W 1984 roku reżyserowi Łowcy androidówRidleyowi Scottowi zlecono nakręcenie reklamy promującej nowego Macintosha firmy Apple Com- puter. Z perspektywy czasu wydarzenie to ma bardzo istotne historycz- ne znaczenie. Jak zauważył Peter Lunenfeld, Łowca androidów(1982) i komputer Macintosh (1984), których premiery odbyły się w odstępie dwu lat, zdefiniowały dwie estetyki, dwadzieścia lat później ciągle domi- nujące we współczesnej kulturze. Wikłają nas one w coś, co Lunenfeld nazywa „nieustannym teraz". Jedna z nich to futurystyczna dystopia łą- cząca futuryzm i upadek, technikę komputerową i fetyszyzm, styl retro i urbanizm, Los Angeles i Tokio. Styltechno-noirfilmu Łowcy androidów został powtórzony w niezliczonych filmach, grach komputerowych, po- wieściach i innych obiektach kulturowych. I chociaż od czasu premierytego filmu zarówno indywidualni artyści (Matthew Barney, Mariko Mo- ri), jak i cała kultura (postmodernistyczny pastisz lat 80., technomini- malizm lat 90.) stworzyli wiele innych mocnych systemów estetycznych, żaden z nich nie był w stanie zakwestionować wpływu Łowcy androidów na naszą wizję przyszłości. W odróżnieniu od m rocznej, zepsutej, postmodernistycznej wizji Łow- cy androidówgraficzny interfejs użytkownika (GUI, Graphical UserInterface) spopularyzowany przez Macintosha pozostał wierny moderni- stycznym wartościom jasności i funkcjonalności. Ekran użytkownika zdo- minowany był przez linie proste i prostokątne okna zawierające mniejsze prostokąty, przedstawiające poszczególne pliki uporządkowane we- dług siatki. Komputer komunikował się z użytkownikiem, wyświetla- jąc na ekranie prostokątn e pola zawie rające wyraźne czarne czcion ki >Lev Manovich> www.waip.com.pl