izradivale neke svoje proizvode, D. Ivic se pozvala na kazivanje posljednjeg zivog mostarskog kиjиndzije Stojana Kacica.

Sljedeca dva rada iz perioda narodnooslobodilacke borbe go­vore о aktivnosti КР i narodnooslobodilackih odbora na slobodnoj teгitoгiji и sjevernoj Hercegovini 1941-1942. godine i о borbama Devete dalmatinske иdarne d·ivizije za oslobodenje Hercegovine, а aиtori sи mr MomCilo Radovic i Stjepan Ivankovic.

U rиbrici »Sjecanja i izvori« nalaze se radovi Dz. Bijedica о formiranjи OЬlasnog kom':iteta КРЈ za HercegoV'inи 1939. godine i Mjeslnog komiteta КРЈ Mostar 1940. god~ne, М. Zovka о Alfredи Bergmanи, Т. Saгenca о razvojи КРЈ и Ьileckom krajи i М. Vega о ispisima iz Historijskog arhiva и Dиbrovnikи о srednjovjekovnoj Hercegovini.

Casopis је opremljen vecim brojem fotografija, crteza ~ karata, а navedenri radovi doprinos sи novim saznanjima о istorijskom na­sljedи Hercegovine.

Senija Penava

ISTORIJSKI ZBORNIK INSTITUTA ZA ISTORIJU U BANJALUCI, GODINA I, П, broj 1, 2, Banjalиka 1981, 1982. godine (str. 197 i 370)

Zbog izrazenih potreba istorijske naиke, 1979. godine osnovan је Institиt za istorijи и Banjalиci, koji је programski prvenstveno blo иsmjeren na obavljanje poslova i radnih zadataka naиcno~istra­zivackog karaktera iz istorije Baнjaluke i Bosanske krajine. Banja-1uka, kao najvece gradsko naselje i srediste Bosanske krajine, ima bogatи proslost i tradiciju, koje prelaze иske lokalne okvire i ulaze и sire istorijske tokove. Као takva, zahvalna је tema za istrazivaca, dok, s druge strane, proиcavanje njene pгoslosti, s posebnim akcen­tom na savremenи istoriju, и nastojanjи da se potpunije osV'ijetle i predstave rezиltati klasne borbe radnickog pokreta, doprinosi kom­pletnijoj obradi istorijske proЬlematike i na daleko sirem prostorи.

Djelatnost novoosnovanog Institиta iskazuje se i и objavljivanjи radova iz domena ~storijske nauke. U tom smislu, 1980. godine Insti­tиt se predstavio javnosti prvim brojem svoga casopisa, koji izlazi jedanpиt godiSnje pod nazivom Istorijski zbornik. U ovom casopisи, saradniai Institиta, kao i ostali radnici na polju naиcnoistrazivacke djelatnosti, saopstavajи, kako naиcnoj, tako i siroj javnosti rezиltate svoga rada. Pojava svakog novog slionog casopisa, kao sto је Isto­гijski zbornik, иtoliko је znacajnija jer оЬоgисијu istoriografiju Bosne ·i Hercegovine kao i Jиgoslavije и sirem sшislu, te doprinosi afirmaciji i popularizaciji istorijske nauke uopste. Materijal koji tretira ovaj Zborll'ik nije ogranicen samo na Banjalиkи li. Bosansku krajinu, nego ima i sire okv·ire. Casopis ima dosta иstaljenи formu

352

--ovakvih publikacija, tj. raspodjelu ро rubrikama kao sto su: rasprave i clanci, prilozi, prikazi, rubrika iz Inst:itиta, biЬliografija.

Као uvodni rad u ovom broju dat је prilog poznatog revolu­cionara Nike Jurincica, »Tito и Bosanskoj krajin:i« (str. 9-15). Stari borac se s ponosom i sjetom, jer Tito nije vise medu nama, sjeca boravka druga Tita u Krajini, od prvog boravka 1942. godine, kada su Vrhovni stab i proleterske brigade 25. jula stigle u Bosanskи kraj•inu i stvorile uslove da se иstanak jos brze rasplamsa, ра do posljednjeg boravka 1969. godine nakon katastrofalnog zemljotresa. Niko Jurincic, na jedan topao ljudski nacin, predocava atmosferu koja ј-е pratila boravke drиga Tita u Bosanskoj krajini, atmosferu odиsevljenja koju Ьi izazivao dolazak drиga Tita bllo gdje.

Posljednjih godina u naucnim institиe-ijama intenzivno se po­svecuje paznja temama iz novije istorije nasih naroda, napose isto­гiji revolucionarnog radnickog pokreta. Tome se pr.idrиzuje i Milan Vukmanovic svojim clankom »OЬlasna konferencija SRPJ (k) u Banjalиci 14. decembra 1919. godine s osvrtom na odnos prema seljastvи« (str. 15-39). Vиkmanovic, koristeci arhivsku gradи, pre­docava polozaj radnih masa na tlu Bosanske krajine odmah nakon ujedinjenja 1918. godine, koje nije prekinulo revolиcionarno stanje zemlje и cjelini, jer nova drZa.va nije donijela kvalitativno niSta novo radniclroj klasi i ratom ispacenom i osiromasenom seljastvи. I upravo jednim takvilrn proЬlemom, tj. odnosom radnicke klase i seljastva, pokиsava da se bavi Vukmanovic. То је proЬlem politizacije prole­terizovanog seljastva и usloV'ima zaostalih i komplikovanih agrarnih odnosa Bosne i Hercegovine, odnosno, proЬlem odnosa novoformira­ne иjedinjene radnicke partije SRPJ (k), koja је и sebl nosila opte­recenja i ostatke shvatanja iz doba Drиge internacionale, tj. zapo­stavljanje seljastva kao drU.Stveno znacajnog Cinioca и razvijanju ekonomske i politicke borbe radnicke klase. Tako aиtor pokazuje da 11li OЬlasna konferencija od 14. decembra koja se u odnosи na se­ljastvo ogranicila na Ьlijed propagandni rad, nije za taj period do­nijela nista novo.

Na osnovи izwrnog materijala, Dorde Mikic u clankи »Prilog pitanju и odnosи mladoturaka prema Bosni i Hercegovini и aneksio­noj kгiZ'i« (str. 41-62) iznosi zapazanje о razn:im komblnacijama i politickim koncepcijama oko Bosne i Hercegovine nakon mladotиrske revolиcije, koje sи se, иglavnom, svodile na to da se u Bosni i Hercegovini odrzi stanje ustanovljeno 1878. godine. Djelovanje ra­dikalne strиje mladoturaka и pravcи vracanja Bosne i Hercegovine Tиrskoj, dovodi do uzurbanijih pгiprema za aneksiju Bosne i Her­cegovine od strane Austro-Ugarske, koju ova i provodi 1908. godine, te sи sve te komblnacije sa tиrske strane bile samo bura u casi vode koja se stiSala sporazumom 1909. godine izmedu Austro-Ugar­ske i Tиrske, а da se niko и t im medиnarodnim komblnacijama nije osvrnuo na Bosnи i Hercegovinи kao samostalnog cinioca.

Clanak »Napad aиstrijske vojske na Podzvizd 9. јиlа 1845. go­dine« (str. 65-83) Galib Sljivo posvecuje jednom interesantnom isjec-

23 - PI1ilozi 353

ku iz pogranicnih odnosa Austrije i Turske u prvoj polovini 19. stoljeca, konkretno iz odnosa na granicnom Ьihackom sandzaku. SukoЬi su najcesce izЬijali na dijelu granicne linije kod Podzvizda i Izacica, gdje su odbrambena austrijska utvrdenja Ьila slaЬija, а graпicna linija najduЬlje zadirala u austrijski teritorij. Incidenti su izazvani s оЬје strane, а zanimljivo је sto su oЬicno angazovali i stanovnistvo iz Bosanske krajine, kome је preko bosanskog valije Ьilo povjereno cuvanje granice. Sporovi koji Ьi izЬijali tim povodima rjesavani su najcesce na 1icu mjesta i njihov ishod је zavisio od toga kako Ьi se stanovnistvo odnosilo prema njemu. OЬicno Ьi izgredi na austrijskoj granici dovodili i do angazovanja austrijske vojske, kao kod pomenutog pohoda na Podzvizd, ali se u krajnjoj Иniji medudrzavni odnosi Turske ~ Austrije zbog toga nisu Ьitnije remetili.

Koristeci prije svega mletacke izvore, а stavljajuci akcenat na nove podatke crpljene iz njih, Bogumil Hrabak u radu »Privreda Banjaluke i sire okoline do rata 1683 - 1699. godine« (str. 85-125) daje presjek pгivrednog procvata ovoga grada, koji se razvio u procesu masovne urbanizacije uzrokovane dolaskom Turaka u nase krajeve. Na osnovu izlozenog vidi se da је Banjaluka i njena sira okolin'a u tom periodu Ьila bogato privredno podrucje, koje је podmirivalo potrebe turske vojske, izvozilo zito u Dalmaciju, podru­cje sa razvijenim zanatima organizovanim u esnafe, od kojih је najstariji pripadao tabacima. Zanlimljivo је da је od sredine 16. stoljeca Banjaluka pocela da otvara i vojno-privredne pogone, kon­kretno manufakture za izradu topova, gdje posebno mjesto u pro­izvodnji Bosanske krajine za turske ratne potrebe ima Kamengrad. Veliki dio svoga rada Hrabak posvecuje banjaluckoj trgoV'ini, isti­euci bogatstvo njene carsije, ра i samu cinjenicu da pojava Jevreja od konca 16. stoljeca samo svjedoci da је boravak i rad u toj carsiji Ьiо vrlo unosan.

U rubrici prilozi Nebojsa Radmanovic, Clankom »Najplodnije godine djelovanja Radn·ickog kulturno-sportskog drustva »Pelagic« (1937-1941): (str. 127-139) istice da је »PelagiC<< od svoga osnivanja bio usko povezan sa djelovanjem КРЈ u Banjaluci i da је Partija bas ovakvim vidovima masovnog okupljanja sticala veliku popular­nost i uporiste medu radnicima, studentima i drugim gradanima.

Prilog Dragana Davidovica, »Djelatnost saveza zemljoradnika u Bosanskoj krajini od opstih petomajsktih izbora 1935. do opstinskih izbora 1936. godine« (str. 139-153), ukazuje da su politicke promjene koje su nastale u drugoj polovini 1934. godine imale dalekosezne po­sljedice za predstojecu istoriju politickih odnosa u Kraljevini Jugo­slavijli. Za izbore 5. maja 1935. godine zemljoradnici, pridruzujuci se Ujedinjenoj opoziciji, uveliko pripremaju i vode zestoku politicku kampanju, zastupajuci politicki program о stvaranju sirokog selja­ckog fronta, sto је ima1o dosta dodirnih tacaka sa idejom о Narod­nom frontu, za koju se zemljoradnioi nisu zvanicno izjasnjavali, ali nisu Ьili ni protiv. Medutim, opstinski izbori u jesen 1936. godine pokazuju da zemljoradniai nemaju takva uporista i veliki broj

354

-pristaHca u Bosanskoj kraj1~ni kako se to pretpostavljalo. Narocito izborni poraz и banjaluckom srezи stavlja pred stranku niz novih pitanja - u prvom redи kako se odиprijeti vladinoj politici i po­vratiti ut>icaj и masama cak i promjenom naziva stranke.

Dиsan Beric u svome radu »MargJ1nalije о politici Turske pre­ma revo1uciji 1848-1849« (str. 153-175) dovodi u vezи socijalne po­krete i previranja и Tиrskoj polovinom 19. stolje6a sa revolucijom 1848-1849. и evropskim zemljama, isticuci negativan stav Turske prema revolиciji, kojoj је revolucija Ьila neprijatna opomena lroliko reforme, odnosno njЉovo ozivotvorenje znace za daljnje ocuvanje Carstva.

I samo povrsan иvid и drиgi broj Istorijskog zbornika koji је izasao za 1981. godinи, svjedoci da је c_asopis иcinio korak -naprijed, s obzirom na daleko bogatiji sadrzaj prezentovan na 370 strana. Te­hniёko uredenje ovoga drugog broja casopisa, takode se razlikuje od prvoga. Sadrzaj је, uz postovanje hronoloskog principa, rasporeden ро rиbrikama sa naslovima samo na na8em jeziku, dok se и pret­hodnom broju pojavlj-uju odmah, а ne izdvojeno i prevodi naslova priloga, ~to · је opterecavalo citaocev uvid u sadrzaj.

U vrlo bogatoj rubгlci rasprave i clanci, Bogиmil Hrabak obja­vio је svoj rad »Kuzne rednje u Bosni i Hercegovini 1463-1800« (str. 5-43), pokusavajuci da osvijetli jedn-u od crnih strana Ji.storije ne samo na5ih krajeva, kada sи zarazne bolesti harale odnoseci ogroman broj zrtava, desetkujuci stanovnistvo za samo nekoliko nedjelja. Oslanjajиci se na malobrojne izvore, te smatrajuci najvazntije i naj­pouzdanije one koji pripadaju arhivskoj gradi med!iteranskih arhiva. a~utюr svoj rad posvecuje Воsш i Hercegovini, ogradиjuci se od teritorijalnog ogranicenja ovoga proЬlema, jer su se zaraze vrlo 1ako sirule i dolazile i sa dalekih prostora. Hrabak prati vece li: manje lokalne zaraze kojim је Ьilo izlozeno stanovnistvo Bosne i Hercego­vine u periodu od preko З. stoljeca, dovodeci u vezu zaraze sa drи­stvenim i opstim okolnostima koj е su ih иzrokovale i pratile kao sto su: klimatski иslovi, rodne i nerodne godine, vojni pohodi, trgo­vacki tranzit, socijalni sastav stanovnistva, zanimanje raznil1 slojeva stanovnistva litd.

U radu »Dиblca и bosansko-иgarskim odnosima 1398-1402« (str. 43-55) Рејо Coskovic daje jedan prilog iz srednjevjekovne bo­sanske istoгlje kada se od smrti kralja Tvrtka 1391. godine bosansko kraljevstvo potresa i slabl kroz unutrasnje ne.mire иzrokovane suko­bom sve slabljih nosilaca centralne vlasti i sve mocnijd:h bosanskih velika~a. Medu njih, nesиmnjivo, spada i Hrvoje Vukcic, koji је uspio da, и periodи od cetiri godine, izuzme Dиblcu od vlasti иgar­skoga kralja.

U skladи sa svoj11m krajnjim strateskim ciljem, prodoгom na Istok, Austrija је narocito od sredine 19. stoljeca vodila politikи koja Ьi јој taj prodor иcinila sto nesmetanijim. Та politika prvenstveno se odnosila na bosanslci pasalиk, koji је Aиstriji Ыо prvi korak na putu ka Istoku. Galib Sljivo и prilogи »Vagnerovo videnje Bosne

"355

sredinom 19. vijeka« (str. 55-77) pokazиje jednи od finesa takve politike, koja је imala mnogobrojne varijante. U svemи tome v<lZno mjesto је imai.o i prikиpljanje sto vise vaznih i raznovrsnih podataka z-a aиstrijskи po:Ыtikи prema sиsjednoj Bosni. Tako је Aиstrija и Bosni otvorila svoja diplomatska predstavnistva, а narocito је kori­stila: spijunske иsluge povjerljivih ljиdi, koji sи se pod krinkom raznovrsnih prigodnih zaninnanja kretali ро Bosni. U tom smri.slu Sljivo posvecuje posebnи paznj'и izvje5tajи majora Vagnera, povjer­ljivog covjeka bana Jelacica, napravljenom na osnovu obavjestenja do kojih је Vagner dosao boraveci и dva maha и Bosni- 1851. i и jesen 1853. godine. Vagner је ро poglavljima kao sto sи: Stanovni­stvo, Bosna kao ratna pozornica, Tиrska vojska, Nepoиzdanost mapa i Ьiljezaka 'о Bosilli itd. obиhvatio, njemackom pedantnoscи, sve mo­gиce aspekte vise-manje vazne za Ьиdисi prodor aиstrijske vojske kroz Bosnи.

Вшша i Hercegovina pod austrougarskom иpravom i dalje pri­vlaci p<lZnjи istrazivaca, ра se i f>orae Mikic и radu »Drustveno-eko­nomske prilike и selima Bosanske krajine и vrijeme austroиgarske иprave 1878-1914« (str. 77-113), dot'ice te teme. Koristeci arhivskи graaи kao i raznovrsne brojcane pokazatelje Mikic nam pokazиje nepovoljnи drиstveno-ekonomsku situacijи и selima Bosanske kra­jine kao dio opstih prilika koje sи и to vrijeme vladale и Bosni i Hercegovini.

I rad Mиharema Beganovica »Rad OЬlasnog komiteta КРЈ za Bosanskи krajinи иоСi drиgog svjetsk<Og rata« (str. 113-135), pokazиje da ј·е Banjaluka O.z:rneaи dva rata bila najsnaznije srediste revolи­cionarnog radnickog pokreta na prostorи zapadne Bosne. Proces konsolidacije КРЈ i njeno orga:nizaciono jacanje nakon 1937. re­flektovalo se i na djelovanje Partije и Bosanskoj krajini. Banjalи­cka partijska organizacija јаса i organizaciono se sreaиje nekoliko godina pred drиgi svjetsiOi rat, nakon velikih provala 1936. godine i uspjesnog rasciscavanja sa frakcionastvom и grиpi oko Asima Ali­hodftica, grupom koja se suprotstavljala kиrsи Partije i njenom jacem angazovanjи и masama kroz razna kиltиrno-·sportska drиstva i ma:nifestacije. Jacanje Partije u Bosanskoj krajini se iskazиje i kroz osnivanje novli.h partijskih celija, zatim и osnivanjи mjesnih komiteta КРЈ, а narocito и dvije oЬlasne partijske konferencije: avgust 1940. i janиar 1941. godine, na kojoj је izabran OЬla.sni komitet ·i stavljen akcenat na rad Partije и masama radi pripreme zemlje za, ро svemи sudeci, skori rat. Ustanak 1941. godine и Bo­sanskoj krajini је pokazao koHko је taj rad и godinama pred rat Ыо znacaj.an i efikasan.

U izvjesnom smislи i tematski i hronoloski clanak Dиsana Lиkaca »Neke posebnosti ustanka и Bosanskoj krajini и 1941. go­dini« (str. 135-153) nastavlja se na prethodni clanak. Као dobar po­:Gnavalac razvoja NOP-a и Bosanskoj krajini kao integralnog dlijela NOP-a, jиgoslavenskih zemalja, а sa svojim specifЉrim osobenosti­ma, Lиkac kritikиje, takozvane, idilicne konstatacije i ocjene da је pok.тetanje NOP-a i revolucije 1941. godine, islo glatko а. da sи svi

356

nasi narodi odmah i jed,instveno ustali 1941. godine. Isticuci sve teskoce i karakteristike na koje su naiSle pripreme, organizovanje i vodenje ustanka pod rukovocic;tvom КРЈ, а podvlaceci nasbljedene medunacionalne suprotnosti i sporove, koje је okupator uspio da raspali, Lukac osebujnim stilom ukazuie na karakterisЬicne oblike rada, borbe i metode koje је koristila КРЈ. Ti metodi su koriSteni i u borЬi protiv otvorenih neprijatelja, а narocito protiv niza naj­razlicitijih otpora i negativnih pojava, koje su nastajale kao poslje­dica politicke neobavjestenosti, vjerske zatucanosti, vjesto vodene okupatorove propagande itd. Svi ti oЬlici rada preko licrrih kontakata, djelovanja politickih organizacija, masovnog politickog rada kao sto su kursevi, zborovi, konferencije, kulturno-obrazovne sekcije i sl., doprinije1i su da је, pored oruzane borbe, vec u proljece 1942. godine vecina stanovnistva na podrucju kozarsko-podgrmeckog, drvarskog i jajackog okruga Ьila za liniju NOP-a.

U znacenju priloga proucavanju organizacije usta5ke vlasti u BiH i tzv. NDH u cjelini objavljen је rad Milana Vukmanovica pod naslovom »Neka pitanja о obrazovanju i djelovanju ustaskog stozera za tzv. Bosansku Hrvatsku i Povjerenistva za Vrbasku banovinu u Ba·njaluci od aprila do avgusta 1941. godine« (str. 153-203). Vukma­novic u ovom radu zahvata samo dio navedene proЬlematike, s na­mjerom da u sljedecim brojevima casopisa obradi jos neka pitanja u vezi s OVQm temom. U ovom broju autor se ogranicio na razmatra­nj-e izgradnje politicko-policijskog sistema ustaske vlasti u okvirima svih obiljezja koja karakterisu kvislinsku tvorevinu i totalitarni rezim. То је sistem samovlasca u kome је preovladavao teror i na­silje nad stanovnistvom, kako u okviru pravnih normi ~ pravnih ustanova, tako i u najvisim politicko-upravnim organima kao sto је Ustaski stozer za Bosansku hrvatsku i Povjerenistvo za Ьivsu Vr­basku banovinu, cije је obrazovanje 17. 4. 1941. godine proglasio lokalni ustaski funkcioner Vd.ktor Gutic.

Sama Cinjenica da о bosanskohercegovackoj poslijeratnoj poli­tickoj istoriji uopste nema objavljenih studija ukazuje na zanim­ljivost Clanka Vere Krzisnik-Vukic pod naslovom »Teritorijalno par­tijska reorganizacija u Banjoj Luci« (str. 203-241). Autorka istice da је tekst samo pocetak obuhvatnijeg istrazivanja, ра se u razma­tranju djelatnosti OЬlasnog komiteta КР BiH za Banjaluku, u fazi od nastajanja do zvanicnog konstituisanja 29. 7. 1949. godine, ogra­nicava na utvrdivanje mjere и kojoj је funkcija pojedinih oЬlasnih koщiteta imala Ьitnijeg znacaja za razumijevanje partijske aktiv­nosti u vremenu i prilikama posebnog tipa drustveno-poli ticke kon­stelacije.

Clanak Sulejmana Smlatica »ProЬlemi urbanizacije u veliko­kladuskoj komuni« (str. 241-269) popunjava rubriku Prilozi, baveci se razmatranjem о seoskim naseljima i njihovoj prostornoj organi­zaciji i savremenom razvoju unutar mjesnih zajednica.

Ovaj broj casopisa donosi i diskusiju koja је vodena za okru­glim stolom na temu »Rad partijske organizacije pred drugi svjetski

357

rat sa posebnim osvrtom na frakcionasko djelovanje grиpe oko Asi­ma Alihodzica«, koji је odrzan 11. novembra 1981. godine и Banja-lиci. ·

ОЬа broja casopisa imajи redovne rubrike prikazi, ЬiЬliografija, а koristeCi se iskиstvom kolega iz Priloga Institиta za istorijи и Sarajevи, и rиbrici iz Institиta dаји osnovna obavjestenja о pro­gramи i radи Institиta и proteklom periodи. Prvi broj Zbornika nije bas bogat prikazima, ima ih иkирnо 4, dok vec drиgi iima 13, informisиci о 11 novih domacih i dvije strane pиЬlikacije.

Kada је rijec о prikazivanjи ovakve vrste pиblikacije moguce је dati samo najinformativnija obavjestenja, а ne i осјеnи. Inace, casopis је jos na риtи trazenja svoje ustaljene forme, kako ро Ьrоји strana tako i ро tehnickoj иredenosti. Mozemo sиgerirati -ako vec clanci imajи rezime na stranom jezikи - Ьilo Ьi dobro da ima i sadrzaj na jednom od svjetskih jezika, jer је to jedan od nacina da se doprinosi nase istocio.grafije predstave stranoj naиcnoj javnosti.

Seka Brkljaca

Naиcni skиp OBLASNA PARTIJSKA KONFERENCIJA КРЈ ZA BOSANSKU KRAJINU 21-23. 2. 1942. U SKENDER-V AКUFU. Skender-Vakиf, 21-23. 2. 1982.

Primarni motiv и organizovanjи naиcnog skиpa и Skender­-Vakufи Ьila је zelja da se provjere, dopиne li valorizиjи dosadasnja saznanja, precizirajи dileme i nepoznanice ili ko:cigujи vec izreceni sиdovi о ОЫаnој konferenciji КРЈ za Bosanskи krajinи, odrzanoj и Skender-Vakиfu 21-23. 2. 1942. S drиge strane, skиp је znacio jO.S jednи mogиcnost neposrednog sиsreta naиcnika i prezivjelih иce­sndka zblvanja cija је rekonstrukoija i tиmacenje Ьila predmet skиpa, sto samo ро seЬi predstavlja stanovitи vrijednost, s obzirom na stanje primarnih povijesnih izvora i na vremenskи distancи sve nepovoljnijи za prikиpljanje grade NOP provenijencije. То sи, иgla­vnom, Ьile osnovne pretpostavke skиpa и Skender-Vakиfи, koje и pojedinim refleksima nisи razvijanje od optimalnih znacenja -istoriografski nije do kraja preciziran kaиzalitet и dogadajima koji sи direktno Ш indirektno ЬШ и ve22i. s OЬlanom konferencijom, niti је adekvatno iskoristena prilika da se иpotpиni dokиmentacija о svojstvima jednog perioda и Bos. krajini koja је и sve cetiri ratne godine Ьila snazno zariste NOP-a и BiH.

Prije nego se kaze nesto vise о koncepciji i ·saopstenjima, po­trebno је naznaciti nekoliko opstih momenata koj1i sи se odrazi:Ш. i и radи ovog skиpa. Naime, и istoriografskom modelи perioda 1941--1945, 'U ВiН, iskristalisano је nekoliko pouzdanih metodoloskih ori-

358