კარლ მარქსი -...
TRANSCRIPT
493
კარლ მარქსი
1818-1883
ფილოსოფოსი,ისტორიკოსი,საზოგადომოღვაწე
და რევოლუციონერი კარლ მარქსი მე-19 საუკუნის
ყველაზეგავლენიანისოციალისტიმოაზროვნეა.მი-
უხედავად იმისა, რომ სიცოცხლეში მას მეცნიერები
არ აღიარებდნენ, გარდაცვალების შემდეგ, სოცია-
ლისტური მოძრაობის დროს, მისმა სოციალურმა,
ეკონომიკურმა და პოლიტიკურმა იდეებმა სწრაფი
აღიარება პოვეს. არცთუ დიდი ხნის წინათ კაცობ-
რიობისთითქმისნახევარიე.წ.მარქსისტულირეჟი-
მის ქვეშცხოვრობდა. ამწარმატების გამოხშირადხდებოდამარქსის
იდეებისსახეცვალებადამისიშეხედულებებისმორგებაგანსხვავებულ
პოლიტიკურვითარებებზე.
კარლჰაინრიხმარქსიდაიბადაგერმანიაში,საშუალოფენისოჯახ-
ში. 17წლისასაკშიიგიჩაირიცხაბონისუნივერსიტეტისიურიდიულფა-
კულტეტზე.ბონშიიგიდაინიშნაჯენიფონვესტფალენზე–ტრირისსა-
ზოგადოებისცნობილიწევრის,ბარონფონვესტფალენისქალიშვილზე.
ბარონმააზიარამარქსილიტერატურულრომანტიზმსადასენტ-სიმო-
ნიანურ პოლიტიკას. მომდევნო წელს მამამ მარქსი ბერლინის უფრო
პრესტიჟულუნივერსიტეტშიგაგზავნა. ამპერიოდშიმანთავიდაანება
რომანტიზმსდადაინტერესდაიმდროსბერლინშიგაბატონებულიჰე-
გელიანელობითდა ახალგაზრდულიჰეგელიანური მოძრაობისწევრი
გახდა. ჯგუფი, რომელშიც შედიოდნენთეოლოგები ბრუნო ბაუერიდა
დევიდფრიდრიხ შტრაუსი, აკრიტიკებდა ქრისტიანობას და ეწინააღ-
მდეგებოდა პრუსიის ავტოკრატიას. საუნივერსიტეტო კარიერის გაგ-
რძელება, პრუსიის მთავრობის მიზეზით, მარქსმა ვეღარ შეძლო და
მან ჟურნალისტიკას მიჰყო ხელი. 1842 წლის ოქტომბერში იგი გახდა
გავლენიანილიბერალური„რაინისგაზეთის“ (Rheinische Zeitung)რე-
დაქტორი,რომელსაც ინდუსტრიალისტები მფარველობდნენ. მარქსის
კარლ მარქსი
494
სტატიების გამო, რომლებიც მეტწილად ეკონომიკური ხასიათის იყო,
პრუსიისმთავრობამგაზეთიაკრძალა.მარქსისაფრანგეთშიგადავიდა.
1848 წელს, პარიზში ჩასვლისთანავე, მარქსი გერმანელ ემიგრანტ
მუშათაორგანიზებულჯგუფებსადაფრანგსოციალისტთასხვადასხვა
სექტებსდაუკავშირდა.მანგამოსცა„გერმანულ-ფრანგულიწელიწდე-
ული“(Deutsch-Franzosische Jahrebucher),რომელსაცუნდადაეკავშირე-
ბინა ფრანგი სოციალისტები და გერმანელი რადიკალი ჰეგელიანის-
ტები. გამოცემამდიდხანსვერიარსება. პარიზში ყოფნისპირველსავე
თვეებშიმარქსიკომუნისტიგახდადათავისიშეხედულებებიგადმოსცა
სერიულ ნამუშევრებში, რომლებიც ეკონომიკურიდაფილოსოფიური
ხელნაწერებისსახელწოდებითააცნობილი(1844).ხელნაწერებშიმარ-
ქსმა,ლუდვიგფოიერბახისფილოსოფიისგავლენით,ჩამოაყალიბაკო-
მუნიზმის ჰუმანისტური კონცეფცია.
1884 წლის მიწურულს მარქსი პარიზიდან გააძევესდა ენგელსთან
ერთად იგი ბრიუსელში გადავიდა. აქ მან ისტორიის ინტენსიური შეს-
წავლა დაიწყო და შეიმუშავა ისტორიის მატერიალისტური კონცეფ-
ცია, რომელიც „გერმანული იდეოლოგიის“ სახელით მისი სიკვდილის
შემდეგგამოქვეყნდა. ამნაშრომისძირითადიდებულებაიყოის,რომ
„ადამიანთა ბუნება დამოკიდებულია მატერიალურ მდგომარეობაზე,
რაც განსაზღვრავს მათ წარმოებას“. მარქსმა შეისწავლა წარმოების
სხვადასხვაწესისისტორიადაიწინასწარმეტყველა,რომიმჟამინდელ
ინდუსტრიულკაპიტალიზმს კომუნიზმი შეცვლიდა.
გერმანულიდეოლოგიაზემუშაობისასმარქსიიდეალისტურსოცია-
ლიზმსეწინააღმდეგებოდა.იგიასევეშეუერთდაკომუნისტურკავშირს.
1847 წლისდამლევს,ლონდონში ჩატარებულ კომუნისტური კავშირის
კონგრესზე,მარქსსადაენგელსსდაევალათმცირეზომისდეკლარაციის
დაწერა. „კომუნისტურიპარტიისმანიფესტი“ ჯერგამოქვეყნებულიარ
იყო,რომ 1848წელსევროპაშირევულუციებმა იფეთქა.
1848წელსმარქსი,რევულუციისდაწყებისგამოკვლავსაფრანგეთში
გადავიდა,შემდგომკი—გერმანიაში.კელნშიმანგამოსცა„ახალირაი-
ნისგაზეთი“ (Neue Rheinische Zaitung).გაზეთიმხარსუჭერდარადიკალ
-დემოკრატიულფრთას,რომელიცპრუსიისავტოკრატიისწინააღმდეგ
გამოდიოდა. მთელთავის ენერგიას მარქსი რედაქტორულ სამუშაოს
უთმობდა,რადგანკომუნისტურიკავშირიფაქტობრივდაიშალა.გაზე-
თიაიკრძალადა 1949წლისმაისშიმარქსმალონდონსშეაფარათავი.
ლონდონში ყოფნისას მარქსი ოპტიმისტურად იყო განწყობილი
ევროპაში მოსალოდნელირევოლუციის მიმართ. იგი კვლავ შეუერთ-
495
და კომუნისტურ კავშირს და 1848 წლის საფრანგეთის რევოლუციისა
და მისი შედეგების შესახებ დაწერა ორი დიდი ზომის პამფლეტი —
„კლასობრივიბრძოლასაფრანგეთში“და„ლუიბონაპარტის 18ბრიუმე-
რი“.იგიმალედარწმუნდა,რომახალირევოლუციისდაწყებამხოლოდ
ახალიკრიზისისშედეგადიყოშესაძლებელიდაშეუდგაპოლიტიკური
ეკონომიკისშესწავლას,ამკრიზისისმიზეზებისადაგარემოებებისდა-
სადგენად.
მარქსისმთავარინაშრომიპოლიტიკურეკონომიკაშინელიტემპით
იწერებოდა. 1857 წელს მან გიგანტური ზომის, 800-გვერდიანი ხელნა-
წერი მოამზადა კაპიტალის, მიწის საკუთრების, დაქირავებული შრო-
მის,სახელმწიფოს,საგარეოვაჭრობისადამსოფლიობაზრისშესახებ.
„საფუძვლები“ (Outlines) 1941 წლამდე არ გამოქვეყნებულა. 1860-იანი
წლებისდასაწყისში მარქსმათავიდაანება სამუშაოს, რათადაეწერა
სამტომიანი თეორიები ზედმეტი ღირებულების შესახებ, რომელშიც
განხილული იყო პოლიტიკური ეკონომიკის თეორეტიკოსები, განსა-
კუთრებითდევიდრიკარდოსადა ადამ სმითის ნაშრომები. მხოლოდ
1867 წელს მოახერხა მარქსმა გამოეცა „კაპიტალის“ პირველი ტომი,
რომელშიც მოცემული იყო კაპიტალისტური წარმოების წესის ანალი-
ზი.„კაპიტალში“მარქსმაშეიმუშავაღირებულებისშრომითითეორიის
საკუთარივერსიადაკონცეფციაზედმეტიღირებულებისადაექსპლუ-
ატაციის შესახებ. მეორე და მესამე ტომზე მუშაობა 1860-იან წლებში
დასრულდა,თუმცამარქსისიცოცხლისბოლომდემუშაობდაამხელნა-
წერებზედაისინიგამოაქვეყნაენგელსმამარქსისსიკვდილისშემდეგ.
მარქსიგარდაიცვალა1883წლის14მარტს.იგიდაკრძალულიალონ-
დონის ჩრდილოეთნაწილში, ჰაიგეიტის სასაფლაოზე.
* * *
496
ჰეგელის სამართლის
ფილოსოფიის კრიტიკისათვის
შესავალი
გერმანიისათვისრელიგიისკრიტიკა არსებითადდამთავრებულია,ხოლორელიგიისკრიტიკაყველაკრიტიკისწანამძღვარია.
ცთომილების ამქვეყნიური არსებობა სახელგატეხილია, მასშემდეგ, რაც მისი ზეციური orattio pro aris et focis1 უკუგდებულია.ადამიანს,რომელმაცზეცისფანტასტიკურსინამდვილეში,სადაცისზეკაცსეძებდა,მხოლოდთავისითავისანარეკლიიპოვა,მიდრეკილებააღარექნებამხოლოდთავისითავისმოჩვენება,მხოლოდურჩხულიიპოვოსიქ,სადაცისთავისჭეშმარიტსინამდვილესეძებსდაუნდაეძებოს.
არარელიგიური კრიტიკის საფუძველია: ადამიანი ქმნის რელიგიას,რელიგიაარქმნისადამიანს.სახელდობრ,რელიგიაარისთვითცნობიერებადათვითგრძნობაადამიანისა,რომელსაცთავისითავიანჯერკიდევარმოუპოვებია,ანდაიგიკვლავდაუკარგავს.მაგრამადამიანი–ესაბსტრაქტული,ქვეყნისგარეთმსუფევიარსებაროდია.ადამიანი,ესარისსამყაროადამიანისა,სახელმწიფო,საზოგადოება. ესსახელმწიფო,ესსაზოგადოებაქმნისრელიგიას,სამყაროსუკუღმართცნობიერებას,იმიტომრომისინიუკუღმართსამყაროსწარმოადგენენ.რელიგიაარისზოგადითეორიაამსამყაროსი,მისიენციკლოპედიურიკომპენდიუმი,მისილოგიკაპოპულარულიფორმით,მისისპირიტუალისტურიpoint d’honneur2, მისიენთუზიაზმი,მისიმორალურისანქცია,მისისაზეიმოდაგვირგვინება,მისინუგეშისადაგამართლებისსაყოველთაოსაფუძველი.ისარის ადამიანის არსების ფანტასტიკური განხორციელება, რადგანადამიანისარსებასარავითარიჭეშმარიტისინამდვილეარგააჩნია.მაშასადამე,რელიგიისწინააღმდეგბრძოლაარაპირდაპირიმსამყაროსწინააღმდეგბრძოლაა,რომლისსულიერისურნელებარელიგიაარის.
რელიგიურისიღატაკეერთსადაიმავედროსარისგამოხატულება ნამდვილი სიღატაკისა და პროტესტი ნამდვილი სიღატაკისწინააღმდეგ.რელიგიაარისჩაგრულქმნილებათაამოოხვრა,უგუ
497
ჰეგელის სამართლის ფილოსოფიის კრიტიკისათვის
ლოქვეყნისსულიდაგულია,ისეროგორციგიარისსულიუსულომდგომარეობათა.ისოპიუმიახალხისა.
გაუქმებარელიგიისა,როგორცხალხისილუზორულიბედნიერებისა,ამხალხისნამდვილიბედნიერებისმოთხოვნაა,მოთხოვნათავისმდგომარეობისშესახებარსებულილუზიებზეხელისაღებისა,ესაამოთხოვნაისეთმდგომარეობაზეხელისაღებისა,რომელიცილუზიებს საჭიროებს. რელიგიის კრიტიკა, მაშასადამე, ჩანასახშიკრიტიკააგლოვისველისა,რომლისწმინდაშარავანდედირელიგიაა.
კრიტიკამბორკილებსწარმოსახვითიყვავილებიიმისათვისკიარჩამოაგლიჯა,რომადამიანმაუფანტაზიო,უნუგეშობორკილები ატაროს, არამედ იმისთვის, რომ მან ბორკილები მოიხსნას დაცოცხალიყვავილიმოსწყვიტოს.რელიგიისკრიტიკაგულსუტეხავსადამიანს,რათამანიაზროვნოს,იმოქმედოს,თავისისინამდვილეგააფორმოსროგორცგულგატეხილმა,გონსმოსულმაადამიანმა,რათა მან თვით თავისი თავისა და თავისი ნამდვილი მზის ირგვლივიმოძრაოს.რელიგიამხოლოდილუზორულიმზეა,რომელიცადამიანისგარშემომოძრაობსმანამდე,სანამიგითავისთავისგარშემომოძრაობასდაიწყებდეს.
მაშასადამე,ისტორიისამოცანაა,მასშემდეგ,რაცჭეშმარიტებისიმქვეყნიურობაგაქრა,ამქვეყნიურობისჭეშმარიტებადაამყაროს.უწინარეს ყოვლისა ისტორიის სამსახურში მყოფი ფილოსოფიისამოცანაა,მასშემდეგრაცადამიანისთვითგაუცხოებისწმინდასახეგამომჟღავნებულია,თვითგაუცხოებამისუწმინდურსახეებშიგამოამჟღავნოს.ამითზეცისკრიტიკამიწისკრიტიკადიქცევა,რელიგიისკრიტიკა–სამართლისკრიტიკად,თეოლოგიისკრიტიკა–პოლიტიკისკრიტიკად.
შემდგომი გადმოცემა – ერთგვარი წვლილი ამ ნაშრომისა –უწინარეს ყოვლისა უკავშირდება არა ორიგინალს, არამედ ასლს,გერმანულსახელმწიფოდასამართლისფილოსოფიას,–მხოლოდდამხოლოდიმმიზეზისაგამო,რომგერმანიასუკავშირდება.
ჩვენ რომ იგი გერმანული status quo3სთვის დაგვეკავშირებინა,თუნდაცერთადერთიშესაფერიფორმით,ე.ი.უარყოფითად,შედეგადმაინცისევანაქრონიზმიდარჩებოდა.თვითურყოფაცკიჩვენი პოლიტიკური აწმყოსი თანამედროვე ხალხების ისტორიისსაკუჭნაოშიუკვედამტვერიანებულიფაქტისსახითარსებობს.თუ
კარლ მარქსი
498
დაპუდრულნაწნავებსუარვყოფ,მაშინდაუპუდრავინაწნავებიმაინცხომისევთვალწინმაქვს.როდესაცმე1843წლისგერმანულმდგომარეობას უარვყოფ, მაშინ, ფრანგული წელთაღრიცხვით,1789 წელშიაც ძლივს ვიმყოფები, მით უფრო ნაკლებ ვიმყოფებითანამედროვეობისფოკუსში.
დიახ, გერმანიის ისტორია თავს იწონებს ისეთი მოძრაობით,რომელიცისტორიისცაზეარცერთხალხსარცმასზეუწინგაუკეთებიადაარცმისშემდეგგააკეთებს.ჩვენ,სახელდობრ,თანამედროვეხალხებისრესტავრაციებიგავიზიარეთ,მათირევოლუციებისგაუზიარებლად.ჩვენრესტავრაციაგანვიცადეთ,ჯერერთი,იმიტომ,რომ სხვა ხალხებმა რევოლუცია გაბედეს, მეორეც, იმიტომ, რომსხვახალხებმაკონტრრევოლუციაგანიცადეს,პირველადიმიტომ,რომჩვენსბატონებსშიშიჰქონდათ,მეორედკი,იმიტომ,რომჩვენსბატონებსშიშიარჰქონდათ.ჩვენ,ჩვენსმოძღვართამეთაურობით,თავისუფლებისსაზოგადოებაშიმუდამმხოლოდერთხელვიმყოფებოდით,მისიდასაფლავებისდღეს.
სკოლა, რომელიც დღევანდელ სისაძაგლეს გუშინდელი სისაძაგლით აკანონებს, სკოლა, რომელიც ყმის ყოველგვარ ყვირილსმათრახის წინააღმდეგ ამბოხებად აცხადებს, თუკი ეს მათრახიძველთაძველი, მემკვიდრეობითი, ისტორიული მათრახია, სკოლა,რომელსაცისტორია,როგორცისრაელისღმერთითავისმსახურმოსეს,მხოლოდთავისa posteriori-საჩვენებს,სამართლისესისტორიული სკოლა, ამიტომ გერმანულ ისტორიას გამოიგონებდა. იგიგერმანული ისტორიის გამოგონება რომ არ იყოს, ის, შეილოკი,მაგრამშეილოკიმსახური,ფიცულობსყოველიგირვანქახორცისთვის,რომელიცხალხისგულიდანარისამოჭრილი,თავისთამასუქზე,თავისისტორიულთამასუქზე,თავისქრისტიანულგერმანულთამასუქზე.
პირიქით,გულკეთილიენთუზიასტები,გერმანელობისმოტრფიალენისისხლითდათავისუფლადმოაზროვნენირეფლექსიით,თავისუფლებისჩვენსისტორიასჩვენიისტორიისმიღმატევტონთა უღრან ტყეებში ეძებენ. მაგრამ მაშინ რითიღა განსხვავდებათავისუფლების ჩვენი ისტორია გარეული ტახის თავისუფლებისისტორიისაგან, თუკი მისი პოვნა მხოლოდ ტყეებში შეიძლება?
499
ჰეგელის სამართლის ფილოსოფიის კრიტიკისათვის
ამასთანავეცნობილია:ტყესრასაცშესძახებ,იმასვეგამოგძახებს.მაშასადამე,მშვიდობატევტონთაუღრანტყეებს!
ომიგერმანულწესწყობილებებს!რათქმაუნდა!ისინიისტორიისდონეზეუფროდაბლადგანან,ისინიყოველკრიტიკაზეუფროდაბლა არიან, მაგრამ ისინი მაინც კრიტიკის საგნად რჩებიან, ისეროგორცდამნაშავე,რომელიცჰუმანურობისდონეზედაბლადგას,ჯალათის საგანირჩება.მათთანბრძოლაშიკრიტიკაკიარაავნებათავისა, არამედკრიტიკაარისთავივნებისა.იგიარარისანატომიურიდანა,იგიიარაღია.მისისაგანიარისმისიმტერი,რომლისუკუგდებაკიარსურსმას,არამედმოსპობა. ვინაიდანაღნიშნულწესწყობილებათასულიუკუგდებულია.თავისთავადდათავისთვისისინიღირსსახსოვარიობიექტებიარარიან,არამედისინიიმდენადვესაძულველიარსებანია,რამდენადაცმოძულებული.კრიტიკასთავისთვისამსაგანთანთვითშეთანხმებაარსჭირდება,რადგანმანუკვე გაასწორა ანგარიში მასთან. ის თვითმიზანს კი აღარ წარმოადგენს, არამედ ჯერ კიდევ მხოლოდ საშუალებას. მისი არსებითიპათოსისაღშფოთებაა,მისიარსებითისამუშაო–მხილებაა.
საქმეეხებაყველასოციალურისფეროსმიერერთმანეთისდაჩაგვრაშევიწროების,საყოველთაო,უმოქმედოაშლილობის,თავისითავისიმდენადვედიდადდამფასებელი,რამდენადაცარდამფასებელიშეზღუდულობისგამოსახვას,მთავრობისსისტემისჩარჩოებშიმოქცეულგამოსახვას,სისტემისა,რომელიც,ცოცხლობსრაყველაუბადრუკობათაშენახვით,თვითონსხვაარაფერია,თუარუბადრუკობამთავრობისა.
რასანახაობაა!დაუსრულებელიდაყოფასაზოგადოებისამრავალნაირრასებად,რომლებიცერთმანეთისპირისპირდგანანთავიანთი წვრილმანი ანტიპატიებით, მურტალი სინდისით და უხეში,მკაცრისაშუალოობით,რომლებსაცსწორედმათიურთიერთორაზროვანიდამიუნდობელიდამოკიდებულებისგამოყველასგანურჩევლად,თუმცასხვადასხვანაირფორმალობათადაცვით,მათიბატონებიიყენებენროგორცსაკონცესიოდდათმობილარსებებს.დათვითისფაქტიც,რომმათბრძანებლობენ,მართავენ,ფლობენ,მათუნდაშეაფასონდააღიარონ,როგორცზეცისკონცესია!მეორემხარესკითვითისმბრძანებელნი,რომელთასიდიადეპირუკუშეფარდებაშიამათრიცხვთან!
კარლ მარქსი
500
კრიტიკა,რომელიცამშინაარსსხელსჰკიდებს,ხელჩართულიბრძოლის კრიტიკაა,ხოლოხელჩართულბრძოლაშისაქმეიმასკიარეხება,მოწინააღმდეგეკეთილშობილი,თანაბარიწარმოშობის,საინტერესომოწინააღმდეგეარისთუარა,არამედსაქმეეხებაიმას,რომგერმანელებსერთიწუთითაცარმივცეთთვითმოტყუებისადამორჩილების,თვითგანდგომისსაშუალება.ნამდვილიჩაგვრა,დავურთავთრამასზედჩაგვრისშეგნებას,ამითკიდევუფროშემავიწროებელი უნდა გავხადოთ, ხოლო სირცხვილი – კიდევ უფროსამარცხვინო,როდესაცმასგავახმაურებთ.გერმანულისაზოგადოებისყოველისფეროდასურათებულიუნდაიქნასროგორცგერმანულისაზოგადოების partie honteuse4; ესგაქვავებულიურთიერთობანიიმითუნდავაიძულოთფერხულშიჩაებან,რომმათმათივესაკუთარი მელოდია ვუმღეროთ! ხალხს უნდა ვასწავლოთ, რომთვითთავისითავისშეეშინდეს,რათაგამბედაობაშევუქმნათ.ამითგანხორციელდებაგერმანელიხალხისდაუძლეველიმოთხოვნილება, ხოლო ხალხთა მოთხოვნილებანი თვით არიან პირადად მათიდაკმაყოფილებისმიზეზები.
დათვითთანამედროვეხალხებისთვისაცესბრძოლაგერმანულიstatus quo-სშეზღუდულიშინაარსისწინააღმდეგარშეიძლებაუინტერესოიყოს,რადგანგერმანულიstatus quo გულახდილიდასრულებააancien régime5-ისა (ძველირეჟიმისა), ხოლოancien régime თანამედროვე სახელმწიფოს დაფარული ნაკლია. გერმანული პოლიტიკური აწმყოს წინააღმდეგ ბრძოლა თანამედროვე ხალხებისწარსულისწინააღმდეგბრძოლაა,ხოლოამწარსულისმოგონებანიმათჯერკიდევტვირთადაწევთ.მათთვისჭკუისსასწავლიაის,რომისინიხედავენ,თუancien régime, რომელმაცმათთანთავისიტრაგედიაგანიცადა,როგორგაითამაშებსთავისკომედიასგერმანულისაიქიოსმოციქულისსახით.ტრაგიკულიიყომისიისტორია,სანამისქვეყნისწინაარსებულიძალაიყო,ხოლოთავისუფლებაპირიქით–პირადიახირებულიაზრი,ერთისიტყვით,სანამმასთვითონთავისიუფლებამოსილებასჯეროდადაუნდადაეჯერებინა.სანამancien régime, როგორცქვეყნისარსებულიწესრიგი, ჯერკიდევმხოლოდქმნადობაშიმყოფქვეყანასებრძოდა,მისმხარეზეიდგამსოფლიოისტორიული ცთომილება, მაგრამ არა პიროვნული. ამიტომ მისიდაღუპვატრაგიკულიიყო.
501
ჰეგელის სამართლის ფილოსოფიის კრიტიკისათვის
პირიქით,ახლანდელიგერმანულირეჟიმი,ესანაქრონიზმი,აშკარაწინააღმდეგობასაყოველთაოდაღიარებულიაქსიომისა,ქვეყნისსაჩვენებლადგამოფენილიარარაობა ancien régime-სა,ჯერკიდევმხოლოდწარმოიდგენს,რომთავისითავისასჯერა,დამსოფლიოსაგანაცამავეწარმოდგენასმოითხოვს.მასრომთავისისაკუთარიარსება სწამდეს,განაისმასუცხოარსებისმოჩვენების ქვეშდამალავდადათავისხსნასფარისევლობასადასოფიზმებშიეძიებდა?თანამედროვეancien régime მხოლოდუფროკომედიანტიამსოფლიოწესრიგისა, რომლის ნამდვილი გმირები დაიხოცნენ. ისტორია საფუძვლიანიადამრავალფაზასგადის,როდესაცმასძველიფორმასამარეშიმიაქვს.მსოფლიოისტორიულიფორმისუკანასკნელიფაზაკომედიაა.საბერძნეთისღმერთები,რომლებიცერთხელუკვეტრაგიკულადსასიკვდილოდდაიჭრნენესქილეს„მიჯაჭვულპრომეთეოსში”,კიდევერთხელკომიკურადუნდადახოცილიყვნენლუკიანისსაუბრებში.რატომარისისტორიისესმსვლელობა?იმისათვის,რომკაცობრიობათავისწარსულსნათელიმხიარულებითგანშორდეს. ამ ნათელმხიარულ ისტორიულ ხვედრს გამოვითხოვთ ჩვენგერმანიისპოლიტიკურიძალებისათვის.
მაგრამ როგორც კი თვით თანამედროვე პოლიტიკურსოციალურისინამდვილეკრიტიკასდაექვემდებარება,როგორცკი,მაშასადამე,კრიტიკაჭეშმარიტადმიანურპრობლემებამდეამღლდება,მაშინვეიგიგერმანულstatus quo-სფარგლებსგარეთაღმოჩნდება,ანუისთავისსაგანსთავისსაგანზედაბლაშეაფასებდა.მაგალითი!მრეწველობის,საერთოდსიმდიდრის,სამყაროსდამოკიდებულებაპოლიტიკურისამყაროსადმითანამედროვეხანისერთერთიმთავარიპრობლემაა.როგორიფორმითიწყებსესპრობლემაგერმანელთადაინტერესებას?მფარველობითიბაჟების,აკრძალვითისისტემის,ნაციონალურიეკონომიისფორმით.გერმანოფილობაადამიანიდანმატერიაშიგადასახლდადა,ამგვარად,ერთდილასჩვენმაბამბისრაინდებმადარკინისგმირებმაპატრიოტებადქცეულიიხილესთავიანთითავი.ამრიგად,გერმანიაშიშიგნიდანმონოპოლიისსუვერენიტეტისაღიარებასიწყებენიმით,რომმასსუვერენიტეტსგარედანანიჭებენ.მაშასადამე,ახლაგერმანიაშიიმითიწყებენ,რითაცსაფრანგეთსადაინგლისშიდამთავრებასიწყებენ.ძველდამყარებულმდგომარეობას,რომლისმიმართესქვეყნებითეორიულადამხედ
კარლ მარქსი
502
რებულანდარომელსაცჯერკიდევითმენენისეროგორცბორკილებსითმენენხოლმე,გერმანიაშიმიესალმებიანროგორცლამაზიმომავლის ამომავალ განთიადს, რომელიც ძლივძლივობით კიდევბედავს ცბიერი (ლისტის)6 თეორიიდან ყველაზე ულმობელ პრაქტიკაში გადავიდეს. მაშინ როდესაც პრობლემა საფრანგეთსა დაინგლისშიამბობს:პოლიტიკურიეკონომია, ანუსაზოგადოებისბატონობასიმდიდრეზე,გერმანიაშიამბობს:ნაციონალეკონომია,ანუკერძოსაკუთრებისბატონობაეროვნულობაზე. ამრიგად,საფრანგეთსადაინგლისშისაქმეეხებამონოპოლიისგაუქმებას,მონოპოლიისა,რომელიციქთავისუკანასკნელშედეგებამდეაგანვითარებული;გერმანიაშიკისაქმეეხებაიმას,რომგანვითარებულიქნასმონოპოლიაუკანასკნელშედეგებამდე.იქსაქმეეხებაგადაწყვეტას,აქკიმხოლოდკოლიზიაზეალაპარაკი.ესსაკმაომაგალითიათანამედროვეპრობლემათაგერმანულიფორმისა,მაგალითიიმისა,თუჩვენიისტორიააქამდე, მსგავსადმოუხეშავი ახალწვეულისა,როგორისახავდაამოცანადმხოლოდიმას,რომგაცვეთილიისტორიებიემეორებინა.
ამგვარად,მთელისაერთოგერმანულიგანვითარებარომპოლიტიკურიგერმანულიგანვითარებისფარგლებსგარეთარგადიოდეს,გერმანელიშესძლებდააწმყოსპრობლემებშიმონაწილეობისმიღებას,უკეთესშემთხვევაშიისემაინც,როგორცმასშიმონაწილეობისმიღებარუსსშეუძლია.მაგრამთუცალკეულიინდივიდუუმიერისზღუდეებით არ არის შებოჭილი, მთელი ერი მით უფრო ნაკლებარისგანთავისუფლებულიერთიინდივიდუუმისგანთავისუფლებით.სკვითებმაერთინაბიჯიცვერგადადგესწინბერძნულიკულტურისაკენ,იმიტომრომსაბერძნეთითავისფილოსოფოსთაშორისერთსკვითსითვლის.
საბედნიეროდ,ჩვენ,გერმანელები,სკვითებიარავართ.როგორც ძველმა ხალხებმა თავიანთი წინაისტორია წარმო
სახვაში,მითოლოგიაშიგანიცადეს,ასევეჩვენ,გერმანელებმა,ჩვენიმომავალიისტორიააზრებში,ფილოსოფიაშიგანვიცადეთ.ჩვენაწმყოსფილოსოფიურითანამედროვენივართ,არვართრამისიისტორიულითანამედროვენი.გერმანულიფილოსოფიაგერმანულიისტორიისიდეალურიგაგრძელებაა.მაშასადამე,როდესაცჩვენჩვენირეალურიისტორიისoeuvres incomplétes7 მაგიერჩვენიიდეალუ
503
ჰეგელის სამართლის ფილოსოფიის კრიტიკისათვის
რიისტორიისoeuvres posthumes8, ფილოსოფიასვაკრიტიკებთ,მაშინჩვენი კრიტიკა იმ საკითხთა შორის იმყოფება, რომელთა შესახებაწმყოამბობს: that is the question9რაცწინწასულხალხებშითანამედროვე სახელმწიფო წესწყობილებათა პრაქტიკული დარღვევაარის,ისგერმანიაში,სადაცესწესწყობილებანიჯერარცკიარსებობს,უპირველესყოვლისა,ამწესწყობილებათაფილოსოფიურიანარეკლისკრიტიკულიდარღვევაა.
სამართლისადასახელმწიფოსგერმანულიფილოსოფიაერთადერთი ოფიციალურ თანამდროვე აწმყოს al pari10 მდგარი გერმანულიისტორიაა.ამიტომგერმანელმახალხმაოცნებათაესთავისიისტორია თავის არსებულ მდგომარეობებს უნდა შეუერთოს, დაარამარტოესარსებულიმდგომარეობანი,არამედამასთანავემისიაბსტრაქტულიგაგრძელებაცკრიტიკასდაუქვემდებაროს.მისიმომავალიარშეიძლებაშემოიფარგლოსარცმისირეალურსახელმწიფოებრივდაუფლებრივწესწყობილებათაუშუალოუარყოფითდაარცმისიიდეალურსახელმწიფოებრივდაუფლებრივწესწყობილებათა უშუალო განხორციელებით, რადგან თავის რეალურწყობილებათაუშუალოუარყოფამასთავისიდეალურწესწყობილებებშიაქვს,ხოლოთავისიდეალურწესწყობილებათაუშუალოგანხორციელებათითქმისუკვეგანიცადა მეზობელხალხთაჭვრეტით.ამიტომსამართლიანადმოითხოვსპრაქტიკულიპოლიტიკურიპარტიაგერმანიაშიფილოსოფიისუარყოფას.მისიუმართებლობამისმოთხოვნაშიკიარმდგომარეობს,არამედიმაში,რომშეჩერდაამმოთხოვნაზე,რასაცისსერიოზულადარცასრულებდადაარცასრულებსდაარცშეუძლიაშეასრულოს.ისფიქრობს,ესუარყოფა იმით განახორციელოს, რომ ფილოსოფიას ზურგს აქცევს დათავმიბრუნებული – მასზე რამდენიმე გაჯავრებულ და გაცვეთილფრაზასწაიბუტბუტებს.მისითვალთახედვისარისშეზღუდულობა ფილოსოფიას ასევე გერმანული სინამდვილის რკალში როდითვლის ანდა კიდევ ფილოსოფია გერმანული პრაქტიკისა და მისმსახურთეორიებზეცკიდაბლაწარმოუდგენია.თქვენმოითხოვთ,რომ ცხოვრების ნამდვილ ჩანასახს უკავშირდებოდეთ, მაგრამ გავიწყდებათ,რომგერმანელიხალხისცხოვრებისნამდვილიჩანასახიაქამდემხოლოდმისითავისქალასქვეშაღმოცენდებოდა.ერთი
კარლ მარქსი
504
სიტყვითთქვენარშეგიძლიათფილოსოფიამოხსნათისე,თუმასარგანახორციელებთ.
ამავეუსამართლობას,მხოლოდშებრუნებულიფაქტორებით,სჩადიოდაფილოსოფიიდანწარმომდგარითეორიულიპოლიტიკურიპარტიაც.
მანახლანდელბრძოლაშიდაინახამხოლოდფილოსოფიისკრიტიკულიბრძოლაგერმანულსამყაროსთან,ისარდაფიქრდაიმაზე,რომაქამდეარსებულიფილოსოფიათვითონეკუთვნისამსამყაროსდა მისი შევსებაა, თუმცაღა იდეალური. თავისი მოწინააღმდეგისმიმართ კრიტიკულად განწყობილი, იგი თავის თავს უკრიტიკოდეპყრობოდა,რადგანისფილოსოფიისწანამძღვრებიდან გამოდიოდადამათგანგამომდინარეშედეგებზეანჩერდებოდა,ანდასხვაგზით მიღებულ მოთხოვნილებებსა და შედეგებს ფილოსოფიისუშუალომოთხოვნილებებადდაშედეგებადასაღებდა,თუმცაესუკანასკნელნი,–თუმათსუფლებამოსილებასვიგულისხმებთ,–პირიქით,შეიძლებამიღებულიქნანმხოლოდაქამდეარსებულიფილოსოფიის,ფილოსოფიისროგორცფილოსოფიის,უარყოფით.ამპარტიისუფროახლო,უფროდაწვრილებითიაღწერისუფლებასჩვენშემდეგისათვისვიტოვებთ.მისიძირითადინაკლიშემდეგზეშეიძლებადავიყვანოთ:მასსწამდა,რომშეიძლებოდაფილოსოფიისგანხორციელებათვითონფილოსოფიისგაუუქმებლად.
კრიტიკა სახელმწიფო და სამართლის გერმანული ფილოსოფიისა, რომელმაც ჰეგელის წყალობით თავისი ყველაზე უფროთანმიმდევრული, უმდიდრესი და უკანასკნელი ფორმულირებამიიღო,ორივეა,როგორცთანამედროვესახელმწიფოსდამასთანდაკავშირებულისინამდვილისკრიტიკულიანალიზი,ასევეგერმანული პოლიტიკური და უფლებრივი ცნობიერების მთელი აქამდეარსებულიწესის გადამწყვეტიუარყოფა,ცნობიერებისა,რომლისუწარჩინებულესი,ყველაზეუნივერსალურიდამეცნიერებადამაღლებულიგამოხატულებასწორედსამართლისსპეკულაციურიფილოსოფიაარისთავად.თუგერმანიაშიშესაძლებელიიყომხოლოდსამართლისსპეკულაციურიფილოსოფია,ესაბსტრაქტული,ზომაგადაჭარბებულიაზროვნებათანამედროვესახელმწიფოსი,რომლის სინამდვილე მიღმურ სამყაროს რჩება, თუნდაც ეს მიღმურისამყარომხოლოდრაინსგაღმაყოფილიყო:ამდენადვე,პირიქით,
505
ჰეგელის სამართლის ფილოსოფიის კრიტიკისათვის
თანამედროვე სახელმწიფოს გერმანული, ნამდვილი ადამიანისგანგანმყენებელიწარმოსახვითისახემხოლოდიმდენადიყოშესაძლებელი,რადგანაცდარამდენადაცთვითონთანამედროვესახელმწიფონამდვილიადამიანისაგანგანყენებასახდენს,ანუმთელადამიანსმხოლოდწარმოსახვითისახითაკმაყოფილებს.გერმანელებმაპოლიტიკაშიგაიაზრესის,რაცსხვახალხებმაგააკეთეს.გერმანიამათითეორიულისინდისიიყო.მისიაზროვნებისაბსტრაქციადაქედმაღლობამისისინამდვილისცალმხრივობასადადამდაბლებულობასთან მუდამ ფეხაყოლებით მიდიოდა. თუ, მაშასადამე, გერმანულისახელმწიფოებრიობის status quo (არსებული მდგომარეობა) ancient régime-ის(ძველირეჟიმის)დამთავრებას გამოხატავს,თანამედროვესახელმწიფოსსხეულშიხიმინჯისდამთავრებასწარმოადგენს,მაშინგერმანული სახელმწიფომცოდნეობის status quo თანამედროვე სახელმწიფოსდაუმთავრებლობას,თვითმისისხეულისსიწამხდრესგამოხატავს.
უკვეროგორცგერმანულიპოლიტიკურიცნობიერებისაქამდეარსებულიწესისგადამწყვეტიმოწინააღმდეგესამართლისსპეკულაციურიფილოსოფიისკრიტიკათვითონთავისთავშიკიარმიმდინარეობს, არამედ ამოცანებში, რომელთა გადასაწყვეტად მხოლოდერთისაშუალებაარსებობს:პრაქტიკა.
ისმება კითხვა: შეუძლია გერმანიას პრაქტიკას მიაღწიოს à la hauteur des principes11, ე. ი. მიაღწიოს რევოლუციას, რომელიც მასარამარტოთანამედროვეხალხებისოფიციალურდონემდეაამაღლებს,არამედაიყვანსადამიანურსიმაღლემდე,რომელიცამხალხებისუახლოესიმომავალიიქნება?
კრიტიკისიარაღს,რასაკვირველია,არშეუძლიაიარაღისკრიტიკაშესცვალოს,მატერიალურიძალაისევმატერიალურიძალითვეუნდადაემხოს,მაგრამთეორიაცმატერიალურძალადიქცევა,როგორცკიის მასებსდაეუფლება.თეორიასაქვსუნარი,მასებიდაიპყროს, როგორც კი ის ad hominem12 ამტკიცებს, ხოლო ad ho-minem ამტკიცებს,როგორცკირადიკალურიხდება.რადიკალურიიყო,ესიმასნიშნავს–საქმესძირშიჩასწვდე.მაგრამადამიანისათვისძირითვითონადამიანია.ცხადიდამტკიცებაგერმანულითეორიისრადიკალიზმისა,მაშასადამე,მისიპრაქტიკულიენერგიისა,არის მისი წარმოშობა რელიგიის გადამწყვეტი პოზიტიური გა
კარლ მარქსი
506
უქმებიდან. რელიგიის კრიტიკა იმ მოძღვრებით მთავრდება, რომადამიანიუმაღლესიარსებააადამიანისათვის,ასერომ,მთავრდებაკატეგორიულიიმპერატივით,რათაპირქვედავამხოთყველაისურთიერთობანი,რომლებშიცადამიანიდამცირებული,დამონებული,განწირული,საძულველიარსებაარის,ურთიერთობანი,რომელთაციმაზეუკეთესადვერდავახასიათებთ,ერთმაფრანგმაძაღლისგადასახადისდაგეგმვისგამორომშესძახა:საბრალოძაღლებო!სურთ,რომთქვენცისემოგეპყრონ,როგორცადამიანებსეპყრობიან!
თვით ისტორიულადაც თეორიულ ემანსიპაციას გერმანიისათვისსპეციფიკურადპრაქტიკულიმნიშვნელობააქვს.გერმანიისრევოლუციურიწარსული,სახელდობრთეორიულია,ესრეფორმაციაა.როგორცმაშინბერიიყო,ახლაფილოსოფოსიაის,რომლისტვინშიცრევოლუციაიწყება.
ლუთერმა,რასაკვირველია,მონობაერთგულებისაღთქმითდაამარცხა,იმიტომრომმისადგილსმანდარწმუნებისმონობადასვა.მანავტორიტეტისრწმენადაამსხვრია,იმიტომრომრწმენისავტორიტეტისრესტავრაციამოახდინა.მანხუცესებიერისკაცებადაქცია,იმიტომრომერისკაცებიხუცესებადგადააქცია.მანადამიანიგარეგანირელიგიურობისაგანგაანთავისუფლა,იმიტომრომრელიგიურობამანადამიანისშინაგანქვეყნადაქცია.მანმოახდინასხეულისემანსიპაციაბორკილებისაგან,იმიტომრომმანგულსდაადობორკილები.
მაგრამ, თუ პროტესტანტიზმი ამოცანის ჭეშმარიტი გადაწყვეტაარიყო,იგისწორიდასმამაინციყო.ახლაუკვესაქმეაღარეხებოდაერისკაცისბრძოლასმისგარეთმყოფხუცესთან,არამედსაქმეეხებოდათავისსაკუთარშინაგანხუცესთან,თავისხუცურბუნებასთანბრძოლას.დათუგერმანელერისკაცთახუცესებადპროტესტანტულმაგარდაქმნამერისკაცთახუცესები,თავადებიმთელიმათი სასულიერო პირთა კრებულით – პრივილეგირებულთა დაფილისტერებით – გაანთავისუფლა, მაშინ ხუცური გერმანელებისადამიანებადფილოსოფიურიგარდაქმნახალხსგაანთავისუფლებს.მაგრამროგორცემანსიპაციათავადებზეარშეჩერდა,ასევექონებისსეკულარიზაციაცარშეჩერდებაეკლესიისგაძარცვაზე,რაცყველაზეუწინთვალთმაქცმაპრუსიამმოიყვანასისრულეში.მაშინგლეხთაომი,ესყველაზერადიკალურიფაქტიგერმანიისისტორი
507
ჰეგელის სამართლის ფილოსოფიის კრიტიკისათვის
ისა,თეოლოგიაზედაიმსხვრა.დღეს,როდესაცთვითონთეოლოგიადამსხვრეულია, გერმანიის ისტორიის ყველაზე არათავისუფალიფაქტი,ჩვენიstatus quoფილოსოფიაზედაიმსხვრა.რეფორმაციისწინა დღეს ოფიციალური გერმანია რომის ყველაზე უფრო ყურმოჭრილიყმაიყო.თავისირევოლუციისწინადღესიგიყურმოჭრილიყმაარისრომზეუფრონაკლების,პრუსიისადაავსტრიისა,დახავსებულიპრუსიელიიუნკრებისადაფილისტერებისა.
მაგრამრადიკალურგერმანულრევოლუციასამავედროსროგორცჩანს,მთავარისიძნელეეღობებაწინ.
რევოლუციები სახელდობრ პასიურ ელემენტს, მატერიალურსაფუძველს საჭიროებენ. თეორია რომელიმე ხალხში ყოველთვისმხოლოდ იმდენად ხორციელდება, რამდენადაც თვითონ ის მისმოთხოვნილებათაგანხორციელებაარის.ახლაშეესატყვისებათუარაგერმანულიაზრისმოთხოვნებსადაგერმანულისინამდვილისპასუხებს შორის არსებულ საშინელ განხეთქილებას სამოქალაქოსაზოგადოებისასეთივეგანხეთქილებასახელმწიფოსთანდათავისთავთან? იქცევიან თუ არა თეორიული მოთხოვნილებანი უშუალოდპრაქტიკულმოთხოვნილებად?არარისსაკმარისირომაზრიგანამდვილებისაკენისწრაფვის,თვითონსინამდვილეთავადუნდაისწრაფოდესაზრისაკენ.
მაგრამგერმანიაპოლიტიკურიემანსიპაციისსაშუალოსაფეხურებზეთანამედროვეხალხებთანერთადერთდროულადარასულა,თვითიმსაფეხურებსაც,რომლებიცმანთეორიულადდასძლია,პრაქტიკულადჯერკიდევვერმიაღწია.როგორღაუნდაგადაახტესერთიsalto mortale-თიარათუმხოლოდთავისსაკუთარზღუდეებს,არამედიმავედროსთანამედროვეხალხთაზღუდეებსაც,იმზღუდეებს,რომლებიცსინამდვილეშიუნდაშეიგრძნოსროგორცთავისინამდვილიზღუდეებისაგანგანთავისუფლებადა,რომლებისმიღწევასაცისუნდაცდილობდეს?რადიკალურირევოლუციაშეიძლებაიყოსმხოლოდრევოლუციარადიკალურმოთხოვნილებათა,რომელთაწანამძღვრებიდაწარმომშობიადგილები,როგორცჩანს,აკლიამასსწორედ.
მაგრამთუგერმანიააზროვნებისმხოლოდაბსტრაქტულისაქმიანობითახლდათანთანამედროვეხალხებისგანვითარებასისე,რომამგანვითარებისნამდვილბრძოლებშიაქტიურიმონაწილეობა
კარლ მარქსი
508
არმიუღია,სამაგიეროდმან,მეორემხრივ,ამგანვითარებისტანჯვავაებანიისეგაიზიარა,რომმისისიტკბოებანი,მისინაწილობრივიდაკამაყოფილებამასარგაუზიარებია.აბსტრაქტულმოქმედებასერთიმხრივ,აბსტრაქტულიტანჯვაშეესაბამებამეორემხრივ.ამიტომგერმანიაერთმშვენიერდილასევროპისდაშლისდონეზეაღმოჩნდება, სანამ იგი ოდესმე ევროპული ემანსიპაციის დონეზედაჰყოფდეს.ისშეიძლებაშევადაროთფეტიშისმსახურს,რომელიცქრისტიანობისსენითარისშეპყრობილი.
თუგანვიხილავთ,უწინარესყოვლისა, გერმანულმთავრობებს,ვნახავთ,რომდროისპირობების,გერმანიისმდგომარეობის,გერმანულიგანათლებისხასიათისგამო,ბოლოსთავიანთისაკუთარიბედნიერი ინსტინქტის გამო ისინი იძულებული არიან შეუხამონცივილიზებული ნაკლოვანებები თანამედროვე სახელმწიფოებრივისამყაროსი,რომლისხეირიცჩვენარგაგვაჩნია,ბარბაროსულნაკლოვანებებსancien régimeისა,რომლითაცჩვენმთელიმოცულობითვტკბებით, ასე რომ გერმანიამ სულ უფრო მეტად უნდა მიიღოსმონაწილეობათავისstatus quoსფარგლებსიქითმყოფსახელმწფოწარმონაქმნებისგონივრულობაშითუარა,უგნურებაშიმაინც.არისთუარა,მაგალითად,მსოფლიოშიისეთიქვეყანა,რომელიცკონსტიტუციურისახელმწიფოწყობილებისყველაილუზიასასეგულუბრყვილოდ იზიარებდეს, მის რეალობათა გაუზიარებლად,როგორცეგრეთწოდებულიკონსტიტუციურიგერმანია?ანდაგანასწორედგერმანიისმთავრობასარმოუვიდათავშიაზრადუხიაკიგანზრახვა:–დაეკავშირებინაცენზურისმიერიტანჯვაწამებანისაფრანგეთის სექტემბრის იმ კანონების წამებასთან, რომლებიცპრესისთავისუფლებასგულისხმობენ!როგორცრომისპანთეონშიყველაერისღმერთებსნახულობდნენ,ასევეწმინდარომისგერმანულიმპერიაშიყველასახელმწიფოფორმისცოდვებს ვნახავთ.ესეკლექტიზმირომაქამდეგაუგონარმწვერვალსმიაღწევს, ამისთავდებიასახელდობრპოლიტიკურესთეტიკურიგაუმაძღრობარომელიმეგერმანელიმეფისა,რომელიცფიქრობსგაითამაშოსყველაროლიმეფობისა,როგორცფეოდალურის,ისებიუროკრატიულისა, რგორც აბსოლუტურისა, ისე კონსტიტუციურისა, როგორცაუტოკრატიულის,ისედემოკრატიულისა,თუხალხისპიროვნებაშიარა,მაშინთავისსაკუთარპიროვნებაშიმაინც,თუხალხისთვის
509
ჰეგელის სამართლის ფილოსოფიის კრიტიკისათვის
არა,თავისითავისთვის მაინც.გერმანიაროგორცერთგვართავისებურსამყაროდჩამოყალიბებულიუბადრუკობაპოლიტიკურიაწმყოსი,სპეციფიკურგერმანულზღუდეებსვერდაამხობსუიმისოდ,თუპოლიტიკურიაწმყოსსაერთოზღუდეებიარდაამხო.
რადიკალური რევოლუცია, საყოველთაოდ ადამიანური ემანსიპაციაკიარარისუტოპიურიოცნებაგერმანიისათვის,არამედ,პირიქით,ნაწილობრივი,მხოლოდდამხოლოდპოლიტიკურირევოლუცია,რევოლუცია,რომელიცშენობისბურჯებსხელუხლებლადტოვებს.რაზეადამყარებულინაწილობრივიმხოლოდდამხოლოდპოლიტიკურირევოლუცია?იმაზე,რომსამოქალაქოსაზოგადოებისერთინაწილითავისთავსათავისუფლებსდასაყოველთაობატონობასაღწევს,იმაზე,რომერთიგანსაზღვრულიკლასი,თავისიგანსაკუთრებულისიტუაციიდანგამოსულისაზოგადოებისსაყოველთაოემანსიპაციასწამოიწყებს.ესკლასიათავისუფლებსმთელსაზოგადოებას,მაგრამმხოლოდიმწანამძღვარით,რომმთელისაზოგადოებაამკლასისსიტუაციაშიიმყოფება,ასერომ,მაგალითად,ფულსადაგანათლებასფლობსანსურვილისამებრშეუძლიაშეიძინოს.
სამოქალაქო საზოგადოების არც ერთ კლასს არ შეუძლია ესროლიითამაშოსუიმისოდ,თუთავისთავშიდამასებშიენთუზიაზმისმომენტიარგამოიწვია,მომენტი,როდესაცისმთელსაზოგადოებასსაერთოდუძმობილდებადაუერთდება,მასშეერევადამასშიმისსაყოველთაოწარმომადგენელსგრძნობენდააღიარებენ,მომენტი,როდესაცმისიპრეტენზიებიდაუფლებებიჭეშმარიტადთვითონსაზოგადოებისპრეტენზიებიდაუფლებებია,როდესაცისმართლასოციალურითავიდასოციალურიგულიარის.მხოლოდსაზოგადოებისსაყოველთაოუფლებათასახელითშეუძლიაგანსაკუთრებულკლასსსაყოველთაობატონობადაისაკუთროს.მაგრამამ განმათავისუფლებელი მდგომარეობის დასაპყრობად და ამითპოლიტიკურადსაზოგადოებისყველასფეროსგამოსაყენებლადსაკუთარისფეროსინტერესებისათვისმარტორევოლუციურიენერგიადასულიერითვითგრძნობაარკმარა.რათარომელიმეხალხისრევოლუციადასამოქალაქოსაზოგადოებისამათუიმცალკეულიკლასის ემანსიპაცია ერთმანეთს დაემთხვეს, რათა ერთი წოდებამთელი საზოგადოების წოდებად ითვლებოდეს, ამისათვის, პირიქით, საზოგადოების ყველა ნაკლოვანება რომელიმე სხვა კლასში
კარლ მარქსი
510
უნდაიყრიდესთავს,ამისათვისგარკვეულიწოდებასაყოველთაოდაბრკოლების წოდება, საყოველთაო შეზღუდვათა ხორცშესხმაუნდაიყოს,ამისათვისრომელიმეგანსაკუთრებულისოციალურისფერომთელისაზოგადოებისსაყოველთაოცნობილდანაშაულადუნდაითვლებოდეს,ასერომ,ამსფეროსგანგანთავისუფლებასაყოველთაოთვითგანთავისუფლებადმოგვევლინება.იმისათვის,რათაერთიწოდებაpar excellence13 განთავისუფლებისწოდებაიყოს,ამისათვის,პირიქით,მეორეწოდებააშკარაჩაგვრამონობისწოდებაუნდაიყოს.საფრანგეთისთავადაზნაურობისადასაფრანგეთისსამღვდელოების საყოველთაოუარყოფითმა მნიშვნელობამ განაპირობამისიუახლოესიმომიჯნავედამისდამიდაპირისპირებულიკლასის–ბურჟუაზიისსაყოველთაოდადებითიმნიშვნელობა.
მაგრამყოველგანსაკუთრებულკლასსგერმანიაშიაკლიაარამარტოთანმიმდევრობა,სიმკვეთრე,მამაცობა,ულმობლობა,რომლებიცშესძლებდნენსაზოგადოებისუარყოფითიწარმომადგენლისდაღიდაეჩნიათმისთვის.ასევეთითოეულწოდებასაკლიააგრეთვეისსულიერისიფართე,რომელიცწუთიერადმაინცთავისთავსხალხისსულთანაიგივებს,აკლიაისგენიალობა,რომელიცმატერიალურ ძალას პოლიტიკურ ძალად განასულდგმულებს, ის რევოლუციურიგაბედულება,რომელიცმოწინააღმდეგესშეუპოვარპაროლსმიახლის:მეარაფერივარ,მაგრამუნდავიყოკიყველაფერი. გერმანული მორალისა და პატიოსნების მთავარ საფუძველს,არამარტოინდივიდუუმებისა,არამედასევეკლასებისასაც,უფროწარმოადგენსისთავდაჭერილიეგოიზმი,რომელიცთავისშეზღუდულობასაღიარებსდაამშეზღუდულობასნებასაძლევსმისწინააღმდეგ ძალა და მნიშვნელობა მოიპოვოს. ამიტომ გერმანულისაზოგადობისსხვადასხვასფეროებისურთიერთობადრამატულიკი არ არის, არამედ ეპიკურია. თითოეული მათგანი თავისთავისგრძნობას და დანარჩენების გვერდით თავისი განსაკუთრებულიპრეტენზიებითგანლაგებასიწყებსარამაშინ,როდესაცმასჩაგრავენ,არამედმაშინ,როდესაცდროთავითარებანიმისიხელშეწყობისგარეშესაერთოთანაზიარსაფუძველსქმნიან,რომელზედაცმასთავისმხრივშეუძლიაზემოქმედებამოახდინოს.გერმანიისსაშუალოკლასისმორალურითვითგრძნობაცკიმხოლოდიმშეგნებაზეადამყარებული, რომ ყველა დანარჩენი კლასებს ფილისტერული
511
ჰეგელის სამართლის ფილოსოფიის კრიტიკისათვის
საშუალოობისსაერთოწარმომადგენელიიყოს.ამიტომარამარტოგერმანელიმეფეები,რომლებიცტახტსmal-á-propos14 აღწევენ,არამედ სამოქალაქო საზოგადოების თითოეული სფეროც თავისდამარცხებასგანიცდის,ვიდრეისთავისგამარჯვებასიზეიმებდეს,თავისსაკუთარზღუდეებსავითარებს,ვიდრეისმისპირისპირმდგომზღუდეებსგადალახავდეს,თავისიუგულო,სულმოკლეარსებაძალაში შეჰყავს, სანამ ის თავისი დიდსულოვანი არსების ძალაშიშეყვანასშესძლებდეს,ასერომ,თვითდიდიროლისშესრულებისხელსაყრელიშემთხვევაყოველთვისუკვეგავლილიახოლმე, ვიდრეიგიგაჩნდებოდეს, ასერომ,ყოველიკლასი,როგორცკიმასზემაღლამდგომკლასთანბრძოლასდაიწყებს,უკვეგაბმულიახოლმე მასზე დაბლა მდგომთან ბრძოლაში, ამიტომ თავადაზნაურობამეფობისწინააღმდეგბრძოლაშიიმყოფება,ბიუროკრატია–თავადაზნაურობასთანბრძოლაში,ბურჟუაზია–ყველამათწინააღმდეგბრძოლაში,მაშინროდესაცპროლეტარიუკვეიწყებსბურჟუაზიასთანბრძოლას.საშუალოკლასიკიდევვერბედავსთავისითვალსაზრისიდანემანსიპაციისაზრსსწვდეს,დაუკვესოციალურმდგომარეობათა განვითარება, ისევე როგორც პოლიტიკური თეორიის წინსვლა, თვითონ ამ თვალსაზრისს მოძველებულად ან,ყოველშემთხვევაში,პრობლემატურადმაინცაცხადებს.საფრანგეთშისაკმარისია,რომადამიანირაღაციყოს,რათაყველაფრადყოფნამოინდომოს.გერმანიაშიადამიანიარაფერიუნდაიყოს,თუყველაფერზეხელისაღებაარსურს.საფრანგეთშინაწილობრივიემანსიპაციასაყოველთაოსსაფუძველია,გერმანიაშისაყოველთაოემანსიპაცია ყოველი ნაწილობრივის condotio sine qua non15 არის.საფრანგეთშიმთელითავისუფლებაუნდაწარმოშვასსაფეხურებრივიგანთავისუფლებისსინამდვილემ,ხოლოგერმანიაში–ასეთიგანთავისუფლებისშეუძლებლობამ.საფრანგეთშიხალხისთითოეულიკლასიპოლიტიკურიიდეალისტიადათავისთავსუწინარესყოვლისაგანსაკუთრებულკლასადკიარგრძნობს,არამედსაზოგადოდსოციალურმოთხოვნილებათაწარმომადგენლად.ამგვარად,განმათავისუფლებლისროლიდრამატულმოძრაობაშირიგრიგობითფრანგიხალხისსხვადასხვაკლასზეგადადის,სანამიგისაბოლოოდიმკალსსმიაღწევდეს,რომელიცსოციალურთავისუფლებასახორციელებს უკვე არა გარკვეულ, ადამიანთა გარეთ მდებარე და მა
კარლ მარქსი
512
ინცადამიანთასაზოგადოებისმიერშექმნილპირობათავარაუდით,არამედ,პირიქით,ადამიანისარსებობისყველაპირობასსოციალურითავისუფლებისვარაუდითაორგანიზებს.პირიქით,გერმანიაში,სადაცპრაქტიკულიცხოვრებაისევეუსულოაროგორცსულიერიცხოვრებაარაპრაქტიკული,სამოქალაქოსაზოგადოებისარცერთკლასსარცმოთხოვნილებააქვსდაარცუნარისაყოველთაოემანსიპაციისა,სანამმასთავისიუშუალომდგომარეობა,მატერიალურიაუცილებლობა,თვითონთავისივებორკილებიარაიძულებენამას.
მაშასადამე,რაღააგერმანულიემანსიპაციისპოზიტიურიშესაძლებლობა?
პასუხი: ისეთი კლასის ჩამოყალიბებაში, რომელიც რადიკალურიბორკილებით არისშებოჭილი,სამოქალაქოსაზოგადოებისარცერთკლასსარწარმოადგენს,ისეთიწოდებისჩამოყალიბებაში,რომელიცყველაწოდებისდაშლასწარმოადგენს,ისეთისფეროსჩამოყალიბებაში,რომელიცუნივერსალურიხასიათისაათავისუნივერსალურტანჯვათაგამოდარომელიცარავითარკერძოგანსაკუთრებულუფლებაზე პრეტენზიასარაცხადებს,რადგანმისმიმართრაიმეკერძოგანსაკუთრებულუსამართლობასკიარიდენენ,არამედუსამართლობასსაერთოდ;რომელსაცუკვეაღარშეუძლიაისტორიულიტიტულიმოიშველიოს,არამედჯერკიდევმხოლოდადამიანურიტიტულიშეუძლიამოიშველიოს,რომელიცგერმანულისახელმწიფოწყალობისშედეგებთანრაიმეცალმხრივწინააღმდეგობაშიკიარიმყოფება,არამედამწყობილებისწანამძღვრებთანყოველმხრივწინააღმდეგობაშია,დაბოლოს,ისეთსფეროსჩამოყალიბებაში,რომელსაცარშეუძლიათავისითავისგანთავისუფლება,თუსაზოგადოებისყველადანარჩენისფეროსაგანარგანთავისუფლდადაამითსაზოგადოებისყველადანარჩენისფეროარგაანთავისუფლა;რომელიც,ერთისიტყვით,ადამიანისსრულიდაკარგვაადა,რომელსაც,მაშასადამე,მხოლოდადამიანისსრულიკვლავმოპოვებითშეუძლიამოიპოვოსთავისითავი.ესდაშლასაზოგადოებისაგანსაკუთრებულიწოდებისსახითარისპროლეტარიატი.
პროლეტარიატიგერმანიისათვისპირველადმხოლოდშემოჭრილი სამრეწველო მოძრაობის შემწეობით იწყებს წარმოშობას,რადგან პროლეტარიატს ქმნის არა ბუნებრივად წარმოშობილი,არამედ ხელოვნურად წარმოებული სიღარიბე, არა მექანიკურად,
513
ჰეგელის სამართლის ფილოსოფიის კრიტიკისათვის
საზოგადოების სიმძიმით დაჩაგრული მასა ადამიანებისა, არამედმისი მკვეთრი დაშლის, უმთავრესად საშუალო წოდების დაშლისშედეგადწარმომდგარიმასაადამიანებისა,თუმცათანდათანობით,როგორცესთავისთავადაცგასაგებია,ბუნებრივადწარმოშობილისიღარიბეც და ქრისტიანულგერმანული ბატონყმური წოდებისრიგებშიშედის.
როდესაცპროლეტარიატიაქამდეარსებულიმსოფლიოწყობილებისდაშლასგვაუწყებს,ამითისმხოლოდთავისისაკუთარიარსებობისსაიდუმლოებასგამოთქვამს,რადგანისამმსოფლიოწყობილებისფაქტიურიდაშლაარის.როდესაცპროლეტარიატიკერძოსაკუთრებისუარყოფასმოითხოვს,ამითისმხოლოდსაზოგადოებისპრინციპადაყენებსიმას,რაცსაზოგადოებამმისპრინციპადდააყენა,რაცმასშიმისითანაქმედებისგარეშეგანსხეულებულა,როგორცსაზოგადოებისუარყოფითიშედეგი.მაშინპროლეტარიატიქმნადობაშიმყოფიქვეყნისმიმართიმავეუფლებაშიიმყოფება,რაუფლებაშიციმყოფებაგერმანიისმეფეუკვეშექმნილიქვეყნისმიმართ,როდესაცისხალხსთავისხალხსუწოდებს,როგორცცხენს,თავისცხენს.მეფე,აცხადებსრახალხსთავისკერძოსაკუთრებად,ამითმხოლოდიმასგამოთქვამს,რომკერძომესაკუთრეარისმეფე.
როგორცფილოსოფიაპროლეტარიატშითავისმატერიალურიარაღსპოვებს,ასევეპროლეტარიატიფილოსოფიაშითავისსულიერ იარაღს პოვებს, და როგოც კი აზრის მეხი საფუძვლიანადმოხდებაამგულუბრყვილოხალხისნიადაგში,მაშინმოხდებაგერმანელთაემანსიპაციაადამიანებად.
შევაჯამოთშედეგი:გერმანიის ერთადერთი პრაქტიკულად შესაძლებელი განთა
ვისუფლება არის განთავისუფლება იმ თეორიის თვალსაზრისით,რომელიცადამიანსადამიანისთვისუმაღლესარსებადაცხადებს.გერმანიაშიემანსიპაციაშუასაუკუნეობრიობისაგანშესაძლებელიამხოლოდროგორცემანსიპაციააგრეთვეშუასაუკუნეობრიობისნაწილობრივდაძლევათაგან.გერმანიაშიარავითარისახემონობისაარშეიძლებამოისპოსუიმისოდ,თუმონობისყველასახეარმოისპო.საფუძვლიანიგერმანიავერმოახდენსრევოლუციას,თუსაფუძვლიანადარმოახდინარევოლუცია.გერმანელისემანსიპაციაადამიანისემანსიპაციაა.ამემანსიპაციისთავიფილოსოფიაა,ხოლოგულიმი
კარლ მარქსი
514
სი–პროლეტარიატი.ფილოსოფიასარშეუძლიაგანხორციელდესპროლეტარიატისგაუუქმებლად,ხოლოპროლეტარიატივერგააუქმებსთავისთავსფილოსოფიისგანუხორციელებლად.
როდესაც ყველა შინაგანი პირობა შესრულდება, გერმანულიაღდგომისდღესგალურიმამლისყივილიგვაუწყებს...
515
ჰეგელის სამართლის ფილოსოფიის კრიტიკისათვის
ბურჟუაზია და კონტრრევოლუცია
როდესაცმარტისწარღვნამ–ამმინიატურულმაწარღვნამგადაიარა,ბერლინისმიწისზედაპირზემანდატოვაარაბუმბერაზები,არარევოლუციურიტიტანები,არამედძველიყაიდისქმნილებანი,ჯუჯა ბურჟუაზიული ფიგურები – შეერთებული ლანდტაგის ლიბერალები,პრუსიისშეგნებულიბურჟუაზიისწარმომადგენლები.პროვინციებმა,რომელთაცყველაზეუფროგანვითარებულიბურჟუაზიაგააჩნდა,–რაინისპროვინციამდასილეზიამ,–შესძლოახალსამინისტროებშიმთავარიკონტინგენტისწარგზავნა.მათმისდევდამთელიწყებარაინისიურისტებისა.იმდენად,რამდენადაცფეოდალებიუკანარიგშისწევდნენბურჟუაზიას,რაინისპროვინციამდასილეზიამ ძველ პრუსიულ პროვინციებს დაუთმო ადგილი სამინისტროებში.ბრანდენბურგისსამინისტრომარტოოდენერთიელბერფელდელიტორისმეშვეობითღაარისრაინისპროვინციასთანდაკავშირებული.ჰანზემანიდაფონდერჰაიდტი!ამორსახელშიაპრუსიისბურჟუაზიისთვისმთელიგანსხვავება1848წლისმარტსადადეკემბერსშორის!
პრუსიის ბურჟუაზია სახელმწიფოებრივი ხელისუფლებისმწვერვალებზე იქნა ატყორცნილი, მაგრამ არა ისე, როგორც მასსურდა:გვირგვინთანმშვიდობიანიგარიგებისგზით, არამედრევოლუციისმიერ.ამიერიდანმასთავისისაკუთარიინტერესებიკიარუნდადაეცვაგვირგივინისაგან,ე.ი.თავისთავისაგან,რადგანგვირგვინიბურჟუაზიისთვალშიწარმოადგენდაიმღვთაებრივსაბურველს,რომლისუკანმასუნდადაემალათავისიმიწიერიინტერესები, – არამედ ხალხის ინტერესები, რადგან სახალხო მოძრაობამგაუკვლია მას გზა ხელისუფლებისაკენ. შეუვალობა ბურჟუაზიისსაკუთარიინტერესებისა,დაამინტერესებისშესაბამისპოლიტიკურიფორმებისაკონსტიტუციურენაზეგადმოთარგმნითნიშნავდაგვირგვინისშეუვალობას.აქედანგერმანელიდაგანსაკუთრებითკიპრუსიის ბურჟუაზიის ოცნება კონსტიტუციურ მონარქიაზე. ამიტომ, თუმცა თებერვლის რევოლუცია თავისი გამოძახილითურთგერმანიაშიმეტადხელსაყრელიიყოპრუსიისბურჟუაზიისათვის,რადგანმისიწყალობითპრუსიისბურჟუაზიასჩაუვარდახელთსახელმწიფოსაჭე,მაგრამამასთანავეამრევოლუციამაურდაურია
კარლ მარქსი
516
მასანგარიშები,რადგანამიერიდანპრუსიისბურჟუაზიისბატონობადაკავშირებულიიყოისეთპირობებთან,რომელთაშესრულებამასარცუნდოდადაარცშეეძლო.
ბურჟუაზიასხელიარგაუნძრევია.მისთვისბრძოლამანხალხსმიანება. ამიტომძალაუფლება,რომელიცმასმიართვეს, იყოარამტერზეგამარჯვებულისარდლისძალაუფლება,არამედძალაუფლებაუშიშროებისკომიტეტისა,რომელსაცძლევამოსილმახალხმათავისიინტერესებისდაცვამიანდო.
კამპჰაუზენი კიდევ გრძნობდა ამგვარი მდგომარეობის მთელუხერხულობასდამისისამინისტროსმთელისისუსტეცგამომდინარეობსსწორედამგრძნობისადააგრეთვეიმპირობებისაგან,რომლებმაციგიგამოიწვიეს.ამიტომსირცხვილისერთგვარისიწითლეგადაჰკრავსმისიმთავრობისყველაზეუტიფარაქტებს.აშკარაურცხვობადათავხედობაწარმოადგენდაჰანზემანისპრივილეგიას.წითელიელფერი ქმნისერთადერთგანსხვავებასორივეამმხატვარსშორის.
არუნდაავურიოთმარტისრევოლუციაპრუსიაშიარცინგლისის1648წლისადაარცსაფრანგეთის1789წლისრევოლუციებში.
1648წლისრევოლუციაშიბურჟუაზიაახალთავადაზნაურობასთანკავშირშიიბრძოდამონარქიის,ფეოდალურითავადაზნაურობისადაგაბატონებულიეკლესიისწინააღმდეგ.
1789წლისრევოლუციაშიბურჟუაზიახალხთანკავშირშიიბრძოდამონარქიის,თავადაზნაურობისადაგაბატონებულიეკლესიისწინააღმდეგ.
1789წლისრევოლუციასთავისპირველსახედ(ყოველშემთხვევაში ევროპაში) მარტოოდენ 1648 წლის რევოლუცია ჰქონდა,1648 წლის რევოლუციას – მხოლოდ ნიდერლანდების აჯანყებაესპანეთისწინააღმდეგ.ორივერევოლუციამმთელისაუკუნითგაუსწროთავისპირველსახესარამარტოდროის,არამედშინაარსისმიხედვითაც.
ორივერევოლუციაშიბურჟუაზიაიყოისკლასი,რომელიცნამდვილად ედგა მოძრაობას სათავეში. პროლეტარიატს და ქალაქისმოსახლეობისიმფენებს,რომლებიცარეკუთვნოდნენბურჟუაზიას,ანარგააჩნდათჯერჯერობითბურჟუაზიისაგანგანცალკევებულიინტერესები,ანდაისინიარშეადგენენდამოუკიდებლადგანვითარე
517
ჰეგელის სამართლის ფილოსოფიის კრიტიკისათვის
ბულკლასებსათუკლასთანაწილს.ამიტომიქაცკი,სადაცისინიბურჟუაზიისწინააღმდეგგამოდიოდნენ,მაგალითად,1793და1794წწ.საფრანგეთში,ისინიიბრძოდნენმხოლოდბურჟუაზიისინტერესებისგანხორციელებისათვის,თუმცაარაბურჟუაზიულიწესებით. საფრანგეთის მთელი ტერორიზმი სხვა არა იყო რა, თუ არაბურჟუაზიისმტრებთან,აბსოლუტიზმთან,ფეოდალიზმთანდამეშჩანობასთანპლებეურისაშუალებითგასწორება.
1648 წლის და 1789 წლის რევოლუციები არ იყო ინგლისისადა საფრანგეთის რევოლუციები, ისინი ევროპული ყაიდის რევოლუციებიიყვნენ.ისინიარწარმოადგენდნენსაზოგადოებისგარკვეული კლასისგამარჯვებასძველპოლიტიკურწყობილებაზე;ისინიაცხადებდნენპოლიტიკურწყობილებასევროპისახალისაზოგადოებისათვის.ბურჟუაზიამგაიმარჯვაამრევოლუციებში;მაგრამბურჟუაზიის გამარჯვება ნიშნავდა მაშინ ახალი საზოგადოებრივი წყობილების გამარჯვებას, ბურჟუაზიული საკუთრების გამარჯვებასფეოდალურზე,ერისგამარჯვებასპროვინციალიზმზე,გამარჯვებასკონკურენციისა–ამქრებზე,საკუთრებისგანაწილებისა–მაიორატზე,მესაკუთრისადმიმიწისდამორჩილებისა–მიწისამესაკუთრისდამორჩილებაზე,განათლებისა–ცრუმორწმუნეობაზე,ოჯახისა–გვარზე, მრეწველობისა – გმირულ სიზარმაცეზე, ბურჟუაზიულისამართლისა–შუასაუკუნეობრივპრივილეგიებზე.1648წლისრევოლუციაიყომე17საუკუნისგამარჯვებამე16საუკუნეზე,1789წლისრევოლუციაიყომე18საუკუნისგამარჯვებამე17ზე.ესრევოლუციებიმთელიიმდროინდელიმსოფლიოსმოთხოვნილებებსუფრო გამოხატავდნენ, ვიდრე სამყაროს იმ ნაწილებისას, სადაცისინიმიმდინარეობდნენ,ე.ი.ინგლისისადასაფრანგეთისა.
პრუსიის მარტის რევოლუციაში მსგავსი არაფერი ყოფილა.–თუთებერვლისრევოლუციამგააუქმაკონსტიტუციურიმონარქიასაქმით,ხოლობურჟუაზიისბატონობაიდეაში,მარტისრევოლუციასპრუსიაშიუნდადაემყარებინაკონსტიტუციურიმონარქიაიდეაში,დაბურჟუაზიისბატონობასაქმით.მეტადდაშორებულიიმას, რომ ყოფილიყო ევროპის რევოლუცია, იგი წარმოადგენდაევროპისრევოლუციისმარტოოდენუბადრუკგამოძახილსჩამორჩენილ ქვეყანაში. ნაცვლად იმისა, რომ წინ გაესწრო თავისი საუკუნისათვის, იგი ნახევარ საუკუნეზე მეტით ჩამორჩებოდა თავის
518
ეპოქას.იგიიმთავითვემეორადი მოვლენაიყო,მაგრამცნობილია,რომშებრუნებულიავადმყოფობანიუფროძნელადგანსაკურნავიადაამავედროსუფრომეტადარღვევენორგანიზმს,ვიდრეპირველიდაავადება.საქმეეხებოდაარაახალისაზოგადოებისშექმნას,არამედბერლინშიიმსაზოგადოებისაღდგენას,რომელიცპარიზშიგარდაიცვალა.მარტისრევოლუციაპრუსიაშინაციონალურიც,გერმანულიცკიარყოფილა.იგიიმთავითვეპროვინციალური,პრუსიულიიყო.ვენის,კასელის,მიუნხენისდაყველასხვაჯურისპროვინციალურიაჯანყებებიმასთანერთადმიმდინარეობდნენდაპირველობასაცეცილებოდნენმას.
იმდროს,როდესაც1648და1789წლებისრევოლუციებიაღსავსეიყვნენსაკუთარიღირსებისუსაზღვროგრძნობით,რადგანაცისინი შემოქმედების გვირგვინს წარმოადგენდნენ, ბერლინელთაპატივმოყვარეობა 1848 წელს იმაში მდგომარეობდა, რომ ისინიანაქრონიზმსწარმოადგენდნენ.მათიშუქიემსგავსებოდაშორეულვარსკვლავთასინათლეს,რომელიცჩვენამდე,დედამიწისმცხოვრებლებამდე,აღწევსმისიგამომსხივებელივარსკვლავისჩაქრობიდან100000წლისშემდეგ.მარტისრევოლუციაპრუსიაშიწარმოადგენდაასეთმცირე,–როგორცსაერთოდყოველივესმცირეზომითწარმოგვიდგენდაიგი,–ვარსკვლავსევროპისათვის;მისისინათლეიყოუკვედიდიხნისგახრწნილისაზოგადოებისმიერგამოსხივებულისინათლე.
გერმანულიბურჟუაზიაისედუნედ,ისელაჩრულადდანელავითარდებოდა,რომ,იმმომენტში,როდესაციგიმტრულადუპირისპირდებოდაფეოდალიზმსადააბსოლუტიზმს,ასევემტრულადდაპირისპირებულიაღმოჩნდაპროლეტარიატისადაქალაქისმოსახლეობისყველაფენისმიმართაც,რომელთაინტერესებიდაიდეებიპროლეტარიატსენათესავებოდნენ.პრუსიისბურჟუაზიამარამარტომისუკანდაინახამტრულადგანწყობილიკლასი,არამედთავისწინაშეცმთელიევროპა.პრუსიისბურჟუაზიაარჰგავდა1789წლისსაფრანგეთისბურჟუაზიას,იგიარიყოისეთიკლასი,რომმთელიახალისაზოგადოებისსახელითდაპირისპირებოდაძველისაზოგადოებისწარმომადგენლებს–მონარქიასადათავადაზნაურობას.იგირაღაცისეთიწოდებისდონემდეჩამოქვეითდა,რომგანკერძოებულიიყოგვირგვინისაგანაცდახალხისაგანაც,ორივესადმიოპოზი
519
ბურჟუაზია და კონტრრევოლუცია
ციურადიყოგანწყობილიდაცალცალკეთვითეულითავისმტრისწინააღმდეგგაუბედავადმოქმედებდა,რადგანყოველთვისორივესანზურგშიხედავდაანთავისწინაშე.იგითავიდანვემზადიყოხალხისათვისეღალატნადაძველისაზოგადოებისგვირგვინოსანწარმომადგენელსმორიგებოდა,რადგანიგიუკვეთვითონეკუთვნოდაძველსაზოგადოებას.ბურჟუაზიაატარებდაარაახალისაზოგადოებისინტერესებსძველისაზოგადოებისწინაშე,არამედგაახლებულინტერესებსდრომოჭმულსაზოგადოებაში;მასეპყრარევოლუციისსაჭე,არაიმიტომ,რომმისუკანხალხიიდგა,არამედიმიტომ,რომხალხიუბიძგებდამას;იგისათავეშიიდგაარაროგორცახალისაზოგადოებრივიინიციატივისწარმომადგენელი,არამედროგორცძველი საზოგადოებრივი ეპოქის უკმაყოფილების გამომხატველი.ესიყოძველისახელმწიფოსქანი,რომელმაცთვითონკიარგაიკვლიაგზა,არამედრომელიცმიწისძვრამამოაგდოახალისახელმწიფოსზედაპირზე.ურწმუნოთავისითავისმიმართ,ურწმუნოხალხისმიმართ,გაუბედავადმდრტვინავიმაღალიფენისწინააღმდეგდამძრწოლიდაბალიფენისწინაშე,ეგოისტურიროგორცერთის,ისემეორისმიმართდათავისიეგოიზმისშემგნები,რევოლუციური–კონსერვატორებისმიმართდაკონსერვატიულირევოლუციონერებისმიმართ,თავისისაკუთარილოზუნგებისადმიუნდობლობითგამსჭვალული,ფრაზებითიდეებისმაგიერ,მსოფლიოქარიშხლითდამფრთხალიდაამავექარიშხლისექსპლოატაციისგამწევი,–ყოველგვარენერგიასმოკლებული,პლაგიატიყოველიმხრით,უხამსი,რადგან იგი არ იყო ორიგინალური, ხოლო ორიგინალური თავისუხამსობაში,–თავისისაკუთარისურვილებითმოვაჭრე,უინიციატივო,ურწმუნოხალხისმიმართ,მსოფლიოისტორიულმოწოდებასმოკლებული,–შეჩვენებულიმოხუცი,რომელიცგანწირულიათავისიბებრულიინტერესებისშესაბამისადწარმართოსდაშერყვნასსიცოცხლითსავსეხალხისპირველიახალგაზრდულისწრაფვანი.ბრმა,ყრუ,უკბილო,ყოვლადდაძაბუნებული,–ასეთიაღმოჩნდაპრუსიისბურჟუაზია,როდესაცის,მარტისრევოლუციისშემდეგ,პრუსიისსახელმწიფოსსათავეშიმოექცა.
კარლ მარქსი
520
1. სიტყვასაკურთხევლისადაკერისდასაცავად.
2. პატიოსნებისსაკითხი.
3. არსებულიმდგომარეობისათვის.
4. სამარცხვინომხარე.
5. ძველირეჟიმისა.
6. ზმნა:ლისტინგნიშნავს„ცბიერს“,მაგრამამასთანავეაქიგულისხმებაფრ.ლისტისპროტექციონისტულიაგიტაცია.
7. არასრულინაწარმოებების.
8. სიკვდილშემდგომნაწარმოებებს.
9. ესაასაკითხი.
10. თანაბარდონეზე
11. პრინციპულსიმაღლეზე.
12. ადამიანებთანშეფარდებით.
13. უპირატესად.
14. უდროოდ.
15. აუცილებელიპირობა.