8/13/2019 Ginkakuji

http://slidepdf.com/reader/full/ginkakuji- 1/3

Ginkakuji

Światynia SrebrnegoPawilonu

Japońska estetyka opiera się nakontrastach. Z jednej strony

można odnaleźć tendencje doprzepychu i obfitości, nastomiast

z drugiej do skromności,surowości i naturalności. Te dwie,

nieco skrajne tendencje możemyodnaleźć praktycznie w każdej dziedzinie sztuki japońskiej. Ten kontrast reprezentują międzyinnymi dwie perły japońskiej architektury znąjdujące się w Kyōt ō, pokryta złotem Światynia

Złotego Pawilonu (Kinkakuji) i niezwykle skromna Światynia Srebrnego Pawilonu (Ginkakuji).Jednakże Ginkakuji jest bardziej popularna wśród Japończyków, niż Kinkakuji, gdyż lepiej

wpasowuje się w kategorie estetycznewabi (szlachetne ubóstwo)czy sabi (niedoskonałość), doktórych wielkim zamiłowaniem pałał Yoshimasa.

Historia

Yoshimasa , ósmy shōgunAshikaga, pragnący przywrócić

złote czasy swego dziada,Yosh imitsu, z którego inicjatywy

powstało Kinkakuji, spedziswoje ostatnie osiem lat życia

budując Higashiyamaden(budowa rozpoczęła się w 1482

roku), rezydencję we górachHigashiyama, w wschodniej

części Kyōt ō. Oryginalnieposiadała dwanaście budowli, w

tym między innymi PawilonKannon (popularnie znany jako

Ginkaku – Srebrny Pawilon),Tōgu dō oraz budynek do przyjmnowania g ości (kaisho ). Budowa staneła wraz ze śmiercią

Yoshimasy w 1490 roku, jeszcze przed ukończeniem głównego budynku, Pawilonu Kannon. Wrezultacie nie został pokryty listkami srebra, jak początkowo zamierzano. Higashiyamaden było

miejs cem narodzin tak zwanej kultury Higashiyama, do której Yoshimasa miał wielkiezamiłowanie. Doprowadziło to do rozwoju takich sztuk jak ikebana,kaligrafia, czy parzenia

herbaty.

8/13/2019 Ginkakuji

http://slidepdf.com/reader/full/ginkakuji- 2/3

Po śmierci Yoshimasy rezydencja została przekształcona na światynie sekty rinzai pod nazwąJish ōji, jednakże w czasie ery Edo zaczęsto ją nazywać Ginkakuji. Z czasem większość budynków

została zniszczona i ostatecznie, w wersji oryginalnej, zachował się tylkoPawilon Kannon iTōgud ō. Główny Pawilon został dobudowany do komplekstu w środkowym okresie Edo, anowe

budynki w stylu shoin w roku 1993.

Architektura Ginkakuji

Pawilon Kannon to dwupoziomowy budynek, którego dolna kondygnacja w stylu shoin , byłamiejscem medytacji Yoshimasy. Natomiast górna kondygnacja była miejscem oddawania czci, w

którym mieści się pozłacanywizerunek Kannon.

Tōgud ō, zbudowane w 1485, składałosię pomieszczenia, w którym

pierwotnie znajdował się wizerunek

Buddy Amidy i trzech innychpomieszczeń pokrytych matamitatami .Jeden z tych trzech pomieszczeń(składający się z 4,5tatami ) jest

najstarszym z zachowanych w Japoniipomieszczeń w stylishoin . Małe

pomieszczenia T ōgud ō były czymśnowym, gdyż obecnym wówczasstylem był stylshinden , którego

pomieszczenia były znacznie większe. Dlatego uważa się, iż mogły być pierwowzorem

pawilonów herbacianych w stylu sōan.

Pawilon Kannon

Dwupoziomowy Pawilon Kannon wGinkakuji inspirowany był Świątynią

Złotego Pawilonu. Podobieństwadostrzec można między innymi wogólnych proporcjach, kształcie i

pokryciu dachu, prostokątnych oknachna dole oraz charakterystycznychspiczasto zakończonych oknach na

górnym poziomie (kad ō mado). Mimo, iżpoczątkowym zamierzeniem Yoshimasy

było pokrycie go listkami srebra,podobnie jak Kinkakuji pokryto listkami

złota, to nigdy nie zostało tozamierzenie zrealizowane.

Ogród

Ogród powstały za życia Yoshimasy inspirowany był ogrodem z światyniSaihōji (popularnieznanej pod nazwą Kokodera), znajdującej się w zachodniej części Kyōt ō. Ogród wypełniały

8/13/2019 Ginkakuji

http://slidepdf.com/reader/full/ginkakuji- 3/3

różnego rodzajuroślinność, stawy, mostki

oraz mchy porastającegrunt. Jednakże pierwotnawersja ogrodu stworzona

według założeńestetycznych Mu sō Sosekiego uległa

zniszczeniu. Obecnakompozycja pochodzi zXVII wieku. Stworzonaprzez mnichów, jest w

zupełnie innym stylu – wstylu z en, która składa sięz części, która w świetle

księżyca ma wyglądać jaksrebrne morze oraz stożka, usypanego z drobnych kamieni, przypominającego kształtem górę

Fuji.

David Young, Michiko Young, Tan Hong Yew, Introduction to Japanese Architecture

Mark M. Jarzombek, Vikramaditya Prakash, A Global History of Architecture

Michiko Young, The Art of Japanese Architecture

Barbara Cichy, Artystyczne wyznczniki piękna w kulturze Japonii , „The Polish Journal of the Arts andCulture” 2012, nr 3

Jolanta Tubielewicz, Historia Japonii