jubileumboek strawberries 1929-2009

K.H.C. STRAWBERRIES

opgericht 1929

K.H.C. STRAWBERRIES

opgericht 1929

K.H.C. STRAWBERRIES

opgericht 1929

Strawberries 1929-2009

Forever80 jaar clubgeschiedenis in woord en beeld

k.h

.c. Strawberries Forever

19

29-2

009

Als op 16 oktober 1929 hockeyclub Strawberries wordt opgericht, kunnen de aan-

wezigen in het Kennemer Hotel niet vermoeden dat hun vereniging in 80 jaar zal

uitgroeien tot een van de meest dynamische sportclubs van Velsen. Met bijna 800

leden en een derde kunstgrasveld op komst bruist Strawberries als nooit tevoren.

De samenstellers van het jubileumboek ‘K.H.C. Strawberries, 80 jaar clubgeschiedenis in

woord en beeld’ nodigen u graag uit een voor reis door de historie van onze mooie

vereniging. Een reis die begint in Beverwijk en voert langs Heemstede en Santpoort-

Zuid. Pas in 1949 komt Strawberries terecht op Sportpark Schoonenberg in Driehuis,

eerst aan de kant van de Driehuizerkerkweg en pas in 1957 op de huidige locatie

aan de Waterloolaan. Op die plek ontwikkelt Strawberries zich tot een club die zich

kan meten met omliggende hockeyverenigingen.

Niet eerder is de verenigingshistorie zo uitvoerig in kaart gebracht als in dit

jubieumboek. Het boek is opgedeeld in twee delen. Het eerste deel beslaat de

jaren 1929 tot 1975 en het tweede deel beschrijft de periode 1975-2009. Niet alleen

in woord, maar ook in beeld wordt beschreven hoe de club zich in 80 jaar heeft

ontwikkeld. Het historische materiaal wordt afgewisseld met actuele teamfoto’s.

In het weekend van 12 en 13 september 2009 zijn alle spelende leden in het nieuwe

jubileumshirt op de foto gezet. Dit alles bij elkaar levert een uniek tijdsdocument op.

Wij wensen u veel leesplezier!

k.h.c. Strawberries Forever

1929-2

009

292874_Strawberries_Omslag_Def.indd 1 18-09-09 10:44

292874_Strawberries_Binnen_Def.indd 2 18-09-09 09:28

K.H.C. STRAWBERRIES

opgericht 1929

K.H.C. STRAWBERRIES

opgericht 1929

K.H.C. STRAWBERRIES

opgericht 1929




4

Het jubileumboek ’Strawberries Forever, 80 jaar clubgeschiedenis in woord en beeld’ is samengesteld door:

Jaap Schols (1931). Werd in november 1945 lid van Strawberries en is dat nog steeds. Speelde destijds in het enige jeugdelftal en daarna met enkele onderbrekingen in verschillende seniorenteams. Hing zijn stick in 1986 aan de wilgen.

Rob Huizinga (1946) hield nooit een hockeystick vast, maar heeft als ‘vader van’ toch een grote liefde voor Straw-berries ontwikkeld. Schrijver van het alleraardigste boekje ‘Driehuis, Middenstand in beweging’ (samen met Jaap Schols) is vaste supporter van Dames 1 en Heren 1.

Friso Huizinga (1975) is sinds de jaren ‘80 actief als vrijwilliger van Strawberries. Doorliep enkele jeugdelftallen, was lange tijd scheidsrechter en maakt sinds 2004 deel uit van het bestuur. Daarnaast is hij sinds 2006 manager en assistent-coach van Dames 1.

De samenstellers bedanken Aat Hop, Co Allan, Guur Verkes-Bleeker, Gerard Nijhof, Ton Maks, Hans Hendriks, Wilmien Schols, Marian de Hoog, Marianne de Jongh-Wichmann, Bastiaan Aalders, Frank Donker, Nico Hop, Han Korting, Maaike Huizinga, Thea Peet, Hans Wensink (†), Carla Wijnberg-Otto, Kees Kuijt, Cees Prins, Jeroen Bom, Branko Schuyt en Carola Schuyt.

Oplage 1000 stuksOpmaak en druk BWS-Excelsior, HaarlemCoördinatie/eindredactie Friso Huizinga Communicatie

Niets uit deze uitgave mag zonder toestemming van het bestuur van KHC Strawberries worden overgenomen.

KHC StrawberriesWaterloolaan 11985 EP Driehuis

Correspondentie:Postbus 3561970 AJ [email protected]

De realisatie van dit boek is mede mogelijk gemaakt door Witteveen Kantoorinstallaties in Velserbroek.

Colofon


5

Inleiding _________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________ 7

Voorwoord Voorzitter ______________________________________________________________________________________________________________________________________________ 9

Periode 1929-1975 - Historie _______________________________________________________ 11 - Hotel De Prins _____________________________________________ 14 - Vroege ‘fusie’ ______________________________________________ 15 - Vriendschappelijk ________________________________________ 16 - Feestavond _________________________________________________ 17 - Koninklijke Goedkeuring _____________________________ 18 - Naar Driehuis ______________________________________________ 19 - Huis te Velsen _____________________________________________ 20 - De Slof ________________________________________________________ 21 - Tweede Wereldoorlog __________________________________ 24 - Duistere t ijden ____________________________________________ 25 - Opgestookt _________________________________________________ 26 - De nood is hoog _________________________________________ 27 - Mary’s herinneringen ___________________________________ 28 - De Wandluis ________________________________________________ 29 - Toernooien __________________________________________________ 30 - Promotie _____________________________________________________ 31 - Jan van Randtwijk _______________________________________ 34 - Andere clubs (kader) ___________________________________ 34 - Barhangers (kader) _____________________________________ 35

Teamfoto’s seizoen 2009-2010 _______________________________________________________________________________________________________________________________ 61

Overzicht ereleden _________________________________________________________________________________________________________________________________________________ 94

Overzicht voorzitters ______________________________________________________________________________________________________________________________________________ 96

Periode 1975-2009 - Heren 1 ______________________________________________________ 40 - Dames 1 _____________________________________________________ 42 - Jeugd _________________________________________________________ 46 - Kunstgras ___________________________________________________ 48 - Bestuursperikelen ______________________________________ 50 - Paastoernooi ______________________________________________ 51 - Sponsoring ________________________________________________ 52 - Uitwisselingen ____________________________________________ 53 - Boerenkool ________________________________________________ 54 - Bar _____________________________________________________________ 56

Mijn Strawberries - Bastiaan Aalders ________________________________________ 22 - Carla Wijnberg ____________________________________________ 23 - Frank Donker _____________________________________________ 36 - Han Korting _______________________________________________ 37 - Marian de Hoog en Wilmien Schols ____________ 44 - Hans Wensink ____________________________________________ 58 - Maaike Huizinga _________________________________________ 59 - Nico Hop ____________________________________________________ 76 - Thea Peet __________________________________________________ 77

Inhoudsopgave


6

Al zijn de botten soms wat stijf,

Niet ieder meer zo slank van lijf,

Toch blijf j’allemaal Strawberriaan,

Waar ter wereld je ook heen moogt gaan!

Geen twijfel is bij groot en klein,

Bij regen en bij zonneschijn,

Aan onze clubgeest, die typische sfeer.

We zingen samen elke keer:

Wij zijn de Strawberries,

U weet wel Strawber-

ries –

Rood-wit en groen,

Rood-wit en groen

zijn overal bekend.

De ware hockeysfeer

Ontmoet je keer op keer.

Als je met een elftal van de Strawberries bent

Op de velden en bij onze reizen

Zie je aan ’t gezicht van ieder lid:

Dat zijn de Strawberries,

Want bij de Strawberries

Doe je aan sport met pit

En blijven geest en lichaam fi t!



En blijven geest en lichaam fi t!En blijven geest en lichaam fi t!En blijven geest en lichaam fi t!


7

InleidingAls je in de geschiedenis van de Kennemer Hockey Club Strawberries

duikt, dan moet je concluderen dat het clubleven enorm veranderd is.

Dat betekent niet dat kwalifi caties als beter of slechter van toepassing

zijn. Het was vroeger gewoon anders.

Daarbij moeten we niet vergeten dat voor de leden van toen het

lidmaatschap van Strawberries de enige vrijetijdsbesteding was.

Voor de leden anno 2009 is de wordingsgeschiedenis van Strawberries

niet alleen interessant, maar ook vaak ontroerend door de omstandig-

heden waarin de hockeysport moest worden beoefend. Denk maar

eens aan de velden waarop het spel gespeeld werd. Bijna alle

wedstrijden worden thans op kunstgrasvelden afgewerkt. Nog niet zo

lang geleden waren alleen grasvelden in vele kwaliteiten beschikbaar. En wat te denken van de hockeysticks, die je

op de oude foto’s ziet. Stokken met van die lange haken!

En dan de spelregels! Een wedstrijd werd met een bully begonnen, bij een achterbal moest ook een bully op de

23-meter lijn gehouden worden. Wanneer de bal over een zijlijn uit ging, dan werd de bal met de hand ingerold.

Ook bij het nemen van een strafcorner golden heel andere regels dan tegenwoordig. De aangegeven bal mocht met

de hand worden gestopt. Ook bij het stoppen van een hoge bal mocht de hand gebruikt worden! De uitrusting van

de keepers was loodzwaar, waardoor ze nauwelijks konden lopen. Sponsors waren een onbekend fenomeen.

De gebruikte wedstrijdballen werden door bereidwillige (jeugd)leden op door-de-weekse dagen wit gelakt en op

een plankje met spijkers te drogen gelegd, zodat ze voor de wedstrijden in het weekeinde weer gebruikt konden

worden. De clubleden trokken zelf de kalklijnen op de grasvelden en o wee degene, die dat niet met vaste hand

deed. Zelfs is er in de geschiedenis van de club een periode geweest, dat het gras met een eenvoudige hand-

grasmachine moest worden gemaaid! Molshopen op het speelveld moesten soms met sticks uiteen geslagen

worden, voordat er gespeeld kon worden…

Wij wensen u veel plezier met de geschiedenis van de Kennemer Hockeyclub Strawberries!

Namens de samenstellers,

Jaap Schols


8


9

VoorwoordIn ons huidige beleidsplan is de missie van Strawberries vastgelegd

als ‘het aanbieden van hockey binnen de Gemeente Velsen, zowel op

prestatie- als op recreatieniveau, binnen een gezellige vereniging met

een eigen historie, sfeer en identiteit’. Dit lustrumboek ter gelegenheid

van ons 80-jarig bestaan, sluit daar naadloos bij aan. Niet alleen de

lange historie van onze club komt aan de orde, tussen de regels door

is de unieke sfeer en identiteit van onze hechte familieclub goed

te proeven.

Een lustrumboek komt natuurlijk niet zomaar tot stand. Bijna een jaar

lang is hard gewerkt om alle informatie te verzamelen, waarbij zowel

een beroep is gedaan op onze (oud-)leden alsmede de informatie die beschikbaar is in de archieven van de

Provincie Noord-Holland. Speciale dank voor het samenstellen en verzamelen van de vele, unieke historische foto’s

en anekdotes over met name de eerste 50 jaar van het bestaan van onze club gaat uit naar onze gouden leden

Jaap Schols en Aat Hop alsmede Rob Huizinga. Tevens danken wij Wilmien Schols, Marian de Hoog, Hans Hendriks

en de vele andere (oud-)leden die hun bijdrage aan dit lustrumboek hebben geleverd en niet te vergeten de (oud-)

leden die zich beschikbaar hebben gesteld voor de interviews. Helaas heeft onze gewaardeerde oud-voorzitter en

lid van verdienste Hans Wensink de publicatie van zijn interview niet meer mogen meemaken. De teamfoto’s zijn

gemaakt door Carola en Branko Schuyt. De redactie van het lustrumboek is gevoerd door Friso Huizinga.

In de 80 jaar van ons bestaan heeft Strawberries zowel hoogte- als dieptepunten meegemaakt. De jaren zeventig

tot en met medio jaren tachtig was waarschijnlijk één van onze succesvolste periodes, waarbij de jeugd in de

hoogste klassen van ons district speelden en onze eerste seniorenteams in de op één na hoogste landelijke klasse.

Het grote dieptepunt volgde daarna, waarin de club eind jaren negentig was gereduceerd tot zo’n 200 leden.

Gelukkig beschikte Strawberries over voldoende veerkracht en met een gezonde inspanning en de wind mee

vanwege de populariteit van de hockeysport, werd het noodlot afgewend. Nu, anno 2009, is Strawberries een

gezellige en hechte familieclub en met bijna 800 leden groter dan ooit te voren. Op onze 80ste verjaardag kunnen

we maar één ding concluderen: Strawberries bruist!

Kees Kuijt

Voorzitter


10


11

HistoriePeriode 1929-1975


Periode 1929-197512

Oprichting

Op 16 oktober 1929 wordt een ‘Vergadering bijeengeroepen om over te gaan tot het oprichten van een hockeyclub in Beverwijk genaamd de Beverwijksche Hockeyclub’. Zo luidt het begin van de allereerste notulen van de club. De vergadering vond plaats in het KennemerHotel te Beverwijk in aanwezigheid van 19 personen.

Het voorlopige bestuur werd als volgt

gepresenteerd: de heer H.J. Blaauw,

voorzitter; mejuffouw A. Melchers,

secretaresse; mejuffrouw M. Donker,

penningmeesteresse. De contributie wordt

bepaald op 7,50 gulden voor leden van 16

jaar en ouder. Leden onder 16 jaar betalen

5 gulden. Op voorstel van de voorzitter

wordt met algemene stemmen besloten

de nieuwe club Strawberries te noemen.

In die tijd lagen rondom Beverwijk en

Heemskerk veel grote aardbeienvelden en

lag de Engelse naam voor aardbeien voor

de hand.

Ook de kleur van de clubkleding wordt

vastgesteld: groen shirt en een zwarte

broek/rok.

Op zondag 20 oktober 1929 wordt de

eerste ‘oefening’ gehouden op het oude

voetbalterrein van de Hoogovens. Als

kleedkamer wordt voorlopig het pomp-

station van het staalbedrijf gebruikt. De

voorzitter zal zorgdragen voor de hockey-

sticks en de shirts. ‘Niets meer aan de

orde zijnde sluit de voorzitter deze geani-

meerde oprichtingsvergadering en hoopt

dat alle leden opgewekt en zoo trouw

mogelijk op alle oefeningen zullen komen’.

Op 16 oktober 1929 wordt een ‘Vergadering bijeengeroepen om over

• Zes kampioenen, seizoen ‘50-’51

• 1e notulen, 1929


Periode 1929-1975 13

• Veteranen, 1974

• 1e notulen, 1929


Periode 1929-197514

Ook deze speelgelegenheid ging over

in andere handen en weer zat de nog

jeugdige club zonder terrein. Maar

gelukkig had boer De Bie nog een stuk

land beschikbaar. Met De Bie werd

overeengekomen dat hij er voor moest

zorgen dat de koeienvlaaien voor de

wedstrijden opgeruimd waren. Om de huur

van het land te kunnen betalen moest de

contributie verhoogd worden tot 10 gulden

per lid. Echter, er ontstond ruzie met boer

De Bie, want de koeienvlaaien werden niet

op tijd geruimd.

Het bestuur moest weer op zoek naar een

ander hockeyveld. Dat werd gevonden in

Velsen-Noord aan de Wijkerstraatweg, bij

de oude pontsteiger, op een terrein dat in

het verlengde lag van de Meervlietstraat

in Velsen-Zuid. Daar stond vroeger hotel

De Prins, dat later bioscoop De Pont werd.

Achter het hotel lag een veldje dat dienst

moest doen als hockeyveld. Een kamer

in het hotel diende als kleedkamer. Ook

de ledenvergaderingen in 1931 en 1932

werden in dit hotel gehouden.

Het voetbalterrein van de Hoogovens werd verkocht aan de gemeente Beverwijk. Er moest gezocht worden naar een ander speelveld. Dat werd gevonden aan de Beverwijkse Baanstraat bij de sigarenfabriek van de fi rma Majoor. Een onbewoonbaar verklaarde woning werd opgekalefaterd tot kleedhuis.

Hotel De Prins

• Ledenlijst heren,

1932

fi rma Majoor. Een onbewoonbaar verklaarde woning werd opgekalefaterd

• Ledenlijst heren, • Ledenlijst heren,


Periode 1929-1975 15

Deze hockey-enthousiastelingen waren

verenigd onder de naam Velser Hockey

Club (VHC). De voorzitter van Strawberries,

de heer Blaauw, woonachtig in Beverwijk,

was nota bene gymleraar op de genoemde

RHBS, maar hij wilde de club persé

Beverwijks houden. Velsen-Noord kon

nog gerekend worden tot het clubdomein.

Na een paar jaar kwam het er door een

tekort aan leden toch van: de RHBS-

hockeyers van beneden het Noordzee-

kanaal werden ook als lid aangenomen

en zelfs in het bestuur opgenomen. Ook

moest deze uitbreiding van het ledental

zorgen voor verlichting van de fi nanciële

nood, want er was nog een schuld van 40

gulden! We schrijven oktober 1931.

Ondertussen was in IJmuiden-Oost op de aan het Brinioplein gelegen Rijks Hogere Burgerschool (afgekort RHBS) ook een onoffi cieel hockey-clubje ontstaan.

Vroege ‘fusie’

• Ledenlijst dames,

1932

• Krantenbericht, 1934• Krantenbericht, 1934• Krantenbericht, 1934

Periode 1929-1975


Periode 1929-197516

In die tijd waren meestal clubs uit

de Zaanstreek, speciaal hockeyclub

Krommenie en ook De Kraaien, onze

tegenstanders. Hoe de Krommeniërs ook

zwoegden, nooit hebben ze van ons

kunnen winnen. Ik herinner me nog een

returnwedstrijd in Krommenie, hoe we

gepropt in Fordjes van de fi rma Majoor

naar Krommenie togen en hoe de Zaanse

keeper, in het nauw gedreven, een fi kse

trap niet tegen maar óp de bal gaf, waar-

door het arme balletje totaal in de zachte

veenbodem verdween…’

In de Algemene Ledenvergadering van

24 november 1929 werd het bestuur

uitgebreid met twee commissarissen en

ook deden elftalcommissies hun intrede.

Er werd besloten de club nog niet aan te

sluiten bij de landelijke Nederlandsche

Hockeybond, want er werden toch alleen

vriendschappelijke wedstrijden gespeeld.

Pas later is toch een aanvraag ingediend

om lid van de landelijke bond te worden.

Op 30 september 1930 deelde de Neder-

landsche Hockey- en Bandybond mede

dat Strawberries als voorlopig lid was

toegelaten. Pas in 1931 werd één elftal

ingeschreven in de competitie van de

Nederlandsche Hockey- en Bandybond; dit

elftal werd de ‘Koperen Ploeg’ genoemd.

Elftal 2 en elftal 3 werden later aangemeld

voor de competitie van Noord-Hollandsche

Hockeybond.

Aanvankelijk werden alleen vriendschappelijke wedstrijden gespeeld tegen elftallen uit de Zaanstreek. Toen Strawberries nog aan de Baanstraat gehuisvest was schreef voorzitter H. J. Blaauw (1929 tot 1934): ‘Genoeglijke uren zijn op dit veld doorgebracht. Centraal gelegen, zoals dit terrein was, noodde het gauw tot een half uurtje trainen.

Vriendschappelijk

• Dames 1, promotie naar de

2e klasse, 1934


Periode 1929-1975 17

Dit bleek later toch niet het geval. Wel

werd afgesproken dat gedurende de zomer

indoor trainingen zouden plaatsvinden. En

toen kwam de club- of feestavond aan de

orde. Die moest ‘buiten bezwaar van de

kas der vereeniging’ plaatsvinden. In hotel

Velserbeek, gelegen in het gelijknamige

park (in dit gebouw is thans een advo-

catenkantoor gevestigd), zou begonnen

worden met een fi lm van de hockey-

wedstrijd Strawberries I-MHC III. Verder

was er gelegenheid tot bridgen, biljarten,

pingpongen. En… de voorzitter stelt zijn

elektrische grammofoon beschikbaar!

‘Kortom, een avond onder het motto: Alles

mag.’ Op 7 mei 1932 vond deze clubavond

plaats. De toegangsprijs bedroeg 50 cent

per lid.

Bij een hockeyclub horen feestavonden, toen en nu nog. In de geschriften van toen vinden we het volgende hierover: ‘Op de ledenvergadering van 6 januari 1932 werden eerst de veldproblemen besproken, want op Rooswijk was misschien een speelveld beschikbaar.

Feestavond

• Communicatie binnen

de club, 1936

Rooswijk was misschien een speelveld beschikbaar.


Periode 1929-197518

Of deze gebeurtenis aanleiding is geweest

tot het instellen van een ballotagecom-

missie is niet geheel duidelijk, maar het

bestuur en kennelijk ook de leden vonden

het nodig aspirant-leden op hun geschikt-

heid voor het lidmaatschap door een

commissie te laten beoordelen. Dit

gebruik is later weer afgeschaft.

Voor het voortbestaan van de jonge vereniging moest een Koninklijke Goedkeuring aangevraagd worden. Deze goedkeuring werd verleend bij Koninklijk Besluit van 16 februari 1931 onder nummer 33.

Koninklijke Goedkeuring

Strawberries moet opmars

voorlopig nog uitstellen

• Heren 1, 1936

Strawberries oppermachtig


Periode 1929-1975 19

Er werd ook uitgekeken naar mogelijk-

heden aan de zuidkant van het Noord-

zeekanaal. Met succes, want aan de

Driehuizerkerkweg (toen Hagelingerweg)

in Driehuis kon de club in dat jaar

beschikken over de voormalige golfbaan

van de Kennemer Golfclub. Dit complex lag

ongeveer op de plaats waar nu de nieuwe

huizen aan de Driehuizerkerkweg staan.

Op die plaats stond destijds een groot

gebouw: Huis te Velsen genaamd. Een

boer, de heer Goedhart, pachtte het land

van de familie Cremer, de eigenaar van

landgoed Duin en Kruidberg. Strawberries

huurde in het weekeinde het land van

Goedhart, dus ook hier moesten voor een

hockeywedstrijd eerst de koeienvlaaien

en molshopen geslecht worden. In die

tijd speelden drie herenelftallen en twee

dameselftallen in de competitie. Aparte

jeugdelftallen bestonden nog niet.

In 1935 moest Strawberries toch weer op zoek naar een ander speelveld, want het terrein achter hotel De Prins bleek te klein en eigenlijk ongeschikt voor het hockeyspel.

Naar Driehuis

• Huis te Velsen, 1936

• Eerste eigen kleedhuis

in gebruik, 1939

Gemengde gevoelens bij Strawberries


Periode 1929-197520

De hockeyclub mocht aanvankelijk een

kamer in het gebouw als kleedlokaal voor

de dames gebruiken. De heren konden

zich in een naastgelegen schuur verkleden.

Na de wedstrijden was Huis te Velsen voor

de gezellige nazit zeer geschikt.

Op 27 februari 1935 werd tijdens de

Algemene Ledenvergadering - de eerste

bijeenkomst die in Huis te Velsen werd

gehouden - besloten om twee velden

geschikt te maken voor competitiewedstrij-

den. De velden lagen naast een wasserij.

Met de afvoer van het waswater was iets

mis, zodat op de rand van een van de

cirkels een zeer drassige plek ontstond.

De voorhoedespelers van een bezoekende

club, onbekend met de situatie, liepen

vast in deze blubber. De backs van

Strawberries gingen voor die plek staan.

Werden zij gepasseerd, dan liepen zij

er omheen naar achteren. Tegen die tijd

hadden de aanvallers de bal wel uit

de modder gevist en dan kon de back

nogmaals aanvallen.

Tijdens de vergadering van 27 februari

1935 werd de heer J. de Nobel als

voorzitter gekozen. Deze Co de Nobel, bij

vele oudere leden bekend als ‘ome Co’,

heeft veel voor de club betekend, zowel

voor als na de Tweede Wereldoorlog.

Huis te Velsen was eigenlijk gebouwd als boerderij, maar kreeg in de loop der tijd allerlei bijfuncties. Zo werd het een café, waren er eieren te koop en kon er verse vis worden besteld. Zelfs een kleuterschool heeft er nog onderdak gekregen! Ook andere verenigingen kwamen daar bijeen, zodat we het in deze tijd een buurt- of dorpshuis zouden noemen. De heer Starreveld zwaaide de scepter in en om het Huis te Velsen.

Huis te Velsen

• Spelers bij Huis te Velsen,

1938

Zege Strawberries in verbeten duel

Dames Strawberries: ‘Wennen aan winnen’292874_Strawberries_Binnen_Def.indd 20 18-09-09 09:32

Periode 1929-1975 21

De behoefte om eigen clubblad uit te

geven werd steeds sterker. Op 27 augus-

tus 1936 werd een commissie benoemd

‘ten behoeve van het oprichten van een

clubblad genaamd De Slof’. De aardbeien

werden nog niet zo lang geleden verkocht

in langwerpige mandjes met een handvat,

die gemaakt waren van gevlochten dunne,

brede houtbanden. Er paste vijf pond aard-

beien in. De toepasselijke naam is bedacht

door Paul Pleyler, een keeper en voorzitter

uit die tijd.

Aanvankelijk werd het stencilwerk voor

De Slof uitbesteed aan fi rma Van Blaade-

ren, een drukkerij annex boekhandel in

IJmuiden. Op 27 oktober 1936 verscheen

het eerste exemplaar, bestaande uit een

enkel velletje dat aan beide zijden was

bedrukt.

De leden konden tegen betaling van 1

gulden De Slof een heel jaar thuisbezorgd

krijgen. Later werd het stencilwerk door

eigen leden gedaan. De laatste Slof

verscheen in juni 2007. De website

www.khc-strawberries.nl en de digitale

nieuwsbrief van de voorzitter vervangen

het papieren clubblad.

De club werd snel groter. Er kwam een tweede dameselftal, een derde herenelftal en een jongens jeugdelftal bij. Tot het seizoen 1935-1936 werden wekelijks vanuit de Rijks HBS in IJmuiden 35 groene kaartjes bezorgd bij de leden in Wijk aan Zee, Beverwijk, Wijkeroog, Velsen-Noord, Velsen-Zuid, Driehuis en Santpoort. Op die kaartjes stond de naam van de tegenstander voor de eerstkomende zondag vermeld, of de wedstrijd uit of thuis was, de datum, het aanvangsuur, de reisgelegenheid (meestal per fi ets) en plaats in het elftal. Per post verzenden gebeurde ook, maar dat kostte wel 1 cent.

De Slof

• Reclame in de Slof, 1948

• Ada Tinkelenberg

tekende in de

Slof en de

Wandluis

• Kop de Slof

• Reclame in de Slof, 1948• Reclame in de Slof, 1948


Mijn Strawberries22

Bastiaan AaldersLid sinds 1996

Na een periode bij Hockeyclub Haarlem ben ik op eigen initiatief

overgestapt naar Strawberries om dat daar het kunstgras toch

groener was. Op Strawberries kwam ik in de B2 destijds gecoacht

door Erik Wonink die sindsdien ook enigszins aan zijn carrière heeft

gewerkt. Het jaar daarna werd ik in de B1 geplaatst, gecoacht door

Jan Willem Gutteling. Deze lichting bleek een goede lichting te zijn.

We speelden eerste categorie, eerste klasse wat in die tijd het

hoogst haalbare was (toen waren er nog geen Topklasse, inter-dis-

trict of landelijk) etc. Tegenstanders waren onder andere Bloemen-

daal B1 en Amsterdam B1, maar ook Alkmaar B1 waar op dat

moment een nog zeer jeugdig talent rondliep

genaamd Teun de Nooier. Met name

in de zaalcompetitie

werd hoge ogen

gegooid met

als klap op de

vuurpijl het

toernooi om

het landskam-

pioenschap waarbij

alle district kampioenen

meededen. Helaas in de halve

finale door Gooische uit district Mid-

den Nederland verslagen om vervolgens

de ‘kleine finale’ van Groningen te verliezen.

Vierde van Nederland dus, niet slecht voor zo´n klein

clubje! Ook in de A jeugd heb ik weer op hoogste niveau

gespeeld, alleen iets minder succesvol dan de voorgaande

jaren.

Heren 2 was destijds nog de kweekvijver voor Heren 1 en een

team waar je automatisch terecht in kwam als je overkwam vanuit

de jeugd. Niets vrienden team en ‘we bepalen zelf wel waar we

spelen’ als je net 18 bent (toen speelde Heren 1 nog 1e klasse, top

2e klasse, dus wellicht een tip voor de technische commissie?).

Resultaat was een allegaartje van mensen en leeftijden, maar wel

reuzengezellig!

Met Heren 1 heb ik ronduit legendarische trainingsweekeinden be-

leefd. Vrijdag met de locals en zaterdag in een grote discotheek bij

voorkeur met veel dames in zwarte strakke broeken. Op zaterdag

avond werd ook het Pic Sjon en Arie spel gespeeld met als prijs

de TPH trofee. Voor sommigen belangrijker dan de competitie….

Over trofeeën gesproken: de Smitse Trofee, een lelijk buisje op een

plankje, maar verbazend hoe serieus deze trofee voor de meest

waardevolle heren 1 speler genomen

wordt. Hij gaat dan ook al

wat jaartjes mee...

Het paastoernooi is door

de jaren heel wat veranderd

– maar dan met name van

buitenaf (bewaking/ vergun-

ning/bierprijs). Vanuit de club

nog steeds de zelfde enthousiaste

paascommissie, wel steeds met an-

dere bezettingen (en dus ook steeds

een ander georganiseerd toernooi). De

laatste jaren druipt de professionaliteit

er weer vanaf – een goede zaak voor de

club. De legendarische verhalen van de af-

gelopen 20 jaar Paastoernooi zijn echter niet

geschikt voor een lustrum boek, maar er zijn er

wel genoeg om een boek over te schrijven.

Sinds mijn overgang naar de senioren heb ik

verscheidene toernooien meegemaakt: Roozendaal,

Cuijk, Boxtel, Eindhoven, Breda, Arnhem, Veldhoven,

Mechelen etc. Een waar cultuurtje binnen de hockeywereld en

iets wat ik voor geen goud zou willen missen. Wederom de legen-

darische verhalen niet geschikt voor het lustrumboek en uiteraard

zou het ook tegen de heilige eed - ‘Hoogovens in zicht, mondje

dicht’ - in druisen!

Niet voor publicatie geschikt


Mijn Strawberries 23

Carla WijnbergLid sinds 1962

Dat Carla op 12-jarige leeftijd is gaan hockeyen mag geen wonder

heten. Zowel haar moeder, Wil van Overeem, als haar vader Joost

Otto zijn beiden jarenlang actief hockeyer bij Strawberries geweest.

Het echtpaar Otto- Van Overeem kreeg zes dochters, die alle zes

voor kortere of langere tijd de hockeysport hebben bedreven.

Carla heeft als oudste van alle zussen het

langst bij Strawberries gespeeld. Dat zij ‘pas’

met 12 jaar is gaan hockeyen is opvallend,

maar in die tijd kon je als jeugdlid niet

eerder ingeschreven worden.

Eens heeft ze zelfs nog een wedstrijd in het

eerste dameselftal gespeeld. Zij voelde zich

echter in het team van overwegend oudere

speelsters niet thuis.

Haar hockeyloopbaan is tweemaal wreed onder-

broken geweest doordat ze geopereerd is aan een

hernia. Steeds heeft ze na een operatie de stick

weer ter hand genomen.

In haar jonge jaren bezocht Carla op vrijdagavond de

clubavond bij Strawberries, dan volgde op zaterdag

de wedstrijd en op zondagmorgen de training. Later

werd op zaterdag getraind en op zondag een wedstrijd

gespeeld. Zo heeft de hockeyclub vele jaren haar week-

einden beheerst.

Toen ze trouwde met Alex Wijnberg heeft ze haar enthou-

siasme aan hem overgedragen en heeft hij vele wedstrijden

als scheidsrechter voor de club ingezet. Helaas is Alex begin

vorig jaar overleden.

Haar dochters Manon en Wendy werden natuurlijk ook lid van

Strawberries. Zij vonden hockeyen leuk, maar konden de trainings-

bijeenkomsten minder waarderen.

Carla werd ook actief als lid van de Jeugdcommissie en als jeugdleider.

Dat speelde zich af in de tijd dat clubcoryfeeën als Rodien van

Hulshof-van Ronkel en Gé Bleeker de club dienden.

Daarnaast typte ze samen met haar nicht Gerrie Kappen De Slof,

die in die tijd op maandagavond werd gestencild.

Carla hoopt dat haar enige kleindochter Jinthe van één jaar later

gaat hockeyen, maar het zou misschien ook nog een andere team-

sport kunnen worden.

Hockey? Vanzelfsprekend!


Periode 1929-197524

De competitiewedstrijden voor de dames-

en herenelftallen gingen min of meer

gewoon door. Boer Goedhart ontving op

een dag een brief van de rentmeester van

de familie Cremer, waarin hem de pacht

per 1 november werd opgezegd. Gelukkig

slaagde het bestuur er in om het speelveld

rechtstreeks van de familie Cremer te huren.

In 1941 werden twee houten kleed-

gebouwen overgenomen van de buren, de

Nederlandsche Arbeiders Sportbond. Deze

sportbond werd op last van de Duitse

bezetter ontbonden. Ook het speelveld

kon door de hockeyclub worden gebruikt.

Dat was hard nodig, want het ledental

breidde zich fors uit.

De grasmat of liever het ontbreken ervan

maakte het de hockeyspelers van toen erg

moeilijk. Voor het egaliseren werd bij de

hockeybond een renteloos voorschot van

300 gulden gevraagd. Voor het aanleggen

van waterleiding (100 gulden) in de kleed-

gelegenheid was geen geld.

Tweede Wereldoorlog

De Tweede Wereldoorlog was in mei 1940 begonnen met de bezetting van Nederland door het Duitse leger. In de notulen van 30 augustus 1940 staat vermeld dat ‘het oorlogsgeweld geen onzer leden of oud-leden letsel had bezorgd’.

• Programma feestavond 12,5 jarig jubileum,

1942

• Toegangskaart 12,5 jarig jubileum, 1942• Heren 2, 1946


Periode 1929-1975 25

Uit de notulen: ‘Er blijft binnen de club

steeds sprake van geldnood. Weliswaar

gaat het om, in onze ogen kleine tekorten,

maar toch.’ Door overheidsmaatregelen

kon De Slof niet langer verschijnen.

Toch waren er clubleden bereid zich in

deze moeilijke tijden beschikbaar te

stellen voor een bestuursfunctie, zoals

Rodien van Ronkel als wedstrijdsecre-

taresse. Zij heeft Strawberries tientallen

jaren gediend. Zij gaf onder andere

scheidsrechterscursussen.

De omvang van de club besloeg vier

herenelftallen, drie dameselftallen en geen

jeugdelftal. De jeugdleden die er waren

mochten meespelen in de lagere elftallen

van de senioren. Aan het eind van het

verslag staat letterlijk: ‘Houdt de naam der

Strawberries hoog, wij zijn onze vroegere

slechte naam kwijt. Juist in deze tijd is

slechts een kleinigheid nodig om in een

kwaad daglicht te komen, daarom rust op

ieder persoonlijk de verantwoordelijkheid

voor onze goede naam.’

Voor het houden van een ledenvergadering moest toestemming gevraagd worden bij de bezetter. Zo werd de Algemene Ledenvergadering van 10 september 1941 ‘goedgevonden bij besluit van de Procureur-Generaal, Directeur van Politie d.d. 28 augustus 1941’.

Duistere tijden

herenelftallen, drie dameselftallen en geen

verslag staat letterlijk: ‘Houdt de naam der

kwaad daglicht te komen, daarom rust op

ieder persoonlijk de verantwoordelijkheid

• Notulen, 1944

• Drukte voor het kleedhuis bij Huis te Velsen,

september 1941 • Oorlog tijdens hockeywedstrijd, 5 februari 1944


Periode 1929-197526

Een jaar later werden de kleedhuizen

aan de Driehuizerkerkweg afgebroken

en opgeslagen. Na de oorlog bleek het

kleine houten kleedhuis te zijn verdwenen:

waarschijnlijk als brandhout in de oorlogs-

winter opgestookt. Het Huis te Velsen werd

in 1944 op last van de bezetter gesloopt.

Maar werd er nog gehockeyd in deze

barre oorlogstijd en zonder veld en zonder

accommodatie? Jazeker. De Hockeybond

gaf toestemming om de thuiswedstrijden

allemaal uit te spelen. Het bestuur

probeerde bij omliggende verenigingen

gastvrijheid te vragen. En dat lukte. Op

het Heemsteedse Sportpark kon Straw-

berries een veld huren om in ieder geval

de dameswedstrijden te kunnen spelen.

Op zaterdagmiddag werd getraind op

een veld aan de Zeeweg, thans het begin

van de Heerenduinweg, in IJmuiden-Oost.

Maar ook in Velsen-Noord en bij BMHC in

Bloemendaal werd in die tijd ‘geoefend’.

Voorzitter Co de Nobel moest in 1943 tot

zijn spijt de club verlaten. Hij woonde en

werkte in Zuid-Holland en het was voor

hem onmogelijk in de steeds slechter

wordende oorlogstijd voldoende contact

met de club te onderhouden. Hij werd

het eerste erelid van de vereniging. Na de

oorlog keerde hij terug in het bestuur.

Opgestookt

Al in 1942 zegde de erven Cremer Strawberries de huur van de speelvelden op. De grasmat werd verkocht aan het Duitse leger, die de plaggen als dakbedekking voor de pas gebouwde bunker gebruikten. Het kale terrein werd gebruikt om op die plaats een tankval te graven. De tankval moest onderdeel worden van de verdediging van de stelling IJmuiden. Een deel van die tankgracht ligt nog aan de Duin en Kruidbergerweg. Het kleedhuis werd tijdelijk paardenstal.

• Heren 1, seizoen ‘45-’46

• Co de Nobel


Periode 1929-1975 27

Door de ligging van de ‘nieuwe’ velden

werden de ledenvergaderingen gehouden

in Paviljoen Velserend aan de Velserender-

laan, gelegen naast de huidige sauna. Met

toestemming van de Gewestelijke Politie-

president werd daar op 20 augustus 1943

de Algemene Ledenvergadering gehouden.

De notulen van die vergadering vermelden,

wellicht uit veiligheidsoverwegingen erg

weinig bijzonderheden. Wel wordt melding

gemaakt van de benoeming van Jan van

Randtwijk als penningmeester. Deze man

heeft later als secretaris veel voor de club

gedaan.

Later in 1943 wordt tijdens een leden-

vergadering Gé Bleeker in het bestuur

gekozen. Op onze velden is vele jaren het

Gé Bleeker Toernooi voor de jeugd gehou-

den. Jarenlang heeft Gé Bleeker de club in

diverse functies gediend.

Opvallend is dat er wederom niets in de

notulen staat vermeld over de slechte leef-

omstandigheden in de oorlogsjaren.

In 1943, dus midden in de oorlog, kreeg Strawberries de mogelijkheid om velden te huren op het terrein van het Provinciaal Ziekenhuis in Santpoort, ook wel bekend onder de naam Jagtlust aan de Velserenderlaan. Een gezellig veld, de Arena genaamd, was prachtig gelegen en omgeven door hoge bomen en een aarden wal. Iets verderop lag het tweede veld, de Prairie. Gezien de slechte gesteldheid van het veld was dit een toepasselijke naam.

De nood is hoog

• Co de Nobel

• Notulen, 1944

• Groepsfoto, jaren ‘40


Periode 1929-197528

‘In 1941 bestonden de jeugdelftallen nog

niet, dat pas later. Het hockeyveld, bij Huis

te Velsen, moest soms eerst vrij gemaakt

van koeien en het vergde enige behendig-

heid om datgene wat ze achterlieten te ont-

wijken. Nadat we door de bezetters van ons

honk verdreven werden vonden we tijdelijk

onderdak in Heemstede bij Rood-Wit. Zelfs

werden we daar in de gelegenheid gesteld

ons traditionele boerenkoolfeest te houden.

Volgende station was een oud voetbalveld

in Beverwijk. Op het fi etsje racen om de

pont te halen. Toen, o luxe, een vaste

accommodatie! Op het terrein van het

Provinciaal Ziekenhuis in Santpoort kregen

we de beschikking over een beeldschoon

veld, de Arena, met een club- en kleedhuis,

compleet met pomp, waaruit het water zo

lekker naar ijzer smaakte.

De ligging was onvergelijkelijk mooi en

ik ruik nog de herfstlucht van het bos.

Een geur die op de een of andere manier

voor mij nog altijd met hockey samen-

hangt. Naast de Arena mochten we nog

twee velden gebruiken: de Poesta en de

Prairie. Het kleedhuis deed dienst voor vele

zaken, waaronder bij de koffergrammofoon

dansen met hockeyschoenen op een

cementen vloer. Gaf allemaal niks,

we waren toen niet veel-eisend.

Ook vonden er onderduikers een

onderkomen; de doelnetten dienden als

slaapplaats. De Wandluis (een muurkrant,

red.) mocht zich over een groot lezers-

publiek verheugen. De tekeningen van Ada

Tinkelenberg droegen daar zeer zeker toe

bij.

Het veld werd onderhouden door leden met

een handgrasmachine en de mollen werden

achtervolgd door vrijwilligers met hockey-

stick en schep. Van vervoer per auto had-

den wij nog nooit gehoord. Het transport

ging per fi ets, dikwijls zelfs twee personen

op één fi ets. Naar Amsterdam of Alkmaar of

nog verder gingen wij per bus/trein.

De activiteiten beperkten zich niet tot

hockey alleen. Strawberrianen tennisten,

bridgeden, zwommen in het Noordzeeka-

naal en een zomerlang togen we elke zon-

dag naar een honkbalveld in Haarlem om

daar Joop Ferment (ook een hockeyer,

red.) aan te moedigen.

Na de oorlog verhuisden we naar

ons eerste complex op Schoonen-

berg en daarmee kwam voorlopig

een eind aan de omzwervingen. Hoewel

de oorlogstijd voor velen een periode is

waarop men liever niet terugkijkt, is die tijd

voor mij, juist door die geest van saamho-

righeid bij Strawberries, een onlosmakelijk

deel van mijn jeugd waaraan ik met plezier

en een tikkeltje weemoed terugdenk.’

Mary’s herinneringen

Toenmalig lid Mary Bus schreef na de oorlog haar herinneringen aan die turbulente tijd op:


Periode 1929-1975 29

Door razzia’s, bombardementen, maar ook

door gebrek aan reismogelijkheden kon-

den nauwelijks wedstrijden worden ge-

speeld. Veel leden werden gedwongen te

evacueren naar andere dorpen en steden

in het hele land. Na de oorlog kwam het

clubleven pas in september 1945 weer op

gang. Toen verscheen ook de Wandluis

weer. Ook nu, evenals in de oorlogstijd,

was Dick de Haan de grote animator

achter de Wandluis, met Ada Tinkelenberg

als vaste tekenares.

In plaats van De Slof, tijdelijk stopgezet vanwege papierschaarste en leden die zeer verspreid woonden door de evacuatie, verscheen de eerste Wandluis, een muurkrant, op 11 december 1943. De laatste verscheen op 20 mei 1944, want het clubleven kwam in de loop van 1944 op een laag pitje te staan.

De Wandluis

• Illustratie uit

de Wandluis,

maart 1944• Eerste Wandluis

• Wandluis, 25 december 1943

• Illustratie uit Wandluis,

11 december 1943

• Wandluis, 1 januari 1944

• Eerste Wandluis• Eerste Wandluis

• Wandluis, 25 december 1943• Wandluis, 25 december 1943

• Illustratie uit Wandluis,• Illustratie uit Wandluis,


Periode 1929-197530

Vrijwel direct na de oorlog namen teams

van Strawberries deel aan toernooien in het

buitenland, zoals in 1946 bij Royal White Star

en het jaar daarop bij Uccle Sport, beide in

België. In 1948 ging de reis nog verder, naar

Sporting Club l’Ouest te Angers in Frankrijk.

Met de club uit Angers hebben we vele

jaren een uitwisseling gehad.

Als gevolg van een sportieve stedenuitwisseling

tussen Velsen en het Engelse Edmonton in

1949, kwam Strawberries in contact met de

hockeyclub Enfi eld en het damesteam van

Latymer. Bij gebrek aan goede en betaalbare

accommodatie werden de Engelse gasten

ondergebracht bij onze clubleden, waardoor

een hechte band ontstond. Vele Strawber-

rianen hebben de reis van Hoek van Holland

naar Harwich gemaakt, waar ze steevast

werden opgewacht door Sam Weller, Ken Lyte

of Don Brislin. Nadat de contacten wat waren

verwaterd, werd dit in 1993 weer opgepakt

en komen de ‘oudjes’ nu nog om de twee

jaar in Engeland of Nederland bij elkaar.

Toernooien

• 1e buitenlandse reis naar Royal Uccle Sport Brussel, april 1946

• Het team van Enfi eld 1984


Periode 1929-1975 31

Promotie

De hockeycompetitie werd in vroeger

jaren evenals nu afgewerkt in verschil-

lende klassen, alleen de namen van de

diverse afdelingen waren anders. In de

hoofdklasse spelen thans de sterkste

teams van Nederland, vroeger werd dat de

eerste klasse genoemd. Daaronder kwam

toen de promotieklasse en vervolgens de

tweede en derde klasse. In 1955 werd het

herenelftal van Strawberries kampioen

van de westelijke promotieklasse C en

promoveerde na een drietal kwalifi catie-

wedstrijden - de eerste twee eindigden

onbeslist - tegen Hilversum naar de pas

ingestelde overgangsklasse. Lang heeft het

verblijf in deze klasse niet geduurd, want

na twee seizoenen zakte het herenelftal

weer naar de promotieklasse. Ook dames 1

speelde met wisselend succes lange tijd in

de promotieklasse. In 1971 werd het

toenmalige eerste damesteam glorieus

kampioen. In de jaren 80 speelde dames 1

nog een seizoen in de overgangsklasse.

• Dames 1 kampioen, 1971• 1e buitenlandse reis naar Royal Uccle Sport Brussel, april 1946

Strawberries uit de moeilijkheden


Periode 1929-197532

Onze clubliederen

Toen ik tegelijk met Hugo Vreugdenhil

vijftig jaar lid van Strawberries was en dit

feit in ons clubhuis met oudere leden en

met oud-leden werd gevierd, heb ik ter

gelegenheid daarvan een toespraak ge-

houden. Ik heb toen vastgesteld dat deze

club mij heel veel gegeven heeft. Allereerst

Annemieke, al meer dan veertig jaar mijn

echtgenote. Bovendien gaf de club mij een

goede gezondheid, veel vrienden en de

herinnering aan een heerlijke tijd. Bij die

zelfde gelegenheid las ik de tekst voor van

wat mijns in ziens ons mooiste clublied is

dat begint met de woorden: “Wij zijn de

Strawberries”. Het leuke was dat er zich

spontaan een koortje vormde en uit volle

borst ons clublied werd gezongen. Bij de

oudere generaties Strawberrianen is dit

lied nog volop bekend.

Ik heb mij vanaf het begin dat ik lid was

van onze club beijverd om onze clublie-

deren voor de vereniging te behouden.

Want behalve de tekst zijn de melodieën

nergens vastgelegd, terwijl die toch speci-

aal voor Strawberries zijn gecomponeerd.

Chris Smit en ik zijn daarmee in 1952 aan

de slag gegaan. Het kwam mij weer helder

voor de geest toen ik in mijn Strawberries-

archief een briefje aantrof van Wim Dop-

heide, de toenmalige clubvoorzitter, gericht

aan Chris Smit met de volgende inhoud:

Met dit briefje zijn we aan de slag gegaan.

Ik ben op bezoek gegaan bij Johan Fran-

ken, die toen woonde in het eerste huis

links aan de Hagelingerweg gezien vanuit

Driehuis (nu het tweede huis). In mijn bij-

zijn heeft hij de melodie van het lied “Een

oude man zat in de trein…” op muziek-

papier uitgeschreven. Zijn notatie had ik

nog liggen en dit is nu aan de hand van

het origineel op echt notenschrift over-

gezet en wordt hierbij gepubliceerd.

De melodie van het clublied van Arend

Verschoor heb ik inderdaad van oudere

leden geleerd en in mijn geheugen gegrift.

Nog steeds ben ik van mening dat dit

muzikaal gezien het mooiste clublied is,

zowel melodisch als ritmisch. Natuurlijk

kende ik alleen de melodie, maar op

mijn vleugel heb ik zelf de bijbehorende

akkoorden gezocht. Mijn schoondochter

Alfrun, die beroepsmusicus is, heeft aan

de hand van mijn aanwijzingen de muziek

in klad op noten gezet. Daarna zijn beide

melodieën, dus die van Arend Verschoor

en die van Johan Franken met behulp van

een notenschriftprogramma - leve de pc -

op schijf gezet. Het resultaat staat op de

pagina hiernaast. Beide melodieën zijn nu

Onze clubliederen 8-1-52

Beste Chris,

Het heeft wel lang geduurd voordat je de beloofde clubliedjes krijgt, hè. ‘k Had het de laatste tijd heel

erg druk en moest het gestencilde ding boven opzoeken. Gelukkig kwam het terecht.

Hierbij dus 2 stuks. Er was echter nog een derde, gemaakt door Johan Franken. Het begon met de

woorden: Een oude man zat in de bus. ’t Was ergens in de Noord…etc. De tekst bezit ik echter niet, wel-

licht heeft Joh. Fr. het nog.

Van het gestencilde clublied is de muziek van Arend Verschoor, die helaas al ‘n tijd in een sanatorium

ligt. ‘k Vrees, dat het nergens op muziek-papier staat, er zijn echter zeker een aantal leden, die het ken-

nen. Het is opgevoerd bij ons 4e lustrum.

Mochten we je ergens nog mee kunnen helpen, dan horen we het wel.

Beste groeten,

Wim Dopheide.

• Briefje van clubvoorzitter Wim Dopheide


Periode 1929-1975 33

defi nitief vastgelegd. Maar dit was niet

alles. Er was ook een speciaal clublied dat

bedoeld was voor de buitenlandse reizen

met de aanhef: “Met Strawberries het land

weer uit...” op de melodie van het destijds

populaire Engelse liedje: “Happy days are

here again”. De melodie daarvan is gemak-

kelijk te achterhalen, dus heb ik de publi-

catie ervan achterwege gelaten. Maar dit

is nog niet alles. Sommige oudere leden

zeggen dat er nog een vierde clublied

was. Ik weet wat zij bedoelen. Het is het

enigszins scabreuze lied met de volgende

aanhef liefst wat plat uitgesproken: “Ik

ben de badman van de gemeentebaaje,

dat kejje wel raaje, ja dat ben ik...” Deze

ballade gaat evenwel nergens over onze

Kennemer Hockeyclub, en daarom heb ik

die als Strawberriesfolklore terzijde gelegd.

Hiermede zijn nu de beide aardigste,

speciaal voor onze club gecomponeerde

clubliederen vastgelegd, voor dat ze echt

in vergetelheid zijn geraakt. Ik mag hopen

dat er jonge leden zullen zijn die het leuk

vinden om er iets mee te doen. Wie weet?

Amsterdam, november 2008.

Co Allan

Drie Cheers voor StrawberriesEen oude man zat in de trein, ’t was ergens in de Noord.Wat is dat voor een hels kabaal? Dat heb ik meer gehoord.’k Geloof dat er gezongen wordt en wat hebben die lui een gein!Hij ging eens even kijken toen hoorde hij dit refrein:Hoera voor Strawberries, ze gaan weer spelen.“Wees sportief” is het devies

Van alle leden en ’t zijn er velen.Hoog onze vlag en 3 cheers voor Strawberries.

Een juffrouw was aan ’t wandelen in ’t zuiden van een stad.Ze moest een heel eind lopen en ze dacht: “ ’k Wou dat ik maar zat.”Een autobus gaf haar een lift tot het einde van de reis.En toen ze thuiskwam kende ze de woorden en de wijs! (refrein)

Op Schoonenberg beoefent men het ed’le hockeyspel.Het veld dat is een knollentuin, maar ach, dat weet u wel.Maar kom je een keertje kijken en sta je langs de lijn,Dan wordt je plots’ling enthousiast en zing je dit refrein:En kom je nu in onze Oost of ergens in de West,’t Is overal hetzelfde, men amuseert zich best!Zolang je maar een stick hebt en een bal, dan is het goedEn dan geeft een lach of zang de toestand aan van het gemoed. (herhaling 1ste refrein)

Tekst en muziek: Johan Franken


Periode 1929-197534

Jan van Randtwijk

Vele jaren geleden was de hockeysport een elitesport. In het bestuur van de hockeybond zaten veel lieden met adellijke namen. Voor zover bekend heeft één Strawberries-lid in het bestuur van de Bond een bestuurs-functie vervuld.

Op clubniveau heeft Jan van Randtwijk als

secretaris een belangrijke rol gespeeld.

Co Allan, nog steeds (gouden) lid van

Strawberries, bewaart aan de legendari-

sche secretaris de volgende herinneringen:

‘Jan was degene die mij opving toen ik

mij in 1951 als jeugdlid bij Strawberries

meldde. Mijnheer van Randtwijk noemde

ik hem, maar dat wees hij krachtig van de

hand: “Ik heet Jan, en verder is iedereen

hier jij en jou”. Duidelijke en krachtige

taal, daar hield Jan van. En ik wist meteen

hoe mij te gedragen. Clubsecretaris Jan

was tegelijk portier, godfather, geweten,

motor, archivaris, kronikeur en wat niet als

voor onze club.

Dat “je en jij” was trouwens een beginsel-

kwestie van Jan. Hij vond als sociaal-

democraat dat hockey, immer een

elitesport, tot het volk moest worden

gebracht en daarbij horen gewone

omgangsvormen. Jarenlang is, naar ik

me kan herinneren, de contributie nooit

verhoogd. Maar dat kon ook wel in

die sobere tijd toen ons clubhuis een

verbouwde hooiberg was, De Kapberg,

en wij na de wedstrijd naar keuze thee

of bouillon-van-een-blokje dronken. Bier?

Nooit van gehoord! Het verbaast me niets

als in het handhaven van die bescheiden

contributie Jan krachtig de hand had.

Kortom, doe maar gewoon. Daarover circu-

leerde over Jan de volgende anekdote: Jan

was aanvoerder van een elftal dat moest

spelen bij een, als nogal kakkineus bekend

staande, club in onze regio. Uiteraard

ontbrak een scheidsrechter, nou ja, toch

alvast maar begonnen met de wedstrijd.

Nadat de match al enige tijd aan de gang

was rende de ontbrekende arbiter het

veld op en riep krachtig - zulke mensen

spreken immer krachtig - “soggie kèpten,

ik was veglaet, mijn naem is jonkheeg

Die-en-Die”. Jan: “Graaf van Randtwijck,

aanvoerder, aangenaam”.

Jan van Randtwijk overleed in 1992.

Andere clubs

Met de Zandvoortse Hockeyclub

werden jarenlang goede betrekkingen

o nderhouden. Bij het 65-jarig jubileum in

1975 werd het elftal van de Strawberries

veteranen uitgenodigd een erewedstrijd

tegen de oudjes van de Zandvoortse

Hockeyclub te spelen.


Periode 1929-1975 35

Barhangers

In 1955 werd de Bond van Oud- BarHangers

(BOBH) opgericht door Jan Nossin en Co

Allan. Deze exclusieve club in de club

beoogde overigens niet wat de titel

aangaf.

• Opening van de

Kapberg,

16 oktober 1949

• Van de Kapberg naar

nieuw clubhuis, 1957

• Kapberg offi cieel gesloten, 1957


Mijn Strawberries36

Frank DonkerLid sinds 1969Bestuurslid van 2000 tot heden

Ik heb Strawberries altijd als een leuke en gezellige club ervaren.

Toen ik lid werd was de woensdagmiddag nog de speelmiddag en

de trainingen werden geleid door Rodien Hulshoff. Dit was een leu-

ke en gezellige tijd waar ik ook als keeper ben begonnen. Vanaf de

D1 ben ik langzaam maar zeker opgeklommen tot Heren

1. Na de periode in Heren 1 heb ik nog een

aantal jaren in Heren 2 gespeeld

waarin we de jongens

die overkwamen

van de jeugd

hebben opge-

vangen waarbij

we als Heren

2 zelfs 1e klasse

hebben gespeeld.

Uit H2 is de AHDC (After

Hockey Diner Club) ontstaan en

tot op de dag van vandaag bestaat

deze nog steeds. Vanaf ongeveer 1995

speel ik met veel plezier in Veteranen A. Vanaf

mijn 15e jaar ongeveer ben ik actief geworden bin-

nen de club eerst als hulpje van Vader Kunst die de bar

op zaterdag en zondag runde. Vervolgens de Heren elftalcom-

missie dat heb ik samen met o.a. Gottfried Lagro altijd met veel

plezier gedaan, daarnaast ben ik vele jaren betrokken geweest

bij het drukken en rapen van ons voormalige clubblad de Slof op

dinsdagavond. Dit gebeurde met een stencilmachine die nogal eens

lekte, en kwam dan ook wel eens voor dat ik met een broek vol

inkt thuis kwam. De reactie die kan je wel raden!

Daarnaast ben ik bijna altijd wel aanwezig geweest bij de diverse

verbouwingen die het clubhuis heeft ondergaan onder de be-

zielende leiding van Loet Neve. Als er muren gesloopt moesten

worden dan kwam Loet direct bij mij omdat ik over een goeie klap

beschikte en de muren meestal in een paar klappen om had.

Ook ben ik betrokken geweest bij de fusie besprekingen die er

zijn geweest met HBS, er werden toen een aantal betrokken leden

uitgenodigd om hierover mee te praten aangezien we als club op

een dood spoor zaten en er bijna geen kader meer was.

Na ettelijke vergaderingen tot in de late

uurtjes is er toen besloten

om de fusie af te blazen

en de club nieuw leven

in te blazen, dit mede

door de opmerking dat we

als club financieel enorm

gezond waren en dat als we

de club zouden opdoeken HBS

een bruidschat zouden geven als

we de fusie door lieten gaan. De

algehele tendens was we drinken het

nog liever zelf op en stoppen ermee

dan dat we samen gaan met HBS.

Sinds die tijd ben ik officieel deel gaan uit-

maken van de Commissie Beheer, en sinds

8 jaar zit ik nu in het bestuur als Commis-

saris Beheer. Ik heb dit altijd met veel plezier

gedaan. De grootste veranderingen die ik in mijn

bestuursperiode heb doorgevoerd zijn de aanleg

van een tweede kunstgrasveld, de verbouwing van het

clubhuis en de aanschaf van een grote tent die zijn geld al

dubbel en dwars heeft terugverdiend met de paastoernooien en de

eindejaarsbarbecue. Deze barbecue wordt eveneens door onderge-

tekende samen Kees Kuijt en onze ega’s georganiseerd.

Chef klussen en verbouwen



Han KortingLid sinds 1951

Al meer dan vijftig jaar vormen

de velden en het clubhuis van

Strawberries aan de Waterloolaan

een vertrouwde aanblik. Maar als ik

er langs rijd, dan dwalen mijn gedachten

nog wel eens af naar de eerste jaren dat ik lid

was van de club, alweer zowat zestig jaar geleden.

Toen was er geen Waterloolaan en speelden wij aan de

andere kant van Schoonenberg, aan de Driehuizerkerkweg. Het

clubhuis was een oude hooischuur, de Kapberg, naar ik vermoed

het meest primitieve clubhuis van Nederland in die tijd. Er waren

wat kranen met koud water, de zitruimte was tevens kleedkamer

van de dames (gescheiden door een gordijn) en er was een bar van

75 centimeter waar voor mijn gevoel alleen bouillon te krijgen was.

Maar wat maakt die eerste Strawberries-jaren voor mij nu zo bijzon-

der? In die tijd lag Nederland nog compleet uitgevloerd na de oor-

log. Er was niets en er kon niets. Er was nog geen TV, geen disco,

vrijwel niemand had een auto, de halve club had geen telefoon; je

was blij als je een fiets had, er was bijna niets te koop en geld had

trouwens ook niemand. Dus was, naast je school, de hockeyclub

het enige dat je had en daarmee was die buitengewoon belang-

rijk. Weliswaar was er geen trainer (je moest het spel dus maar

spelenderwijs of op school leren), maar gezellig was het altijd. Op

zaterdagmiddag speelden we een partijtje, waaraan de hele club

meedeed, als je tenminste geen uitwedstrijd had. De school ging

toen nog uit om kwart voor een, we verzamelden dan bij de kerk in

Driehuis en vertrokken om één uur op de fiets naar Alliance of, nog

erger naar Zandvoort, voor een competitiewedstrijd.

De club telde toen één jongens- en één meisjeselftal, voor wie het

jaarlijkse Vuurtoren-tournooi bij Hermes in Den Helder (toen ook

al het eind van de wereld) het hoogtepunt vormde. Tegenwoor-

dig gaat de reis met een luxe touringcar, maar toen, in 1953, was

dat een aftandse bus, waarvan op de heenweg (nog via de pont

en zonder

snelweg) een

voorband en op

de terugweg een

achterband klapte -

en dat allemaal aan de

oever van het Noordhol-

lands Kanaal . Dit had

onaangename gevolgen

voor onze aanvoerder, Joop

Wichmann, die met zijn Anneke

comfortabel op de achterbank

zat geïnstalleerd. De overgebleven

achterbanden moesten worden ge-

spaard en dus werd de achterste helft

van de bus naar de al bezette voorstoelen gediri-

geerd – we kwamen heelhuids thuis. Bovendien hadden wij voor

het eerst Amsterdam verslagen en het toernooi gewonnen.

In 1955 verhuisden we naar het huidige complex en kregen we een

nieuw clubhuis, waarvan nu nog de kleedkamers in gebruik zijn.

Ik had vervolgens het geluk elf jaar in een zeer sterk Heren I te

spelen, mooie jaren. Pas rond 1965 begon de welvaart enorm te

stijgen en stroomden de leden (met name veel jeugd) toe. Toen ik

in 1967 voorzitter van de club werd, was dan ook het eerste dat

ons bestuur besloot om het clubhuis te vergroten. De zitruimte

werd afgebroken en vervangen door de nu nog steeds bestaande.

De club beleefde een grote bloeiperiode, maar ik koester tot

vandaag mijn beginjaren: tevreden zijn met helemaal niets, behalve

een partijtje hockey!

Andere tijden


38


39

Periode 1975-2009


Periode 1975-2009

• Heren 1 kampioen

van de 2e klasse, 1994

• Heren 1, begin jaren ‘90

40




Heren 1

Venlo-Strawberries was het affi che voor het debuut van Heren 1 in 1978 in de landelijke 1e klasse. Het zou een pittige test worden, om na een lange busreis het net uit de hoofdklasse gedegradeerde Venlo te kunnen weerstaan. International Geert (Gjeert) van Eijk en zijn teammaten legden Heren 1 in de eerste helft danig op de pijnbank. Resultaat 4-0 bij rust, na een aantal spijkerharde strafcorners. Tijdens de rust kwam onze bus-chauffeur coach Ale van der Veen te hulp. Deze ex-Formule 3 coureur had bedacht dat, als hij zijn touringcar voor ons doel zou zetten, het een stuk lastiger zou worden voor Venlo…

Dit was het begin van Strawberries’ erva-

ring op landelijk niveau. Na deze eerste

7-0 nederlaag werd er snel geleerd, wer-

den uiteindelijk ook de punten gepakt en

beleefde dit team geweldige zondagen in

alle windstreken van het land. Groningen,

DKS Enschede, Concordia Sittard en vooral

veel Brabantse ploegen stonden garant

voor lange zondagen. Vertrek om 09.00

vanaf Driehuis met de touringcar met de

vaste Formule 3 coureur aan het stuur en

vaak twaalf uur later pas weer terug. Met

name in het zuiden van het land was het

altijd feest na de wedstrijd.

Naast Strawberries bestond de Nederland-

se top bij de heren destijds uit 35 andere

teams, 12 in de hoofdklasse en twee keer

12 in twee landelijke 1e klasses. Strawber-

ries bereikte de 1e klasse na jarenlang

in de top van de 2e klasse te hebben

meegedraaid. Na het behalen van het

kampioenschap was er dan ook alle reden

voor feest, met zelfs streakende H1-spelers

die om het clubhuis heen renden.

In de jaren negentig speelde Heren 1 ook

nog enige tijd in de 1e klasse. Eind jaren

’90 degradeerden de mannen naar de 2e

klasse en in 2007 hield Heren 1 zich met

pijn en moeite staande in die klasse, maar

door het vertrek van vrijwel alle spelers

werd door het bestuur besloten om het

team terug te trekken. Jongens A1 nam

de plaats in van Heren 1 en kreeg in het

eerste seizoen in de 3e klasse rake klap-

pen te verwerken, met degradatie naar

de 4e klasse als gevolg. Vorig seizoen

greep het team onder leiding van Erik van

Hofwegen net naast promotie, een doel

dat dit seizoen hopelijk wel gerealiseerd

gaat worden.





Periode 1975-2009 41




• Coach Simon de Hoog haalt nat pak na

het behaalde kampioenschap van Heren 1,

seizoen ‘90-’91

• Heren 1 kampioen van de

3e klasse, 1991


Periode 1975-200942

Doordat in 1981 een herindeling plaats-

vond naar de nu bestaande indeling,

kwam Dames 1, dankzij het kampioen-

schap in de 3e klasse onder leiding van

Edmond Slijper, terecht in de 1e klasse.

Met een aantal routiniers van begin twintig

werd de selectie aangevuld met zes

nieuwe speelsters uit meisjes A. Er volgde

een succesvol seizoen waarbij Dames I net

tweede werd na Kampong met slechts vier

doelpunten verschil. Het seizoen daarna

onder leiding van Marlieke Oltmans bracht

niet het gehoopte succes.

Tussen 1983 en 1986 beleefde Dames I

haar hoogtijdagen. Onder leiding van Wim

Beekhuizen, het laatste jaar bijgestaan

door Wouter van de Bos, promoveerde

Dames I naar de Overgangsklasse. De min

of meer regionale wedstrijden werden

ingeruild voor wedstrijden in alle uithoe-

ken van het land; van Groningen tot Venlo

en ook de echte topclubs werden bezocht

zoals Kampong, Laren, SCHC, en MOP.

Het eerste jaar in de Overgangsklasse

sprokkelden de dames heel wat punten bij

elkaar. Met name in de thuiswedstrijden

werden heel wat punten gepakt aangezien

de dames uit de voeten konden in de

eigen ‘knollentuin’ terwijl de tegenstan-

ders al gewend waren aan kunstgras. Het

tweede jaar in de Overgangsklasse, toen

Strawberries vanaf de herfst van 1985

ook over kunstgras beschikte, hadden de

dames het een stuk moeilijker. Een iets te

krappe selectie en het wegvallen van de

vaste keepster resulteerde erin dat degra-

datie onafwendbaar was.

Van 1988 tot 1990 stond Simon de Hoog

aan het roer. Een nieuwe lichting jonge

speelsters werd ingepast en Dames 1

draaide in die jaren in de hoogste regio-

nen van de 1e klasse mee. Deze succesvol-

le reeks werd nog drie jaar gecontinueerd

door Fred Kahrel. Het waren jaren waarin

Strawberries wederom tot vlak voor het

eind van de competitie meedeed om het

kampioenschap van de 1e klasse, maar

het steeds net niet haalde. Helaas is Fred

Kahrel kort daarna op veel te jonge leeftijd

overleden. In de jaren die volgden werd

Strawberries geconfronteerd met jonge

speelsters die hun heil zochten bij andere

hockeyclubs. Hierdoor werd de selectie

fl ink uitgedund en moesten Erik Wonink en

Fred Huisman roeien met de riemen die zij

hadden, hetgeen resulteerde in degradatie

naar de 2e klasse in het seizoen 1995-

1996.

Na 1996 stond Dames 1 onder leiding van

Bob Reichenfeld/Joost Vervliet, Ronald

Meiboom en later Isabella Kruiswijk.

Sinds 2006 wordt het team weer gecoacht

door Simon de Hoog. De geschiedenis

herhaalt zich, want dit seizoen heeft hij

opnieuw sterk moeten verjongen omdat

er maar liefst acht speelsters zijn gestopt

of vertrokken. Gelukkig zien Simon en zijn

technische staf deze verjonging als een

grote uitdaging.

Door een goede structuur in de jeugdafdeling gecombineerd met een enthousiaste ploeg goed hockeyende meisjes werden in de jaren ‘70 meerdere successen behaald. Zowel meisjes in de A- als B-selectie hebben deelgenomen aan de Nederlandse kampioenschappen. Op het veld en in de zaal stond er een grote groep getalenteerde en gemotiveerde meisjes klaar om het hockey naar een hoger plan te tillen.

Dames 1

Dames Strawberries superieur

• Marian Glaudemans,

1980


Periode 1975-2009 43

Dames Strawberries superieur

• Dames 1 op weg naar

het kampioenschap in

de zaal, januari 2009

• Coach Fred Kahrel spreekt Dames 1 toe,

begin jaren ‘90

• Dames 1 in actie, mei 2007

• Dames 1 op teamweekend in de Ardennen,

maart 2007

• Dames 1 kampioen in de 1e klasse, seizoen ‘83-’84


Mijn Strawberries44

Marian de Hoog-Glaudemans, lid van 1972-1998Wilmien Schols, lid sinds 1974

We liepen allebei al vanaf jongs af aan op het hockeyveld omdat

onze ouders hockeyden. Marian werd lid in 1972 en Wilmien in

1974 en vanaf dat moment hebben we in hetzelfde team gespeeld

tot eind 1994, met uitzondering van 1 jaar toen Wilmien in A2

speelde.

In de jeugd zijn we diverse keren kampioen geworden. Op het veld

met C1, onder leiding van Joop en Anneke Wichmann. En met A1 in

de zaal onder leiding van Hans Hendriks en Arthur Weeber.

Halverwege het 2e jaar in de A ging Marian eerder over naar Dames

1. In dat jaar werden de dames kampioen van de derde klasse

(promotie naar de eerste klasse) en wonnen ze de beker. Het jaar

daarna werden meer jeugdspeelsters ingepast, hoewel volgens de

“oudere garde” uit die tijd er nog geen plaats was voor die jonkies;

die moesten zich eerst maar bewijzen in het tweede team. Maar

Wilmien Schols, Mayke de Vries, Maaike Woudenberg, Marion van

Roozendaal en Marian Glaudemans wisten toch voor de nodige

versterking te zorgen.

Samen hebben we ons een steentje bijgedragen aan de topjaren

van Dames 1. De kracht van ons team was dat het jaren lang uit

weinig verloop van speelsters was. De vaste kern bestond o.a. uit:

Anneke Lokhorst, Inge Karst, Anneke Hendriks, keepster Moniek

Snoeks, Loes, Hanneke en Mayke de Vries. Jaren daarna kwamen

er steeds speelsters uit de A-categorie naar Dames 1, zoals Bertien

Besteman, Marianne Stevenhagen, Trudy Berkhout, Hanneke Schols,

Mira Hoek.

We hebben leuke herinneringen aan die jaren. Denk maar aan de

vele keren koffi edrinken in het “zwarte kousen”- café in Groenekan,

met de trein naar Groningen(Overgangsklasse) met 9-0 verlies weer

huiswaarts te gaan. De vreselijke derby’s tegen HBS. De trainings-

weekenden waar Wim Beekhuizen mee begonnen is en die steeds

minder hockey en steeds meer nevenactiviteiten bevatten. De

etentjes bij De Ark in Haarlem. De gezellige vrijdagavonden na de

training vanaf de tijd dat Strawberries een eigen kunstgrasveld had.

En niet te vergeten de uitwedstrijd bij Groningse Studenten waar

Trudy gelukkig de schoenen van Marian kon lenen ! En natuurlijk

de krant van maandag waar ruim aandacht voor ons team was met

pakkende krantenkoppen en veelvuldig met een foto.

En dan de kleding ! We begonnen in de bekende prachtige groene

overgooiers, gemaakt door de moeders met stof van de fi rma Hop.

Een embleem waar de aardbeien nog dennentakken hadden. In

Dames 1 geen overgooiers meer maar donkergroene rokjes met

witte shirts. Na enkele jaren werden de witte shirts vervangen door

rode, aangezien er teveel clubs in het wit speelden. Toen deed ook

de sponsoring zijn intrede en liepen we met o.a. Van Duivenboden

Interieur, Berkvis, Makelaar Zwart op ons shirt. Later werd het

kledingpakket uitgebreid met trainingspakken en reserveshirts. En

tegen betaling kregen we zelfs sticks!

We kijken terug op veel een-tweetjes, veel assists en veel doel-

punten, maar met name op heel veel hockeyplezier! Want in zoveel

jaar samen spelen konden we elkaar altijd blindelings vinden.

Zo iets bereik je natuurlijk niet met z’n tweeën, maar alleen als je

een leuk team om je heen hebt en dan denken we o.a. aan:

• Een keepster als Moniek Snoeks, die één op één zo

sterk was dat je als spits op je stick kon leunen en

bewonderend kon toekijken hoe zij de tegenstander afstopte.

• De uitschuifarmen van Mira Hoek, waar Marian tijdens de training

regelmatig moeite mee had.

• De extra uurtjes strafcornertraining om op zondag weer een

nieuwe variatie te kunnen toepassen.

• De specifi eke spitsentraining op Simon, die afhankelijk van de

schoonheid van de actie je wel of niet toeliet te scoren.

• De stuwende kracht van Loes op het middenveld, die het team

op sleeptouw kon nemen.

Als afsluiting moet ons nog wel van het hart dat voor ons beiden,

zowel bij winst als verlies, je dag natuurlijk net iets beter was als

je zelf één (of liefst meerdere) goals maakte. Kortom, we kijken

terug op heel veel jaren hockeyplezier bij Strawberries.

Marian de Hoog-Glaudemans & Wilmien Schols

Jaren samen in de spits!

Marian de Hoog-Glaudemans & Wilmien Schols

Gooische botte bijl treft

beduusd Strawberries



• Wilmien Schols in

actie in Dames 1,

begin jaren ‘80

Gooische botte bijl treft

beduusd Strawberries

De successtory van Dames 1

Seizoen Trainer Resultaat

1980 – 1981 Edmond Slijper Kampioen 3e klasse, herindeling naar 1e klasse

1981 – 1982 Edmond Slijper 1e klasse, op vier doelpunten na geen kampioenschap

1982 – 1983 Marlieke Oltmans 1e klasse

1983 – 1984 Wim Beekhuizen Vol overtuiging kampioen 1e klasse, promotie naar Overgangsklasse

1984 – 1985 Wim Beekhuizen Middenmoot Overgangsklasse

1985 – 1986 Wim Beekhuizen Degradatie naar 1e klasse

1986 – 1987 Jeroen van Wylick Handhaving 1e klasse

1987 – 1988 Jeroen van Wylick Handhaving 1e klasse

1988 – 1989 Simon de Hoog/Wilbert Koppers Tweede plaats 1e klasse

1989 – 1990 Simon de Hoog 1e klasse

1990 – 1991 Fred Kahrel 1e klasse

1991 – 1992 Fred Kahrel Derde plaats 1e klasse

1992 – 1993 Fred Kahrel 1e klasse

1993 – 1994 Erik Wonink/Fred Huisman Handhaving 1e klasse

1994 – 1995 Erik Wonink/Fred Huisman Handhaving 1e klasse

1995 – 1996 Erik Wonink Degradatie naar 2e klasse

• Dames 1 op toernooi

in Brussel, 1989


Periode 1975-200946

De jeugdafdeling van onze vereniging

stond in die tijd onder de strenge leiding

van Rodien Hulshoff-van Ronkel, Henk

Graafl and en Ge Bleeker, op het veld

bijgestaan door Co de Nobel, die iedereen

de fi jne kneepjes van de hockeytechniek

demonstreerde met zijn Engelse haak

(een houten stick met een hele lange

kromming). Het A-toernooi dat vanaf 1977

werd georganiseerd droeg uiteindelijk als

eerbetoon de naam van Gé Bleeker. Ook

de vanaf 1982 georganiseerde hockeykam-

pen in Vogelenzang waren voor de jongere

jeugd een belevenis om naar uit te kijken.

De jeugdafdeling was in alle catego-

rieën bij zowel de jongens als de meisjes

minimaal met twee teams bezet. De E- en

F-jeugd en Benjamins bestonden nog niet.

Je mocht namelijk pas op je tiende begin-

nen met hockeyen en begon dan in de

D-jeugd met wedstrijden op de woensdag-

middag. Misschien wel doordat Strawber-

ries toen mede-toonaangevend was in

Kennemerland vertrok er geen jeugd naar

ons omringende clubs, zodat alle spelers

doorstroomden naar de senioren van

Strawberries. In de 70’er jaren resulteerde

deze clubtrouw in negen herenteams, zes

damesteams en een heren veteranenteam,

zodat de zondagen altijd druk en vooral

erg gezellig waren. En hoe gezelliger wij

het kregen, hoe norser werd onze ‘Vader’

Kunst, die het dan erg druk had achter zijn

bar. De club telde eind jaren ‘70 circa 550

leden, inclusief het dames-veterinnenteam

dat op de dinsdagochtend haar wedstrij-

den speelde.

Rond de millenniumwisseling begon

Rabobank zich te interesseren voor het

jeugdhockey bij Strawberries. Eerst werd

het zogenaamde Jeugdfonds fi nancieel

ondersteund en later besloot de bank om

het Jeugdplan te omarmen.

Sinds 2004 groeit de club vooral in de

jongste categorieën als kool. Het aantal

Benjamins en F- en E-teams neemt snel

toe. Om te anticiperen op deze groei wordt

aan de B-jeugd gevraagd om trainer te

worden. Gelukkig pikken zij deze rol met

groot succes op. Mede door deze eigen

trainersopleiding zijn er anno 2009 vol-

doende trainers om alle jeugd op te van-

gen. Om een idee van de groei te geven:

in 2007 waren er ongeveer 320 jeugdle-

den, in 2008 ongeveer 430 en anno 2009

staat de teller staat op 490. Dit seizoen

hebben we 41 jeugdteams. Ook is de lijn

naar boven ingezet. De lijnteams spelen

allemaal in de eerste klasse of hoger.

Dat Strawberries in de jaren zeventig van de vorige eeuw het landelijke ni-veau wist te bereiken, was een logisch gevolg van een hele sterke periode in eigenlijk alle jeugdelftallen vanaf de zestiger jaren tot eind jaren ‘70. In die periode werden de prijzen bij de jeugd in Noord-Holland verdeeld tussen Amsterdam, BMHC (nu Bloemendaal), Randwijck (nu Amstelveen) en Strawberries.

Jeugd

• Jongens A1 met sponsor Van Waalwijk

van Doorn, begin jaren ‘90

• Kerstgala voor

A&B jeugd,

december 2007

• Meisjes C1 met Anneke en Joop

Wichmann, seizoen ‘76-’77


Periode 1975-2009 47

• Kerstgala voor

A&B jeugd,

december 2007

• Oliebollentoernooi, december 2008

• A-jeugd op toernooi

in Helmond,

seizoen ‘81-’82

• Paashaas als trainer jongste jeugd,

april 2007

• Hockeykamp in Vogelenzang, 1984

• Trainster Laureen Donker

met Benjamins,

augustus 2007


Periode 1975-200948

De benodigde guldens voor het eerste

kunstgrasveld werden op diverse zeer

creatieve manieren bij elkaar geharkt. Het

meest opvallend was de loterij waarbij

prachtige prijzen waren te verdienen, waar-

onder de hoofdprijs: een heuse Peugeot

205, maar ook de fancy-fair en de op-

brengst van een oud-papieractie leverden

voldoende geld op om het veld op korte

termijn te realiseren en offi cieel op 2

november 1985 in gebruik te nemen door

toenmalig loco-burgemeester Corstiaan

Kleijwegt. De technische begeleiding werd

uitgevoerd door een commissie bestaande

uit onder meer Wim van Offenbeek, Dries

Wassenburg en Hans Hendriks, in een

tijd dat er nog weinig ervaringsgegevens

waren over de aanleg en het gebruik van

kunstgras. Het eerste veld ging tien jaar

mee. In de zomer van 1995 werd de top-

laag vervangen door leverancier Desso.

Vanaf 2003 werd de roep om een tweede

kunstgrasveld steeds luider. Met name

de jeugdafdeling begon fl ink te groeien

en dat betekende steeds meer druk op

KG1. In het seizoen 2004-2005 kwam

het regelmatig voor dat jeugdteams zo

laat begonnen dat ze pas aan het begin

van de avond van het veld kwamen, een

situatie waar snel een einde aan moest

komen. Op 19 november 2005 ging op

feestelijke wijze de eerste spade van KG2

in de grond, maar het duurde nog tot

maart 2006 voordat er op het nieuwe veld

gespeeld kon worden. De aanleg van het

tweede kunstgrasveld werd begeleid door

Leen van der Lugt, Fred Kappen en Hans

Hendriks. Bestuurslid Frank Donker stak

eveneens veel tijd in de realisatie van het

tweede veld.

Opvallend is dat Strawberries haar kunst-

grasvelden in belangrijke mate zelf heeft

gefi nancierd, waarbij moet worden aange-

tekend dat de Gemeente Velsen vaak een

(fl ink) steentje heeft bijgedragen. Op 11

november 2005 schreef toenmalig voorzit-

ter Pieter van Tongeren het volgende: ‘Wij

betalen het tweede kunstgrasveld voor

het overgrote deel zelf. Dat is mogelijk

vanwege de gezonde fi nanciële situatie

van de vereniging. De penningmeesters

hebben de afgelopen 76 jaar altijd op de

kleintjes gelet en daar plukt de club nu de

vruchten van’. Net als bij de aanleg van

het eerste kunstgrasveld in 1985 deden

ook de leden en sponsors een duit in het

zakje. In 2005 leverde de symbolische

verkoop van vierkante meters aan de

Vrienden van Strawberries bijna 12.000

euro op. Toch was dit een druppel op de

gloeiende plaat, want KG2 kostte de club

ruim 300.000 euro.

Anno 2009 onderzoekt het bestuur de

mogelijkheden voor de aanleg van een

derde kunstgrasveld. Als eerste aanzet

heeft Strawberries Veld C ‘teruggekregen’

van Telstar.

Voordat het eerste kunstgrasveld in 1985 werd aangelegd, waren de Strawberries-teams gedwongen op natuur-gras te spelen. De club had op Sportpark Schoonenberg de beschikking over vier velden: A (nu KG1), B (KG2), C en D. Misschien dat dit gras ook wel de inspiratie is geweest voor het Heren 6 uit 1973, onder leiding van Jaap Olie en Aart Stoel, tot de oprichting van Rugbyclub The Smugglers. Deze club bestaat nog steeds, speelt nu in de Velserbroek en is dus ontstaan uit een initiatief van een aantal Strawberrianen, dat voor de lol begon te trainen op veld D en op de dagcamping in Beeckestijn.

Kunstgras

• Offi ciële opening KG2,

oktober 2006

• Start aanleg KG1,

1985


Periode 1975-2009 49

• Kunstgrasloterij, 1985• Aanleg KG2, zomer 2006

• Start aanleg KG1,

1985

• Lot kunstgrasloterij, 1985• Lot kunstgrasloterij, 1985• Lot kunstgrasloterij, 1985

• Kunstgrasloterij, 1985• Kunstgrasloterij, 1985


Periode 1975-200950

De neerwaartse spiraal was niet meer

te stoppen en resulteerde bijna tot het

einde van de club in 2000, toen fusie-

besprekingen met HBS een vergevorderd

stadium bereikten. Aan deze besprekingen

was een grondige inventarisatie van de

overlevingskansen voorafgegaan. Ook

werd aan de leden gevraagd of zij bereid

waren een taak uit te voeren binnen hun

vereniging. Dat gebeurde door middel van

een enquête. Gelukkig voor iedereen is het

van een fusie nooit gekomen. In juni 2000

kwam het bestuur tot de conclusie dat er

te weinig draagvlak was voor een huwelijk

met de club in Bloemendaal. Strawberries

is vanaf dat moment weer gaan groeien en

telt per 1 september 2009 ruim 750 leden.

In 2000 waren dat er nog 370.

In bovengenoemde periode hing

Strawberries ook een mogelijke verhuizing

boven het hoofd. De Gemeente zocht

naar mogelijkheden om de sportvelden in

Velsen een nieuwe bestemming te geven.

Eén van de opties was om de clubs op

Sportpark Schoonenberg te verplaatsen.

Strawberries zou mogelijk moeten

verhuizen naar Sportpark Groeneveen in

Santpoort-Noord (naast SUOMI). Deze

plannen zijn - gelukkig voor ons - nooit

gerealiseerd en inmiddels hebben wij de

garantie gekregen dat we nog vele jaren

op Schoonenberg mogen blijven.

Overigens was het rond de eeuwwisse-

ling geen pretje om de club te besturen.

Commissies waren onderbezet en de

bestuursleden deden veel werk zelf. Toch

gebeurde er van alles. De Co de Nobelprijs

(voor vrijwilligers) werd ingevoerd, de

ingang van het clubhuis werd verplaatst

naar de veldzijde en er werd besloten

om een nieuw tenue in te voeren. Sinds

1998 spelen we in een rood shirt met

groene kraag en groene broek, al duurde

het nog enige tijd voordat de traditionele

witte broek volledig van de velden was

verdwenen. In 1997 werd het trimhockey

ook bij Strawberries ingevoerd. Deze groep

enthousiaste hockeyers bevolkt iedere

maandagavond onze velden.

Onder dit kopje kan ook gemeld worden

dat oud-voorzitter Hans Hendriks

omstreeks 1998 nauw betrokken was bij

de oprichting van de stichting Banen in

Sport (BIS). Dit leverde Strawberries een

eigen groundsman op. Eerst werd die taak

vervuld door Willem Schadé (inmiddels

overleden) en later door Karl Wichmann.

Laatstgenoemde werkt tot op de dag

van vandaag - via het BIS - voor onze

vereniging.

Aan het einde van de jaren ‘80 daalde het aantal seniorenleden van Strawberries sterk. Hele teams verlieten de club in rap tempo, omdat de spelers zich niet meer erkend voelden en de sfeer in hun club verwaterde. Het gevolg hiervan was dat de club een gebrek kreeg aan voldoende seniorenleden, die toch doorgaans de commissies en bestuursfuncties bezetten, de ruggengraat zijn voor de opleiding van de jeugd en borg staan voor gezonde barinkomsten.

Bestuursperikelen

Strawberries met neus op feiten


Periode 1975-2009 51

Veel seniorenleden van Strawberries

worden al week bij de gedachte aan het

jaarlijkse paastoernooi. Het is de voorpret

die hoort bij een lang weekend feesten

met je teamgenoten, waarvan de meesten

ook nog eens je vrienden zijn. En dat alles

in een carnavaleske sfeer waar ze in het

zuiden van het land een puntje aan kun-

nen zuigen. Net als daar is het paastoer-

nooi een slijtageslag, maar dat hebben de

deelnemers er graag voor over.

De voorbereidingen op het paastoernooi

starten in december, als de feestdagen

nog moeten beginnen. De zevenkoppige

toernooicommissie - allemaal vrijwilligers

- trapt af met een evaluatie van de voor-

gaande editie. Er wordt geinventariseerd

wat er beter kan en waar de knelpunten

zitten, maar tijdens de evaluatie wordt

vooral veel gelachen om de vele anekdo-

tes die een paastoernooi traditiegetrouw

oplevert.

Het organiseren van een dergelijk om-

vangrijk evenement - het paastoernooi is

het grootste meerdaagse sportevenement

in de gemeente Velsen - is niet mogelijk

zonder de hulp van de vrijwilligers die

tijdens het toernooi actief zijn. Naast de

paastoernooicommissie, het bestuur en

de wedstrijdleiding zijn dat de tientallen

deelnemers die ontbijt-, lunch, diner- en

schoonmaakdiensten draaien. Om de

veiligheid tijdens het toernooi te kunnen

waarborgen maken wij gebruik van profes-

sionele beveiligers en vrijwilligers van

het Rode Kruis Velsen. Tal van bedrijven

sponsoren het paastoernooi in fi nanciële

of materiële zin en de gemeente Velsen

ondersteunt ons door het afvaardigen van

een lid van het college van B en W naar

de offi ciële opening op zaterdagochtend.

Een fenomeen. Zo kan het jaarlijkse paastoernooi op onze velden gerust genoemd worden. De populariteit van het Strawberries Easter Tournament, zoals het toernooi offi cieel heet, lijkt geen grenzen te kennen. Met name de Britten staan in de rij om mee te mogen doen aan ‘the most populair hockey event in Europe’, zoals het toer-nooi door het Britse sportreisbureau TeamLink wordt aangeprezen. Ongeveer de helft van de 350 deelnemers komt traditiegetrouw uit Groot-Brittannië. Het Strawberries Easter Tournament is al bijna 30 jaar een ontmoe-tingsplek voor sportvrienden uit binnen- en buitenland.

Paastoernooi

• Engelse streaker,

april 2009

• Hoog bezoek op het Paastoernooi,

maart 2008• Sneeuwbuien tijdens het

Paastoernooi, maart 2008


Periode 1975-200952

Tot de eeuwwisseling zijn het vooral

ouders, vrienden en bekenden van

Strawberries-leden die de club fi nanci-

eel ondersteunen. Dat verandert als de

sponsorcommissie nieuw leven wordt

ingeblazen. De laatste jaren is het aantal

sponsors van Strawberries explosief geste-

gen en zijn de sponsorinkomsten verdub-

beld. Sinds 2006 worden er bovendien

leuke activiteiten georganiseerd voor de

sponsors. Voorbeelden zijn de workshop

van looptrainer Kees Koppelaar, de whis-

keyproeverij en de jaarlijkse haringparty.

Sponsoring is vele jaren een ondergeschoven kindje geweest bij Strawberries. Pas na de grote successen van de Nederlandse teams ( wereldkampioen in 1998, Olympisch kampioen in 2000) raakten bedrijven steeds enthousiaster over hockeysponsoring. Het positieve imago van de hockeysport draagt daar ook een steentje aan bij. Hockey staat te boek als sociaal veilig en dat spreekt bedrijven aan.

Sponsoring

Sponsoring is vele jaren een ondergeschoven kindje geweest bij

Strawberries overleeft zeventien strafcorners

• Nosing & tasting

tijdens sponsoravond,

februari 2008

• Sponsoravond

verzorgd door

Grolsch,

november 2006


Periode 1975-2009 53

De jongens van de Formby High School

hadden de smaak van de buitenlandse

tripjes inmiddels te pakken en na het

verlaten van school, werd een eigen

touringteam opgericht, de Vikings. Op

uitnodiging van een van deze jongens,

Peter Wagstaff, is ons eigen Heren 6 in

1981 naar Formby gegaan om deel te

nemen aan het Formy Easter Hockey

Festival, een groot internationaal,

vierdaags toernooi.

De Vikings zijn uiteraard ook ettelijke

malen op ons eigen Paastoernooi

geweest. Ook vorig jaar zouden zij – in

verjongde vorm – deelnemen maar dit was

helaas door de sterk gedevalueerde pond

fi nancieel niet haalbaar.

Enfi eld was niet de enige Engelse connectie van Strawberries (zie ook periode 1929-1975). Eind jaren zeventig hebben wij een aantal keer Formby High School op bezoek gehad, waarbij de kinderen ondergebracht werden in gastgezinnen. Als dank voor onze gastvrijheid werd onze club uitgenodigd om naar Engeland te komen en in 1979 is een meisjesteam op bezoek in Formby geweest.

UitwisselingenStrawberries overleeft zeventien strafcorners

Engelse connectie

In 1981 is Kees Kuijt, bij zijn bezoek met heren 6 aan Formby, lid geworden van

de Vikings, waar hij ruim 20 jaar voor heeft gespeeld. Onze band met de Vikings

had ook nog een andere leuke spin-off. Toen Mike Thorpe door zijn werkgever

naar Nederland werd ‘uitgezonden’, heeft hij jarenlang voor ons eigen Heren 1

gespeeld. Ook Joris en Tim Schrijver, Erik-Jan Möhringer en Koen van Veen hebben

daarna enkele jaren voor de Vikings gespeeld.


Periode 1975-200954

De feesten vonden jarenlang plaats in

Graan voor Visch, aan de rand van de

openbare golfbaan. De avond werd door

menig lid aangegrepen om liederen te

zingen of komische stukjes voor te dragen.

Hier waren de leden vaak al maanden mee

bezig. Aan het begin van deze eeuw werd

nog eenmaal een Boerenkool-feest gehou-

den in De Wildeman, maar sindsdien is het

stil rondom deze activiteit.

Overigens is de Boerenkool-traditie

ontstaan tijdens de vriendschappelijk

wedstrijden die Strawberries in de vroege

jaren van haar bestaan speelde tegen de

Zandvoortse Hockeyclub. Op nieuwjaars-

dag gingen onze spelers per bus naar

het voetbalveld van ‘De Zeemeeuwen’ en

speelden daar vriendschappelijk tegen

Zandvoort. Daarna werd er gedanst in

Muluru, een restaurant nabij het strand, en

tenslotte, u raadt het al, boerenkool met

worst gegeten.

In 1994 kwam een einde aan een lange Strawberries-traditie. Door gebrek aan inschrijvingen werd het jaarlijkse Boerenkool-feest afgeblazen door de laatste drager van ‘de pet’, Trudy Berkhout. ‘De pet’ werd sinds 1957 uitgereikt aan een hardwerkende vrijwilliger, die als dank voor zijn of haar inzet het Boerenkool-feest van borrel tot einde mocht organiseren.

Boerenkool

Bevlieging de Hoog komt net op tijd

• Overdracht van de Pet, 1982


Periode 1975-2009 55

• Boerenkoolfeest, december 1985

• Dames Veteranen treden op tijdens

het Boerenkoolfeest in Graan voor Visch, 1987


Periode 1975-200956

Sinds het vertrek van John en Carla, in

1999, wordt de bar gerund door de leden

zelf. Hiertoe is een speciale commissie in

het leven geroepen. Deze commissie regelt

de inkoop en de barschema’s. De inzet van

leden én ouders van jeugdleden is van

cruciaal belang om dit alles goed te laten

verlopen.

Bij Strawberries wordt al vele jaren Grolsch

geschonken. Dit zal ook de komende jaren

zo blijven, omdat het contract in de zomer

van 2009 met drie jaar werd verlengd. De

samenwerking verloopt van twee kanten

naar volle tevredenheid. Daarnaast is het

Enschedese biermerk een gulle sponsor

van onze vereniging. Dit jaar trakteren zij

ons op prachtige jubileumglazen. Drank-

leverancier is al jaren de fi rma Boonekamp

uit Leiden.

Onze bar is jarenlang verpacht of onder beheer geweest van een (semi-)professionele barcoördinator. In de jaren zeventig was er ‘Vader’ Kunst en in de jaren tachtig had Strawberries de legendarische Chris Borghardt, die hard werkte maar soms geen grip had op die onstuimige hockeyers met hun dekselse streken (‘geen sticks op de bar!’). Later kwamen Gerrit Klaver en zijn dochter, maar zij verlieten de club na een verschil van inzicht. Het beste was Strawberries af met John en Carla Krop. Zij regelden in de jaren ’90 jarenlang met veel plezier de bar van onze vereniging.

Bar

• ‘Vader’ Kunst voor het clubhuis,

oktober 1979


Periode 1975-2009 57

• Drukte in het clubhuis,

oktober 1979

Strawberries klautert langzaam omhoog


Mijn Strawberries58

Hans WensinkLid van 1941-2009Overleden in 2009

Hans Wensink is een van onze oudere leden, want hij is lid van

Strawberries sinds 1941. Dat betekent dat Hans maar liefst 68 jaar

lid was van de club. Helaas kwam hij eerder dit jaar te overlijden

en kan hij het jubileumfeest van onze vereniging dus niet

meevieren.

Als leerling van de Rijks HBS in IJmuiden-Oost is

Hans eerst gaan voetballen bij De

Kemphaan, een Drie-

huizer club die al

lang niet meer

bestaat. Omdat

een aantal leer-

lingen van de

school hockeyde

bij Strawberries koos

hij voor hockey. Het club-

leven bloeide in de oorlogstijd.

Naast het spelen van wedstrijden en

het trainen ontplooiden de leden allerlei

andere activiteiten. Er werd getennist, maar ook

gezwommen in het Noordzeekanaal, want het strand

was verboden gebied. Na de oorlog werd Hans actief in

de club als commissaris materiaal, elftalcommissielid, wed-

strijdsecretaris, penningmeester en ten slotte voorzitter van 1963

t/m 1967. Hij was toen al Lid van Verdienste.

Met genoegen kijkt Hans terug op zijn hockeycarrière als kee-

per van het eerste team. Als sportief hoogtepunt noemt hij het

kampioenschap van de promotieklasse en de daarop volgende

promotiewedstrijden. Met trots vertelt hij dat het bereiken van de

overgangsklasse voor de club een hele mooie prestatie was.

,,In de overgangsklasse werd iets steviger gespeeld dan in de

promotieklasse. Twee uitslagen zijn mij altijd bijgebleven. De eerste

wedstrijd tegen HDM verloren wij met 11-0!! Heren I paste zich

echter snel aan. In de returnwedstrijd waren wij sterker; de uitslag

2-2 vond ik zelfs niet geheel eerlijk. Thuis werden wij verheugd op-

gewacht. De uitslagen van de overgangsklasse werden namelijk om

half vijf via de radio bekend gemaakt. Alle wedstrijden werden op

gras gespeeld en de publieke belangstelling was iets groter dan te-

genwoordig. Ook het vervoer was inniger: met z’n twaalven in twee

auto’s, maar meestal met de trein. Door

deze gezellige contacten

heb ik hieraan een aantal

goede vrienden overge-

houden. Terwijl ik me in

1967 terugtrok als actief

bestuurslid werd mijn vrouw

juist actief. Zij richtte in 1969 de

dames dinsdagverteranen op.’’

Na de Tweede Wereldoorlog

organiseerde de gemeente Velsen

enkele jaren een sportuitwisseling met

Edmonton (Engeland). Hockeyteams

van heren (Enfield) en dames (Latymer)

kwamen hier wedstrijden spelen.

Hans was in 1957 scheidsrechter bij de of-

ficiële dameswedstrijd, waar zijn oog viel op

Jennifer Clarke, de aardige rechtsbuiten van de

Engelse ploeg. Het was liefde op het eerste ge-

zicht, maar zij trouwden pas in augustus 1958.

Hans was in het bezit van zijn doctoraal geologie en

wilde promoveren tot doctor. Voor deze promotie moest hij

in de binnenlanden van Suriname een uitgebreid onderzoek ver-

richten. In juni 1959 vertrok hij om pas in december van dat jaar

weer op Schiphol te landen. Tot zijn verbazing had Jennifer zich

de Nederlandse taal in de maanden van zijn afwezigheid volledig

eigen gemaakt.

Het echtpaar Wensink kreeg twee dochters: Karin en Marga. Marga

en haar echtgenoot Jan-Hein Wille (Heren veteranen) hebben voor

nieuwe leden gezorgd. Zo leeft een echt Strawberries-geslacht

gelukkig voort!

Met de trein naar uitwedstrijden



Maaike HuizingaLid sinds 1985

Al zolang ik mij kan herinneren

hockey ik bij Strawberries. Dé enige

hockeyclub in Velsen, en dat is precies

de reden waarom ik voor Strawberries koos.

Een aantal andere sporten ondertussen gepro-

beerd: turnen en tennis, maar hockey bleef en is het

leukst. Van de F’jes tot aan de A op de zaterdag. Hoe ouder

we werden, hoe meer het sociale leven zich steeds meer ging

afspelen op en rond de hockeyvelden. Twee keer in de week trainen,

een keer in de week een wedstrijd op zaterdag, feesten, toernooien,

bijna alles draaide om de club. Een avondje stappen begon en

eindigde met vrienden en vriendinnen die je ontmoette op de club.

De maandag op school ging weer over hockey en het weekend dat

we samen hadden beleefd en op vrijdag startten de praatjes over

de aankomende wedstrijd en stapavonden weer. De club heeft een

belangrijke rol gespeeld in het leven van veel kinderen die op de Jan

Campertschool of Engelmundus school hebben gezeten.

De periode in de junioren was een prachtige tijd, met hockeykamp en

toernooien, zowel ver weg als op onze eigen club. Dan over naar de

senioren. Op zondag hockeyen, met en tegen volwassen vrouwen. Wat

je zelf natuurlijk ook bent op dat moment, maar dat besef (of wil je

niet beseffen) je op dat moment niet.

Ik ging mij bezig houden met veel vrijwilligersactiviteiten binnen

Strawberries. Ik kan me nog goed het jaar herinneren dat wij met

een groep enthousiaste mensen het hockeykamp gingen organiseren.

Een prachtige tijd voor de C- en D-jeugd, een nog mooiere tijd voor

de leiding. Nog steeds komen er af en toe quotes naar boven van

het kamp (“Maaaarten!”) Vreselijk gelachen met spellen bedenken,

de trein in de Lineaushof, de veel te enge vossenjacht midden in de

nacht. Het organiseren van het Paastoernooi heb ik twee jaar met zeer

veel plezier, maar met zeer veel vermoeidheidsklachten gedaan. Na de

break-up van de toenmalige Paascie, heb ik me nog enkele jaren bezig

gehouden met het aankleden van het Paastoernooi, met wisselend

succes. Bijna bij elke bijeenkomst die Strawberries organiseert, ben

ik aanwezig, voor een bardienst, een training te geven, een praatje te

houden.

Als klein meisje

kwam ik al vaak

bij Strawberries,

om mijn broer op

de grasvelden te

bewonderen. Zodra ik

kon, ging ik ook! Van de

F’jes tot de A de normale

loopbaan doorgemaakt. Altijd

hopen op die plek in het

eerste, maar toch niet ontevreden

als het weer niet lukte. Het belang-

rijkste was voor mij toch de gezelligheid

en het spelen met mijn vriendinnetjes. In de A1

(eindelijk) twee bijzondere jaren meegemaakt. Het eerste jaar met een

bij elkaar geraapt zooitje, laag niveau hockey, maar zeker erg gezellig.

Het tweede jaar in een zeer hoogstaand team, met talenten die nu te

vinden zijn in de hogere regionen van het hockey. Voor mij waren de

AB-feesten, het Ge Bleekertoernooi, de uittoernooien en het stiekem

meedoen met het Paastoernooi destijds de hoogtepunten.

Net over naar de senioren, met een Dames 2 in de reserve eerste klas-

se. Als keeper kreeg ik de meeste waanzinnige ballen om mijn oren!

Na een paar jaar er tussen uit, nu alweer een paar jaar vertrouwd in

het tweede. Hoogtepunt was een aantal jaar geleden toen wij met

een compleet nieuw team en een rommelige start gedeeld kampioen

zijn geworden en promoveerden naar de reserve tweede klasse. Een

prachtig feest hebben wij toen gevierd!

Organiseren van en leiding geven aan het officiele laatste hockey-

kamp, het mede-organiseren van het Paastoernooi, trainen geven aan

MA1, MA2 en dames 3, coachen van MA2, bardiensten draaien op

feesten en partijen, technische commissie dames senioren. Eigenlijk

te veel om op te noemen! Vrijwilligerswerk is er bij ons thuis met de

paplepel ingegoten! Het leukste vind ik nog steeds het hockeykamp.

Met onder andere Martijn Willems, Charline Fijnaut en Casper Hartman

hebben wij na een aantal jaren van afwezigheid een kamp georgani-

seerd voor de C- en D-jeugd. Ideetje voor de toekomst?

Met de paplepel ingegoten


60


61

Teamfoto’sNamen in willekeurige volgorde


62

DAMES 2Karlijn Dalhuijsen, Karen Dekker, Laureen Donker, Marloes Duijvenbode, Meike Goede, Maaike Huizinga, Janneke v.d. Kroft, Jasmijn Kusters, Karin Mantje, Eva van Poorten, Mayke Stevens, Michelle de Vos, Dianne Weber

Floor Bas, Janet Bondi, Marlieke Bruntink, Renske van Driel, Lisa Letschert, Lisa Post, Marieke de Roo, Lesha Schellevis, Daisy Schut, Marie-Jeanne Smithuis, Bo Stokman, Noortje Visser, Madelon van Waalwijk van Doorn, Anne Weeber, Sandra van Wetering

DAMES 1


63

Chantal van Berkum, Inge Braam, Saskia Bulters, Michelle v.d. Helm, Renée van Helvoort, Marjon Kalkman, Danielle Martens, Marleen Murray, Saskia Nijssen, Valentine Noordzij, Nicole Schuijt, Sophie Vuil, Marein Warmerdam DAMES 4

DAMES 3Danielle Beskers, Marinka Beskers, Janne Bruntink, Marlous Duijn, Fieke Duijn, Michelle van Keimpema, Merit Koutstaal, Nienke van der Meij, Lotte Odijk, Maartje van Pommeren, Mouette van Rijn, Romy Rijs, Nathalie Siegers, Inez Thieme, Nicolien Zoon


64

Maarten Baljet, Michiel van den Brink, Niels Corver, Marijn Donker, Daan Ensing, Bas van Faassen, Daan Groeneveld, Bart van Hofwegen, Robbert Kluwer, Finn van Leeuwen, Wouter Merts, Daan van Poorten, Wouter Rempt, Joris van Tongeren, Daan Versluis, Sebastiaan WermenbolHEREN 1

Ellen Beenhakker, Denise Bondi, Danielle Davio, Priscilla Deinum, Michelle Gerlofsma, Nienke la Gro, Bibi Klok, Merel Koppeschaar, Lisa Kramer, Leila Mekki, Evelien Mulder, Annemarie Mulder, Sophie Mulder, Merel van Poorten

DAMES 5


65

Bastiaan Aalders, Walther Blom, Robin Bontenbal, Barend Cox, Niels Eriks, Mathijs Gaastra, Patrick van der Heijde, Bart Huizinga, Bas Koopman, Jeroen Maks, Jan-Pieter Maks, Herre Molog, Sanne Schaafsma, Jeroen Spruyt HEREN 3

HEREN 2Hendrik-Jan Baljet, Bas Bouman, Matthijs Elsenaar, Auke Groenenboom, Mathijs Kostermans, Jop v.d. Kroef, Colin van de Merwe, Teun Molkenboer, Martijn Schoorl, Alexander Schouten, Kasper Schouten, Harke de Vries, Martijn Willems


66

Ghafar Abdoel, Leks Betlem, Joost Bleekman, Danny Blijleven, Bas Dubbeld, Twan Geluk, Ruben de Hoog, Eric Kea, Mick Koers, Thomas van der Linde, Thijs van Muiswinkel, Koen Putman, Casper Rutte, Sebastiaan TimmermanHEREN 5

Maarten Band, Wouter de Bruijn, Jasper van der Burg, Machiel van Ewijk, Yorick Grimmon, Martijn van der Hulst, Nils Jansma, Patrick van Noort, Dion Oosterveen, Tom Peters, Nils Rasmussens, Niels Ris, Stefan Timmermans, Reinout Vos, Synco de Waard, Toon van Wijnen

HEREN 4


67

Wim Bakker, Peter Brommer, Ronald Dubbeld, Peter van Duijn, Hans Glaudemans, Tjerk Kleefstra, Kees Kuijt, Kees Meihuizen, Marco van Muiswinkel, Jan Nederlof, Cas van Overeem, Arend van Raalten, Erik Slaats, Jaap Snellen, Pieter van Tongeren, Jan-Hein Wille VETERANEN B

VETERANEN AJaap Allan, Michiel Bom, Jeroen Bom, Wilfred Castricum, Frank Donker, Arjen Germans, Florens Hart De Ruyter, Jacques Heeremans, Nico Hop, Bas Koedijk, Job Leuning, Bob Reichenfeld, Lex Schaap, Peter Starink, Joost Vervliet


68

Willemijn Bom, Fiona Dalhuijsen, Saskia van Driel, Kirsten Holst, Lara Koers, Marise van Muiswinkel, Frederique van Muiswinkel, Laura Nientker, Petra de Niet, Shelley Rietdijk, Nikkie Rijs, Rosanne de Roo, Lisa WaaijerMEISJES A1

Jelle Dik, Joris Eliëns, Thomas Kambeel, Bas Kimman, Vincent Kok, Thomas Smit, Olivier van der Steen, Killian Stroet, Joost Willemse, Bart Willemse

JONGENS BENJAMINS


69

Anouk Bakker, Chantal Blansjee, Roos van Borkum, Merlijn Damen, Carmen Emmen, Esmee Groeneveld, Marijke Hollander, Eva de Jong, Maartje de Jong, Annelie Kluwer, Jill Otte, Mandy Schweitzer, Claudia van Wijk, Lotte Zandbergen MEISJES B1

MEISJES A2Anouk van Geene, Danielle de Goede, Babette Groffen, Soraya Groothuis, Lian van Hartingsveldt, Isa de Jong, Jip de Jonge, Tessa Kup, Thirza Noom, Inge Prins, Gabrielle Veldhuijzen, Rose Wijnberg


70

Lieke Bos, Robbin Brussel, Beatrijs Hammerstein, Fu Mei Kelbling, Annabel Mennes, Brigitte Minks, Demi Otte, Manon - Portos Minetti, Simone de Ruig, Laura Soellaart, Melissa Swager, Margot v.d. VeenMEISJES B3

Esmee Braam, Margriet Cox, Britt Groos, Emilie Fleur de Groot, Roelie Hartingsveldt, Anna de Jong, Noortje Kok, Julia de Man, Claudia Preusser, Luka van Rijn, Mies Rijperman, Danielle Schol, Demi Ton

MEISJES B2


71

Marlot Bakker, Isis Grootveld, Robyn van den Hoek, Sanne Hoekstra, Jasmijn van der Kammen, Coco Keus, Esther Kieftenbeld, Annabel Kwak, Yoëlle Nibte, Esmee Poppen, Noor Slagter, Loes v.d. Woude MEISJES C2

MEISJES C1Anne Claire van den Berg, Manon Delput, Bibi Glas, Bente Hagen, Charlotte de Jong, Laura de Lange, Tirtza Lopuhaa, Jet Nelissen, Jaloe van Rijn, Demi Spronk, Doddy Wolfs


72

Lauren de Graaf, Eva Hiensch, Gaby de koning, Iris Kromhout van der Meer, Jordan McKean, Shannah Otten, Femke Pruis, Merle Pruis, Nena Rijkers, Julia de Ruig, Arlette Schaefer, Eline VogelMEISJES C4

Marre Akkerdaas, Charlotte Baars, Rosa Bulters, Millicent Esselink, Merle de Groot, Sanne v.d. Heide, Robin van Leeuwen, Esmee Meihuizen, Esmee Mooy, Amy Mooy, Femke de Ruig, Laura Tuinenburg, Laura Wolfs

MEISJES C3


73

Noor Broese van Groenou, Jessica van den Ende, Juul Heeremans, Isa Ketting, Lisa Klepper, Merel Kok, Imre de Kooker, Celine Korpershoek, Juliette Koster, Nine Laan, Victoria Lamers Bocaranda, Daline Oude Groen, Elsbeth Soellaart, Sterre Triezenberg, Demi Else Witteman MEISJES D11-2

MEISJES D11-1Nelke Bakker, Roos Damen, Nellemieke Duijn, Luca van Essen, Carlijn Kok, Pien van Meegen, Lara Midjek, Danique Mulder, Kirsten Nijssen, Puck Pompe, Julia v.d. Rijt, Zoe van Rixel, Jitske Rotte, Denise Vogel, Britt de Waal


74

Daan Bakker, Thijs v.d. Brenk, Jasper Dekker, Sebastiaan Joustra, Mathijs Koedijk, Michiel Kusters, Sander van der Linde, Yves Nakken, Arne van Overeem, Julius Welman, Matthijs Wessels, Hugo van WilligenJONGENS B1

Amy Charmaine van der Aar, Mirte Boesmans, Paulien Defourny, Florance Groeneweg, Anouk van der Heijde, Julienne Hulsman, Bente Lataster, Melana Out, Eva Pelt, Dewi Danique Schaap, Donna Serné, Natasja Spanjaard, Demi-Ann William, Gwen de Wit

MEISJES D11-3


75

Wouter Bom, John Bonarius, Derek Duijn, Bastiaan Eisses, Bas van Haaster, Laurens Jan Rolle, Jelle Ton, Gerard v.d. Veen, Douwe de Vries, Alexander Wessels, Roy de Wit JONGENS B3

JONGENS B2Jesse Booij, Daan Bouws, Maarten van Duijn, Stein Hoek, Joost Luimes, Evert-Jan v.d. Meer, Rocco de Niet, Sander Prins, Frits Raadsheer, Bas de Ruig, Roeland Rutte, Job-Joost Snoek, Philip Timmerman, Hein Wille, Bastiaan Woudenberg


Mijn Strawberries76

Nico HopLid sinds 1975

Al vanaf m’n geboorte ben ik te vinden op Strawberries. Dat kan

ook niet anders want ik kom uit een echt Strawberries nest. Mijn

ouders, Aat en Iefke Hop, zijn inmiddels allebei meer dan 50 jaar

lid en nog steeds betrokken bij het wel en wee van de vereniging.

Ook mijn zus Anneke is in haar jeugd lid geweest van de club.

Maar door studie en verhuizingen nu terechtgekomen bij hockey-

club Houten.

De vroegste herinnering uit mijn jeugd waren de wedstrijden van

m’n vader bij de Veteranen. Hij is daar jarenlang keeper geweest

en heeft onder andere gespeeld met Jaap Allan sr., Jaap Schols,

Cas van Overeem sr., Wim van Offenbeek en Hans Hendriks. Deze

wedstrijden werden vaak gefloten door Joop Wichmann. Het zijn

stuk voor stuk families die ook zeer verweven zijn met Strawber-

ries. Mooie tijden waren dat. Ik ging vaak mee, alleen of samen

met Jaap Allan jr. Kijken, balletje slaan en na afloop zeuren om iets

lekkers (weinig veranderd met mijn kinderen)

In die tijd kwamen de vrouwen ook nog mee en

werd er na afloop een gezellig glaasje

gedronken. Aangevuld met

de nodige kinderen

en de vele andere

senioren die de

club toen rijk was

gaf dat een enorm

gezellig geheel in het

clubhuis op de zondag.

Zelf ben ik nu 33 jaar lid. De

eerste twee jaar heb ik gevoetbald

en gehockeyd. Zaterdags voetbal en

woensdags hockey. In de C-categorie kon dat

niet meer en moest ik kiezen. Mede door de heer

Postuma z’n wervende woorden over de club en lo-

vende woorden over mijn spel heb ik gekozen voor hockey.

M’n eerste trainingen heb ik gehad van mevrouw Hulshof. Met

jongens, waar ik nu nog steeds mee speel of bevriend mee ben op

het D-veld, natuurlijk op gras, overslaan en de ‘haringtruc’ oefenen.

Mijn jeugdjaren waren onbezorgd en goedgevuld met hockey,

feestjes en toernooitjes. Gelukkig heb ik dat in de senioren keurig

voortgezet.

Via Heren 3 en 2 ben ik in Heren 1 beland, alwaar ik van de 2e

klasse naar de 3e klasse degradeerde om daarna twee keer achter

elkaar te promoveren naar de 1e klasse. Inmiddels ben ik met veel

plezier al weer jaren lid van Veteranen A en hoop dat nog lang vol

te kunnen houden.

Mijn seniorenjaren kan ik niet los zien van De Jantjes. Deze vrien-

denclub heeft ook jarenlang een belangrijke rol gespeeld binnen

Strawberries. De Jantjes, hoofdzakelijk Strawberrianen, bezocht jaar

in jaar uit diverse toernooien per jaar. Daarnaast mochten we graag

feestjes organiseren en bezoeken. Wat moet je anders?

Inmiddels spelen mijn 3 kinderen ook bij

Strawberries. Het doet

me goed te zien dat

ook zij aan Strawber-

ries verbonden zijn. De

derde generatie. Mede

hierdoor ben ik nog steeds

actief met de club bezig. Het

is tenslotte mijn cluppie!

Hockey won het van voetbal



Thea PeetLid sinds 1962

Strawberries heeft lange tijd

een erg belangrijke rol in mijn

leven gespeeld. Ter gelegenheid

van het 80-jarig bestaan van de club

kijk ik met heel veel plezier op mijn actieve

hockeyleven op het veld en in het bestuur terug.

De club kwam via clubblad De Slof, dat mijn vader

als lid ontving, in mijn jonge leven. Ik kon nog niet lezen,

maar vond het blad met de ‘hockey-aardbeien’ in het mandje

prachtig. Van de vereniging mocht ik lid worden, toen ik de HBS ging

bezoeken. Daar op de RHBS vond Strawberries in 1929 zijn oorsprong

en werd het clubblad voor leden nog wekelijks aan de hockeyers

uitgedeeld.

Het spelen in de jeugd was zoals het in mijn ogen behoorde te zijn.

Veel hockeyvrienden en -vriendinnen; veel reizen met fiets, bus en

trein, dus heel veel lol; veel gezoek naar het tunneltje onder de

racebaan, dat toegang gaf tot hockeyclub Zandvoort; eerst erwten-

soep op het station en dan met de trein vanuit Zandvoort weer terug;

veel verlies en winst of andersom; stevige trainingen op veld-D; met

het eigen elftal en de tegenstanders in de bus naar weer een leuk

toernooi; gezellige hockeyfeestjes met veel limonade; te ‘gekke’

jeugdleiders, die je altijd probeerde te strikken je tas te dragen; en

vooral “opvallen” in de hoop, dat je op zondag bij de senioren mocht

meespelen.

Daar ging je voor.

Toen ik bij de senioren speelde, werd ik in 1970 benaderd door voor-

zitter Han Korting.

Hij vond het wel een goed idee als ik secretaris van de club werd. Ik

schrok me dood, maar Han was heel overtuigend en ik ging overstag.

Van deze stap in het bestuur heb ik nooit spijt gehad. Ik heb het

secretariaat tot mijn vreugde zestien jaar mogen beheren.

Het was een toptijd! Het deel uitmaken van het bestuur van de

vereniging heeft mij in mijn werkzame leven mede de nodige kennis

en vaardigheden in

besturen opgeleverd.

De club beleefde in de

jaren ’70 een langdurige

periode van bloei. Het Ne-

derlands mannen- hockeyelftal

werd in 1973 in Amsterdam

wereldkampioen en als gevolg

daarvan stroomden de hockeyver-

enigingen, dus ook Strawberries, vol

met jeugdige enthousiaste-lingen. Op

de Jan Campert School deelde ik met veel

plezier de aanmeldingsformulieren aan de

leerlingen van mijn klas uit.

Volop werk voor ons bestuur dus. Het clubhuis

werd verbouwd; een kunstgrasveld werd aangelegd; de jeugdafdeling

groeide explosief en werd professioneel geleid; het meisjes b-team

werd twee keer jeugdkampioen van Nederland; het bargebeuren

kreeg een steeds belangrijker plek; er werden nog vrijdagclubavonden

georganiseerd; ons jaarlijkse jeugdtoernooi (later het G. Bleeker-toer-

nooi) werd een succes en dus groot; op het paastoernooi ontvingen

we nog onze vaste vrienden uit Engeland (Enfield en Winchmore Hill)

en Frankrijk ( ‘ allez les verts’ Angers); jaarlijks gingen we ook zelf

in Engeland of Frankrijk op toernooi; we vierden alle jubilea, maar

groots het 50-jarig bestaan; heren 1 speelde zich onverwacht, maar

met grote klasse naar de overgangsklasse; het dak van het clubhuis

ging er nog net niet af; op zondag moest het dienstdoende bestuurs-

lid niet zelden het ongewenste bezoek van uitgelaten voetbalsup-

porters aan ons clubhuis(Telstar speelde in de eredivisie en de trein

stopte nog voor ons clubhuis) in goede banen zien te leiden; met

andere woorden het besturen leverde veel spanning en leermomenten

op, maar ook vriendschap en saamhorigheid.

Ik had het niet willen missen. Sommige vriendschappen zijn blij-

vend. Op de reünie delen we met elkaar weer de herinneringen als

vanouds. Ik wens de K.H.C. Strawberries nog vele, vele jaren een

bloeiend en sportief verenigingsleven.

Leeftijd van de sterken


78

Tim Boudesteijn, Jelmer Gouda, Quint de Heus, Bram de Jong, Eric de Jong, Remco van der Kuijl, Dion Mast, Job Mertens, Bram Röling, Tom Schrijvers, Thom Stolk, Feiko Tissing, Mattias Woudenberg, Dimitri ZantvoordJONGENS C2

Dirk Bakker, Stan Bergkamp, Marnix v.d. Bijl, Lucas Hop, Luit Koedijk, Mathijs de Man, Clarence Nap, Sam de Niet, Maurits van Rees, Alexander de Rover, Roelof Stikker, Fabian Waaijer

JONGENS C1


79

Alexej Bakun, Job Fontijn, Elio Hamers, Daan van Hijum, Rik van Hoogstraten, Cas Linotte, Bauke Nelissen, Adriaan Pelt, Nick van de Ruit, Wessel Storm, Marty Swager, Lars Visser, Bradley Voortman, Cees Wille, Dennis Zuyderduyn JONGENS D11-2

JONGENS D11-1Rutger-Jan Beekmans, Tijn Bouws, Tom van den Brenk, Jeffrey Buis, Thomas Hagel, Jens Kroese, Bas Lefeber, Thomas Rebel, Pieter Rebe, Rutger Romijn, Sierd Schotanus, Sietste Tissing, Joep Zandbergen, Mees van Zanten


80

Sterre van Arum, Lonneke Bom, Lotte Bulters, Carlijn Jager, Maxime de Jong, Fleur van der Kammen, Esmée van Leeuwen, Kirstin Mantje, Esmeralda RozemeijerMEISJES D8-2

Eva Dassen, Sterre de Groot, Marit Kloosterboer, Floor Kropman, Anne Nolte, Amber van Offenbeek, Bo Stuvel, Bibi Tromp, Anne Wolfs

MEISJES D8-1


81

Sophie Allan, Esmay Buis, Marijn Groeneveldt, Puck Hartgring, Femke Heeremans, Amiera de Jong, Merel van Offenbeek, Kikki Swier MEISJES E1

MEISJES D8-3Lyris Akkerdaas, Emma Bakker, Noa van den Berg, Jamie Binkhorst, Claire Hiensch, Kim de Jager, Babette Koekenbier, Julia Rebel, Eefje Vaes, Fleurance van Wakeren


82

Floortje Dijkstra, Laura Molenaar, Naomi Put, Fleur Schaap, Rosa Weel, Emma de Weers, Danique WesselsMEISJES E3

Fleur Baars, Natascha van den Berg, Jeannine Breems, Rosanna Hulsman, Anique van Laar, Kim de Lange, Emma ZorgdragerMEISJES E2


83

Florien Fischer, Rosalie Fischer, Mette Greveling, Leone Kiveron, Carli Kooijman, Sophie Linotte, Sanne v.d. Wal, Isa Welp MEISJES E5

MEISJES E4Lotte Bootz, Ploon Defourny, Amber Duijn, Noah van Geijtenbeek, Esmee Grimminck, Myrthe Groenendaal, Floor van Heuveln, Koosje de Ru


84

Anne-Merel Beudeker, Donate Gjaltema, Lisa Nanninga (c), Cheyenne Selderbeek, Mariëtte Soellaart, Roos Wagensveld, Bente Weeren, Devi de Zeeuw

MEISJES E7

Lisa Cornelisse, Hannah Goossens, Jacomijn den Hertog, Nine Rijna, Jilske Schotanus, Jeaniqeu Turpijn, Jaee Turpijn, Britt Jessie ValstarMEISJES E6


85

Adriènne te Beest, Delana van Dorp, Sophie Eliëns, Anouk van der Ham, Lois Ketting, Claire Meier, Nikki Snoek, Romy Verhagen, Alyssa Wegman

MEISJES E9

MEISJES E8Benthe Braam, Lisa Hagel, Emmie Hartgring, Susan Landman, Floor Nagelsmit, Noa Nolte, Kirsten Romijn, Isabelle Stikker, Merle Tervoort


86

Romy van Everdingen, Irene Hooft, Puck van de Ketterij, Lara Kimman, Sofi e van Putten, Puck Röling, Brenda Vermeer, Britt van der Zee

MEISJES E11

Noa Branco Cardoso, Frouke van der Heijde, Suzanne van Klink, Merel Klous, Adriana Muller, Luna van der Pijl, Fleur Ruurda, Jacky Spronk, Fleur StroetengaMEISJES E10


87

Jytte Balk, Esmee Hamers, Mika Hanenberg, Esmée Heiliegers, Tess Kamphuis, Lisa van Kimmenaede, Rosa Kroes MEISJES F2

MEISJES F1Sophie Bosch, Isabel Hoogland, Xian de Jong, Puck Klepper, Mikki Looij, Lotte Monhemius, Sophie Noorman, Tessa Sip


88

Emma Arends, Julia Bartelds, Kenza le Goff, Suzanne Heeremans, Juli Hessling, Kikkie Kors, Juliëtte van Rees, Caitlyn WastellMEISJES F4

Elana Arpad, Lauren van Baekel, Anna Bak, Sophie Denneboom, Lisa Loef, Nena van Rijn, Marieke Wolfs, Julia WolfsMEISJES F3


89

Britt Bartels, Sophie van Beek, Levie Beumer, Esther Broek, Maartje Brus, Minke Bultje, Mette van Daalen, Guusje van der Does, Michelle Grethe, Meike van der Heijde, Zasha van Hoeve, Marlies Hooft, Fleur de Jager, Benthe Jager, Alysa Klous, Julien Koelman, Milou Linotte, Noortje Maenen, Katelynn Mulder, Nikki van Oosterbaan, Annemijn Oosthoek, Anouska Plas, Mieke Rutte, Ellen Spanjaard, Anne van Splunder, Julia Stikker, Emma Stikker, Evie Tervoort, Robin Zijlstra

MEISJES BENJAMINS

MEISJES F5Sam Bosma, Fenna Midjek, Asha Philippo, Marit van Putten, Yvette van Schouten, Lotte Thoolen, Maudy Weber, Jip Weeren


90

Tim Cleaver, Jaap Groeneveldt, Kay Hoogenboom, Jules Mertens, Boris de Niet, Niek de Ruig, Jelle Tissing, Mattijn Triezenberg, Tristan Vrij, Tom Willemse

JONGENS E2

Nanne Bakker, Gabie Boon, Noah Dekker, Yannick le Goff, Gijs Heeremans, Hugo van der Heijde, Filip Hulsman, Wieger Janzen, Sander van ReesJONGENS E1


91

Sander Anthonissen, Rens Denneboom, Naut Keus, Jort Kok, Willem van Offenbeek, Jim van de Ruit, Mink Weel, Winsthon de Wilde

JONGENS F1

JONGENS E3Jeffrey van der Aar, Jasper Boldewijn, Wessel Hop, Yuri Joosten, Jan-Jaap van Laar, Spencer Nap, Nils Negenman, Pepijn Nelissen, Gijs van Son


92

Inez Adema, Bart Beekmans, Annelies Blansjee, Michel Daudt, Pauline Duineveld, Anne-Christine Elzinga, Carla Grimminck, Kees Groeneveld, Alexander Hagel, Martine van der Heijde, Nicole Hulsebosch, Hans Jager, John de Jong, Cuun de Jong, Marianne de Jongh, Sjoerd Joustra, Ed Jung, Edith Karsten, Rob Kemperman, Linda Kimman, Joost Kok, Roel Kusters, Trudy van Laar, Elaine Leroy, Steven Levin, Marcel Meier, Joost Mertens, Anita Mochel, Paul Nap, Jan-Piet Nelissen, Monique Nieveld, Coert Nooij, Hans Oude Groen, Cees Prins, Matthieu Prins, Monique van Rees, Arno de Ruig, Wilmien Schols, Branko Schuijt, Bruce Spencer, Rik Stikker, Harm Stikker, Arnaud Stuvel, Harald Timmer, Yolande Toeset, Derk Triezenberg, Rob Visser, Ruud Wermenbol

TRIMMERS


93


Overzicht - Ereleden94

Overzicht ereleden

Ereleden, Leden van verdienste, Gouden leden en Co de Nobel-prijs

Ereleden

Co de Nobel † 1943 – 2003

Wim Dopheide † 1952

Paul Pleijler † 1956 – 1991

Jan van Randtwijk † 1962 – 1992

Gé Bleeker 1975

Rodien Hulshoff-van Ronkel † 1980 – 2003

Elly Brunink 1993

Loet Neve 2003

Hans Hendriks 2009

Leden van verdienste

Bep van Malsen † 1959 – 1982

Cas van Overeen Sr † 1959 – 1999

Wil Raaman † 1960 – 1993

Ge Bleeker 1962

Henk Mantje † 1962

Harry Brunink † 1962 – 1985

Hans Wensink † 1962 – 2009

Tonny Pleijler – Leferink 1964

Joost Otto 1967

Piet Minderhoud † 1969

Rodien Hulshoff-van Ronkel † 1971 – 2003

Elly Brunink 1971

Han Korting 1975

Terry Perrins † 1975 – 2001

Leo Ebeling † 1984 – 1992

Henk Graafl and † 1985

Mark Hagenzieker 1985

Loet Neve 1987

Thea Peet 1988

Tjerk Kleefstra 1993

Hans Hendriks 1994

Ton Maks 1995

Gerard Beentjes 1998

Iefke Hop-Broek 2001

Anneke Wichmann-Groen 2001

Gottfried Lagro 2001

Wim van Offenbeek † 2001 – 2003

Anetta Tefsen 2003

Frank Donker 2005

Pieter van Tongeren 2006

Trudy van Laar 2009

• Erelid Hans Hendriks, 2009


Overzicht - Ereleden 95

Gouden leden, langer dan 50 jaar lid vanaf:

Co de Nobel † 1 september 1932

Rodien Hulshoff-van Ronkel † 1 september 1933

Ge Bleeker 1 september 1938

Tonny Pleijler-Leferink 25 oktober 1939

Joop Brunink 1 september 1941

Hans Wensink † 1 september 1941

Joost Otto 1 september 1942

Elly Brunink 1 augustus 1943

Cas van Overeem sr. † 12 oktober 1945

Jaap Schols 15 november 1945

Aat Hop 15 oktober 1947

Jaap Allan Sr 28 oktober 1947

Anneke Wichmann-Groen 9 september 1950

Peter Brommer 1 oktober 1950

Co Allan 1 september 1951

Hugo Vreugdenhil 1 september 1951

Iefke Hop-Broek 4 mei 1953

Sjef Neve 9 oktober 1954.

Tineke Zwanenburg 22 november 1958

Loet Neve 6 oktober 1958

Gottfried Lagro 14 september 1959

Co de Nobel-prijs

Emmy Spruijt 1997

Elma van Waalwijk van Doorn-Eterman 1998

Alex Willems 2001

Truus Neve 2005

Tiny Beentjes 2006

Ruud de Groot 2007

Max Stork 2009

• Co de Nobel

en Joost Otto bij

SCO Frankrijk, 1948


96 Overzicht - Voorzitters

Van Tot Naam

1929 1934 H.J. Blaauw

1934 1934 W. v.d. Meer

1934 1938 J. de Nobel

1938 1939 C.A. Erdman

1939 1940 P.G. Meerman

1940 1942 J. de Nobel

1942 1945 H. Mantje

1945 1946 J.H. van Randtwijk

1946 1952 W. Dopheide

1952 1956 P.M. Pleyler

1956 1958 J. de Nobel

1958 1960 J. Otto

1960 1963 D. de Haan

1963 1967 J.J. Wensink

1967 1972 H. Korting

1972 1985 M.A. Hagenzieker

1985 1989 P. van Duijn

1989 1989 H.W.J. Kolkman

1989 1994 J. Hendriks

1994 1996 A. Elzinga

1996 1997 H. van Leeuwen

1997 2000 J. Hendriks

2000 2001 J.H. van der Eng

2001 2006 P.J.H. van Tongeren

2006 2008 B. Wessels

2008 - K.S. Kuijt

Overzicht voorzittersOpsteker voor Strawberries

• Offi ciële opening KG2 door

voozitter Pieter van Tongeren,

oktober 2006

• Lustrum-Slof, 1989


97Overzicht - Voorzitters

Opsteker voor Strawberries

Strawberries Clublied

Tekst en muziek: Arend Verschoor

Al zijn de botten soms wat stijf,

Niet ieder meer zo slank van lijf,

Toch blijf j’allemaal Strawberriaan,

Waar ter wereld je ook heen moogt gaan!

Geen twijfel is bij groot en klein,

Bij regen en bij zonneschijn,

Aan onze clubgeest, die typische sfeer.

We zingen samen elke keer:

Wij zijn de Strawberries,

U weet wel Strawberries –

Rood-wit en groen,

Rood-wit en groen zijn overal bekend.

De ware hockeysfeer

Ontmoet je keer op keer.

Als je met een elftal van de Strawberries bent

Op de velden en bij onze reizen

Zie je aan ’t gezicht van ieder lid:

Dat zijn de Strawberries,



En blijven geest en lichaam fi t!

• Reis naar SCO Frankrijk, 1948

• Hans Kooijman bij de Kapberg,

voorafgaand aan de optocht naar het

nieuwe clubhuis, 1957


K.H.C. STRAWBERRIES

opgericht 1929

K.H.C. STRAWBERRIES

opgericht 1929

K.H.C. STRAWBERRIES

opgericht 1929



k.h

.c. Strawberries Forever

19

29-2

009

Als op 16 oktober 1929 hockeyclub Strawberries wordt opgericht, kunnen de aan-

wezigen in het Kennemer Hotel niet vermoeden dat hun vereniging in 80 jaar zal

uitgroeien tot een van de meest dynamische sportclubs van Velsen. Met bijna 800

leden en een derde kunstgrasveld op komst bruist Strawberries als nooit tevoren.

De samenstellers van het jubileumboek ‘K.H.C. Strawberries, 80 jaar clubgeschiedenis in

woord en beeld’ nodigen u graag uit een voor reis door de historie van onze mooie

vereniging. Een reis die begint in Beverwijk en voert langs Heemstede en Santpoort-

Zuid. Pas in 1949 komt Strawberries terecht op Sportpark Schoonenberg in Driehuis,

eerst aan de kant van de Driehuizerkerkweg en pas in 1957 op de huidige locatie

aan de Waterloolaan. Op die plek ontwikkelt Strawberries zich tot een club die zich

kan meten met omliggende hockeyverenigingen.

Niet eerder is de verenigingshistorie zo uitvoerig in kaart gebracht als in dit

jubieumboek. Het boek is opgedeeld in twee delen. Het eerste deel beslaat de

jaren 1929 tot 1975 en het tweede deel beschrijft de periode 1975-2009. Niet alleen

in woord, maar ook in beeld wordt beschreven hoe de club zich in 80 jaar heeft

ontwikkeld. Het historische materiaal wordt afgewisseld met actuele teamfoto’s.

In het weekend van 12 en 13 september 2009 zijn alle spelende leden in het nieuwe

jubileumshirt op de foto gezet. Dit alles bij elkaar levert een uniek tijdsdocument op.

Wij wensen u veel leesplezier!

k.h.c. Strawberries Forever

1929-2

009

292874_Strawberries_Omslag_Def.indd 1 18-09-09 10:44

jubileumboek strawberries 1929-2009

Documents