D

dD

d

Dawno temu leśną krainą rządził poczciwy, stary król Kanut Wielki. Mieszkał w wielkim, kamiennym zamku, otoczonym lasami, pełnymi dzikich zwierząt.

ról Kanut mieszkał w zamku razem ze swoją rodziną: synem księciem Swenonem i córką księżniczką Klotyldą. Dzieci zawsze bawiły się razem.

K

kK

k

K

ewnego razu, kiedy Klotylda i Swenon już dorośli, stary król zawołał ich do swojej komnaty. Tak jak nakazywała tradycja Kanut przekazał swoim dorosłym dzieciom całe królestwo i wszystkie zgromadzone w zamku skarby.

P

pP

p

P

C

cC

c

echą charakteru Swenona była chciwość i zazdrość. Książę postanowił, że nie podzieli się skarbem ze swoją siostrą, tylko zatrzyma wszystko dla siebie.

C

roźny niedźwiedź był w tym czasie postrachem całej okolicy. Głodny atakował podróżnych przejeżdżających w pobliżu zamku, rycerzy i myśliwych. Swenon postanowił wrzucić Klotyldę do jaskini głodnego niedźwiedzia. Wystraszona księżniczka stanęła oko w oko z kudłatą bestią.

G

G

gG

g

ednak niedźwiedź nie pożarł księżniczki. Za to łasił się do niej i ogrzewał ją swoim miękkim futrem.

J

J

jJ

j

tedy Klotylda wsiadła na grzbiet potulnego zwierzaka i przyjechała na nim do zamku Swenona. Tam odbywała się uczta, którą książę wyprawił dla rycerzy. Wszyscy rycerze bardzo się wystraszyli widokiem księżniczki na niedźwiedziu. Sam Swenon oddał jej koronę i część skarbu. Poprosił też, żeby wybaczyła mu straszną winę.

W

W

wW

w

Z

zZ

z

nowu zgoda i szczęście zapanowały w zamku. Swenon i Klotylda sprawiedliwie podzielili się skarbem. Klotylda została żoną księcia Olbrachta i razem wyruszyli w daleką podróż.

Z

M

mM

m

inęło wiele lat. Okolica zamku bardzo się zmieniła. Ludzie wycięli drzewa z lasu, w którym mieszkał kiedyś dziki niedźwiedź. Wśród mieszkańców przetrwała jednak opowieść o cudownym ocaleniu księżniczki Klotyldy.

M

N

nN

n

a leśnej polanie wybudowano wiele domów, a na pobliskim wzgórzu stanęły wiatraki, w których dzielni młynarze mielili zboże na mąkę.

N

R

rR

r

ycerz Adam Olbracht, prawnuk księżniczki Klotyldy, został gospodarzem nowego miasta, któremu dał nazwę Rawicz. Ponieważ każde miasto ma swój herb, Adam Olbracht postanowił, że herbem Rawicza będzie czarny niedźwiedź idący po łące.

R

A

aA

a

w mieście Adama Olbrachta zamieszkało wielu rzemieślników, czyli szewców, piekarzy, tkaczy, młynarzy, sukienników.

A

awno temu leśną krainą rządził stary, poczciwy król Kanut Wielki. Mieszkał on w pięknym zamku razem ze swoją rodziną: synem - księciem Swenonem oraz

córką - księżniczką Klotyldą. Kiedy Swenon i Klotylda doro-śli, zgodnie z tradycją otrzymali całe królestwo. Jednak chciwy Swenon nie chciał podzielić się z siostrą skarbami. W owym czasie postrachem całej okolicy był groźny niedźwiedź. Zdarzało się, że atakował podróżnych zmierza-jących z towarami do zamku lub zapuszczających się w le-śne knieje nieroztropnych wędrowców i myśliwych. Swenon postanowił wrzucić Klotyldę do jaskini niedźwiedzia. Wkrótce przerażona księżniczka stanęła oko w oko z kudłatą bestią. Stała się wówczas rzecz niezwykła - niedźwiedź nie pożarł księżniczki, a wręcz przeciwnie - łasił się do niej i ogrzewał ją swoim miękkim futrem. Po pewnym czasie Klotylda wsiadła na grzbiet potulnego zwierza i przyjechała na nim do zam-ku, wzbudzając zaskoczenie wszystkich poddanych, a także przerażenie swojego złego brata. Swenon upadł przed nią na kolana i poprosił o wybaczenie strasznego czynu. Dobrodusz-na Klotylda wybaczyła mu winę i od tego czasu żyli wspólnie w zgodzie i szczęściu. Opowieść o cudownym ocaleniu Klotyldy przetrwała wie-le lat przekazywana z pokolenia na pokolenie przez okolicz-nych mieszkańców. Także władający tymi ziemiami ród Przy-jemskich miał herb przedstawiający pannę w czerwonej sukni, siedzącą na czarnym niedźwiedziu. Niedźwiedź znalazł się również w herbie założonego przez Przyjemskich Rawicza.

Rysunki: Mariusz WildemanTekst: (M)

Design: Henryk Pawłowski

Wydawca: Muzeum Ziemi Rawickiej, 2015Druk: Drukarnia LesznoNakład: 1000 egz.