Enhavoj

KovriloTitolaPaĝoAntaŭparoloRetretejoUlvardaVortaroKatalogoAtribuojPermesilo

RetretejoUlvarda(angle,Ulward’sRetreat)

verkitade

JackVancetradukitade

ĜanŬesliStarling&

GerardvanWilgen

re-eldonitaje

2016-08-14

AntaŭparoloVortaro: Vidante vorton ‘ĉi-aspektan’ (sen citiloj), ŝvebu super ĝi per

fingropintoaŭmusokajekvidu,keĝiŝanĝiĝosporaspekti‘tielĉi’.Pertiovisciosketiuvortohavasdifinonenlaprovizitavortaro.Klakuĝinporekviditiesdifinon.Post legi la difinon, atentu pri la komenco-vorto de la difino, kiu aspektos kiel‘difin/o’.Klakutionporsaltireireallarakonto.

Sesurviaaparato ligilojneaspektaskiel supere, tio rezultasdeaferokie laniajCSS-aj reguloj super-regiĝus fare de interna sistemo de via propra aparato:Nook, Kobo, Kindle, ktp. Do, substrekoj povas aperi malgraŭ niaj specifajelektoj.Kulpigulapropranaparatontiukaze.

Niprovis elektimezan stilonpostdemandi ĉeFejsbukokaj aliepridiversajpersonaj preferoj. Ni ja volas provizi elekton al ĉiu leganto. Bedaŭrinde, tionuntempeneeblas.Solvodevasatendiĝislaplimultoelbitlibrajaparatojsubtenosla formaton EPub 3, kio permesos funkcion pri elekto inter stiloj pere deJavaScript.SedEPub2,perkiolaplimultoelaparatojankoraŭfunkcias,neebligastiajnelektojn.

Ni elektis difini nur la niaopinie maloftajn vortojn. Bonega helpo poresperantaj progresantoj, nur iometa helpo por komencantoj. Se viaopinie, pluavortobezonasdifinon,kontaktunin,kajnialdonos.

Fine sciu, ke ajna leganto rajtas peti aldonon de plua defino en la vortaro.Kontaktulaeldonejonepoŝteorsugestipritio.

Propraj Nomoj: Plejparte ni lasis, ke propraj nomoj restu kiel eble plejproksimajallaoriginalo.Tamen,porevitifalsajnsufiksojn‘-an’ktp,niopiniistiondece,kenifarunecesajnŝanĝetojn.

AnglaTitolo:Lareferencaoriginalokiunnitradukisdevenaselvolumo17aella44-volumaeldonoVanceIntegralEdition(ISBN0-9712375-1-4),kun laanglatitoloUlward’sRetreat.

RetretejoUlvarda

BruhamUlvardestis invitinta tri amikojnporkune lunĉiĉe sia ranĉo:TeĉjokajRavlea Siho, kaj ilia adoleska filino Iŭĝinea. Post okulkreve luksamanĝego,Ulvardofertisĉirkaŭetelerondeladigesto-helpajpastelojperkiujliestisgajnintasianriĉecon.

“Mirindamanĝado,”dirisTeĉjoSihorespektege.“Troa,vere.Mibezonosunueltiujĉi.Laalgoestisabsolutemirinda.”

Ulvardfarisridetantan,facilangeston.“Ĝiestaslaveraaŭtentikaĵo.”

Ravlea Siho, freŝ-vizaĝa, iom pozitiva juna virino okdek- aŭ naŭdek-jara,etendis por preni pastelon. “Domaĝe, ke ne estas pli multe da tio. La sintezaĵojkiujnnipovasakiriapenaŭrekoneblaskielalgo.”

“Estasprobleme,”Ulvardagnoskis.“Mifondisklubonkunkelkajamikoj;NiaĉetisetanflosejonenlaMarodeRosskajmemkreskigasĉiomdaniajpropraj.”

“Pensupritio,”krietisRavlea.“Ĉunetimigemultpreza?”

Ulvardsulkigislalipojnkapric-esprime.“Labonaĵojdevivoalvenasaltpreze.Feliĉe,mikapablasspeziiompluse.”

“Tiel samemi ripetediradas alTeĉjo—”komencisRavlea,poste ĉesiskiamTeĉjoturnisalŝiakreavertanesprimon.

Ulvard pontis ilian interfendon. “Mono ne estas ĉio. Mi havas flosaĵon dealgo,mianranĉon;vihavasvianfilinon—kajmicertas,kevineinterŝanĝus.”

RavlearigardisalIŭĝineakritike.“Mineplenecertas.”

TeĉjofrapetisalIŭĝinealamanon.“Kiamvirajtoshaviinfanonvianpropran,Lamstro Ulvard?” (Lamstro: mallongigo de Landmastro—la ĝentila formo devoknomonuntempeuzata.)

“Ankoraŭiomatempofor.Milistiĝasposttrideksepmiliardojdaaliaj.”

“Domaĝe,”dirisRavleaSihobrile,“ĉarviestuspovontadonialinfanotiommultajnavantaĝojn.”

“Iuntagon,antaŭolmitromaljunos.”

“Domaĝe,”dirisRavlea,“seddevasestitiel.Seestuskvindekmiliardojplusaj,oni havus neniom ajn da privateco!” Ŝi rigardadis admire ĉirkaŭ la ĉambro, kiuutiliĝisnurporpreparimanĝaĵonkajmanĝi.

Ulvard metis la manojn sur la brakojn de sia seĝo, klinis antaŭen iomete.“Ebleviŝatusesplori la ranĉon?”Liparolisenordinaravoĉtono,ekrigardantedeunualalia.

Iŭĝineakunfrapissiajnmanojn;Ravleabrileridetis.“Seneestustropenige!”

“Ho,niŝategusfarition,LamstroUlvard!”kriisIŭĝinea.

“Mijamdelongedezirisvidivianranĉon,”dirisTeĉjo.“Priĝimiaŭdistiommulte.”

“EstusbonaoportunoporIŭĝinea,iakianmimalvolas,keŝimaltrafu,”dirisRavlea.ŜiskuislafingronalIŭĝinea.“Zorgu,FraŭlinjoKatido,keviatentuĉiontredetale—kajnetuŝu!”

“Ĉupermesite,kemifotu,Patrino?”

“VidevaspetialLamstroUlvard.”

“Kompreneble, kompreneble,” dirisUlvard. “Kial ajn ne?”Li stariĝis—virode pli ol meza alteco, pli ol meza ŝveleteco, kun senbukla sablokolora hararo,rondaj bluaj okuloj, birdo-beka nazo. Preskaŭ tricent jarojn aĝa, li gardis al si lasanonkungrandafervoro,kajaspektisaĝinuriometepliolducent.

Lialpaŝispordon,kontrolislatempon,turnisregilonsurmuro.“Ĉuvipretas?”

“Jes,nitutepretas,”dirisRavlea.

Ulvard malfermis ekglite la muron, aperiganta vidkampon kiu enrigardisnaturbelan arbaranmaldensejon. Bonaspekta kverko ombris lageton randitan per

kreskantaj scirpoj. Vojeto kondukis tra kampo al arbareta valo situanta dukilometrojnforenlamalproksimo.

“Belege,”dirisTeĉjo.“Jabelege!”

Ilielpaŝiseksterenenlasunlumon.Iŭĝineaelĵetislabrakojn,giris,dancislaŭcirklo.“Rigardu!Misolas!Miforasĉitietutesola!”

“Iŭĝinea!” vokis Ravlea akre. “Estu zorga! Restu sur la vojeto! Tio estasaŭtentikaherbokajgravas,keviĝinnedifektu.”

Iŭĝinea forkuris plu ĝis atingi la lageton. “Patrino!” ŝi vokis responde.“Rigardutiujnĉistrangajnetajnsaltulojn!Kajrigarduallafloroj!”

“Labestetojestasranoj,”dirisUlvard.“Ilihavasinteresanviv-historion.Ĉuvividaslaetajnfiŝo-similajnestulojnenlaakvo?”

“Komikestrangaj!Patrino,venujavidi!”

“Tiuj vere estas ranidoj kaj ili baldaŭ transformiĝos por fariĝi ranoj,nedistingeblajdisdelaaliajkiujnvinunrigardas.”

Ravlea kaj Teĉjo antaŭenpaŝis kun plia digneco, sed tiom interesiĝis kiomIŭĝineaprilaranoj.

“Flarulafreŝanaeron,”TeĉjosugestisalRavlea.“Onikredussinretroirintaallafruajntempojn.”

“Estas absolute ekskvizite,” diris Ravlea. Ŝi ĉirkaŭe rigardis. “Oni havas lasentonkvazaŭpovivagadiplukajplukajplu.”

“Ĉirkaŭvenuĉitien,”vokisUlvarddetranslalageto.“Jenlarokaĝardeno.”

Kunmiro,lagastojokuleatentislaelstaraĵonderoko,makulitaperruĝakajflava liĥeno, tufaproverdamusko.Filikojkreskisĉe fendo;estiskelkajdelikatajarojdeblankajfloroj.

“Flarulaflorojn,sevivolas,”UlvardsugestisalIŭĝinea.“Sed,mipetas,ilinnetuŝu;alilifacilaspostlasimakulon.”

Iŭĝineaekflaris.“Mmmm!”

“Ĉuiliaŭtentikas?”demandisTeĉjo.

“Lamusko, jes.Tiu aro de filikoj kaj tiuj ĉi etaj sukulentaĵoj ĉiuj veras.Laflorojestasdesegnitajpormifaredehortikulturistokajestasprecizajkopiojdeiuantikvaspecio.Pluse,niplibonigislaodoron.”

“Mirinde,mirinde,”dirisTeĉjo.

“Nunvenutienĉi—ne,nemalantaŭenrigardu;mivolas,kevispertulatutanefikon…”Esprimoĉagrenamontriĝissurliavizaĝo.

“Ĉuestasiaproblemo?”demandisTeĉjo.

“Damneagacas,tiusono,”dirisUlvard.“Ĉuviaŭdas?”

Teĉjo konsciiĝis pri mallaŭta rulanta muĝo, malaltfrekvenca kaj preskaŭ neaŭdita.“Jes.Sonastiel,kieliuspecafabrikejo.”

“Ĝuste tio. Sur la etaĝo tuj suba. Fabrikejo de tapiŝoj. Unu el la teksatorojfarasterurelaŭtanbruon.Miplendadis,sedilinenielatentas…Nu,do,ignoruĝin.Nunstarutieĉi—kajĉirkaŭ-rigardu!”

Liajamikojanhelisrave.LavidkampodetiuangulomontrisrustikandometonenAlpavalo,lapordoestantaenirejoporlamanĝĉambrodeUlvard.

“Kia bona iluzio de malproksimeco!” eksklamaciis Ravlea. “Oni preskaŭpensussinsola.”

“Trebelaartaĵo,”dirisTeĉjo.“Miĵuruskemiestusrigardantaendudekon—almenaŭdekondakilometrojdeinterspaco.”

“Mi havas multon da spaco ĉi tie,” diris Ulvard fiere. “Preskaŭ tri milkvadratajnmetrojn.Ĉuvivolasĝinvidiperlunlumo?”

“Ho,nitionjapetas.”

Ulvardaliriskaŝitanŝaltilo-panelon;lasunoŝajnisrapiditranslaĉielo.Arda

brilo sun-subira lumis la valon; la ĉielo bruliĝis pavo-kolore blue, ore, verde,krepuskiĝosekvis—kajlasuprenirantaplenalunoleviĝisdemalantaŭmonteto.

“Tioĉiabsolutemirigas,”dirisRavleamolvoĉe.“Kielvipovasiamajndevigivinmem,keviĝinlasu?”

“Estasmalfacile,”konfesisUlvard.“Sedmidevasankaŭkulturilakomercon.Juplidamono,desplidaspaco.”

Liturnisanson;lalunodrivistranslaĉielo,sinkis.Stelojaperis,formantajlamult-epokeantikvajnaranĝojn.Ulvardmontreindikislakonstelaciojnkajlastelojndeunua-gradamagnitudolaŭproprajnomoj,uzantelum-krajononpormontri.Postelaĉielokoloriĝislavend-bluekajcitron-flavekajlasunoaperisfojonplu.Neviditajaertubojsendisventetondamalvarmetaaerotralamaldensejo.

“Ĝustenunminegocadasporakirilokonmalantaŭtiuĉimuro.”Lifrapetissurla montratan montoflankon, iluzio provizianta realecon kaj tri-dimensiecon perlamenoj internaj en lapanelo. “Ĝi estas tregranda spaco—pliol tridekkvadratajmetroj.Laposedantopostulasalteganprezon,nature.”

“Surprizasmin,kelivolasvendi,”dirisTeĉjo.“Tridekondakvadratajmetrojsignifaspriveraizoleco.”

“Okazis morto en la familio,” eksplikis Ulvard. “La kvar-grand-avo de laposedantoforpasiskajlaspacodumtempeekstras.”

Teĉjokapjesis.“Miesperas,kevipovosĝinakiri.”

“Ankaŭ mi tion esperas. Mi havas iomete pave tromodajn ambiciojn—eventuale mi esperas proprieti tutan kvaron-blokon—sed tio postulas tempon.Homojmalŝatasvendisianspaconkajĉiuanksievolasaĉeti.”

“Neni,”dirisRavleabonhumore.“Nihavasnianetanhejmon.Nisentasningemutajkajpremetekomfortajkajniflankenmetasmononporinvesti.”

“Saĝe,” konsentis Ulvard. “Multaj homoj malriĉas pro spaco-akiro. Jeoportuno por multe enspezi ilia kapitalo mankas. Ĝis kiam mi sukcesis per ladigestaj pasteloj, mi tiam loĝadis en unu-persona luita ŝranko. Tio malkomfortestriktis,sedhodiaŭminebedaŭrastion.”

Ili reiris tra lamaldensejoal ladomoUlvarda,haltanteĉe lakverko.“Tiuĉiestasmiaapartafieraĵo,”dirisUlvard.“Aŭtentikakverkaarbo!”

“Aŭtentika?” demandisTeĉjo kunmirigita surprizo. “Mi supozis ke ĝi estassimilaĵo.”

“Tremultajtionfaras,”dirisUlvard.“Ne,ĝiestasaŭtentika.”

“Fotulaarbon,Iŭĝinea,mipetas.Sednetuŝuĝin.Eblevidifektuslaŝelon.”

“Tute permesiĝas, ke ŝi tuŝu la ŝelon,” trankvilige diris Ulvard. Li rigardissupren inter la branĉoj, poste serĉis la grundon.Li kliniĝis, suprenprenis falintanfolion.“Tiuĉikreskissurlaarbo,”lidiris.“Nun,Iŭĝinea,mivolas,keviirukunmi.”Liirisallaŝtonaĝardeno,flanken-tirissimilaĵanŝtonon,pormontriŝrankonkunbaseneto.“Rigardudetale.”Limontrisalŝilafolion.“Ĉuviatentas?Ĝiestassekakajrompiĝemakajbruna.”

“Jes,LamstroUlvard.”Iŭĝineafleksisgruelakolon.

“Unuemimergasĝinentiunĉisolvaĵon.”Liprenisbekronplenandemalhelalikvaĵodesurbreto.“Nu.Tiorestaŭrasalĝilaverdecon.Niforlavulanenecesankvanton, kaj ĝin sekigu. Nun ni frote apliku tiun ĉi alian likvaĵon al la surfaco.Observu,ĝinunflekseblaskajfortikas.Unupluasolvaĵo—plastakovraĵo—kajjen,aŭtentikaverakverkafolio,absoluteaŭtentika.Jenviapropra,kieldonaco.”

“Ho,LamstroUlvard!Mivindankasjatremulte!”Ŝikurisforpormontriallapatrokajpatrino,kiujstarisapudlabaseno,ĝuantajlaluksondespaco,rigardantajlaranojn.“VidutionkionLamstroUlvardalmidonis!”

“Vi traktu tion tre zorge,” diris Ravlea. “Kiam ni ĉeestos hejme, ni trovosbonanetankadronperkiuvipovuĝinpendigienviaŝranko.”

La similaĵa sunopendis en laokcidenta ĉielo.Ulvardkondukis lagruponalsun-horloĝo. “Antikvaĵo, tiel malnova ke ĝiaj jaroj ne kalkuleblas. El puramarmoro,gravuritapermanoj.Ĝieĉ jafunkcias—ĝi tutefunkcias.Observu.Latriahorokajkvaronolaŭlaombrosurlasunhorloĝo…”Listuderigardissianzon-horloĝon, kunpremis la palpebrojn por rigardi la sunon. “Pardonu min dummomento.”Likurisal regila tabulo, farisĝustigon.Lasunoekmovisdekgradojn

laŭlaĉielo.Ulvardrevenis,kontrolerigardislasun-horloĝon.“Jenplibone.Notu.Latriakajkvindeklaŭlasun-horloĝo,latriakajkvindeklaŭmiahorloĝo.Ĉutioneimpresas?”

“Ĝibonegas,”dirisRavleaserioze.

“Ĝiplejbelaselĉiokionmiiamajnvidis,”pepedirisIŭĝinea.

Ravleaĉirkaŭrigardislaranĉon,suspirissopire.“Nimalŝataslasiĝin,sedmipensas,kenidevasnunirihejmen.”

“Estismirindehodiaŭ,LamstroUlvard,”dirisTeĉjo.“Lunĉomirindis,kajniĝuisvidivianranĉon.”

“Videvasreveni,”invitisUlvard.“Miĉiamĝuasgastojn.”

Likondukis ilinen lamanĝo-ĉambron, tra lavivo-dorm-ĉambroal lapordo.LafamilioSihohaltisporĝuilastanrigardonallainternavasteco,surprenissiajnmantelojn, enpaŝe surmetis siajn glit-ŝuojn, adiaŭis. Ulvard flanken-glitigis lapordon. La Siho-oj elrigardis, atendis ĝis okazis interspaco en la trafiko. Ilimangestisadiaŭe,tiriskapuĉojnporkovrilakapojn,elpaŝeenirislakoridoron.

Laglit-ŝuojpelisilinantaŭenaliliadomo,elektislaĝustajnturnejojn,glitanteaŭtomatelaŭlaĝustajlev-kajmallev-planktruoj.Forpelajenergikampojtordisalililavojonevite inter lahomamasoj.Samekiel lafamilioSiho,ĉiujportismantelo-kapuĉojn el reflekta filma ŝtofo por gardi sian privatecon. Iluzio-panelojmontrisvidaĵondeturojetendiĝantajsuprenĝismalaperienfeliĉebluaĉielo;estiskvazaŭilimoviĝislaŭunuellaventoblovitajsuprajkondukejoj.

La Siho-oj proksimiĝs al sia hejmo. Ducent metrojn antaŭ ol atingi, ilideflankiĝismuren.Selatrafikafluadoilinpreterportus,estusdevigekeiliĉirkaŭereirulatutanblokonkajreprovu.Iliapordoglitismalfermekiamiliestisproksimaj;iliekenirislamurtruon,tiensinsvingisperektenimetalantenil-stangon.

Ili demetis siajn mantelojn kaj glit-ŝuojn, interpaŝantaj lerte unu la aliajn.Iŭĝinea turniĝis akse por eniri la necesejon por lasi spacon sufiĉan ke Teĉjo kajRavleaambaŭpovusidi.Ladomoestisiommalgrandaporlatriopo;decas,keilihavu kvar kvadratajn metrojn plu. Sed anstataŭ pagi netolereblan luprezon, ili

preferisŝparilamononantaŭvidantelafuturondeIŭĝinea.

Teĉjo suspiris kontente, etendis siajn gambojn sub la seĝon de Ravlea kunluksasento.“PreterkonsiderejelaranĉoUlvarda,bonasĉeestilahejmonpropran.”

Iŭĝinearetropaŝisellanecesejo.

Ravleaalrigardis.“Jenlatempoporviapilolo,kara.”

Iŭĝinea tordis la esprimon. “Nu, panjo! Kial mi devas preni pilolojn? Misentasminperfektesana.”

“Ilifarasbononalvi,kara.”

Iŭĝineapaŭte prenis pilolon el provizilo. “Runĉjo diras ke oni devigas ninprenipilolojnporhaltigilamaturiĝon.”

TeĉjokajRavleainterŝanĝisrigardojn.

“Nurglutuvianpilolon,”dirisRavlea,“kajneatentutionkionRunĉjodiras.”

“Pro kio domi estas 38-jara kaj Ermara Burk havas nur 32 kaj ŝimontrasfigurondummitabuleplatas?”

“Nedisputu,kara.Akceptuvianpilolon.”

Teĉjoeksaltestariĝis.“Jen,bebomia,sidiĝu.”

Iŭĝinea protestis, sed Teĉjo gestis manleve. “Mi sidos ĉe la niĉo. Kelkajnalvokojnmidevasfari.”

LikrabispreterRavlea,sidigissinenlaniĉoantaŭlakomunikadaekrano.Lailuzio-panelo malantaŭ li estis laŭmende farita—Ravlea, fakte, desegnis ĝin. Ĝisimilisalfeliĉaetakaŝdometodebanditoj,lamurojornamitajperdrapiraĵojelruĝakaj flava silko, bovlo da fruktoj sur rustika tablo, gitaro sur benko, kupra tepotoboliĝantaĉesur-kontorafornelo.Lapaneloestisiomaltpreza,sedĉiufojekiamonikomunikadiskunlaSiho-oj,ĝiestislaunuavidaĵo,kajpritioladom-fieraRavlearifuzisŝparemi.

Antaŭ ol Teĉjo povis komenci vokon, la signala lampo ekbriladis. Lirespondis; la ekrano lumis pormontri lian amikonLorenAjglo, ŝajne sidanta envastaarĥarotondo,kunfonoelŝaf-felecajnuboj—iluziokiunRavleatujerekonuskielmalaltprezanordinaranefikaĵon.

LorenkajElme,liaedzino,anksievolisaŭskultiprilavizitodelaSiho-ojĉelaranĉoUlvarda.Teĉjo priparolis la posttagmezon en plenaj detaloj. “Spaco, spacokajpluaspaco.Absolutaprivateco!Viapenaŭpovasimagiĝin!Multegevaloraslailuziapanelaro.”

“Lukse,”dirisLorenAjglo.“Midirosalviionkionviapenaŭkredos.Hodiaŭmi registris tutan planedon al viro.” Loren laboris en la Certiga Buroo de laAgentejodeEkster-TerajProprietaĵoj.

Teĉjokonfuziĝis,nekomprenis.“Tutanplanedon?Kielestas?”

Loreneksplikis.“Liestassendependakosmonaŭto.Ankoraŭrestaskelkaj.”

“Sedkionliplanasfaripertutaplanedo?”

“Loĝitie,lidiras.”

“Ĉusola?”

Lorenkapjesis.“Miinterparolislongekunli.Terosufiĉebonas,dirisli,sedlipreferaslaprivatecondeplanedotutesiapropra.Ĉuvipovasimagition?”

“Verdire,ne!Nekpovasmiimagilakvarandimension.Kiamiraĵo,tamen!”

La konversacio finiĝis kaj la ekrana bildo fadis. Teĉjo turniĝis sidanta poralfrontisianedzinon.“Ĉuviaŭdistion?”

Ravleakapjesis;ŝiestisaŭdantasedneatentanta.Ŝitiamestislegantamenuonde l’manĝaĵo-servejokontraktitade la familio. “Ninedeziros ionpezanpost tialunĉego.Oniofertassimulaĵansintezanalgonrefoje.”

Teĉjogruntis.“Ĝineniamtielbonaskiellaaŭtentikasintezaĵo.”

“Sedlaprezomalpliaskajnihavisenormanlunĉon.”

“Nezorguprilamia,panjo!”kantisIŭĝinea.“MieliroskunRunĉjo.”

“Nu,kionviplanasfari?Kajdiru,kienviiros,semirajtasdemandi?”

“Niveturosĉirkaŭlamondon.Niprenosrajdonsurlasepa-horakosmobuso,domidevashasti.”

“Venuhejmentujposte,”dirisRavleasevere.“Neiruienajnalien.”

“Prolaĉielo,patrino!Viŝajnetimasriskonkemiforkurusekedziniĝeaŭionsimilan.”

“Atentumiajn avertojn, fraŭlinjo katido.Mimem iam estis knabino. Ĉu viprenisvianmedikamenton?”

“Jes,miprenismianmedikamenton.”

Iŭĝinea foriris;Teĉjoglitis ree en la niĉon. “Kiunvi vokasnun?”demandisRavlea.

“LamstroUlvard.Mivolasdankilinprotiomstrebeningastigi.”

Ravleakonsentiskeestusnepliolĝentilefarivokonalgo-kaj-margarinan.

Teĉjovokis,esprimissiajndankojn,sekve—preskaŭkielpreterapenso—riskismenciilavironkiuposedisplanedon.

“Tutanplanedon?”pridemandisUlvard.“Ĝidevasestipopolhava.”

“Ne, laŭ mia kompreno, ne, Lamstro Ulvard. Imagu tion! Imagu laprivatecon!”

“Privatecon!” eksklamaciis Ulvard konteste. “Kara kunulo mia, kiel oni lamian?”

“Ho,kompreneble,LamstroUlvard—viverehavasmontrindandomon.”

“Devasestikelaplanedotreprimitivas,”Ulvardsupozis.“Pripensindaideo,kompreneble—seoniŝatusiontian.Kiuestastiuviro?”

“Minescias,LamstroUlvard.Mipovaseltrovi,sevideziras.”

“Ne,ne strebu.Mineaparte interesiĝas.Okazisnur senutilapenso.”Ulvardridissianplenanridon.“Kompatindaviro.Probablaskeliloĝasenŝirm-kupolo.”

“Eblas esti tiel, kompreneble, Lamstro Ulvard. Nu, mi vin dankas refoje.Bonannokton.”

LakosmonaŭtonomiĝisKenesMejl.Li estismalalta kajmaldika, dura kielsintezaharingaĵo,kunhaŭtotiombrunakiomrostitagisto.Lihavistremallongangrizanhararontiankiakap-kuseneto,bluokulanrigard-esprimonakreperceptankajsamtempemalkaŝeman. Limontris ĝentilan intereson al la ranĉo deUlvard, sedUlvardtrovislianoftanuzadondelavorto‘ruze’iomneĝentila.

Dumilireirisalladomo,Ulvardpaŭzisporadmirisiankverk-arbon.

“Ĝi absolute aŭtentikas, Lamstro Mejl! Vivanta arbo, travivaĵo el pasintajtempoj.Ĉuvihavasarbojntiombonegajnsurviaplanedo?”

KenesMejlridetis.“LamstroUlvard,tioestasnuraarbusto.Nisidiĝuiekajmimontrosalvifotografaĵojn.”

Ulvard estis jammenciinta sian intereson pri akiri bienon eksterteran;Mejl,agnoskante ke li bezonismonon, lasis esti komprenata ke ia interkonsento povisaranĝiĝi. Ili sidiĝis ĉe tablo; Mejl malfermis sian valizon. Ulvard ŝaltis la mur-ekranon.

“Unuemimontrosalvimapon,”dirisMejl.Lielektisstangeton,lasisĝinfalien tablan ingon. Sur la muro aperis bildo de mondo: oceanoj; enorma ekvatorakontinento nomata Gaeo; la malpli grandaj subkontinentoj Atlanto, Persefono,Alcinoo.Ortangulodepriskribajinformojlegiĝis:

PlanedoMejla

Akiroregistritakajaprobitadela

AgentejodeEkster-TeraProprieteco

Surfacaareo: 0.87Teranormalo

Gravito: 0.93Teranormalo

Diurnaperiodo: 22.15Terajhoroj

Orbitaperiodo: 2.97Terajjaroj

Atmosfero: Viviga

Klimato: Salubra

Malsanigajinfluojaŭcirkonstancoj: Neniaj

Populacio: 1

MejlindikisprilokosurlaorientamarbordodeGaeo.“Miloĝasĉitie,ennurkrudakamploĝejoporlanunatempo.Mibezonasmononporplibonigiaferojn.Minemalvolusforluigiunuellamalgrandajkontinentoj,aŭ,sevipreferas,sekciondeGaeo,ebleekdelaMontojMalhelajokcidentenĝislaoceano.”

Ulvard,kunfeliĉarideto,kapgestisnee.“Pormisufiĉusneniuajnnurasekcio,LamstroMejl.Mivolasaĉetilamondonentute.Vinomuajnanprezon;seestasnetroa,miskribosalviĉekon.”

Mejlekridardislinflanke.“Viankoraŭneeĉvidislafotografaĵojn.”

“Prave.” En voĉo komercista, Ulvard diris, “Jes certe, montru lafotografaĵojn.”

Mejl tuŝis prembutonon bildo-montrigan. Pejzaĝoj el malfamiliara sovaĝabeleco aperis sur la ekrano. Estis montaj krutaĵoj kaj muĝantaj riveroj, neĝo-kovritaj arbaroj, oceanaj sunleviĝoj kaj ebenejaj sunsubiroj, verdaj montetoj,herbejojsurŝprucitajdefloroj,strandojblankajkialakto.

“Treagrable,”dirisUlvard.“Trebone.”Lielprenissianĉekolibreton.“Kiomaprezo?”

Mejlridismildekajkapneis.“Mirifuzasvendi.Minemalvolasforluisekcion—kondiĉekemiaprezopagiĝukajkemiajregulojakceptiĝu.”

Ulvardsidiskunlalipojkunpremitaj.Ligestisperetakapneo.Mejlkomencisstariĝi.

“Ne,ne,”dirisUlvardhaste.“Minurestispensanta…Nirigardutiunmaponrefoje.”

Mejl remontris la mapon surekrane. Ulvard faris detalan inspekton pri ladiversajkontinentoj,demandisprigeografio,klimato,herbojkajbestoj.

Finelielektisdecide.“MiluosGaeon.”

“Ne, LamstroUlvard!” deklarisMejl. “Mi rezervas tiun ĉi tutan areon—ĉiosituanta oriente de laMontojMalhelaj kaj la Rivero Kaliopeo. Tiu ĉi okcidentasekciohaveblas.ĜieblemalpligrandasolAtlantoaŭPersefono,sedlaklimatoplivarmetas.”

“Mankas montoj sur la okcidenta sekcio,” Ulvard protestis. “Nur tiuj ĉimalnotindajRoko-KastelajKrutaĵoj.”

“Ili ne tiom malnotindas,” diris Mejl. “Vi ankaŭ havos la Montaron Viola-Birdan, kaj sude, ĉi tie estas Monto Kairasko— vulkano aktiva. Kion plian vipovusbezoni?”

Ulvardrigardisinspektesianranĉon.“Miemaspensadigrandmaniere.”

“OkcidentaGaeoestasiomgrandapecegodaproprietaĵalando.”

“Nusufiĉe,”dirisUlvard.“Kiujestasviajkondiĉoj?”

“Rilateprimonajaferoj,mineavaras,”Mejldiris.“Kontraŭducent-jaraluo:ducentmiljare,launuakvin-jarasumoantaŭpagenda.”

Ulvardprotestiseksurprizita.“Hogrande,LamstroMejl!Tiovaloraspreskaŭduonondamiaenspezo!”

Mejl ŝultrolevis. “Mi ne provas riĉiĝi. Mi nur volas konstrui biendomonpropran.Tiokostasmonon.Sevinepovassubteniĝin,midevasalparoli iunkiupovas.”

Ulvard diris per agacita voĉo, “Mi povas subteni ĝin, certe—sed mia tutaranĉotieĉiprezisjemalpliolmiliono.”

“Nu, ĝin vi aŭ deziras aŭ ne deziras,” dirisMejl. “Mi vin informu primiajreguloj,postevipovosordigiladezirojnproprajn.”

“Kiajnregulojn?”demandisUlvardinsiste,liavizaĝoruĝiĝanta.

“Ili simplas kaj ilia sola celo estas bonteni privatecon por ni ambaŭ.Unue,devigaskevirestuĉelalandoviapropra.Malpermesitajestasajnajekskursoj tienkaj reen surmiapropraĵo.Due, estasmalpermesitevicluigi.Trie, neniuj loĝantojkrom vi mem, via familio kaj viaj servistoj. Mi maldeziras ke ekfondiĝu ajnajartistaj kolonioj, nek okazu malorda laŭta festa etoso. Nature vi rajtas elportigastojn,sedilidevaslimigisinrestiĉevialandosamekielvimem.”

Li rigardis flanke la malĝojetan vizaĝon de Ulvard. “Mi ne celas troanstriktecon,LamstroUlvard.Bonajbarilojkreasbononinternajbaroj,kajestusplibone ke ni interkompreniĝu nun ol poste estu necesaj vortoj malĝentilaj kajeksluigoinstigitaperlum-pafilo.”

“Lasuminvidilafotografaĵojnrefoje,”dirisUlvard.“MontrualmiokcidentanGaeon.”

Lirigardis,profundesuspiris.“Nusufiĉe.Mikonsentas.”

Lakonstruistaroestisforirinta.UlvardestissolasurokcidentaGaeo.Limarŝisĉirkaŭ la nova biendomo, prenante profundajn enspirojn de pura kvieta aero,eksciiĝantaprolaabsolutaizolecokajprivateco.Labiendomokostistrekare,sedkiomdaaliajhomojĉeTeroposedis—nurluis, fakte—ionajnkompareblanje tioĉi?

Lielmarŝissur la terasonantaŭan, rigardis fiere transkilometroj—aŭtentikajnesimilizitajkilometroj—dapejzaĝo.Porsiahejmloko,liestiselektintaplataĵonenlamontpiedodelaMontaroUlvarda(ĉartiellirenomislaMontaronViola-Birdan).Ĉelaantaŭoetendiĝisorapreriosurŝprucitadeblu-verdajarboj;malantaŭeleviĝisaltagrizaklifo.

Rivereto rapidis malsupren laŭ fendo en la roko, saltanta, ŝprucanta,malvarmetigantalaaeron,finfinefluantaenbelanklaranbasenonapudkioUlvardestiskonstruintakabanetonel ruĝa,verdakajbrunaplastoj.Ĉe laklifaj bazokajfendojkreskisarojdaspikajbluajkaktoj,luksevivecajverdajarbustojkovritajderuĝaj trumpeto-floroj, kaj dik-folia blanka planto tenanta stangon dise kovrita dearetojdeblankajvezikoj.

Soleco! Vera soleco! Sen martelado fabrikeja, sen muĝo de trafiko sesdekcentimetrojnproksimaalpropra lito.Kununubrakoetendita, la aliapremanta labruston,Ulvarddancismajestan ĵigon de triumfo sur la teraso. Se li kapablus, lieblerad-ruliĝus.Kiamulohavasplenanprivatecon,absoluteneniomalpermesiĝas!

Ulvard faris finan ĉirkaŭiron tien kaj reen laŭ la teraso, faris finan aprezanrigardonallahorizonto.Lasunomalsupreniradistraarojdefajro-randajnuboj.Tieestis mirinda profundo de koloro, tinta brileco kion egalis nur la plej altkvalitajiluzio-paneloj!

Lienirislabiendomon,elektisionellanutraĵo-ŝranko.Postnerapidamanĝo,li reiris al la vivoĉambro. Li staris pensante dum momento, poste eliris sur laterason,paŝadistienkajreen.Bonege!Lanoktoestisplenadesteloj,pendantajkunaspektodenefokusajblankajlampoj,preskaŭtielkielliĉiamilinimagis.

Postdekminutojdestel-admirado,lireirisenlabiendomon.Kionfarinun?Lidecidisspekti lamur-ekranon,kunĝiadiversecoderegistritaj teatraĵoj.Komfortesidanta,Ulvardspektisprezentaĵondefreŝdatamuzikakomedio.

Veralukso,lidirisalsi.Domaĝe,kelinepovisinvitisiajnamikojnĉitienporpasigi la vesperon. Malfortune ne eblis, konsiderante la malkonvenan tempo-daŭrondevojaĝointerlaplanedoMejlakajTero.Tamen—nurtritagojatendendasĝis la alveno de lia unua gasto. Ŝi estisElf Intri, virino kiu estis pli ol amika alUlvard ĉeTero. Je la alvenodeElf,Ulvard estos propronanta ideonkiun li estis

pripensantadumkelkajmonatoj—jaekdetiamkiamliunueeksciisprilaplanedoMejla.

ElfIntrialvenisfrueenlaposttagmezo,malsuprenirantaalplanedoMejlaenkapsulo deŝarĝita de la semajna kurierŝipo de firmao Foraj Ringoj. Virino denormalebonadispozicio,ŝirenkontisUlvardonenemociastatoboleindigna.“Kiuprecizeestas tiubestulo loĝanta je la fora flankode laplanedo?Mikredis,keviestushavantaplenanprivateconĉitie!”

“TiuestasnurMejl,neniugrava,”dirisUlvardevite.“Kiomalĝustas?”

“La stultulo sur la kurierŝipo regis malĝuste la koordinatojn kaj la kapsulosurplanediĝis ĉe strando.Mi atentiĝis, ke estis domokaj poste vidis nudanvironŝnuro-saltantan malantaŭ eta arbustaro. Mi aliris tien kaj diris ‘Bu!’ Kiajnblasfemojnliparolis!”Ŝineisperkapo.“Minekomprenastion,kialvipermesastiantedulonrestisurviaplanedo.”

Lazumilodelakomunikadaekranosonis.“JenMejlnun,”dirisUlvard.“Viatendutieĉi.Miinstruosalliprikielalparolimiajngastojn!”

Postnelongelirevenisal lateraso.Elfalproksimiĝislin,kisisal li lanazon.“Ulĉjo,vipalasprokolerego!Miesperaskevineperdisviantoleremon.”

“Ne,” diris Ulvard. “Ni nur—nu, ni havis interkonsenton. Sekvu min, niĉirkaŭrigardoslabienon.”

LikondukisElf-onĉirkaŭdomeallamalantaŭo,montrantelanaĝ-basenon,laakvofalon,laamasonderokosupre.“Vinepovasviditianefikonsurajnailuzio-panelo!Tioestasaŭtentikaroko!”

“Bele,Ulĉjo.Trebone.Lakoloroeblepovusesti iometeplimalhela,tamen.Rokoneaspektastiel.”

“Ne?”Ulvardinspektislaklifonplikritike.“Nu,tionĝustiginenielmipovas.Kion,do,prilaprivateco?”

“Bonege!Estastielkviete,preskaŭmalnature!”

“Malnature?”Ulvardĉirkaŭrigardislapejzaĝon.“Tionminerimarkis.”

“Vineestassensitivajetiajĉiaĵoj,Ulĉjo.Tamen,ĝiankoraŭagrablas,seonipovastoleri,ketiumalagrablaestuloMejltiomproksimas.”

“Proksimas?” protestis Ulvard. “Li situas ĉe la plej fora flanko de lakontinento!”

“Prave,”dirisElf.“Ĉioestasrelativa,misupozas.Kiomlongeviplanasrestienĉiforaloko?”

“Tiodependas.Kunvenuinternen.Mivolasparolikunvi.”

Li sidigis ŝin en komforta seĝo, portis al ŝi globeton de Gluko-FrukoidaNektaro.Porlimem,limiksisalkoholon,akvon,kelkajngutojndeAntikvajEsterojdeHejgo.

“Elf,kiesituasvienlalistoreprodukto-rajta?”

Ŝilevissiajnfajnajnbrovojn,neiskape.“Tiomprofundesube,kemiperdislakalkulon.Subedekvindekaŭsesdekmiliardoj.”

“Misubasjetrideksepmiliardoj.Jenlakialoprokiumiaĉetistiunĉilokon.Atenda listo,pfui!Neniu haltigas la bredadon deBruhamUlvard sur planedo liapropra!”

Elfkunpremislalipojn,kapneismoroze.“Tionesukcesos,Ulĉjo.”

“Kajkialne?”

“Vimalrajtosporti lainfanojnreenalTero.Lalistopelos,keilidevigerestifor.”

“Prave,sedpensuprivivadoĉitie,ĉirkaŭitadeinfanoj.Tiommultedainfanojkiom vi iam ajn povis deziri. Kaj tutan privatecon pluse! Kion plusan povus vipeti?”

Elfsuspiris.“Vifabrikasbelaniluzianpanelon,Ulĉjo.Sedmipensasnee.Miŝategaslaprivateconkajizolecon—sedmiatendistrovi,keestusplidahomojinter

kiujmipovusentiprivatecon.”

LapaketŝipodekurierservoForajRingojrevenisproksimekvartagojnposte.ElfkisisUlvardonadiaŭe.“Estassimpleluksegeĉitie,Ulĉjo.Lasolecoestastiomsuperba, ke ĝi min anser-haŭtigas. Mi ĝuis bonegan viziton.” Ŝi grimpis en lakapsulon.“ĜisiamarevidoĉeTero.”

“Atendumomenton,” dirisUlvard subite. “Mi volas ke vi enpoŝtigu unu/duleterojnpormi.”

“Hastu.Mihavasnurdudekminutojn.”

Ulvardrevenispostdekminutoj.“Invitojn,”lidirisalŝispiregante.“Amikoj.”

“Ĝuste.”Ŝikisisliannazon.“Adiaŭ,Ulĉjo.”Ŝifrapefermislakluz-pordon;lakapsulorapidisfor,leviĝantakirleporatingilakurier-ŝipon.

Lanovajgastojalvenistrisemajnojnposte:FrobiŝerVorbek,LiornetaStobart,HarisokajHajlaKabe,TeĉjokajRavleakajIŭĝineaSiho,JuvenalAkvisterkajliafiloRunĉjo.

Ulvard,brun-haŭtaprolongajtagojdaripozadoenlasuno,renkontisilinkungranda entuziasmo. “Bonvenon almia eta retretejo!Estas bonege vidi vin ĉiujn!Frobiŝer, vi ros-vanga fripono! Kaj Iŭĝinea! Ankoraŭ eĉ pli bela! Estu zorga,Ravlea—mi rigardas ŝin favore! Sed Runĉjo ĉeestas, do sopiroj miaj vanas!Liorneta,miaparteĝojaskevipovisveni!KajTeĉjo!Bonegasvinvidi,longatempafavulo!Komprenu,keĉioĉirezultisprovi!Hariso,Hajla,Juvenal—venu,venu!Nihavudrinkon,drinkon,drinkon!”

Kurante de unu al alia, frapetante brakojn, irigante la malrapide movantanFrobiŝer-onVorbek-on,likondukissiajngastojnsuprenlaŭladeklivoallateraso.Tie ili turniĝis por spekti la panoramon. Ulvard aŭskultis iliajn rimarkojn, lipojkunpremitajkontraŭridetomemgratula.

“Mirende!”

“Bonege!”

“Absoluteaŭtentika!”

“Laĉielotroforas,ĝitimigasmin!”

“Lasunlumotielpuras!”

“Laaŭtentikaĵoĉiamplejbonas,ĉune?”

Runĉjodirisiomsopire,“Mikrediskevisituisĉestrando,LamstroUlvard.”

“Strando?Tiuĉiregionoestasmont-pejzaĝa,Runĉjo.Ĝiestaslandodelarĝajmalfermajspacoj.Rigardutranstiuebenejo!”

Liorneta Stobart frapetis al Runĉjo la ŝultron. “Ne ĉiu planedo havasstrandojn,Runĉjo.Lasekretodefeliĉoestasrestikontentapritiokiononihavas.”

Ulvardridisgaje.“Ho,mihavasstrandojn,ne timupri tio!Troviĝasbonegastrando—”, li ridis, “—okcent kilometrojn okcidente.Ĉiun paŝon kion vi farustiudirekteestussurlabienoUlvarda!”

“Ĉuvipermesasnin iri?”demandis Iŭĝineaekscitite.“Ĉuni rajtas,LamstroUlvard?”

“Certe ni rajtas! Tiu budo situanta sube de la deklivo estas por laFlugkompanioUlvarda.Niflugosallastrando,naĝosenlaOceanoUlvarda!Sedĉimomente, trinkaĵojn!Post toleri lakunpremonde tiukapsulo,viajgorĝojdevassekikielpapero!!”

“Neestistroekunprema,”dirisRavleaSiho.“Enedetioestisnurnaŭodani.”Ŝirigardiskritikesuprenallaklifo.“Setioestusiluzio-panelo,mikonsiderusĝingroteska.”

“MiakaraRavlea!”kriisUlvard.“Ĝiestasimpresa!Grandioza!”

“Ĝuste tiel,” konsentis Frobiŝer Vorbek, alta dura viro, blank-harara, ruĝ-vanga,kunbluabenemarigardo.“Kajnun,Bruham,ĉuniĝuutiujndrinkaĵojn?”

“Kompreneble! Teĉjo, vin mi konis ja longe. Ĉu vi mastrumu la drinkejankontoron? Jen la alkoholo, jen estas akvo, tie ĉi troviĝas la esteroj. Nu, vi du

gejunuloj,”Ulvardvokis alRunĉjo kaj Iŭĝinea. “Ĉuvi deziras bonemalvarman,senalkoholantrinkaĵon?”

“Kiajspecojhaveblas?”demandisRunĉjo.

“Ĉiaj tipoj, ĉiuj gustoj. Jen la Retretejo Ulvarda! Ĉe ni haveblasmetilamilglutamino*,cikloprodakterolfosfato,metatiobromino-4-glicocitrozo…”

RunĉjokajIŭĝineaeldirislapreferitaĵojn;Ulvardelprenislaglobetojn,postehastisaranĝi tablojnkajseĝojnpor laplen-kreskuloj.Postnelongeĉiujkomfortismalstreĉe.

IŭĝineaflustrisalRavlea,kiuridetiskajkapjesisindulge.“LamstroUlvard,ĉuvirememoraslabelankverko-folionkiunvidonisalIŭĝinea?”

“Kompreneblemirememoras.”

“Ĝiankoraŭ tiel freŝaskajverdaskielantaŭe.Mivolasdemandi,ĉuIŭĝinearajtaspreniunu/dufoliojndekelkajelĉitiujaliajarboj?”

“MiakaraRavlea!”Ulvardmuĝeridegis.“Ŝirajtashavitutanarbon!”

“Hopatrino!Ĉu—”

“Iŭĝinea,neestuabsurde!”ekisTeĉjo.“Kielniportuĝinhejmen?Kienimetulagrandegaĵon?Ĉuenlanecesejo?”

Ravlea diris, “Vi kaj Runĉjo trovu kelkajn bonajn foliojn, sed ne vagu tromalproksimen.”

“Ne, patrino.” Ŝi gestis invite al Runĉjo. “Venu kune, stultulo. Alportukorbon.”

Ĉiuj aliaj el la grupo rigardadis transen al la ebenejo. “Bela vidkampo,Ulvard,”dirisFrobiŝerVorbek.“Kiomforeetendiĝasviabieno?”

“Okcent kilometrojn okcidente ĝis la oceano,mil kilometrojn oriente ĝis lamontoj,milsepcentkilometrojnnordekajkvarcentkilometrojnsude.”

Vorbekneisperkapgestosolemne.“Sufiĉebona.Domaĝekevinepovisakirilatutanplanedon.Tielvipovushaviveranprivatecon!”

“Mi provis, kompreneble,” dirisUlvard. “La proprietulo rifuzis konsideri laideon.”

“Kiadomaĝo.”

Ulvard elprenismapon. “Tamen, kiel vi vidas,mi havas bonegan vulkanon,kelkondabonegajriveroj,montaron,kajjensubeĉeladeltodelaRiveroCinamotroviĝasabsolutemiasmamarĉo.”

Ravlea indikis surmape la oceanon. “Nu, ĝi nomiĝas Oceano Soleca! MikrediskeĝianomoestisOceanoUlvarda.”

Ulvard ridis malkomforte. “Nur estas parola figuro—alidiraĵo. Miaj rajtojetendiĝasfordestrandoĝisdudekkilometroj.Pliolsufiĉepornaĝi.”

“Alvilamarojneestasliberaj,ho,LamstroUlvard?”ridisHarisoKabe.

“Neprecize,”konfesisUlvard.

“Domaĝe,”dirisFrobiŝerVorbek.

HajlaKabe indikis lokonsur lamapo.“Rigardu tiunĉibonegajnmontarojn!LaMajestajMontoj!Kaj transe tienĉi—laĜardenojElisiaj!Miŝategusvidi ilin,LamstroUlvard.”

Ulvardkapneisembarasita.“Neeblas,domaĝe.Ilinesituasenmiabieno.Eĉmimemneilinvidis.”

Liajgastojalrigardislinŝokitaj.“Sedcerte—”

“Mia kontrakto kunLamstroMejl tiel firmas kiel io atomeveldita,” Ulvardeksplikis. “Li devige restu ĉe sia bieno,mi devige restu ĉemia. Ĉimaniere, niajprivatecojambaŭsekuras.”

“Atentu,”HajlaKabediris flankealRavlea.“LaNeimageblajKavernoj!Ĉunealvisovaĝeagacaslamalkapablovidiilin?”

Akvister diris haste, “Estas plezure sidi ĉi tie kaj nur spiri tiun ĉi miriganfreŝanaeron.Estasnekbruo,nekhomamasoj,nekokupegoaŭhasteco…”

La festuloj drinkis kaj babilis kaj ripozis en la sunlumo ĝis malfruaposttagmezo. Petante alRavlea Siho kajHajlaKabe ke ili helpu,Ulvard ordigissimplan manĝaĵaron el gisto-buletoj, sinteze traktata proteino, dikaj tranĉaĵoj dekrispaalgo.

“Nekbestaviando,nekkuiritajvegetaĵoj?”demandisVorbekscivole.

“Mi prov-gustis ambaŭ la unuan tagon,” diris Ulvard. “Naŭzige. Tutansemajnonmipostemalsanis.”

Postvespermanĝi,lagastojspektiskomikanmelodramonsurmur-ekrano.PosttioUlvardkondukis ilinal iliajapartajkub-ĉambretoj.Kajpostkelkajminutojdaŝercababiladokajintervokado,labiendomokvietiĝis.

Lapostantagon,Ulvardordonis,kelagastojsurmetunaĝvestojn.“Niirosalla strando, ni petolos kaj kapriolos en la onda ŝaŭmo de la Oceano SolecaUlvardo!”

Lagastojfeliĉeensaltislaflugĉaron.Ulvardkalkuliskapojn.“Ĉiujĉeestas!Niiru!”

Ili leviĝis, flugis okcidenten, je la komencomalalte trans la ebenejo, postealtiĝante en la ĉielo, por havi panoraman vidkampon de laRoko-KastelajMont-krutaĵoj.

“Laplejaltasupro—jennorde—altasjepreskaŭtrimilmetroj.Viduprikielĝisuprenŝutas,imaguprikiommulteĝiamasas!Solidaroko!Nu,Runĉjo,ĉuviŝatuske tiosurfalupiedfingronvian?Iommalbone,ĉu?Postmomento,nividosklifonkiualtasjetricentmetrojrektevertikale.Nu—jen!Ĉunerimarkinde?”

“Jaimprese,”konsentisTeĉjo.

“SedkiompliajdevasestitiujMajestajMontoj!”dirisHarisoKabekunsekarido.

“Kiomaltastiujaliaj,LamstroUlvard?”scivolisLiornetaStobart.

“Kio?Kiuj?”

“LaMajestajMontoj.”

“Mineprecizecertas.Jenaŭmilaŭdekdumilmetroj,misupozas.”

“Kiamirinda vidaĵo ili devas esti!” diris FrobiŝerVorbek. “Apud ili, tiuj ĉiprobableaspektuskielnurajpiedmontetoj.”

“Ĉitiujankaŭbelas,”HajlaKabeinjektediriskunhasto.

“Ho,nature,”dirisFrobiŝerVorbek.“Jabonegavidaĵo!Viestasbonŝancaviro,Bruham!”

PostmomentoUlvardridis,stirislaflugĉaronokcidenten.IliflugistransondeebenaarbarokajpostnelongelaOceanoSolecabrilisdemalproksime.Ulvardstirismalsupren,grundigislaflugĉaronsurstrando,kajlagastaroelsaltis.

Latagovarmetis,lasunovarmis.Freŝaventobloviĝisdelaoceano.Lasurforompiĝissurlasablonkunmuĝantajŝpruc-nuboj.

La gastaro staradis apreze rigardante la scenon. Ulvard montre svingis labrakojn.“Nu,kiuunuos?Neatenduinviton!Latutaoceanoapartenasalnimem!”

Ravleadiris,“Ĝitiomfortas!Vidution,kielmartelelaakvofal-frapas!”

Liorneta Stobart turniĝis for kun kapnea gesto. “Iluzio-panela surfo ĉiamŝajnastremilda.Tiuĉipovusoninprenisuprenkajtrudiskuegon!”

“Mineatendisionajntiomperfortan,”HarisoKabeagnoskis.

RavleavokisalIŭĝinea.“Virestusekurefor,FraŭlinjoKatido.Mimalvolaskevifortiriĝuenlamaron.Vitrovus,keĝiestasjaOceanoSoleca!”

Runĉjo alproksimiĝis al la akvo, vadis timete en retroirantan ebenaĵon elŝaŭmo.Ŝaŭm-supraondegopeze surfalis cele al li kaj li dancishaste retroenporreatingilastrandon.

“Laakvomalvarmas,”liinformis.

Ulvardpozissin.“Nu,miprovos!Mimontrosalviprikielfari!”Lisaltkurisantaŭen,hezitismomenton,postesinĵetisenlaalvenantanfacondegrandablankaŝaŭm-supraondego.

Lagastarosurlastrandorigardisobserve.

“Kieliestas?”demandisHajlaKabe.

Iŭĝineafingreindikis.“Mividispartondeliiommalproksime,tie.Kruron,aŭbrakon.”

“Jenliestas!”kriisTeĉjo.“Huf!Ankoraŭplualinkaptis.Misupozaskeonikonsiderustionsporta…”

Ulvardŝancelestariĝis,fal-iradistralaretretantaŝaŭmaĵoallastrando.“Ha!Bonege!Vivige!Teĉjo!Hariso!Juvenal!Iruprovi!”

Harisogestisneeperkapo.“Minepensas,kemifaruhodiaŭ,Bruham.”

“Ankaŭmiebleprovos jeposta fojo,”dirisJuvenalAkvister.“Eble tiam,neestostiomperforte.”

“Sed ne lasu ke nia deteno haltigu vin!” persvadis Teĉjo. “Vi naĝadu tiomlongekiomvivolas.Niatendosvinĉitie.”

“Ho,miĝuissufiĉeporlanuntempo,”dirisUlvard.“Pardonudummiŝanĝoslavestojn.”

KiamUlvardrevenis,litrovislagastojnjamsidantajenlaflugĉaro.“Surprize!Ĉiujvolasjamhejmeniri?”

“Estas varme en la suno,” eksplikis Liorneta, “kaj ni pensis, ke ni ĝuus lapejzaĝonplimulteĉeĉiinterno.”

“Elrigardanta tra vitro, preskaŭ similas esti vidanta iluzian panelon,” dirisIŭĝinea.

“Hm, mi komprenas. Nu, eble vi pretas viziti aliajn partojn de la BienegoUlvarda?”

La propono aprobiĝis;Ulvard ekŝoforis la flugĉaron ĉielen. “Ni povas fluginorden super la pin-arbaroj, suden super Monto Kajrasko, kiu malbonŝance neerupciasĉimomente.”

“Kien ajn vi volas, Lamstro Ulvard,” diris Frobiŝer Vorbek. “Sendube ĉiobelas.”

Ulvardkonsideris ladiversajn logaĵojndesia luaĵo.“Nu,unueal laCinamaMarĉo.”

Du horojn ili flugis, super la marĉo, trans la fumanta kratero de MontoKajrasko,orientenal lakomencejode laMalhelajMontoj, laŭ laRiveroKaliopoĝis ĝia fonto ĉe Ore-Folia Lago. Ulvard montris notindajn vidaĵojn, interesajnaspektojn.Malantaŭli,lamurmurojdeadmiromalpliiĝadiskajfineĉesis.

“Ĉu sufiĉe?” Ulvard vokis malantaŭen gaje. “Ne eblas vidi duonon dekontinentoenunutago!Ĉunikonservuiompormorgaŭ?”

Estissilentedummomento.PosteLiornetaStobartdiris,“LamstroUlvard,nijamortasproscivoloekvidilaMajestajnMontojn.Miscivolas—ĉuvinesupozas,kenipovusekiriporrapidavideto?MicertaskeLamstroMejlnevereagaciĝus.”

Ulvard kapgestis nee kun rideto iom strikta. “Li devigis kemi konsentu alregularotredefinitiva.Mijamunufojespertisdisputonkunli.”

“Kielajnlipovuseltrovi?”demandisJuvenalAkvister.

“Probablelineeltrovus,”dirisUlvard,“tamen—”

“Damne domaĝas, ke vin li elŝlosas en tiu ĉi seninteresa eta duoninsulo!”FrobiŝerVorbekdirisindigne.

“Bonvolu,LamstroUlvard,”Iŭĝineapersvad-voĉesub-petis.

“Ho,semidevas,”Ulvarddirissengarde.

Li stiris la flugĉaron orienten. La Malhelaj Montoj pasis sube. La gastarorigardegisellafenestroj,eksklamantajprilamirigaĵojdemalpermesitapejzaĝo.

“KiommalproksimajestaslaMajestajMontoj?”demandisTeĉjo.

“Nemulte.Milsescentkilometrojnplu.”

“Kialviflugaspreskaŭsurgrunde?”demandisFrobiŝerVorbek.“Suprenenlaĉielo!Nividulapejzaĝon!”

Ulvardhezitis.ProbableMejldormis.Kaj, laŭplenaanalizo,liverenerajtismalpermesisenpekanetan—

“LamstroUlvard,”vokisRunĉjo,“iuflugĉarotujmalantaŭasnin.”

Laflugĉaroproksimiĝisjeflanko.LabluajokulojdeMejlrenkontistiujndeUlvardtranslainterspaco.LigestiskeUlvardsurgrundiĝu.

Ulvard kunpremis la lipojn, stiris la flugĉaron malsupren. De malantaŭeaŭdiĝismurmurojndekompatokajofendiĝo.

Sube estis malhela pin-arbaro; Ulvard surgrundiĝis en bela eta maldensejo.Mejlsamfarisapude,elsaltisporstari,signalisalUlvard.Laduvirojforpaŝadisjeunuflanko.Lagastojmurmuriskunekajneadisperkapoj.

Ulvard postnelonge revenis al la flugĉaro. “Ĉiuj bonvolu reeniri,” li diriskrispe.

Ili leviĝis en la ĉielon kaj flugis okcidenten. “Por kion diri venis tiu ulo?”demandisVorbek.

Ulvard mordetis la lipojn. “Ne tre multe. Li volis informiĝi pri tio, ĉu miperdis la vojon.Midiris al li pri unu/du aferoj.Ni atingis interkonsenton…”Liavoĉomalfortiĝis,posterelaŭtiĝisensubitabonhumoro.“Nihavufestonhejmeĉelabiendomo.ProkionikoncerniĝupriMejlkajliajaĉajmontegoj?”

“Jenlaplejĝustasinteno,Bruham!”kriisFrobiŝerVorbek.

AmbaŭTeĉjokajUlvardkunemastrumisladrinko-kontorondumlavespero.Aŭ unu aŭ la alia enmiksis iom pli da alkoholo kaj iommalpli da esteroj en ladrinkojnol rekomendiĝas laŭkutimapraktiko.Rezulte, la festo fariĝispliol iomlaŭtakajgaja.UlvarddamnislatrudajnkondutojndeMejl;Vorbekesplorissesmiljarojn de la leĝaro komuna kiel argumento por pruvi keMejl estas superregematirano; la virinoj kaŝridis; Iŭĝinea kajRunĉjo rigardadis cinike, iomposte foririspritraktiaferojnproprajn.

Jelamateno,lagrupodormismalfrue.Ulvardfinfineŝancel-iriseksterensurlaterason,alkielaaliajunuopeelirisporkuniĝikunli.RunĉjokajIŭĝineamankis.

“Junajgefriponetoj,”ĝemeplendisVorbek.“Seiliestasperditaj,ilidevastrovilareiranvojonpersimem.Jeserĉ-teamomineaniĝos.”

Jelatagmezahoro,RunĉjokajIŭĝinearevenisenlaflugĉarodeUlvard.

“Prolaĉielo!”kriegisRavlea.“Iŭĝinea,ekvenuĉitiennun-momente!Kieviestis?”

JuvenalAkvisterinspektisRunĉjonsevere.“Ĉuviperdislamenson,prenintelaflugĉarondeUlvardsenpetilianpermeson?”

“Mipetis linhieraŭ-nokte,”Runĉjodeklaris indigne.“Li jesis,dirante,keniprenu ion ajn krom la vulkanon ĉar tie li dormas kiam estas malvarme, nek lamarĉonĉartieliforĵetaslaelĉerpitajnujojn.”

“Preterĉio,”dirisJuvenalenvoĉomalŝata,“necesaskeviplimultesaĝu.Kienviestasirinta?”

Runĉjo nervoze moviĝetadis. Iŭĝinea diris, “Nu, ni iris suden dum iomatempo,poste turniskaj irisorienten—mikredas,keestis laoriento.Nikredis,keperflugimalalte,LamstroMejlninnevidus.Do,niflugismalalte, tra lamontoj,kajpostnelongeniatingisoceanon.Ni iradis laŭ lastrandokaj trovisdomon.Nisurgrundiĝisporeltrovikiuloĝastie,sedneniuĉeestis.”

Ulvardentenisĝemon.

“Prokioonivolushavikaĝegondebirdoj?”demandisRunĉjo.

“Birdoj?Kiujbirdoj?Kie?”

“Ĉe la domo. Estis kaĝego kunmulte da grandaj birdoj, sed iel ili liberiĝisdumniilinnurrigardiskajĉiujforflugis.”

“Ĉiuokaze,” Iŭĝineapludiris rapide,“nidecidiskeestis ladomodeLamstroMejl,doniskribisnoton,dirantepritiokionĉiujpensasprilikajpinglefiksisĝinallapordo.”

Ulvardfrotissianfrunton.“Ĉunurtioentute?”

“Nu,preskaŭentute.” Iŭĝineafariĝis timeta.ŜiekrigardisRunĉjonkaj iliduambaŭsubridisnervoze.

“Estasioplu?”kriegisUlvard.“Kio,prolaĉielo?”

“Nenio tre multe,” diris Iŭĝinea, sekvante fendon en la terasa planko perpiedfingro.“Nimetiskaŝ-kaptilaĵonsupreĉeliapordo—nursitelondaakvo.Posttionihejmenvenis.”

Laekranazumiloeksonis internede labiendomo.ĈiuekrigardisUlvard-on.Ulvardellasisprofundansuspiron,malrapidestariĝis,enirisladomon.

Tiun saman posttagmezon, estis atendite, ke la kurierŝipo de Foraj Ringojpreterpasulahalto-punkton.FrobiŝerVorbeksubitesentisakrajnmaltrankvilecojnde la konscienco pro esti neglektinta sian komercon dum li forspezis horojn enmalviglaĝuado.

“Ho, longtempa amiko mia!” eksklamaciis Ulvard. “Malstreĉado bonas aloni!”

Prave, konsentis FrobiŝerVorbek, se oni povas fari sin senzorga dum frontiriskondefiaskorezultedelamalzorgemodesubuloj.Malgraŭtiokelipriplorislaneceson, spite al propra inklino resti ĉi tie nenionfarante dum semajnoj, li sentisdevonforiri—kajneeĉminutonplimalfrueolĉiposttagmeze.

Aliajellagastarosamerememorisgravajnaferojnkiujnilidevisprizorgi,kaj

tiujrestantajsentistiondomaĝe,kelakapsulosupreniruduonemalplenakajankaŭdecidishejmeniri.

ArgumentojfaredeUlvardfrontisdurajnmurojnelobstineco.Iommalĝoje,likunirisĝislakapsuloporadiaŭilagastojn.Dumiliengrimpistralakluzo,ilidirissiajnadiaŭajndankojn:

“Bruham,estisabsolutemirinde!”

“Vi ne povas imagi tion, kiom multe ni estis ĝuantaj tiun ĉi ekskurson,LamstroUlvard!”

“Laaeron,laspacon,laprivatecon—mineniamilinforgesos!”

“Estislapleje,pordirimalpleje.”

La kluzpordo fermiĝis frapsone en sia ingo. Ulvard paŝis malantaŭen,mangesteadiaŭantekunhezitemo.

Teĉjo Siho etendis por premi la butonon Aktivigi. Ulvard eksaltis antaŭen,alfrapadislapordon.

“Atendu!”li laŭteekkriis.“Ankaŭmihavasaferojnpritraktindajn!Mivenoskune!”

“Envenu,envenu,”dirisUlvardentuziasme,malfermantelapordonaltriopoelsiaamikaro:KobelkajliaedzinoHeŭliaSansom,kajlajuna,belanevinodeKobel,Landina.“Miĝojasvinvidi!”

“Kajnifeliĉasproveni!Niaŭdismultepriviamirindaranĉo,ninervozisĝisemoeksaltilatutantagon!”

“Ho,nedece!Ĝinemirindastiomege!”

“Nealvi,eble—viloĝasĉitie!”

Ulvardridetis.“Nu,midevasdirikemiloĝasĉitiekajankoraŭĝinŝatas.Ĉu

vivolasmanĝilunĉon,aŭeblevipreferusĉirkaŭ-marŝadidumkelkajminutoj?Miĵusfinisfarikelkajnŝanĝojn,sedmifeliĉasraportikeĉioestasenordo.”

“Ĉunirajtastujĝinspekti?”

“Kompreneble.Venuĉitien.Stariĝustetielĉi.Nu—ĉuvipretas?”

“Prete.”

Ulvardglitigislamuronekeflanken.

“Uuu!”enspirisLandina.“Ĉunebelege!”

“Laspaco,lasentodemalpleneco!”

“Vidu,arbo!Kiabonegasimilizaĵo!”

“Tioestasneniasimilizaĵo,”dirisUlvard.“Tioestasaŭtentikaarbo!”

“LamstroUlvard,ĉuvidiraslaveron?”

“Micerteveras.Mineniammensogasalbelajunavirino.Venusekve,jentiuĉivoje.”

“LamstroUlvard,tiuklifoestastielkonvinka,ĝitimigasmin.”

Ulvardridetis.“Ĝiestasbonafaraĵo.”Lisignalishalton.“Nun—turniĝu.”

La grupo turniĝis. Ili elrigardis trans granda ora ebenaĵo, surŝprucita dearbaretoj de blu-verdaj arboj. Rustika biendomo regis la vidkampon, la pordoestantalaenirejoporlavivo-ĉambrodeUlvard.

La grupo staris en silenta admirado. Poste Heŭlia suspiris. “Spaco. Puraspaco.”

“Miĵuruskemiestusvidantakilometrojn,”dirisKobel.

Ulvardridetis,iomsopire.“Mifeliĉaskeviŝatasmianetanretretejon.Nu,ĉutempoĝustasporkenilunĉu?Aŭtentikaalgo!”

Vortaro

alg/o1 Anodealgoj.~ojMultformagrupodeklorofilhavaj,senarkegoniaj,unu-kajmulta-ĉelajtalofitoj,plejpartevivantajenakvo.

are/o1Partodelatersurfaco,konsiderataelapartavividpunkto.☞tereno,kampo.2ⓉSurfacaamplekso.

bandit/oRabistosurvojoaŭstrato,apartenantaordinarealbando.☞gangstero,murdisto.

bekr/oVazoporlikvajĥemiaĵoj,kunlarĝaventro,malgrandaverŝlipo,senajnatenilokajplejoftehavantamezurgradojnlaŭunuflanko.

cinam/oLaaromatrunkoŝelodecinamujo,uzataenformomuelitakielspicaĵo.~ujo Ĉiuarboaŭtrunkarbustoellagenrocinamomokajkunŝeloutiligeblakiel

cinamo.☞cinamomo,kamforarbo.cinamomo Genro(Cinnamomumellaŭracoj)dedaŭrafoliajarbojkajtrunkarbustojkunfoliojĝeneralehavantaj3—5paralelajnĉefripojn,kunmalgrandajflorojenakselajpaniklojkajkunfruktoj(beroj)unuopeportatajdekarnakupulo.

cinik/a1Apartenantaalantikvasektodefilozofoj,kiujafektemalŝatislakomfortonkajsociajndecregulojn.2Senhontemaldeca;senhontega;montrantaindiferenteconkajmalŝatonporĉianoblaĵo.

delt/o1Lakvaragrafemodelagrekaalfabeto(Δ,δ).2 Triangulainsularo,formitadedisbranĉiĝoderiveroĉeĝiaenfluoenlamaron.

digest/i(tr)⚥Elprenilanutrondemanĝaĵointernedevivantakorpo.

diurn/oTag-noktoensciencajdokumentoj.

ekskurs/oLongaplezuraaŭesplorapromenado.

ekskvizit/aTremalfaciletroveblaprohaviegepurajnaltkvalitojn.

ester/oⓀKemiakombinaĵo(oftebonodora),konsistantaelacidoorganikaaŭneorganika.

gemut/aHejmeca,agrabletosa.

gir/i(ntr)Rondireturniĝi.

gist/oUnuĉelafungo(precipelabierasakaromiceto),kiuestigaslaalkoholanfermentadondesukerajsolvaĵoj(i.a.mosto)kajŝveligaspaston.

gru/o♉Genro(Grus)demigrantajbirdojellaordodegruformaj,kunlongaj,maldikajkrurojkkajkolo,kunlonga,pintabekokajkunmallongapostapiedfingro.☞ardeo.

haring/o♉Laordinaraspeciodeklupeo(Clupeaharengus),marfiŝovastemigranta,kiuestasĉiujaregrandamasekaptata,precipelaŭlongedelanorvegajkajbritajbordoj.☞alozo,anĉovo,engraŭlo,klupeo,pilĉardo,sardelo,sardino,sproto.

hortikultur/oLametiokultiviaŭforciplantojn,precipeĝardenajn;ĝardenkulturoenplejvastasenco.☞agrikulturo.

idiomauzoEnnordaamerikooninomasdank-leteronpano-kaj-buteran.Sekve,

entiuforafuturo,lasintezaĵojkomprenebleanstataŭasankaŭenordinaraparolo.

ĵig/o Vivaangladanco,kajmuzikpecoportiu.

kaban/oTresimpladometo,konstruitaelkrudaj,neĉiamfortikajmaterialoj,kajuzatakielprovizoraaŭkonstantaloĝejo

kapriol/iKaprica,petolasaltoenkapramaniero.

kapuĉ/oKapvesto,alkudritaaŭalfiksitaalmantelo.

kluz/o1Mallarĝapartodekanaloaŭrivero,kiesekstremojestasprovizitajperpordoj,kajkiunoniuzas,porleviaŭmalleviŝipon,barĝonkcinterdukanal-aŭriver-partoj,enkiujlaakvoniveloneestaslasama.2Samfunkciapordointerlokojdedisajaero-premoj,aŭinteraero-havakajaliasenaero.

krab/o♉Ĉiujelladekpiedajkrustacojkuntremalgrandaabdomenokaŝitasublaceterakorpo;kelkajspeciojestasmanĝeblaj.~iPaŝiflankenkielkrabo,senfrontitiundirekton.

lavend/o Genrodedaŭrafoliajarbustetojkajkelkajtufarbustojkunfoliojmallarĝaj,grizaj,haraj,integraj,dentajaŭplumediverseentranĉaj,kajkunflorojintensebonodoraj,violebluajaŭviolepurpuraj.~bluaVioleblua,kiellaflorojdelaveralavendo.

liĥen/o Blueverdavivaĵo,simbiozitaparo,kombinodefungokajalgo,kapablakunvivisurnudaroko,ktp.

mantel/oVastalongasenmanikavesto,perkiuonikovraslaaliajnvestojn.Tieĉi,specokunintegrakapuĉo.☞burnuso,pelerino.

marmor/o⊕Polureblakalkpetro,tutegrandkristala,ofteenhavantakolorajnvejnojnpromalpuraĵoj,uzataenkonstruadokajskulpturo.

MarodeRossMaroĉeantarktikomalkovritadeJamesRossen1841.

melodram/o 1Teatraĵokunmuziko(18ajc).☞opero.2Popoladramokunkortuŝajemfazajscenojkajplejoftefeliĉaelnodiĝo(19ajc).

merg/i(tr)ⓉEnmetienlikvon

miasm/oMalsanigahaladzo,eliĝantaelnevideblajputrantajerojdeorganikajsubstancoj.

musk/oj Klasodeplantojsenradikojkajsenverajvaskuloj,kunmalgrandaj,verdaj,ĝeneraletufiĝantajtigoj,kunoftedensajfoliojkajkunkruĉoformajsporujo.Kutimevidataĉesubodearboĉeombraflanko.

ort-angul/o∆Kvarangulo,kieskvarangulojestasortoj.

pastel/o1Lentoformabombono.2Sukera,ĝeneralelentoforma,solida,densamedikamento,kiunonilasasfandiĝi

enlabuŝo.☞lozanĝo.

paŭt/i(ntr)Montrimalbonhumoron,malkontentiĝonkajsimile,antaŭenigantelalipojnengrimaceto.

petol/iUzisiantroondaenergioensencelaj,viglajsendisciplinajmovoj.

populaci/o1 Arodeobjektojaŭvivantajestaĵoj,prikiujoniserĉasinformojn.2☼Tutodelaindividuoj,apartenantajalunuspecio,vivantajendifinitahabitato.

preri/o Vastaebenaĵokovritadeherboj,plejpartesenarboj.

protein/oⓀTiunutrasubstancohaveblapermanĝiviandonkajkonsistantaĉefeelaminacidoj.

rad-ruliGimnastikamoviĝoporriligisinflankensurpiedojkajmanojkielrado.

ranĉ/oEstablodebrutbredadokutimaallavastajebenaĵojdeN-Ameriko.

restaŭr/i(tr)☆Proviremetienlaoriginanstatonperrekonstruo,riparo,repentradoktp.

retret/o1Cedareturnirodearmeo,kiuforlasispozicionsublapremodelamalamiko.2Retiriĝofordelakortego,delapublikajfunkcioj,delaburĝavivo.~ejoIzoladomoenlokodenaturabelo.

rotond/o Rondakonstruaĵokunkupolformategmento.

rustik/aPrezentantasimplan,eĉkrudanprilaboradon,kiurestigismultajnneregulaĵojn,malglataĵojnktp.

salubr/aFavoraporlasano.

scirp/o Akvoplanto,kultivataporornamo,laplejgrandajuzatajporfaradodekorboj,sidmatojdeseĝojkajsimile.

sintez/o1 Operacio,perkiumultecoestasreduktitaalunueco,perkombinoaŭkunigo(malode:analizo).2ΦOperacio,perkiu,kombinanteelementajnkomponantojn,oniricevasnovaspecanprodukton,kunapartajecoj.3ⓀProduktadodenaturetroveblajkombinaĵojpersintezoeltieskemiajelementoj.

sukulent/a Havantafoliojnaŭtigojnkarnodikajnkajsukplenajn.~aĵoPlantoiomsimilaalsendornakakto.

surf/oŜaŭmokajtumultodemarondoj,kiujrompiĝassurbordasablaĵoaŭrifokajfortegeretroiras.➞surfotabulo.

teks/i(tr)Denseinterkrucigilafadenojndeveftokajdevarpo,porelfariŝtofon.~atoroGrandaaŭtomatamaŝino,servantaporteksi.

teras/o1Altaebenateramaso,subtenatapermasonaĵokajaranĝitaenĝardenoporĝuigibelvidonaŭfaciligipromenadon.2Ebenaareoapudkonstruaĵo(trinkejo,restoraciokajaliaj),kieeblassidipormanĝikajtrinki.

triĥemiaĵojTiujnĉitriĥemiaĵoj(supozeblegusto-donajingrediencoj)aperissendetalaeksplikoenlaoriginalo.

veld/i(tr)Ⓣ1Kunfiksidumetalajnpecojn,ardiganteilintiel,kelajuntofariĝasflueca,kajpostekunforĝanteilinkielunututon,aŭsamtempealmetantefanditanmetalonenlajunton.2Samspecaagadoprialiajmaterioj.

vicluig/iLuigipartondedomoaŭloĝejo,kiunonimemluas.

KatalogodeSenpagajBitlibroj

JackVanceromanoj

MazirienlaMagiistoKlasikaserio,LaMortanta Tero, volumo unu. Ses interligitaj noveloj pri lafintempode laTero, kiammagio superasol sciencopost ol la lunodelongemalaperis kaj eĉ la suno mem ŝvelas ruĝe montante makulajn signojn debaldaŭamallumiĝo.

KugelLaRuzaKlasikaserio,LaMortantaTero,volumodu.Sepsin-sekvajnovelojformantajla duan volumon el la serio ‘LaMortanta Tero’. Rakontaro en kiu humorekruleamagiistodevigas friponananti-heroonalgrandegaaventuroĉe la foraflankode l’mondoporplenuminefareblanmisionLaaventurojdeKugel laRuzaiomŝokaskajtreamuzas,ambaŭsamtempe.

Kugel:laĈielorompaŜpruclumoKlasika serio, La Mortanta Tero, volumo tri. Dek tri sin-sekvaj novelojformantajlatrianvolumonellaserio‘LaMortantaTero’.LaduaaventuregodeKugellaRuza,ĉifojekomencantaperŝipo.

JackVancenoveloj

TrigambaJoĉjoSurplanedetosenaeradujunulojalfrontasbestonnevenkeblan.

http://esperanto.us

LaLunaSfingoEnkulturokieĉiujportasmaskojn,ĵusalvenintadiplomatoĉasasmurdiston.

Domodel’SePostrespondialreklmaopriaventuro,viroekfrontasmultonpliolantendite.

RetretejoUlvardaKiamsurtereestas50miliardojdahomoj,ĉuizolecodezirindaspliolĉio?

KiamlaKvinLunojLeviĝasSur planedo havanta kvin lunojn, oni povas fidi pri nenio ajn tiam, kiam lakvinleviĝassamnokte.

ClarkAshtonSmithnoveloj

GeniusLociTeruranovelopriegemalicaenergiokiuhanteloĝasenmarĉalagetohavantaskeletemortintansalik-arbon.

LaImperiodelaNekromanciistojTerura novelo pri du nekromanciistoj kiuj resurektigas armeon el mortintajostoj cele por venĝi sin kontraŭ la urbokio estis pelintaj ilin en tiun samandezerton.

LaUrbodelaKanantaFlamoDuvirojmalaperas.Postetroviĝastaglibrodeunupriskribantapordonalaliadimensiokieestas temploenkiukantanta flamovokas senrezistebleal fajrasinmortigo.Trovantodelataglibrodecidastienesplori.

CAS-bitlibrojlaŭplaneeldonotajLaRakontodeSatamproZejroŝLaMalhelaFantomoLaDuoblaOmbroLaSorĉadodeUlua

CliffordD.Simakromano

StacidomoRicevintodelaPremioHugoen1964.Scienc-fikciaromanopriinter-planedajrilatojkajkonfikotojentut-glakasiasocieto.

Atribuoj

Lasubajhomojkontribuisaltiuĉitraduko,ĉiujendiversajtempojkajlokoj.Kiemankasindikoprilando,tiookazisenUsono.

Verkis:JackVance(1916-2013)Anglalingvatitolo:Ulward’sRetreat

Permesis:Jack&NormaVance(inter1997&2013)JohnVance&SpatterlightPress(post2013)

Tradukis:ĜanŬesliStarlingGerardvanWilgen—Nederlando

Ilustris:WilliamMichaelMott(unubildonkajlakovrilon)

Kontrolis:OrlandoHernández—HispanioZhaoJianping—ĈinioPluajkontrolistojinvitiĝas—Ĉueblevi?

Sevivolaskontribuiperilustriaŭperpluekontroli,petialdononenlavortaro,ktp,kontaktuminepoŝtelaŭlajenaadreso:gan@starling.us

TiuĉiEsperantatradukoRetretejoUlvardaverkitadeJackVanceestasdisponeblalaŭlapermesiloKreaKomunaĵoAtribuite-Nekomerce-Nemodifite4.0Tutmonda

LapermesilotemassolepritiuĉiEsperantatraduko.LapermesilotemasnenielkajneniomprilaoriginalokiesĉiujrajtojdaŭreapartenasalJohnVancekaj

SpatterlightPress.