ISPITIVANJE PODNIH ISPITIVANJE PODNIH OBLOGAOBLOGA

Podne obloge ispituju se prema specifičnim metodama, čime se osigurava ispunjavanje određenih specifičnih zahtjeva na kvalitetu.

Metoda vizualnog Metoda vizualnog ocjenjivanjaocjenjivanja

KONSTRUKCIJSKE KARAKTERISTIKE KONSTRUKCIJSKE KARAKTERISTIKE

POVRŠINSKA MASA (ISO 8543) – koja se izražava u g/m².

DEBLJINA (ISO 1765) – mjeri se na debljinomjeru

TEŽINA POVRŠINSKOG FLORA (ISO 8543) – definira se masa uzorka prije (X1) i poslije (X2) šišanja flora:

Težina površinskog flora = X1-X2 (mm)

DEBLJINA FLORA (ISO 1766) – debljina flora određuje se mjerenjem debljine uzorka prije (Y1) i nakon (Y2) uklanjanja flora sa površine uzorka:

Debljina flora = Y1-Y2 (mm)

GUSTOĆA FLORA (ISO 8543) – omjer težine površinskog flora i volumena flora s površine uzorka

BROJ RESA I/ILI PETLJA PO JEDINICI DUŽINE (ISO 1763)

Izračunava se broj petlji ili resa na uzorku dužine i širine 100 mm

ODREĐIVANJE POSTOJANOSTI OBOJENJA ODREĐIVANJE POSTOJANOSTI OBOJENJA

POSTOJANOST NA SVJETLO (ISO 105-B02)

U točno definiranom vremenskom periodu, uzorak podne obloge izlaže se djelovanju svjetla spektra sličnog spektru dnevnog sunčevog svjetla. Blijeđenje boje uzorka vrjednuje se na temelju usporedbe izlaganog uzorka sa standardom a ocjena se daje prema plavoj skali (ocjena od 1 do 8).

POSTOJANOST OBOJENJA NA TRENJE (ISO 105-X12)

Mokra i suha pamučna tkanina trlja se o površinu uzorka, te se ocjenjuje prijelaz boje sa uzorka na pamučnu tkaninu ocjenom prema sivoj skali (ocjena od 1 do 5).

POSTOJANOST OBOJENJA NA VODU (ISO 105-E01)

Uzorak podne obloge spojen u dodiru sa specifičnom tkaninom uranja se u vodu, suvišak vode se uklanja, a uzorak podne obloge u spoju sa tkaninom se izlaže pritisku između dvije staklene ploče i povišenoj temperaturi.

Po završetku postupka, uzorak podne obloge i pridružena tkanina se suše odvojeno, a nakon sušenja se ocjenjuje prelazak boje sa uzorka na pridruženu neobojenu tkaninu prema sivoj skali (ocjena od 1 do 5).

OSNOVNI TESTOVI

OTPORNOST NA PILING I DLAKAVLJENJE

Kroz 400 uzastopnih ciklusa, uzorak podne obloge izlaže se trenju na točno specificiranom uređaju. Po završetku postupka ispitivani uzorak se uspoređuje sa standardom.

Važno: u slučaju značajnijeg otpadanja vlakana podne obloge tijekom postupka, takva vlakna moraju se sakupiti i vagati.

HABANJE

u periodu od 2000 ciklusa, uzorak podne obloge izlaže se pritisku i trenju na prikazanom uređaju. Pritisak, klizanje i trenje kojem se izlaže uzorak, uzrokuje istrošenost površine uzorka. Po završetku postupka, određuje se gubitak težine i vizualno se ocjenjuje stupanj oštećenja.

OTPORNOST NA ABRAZIJU (prEN 1813)

Ovaj test primjenjuje se isključivo na vunenim podnim oblogama i na mješavinama 80/20 vuna/PA. Kružno položen uzorak trlja se uz specifičnu tkaninu kroz određeni broj rotacija.

Ispitivanje sposobnosti zadržavanja prvobitnog izgleda kod podnih obloga

Vetterman (ISO/TR 10361)

Uzorak podne obloge izlaže se nasumičnom kotrljanju metalne kugle sa 14 gumenih izbočina, (5000 i 22000 ciklusa), unutar rotirajućeg bubnja koji je obložen uzorkom podne obloge.

Nakon provedenog postupka ocjenjuje se otpornost izgleda podne obloge. Ocjena se donosi na temelju vizualne procjene (EN 1471), usporedbom sa referentnom skalom. Promjene u boji, također se ocjenjuju vizualno na temelju sive skale.

DODATNI TESTOVI

Test “glodanjem” (EN 985)

Komplet od 3 kotačića - glodača, pod pritiskom od 90kg, kotrljaju se po uzorku podne obloge u ciklusima od 5000 i 25000 okretaja. Promjene izgleda ispitivanog uzorka ocjenjuju se nakon 5000 i nakon 25000 okretaja.

A1 = ispitivanje promjene u strukturi i boji nakon 5000 okretajaA2 = ispitivanje promjene u strukturi i boji nakon 25000 okretaja.

Završna ocjena izračunava se prema:

Ir = 0.75 * A1 + 0.25 *A2

Električni otpor (ISO/DIS 10965)

Ovaj test se provodi za one podne obloge za koje je propisana zaštita od električnog naboja (primjerice u računalnim sobama).Uzorak za ispitivanje kondicionira se kroz 7 dana u slijedećim uvjetima: Temperatura (23+/-1)°C i (25+/-2)% relativne vlažnosti.nakon toga, mjeri se vertikalna i horizontalna otpornost između 2 konduktora položena na površinu uzorka. Rezultat se izražava u Ohmima i mora iznositi manje od 1010 Ohma.

Na uzemljenu metalnu pločo polaže se uzorak podne obloge, dimenzija 200 x 200 cm. Osoba koja se testira hoda po uzorku u specificiranoj obući u rasponu od 2 koraka u sekundi, držeći u rukama elektrode, kojima se mjeri napon testirane osobe. Podna obloga se smatra antistatičnom ako je napon tijela ispod 2000V.

Ispitivanje statičkog elektriciteta (EN 1815)

Mjeri se napon (voltaža) ljudskog tijela koji nastaje uslijed hodanja po podnoj oblozi u standardnoj obući.

Mjerenje transmisije dodirne buke(ISO 140-8 1996 / ISO 717-2)

Testiranje se provodi na posebnom uređaju sa ugrađenim čekićima od kojih svaki teži 500g. Čekići se u slobodnom padu spuštaju na testirani uzorak sa visine od 4 cm, frekvencijom od 10 udaraca u sekundi. Nivo prijenosa zvuka iz polazne sobe (gornja soba) do prijemne sobe mjeri se u dB. Test se ponavlja sa i bez podne obloge u različitim rasponima frekvencije te se mjeri razlika u dB.

Mjerenje apsorptivnosti zvuka (ISO 354 1985)

Zvučni valovi različitih frekvencija (125 - 250 - 500 - 1000 -2000 -4000 Hz) šalju se u ispitnu sobu (200m³), i mjeri se vrijeme odjeka, jednom sa i jednom bez podne obloge (12m²). Koeficijent absorpcije zvuka = 0.5 znači da se 50% zvuka apsorbiralo a 50% zvuka se reflektiralo.

Određivanje toplinske otpornosti (ISO 8302 1991)

Toplinska otpornost se određuje mjerenjem topline koja protječe kroz uzorak, uzrokovana temperaturnom razlikom iznad i ispod uzorka podne obloge u stabilnim temperaturnim uvjetima. Podna obloga se može koristiti na grijanim podovima ako je:

toplinska otpornost < 0.17 m² K/W za dodatne grijaće sustave

toplinska otpornost < 0.12 m²K/W za glavne grijaće sustave

ako ne dolazi do prebrzog starenja uslijed zagrijavanjaako se ne razvijaju neugodni mirisiako se postavlja lijepljenjem

Određivanje dimenzijske stabilnosti (ISO 2551)

Dimenzije ispitivanog uzorka uspoređuju se prije i poslije obrade u specifičnim atmosferskim uvjetima:

sušenje na 60 °Cnamakanje u vodi na 20 °Csušenje na 60°Ckondicioniranje u normaliziranim atmosferskim uvjetima

Određivanje otpornosti na mehanička oštećenja na mjestu reza (pr EN 1814)

Metalna kugla (težine bez gumenih izbočenja 7000 +/- 100g), sa 6 gumenih izbočenja vrti se unutar rotirajućeg bubnja u kojemu je smješten uzorak podne obloge (11000 cycles). Po dužini uzorka prorezana je pukotina pod kutom od 1° u smjeru osnove. Nakon procesa testiranja ocjenjuje se mehaničko oštećenje na rubovima reza.

Metode ispitivanja na otpornost protiv gorenja

Test “malog plamenika” (ISO 11925-2)

Ispitivani uzorak učvršćuje se u vertikalnom smjeru u kabinetu za ispitivanje.

Na vrhu uzroka pričvršćen je dodatni uzorak pamučnog namotka. Plinski plamenik pričvršćen je pod kutom od 45° na dnu uzorka. U trajanju od 30 sekundi plamen se pušta na uzorak. Određuje se vrijeme zapaljenja ispitivanog uzorka i da li je došlo do zapaljenja pamuka pričvršćenog na vrhu. Zapaljenje pamučnog namotaja u vremenu gorenja uzorka definira klasu zapaljivosti uzorka. Provodi se 5 testiranja. Ako jedan ili više ispitivanih uzoraka pokaže vrijeme zapaljenja duže od 35 sekundi, provodi se 5 dodatnih testova sa grijanjem uzorka u trajanju od 15 sekundi.

“Pilula” test (Scandinavia, ISO 6925 (DOC FF 1-70), SIS 832527)

Osim metode “malog plamenika”, metoda “Pilula” jedan je najefikasnijih testova za ispitivanje početka gorenja (zapaljenja). 8 uzoraka podnih obloga dimenzija 23 x 23 cm kondicioniraju se 24 sata na temperaturi od 20 °C i relativnoj vlažnosti 65 %. Nakon toga uzorci se suše u sušioniku dva sata na temperaturi 105 °C (± 3 °C), nakon čega se hlade do sobne temperature. Uzorak se, potom, smješta u testni kabinet i pokriva metalnom pločom koja u sredini ima kružni otvor promjera 20,5 cm. Tableta metamina polaže se u središte uzorka i zapali. Početni plamen i plamen koji će se, eventualno, razviti iz početnog žara, ostavljaju se do samo – gašenja ili do dolaska plamena do rubova otvora na metalnoj ploči. Uzorak se smatra zadovoljavajuće otpornim na plamen ako područje gorenja ne prelazi 2,5 cm do ruba otvora. Tako se može utvrditi dolazi li do zapaljenja podne obloge uslijed, primjerice pada zapaljene cigarete na podnu oblogu.

Test užarene metalne matice (UK, BS 4790)

Uzorak podne obloge dimenzija 30 x 30 cm, očisti se usisačem i polaže se horizontalno u ispitni kabinet. Na uzorak se polaže metalni ring. Metalna matica zagrijana na 900 °C smješta se u sredinu uzorka i ostavlja se 30 sekundi. Iz promjera površine koja pri tom izgara, određuje se otpornost uzorka na zapaljenje i izgaranje.

Test žareće ploče (ISO 9239-1)

Uzorak podne obloge (105 x 22,5 cm) polaže se horizontalno ispod žareće ploče u testnom kabinetu (45 x 30 cm pod kutom od 30°. Ploča proizvodi protok topline najviše do W/cm2. Nakon predgrijavanja uzorka (2 min), uzorak se izlaže direktnom plamenu nakon čega se utvrđuje širenje vatre kroz materijal i stupanj dima koji se pri tom razvija. Ispitivanje se provodi do spontanog gašenja uzorka ili se prekida ako do gašenja nije došlo u roku od 30 min. Prema dužini spaljenog dijela uzorka, izračunava se protok žarećeg zračenja i izražava se u kW po m2 ili u W po cm2. Time se procjenjuje koliko je ispitivana obloga otporna na širenje plamena.