf hun tentamen maken. Elke groep

levert vijf vragen aan via gmail en ik maak daar het

tentamen van. Dat tentamen stuur ik op maandag per

mail en op vrijdag moet het af zijn. Omdat ze hun ei-

gen vragen maken, eisen ze ook kwaliteit in de vragen

van anderen.

De studenten hebben jullie ook geprezen om jullie vakkennis en hoe jullie die vertalen.Paul: Het is moeilijk om theorie over politiek en beleid

actief te maken. Hiervoor was ik lobbyist en ik leg

steeds een directe link met mijn ervaring. Daardoor

begrijpt een student waarom hij die vreselijke theorie

aan het leren is. Het blijft een uitdaging om dat over

te brengen. Bij een van mijn vakken simuleren we

de lobby en het beslisproces in Brussel. We kopiëren

dan het politieke proces met lobbyisten en politici. Zo

kunnen studenten echt proeven waarvoor ze opgeleid

worden.

Peter: Een goede docent moet expert zijn op zijn

eigen gebied. Ik heb 25 jaar in het speciaal onderwijs

gewerkt. Ik weet wat lesgeven is. Ik laat binnen mijn

lessen zien hoe het werkt. Als studenten het over

orde willen hebben, laat ik eerst chaos ontstaan en

werk dan met weinig woorden toe naar orde. Dan

vraag ik ‘Wat hebben jullie nu gezien?’ en gaan we

dat analyseren. De relatie tussen het eigen handelen

en de theoretische onderbouwing daarvan is heel

belangrijk. Ook omdat ze bij ons in het eerste jaar al

stage lopen.

Just: Met het vak Beleid haal ik de actualiteit naar

binnen. Ik laat zien wat er gebeurt in de samenleving.

Zo koppel ik theorie aan praktijk. Ik zeg tegen de

studenten: ga naar actualiteitenprogramma’s kijken.

Neem bijvoorbeeld de dubbele nationaliteitskwestie.

Dan vraag ik: Wat vinden jullie daar nu van, gezien de

inconsistentie? Laat ze zelf nadenken, zodat ze zelf

door het spelletje heen kunnen prikken. Wat is waar?

Er is niet één waarheid en ik hoef geen gelijk. Nu heb-

ben ze nog een zwartwit beeld van de wereld. Later

wordt dat anders.

Peter: Dat is ons doel: het aankweken van een onder-

zoekende en kritische houding.

Paul: Ik dring erop aan dat studenten wetenschap-

Deze docenten hebben kwaliteit, zeggen hun studenten

PaulShotton35jaar

DocentEuropeanStudies

Ookhoudthijzichbezig

methetpartnershipmetde

UniversityofSheffield

Geeftlessindsnovember2009

Motto:geen(daarbenikte

praktischenpragmatisch

voor.)

JustvanNiel62jaar

DocentIntegrale

Veiligheidskunde

Ookslb’er,

leerkring-en

afstudeerbegeleider

Geeftlessinds2002

Motto:Eenlevenlang

leren.Jemoethonger

hebbennaarkennis.

12 H/LINK • 03

studie

pelijke bladen lezen, onderzoek doen en analyseren.

Ze lezen niet uit zichzelf The Economist of The New

York Times, daarom zet ik interessante artikelen op

Blackboard. Verder moeten studenten zelf een college

verzorgen, waarin ze in hun eigen woorden moeten

vertellen wat ik heb uitgelegd en wat ze hebben

gelezen. Aansluitend discussiëren we daarover en

de powerpoint presentaties zet ik ook op Blackboard.

Soms zijn die zo goed dat ik studenten vraag of ik een

deel mag gebruiken in het volgende jaar.

Hoe houden jullie jezelf scherp?Peter: Ik vraag altijd 360 graden feedback van studen-

ten. Iedereen beoordeelt elkaar. In een groot project

mogen ze ook iets over hun begeleider zeggen.

Just: Ik noem het een tip en top. Dat wil ik ook over

mezelf horen. Ik leer nog dagelijks. Eén keer kreeg ik

terug in een reflectieverslag over mijn rol als slb-er:

‘Het is slb, het is geen hoorcollege’ Met andere woor-

den: ik praatte teveel. Vanaf nu ga ik minder praten.

Paul: Je moet nooit doen alsof je alles weet. Zelfkri-

tiek hebben en reflecteren is belangrijk, net als open

staan voor verandering. Ik probeer alles om te verbe-

teren. Ik maak zoveel mogelijk gebruik van de ideeën

en ervaring van mijn collega’s. En ik vraag feedback

aan mijn studenten.

Peter: En bijscholing is belangrijk, zodat je up-to-date

informatie kan verstrekken. •

Korte bericht service- service

in de lift

tekst Rindert Reitsma

beeld Mieke Barendse

Woensdagochtend, acht uur. Ondergetekende ligt nog lekker te dromen,

misschien over mooie groene weides met blonde meisjes. Of misschien

werd ik wel achtervolgd door een dinosaurus (ben geen psychiater maar

ik zou het een ‘Jurassic Park’-jeugdtrauma noemen), helaas kan ik het me

nu niet meer herinneren. Ik lag nog lekker te dromen, omdat het een vrije

dag was. Geen lessen, wel werk te doen. Op dat moment wordt de serene

rust van de mooie groene weides verstoord door een geluid dat daar niet

thuishoort. Het bleek de trillende telefoon op mijn bureau te zijn. Een

sms. ‘Ivm afwezigheid van Mevr. Wijn vervallen de lessen van vandaag.’

…Eèèh, wie?

Het is inmiddels zo’n twee jaar geleden sinds ik me voor het eerst heb

ingeschreven voor de sms-service. Wat overigens een idiote naam is;

‘short message service-service’. Maar het idee achter deze service is

wel tamelijk briljant: is er een leraar ziek, krijg je een smsje, en heb je in

ieder geval niet nog meer nutteloze uren op school. In het begin werkte

dit aardig. Zo nu en dan kreeg je een smsje, en klopte het ook. Maar na

verloop van tijd werd het minder en minder. Dit terwijl het aantal zieken

toch zeker niet minder wordt.

Zo heb ik persoonlijk vier weken geen les gehad in het belangrijkste

vak van mijn opleiding. Uiteraard wordt dit vak door slechts één docent

geleid – geniaal beleid van mijn opleiding – maar dat terzijde. In deze

vier weken heb ik geen één smsje ontvangen. Eerst werd het nog wel

netjes op blackboard gemeld, maar de laatste week zelfs dat niet meer.

Twee uur voor de les een mail gestuurd aan de opleidingscoördinator.

Tien minuten ná aanvang van de les het mailtje ontvangen dat de docent

inderdaad nog ziek is. Wát een service. Ook spreek ik met Linda, een

student die klagend door het Atrium loopt. “Ben vandaag voor niks naar

school gekomen, geen melding op blackboard, ook geen sms. Er is zelfs

een tentamen van mij geschrapt omdat een leraar vijf weken ziek was!”

Aan zieken dus geen tekort. Maar wat is er dan aan de hand met de korte berichten service-service? Waarom word ik ruw uit mijn dromen gewekt

voor leraren waar ik nog nooit van heb gehoord? Of beter; waarom word

ik nooit meer verblijd met een sms’je van school met de mededeling dat ik

een lesje vrij heb? Misschien heeft de sms’er een ‘sms duim’, maar het is

doodzonde dat zo’n goed initiatief zo aan het mislukken is. •

PeterHoogenboom58jaar

DocentOntwikkelingspsychologie

aandepabo

Ookstudieloopbaan-begeleider,

leerkringbegeleider

Geeftlessinds2002

Motto:Horenisvergeten,

zienisonthouden,doenis

begrijpen.(Confucius)

03 • H/LINK 13

onderzoek

S askia Roodenburg zocht voor haar afstudeeron-

derzoek iets op basis van háár interesse, niet die

van een bedrijf. ‘Ik heb als kind een tijd in Gabon

gewoond. Daardoor heb ik iets met Afrika. En ineens

was de piraterij in het nieuws. Dus ik dacht: daar wil

ik meer van weten. Hoe kan het dat zoiets nu nog voor-

komt, en dat het ook een mondiaal probleem is?’

Voor European Studies (ES) lijkt ‘Somalische piraterij’

niet echt een voor de hand liggend onderwerp. Maar

wat een lokaal Afrikaans probleem lijkt, is verankerd

in Europa en Amerika. ‘Somalische piraterij is net een

tafellaken: als je aan een hoekpunt trekt, gaat het

hele servies schuiven. Het líjkt lokaal. Maar het heeft

invloed op de wereldeconomie, het verzekerings-

wezen en de Europese politiek.’ Daarmee staat het

probleem wel degelijk op de kaart bij ES.

Daar waar anderen gaan enquêteren, observeren of

interviewen, was Saskia aangewezen op een grote

stapel beleidsrapporten. Somalië is een probleem

sinds de oprichting van het land in 1960, en er woedt

een burgeroorlog sinds 1991. De Verenigde Naties

hebben verschillende keren geprobeerd de conflic-

ten op te lossen. Naar schatting kostte de piraterij

alleen al in 2008 veertig miljoen dollar aan losgeld.

Somalische piraterij

tekst René Rector

beeld Roel Koning & Kim Eijkelhof

Onderzoek alleen op universiteiten? Welnee. H/Link zet iedere maand excellent Haags onderzoek in de spotlight.

is net een tafellakenSaskia Roodenburg had vooral Jack Sparrow als associatie bij piraterij. Tot het

vorig jaar in chocoladeletters in de kranten verscheen: geen schip was nog veilig in

de Golf van Aden. Ze wilde weten waarom piraterij in Somalië ontstond en waarom

het de laatste jaren zo toenam. Dat was niet zo’n makkelijke vraag.

SaskiaRoodenburgLeeftijd:23Studie:EuropeanStudiesTitel:Dangerouswaters:MaritimepiracyoffthecoastofSomalia-AnanalysisofthecomplexandmultifacetedproblemofSomali-basedpiracyanditspossiblesolutionsQuote:‘Vrouwenwillengraagtrouwenmeteenpiraat’Afgestudeerd:8,5

14 H/LINK • 03

De problemen leverden een berg rapporten op van

instanties die gebrand zijn op een oplossing. In die

berg zette Roodenburg haar tanden. ‘Het was niet de

bedoeling om een oplossing voor het probleem aan te

dragen. Dat zou betekenen dat mij iets zou lukken wat

al die instanties niet was gelukt. Ik wilde analyseren

waarom het daar misging.’

StraatarmSaskia vond niet echt één antwoord op die vraag. Ze

dook in de geschiedenis van piraterij en inventariseerde

waar die plaatsvindt. Dat blijkt meestal te zijn op plaat-

sen waar belangrijke handelsroutes door een smalle zee-

engte lopen. Daar is immers iets te halen. Olie die in het

Midden-Oosten uit de grond wordt gepompt, vaart voor

de kust van Somalië langs naar de rest van de wereld.

De meeste landen hebben wel een soort regering, en

die krijgt er internationaal problemen mee als ze niet

optreedt. Maar in Somalië is helemaal geen regering.

Toen dictator Siad Barre in 1991 werd afgezet, viel

het land uiteen in een groot aantal ruziënde clans.

De Verenigde Naties probeerden te sussen, maar

kregen het zelf aan de stok met de clans en na drie jaar

vechten hielden ze het voor gezien.

Er is geen economie van betekenis in Somalië. De

bevolking is er straatarm. Maar er varen wel tientallen

schepen per dag voorbij met miljoenen aan olie aan

boord. Roodenburg: ‘Als je bedenkt dat een Somaliër

ongeveer vijfhonderd euro per jaar verdient, dan is

het niet zo gek dat piraten in eigen land veel aanzien

hebben. Vrouwen willen graag trouwen met een

piraat, want die is rijk.’

‘Omstandigheden’Maar hebben die mensen dan geen moreel besef? Ook

dat ligt genuanceerd: de moraal van de bevolking zelf

wordt gekleurd doordat Westerse landen de regio dik-

wijls hebben gebruikt als ideale dumpplaats voor afval.

In de ogen van de gemiddelde Somaliër is piraterij

geen afpersing of diefstal, maar een rechtvaardige

tegenmaatregel tegen hen aangedaan onrecht.

En dan zijn er nog ‘omstandigheden’. De bemanning

van grote schepen wordt steeds kleiner in omvang,

als gevolg van automatisering. Daardoor wordt het

makkelijker om zo’n schip te kapen. Wat ook niet helpt

is dat in internationale verdragen is afgetimmerd dat

je in internationale wateren niemand mag oppakken

die er verdacht uitziet. De patrouillerende schepen

moeten dus wachten tot piraten in actie komen. En

piraten zijn door het eerder betaalde losgeld geprofes-

sionaliseerd. ‘Ze hebben steeds betere apparatuur.

Sinds vorig jaar wordt er heel veel gecontroleerd in

de Golf van Aden, maar je ziet dat de piraten hun

�Ga eens naar HBO-kennisbank.nlEen produkt van de Hogeschoolbibliotheek

Stel je vragen via bibliotheek@hhs.nl of Question Point op de bibliotheekportal.

Deze advertentie wordt aangeboden door de Hogeschoolbibliotheek van De Haagse.

VOOrBEElD Van EEn SCriPtiE nODiG?

b i b l i O t H e e k

03 • H/LINK 15

1991

19922006

2006200720082009

2257

111217

Het aantal kapingen neemt snel toe

2007

1

2006

2

1

20082009

1

2

2

Hoe Somaliërs georganiseerde piraten werden

Dictator Siad Barre wordt na 11 jaar opstand verdreven. Brits Somaliland scheidt zich af.

Zonder regering valt het land uit elkaar. De bevolking verarmt en start kapingen om in levensonderhoud te voorzien.

Puntland scheidt zich af.

Grootscheepse piraterij komt niet vanzelf. De ligging naast de hoofdvaarroute voor olie en decennia van burgeroorlogen blijken de juiste ingrediënten voor kapingen en problemen op mondiaal niveau.

Het aantal kapingen neemt snel toe

Het land verkeert in totale chaos. Somaliërs gaan massaal kapen.

1  Met hulp van Ethiopië en de VS herovert de alliantie Somalië.

2  De Islamisten hergroeperen en veroveren het zuiden van Somalië.

1  Er ontstaan twee clusters van clans. Het ene cluster wil van Somalië een Islamitische staat maken en verjaagt het andere cluster.

2  De alliantie vlucht naar Ethiopië.

Piraterij raakt steeds meer georganiseerd.

1  Het Westen patrouilleert in de Golf van Aden.

2  Piraten wijken uit naar andere zeeën.

Midden Oosten

Ethiopie

SomalieKenia

werkterrein hebben verlegd naar de Arabische zee.

Da’s verder weg, maar ze hebben nu betere schepen

met gps, en betere wapens.’

OmscholenWat helemaal niet hielp, is dat de problematiek op

het vasteland van Somalië in 2006 een religieus

tintje kreeg. Een aantal clans groepeerde zich in een

Islamitisch collectief dat van Somalië een op de sharia

gebaseerde staat wil maken. Voor het overwegend

christelijke Ethiopië en de Verenigde Staten was dat

reden om zich opnieuw in het conflict te mengen.

‘Dat piraterij na 2006 zo’n vlucht nam, is niet op één

van die oorzaken specifiek terug te voeren, maar je ziet

steeds dat toename van instabiliteit gepaard gaat met

een toename van piraterij,’ concludeert Roodenburg.

De oplossing voor het probleem ligt dan ook op het

land. De internationale gemeenschap koos er echter

voor om de zee grootscheeps te bewaken. ‘Juridisch

is dat begrijpelijk, want je hoeft je dan niet in bin-

nenlandse aangelegenheden te mengen. Maar het is

symptoombestrijding. Als je er echt iets aan wilt doen,

bied de bevolking dan perspectief. Je kunt die piraten

bijvoorbeeld omscholen tot coast guards. Mits het land

een beetje stabiel is natuurlijk. Als je het conflict echt

wilt oplossen, moet er een plan komen om het land een

stabiele regering te geven.’ •

H/link afstudeerprijsBen jij de meest nieuwswaardige afstudeerder van het jaar? Dan maak je kans op prijzen van

1500 of 500 euroH/Link is namelijk op zoek naar spraakmakend studentenonderzoek.

Hoe werkt het?• Je bent recent afgestudeerd aan De Haagse Hogeschool

• Je afstudeeronderzoek staat op de hbo kennisbank

• Je eindcijfer was gemiddeld een acht of hoger

• en je hebt een nieuwswaardig afstudeeronderzoek verricht waar een mooi

journalistiek verhaal in zit?

Stuur dan een samenvatting van je onderzoek op naar hlink@hhs.nlPer maand pikken we één onderzoek uit waaraan we een artikel wijden. Als jij die onderzoeker bent, ben je automatisch finalist.Aan het eind van het schooljaar kiest een vakjury (bestaande uit zowel onderzoekers als journalisten) uit de finalisten de jaarwinnaar. Die wordt bekend gemaakt tijdens de onder-zoeksdagen in april.

(docenten, afstudeerbegeleiders, coördinatoren en decanen en medestudenten mogen ook afstudeeronderzoeken voordragen, mits die onderzoeken aan de voorwaarden voldoen).

16 H/LINK • 03

PABO

onderzoek

E erstejaars pabo staan rond het verschijnen

van deze H/Link al voor het eerst voor een

groep basisschoolleerlingen. Vrijwel het hele

studiejaar hebben zij twee stagedagen per week en

twee keer een hele stageweek. In zowel het eerste

als tweede jaar doen ze in verschillende blokken

ervaring op met onder-, midden- en bovenbouw. ‘Wij

vinden het belangrijk dat ze vrij snel voor de groep

staan. Naar aanleiding van hun ervaringen voor de

klas vindt hier op school een terugkoppeling plaats

in leerkringen’, licht pabo-directeur Frans Bolsius de

vernieuwde stagekalender toe. Hierin is gekozen voor

een continue praktijklijn in plaats van enkele aaneen-

gesloten stageweken. Hier hebben wij voor gepleit,

vertelt vierdejaarsstudent Danny Beyer die benieuwd

is of het inderdaad goed gaat werken.

‘Als je in jaar één geen voldoende hebt voor je stage,

krijg je een negatief bindend studieadvies’, onder-

streept Bolsius het belang van het praktijkleren.

Met de nieuwe opzet doorloopt een student twee

keer alle bouwen op twee verschillende scholen. Al

blijkt dat laatste in de praktijk niet altijd haalbaar.

Om dit zo stabiel mogelijk te maken en voor ieder-

een stageplaatsen te garanderen sluit Bolsius sinds

enkele jaren convenanten met basisscholen. ‘Je hebt

een concurrentiemarkt met andere pabo’s. Onze

stagemarkt is op bestuurlijk niveau nog verzuild.

Hogeschool Leiden bedient bijvoorbeeld van oudsher

de katholieke markt’, legt hij uit. ‘En scholen willen

graag derde- en vierdejaars hebben, maar wij willen

ook de eerste- en tweedejaars onderbrengen. Daar

maken we dus afspraken over.’

Slechte matchVerzekerd zijn van goede begeleiding is een andere

belangrijke drijfveer achter de convenanten. De pabo

betaalt de opleiding van één interne coach per basis-

school. Die coach is het aanspreekpunt voor de prak-

tijkbegeleiders binnen de school. ‘Nu kunnen we met

het bestuur en de interne coach sturen op de borging

van kwaliteit. Doordat we een bulk van 350 eerste-

jaars moeten wegzetten, zijn we bij een mindere

mentor niet in de positie om te zeggen ‘U niet’. Dan

TEKORT AAN STAGES SaMEntE lijf

Leren in de praktijk is onmisbaar in het hoger

beroepsonderwijs. Om het juiste niveau te halen moet

je de kwaliteit van stageplekken kunnen waarborgen.

Verpleegkunde en de pabo gaan daarvoor intensieve

samenwerking aan met het werkveld. Waarom is daarvoor

gekozen? En wat levert het op? tekst Dieuwke de Boer • beeld Bas Kijzers

03 • H/LINK 17

HBO-V

aanvaard je soms mindere plaats, maar weet je dat er

wel sturing op zit.’ Danny kan erover meepraten dat

de begeleiding vanuit de stageschool nogal verschilt

per mentor. Zijn tweedejaarsstage heeft hij moeten

herkansen. Hij kon zich niet vinden in de onderwijs-

visie van zijn mentrix. ‘Ik legde de schuld dat het niet

liep bij mezelf en ben toen gaan onderpresteren. Pas

bij mijn volgende stage kwam ik erachter dat ik het

wel kan. Toen mocht ik op de helft van mijn stage al

mijn assesment doen.’ Danny vindt echter niet dat

school bij zo’n slechte match moet ingrijpen. ‘Het is je

eigen verantwoordelijkheid.’

Voor het waarborgen van de kwaliteit buigt de pabo

zich ook over de beste manier van beoordelen. Om

objectiviteit na te streven doen de mentor van de op-

leidingsschool en stagebegeleider vanuit de pabo niet

de uiteindelijke beoordeling van een stagiair. ‘Een

andere pabo-docent neemt het assessment af. En als

het kan ook een andere leerkracht van de stageschool,

vaak de interne coach’, vertelt Bolsius. ‘Als opleiding

ben je eindverantwoordelijk. Ik zou nooit de totale

eindbeoordeling door de praktijk laten doen, maar

wel in goed overleg met het werkveld.’ Beyer vindt dit

een prima systeem om tot een zo objectief mogelijk

beoordeling te komen. ‘Je stagebegeleider heeft

een duidelijk beeld van je, maar dat is gekleurd. Het

is alleen een nadeel voor goede studenten die door

zenuwen slechter presteren tijdens hun assessment.’

Het uiteindelijke streven van Bolsius is een kwaliteits-

keurmerk voor opleidingsscholen. ‘Er is nu wel een

officieel keurmerk van de NVAO, maar dat is vrij zwaar.

Daar zijn scholen huiverig voor. Nu zijn we in educom-

verband – een samenwerking met een aantal pabo’s –

bezig om een eigen standaard te formuleren. Deze mag

niet te rigide worden, want het basisonderwijs in de

stad verschilt enorm van kleinere dorpsscholen.’

‘E r was een tekort aan stageplekken, de kwa-

liteit was ondermaats en praktijkbegelei-

ders klaagden over slechte communicatie

en onduidelijke opdrachten. Studenten hadden onvol-

doende kennis, de integratie van theorie en praktijk

was slecht en docenten waren slecht bereikbaar.’ Son

Burgers somt de problemen op waar de opleiding mee

kampte toen zij twee jaar geleden in dienst kwam

als teamleider hbo-v. In de keuzegids bungelde de

opleiding toen onderaan. ‘Docenten begrepen dat

niet’, kijkt Burgers, die in de zomer benoemd is tot

directeur van de Academie voor Gezondheid, terug.

‘Daarom heb ik spiegelbijeenkomsten georganiseerd

met het werkveld en studenten, waarbij de docenten

toehoorder waren. Hieruit is een plan van aanpak ge-

komen. Ook heb ik een onderwijsvisie met betrekking

tot het praktijkleren geschreven en hebben we deze

consequent verwerkt in het curriculum.’

Deze visie, waarin competentiegericht leren op

hbo-niveau en integratie van theorie en praktijk

centraal staan, wordt ondersteund door het werkveld.

De grootste verbetering zit volgens Burgers in de

samenwerking met de praktijk. ‘Het bewaken van de

kwaliteit van onderwijs buiten school is lastig, omdat

je contact hebt met individuen die vaak niet beslis-

singsbevoegd zijn. Daarom zijn we op partnerniveau

in gesprek gegaan om invloed te krijgen op de kwali-

teit van studenten in het werkveld. Ik heb zorginstel-

lingen uitgenodigd om met elkaar over de kwaliteit

van zorg te praten. We hebben nu een gezamenlijke

doelstelling: de grote voorspelde tekorten in de zorg

oplossen.’ Gaby Wijsman, coördinator beroepsoplei-

dingen bij het Landsteiner Instituut binnen Medisch

18 H/LINK • 03

Itard is in januari begonnen als lector bij de

hogeschool. Tijdens haar intreerede op 30 no-

vember doet ze uit de doeken hoe het kan dat

er zoveel regels bij zijn gekomen, we zoveel

betere huizen zijn gaan bouwen, en allemaal

zonder resultaat. ‘De moeilijkheid zit in een

paar dingen. Gedrag van mensen speelt een

rol. We weten bijvoorbeeld dat mensen die

hun huis goed isoleren, dikwijls de mensen

zijn die de verwarming graag een graadje

hoger zetten. Isoleren is leuk, maar energie

bespaar je er dan niet zoveel mee als je dacht.’

Met het lectoraat wil Itard zich echter

richten op falende techniek. In nieuwbouw-

woningen zitten tal van technische snufjes die zo’n

huis bewoonbaar maken. De verwarming bijvoor-

beeld. Maar ook: mechanische afzuiging, de hr-ketel,

eventueel een warmtepomp en een zonneboiler.

In theorie zijn moderne huizen daardoor extreem

zuinig met energie. In de praktijk valt het tegen.

‘Want wat gebeurt er? Iemand klaagt over tocht. De

woningbouwvereniging maakt dan de ventilatie-

ventiel dicht, want dat lijkt de tocht te veroorzaken.

Maar dat gat zat er voor mechanische ventilatie. Dus

de tocht is weg, maar na een paar weken gaat het

stinken, of staat de schimmel op de muur, of is het

te koud omdat de warmteterugwinning uit de lucht

niet meer werkt.’ Al die installaties hebben talloze

regelmogelijkheden, maar in de praktijk doen we

maar wat. Daardoor functioneren ze slecht en zijn ze

niet energiezuiniger. Het is niet effectief en daarom

gebruiken we nog net zoveel energie als vroeger.

Voor een deel komt het door gebrek aan kennis bij

mensen die installaties moeten aanleggen. Hier kan

de hbo’er iets aan doen, meent Itard. De meeste winst

‘In theorie zijn gebouwen energiezuinig.’

Centrum Haaglanden, bevestigt de meerwaarde. ‘De

communicatie is verbeterd en we denken nu mee met

de opleiding. Eerder werd iets door de school ontwik-

keld, maar werkte dat niet altijd in de praktijk.’

Het opzetten van leerwerkplaatsen of leerafdelingen

heeft een sleutelrol gekregen in het praktijkleren. Op

bijvoorbeeld een verpleegafdeling wordt een aparte

kamer met acht bedden gecreëerd waar studenten

met zes tot acht tegelijk met het reilen en zeilen van

zo’n afdeling kennismaken. ‘Van een individuele sta-

giair wordt sneller verwacht om vol mee te draaien’,

vertelt Wijsman, die aangeeft dat de leerafdelingen

voor MC Haaglanden ook een kweekvijver voor nieuw

personeel zijn. ‘Nu is er meer aandacht voor onder

meer het aanlooptraject. Dat kan ook omdat ze er nu

bijna het hele jaar zijn in plaats van tien weken. Ze

hebben een vaste begeleider vanuit het ziekenhuis en

op de leerafdeling orthopedie komt om de week een

docent van de opleiding.’

Spanning tussen niveausDe leerwerkplaatsen zijn oorspronkelijk in het leven

geroepen om het stageprobleem op te lossen. Inmid-

dels zijn ze onderdeel van de visie: minimaal tachtig

procent van de studenten moet daar op stage. ‘Op

de leerwerkplaats staat de student centraal’, zegt

Burgers. ‘De winst is dat het competentiegericht

leren naar het buitenschools leren wordt doorgetrok-

ken. Daar is in de waan van de dag op een gewone

afdeling geen plaats voor.’ Wijsman wijst erop dat de

constructie wel kwetsbaar is: ‘We hebben kamers

die op een bepaald aantal studenten zijn berekend,

maar het blijkt soms lastig om volumeafspraken na te

komen. Als een student opeens switcht naar de duale

opleiding, krijgen wij de vraag of ze ook een derde-

jaars in plaats van een vierdejaars kunnen sturen.

We besparen met elkaar heel wat energie. Isoleren, spaarlampen, de verwarming een tandje lager zetten… we doen het allemaal. Maar we slurpen nog net zoveel energie als vijftien jaar geleden. Lector Laure Itard weet hoe dat komt. Met haar kenniskring wil ze de kloof tussen alle mooie theorieën en de weerbarstige praktijk van energiebesparing overbruggen. tekst René Rector • beeld Mieke Barendse

lector laure itard:

03 • H/LINK 19

‘In theorie zijn gebouwen energiezuinig.’

Fraudeur valt door de mand

tekst Christin Zitter

De feiten Student M. van de opleiding Commerciële Economie maakt begin januari het

computerexamen Communicatie en Taalvaardigheid 2.2. Het examen moet

digitaal via anti-plagiaat systeem Ephorus worden ingeleverd. Eind januari

laat de docent de Examencommissie weten dat Ephorus heeft vastgesteld

dat het tentamen van student M. veel overeenkomsten vertoont met het

tentamen van studente D. Beide studenten worden begin februari door de

Examencommissie gehoord. De Examencommissie besluit dat het afgelegde

tentamen door student M. als ongeldig wordt verklaard en dat hij niet mag

deelnemen aan de eerstvolgende herkansing. Studente D. krijgt een officiële

waarschuwing. Student M. besluit in beroep te gaan, maar komt zelf niet

opdagen tijdens de zitting in mei.

De argumentenOmdat student M. niet aanwezig is tijdens de zitting, kan zijn verweer enkel

gebaseerd worden op zijn beroepschrift. Hierin ontkent student M. dat hij

heeft gefraudeerd en beweert hij studente D. niet te kennen.

De tegenargumentenHet tentamen kon ’s ochtends of ’s middags worden gemaakt. Uit presentielijs-

ten blijkt dat allebei de studenten ’s ochtends hebben meegedaan, maar dat

student M. ook ’s middags heeft meegedaan en het toen pas heeft ingeleverd.

Ephorus heeft aangetoond dat het werk van student M. voor vijftig procent

uit gekopieerd werk van D. bestaat en er een grote overlap is tussen het

werk van beide studenten. Een onafhankelijke derde persoon heeft vervol-

gens beide tentamens onderzocht op plagiaat en heeft vastgesteld dat het

ingeleverde werk niet zonder elkaar tot stand heeft kunnen komen.

Omdat student M. het tentamen later heeft ingeleverd dan studente D. vindt

de Examencommissie het aannemelijk dat M. het werk van D. heeft gekopi-

eerd en niet andersom.

De uitspraakHet College van Beroep vindt dat de Examencommissie met de uitkomst

van Ephorus en de bevindingen van de derde persoon voldoende heeft

aangetoond dat student M. fraude heeft gepleegd. Door niet op te komen

dagen heeft student M. de kans voorbij laten gaan om de argumenten van

de Examencommissie te weerleggen. Het College van Beroep verklaart het

beroep van student M. ongegrond. •

Niet eens met een beslissing van de Examencommissie? Je hoeft je er niet zonder meer bij neer te leggen. Kijk voor regels en procedures op studentennet.hhs.nl/loketrechtsberscherming.

In Onder de hamer komen studenten aan bod die in beroep gaan tegen een beslissing van hun opleiding. Student M. van de opleiding Commerciële Economie stelt dat de Examencommissie hem onterecht beschuldigt van het plegen van plagiaat tijdens een computerexamen.

onder de hamer

Dan vragen wij wel of die student twee blokken kan

komen, omdat we anders een tekort hebben en de

afdeling wel moeten kunnen draaien.’

Hbo-v houdt contact met het werkveld over verdere

invulling van het praktijkleren. En er wordt goed

nagedacht over de positie en erkenning van niveau

vijf (hbo-niveau verpleegkunde, red.) bij de werkge-

ver. ‘Het is belangrijk dat ze de meerwaarde hiervan

boven mbo-niveau vier gaan zien en dat gaan honore-

ren’, vindt Burgers. Wijsman plaatst de kanttekening

dat dit ook voor de opleiding nog een verbeterpunt is:

‘Het niveauverschil tussen mbo’ers en hbo’ers was

soms lastig te ontdekken. Het curriculum moet naar

een nog hoger niveau getild worden.’

Een ander verbeterpunt dat zij benoemt is de beoorde-

ling. Die ligt volgens Wijsman te veel bij de opleiding:

‘Dit zou een samenspel moeten zijn. Nu worden soms

opdrachten goedgekeurd die inhoudelijk kant noch

wal raken. Dit koppel ik ook terug naar De Haagse

Hogeschool.’ Burgers erkent dat de beoordeling voor

verbetering vatbaar is, maar komt weer terug bij de

spanning tussen niveau vier en vijf: ‘Een verpleeg-

plan moet voldoen aan wat studenten op de opleiding

geleerd hebben, maar de inhoud moet de praktijk

goedkeuren. Die werkt vaak niet conceptueel, terwijl

dat wel hbo-niveau is.’ Opleiding en werkveld steken

de koppen bij elkaar om ook deze hobbel te slechten.•

wil ze echter halen uit het slaan van een brug tussen

de wetenschappelijke kennis en de toepasbaarheid er-

van in de praktijk. ‘Technische wetenschappers weten

enorm veel over hoe een gebouw werkt. Maar er zijn

weinig modellen van gebouwen waarin je de werking

van een installatie kunt simuleren. De meeste model-

len tonen alleen wat er gebeurt zonder installatie. Dit

soort modellen wil de kenniskring gaan ontwikkelen,’

legt Itard uit. Arie Taal gaat kijken naar installaties

voor warmte- en koudeopslag in de grond, Joep de

Groot wil een wikipedia-achtig platform voor kennis-

deling opzetten en Frans Joostens wil vooral bekijken

hoe in de school gebouwbeheersystemen kunnen

helpen bij energiebesparing en een goed binnenkli-

maat.. ‘De vestiging Delft is helemaal ontworpen op

energiezuinigheid en heeft warmte- en koudeopslag

in de grond. Maar de hoofdvestiging is een ontzettend

lastig gebouw. Twee mooie proeftuinen.’ Althans…

gezien door de ogen van de nieuwe lector.

� Laure Itard houdt haar intreerede dinsdag 30 november, 14.30 uur, in de aula.

20 H/LINK • 03

Wat houdt de minor precies in?De studenten krijgen vijf weken lang intensief col-

leges, seminars en excursies. Ze leren een hoop over

ontwikkelingssamenwerking, het nut ervan en de

kritiek erop. Daarna zijn ze klaar voor hun stage in

Ghana. We zoeken projecten die aansluiten bij de

opleidingen van de studenten. Zo werken sommige

studenten op een ministerie, terwijl anderen zich

bezig houden met een project over het tropische kust-

regenwoud. Veel voorkennis is niet nodig. Wel moet je

goed Engels spreken en verstaan.

Waarom Ghana? We werken met een aantal landen samen, waaronder

Ghana, Mozambique en Vietnam. Al deze landen

hebben hbo-opleidingen die gesteund worden door

Nederlandse hogescholen. Ghana is het verst wat be-

treft deze ontwikkeling. Daar komt bij dat ze er Engels

spreken en het een relatief veilig land is.

De laatste tijd ligt de ontwikkelingshulp nogal onder vuur. Waarom denkt u dat dit wel werkt?Het eerste probleem is dat hulporganisaties vroe-

ger te hoge verwachtingen hebben gecreëerd. ‘We

kunnen de armoede oplossen’ riepen ze. Nu, dertig

jaar later, zien mensen daar te weinig resultaat van,

terwijl er toch echt veel gebeurd is. Met een kleine

geldstroom is ontzettend veel bereikt. Ons land geeft

onderwijs

‘Voor onze studenten is het nuttiger dan voor de Ghanezen’

Dit schooljaar startte de minor Development Cooperation op De Haagse Hogeschool. Na in vijf weken

alles te leren wat er te weten valt over ontwikkelingssamenwerking- en hulp, zijn de deelnemende

studenten voor twaalf weken vertrokken naar Ghana. Lector Internationale Samenwerking Jos

Walenkamp stond aan de wieg van deze nieuwe minor. tekst Stéphanie van den Merkhof • beeld eigen foto’s

Niet alleen de manier van leven is anders in Ghana, ook het

landschap is heel anders dan wij Nederlanders gewend zijn.

03 • H/LINK 21

relatief veel uit aan ontwikkelingshulp, maar de bij-

drage aan de hulp van alle rijke landen samen, komt

neer op een paar cent per persoon per dag. West-

Duitsland gaf nog meer steun aan Oost-Duitsland ten

tijde van de opbouw dan alle ontwikkelingshulp van

de wereld bij elkaar.

Is meer geld de oplossing dan?Meer geld helpt niet. Uit de landen die we helpen,

halen we meer weg door middel van export, dan

dat we erin stoppen aan ontwikkeling. De geleerde

mensen, producten, alles waar het land zich in

ontwikkelt, wordt weer weggehaald. We moeten

niet proberen om de hele wereld in een keer te

helpen. We moeten ons juist concentreren op een

paar landen. Dan krijg je meer kennis van dat land,

waardoor je gerichter hulp kunt geven. Je kunt

gesprekken aangaan met de regering en echt iets

betekenen. Je zou per land een pakket maatregelen

moeten samenstellen. Geen one size fits all-aanpak

zoals de Wereldbank en het IMF doen. Ik snap dat

mensen bang zijn dat er iets opgebouwd wordt dat

RoderickJager(25)

Studie:Technische

Bedrijfskunde

Project:onderzoekt

hoecapacitybuilding

gebruiktkanwordenom

dewatervoorzieningen

kwaliteitteverbeteren.

KellyvanTol(20)

Studie:International

PublicManagement

Project:onderzoekt

deaansluitingvan

praktijkonderwijsen

werklevenindegas-en

olie-industrie.

Blog: ‘ik complimenteerde mijn Ghanese supervisor afgelopen week met zijn kledingkeus,

een minuut later hing hij aan de telefoon met zijn kleermaker. Die staat maandag op de stoep

om een overhemd voor me te maken! De mensen hier zijn allemaal zo vriendelijk, je wordt

overal met open armen ontvangen. Het leven gaat hier wel wat langzamer, maar daar wen

je snel genoeg aan. De afgelopen dagen ben ik bezig geweest met een risicoanalyse van een

waterzuiveringsinstallatie. erg interessant. De medewerkers vinden het allemaal leuk als je

komt, maar nog leuker als je mee gaat met de lunch, die duurt soms wel drie uur!’

Blog: ‘Gisteren hebben we een echte Afrikaanse ervaring gehad: we zijn naar de

markt geweest. Het was er enorm druk. Overal liepen vrouwen met grote, zware

manden op hun hoofd. Met ons blanke groepje vielen we nogal op. er werd dan ook

voortdurend naar ons geroepen: O’bruni O’bruni, akwaaba. Dat betekent zoiets als:

blanke, blanke, welkom! De markt was erg interessant. er werden veel varkenspo-

ten verkocht, daar word je echt onpasselijk van. Verder verkopen ze er slakken van

wel vijftien centimeter! Jammer genoeg mochten we daar geen foto’s van maken.’

instort zodra de hulpverleners zich omdraaien. Dat

kan gebeuren, maar dan hebben de inwoners toch

gezien dat ze dingen op een andere manier kunnen

aanpakken en hebben ze er toch wat van geleerd.

Waar heeft ontwikkelingshulp wel gewerkt?Waar niet? In Mozambique is het hoger onderwijs

bijvoorbeeld heel erg verbeterd. Toen ik daar voor

het eerst was, in 1981, waren er geen opgeleide

mensen meer te vinden. Nu bestaat de staf van de

universiteit grotendeels uit Mozambikanen, zijn ze

vaak hoog opgeleid en groeit de economie zo’n acht

procent per jaar.

Zijn de studenten ook overtuigd van het nut van ontwikkelingssamenwerking?Ze hebben in elk geval veel geleerd over ontwikkeling

en hulp. Ze zijn erg betrokken nu ze het verschil zien

tussen hun leven hier en het leven van de mensen in

Ghana. Het is vooral een spannend avontuur voor ze.

Op dit moment is het wel zo dat de studenten er meer

aan hebben dan de Ghanezen zelf. De projecten zijn

net gestart en het duurt lang voor je echt iets gaat bij-

dragen. Het is de bedoeling dat de projecten worden

overgedragen aan de volgende groep, zodat ze op

langere termijn ook echt effect hebben. In november

kunnen studenten zich weer opgeven voor de minor.

De enige voorwaarde is dat je goed Engels spreekt. Je

moet veel geven voor dit project, maar je krijgt er ook

erg veel voor terug. •

OPEN DAG MASTER30 november 17.00 - 21.00

SPOT ON!

MASTER

YOUR AMBITION

eur.nl/master/opendag

22 H/LINK • 03

tekst Sabrina Danker

beeld Mieke Barendse

Aan het eind van die ontzettend lange

Strip hangt op de eerste etage een

24-tal kleurrijke karikaturen aan de

wand. Wie zie je op deze tekeningen

afgebeeld en waarom? Navraag leert

dat het de medewerkers zijn van het

Facilitair Bedrijf. In de zomer van 2007

sloten zij gezamenlijk het schooljaar

af met een Walking Dinner, waar ook

een tekenaar rondliep. Jacqueline

van Dongen, senior managementassistent op

de afdeling, herinnert zich het uitje nog goed:

‘Die karikaturist liep de hele avond rond en

stelde ons allemaal dezelfde vraag: Wat is jouw

hobby?’ Op basis van deze informatie pakte hij

zijn stiften en papier en zorgde voor een humo-

ristische prent van de meeste medewerkers.

Jacqueline

vertelde de man

over haar hobby

tuinieren. ‘Ik

hoopte op een

mooie fleurige

afbeelding van

mezelf. Ik zag het

al helemaal voor

me: ik te midden

van wat planten,

bloemetjes en bij-

voorbeeld een schoffel of heggenschaar in mijn

hand.’ Maar de karikaturist had hele andere

associaties: ‘Hij beeldde mij liggend af, met mijn

benen in de lucht, tussen de grassprieten.‘

Ook Jacquelines collega Anneke van Rooijen,

secretaresse bij het Facilitair Bedrijf, is aan

de wand van de Strip te bewonderen. Zij is,

zoals het een karikatuur betaamt, afgebeeld

met een iets te groot hoofd, op skates. ‘Ik had

geen verwachtingen en ik ben tevreden met

het eindresultaat’, vertelt Anneke.’De tekening

van Jacqueline vind ik ook mooi. Wel jammer

dat ze veel ouder lijkt.’ Over het algemeen zijn

de schetsen goed gelukt, vindt Anneke.

Regelmatig merken de dames dat collega’s

of studenten in

de gang bij de

karikaturen stil

blijven staan: ze

proberen altijd

te raden wie wie

is. De reacties

zijn overwegend

positief. ‘Het

is een leuke tip

voor een bedrijfs-

uitje.’ •

in de vitrine

Kunst en architectuur

zoekt de grenzen…

jij ook?! gratis entree

Hogewal 1-92514 HA Den Haag070-3658985info@stroom.nlwww.stroom.nl

Voorstellingen en concerten:

Lucent Danstheater Dr Anton Philipszaal

www.ldt.nl

Jonger dan27 jaar?

€10,-

41-015 Advertentie HLink2.indd 1 19-10-2010 09:24:40

Met de benen in de lucht tussen het gras

Overal binnen De HHs staan vitrinekasten vol spullen, loop je tegen kunstwerken en kitsch aan. Wat het is, waar het vandaan komt of van wie die verzameling is, blijft vaak gissen. H/Link zoekt het voor je uit en maakt je toerist op de hogeschool.

03 • H/LINK 23

H et project kreeg daags ervoor een subsidie

van bijna twee miljoen euro toegekend van

het Europees Fonds voor Regionale Ontwik-

keling. Daarmee kon het zeillab van start. De grootste

inbreng van De HHs moet het innovatieve zeiljacht

Composail worden. Het InnoSportLab kan de door-

start betekenen van dit 12,8 meter lange wedstrijd-

jacht, waar studenten van De Haagse samen met

mbo’ers en het regionale bedrijfsleven tot eind 2009

aan gewerkt hebben. Toen de projectsubsidie stopte,

was InnoSport al in beeld. ‘Daar hebben we toen onze

pijlen op gericht’, vertelt Ton de Jager, directeur van

de Academie voor Technology, Innovation & Society

in Den Haag en initiatiefnemer van Composail. ‘Wij

willen graag participeren als drijvend lab. Composail

is een uitdagende leeromgeving waar techniekstu-

denten een plek vinden.’

Overigens kunnen niet alleen techneuten hun ei kwijt

binnen deze innovatieve omgeving. Bewegingstech-

nologiestudenten gaan onderzoek doen naar nieuwe

toepassingen op boten en studenten Sportmanage-

ment kunnen de begeleiding van topsporters onder

de loep nemen. IPO’ers tenslotte kunnen een bijdrage

leveren om zeezeilers te ondersteunen bij hun nieuw-

ste trucjes op zee.

De deelnemende partijen, zoals InnoSportNL, pen-

voerder TU Delft, VU Amsterdam, het Watersportver-

bond en de Gemeente Den Haag investeren samen

een bedrag van bijna drie miljoen euro. Als het

College van Bestuur de plannen goedkeurt, verbindt

de hogeschool zich voor 400.000 euro aan het lab. ‘De

boot wordt dan, met een gekapitaliseerde waarde

van 200.000 euro, ingezet als co-financiering’, licht

De Jager dit bedrag toe. ‘Daarbovenop maken we

voor de komende vier jaar een prestatieafspraak voor

jaarlijks 50.000 euro docenteninzet. Hiervoor krijgen

we meer terug in de vorm van materiaal, de huur van

de ruimtes en de begeleiding vanuit het lab.’ De Ja-

ger heeft er vertrouwen in en hoopt de plannen voor

het einde van 2010 rond te hebben. ‘Maar het college

is vrij om hierover te beslissen.’

Tegelijk met het InnoSportLab opende ook het Inter-

nationaal Topzeilcentrum zijn deuren, dat van het

NOC*NSF de status van Nationaal Training Centrum

kreeg. Daarin ligt een ander aspect van de samenwerking,

vertelt Hans Tromp, projectleider bij de Academie

voor Sportstudies. ‘Binnen dit nationale centrum facilite-

ren we studenten die topsport bedrijven om dit met hun

studie te combineren.’ Deze ondersteuning bestaat onder

meer uit op trainingsschema’s aangepaste roosters. •

Zorgt De Haagse voor

OlyMPiSCH zEilGOuD?Goud halen met ‘onze’ zeilers op de Olympische Spelen 2012 in Londen. Die ambitie werd uitgesproken tijdens de opening van het InnoSportLab zeilen in Den Haag op 15 oktober. De Haagse Hogeschool is partner in dit laboratorium, dat de zeilsport door innovaties naar een hoger niveau moet tillen. tekst Dieuwke de Boer • beeld Nico Persoon

onderwijs

op de basisschool

24 H/LINK • 03

onderzoek

Je kunt uit een boek leren over mieren, groeiend

gras en hoe stoplichten afgesteld zijn. Maar je kunt

ze ook gaan zien, voelen, ruiken... proeven des-

noods. Docenten weten hoe dat werkt: als iemand je

iets vertelt, is de kans dat je dat onthoudt een stuk

kleiner dan als je diezelfde kennis zelf via onderzoek

opdoet. Voor Gert van der Slikke en Mart Ottenheim,

docenten aan de pabo’s van De Haagse Hogeschool

respectievelijk Hogeschool Leiden, was dat een

open deur. ‘Iedereen weet dat je in de praktijk het

best leert’, stelt Mart. ‘Maar dat wil niet zeggen

dat het dan ook automatisch gebeurt.’ Gert en Mart

onderzochten, als leden van de kenniskring van het

lectoraat Kennisinfrastructuur voor Wetenschap en

Techniek, hoe het gesteld is met onderwijs buiten

de klas. Het onderzoek levert veel nuancering bij die

open deur en laat bovendien zien hoe de pabo zelf

kan veranderen zodat kinderen in de toekomst meer

buitenonderwijs krijgen. Gert: ‘Een goede leraar

ziet de deur nauwelijks staan: die laat kinderen

leren waar dat het beste is, binnen of buiten het

klaslokaal.’

Het vermoeden bestond dat kinderen maar weinig

naar buiten gaan. Het duo enquêteerde tachtig

leerkrachten uit het basisonderwijs en daarna kon

dat vermoeden op de vuilnishoop. ‘Als je goed gaat

kijken, dan valt het kwantitatief erg mee. Kinderen

gaan op kamp, naar de moestuin, een speeltuin, mu-

sea. Gemiddeld bijna elf keer per jaar’, vertelt Mart.

Gert: ‘De nadruk op de basisschool ligt nu op taal en

rekenen, want daarvan vinden we als maatschappij

dat iedereen dat moet kunnen. Maar waarom zou dat

moeten betekenen dat je alleen maar sommen maakt?

Je kunt ook buiten opmeten hoe groot een bepaald

terrein eigenlijk is en dan de oppervlakte uitrekenen.

Dan krijgt die oppervlakte ook echt betekenis. “O, dus

zo groot is vijftig vierkante meter.”’

Het onderzoek toont aan dat docenten in het basis-

onderwijs met verschillende problemen kampen. Ze

blijken soms eenvoudigweg niet te weten hoe ze een

tripje veldbiologie moeten organiseren met dertig

beweeglijke kinderen. Of het lukt ze organisatorisch

wel, maar ze hebben geen idee wat ze buiten moeten

doen. De onderzoekers stellen dat inbedding in het

lesprogramma de sleutel tot succes is. Nu refereert

zo’n museumbezoekje vaak aan niets. Bij terugkomst

in de klas gaan ze weer over tot de orde van de dag.

Als je zo’n bezoek goed voorbereidt, zijn kinderen ra-

zend geïnteresseerd en is het rendement veel hoger.

Mart: ‘Dit onderzoek heeft ervoor gezorgd dat ik mijn

eigen onderwijs anders aanpak en meer nadruk leg

op de integratie van veldwerk binnen het bestaande

onderwijs op de basisschool.’

Als proef op de som stuurde het duo twaalf pa-

bostagiaires op pad met de opdracht: ‘organiseer

een activiteit waarbij kinderen onderzoekend

leren buiten de school’ en volgde nauwkeurig hun

Beter leren

In het echte leven leer je het best. Niet voor niets moet iedere hbo’er op stage. Maar op de basisschool

dan? Daar leert het buiten de klas net zo goed, maar doen ze het daar ook... Real Life Learning?

‘Niet alle pabo-studenten en leraren weten hoe je zoiets aan moet pakken.’

tekst René Rector

beeld Gert van der Slikke

in het veld

03 • H/LINK 25

ervaringen. In drie gevallen kregen de stagiaires

geen toestemming van hun stagecoaches, die ‘al

dat ingewikkelde gedoe’ niet nodig vonden of juist

kritisch waren over de kwaliteit van de activiteit en

de organisatie. De overige negen hadden wisselend

succes. Daar waar het goed ging, hingen de stagiai-

res het buitenwerk op aan wat er toch al in de klas

behandeld werd. Bij anderen bleek een buitenactivi-

teit creatief koppelen aan lesstof een lastige hobbel.

‘Niet alle pabostudenten weten hoe je zoiets aan

moet pakken,’ concludeert Mart. Koudwatervrees en

gebrek aan organisatorisch talent leiden tot kleine

rampen. Voor het onderzoek was dat welkom: het

legde de problemen bloot.

De pabo kan volgens de onderzoekers uit deze studie

op verschillende niveaus lessen trekken. Gert: ‘Heel

basaal willen we binnen het domein mens en wereld

- waar wetenschap en techniek, wereldoriëntatie,

gezond gedrag en beweging onderdeel van uitma-

ken - Real Life Learning als belangrijke vorm van

onderwijs positioneren. Bekijk je het op een hoger

niveau, dan denk ik dat je kunt concluderen dat

studenten heel divers zijn in wat ze zouden moeten

kunnen leren op de pabo. De een is goed in organi-

seren, maar mist de creativiteit en kennis om een

leuke les te verzinnen waarin rekenen en biologie

aan de kant van de sloot gecombineerd worden. Een

ander bruist van ideeën, maar durft niet omdat orde

houden een knelpunt is. Uit het onderzoek komt naar

voren dat studenten behoefte hebben aan voorbeel-

den. Maar het toont ook aan dat ons eigen onderwijs

aan studenten maatwerk zou moeten zijn.’

Mart Ottenheim en Gert van der Slikke bereiden

momenteel een publicatie in een peer reviewed

tijdschrift voor over hun onderzoek en werken aan

een korte film waarin resultaten van het onderzoek

worden verbeeld. •

Waarom zou een excursie alleen maar leuk moeten zijn? boeken meenemen, en indien nodig... opzoeken!

Daar buiten kun je van alles leren. Hoewel de onderzoekers beiden bioloog zijn, vinden ze veldwerk in de gebouwde omgeving ook waardevol.

Kenniskring? Kennisinfrastructuur… huh?De kenniskring doet onder leiding van lector

ellen Sjoer onderzoek naar de professiona-

lisering van pabo-studenten en leerkrach-

ten primair onderwijs op het gebied van

wetenschap en techniek. basisschoolleraren

kunnen eraan bijdragen dat kinderen op een

goede manier in contact komen met weten-

schap en techniek, is de hoofdgedachte die

dit lectoraat als uitgangspunt neemt.

26 H/LINK • 03

de smaak van

tekst Stéphanie van den Merkhof • beeld Mieke Barendse

film: ‘Mijn oppas is er net mee gestopt, dus ik heb

voortaan niet meer zoveel tijd om naar de bioscoop te

gaan. Een tijdje geleden heb ik El Secreto de sus Ojos

gezien, die vond ik erg mooi. Ten eerste omdat de film

Spaanstalig is. Na mijn studie heb ik een jaar door

Midden-Amerika gereisd. Spaans is voor mij de taal

van vrijheid en avontuur. Daarnaast had de film een

Oscar gewonnen voor beste niet-Engelstalige film,

dat had me nieuwsgierig gemaakt. Ook de reviews

die ik gelezen heb, waren erg goed.

Onderzoeksrechter Benjamin Esposito schrijft

een roman over een oude moordzaak. Hij zoekt

contact met zijn voormalige chef, en oude liefde,

Irene die hem helpt. Esposito hoopt de zaak alsnog op

te kunnen lossen. Het verhaal was niet eens bijzon-

der, maar ik vond de acteurs erg goed. Het zijn echte

mensen waar je naar zit te kijken, ze nemen je mee

hun leven in. Ook zitten er veel kleine grapjes in de

film waar ik telkens om moest glimlachen. Komedies

vind ik vaak gemaakt, dit was juist heel klein en

mooi. Ik ben na de film nog wat gaan drinken

met mijn man, om nog even na te praten;

waarom was de film zo goed? El Secreto de sus Ojos is gemaakt met aandacht,

hij is niet groots en bombastisch.

Dat sprak ons allebei wel erg aan.

Van het plot werd ik niet warm,

maar het einde was wel weer

verrassend.

Ik vind het altijd bijzonder

dat als ik een boek heb

gelezen en daarna naar

de film ga, het beeld

helemaal klopt bij wat

ik in mijn hoofd had.

Dan denken we dus

of allemaal het-

zelfde, of de maker

is gewoon erg knap.

Dat vond ik erg goed

aan The Unbea-rable Lightness of Being, het

beeld klopte

helemaal. Daar

was ik ontzettend

verbaasd over.’

literatuur: Een van mijn

favoriete boeken is De Vrolijke Wetenschap

van Friedrich Nietzsche.

Tijdens mijn studie Filo-

sofie heb ik het gelezen,

maar dat kon ik me niet

eens meer herinneren.

Op dit moment ben ik

bezig met een onder-

zoek voor het lectoraat

Filosofie en Beroeps-

praktijk en moest ik het

boek opnieuw lezen. Die man is in 1900 overleden,

dus ik was bang dat het een taai en gedateerd boek

zou zijn. Maar het is juist erg interessant en nu ben

ik helemaal into Nietzsche. Ik heb zelfs de oude,

nieuwe en een Engelse versie thuis. Hij maakt wel

af en toe wrede en niet onderbouwde opmerkingen

over bijvoorbeeld vrouwen, waarvan ik denk ‘dat

kun je toch niet zeggen?’.

Het boek is opgedeeld in kleine onderwerpen waar

Nietzsche zijn mening over geeft. Dit doet hij erg

hartstochtelijk en vol passie. Hij verdedigt zijn me-

ning met hart en ziel, het spat echt van de pagina’s af.

Zijn teksten kunnen ook heel cynisch zijn, daar houd

ik wel van. Dan zit ik in de trein hardop te gniffelen.

In tegenstelling tot wat veel mensen verwachten, is

het helemaal geen zwaar, saai en moeilijk boek. Het

zet je wel aan het denken. Nietzsche zette zich erg af

tegen de overheersing van de godsdienst in die tijd

en pleitte voor een individualistische maatschappij.

Je moet zelf je weg vinden en je eigen leven leiden. Ik

ben het daar wel mee eens, maar je moet er natuurlijk

wel rekening mee houden dat je in een maatschappij

leeft. Je staat er niet helemaal los van. Nietzsche vindt

dat je eerst de basis van de gangbare denkbeelden

moet kennen, voor je zelf innovatief en vernieuwend

kunt zijn. Hij geeft op hetzelfde onderwerp vanuit

verschillende perspectieven commentaar, dat vond ik

heel apart. Ik denk dat we daar in het onderwijs ook

nog van kunnen leren; hoeveel perspectieven geef

jij studenten op een bepaald onderwerp? Het is wel

een boek waar je echt zin in moet hebben, maar ik wil

graag laten zien dat het niet eng en moeilijk is. Ik lees

trouwens niet altijd dit soort boeken, iets luchtigers

vind ik ook wel eens prettig. De Millennium-trilogie

vond ik bijvoorbeeld ook heel goed.’ •

Wat kun je het beste lezen, luisteren, kijken? Elke maand gaat H/Link op zoek naar de favorieten van HHs-bewoners. Deze keer vertelt docente Bedrijfskundige Informatica Henriëtta Joosten waar zij blij van wordt.

Gniffelen om nietzsche

03 • H/LINK 27

Anderen

Catfish

Knip en plak jezelf

Catfish: digitaal dromen

Anderen door Likeminds. Gezien: 30 oktober in het Rozentheater, Amsterdam. Nog te zien t/m 20 januari, o.a. op 11 november in Theater aan het Spui, Den Haag.

Wat overheerst in Anderen, de nieuwe

voorstelling van theatergroep Likeminds, is

het praten over anderen. Want zolang het gaat

over Samir, Rachel, Niels of Bouchra hoeven

de Likeminders Glen Faria, Chiron Holwijn  en

Khadija Massaoudi het niet over zichzelf te

hebben. Of zoals de groep het zelf zegt op

hun site: ‘We weigeren de blik naar binnen te

richten en ons met onszelf te confronteren.’

De acteurs hangen op de drie banken in de

podiumhuiskamer. Ze vieren de ‘laatste dag’ met

een glazentoren vol champagne, kaasblokjes

en walnoten. Ze maken zich op voor een grote

verandering, maar lijken er nog niet klaar voor...

lijken nog niet te weten wat dat andere is en of

ze dat wel kunnen waarmaken. Tussen het ‘Ken

je die nog?’ door trakteren de drie het publiek op

korte monologen (over onder meer de dwang-

matige fascinatie en afgunst voor een vreemde),

absurdistische scènes die soms tegen slapstick

aan schurken en zang.

Er zitten sterke momenten tussen. Bijvoor-

beeld wanneer Khadija For today I am a boy van

Antony and The Johnsons zingt. Dat ze er op

dat moment bij staat als een mislukte pierrot

– haar lippen rood, haar gezicht vol gesmeerd

met witte smurrie – deert niet: het is zo puur en

geloofwaardig dat het recht binnenkomt. Chiron

Holwijn heeft doorgaans met zijn droogkomische

talent en perfecte timing de lach aan zijn (af-

gezakte) broek hangen. In Anderen gaat hij als

klunzige vriend af en toe over the top, waardoor

zijn spel aan kracht inboet.

Als kijker word je heen en weer geslingerd tus-

sen prietpraat over de kennissenkring, onder-

linge avances, absurd gezwaai met een worst en

persoonlijke verhalen. Daardoor krijg je niet de

gelegenheid om meegesleept te worden en word

je niet aan het denken gezet. Als de voorstelling

minder fragmentarisch knip- en plakwerk was

geweest, had hij een stuk confronterender kun-

nen zijn. Iets waar het onderwerp – de struggle

om ‘gewoon’ jezelf te zijn – zich goed voor leent.

Nu de halve wereld een account heeft op sociale

netwerksites als MySpace en Facebook, bereiken

deze netwerken de bioscoop. Is dat nou nodig?

You’ve got mail was ook maar een middelmatige

romantische komedie gebaseerd op het toen nog

hippe chatten met onbekenden. Ach, toch maar

gaan kijken.

De documentaire Catfish volgt fotograaf Yaniv

‘Nev’ Schulman (24) uit New York. Hij raakt be-

vriend met de achtjarige Abby uit Michigan, nadat

het meisje hem heeft gevraagd of ze zijn foto’s mag

naschilderen. Hij is onder de indruk van haar werk,

dat hij per mail en post ontvangt. In de maanden

die volgen, komt hij ook in contact met haar moe-

der Angela, valt hij voor haar grote en aantrekke-

lijke zus Megan en sluit Facebook-vriendschappen

met nog een zwik ‘vrienden’ uit Michigan.

In het eerste gedeelte wordt Nev in de studio

gevolgd door de makers van de docu Ariel ‘Rel’

Schulman, broer van de hoofdpersoon, en col-

lega/vriend Henry Joost. In de montage spelen

de makers met grove pixels, computerpijltjes en

Google-Earth-achtige beelden, die het onder-

werp – een voornamelijk digitale langeafstands-

relatie – effectief benadrukken. De fotograaf is

camerageniek en hij komt oprecht en grappig

over. Soms onbedoeld, bijvoorbeeld als de grote-

stedeling Nev zijn Michiganse mail leest en vol

verbazing aan de filmmakers vraagt: ‘Wist je dat

een kip iedere dag een ei legt?’

Hoewel dit deel vermakelijk is, vraag je je af

waarom de makers je dit willen laten zien. Het

verhaal krijgt een wending als de jongens er

achter komen dat er iets niet klopt. Rel en Henry

halen Nev over om naar Michigan te gaan om

de onverwachte en trieste waarheid boven

water te krijgen. Je ziet de makers worstelen

met ethische dilemma’s, waarbij ze kiezen voor

een bewonderenswaardig warme en menselijke

benadering. In dit tweede gedeelte blijkt Catfish

een film over digitale maakbaarheid, maar meer

nog over hoe het leven je dromen kan inhalen.

De makers claimen dat ze gewoon gefilmd

hebben wat er op hun pad kwam. Toch blijft

de vraag hangen: is dit echt de waarheid? Of

hebben ze het in scène gezet? Eigenlijk maakt

het niet uit: ze hebben het linksom of rechtsom

verdraaid knap in elkaar gezet.

tekst Dieuwke de Boer • beeld Jean van Lingen

tekst Dieuwke de Boer

recensies

28 H/LINK • 03

mensen

E en groep Amsterdamse studentenartsen

schreef onlangs het boek ‘Studenten en stille pijn. Wel problemen maar geen hulp zoeken’.

Hierin staat dat studenten aanzienlijk vaker met ge-

zondheidsklachten kampen dan hun niet-studerende

leeftijdsgenoten. Maar weinig studenten zoeken

professionele hulp. In het boek proberen artsen het

antwoord te vinden op de vraag: waarom niet?

Studentenpsycholoog Marieke Lambeek heeft het

boek al in haar kast staan. ‘De cijfers vind ik schok-

kend’, reageert ze. In het onderzoek valt te lezen dat

een vijfde van de studenten kampt met somberheid

en een kwart oververmoeid is. Slechts één op de vijf-

tien zoekt hulp. Toch is ze niet verbaasd: ‘De stap om

hierheen te komen is groot. Studenten denken vaak:

“Is mijn probleem wel ernstig genoeg?” Je hangt de

vuile was nu eenmaal niet zo snel buiten.’ Daarbij is

de school voor studenten geen werkgever. ‘Als werk-

nemer heb je verplichtingen. Als je ziek of zwak bent

en je komt niet opdagen, sleept de Arbodienst je er

aan je haren bij. Als student heb je niemand die zegt:

“En nu ga je weer naar school”.’

Van Lambeek schat dat per jaar één tot drie procent

van de studenten bij haar aanklopt. Gezien de cijfers

uit het onderzoek, betekent dat dat er nog veel

studenten op De Haagse rondlopen met psychische

klachten die dit op z’n beloop laten.

Veel verwachtingenDe oorzaak van de klachten heeft volgens Amster-

damse artsen onder andere te maken met de levensfa-

se waarin de studenten verkeren. Sommigen ervaren

het studentenleven als een enorme druk. Lambeek:

alleen op de studentenwereldVolgens Amsterdams onderzoek kampen veel studenten

in de hoofdstad met psychische klachten, terwijl ze daar

geen professionele hulp voor zoeken. Stress, overbelasting,

eenzaamheid: het studentenleven is blijkbaar niet altijd een

pretje. Marieke Lambeek, de studentenpsycholoog van de

Haagse Hogeschool, herkent het Amsterdamse beeld.

tekst: Martine Seijffert • beeld: Bas Kijzers

Research conducted in Amsterdam has

revealed that many students in the capital

battle with psychological problems, yet they do

not seek professional help. Stress, overload,

loneliness: apparently student life is not always

the pleasure it seems to be. Marieke Lambeek,

student psychologist at the Hague University of

Applied Sciences recognises the Amsterdam

situation. text: Martine Seijffert • photo: Bas Kijzers

A group of Amsterdam student doctors recently

wrote the book ‘Students suffering in silence:

experiencing problems but not seeking help’

(Studenten en stille pijn. Wel problemen maar geen hulp zoeken). The book deals with how students

battle with health problems significantly more often

than their non-studying counterparts. However, few

students seek professional help. In the book, doctors

try to answer the question: why not?

Student psychologist at the Hague University of Ap-

plied Sciences Marieke Lambeek already has the book

on her bookshelf. ‘I find the figures shocking’, she

responds. The research says that one-fifth of students

suffer from melancholy, and that a quarter suffer from

exhaustion. Only one in fifteen seek help. However,

she is not surprised: ‘Coming here is a big step.

Students often think: “Is my problem really serious

enough?”. People aren’t so keen to wash their dirty

linen in public.’ Another factor is that the university

is not the students’ employer. ‘As an employee, you

have obligations. If you’re sick or weak and you don’t

turn up, the OHS service will start dragging you by

the hair. As a student, there is nobody to say: “Ok,

and now it’s back to uni with you”.’

Lambeek estimates that 1-3% of students come to see

her each year. Given the research figures, that means

that there are still many more students walking

around at the Hague University with psychological

problems that they leave unattended.

Great expectationsThe Amsterdam doctors believe that the cause of

the problems is partly related to the stage of life that

alone in the student world

03 • H/LINK 29

Bas Schrijver, 31, is vierdejaars

deeltijd communicatiestudent. Bas

verloor dit jaar zijn vader en vertelt

hoe dit zijn studie beïnvloedde.

‘tot afgelopen zomer liep ik goed op schema

met mijn studie. ik vertoonde nauwelijks

studieontwijkend gedrag, al ben ik natuurlijk

wel student en probeer ik mijn tijd nuttig

in te delen. ik studeer deeltijd, maar dat is

eigenlijk voltijd met je studie bezig zijn, al-

leen dan meer thuis. Daarnaast werken veel

deeltijdstudenten – ik werk fulltime –, som-

migen hebben kinderen en je wilt ook nog je

sociale contacten onderhouden.

toen mijn vader in juni overleed, heb ik

meteen alles neergelegd. Met tegenzin wel-

iswaar, maar het ging niet meer: ik was mijn

concentratie kwijt. Met werk kan je jezelf

nog wel eens op de automatische piloot zet-

ten, maar voor je studie moet je informatie

verwerken en intensief bezig zijn met de stof.

twee weken na het overlijden van mijn vader

ging ik weer aan het werk. Maar zodra ik iets

voor mijn studie moest doen, stelde ik het

uit. Het was een vicieuze cirkel. ik maakte

me vanaf dag één druk dat ik achter liep

en daardoor bleef ik juist niets doen. Pas

onlangs kwam mijn motivatie terug.

ik heb wel overwogen om naar de student-

psycholoog te gaan. Sowieso is dat een

kleinere stap dan om naar een gewone

psycholoog te gaan. toch heb ik het niet

gedaan. ik vond het lastig om te bepalen in

hoeverre mijn manier van rouwverwerking

‘normaal’ was.

ik vertel graag hier mijn verhaal, omdat ik

wel degelijk denk dat studenten baat hebben

bij het praten over hun problemen. Van vijf

van de twaalf studenten uit mijn klas weet ik

dat ze veel last hebben van stress en dat op

momenten hun studie hieronder lijdt.’

‘Als ik iets voor mijn studie moest doen, stelde ik het uit ’

30 H/LINK • 03

� Marieke Lambeek (foto) en Marianne Cras zijn studentenpsycholoog aan De Haagse Hogeschool. Je kunt als student tijdens het inloopspreekuur een afspraak maken voor een oriënterend gesprek. De spreekuren zijn op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag tussen 10.00 en 11.00 uur. Meld je hiervoor bij het loopbaancentrum in Ovaal 1.68.

� Marieke Lambeek (photo) and Marianne Cras are student psychologists at The Hague University. As a student of THU you can visit during the consulting hours for an orientating consult. The consulting hours are on Monday, Tuesday, Thursday and Friday between 10.00 and 11.00 AM. On arrival, report at the Career Centre at Ovaal 1.68.

03 • H/LINK 31

Bas Schrijver, 31, is a fourth-year student

studying communication part-time. Bas lost

his father this year, and talks about how this

affected his studies.

‘Up until last summer, i was right on track with my

course. i hardly ever put things off, although of course

i am a student and i try to plan my time effectively. i

study part-time, which actually means that you are

engaged full-time with your studies but you just spend

more time at home. Many part-time students also work

(i work full-time), some have children and of course you

also want to have a social life.

When my father passed away in June, i just dropped eve-

rything. i didn’t want to, but things just weren’t working

anymore: i had lost my concentration. With work you can

sometimes just put yourself on automatic pilot, but to

study you have to process information and be intensely

involved with the subject matter.

two weeks after my father died i went back to work.

But as soon as I needed to do anything for my

studies, I put it off. it was a vicious circle. From day

one i stressed myself out because i was running behind,

which is exactly what kept me from doing anything. My

motivation did not come back until only recently.

i did consider going to the student psychologist – in any

case, it’s a smaller step than going to a regular psycho-

logist. but i still didn’t go. i found it difficult to gauge the

extent to which my manner of grieving was “normal”.

i’m very happy to tell my story here, because i believe

that students really do benefit from talking about their

problems. Of the twelve students in my class, i know of

five who have big problems with stress, whose studies

sometimes suffer as a result.’

‘Dit is een levensfase waarin veel gebeurt. Er zijn veel

verwachtingen: door de school, door vrienden die

ervan uitgaan dat je altijd online bent en dat je sociaal

meedoet. En dan heb je ook nog de verwachtingen

van ouders.’ De meeste studenten kloppen bij haar

aan met klachten over stemming (somberheid) en

angst. Bij veel studenten is er ook studievertraging.

‘Wat ik vaak zie, is uitstelgedrag. De klachten hebben

vaak direct te maken met concentratiegebrek.’

Om de vraag ‘Waarom zoeken de studenten geen

hulp?’ te beantwoorden, hebben de Amsterdamse

artsen zes typen hulpbehoevende studenten in kaart

gebracht. Studenten van het type ‘Schone schijn’

zoeken bijvoorbeeld geen hulp omdat ze de reputatie

van levenslustige en geslaagde student graag hoog

houden. Andere voorbeelden zijn het type studenten

dat de eenzaamheid koestert en het type dat gezond-

heidsklachten ziet als ‘deel van de ervaring van het

studentenleven’.

Lambeek zou nog wel meer willen weten over de

overeenkomsten van de studenten die geen hulp zoe-

ken. ‘Heeft die groep een bepaalde achtergrond wat

betreft cultuur of leeftijd, of zijn het studenten die al

langer met problemen worstelen? Met een antwoord

op die vraag kunnen wij zorgen voor een betere pre-

ventieve werking.’ Vooralsnog probeert de studen-

tenpsychologe zoveel mogelijk studenten te bereiken

door workshops te organiseren, zelfhulpwebsites bij

studenten onder de aandacht te brengen en noemt

ook het belang van de rol van slb-ers. ‘Zij hebben een

signalerende functie. Er zou een standaard vraag in

een slb-gesprek kunnen komen als “Zijn er dingen die

jou beperken in je studie?”.•

students find themselves in. Some experience student

life as an enormous source of pressure. Lambeek: ‘It is

a stage of life in which a lot happens. Expectations are

high – from the university, and also from friends who

expect you to be online all the time and to participate

socially. And then there are also the parents’ expecta-

tions.’ Most students come to see her with complaints

relating to mood (melancholy) or anxiety. Most stu-

dents are also running behind in their studies. ‘One

behaviour I see a lot among students is putting things

off. The symptoms are often directly related to a lack

of concentration.’

To answer the question of why students do not seek

assistance, the Amsterdam doctors have categorised

six different types of students in need of help. For

example, students in the ‘keeping up appearances’

category do not seek help because they want to main-

tain their reputation as bright and cheerful, successful

students. Other examples include students who che-

rish loneliness, and those who see health problems as

‘part of the student experience’.

Lambeek would like to know more about the similari-

ties among students who do not seek help. ‘Do these

students share a certain background in terms of cultu-

re or age, or are they students who have already been

wrestling with problems for some time? Answering

this question could enable us to ensure more effective

prevention.’ Currently the student psychologist tries

to reach students as much as possible by organising

workshops, promoting self-help websites among stu-

dents, and also highlighting the importance of the role

of the student career counsellors. ‘They can identify

students in need of help. Student career counsellors

could begin to use a standard interview question such

as “Is there anything which is holding you back in

your studies?”.’ •

‘Whenever i needed to do anything for my studies, i put it off ’

32 H/LINK • 03

student life

This horrific creature appeared to be half serpent,

half woman. Her snakelike lower body was long and

muscular, and her upper body was that of a beautiful,

yet seductively evil woman. In one hand she wielded

a long stretched out whip, and with the other made

arcane gestures.

Following her, were three girls, dressed in similar

eerie costumes. They hissed delicately at the other

‘monsters’ as they made their way through the crowd,

striding in perfect prime with the blasting music .

Students of The Hague University, along with

those from other universities, on Saturday, the

30th of October 2010, hide their identities, and

adopted different personas for an epic party. The

event was jointly organised by Inter-access and

Papillon Events, two student-run organisations.

text: David Suswa • photo: Quintin van der Blonk

03 • H/LINK 33

Ever been surprised by the Dutch way of doing things? Send us your questi-

ons or remarks and H/Link will try to enlighten you in the next issue. Please

feel free to send us an e-mail to link@hhs.nl

unusual DutchEver wondered how weird, funny or just how unusual things work in the Netherlands? Why the Dutch; eat bread for lunch, almost never use their curtains or simply why Holland and the Netherlands are not synonymous? H/Link discusses these so called ‘strange’ Dutch customs in this column.

Sinterklaas and Black Peter text René Rector

The 5th of December is approaching, and so the most

weird and incomprehensible Dutch festivity is about

to start. You might have noticed the preparations

already going on, especially from toys and

candy commercials. The Sinterklaas fever

however, climaxes when the grand old man

(Sinterklaas) arrives by boat from Spain,

on the 13th of November to celebrate his

forthcoming birthday on the evening

of December 5th (pakjesavond – gift

evening). He has some clumsy assistants

(all called Black Peter).

First the basics: little Dutchies believe that Sinterklaas arrives by boat from

Spain. Originally Sinterklaas was once a bishop in Myra, Turkey and de-

clared as an immortal saint. For the children Sinterklaas is just a good man

who rides his horse on rooftops, while Black Peter hides gifts in their shoes.

That is why they place their shoes beneath chimneys, together with a carrot

for the horse.

In the gift package, are some traditional Dutch goodies: a chocolate bar

formed in your initial, marsepein (almond sugar), speculaas and taaitaai

(cookies). According to tradition, depending on how you behave, you either

get presents, or are spanked with a bundle of canes (‘roede’), put in a sack

and sent away to Spain.

You would expect that the realisation of the falsity in the Sinterklaas story

would be the first step into adulthood. Especially when the little Dutch chil-

dren start questioning it, thereby forcing their parents to reveal the scam

of the century. Nonetheless, the belief remains rock solid, even if they see

their uncle, the neighbour or whoever it is playing the role of Sinterklaas, is

changing clothes.

On a broader cultural level, a repetitive debate on Sinterklaas happens

every year. Left wing anti discrimination groups claim the

festival is racist. Why are the assistants black, for instance?

Legend claims that Black Peter originally came from the Afri-

can desert and was originally a slave. Some call for a green or

blue Peter instead of his black kin, while, right wing tradition-

alists strongly advocate for the right to protect the Dutch

tradition as it is.

Sinterklaas is Dutch in every way: what started as

an innocent childrens’ fairy tale is now a cultural

dispute. Interestingly, no decision has been made, and

the Black Peter debate will start all over again next year. •

This bizarre crowd of students dressed up as

creepy monsters, super hero characters, vampires

and every other conceivable creature were cele-

brating an age old Celtic festival popularly known

nowadays as, Halloween.

Doors opened at around 11:30pm, but the venue

was fairly deserted for the first hour. However, just

after the clock struck midnight, with the moonlight

casting a ghoulish glow on the side walk leading to

the entrance, dozens of ‘creatures’ could be seen

restlessly queuing their way into the venue.

Upon entrance, loud, resonant dark music filled the

air. Haunted places are not for the squeamish but

there is a fascination with them that is undeniable.

Judging from the décor, attempts had been made

to recreate that fascination. A skeletal figure, with

blinking neon-lit eyes, lay pasted to the DJ booth,

with thin white sheets of cloth dangling from the

roof and smoking machines routinely gushing out

thick white clouds.

Roaming the dance floor was a well-built figure

covered in shaggy, reddish hair. A mask crafted in

the shape of a wolf’s head concealed the bearer’s

facial features. At some point, he seemed to be cho-

reographing the dancing as a part of the crowed

could be seen simultaneously imitating his hand

gestures.

Suddenly in the midst of it all, a piercing loud siren

echoed through the dance hall. The music stop-

ped leaving the charged up crowd momentarily

bewildered. ‘We can’t sell anything until we know

what’s happening. Don’t worry I think it’s a false

alarm. If you see me running then follow me’ joked

a bartender to a visibly concerned ‘freak’.

Few minutes later, the DJ reappeared to a mon-

strous reception and re-ignited the party. It turned

out that it was a false alarm. From then on, the

costume clad students partied the rest of the night

away; unaware that as legend has it, the border

between our world and the spiritual one was thin-

nest on that night, and that spirits were passing

through. •

34 H/LINK • 03

Every Thursday Start 20:30, max 5 persons per team (€ 2,- p.p.)

www.ocaseys.nl

Noordeinde 140 's-Gravenhage

070 3630698

PUB QUIZNIGHT

Meld je aan op www.tue.nl/masterdag

Zonne-energie tanken aan de pomp?Explore your mind, be THE INNOVATOR.

Beste Nederlandse universiteit

(Times Higher Education ranking 2010)Beste technische universiteit

van Nederland(Keuzegids Hoger Onderwijs 2009)

Wil jij de wereld van morgen verbeteren? Ben jij een INNOVATOR met ideeën over een schoner milieu, de auto van de toekomst, een digitale doorbraak of hét middel tegen een epidemie?

Kom dan naar één van onze masteravonden op: > 8 november 2010> 28 februari 2011> 9 mei 2011

Where innovation starts

ben een heilige word coach

...en waarschijnlijk al jaren dood

Wil je coach worden van een VMBO-leerling en heb je een jaar lang één uur per week over?

Kijk dan snel opwww.centrum1622.nl of bel 070 356 01 54 voor meer informatie.

Coach of Heilige?Ikverricht wonderen maak wel eens fouten

OPEN DAG MASTER30 november 17.00 - 21.00

SPOT ON!

MASTER

YOUR AMBITION

eur.nl/master/opendag

EuropEanStudiES (MSC)Internationaal georiënteerde opleiding. Ontstaan uit de oudste en excellent beoordeelde Bestuurskunde opleiding van Nederland. Gericht op Europa en de uitdagende interactie met de rest van de wereld. Europese maatschappelijke vraagstukken vanuit verschillende invalshoeken. Namelijk: economie, recht, politicologie en sociologie. Het Centre for European Studies (CES) coördineert mede deze opleiding. Talrijke mogelijkheden: uitzonderlijke gastlezingen en discussies met (internationale) specialisten, leerzame excursies naar de EU en andere internationale organisaties en zeer actuele onderzoeksresultaten. Bovendien heeft CES een omvangrijk netwerk, waar jij van profiteert!

Deze master biedt een aantal unieke mogelijkheden:- Een 1-jarige master (start in september) en de eventuele keuze voor de

“Regulation Module”. Hierbij ga je meer in op de regulering van Europa. of- Een 1,5-jarige master (start in september of april) aangeboden en onderwezen door

de Universiteit Twente en de Westfälische Wilhelms-Universität Münster. Heel bijzonder, want je ontvangt na afloop meteen twee diploma’s: een Nederlands en een Duits diploma.

Wil je meer informatie over deze master?www.master.utwente.nl/mes

mastervoorlichting 24 november 2010

Voor de tweede keer wordt door stichting Multico de verkiezing Miss Multicultureel georganiseerd. Acht deelneem-sters strijden op vrijdag 12 no-vember om de titel, die ze niet alleen kunnen verkrijgen door hun beauty, maar zeker ook door hun multiculturele brains. Diamond Cherry, eerstejaars-student International Public Management, is een van de finalisten. tekst Martine Seijffert

beeld Mieke Barendse

Vanwaar de artiestennaam Diamond Cherry?Mijn motto is: ‘Diamonds are forever, that’s how I want to be re-

membered.’ Ik wil graag herinnerd worden. Niet vanwege de roem,

maar voor wie ik was en wat ik op mensen heb overgebracht.

Wat wil je bij deze verkiezing op mensen overbrengen?Mijn boodschap is vooral voor jongeren. Ik vind het belangrijk

dat je naar jezelf luistert en je hart volgt. Als je jezelf niet hebt

gevonden, ben je gemaakt en niet eerlijk. Mensen die zichzelf

niet zijn, gaan op anderen letten. Die oordelen terwijl ze juist

eerst naar zichzelf moeten kijken.

In je betoog op je website schrijf je ‘Multiculturalisme is als waterproofmascara’. Hoezo dat?Waterproofmascara lekt niet door als je water erop gooit.

Het is als een feit. Je kan het niet wegvegen zonder make-up

remover en zelfs dan lukt het niet. Mijn boodschap: ‘Zorg dat

je opgemaakt bent met goede mascara’, oftewel met de feiten.

Luister niet naar vervormde meningen, maar zoek de waarheid.

Een multiculturele samenleving kan alleen bestaan als mensen

zelfrealisatie hebben opgedaan.

Wat wordt er van je verwacht tijdens de finale op 12 november?Je moet drie soorten kleding tonen: sportkleding, vrije tijd en

gala. De galajurk heb ik zelf gemaakt. Al op mijn zevende zat ik

achter de naaimachine voor mijn barbiepoppen. Nadat we de

kleding hebben getoond, worden er lastige vragen gesteld. Over

de multiculturele samenleving, maar ook ‘Wat vind je van or-

gaandonatie?’. Je antwoord moet je goed kunnen onderbouwen.

Maak je een goede kans om Miss Multicultureel te worden?Alles is mogelijk. Ik zie mezelf wel als Miss Multicultureel. De

verkiezing gaat niet alleen over schoonheid, maar ook over de

inhoud en je instelling. Ik ben spontaan, strijdlustig en sta sterk

in mijn schoenen. Wat er gebeurt als ik de titel win? Ik ga denk

ik huilen, springen en heel blij zijn. •

Kaarten voor de finale in Bazart zijn voor 5 euro te verkirijgen bij Free Recordshops.

Diamond Cherry

even bellen met

03 • H/LINK 35

gras van de buren

H/Link wordt uitgegeven en geproduceerd door de dienst Communicatie & Marketing van De Haagse Hogeschool. • Redactieadres Locatie: Ovaal 1.06/1.08 • Postadres Postbus 13336, 2501 EH Den Haag | e: hlink@hhs.nl | f: 070 445 7554 | i: http://link.hhs.nl • Redactie Dieuwke de Boer (070 445 8851), René Rector (070 445 8813, hoofdredacteur), Martine Seijffert (070 445 8814), David Suswa (070 445 8814), Stéphanie van den Merkhof (070 445 7448), Stagiair (vacant) • Studentredacteuren Ilse van Beest, Sabrina Danker, Paul Eg, Paul van Leeuwen, Lara Lindeman, Renée Meulman, Rindert Reitsma, Anke Viersma, Christin Zitter • Strips Sam Peeters, Margreet de Heer • Beeld Mieke Barendse, Quintin van der Blonk, Kim Eijkelhof, Bas Kijzers, Sabrina Robles de Medina • Vormgeving Mustafa Özbek, Josean de Pie • Druk OBT bv, Den Haag • Advertenties Bureau Nassau, Lijnbaansgracht 58, 1015 GS Amsterdam | Postbus 14626, 1001 LC Amsterdam | e: info@bureaunassau.nl | t: 020 – 623 0905 | f: 020 – 639 0846 | i: www.bureaunassau.nl ISSN 2210-7983 H/Link is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP) • Copyright Het is verboden zonder toestemming van de redactie artikelen geheel of gedeeltelijk over te nemen. Copyright HOP: Hoger Onderwijs Persbureau, Leiden. H/Link verschijnt maandelijks. Het volgende nummer komt uit op 6 december. CO

LO

FO

NDirk (20) benoemd tot jonge-renvertegenwoordiger VNDirk Janssen is op 24 oktober

- tijdens het evenement

UN&me op De Haagse

Hogeschool -gekozen tot de

Nederlandse VN-jongerenver-

tegenwoordiger. De 20-jarige

student Internationale Betrek-

kingen uit Maastricht zet zich

de komende twee jaar in om

de stem van Nederlandse jon-

geren te laten horen bij onder

andere de Verenigde Naties.

Zo houdt hij volgend jaar een

speech tijdens de Algemene

Vergadering van de VN.

De komende jaren zet hij zich

in om meer jongerenverte-

genwoordigers uit ontwik-

kelingslanden te krijgen. Ook

wil hij zich richten op betere

toegang tot water, voedsel

en onderwijs.

Jury acht verdachte ‘Marollenmoord’ schuldigEen Belgische student van 22

jaar is eind oktober schuldig

bevonden aan het doden van

zijn ouders en zus. Een jury acht

bewezen dat hij hen met hon-

derden messteken om het leven

heeft gebracht.

De zaak, die de Marollenmoord

wordt genoemd naar de Brus-

selse wijk waar ze zich afspeel-

de, trekt in België bijna evenveel

aandacht als de parachute-

moord, waarvan de verdachte

onlangs tot dertig jaar cel werd

veroordeeld.

Evenals bij de parachutemoord

ontkende de beklaagde schuldig

te zijn. Volgens S. zijn zijn fami-

lieleden in 2007 door onbekende

overvallers neergestoken. Tij-

dens het proces werd vastge-

steld dat zijn alibi niet klopt.

De rechtbank oordeelde dat

er voor S. geen verzachtende

omstandigheden zijn. Hij was

op het moment van de feiten

toerekeningsvatbaar. Het motief

van S. zou onenigheid met zijn

ouders zijn, ondanks de getuige-

nissen over een liefdevol gezin.

Student beschadigt 17de-eeuws kunstwerkEen verwarde student kunst-

geschiedenis heeft 22 oktober

het schilderij Boaz ontvangt de erfenis van Elimelek van

de 17de-eeuwse Nederlandse

meester Jan Victors met een

mes beschadigd. Dat heeft

het Guggenheim Museum

in het Spaanse Bilbao laten

weten. Volgens het museum

valt de schade mee doordat

een bewaker snel wist in

te grijpen. Het werk kan

volledig worden hersteld.

De politie heeft de 25-jarige

dader opgepakt.

Victors was een leerling van

Rembrandt. Het werk is van

het Städel Museum in Frank-

furt am Main. Het behoort tot

een collectie van 130 werken

van Nederlandse en Vlaamse

kunstenaars die het Guggen-

heim in bruikleen heeft.

Anti-PVV-cursus in Rotterdam?De Erasmus Universiteit

organiseerde een ‘anti-PVV-

cursus’ op 20 oktober. Althans

volgens PVV-Tweede Kamerlid

Martin Bosma. ‘De Erasmus

Universiteit wordt betaald uit

de algemene middelen: ook

PVV-kiezers betalen mee. Dit

is een klap in hun gezicht’,

aldus Bosma. ‘De gedachte dat

wetenschappelijk onderwijs

waardevrij dient te zijn heeft

in Rotterdam blijkbaar nog niet

postgevat. De kosten van deze

workshop dienen te worden

ingehouden op de subsidie voor

de universiteit.’

Bosma baseerde zijn kamer-

vragen op een opiniestuk van

NRC-journalist Steven de Jong.

Die schreef dat de universiteit

‘een volledig gesubsidieerde

workshop organiseerde om

hoogopgeleide, linkse mensen

PVV-retoriek te leren bestrijden’.

Volgens de Erasmus Universi-

teit is er geen sprake van een

anti-PVV-cursus. ‘Het ging om

een denkcafé dat handelde

over het fenomeen framing, een

techniek waarbij je onbewust

wordt verleid om de begrippen

en argumenten van je tegen-

stander te gebruiken’, aldus

een woordvoerder. Volgens

hem is de debattechniek van

Wilders hier een goed voor-

beeld van.

Art student damages

Guggenheim paintingA mentally imbalanced art

student vandalised a 17th

century painting by Dutch artist

Jan Victor with a knife. Officials

at The Guggenheim Museum

in Bilbao said the damage is

limited, because a guard man-

aged to subdue him quickly. The

painting titled ‘Boaz Assumes

the Legacy of Elimelech’ can

be completely restored. The

25-year-old perpetrator was ar-

rested by the police.

Anti-PVV course in Rotterdam?

On the 20th of October, Erasmus

University held an anti-PVV

course. At least, that’s what

Martin Bosma from the PVV

says. ‘The university is pub-

licly funded; a public that also

includes PVV voters. This is just

a slap in their faces.’

Journalist Steven de Jong wrote

in an article that the university

organised ‘a state-aided work-

shop to train higher educated,

left-wing voters on how to

combat PVV’.

According to the university, the

accusations are false. ‘It was

just a course about framing, a

competence that makes you un-

intentionally use the arguments

of your opponent’, Professor

Hans de Bruijn explains. He

was the key note speaker of

the evening. According to him,

Wilders debating skills are an

excellent example of framing.

Meer informatie: www.onderwijscentrum.vu.nl/hbo-docenten

Voor docenten die verder willen start het Onderwijs-centrum VU in 2011 met:

•Master Teaching and Learning in Higher Education•Het kan nog beter! Wetenschappelijke onderbouwing van de dagelijkse hbo-onderwijspraktijk •Academische verdieping voor hbo-docenten Onderzoeksvaardigheden• Effectief communiceren met studenten

21413/1_ADV_90x58.indd 1 20-10-10 11:08

36 H/LINK • 03

het saaie college

SudokuAgenda highlights

Gastcollege Afrika in westerse strips26 november, 10.00 tot 12.00 uur • Hoofdvestiging HHsStripkenner Willem van Helden verzorgt voor HOVO een gastcollege over

beeldvorming van Afrika in westerse strips. Hoe politiek en maatschappelijk

(in)correct zijn kuifje in Afrika (1930) en Fokke en Sukke? internationaal gaan

er stemmen op om het eerste te verbieden, maar ook recentere westerse

strips kunnen rekenen op commentaar van critici.

Wat vertellen strips ons over hoe we in West-europa tegen Afrika en zijn

bevolking aankijken? Of aan zouden moeten kijken? Van Helden gaat hierop

in en koppelt dit aan de relatie tussen europa en Afrika die getekend wordt

door een historie van slavenhandel, kolonisatie en uitbuiting, en door een

ingesleten christelijk-europees besef van zonde en schuld.

Het college is gratis toegankelijk na aanmelding via hovo@hhs.nl. Kijk voor de locatie op het informatiescherm tussen Strip 3.24 en 3.26.

Intreerede No-nonsense energieontwerp30 november • 14.30 tot 17.30 uur • Aula hoofdvestiging HHs

laure itard, lector energie en de Gebouwde Omgeving aan De Haagse, houdt

haar intreerede.

Lees meer hierover op pagina 19.

2 8 4 3 5 1

6

7 1

2 3

9 7 1 8 2

5 8

9 3

4 8 6

3 6 7 4