escolma de poesía amorosa

22
Escolma amorosa Atopa o teu poema e adícallo a quen queiras. Tamén disfruta das obras ou películas da biblioteca sobre o tema. Fai a túa reserva.

Upload: begonals

Post on 23-Mar-2016

247 views

Category:

Documents


4 download

DESCRIPTION

Collection of love poems

TRANSCRIPT

Page 1: Escolma de poesía amorosa

Escolma amorosa

Atopa o teu poema e adícallo a quen queiras.

Tamén disfruta das obras oupelículas da biblioteca

sobre o tema. Fai a túa reserva.

Page 2: Escolma de poesía amorosa

Darío Xohán Cabana

Bendito sexa o ano, o mes, o día

que te encontrei no medio do camiño,

e andabas escollendo a flor do espiño

sen te mancar na espiña que fería;

bedita sexa a hora en que eu prendía

no teu vlaro mirar de trigo e liño

e o instante en que probei o manseliña

mel da palabra túa de amavía:

bendito sexa o intre e o segundo

en que determinei ser teu amigo

e camiñar contigo polo mundo,

bendito sexa o porto e a cidade

onde embarquei para navegar contigo

nun navío de amor e de saudade.

Antonio Gª Teijeiro

Toma esta chave.

Abre os meus beizos

pero non me raches

o meu silencio.

Abre os meus labios,

tes moito tempo.

Ti be coñeces

a voz do vento.

Faino con calma.

Faino con xeito.

Quero vivir

nun beixo eterno.

Page 3: Escolma de poesía amorosa

Gustavo Adolfo Bécquer

XXIII

Por una mirada, un mundo;

por una sonrisa, un cielo;

por un beso... yo no sé

qué te diera por un beso.

----------

Sabe, si alguna vez tus labios rojos

quema invisible atmósfera

abrasada,

que el alma que hablar puede con

los ojos,

también puede besar con la

mirada.

Page 4: Escolma de poesía amorosa

Pedro Salinas

Ayer te besé en los labios.

Te besé en los labios. Densos,

rojos. Fue un beso tan corto

que duró más que un relámpago,

que un milagro, más.

El tiempo

después de dártelo

no lo quise para nada

ya, para nada

lo había querido antes.

Se empezó, se acabó en él.

Hoy estoy besando un beso;

estoy solo con mis labios.

Los pongo

no en tu boca, no, ya no

-¿adónde se me ha escapado?-.

Los pongo

en el beso que te di

ayer, en las bocas juntas

del beso que se besaron.

Y dura este beso más

que el silencio, que la luz.

Porque ya no es una carne

ni una boca lo que beso,

que se escapa, que me huye.

No.

Te estoy besando más lejos.

Luis Cernuda

Te quiero.

Te lo he dicho con el viento,

jugueteando como animalillo en la arena

o iracundo como órgano tempestuoso;

Te lo he dicho con el sol,

que dora desnudos cuerpos juveniles

y sonríe en todas las cosas inocentes;

Te lo he dicho con las nubes,

frentes melancólicas que sostienen el cielo,

tristezas fugitivas.

Te lo he dicho con las plantas,

leves criaturas transparentes

que se cubren de rubor repentino;

Te lo he dicho con el agua,

vida luminosa que vela un fondo de sombra;.

Te lo he dicho con el miedo,

te lo he dicho con la alegría,

con el hastío, con las terribles palabras.

Pero así no me basta:

más allá de la vida,

quiero decírtelo con la muerte;

más allá del amor,

quiero decírtelo con el olvido.

Page 5: Escolma de poesía amorosa

Lope de Vega

Desmayarse, atreverse, estar furioso,

áspero, tierno, liberal, esquivo,

alentado, mortal, difunto, vivo,

leal, traidor, cobarde y animoso:

no hallar fuera del bien centro y reposo,

mostrarse alegre, triste, humilde,

altivo,

enojado, valiente, fugitivo,

satisfecho, ofendido, receloso:

huir el rostro al claro desengaño,

beber veneno por licor suave,

olvidar el provecho, amar el daño:

creer que el cielo en un infierno cabe;

dar la vida y el alma a un desengaño,

¡esto es amor! quien lo probó lo sabe.

Page 6: Escolma de poesía amorosa

Pablo Neruda

Antes de amarte, amor, nada era mío:

vacilé por las calles y las cosas:

nada contaba ni tenía nombre:

el mundo era del aire que esperaba.

Yo conocí salones cenicientos,

túneles habitados por la luna,

hangares crueles que se despedían,

preguntas que insistían en la arena.

Todo estaba vacío, muerto y mudo,

caído, abandonado y decaído,

todo era inalienablemente ajeno.

Todo era de los otros y de nadie,

hasta que tu belleza y tu pobreza

llenaron el otoño de regalos.

Carlos E. de Ory

Te amo tanto que duermo con los ojos abiertos.

Te amo tanto que hablo con los árboles.

Te amo tanto que como ruiseñores.

Te amo tanto que lloro joyas de oro.

Te amo tanto que mi alma tiene trenzas.

Te amo tanto que me olvido del mar.

Te amo tanto que las arañas me sonríen.

Te amo tanto que soy una jirafa.

Te amo tanto que a Dios telefoneo.

Te amo tanto que acabo de nacer.

Page 7: Escolma de poesía amorosa

Francisco de Quevedo

Cerrar podrá mis ojos la postrera

Sombra que me llevare el blanco

día,

Y podrá desatar esta alma mía

Hora, a su afán ansioso lisonjera;

Mas no de es otra parte en la ribera

Dejará la memoria, en donde ardía:

Nadar sabe mi llama el agua fría,

Y perder el respeto a ley severa.

Alma, a quien todo un Dios prisión

ha sido,

Venas, que humor a tanto fuego

han dado,

Médulas, que han gloriosamente

ardido,

Su cuerpo dejará, no su cuidado;

Serán ceniza, mas tendrá sentido;

Polvo serán, mas polvo enamorado.

Page 8: Escolma de poesía amorosa

Pablo Neruda

Amo el trozo de tierra que tú eres,

porque de las praderas planetarias

otra estrella no tengo. Tú repites

la multiplicación del universo.

Tus anchos ojos son la luz que tengo

de las constelaciones derrotadas,

tu piel palpita como los caminos

que recorre en la lluvia el meteoro.

De tanta luna fueron para mí tus caderas,

de todo el sol tu boca profunda y su delicia,

de tanta luz ardiente como miel en la sombra

tu corazón quemado por largos rayos rojos,

y así recorro el fuego de tu forma besándote,

pequeña y planetaria, paloma y geografía.

Page 9: Escolma de poesía amorosa

Xulio L. Valcárcel

Regreso ao teu corpo

no que me afundo

para esqucelo todo

Afondo en ti

xa me levas

no claro día dos teus ollos.

Mergúllome no mel

da túa herba e dos teus labios.

Sinto un río

de bolboretas lenes

enchendo as miñas veas

mar arriba a desbordarme.

Celso Emilio Ferreiro

Cando quero vivir digo Moraima.

Digo Moraima

cando semento a espranza.

Digo Moraima

e ponse azul a alba.

Cando quero soñar

digo Moraima.

Digo Moraima

cando a noite é pechada.

Digo Moraimae ponse a luz en marcha.

Cando quero chorar

digo Moraima.

Digo Moraima

cando a anguria me abafa.

Digo Moraima

e ponse a mar en calma.

Cando quero surrir

digo Moraima.

Digo Moraima

cando a mañá é crara.

Digo Moraima

e ponse a tarde mansa.

Cando quero morrer

non digo nada.

E mátame o silencio

de non decir Moraima.

Page 10: Escolma de poesía amorosa

Mónica Góñez

Sube por mín

arrastrándote e rozando as miñas

pernas

envolvendo, torpe e irto,

as miñas coxas.

Debuxa como sabes o meu corpo,

construíndote en mín

como acostumas,

inventándote quizais en nova pel.

Crea a figura que coñeces

e agarda a que te abotoe.

De mar e vento

Cinco Poetas de Fisterra

Page 11: Escolma de poesía amorosa

Antón Avilés de Taramancos

Chamo á porta do amor na noite escura

E está o teu corazón coa luz prendida,

A tua man socorre-me a ferida

E cura-me o teu lábio a desventura.

A auga que me dás é fresca e pura

É da fonte limpísima da vida:

Mel da tua roseira florecida

Entre as coxas, as sedas, a espesura …

E xa por sempre irei de ti cautivo

Pois dás-me a vida e dás-me a sepultura

Dun amor imposíble e furtivo.

Como me doe a tua fermosura

Da que devezo e ando fuxitivo

Pois sei que o mal que teño non ten cura!

Federico García Lorca

Quiero llorar mi pena y te lo digo

para que tú me quieras y me llores

en un anochecer de ruiseñores,

con un puñal, con besos y contigo.

Quiero matar al único testigo

para el asesinato de mis flores

y convertir mi llanto y mis sudores

en eterno montón de duro trigo.

Que no se acabe nunca la madeja

del te quiero me quieres, siempre ardida

con decrépito sol y luna vieja.

Que lo que no me des y no te pida

será para la muerte, que no deja

ni sombra por la carne estremecida.

Page 12: Escolma de poesía amorosa

Luis Alberto de Cuenca

Dile cosas bonitas a tu novia:

«Tienes un cuerpo de reloj de arena

y un alma de película de Hawks.»

Díselo muy bajito, con tus labios

pegados a su oreja, sin que nadie

pueda escuchar lo que le estás diciendo

(a saber, que sus piernas son cohetes

dirigidos al centro de la tierra,

o que sus senos son la madriguera

de un cangrejo de mar, o que su espalda

es plata viva). Y cuando se lo crea

y comience a licuarse entre tus brazos,

no dudes ni un segundo:

bébetela.

Page 13: Escolma de poesía amorosa

Xulio L. Valcárcel

Chegaches entre a chuvia

fendendo a singradura

de días outonizos,

camiño do inverno.

Traías

a brétema dunha dor

no teu sorrir sereo

e un ramallo de soños,

durmindo no teu pelo,

agardaba facerse

árbore de luz no vento.

Chegaches. Eras ti.

O que esperara tanto tempo.

O que sempre soñara

sen sabelo.

Antonio Gª Teijeiro

Voz sen verbas:

silencio.

mar sen auga:

deserto.

Sol sen raios:

misterio.

Luz sen brillo:

coitelo.

Man sen man:

un berro.

Dor sen laios:

o tempo.

Eu sen ti:

inferno.

Page 14: Escolma de poesía amorosa

Marica Campo

O mundo era unha praia e ti volvías

de percorrer a nado o firmamento:

ecos doutras galaxias coma un vento

constelado de voces, profecías,

Palabras como raios me traías,

velocidade en luz de tempo lento,

talismáns como estrelas de contento, siderais aves brancas, cotovías,

Cabelos de cometa alporizados,

sons de luceiros, sons extraviados,

cósmico po, astral orballo aceso,

Xasmins de sol, planetas isolados,

estraños alieníxenas varados

do fondo do teu ser, ¡Ai, tanto peso!

Page 15: Escolma de poesía amorosa

Gerardo Diego

Porque tú no eres yo.

Porque yo no soy tú.

Porque la luna lu.

Porque tú ya eres tú.

Porque yo soy yo ya.

Porque la luna na.

Porque el sí ya no es no.

Porque el no se ha hecho sí.

Porque la vida vi.

Porque el si sube a do.

Porque el do salta a la.

Porque la vida da.

Porque me quieres tú.

Porque te quiero yo,

la sol fa mi re do.

García Lorca

Amor de mis entrañas, viva muerte,

en vano espero tu palabra escrita

y pienso, con la flor que se marchita,

que si vivo sin mí quiero perderte.

El aire es inmortal. La piedra inerte

ni conoce la sombra ni la evita.

Corazón interior no necesita

la miel helada que la luna vierte.

Pero yo te sufrí. Rasgué mis venas,

tigre y paloma, sobre tu cintura

en duelo de mordiscos y azucenas.

Llena, pues, de palabras mi locura

o déjame vivir en mi serena

noche del alma para siempre oscura.

Page 16: Escolma de poesía amorosa

Yolanda Castaño

Canta ledicia abranguimos entón,

cando a tarde era

inaprazablemente nosa, e o amor era coma un xogo…

e nós eramos os nenos que somos para

trenzarnos en gargalladas de pracer,

e o leito era unha randeeira

para rir e soñar coma nenos cativos.

E o amor era un xogo divertido e precioso.

(…)

Page 17: Escolma de poesía amorosa

Lope de Vega

No sabe qué es amor quien no te ama,

celestial hermosura, esposo bello,

tu cabeza es de oro, y tu cabello

como el cogollo que la palma enrama.

Tu boca como lirio, que derrama

licor al alba; de marfil tu cuello;

tu mano el torno y en su palma el sello

que el alma por disfraz jacintos llama.

¡Ay Dios!, ¿en qué pensé cuando, dejando

tanta belleza y las mortales viendo,

perdí lo que pudiera estar gozando?

Mas si del tiempo que perdí me ofendo,

tal prisa me daré, que un hora amando

venza los años que pasé fingiendo.

Garcilaso de laVega

Escrito está en mi alma vuestro gesto, y cuanto yo escribir de vos deseo; vos sola lo escribiste, yo lo leo tan solo, que aun de vos me guardo de esto.

En esto estoy y estaré siempre puesto, que aunque no cabe en mí cuanto en vos veo, de tanto bien lo que no entiendo creo, tomando ya la fe por presupuesto.

Yo no nací sino para quereros; mi alma os ha cortado a su medida:por hábito del alma misma os quiero.

Cuanto tengo confieso yo deberos; por vos nací, por vos tengo la vida, por vos he de morir y por vos muero.

Page 18: Escolma de poesía amorosa

Darío Xohán Cabana

Por amor nacín da terra

por amor son o que son.

Por amor canto o meu canto,

por amor.

Por amor sángranme os

pulsos

e ábreseme o corazón.

Por amor dóenme os ollos.

Por amor, só por amor.

Page 19: Escolma de poesía amorosa

Gustavo Adolfo Bécquer

Asomaba a sus ojos una lágrima

y a mi labio una frase de perdón;

habló el orgullo y se enjugó su

llanto,

y la frase en mis labios expiró.

Yo voy por un camino; ella, por

otro;

pero, al pensar en nuestro mutuo

amor,

yo digo aún: —¿Por qué callé

aquel día?

Y ella dirá: —¿Por qué no lloré

yo?

Blas de Otero

Besas como si fueses a comerme.

Besas besos de mar, a dentelladas.

Las manos en mis sienes y abismadas

nuestras miradas. Yo, sin lucha,

inerme,

me declaro vencido, si vencerme

es ver en ti mis manos maniatadas.

Besas besos de Dios. A bocanadas

bebes mi vida. Sorbes. Sin dolerme,

tiras de mi raíz, subes mi muerte

a flor de labio. Y luego, mimadora,

la brizas y la rozas con tu beso.

Oh Dios, oh Dios, oh Dios, si para

verte

bastara un beso, un beso que se llora

después, porque, ¡oh, por qué!, no

basta eso"

Page 20: Escolma de poesía amorosa

Eduardo Blanco Amor

Se o certo é o teu amor

é cobiza a sospeita

perdóame.

Si son eu o que fuxe

eres ti que te quedas

perdóame.

Se é engado teu querer

e o certo é a miña dúbida

engádeme.

Si para a túa ledicia

precisas miña anguria

engádeme.

Page 21: Escolma de poesía amorosa

José Angel Valente

Estabas a mi lado

y más próxima a mí que mis

sentidos.

Hablabas desde dentro del amor,

armada de su luz.

Nunca palabras

de amor más puras respirara.

Estaba tu cabeza suavemente

inclinada hacia mí.

Tu largo pelo

y tu alegre cintura.

Hablabas desde el centro del amor,

armada de su luz,

en una tarde gris de cualquier día.

Memoria de tu voz y de tu cuerpo

mi juventud y mis palabras sean

y esta imagen de ti me sobreviva.

Antonio Gala

Tu amor, ayer tan firme, es tan ajeno,

tan ajenas tu boca y tu cintura,

que me parece poca la amargura

de que hoy mi alrededor contemplo

lleno.

El mal que hiciste lo tomé por bueno;

por agasajo tu desgarradura:

ni yo abro el pecho a herida que no

dura

ni con vinos de olvido me sereno.

Mi corazón te tiene tan presente

que a veces, porque vive, desconfío

que sienta el desamor como lo siente.

Yo he ganado en el lance del desvío:

de nuestra triste historia únicamente

el arma es tuya; todo el dolor, mío.

Page 22: Escolma de poesía amorosa

De….

Para….

De….

Para….