jaarverslag 2020...6 jaarverslag 2020 7 mooie gesprekken en mooie stiltes marlies van dooren is...
TRANSCRIPT
1
Jaarverslag 2020Hospice en Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg Delft
Delft
Jaarverslag 20202 3
In de vorige Nieuwsbrief kon ik melden dat we ondanks het
Corona jaar redelijk goed hebben kunnen werken. Enkele
verpleegkundigen, coördinatoren, vrijwilligers en de vrouw
van een bestuurslid kregen Covid maar gelukkig, geen enkele
bewoner, en alle zieken herstelden. Dat de organisatie dat
allemaal wist op te vangen met af en op schalen, regels en
een strak regiem is knap en flink.
Afgelopen voorjaar werd ik 75 en daarom treed ik na 6½ jaar
af als voorzitter van Hospice & VPTZ Delft. Zo’n beslissing
is tevens een evaluatie momentje. Mooi is dat de fusie tussen
de terminale thuiszorg en het Hospice uitstekend bevalt. Ook blijkt uit de evaluatieformulieren van
nabestaanden dat de geleverde zorg door Hospice & VPTZ Delft ook nu hoog wordt gewaardeerd. De familie
voelt zich ontzorgd en weet dat hun geliefde in goede handen is. Ieder jaar is er weer een wachtlijst van
mensen die geen plekje in ons hospice konden krijgen. Persoonlijk vind ik de gedachte dat iedereen, rijk en
arm, bij ons kan rekenen op persoonlijke, liefdevolle en professionele, terminale zorg het belangrijkste.
Ruim een jaar corona leidde tot besturen op afstand, noodgedwongen te veel afstand, ik hoop echt dat dit nu
binnenkort voorbij is.
Onze zoektocht naar een nieuwe plek voor het hospice op de begane
grond in een enigszins groene omgeving blijkt tijd te kosten. Niet
verbazingwekkend in een volle stad als Delft maar het bestuur zal daar
de komende tijd volhardend aan moeten blijven werken en verdient de
optimale medewerking van het gemeentebestuur. In afwachting van de
ontwikkeling van een nieuw hospice werken we aan de uitbreiding met
één bed in het huidige hospice. Dit kan voor minimale kosten worden gerealiseerd. Het betekent wel dat
we komende jaren evident krap behuisd zijn. Het perspectief op een plek waar bewoners, vrijwilligers en
familie even naar buiten kunnen desnoods met bed en al, en kunnen genieten van groen, bomen, vogels, enz.
inspireert tot actie!
Tenslotte: per 1 Augustus wordt Dick de Leeuw, onze huidige secretaris, de voorzitter van Hospice & VPTZ
Delft. Met zijn mogelijke opvolger als secretaris worden verkennende gesprekken gevoerd. Er zijn genoeg
uitdagingen, ik wens alle betrokkenen bij Hospice & VPTZ Delft een goede toekomst en zal jullie met
aandacht blijven volgen.
Loudi Stolker-Nanninga
VoorwoordInhoudVoorwoord .................................................................................................3
En ook nieuwe dingen worden weer gewoon ................................4
‘Ik heb een inzet voor je’ .......................................................................5
Mooie gesprekken en mooie stiltes ...................................................6
Een huisarts aan het woord .................................................................8
‘Hartverwarmend’ ....................................................................................9
2020 in grafieken ................................................................................. 10
Financiële paragraaf Jaarverslag 2020 ...........................................11
‘De familie voelt zich ontzorgd en weet dat hun geliefde in goede handen is’
Jaarverslag 20204 5
‘Ik heb een inzet voor je’De coördinator belt me met de vraag of ik naar een mevrouw kan die
ondersteuning nodig heeft. Het gaat om een 88 jarige mevrouw , zij heeft
hartfalen, is slechtziend, loopt m.b.v. een rollator. Mevrouw is weduwe, een
dochter en een zoon zijn mantelzorgers en kleinkinderen komen regelmatig op
bezoek. Daarnaast heeft zij een buurvrouw, die haar ondersteunt waar nodig.
Samen met Lies, die ook thuisvrijwilliger van onze organisatie is, gaan we 4 x
per week s ’middags om mevrouw gezelschap te houden en haar warme maaltijd
verzorgen. De schoondochter zorgt dat er maaltijden in de vriezer liggen. De
eerste kennismaking is altijd wat spannend; klikt het? Hoe ziek is mevrouw? Wat
kan zij zelf nog? Wat verwacht mevrouw van mij?
Ik leg aan mevrouw uit dat ik, i.v.m. het gevaar van Coronabesmetting, mijn
handen vaak zal wassen en een mondkapje draag als ik loop. Mevrouw was erg blij dat we haar konden
helpen en vertelde dat ze snel kortademig is bij inspanning en dat zij met de benen hoog moet zitten i.v.m.
vocht in haar benen. De dochter was ook aanwezig om me te ontmoeten en me wegwijs te maken in de
keuken en de gewoontes van haar moeder. Mevrouw vertelde wat haar ervaringen in het ziekenhuis waren en
dat ze 3 x daags hulp van Buurtzorg kreeg. Het gesprek kwam, na het zetten van een kopje thee, snel op gang
en zij vertelde honderd uit over haar kinderen en kleinkinderen. Mevrouw zei dat zij het zo fijn vond om weer
thuis te zijn, ze wist dat haar hart slecht is en dat “het” nog weken of maanden kon duren
Na een paar weken, knapte mevrouw op, was minder kortademig. Mijn bezoekjes verliepen heel gezellig,
mevrouw had altijd wat lekkers bij de thee, liet gedichten en stukjes uit de krant zien, waar we dan over
filosofeerden. Ik vroeg naar haar verleden, wat zij belangrijk vond en hoe zij de huidige tijd (Corona crisis)
beleefde. Er was een goede klik en mevrouw was dankbaar dat Lies en ik kwamen. Zij genoot van de, door ons
verzorgde kopjes thee en warme maaltijd.
Inmiddels hebben we het aantal keren ondersteuning in de week afgebouwd omdat mevrouw is opgeknapt
en zelf meer kan. Ik ervaar deze inzet als heel prettig. Mevrouw en ik delen dezelfde interesses, ik vind het
heerlijk om te horen wat zij vroeger heeft beleefd. Ik bewonder haar hoe zij met haar fysieke achteruitgang
om gaat en ik ben dankbaar voor haar vertrouwen in mij om toegelaten te worden in haar kwetsbare leven in
de tijd die haar nog rest.
Het geeft veel voldoening om mensen die zo kwetsbaar zijn in het laatste stukje van hun leven, bij te staan in
hun eigen omgeving waar ze zich vertrouwd voelen. Je stapt niet alleen een huis binnen maar een heel leven,
je ziet foto’s, boeken, piano, lectuur, schilderijen. Gesprekstof genoeg en als ik weer weg ga ben ik dankbaar
dat ik mevrouw de kans heb gegeven dat zij gehoord en gezien is.
Dat haar kinderen weten dat hun moeder geholpen wordt, dat ze haar maaltijd heeft gekregen.
Ik ben sinds 12 jaar VPTZthuisvrijwilliger, iedere inzet is waardevol en bijzonder en ik krijg er veel voor terug.
Marian Hannewijk
En ook nieuwe dingen worden we weer gewoon…Corona is een jaar in ons midden en we zijn een half jaar later na de laatste nieuwsbrief waarin we
omschreven dat als gewone dingen ineens niet meer gewoon zijn dat je je beseft hoe bijzonder gewone
dingen zijn. En dan nu, terugkijkend op 2020, merk je
dat ook nieuwe dingen weer soort van gewoon worden.
Gastvrijheid op anderhalve meter, verbinden op anderhalve
meter, kwaliteit leveren op anderhalve meter, het kan!
We blijven kijken in mogelijkheden en zo min mogelijk
naar onmogelijkheden en blijken goed in staat te zijn
steeds weer nieuwe wegen te ontdekken. We durven ons
bijvoorbeeld inmiddels vaardig te noemen op het gebied
van Teams en Zoom. Vergaderen doen we standaard in Teams en hebben meerdere trainersbijeenkomsten met
de vrijwilligers gehad met een zeer positief resultaat. Zelfs de introductietraining blijkt digitaal te kunnen
waardoor we de positieve aanwas van nieuwe vrijwilligers, waar we zo enorm dankbaar voor zijn, gewoon
door kunnen laten gaan.
Het blijft ongelooflijk dat zoveel mensen een
steentje willen bijdragen aan een zo waardig
mogelijke levensfase óók in deze periode. Daarnaast
mogen vrijwilligers uiteraard zelf de afweging
blijven maken: wil ik nog steeds ingezet worden
tijdens deze pandemie? En als we wat betreft
corona een klein voordeel mogen noemen, de
agenda’s zijn natuurlijk veel minder vol dus het
rooster laat zich zeer goed vullen!
Wij gaan met volle kracht vooruit en houden ons vast aan waar het in de palliatieve zorg om gaat:
persoonsgerichte liefdevolle zorg en ondersteuning. In nieuwe, onzekere, soms angstige tijden moet er ruimte
blijven voor creativiteit, reflectie en dialoog ook op anderhalve meter afstand.
We blijven op anderhalve meter dicht bij onszelf maar ook vooral ook dicht bij de ander.
Met elkaar voor elkaar, juist nu.
Coordinatoren
‘Het blijft ongelooflijk dat zoveel mensen een steentje willen bijdragen aan een zo waardig mogelijke levensfase óók in deze periode’
Jaarverslag 20206 7
Mooie gesprekken en mooie stiltesMarlies van Dooren is sedert 10 jaar betrokken hij het hospice. “Ik heb zelf
veel meegemaakt rondom overlijdens van dierbaren. Mijn schoonmoeder was
20 jaar geleden in haar laatste maanden opgenomen in een palliatieve unit.
Dat was een soort voorloper van het hospice. Het was daar zo mooi en goed.
“In de toekomst zou ik daar wel vrijwilligerswerk willen doen.” dacht ik toen. Elf
jaar geleden verhuisde ik naar Delft en zag in de krant dat het hospice vrijwilligers
zocht. Ik ging kennismaken en kon een week later met de cursus beginnen.”
Marlies is begonnen als zorgvrijwilliger en deed in die periode graag avonddiensten en lunchdiensten. Later
kreeg ze het steeds drukker met haar werk en kwamen de kookdiensten beter uit in haar planning. Nu
doet ze sinds jaren altijd de maandagdienst van 15.00 tot 19.00 uur. Ze ontwikkelde zich steeds meer tot
kookvrijwilliger, ook omdat ze voeding en koken leuk vindt. “Bewoners van het hospice raken dikwijls steeds
meer controle kwijt. Sommigen worstelen daarmee en dat kan zich soms uiten in mopperen over het eten.
Ik vind het een uitdaging af te stemmen op de wensen van de bewoners en op zoek te gaan naar: wat vindt
iemand lekker? Daarbij houd ik in de gaten dat alle bewoners ‘aan bod’ komen.
Stel dat iemand zegt: “Ik heb trek in spaghetti.” Dan vraag ik altijd eerst: “Hoe ziet u het voor zich? Hoe
maakte u het zelf klaar?” Ik vind het belangrijk een goed beeld te krijgen van waar iemand aan denkt bij
spaghetti en waar iemand echt trek in heeft. Dat betekent: goed
luisteren en dan pas een plan maken en boodschappen gaan doen. Ik
heb dat afstemmen echt moeten leren.”
Marlies eet zelf nooit mee en helpt zo nodig bewoners bij het eten.
“Dan zijn er mooie gesprekken of juist mooie stiltes. En het is heel
fijn als iemand, na veel gemopper op het eten, dan opeens een
complimentje geeft en ervan geniet.” Er zijn meer ontroerende momenten: “Soms had ik iets speciaal voor
iemand gekookt en hoorde ik de volgende dag dat diegene was overleden. Zo bijzonder dat iemand heeft
kunnen genieten van een laatste maaltijd die ik heb bereid.”
Marlies is van beroep voedingsdeskundige en heeft het erg druk met haar eigen vrouwenpraktijk. “Ik heb een
heel druk leven, maar op die maandag stap ik daar even uit en kan in het hospice weer ervaren wat er echt
belangrijk is. Ik geniet van mooie ontmoetingen en gesprekken met bewoners en collega’s. Het is bijzonder
dat je iemands leven in mag stappen, dat voelt als heel intiem. Ondanks de drukte van mijn werk wil ik mijn
diensten in het hospice heel graag nog lange tijd blijven doen.”
(Interview: Karin Brandt)
1 Marlies heeft een kookboek uitgegeven met voedingsadviezen voor 40+ vrouwen: Over de kook!, meer dan een kookboek voor vrouwen
‘Ik geniet van mooie ontmoetingen en gesprekken met bewoners en collega’s’
Voorjaar in de kas
Jaarverslag 20208 9
Een huisarts aan het woordHet viel mij op dat er door de coördinatoren over de jonge generatie huisartsen zeer positief wordt gesproken.
Reden om met een van hen, dokter Maaike van Bentveld, hierover in gesprek te gaan.
Zij vindt de palliatieve zorg het mooiste onderdeel van het huisartsen vak. Het is intensief maar geeft veel
voldoening. De daadwerkelijke belasting buiten kantoortijd is goed te overzien, als je het goed regelt en
vooruitdenkt. Een goede samenwerking en communicatie zijn dan wel essentieel.
In het hospice is professionele goede zorg in een huiselijke sfeer om het in één zin te zeggen.
Er werken verpleegkundigen, soms al jaren, met specifieke kennis en affiniteit met palliatieve zorg. Zij zijn
in staat in de veelheid van symptomen goed te filteren. Er zijn uiteraard verschillen tussen hen en hun wijze
van interpreteren, dat kan weleens lastig zijn. Dokter van Bentveld voelt zich onderdeel van het team om de
patiënt heen.
De ‘entourage’; zij schrijft dat zij het eigenlijk bewonderenswaardig vindt hoe het eenmaal in het hospice zo
prettig kan voelen. Stap je een paar verdiepingen te vroeg uit dan bekruipt je een veel ongelukkiger gevoel.
Een meerwaarde zal meer groen om het hospice hebben in de toekomst, alhoewel een patiënte van haar erg
genoot van het uitzicht over de stad. Het moet ook niet te groot gaan worden.
De vrijwilligers komen op je afsnellen als je de lift uitkomt, altijd even vriendelijk. Als familie op bezoek komt
en denkt in een eng sterfhuis te belanden zullen zij zich door die ontvangst direct meer opgelucht en meer
ontspannen voelen. Ze heeft nogal eens een heerlijk soepje meegepikt.
Met de coördinatoren kan zij makkelijk schakelen. Hun
flexibiliteit wordt gewaardeerd. Ze denken mee en zoeken
naar oplossingen en er kan af en toe gemotiveerd van
regels afgeweken worden. Dat is wel eens nodig.
Gezamenlijk wordt in het hospice een beleid uitgestippeld;
teamwork dus. De administratieve rompslomp kom je overal
tegen maar er wordt met je meegewerkt. Een keer achteraf een uitvoeringsverzoek invullen na mondelinge
opdracht is nog nooit een probleem geweest. Dokter van Bentveld zou liever een mondelinge evaluatie
hebben ook met feedback vanuit het hospice. Zij gebruikt het formulier altijd, maar meestal alleen voor
complimenten.
Veel dank!
Hans Breugem bestuurslid, oud-huisarts
‘Hartverwarmend’Onze moeder is bij u opgenomen op dinsdag en in de vroege ochtend van zondag overleden. Vanaf het
eerste moment van binnenkomen van onze moeder tot aan haar overlijden en haar daarna naar buiten
begeleiden, zijn we onder de indruk geweest van het verblijf daar. U allen heeft zowel onze moeder, maar ook
nadrukkelijk ons als kinderen, het gevoel gegeven, dat alles in het teken stond van het verzachten van het
lijden van onze moeder, maar ook in het ervoor zorgen dat wij het gevoel hadden welkom te zijn. De manier
waarop u allen aandacht had voor de wensen/zorgen van onze moeder en tegelijk voor ons zorgde (koffie/
thee, ‘wilt u mee-eten?’, ‘wilt ook wat drinken’, ‘gaat het met u?’) vonden wij hartverwarmend. Ook de manier
waarop zowel onze moeder als wijzelf begeleid zijn in haar laatste nacht en de door u geboden verzorging na
haar dood, was van een uitzonderlijke warmte. Uw aller zorg en commitment zal altijd verbonden blijven als
we anderen vertellen over mama’s laatste dagen. We zijn u dus erg dankbaar.
‘Zij schrijft dat zij het eigenlijk bewonderenswaardig vindt hoe het eenmaal in het hospice zo prettig kan voelen’
Jaarverslag 202010 11
2020 Financiën 2020Traditioneel is de VWS-subsidie de belangrijkste component van de opbrengsten die jaarlijks worden
gegenereerd door het hospice. Deze subsidie wordt berekend op basis van de gemiddelde bezetting van de
laatst verstreken 3 jaren. Dat betekent dat de financiële gevolgen van de lagere bezetting in 2020 (Corona)
pas in 2021 en volgende jaren zichtbaar worden. Ook al weten wij ons gesteund door - indien nodig -
financiële exploitatiebijdragen van de aan ons gelieerde vriendenstichting, dan nog is er alle reden om de
komende jaren goed op de kosten te letten en ons creatief te richten op het genereren van extra baten.
Dit gezegd hebbende geeft de huidige financiële positie ons nog steeds aanleiding om met vertrouwen naar
de toekomst te kijken. Op deze plek willen wij wederom onze dank uitspreken aan de vele gulle gevers die
het hospice en de vriendenstichting het afgelopen jaar hebben ondersteund: het betreft acties en giften van
particulieren, verenigingen, bedrijven, zorgverzekeraar DSW en kerkelijke instellingen.
Onderstaand een verkort overzicht van de exploitatie in 2020 / begroting 2021:
Het aantal opnames en thuisinzetten. Er
waren minder thuisinzetten wat verklaarbaar
is door Corona. Als je thuis minder mensen
kunt ontvangen, dan vallen vrijwilligers al snel
af. Mensen worden dan vaker geholpen door
mensen uit hun eigen familie en vriendenkring.
Het bezettingspercentage in het hospice was
78 %. Dit is beduidend lager dan voorgaande
jaren, maar ook hier ligt de verklaring bij
Corona. We hebben een periode minder mensen
opgenomen, omdat er minder vrijwilligers inzetbaar waren. Daarnaast waren er veel korte opnames, mensen
bleven langer thuis en kwamen zieker binnen waardoor ook de gemiddelde verblijfsduur dit jaar korter was
namelijk 23 dagen tegenover vorig jaar 30 dagen. De kortste opname 1 dag en de langste opname bijna een
half jaar.
Ook de thuisinzetten waren
over het algemeen korte inzetten.
Mensen wachten lang met
hulp vragen.
Geslacht (Hospice) 2020
Vrouw Man ManVrouw
30 32 17 15
Geslacht (Thuisinzet) 2020
Uit de grafiek van de wachtlijst kunt u opmaken dat we bijna het hele jaar te maken hebben gehad met een
wachtlijst. In mei hebben er zelfs meer dan 10 mensen tegelijk op de wachtlijst gestaan. Het is duidelijk dat
we niet iedereen
kunnen helpen
en dat is dan
ook de reden
waarom we
graag willen
uitbreiden.
Begroting 2021
Realisatie 2020
BatenDonaties/Giften 24.165,00 1.486,00
Subsidie 209.642,00 226.549,28
Bijdragen bewoners 65.000,00 65.582,50
298.807,00 293.617,78
LastenKosten coördinatie 154.000,00 162.924,89
Kosten huisvesting 80.000,00 80.260,43
Kosten voeding, dranken 36.000,00 30.867,88
Cursussen/vrijwilligers 13.000,00 13.178,68
Kosten overig 15.307,00 11.451,39
Bankkosten 500,00 144,55
298.807,00 298.827,82
Resultaat 0,00 -5.210,04
Verblijfdagen Hospice 20207
6
5
4
3
2
1
0
1
2
3 4
6 9
5
10
7 14 15 16 20 22 25 27 31 51
8 12 21 2413 34 38 40 49 60 61 95 97 99 178
Jaarverslag 202012
Hospice en VPTZ Delft
Vorrinkplein 602
2624 DZ Delft
015 25 73 121
www.hospice-vptzdelft.nl