~ Home Is In My Head ~~ Home Is In My Head ~

IntroIntro

Dit dagboek wordt gemaakt door :

Svenja Simstone & Piper_Halliwel.

Hopelijk genieten jullie van ons gezamenlijke 2e dagboek  !

P.S.: Het forum topic op desims2.nl

OpmerkingOpmerking

Als er 2 tekstvakken in een dia staan, lees je best eerst

De tekst die rechtsboven staat en dan pas de tekst onder de foto.

Anders zou er wel eens verwarring kunnen optreden. ;)

Die avond stond ik voor mijn kast. Uitgaanskledij... Ik had nog wel ergens een zwart kleedje en een legging, maar misschien was dat wel een beetje te braaf voor wat Thom van plan was? Er hing ook nog een grijs kleedje, maar dat deed ik eigenlijk nooit aan, veel te kort. Ideaal voor vanavond dus...

Om zo onbekend mogelijk te blijven probeerde ik mijn haar wat te veranderen. Zonder veel succes... Het hing wat anders en ik had mijn frou naar de andere kant gekamd, maar ik zag er eigenlijk nog steeds hetzelfde uit.

Terwijl ik me boven had staan optutten, zat Kayleigh beneden nog flink te tekenen. Maar nu was het wel tijd voor haar om te gaan slapen.

"Kayleigh niet slapen, Kayleigh tekenen!""Nee lieverd, het is laat, we gaan slapen.""Mama ook slapen?""Zo meteen Kayleigh."

Tegen de tijd dat we boven waren had Kayleigh haar protest nog steeds niet gestaakt, maar ze begon er behoorlijk slaperig uit te zien. Ik deed snel haar pyjama aan en probeerde haar met behulp van haar knuffels in haar bedje te krijgen.

"Kayleigh, het is nu echt wel tijd om te slapen!""Kayleigh niet moe, Kayleigh niet slapen!""Maar Kayleigh, als jij niet gaat slapen, kunnen Woovie en Beertje ook niet slapen.""Woovie en Beertje moe?""Ja Kayleigh, heel moe, dus ga maar snel slapen. Slaapwel engeltje."

En ik gaf haar een nachtzoen.

Ik wilde me al omdraaien, maar Kayleigh nam mijn hand vast.

"Slaapwel Mama!"

En ze keek me aan met haar meest onschuldige blik. Ik hoopte maar dat vanavond snel voorbij zou zijn...

“Slaapwel Kayleigh.”

"Mona? Met Ginny.""Hey Ginny, alles ok?""Niets bijzonders. Ik belde eigenlijk om te vragen of je vanavond nog eens zo willen oppassen?""Ik heb niets gepland, dat moet wel lukken. Moet je weg?""Ik heb een afspraak met iemand. Alvast bedankt, zou je binnen een kwartiertje hier kunnen zijn?""Ik kom eraan!""Bedankt, tot zo!"

Ok, nu moest ik nog een oppas zien te regelen. Zou Mona opnieuw willen komen?

Een kwartiertje later stond Mona inderdaad voor de deur. Ik zou niet weten wat ik zonder haar had moeten doen.

"Kayleigh ligt al te slapen, de tv en koelkast mag je naar hartenlust gebruiken en als je me nodig hebt ben ik bereikbaar op m'n gsm.""Ginny, ik heb eerder opgepast, ik weet wat ik moet doen.""Tuurlijk, sorry...""Niet erg, ga nu maar.""Bedankt Mona!"

"Mona, je bent geweldig!""Daarvoor heb je vrienden.""Als ik ooit iets kan terug doen weet je me te vinden.""Dat weet ik inderdaad."

Mona was nog maar net binnen of er stopte al een zwarte sportauto op de oprit. Ik haalde diep adem en stapte op de auto af.

Ik kon niet goed zien wie er in de auto zat. Ik voelde echter wel hoe 2 ogen me nauwlettend volgden.

Ik opende met een klein hartje de deur en stapte in. Ik keek verbaasd op toen ik zag dat er een meisje naast me zat.

"Ginny?""Dat ben ik. Werk jij voor Thom?""Zo zou je het kunnen noemen..."

En zo vertrokken we met veel lawaai richting nachtclub.

Die laatste sarcastische opmerking maakte meteen duidelijk wat Thom van plan was. Het zag er inderdaad naar uit dat ik 'dingetjes' moest gaan verkopen...

"Als we zo meteen aankomen in de nachtclub ga je op zoek naar Thom, hij zal je vertellen wat je moet doen.""Naar welke club gaan we eigenlijk?""D.V.U.""Maar, daar komen alle beruchte drugdealers samen!""Nee, echt?!"

Toen we aankwamen stuurde het meisje me meteen naar binnen. Ik dwaalde wat rond tot ik opeens de dansvloer vond. Aan de andere kant van de ruimte zag ik hem zitten.

Hij was zich duidelijk erg goed aan het amuseren. Het blonde meisje op zijn schoot droeg ook een grijs kleedje en het was op 1 of andere manier nóg korter dan het mijne.

Zodra hij me zag duwde hij het blondje van zijn schoot en kwam op me af gelopen. Ik probeerde er zo zelfverzekerd mogelijk uit te zien.

"Ginny! Je bent er!""Had ik dan een keuze?"

"Je ziet er goed uit!"

Zei hij en hij drukte een kus op mijn wang. Terwijl zette hij een stap naar voor en kneep in mijn billen.

Wat?! Ik duwde hem zo hard ik kon van me weg.

"Waar denk jij dat je me bezig bent?! Je bedreigt me, chanteert me, bedriegt me en je verwacht dat ik dit toelaat?!"

Nog voor ik me kon omdraaien nam hij me stevig vast en fluisterde in mijn oor.

"Ik doe exact waar ik zin in heb. Je doet wat ik zeg of je kent de gevolgen."

Ik knikte.

"Kom binnen 5 minuten naar de kamer hiernaast, dan leg ik je uit wat je moet doen."

"In je tas zit 5 gram cocaïne, tegen morgenvroeg is alles verkocht. Het geld dat je hebt verdiend kom ik morgen ophalen.""Voor hoeveel moet ik het verkopen? En waar?""1 gram kost € 100, we blijven nu nog even in de club en straks ga je met ons mee naar het park."

Ik knikte. Deze nacht kon niet snel genoeg voorbij zijn...

5 minuten later zat ik braaf op hem te wachten. Hij kwam binnen, ging naast me zitten en trok me op zijn schoot. Ik voelde hoe hij iets in 1 van de vakjes van mijn tas stopte.

“Verkoop je dat spul?”

“Euh, als je dit hier bedoelt wel ja..Het is € 100 per gram.”

“Als ik jou was zou ik maar wat voorzichtiger zijn daarmee, de flikken liggen op de loer. Hier is je geld.”

Hij schoof een briefje van € 100 over het tafeltje en wandelde weg. Daar ging m'n eerste klant..

Even later stond ik er alleen voor. Het liefst wou ik wegrennen, maar ik moest dat smerig spul verkocht krijgen, anders zou er iets met Kayleigh kunnen gebeuren.

Ik ging naar buiten, en zodra ik het zakje wit poeder uit m'n tas haalde, kwam er iemand naar me toe. We gingen aan een tafel zitten.

Plots kwam het meisje met de donkere haren naar me toe.

“Het is hier niet veilig, de flikken zijn binnen, we moeten snel naar het park voor ze ons controleren.”

Ik knikte enkel en volgde haar naar de wagen.

Hij was aan het bluffen, dat moest wel! Alhoewel...Ik voelde een mengeling van angst en woede opborrelen en voor ik het wist schoot mijn hand uit.

"Aah! Vuile..."

Meteen toen ik deed wist ik dat ik iets stoms had gedaan...

"Hier ga je spijt van krijgen!"

Zo kwaad had hij nog nooit naar me gekeken.

Ik zag zijn hand ook omhoogschieten en nog voor ik opzij kon gaan, voelde ik zijn hand tegen mijn gezicht.Ik viel bijna op de grond, zo hard hij geslagenOngelofelijk..

Ik keek hem aan, woedend en met tranen in mijn ogen. Maar ik weigerde om ze de vrije loop te laten gaan waar hij bij was.Hij keek zelfvoldaan.

"Je hoort nog van me..."

En weg was hij.Daar stond ik dan.Ik kon nog steeds niet bevatten wat er zonet gebeurd was en heb nog zeker 5 minuten wezenloos voor me uit gestaard.

Uiteindelijk ging ik naar binnen en zorgde ervoor dat alle 3 de sloten op de deur heel zeker op slot waren.Dit bleek nog niet zo eenvoudig omdat mijn handen onophoudelijk trilden.

Boven zakte ik ineen op de sofa en begon onbedaarlijk te huilen.Het werd me allemaal even teveel.Alles van het afgelopen jaar kwam eruit; Kayleigh, Thom, het geld, alles.

Na een tijdje voelde ik me ietsje beter en ik droogde mijn ogen.Na een paar keer diep en rustig te hebben geademd was ik voor het grootste deel terug gekalmeerd.

Ik ging stilletjes naar boven - om Kayleigh niet te wekken - , deed mijn pyjama aan en kroop in bed.Nadat alles zich nog eens in mijn hoofd had afgespeeld viel ik eindelijk in slaap.

Een paar uur later was ik alweer wakker en had ik nood aan een douche.

Ik kleedde me uit en zette het water zo warm als ik kon verdragen.

Terwijl ik onder de douche stond merkte ik haast niet dat de tranen, die weer waren opgeweld, zich vermengden met de warme waterstralen.

Na een tijdje gewoon onder de douche te hebben gestaan pakte ik een busje shampoo en douchegel en begon me grondig te wassen.Ik hoopte dat er meer dan alleen wat vuil zou worden weggespoeld...

Ik zocht wat kleren bij elkaar en besloot dan maar wat te eten klaar te maken. Ik zag dat ik nog alles had voor pannenkoeken, dus dat was al geen slechte start. Kayleigh sliep nog, voor haar zou ik wel iets maken als ze wakker werd.

Terwijl ik mijn beslag klaar maakte, merkte ik dat de bloemen van Thom nog steeds op het aanrecht stonden. Niet lang meer!

Ik begon heel rustig te eten. Het smaakte me. Ik hield mezelf rustig en bedacht dat alles uiteindelijk wel goed zou komen.

Om deze dag nog beter te beginnen was het eerste wat ik deed, nadat ik de pannenkoeken had opgeruimd, de bloemen met vaas en al in de vuilbak werpen.

Ik vond iets veel leukers om de keuken mee in te richten Ik zag dat Kayleigh tekeningen had gemaakt, die kregen een mooi plaatsje boven het aanrecht.

Nu was het wel tijd voor mijn kleine artiest om op te staan, dus ik ging naar boven om haar te wekken.

"Opstaan slaapkopje...""Mmmm..."

Ik hielp haar recht en ze hield zich in evenwicht door mijn hand vast te houden.

"Mama...?""Ja lieverd?""Ik nog slapen?""Nee Kayleigh, het is tijd om op te staan."

Ik glimlachte toen ik zag hoe ze me aankeek, een beetje verwijtend maar toch nog altijd erg aandoenlijk.Ik hield haar op mijn arm en zocht een leuk kleedje voor haar uit.

Toen ze eenmaal haar kleedje aanhad keek ze al wat blijer en wakkerder. Ze begon te lachen en ik lachte met haar mee, maar vanbinnen maakte ik me toch zorgen om Thom.

Ze nestelde zich wat dichter tegen me aan.

"Flesje?""Tuurlijk schat."

Dus gingen we naar beneden.

Ik zette haar voorzichtig in haar stoeltje en ging op zoek naar een flesje.

Even later had ik alles gevonden en gaf ik Kayleigh haar flesje. Ze nam het gretig met 2 handen aan en begon te drinken.

Ginny,ik weet dat je mijn broer graag ziet, maar ik weet ook dat hij niet goed is voor jou. Ik ken zijn plannetjes, en geloof me, hij heeft met jou alles behalve goede bedoelingen.Maar ik kan je helpen, speel voorlopig het spelletje mee en laat me iets weten zodra ik langs kan komen, dan leg ik alles uit.

Groetjes, Taylor.

Terwijl Kayleigh zat te drinken zette ik de computer aan. Ik had 1 nieuw bericht. Ik opende de e-mail. Hij was van Taylor!

Ik staarde met 1 oog naar het scherm en met het andere naar Kayleigh.Moest ik hem geloven of niet? En welke keuze had ik?

Ik liep terug naar Kayleigh en ruimde haar flesje op.Net toen ik haar uit haar stoeltje wilde nemen ging de bel.Thom?! Ik bleef even verstijfd staan.

Ik twijfelde even, maar besloot toen toch om Kayleigh op te pakken en naar beneden te gaan.

Beneden deed ik de deur open en ik kon mijn afgrijzen niet verbergen.

"Goed, je kleedt je vanavond alsof je klaar bent om een avond uit te gaan, 1 van mijn vrienden zal je komen halen. Je gaat hem helpen met wat dingen."

Ik kreeg een brok in mijn keel.

"Zoals...?""Hij moet wat dingetjes verkopen, en jij gaat hem daarmee helpen."

Hij lachte gemeen naar me.

"Ik heb nagedacht over wat je voor me gaat doen.""Wie zegt dat ik dat ga doen?""Als je wil dat zij ongedeerd blijft ga je exact doen wat ik zeg."

Ik knikte, ik wist niet wat ik anders moest doen.

Ik moest grinniken toen ik dat laatste hoorde.

"Oh, dus mejuffrouw kent me al?", zei Thom honend.

"Laat haar hierbuiten! Ik doe wat je wil, maar van haar blijf je af!""We zullen zien... Ik zie je vanavond!"

Kayleigh kroop wat dichter tegen me aan.

"Mama weg?""Ja, Kayleigh, vanavond gaat mama weg, maar Mona komt oppassen.""Mona lief! Hij niet lief!"