eissens cadat het is een incident meneer niw 3 nov 2000

Upload: brieuc-yves-mellouki-cadat-lampe

Post on 07-Jul-2018

213 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

  • 8/19/2019 Eissens Cadat Het is Een Incident Meneer NIW 3 Nov 2000

    1/1

     NIW   12 R A C I S M E 3 november 2000 - 5 chesjwan 5761

    'Het is een incident meneer'‘Het is verbijsterend dat de activisten die zo graag 

     pronken op antiracisme-beurzen en bij debatten en manifestaties, 

     hun mond dicht houden, nu er joden bedreigd worden.9

    De demonst ratie bij h et Buitenho f in Den Haag op vrijdag 6 oktober, werd door een bizarre anti-lsrael-sfeer getekend

    Door Ro n al d  Eissens  &  

    M el l o uk i Cada t

    / A 11e Kanker Joden aan het

     I \   gas’, ‘Hitler, Hitler , Hitler’ / \ schreeu wen relschoppers in

    Amsterdam. Vlaggen met hakenkrui

    sen. Een nazi-manifestatie? Nee, een 

    demonstratie, georganiseerd door 

    het Komitee Marokkaanse Arbeiders 

    in Nederland (KMAN). Oss: de ruiten 

    van de synagoge worden ingegooid. Emmen: in de synagoge wordt brand gesticht. Opnieuw Amsterdam: voor de deuren van synagogen wordt vuilnis gestort. Joodse jongeren worden op straat en in de tram uitgescholden 

    en aangevallen. Daden, gepleegd 

    door zowel Marokkaanse als autochtone jongeren, soms gezamenlijk. De herdenking bij het Monument voor 

    het Joods Verzet wordt afgelast uit angst voor verstoring. De joodse ge

    meenschap voelt zich bedreigd en vraagt om politiebewaking. Anno 2000 een sinister beeld in het land 

    van het poldermodel, waar over een week de Kristallnacht wordt her

    dacht.Wat verwacht je dan van de vele  

    landelijke en lokale antiracistische organisaties? Solidariteit met de 

    slachtoffers, petities en steunbetuigingen, de straat op, demo’s en manifestaties. Maar nee hoor. Diepe  stilte. Nederland Bekent Kleur, één  van de organisatoren van de jaarlijkse Kristallnacht-herdenking ziet 

    geen reden om donderdag 9 november in het teken van de actualiteit te  stellen en over het oplevend antisemitisme te praten. Zij wil het over vluchtelingen hebben. Prijzenswaardig onderwerp. Daar niet van. Maar 

    is er niet sprake van een andere,  dringender noodzaak, nu het Simon Wiesenthal Centrum verslag doet van het grootste aantal aanvallen te

    gen synagogen sinds de beroemde 

    nacht van 9 op 10 november 1938? Terwijl joodse en Palestijnse voorstanders van vredesbesprekingen 

    met argusogen zien hoe de groeiende geweldspiraal in het Middenoosten de politieke impasse versterkt, gaan de oproerkraaiers van haat in Nederland vrijelijk hun gang 

    en valt hief een diepe stilte, zo van ‘Als we de boel maar negeren, dan  gaat het vanzelf wel weg ’.

    ‘Antisemitische incidenten’ schrijft de krant.'Incidenten. Juist ja. Als de  Taliban in Afghanistan op grote schaal vrouwen gevangen zetten en vermoorden, worden er hier op straat 

    ook geen moskeeën beklad en Afgha- nen aangevallen en uitgescholden. Nee, moskeeën kennen het hele jaar 

    door bekladdingen en mensen die 

    eruit zien alsof zij moslim kunnen 

    zijn worden het hele jaar door lastiggevallen. Antisemitisme is ook iets wat het hele jaar door wordt bedreven, de ‘onderbuiken’ van onze samenleving maken graag gebruik van 

    gebeurtenissen in het buitenland en met name het Midden-Oosten om hun haat tegen alles wat joods is te 

    verspreiden. Velen vinden dat nog l ogisch ook en verwijzen naar de verbondenheid van joden met Israël. Dat in Nederland velen wonen met ‘roots’elders en een grote verbondenheid met ‘the old country’ wordt voor het gemak even vergeten.

    In Amsterdam heeft het KMAN, 

    dat pronkt met zijn antiracistische verleden, zich nauwelijks gedistantieerd van de antisemitische rel

    schoppers. Was een overleg van de organisatoren van de demonstratie met de joodse gemeenschap niet op 

    zijn plaats? In Den Haag deed het Palestina Komitee niet mee aan de betoging tegen het Israëlische geweld te

    gen Palestijnen, uit angst voor antisemitische slogans. Geen ongegronde vrees, want ook daar werden antisemitische leuzen rondgebazuind. De 

    organisatoren hebben hun excuses aangeboden aan burgemeester Deet- man. De bestuursleden van het 

    KMAN wensten de scheidslijn tussen

    antizionisme en antisemitisme nooit zo duidelijk te zien. Voor de lieve vre

    de en het behoud van het grote gezamenlijke antiracistische front zijn zaken in het verleden regelmatig onder het KMAN-kleed geveeg d.

    Natuurlijk zijn de traditionele banden tussen de antiracisme-wereld en het KMAN niet meer zo sterk als  vroeger, maar blijkbaar schrikt men er toch nog voor terug om stelling te  nemen. Maar zeker nu het erom gaat 

    een Midden-Oosten-vraagstuk niet naar Nederland te importeren, een halt toe te roepen aan provocaties, en alles te doen om begrip en solidariteit te kweken tussen bevolkingsgroepen, om te beginnen tussen Nederlandse 

     joden en moslims, zou het eenied er die zichzelf anti-racist noemt sieren hieraan te werken.

    Het KMAN verklaart tegensta nder te zijn van antisemitisme, maar zegt zich „wel te storen aan het gedrag  

    van enkele joden in Nederland," onder wie Ronny Naftaniel van het  

    CIDI. Deze joden maken, volgens 

    KMAN-secretaris Majatti, „misbruik van de situatie door snel de rol van 

    slachtoffer aan te nemen.” Waarmee

    Majatti een klassiek antisemitische truc toepast. Het slachtoffer, de jood, is zelf schuldig, want hij gedraagt  zich als tegenaanvallend slachtoffer. 

    ‘Blaming the victim’ heet dat. Een omkering van de werkelijkheid in de sfeer van ‘Nou meisje als je zulke kor-, te rokjes aandoet is het logisch dat je  wordt verkracht’. Het is allemaal zulke verderfelijke nonsens. Des te 

    wranger is het dat het KMAN zichzelf  sinds jaar en dag opwerpt als belangenbehartiger van de Marokkaanse 

    gemeenschap, slachtoffer van discriminatie.

    Solidariteit tussen minderheids

    groeperingen onderling en minderheidsgroeperingen en antiracisme-or- ganisaties valt niet af te dwingen. Voor democraten zou dit echter een 

    natuurlijke alliantie moeten zijn. He

    laas heerst ook in Nederland etnisché,  

    godsdienstige en culturele verdeeldheid aangewakkerd door sommige onverantwoordelijke zelforganisaties en extreem-rechts. Dat zie je o ok in de 

    huidige uitingen van antisemitisme. 

    De grote polarisatie maakt het moeilijk om nog te zien waar het antisemitisme precies vandaan komt en wie  wat doet. Het vermoeden rijst dat autochtone extreem-rechtse jongeren gebruik maken van de situatie of dat  er - in bepaalde gevallen - bondgenootschappen worden gesloten die wederzijdse afkeer overstijgen vanwege de ‘gemeenschappelijke vijand’. Dat is niet zo vreemd als het klinkt. Zo waren er in het verleden warme banden tussen Tim Mudde, een topfiguur  binnen extreem-rechts in Nederland en Muammar Khadaffi, staatshoofd 

    van Libië. Extremisten van welke signatuur dan ook vinden elkaar vaak in extremisme.

    Ook op internet, dat vaak dient als onderbuik van de samenleving, nemen de problemen toe. Eenderde van 

    alle klachten die het Meldpunt Discriminatie Internet ontvangt gaat over 

    antisemitisme en sinds het begin van

    de ‘kleine intifada’ is het aantal antisemitische, anti-joodse en tendentieuze uitingen, vooral in nieuwsgroepen en webfora, gestegen tot ruim dui

    zend. Slechts een deel daarvan komt uit de moslimgemeenschap, het gros komt, zover wij kunnen vaststellen, 

    van Vitte Nederlanders’.Dat er momenteel onrust is binnen 

    de joodse gemeenschap en behoefte 

    aan solidariteit, verbondenheid en 

    open dialoog staat vast. Antisemitisme kent een lange, tragische geschie

    denis. Het is de ervaring van de Nederlandse joden dat het velen ontbreekt aan historisch besef en een collectief geheugen. Antisemitisme wordt veelal gezien als iets uit ‘het  verleden’, met name jongeren realise

    ren zich niet dat het al voor de Tweede Wereldoorlog voorkwam en na de

    Sjoa niet is verdwenen. Nederlandse 

     joden van nu heb ben ervaren da t de  

    terugkomst van degenen de nazi- kampen overleefden zorgde voor een kille ontvangst door overheid en bevolking en een hernieuwde opleving  

    van antisemitisme.De laatste jaren blijkt dat het anti

    semitisme in onze samenleving en in buurlanden zoals Frankrijk hand over  hand toeneemt, met een golf van geweld. Synagogen en joodse winkels worden in brand gestoken, aanvallen 

    worden gepleegd tegen joodse buren of zomaar op straat. Overlevenden-en hun kinderen zien het schrikbeeld van de Sjoa opnieuw opdoemen. Een 

    verklaring is niet eenvoudig te geven,  behalve dan dat je kunt stellen dat het latent aanwezige antisemitisme dat in Nederland nooit is weggewee st nu wordt uitgeleefd met als ‘excuus’

    de situatie in Israël. Voor antisemitisme en discriminatie is natuurlijk nooit een excuus, behalve voor dege

    nen die vinden dat de slachtoffers ‘het ernaar maken’.

    Het gebrek aan solidariteit van het antiracistische wereldje met de slachtoffers heeft gevolgen: als wij ons gaan gedragen alsof artikel 1 van  

    de Nederlandse grondwet en de anti- 

    discriminatie-wetgeving alleen maar bestaan om bepaalde minderheden te 

    beschermen, kunnen we allemaal 

    onze kantoortjes wel sluiten en onze neusharen gaan bijknippen. Onze 

    grondbeginselen zijn er voor alle burgers en de overheid en de maatschappelijke organisaties moeten ervoor zorgen dat diezelfde burgers zich aan  de grondwet houden, de wetten kennen en weten waarom zij gemaakt zijn. In dat kader is het verbijsterend 

    dat behalve activisten, ook maatschappelijke organisaties die graag pronken op antiracisme-beurzen, debatten en manifestaties, niet publiek stelling nemen, geen voorlichtingscampagnes beginnen. Waar zijn zij 

    bang voor? Voor de openbare afkeuring in hun doelgroepen? De waakhonden vinden toch niet dat latent en  openlijk antisemitisme niet moet 

    worden bestreden, omdat het gevoelig ligt bij de klanten? Dan heb je pas  

    een multicultureel drama!Hoe het anders kan en moet heeft 

    Ahmed Aboutaleb laten zien, directeur van Forum, het Instituut voor

    Multiculturele Ontwikkeling. Aboutaleb - een Nederlander van Marokkaanse afkomst en moslim - had wel  

    de moed om op donderdagavond 19 

    oktober actief deel te nemen aan de discussieavond die de Verenigde Joodse Jongeren Nederland organi

    seerde. Hij deed het, terwijl hij wist - 

    hij is al eerder bedreigd - dat het hem 

    in sommige Marokkaanse kringen niet in dank zou worden afgenomen.  

    Hij nam oprecht stelling tegen antisemitisme, door wie dan ook bedreven. 

    Hij riep de Marokkaanse organisaties op hetzelfde te doen, voor de bestwil

    ‘Israël’ als 

    excuus voor 

     antisemitisme

    van de eigen achterban. Dat is de juiste houding: het verdedigen hier en nu  

    van mensenrechten en antiracistische waarden. Immers, er valt ook niets te 

    verwijten aan Nederlanders van Marokkaanse afkomst over de politieke 

    lijn en de misdaden van het Marokkaanse koninkrijk,'aan Nederlanders van Turkse afkomst over de politieke lijn en de terreur in Turkije, aan Nederlanders van Iraanse afkomst over de terreur van de Iraanse staat tegen  

    | joden. Op dezelfde wijze kan afkeer 2  van de daden van de staat Israël nooit i antisemitisme inhouden.

    We kunnen concluderen dat er in Nederland een ernstige opleving is 

    van a ntisemitisme. In Frankrijk is die 

    opleving alweer een paar weken  

    gaande, maar daar hebben religieuze en politieke organisaties de handen ineengeslagen voor een gezamenlijk veroordelend standpunt. Als wij kij

    ken hoe het vredesproces in puin ligt en het geweld toeneemt, kunnen we hier in Nederland alleen maar meer ‘incidenten’ verwachten. De joodse gemeenschap heeft hier en nu behoefte aan solidariteit.

    Gelukkig zijn er eindelijk ook positieve initiatieven. De Unie van Marokkaanse Moslimorganisaties in Nederland (Ummon) en de aangesloten 

    moskeeën hebben zich vrijdag na 

    overleg met het Centraal Joods Overleg gedistantieerd van antisemitisme 

    en racisme en opgeroepen tot verdraagzaamheid en vreedzaam samenleven. Arabische en joodse jonge

    ren en hun organisaties leggen contacten en denken , over een gezamenlijke activiteit na. Stichting 

    Magenta, Meldpunt Discriminatie 

    Amsterdam, CIDI en het Nederlands 

    Auschwitz Comité organiseren donderdagavond 9 november een landelijke manifestatie tegen islamfobie, antisemitisme en racisme, die reeds breed wordt ondersteund. Wij hopen daarmee een krachtig signaal vanuit 

    de samenleving aan diezelfde samen

    leving te geven. Genoeg gekletst over  

    ‘incidenten’. ■

     Mellouki Cadat is voorzitte r van de 

    Stichting Magenta. Ronald Eissens is- directeur van het 

     Meldpunt Discriminatie Internet.

    Verwijzingen:

    Worldwid e Antisemitic Hate Crimes &

     Major Hate Incidents: www . wiesenthal.

     com/itn/pr101900.html 

    Stichting Magenta: www.magenta.nl/ 

     Meldpunt Discriminatie Amsterdam:

    www.xs4all.nl/-melddisc/ 

    CIDI:www.cidi.nl/ 

     Nederlands Auschwitz Comité: www.  

     auschwitz.n l/ 

     Forum, Instituut voor Multiculturele 

    Ontwikkeling: www.forum.nl/ 

    Stichting Nederland Bekent Kleur: ww w. 

     nederlandbekentkleur.n l/ 

     KMAN: ww w. vreemdelingenland. c om/  

     kman.htm

     Meldpunt Discriminatie Internet: www.  

     meldpunt.n u/ 

    Worden Turken hier aangevallen, 

    vanwege de terreur in Turkije?

    http://www.magenta.nl/http://www.xs4all.nl/-melddisc/http://www.cidi.nl/http://www.forum.nl/http://www.forum.nl/http://www.cidi.nl/http://www.xs4all.nl/-melddisc/http://www.magenta.nl/