libro de hebreo (hebreobook)

ח ס ל פ ה ש ד ג הת לםסרדית מ נ ד ת ט

ע״י ז. שיפמנוניץ׳ , מנה? בית הםפר ״יבנה

הועתק והוכנס לאינטרנטwww.hebrewbooks.org

ע״י היים תשס״ז

הוצא לאור ע״י הנדיב יצחק קרוכמלניר, נשיא בית הספר \בנה״ ורעיתו הנכבדה שרה לבית אלבין

מכסיקו הבירה הת׳ש״ו

http://www.hebrewbooks.org

הועתק והוכנס לאינטרנטwww.hebrewbooks.org

ע״י היים תשס״ז

LA HAGGADAH DE PESAJ TRADUCCION CASTELLANA DEL PROF. ZELIK SHIFMANOVICH,

Director de la Escuela Israelita "Yavne"

Editado por el Sr. ISSAC KRAJMALNIK, Presidente de la Escuela Israelita "YAVNE", y su Sra. esposa, SONIA DE ALBIN

M E X I C O , D . I \ - 1 9 4 6

http://www.hebrewbooks.org

COPYRIGHT

by Z. SH1FMANOVICH

Impreso y Encuadornado en 10s Tallorea LinotipwjraEco•

de la Imprenta "SABER".

Bajio No. 319 — MEXICO. D. F.

5 LA H A G G A D A H DE PESAJ

C6mo m dispone la Keara, la bandeja del s*d«r.

En primer termino se colocan tres matzot una encima de otra, ellas slnl-bollzan a Cohen Levi e Israel, o sea, a 10s tres patriarcas, Abraham, Isaac y Jacob. Sobre la matzah de arriba se colocan las especies stguientes: Zroa, Beitzah, Maror, Jaroset y Karpas,

Zroa es un hueso con came asada, adherida a el, gensralmenfa una—׳.10ala de ave, en memoria del cordero Pascual.

20.—Beitzah es un huevo cocido duro, en memoria del C O R B A N JAGIGAH.

30.—Maror son hlerbas amargas, en memoria de la vida amarga que llevaban nuestros anlepasados en Eglpto.

40—Jaroset es una mezcla de manzanas, nuece3 y canela, am asada con un poco de vino. Slmboliza el barro con que trabajaban 103 lsraelitaa en Egipto.

50.—Karpas es perejil o rdbano para recordar l a comida miserable con la cual se alimentaban nuestros ancestros cuando eran esclavos.

60.—Agua salada.

El orden del ceremonial del Seder.

F.—So prqnuncia la oraclon de Kiddush.

IL—Se lavan las manos sin pronunclar l a bendidou correspondlente.

III. —Los celebrantes mojan el perejil o rdbano en agua salada y 10 comen.

IV. —EI Oficiante del Seder divide la Matzah que estd en medio en doa pai-tes, la mitad mas grande se guarda para el aflcoman. El aflcoman vlene a ser el substitute del saalficio Pascual.

V . —Se reclta l a Haggadah,

VI. —Los comensales se lavan las manos por segunda vaz, pronundando la

bendidon correspondlente.

VII. —Se dlcen las dos bendlciones: HAMOTZI y A L AJILAT M A T Z A H .

Vni.—Comen las hlerbas amargas.

IX.—Se coloca Maror entre dos trozos de matzah.

X. —Se alrve la cena.

XI. —Se come el aficoman (la palabra aflcoman slgnlffca postre).

XII. —Pronunclan la bendlcion despues de la comida, _

XIII. —Redtan 10s salmos de HALEL.

XIV. —Si has cumplldo con el ceremonial antecedente, (us hechoj serdn aco-gidos favorablemente por Dlos.

־ חמץ: ת ק י ד בב י ר דע0 דריי$ע־נסען גזןנ *ק ני0ן ואוי! cs געש^לט «יים פריימ^ג, רזס זידזלפסען) גיי״ר נ*ר מן 1ידק חלץ, יען ל״נט PSTS ץין •וייניגע ערנזער קייינ* *טיק^ן- *־ויס, כדי נז1ן ןןול (־ס ד*יפזן ג *יז ין * יוע?סענע ליכסעל מיס y פערער אין ר.?נגז ווערש דעי ו ני»:ע; ?).גינה יג:זלו7, *׳ן 5!ןי !rs שיין הר ״ין !1יי«׳ דז ס »ין יוי״גגעלענש ייין <ז היל1ע1־1ע לענזל גוזןמען מים דגי• סז ג י י ע ג ־ - י ו חיץ מץן הי־׳ *

געביניגן לים ? טי:על, פארן בדיקח הגוץ יןגם רען:

; אלוהנו סלף העולם, ^שר קדשנו ?רוך אתה י בנזצותיו, וצונו על בעור־חגזץ:

נ$כץ גדיקיו.הרץ ז!ז:ס מען:

כל־המירא והמיעא, דאכא ברשותי, דלא חמתה, ודלא בעדתה וירלא ידענא ליה, לבטל ולהוי הפקר. כעפרא דארעא:

בטול חמץ ושרפתו.נ nea) מעג מען 8זען ח:׳ץ נים ש9עטעי ייי ני׳ (״ו !!זייגזר ן ט?ג *•ן ניסן עי ע ש נ ר 1 ג י ע ועם פי c:51־?s ;׳•ן גזןך דעד גדיקה, 5*יני־ענט מזן י זריו: : ד־ *יבעי־נעבלינ^ע וזמץ stitm! מי6 ו ג אין ו ןיט nsvvsp יו׳ ב־ז 1יעהז !!•־יגע• *וין י»־ E־׳M, א יג עיכ r.ct נע£<1ל£ איים שבח. י־מן :!*רגיזנט מזן־ןגען רעש חד? זןנט מזן : י דנש ח.־׳ץ 6ד־י0»!ג גיט •scsse' ווי ביו גיועל,-! 1>ז״ג8ד ה^לבצן ;!־:!נ. ני<בץ פארג

בד-המירא והמיעא. דאבא ברשותי, (דחזתה ודלא הזתה) דחטתה, ידלא חמתה דבערתה ודלא בערת־ לבטל ולהוי הפסד

כעפרא דארעא:ד : י: יי ; ־ ;

ן • י ל י ש ב ב ח ו ר י עג «סת «*:1ן,ערוב י»מילי1י, י נ 5סה t^eai איים ו<ו:ע־סט!ןג *יער פרייטןןנ, י*ח»8ען ז .ויזן עי

מען («דט * stutpii ?זטיקעל פל־יש <<וער פיס םי6 » מגה און מען ז$גט •

ברו-ןד אד>ה יי, אלהנו מלןד העולם. אשר קדשנו ננמצותיו רצרגר על־מצות קירוב:

בהךין עחיבא ;הא שרא לנא למיפא, ולבשלא״ ילאצל;א ולאממנא• ולאךלקא.שמא ולתקנא. ולמעבד כל־צרכנא, מיומא מבא

?שבתא. .לנו׳.ולכל ישראל. הדרים בעיר• הזאת;

7 LA H A G G A D A H DE PESAf

LA BUSQUEDA DE JAMETZ (Leudo)

El dia 13 da Nisan despues de Maariv Qo oracion v&spertina), el Jefe de la casa efectuard una busqueda de Jametz en todos 10s rincones de la casa.

Antes de iniciarse la busqueda se dice la bendlcion siguienle:

Alabado sea Adonay, nuestro Dios, rey del universo, que nos santifico con sus preceptos y nos mando destruir el Jametz.

Despues de haber tenninado la busqueda, se dice: Toda levadura y leudo que estd en mi posesion y no haya visto ni 10

haya destruido ni sepa de el, que sea considerado nulo y sin valor, como el polvo de la tiena.

El dia 14 de Nisan temprano to el dia 13 de Nisan si el dia 14 cae en sd־ bado), se quema todo el Jametz encontrado durante la busqueda del dia an-lerior y en tanto se dice:

Toda levadura y leudo que estd en mi posesion, que haya visto y no haya visto, que haya notado y no haya notado, que haya destruido y no ha-y a destruido, sea considerado nulo y sin valor, como el polvo de l a tiena.

ע פון רעד וועאט, וואס האט אונרז נע־ נ ע i נעלויבט ביזטו, נאט, אונדזער נאם, ק v a ה אויםצוראמע! רעם חמץ. י ו פ א ת ב נ ו היי^יקט דורך זיינע נעבאט און האט א

ת, וואס איך האב כל «לע זויערטיינ און נעזייערטע ברויט, וואט איז דא אין מיין רעו

נישט נעזען און האב ני׳שט אויםנערעםט \$ל ןיין ב0ל און זא5 זיין הפקר ווי רי ׳טטויב פון רער ערד.

ת, וואס א־ך האב כר 8צע זויערמיינ און נעוייערטע ברויט, וואס איז רא אי! סיין רעו

יכנעראסט, זאל זיין בטלי יםנערעםט אדער נ״שט או ט נעזען, וואס איך האב או ע י נעזען אדער נ און זא? זיין הפקר ווי די ?!טויב סון רער ערר.

הנדה של פסח

דעי הסדר בליל פסח.p » * י פיטעלטטע *י svnsoiv קעגען יopn ישראל] «ון מען ף י ם » י ז ז׳י «ו. ד*ן מK'cVjropvi tvon ייזע שיסעל $דעי y סעלערן מ מ אויף ודעלכען עפ י «יוי«עלענ« ייזע מיגים.« (8 שולמער•!״])״ י ד זד ו י . (»ן *יי), מ ר צ י בת 0 ו ד (!יסערעקרויס), ח•*X ,י« געמיש פי[ «0על 0 • נזעריבג יי״יי וייין), > יח (וזי״ן) ר t n ,>0ינריג M י {ןידענוגג יד ע אין י

וו״וס דער *!ייר*.

מרור. כורך.

ר י י • ע W 1

צפון. ברך. הלל. נרצה.

סימן לסדר של פסח.

וךסץ. ;חץ. רי׳ץ•

א* מצה.

פר «י« ד«יף דין גע• י יעקל! מיש » שענעט ריי. נעס 0יש0וך און ניגע•

בר״ ס נויס דיvrs, וון0 רלן פאר• i «ןגט, *p $ ״יסבד.־ (זן סטול מיט קי««r (0יזל ונמעגרייט וזערען ם«ר דגם נעל־הגית גו ןנ•. ר ו לעהגען זיך «יי0 0 גלייך יו* מען קומט פוןי סירי שיל ריכט «ען גו י שיפעל *ויף ותען *וסן: טען לעגפ דרי• מגיח אייגע אויף די )ניעיע (יי אוי•, רי מרשסע קעגען ימן

קדש. כרפס. מגיד.

מוצי

. קידוש של פסח, מען גי9ט $ן דעש ערשטען כים *ין לזן סאכט קיייש. פ»ר דעם ?יייש r$» טען: ן ^ ך ק

ד קיךןזא. >ןרין־ י ח ם י ש ת ל י ס ו ה כ ע ב ר א ס ראש1ן מ ת כי ו צ ומן לקייש ר כן ומז הנף־ מו

ם 3׳?ם ?ל־?ש.רזןל. ל ע ; ר ו א טמי ה על־ללי ההו מי ן ^3י א ו י ה

ז י1 : ז * ע ש מ ג ״ י י p 3 r

ך ־ ר י ב ה ב ך ך הי ע י נלי׳« ו

י1ם הששי: ויכלו. השמים והארץ וכל־צבאם: ויכל אלודם: ־ :v ־ ז ־ ד ; 7 : I י י י ~:\ י % ־<• ; 1 ;1־•־

ביום השביעי. מלאכתו אשר עשית- וישבת ביום הטביעי,' מכל• ; ־ ־ : י • י % ־ י ־ * : י ; •״ •־ * T ־

מלאכתו־אשר עשה: ויברך אאדם את יום הישביעי, ויקדש. . ן . . - • . . - v . . .״! ״ V ":זזו, I ״ : ״ ״ :

אתו, כי בו שבת מבל־מלאכתו, א^ר־ברא אאדס לעשות:v; T • ־;־ J v ־ • 1 : ־־ : !־ 1

ע ו ר ז

M 7 * u w r e ד ~ ו ר מ

pe/tejtL- 0פרפ HAROSBTH^חדרם

9 L A H A G G A D A H DE PESAl

. EDUSH

Se ompieia aqui si Peso] cae en Sdbado.

Era el d ia sexto: y quedaron acabados el cielo y l a tierra y todo cuanto ambos encJerran y Dlos termino para el dia septimo l a obra que habia he-cho, y en el d ia septimo reposo de l a obra que habia realizado y bendijo Dlos el dia sepilmo y Jo sanfifico, porque en el reposo Dlos de toda la obra que habia creado y hecho.

נט אין עס אין נעווען פריסאדנן — ו אזן ov אזr נעייעז אי. און עם זענען פארטיש געיוארן די ד\ם?ען און די י דדר זעס00ער טאנ ם י ט ׳\n הנ זיין 8דבעט, א ערד אין זייער נאנעע ד״עד׳שאפט. אי) נאט האט נעענדיסט אי) לעם ןיבעטן טנ מון , 1v<8 זיינע ארכעט, וואט א ן ער האט נערוט אין דעם זיבעטן ט י א ט כ מ ט ע זזאס ער otfn ג ער האט נעסאכט. אין נאט האט נעכענט׳עט דעט זיכעטן טאג אין האט אים נעהיי^יקט; וויי?

ו כ»׳ע8שן. אין »י0 האט ער נעדיט פין »5ע זיינע ארכעט וואס נאט האט נעטאכט *

מגדה של פסח: $ **ן 8 ווןנענטןןג חיי«ס מען ןןן י

: י מ י ב ד ן ן נ י ן גרן נ ך ן י ן ר ב r ס «ל ״

ד סןפך. ]יחןד או;ה יי, אלהנו מלך העולם, בירא׳ * בחך אתה אלהנו, מלך העולם. אשר ?חד בנו מבל־עם, ורוממנו מכל־ל^ון, וקדשנו במצותה נתתן לנו;י אאדנו באהבה (ל״» ש$תוח ל6נויזה 0 מובלים לשמחה,ת ך,!ה, ואח־יום) חג ^ \ ׳ י י ״ ל חגים וזמנים 'לששון, את־יוס ( המצות הזה. זמן חרותינו, (למנת*»מי־״<מקרא קדש, זכר ליציאת מצרים. כי בנו בחרת, ואותנו סךשת, מכל־

T ו ; ז ־ I • IT J T : 1 « * ־ • ; T IT • • IT ־

ה ימ*י0גןשקןדןה ו) מועדי ^קךשך?*!* העמים. (לשנת(ף ^ ״ נ ״ י י, £_קך# ( וב:ששון ה;הלתנו: בתך אתהןז

ישראל והזמנים: אומרים שהחיינו: ך י ווען מ געסטלפ ע2תי1ו-ג«נט ז$נמ מען *ו

ברוך אתה־יי, אלהינו מלך העולם, בורא, מאורי האש:T r T I ״ : ״ T ״ V IV ׳•־ ״; T: T ־ I T

ברוך «תה י;, אלהנו מלך העולם. המבדיל בין כןדש לחול בין אור לח#ך, בין ישראל לעמים, בין יום הטביעי 6&#ת ימי המע^ה. בין קדשת #בת לקרישת יום טוב הבדלת. וארדיוס השביעי מששת :מי הבועות .קיעזת. הבדלת וקד^זת את עמף

: » ל # ^i? Tf? ל £ הטבי ה ת י^ךאל בקדשתך. ברוך א *ין די לע1טע ציזיי נענט טוו 0סח 1ןןגט מען ניט ק׳ין .״שהחינו״.

ברוך אתה ;;, אלהנו מלך העולם, שהחינו, וקיננו, לתיענו, ק8ן הזח:

, ת סי י י *י11רי?1 נ י "יין י י ז « X* פען דןןרף סרינקען דע0 נוס «נג«ל«ןנם

. י0) ו י נרנח 10[ נ&ילוו י , 0ען וו»ש6 די ו״עס נןוון י ץ ן ן ל ו

11 L A H A G G A D A H DE PESAJ

Si Pesaj cayera en un dia entre setnana, 8s empieia aqui: Con llcencia de 30s senores y mis maestros. Bendito sea Adonay, nuestro Dios, rey del universo, que nos eligio en-

(re todos 10s pueblos y nos enaltecio mas que a todas las naciones y nos son-tlfico con sus preceptos y por amor a nosotros, oh Adonay, nuestro Dios, no3 diste (Sabados para reposo) dias de reuniones para alegria, fiestas y epocqs determinadas para gozo. Nos acordasts (este dia de Sdbado y) este dia de la fiesta de Matzot, la epoca de nuestra redencion, dia que (con amor) c o n -s a g r a s t e a u n a santa convocacion en memoria de la salida de Egipto. pue3 es a nosotros a quienes elegiste y santificaste mas que a todos los pue-bios. Nos diste como herencia (con amor y benevolencia) con alegria y gozo (el Sdbado y) d .as sagrados de reuniones׳

Alabado sea Adonay, nuestro Dios, que santifico (el Sabado) Israel y las epocas determinadas. (*)

Si l a fiesta cae en Sdbado por l a noche, se dice lo siguiente: Alabado sea Adonay, nuestro Dios, rey del universo, el creador de las

luces del fuego. Alabado seas tu, Adonay, nuestro Dios, Rey del. Universo, que distinguis-

te 10 sagrado de lo profano, la luz de la obscuridad, Israel de los demas pue-bios, el dia septimo de los seis dias de labor; distinguiste la santidad del sabat de la santidad de otras fiestas; el dia septimo 10 santificaste mas qua , ׳ los seis dias de labor; distinguiste" tu pueblo de Israel y le santificaste con tu santidad. Alabado seas tu, Adonay, que distingue lo sagrado de lo pro-fano.

Alabado sea Adonay, nuestro Dios, Rey del Universo, que nos ha con-servado la vida y nos ha sostenido y nos ha permitido llegar a este momenta.

Se bebe l a copa recostado sobre el lado izquierdo,

LAVADO L03 asiatcnteB se lavan ]as memos, sin decir l a bendlcion correspondiente.

(*) Las palabrai encerradas entr• parent(•!• *010 d«b*ran pronunclar•• euando Petal caiga en •abado.

הערט צו טיינע הארן, נעלערנטע און ?ערערט נ ו ר ך נעלויבט ביסטו נאט, אונרזער נאט, קענינ פון דער וועלט, וואס באשאפט די פ ברו

פון וויינשטאק.ט ביססו נאט, אונדןער נאט, העניג פון דער ווע׳לט, וואם האט אונדו אויפ־ ב י מ ע ך נ ברונרו דערוויילט פו! אלע פעלקער אוו האט אונרז דערהויבן איבער אלע שפראכן און האט אוט ליבע 1אי\ נעהייליקט דורך זיינע נעבאט. רו האםט אונרז נענעבן, נאט אונרזער נאט, סי וניבהל שבת־טענ צו רו או!) פעפט־טענ צו פרייר, פייערטענ און באשטיטטע צייט! צו פריי־ן ) רעם יום־טוב פו! מצות, די צייט פו לעבהייט, ידעם טאנ (טבוז: פון שבת או! רעם טאנ, אינם אנדענקען פון דעם נ נ ט ליבע) אלם הייליקע פארזאמלו אוגדוער באפרייאוננ (טבת: מינ פון מצרים. מייל אונדז האםטו אויםרערמיילט און אונד! האםטו נעהייליקט סון יסנאנ ארו »לע םעלקער (עיבוז: און שבת) און דיינע הייליקע פעסט־טענ (עיבוז.• מיט ליבע און מיל!), וואם״היי־ ט א נ , ו ט ס י . נעלויבט ב יר און.פריילעכקייט האםטו אונדז נעמאכט ערכן מיטיפרי

>יהט (טבוז: רעם שבת און) ישראל או! די צייטן פון פייערטענ.ך נעלויבט ביסטו נאט, אונרזער נאט, קענינ פון רער וועלט, מאס האט באשאפ! דאס ברו

ליכט פון דעם םייער.ך נעלויבט ביםטו נאט, אונדזער נאט, קענינ פון י רער וועלט, וועלנער מיילט־אפ היי־ ו ברט פון פינםטערניש, ישראל פון די פעלקער, דעם זיבעטן טאנ פון די נ איס פו! אוםהייליק, לין ט ע ב זעסם ארבעט־טענ, שבת-הייליקייט פון יום־טוב־הייליקייט האסטו אפנעטיילט און רעם ד טא: פון די זעקס ארבעט־טענ ה?סטו נעהייליקט. האםט אפנעטיילט און נעהייליקט דייןט דיין הייליקייט. נעלויבט ביםטו נאט, וואס טיילט אפ הייליקייט פון פאלס ישראל טי

הייליקייט.ת גע* נ ו ך נעלויבט ביםטו נאט, אונדזער נאט, קענינ פון רער וועלט, וואם האט א ברו

״_ .^ווז! לעב1_עס1יה«יג1, און דערנרייכן צו רער דאזיסער צייט.

הגדה של פסח. מען טונקט 8יין » שטיקעל גיךעיע {!יער 0עטייש ע אין ז«י1יז»סער *pro p ז:81$ D " O 0

ך האךמה; ברוך אתה.יי, אלהנו מלך העולם, בורא, פ־ אויף !ודייען, איין העלכס לעגט מען גוריק »וי0׳ן סיש, jw די , רען געברעכט די מיטעלסטע פג ץ ח י

ס ״זןשיקו־ן", ל o j s c r p 8 י 8נוער ד,על?ט בעה8לס מען !ווישען י* יען יעקט ן!ס די סצות און יען נעמס 8רונטער די איי און די ורוע טון עיסעל און מען זןגס ג ך י ^ מ

א י ה ך י ר נ א ! ^ ך י ד ק ו ח ם ; ע ? , ם : ר צ ת ; א י צ י ר ב 3 ס ן ומזמן ?.קיט לזנצוה ל כ ו הרי4י כ

ל :&ךז}ל: ם בשם כ ל ע נ ר ו י מ א ט ו ה י ל ד ה ןנל י גץתי קי י

הא לחמא עניא, די אכלו אבהתנא בארעאT f<7 ; * ; T ; ו ־ ו 1 • ד ; T ־ 1: י

דמצרים, כל״דכפין ייתי ויכול, כל־דצריך ייתי ויפסח, השתא הבא, לשנה הבאה בארעא דישראל, השתא

״עבדי, לשנה הבאה בני חורין:. . ן . . t t ן ־ : - : ז

vrtrnx• 0ר9גמ: ז דע0 !ווייטען 9וp» 0 ד«י • טען גיסס ן

־ ל כ , מ ה ז ה ה ל י ל ה ה נ ת ש ה נ מץ ל כ ו ו א נ ת, א ו ל י ל הל ב ב . ש ת ו ל י הל: ה צ ו מ ל ה כ ז ח ה ל : ל , ה מצה ץ ו מ חת ו ק ר ר י א ן ש י כל ו או נ ת, א לו ל הלי כ כ שת. לו ל הלי כ כ : ש ר ח ) מ ו ל כ ) ה ז ה ה ל : ל הם אוחת ע ו $ ל י פ ן א י ל י ו מסכ נ אין אל כ ב : ש ם י מ ע י פ ת ה ש ז ה ה ל : ל ה

T • • *

׳ יכין ן י קב ו ן י ף בי י ל כ ו ו א נ , א ת ו ל י ל ה: ן י י ו מקנ נ י ה כ ז ה ה ל ל , ה ן י מפב


PEREJIL

Se mo]a perejil en agua salada y se dice la bendiclon siguii 16:

Alabado sea Adonay, nuestro Dios, Rey del Universo, crea! r del fruto de la tlerra.

PARTICION

El oficiante del Seder parte en dos porcionos l a Matza qua se haUa en medio, o sea la Matza Levi: la mitad mas grande se guarda para el Aflcoman y la otra mitad la! vuelva a colocar entre las dos Matzot

RECITAR

Se quita el huevo y la zroa, descubriendo las matzot y se reCita.

He aqui el misero pan que comieron nuestros antepasados en el pais d9 Egipto; todo aquel que tenga hambre que venga y 10 coma, todo aquel que es menesteroso que venga y celebre el Pesaj con nosotros. Este ano lo cele-brcrm03 aqui, que el ano proximo estemos en el pais de Israel; este ano somos siervos, que el ano venidero seamos hombres libres en Eretz IsiaeL

Se llenan los vas03 por la segunda vez y el menor de los asistentes hoc• las siguientes preguntas:

iPor que es dislinta esta noche de todas las demas noches?

1. —En todas las noches nos es permltido comer y a sea Jametz, y a sea Matza. Esta noche unicamente comemos Matza.

2. —Todas las noches podemos comer toda clase de verduras; esta no-che unicamente yerbas amargas.

3. —Todas .las noches no debemos moiar ni una sola vez; esta noche doa veces: (la primera vez perejil en agua salada y la segunda vez Maror en laroset).

4. —Todas las noches comemos sentados o reclinados; esta noche todos comemos reclinados.

ך נעצויבט ביבטו נאט, אונדזער נאט, קענינ פון רער וועלט, וואם האט בא׳פאפן די ו ר ג

{ןרוכט פון דער ערד. איך בין נרייט און םארטיס מסיים צו )יין די מצוה צו רערציילן פון יציאת מצרים.

י נ א \ז« ראס איז ראם אריםע ברויט, וואם אונרזערע עלטערן האבן נענעסן אין רעם ל

מצרים. וועד עם איז הוננעריק זאל קומען עסן, ווער עם איז באדערפטיס זאל קוסען אוןת דעם 9םח. היי־יאר זעגען סיר דא, איבער א יאר — אין ארידישראל. היי־ נ ו ס מיט א י י ט

י$ר זענען מיד סנעכט, איבער 8 יאר — פרייע מענטש!.ואס איז די ראזיהע נאכט אנרערש פון אלע אנדערע נעכט? אין אלע נעכט וזה פארו

ט נאר מצה; אין אדע אנדערע נעכט עםן םיר כ א עטן 0יר חמץ אדער סצה און די דאזיקע נאבט נאר ביטערע נרינסן; אין »לע אנרערע נעבט סונקען *לערל״ נרינסן און די דאזיסע נע ל א ן י ר איין צוויי מאל; א מיד נישט איין אפילו איינםאל, אין דער דאזיקער־נאכט טונקען סי אנדערע נעכט עסן םיר אדער זיצנרי? אדער אננעלענט, או! די ראזיקע נאכט זיצן סיר אלע

אננעלענמ.

הגדה של פסח! ן ע ר 9 ט 3 8 ע ל ן * י ת » ו ז י ר ס 0$ י ק ע ן י ע מ

: $ ן י ען ז י מ ג ג ״ ל ה ו ד נ ז ת ו 1 ש

עבדים היינו לפרעה במצךןס, ויוציאנו יי אלהינו משם,'ב;ד דחקה ובזרוע;נטרה, ןאלו לא הוציא, הכךוש ברוך הוא, את אבותינו ממצרים׳ הרי אנו ובנעו ו?גי בנינו, משעבדים היינו לפרעה במצרים, ואפילו כלנו הכמים, כלנו נבונים, כלנו זקנים, כלנו יודעים את התורה, מצוה עלינו לספר ביציאת מצרים. וכל המרבד,

v ; ־ T1• : T : • ־ • T T1 * : ״ : 1 ״

לספר ביציאת מצרים הריי יזה משבח: מעשה ברבי אליעזר, ורבי יהושע, ורבי אלעזר בן־ עזך;ה, ורבי עקיבא, ורבי פךפון, שהיו מסבין ב^ני־ בךק, והירמספךים ביציאת מצר:ם, כל־אותו הלילה, עד שבאו תלמידיהם ואמרו להם: רבותינו, הגיע זמן קריאת

- • 1 : 1 ־ ; ־ • ׳ • ( V ־ ״ ! : T : • • • • • : ! ־ ־ . ־

>£מע, של שחרית: אמר רבי אלעזר בךעזריה. הרי אני בבן שבעים עזנה, ולא זכיתי, שתאמר יציאת מצרים בלילות. עד שדרשה בן זומא. שנאמר: לקזען תןבד,. את יום צאתך מארץ מ>יך:ם, כל ימי תןןז. ימי דדןך הימים. פ!ל ימי ה:י]ד הלילות. !הכמים אוסרם: ימי חייך העולם הך,.

\ כלי.ימי ח;יןד להביא.לימות.המשיח: ' ברוך ה&קום. ברוך הוא. ברוך שנתן תורד. לעמו ישךאל. ברוך הוא. ?נגד אךבעה בנים ך$ךה תורה. אחד


EI oficianle del Seder, en union de todos los coznensales, contesta:

Porque esclavos fuimos de Faraon en Egipto y Adonay, nuestro Dios, nog hizo salir de all! con mano fuerte y brazo extendido, y si el Santo, bendito sea, no hubiera hecho salir a nuestros antepasados de Egipto, entonces nosotros, como nuestros hijos y los hijos de nuestros hijos, seriamos cnin esclavos de Faraon en Egipto; por 10 lanto, aunque todos fuesemos sabios, todos inteligen-les, todos ancianos, todos conocedores de la Torah, aun asi es nuestro deber relator la salida de Egipto, y todo aquel que narre proliiamente la salida do Egipto merece eloglos.

Cuentan del rabi Eliezer, del rabi Yehoshua, del rabi Eliazar ben Azariab, del rabi Akiva y del rabi Tarfon, que estaban reunidos en Bnel Brak, en la noche de Pesaj, y conversaron toda aquella noche sobre la salida de Egip-to hasta que vinieron sus discipulos y les dijeron: Maestros nuestros, ha lis-gado la hora de recitar el Shmd de la manana.

Rabi Eliazar, hijo de Azaryah, dijo: He aqui que aparezco como de una edad de setenta anos y a pesar de ello no tuve el privilegio de lograr que fu9~ se mencionada en la oracion de las noches la salida de Egipto, hasta que Ben Zoma lo interpret© Cel versiculo), Esta escrito: a fin de que te acuerdes del dia de tu salida de Egipto TODOS los dias de tu vida; la expresion LOS DIAS DE TU VIDA hubieran significado unicamente dias, pero TODOS los dias de tu vida implican tambien noches; y los (demds) sabios interpretan asi; LOS DIAS DE TU VIDA designan solo la vida presente, TODOS los dias de tu v i -da comprenden tambien los tiempos del Mesias.

Alabado sea el omnipresente, alabado sea; bendito sea el que d!6 la . Torah a su pueblo de Israel. La Torah hablo con respecto a cuatro tlpos de

טגדיוז קגעכג. זענען מ־ר נעווען ביי פרעה׳ן אין מצרים און נאט, אונדזער נאט, האט

ט או! מיט אן אויסנעשטרעקטן ארים. אוגדו ארויסנעפירט פון דארט מיט א שטארקער האנ און ווען הקרוש־ברון״הוא מאלט נישט ארויםנעפירט אונדזערע עלטער! פון מצרים, וואלטןע קינדער און קינדם־קינרער נעבליבן פארשקלאפט ביי פרעה׳( אין מצרים, און ר ע ת נ ו מיר, א רעריבער איז אויןי אונרז א פליכט צו דערציילן פון ״יציאת מצרים״ אפילו ווען מיר זענע!ם, אלע פארשטענריקע, אלע זקנים און אלע נעלערנטע. און יערער וואס מער ער אלע הנמי

דערציילט פון ״יציאת מצרים" איז נעלויבט. 1ז0יטז\ז עם האט זיך נעטראפן מיט ר׳ אייעור, ר׳ יהויטע, ר' אלעזר רער וון פון עזריה,

ר׳ עקיבא און ר׳ טרפון, וואם האבן אפגעריכט רעם םרר אין בני־ביק און האבן רערציילט סו! ״יציאת סצרים" די נאנצע נאכט, ביז עם זענען נעקומען זייערע תלמידים און האבןע של ם נעזאנט צו זיי: ״אונדזערע לערער, עם איז שוין נעקומען די צייט פון קריאת ע

שהרית״. אוזר רבי אלעזר דעד זון פו! עזריה האט נעואנט: ״איר בין שוי; באלד זיבעציק יאר

»לט און האב נישט זוכה נעווען צו באווייזן, דאס ״יציאת מצרים״ ראח* נעזאנט מערן ביי נאכט, ביז בן־זומא האט עס נע׳דרש׳ט. אין פסוק שסיים: ״כדי n זאלסט נעדעגקען רעםר מצרים אלע טענ פון דיין לעכן". ״די ט ע נ פון דיין לעב!״ נ א מאנ פון דיין ארויםניין פון ליר די געכט. און וואלט נעמיינט נאר די טענ 8ליי!; א ל ע מענ פון דיי! לעכן" טיינט מעז או, אלע טענ פון ריין לעב! ט ל ע ו ם זאנן: די טענ פון דיין לעב! טיינט טען: די־ ו די חכסי

. ר מ ש י ח ־ צ י י ט י — מיינט םע1 או

ם האט נענעבן די א 1 נעלויבט איז נאט! נעלויבט איז ער, נעלויבט איו רער, מ ™ רה רערט רא צנטקענ! פירערליי וין: איי־ חורה צו ז״! פאלה ישראל. נעלויבט איז ער. די חו

הנדה של פםד) חכם, ןאחד ר#ע, ואחד תם, ואחד שאנ1 יזךע לשאול*.ס מה הוא אומר. מה הערת והחלןם;והט^ןטי^ כ ח " אשריצוה יי אלדעו אתכם. ואף אתה ^מר־לו

>יהלכות הפסח: אין מ^טירין אהד הפסח אפיקומן: "רשע מה הוא אומר. מה העבדה הזאת לכם! לכס ולא לו. ולפי שהוציא את־ע?מ1 מן ה?לל, כפר $עקר. ואף אתה הקהה את״ישניו, ואמר־לו: בעבור זה, עשה * לי, 3צאתי ?מצרים. לי נלא־־לג m היה ס0\לא

היה נגאל:T T X

תם מה הוא׳אומר. מה זאת. ואמרת אליו: בחזק• יד הוציאנו יי ממצרים מבית עבדים:

ןשאינו יורע לקזאול׳ m ?תח לו. ?זכאמר: ןהגךת לב{ך, כיום מהוא לאמד: בעבור זה;נשה ; לי, בצאתי

?מצרום: יכול מראש חדש, תלמוד לומר ניוס ההוא. אי ביום ההוא. יכול מבעוד יום. תלמוד לומר. כעבור זה. בעבור זה לא אמרר1י, אלא ב:ש;גת ש:ש מצה ומרות

מנחים׳ לפניך.

מיזחלה ע^ךי כוכבים היו אבותיגו. •מ09ו .קרבנוע אל־־כל־ץ1?ס. ^ ו ה י י : י ^ י י המקום לעבודתו. - כה אמר ן; אלתי:שךאל, ^יבר״6?הר %בו אבוהניכס


hijos: un hijo sabio, un hijo perverso, un hiio simple y uno que no tlsne fa-cultades de preguntar.

; E l sabio, que es 10 que dice? iOue significan los (esiimonios, los estatutos y las leyes que Adonay,

nuestro Dios, os ha mandado? Y tu tambien instniyele en todo 10 relaciona-Hn ron las leyes del sacrificio pascual, aun en que no se come postre des-pues del.sacrificio pascual.

1EI perverso, que es 10 que dice? iPara que practican ustades este servicio? USTEDES Y NO EL; desde

que se excluyo a si mismo de la comunidad nego el principio esencial del judaismo y tu tambien a tu vez embofa sus dientes y dile: Por esta razon obro Adonay prodigjos en mi favor cuando sal! de Egipto, P A R A MI Y NO PARA EL; si fuera ali i no seria digno de set redimido.

i E l simple, que es lo que dice? ;Que significa esto? Le respondents: Ado-nay nos saco con memo fuerfe de Egipto de la casa de la esclavitud.

Y con respecto al hijo que no tiene facultades de preguntar, entabla tu la conversacion con el como estd escrito "y en aquel d'a contaras el suceso a tu hiio, diciendo: Por esta razon obro Adonay 'prodigios en mi favor cuan-do sali de Egipto,

Uno podn'a creer que desde el d 'a primero del mes (Nisan) el padre ya debe narrar a su hiio lo relcrtivo a la salida de Egipto.

Por eso el versiculo nos dice EN AQUEL DIA (quiere decir en el dia en que Dios nos mando a comer Matza), pero con la expresion EN AQUEL DIA se entiende tambien por cuando aun es de dia; por esto el texto nos fnstruye diciendo POR TAL RAZON; no hubiera dicho POR TAL R A Z O N si no se re-firiese a la hora en que el pan sin levadura y las yerbas amargas son pues-los delante de ti.

Antiguamente nuestros antepasados adoraban a 1'dolos, pero ahora el omnipresenle nos acerco a su servicio como estd escrito; " Y dljo Josue a todo el pueblo: As i dijo Adonay, Dios de Israel: vuestros padres Teraj, padre de Abraham y de Najor, habitaron en tiempos remotos la otra margen del rio

ס ווייס גישש צו פרענן. א נער א חכם, אייגער א רשע, איינער א תם או! איימנו־ מ חכם רער חכם — מאם זאנט ער? ״מאם זענען ראס פאר א באוריזן, נעזעצן או!ס נאט, אונדזער נאט, האט אייך נעכאטן?" או! דו זאנ אים די דינים פו! 9סח: א רעכטן, מ

מעץ טאר קיין זאך נ!שט ענן! נאכן קרבן פסח., . ך י י רעינו דער רשע — וואס זאנט ער? ״«אם איז ראם פאר א דינסט ביי אייך? ביי א און נישט ביי א י ם ! אזן מייל ער האס זיך ארויםגענוםע! פון כלל, לייקנט ער אי! רעם עיקר,ך אים טעמפ די ציין און זאנ אים: ״דאס איז צוליכ רעם, מאס נאט האט גע־ א דעריבער מ טא! פער מיר, מען איך בין ארויסנעגאננען פון מצרים" — פער מ י ר און נישט פאר

א י ם מען ער מאלט דארט נעווע!, וואלס ער גישט אויסנעלייזט נעווארן.ם ואנט ער? ״וואס איז דאס?״ און רו זאלסט אים זאנן: ״מיט א א ם — מ ס רער ת ת

שטארקער האנט האט אונרז נאט ארויםנעפירט פון מצרים, פון שקלאפן־הויז".ס צו פרענן, הייב דו אז רער: צו אים, ווי עס א ס ווייס נישט מ א ו>ט«י1ו און רער מ מערט נעזאנט: ״און דו זאלסט זאנן דיי! זו! אין יענעם טאנ אמי צו זאגן: ״ראם אי! צוליב

ם נאט האט פאר םיר נעטא!, ווען איך בין ארויסנענאננען פון מצרים״. א דעם, מ יכול קע! מעז מיינען, אז פון ראש הורש דארף מעז שזין אנהויבן צו דערצ״לן פון ״יציאת מצרים", דעריבער ווערט נעזאנט: ״אין יענעם סאנ". אבער אויב ״אין יענעם טאנ״ קעז מען ראך מיינען: ״בייטאנ", דערינער מערט נעזאנט ״צוליב רעם״, פו! ״צזליב דעם"

איז צו פארשטיין נאר אין רער צייט, מען מצה או! מרור לינ! פאר ריר. גזוזוזלה פארצייטן זענען אונדזערע עלטער! נעצנדעער נעווען, איצט האט אונרז נאט דערנענטערט צו זיין דינסט, מי אין פסוק שטייט: ״או! יהושע האט נעזאנט צום נאנצן פאלק: אזוי האט נעזאגט רעד נאט פון ישראל: אוי!ז יענער זייט טייך (3רת) 1ע;עז אייעיע עלטער!

הגדה של פסח•

מעולם," תרח אבי אברהם ואבי גחוי. ויעבדו אלהיס אחרים: ואקח את־אביכם את־אבךהם מעבר הנהר, ואולך אותו־בכל־־אךץ־ ?נען. ואך?ה את־וףעו, ואר$ן לו את־יצחק: ואתן ליצחק ארדמגקב ןאת עשו. ואתן לעשו את־הר שעיר; לרשת אותו. ויעקב ובניו ירה

מצרים: ברוך שומר הבטחתו ליבראל. ברוך הוא. #הקדו # ברוך הוא חשב את־הקץ. לעשות, ?מה ׳שאמר לאקרהם אבינו בברית בי! הבתרים. שנאמר; ויאמר לאבדם, ידע תרע, כיער יתזז זרעך, בארץ לא להם׳ ועבדום וענו אתם. ארבע מאות שנה: וגם את־תוי אשר יעבדו

ז : ־ •י ־ • ;*. v ־ .- ו : ־ * ־• ז

רן אנכי. ואחרי כן יצאו, ברכש גדול:1J1Jן היי״י זיוי ו די מנוח, מג ק • !מען דג?ט ז X0וגס נום *ין מ

ןהיא שעמדה לאבותינו ולנו. שלא אחד• בלבה עמד עלינו לכלותנו. אלא עובבל דור ומי, עומדים עלנו

לכלותנו. והקדוש כרוך הוא מצילנו מידם:TT ״ I י • I י • " ו • • י • (

. מן י מז «קס DJJ ו « ניס מען י מען שט8לט pens י

צא ולמד, מה בקש לבן הארמי לעשות ליעקב אבינו. שפרעה י לא כזר $לא על ךןןעריס, ולבן בקש לעקר את הכל. שגאמר: ארמי אבד אבי.?רד מדרימה,

ניגר #ס במתי.מעט. ויהי עזם לגר גדול.עצום ורב:ירד טצרימה. אנוס עלפי הךבור רגרשס.מל£ר י ו י


(Eufrates) y sirvieron a dioses extranos, y yo tome a vuestro padre Abraham de Allende el rfo y 19 conduje a troves de todo el pais de Canaan y multtpli-que su posteridad y le di a Isaac, y a Isaac le di a Jacob y a Esau, y a Esau 19 di el monte Seir para que lo posea, mas Jacob y sus hijos bajaron a Egipto.

Alabado sea el que cumple su promesa a Israel. Alabado sea, pues el sagrado, bendito sea. calculd de antemano el fin (de nuestra Esclavitud), para actuar confcarne a la promesa que hlzo a nuestro padre Abraham en el memento de contraer la alianza en medio de trozos como estd escrito "ten por cierto que tus descendientes serdn extranjeros en tierra que no sera suya y los reducirdn a l a esclavitud y los afliglrdn por espacio de cuatroden-tos anos, mas tambien a l a gente a quien habrdn de servir la juzgare yo y despues de esto saldrdn con grandes riquezas".

Cubren las Matzot se levanta la capa y se dice:

Y esta promesa sostuvo a nuestros padres y a nosotros, pues no solo un enemigo se alzo contra nosotros para exterminarnos, sino que en todos los tiempos se alzan contra nosotros para aniquilamos y el santo, bendito sea, nos salva de sus manos.

Ve y aprende 10 que Labdn e! arameo quiso hacer a nuestro padre la-cob, pues Faraon no dicto su sentencia condenatoria sino solo contra los va-rones, mas Labdn tenia la intencion de extirpar a todos. Segun estd escrito". Un arameo (Laban) intento destruir a ml padre (Jacob), el cual descend!6 a Egipto, residio al l! provisionalmente con poca gente y Uego a integrar un pueblo grande, fuerie y numeroso.

Y descendio a Egipto obllgado por la palabra divina. Y la expresl6n RE-

טון אייביק־אן נעזעס!, תרח רער פאטער פון אברהם או! נחיר, או! זיי האב! גערינט פרעםדע נעטער. או! איך האב גענוסען אייער פאטער אברהם פון יענער זייט טייך און האב אים נעפירט איבער ראם נאגצע לאנד כנען, איך האב םארפערט זיינע סינרער או! איך האב איסך נענעכן יעקב! און עשו!. צו עשו! האב איך גענעבן רעם נעגעבן יצחק!, צו יצחקן האב אי

כארנ שעיר צו ירש׳נען אים, און יעקב טיט זיינע קיגדער זענען אוועק היין מצרים".

ס היט זיין צו!אנ צו ישראל; נעלויבט איז ער! נעלויבט, א ו ו ר ע m1 נעלויבמ איז ד איו הקדושיבריך־הוא, וואס האט אויםנערעכנט צו מאכן א םוו* צו שקלאפעריי, ווי ער האטח די אפערשטיקער, ווי אין פסוק שטייט: ד פ נ נעואנט צו אונדזער פאטער אברהם ביי דעם בון ער האט נעואנט צום אברהםען: ״דו זאלסט ווים!, ראם ריינע קינדער וועלן זיין םרעסדע או , , און מען וועט זיי םארשקלאפן און מעז וועט ויי יי ו ' אין א לאנד, וואס נעהערט נישט צו, פייגיקן פיר הוגדערט יאר, אבער אייך רעם פאלק, וועלכן ויי וועל! דינען וועל איך פשפטן

יס רייכטום". און דע־נאך וועלן זיי ארויםניי! 0י0 נרו

יר אונרז; והיא או! די דאויקע (הבטחה) איז ביינעשטאנען אונדוערע ז1לטעח און או ווייל נישט איינער אין שוי! אויפנעשטאנע! אונרז צו פארגיכטן, נאר אי! יערן דור שטייט

ת צו פארניכט!, אבער הקדוש־בריר־הוא ראטעוועט אוגדו פון וייערע הענט. נ ו vo\ אויו* א

3* ניי און לערן וואם האט לבן רער ארמי נעוואלט טאו צו אונרזער םאטער יעקכ?ר נעווען אויסצוראטן בלוין די זכרים, אבער לבן האט נעוואלט אויס־ ח ווארים 6רעה האט נאט! אלעטען, ווי עם ווערט געזאנט: ״8ן ארמי האט נעוואלט אומברעננע! מיין םאטער ו ווו! ער איז אוועס סיין מצרים און האט דארט נעוווינט מיט 8 קליינער צאל מענטשן, און

ער איז דארט נעוזארן 8 נרויס פאלס, שטארס און צאלרייר".! ער האט דארט ו א ו און ער איו אוועק קיין מצרים; נעצוווננע! דורד נאטיס רייר. , ו י \

ועדה של פסח

׳ שלא ירד יעקצ אבינו לה^זתפןע במצרים, אלא לגור שם, שנאמר: ויאגרו, אל פךעה,.לגור באךץ באנו. כי אין מרעה לצאן אשר לןגבךך, כי־כבד דך;3ב 5אךץ

W Vm כנען. ועתה, י^בי נא עביר במתי מעט. כמה שנאמר: בשבעים נפ#, ירדו אבתיך מצרימה. ועתה, ע£מך יי אלהיך, ככוכבי

־השמים ללב.T •1 ־ T ־

: ם ר״הי שם לגוי. מלמד שחיו ישראלי מציינים ^* V • •* !*• m * • »

גדול עצום. כמה שנאמר: ובני ישראל, פרו וישרצו, גיךבו רע5מו, ב^אד ?*אד. ותמלא הארץ אתם:

: ךבבה 5צמחח^ךה?ר^יך, ר מ א מ ה מ ורב. ? נתךבי, ותגדלי, ותביאי בעדי עדיים: שיץם נצנו, ו&ערך

צ$ח, ואת י ערם ועריה:T

ררעו אתנו המ?רים ויענונו. ויהנו עלינו עבדהזהז מבעי &וןנו המגרים. גימה שנאמר: חכח.נתח3מה כן לו. פןץךבה והיה,־ כי־תקךאנה־מלחמה. ונוסף {םזהוא

על־שנאינו, ונלסידבנו ועלה מףהאךץ':. ויענונו. ?מה #נאמר רשימו עליו &רי מ9ים, ל>5ען ע*תו ?ס?לתם: רבן ערי מסכנות לפןעח, ^ת״פתם: ר ז ; ^ ה מ עבךה פןשה. כ ואת״רעמשס: רתנרעלינו:

רעבת מצולם את־בני ישראל בפרך:I vir ; ״ • ;* ״ ; v • י ״ ; ו

21 L A H A G G A D A H DE PESAf

SIDIO ALLI PROVISIONALMENTE nos ensena que nuestro padre Jacob no bajo a Egipto con la intencion de establecerse para slempre, sino de habitai de un modo temporal, como estd dicho; "y dijeron a Faraon; A fin de morai un cierto tiempo en esta tierra hemos venido, porque no hay pasto para las ovejas de tu siervo, pues el hambre es grave en el pais de Canaan; pox tanto, te rogamos permitas a tus siervos que habiten en la tierra de Gosen".

C O N GENTE P O C A como estd dicho: 'en numero de setenta almas ba-;aron tus padres a Egipto y al presente les torno Adonay, tu Dios, en nume׳ rosos como las estrellas del cielo".

Y LLEGO A INTEGRAR ALLI U N PUEBLO —nos ensena que los Israeli-las llevaron una vida distinta de los egipcios (EN sus nombres, vestimenta e idioma).

GRANDE Y FUERTE —como estd dicho: "y los hijos de Israel eran le* cundos y s© multlplicaron y aumentaron y se hicieron poderosos en gran man era y Hendse la tien־a de ellos".

Y NUMEROSOS —como estd dicho: "te hice crecer por miriadas como las plan (as del campo y tu te multipli caste y te hiciste muy graQde y vinlste a ser adornado suntuosamente y tu cabello credo, tus pechos se formaron, mas tu estabas completamente desnuda (*)".

Y los egipcios nos maltrataron y nos afligieron y pusieron sobre nosotros dura servidumbre.

Y LOS EGIPCIOS NOS M A L T R A T A R O N —como estd escrito: "vamos pues a obrar con astucia contra el (Israel), por miedo de que se multiplique y su-ceda que al sobrevenlr alguna guerra contra nosotros el tambien se una a nuestros enemigos y pelee contra nosotros y porta del pais.

Y NOS AFLIGIERON —segun estd dicho; "y pusieron sobre el (Israel) co• misarios de impuestos para atormentarle con sus cargas y el edified para Faraon ciudades-almacenes (de abastecimientos) que fueron Pitom y Ramses".

{') Este pasajo aludo a l Uampo a • 4 u • 10• Judio• j a habian tornado an pueblo, para Dun no Ionian la Torah.

ם י י ע נעוווינט" — ראם ווייזט אונרז, דאס יעקב אונדזער םאטער איו נישט נעגאנגען אין מ דארט צו סארכצייב!, נאר אויפצוהאצטן זיר רארט, ווי אי! פסוק שטייס: און זיי האבן נעזאנט צו פרעה׳ן: םיר זענע! נעתוסען אין רעם צאנר, ווייצ עם איו נישטא קייו פאשע םאר די שא1«ער אין צאנד בנעז. און דערווייצ זאצן דייצע סון דיינע קגעכט, ווייצ עם איז א נרויםער המנ

קנעכט וווינען אין דער צאגר גושן. גוזוזי ״טיט ווייניק מענטש!", ווי אין פסוק שטייט: ״טיט זיבעציק &ארשוין זענע! געקוטע! דייגע עצטער! אין טצרים, או! איצט האט דיך נאט, דיין גאט, נעמאבט צאצרייך ווי

די שטערן אי! הימצ"., אז די קינדער פון ויהי ״או! ער איז דארט נעוואר! א פאצק" — ראם ווייזט אונדו

ישראצ זענען דארט נעווע! אויסנעצייכנט פון אנדערע.ל ״נרויס און שטארק", ווי אי! פסוק שטייט: ״און די •קינדער פון ישראצ זענען ו ו ג נעווע! פרוכטכאר און האב! ויך נעםערט און נעשטארקט און עס איז ראם צאנד טיט ויי פוצ

נעווארן.ננ פו! םעצד האב ג ״און צאצרייך", ווי אין פםוס שטייט: ״צאצרייך ווי די שפראצו ג וך דיך נעמאבט, און רו האםט זיר נעםערט און נרויס נעווארן, און דו ביםט נעקוטען בא* איט צירוגנ, דיינע בריםט זענען אנטחיקצט או! דיינע האר אויסנעוואקסן או! דו ביםם צירט טי

נאקעט או! הויצ״. וירגוו ״און די מצרים האב! אונדז שצעכטס נעטאן און האב! אונרז נעפייניקט און

«האבן אייו* אוגדו ארויפנעציינט שווערע ארבעט״״ו . »און די טצרים האבן אונדז שצעכטם געטאן", ווי אין פסוק שטייט: ״צאפיר זיר י י י ג קצינ! קענן אים, ער זאצ זיך נישט פארמערן, ווארים אויב עם וועט זיר טרעם! » טצחמת וועט ער צושטיין צו אונדוערע פיינט, וועט טצהסה האצטן טיט אונדז און וועט ארויסניין

ן צאגר. ו • י א ת נע0ייניקט״, ווי אין פסוק שטייט: ״און זיי האבן נ נ ו וינווגוו ״און וי* האבן אט וייער שווערע ארבעט, ט איבער אים באאמטע איבער ארכעט כדי צו פייניק! אים טי ט י ט ע

ם או! רעםסם. תו ים סארראנדשטעט פאר פרעתיו — פי ן ער האט נעבו \ *

הגדה של פסח

ונצעק אל יי אלתי אברזיני. ישמע יי את קלמ, דיא את־ענינו/יואת-עמלנו, ואת״לחצנו:

— : I v :"1 : יי :- 1 ׳*! ; v •יו

.ונצעק אל־יי אלתי אבותינו. ?מה שנאמר: ויהי בימים הרבים ההם, וימת מלף מצרים, ראנחו בני ישראל מךהעבךה דןעקו. רדזעל שןעתם אל־האלהים

מךהעבדה: רישמע י7י את־־־קולנו. ?מה שנאמר: רשמע אלהים ארר־באקתם. ויןבר אלהים את־בריתו, את־אברהם,

אודלצחק, ואתץעקב:

וירא את־ענינו: זו פרישות דרך ארץ. כמה שנאמר: וירא אלזדם את־בני ישראל. וירע אלהים:

ואת עמלנו. אלו הבנים י כמה שנאמר: כל״הבזI •• - T ד :־•• ־ : • t ״ו "ו י T ־: v :

הילוד היארה תשליכהו, וכל־הבת תחיון: ואת״לחצנו. זו הדהק. כמה שנאמר: ונם־ראיתי

v:v V 7 . 1 * ; ־ T •ו • ' : ׳ ־ • • ־ : : ־. -

^ת־הלחץ, אשר מןיךים לרוצים אתם: ,ויוציאנו יי ממצרים, ביר חזקה. ובןךןג {טוזיה,

ובמראגריל. ובאתות ובמפתים:״ • i1 T : : ״

ויוציאנו יי ממהרים. לא על־יךי מלאך, ולא על־יךי שרף* ילא ןגלץךי £ליח. אלא חקדוש ?רוך הוא בכבודו ובעצמו. ^נאמר^עבךתי ?ארך$ןגך:ס ?לילה'הזה,


Y ELLOS NOS IMPUSIERON TRABAJOS DUROS —como estd dicho: "y los egipcios hicieron trabajar a los hijos de Israel con vigor .

Y clamamos a Adonay, el Dios de nuestros padres, y Adonay acogio fa-vorablemente nuestra voz y vio nuestros sufrimientos, nuestra pena y nues-tra opresidn.

Y C L A M A M O S A A D O N A Y , EL DIOS DE NUESTROS PADRES —como estd dicho: "y vino a acontecer en el curso de aquellos dias que el rey le Egip-to murio y los hijos de Israel gimieron bajo el peso de la servidumbre y le-vantaron el grito al clelo y el clamor causado por su servidumbre subid has-ta Dios".

Y DIOS O Y O NUESTRA V O Z —como estd dicho: "y oyo Dios sus lamen-taciones y acorddse del pacto contraido con Abraham, Isaac y Jacob'.

Y VIO NUESTROS SUFRIMIENTOS: esto indica l a abstinencia forzada en la vida matrimonial como estd dicho; "y vio Dios a los hijos de Israel y los compadecio".

Y NUESTRA PENA significa l a extermination de los hijos varonea como estd dicho: "arrojareis a l rio a todo varon que naciere y reservareis la vida a toda nina".

Y NUESTRA OPRESION significa la miseria —como estd escrito: "y tarn-bien ho visto el rigor con que los egipcios los oprlmen".

Y Adonay nos saco de Egipto con mono fuerte y con brazo extendido y por medio de gran espanto, sehales y milagros.

Y A D O N A Y NOS S A C O DE EGIPTO no por conducto de un angel, ni da un serafin, ni de un enviado, sino el santo mismo, bendito sea, en toda su gloria (en esencia y presencia) —como estd escrito; "pues en esta noche yo pasare por l a tierra de

ט האט א ע עלטערן, און נ ר ע ח נ ו W און מיר האבן נעשריען צו נאט, דער נאט םון א L \ נ־ דערהערט אונרזער קול און ער האט דערזען אונר1ער פיי! און אונרזעד םאטערניש און או

דזער בארריקוננ". \1צ(ו? ״און םיר האבן נעשריע! צו נאט, רעם נאט פון אונדזערע עלטערן", ווי אין פסוק שטייט: ״או! עס אין נעווען אי! א לעננערע צייט ארוס, איז נעשטארבן רער קענינ פון מצרים און רי קינרער פון ישראל האבן נעזיפצט פון רער ארבעט או! זיי האבן געשריען, און וייער

נעשריי פון דעך שווערער ארבעט איז »רויה צו נאט׳׳.ר קול", ווי עס ווערט געזאנט: ״און נאט האט ע ח נ ו \י110זע ״און נאט האט דערהערט א, יצחקן דערהערט זייער יאמער־נעשריי און נאט האט זיף רערםאנט אן זיין בונד םיט אברהמען

און יעקב!״. דר11 ״און ער האט דערזען אונדוער פיין" — דאס איז וואט זיי זענען נעווען אפנע־ זונדערט פון זייערע פרויען, ווי אין פסוק שטייט: ״און נאט האט נעןען די קינדער פון ישראל

ט ויי פארשטאנען". א ט ה א או! נע! די וין, ווי אין פסוק שטייט: יעדן ענ ז " — דאס' ש י נ ר ע ט א מ - ר ע ח נ ו ץא\ן ״און א ניינעבארענעם זוז זאלס איר אריינווארפ! אין טייך, און יערע טאכטער 1אלט איר לאז! לעב!״.ך י \א\ז ״און אונדוער בארריקוננ" — ווי עם ווערט נעזאנט אין פסוק: ״איך האב או

ט וואם די מצרים דריקן זיי״. י מ, מ קו נעוען די באדריט א שטארקער האנט, טיט ויוצייאוו ״און נאט האט אוגדו ארויםנעפירט פון מצרים מי אן אויסנעשטרעקט! ארים און מיט גרויםע שרעקלעכע דערשיינומען, און טיט צייכנס און

מיט וווגדער".ת ארויסנעפירט פון סצרים״, נישט דורך א מלאך, נישט נ ו ו ״און נאט האט א א י צ ו י ו דורך » שח* און נישט דורך א שליח, נאר הקרוש־ברוך־הוא אליי!, נעלויבט איז ער, מיטק שטייט: ״און איך וועל דורבניי! ראם לאנד טצרים אי! רעד דאזיקעג ו פ זיי! כבור, ווי אין 3

הגרה &ל פסח

והכיתי כל״בכור בארץ מןיךלס, ??אךם ועד מ־וטד.. ובכל״אלהי מצרים אעשה שפטים, אני יי:

: * •י' " י •י 'י י י' יי' ־ T ״ ן .

ועברתי באךךמצךלס בלילה הזה >\אני (לא מלאך. והכיתי כל־בכור בארץ־מצרים. אני ולא שרף. ובכללידז אני יי. אלהי מצרים אעשה שפטים, אני ולא ד-

אני הוא ולא אחר: ביד חזקה. זו הדבר. כמה 'שנאםר: הנה יד״יי הויה,

" ־ :» ן 1 : v 1v־ י v ;vv ו ־ ז ז • : ז :

במקנך יאשר בשרה, בסוסים בחמרים ברזלים, ב$ןר ובצאן. דבר כבד מאד:

ובזרוע נטויה. זו החרב. כמה ^נאמר: וחרבו שלופה בידו, נטויה על־ירושלים:

; ד ; י : 11׳•

ו?מוךא גדול. זו גלוי ^כינה. ?מה ^נא£ר: או הנסה אלהים, לבוא לקחת לו גד מקרב גוי. במסת באתת ו?מו£תים ובמלחמה, וביד חזקה ובזרוע נטויה, במוךאים גדלים. ככל אשר־עשה לכס, יי אלהיכס,

במצרים לעיניך: 'ו?אתות. זה המטה. ?מה שנאמר: ןארדה$טה הזה

פןח ?ןךך. אשר תעשדדבו את־האר^ת: ו ובמופתים,. זה הדם. כמה שנאמר: ונתתי מופתים,

3>טמלם ובארץ:. * « 0 °ין נום דריי V$o ויןן נ׳זן ז$ג5י יr«< 0 י ' י י * 0 * , י י • י פ

רם. וא*ש. ותגרות עשן:

25 L A H A G G A D A H BE PESAJ

Egipto y herire de muerte a todo primogenito en el pals de Egipto sin per-donar a hombre ni bestia y enjuiciare a todos los dioses de Egipto; jyo soy Adonay!" N*•,;

Y O PASARE POR EL PAIS DE EGIPTO, yo mismo y no un angel, "y he-rire morialmente a todo primogenito, yo y no un Saraf", y enjuiciare a todos 103 dioses de Egipto", yo y no un enviado; yo soy Adonay y no otro.

C O N M A N O FUERTE, es decir, peste —como estd escrito; "mira que la mono de Adonay sera sobre tu ganado que estd en el campo, sobre caballos, •obre asnos, sobre camellos, sobre bueyes y sobre ovejas y habrd una pes-t« gravisima".

Y C O N BRAZO EXTENDIDO alude a l a espada -como estd escrito; (*): "su espada desenvainada en su mono vuelta contra lerusalen".

Y C O N G R A N ESPANTO, es decir, la manifestacidn de la presencia di-r lna —como estd escrito: £Ya alguna vez intentd Dioa venir y rescatar para 81 a una nacion en medio de otra nacion median te prodlglos, senales, mlla-gros y batallas peleando con mono fuerte y brazo extendido y con visiones terrificas como todas las cosas que Adonay, vuestro Dios, hizo para vosotros en Egipto ante vuestros ojos?

C O N SEfJALES se refiere a la vara (de Moises), —como estd escrito: "y to-mards esta vara en tu rnano, con la cual hards senales".

Y C O N PRODIGIOS significa l a sangre como estd escrito: "y hare apare-cer prodigios en el cielo y en la tierra, sangre y fuego y columnas de hu-mo".

Tambien se puede explicar de otra manera: con mono fuerto designa doa plagas: y con brazo extendido —son otras dos plagas: y con gran espanto, tercar par de plagas; ׳, con senales dos plagas —mds; y con prodigios. dos plagas tambien; he aqui las diez plagas— que el santo, bendito sea, infligid a los egipcios en Egipto enumeradas asi:

(") David olio 10* oJo» y vio al Aaq•!.

ז א י ! ב ש ט נ ע ! א מ ו , פ ם י ר צ ד מ נ א ם צ ע ן ר י ר א ו ב ! כ ד ע ן י נ א צ ש ר ע צ ד ע ו ך ו י ! א ו ט א כ א נ. ״ ט א ך נ י , א ן פ א ר ט ש א ך ב י צ א ע ו ם ו י ר צ ן מ ו ר ם ע ט ע ע נ צ , א ה מ ה ב

! י י ט ה ש י ן נ ו ן א י י צ ך א י ״ — א ם י ר צ ר מ נ א ם צ ע ן ר י ! א י י נ כ ר ו צ ד ע ו ך ו י ן א ו י ״ א ז ו ר ב ו ג ו; * ן ר ן ש י י ט ? ש י ! נ ו ן א י י צ ך א י " — א ם י ר צ ן מ י ר א ו ב ן כ ר ע ן י נ א ל ש ר ע צ ד ע ו ך ו י | א ו א ; ״ ך א צ מך י ; א ה י צ ן ש י י ט ק ש י ן נ ו ן א י י צ ך א י ן — א פ א ר ט ש א ך ב י צ א ע ו ם ו י ר צ ן מ ו ר פ ע ט ע ע נ צ ן א ו א ״

. " ר ע ר ע ד נ ן א י י ט ק ש י , נ ם ן ע י ך ב י , א ט א ני , ד ע ז : ״ ט י י ט ק ש ו ס ן פ י י א ו , ו ט ם ע י פ ז ד י ס א א ׳ — ד י ט נ א ע ה ר ק ר א ט ט א ש י פ ר ״ י ב . , ן ע צ ז י י י א י ד ן י ו , א ד ר ע י ם * ד ו י ו , א ד צ ע ן פ י ו א י ט א א ו , ו י ע פ נ י י ף ד י ו ן א י י ט ז ע ו ט ו א ן נ ו ט פ נ א ה

. ״ ט ס ע ע ם ר ע ו ו ר ש ע י י , א ז ף א י ש ן אוי1* ד ו ר א ע ר נ י י ר * ד ! י ו , א ן ע צ מ ע י ק ף ד י ו אק ו ס ן פ י י א ו , ו ד ר ע ו ו ר ש ע ז ד י ס א א " — ד ם י ר ! א ט ק ע ר ט ש ע נ ם י ו ! א ט א י ן ט ו א ו ״ ג ו ר ז ג ו

. " ם י ל ש ו ר ר י ע ב י ט א ק ע ר מ ש ע נ ם י ו ז א י , א ט נ ע ! ה י ן ד י ד א ר ע ו ו ר ש ע 1 י ו צ ן ב י י ן ז ו א : ״ ט י י ט שן י י א ו , ו ה נ י כ ר ש ע ! ד ו נ פ נ ו ק ע ל פ ט נ י א ו ד י ם א א " — ר ק ע ר ס ש י ו ר ט נ י ן ם ו א » ״ ג ו ו 1 ב ור ע ד נ ן א ! א ש י ו ו ן צ ו ס פ צ א ך א פ י ן ז ע מ ע ן נ ע מ ו ו ק ט צ א ט א נ ו ו ו ר פ ע ן נ ע ט ד א ה : ״ ט י י ט ק ש ו ס 1 ש נ א ר ה ע ס ר א ט ט א ש י , ט ה מ ח צ ך מ ר ו ן ד ו ר א ע ד נ י ו ך ו ר ו , ד ם נ כ י י ך צ ר ו , ד ן ע נ נ ו ו ו ו ר ך פ ר ו ק ד ל א פר ע י י , א ט א ס נ א ו ץ ו צ ם א א י ר ו , ו ק ע ר ס ש י ו ר ט נ י ן מ ו ם א י ר ן א ט ק ע ר ט ש ע נ ם י ו ן א ט א י ן מ ו א

. ם י ר צ ן מ י ן א א ט ע ך נ י י ר א א ן פ נ י ו ע א ר ע י י ר א א ט פ א , ה ט א נ: מ ו ס ן « י ט א נ א ז ע ט נ ר ע ו ם ו י ע ו , ו ן ק ע ט ר ש ע ו ר י ם א א ״ — ר ס נ כ י י ך צ ר ו ן ד ו א ז ״ \\ ז בא\ וי ן ד כ ע ט מ ס ע ו ו ו ן ד כ צ ע ו ט ו י , מ ט נ א ן ה י י ן ד י ! א ע מ ע ו נ ט ס צ א ! ז ק ע ט ן ש ק י ז א ן רעים ד ו א ״

. ״ ס נ כ י י * : ק ו ס ן 6 י ט א נ א ז ע ט נ ר ע ו ם ו י ע ו , ו ט ו צ ם ב א ז ר י ס א א " — ד ר ע ר נ ו ו ך ז ר ו ן ד ו א מ ״ י ת 9 ו ז 1 ב ו

. " ד ר ר ע ע י ד ו י ו ! א ו צ א מ י ! ה פ י ו ר א ע ד נ ו ו ן ו ב ע צ נ ע ו ך ו י ן א ו א ״. ך י ו ן ר צ י י ן ו ו ר א ע י י ן ם ו ט א ו צ ז ב ת

; ת ו כ י ט י ו ו . צ ו י ם א א ' -— ר י ט נ א ר ה ע ק ר א ט ט א ש י ם : ״ נ נ ו ר ע צ ק ר ע ר ד ע ד נ ! א ר א ז ו ר א ג דט י ן ט ו א ; ״ י י ו ו ״ — צ ק ע ר ם ש י ו ר ט נ י ן ס ו א ; ״ י י ו ו ״ — צ ם י ר ן א ט ק ע ר ט ש ע נ ס י ו ן א ט א י ן ם ו א ״־ ך י ר ב ־ ש ו ד ק ס ה א ו , ו ת ו כ ן מ ע י צ ! ד ע נ ע ם ז א . ר י ר ו " — צ ר ע ד נ ו ו ט ו י ! מ ו א ; ״ י י ו ו ״ — צ ס נ כ י י צ

: י י ן ז ע נ ע ם ז א ן ר ו , א ם י ר צ ! מ י ם א י ר צ י מ * ד ץ ו ט א כ א ר ב ע ט נ א א ה ו ה, ן ר ע ט א צ , כ ט ס ע , ג ם י צ ר ע ש כ ע צ ר ע ! ש ו ש פ י מ ע , נ ס י נ , כ ש ע ר , פ ט ו צ ז כ ג ר

הגדד של פסח

דבר אחר. ביד חזקה עתים. ובזרוע נטויה עת:ם. ובמורא גדול עתים. ובאותות עתים. ובמופתים ^תים:

• : ו • י • י ; : ־1 • : ; •י . 'T .1 : ־

אלו עשר מכות עהביא הקדוע ברוך הוא על״ה?1?ךים במצרים ואלו הן:

I ו ״ ; • ; ־1 • : ״

ן ירי• מןול, וןגענרי! ד1״ך וגוי* י םןן סרי0ט »רויס סין נוס ניי יערער פץ די«עחן 0נו!^ 1ו

דם. צפרדע. בנים. ערוב. דבר. שהין. ברד• ארבה. חשך. מכת ?כרות:

רבי יהודה היה נותן בהם סמנים: ךצ״ך עדש באח״ב:

רבי יוסי הגלילי אומר: מנין אתה אומה שלקוl T V ״ I ־ I•!- • י י •י I ־ י ״ י

למצרים במצרים עשר מכות, ועל הים, לסו חמשים1 :־ • • ; ״ ; • : ־1 * •••ן v י : * ־ 1 1

מכות. במצרים מה הוא אומר: ויאמרו התרטטם אל״\ • • * 1 * *

פרעה, אצבע אלודס הוא. ועל־הים מה הוא אומר. גירא ישראל• את־חיד הגדולה, אשד עשה יי ?מצרים, וייראו העם את־יי. ויאמינו ביי, ובמשה עבדו: כמה

T ־־ : ־ V ; T י ־ ~• — T: V T 1 : • ״

לקו באצבע, עשר מכות. אמור מעתה, במצרים, לקו עשר מכות, ועל־הים, לקו חמעים מכות:

רבי אליעזר אומר: מנין שכל מכה ומכה, שהביא• •• V י I ־ T ־ T V 1*1* • ״ VV ״•־ י *

לקדוש ברוך הוא על־הט^רים במצרים, היתה על אךבע מכות. שנאמר: יעלח־בם חרון אפו, ע?ךה וזעם וצרה. משלחת מלאכי רעים. עברה אחת. •וזעם שתים.

י : ~ ״ T ~ T : -* • 1 ו ; *1 • ןצרה שלש• מע;לחת מל^כי רעים אךבע: אמור • • * •


Al enmnerar las diez plagas y 109 tres signos mnemotecnicos deben ha-corse caer de la copa gotaa de vino, en el momento de pronunciarles:

1.—Sangre. 2.—Ranas. 3— Piojos. 4.—Animales ieroces. •5.—Peste. . 6^-Lepra. 7.—Granizo. 8.׳—Langosta. 9.—Tinieblas. 10.—La muerte de

los primogenitos.

RABI YEHUDA LAS REDUJO (LAS DIEZ PLAGAS) A SIGNOS MNEMOTECNICOS

Rabi Yosi el Galileo dice: iDe donde se iniiere que los egipcios fueron castigados en Egipto con diez plagas y sobre el mar con cincuenta? A 10 que. se puede contestar: iQue dice el versfculo acerca de Egipto? Y los hechice-' os dij'eron a Faraon: Este es el dedo de Dios (la plaga es obra de Dios) iז Y acerca del mar, que se dice en el versiculo? E Israel v i o l a mono poderosa que Adonay descargo sobre los egipcios y el pueblo temid a Adonay y ere-yd en Adonay y en Moises su siervo. Entonces Rabi Yosi argumento asii i"Cudntas plagas sufrieron por un dedo?" "Diez". Por consiguiente, s i 'en Egipto sufrieron diez plagas es manifiesto que sobre el mar sufrieron cincuen-la. .

Rabi Eliezer dice; " iDe donde puede inferirse que cada una de las pla-gas que el santo, bendito sea, infligio a los egipcios en Egipto estaba com-puesta de cuatro elementos de afliccion". iPorque esta escrito: "Dios lanzd contra ellos (los egipcios) el ardor de su colera, la ira, el furor y la angustia

' con una expedicion de dngeles malos?" El furor, implica un (elemento da afliccion); la ira, dos; la angustia, tres; una expedicion de angeles malos, cuatro; de aqui resulta evidente que en Egipto fueron afligidos por cuarenta plagas, mientras que sobre el mar lo fueron por doscientas".

Rabi Akiva dice: iDe donde inferimos que cada una de las plagas quo el santo, bendito sea, infligio a los egipcios estaba compuesta de cinco ele-mentos de aflicciones "Porque estd escrito: "el lanzd contra ellos (los egip• cios) el ardor de su colera, la ira, el furor y la angustia con una expedicion

האנעל, היישעריק, םינסטערניש, מגפה טו! די בכורים.י רבי יהירה האט זיי באצייכנט מיט די ערשטע אותיות: 1 ר

. ב ׳ ׳ ח א ב ש ״ ד ע ך ״ צ ד ר1י יוסי רבי יוסי פג! נציל זאנט: פו! וואנען קאנסטו ארויפרריננען, אז די מצריםת און אויםן ים זענען זיי נעשלאנן נעווארן ו כ ט צע! ס י זענען נעשלאנן נוועאר! אין מצרים 0 טיט םוםציס מכות. ווענ! מצרים וואם זאנט דער פסוק? ״און די חרטוםים (בילרערשריפמ־ר פון נאט". אבער ביים ים ווערט נעזאנט: ע ע י קענער) האבן נעואנט צו פרעהין: ראם איז א פ ״און אז ישראל האט דערוען די נרויםע האנט, וואם נאט האט נעליינט אויף מצרים, האט דאס פאלק מורא נעהאט פאר נאט, און זיי האבן נענלויבט אין נאט און אין משהן זיין קנעכט".ט איי! פיננער? צען מכות! איז דערפון נעררוננען, אז וויפל זענען ויי נעשלאנן נעוואר! מית און ביים ים זענען זיי נעשלאנ! נעווארן ו אין מצרים וענען זיי נעשלאנן נעווארן טיט צען מכ

ת. מיט פופציק מכו, אז יערע מכה, י אליטזר רבי אליעזר זאנט: — פו! וואנען קאנסטו ארויסדרימען ג ד וואס הקדוש־ברוך־הוא האט נעבראכט אויף רי מצרים אין מצרים איז באשטאגען פון שיר מכות? ווייל אי! פסוק שטייט: ״ער שיקט אוי!) 1יי זיין ברענענריק! צארן, נריטצאר!, צארן, לייר און אנשיקעניש פון בייזע מלאכים: נרימצארן — איז איינס, צאר! — צוויי, לייד — דריי, אנשיקעניש פו! בייזע מלאכים — פיר. דערפו! קאגםטו ארויסרריננע!, אז אין מצרים

ת און ביים ים מיט צוויי הונרערט מכות! ו כ ט פעדציס ס זענע! זיי נעשלאנ! נעווארן מי רבי גוןיבא רבי עקיבא זאנט: פו! וואנע! קאנסטו ארויסדריננע!, אז יערע מכה, וואס

הקדוש־ברוך-הוא האט נעבראכט אוי1ל די מצרים אי! מצרים איז באשסאנע! פון פינוי'מכות? י ווייל עס ווערט נע!אנט: ״ער וועט אוי!* ויי שיק! זיי! ברענענריקן צארן, נריטצארן, צאר!, לייר און אנשיקעניש פון בייוע מלאכים". זיי! ברענענדיקער צאר! איו איינם, נריסצאר! — צמיי, צאר! — דדי׳. 3«ד — פיר, אנש־קעניש פון בייזע מלאכים — םינ!*. רערפון קאנסטו ארויס־

הגדה •של פסח

מעתה במגרים,־לקו ארבעים מכות, ועל־ה;ם, לקו מאודם מכות:

דבי עקיבא אומר: מנין שכל־מכה ומכה עהביא הקדוש ברוך הוא על המצרים במצוץם. היתד. של המש מכות. שנאמר: ישלה־בם הרון אפו, עברה וזעם

־ ו ־ ־ T : v ז P ־: t : ־ v:vv ־ - r

וצרה. משלחת מלאכי רעים. הרון אפו אחת. עברה שתים. וזעם שלש. וצרה ארבע. משלחת מלאכי רעים חמש: אמור מעתה, במצרים, לקו המשים מכות, ועל

jהים, לקו המשים ומאתים מכות • • : I T T1 ־ * T • ־

כמה מעלות טובות למקום עלעו:r I ״ו T י 1 ~ •״ "

אלו הוציאנו ממצרים ולא־עשה בהם עפטים,־׳ דינו:T : v T I • ~ ״ T : * r ? ־ ־ IT •

-אלו עשה•־ בהם עפטזם ולא־עשה באלהיהם, דינו:- T T : * T ; V T 1 ״ ״ V ־ *•ו

׳אלו עשה באלהיהם ולא־הרג את־בכוריהם, דינו: אלו הרג את־בכוריהם ולאעתן לנו את־ממונס, דינו:

| ז> T v 1 י ״ו ־ ו v : 1 ; 1 ־

אלו נתן לנו את־ממונם ולא־קרע לנו .את־הים, דינו:f ־" ד r1 [ i t : Tו -v ז v IT ) ־ IT

אלו קרע לנו את־הים ולא־העבירנו •בתוכו בחרבה, דינו:ו ז 7 ״ . ; v a *v ז . .T • v: v : 1 - ־ r 1

אלו העבירנו בתוכו בהרבה ולא־שקע צרינו בתוכו, דעו:ו v : IT • v י* - \ T r ••ו ; ־ " : v 1 1 1

אלו שקע צרינו בתוכו ולא־ספמ צרכנו במדברו ־ י ; ץ r 1 ״ו : : * ״ T I ; ״ } ~ •

ארבעים שנה, דינו: ־ : T * 1 ז *־ ״ו

אלו ספה צרכנו במדבר ארבעים שנה ולא האכילנו ארדהמן* דנו:


de dngeles malos". El ardor de su colera lmpllca un (elemento de afliccion); el furor, dos; la ira, ires; la angustia, cuatro; una expedicion de angeles ma• 103, cinco; por conslguiente, en Egipto fueron castigados por cincuenta pla-gas, mientras que sobre el mar lo fueron por doscientas cincuenta.

Cuantos beneficios nos acordo Dios. Si nos hubiera sacado de Egipto sininfligtr castigos a los egipcios, ©110

habria sido bastante para nosotros. Si les hubiera infligido castigos sin enjuiciar a sus idolos, ello habria

sido bastante para nosotros. Si hubiera infligido castigos a sus dioses sin hacer morir a sus primo-

genitos, ello habria sido bastante para nosotros. Si hubiera hecho morir a sus primogenit03 sin darnos sus bienes, ello

habria sido bastante para nosotros. Si nos hubiera dado sus bienes sin haber hendido el mar para nosotros,

ello habria sido bastante para nosotros. Si hubiera hendido e! mar para nosotros sin hacernoslo pasar en seco.

ello habria sido bastante para nosotros. Si nos lo hubiera hecho pasar en seco sin sumergir en el a nuestros per-

seguidores, ello habria sido bastante para nosotros. Si hubiera sumergido a nuestros perseguidores en el mar sin proveer

a nuestra s necesidades en el desierto durante cuarenta anos. ello habria sido bastante para nosotros.

Si hubiera proveido a nuestras necesidades en el desierto durante cua-renta anos sin nutrirnos con el mana, ello habria sido bastante para nosotros.

Si nos hubiera nutrido con el mana sin darnos el sabat, ello habria sido bastante para nosotros.

Si nos hubiera dado el sabat sin hacernos llegar a l monte Sinai, ello ha-bria sido bastante para nosotros.

Si nos hubiera colocado cerca del monte Sinai sin darnos l a Torah. ello habria sido bastante para nosotros.

Si nos hubiera dado la Torah sin introducirnos al pais de Israel, ello habria sido bastante para nosotros,

ן ייי ע נ ע ם ז ם י י י ן ב ו ת א ו כ ס מ י צ פ ו ט פ י ן ס ד א מ ע ן נ נ א ל ש ע י נ י ן ז ע נ ע ם ז י ר צ ן ט י ז א , א ן ע נ נ י ר ד. ת ו כ ק ט י צ פ ו ן פ ו ט א י ע ר נ ו י ה י ו ו ט צ י ן מ ר א ו ו ן ג נ א ל ש ע נ

וויפיל גומע מעלות האט גאט געטאן מיט אונרז!י י י ז ו י ו ט א כ א מ ע ט נ ש י ן נ ו ם א י ר צ ן מ ו ן פ ע מ ו נ ע נ ם י ו ר ז א ד נ ו ט א ל א ו ר ו ן ע ע ו ו ו ל א

. ן ע ו ו ע נ נ ו נ ע ז ג ר נ ו ר א א ט פ ל א ו , ו ן ט כ י ר ע נ פ א ר ט ש, ר ע ם ע ע נ ר ע י י ז ז ן י ו ט א ש י ן ג ו י 1יי א ו י ו ן א ט כ י ר ע נ פ א ר ט ט ש כ א מ ע ט ג ל א ו ר ו ן ע ע ו ו ו ל א

. ן ע ו ו ע ג נ ו נ ע ז ג ד נ ו ר א א ט פ ל א ו ום י ו ט ע ט נ ש י ן נ ו ר א ע ט ע ע נ ר ע י י ז ז ! י ו ן א ט ב י ר ע נ פ א ר ט ט ש כ א ם ע ט ג ל א ו ר ו ן ע ע ו ו ו ל א

. ! ע ו ו ע נ ג ו נ ע ! נ ד נ ו ר א א ט פ ל א ו , ו ם י ר ו כ ע ב ר ע י י ז, ם ל ע ר נ ע י י ו ז ד נ ן א כ ע ג ע ט נ ש י ת נ נ ו ן א ו ם א י ר ו כ ע ב ר ע י י מ ז י ו ט ע ט נ ל א ו ר ו ן ע ע ו ו ו ל א

. ן ע ו ו ע נ נ ו נ ע ז נ ד נ ו ר א א ט פ ל א ו ו, ם ם י ע ת ר נ ו ר א א ן פ ט ל א פ ש ע ט נ ש י ן נ ו ט א ל ע ר נ ע י י ן ז ב ע נ ע ת נ נ ו ט א ל א ו ר ו ן ע ע ו ו ו ל א

. ז ע ו ו ע נ נ ו נ ע ז נ ד נ ו ר א א ט פ ל א ו ו־ נ ו ו ר א ט ם ש י ן ; ו ש א י נ ע ק י ר ר ט ע ן ר י ט א י ן א י ם א ר י פ ע נ כ ר ו ז ד ד נ ו ט א ל א ו ר ו ן ע ע ו ו ו ל א

. ן ע ו ו ע נ נ ו ג ע ת נ נ ו ר א א ט פ ל א , ה ם י ן א י ט א נ י י ע ם ר ע ז ד נ ו ן א קעע ר ע ז ר נ ו ט א ט א ש ר א ט פ ש י ן נ ו ם א י ן א י ט א נ י י ע פ ר ע ז ר נ ו ן א ע ס ג ו ז ד א ט פ ל א ו ר ו ן ע ע ו m ו

. ן ע ו ו ע נ נ ו נ ע ז נ ר נ ו ר א א ט פ ל א , מ ר א ק י י צ ר ע ר פ ב ד ם מ ע ן ד י ן א ש י נ ע פ ר ע ד א בן ו ר א א ס י י צ ר ע ר ם ב ד ם מ ע ן ר י ן א ש י נ ע פ ר ע ר א ע ב ר ע ז ר נ ו ט א פ א ש ר א ט פ ל א ו ר ו ן ע ע ו VJH ו

. ן ע ו ו ע נ נ ו נ ע ז נ ד נ ו ר א א ט פ ל א ו , ו ן ט מ י ז ט ר ג ו ט א ז י י פ ש ע ני53ט נט ל א ו , ו ת ב ם ש ע ן ר ב ע נ ע ט נ ש י ז נ ד נ ו ן א ו ן א ט ס י ט ס ז י י ג ש ע ז נ ד נ ו ט א ל א ו ר ז ן ע ע ו vm ו

. ן ע ו ו ע ב נ ו נ ע ז נ ר נ ו ר א א פנ ר א ם ב ו ט צ ר ע ט נ ע נ ר ע ט ד ש י י נ ד נ ו ן א ו ת א ב ם ש ע ן ר ב ע נ ע ז נ ד נ ו ט א ל א ו ו ״ ר ן ע ע ו \ ו ל א

ועדה של פסח

אלו האכלנו את־ד^ן ןלא־נתן ל!נו א^־הש?ת, דינו: אלו נתךלנו את־השבת ולא-לןרבנו/לפנייהר־סיני, דינו: אלו קרבנו לפניהר־סינ^ולאעתןלנו את־התורה, דינו: אלו נתן לנו את־התורה ולא־הכניסנו לארץ ישראל, דינו:

• : ד ״ ״* ( T ־VI•/ : II • : • : IT I ־<f

»לו הכניסנו לארץ ישראל ולא־בנה לנו אודביתV IT T I T : ״ T I • | ViV : IT • : •

ה|חיךה, דיני: על אחת כמה וכמה״ טובה כפולה ומכפלת, למקום עלינו. ־שהוציאנו ממצרים. ועשה בהם שפטים. ועשה באלהיהם. והרג

T: V- •• ״ I T V T I ; ־י ־ : T T • V1 י * : ־1־ :

את־בכוריהם. ונתן לנו את־ממונם. וקרע לנו את־היים; והעבירניIT י V:V: T : " T : V'־ V IT r -I IT: T T V IT I ־

בתוכו בהרבה. ושקע צרינו בתום. וספק צרכנו במדבר ארבעים* T .־ • : ן .׳ I" : T ־ ״ י : : I " . r ־ י ; V1 *T : ־

שנה. והאכילנו את־המן. ונתן לנו את־השבת. וקרבנו ל£ני הר• • ; 1T T • IT: I ־ ־ T - v tt1 "V It ד :

סיני. ונתן לנו את־התורה. והכניסנו לארץ ישראל. ובנה לנו אתY h TIT ״ T ; * י viv : • ) » • ; • : T * v IT ־ ו !T: ־ •

&יית הבחירה לכפר על־כל־עונותינו. ״ - . . J T ־ :* ״ן

• Svun M ן >ו0 « ז »ה«י מ י נ

רבן גמליאל היה אומר: כל־שלא־א^ר עלשה דברים אלו בפסח. לא-יצא ידי חובתו. ואלו הן: פסח.

מצה. ומרור: פסח שהיו אבותינו אוהלים, pft שבית־ה$קךש קים. על-שום מה• על־עום שפסח הקדוש ברוך הוא, על״בתי אבותינו ?מצך:ם. שנאמר ואמרתם ז^ח־ 'פםח הוא ליי, אשר פסח, על-בתי בני־ישראל* במגרים יגפו את־מ^ר:ם, ןאת־בתינו ח?יל, מקד העם וישתחוון :^


Si nos hubiera introducido al pais de Israel sin edificar el templo para nosotros, ello habria sido bastante para nosotros.

No solamente uno, sino multiples, numerosistmos, infinitos son los favo-res que le debemcs a Dios,

Nos. saco de Egipto, les infligio castigos a ellos y a sus dioses, hizo mo-rir a sus primogenitos, nos did sus bienes, hendid el mar para nosotros, nos lo hizo-atravesar en seco, sumergid a nuestros perseguidores, proveyd a nues-trds necesidades en el desierto durante cuarenta anos, nos nutrid con el ma-

j i a , nos dio el Sabat, nos colocd cerca del monte Sinai, nos dio la Torah, n03 .!ntrdujo al pais de Israel y edified el templo para nosotros a fin de absolve!•-nos de todos nuestros pecados.

Hasta aqui se reciter en Shabat Hagadol (el anterior a pesaj).

Rabdn Gamliel solfa decir: Todo aquel que no explique en la fiesta de Pascua las tres cosas siguientes, no ha cumplido con su deber. Ellas son: Pesaj (cordero pascual), matzah (pan sin levadura), maror (hlerbas amargas).

El cordero pascual que nuestros antepasados comian en el tiempo en que subsistio el templo, ipor que razon fue prescrito? "Porque el santo, bendl-to sea, paso de largg ante tas casas de nuestros antepasados en Egipto, co-mo estd--escrito:-"vosotros respondereis: Este es e! sacrificio pascual que se ceiebra en honor de Dios, e! cual paso de largo ante las casas de los hijos do Israel en Egipto cuando hirid de muerte a los egipcios salvando nuestras caras; entonces el pueblo se inclind y se postrd".

סיני, וואלט פער אונדז נענונ נעווען.ת רערנענטערט צום בארנ סיני און נישט נענעבן די תורה, וואלט נ ו 8לו ווען ער וואלט א

ת נענונ נעווען. נ ו פאר אנדו נענעבן די תורה און נישט ארייננעבראכט אין ארץ ישראל, אלו ווען ער וואלט או

וואלט םאר אונרז נענונ נעווען.פער אונד> טי י ו עכ ת ארייננעבראכט אין ארץ ישראל און נישט נ נ ו מ ווען ער וואלט א א

ת נענונ נעווען. נ ו דאס אויםדערוויילסע הויז, וואלט פאר את נ ו ת באוויון! ער האט א נ ו ת האט נאט א בו ר און מער טאפלטע טו ע מל וויםל פ ארויסנעםירט פון מצרים און ער האט נעמעכט שטרא:!נעריכט! איבער !יי און זייערע נעטער,ת נענעבן זייער נעלט, ער האט נעשפאלטן םאר נ ו ער האט נעטויט זייערע בכורים, ער האט את רורכנעפירט אין אים אין רער טריהעניש, ער האט פארזמקן נ ו אונרז רעם ים, ער האט אע באדערפעניש! »ין רעם מרבד פערצימ ר ע ת נ ו אונדזערע פיינט אין אים, ער האט פארשאפט את נענעבן רעם שבת, ער האט אונרז נ ו יאר, ער האט אונד! נעשפייזט מיט מן, ער האט א! נענעבן רי תורה, ער האט אונו ארייננעבראכט ד מ ת סיני, ער האט א א דערנענטערט צום בת ראם אויסדערוויילטע הויו צו פארנעבן א>וע נ ו אין ארץ ישראל און ער האט נעבויט פאר א

אונדוערע זינד. ר1\ רב! נטליאל פלענם זאנן: ווער עם האט נישט נעזאנט אום פסח די דאזיסע רריי

. ר ו ר , מ ה צ . ט ה ס זאכן האט נישט דערםילט זיין סליכט, און ראם וענען זיי: פ פסח רעד הרב! פסח, וואם אונדזערע עלטערן פלענן עסן אין רער צייט ווען רער ביתיהטקדשאך געשטאנען — צוליב וואם איו דאס נעווען? — ווייל הקרוש־ברון״הוא האט איבער־ איז נן אונדוערע עלטערן אין מצרים, ווי עם ווערט נעזאניט אין פסוס: נעהיפ מאיבער רי הייוער פוע הייזער האט ר ע ת נ ו די קינדער ישראל אין מצרים, ווען ער האט נעפלאנט די מצרים און א ״און איר זאלט זאנן: ראם איז אן אםער צו נאט, עייל ער האט איבערנעהיפט די הייזער פון

ער נעראטעוועט; און דאס פאלס האט זיר נעסניט און נעכוקט״.

הגדה של פסחי פדה. ש «ויף י נ &ען ווייזיי W היטן מ

מצה זרשאנו יאוכלים על־שום מה. עלייתם, של<* הספיק בצקםישל אבותינו לההמיץ, עד ש^להיעליהם׳ מלך מלכי הכלכיפ־הקדוש''ברוןז הוא, מאלט. שנאמר: ויאפו את-הבצק, אשר הוציאו ממ^גךןם, עגת מצות כי לא המ־ץ. כי גהשו ממצרים, ולא יכלו להתמהמה. וגם־

צדה לא־עשולהם:מ אויפן מרור. 1 יי» ןזן טיסן מ ו מען ו

מרור זה שאנו אוכלים על-שום מה. על״שום שמרדו המצרים את־היי אבותינו במצרים. שנאמר: וימררו את חייהם בעבדה קשה, בהכד ובלבנים. ובכל

. ; . . . . . . ,- ) ; . . . . ... , . - ... . j

עבדה בשדה. את כל־עבדתם, אשר עבדו.בהם בפרך: בכל־־דור ודור היב אדם לראות את־עצמו. כאלו ׳הוא יצא

X T • ; ; ־ ־i : ־ T T T ־ I . :

מב\>ךי.ם. שנאמר: והגדת לבנף, ביום ההוא לאמר. ב#םדזה, עשה יי לי׳ בצאתי ממצרים: ל^ את״אבותינו בלבד גאל;יהקדוע

i f י • j ן ־ ׳ ן•• -. v * ־ ; ״ ״ • 1 זו ד ; I T

כחך תא, אלא w אותנו גאל עמהם, שנאמר: ואותנו הוציאIT : ־ • . • : • /V v ד • • I T I T V ־. ׳

משם. לם1ו הביא אתנו. לתת לנו את־הארץ, אשר נשבעV \ ״ V * : ־־ I T . V IT V I T IT י • 1 י ־ ז :

לאבותינו:זנט• מען יעקס 1י יי מזית, מען תיינס •ייף יעם «יס און טדן ז

לפיכך, אנחני היבים להודות, להלל, לשבח. לפאת לרומם, להדר. לברך, לעלה ולקלס, למי ש?1שה לאבותינו ולנו, את־כל״חנסים האלו• הוציאנו מעבדות

! י * IT •• ־ ; 1 • •י ־ * ד ״

י להרות. מיגון לש?חה? ומאבל ליום.טוב. ובאפלה לאור


EI oHciante del Seder sefiala la Matza. Esle pan dzimo i p o i que razon lo comemos? Porque la masa que nues-

tros antepasados llevaron de Egipto no tuvotiempo suliciente para fermen-tar antes de que se les revelara el rey de los reyes, el santo, bendito sea. que previamente operd su redencion. Como estd escrito: y de l a masa que sacaron de Egipto cocieron tortas dzimas porque aquella no habia leudado, pues fueron echados de Egipto y no pudieron detenerse ni prepararse provi-siones.

El oficiante del Seder senala el Maror. iEsa yerba amarga por que razon la comemos Porque los egipcios amargaron la vida de nuestros antepasados en Eglp-

to. Como estd escrilo: "y amargaron sus vidas con rudos trabaios consistentes en hacer barro y ladrillos y toda clase de labores del campo. Todos los tra-baios que les hicieron ejecutar les fueron impuestos con rigor".

En todas las epocas cada uno debe considerarse como si el mlsmo hu-biera salido de Egipto. Como estd escrito: "tu nan-cuds en aquel dia a tu hi-j'o, diciendo: Por esta razon obro Adonay milagros en mi favor cuando sail de Egipto". No solamente a nuestros antepasados redimid el santo, bendito sea, sino tambien a nosotros con ellos. Como estd escrito: "y nos sacd de alii para intrcducirnos y darnos la tierra que ;urd a nuestros padres".

Se cubren las matzot, se levanta la copa y se dice:

Por eso estamos obligados a agradecer, alabar, loar, glorificar, ensalzar, exaltar, bendecir, magnificar y adorar a l que realizd todos esos milagros en favor de nuestros antepasados y de nosotros. Nos llevd de la esclavitud a l a libertad, de la tristeza a la alegria, del luto al dia festivo, de la sujecidn a la redencion, de las tinieblas a la gran luz; entonemos, pues, ante el un cdntico nuevo, [Aleluya, gloria a Diosl

ן וזיצוז רי דאזי־ע מצה, וואס מיר עסן, צוליב וואם איז דאס? — ודיל רער טייג פור באוויזן צו שיי רער י ט באוויזן ז ו יער צו מערן ביז עם האט ז ע י וזערע עלטערן האט נ נ אוט איז ער, און האט זיי אויםנעלייזט, ווי עס ב ד ל ע הענינ איבער אלע קענינן, דער הייליקער, נ ווערט נעזאנט: ״און זיי האבן נעבאהן פון רעם טיינ, וואס זי י האבן ארויסנענומען פון מצרים אומנעזייערטע קוכנם, ווייל עס איז נישט נעווען נעזייערט, ווארים זיי זענען ארויםנעטריב!ר שפייז י י ר נישט נעקאנט אויפהאלט! לעמער, או! א י נעוואר! פון מצרים און זיי האב! ז

ס מיר עס! צוליב וואם איז דאס? — ווייל די מצרים א ודרור די דאזיסע ווארצלע!, מ האבן פארביטערט ראם לעבן פון אונדזערע עלטערן אי! מצרים, ווי עם ווערט נעזאנט: ״אוןט אילערליי זיי האבן פארביטערט !ייעד לעב! רורר שווערע ארבעט מיט ליים או! צינל און סי

ט זיי געארבעט איז נעווען שוועד. ארבעט אין פעלד. אלע זייערע ארבעט, וואט זיי האבן מיואלט ב צו קוס! אייו* זיר אליין אזוי ווי ער ו י בכל אי! יעדן דור איז יעטווידער מהו ארויסנענאננען פון מצרים. ווי אין פסוק שטייט: ״און דו זאלסט זאג! ריין זון אין יענעםויסנענאננען טא; 8!וי: ראם איז צוליב רעם, וואם נאט האט נעטא! פאר מיר וזע! איר בין או פון מצרים, נישט אונדזערע עלטערן אליין האט הקרוש־ברור־הוא אויסנעלייוט, נאר אויך, ט זיי, ווי עם ווערט געזאנט: ״און ער האט אמרו י ׳אונדז האט ער אויםנעלייזט צוזאמען ט ארויסנעפירט פון דארט, כרי צו ברייננען אונדז צו נעבן אונדז דאס לאנר, וואס ער האט

ב צו דאנתען, צו לויבן, צו ויטען, צו באשייגען, י לגייכך רעריבער זענע! מיר מחו צו דערהייב!, צו פארהערלעכן, צו בענטשן, צו הויכאכטן און פארערן צו רעם, וואם האט האט נעטא! צו אונדזערע עלטערן און צו אונדז די אלע נסים: ער האט אונרז ארויםנעפירט פון קנעכטשאפט צו פרייהייט, פון קומער צו פרייר, פו! טרויער צו יום טוב. פון פינםטער־, פון קנעבטשאפט צו רערלייזוננ, און דערפאר וועלן מיר זאנן פאר ט י 5 < ג ^ ^ נ ^ ג צ . _ * ? י נ . ,

האבן זיי זיך נישט אננענרייט".

נעשוואר! צו אונרזערע עלםערן״.

חגרה של פסה

גדול. ומלעבוד לגאלה. ונאסר לפניו שירה חרשה,T T "ז ו • T I י : ־ ; \ ; ׳ , ן *

הללויה:T :

,,nvtD י ק דעפ הוס אין מןן דעקפ 1$ ו ע י ח מען BVBOP א

הללויה. היללו עבדי יי. הללו את שם׳יי. יהי עם יי מברך. מעתה ועד־עולס: ממזרה שמש עד־מבואו. מהלל /צם יי. רם על־ כל־גויםיי. על השמים כב1רו: מיכייאלודנו. המגביהי לשבת:

v i i ן • • ; v; T ״ו — : T ־ ־• ־. r • : • ־ T ־ :

המעזפילי-לראות בשמים ובארץ: מקימי מעפר דל. מאלפית ירים אבניון: להושיבי ?גם־נדיביס. ;נם נדיבי עמו; מושיבי עקרת הבית

אם־הבנים שמחה, הללויה: IT* : ״ T ־ : ד

בצאת ישראל ממצרים. בית יעקב מעם לעז: היתה יהודהT : T : T •* ־ • ־ י • : ; •• • ; T ״ • • ; IT• ״ ־

לקד^ו. ישראל ממשלותיו: הים ראה ועם. הירדן יסב לאחור:ז •• I י ; י T ** ־ ; ; T ־ י T T ־ : * : T י :

ההרים רקדו כאילים. גבעות כבני״צ^ן: מה־לוזהיס כי תנוס.T ד י ״ י ־ • : ״ * • : ז • ׳ : ; • ד ד • • •

הירדן תסב לאהוד: ההרים תרקדו כאילים. גבעות כבני״צאן:. ן . . . T ; • י : : י : ״ , T V T :

דו־ן הולי £רץ. מלפני אלדד.יעקב: ההינןכי הצור אגם- מלפני מים. חלמי# למעינו־־מים. ,

IT': : ־ : • •IT~ T מען יונקט צו די מ1ית. מען חויננז »וי1» דעם כוס און מען ז$גט1

ברוך אותה י;, אלהינו מלך העולם, אשר {אלנו וגאל את־^בותיניו ממהרים, ;והגיענו הלילה הזה, לאבל־ בו מצה ומרור, כן,'ן; אלהנו ואלהי אבותינו, יגיענו למועדים ולרגלים אחרים, הבאים לקראתנו ל^לוס.

T : ד ••ו• : • • T ־ . ־ • : • : T • ״ : •

שמךוים בבנין עירך, וששים בעבודתי ןנאכל שם מן הזבחים ומן הפסחים (במוצאי שבת אומרים מן הפסחים ומן נ$לדם), אשר £יע דמם, על קיר מןבמך לרצון, ןנוךה


Se posa la copa sobre l a mesa y descnbren las matzot Atabad, siervos de Adonay, alabad el nombre de Adonay, El nombre

de Adonay sea bendilo, desde ahora mismo y paia siempre; desde que se levanla el sol hasta que se pone es alabado el nombre de Adonay. Elevado estd Adonay por enclma de todos los pueblos; enclma de los cielos estd su gloria. iQuien como nuestro Dios que mora tarn alto y se humilla a mirar abajo en el cielo y en la tierra? Levanla del polvo a l humllde y al menes teroso a!2a del estiercol para sentarlo al lado de los principes, junto con los nobles de su pueblo. El hace habitar a la mujer esteril en famllia, transfoi-mdndola en madre gozosa y de nuraerosos hijos. - -

Cuando Israel salid de Egipto, la casa de Jacob de entre un pueblo de' lenguape bdrbaro, Judd llegd a ser su santuario (el santuario de Dios) y es-tabled 6 (Dios) su lmperio en Israel. El mar vio (esle suce30) y huyd, e! Jor-dan retrocedid. Los montes brincaron como carneros, las colinas como corde-riios. iOue tienes tu, oh mar, que huyes? i y tu, oh Jordan, porque te vuel• ves atrds? ~£Oh monies, por que saltdis como carneros, y vosotras, colinas" como corderstos? Por la presencia del Senor que cred la tierra, por l a presen-cia del Dios de Jacob, el cual tansforma la pena en estanque de agua y la roca en manantial brotanle.

Cubrcn las matzot, se levanta la copa y se dice lo slgulente:

Alabado sea Adonay, nuestro Dios, rey del universo, que redimid de Egipto a nosotros y a nuestros antepasados y nos ha hecho Uegar hasta esta noche para comer hierbas amargas y pan dzimo. As i , Adonay, Dios nues• bo y de nuestros antepasados, nos hard Ilegar a las demds fiestas y dias de reuniones, los cuales nos hallardn en paz y alegres por la edificacidn de tu ciudad y gozosos en tu servicio, y alii comeremos de los sacrificios y de los corderos pascual es cuya sangre llegard a l a pared de tu altar de acuer-do con tu voluntad y te agradeceremos nuestra redencion y la salvacion de nuestra alma con una cancidn nueva. Alabado sea Dios, que redimid a Israel.

הלל\י\! לויבט, דינער פון נאט, לויבט רעם נאמען פון נאט. עם זאל זיין נאטים נאסען נעבענטשט פון איצט ביז אייביה. פו! וון־אויפנאננ, ביז זוז־אונטערנאננ ווערט נעלויבט נאטם נאטע!. דערהויבן איז נאט איבער אלע פעלקער, איבער די היםלען איו זיין הערלענקייט.יך (איכער די הימלען) און בליסט אווי וועד אין אזא ווי אונדורע נאט, וועלכער זיצט אווי הויפ!.היטל און אויו< רער ערד. ער שטעלט אוי!ז פון שטויב רעם ארימאן, פון טיסט נידעריס. או הייבט ער אויף דעם באדערפטיקן, צו זעצ! אים טיט איידל־לייט, טיט די איידל־ילייט פון זיין פאלס. ער ריכט אויף די אוספרובטבארע פדוי צו ווערן א פריידיקע סוטער פון קינדער.

לויבט נאט.ס םאלס, א 1 י ו ר ת ווען ישראל איז ארויס פון מצרים, יעקבס הויז־נעוינט פון א נ ^ ב איו יהודה נעווארן זיין הייליקייט, ישראל זיין הערשאפט. דער ים האט נעזען איו ער אנטלאסן, דער ירדן האט זיך צוריקנעסערט. די בערנ האבן נעשפרוננע! ווי באראנעס, די בערנלעך וויר הינטער־ י ט ריר, רו ים, וואס דו אנטלויפסט? דו ירדן, וואם דו קערםט ז י .לעםעד. וואס איו ם ווערטס? בערנ, וואדום שפריננט איר ווי באראנעם, בערנלעך — ווי יוננע לעטער? — פארואנרלט רעם האר וואט האט באשאפ[ די ערד, פאר רעם נאט פון יעקב, וועלכער האט פארו

רעם פעלז אין א וואסער-טייר, רעם קיולשטיין אין וואסער־קוואלן. ברוך נעלויבט ביםטו נאט, אונדןער נאט, קענינ פון רער וועלט, וואס האט אונדז אוים־ נעלייזט און האט אויםנעלייזט אונדזערע עלטערן פון מצרים און האט אונרז נעלאזט דערלעבןת נאט, אונדזער נ ו ר דאןיקער נאכט, צו עסן אין איר מצה און מרור, א!וי זאל א ע ד ו ביז צר נאט, או! רער נאט פון אונדזערע עלטערן לאזן דערלעבן צו אנדערע פייער־טענ און פעסננ פון נ ר טרייען מיט רער אויפבויאו י ס קומען אונרז אנטקענן מיט פריד!, מיד זאל! ז א טענ, מ ויין שטאט און פריילער זיין אין דיין דינםט, און מיר ויעל! דארטן עסן פון די שלאכט־ואנט פו! דיין מזבח, דיר צו וזיל!, און מיר וועלן אםער, וואם זייער בלוט וועט באדיר! די וד באפרייאוננ או! פאר די אויסלייזוננ פון אונדזער ע ח נ ו ץ״»ף-^»יין-כי«ע-^״«זם ליד פאר א

, וואס האט דערלייזט ישראל. ^אט סטא/ י נשסח. נעלויבט נ


לך עיר חךע, על ןאלתנו׳ מגל 5חת ננןשנו: בתך אתה יי, גאל ישראל:

- ך י ך י ח פיםית לשפ יחוד קוךשא 1 ע 3 ר א 9 . י ג ם ע 1 מוכן ומזומן לקי״ים הן3ות כ. ל 8 ך מ י י ל היא ו?וכיבוזיה ןנל־ידי .ההוא טמיר ו5?לם .^ןם ב

בתך אתה יי, אלךזנו מלך העולם, בורא, >?ןי הגפן:«ט, ם )ננגעלעהנט *ויף יער לינקגד ו מזן טרינקט רעם *וו־ייטען מ

ק וד5<שט די הענט 1וס עווייטען לי$ל ינון מען ז$בט: , מ ץ ח ר

ברוך אתה אלהינו מלך העולם, אעזר קו־י׳טנו במצותיו. וציני על־נטידת ידים:

• ITT די *־ : י ״ • ; T : • :

י •ויבערשטע 1וויי מגוון און מיזןגט: י גרויס ווי 8ן 8יילנערם1«ן ו 3^2יי1 מצה, מינעמם 8 גוית (8 שטיקעל ו ךןןי מוכן ומזמן ל_ק!ס n?q; $9mא?י_לת ״ ל?ןס יחיד ?יל^א ?ויך־היא יין^נקיה

»ל ןדי קהוא ממירי מעלם 3?ום בל ?&ך»ל: ברוך אתה יי, אלהנו מלך העולם, המוציא לחם מךהארץ:

י | ו < * v1I • v ז ז + 1 (v iv ־ T ו T ־־ I ״ : T 1

ברוך אתה ״, אלהנו מלך העולם, א^ר קךענו במצותיו, וצוגו על־אכילת מצה:

: • ; ;ד : • T - :- י - - -ן ז$גט: ע ם ן ו מען נעטט 8 כזית מרור, מען טונקס עס !ויין אין חרוסת !

1ז${י מוןן ומזמן לקים >מנת ץןבילת קןיור. לשם:חוד קוךןא ?ריך־הוא ועןהיןתיה על" יוי מהוא טמיר ן^לט ?שס כל־ל^רמל:

ברוך אתה יי, אלהנו מלך העולם, אשר קדשנו במצותיו וצוגו על-אכילת מרור:

: » ; T ; ־ IT - ״ • י ד

בןץ״ף, מען׳ ג ires 1וז״ ססיקל8ך מ1וו, עזוישעךזיי לעגט מען 8ריץ עעריגענעם הריין און 0ען זן»ם1 זכר למקד־עז כהלל. כן עע1ה הלל, בזמן עבית הטקר/ט היה

T T 1': • ־ " v 1 ׳ ; T 1 1 • *• ׳ V : • ״ ״ ׳ : • : . ־ ו ״

קים. היה כורי־ מצה ומרור ואוכל ביחד. לקים מה שנאמר: על•v;vv ״ r ־ T ; ו ; •• ; . I•• T T * 1 ־

מצות ומרדים יזכרהו:j 0$ סען ו8רף זיר ניט דיהעןTOBBB ודי ניז גומלף » ויגער «יי. ך עדויי. מען גדיים וע0 םיש 1ו0 «סען, ו ח ל ש

נ8כט, י ודיל 'מ־ען דעי בית המיןדש *יז געשט»נק, פלעגט מען דעט קרבן פסת ניט עסק ע8עטעי ויי םיטענ״ןכט.ן וערפון ע ו r צפון. נ$כן עסען נענלס מען 8רוים פון *ו1סער דער קיסען ועם 8פיקיסן, •ון מען «יגו

8 כזית, פ8ר ועם עטען זןןגט יעדערער:

ר55י מוכן י&זזמן לקים &ך\ז ^קילוז 1»י?ימ״ ןשם :חוד ?יד?וא ^־יךהוא ןי$יעוןי1ז עלייתי סהוא טמיר וןפלם ?עוט ?ל״נזר«י«


Bendito seas tu, Adonay nuestro Dios, rey del universo, creador de la fruta de la vid,

Estando recostado se bebe la segunda copa.

Despues se lavan las manos olra vez y se dice: Bendito sea Adonay, nuestro Dios, rey del universo, que nos santifico

con sus preceptos y nos ordeno lavar las manos. Los asistentes toman de la Matza superior y de la mitad que estd en

medio y dicen las bendiciones sigulentes: Bendito sea Adonay, nuestro Dios, rey del universo, que hace sacar pan

de la tierra. Bendito sea Adonay, nuestro Dios, rey del universo, que nos santifico

con sus preceptos .y nos ordeno comer pan sin levadura.

El oficiante del Seder reparte hierbas amargas entre los celebrantes, 10a cuales las mojan en JaroseCy se dice 10 eiguiente:

Bendito sea Adonay, nuestro Dios, rey del universo, que nos santifico con sus preceptos y nos ordeno comer hierbas amargas.

Cada uno de los celebrantes poce hierbas amargas (Maror) entre dos tro-zos de matzah y antes de corner recita lo siguiente:

En memoria del templo, segun 10 practico Hilel. As i 10 hizo Hilel cuando .el templo existia: solia juntar pan azimo con

hierbas amargas y 10 comia todo mezclado para cumplix con 10 que esta prescrito: comerdn junto con el (el cordero pascual), el pan azimo y hierbas amargas.

Se pone la mesa y se sirve la cena.

Despues de habcr eenado, el oficiante del seder tomard la media matza guardada para aficoman y la distribtiiid entre los comensales para ser comida.

ד נעלויבט ביםטו נאט, אונדזער נאט, קענינ פון דער וועלט, וואט באשאפט די בדיט פון רעם וויינשטאק. נ ו ר פ

ך נעלויבט ביסטו נאט, אונד!ער נאט, קענינ פון דער וועלט, וו^ס האט אינדז נעהיי־ ו ו גט די הענט צו וואשן. נ א ז ע ע ליהט דורך ויין נעבאט און האט אונדז א

ו נאט, אונדוער נאט, קענינ פו! דער וועלט, וואס ברייננט אריים ט ם י ך נעלויבט נ ו בריט פון דער ערד. גרו

ך נעלויבט כייסטו נאט, אונדוער נאט, קעניג פון דער וועלט, וואס האט אונרז נע־ ברו הייליקט דורך ויינע מצוות און האט אונרז אננעזאנט צו עםן מצה.

ר נאט, קענינ פון רער וועלט, וואס האט אונדז נע־ ע ח נ ו ך נעלויבט ביםטו נאט, א ו בר הייליקט דורך זיינע טצוות און האט אונדו אננעזאנם צו עסן טרור.

ת המקדש, לויט הללו .אזוי פלענט טאו אז הלל אין דער וכר צום אנדיינסען פון רעם בי צייט ווען רער בית־הםקדש איו נעשטאנען. ער פלענם איינוויקלען מצה און ביטערע נרינס יזיז ל״,•:״׳•׳•**-״«׳t צוזאמען, כרי צו מסיים זיין יואס ס׳ווערט נעזאנט אין פםוה: ״טיט מצה

LAV ADO

MAROR (YERBAS AMARGAS)

GUARDADO

הגדה פסחי הענס מים ,מים *יזרינימ', מען גיסם $ן יעפ וריניען «י0 און מען 1«נ«ט: . מען וו*שם י ך ר 3

מני מיכן וני זימן לק!ס סגות ע?1ה קזל גך3ת דןזז1ן. י0נאמד: ואכלת ושבעת, וברכת את־ץ אלהיף, ןל־הארץ מט1בה »ער נסךיף* ?שס :חור קוךןוא בויך־הוא

'?כץתיח ןןלץךי ךהוא {ימיר ,וגןנלם 5ןזם פי־י&ראל.

״״יו רבימי־ נברך: יי ז!י1עייגע ענ-סעיען:

והי $ום ץ מ^ך־ך מ!תה ועד ׳גו־לם: וער יז$ם «ע1זפ זןן־ט:

׳ (בעשרה מ«י-ף אלקינו) עזא.ביףגר כושלו: ך 1 ^ י מ ו ב ך ו , ן ן ר ^ « ^ ן זוויך נןוך ויי יער עדשעעי: ו די *יגעדיגע א

ך (בעעיה מי״י־־ג אריוןנו) ?ואכלנו סשלי־ והציבו ןזיינו: ת י 1

ברוך הוא וברוך שגו:

, אלהינו מלך העולם, הזן את-העולם בלו, ץ ברוך »תה : בטובו. בחן בחסדובןחמים. הוא" נותן לחם.לכל־בעןיר כי לעולם הסדו: ובטובו הגדול, תמיר ל^־הסר לנו, ו»ל־יחסר לנו מזון

if - : v : IT1 I י a * t T ; ־:

לעולם וער: בעבור #מו הגדול, כי הוא אל ץ ומפרנס לכל: ״ V : ־ «־ * IT ; ־ T • I

ומטיב לכל ומכין מזון לכל־בריותיו אשר ברא: ברוך עתה יי,I T T T v1 ; T ־ ; T ; I I ; •1י ־ ו •

הזן את־הכל: נורה לך יי אלהינו על שחנחלת לאבותינו, ארץ המדד,

T : v I vjv ד ״ו v: T ״ו ־־ v • :־1 : ז - V ן• :

טובה ורהבה. ועל שהוצאתנו״ יי אלודנו מארץ מצרים׳ ופדיתנוT1 ׳••:<•: ( • ; ־1• 1 י v "1: 1: י• 1י v ־ : T T ; T

מבית עבדים. ועל בריתך ^צהתמת, בישדנו. ועל תורתך- - . ן • ״ ״ T י : 1: ־ : י ד T ־T: T ; 1 • ״ן .

^למדתנו, ועל הקיך שהודעתנו, ועל חיים חן fbm~ שתחתנו,IT : V ״ויי׳/ T ~ ;Rו ( • •• ־ • י V ־ : ז I T - : \ V 1 * V • ־

ועל אכילת מזון עזאתה" זן ומפרנס אותנו תמיד״ בכל־יום ובבלT1• T ; T : T ״ : T 1 1 ־ T I T־ : -

עתובכל־שעה:I T T :

ועל הכל יי אלהינו, אנהנו מודים לך, ו&ברכים אותך.*T : T ; I T * ;•י - ;7 ;״ ״׳ ;״ ;

:תברך שמך, בפי כל־הי, תמיד ?1עולם׳ ועד: ככתוב. ן^בלת ושבעת, וברכת את־יי אלודך, על־הארץ הטובה אשר־נתן לך:

* * * T ו •IT * v v: T י ; v1 ־ ; •י ברוך »תה יי, על הארץ ןעל המזון; • T ; IT T ״

S9 LA H A G G A D A H DE PESAJ

BENDICION DESPUES DE LA COMIDA

Sa llona la lercera copa y todos 103 comensales redtan la bendiclon. SI hay a la mesa por lo menos tres varones mayores do 13 anos, se em-

pieia aquL El jefe de la familia Mis sefiores, bendigamos.

Los comensales replican: Que el nombre de Dios soa bendito desde ahora y hasta slempre. El jefe de la familia: Con el permiso de los-senores y maestros, bendigamos a nuestro Dios,

(cuando hay diez varones mayores de 13 anos se agrega: a l que de lo suyo comimos:)

Los comensales: Bendito sea (cuando hay diez se agrega "nuestro Dios") el, qua de 10 su-

yo comimos y por su bondad vivimos. Alabado sea Adonay, nuestro Dios,-rey del universo, que allmehta a to-

do el mundo con su bondad, gracia, misericordla y compasion. El da pan a toda crialura porque su misericordia es etema; gracias a su bondad infi-nita nunca nos faltaron y que no nos falten alimentos por la gloria de su gran nombre, pues el nutre y manliene a todos y manifiesta su bondad a todos y prove© de subsistencias a todos los seres que creo, Bendito sea Adonay, que alimenfa a todos,

Te estamos agradecidos, Adonay nuestro Dios, por haber dado en he-rcncia a nuestros antepasados un pais delicioso, fertil y espacioso y por ha-bornos sacado, Adonay nuestro Dios, de Egipto y redlmldo de la esclavitud, por la marca de alianza que sellaste en nuestro cuerpo, por tu Torah que nos ensenaste, por tus preceptos que nos comunicaste, por la vida, gracia y mi-sericordia con que nos gratificaste y por el alimento con que nos mantienes y nos nutres consiantemente cada dia, cada hora, cada momenta.

Y por todo ello, Adonay, nuestro Dios, te estamos agradecidos y te ben-decimos; sea alabado tu nombre por la boca de" todo ser vivo continuamenle y has!a siempre: como estd escrito: "cuando hayas comido y estes harto ben-decirds a Adonay por el fortil pais que te concedio". Bendito seas, Adonay, por el pais y por el alimento.

נעצויבט איז ער או! נעצויבט איז ויין נאטען.ך נצויכט ביםטו נאט, קענינ פו! רער וועצט, וואט •טפייזט די נאנצע זועלט טיט זיין ברו נוססקייט, טיט חן, נענאד און בארימהערציקייט; ער ניט ברויט יעטוועדער בא׳טעפעניש, ווייצ זיי! נענאר איו אייביס. און צוציב זיין נרויס נוטסקייט האט אונדז קיינמאצ ני׳טם נע־ םעצט און עם וועט אונרז נישט פעצן סיין עפייו אויןי אייביס ווענן ויין נרויסן נאמען, ווייצ ער,יזמ און דערנערט אצעמען און איו נוט צו אצעמע! און נרייט אן עפייז פאר אצע נאט, עפי

. נעצויבט ביסטו נאט, וואס שפייזט אצעמען. ויינע באשעפענ״טן, וואם ער האט באשאפן וורוז גאמיר דאנסע! דיר נאט, אונרזער נאט, ווייצ דו האסם אונרזערע עצטערן נעמאכט יד׳טענען s ציב, נוט או! נעראם צאנד, און ווייצ דו, נאט אונדזער נאט, האםט אונדז ארויס־ נעפירם פון רעם צאנד מצרים און האםט אונדז כאפריים פון רעם הויז פון קנעכטשאפט, און פאר דיין כונר־צייכן, וואס דו הא0ט אייננעזינצט אין אונדזער םצייש, פ8ר דיין תורה, וואסס דו האםט אונרז בא׳טאנסען, און פאר א דו האםט אונדז נעצערנט, און פאר דיינע נעזעצן, מט וועצכע דו שפייזט און דערנערסט אונדז עטענדיק יעד! טאנ, ך שפייז, מי רעם נענום פו

צו יערער צייט און צו יערער יטעה.צ דאס, נאט אונדזער נאט, ראנקען סיר און צויבן דיך. נעצויבט זאצ זיין נול פאר 8 ריין נאמען אין רעם םויצ פו! אצע צעבעדיהע אויח אייביס, ווי עם ׳טטייט נעיטריבן: ״ויען m ,,lUTBOji^Cfr׳Kl*& ויין, זאצסטו צויבן נאט דיין נאט פאר דאס נוטע צאנד וואס ער האט

, נאט, פאר דאס צאנד און פאר די שפייז. ביםטו יבע/ דיר נענעבן". נעצו

הגדה של פסח רהס־נא יי-״אלדדנו. על ישראל עמך. ועל ירושלים עירך. ועל ציון מישכן כבוךך. ועל מלכות בית דוד מ^יהך. ועל הב:ת הגדול והקדוש. #נקרא #מך עליו: אלהינו, $בינו, רענו, זוננו, פרנסנו, ובלבלנו, והרויחנו. והרוה־לנו יי אלהיגו מהרה מכל־צרותינו: ונא, אל־תצריכנו יי אלהינו. לא לירי

. ן .... ״, . . ן , - . ן ן ״, • . ״

מתנת בשר ודם. ולא לידי הלואתם. כי אם לידך המלאה,T י - ; ״ • T י I : ״ ־ • : T T T T ־ : ־

הפתוהה, הקדושה והרחבה, שלא נבו# ולא נכלם לעולם ועד:ט מען ד$ןם: ג n i r $1

ו יי אלקעו, 3גשצו^יף, ובמצות יום השלימי/ ה^בת הןדול נ י ^ ה ן ה צ ךקחשרזה. 3:יי1ס,ןה, גדולןכןדועו הוא לפנןך. לי^ח־בו ולןומ בו, באה;ו>, ןקי למצות רצונך. וברצונך הןיח ^נו יי אלקינוי ו*נזא צרה ן;ג\ן נאנדזה, ?יוםם ן1יר כןך?4ןך. בי ן ית^י ן {£י F ?עןך, ו ?!נוחהנו. והראנו ל,י אלקינו, בנחמת *

אווה הוא, £על היגעות, וקעל לנהמות: אלו^ני ואלדד אבוקינו, יעלה ויבא, ןמי12, ויךאה, וירצה ויעזמע, ו.יפקר ך!כר, ןכרוגנו ואדוננו, וןכרון אבותינו.־ווברון משיח בךדור עגלך, ון5רון ומשלים עיר לןך#ך. ןוןנרון^כל־עמך 3ית ושךאי1, לפניך. לאליטה לטובה, ?חן ולחסד ולתזמים,לי ?יום חג הצצות הזה. זבלני ;י אלהינו, ב1 לטובה. ופחדנו בו לעו לסץם ווןזנבי, ורחם ?לינו לברכה, והושיענו בו לחיים טובים, ובדבר,ישועה ור3מים, חום

ןהושיעני. כיי אליך ?מינו, ?י אל כונון(רחום א1ןה: ובנה ירושלים עיר הפורע, במהרה בימינו: ברמזו 1 | v • ; ״ ד : 1 ״ l i • •1־ T : ״ :

אתה יי, בונה ברחמיו ירושלים. אמן:I ״ T * IT I : T ־J ״ : ־ T : T י י

ברוך $תת יי, אלודנו מלך העולם, האל אבינו, מלכנוו • ־ ״ ד ז! - ; T ד ו Iviv ז T ;••־ ״ I ד ; T

אדירנו׳ בוראנו׳ גואלנו, יוצתו, קדושנו, קדוש :עקב. רענו רעה ישראל. המלך הטוב, והמטיב לכל, ^בכל־יום ויום הוא

V : 1 7 ־ •־ •־ : ־־ V1IV י• ־ T : * ״

הטיב, הוא מטיב, הוא ייטיב לנו; הוא גמלנו. הוא גומלנו. הוא .יגמלנו לעד. להן ו״להסד, ו״לרהמים וילרוה. הצלה והצלהה. ברכה

I T 1 • !1 ״* י * *.׳!•• * — !« * — —- , — ״ — ־ Tזי• —• • I* * a •• * • ) • • • 1 « י ft * • •

וישועה. בהמה, פרנסה וכלכלה. ורחמים, וחיים ו^לום, ובל-טוב,T ;1: • ־ : * ־ ; ־ ד ; ד : " ד : ד ; ד T v ד ״


Extiende tu compasion Adonay, nuestro Dios, sobre tu pueblo de Israel sobre tu cludad de Jerusalen, sobre Sion residencia de tu gloria, sobre el rei-no de tu ungido David y sobre la casa grand© y santa que lleva tu nom-bre., Nuestro Dios, nuestro Padre, protegenos, nutrenos, sustentanos y man-tennos y provee a nuestras necesidades con abundancia. jOh Adonay, nues-tro Dios concede pronto alivio a.todas nuestras tribulaciones y te rogamos oh Adonay, nuestro Dios, que no nos pongas en. l a necesidad de recurrir en demcmda de prestamos o donaciones ante personas, sino qire nos vengan so-lamente de tu mono Uena, abierta, abundante y santa, do modo que nunc• nos avergoncemos, ni nos abochomemos, en todos los tiempos y para siempre!

Si la pascua cae en Sdbado, sa agrega lo siguiente: Que sea tu vol un tad, Adonay, nuestro Dios, reconforiamos en virtud del

cumplimiento d j tus preceptos y principalmente en merito de acatar el del septimo dia, que es el grande y sagrado Sabat, pues este dia es sublime y santo a tus ojos para celebrarlo y descansarse en el gustosamento, segun y l precepto de tu voluntad; por tu gracia, oh Adonay, nuestro Dios, concedenos en este dia de reposo un tal descanso que este exento de tribulacion, pena y gemldo, y haz, Adonay, nuestro Dios, que lleguemos a ver tu ciudad de Sion consolada, y la reedificacion de Jerusalen, tu vil la santa, porque eres tu quien confiere consuelos y salvacion.

Nuestro Dios y Dios de nuestros antepasados, que nuestra memoria su-ba, llegue, alcance, aparezca y sea acogida iavorablemente, oida y hecha presencia manifiesta ante l i , junto con la memoria de nuestros ancestros y \ a del Mesias descendiente de David tu servidor, la de Jerusalen, tu ciudad san • ta y la de todo tu pueblo de Israel, para que ello nos traiga, en este dia de la fiesta de dzimos, salvacion, bienestar, gracia, misericordia, compasion, vi-da y paz.

Acuerdate de nosotros en este dia concediendonos beneficios; piensa en nosotros en este di'a bendiciendonos y prestanos tu ayuda para vivir is-lizmente. ׳ •

Ten compasion, clemencia y gracia hacia nosotros y ayudanos de acuer-do con tu promesa de salvacion y misericordia, pues en ti estdn puestos nues-tros ojos porque tu eres poderoso, clemente y compasivo.

Reconstruye presto y en nuestros dias Jerusalen, l a ciudad santa. Alaba-do sea Adonay, que reconstruye Jerusalen por su misericordia. Amen.

Alabado sea Adonay, nuestro Dios, rey del universo, oh Dios que es nuestro Padre, nuestro rey, nuestro omnipotente, nuestro Creador, nuestro redentor, nuestro formador, nuestro santo, el santo de Jacob, nuesto Pastor protector de Israel. Oh rey bueno que beneficiq a todos, que di'a por dia ma-nifiesia su bondad, que nos la sigue manifestando y continuara manifestan-donosla; nos otorgo beneficios, no los otorga todavia y nos los otorgara eterna-mente acorddndonos gracia, misericordia, compasion, abundancia, salva-

ווזנז דערבארם דיר, נאט אונרזעד נאט, איבער דיין פאצק ישראצ, איבער דיין ׳־1טאטנער ראם קענינרייר פון דעט הויז ווינוננ פון דיין הערצעכקייט, אי , איבער ציון> די ו ם י ד ר ו י דורס דיין נעואצבטן, און איכער ריין נרויש און הייציס הויו, וואט דיי[ נאמען ווערט איי1יס אים נערובן. אונדזעד נאט, אונדזער פאטער, שפייו אונדז, דערגער אונדז, זיי אונדז מפרנר ע ח נ ו יי אונדז, נאט א יס און פארברייטער אונדזער צעננס־טיטצ און באפו און האצט אונדז אוט די פוצע, נאט, צו דער נאב פון פצייש און בצוט און ני״1ט צו זייער הצואה, נאר צו דיין האנ

ט פאר׳טעמט ווערן. ע י די אפענע, די הייציקע און די ברייטע, כדי טיר זאצן קיינמאצ נע טענ. נעצוינט ר ע ח נ ו ט ירו׳טצים אין ניכן אין א א ט ובווז און בוי־אויף די הייציקע ע

נ אויבבויען ירועצים, אמן. נ ביםטו נאט, וואט וועט מיט זיין דערבאריסון נעצויבט ביסטו נאט, אונרזער נאט, קענינ פון דער וועצט, נאט אונדזעד פאטער, ו ר ב אונדזער קענינ, אונדזער מעבטיקער, און באיצןאפער, אונדזער דערצייזער, אונרזער בא׳־1עפער,ך פון י^ראצ, דער נו־ ר, דער פאסטו און הייציקער, דער הייציקער פון יעקב, אונדזער פאסטוט נוטם צו אצעמען, ווארים יעדן טאנ האט ער נוטס נעטאז, טוט איצטער סער קענינ, וואס טוט ציכע און נענאד, וטס טאן און וועט אונדז תמיד באצוינען סי ם »»-.ו«זמ.«».^ ווייטער נ מ ט ״ ״


ומכל־טוב׳ לעולם אל־יהסרנו: הרחמן. הוא ימלף עלינו לעולם ועד:• י ד ז ״ ז : ״ ; • ץ 1 ־ 7 ־ : ; • ז ״ : ־ : 7 ' : 7 •

הרחמן, הוא יתברזי בשמים ובארץ: הרחמן, הוא ישתבה לדור7 ־17V 1 7 1 1 י•־ :־ 7 י י : : I ־ ־ I • ; 7 7 ־ ״ 7

דודים, ויתפאר בנו לער ולנצח נצחים ויתהדד בנו לעד ו־לעו״למי־ : : ״ U 7 ־ : 7 ־ :* : ־ ־ 1 ־ : " ־ * : 7 ״ 17 7

עולמים: הרחמן ׳ הוא יפרנסנו, בכבי־ד: הרחמן. הוא ןשבר עלנו מעלצוארנו, והוא יוליכנו קוממיות לארצנו: הרחמן, הוא ישלח

ו 7 ־ •״ 17 • : ־ " ; : • : I ן ו ; • ״ -1 ״

לנו, ברכה מרבה בבית הוה. ועל שלחו זה שאכלנו עליו: הרהמןי Tv v־ ־v! r ־י,: 7 7- ד W : 7J :77 : .• 7 ־ •

הוא ישלח לנו, את־אליהו הנביא זמר לטוב, ויבשר-לנו.בשורות; v 11 ־ • 17 • •• v־־ • * 1 T • 17 ־ ; •

טובות ישועות ונהמות: הרהמן הוא :ברי־ (אם יש לו אב ואם יאמר) את־אבי מורי בעל הבית הזה, ואת־אמי מורתי, בעלת הבית הזה.

• - :- - ן • v: v • י ן ־ /• r - ־ ־1־ ן• ־

הרחמו הוא יברזה..-מ»ם ח0ג כ«י •אמי) אותי׳ואשתי וזרעי ואת״כל־v 7 : • : ־ ; • : • : 1 - 7 - ־. : : T ־

אשר לי\ אותם ואת־ביתם, ואת־זרעם ואת־כל־אשר להם. אותנוv ,.״ v T v זו : T 1 : v ־ ד v י ז י ־־׳: v ״ 7 :

ואת־כל־אשר לנוז׳כמו׳'שנתברכו אבותינו, אברהם, יצהק ויעקב. בכל, מכל. כל. כן יברןד אותנו, בלגו יחד, בברכמ שלמה,

ז :*•7 ז ו ־1 י ו י \ ז ״ I ז 7 י : ״

ונאמר אמן: במרום יל&רו עליך ועלינו זכות, #תהא למ/צמית שלום:•IV:i : • : 7־ : ־ : 7 7 ;7 •יו « ¥ ; ״

ונשא ברכה מאת יי, וצדקה מאל^ ישענו. ונמצא חן ו&בל טובר •״ • 7 ״J ; ״!¥ M v *,;•7:« •77: 7; ז •• ״ ז ; 7 • ;

בעיני אלוזים ואדם:V * :7 7 1 ״ ״ :

f10ן ד « מ t a w ג ז ן

m v !vm.,היחמן, הוא יצילנו יום ^זכלו ?ובת ו^נווזח, למי למורינו :נהיינו יום #כלו טוב:

. מגדול ידועות מלכו, א ^ הרחמן, הוא :ן^נו לימות המ?זןח ייתיי ובסולם ל ןע^ה קלי למשיחו, קךוד ולורסו ןןד סולם. עע\ה ?זלוס במרוצו, הוא !מ?יה ?ולוע,

&עו ו?ל כל יע^ךאל, ןאמדו אמן:י י,?-לא־ לאי ״( י ג רענ י ם, רי ץ,קד, י&ןי?יע לבי5־• יראו את7י.קדעייו, 3י אין מחסור לט־איו: כפי ה את . ה ו : פ י י ? י ?״יל0 ח ׳ ה ב ו י ט י - •י 5 ד י ל7ז?רו׳בל־טוב: ה


cion, prosperidad, bendicion, oyuda, consuelo, mantenencia, sustento, vida, paz y toda la felicidad que nunca nos faltard.

Dios clemente reine eternamente sobre nosotros. Dios clemente ssa alabado en el cielo y en la tierra. Dios clemente sea loado por todas las generacionea, exaltado por noso-

tros eternamente y glorificado por todos los siglos. Dios clemente nos mantenga con dignldad. Dios clemente rompa el yugo de nuestro cuello y nos lleve con la cabeza

en alto a nuestra tierra. Dios clemente coime de bendlciones a esta casa y a l a mesa donde co-

mlmo3. Dios clemente nos mande al profeta de gloriosa memoria y nos anuncie

mensajes felloes de salvacion y consuelo. Dios clemente bendiga al (si tiene padre se agrega "padre mio") dueno de

esta casa y a (si tiene madxe se agrega madre mfa) la duena de esta casa; a ellos, a su hogar, a sus descendientes y a todo lo que les pertenece, as! como a nosotros y a todo 10 que nos pertenece, como bendijo a nuestros pa-dres Abraham, Isaac y Jacob, en todo y por todo.

Dignese bendecirnos a todos nosotros con una bendicion completa y di-gamos amen, . •• •

Que en el tribunal celeste abogue en favor de ellos y de nosotros, por 10 cual conservemos una paz duradera, recibamos l a bendicion do Adonay y la bondad de Dios nuestro Salvador y hallemos gracia y buena comprension a los ojos de Dios y de los hombres.

Si pesaj cae en Sdbado se dke; Dios clemente nos de en herencia para la vida futura dias de reposo

aue sean todos ellos sabdticos. Dios clemente nos de en herencia dias completamente felices. Dios clemente nos haga llegar al tlempo del Mesfas y a la vida futura.

E! es una torre de salvacion para su rey y manifiesta misericordia a su un-yido David y a su posteridad para sierapre. El es quien establece la armonia Celeste y ascgure la paz para nosotros y para su pueblo de Israel, y digamos crmln.

Teman a Dios los que le santifican, porque nada falta a los que le te• men; los leoncillos (ricos) pueden empobrecerse y tener hambre, pero a los que imploran a Adonay no les faltard ningun bien. Estad agradecidos a Ado-nay, porque es bueno y su misericordia es etema. Abre su mano y harta a

ננ, רעטוננ און נציה, ברבה און היצף, טרייסט דערנערוננ און , פארנריננעדו ננ דערבאריםו אויםהאצטוננ, סיטצייר, צעבן און פרירן און אצ דאם נוטס, או! פון קיין נוטס האט ער אונדז קיינטאצ נישט נעצאזט פעצן. רעד בארמהארציסער! רענירן זאצ ער איכער אונרז אויח איי־ד ביק. דער באדטהארציקער! נעצויבט זאצ ער זיין אין היטצ און אוי!* דער ערד. רער כארנת אין נ ו הארציקער! נעצויבט זאצ ער זיין פון דור צו דור און נערימט זאצ ער זיין דורך איבי^ רער כארסהארצי־ אצע אייביקייטן, און פארערצעכט ץאצ ער זיין דורך אונדז אוי1* איון מיט כבור. רער בארמהארציקער! ער זאצ צענרעכן דעט יאך פון י קער! ער זאצ אינדז עפי אונרזער האצרז און זאצ אונרז פירן טיט ׳טטאצ־ן צו אונדזער צאנד, רער בארטהארציסער!ב און אוי1* רעם דאזייןן טיש, אויןז וועצכן ו ט ער זאצ עיקן פיצ ברכה און רער דאזיקער ע מיד האבן ננעעסן. רעד בארמהארציקער! ער זאצ אונרז עיסן אציהו הנביא, צום נוטןת, רעטוננ און טרייסט. דער בארטהארעיסער! רו אנדיינק, און ער ואצ אוגדז איזאנן נוטע בעוב און ו ט ער זאצ בענטשן מיין פאטער און דערציער, רעם בעצ־הבית פון רעד דאזיקער ע סיין מוטער און דערציערין, די בצע׳הביתטע פון רער דאזיקער ?!טוב, (ווען ער האט א פדוי, מיין פרוי און סינדער און אצ׳ז ו י און קינרער) רער בארמהארציקער! ער זאצ נענט׳ען מ וואס צו מיר נעהערט, זיי, זייער שטוב און זייערע קינדער און אצ־ז, וואש צו זיי נעהערנד,ת או! אציז וואס צו אונדז נעהערט, אזוי ווי עם זענע! נעבענטעט נעוואר! אונרזערע נ ו אp או! יעקב מיט אציו, פון אצין, און אציז, א)וי זאצ ער בעגטען אונדו אצע r s v . a . r o x , ת י ב . א

• •••••¥ו>א0ען:מי0,:א^^אמענער ברבה און מיר וועצן זאנן: אסן!

חנדה של פסח די ךצין:בתך ?גבר א#ר י^טח הלי, ,וולד! גי מבשחו: 1ןעד היןתי, נם ז-יןןתי״ וי**

?־איתי עריק נעז::, יניי־עו מכרןשילחם: יי עז לעמו לתן, י; יבלןי את-עמו כעזלוס:ק סיינקס י08 דרינין גיס. סען ג?8כ0 די גרכה «1\ מ

^וא הןגי מובן ומזומן לקנים מןץת כ1ס ק1לי?!י מארבעה כיסית ל?זס .יחוד קו

ם בש0 >יל־יז?ר«ל. ל ^ י קהוא טמיר ן ך י - ל גריךיהוא וקכיןתיר, ע

בחך אתה יי, אלהינ!5 מלך העולם, בורא- פךי הגפן: מגן זפ8נגי די סיד *ין מגון $1גט:

ןז אל הגרם, א ער לא־יךעוןז ןעל־מ?ןלכות. #פך המו אשר בשסך, לא כןראר. בי־אכל את־עקב• ואת נוהר סשמו: ^פךןנלייהם זעמך, מדון א$ך נשינם: תךריף

. באף ותשמידם, מתחת #מי יי:, מגן גיםם אן דעס פערטען גוה און מען $1ג0: ל ל , ך

לא לנו ן;. לא לנו כי לשמך תן כבוד. על־חסךך על־אמתך: למה יאמרו היגוים. איה־נא אלהיהם: ואלהינו בשמים. כל אשר• חפץע^ה: עצביהם כסך וזהבי מעשה ידי אדם: פה־להם ולא ידברו. עיניס להם ולא יראו:אזנים להם ולא ישמעו. m להם ולא יךיחץ: לדיהם ולא ןמישון. וץליהסןלא ןהלבו. לאייהגו בצרונס: כמוהם יהיו עשיהם. כל אשר־בטה בהם: י^ראל בטה ביי. עזרם ומגנם הוא: בית אך״רן בטהו ביי. עזרם ומגנם הוא:.יראי יי בטהו

ביי. עזרם ומגנם הוא:I י T: v 7 7 ־

.ערך את־ביתאהרן; את־בית#ראל. ז יברך : זכרנוןברך. לברך.יראי:י. הפןטנים עם הגדלים: יסף יי עליכם. עליכם ועל־ ^גיבם: ארוכים אתם ל;י. עשה שמים וארץ: הש^ים ^מים״ליי. והארץ נתן..לצבי, אדם: לא־המתים ןהללריה. ולא כל״ירידידומה:

ואנהנו נברך, יה מעתה ועד־עולם הללויה;


todo vivienle segun su voluntad. Feliz es el hombre que pone su confianza en Dios, pues Dios le amparard. Joven lui y me hizo viejo y nunca v i que un [usto fuese abandonado ni que su posteridod mendigase su pan. Dios de la fuerza a su pueblo, Dios bendiga a su pueblo con la paz,

Se dice la bendicion siguiente: Alabado sea Adonay, nuestro Dios, rey del universo, creador del fruto

de la vid. Se bebe la tercera copa, luego se abre la puerta y dicetu Vuelca tu ira sobre los pueblos que no te conocen y sobre los reinos que

no invocan tu nombre. Porque han devorado a Jacob y su morada la han desoiado. Derrama sobre ellos tu indignacion y el ardor de tu furia les alcan-ce. Persiguelos implccablemente y anjquilalos debajo de los cielos de Adonay

Se llena la copa por cuarta vex y se dice: No a nosotros, Adonay, no a nosotros, sino a tu nombre da l a gloria pa-

ra hacer brillar tu misericordia'y tu verdad. Porque dirdn las naciones: £D6n-de estd su Dios Nuestro Dios estd en el cielo: el hizo todo cuanto quiso. Los ]'doles de las naciones no son mas que plata y oro, obra de las manos de los hombres. Boca tienen, mas no hablan; ojos tienen y no ven; orejas tienen y nada oyen; nariz tienen y no huslen; sus manos no palpan, sus pies no ca-minan ni articulan un sonido con su garganta; semej antes sean a estos fdo-los los que los hacen y cuantos ponen su conlianza en ellos. [Oh Israel, con-h'a en Adonay, pues el es tu ayuda y tu proteccionl |Oh casa de Aaron, con-fia en Adonay, pues el es tu ayuda y tu proteccionl Los que temeis a Ado-nay confiad en Adonay, pues el es vuestra ayuda y vuestra proteccion.

Adonay se acordo de nosotros y bendecird la casa de Israel, bendecird la casa do Aaron. Bendecird a los que temen a Adonay, asi a los pequenos como a los grandes. Adonay 0 3 multiplicard sus favores, a vosodos y a vues-tros hiios. Benditos ssais de Adcnay, creador del cielo y de la tierra. El cielo es el cielo de Adonay y la tierra la ha dado a los hiios de los hombres. [Oh Dios, no te alabardn los muertos ni cuantos descienden a l sepulcrol Nosotros (los que vivimos) si alabaremos a Dios desde ahora, y por todos los siglos. Gloria a Dios.

.כרוך נעצויבט ביםטו נאט, אונרוער נאט, קענינ פון רער וועאט, וואס באשאפט די פרוכט פו! וויינ׳עטאק.

עיפוך ניס אויס דיין צאי; אוי!* די פעצקער, וואס זויצן דיך ני׳צט אנערקענעז, און אויוי מציבות ויאם ריפ! ניי״ט א! ריין נאמען; ודיל זיי האב! נעפרעםן יעיזבן און !יין וווינוננ האבןג ניס אוים אויף זיי דיי! נרימצארן און דיין ברענענדיקער האס זאצ זי י דער־ ויסנ !יי פארוט צארן או! דו ז^צסט זיי פארטיציקן פון אונטער די נרייכן. דו זאצסט זיי פארפאצנן מי

היסצען פון נאט. to ני-טט צוציב אונרז, נאט, ניי-צט צוציב אונדז, נאר צוציב דיי! נאטען ויענן. אים ניבר פאר דיין נענאר אוי אמת. ווארוס זאצן די פעצקער זאנן: ״ווו איז רע! זייער נאט?" כבו אבער אונדןער נאט אין הימצ, אצץ וואס אים נעפעצט טוט ער. !ייערע אפנעטער זענען !יצבעו און נאצר, די ארבעט פון א מענט׳טנם הענט. זיי האבן א מויצ און ריידן ניי״ט, 1יי האבן או־יבן און זעען ני׳גיט, זיי האבן אויערן און הערן נייצט, !יי האבן א נאז און ׳עמעהן ני״1ט.ס נייען נישט, זיי ריירן ניי:־ט דורך זייער קעצ. נצייר ווי זייערע הענט פאםן ני״1ט, זייערע פי

ן זיי, און אצע וואם פארטרויע! זיר אויו» זיי. יעראצ, פארטרוי• נ א זיי וועצ! זיין די, וואס מ זיר אוץ* נאט, ער איז ןייער היצוז אזן זייעד באיטיצער אהרנם הזיז, פארטרויט זיר אוי;) נאט, ער איז זייער היצ1 און באיעיצער נאטספארכטיקע, פארטרויט זיר אויף נאט, ער איו

זייער היצף און זייער ׳;!יצער.ו נאט נעדיינהט אוגד!, ער וועט בענט׳טן, ער וועט בענטיטן י׳טראצס הויי, יי וברו ער וועט גענט׳ען אהרנם הזיז, ער זועט בעגט׳טן די נאטםפארכטיקע די קציינע מיט די נרויסע.ט אייעדע קינדער. איר זייט געבענט׳טטע פון נאט, וואס האט נאט זאצ אייר פארמערן, אייך מי באשאפן היטצ און ערר. די הימצע! זענען נאטם הימצען או! די ערר האט ער נענעבן צו די מענטש!. ני?!ט רי טויטע צויבן נאט, און נישט די, וואס נייען ארונטער אין ?!טיצן קבר.

'ייבן נאט £ון איצט ביו אין דער אייביקייט. הצצויה. י יי״־ "?**־1 ע ג ^

חגרה של פסח אהבתי בי־ישמע יי. ארדקולי, תחנוני: כי־הטה אזנו לי. וביעד אקרא: אפפוני חבלי־מור* ומצרי שא1ל מצאוני. צרה ועוין אמ&» ובשסייאקרא. אנא ל;, מ|טהנפשי: חנון •יי וצדיק. ואל(דנו מיחס; שמר פתאים יי. דלותי ולי י1»#יע:ישובי נפשי למנוחיכי. כי יי גמל עליכי; בי הלצת נפשי ממות את־עיבי מךדמעה. את•

• • v VIT ״ • • I • : ד ; ־ * : ו ־ :T T ־ דדי; • • •

רגלי מדחי; אתהלןד לפני יי. בארצות התיייס: האמנתי כי אדבר.' • ״ : 1 ־ v ; v • ־ - : ־ ״ :ד ; : • J ״ * v; ־ ו • / • • : ־

אגי עניתי מאד: אני אמרתי בהפזי כל־האדם כזב; מה־אשיב ליי. כל־תגמולהי עלי: כיוס־־ישועות אשא. ובשם ייT v r ; •־ :

; I T 1 T 1 • ־ 7 ז ־ ; •

אקרא: נדרי ליי אשלם: נגדה־נא לכל עמו: יקר בעיני יי. המותה להסידיו. אנא יי כי אני עבדןד אני עבדף כן־אמתף. פתהת למוסרי:

ז • • : • : ו ז v11 ־ " ־ : l v 1 : : י :־ • ־ ו • . ־ - ־ • ; : * T י : — * ד די

יף־אזבח זבה תודה. ובשם יי אקרא: נדרי ליי א^לם. נגדה־נאT ד : V ״ - ־ ז :TT־ ־ : T •\;1: *• : ־־ דv1 ־ : v I ;

לכל עמו: בחצרות בלת יי בתוככי ירושלים, הללויה:• : ד T<• ־ : ד ו : T ־ : ־ ; ״ י :T : ״

יני ה9י1־!אמח-ל: סללו את־ץ ^ל־נוזם. #בוזוהו בל־הא$ים; $י גבר ע• v. פוייס, סללףהג י?

הוח ליי בי־טוב. בי לעולם חסדו: :אמר נא לשךאל בי לעולם ת־ודו: ןאנךו נא בית־אלח כי־ לעולם חסדו: ןאמי־ו נא לראי:;י כי לעולם חסדו:

מךהמצר קראתי ןה. ענני במרהב יה: י יי לי לא אירא. מה־ יעשה לי ארם: לי לי בעזרי. ואני אראה בשנאי: טוב להסות ביי. מבטח באדם: טוב לחסות ביי. מבטח בנדיבים: כל״גוים סבבוני. ביטםןי כי אמילם: סבוני גכדסבבוני. בשם יי כי אמילם: סבוגי

- • . T י • : ״ : 1 1 : ־ *

כךבריס ךגגכו באש קוצים. ?שם י; כי א^ילם: ךחד! ךהיתני* « • •ן J « » ץ • •ן ל?פל. ויי עזרני: עזי וזמרת יה. ויהי־לי לישועה: קול רנה וישועה ; T 1 * - • * 1 * 1 . * *


Amo a Adonay porque oyo rni voz y mis suplicas. Si, inclino hacia mi su oido, y por lo lanto durante mi vida le invocare. Me rodearon los dolores de la muerte, las angustias del sepulcro se apoderaron de mi, fui preso de tristeza y tribulacion; entonces invoque el nombre de Adonay diciendo: Oh, Adonay, te ruego libres el alma mi'a. Misericordioso y justo 0s Adonay; si. clemente es nuestro Dios. Adonay protege a !os simples; llegue a ser mise-rable y el vino a mi socorro. Vuelve, oh alma mia, a tu reposo, y a que Ado• nay te otorgo sus beneficios. Pues hi has preservado de la muerte a mi alma, mis ojos de lagrimas, y apartado mis pies del precipicio. Ahora caminare delante de Adonay en la tierra de los vivientes. Tengo inquebrantable fe en Dios y 10 proclamo y 10 he repetido altamente, aun en efl tiempo en que dije en ml perturbacion que toda la humanidad es indigna de confianza.

iComo podre yo corresponder a Adonay sus bondades para conmigo? Levantare el cdliz de la salvaciono e invocare el nombre de Adonay. Cum. plire mis votos hechos a Adonay, en presencia de todo su pueblo. Estimada es en gran precio a los oios de Adonay la muerte de los virtuosos. Te invoco, oh Adonay, [soy tu siervo, soy siervo tuyo e hijo de tu sierval Desataste mis ligaduras. A ti ofrecere yo un sacrificio de gratitud e invocare tu nombre. Adonay. Mis votos hechos a Adonay los cumplire en los atrios de 3a casa do Adonay. En tu recinto, oh Jerusalen, haleluyah.

Agradeced a Adonay todos los pueblos, loadle todas las naciones, por-que inmensa es su bondad para con nosotros y la verdad de Adonay per-manece para siempre. Gloria a Dios.

Estad agradecidos a Adonay por ser bueno; su misericordia permanece para siempre.

Que diga Israel que su misericordia es eterna. Que diga la casa de Aaron que su bondad dura siempre. Que los que temen a Adonay digan que su bondad subsiste hasta el fin de

los siglos. Desde ml angustia Ilame a Dios; me contestd otorgdndome amplio alivlo.

Adonay estd de mi parte y no temo. Que me pueden hacer los hombres. Ado• nay se halla de mi parte entre quienes me ayudan y yo vere la ruina de mis enemigos. Mas vale buscar refugio en Adonay que poner la confianza en 103 hombres. Mas vale buscar refugio en Adonay que poner l a confianza en los principes, Todas las naciones me cercaron, m i s s con el nombre de Adonay yo las cortare en pedazos. Cercdronme estrechamente, con el nombre de Adonay yo les cortare en pedazos. Me rodearon como abejas, m a ! fueron ensumidos como el fuego consume los espinos y en el nombre de Adonay los cortare en pedazos. Me empujaron vlolentamenie para que cayera, pero Adonay vino en mi socorro.

אהבתי טיר איז ציב, דאס נאט הערט מיין ׳טטימע, מיין נעכעט. ער האש צונעניינט זייןך אים דופן אזוי צאננ ווי איר צעב. עם האבן מיך ארומנע־ אויער צו מיר, דעריבער וועצ אי ריגנצט די עמערצן פון טויט און די אננסטן פון סבר האבן מיר נעטראפ!• איר כין נעוועןך האב דאז נערופן נאטם נאמען: ״א, נאט, ראטעווע מיין זעא!" אין נויט און טרויער. אי ננעריק איז נאט און נערעיט, און בארטהארציס איז אונדזער נאט. נאט היט איי! די אום־ך העצפן. קער צוריה מיין נ׳טמה, צו דיי! רו, ווייא נאט וויסנדע. אדיש בין איר און ער וועט מיה פון טויט, מיי! אוינ פון מ ע האט ריר ווויצ נעטא!. וואדיפ דו האסט נעראטעוועט• מיין נ; פאר נאט אין די צענדער פון צעבן. איך , י מנ . איר יועיל או נ נ יכצו שרערן, מיין פוט פון עםרוויבט, ויען אפיצי איר האב נעזאנט: איר צייד זייער. אין מיין צייבטזיניקי־ט האב י האב נענ

איד נעזאנט: יערער םענט׳ע איז פאצ?1. הללו צויבט נאט, איר אצע פעצקער. רימט איס, אצע אומות! ווייצ עטארק איז צו

ם אמת איז אייביס. הצצויה! ט א נ « j j a i y _ , L ! | 3 K ~ j ־ y ) * w

ל פםח חגדה ש ןאהלי צךיכןיס. למין יי זג^ה ה:ל: למין ן; רוממה. למין ן; ע^ה חיל: לא-אמות פייאחיה. ואספר מעשי;ין: לסיר לקןרני;ה• [לשות לא נתנני: פתהולי שערי-צדק. אבא־בם אודה יה: זה השער ל;י. צךיכןים ;באו בו: אולף כי עניתני. ור.הי־לי לישועה: pw־ אבן מאסו הבונים. הלתה לרא# פנה; אבן מאת לי הןתה זאת. ך״יא נפלאת בעינןנו: «את זד, היום עשה ליי. בגילה ונשמחה בו: זח

אנא יי הושיעה נא: אנא ץ הושיעה בא:\1 X ז * ז ן T1 ; T יו T ד ז

אנא יי הצליחה נא: אנא יי הצליחה נא$ו אסת־הנ ברוןי הבא 0#$?ל • ב;רקנו?ם מביית ץ: גייר אל יי גיאר $ 3?$נתים. עד.קרנות ד$ןקם: »ל £?י 8קד. ןאודף,. אלר\ $רומ$;: ״לי הות 3י

טוב. 5י לעולם מ^דה הייי

הוח ל;י כי־טוב. כיילעולס חסדו: הוה לאלדד האלהים. כי לעולם חסדו:. הודו לאדני האדנים. כי לעולם חסדו: לעשה נ§לאות גדלות לבה ׳ כי לעולם הסדו: לעשה ה$מ:ם בתבונה. כי לעולם חסדו: ?רוקע הארץ על־המיס. כי לעולם חסדו; לעשה אורים {דלים. כי לעולם חקרו: את־חשמש לממשלת ביום: כי לעולם חסדו: את הירח ץבוכבים^ממ^לות כלללה. כי לעולם חסדו: למכה'מצרים בסכוריהם \ כי לעולם מסדו: ויוצא לשךאל מתוכם. כי לעולם חסדו: ביר חזקה ובזרוע נמרה. כי לעולם חסדו: ל{זר לבדםוף לגזרים. ?י לעולם חסדו;


Dios es mi fuerza y el sujeto de mis alabanzas y se constituyo en sal-vacion mia. En las tiendas de los justos resuenan gritos de jubilo y salvacion. \ . a diestra de Adonay ejecuta proezas. La diestra de Adonay es sublime. La dlestra de Adonay da la victoria. No morire sino que vivire y proclamare las 0bra3 de Dios. Me castigo Dios severamente, mas no me entrego a la muer-te. Abridme las puertas de la justicia, entrare por ellas y agradecere a Dios. Esta es la puerta que conduce a Adonay: por ella entran los justos. Te guar-clare gratitud porque me oiste y luiste para mi la salvacion. La piedra que desdenaron los edificadores llegd a ser la piedra angular. De Dios advino ello y a nosotros nos parece maravtlloso. Este es el dia que Adonay eligid, en el nos gozaremos y alegraremos.

|Te invoco, Adonay; sdlvame, oh, te !o ruegol |Te Invoco, Adonay; sdlvame, oh, te lo ruego. |Te invoco, Adonay; concedenos prosperidad, oh, te 10 ruegol

|Te invoco, Adonay; concedenos prosperidad, oh, le lo ruegol Bendito sea aquel que viene en nombre de Adonay; desde la casa de

Adonay os bendecimos (*). Adonay es todopoderoso y nos impartid su luz (**). Atad el sacrjiicio festival con cuerdas cerca de los dngulos del altar {***). Tu eres mi Dios y a ti guardare gratitud, Dios mio, a ti te ensalzare (****).

Estad agradecidos a Adonay por ser bueno, porque su misericordia eo n t o m a .

Load al Dios de los Dioses porque su misericordia es etema. . Load al Senor de los Sefiores porque su misericordia es etemd. A l unico que obra inmensas maravillas, porque su misericordia es eterna-A l que hizo el cielo con inteligencia, porque su misericordia es etema. A l que extendid la tierra sobre las aguas, porque su misericordia es eterna. A l que hizo las grandes luminarias, porque su misericordia es eterna. El sol para reinar durante el di'a, porque su misericordia es eterna. La lu!;a y las estrellas vara reinar durante la noche, porque su misericor-

dia es e e׳ ,na. A l que hirio de muerte a los primogenitos de Egipto, porque su miseil-

cordia es otama. E hizo salir a Israel de entre elJos, porque su misericordia es eterna. (EJecutardolo) con mono fuerte y brazo extendido, porque su misericordia

es eterna. A l que ? ו ר .did el Mar Rojo en partes, porque su misericordia es eterna ו(*) Cuando subsistia ©! Templo, los israelltas petegrinaban tres veces a! afio (en ]as

liealaa de Pesai, Chavuol ץ Sulcotl En lo» instantes de su arribo eran salud^dos por !03 habl-tante3 de Jerusalen can el saludo anterior.

(**] Los peregrlnoj contestaban asi el saludo. ("*) Los cohonim 59 dirigian a los levllas encargdndoles disponer los saeriticics que

Uevaban los peregrinos, '****' hacer entrega de sus sacrificlos los peregrlnog pronunciaban eslq atabanra.

ך בעט דיך, נאט, באנציק! א איך כעט דיך, נאט, העצףי! אויו אי או דאנהט נאט, ווייצ ער אי! נוט, זזייא אייביס איז ןיין נענאד.

דאנסט רעם נאט איבער אצע נעטער, דאנסט רעם האר איכער אצע האדן,ט אציין נרויסע ווונרער, צו ז־עם וואם טו

צו רעם וואס האט נעמאכט דעם הימצ טיט סארעוטאנדיט די ערד איכערן חאםער, יסנעעפדי ס האט או א צו רעם ה

ט די נרויםע ציכט כ א מ ע פ נ א ס ה א צו רעם ה ךי צבנה און דו שטער! צו הער׳טן כיי נאכט,

, די זון צו הערש! ביי טאנ צו דעס וואם האט נע׳צוצאנן די בכורים פון מצרים,

ט ארויסנעפירמ" יי»ראצ פון צווישן זיי א און הט אן אויםנע׳עטרעקטן ארים, ט און טי ט א ?!טארקער האנ םי

צו רעפ וואש האט צעעניט! רעם ים טוו* אויף ?זטייןער,


והעביר ישראל י כתוכו. כי לעולם חסדנ:j כי לעולם חסדו כי לעולם חסדו: כי לעולם חסדו! כי לעולם חסדו: כי לעולם חסדו: כי לעולם חסדו: כי לעולם מסדו: כי לעולם חסדו: כי לעולם חסדו: כי לעולם חסדו: כי לעולם הסדו: כי לעולם חסדו:

ונער פךעה וחילו מם״סוף. לילידי עסו"במדבר. למכה מלכים נדלים.

ויסרג מלכים אדירים. ל״סיחון מלןז האמורי.

ולעוג מלןי חבשן. ונתן אךצס לנחלה•

בחלה לד^ךאליעסדו. ש5ש^לנו/כר לנה

ויפךכןנו'מצרנו \ נותן לחם לכל בשר.

הוח לאל השמים. נשמת בל־חי תברך את־/צמך יי אלהינו. ותה בל־בע\ר תפאר

• * 1 1 1 1 1 - 1 * : ־ ד ־ ; T ״ v I • ; י :ד ;v "י :

ותרומם זכרף מלכנו תמיד: מךהעולם ןער־הע^לס אתה אל• ומבלעדיך אין לנו מלך גואל ומושיע: פודה. ומציל ומפרנס - ומרהס בכל־עת צרה וצוקה. אין לנו מלך אלא אתה; אלחי הראישונים

• v*T : ז ו T ז V rviv ו 1 ז ' ״ r r 1 1 : 1 ••

והאחרונים, אלוה כל־בריות. אדון כל״תולדות: המהלל ברוב ;v; • 1 - 1 ו ־ T : • ״ I ־. T ־ ; \ ז : ״

התשבחות. המנהג עולמו בהסד ובריותיו ברהמיס. ויי אדינוסז 1 "״ ־ ׳ : ־ 1 - - - ״ T1 V! v •ז : :

. המעורר ישנים. והמקיץ נרדמים. והמגיה אלמים, ולאיטן להמתיר אסירים. ו:הםומןד נופלים. והזוכןף כפופים. לןז לבךף אנחנו מודים: אלו פינו מלא /טירה כים. ולשוננו דגה כהמון גליו.

ן • | - : י • - : * * *T 1 • ז " י — : ו

ושפתותינו #בח כמרחבי רקיע. ועינינו מאירות כשמ# וכירח. וידינו פרושות כנשרי שמיס.־ ורגלינו קלות כאילות. אין* אנחנו


E hizo pasar a Israel por en medio de el, porque su misericordia es eterna Y precipito al Faraon y a su ejerciio en el Mar Rojo, porque su misericor-

dia es eterna. A l que guio a 6u pueblo por el desierto, porque su misericordia es 'etej־na. A l que hirio a reyes grandes, porque su misericordia es eterna. E hizo perecer a reyes poderosos, porque su misericordia es eterna. A Sijon, rey del Emoreo, porque su misericordia es etema. Y a Og, rey de Basan, porque su misericordia es eterna. Y dio sus tierras en posesion, porque su misericordia es eterna. En posesion a Israel, su siervo, porque su misericordia es eterna. A l que se acordo de nosotros en nuestra situacion miserable, porque su

misericordia es eterna. Y nos rescatd de nuestros perseguidores, porque su misericordia es eterna. A l que da alimento a todo lo creado, porque su misericordia es eterna. Load al Dios de] cielo, porque su misericordia es eterna. El alma de todo ser vivo bendecird tu nombre, Adonay nuestro Dios; 91

espfritu de todo lo creado glorificard y ensa Izard tu memoria continuamente, oh nuestro poderoso rey, de etemidad a etemidad tu eres el todopoderoso y fuera de ti no tenemos ni rey, ni redentor, ni Salvador que nos rescato, salve, sustente y nos manifieste su misericordia. En todos los momentos de angus-tla y tribulacion no tenemos otro rey que tu. Tu eres el Dios de las epocas pa-sad as y de los tiempos por venir. Dios de todo 10 creado, senor de todas las generaciones. Alabado con multitud de alabanzas que gobiema su mundo con bondad y sus criaturas con clemencia. Dios no duerme ni se adormece: el despierta a los que duermen y despabila a los somnolientos, hace hablar a los mudos y da la libertad a los presos, sostiene a 103 que estdn a punto de caer y endereza a los encorvados. A ti solo dirigimos nuestras alabanzas. Si nuestra boca estuviese llena de condones cuanto d& agua estd el mar y nuestra lengua entonase cdnticos como la multitud de las olas; si nuestros labios deiramasen alabanzas tan am pli am en to como se extienden los anchos espacios del cielo, y nuestros ojos resplandeciesen cuando el sol y la luna, y nuestras manos se extendiesen cuanto las alas de las dguilas (en el aire), y nuestros pies fuesen ligeros como los de los ciervos, ni aun asi nos sen'a

און האט דורכנעפירט ישראצ אין אים, אלן האט ארייננעווארפן פרעהין און זיין היצ אין ים סו!*,

צו דעם, וואט האט נעפירט זיין סאצה דורך דעם מדבר,ס האט נעשצאנן נרויסע קענינן, ] א צו דעם מ

און האט נעטויט מעכטי?ע סענינן, צו םיהון, דער קענינ פון אמורי,

, און צו עונ, דעם קענייכ פון בען און האט אוועקנענעבן זייער צאנד אצס ירושה

א ירושה צו ישראצן זיין הנעכט,ח נעדענקט אין אונזער דערנידעריקוננ, צו רעם, וואט האט א ו נ

און האט אונדז אויםנעצייזט פון אונדזערע פיינמ, דער, וואם ניט שפייז צו אצע באשעפענישן,

דאנסט דעם נאט פון הימצ, וזגיוווז די נשטה פון אצע צעבעדיקע צויבט דיין נאטען, נאט, אונדזער נאם, און חגר נייםט פון יעדער באשעפעניש רימט און דערהייבט ריין אנדענסן, אונרזער קי׳גנינ, שטענדיק. שון אייביהייט ביז אייביהייט ביסטו נאט, און אויסער דיך האבן מיר נישמ קיין קענינ, דעו״ צייוער און העצפער. דו ביסט » דערצייזער, » רעטער, א שפייזער און בארמהארצייןער איןנסט און נויט, מיר האבן גישט קיין קענינ, אויסער דיר, ער איז רער נאט יעדער צייט פון אנ פון רי ערשטע און צעצטע דער נאט פון אצע באשעפענישן, רער האר פון אצע דורות, וואטט פיצ צויבנעזאננען, וואס פירט זיין וועצט מיט נענאד און זיינע באשעפע־ י ווערט נעצויבט סט דערבארימקייט. נאט דרעמצט נישט און שצאפט נישט, ער דערוואבט רי שצא־ ;ישן טיט צויז די ב א ט ריידן די שטומע און מ כ א פעדיקע און וועסט אוי1« די דרעטצענדיהע, ער מ נעבונדענע שטיצט די נעפאצענע און נצייכט־אויס די נעבוינענע. דיר אציין דאנהען מיר.

הגדח על פסח מספיקים להודות לד. יי אלהינו ואלהי •אבותינו. ו־לברך את־שמף. על־אחת מאלה אלה אלפי אלפים ורבי דבבות פעמים הטובות.

• *• ; ז ; • • ; • T ־ ״ Iviv Ivfr י ; ״ ז

שעשית עם־אבותינו ועמנו: ממצרים גאלתנו יי אלחינו. ומביתI" V; : - • * ״ ; T : IT ן - ; • • <T י • T~ " I I ו• T v

עבדים פדיתנו ברעב זנתנו. ובשבע כלכלתנו: מהרב הצלתנו.( T . _ . ״ , . ״ ו ; ו ז R • : ־ ; 11 , ־ IT ; 1 • : • 1 ז ז :

ומדבר מלטתנו. ומחלים רעים ונאמנים דליתנו: עד־הנח עזרונוו ג ־ ד 1 1 • :T v;v • * • ־•ו ־ ״ ׳ ז ן ז ; ו ״ •viv • ־־ ; ז

רחמיף ולא־עזבונו חסדיך. ואל״תט^נו יי אלהינו לנצח* על־כן.* ־ ־ ״ V T 1 : V ו ־ ״ ו : : • ; ״ I V T 1 " ו . ז • ; : v1I ; ־ -

אברים שפלגמ בנו. ותה ונשמה שנפחת באפינו. ולעזוו אשרv ־: I ז ; T ; י ••1 : ן - TV - T , !ן it ד : 1 •• v • T • ־

שמת בפינו. הן הם יודו ויברכו. וישבחו ויפארו. .וירוממו מעריצו. ויקדישו וימליכו; את־שמך מלכנו: כי כל־פה לך יודה. וכל־אצון

v I ; v T; 1I t * ו ו ־ ; ״ ; • - v r ; 1 * * ־ : '

"לן? תשבע. וצל־ברך לך תכרע. וכל-קומה לפניה תשתחוה. וכלד ; • י ד * • : • ־וי . • , ׳ • ז ־ ;\ v!v(; »: : * T ו :

לבבות ייראוך. וכל־קרב וכליות יזמת אצמך. כדבר #בתוב: כלX ז T T . .־׳« י ; ׳ : * ־ ; v T1T: v » I י : T * ! :

עצמותי תאמרנה. יי. מי כמוך: מציל עני מהזק ממנו. ועני ואביון• T; I : v ; ז י י •••ו ז • ״ ו י ־ * ז ז • ז - r: ז : - ;

מגזלו: מי ידמה-לך. ומי ישוה־לך. ומייערך־לך. האל הגדול. הגבור ןהנוךא. ־אל עליון קלה שבדם וארץ: נהללך. ונשבחך•. י י ־ ת ונפארך. ובברך את־שם קדשף באמור. לדוד. בריבי נפשי א

ז ; %• • ; * ־ : • ז ץ : ••־וי 11 ; י ו ״ ז ״ ! : ז ו :

וכל־קרבי את־ישם זקדשו. האל בתעצמות עזך; הגדול בכבוד שמה. הגבור לנצה.

- I V T • ׳ ־!•/ • ; ״ : • \ .••.־י ־" ז י ז

והנורא בנוראווזיך: *מלך היושב על־כסא רם ונשא:T • 1 ־ I viv ־ ז : ' י ; ־ ז : י : •

שוכךעד.מרוס וקדוש שמו: וכתוב. רננו צדיקים ביי. לישרים נאוה תה לה: בפי:שרים התהלל. וצדברי צדיקים תתברך. ובלשוןI ; » | ־ I • ; ז • • ׳ - • : • ז ; ־ : * • ד ז ; * ; • ז : ז

הסירים תתרומם. ובקרב קדושים תתקדש:• • I; - f l : ז ;•.•נ1••• ; 1 * * •

ו?מך,־הלות ך^בות ע^ףי בית ,ישראל. ןךןה יתפאריי אלהינו מלכנו ?כל־דור ודור. #בן הובת כל־הלצורים.' לפניף.1 ואלהי אבותינו. להורות. להלל. לשבה. לפאר. לרומסללהדר.


posible mcmifestarie toda nuestra gratitud, Adonay, Dios nuestro y de nues-tros antepasados, y bendecir tu nombre ni aun por uno solo de los miles y millares de beneficios con los cuales nos colmaste a nosotros y a nuestros ancestros. De Egipto nos libraste, Adonay, nuestro Dios, y de la casa de los esclavos nos redimiste; durante el hambre nos nutriste y en tiempos de abun-dancia nos sustentaste; nos defendiste contra l a espada; de ]a peste nos l i -braste, de las enefrmedades rigurosas y graves nos preservasie. Hasta ahora tu clemencia nos ayudd y tu misericordia no nos abandono. As i , pues. Ado• nay, nuestro Dies, no nos abandones jamas, Por 10 tanto 10s miembros que distribulste en nuestro cuerpo, el espiritu y el alma que insuilasto en nuestra nariz y l a lengua que en nuestra boca colocaste, he aqui que tddos ellos te estan agradecidos y te bendeciran, te loardn, te glorificardn, te ensalzaran, te adorardn, te santificardn, y hardn reinar tu nombre, rey nuestro, pues to-da boca te agradecerd, toda lengua te jurard lealtad, toda rodilla ante ti se doblard, toda estatura onto ti se inclinard; todos los corazones te venerardn, y todas las entranas y rinones cantardn tu nombre, como estd dicho: "Todos mfs huesos dirdn: Oh, Adonay, iquien como tu?": libras al debil de la memo' de] mds fuerte y al menesteroso y al pobre de quien quiere hacerles vio-lencia. iQuien se asemeja a ti? iQuien te iguala? /Ouien se te puede com-parar? Dios grande, fuerte y temible, poder supremo, creador del cielo y de la tierra, Te alabaremos, te loaremos, te glorificaremos y bendeciremos tu santo nombre como estd dicho por David. "El alma mia bendiga a Adonay y que todas mis entranas bendigan su sagrado nombre". Oh Dlos cuyo po-der no tiene limite, grande por la gloria de tu nombre, fuerte por tus victorias y temible por tus proezas. Oh rey que tienes tu asiento sobre un trono alto y elevado. Existe sin principio ni termino: tu nombre es sublime y sagrado como estd dicho: "Oh juslos, entonad cdnticos en honor de Adonay; a los virtuosos correspond© alabarle". Serds alabado por la boca de los virtuosos, bendecido con las palabrag de los justos, ensalzado por la lengua de los pia-dosos y santificado en medio de los santos.

En las reuniones de las miriadas de tu pueblo, la casa de Israel, tu nom-bre, nuestro rey, sera glorificado con cdnticos a troves de todas las genera-ciones, porque es el deber de todas las daturas para contigo, Adonay nues•' tro Dios y el Dios de nuestros antepasados, agradecer, alabar, loar, glorificar,

ט נעזאננ ח אונדזער צוננ מי וזע; אונדזער מויצ מאצט פוצ נעווען מיט צידער ווי רעד ים אעד רויש פו! זיינע כוואציעם, און אונדזערע צי3ן מיט צויב ווי די אויםברייטוננ פין הימצ, ווי ו און אונדזערע אוינן וואצטן ציינם! ווי די זון און די צבנה און אונדזערע הענט וואצטן זיין פארשפרייט ווי די פציגצע! פון די אדצערש אונטער רעם הימצ, און אונדזערע פים וואצטן זיין אזוי פצינק ווי די פים פון הירש! — אפיצו ראן וואצטן מיד כישט גענע! נענונ צוינן דיר, נאט אונדזער נאט, און נאט פון אוגדזערע עצטערן, און צו צויבן ריין נאמען אפיצו פארת, וואם דו האפט נעטאן טיט איינע פון די פיצע טויזנטער און צען־מאצ טויזנטער טובוט אונדז. פון מצרים האסטו אונדו אויםנעצייזט, נאט אונרזער נאט, אונדזערע עצטערן און טי און טון רעם הויז פון שקצאפן האסטו אונרז באפרייט; אין הוננער־נויט האסטו אונדז דערנערט און אין זאטקייט האםטו אונרו נעשפייזט. פו! שווערט האםטו אונדז רעראטעוועט און סו! פעסט האםטו אונדז אפנעהיט און פו! בייזע און שווערע קראנ?הייט! האםטו אונרזת און ריין נענאר האט אונדו ו ד! ביינעשטאנען דיין רחמנ נ או י ז . ביו היינט אי אויסנעטיטז נישט פארצאון; און דו זאצסט אונדז נישט פארצאזן, נאט אונדזער נאט, אויוז אייביק, רארוםת אייננעטייצט, און די נשמה, וואס דו האםט ארייננע־ נ ו וועצן די נצירער, וואס דו האםט א יזויכט אין אונדזערע נאזילעכער, און די צוננ, וואט דו האסט אריימעזעצט אין אונרזער טויצ — זיי אצע וועצן דאנקען, בענטשן, צויבן, רימען, דערהייבן או! פארערן, פארהייציהן און

| נעוועצטיקן ריין נאמען, אונרזער כענינ. ב « ט

חגרה של פסח

• ־ י ^ ד ז י ת ו ח 5 ז ? ו ו 1 ח ז ר י ? ר ב י ־ ל ? ^ לברך. לעלהוללןלם• ע עבדף משיחך:

ן^תבח #מף לעד מלבנו. האל.. המלך, הגדול והקדוש. בשמים ובארץ. בי־לך נאה יי אלהינו ואלוזי אבותינו עיר ועזבהה- יהלל וזמרה, עז וממשלה. נצח, נדלה וגבורה, תהלה ותפארת,

קדשה ומלכות, ברכות !הודאות מעתה ועדיעולם. להלןיןד ץ אליהיני ננל־ססזךך ווזןץדיך »יי.קים סושי ךצונןז. וכי־ע&ןז ביח, רעריצו, רקרישו, ,גימליכו ית^י / 5ר:ה יודו, ןיבךבו, ר>ז?ו1ו, רפארו, ו ^לאלה ל1מר. 3י מעולם ן1נד־עולם אח־ מל3:ני. כי־לך טוב להורות. ולשטף $

8רןה אל: {רוך 8י1ד. ןי, $לך מהלל בוז^חוח:! • > » TO[ י $ w נ>כפ ז » * י

ובכן ויהי בחצי הלילה: אז רוב־נסים הפלאת בלילה. בר^ע אשמרת זה הלילה.

T; " 1T • • • ־ ־•: 1 : ן; ׳־וv V־ : ו

גר-צדק נצהתו כנהלק לו לילה.T : r י -v:v : ; ו • ־ v»v

עוד 5ם*י ס$לה; דנת מלך גרר בהלום הלילה. הפהדת *ןרמי באמש לילה.

: ד • J~ v1r v 1 ~.~ ~~>:ד - • : * ־ : :1 viv ו ו-

ך ויוכל-לו לילה. ^ ויער ישראל לI V ־ ו - | T • = ; •* T : • - 1 1 ־

: ז ו ל ^ י ר נ מ ניד-י ג

זרע בכורי פתרום מהצת בהצי הלילה. הילם 'ל^־ימצאו במומם בלילה. טיסת נגיר הרועת םלית בכוכבי לילה.

• ;* ו v ־ •t 1 ; : ״ ״ו; ד ; I ז ־ u 1 • ־ : ויהי 3!&גי ך^ילה:

יעץ מהדש לנופש אווי הובשת פגריו בלןלה. כרע בל ומצבו כאיעוו לילה. לאיש חמודות גגלה רז תזות-לילה.

T : 1 ; • I יו: T T J • "J • I T ר־ ־ נליזי בס$י ס^לה:

מעת§ר בצלי ק1ש נהרג בו בלילה. נושע מבור אריות פותר בעתותי לילה. &נאה נטר אגגי וכתב ספרים בלילח,

I : r ־ • 1 1 " 1 « ״ ־י״! * • : י 1 ־ •'1י 1 ־ ניזד בחצי ס?יןתג • ;


ensalzar, reverenciar, bendecir, magnificar, adorar en forma que sobrepase a todos los cdnticos y las alabanzas de tu siervo, tu ungido, David hijo de Ishay.

Loado sea eternamente tu nombre, rey nuestro Dios, grande y santo en el cielo y en la tierra, porque a ti solo, Adonay, nuestro Dios y el Dios de nuestros antepasados", corresponde el cdntico, el loor, los salmos, el poder, el mando, la victoria, la grandeza, la fuerza, la alabanza, la gloria, la santidad, el reino, las bendiciones y los agradecimlentos de ahora hasta siempre.

En la primera noche de Pascua se dice: Y asi es que todo eso vino a acontecer en la medianoche. Hace mucho liempo la mayor parte de los milagros los realizaste mora-

villosamente en la noche. Esto ocurrio al comenzar l a primera vigilia de' la noche. (Exodo: 12-29).

Concediste la victoria al nedfito iusto (Abraham) cuando dividio sus tro-pas en la noche. (Genesis: 14-15).

Y vino a acontecer en la medianoche, Dictasle l a sentencia en contra del rey de Guerar (Abimelej) en el suefio

de la noche. (Genesis: 20-3). Llenaste de espanto al arameo (Lavan) en la oscuridad de la noche. (Ge-

nesis: 31-24). E Israel lucho con un dngel y le vencio en e] curso de la noche. (Gene-

sis: 32-25). Y vino a acontecer en la medianoche. • A los hiios primogenitos de Patros (los egipcios) los aplastaste en la me-

dianoche. {Exodo: 12-29). Su fuerza ya no la encontraron al levantarse en la noche. Hollaste el veloz ejercito del comandanle del Jaroshet (Sisra) a l a luz de

las estrellas de la noche, (lueces: 5-20). Esto vino a acontecer en la medianoche.

• El blasfemador (Sanjeriv) formd un plan para alzar su mono contra la ciudad elegida, pero tu, (Dios) viniste a consumirle en la noche (Reyes: 11-19-35).

Se derrumbo el idolo Bel y su pedestal en la oscuridad de la noche. A l hombre agraciado (Daniel) se le revelo el secreto a troves de una v l -

sion en la noche. (Daniel: 2-19). Y eso vino a acontecer en la medianoche. El (Belshalzar) que se embriagd usando vasijas sagradas fue asesinado

en aquella misma noche. (Daniel: 5—30).

אן דאן האסטו פיצ ווונדער נעמאן ביי נאכט. אין רער ערשטער טייצ. פון רער דאזי* ?ער נאכט. דעם נר־צדס (אברהם) האסטו נעשטארקט ויען ער האט זיך נעטייצט (טיט וייגע

קנעכט) איז דער נאכט.ז דעם קענינ פון נרד (אבימצך) האסטו נעשטראפט אין הצום ביי נאכס. דן האסט ו ת איבערנעשראקן רעם ארמי (צבן) אין פינסטערניש פון רעד נאכט. און ישראצ האט נעקעמפט

טיטן מצאך און איז אים ביינעקומען ביי נאכט.- זוזו די בכורים פון די פתרוםים (מצרים) האםטו צעשמעטערט אין האצבער נאכט. זייער רייכטום האבן זיי נישט נעפינען, ווע! זיי זענען אויפנעשטאנען אין רער נאכט. די ארמיי פון

ת (םיםרא) האםטו נעטראטן פאר די שטערן פון דער נאכט. ע ר רעם םירשט פון ה י(\ץ דער צעםטערער (םנהריב) האט נעפצאנט אויפצזהויבן די האנט אויף ירושצים; דו האסט צו שאנר נעמאכט זיין פצאן דורך זייגע פנרים ביי נאכט. עם איז נעםאצן דער א5נאט בצ און זיין נעשטעצ אין פינםטערניש פו! רער נאכט. צו רעם ציבצעכן מאן (דניאל)ד פון דעם הצום, וואט נבוכדנצרן האט זיך נעוזצומט ביי איז אנטפצעקט נעמאדן דער סו

נאכט. גופזגןב־ג־ דער וואט האט זיף אננעשכורט פון די הייציקע כצים (בצשצר) איז דערהרנעטאצ) דער בא־ תי נעווארן אין דער זעצבער נאכט. עס איז נערעטעט נעווארן פון צייבן־נרוג ( מיידער פון דער נעהיימער שריפט אי! יענער שרעקצעכר נאכט. דער אנני (הטן) האט נע־

טראנן שנאר, אין זיין הארצן און האט נעשריבן בריוו ביי נאכט.

הגדה של פסח עוררת נצךוך עליו בנדר שנת לילה. פורה תדרוך לשומר

מה־מלילה. צרה כשומר ושה אתא בקר וגם לילה.T:IT ־ י : ד T « x ו x־ - ״ :

_קרב יום. אשר הוא לא־יום ולא לילה• ךם הודע כי־לף היום. הלילהשומרים הפקד ל״עירך כל־היום וכל־הלילה. תאיר b n7«

* t x ;r ־ x - ;1 י : ־ : י " ; - ־ ־י: י. : י * : I

כאור יום חשכת לילה. ניהי 3הןלי הלילה:

ד• *וויישע גן!כנו 1{1ג6 מען יןןס :

ובכן ואמרתם זבח פסה: אמץ גבורותיך הפלאת בפסה. בראש כל־מועדות נשאת

T ־ • ״ו v ; ; ־־.•!־ v : I V1I •:••11 ו

פסח. גלית לאזרחי חצות ליל־פסה. v1־ • •ו v : T ;ד • ־ ״ •••ו:

נאנךהם ,זכח ^סח: רלתיו דפקת כהים היום בפסח. הסעיר נוצצים ענות מצות

בפסה. ואל הבקר רץ זכר לשור ערך פסה.I ״וי.• : ״1:1 ־.יו־ T ! ז ז - v - .-,־ :

נא3וךר1ם ןגת פסח: זועמו סדומים ולוהטו באש בפסה. הלץ לוט מהם ומצות

:־ : • : ״ x ״ ־ ־.r״ \ - \

אפה בקץ פסה. טאטאת אדמת מוה ונוח בעברך בפסה.I ־ •••ר ; ; x ו : : I ־ ; 1 ־ 1 - * ״ v I1 ו י 1 -

וא2ךהם ןבת פסח: יה. ראש כל־און מחצת בליל שמור. פסח. כביר על־בן בכור- ;I״ •־ r x I x T: 1 : v •• 1

פסחת בדם פסח. לבלתי תת, משחית לבא בפתחי בפסח.־ ־•־1־ .:׳:•..״ ־ : • x • : 1 ־ -v1 ־ ז ; ! ; ־ ז

ואמרתם זבח פסח: :• י •ו •-־ן

מסגרת סגרה בעתותי פסה, נשמרה מריו בצליל שעורי עמר\ • I •• ו״*: • IT : • ; r : : * ־ ו v i v v ; • 1-,-ו ״ .T :

פסח. שרפו משמני פול ולוד ביקד יקוד פסה.-IV 1 : 1 ־ ...ן- ; . ; - ״ : ־

נאנירתס ן5ח פ3ח: עוד היום בנוב לעמוד עד געה עונת פסח. פס ׳יד כתבה

־ ־.יו־ ־ ו ז ; 1 R T - ־ ״ :

נא0ך$ם 1,כח ?ףח; לקעכןע ציל בפסה. צפה הצפית ערוך השלוזן בפסה.


El (Daniel) que fue salvado del ioso de los leones interpretd los suenos alerradores de la noche. (Daniel: 6-23).

El Agageo (Haman) alento odio (guardo rencor) y dicto sentencias de anl-quilamiento en la noche. (Esther: 3-15).

Y eso vino a acontecer en la medianoche, Desplegaste tu poder sobre el (Asuero) a l periurbar su sueno de l a noche.

(Esther: 6-1). י י י * י י יHaga mover la prensa (q. d. aniquilar a los perseguidores de Israel) en

favor de aquellos que preguntan: £״CentineIa, que de la noche?" (Noche es simbolo delGalut) (Is: 2 1 6 3 : .(11׳; 3

Guardian (de Israel), haz resonar tu voz y di: ha venido la manana des-pues de la noche. (Is; 21-12).

Y esto ocurrio en la medianoche. Acelera la llegada del tiempo (Mesidnico) que no es ni dia ni noche. (Za-

carias: 14-7). Sublime, proclama que tuyo es el dia, asi como la noche. (Salrnos: 74-16). Coloca centinelas alrededor de tu ciudad de Jerusalen durante todo el

dia y toda la noche. (Isai'as: 62-6). Enlonces relucird como la luz det dia, la oscuridad de la noche. Y vino a acontecer en la medianoche. HIMNO POR LA NOCHE DEL SEGUNDO SEDER Y asi direis: esto ocurrio en la ifesta de Pesaj. Tu enorme fuerza la manifestaste prodigiosamente en Pesaj.

.En el primer rango d<? las fiestas colocaste Pesaj. (Levitico: 23-4) ׳Te revclaste a l oriental A B R A H A M en la medianoche de Pesaj. Salmos

89-1. Tocaste a su puerla en el calor del di'a de Pesaj. (Genesis: 18-1). Reconforto a los dngeles respland2cientes con panes azimos en Pesaj.

(Genesis: 18-6). Y corrio al ganado simbolo del cordero 60 Pesaj. (Genesis 18-7). Los sodomitas provocaron la ira de Dios y fueron consumidos por el

luego en Pesaj. (Genesis: 19-3). , Lot se salvo de entre ellos y cocio pan azimo al terminar Pesai. Barriste los territories de Mof y Nof (Egipto) al pasar por al l! en la no-

che de Pesaj. 15.14-23. Y direis; eso ocurrio en Pesaj. Dios, aplastaste la cabeza de todos los primogenitos de Egipto en la no-

che predestinada de Pesaj. (Exodo: 11-5). Todopoderoso, pasaste de largo frente a tu hijo primogenito (Israel) al

ver l a sangre del sacrificio de Pesaj. (Exodo: 12-22), Para no permitir a l angel exterminador traspasar sus umbrales en Pesaj. La ciudad cercada (Jerico) fue tomada en el periodo de Pesaj. Josue 6-20. Midyan fue deslrozada por un pan de cebada del mismo tamano que eL

omer de Pesaj. (Jueces: 713). Los hombres poderosos de Pul y Lud (Asiria) fueron consumidos por an

fuego devorador en Pesaj., (Isaias: 66-19). Direis esto ocurrio en la fiesta de Ppsaj.

Un dia mds se quedo (Sanjeriv) en Nov hasta que llego el tiempo de Pesaj. (Isaias: 10-32), שצא1* ביי ;אכט. א קעצטער ןאצםטו טרעט! (ד. ה. רי פארפאצנער פו! י׳עראצ צע׳טמעטער!)ין אוועס פו! רער נאכט? (פו! ;לות). ואלי ער פער די, וואט וואבן און פרענן: וויפיל איו עו

אוי6׳ערייען ווי א ׳עומר און ןאנן: עס איו אנגעסומען רער מארג! און אויר די נאכט. סרב עס קומט א טאג, וןאם איו נישט טאנ או! גישט נאכט (משידךצייט). רערהויבעגער,ט א ט יס ׳״וכרים פאר דיי! ע ך באקאגט, ראם ריר נעהעדט רער טאנ או! די נאכט. ׳;:טע? או א ס) דעש נאנצן טאנ און די נאנצע נאכט. זאצסט באצייכט! ווי די ליבט פו! טאנ די ם י ד ו ר י )

םיגסטערנמו פון דער נאכט.

הגדה של פסה מחל כנסה הדסה צום לשלש בפסה. ראש מבית רשע מהצת בעץ המשים בפסח. שתי אלה רגע תביא לעוצית בפסח. תעז

; ־ x 'iv י T * ־••ו־ v : ־v1 - . - ״ ( • • :

ירוד ותרום ימינך כליל התקדש הג פסח' I V ־ •I - ; . ׳ * ־ :1 ; ״ T J י ; ד

נאםךתם .ז,כח ^סח: כי לו נאה. כי לו יאה;

V T * ־ V X

&ףיר בגלולה. בחוד כהלץה. $דוךו י^טרו לו. לך ולך. לך $י לך. לך»ף לך. לך יי ל־^ללה. בי לו ןאה. בי לו לאה:

ךגול במלוכה. הדור בקלכה״ 01ימיי י1*£יי לי* ?1 ילו״ ?ף 5י ?5י אף לך. לך לי ושמלבד.. בי לו ןאה. הי לו לאה:

ו לו. לך ולך. ל]ו בי לך. לך 8ף ר ^ ובאי ב9למ;ה. חסין ביזלכה. ט^מ־יו י לך. לך י,ל ההולכה. כי לו נאה. בי לו לאה:

לחיי במלוכה. בביר בהלכה. למוךו י*מרי ליי לך ילך• ?ך 5י לך• לוי«ף לך. לך :ל ההמלכה. בי לו נאה. בי לו לאה:

מושל כמלוכה. נול־א בהלכה. מניביו יא$ת. לו• לך ולך. לך בי לך, לך 8ף לך. לך לל דש?!לכה. בי לו נאה. כי לו יאה:

עניו במלואה. פורה בחלבה. צך;קין יאןזת לי* לך ו^ך. לך בי לך. לך 8ף לך. לך לל מ^ל^ה. בי לו נאה. כי לו לאה.

,קדוש במלוכה. דחוס בהלכה• #נ8:יו י^!רו לו. לך ילך. לך בי לך. לך 8ף לך. לך לל ההמלכה. בי לו;אה. בי לולאה.

ו לו. לך ולך. לך בי לך. לך «ף הקיף במלוכה. תומך בהלכה. ף!מי$יו י^ר לך• לך ד.ההמלכה. בי לו נאה. בי לו לאה.

ר 80ן מאכפ !«pro tי נרכמ r}1 י$ס־. » ד י י «

א ^ ן ו ד ק י ח ה נ101ת • י ע ב ר א י מ נ ז י ס ןןץןת ב1ם ךג ל ק ומן ל ך.נןי מיכן ומז

. ל א ל ^ י ל ם ? ע ם ב ל ן ג ר ן י ס א מ י ההו ך י ־ ל ר. ן ןתי א וק?י ו ה ־ ך י ר ב

בחף אד.ה יי, אלדרנו מלןז העולם, בורא׳ &1רי הגפן: 0ען סרי1ק!osi 1 טערסען נום «ון pa ז^ןגט.

ברוך 8תה אלהנו מלך העולם. על־הג&ן ןעל־^רי הגפן. ועל־תנובת השדה. ועל־ארץ המרה, טובה .ורהבה, שרציתI ו• T V 1 ד ; T T j V I viv י• ' י ; ־ • - י ז

והנהלת לאבותינו, לאכול מפריה ולשבוע מטובה. רחם נא יין • T - ״ ץ ; ־ * > ; • ; T ; י י v;v 1" ־»;« ־ •י;•;

59 L A H A G G A D A H DE PESAI

La palma de la mono escribio la sentencia de airasar Tsui (Babilonla) en Pesaj. (Daniel: 5-24).

Cuando el mantel y a se hallaba extendido y la mesa puesta en Pesaj. (Isai'as: 21-5).

Y direis: Esto ocurrio en la fiesta de Pesaj. Hadasa (Esther) congrego al pueblo para un ayuno de tres dias en Pe-׳

6aj. (Esther: 4-16). Heriste de muerte a l jefe de l a casa perversa (Haman) en un drbol de

cincuenta codos. (Esther: 7-9). Infligiste subitamenie estos dos castigos a Utzit (Babilonia) en Pesaj. (La

perdida de los hijos y la viudez). (Isaias: 47-9. Que tu memo manilieste su fuerza y tu diestra se alee como en la noche

consagrada a la fiesta de Pesaj. Y direis: Esto ocurrio en la fiesta de Pesaj. Si, a el (Dios) corresponds (alabanza), si, a el es grato l a gloriftcaclon.. El es todopoderoso, supremo por excelencia; l a legion de los angeles 18

dicen :Tuyo y solamente tuyo, tuyo, si, tuyo, tuyo sin duda, tuyo y unicamen-te tuyo es el reino.

Es EL sublime en su soberania, glorioso por excelencia; sus fieles le d l -cen: Tuyo y solamente tuyo, tuyo, si, tuyo, tuyo sin duda, tuyo y unicamente tuyo es el reino.

El es inmaculado en su reino, fuerte por excelencia; sus mensajeros le dicen: Tuyo y solamente tuyo, si, tuyo, tuyo sin duda, tuyo y unicamente tuyo es el reino.

Unico en su reino, omnipotente por excelencia, sus discipulos le dicen: Tuyo y solamente tuyo, tuyo, si, tuyo, tuyo sin-duda, tuyo y unicamente tu-yo es el reino.

El manda en su reino, temible por excelencia; los que estdn alrededor de el le dicen: Tuyo y solamente tuyo, tuyo, si, tuyo, tuyo sin duda, tuyo y unicamente tuyo es el reino.

Reposado en su reino, Salvador por excelencia, sus justos le dicen: Tu-yo y solamente tuyo, tuyo, si, tuyo, tuyo sin duda, tuyo y unicamente tuyo es el reino.

Santo en su reino, compasivo por excelencia, sus angeles sullies le d l -cen: Tuyo y solamente tuyo, tuyo, si, tuyo, tuyo sin duda, tuyo y unicamente tuyo es el reino.

Firme como rey, amparador por excelencia, los rectos le dicen: Tuyo y solamente tuyo, tuyo, si, tuyo, tuyo sin duda, tuyo y unicamente tuyo es el reino.

Bendito seas tu, Adonay nuestro Dios, creador del fruto de l a vid. Se b*b# la cuarta copa y se dice lo siguiente: Bendito seas tu, Adonay, nuestro Dios, por la v id y el fruto de la vld, por

los productos del campo y por el pais hermoso, bueno y vasto que te dignas. te dor en herencia a nuestros antepasados, para que comiesen de su fruto y se hartasen de su abundancia.

i נעלויבט ביםטו נאט, קענינ פון רער וועלט, וואט האט באע&אם! רי פרוכט הוו! r a רעם וויינשמאק.

ם וויינשמאס ו נאט, אונדזער נאט, קענינ פוין רער וועצמ, פאר ת ט ם י i נעצויבט נ r a ט פון פעצר, און פאר די אננענעטע, נוטע נ ו ר ט פון וויינשמאס, און פאר די פ נ ו ר און די פ און נערויפע לאנד, וואס דו האםט באוויציסט און אייננעמייצם צו אונוערע עצםערן, צו עם!4 דערבארם דיך, א נאט, אונדזער נאט, איבער ם ט ו ט און צו זעטיקן זיך םיט איר נ נ ו ר איר פמנ פון דיין הערצע»יים. נ י ו ו ישראל דיין פאצה, איבער דיין שטאט ירושלים, איגער ציון, די ובח און דיי! טעמפצ; אי1 בוי־אויף די הייציקע שטאט ירומצים אין ניכן אין איבער דיין מז אונדוערע טענ, און פיר אונרז אין איר, און דערפריי אונדו מיט איר אויפבוי, אום מיר ואלן

ף דיך צויבן אין ^^:1 ט איר נוטס, און רערפאר וועצן טי יך זעטיקן םי ן ו ו א r 7 ; « ^ T j r 1 w ־ »

חגדה של פסח אלהינו על־ישראל עמך, ועל־יתשל:ם עירך, ועליצין־ן משבן כבודך, ועל״מזבהך ועל־היכלף.ובנה ירושלים עיר הקלש במחר.־!

• ... י • י ״ : י,' י י : •1v T ־ ״ י : ו ' . ־ : : ־ • : liv ;

בימינו. והעלנו לתוכה. ותמהנו בבנינה. ונ^כל מפריה, ונשבע מטובה. ונברצןז עליה בקדשה וגטהרה: (בשבת ורצהוההליצנו

• 1 77:7: : י ־ • ' IV • I; V ד • ; I : 7 •

ביום השבת ׳הזה) ושמהנו ביום הג המצות הזה. כי אתה יי טיובT . : ־ ־ ־ ־ V • ־ ־י : • - - 7 ־ V : ־ ; ״

ומטיב לכל ונורה־לף על־הארץ ועל־פרי הגפן,; ברוך אתה :;י, על־ הארץ ועל־ערי הגפן:

I V K ׳ ) ; ־ : • * , ו ז זז געטר«נקען (*ויסעוי וויי[) ז$נט מען: י ע י נ ידען םען הןןס געסרונקדן *

בתך אתה יי- אלהינו מלך העולם. בורא נפשות רבותו I VIV 7 ד : 7 7 י ־־ t ־.v: T ״

וחסרונן על־כל״מה שברא להתיות בהם נפש כל־הי. בתך הי העולמים:

* 7 T ט ןןנגעניסען ודערען 1יי י מ י ייז «יז,~ וזמלזן־ וייגע מ נ י ויי ל י , »וי« דו הןןסס )פגעריכס ד8ס ס נרצה

נןוד יי 0יר גיסות סזי• >זזן גיס סריגקזן ק״ן ow געטר»גק »יסער ת8סעי.

הסל סדור פסה כה״לכתו. ככל משפטו והקתו. כאשר זכינו לסדר אותו. כן נזכה לעשותו: זך שוכן מעונה. קומם קהל עדת

מימנה. בקרוב נהל נטעי כנה. פתים לציון ברנה: 'לשנה הבאה בירושלים:

* |T T • 7 7 ־ ־. •־ :

אדיר הוא. יבנה ביתו בקרוב. במהרה במהרה בימינו בקרוב.י ! ; • ״ 1 ׳ . • : ״7 • : ״7 ; ז : < .

אל בנה. אל בנה. בנה ביתף בקרוב: בהוד הוא. גדול הוא. דגול הוא. יבנה ביתו־בקרוב. במהרה

1נ?־הךה. ממינו בקרוב. אל ^נה. אל !•נה. בנה ביתף בקרוב! הדור הוא. ותיק הוא. זכאי הוא. חסיד הוא. יבנה ביתו בקרוב. במהרה במהרה- בימינו בקרוב.' אל בנה. אל בנה. בנה

ביתך בקרוב: טהור הוא. יהיר הוא. כביר הוא. למור הוא. מלך הוא,


Ten compasion, oh, Adonay, nuestro Dios; de tu pueblo de Israel y de tu ciudad de Jerusalen y de Sion la residencia de tu gloria, de tu altar y de tu templo. Oh, reconstruye Jerusalen, tu vil la santa, pronto y en nuestros dias' y Uevanos a ella. Regocijanos con su reconstruccion para que podamos nu-uirnos de su. fruto y hartamos de sus productos excelentes, y te loaremos. por ello en estado de santidad y pureza. (Si Pesaj cae en Sdbado se agrega:' Dignate reconfortarnos en este dia de Sdbado), Regocijanos en este dfa de la fiesta de Pesaj, porque tu, Adonay, eres bueno y otorgas beneficios a to-dos. Te estaremos agradecidos por el pais de Israel y por el fruto de la vid.

Si se han tornado otras Ibebidas ademaa del vino, se dice: Bendito seas Adonay, nuestro Dios, Rey del Universo, creador de innu

merables seres y de cuanto a ellos les falta, todo cuanto creo es para con-servar la vida de todas sus criaturas. Bendito sea el que vive eternamente. Todas tus obras, Adonay nuestro Dios, te alabardn, asi como los justos y los virtuosos acatan tu voluntad. Todo tu pueblo, la casa de Israel con car ciones agradecerd, bendecird. loard. magnificard, ensalzqrd, adorard y santificard y hard reinar tu nombre. Oh rey nuestro. Porque a ti corresponds la gratitud, y tu nombre es grato de cantar. Porque desde el principio hasta el fin de los siglos tu eres el todopoderoso. eBndito seas tu, Adonay, Rey loa-do con alabanzas.

El ceremonial del sede de Pesaj se concluyo EJECUTANDOLA como estd prescrito, de acuerdo con las costumbres y leyes. As i como hemos tenido el pri-vilegio de conmemorarlo (el sacrificio pascual), que asi merezcamos en 10 futuro prepararlo. Oh, inmaculado que resides en las regiones celestial es, !establece al pueblo de Israel de quien habia dicho (Bileam): Ouien puede con tar los. (Deuteronomio). Guia muy pronto a los retonos de tu tronco y lie-valos y a redimidos a Sion, con canciones de alegria.

EL AtfO PROXIMO EN JERUSALEN

Dios todopoderoso reedifique su templo en breve y con rapidez, pronto y en nuestros dias. |Oh Diosl jReedifical |Oh Diosl !Reedifica! [Reedifica tu templo cnn prestezal

Elegido es, grande es, supremo es,׳־ que reedifique su templo en breve• y con rapidez, pronto y en nuestros dias, ן Oh Diosl jReedifical [Oh Diosl [Ree-difical ]Reedifica tu templo con prestezal

Glorioso es, virtuoso es, inmaculado es, perfecto es; que reedifique su tempjo en breve y con rapidez, pronto y en nuestros dias, |Oh Diosl, [Reedi-(leal | 0 h Dios, reedifical !Reedifica tu templo con prestezal

סט נוטס פאר דערפריי אוגדז אי! רעש פייערטאג פו! מצות, וויי? דו ביםט א נוטער נאט או! טוט פו! וויינשטאק. נעצויבט ביסטו, נ ו «?ע, און טיר דאגתע! דיר פאר דאס צאנר און פאר די פר

נאט, פאר ראם ?אנד און פאר די פרוכט פו! ווייניטטאה.ט כיםטו נאט, אונדזער נאט, הענינ פון דער ווע?ט, וואם האט באע&םן' ב י מ ע .ברוך נ סי? ?עבעדיקע באשעפעניש! ז^ן זייער באדערבעניש, פאר »?ץ וואס דו האםט באשאסן צו

דערחאלטן דעדמיט דאם לעב! פון יעד! ?עבעדיקן. נע?ויבט איז ער, וואס ?עבט אייביק.נ פו! פסח נאף זיין נעזעץ, נאך א?ע זיינע דינים נ חיבול עס איז געענרי?ט די אפריבטוכה זיין צו פאב! ו און חוקים. ווי מיד האב! זוכה געווע! אים צו אפריבטן, אזוי !א?! מיר ! אים (רעם פםה־אפער), רו רייגער (נאט) וואם וווינט אין הימ?, ריכט אוי!* די פון וועצכער.ננ עיס איז נעזאנט נעמאר!: יוער קע! זיי צייק? פיר אי! ניכ! די ם?אנצן פון דיין עפראצ?י

אך ציו! מיט נעזאננ. באפרייסע נ איבער א יאר ״ אין ירושלים!

הגדה של פסח נורא הוא. סגיבהוא. עזוז הוא. פודה הוא. צדיק הוא. יבנה ביתו בקרוב. בשזרה ב$הרה, ממינו בקרוב. אל בנה. אל $נה.

בנה ביתך בקרוב. ךךוש הוא. רהום הוא. שדי הוא. תקיף היא. יבנה ביתו ^כןרו־ב. במהרה במהרה, בימינו בקרוב. אל בנה. אל בנה. בנה ביתף בקרוב:

אחדמייוקס. אחד א;י יודה. אחד אלהיגו £#3#ימ ובאח״.ם ^ 3 ת ל^רית. אוזר אלקינו ^ ו ו ו ל ם אני יון?. מ ז ^לםמיימןמ. $

. #ל£וה אני י0־$. ^ל^והאגות. עיני לחות ד^רית • אוזד ^ ו ?ןלצזהמי י »לה:ני ^גשקים י?אךזן: *

ארבע מי יודע. ארבע אני יודע. אךכע אנ$הות. £ל>11ה אבות. ש;ילחות ח־רית. אדוד אהיהינו ?ןבעומים ובארץ:

חמ?צה מי יוךז • חמעוה אנייודןו. 0מ*זה חומ£וי-תוךה• ארג?! אמהות.י לחות ה^רית. אחד ולקינו שכיקום ו?אךץ: ־ ?לשה אבות, #

ש$זה טי יוןע. י*#שה אני יוך5. #?זה סךרי ratftj• חמ?וה חין$י תורה:מ וב:ארץ. י ^ כ אךבע $8ו6ית. צולקוהאבות. ש;י לחות הברית. אחד הלחינו #נעה ,ימי $זבי1א. 2#וה מדרי מ#נה. ש^עה מי יוך^. ?גבןגה אני יודע. ש ךמ^זה חומ#י תורה. ארבע אצהות. #ל#ה־ אבות < $\ לחות ה3רית. אקד

: ץ ך מ י ם ו ^ ב ז »לקי« ן. « י 3 #מוןד, מי יודע. ?ומונה א;י יוד?. יזמינה ,ימי מילה. ?!וגעה ןמי $י לחות זי תורה. ארבע א^הות. ?זל?זה אבות. $ זה הךרי משנה, חמיגזה חומ ?ז

הברית. אחד אלהיני ?ובשקים ובארץ.ה. ?זמונה ימי מילד» תשעה מי יודע• ת^זעה אני יודה. ת^קה ירהי לי ?זבעה למי שבתא. ששה סדדי מצזנה• ,חמ,שה חומ^וי תורה• ארגיע א&ןהות.

קולשה אבות. ש;י לחות הברית. £תד אלהיני ?ןגקזקןמ ובאךץ.1 גךסי לו^ז. יזמינה י ^ * * מ י . י ה ד| י י יייע• ^ עשרה מי יורע. עקירה « למי מילה. ?זבעה ימי שבתא. #?זד. סךדי משנה• ןא#ו! •חי$*זי חוךה. א!=3ע

אמהות. של?ה אבות• ש;י לחוח ס?דת. ^חד י?עךץ •


Puro es, unico es, lleno de vigor es, docio es, rey es, temible es, sublime es, poderoso es, redentor es, justo es; que reedifique su templo en breve y con rapidez, pronto y en nuestros dias. |Oh Dios, reedifical |Oh Dios, reedi-fical !Reedifica tu templo con prestezal

Santo es, misericordloso es, omnipotent es, firms es; que reedifique su templo en breve y con rapidez, pronto y en nuestros dias. ]Oh Dios, reedifical Oh Dios, reedifica, reedifica tu templo con prestezal ן

iQuien sabe lo que designa uno? Yo se: Uno es nuestro Dios que reina en el cielo y en la tierra. I Qui en sabe lo que designa dos? Yo se: Las dos tablas de la alianza. Uno es nuestro Dios que reina en el

cielo y en la tierra. iQuien sabe lo que designa tres Yo se. Los tres patriarcas de Israel: (Abraham, Isaac y Jacob). Dos tablas

de alianza, unn es nuestro Dios que reina en el cielo y en la tierra. iOuien sabe lo que designa cuatro? Yo se. Las cuatro madres de Israel: (Sarah, Rebeca, Raquel y Lea). Tres

patriarcas, dos tablas de alianza, uno es nuestro Dios que reina en el cielo y la tierra, 1 iOuien sabe 10 que designa cinco? Yo se. Cinco libros de la Torah, cuatro madres, tres patriarcas, dos ta•

bias de alianza, uno es nuestro Dios que reina en el cielo y en la tierra. iQuien sabe 10 que designa seis? Yo se. Las seis partes de l a Mishnah (explicaclones y comentarJos sobro

la Torah), cinco designa a los cinco libros de la Torah, cuatro designa las cuatro madres de Israel, tres designa los tres patriarcas de Israel,, dos desig-na las dos tablas de alianza, uno es nuestro Dios que reina en el cielo y en la tierra.

iOuien sabe 10 que designa siete? Yo se. Siete designa los siete dias de la semana, seis designa las seis

partes de la Mishnah, cinco designa los cinco libros de la Torah, cuatro de• signa las cuatro madres de Israel, tres designa los tres patriarcas de Israel, dos designa las dos tablas de alianza, uno es nuestro Dios que reina en el cielo y en la tierra.

iQuien sabe 10 que designa ocho? Yo se. Ocho designa los ocho dias para la circuncision (desde el dia del

nacimiento), siete son los dias de la semana, seis son las seis partes de l a Mishnah, cinco son los cinco libros de la Torah, cuatro son las cuatro madres de Israel, tres son los tres patriarcas de Israel, dos son las dos tablas de allan-za, uno es nuestro Dios que reina en el cielo y en la tierra.

iQuien sabe lo que designa nueve? Yo se. Nueve son los nueve meses para el alumbramienlo, ocho son los

dias que oreceden a la circuncision, siete son los dias de l a semana, seis son las partes de la Mishnah, cinco son los cinco libros de la Torah, cuatro son las cuatro madres de Israel, tres son los tres patriarcas de Israel, dos son !as dos tablas de alianza, uno es nuestro Dios que reina en el cielo y en ia tierra.

iQuien sabe 10 que designa diez? Yo se. Diez son 103 mandamientos de Dios, nueve son los nueve meses

para el alumbramienlo, ocho son los dias que preceden a l a circuncision, sie• te son los dias de la semana, seis son las paries de la Mishnah, cinco son !03 libros de la Torah. cuatro son las cuatro madres de Israel, tres son los tres pa-triarcas dn Israel, dos son las tablas de alianza, uno nuestro Dios que reina en el cielo y en la tierra.

הגדה של פסח אחד flpy• מי יודע. אחד עשיר אני יודע• אחדי?ער כיקכי״א. nrfcp דבריא. וזוועה -ירחי לדה, ?ומונה ימי מילה. שב^ה ימי שבתא. שבהסדרי משנה.. אןזד ח י ר ךמשה חימעזי ת!ךה. אתיע »8ןהוח. ^ל>ןח אבות. >ןן{י לחות מ

אלהיני ?יב^ים ובזןךץ.

ר £זגיס עשיר מי יו^ע. ?זגים עשיר אני יודע. (צגים עשיר ?צבטןא. אחד ^ כילג;א. עעיךה דבר,יא • השעה ירחי לדה. שמונה ימי מילה. שבעה ימי שבתא. #?זה בךרי מ?זנח. חמשה הימ?וי דורה. ארבע אמהות. ?ול?וח אבות, שני לחות

ד|ךית< אחד אלקינו שבשמים ובארץ.

קזל?זה ן1ע1'ר מי יוךע. ?זלשה עשיר אני יוקע. עלשה עלר מר*א. ?זנים עק\ר שבטלא. אחד עשיר כוכביא. עשיךח ךבר;א • ת?ועח ירחי ליךה • ?ומונה ימי מילה. ?יבעה למי ^בתא. ששה מדדי מ?וןה. חמ?וח חימשי חוךר״ טךבע אמהות.

וד אל חמו ?ובשקים ובאךץ. ?זל?זה אבות. ?וני לחות חברית. א

חד גדיא. סד גדיא. תבין אבא בתרי זוזי. חד גדיא. • חד גדיא:

T : ־

ואתא שונרא. ואכלה לגדיא, דזבין אבא בתרי זוזי. הד גדיא.ד : ד 1 יי \ * T י t ״ ״ ־ ~ ; ־ ד ; : T ! :

J הר גדיא T : ־

ואתא כלבא. ונ#ך לשונרא. דאכלה לגדיא. דזבץ אבא1 - 1 • ־ ד : ; ־ : T; »; 11:ד: :T:־ T T :

בתרי זוזי. הד גדיא. הד גדיא:T ־־ ; ״ ״ ־ ־ : *

ואתא חוטרא. והכא לכלבא. דנשד לשונרא. דאכלה לגדיא.T י J: 1 , : -I-T :1 T • • י 7 : T : T : T ד : ;

רזבץ אבא בתרי זוזי. הד גדיא. הד גדיא: ואתא נורא. ושרף לחוטרא. דהכא לכלבא׳. דנשןי לשונרא.

ךאילה לגךיא. דזבץ אבא בתרי זוזי. הד גדיא.; הד גדיא: ואתא מיא. וכבה לנורא. דע\רףילהוטרא> דהכח לכלבא.

ו 1 ;ך : י ד • • ־ ז ז : ז ; ז : _ T I ־ T :


iOuien sabe lo que designa once? Yo se. Once designa las once estrellas (que Jose vio en su sueno), diez

son los mandamientos de Dios, nueve son los meses para el alumbramiento, ocho son los dias que preceden a la circuncision, siete son los dias de la se-mana, seis son las partes de la Mishnah, cinco son los libros de la Torah, cualro son las cuatro madres de Israel, tres son los tres patriarcas de Israel, dos son las tabtas de alianza. uno es nuestro Dios que reina ert el cielo y en 1 a tierra.

. p.Quien sabe 10 que designa doce? Yo se. Doce designa las doce tribus de Israel, once son las estrellas, diez •

son los mandamientos de Dios, nueve son !05 meses para el alumbramiento, ocho son los dias que preceden a la circuncision, siete son los dias de la se-mana, seis son las partes de la Mishnah, cinco son los libros de la Toiah cuatro son las madres de Israel, tres son los patriarcas de Israel, dos son las tablas de alianza, uno es nuestro Dios que reina en et cielo y en la tierra,

iOuien sabe lo que designa trrce? Yo se. El numero ttece designa los trece atributos de Dios, doce son las

tribus de Israel, once son las estrellas, diez son los mandamientos, nueve son los meses del alumbramiento, ocho son los dias que preceden a la circunci-sion; siete son los dias de la semana, seis son las partes de la mishnah, cin-co son los libros de la Torah, cuatro son las madres de Israel, tres son los patriarcas de Israel, dos sort las tablas de alianza, uno es nuestro Dios que reina en el cielo y en la tierra.

• Un cabrito, un cabrito que compro papa por dos zuzim. .׳ !El cabrita, el cabritol El gato ileno de astucia estaba en acecho, se Ianzo contra el cabrito y

10 devoro. !El cabrito, el cabrito ןEl perro, indignado a l ver correr la sangre Inocente, acude y llsno d3

furor, estrangula al gato que devoro al cabrito. !El cabrito, el cabrito! Enlopces el palo se adelanta amenazante, se descarga sobre el y corrigs

al perro que estrangulo al gato que devoro a! cabrito. .!El.cabrito, el cabritol 'Irrilado contra tal jnjusticia, el fuego no titubea y consume el palo quo

corrigio al perro, que mordio a] gato, que habia devorado al cabrito.. El cabrito, el cabritol ן \ .׳'

ווז־ איי) צינעלע, איי! צינעצע וואט רער פאטער האט נעקויפט פאר צורי ווזים. איין ואוזא או! עם איז נעקוטען די קאץ און האט אויפנענעםן דאס צינעלע, מאם רער פאטער

האט נעקויפט פאר צומי זוזים. איין צינעלע, איין צינעצע.ם דער פאטער האט נעקויפט פאר צוויי זוזים. איי! צינעצע, איין ציגעלע. א דאם צינעאע, מ

נט, וואט האט נע הו ואוזא און עם איז נעסומעז דעו־ עטע?ן און האט נע׳צלאנן רעם'ים! די ?»'{, וואט האט אויפנענעסן ראם צינעלע, וואם רער פאטער האט נעהויפט פ<6ר צורי נ

זים. איי! צינעלע, איי! צינע?ע. !ו ואוזא און עם איז נעקומע! דאס פייער או! האט פארברענט רעם עטעסן, מאם האטס האט אויסנענעהן ראם צינעאע, וואס רער א ס האט נעביסן ידי קאץ. מ א נעש^אנן רעם התט, מ

פאטער האט נעהויפט פאר צוויי זוזים. איין צינעלע, איין צינעצע. ואתא און עס איז נעקוטען דאם וואםער או! האט פארצאיג!! רעם פייער, וואם האטס האט א ס האט נעשלאנן רעם הונט, וואם האט נעביס! די קאץ, מ א פארברענט דעם ׳טטעקן, מ אויפנענעסן ד$ה *ינע?ע, וואט רער פאטער האט נעסויפט פאר צמיי זוזים. איין צינע^ע, איין

י ציגעלע. י

הגדה של פםח רנשך לשונרא. דאכלה לגדיא. דזבין אבא בתיי זוזי. הדגדיא.

חד גדיא:T ; י

ואתאתורא. ושתא למיא. רכבה לנורא. rnkn להוטךא.T : T I ; T: 1 ~ :TT: T IT: ־T« : 1

ךהכא לבלבא. דנשד לשונרא. ךאצלה לגךיא. ךזבין אבא בתרי זוזי. הד גדיא. הד גדיא:

I : : I ־ ־ ־

ואתאחשוחט. ושחטלתורא. דשתאלמיא. רכבה לנורא.1 : ז 1 I ; ־ 1 : T ; T I ־ •• : ? - : T :

דשרןש לחוטרא. דחכא לכלבא. דנשף לשונרא. דאנלח לגדיא. רזבץ אבא בתרי זוזי. חד גדיא. חד גדיא:

ואתא מלאו־ המות. ושחט לשוחט. ישחט לתורא. דשתאT 1 : ז ־ : •• : 1 ־־ : ד ; vii ־ : ־ י T 1:

רמ״א. רכבה לנורא. דשרה להוטרא. דהכא לכלבא. דנ^ך לשונרא. דאכלה לנריא, דזבין אבא בתרי זוזי. הד גדיא. הד גדיא: ואתא הקרוש ברוך הוא. ושהט למלאך־ המות, דשחט לשוהט. דשתט לתורא. דשתא למיא. דבבא לנורא. דשרףran .להוטרא. דהבאלכלבא. דנשר לשונרא. ראכלהלגדיא י • ־ j ז ; ״ ; T ; 1 : י : : ' ־ ! : T : ־ : ! * : י . : :

אבא בתרי זוזי. חד גדיא. חד־גדיא:& ל ה » מ יי •מ ״מ 1 8 י וזעירימ, און מען *יו $1ו• גוסק «ץ יי די«יס מון • י !כדןט זןגס מען ע !

י וזאתי־*• םין יני*ת מגייס. ין עט! זדען מ»ן ו u n a 0 מ» די «ו«טנ נוזיי 1ננט 0ון 01ח י«י1< 10( ג$ר זןגן וי «י

ל«גמ yi «לן»נן.

€ 7 L A H A G G A D A H DE PESAJ

El agua no pudo presenciar impasible1 este acto brutal y ss apresura a apagar el luego qu<? habia con sum id o el palo, que habia coregido al perra> que habia estrangulado al gato, que habia devorado a l cabrito.

|E1 cabrito, el cabritol El buey que pasaba por alii acelero sus pasos para calmar la sed y as i

bebio el agua que extinguio el fuego, que consumio el palo, que pego a l pe-no, que mordio a l galo, que devoro a l cabrito.

!El cabrito, el cabritol El degollador armado de su cuchillo degiiella al buey, que habia bebi-

do el agua, que extinguio el fuego, que consumio al palo, que pego al perro, que mordio al gato, que devoro a l cabrito-

[El cabrito, el cabritol El angel de la muerte , en busca de una victima h izosu eleccion y de-

gollo al degollador, que habia degollado al buey, que habia bebido el agua, que habfa apagado el fuego, que consumio el palo, que pego a l perro, qua mordio al gato, qut devoro al cabritc.

[El cabrito. el cabrito! Por fin intervino el santo, bendito sea, que hizo perecer el angel de la

muerte que habia degollado al degollador, que habia degollado al buey, que habia beb:do el agua, que habfa opagado el iuego, que habia consumido ei palo, que pego al perro que habia mordido a l gato, que devoro al cabrito,

[El cabrito, el cabritol ("?. (La anl&rior alegoria liene varios senlidos de irrterpretacion, entre otros el aiquienta: El ca-

triro rcpresenla al pueblo de Israel, que segun el Midrash e3 como un cordero acosado por ee-lenta lobos. Los dos Euzim simbolizan las dos lablas de alianza mediante laa cuales Dios con-certo un pacto con el pueblo judio. Loo elementos de diversa indole que intervienen en la ale-gona represenlan, en su orden de aparicion, a cuanto3 han perseguido al pueblo de Israel, co-rno Egfplo, Eabilonia, Grecia, Roma, etc, y as; se demuastrct comci ninquno de ellos escapo ai castigo).

ס א ואוזזז און עם איז נעקוסען רער אקס און האט אויסנעטרוניןען ראם וואסער, מ, וואם האט נעשאאנן רעם הונט, ט פארצאשן רעם פייער, וואם האט פארברענט רעם עטעקן א הם האט אויפנענעם! ראם צינעאע, וואס רער פאטער האט נעקויפט א ים! די ?אץ, מ זואם האט נענ

פאר צוויי זוזים. איי! צינעלע, איין צינעלע.ח האט נעקוילעט רעם א?ם, וואס האט אויס־ וא\ז» און עם איז נעהוטען רער ׳טוחט אט רעם שטעקן, רענ נעטרונקען ראפ וואםער, מאם האם םארלא׳גןן דעם פייער, וואם האט פארנס האט נענים! די האץ, מאס האט אויפנענעסן ראם צינעאע, א וואס האט נעשאאנ! רעם הונט, מ

וואט דער פאטער האט נעקויפט פ8ר צוויי זוזים, איי! צינעלע, איי! צינעצע. ואוזא או! עם איז נעקוסען רער מלאך הטות או! האט נעקוילעט דעם שוחט, וואס האטם האט אויםנעטרונקען ראם וואםער מאס האט םארלא׳שן רעם פייער, א בעסויצעמ רעם אקס. מט דעם־שטעקן, מאם האט נע״^אנן דעם הונט, וואם האט נענים! די סאץ, נ ע ר נ ר א וואט האט פס האט אויפנענעס! ראם צינעאע, מאם רער פאטער האט נעקויפט פ«ר צורי זוזים. איי! א מ

צינע^ע, איי! צינעלע. ואתא או! עם איו נעקוסען הקדו׳ט־ברוך־הוא, או! האט נעקוילעט רעם םלאך המות,ס האט נעיןוילעט רעם אקס, מאס האט אויסנעטרונסען א וואס האט נעתויאעט רעם שוחט, מס האט א ס האט פאראא׳ש! רעם פייער, וואט האט פארברענט רעם ״1טעקן, מ א , מ מאסער דאס.ס האט נענים! די קאץ, מאס האט אויפנענעס! ראם צינעלע, מאם א נע׳שלאנן' רעם הונם, מ

רער פאטער האט נעיןויפט פאר צוויי זוזים. איי! צינעלע, איין צינעיע.יס! רי קאץ, מאס האט אויפנענעס! נט און האט נענ וא\זא און עם איז נעקוטע! רער הו

libro de hebreo (hebreobook)

Documents

org

www

yavne

hebrewbooks

haggadah