34

BD TEMMUZ 2018 OtopsiCengiz Özakıncı

Hitler Almanyası'ndaBir Amerikalı MuhabirLouis Paul Lochner veNüremberg Davasında"L-3" Belge Sahteciliği

Hitler Almanyası'ndaBir Amerikalı MuhabirLouis Paul Lochner veNüremberg Davasında"L-3" Belge Sahteciliği

35

BD TEMMUZ 2018

Louis Paul Lochner, Alman-ya'dan ABD'ye göçmüş Katolik

Hristiyan bir ailenin çocuğu olarak Amerika'da doğmuş; Annesi 17.12.1845 Silezya doğumlu Maria von Haugwitz; babası 22.09.1822 Nüremberg doğumlu Johann Friedrich Carl Lochner... 02.05.1939 günlü New York Times gazetesi, Pulitzer Ödülü kazandı-ğını duyurduğu Lochner'in 1887'de Wisconsin'de doğduğunu, gençliğinde barış etkinliklerine katıldığını, Henry Ford'un Barış Gemisi'nde basın ajanı ve sekreter olarak görev yaptığını; sonra Demokrasi ve Barış İçin Amerika Halk Konseyi[1] etkinliklerine yöneldiğini; Amerikan Barış Derneği'nde[2] ders verdiğini, üç yıl Şikago Barış Derneği[3] Sekreter-liği yaptığını; 1924'te Associated Press ajansının Berlin karargâ-hında görevlendirildiğini; 1928'de bu karargâhın başına getirildi-ğini; Alman uzmanlığı nedeniyle yüksek hükümet çevreleriyle,

ABD Soykırım Anıtsal Müzesi duvarında sergi-lenen bir yazıtta "Bütün olanlardan sonra bugün kim söz ediyor Ermenilerin yok edilmesinden?" sözleri; altında "Adolf Hitler, 22 Ağustos 1939" imzası ve kaynak olarak "Associated Press Berlin Büro Şefi Louis Lochner tarafından alınan raporlara göre" açıklama-sıyla yer alıyor. Hitler'in 1915 Ermeni olaylarının cezasız bırakılmasından ve unutulmasından cesaret alarak Yahudi soykırımına giriştiği savına dayanak olarak gösterilen kaynağı araştırınca, Lochner'in muhabirliği aşan istihbarat ilişkileri ve bu sözlerin Hitler karşıtlarınca uydu-rulmuş olduğunu gösteren belge ve bilgiler çıkıyor karşımıza...

Louis P. Lochner

36

BD TEMMUZ 2018

Nazi resmi görevlileriyle çok iyi ilişkiler sürdürdüğünü; Hitler ile ilki 1925'te ikincisi 1932'de iki söyleşi yaptığını; 1934'de Almanya'daki Yabancı Basın Mensupları Birliği Başkanı olarak Goebbels ile görüş-tüğünü; Ocak 1936'da Almanya'daki Amerikan Ticaret Odası'na başkan seçildiğini yazıyordu.

1939'da Pulitzer Ödülü aldıktan 3 ay sonra; satırları arasına"Bütün olanlardan sonra bugün

kim söz ediyor Ermenilerin yok edilmesinden?" sözleri sokularak tahrif edilmiş 22.08.1939 günlü Hitler konuşmasını, ajans merke-zine 25.08.1939 günü "güvenilir kaynaktan elde edilmiş gerçek belge" olarak ulaştırmakla övünen Lochner; ABD'nin 11 Aralık 1941'de Almanya'ya savaş ilan etmesi üzerine, Almanya'daki diğer Amerikalı görevlilerle birlikte, gözaltında tutulacakları Bad Nauhe-

im'e götürülmüştü.[4] 1 Haziran 1942'de Amerika'ya döndü-ğünü söyleyen Lochner, bir yandan çağrıldığı toplan-tılarda Almanya konusunda bildik-lerini anlatırken, bir yandan da The New York Times'da, Amerikan kamuo-yunu savaşın gerekli olduğuna inandır-maya; Nazi Partisi

yönetiminde çatlak oluşturup Hitler ve generallerini birbirine düşürmeye

yönelik "psikolojik savaş" yazıları yazmaya başlamıştı.

04.06.1942 günlü yazısında; "Hitler generalle-rinden korktuğunu açıkladı", "İsyan

23 Temmuz 1940, Hitler ve konukları, soldan Karl von Wiegand, Hans von Kaltenborn, Hitler ve Louis P. Lochner.

Louis Lochner, II. Dünya Savaşı'nda Alman askeri birliğiyle.

37

BD TEMMUZ 2018

06.06.1942 günlü yazısında Lochner, Hitler'in Polonya'yı işgal emri verdiği 22.08.1939 günlü gizli konuşmasını, tüm haberleş-menin kesildiği gün, Fransız Havas

bastırıldı", "Askeri şefler diktatörü onaylamıyor" gibi başlıklar atan Lochner, Hitler'in generallerine Polonya'yı işgal buyruğu verdiği 22.08.1939 günlü konuşmasının kan dondurucu metnini "askerlerin toplandığı büyük odanın arka-sında oturan bir subayın, gömle-ğinin manşeti üzerine elyazısı steno olarak not ettiğini" söylü-yordu.[5] Bu konuşmasında, Cengiz Han ya da Hun Atilla'nın bunca kan döktükleri halde tarihe büyük adamlar olarak geçtiklerini söyleyen Hitler'in, Polonya seferinde kadın çocuk demeden bütün Polonyalı-ların yok edilmesini buyurduğunu, bunun için Polonya'ya ölüm kıtala-rını gönderdiğini anlatan Lochner; "Alman ordusunun Polonya'daki insanlık dışı eylemleri, bana Kara Gömlekliler'in subayları tarafından anlatıldı." diyordu.

Lochner'in 04.06.1942 günlü New York Times'da yayımlanan yazısından.

ajansının yardımıyla kendi ajansına iletebildiğini söylüyordu.

07.06.1942 günlü yazısında, Hitler ile Genelkurmay Başkanı Göring'in arasının gergin olduğunu duyuran Lochner'ın: "Göring her zaman monarşist (Hitler öncesi Kayzerlik yönetimine bağlı) idi; Kayzer ailesiyle bağlarını hiç bir zaman kopartmadı; Göring kendi-sini Hitler'den sonra ikinci adam olarak görür, Hitler'in yerini alacak adamdır; karısı Yahudileri korur, kollar, kayırır; Göring'in hiç bir zaman Hitler'in Nazi Partisi'nin programına adanmadığı biliniyor" sözleriyle, Hitler ile Genelkurmay Başkanı Göring'in arasını bozmaya yönelik kışkırtıcı bir yayın yaptığı açıktı.

23.08.1942 günlü New York Times, 1921'den beri Amerikan Associated Press haber ajansının Almanya'daki temsilciliğini yapan Lochner'in, orada ele geçirdiği belgeleri ve tuttuğu günlüğü Ameri-ka'ya kaçırmayı başardığını ve bunlardan oluşan kitabının yakında yayımlanacağını duyuruyordu.

09.10.1942 ve 15.10.1942 günlü New York Times'da Loch-ner'in kitabının 30 Ekim 1942'de yayımlanacağı açıklandı.

18.10.1942 günlü New York Times Lochner'in "What About Germany?" adlı kitabının yakında çıkacağını yinelemiş ve "Alınan Elyazısı Steno Notlar" (Shorthand Notes Taken) arabaşlığı altında:

38

BD TEMMUZ 2018

"Generaller toplantısının kaydı, Hitler'in konuşmasını gizlice steno elyazısıyla not eden bir subay tarafından getirildi. Subay elyazısı steno notları Lochner'e verdi ve aklında kalan diğer olayları ekledi. Hitler'in bugün Lochner tarafından açıklanan konuşma özeti şöyle:

"Bizim gücümüz hızımızdan ve acımasızlığımızdan gelir. Cengiz Han gönül rahatlığıyla milyonlarca kadını çocuğu yok etti. Tarih onu saygın devlet kurucu olarak görüyor. Zayıf Batı uygarlığının benim için ne diyeceğinin önemi yok. (...) Polonya nüfus yok edilecek ve oraya Almanlar yerleşecektir (...)"[6]

30.12.1942 günü Lochner'in kitabı yayımlandı. Gelgelelim onun 12 gün önce New York Times'da yazdıklarıyla 12 gün sonra kitabında yayımlanan anlatımları birbirini tutmuyordu. "Bütün olanlardan sonra bugün kim söz ediyor Erme-nilerin yok edilmesinden?" sözleri,

gazete yazılarında yok, fakat kita-bında vardı. 04.06.1942 günlü New York Times'da Hitler'in generallere yaptığı gizli konuşmanın orada bulunan bir subay tarafından gizlice gömleğinin kol manşetine elyazısı steno notlar halinde yazıldığını söyleyen ve 18.10.1942 günlü New York Times'da o subayın bu elyazısı steno notları getirip kendisine tesim ettiğini ve bu sırada aklında kalan başka şeyleri de eklediğini söyleyen Lochner; 30.10.1942 günü yayım-lanan kitabında, nedense "elyazısı steno notlar"dan değil, daktilo ile yazılmış üç sayfa Almanca metinden söz ediyordu:

"Hitler'in Polonya'ya saldır-masından bir hafta önce, bu adam bana (muhbir Alman subay) daktiloyla yazılmış üç sayfa (typed manuscript) teslim etti. Almanca olarak yazılmış "Yüksek Komu-tanlık ve Komutanlık Generalleri için Konuşma İçeriği, Obersalz-berg, 22 Ağustos 1939" başlıklı bir

Lochner'in 18.10.1943 günlü New York Times'da yayımlanan anlatılarından.

Alman steno yazısı örneği.

39

BD TEMMUZ 2018

belgeydi bu." [7] (...) "Belgenin evimde yapılacak bir aramada bulunabileceğinden korkarak, bunu Amerikan Büyükelçiliğine götürdüm ve orada saklamak için izin istedim. Ayrıca içeriğinin Amerikan hüküme-tine iletilmesini de önerdim. Okumaya başladığımda, Amerikalı yetkili “Neden (büyü-kelçilikte saklayayım?) sevgili dostum, bu dinamit!” diye haykırdı, “Bunun Büyükelçilikte bir saat bile kalmasına cesaret edemem. Lütfen onu hemen yanınıza alın gidin.”

Belgeyi, ülke dışına çıkar-mayı başarabileceğim zamana dek evime götürmek dışında hiçbir seçeneğim kalmamıştı. Her zaman habersiz bir arama olasılığı bulunduğu için, yazının (manuscript) üzerine boydan boya kırmızı kalemle Almanca “Ein Stuck gemeiner anti-Hitler Propaganda!" (acımasız, ahlâksız bir Hitler karşıtı propaganda parçası!) yazdım. Bu bazı durumlarda işe yarayan bir hiledir kime ait olduğu açıklanamayacak olan belgenin üzerinde bulunması halinde kişiyi sorumluluktan kurtaran bir hile."[8] (...)

***

Lochner'in kitabını yayınla-masından 3 yıl sonra 1945'te

Almanya yenildi; galip devletler Almanya'nın Nüremberg kentinde savaş suçlarını yargılamak üzere Uluslararası Askeri Mahkeme

Savcılığın L-3 olarak adlandırdığı Lochner metninin Askeri Savcılıkça kanıt olarak kabul edilmediğini gösterir mahkeme kaydı. (üstte)

Lochner'in savcılığa üçüncü sayfasında bir kaç satırı makasla kesilmiş olarak sunduğu metin. (altta)

40

BD TEMMUZ 2018

kurdular. Lochner, sorgusunda Hitler'in 22.08.1939 generaller toplantısında yaptığı konuşmanın metni dediği daktilo ile yazılmış üç sayfalık Almanca bir metnin Hitler karşıtı General Ludwig Beck tarafından Hitler karşıtı gizli direniş örgütü üyesi Hermann Maass aracılığıyla kendisine ulaştırıldığını, Maass'ın getirip kendisine teslim ettiği bu belgenin Amerika'daki evinde olduğunu, bunları savcılığa sunacağını söylemişti. (Lochner'in savcıya adını verdiği Beck ve Maass 1944'te Hitler yönetimince öldürül-müşlerdi.)

Bu sırada Hitler'in anılan konuş-masının içinde "Ermeniler" sözcüğü geçmeyen başka versiyonları bulunmuş; Askeri savcılık yaptığı inceleme sonunda Lochner'in yayın-ladığı metnin içeriğini, kaynağını şüpheli bulmuş; "L-3" olarak adlan-dırılan ve üçüncü sayfasında bir kaç satırın makasla kesilip atıldığı görülen bu metni kanıt olarak kabul etmemiş ve bu nedenle resmi kayıtlar arasında yayınlamamıştı.[9]

Böyleyken ABD Soykırım Müzesi, Louis P. Lochner'in

1942'de yayımlanan kitabında yer alan, fakat 1945-46'da Nazilerin savaş suçlusu olarak yargılandıkları Uluslararası Askeri Mahkemece kanıt olmadığına karar verilen bu metni, yıllardır müze duvarında Lochner'i kaynak göstererek ve kanıt olarak sergilemektedir.

Lochner'in içinde "Bütün olan-lardan sonra bugün kim söz ediyor Ermenilerin yok edilmesinden?" sözleri geçen metnini, Nüremberg Uluslararası Askeri Mahkemesi’nde savcılık kanıt olarak kabul etmediği halde, kanıt olarak kullanmakta diretenlerin, yukarıda açıkladı-ğımız bulgular ışığında yanıtlaması

Louis P. Lochner

ABD Soykırım Müzesi, Louis P. Loch-ner'in (...) Uluslararası Askeri Mahke-mece kanıt olmadığına karar verilen metnini, yıllardır müze duvarında Lochner'i kaynak göstererek ve kanıt olarak sergilemektedir.

41

BD TEMMUZ 2018

gereken sorular vardır:1- Lochner, sorgu-

sunda Hermann Maass'ın daktilo ile yazılmış üç sayfa Almanca metni getirip kendisine verdiğini söylüyor. Oysa metinde Almanca daktilolara özgü "ß" harfinin bulunmayışı, metnin Lochner tarafından, ajans bürosundaki daktilo ile üretilmiş olabileceğini düşündürüyor ki bu durum kriminolojik incelemeyle kolayca saptanabilir.

2- New York Times gazetesinin 04.06.1942 ve 18.10.1942 günlü sayıla-rında Lochner, Hitler'in 22.08.1939 günlü konuşma metninin bir Alman subay tarafından gizlice gömle-ğinin kol manşeti üzerine elyazısıyla steno olarak yazıldığını ve bu subayın bu elyazısı stenoyu kendisine teslim ettiğini söylemiştir. Lochner, kendisine teslim edilenin elyazısı steno olduğu açıklamasını, 25.07.1945 Nüremberg sorgusunda niçin yadsı-mıştır?

3- Lochner, kitabında, Hitler'in 22.08.1939 günlü konuşma metninin Alman subay tarafından daktiloyla yazılmış üç sayfa Almanca yazı (typed manuscript) olarak kendi-sine teslim edildiğini, kendisinin de bu yazıların üzerine kırmızı

kalemle boydan boya Almanca "Aşağılık, ahlâksız Hitler karşıtı propaganda!" sözlerini yazdığını söylemektedir. Lochner'in kita-bında anlattığı üzerinde kırmızı

Lochner'in CIA başkanıyla yazışması. (üstte)Lochner, Nazi Propaganda Bakanı Göbbels ile birlikte. (altta)

42

BD TEMMUZ 2018

kalemle bu sözlerin yazılı olduğu Almanca metin nerededir; Lochner kendisinin üzerine kırmızı kalemle boydan boya yazdığı "Hitler karşıtı propaganda!" ibaresinin bulunduğu Almanca metni niçin Uluslararası Askeri Mahkemeye kanıt olarak sunmamıştır?

4- Lochner, Nüremberg sorgu-sunda savcıya, Alman subayın kendisine getirdiği Hitler konuşması metinde yer alan kimi tümcelere, daha sonra kendisinin kimi ekle-meler yaptığını itiraf etmiştir. Böyle bir metne güvenilir kanıt denebilir mi?

5- Lochner'in CIA vs. istihbarat örgütleriyle ilişkisi ne düzeydeydi?

Ortada böyle sorular varken, Lochner'in kanıt niteliği

taşımadığı Nüremberg Mahke-mesi kararıyla belgeli olan metnini topluma kanıt olarak sunmak, etik dışı bir tutumdur.

ABD Soykırım Anıtsal Müzesi duvarına Lochner'in kitabı kaynak gösterilerek asılan sözlerin uydurma, sahte olduğu bir çok araş-tırmacı tarafından çeşitli açılardan irdelenerek ortaya konmuştur. Ben de bu yazımda bu çalışmalara değişik bir açıdan katkı sunmaya çalıştım.

Doğru düşünmenin evrensel ilkeleri ışığında aydınlanmak umuduyla... •

cengizozakincibd@gmail.com

[1] People's Council of America for Democracy and Peace

[2] American Peace Society

[3] Chicago Peace Society[4] Report, the Internment and Repatriation of the

American Official Group in Germany—1941-1942, Prepared by First Secretary Of Embassy George F. Kennan, The American Foreign Service Journal, vol 19, no. 8, August 1942, p.422-426, 456.

[5] The keynote speech that Adolf tler delivered to the assembled military top leaders in his Berchtesgaden mountain retreat a few days before the invasion of Poland began caused no end of shaking of heads and whispers of dismay. One officer sitting in the rear of the large room where the officers' corps was assembled scribbled the text of this brief but blood-curdling address in shorthand on the cuff of his shirt.

[6] The New York Times, 18.10.1942: "(...) Shorthand Notes Taken. He said that the account of the gathering of the generals came from an officer who surreptitiously took shorthand notes as Herr Hitler spoke. The officer gave the notes to Mr. Lochner and added what other facts his memory retained.(...)"

[7] Louis P. Locher, "What About Germany?", s.1: "A week before Hitler’s assault on Poland, this man delivered to me a three-page typed manuscript. The document, written in German, is entitled, "Contents of Speech to the Supreme Commanders and Commanding Generals, Obersalzberg, August 22, 1939.”

[8] Louis P. Lochner, a.g.e. s.4: "(...) Fearing that the document might be discovered in my home, I took it to the American Embassy and asked for permission to deposit it there. I also suggested that its contents be communicated to the American government. “Why, my dear fellow, that’s dynamite,” the American official exclaimed, startled, when I began to read it. “I don’t dare keep it in this Embassy for even an hour. Please take it with you at once.” There was nothing left for me to do except to take it to my home until such time as I could arrange to get it out of the country. As there was always the possibility of an unannounced search, I scrawled across the manuscript with red pencil, “Ein Stuck gemeiner anti-Hitler Propaganda!" (A piece of low-down anti-Hitler propaganda). This is a subterfuge that I have employed in a number of cases, expressing pretended moral indignation over a document whose unexplained possession might prove embarrassing to me. Had a search been made and the document been found, I would, of course, have pleaded that the paper reached me anonymously by mail, and that my own attitude toward it was indicated by my red marginal note. I would also have pointed to other documents, displeasing to the Nazis, which I considered it my right and my journalistic duty to preserve in order to be aware of all sides of a question."

[9] Documents on German Foreign Policy 1918-1945, Series D, volume VII, United States Governmet Printing Office, Department of State, Publication 6462, Washington 1956. (This series is also published in Great Britain by Her Majesty's Stationery Office London) s.205- "1- A further account of this speech is contained in a document, designated L-3, which was referred to but not submitted in evidence by the prosecution at the International Military Tribunal, and therefore not published in the official record.