Gaat Paars weer aan de slag?Enkele gedachten over de verkiezingen van 12 september

Wat valt er te leren van het visiteren?Kwaliteitscontrole bij Culturele Antropologie

“Over my dead body”The real implications of the European Stability Mechanism

52 6

Gratis

krant

Neem mee

voor en door studenten van de UU, HU en HKU Nr. 13 I oktober 2012 I offl ine

Krantje BoordKrantje BoordKritisch en Onafhankelijk

2 VerkiezingenKrantje Boord

Gaat Paars weer aan de slag?Enkele gedachten over de verkiezingen van 12 september.

Erik Krebbers – doorbraak.eu

Revolutionaire veranderingen zullen er uit parlementaire

hoek niet snel komen, maar helemaal om het even is het natuurlijk ook weer niet wie er in het parlement zitting nemen.

Het zal sommigen wel opgevallen zijn: Doorbraak heeft zich de afgelopen weken weinig tegen het verkiezingscircus aan bemoeid. We zijn eigenlijk maar gewoon blijven doen wat we altijd proberen te doen: verzet opbouwen van onderop. In ons eigen tempo, met ons eigen verhaal. Wat niet wil zeggen dat we de ‘verkiez-ingsactiviteiten’ van andere linkse en pro-gressieve clubs niets vonden. Integendeel, de Internationale Socialisten voerde een prima actie tegen het VVD-congres, op de Krapuul-site waren geinige posters te downloaden tegen diezelfde partij en de FNV keerde zich terecht tegen “de sociale woestijn”. Meer anarchistisch gerichte activisten verbrandden hun stemkaarten of maakten hun over het algemeen gede-gen kritieken kenbaar op de website Ontstemd. De makers van die site wilden “mensen met deze campagne helpen bewust worden dat de broodnodige en gewenste maatschappelijke veranderin-gen niet zullen verwezenlijkt worden door eender welke samenstelling van het parlement. Deze veranderingen zullen we samen moeten afdwingen, van onder op.”

CrisisWat opviel bij de verkiezingscampagnes

en -debatten is dat er nauwelijks werd gepraat over hoe de crisis nu eigenlijk is ontstaan. In 2008 en 2009 werd er nog enorm geschopt tegen de banken, en vorig jaar tijdens de Occupy-beweging zelfs even tegen het kapitalisme an sich, maar inmiddels wordt de crisis door de media bijna als een natuurfenomeen behandeld. Er was onder politici ook geen enkele kritiek op de instellingen en individuen die medeverantwoordelijk zijn voor het ontstaan van die crisis. Want daarmee

moet straks gewoon weer om de tafel worden gezeten. De trein moet immers door, op hetzelfde spoor. Alle partijen willen “vooruit kijken”, hebben “zin in de toekomst” en willen maar wat graag de BV Nederland meebesturen. En dat betekent bezuinigen, snel en keihard, of wat langzamer. Maar dat er geld van de armen naar de rijken moet, dat staat voor zowat iedereen in ‘de politiek’ wel vast.

VerliezersMaar niet alle partijen zullen evenveel

kans maken op meebesturen. Het CDA, de achterbakse christelijke partij die altijd een deel van de progressieve kiezers wist te trekken om vervolgens rechts beleid te maken, is vrijwel weggevaagd. Opge-ruimd staat netjes. Hetzelfde geldt voor GroenLinks, de progressieve partij die meende dat Bruin I onvoldoende econo-misch ‘hervormde’ en Rutte bijvoorbeeld bekritiseerde omdat hij de ontslagbes-cherming niet ‘versoepelde’. De pro-gressieve partij ook die tevergeefs kok-etteerde met nationalistische gevoelens door posters en t-shirts te verspreiden met groot de letters NL erop.

De PVV heeft gelukkig ook flink moeten inleveren, maar dat betekent niet dat Wilders’ nationalistische en racist-ische ideeën daarmee verdwijnen. Integ-endeel, die zijn meer dan ooit gemeengoed geworden, en de partij werd er dan ook nauwelijks nog op aangevallen. Wilders voelt de rechtse tijdsgeest nog steeds prima aan, zoals bleek toen hij voorstelde om de politie koffiehuizen te laten bin-nenvallen om na te gaan of de aanwezi-gen daar wel werk hebben. Migranten en werklozen in een keer pakken, is het idee. Wilders’ razziavoorstel sluit feitelijk en qua gevoel naadloos aan bij de praktijk van het massaal bijeenbrengen en naar vacatures transporteren van werklozen in Rotterdam, en straks ook in Den Haag.

Kiezers winnenDe SP heeft uiteindelijk evenveel zetels

gekregen als bij de vorige verkiezingen. Roemer en een groot deel van zijn achter-ban willen zo graag meeregeren, en ook wat rechtsere stemmen trekken, dat ze gaandeweg meer en meer linkse princi-pes overboord hebben gezet. Tevergeefs, zo bleek dus gisteravond. Het is weinig

Paars: “Het radicale midden dat korte metten maakt met wat er nog aan democratie overschiet door ons verder en verder over te

leveren aan de krachten van ‘de markt’.”

3Krantje BoordCrisis

Op vakantie in CrisislandPersoonlijke verhalen over de crisis in Griekenland

Sander van Lanen

Een zomer in Griekenland, wat merk je nou van zo’n crisis? Als toerist zie je het misschien niet

meteen, maar iedereen weet je wel iets te vertellen.

Tijdens het drinken van een biertje op de boulevard van Thessaloniki vertelt Ruri, een Griekse studente, dat het rustiger is in de kroegen van de stad. Volgens haar kunnen veel mensen het zich door de crisis niet meer veroorloven om ‘s avonds buitenshuis een biertje te drinken. Dit is het eerste antwoord dat ik vind gedurende mijn zoektocht naar hoe de Grieken de crisis ervaren.

Als dit alles zou zijn, zou je denken dat het probleem nog te overzien is. Al is het voor het uitgaansleven van een jonge studente niet erg bevorderend, men kan zich ergere dingen voorstellen. Maar al snel blijkt dat deze studente het nog goed heeft. Een vriend van Ruri, Raphael, die later aansluit vertelt dat hij ein-de-lijk een baantje heeft gevonden. Drie dagen in de week, 12 uur op een dag, voor net vier euro per uur. Een baantje zonder recht op bijstand als hij eventueel ontslagen wordt, een dreiging die constant boven zijn hoofd hangt. Raphael is niet tevre-den, zijn werk in een kiosk is saai en zwaar, maar Ruri

zinvol voor linkse activisten om hun hoop op de SP te vestigen.

Het werd uiteindelijk een race tussen de VVD en de PvdA, of beter gezegd: tussen premier Mark Rutte en Diederik Samsom, want de nadruk kwam meer en meer op de poppetjes te liggen. Samsom wist de PvdA weer in de race te bren-gen door een overtuigend beeld neer te zetten van een zeer sterke man met een overdadig zelfvertrouwen (“ik word de premier”) en een ogenschijnlijke open-heid en eerlijkheid die sterk aan Pim Fortuyn doen denken. Niet zozeer qua inhoud natuurlijk, maar qua impliciete en uiterst patriarchale boodschap: kom bij mij, ik ben sterk en zorgzaam als een vader, ik ga winnen. Met een zeer sterke nadruk op “ik” en veel minder op “de partij”. Eerst het beeld van de winnaar neerzetten en dan volgen de stemmen

vanzelf, zo was kennelijk de strategie. Zo’n populistische aanpak werkt natu-urlijk alleen in een politieke atmosfeer waarin ideologische discussies nog maar een volstrekt onderschikte rol spelen.

PaarsDe VVD, de PvdA en D66 zijn de win-

naars van de verkiezingen, Paars dus. De kans is dan ook groot dat de partijen straks gezamenlijk verder gaan waar ze in de jaren 90 gebleven waren: het verder perfectioneren van de migratiebeheers-ing en de administratieve apartheid, en het verder afbreken van de sociale zekerheid. Meer flexibilisering en pri-vatisering, meer disciplinering van de onderkant van de arbeidsmarkt en het opvoeren van de arbeidsproductiviteit. Waar overal gesproken wordt over het verlies van de extremen en de terugkeer naar het veilige midden, kan men beter

spreken van een heropstanding van het extreme midden. Het radicale midden dat korte metten maakt met wat er nog aan democratie overschiet door ons verder en verder over te leveren aan de krachten van “de markt”. Er gaan her en der al stemmen op dat zelfs wat ons nu rest aan democratie eigenlijk niet geschikt meer is voor deze moderne tijden waarin het kapitaal razend snel rond de wereld schiet. Democratische besluitvorming zou het reageren daarop maar vertra-gen. En ja, de kiezers kunnen dan wel democratisch voor een bepaald beleid kiezen, maar als de financiële markten het daarmee niet eens zijn, dan is het einde verhaal. We zullen het dus echt zelf, van onderop en buitenparlementair, moeten aanpakken als we daadwerkelijk verbeteringen willen. #

Griekse vrouw, met op de achtergrond munten uit het pre-Eurotijdperk.

4 Krantje Boord Crisis

Kwaliteitscontrole bij Culturele Antropologie

Jilles Mast

Nederlandse hoger onderwijs instellingen zijn

afhankelijk van goedkeuring door de Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie (NVAO) om les te mogen geven. De NVAO heeft als doel de kwaliteit van opleidingen te waarborgen en te verbeteren, maar in de praktijk kan het er juist toe leiden dat de echte problemen uit het zicht raken.

Ongeveer eenmaal in de zes jaar worden universitaire opleidingen in Nederland bezocht door een visitatiecommissie van het NVAO, de Nederlands Vlaamse Accred-itatie Organisatie. Deze semipublieke instelling is het orgaan dat de kwaliteit van alle opleidingen in het hoger onderwijs in Nederland evalueert. De kwaliteitsmeting door de NVAO is van het grootste belang. Is de evaluatie positief dan krijgt de oplei-ding een accreditatie en kan zij verder gaan met lesgeven. Een negatieve beoordeling kan in het uiterste geval leiden tot het intrekken van de onderwijslicentie en het opheffen van de opleiding.

Wanneer de NVAO een bezoek aankon-digt gaan dan ook alle alarmbellen rin-kelen. Net zoals horecaondernemingen de keuken extra goed schoon zullen maken voor een bezoek van de Nederlandse Voed-sel- en Warenautoriteit, zo ook gaat ook de bezem door de opleiding. Alle losse eindjes – administratief, inhoudelijk, organisato-risch - worden aan elkaar geknoopt. Er wordt een uitgebreid evaluatierapport opgesteld, waarin staat beschreven wat de doelstellingen van de opleiding zijn, op welke manier wordt geprobeerd deze te bereiken en de mate waarin dit ook daad-werkelijk lukt. Dit rapport vormt de basis van de evaluatie van de NVAO. Het uitein-delijke oordeel volgt na een bezoek waarbij studenten, docenten en het management door de commissie worden ondervraagd.

wrijft hem in dat hij tenminste een baan heeft en dus blij moet zijn. Ze heeft hierin gelijk als je bedenkt dat afgelopen juni de jeugdwerkeloosheid op een percentage van 52,8 procent lag. Volgens Ruri wil één op de vier Grieken het land verlaten, een uitspraak die later wordt bevestigd door Maria. Zij is iemand die blijft in Griekenland, want ze heeft een baan, maar “Zonder baan zou ik ook vertrek-ken”. Bijna iedereen die ik spreek vraagt mij of je in Nederland makkelijk een baan kan krijgen.

Maar ook Grieken met een baan hebben het niet makkelijk. Op Lesbos spreek ik met Kalasis en Elektra, beiden werkzaam op de universiteit, Kalasis in Athene, Elektra op Lesbos. Door het bezuinigingsbeleid van de afgelopen jaren hebben ze een derde van hun salaris moeten inleveren en is de belasting gestegen. Dit resulteert in het feit dat ze het financieel niet kunnen opbrengen om de laatste maan-den de elektriciteit te betalen. Dat zij hier niet de enigen in zijn blijkt als ze vertel-len dat er steeds vaker kinderen flauwval-len op scholen omdat hun ouders niet genoeg te eten voor ze kunnen kopen. Eila, hoofd antropologie aan de Univer-sity of the Aegean, vertelt me dat ze volgend jaar 90% van haar budget moet doorsluizen naar het departement. Als ik vertel dat we in Nederland te horen krijgen dat Grieken op hun 55e met pen-sioen wordt er geschokt gereageerd. In sommige beroepsgroepen is het miss-chien mogelijk, maar mensen bij publieke instellingen gaan ‘gewoon’ op hun 65e met pensioen, terwijl medewerkers van universiteiten moeten doorwerken tot hun 68e. En deze leeftijden golden ook al in tijden voor de bezuinigen.

De crisis wordt niet alleen gevoeld door Grieken. De grote financiële prob-lemen hebben ook gezorgd voor een opkomst van extreem rechts, zo is de pol-itieke partij Chrysi Avgi (Gouden Dag-eraad) sterk gegroeid tijdens de afgelo-pen verkiezingen. Migranten voelen de gevolgen, letterlijk, want steeds vaker worden migranten in elkaar geslagen door leden en sympathisanten van de partij. Een jongen uit Afghanistan die op Lesbos werkt als tolk vertelt dat hij in Athene niet meer over straat durft. De laatste keer dat hij er was, nam hij de taxi vanaf de boot naar zijn afspraak, en daarna meteen weer terug, bang om in elkaar geslagen te worden, of zelfs

gedood zoals in augustus gebeurde met een migrant uit Irak. Volgens Sarah, een professor uit het Verenigd Koninkrijk die in Griekenland werkt, krijg je bij een klacht over migranten het telefoonnum-mer van de Gouden Dageraad mee, om zo een knokploeg te regelen.

Deze overlap tussen extreem rechts en de politie werd duidelijk toen een Griekse krant melde dat meer dan de helft van de politieagenten in Athene op de Gouden Dageraad stemde. Terwijl ik in Ores-tiada zat, een stadje vlakbij de grens met Turkije, liep er een migrant voorbij. Een groep agenten begon tegen hem te praten in het Grieks. De jongen kwam dichterbij en zei in het Engels dat hij ze niet verstond omdat hij uit Afghanistan

kwam. De agenten vroegen of hij honger had, dit was het geval, waarop de jongen door de poli-tie werd uitgelachen en weggestuurd. Deze agenten bleken

te werken voor Frontex, een Europese organisatie die de buitengrenzen van Europa bewaakt. Ook drie Nederland-se medewerkers van de marechaussee behoren tot de organisatie om te helpen met het bewaken van de grens. Frontex beweert een civiele organisatie te zijn, maar maakt gebruik van materiaal van het leger. Een activist op Lesbos vertelt dat Frontex-boten regelmatig de boten van migranten terugduwen richting Turkije om vervolgens gaten in de boten te maken. Om verdrinking te voorkomen, zijn de migranten op deze manier ged-wongen terug te zwemmen naar land. Hiermee voorkomt Frontex dat zij de migranten moeten oppakken, wat er toe zou leiden dat ze meegenomen dienen te worden naar Griekenland. Maar medewerking aan een dergelijk racist-isch beleid gebeurt niet alleen door de politie. In de trein van Alexandroupolis naar Athene worden alle migranten in de laatste wagon, nummer 5, geplaatst waar geen blanke te zien is. In de rest van de trein is geen enkele niet-blanke aanwezig.

Voordat ik naar huis vlieg, praat ik met de 27-jarige Dimitra. Ze is net klaar met een zomerbaantje op Lesbos en gaat terug naar haar huis in Thessaloniki. Als ik vraag of ze hier naar uitkijkt, begint ze te huilen. “Thuis liggen rekeningen die ik niet kan betalen, de huisbaas kan ieder moment komen om mij uit mijn huis te zetten, ik weet niet wat ik moet doen”, is wat ze zegt. #

Wat valt er te leren van het visiteren?

“Als ik vertel dat we in Nederland te horen krijgen dat Grieken op hun 55e met pensioen gaan zijn ze geschokt.”

5Onderwijs Krantje Boord

De taak van de NVAO is het beoordelen van de kwaliteit van de opleiding met als doel deze waar nodig te verhogen. In prin-cipe is deze controle natuurlijk een goede zaak. Onderwijsinstellingen worden betaald met belastinggeld en het is niet meer dan logisch dat daar verantwoording over moet worden afgelegd. Desondanks is het nog maar de vraag of een evalu-atie nu echt leidt tot verbetering van een opleiding of dat problemen juist onder het tapijt worden geschoven. Om terug te keren naar het voorbeeld van de horeca, het is leuk en aardig dat de keuken in ieder geval gedurende één week mooi schoon is, maar dit zegt natuurlijk niets over de rest van het jaar.

De hele manier waarop de evaluaties in het hoger onderwijs verlopen werkt het laatste in de hand. Dat was in ieder geval de indruk die ik kreeg tijdens de proef-sessie voor de beoordeling van de oplei-ding Culturele Antropologie hier in Utre-cht. En dit mooi weer spelen gaat verder

dan ervoor zorgen dat de mannen netjes geschoren zijn en vrouwen een mooie jurk uit de kast trekken – één van de dingen die werd aangeraden. Het docenten- en managementteam is namelijk bezig met het beschermen van haar opleiding. Ze willen immers de goedkeuring van het NVAO om verder te gaan met wat ze het liefste doen. Ze willen niet hun baan en het lot van hun studenten op het spel zetten.

Het buiten hangen van de vuile was is dan ook niet aan te raden. Er werd tijdens deze voorbereidende sessie dan ook expl-iciet gemeld dat de evaluatiecommissie niet gebruikt moest worden om te vragen om extra geld of personeel, ook al is het gebrek aan beiden een groot probleem. De hele opzet van de visitatie zorgt er dan ook voor dat de uiteindelijke beoordeling minder zegt over de opleiding dan dat het zou kunnen doen. De reikwijdte van de evaluatie is niet groter dan wat er intern gebeurt.

Om een voorbeeld te geven. Bij de

bachelor antropologie was het vroeger zo dat elke student haar of zijn eigen onder-zoek mocht doen. Recente bezuinigingen hebben er echter toe geleidt dat er minder begeleiders konden worden aangetrokken waardoor de opleiding genoodzaakt was studenten per tweetal onderzoek te laten doen. Dit wordt betreurd door de docenten, maar voor de proefcommissie was het van belang dat de docenten wisten te verantwoorden waarom ze deze keuze hadden gemaakt. Het gevolg was dat in plaats van het uiten van (terechte) kritiek op de bezuiniging zélf, het besluit voor een onderzoek in duo's werd verdedigd met dat het 'de samenwerking tussen stu-denten zou verbeteren'. Dit hoeft natu-urlijk niet onwaar te zijn, maar het gaat hier wel om een legitimering achteraf. De ware reden van dit besluit was niet het verbeteren van de kwaliteit, maar ging om het zo goed mogelijk verwerken van een opgelegde bezuiniging.

Nu kun je je afvragen of de commissie van het NVAO het juiste platform is om bezuinigingen te bekritiseren. Het gaat ten slotte om het onderwijs en niet om politieke besluiten over waar en hoe kan worden bezuinigd. Aan de andere kant, wat is een evaluatie nog waard wanneer een dynamiek zoals in het voorbeeld hier-boven, in gang wordt gezet. Wat zegt het nog als opleidingen keer op keer een goede beoordeling krijgen, ondanks het simpele feit dat het behoud van de kwalit-eit van onderwijs onmogelijk is als er elke keer minder middelen beschikbaar zijn. De prijs moet ergens worden betaald: minder geld betekent minder docenten, wat leidt tot minder contacturen of een hogere werkdruk. De afhankelijkheid van goedkeuring door het NVAO zorgt ervoor dat dit soort dingen worden afgezwakt om het voortbestaan van de opleiding te verzekeren. #

Wat valt er te leren van het visiteren?

“Wanneer de NVAO een bezoek aankondigt gaan alle alarmbellen rinkelen.” Een koekje van eigen deeg?

6 Krantje Boord Europa & Economie

“Over my dead body”The real implications of the European Stability Mechanism

Alexander Beunder and Joska Ottjes

The focus of the discussion about the European Stability

Mechanism limits itself to a solely national view with arguments as ‘own economy first’. The real implications of the ESM such as the democratic deficit it creates and its neoliberal policies are neglected despite the fact that these are the implications we should really be talking about.

On the 24th of May, the Dutch gov-ernment voted with a vast majority in favor of the ESM, a permanent fund set up to rescue the Euro. The loan capac-ity comprises an amount of 700 billion of which the Netherlands contributes around 5.7 percent. Germany is by far the head contributor followed by France, Italy and Spain of a total of seventeen EU-member states. With the victory of the liberal-conservative People’s Party of Freedom and Democracy (VVD) in the Netherlands on the 12th of Sep-tember combined with a victory for the German Merkel-government at the same day as the German Constitutional Court approved Germany contributing to the ESM, the pro-European and neoliberal mindset has prevailed. The establishment of the ESM has been ratified by the last member state and it has been decided by the minsters of Finances that the ESM should be in scaffolding at the end of

October 2012.But what does this actually mean and

what kind of critique is relevant to dis-cuss at a time when the eurocrisis esca-lates, government cuts are presented as to be inevitable, ministers talk about a bank-ing union and the future of the Greek and Spanish people is insecure?

It might sound as a good idea: the ESM is simply the “permanent” institution that will take over from the temporary fund, the European Financial Stability Facil-ity which has been providing emergency bail-outs to eurozone governments in distress. Praised as a victory for those on the side of ‘European solidarity’, the rules of the game are far from generous. Not even speaking of the complete lack of democratic control over the ESM itself, access to the ESM comes with many strings attached.

First of all, every future emergency loan from the ESM will be provided under strict conditions called a ‘Memorandum of Understanding’. We have seen in Greece what the conditions of bail-outs will probably be: lowering of wages, reducing social services and a forced sell-out of the national economy. Greece has been forced to sell public property on a massive scale. Phone companies, inter-national airports, harbors, post offices, waterworks, weapon manufacturers and railway companies are sold as bargains to mainly German and Chinese compa-nies. The Greek nightmare goes on as the economy keeps collapsing, racial tensions are rising and hospitals are running out of medical supplies.

Secondly, the ESM has a clause, some-

times called the ‘blackmail clause’, which affects not only the bail-out receivers, but all potential receivers. The ESM treaty states “that the granting of financial assistance [...] will be conditional, as of 1 March 2013, on the ratification of the TSCG by the ESM Member concerned”. In other words: to even make a chance of getting ESM funds, member states must have signed the European Treaty on Stability, Coordination and Gover-nance (TSCG). And this is where the neo-liberal nightmare gets even worse...for all of us.

The TSCG, luckily not yet ratified by enough member states, will make all European member states with ‘excessive deficits’ (which are currently 24, includ-ing the Netherlands, which you would expect in crisis-years) subject to an ‘excessive deficit procedure’. This basi-cally means the undemocratically elected European Commission will partly take over your national fiscal policy.

An ‘excessive deficit procedure’ means that a detailed programme of economic reforms, recommended by the European Commission (EC), would be legally binding under ‘EU law’. Not complying with the recommendations would lead to financial penalties of which the Dutch Socialist Party leader said “over my dead body”.

How disastrous these recommenda-tions can be we have seen in Greece. What they would be in the Netherlands we can read in one of the (currently non-binding) EC recommendation docu-ments: an increase in the retirement age and “in particular, the Netherlands should [...] improve the participation of women, older workers and disadvantaged groups with a view to raising overall hours worked”.

So, no, even if a country thinks it could get out of it’s ‘excessive deficits’ - mostly caused by socializing the losses of private gamblers of the financial sector - through increasing taxes on the rich, they would have to do it the neo-liberal way of the European Commission.

What’s ironic is that those favouring all of these self-destructive policies are calling themselves ‘pro-Europe’. #

7

AgendaElke dinsdag met KSU borre-lenen of vergaderen, zie voor data: kritischestudenten.nl

Open KSU Borrel. 21.00 in Cafe de Bastaard, Jansveld 17

Open KSU Vergadering. 19.30 in Boekhandel de Rooie Rat, Oudegracht 65

3 oktoberReading Group: History of Social Movements - Italy in the 60s & the 70s 19.30, Rooie Rat, Oudegracht 65

4 oktoberFrom the squares to the hood: Grass-roots activism in the Iberian Peningsula - Basta! Movie/info-night 19.30, Kargadoor, Oudegracht 36

6 oktoberQueer It All - discussie, film, feest 11.00, ACU, Voorstraat 71

11 oktoberSchone lucht voor iedereen! Dialoog of actie? -Basta! Debat 19.00, Oudegracht 36

17 oktoberReading Group: History of Social Movements - Critical Theory and the Zapatistas 19.30, Rooie Rat, Oudegracht 65

18 oktoberGlobal Day of Action to Reclaim Education ism-global.net/global_education_strike

De wondere wereld buiten je studie Krantje Boord

Dit jaar wordt het programma opgebouwd rond het thema 'vlam in de pan'. Ondanks de crisis en de sociale afbraak is er nog weinig weer-stand en verzet in Nederland zichtbaar in vergelijking met Spanje,

Griekenland of Québec. Wat moet er gebeuren zodat ook hier de vlam toch in de pan zal slaan?

Elk jaar wordt dit festival gehouden om samen met activisten ideeën uit te wisselen over strategieën, methoden en technieken die een rol (kunnen) spelen bij het sleutelen aan een humanere, vrijere, eerlijkere samenleving. Met rond de dertig workshops, debatten en lezingen, verdeeld over drie dagen, hoopt het festival een bijdrage te leveren aan een ontsnappingsroute uit de polder, een grotere zichtbaarheid van campagnes en betere toegankelijkheid van de beweging. De nadruk ligt vooral op het 'hoe' van de strijd, en dus niet op het analyseren van de kwade kanten van het systeem. Thema's die aan de orde komen zijn onder meer:

* Toegankelijkheid van bewegingen* Zichtbaarheid van campagnes * Dilemma's van (tegen)machts vorming * Ontsnappingsroutes uit de polder * Netwerken en andere structurenvan organisatie

Het festival is een inspirerende plek om nieuwe ideeën op te doen en uit te wisselen. Naast de inhoudelijke activiteiten heerst er een gemoedelijke sfeer, is er een leuk cultureel programma, lekker eten en vooral veel gezelligheid.

8Krantje Boord

Krantje Boord shortChicago Teachers back to work after nine-day strikeStanding proud after driving back Mayor Rahm Emanuel’s attack on their jobs, their union and their schools. Every day, there were picket lines at schools in every neighborhood of the city, serving as an orga-nizing center for both teachers and their supporters--followed by huge demonstrations, often downtown, where the streets were clogged by a mass of people in CTU bright red. bit.ly/Sj82St

Stop de uitverkoop van de VU in Amsterdam!De groep ‘Verontruste VU’ers’ is zich al maanden aan het verzetten tegen een pakket van bezuinigingen aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Zo zijn ze bezorgd over de transformatie van de universiteit naar een commerciële instelling; over de 300 tot 400 perso-neelsleden aan de VU die hun baan gaan verliezen; dat de bezuiniging van 33 miljoen euro, die niet verant-woord wordt door financiële noodzakelijkheid, de kwaliteit van onderwijs en onderzoek aan de univer-siteit ernstig zal schaden; omdat de universiteit wordt bestuurd door managers met torenhoge salarissen die niets te maken hebben met wetenschappelijk onder-zoek of academisch onderwijs. Steun dit platform door hun internationale petitie “Stop de uitverkoop van de VU” te tekenen op verontrust.wordpress.com

Quebec Students Victory on Tuition Hikes, the Fight for Free Education ContinuesIn Quebec, a provincial election has been held and

a new government has been elected. The new gov-ernment promised that they would end the planned tuition hike that helped to lead to the defeat Jean Charest, the leader of the Liberal Party.

Geesteswetensch. UU schrapt banen & studiesZo’n 24 voltijdbanen zullen verdwijnen in het departe-ment Geesteswetenschappen. Bovendien worden de opleiding Portugees en de studierichting Theolo-gie geschrapt. Er zal ook een strenge vacaturestop plaatsvinden bij afloop van contracten van tijdelijk personeel en bij pensioneringen. De faculteit vraagt om 2,3 miljoen euro aan het college van bestuur om de komende drie jaar nieuwe investeringen te doen. Daarbij gaat het onder meer om verbetering van de didactiek en van de begeleiding van studenten, maar bijvoorbeeld ook om de opbouw van minoren op het gebied van Azië-studies en investeringen in het uni-versitaire onderzoeksspeerpunt Instituties. dub.uu.nl

Hoger onderwijs na de verkiezingenKort samengevat, VVD en PvdA zijn het er over eens: de basisbeurs voor studenten moet worden afgeschaft en vervangen door een leenstelsel; de langstudeerboete van ruim drieduizend euro zal waarschijnlijk verdwi-jnen, maar als je nu studeert heb je daar niets meer aan. De OV-studentenkaart blijft hoogstwaarschijnlijk wel bestaan. Uiteindelijk is het toekomstrond collegegeld voor tweede studies (ingevoerd door PvdA-minister Ronald Plasterk) nog onzeker. trajectum.hu.nl

Kritische Studenten Utrecht (KSU) Kritische Studenten Utrecht is een open collectief van studenten dat zich met

woord en daad inzet voor een maatschappij gebaseerd op vrijheid, solidariteit en samenwerking. In tegenstel-

ling tot de huidige klassenmaatschappij streven we naar een samenleving waar sociale en economische

gelijkheid heerst, zonder uitbuiting, en waar behoefte in plaats van winst centraal staat. Binnen dit kader

doelen we op democratisch georganiseerd onderwijs dat voor iedereen toegankelijk is. Vanuit die visie verdiepen we ons in politieke en maatschappelijke kwesties, organiseren verzet en dragen alternatieven aan. Hier-

mee stimuleren we de sociale en politieke betrokkenheid van medestudenten om vanuit hun eigen omgeving veranderingen teweeg te brengen.

Wil je meer weten, met ons in contact komen of een open vergadering bijwonen? Kijk dan op: www.kritischestudenten.nl of stuur een mailtje naar:

kritischestudentenutrecht@gmail.com

Krantje Boord wil je geldKrantje Boord is gratis voor de lezer, maar helaas niet voor ons! Steun Krantje Boord en doneer aan Stichting Vrienden van KSU 25.46.48.614 onder ver-melding van ‘Krantje Boord’

NL: Krantje Boord is een tweemaan-delijkse krant gemaakt voor en door studenten die zich zorgen maken over de huidige maatschappij. In deze krant wordt er met een kritische blik gekeken naar onze samenleving met als doel mensen te informeren, maar vooral ook dialoog en actie te stimuleren.

EN: Krantje Boord is a bi-monthly newspaper made by and for students that are concerned about the state of society. In this newspaper we take a critical perspective on this state of affairs with the goal of informing people, and especially to stimulate dialog and action.

Krantje Boord?