libro poesie.indd 1 18/03/2010 20.16greqia, fqinji ynë i lashtë, këtë mikpritje nuk e ka kursyer...

1

Libro poesie.indd 1 18/03/2010 20.16.53

2 3

Arjan Kallço

Korçë

Prefazione di Pierangelo Filigheddu

PAFUNDËSIA JOTE MË DEHLA TUA IMMENSITÀ M’UBRIACA

© Arjan Kallço 2010Edizioni: PrintPoint, Korçë, 2010Impaginazione e copertina: Pierangelo Filigheddu

Libro poesie.indd 2-3 18/03/2010 20.16.53

4 5

Kur një ditë merr rrugën për të udhëtuar drejt vendeve fqinj, në mendje të lindin shumë pyetje dhe dyshime.

A do të gjesh njerëz që të të ofrojnë mikpritje? Si do të jetë kjo mikpritje? Sa do të zgjasë?

Pyetje që në mendje bëhen të vështira kur gjendesh në dhe’ të huaj dhe nuk e di sesi do të shkojë qëndrimi në të.

Mikpritja është një nga traditat më të bukura të njerëzimit dhe kur ajo të ofrohet me gjithë zemër, e ndjen se nuk je më në dhe’ të huaj, por si në shtëpinë tënde.

Greqia, fqinji ynë i lashtë, këtë mikpritje nuk e ka kursyer në gjithë këto vite, bile ka qënë tepër e ngrohtë.

Prandaj ia dedikoj këtë libër të gjithë miqve të mi grekë dhe shqiptarë që me aq dashuri më janë gjendur pranë dhe në veçanti të afërmve të mi në Selanik dhe Athinë.

Ky libër është mirënjohja ime më e mirë që frymëzimi i Lashtësisë më dha në shpirt dhe mendje.

Arjan Kallço


6 7

Non esiste la Poesia. Esiste il Poeta, e la poesia non è altro che il linguaggio con il quale egli

si esprime. È nero profondo di una pupilla affissa sull ’universo, atta a vedere quel che ad altri non è dato vedere. È pelle che vibra davanti alla bellez-za di un corpo, di un manufatto, di un paesaggio. È udito che coglie, raccoglie e registra, è olfatto che giudica e valuta, è gusto che assaggia e assapora la storia dei popoli. È l ’insieme dei sensi che vertigi-nosamente converge verso una sola unica e partico-larissima «sensibilità».

Come il rabdomante vede l ’acqua nelle profon-dità della terra, così il poeta percepisce l ’eterno scor-rere di ogni cosa nei volti, nei luoghi, negli oggetti di ogni giorno. Quotidiana normalità per l ’uomo comune, straordinaria esperienza per chi ha il dono della visione poetica.

Arjan Kallço è un poeta, e dunque anche il suo diario di viaggio, nato dai suoi soggiorni in Grecia, dalla sua Korçë fino a Salonicco e quindi ad Ate-ne, non può che essere poesia. Non v’è altri che lui, tra migliaia di visitatori che a grappoli pavimen-tano l ’Acropoli, ad ascoltare la voce di quelle anti-che pietre, a percepirne l ’eterna bellezza, a nutrirsi del soffio di quei venti che da millenni si insinuano cantando tra lo schietto ergersi delle colonne.

«Colonne» è così anche il titolo della lirica che apre questa raccolta, seguita dalla rievocazione di

Prefazione


8 9

antiche divinità pagane, accostate a volti femminili di oggi ma ancora capaci di incarnare nell ’armo-nia dei tratti l ’essenza di quei passati splendori. La quiete millenaria di Atene, il brulicare di vita sul lungomare di Salonicco, l ’animo combattuto tra il tornare e il restare, la ricerca di un incontro e gli incontri non cercati: ogni cosa è narrata senza ri-sparmiare parole, con una scrittura lussureggiante che rimanda talvolta a Kavafis, il cui nome riaffio-ra nella poesia «Netëve të Athinës».

Forse nessun altro luogo come la Grecia dà modo al visitatore di muoversi nel tempo, oltre che nello spazio, e nulla come la bianca luce delle sue isole o la maestosa solitudine delle montagne rende gli uomini così simili agli dei e gli dei così vicini agli uomini.

Il filo che lega i pensieri del poeta si dipana leg-gero e quasi immateriale tra pelaghi e arcipelaghi, tra l ’attimo immediato ed i secoli passati, per at-terrare infine lucido e preciso sulla carta, lunga scia d’inchiostro che narra e disegna l ’indomabile, in-differibile, inevitabile urgenza che l ’uomo ha del viaggiare. «Non c’è niente, dunque | che mi tenga legato ad un luogo | se non il prossimo viaggio | mio indiscusso guaritore».

Pierangelo Filigheddu

PAFUNDËSIA JOTE MË DEHLA TUA IMMENSITÀ M’UBRIACA


10 11

KOLONAT LE COLONNE

Kolona të përhimëtaqë hijerëndë mbajnë peshën e kohës.Rrudhat janë të njëjtatsi dikur, por sigurisht sot, më të gjeramë fisnike.Urtësia e mbyllur mes mureve të shurdhërnuk mbeti kurrë memece.Kaloj ngadalë përpara tyre:mësues të zellshëmgdhendur mes dishepujsh,figura të heshtura në shekuj.E di fort mirë, sefara e mirë ishte mbjellë.

Colonne che portanoil peso dei tempi.Le rughe sono le stesseforse più profonde.La saggezza racchiusa tra i muri mutinon andò mai persa.Passo silenzioso davanti:maestri diligenti immortalatitra i loro discepoli,figure che non hanno voce da secoli.La buona semenza era sparsa.


12 13

NË ATHINË

Imazhi yt hyjnorsi një mirazh shkretëtirashmë ndjek nga pasnëpër rrugët e pafund të Athinës.Rrekem ta shoh,por papritur më fshihet.I ngjan një loje përshfaqjeshnë pasqyra dritëverbuese.Aty sipër, mes kolonave të Akropolitendesh në folenë e perëndive.Herë Afërditë,herë Dianë.Fati yt është i shkruar:gjithnjë në udhëtimnga lashtësia në kohët tona.

AD ATENE

La tua immaginecome un miraggiomi segue ovunqueper le strade di Atene.Cerco di vederla,ma di colpo si nasconde.È un gioco di apparizioni.Lassù tra le colonne dell ’Acropoliti muovi, nel nido delle dee.A volte sei Venerea volte Diana.Il tuo destino èvagare per sempretra antichità e nuova era.


14 15

PERËNDESHË E HUAJ DEA STRANIERA

Kush je ti bukuroshe e huaj?Një Artemidë, një Dafnë, apo Elektër?Cili zot të krijoi?Tri pyetje enigmëqë s’u jap dot përgjigje.Emri nuk ka rëndësi,thonë është kapistall;as zoti,janë të shumtë, mërzitesht’i kujtosh.Pamja nuk të gënjen gjithmonë,bijë e vendit magjepsës të Perëndive.

Chi sei tu bella straniera?Artemide, Dafne, Elektra?Quale dio t’ha creata?Tre domande a cui non so rispondere.Il nome non importa:posso farne a meno;il dio neppuresono molti, chi se li ricorda?Il buon sangue non mentefiglia della terra degli dei.


16 17

SHTOJZOVALLE KRYEQYTETI

Sikur të mos të të kisha parë,tash do të thosha se je ëndërr e rreme.Por ti kërkon të sfidosh rregullatshtojzovalle e kësaj natekryeqytetase.Për ku je nisur, vallë?Në ndonjë takim ku pasionitë marrë jetë?Shpejt, nxito!Mesnata do edhe një orë që të trokasë.E harrove?Magjia shpejt do të prishet.

FATA METROPOLITANA

Se non ti avessi vistaora direi che non esisti.Invece tu sfidi le regolefata di questa notte metropolitana.Dove stai andando?A un appuntamento?Fai presto!Manca un’ora alla mezzanotte.Te lo sei scordato?L’incantesimo si rompe.


18 19

TI, STATUJË E AKROPOLIT

Trupi yt i përkryerështë pjesë e pandashmee statujave prej mermeriaty mes grave të murosuranë Akropoli.Nudo përballë tejendihen të turpëruara.Ah, sa do të dëshiroja ta prekjapër të parë zjarrin që i jep jetë.Ah, sa do të dëshiroja ta përkdheljapër të ndierë dashurinë. Pormendimet befas u ndërprenëkur tingujt pa shpirttë celularit tënd në vesh më oshëtinë.

TU, STATUA DELL’ACROPOLI

Il tuo corpo perfettoè una statua di marmodelle silenziose donne dell ’Acropoli.Nude di fronte a teprovano vergogna.Avrei voluto toccarloper sentire il calore.Avrei voluto accarezzarloper sentire l ’amore.Ma il pensiero di bruscoè interrottodal maledetto squillodel tuo cellulare.


20 21

NUK DO TË DESHA

Nuk do të desha kurrë që kjo ditë t’i drejtohej fundit.Do të ishte ngushëllimi më i keqpër të dy.Nesër do të nisem. Edhe ëndrrate kanë një fund pashpresë.Edhe po të qëndroja një ditëmë shumë, kurrë s’do tëmjaftonte përt’i bërë të gjitha.Nuk është e përjetshmekur çdo çast ndarja do të trokasë.Fati është një shpagim mizori dashurive fatale.

NON VORREI

Non vorrei che questo giornofinisse.Non c’è peggior consolazione.Domani devo partire.Anche se restassiun altro giorno non basterebbe.È poco.Non sarà eterno,quando il distacco bussa ala porta.Il destino è una vendetta crudele.


22 23

TË DASHURUARIT

Romeo dhe Xhuljetasërish të ndarë nga fati i pafat.Historia bëhet më kuriozedhe pashmangërisht po zgjat.Edhe Shekspirit ky rikthim dashurienë rrugët zhurmuese të Athinëss’i kishte shkuar kurrë ndër mend.Ajo e ngrirë në ballkonin e vetmuartë Veronës po pret princin e kaltërtë mbërrijë me kalë.Ai në tempullin e lashtëmes perëndeshave greke plot hijeshishijon ditët e lavdisë mbi valë.

GLI INNAMORATI

Romeo e Giuliettasono ancora separati dal destino.La storia non vuol finire,incuriosisce tuttora.Shakespeare questo tornareper le strade di Atenenon l ’aveva previsto. Lei sul balcone a Verona attendeil principe che arrivi.Lui nel tempio sta benetra le leggiadre dee in Atene.


24 25

AROMË JETE

S’i gjej dot fjalët e duhurapër ta përshkruarbukurinë tënde,zambak i freskët i kësaj vjeshtekoralinë.Aroma jote më josh, më gjerbsiç gjerb në mëngjes kafenë.Nuk është Channel, as Versace.E jotja është esencëe mbledhur si nektari hileqar,është aromë dehëse.

PROFUMO DI VITA

Per te non troverei altre parole,fiore fresco di questo autunno.Il tuo profumo attrae.Non è Chanel, né Versace.Il tuo è soltanto essenza,profumo di vita.


26 27

NATA NË SELANIK

Është e magjishme natanë Selanik.Rrugët gumëzhijnë nga makinatqë rendin tutje,në horizont përhumben.Bregu cicëronnga njerëzit që në barerufitin kafetë,trotuaret nga varganët qëpeshën e ditës çlirojnë.Kulla e Bardhë - fanar i lashtë ndriçuesnuk flet,prej shekujsh vetëm regjistron:perëndimin e diellit,historinë zonjë.Monumentet e nxirë nga kohanuk nxjerrin më zë.Larg në detin e qetëdritat e anijeve lundruese,duken xixëllonja kërcimtare.

LA NOTTE SU SALONICCO

È magica la notte a Salonicco.Le strade ronzano di macchineche scompaiono veloci a perdersi nell ’orizzonteincalzate dal tempo.Pulsa di vita la rivadi gente che ai barsorseggia il caffèe sul marciapiede, camminando,spegne lo stress del giorno.La torre non parla:da secoli registra i tramonti.La Storia,i monumenti impolverati dal temponon vociano più.Lontano sul mareluci di navi ancorateson lucciole danzanti;su nel cielo gli aerei uccelli che tornano al nido.


28 29

DASHURI TË TJERA

Dashuri të tjera do kërkoj, për të jetuar mijëra jetë, shpirti pa brenga s’jeton, ashtu si deti pa lumenjtë.

ALTRI AMORI

Ad altri amori bussereiper vivere mille altre vite,senza crucci l ’anima si fiaccacome l ’amore senza la lite.


30 31

E NJËJTA KAFENE

Erdha prapë të pi një kafetek ky bar i thjeshtë,pa lukse vezulluesekur dikur thanim etjennë vapën përvëluese të verës.Erdha të pi një gotëme miqtë e mi të dikurshëmtë mirët, të urtët edhe pse pak të thinjur.Vitet ngadalë po i rrudhin takimet;s’ka më ngutje lamtumirash.Në heshtje një e nga njëme biletën pa kthimrrugën e gjatë kanë marrë.S’na mbetet gjë tjetër këtu brenda,veçse kujtimi i ëmbëlnë shëndetet me fundtë gotave pambarim rrëkëlliturdhe mallin e madh që na ka tharë.

AL SOLITO BAR

Son tornato a sorbire un caffèin questo semplice barprivo di luci sfolgorantidove allora spegnevamo la setedell ’arido caldo ateniese.Son venuto per bere un bicchierecon i miei amici di allorabuoni, saggi, brizzolati.Gli anni pian piano allontananogli incontri.Non c’è più fretta nel dire addio:in silenzio, uno dopo l ’altrocol biglietto di sola andatahan dato inizio all ’eterno viaggio.Niente più resta qui dentrose non il dolce ricordo,i brindisi nei bicchieri all ’infinitotracannati e la nostalgia che bussa di passaggio.


32 33

TRENI

Treni përbindësh i metaltëqë pamëshirë fshiu një vegullimidilik karduçian,u nis furishëm drejt veriut.Përpinte rrëmbyeshëm kilometratnë rrugën e lagështkëto ditë fillimviti.Rendin vagonat në hapësirëndonjëherë edhe në mjegullënverbuese gri të ditës.Pas mbeten në progreskilometrat e vetmuara pas braktisjes.Vrapojnë me të dhe pasagjerët e përkohshëmme shpresën e kthimit pasapo kohën për ta ndaluar.Treni nuk u ngjan anijeve kozmike që fluturojnë lart, jashtë çdo force tërheqëse të tokës;aty pasagjerët janë të huaj.

IL TRENO

Il treno, quel mostro di ferroche spietatamente il sogno di Leopardicancellòè partito furiosamente verso il nord.Inghiottiva fremendo chilometrisulla strada bagnata,ai primi giorni dell ’anno nuovo.Scorrono i vagoni nello spazioa tratti nella nebbiagrigia accecante del giorno.Dietro rimangono e cresconochilometri soli, ormai abbandonati.Corro anche io tra i passeggericompagni di un istantesperando di tornareo d’arrestare il tempo.I treni non son navicelle che volano altefuori dalla gravità.Lì i passeggeri son tra loro stranieri.


34 35

KALENDARI YT

Sa jetë do të duhenqë kalendari yt i ndalur,kush e di se ku qëndron i varur,vështrimin ta drejtojë larg?Të flakë tutje përgjumjen që zvarritet përtacisht mëngjesevedhe mbrëmjeve e ndërkallur në dhomë.Kur, pas çdo flete të hequr, ditët realishtdo t’i lexosh? Rrëshqite dorën mbi të gjitha datatpor asnjë syresh s’tu përgjigj. Janë memece në këtë dimër të ftohtënë ditën e ndërrimit të viteve.Janë të burgosura, të fashuara plagëtsi mumjet e balsamosura muzeve.Me to nuk feston dot historia.E shkuara, plakë e shkathët, tash në gjunjëvështron qortuese.

IL TUO CALENDARIO

Quanto tempo è necessarioperché il tuo calendario fermo,appeso chissà dove appesoguardi i giorni avanti?Quando, a ogni foglio staccato,te ne accorgerai?Su tutte le date hai messo il ditoscorrendoci sopra:nessuna ti ha risposto.Sono mute, in questo inverno freddonel giorno in cui si susseguono gli anni.Son come imprigionate, le piaghe fasciatecome mummie imbalsamate in un museo.La Storia non può festeggiare con esseil passato; vecchia arzilla, ora in ginocchioosserva e rimprovera, ma allegra non può gioire.


36 37

QIELL VERE

Me këtë qiell të kaltër verornuk dua të bie prei ëndrrave të pashpirt.I ngjan më shumë një pengmarrjeje,një perceptimi të gënjeshtër qëgjëmon si shkak për zënka planetare.Por zemra krejtësisht e çlirtëprej regëtimave,gjetkë i përçon emocionet.

CIELO D’ESTATE

Sotto questo cielo d’estatenon voglio abbandonarmiai sogni.Ti tengono in ostaggio.Percezione falsa di passione,pretesto di litigio.Il cuore libero, rilassatotraffica altrove le sue emozioni.


38 39

DY SMERALDE

Sytë e tu, oj vashë, e panjohurme dy smeraldë vezullues më ngjajnë.E ndjej tundimin e tyre drithërues.Unë jam nëndetëse që mezi prestë zhytem,i dashuruar marrëzisht me thellësitë.

DUE SMERALDI

I tuoi occhi, o ragazzasono due smeraldiche mi tentano.Son come un sottomarinosul punto di immergersi.Innamorato della profondità.


40 41

YLL QË NDRIN

Sot me këtë përndritje marramendësei përngjan një ylliqë i verbuar nga dielli i ditëse bën ziliqare xheloze çdo natë.Qëndro këtu pranë mejemë ler të të sodit dhe pak.E shoh s’ka ngushëllim tjetër për mua,e ndiej që në agimvuajtjet s’do më ndahennë çastin kur do kapërceshkëtë prag.

STELLA CHE BRILLA

Oggi splendi come una stellache, offuscata dal soledi giorno,trova la sua rivincitadi notte.Ora stammi vicinoe lasciati ammirare,già questo mi consola.All ’albaancora dovrò soffrire,quando te ne andrai.


42 43

IKONË

Portreti yt si engjëll parajsashi ngjan një ikone të gjallëqë në heshtje trazondetin dhe zemrës simetallaze i fal.Valët fryhen, rritenfrikshëm prekin qiellindhe arsyen e verbojnë.Përlajnë gjithçka të brishtëqë u del përpara.Ah, sa do të desha të t’i puthato buzët e tua plot epshdhe pastaj, pastaj, o e shtrenjta vashë,dhe vdekja do të dukej mall.

ICONA VIVENTE

Il tuo ritratto angelicoè un’icona viventeche tace,agitail mare del mio cuore.Le onde crescono,spazzan tutto via,travolgon la ragione.Quanto vorrei baciarele tue labbrae poi, e poinon mi dispiacerebbe morire.


44 45

PO FSHIHEN ËNDRRAT

Ëndrrat po treten, bilepo humbin dhe forcën fisnikeqë kishin dikur.Po të harroj edhe ty më duket,zërin tënd të hijshëm si bilbil.Kujtimet po kërcënojnë me grevëtë përgjithshme dashurinë,me bllokada arratisjesh prej marazit.Kontaktet e zjarrta mund ta kishin zbuturkohën që rrjedh mendueshëm,mund ta kishin ndalur hemorragjinëqë braktis një vend.

STANNO SCOMPARENDO

Stanno scomparendo i sogni,perdono la forzache avevano un tempo.Mi sto scordando di te,della tua dolce voce.I ricordi si ribellano.I ricordi avrebbero forse potuto alleggerireil peso del tempo che fugge.


46 47

S’DO T’I SHOH MË

Sytë e tu të kristaltë po përhumbentutje në horizontin e ndezur,po davariten si shtegu i bardhëqë lënë pas meteorët e padurueshëmtë gushtit namusqar.Ndruhem se nuk do t’i shoh më kurrë.Dije, sy të tjerë miklues në zemrën time martiredo t’i ndriçojnë të tutë.

NON LI VEDRÒ PIÙ

Svaniscono i tuoi occhi,si perdono lontano nell ’orizzonte,come la scia che lascianole stelle cadenti d’agosto.Non li vedrò mai più.Altri occhi dolcinel cuore martireillumineranno il tuo volto.


48 49

NË BAR ME MIQTË

Një tavolinëdhe tre miq ulur shqiptarishtnë një bar.Një kafe të ngrohtë porositurtek banaku,një shikim joshëstavolinës ngjiturdhe shumë mendimeprej emigranti atë mbrëmje më kanë ngar’.

AL BAR CON AMICI

Una tavola,tre amici al bar,un caffè,uno sguardo ammiccantealla tavola accantoe tanti pensieri,tanti pensierida emigrante.


50 51

DO T’I PËRSHKOJA

Po të mundja, ah, vetëm po të mundjatë gjitha rrugët e tuado t’i përshkojapër të ta gjetur atë vajzë.Kalimtarët një e nga njëdo t’i ndalja, do t’i pyesjapër ty,edhe numëratorin telefonikdo ta shfletoja i zhytur pafrymë deri në babëzi.Por ti e di shumë mirëqë dot s’të arrij.Do pres lajme prej rastësisë tekanjoze që si penelopë e paepur do rrëmojë,nëse itinerarin tënd do ta prij’.

CALCHEREI

Se potessi calchereitutte le stradedi questa grande cittàper trovarti,chiederei a tutti di te,leggerei tutte le pagine giallepur di sentirti.Lo sai benissimoche non posso rintracciarti.Mi affiderò alla fatalitàche è regina di ogni incontro,se mi farà saper la tua strada.


52 53

TRISHTIM I HUAJ

Sa bukur vallëzojnëflokët e tu lëshuarmbi shpatullat delikatedhe lozonjare.Lëvizje e përkryer harmonike,sinkroni hiresh.Por çudi, vërtet sa çudiky trishtim i pabesë në fytyrën tënde pikturuar.

STRANA TRISTEZZA

Come danzano benei capelli scioltisulle spalle delicate.Moto perfetto e allegro.Strana tristezzasul tuo viso da bambola.


54 55

GJOKSI YT

Në gjoksin tënd të butëdua ta mbështet kokën timetë lodhur sot nga qindra mendime.Është njëlloj sikur të hysh në një kopësht të freskëtme lule harlisurku lulja më e bukur je ti.Pa më lër të pushoj pak,edhe pse se unë e dise përpëlitjet joshësedo ta tronditindhe dridhjet pa zhurmë të zemrësdo ta gëlltitin.

IL TUO SENO

Sul tuo seno seducenteposerei il capo,come in un’oasi di pace.Lì riposerei un po’.Ma non v’è certezzache i balzi travolgentie i battiti del tuo cuoreme lo consentiranno.


56 57

KUSH TË KA PARË

Kush të ka parë, lehtës’mund të të harrojë.Kush të ka njohur, papriturs’mund të të braktisë.Tani po e kuptoj sa më dhemb ky trishtim im, portashmë ti je larg.Na ndajnë dete, vendedhe mijëra km kaptuar.Çdo çast e pyes veten: po tipse heshtur po rri?A nuk i kapën sinjalet ?Mesazhet nuk flasin më prej kohësh,diku pushojnë fshehur mes sitesh.Mendja është e mbyllur në kllapi.Edhe zemrat nuk rrahin më,të dorëzuara dhe pashpresëdergjen në vetmi.

CHI T’HA VISTA

Chi t’ha vistanon potrà mai dimenticarti.Chi t’ha conosciutanon potrà mai abbandonarti.Adesso mi accorgo.Adesso comprendo.Ormai son lontano.Ci dividono mari, terre,strade, chilometri.Tu sei sempre là muta.I messaggi non parlano più,la mente non pensa più,il cuore non batte più.


58 59

SIKUR TË MË FALJE...

Ah, sikur të më falje një shikimnjë shikim të qeshur,dhe më pas do ta shihje vetë,si do të borëronin petaletmbushur me aromë,thurrur me lavdi.Bukuria jote rinorema zgjoi zemrënprej kohësh disi ndrydhure lënë peng në arrati.Por ti e heshtur s’më përgjigjesh.Një hall e ke më duket.Udhëtimi është i gjatë këtë ditë dhe tek stacioni i fundit të trenitshpresoj të trokas tek ti.

Selanik-Athinë 1998-2008

SE TU MI DESSI...

Se mi rivolgessi uno sguardo,mille volte ti direi grazie,perché la tua freschezzaha risvegliato il mio cuore,da tempo addormentato.Ma tu silenziosa lo neghi.Forse una ragione c’è.Il viaggio è lungo.Spero di scoprirloprima di scendereall ’ultima fermata.

Salonicco-Atene 1998-2008


60 61

ÇAST PAUZE

Mbi ca shkëmbinj të mekurzgalemat po pushojnë të qetë.As fishkëllima grishësee sirenës së trenit nuk i temb dot më.Po shijojnë ëmbëlsishtnjë ditë relaksiqë jeta e ngartë u fal.E nesërma s’dihet ç’sjell.Edhe deti poshtë tyresot nuk është i dallgëzuardhe era e çmendur gjetkëdufin vrullshëm po shfren.Prandaj ndihen udhëtarë soditës edhe pse për pak kohë, pormjaftueshëm pa asnjë duel.Betejat e përhershme në fluturimkur vërsulen furtunatnuk bezajnë më. Armët janë të flakura tutje atje tej:të ftohta shndritin pajetë.

MOMENTO DI PAUSA

Sugli scogli silenziosile procellarie riposano tranquille.Neanche la sirenadel treno in marcia fa più loro paura.Stanno godendod’un giorno di pausache la vita concede.Le forze van ristorate.Domani non si sa mai.Il mare sotto i loro piedioggi non è furioso eil vento folle da qualchealtra parte sfoga la propria ira.Così i gabbianisi senton viaggiatori almeno per un po’:meditabondi in questa giornata di splendido agosto.Le quotidiane aeree battaglienella tempesta in attosono assenti, e le armigiaccion solitarie e depostelontano.


62 63

NË ISHULLIN E RODIT

S’e kuptoj se ç’bënnë ishullin e lashtë të Rodit,aty ku statujat gjigandedikur të veshura me përjetësikoha i rrëzoi pa mëshirë.Tash janë copa metaliqë mëzi dukentë ndryshkura zhytur në det.Rënkojnë me shpresëne shkëlqimit të dikurshëm. Pore dinë se e shkuara është ndalur,nënshtruar pa shërim.Po ti, çfarë bënmes shtojzovallesh që endefatet e botës përpiqen të endin?Apo je bërë dhe ti e tillëdhe diçka kërkon të kurdisësh?Unë nëpër dete po bredh, por dot kurrë s’i pashë.Nata po bie ngado dhe gjithçkapo dremit.Vetëm hëna e plotë në qiellështë bashkëudhëtarja ime besnikee pagjumë.

SULL’ISOLA DI RODI

Non so che tu faisull ’isola antica di Rodidove statue gigantinate dal culto dell ’eternoil Tempo fece abbattere.Ora son pezzi di metalloche giaccion rugginosidi mare,gemono arresi in attesa di gloria.Lo sanno,il passato si è fermato, sottomessoe senza speranze.E tu, e tu che faitra fate che ancora cercanodi tessere le sorti del mondo?Forse anche tu lo sei diventatae qualcosa stai tramando.Mentre io per i marivado errando, masenza averle viste mai.Il buio si spande dovunque,soltanto piena la luna nel cieloè ospite insonne.


64 65

NJË JETË NË UDHËTIM

Nga udhëtimi në udhëtimo lundërtar, i palodhurmes rrugësh e detesh.Sa e pafund kjo botëku çdo pikë mbi të shpresonnjë prekje të lehtë nga dora e poetitdhe ftesa si lajmëtarja e bindur niset, por s’vonon.Trageti si klithmë shurdhueseafër ishujve të përgjumur grekëpo çan.Kryeneç guxon në rrugën e vet.Eh, ç’u bëra dhe unë lundërtari regjur! Ç’t’i bësh?Një kapriço thellë përkundurnë vite: nëpër qiej të fluturoj.S’më mban më të lidhurasgjë me asnjë vend,veç udhëtimit të radhësdhe vende që dua të pushtoj.

UNA VITA VIAGGIANDO

In viaggio e di nuovo in viaggioinstancabile navigatoreper le strade e per i mari del mondo.Sperduta è questa nostra terra eogni angolo sognaun tocco cortese sul globo.Tra isole infinite grechesonnolenteil traghetto si fa strada.Caparbio si ostina sulla sua rotta.Son divenuto anch’io navigatoreindomabile: che ci vuoi fare?Un capriccio gelosamente custoditoda bambino:diventare aviatore.Non c’è niente, dunque, che mi tenga legato ad un luogose non il prossimo viaggio:mio indiscusso guaritore.


66 67

TUNDIM

Një copë letër e ngjitur mbi murduket se syrin ma shkelie dëshirën ma zgjoi. Prej ditësh sillej rrotull,në kërkim të çastit fatalqë me shpirtin të mëkatonte,ashtu si pulëbardhat mbi ujin e përgjumë që sipër dallgëve delirojnë.Nxitonin valët mbi majat e tyre, malli nxitontenxitonte dhe pena në dorë ca vargje mbi letër të krijonte.Pa tundiminkjo botë s’do ekzistonte.

TENTAZIONE

Un pezzo di foglio attaccatosul muroha risvegliato in me il desiderioda giorni addormentato,come la pietra gettatasull ’acqua assopitafa partire le onde per un ennesimoviaggio, e la nostalgia delicatamente vi s’è adagiata sopra.Correvano le onde sulle crestee con esse la nostalgia correva,correva la penna nella mia manoperché sulla carta altri versiscriver potesse.Perché stupirsi ormai?Senza tentazioniquesto mondo non esisterebbe.


68 69

PERËNDESHË ATHINASE

Kokën ktheve befasperëndeshë athinase e paputhursikur nuri i lashtësisë mbi ty të kishte derdhurgjithë artin e vet.Shikimet tona padashuru ndeshën dhe mbetëm pa fjalë ngrirë.Çfarë doje të më kujtojemua poetin, me kryeqytetin dashuruar,se bukuria është mrekulliapo shkatërrim?Çfarë doje të më thoshemua poetit, me detin dashuruar,se lavdia është emërapo trill?

DEA ATENIESE

All’improvviso hai voltato la testaDea d’Atene piena di orgoglio,come se la grazia dei tuoi antenatisu di te avesse ogni magia versato.Che volevi ricordare a mePoeta innamorato della capitaleche la bellezza è meraviglia orovina?Che volevi dire a mePoeta innamorato del mareche la gloria è nome o avidità?I nostri sguardi inevitabilmentesi sono incrociatie senza parole sono rimastighiacciati.


70 71

NETËVE TË ATHINËS

Kur netëve të Athinësnga pagjumësiatë ndihesh vetëmmos u ep,mos u ligështo.Tek bregu i detitndale vrapin.Kilometrat zgjatin pakkur zemra ditë e natë për dikë nuk fle.Me sytë e tu drithëruesshih nga Perëndimikur dielli ndaj të ngrysurqiellin do përskuqë.Kërkoi jehonës, mikes së ndrojtur,një përgjigje joshëse,tek brigjet përballëmua do më gjesh.

NELLE NOTTI DI ATENE

Quando nelle notti ateniesiper l ’insonniati sentirai sola, non lasciarti andare,non arrabbiarti.Alla riva del mareferma la tua corsa.I chilometri sembrano millimetriquando il cuore per qualcunobatte.Con i tuoi occhi lacrimantiguarda verso l ’Occidentementre il sole all ’imbrunirearrosserà il cielo.Chiedi all ’eco una rispostainebriante:sulle coste di fronteio ci sarò.


72 73

ME KAVAFISIN

Në mëngjes herëtqyteti i pafundi drejtohet heshtjes.Jeton pagjumësinë shekulloreplot histori.Në ballkon tek prisja zbardhjenpadashur e zgjova Kavafisin, duke mërmëritur ca vargje të tij.Poeti u shfaq nga parajsae teksa zbriste me dritëne ftova të shkruanim poezi.Qyteti e di se kjo heshtjeështë një çast pauzekalimtareqë i duhet agut kokëshkretë.Zhurmë avionësh guximtarëçajnë qiellin e qetë,zhurma hapash në rrugëpo e zgjojnëqytetin përkohësishttë pajetë.

CON IL SOMMO POETA

Al mattino prestola città infinita volgeal silenzio.Vive la sua insonnia secolarepiena di Storia.Sul balcone pensierososenza volerlocon i suoi versiKavafis ho risvegliato.L’ho invitato a raggiungermied assieme scrivere poesia.La città lo sache questo silenzioè un momento di pausa passeggeroutile all ’aurora caparbia.Rumori di aerei coraggiositagliano il cielo sereno,rumori di passi sulla stradavan rianimando la città di vita.


74 75

PAFUNDËSIA JOTE MË DEH

Eh, sa herë, e lashta ime,nëpër rrugët e tua pambarimu deha me pafundësi.Ec e ec, më shumë se muadrejt fundit që s’dukej në horizontato vraponin. Një maratonë pa kufij kohorë.Ja kështu janë poetëtdikush ndriçohet,ndërsa unë dehemdehem prej teje, me pafundësinëtënde deri në marrëzi.Ia them këngës, ia marr vallese gdhij, se nga pafundësiadehet dhe poezia.Një pushim të shkurtërnëpër stacionet e panumërt, ndërsambi kokëpëllumbat e bardhë, mes imazhesh legjendaremë sillnin shplodhjedhe shpirtin ma mbushninme shenjtëri.Më mirë ndalesat të mos mbaronin:fundi është vetmi,pafundësia liri. Athinë-Patra, Verë 2009

LA TUA IMMENSITÀ M’UBRIACA

Eh, chissà quante voltesulle tue strade infinitemi sono ubriacato dell ’immenso.Camminando camminandoesse più di meverso la fine che non s’intravedeva maicorrevano.Una corsa irrefrenabilecontro il tempo.Così sono fatti i poeti:c’è chi si illumina,mentre io mi ubriacomi ubriaco di te, della tua immensitàe faccio follie.Canto, ballo fino all ’albae scrivo tante poesie.Qualche pausa obbligatoria alle fermatee le colombe biancheportatrici di immagini storichemi davano pace,mi colmavano l ’anima.Meglio che le fermate nonfiniscano mai,la fine è prigionial ’immenso è libertà.

Atene-Patrasso, Estate 2009


76 77

PERMBAJTJA SOMMARIO

Hyrie ........................................................................... 7Kolonat ...................................................................... 10Në Athinë .................................................................. 12Perëndeshë e huaj ...................................................... 14Shtojzovalle kryeqyteti .............................................. 16Ti, statujë e Akropolit ................................................ 18Nuk do të desha ......................................................... 20Të dashuruarit ........................................................... 22Aromë jete ................................................................. 24Nata në Selanik ......................................................... 26Dashuri të tjera ......................................................... 28E njëjta kafene ........................................................... 30Treni .......................................................................... 32Kalendari yt ............................................................... 34Qiell vere ................................................................... 36Dy smeralde .............................................................. 38Yll që ndrin ............................................................... 40Ikonë ......................................................................... 42Po fshihen ëndrrat ..................................................... 44S’do t’i shoh më ......................................................... 46Në bar me miqtë ........................................................ 48Do t’i përshkoja ......................................................... 50Trishtim i huaj ........................................................... 52Gjoksi yt .................................................................... 54Kush të ka parë .......................................................... 56Sikur të më falje... ...................................................... 58Çast pauze ................................................................. 60Në ishullin e Rodit .................................................... 62Një jetë në udhëtim ................................................... 64Tundim ...................................................................... 66Perëndeshë Athinase ................................................. 68Netëve të athinës ....................................................... 70Me Kavafisin ............................................................ 72Pafundësia jote më deh .............................................. 74

Prefazione ......................................................................7Le colonne .....................................................................11Ad Atene .......................................................................13Dea straniera ................................................................15Fata metropolitana .......................................................17Tu, statua di Acropoli ....................................................19Non vorrei ....................................................................21Gli innamorati .............................................................23Profumo di vita ............................................................25La notte su Salonicco .....................................................27Altri amori ...................................................................29Al solito bar ..................................................................31Il treno .........................................................................33Il tuo calendario ............................................................35Cielo d’estate .................................................................37Due smeraldi ................................................................39Stella che brilla ..............................................................41Icona vivente ................................................................43Stanno scomparendo ......................................................45Non li vedrò più ............................................................47Al bar con amici ............................................................49Calcherei .......................................................................51Strana tristezza ............................................................53Il tuo seno .....................................................................55Chi t’ha vista ................................................................57Se tu mi dessi... .............................................................59Momento di pausa .........................................................61Sull ’isola di Rodi ...........................................................63Una vita viaggiando .....................................................65Tentazione ...................................................................67Dea ateniese ..................................................................69Nelle notti di Atene .......................................................71Con il sommo poeta .......................................................73La tua immensità m’ubriaca ..........................................75


78 79

Finito di stampare nel mese di Marzo 2010presso la tipografia PrintPoint, Korçë


80

Libro poesie.indd 80 18/03/2010 20.16.54

libro poesie.indd 1 18/03/2010 20.16greqia, fqinji ynë i lashtë, këtë mikpritje nuk e ka kursyer...

Documents