Urodzony w 1642 r. w Wollsthorpe, Lincolnshire (Anglia). Angielski fizyk, astronom, matematyk i filozof; odkrywca prawa powszechnego ciążenia. Zmarł w 1727 r., w wieku 84 lat.

Newton urodził się w Woolsthorpe koło Colsterworth, w hrabstwie Lincolnshire. Ojciec Isaaca, również Isaac, zmarł na trzy miesiące przed narodzinami syna. Dwa lata później jego matka Hannah wyszła za mąż ponownie za Barnabasa Smitha, i opuściła syna pozostawiając go pod opieką babci.

Isaac Newton wstąpił na uniwersytet w Cambridge, mając 19 lat; już na drugim roku studiów prowadził poważne badania naukowe. Przerwał je na dwa lata z powodu panującej wówczas zarazy.

Powszechnie znana jest opowieść o spadającym z drzewa jabłku, które naprowadziło Newtona na trop prawa powszechnego ciążenia. Otóż obserwujący ruch owocu dwudziestotrzyletni Newton zrozumiał, że ta sama siła przyciągania ziemskiego, która ściągnęła jabłko na ziemię, utrzymuje Księżyc na jego orbicie. Gdyby nie istniała siła przyciągania. Księżyc "uleciałby" w kosmos. Grawitacja, czyli ciążenie powszechne, sprawia, że utrzymujemy się na powierzchni Ziemi. Wszystkie ciała przyciągają się wzajemnie. Im większą masę ma przedmiot, tym większa jest jego siła ciążenia.

Zainteresowania Newtona optyką doprowadziły go do wykrycia zjawiska interferencji światła W 1667 r. uczony sformułował teorię korpuskularnej budowy światła; pierwszy rozszczepił pryzmatem światło, uzyskując barwne widmo. Jego prace nad światłem pozwoliły mu skonstruować teleskop zwierciadłowy do obserwacji gwiazd, pierwowzór współczesnych teleskopów.

W 1679 Newton powrócił do swojej pracy nad grawitacją i jej wpływem na orbity planet, odwołując się do praw Keplera. Swoje wyniki opublikował w „De motu corporum” (1684). Obejmowała ona początki praw ruchu, które zostały szerzej omówione w Principiach”.

Największe dzieło Newtona, napisane po łacinie „ Philosophiae naturalis prin-cipia mathematica” (Matematyczne zasady filozofii przyrody), wywarło olbrzymi wpływ na sposób myślenia uczonych, zwłaszcza fizyków. W dziele tym uczony podał między innymi trzy zasady dynamiki oraz prawo powszechnego ciążenia. Zawarte w nim przemyślenia przyczyniły się do rozwoju fizyki, mechaniki i astronomii.

„Method of Fluxions” (1671) „De motu corporum in gyrum” (1684) „Philosophiae naturalis principia mathematica”

(1687) „Opticks” (1704) „Arithmetica universalis” (1707) „An Historical Account of Two Notable Corruptions

of Scripture”(1754)

Opublikowane pośmiertnie w 1728: „Short Chronicle”, „The System of the World”, „Optical Lectures”, „Universal Arithmetic”, „The Chronology of Ancient Kingdoms”, „Amended i De mundi systemate”.

W 1705 r. Newton otrzymał tytuł szlachecki. Przez pewien czas pełnił funkcję naczelnika mennicy królewskiej - stąd jego wizerunek zdobiący najnowsze banknoty jednofuntowe w Anglii.

Słynny uczony był człowiekiem bardzo roztargnionym. Podobno kiedyś zaprosił przyjaciela na obiad, ale o tym zapomniał i był nieobecny. Służący podał pieczone kurczę pod przykrywką; przyjaciel, po dłuższym oczekiwaniu, sam zjadł obiad, a kości włożył pod przykrywkę. Gdy Newton wreszcie wrócił do domu, podniósł przykrywkę i zobaczywszy kości, zdziwił się, że zapomniał, iż zjadł już obiad.