dziecięcy raj - soswns.plsoswns.pl/media/default/gazetka/dzieciecyraj14152.pdf · drożdż,...
TRANSCRIPT
DDDzzziiieeeccciiięęęcccyyy RRRaaajjj
RRRoookkk ssszzzkkkooolllnnnyyy 222000111444///222000111555 nnnrrr 222///111555
W tym numerze między innymi :
- relacje wydarzeń
z życia SOSW,
- Relacja z turnusu
w Darłówku,
- Drużyna harcerska
„Dreptaki”,
- Akcja „Zaświeć się dla
autyzmu” ,
- VII Festiwal Piosenki „Co
nam w sercach gra”
2 DZIECIĘCY RAJ
Zabawa karnawałowa
4 lutego 2015 roku w naszej szkole
wszyscy uczniowie bawili się na zabawie
karnawałowej. W przystrojonej sali
poczuliśmy klimat prawdziwego dzikiego
świata. Było mnóstwo zwierząt: małpek,
tygrysów, lwów, hipopotamów, był
również nosorożec, słoń, żyrafy, zebry,
węże i papugi. Po raz kolejny do tańca
grała nam Reprezentacyjna Orkiestra
Straży Granicznej – serdecznie im
dziękujemy. Zabawa była wyśmienita.
Dziękujemy nauczycielom: p. E. Wilk
i p. M. Myśliwiec za zaproszenie orkiestry,
a paniom M. Chlebek, E. Motyce,
A. Gajczewskiej za udekorowanie sali.
/Samorząd Uczniowski
Sercowe zabawy z piosenką
11 lutego Samorząd Wychowanków
zorganizował bal karnawałowy -"Sercowe
Zabawy" z piosenką". Dyskoteka miała
miejsce w jadani ośrodka, udekorowanej
w tym celu czerwonymi balonikami,
serduszkami oraz serpentynami
wykonanymi przez wychowanki grupy X.
Uczestnicy zabawy przybyli odświętnie
ubrani, a zaznaczyć trzeba, że kolorem
wiodącym był oczywiście kolor czerwony!
Celem imprezy była przede wszystkim
integracja wychowanków SOSW podczas
wspólnej zabawy, ale i również
uwrażliwianie , oraz wskazanie sposobów
na wyrażanie uczuć takich jak przyjaźń,
sympatia, szacunek względem bliskich
sobie osób. Zgodnie z zaplanowanym
wcześniej harmonogramem po uroczystym
przywitaniu uczestnicy świetnie bawili się
w rytm przygotowanej muzyki. W ramach
odpoczynku odczytywane były walentynki
z "Serduszkowej Poczty" znajdujące się
w specjalnie przygotowanej do tego celu
czerwonej skrzynce , do której przez kilka
dni wcześniej wychowankowie mogli
wrzucać przygotowane przez siebie kartki.
Dużą popularnością cieszyła się możliwość
zadedykowania dla wybranej osoby
samodzielnie wybranej piosenki.
Uczestnicy chętnie dedykowali utwory nie
tylko dla siebie, ale i również dla
wychowawców, po czym bawili się
wspólnie w rytm wybranego utworu.
Dodatkową atrakcją było podsumowanie
akcji "Góra grosza" i rozdanie
wszystkim wychowankom słodyczy
w podziękowaniu za uczestnictwo w akcji
charytatywnej. Ponadto grupy które
3 DZIECIĘCY RAJ
zebrały największą kwotę - IX oraz VI
otrzymały uroczyście kosze pełne
słodyczy, a odebrane zostały przed
przedstawicieli grup: IX- Elę Dżugan i VI
- Kamila Nowaka. Wychowankowie
z dużym entuzjazmem uczestniczyli
w dyskotece, wszyscy wspólnie dobrze
się bawili i z widocznym
zainteresowaniem uczestniczyli
w przygotowanych atrakcjach, o czym
świadczy fakt że nikt nie opuścił sali
przed czasem.
Nad zabawą czuwały panie: Edyta
Drożdż, Izabela Rachwał i Ewelina
Piasecka. Oprawą fotograficzną zajęła
się pani Ewa Bator, za co serdecznie jej
dziękujemy
/Izabela Rachwał
Pierwszy Dzień Wiosny
Samorząd Uczniowski zorganizował dla
całego Ośrodka uroczyste powitanie
wiosny. Wszyscy zebrali się na sali
gimnastycznej i wspólnym śpiewem
z zespołem wokalnym "Rytm" witali
nadchodzącą porę roku. Następnie klasy
Szkoły Podstawowej Nr 12 i Gimnazjum
Nr 7 wzięły udział w wiosennym quizie.
Zwycięzcy - uczniowie klasy III Ga
otrzymali słodkie nagrody. Pozostałe klasy
wykonały wspaniałe prace pt. "Wiosenny
pejzaż". Ponadto nagrodzone zostały klasy,
które wraz z wychowawcami
przygotowały kolorowe marzanny. Na
koniec uroczystości przedstawiciele
Samorządu Uczniowskiego wraz
z opiekunami posadzili przed szkołą
drzewko jak symbol powitania wiosny.
Dziękujemy wszystkim za świetną
zabawę!
/Samorząd Uczniowski
VI Sympozjum Szkoleniowe
Dnia 14 marca 2015r. odbyło się VI
sympozjum szkoleniowe organizowane
przez pracowników Specjalnego Ośrodka
Szkolno - Wychowawczego w Nowym
Sączu. Gościliśmy się w Instytucie
Technicznym PWSZ, dzięki czemu udało
się zapewnić uczestnikom komfort
uczestnictwa w wykładach. Składamy
serdeczne podziękowania dla Dyrektora
Instytutu Technicznego p. Marka
Aleksandra.
4 DZIECIĘCY RAJ
W bieżącym roku zgłębiana była tematyka
dotycząca nietypowych przyczyn trudnych
zachowań u dzieci i młodzieży.
W sympozjum wzięło udział ok. 225
nauczycieli, terapeutów, studentów
kierunków pedagogicznych oraz rodziców
poszukujących pomocy dla swoich dzieci.
Wystąpili specjaliści od wielu lat pracujący
z dziećmi i młodzieżą:
Ewa Jagodzińska – dietetyk medyczny.
Posiadająca bogate doświadczenie w pracy
z dziećmi autystycznymi, z ADHD,
celiakią i ich rodzicami.
Magdalena Foryś-Jakubowska -
psycholog, psychoterapeuta, specjalistka
terapii ADHD
Gabriela Janek – psycholog dzieci
i młodzieży.
Marek Stanek –oligofrenopedagog,
terapeuta metody Integracji Sensorycznej,
Castillo – Morales, Indywidualnej
Stymulacji Słuchu wg Johansena
Serdecznie dziękujemy tegorocznym
prelegentom, za podzielenie się ze
słuchaczami swoją wiedzą praktyczną
i teoretyczną.
W czasie sympozjum swoją ofertę
zaprezentowały wydawnictwa Fraszka
Edukacyjna oraz Impuls. Wielu
uczestników zakupiło książki i materiały
przydatne w pracy. Dużym
zainteresowaniem cieszył się także
kiermasz prac świątecznych uczniów
i nauczycieli Specjalnego Ośrodka Szkolno
- Wychowawczego w Nowym Sączu.
Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy
wzięli udział w sympozjum oraz tym,
którzy włożyli wiele pracy w jego
przygotowanie. Szczególne podziękowania
kierujemy do sponsorów poczęstunku:
wytwórni wód mineralnych:
PIWNICZANKA, MUSZYNIANKA oraz
cukierniom: RAJ i GRZEŚ .
Już teraz ZAPRASZAMY ZA ROK!
/ Ewelina Marszałek
„Tuptusie” zdobywają Nagrodę
Starosty Nowosądeckiego
„Tuptusie” wystąpiły na XX Powiatowym
Przeglądzie Teatrzyków Dziecięcych
i Młodzieżowych pod patronatem
Starosty Nowosądeckiego Marka
Pławiaka.
W Podegrodziu młodzi aktorzy w składzie:
Kamil Nowak, Mateusz Czernecki, Marek
Pogwizd, Daniel Oracz, Agnieszka Pach
i Kinga Maśko zaprezentowali na deskach
5 DZIECIĘCY RAJ
Gminnego Ośrodka Kultury skecz „Bony
M” Artura Andrusa. Uroczyste wręczenie
nagród odbyło się w Starostwie
Powiatowym w Nowym Sączu. Dyplomy
i puchary wręczali: Starosta Nowosądecki
Marek Pławiak, Wicestarosta Antoni
Koszyk, członek Zarządu Marian Ryba,
oraz Dyrektor PMDK w Starym Sączu
Józef Puścizna.
/Ewa Bator, Edyta Drożdż
Powiatowy Konkurs Plastyczny
„Wyprawa w nieznane”
W dniu 9.04.2015r. w Powiatowym
Młodzieżowym Domu Kultury w Starym
Sączu odbyło się rozdanie nagród w IX
Powiatowym Konkursie Plastycznym
„Wyprawa w nieznane”. Dyplomy
i nagrody w imieniu wszystkich uczniów
odebrała Beata Skoczeń, w imieniu
opiekunów mgr Elżbieta Żeliszewska.
Ze Specjalnego Ośrodka Szkolno –
Wychowawczego wyróżnienia za swoje
prace otrzymali :
- Beata Skoczeń, opiekun- mgr Elżbieta
Żeliszewska
- Wojciech Potoczek, opiekun -
mgr Ewelina Piasecka
- Robert Janisz, opiekun- mgr Edyta
Drożdź
- Jakub Skóra, opiekun- mgr Marta
Kuropeska.
Akcja „Zaświeć się dla autyzmu"
14.04.2015 roku w Specjalnym Ośrodku
Szkolno-Wychowawczym w Nowym Sączu
przy ulicy Broniewskiego 1 odbyły się
uroczyste obchody Miesiąca Wiedzy
o Autyzmie, które były realizowane w ramach
innowacji pedagogicznej. Była ona
prowadzona od września 2014 do kwietnia
2015 i obejmowała zajęcia dla uczniów
z autyzmem ze SOSW. Ewaluacją innowacji
było przygotowanie przedstawienia
artystycznego a najważniejszym punktem
końcowym było wydanie tomiku
zawierającego teksty oraz prace wybranych
uczniów z autyzmem naszej szkoły. Materiały
do tomiku były przez cały okres jej trwania
zbierane, gromadzone i wybierane. Na koniec
6 DZIECIĘCY RAJ
nastąpiło wydanie tomiku a podczas
uroczystej gali wręczono je zaproszonym
gościom. Organizatorkami wydarzenia były
nauczycielki SOSW panie mgr Aneta Zarzeka
oraz mgr Justyna Stępień. W obchodach brali
udział uczniowie SOSW z przygotowanym
programem artystycznym. Spotkanie to
zaszczycili licznie zaproszeni goście: dyrektor
Wydziału Edukacji pan Józef Klimek,
inspektor Wydziału Edukacji pan Marcin
Gajos, dyrektor Wydziału do Spraw Osób
Niepełnosprawnych pan Leszek Langer,
przedstawicielka Rady Miasta pani Elżbieta
Chowaniec, pan Józef Fiut Prezes Ligii
Obrany Kraju Zarząd Powiatowy, Ksiądz
Prałat Jerzy Jurkiewicz Parafii Św. Małgorzaty
w Nowym Sączu, emerytowany dyrektor
SOSW pan Franciszek Chlebek, dyrektor
Fundacji „ MADA” pani Jadwiga
Krzeszowiak, dyrektor Szkoły Podstawowej
Nr 6 pani Halina Stanek, dyrektor Zespołu
Przedszkoli nr 11 oraz nauczyciele –
pedagodzy i rodzice uczniów. Całą uroczystość
otworzyła pani dyrektor SOSW mgr Urszula
Gawrońska, która powitała zaproszonych
gości, nauczycieli- pedagogów oraz uczniów
i ich rodziców.
Kwiecień jest miesiącem propagowania
Wiedzy o Autyzmie. Zamiarem organizatorów
było ukazanie talentów i zdolności ich
wyjątkowych podopiecznych. Całej
uroczystości towarzyszyło hasło „ Patrząc na
świat z miłością widzimy w nim wiele
cudów”, oraz słowa Celestyna Freineta
„ Wszyscy odczuwamy potrzeb tworzenia,
wypowiadania naszych myśli, wyśpiewania
naszych radości”.
Punktem kulminacyjnym było wręczenia
zaproszonym gościom tomiku z wybranymi
tekstami i pracami uczniów. Szczególne
uznania padły w kierunku tych, którzy
rozumieją nasze dzieci i młodzież z autyzmem
oraz ich trudny świat.
W programie artystycznym wystąpiły także
dzieci z innych placówek oświatowych wraz
ze swoimi nauczycielami: Zespół Przedszkoli
Nr 11 w Nowym Sączu oraz Szkoła
Podstawowa Nr 6.
Chciałybyśmy szczególne podziękowania
skierować w stronę naszej dyrekcji
p. mgr Urszuli Gawrońskiej i p. mgr Halinie
Górze za wsparcie, pomoc oraz okazane
zaufanie przy organizacji tejże uroczystości.
Podziękowania kierujemy też w stronę naszych
koleżanek i kolegów oraz ich uczniów za tak
wielkie zaangażowanie w to zadanie.
Dziękujemy też paniom z obsługi.
/Aneta Zarzeka
Justyna Stępień
Tuptusie na festiwalu „Śpiewaj z nami”
Festiwal „Śpiewaj z nami” to impreza
popularyzująca zdolności muzyczno –
wokalne osób niepełnosprawnych
intelektualnie. Ma zasięg ogólnokrajowy.
7 DZIECIĘCY RAJ
Ogółem w imprezie udział wzięło około
200 uczestników między innymi
z Oświęcimia, Skawiny, Nowego Sącza,
Nowego Targu, Zbylitowskiej Góry,
Puław, Tarnowa, Włodawy i Stróż.
Dzieci i młodzież swój program
prezentowali w Tarnowskim Teatrze
im. J. Solskiego. Organizatorami byli
między innymi Stowarzyszenie „Badźmy
Razem” na Rzecz Integracji Społecznej
Osób Niepełnosprawnych i SOSW
w Tarnowie.
Patronat objęli: Urząd Marszałkowski
w Krakowie i Urząd Miasta Tarnowa, oraz
Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie.
Nasz Ośrodek reprezentowało koło
rytmiczno – ruchowe „Tuptusie”
w składzie: Andżelika Mieśnikiewicz,
Patrycja Bocheńska, Sylwester Majerski,
Daniel Oracz, Marek Pogwizd, Kamil
Trzeszczoń, Robert Janisz i Paweł Hejmej.
Wykonali piosenkę „Jak się masz
kochanie” zespołu Happy End.
Wszystkim występom towarzyszył wielki
aplauz i uznanie dla dzieci
i opiekunów, którzy potrafili rozwinąć
talenty i zdolności młodych artystów. Do
występu dzieci przygotowały panie: Edyta
Drożdż i Ewa Bator opiekujące się grupą
„Tuptusie”. Serdecznie dziękujemy za
pomoc pani Izabeli Rachwał, która zawsze
chętnie nam towarzyszy podczas
wyjazdów.
W czasie przerwy udaliśmy się
„Spacerkiem po Małopolsce” zwiedzając
piękne miasto Tarnów, ale także dbając nie
tylko o „ducha, ale i o ciało” –
odwiedzając Mc Donalds i cukiernię, która
skusiła nas pysznymi goframi.
Za udział w Festiwalu otrzymaliśmy
pamiątkowe medale, dyplomy, słodycze
oraz radiomagnetofon, a opiekunowie
piękne podziękowania.
/Edyta Drożdż
Ewa Bator
VII Festiwal Piosenki „Co nam w sercach gra?”
W czwartkowy wieczór... dokładnie 23
kwietnia 2015 roku coś się zmieniło.
Co?
Po całym internacie krążyły rozmarzone
postacie, które nuciły coś pod nosem.
Wychowankowie i wychowawcy
byli w ferworze przygotowań: makijaże,
stroje i wszechobecna MUZYKA.
O 16.00 w stołówce zabłysnęły reflektory,
a na scenę wpadło rozdygotane SERCE-
Pani Ania i dostojny Rozum - Pani Wiola.
Serce czy Rozum oto jest pytanie? - cały
wieczór wychowankowie, wychowawcy
8 DZIECIĘCY RAJ
oraz zaproszeni na tą uroczystość goście
starali się rozstrzygnąć ten spór. Do
jakiego doszli wniosku?
Hmmm....aby było dobrze serce nie może
zapominać o rozumie , a rozum o sercu.
Na festiwal przyjechali goście
z zaprzyjaźnionej Špeciálnej základnej
školy v Spišskej Belej, pani dyrektor
Renáta Smoroňová oraz jej zastępca Silvia
Antosiewiczova. Oczywiście również
wychowankowie tej placówki zaszczycili
nas swoją obecnością i wspaniałymi
występami.
W JURY zasiadły: pani Dyrektor Urszula
Gawrońska, pani Dyrektor Lidia Chudy,
pani dyrektor Halina Góra, oraz pani
Dyrektor Renata Smoroňová i pani
Dyrektor Silvia Antosiewiczova.
W oczekiwaniu na werdykt JURY, SERCE
i ROZUM starało się rozwiązać swój spór
i co rusz szala przechylała się na jedną lub
drugą stronę. Oczekiwanie uprzyjemnili
nam chłopcy z Zespołu Szkół
Budowlanych w Nowym Sączu, zagrali
tak, że cała widownia ruszyła w tany.
Szanowne Jury miało ciężki orzech do
zgryzienia... jednak udało się wyłonić
zwycięzców:
Miejsce I zajęli chłopcy z grupy VII
z piosenką "A ja wolę moją mamę"
Miejsce II Kamil Nowak z grupy VI
z piosenką " Wejdźmy na dach"
Miejsce III Karolina Joniec i Iza Kalemba
z grupy I z piosenką " Tak smakuje życie".
Dziewczyny podbiły również serca
wychowawców i otrzymały ich specjalną
nagrodę.
A nasi wyjątkowi goście ze Špeciálnej
základnej školy v Spišskej Belej, czyli
Adrian Horvath, Juraj horvath, Jana
Horvathova i Stefania Hangurbadzowa
otrzymali nagrodę Grand Prix. Trzeba
przyznać , iż są wielce utalentowanymi
młodymi osobami.………………………
Wszyscy wykonawcy wykazali się
wielkim profesjonalizmem i ogromną
chęcią zabawy.…………………………….
Ten wieczór będzie dla nas baaaardzo
miłym wspomnieniem i zachętą do dalszej
zabawy.
/Anna Wiśniewska
9 DZIECIĘCY RAJ
Innowacja „Mój przyjaciel koń”
W dniu 23 kwietnia odbyło się pierwsze
spotkanie innowacji z cyklu pt. ”Mój
przyjaciel koń”. Jej pomysłodawcami były
nauczycielki: Arletta Batkowska,
Małgorzata Kaleta, Anna Buczowska-
Gąsienica i Anna Kacprzycka-Gaworucha.
Kolejne spotkania miały miejsce 19 maja
oraz 16 czerwca 2015 roku.
W spotkaniach tych uczestniczyło
30 - ro dzieci z różnymi zaburzeniami
rozwojowymi oraz dwa kucyki
o wdzięcznych imionach Zuzia i Piorun
wraz z ich właścicielem - panem Piotrem
i jego rodziną.
Nasi wychowankowie mieli do dyspozycji
pięknie malowaną bryczkę, wyścielany
sianem wóz, własnoręcznie wykonany
przez naszego gościa. Co niektórzy
próbowali również jazdy w siodle. Każdy
chętny mógł nakarmić koniki naręczem
siana lub podać inne smakołyki: soczystą
marchewkę lub wielkie jabłko, a dla
bardzo odważnych był cukier w kostkach.
Nie zapomniałyśmy także o naszych
milusińskich. Dzięki Stowarzyszeniu
„Tęcza” i Radzie Rodziców, ostatnie
spotkanie z pupilami połączone było
z poczęstunkiem dla naszych
podopiecznych. Czekały na nich kolorowe
owocowe szaszłyki, mieniące się barwami
tęczy galaretki z bitą śmietaną i czekoladą
oraz mnóstwo soku dla spragnionych. Miło
było patrzeć na pałaszujące z wielkim
apetytem dzieciaki.
Jesteśmy przekonane, że wprowadzenie
naturalnych, bezpośrednich bodźców
zewnętrznych, jakimi jest kontakt
z przyrodą i zwierzęciem, znacząco
poprawił umiejętności, rozwinął zdolności
poznawcze i emocjonalne naszych
wychowanków. Kontakt z tak przyjaznym
zwierzęciem, jakim jest koń pozwolił im
się oderwać od rutyny dnia codziennego,
zmusił do większej aktywności umysłowej
i fizycznej. Naszym celem było również
uspołecznianie naszych wychowanków,
zaakcentowanie ich obecności
w społeczeństwie.
Pomysł nasz uzyskał pozytywną ocenę
rodziców i został przez nich w pełni
zaakceptowany. Projekt „Mój przyjaciel
koń” w opinii nauczycieli jest atrakcyjną
ofertą wychowawczo-edukacyjną, w której
widzą ogromną szansę na usprawnienie
funkcji psychicznych i fizycznych
wychowanków, a także dostarczenie im
nowych pozytywnych przeżyć, które
korzystnie wpłyną na ich rozwój
emocjonalny. Wszyscy czekają na
„jeszcze”. /Anna Buczowska-Gąsienica
10 DZIECIĘCY RAJ
II Integracyjny Konkurs Języka
Angielskiego
14.05.2015 w naszym Ośrodku odbył się II
Integracyjny Konkurs Języka
Angielskiego. Uczestnikami konkursu byli
uczniowie Szkoły Podstawowej Nr 12,
Szkoły Podstawowej Nr 20 z Oddziałami
Integracyjnymi , Szkoły Podstawowej
Nr 21 oraz Gimnazjum Nr 7. Konkurencje
sprawdzały znajomość słownictwa
angielskiego oraz wiedzę o krajach
anglojęzycznych. Wyniki konkursu:
I miejsce: Kinga Młynarczyk,
Andrzej Szczygieł (SP 20)
II miejsce: Aurelia Miśnikiewicz, Justyna
Tarasek (G7)
III miejsce: Daniel Jagieła, Martyna
Mrówka (SP 12)
Gratulujemy!
Serdecznie dziękujemy paniom: Renacie
Rostockiej i Karolinie Brzezowskiej za
zaangażowanie i pomoc w organizacji
konkursu!
/Eliza Motyka
Tuptusie na festiwalu „Integracja malowana
dźwiękiem”
21 maja koło rytmiczno - ruchowe
"Tuptusie" wybrało się na wycieczkę do
Bochni. Głównym punktem programu było
uczestnictwo w VIII Festiwalu Piosenki
"Integracja malowana dźwiękiem". Tym
razem nie występowaliśmy na scenie,
a skupiliśmy się na kibicowaniu innym
artystom. Obejrzeliśmy recital wspaniałego
artysty Zbigniewa Wodeckiego oraz udało
się zebrać autografy i zrobić pamiątkowe
zdjęcia z Robertem Janowskim, Arturem
Barcisiem, Anią Rusowicz, Markiem
Piekarczykiem, Sebastianem Riedel.
Atmosfera była wspaniała!! Wrażenia
pozostały do dziś.
/Ewa Bator, Edyta Drożdż
11 DZIECIĘCY RAJ
IX Integracyjny Festiwal Piosenki
28.05.2015 r. w nowosądeckim MOK-u
odbył się XI Integracyjny Festiwal
Piosenki zorganizowany przez Szkołę
Podstawową Nr 6 w Nowym Sączu. Nasz
Ośrodek reprezentowały 2 zespoły:
Tuptusie (Kamil Nowak, Aurelia
Mieśnikiewicz, Patrycja Bocheńska, Kamil
Kowalczyk, Daniel Oracz) oraz "Ratels"
(Martyna Mrówka, Marcin Fiedor, Daniel
Jagieła, Natalia Mirga, Alicja Smoroń oraz
Zuzanna Winikajtys). Pierwszą piosenkę
"Śniadanie" zaśpiewał indywidualnie
Kamil Nowak.…………………………….
Za drugą piosenkę "Dach" zespół Tuptusie
zdobył II miejsce, a "Ratels" za
zaprezentowaną piosenkę "Otwórz serce"
miejsce III.
/ Eliza Motyka
Podsumowanie działań w Małej Pracowni
Ceramicznej w roku szkolnym 2014/2015
Mała pracownia ceramiczna została
doposażona i uruchomiona w ramach
projektu realizowanego od 1 sierpnia do 30
listopada 2014 przy wsparciu finansowym
ze środków PFRON będących
w dyspozycji Województwa
Małopolskiego, Powiatu Nowosądeckiego
oraz Stowarzyszenia „Tęcza” przy SOSW
w Nowym Sączu. Całkowity koszt
projektu wyniósł 13 907,00. W jego
ramach przeprowadzono 48 godzin
warsztatów z gliną dla 16-stu
niepełnosprawnych intelektualnie
wychowanków, które poprowadziła
instruktor II stopnia ceramiki w edukacji
i terapii. Realizacja projektu zakończyła
się uroczystym spotkaniem
podsumowującym, które odbyło się w dniu
6 listopada 2014 r. i zostało włączone
w obchody z okazji Jubileuszu 15-lecia
Stowarzyszenia „Tęcza”.
Zakończenie projektu, którego celem była
aktywizacja zawodowa i społeczna
wychowanków poprzez wspieranie
i rozwój artystycznych uzdolnień
12 DZIECIĘCY RAJ
i zainteresowań, nie było równoznaczne
z zaprzestaniem działania małej pracowni
ceramicznej na terenie SOSW.
W związku z powyższym w drugim
półroczu zostały zorganizowane
dwudniowe warsztaty ceramiczne dla
nauczycieli, które przeprowadziła
instruktor, artysta ceramik. Warsztaty
odbyły się w dniach: 7 marca oraz 21
marca 2015r. Wzięło w nich udział ośmiu
wychowawców, nauczycieli
zainteresowanych wykorzystaniem
ceramiki na zajęciach własnych.
Po zakończeniu szkolenia, zajęcia
ceramiczne z wychowankami z grup: V,
VIII, IX, X odbywały się w miesiącach
kwiecień - maj i prowadzone były przez
panie: Agnieszkę Bukowy, Elżbietę
Żeliszewską, Iwonę Modliborek i Annę
Kujawską.
Prace wykonane w ramach projektu
i zajęć z ceramiki prowadzonych przez
wychowawców grup, nasi
wychowankowie otrzymali na własność.
Te, które znajdują się w pracowni
pozostawiono za ich zgodą, aby oprócz
fotografii były widocznym i namacalnym
śladem działania małej pracowni
ceramicznej w roku szkolnym 2014/2015.
Prace te można było podziwiać w trakcie
wystawy ozdób bożonarodzeniowych
w ODN-ie oraz podczas wiosennego
kiermaszu wielkanocnego…………..
zorganizowanego w jednym z sądeckich
urzędów.
/Opiekunki Małej Pracowni Ceramicznej
mgr Elżbieta Żeliszewska
mgr Beata Franczyk
mgr Iwona Modliborek
Dzień sportu
W środę 3 czerwca 2015 r. w godzinach
od 9.00 do 13.00 na terenach sportowo-
rekreacyjnych Specjalnego Ośrodka
Szkolno-Wychowawczego w Nowym
Sączu nauczyciele wychowania fizycznego
– p. S. Potoczek, p. S. Chlebek,
p. S. Konopka, p. M. Główczyk
i p. M. Chlebek – zorganizowali imprezę
sportową - Dzień Sportu Szkolnego. Ta
coroczna zabawa gromadzi na terenach
zielonych wszystkie dzieci oraz
nauczycieli naszego Ośrodka. W tym roku
szkolnym ten dzień był naprawdę
wyjątkowy, ponieważ Dzień Sportu został
13 DZIECIĘCY RAJ
połączony z Dniem Rodziny. Celem
imprezy było: popularyzowanie sportu
wśród dzieci i młodzieży upośledzonej
umysłowo, umożliwienie uczestnikom
pełniejszego rozwoju i usprawniania
fizycznego, upowszechnianie różnych
form aktywności ruchowej i wzorców
spędzania wolnego czasu oraz dostarczanie
dzieciom przeżywania radości
z uczestnictwa w rywalizacji sportowej.
Imprezę, jak co roku, otworzyła pani
Urszula Gawrońska - Dyrektor Ośrodka,
która powitała wszystkich uczniów,
nauczyciel i rodziców zebranych na boisku
szkolnym, życząc uczestnikom dobrej
zabawy.
Program imprezy obfitował w konkurencje
sportowo-ruchowe. Dla starszych klas były
to między innymi: bieg na 60 m ze startu
niskiego, strzał na bramkę, przeciąganie
liny i rowerowy tor przeszkód. Młodsze
dzieci bawiły się w ramach „Jarmarku
sportowego” pokonując swoje słabości
w kilku konkurencjach takich jak: mini tor
przeszkód, rzuty krążkami do pachołka,
rzuty woreczkami do obręczy, skok w dal
z miejsca, bieg z woreczkiem na głowie.
Atrakcją, która wzbudzała bardzo dużo
pozytywnych emocji był występ grupy
cyrkowców „ANIME”. Goście udostępnili
wszystkie rekwizyty dla wszystkich
bawiących się na imprezie a były to m.in.:
trójkołowe i jednokołowe rowerki, taśma
rozwieszona miedzy drzewami
umożliwiająca chodzenie na wysokości.
Każdy mógł zrobić wielki bańki mydlane.
Kolejną atrakcją, która dodatkowo
uświetniła święto sportu był dmuchany
zamek oraz ogromna dmuchana
zjeżdżalnia.
W ramach odbywającego się również tego
dnia Święta Rodziny grupa dzieci z klas
Iua, VI uc i VI ud pod opieką pani
B. Wysowskiej, B. Kraj i M. Szwargi
zaprezentowały przedstawienie
pt.: „Czarodziejski młynek”. Całą
scenografię, stroje i rekwizyty
wykorzystane w przedstawianiu wykonały
dzieci ich wychowawcy oraz rodzice.
Swoje zdolności muzyczne pokazała
również orkiestra SP- 5 i G-7 U pod batutą
pani A. Kosteckiej. Końcowym akcentem
tego szczególnego dnia był mecz piłki
nożnej rozegrany pomiędzy kadrą SOSW
a reprezentacją uczniów. Drużyna uczniów
dzielnie walczyła i nie dawała za wygraną
do końca meczu. Natomiast tym razem to
drużyna nauczycieli odniosła sukces. Mecz
zakończył się wynikiem 5:2 dla
reprezentacji pedagogów.
/Monika Chlebek
14 DZIECIĘCY RAJ
Wspominamy turnus w Darłówku
Nasi uczniowie ze SP Nr 12 i G Nr 7
uczestniczyli w towarzystwie niektórych
rodziców oraz pod opieką nauczycieli:
p. Alicji Rusin, p. Ludmiły Kilarowskiej
i p. Jolanty Sobczak w turnusie edukacyjno
- rewalidacyjnym w Darłówku, który trwał
od 21 maja do 5 czerwca -licząc razem
z podróżą. Morze przyjęło nas słońcem
i tak było do końca turnusu. Oprócz
zaplanowanych przez lekarza zabiegów
rehabilitacyjnych - hydromasaży, inhalacji,
masaży kręgosłupa, różnorakich
naświetlań, uczestniczyliśmy w wielu
innych atrakcjach. Pani Ania i pan Mirek -
nasi opiekunowie od strony artystycznej
i sportowej -organizowali nam super
zajęcia: przygotowanie laurek i przyjęcia
z szaszłykami owocowymi dla mam,
wykonanie świeczników z masy solnej,
malowanie kamieni pozbieranych na plaży,
nauki chodzenia na kijkach, gry i zabawy
na hali sportowej, zabawy
i ćwiczenia
rehabilitacyjne na
plaży a co
najważniejsze
"Chrzest" dla
uczestników
turnusu. Poza tym
dyskoteki
i grille uświetniały
nam czas wolny
podczas tego
pobytu. Sami
korzystaliśmy z nadmorskiego klimatu
w każdej wolnej chwili. Maszerowaliśmy
plażą wdychając jod, zwiedziliśmy port,
stocznię i płynęliśmy statkiem ”Król Eryk
I". Zajęcia edukacyjne były tym bardziej
atrakcyjne, że odbywały się najczęściej na
plaży albo w porcie. Miło wspominamy
wycieczki rowerowe i bardzo zwariowany,
ale bogaty w nagrody Dzień Dziecka,
gdzie zespoły uczniów zmagały się
w poszukiwaniu zagubionych, srebrnych
kul, w kulaniu balonów z przeszkodami,
przenoszeniu sałaty w ustach na
wyznaczonej trasie - na kolanach itp. Poza
przyjemnościami uczniowie uczyli się
samoobsługi podczas posiłków, które
ośrodek serwował:
"szwedzki stół" na
śniadanie, obiad
i kolację - to
dopiero były
doznania smaku
i gustu. Wszystkim
przybyło
kilogramów. Poza
tym pranie ubrań,
porządki w
pokojach, zakupy pod opieką
wychowawców i w miarę możliwości
samodzielne płacenie przy kasie
przybliżało dzieci i młodzież do
samodzielności. Obserwując naszych
wychowanków na turnusie potwierdzam
dawno stwierdzoną tezę, że najwięcej
wiadomości, umiejętności zdobywają
właśnie w takich warunkach. Nawet Ci
uczniowie, którzy mają ograniczony
kontakt werbalny z powodu wady
wymowy, uruchamiają ukryte możliwości
i otwierają się przekazując swoje wrażenia
i odczucia. W konwersacjach pojawiały się
nawet wspomnienia z innych wspólnych
wyjazdów, wycieczek. Polecam wszystkim
15 DZIECIĘCY RAJ
uczniom niepełnosprawnym tego typu
rewalidacją.
Dziękuję rodzicom i opiekunom za
wspaniałą atmosferę i niezapomniane
wrażenia.
/Jolanta Sobczak
Wycieczka do Rytra
We czwartek 18 czerwca 2015 r.
wychowanki z grupy X w składzie: Madzia
Mitro, Agnieszka Mrzygłód i Asia Pasoń
wraz z wychowawczynią p. Eweliną
Piasecką, zaopatrzone w wygodne buty,
czapki z daszkiem i krem z filtrem,
wyruszyły pociągiem na wycieczkę do
Rytra, by podziwiać piękno Popradzkiego
Parku Krajobrazowego. Dziewczyny nie
tylko „zdobyły” ruiny zamku, ale
zwiedziły też Park Ekologiczny, gdzie
podziwiały jaszczurki i wypatrywały żab,
których kumkanie słychać było z oczek
wodnych. Aktywny wypoczynek na
świeżym powietrzu bardzo dobrze nam
zrobił. Dzięki tej wyprawie mogłyśmy się
przekonać, jak piękny jest nasz region i jak
wiele ma nam do zaoferowania.
/Ewelina Piasecka
Spotkanie z Janem Brzechwą. Drama
w wydaniu członków teatrzyku "Szansa"
i zespołu "Rytm"
Drama jest metodą pedagogiczną, służącą
efektywnemu pobudzaniu rozwoju dzieci.
Znajduje szerokie zastosowanie nie tylko
na zajęciach edukacyjnych ale również na
zajęciach pozalekcyjnych, głównie
teatralnych. Umożliwia uczniom rozwój
zdolności twórczych, poznawanie
literatury, kształtowanie postaw społeczno
- moralnych. Podczas realizacji zadań
w ramach naszego teatrzyku często
realizujemy tę formę podejmowania roli
i improwizowania, co wymaga od grupy
zgody na wysiłek twórczy oraz przyspiesza
emocjonalne, intelektualne i społeczne
dojrzewanie uczestników.………………...
16 DZIECIĘCY RAJ
W dniu 18 czerwca 2015r. "Szansa"
i "Rytm" zaprezentowali wszystkim
uczniom naszych szkół twórczość Jana
Brzechwy właśnie tą metodą. Opiekunki
teatrzyku, p. J. Sobczak i p. A Wawszczak
recytowały utwory poety a uczniowie za
pomocą gestów, mimiki twarzy i mowy
ciała prezentowali przedstawiane postacie
i scenki sytuacyjne. Pojawiły się takie
wiersze jak: "Samochwała", "Kwoka",
"Leń", Kłamczucha", "Żuk", "ZOO" oraz
piosenki - "Na wyspach Bergamutach"
i "Kaczka Dziwaczka" przy
akompaniamencie p. J. Gowgiel. Wszyscy
bawili się wyśmienicie a kostiumy naszych
młodych aktorów zachwycały kolorami
i pomysłowością wykonania. Scenografię
przygotowały współpracujące .
z teatrzykiem p. A. Gajczewska
i p. M. Chlebek.
/Jolanta Sobczak
Apel z okazji Święta Szkoły
Każdego roku, w czerwcu, obchodzimy
w naszej placówce Święto Szkoły
połączone z Dniem Patrona, którym jest
Maria Grzegorzewska. W tym roku
szkolnym uroczystość odbyła się 23
czerwca. Apel przygotowały
wychowawczynie świetlicy szkolnej wraz
ze swoimi podopiecznymi. Każde dziecko
zaprezentowało wiersz poświęcony
naszemu Ośrodkowi, przyjaźniom tutaj
zawieranym oraz nauczycielom – bo
wszyscy
razem
tworzymy
wielką,
„szkolną”
rodzinę.
Jednym
z
elementów apelu były pytania do
publiczności, które dotyczyły okoliczności
dzisiejszego spotkania. Poprawne
odpowiedzi były nagradzane słodyczami.
Na zakończenie występu, dzieci
przedstawiły krótki życiorys Marii
Grzegorzewskiej – prezentowały kolorowe
tablice z kolejnymi, ważnymi
wydarzeniami z życia patronki.
Wydarzenia te były jednocześnie
odczytywane przez ucznia gimnazjum. Po
występie dzieci należących do świetlicy
odbył się koncert „szkolnej orkiestry” –
dzieci autystyczne wraz z dziećmi
z innymi niepełnosprawnościami grały na
różnych instrumentach perkusyjnych
w rytm dwóch melodii. Orkiestrą
dyrygowała pani Alicja Kostecka. Występ
został nagrodzony gromkimi brawami,
a publiczność domagała się bisu, który,
17 DZIECIĘCY RAJ
oczywiście musiał się spełnić. Po
występach dzieci, pani Dyrektor Urszula
Gawrońska wręczyła nagrody książkowe
najlepszym czytelnikom szkoły oraz
dyplomy dla dzieci, które wzięły udział
w konkursie plastycznym,
zorganizowanym przez panią Teresę
Wojtas.
/Beata Górnicka.
Konkurs na projekt plastyczny z języka
angielskiego „My best friend”
Uczniowie klas SP Nr 12 oraz G Nr 7
przygotowali na zajęciach języka
angielskiego wyjątkowe projekty
plastyczne przedstawiające i opisujące ich
najlepszych przyjaciół. Prace zostały
umieszczone na szkolnym profilu
Facebook i tam też odbywało się
głosowanie na najlepszy projekt.
Zwycięzcą konkursu został uczeń klasy VI
– Oskar Liber. Jego praca zdobyła
największą liczbę polubieni. Uroczyste
wręczenie nagrody odbyło się podczas
zakończenia roku szkolnego.
Serdecznie gratulujemy Oskarowi
i życzymy dalszych sukcesów
plastycznych i językowych!
/Eliza Motyka
18 DZIECIĘCY RAJ
III Festiwal w Zbylitowskiej Górze
„A z młodzieńczej się piersi wyrywa pieśń
potężna, pieśń jak dzwon”. J. Braun.
Tymi słowami przywitaliśmy
zorganizowany już po raz trzeci przegląd
artystyczny drużyn Nieprzetartego szlaku,
który odbył się 12.V.2015r.
w Zbylitowskiej Górze.
Do Zbylitowskiej Góry zjechały się zuchy,
harcerze i instruktorzy z Chorągwi
krakowskiej ZHP Nieprzetartego Szlaku-
chcąc uczcić 40- lecie śmierci poety,
harcerza Jerzego Brauna.
Część z nich, a wśród nich i my:
Ćwikliński Piotr, Grucela Jakub, Jagiełła
Daniel, Janisz Robert, Leletko Sławomir,
Oracz Daniel, jak bumerang powróciliśmy
na festiwal, aby zaprezentować ulubioną
piosenkę śpiewaną podczas ogniska pt:
„Dalej wesoło”. Byli też i tacy jak: Woda
Anna, Wysowski Damian, Kulug Tomasz,
którzy przyjechali pierwszy raz, aby na
własnej skórze odczuć wspaniałą
atmosferę festiwalu.
W ramach imprezy organizatorzy
przygotowali wiele dodatkowych atrakcji
tj: smaczne potrawy regionalne,
niezapomniane przeżycia artystyczne
w urokliwym zakątku Małopolski,
indywidualną jazdę konną.
Jednak najistotniejszym punktem festiwalu
było ogłoszenie wyników za wykonany
program artystyczny i pracę plastyczną
pt: „Ognisko harcerskie”, przygotowaną
dowolną techniką. Jury ogłosiło grand prix
i I miejsca dla wszystkich patroli oraz
wręczyło nagrody rzeczowe.
Na koniec, jak to jest w harcerskim
zwyczaju, zawiązano braterski krąg
i puszczono iskrę przyjaźni.
/pwd Agnieszka Skoczeń
Drużyna harcerska
„Dreptaki”
19 DZIECIĘCY RAJ
Wyróżnienie dla naszych Druhen
i Drużyny
„My też tworzymy historię…”
Wspomnienia, wspólne doświadczenia,
teraźniejszość i przeszłość spotkały się na
zbiórce 2 drużyny harcerskiej DREPTAKI
w SOSW dnia 18.V.2015r. Nasze
spotkanie miało na celu wspólne spędzenie
czasu i wymianę wspomnień oraz
doświadczeń przy harcerskim ogniu
pomiędzy 2 dh DREPTAKI Nieprzetartego
Szlaku , a Harcerskim Kręgiem Seniorów
„SZUMIĄCY BÓR” z Hufca Nowy Sącz.
Podczas uroczystej zbiórki
niespodziewanie dołączyły do nas
przedstawicielki Towarzystwa Przyjaciół
Dzieci, odznaczając dh Sabinę Faron i dh
pwd Agnieszkę Skoczeń odznaką
„PRZYJACIEL DZIECKA” za pracę
społeczną na rzecz dzieci, życząc drużynie
harcerskiej Dreptaki działającej w SOSW
w Nowym Sączu dalszych sukcesów na
harcerskiej drodze.
„Wszyscy harcerze to jedna rodzina…”-
słowa tej piosenki dobrze obrazowały
klimat i charakter zbiórki zatytułowanej
„SPOTKANIE POKOLEŃ”, czyli pięknej
i nostalgicznej wymiany wspomnień,
przyjaźni harcerskich oraz doświadczeń
harcerzy działających w czasach
przedwojennych, aż do tych, którzy tworzą
teraźniejszość, myśląc o przyszłości…
/pwd Agnieszka Skoczeń, dh Sabina Faron
22 DZIECIĘCY RAJ
DALEJ ZWIEDZAMY NASZE
NAJBLIŻSZE OKOLICE.
- KRYNICA ZDRÓJ
Krynica-Zdrój
położona jest
w Beskidzie
Sądeckim,
w dolinie potoku Kryniczanka. Miasto otaczają
wzgórza Góry Parkowej, Krzyżowej,
Jasiennika, a w bliskiej odległości znajduje się
pasmo Jaworzyny Krynickiej.
Miasto Krynica-Zdrój (poprzednia nazwa
Krynica obowiązywała do 31 grudnia 2001 r.)
jest potocznie nazywane Krynicą Górską.
Krynica (pod nazwą Krzenycze) istniała już
przed 1547 r.
Miasto sąsiaduje
z gminami:
Grybów, Łabowa,
Muszyna, Uście
Gorlickie oraz ze Słowacją. Dzięki czemu
stanowi również idealną bazę wypadową do
zwiedzania tej części Beskidu Sądeckiego
z jego licznymi atrakcjami – tak
architektonicznymi jak i przyrodniczymi.
Można stąd również w relatywnie szybkim
czasie dojechać na Słowację.
Planując wypoczynek w Perle Uzdrowisk
Polskich Krynicy-Zdroju warto również
zapoznać się z urokami Doliny Popradu. Jest
to jeden z najpiękniejszych zakątków Polski,
a mówi się że trzeci na świecie po fiordach
norweskich pod względem widoków
krajobrazu. Dolina Popradu posiada bogactwo
na skale europejską, ponad przeciętne
skupienie źródeł wód mineralnych, o różnym
składzie chemicznym. Są to szczawy
wapniowo-żelaziste i alkaiczno - ziemno-
żelaziste z zawartością sodu, litu, magnezu
oraz siarki, co pozwala na leczenie prawie
wszystkich schorzeń. W Dolinie Popradu
cztery miejscowości posiadają status
uzdrowiska - Krynica-Zdrój (charakter
międzynarodowy), Muszyna, Żegiestów-Zdrój
i Piwniczna. Dolina Popradu to nie tylko
uzdrowiska, to również wiele interesujących
miejscowości z zabytkowymi cerkwiami jak:
Powroźnik, Tylicz, Milik, Wierchomla oraz
gęsta sieć szlaków turystycznych o różnej skali
trudności.
Historia i rozwój Krynicy Zdrój w znacznej
mierze wiążą się z bogactwami wód
mineralnych, które są największym skarbem
tej miejscowości i okolic. Pierwsze wzmianki
o mieście pochodzą z XVI w. Dokładnie
w 1547r. biskup Maciejewski nadał prawo
założenia sołectwa Krzenycze Dankowi
z Miastka (obecnie Tylicz). W tym czasie
jeszcze jako wieś należała do tzw. Kresu
Muszyńskiego będącego własnością biskupów
krakowskich.
Podstawą rozwoju w okresie późniejszym
było odkrycie ( w XVI Iw. ) leczniczych wód
mineralnych. W 1793r. austriacki urzędnik
Franciszek Stix von Saunbergen z zamysłem
stworzenia uzdrowiska zakupił ziemię ze
źródłem wody mineralnej. To właśnie w tym
czasie powstawały pierwsze domy zdrojowe -
m.in. zbudowany
w 1794r. "Mały
domek", który od
1804r.
udostępniał
pierwsze kąpiele zdrowotne, natomiast
23 DZIECIĘCY RAJ
w 1807r. Krynica-Zdrój uzyskała (nadaną
urzędowo) oficjalną nazwę zdroju
kąpielowego.
Dynamiczny
rozwój miasta
przypada
jednak dopiero
na lata
po 1856r. dzięki działalności Józefa Dietla
- profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego,
uznawanego za ojca polskiej balneologii.
Dzięki jego działalności już od 1858r. zaczęto
stosować kąpiele borowinowe. Na okres ten
przypadło powstanie najbardziej znanych
obiektów znajdujących się w Krynicy - takich
jak: Stare Łazienki Mineralne, Stare Łazienki
Borowinowe, Dom Zdrojowy, drewniana
Pijalnia Główna z deptakiem i Teatr
Modrzewiowy.
W 1876r.
zakończono
budowę linii
kolejowej do
Muszyny,
którą przedłużono w 1911r. do Krynicy-
Zdroju, co w dużej mierze ułatwiło dojazd do
tego, wówczas już cenionego uzdrowiska.
W końcu wieku XIX Krynica-Zdrój była już
bardzo modnym i elitarnym kurortem, gdzie
dobrze było się pokazać (przyjeżdżali tu m.in.
J. Matejko, A. Grottger, H. Sienkiewicz,
J.I. Kraszewski). Rok 1889 jest szczególnie
ważny w historii Krynicy, wówczas uzyskała
prawa miejskie.
Natomiast późniejsze lata jeszcze tylko
umacniały pozycję uzdrowiska na mapie
Polski, a jego uroki i wyjątkowy klimat
docenili również W. Rejmont, J. Tuwim,
K.I. Gałczyński, J. Kiepura. Po I wojnie
światowej odnowiono wiele obiektów
i wybudowano również kilka nowych
np. Nowe Łazienki Mineralne, pensjonat
Lwigród, Nowy Dom Zdrojowy. W tym
czasie zbudowano także schronisko
na Jaworzynie Krynickiej i kolejkę
na Górę Parkową, stadion zimowy oraz tor
saneczkowy.
Poza czysto uzdrowiskowym obliczem,
Krynica-Zdrój stawała się w tym czasie
również znanym ośrodkiem sportów
zimowych. Wystarczy wymienić, iż odbyły
się tu m.in. Mistrzostwa Europy
w saneczkarstwie i Mistrzostwa Świata
w hokeju na lodzie. Druga wojna światowa
i okres okupacji przerwały rozwój
uzdrowiska. Po wojnie nastąpiła
rozbudowa kurortu. Powstały bardzo
nowoczesne na ówczesne czasy sanatoria
branżowe, zakład przyrodoleczniczy,
Pijalnia Główna z salą koncertową, korty
tenisowe, boiska. …………………………
Obecnie Krynica Zdrój to atrakcyjnie
położona miejscowość górska w licznymi
24 DZIECIĘCY RAJ
atrakcjami dla osób aktywnych, jak
również ceniących miejsca relaksu
w przepięknej scenerii. Powierzchnia
miasta zajmuje około 4000 ha. Na obszarze
miejskim zamieszkuje około 11400 osób.
W samej Krynicy-Zdroju gęstość
zaludnienia wynosi 326 osób/km2.
Zapraszamy do zwiedzania...
/Jolanta Sobczak
Wykorzystano informacje i zdjęcia ze strony
internetowej: www. krynica24.pl
Kącik języka angielskiego
Wytnij, przyklej i pokoloruj elementy zdjęcia z wakacji
Dopasuj słowa do elementów.
BEACH BALL BEACH TOYS SANDCASTLE
SHELLS FISH
26 DZIECIĘCY RAJ
TERAPIA JĄKANIA SIĘ
Terapię dzieci jąkających się w sposób znaczny
rozpoczynamy swobodnie bez sztywnych ram,
w formie zabawy. Prawie tak samo jak z dziećmi
jąkającymi się umiarkowanie, od komentowania
naszych udawanych lekkich zająknięć.
Przyglądamy się również udawanym zająknięciom
dziecka. Następne zadanie to rozmowa na temat
jego prawdziwego jąkania. Wtedy wspólnie
staramy się opisać problem i odnaleźć jego
charakterystyczne cechy i podążamy dalej.
Głównym elementem terapii jest idea trzech
sposobów mówienia. Przedstawiamy dziecku tzw.
trzy sposoby mówieni. Pierwszy sposób polega na
mówieniu w sposób płynny, drugi – silnym jąkaniu
się, a trzeci – na jąkaniu się w stopniu lekkim. Ten
rodzaj ćwiczenia przeprowadzamy przez kilka
minut, podczas kilku sesji, aż dziecko nauczy się
bezbłędnie rozpoznawać wszystkie trzy sposoby.
Należy pamiętać, iż terapeuta wykonuje te zadnia
jako pierwszy. Dzięki temu ma okazje pokazać
dziecku, że żadne zająknięcie nie wywojuje w nim
uczucia wstydu. Analizując potem swoje trudności
wraz z dzieckiem wspólnie zajmują się
rozpoznawaniem obiektywnych cech jąkania.
Następnym krokiem tej metody jest umiejętność
świadomej manipulacji nimi, tzw. wymiennego
stosowania ich po kolei na tym samym wyrazie.
Najpierw dziecko wypowiada słowo płynnie
(sposób zwyczajny), potem symuluje ciężkie
zająknięcie (sposób trudny), a na końcu jąkanie
lekkie (sposób łatwy). Dzięki temu uczy się
rozróżniać stan naprężenia swoich prawdziwych
bloków. Jest to znakomita forma odczulania.
Następuje potem cała seria ćwiczeń polegających
na wymawianiu wyrazów we wszystkich trzech
formach. Umiejętność ich rozpoznawania
i imitowania jest niezbędna podczas dalszej terapii.
Po pierwsze, w rozmowach na temat jąkania
zdobywamy wspólny język ułatwiający
porozumiewanie się. Po drugie zyskujemy nowe
możliwości pracy nad jąkaniem, polegające na
zauważeniu i podkreśleniu momentów lekkiego
zacinania, które pojawia się u dziecka podczas
spontanicznych wypowiedzi. Jest to znakomita
metoda desentyzacji. Świadomości radzenia sobie
z jąkaniem nawet w niewielkim zakresie, zmniejsza
towarzyszący mu lęk i poczucie bezradności.
Kolejnym etapem terapii jest praca nad
identyfikacją pewnych ruchów, z których składa się
jąkanie. Pomagamy dziecku w rozpoznaniu tego co
się z nim dzieje podczas bloków, gdzie powstaje
napięcie i jakie towarzyszą temu ruchy. Stosujemy
tu podobne metody jak przy dzieciach średnio
jąkających się. A zdaniem terapeuty jest jedynie
pozyskiwać informacje, w którym miejscu w buzi
dziecka występują napięcie i gdzie powstaje
przeszkoda. Najlepsza praca jest na blokach
udawanych przez terapeutę. Za pomocą dużej ilości
przykładów, terapeuta wspólnie z dzieckiem stara
się odkrywać miejsca powstawania napięcia
i bloków, które zlokalizowane są w okolicy warg,
wewnątrz ust, a jeszcze innym towarzyszy spięcie
ramion i nóg. Wszystkie dzieci maja duże kłopoty
z rozpoznawaniem miejsca, w którym występuje
blok. Kolejnym zadaniem dla pacjenta jest próba
pracy nad swoim udawanym zająknięciem. Kiedy
dziecko opanuje umiejętność identyfikowania
miejsca napięcia podczas udawanego jąkania,
proponujemy próbę tej samej analizy, ale na
prawdziwym jąkaniu. Po szczególnie ciężkim bloku
przerywamy rozmowę i prosimy dziecko, aby
wróciło do tego wyrazu i spróbowało zbadać, gdzie
powstała przeszkoda. Bo to nie pozwalało mu
ruszyć do przodu. W tej fazie terapii dziecko uczy
się przyglądać i „dotykać” swojego jąkania –
oswaja się z nim. Chwilę, w której dziecko
zaczyna traktować swoje jąkanie jako przedmiot
badań i obserwacji, określamy przełomem
oznaczający zrzucenie z dziecka ciężkich więzów,
którymi było dotąd spętane.
Pierwszy etap pracy nad modyfikacją jąkania, to
modyfikacja po bloku. Naukę zaczynamy od
zadania, polegającego na powtarzaniu wyrazów, na
których wystąpiło trudne zająknięcie, ale w sposób
imitujący łagodną jego formę. Prosimy aby
w miejsce trudnego bloku zająknęli się lżej, w mało
zauważalny sposób. Chcemy cofnąć się
z dzieckiem do czasów kiedy jąkanie polegało
jedynie na powtarzaniu sylab lub krótkim
przedłużaniu dźwięków. Dell Carl autor książki pt.
,,Terapia jąkania u dzieci w młodszym wieku
szkolnym’ przedstawia ćwiczenia do tej
modyfikacji.
Publikacje nauczycieli
27 DZIECIĘCY RAJ
Drugi etap pracy nad modyfikacją jąkania to
modyfikacja w trakcie bloku. Na tym etapie po
pierwsze dziecko musi opanować lęk pojawiający
się podczas jąkania, zachowując świadomość
wykonywanych przez siebie ruchów. Po drugie,
musi wykonać świadomy wysiłek takiego ułożenia
narządów mowy, który umożliwia lżejsze przejście
przez blok. Dzięki temu powstaje dobry fundament
dla zadania końcowego – modyfikacji jąkania
w trakcie jego pojawienia się. Chodzi o to, by
stworzyć sprzyjające warunki dla osiągnięcia celu
przy możliwie najmniejszym wysiłku. W książce
C. Dell przedstawiony jest szczegółowy opis pracy
terapeutycznej na tym etapie. W ten sposób
rozpracowujemy kilka wyrazów aby uświadomić
dziecku, na czym polega modyfikacja w trakcie
bloku. Dopiero gdy pacjent przesadnie długo
trzyma nas w zająknięciu, staramy się obrócić
wszystko w żart i kończymy wyraz, okazując
zmęczenie i brak tchu. Nauka nowego sposobu
przechodzenia przez bloki pomaga zatem dziecku
złagodzić ciężar przeżyć emocjonalnych.
Celowe włączenie, udawanego lekkiego jąkania
do zwyczajnej mowy, spełnia wiele ważnych
funkcji wzmacniających proces radzenia sobie
z prawdziwym jąkaniem. Po pierwsze ucząc się
swobodnej manipulacji ruchem narządów mowy,
dziecko zwiększa swoje świadomość procesu
wymawiania słów, która jest warunkiem stosowania
modyfikacji. Po drugie jest to zgoda na dodatkowe,
dobrowolne jąkanie jaką musi w sobie wyrobić,
która implikuje wyraźną redukcję strachu przed
wypowiadaniem się i ewentualnym jąkaniem. Po
trzecie udając lekkie jąkanie dziecko trenuje
najlepszy z możliwych model przechodzenia przez
bloki. Specjalne, celowe przeciąganie niektórych
wyrazów podczas zwyczajnej mowy jest bowiem
zadaniem bardzo trudnym dla jąkającego się
dziecka. Zabiegiem pomocniczym jest np.
podkreślenie w czytanym tekście, pewnych słów na
których należy udać lekkie zająknięcie.
Bezpośrednia praca nad modyfikacją jest
trudnym zadaniem dla każdej jąkającej się osoby.
Oczekujemy od dziecka aby w tym trudnym
momencie samodzielnie skonfrontowało się ze
wszystkimi najtrudniejszymi aspektami jąkania –
zarówno z uczuciem silnego lęku, jak
i konkretnymi ruchami, jakie wtedy wykonuje i jest
to wtedy pierwsza część zadania. Drugą jest
świadoma zmiana tych wyuczonych niekorzystnych
zachowań i to chwili gdy zwiększa się poziom
trudności, czyli w trakcie zająknięcia.
Najważniejsza jest nie liczba udanych modyfikacji
ale wewnętrzne przekonanie dziecka że jest zdolne
do zmiany trudnych zająknięć w łatwe. Następnym
krokiem będzie bardziej bezpośrednia konfrontacja
z jego brzmieniem i towarzyszącymi mu uczuciami
podczas celowego udawania zająknięć. Kolejnym
etapem pracy nad modyfikacją prawdziwych
zająknięć są próby podejmowane przez dziecko
samodzielnie, bez sygnału z naszej strony.
Podejmując próby modyfikacji bloków,
kontynuujemy jednocześnie pracę terapeutyczną
nad emocjami, potrzebami i przeżyciami dziecka.
Niezmiernie ważna w terapii jest rola rodziców
i ich współpracy z terapeutą. Zdarza się, że rodzice
z racji swoich cech osobowości i miłości do dziecka
wyrażają taki zapał, że czynią przez to więcej
szkody niż pożytku.
Wzmacnianie płynności jest ważnym
elementem w terapii dzieci jąkających się w sposób
zaawansowany. Gdy tylko zauważymy, że poziom
jąkania u dziecka zaczyna się zmniejszać,
rozpoczynamy intensywną pracę nad
wzmacnianiem obszaru płynności w jego mowie.
Na tym etapie terapii powinno nastąpić zauważalne
zmniejszenie się zarówno liczny zająknięć jak i ich
siły. Dziecko powinno też umieć szczerze
i otwarcie rozmawiać już o swoim jąkaniu.
Ostatni etap terapii to budowanie niezależności.
Polega on na stopniowym wycofywaniu się
terapeuty z aktywnego udziału. Dziecko powinno
mówić już w miarę dobrze i dlatego potrzebuje już
większej samodzielności przynajmniej przez
pewien okres. Na tym etapie dziecko jest już
całkiem zadowolone ze swojego mówienia
i niechętne do dalszej intensywnej pracy. W ten
sposób stwarzamy dziecku szansę na samodzielne
dokończenie terapii. Jeżeli jednak podczas przerwy
jąkanie się nasila, dotychczasowa pracę traktujemy
jako pierwszą część terapii. Planujemy wtedy
powrót do regularnych spotkań. Z niektórymi
dziećmi będziemy musieli przejść jeszcze przez
kilka etapów zanim na dobre pożegnamy się
z jąkaniem. Z czasem nawroty staną się coraz
rzadsze i słabsze.
W początkowej fazie tworzenia programu
terapii, terapeuci zauważyli, że popełnili błąd
polegający na zbyt długim utrzymywaniu dzieci w
regularny kontakcie. W rezultacie płynność ich
mowy została uzależniona od stałego kontaktu
z terapeutą i w trakcie każdej nie planowej przerwy
jąkanie wracało, a w raz z nim konieczność
kontynuowania regularnej pracy, ale zrozumieli
również, że jeżeli nie przerwiemy kontaktu na
pewnym etapie terapii, pacjenci nie będą mieli
szansy nauki samodzielnego sprostania
nieuniknionym kryzysom. Z doświadczeń wynika,
że tylko niewielka grupka dzieci już po pierwszej
próbie zakończenia terapii zaczyna radzić sobie
sama. Większość potrzebuje kilku dodatkowych
sesji utrwalających dotychczasowe osiągnięcia.
Proponuje się potem miesięczną przerwę i ponowne
spotkanie, niezależnie od tego, czy występowały
ostatnio jakieś trudności z mówieniem czy nie.
Uspokajamy w ten sposób dziecko, że z czasem
przekona się, iż nawroty będą coraz słabsze
a płynność mowy coraz bardziej stabilna.
Podsumowując należy stwierdzić, że zadaniem
terapeuty nie jest „wyleczenie” dziecka z jąkania,
28 DZIECIĘCY RAJ
ale odwrócenie kierunku zmian w jego mówieniu,
tzw. wyeliminowanie czynników powodujących
pogłębienie się problemu i kształtowanie takich,
które sprzyjają powrotowi do coraz łagodniejszej
formy zacinania się. Całą resztę zostawiamy
dzieciom, gdyż one potrafią znakomicie wywiązać
się z tego zadania.
/Sylwia Dominik
I na koniec….
Rada I. Bezpieczna kąpiel
1. Pływaj tylko w miejscach strzeżonych,
gdy wywieszona jest biała flaga.
2. Przestrzegaj regulaminu kąpieliska.
3. Nie przeceniaj swoich umiejętności
pływackich.
4. Nie skacz do wody.
5. Jeśli zauważysz, że ktoś tonie -
natychmiast wezwij pomoc.
Rada II. 10 zasad bezpiecznego
opalania
1. Pamiętaj o smarowaniu się kremem
z filtrem.
2. Noś czapkę, aby chronić głowę przed
słońcem.
3. Pamiętaj, że słońce opala także przez
chmury.
4. Zakładaj okulary przeciwsłoneczne.
5. Pij dużo wody.
6. Po wyjściu z wody wytrzyj się
i ponownie posmaruj się kremem.
7. Dokładnie smaruj kremem miejsca
wrażliwe (nos, ramiona, szyję) i pieprzyki.
29 DZIECIĘCY RAJ
8. W godzinach 11.00 - 16.00 unikaj
wystawiania się na słońce, baw się
w miejscach zacienionych.
9. Smaruj się kremem co 2 lub 3 godziny.
10. Chroń swoje młodsze rodzeństwo
i dopilnuj żeby dostosowało się do tych
zasad.
Rada III. W górach
1. Nie wspinaj się na nieznane szczyty.
2. Przed wyjściem zapoznaj
się z panującymi tam warunkami.
3. Wędruj po górach w towarzystwie osób
dorosłych i doświadczonych.
4. Na wędrówkę przygotuj: plecak, latarkę,
koc, telefon komórkowy, prowiant, wodę,
ciepłe ubranie, podręczną apteczkę.
5. Ubierz się zgodnie z pogodą i nałóż
wygodne obuwie, stosowne do wędrówki
po górach.
6. Wędruj tylko po oznakowanych
szlakach. /Jolanta Sobczak
Życzymy udanych
i bezpiecznych wakacji!
Zespół redakcyjny :
mgr Jolanta Sobczak
mgr Eliza Motyka